Liv., chap., par. |
[9, 11, 3] |
δέ
σοι
ὁ
θεός,
Νινύα,
|
ὅτι |
ἀφανιῶ
σε
καὶ
οὐκέτι
λέοντες |
[9, 2, 2] |
ἐν
ταῖς
ἱεραῖς
ἀναγέγραπται
βίβλοις,
|
ὅτι |
γεγόνασιν
ἀφανεῖς,
θάνατον
δ'
αὐτῶν |
[9, 4, 3] |
τῶν
ἀναιρησόντων
αὐτούς,
ἀλλὰ
γινώσκειν
|
ὅτι |
Ἐλισσαῖός
ἐστιν
ὁ
προφήτης
ὁ |
[9, 4, 3] |
ὁ
τοῦ
προφήτου
διάκονος
καὶ
|
ὅτι |
ζητοῦσιν
οἱ
πολέμιοι
λαβεῖν
Ἐλισσαῖον |
[9, 4, 4] |
σὺν
τοῖς
μαθηταῖς
ἐμήνυσεν
αὐτοῖς,
|
ὅτι |
Ἰώραμος
ὁ
τοῦ
φονέως
υἱὸς |
[9, 1, 1] |
δὲ
ἅπασι
τὸ
ἴσον
ἐπισταμένους,
|
ὅτι |
καὶ
τῶν
κρύφα
πραττομένων
ἕκαστον |
[9, 2, 1] |
ἐξ
ἐντολῆς
τοῦ
Ἰσραηλιτῶν
θεοῦ,
|
ὅτι |
κάκιον
ἕξει
ἡ
νόσος.
τοῦ |
[9, 6, 5] |
τῶν
φίλων
δειπνοῦντι
τῷ
Ἰηοῦ,
|
ὅτι |
κομισθεῖεν
αἱ
τῶν
Ἀχάβου
παίδων |
[9, 8, 3] |
τὰ
δίκαια
πράττειν
καὶ
τιμωρίαν
|
ὅτι |
μεγάλην
ὑφέξουσι
μὴ
πειθόμενοι
προύλεγε. |
[9, 2, 1] |
προσεῖπεν
αὐτόν:
γινώσκειν
δ'
ἔλεγεν,
|
ὅτι |
μὴ
βουλόμενος
βασιλικῷ
διακονῶν
προστάγματι |
[9, 4, 4] |
Ἐλισσαῖον
πληρωθεὶς
ἀνελεῖν
αὐτὸν
ὥρμησεν,
|
ὅτι |
μὴ
δεῖται
τοῦ
θεοῦ
πόρον |
[9, 2, 1] |
ὑποστρέψαι
καὶ
φράσαι
τῷ
βασιλεῖ,
|
ὅτι |
μὴ
διαφεύξεται
τὴν
νόσον.
τοῦ |
[9, 4, 4] |
ἀφικόμενος
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
ᾐτιᾶτο,
|
ὅτι |
μὴ
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
λύσιν |
[9, 1, 3] |
παραδόξῳ
τῆς
τοῦ
θεοῦ
βοηθείας,
|
ὅτι |
μηδὲ
πονήσασιν
αὐτοῖς
αὐτὸς
δι' |
[9, 4, 6] |
τὴν
τούτων
ἀρχαιότητα
οὐκ
εἰδότες,
|
ὅτι |
νεώτεροί
εἰσι
καὶ
οὐκ
ἔχοντες |
[9, 6, 5] |
ἠξίου
περὶ
τῆς
Ἀχάβου
γενεᾶς,
|
ὅτι |
πάντα
κατὰ
τὴν
τοῦ
θεοῦ |
[9, 2, 1] |
Ἰσραηλιτῶν
λαὸς
ἴδιον
οὐκ
ἔχει,
|
ὅτι |
πέμπει
πρὸς
τὸν
ἀλλότριον
βασιλεὺς |
[9, 5, 2] |
καὶ
Ἄχαβος
τοὺς
Ἰσραηλίτας
ἐβιάσατο,
|
ὅτι |
τε
τοὺς
ἀδελφοὺς
διεχρήσατο
καὶ |
[9, 4, 6] |
τῷ
βασιλεῖ
κακόν,
ἔλεγε
δ'
|
ὅτι |
τεθνήξεται.
καὶ
ὁ
μὲν
οἰκέτης |
[9, 5, 2] |
τοῦ
βασιλέως>
καὶ
τέκνων,
καὶ
|
ὅτι |
τεθνήξεται
νόσῳ
τῆς
νηδύος
ἐπὶ |
[9, 2, 1] |
σοι
τῆς
νόσου
τέλος,
γίνωσκε
|
ὅτι |
τεθνήξῃ.
~Καὶ
ὁ
μὲν
ὀλίγου |
[9, 10, 2] |
ἐκεῖ
γενόμενον
ἐν
τῇ
πόλει
|
ὅτι |
τὴν
ἀρχὴν
ἀπολέσει,
δείσας
οὐκ |
[9, 1, 2] |
καὶ
ὀποβάλσαμον.
ἀκούσας
δ'
Ἰωσαφάτης,
|
ὅτι |
τὴν
λίμνην
διαβάντες
οἱ
πολέμιοι |
[9, 9, 2] |
τοῦ
μὴ
μειζόνων
ἐφίεσθαι,
μηδ'
|
ὅτι |
τὴν
πρὸς
Ἀμαληκίτας
μάχην
εὐτύχησας |
[9, 4, 6] |
θεὸν
ἔφησεν
αὐτῷ
δεδηλωκέναι
τοῦθ'
|
ὅτι |
τῆς
Συρίας
μέλλει
βασιλεύειν.
Ἀζάηλος |
[9, 6, 1] |
χρίσοντα
τὸν
Ἰηοῦν
καὶ
φράσοντα,
|
ὅτι |
τὸ
θεῖον
αὐτὸν
ᾕρηται
βασιλέα: |
[9, 4, 6] |
διασωθεὶς
εἰς
Δαμασκὸν
καὶ
μαθών,
|
ὅτι |
τὸ
θεῖον
αὐτόν
τε
καὶ |
[9, 8, 3] |
τοῦ
πατρὸς
εὐεργεσιῶν
αὐτοῦ
λαθόμενος,
|
ὅτι |
τοῦ
θεοῦ
προφητεύειν
αὐτὸν
ἀποδείξαντος |
[9, 8, 3] |
ταῖς
βασιλικαῖς
θήκαις
ἐν
Ἱεροσολύμοις,
|
ὅτι |
τῷ
Δαυίδου
γένει
τὴν
βασιλείαν |
[9, 5, 2] |
μεγάλην
παρ'
αὐτοῦ
ληψόμενον
δίκην,
|
ὅτι |
τῶν
μὲν
ἰδίων
πατέρων
μιμητὴς |