Liv., chap., par.
[9, 6, 4]	διὰ τὸ γένος: ἦν γὰρ	ἐκ	βασιλέων. εὗρον δ' οὐδὲν τοῦ
[9, 11, 2]	τῆς Ἰούδα φυλῆς ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐκ	μητρὸς μὲν ἀστῆς γεγονὼς καλουμένης
[9, 8, 6]	ἀναπαυσαμένου πλείω μέν, εἶπεν, ἀφεὶς	ἐκ	ῥιζῶν ἂν τὴν τῶν Σύρων
[9, 4, 6]	πλῆθος τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐλεῶν, ὧν	ἐκ	σοῦ πείσεται δεινῶν: ἀποκτενεῖς γὰρ
[9, 11, 3]	ἀφανιῶ σε καὶ οὐκέτι λέοντες	ἐκ	σοῦ πορευόμενοι ἐπιτάξουσι τῷ κόσμῳ.
[9, 9, 2]	γενόμενον ὑπερορᾶν ἤρξατο, οὓς δ'	ἐκ	τῆς Ἀμαληκιτῶν χώρας ἐκόμισεν, τούτους
[9, 4, 3]	ἀχλὺν αὐτῶν ἀνελεῖν. οἱ δ'	ἐκ	τῆς ἀμαυρώσεως ἐκείνης ἀφεθέντες ἑώρων
[9, 6, 5]	τοὺς παρὰ τοῖς Ἰεζερελίταις εὑρεθέντας	ἐκ	τῆς Ἀχάβου συγγενείας ἱππεῖς> εἰς
[9, 12, 1]	στρατηγὸν Ἐλικὰν αἰχμάλωτον ἔλαβον, καὶ	ἐκ	τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς γυναῖκας καὶ
[9, 1, 1]	Ἀμασίαν τὸν ἱερέα καὶ Ζαβαδίαν	ἐκ	τῆς Ἰούδα φυλῆς ἑκατέρους. καὶ
[9, 9, 1]	τέκνα κολάζειν. ἔπειτα στρατιὰν ἐπιλέξας	ἐκ	τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ Βενιαμίδος
[9, 12, 2]	μὴ ἀρκεσθέντας, ἀλλὰ τολμήσαντας τοὺς	ἐκ	τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος
[9, 14, 1]	αἱ δέκα φυλαὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν	ἐκ	τῆς Ἰουδαίας μετὰ ἐτῶν ἀριθμὸν
[9, 4, 1]	Ἀχάβου δὲ παιδί. παραγενόμενος δ'	ἐκ	τῆς Μωαβίτιδος ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν
[9, 6, 4]	βασίλεια σὺν τοῖς φίλοις ἑαυτὸν	ἐκ	τῆς ὁδοῦ ἀνεκτᾶτο τοῖς τε
[9, 6, 3]	Μαγιαδδὼ κἀκεῖ θεραπευόμενος μετ' ὀλίγον	ἐκ	τῆς πληγῆς τελευτᾷ. κομισθεὶς δ'
[9, 4, 5]	ἐχώρησαν. οἱ λεπροὶ δὲ οἱ	ἐκ	τῆς Σαμαρείας ἀναχωρήσαντες εἰς τὸ
[9, 4, 2]	γενήσεσθαι δέ τι καὶ περισσὸν	ἐκ	τῆς τιμῆς τοῦ ἐλαίου, ᾧ
[9, 8, 5]	ἐταπείνωσε δ' αὐτὸν καὶ συνέστειλεν	ἐκ	τῆς τοσαύτης δυνάμεως ὁ τῶν
[9, 1, 3]	δόξαντες ἀλλήλους πολεμίους ἀπέκτεινον, ὡς	ἐκ	τῆς τοσαύτης στρατιᾶς ἀνασωθῆναι μηδένα.
[9, 14, 3]	δεῦρο τῇ προσηγορίᾳ διὰ τὸ	ἐκ	τῆς Χουθᾶ καλουμένης χώρας μεταχθῆναι,
[9, 10, 4]	δ' ἐφεῖσθαι τοῦτο ποιεῖν τοῖς	ἐκ	τοῦ Ἀαρῶνος γένους, καταβοώντων δ'
[9, 7, 3]	μετὰ τῆς ἰδίας ἐξεπήδησε στρατιᾶς	ἐκ	τοῦ βασιλείου. καὶ παραγενομένην εἰς
[9, 8, 6]	ἔχειν συνεξορμᾶν αὐτῷ καὶ συναπαίρειν	ἐκ	τοῦ βίου. ταῦτ' ὀδυρόμενον Ἐλισσαῖος
[9, 7, 2]	λέγειν ὀμωμοκότων ἐγένετο παραγαγὼν ὃν	ἐκ	τοῦ Δαυίδου γένους ἔτρεφεν οὗτος
[9, 7, 1]	τὴν ἀπώλειαν ἐσπούδαζε μηδένα τῶν	ἐκ	τοῦ Δαυίδου καταλιπεῖν οἴκου, πᾶν
[9, 8, 6]	νῦν δ' ἀπιέναι μὲν αὐτὸν	ἐκ	τοῦ ζῆν, καταλείπειν δ' ἐξωπλισμένον
[9, 7, 5]	ἡγεμόνων καὶ τοῦ λαοῦ παντὸς	ἐκ	τοῦ ἱεροῦ παραλαβὼν ἄγει τὸν
[9, 8, 5]	δοκοῦν αὐτῷ, δίδωσιν αὐτῷ τὴν	ἐκ	τοῦ πολέμου καὶ τῶν κινδύνων
[9, 6, 1]	ὁ μὲν ταῦτ' εἰπὼν ἐξεπήδησεν	ἐκ	τοῦ ταμιείου σπουδάζων μηδενὶ τῶν
[9, 6, 3]	ἔφην ἔμπροσθεν ὀψόμενος αὐτὸν πῶς	ἐκ	τοῦ τραύματος ἔχοι διὰ συγγένειαν,
[9, 6, 2]	καὶ προειρήκαμεν: ἐπισκέψασθαι δὲ πῶς	ἐκ	τοῦ τραύματος ἔχοι διὰ τὴν
[9, 2, 1]	ζώνην περιειλημμένον δερματίνην. συνεὶς δὲ	ἐκ	τούτων Ἠλίαν εἶναι τὸν σημαινόμενον
[9, 1, 1]	διαφορὰν ἔχοντες τῶν ὁμοφύλων τινὲς	ἐκ	τῶν ἄλλων πρὸς αὐτοὺς πέμψωσι
[9, 9, 1]	λείαν πολλὴν καὶ πλοῦτον ἄφθονον	ἐκ	τῶν ἐθνῶν. Ἀμασίου δ' ἐν
[9, 12, 3]	εἰς τὴν ἄνω Μηδίαν καὶ	ἐκ	τῶν ἐθνῶν τῶν Ἀσσυρίων μεταστήσας
[9, 13, 3]	τε καθημερινὰς θυσίας ὁ βασιλεὺς	ἐκ	τῶν ἰδίων ἐπιτελεῖσθαι διέταξε κατὰ
[9, 1, 1]	δὲ καὶ ἐν τούτοις κριτὰς	ἐκ	τῶν ἱερέων καὶ τῶν Ληουιτῶν
[9, 3, 1]	ἔφοδον, ὥρμησαν οἱ τρεῖς βασιλεῖς	ἐκ	τῶν Ἱεροσολύμων, ὅ τε τούτων
[9, 11, 2]	βασιλείαν, ὥστε ἀκαταφρόνητον μὲν αὐτὴν	ἐκ	τῶν πολεμίων εἶναι, τοῖς δ'
[9, 1, 1]	αὐτοῦ φύσιν οὖσαν ἀγαθὴν ἔλεγεν	ἐκ	τῶν πολεμίων. καὶ τότε μὲν
[9, 13, 1]	λήθην ποιήσασθαι, καθᾶραι δ' αὑτοὺς	ἐκ	τῶν προτέρων μιασμάτων τούς τε
[9, 4, 6]	ἀκούσας τὴν Ἄδερος τελευτὴν ἀνέπνευσεν	ἐκ	τῶν φόβων καὶ τοῦ δέους
[9, 3, 2]	διήρπασαν καὶ ἠφάνισαν πληροῦντες τῶν	ἐκ	τῶν χειμάρρων λίθων, καὶ τὰ
[9, 14, 2]	ἔτεσι πέντε γενόμενον ἐκαρτέρησαν πίνοντες	ἐκ	φρεάτων ὀρυκτῶν. καὶ τὰ μὲν
[9, 9, 2]	οἷς ἐτιμῶντο μηδὲν ὤνησαν μηδ'	ἐκ	χειρῶν ἐρρύσαντο τῶν ἐκείνου, ἀλλ'
[9, 4, 2]	Ἀχάβου οἰκονόμου γυναῖκα εἰπεῖν, ὡς	οὐκ	ἀγνοεῖ πῶς ὁ ἀνὴρ αὐτῆς
[9, 13, 1]	Ληουίτας ἐδημηγόρησεν ἐν αὐτοῖς λέγων:	οὐκ	ἀγνοεῖτε μέν, ὡς διὰ τὰς
[9, 9, 2]	καὶ ὁ μὲν ἡσυχάζειν εἶπεν,	οὐκ	ἀμελήσειν δὲ ὧν ἐπικεχείρηκε νεωτερίζων
[9, 3, 1]	ὁ δὲ ὀμόσας τὸν θεὸν	οὐκ	ἂν ἀποκριθῆναι αὐτῷ, εἰ μὴ
[9, 11, 3]	προφήτης περὶ Νινύης, ἃ λέγειν	οὐκ	ἀναγκαῖον ἡγησάμην, ἵνα δὲ μὴ
[9, 11, 1]	εἰς μὲν ἀγῶνα καὶ μάχην	οὐκ	ἀπαντᾷ τοῖς Ἀσσυρίοις, πείσας δὲ
[9, 10, 2]	ὅτι τὴν ἀρχὴν ἀπολέσει, δείσας	οὐκ	ἀπῆλθεν, ἀλλ' ἀποδιδράσκει τὸν θεὸν
[9, 12, 2]	συνῆλθον καὶ μέχρις Ἱεριχοῦντος προπέμψαντες	οὐκ	ἄπωθεν τῶν Ἱεροσολύμων ἀνέστρεψαν εἰς
[9, 6, 5]	αὑτοῦ κἀκεῖνον ἀποκτείνειε, τούτους δὲ	οὐκ	αὐτὸς ἀνέλοι: γινώσκειν δὲ αὐτοὺς
[9, 13, 3]	τρόπον ἀπὸ Σολόμωνος τοῦ βασιλέως	οὐκ	ἀχθεῖσα ἡ ἑορτὴ τότε πρῶτον
[9, 5, 1]	διὰ τὴν πρὸς Δαυίδην ὁμολογίαν	οὐκ	ἐβούλετο τούτου τὸ γένος ἐξαφανίσαι,
[9, 5, 2]	τῶν μὲν ἰδίων πατέρων μιμητὴς	οὐκ	ἐγένετο, τοῖς δὲ τῶν Ἰσραηλιτῶν
[9, 9, 1]	ποιῶν τοῖς Μωσήους νόμοις, ὃς	οὐκ	ἐδικαίωσε διὰ πατέρων ἁμαρτίας τέκνα
[9, 4, 3]	θείᾳ δὲ δυνάμει πρὸς αὐτοὺς	οὐκ	εἰδότας ἐλθεῖν. συνεβούλευέ τε ξενίων
[9, 4, 6]	καὶ σεμνύνονται τὴν τούτων ἀρχαιότητα	οὐκ	εἰδότες, ὅτι νεώτεροί εἰσι καὶ
[9, 8, 4]	βιαίως ἀπολλύμενος. ~Ἔδωκε μέντοι γε	οὐκ	εἰς μακρὰν ὁ βασιλεὺς δίκην
[9, 11, 1]	αὐτῇ τὰς πύλας μοχλῷ κλείσαντες	οὐκ	εἰσεδέξαντο τὸν βασιλέα. ὁ δὲ
[9, 13, 1]	κρατήσας αὐτοῦ, τὸν γὰρ θεὸν	οὐκ	εἶχεν Ὠσῆος εὐμενῆ, καὶ σύμμαχον
[9, 4, 4]	τοῦ προφήτου: τὸν δ' Ἐλισσαῖον	οὐκ	ἔλαθεν ἡ τοῦ βασιλέως ὀργή,
[9, 8, 4]	καὶ θάπτεται μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις,	οὐκ	ἐν ταῖς θήκαις δὲ τῶν
[9, 4, 6]	τὴν ταραχὴν ἐκείνην ἐνέβαλεν, ἀλλ'	οὐκ	ἐξ ἐφόδου πολεμίων ἐγένετο, σφόδρα
[9, 13, 2]	τοῦ ἰδίου βασιλέως οὐ μόνον	οὐκ	ἐπείσθησαν, ἀλλὰ καὶ τοὺς πρέσβεις
[9, 4, 5]	ἐπιτηδείων λεγομένοις μόνος ἐξ ἁπάντων	οὐκ	ἐπίστευσεν. ~Ὁ δὲ τῶν Σύρων
[9, 12, 2]	ἄλλοι μετ' αὐτοῦ τρεῖς ἔλεγον	οὐκ	ἐπιτρέψειν τοῖς ὁπλίταις εἰσαγαγεῖν εἰς
[9, 8, 2]	ὁ δ' ἀρχιερεὺς τοῦτο μὲν	οὐκ	ἐποίησε συνεὶς ὡς οὐδεὶς προεῖται
[9, 10, 2]	οἱ δὲ τὸ μὲν πρῶτον	οὐκ	ἐτόλμων κρίναντες ἀσέβημα ξένον ἄνθρωπον
[9, 9, 3]	αἰφνίδιος καὶ κατάπληξις οἵαν θεὸς	οὐκ	εὐμενὴς ἐντίθησιν εἰς φυγὴν ἔτρεψε,
[9, 13, 3]	Ἐζεκίας δὲ τῶν μὲν ἀπειλῶν	οὐκ	ἐφρόντισ' ἐθάρρει δὲ ἐπὶ τῇ
[9, 2, 1]	θεὸν ὁ Ἰσραηλιτῶν λαὸς ἴδιον	οὐκ	ἔχει, ὅτι πέμπει πρὸς τὸν
[9, 4, 6]	εἰδότες, ὅτι νεώτεροί εἰσι καὶ	οὐκ	ἔχοντες οὗτοι οἱ βασιλεῖς ἔτη
[9, 3, 2]	τὰς φυλακὰς ἀνεῖσθαι. καὶ πειραθεὶς	οὐκ	ἠδυνήθη φυγεῖν: ἐπιτυγχάνει γὰρ ἐπιμελῶς
[9, 8, 2]	τὸν ὑπολειφθέντα χρυσὸν καὶ ἄργυρον,	οὐκ	ὀλίγος δὲ ἦν, εἴς τε
[9, 2, 1]	ἐπειδὴ κατέγνως μὲν αὐτοῦ ὡς	οὐκ	ὄντος θεοῦ καὶ περὶ τῆς
[9, 4, 4]	τὴν ἐπὶ τοῖς προπεπειραμένοις ἀλήθειαν	οὐκ	ὤκνουν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπ'
[9, 4, 5]	ἥμισυ Ἰταλικόν. μόνος δὲ τούτων	οὐκ	ὤνατο τῶν ἀγαθῶν ὁ τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/09/2009