Livre, Chap. |
[2, 20] |
χωρίων
ἐτείχιζεν,
Ἰωτάπατα
μὲν
καὶ
|
Βηρσαβὲ |
καὶ
Σελάμην,
ἔτι
δὲ
Καφαρεκχὼ |
[2, 18] |
πόλεως
ἡγεμών.
Οὐ
μὴν
οὗτός
|
γε |
ἀπὸ
τῶν
ὅπλων
ἤρξατο
σωφρονίζειν, |
[2, 16] |
πρὸς
δὲ
μεγέθους·
Μῆκος
μέν
|
γε |
αὐτῆς
τριάκοντα
σταδίων,
εὖρος
δ' |
[2, 16] |
μαλακίαν
οὐδὲ
δι'
ἀγένειαν,
οἵ
|
γε |
διήνεγκαν
ὀγδοήκοντα
ἔτη
πόλεμον
ὑπὲρ |
[2, 14] |
ἃ
δέδρακεν
ἀρνουμένου.
Δεῖν
μέντοι
|
γε |
ἐκεῖνον,
εἰ
προνοεῖ
τῆς
κατὰ |
[2, 14] |
ἀγαθώτατον
κατὰ
σύγκρισιν.
Ὁ
μέν
|
γε |
λάθρα
τὰ
πολλὰ
καὶ
μεθ' |
[2, 2] |
τῆς
διαδοχῆς
οὐ
περιέμεινεν,
εἴ
|
γε |
μετὰ
τὴν
Ἡρώδου
τελευτὴν
ἐγκαθέτους |
[2, 13] |
πρὸς
τὰς
βοηθείας
ἕτοιμοι.
Τοῖς
|
γε |
μὴν
ἐπάρχοις
φροντὶς
ἦν
ἀναστέλλειν |
[2, 2] |
αὐτοὺς
τοὺς
κατηγόρους
γεγονέναι.
Τήν
|
γε |
μὴν
ἐπιδιαθήκην
ἠξίου
διὰ
τοῦτο |
[2, 20] |
δορυφόρων
ἔθεσι
χρωμένους.
Κατ'
ὀλίγον
|
γε |
μὴν
ἥ
τε
χρεία
τῶν |
[2, 7] |
ἐπισταμένους
διόμνυσθαι
τοῦτον
εἶναι.
Τό
|
γε |
μὴν
Ἰουδαικὸν
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ |
[2, 14] |
παρεστὼς
διεχλεύαζεν
τὰς
φωνάς.
Ὅ
|
γε |
μὴν
Κέστιος
τὴν
ὁρμὴν
τοῦ |
[2, 1] |
πρὸς
βέβαιον
ἤδη
βασιλέα·
φείδεσθαί
|
γε |
μὴν
οὐ
μόνον
ἔφη
τῆς |
[2, 16] |
ταῦτ'
ἀναγκαζόμενοι
παραβαίνειν
ἀποστρέψετε.
Τηροῦντές
|
γε |
μὴν
τὰ
τῶν
ἑβδομάδων
ἔθη |
[2, 15] |
τὸ
φρούριον
ἐλθεῖν
ἠγωνίζετο.
Διήμαρτέν
|
γε |
μὴν
τῆς
ἐπιβολῆς·
ὁ
γὰρ |
[2, 8] |
παρ'
ὧν
ἂν
θέλωσιν.
(Πρός
|
γε |
μὴν
τὸ
θεῖον
εὐσεβεῖς
ἰδίως· |
[2, 22] |
Ῥωμαίους
ἦν
οἷον
ἀπολουμένης.
Ἀνάνῳ
|
γε |
μὴν
φροντὶς
ἦν
κατὰ
μικρὸν |
[2, 16] |
τέκνων
καὶ
γυναικῶν,
ἀλλὰ
τῆς
|
γε |
μητροπόλεως
ταύτης
καὶ
τῶν
ἱερῶν |
[2, 16] |
οὔτε
βαστάζειν.
Ἀλλὰ
μὴν
τό
|
γε |
νῦν
ἐλευθερίας
ἐπιθυμεῖν
ἄωρον,
δέον |
[2, 16] |
πολεμεῖν
ἡ
ὑπόθεσις,
καὶ
πρῶτά
|
γε |
τὰ
τῶν
ἐπιτρόπων
ἐγκλήματα·
θεραπεύειν |
[2, 4] |
ὁ
καιρὸς
ἀνέπειθεν.
Κατὰ
μέν
|
γε |
τὴν
Ἰδουμαίαν
δισχίλιοι
τῶν
ὑπὸ |
[2, 13] |
μὲν
προσωμολόγουν
Ἰουδαῖον,
αὐτὴν
μέντοι
|
γε |
τὴν
πόλιν
Ἑλλήνων
ἔφασαν·
οὐ |
[2, 16] |
καταφλέξαι;
μανέντες
γὰρ
οὕτως
τό
|
γε |
τῆς
ἥττης
ὄνειδος
κερδήσετε.
Καλόν, |
[2, 16] |
ἡσυχίαν
ἄγουσιν;
Ἀλλὰ
μὴν
εἴ
|
γέ |
τινας
εἰς
ἀπόστασιν
ὤφειλον
ἀφορμαὶ |
[2, 16] |
τις
πονηρὸς
ἀπ'
ἐκείνων,
οὐδέ
|
γε |
τοὺς
ὑπὸ
τὴν
ἀνατολὴν
οἱ |
[2, 16] |
τὴν
εἰσφοράν·
οὐ
γὰρ
δή
|
γε |
Φλώρου
τὸ
φρούριόν
ἐστιν
ἢ |
[2, 18] |
ἀναβοήσας
δὲ
μάλα
ἐκπαθῶς
ἄξιά
|
γε |
ὧν
ἔδρασα
πάσχω,
Σκυθοπολῖται,
καθ' |
[2, 9] |
Ἡρώδου
τοῦ
τετράρχου
διήγειρεν
ἐπιθυμίας.
|
Ἐνῆγε |
δὲ
μάλιστα
τοῦτον
εἰς
ἐλπίδα |
[2, 8] |
Γαλιλαῖος
Ἰούδας
ὄνομα
εἰς
ἀπόστασιν
|
ἐνῆγε |
τοὺς
ἐπιχωρίους
κακίζων,
εἰ
φόρον |
[2, 15] |
Ἀντωνίας·
ὧν
καὶ
Φλῶρος
ἐφιέμενος
|
ἐξῆγε |
τῆς
βασιλικῆς
αὐλῆς
τοὺς
σὺν |
[2, 19] |
μὴ
Ἰουδαίοις
κατ'
αὐτῶν
ἁλῷ,
|
προῆγε |
τὴν
δύναμιν
ἐπὶ
Βεθώρων.
Οἱ |
[2, 18] |
δὲ
Ἀσαμών.
Τούτοις
ὁ
Γάλλος
|
ἐπῆγε |
τὴν
δύναμιν.
Οἱ
δὲ
ἕως |
[2, 8] |
διὰ
τὴν
ἁπλότητα
τῆς
διαίτης
|
ἔμοιγε |
δοκεῖν
καὶ
τὴν
εὐταξίαν,
καταφρονηταὶ |
[2, 18] |
τὰ
κινήματα,
τὸ
πλέον
δὲ
|
ἔμοιγε |
δοκεῖν
οἴκτῳ
πρὸς
οὓς
οὐδὲν |
[2, 15] |
στασιαστῶν
οὓς
μὲν
ἀπειλαῖς
οὓς
|
δὲ |
αἰδοῖ
κατέστειλαν.
Ἔπειτα
ἐξηγούμενοι
μεθ' |
[2, 5] |
ἧττον
θορυβώδεις
φανέντας
ἐφρούρει,
τοὺς
|
δὲ |
αἰτιωτάτους
ἀνεσταύρωσεν
περὶ
δισχιλίους.
(Ἠγγέλθη |
[2, 7] |
Ἀρχελάου
τοῦ
Καππαδόκων
βασιλέως,
γυνὴ
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
γεγονυῖα
τὸ
πρῶτον,
ὃς |
[2, 11] |
οὓς
ὁ
πατὴρ
ἀνεῖλεν·
ἡ
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
γενεὰ
τῆς
μεγάλης
Ἀρμενίας |
[2, 17] |
τῷ
βασιλεῖ
κατὰ
γένος.
Ἐδέοντο
|
δὲ |
ἀμφοτέρων
ἀναβῆναι
μετὰ
δυνάμεως
εἰς |
[2, 1] |
ἐβόων
ἐπικουφίζειν
τὰς
εἰσφοράς,
οἱ
|
δὲ |
ἀναιρεῖν
τὰ
τέλη,
τινὲς
δὲ |
[2, 12] |
καὶ
τὰς
κώμας
ἐνεπίμπρασαν.
(Κουμανὸς
|
δὲ |
ἀναλαβὼν
ἀπὸ
τῆς
Καισαρείας
μίαν |
[2, 18] |
οὖν
λοιποὶ
φεύγοντες
διεσπάρησαν,
τρεῖς
|
δὲ |
ἄνδρας
συλλαβόντες
ἔσυρον
ὡς
ζῶντας |
[2, 8] |
ἴυγγί
τινι
φυσικῇ
κατασπωμένας,
Ἐπειδὰν
|
δὲ |
ἀνεθῶσι
τῶν
κατὰ
σάρκα
δεσμῶν, |
[2, 17] |
τοὺς
τὴν
χώραν
φορολογήσοντας,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἀνεχώρησεν
εἰς
τὴν
βασιλείαν.
(Κἀν |
[2, 18] |
μίσους
ἢ
δέους
εἶχον.
Μόνοι
|
δὲ |
Ἀντιοχεῖς
καὶ
Σιδώνιοι
καὶ
Ἀπαμεῖς |
[2, 6] |
δίδωσιν,
τὴν
μὲν
Φιλίππῳ,
τὴν
|
δὲ |
Ἀντίπᾳ
τῷ
πρὸς
Ἀρχέλαον
ἀμφισβητοῦντι |
[2, 20] |
κάτω
καλουμένην
Γαλιλαίαν
ἐτειχίσατο,
τῆς
|
δὲ |
ἄνω
Γαλιλαίας
τήν
τε
προσαγορευομένην |
[2, 9] |
εἰς
καταγωγὴν
ὑδάτων
ἐξαναλίσκων·
κατῆγεν
|
δὲ |
ἀπὸ
τετρακοσίων
σταδίων.
Πρὸς
τοῦτο |
[2, 18] |
πανταχοῦ
τῶν
Ἰουδαίων
ἐκπεπολεμωμένων.
Ἀναλαβὼν
|
δὲ |
ἀπὸ
τῆς
Ἀντιοχείας
τὸ
μὲν |
[2, 19] |
ἐπεχείρει
κλίμα
τῷ
ἱερῷ.
Ἰουδαῖοι
|
δὲ |
ἀπὸ
τῆς
στοᾶς
εἶργον,
καὶ |
[2, 18] |
Χαβουλών,
ἣ
καλεῖται
ἀνδρῶν,
διορίζει
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
ἔθνους
τὴν
Πτολεμαίδα. |
[2, 21] |
καὶ
τὴν
ὑποδεξαμένην
πατρίδα.
Ὁ
|
δὲ |
ἀποδέχεσθαι
μὲν
αὐτῶν
ἔφασκεν
τὴν |
[2, 1] |
δὲ
ἀναιρεῖν
τὰ
τέλη,
τινὲς
|
δὲ |
ἀπολύειν
τοὺς
δεσμώτας·
Ἐπένευσε
δ' |
[2, 14] |
ἐπὶ
Καίσαρος
Ἰουδαίους
προσεδόκα,
πραγματευσάμενος
|
δὲ |
ἀπόστασιν
αὐτῶν
τῷ
μείζονι
κακῷ |
[2, 18] |
τὴν
πόλιν
διαρπάσαντες
ἐνέπρησαν·
ὁ
|
δὲ |
ἀριθμὸς
τῶν
φονευθέντων
τετρακόσιοι
πρὸς |
[2, 9] |
τηρεῖν
αὐτοῖς
τὰ
πάτρια.
Πιλάτου
|
δὲ |
ἀρνουμένου
περὶ
τὴν
οἰκίαν
πρηνεῖς |
[2, 1] |
τὰ
πλησίον
ὄρη
διεσκέδασαν.
Εἵποντο
|
δὲ |
Ἀρχελάου
κήρυκες
κελεύοντες
ἕκαστον
ἀναχωρεῖν |
[2, 8] |
μόλις
δύο
ἡμέρας
ἐβίω.
~(Τῆς
|
δὲ |
Ἀρχελάου
χώρας
εἰς
ἐπαρχίαν
περιγραφείσης |
[2, 18] |
μὲν
ἀντικρὺ
τῆς
Σεπφώρεως,
καλεῖται
|
δὲ |
Ἀσαμών.
Τούτοις
ὁ
Γάλλος
ἐπῆγε |
[2, 13] |
χειρὶ
μὲν
καθαρώτερον,
ταῖς
γνώμαις
|
δὲ |
ἀσεβέστερον,
ὅπερ
οὐδὲν
ἧττον
τῶν |
[2, 18] |
ἐφῆκεν
τοῖς
στρατιώταις
διαρπάζειν,
τὸ
|
δὲ |
ἄστυ
καίτοι
θαυμάσας
τοῦ
κάλλους |
[2, 6] |
πεντήκοντα
μὲν
οἱ
παρόντες,
συμπαρίσταντο
|
δὲ |
αὐτοῖς
τῶν
ἐπὶ
Ῥώμης
Ἰουδαίων |
[2, 14] |
μετριώτερον,
ὑπέστρεφεν
εἰς
Ἀντιόχειαν.
Προέπεμπε
|
δὲ |
αὐτὸν
μέχρι
Καισαρείας
Φλῶρος
ἐξαπατῶν |
[2, 5] |
φυγόντες
ἀνὰ
τὴν
χώραν·
Δεξάμενοι
|
δὲ |
αὐτὸν
οἱ
κατὰ
τὴν
πόλιν |
[2, 7] |
ἐνόησεν
πᾶν
τὸ
σύνταγμα,
Πάνυ
|
δὲ |
αὐτὸν
παρώξυνεν
ἡ
τόλμα
τῶν |
[2, 15] |
καὶ
πεμφθέντι
διέπειν.
Τὴν
ἀδελφὴν
|
δὲ |
αὐτοῦ
Βερνίκην
παροῦσαν
ἐν
Ἱεροσολύμοις |
[2, 13] |
μὲν
ἀθροίζει
τῶν
ἠπατημένων,
περιαγαγὼν
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἐκ
τῆς
ἐρημίας
εἰς |
[2, 18] |
τοῖς
Ἕλλησιν
συχνοὶ
Ἰουδαίων,
Κατιδόντες
|
δὲ |
αὐτοὺς
οἱ
διάφοροι
παραχρῆμα
ἀνεβόων |
[2, 5] |
ἢ
συμπολεμῆσαι
τοῖς
ἀποστᾶσιν.
Προυπηντήκεισαν
|
δὲ |
αὐτῷ
Ἰώσηπος
ὁ
ἀνεψιὸς
Ἀρχελάου |
[2, 8] |
πρόσεισι,
νομίζοντες
ἀθανασίας
ἀμείνονα.
Διήλεγξεν
|
δὲ |
αὐτῶν
ἐν
ἅπασιν
τὰς
ψυχὰς |
[2, 17] |
λίθους
ἐπ'
αὐτὸν
βάλλειν.
Ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
ἰδὼν
τὴν
ὁρμὴν
ἤδη |
[2, 21] |
λόγον
ὑποσχεῖν
ἐᾶν
αὐτόν,
εἰ
|
δὲ |
βιάζοιτο
μένειν,
ὡς
πολεμίῳ
χρῆσθαι. |
[2, 19] |
τὸν
μὲν
Φοῖβον
διέφθειραν,
ὁ
|
δὲ |
Βόρκιος
τρωθεὶς
ἔφθη
διαφυγεῖν·
τοῦ |
[2, 10] |
τῆς
ἡμέρας
θύειν
ἔφασαν,
εἰ
|
δὲ |
βούλεται
τὰς
εἰκόνας
ἐγκαθιδρύειν,
πρότερον |
[2, 16] |
τῶν
σωτηρίων
ὑμῖν
καθυφηκάμην,
ὑμεῖς
|
δὲ |
βουλευσάμενοι
μὲν
τὰ
δέοντα
κοινὴν |
[2, 11] |
θάνατον.
(Ταῦτ'
ἀπήγγειλεν
Ἀγρίππας.
Ἡ
|
δὲ |
βουλὴ
ἀπεκρίνατο
καὶ
στρατῷ
καὶ |
[2, 9] |
ἡμέρας
ἐπὶ
μησὶν
ἕξ.
(Ἀποδειχθεὶς
|
δὲ |
Γάιος
Καῖσαρ
ἀνίησίν
τε
τῶν |
[2, 10] |
μῆνας
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ,
τὸν
|
δὲ |
Γαίου
θάνατον
ἄλλοι
καταγγέλλοντες
εὐπλόουν. |
[2, 12] |
Καὶ
Ἰουδαῖοι
μὲν
ἀνεχώρουν.
(Αὖθις
|
δὲ |
Γαλιλαίων
καὶ
Σαμαρέων
γίνεται
συμβολή. |
[2, 7] |
βασιλικὴν
ἰδίοις
παρασχεῖν
ἀναλώμασιν.
(Καῖσαρ
|
δὲ |
γινώσκων
ἀκριβῶς>
τοὺς
Ἀλεξάνδρου
χαρακτῆρας, |
[2, 20] |
καὶ
Ἰόππη
καὶ
Ἀμμαοῦς.
Τῆς
|
δὲ |
Γοφνιτικῆς
καὶ
Ἀκραβεττηνῆς
ὁ
Ἀνανίου |
[2, 22] |
βέλη
καὶ
πανοπλία,
πρὸς
ἀτάκτοις
|
δὲ |
γυμνασίαις
τὸ
τῶν
νέων
πλῆθος |
[2, 14] |
ἀγανακτεῖν
ἐχρῆν
σιωπᾶν,
τοὺς
ἄπληγας
|
δὲ |
δέει
τοῦ
μὴ
τὰ
αὐτὰ |
[2, 19] |
χαιρόντων
ἅμα
καὶ
τεθυμωμένων.
Ὀλίγου
|
δὲ |
δεῖν
πᾶσαν
ἀνήρπασαν
τὴν
ἅμα |
[2, 5] |
τὴν
Ἰουδαίαν
πᾶσαν
ἐνεπίμπλασαν.
~(Οὐάρῳ
|
δὲ |
δεξαμένῳ
τὰ
παρὰ
Σαβίνου
καὶ |
[2, 12] |
δυνατωτάτους,
Κουμανὸν
δὲ
ἐφυγάδευσεν.
Κέλερα
|
δὲ |
δεσμώτην
ἀναπέμψας
εἰς
Ἱεροσόλυμα
παραδοθῆναι |
[2, 15] |
τὸ
μὴ
νῦν
προελθεῖν;
Εἰ
|
δὲ |
δὴ
δεξιώσαιντο
τοὺς
προσιόντας
ὡς |
[2, 21] |
ἀπεπήδησεν
εἰς
τὸν
αἰγιαλόν·
εἱστήκει
|
δὲ |
δημηγορῶν
ἐπὶ
βουνοῦ
τινος
ἑξαπήχους |
[2, 19] |
πόλεως
ὡς
ἁλωσομένης
αὐτίκα.
Τὸν
|
δὲ |
δῆμον
ἐπὶ
τούτοις
συνέβαινεν
θαρρεῖν, |
[2, 16] |
τὴν
ἐπίπληξιν
τοῦ
βασιλέως·
ὁ
|
δὲ |
δῆμος
ἐκ
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἐπὶ |
[2, 14] |
ἀπειλαῖς
περιδύσῃ
τὴν
πόλιν.
(Ὁ
|
δὲ |
δῆμος
προδυσωπῆσαι
τὴν
ὁρμὴν
αὐτοῦ |
[2, 21] |
τε
ἦσαν
ἑξακόσιοι.
Μὴ
δυνάμενοι
|
δὲ |
διαθέσθαι
κρύφα
τὴν
ἁρπαγὴν
πάντα |
[2, 16] |
ἐμὴν
παραίνεσιν
ταῦτα
φρονεῖν,
ἐμοὶ
|
δὲ |
διαπίπτει
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀκούειν |
[2, 19] |
συνήλασαν
εἰς
τὰς
οἰκίας,
αὐτοὶ
|
δὲ |
διαστάντες
ἀπὸ
τῶν
πύργων
τοὺς |
[2, 18] |
σπεύδοντος
φθάσαι
τοὺς
πολεμίους.
Ὁ
|
δὲ |
διελθὼν
πᾶσαν
τὴν
γενεὰν
καὶ |
[2, 18] |
Κέστιον
Γάλλον
εἰς
Ἀντιόχειαν,
καταλέλειπτο
|
δὲ |
διοικεῖν
τὰ
πράγματα
τούτου
τῶν |
[2, 12] |
τὴν
Οὐάρου
γενομένην
τετραρχίαν.
Αὐτὸς
|
δὲ |
διοικήσας
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔτεσι
τρισκαίδεκα, |
[2, 18] |
μὲν
ἐπὶ
δισχιλίοις
Ἀσκαλωνῖται,
Πτολεμαεῖς
|
δὲ |
δισχιλίους
ἀνεῖλον
ἔδησάν
τ'
οὐκ |
[2, 21] |
τὴν
βουλὴν
οὖσαν
ἑξακοσίων,
περὶ
|
δὲ |
δισχιλίους
τῶν
ἀπὸ
τοῦ
δήμου |
[2, 18] |
πεζοὺς
μὲν
τοὺς
ἴσους
ἱππεῖς
|
δὲ |
δισχιλίων
ἐλάττους,
εἵπετο
δὲ
καὶ |
[2, 20] |
μίαν
ὥραν
ἀδεῶς
ἀπέσφαξαν.
(Οἱ
|
δὲ |
διώξαντες
τὸν
Κέστιον
ὡς
ὑπέστρεψαν |
[2, 15] |
ἀπὸ
Καισαρείας
ἀνιοῦσιν
στρατιώταις·
παρεγίνοντο
|
δὲ |
δύο
σπεῖραι.
Τῶν
δ'
ἔτι |
[2, 8] |
ἡδονὰς
ὡς
κακίαν
ἀποστρέφονται,
τὴν
|
δὲ |
ἐγκράτειαν
καὶ
τὸ
μὴ
τοῖς |
[2, 16] |
ὧν
φεισάμενοι
πρότερον
ἠχαρίστηνται.
Μαρτύρομαι
|
δὲ |
ἐγὼ
μὲν
ὑμῶν
τὰ
ἅγια |
[2, 8] |
διαδοχήν,
τοὺς
μὴ
γαμοῦντας,
μᾶλλον
|
δέ, |
εἰ
πάντες
τὸ
αὐτὸ
φρονήσειαν, |
[2, 7] |
εἰς
Ῥώμην
αὐτῷ
συνεκπλεῦσαι.
Καταχθεὶς
|
δὲ |
εἰς
Δικαιάρχειαν
δῶρά
τε
παμπληθῆ |
[2, 8] |
ἐπὶ
τοῖς
ἀνθρώποις
κεῖσθαι,
βοηθεῖν
|
δὲ |
εἰς
ἕκαστον
καὶ
τὴν
εἱμαρμένην· |
[2, 20] |
τοὺς
μὲν
εἰς
ὅπλα,
τοὺς
|
δὲ |
εἰς
ἐργασίαν
διῃρῆσθαι,
καὶ
τοῖς |
[2, 18] |
εὐλόγως
εὕρηται
τὸ
ἀλλόφυλον,
ἠσέβηται
|
δὲ |
εἰς
ἔσχατα>
τὸ
οἰκεῖον,
θνήσκωμεν |
[2, 8] |
τε
πᾶσαν
μὲν
ἄφθαρτον,
μεταβαίνειν
|
δὲ |
εἰς
ἕτερον
σῶμα
τὴν
τῶν |
[2, 14] |
ἐτόλμησεν
κατὰ
τοῦ
Φλώρου·
παραγενόμενον
|
δὲ |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
τῆς
τῶν
ἀζύμων |
[2, 12] |
ἀπράκτους
ἀπέπεμψεν
τοὺς
ἱκέτας.
(Ἀγγελθὲν
|
δὲ |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
τὸ
πάθος
τοῦ |
[2, 9] |
τῇ
Περαίᾳ
φερώνυμον
Ἰουλίας.
(Πεμφθεὶς
|
δὲ |
εἰς
Ἰουδαίαν
ἐπίτροπος
ὑπὸ
Τιβερίου |
[2, 8] |
τῶν
ἐννέα.
Καὶ
τὸ
πτύσαι
|
δὲ |
εἰς
μέσους
ἢ
τὸ
δεξιὸν |
[2, 2] |
μὲν
εἰς
Ἀντιόχειαν
ἀπῆρεν,
Ἀρχέλαος
|
δὲ |
εἰς
Ῥώμην
ἀνήχθη,
διὰ
τάχους |
[2, 18] |
τὸ
ἀλλόφυλον
ἦσαν
προσβολαί,
κατατρέχοντες
|
δὲ |
εἰς
Σκυθόπολιν
τοὺς
παρ'
ἐκείνοις |
[2, 19] |
τὰς
εὐρυχωρίας
ἧττον
ἐπέκειντο,
συνειληθέντων
|
δὲ |
εἰς
τὰ
στενὰ
καὶ
τὴν |
[2, 14] |
φανερὸν
ποιῆσαι
τὸ
πειθήνιον.
Ἀναχωρήσαντες
|
δὲ |
εἰς
τὰς
οἰκίας
μετὰ
δέους |
[2, 8] |
πρὸς
ἁγνείαν
ὑδάτων
μεταλαμβάνει,
παραλαμβάνεται
|
δὲ |
εἰς
τὰς
συμβιώσεις
οὐδέπω.
Μετὰ |
[2, 21] |
θαρρῶν
ἤδη
τοῖς
ᾠκειωμένοις,
ἦσαν
|
δὲ |
εἰς
τετρακισμυρίους
Ταριχεᾶται,
παντὶ
τῷ |
[2, 9] |
γὰρ
οὗτος,
καθίστησι
βασιλέα.
Παραγενόμενος
|
δὲ |
εἰς
τὴν
ἀρχὴν
Ἀγρίππας
φθόνῳ |
[2, 20] |
συνέσεως
διῴκει
τὰ
πεπιστευμένα·
Ἰώσηπος
|
δὲ |
εἰς
τὴν
Γαλιλαίαν
ἐλθὼν
πρῶτον |
[2, 10] |
στρατιὰς
ἐν
Πτολεμαίδι
λείπει,
Προελθὼν
|
δὲ |
εἰς
τὴν
Γαλιλαίαν
καὶ
συγκαλέσας |
[2, 13] |
τοὺς
ἑκουσίως
δουλεύειν
προαιρουμένους.
Μεριζόμενοι
|
δὲ |
εἰς
τὴν
χώραν
κατὰ
λόχους |
[2, 9] |
ἐν
Φασαηλίδι
φοινικῶνας
κατέλιπεν.
Μεταβάσης
|
δὲ |
εἰς
Τιβέριον
τὸν
Ἰουλίας
υἱὸν |
[2, 1] |
μεταλαμβάνει
μὲν
ἐσθῆτα
λευκήν,
πρόεισι
|
δὲ |
εἰς
τὸ
ἱερόν,
ἔνθα
ποικίλαις |
[2, 21] |
ὑστερῆσαι
τῆς
θεραπείας
ἔλεγεν.
Ὡς
|
δὲ |
εἰς
τὸ
στάδιον
τοὺς
Τιβεριεῖς |
[2, 16] |
τὴν
πρὸς
Ῥωμαίους
ἐπαινέσας,
πολλὰ
|
δὲ |
εἰς
τὸ
τηρεῖν
τὴν
εἰρήνην |
[2, 16] |
οὐδὲ
αὐτῷ
λυσιτελὲς
κατεφαίνετο.
Προσκαλεσάμενος
|
δὲ |
εἰς
τὸν
ξυστὸν
τὸ
πλῆθος |
[2, 8] |
καὶ
τροφὰς
ἀπορουμένοις
ὀρέγειν.
Τὰς
|
δὲ |
εἰς
τοὺς
συγγενεῖς
μεταδόσεις
οὐκ |
[2, 14] |
φλεγμαῖνον
ἐξεκαίετο
πρὸς
μάχην.
Παρεσκευασμένοι
|
δὲ |
εἱστήκεσαν
οἱ
τῶν
Καισαρέων
στασιασταί, |
[2, 11] |
καὶ
Μαριάμμην
καὶ
Δρουσίλλαν,
υἱὸν
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
Ἀγρίππαν.
Οὗ |
[2, 16] |
τὴν
εἰς
αὐτὸ
θεραπείαν;
ἐπαναιροῦνται
|
δὲ |
ἕκαστοι
πόλεμον
ἢ
θείᾳ
πεποιθότες |
[2, 21] |
τὰς
χεῖρας
τοῦ
Κλείτου.
Δείσας
|
δὲ |
ἐκεῖνος
εἰς
ἐχθρῶν
στῖφος
ἀποβήσεσθαι |
[2, 16] |
προσοίκων
ἐθνῶν
ἡττήθη
πολλάκις,
ἡ
|
δὲ |
ἐκείνων
ἰσχὺς
διὰ
τῆς
οἰκουμένης |
[2, 7] |
ἐγκατέταξεν
τοῖς
ἐρέταις,
τὸν
ἀναπείσαντα
|
δὲ |
ἐκέλευσεν
ἀναιρεθῆναι·
Μηλίοις
δ'
ἤρκεσεν |
[2, 13] |
πλούτῳ
καὶ
σωμάτων
ἀλκῇ,
τὸ
|
δὲ |
Ἑλληνικὸν
τῇ
παρὰ
τῶν
στρατιωτῶν |
[2, 16] |
ἐν
πολέμῳ
κακῶν
ἄπειρος,
τινὰς
|
δὲ |
ἐλπὶς
ἀλόγιστος
ἐλευθερίας,
ἐνίους
δὲ |
[2, 18] |
πρὸς
τὰ
κινήματα,
τὸ
πλέον
|
δὲ |
ἔμοιγε
δοκεῖν
οἴκτῳ
πρὸς
οὓς |
[2, 20] |
ἄρχοντας
ὅλης
τῆς
Γαλιλαίας,
ἑπτὰ
|
δὲ |
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει
δικαστὰς
τῶν |
[2, 14] |
τρόπον
οὔτε
αἰκίας
παρέλιπεν.
Ἦν
|
δὲ |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἐλεεινοῖς
ὠμότατος, |
[2, 2] |
καὶ
τὰς
ἐπιδιαθήκας
διεκρούσατο.
Μεθίστατο
|
δὲ |
ἐν
Ῥώμῃ
πάντων
πρὸς
αὐτὸν |
[2, 7] |
Ἰουδαῖος
μὲν
τὸ
γένος,
τραφεὶς
|
δὲ |
ἐν
Σιδῶνι
παρά
τῳ
τῶν |
[2, 8] |
τοὺς
αἰκιζομένους
ἢ
δακρῦσαι.
Μειδιῶντες
|
δὲ |
ἐν
ταῖς
ἀλγηδόσιν
καὶ
κατειρωνευόμενοι |
[2, 13] |
τῇ
πόλει
φονεύοντες
ἀνθρώπους,
Μάλιστα
|
δὲ> |
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
μισγόμενοι
τῷ |
[2, 16] |
αἷς
ἤργουν
οἱ
πολιορκούμενοι·
παραβαίνοντες
|
δὲ |
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τὸν
πάτριον |
[2, 17] |
ἤδη
πεπεισμένων
κατάπληξις
ἦν.
Οἱ
|
δὲ |
ἔνδοθεν
πρός
τε
τὸν
Μανάημον |
[2, 21] |
Ἰωάννῃ
συναφεστῶτας
κατ'
ὄνομα,
προθύμως
|
δὲ |
ἐνεδείκνυντο
τοὺς
σφετέρους
οἱ
δημόται, |
[2, 16] |
δ'
οὐκ
ἔλαττον
δέκα,
τοῦ
|
δὲ |
ἐνιαυσιαίου
παρ'
ὑμῶν
φόρου
καθ' |
[2, 17] |
τὴν
ἀπειλὴν
κατεῖχεν
Ἀγρίππας,
αὖθις
|
δὲ |
ἐπειρᾶτο
πείθειν
τὸ
πλῆθος
ὑπακούειν |
[2, 19] |
πολεμίους
ἱππάσιμον
οὐκ
ἦν·
τὸ
|
δὲ |
ἐπὶ
θάτερα
κρημνοὶ
καὶ
φάραγγες, |
[2, 17] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐφεστώτων,
διιστάμενοι
|
δὲ |
ἐπὶ
τὰ
θωράκια
καὶ
τοὺς |
[2, 13] |
ὄχλου
πᾶσίν
ἐστιν,
παραλείψω,
τρέψομαι
|
δὲ |
ἐπὶ
τὰ
Ἰουδαίοις
κατ'
αὐτὸν |
[2, 18] |
ὡς
βεβαίως
ἀλλόφυλον
ἐφοβεῖτο.
Προεκαλεῖτο
|
δὲ |
ἐπὶ
τὰς
σφαγὰς
τῶν
διαφόρων |
[2, 3] |
βραδύνοι
κατακοπησομένου
τοῦ
τάγματος·
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸν
ὑψηλότατον
τοῦ
φρουρίου |
[2, 19] |
τραπέντας
μέχρι
Ἱεροσολύμων
κατεδίωξεν.
Στρατοπεδευσάμενος
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
καλουμένου
Σκοποῦ,
διέχει |
[2, 16] |
δυνάμεως
ὑπέστρεψεν
εἰς
Καισάρειαν.
~(Ἑτέραν
|
δὲ |
ἐπιβολὴν
τῷ
πολέμῳ
ποριζόμενος
ἐπέστελλεν |
[2, 16] |
τῶν
πατρίων
τι
καταλῦσαι.
Πῶς
|
δὲ |
ἐπικαλέσεσθε
τὸ
θεῖον
πρὸς
τὴν |
[2, 17] |
ἐκ
τῆς
ἄνω
πόλεως.
Οἱ
|
δὲ |
ἐπιπεσόντες
τήν
τε
Ἀνανίου
τοῦ |
[2, 19] |
περιιόντες
ἠκόντιζον
εἰς
πλαγίους.
Οὔτε
|
δὲ |
ἐπιστραφῆναι
πρὸς
τοὺς
κατόπιν
τιτρώσκοντας |
[2, 7] |
σώζεσθαι
μὲν
κἀκεῖνον
ἔλεγεν,
ἀπολελεῖφθαι
|
δὲ |
ἐπίτηδες
ἐν
Κύπρῳ
τὰς
ἐπιβουλὰς |
[2, 19] |
δέει
τοὺς
Ἰουδαίους
διεσκέδασαν,
ἐπελθόντες
|
δὲ |
ἔρημον
τὸ
στρατόπεδον
καὶ
τὰς |
[2, 8] |
μετὰ
φόβου
παιδαγωγουμένοις
παισίν.
Οὔτε
|
δὲ |
ἐσθῆτας
οὔτε
ὑποδήματα
ἀμείβουσι
πρὶν |
[2, 13] |
δὲ
Ἡρώδης
ὁ
βασιλεύς·
οἱ
|
δὲ |
ἕτεροι
τὸν
οἰκιστὴν
μὲν
προσωμολόγουν |
[2, 12] |
ἀνελεῖν
προσέταξεν
τοὺς
δυνατωτάτους,
Κουμανὸν
|
δὲ |
ἐφυγάδευσεν.
Κέλερα
δὲ
δεσμώτην
ἀναπέμψας |
[2, 18] |
Γάλλος
ἐπῆγε
τὴν
δύναμιν.
Οἱ
|
δὲ |
ἕως
μὲν
ἦσαν
ὑπερδέξιοι,
ῥᾳδίως |
[2, 8] |
καὶ
λίθων
ἰδιότητες
ἀνερευνῶνται.
(Τοῖς
|
δὲ |
ζηλοῦσιν
τὴν
αἵρεσιν
αὐτῶν
οὐκ |
[2, 14] |
κολακεύειν
τὸν
ἄξιον
κολάσεως.
Καθόλου
|
δὲ |
ἡ
μὲν
παρρησία
πάντων
περικέκοπτο, |
[2, 3] |
μὴ
διεκλάπη
Σαβῖνος
ἤθροισεν.
(Ἰουδαίους
|
δὲ |
ἥ
τε
τῶν
ἔργων
καὶ |
[2, 5] |
μὲν
ἠφίει
τὰς
αἰτίας,
τοὺς
|
δὲ |
ἡγεμόνας
ἐξετασθησομένους
ἔπεμπεν
ἐπὶ
Καίσαρα. |
[2, 11] |
ἢ
τὰς
καθ'
ἑαυτοῦ.
~(Γαίου
|
δὲ |
ἡγεμονεύσαντος
ἔτη
τρία
καὶ
μῆνας |
[2, 13] |
Ἰουδαίοις
αὐτὴν
ἀνατιθέντα.
Διὰ
ταῦτα
|
δὲ |
ἠμφισβήτουν
ἑκάτεροι·
προῄει
δ'
αὐτοῖς |
[2, 5] |
τινα
κώμην
Ἀροῦν
καλουμένην·
κτῆμα
|
δὲ |
ἦν
Πτολεμαίου
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[2, 14] |
ἐξηγήσατο
τῶν
πραγμάτων,
οὐκ
ἔστιν
|
δὲ |
ἥντινα
κακουργίας
ἰδέαν
παρέλειπεν.
Οὐ |
[2, 13] |
τὸν
κτίστην
αὐτῆς
λέγοντες·
ἦν
|
δὲ |
Ἡρώδης
ὁ
βασιλεύς·
οἱ
δὲ |
[2, 7] |
Ἀρχελάου
περὶ
οὗ
διέξιμεν,
υἱὸς
|
δὲ |
Ἡρώδου
τοῦ
βασιλέως,
ὑφ'
οὗ |
[2, 15] |
τῶν
ἀπολωλότων
ἀνωδύρετο·
τὸ
πλέον
|
δὲ |
ἦσαν
εἰς
τὸν
Φλῶρον
ἐπίφθονοι |
[2, 19] |
διαφῆκεν
τῶν
στρατιωτῶν·
τῇ
τετάρτῃ
|
δέ, |
ἥτις
ἦν
τριακὰς
Ὑπερβερεταίου
μηνός, |
[2, 12] |
Κουμανοῦ
κολάζειν
τὸν
στρατιώτην,
οἱ
|
δὲ |
ἧττον
νήφοντες
τῶν
νέων
καὶ |
[2, 8] |
ἀλγηδόνας
νικῶντες
τοῖς
φρονήμασιν,
τὸν
|
δὲ |
θάνατον,
εἰ
μετ'
εὐκλείας
πρόσεισι, |
[2, 16] |
μὲν
ψυχὴν
θανάτου
καταφρονοῦσαν,
τοὺς
|
δὲ |
θυμοὺς
τῶν
ἀγριωτάτων
θηρίων
σφοδροτέρους, |
[2, 18] |
κερδάνας
ὡς
κατισχύσας
πλειόνων.
Ἦν
|
δὲ |
ἰδεῖν
τὰς
πόλεις
μεστὰς
ἀτάφων |
[2, 19] |
ἕκτου,
Λογγῖνος
δὲ
χιλίαρχος,
ἔπαρχος
|
δὲ |
ἴλης
Αἰμίλιος
Ἰούκουνδος
ὄνομα,
μόλις |
[2, 9] |
ξίφη
τοῖς
στρατιώταις
ἔνευσεν.
Οἱ
|
δὲ |
Ἰουδαῖοι
καθάπερ
ἐκ
συνθήματος
ἀθρόοι |
[2, 19] |
τὴν
δύναμιν
ἐπὶ
Βεθώρων.
Οἱ
|
δὲ |
Ἰουδαῖοι
κατὰ
μὲν
τὰς
εὐρυχωρίας |
[2, 19] |
ἡσυχῆ
τριάκοντα
πρόεισιν
σταδίους.
Ἕωθεν
|
δὲ |
Ἰουδαῖοι
κατιδόντες
ἔρημον
τὴν
ἔπαυλιν |
[2, 19] |
τῶν
Ἱεροσολύμων
πεντήκοντα
σταδίους.
(Οἱ
|
δὲ |
Ἰουδαῖοι
κατιδόντες
ἤδη
πλησιάζοντα
τῇ |
[2, 16] |
Φλώρου
κατηγόρους
ἐπίφθονον,
τὸ
περιιδεῖν
|
δὲ |
Ἰουδαίους
εἰς
πόλεμον
ἐκριπισθέντας
οὐδὲ |
[2, 19] |
δεδοικότες
τὴν
τάξιν
διασπᾶν,
τοὺς
|
δὲ |
Ἰουδαίους
ὁρῶντες
κούφους
καὶ
πρὸς |
[2, 20] |
ἀγὼν
ἐγένετο
λαθεῖν
ἐκείνας.
Τοὺς
|
δὲ |
Ἰουδαίους
ὡς
ἂν
ἐν
στενῷ |
[2, 19] |
τὸ
δὲ
λοιπὸν
ἱππεῖς·
τῶν
|
δὲ |
Ἰουδαίων
δύο
πρὸς
τοῖς
εἴκοσι. |
[2, 14] |
καὶ
ταχέως
ἐγένετο
συμβολή.
Προσελθὼν
|
δὲ |
Ἰούκουνδος
ὁ
διακωλύειν
τεταγμένος
ἱππάρχης |
[2, 1] |
διὰ
τῆς
πόλεως
ἀθρόους,
τοὺς
|
δὲ |
ἱππεῖς
ἀνὰ
τὸ
πεδίον·
οἳ |
[2, 21] |
ἐδέοντο
φείσασθαι
τῆς
πόλεως.
(Ὁ
|
δὲ |
Ἰώσηπος
πολλὰ
διαπειλησάμενος
αὐτοῖς
καὶ |
[2, 20] |
ἀπεδείκνυσαν
τοῦ
πολέμου
πλείονας.
ρέθη
|
δὲ |
Ἰώσηπός
τε
υἱὸς
Γωρίονος
καὶ |
[2, 21] |
ἐπιβουλὴν
αὐτῷ
κατὰ
τάχος.
Ὁ
|
δὲ |
Ἰώσηπος
ὡς
ἔλαβεν
τὴν
ἐπιστολήν, |
[2, 21] |
ὅπως
πολεμῇ
πρὸς
Ἰώσηπον·
ἐψηφίσαντο
|
δὲ |
καθ'
ἑαυτοὺς
καὶ
μετακαλεῖν
αὐτὸν |
[2, 12] |
μὲν
ὅλῳ
τῷ
ἔθνει
θρῆνον
|
δὲ |
καθ'
ἑκάστην
οἰκίαν.
(Μετελάμβανεν
δὲ |
[2, 18] |
Ἀνθηδόνα
καὶ
Γάζαν
κατέσκαπτον.
Πολλαὶ
|
δὲ |
καθ'
ἑκάστην
τούτων
τῶν
πόλεων |
[2, 4] |
σατράπαις
ἐπὶ
τὰς
καταδρομάς,
αὐτὸς
|
δὲ |
καθάπερ
βασιλεὺς
τῶν
σεμνοτέρων
ἥπτετο |
[2, 3] |
ξίφεσιν
τὸ
πῦρ
ἔφθανον·
ὅσοι
|
δὲ |
καθερπύσαντες
ἀπὸ
τῶν
τειχῶν
ᾖξαν |
[2, 12] |
ἀκούσας
Κουμανοῦ
καὶ
Σαμαρέων,
παρῆν
|
δὲ |
καὶ
Ἀγρίππας
ἐκθύμως
ὑπεραγωνιζόμενος
Ἰουδαίων |
[2, 11] |
Ἀριστοβούλου
τοῦ
Ἡρώδου
παῖδες,
Ἀριστόβουλος
|
δὲ |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἐκ
Μαριάμμης
Ἡρώδῃ |
[2, 5] |
τῶν
Ἀράβων
οὐδὲν
ἀντεῖχεν.
Κατεφλέγη
|
δὲ |
καὶ
Ἀμμαοῦς
φυγόντων
τῶν
οἰκητόρων, |
[2, 18] |
ἐν
ταῖς
ἐπιστήμαις
ἀντιπληροῦντες.
Παρῆν
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
Ἀγρίππας
Κεστίῳ
τῆς |
[2, 6] |
Ἀρχελάῳ
δίδωσιν
ἐθνάρχην
προσειπών,
ὑποσχόμενος
|
δὲ |
καὶ
βασιλέα
ποιήσειν,
εἰ
ἄξιον |
[2, 18] |
πρὸς
διακοσίους
αὐτῶν
ἀνεῖλον,
περιελθόντων
|
δὲ |
καὶ
γενομένων
ἐν
τοῖς
ὑψηλοτέροις |
[2, 20] |
τὸν
πόλεμον
δίχα
προστάγματος.
Ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
Γίσχαλα
Ἰωάννης
ὁ
Ληίου |
[2, 16] |
τὰ
ἐντεῦθεν
ἐκεῖ
ῥᾴδιον.
Ἄτοπον
|
δὲ |
καὶ
δι'
ἕνα
πολλοῖς
καὶ |
[2, 20] |
ἅμα
καὶ
προστάσσων
παρῆν.
Κατέλεξεν
|
δὲ |
καὶ
δύναμιν
ἐκ
τῆς
Γαλιλαίας |
[2, 18] |
φονευθέντων
τετρακόσιοι
πρὸς
ὀκτακισχιλίοις.
Ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
εἰς
τὴν
ὅμορον
τῆς |
[2, 14] |
ἀναφεύγειν
ᾤετο
χρῆναι,
τὸ
στασιῶδες
|
δὲ |
καὶ
ἐν
νεότητι
φλεγμαῖνον
ἐξεκαίετο |
[2, 8] |
ἐν
ταῖς
προαγορεύσεσιν
ἀστοχοῦσιν.
(Ἔστιν
|
δὲ |
καὶ
ἕτερον
Ἐσσηνῶν
τάγμα,
δίαιταν |
[2, 13] |
Αἰγύπτιον
φυγεῖν
μετ'
ὀλίγων,
διαφθαρῆναι
|
δὲ |
καὶ
ζωγρηθῆναι
πλείστους
τῶν
σὺν |
[2, 16] |
αἰσχρὸν
ὁμοίως
τὸ
δουλεύειν.
Σκοπεῖτε
|
δὲ |
καὶ
καθ'
ἕκαστον
τούτων
ὡς |
[2, 18] |
προέπεμψαν
μέχρι
τῶν
ὅρων.
(Συνέστη
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
τὴν
Ἀγρίππα
βασιλείαν |
[2, 17] |
ἑτέρους
δ'
ἐγκατέστησαν
ἰδίους.
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
τὸ
ἱερὸν
Ἐλεάζαρος |
[2, 12] |
καὶ
Σαμαρέων
τοὺς
ἐπιφανεστάτους.
Παρήγγειλεν
|
δὲ |
καὶ
Κουμανῷ
καὶ
Κέλερι
τῷ |
[2, 8] |
ἄλλοις
τροφῆς
δύναται
μεταλαμβάνειν,
ποηφαγῶν
|
δὲ |
καὶ
λιμῷ
τὸ
σῶμα
τηκόμενος |
[2, 16] |
ἓξ
Ῥωμαίων
ὑπείκουσιν
ῥάβδοις,
τοσαύταις
|
δὲ |
καὶ
Μακεδόνες
οἱ
δικαιότερον
ὑμῶν |
[2, 12] |
τὴν
χώραν
ἠξίουν
λαβεῖν.
Παρόντες
|
δὲ |
καὶ
οἱ
γνώριμοι
τῶν
Ἰουδαίων |
[2, 5] |
καὶ
δυναστῶν
ἐπικούρους
συνελθεῖν·
προσέλαβεν
|
δὲ |
καὶ
παρὰ
Βηρυτίων
διερχόμενος
τὴν |
[2, 21] |
ἠξίουν
ἀποχρήσειν
τὸ
δόγμα·
δισχιλίους
|
δὲ |
καὶ
πεντακοσίους
ὁπλίτας
καὶ
τέσσαρας |
[2, 8] |
τὸ
κοινὸν
ὁμόνοιαν
ἀσκοῦντες,
Σαδδουκαίων
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
τὸ
ἦθος |
[2, 19] |
ἀνοίξοντες
αὐτῷ
τὰς
πύλας.
Ὁ
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
ὀργὴν
ὑπεριδὼν
καὶ |
[2, 21] |
ἐκ
τῶν
κεκομισμένων
ἀγανακτοῦντες,
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
προσκεψάμενοι
τοῦ
Ἰωσήπου
τὴν |
[2, 12] |
γνωρίμους
ἀνέπεμψεν
ἐπὶ
Καίσαρα,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
Σαμαρέων
τοὺς
ἐπιφανεστάτους.
Παρήγγειλεν |
[2, 18] |
ἱππεῖς
δὲ
δισχιλίων
ἐλάττους,
εἵπετο
|
δὲ |
καὶ
Σόαιμος
μετὰ
τετρακισχιλίων,
ὧν |
[2, 15] |
γνώριμος
τοῖς
ἰδίοις
κατελείπετο.
Συνέπιπτον
|
δὲ |
καὶ
στρατιῶται
παίοντες
ἀνέδην
τοὺς |
[2, 14] |
ὑπομιμνήσκοντες
τῶν
ὀκτὼ
ταλάντων.
Ὁ
|
δὲ |
καὶ
συλλαβὼν
ἔδησεν
τοὺς
ἄνδρας |
[2, 8] |
ἐσθῆτα
καὶ
τὰ
ἐπιτήδεια.
Καταστολὴ
|
δὲ |
καὶ
σχῆμα
σώματος
ὅμοιον
τοῖς |
[2, 2] |
ἀριθμὸν
τῆς
Ἡρώδου
γενεᾶς,
προαναγνοὺς
|
δὲ |
καὶ
τὰ
παρὰ
Οὐάρου
καὶ |
[2, 4] |
τὸν
αὐχένα
πλήξας
ἀπέρραξε.
Κατεφλέγη
|
δὲ |
καὶ
τὰ
πλησίον
Ἰορδάνου
βασίλεια |
[2, 21] |
τὸν
Ἰώσηπον
ὡς
προδότην·
ἐνέπλησαν
|
δὲ |
καὶ
τὰς
πλησίον
πόλεις
ταραχῆς, |
[2, 18] |
εἰς
τὰς
οἰκίας
συνωθουμένων.
Ὑπεπίμπρασαν
|
δὲ |
καὶ
ταύτας
οἱ
Ῥωμαῖοι
προδιαρπάζοντες |
[2, 21] |
καὶ
Γίσχαλα
καὶ
Τιβεριάς.
Ταχέως
|
δὲ |
καὶ
ταύτας
προσηγάγετο
δίχα
τῶν |
[2, 16] |
διὰ
τῆς
οἰκουμένης
ἀνίκητος;
Μᾶλλον
|
δὲ |
καὶ
ταύτης
ἐζήτησάν
τι
πλέον· |
[2, 3] |
δέλεαρ
εἰς
ἐνέδραν
ὑπώπτευεν·
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἀπὸ
Οὐάρου
βοήθειαν |
[2, 17] |
λοιπὴν
κτῆσιν
παραδώσειν
λέγοντες.
Οἱ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἱκεσίαν
ἁρπάσαντες
ἀνέπεμψαν |
[2, 13] |
Ἰουλιάδα
κατὰ
τὴν
Περαίαν,
Ταριχέας
|
δὲ |
καὶ
Τιβεριάδα
τῆς
Γαλιλαίας,
εἰς |
[2, 16] |
αὐτῶν
ἔθνος
φυγῇ
διασώζεται.
Σκέψασθε
|
δὲ |
καὶ
τὸ
Βρεττανῶν
τεῖχος
οἱ |
[2, 6] |
φύσει
πρὸς
τοὺς
βασιλεῖς.
Συνδιέβαλλε
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
Ἀρχελάου
συγγενεῖς,
ὅσοι |
[2, 17] |
πολλαῖς
αἰκισάμενοι
βασάνοις
ἀνεῖλον,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ὑπ'
αὐτὸν
ἡγεμόνας |
[2, 13] |
τὴν
ἑαυτῶν
ἕκαστον
διαλαθεῖν.
(Κατεσταλμένων
|
δὲ |
καὶ
τούτων
ὥσπερ
ἐν
νοσοῦντι |
[2, 6] |
Γαλιλαία,
πρόσοδος
διακόσια
τάλαντα,
Βατανέα
|
δὲ |
καὶ
Τράχων
Αὐρανῖτίς
τε
καὶ |
[2, 16] |
τηλικαῦτα
μὲν
ἕρκη
περιβεβλημένοι,
πέντε
|
δὲ |
καὶ
τριακοσίοις
πληθύοντες
ἔθνεσιν,
τὰς |
[2, 8] |
Ἰουδαῖοι
μὲν
γένος
ὄντες,
φιλάλληλοι
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πλέον.
Οὗτοι |
[2, 16] |
Ἀγρίππαν
καὶ
τὸν
Νεαπολιτανόν.
Ἐκώκυον
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἀπεσφαγμένων
αἱ
γυναῖκες |
[2, 19] |
ὀρέων
καὶ
τῶν
ὄνων
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ὑποζυγίων
πλὴν
ὅσα |
[2, 5] |
προσόρους
πάσας
ὅσαις
ἐπετύγχανον.
Πυρὸς
|
δὲ |
καὶ
φόνου
πεπλήρωτο
πάντα
καὶ |
[2, 21] |
ὀργὴν
ἀνεβόα
καὶ
καταλεύειν
οἱ
|
δὲ |
καίειν
τὸν
προδότην
ἐκεκράγεσαν·
παρώξυνεν |
[2, 10] |
καὶ
τῆς
γυναικὸς
τελευτᾷ.
~(Γάιος
|
δὲ |
Καῖσαρ
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἐξύβρισεν
εἰς |
[2, 7] |
ζῶν
Ἀλέξανδρος
οὐκ
ἔλαβεν.
γελάσας
|
δὲ |
Καῖσαρ
ἐπὶ
τούτοις
τὸν
μὲν |
[2, 6] |
Ῥώμης
Ἰουδαίων
ὑπὲρ
ὀκτακισχιλίους.
Ἀθροίσαντος
|
δὲ |
Καίσαρος
συνέδριον
τῶν
ἐν
τέλει |
[2, 21] |
ἄλλο
πλῆθος
αὐτῷ
ὑπήντα,
Ἰωάννης
|
δὲ |
καίτοι
τὴν
παρουσίαν
ὑποπτεύσας
ἐπ' |
[2, 18] |
τοξόται,
προῆλθεν
εἰς
Πτολεμαίδα.
Πλεῖστοι
|
δὲ |
κἀκ
τῶν
πόλεων
ἐπίκουροι
συνελέγησαν, |
[2, 18] |
οἱ
μὲν
κατὰ
θάλασσαν
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
γῆν
ἐπειχθέντες
ἀμφοτέρωθεν
αἱροῦσιν |
[2, 5] |
τῆς
πόλεως
ἐπὶ
θάλασσαν.
Οὔαρος
|
δὲ |
κατὰ
μοῖραν
τῆς
στρατιᾶς
ἐπὶ |
[2, 17] |
αὐτοῖς
οὔτ'
ἐνέφαινεν
ἐπιβουλήν·
ὡς
|
δὲ |
κατὰ
τὰς
συνθήκας
ἅπαντες
ἀπέθεντο |
[2, 21] |
προειδὼς
οὐ
προσεῖχεν,
οἱ
δυνατοὶ
|
δὲ |
κατὰ
φθόνον
καὶ
τῶν
ἀρχόντων |
[2, 8] |
αὐτὴν
καθάπερ
μεμιασμένοις
ἔθιμον.
(Διῄρηνται
|
δὲ |
κατὰ
χρόνον
τῆς
ἀσκήσεως
εἰς |
[2, 9] |
τὸ
ἀδόκητον
τῆς
ὄψεως,
Πιλᾶτος
|
δὲ |
κατακόψειν
εἰπὼν
αὐτούς,
εἰ
μὴ |
[2, 22] |
καὶ
μεστὰ
πάντα
θορύβου,
δεινὴ
|
δὲ |
κατήφεια
τῶν
μετρίων,
καὶ
πολλοὶ |
[2, 20] |
καὶ
Βηρσαβὲ
καὶ
Σελάμην,
ἔτι
|
δὲ |
Καφαρεκχὼ
καὶ
Ἰαφὰ
καὶ
Σιγὼφ |
[2, 18] |
περὶ
δισχιλίους
αὐτῶν
διέφθειραν.
(Ὁ
|
δὲ |
Κέστιος
ἀναζεύξας
ἀπὸ
τῆς
Πτολεμαίδος |
[2, 17] |
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο
τοῖς
πρεσβευταῖς·
Ἀγρίππας
|
δὲ |
κηδόμενος
ἐπίσης
τῶν
τε
ἀφισταμένων |
[2, 16] |
δεσπότας
ἢ
δεδοικότων
σχεῖν.
Ὁ
|
δὲ |
κίνδυνος
οὐ
τῶν
ἐνθάδε
μόνον, |
[2, 21] |
ἔφυγον
πλὴν
τεσσάρων
πάντες,
αὐτὸς
|
δὲ |
κοιμώμενος
ἤδη
προσφερομένου
τοῦ
πυρὸς |
[2, 18] |
παρατηρήσαντες
τοὺς
μὲν
ἀφυλάκτους
οὓς
|
δὲ |
κοιμωμένους
ἅπαντας
ἀπέσφαξαν
ὄντας
τὸν |
[2, 9] |
ἐκίνει
τὸν
ἱερὸν
θησαυρόν,
καλεῖται
|
δὲ |
κορβωνᾶς,
εἰς
καταγωγὴν
ὑδάτων
ἐξαναλίσκων· |
[2, 8] |
εἰ
τύχοιεν
αὐτοῖς
παρόντες.
Οὔτε
|
δὲ |
κραυγή
ποτε
τὸν
οἶκον
οὔτε |
[2, 21] |
προνοεῖν
τῆς
ἑαυτῶν
ἀσφαλείας,
μήτε
|
δὲ |
κτείνειν
τινὰ
μήτ'
ἀπελέγχειν
τῶν |
[2, 18] |
ὑπὲρ
μυρίους
καὶ
τρισχιλίους,
τὰς
|
δὲ |
κτήσεις
διήρπασαν
ἁπάντων.
(Ἄξιον
δ' |
[2, 21] |
ὡς
ἐπὶ
συνθήκαις
προυκαλεῖτο.
Τοῖς
|
δὲ |
κυβερνήταις
ἐκέλευσεν
τῶν
πληρουμένων
διὰ |
[2, 16] |
τὴν
Σκιπίωνος
δεξιὰν
ἔπεσον;
Οὔτε
|
δὲ |
Κυρηναῖοι,
τὸ
Λακώνων
γένος,
οὔτε |
[2, 8] |
οἶκον
οὔτε
θόρυβος
μιαίνει,
τὰς
|
δὲ |
λαλιὰς
ἐν
τάξει
παραχωροῦσιν
ἀλλήλοις. |
[2, 18] |
λίθοις
τοὺς
Ἕλληνας
ἔβαλλον,
αὖθις
|
δὲ |
λαμπάδας
ἁρπασάμενοι
πρὸς
τὸ
ἀμφιθέατρον |
[2, 6] |
ἐγγόνοις,
κλήρου
τινὸς
ἀξιωθῆναι.
(Ἐπιτραπὲν
|
δὲ |
λέγειν
τοῖς
κατηγόροις
τὰς
Ἡρώδου |
[2, 8] |
ἢ
ὡς
αὐτὸς
μετέλαβεν,
ἀφέξεσθαι
|
δὲ |
λῃστείας
καὶ
συντηρήσειν
ὁμοίως
τά |
[2, 4] |
τέλος
ὕστερον
αὐτοὺς
ἐξεδέχετο,
τότε
|
δὲ |
λῃστρικοῦ
πολέμου
τὴν
Ἰουδαίαν
πᾶσαν |
[2, 2] |
παῖδα
Γάιον
πρώτως
ἐκάθισεν,
ἀποδίδωσι
|
δὲ |
λόγον
αὐτοῖς.
(Ἔνθα
καταστὰς
ὁ |
[2, 4] |
τεσσαράκοντα
τοὺς
γενναιοτάτους
κατηκόντισαν,
οἱ
|
δὲ |
λοιποὶ
κινδυνεύοντες
ταὐτὸ
παθεῖν
Γράτου |
[2, 21] |
εἰ
μὴ
φθάσαντες
ἀπέδρασαν.
(Ἰωάννην
|
δὲ |
λοιπὸν
ἐντὸς
τοῦ
Γισχάλων
τείχους |
[2, 6] |
εἰ
ἄξιον
ἑαυτὸν
παράσχοι,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
ἥμισυ
διελὼν
εἰς
δύο |
[2, 19] |
ἦσαν
οἱ
τετρακόσιοι
πεζοί,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
ἱππεῖς·
τῶν
δὲ
Ἰουδαίων |
[2, 1] |
διαφθείρουσι
μὲν
περὶ
τρισχιλίους,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
πλῆθος
εἰς
τὰ
πλησίον |
[2, 13] |
πλείστους
τῶν
σὺν
αὐτῷ,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
πλῆθος
σκεδασθὲν
ἐπὶ
τὴν |
[2, 8] |
τάξει
παρατίθησι
τοὺς
ἄρτους,
ὁ
|
δὲ |
μάγειρος
ἓν
ἀγγεῖον
ἐξ
ἑνὸς |
[2, 18] |
ἑώρα
τὸ
πλῆθος
ἀνήνυτον,
ἀναβοήσας
|
δὲ |
μάλα
ἐκπαθῶς
ἄξιά
γε
ὧν |
[2, 9] |
τοῦ
τετράρχου
διήγειρεν
ἐπιθυμίας.
Ἐνῆγε
|
δὲ |
μάλιστα
τοῦτον
εἰς
ἐλπίδα
βασιλείας |
[2, 17] |
τις
τῶν
στρατιωτῶν
διαφύγοι.
Τὸν
|
δὲ |
Μανάημον
ἥ
τε
τῶν
ὀχυρῶν |
[2, 8] |
ὁρισθὲν
ὑπ'
αὐτῶν
ἀκίνητον.
Σέβας
|
δὲ |
μέγα
παρ'
αὐτοῖς
μετὰ
τὸν |
[2, 16] |
ἀνδρῶν
ἕνεκα
καὶ
πλούτου
πρὸς
|
δὲ |
μεγέθους·
Μῆκος
μέν
γε
αὐτῆς |
[2, 4] |
περιτίθησιν
μὲν
ἑαυτῷ
διάδημα,
περιιὼν
|
δὲ |
μεθ'
ὧν
συνήθροισεν
λῃστῶν
τά |
[2, 21] |
Ἰώσηπον
εἰς
Ταριχέας
ἐκόμισαν.
Ὁ
|
δὲ |
μεμψάμενος
αὐτῶν
τὸ
πρὸς
τοὺς |
[2, 18] |
καὶ
τῶν
συμφερόντων
ἐξηγούμενος.
Ἀναλαβὼν
|
δὲ |
μέρος
τῆς
δυνάμεως
Κέστιος
ὥρμησεν |
[2, 10] |
τοῦτο
τοιαύτην
εἴληχεν
φύσιν.
(Ἰουδαῖοι
|
δὲ |
μετὰ
γυναικῶν
καὶ
τέκνων
ἀθροισθέντες |
[2, 16] |
ἀπὸ
τῆς
Ἰταλίας
προστάγματα.
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
μετὰ
Θερμοπύλας
καὶ
Πλαταιὰς
καὶ |
[2, 19] |
τῆς
στρατιᾶς
εἰς
Καισάρειαν·
Κέστιος
|
δὲ |
μετὰ
πάσης
τῆς
δυνάμεως
ἀναζεύξας |
[2, 14] |
ᾧ
καὶ
μισθὸν
ἔλαβεν,
ὁ
|
δὲ |
μετὰ
στρατιᾶς
ἱππικῆς
τε
καὶ |
[2, 2] |
ᾤχοντο
τὴν
ἑορτὴν
ἀπολιπόντες.
~(Αὐτὸς
|
δὲ |
μετὰ
τῆς
μητρὸς
καὶ
τῶν |
[2, 6] |
καὶ
φθόνον
οὐχ
ὑπομένοντες,
ὀφθῆναι
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
κατηγόρων
ὑπὸ
Καίσαρος |
[2, 7] |
μὲν
στάχυς
ἐνιαυτοὺς
νομίζειν,
βόας
|
δὲ |
μεταβολὴν
πραγμάτων
διὰ
τὸ
τὴν |
[2, 10] |
τὴν
ἔξωθεν
ἀργὴν
ψάμμον,
τοῦ
|
δὲ |
μετάλλου
πᾶσαν
εὐθέως
μεταβάλλοντος
εἰς |
[2, 17] |
τοὺς
στρατιώτας
ὁ
Μετίλιος.
Οἱ
|
δὲ |
μέχρι
μὲν
ἦσαν
ἐν
τοῖς |
[2, 2] |
τὸ
πρόσωπον
εἰς
λύπην,
νύκτωρ
|
δὲ |
μέχρις
κώμων
μεθυσκόμενος,
ἐν
ᾧ |
[2, 14] |
μὲν
αὐτὸν
καὶ
παρόντα,
φαίνεσθαι
|
δὲ |
μὴ
μόνον
ἐν
τοῖς
λόγοις, |
[2, 13] |
μετ'
ἀπειλῆς
ἐκέλευσεν
ἀναχωρεῖν.
Τῶν
|
δὲ |
μὴ
πειθομένων
ἐπιπέμψας
τοὺς
στρατιώτας |
[2, 16] |
μὲν
τοῖς
τοῦτο
πράξασιν·
ἂν
|
δὲ |
μὴ
πραχθῇ,
λογίσασθε,
πῶς
πρὸς |
[2, 9] |
ἀπέκτεινεν,
παραγίνεται
πρὸς
Τιβέριον.
Τοῦ
|
δὲ |
μὴ
προσδεξαμένου
τὴν
κατηγορίαν
μένων |
[2, 19] |
διὰ
μέσων
χωρεῖν
ἀναιροῦντας.
Εἰ
|
δὲ |
μὴ
τῷ
χαλασθέντι
τῆς
φάλαγγος |
[2, 10] |
ἰδίαν
πρὸς
τούτοις
ἀνάγκην.
Πρὸς
|
δὲ |
μηδεμίαν
πεῖραν
ἐνδιδόντων
ὡς
ἑώρα |
[2, 15] |
καὶ
πλησίον
γενομένους
ἠσπάσαντο·
τῶν
|
δὲ |
μηδὲν
ἀποκριναμένων
οἱ
στασιασταὶ
Φλώρου |
[2, 16] |
οἱ
πέντε
μὲν
εὖρος
ἑπτὰ
|
δὲ |
μῆκος
ἡμερῶν
χώραν
διειληφότες,
τραχυτέραν |
[2, 9] |
ἔτεσιν
ἑπτὰ
καὶ
πεντήκοντα
πρὸς
|
δὲ |
μησὶν
ἓξ
καὶ
ἡμέραις
δύο, |
[2, 12] |
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔτεσι
τρισκαίδεκα,
πρὸς
|
δὲ |
μησὶν
ὀκτὼ
καὶ
εἴκοσιν
ἡμέραις |
[2, 7] |
ἐπὶ
τὴν
δίκην
ἐκλήθη.
(Ἄξιον
|
δὲ |
μνήμης
ἡγησάμην
καὶ
τὸ
τῆς |
[2, 8] |
μυχὸν
γέμοντα
τιμωριῶν
ἀδιαλείπτων.
Δοκοῦσι
|
δέ |
μοι
κατὰ
τὴν
αὐτὴν
ἔννοιαν |
[2, 16] |
εἰπεῖν
ἃ
νομίζω
συμφέρειν.
Θορυβήσῃ
|
δέ |
μοι
μηδείς,
ἐὰν
μὴ
τὰ |
[2, 21] |
ἁλιάδας
μετεώρους
σαλεύειν
ἐκέλευσεν,
αὐτὸς
|
δὲ |
μόνους
ἑπτὰ
τῶν
σωματοφυλάκων
ἀνόπλους |
[2, 18] |
αἵματι
πάντα
τὸν
χῶρον,
πέντε
|
δὲ |
μυριάδες
ἐσωρεύθησαν
νεκρῶν,
περιελείφθη
δ' |
[2, 1] |
~(Ἀρχελάῳ
|
δὲ |
νέων
ἦρξε
θορύβων
ἡ
τῆς |
[2, 6] |
κατέληξαν
εἰς
τοιαύτην
ἀξίωσιν,
ἀναστὰς
|
δὲ |
Νικόλαος
ἀπελύσατο
μὲν
τὰς
εἰς |
[2, 2] |
μάρτυρας
καταπαύει
τὸν
λόγον.
Ἀνίσταται
|
δὲ |
Νικόλαος
ὑπὲρ
Ἀρχελάου,
καὶ
τὸν |
[2, 18] |
ἡμέρας
ἐν
αἵματι
διῆγον,
τὰς
|
δὲ |
νύκτας
δέει
χαλεπωτέρας·
καὶ
γὰρ |
[2, 17] |
ὑπὸ
τοῖς
τείχεσιν
ἔπιπτον.
Οὔτε
|
δὲ |
νυκτὸς
οὔτε
ἡμέρας
διέλειπεν
ἡ |
[2, 17] |
περὶ
τῷ
ἱερῷ
καθιδρυκέναι.
Αὐτοὺς
|
δὲ |
νῦν
ἐρεθίζοντας
τὰ
Ῥωμαίων
ὅπλα |
[2, 2] |
ἔργοις
πάλαι
γεγονέναι
βασιλέα,
κατειρωνεύεσθαι
|
δὲ |
νῦν
τῶν
Καίσαρος
ἀκοῶν,
ὃν |
[2, 2] |
λόγους
εἰσπέμπει
διὰ
Πτολεμαίου.
Προσκεψάμενος
|
δὲ |
ὁ
Καῖσαρ
τὰ
παρ'
ἀμφοῖν |
[2, 9] |
ἢ
τὸν
νόμον
παραβῆναι.
Ὑπερθαυμάσας
|
δὲ |
ὁ
Πιλᾶτος
τὸ
τῆς
δεισιδαιμονίας |
[2, 3] |
μὲν
ὑπέστρεψεν
εἰς
Ἀντιόχειαν,
ἐπελθὼν
|
δὲ |
ὁ
Σαβῖνος
ἀφορμὴν
αὐτοῖς
παρέσχεν |
[2, 8] |
Φαρισαῖοι,
τοῦ
δὲ
Σαδδουκαῖοι,
τρίτον
|
δέ, |
ὃ
δὴ
καὶ
δοκεῖ
σεμνότητα |
[2, 19] |
πεντακισχιλίους
καὶ
τριακοσίους
ἀνῃρηκότες,
ἱππεῖς
|
δὲ |
ὀγδοήκοντα
καὶ
τετρακοσίους.
Τάδε
μὲν |
[2, 17] |
μὲν
οἱ
στασιασταὶ
προέχοντες,
ἐμπειρίᾳ
|
δὲ |
οἱ
βασιλικοί.
Καὶ
τούτοις
μὲν |
[2, 9] |
δίδωσιν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος.
Τυπτόμενοι
|
δὲ |
οἱ
Ἰουδαῖοι
πολλοὶ
μὲν
ὑπὸ |
[2, 10] |
ἤλαυνεν
ἐκ
τῆς
Ἀντιοχείας,
Ἰουδαίων
|
δὲ |
οἱ
μὲν
ἠπίστουν
ἐπὶ
ταῖς |
[2, 18] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
δύναμιν.
Τῶν
|
δὲ |
οἱ
μὲν
κατὰ
θάλασσαν
οἱ |
[2, 17] |
ἀντίπαλον
ἀφόρητος
ἦν
τύραννος.
Ἐπανίστανται
|
δὲ |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἐλεάζαρον
αὐτῷ, |
[2, 19] |
ῥίψαντες
πρὸς
αὐτοὺς
μεταβάλοιντο.
Δείσαντες
|
δὲ |
οἱ
στασιασταὶ
μὴ
πᾶν
τὸ |
[2, 19] |
βέλη
φερόμενα
περιωλίσθανεν
ἄπρακτα,
μηδὲν
|
δὲ |
οἱ
στρατιῶται
κακούμενοι
τὸ
τεῖχος |
[2, 3] |
τοὺς
σφετέρους
καταβαίνειν
ἐθάρρει.
Παραπεισθέντες
|
δὲ |
οἱ
στρατιῶται
προπηδῶσιν
εἰς
τὸ |
[2, 16] |
Ῥωμαίων
δυνάμεως
οὐκ
ἀντέσχον·
ὑμεῖς
|
δὲ |
οἱ
τὸ
μὲν
ὑπακούειν
ἐκ |
[2, 20] |
ἔχωσιν
πάντες
οἱ
στρατευόμενοι,
τοὺς
|
δὲ |
οἴκοθεν
φαύλους
οὐ
μόνον
τοῖς |
[2, 6] |
πάντων
ἑξήκοντα
προσόδου
τάλαντα·
τὸν
|
δὲ |
οἶκον
αὐτῆς
ὑπὸ
τὴν
Ἀρχελάου |
[2, 18] |
ἐφ'
ἑαυτοῖς
κίνδυνον
φθάνοντες.
Δεινὴ
|
δὲ |
ὅλην
τὴν
Συρίαν
ἐπεῖχεν
ταραχή, |
[2, 8] |
ὑπ'
αὐτῶν
ἰσχυρότερον
ὅρκου,
τὸ
|
δὲ |
ὀμνύειν
αὐτοῖς
περιίσταται
χεῖρον
τῆς |
[2, 21] |
παρόντων
Ταριχέας
ἔφη
τειχίσειν,
ἀσφαλιεῖσθαι
|
δὲ |
ὁμοίως
καὶ
τὰς
ἄλλας
πόλεις· |
[2, 21] |
δὲ
τῆς
κεφαλῆς
κόνιν,
ἀποστρέψας
|
δὲ |
ὀπίσω
τὰς
χεῖρας
καὶ
τὸ |
[2, 10] |
τὸ
μέγα
πεδίον
ἐκτισμένη,
περιέχεται
|
δὲ |
ὄρεσιν
ἐκ
μὲν
τοῦ
πρὸς |
[2, 3] |
πλῆθος
τῶν
προσώπων
χρῄζειν.
~(Πρὶν
|
δὲ |
ὁρίσαι
τι
περὶ
τούτων
Καίσαρα |
[2, 20] |
κατορθώσει,
κἂν
τἆλλα
διαμαρτάνῃ.
Συνιδὼν
|
δὲ |
ὅτι
τοὺς
μὲν
δυνατοὺς
οἰκειώσεται |
[2, 12] |
ἐξυβρίσαντα
μὴ
περιιδεῖν
ἀτιμώρητον.
Ὁ
|
δέ, |
οὐ
γὰρ
ἠρέμει
τὸ
πλῆθος, |
[2, 18] |
Ἰουδαίων
ὄλεθρον
ἐκ
Λιβύης·
ἐπέτρεψεν
|
δὲ |
οὐ
μόνον
ἀναιρεῖν,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 16] |
αὐτῶν
ἔπαυσεν
τοῖς
δακρύοις.
Ἀνεβόων
|
δὲ |
οὐ
Ῥωμαίοις,
ἀλλὰ
Φλώρῳ
δι' |
[2, 4] |
τε
καὶ
τοὺς
βασιλικούς,
διέφευγεν
|
δὲ |
οὐδὲ
Ἰουδαίων
εἴ
τις
εἰς |
[2, 20] |
προσέταξαν
ὑποτάσσεσθαι
τοῖς
στρατηγοῖς.
Ἠμέλουν
|
δὲ |
οὐδὲ
τῆς
ἄλλης
χώρας,
ἀλλ' |
[2, 17] |
τῶν
ἀλλογενῶν
θυσίας
ἀπεδέχοντο.
Προσεῖχεν
|
δὲ |
οὐδεὶς
τῶν
νεωτεριζόντων,
ἀλλ'
οὐδὲ |
[2, 7] |
κατὰ
Λιβύην
σοι
γάμος,
σὺ
|
δὲ |
οὐκ
ἀρκεσθεῖσα
τούτῳ
πάλιν
ἐπὶ |
[2, 18] |
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
πάθος
συνηνέχθη·
Κεστίῳ
|
δὲ |
οὐκέτι
ἠρεμεῖν
ἐδόκει
πανταχοῦ
τῶν |
[2, 21] |
ἐν
Τιβεριάδι
θερμοῖς
ὕδασιν.
Ὁ
|
δέ, |
οὔπω
γὰρ
ὑπώπτευεν
τὸν
ἐπίβουλον, |
[2, 18] |
Γάβαν
τε
καὶ
Καισάρειαν.
Ἀντέσχον
|
δὲ |
οὔτε
Σεβαστὴ
ταῖς
ὁρμαῖς
αὐτῶν |
[2, 16] |
ὑμᾶς
βλάπτειν
πορθοῦσι
φανερῶς.
Οὐδὲν
|
δὲ |
οὕτως
τὰς
πληγὰς
ὡς
τὸ |
[2, 17] |
ἰουδαίσειν
ὑποσχόμενον
διέσωσαν
μόνον,
τὸ
|
δὲ |
πάθος
Ῥωμαίοις
μὲν
ἦν
κοῦφον, |
[2, 9] |
ξίφει
μὲν
χρήσασθαι
κωλύσας,
ξύλοις
|
δὲ |
παίειν
τοὺς
κεκραγότας
ἐγκελευσάμενος
σύνθημα |
[2, 20] |
μεταδιδοὺς
τῆς
ἐξουσίας
αὐτοῖς,
τὸ
|
δὲ |
πᾶν
πλῆθος
εἰ
δι'
ἐπιχωρίων |
[2, 19] |
κατεώθουν
εἰς
τὴν
φάραγγα,
τὸ
|
δὲ |
πᾶν
πλῆθος
παρεκταθὲν
ὑπὲρ
τὸν |
[2, 18] |
ἔσυρον
ὡς
ζῶντας
καταφλέξοντες.
Ἤρθη
|
δὲ |
πᾶν
τὸ
Ἰουδαῑ
κὸν
ἐπὶ |
[2, 16] |
μὲν
τὴν
ἱερὰν
πόλιν,
ἀναιρήσειν
|
δὲ |
πᾶν
ὑμῶν
τὸ
φῦλον·
οὐδὲ |
[2, 2] |
ὁ
γινώσκων
τὸν
καθιστάντα.
(Διεξελθόντος
|
δὲ |
πάντα
καὶ
Νικολάου
παρελθὼν
Ἀρχέλαος |
[2, 15] |
αὐτοῖς
ὅσην
ἂν
ἀξιώσωσιν.
Τῶν
|
δὲ |
πάντα
περὶ
ἀσφαλείας
καὶ
τοῦ |
[2, 19] |
εἰς
τὴν
Βεθώραν
κατέφυγον,
Ἰουδαῖοι
|
δὲ |
πάντα
τὰ
κύκλῳ
περισχόντες
ἐφρούρουν |
[2, 21] |
Ταριχέας
ἡ
ἀπόστασις
εὐθέως,
ἐκπεπομφὼς
|
δὲ |
πάντας
τοὺς
στρατιώτας
ἐπὶ
σίτου |
[2, 3] |
τοῖς
βασιλείοις
κατὰ
δύσιν.
Περικαθεζόμενοι
|
δὲ |
πανταχόθεν
τοὺς
Ῥωμαίους
ἐπολιόρκουν.
(Ὁ |
[2, 16] |
Ῥώμῃ
σῖτον
μηνῶν
τεσσάρων·
τετείχισται
|
δὲ |
πάντοθεν
ἢ
δυσβάτοις
ἐρημίαις
ἢ |
[2, 18] |
πλῆθος
εἰς
τὰ
ὄρη,
πλήρη
|
δὲ |
παντοίων
κτημάτων,
τὰ
μὲν
ἐφῆκεν |
[2, 14] |
διαλεξομένους
περὶ
τῶν
δικαίων.
~(Διαδεξάμενος
|
δὲ |
παρὰ
τούτου
τὴν
ἐπιτροπὴν
ὁ |
[2, 21] |
μένειν,
ὡς
πολεμίῳ
χρῆσθαι.
Ἰωσήπῳ
|
δὲ |
παραγίνεσθαι
μὲν
στρατιὰν
ἐπεστάλκεσαν
οἱ |
[2, 14] |
δῆμον
ἀπέφηναν
εἰρηνικὰ
φρονοῦντα,
τοῖς
|
δὲ |
παραφθεγξαμένοις
ᾐτοῦντο
συγγνώμην·
ἐν
γὰρ |
[2, 12] |
τόπους
παραγένηται,
διερευνήσειν
ἕκαστα,
αὖθις
|
δὲ |
παρελθὼν
εἰς
Καισάρειαν
τοὺς
ὑπὸ |
[2, 19] |
καὶ
τὸ
ἱερὸν
ἀνεχώρουν.
Κέστιος
|
δὲ |
παρελθὼν
ὑποπίμπρησιν
τήν
τε
Βεθεζὰν |
[2, 14] |
τῆς
χώρας
Φλῶρον
ἐκεκράγεσαν·
Ὁ
|
δὲ |
παρὼν
καὶ
τῷ
Κεστίῳ
παρεστὼς |
[2, 18] |
ἀποσφαγῆναι
μὲν
ὑπὲρ
δισμυρίους,
κενωθῆναι
|
δὲ |
πᾶσαν
Ἰουδαίων
τὴν
Καισάρειαν·
καὶ |
[2, 18] |
πεζοὺς
τρισχιλίους
τοξότας
πάντας,
Ἀγρίππα
|
δὲ |
πεζοὺς
μὲν
τοὺς
ἴσους
ἱππεῖς |
[2, 20] |
βίᾳ
τῶν
ἔτι
ῥωμαιζόντων
τοὺς
|
δὲ |
πειθοῖ
προσήγοντο,
καὶ
συναθροισθέντες
εἰς |
[2, 20] |
δεῖν
τῆς
οἰκουμένης
κρατοῦσιν.
Ἔφη
|
δὲ |
πεῖραν
αὐτῶν
λήψεσθαι
τῆς
κατὰ |
[2, 20] |
πεζῶν
μὲν
ἓξ
μυριάδες,
ἱππεῖς
|
δὲ |
πεντήκοντα
καὶ
τριακόσιοι,
χωρὶς
δὲ |
[2, 6] |
τῆς
τοῦ
ἔθνους
αὐτονομίας·
ἦσαν
|
δὲ |
πεντήκοντα
μὲν
οἱ
παρόντες,
συμπαρίσταντο |
[2, 20] |
περὶ
τετρακισχιλίους
καὶ
πεντακοσίους·
ἐπιλέκτους
|
δὲ |
περὶ
αὑτὸν
εἶχεν
ἑξακοσίους
φύλακας |
[2, 12] |
διέφευγον
εἰς
τὴν
πόλιν.
Τοσαύτη
|
δὲ |
περὶ
τὰς
ἐξόδους
βία
συνωθουμένων |
[2, 15] |
δ'
ὑπ'
ἀλλήλων
βιαζόμενοι.
Δεινὸς
|
δὲ |
περὶ
τὰς
πύλας
ὠθισμὸς
ἦν, |
[2, 5] |
ἄλλων
θορύβοις
παρακεκινηκυῖαν
εὑρών,
αὐλίζεται
|
δὲ |
περί
τινα
κώμην
Ἀροῦν
καλουμένην· |
[2, 17] |
μιαίνοντας
τὸν
ναὸν
ἐξελάσαι,
τοῖς
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Ἐλεάζαρον
στασιασταῖς
πρὸς |
[2, 14] |
ἑξήκοντα
διέχουσα
τῆς
Καισαρείας·
Οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Ἰωάννην
δυνατοὶ
δώδεκα |
[2, 17] |
καὶ
Φασάηλον
καὶ
Μαριάμμην.
Οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Μανάημον
εἰσπεσόντες
ὅθεν |
[2, 12] |
κομιζομένην
διήρπασαν
λῃσταὶ
προσπεσόντες.
Κουμανὸς
|
δὲ |
περιπέμψας
τοὺς
ἐκ
τῶν
πλησίον |
[2, 16] |
καὶ
τριακοσίοις
πληθύοντες
ἔθνεσιν,
τὰς
|
δὲ |
πηγάς,
ὡς
ἄν
τις
εἴποι, |
[2, 10] |
ταῖς
τοῦ
πολέμου
φήμαις,
οἱ
|
δὲ |
πιστεύοντες
ἦσαν
ἐν
ἀμηχάνῳ
πρὸς |
[2, 6] |
καὶ
παρανομίας
ἐσχάτης
πεπληρωκέναι,
καθόλου
|
δὲ |
πλείους
ὑπομεμενηκέναι
τὰς
ἐξ
Ἡρώδου |
[2, 14] |
δὲ
τοῖς
αἰσχροῖς
ἀναιδέστατος.
Οὔτε
|
δὲ |
πλείω
τις
ἀπιστίαν
τῆς
ἀληθείας |
[2, 16] |
δὲ
ἐλπὶς
ἀλόγιστος
ἐλευθερίας,
ἐνίους
|
δὲ |
πλεονεξία
τις
παροξύνει
καὶ
τὸ |
[2, 3] |
τῆς
ὑπὲρ
Ἰορδάνην
Περαίας,
ὑπερεῖχεν
|
δὲ |
πλήθει
καὶ
προθυμίαις
ἀνδρῶν
ὁ |
[2, 16] |
ἅγια
πρὸς
Κέστιον
ἐπανῄει.
(Τὸ
|
δὲ |
πλῆθος
τῶν
Ἰουδαίων
ἐπί
τε |
[2, 20] |
ἑξακοσίους
φύλακας
τοῦ
σώματος.
Ἔτρεφον
|
δὲ |
πλὴν
τῶν
μισθοφόρων
τὴν
ἄλλην |
[2, 8] |
τὴν
πρὸς
ἕνα
πίστιν.
(Καταφρονηταὶ
|
δὲ |
πλούτου,
καὶ
θαυμάσιον
αὐτοῖς
τὸ |
[2, 18] |
γενεαῖς
εἰς
τὸ
ἄλσος.
Τῶν
|
δὲ |
ποιησάντων
τὸ
προσταχθὲν
χωρὶς
ὑποψίας. |
[2, 17] |
τὰς
αἰτίας
τοῦ
πολέμου,
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
τηλικούτῳ
μιάσματι
πεφυρμένην,
ἐξ |
[2, 18] |
πρὸς
τῇ
Σκυθοπόλει
Ἰουδαίων,
τρεπόμενος
|
δὲ |
πολλάκις
αὐτοὺς
ἅπαντας
μόνος
ἦν |
[2, 19] |
τοὺς
στασιαστὰς
ἔκπληξις
κατέλαβεν·
ἤδη
|
δὲ |
πολλοὶ
διεδίδρασκον
ἀπὸ
τῆς
πόλεως |
[2, 3] |
ἐμπειρίᾳ
πολέμου
τῶν
ἀπείρων·
ἐπεὶ
|
δὲ |
πολλοὶ
Ἰουδαίων
ἀναβάντες
ἐπὶ
τὰς |
[2, 15] |
οἱ
ἱππεῖς
καταδιώκοντες
συνεπάτουν.
Ἔπιπτον
|
δὲ |
πολλοὶ
μὲν
ὑπὸ
Ῥωμαίων
τυπτόμενοι, |
[2, 12] |
Τούτοις
πεισθέντες
Ἰουδαῖοι
διελύθησαν·
Ἐτράποντο
|
δὲ |
πολλοὶ
πρὸς
λῃστείαν
διὰ
τὴν |
[2, 1] |
αὐτοῦ
ἐπὶ
σωφρονισμῷ
προσιόντας,
ἐνίει
|
δὲ |
πολλοὺς
ὁ
Ἀρχέλαος,
καὶ
πάντα |
[2, 19] |
τι
χρὴ
ποιεῖν,
τῇ
τρίτῃ
|
δὲ |
πολλῷ
πλείους
τοὺς
πολεμίους
θεασάμενος |
[2, 13] |
ὥραν
τὸν
θάνατον
προσδεχομένου.
Προεσκοποῦντο
|
δὲ |
πόρρωθεν
τοὺς
διαφόρους,
καὶ
οὐδὲ |
[2, 4] |
χεῖρας
ἔλθοι
φέρων
κέρδος.
Ἐτόλμησαν
|
δέ |
ποτε
Ῥωμαίων
λόχον
ἄθρουν
περισχεῖν |
[2, 13] |
παρωξύνοντο
πρὸς
τὴν
στάσιν.
Νικῶντας
|
δέ |
ποτε
τοὺς
Ἰουδαίους
προελθὼν
εἰς |
[2, 7] |
τῶν
ἀσταχύων
ἀριθμόν,
ἐν
ποικίλαις
|
δὲ |
πραγμάτων
μεταβολαῖς
γενόμενον
τελευτήσειν.
Ταῦτα |
[2, 8] |
εἰς
τοῦτον
κολάζεται
θανάτῳ.
Τοῖς
|
δὲ |
πρεσβυτέροις
ὑπακούουσιν
καὶ
τοῖς
πλείοσιν |
[2, 19] |
ὀλίγην
προέπεμπεν
τοὺς
συμβαλοῦντας.
Οἱ
|
δὲ |
πρὶν
εἰς
χεῖρας
ἐλθεῖν
δέει |
[2, 16] |
τῆς
ἐλευθερίας
ἐγκώμια
τραγῳδοῦσιν,
ἐγὼ
|
δὲ |
πρὶν
ἐξετάζειν
τίνες
ὄντες
καὶ |
[2, 18] |
δυνηθεῖεν
τὴν
πόλιν,
φρουρεῖν,
εἰ
|
δὲ |
προαίσθοιντο
τὴν
ἔφοδον,
περιμένειν
αὐτόν |
[2, 9] |
περιστάντες
τὸ
βῆμα
κατεβόων.
Ὁ
|
δέ, |
προῄδει
γὰρ
αὐτῶν
τὴν
ταραχήν, |
[2, 18] |
μὲν
ἡττώμενοι
τῶν
στρατιωτῶν,
ταῖς
|
δὲ |
προθυμίαις
καὶ
τῷ
κατὰ
Ἰουδαίων |
[2, 17] |
ἀπλέτου
δυνάμεως
ἀπαναλώθησαν
ὀλίγοι,
Ἰουδαίων
|
δὲ |
προοίμιον
ἁλώσεως
ἔδοξεν.
Καὶ
κατιδόντες |
[2, 16] |
καταστήσοντα
Ἰουδαίους
καὶ
συμμένοντας,
αὐτῷ
|
δὲ |
προπέμψαι
τῶν
ἑταίρων
τὸν
κατασκεψόμενον |
[2, 17] |
ἦρχεν
υἱὸς
Ἀνανίου
Σίμων,
οὓς
|
δὲ |
πρὸς
Ἀγρίππαν,
ἐν
οἷς
ἦσαν |
[2, 18] |
σώματος
καὶ
ψυχῆς
παράστημα,
τῆς
|
δὲ |
πρὸς
ἀλλοφύλους
πίστεως
ἕνεκεν
ἀκολούθοις |
[2, 14] |
ἐκ
τοῦ
λόχου,
τοῖς
δορυφοροῦσι
|
δὲ |
πρὸς
ἁρπαγὰς
τῶν
μετρίων
κατεχρῆτο. |
[2, 16] |
δὲ
τοῖς
Πυρηναίοις
ὄρεσιν,
ὠκεανῷ
|
δὲ |
πρὸς
δυσμῶν.
Ἀλλὰ
καίτοι
τηλικαῦτα |
[2, 14] |
ὀκτὼ
διακωλῦσαι
τὸ
ἔργον.
Ὁ
|
δὲ |
πρὸς
μόνον
τὸ
λαβεῖν
ὑποσχόμενος |
[2, 6] |
δοθείσης
χώρας
τετρακοσίων
ταλάντων.
Σαλώμη
|
δὲ |
πρὸς
οἷς
ὁ
βασιλεὺς
ἐν |
[2, 9] |
τῆς
χώρας
λαὸς
συνέρρευσεν.
Ὁρμήσαντες
|
δὲ |
πρὸς
Πιλᾶτον
εἰς
Καισάρειαν
ἱκέτευον |
[2, 10] |
πρῶτον,
ἔπειτα
ὑπὲρ
αὑτῶν.
Ὁ
|
δὲ |
πρός
τε
τὸ
πλῆθος
καὶ |
[2, 21] |
Γίσχαλα
φυγὼν
τὴν
πατρίδα.
Συνέρρεον
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
Ἰώσηπον
οἱ
Γαλιλαῖοι |
[2, 13] |
τοῦ
λαθεῖν
ἡ
τέχνη.
(Συνέστη
|
δὲ |
πρὸς
τούτοις
στῖφος
ἕτερον
πονηρῶν |
[2, 17] |
ἀνεῖναι
τὴν
πολιορκίαν
παρακαλοῦντος,
οἱ
|
δὲ |
προσέκειντο
χαλεπώτερον,
μέχρι
μηκέτι
ἀντέχοντες |
[2, 11] |
τὴν
δωρεὰν
ἐδήλου,
τοῖς
ἄρχουσιν
|
δὲ |
προσέταξεν
ἐγχαράξαντας
δέλτοις
χαλκαῖς
τὴν |
[2, 18] |
τέκνα
καὶ
γηραιοὶ
γονεῖς.
Ὁ
|
δὲ |
πρῶτον
μὲν
τὸν
πατέρα
τῆς |
[2, 16] |
μὲν
ταῖς
Ἄλπεσιν
πρὸς
ἄρκτῳ
|
δὲ |
Ῥήνῳ
ποταμῷ,
μεσημβρινοῖς
δὲ
τοῖς |
[2, 6] |
ἐθέλειν
κατὰ
πρόσωπον
δέχεσθαι,
δεῖσθαι
|
δὲ |
Ῥωμαίων
ἐλεῆσαι
τά
τε
τῆς |
[2, 19] |
μὲν
ὀλίγους
ἀποβεβλημένοι
παντάπασιν,
τῶν
|
δὲ |
Ῥωμαίων
καὶ
τῶν
συμμάχων
πεζοὺς |
[2, 19] |
τῶν
βελῶν
ἀνακοπέντες
ὑπεχώρησαν.
Τῶν
|
δὲ |
Ῥωμαίων
οἱ
πρῶτοι
τοὺς
θυρεοὺς |
[2, 19] |
ὅλῃ
τῇ
δυνάμει
Κέστιος.
Ἀπέθανον
|
δὲ |
Ῥωμαίων
πεντακόσιοι
δεκαπέντε·
τούτων
ἦσαν |
[2, 3] |
πανταχόθεν
τοὺς
Ῥωμαίους
ἐπολιόρκουν.
(Ὁ
|
δὲ |
Σαβῖνος
πρός
τε
τὸ
πλῆθος |
[2, 8] |
τοῦ
μὲν
αἱρετισταὶ
Φαρισαῖοι,
τοῦ
|
δὲ |
Σαδδουκαῖοι,
τρίτον
δέ,
ὃ
δὴ |
[2, 15] |
Φλῶρον
εἰς
αὐτοὺς
παρανομήσειν.
(Ὁ
|
δὲ |
σβεσθείσης
τῆς
ταραχῆς
ἤχθετο
καὶ |
[2, 7] |
οὐ
περιόψομαι
τὴν
ὕβριν,
ἀπολήψομαι
|
δέ |
σε
καὶ
μὴ
θέλουσαν.
Τοῦτο |
[2, 4] |
ἐν
τοῖς
πεδίοις
συμπλοκήν·
ἐν
|
δὲ |
Σεπφώρει
τῆς
Γαλιλαίας
Ἰούδας
υἱὸς |
[2, 20] |
Σωγαναίαν
καὶ
Γάμαλαν
ὠχύρωσεν·
μόνοις
|
δὲ |
Σεπφωρίταις
ἐφῆκε
καθ'
ἑαυτοὺς
τεῖχος |
[2, 20] |
ἡγεμόνας
ταγμάτων
ἁδροτέρων
ἀφηγουμένους.
Ἐδίδασκεν
|
δὲ |
σημείων
παραδόσεις
καὶ
σάλπιγγος
προκλήσεις |
[2, 10] |
Τυρίων
οἱ
ἐπιχώριοι·
Καὶ
τοῦτο
|
δὲ |
σταδίους
ἀφέστηκεν
ἑκατόν.
Τοῦ
δ' |
[2, 15] |
πρὸς
τοῖς
βασιλείοις
στρατόπεδον.
(Οἱ
|
δὲ |
στασιασταὶ
δείσαντες
μὴ
πάλιν
ἐπελθὼν |
[2, 18] |
ἔπαυσεν
δὲ
τῆς
ἐπιτροπῆς.
Οἱ
|
δὲ |
στασιασταὶ
καταλαβόμενοί
τι
φρούριον,
ὃ |
[2, 19] |
τοῖς
στασιασταῖς
ἔμφρουρος
ἦν,
οἱ
|
δὲ |
στασιασταὶ
τὴν
εὐταξίαν
τῶν
Ῥωμαίων |
[2, 18] |
αἱ
λοιπαὶ
πόλεις
ἠρέμουν.
Τὸ
|
δὲ |
στασιῶδες
καὶ
λῃστρικὸν
πᾶν
ἔφυγεν |
[2, 1] |
ἔτι
τὸ
πλῆθος
ἐφαίνετο,
τὴν
|
δὲ |
στρατιὰν
ἐπαφίησιν
αὐτοῖς
ὅλην,
τοὺς |
[2, 11] |
εἰς
τὴν
ἀρχὴν>
Κλαύδιος,
ἡ
|
δὲ |
σύγκλητος
ἐξηγουμένων
τῶν
ὑπάτων
Σεντίου |
[2, 14] |
οὓς
μάστιξιν
προαικισάμενος
ἀνεσταύρωσεν.
Ὁ
|
δὲ |
σύμπας
τῶν
ἐκείνης
ἀπολομένων
τῆς |
[2, 17] |
τοὺς
ὑπονόμους
καταδύντες
διελάνθανον,
οἱ
|
δὲ |
σὺν
τοῖς
βασιλικοῖς
εἰς
τὴν |
[2, 20] |
πόλεως
ᾤχοντο
πρὸς
Κέστιον·
ὁ
|
δὲ |
σὺν
τούτοις
κατὰ
τὴν
βασιλικὴν |
[2, 10] |
συλλέγων
ποτὲ
μὲν
παρεκάλει,
ποτὲ
|
δὲ |
συνεβούλευεν,
τὸ
πλέον
μέντοι
διηπείλει |
[2, 19] |
μείνῃ
πλείοσιν
χρησόμενος
ἐχθροῖς.
(Ἵνα
|
δὲ |
συντονωτέρᾳ
χρήσαιτο
φυγῇ,
τὰ
τὴν |
[2, 21] |
σὺν
τοῖς
ἄρχουσιν
εἰσῄεσαν.
Ὁ
|
δὲ |
σύρας
αὐτοὺς
εἰς
τὸ
μυχαίτατον |
[2, 15] |
ἡ
φυγὴ
πᾶσιν
ἐγίνετο,
τῶν
|
δὲ |
σφαλέντων
ἀπώλεια
δεινή·
πνιγόμενοι
γὰρ |
[2, 3] |
ἐξ
αὐτῆς
Ἰουδαίας
λαός.
Διανείμαντες
|
δὲ |
σφᾶς
αὐτοὺς
εἰς
τρία
μέρη |
[2, 10] |
τὸ
Ἰουδαίων
ἔθνος
προθύσασθαι·
παρέχειν
|
δὲ |
σφᾶς
αὐτοὺς
ἑτοίμους
εἰς
τὴν |
[2, 18] |
τινὸς
τῶν
οὐκ
ἀσήμων,
ῥώμῃ
|
δὲ |
σώματος
καὶ
τόλμῃ
διαφέρων
ἐπὶ |
[2, 11] |
αὐτοκράτορα
μηδὲν
μεμφθῆναι
δυνάμενον,
τοσαῦτα
|
δὲ |
τὰ
δίκαια
πρὸς
οὓς
μετὰ |
[2, 2] |
πολλὰ
δ'
ἐπαινέσας
Ἀντίπαν.
Συντάξαντες
|
δὲ |
τὰ
ἐγκλήματα
οἱ
περὶ
Σαλώμην |
[2, 17] |
γραμματοφυλακείῳ
τὸ
πῦρ
ἐνίεσαν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
τὰ
νεῦρα
τῆς
πόλεως
καταφλέξαντες |
[2, 16] |
τὴν
πόλιν
παρηνόμησεν
ἔγραφον.
Ὁ
|
δὲ |
τὰ
παρ'
ἀμφοῖν
ἀναγνοὺς
μετὰ |
[2, 20] |
ἐκέλευσεν
καὶ
τοὺς
ἑβδομήκοντα.
(Καταστησάμενος
|
δὲ |
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
νόμιμα
τῶν |
[2, 21] |
τοῖσδε
τοῖς
πονηρεύμασιν
ἁπάντων,
πένης
|
δὲ |
τὰ
πρῶτα
καὶ
μέχρι
πολλοῦ |
[2, 15] |
μὲν
τὴν
κεφαλὴν
κόνει,
γυμνοὺς
|
δὲ |
τὰ
στέρνα
τῶν
ἐσθήτων
διερρηγμένων. |
[2, 17] |
μερισθέντες
τοὺς
φόρους
συνέλεγον.
Ταχέως
|
δὲ |
τὰ
τεσσαράκοντα
τάλαντα,
τοσοῦτον
γὰρ |
[2, 16] |
οἰκοῦντας
πλεύσαντες
ἐδουλώσαντο
Ῥωμαῖοι,
τέσσαρα
|
δὲ |
τάγματα
τὴν
τοσαύτην
νῆσον
φυλάσσει. |
[2, 18] |
ὑπέστρεψεν
εἰς
τὴν
Πτολεμαίδα.
Πρὸς
|
δὲ |
ταῖς
ἁρπαγαῖς
ἔτι
τῶν
Σύρων |
[2, 8] |
ἀλλὰ
τέκνων
χρείαν
γαμεῖν.
Λουτρὰ
|
δὲ |
ταῖς
γυναιξὶν
ἀμπεχομέναις
ἐνδύματα,
καθάπερ |
[2, 2] |
ἐληλυθέναι
μὲν
ἐφ'
ἑορτήν,
παρὰ
|
δὲ |
ταῖς
ἰδίαις
θυσίαις
ὠμῶς
ἀπεσφάχθαι· |
[2, 12] |
γένοιτο,
πλείους
ὁπλίτας
μεταπέμπεται.
Τῶν
|
δὲ |
ταῖς
στοαῖς
ἐπιχεομένων
φόβος
ἐμπίπτει |
[2, 13] |
προσιοῦσιν
πίστις
ἦν,
ἐν
μέσαις
|
δὲ |
ταῖς
ὑπονοίαις
καὶ
ταῖς
φυλακαῖς |
[2, 3] |
ἀγαπητὸν
μὲν
ἦν
ὑπεξελθεῖν,
ἠπίστει
|
δὲ |
ταῖς
ὑποσχέσεσιν
καὶ
τὸ
πρᾷον |
[2, 13] |
πόλεμος
καθ'
ἡμέραν
ἀνερριπίζετο.
(Ἑτέρα
|
δὲ |
ταραχὴ
συνίσταται
περὶ
Καισάρειαν
τῶν |
[2, 18] |
ἐρύματα
κατέρριψαν
εἰς
γῆν.
Κατὰ
|
δὲ |
τὰς
αὐτὰς
ἡμέρας
καὶ
τῶν |
[2, 20] |
ῥᾴστην
τὴν
ἐπιχείρησιν
ἐδόκουν·
ἐδεδοίκεισαν
|
δὲ |
τὰς
ἑαυτῶν
γυναῖκας
ἁπάσας
πλὴν |
[2, 14] |
καὶ
μεθ'
ὑποστολῆς
ἐκακούργησεν,
Γέσσιος
|
δὲ |
τὰς
εἰς
τὸ
ἔθνος
παρανομίας |
[2, 21] |
ἀεὶ
μὲν
ἐπιθυμήσας
μεγάλων,
τρέφων
|
δὲ |
τὰς
ἐλπίδας
ἐκ
τῶν
ταπεινῶν |
[2, 21] |
μακρότερα
τοὺς
εἰσελθόντας
οἰόμενον.
Ὁ
|
δὲ |
τὰς
θύρας
ἐξαπίνης
ἀνοίξας
ᾑμαγμένους |
[2, 8] |
μέχρι
θανάτου
βάσανον
ἡγούμενοι.
(Περὶ
|
δὲ |
τὰς
κρίσεις
ἀκριβέστατοι
καὶ
δίκαιοι, |
[2, 17] |
τῆς
τῶν
στοῶν
δομήσεως,
εἰς
|
δὲ |
τὰς
κώμας
οἵ
τε
ἄρχοντες |
[2, 19] |
τῶν
ἔνδον
ἐνδοθήσεσθαι
προσδοκῶν,
εἰς
|
δὲ |
τὰς
πέριξ
κώμας
ἐφ'
ἁρπαγὴν |
[2, 18] |
μὲν
πᾶν
τὸ
προσπῖπτον
καταφλέξας
|
δὲ |
τὰς
πέριξ
κώμας
ὑπέστρεψεν
εἰς |
[2, 17] |
οὔτε
ἀμυνομένους
οὔτε
ἱκετεύοντας,
μόνας
|
δὲ |
τὰς
συνθήκας
καὶ
τοὺς
ὅρκους |
[2, 8] |
τῶν
ἐπιμελητῶν
προσταξάντων
ἐνεργοῦσι,
δύο
|
δὲ |
ταῦτα
παρ'
αὐτοῖς
αὐτεξούσια,
ἐπικουρία |
[2, 9] |
τὰς
σημαίας
Ἱεροσολύμων
κελεύει.
(Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
ταραχὴν
ἑτέραν
ἐκίνει
τὸν |
[2, 12] |
δὲ
καθ'
ἑκάστην
οἰκίαν.
(Μετελάμβανεν
|
δὲ |
ταύτην
τὴν
συμφορὰν
ἄλλος
λῃστρικὸς |
[2, 4] |
Γράτῳ
καὶ
Πτολεμαίῳ
περιπεσόντες·
ὁ
|
δὲ |
τέταρτος
Ἀρχελάῳ
προσεχώρησεν
κατὰ
δεξιάν. |
[2, 21] |
πάντων
τὰ
σπλάγχνα
γυμνῶσαι·
περιειστήκει
|
δὲ |
τέως
τὸ
πλῆθος
δικαιολογεῖσθαι
μακρότερα |
[2, 8] |
νόμιμα
τοῖς
ἄλλοις
ὁμοφρονοῦν,
διεστὼς
|
δὲ |
τῇ
κατὰ
γάμον
δόξῃ·
μέγιστον |
[2, 16] |
ἐπὶ
μιᾶς
νηὸς
διώξαντες,
περὶ
|
δὲ |
τῇ
μικρᾷ
Σαλαμῖνι
τὴν
τοσαύτην |
[2, 9] |
μὲν
τῇ
Γαλιλαίᾳ
Τιβεριάδα,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
Περαίᾳ
φερώνυμον
Ἰουλίας.
(Πεμφθεὶς |
[2, 6] |
ὑπορρῖψαι
τοῖς
ὠμῶς
σπαράττουσιν,
συνάψαντας
|
δὲ |
τῇ
Συρίᾳ
τὴν
χώραν
αὐτῶν |
[2, 20] |
Γαλιλαίας
ἑκατέρας
Ἰώσηπος
Ματθίου·
προσώριστο
|
δὲ |
τῇ
τούτου
στρατηγίᾳ
καὶ
Γάμαλα |
[2, 19] |
ἀπὸ
τῆς
πόλεως
ἀνέζευξεν.
Πρὸς
|
δὲ |
τὴν
ἀδόκητον
αὐτοῦ
τροπὴν
ἀναθαρσήσαντες |
[2, 22] |
οἵου
τέλους
ἔτυχεν
δηλώσομεν.
(Κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Ἀκραβετηνὴν
τοπαρχίαν
ὁ
Γιώρα |
[2, 18] |
κρατυνάμενοι
κατεῖχον
οἱ
Μαχαιρῖται.
(Κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἀεὶ
μὲν
ἦν |
[2, 1] |
ἃ
παρωξύνετο
μὲν
Ἀρχέλαος,
ἐπεῖχε
|
δὲ |
τὴν
ἄμυναν
ὑπὸ
τῆς
περὶ |
[2, 10] |
καὶ
τὰς
Καίσαρος
ἀπειλάς,
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
ἀξίωσιν
ἀπέφαινεν
ἀγνώμονα·
πάντων |
[2, 10] |
ἀνδρῶν
ἀκροτομῆσαι
τὴν
πατρίδα,
ἐκτεῖναι
|
δὲ |
τὴν
ἀσέβειαν
καὶ
ἐπὶ
Ἰουδαίαν. |
[2, 18] |
καὶ
τὰς
κώμας
κατέφλεξαν.
(Εἰς
|
δὲ |
τὴν
Γαλιλαίαν
ἀπέστειλεν
Καισέννιον
Γάλλον |
[2, 20] |
καὶ
Ἰαμνεὶθ
καὶ
Μηρώ.
Κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Γαυλανιτικὴν
Σελεύκειάν
τε
καὶ |
[2, 7] |
τῆς
ἀνοίας
τὰ
ἀναλώματα.
(Παραλαβὼν
|
δὲ |
τὴν
ἐθναρχίαν
Ἀρχέλαος
καὶ
κατὰ |
[2, 16] |
παρῆν
δεξιουμένη
τὸν
βασιλέα.
Μετὰ
|
δὲ |
τὴν
εἰς
ἐκεῖνον
θεραπείαν
ἀπωδύροντο |
[2, 18] |
φρούριον
καὶ
παραδιδόναι
σφίσιν.
Οἱ
|
δὲ |
τὴν
ἐκ
βίας
ἀφαίρεσιν
εὐλαβηθέντες |
[2, 18] |
δεσμώτας
εἰς
τὰ
νεώρια.
Πρὸς
|
δὲ |
τὴν
ἐκ
τῆς
Καισαρείας
πληγὴν |
[2, 18] |
ἕνεκεν
ἀκολούθοις
πάθεσι
χρησάμενος.
(Πρὸς
|
δὲ |
τὴν
ἐν
Σκυθοπόλει
φθορὰν
αἱ |
[2, 19] |
τῆς
πόλεως
μερῶν
εἶκον,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
ἐνδοτέρω
καὶ
τὸ
ἱερὸν |
[2, 5] |
μὲν
οὐδὲν
παρακινῆσαι
λέγοντες,
διὰ
|
δὲ |
τὴν
ἑορτὴν
ἀναγκαίως
δεξάμενοι
τὸ |
[2, 12] |
συντριβέντας
ὑπὲρ
τρισμυρίους
ἀποθανεῖν,
γενέσθαι
|
δὲ |
τὴν
ἑορτὴν
πένθος
μὲν
ὅλῳ |
[2, 17] |
ἕκτῃ
Γορπιαίου
μηνὸς
ἐπράχθη.
(Κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐπιοῦσαν
ὅ
τε
ἀρχιερεὺς |
[2, 12] |
τῆς
μεγάλης
Ἀρμενίας
ἐβασίλευσεν.
~(Μετὰ
|
δὲ |
τὴν
Ἡρώδου
τελευτήν,
ὃς
ἦρχε |
[2, 20] |
πειθαρχεῖν
περὶ
τῶν
ὅλων.
(Εἰς
|
δὲ |
τὴν
Ἰδουμαίαν
ἑτέρους
ἐπελέξαντο
στρατηγοὺς |
[2, 20] |
τῆς
Νέρωνος
ἡγεμονίας
ἔτει.
~(Μετὰ
|
δὲ |
τὴν
Κεστίου
συμφορὰν
πολλοὶ
τῶν |
[2, 21] |
ὁ
δῆμος
προιδὼν
ἀνεβόησεν·
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
κραυγὴν
ὁ
Ἰώσηπος
ἐπιστραφεὶς |
[2, 13] |
καὶ
Τιβεριάδα
τῆς
Γαλιλαίας,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
λοιπὴν
Ἰουδαίαν
Φήλικα
κατέστησεν |
[2, 2] |
σὺν
Ἀρχελάῳ
πλεόντων
συγγενῶν.
Ἐπήγετο
|
δὲ |
τὴν
μητέρα
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν |
[2, 19] |
ἀντιβλάπτουσιν
τοὺς
ἐχθρούς.
Παρ'
ὅλην
|
δὲ |
τὴν
ὁδὸν
παιόμενοι
καὶ
τῆς |
[2, 16] |
ἣν
ἠγανάκτει
μὲν
Ἀγρίππας,
στρατηγικῶς
|
δὲ |
τὴν
ὀργὴν
εἰς
οὓς
ἠλέει |
[2, 21] |
αὐτῶν
ἔφασκεν
τὴν
εὔνοιαν,
ἀνεῖργεν
|
δὲ |
τὴν
ὁρμήν,
χειρώσασθαι
συνέσει
τοὺς |
[2, 16] |
πεποιθότες
ἢ
ἀνθρωπίνῃ
βοηθείᾳ·
ὅταν
|
δὲ |
τὴν
παρ'
ἀμφοῖν
τὸ
εἰκὸς |
[2, 20] |
Ἱεριχοῦν
Ἰώσηπος
ὁ
Σίμωνος,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
Περαίαν
Μανασσῆς,
Θαμνᾶ
δὲ |
[2, 4] |
τὴν
δυναστείαν
ζηλοῦσιν
ἐπεχείρει.
(Κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Περαίαν
Σίμων
τις
τῶν |
[2, 19] |
εἰς
τὸ
ἄστυ
συνήλασαν.
(Κέστιος
|
δὲ |
τὴν
πρὸς
ἀλλήλους
αὐτῶν
ταραχὴν |
[2, 12] |
ἀθορύβως
εἰς
Ἀντιόχειαν
ἐπανῄει.
(Κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Ῥώμην
Καῖσαρ
ἀκούσας
Κουμανοῦ |
[2, 9] |
τῇ
φυγῇ
καταπατηθέντες
ἀπώλοντο.
Πρὸς
|
δὲ |
τὴν
συμφορὰν
τῶν
ἀνῃρημένων
καταπλαγὲν |
[2, 12] |
καὶ
Βατανέα
καὶ
Γαυλανῖτις,
προσέθηκεν
|
δὲ |
τήν
τε
Λυσανίου
βασιλείαν
καὶ |
[2, 10] |
γάρ
ἐστιν
καὶ
κοῖλος,
ἀναδίδωσιν
|
δὲ |
τὴν
ὑελίνην
ψάμμον,
ἣν
ὅταν |
[2, 2] |
ὑγιαίνων
μὲν
τὸ
σῶμα,
καθαρὰν
|
δὲ |
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
πάθους
παντός. |
[2, 14] |
ἔτει
τῆς
Νέρωνος
ἡγεμονίας,
ἑπτακαιδεκάτῳ
|
δὲ |
τῆς
Ἀγρίππα
βασιλείας,
Ἀρτεμισίου
μηνός. |
[2, 8] |
ἐκείνου
χρήσιμον
ἀντικομίζεται·
καὶ
χωρὶς
|
δὲ |
τῆς
ἀντιδόσεως
ἀκώλυτος
ἡ
μετάληψις |
[2, 19] |
τὰς
πέριξ
κώμας
ἐνέπρησαν.
Ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
Ἀντιπατρίδος
Κέστιος
εἰς
Λύδδα |
[2, 22] |
τῶν
κληθέντων
ζηλωτῶν
ἀφροσύνην,
ἡττήθη
|
δὲ |
τῆς
βίας,
κἀν
τοῖς
ἑξῆς |
[2, 21] |
αὐτῆς
ἐπίπρασκεν
τιμῆς
ἡμιαμφόριον.
Οὔσης
|
δὲ |
τῆς
Γαλιλαίας
ἐλαιοφόρου
μάλιστα
καὶ |
[2, 18] |
αὐτὸν
ᾐδέσθη
διὰ
Σόαιμον,
ἔπαυσεν
|
δὲ |
τῆς
ἐπιτροπῆς.
Οἱ
δὲ
στασιασταὶ |
[2, 16] |
χωρούμενον
μὲν
τοῖς
πελάγεσιν,
πλατυτέραν
|
δὲ |
τῆς
Εὐρώπης
τὴν
στρατιὰν
ἄγοντα, |
[2, 2] |
πατρῴων
χρημάτων
ἀπέκλεισεν
Ἀρχελάῳ,
μέχρι
|
δὲ |
τῆς
Καίσαρος
διαγνώσεως
ἠρεμήσειν
ὑπέσχετο |
[2, 21] |
περιρρηξάμενος
μὲν
τὴν
ἐσθῆτα,
καταπασάμενος
|
δὲ |
τῆς
κεφαλῆς
κόνιν,
ἀποστρέψας
δὲ |
[2, 8] |
εἰς
τὸν
ὅμιλον
ἐγκρίνεται.
Πρὶν
|
δὲ |
τῆς
κοινῆς
ἅψασθαι
τροφῆς
ὅρκους |
[2, 5] |
τοὺς
δ'
ἐνοικοῦντας
ἀνδραποδίζεται.
Μετὰ
|
δὲ |
τῆς
ὅλης
δυνάμεως
αὐτὸς
Οὔαρος |
[2, 6] |
κεχαρίσθαι
τοῖς
ἔξωθεν
δήμοις.
Ἀντὶ
|
δὲ |
τῆς
παλαιᾶς
εὐδαιμονίας
καὶ
τῶν |
[2, 18] |
ἐρεθίζειν
τὸ
Ῥωμαίων
στράτευμα.
Καταχλευάζοντες
|
δὲ |
τῆς
παρακλήσεως
οἱ
στασιώδεις
ἐβλασφήμουν |
[2, 3] |
ὑπηρέταις
ἐχρῆτο
τῆς
πλεονεξίας.
Ἐνστάσης
|
δὲ |
τῆς
πεντηκοστῆς,
οὕτω
καλοῦσίν
τινα |
[2, 11] |
Βερνικιανόν
τε
καὶ
Ὑρκανόν,
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
προτέρας
Μαριάμμης
Ἀριστόβουλον.
Τεθνήκει |
[2, 13] |
συνέβη
καὶ
τὰς
οὐσίας.
Μενούσης
|
δὲ |
τῆς
στάσεως
ἐπιλέξας
ἑκατέρωθεν
τοὺς |
[2, 18] |
μὲν
εἰς
Καισάρειαν
ἀφικνεῖται,
μοῖραν
|
δὲ |
τῆς
στρατιᾶς
προέπεμψεν
εἰς
Ἰόππην, |
[2, 19] |
ἐδίωκον
δὲ
τὸν
Κέστιον.
Ὁ
|
δὲ |
τῆς
τε
νυκτὸς
οὐκ
ὀλίγον |
[2, 12] |
καὶ
Γαλιλαίας
καὶ
Περαίας,
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Χαλκίδος
Ἀγρίππαν
εἰς
μείζονα |
[2, 13] |
ἄπειρόν
τι
πλῆθος
ἦν.
(Καθαρθείσης
|
δὲ |
τῆς
χώρας
ἕτερον
εἶδος
λῃστῶν |
[2, 7] |
τὴν
τῆς
ὁμοιότητος
ἀπάτην,
διδοὺς
|
δέ |
τι
καὶ
πίστεως
ταῖς
ἱλαρωτέραις |
[2, 21] |
ἀνελεῖν
μὲν
οὐδένα
προῄρητο,
Ληουὶν
|
δέ |
τινα
τῶν
ἑαυτοῦ
φυλάκων
ἐκέλευσεν |
[2, 8] |
οὐδὲν
φθέγγονται
τῶν
βεβήλων,
πατρίους
|
δέ |
τινας
εἰς
αὐτὸν
εὐχὰς
ὥσπερ |
[2, 16] |
πρὸς
τὸ
χεῖρον
ὁμόνοια.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
τινὰς
μὲν
ἡλικία
τῶν
ἐν |
[2, 17] |
τῆς
πόλεως
αὐτὸν
ἐξεκήρυσσον,
ἐτόλμων
|
δέ |
τινες
τῶν
στασιαστῶν
καὶ
λίθους |
[2, 8] |
φαύλων
ἀιδίῳ
τιμωρίᾳ
κολάζεσθαι.
Σαδδουκαῖοι
|
δέ, |
τὸ
δεύτερον
τάγμα,
τὴν
μὲν |
[2, 16] |
τί
σεμνύνετε
τὴν
ἐλευθερίαν;
εἰ
|
δὲ |
τὸ
δουλεύειν
ἀφόρητον
ἡγεῖσθε,
περισσὴ |
[2, 17] |
Ῥωμαίοις
μὲν
Ἰουδαίους
σώζεσθαι,
Ἰουδαίοις
|
δὲ |
τὸ
ἱερὸν
καὶ
τὴν
μητρόπολιν, |
[2, 12] |
συνέλαβεν,
πλείστους
δ'
ἀπέκτεινεν.
Πρὸς
|
δὲ |
τὸ
λοιπὸν
πλῆθος
τῶν
πολεμεῖν |
[2, 14] |
Ἀγρίππα
βασιλείας,
Ἀρτεμισίου
μηνός.
Πρὸς
|
δὲ |
τὸ
μέγεθος
τῶν
ἐξ
αὐτοῦ |
[2, 16] |
τὴν
πρεσβείαν
τις
ἀποκωλύει.
Ἀγρίππᾳ
|
δὲ |
τὸ
μὲν
χειροτονεῖν
Φλώρου
κατηγόρους |
[2, 14] |
αὐτοῖς
παρέχειν
ἄδειαν,
τοῦ
δημοτικοῦ
|
δὲ |
τὸ
μὴ
χαῖρον
ἡσυχίᾳ
πρὸς |
[2, 1] |
τῆς
πύλης
τοῦ
ναοῦ.
Ἦν
|
δὲ |
τὸ
πένθος
οὐχ
ὑπεσταλμένον,
ἀλλ' |
[2, 15] |
τι
τὸν
Φλῶρον
ἐρεθίζειν.
Ἐπείσθη
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
ταχέως
αἰδοῖ
τε |
[2, 14] |
μὲν
τοῖς
ἐλεεινοῖς
ὠμότατος,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
αἰσχροῖς
ἀναιδέστατος.
Οὔτε
δὲ |
[2, 18] |
εἰς
δύο
διῄρητο
στρατόπεδα,
σωτηρία
|
δὲ |
τοῖς
ἑτέροις
ἦν
τὸ
τοὺς |
[2, 16] |
ἐμοὶ
τὴν
εἰρήνην
ἕξετε,
προαχθέντες
|
δὲ |
τοῖς
θυμοῖς
χωρὶς
ἐμοῦ
κινδυνεύσετε. |
[2, 22] |
πρὸς
Ῥωμαίους
ἐτράποντο
παρασκευάς·
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
Ἄνανός
τε
ὁ |
[2, 21] |
τοῖς
ποσὶν
ἔρριψαν
αὐτοῦ,
σὺν
|
δὲ |
τοῖς
καταλειφθεῖσιν,
ἦσαν
δ'
ὅσον |
[2, 8] |
πιστὸν
ἀεὶ
πᾶσιν
παρέξειν,
μάλιστα
|
δὲ |
τοῖς
κρατοῦσιν·
οὐ
γὰρ
δίχα |
[2, 5] |
ἐξετασθησομένους
ἔπεμπεν
ἐπὶ
Καίσαρα.
Καῖσαρ
|
δὲ |
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
συνέγνω,
τινὰς |
[2, 16] |
ἄρκτῳ
δὲ
Ῥήνῳ
ποταμῷ,
μεσημβρινοῖς
|
δὲ |
τοῖς
Πυρηναίοις
ὄρεσιν,
ὠκεανῷ
δὲ |
[2, 19] |
πρὸς
τὴν
πόλιν
ὑπέστρεφον,
κατόπιν
|
δὲ |
τοῖς
Ῥωμαίοις
ἐπὶ
τὴν
Βεθώραν |
[2, 15] |
τεγῶν
τοὺς
Ῥωμαίους
ἔβαλλον.
Καταπονούμενοι
|
δὲ |
τοῖς
ὕπερθεν
βέλεσιν
καὶ
διακόψαι |
[2, 6] |
τὸ
Ἰουδαικὸν
πλῆθος
ἔστη,
Σὺν
|
δὲ |
τοῖς
φίλοις
ἄντικρυς
Ἀρχέλαος,
τῶν |
[2, 7] |
καὶ
ἀνῃρέθη,
καθάπερ
δεδηλώκαμεν.
Μετὰ
|
δὲ |
τὸν
ἐκείνου
θάνατον
συνῴκησεν
Ἰόβᾳ |
[2, 21] |
ἀποβήσεσθαι
μόνος
οὐκ
ἔφη.
Σχετλιάζοντα
|
δὲ |
τὸν
Ἰώσηπον
ἐπὶ
τοῦ
σκάφους |
[2, 21] |
ἐφιέμενον
ἔνδεια
χρημάτων
κατεῖχεν·
Ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸν
Ἰώσηπον
ὁρῶν
αὐτοῦ
σφόδρα> |
[2, 19] |
κἀκείνους
μὲν
ταχέως
κατηκόντισαν,
ἐδίωκον
|
δὲ |
τὸν
Κέστιον.
Ὁ
δὲ
τῆς |
[2, 14] |
μὴ
προάγοιεν
τοὺς
αἰτίους.
Οἱ
|
δὲ |
τὸν
μὲν
δῆμον
ἀπέφηναν
εἰρηνικὰ |
[2, 10] |
εἶναι
καὶ
μεθ'
ὕβρεως.
(Τῶν
|
δὲ |
τὸν
νόμον
καὶ
τὸ
πάτριον |
[2, 6] |
αὐτὰς
τοῖς
Φερώρα
παισίν.
Μετὰ
|
δὲ |
τὸν
οἶκον
ἐπιδιένειμεν
αὐτοῖς
τὴν |
[2, 22] |
τοῖς
εἰρήνην
ἀγαπῶσιν
δύσφημοι,
τοῖς
|
δὲ |
τὸν
πόλεμον
ἐξάψασιν
ἐσχεδιάζοντο
πρὸς |
[2, 21] |
κατασκευὴν
τείχους
χρῄζουσαν
ἀργυρίου,
δεδοικὼς
|
δὲ |
τὸν
Τιβεριέων
δῆμον
καὶ
τὰς |
[2, 20] |
δὲ
τὴν
Περαίαν
Μανασσῆς,
Θαμνᾶ
|
δὲ |
τοπαρχίας
Ἰωάννης
ὁ
Ἐσσαῖος
στρατηγήσων |
[2, 16] |
τὰς
Δακῶν
ἀνακόπτουσιν
ὁρμάς;
Οἱ
|
δὲ |
τοσαυτάκις
πρὸς
ἐλευθερίαν
ἀναχαιτίσαντες
Δαλμάται |
[2, 12] |
αὐθέντας
τοῦ
σφαγέντος
ἐπεξελθεῖν.
(Κουαδρᾶτος
|
δὲ |
τότε
μὲν
ἑκατέρους
ὑπερτίθεται
φήσας, |
[2, 14] |
δέους
καὶ
ταπεινότητος
ἐνυκτέρευσαν.
(Φλῶρος
|
δὲ |
τότε
μὲν
ἐν
τοῖς
βασιλείοις |
[2, 6] |
εἰς
τοὺς
βασιλεῖς
αἰτίας,
κατηγόρει
|
δὲ |
τοῦ
ἔθνους
τό
τε
δύσαρκτον |
[2, 19] |
ἤγαγεν
εἰς
τὴν
πόλιν.
Μένοντος
|
δὲ |
τοῦ
Κεστίου
κατὰ
χώραν
τρισὶν |
[2, 10] |
ἑξήκοντα
τῷ
τῆς
Γαλιλαίας,
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
μεσημβρινοῦ
τῷ
Καρμήλῳ
διέχοντι |
[2, 21] |
ἐπὶ
τὴν
μεθορίαν
ἐξῃτήσατο.
Συνωνούμενος
|
δὲ |
τοῦ
Τυρίου
νομίσματος,
ὃ
τέσσαρας |
[2, 14] |
μὲν
αὐτοῖς
τῶν
νόμων,
μεμιασμένου
|
δὲ |
τοῦ
χωρίου.
Τὸ
μὲν
οὖν |
[2, 19] |
τρωθεὶς
ἔφθη
διαφυγεῖν·
τοῦ
δήμου
|
δὲ |
τοὺς
ἀγανακτήσαντας
λίθοις
καὶ
ξύλοις |
[2, 21] |
μᾶλλον
ἢ
κτεῖναι
προαιρούμενος.
Ἐκλαβὼν
|
δὲ |
τοὺς
ἀφ'
ἑκάστης
πόλεως
Ἰωάννῃ |
[2, 3] |
βασιλικῶν
ὑπ'
αὐτὸν
ἔχων,
Ῥοῦφος
|
δὲ |
τοὺς
ἱππεῖς,
ὢν
ἑκάτερος
καὶ |
[2, 8] |
οὐδὲν
μὲν
ὅλως
ἐπικομιζόμενοι,
διὰ
|
δὲ |
τοὺς
λῃστὰς
ἔνοπλοι.
Κηδεμὼν
δ' |
[2, 19] |
δύναμιν
κατὰ
χώραν
μένειν·
αὐτὸς
|
δὲ |
τοὺς
λοιποὺς
ἀναλαβὼν
ἡσυχῆ
τριάκοντα |
[2, 7] |
μεγάλους
ὑπὸ
βοῶν
καταβιβρωσκομένους.
Μεταπεμψάμενος
|
δὲ |
τοὺς
μάντεις
καὶ
τῶν
Χαλδαίων |
[2, 5] |
ἔτι
συμμένειν
μυρίους
ὁπλίτας.
Ὁ
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
Ἄραβας
εὑρὼν
οὐ |
[2, 14] |
ἁρπαγὰς
τῶν
μετρίων
κατεχρῆτο.
Συνέβαινεν
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἀφῃρημένους
ὑπὲρ
ὧν |
[2, 20] |
τῶν
στασιαστῶν
διεφθάρη
δηλώσομεν.
Κέστιος
|
δὲ |
τοὺς
περὶ
Σάουλον
ἀξιώσαντας
ἀνέπεμψεν |
[2, 21] |
καίειν
τὸν
προδότην
ἐκεκράγεσαν·
παρώξυνεν
|
δὲ |
τοὺς
πολλοὺς
ὁ
Ἰωάννης
καὶ |
[2, 19] |
ἐχρήσαντο
κατὰ
τῶν
ἀφέντων.
Προῆλθον
|
δὲ |
τοὺς
Ῥωμαίους
διώκοντες
μέχρι
Ἀντιπατρίδος. |
[2, 17] |
ἐπιχωρίοις
οἱ
μὲν
ἐξῄεσαν.
Ἀθυμία
|
δὲ |
τοὺς
Ῥωμαίους
καταλειφθέντας
μόνους
ὑπέλαβεν· |
[2, 1] |
ἄπειρος
ἐπὶ
τὴν
θρησκείαν,
οἱ
|
δὲ |
τοὺς
σοφιστὰς
πενθοῦντες
ἐν
τῷ |
[2, 19] |
τὴν
πύλην
ὑποπιμπράναι
παρεσκευάζοντο.
(Δεινὴ
|
δὲ |
τοὺς
στασιαστὰς
ἔκπληξις
κατέλαβεν·
ἤδη |
[2, 2] |
μήν
τι
βέβαιον
ἀπεφήνατο.
Διαλύσας
|
δὲ |
τοὺς
συνέδρους
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας |
[2, 19] |
εἶργον
αὐτοὺς
τῆς
ἐξόδου,
ἄλλοι
|
δὲ |
τοὺς
ὑστάτους
κατεώθουν
εἰς
τὴν |
[2, 2] |
ἐπεθύμει
στρατηγῷ
Ῥωμαίων
διοικουμένης,
εἰ
|
δὲ |
τοῦτο
διαμαρτάνοι,
βασιλεύειν
Ἀντίπαν
ἤθελεν. |
[2, 1] |
πολυτελῆ
τῷ
πλήθει
παρασχών·
ἔθος
|
δὲ |
τοῦτο
παρὰ
Ἰουδαίοις.
Πολλοῖς
πενίας |
[2, 4] |
καὶ
ψυχὴ
θανάτου
καταφρονοῦσα,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ἀδελφοὶ
τέσσαρες
ὅμοιοι.
Τούτων |
[2, 20] |
καὶ
Ταριχέας
καὶ
Τιβεριάδα,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
τὰ
περὶ
Γεννησὰρ
τὴν |
[2, 10] |
εὐθέως
μεταβάλλοντος
εἰς
ὕελον.
Θαυμασιώτερον
|
δὲ |
τούτου
μοι
δοκεῖ
τὸ
τὴν |
[2, 13] |
ὁπλίτας
πολὺ
πλῆθος
διέφθειρεν.
(Μείζονι
|
δὲ |
τούτου
πληγῇ
Ἰουδαίους
ἐκάκωσεν
ὁ |
[2, 6] |
τοῖς
φίλοις
ἄντικρυς
Ἀρχέλαος,
τῶν
|
δὲ |
τούτου
συγγενῶν
οἱ
φίλοι
παρ' |
[2, 14] |
νέων
προπηδῶντες
οἰκοδομεῖν
ἐκώλυον.
Ὡς
|
δὲ |
τούτους
εἶργεν
τῆς
βίας
Φλῶρος, |
[2, 14] |
ἐπέτεινεν
αὐτοῖς
τὰς
συμφοράς.
(Ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
οἱ
Καισαρέων
Ἕλληνες |
[2, 4] |
ἐλπίζων
διέτριβεν
τὴν
πολιορκίαν.
~(Ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
τὰ
κατὰ
τὴν |
[2, 19] |
Ἰουδαίους
συμφορῶν
ἀναπλησθῆναι
συνέπεσεν.
(Ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
πολλοὶ
τῶν
γνωρίμων
δημοτῶν |
[2, 8] |
καὶ
λευκὴν
ἐσθῆτα
δόντες.
Ἐπειδὰν
|
δὲ |
τούτῳ
τῷ
χρόνῳ
πεῖραν
ἐγκρατείας |
[2, 11] |
Ἡρώδῃ
Τραχωνῖτιν
καὶ
Αὐρανῖτιν,
χωρὶς
|
δὲ |
τούτων
ἑτέραν
βασιλείαν
τὴν
Λυσανίου |
[2, 20] |
δὲ
πεντήκοντα
καὶ
τριακόσιοι,
χωρὶς
|
δὲ |
τούτων
οἷς
ἐπεποίθει
μάλιστα
μισθοφόροι |
[2, 11] |
τρισὶν
ἑτέροις
ἔτεσιν
ἀφηγησάμενος.
Καταλείπει
|
δὲ |
τρεῖς
μὲν
θυγατέρας
ἐκ
Κύπρου |
[2, 9] |
Ἰουδαίους
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
Περιστάσης
|
δὲ |
τριστιχεὶ
τῆς
φάλαγγος
Ἰουδαῖοι
μὲν |
[2, 16] |
οὐδ'
οἰκεῖος
ἐγιγνώσκετο
δεσπότης,
νῦν
|
δὲ |
τρισχιλίοις
ὁπλίταις
ὑποτάσσεται,
καὶ
τεσσαράκοντα |
[2, 3] |
μεσημβρινῷ
κατὰ
τὸν
ἱππόδρομον,
ἡ
|
δὲ |
τρίτη
μοῖρα
πρὸς
τοῖς
βασιλείοις |
[2, 18] |
τὴν
πίστιν
αὐτῶν
δελεάζοντες,
τῇ
|
δὲ |
τρίτῃ
νυκτὶ
παρατηρήσαντες
τοὺς
μὲν |
[2, 16] |
τὰς
Ῥωμαίων
ἀνέκοψαν
ἀρετάς.
Τὴν
|
δὲ |
τρίτην
τῆς
οἰκουμένης
μοῖραν,
ἧς |
[2, 2] |
ἀμείψας
καὶ
προκοπὰς
χαρισάμενος,
ἔτι
|
δὲ |
τῷ
δήμῳ
πάντα
κατανεύσας
ὅσων |
[2, 17] |
ὑπὸ
Δαρείῳ
μὲν
ἱππάρχῃ,
στρατηγῷ
|
δὲ |
τῷ
Ἰακίμου
Φιλίππῳ.
(Τούτοις
θαρσήσαντες |
[2, 5] |
συμβουλεύσαντος
σφᾶς
αὐτοὺς
παρέδοσαν,
Οὔαρος
|
δὲ |
τῷ
πλήθει
μὲν
ἠφίει
τὰς |
[2, 19] |
τοὺς
τῷ
τείχει
προσελθόντας,
τέλος
|
δὲ |
τῷ
πλήθει
τῶν
βελῶν
ἀνακοπέντες |
[2, 20] |
ἐπιστρέφειν
ἐκ
τοῦ
περιόντος,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
πονοῦντι
συμπαθεῖν.
ὅσα
τε |
[2, 18] |
τοῦ
φονεύειν
ἐπαύσαντο,
τὸ
δημοτικὸν
|
δὲ |
τῶν
Ἀλεξανδρέων
δι'
ὑπερβολὴν
μίσους |
[2, 6] |
μὲν
γὰρ
ἰδίας
λελωβῆσθαι,
τὰς
|
δὲ |
τῶν
ἀλλοφύλων
κεκοσμηκέναι
καὶ
τὸ |
[2, 12] |
Σαμαρέας
διὰ
τὸν
φόνον,
αἴτιον
|
δὲ |
τῶν
ἀποβεβηκότων
Κουμανὸν
γεγονέναι
μὴ |
[2, 17] |
μὲν
ἦν
τῶν
καταληφθέντων,
ἔρευνα
|
δὲ |
τῶν
ἀποκρυπτομένων.
Καὶ
διεσώθησαν
ὀλίγοι |
[2, 8] |
αὐτοῦ
διαδοχὴν
οὐκ
ἀναιροῦντες,
τὰς
|
δὲ |
τῶν
γυναικῶν
ἀσελγείας
φυλαττόμενοι
καὶ |
[2, 8] |
δοκεῖν
καὶ
τὴν
εὐταξίαν,
καταφρονηταὶ
|
δὲ |
τῶν
δεινῶν,
καὶ
τὰς
μὲν |
[2, 18] |
ἐπαρχίαν
μεστὴν
ἀδιηγήτων
συμφορῶν,
μείζονα
|
δὲ |
τῶν
ἑκάστοτε
τολμωμένων
τὴν
ἐπὶ |
[2, 2] |
διέτριβεν
ἐπὶ
τῆς
Καισαρείας.
Ὡς
|
δὲ |
τῶν
ἐμποδιζόντων
ὁ
μὲν
εἰς |
[2, 2] |
ὁ
Σαλώμης
υἱὸς
Ἀντίπατρος,
ἦν
|
δὲ |
τῶν
ἐναντιουμένων
Ἀρχελάῳ
δεινότατος
εἰπεῖν, |
[2, 16] |
Αἰθίοπας
ἐχειρώσαντο
μὲν
ὅλην,
χωρὶς
|
δὲ |
τῶν
ἐτησίων
καρπῶν,
οἳ
μησὶν |
[2, 14] |
καὶ
δι'
ἡλικίαν
ἄφρονας,
ἀμήχανον
|
δὲ |
τῶν
ἡμαρτηκότων
τὴν
διάκρισιν
ἑκάστου |
[2, 5] |
τῷ
πρὸς
Ἡρώδην
ἀποπέμπεται,
μετὰ
|
δὲ |
τῶν
ἰδίων
ταγμάτων
ἐπὶ
τοὺς |
[2, 21] |
ἀνήγαγεν
σκάφεσιν
εἰς
Ταριχέας.
(Βοώντων
|
δὲ |
τῶν
λοιπῶν
αἴτιον
εἶναι
μάλιστα |
[2, 18] |
μὲν
δωδέκατον
τάγμα
πλῆρες,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
λοιπῶν
ἀνὰ
δισχιλίους
ἐπιλέκτους, |
[2, 11] |
ταῦτα
τοῖς
βουλευταῖς
ἀπήγγειλεν.
(Μεταξὺ
|
δὲ |
τῶν
μετὰ
τῆς
συγκλήτου
στρατιωτῶν |
[2, 17] |
κατηφείας
ἦν
ἡ
πόλις,
ἕκαστος
|
δὲ |
τῶν
μετρίων
ὡς
αὐτὸς
ὑπὲρ |
[2, 16] |
ἐρεθίζειν
χρὴ
τὰς
ἐξουσίας·
ὅταν
|
δὲ |
τῶν
μικρῶν
ἁμαρτημάτων
τοὺς
ἐξονειδισμοὺς |
[2, 19] |
τὸ
πλῆθος
εἰς
Ἱεροσόλυμα.
Πεντήκοντα
|
δὲ |
τῶν
παραφανέντων
διαφθείρας
καὶ
τὸ |
[2, 14] |
τοὺς
Ἀλβίνου
κοινωνοὺς
ἀπέκλινεν.
Ἕκαστος
|
δὲ |
τῶν
πονηρῶν
ἴδιον
στῖφος
ὑπεζωσμένος |
[2, 8] |
τὰς
μακάρων
νήσους
ἀνατεθεικέναι,
ταῖς
|
δὲ |
τῶν
πονηρῶν
ψυχαῖς
καθ'
ᾅδου |
[2, 17] |
εὐπόροις
ἐπαναστήσωσι
τοὺς
ἀπόρους.
Φυγόντων
|
δὲ |
τῶν
πρὸς
τῷ
γραμματοφυλακείῳ
τὸ |
[2, 8] |
ἔθη
τοῦδε
τοῦ
τάγματος.
(Δύο
|
δὲ |
τῶν
προτέρων
Φαρισαῖοι
μὲν
οἱ |
[2, 16] |
ἐκ
διαδοχῆς
παρειληφότες,
τοῖς
πράγμασιν
|
δὲ |
τῶν
πρώτων
ὑπακουσάντων
τοσοῦτον
ἐλαττούμενοι, |
[2, 14] |
τυραννίδος
ἐλευθεροῦν
σφᾶς
ἱκέτευον.
Ἔνιοι
|
δὲ |
τῶν
στασιαστῶν
λοιδορίας
αἰσχίστους
εἰς |
[2, 17] |
ἀνέχουσαν
ὕλην
ἐμπρήσαντες
ἐξῆλθον.
Ὑποκαέντων
|
δὲ |
τῶν
στηριγμάτων
ὁ
μὲν
πύργος |
[2, 16] |
γῆν
μὲν
ἄπειρον
νεμόμενοι,
μείζω
|
δὲ |
τῶν
σωμάτων
ἔχοντες
τὰ
φρονήματα |
[2, 19] |
στρατιὰν
ἀνθέλκοντα
περικόπτειν
προσέταξεν.
Διαφθαρέντων
|
δὲ |
τῶν
τε
ὀρέων
καὶ
τῶν |
[2, 11] |
βεβασιλευκὼς
μὲν
ἔτη
τρία,
πρότερον
|
δὲ |
τῶν
τετραρχιῶν
τρισὶν
ἑτέροις
ἔτεσιν |
[2, 5] |
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
συνέγνω,
τινὰς
|
δὲ |
τῶν
τοῦ
βασιλέως
συγγενῶν,
ἦσαν |
[2, 8] |
τὴν
τῶν
ἀγαθῶν
μόνην,
τὰς
|
δὲ |
τῶν
φαύλων
ἀιδίῳ
τιμωρίᾳ
κολάζεσθαι. |
[2, 18] |
ἐν
ταῖς
δυσχωρίαις
διαλαθεῖν,
ἀναιρεθῆναι
|
δὲ |
ὑπὲρ
δισχιλίους.
~(Γάλλος
μὲν
οὖν |
[2, 9] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
πληγῶν,
πολλοὶ
|
δὲ |
ὑπὸ
σφῶν
αὐτῶν
ἐν
τῇ |
[2, 6] |
ἀμφισβητοῦντι
περὶ
τῆς
βασιλείας.
Ἐγένετο
|
δὲ |
ὑπὸ
τούτῳ
μὲν
ἥ
τε |
[2, 3] |
μὲν
ἐν
αὐτῇ
διεφθάρησαν,
πολλοὶ
|
δὲ |
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων
πηδῶντες
εἰς |
[2, 8] |
ἀεὶ
ζέφυρος
ἐπιπνέων
ἀναψύχει·
ταῖς
|
δὲ |
φαύλαις
ζοφώδη
καὶ
χειμέριον
ἀφορίζονται |
[2, 18] |
δίχα
τῆς
Ἀγρίππα
γνώμης,
διὰ
|
δὲ |
φιλαργυρίαν
ἄμετρον
εἰς
τοὺς
ὁμοφύλους |
[2, 14] |
μέντοι
τοὺς
θυμοὺς
κατεῖχον.
Ὁ
|
δὲ |
Φλῶρος
ὥσπερ
ἠργολαβηκὼς
ἐκριπίζειν
τὸν |
[2, 18] |
τοὺς
μὲν
θρασυτέρους
ἀπεσκευάσαντο,
τοὺς
|
δὲ |
φοβεροὺς
διὰ
φυλακῆς
εἶχον,
αἵ |
[2, 2] |
τῶν
Ἀρχελάου
κατημέλουν
ἐντολῶν,
ἔμενον
|
δὲ |
φρουροῦντες
ἕκαστα
καὶ
τὴν
φρουρὰν |
[2, 1] |
σπείρας
βάλλοντες
λίθοις
διέφθειρον,
ὁ
|
δὲ |
χιλίαρχος
ἐκφεύγει
τραυματίας
μόλις.
Ἔπειθ' |
[2, 19] |
μὲν
στρατάρχης
τάγματος
ἕκτου,
Λογγῖνος
|
δὲ |
χιλίαρχος,
ἔπαρχος
δὲ
ἴλης
Αἰμίλιος |
[2, 21] |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἀπάταις
τοὺς
|
δὲ |
χρήμασι
διαφθείρων
ἀνέπειθεν
ἀποστῆναι
Ἰωσήπου. |
[2, 8] |
ὕλην
οὐ
μόνιμον
αὐτῶν,
τὰς
|
δὲ |
ψυχὰς
ἀθανάτους
ἀεὶ
διαμένειν,
καὶ |
[2, 21] |
φέρον
τῷ
κοινῷ
βλάβην.
Ὁρῶν
|
δέ, |
ὦ
Ταριχεᾶται,
μάλιστα
τὴν
ὑμετέραν |
[2, 16] |
τῆς
εἰς
αὐτοὺς
ὠμότητος.
Ὁ
|
δὲ |
ὡς
διοδεύσας
πεῖραν
ἱκανὴν
ἔλαβεν |
[2, 7] |
ἀγαγεῖν
αὐτῷ
τὸν
νεανίσκον.
Ὁ
|
δὲ |
ὡς
εἶδεν,
ἐτεκμήρατο
μὲν
τάχιστα |
[2, 12] |
καὶ
εἰς
πῦρ
κατέβαλεν.
Ἰουδαῖοι
|
δὲ |
ὡς
ὅλης
αὐτοῖς
τῆς
χώρας |
[2, 16] |
Ὁ
δὲ
κίνδυνος
οὐ
τῶν
|
ἐνθάδε |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
κατὰ |
[2, 16] |
τὸ
ἱερὸν
συνῆπτεν,
Ἀγρίππας
ἔλεξεν
|
τοιάδε. |
(Εἰ
μὲν
ἑώρων
πάντας
ὑμᾶς |
[2, 19] |
ἱππεῖς
δὲ
ὀγδοήκοντα
καὶ
τετρακοσίους.
|
Τάδε |
μὲν
οὖν
ἐπράχθη
Δίου
μηνὸς |
[2, 8] |
(Καὶ
γὰρ
ἔρρωται
παρ'
αὐτοῖς
|
ἥδε |
ἡ
δόξα,
φθαρτὰ
μὲν
εἶναι |
[2, 16] |
ἐπιθυμεῖν
ἄωρον,
δέον
ὑπὲρ
τοῦ
|
μηδὲ |
ἀποβαλεῖν
αὐτὴν
ἀγωνίζεσθαι
πρότερον·
ἡ |
[2, 16] |
διὰ
μικρὰς
αἰτίας
τηλικούτοις
καὶ
|
μηδὲ |
γινώσκουσιν
ἃ
μεμφόμεθα
πολεμεῖν.
Καὶ |
[2, 17] |
αἰτεῖν
ὄνειδος
ὑπελάμβανον,
πρὸς
τῷ
|
μηδὲ |
πιστεύειν
εἰ
διδοῖτο.
Καταλιπόντες
δὴ |
[2, 19] |
κραυγῆς
ἐξεπήδων
ἐπὶ
τὴν
μάχην
|
μηδὲ |
τῆς
ἀργῆς
ἑβδομάδος
ἔννοιαν
λαβόντες· |
[2, 18] |
νηπίοις
γέροντας
ἐρριμμένους
γύναιά
τε
|
μηδὲ |
τῆς
ἐπ'
αἰδοῖ
σκέπης
μετειληφότα, |
[2, 16] |
ὅπλα
προσκυνούντων
ὑμεῖς
μόνοι
πολεμήσετε
|
μηδὲ |
τὸ
Καρχηδονίων
τέλος
σκοποῦντες,
οἳ |
[2, 18] |
αἱροῦσιν
τὴν
πόλιν
ῥᾳδίως·
καὶ
|
μηδὲ |
φυγεῖν
φθασάντων
τῶν
οἰκητόρων,
οὐχ |
[2, 5] |
τῶν
περὶ
Ἄρειον
ἀποσφαγέντων
κελεύσαντος.
|
(Ἐνθένδε |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
προελθὼν
ὀφθείς
τε |
[2, 7] |
τοῦ
Καίσαρος
ὄναρ
ἰδεῖν
φασιν
|
τοιόνδε· |
ἔδοξεν
ὁρᾶν
στάχυς
ἐννέα
πλήρεις |
[2, 21] |
καὶ
δολιώτατος
τῶν
ἐπισήμων
ἐν
|
τοῖσδε |
τοῖς
πονηρεύμασιν
ἁπάντων,
πένης
δὲ |
[2, 16] |
οἱ
ἀφ'
ἑσπέρας
ἐπιβλέπουσιν·
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
ἀκούειν
ταχέως
τὰ
ἐντεῦθεν
ἐκεῖ |
[2, 8] |
οὐδὲ
σκεῦός
τι
μετακινῆσαι
θαρροῦσιν
|
οὐδὲ |
ἀποπατεῖν.
Ταῖς
δ'
ἄλλαις
ἡμέραις |
[2, 16] |
δὲ
Ἰουδαίους
εἰς
πόλεμον
ἐκριπισθέντας
|
οὐδὲ |
αὐτῷ
λυσιτελὲς
κατεφαίνετο.
Προσκαλεσάμενος
δὲ |
[2, 1] |
τὰς
διαθήκας
τῶν
ὅλων
δεσπότης·
|
Οὐδὲ |
γὰρ
ἐν
Ἱεριχοῦντι
τῆς
στρατιᾶς |
[2, 16] |
πρὸς
οὓς
αἱρεῖσθε
τὸν
πόλεμον·
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἐξ
ἐντολῆς
ἥκει
τις |
[2, 14] |
ἀριθμὸς
σὺν
γυναιξὶν
καὶ
τέκνοις,
|
οὐδὲ |
γὰρ
νηπίων
ἀπέσχοντο,
περὶ
τριάκοντα |
[2, 16] |
δὲ
πᾶν
ὑμῶν
τὸ
φῦλον·
|
οὐδὲ |
γὰρ
περιλειφθέντες
φυγῆς
εὑρήσετε
τόπον |
[2, 21] |
βασιλικοὶ
παρελθεῖν
εἰς
τὴν
πόλιν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἡμέραν
ἐνεργὸν |
[2, 16] |
ἥκει
τις
πονηρὸς
ἀπ'
ἐκείνων,
|
οὐδέ |
γε
τοὺς
ὑπὸ
τὴν
ἀνατολὴν |
[2, 16] |
τε
Λουσιτανῶν
καὶ
Καντάβρων
ἀρειμάνια
|
οὐδὲ |
γείτων
ὠκεανὸς
φοβερὰν
καὶ
τοῖς |
[2, 16] |
ὑπομένουσιν
οὐ
διὰ
φρονημάτων
μαλακίαν
|
οὐδὲ |
δι'
ἀγένειαν,
οἵ
γε
διήνεγκαν |
[2, 10] |
κατὰ
τὸν
ναὸν
μόνον
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
ἐν
εἰκαίῳ
τινὶ
τόπῳ
τῆς |
[2, 16] |
τρίτην
τῆς
οἰκουμένης
μοῖραν,
ἧς
|
οὐδὲ |
ἐξαριθμήσασθαι
τὰ
ἔθνη
ῥᾴδιον,
ὁριζομένην |
[2, 8] |
καὶ
θαυμάσιον
αὐτοῖς
τὸ
κοινωνικόν,
|
οὐδὲ |
ἔστιν
εὑρεῖν
κτήσει
τινὰ
παρ' |
[2, 10] |
πάτριον
ἔθος
προτεινομένων
καὶ
ὡς
|
οὐδὲ |
θεοῦ
τι
δείκηλον,
οὐχ
ὅπως |
[2, 16] |
ὀλίγου
δεῖν
πλείους
ἔχουσι
πόλεις.
|
Οὐδὲ |
Ἴβηρσιν
ὁ
γεωργούμενος
χρυσὸς
εἰς |
[2, 4] |
καὶ
τοὺς
βασιλικούς,
διέφευγεν
δὲ
|
οὐδὲ |
Ἰουδαίων
εἴ
τις
εἰς
χεῖρας |
[2, 16] |
οὔπω
Ῥωμαῖοι
πάντες
ἀδικοῦσιν
ὑμᾶς
|
οὐδὲ |
Καῖσαρ,
πρὸς
οὓς
αἱρεῖσθε
τὸν |
[2, 8] |
ἀσυνήθων,
οὐδέτερον
ὑπέμειναν
παθεῖν,
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
κολακεῦσαί
ποτε
τοὺς
αἰκιζομένους
ἢ |
[2, 14] |
Γάλλος
ἦν
διέπων
τὴν
ἐπαρχίαν,
|
οὐδὲ |
πρεσβεύσασθαί
τις
πρὸς
αὐτὸν
ἐτόλμησεν |
[2, 15] |
πλήθει
τῶν
ἐπιβαινόντων
ἠφανίζοντο,
καὶ
|
οὐδὲ |
πρὸς
ταφήν
τις
γνώριμος
τοῖς |
[2, 17] |
δὲ
οὐδεὶς
τῶν
νεωτεριζόντων,
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
προσίεσαν
οἱ
λῃστρικοὶ
καὶ
τὴν |
[2, 8] |
ἐναύοιεν
ἐκείνην
τὴν
ἡμέραν,
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
σκεῦός
τι
μετακινῆσαι
θαρροῦσιν
οὐδὲ |
[2, 19] |
ὁδεύειν.
(Ἔνθα
δὴ
κατιδὼν
Ἀγρίππας
|
οὐδὲ |
τὰ
Ῥωμαίων
ἀκίνδυνα
πλήθους
ἀπείρου |
[2, 20] |
ὑποτάσσεσθαι
τοῖς
στρατηγοῖς.
Ἠμέλουν
δὲ
|
οὐδὲ |
τῆς
ἄλλης
χώρας,
ἀλλ'
εἰς |
[2, 8] |
ὅρκοις
καὶ
τοῖς
ἔθεσιν
ἐνδεδεμένος
|
οὐδὲ |
τῆς
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
τροφῆς |
[2, 18] |
ἐσωρεύθησαν
νεκρῶν,
περιελείφθη
δ'
ἂν
|
οὐδὲ |
τὸ
λοιπόν,
εἰ
μὴ
πρὸς |
[2, 14] |
καὶ
διήρπαζεν
τὰς
ἑκάστων
οὐσίας,
|
οὐδὲ |
τὸ
πᾶν
ἔθνος
ἐβάρει
ταῖς |
[2, 16] |
ὑπὲρ
τῆς
ἐλευθερίας
ἐξήρκεσεν
πόλεμον
|
οὐδὲ |
τὸ
τοσοῦτον
ἀπὸ
Ῥωμαίων
γῆς |
[2, 13] |
δὲ
πόρρωθεν
τοὺς
διαφόρους,
καὶ
|
οὐδὲ |
τοῖς
φίλοις
προσιοῦσιν
πίστις
ἦν, |
[2, 16] |
ὅλος
Εὐφράτης
ὑπὸ
τὴν
ἀνατολὴν
|
οὐδὲ |
τῶν
προσαρκτίων
ὁ
Ἴστρος
ἥ |
[2, 8] |
ἐν
περιζώματι.
Τοιαῦτα
μὲν
ἔθη
|
τοῦδε |
τοῦ
τάγματος.
(Δύο
δὲ
τῶν |
[2, 20] |
τῶν
χρημάτων
καὶ
γοητεύων
Ἐλεάζαρος
|
ἐκπεριῆλθε |
τὸν
δῆμον
ὥστε
αὐτῷ
πειθαρχεῖν |
[2, 16] |
πράξασιν·
ἂν
δὲ
μὴ
πραχθῇ,
|
λογίσασθε, |
πῶς
πρὸς
οὕτω
φιλανθρώπους
ὅπλα |
[2, 16] |
ταύτης
καὶ
τῶν
ἱερῶν
περιβόλων.
|
φείσασθε |
τοῦ
ἱεροῦ
καὶ
τὸν
ναὸν |
[2, 16] |
ὑπακουσάντων
τοσοῦτον
ἐλαττούμενοι,
πρὸς
ὅλην
|
ἀνθίστασθε |
τὴν
Ῥωμαίων
ἡγεμονίαν;
Καὶ
Ἀθηναῖοι |
[2, 16] |
θεοῦ
συστῆναι
τηλικαύτην
ἡγεμονίαν
ἀδύνατον.
|
Σκέψασθε |
δ'
ὡς
ὑμῖν
τὸ
τῆς |
[2, 16] |
ὅλον
αὐτῶν
ἔθνος
φυγῇ
διασώζεται.
|
Σκέψασθε |
δὲ
καὶ
τὸ
Βρεττανῶν
τεῖχος |
[2, 16] |
Αἰγυπτίους
ἄρα
καὶ
πρὸς
Ἄραβας
|
οἴεσθε |
κινεῖν
τὸν
πόλεμον;
οὐ
περισκέψεσθε |
[2, 16] |
τῶν
προφάσεων.
Εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἀμύνεσθε |
τοὺς
ἀδικοῦντας,
τί
σεμνύνετε
τὴν |
[2, 16] |
πατρίων
τι
καταλῦσαι.
Πῶς
δὲ
|
ἐπικαλέσεσθε |
τὸ
θεῖον
πρὸς
τὴν
ἄμυναν |
[2, 16] |
οὐκ
οἶδ'
ὑπὲρ
ὅτου
λοιπὸν
|
ποιήσεσθε |
τὸν
ἀγῶνα·
σπουδὴ
γὰρ
ὑμῖν |
[2, 16] |
πρὸς
μηδεμίαν
πρᾶξιν
κινούμενοι
ῥᾳδίως
|
ἁλώσεσθε, |
καθάπερ
οἱ
πρόγονοι
Πομπηίῳ
ταύτας |
[2, 16] |
οἴεσθε
κινεῖν
τὸν
πόλεμον;
οὐ
|
περισκέψεσθε |
τὴν
Ῥωμαίων
ἡγεμονίαν;
οὐ
μετρήσετε |
[2, 16] |
τὸν
πόλεμον
ἐκ
τῆς
ἀοικήτου
|
παραλήψεσθε |
συμμάχους;
οἱ
μὲν
γὰρ
ἐπὶ |
[2, 16] |
τῶν
μικρῶν
ἁμαρτημάτων
τοὺς
ἐξονειδισμοὺς
|
ποιῆσθε |
μεγάλους,
καθ'
ἑαυτῶν
τοὺς
ὀνειδιζομένους |
[2, 16] |
τὰς
στοὰς
ἀπεκόψατε
τῆς
Ἀντωνίας.
|
Ἀποσκευάσαισθε |
δ'
ἂν
τὴν
αἰτίαν
τῆς |
[2, 16] |
εἰ
δὲ
τὸ
δουλεύειν
ἀφόρητον
|
ἡγεῖσθε, |
περισσὴ
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας
ἡ |
[2, 16] |
ὑμᾶς
οὐδὲ
Καῖσαρ,
πρὸς
οὓς
|
αἱρεῖσθε |
τὸν
πόλεμον·
οὐδὲ
γὰρ
ἐξ |
[2, 21] |
Ταριχεῶν
ἀποκλεῖσαι
κελεύσας,
ὡς
μὴ
|
προεξαγγείλειέ |
τις
τὸ
σκέμμα
τοῖς
ἐπιχειρουμένοις, |
[2, 20] |
Γάμαλαν
ὠχύρωσεν·
μόνοις
δὲ
Σεπφωρίταις
|
ἐφῆκε |
καθ'
ἑαυτοὺς
τεῖχος
ἀναδείμασθαι
χρημάτων |
[2, 14] |
μικρὸν
ἐδόκει,
πόλεις
δ'
ὅλας
|
ἐξεδίδυσκε |
καὶ
δήμους
ἀθρόους
ἐλυμαίνετο
καὶ |
[2, 6] |
δυσπειθὲς
φύσει
πρὸς
τοὺς
βασιλεῖς.
|
Συνδιέβαλλε |
δὲ
καὶ
τοὺς
Ἀρχελάου
συγγενεῖς, |
[2, 10] |
Πολεμήσει
δ'
ὑμᾶς
ὁ
πέμψας
|
με |
καὶ
οὐκ
ἐγώ·
Καὶ
γὰρ |
[2, 4] |
ἐκ
πλαγίου
τὸν
αὐχένα
πλήξας
|
ἀπέρραξε. |
Κατεφλέγη
δὲ
καὶ
τὰ
πλησίον |
[2, 1] |
~(Ἀρχελάῳ
δὲ
νέων
|
ἦρξε |
θορύβων
ἡ
τῆς
ἐπὶ
Ῥώμην |
[2, 17] |
ἄρχοντας
αὐτῶν
ἅμα
τοῖς
δυνατοῖς
|
ἔπεμπε |
πρὸς
Φλῶρον
εἰς
Καισάρειαν,
ἵν' |
[2, 14] |
κατασκευάσειεν
μετριώτερον,
ὑπέστρεφεν
εἰς
Ἀντιόχειαν.
|
Προέπεμπε |
δὲ
αὐτὸν
μέχρι
Καισαρείας
Φλῶρος |
[2, 16] |
ἡσύχιον
τοῖς
ἀδικοῦσι
γίνεται
διατροπή.
|
Φέρε |
δ'
εἶναι
τοὺς
Ῥωμαίων
ὑπηρέτας |
[2, 7] |
περιόψομαι
τὴν
ὕβριν,
ἀπολήψομαι
δέ
|
σε |
καὶ
μὴ
θέλουσαν.
Τοῦτο
διηγησαμένη |
[2, 7] |
ζῆν
τοῦ
μηνῦσαι
τὸν
ἀναπείσαντά
|
σε |
πλανᾶσθαι
τηλικαῦτα.
κἀκεῖνος
αὐτῷ
δηλώσειν |
[2, 18] |
ἐν
δευτέρῳ
θέμενοι
τὴν
συγγένειαν
|
ὁμόσε |
τοῖς
ὁμοφύλοις
ἐχώρουν.
Ὑπωπτεύθη
δ' |
[2, 1] |
τινὲς
δὲ
ἀπολύειν
τοὺς
δεσμώτας·
|
Ἐπένευσε |
δ'
ἑτοίμως
ἅπασι
θεραπεύων
τὸ |
[2, 6] |
μὲν
οὖν
Καῖσαρ
ἀκούσας
ἑκατέρων
|
διέλυσε |
τὸ
συνέδριον,
μετὰ
δ'
ἡμέρας |
[2, 16] |
παρελθοῦσιν
εἰς
τὴν
πόλιν
τήν
|
τε |
ἀγορὰν
ἠρημωμένην
ἐπεδείκνυσαν
καὶ
πεπορθημένας |
[2, 13] |
τύχην,
ἢ
τίνα
τρόπον
τόν
|
τε |
ἀδελφὸν
καὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ |
[2, 2] |
τοὺς
τῶν
χρημάτων
ἀναλογισμοὺς
τάς
|
τε |
ἄκρας
παραλαμβάνειν.
Οὐ
μὴν
οἱ |
[2, 8] |
αὐτοῖς
πρὸς
θεραπείαν
παθῶν
ῥίζαι
|
τε |
ἀλεξητήριον
καὶ
λίθων
ἰδιότητες
ἀνερευνῶνται. |
[2, 9] |
δή
ποτε
ἑστιῶν
αὐτὸν
τά
|
τε |
ἄλλα
ποικίλως
ἐφιλοφρονεῖτο
καὶ
τελευταῖον |
[2, 5] |
δ'
εἰς
τὴν
Πτολεμαίδα
τό
|
τε |
ἄλλο
συμμαχικὸν
πλῆθος
αὐτῷ
παρῆν |
[2, 9] |
κατηγορίαν
μένων
ἐπὶ
Ῥώμης
τούς
|
τε |
ἄλλους
τῶν
γνωρίμων
ἐθεράπευεν
καὶ |
[2, 17] |
πόλεως.
Οἱ
δὲ
ἐπιπεσόντες
τήν
|
τε |
Ἀνανίου
τοῦ
ἀρχιερέως
οἰκίαν
καὶ |
[2, 8] |
τὴν
αὐτὴν
ἔννοιαν
Ἕλληνες
τοῖς
|
τε |
ἀνδρείοις
αὐτῶν,
οὓς
ἥρωας
καὶ |
[2, 16] |
κέντρον
ἔχουσα
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
πλήθους
|
τε |
ἀνδρῶν
ἕνεκα
καὶ
πλούτου
πρὸς |
[2, 12] |
τῆς
Ἀκραβατηνῆς
τοπαρχίας
προσπεσόντες
αὐτούς
|
τε |
ἀνῄρουν
μηδεμιᾶς
ἡλικίας
φειδὼ
ποιούμενοι |
[2, 10] |
οἶκτος
εἰσῄει
τὸν
Πετρώνιον
τῆς
|
τε |
ἀνυπερβλήτου
θρησκείας
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ |
[2, 5] |
στρατῷ
καὶ
τοὺς
Σεβαστηνούς,
οἵ
|
τε |
ἀπὸ
τοῦ
Ῥωμαικοῦ
τάγματος
τὸν |
[2, 19] |
καὶ
τοὺς
νεκροὺς
ἐσύλων
τήν
|
τε |
ἀπολειφθεῖσαν
λείαν
συνῆγον
καὶ
μετὰ |
[2, 14] |
καὶ
φόνος
τῶν
καταλαμβανομένων,
τρόπος
|
τε |
ἁρπαγῆς
οὐδεὶς
παρελείπετο,
καὶ
πολλοὺς |
[2, 12] |
ἔθνους
ἐχώρουν
ἐπὶ
μάχην
λίθους
|
τε |
ἁρπάσαντες
ἐπὶ
τοὺς
στρατιώτας
ἔβαλλον. |
[2, 16] |
Κεστίῳ
Ἰουδαίων
ἀπόστασιν
καταψευδόμενος
τήν
|
τε |
ἀρχὴν
τῆς
μάχης
περιθεὶς
αὐτοῖς |
[2, 16] |
ἐδήλωσεν.
(Ἔνθα
καὶ
Ἰουδαίων
οἵ
|
τε |
ἀρχιερεῖς
ἅμα
τοῖς
δυνατοῖς
καὶ |
[2, 14] |
θέμενος
καθέζεται,
καὶ
προσελθόντες
οἵ
|
τε |
ἀρχιερεῖς
καὶ
δυνατοὶ
τό
τε |
[2, 15] |
ὁρμὴν
ἀνετράπη,
καὶ
μεταπεμψάμενος
τούς
|
τε |
ἀρχιερεῖς
καὶ
τὴν
βουλὴν
αὐτὸς |
[2, 15] |
πάλιν
αὐτὴν
ἀνάψαι
πραγματευόμενος
τούς
|
τε |
ἀρχιερεῖς
σὺν
τοῖς
γνωρίμοις
μεταπέμπεται |
[2, 17] |
(Κατὰ
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
ὅ
|
τε |
ἀρχιερεὺς
Ἀνανίας
περὶ
τὸν
τῆς |
[2, 17] |
Καίσαρος
ἀπέρριψαν.
Καὶ
πολλὰ
τῶν
|
τε |
ἀρχιερέων
καὶ
τῶν
γνωρίμων
παρακαλούντων |
[2, 13] |
Φήλικα
κατέστησεν
ἐπίτροπον.
Οὗτος
τόν
|
τε |
ἀρχιλῃστὴν
Ἐλεάζαρον
ἔτεσιν
εἴκοσι
τὴν |
[2, 17] |
εἰς
δὲ
τὰς
κώμας
οἵ
|
τε |
ἄρχοντες
καὶ
βουλευταὶ
μερισθέντες
τοὺς |
[2, 9] |
τῇ
τοῦ
Σεβαστοῦ
γυναικὶ
τήν
|
τε |
αὐτῆς
τοπαρχίαν
καὶ
Ἰάμνειαν
καὶ |
[2, 7] |
φρενοβλαβείας
οἱ
Μήλιοι,
ὥστε
φορείῳ
|
τε |
αὐτὸν
κομίζειν
καὶ
θεραπείαν
βασιλικὴν |
[2, 10] |
τὴν
χώραν
ἀπολέσαι,
δέοι
φυλάττειν
|
τε |
αὐτοὺς
τὸν
νόμον
καὶ
παριέναι |
[2, 20] |
εἰς
Ἀχαίαν
πρὸς
Νέρωνα
τήν
|
τε |
αὐτῶν
δηλώσοντας
ἀνάγκην
καὶ
τὰς |
[2, 17] |
ὅθεν
οἱ
στρατιῶται
διέφυγον
ὅσους
|
τε |
αὐτῶν
κατελάμβανον
μὴ
φθάσαντας
ἐκδραμεῖν |
[2, 15] |
ἧς
ἀποδώσειν
μέλλοιεν
θυσίας
οἴνου
|
τε |
ἀφέξεσθαι
καὶ
ξυρήσεσθαι
τὰς
κόμας. |
[2, 17] |
Ἀγρίππας
δὲ
κηδόμενος
ἐπίσης
τῶν
|
τε |
ἀφισταμένων
καὶ
πρὸς
οὓς
ὁ |
[2, 17] |
σοβαρὸς
γὰρ
ἀναβεβήκει
προσκυνήσων
ἐσθῆτί
|
τε |
βασιλικῇ
κεκοσμημένος
καὶ
τοὺς
ζηλωτὰς |
[2, 19] |
Κέστιος
δὲ
παρελθὼν
ὑποπίμπρησιν
τήν
|
τε |
Βεθεζὰν
προσαγορευομένην
καὶ
τὴν
Καινόπολιν |
[2, 17] |
καὶ
μετὰ
τοῦ
βασιλέως
τῆς
|
τε |
Βερνίκης
ἀναβάντες
εἰς
τὸ
ἱερὸν |
[2, 19] |
μεστὰ
Ἰουδαίων
ἔγνω
καθ'
ἑαυτοῦ
|
τε |
βραδύνας
κἂν
ἔτι
μείνῃ
πλείοσιν |
[2, 8] |
ἀρετῆς
καὶ
κακίας
ἀποτροπήν.
Τούς
|
τε |
γὰρ
ἀγαθοὺς
γίνεσθαι
κατὰ
τὸν |
[2, 20] |
καὶ
πλείους
καθίστατο
ταξιάρχους.
Στρατιωτῶν
|
τε |
γὰρ
ἀπεδείκνυεν
διαφοράς,
καὶ
τούτους |
[2, 9] |
μεγίστην
ταραχὴν
ἤγειρεν
Ἰουδαίοις·
οἵ
|
τε |
γὰρ
ἐγγὺς
πρὸς
τὴν
ὄψιν |
[2, 8] |
αὐτεξούσια,
ἐπικουρία
καὶ
ἔλεος·
βοηθεῖν
|
τε |
γὰρ
τοῖς
ἀξίοις,
ὁπόταν
δέωνται, |
[2, 3] |
ἀφορμὴν
αὐτοῖς
παρέσχεν
νεωτεροποιίας·
τούς
|
τε |
γὰρ
φρουροὺς
παραδιδόναι
τὰς
ἄκρας |
[2, 14] |
ὁ
διακωλύειν
τεταγμένος
ἱππάρχης
τήν
|
τε |
γάστραν
αἴρει
καὶ
καταπαύειν
ἐπειρᾶτο |
[2, 18] |
συχνοὺς
τῶν
ἱππέων,
οἳ
τήν
|
τε |
γῆν
ἔτεμον
καὶ
πολὺ
πλῆθος |
[2, 14] |
τε
ἀρχιερεῖς
καὶ
δυνατοὶ
τό
|
τε |
γνωριμώτατον
τῆς
πόλεως
παρέστησαν
τῷ |
[2, 18] |
τὴν
μητέρα
κἀπὶ
τούτοις
τήν
|
τε |
γυναῖκα
καὶ
τὰ
τέκνα,
μόνον |
[2, 18] |
περίοπτος
ἐπιστὰς
τοῖς
σώμασιν
τήν
|
τε |
δεξιὰν
ἀνατείνας,
ὡς
μηδένα
λαθεῖν, |
[2, 8] |
αὐχμεῖν
ἐν
καλῷ
τίθενται
λευχειμονεῖν
|
τε |
διαπαντός.
Χειροτονητοὶ
δ'
οἱ
τῶν |
[2, 6] |
κατηγόρει
δὲ
τοῦ
ἔθνους
τό
|
τε |
δύσαρκτον
καὶ
τὸ
δυσπειθὲς
φύσει |
[2, 16] |
μεταβέβηκεν
ἡ
τύχη
προσκυνοῦσιν.
Ἄλλα
|
τε |
ἔθνη
μυρία
πλείονος
γέμοντα
πρὸς |
[2, 10] |
τὰς
ἱκεσίας
τοῦ
ἔθνους,
ὅτι
|
τε, |
εἰ
μὴ
βούλεται
πρὸς
τοῖς |
[2, 11] |
κινδύνευμα
τῆς
πράξεως
ἐδήλωσεν,
ὅτι
|
τε |
εἰ
μὴ
κατάσχοι
τὴν
ὁρμὴν |
[2, 17] |
φρουροὺς
δυσὶν
ἡμέραις
πολιορκήσαντες
αὐτούς
|
τε |
εἷλον
καὶ
κατέσφαξαν
καὶ
τὸ |
[2, 20] |
δὲ
τῷ
πονοῦντι
συμπαθεῖν.
ὅσα
|
τε |
εἰς
παράστασιν
ψυχῆς
ἢ
καρτερίαν |
[2, 17] |
καὶ
τὰς
ὑπὲρ
ἑαυτῶν
γένηταί
|
τε |
ἔκσπονδος
τῆς
ἡγεμονίας
ἡ
πόλις, |
[2, 19] |
ὑπ'
ἐκπλήξεως
καὶ
δέους
τάς
|
τε |
ἑλεπόλεις
καὶ
τοὺς
ὀξυβελεῖς
καὶ |
[2, 10] |
Ἔνθεν
εὐθέως
ἐπέστελλεν
Καίσαρι
τήν
|
τε |
ἐμβολὴν
τὴν
εἰς
Ἰουδαίαν
ἑαυτοῦ |
[2, 4] |
μεθ'
ὧν
συνήθροισεν
λῃστῶν
τά
|
τε |
ἐν
Ἱεριχοῖ
βασίλεια
καταπίμπρησιν
καὶ |
[2, 18] |
λοιπῶν
ἀνὰ
δισχιλίους
ἐπιλέκτους,
πεζῶν
|
τε |
ἓξ
σπείρας
καὶ
τέσσαρας
ἴλας |
[2, 20] |
καὶ
λῃστείας
καὶ
ἁρπαγῆς
τοῦ
|
τε |
ἐξαπατᾶν
τὸ
ὁμόφυλον
τοῦ
τε |
[2, 19] |
τούτων
οἱ
κατόπιν
ἄλλους
οἵ
|
τε |
ἑξῆς
ὁμοίως
τὴν
καλουμένην
παρ' |
[2, 21] |
τὴν
πέριξ
χώραν
πυθόμενοι
τήν
|
τε |
ἐπιβουλὴν
καὶ
τὸν
συσκευάσαντα
συνηθροίζοντο |
[2, 19] |
ἐπιούσῃ
ἀναλαβὼν
ὁ
Κέστιος
τῶν
|
τε |
ἐπιλέκτων
συχνοὺς
καὶ
τοὺς
τοξότας |
[2, 8] |
ἀλλήλους
τὸ
ἦθος
ἀγριώτερον
αἵ
|
τε |
ἐπιμιξίαι
πρὸς
τοὺς
ὁμοίους
ἀπηνεῖς |
[2, 17] |
τοὺς
ὑπ'
αὐτὸν
ἡγεμόνας
τόν
|
τε |
ἐπισημότατον
τῆς
τυραννίδος
ὑπηρέτην
Ἀψάλωμον. |
[2, 14] |
τριάκοντα
καὶ
ἑξακοσίους
συνήχθη.
βαρυτέραν
|
τε |
ἐποίει
τὴν
συμφορὰν
τὸ
καινὸν |
[2, 21] |
ἦγεν
ἀποσκευήν,
ἐν
ᾗ
πολυτελεῖς
|
τε |
ἐσθῆτες
οὐκ
ὀλίγαι
καὶ
πλῆθος |
[2, 10] |
δοκεῖν
βούλεσθαι
καὶ
καλεῖσθαι
τῶν
|
τε |
εὐγενεστάτων
ἀνδρῶν
ἀκροτομῆσαι
τὴν
πατρίδα, |
[2, 20] |
καθ'
ἑαυτοὺς
τεῖχος
ἀναδείμασθαι
χρημάτων
|
τε |
εὐπόρους
ὁρῶν
ὄντας
καὶ
προθύμους |
[2, 17] |
ὑπορύττειν
τὸ
τεῖχος
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ἦν
ἄνωθεν
βαλλομένους·
ὑπόνομον
δὴ |
[2, 13] |
ἐλαιῶν
καλούμενον
ὄρος
ἐκεῖθεν
οἷός
|
τε |
ἦν
εἰς
Ἱεροσόλυμα
παρελθεῖν
βιάζεσθαι |
[2, 22] |
καὶ
τὰ
σώματα
κατῃκίζετο
δῆλός
|
τε |
ἦν
ἤδη
πόρρωθεν
ἀρχόμενος
τυραννεῖν. |
[2, 18] |
τοὺς
σφετέρους
οἴκους
μετέφερον,
ἔνδοξός
|
τε |
ἦν
ὁ
πλεῖστα
κερδάνας
ὡς |
[2, 12] |
Ἀλεξάνδρου
Κουμανός,
ἐφ'
οὗ
θόρυβοί
|
τε |
ἤρξαντο
καὶ
φθορὰ
πάλιν
Ἰουδαίων |
[2, 9] |
διαμείναντες
ἐν
ταῖς
τετραρχίαις
ὅ
|
τε |
Ἡρώδης
καὶ
ὁ
Φίλιππος,
ὁ |
[2, 21] |
καὶ
πλῆθος
ἐκπωμάτων
ἀργυρῶν
χρυσοῖ
|
τε |
ἦσαν
ἑξακόσιοι.
Μὴ
δυνάμενοι
δὲ |
[2, 13] |
τοὺς
ἰδίους
στασιαστὰς
κατέχειν
οἷοί
|
τε |
ἦσαν
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
αἶσχος |
[2, 12] |
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
χώραν
ἁρπαγαί
|
τε |
ἦσαν
καὶ
τῶν
θρασυτέρων
ἐπαναστάσεις. |
[2, 19] |
κατειληφότες
ἐπετήρουν
τὰς
παρόδους
δῆλοί
|
τε |
ἦσαν
οὐκ
ἠρεμήσοντες
ἀρξαμένων
τῶν |
[2, 1] |
πάντα
πρὸς
ὀργὴν
ἀπεκρίναντο
δῆλοί
|
τε |
ἦσαν
οὐκ
ἠρεμήσοντες
εἰ
πλήθους |
[2, 10] |
καὶ
τοὺς
Γαίου
θυμοὺς
τήν
|
τε |
ἰδίαν
πρὸς
τούτοις
ἀνάγκην.
Πρὸς |
[2, 15] |
βιαζόμενοι
παρελθεῖν
καὶ
κρατῆσαι
τοῦ
|
τε |
ἱεροῦ
καὶ
τῆς
Ἀντωνίας·
ὧν |
[2, 15] |
εἰσῄει
πάθος,
καὶ
πολλάκις
τούς
|
τε |
ἱππάρχους
ἑαυτῆς
καὶ
σωματοφύλακας
πέμπουσα |
[2, 19] |
τῷ
χαλασθέντι
τῆς
φάλαγγος
οἵ
|
τε |
ἱππεῖς
ἐκπεριελθόντες
ἐπήμυναν
καὶ
τοῦ |
[2, 17] |
τοὺς
βασιλικοὺς
ἀνέφυγον
πύργους,
τόν
|
τε |
Ἱππικὸν
καλούμενον
καὶ
Φασάηλον
καὶ |
[2, 20] |
καὶ
Ἰαφὰ
καὶ
Σιγὼφ
τό
|
τε |
Ἰταβύριον
καλούμενον
ὄρος
καὶ
Ταριχέας |
[2, 8] |
τῶν
ἑτεροδόξων
ἐπιτέτραπται
παρελθεῖν·
αὐτοί
|
τε |
καθαροὶ
καθάπερ
εἰς
ἅγιόν
τι |
[2, 6] |
ἐν
ταῖς
διαθήκαις
κατέλιπεν
Ἰαμνείας
|
τε |
καὶ
Ἀζώτου
καὶ
Φασαηλίδος
ἀποδείκνυται |
[2, 20] |
σημείων
παραδόσεις
καὶ
σάλπιγγος
προκλήσεις
|
τε |
καὶ
ἀνακλήσεις
προσβολάς
τε
κεράτων |
[2, 17] |
ἐν
οἷς
ἦσαν
ἐπίσημοι
Σαῦλός
|
τε |
καὶ
Ἀντίπας
καὶ
Κοστόβαρος
προσήκοντες |
[2, 7] |
πεμφθέντες
ἐπὶ
τὴν
ἀναίρεσιν
αὐτοῦ
|
τε |
καὶ
Ἀριστοβούλου
δι'
οἶκτον
ἐκκλέψειαν |
[2, 17] |
τῷ
δήμῳ
δισχιλίους
ἱππεῖς,
Αὐρανίτας
|
τε |
καὶ
Βαταναίους
καὶ
Τραχωνίτας,
ὑπὸ |
[2, 16] |
Ἱεροσολύμων
ἄρχοντες
ἐσίγησαν,
ἀλλ'
αὐτοί
|
τε |
καὶ
Βερνίκη
τῷ
Κεστίῳ
περὶ |
[2, 21] |
τοὺς
διαφόρους
ἀπέστησαν
ἐλθόντας,
Σέπφωρίς
|
τε |
καὶ
Γάβαρα
καὶ
Γίσχαλα
καὶ |
[2, 18] |
δ'
αὐτῶν
δεσμώτας
ἐφρούρουν,
Ἱππηνοί
|
τε |
καὶ
Γαδαρεῖς
ὁμοίως
τοὺς
μὲν |
[2, 2] |
Σαλώμη
καὶ
τοῦ
βασιλέως
ἀδελφιδοῖ
|
τε |
καὶ
γαμβροί,
τῷ
μὲν
δοκεῖν |
[2, 3] |
πολεμικώτατον
μέρος,
Σεβαστηνοὶ
τρισχίλιοι
Ῥοῦφός
|
τε |
καὶ
Γρᾶτος
ἐπὶ
τούτοις,
ὁ |
[2, 12] |
πατρίδα
καὶ
τὸν
ναὸν
τέκνα
|
τε |
καὶ
γυναῖκας
ἰδίας,
ἃ
πάντα |
[2, 7] |
τό
τε
ὅλον
σῶμα
σκληρότερόν
|
τε |
καὶ
δουλοφανὲς
καταμαθὼν
ἐνόησεν
πᾶν |
[2, 18] |
τὰς
προσεχούσας
ἐπόρθουν
πόλεις,
Φιλαδέλφειάν
|
τε |
καὶ
Ἐσεβωνῖτιν
καὶ
Γέρασα
καὶ |
[2, 8] |
τὴν
πρώτην
ἀπάγοντες
αἵρεσιν
εἱμαρμένῃ
|
τε |
καὶ
θεῷ
προσάπτουσι
πάντα,
Καὶ |
[2, 6] |
Τῆς
Ἀρχελάου
δ'
ἐθναρχίας
Ἰδουμαία
|
τε |
καὶ
Ἰουδαία
πᾶσα
καὶ
Σαμαρεῖτις |
[2, 18] |
τὴν
Τυρίων
καὶ
Πτολεμαίδα
Γάβαν
|
τε |
καὶ
Καισάρειαν.
Ἀντέσχον
δὲ
οὔτε |
[2, 19] |
τῆς
Ἀδιαβηνῆς
βασιλέως
συγγενεῖς,
Μονόβαζός
|
τε |
καὶ
Κενεδαῖος,
μεθ'
οὓς
ὁ |
[2, 16] |
καὶ
τὸ
Παμφύλιον
ἔθνος
Λύκιοί
|
τε |
καὶ
Κίλικες
ὑπὲρ
ἐλευθερίας
ἔχοντες |
[2, 8] |
στρεβλούμενοί
τε
καὶ
λυγιζόμενοι
καιόμενοί
|
τε |
καὶ
κλώμενοι
καὶ
διὰ
πάντων |
[2, 16] |
ῥάβδους;
τί
χρὴ
λέγειν
Ἡνιόχους
|
τε |
καὶ
Κόλχους
καὶ
τὸ
τῶν |
[2, 15] |
κατέστειλαν.
Ἔπειτα
ἐξηγούμενοι
μεθ'
ἡσυχίας
|
τε |
καὶ
κόσμου
τοῖς
στρατιώταις
ὑπήντων |
[2, 20] |
τῶν
συνήθων
ἀδικημάτων
ἀπόσχοιντο,
κλοπῆς
|
τε |
καὶ
λῃστείας
καὶ
ἁρπαγῆς
τοῦ |
[2, 8] |
Ῥωμαίους
πόλεμος,
ἐν
ᾧ
στρεβλούμενοί
|
τε |
καὶ
λυγιζόμενοι
καιόμενοί
τε
καὶ |
[2, 16] |
καὶ
τοῖς
ἀκούουσιν
Σύρτεις
Νασαμῶνές
|
τε |
καὶ
Μαῦροι
καὶ
τὸ
Νομάδων |
[2, 6] |
Βατανέα
δὲ
καὶ
Τράχων
Αὐρανῖτίς
|
τε |
καὶ
μέρη
τινὰ
τοῦ
Ζήνωνος |
[2, 17] |
Σαδούκι
καὶ
Ἰούδαν
Ἰωνάθου
δεξιάν
|
τε |
καὶ
ὅρκους
δώσοντας.
Ὧν
γενομένων |
[2, 14] |
χωρίον
ἐκεῖνος
ἐργαστήρια
κατασκευαζόμενος
στενήν
|
τε |
καὶ
παντάπασιν
βιαίαν
πάροδον
ἀπέλειπεν |
[2, 8] |
ἀριστοποιησάμενος
δ'
ἐπεύχεται
πάλιν·
ἀρχόμενοί
|
τε |
καὶ
παυόμενοι
γεραίρουσι
θεὸν
ὡς |
[2, 5] |
οὐκ
ὀλίγην
ἄγων
δύναμιν
ἱππικήν
|
τε |
καὶ
πεζικήν,
μέρος
τῆς
στρατιᾶς |
[2, 14] |
ὁ
δὲ
μετὰ
στρατιᾶς
ἱππικῆς
|
τε |
καὶ
πεζικῆς
ἐπὶ
Ἱεροσολύμων
ὥρμησεν, |
[2, 13] |
οὖν
Νέρων
δι'
ὑπερβολὴν
εὐδαιμονίας
|
τε |
καὶ
πλούτου
παραφρονήσας
ἐξύβρισεν
εἰς |
[2, 16] |
μῆκος
ἡμερῶν
χώραν
διειληφότες,
τραχυτέραν
|
τε |
καὶ
πολλῷ
τῆς
ὑμετέρας
ὀχυρωτέραν |
[2, 3] |
τὰς
στοάς,
ἔργα
θαυμάσια
μεγέθους
|
τε |
καὶ
πολυτελείας
ἕνεκεν·
οἱ
δ' |
[2, 20] |
Κατὰ
δὲ
τὴν
Γαυλανιτικὴν
Σελεύκειάν
|
τε |
καὶ
Σωγαναίαν
καὶ
Γάμαλαν
ὠχύρωσεν· |
[2, 21] |
κατὰ
τὴν
πόλιν
ὑπάρχοις
ξενίαν
|
τε |
καὶ
τὰ
ἐπιτήδεια
Ἰωάννῃ
παρασχεῖν. |
[2, 16] |
τὸ
τῶν
Ταύρων
φῦλον,
Βοσπορανούς
|
τε |
καὶ
τὰ
περίοικα
τοῦ
Πόντου |
[2, 18] |
προαίσθοιντο
τὴν
ἔφοδον,
περιμένειν
αὐτόν
|
τε |
καὶ
τὴν
ἄλλην
δύναμιν.
Τῶν |
[2, 8] |
ἀναιροῦσιν.
Καὶ
Φαρισαῖοι
μὲν
φιλάλληλοί
|
τε |
καὶ
τὴν
εἰς
τὸ
κοινὸν |
[2, 3] |
καὶ
ἐκ
τῆς
Ἰδουμαίας
Ἱεριχοῦντός
|
τε |
καὶ
τῆς
ὑπὲρ
Ἰορδάνην
Περαίας, |
[2, 8] |
μυθολογοῦσιν,
Σισύφους
καὶ
Ταντάλους
Ἰξίονάς
|
τε |
καὶ
Τιτυούς,
πρῶτον
μὲν
ἀιδίους |
[2, 15] |
τὸ
μηδὲν
παθεῖν
πλέον.
Ἄλλως
|
τε |
καὶ
τὸ
πείθεσθαι
στασιάζουσιν
ὀλίγοις, |
[2, 8] |
τὴν
αὐτὴν
ὑποτίθενται
δίαιταν
ἀξινάριόν
|
τε |
καὶ
τὸ
προειρημένον
περίζωμα
καὶ |
[2, 17] |
Ἡττῶντο
δ'
οἱ
βασιλικοὶ
πλήθει
|
τε |
καὶ
τόλμῃ,
καὶ
βιασαμένοις
εἶκον |
[2, 4] |
κτείνειν
αὐτοῖς
προηγούμενον
ἦν
Ῥωμαίους
|
τε |
καὶ
τοὺς
βασιλικούς,
διέφευγεν
δὲ |
[2, 15] |
ἔθος
ἦν
αὐτοῖς,
ἀναλαβόντες
κιθαρισταί
|
τε |
καὶ
ὑμνῳδοὶ
μετὰ
τῶν
ὀργάνων |
[2, 11] |
ἀδελφιδῆς
Βερνίκης
δύο
παῖδας
Βερνικιανόν
|
τε |
καὶ
Ὑρκανόν,
ἐκ
δὲ
τῆς |
[2, 19] |
τοὺς
μάλιστα
γνωρίμους
ἐκείνοις
Βόρκιόν
|
τε |
καὶ
Φοῖβον,
δεξιάς
τε
παρὰ |
[2, 8] |
καὶ
μετὰ
τὴν
τελευτήν,
τῶν
|
τε |
κακῶν
ἐμποδίζεσθαι
τὰς
ὁρμὰς
δέει |
[2, 8] |
δ'
ἐπ'
ἀνθρώπων
ἐκλογῇ
τό
|
τε |
καλὸν
καὶ
τὸ
κακὸν
προκεῖσθαι |
[2, 21] |
πάντα
τοῖς
δημόταις
ἔδωκεν
τοῖς
|
τε |
κατὰ
Σέπφωριν
ὁμοίως·
καὶ
γὰρ |
[2, 20] |
καὶ
ὁ
ἀρχιερεὺς
Ἄνανος
τῶν
|
τε |
κατὰ
τὴν
πόλιν
ἁπάντων
αὐτοκράτορες |
[2, 20] |
προκλήσεις
τε
καὶ
ἀνακλήσεις
προσβολάς
|
τε |
κεράτων
καὶ
περιαγωγάς,
καὶ
πῶς |
[2, 20] |
τε
ἐξαπατᾶν
τὸ
ὁμόφυλον
τοῦ
|
τε |
κέρδος
οἰκεῖον
ἡγεῖσθαι
τὴν
βλάβην |
[2, 2] |
καὶ
μετὰ
τούτους
Ἀρχέλαος
τά
|
τε |
κεφάλαια
τῶν
ἑαυτοῦ
δικαίων
γράψας |
[2, 18] |
πλῆθος
διέφθειραν
τῶν
ἐπιχωρίων
τάς
|
τε |
κτήσεις
διήρπασαν
καὶ
τὰς
κώμας |
[2, 10] |
εἰ
μὴ
δέχοιντο
Ἰουδαῖοι,
τούς
|
τε |
κωλύοντας
ἀνελεῖν
καὶ
πᾶν
τὸ |
[2, 18] |
ἔθνος
ἐξαγριοῦται,
καὶ
διαμερισθέντες
τάς
|
τε |
κώμας
τῶν
Σύρων
καὶ
τὰς |
[2, 18] |
φοβεροὺς
διὰ
φυλακῆς
εἶχον,
αἵ
|
τε |
λοιπαὶ
πόλεις
τῆς
Συρίας,
ὅπως |
[2, 17] |
Ἐλεάζαρον
ἐπ'
αὐτὸν
ὥρμησαν,
ὅ
|
τε |
λοιπὸς
δῆμος
ἐπὶ
τὰς
ὀργὰς |
[2, 16] |
γῆς
καὶ
θαλάσσης
διάστημα
φῦλά
|
τε |
Λουσιτανῶν
καὶ
Καντάβρων
ἀρειμάνια
οὐδὲ |
[2, 12] |
καὶ
Γαυλανῖτις,
προσέθηκεν
δὲ
τήν
|
τε |
Λυσανίου
βασιλείαν
καὶ
τὴν
Οὐάρου |
[2, 2] |
παρ'
ἀμφοῖν
κατ'
ἰδίαν
τό
|
τε |
μέγεθος
τῆς
βασιλείας
καὶ
τὸ |
[2, 16] |
τῶν
προσαρκτίων
ὁ
Ἴστρος
ἥ
|
τε |
μεσημβρινὴ
μέχρι
τῶν
ἀοικήτων
ἐρευνηθεῖσα |
[2, 16] |
ἐμοῦ
κινδυνεύσετε.
(Τοσαῦτα
εἰπὼν
ἐπεδάκρυσέν
|
τε |
μετὰ
τῆς
ἀδελφῆς
καὶ
πολὺ |
[2, 18] |
ἅμα
νηπίοις
γέροντας
ἐρριμμένους
γύναιά
|
τε |
μηδὲ
τῆς
ἐπ'
αἰδοῖ
σκέπης |
[2, 19] |
ὡς
οὐ
κατελάμβανον,
ὑποστρέφοντες
τάς
|
τε |
μηχανὰς
ᾖρον
καὶ
τοὺς
νεκροὺς |
[2, 5] |
(Ἐνθένδε
εἰς
Ἱεροσόλυμα
προελθὼν
ὀφθείς
|
τε |
μόνον
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
τὰ |
[2, 16] |
ἐπικουρεῖν
τὸν
Ἀγρίππαν
ἱκέτευεν,
τοῦ
|
τε |
Νεαπολιτανοῦ
κατεβόων
ὅσα
πάθοιεν
ὑπὸ |
[2, 17] |
ἁρπάσαντες
ἀνέπεμψαν
πρὸς
αὐτοὺς
Γωρίονά
|
τε |
Νικομήδους
υἱὸν
καὶ
Ἀνανίαν
Σαδούκι |
[2, 19] |
τὸν
Κέστιον.
Ὁ
δὲ
τῆς
|
τε |
νυκτὸς
οὐκ
ὀλίγον
προειλήφει
καὶ |
[2, 17] |
οἷς
Ἀνανίας
ὁ
ἀρχιερεὺς
Ἐζεκίας
|
τε |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
καὶ
οἱ |
[2, 22] |
ἐν
δὲ
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
Ἄνανός
|
τε |
ὁ
ἀρχιερεὺς
καὶ
τῶν
δυνατῶν |
[2, 18] |
καὶ
αὐτὸς
Ἀγρίππας
Κεστίῳ
τῆς
|
τε |
ὁδοῦ
καὶ
τῶν
συμφερόντων
ἐξηγούμενος. |
[2, 7] |
τὰς
διαφορὰς
τοῦ
προσώπου
τό
|
τε |
ὅλον
σῶμα
σκληρότερόν
τε
καὶ |
[2, 21] |
στρατηγήμασιν
τοὺς
τέσσαρας
ἡγεμόνας
τῶν
|
τε |
ὁπλιτῶν
τοὺς
δυνατωτάτους
ἀνέπεμψεν
εἰς |
[2, 19] |
περικόπτειν
προσέταξεν.
Διαφθαρέντων
δὲ
τῶν
|
τε |
ὀρέων
καὶ
τῶν
ὄνων
ἔτι |
[2, 16] |
καὶ
τῆς
εὐδαίμονος
Ἀραβίας
ὅρμος
|
τε |
οὖσα
τῆς
Ἰνδικῆς,
πεντήκοντα
πρὸς |
[2, 21] |
τῶν
μὴ
καταλιπόντων
Ἰωάννην
τάς
|
τε |
οὐσίας
διαρπάσειν
καὶ
τὰς
οἰκίας |
[2, 18] |
οὓς
οὐδὲν
ἑώρων
νεωτερίζοντας.
Γερασηνοί
|
τε |
οὔτε
εἰς
τοὺς
ἐμμείναντας
ἐπλημμέλησαν |
[2, 7] |
Καταχθεὶς
δὲ
εἰς
Δικαιάρχειαν
δῶρά
|
τε |
παμπληθῆ
παρὰ
τῶν
ἐκεῖ
Ἰουδαίων |
[2, 19] |
Βόρκιόν
τε
καὶ
Φοῖβον,
δεξιάς
|
τε |
παρὰ
Κεστίου
καὶ
συγγνώμην
παρὰ |
[2, 8] |
ἕκαστον
καὶ
τὴν
εἱμαρμένην·
ψυχήν
|
τε |
πᾶσαν
μὲν
ἄφθαρτον,
μεταβαίνειν
δὲ |
[2, 16] |
τὰ
ἔθνη
ῥᾴδιον,
ὁριζομένην
Ἀτλαντικῷ
|
τε |
πελάγει
καὶ
στήλαις
Ἡρακλείοις
καὶ |
[2, 16] |
τῷ
βασιλεῖ
κατὰ
Ἰάμνειαν
τόν
|
τε |
πέμψαντα
καὶ
τὰς
αἰτίας
ἐδήλωσεν. |
[2, 6] |
δὲ
ὑπὸ
τούτῳ
μὲν
ἥ
|
τε |
Περαία
καὶ
Γαλιλαία,
πρόσοδος
διακόσια |
[2, 5] |
καὶ
τῶν
ἡγεμόνων
γράμματα
δεῖσαί
|
τε |
περὶ
τοῦ
τάγματος
ὅλου
παρέστη |
[2, 1] |
διαπρύσιοι
καὶ
θρῆνος
ἐγκέλευστος
κοπετοί
|
τε |
περιηχοῦντες
ὅλην
τὴν
πόλιν
ὡς |
[2, 14] |
ἐπεξῄει·
τῶν
γοῦν
λῃστῶν
συνέλαβέν
|
τε |
πλείστους
καὶ
διέφθειρεν
οὐκ
ὀλίγους. |
[2, 10] |
τὴν
Γαλιλαίαν
καὶ
συγκαλέσας
τό
|
τε |
πλῆθος
καὶ
τοὺς
γνωρίμους
πάντας |
[2, 17] |
ἀποκόψαι
τῶν
χρεῶν,
ὅπως
αὐτοί
|
τε |
πλῆθος
προσλάβωσιν
τῶν
ὠφεληθέντων
καὶ |
[2, 19] |
παρὰ
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
ὅ
|
τε |
πόλεμος
ἐπὶ
τοσοῦτον
μῆκος
προύβη |
[2, 15] |
καὶ
τότε
τελοῦσα
Βερνίκη
γυμνόπους
|
τε |
πρὸ
τοῦ
βήματος
ἱκέτευε
τὸν |
[2, 14] |
ἐτόλμησεν,
ἄνδρας
ἱππικοῦ
τάγματος
μαστιγῶσαί
|
τε |
πρὸ
τοῦ
βήματος
καὶ
σταυρῷ |
[2, 12] |
εἰ
μὴ
τύχοι
παραμυθίας,
ἠξίου
|
τε |
προάγειν
τὸν
στρατιώτην
καὶ
διὰ |
[2, 20] |
τῆς
δὲ
ἄνω
Γαλιλαίας
τήν
|
τε |
προσαγορευομένην
Ἀκχαβάρων
πέτραν
καὶ
Σὲπφ |
[2, 6] |
τὴν
τοῦ
πατρὸς
τελευτὴν
βασιλέα
|
τε |
προσειπεῖν
ἑτοίμως
καὶ
συμπενθῆσαι
τὸν |
[2, 5] |
ἐρυμνήν,
ἣν
ὁμοίως
διήρπασαν
τάς
|
τε |
προσόρους
πάσας
ὅσαις
ἐπετύγχανον.
Πυρὸς |
[2, 13] |
παρελθεῖν
βιάζεσθαι
καὶ
κρατήσας
τῆς
|
τε |
Ῥωμαικῆς
φρουρᾶς
καὶ
τοῦ
δήμου |
[2, 18] |
καὶ
χρηματίζειν
ἐπέτρεψαν
Μακεδόνας,
ἐπεί
|
τε |
Ῥωμαῖοι
κατεκτήσαντο
τὴν
Αἴγυπτον,
οὔτε |
[2, 17] |
οὓς
ὁ
πόλεμος
ἠγείρετο,
βουλόμενός
|
τε |
Ῥωμαίοις
μὲν
Ἰουδαίους
σώζεσθαι,
Ἰουδαίοις |
[2, 8] |
τοὺς
ἐπιχωρίους
κακίζων,
εἰ
φόρον
|
τε |
Ῥωμαίοις
τελεῖν
ὑπομενοῦσιν
καὶ
μετὰ |
[2, 10] |
γνωρίμους
πάντας
εἰς
Τιβεριάδα
τήν
|
τε |
Ῥωμαίων
διεξῄει
δύναμιν
καὶ
τὰς |
[2, 10] |
τὸ
πλέον
μέντοι
διηπείλει
τήν
|
τε |
Ῥωμαίων
ἐπανατεινόμενος
ἰσχὺν
καὶ
τοὺς |
[2, 12] |
τὸν
Πάλλαντος
ἀδελφὸν
ἐκπέμπει
τῆς
|
τε |
Σαμαρείας
καὶ
Γαλιλαίας
καὶ
Περαίας, |
[2, 8] |
εἰς
ἓν
συναθροίζονται
χωρίον,
ζωσάμενοί
|
τε |
σκεπάσμασιν
λινοῖς
οὕτως
ἀπολούονται
τὸ |
[2, 1] |
καὶ
χρυσοῦ
θρόνου
δεξιωσάμενος
τῆς
|
τε |
σπουδῆς,
ἣν
ἐνεδείξαντο
περὶ
τὴν |
[2, 22] |
κάμψαι
πρὸς
τὸ
συμφέρον
τούς
|
τε |
στασιαστὰς
καὶ
τὴν
τῶν
κληθέντων |
[2, 17] |
Συνιδόντες
οὖν
οἱ
δυνατοὶ
τήν
|
τε |
στάσιν
ἤδη
δυσκαθαίρετον
ὑπ'
αὐτῶν |
[2, 19] |
συνέβη
καταλελύσθαι·
ἀλλὰ
γὰρ
ὅ
|
τε |
στρατοπεδάρχης
Τυράννιος
Πρῖσκος
καὶ
τῶν |
[2, 11] |
πρὸς
ἐπιδημοῦντα
τὸν
Ἀγρίππαν
τήν
|
τε |
σύγκλητον
καλοῦσαν
εἰς
συμβουλίαν
πέμψαι |
[2, 6] |
ὑπὸ
Οὐάρου
δυοῖν
ἕνεκα,
Ἀρχελάῳ
|
τε |
συναγωνίσασθαι,
κἂν
διανέμῃ
τὸν
Ἡρώδου |
[2, 16] |
αἰτίαν
τῆς
ἀποστάσεως,
εἰ
ταύτας
|
τε |
συνάψετε
πάλιν
καὶ
τελέσετε
τὴν |
[2, 16] |
πράγματα
συγχυθῇ,
κέρδος,
ὅπως
αὐτοί
|
τε |
σωφρονισθέντες
μεταβάλωνται
καὶ
μὴ
τῆς |
[2, 21] |
ὅσοις
ἐδόκει
φορτικὸς
ἐβλασφήμουν,
προφέρειν
|
τε |
τὰ
κοινὰ
χρήματα
θᾶττον
ἐκέλευον |
[2, 13] |
τὴν
χώραν
κατὰ
λόχους
διήρπαζόν
|
τε |
τὰς
τῶν
δυνατῶν
οἰκίας
καὶ |
[2, 22] |
μὴ
τὰ
Ῥωμαίων
ἐφρόνουν
τό
|
τε |
τεῖχος
ἐπεσκεύαζον
καὶ
πολλὰ
τῶν |
[2, 8] |
ἑκάστου
τούτων
ἑκατέρῳ
προσιέναι.
Ψυχῆς
|
τε |
τὴν
διαμονὴν
καὶ
τὰς
καθ' |
[2, 12] |
ἐπὶ
Ἱεροσόλυμα
Ῥωμαίους
παροξύνειν,
ἐλεῆσαί
|
τε |
τὴν
πατρίδα
καὶ
τὸν
ναὸν |
[2, 11] |
τὰς
ὁρμὰς
τοῦ
στρατιωτικοῦ
προσδέχεταί
|
τε |
τὴν
σύγκλητον
εἰς
τὸ
στρατόπεδον |
[2, 8] |
λῃστείας
καὶ
συντηρήσειν
ὁμοίως
τά
|
τε |
τῆς
αἱρέσεως
αὐτῶν
βιβλία
καὶ |
[2, 3] |
Συνέδραμεν
γοῦν
πλῆθος
ἄπειρον
ἔκ
|
τε |
τῆς
Γαλιλαίας
καὶ
ἐκ
τῆς |
[2, 6] |
δεῖσθαι
δὲ
Ῥωμαίων
ἐλεῆσαι
τά
|
τε |
τῆς
Ἰουδαίας
λείψανα
καὶ
μὴ |
[2, 2] |
θρόνου
καὶ
χρηματίσας
βασιλεὺς
τάξεις
|
τε |
τῆς
στρατιᾶς
ἀμείψας
καὶ
προκοπὰς |
[2, 12] |
κώμῃ
τὸν
ἱερὸν
νόμον
διέρρηξέν
|
τε |
τὸ
βιβλίον
καὶ
εἰς
πῦρ |
[2, 3] |
ἐπολιόρκουν.
(Ὁ
δὲ
Σαβῖνος
πρός
|
τε |
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν
ὑποδείσας
καὶ |
[2, 10] |
ὑπὲρ
αὑτῶν.
Ὁ
δὲ
πρός
|
τε |
τὸ
πλῆθος
καὶ
τὰς
δεήσεις |
[2, 22] |
μελλούσας
προορώμενοι
συμφορὰς
ἀπωλοφύροντο.
Θειασμοί
|
τε |
τοῖς
εἰρήνην
ἀγαπῶσιν
δύσφημοι,
τοῖς |
[2, 16] |
δὲ
πλῆθος
τῶν
Ἰουδαίων
ἐπί
|
τε |
τὸν
βασιλέα
καὶ
τοὺς
ἀρχιερεῖς |
[2, 17] |
ὕστερον
ἐτυράννησεν
τῆς
Μασάδας.
Αὐτόν
|
τε |
τὸν
Μανάημον
εἰς
τὸν
καλούμενον |
[2, 17] |
ἦν.
Οἱ
δὲ
ἔνδοθεν
πρός
|
τε |
τὸν
Μανάημον
καὶ
τοὺς
ἐξάρχοντας |
[2, 21] |
τῶν
ἐπιφανῶν
ἄνδρας
ἔστειλαν,
τόν
|
τε |
τοῦ
Νομικοῦ
Ἰώεσδρον
καὶ
Ἀνανίαν |
[2, 10] |
διελύθησαν.
(Ταῖς
δ'
ἑξῆς
ἀθρόους
|
τε |
τοὺς
δυνατοὺς
κατ'
ἰδίαν
καὶ |
[2, 12] |
ἀρχιερεῖς
Ἰωνάθην
καὶ
Ἀνανίαν
τόν
|
τε |
τούτου
παῖδα
Ἄνανον
καί
τινας |
[2, 4] |
τῶν
βασιλικῶν
πεζῶν
ἡγεμὼν
τούς
|
τε |
Τραχωνίτας
τοξότας
καὶ
τὸ
μαχιμώτατον |
[2, 20] |
οὐκ
ἐπέστησαν
ταῖς
χρείαις
αὐτόν
|
τε |
τυραννικὸν
ὁρῶντες
καὶ
τοὺς
ὑπ' |
[2, 3] |
τρία
μέρη
τριχῆ
στρατοπεδεύονται,
πρός
|
τε |
τῷ
βορείῳ
τοῦ
ἱεροῦ
κλίματι |
[2, 2] |
κατῄει
πρὸς
θάλασσαν
καταλιπὼν
ἐπίτροπόν
|
τε |
τῶν
βασιλείων
καὶ
κηδεμόνα
τῶν |
[2, 9] |
(Ἀποδειχθεὶς
δὲ
Γάιος
Καῖσαρ
ἀνίησίν
|
τε |
τῶν
δεσμῶν
τὸν
Ἀγρίππαν
καὶ |
[2, 3] |
Σαβῖνος
ἤθροισεν.
(Ἰουδαίους
δὲ
ἥ
|
τε |
τῶν
ἔργων
καὶ
ἀνδρῶν
φθορὰ |
[2, 17] |
διαφύγοι.
Τὸν
δὲ
Μανάημον
ἥ
|
τε |
τῶν
ὀχυρῶν
καταστροφὴ
χωρίων
καὶ |
[2, 15] |
δὲ
τὸ
πλῆθος
ταχέως
αἰδοῖ
|
τε |
τῶν
παρακαλούντων
καὶ
κατ'
ἐλπίδα |
[2, 20] |
νέων
ἀνδρῶν,
οὓς
πάντας
ἔκ
|
τε |
τῶν
συλλεγομένων
παλαιῶν
ὅπλων
ἐγκατασκευαζόμενος |
[2, 20] |
πολέμου
πλείονας.
ρέθη
δὲ
Ἰώσηπός
|
τε |
υἱὸς
Γωρίονος
καὶ
ὁ
ἀρχιερεὺς |
[2, 5] |
τῶν
αὐτοῦ
φίλων,
ὃς
τούς
|
τε |
ὑπαντιάσαντας
τρέπεται
καὶ
Σέπφωριν
πόλιν |
[2, 12] |
βασιλείαν
μετατίθησιν,
δοὺς
αὐτῷ
τήν
|
τε |
Φιλίππου
γενομένην
ἐπαρχίαν,
αὕτη
δ' |
[2, 2] |
τὰ
βασίλεια
καὶ
μεταπεμπόμενος
τούς
|
τε |
φρουράρχους
καὶ
διοικητὰς
ἐπειρᾶτο
διερευνᾶν |
[2, 20] |
Κατ'
ὀλίγον
γε
μὴν
ἥ
|
τε |
χρεία
τῶν
χρημάτων
καὶ
γοητεύων |
[2, 17] |
δημόταις
ἑτέρους
λῃστὰς
καθοπλίσας
τούτοις
|
τε |
χρώμενος
δορυφόροις,
οἷα
δὴ
βασιλεὺς |
[2, 18] |
ἀσεβεῖν
τὴν
βασιλείαν
διέφθειρεν·
διετέλει
|
τε |
ὠμῶς
εἰς
τὸ
ἔθνος
παρανομῶν, |
[2, 21] |
τὴν
δ'
αἰτίαν
οὐ
προεδήλουν
|
ἅτε |
δὴ
λάθρα
τῶν
ἐχθρῶν
βεβουλευμένων. |
[2, 16] |
πολεμούντων
ἐστίν·
οὔτε
γὰρ
Καίσαρι
|
δεδώκατε |
τὸν
φόρον
καὶ
τὰς
στοὰς |
[2, 16] |
ναὸν
ἑαυτοῖς
μετὰ
τῶν
ἁγίων
|
τηρήσατε· |
ἀφέξονται
γὰρ
οὐκέτι
Ῥωμαῖοι
τούτων |
[2, 16] |
τὸν
φόρον
καὶ
τὰς
στοὰς
|
ἀπεκόψατε |
τῆς
Ἀντωνίας.
Ἀποσκευάσαισθε
δ'
ἂν |
[2, 16] |
μὲν
γὰρ
καὶ
μεγέθη
σωμάτων
|
εἴδετε |
δήπου
πολλάκις,
ἐπεὶ
πανταχοῦ
Ῥωμαῖοι |
[2, 21] |
εἰ
μὴ
καλῶς
ὑμῖν
ἐβουλευσάμην,
|
κολάζετε |
τὸν
εὐεργέτην.
(Ἐπὶ
τούτοις
οἱ |
[2, 16] |
δι'
ἃ
μᾶλλον
τὸν
θεὸν
|
ἐλπίζετε |
σύμμαχον,
ταῦτ'
ἀναγκαζόμενοι
παραβαίνειν
ἀποστρέψετε. |
[2, 16] |
γὰρ
ἀμύνεσθε
τοὺς
ἀδικοῦντας,
τί
|
σεμνύνετε |
τὴν
ἐλευθερίαν;
εἰ
δὲ
τὸ |
[2, 16] |
κοινὴν
σὺν
ἐμοὶ
τὴν
εἰρήνην
|
ἕξετε, |
προαχθέντες
δὲ
τοῖς
θυμοῖς
χωρὶς |
[2, 16] |
ταύτας
τε
συνάψετε
πάλιν
καὶ
|
τελέσετε |
τὴν
εἰσφοράν·
οὐ
γὰρ
δή |
[2, 16] |
τό
γε
τῆς
ἥττης
ὄνειδος
|
κερδήσετε. |
Καλόν,
ὦ
φίλοι,
καλόν,
ἕως |
[2, 10] |
αὐτῶν
ὁ
Πετρώνιος
τὴν
βοήν,
|
πολεμήσετε, |
εἶπεν,
ἄρα
Καίσαρι;
καὶ
Ἰουδαῖοι |
[2, 16] |
Ῥωμαίων
ὅπλα
προσκυνούντων
ὑμεῖς
μόνοι
|
πολεμήσετε |
μηδὲ
τὸ
Καρχηδονίων
τέλος
σκοποῦντες, |
[2, 16] |
περισκέψεσθε
τὴν
Ῥωμαίων
ἡγεμονίαν;
οὐ
|
μετρήσετε |
τὴν
ἑαυτῶν
ἀσθένειαν;
οὐ
τὰ |
[2, 16] |
φῦλον·
οὐδὲ
γὰρ
περιλειφθέντες
φυγῆς
|
εὑρήσετε |
τόπον
ἁπάντων
ἐχόντων
Ῥωμαίους
δεσπότας |
[2, 16] |
δὲ
τοῖς
θυμοῖς
χωρὶς
ἐμοῦ
|
κινδυνεύσετε. |
(Τοσαῦτα
εἰπὼν
ἐπεδάκρυσέν
τε
μετὰ |
[2, 16] |
ἐστιν
ἢ
Φλώρῳ
τὰ
χρήματα
|
δώσετε. |
~(Τούτοις
ὁ
δῆμος
ἐπείθετο,
καὶ |
[2, 16] |
μεγάλους,
καθ'
ἑαυτῶν
τοὺς
ὀνειδιζομένους
|
ἀπελέγχετε, |
καὶ
παρέντες
τὸ
λάθρα
καὶ |
[2, 16] |
τῆς
ἀποστάσεως,
εἰ
ταύτας
τε
|
συνάψετε |
πάλιν
καὶ
τελέσετε
τὴν
εἰσφοράν· |
[2, 16] |
ἐλπίζετε
σύμμαχον,
ταῦτ'
ἀναγκαζόμενοι
παραβαίνειν
|
ἀποστρέψετε. |
Τηροῦντές
γε
μὴν
τὰ
τῶν |
[2, 16] |
ἄκρατον,
εἰ
καὶ
πρὸς
εὐχειρώτους
|
πολεμοίητε, |
δυσδιοίκητον,
καὶ
δι'
ἃ
μᾶλλον |
[2, 15] |
ὅπως
παραγγείλωσιν
τοῖς
ὑφ'
ἑαυτοὺς
|
μήτε |
ἀντασπάσασθαι
τοὺς
Ἰουδαίους
κἄν
τι |
[2, 21] |
μόνης
προνοεῖν
τῆς
ἑαυτῶν
ἀσφαλείας,
|
μήτε |
δὲ
κτείνειν
τινὰ
μήτ'
ἀπελέγχειν |
[2, 8] |
μήτε
κατὰ
γνώμην
βλάψειν
τινὰ
|
μήτε |
ἐξ
ἐπιτάγματος,
μισήσειν
δ'
ἀεὶ |
[2, 8] |
πρὸς
ἀνθρώπους
δίκαια
φυλάξειν
καὶ
|
μήτε |
κατὰ
γνώμην
βλάψειν
τινὰ
μήτε |
[2, 8] |
ἀνοσίου
κέρδους
καθαρὰν
φυλάξειν
καὶ
|
μήτε |
κρύψειν
τι
τοὺς
αἱρετιστὰς
μήθ' |
[2, 8] |
τὴν
οὐσίαν,
ὥστε
ἐν
ἅπασιν
|
μήτε |
πενίας
ταπεινότητα
φαίνεσθαι
μήθ'
ὑπεροχὴν |
[2, 2] |
ταῖς
διαθήκαις
καταστῆσαί
τινα
διάδοχον,
|
εἴτε |
καὶ
πάσῃ
τῇ
γενεᾷ
διανεῖμαι |
[2, 2] |
ἑαυτὸν
περὶ
ὧν
διήκουσεν
ἐσκέπτετο,
|
εἴτε |
χρὴ
τῶν
ἐν
ταῖς
διαθήκαις |
[2, 16] |
παρρησίας
εἴκει·
μόνοι
δ'
ὑμεῖς
|
ἀδοξεῖτε |
δουλεύειν
οἷς
ὑποτέτακται
τὰ
πάντα. |
[2, 16] |
μετριαζόντων
αἰσχρὸν
ὁμοίως
τὸ
δουλεύειν.
|
Σκοπεῖτε |
δὲ
καὶ
καθ'
ἕκαστον
τούτων |
[2, 16] |
ἐξετάζειν
τίνες
ὄντες
καὶ
τίσιν
|
ἐπιχειρεῖτε |
πολεμεῖν,
πρῶτον
διαζεύξω
τὴν
συμπλοκὴν |
[2, 16] |
καίτοι
τηλικαῦτα
μὲν
ἕρκη
περιβεβλημένοι,
|
πέντε |
δὲ
καὶ
τριακοσίοις
πληθύοντες
ἔθνεσιν, |
[2, 18] |
μὲν
αἵματι
πάντα
τὸν
χῶρον,
|
πέντε |
δὲ
μυριάδες
ἐσωρεύθησαν
νεκρῶν,
περιελείφθη |
[2, 7] |
τελευτήσειν.
Ταῦτα
ἀκούσας
Ἀρχέλαος
μετὰ
|
πέντε |
ἡμέρας
ἐπὶ
τὴν
δίκην
ἐκλήθη. |
[2, 9] |
τὴν
οἰκίαν
πρηνεῖς
καταπεσόντες
ἐπὶ
|
πέντε |
ἡμέρας
καὶ
νύκτας
ἴσας
ἀκίνητοι |
[2, 16] |
φορολογοῦνται;
τί
δαί;
Θρᾷκες
οἱ
|
πέντε |
μὲν
εὖρος
ἑπτὰ
δὲ
μῆκος |
[2, 19] |
τοὺς
ἀποπειρωμένους
τοῦ
τείχους
ἔβαλλον.
|
Πέντε |
μὲν
οὖν
ἡμέραις
πάντοθεν
ἐπιχειροῦσιν |
[2, 19] |
Κέστιος.
Ἀπέθανον
δὲ
Ῥωμαίων
πεντακόσιοι
|
δεκαπέντε· |
τούτων
ἦσαν
οἱ
τετρακόσιοι
πεζοί, |
[2, 16] |
τοῦ
μὴ
δέξασθαι
Ῥωμαίους
ποιεῖν,
|
ὅτε |
ἐπέβαινεν
τῆς
χώρας
Πομπήιος.
Ἀλλ' |
[2, 17] |
ἑκατέρων
τῶν
κλιμάτων·
ἔστιν
δ'
|
ὅτε |
καὶ
κατὰ
λόχους
ἐκτρέχοντες
συστάδην |
[2, 17] |
ὡς
ὁριζομένης
ἀπανθρωπίας,
περιορᾶν
δ'
|
ὅτε |
Ῥωμαῖοι
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
ἔκσπονδος |
[2, 1] |
νεωτερίζειν
προῃρημένων
ἤρξαντο
ἰδίου
πένθους,
|
ὅτε |
τὸ
κοινὸν
ἐπὶ
τῷ
βασιλεῖ |
[2, 2] |
αὐτόν
ποτε
ἀξιῶσαι
βασιλικῆς
ἢ
|
ὅτε |
χεῖρον
τὴν
ψυχὴν
κάμνων
τοῦ |
[2, 2] |
τὸν
πατέρα
μηδ'
ἐλπίδος
αὐτόν
|
ποτε |
ἀξιῶσαι
βασιλικῆς
ἢ
ὅτε
χεῖρον |
[2, 10] |
κοινῷ
συλλέγων
ποτὲ
μὲν
παρεκάλει,
|
ποτὲ |
δὲ
συνεβούλευεν,
τὸ
πλέον
μέντοι |
[2, 8] |
ἀποφθέγμασιν
ἐμπαιδοτριβούμενοι·
σπάνιον
δ'
εἴ
|
ποτε |
ἐν
ταῖς
προαγορεύσεσιν
ἀστοχοῦσιν.
(Ἔστιν |
[2, 9] |
ἰδιώτην
ἔτι
ὄντα.
Καὶ
δή
|
ποτε |
ἑστιῶν
αὐτὸν
τά
τε
ἄλλα |
[2, 21] |
κερδαίνειν
αὐτός·
μὴ
γὰρ
ἡγησαίμην
|
ποτὲ |
ἢ
φίλον
τὸν
ὑμῖν
διάφορον |
[2, 6] |
ἐκ
τοσούτων
κακῶν
εἰκότως
ἐπεστράφθαι
|
ποτὲ |
ἤδη
πρὸς
τὰς
συμφορὰς
καὶ |
[2, 17] |
δεινότατος,
ὁ
καὶ
ἐπὶ
Κυρινίου
|
ποτὲ |
Ἰουδαίους
ὀνειδίσας
ὅτι
Ῥωμαίοις
ὑπετάσσοντο |
[2, 16] |
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
ἐλευθερίας
παραδόντες
|
ποτὲ |
καὶ
πυρὶ
τὴν
πόλιν,
οἱ |
[2, 10] |
τὸ
πλῆθος
ἐν
κοινῷ
συλλέγων
|
ποτὲ |
μὲν
παρεκάλει,
ποτὲ
δὲ
συνεβούλευεν, |
[2, 4] |
ἔλθοι
φέρων
κέρδος.
Ἐτόλμησαν
δέ
|
ποτε |
Ῥωμαίων
λόχον
ἄθρουν
περισχεῖν
κατ' |
[2, 4] |
Ἰούδας
υἱὸς
Ἐζεκία
τοῦ
κατατρέχοντός
|
ποτε |
τὴν
χώραν
ἀρχιλῃστοῦ
καὶ
χειρωθέντος |
[2, 1] |
τὴν
ἔξοδον
ἐπείξεως,
δεδοικὼς
μή
|
ποτε |
τὸ
πλῆθος
ἐκπολεμώσας
κατασχεθείη
τῷ |
[2, 8] |
αὐτοῖς
παρόντες.
Οὔτε
δὲ
κραυγή
|
ποτε |
τὸν
οἶκον
οὔτε
θόρυβος
μιαίνει, |
[2, 8] |
ὑπέμειναν
παθεῖν,
ἀλλ'
οὐδὲ
κολακεῦσαί
|
ποτε |
τοὺς
αἰκιζομένους
ἢ
δακρῦσαι.
Μειδιῶντες |
[2, 13] |
πρὸς
τὴν
στάσιν.
Νικῶντας
δέ
|
ποτε |
τοὺς
Ἰουδαίους
προελθὼν
εἰς
τὴν |
[2, 8] |
τὸ
ἄρχειν·
κἂν
αὐτὸς
ἄρχῃ,
|
μηδέποτε |
ἐξυβρίσειν
εἰς
τὴν
ἐξουσίαν
μηδ' |
[2, 17] |
ὕλην
τῷ
βωμῷ
προσφέρειν,
ὅπως
|
μήποτε |
τροφὴ
τῷ
πυρὶ
λείποι,
διαμένει |
[2, 6] |
οὐ
βασιλέα
λέγοντες
ἀλλὰ
τῶν
|
πώποτε |
τυραννησάντων
ὠμότατον
ἐνηνοχέναι
τύραννον·
πλείστων |
[2, 21] |
αὐτῷ
Ἰησοῦς
τις
υἱὸς
Σαπφία,
|
τότε |
ἄρχων
τῆς
Τιβεριάδος.
Οἱ
μὲν |
[2, 18] |
κολαζόντων
ἡ
στάσις
μᾶλλον
παρωξύνετο.
|
Τότε |
δ'
ὡς
καὶ
παρὰ
τοῖς |
[2, 4] |
τὸ
τέλος
ὕστερον
αὐτοὺς
ἐξεδέχετο,
|
τότε |
δὲ
λῃστρικοῦ
πολέμου
τὴν
Ἰουδαίαν |
[2, 21] |
τῆς
Γαλιλαίας
ἐλαιοφόρου
μάλιστα
καὶ
|
τότε |
εὐφορηκυίας,
εἰς
σπανίζοντας
εἰσπέμπων
πολὺ |
[2, 19] |
τῶν
ἄλλων
ὀργάνων
καταλιπεῖν,
ἃ
|
τότε |
Ἰουδαῖοι
λαβόντες
αὖθις
ἐχρήσαντο
κατὰ |
[2, 4] |
ἑτέρων
τινῶν
ἐκ
τῆς
Περαίας.
|
(Τότε |
καὶ
ποιμήν
τις
ἀντιποιηθῆναι
βασιλείας |
[2, 10] |
πρὸς
θάνατον
ἑτοίμου
παραστήματος.
Καὶ
|
τότε |
μὲν
ἄπρακτοι
διελύθησαν.
(Ταῖς
δ' |
[2, 21] |
δέους
ὑπὸ
τοῦ
Ἰωσήπου
προήχθη.
|
Τότε |
μὲν
δὴ
κενοῖς
σκάφεσιν
καὶ |
[2, 12] |
τοῦ
σφαγέντος
ἐπεξελθεῖν.
(Κουαδρᾶτος
δὲ
|
τότε |
μὲν
ἑκατέρους
ὑπερτίθεται
φήσας,
ἐπειδὰν |
[2, 14] |
καὶ
ταπεινότητος
ἐνυκτέρευσαν.
(Φλῶρος
δὲ
|
τότε |
μὲν
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
αὐλίζεται, |
[2, 4] |
βασιλεὺς
τῶν
σεμνοτέρων
ἥπτετο
πραγμάτων.
|
Τότε |
μὲν
οὖν
ἑαυτῷ
περιτίθησιν
διάδημα, |
[2, 19] |
τῶν
ἱππέων
καὶ
πεζῶν
διέφθειραν.
|
Τότε |
μὲν
οὖν
ἐν
τῷ
κατὰ |
[2, 6] |
ὅσοι
πρὸς
τοὺς
κατηγόρους
ἀφεστήκεσαν.
|
(Τότε |
μὲν
οὖν
Καῖσαρ
ἀκούσας
ἑκατέρων |
[2, 2] |
Πτολεμαίου
πολλὰ
δεηθεὶς
Ἀρχέλαος
μετεπέμψατο.
|
Τότε |
μὲν
οὖν
Σαβῖνος
Οὐάρῳ
χαριζόμενος |
[2, 17] |
οἱ
πρεσβεύσαντες
πρὸς
Ἀγρίππαν
ἦσαν.
|
Τότε |
μὲν
οὖν
τῇ
νίκῃ
καὶ |
[2, 17] |
ἠθροίσθη.
Καὶ
τοῦ
μὲν
πολέμου
|
τότε |
οὕτω
τὴν
ἀπειλὴν
κατεῖχεν
Ἀγρίππας, |
[2, 16] |
πρὸς
τὸ
μόνον
ἀεὶ
χειρωθέντες
|
τότε |
συλλεξάμενοι
τὴν
ἰσχὺν
πάλιν
ἀποστῆναι, |
[2, 15] |
τὰς
κόμας.
Ἃ
δὴ
καὶ
|
τότε |
τελοῦσα
Βερνίκη
γυμνόπους
τε
πρὸ |
[2, 20] |
υἱὸν
Νέου·
τῷ
δ'
ἄρχοντι
|
τότε |
τῆς
Ἰδουμαίας
Νίγερι,
γένος
δ' |
[2, 16] |
αὐθάδης
δοῦλός
ἐστιν,
οὐ
φιλελεύθερος.
|
Τότε |
τοιγαροῦν
ἐχρῆν
πάνθ'
ὑπὲρ
τοῦ |
[2, 17] |
τοῦ
ἀρχιερέως,
νεανίας
θρασύτατος,
στρατηγῶν
|
τότε |
τοὺς
κατὰ
τὴν
λατρείαν
λειτουργοῦντας |
[2, 10] |
χωρίον,
κατασυρόντων
μὲν
ὥσπερ
ἐπίτηδες
|
τότε |
τῶν
ἀνέμων
εἰς
αὐτὸ
τὴν |
[2, 14] |
ὠμότητος·
ὃ
γὰρ
μηδεὶς
πρότερον
|
τότε |
Φλῶρος
ἐτόλμησεν,
ἄνδρας
ἱππικοῦ
τάγματος |
[2, 8] |
οἷα
δὴ
μακρᾶς
δουλείας
ἀπηλλαγμένας
|
τότε |
χαίρειν
καὶ
μετεώρους
φέρεσθαι.
Καὶ |
[2, 14] |
τὰ
σπέρματα
τῆς
μελλούσης
ἁλώσεως
|
ἔκτοτε |
τῇ
πόλει
κατεβάλλετο.
(Τοιοῦτον
δ' |
[2, 18] |
ἀδιηγήτων
συμφορῶν,
μείζονα
δὲ
τῶν
|
ἑκάστοτε |
τολμωμένων
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
ἀπειλουμένοις |
[2, 19] |
ὑπὲρ
τὸν
αὐχένα
τῆς
ὁδοῦ
|
κατεκάλυπτε |
τὴν
φάλαγγα
τοῖς
βέλεσιν.
Ἔνθα |
[2, 16] |
πλείους
τῶν
κατὰ
τὴν
οἰκουμένην
|
ἐστὲ |
πάντων;
τί
τὸ
πεποιθὸς
ὑμᾶς |
[2, 20] |
γοητεύων
Ἐλεάζαρος
ἐκπεριῆλθε
τὸν
δῆμον
|
ὥστε |
αὐτῷ
πειθαρχεῖν
περὶ
τῶν
ὅλων. |
[2, 7] |
τὸ
τὴν
χώραν
ἀροτριῶντας
ἀλλάσσειν·
|
ὥστε |
βασιλεύσειν
μὲν
αὐτὸν
τὸν
τῶν |
[2, 8] |
δημεύειν
τῷ
τάγματι
τὴν
οὐσίαν,
|
ὥστε |
ἐν
ἅπασιν
μήτε
πενίας
ταπεινότητα |
[2, 10] |
τοσοῦτον
ἐξύβρισεν
εἰς
τὴν
τύχην,
|
ὥστε |
θεὸν
ἑαυτὸν
καὶ
δοκεῖν
βούλεσθαι |
[2, 6] |
αὐτοῦ
τοιαῦτα
πεπονθέναι
τοὺς
καταλειφθέντας,
|
ὥστε |
μακαρίζεσθαι
τοὺς
ἀπολωλότας·
βεβασανικέναι
γὰρ |
[2, 18] |
τῇ
τροπῇ
τοὺς
ἱππεῖς
ἐξέφευγον,
|
ὥστε |
ὀλίγους
μὲν
ἐν
ταῖς
δυσχωρίαις |
[2, 7] |
Ἀρχέλαος
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἔρωτος
ἦλθεν,
|
ὥστε |
παραχρῆμα
τὴν
συνοικοῦσαν
αὐτῷ
Μαριάμμην |
[2, 12] |
τὰς
ἐξόδους
βία
συνωθουμένων
ἐγένετο,
|
ὥστε |
πατηθέντας
ὑπ'
ἀλλήλων
καὶ
συντριβέντας |
[2, 21] |
τοσαύτην
τοῖς
ἀπειλοῦσιν
ἐνειργάσατο
κατάπληξιν,
|
ὥστε |
ῥίψαντας
τὰ
ὅπλα
φεύγειν.
(Πρὸς |
[2, 13] |
ὁ
δῆμος
συνεφήψατο
τῆς
ἀμύνης,
|
ὥστε |
συμβολῆς
γενομένης
τὸν
μὲν
Αἰγύπτιον |
[2, 19] |
καὶ
πρὸς
τὰς
ἐπιδρομὰς
εὐκόλους·
|
ὥστε |
συνέβαινεν
αὐτοῖς
πολλὰ
κακοῦσθαι
μηδὲν |
[2, 13] |
ἀνῄρουν
καὶ
τὰς
κώμας
ἐνεπίμπρασαν,
|
ὥστε |
τῆς
ἀπονοίας
αὐτῶν
πᾶσαν
τὴν |
[2, 14] |
οἱ
δυνατοὶ
τὸν
Ἀλβῖνον
προσελάμβανον
|
ὥστε |
τοῦ
στασιάζειν
αὐτοῖς
παρέχειν
ἄδειαν, |
[2, 22] |
ἀναιρέσεως
μένων
συνελῄζετο
τὴν
Ἰδουμαίαν·
|
ὥστε |
τοὺς
ἄρχοντας
τοῦ
ἔθνους
διὰ |
[2, 7] |
πίστεως
τὸ
τῆς
μορφῆς
ὅμοιον,
|
ὥστε |
τοὺς
ἑωρακότας
Ἀλέξανδρον
καὶ
σαφῶς |
[2, 19] |
καὶ
συντονώτερον
ἔφευγεν
μεθ'
ἡμέραν,
|
ὥστε |
τοὺς
στρατιώτας
ὑπ'
ἐκπλήξεως
καὶ |
[2, 2] |
τοῦ
διαδόχου·
Ὁ
γὰρ
σωφρονῶν
|
ὥστε |
τῷ
δεσπότῃ
τῶν
ὅλων
παραχωρεῖν |
[2, 21] |
καὶ
τὰς
πλησίον
πόλεις
ταραχῆς,
|
ὥστε |
ὑπὸ
τὴν
ἕω
δέκα
μυριάδας |
[2, 6] |
καὶ
τοῦ
δυστυχεῖν
ἔθους
προελθεῖν,
|
ὥστε |
ὑπομεῖναι
τῆς
πικρᾶς
δουλείας
καὶ |
[2, 7] |
εἰς
τοσοῦτον
φρενοβλαβείας
οἱ
Μήλιοι,
|
ὥστε |
φορείῳ
τε
αὐτὸν
κομίζειν
καὶ |
[2, 18] |
καὶ
οὔτε
νηπίων
ἔλεος
αὐτοὺς
|
οὔτε |
αἰδὼς
εἰσῄει
γερόντων,
ἀλλὰ
διὰ |
[2, 14] |
δήμιος
οὔτε
ἁρπαγῆς
τινα
τρόπον
|
οὔτε |
αἰκίας
παρέλιπεν.
Ἦν
δὲ
ἐν |
[2, 19] |
καὶ
οὔτε
φυγῆς
τις
τόπον
|
οὔτε |
ἀμύνης
εἶχεν
ἐπίνοιαν,
ἀλλ'
ὑπ' |
[2, 17] |
τὸν
Ἐλεάζαρον
καὶ
περισχόντες
ἀνῄρουν
|
οὔτε |
ἀμυνομένους
οὔτε
ἱκετεύοντας,
μόνας
δὲ |
[2, 21] |
ἐγὼ
ταῦτα,
ἔφη,
τὰ
χρήματα
|
οὔτε |
ἀναπέμπειν
Ἀγρίππᾳ
προῃρούμην
οὔτε
κερδαίνειν |
[2, 18] |
Ἀπαμεῖς
ἐφείσαντο
τῶν
μετοικούντων
καὶ
|
οὔτε |
ἀνελεῖν
τινας
Ἰουδαίων
ὑπέμειναν
οὔτε |
[2, 18] |
καὶ
τὸ
παρ'
ἑκάστοις
ἀμφίβολον
|
οὔτε |
ἀνελεῖν
τις
προχείρως
ὑπέμενεν
καὶ |
[2, 16] |
κινηθέντα
δ'
ἅπαξ
τὸν
πόλεμον
|
οὔτε |
ἀποθέσθαι
ῥᾴδιον
δίχα
συμφορῶν
οὔτε |
[2, 14] |
ἐπὶ
τιμωρίᾳ
κατακρίτων
πεμφθεὶς
δήμιος
|
οὔτε |
ἁρπαγῆς
τινα
τρόπον
οὔτε
αἰκίας |
[2, 18] |
οὔτε
Σεβαστὴ
ταῖς
ὁρμαῖς
αὐτῶν
|
οὔτε |
Ἀσκάλων,
ἀλλ'
ἐπὶ
ταύταις
πυρποληθείσαις |
[2, 11] |
τὴν
ἐκείνων
σπουδὴν
ἐγκαταλιπεῖν
δίκαιον
|
οὔτε |
ἀσφαλὲς
τὴν
ἑαυτοῦ
τύχην
κρίνοι· |
[2, 16] |
οὔτε
ἀποθέσθαι
ῥᾴδιον
δίχα
συμφορῶν
|
οὔτε |
βαστάζειν.
Ἀλλὰ
μὴν
τό
γε |
[2, 16] |
ἄλογον
τηλικούτῳ
πολέμῳ
συνεμπλέξουσιν
ἑαυτούς,
|
οὔτε |
βουλευσαμένοις
κακῶς
ὁ
Πάρθος
ἐπιτρέψει· |
[2, 17] |
τοὺς
Ῥωμαίους
καταλειφθέντας
μόνους
ὑπέλαβεν·
|
οὔτε |
γὰρ
βιάσασθαι
τοσοῦτον
πλῆθος
ἐδύναντο |
[2, 19] |
τοῖς
ἱππεῦσιν
ὁ
κίνδυνος
ἦν·
|
οὔτε |
γὰρ
ἐν
τάξει
κατὰ
τῆς |
[2, 13] |
παρ'
ἀμφοῖν
προεπήδων
ἐπὶ
μάχην·
|
οὔτε |
γὰρ
Ἰουδαίων
οἱ
γεραιοὶ
τοὺς |
[2, 16] |
ἔφη,
Ῥωμαίοις
ἤδη
πολεμούντων
ἐστίν·
|
οὔτε |
γὰρ
Καίσαρι
δεδώκατε
τὸν
φόρον |
[2, 16] |
ἐγκλημάτων
ταχεῖα
γένοιτ'
ἂν
διόρθωσις·
|
οὔτε |
γὰρ
ὁ
αὐτὸς
ἐπίτροπος
μένει |
[2, 18] |
τοῖς
ὑψηλοτέροις
ἡττῶντο
ταχέως,
καὶ
|
οὔτε |
γυμνῆτες
ὁπλίτας
συστάδην
ἔφερον
οὔτε |
[2, 19] |
ὁδοῦ
περιιόντες
ἠκόντιζον
εἰς
πλαγίους.
|
Οὔτε |
δὲ
ἐπιστραφῆναι
πρὸς
τοὺς
κατόπιν |
[2, 8] |
τοῖς
μετὰ
φόβου
παιδαγωγουμένοις
παισίν.
|
Οὔτε |
δὲ
ἐσθῆτας
οὔτε
ὑποδήματα
ἀμείβουσι |
[2, 8] |
ξένων,
εἰ
τύχοιεν
αὐτοῖς
παρόντες.
|
Οὔτε |
δὲ
κραυγή
ποτε
τὸν
οἶκον |
[2, 16] |
ὑπὸ
τὴν
Σκιπίωνος
δεξιὰν
ἔπεσον;
|
Οὔτε |
δὲ
Κυρηναῖοι,
τὸ
Λακώνων
γένος, |
[2, 17] |
λῃστῶν
ὑπὸ
τοῖς
τείχεσιν
ἔπιπτον.
|
Οὔτε |
δὲ
νυκτὸς
οὔτε
ἡμέρας
διέλειπεν |
[2, 14] |
ἐν
δὲ
τοῖς
αἰσχροῖς
ἀναιδέστατος.
|
Οὔτε |
δὲ
πλείω
τις
ἀπιστίαν
τῆς |
[2, 18] |
οὔτε
ἀνελεῖν
τινας
Ἰουδαίων
ὑπέμειναν
|
οὔτε |
δῆσαι,
τάχα
μὲν
καὶ
διὰ |
[2, 16] |
ὁμοφύλους
οἴεται
προσαμυνεῖν,
οἱ
δ'
|
οὔτε |
δι'
αἰτίαν
ἄλογον
τηλικούτῳ
πολέμῳ |
[2, 15] |
εἰς
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἀναιρουμένων
|
οὔτε |
εἰς
τὴν
εὐγένειαν
τῆς
παρακαλούσης, |
[2, 15] |
τοῦ
φόνου.
Καὶ
ὁ
μὲν
|
οὔτε |
εἰς
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἀναιρουμένων |
[2, 18] |
οὐδὲν
ἑώρων
νεωτερίζοντας.
Γερασηνοί
τε
|
οὔτε |
εἰς
τοὺς
ἐμμείναντας
ἐπλημμέλησαν
καὶ |
[2, 18] |
οὔτε
γυμνῆτες
ὁπλίτας
συστάδην
ἔφερον
|
οὔτε |
ἐν
τῇ
τροπῇ
τοὺς
ἱππεῖς |
[2, 14] |
τις
ἀπιστίαν
τῆς
ἀληθείας
κατέχεεν
|
οὔτε |
ἐν
τῷ
πανουργεῖν
δολιωτέρας
ὁδοὺς |
[2, 17] |
τείχεσιν
ἔπιπτον.
Οὔτε
δὲ
νυκτὸς
|
οὔτε |
ἡμέρας
διέλειπεν
ἡ
συμβολὴ
τῶν |
[2, 8] |
δὲ
κραυγή
ποτε
τὸν
οἶκον
|
οὔτε |
θόρυβος
μιαίνει,
τὰς
δὲ
λαλιὰς |
[2, 17] |
ἀσέβειαν,
εἰ
παρὰ
μόνοις
Ἰουδαίοις
|
οὔτε |
θύσει
τις
ἀλλότριος
οὔτε
προσκυνήσει. |
[2, 17] |
καὶ
περισχόντες
ἀνῄρουν
οὔτε
ἀμυνομένους
|
οὔτε |
ἱκετεύοντας,
μόνας
δὲ
τὰς
συνθήκας |
[2, 18] |
τε
Ῥωμαῖοι
κατεκτήσαντο
τὴν
Αἴγυπτον,
|
οὔτε |
Καῖσαρ
ὁ
πρῶτος
οὔτε
τῶν |
[2, 8] |
χῶρον
οὔτε
ὄμβροις
οὔτε
νιφετοῖς
|
οὔτε |
καύμασι
βαρυνόμενον,
ἀλλ'
ὃν
ἐξ |
[2, 21] |
χρήματα
οὔτε
ἀναπέμπειν
Ἀγρίππᾳ
προῃρούμην
|
οὔτε |
κερδαίνειν
αὐτός·
μὴ
γὰρ
ἡγησαίμην |
[2, 16] |
δὲ
Κυρηναῖοι,
τὸ
Λακώνων
γένος,
|
οὔτε |
Μαρμαρίδαι,
τὸ
μέχρι
τῆς
διψάδος |
[2, 21] |
μόνος
ἐξορμᾶν
ἐπὶ
τοὺς
ἀποστάντας
|
οὔτε |
μένειν
ὑπέμενεν,
δεδοικὼς
μὴ
βραδύναντος |
[2, 21] |
τοὺς
στρατιώτας
ἐπὶ
σίτου
συλλογὴν
|
οὔτε |
μόνος
ἐξορμᾶν
ἐπὶ
τοὺς
ἀποστάντας |
[2, 18] |
Ῥωμαῖοι
προδιαρπάζοντες
τὰ
ἔνδον,
καὶ
|
οὔτε |
νηπίων
ἔλεος
αὐτοὺς
οὔτε
αἰδὼς |
[2, 8] |
ἀποκεῖσθαι
καὶ
χῶρον
οὔτε
ὄμβροις
|
οὔτε |
νιφετοῖς
οὔτε
καύμασι
βαρυνόμενον,
ἀλλ' |
[2, 8] |
ὠκεανὸν
δίαιταν
ἀποκεῖσθαι
καὶ
χῶρον
|
οὔτε |
ὄμβροις
οὔτε
νιφετοῖς
οὔτε
καύμασι |
[2, 21] |
φεύγειν
τῶν
τεσσάρων,
οἳ
παρέμειναν,
|
οὔτε |
πρὸς
τὴν
καθ'
ἑαυτὸν
ἐρημίαν |
[2, 21] |
πρὸς
τὴν
καθ'
ἑαυτὸν
ἐρημίαν
|
οὔτε |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐφεστώτων |
[2, 17] |
Ἰουδαίοις
οὔτε
θύσει
τις
ἀλλότριος
|
οὔτε |
προσκυνήσει.
Κἂν
μὲν
ἐπὶ
ἰδιώτου |
[2, 8] |
δ'
ἐν
ἀλλήλοις
οὔτ'
ἀγοράζουσιν
|
οὔτε |
πωλοῦσιν,
ἀλλὰ
τῷ
χρῄζοντι
διδοὺς |
[2, 18] |
τε
καὶ
Καισάρειαν.
Ἀντέσχον
δὲ
|
οὔτε |
Σεβαστὴ
ταῖς
ὁρμαῖς
αὐτῶν
οὔτε |
[2, 16] |
οὔτ'
ἂν
παρῆλθον
εἰς
ὑμᾶς
|
οὔτε |
συμβουλεύειν
ἐθάρρησα·
περισσὸς
γὰρ
ὑπὲρ |
[2, 2] |
οὔτ'
ἐπὶ
τὰς
ἄκρας
ἔσπευσεν
|
οὔτε |
τὰ
ταμιεῖα
τῶν
πατρῴων
χρημάτων |
[2, 11] |
ὑπὸ
τῶν
στρατιωτῶν
ἁρπαγείη,
καὶ
|
οὔτε |
τὴν
ἐκείνων
σπουδὴν
ἐγκαταλιπεῖν
δίκαιον |
[2, 19] |
τὸν
πόλεμον.
(Ὁ
γοῦν
Κέστιος
|
οὔτε |
τὴν
τῶν
πολιορκουμένων
ἀπόγνωσιν
οὔτε |
[2, 19] |
οὔτε
τὴν
τῶν
πολιορκουμένων
ἀπόγνωσιν
|
οὔτε |
τοῦ
δήμου
τὸ
φρόνημα
συνιδὼν |
[2, 3] |
τὰ
βέλη,
συνετρίβοντο
πολλοὶ
καὶ
|
οὔτε |
τοὺς
ἄνωθεν
βάλλοντας
ἀμύνεσθαι
ῥᾴδιον |
[2, 3] |
ἄνωθεν
βάλλοντας
ἀμύνεσθαι
ῥᾴδιον
ἦν
|
οὔτε |
τοὺς
συστάδην
μαχομένους
ὑπομένειν.
(Καταπονούμενοι |
[2, 18] |
Αἴγυπτον,
οὔτε
Καῖσαρ
ὁ
πρῶτος
|
οὔτε |
τῶν
μετ'
αὐτόν
τις
ὑπέμεινεν |
[2, 8] |
παιδαγωγουμένοις
παισίν.
Οὔτε
δὲ
ἐσθῆτας
|
οὔτε |
ὑποδήματα
ἀμείβουσι
πρὶν
διαρραγῆναι
τὸ |
[2, 19] |
εἰς
οὓς
ἀποσφαλέντες
κατεφθείροντο,
καὶ
|
οὔτε |
φυγῆς
τις
τόπον
οὔτε
ἀμύνης |
[2, 15] |
γυμνόπους
τε
πρὸ
τοῦ
βήματος
|
ἱκέτευε |
τὸν
Φλῶρον
καὶ
πρὸς
τῷ |
[2, 1] |
(Πρὸς
ἃ
παρωξύνετο
μὲν
Ἀρχέλαος,
|
ἐπεῖχε |
δὲ
τὴν
ἄμυναν
ὑπὸ
τῆς |
[2, 12] |
δὲ
τὴν
Ἡρώδου
τελευτήν,
ὃς
|
ἦρχε |
τῆς
Χαλκίδος,
καθίστησιν
Κλαύδιος
εἰς |