Liv., chap., par. |
[9, 9, 3] |
Ἱεροσόλυμα
βασιλικῶς
ἐκήδευσαν:
κατέστρεψε
δὲ
|
οὕτως |
Ἀμασίας
τὸν
βίον
καὶ
διὰ |
[9, 4, 4] |
οὐρανοῦ
καταρράκτας
κριθῆς
ἢ
σεμιδάλεως,
|
οὕτως |
ἀμήχανον
καὶ
τὰ
ὑπὸ
σοῦ |
[9, 12, 3] |
ὑπέστρεψεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα.
ἦν
δ'
|
οὕτως |
ἀνόητος
καὶ
τοῦ
συμφέροντος
ἀσυλλόγιστος |
[9, 13, 1] |
ἱερεῖς
καὶ
Ληουίτας
καὶ
συνελθόντας
|
οὕτως |
ἀνοῖξαι
τὸ
ἱερόν,
καὶ
καθάραντας |
[9, 6, 4] |
καὶ
συμπατηθεῖσα
ὑπὸ
τῶν
ἵππων
|
οὕτως |
ἀπέθανε.
τούτων
δὴ
γενομένων
παρελθὼν |
[9, 4, 2] |
τέκνων
καταχρήσεται.
καὶ
Ἐλισσαῖος
μὲν
|
οὕτως |
ἀπήλλαξε
τῶν
χρεῶν
τὴν
γυναῖκα |
[9, 6, 6] |
οἶκον
τοῦ
Βαὰλ
ἐμπρήσαντες
ἐκάθηραν
|
οὕτως |
ἀπὸ
τῶν
ξενικῶν
ἐθισμῶν
τὴν |
[9, 6, 2] |
τῆς
εὐνοίας
καὶ
τοῦ
διακειμένους
|
οὕτως |
ἀποδεῖξαι
αὐτὸν
βασιλέα.
~Οἱ
δὲ |
[9, 5, 2] |
καὶ
μηδὲν
βοηθῆσαι
δυνάμενον
ἔπειθ'
|
οὕτως |
ἀποθανεῖν.
ταῦτα
μὲν
ἐδήλου
διὰ |
[9, 5, 3] |
λαός:
λογισάμενος
γὰρ
οἶμαι
τὸν
|
οὕτως |
ἀποθανόντα
κατὰ
μῆνιν
θεοῦ
μηδὲ |
[9, 8, 5] |
τὸν
δεσπότην.
ὢν
δὲ
ἐν
|
οὕτως |
ἀπόροις
κακοῖς
Ἰώαζος
ἐπὶ
δέησιν |
[9, 7, 2] |
τὴν
εἴσοδον
τοῖς
οὐ
προσήκουσιν
|
οὕτως |
ἀποτειχίσοντας.
συναγαγόντες
δὲ
τὸν
παῖδα |
[9, 9, 3] |
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
ἐξεφόρησε,
καὶ
|
οὕτως |
αὐτὸν
ἀπολύσας
τῆς
αἰχμαλωσίας
ἀνέζευξεν |
[9, 13, 1] |
ἀρχαίαν
καὶ
πάτριον
ἀνακαλέσασθαι
τιμήν.
|
οὕτως |
γὰρ
τὸν
θεὸν
εὐμενῆ
ποιήσαιμεν |
[9, 14, 2] |
εἰς
τὴν
Ἑλληνικὴν
γλῶτταν,
ὃς
|
οὕτως |
ἐδήλωσε:
καὶ
Ἐλουλαῖος
θεμένων
αὐτῷ |
[9, 1, 4] |
περὶ
τὸν
Ἱεροσολύμων
βασιλέα
Ἰωσαφάτην
|
οὕτως |
εἶχεν.
~Ὁ
δ'
Ἀχάβου
παῖς |
[9, 5, 1] |
καλουμένην
Λαβίναν
νεμόμενοι.
ἦν
δ'
|
οὕτως |
ἐμμανής,
ὥστε
τὸν
λαὸν
ἠνάγκαζεν |
[9, 4, 4] |
τὸν
προφήτην,
ᾧ
τὸ
θεῖον
|
οὕτως |
ἐναργῶς
παρῆν,
κρύφα
μὲν
οὐκέτι |
[9, 3, 2] |
αἷμα
αὐτοῖς
ῥέοντος.
τοῦτο
τοίνυν
|
οὕτως |
ἔχειν
ὑπολαβόντες
ἠξίωσαν
αὐτοὺς
ἐπὶ |
[9, 4, 3] |
τῶν
Σύρων
οἷον
εἰκὸς
ἐφ'
|
οὕτως |
θείῳ
καὶ
παραδόξῳ
πράγματι
κειμένων |
[9, 12, 1] |
ἄλλα
παραπλήσια
διεπράττετο.
ἔχοντος
δ'
|
οὕτως |
καὶ
μεμηνότος
ἐστράτευσεν
ἐπ'
αὐτὸν |
[9, 11, 3] |
ἔσται
Νινύας
κολυμβήθρα
ὕδατος
κινουμένη:
|
οὕτως |
καὶ
ὁ
δῆμος
ἅπας
ταρασσόμενος |
[9, 10, 4] |
εἰς
τὸν
θεὸν
ἀσεβημάτων
ταλαίπωρον
|
οὕτως |
καὶ
οἰκτρὰν
ὑπομείνας
δίκην.
καὶ |
[9, 4, 4] |
τῶν
παρόντων
αἰτεῖται
κακῶν,
ἀλλ'
|
οὕτως |
ὑπ'
αὐτῶν
φθειρομένους
ὑπερορᾷ.
Ἐλισσαῖος |
[9, 1, 1] |
βασιλευομένων
ὑπ'
αὐτοῦ
παρεκελεύσατο
μηδενὸς
|
οὕτως |
ὡς
τοῦ
δικαίου
προνοουμένους
κρίνειν |