Livre, Chap.
[1, 17]	ἐπὶ τῆς ξηρᾶς ὀφθῆναι τῶν	ὑδάτων	ἐς τοὐπίσω νοστησάντων· παθεῖν τε
[1, 17]	πηγῶν ξηρὰς ἀναδειχθῆναι, ἑτέρωθι δὲ	ὑδάτων	πλῆθος ἀναδοθῆναι μὴ πρότερον ὄν,
[1, 11]	διαφορῶν, καὶ κατάγελως τῶν Ἑλληνικῶν	ὕθλων.	Μή μοι δέ τις τῶν
[1, 7]	Ταῦτα παρ´ ἡμῶν ὡς πρὸς	υἱὸν	παρὰ πατρὸς συμβουλεύματα. Εἰ δὲ
[1, 7]	ὡς ὑπόμνησιν παρὰ πατρὸς πρὸς	υἱὸν	τὸ παρὸν τοῦτο λογισάμενος ἀνάσχου,
[1, 18]	καλουμένην Ἀνατολίου στοὰν οἰκοδομεῖ παντοδαπαῖς	ὕλαις	ταύτην διακοσμήσας. Ταῦτα, εἰ καὶ
[1, 20]	ἐνταῦθα λεὼν ἐπιτελεύτιον ἔπος ἐφθέγξατο·	Ὑμετέρης	γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι
[1, 7]	κακία. Διὸ δὴ ἀξιοῦμεν τὸ	ὑμέτερον	μέγεθος τῆς ἡμετέρας αἰχμαλωσίας φροντίσαι
[1, 11]	„Δεῖ δὲ καὶ αἱρέσεις ἐν	ὑμῖν	εἶναι, ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ
[1, 6]	τε παρ´ ἡμῖν καὶ παρ´	ὑμῖν	ἐκκλησίας. Καὶ μεθ´ ἕτερα· „Ὅτι
[1, 6]	ἔχουσι πίστιν αἵ τε παρ´	ὑμῖν	καὶ αἱ παρ´ ἡμῖν ἐκκλησίαι.
[1, 6]	θεοτόκου, καὶ τὰ ἑξῆς. Ταύταις	ὑμῶν	ἐντυχόντες ταῖς ἱεραῖς φωναῖς οὕτω
[1, 9]	ἐκ γειτόνων σύνοδος ἁλίζεται, καὶ	ὑπ´	αὐτῇ καί τισι τῶν ἀρχόντων
[1, 7]	ἐκ τῆς Πανὸς πρὸς τὴν	ὑπ´	αὐτὴν ἐνορίαν ἕτερον τῆς σῆς
[1, 22]	περιβάλλεται. Ἃ δ´ οὖν καὶ	ὑπ´	αὐτῷ πέπρακται τῶν ἑῴων ἡγεμονεύοντι,
[1, 18]	Ψηφίον ὀνομαζόμενον ἐξ ἐδάφους ἀνοικοδομεῖ,	ὑπαίθριον	αὐλὴν κατὰ τὸ μέσον ἐάσας·
[1, 14]	ἔνιοι καλοῦσιπρός τε τὸ λελεγμένον	ὑπαίθριον	πρός τε τὰς στοὰς ἀποκρινόμενα.
[1, 14]	Τὸ δέ γε μέσον αὐλὴ	ὑπαίθριός	ἐστιν, μετὰ πλείστης ἐξειργασμένη τῆς
[1, 13]	ἰδίαν ἐκτρέχειν· ἐκ γὰρ τῆς	ὑπακοῆς	δῆλον εἶναι ὡς ἐκ θεοῦ
[1, 4]	ταῦτα· „Πρὸς τοῖς ἄλλοις μήτε	ὑπακοῦσαι	βουληθέντος τοῦ τιμιωτάτου Νεστορίου τῇ
[1, 11]	μίαν ἀπεξεσμένην καὶ εὐθεῖαν ὁδὸν	ὑπαντήσῃ.	Διὸ καὶ τῷ ἀποστόλῳ εὖ
[1, 13]	γεγράφασιν οὕτως· „Διὰ τὸ μὴ	ὑπάρχειν	τεῖχος τῇ πόλει, πέπτωκε γὰρ
[1, 19]	τῶν ὑπάρχων ἀναβῆναι θρόνον, ὃν	ὕπαρχον	τῆς αὐλῆς οἱ πρὸ ἡμῶν
[1, 13]	ἐκπληρῶσαι, παραλῦσαι δὲ καὶ τὸν	ὕπαρχον	τὸν ταῦτα διδάξαντα τῆς ἀρχῆς
[1, 19]	καὶ πρὸς τὸν μέγιστον τῶν	ὑπάρχων	ἀναβῆναι θρόνον, ὃν ὕπαρχον τῆς
[1, 11]	Ὥστε ἀμέλει ὁ παρ´ αὐτοῖς	ὕπατος	πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
[1, 15]	καὶ τὸν ζυγὸν τῆς ἱερωσύνης	ὑπελθεῖν,	οὔπω τὸν λόγον τῆς ἀναστάσεως
[1, 13]	ῥήματος ἱκετεύειν τε καὶ εὔχεσθαι	ὑπὲρ	αὐτοῦ, καὶ τῆς οἰκείας εὐλογίας
[1, 21]	τάφων ἄνευ νεκροὺς αὐτοὺς δοκεῖν	ὑπὲρ	γῆν ὁρᾶν Οἳ πολλάκις μὲν
[1, 6]	ἀνδρὸς τοιούτου μεσιτεύοντος καὶ τοῖς	ὑπὲρ	δύναμιν πόνοις ἑλομένου προσομιλεῖν, ἵνα
[1, 7]	γράφει, πρὸς ἄλλοις οἷς ἐβουλήθη,	ὑπὲρ	τῆς ἰδίας βλασφημίας ἀπολογούμενος, ὡς
[1, 0]	δεινὸς ἐγὼ τὰ τοιαῦτα, τὸν	ὑπὲρ	τούτων ἀνελέσθαι πόνον συγγραφήν τε
[1, 6]	ἐξαίρετον δὲ ποιοῦνται φροντίδα τὴν	ὑπὲρ	τῶν ἁγίων ἐκκλησιῶν, ἵνα καὶ
[1, 13]	ἐκ μὲν τῆς γῆς τὰς	ὑπὲρ	τῶν ἀνθρώπων πρεσβείας τῷ θεῷ
[1, 11]	συνέδριον. ~ιαʹ Ἀπολογία τοῦ συγγραφέως	ὑπὲρ	τῶν ἐν ἡμῖν διαφορῶν, καὶ
[1, 21]	πολλάκις μὲν καὶ τὰς καλουμένας	ὑπερθεσίμους	πράττουσι διήμεροι καὶ τριήμεροι τὰς
[1, 11]	Ἰθυφάλλους καὶ Φαλλαγώγια καὶ Πρίαπον	ὑπερμεγέθη	καὶ Πᾶνα ἀσχήμονι μορίῳ τιμώμενον
[1, 14]	περὶ τὸν κίονα χορευόντων, ἀστέρα	ὑπερμεγέθη	κατὰ πᾶν τὸ κλειθρίδιον διαθέοντά
[1, 14]	ὧδέ τε κἀκεῖσε περιϊπτάμενον, τὴν	ὑπήνην	καθειμένον, τὴν κεφαλὴν τιάρᾳ κεκαλυμμένον
[1, 2]	μηδείς. Μαρία γὰρ ἄνθρωπος ἦν·	ὑπὸ	ἀνθρώπου δὲ θεὸν τεχθῆναι ἀδύνατον.
[1, 19]	τῶν ἑσπερίων ἐξηγήσασθαι δυνάμεων, Καρχηδόνος	ὑπὸ	Βανδίλων κρατηθείσης Γιζερίχου τε τῶν
[1, 0]	μηδὲν τῶν μνήμης ἀξίων διαλάθοι	ὑπὸ	τῇ ἀνειμένῃ καὶ ἐκλύτῳ ῥαθυμίᾳ
[1, 11]	Ἄρης ἀσχημονεῖ τοῖς Ἡφαίστου τεχνάσμασιν	ὑπὸ	τοῖς θεοῖς θεατριζόμενός τε καὶ
[1, 1]	ὡς ἐχθρὸς τῇ πίστει δέδοικεν	ὑπὸ	τοσούτων ἁγίων πατέρων πυργωθείσῃ καὶ
[1, 2]	περιρραγείς, τὴν μὲν θεοτόκος φωνὴν	ὑπὸ	τοῦ παναγίου πνεύματος ἤδη χαλκευθεῖσαν
[1, 1]	Εὐνομίου τε αὖ καὶ Μακεδονίου	ὑπὸ	τοῦ παναγίου πνεύματος κατὰ τὸν
[1, 16]	κοιμητηρίῳ, μετατίθεται πολλοῖς ὕστερον χρόνοις,	ὑποθεμένου	τοῦ παναγάθου θεοῦ Θεοδοσίῳ τὸν
[1, 11]	θεῖον βουλόμενος ἐξωλίσθησεν, ἀλλὰ μᾶλλον	ὑπολαμβάνων	κρεῖσσον τοῦ φθάσαντος λέγειν εἰ
[1, 16]	Ῥώμης ἀμφιθεάτρῳ, καὶ διὰ τῶν	ὑπολειφθέντων	ἁδροτέρων ὀστῶν, ἃ πρὸς τὴν
[1, 7]	δέον τὰ ἐν Ἐφέσῳ συντεθῆναι	ὑπομνήματα,	πανουργίᾳ δὲ καί τινι ἀθέσμῳ
[1, 9]	καὶ βεβαιωθέντων ὡς ἀληθῶν τῶν	ὑπομνημάτων,	ἡ ἐν Ἐφέσῳ δευτέρα σύνοδος
[1, 9]	Θεοδόσιον γενομένων, οἷα τῶν συστάντων	ὑπομνημάτων	παρὰ Φλαβιανῷ πλαστουργηθέντων, πρῶτα μὲν
[1, 7]	σὴν μεγαλοπρέπειαν γράμμα, εἴτε ὡς	ὑπόμνησιν	παρὰ πατρὸς πρὸς υἱὸν τὸ
[1, 7]	καταλαμβάνομεν κέλευσμα εἰς τὴν Πανὸς	ὑποστρέψειν.	Συγκοπέντες δὲ τοῖς τῆς ὁδοιπορίας
[1, 4]	ἀφικνεῖσθαι εἴπερ δεήσοι, καὶ τῶν	ὑποσχεθέντων	κατολιγωρήσας, καὶ τρὶς κληθεὶς ἐπειδὴ
[1, 4]	Καὶ δῆτα κατὰ τὴν προτεραίαν	ὑποσχόμενος	ἀφικνεῖσθαι εἴπερ δεήσοι, καὶ τῶν
[1, 3]	τρίτη σύνοδος ἐν Ἐφέσῳ ἠθροίσθη,	ὑστερήσαντος	Ἰωάννου τοῦ Ἀντιοχείας καὶ Θεοδωρήτου.
[1, 5]	ἱερέων, ἡμέρας πέντε τῆς καθαιρέσεως	ὑστερήσας·	καὶ συναλίσας πάντας τοὺς ἀμφ´
[1, 5]	οὐ προσιεμένου τὴν Νεστορίου καθαίρεσιν,	ὕστερον	δὲ τὴν ἐκείνου βλασφημίαν ἐγνωκότος
[1, 13]	ἐνθένδε ἐκδημίαν κατὰ τὴν Ἀντιοχέων	ὕστερον	εἰσήχθη, Λέοντος τὰ σκῆπτρα διέποντος,
[1, 20]	γίνεται παῖς ἡ Εὐδοξία, ἣν	ὕστερον,	ἐπειδὴ καιρὸν ἦγε γάμου, Οὐαλεντινιανὸς
[1, 20]	πρὸς τὴν Κωνσταντίνου. Ἣ χρόνοις	ὕστερον	ἐπὶ τὴν ἁγίαν ἐπειγομένη Χριστοῦ
[1, 1]	Ἰουλιανοῦ τῶν αἱρέσεων μικρὸν παυθεισῶν,	ὕστερον	ὁ πονηρὸς διάβολος τὴν πίστιν
[1, 16]	τῷ καλουμένῳ κοιμητηρίῳ, μετατίθεται πολλοῖς	ὕστερον	χρόνοις, ὑποθεμένου τοῦ παναγάθου θεοῦ
[1, 8]	πόλεως τὴν ἐπισκοπὴν ἐπιτρέπεται Μαξιμιανός,	ὑφ´	οὗ πάσης εἰρήνης ἡ τοῦ
[1, 9]	ἐν Ἐφέσῳ δευτέρας λῃστρικῆς συνόδου.	Ὑφ´	οὗ τὰ κατὰ Εὐτυχῆ τὸν
[1, 2]	κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἢ τὸν	ὑφαντὸν	διόλου χιτῶνα παρὰ τῶν θεοκτόνων
[1, 11]	δεινῶν. Τούτῳ τῷ Αἰγιόχῳ τῷ	ὑψιβρεμέτῃ	καί τι σεμνὸν ἐκεῖνο περιτιθέασι,
[1, 14]	εὖ μάλα τὴν ὀροφὴν εἰς	ὕψος	ἐπαίροντες. Τὸ δέ γε μέσον
[1, 21]	ἐν οἰκίσκοις τοσοῦτον εὖρος, τοσοῦτον	ὕψος	ἔχουσιν ὡς μηδὲ τὰ σώματα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009