HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe, La guerre des Juifs contre les Romains, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  100 formes différentes pour 1175 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 20]   χωρίων ἐτείχιζεν, Ἰωτάπατα μὲν καὶ  Βηρσαβὲ   καὶ Σελάμην, ἔτι δὲ Καφαρεκχὼ
[2, 18]   πόλεως ἡγεμών. Οὐ μὴν οὗτός  γε   ἀπὸ τῶν ὅπλων ἤρξατο σωφρονίζειν,
[2, 16]   πρὸς δὲ μεγέθους· Μῆκος μέν  γε   αὐτῆς τριάκοντα σταδίων, εὖρος δ'
[2, 16]   μαλακίαν οὐδὲ δι' ἀγένειαν, οἵ  γε   διήνεγκαν ὀγδοήκοντα ἔτη πόλεμον ὑπὲρ
[2, 14]   δέδρακεν ἀρνουμένου. Δεῖν μέντοι  γε   ἐκεῖνον, εἰ προνοεῖ τῆς κατὰ
[2, 14]   ἀγαθώτατον κατὰ σύγκρισιν. μέν  γε   λάθρα τὰ πολλὰ καὶ μεθ'
[2, 2]   τῆς διαδοχῆς οὐ περιέμεινεν, εἴ  γε   μετὰ τὴν Ἡρώδου τελευτὴν ἐγκαθέτους
[2, 13]   πρὸς τὰς βοηθείας ἕτοιμοι. Τοῖς  γε   μὴν ἐπάρχοις φροντὶς ἦν ἀναστέλλειν
[2, 2]   αὐτοὺς τοὺς κατηγόρους γεγονέναι. Τήν  γε   μὴν ἐπιδιαθήκην ἠξίου διὰ τοῦτο
[2, 20]   δορυφόρων ἔθεσι χρωμένους. Κατ' ὀλίγον  γε   μὴν τε χρεία τῶν
[2, 7]   ἐπισταμένους διόμνυσθαι τοῦτον εἶναι. Τό  γε   μὴν Ἰουδαικὸν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[2, 14]   παρεστὼς διεχλεύαζεν τὰς φωνάς.  γε   μὴν Κέστιος τὴν ὁρμὴν τοῦ
[2, 1]   πρὸς βέβαιον ἤδη βασιλέα· φείδεσθαί  γε   μὴν οὐ μόνον ἔφη τῆς
[2, 16]   ταῦτ' ἀναγκαζόμενοι παραβαίνειν ἀποστρέψετε. Τηροῦντές  γε   μὴν τὰ τῶν ἑβδομάδων ἔθη
[2, 15]   τὸ φρούριον ἐλθεῖν ἠγωνίζετο. Διήμαρτέν  γε   μὴν τῆς ἐπιβολῆς· γὰρ
[2, 8]   παρ' ὧν ἂν θέλωσιν. (Πρός  γε   μὴν τὸ θεῖον εὐσεβεῖς ἰδίως·
[2, 22]   Ῥωμαίους ἦν οἷον ἀπολουμένης. Ἀνάνῳ  γε   μὴν φροντὶς ἦν κατὰ μικρὸν
[2, 16]   τέκνων καὶ γυναικῶν, ἀλλὰ τῆς  γε   μητροπόλεως ταύτης καὶ τῶν ἱερῶν
[2, 16]   οὔτε βαστάζειν. Ἀλλὰ μὴν τό  γε   νῦν ἐλευθερίας ἐπιθυμεῖν ἄωρον, δέον
[2, 16]   πολεμεῖν ὑπόθεσις, καὶ πρῶτά  γε   τὰ τῶν ἐπιτρόπων ἐγκλήματα· θεραπεύειν
[2, 4]   καιρὸς ἀνέπειθεν. Κατὰ μέν  γε   τὴν Ἰδουμαίαν δισχίλιοι τῶν ὑπὸ
[2, 13]   μὲν προσωμολόγουν Ἰουδαῖον, αὐτὴν μέντοι  γε   τὴν πόλιν Ἑλλήνων ἔφασαν· οὐ
[2, 16]   καταφλέξαι; μανέντες γὰρ οὕτως τό  γε   τῆς ἥττης ὄνειδος κερδήσετε. Καλόν,
[2, 16]   ἡσυχίαν ἄγουσιν; Ἀλλὰ μὴν εἴ  γέ   τινας εἰς ἀπόστασιν ὤφειλον ἀφορμαὶ
[2, 16]   τις πονηρὸς ἀπ' ἐκείνων, οὐδέ  γε   τοὺς ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν οἱ
[2, 16]   τὴν εἰσφοράν· οὐ γὰρ δή  γε   Φλώρου τὸ φρούριόν ἐστιν
[2, 18]   ἀναβοήσας δὲ μάλα ἐκπαθῶς ἄξιά  γε   ὧν ἔδρασα πάσχω, Σκυθοπολῖται, καθ'
[2, 9]   Ἡρώδου τοῦ τετράρχου διήγειρεν ἐπιθυμίας.  Ἐνῆγε   δὲ μάλιστα τοῦτον εἰς ἐλπίδα
[2, 8]   Γαλιλαῖος Ἰούδας ὄνομα εἰς ἀπόστασιν  ἐνῆγε   τοὺς ἐπιχωρίους κακίζων, εἰ φόρον
[2, 15]   Ἀντωνίας· ὧν καὶ Φλῶρος ἐφιέμενος  ἐξῆγε   τῆς βασιλικῆς αὐλῆς τοὺς σὺν
[2, 19]   μὴ Ἰουδαίοις κατ' αὐτῶν ἁλῷ,  προῆγε   τὴν δύναμιν ἐπὶ Βεθώρων. Οἱ
[2, 18]   δὲ Ἀσαμών. Τούτοις Γάλλος  ἐπῆγε   τὴν δύναμιν. Οἱ δὲ ἕως
[2, 8]   διὰ τὴν ἁπλότητα τῆς διαίτης  ἔμοιγε   δοκεῖν καὶ τὴν εὐταξίαν, καταφρονηταὶ
[2, 18]   τὰ κινήματα, τὸ πλέον δὲ  ἔμοιγε   δοκεῖν οἴκτῳ πρὸς οὓς οὐδὲν
[2, 15]   στασιαστῶν οὓς μὲν ἀπειλαῖς οὓς  δὲ   αἰδοῖ κατέστειλαν. Ἔπειτα ἐξηγούμενοι μεθ'
[2, 5]   ἧττον θορυβώδεις φανέντας ἐφρούρει, τοὺς  δὲ   αἰτιωτάτους ἀνεσταύρωσεν περὶ δισχιλίους. (Ἠγγέλθη
[2, 7]   Ἀρχελάου τοῦ Καππαδόκων βασιλέως, γυνὴ  δὲ   Ἀλεξάνδρου γεγονυῖα τὸ πρῶτον, ὃς
[2, 11]   οὓς πατὴρ ἀνεῖλεν·  δὲ   Ἀλεξάνδρου γενεὰ τῆς μεγάλης Ἀρμενίας
[2, 17]   τῷ βασιλεῖ κατὰ γένος. Ἐδέοντο  δὲ   ἀμφοτέρων ἀναβῆναι μετὰ δυνάμεως εἰς
[2, 1]   ἐβόων ἐπικουφίζειν τὰς εἰσφοράς, οἱ  δὲ   ἀναιρεῖν τὰ τέλη, τινὲς δὲ
[2, 12]   καὶ τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν. (Κουμανὸς  δὲ   ἀναλαβὼν ἀπὸ τῆς Καισαρείας μίαν
[2, 18]   οὖν λοιποὶ φεύγοντες διεσπάρησαν, τρεῖς  δὲ   ἄνδρας συλλαβόντες ἔσυρον ὡς ζῶντας
[2, 8]   ἴυγγί τινι φυσικῇ κατασπωμένας, Ἐπειδὰν  δὲ   ἀνεθῶσι τῶν κατὰ σάρκα δεσμῶν,
[2, 17]   τοὺς τὴν χώραν φορολογήσοντας, αὐτὸς  δὲ   ἀνεχώρησεν εἰς τὴν βασιλείαν. (Κἀν
[2, 18]   μίσους δέους εἶχον. Μόνοι  δὲ   Ἀντιοχεῖς καὶ Σιδώνιοι καὶ Ἀπαμεῖς
[2, 6]   δίδωσιν, τὴν μὲν Φιλίππῳ, τὴν  δὲ   Ἀντίπᾳ τῷ πρὸς Ἀρχέλαον ἀμφισβητοῦντι
[2, 20]   κάτω καλουμένην Γαλιλαίαν ἐτειχίσατο, τῆς  δὲ   ἄνω Γαλιλαίας τήν τε προσαγορευομένην
[2, 9]   εἰς καταγωγὴν ὑδάτων ἐξαναλίσκων· κατῆγεν  δὲ   ἀπὸ τετρακοσίων σταδίων. Πρὸς τοῦτο
[2, 18]   πανταχοῦ τῶν Ἰουδαίων ἐκπεπολεμωμένων. Ἀναλαβὼν  δὲ   ἀπὸ τῆς Ἀντιοχείας τὸ μὲν
[2, 19]   ἐπεχείρει κλίμα τῷ ἱερῷ. Ἰουδαῖοι  δὲ   ἀπὸ τῆς στοᾶς εἶργον, καὶ
[2, 18]   Χαβουλών, καλεῖται ἀνδρῶν, διορίζει  δὲ   ἀπὸ τοῦ ἔθνους τὴν Πτολεμαίδα.
[2, 21]   καὶ τὴν ὑποδεξαμένην πατρίδα.  δὲ   ἀποδέχεσθαι μὲν αὐτῶν ἔφασκεν τὴν
[2, 1]   δὲ ἀναιρεῖν τὰ τέλη, τινὲς  δὲ   ἀπολύειν τοὺς δεσμώτας· Ἐπένευσε δ'
[2, 14]   ἐπὶ Καίσαρος Ἰουδαίους προσεδόκα, πραγματευσάμενος  δὲ   ἀπόστασιν αὐτῶν τῷ μείζονι κακῷ
[2, 18]   τὴν πόλιν διαρπάσαντες ἐνέπρησαν·  δὲ   ἀριθμὸς τῶν φονευθέντων τετρακόσιοι πρὸς
[2, 9]   τηρεῖν αὐτοῖς τὰ πάτρια. Πιλάτου  δὲ   ἀρνουμένου περὶ τὴν οἰκίαν πρηνεῖς
[2, 1]   τὰ πλησίον ὄρη διεσκέδασαν. Εἵποντο  δὲ   Ἀρχελάου κήρυκες κελεύοντες ἕκαστον ἀναχωρεῖν
[2, 8]   μόλις δύο ἡμέρας ἐβίω. ~(Τῆς  δὲ   Ἀρχελάου χώρας εἰς ἐπαρχίαν περιγραφείσης
[2, 18]   μὲν ἀντικρὺ τῆς Σεπφώρεως, καλεῖται  δὲ   Ἀσαμών. Τούτοις Γάλλος ἐπῆγε
[2, 13]   χειρὶ μὲν καθαρώτερον, ταῖς γνώμαις  δὲ   ἀσεβέστερον, ὅπερ οὐδὲν ἧττον τῶν
[2, 18]   ἐφῆκεν τοῖς στρατιώταις διαρπάζειν, τὸ  δὲ   ἄστυ καίτοι θαυμάσας τοῦ κάλλους
[2, 6]   πεντήκοντα μὲν οἱ παρόντες, συμπαρίσταντο  δὲ   αὐτοῖς τῶν ἐπὶ Ῥώμης Ἰουδαίων
[2, 14]   μετριώτερον, ὑπέστρεφεν εἰς Ἀντιόχειαν. Προέπεμπε  δὲ   αὐτὸν μέχρι Καισαρείας Φλῶρος ἐξαπατῶν
[2, 5]   φυγόντες ἀνὰ τὴν χώραν· Δεξάμενοι  δὲ   αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν πόλιν
[2, 7]   ἐνόησεν πᾶν τὸ σύνταγμα, Πάνυ  δὲ   αὐτὸν παρώξυνεν τόλμα τῶν
[2, 15]   καὶ πεμφθέντι διέπειν. Τὴν ἀδελφὴν  δὲ   αὐτοῦ Βερνίκην παροῦσαν ἐν Ἱεροσολύμοις
[2, 13]   μὲν ἀθροίζει τῶν ἠπατημένων, περιαγαγὼν  δὲ   αὐτοὺς ἐκ τῆς ἐρημίας εἰς
[2, 18]   τοῖς Ἕλλησιν συχνοὶ Ἰουδαίων, Κατιδόντες  δὲ   αὐτοὺς οἱ διάφοροι παραχρῆμα ἀνεβόων
[2, 5]   συμπολεμῆσαι τοῖς ἀποστᾶσιν. Προυπηντήκεισαν  δὲ   αὐτῷ Ἰώσηπος ἀνεψιὸς Ἀρχελάου
[2, 8]   πρόσεισι, νομίζοντες ἀθανασίας ἀμείνονα. Διήλεγξεν  δὲ   αὐτῶν ἐν ἅπασιν τὰς ψυχὰς
[2, 17]   λίθους ἐπ' αὐτὸν βάλλειν.  δὲ   βασιλεὺς ἰδὼν τὴν ὁρμὴν ἤδη
[2, 21]   λόγον ὑποσχεῖν ἐᾶν αὐτόν, εἰ  δὲ   βιάζοιτο μένειν, ὡς πολεμίῳ χρῆσθαι.
[2, 19]   τὸν μὲν Φοῖβον διέφθειραν,  δὲ   Βόρκιος τρωθεὶς ἔφθη διαφυγεῖν· τοῦ
[2, 10]   τῆς ἡμέρας θύειν ἔφασαν, εἰ  δὲ   βούλεται τὰς εἰκόνας ἐγκαθιδρύειν, πρότερον
[2, 16]   τῶν σωτηρίων ὑμῖν καθυφηκάμην, ὑμεῖς  δὲ   βουλευσάμενοι μὲν τὰ δέοντα κοινὴν
[2, 11]   θάνατον. (Ταῦτ' ἀπήγγειλεν Ἀγρίππας.  δὲ   βουλὴ ἀπεκρίνατο καὶ στρατῷ καὶ
[2, 9]   ἡμέρας ἐπὶ μησὶν ἕξ. (Ἀποδειχθεὶς  δὲ   Γάιος Καῖσαρ ἀνίησίν τε τῶν
[2, 10]   μῆνας ἐν τῇ θαλάσσῃ, τὸν  δὲ   Γαίου θάνατον ἄλλοι καταγγέλλοντες εὐπλόουν.
[2, 12]   Καὶ Ἰουδαῖοι μὲν ἀνεχώρουν. (Αὖθις  δὲ   Γαλιλαίων καὶ Σαμαρέων γίνεται συμβολή.
[2, 7]   βασιλικὴν ἰδίοις παρασχεῖν ἀναλώμασιν. (Καῖσαρ  δὲ   γινώσκων ἀκριβῶς> τοὺς Ἀλεξάνδρου χαρακτῆρας,
[2, 20]   καὶ Ἰόππη καὶ Ἀμμαοῦς. Τῆς  δὲ   Γοφνιτικῆς καὶ Ἀκραβεττηνῆς Ἀνανίου
[2, 22]   βέλη καὶ πανοπλία, πρὸς ἀτάκτοις  δὲ   γυμνασίαις τὸ τῶν νέων πλῆθος
[2, 14]   ἀγανακτεῖν ἐχρῆν σιωπᾶν, τοὺς ἄπληγας  δὲ   δέει τοῦ μὴ τὰ αὐτὰ
[2, 19]   χαιρόντων ἅμα καὶ τεθυμωμένων. Ὀλίγου  δὲ   δεῖν πᾶσαν ἀνήρπασαν τὴν ἅμα
[2, 5]   τὴν Ἰουδαίαν πᾶσαν ἐνεπίμπλασαν. ~(Οὐάρῳ  δὲ   δεξαμένῳ τὰ παρὰ Σαβίνου καὶ
[2, 12]   δυνατωτάτους, Κουμανὸν δὲ ἐφυγάδευσεν. Κέλερα  δὲ   δεσμώτην ἀναπέμψας εἰς Ἱεροσόλυμα παραδοθῆναι
[2, 15]   τὸ μὴ νῦν προελθεῖν; Εἰ  δὲ   δὴ δεξιώσαιντο τοὺς προσιόντας ὡς
[2, 21]   ἀπεπήδησεν εἰς τὸν αἰγιαλόν· εἱστήκει  δὲ   δημηγορῶν ἐπὶ βουνοῦ τινος ἑξαπήχους
[2, 19]   πόλεως ὡς ἁλωσομένης αὐτίκα. Τὸν  δὲ   δῆμον ἐπὶ τούτοις συνέβαινεν θαρρεῖν,
[2, 16]   τὴν ἐπίπληξιν τοῦ βασιλέως·  δὲ   δῆμος ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐπὶ
[2, 14]   ἀπειλαῖς περιδύσῃ τὴν πόλιν. (Ὁ  δὲ   δῆμος προδυσωπῆσαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ
[2, 21]   τε ἦσαν ἑξακόσιοι. Μὴ δυνάμενοι  δὲ   διαθέσθαι κρύφα τὴν ἁρπαγὴν πάντα
[2, 16]   ἐμὴν παραίνεσιν ταῦτα φρονεῖν, ἐμοὶ  δὲ   διαπίπτει καὶ πρὸς τοὺς ἀκούειν
[2, 19]   συνήλασαν εἰς τὰς οἰκίας, αὐτοὶ  δὲ   διαστάντες ἀπὸ τῶν πύργων τοὺς
[2, 18]   σπεύδοντος φθάσαι τοὺς πολεμίους.  δὲ   διελθὼν πᾶσαν τὴν γενεὰν καὶ
[2, 18]   Κέστιον Γάλλον εἰς Ἀντιόχειαν, καταλέλειπτο  δὲ   διοικεῖν τὰ πράγματα τούτου τῶν
[2, 12]   τὴν Οὐάρου γενομένην τετραρχίαν. Αὐτὸς  δὲ   διοικήσας τὴν ἡγεμονίαν ἔτεσι τρισκαίδεκα,
[2, 18]   μὲν ἐπὶ δισχιλίοις Ἀσκαλωνῖται, Πτολεμαεῖς  δὲ   δισχιλίους ἀνεῖλον ἔδησάν τ' οὐκ
[2, 21]   τὴν βουλὴν οὖσαν ἑξακοσίων, περὶ  δὲ   δισχιλίους τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου
[2, 18]   πεζοὺς μὲν τοὺς ἴσους ἱππεῖς  δὲ   δισχιλίων ἐλάττους, εἵπετο δὲ καὶ
[2, 20]   μίαν ὥραν ἀδεῶς ἀπέσφαξαν. (Οἱ  δὲ   διώξαντες τὸν Κέστιον ὡς ὑπέστρεψαν
[2, 15]   ἀπὸ Καισαρείας ἀνιοῦσιν στρατιώταις· παρεγίνοντο  δὲ   δύο σπεῖραι. Τῶν δ' ἔτι
[2, 8]   ἡδονὰς ὡς κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν  δὲ   ἐγκράτειαν καὶ τὸ μὴ τοῖς
[2, 16]   ὧν φεισάμενοι πρότερον ἠχαρίστηνται. Μαρτύρομαι  δὲ   ἐγὼ μὲν ὑμῶν τὰ ἅγια
[2, 8]   διαδοχήν, τοὺς μὴ γαμοῦντας, μᾶλλον  δέ,   εἰ πάντες τὸ αὐτὸ φρονήσειαν,
[2, 7]   εἰς Ῥώμην αὐτῷ συνεκπλεῦσαι. Καταχθεὶς  δὲ   εἰς Δικαιάρχειαν δῶρά τε παμπληθῆ
[2, 8]   ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις κεῖσθαι, βοηθεῖν  δὲ   εἰς ἕκαστον καὶ τὴν εἱμαρμένην·
[2, 20]   τοὺς μὲν εἰς ὅπλα, τοὺς  δὲ   εἰς ἐργασίαν διῃρῆσθαι, καὶ τοῖς
[2, 18]   εὐλόγως εὕρηται τὸ ἀλλόφυλον, ἠσέβηται  δὲ   εἰς ἔσχατα> τὸ οἰκεῖον, θνήσκωμεν
[2, 8]   τε πᾶσαν μὲν ἄφθαρτον, μεταβαίνειν  δὲ   εἰς ἕτερον σῶμα τὴν τῶν
[2, 14]   ἐτόλμησεν κατὰ τοῦ Φλώρου· παραγενόμενον  δὲ   εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς τῶν ἀζύμων
[2, 12]   ἀπράκτους ἀπέπεμψεν τοὺς ἱκέτας. (Ἀγγελθὲν  δὲ   εἰς Ἱεροσόλυμα τὸ πάθος τοῦ
[2, 9]   τῇ Περαίᾳ φερώνυμον Ἰουλίας. (Πεμφθεὶς  δὲ   εἰς Ἰουδαίαν ἐπίτροπος ὑπὸ Τιβερίου
[2, 8]   τῶν ἐννέα. Καὶ τὸ πτύσαι  δὲ   εἰς μέσους τὸ δεξιὸν
[2, 2]   μὲν εἰς Ἀντιόχειαν ἀπῆρεν, Ἀρχέλαος  δὲ   εἰς Ῥώμην ἀνήχθη, διὰ τάχους
[2, 18]   τὸ ἀλλόφυλον ἦσαν προσβολαί, κατατρέχοντες  δὲ   εἰς Σκυθόπολιν τοὺς παρ' ἐκείνοις
[2, 19]   τὰς εὐρυχωρίας ἧττον ἐπέκειντο, συνειληθέντων  δὲ   εἰς τὰ στενὰ καὶ τὴν
[2, 14]   φανερὸν ποιῆσαι τὸ πειθήνιον. Ἀναχωρήσαντες  δὲ   εἰς τὰς οἰκίας μετὰ δέους
[2, 8]   πρὸς ἁγνείαν ὑδάτων μεταλαμβάνει, παραλαμβάνεται  δὲ   εἰς τὰς συμβιώσεις οὐδέπω. Μετὰ
[2, 21]   θαρρῶν ἤδη τοῖς ᾠκειωμένοις, ἦσαν  δὲ   εἰς τετρακισμυρίους Ταριχεᾶται, παντὶ τῷ
[2, 9]   γὰρ οὗτος, καθίστησι βασιλέα. Παραγενόμενος  δὲ   εἰς τὴν ἀρχὴν Ἀγρίππας φθόνῳ
[2, 20]   συνέσεως διῴκει τὰ πεπιστευμένα· Ἰώσηπος  δὲ   εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐλθὼν πρῶτον
[2, 10]   στρατιὰς ἐν Πτολεμαίδι λείπει, Προελθὼν  δὲ   εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ συγκαλέσας
[2, 13]   τοὺς ἑκουσίως δουλεύειν προαιρουμένους. Μεριζόμενοι  δὲ   εἰς τὴν χώραν κατὰ λόχους
[2, 9]   ἐν Φασαηλίδι φοινικῶνας κατέλιπεν. Μεταβάσης  δὲ   εἰς Τιβέριον τὸν Ἰουλίας υἱὸν
[2, 1]   μεταλαμβάνει μὲν ἐσθῆτα λευκήν, πρόεισι  δὲ   εἰς τὸ ἱερόν, ἔνθα ποικίλαις
[2, 21]   ὑστερῆσαι τῆς θεραπείας ἔλεγεν. Ὡς  δὲ   εἰς τὸ στάδιον τοὺς Τιβεριεῖς
[2, 16]   τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἐπαινέσας, πολλὰ  δὲ   εἰς τὸ τηρεῖν τὴν εἰρήνην
[2, 16]   οὐδὲ αὐτῷ λυσιτελὲς κατεφαίνετο. Προσκαλεσάμενος  δὲ   εἰς τὸν ξυστὸν τὸ πλῆθος
[2, 8]   καὶ τροφὰς ἀπορουμένοις ὀρέγειν. Τὰς  δὲ   εἰς τοὺς συγγενεῖς μεταδόσεις οὐκ
[2, 14]   φλεγμαῖνον ἐξεκαίετο πρὸς μάχην. Παρεσκευασμένοι  δὲ   εἱστήκεσαν οἱ τῶν Καισαρέων στασιασταί,
[2, 11]   καὶ Μαριάμμην καὶ Δρουσίλλαν, υἱὸν  δὲ   ἐκ τῆς αὐτῆς Ἀγρίππαν. Οὗ
[2, 16]   τὴν εἰς αὐτὸ θεραπείαν; ἐπαναιροῦνται  δὲ   ἕκαστοι πόλεμον θείᾳ πεποιθότες
[2, 21]   τὰς χεῖρας τοῦ Κλείτου. Δείσας  δὲ   ἐκεῖνος εἰς ἐχθρῶν στῖφος ἀποβήσεσθαι
[2, 16]   προσοίκων ἐθνῶν ἡττήθη πολλάκις,  δὲ   ἐκείνων ἰσχὺς διὰ τῆς οἰκουμένης
[2, 7]   ἐγκατέταξεν τοῖς ἐρέταις, τὸν ἀναπείσαντα  δὲ   ἐκέλευσεν ἀναιρεθῆναι· Μηλίοις δ' ἤρκεσεν
[2, 13]   πλούτῳ καὶ σωμάτων ἀλκῇ, τὸ  δὲ   Ἑλληνικὸν τῇ παρὰ τῶν στρατιωτῶν
[2, 16]   ἐν πολέμῳ κακῶν ἄπειρος, τινὰς  δὲ   ἐλπὶς ἀλόγιστος ἐλευθερίας, ἐνίους δὲ
[2, 18]   πρὸς τὰ κινήματα, τὸ πλέον  δὲ   ἔμοιγε δοκεῖν οἴκτῳ πρὸς οὓς
[2, 20]   ἄρχοντας ὅλης τῆς Γαλιλαίας, ἑπτὰ  δὲ   ἐν ἑκάστῃ πόλει δικαστὰς τῶν
[2, 14]   τρόπον οὔτε αἰκίας παρέλιπεν. Ἦν  δὲ   ἐν μὲν τοῖς ἐλεεινοῖς ὠμότατος,
[2, 2]   καὶ τὰς ἐπιδιαθήκας διεκρούσατο. Μεθίστατο  δὲ   ἐν Ῥώμῃ πάντων πρὸς αὐτὸν
[2, 7]   Ἰουδαῖος μὲν τὸ γένος, τραφεὶς  δὲ   ἐν Σιδῶνι παρά τῳ τῶν
[2, 8]   τοὺς αἰκιζομένους δακρῦσαι. Μειδιῶντες  δὲ   ἐν ταῖς ἀλγηδόσιν καὶ κατειρωνευόμενοι
[2, 13]   τῇ πόλει φονεύοντες ἀνθρώπους, Μάλιστα  δὲ>   ἐν ταῖς ἑορταῖς μισγόμενοι τῷ
[2, 16]   αἷς ἤργουν οἱ πολιορκούμενοι· παραβαίνοντες  δὲ   ἐν τῷ πολέμῳ τὸν πάτριον
[2, 17]   ἤδη πεπεισμένων κατάπληξις ἦν. Οἱ  δὲ   ἔνδοθεν πρός τε τὸν Μανάημον
[2, 21]   Ἰωάννῃ συναφεστῶτας κατ' ὄνομα, προθύμως  δὲ   ἐνεδείκνυντο τοὺς σφετέρους οἱ δημόται,
[2, 16]   δ' οὐκ ἔλαττον δέκα, τοῦ  δὲ   ἐνιαυσιαίου παρ' ὑμῶν φόρου καθ'
[2, 17]   τὴν ἀπειλὴν κατεῖχεν Ἀγρίππας, αὖθις  δὲ   ἐπειρᾶτο πείθειν τὸ πλῆθος ὑπακούειν
[2, 19]   πολεμίους ἱππάσιμον οὐκ ἦν· τὸ  δὲ   ἐπὶ θάτερα κρημνοὶ καὶ φάραγγες,
[2, 17]   τὸ πλῆθος τῶν ἐφεστώτων, διιστάμενοι  δὲ   ἐπὶ τὰ θωράκια καὶ τοὺς
[2, 13]   ὄχλου πᾶσίν ἐστιν, παραλείψω, τρέψομαι  δὲ   ἐπὶ τὰ Ἰουδαίοις κατ' αὐτὸν
[2, 18]   ὡς βεβαίως ἀλλόφυλον ἐφοβεῖτο. Προεκαλεῖτο  δὲ   ἐπὶ τὰς σφαγὰς τῶν διαφόρων
[2, 3]   βραδύνοι κατακοπησομένου τοῦ τάγματος· αὐτὸς  δὲ   ἐπὶ τὸν ὑψηλότατον τοῦ φρουρίου
[2, 19]   τραπέντας μέχρι Ἱεροσολύμων κατεδίωξεν. Στρατοπεδευσάμενος  δὲ   ἐπὶ τοῦ καλουμένου Σκοποῦ, διέχει
[2, 16]   δυνάμεως ὑπέστρεψεν εἰς Καισάρειαν. ~(Ἑτέραν  δὲ   ἐπιβολὴν τῷ πολέμῳ ποριζόμενος ἐπέστελλεν
[2, 16]   τῶν πατρίων τι καταλῦσαι. Πῶς  δὲ   ἐπικαλέσεσθε τὸ θεῖον πρὸς τὴν
[2, 17]   ἐκ τῆς ἄνω πόλεως. Οἱ  δὲ   ἐπιπεσόντες τήν τε Ἀνανίου τοῦ
[2, 19]   περιιόντες ἠκόντιζον εἰς πλαγίους. Οὔτε  δὲ   ἐπιστραφῆναι πρὸς τοὺς κατόπιν τιτρώσκοντας
[2, 7]   σώζεσθαι μὲν κἀκεῖνον ἔλεγεν, ἀπολελεῖφθαι  δὲ   ἐπίτηδες ἐν Κύπρῳ τὰς ἐπιβουλὰς
[2, 19]   δέει τοὺς Ἰουδαίους διεσκέδασαν, ἐπελθόντες  δὲ   ἔρημον τὸ στρατόπεδον καὶ τὰς
[2, 8]   μετὰ φόβου παιδαγωγουμένοις παισίν. Οὔτε  δὲ   ἐσθῆτας οὔτε ὑποδήματα ἀμείβουσι πρὶν
[2, 13]   δὲ Ἡρώδης βασιλεύς· οἱ  δὲ   ἕτεροι τὸν οἰκιστὴν μὲν προσωμολόγουν
[2, 12]   ἀνελεῖν προσέταξεν τοὺς δυνατωτάτους, Κουμανὸν  δὲ   ἐφυγάδευσεν. Κέλερα δὲ δεσμώτην ἀναπέμψας
[2, 18]   Γάλλος ἐπῆγε τὴν δύναμιν. Οἱ  δὲ   ἕως μὲν ἦσαν ὑπερδέξιοι, ῥᾳδίως
[2, 8]   καὶ λίθων ἰδιότητες ἀνερευνῶνται. (Τοῖς  δὲ   ζηλοῦσιν τὴν αἵρεσιν αὐτῶν οὐκ
[2, 14]   κολακεύειν τὸν ἄξιον κολάσεως. Καθόλου  δὲ   μὲν παρρησία πάντων περικέκοπτο,
[2, 3]   μὴ διεκλάπη Σαβῖνος ἤθροισεν. (Ἰουδαίους  δὲ   τε τῶν ἔργων καὶ
[2, 5]   μὲν ἠφίει τὰς αἰτίας, τοὺς  δὲ   ἡγεμόνας ἐξετασθησομένους ἔπεμπεν ἐπὶ Καίσαρα.
[2, 11]   τὰς καθ' ἑαυτοῦ. ~(Γαίου  δὲ   ἡγεμονεύσαντος ἔτη τρία καὶ μῆνας
[2, 13]   Ἰουδαίοις αὐτὴν ἀνατιθέντα. Διὰ ταῦτα  δὲ   ἠμφισβήτουν ἑκάτεροι· προῄει δ' αὐτοῖς
[2, 5]   τινα κώμην Ἀροῦν καλουμένην· κτῆμα  δὲ   ἦν Πτολεμαίου καὶ διὰ τοῦτο
[2, 14]   ἐξηγήσατο τῶν πραγμάτων, οὐκ ἔστιν  δὲ   ἥντινα κακουργίας ἰδέαν παρέλειπεν. Οὐ
[2, 13]   τὸν κτίστην αὐτῆς λέγοντες· ἦν  δὲ   Ἡρώδης βασιλεύς· οἱ δὲ
[2, 7]   Ἀρχελάου περὶ οὗ διέξιμεν, υἱὸς  δὲ   Ἡρώδου τοῦ βασιλέως, ὑφ' οὗ
[2, 15]   τῶν ἀπολωλότων ἀνωδύρετο· τὸ πλέον  δὲ   ἦσαν εἰς τὸν Φλῶρον ἐπίφθονοι
[2, 19]   διαφῆκεν τῶν στρατιωτῶν· τῇ τετάρτῃ  δέ,   ἥτις ἦν τριακὰς Ὑπερβερεταίου μηνός,
[2, 12]   Κουμανοῦ κολάζειν τὸν στρατιώτην, οἱ  δὲ   ἧττον νήφοντες τῶν νέων καὶ
[2, 8]   ἀλγηδόνας νικῶντες τοῖς φρονήμασιν, τὸν  δὲ   θάνατον, εἰ μετ' εὐκλείας πρόσεισι,
[2, 16]   μὲν ψυχὴν θανάτου καταφρονοῦσαν, τοὺς  δὲ   θυμοὺς τῶν ἀγριωτάτων θηρίων σφοδροτέρους,
[2, 18]   κερδάνας ὡς κατισχύσας πλειόνων. Ἦν  δὲ   ἰδεῖν τὰς πόλεις μεστὰς ἀτάφων
[2, 19]   ἕκτου, Λογγῖνος δὲ χιλίαρχος, ἔπαρχος  δὲ   ἴλης Αἰμίλιος Ἰούκουνδος ὄνομα, μόλις
[2, 9]   ξίφη τοῖς στρατιώταις ἔνευσεν. Οἱ  δὲ   Ἰουδαῖοι καθάπερ ἐκ συνθήματος ἀθρόοι
[2, 19]   τὴν δύναμιν ἐπὶ Βεθώρων. Οἱ  δὲ   Ἰουδαῖοι κατὰ μὲν τὰς εὐρυχωρίας
[2, 19]   ἡσυχῆ τριάκοντα πρόεισιν σταδίους. Ἕωθεν  δὲ   Ἰουδαῖοι κατιδόντες ἔρημον τὴν ἔπαυλιν
[2, 19]   τῶν Ἱεροσολύμων πεντήκοντα σταδίους. (Οἱ  δὲ   Ἰουδαῖοι κατιδόντες ἤδη πλησιάζοντα τῇ
[2, 16]   Φλώρου κατηγόρους ἐπίφθονον, τὸ περιιδεῖν  δὲ   Ἰουδαίους εἰς πόλεμον ἐκριπισθέντας οὐδὲ
[2, 19]   δεδοικότες τὴν τάξιν διασπᾶν, τοὺς  δὲ   Ἰουδαίους ὁρῶντες κούφους καὶ πρὸς
[2, 20]   ἀγὼν ἐγένετο λαθεῖν ἐκείνας. Τοὺς  δὲ   Ἰουδαίους ὡς ἂν ἐν στενῷ
[2, 19]   τὸ δὲ λοιπὸν ἱππεῖς· τῶν  δὲ   Ἰουδαίων δύο πρὸς τοῖς εἴκοσι.
[2, 14]   καὶ ταχέως ἐγένετο συμβολή. Προσελθὼν  δὲ   Ἰούκουνδος διακωλύειν τεταγμένος ἱππάρχης
[2, 1]   διὰ τῆς πόλεως ἀθρόους, τοὺς  δὲ   ἱππεῖς ἀνὰ τὸ πεδίον· οἳ
[2, 21]   ἐδέοντο φείσασθαι τῆς πόλεως. (Ὁ  δὲ   Ἰώσηπος πολλὰ διαπειλησάμενος αὐτοῖς καὶ
[2, 20]   ἀπεδείκνυσαν τοῦ πολέμου πλείονας. ρέθη  δὲ   Ἰώσηπός τε υἱὸς Γωρίονος καὶ
[2, 21]   ἐπιβουλὴν αὐτῷ κατὰ τάχος.  δὲ   Ἰώσηπος ὡς ἔλαβεν τὴν ἐπιστολήν,
[2, 21]   ὅπως πολεμῇ πρὸς Ἰώσηπον· ἐψηφίσαντο  δὲ   καθ' ἑαυτοὺς καὶ μετακαλεῖν αὐτὸν
[2, 12]   μὲν ὅλῳ τῷ ἔθνει θρῆνον  δὲ   καθ' ἑκάστην οἰκίαν. (Μετελάμβανεν δὲ
[2, 18]   Ἀνθηδόνα καὶ Γάζαν κατέσκαπτον. Πολλαὶ  δὲ   καθ' ἑκάστην τούτων τῶν πόλεων
[2, 4]   σατράπαις ἐπὶ τὰς καταδρομάς, αὐτὸς  δὲ   καθάπερ βασιλεὺς τῶν σεμνοτέρων ἥπτετο
[2, 3]   ξίφεσιν τὸ πῦρ ἔφθανον· ὅσοι  δὲ   καθερπύσαντες ἀπὸ τῶν τειχῶν ᾖξαν
[2, 12]   ἀκούσας Κουμανοῦ καὶ Σαμαρέων, παρῆν  δὲ   καὶ Ἀγρίππας ἐκθύμως ὑπεραγωνιζόμενος Ἰουδαίων
[2, 11]   Ἀριστοβούλου τοῦ Ἡρώδου παῖδες, Ἀριστόβουλος  δὲ   καὶ Ἀλέξανδρος ἐκ Μαριάμμης Ἡρώδῃ
[2, 5]   τῶν Ἀράβων οὐδὲν ἀντεῖχεν. Κατεφλέγη  δὲ   καὶ Ἀμμαοῦς φυγόντων τῶν οἰκητόρων,
[2, 18]   ἐν ταῖς ἐπιστήμαις ἀντιπληροῦντες. Παρῆν  δὲ   καὶ αὐτὸς Ἀγρίππας Κεστίῳ τῆς
[2, 6]   Ἀρχελάῳ δίδωσιν ἐθνάρχην προσειπών, ὑποσχόμενος  δὲ   καὶ βασιλέα ποιήσειν, εἰ ἄξιον
[2, 18]   πρὸς διακοσίους αὐτῶν ἀνεῖλον, περιελθόντων  δὲ   καὶ γενομένων ἐν τοῖς ὑψηλοτέροις
[2, 20]   τὸν πόλεμον δίχα προστάγματος. Ὁμοίως  δὲ   καὶ Γίσχαλα Ἰωάννης Ληίου
[2, 16]   τὰ ἐντεῦθεν ἐκεῖ ῥᾴδιον. Ἄτοπον  δὲ   καὶ δι' ἕνα πολλοῖς καὶ
[2, 20]   ἅμα καὶ προστάσσων παρῆν. Κατέλεξεν  δὲ   καὶ δύναμιν ἐκ τῆς Γαλιλαίας
[2, 18]   φονευθέντων τετρακόσιοι πρὸς ὀκτακισχιλίοις. Ὁμοίως  δὲ   καὶ εἰς τὴν ὅμορον τῆς
[2, 14]   ἀναφεύγειν ᾤετο χρῆναι, τὸ στασιῶδες  δὲ   καὶ ἐν νεότητι φλεγμαῖνον ἐξεκαίετο
[2, 8]   ἐν ταῖς προαγορεύσεσιν ἀστοχοῦσιν. (Ἔστιν  δὲ   καὶ ἕτερον Ἐσσηνῶν τάγμα, δίαιταν
[2, 13]   Αἰγύπτιον φυγεῖν μετ' ὀλίγων, διαφθαρῆναι  δὲ   καὶ ζωγρηθῆναι πλείστους τῶν σὺν
[2, 16]   αἰσχρὸν ὁμοίως τὸ δουλεύειν. Σκοπεῖτε  δὲ   καὶ καθ' ἕκαστον τούτων ὡς
[2, 18]   προέπεμψαν μέχρι τῶν ὅρων. (Συνέστη  δὲ   καὶ κατὰ τὴν Ἀγρίππα βασιλείαν
[2, 17]   ἑτέρους δ' ἐγκατέστησαν ἰδίους. ἅμα  δὲ   καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν Ἐλεάζαρος
[2, 12]   καὶ Σαμαρέων τοὺς ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν  δὲ   καὶ Κουμανῷ καὶ Κέλερι τῷ
[2, 8]   ἄλλοις τροφῆς δύναται μεταλαμβάνειν, ποηφαγῶν  δὲ   καὶ λιμῷ τὸ σῶμα τηκόμενος
[2, 16]   ἓξ Ῥωμαίων ὑπείκουσιν ῥάβδοις, τοσαύταις  δὲ   καὶ Μακεδόνες οἱ δικαιότερον ὑμῶν
[2, 12]   τὴν χώραν ἠξίουν λαβεῖν. Παρόντες  δὲ   καὶ οἱ γνώριμοι τῶν Ἰουδαίων
[2, 5]   καὶ δυναστῶν ἐπικούρους συνελθεῖν· προσέλαβεν  δὲ   καὶ παρὰ Βηρυτίων διερχόμενος τὴν
[2, 21]   ἠξίουν ἀποχρήσειν τὸ δόγμα· δισχιλίους  δὲ   καὶ πεντακοσίους ὁπλίτας καὶ τέσσαρας
[2, 8]   τὸ κοινὸν ὁμόνοιαν ἀσκοῦντες, Σαδδουκαίων  δὲ   καὶ πρὸς ἀλλήλους τὸ ἦθος
[2, 19]   ἀνοίξοντες αὐτῷ τὰς πύλας.  δὲ   καὶ πρὸς ὀργὴν ὑπεριδὼν καὶ
[2, 21]   ἐκ τῶν κεκομισμένων ἀγανακτοῦντες, ἅμα  δὲ   καὶ προσκεψάμενοι τοῦ Ἰωσήπου τὴν
[2, 12]   γνωρίμους ἀνέπεμψεν ἐπὶ Καίσαρα, ὁμοίως  δὲ   καὶ Σαμαρέων τοὺς ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν
[2, 18]   ἱππεῖς δὲ δισχιλίων ἐλάττους, εἵπετο  δὲ   καὶ Σόαιμος μετὰ τετρακισχιλίων, ὧν
[2, 15]   γνώριμος τοῖς ἰδίοις κατελείπετο. Συνέπιπτον  δὲ   καὶ στρατιῶται παίοντες ἀνέδην τοὺς
[2, 14]   ὑπομιμνήσκοντες τῶν ὀκτὼ ταλάντων.  δὲ   καὶ συλλαβὼν ἔδησεν τοὺς ἄνδρας
[2, 8]   ἐσθῆτα καὶ τὰ ἐπιτήδεια. Καταστολὴ  δὲ   καὶ σχῆμα σώματος ὅμοιον τοῖς
[2, 2]   ἀριθμὸν τῆς Ἡρώδου γενεᾶς, προαναγνοὺς  δὲ   καὶ τὰ παρὰ Οὐάρου καὶ
[2, 4]   τὸν αὐχένα πλήξας ἀπέρραξε. Κατεφλέγη  δὲ   καὶ τὰ πλησίον Ἰορδάνου βασίλεια
[2, 21]   τὸν Ἰώσηπον ὡς προδότην· ἐνέπλησαν  δὲ   καὶ τὰς πλησίον πόλεις ταραχῆς,
[2, 18]   εἰς τὰς οἰκίας συνωθουμένων. Ὑπεπίμπρασαν  δὲ   καὶ ταύτας οἱ Ῥωμαῖοι προδιαρπάζοντες
[2, 21]   καὶ Γίσχαλα καὶ Τιβεριάς. Ταχέως  δὲ   καὶ ταύτας προσηγάγετο δίχα τῶν
[2, 16]   διὰ τῆς οἰκουμένης ἀνίκητος; Μᾶλλον  δὲ   καὶ ταύτης ἐζήτησάν τι πλέον·
[2, 3]   δέλεαρ εἰς ἐνέδραν ὑπώπτευεν· ἅμα  δὲ   καὶ τὴν ἀπὸ Οὐάρου βοήθειαν
[2, 17]   λοιπὴν κτῆσιν παραδώσειν λέγοντες. Οἱ  δὲ   καὶ τὴν ἱκεσίαν ἁρπάσαντες ἀνέπεμψαν
[2, 13]   Ἰουλιάδα κατὰ τὴν Περαίαν, Ταριχέας  δὲ   καὶ Τιβεριάδα τῆς Γαλιλαίας, εἰς
[2, 16]   αὐτῶν ἔθνος φυγῇ διασώζεται. Σκέψασθε  δὲ   καὶ τὸ Βρεττανῶν τεῖχος οἱ
[2, 6]   φύσει πρὸς τοὺς βασιλεῖς. Συνδιέβαλλε  δὲ   καὶ τοὺς Ἀρχελάου συγγενεῖς, ὅσοι
[2, 17]   πολλαῖς αἰκισάμενοι βασάνοις ἀνεῖλον, ὁμοίως  δὲ   καὶ τοὺς ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνας
[2, 13]   τὴν ἑαυτῶν ἕκαστον διαλαθεῖν. (Κατεσταλμένων  δὲ   καὶ τούτων ὥσπερ ἐν νοσοῦντι
[2, 6]   Γαλιλαία, πρόσοδος διακόσια τάλαντα, Βατανέα  δὲ   καὶ Τράχων Αὐρανῖτίς τε καὶ
[2, 16]   τηλικαῦτα μὲν ἕρκη περιβεβλημένοι, πέντε  δὲ   καὶ τριακοσίοις πληθύοντες ἔθνεσιν, τὰς
[2, 8]   Ἰουδαῖοι μὲν γένος ὄντες, φιλάλληλοι  δὲ   καὶ τῶν ἄλλων πλέον. Οὗτοι
[2, 16]   Ἀγρίππαν καὶ τὸν Νεαπολιτανόν. Ἐκώκυον  δὲ   καὶ τῶν ἀπεσφαγμένων αἱ γυναῖκες
[2, 19]   ὀρέων καὶ τῶν ὄνων ἔτι  δὲ   καὶ τῶν ὑποζυγίων πλὴν ὅσα
[2, 5]   προσόρους πάσας ὅσαις ἐπετύγχανον. Πυρὸς  δὲ   καὶ φόνου πεπλήρωτο πάντα καὶ
[2, 21]   ὀργὴν ἀνεβόα καὶ καταλεύειν οἱ  δὲ   καίειν τὸν προδότην ἐκεκράγεσαν· παρώξυνεν
[2, 10]   καὶ τῆς γυναικὸς τελευτᾷ. ~(Γάιος  δὲ   Καῖσαρ ἐπὶ τοσοῦτον ἐξύβρισεν εἰς
[2, 7]   ζῶν Ἀλέξανδρος οὐκ ἔλαβεν. γελάσας  δὲ   Καῖσαρ ἐπὶ τούτοις τὸν μὲν
[2, 6]   Ῥώμης Ἰουδαίων ὑπὲρ ὀκτακισχιλίους. Ἀθροίσαντος  δὲ   Καίσαρος συνέδριον τῶν ἐν τέλει
[2, 21]   ἄλλο πλῆθος αὐτῷ ὑπήντα, Ἰωάννης  δὲ   καίτοι τὴν παρουσίαν ὑποπτεύσας ἐπ'
[2, 18]   τοξόται, προῆλθεν εἰς Πτολεμαίδα. Πλεῖστοι  δὲ   κἀκ τῶν πόλεων ἐπίκουροι συνελέγησαν,
[2, 18]   οἱ μὲν κατὰ θάλασσαν οἱ  δὲ   κατὰ γῆν ἐπειχθέντες ἀμφοτέρωθεν αἱροῦσιν
[2, 5]   τῆς πόλεως ἐπὶ θάλασσαν. Οὔαρος  δὲ   κατὰ μοῖραν τῆς στρατιᾶς ἐπὶ
[2, 17]   αὐτοῖς οὔτ' ἐνέφαινεν ἐπιβουλήν· ὡς  δὲ   κατὰ τὰς συνθήκας ἅπαντες ἀπέθεντο
[2, 21]   προειδὼς οὐ προσεῖχεν, οἱ δυνατοὶ  δὲ   κατὰ φθόνον καὶ τῶν ἀρχόντων
[2, 8]   αὐτὴν καθάπερ μεμιασμένοις ἔθιμον. (Διῄρηνται  δὲ   κατὰ χρόνον τῆς ἀσκήσεως εἰς
[2, 9]   τὸ ἀδόκητον τῆς ὄψεως, Πιλᾶτος  δὲ   κατακόψειν εἰπὼν αὐτούς, εἰ μὴ
[2, 22]   καὶ μεστὰ πάντα θορύβου, δεινὴ  δὲ   κατήφεια τῶν μετρίων, καὶ πολλοὶ
[2, 20]   καὶ Βηρσαβὲ καὶ Σελάμην, ἔτι  δὲ   Καφαρεκχὼ καὶ Ἰαφὰ καὶ Σιγὼφ
[2, 18]   περὶ δισχιλίους αὐτῶν διέφθειραν. (Ὁ  δὲ   Κέστιος ἀναζεύξας ἀπὸ τῆς Πτολεμαίδος
[2, 17]   οὐδὲν ἀπεκρίνατο τοῖς πρεσβευταῖς· Ἀγρίππας  δὲ   κηδόμενος ἐπίσης τῶν τε ἀφισταμένων
[2, 16]   δεσπότας δεδοικότων σχεῖν.  δὲ   κίνδυνος οὐ τῶν ἐνθάδε μόνον,
[2, 21]   ἔφυγον πλὴν τεσσάρων πάντες, αὐτὸς  δὲ   κοιμώμενος ἤδη προσφερομένου τοῦ πυρὸς
[2, 18]   παρατηρήσαντες τοὺς μὲν ἀφυλάκτους οὓς  δὲ   κοιμωμένους ἅπαντας ἀπέσφαξαν ὄντας τὸν
[2, 9]   ἐκίνει τὸν ἱερὸν θησαυρόν, καλεῖται  δὲ   κορβωνᾶς, εἰς καταγωγὴν ὑδάτων ἐξαναλίσκων·
[2, 8]   εἰ τύχοιεν αὐτοῖς παρόντες. Οὔτε  δὲ   κραυγή ποτε τὸν οἶκον οὔτε
[2, 21]   προνοεῖν τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας, μήτε  δὲ   κτείνειν τινὰ μήτ' ἀπελέγχειν τῶν
[2, 18]   ὑπὲρ μυρίους καὶ τρισχιλίους, τὰς  δὲ   κτήσεις διήρπασαν ἁπάντων. (Ἄξιον δ'
[2, 21]   ὡς ἐπὶ συνθήκαις προυκαλεῖτο. Τοῖς  δὲ   κυβερνήταις ἐκέλευσεν τῶν πληρουμένων διὰ
[2, 16]   τὴν Σκιπίωνος δεξιὰν ἔπεσον; Οὔτε  δὲ   Κυρηναῖοι, τὸ Λακώνων γένος, οὔτε
[2, 8]   οἶκον οὔτε θόρυβος μιαίνει, τὰς  δὲ   λαλιὰς ἐν τάξει παραχωροῦσιν ἀλλήλοις.
[2, 18]   λίθοις τοὺς Ἕλληνας ἔβαλλον, αὖθις  δὲ   λαμπάδας ἁρπασάμενοι πρὸς τὸ ἀμφιθέατρον
[2, 6]   ἐγγόνοις, κλήρου τινὸς ἀξιωθῆναι. (Ἐπιτραπὲν  δὲ   λέγειν τοῖς κατηγόροις τὰς Ἡρώδου
[2, 8]   ὡς αὐτὸς μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι  δὲ   λῃστείας καὶ συντηρήσειν ὁμοίως τά
[2, 4]   τέλος ὕστερον αὐτοὺς ἐξεδέχετο, τότε  δὲ   λῃστρικοῦ πολέμου τὴν Ἰουδαίαν πᾶσαν
[2, 2]   παῖδα Γάιον πρώτως ἐκάθισεν, ἀποδίδωσι  δὲ   λόγον αὐτοῖς. (Ἔνθα καταστὰς
[2, 4]   τεσσαράκοντα τοὺς γενναιοτάτους κατηκόντισαν, οἱ  δὲ   λοιποὶ κινδυνεύοντες ταὐτὸ παθεῖν Γράτου
[2, 21]   εἰ μὴ φθάσαντες ἀπέδρασαν. (Ἰωάννην  δὲ   λοιπὸν ἐντὸς τοῦ Γισχάλων τείχους
[2, 6]   εἰ ἄξιον ἑαυτὸν παράσχοι, τὸ  δὲ   λοιπὸν ἥμισυ διελὼν εἰς δύο
[2, 19]   ἦσαν οἱ τετρακόσιοι πεζοί, τὸ  δὲ   λοιπὸν ἱππεῖς· τῶν δὲ Ἰουδαίων
[2, 1]   διαφθείρουσι μὲν περὶ τρισχιλίους, τὸ  δὲ   λοιπὸν πλῆθος εἰς τὰ πλησίον
[2, 13]   πλείστους τῶν σὺν αὐτῷ, τὸ  δὲ   λοιπὸν πλῆθος σκεδασθὲν ἐπὶ τὴν
[2, 8]   τάξει παρατίθησι τοὺς ἄρτους,  δὲ   μάγειρος ἓν ἀγγεῖον ἐξ ἑνὸς
[2, 18]   ἑώρα τὸ πλῆθος ἀνήνυτον, ἀναβοήσας  δὲ   μάλα ἐκπαθῶς ἄξιά γε ὧν
[2, 9]   τοῦ τετράρχου διήγειρεν ἐπιθυμίας. Ἐνῆγε  δὲ   μάλιστα τοῦτον εἰς ἐλπίδα βασιλείας
[2, 17]   τις τῶν στρατιωτῶν διαφύγοι. Τὸν  δὲ   Μανάημον τε τῶν ὀχυρῶν
[2, 8]   ὁρισθὲν ὑπ' αὐτῶν ἀκίνητον. Σέβας  δὲ   μέγα παρ' αὐτοῖς μετὰ τὸν
[2, 16]   ἀνδρῶν ἕνεκα καὶ πλούτου πρὸς  δὲ   μεγέθους· Μῆκος μέν γε αὐτῆς
[2, 4]   περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ διάδημα, περιιὼν  δὲ   μεθ' ὧν συνήθροισεν λῃστῶν τά
[2, 21]   Ἰώσηπον εἰς Ταριχέας ἐκόμισαν.  δὲ   μεμψάμενος αὐτῶν τὸ πρὸς τοὺς
[2, 18]   καὶ τῶν συμφερόντων ἐξηγούμενος. Ἀναλαβὼν  δὲ   μέρος τῆς δυνάμεως Κέστιος ὥρμησεν
[2, 10]   τοῦτο τοιαύτην εἴληχεν φύσιν. (Ἰουδαῖοι  δὲ   μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ἀθροισθέντες
[2, 16]   ἀπὸ τῆς Ἰταλίας προστάγματα. Λακεδαιμόνιοι  δὲ   μετὰ Θερμοπύλας καὶ Πλαταιὰς καὶ
[2, 19]   τῆς στρατιᾶς εἰς Καισάρειαν· Κέστιος  δὲ   μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας
[2, 14]   καὶ μισθὸν ἔλαβεν,  δὲ   μετὰ στρατιᾶς ἱππικῆς τε καὶ
[2, 2]   ᾤχοντο τὴν ἑορτὴν ἀπολιπόντες. ~(Αὐτὸς  δὲ   μετὰ τῆς μητρὸς καὶ τῶν
[2, 6]   καὶ φθόνον οὐχ ὑπομένοντες, ὀφθῆναι  δὲ   μετὰ τῶν κατηγόρων ὑπὸ Καίσαρος
[2, 7]   μὲν στάχυς ἐνιαυτοὺς νομίζειν, βόας  δὲ   μεταβολὴν πραγμάτων διὰ τὸ τὴν
[2, 10]   τὴν ἔξωθεν ἀργὴν ψάμμον, τοῦ  δὲ   μετάλλου πᾶσαν εὐθέως μεταβάλλοντος εἰς
[2, 17]   τοὺς στρατιώτας Μετίλιος. Οἱ  δὲ   μέχρι μὲν ἦσαν ἐν τοῖς
[2, 2]   τὸ πρόσωπον εἰς λύπην, νύκτωρ  δὲ   μέχρις κώμων μεθυσκόμενος, ἐν
[2, 14]   μὲν αὐτὸν καὶ παρόντα, φαίνεσθαι  δὲ   μὴ μόνον ἐν τοῖς λόγοις,
[2, 13]   μετ' ἀπειλῆς ἐκέλευσεν ἀναχωρεῖν. Τῶν  δὲ   μὴ πειθομένων ἐπιπέμψας τοὺς στρατιώτας
[2, 16]   μὲν τοῖς τοῦτο πράξασιν· ἂν  δὲ   μὴ πραχθῇ, λογίσασθε, πῶς πρὸς
[2, 9]   ἀπέκτεινεν, παραγίνεται πρὸς Τιβέριον. Τοῦ  δὲ   μὴ προσδεξαμένου τὴν κατηγορίαν μένων
[2, 19]   διὰ μέσων χωρεῖν ἀναιροῦντας. Εἰ  δὲ   μὴ τῷ χαλασθέντι τῆς φάλαγγος
[2, 10]   ἰδίαν πρὸς τούτοις ἀνάγκην. Πρὸς  δὲ   μηδεμίαν πεῖραν ἐνδιδόντων ὡς ἑώρα
[2, 15]   καὶ πλησίον γενομένους ἠσπάσαντο· τῶν  δὲ   μηδὲν ἀποκριναμένων οἱ στασιασταὶ Φλώρου
[2, 16]   οἱ πέντε μὲν εὖρος ἑπτὰ  δὲ   μῆκος ἡμερῶν χώραν διειληφότες, τραχυτέραν
[2, 9]   ἔτεσιν ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα πρὸς  δὲ   μησὶν ἓξ καὶ ἡμέραις δύο,
[2, 12]   τὴν ἡγεμονίαν ἔτεσι τρισκαίδεκα, πρὸς  δὲ   μησὶν ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις
[2, 7]   ἐπὶ τὴν δίκην ἐκλήθη. (Ἄξιον  δὲ   μνήμης ἡγησάμην καὶ τὸ τῆς
[2, 8]   μυχὸν γέμοντα τιμωριῶν ἀδιαλείπτων. Δοκοῦσι  δέ   μοι κατὰ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν
[2, 16]   εἰπεῖν νομίζω συμφέρειν. Θορυβήσῃ  δέ   μοι μηδείς, ἐὰν μὴ τὰ
[2, 21]   ἁλιάδας μετεώρους σαλεύειν ἐκέλευσεν, αὐτὸς  δὲ   μόνους ἑπτὰ τῶν σωματοφυλάκων ἀνόπλους
[2, 18]   αἵματι πάντα τὸν χῶρον, πέντε  δὲ   μυριάδες ἐσωρεύθησαν νεκρῶν, περιελείφθη δ'
[2, 1]   ~(Ἀρχελάῳ  δὲ   νέων ἦρξε θορύβων τῆς
[2, 6]   κατέληξαν εἰς τοιαύτην ἀξίωσιν, ἀναστὰς  δὲ   Νικόλαος ἀπελύσατο μὲν τὰς εἰς
[2, 2]   μάρτυρας καταπαύει τὸν λόγον. Ἀνίσταται  δὲ   Νικόλαος ὑπὲρ Ἀρχελάου, καὶ τὸν
[2, 18]   ἡμέρας ἐν αἵματι διῆγον, τὰς  δὲ   νύκτας δέει χαλεπωτέρας· καὶ γὰρ
[2, 17]   ὑπὸ τοῖς τείχεσιν ἔπιπτον. Οὔτε  δὲ   νυκτὸς οὔτε ἡμέρας διέλειπεν
[2, 17]   περὶ τῷ ἱερῷ καθιδρυκέναι. Αὐτοὺς  δὲ   νῦν ἐρεθίζοντας τὰ Ῥωμαίων ὅπλα
[2, 2]   ἔργοις πάλαι γεγονέναι βασιλέα, κατειρωνεύεσθαι  δὲ   νῦν τῶν Καίσαρος ἀκοῶν, ὃν
[2, 2]   λόγους εἰσπέμπει διὰ Πτολεμαίου. Προσκεψάμενος  δὲ   Καῖσαρ τὰ παρ' ἀμφοῖν
[2, 9]   τὸν νόμον παραβῆναι. Ὑπερθαυμάσας  δὲ   Πιλᾶτος τὸ τῆς δεισιδαιμονίας
[2, 3]   μὲν ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν, ἐπελθὼν  δὲ   Σαβῖνος ἀφορμὴν αὐτοῖς παρέσχεν
[2, 8]   Φαρισαῖοι, τοῦ δὲ Σαδδουκαῖοι, τρίτον  δέ,   δὴ καὶ δοκεῖ σεμνότητα
[2, 19]   πεντακισχιλίους καὶ τριακοσίους ἀνῃρηκότες, ἱππεῖς  δὲ   ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίους. Τάδε μὲν
[2, 17]   μὲν οἱ στασιασταὶ προέχοντες, ἐμπειρίᾳ  δὲ   οἱ βασιλικοί. Καὶ τούτοις μὲν
[2, 9]   δίδωσιν ἀπὸ τοῦ βήματος. Τυπτόμενοι  δὲ   οἱ Ἰουδαῖοι πολλοὶ μὲν ὑπὸ
[2, 10]   ἤλαυνεν ἐκ τῆς Ἀντιοχείας, Ἰουδαίων  δὲ   οἱ μὲν ἠπίστουν ἐπὶ ταῖς
[2, 18]   καὶ τὴν ἄλλην δύναμιν. Τῶν  δὲ   οἱ μὲν κατὰ θάλασσαν οἱ
[2, 17]   ἀντίπαλον ἀφόρητος ἦν τύραννος. Ἐπανίστανται  δὲ   οἱ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον αὐτῷ,
[2, 19]   ῥίψαντες πρὸς αὐτοὺς μεταβάλοιντο. Δείσαντες  δὲ   οἱ στασιασταὶ μὴ πᾶν τὸ
[2, 19]   βέλη φερόμενα περιωλίσθανεν ἄπρακτα, μηδὲν  δὲ   οἱ στρατιῶται κακούμενοι τὸ τεῖχος
[2, 3]   τοὺς σφετέρους καταβαίνειν ἐθάρρει. Παραπεισθέντες  δὲ   οἱ στρατιῶται προπηδῶσιν εἰς τὸ
[2, 16]   Ῥωμαίων δυνάμεως οὐκ ἀντέσχον· ὑμεῖς  δὲ   οἱ τὸ μὲν ὑπακούειν ἐκ
[2, 20]   ἔχωσιν πάντες οἱ στρατευόμενοι, τοὺς  δὲ   οἴκοθεν φαύλους οὐ μόνον τοῖς
[2, 6]   πάντων ἑξήκοντα προσόδου τάλαντα· τὸν  δὲ   οἶκον αὐτῆς ὑπὸ τὴν Ἀρχελάου
[2, 18]   ἐφ' ἑαυτοῖς κίνδυνον φθάνοντες. Δεινὴ  δὲ   ὅλην τὴν Συρίαν ἐπεῖχεν ταραχή,
[2, 8]   ὑπ' αὐτῶν ἰσχυρότερον ὅρκου, τὸ  δὲ   ὀμνύειν αὐτοῖς περιίσταται χεῖρον τῆς
[2, 21]   παρόντων Ταριχέας ἔφη τειχίσειν, ἀσφαλιεῖσθαι  δὲ   ὁμοίως καὶ τὰς ἄλλας πόλεις·
[2, 21]   δὲ τῆς κεφαλῆς κόνιν, ἀποστρέψας  δὲ   ὀπίσω τὰς χεῖρας καὶ τὸ
[2, 10]   τὸ μέγα πεδίον ἐκτισμένη, περιέχεται  δὲ   ὄρεσιν ἐκ μὲν τοῦ πρὸς
[2, 3]   πλῆθος τῶν προσώπων χρῄζειν. ~(Πρὶν  δὲ   ὁρίσαι τι περὶ τούτων Καίσαρα
[2, 20]   κατορθώσει, κἂν τἆλλα διαμαρτάνῃ. Συνιδὼν  δὲ   ὅτι τοὺς μὲν δυνατοὺς οἰκειώσεται
[2, 12]   ἐξυβρίσαντα μὴ περιιδεῖν ἀτιμώρητον.  δέ,   οὐ γὰρ ἠρέμει τὸ πλῆθος,
[2, 18]   Ἰουδαίων ὄλεθρον ἐκ Λιβύης· ἐπέτρεψεν  δὲ   οὐ μόνον ἀναιρεῖν, ἀλλὰ καὶ
[2, 16]   αὐτῶν ἔπαυσεν τοῖς δακρύοις. Ἀνεβόων  δὲ   οὐ Ῥωμαίοις, ἀλλὰ Φλώρῳ δι'
[2, 4]   τε καὶ τοὺς βασιλικούς, διέφευγεν  δὲ   οὐδὲ Ἰουδαίων εἴ τις εἰς
[2, 20]   προσέταξαν ὑποτάσσεσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἠμέλουν  δὲ   οὐδὲ τῆς ἄλλης χώρας, ἀλλ'
[2, 17]   τῶν ἀλλογενῶν θυσίας ἀπεδέχοντο. Προσεῖχεν  δὲ   οὐδεὶς τῶν νεωτεριζόντων, ἀλλ' οὐδὲ
[2, 7]   κατὰ Λιβύην σοι γάμος, σὺ  δὲ   οὐκ ἀρκεσθεῖσα τούτῳ πάλιν ἐπὶ
[2, 18]   τὴν Ἀλεξάνδρειαν πάθος συνηνέχθη· Κεστίῳ  δὲ   οὐκέτι ἠρεμεῖν ἐδόκει πανταχοῦ τῶν
[2, 21]   ἐν Τιβεριάδι θερμοῖς ὕδασιν.  δέ,   οὔπω γὰρ ὑπώπτευεν τὸν ἐπίβουλον,
[2, 18]   Γάβαν τε καὶ Καισάρειαν. Ἀντέσχον  δὲ   οὔτε Σεβαστὴ ταῖς ὁρμαῖς αὐτῶν
[2, 16]   ὑμᾶς βλάπτειν πορθοῦσι φανερῶς. Οὐδὲν  δὲ   οὕτως τὰς πληγὰς ὡς τὸ
[2, 17]   ἰουδαίσειν ὑποσχόμενον διέσωσαν μόνον, τὸ  δὲ   πάθος Ῥωμαίοις μὲν ἦν κοῦφον,
[2, 9]   ξίφει μὲν χρήσασθαι κωλύσας, ξύλοις  δὲ   παίειν τοὺς κεκραγότας ἐγκελευσάμενος σύνθημα
[2, 20]   μεταδιδοὺς τῆς ἐξουσίας αὐτοῖς, τὸ  δὲ   πᾶν πλῆθος εἰ δι' ἐπιχωρίων
[2, 19]   κατεώθουν εἰς τὴν φάραγγα, τὸ  δὲ   πᾶν πλῆθος παρεκταθὲν ὑπὲρ τὸν
[2, 18]   ἔσυρον ὡς ζῶντας καταφλέξοντες. Ἤρθη  δὲ   πᾶν τὸ Ἰουδαῑ κὸν ἐπὶ
[2, 16]   μὲν τὴν ἱερὰν πόλιν, ἀναιρήσειν  δὲ   πᾶν ὑμῶν τὸ φῦλον· οὐδὲ
[2, 2]   γινώσκων τὸν καθιστάντα. (Διεξελθόντος  δὲ   πάντα καὶ Νικολάου παρελθὼν Ἀρχέλαος
[2, 15]   αὐτοῖς ὅσην ἂν ἀξιώσωσιν. Τῶν  δὲ   πάντα περὶ ἀσφαλείας καὶ τοῦ
[2, 19]   εἰς τὴν Βεθώραν κατέφυγον, Ἰουδαῖοι  δὲ   πάντα τὰ κύκλῳ περισχόντες ἐφρούρουν
[2, 21]   Ταριχέας ἀπόστασις εὐθέως, ἐκπεπομφὼς  δὲ   πάντας τοὺς στρατιώτας ἐπὶ σίτου
[2, 3]   τοῖς βασιλείοις κατὰ δύσιν. Περικαθεζόμενοι  δὲ   πανταχόθεν τοὺς Ῥωμαίους ἐπολιόρκουν. (Ὁ
[2, 16]   Ῥώμῃ σῖτον μηνῶν τεσσάρων· τετείχισται  δὲ   πάντοθεν δυσβάτοις ἐρημίαις
[2, 18]   πλῆθος εἰς τὰ ὄρη, πλήρη  δὲ   παντοίων κτημάτων, τὰ μὲν ἐφῆκεν
[2, 14]   διαλεξομένους περὶ τῶν δικαίων. ~(Διαδεξάμενος  δὲ   παρὰ τούτου τὴν ἐπιτροπὴν
[2, 21]   μένειν, ὡς πολεμίῳ χρῆσθαι. Ἰωσήπῳ  δὲ   παραγίνεσθαι μὲν στρατιὰν ἐπεστάλκεσαν οἱ
[2, 14]   δῆμον ἀπέφηναν εἰρηνικὰ φρονοῦντα, τοῖς  δὲ   παραφθεγξαμένοις ᾐτοῦντο συγγνώμην· ἐν γὰρ
[2, 12]   τόπους παραγένηται, διερευνήσειν ἕκαστα, αὖθις  δὲ   παρελθὼν εἰς Καισάρειαν τοὺς ὑπὸ
[2, 19]   καὶ τὸ ἱερὸν ἀνεχώρουν. Κέστιος  δὲ   παρελθὼν ὑποπίμπρησιν τήν τε Βεθεζὰν
[2, 14]   τῆς χώρας Φλῶρον ἐκεκράγεσαν·  δὲ   παρὼν καὶ τῷ Κεστίῳ παρεστὼς
[2, 18]   ἀποσφαγῆναι μὲν ὑπὲρ δισμυρίους, κενωθῆναι  δὲ   πᾶσαν Ἰουδαίων τὴν Καισάρειαν· καὶ
[2, 18]   πεζοὺς τρισχιλίους τοξότας πάντας, Ἀγρίππα  δὲ   πεζοὺς μὲν τοὺς ἴσους ἱππεῖς
[2, 20]   βίᾳ τῶν ἔτι ῥωμαιζόντων τοὺς  δὲ   πειθοῖ προσήγοντο, καὶ συναθροισθέντες εἰς
[2, 20]   δεῖν τῆς οἰκουμένης κρατοῦσιν. Ἔφη  δὲ   πεῖραν αὐτῶν λήψεσθαι τῆς κατὰ
[2, 20]   πεζῶν μὲν ἓξ μυριάδες, ἱππεῖς  δὲ   πεντήκοντα καὶ τριακόσιοι, χωρὶς δὲ
[2, 6]   τῆς τοῦ ἔθνους αὐτονομίας· ἦσαν  δὲ   πεντήκοντα μὲν οἱ παρόντες, συμπαρίσταντο
[2, 20]   περὶ τετρακισχιλίους καὶ πεντακοσίους· ἐπιλέκτους  δὲ   περὶ αὑτὸν εἶχεν ἑξακοσίους φύλακας
[2, 12]   διέφευγον εἰς τὴν πόλιν. Τοσαύτη  δὲ   περὶ τὰς ἐξόδους βία συνωθουμένων
[2, 15]   δ' ὑπ' ἀλλήλων βιαζόμενοι. Δεινὸς  δὲ   περὶ τὰς πύλας ὠθισμὸς ἦν,
[2, 5]   ἄλλων θορύβοις παρακεκινηκυῖαν εὑρών, αὐλίζεται  δὲ   περί τινα κώμην Ἀροῦν καλουμένην·
[2, 17]   μιαίνοντας τὸν ναὸν ἐξελάσαι, τοῖς  δὲ   περὶ τὸν Ἐλεάζαρον στασιασταῖς πρὸς
[2, 14]   ἑξήκοντα διέχουσα τῆς Καισαρείας· Οἱ  δὲ   περὶ τὸν Ἰωάννην δυνατοὶ δώδεκα
[2, 17]   καὶ Φασάηλον καὶ Μαριάμμην. Οἱ  δὲ   περὶ τὸν Μανάημον εἰσπεσόντες ὅθεν
[2, 12]   κομιζομένην διήρπασαν λῃσταὶ προσπεσόντες. Κουμανὸς  δὲ   περιπέμψας τοὺς ἐκ τῶν πλησίον
[2, 16]   καὶ τριακοσίοις πληθύοντες ἔθνεσιν, τὰς  δὲ   πηγάς, ὡς ἄν τις εἴποι,
[2, 10]   ταῖς τοῦ πολέμου φήμαις, οἱ  δὲ   πιστεύοντες ἦσαν ἐν ἀμηχάνῳ πρὸς
[2, 6]   καὶ παρανομίας ἐσχάτης πεπληρωκέναι, καθόλου  δὲ   πλείους ὑπομεμενηκέναι τὰς ἐξ Ἡρώδου
[2, 14]   δὲ τοῖς αἰσχροῖς ἀναιδέστατος. Οὔτε  δὲ   πλείω τις ἀπιστίαν τῆς ἀληθείας
[2, 16]   δὲ ἐλπὶς ἀλόγιστος ἐλευθερίας, ἐνίους  δὲ   πλεονεξία τις παροξύνει καὶ τὸ
[2, 3]   τῆς ὑπὲρ Ἰορδάνην Περαίας, ὑπερεῖχεν  δὲ   πλήθει καὶ προθυμίαις ἀνδρῶν
[2, 16]   ἅγια πρὸς Κέστιον ἐπανῄει. (Τὸ  δὲ   πλῆθος τῶν Ἰουδαίων ἐπί τε
[2, 20]   ἑξακοσίους φύλακας τοῦ σώματος. Ἔτρεφον  δὲ   πλὴν τῶν μισθοφόρων τὴν ἄλλην
[2, 8]   τὴν πρὸς ἕνα πίστιν. (Καταφρονηταὶ  δὲ   πλούτου, καὶ θαυμάσιον αὐτοῖς τὸ
[2, 18]   γενεαῖς εἰς τὸ ἄλσος. Τῶν  δὲ   ποιησάντων τὸ προσταχθὲν χωρὶς ὑποψίας.
[2, 17]   τὰς αἰτίας τοῦ πολέμου, τὴν  δὲ   πόλιν τηλικούτῳ μιάσματι πεφυρμένην, ἐξ
[2, 18]   πρὸς τῇ Σκυθοπόλει Ἰουδαίων, τρεπόμενος  δὲ   πολλάκις αὐτοὺς ἅπαντας μόνος ἦν
[2, 19]   τοὺς στασιαστὰς ἔκπληξις κατέλαβεν· ἤδη  δὲ   πολλοὶ διεδίδρασκον ἀπὸ τῆς πόλεως
[2, 3]   ἐμπειρίᾳ πολέμου τῶν ἀπείρων· ἐπεὶ  δὲ   πολλοὶ Ἰουδαίων ἀναβάντες ἐπὶ τὰς
[2, 15]   οἱ ἱππεῖς καταδιώκοντες συνεπάτουν. Ἔπιπτον  δὲ   πολλοὶ μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων τυπτόμενοι,
[2, 12]   Τούτοις πεισθέντες Ἰουδαῖοι διελύθησαν· Ἐτράποντο  δὲ   πολλοὶ πρὸς λῃστείαν διὰ τὴν
[2, 1]   αὐτοῦ ἐπὶ σωφρονισμῷ προσιόντας, ἐνίει  δὲ   πολλοὺς Ἀρχέλαος, καὶ πάντα
[2, 19]   τι χρὴ ποιεῖν, τῇ τρίτῃ  δὲ   πολλῷ πλείους τοὺς πολεμίους θεασάμενος
[2, 13]   ὥραν τὸν θάνατον προσδεχομένου. Προεσκοποῦντο  δὲ   πόρρωθεν τοὺς διαφόρους, καὶ οὐδὲ
[2, 4]   χεῖρας ἔλθοι φέρων κέρδος. Ἐτόλμησαν  δέ   ποτε Ῥωμαίων λόχον ἄθρουν περισχεῖν
[2, 13]   παρωξύνοντο πρὸς τὴν στάσιν. Νικῶντας  δέ   ποτε τοὺς Ἰουδαίους προελθὼν εἰς
[2, 7]   τῶν ἀσταχύων ἀριθμόν, ἐν ποικίλαις  δὲ   πραγμάτων μεταβολαῖς γενόμενον τελευτήσειν. Ταῦτα
[2, 8]   εἰς τοῦτον κολάζεται θανάτῳ. Τοῖς  δὲ   πρεσβυτέροις ὑπακούουσιν καὶ τοῖς πλείοσιν
[2, 19]   ὀλίγην προέπεμπεν τοὺς συμβαλοῦντας. Οἱ  δὲ   πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν δέει
[2, 16]   τῆς ἐλευθερίας ἐγκώμια τραγῳδοῦσιν, ἐγὼ  δὲ   πρὶν ἐξετάζειν τίνες ὄντες καὶ
[2, 18]   δυνηθεῖεν τὴν πόλιν, φρουρεῖν, εἰ  δὲ   προαίσθοιντο τὴν ἔφοδον, περιμένειν αὐτόν
[2, 9]   περιστάντες τὸ βῆμα κατεβόων.  δέ,   προῄδει γὰρ αὐτῶν τὴν ταραχήν,
[2, 18]   μὲν ἡττώμενοι τῶν στρατιωτῶν, ταῖς  δὲ   προθυμίαις καὶ τῷ κατὰ Ἰουδαίων
[2, 17]   ἀπλέτου δυνάμεως ἀπαναλώθησαν ὀλίγοι, Ἰουδαίων  δὲ   προοίμιον ἁλώσεως ἔδοξεν. Καὶ κατιδόντες
[2, 16]   καταστήσοντα Ἰουδαίους καὶ συμμένοντας, αὐτῷ  δὲ   προπέμψαι τῶν ἑταίρων τὸν κατασκεψόμενον
[2, 17]   ἦρχεν υἱὸς Ἀνανίου Σίμων, οὓς  δὲ   πρὸς Ἀγρίππαν, ἐν οἷς ἦσαν
[2, 18]   σώματος καὶ ψυχῆς παράστημα, τῆς  δὲ   πρὸς ἀλλοφύλους πίστεως ἕνεκεν ἀκολούθοις
[2, 14]   ἐκ τοῦ λόχου, τοῖς δορυφοροῦσι  δὲ   πρὸς ἁρπαγὰς τῶν μετρίων κατεχρῆτο.
[2, 16]   δὲ τοῖς Πυρηναίοις ὄρεσιν, ὠκεανῷ  δὲ   πρὸς δυσμῶν. Ἀλλὰ καίτοι τηλικαῦτα
[2, 14]   ὀκτὼ διακωλῦσαι τὸ ἔργον.  δὲ   πρὸς μόνον τὸ λαβεῖν ὑποσχόμενος
[2, 6]   δοθείσης χώρας τετρακοσίων ταλάντων. Σαλώμη  δὲ   πρὸς οἷς βασιλεὺς ἐν
[2, 9]   τῆς χώρας λαὸς συνέρρευσεν. Ὁρμήσαντες  δὲ   πρὸς Πιλᾶτον εἰς Καισάρειαν ἱκέτευον
[2, 10]   πρῶτον, ἔπειτα ὑπὲρ αὑτῶν.  δὲ   πρός τε τὸ πλῆθος καὶ
[2, 21]   Γίσχαλα φυγὼν τὴν πατρίδα. Συνέρρεον  δὲ   πρὸς τὸν Ἰώσηπον οἱ Γαλιλαῖοι
[2, 13]   τοῦ λαθεῖν τέχνη. (Συνέστη  δὲ   πρὸς τούτοις στῖφος ἕτερον πονηρῶν
[2, 17]   ἀνεῖναι τὴν πολιορκίαν παρακαλοῦντος, οἱ  δὲ   προσέκειντο χαλεπώτερον, μέχρι μηκέτι ἀντέχοντες
[2, 11]   τὴν δωρεὰν ἐδήλου, τοῖς ἄρχουσιν  δὲ   προσέταξεν ἐγχαράξαντας δέλτοις χαλκαῖς τὴν
[2, 18]   τέκνα καὶ γηραιοὶ γονεῖς.  δὲ   πρῶτον μὲν τὸν πατέρα τῆς
[2, 16]   μὲν ταῖς Ἄλπεσιν πρὸς ἄρκτῳ  δὲ   Ῥήνῳ ποταμῷ, μεσημβρινοῖς δὲ τοῖς
[2, 6]   ἐθέλειν κατὰ πρόσωπον δέχεσθαι, δεῖσθαι  δὲ   Ῥωμαίων ἐλεῆσαι τά τε τῆς
[2, 19]   μὲν ὀλίγους ἀποβεβλημένοι παντάπασιν, τῶν  δὲ   Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων πεζοὺς
[2, 19]   τῶν βελῶν ἀνακοπέντες ὑπεχώρησαν. Τῶν  δὲ   Ῥωμαίων οἱ πρῶτοι τοὺς θυρεοὺς
[2, 19]   ὅλῃ τῇ δυνάμει Κέστιος. Ἀπέθανον  δὲ   Ῥωμαίων πεντακόσιοι δεκαπέντε· τούτων ἦσαν
[2, 3]   πανταχόθεν τοὺς Ῥωμαίους ἐπολιόρκουν. (Ὁ  δὲ   Σαβῖνος πρός τε τὸ πλῆθος
[2, 8]   τοῦ μὲν αἱρετισταὶ Φαρισαῖοι, τοῦ  δὲ   Σαδδουκαῖοι, τρίτον δέ, δὴ
[2, 15]   Φλῶρον εἰς αὐτοὺς παρανομήσειν. (Ὁ  δὲ   σβεσθείσης τῆς ταραχῆς ἤχθετο καὶ
[2, 7]   οὐ περιόψομαι τὴν ὕβριν, ἀπολήψομαι  δέ   σε καὶ μὴ θέλουσαν. Τοῦτο
[2, 4]   ἐν τοῖς πεδίοις συμπλοκήν· ἐν  δὲ   Σεπφώρει τῆς Γαλιλαίας Ἰούδας υἱὸς
[2, 20]   Σωγαναίαν καὶ Γάμαλαν ὠχύρωσεν· μόνοις  δὲ   Σεπφωρίταις ἐφῆκε καθ' ἑαυτοὺς τεῖχος
[2, 20]   ἡγεμόνας ταγμάτων ἁδροτέρων ἀφηγουμένους. Ἐδίδασκεν  δὲ   σημείων παραδόσεις καὶ σάλπιγγος προκλήσεις
[2, 10]   Τυρίων οἱ ἐπιχώριοι· Καὶ τοῦτο  δὲ   σταδίους ἀφέστηκεν ἑκατόν. Τοῦ δ'
[2, 15]   πρὸς τοῖς βασιλείοις στρατόπεδον. (Οἱ  δὲ   στασιασταὶ δείσαντες μὴ πάλιν ἐπελθὼν
[2, 18]   ἔπαυσεν δὲ τῆς ἐπιτροπῆς. Οἱ  δὲ   στασιασταὶ καταλαβόμενοί τι φρούριον,
[2, 19]   τοῖς στασιασταῖς ἔμφρουρος ἦν, οἱ  δὲ   στασιασταὶ τὴν εὐταξίαν τῶν Ῥωμαίων
[2, 18]   αἱ λοιπαὶ πόλεις ἠρέμουν. Τὸ  δὲ   στασιῶδες καὶ λῃστρικὸν πᾶν ἔφυγεν
[2, 1]   ἔτι τὸ πλῆθος ἐφαίνετο, τὴν  δὲ   στρατιὰν ἐπαφίησιν αὐτοῖς ὅλην, τοὺς
[2, 11]   εἰς τὴν ἀρχὴν> Κλαύδιος,  δὲ   σύγκλητος ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων Σεντίου
[2, 14]   οὓς μάστιξιν προαικισάμενος ἀνεσταύρωσεν.  δὲ   σύμπας τῶν ἐκείνης ἀπολομένων τῆς
[2, 17]   τοὺς ὑπονόμους καταδύντες διελάνθανον, οἱ  δὲ   σὺν τοῖς βασιλικοῖς εἰς τὴν
[2, 20]   πόλεως ᾤχοντο πρὸς Κέστιον·  δὲ   σὺν τούτοις κατὰ τὴν βασιλικὴν
[2, 10]   συλλέγων ποτὲ μὲν παρεκάλει, ποτὲ  δὲ   συνεβούλευεν, τὸ πλέον μέντοι διηπείλει
[2, 19]   μείνῃ πλείοσιν χρησόμενος ἐχθροῖς. (Ἵνα  δὲ   συντονωτέρᾳ χρήσαιτο φυγῇ, τὰ τὴν
[2, 21]   σὺν τοῖς ἄρχουσιν εἰσῄεσαν.  δὲ   σύρας αὐτοὺς εἰς τὸ μυχαίτατον
[2, 15]   φυγὴ πᾶσιν ἐγίνετο, τῶν  δὲ   σφαλέντων ἀπώλεια δεινή· πνιγόμενοι γὰρ
[2, 3]   ἐξ αὐτῆς Ἰουδαίας λαός. Διανείμαντες  δὲ   σφᾶς αὐτοὺς εἰς τρία μέρη
[2, 10]   τὸ Ἰουδαίων ἔθνος προθύσασθαι· παρέχειν  δὲ   σφᾶς αὐτοὺς ἑτοίμους εἰς τὴν
[2, 18]   τινὸς τῶν οὐκ ἀσήμων, ῥώμῃ  δὲ   σώματος καὶ τόλμῃ διαφέρων ἐπὶ
[2, 11]   αὐτοκράτορα μηδὲν μεμφθῆναι δυνάμενον, τοσαῦτα  δὲ   τὰ δίκαια πρὸς οὓς μετὰ
[2, 2]   πολλὰ δ' ἐπαινέσας Ἀντίπαν. Συντάξαντες  δὲ   τὰ ἐγκλήματα οἱ περὶ Σαλώμην
[2, 17]   γραμματοφυλακείῳ τὸ πῦρ ἐνίεσαν. Ἐπεὶ  δὲ   τὰ νεῦρα τῆς πόλεως καταφλέξαντες
[2, 16]   τὴν πόλιν παρηνόμησεν ἔγραφον.  δὲ   τὰ παρ' ἀμφοῖν ἀναγνοὺς μετὰ
[2, 20]   ἐκέλευσεν καὶ τοὺς ἑβδομήκοντα. (Καταστησάμενος  δὲ   τὰ πρὸς ἀλλήλους νόμιμα τῶν
[2, 21]   τοῖσδε τοῖς πονηρεύμασιν ἁπάντων, πένης  δὲ   τὰ πρῶτα καὶ μέχρι πολλοῦ
[2, 15]   μὲν τὴν κεφαλὴν κόνει, γυμνοὺς  δὲ   τὰ στέρνα τῶν ἐσθήτων διερρηγμένων.
[2, 17]   μερισθέντες τοὺς φόρους συνέλεγον. Ταχέως  δὲ   τὰ τεσσαράκοντα τάλαντα, τοσοῦτον γὰρ
[2, 16]   οἰκοῦντας πλεύσαντες ἐδουλώσαντο Ῥωμαῖοι, τέσσαρα  δὲ   τάγματα τὴν τοσαύτην νῆσον φυλάσσει.
[2, 18]   ὑπέστρεψεν εἰς τὴν Πτολεμαίδα. Πρὸς  δὲ   ταῖς ἁρπαγαῖς ἔτι τῶν Σύρων
[2, 8]   ἀλλὰ τέκνων χρείαν γαμεῖν. Λουτρὰ  δὲ   ταῖς γυναιξὶν ἀμπεχομέναις ἐνδύματα, καθάπερ
[2, 2]   ἐληλυθέναι μὲν ἐφ' ἑορτήν, παρὰ  δὲ   ταῖς ἰδίαις θυσίαις ὠμῶς ἀπεσφάχθαι·
[2, 12]   γένοιτο, πλείους ὁπλίτας μεταπέμπεται. Τῶν  δὲ   ταῖς στοαῖς ἐπιχεομένων φόβος ἐμπίπτει
[2, 13]   προσιοῦσιν πίστις ἦν, ἐν μέσαις  δὲ   ταῖς ὑπονοίαις καὶ ταῖς φυλακαῖς
[2, 3]   ἀγαπητὸν μὲν ἦν ὑπεξελθεῖν, ἠπίστει  δὲ   ταῖς ὑποσχέσεσιν καὶ τὸ πρᾷον
[2, 13]   πόλεμος καθ' ἡμέραν ἀνερριπίζετο. (Ἑτέρα  δὲ   ταραχὴ συνίσταται περὶ Καισάρειαν τῶν
[2, 18]   ἐρύματα κατέρριψαν εἰς γῆν. Κατὰ  δὲ   τὰς αὐτὰς ἡμέρας καὶ τῶν
[2, 20]   ῥᾴστην τὴν ἐπιχείρησιν ἐδόκουν· ἐδεδοίκεισαν  δὲ   τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ἁπάσας πλὴν
[2, 14]   καὶ μεθ' ὑποστολῆς ἐκακούργησεν, Γέσσιος  δὲ   τὰς εἰς τὸ ἔθνος παρανομίας
[2, 21]   ἀεὶ μὲν ἐπιθυμήσας μεγάλων, τρέφων  δὲ   τὰς ἐλπίδας ἐκ τῶν ταπεινῶν
[2, 21]   μακρότερα τοὺς εἰσελθόντας οἰόμενον.  δὲ   τὰς θύρας ἐξαπίνης ἀνοίξας ᾑμαγμένους
[2, 8]   μέχρι θανάτου βάσανον ἡγούμενοι. (Περὶ  δὲ   τὰς κρίσεις ἀκριβέστατοι καὶ δίκαιοι,
[2, 17]   τῆς τῶν στοῶν δομήσεως, εἰς  δὲ   τὰς κώμας οἵ τε ἄρχοντες
[2, 19]   τῶν ἔνδον ἐνδοθήσεσθαι προσδοκῶν, εἰς  δὲ   τὰς πέριξ κώμας ἐφ' ἁρπαγὴν
[2, 18]   μὲν πᾶν τὸ προσπῖπτον καταφλέξας  δὲ   τὰς πέριξ κώμας ὑπέστρεψεν εἰς
[2, 17]   οὔτε ἀμυνομένους οὔτε ἱκετεύοντας, μόνας  δὲ   τὰς συνθήκας καὶ τοὺς ὅρκους
[2, 8]   τῶν ἐπιμελητῶν προσταξάντων ἐνεργοῦσι, δύο  δὲ   ταῦτα παρ' αὐτοῖς αὐτεξούσια, ἐπικουρία
[2, 9]   τὰς σημαίας Ἱεροσολύμων κελεύει. (Μετὰ  δὲ   ταῦτα ταραχὴν ἑτέραν ἐκίνει τὸν
[2, 12]   δὲ καθ' ἑκάστην οἰκίαν. (Μετελάμβανεν  δὲ   ταύτην τὴν συμφορὰν ἄλλος λῃστρικὸς
[2, 4]   Γράτῳ καὶ Πτολεμαίῳ περιπεσόντες·  δὲ   τέταρτος Ἀρχελάῳ προσεχώρησεν κατὰ δεξιάν.
[2, 21]   πάντων τὰ σπλάγχνα γυμνῶσαι· περιειστήκει  δὲ   τέως τὸ πλῆθος δικαιολογεῖσθαι μακρότερα
[2, 8]   νόμιμα τοῖς ἄλλοις ὁμοφρονοῦν, διεστὼς  δὲ   τῇ κατὰ γάμον δόξῃ· μέγιστον
[2, 16]   ἐπὶ μιᾶς νηὸς διώξαντες, περὶ  δὲ   τῇ μικρᾷ Σαλαμῖνι τὴν τοσαύτην
[2, 9]   μὲν τῇ Γαλιλαίᾳ Τιβεριάδα, ἐν  δὲ   τῇ Περαίᾳ φερώνυμον Ἰουλίας. (Πεμφθεὶς
[2, 6]   ὑπορρῖψαι τοῖς ὠμῶς σπαράττουσιν, συνάψαντας  δὲ   τῇ Συρίᾳ τὴν χώραν αὐτῶν
[2, 20]   Γαλιλαίας ἑκατέρας Ἰώσηπος Ματθίου· προσώριστο  δὲ   τῇ τούτου στρατηγίᾳ καὶ Γάμαλα
[2, 19]   ἀπὸ τῆς πόλεως ἀνέζευξεν. Πρὸς  δὲ   τὴν ἀδόκητον αὐτοῦ τροπὴν ἀναθαρσήσαντες
[2, 22]   οἵου τέλους ἔτυχεν δηλώσομεν. (Κατὰ  δὲ   τὴν Ἀκραβετηνὴν τοπαρχίαν Γιώρα
[2, 18]   κρατυνάμενοι κατεῖχον οἱ Μαχαιρῖται. (Κατὰ  δὲ   τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀεὶ μὲν ἦν
[2, 1]   παρωξύνετο μὲν Ἀρχέλαος, ἐπεῖχε  δὲ   τὴν ἄμυναν ὑπὸ τῆς περὶ
[2, 10]   καὶ τὰς Καίσαρος ἀπειλάς, ἔτι  δὲ   τὴν ἀξίωσιν ἀπέφαινεν ἀγνώμονα· πάντων
[2, 10]   ἀνδρῶν ἀκροτομῆσαι τὴν πατρίδα, ἐκτεῖναι  δὲ   τὴν ἀσέβειαν καὶ ἐπὶ Ἰουδαίαν.
[2, 18]   καὶ τὰς κώμας κατέφλεξαν. (Εἰς  δὲ   τὴν Γαλιλαίαν ἀπέστειλεν Καισέννιον Γάλλον
[2, 20]   καὶ Ἰαμνεὶθ καὶ Μηρώ. Κατὰ  δὲ   τὴν Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν τε καὶ
[2, 7]   τῆς ἀνοίας τὰ ἀναλώματα. (Παραλαβὼν  δὲ   τὴν ἐθναρχίαν Ἀρχέλαος καὶ κατὰ
[2, 16]   παρῆν δεξιουμένη τὸν βασιλέα. Μετὰ  δὲ   τὴν εἰς ἐκεῖνον θεραπείαν ἀπωδύροντο
[2, 18]   φρούριον καὶ παραδιδόναι σφίσιν. Οἱ  δὲ   τὴν ἐκ βίας ἀφαίρεσιν εὐλαβηθέντες
[2, 18]   δεσμώτας εἰς τὰ νεώρια. Πρὸς  δὲ   τὴν ἐκ τῆς Καισαρείας πληγὴν
[2, 18]   ἕνεκεν ἀκολούθοις πάθεσι χρησάμενος. (Πρὸς  δὲ   τὴν ἐν Σκυθοπόλει φθορὰν αἱ
[2, 19]   τῆς πόλεως μερῶν εἶκον, εἰς  δὲ   τὴν ἐνδοτέρω καὶ τὸ ἱερὸν
[2, 5]   μὲν οὐδὲν παρακινῆσαι λέγοντες, διὰ  δὲ   τὴν ἑορτὴν ἀναγκαίως δεξάμενοι τὸ
[2, 12]   συντριβέντας ὑπὲρ τρισμυρίους ἀποθανεῖν, γενέσθαι  δὲ   τὴν ἑορτὴν πένθος μὲν ὅλῳ
[2, 17]   ἕκτῃ Γορπιαίου μηνὸς ἐπράχθη. (Κατὰ  δὲ   τὴν ἐπιοῦσαν τε ἀρχιερεὺς
[2, 12]   τῆς μεγάλης Ἀρμενίας ἐβασίλευσεν. ~(Μετὰ  δὲ   τὴν Ἡρώδου τελευτήν, ὃς ἦρχε
[2, 20]   πειθαρχεῖν περὶ τῶν ὅλων. (Εἰς  δὲ   τὴν Ἰδουμαίαν ἑτέρους ἐπελέξαντο στρατηγοὺς
[2, 20]   τῆς Νέρωνος ἡγεμονίας ἔτει. ~(Μετὰ  δὲ   τὴν Κεστίου συμφορὰν πολλοὶ τῶν
[2, 21]   δῆμος προιδὼν ἀνεβόησεν· πρὸς  δὲ   τὴν κραυγὴν Ἰώσηπος ἐπιστραφεὶς
[2, 13]   καὶ Τιβεριάδα τῆς Γαλιλαίας, εἰς  δὲ   τὴν λοιπὴν Ἰουδαίαν Φήλικα κατέστησεν
[2, 2]   σὺν Ἀρχελάῳ πλεόντων συγγενῶν. Ἐπήγετο  δὲ   τὴν μητέρα καὶ τὸν ἀδελφὸν
[2, 19]   ἀντιβλάπτουσιν τοὺς ἐχθρούς. Παρ' ὅλην  δὲ   τὴν ὁδὸν παιόμενοι καὶ τῆς
[2, 16]   ἣν ἠγανάκτει μὲν Ἀγρίππας, στρατηγικῶς  δὲ   τὴν ὀργὴν εἰς οὓς ἠλέει
[2, 21]   αὐτῶν ἔφασκεν τὴν εὔνοιαν, ἀνεῖργεν  δὲ   τὴν ὁρμήν, χειρώσασθαι συνέσει τοὺς
[2, 16]   πεποιθότες ἀνθρωπίνῃ βοηθείᾳ· ὅταν  δὲ   τὴν παρ' ἀμφοῖν τὸ εἰκὸς
[2, 20]   Ἱεριχοῦν Ἰώσηπος Σίμωνος, εἰς  δὲ   τὴν Περαίαν Μανασσῆς, Θαμνᾶ δὲ
[2, 4]   τὴν δυναστείαν ζηλοῦσιν ἐπεχείρει. (Κατὰ  δὲ   τὴν Περαίαν Σίμων τις τῶν
[2, 19]   εἰς τὸ ἄστυ συνήλασαν. (Κέστιος  δὲ   τὴν πρὸς ἀλλήλους αὐτῶν ταραχὴν
[2, 12]   ἀθορύβως εἰς Ἀντιόχειαν ἐπανῄει. (Κατὰ  δὲ   τὴν Ῥώμην Καῖσαρ ἀκούσας Κουμανοῦ
[2, 9]   τῇ φυγῇ καταπατηθέντες ἀπώλοντο. Πρὸς  δὲ   τὴν συμφορὰν τῶν ἀνῃρημένων καταπλαγὲν
[2, 12]   καὶ Βατανέα καὶ Γαυλανῖτις, προσέθηκεν  δὲ   τήν τε Λυσανίου βασιλείαν καὶ
[2, 10]   γάρ ἐστιν καὶ κοῖλος, ἀναδίδωσιν  δὲ   τὴν ὑελίνην ψάμμον, ἣν ὅταν
[2, 2]   ὑγιαίνων μὲν τὸ σῶμα, καθαρὰν  δὲ   τὴν ψυχὴν ἔχων πάθους παντός.
[2, 14]   ἔτει τῆς Νέρωνος ἡγεμονίας, ἑπτακαιδεκάτῳ  δὲ   τῆς Ἀγρίππα βασιλείας, Ἀρτεμισίου μηνός.
[2, 8]   ἐκείνου χρήσιμον ἀντικομίζεται· καὶ χωρὶς  δὲ   τῆς ἀντιδόσεως ἀκώλυτος μετάληψις
[2, 19]   τὰς πέριξ κώμας ἐνέπρησαν. Ἀπὸ  δὲ   τῆς Ἀντιπατρίδος Κέστιος εἰς Λύδδα
[2, 22]   τῶν κληθέντων ζηλωτῶν ἀφροσύνην, ἡττήθη  δὲ   τῆς βίας, κἀν τοῖς ἑξῆς
[2, 21]   αὐτῆς ἐπίπρασκεν τιμῆς ἡμιαμφόριον. Οὔσης  δὲ   τῆς Γαλιλαίας ἐλαιοφόρου μάλιστα καὶ
[2, 18]   αὐτὸν ᾐδέσθη διὰ Σόαιμον, ἔπαυσεν  δὲ   τῆς ἐπιτροπῆς. Οἱ δὲ στασιασταὶ
[2, 16]   χωρούμενον μὲν τοῖς πελάγεσιν, πλατυτέραν  δὲ   τῆς Εὐρώπης τὴν στρατιὰν ἄγοντα,
[2, 2]   πατρῴων χρημάτων ἀπέκλεισεν Ἀρχελάῳ, μέχρι  δὲ   τῆς Καίσαρος διαγνώσεως ἠρεμήσειν ὑπέσχετο
[2, 21]   περιρρηξάμενος μὲν τὴν ἐσθῆτα, καταπασάμενος  δὲ   τῆς κεφαλῆς κόνιν, ἀποστρέψας δὲ
[2, 8]   εἰς τὸν ὅμιλον ἐγκρίνεται. Πρὶν  δὲ   τῆς κοινῆς ἅψασθαι τροφῆς ὅρκους
[2, 5]   τοὺς δ' ἐνοικοῦντας ἀνδραποδίζεται. Μετὰ  δὲ   τῆς ὅλης δυνάμεως αὐτὸς Οὔαρος
[2, 6]   κεχαρίσθαι τοῖς ἔξωθεν δήμοις. Ἀντὶ  δὲ   τῆς παλαιᾶς εὐδαιμονίας καὶ τῶν
[2, 18]   ἐρεθίζειν τὸ Ῥωμαίων στράτευμα. Καταχλευάζοντες  δὲ   τῆς παρακλήσεως οἱ στασιώδεις ἐβλασφήμουν
[2, 3]   ὑπηρέταις ἐχρῆτο τῆς πλεονεξίας. Ἐνστάσης  δὲ   τῆς πεντηκοστῆς, οὕτω καλοῦσίν τινα
[2, 11]   Βερνικιανόν τε καὶ Ὑρκανόν, ἐκ  δὲ   τῆς προτέρας Μαριάμμης Ἀριστόβουλον. Τεθνήκει
[2, 13]   συνέβη καὶ τὰς οὐσίας. Μενούσης  δὲ   τῆς στάσεως ἐπιλέξας ἑκατέρωθεν τοὺς
[2, 18]   μὲν εἰς Καισάρειαν ἀφικνεῖται, μοῖραν  δὲ   τῆς στρατιᾶς προέπεμψεν εἰς Ἰόππην,
[2, 19]   ἐδίωκον δὲ τὸν Κέστιον.  δὲ   τῆς τε νυκτὸς οὐκ ὀλίγον
[2, 12]   καὶ Γαλιλαίας καὶ Περαίας, ἐκ  δὲ   τῆς Χαλκίδος Ἀγρίππαν εἰς μείζονα
[2, 13]   ἄπειρόν τι πλῆθος ἦν. (Καθαρθείσης  δὲ   τῆς χώρας ἕτερον εἶδος λῃστῶν
[2, 7]   τὴν τῆς ὁμοιότητος ἀπάτην, διδοὺς  δέ   τι καὶ πίστεως ταῖς ἱλαρωτέραις
[2, 21]   ἀνελεῖν μὲν οὐδένα προῄρητο, Ληουὶν  δέ   τινα τῶν ἑαυτοῦ φυλάκων ἐκέλευσεν
[2, 8]   οὐδὲν φθέγγονται τῶν βεβήλων, πατρίους  δέ   τινας εἰς αὐτὸν εὐχὰς ὥσπερ
[2, 16]   πρὸς τὸ χεῖρον ὁμόνοια. Ἐπεὶ  δὲ   τινὰς μὲν ἡλικία τῶν ἐν
[2, 17]   τῆς πόλεως αὐτὸν ἐξεκήρυσσον, ἐτόλμων  δέ   τινες τῶν στασιαστῶν καὶ λίθους
[2, 8]   φαύλων ἀιδίῳ τιμωρίᾳ κολάζεσθαι. Σαδδουκαῖοι  δέ,   τὸ δεύτερον τάγμα, τὴν μὲν
[2, 16]   τί σεμνύνετε τὴν ἐλευθερίαν; εἰ  δὲ   τὸ δουλεύειν ἀφόρητον ἡγεῖσθε, περισσὴ
[2, 17]   Ῥωμαίοις μὲν Ἰουδαίους σώζεσθαι, Ἰουδαίοις  δὲ   τὸ ἱερὸν καὶ τὴν μητρόπολιν,
[2, 12]   συνέλαβεν, πλείστους δ' ἀπέκτεινεν. Πρὸς  δὲ   τὸ λοιπὸν πλῆθος τῶν πολεμεῖν
[2, 14]   Ἀγρίππα βασιλείας, Ἀρτεμισίου μηνός. Πρὸς  δὲ   τὸ μέγεθος τῶν ἐξ αὐτοῦ
[2, 16]   τὴν πρεσβείαν τις ἀποκωλύει. Ἀγρίππᾳ  δὲ   τὸ μὲν χειροτονεῖν Φλώρου κατηγόρους
[2, 14]   αὐτοῖς παρέχειν ἄδειαν, τοῦ δημοτικοῦ  δὲ   τὸ μὴ χαῖρον ἡσυχίᾳ πρὸς
[2, 1]   τῆς πύλης τοῦ ναοῦ. Ἦν  δὲ   τὸ πένθος οὐχ ὑπεσταλμένον, ἀλλ'
[2, 15]   τι τὸν Φλῶρον ἐρεθίζειν. Ἐπείσθη  δὲ   τὸ πλῆθος ταχέως αἰδοῖ τε
[2, 14]   μὲν τοῖς ἐλεεινοῖς ὠμότατος, ἐν  δὲ   τοῖς αἰσχροῖς ἀναιδέστατος. Οὔτε δὲ
[2, 18]   εἰς δύο διῄρητο στρατόπεδα, σωτηρία  δὲ   τοῖς ἑτέροις ἦν τὸ τοὺς
[2, 16]   ἐμοὶ τὴν εἰρήνην ἕξετε, προαχθέντες  δὲ   τοῖς θυμοῖς χωρὶς ἐμοῦ κινδυνεύσετε.
[2, 22]   πρὸς Ῥωμαίους ἐτράποντο παρασκευάς· ἐν  δὲ   τοῖς Ἱεροσολύμοις Ἄνανός τε
[2, 21]   τοῖς ποσὶν ἔρριψαν αὐτοῦ, σὺν  δὲ   τοῖς καταλειφθεῖσιν, ἦσαν δ' ὅσον
[2, 8]   πιστὸν ἀεὶ πᾶσιν παρέξειν, μάλιστα  δὲ   τοῖς κρατοῦσιν· οὐ γὰρ δίχα
[2, 5]   ἐξετασθησομένους ἔπεμπεν ἐπὶ Καίσαρα. Καῖσαρ  δὲ   τοῖς μὲν ἄλλοις συνέγνω, τινὰς
[2, 16]   ἄρκτῳ δὲ Ῥήνῳ ποταμῷ, μεσημβρινοῖς  δὲ   τοῖς Πυρηναίοις ὄρεσιν, ὠκεανῷ δὲ
[2, 19]   πρὸς τὴν πόλιν ὑπέστρεφον, κατόπιν  δὲ   τοῖς Ῥωμαίοις ἐπὶ τὴν Βεθώραν
[2, 15]   τεγῶν τοὺς Ῥωμαίους ἔβαλλον. Καταπονούμενοι  δὲ   τοῖς ὕπερθεν βέλεσιν καὶ διακόψαι
[2, 6]   τὸ Ἰουδαικὸν πλῆθος ἔστη, Σὺν  δὲ   τοῖς φίλοις ἄντικρυς Ἀρχέλαος, τῶν
[2, 7]   καὶ ἀνῃρέθη, καθάπερ δεδηλώκαμεν. Μετὰ  δὲ   τὸν ἐκείνου θάνατον συνῴκησεν Ἰόβᾳ
[2, 21]   ἀποβήσεσθαι μόνος οὐκ ἔφη. Σχετλιάζοντα  δὲ   τὸν Ἰώσηπον ἐπὶ τοῦ σκάφους
[2, 21]   ἐφιέμενον ἔνδεια χρημάτων κατεῖχεν· Ἐπεὶ  δὲ   τὸν Ἰώσηπον ὁρῶν αὐτοῦ σφόδρα>
[2, 19]   κἀκείνους μὲν ταχέως κατηκόντισαν, ἐδίωκον  δὲ   τὸν Κέστιον. δὲ τῆς
[2, 14]   μὴ προάγοιεν τοὺς αἰτίους. Οἱ  δὲ   τὸν μὲν δῆμον ἀπέφηναν εἰρηνικὰ
[2, 10]   εἶναι καὶ μεθ' ὕβρεως. (Τῶν  δὲ   τὸν νόμον καὶ τὸ πάτριον
[2, 6]   αὐτὰς τοῖς Φερώρα παισίν. Μετὰ  δὲ   τὸν οἶκον ἐπιδιένειμεν αὐτοῖς τὴν
[2, 22]   τοῖς εἰρήνην ἀγαπῶσιν δύσφημοι, τοῖς  δὲ   τὸν πόλεμον ἐξάψασιν ἐσχεδιάζοντο πρὸς
[2, 21]   κατασκευὴν τείχους χρῄζουσαν ἀργυρίου, δεδοικὼς  δὲ   τὸν Τιβεριέων δῆμον καὶ τὰς
[2, 20]   δὲ τὴν Περαίαν Μανασσῆς, Θαμνᾶ  δὲ   τοπαρχίας Ἰωάννης Ἐσσαῖος στρατηγήσων
[2, 16]   τὰς Δακῶν ἀνακόπτουσιν ὁρμάς; Οἱ  δὲ   τοσαυτάκις πρὸς ἐλευθερίαν ἀναχαιτίσαντες Δαλμάται
[2, 12]   αὐθέντας τοῦ σφαγέντος ἐπεξελθεῖν. (Κουαδρᾶτος  δὲ   τότε μὲν ἑκατέρους ὑπερτίθεται φήσας,
[2, 14]   δέους καὶ ταπεινότητος ἐνυκτέρευσαν. (Φλῶρος  δὲ   τότε μὲν ἐν τοῖς βασιλείοις
[2, 6]   εἰς τοὺς βασιλεῖς αἰτίας, κατηγόρει  δὲ   τοῦ ἔθνους τό τε δύσαρκτον
[2, 19]   ἤγαγεν εἰς τὴν πόλιν. Μένοντος  δὲ   τοῦ Κεστίου κατὰ χώραν τρισὶν
[2, 10]   ἑξήκοντα τῷ τῆς Γαλιλαίας, ἀπὸ  δὲ   τοῦ μεσημβρινοῦ τῷ Καρμήλῳ διέχοντι
[2, 21]   ἐπὶ τὴν μεθορίαν ἐξῃτήσατο. Συνωνούμενος  δὲ   τοῦ Τυρίου νομίσματος, τέσσαρας
[2, 14]   μὲν αὐτοῖς τῶν νόμων, μεμιασμένου  δὲ   τοῦ χωρίου. Τὸ μὲν οὖν
[2, 19]   τρωθεὶς ἔφθη διαφυγεῖν· τοῦ δήμου  δὲ   τοὺς ἀγανακτήσαντας λίθοις καὶ ξύλοις
[2, 21]   μᾶλλον κτεῖναι προαιρούμενος. Ἐκλαβὼν  δὲ   τοὺς ἀφ' ἑκάστης πόλεως Ἰωάννῃ
[2, 3]   βασιλικῶν ὑπ' αὐτὸν ἔχων, Ῥοῦφος  δὲ   τοὺς ἱππεῖς, ὢν ἑκάτερος καὶ
[2, 8]   οὐδὲν μὲν ὅλως ἐπικομιζόμενοι, διὰ  δὲ   τοὺς λῃστὰς ἔνοπλοι. Κηδεμὼν δ'
[2, 19]   δύναμιν κατὰ χώραν μένειν· αὐτὸς  δὲ   τοὺς λοιποὺς ἀναλαβὼν ἡσυχῆ τριάκοντα
[2, 7]   μεγάλους ὑπὸ βοῶν καταβιβρωσκομένους. Μεταπεμψάμενος  δὲ   τοὺς μάντεις καὶ τῶν Χαλδαίων
[2, 5]   ἔτι συμμένειν μυρίους ὁπλίτας.  δὲ   τοὺς μὲν Ἄραβας εὑρὼν οὐ
[2, 14]   ἁρπαγὰς τῶν μετρίων κατεχρῆτο. Συνέβαινεν  δὲ   τοὺς μὲν ἀφῃρημένους ὑπὲρ ὧν
[2, 20]   τῶν στασιαστῶν διεφθάρη δηλώσομεν. Κέστιος  δὲ   τοὺς περὶ Σάουλον ἀξιώσαντας ἀνέπεμψεν
[2, 21]   καίειν τὸν προδότην ἐκεκράγεσαν· παρώξυνεν  δὲ   τοὺς πολλοὺς Ἰωάννης καὶ
[2, 19]   ἐχρήσαντο κατὰ τῶν ἀφέντων. Προῆλθον  δὲ   τοὺς Ῥωμαίους διώκοντες μέχρι Ἀντιπατρίδος.
[2, 17]   ἐπιχωρίοις οἱ μὲν ἐξῄεσαν. Ἀθυμία  δὲ   τοὺς Ῥωμαίους καταλειφθέντας μόνους ὑπέλαβεν·
[2, 1]   ἄπειρος ἐπὶ τὴν θρησκείαν, οἱ  δὲ   τοὺς σοφιστὰς πενθοῦντες ἐν τῷ
[2, 19]   τὴν πύλην ὑποπιμπράναι παρεσκευάζοντο. (Δεινὴ  δὲ   τοὺς στασιαστὰς ἔκπληξις κατέλαβεν· ἤδη
[2, 2]   μήν τι βέβαιον ἀπεφήνατο. Διαλύσας  δὲ   τοὺς συνέδρους ἐκείνης τῆς ἡμέρας
[2, 19]   εἶργον αὐτοὺς τῆς ἐξόδου, ἄλλοι  δὲ   τοὺς ὑστάτους κατεώθουν εἰς τὴν
[2, 2]   ἐπεθύμει στρατηγῷ Ῥωμαίων διοικουμένης, εἰ  δὲ   τοῦτο διαμαρτάνοι, βασιλεύειν Ἀντίπαν ἤθελεν.
[2, 1]   πολυτελῆ τῷ πλήθει παρασχών· ἔθος  δὲ   τοῦτο παρὰ Ἰουδαίοις. Πολλοῖς πενίας
[2, 4]   καὶ ψυχὴ θανάτου καταφρονοῦσα, πρὸς  δὲ   τούτοις ἀδελφοὶ τέσσαρες ὅμοιοι. Τούτων
[2, 20]   καὶ Ταριχέας καὶ Τιβεριάδα, πρὸς  δὲ   τούτοις τὰ περὶ Γεννησὰρ τὴν
[2, 10]   εὐθέως μεταβάλλοντος εἰς ὕελον. Θαυμασιώτερον  δὲ   τούτου μοι δοκεῖ τὸ τὴν
[2, 13]   ὁπλίτας πολὺ πλῆθος διέφθειρεν. (Μείζονι  δὲ   τούτου πληγῇ Ἰουδαίους ἐκάκωσεν
[2, 6]   τοῖς φίλοις ἄντικρυς Ἀρχέλαος, τῶν  δὲ   τούτου συγγενῶν οἱ φίλοι παρ'
[2, 14]   νέων προπηδῶντες οἰκοδομεῖν ἐκώλυον. Ὡς  δὲ   τούτους εἶργεν τῆς βίας Φλῶρος,
[2, 14]   ἐπέτεινεν αὐτοῖς τὰς συμφοράς. (Ἐν  δὲ   τούτῳ καὶ οἱ Καισαρέων Ἕλληνες
[2, 4]   ἐλπίζων διέτριβεν τὴν πολιορκίαν. ~(Ἐν  δὲ   τούτῳ καὶ τὰ κατὰ τὴν
[2, 19]   Ἰουδαίους συμφορῶν ἀναπλησθῆναι συνέπεσεν. (Ἐν  δὲ   τούτῳ πολλοὶ τῶν γνωρίμων δημοτῶν
[2, 8]   καὶ λευκὴν ἐσθῆτα δόντες. Ἐπειδὰν  δὲ   τούτῳ τῷ χρόνῳ πεῖραν ἐγκρατείας
[2, 11]   Ἡρώδῃ Τραχωνῖτιν καὶ Αὐρανῖτιν, χωρὶς  δὲ   τούτων ἑτέραν βασιλείαν τὴν Λυσανίου
[2, 20]   δὲ πεντήκοντα καὶ τριακόσιοι, χωρὶς  δὲ   τούτων οἷς ἐπεποίθει μάλιστα μισθοφόροι
[2, 11]   τρισὶν ἑτέροις ἔτεσιν ἀφηγησάμενος. Καταλείπει  δὲ   τρεῖς μὲν θυγατέρας ἐκ Κύπρου
[2, 9]   Ἰουδαίους ἐν τοῖς ὅπλοις. Περιστάσης  δὲ   τριστιχεὶ τῆς φάλαγγος Ἰουδαῖοι μὲν
[2, 16]   οὐδ' οἰκεῖος ἐγιγνώσκετο δεσπότης, νῦν  δὲ   τρισχιλίοις ὁπλίταις ὑποτάσσεται, καὶ τεσσαράκοντα
[2, 3]   μεσημβρινῷ κατὰ τὸν ἱππόδρομον,  δὲ   τρίτη μοῖρα πρὸς τοῖς βασιλείοις
[2, 18]   τὴν πίστιν αὐτῶν δελεάζοντες, τῇ  δὲ   τρίτῃ νυκτὶ παρατηρήσαντες τοὺς μὲν
[2, 16]   τὰς Ῥωμαίων ἀνέκοψαν ἀρετάς. Τὴν  δὲ   τρίτην τῆς οἰκουμένης μοῖραν, ἧς
[2, 2]   ἀμείψας καὶ προκοπὰς χαρισάμενος, ἔτι  δὲ   τῷ δήμῳ πάντα κατανεύσας ὅσων
[2, 17]   ὑπὸ Δαρείῳ μὲν ἱππάρχῃ, στρατηγῷ  δὲ   τῷ Ἰακίμου Φιλίππῳ. (Τούτοις θαρσήσαντες
[2, 5]   συμβουλεύσαντος σφᾶς αὐτοὺς παρέδοσαν, Οὔαρος  δὲ   τῷ πλήθει μὲν ἠφίει τὰς
[2, 19]   τοὺς τῷ τείχει προσελθόντας, τέλος  δὲ   τῷ πλήθει τῶν βελῶν ἀνακοπέντες
[2, 20]   ἐπιστρέφειν ἐκ τοῦ περιόντος, ἐν  δὲ   τῷ πονοῦντι συμπαθεῖν. ὅσα τε
[2, 18]   τοῦ φονεύειν ἐπαύσαντο, τὸ δημοτικὸν  δὲ   τῶν Ἀλεξανδρέων δι' ὑπερβολὴν μίσους
[2, 6]   μὲν γὰρ ἰδίας λελωβῆσθαι, τὰς  δὲ   τῶν ἀλλοφύλων κεκοσμηκέναι καὶ τὸ
[2, 12]   Σαμαρέας διὰ τὸν φόνον, αἴτιον  δὲ   τῶν ἀποβεβηκότων Κουμανὸν γεγονέναι μὴ
[2, 17]   μὲν ἦν τῶν καταληφθέντων, ἔρευνα  δὲ   τῶν ἀποκρυπτομένων. Καὶ διεσώθησαν ὀλίγοι
[2, 8]   αὐτοῦ διαδοχὴν οὐκ ἀναιροῦντες, τὰς  δὲ   τῶν γυναικῶν ἀσελγείας φυλαττόμενοι καὶ
[2, 8]   δοκεῖν καὶ τὴν εὐταξίαν, καταφρονηταὶ  δὲ   τῶν δεινῶν, καὶ τὰς μὲν
[2, 18]   ἐπαρχίαν μεστὴν ἀδιηγήτων συμφορῶν, μείζονα  δὲ   τῶν ἑκάστοτε τολμωμένων τὴν ἐπὶ
[2, 2]   διέτριβεν ἐπὶ τῆς Καισαρείας. Ὡς  δὲ   τῶν ἐμποδιζόντων μὲν εἰς
[2, 2]   Σαλώμης υἱὸς Ἀντίπατρος, ἦν  δὲ   τῶν ἐναντιουμένων Ἀρχελάῳ δεινότατος εἰπεῖν,
[2, 16]   Αἰθίοπας ἐχειρώσαντο μὲν ὅλην, χωρὶς  δὲ   τῶν ἐτησίων καρπῶν, οἳ μησὶν
[2, 14]   καὶ δι' ἡλικίαν ἄφρονας, ἀμήχανον  δὲ   τῶν ἡμαρτηκότων τὴν διάκρισιν ἑκάστου
[2, 5]   τῷ πρὸς Ἡρώδην ἀποπέμπεται, μετὰ  δὲ   τῶν ἰδίων ταγμάτων ἐπὶ τοὺς
[2, 21]   ἀνήγαγεν σκάφεσιν εἰς Ταριχέας. (Βοώντων  δὲ   τῶν λοιπῶν αἴτιον εἶναι μάλιστα
[2, 18]   μὲν δωδέκατον τάγμα πλῆρες, ἀπὸ  δὲ   τῶν λοιπῶν ἀνὰ δισχιλίους ἐπιλέκτους,
[2, 11]   ταῦτα τοῖς βουλευταῖς ἀπήγγειλεν. (Μεταξὺ  δὲ   τῶν μετὰ τῆς συγκλήτου στρατιωτῶν
[2, 17]   κατηφείας ἦν πόλις, ἕκαστος  δὲ   τῶν μετρίων ὡς αὐτὸς ὑπὲρ
[2, 16]   ἐρεθίζειν χρὴ τὰς ἐξουσίας· ὅταν  δὲ   τῶν μικρῶν ἁμαρτημάτων τοὺς ἐξονειδισμοὺς
[2, 19]   τὸ πλῆθος εἰς Ἱεροσόλυμα. Πεντήκοντα  δὲ   τῶν παραφανέντων διαφθείρας καὶ τὸ
[2, 14]   τοὺς Ἀλβίνου κοινωνοὺς ἀπέκλινεν. Ἕκαστος  δὲ   τῶν πονηρῶν ἴδιον στῖφος ὑπεζωσμένος
[2, 8]   τὰς μακάρων νήσους ἀνατεθεικέναι, ταῖς  δὲ   τῶν πονηρῶν ψυχαῖς καθ' ᾅδου
[2, 17]   εὐπόροις ἐπαναστήσωσι τοὺς ἀπόρους. Φυγόντων  δὲ   τῶν πρὸς τῷ γραμματοφυλακείῳ τὸ
[2, 8]   ἔθη τοῦδε τοῦ τάγματος. (Δύο  δὲ   τῶν προτέρων Φαρισαῖοι μὲν οἱ
[2, 16]   ἐκ διαδοχῆς παρειληφότες, τοῖς πράγμασιν  δὲ   τῶν πρώτων ὑπακουσάντων τοσοῦτον ἐλαττούμενοι,
[2, 14]   τυραννίδος ἐλευθεροῦν σφᾶς ἱκέτευον. Ἔνιοι  δὲ   τῶν στασιαστῶν λοιδορίας αἰσχίστους εἰς
[2, 17]   ἀνέχουσαν ὕλην ἐμπρήσαντες ἐξῆλθον. Ὑποκαέντων  δὲ   τῶν στηριγμάτων μὲν πύργος
[2, 16]   γῆν μὲν ἄπειρον νεμόμενοι, μείζω  δὲ   τῶν σωμάτων ἔχοντες τὰ φρονήματα
[2, 19]   στρατιὰν ἀνθέλκοντα περικόπτειν προσέταξεν. Διαφθαρέντων  δὲ   τῶν τε ὀρέων καὶ τῶν
[2, 11]   βεβασιλευκὼς μὲν ἔτη τρία, πρότερον  δὲ   τῶν τετραρχιῶν τρισὶν ἑτέροις ἔτεσιν
[2, 5]   τοῖς μὲν ἄλλοις συνέγνω, τινὰς  δὲ   τῶν τοῦ βασιλέως συγγενῶν, ἦσαν
[2, 8]   τὴν τῶν ἀγαθῶν μόνην, τὰς  δὲ   τῶν φαύλων ἀιδίῳ τιμωρίᾳ κολάζεσθαι.
[2, 18]   ἐν ταῖς δυσχωρίαις διαλαθεῖν, ἀναιρεθῆναι  δὲ   ὑπὲρ δισχιλίους. ~(Γάλλος μὲν οὖν
[2, 9]   μὲν ὑπὸ τῶν πληγῶν, πολλοὶ  δὲ   ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἐν τῇ
[2, 6]   ἀμφισβητοῦντι περὶ τῆς βασιλείας. Ἐγένετο  δὲ   ὑπὸ τούτῳ μὲν τε
[2, 3]   μὲν ἐν αὐτῇ διεφθάρησαν, πολλοὶ  δὲ   ὑπὸ τῶν πολεμίων πηδῶντες εἰς
[2, 8]   ἀεὶ ζέφυρος ἐπιπνέων ἀναψύχει· ταῖς  δὲ   φαύλαις ζοφώδη καὶ χειμέριον ἀφορίζονται
[2, 18]   δίχα τῆς Ἀγρίππα γνώμης, διὰ  δὲ   φιλαργυρίαν ἄμετρον εἰς τοὺς ὁμοφύλους
[2, 14]   μέντοι τοὺς θυμοὺς κατεῖχον.  δὲ   Φλῶρος ὥσπερ ἠργολαβηκὼς ἐκριπίζειν τὸν
[2, 18]   τοὺς μὲν θρασυτέρους ἀπεσκευάσαντο, τοὺς  δὲ   φοβεροὺς διὰ φυλακῆς εἶχον, αἵ
[2, 2]   τῶν Ἀρχελάου κατημέλουν ἐντολῶν, ἔμενον  δὲ   φρουροῦντες ἕκαστα καὶ τὴν φρουρὰν
[2, 1]   σπείρας βάλλοντες λίθοις διέφθειρον,  δὲ   χιλίαρχος ἐκφεύγει τραυματίας μόλις. Ἔπειθ'
[2, 19]   μὲν στρατάρχης τάγματος ἕκτου, Λογγῖνος  δὲ   χιλίαρχος, ἔπαρχος δὲ ἴλης Αἰμίλιος
[2, 21]   καὶ τοὺς μὲν ἀπάταις τοὺς  δὲ   χρήμασι διαφθείρων ἀνέπειθεν ἀποστῆναι Ἰωσήπου.
[2, 8]   ὕλην οὐ μόνιμον αὐτῶν, τὰς  δὲ   ψυχὰς ἀθανάτους ἀεὶ διαμένειν, καὶ
[2, 21]   φέρον τῷ κοινῷ βλάβην. Ὁρῶν  δέ,   Ταριχεᾶται, μάλιστα τὴν ὑμετέραν
[2, 16]   τῆς εἰς αὐτοὺς ὠμότητος.  δὲ   ὡς διοδεύσας πεῖραν ἱκανὴν ἔλαβεν
[2, 7]   ἀγαγεῖν αὐτῷ τὸν νεανίσκον.  δὲ   ὡς εἶδεν, ἐτεκμήρατο μὲν τάχιστα
[2, 12]   καὶ εἰς πῦρ κατέβαλεν. Ἰουδαῖοι  δὲ   ὡς ὅλης αὐτοῖς τῆς χώρας
[2, 16]   δὲ κίνδυνος οὐ τῶν  ἐνθάδε   μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν κατὰ
[2, 16]   τὸ ἱερὸν συνῆπτεν, Ἀγρίππας ἔλεξεν  τοιάδε.   (Εἰ μὲν ἑώρων πάντας ὑμᾶς
[2, 19]   ἱππεῖς δὲ ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίους.  Τάδε   μὲν οὖν ἐπράχθη Δίου μηνὸς
[2, 8]   (Καὶ γὰρ ἔρρωται παρ' αὐτοῖς  ἥδε   δόξα, φθαρτὰ μὲν εἶναι
[2, 16]   ἐπιθυμεῖν ἄωρον, δέον ὑπὲρ τοῦ  μηδὲ   ἀποβαλεῖν αὐτὴν ἀγωνίζεσθαι πρότερον·
[2, 16]   διὰ μικρὰς αἰτίας τηλικούτοις καὶ  μηδὲ   γινώσκουσιν μεμφόμεθα πολεμεῖν. Καὶ
[2, 17]   αἰτεῖν ὄνειδος ὑπελάμβανον, πρὸς τῷ  μηδὲ   πιστεύειν εἰ διδοῖτο. Καταλιπόντες δὴ
[2, 19]   κραυγῆς ἐξεπήδων ἐπὶ τὴν μάχην  μηδὲ   τῆς ἀργῆς ἑβδομάδος ἔννοιαν λαβόντες·
[2, 18]   νηπίοις γέροντας ἐρριμμένους γύναιά τε  μηδὲ   τῆς ἐπ' αἰδοῖ σκέπης μετειληφότα,
[2, 16]   ὅπλα προσκυνούντων ὑμεῖς μόνοι πολεμήσετε  μηδὲ   τὸ Καρχηδονίων τέλος σκοποῦντες, οἳ
[2, 18]   αἱροῦσιν τὴν πόλιν ῥᾳδίως· καὶ  μηδὲ   φυγεῖν φθασάντων τῶν οἰκητόρων, οὐχ
[2, 5]   τῶν περὶ Ἄρειον ἀποσφαγέντων κελεύσαντος.  (Ἐνθένδε   εἰς Ἱεροσόλυμα προελθὼν ὀφθείς τε
[2, 7]   τοῦ Καίσαρος ὄναρ ἰδεῖν φασιν  τοιόνδε·   ἔδοξεν ὁρᾶν στάχυς ἐννέα πλήρεις
[2, 21]   καὶ δολιώτατος τῶν ἐπισήμων ἐν  τοῖσδε   τοῖς πονηρεύμασιν ἁπάντων, πένης δὲ
[2, 16]   οἱ ἀφ' ἑσπέρας ἐπιβλέπουσιν· ἀλλ'  οὐδὲ   ἀκούειν ταχέως τὰ ἐντεῦθεν ἐκεῖ
[2, 8]   οὐδὲ σκεῦός τι μετακινῆσαι θαρροῦσιν  οὐδὲ   ἀποπατεῖν. Ταῖς δ' ἄλλαις ἡμέραις
[2, 16]   δὲ Ἰουδαίους εἰς πόλεμον ἐκριπισθέντας  οὐδὲ   αὐτῷ λυσιτελὲς κατεφαίνετο. Προσκαλεσάμενος δὲ
[2, 1]   τὰς διαθήκας τῶν ὅλων δεσπότης·  Οὐδὲ   γὰρ ἐν Ἱεριχοῦντι τῆς στρατιᾶς
[2, 16]   πρὸς οὓς αἱρεῖσθε τὸν πόλεμον·  οὐδὲ   γὰρ ἐξ ἐντολῆς ἥκει τις
[2, 14]   ἀριθμὸς σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις,  οὐδὲ   γὰρ νηπίων ἀπέσχοντο, περὶ τριάκοντα
[2, 16]   δὲ πᾶν ὑμῶν τὸ φῦλον·  οὐδὲ   γὰρ περιλειφθέντες φυγῆς εὑρήσετε τόπον
[2, 21]   βασιλικοὶ παρελθεῖν εἰς τὴν πόλιν·  οὐδὲ   γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐνεργὸν
[2, 16]   ἥκει τις πονηρὸς ἀπ' ἐκείνων,  οὐδέ   γε τοὺς ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν
[2, 16]   τε Λουσιτανῶν καὶ Καντάβρων ἀρειμάνια  οὐδὲ   γείτων ὠκεανὸς φοβερὰν καὶ τοῖς
[2, 16]   ὑπομένουσιν οὐ διὰ φρονημάτων μαλακίαν  οὐδὲ   δι' ἀγένειαν, οἵ γε διήνεγκαν
[2, 10]   κατὰ τὸν ναὸν μόνον ἀλλ'  οὐδὲ   ἐν εἰκαίῳ τινὶ τόπῳ τῆς
[2, 16]   τρίτην τῆς οἰκουμένης μοῖραν, ἧς  οὐδὲ   ἐξαριθμήσασθαι τὰ ἔθνη ῥᾴδιον, ὁριζομένην
[2, 8]   καὶ θαυμάσιον αὐτοῖς τὸ κοινωνικόν,  οὐδὲ   ἔστιν εὑρεῖν κτήσει τινὰ παρ'
[2, 10]   πάτριον ἔθος προτεινομένων καὶ ὡς  οὐδὲ   θεοῦ τι δείκηλον, οὐχ ὅπως
[2, 16]   ὀλίγου δεῖν πλείους ἔχουσι πόλεις.  Οὐδὲ   Ἴβηρσιν γεωργούμενος χρυσὸς εἰς
[2, 4]   καὶ τοὺς βασιλικούς, διέφευγεν δὲ  οὐδὲ   Ἰουδαίων εἴ τις εἰς χεῖρας
[2, 16]   οὔπω Ῥωμαῖοι πάντες ἀδικοῦσιν ὑμᾶς  οὐδὲ   Καῖσαρ, πρὸς οὓς αἱρεῖσθε τὸν
[2, 8]   ἀσυνήθων, οὐδέτερον ὑπέμειναν παθεῖν, ἀλλ'  οὐδὲ   κολακεῦσαί ποτε τοὺς αἰκιζομένους
[2, 14]   Γάλλος ἦν διέπων τὴν ἐπαρχίαν,  οὐδὲ   πρεσβεύσασθαί τις πρὸς αὐτὸν ἐτόλμησεν
[2, 15]   πλήθει τῶν ἐπιβαινόντων ἠφανίζοντο, καὶ  οὐδὲ   πρὸς ταφήν τις γνώριμος τοῖς
[2, 17]   δὲ οὐδεὶς τῶν νεωτεριζόντων, ἀλλ'  οὐδὲ   προσίεσαν οἱ λῃστρικοὶ καὶ τὴν
[2, 8]   ἐναύοιεν ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ἀλλ'  οὐδὲ   σκεῦός τι μετακινῆσαι θαρροῦσιν οὐδὲ
[2, 19]   ὁδεύειν. (Ἔνθα δὴ κατιδὼν Ἀγρίππας  οὐδὲ   τὰ Ῥωμαίων ἀκίνδυνα πλήθους ἀπείρου
[2, 20]   ὑποτάσσεσθαι τοῖς στρατηγοῖς. Ἠμέλουν δὲ  οὐδὲ   τῆς ἄλλης χώρας, ἀλλ' εἰς
[2, 8]   ὅρκοις καὶ τοῖς ἔθεσιν ἐνδεδεμένος  οὐδὲ   τῆς παρὰ τοῖς ἄλλοις τροφῆς
[2, 18]   ἐσωρεύθησαν νεκρῶν, περιελείφθη δ' ἂν  οὐδὲ   τὸ λοιπόν, εἰ μὴ πρὸς
[2, 14]   καὶ διήρπαζεν τὰς ἑκάστων οὐσίας,  οὐδὲ   τὸ πᾶν ἔθνος ἐβάρει ταῖς
[2, 16]   ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἐξήρκεσεν πόλεμον  οὐδὲ   τὸ τοσοῦτον ἀπὸ Ῥωμαίων γῆς
[2, 13]   δὲ πόρρωθεν τοὺς διαφόρους, καὶ  οὐδὲ   τοῖς φίλοις προσιοῦσιν πίστις ἦν,
[2, 16]   ὅλος Εὐφράτης ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν  οὐδὲ   τῶν προσαρκτίων Ἴστρος
[2, 8]   ἐν περιζώματι. Τοιαῦτα μὲν ἔθη  τοῦδε   τοῦ τάγματος. (Δύο δὲ τῶν
[2, 20]   τῶν χρημάτων καὶ γοητεύων Ἐλεάζαρος  ἐκπεριῆλθε   τὸν δῆμον ὥστε αὐτῷ πειθαρχεῖν
[2, 16]   πράξασιν· ἂν δὲ μὴ πραχθῇ,  λογίσασθε,   πῶς πρὸς οὕτω φιλανθρώπους ὅπλα
[2, 16]   ταύτης καὶ τῶν ἱερῶν περιβόλων.  φείσασθε   τοῦ ἱεροῦ καὶ τὸν ναὸν
[2, 16]   ὑπακουσάντων τοσοῦτον ἐλαττούμενοι, πρὸς ὅλην  ἀνθίστασθε   τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν; Καὶ Ἀθηναῖοι
[2, 16]   θεοῦ συστῆναι τηλικαύτην ἡγεμονίαν ἀδύνατον.  Σκέψασθε   δ' ὡς ὑμῖν τὸ τῆς
[2, 16]   ὅλον αὐτῶν ἔθνος φυγῇ διασώζεται.  Σκέψασθε   δὲ καὶ τὸ Βρεττανῶν τεῖχος
[2, 16]   Αἰγυπτίους ἄρα καὶ πρὸς Ἄραβας  οἴεσθε   κινεῖν τὸν πόλεμον; οὐ περισκέψεσθε
[2, 16]   τῶν προφάσεων. Εἰ μὲν γὰρ  ἀμύνεσθε   τοὺς ἀδικοῦντας, τί σεμνύνετε τὴν
[2, 16]   πατρίων τι καταλῦσαι. Πῶς δὲ  ἐπικαλέσεσθε   τὸ θεῖον πρὸς τὴν ἄμυναν
[2, 16]   οὐκ οἶδ' ὑπὲρ ὅτου λοιπὸν  ποιήσεσθε   τὸν ἀγῶνα· σπουδὴ γὰρ ὑμῖν
[2, 16]   πρὸς μηδεμίαν πρᾶξιν κινούμενοι ῥᾳδίως  ἁλώσεσθε,   καθάπερ οἱ πρόγονοι Πομπηίῳ ταύτας
[2, 16]   οἴεσθε κινεῖν τὸν πόλεμον; οὐ  περισκέψεσθε   τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν; οὐ μετρήσετε
[2, 16]   τὸν πόλεμον ἐκ τῆς ἀοικήτου  παραλήψεσθε   συμμάχους; οἱ μὲν γὰρ ἐπὶ
[2, 16]   τῶν μικρῶν ἁμαρτημάτων τοὺς ἐξονειδισμοὺς  ποιῆσθε   μεγάλους, καθ' ἑαυτῶν τοὺς ὀνειδιζομένους
[2, 16]   τὰς στοὰς ἀπεκόψατε τῆς Ἀντωνίας.  Ἀποσκευάσαισθε   δ' ἂν τὴν αἰτίαν τῆς
[2, 16]   εἰ δὲ τὸ δουλεύειν ἀφόρητον  ἡγεῖσθε,   περισσὴ πρὸς τοὺς ἡγεμόνας
[2, 16]   ὑμᾶς οὐδὲ Καῖσαρ, πρὸς οὓς  αἱρεῖσθε   τὸν πόλεμον· οὐδὲ γὰρ ἐξ
[2, 21]   Ταριχεῶν ἀποκλεῖσαι κελεύσας, ὡς μὴ  προεξαγγείλειέ   τις τὸ σκέμμα τοῖς ἐπιχειρουμένοις,
[2, 20]   Γάμαλαν ὠχύρωσεν· μόνοις δὲ Σεπφωρίταις  ἐφῆκε   καθ' ἑαυτοὺς τεῖχος ἀναδείμασθαι χρημάτων
[2, 14]   μικρὸν ἐδόκει, πόλεις δ' ὅλας  ἐξεδίδυσκε   καὶ δήμους ἀθρόους ἐλυμαίνετο καὶ
[2, 6]   δυσπειθὲς φύσει πρὸς τοὺς βασιλεῖς.  Συνδιέβαλλε   δὲ καὶ τοὺς Ἀρχελάου συγγενεῖς,
[2, 10]   Πολεμήσει δ' ὑμᾶς πέμψας  με   καὶ οὐκ ἐγώ· Καὶ γὰρ
[2, 4]   ἐκ πλαγίου τὸν αὐχένα πλήξας  ἀπέρραξε.   Κατεφλέγη δὲ καὶ τὰ πλησίον
[2, 1]   ~(Ἀρχελάῳ δὲ νέων  ἦρξε   θορύβων τῆς ἐπὶ Ῥώμην
[2, 17]   ἄρχοντας αὐτῶν ἅμα τοῖς δυνατοῖς  ἔπεμπε   πρὸς Φλῶρον εἰς Καισάρειαν, ἵν'
[2, 14]   κατασκευάσειεν μετριώτερον, ὑπέστρεφεν εἰς Ἀντιόχειαν.  Προέπεμπε   δὲ αὐτὸν μέχρι Καισαρείας Φλῶρος
[2, 16]   ἡσύχιον τοῖς ἀδικοῦσι γίνεται διατροπή.  Φέρε   δ' εἶναι τοὺς Ῥωμαίων ὑπηρέτας
[2, 7]   περιόψομαι τὴν ὕβριν, ἀπολήψομαι δέ  σε   καὶ μὴ θέλουσαν. Τοῦτο διηγησαμένη
[2, 7]   ζῆν τοῦ μηνῦσαι τὸν ἀναπείσαντά  σε   πλανᾶσθαι τηλικαῦτα. κἀκεῖνος αὐτῷ δηλώσειν
[2, 18]   ἐν δευτέρῳ θέμενοι τὴν συγγένειαν  ὁμόσε   τοῖς ὁμοφύλοις ἐχώρουν. Ὑπωπτεύθη δ'
[2, 1]   τινὲς δὲ ἀπολύειν τοὺς δεσμώτας·  Ἐπένευσε   δ' ἑτοίμως ἅπασι θεραπεύων τὸ
[2, 6]   μὲν οὖν Καῖσαρ ἀκούσας ἑκατέρων  διέλυσε   τὸ συνέδριον, μετὰ δ' ἡμέρας
[2, 16]   παρελθοῦσιν εἰς τὴν πόλιν τήν  τε   ἀγορὰν ἠρημωμένην ἐπεδείκνυσαν καὶ πεπορθημένας
[2, 13]   τύχην, τίνα τρόπον τόν  τε   ἀδελφὸν καὶ τὴν γυναῖκα καὶ
[2, 2]   τοὺς τῶν χρημάτων ἀναλογισμοὺς τάς  τε   ἄκρας παραλαμβάνειν. Οὐ μὴν οἱ
[2, 8]   αὐτοῖς πρὸς θεραπείαν παθῶν ῥίζαι  τε   ἀλεξητήριον καὶ λίθων ἰδιότητες ἀνερευνῶνται.
[2, 9]   δή ποτε ἑστιῶν αὐτὸν τά  τε   ἄλλα ποικίλως ἐφιλοφρονεῖτο καὶ τελευταῖον
[2, 5]   δ' εἰς τὴν Πτολεμαίδα τό  τε   ἄλλο συμμαχικὸν πλῆθος αὐτῷ παρῆν
[2, 9]   κατηγορίαν μένων ἐπὶ Ῥώμης τούς  τε   ἄλλους τῶν γνωρίμων ἐθεράπευεν καὶ
[2, 17]   πόλεως. Οἱ δὲ ἐπιπεσόντες τήν  τε   Ἀνανίου τοῦ ἀρχιερέως οἰκίαν καὶ
[2, 8]   τὴν αὐτὴν ἔννοιαν Ἕλληνες τοῖς  τε   ἀνδρείοις αὐτῶν, οὓς ἥρωας καὶ
[2, 16]   κέντρον ἔχουσα τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλήθους  τε   ἀνδρῶν ἕνεκα καὶ πλούτου πρὸς
[2, 12]   τῆς Ἀκραβατηνῆς τοπαρχίας προσπεσόντες αὐτούς  τε   ἀνῄρουν μηδεμιᾶς ἡλικίας φειδὼ ποιούμενοι
[2, 10]   οἶκτος εἰσῄει τὸν Πετρώνιον τῆς  τε   ἀνυπερβλήτου θρησκείας τῶν ἀνδρῶν καὶ
[2, 5]   στρατῷ καὶ τοὺς Σεβαστηνούς, οἵ  τε   ἀπὸ τοῦ Ῥωμαικοῦ τάγματος τὸν
[2, 19]   καὶ τοὺς νεκροὺς ἐσύλων τήν  τε   ἀπολειφθεῖσαν λείαν συνῆγον καὶ μετὰ
[2, 14]   καὶ φόνος τῶν καταλαμβανομένων, τρόπος  τε   ἁρπαγῆς οὐδεὶς παρελείπετο, καὶ πολλοὺς
[2, 12]   ἔθνους ἐχώρουν ἐπὶ μάχην λίθους  τε   ἁρπάσαντες ἐπὶ τοὺς στρατιώτας ἔβαλλον.
[2, 16]   Κεστίῳ Ἰουδαίων ἀπόστασιν καταψευδόμενος τήν  τε   ἀρχὴν τῆς μάχης περιθεὶς αὐτοῖς
[2, 16]   ἐδήλωσεν. (Ἔνθα καὶ Ἰουδαίων οἵ  τε   ἀρχιερεῖς ἅμα τοῖς δυνατοῖς καὶ
[2, 14]   θέμενος καθέζεται, καὶ προσελθόντες οἵ  τε   ἀρχιερεῖς καὶ δυνατοὶ τό τε
[2, 15]   ὁρμὴν ἀνετράπη, καὶ μεταπεμψάμενος τούς  τε   ἀρχιερεῖς καὶ τὴν βουλὴν αὐτὸς
[2, 15]   πάλιν αὐτὴν ἀνάψαι πραγματευόμενος τούς  τε   ἀρχιερεῖς σὺν τοῖς γνωρίμοις μεταπέμπεται
[2, 17]   (Κατὰ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν  τε   ἀρχιερεὺς Ἀνανίας περὶ τὸν τῆς
[2, 17]   Καίσαρος ἀπέρριψαν. Καὶ πολλὰ τῶν  τε   ἀρχιερέων καὶ τῶν γνωρίμων παρακαλούντων
[2, 13]   Φήλικα κατέστησεν ἐπίτροπον. Οὗτος τόν  τε   ἀρχιλῃστὴν Ἐλεάζαρον ἔτεσιν εἴκοσι τὴν
[2, 17]   εἰς δὲ τὰς κώμας οἵ  τε   ἄρχοντες καὶ βουλευταὶ μερισθέντες τοὺς
[2, 9]   τῇ τοῦ Σεβαστοῦ γυναικὶ τήν  τε   αὐτῆς τοπαρχίαν καὶ Ἰάμνειαν καὶ
[2, 7]   φρενοβλαβείας οἱ Μήλιοι, ὥστε φορείῳ  τε   αὐτὸν κομίζειν καὶ θεραπείαν βασιλικὴν
[2, 10]   τὴν χώραν ἀπολέσαι, δέοι φυλάττειν  τε   αὐτοὺς τὸν νόμον καὶ παριέναι
[2, 20]   εἰς Ἀχαίαν πρὸς Νέρωνα τήν  τε   αὐτῶν δηλώσοντας ἀνάγκην καὶ τὰς
[2, 17]   ὅθεν οἱ στρατιῶται διέφυγον ὅσους  τε   αὐτῶν κατελάμβανον μὴ φθάσαντας ἐκδραμεῖν
[2, 15]   ἧς ἀποδώσειν μέλλοιεν θυσίας οἴνου  τε   ἀφέξεσθαι καὶ ξυρήσεσθαι τὰς κόμας.
[2, 17]   Ἀγρίππας δὲ κηδόμενος ἐπίσης τῶν  τε   ἀφισταμένων καὶ πρὸς οὓς
[2, 17]   σοβαρὸς γὰρ ἀναβεβήκει προσκυνήσων ἐσθῆτί  τε   βασιλικῇ κεκοσμημένος καὶ τοὺς ζηλωτὰς
[2, 19]   Κέστιος δὲ παρελθὼν ὑποπίμπρησιν τήν  τε   Βεθεζὰν προσαγορευομένην καὶ τὴν Καινόπολιν
[2, 17]   καὶ μετὰ τοῦ βασιλέως τῆς  τε   Βερνίκης ἀναβάντες εἰς τὸ ἱερὸν
[2, 19]   μεστὰ Ἰουδαίων ἔγνω καθ' ἑαυτοῦ  τε   βραδύνας κἂν ἔτι μείνῃ πλείοσιν
[2, 8]   ἀρετῆς καὶ κακίας ἀποτροπήν. Τούς  τε   γὰρ ἀγαθοὺς γίνεσθαι κατὰ τὸν
[2, 20]   καὶ πλείους καθίστατο ταξιάρχους. Στρατιωτῶν  τε   γὰρ ἀπεδείκνυεν διαφοράς, καὶ τούτους
[2, 9]   μεγίστην ταραχὴν ἤγειρεν Ἰουδαίοις· οἵ  τε   γὰρ ἐγγὺς πρὸς τὴν ὄψιν
[2, 8]   αὐτεξούσια, ἐπικουρία καὶ ἔλεος· βοηθεῖν  τε   γὰρ τοῖς ἀξίοις, ὁπόταν δέωνται,
[2, 3]   ἀφορμὴν αὐτοῖς παρέσχεν νεωτεροποιίας· τούς  τε   γὰρ φρουροὺς παραδιδόναι τὰς ἄκρας
[2, 14]   διακωλύειν τεταγμένος ἱππάρχης τήν  τε   γάστραν αἴρει καὶ καταπαύειν ἐπειρᾶτο
[2, 18]   συχνοὺς τῶν ἱππέων, οἳ τήν  τε   γῆν ἔτεμον καὶ πολὺ πλῆθος
[2, 14]   τε ἀρχιερεῖς καὶ δυνατοὶ τό  τε   γνωριμώτατον τῆς πόλεως παρέστησαν τῷ
[2, 18]   τὴν μητέρα κἀπὶ τούτοις τήν  τε   γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα, μόνον
[2, 18]   περίοπτος ἐπιστὰς τοῖς σώμασιν τήν  τε   δεξιὰν ἀνατείνας, ὡς μηδένα λαθεῖν,
[2, 8]   αὐχμεῖν ἐν καλῷ τίθενται λευχειμονεῖν  τε   διαπαντός. Χειροτονητοὶ δ' οἱ τῶν
[2, 6]   κατηγόρει δὲ τοῦ ἔθνους τό  τε   δύσαρκτον καὶ τὸ δυσπειθὲς φύσει
[2, 16]   μεταβέβηκεν τύχη προσκυνοῦσιν. Ἄλλα  τε   ἔθνη μυρία πλείονος γέμοντα πρὸς
[2, 10]   τὰς ἱκεσίας τοῦ ἔθνους, ὅτι  τε,   εἰ μὴ βούλεται πρὸς τοῖς
[2, 11]   κινδύνευμα τῆς πράξεως ἐδήλωσεν, ὅτι  τε   εἰ μὴ κατάσχοι τὴν ὁρμὴν
[2, 17]   φρουροὺς δυσὶν ἡμέραις πολιορκήσαντες αὐτούς  τε   εἷλον καὶ κατέσφαξαν καὶ τὸ
[2, 20]   δὲ τῷ πονοῦντι συμπαθεῖν. ὅσα  τε   εἰς παράστασιν ψυχῆς καρτερίαν
[2, 17]   καὶ τὰς ὑπὲρ ἑαυτῶν γένηταί  τε   ἔκσπονδος τῆς ἡγεμονίας πόλις,
[2, 19]   ὑπ' ἐκπλήξεως καὶ δέους τάς  τε   ἑλεπόλεις καὶ τοὺς ὀξυβελεῖς καὶ
[2, 10]   Ἔνθεν εὐθέως ἐπέστελλεν Καίσαρι τήν  τε   ἐμβολὴν τὴν εἰς Ἰουδαίαν ἑαυτοῦ
[2, 4]   μεθ' ὧν συνήθροισεν λῃστῶν τά  τε   ἐν Ἱεριχοῖ βασίλεια καταπίμπρησιν καὶ
[2, 18]   λοιπῶν ἀνὰ δισχιλίους ἐπιλέκτους, πεζῶν  τε   ἓξ σπείρας καὶ τέσσαρας ἴλας
[2, 20]   καὶ λῃστείας καὶ ἁρπαγῆς τοῦ  τε   ἐξαπατᾶν τὸ ὁμόφυλον τοῦ τε
[2, 19]   τούτων οἱ κατόπιν ἄλλους οἵ  τε   ἑξῆς ὁμοίως τὴν καλουμένην παρ'
[2, 21]   τὴν πέριξ χώραν πυθόμενοι τήν  τε   ἐπιβουλὴν καὶ τὸν συσκευάσαντα συνηθροίζοντο
[2, 19]   ἐπιούσῃ ἀναλαβὼν Κέστιος τῶν  τε   ἐπιλέκτων συχνοὺς καὶ τοὺς τοξότας
[2, 8]   ἀλλήλους τὸ ἦθος ἀγριώτερον αἵ  τε   ἐπιμιξίαι πρὸς τοὺς ὁμοίους ἀπηνεῖς
[2, 17]   τοὺς ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνας τόν  τε   ἐπισημότατον τῆς τυραννίδος ὑπηρέτην Ἀψάλωμον.
[2, 14]   τριάκοντα καὶ ἑξακοσίους συνήχθη. βαρυτέραν  τε   ἐποίει τὴν συμφορὰν τὸ καινὸν
[2, 21]   ἦγεν ἀποσκευήν, ἐν πολυτελεῖς  τε   ἐσθῆτες οὐκ ὀλίγαι καὶ πλῆθος
[2, 10]   δοκεῖν βούλεσθαι καὶ καλεῖσθαι τῶν  τε   εὐγενεστάτων ἀνδρῶν ἀκροτομῆσαι τὴν πατρίδα,
[2, 20]   καθ' ἑαυτοὺς τεῖχος ἀναδείμασθαι χρημάτων  τε   εὐπόρους ὁρῶν ὄντας καὶ προθύμους
[2, 17]   ὑπορύττειν τὸ τεῖχος οὐχ οἷόν  τε   ἦν ἄνωθεν βαλλομένους· ὑπόνομον δὴ
[2, 13]   ἐλαιῶν καλούμενον ὄρος ἐκεῖθεν οἷός  τε   ἦν εἰς Ἱεροσόλυμα παρελθεῖν βιάζεσθαι
[2, 22]   καὶ τὰ σώματα κατῃκίζετο δῆλός  τε   ἦν ἤδη πόρρωθεν ἀρχόμενος τυραννεῖν.
[2, 18]   τοὺς σφετέρους οἴκους μετέφερον, ἔνδοξός  τε   ἦν πλεῖστα κερδάνας ὡς
[2, 12]   Ἀλεξάνδρου Κουμανός, ἐφ' οὗ θόρυβοί  τε   ἤρξαντο καὶ φθορὰ πάλιν Ἰουδαίων
[2, 9]   διαμείναντες ἐν ταῖς τετραρχίαις  τε   Ἡρώδης καὶ Φίλιππος,
[2, 21]   καὶ πλῆθος ἐκπωμάτων ἀργυρῶν χρυσοῖ  τε   ἦσαν ἑξακόσιοι. Μὴ δυνάμενοι δὲ
[2, 13]   τοὺς ἰδίους στασιαστὰς κατέχειν οἷοί  τε   ἦσαν καὶ τοῖς Ἕλλησιν αἶσχος
[2, 12]   κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν ἁρπαγαί  τε   ἦσαν καὶ τῶν θρασυτέρων ἐπαναστάσεις.
[2, 19]   κατειληφότες ἐπετήρουν τὰς παρόδους δῆλοί  τε   ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντες ἀρξαμένων τῶν
[2, 1]   πάντα πρὸς ὀργὴν ἀπεκρίναντο δῆλοί  τε   ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντες εἰ πλήθους
[2, 10]   καὶ τοὺς Γαίου θυμοὺς τήν  τε   ἰδίαν πρὸς τούτοις ἀνάγκην. Πρὸς
[2, 15]   βιαζόμενοι παρελθεῖν καὶ κρατῆσαι τοῦ  τε   ἱεροῦ καὶ τῆς Ἀντωνίας· ὧν
[2, 15]   εἰσῄει πάθος, καὶ πολλάκις τούς  τε   ἱππάρχους ἑαυτῆς καὶ σωματοφύλακας πέμπουσα
[2, 19]   τῷ χαλασθέντι τῆς φάλαγγος οἵ  τε   ἱππεῖς ἐκπεριελθόντες ἐπήμυναν καὶ τοῦ
[2, 17]   τοὺς βασιλικοὺς ἀνέφυγον πύργους, τόν  τε   Ἱππικὸν καλούμενον καὶ Φασάηλον καὶ
[2, 20]   καὶ Ἰαφὰ καὶ Σιγὼφ τό  τε   Ἰταβύριον καλούμενον ὄρος καὶ Ταριχέας
[2, 8]   τῶν ἑτεροδόξων ἐπιτέτραπται παρελθεῖν· αὐτοί  τε   καθαροὶ καθάπερ εἰς ἅγιόν τι
[2, 6]   ἐν ταῖς διαθήκαις κατέλιπεν Ἰαμνείας  τε   καὶ Ἀζώτου καὶ Φασαηλίδος ἀποδείκνυται
[2, 20]   σημείων παραδόσεις καὶ σάλπιγγος προκλήσεις  τε   καὶ ἀνακλήσεις προσβολάς τε κεράτων
[2, 17]   ἐν οἷς ἦσαν ἐπίσημοι Σαῦλός  τε   καὶ Ἀντίπας καὶ Κοστόβαρος προσήκοντες
[2, 7]   πεμφθέντες ἐπὶ τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ  τε   καὶ Ἀριστοβούλου δι' οἶκτον ἐκκλέψειαν
[2, 17]   τῷ δήμῳ δισχιλίους ἱππεῖς, Αὐρανίτας  τε   καὶ Βαταναίους καὶ Τραχωνίτας, ὑπὸ
[2, 16]   Ἱεροσολύμων ἄρχοντες ἐσίγησαν, ἀλλ' αὐτοί  τε   καὶ Βερνίκη τῷ Κεστίῳ περὶ
[2, 21]   τοὺς διαφόρους ἀπέστησαν ἐλθόντας, Σέπφωρίς  τε   καὶ Γάβαρα καὶ Γίσχαλα καὶ
[2, 18]   δ' αὐτῶν δεσμώτας ἐφρούρουν, Ἱππηνοί  τε   καὶ Γαδαρεῖς ὁμοίως τοὺς μὲν
[2, 2]   Σαλώμη καὶ τοῦ βασιλέως ἀδελφιδοῖ  τε   καὶ γαμβροί, τῷ μὲν δοκεῖν
[2, 3]   πολεμικώτατον μέρος, Σεβαστηνοὶ τρισχίλιοι Ῥοῦφός  τε   καὶ Γρᾶτος ἐπὶ τούτοις,
[2, 12]   πατρίδα καὶ τὸν ναὸν τέκνα  τε   καὶ γυναῖκας ἰδίας, πάντα
[2, 7]   τό τε ὅλον σῶμα σκληρότερόν  τε   καὶ δουλοφανὲς καταμαθὼν ἐνόησεν πᾶν
[2, 18]   τὰς προσεχούσας ἐπόρθουν πόλεις, Φιλαδέλφειάν  τε   καὶ Ἐσεβωνῖτιν καὶ Γέρασα καὶ
[2, 8]   τὴν πρώτην ἀπάγοντες αἵρεσιν εἱμαρμένῃ  τε   καὶ θεῷ προσάπτουσι πάντα, Καὶ
[2, 6]   Τῆς Ἀρχελάου δ' ἐθναρχίας Ἰδουμαία  τε   καὶ Ἰουδαία πᾶσα καὶ Σαμαρεῖτις
[2, 18]   τὴν Τυρίων καὶ Πτολεμαίδα Γάβαν  τε   καὶ Καισάρειαν. Ἀντέσχον δὲ οὔτε
[2, 19]   τῆς Ἀδιαβηνῆς βασιλέως συγγενεῖς, Μονόβαζός  τε   καὶ Κενεδαῖος, μεθ' οὓς
[2, 16]   καὶ τὸ Παμφύλιον ἔθνος Λύκιοί  τε   καὶ Κίλικες ὑπὲρ ἐλευθερίας ἔχοντες
[2, 8]   στρεβλούμενοί τε καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί  τε   καὶ κλώμενοι καὶ διὰ πάντων
[2, 16]   ῥάβδους; τί χρὴ λέγειν Ἡνιόχους  τε   καὶ Κόλχους καὶ τὸ τῶν
[2, 15]   κατέστειλαν. Ἔπειτα ἐξηγούμενοι μεθ' ἡσυχίας  τε   καὶ κόσμου τοῖς στρατιώταις ὑπήντων
[2, 20]   τῶν συνήθων ἀδικημάτων ἀπόσχοιντο, κλοπῆς  τε   καὶ λῃστείας καὶ ἁρπαγῆς τοῦ
[2, 8]   Ῥωμαίους πόλεμος, ἐν στρεβλούμενοί  τε   καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί τε καὶ
[2, 16]   καὶ τοῖς ἀκούουσιν Σύρτεις Νασαμῶνές  τε   καὶ Μαῦροι καὶ τὸ Νομάδων
[2, 6]   Βατανέα δὲ καὶ Τράχων Αὐρανῖτίς  τε   καὶ μέρη τινὰ τοῦ Ζήνωνος
[2, 17]   Σαδούκι καὶ Ἰούδαν Ἰωνάθου δεξιάν  τε   καὶ ὅρκους δώσοντας. Ὧν γενομένων
[2, 14]   χωρίον ἐκεῖνος ἐργαστήρια κατασκευαζόμενος στενήν  τε   καὶ παντάπασιν βιαίαν πάροδον ἀπέλειπεν
[2, 8]   ἀριστοποιησάμενος δ' ἐπεύχεται πάλιν· ἀρχόμενοί  τε   καὶ παυόμενοι γεραίρουσι θεὸν ὡς
[2, 5]   οὐκ ὀλίγην ἄγων δύναμιν ἱππικήν  τε   καὶ πεζικήν, μέρος τῆς στρατιᾶς
[2, 14]   δὲ μετὰ στρατιᾶς ἱππικῆς  τε   καὶ πεζικῆς ἐπὶ Ἱεροσολύμων ὥρμησεν,
[2, 13]   οὖν Νέρων δι' ὑπερβολὴν εὐδαιμονίας  τε   καὶ πλούτου παραφρονήσας ἐξύβρισεν εἰς
[2, 16]   μῆκος ἡμερῶν χώραν διειληφότες, τραχυτέραν  τε   καὶ πολλῷ τῆς ὑμετέρας ὀχυρωτέραν
[2, 3]   τὰς στοάς, ἔργα θαυμάσια μεγέθους  τε   καὶ πολυτελείας ἕνεκεν· οἱ δ'
[2, 20]   Κατὰ δὲ τὴν Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν  τε   καὶ Σωγαναίαν καὶ Γάμαλαν ὠχύρωσεν·
[2, 21]   κατὰ τὴν πόλιν ὑπάρχοις ξενίαν  τε   καὶ τὰ ἐπιτήδεια Ἰωάννῃ παρασχεῖν.
[2, 16]   τὸ τῶν Ταύρων φῦλον, Βοσπορανούς  τε   καὶ τὰ περίοικα τοῦ Πόντου
[2, 18]   προαίσθοιντο τὴν ἔφοδον, περιμένειν αὐτόν  τε   καὶ τὴν ἄλλην δύναμιν. Τῶν
[2, 8]   ἀναιροῦσιν. Καὶ Φαρισαῖοι μὲν φιλάλληλοί  τε   καὶ τὴν εἰς τὸ κοινὸν
[2, 3]   καὶ ἐκ τῆς Ἰδουμαίας Ἱεριχοῦντός  τε   καὶ τῆς ὑπὲρ Ἰορδάνην Περαίας,
[2, 8]   μυθολογοῦσιν, Σισύφους καὶ Ταντάλους Ἰξίονάς  τε   καὶ Τιτυούς, πρῶτον μὲν ἀιδίους
[2, 15]   τὸ μηδὲν παθεῖν πλέον. Ἄλλως  τε   καὶ τὸ πείθεσθαι στασιάζουσιν ὀλίγοις,
[2, 8]   τὴν αὐτὴν ὑποτίθενται δίαιταν ἀξινάριόν  τε   καὶ τὸ προειρημένον περίζωμα καὶ
[2, 17]   Ἡττῶντο δ' οἱ βασιλικοὶ πλήθει  τε   καὶ τόλμῃ, καὶ βιασαμένοις εἶκον
[2, 4]   κτείνειν αὐτοῖς προηγούμενον ἦν Ῥωμαίους  τε   καὶ τοὺς βασιλικούς, διέφευγεν δὲ
[2, 15]   ἔθος ἦν αὐτοῖς, ἀναλαβόντες κιθαρισταί  τε   καὶ ὑμνῳδοὶ μετὰ τῶν ὀργάνων
[2, 11]   ἀδελφιδῆς Βερνίκης δύο παῖδας Βερνικιανόν  τε   καὶ Ὑρκανόν, ἐκ δὲ τῆς
[2, 19]   τοὺς μάλιστα γνωρίμους ἐκείνοις Βόρκιόν  τε   καὶ Φοῖβον, δεξιάς τε παρὰ
[2, 8]   καὶ μετὰ τὴν τελευτήν, τῶν  τε   κακῶν ἐμποδίζεσθαι τὰς ὁρμὰς δέει
[2, 8]   δ' ἐπ' ἀνθρώπων ἐκλογῇ τό  τε   καλὸν καὶ τὸ κακὸν προκεῖσθαι
[2, 21]   πάντα τοῖς δημόταις ἔδωκεν τοῖς  τε   κατὰ Σέπφωριν ὁμοίως· καὶ γὰρ
[2, 20]   καὶ ἀρχιερεὺς Ἄνανος τῶν  τε   κατὰ τὴν πόλιν ἁπάντων αὐτοκράτορες
[2, 20]   προκλήσεις τε καὶ ἀνακλήσεις προσβολάς  τε   κεράτων καὶ περιαγωγάς, καὶ πῶς
[2, 20]   τε ἐξαπατᾶν τὸ ὁμόφυλον τοῦ  τε   κέρδος οἰκεῖον ἡγεῖσθαι τὴν βλάβην
[2, 2]   καὶ μετὰ τούτους Ἀρχέλαος τά  τε   κεφάλαια τῶν ἑαυτοῦ δικαίων γράψας
[2, 18]   πλῆθος διέφθειραν τῶν ἐπιχωρίων τάς  τε   κτήσεις διήρπασαν καὶ τὰς κώμας
[2, 10]   εἰ μὴ δέχοιντο Ἰουδαῖοι, τούς  τε   κωλύοντας ἀνελεῖν καὶ πᾶν τὸ
[2, 18]   ἔθνος ἐξαγριοῦται, καὶ διαμερισθέντες τάς  τε   κώμας τῶν Σύρων καὶ τὰς
[2, 18]   φοβεροὺς διὰ φυλακῆς εἶχον, αἵ  τε   λοιπαὶ πόλεις τῆς Συρίας, ὅπως
[2, 17]   Ἐλεάζαρον ἐπ' αὐτὸν ὥρμησαν,  τε   λοιπὸς δῆμος ἐπὶ τὰς ὀργὰς
[2, 16]   γῆς καὶ θαλάσσης διάστημα φῦλά  τε   Λουσιτανῶν καὶ Καντάβρων ἀρειμάνια οὐδὲ
[2, 12]   καὶ Γαυλανῖτις, προσέθηκεν δὲ τήν  τε   Λυσανίου βασιλείαν καὶ τὴν Οὐάρου
[2, 2]   παρ' ἀμφοῖν κατ' ἰδίαν τό  τε   μέγεθος τῆς βασιλείας καὶ τὸ
[2, 16]   τῶν προσαρκτίων Ἴστρος  τε   μεσημβρινὴ μέχρι τῶν ἀοικήτων ἐρευνηθεῖσα
[2, 16]   ἐμοῦ κινδυνεύσετε. (Τοσαῦτα εἰπὼν ἐπεδάκρυσέν  τε   μετὰ τῆς ἀδελφῆς καὶ πολὺ
[2, 18]   ἅμα νηπίοις γέροντας ἐρριμμένους γύναιά  τε   μηδὲ τῆς ἐπ' αἰδοῖ σκέπης
[2, 19]   ὡς οὐ κατελάμβανον, ὑποστρέφοντες τάς  τε   μηχανὰς ᾖρον καὶ τοὺς νεκροὺς
[2, 5]   (Ἐνθένδε εἰς Ἱεροσόλυμα προελθὼν ὀφθείς  τε   μόνον μετὰ τῆς δυνάμεως τὰ
[2, 16]   ἐπικουρεῖν τὸν Ἀγρίππαν ἱκέτευεν, τοῦ  τε   Νεαπολιτανοῦ κατεβόων ὅσα πάθοιεν ὑπὸ
[2, 17]   ἁρπάσαντες ἀνέπεμψαν πρὸς αὐτοὺς Γωρίονά  τε   Νικομήδους υἱὸν καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι
[2, 19]   τὸν Κέστιον. δὲ τῆς  τε   νυκτὸς οὐκ ὀλίγον προειλήφει καὶ
[2, 17]   οἷς Ἀνανίας ἀρχιερεὺς Ἐζεκίας  τε   ἀδελφὸς αὐτοῦ καὶ οἱ
[2, 22]   ἐν δὲ τοῖς Ἱεροσολύμοις Ἄνανός  τε   ἀρχιερεὺς καὶ τῶν δυνατῶν
[2, 18]   καὶ αὐτὸς Ἀγρίππας Κεστίῳ τῆς  τε   ὁδοῦ καὶ τῶν συμφερόντων ἐξηγούμενος.
[2, 7]   τὰς διαφορὰς τοῦ προσώπου τό  τε   ὅλον σῶμα σκληρότερόν τε καὶ
[2, 21]   στρατηγήμασιν τοὺς τέσσαρας ἡγεμόνας τῶν  τε   ὁπλιτῶν τοὺς δυνατωτάτους ἀνέπεμψεν εἰς
[2, 19]   περικόπτειν προσέταξεν. Διαφθαρέντων δὲ τῶν  τε   ὀρέων καὶ τῶν ὄνων ἔτι
[2, 16]   καὶ τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ὅρμος  τε   οὖσα τῆς Ἰνδικῆς, πεντήκοντα πρὸς
[2, 21]   τῶν μὴ καταλιπόντων Ἰωάννην τάς  τε   οὐσίας διαρπάσειν καὶ τὰς οἰκίας
[2, 18]   οὓς οὐδὲν ἑώρων νεωτερίζοντας. Γερασηνοί  τε   οὔτε εἰς τοὺς ἐμμείναντας ἐπλημμέλησαν
[2, 7]   Καταχθεὶς δὲ εἰς Δικαιάρχειαν δῶρά  τε   παμπληθῆ παρὰ τῶν ἐκεῖ Ἰουδαίων
[2, 19]   Βόρκιόν τε καὶ Φοῖβον, δεξιάς  τε   παρὰ Κεστίου καὶ συγγνώμην παρὰ
[2, 8]   ἕκαστον καὶ τὴν εἱμαρμένην· ψυχήν  τε   πᾶσαν μὲν ἄφθαρτον, μεταβαίνειν δὲ
[2, 16]   τὰ ἔθνη ῥᾴδιον, ὁριζομένην Ἀτλαντικῷ  τε   πελάγει καὶ στήλαις Ἡρακλείοις καὶ
[2, 16]   τῷ βασιλεῖ κατὰ Ἰάμνειαν τόν  τε   πέμψαντα καὶ τὰς αἰτίας ἐδήλωσεν.
[2, 6]   δὲ ὑπὸ τούτῳ μὲν  τε   Περαία καὶ Γαλιλαία, πρόσοδος διακόσια
[2, 5]   καὶ τῶν ἡγεμόνων γράμματα δεῖσαί  τε   περὶ τοῦ τάγματος ὅλου παρέστη
[2, 1]   διαπρύσιοι καὶ θρῆνος ἐγκέλευστος κοπετοί  τε   περιηχοῦντες ὅλην τὴν πόλιν ὡς
[2, 14]   ἐπεξῄει· τῶν γοῦν λῃστῶν συνέλαβέν  τε   πλείστους καὶ διέφθειρεν οὐκ ὀλίγους.
[2, 10]   τὴν Γαλιλαίαν καὶ συγκαλέσας τό  τε   πλῆθος καὶ τοὺς γνωρίμους πάντας
[2, 17]   ἀποκόψαι τῶν χρεῶν, ὅπως αὐτοί  τε   πλῆθος προσλάβωσιν τῶν ὠφεληθέντων καὶ
[2, 19]   παρὰ τὴν αἰτίαν ταύτην  τε   πόλεμος ἐπὶ τοσοῦτον μῆκος προύβη
[2, 15]   καὶ τότε τελοῦσα Βερνίκη γυμνόπους  τε   πρὸ τοῦ βήματος ἱκέτευε τὸν
[2, 14]   ἐτόλμησεν, ἄνδρας ἱππικοῦ τάγματος μαστιγῶσαί  τε   πρὸ τοῦ βήματος καὶ σταυρῷ
[2, 12]   εἰ μὴ τύχοι παραμυθίας, ἠξίου  τε   προάγειν τὸν στρατιώτην καὶ διὰ
[2, 20]   τῆς δὲ ἄνω Γαλιλαίας τήν  τε   προσαγορευομένην Ἀκχαβάρων πέτραν καὶ Σὲπφ
[2, 6]   τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν βασιλέα  τε   προσειπεῖν ἑτοίμως καὶ συμπενθῆσαι τὸν
[2, 5]   ἐρυμνήν, ἣν ὁμοίως διήρπασαν τάς  τε   προσόρους πάσας ὅσαις ἐπετύγχανον. Πυρὸς
[2, 13]   παρελθεῖν βιάζεσθαι καὶ κρατήσας τῆς  τε   Ῥωμαικῆς φρουρᾶς καὶ τοῦ δήμου
[2, 18]   καὶ χρηματίζειν ἐπέτρεψαν Μακεδόνας, ἐπεί  τε   Ῥωμαῖοι κατεκτήσαντο τὴν Αἴγυπτον, οὔτε
[2, 17]   οὓς πόλεμος ἠγείρετο, βουλόμενός  τε   Ῥωμαίοις μὲν Ἰουδαίους σώζεσθαι, Ἰουδαίοις
[2, 8]   τοὺς ἐπιχωρίους κακίζων, εἰ φόρον  τε   Ῥωμαίοις τελεῖν ὑπομενοῦσιν καὶ μετὰ
[2, 10]   γνωρίμους πάντας εἰς Τιβεριάδα τήν  τε   Ῥωμαίων διεξῄει δύναμιν καὶ τὰς
[2, 10]   τὸ πλέον μέντοι διηπείλει τήν  τε   Ῥωμαίων ἐπανατεινόμενος ἰσχὺν καὶ τοὺς
[2, 12]   τὸν Πάλλαντος ἀδελφὸν ἐκπέμπει τῆς  τε   Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας καὶ Περαίας,
[2, 8]   εἰς ἓν συναθροίζονται χωρίον, ζωσάμενοί  τε   σκεπάσμασιν λινοῖς οὕτως ἀπολούονται τὸ
[2, 1]   καὶ χρυσοῦ θρόνου δεξιωσάμενος τῆς  τε   σπουδῆς, ἣν ἐνεδείξαντο περὶ τὴν
[2, 22]   κάμψαι πρὸς τὸ συμφέρον τούς  τε   στασιαστὰς καὶ τὴν τῶν κληθέντων
[2, 17]   Συνιδόντες οὖν οἱ δυνατοὶ τήν  τε   στάσιν ἤδη δυσκαθαίρετον ὑπ' αὐτῶν
[2, 19]   συνέβη καταλελύσθαι· ἀλλὰ γὰρ  τε   στρατοπεδάρχης Τυράννιος Πρῖσκος καὶ τῶν
[2, 11]   πρὸς ἐπιδημοῦντα τὸν Ἀγρίππαν τήν  τε   σύγκλητον καλοῦσαν εἰς συμβουλίαν πέμψαι
[2, 6]   ὑπὸ Οὐάρου δυοῖν ἕνεκα, Ἀρχελάῳ  τε   συναγωνίσασθαι, κἂν διανέμῃ τὸν Ἡρώδου
[2, 16]   αἰτίαν τῆς ἀποστάσεως, εἰ ταύτας  τε   συνάψετε πάλιν καὶ τελέσετε τὴν
[2, 16]   πράγματα συγχυθῇ, κέρδος, ὅπως αὐτοί  τε   σωφρονισθέντες μεταβάλωνται καὶ μὴ τῆς
[2, 21]   ὅσοις ἐδόκει φορτικὸς ἐβλασφήμουν, προφέρειν  τε   τὰ κοινὰ χρήματα θᾶττον ἐκέλευον
[2, 13]   τὴν χώραν κατὰ λόχους διήρπαζόν  τε   τὰς τῶν δυνατῶν οἰκίας καὶ
[2, 22]   μὴ τὰ Ῥωμαίων ἐφρόνουν τό  τε   τεῖχος ἐπεσκεύαζον καὶ πολλὰ τῶν
[2, 8]   ἑκάστου τούτων ἑκατέρῳ προσιέναι. Ψυχῆς  τε   τὴν διαμονὴν καὶ τὰς καθ'
[2, 12]   ἐπὶ Ἱεροσόλυμα Ῥωμαίους παροξύνειν, ἐλεῆσαί  τε   τὴν πατρίδα καὶ τὸν ναὸν
[2, 11]   τὰς ὁρμὰς τοῦ στρατιωτικοῦ προσδέχεταί  τε   τὴν σύγκλητον εἰς τὸ στρατόπεδον
[2, 8]   λῃστείας καὶ συντηρήσειν ὁμοίως τά  τε   τῆς αἱρέσεως αὐτῶν βιβλία καὶ
[2, 3]   Συνέδραμεν γοῦν πλῆθος ἄπειρον ἔκ  τε   τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐκ τῆς
[2, 6]   δεῖσθαι δὲ Ῥωμαίων ἐλεῆσαι τά  τε   τῆς Ἰουδαίας λείψανα καὶ μὴ
[2, 2]   θρόνου καὶ χρηματίσας βασιλεὺς τάξεις  τε   τῆς στρατιᾶς ἀμείψας καὶ προκοπὰς
[2, 12]   κώμῃ τὸν ἱερὸν νόμον διέρρηξέν  τε   τὸ βιβλίον καὶ εἰς πῦρ
[2, 3]   ἐπολιόρκουν. (Ὁ δὲ Σαβῖνος πρός  τε   τὸ πλῆθος αὐτῶν ὑποδείσας καὶ
[2, 10]   ὑπὲρ αὑτῶν. δὲ πρός  τε   τὸ πλῆθος καὶ τὰς δεήσεις
[2, 22]   μελλούσας προορώμενοι συμφορὰς ἀπωλοφύροντο. Θειασμοί  τε   τοῖς εἰρήνην ἀγαπῶσιν δύσφημοι, τοῖς
[2, 16]   δὲ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων ἐπί  τε   τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἀρχιερεῖς
[2, 17]   ὕστερον ἐτυράννησεν τῆς Μασάδας. Αὐτόν  τε   τὸν Μανάημον εἰς τὸν καλούμενον
[2, 17]   ἦν. Οἱ δὲ ἔνδοθεν πρός  τε   τὸν Μανάημον καὶ τοὺς ἐξάρχοντας
[2, 21]   τῶν ἐπιφανῶν ἄνδρας ἔστειλαν, τόν  τε   τοῦ Νομικοῦ Ἰώεσδρον καὶ Ἀνανίαν
[2, 10]   διελύθησαν. (Ταῖς δ' ἑξῆς ἀθρόους  τε   τοὺς δυνατοὺς κατ' ἰδίαν καὶ
[2, 12]   ἀρχιερεῖς Ἰωνάθην καὶ Ἀνανίαν τόν  τε   τούτου παῖδα Ἄνανον καί τινας
[2, 4]   τῶν βασιλικῶν πεζῶν ἡγεμὼν τούς  τε   Τραχωνίτας τοξότας καὶ τὸ μαχιμώτατον
[2, 20]   οὐκ ἐπέστησαν ταῖς χρείαις αὐτόν  τε   τυραννικὸν ὁρῶντες καὶ τοὺς ὑπ'
[2, 3]   τρία μέρη τριχῆ στρατοπεδεύονται, πρός  τε   τῷ βορείῳ τοῦ ἱεροῦ κλίματι
[2, 2]   κατῄει πρὸς θάλασσαν καταλιπὼν ἐπίτροπόν  τε   τῶν βασιλείων καὶ κηδεμόνα τῶν
[2, 9]   (Ἀποδειχθεὶς δὲ Γάιος Καῖσαρ ἀνίησίν  τε   τῶν δεσμῶν τὸν Ἀγρίππαν καὶ
[2, 3]   Σαβῖνος ἤθροισεν. (Ἰουδαίους δὲ  τε   τῶν ἔργων καὶ ἀνδρῶν φθορὰ
[2, 17]   διαφύγοι. Τὸν δὲ Μανάημον  τε   τῶν ὀχυρῶν καταστροφὴ χωρίων καὶ
[2, 15]   δὲ τὸ πλῆθος ταχέως αἰδοῖ  τε   τῶν παρακαλούντων καὶ κατ' ἐλπίδα
[2, 20]   νέων ἀνδρῶν, οὓς πάντας ἔκ  τε   τῶν συλλεγομένων παλαιῶν ὅπλων ἐγκατασκευαζόμενος
[2, 20]   πολέμου πλείονας. ρέθη δὲ Ἰώσηπός  τε   υἱὸς Γωρίονος καὶ ἀρχιερεὺς
[2, 5]   τῶν αὐτοῦ φίλων, ὃς τούς  τε   ὑπαντιάσαντας τρέπεται καὶ Σέπφωριν πόλιν
[2, 12]   βασιλείαν μετατίθησιν, δοὺς αὐτῷ τήν  τε   Φιλίππου γενομένην ἐπαρχίαν, αὕτη δ'
[2, 2]   τὰ βασίλεια καὶ μεταπεμπόμενος τούς  τε   φρουράρχους καὶ διοικητὰς ἐπειρᾶτο διερευνᾶν
[2, 20]   Κατ' ὀλίγον γε μὴν  τε   χρεία τῶν χρημάτων καὶ γοητεύων
[2, 17]   δημόταις ἑτέρους λῃστὰς καθοπλίσας τούτοις  τε   χρώμενος δορυφόροις, οἷα δὴ βασιλεὺς
[2, 18]   ἀσεβεῖν τὴν βασιλείαν διέφθειρεν· διετέλει  τε   ὠμῶς εἰς τὸ ἔθνος παρανομῶν,
[2, 21]   τὴν δ' αἰτίαν οὐ προεδήλουν  ἅτε   δὴ λάθρα τῶν ἐχθρῶν βεβουλευμένων.
[2, 16]   πολεμούντων ἐστίν· οὔτε γὰρ Καίσαρι  δεδώκατε   τὸν φόρον καὶ τὰς στοὰς
[2, 16]   ναὸν ἑαυτοῖς μετὰ τῶν ἁγίων  τηρήσατε·   ἀφέξονται γὰρ οὐκέτι Ῥωμαῖοι τούτων
[2, 16]   τὸν φόρον καὶ τὰς στοὰς  ἀπεκόψατε   τῆς Ἀντωνίας. Ἀποσκευάσαισθε δ' ἂν
[2, 16]   μὲν γὰρ καὶ μεγέθη σωμάτων  εἴδετε   δήπου πολλάκις, ἐπεὶ πανταχοῦ Ῥωμαῖοι
[2, 21]   εἰ μὴ καλῶς ὑμῖν ἐβουλευσάμην,  κολάζετε   τὸν εὐεργέτην. (Ἐπὶ τούτοις οἱ
[2, 16]   δι' μᾶλλον τὸν θεὸν  ἐλπίζετε   σύμμαχον, ταῦτ' ἀναγκαζόμενοι παραβαίνειν ἀποστρέψετε.
[2, 16]   γὰρ ἀμύνεσθε τοὺς ἀδικοῦντας, τί  σεμνύνετε   τὴν ἐλευθερίαν; εἰ δὲ τὸ
[2, 16]   κοινὴν σὺν ἐμοὶ τὴν εἰρήνην  ἕξετε,   προαχθέντες δὲ τοῖς θυμοῖς χωρὶς
[2, 16]   ταύτας τε συνάψετε πάλιν καὶ  τελέσετε   τὴν εἰσφοράν· οὐ γὰρ δή
[2, 16]   τό γε τῆς ἥττης ὄνειδος  κερδήσετε.   Καλόν, φίλοι, καλόν, ἕως
[2, 10]   αὐτῶν Πετρώνιος τὴν βοήν,  πολεμήσετε,   εἶπεν, ἄρα Καίσαρι; καὶ Ἰουδαῖοι
[2, 16]   Ῥωμαίων ὅπλα προσκυνούντων ὑμεῖς μόνοι  πολεμήσετε   μηδὲ τὸ Καρχηδονίων τέλος σκοποῦντες,
[2, 16]   περισκέψεσθε τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν; οὐ  μετρήσετε   τὴν ἑαυτῶν ἀσθένειαν; οὐ τὰ
[2, 16]   φῦλον· οὐδὲ γὰρ περιλειφθέντες φυγῆς  εὑρήσετε   τόπον ἁπάντων ἐχόντων Ῥωμαίους δεσπότας
[2, 16]   δὲ τοῖς θυμοῖς χωρὶς ἐμοῦ  κινδυνεύσετε.   (Τοσαῦτα εἰπὼν ἐπεδάκρυσέν τε μετὰ
[2, 16]   ἐστιν Φλώρῳ τὰ χρήματα  δώσετε.   ~(Τούτοις δῆμος ἐπείθετο, καὶ
[2, 16]   μεγάλους, καθ' ἑαυτῶν τοὺς ὀνειδιζομένους  ἀπελέγχετε,   καὶ παρέντες τὸ λάθρα καὶ
[2, 16]   τῆς ἀποστάσεως, εἰ ταύτας τε  συνάψετε   πάλιν καὶ τελέσετε τὴν εἰσφοράν·
[2, 16]   ἐλπίζετε σύμμαχον, ταῦτ' ἀναγκαζόμενοι παραβαίνειν  ἀποστρέψετε.   Τηροῦντές γε μὴν τὰ τῶν
[2, 16]   ἄκρατον, εἰ καὶ πρὸς εὐχειρώτους  πολεμοίητε,   δυσδιοίκητον, καὶ δι' μᾶλλον
[2, 15]   ὅπως παραγγείλωσιν τοῖς ὑφ' ἑαυτοὺς  μήτε   ἀντασπάσασθαι τοὺς Ἰουδαίους κἄν τι
[2, 21]   μόνης προνοεῖν τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας,  μήτε   δὲ κτείνειν τινὰ μήτ' ἀπελέγχειν
[2, 8]   μήτε κατὰ γνώμην βλάψειν τινὰ  μήτε   ἐξ ἐπιτάγματος, μισήσειν δ' ἀεὶ
[2, 8]   πρὸς ἀνθρώπους δίκαια φυλάξειν καὶ  μήτε   κατὰ γνώμην βλάψειν τινὰ μήτε
[2, 8]   ἀνοσίου κέρδους καθαρὰν φυλάξειν καὶ  μήτε   κρύψειν τι τοὺς αἱρετιστὰς μήθ'
[2, 8]   τὴν οὐσίαν, ὥστε ἐν ἅπασιν  μήτε   πενίας ταπεινότητα φαίνεσθαι μήθ' ὑπεροχὴν
[2, 2]   ταῖς διαθήκαις καταστῆσαί τινα διάδοχον,  εἴτε   καὶ πάσῃ τῇ γενεᾷ διανεῖμαι
[2, 2]   ἑαυτὸν περὶ ὧν διήκουσεν ἐσκέπτετο,  εἴτε   χρὴ τῶν ἐν ταῖς διαθήκαις
[2, 16]   παρρησίας εἴκει· μόνοι δ' ὑμεῖς  ἀδοξεῖτε   δουλεύειν οἷς ὑποτέτακται τὰ πάντα.
[2, 16]   μετριαζόντων αἰσχρὸν ὁμοίως τὸ δουλεύειν.  Σκοπεῖτε   δὲ καὶ καθ' ἕκαστον τούτων
[2, 16]   ἐξετάζειν τίνες ὄντες καὶ τίσιν  ἐπιχειρεῖτε   πολεμεῖν, πρῶτον διαζεύξω τὴν συμπλοκὴν
[2, 16]   καίτοι τηλικαῦτα μὲν ἕρκη περιβεβλημένοι,  πέντε   δὲ καὶ τριακοσίοις πληθύοντες ἔθνεσιν,
[2, 18]   μὲν αἵματι πάντα τὸν χῶρον,  πέντε   δὲ μυριάδες ἐσωρεύθησαν νεκρῶν, περιελείφθη
[2, 7]   τελευτήσειν. Ταῦτα ἀκούσας Ἀρχέλαος μετὰ  πέντε   ἡμέρας ἐπὶ τὴν δίκην ἐκλήθη.
[2, 9]   τὴν οἰκίαν πρηνεῖς καταπεσόντες ἐπὶ  πέντε   ἡμέρας καὶ νύκτας ἴσας ἀκίνητοι
[2, 16]   φορολογοῦνται; τί δαί; Θρᾷκες οἱ  πέντε   μὲν εὖρος ἑπτὰ δὲ μῆκος
[2, 19]   τοὺς ἀποπειρωμένους τοῦ τείχους ἔβαλλον.  Πέντε   μὲν οὖν ἡμέραις πάντοθεν ἐπιχειροῦσιν
[2, 19]   Κέστιος. Ἀπέθανον δὲ Ῥωμαίων πεντακόσιοι  δεκαπέντε·   τούτων ἦσαν οἱ τετρακόσιοι πεζοί,
[2, 16]   τοῦ μὴ δέξασθαι Ῥωμαίους ποιεῖν,  ὅτε   ἐπέβαινεν τῆς χώρας Πομπήιος. Ἀλλ'
[2, 17]   ἑκατέρων τῶν κλιμάτων· ἔστιν δ'  ὅτε   καὶ κατὰ λόχους ἐκτρέχοντες συστάδην
[2, 17]   ὡς ὁριζομένης ἀπανθρωπίας, περιορᾶν δ'  ὅτε   Ῥωμαῖοι καὶ Καῖσαρ ἔκσπονδος
[2, 1]   νεωτερίζειν προῃρημένων ἤρξαντο ἰδίου πένθους,  ὅτε   τὸ κοινὸν ἐπὶ τῷ βασιλεῖ
[2, 2]   αὐτόν ποτε ἀξιῶσαι βασιλικῆς  ὅτε   χεῖρον τὴν ψυχὴν κάμνων τοῦ
[2, 2]   τὸν πατέρα μηδ' ἐλπίδος αὐτόν  ποτε   ἀξιῶσαι βασιλικῆς ὅτε χεῖρον
[2, 10]   κοινῷ συλλέγων ποτὲ μὲν παρεκάλει,  ποτὲ   δὲ συνεβούλευεν, τὸ πλέον μέντοι
[2, 8]   ἀποφθέγμασιν ἐμπαιδοτριβούμενοι· σπάνιον δ' εἴ  ποτε   ἐν ταῖς προαγορεύσεσιν ἀστοχοῦσιν. (Ἔστιν
[2, 9]   ἰδιώτην ἔτι ὄντα. Καὶ δή  ποτε   ἑστιῶν αὐτὸν τά τε ἄλλα
[2, 21]   κερδαίνειν αὐτός· μὴ γὰρ ἡγησαίμην  ποτὲ   φίλον τὸν ὑμῖν διάφορον
[2, 6]   ἐκ τοσούτων κακῶν εἰκότως ἐπεστράφθαι  ποτὲ   ἤδη πρὸς τὰς συμφορὰς καὶ
[2, 17]   δεινότατος, καὶ ἐπὶ Κυρινίου  ποτὲ   Ἰουδαίους ὀνειδίσας ὅτι Ῥωμαίοις ὑπετάσσοντο
[2, 16]   τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας παραδόντες  ποτὲ   καὶ πυρὶ τὴν πόλιν, οἱ
[2, 10]   τὸ πλῆθος ἐν κοινῷ συλλέγων  ποτὲ   μὲν παρεκάλει, ποτὲ δὲ συνεβούλευεν,
[2, 4]   ἔλθοι φέρων κέρδος. Ἐτόλμησαν δέ  ποτε   Ῥωμαίων λόχον ἄθρουν περισχεῖν κατ'
[2, 4]   Ἰούδας υἱὸς Ἐζεκία τοῦ κατατρέχοντός  ποτε   τὴν χώραν ἀρχιλῃστοῦ καὶ χειρωθέντος
[2, 1]   τὴν ἔξοδον ἐπείξεως, δεδοικὼς μή  ποτε   τὸ πλῆθος ἐκπολεμώσας κατασχεθείη τῷ
[2, 8]   αὐτοῖς παρόντες. Οὔτε δὲ κραυγή  ποτε   τὸν οἶκον οὔτε θόρυβος μιαίνει,
[2, 8]   ὑπέμειναν παθεῖν, ἀλλ' οὐδὲ κολακεῦσαί  ποτε   τοὺς αἰκιζομένους δακρῦσαι. Μειδιῶντες
[2, 13]   πρὸς τὴν στάσιν. Νικῶντας δέ  ποτε   τοὺς Ἰουδαίους προελθὼν εἰς τὴν
[2, 8]   τὸ ἄρχειν· κἂν αὐτὸς ἄρχῃ,  μηδέποτε   ἐξυβρίσειν εἰς τὴν ἐξουσίαν μηδ'
[2, 17]   ὕλην τῷ βωμῷ προσφέρειν, ὅπως  μήποτε   τροφὴ τῷ πυρὶ λείποι, διαμένει
[2, 6]   οὐ βασιλέα λέγοντες ἀλλὰ τῶν  πώποτε   τυραννησάντων ὠμότατον ἐνηνοχέναι τύραννον· πλείστων
[2, 21]   αὐτῷ Ἰησοῦς τις υἱὸς Σαπφία,  τότε   ἄρχων τῆς Τιβεριάδος. Οἱ μὲν
[2, 18]   κολαζόντων στάσις μᾶλλον παρωξύνετο.  Τότε   δ' ὡς καὶ παρὰ τοῖς
[2, 4]   τὸ τέλος ὕστερον αὐτοὺς ἐξεδέχετο,  τότε   δὲ λῃστρικοῦ πολέμου τὴν Ἰουδαίαν
[2, 21]   τῆς Γαλιλαίας ἐλαιοφόρου μάλιστα καὶ  τότε   εὐφορηκυίας, εἰς σπανίζοντας εἰσπέμπων πολὺ
[2, 19]   τῶν ἄλλων ὀργάνων καταλιπεῖν,  τότε   Ἰουδαῖοι λαβόντες αὖθις ἐχρήσαντο κατὰ
[2, 4]   ἑτέρων τινῶν ἐκ τῆς Περαίας.  (Τότε   καὶ ποιμήν τις ἀντιποιηθῆναι βασιλείας
[2, 10]   πρὸς θάνατον ἑτοίμου παραστήματος. Καὶ  τότε   μὲν ἄπρακτοι διελύθησαν. (Ταῖς δ'
[2, 21]   δέους ὑπὸ τοῦ Ἰωσήπου προήχθη.  Τότε   μὲν δὴ κενοῖς σκάφεσιν καὶ
[2, 12]   τοῦ σφαγέντος ἐπεξελθεῖν. (Κουαδρᾶτος δὲ  τότε   μὲν ἑκατέρους ὑπερτίθεται φήσας, ἐπειδὰν
[2, 14]   καὶ ταπεινότητος ἐνυκτέρευσαν. (Φλῶρος δὲ  τότε   μὲν ἐν τοῖς βασιλείοις αὐλίζεται,
[2, 4]   βασιλεὺς τῶν σεμνοτέρων ἥπτετο πραγμάτων.  Τότε   μὲν οὖν ἑαυτῷ περιτίθησιν διάδημα,
[2, 19]   τῶν ἱππέων καὶ πεζῶν διέφθειραν.  Τότε   μὲν οὖν ἐν τῷ κατὰ
[2, 6]   ὅσοι πρὸς τοὺς κατηγόρους ἀφεστήκεσαν.  (Τότε   μὲν οὖν Καῖσαρ ἀκούσας ἑκατέρων
[2, 2]   Πτολεμαίου πολλὰ δεηθεὶς Ἀρχέλαος μετεπέμψατο.  Τότε   μὲν οὖν Σαβῖνος Οὐάρῳ χαριζόμενος
[2, 17]   οἱ πρεσβεύσαντες πρὸς Ἀγρίππαν ἦσαν.  Τότε   μὲν οὖν τῇ νίκῃ καὶ
[2, 17]   ἠθροίσθη. Καὶ τοῦ μὲν πολέμου  τότε   οὕτω τὴν ἀπειλὴν κατεῖχεν Ἀγρίππας,
[2, 16]   πρὸς τὸ μόνον ἀεὶ χειρωθέντες  τότε   συλλεξάμενοι τὴν ἰσχὺν πάλιν ἀποστῆναι,
[2, 15]   τὰς κόμας. δὴ καὶ  τότε   τελοῦσα Βερνίκη γυμνόπους τε πρὸ
[2, 20]   υἱὸν Νέου· τῷ δ' ἄρχοντι  τότε   τῆς Ἰδουμαίας Νίγερι, γένος δ'
[2, 16]   αὐθάδης δοῦλός ἐστιν, οὐ φιλελεύθερος.  Τότε   τοιγαροῦν ἐχρῆν πάνθ' ὑπὲρ τοῦ
[2, 17]   τοῦ ἀρχιερέως, νεανίας θρασύτατος, στρατηγῶν  τότε   τοὺς κατὰ τὴν λατρείαν λειτουργοῦντας
[2, 10]   χωρίον, κατασυρόντων μὲν ὥσπερ ἐπίτηδες  τότε   τῶν ἀνέμων εἰς αὐτὸ τὴν
[2, 14]   ὠμότητος· γὰρ μηδεὶς πρότερον  τότε   Φλῶρος ἐτόλμησεν, ἄνδρας ἱππικοῦ τάγματος
[2, 8]   οἷα δὴ μακρᾶς δουλείας ἀπηλλαγμένας  τότε   χαίρειν καὶ μετεώρους φέρεσθαι. Καὶ
[2, 14]   τὰ σπέρματα τῆς μελλούσης ἁλώσεως  ἔκτοτε   τῇ πόλει κατεβάλλετο. (Τοιοῦτον δ'
[2, 18]   ἀδιηγήτων συμφορῶν, μείζονα δὲ τῶν  ἑκάστοτε   τολμωμένων τὴν ἐπὶ τοῖς ἀπειλουμένοις
[2, 19]   ὑπὲρ τὸν αὐχένα τῆς ὁδοῦ  κατεκάλυπτε   τὴν φάλαγγα τοῖς βέλεσιν. Ἔνθα
[2, 16]   πλείους τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην  ἐστὲ   πάντων; τί τὸ πεποιθὸς ὑμᾶς
[2, 20]   γοητεύων Ἐλεάζαρος ἐκπεριῆλθε τὸν δῆμον  ὥστε   αὐτῷ πειθαρχεῖν περὶ τῶν ὅλων.
[2, 7]   τὸ τὴν χώραν ἀροτριῶντας ἀλλάσσειν·  ὥστε   βασιλεύσειν μὲν αὐτὸν τὸν τῶν
[2, 8]   δημεύειν τῷ τάγματι τὴν οὐσίαν,  ὥστε   ἐν ἅπασιν μήτε πενίας ταπεινότητα
[2, 10]   τοσοῦτον ἐξύβρισεν εἰς τὴν τύχην,  ὥστε   θεὸν ἑαυτὸν καὶ δοκεῖν βούλεσθαι
[2, 6]   αὐτοῦ τοιαῦτα πεπονθέναι τοὺς καταλειφθέντας,  ὥστε   μακαρίζεσθαι τοὺς ἀπολωλότας· βεβασανικέναι γὰρ
[2, 18]   τῇ τροπῇ τοὺς ἱππεῖς ἐξέφευγον,  ὥστε   ὀλίγους μὲν ἐν ταῖς δυσχωρίαις
[2, 7]   Ἀρχέλαος ἐπὶ τοσοῦτον ἔρωτος ἦλθεν,  ὥστε   παραχρῆμα τὴν συνοικοῦσαν αὐτῷ Μαριάμμην
[2, 12]   τὰς ἐξόδους βία συνωθουμένων ἐγένετο,  ὥστε   πατηθέντας ὑπ' ἀλλήλων καὶ συντριβέντας
[2, 21]   τοσαύτην τοῖς ἀπειλοῦσιν ἐνειργάσατο κατάπληξιν,  ὥστε   ῥίψαντας τὰ ὅπλα φεύγειν. (Πρὸς
[2, 13]   δῆμος συνεφήψατο τῆς ἀμύνης,  ὥστε   συμβολῆς γενομένης τὸν μὲν Αἰγύπτιον
[2, 19]   καὶ πρὸς τὰς ἐπιδρομὰς εὐκόλους·  ὥστε   συνέβαινεν αὐτοῖς πολλὰ κακοῦσθαι μηδὲν
[2, 13]   ἀνῄρουν καὶ τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν,  ὥστε   τῆς ἀπονοίας αὐτῶν πᾶσαν τὴν
[2, 14]   οἱ δυνατοὶ τὸν Ἀλβῖνον προσελάμβανον  ὥστε   τοῦ στασιάζειν αὐτοῖς παρέχειν ἄδειαν,
[2, 22]   ἀναιρέσεως μένων συνελῄζετο τὴν Ἰδουμαίαν·  ὥστε   τοὺς ἄρχοντας τοῦ ἔθνους διὰ
[2, 7]   πίστεως τὸ τῆς μορφῆς ὅμοιον,  ὥστε   τοὺς ἑωρακότας Ἀλέξανδρον καὶ σαφῶς
[2, 19]   καὶ συντονώτερον ἔφευγεν μεθ' ἡμέραν,  ὥστε   τοὺς στρατιώτας ὑπ' ἐκπλήξεως καὶ
[2, 2]   τοῦ διαδόχου· γὰρ σωφρονῶν  ὥστε   τῷ δεσπότῃ τῶν ὅλων παραχωρεῖν
[2, 21]   καὶ τὰς πλησίον πόλεις ταραχῆς,  ὥστε   ὑπὸ τὴν ἕω δέκα μυριάδας
[2, 6]   καὶ τοῦ δυστυχεῖν ἔθους προελθεῖν,  ὥστε   ὑπομεῖναι τῆς πικρᾶς δουλείας καὶ
[2, 7]   εἰς τοσοῦτον φρενοβλαβείας οἱ Μήλιοι,  ὥστε   φορείῳ τε αὐτὸν κομίζειν καὶ
[2, 18]   καὶ οὔτε νηπίων ἔλεος αὐτοὺς  οὔτε   αἰδὼς εἰσῄει γερόντων, ἀλλὰ διὰ
[2, 14]   δήμιος οὔτε ἁρπαγῆς τινα τρόπον  οὔτε   αἰκίας παρέλιπεν. Ἦν δὲ ἐν
[2, 19]   καὶ οὔτε φυγῆς τις τόπον  οὔτε   ἀμύνης εἶχεν ἐπίνοιαν, ἀλλ' ὑπ'
[2, 17]   τὸν Ἐλεάζαρον καὶ περισχόντες ἀνῄρουν  οὔτε   ἀμυνομένους οὔτε ἱκετεύοντας, μόνας δὲ
[2, 21]   ἐγὼ ταῦτα, ἔφη, τὰ χρήματα  οὔτε   ἀναπέμπειν Ἀγρίππᾳ προῃρούμην οὔτε κερδαίνειν
[2, 18]   Ἀπαμεῖς ἐφείσαντο τῶν μετοικούντων καὶ  οὔτε   ἀνελεῖν τινας Ἰουδαίων ὑπέμειναν οὔτε
[2, 18]   καὶ τὸ παρ' ἑκάστοις ἀμφίβολον  οὔτε   ἀνελεῖν τις προχείρως ὑπέμενεν καὶ
[2, 16]   κινηθέντα δ' ἅπαξ τὸν πόλεμον  οὔτε   ἀποθέσθαι ῥᾴδιον δίχα συμφορῶν οὔτε
[2, 14]   ἐπὶ τιμωρίᾳ κατακρίτων πεμφθεὶς δήμιος  οὔτε   ἁρπαγῆς τινα τρόπον οὔτε αἰκίας
[2, 18]   οὔτε Σεβαστὴ ταῖς ὁρμαῖς αὐτῶν  οὔτε   Ἀσκάλων, ἀλλ' ἐπὶ ταύταις πυρποληθείσαις
[2, 11]   τὴν ἐκείνων σπουδὴν ἐγκαταλιπεῖν δίκαιον  οὔτε   ἀσφαλὲς τὴν ἑαυτοῦ τύχην κρίνοι·
[2, 16]   οὔτε ἀποθέσθαι ῥᾴδιον δίχα συμφορῶν  οὔτε   βαστάζειν. Ἀλλὰ μὴν τό γε
[2, 16]   ἄλογον τηλικούτῳ πολέμῳ συνεμπλέξουσιν ἑαυτούς,  οὔτε   βουλευσαμένοις κακῶς Πάρθος ἐπιτρέψει·
[2, 17]   τοὺς Ῥωμαίους καταλειφθέντας μόνους ὑπέλαβεν·  οὔτε   γὰρ βιάσασθαι τοσοῦτον πλῆθος ἐδύναντο
[2, 19]   τοῖς ἱππεῦσιν κίνδυνος ἦν·  οὔτε   γὰρ ἐν τάξει κατὰ τῆς
[2, 13]   παρ' ἀμφοῖν προεπήδων ἐπὶ μάχην·  οὔτε   γὰρ Ἰουδαίων οἱ γεραιοὶ τοὺς
[2, 16]   ἔφη, Ῥωμαίοις ἤδη πολεμούντων ἐστίν·  οὔτε   γὰρ Καίσαρι δεδώκατε τὸν φόρον
[2, 16]   ἐγκλημάτων ταχεῖα γένοιτ' ἂν διόρθωσις·  οὔτε   γὰρ αὐτὸς ἐπίτροπος μένει
[2, 18]   τοῖς ὑψηλοτέροις ἡττῶντο ταχέως, καὶ  οὔτε   γυμνῆτες ὁπλίτας συστάδην ἔφερον οὔτε
[2, 19]   ὁδοῦ περιιόντες ἠκόντιζον εἰς πλαγίους.  Οὔτε   δὲ ἐπιστραφῆναι πρὸς τοὺς κατόπιν
[2, 8]   τοῖς μετὰ φόβου παιδαγωγουμένοις παισίν.  Οὔτε   δὲ ἐσθῆτας οὔτε ὑποδήματα ἀμείβουσι
[2, 8]   ξένων, εἰ τύχοιεν αὐτοῖς παρόντες.  Οὔτε   δὲ κραυγή ποτε τὸν οἶκον
[2, 16]   ὑπὸ τὴν Σκιπίωνος δεξιὰν ἔπεσον;  Οὔτε   δὲ Κυρηναῖοι, τὸ Λακώνων γένος,
[2, 17]   λῃστῶν ὑπὸ τοῖς τείχεσιν ἔπιπτον.  Οὔτε   δὲ νυκτὸς οὔτε ἡμέρας διέλειπεν
[2, 14]   ἐν δὲ τοῖς αἰσχροῖς ἀναιδέστατος.  Οὔτε   δὲ πλείω τις ἀπιστίαν τῆς
[2, 18]   οὔτε ἀνελεῖν τινας Ἰουδαίων ὑπέμειναν  οὔτε   δῆσαι, τάχα μὲν καὶ διὰ
[2, 16]   ὁμοφύλους οἴεται προσαμυνεῖν, οἱ δ'  οὔτε   δι' αἰτίαν ἄλογον τηλικούτῳ πολέμῳ
[2, 15]   εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἀναιρουμένων  οὔτε   εἰς τὴν εὐγένειαν τῆς παρακαλούσης,
[2, 15]   τοῦ φόνου. Καὶ μὲν  οὔτε   εἰς τὸ πλῆθος τῶν ἀναιρουμένων
[2, 18]   οὐδὲν ἑώρων νεωτερίζοντας. Γερασηνοί τε  οὔτε   εἰς τοὺς ἐμμείναντας ἐπλημμέλησαν καὶ
[2, 18]   οὔτε γυμνῆτες ὁπλίτας συστάδην ἔφερον  οὔτε   ἐν τῇ τροπῇ τοὺς ἱππεῖς
[2, 14]   τις ἀπιστίαν τῆς ἀληθείας κατέχεεν  οὔτε   ἐν τῷ πανουργεῖν δολιωτέρας ὁδοὺς
[2, 17]   τείχεσιν ἔπιπτον. Οὔτε δὲ νυκτὸς  οὔτε   ἡμέρας διέλειπεν συμβολὴ τῶν
[2, 8]   δὲ κραυγή ποτε τὸν οἶκον  οὔτε   θόρυβος μιαίνει, τὰς δὲ λαλιὰς
[2, 17]   ἀσέβειαν, εἰ παρὰ μόνοις Ἰουδαίοις  οὔτε   θύσει τις ἀλλότριος οὔτε προσκυνήσει.
[2, 17]   καὶ περισχόντες ἀνῄρουν οὔτε ἀμυνομένους  οὔτε   ἱκετεύοντας, μόνας δὲ τὰς συνθήκας
[2, 18]   τε Ῥωμαῖοι κατεκτήσαντο τὴν Αἴγυπτον,  οὔτε   Καῖσαρ πρῶτος οὔτε τῶν
[2, 8]   χῶρον οὔτε ὄμβροις οὔτε νιφετοῖς  οὔτε   καύμασι βαρυνόμενον, ἀλλ' ὃν ἐξ
[2, 21]   χρήματα οὔτε ἀναπέμπειν Ἀγρίππᾳ προῃρούμην  οὔτε   κερδαίνειν αὐτός· μὴ γὰρ ἡγησαίμην
[2, 16]   δὲ Κυρηναῖοι, τὸ Λακώνων γένος,  οὔτε   Μαρμαρίδαι, τὸ μέχρι τῆς διψάδος
[2, 21]   μόνος ἐξορμᾶν ἐπὶ τοὺς ἀποστάντας  οὔτε   μένειν ὑπέμενεν, δεδοικὼς μὴ βραδύναντος
[2, 21]   τοὺς στρατιώτας ἐπὶ σίτου συλλογὴν  οὔτε   μόνος ἐξορμᾶν ἐπὶ τοὺς ἀποστάντας
[2, 18]   Ῥωμαῖοι προδιαρπάζοντες τὰ ἔνδον, καὶ  οὔτε   νηπίων ἔλεος αὐτοὺς οὔτε αἰδὼς
[2, 8]   ἀποκεῖσθαι καὶ χῶρον οὔτε ὄμβροις  οὔτε   νιφετοῖς οὔτε καύμασι βαρυνόμενον, ἀλλ'
[2, 8]   ὠκεανὸν δίαιταν ἀποκεῖσθαι καὶ χῶρον  οὔτε   ὄμβροις οὔτε νιφετοῖς οὔτε καύμασι
[2, 21]   φεύγειν τῶν τεσσάρων, οἳ παρέμειναν,  οὔτε   πρὸς τὴν καθ' ἑαυτὸν ἐρημίαν
[2, 21]   πρὸς τὴν καθ' ἑαυτὸν ἐρημίαν  οὔτε   πρὸς τὸ πλῆθος τῶν ἐφεστώτων
[2, 17]   Ἰουδαίοις οὔτε θύσει τις ἀλλότριος  οὔτε   προσκυνήσει. Κἂν μὲν ἐπὶ ἰδιώτου
[2, 8]   δ' ἐν ἀλλήλοις οὔτ' ἀγοράζουσιν  οὔτε   πωλοῦσιν, ἀλλὰ τῷ χρῄζοντι διδοὺς
[2, 18]   τε καὶ Καισάρειαν. Ἀντέσχον δὲ  οὔτε   Σεβαστὴ ταῖς ὁρμαῖς αὐτῶν οὔτε
[2, 16]   οὔτ' ἂν παρῆλθον εἰς ὑμᾶς  οὔτε   συμβουλεύειν ἐθάρρησα· περισσὸς γὰρ ὑπὲρ
[2, 2]   οὔτ' ἐπὶ τὰς ἄκρας ἔσπευσεν  οὔτε   τὰ ταμιεῖα τῶν πατρῴων χρημάτων
[2, 11]   ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἁρπαγείη, καὶ  οὔτε   τὴν ἐκείνων σπουδὴν ἐγκαταλιπεῖν δίκαιον
[2, 19]   τὸν πόλεμον. (Ὁ γοῦν Κέστιος  οὔτε   τὴν τῶν πολιορκουμένων ἀπόγνωσιν οὔτε
[2, 19]   οὔτε τὴν τῶν πολιορκουμένων ἀπόγνωσιν  οὔτε   τοῦ δήμου τὸ φρόνημα συνιδὼν
[2, 3]   τὰ βέλη, συνετρίβοντο πολλοὶ καὶ  οὔτε   τοὺς ἄνωθεν βάλλοντας ἀμύνεσθαι ῥᾴδιον
[2, 3]   ἄνωθεν βάλλοντας ἀμύνεσθαι ῥᾴδιον ἦν  οὔτε   τοὺς συστάδην μαχομένους ὑπομένειν. (Καταπονούμενοι
[2, 18]   Αἴγυπτον, οὔτε Καῖσαρ πρῶτος  οὔτε   τῶν μετ' αὐτόν τις ὑπέμεινεν
[2, 8]   παιδαγωγουμένοις παισίν. Οὔτε δὲ ἐσθῆτας  οὔτε   ὑποδήματα ἀμείβουσι πρὶν διαρραγῆναι τὸ
[2, 19]   εἰς οὓς ἀποσφαλέντες κατεφθείροντο, καὶ  οὔτε   φυγῆς τις τόπον οὔτε ἀμύνης
[2, 15]   γυμνόπους τε πρὸ τοῦ βήματος  ἱκέτευε   τὸν Φλῶρον καὶ πρὸς τῷ
[2, 1]   (Πρὸς παρωξύνετο μὲν Ἀρχέλαος,  ἐπεῖχε   δὲ τὴν ἄμυναν ὑπὸ τῆς
[2, 12]   δὲ τὴν Ἡρώδου τελευτήν, ὃς  ἦρχε   τῆς Χαλκίδος, καθίστησιν Κλαύδιος εἰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/09/2006