Liv., chap., par. |
[9, 2, 1] |
οὐχ
ἑκόντες
ἀλλὰ
κατὰ
τὴν
|
αὐτὴν |
αἰτίαν
ἦλθον:
ἐλεῆσαι
τοιγαροῦν
αὐτὸν |
[9, 4, 5] |
γένωνται
τοῦ
μηδὲν
ὅμοιον
παθεῖν
|
αὐτὴν |
ἀνυπόπτως
προελθοῦσαν:
προσαριθμήσεις
δέ,
φησί, |
[9, 6, 4] |
καὶ
τέλος
τοῖς
εὐνούχοις
προσέταξεν
|
αὐτὴν |
ἀπὸ
τοῦ
πύργου
βαλεῖν.
καταφερομένη |
[9, 8, 6] |
Ἰσραηλιτῶν:
καὶ
γὰρ
αὐτὸς
τὴν
|
αὐτὴν |
εἶχε
προσηγορίαν
τῷ
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν |
[9, 11, 2] |
τὴν
βασιλείαν,
ὥστε
ἀκαταφρόνητον
μὲν
|
αὐτὴν |
ἐκ
τῶν
πολεμίων
εἶναι,
τοῖς |
[9, 7, 3] |
τὴν
φάραγγα
τὴν
Κεδρῶνος
ἀνελεῖν
|
αὐτὴν |
ἐκεῖ:
μὴ
γὰρ
βούλεσθαι
μιᾶναι |
[9, 6, 4] |
τὴν
Ἠλίου
προφητείαν:
οὗτος
γὰρ
|
αὐτὴν |
ἐν
Ἱεζερέλα
προεῖπε
τοῦτον
ἀπολεῖσθαι |
[9, 6, 4] |
δεσπότην.
ὁ
δὲ
ἀναβλέψας
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἐπυνθάνετο
τίς
εἴη
καὶ
καταβᾶσαν |
[9, 8, 6] |
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν
βασιλεῖ:
καὶ
κατέσχεν
|
αὐτὴν |
ἔτεσιν
ἑκκαίδεκα.
ἀγαθὸς
δ'
ἦν |
[9, 8, 5] |
υἱὸς
ἐν
Σαμαρείᾳ
καὶ
κατέσχεν
|
αὐτὴν |
ἔτεσιν
ἑπτὰ
καὶ
δέκα
τοῦ |
[9, 6, 1] |
Ἀμασῆ
παῖδα
Ἰηοῦν:
ἤδη
γὰρ
|
αὐτὴν |
ᾑρήκει
κατὰ
κράτος.
προύκειτο
δ' |
[9, 10, 3] |
σφόδρα
τῆς
γῆς
ἐπεμελεῖτο
φυτοῖς
|
αὐτὴν |
καὶ
παντοδαποῖς
τιθηνῶν
σπέρμασι.
στρατιᾶς |
[9, 11, 1] |
παραλαβὼν
οὐ
πλείονα
χρόνον
ἡμερῶν
|
αὐτὴν |
κατέσχε
τριάκοντα.
ὁ
γὰρ
στρατηγὸς |
[9, 6, 1] |
τοὺς
Σύρους
στρατεύει
μὲν
ἐπ'
|
αὐτὴν |
μετὰ
μεγάλης
παρασκευῆς,
ἐν
δὲ |
[9, 4, 5] |
ὑμῖν
παραινῶ
διὰ
φυλακῆς
ἔχειν
|
αὐτὴν |
μὴ
καταφρονήσαντας
τῷ
τοὺς
πολεμίους |
[9, 7, 3] |
καὶ
παραγενομένην
εἰς
τὸ
ἱερὸν
|
αὐτὴν |
οἱ
μὲν
ἱερεῖς
εἰσδέχονται,
τοὺς |
[9, 4, 4] |
ἐλέησον”
νομίσας
αἰτεῖν
τι
μέλλειν
|
αὐτὴν |
τῶν
πρὸς
τροφὴν
ὀργισθεὶς
ἐπηράσατο |