Livre, Chap.
[1, 13]	αὐτοκράτωρ ἐξῃτήσατο παρὰ τῶν Ἀντιοχέων	λαβεῖν.	Καὶ δεήσεις οἱ τῆς Ἀντιόχου
[1, 7]	ἢ ποίαν ἀφορμὴν τῆς σῆς	λαβούσης	μεγαλοπρεπείας, πρὸς Ἐλεφαντίνην τινὰ τῆς
[1, 21]	ἐπὶ γῆς δυσόδων χωρίων τὸ	λαθεῖν	ἑαυτοῖς πορίζονται. Λέξω δὲ καὶ
[1, 7]	κυηθείσας βλασφημίας τὸν πανόπτην μὴ	λαθὼν	ὀφθαλμόν, ἐξ ἑτέρων γραμμάτων ἔστιν
[1, 12]	ἁγίων ἐκκλησιῶν ἐκβάλλεσθαι, εἰ δὲ	λαϊκοί,	ἀναθεματίζεσθαι. Τέθεινται δὲ αὐτῷ καὶ
[1, 14]	τὰς στοὰς ἀποκρινόμενα. Κατὰ τὸ	λαιὸν	τοίνυν μέρος τοῦ κίονος ἐν
[1, 7]	οὕτω κἀν τοῖς γράμμασι, πύξ,	λάξ,	παίει, βαίνει, καὶ τὴν βασιλείαν
[1, 21]	δείμασθαι φροντιστήρια καὶ τὰς καλουμένας	λαύρας·	ἐν οἷς ἡ μὲν δίαιτα
[1, 21]	οὐδέ τινι τῶν ἄλλων ἡδυσμάτων,	λαχάνοις	δὲ καὶ ὀσπρίοις μόνοις δεξιουμένη
[1, 6]	διαψεύσαιτο ὁ λέγων· Ζῶ ἐγώ,	λέγει	Κύριος, ὅτι τοὺς δοξάζοντάς με
[1, 7]	ἔνθα τὰ περὶ τούτων πλατύτερον	λέγει.	Ὧν δὲ τετύχηκε διὰ τὰς
[1, 11]	μᾶλλον ὑπολαμβάνων κρεῖσσον τοῦ φθάσαντος	λέγειν	εἰ τόδε πρεσβεύσειε. Καὶ τὰ
[1, 7]	κατ´ οἶκτον προσήγαγον, τί βουλόμενοι,	λέγειν	οὐκ ἔχω. Οἱ μὲν οὖν
[1, 14]	ἀκριβέστατον, οὐκ ἔχω ἀνθ´ ὅτου	λέγειν,	ὡς ἂν γυνὴ μὴ φοιτῴη
[1, 11]	τε καὶ εὐσεβὲς αἰχμαλωτίσῃ τὰ	λεγόμενα,	καὶ πρὸς μίαν ἀπεξεσμένην καὶ
[1, 12]	θεόθεν κινηθείς, ἁπάσαις τὸ δὴ	λεγόμενον	ψήφοις κατέκρινεν ἀναθέματι περιβαλών, καὶ
[1, 7]	τὴν τελευταίαν ἐκείνου ῥοπὴν ἀκήκοα	λέγοντος	ὡς τὴν γλῶσσαν σκώληξι διαβρωθεὶς
[1, 7]	ἁγίας ἐκκλησίας, καὶ τῶν μὲν	λεγόντων	ἀνθρωποτόκον δεῖν τὴν Μαρίαν ὀνομάζεσθαι,
[1, 14]	θαύματι ἔκ τε τῆς τῶν	λεγόντων	εὐπιστίας καὶ τῶν ἄλλων ὧνπερ
[1, 14]	παναγίου μνημείοις. Εἰσὶ δὲ οἳ	λέγουσι,	καὶ οὐκ ἀπιστητέον τῷ θαύματι
[1, 6]	Οὐ γὰρ ἂν διαψεύσαιτο ὁ	λέγων·	Ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ὅτι
[1, 11]	τὸν πῶλον ἐκκεντήσωμεν, καὶ τὰ	λειπόμενα	τῆς Θεοδοσίου βασιλείας εὐσυνόπτως ἀποθώμεθα.
[1, 16]	τοῦ ἁγίου μάρτυρος τὰ εὐαγῆ	λείψανα	ἐν εὐαγεῖ μετενεχθεῖεν χώρῳ, καλλίστῳ
[1, 13]	ἕνεκα τῶν ἑῴων ἐκστρατευμάτων τίμια	λείψανά	οἱ ἐκπεμφθῆναι. Καὶ τὸ παράδοξον,
[1, 16]	Τυχαῖον γέγονε, τῶν ἱερῶν αὐτοῦ	λειψάνων	μετὰ πομπῆς ἱερᾶς ἀνὰ τὴν
[1, 20]	τὸ παλαιὸν ἰχνηλατεῖται τεῖχος, τῶν	λειψάνων	ξεναγούντων τὰς ὄψεις, εἰσὶ δὲ
[1, 7]	τὴν Θηβαίων μετὰ τῶν αἰχμαλώτων	λειψάνων,	οὓς ἡμῖν οἱ βάρβαροι κατ´
[1, 0]	θείας ἡγουμένης ῥοπῆς, ὅθεν οἱ	λελεγμένοι	μοι τὴν ἱστορίαν ἀπέλιπον. ~αʹ
[1, 14]	καθεστᾶσιθυρίδας ἔνιοι καλοῦσιπρός τε τὸ	λελεγμένον	ὑπαίθριον πρός τε τὰς στοὰς
[1, 7]	κατοικοῦμεν. Καί τινων ἐν μέσῳ	λελεγμένων	ἐπάγει· „Ἐπειδὴ δὲ ἐκ βάθρων
[1, 14]	Πρὸς τῇ ὀροφῇ τοίνυν τῶν	λελεγμένων	στοῶν κλειθρίδια καθεστᾶσιθυρίδας ἔνιοι καλοῦσιπρός
[1, 22]	σύμβιος, καὶ πολλά, ὥς μοι	λέλεκται,	τοιαῦτα φροντιστήρια δειμαμένη, καὶ μὴν
[1, 6]	οὐρανοὶ καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ·	λέλυται	γὰρ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ,
[1, 6]	οὕτως ἡ συγγραφή, καὶ αὐταῖς	λέξεσιν	ἐντέθειται τῇδε τῇ ἐπιστολῇ· Περὶ
[1, 7]	διάκειται καὶ Νεστορίῳ μὲν ἐπὶ	λέξεως	οὐκ ὠνόμασται· φασὶ δὲ νῦν
[1, 12]	ἀναθέματι περιβαλών, καὶ γέγραφεν ἐπὶ	λέξεως	ὧδε· „Ἔτι θεσπίζομεν τοὺς ζηλοῦντας
[1, 4]	Νεστορίου, ἡ ἁγία σύνοδος πρὸς	λέξιν	ἀπεφήνατο ταῦτα· „Πρὸς τοῖς ἄλλοις
[1, 1]	γε φρυαττόμενος, ἀλλ´ εἰ καὶ	λέξιν	τινὰ παραχαράττειν οἷός τε γένοιτο·
[1, 21]	χωρίων τὸ λαθεῖν ἑαυτοῖς πορίζονται.	Λέξω	δὲ καὶ ἕτερον, ὃ μικροῦ
[1, 13]	κατὰ τὴν Ἀντιοχέων ὕστερον εἰσήχθη,	Λέοντος	τὰ σκῆπτρα διέποντος, Μαρτυρίου τηνικαῦτα
[1, 10]	καὶ Ἰούλιος ἐπίσκοπος, τόπον πληρῶν	Λέοντος	τοῦ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης ἐπισκόπου.
[1, 2]	ἀδύνατον. Πρὸς τούτοις τοῦ φιλοχρίστου	λεὼ	δυσχεράναντος καὶ βλασφημίαν εἰκότως ἡγουμένου
[1, 2]	γέγραπται, τὰς διαλέξεις τῷ φιλοχρίστῳ	λεῲ	ποιούμενος ἀνὰ τὴν ἐκκλησίαν Κωνσταντινουπόλεως
[1, 14]	μετὰ παντὸς τοῦ ἁλισθέντος αὐτόθι	λεώ,	τῶν ἀγροίκων περὶ τὸν κίονα
[1, 20]	καὶ δημηγορήσασα πρὸς τὸν ἐνταῦθα	λεὼν	ἐπιτελεύτιον ἔπος ἐφθέγξατο· Ὑμετέρης γενεῆς
[1, 13]	αὐτοῦ πανάγιον σῶμα· ὃ καὶ	Λέων	ὁ αὐτοκράτωρ ἐξῃτήσατο παρὰ τῶν
[1, 17]	σφοδρῶς διαμένον, ἀλλὰ κατὰ μικρὸν	λῆγον,	μέχρις οὗ καθάπαξ ἐπέπαυστο. ~ιηʹ
[1, 0]	ῥαθυμίᾳ καὶ τῇ ταύτης ἀγχιθύρῳ	λήθῃ	κρυπτόμενον. Ἄρξομαι δέ, τῆς θείας
[1, 0]	ἀναστῆσαί τε τὰς ἤδη τῇ	λήθῃ	τεθνηκυίας πράξεις, ψυχῶσαί τε τῷ
[1, 9]	περὶ τῆς ἐν Ἐφέσῳ δευτέρας	λῃστρικῆς	συνόδου. Ὑφ´ οὗ τὰ κατὰ
[1, 1]	ἐν τῇ ταύτης πολιορκίᾳ παρῃρημένος,	λῃστρικῶς	δὲ τὸ πρᾶγμα μέτεισι πεύσεις
[1, 0]	τὰ ἡμέτερα, εἰ καὶ μὴ	λίαν	ἀκριβεῖς οἶδε ποιεῖνΕὐσεβίῳ τε οὖν
[1, 20]	ποιητῇ, καὶ πρός γε Οὐλπιανῷ	Λιβανίῳ	τε καὶ Ἰουλιανῷ τοῖς παναρίστοις
[1, 9]	κατὰ τὴν Κωνσταντίνου ἁλισθείσης συνόδου,	λιβέλλους	τε αὖ ἐπιδεδωκότος Εὐσεβίου τὴν
[1, 5]	Κύριλλον καὶ Μέμνονα. Ἐκ δὲ	λιβέλλων	ἐπιδεδομένων παρὰ Κυρίλλου καὶ Μέμνονος
[1, 14]	δὲ ταῖς στοαῖς κίονες ἐκ	λίθου	ξεστοῦ πεποιημένοι εὐπρεπῶς, εὖ μάλα
[1, 21]	Κοινὰς δὲ τὰς πρὸς θεὸν	λιτὰς	διημερεύουσί τε καὶ διανυκτερεύουσιν, οὕτω
[1, 20]	Καὶ χρυσίον δὲ διακοσίας ἕλκον	λίτρας	τῷ Βάλεντος ἐδωρήσατο λουτρῷ κατά
[1, 7]	πρόσταγμα. Ταῦτα στήσεσθαι καθ´ ἡμῶν	λογιζομένων	καὶ τὸ τοῖς καλλινίκοις βασιλεῦσι
[1, 0]	Παμφίλουἀνὴρ δὲ ἐς τὰ μάλιστα	λόγιος	ὁ Παμφίλου τά τε ἄλλα
[1, 15]	μὲν καὶ τὰ ἄλλα πάντα	λόγιος,	φιλοσοφίαν δὲ οὕτως ἐς τὸ
[1, 7]	πρὸς υἱὸν τὸ παρὸν τοῦτο	λογισάμενος	ἀνάσχου, παρακαλῶ, τῆς ἐν αὐτῷ
[1, 13]	αὐτοπτῶν γενομένων· γέγραφε δὲ καὶ	λογίως	ἀπέθετο καὶ Θεοδώρητος, ὁ τὴν
[1, 15]	μὲν αἱ κομψῶς αὐτῷ καὶ	λογίως	μετὰ τὴν ἱερωσύνην πεποιημέναι ἐπιστολαί,
[1, 17]	περιέργως καὶ ἐς τὰ μάλιστα	λογίως	Πρίσκος ὁ ῥήτωρ γράφει, μετὰ
[1, 15]	τὴν ψυχὴν τοῖς ἀναγωγικοῖς ἐπίανε	λόγοις,	ὡς ἀγγελικὸν ἐπὶ γῆς μετελθεῖν
[1, 6]	ἐκκλησίας τὸν περὶ τούτου φερόμενον	λόγον	ὁμιλήσαντος, ὁπηνίκα καὶ Κύριλλος τὴν
[1, 7]	Γράφει δὲ καὶ διαλεκτικῶς ἕτερον	λόγον	πρός τινα δῆθεν Αἰγύπτιον συγκείμενον
[1, 15]	τῆς ἱερωσύνης ὑπελθεῖν, οὔπω τὸν	λόγον	τῆς ἀναστάσεως παραδεχόμενον οὐδὲ δοξάζειν
[1, 15]	τε πρὸς αὐτὸν Θεοδόσιον προσφωνητικὸς	λόγος,	καὶ ὅσα τῶν ἐκείνου χρηστῶν
[1, 7]	δοκοῦν, εἴ γε τοῦ δοκοῦντος	λόγος	οὐδεὶς δυνατώτερος. Καὶ ὅδε μὲν
[1, 11]	τε πρὸ αἰώνων γεννηθεὶς θεὸς	Λόγος	σαρκούμενος δευτέρᾳ γεννήσει φειδοῖ τοῦ
[1, 0]	οὐδενός που καθ´ εἱρμὸν τετύχηκε	λόγου,	ἔδοξέ μοι, εἰ καὶ μὴ
[1, 0]	τεθνηκυίας πράξεις, ψυχῶσαί τε τῷ	λόγῳ	καὶ ἀπαθανατίσαι τῇ μνήμῃ, ὡς
[1, 15]	τὴν ποίησιν, ἔργῳ τε καὶ	λόγῳ	παρὰ πᾶσι διαβόητος· ὃς οὕτω
[1, 17]	τοῖς χρόνοις ὁ πολὺς τῷ	λόγῳ	πόλεμος ἐκεκίνητο Ἀττίλα τοῦ τῶν
[1, 10]	τῆς Ἀντιοχέων. Ἐφ´ ᾧ τί	λοιπὸν	γέγονεν οὐκ ἔστιν εὑρεῖν. Καὶ
[1, 16]	καὶ μέχρις ἡμῶν σωζόμενος, ἵνα	λοιπὸν	οἱ δαίμονες ἐπ´ ἀδείας τὰ
[1, 21]	αὐτοῖς παρατραπείσης, τῆς τε γνώμης	λοιπὸν	οὐ συμβαινούσης ἀνθρώποις· οὓς καὶ
[1, 21]	ἄνδρες τε καὶ γύναια, τὸ	λοιπὸν	σῶμα γυμνὸν κρυμνοῖς τε ἐξαισίοις
[1, 13]	αὐτὸν στρατιωτικῶν τελῶν τε καὶ	λοιπῶν,	κατὰ τὴν αὐτοῦ μάνδραν γενομένων,
[1, 20]	ἕλκον λίτρας τῷ Βάλεντος ἐδωρήσατο	λουτρῷ	κατά τι μέρος ἐμπρησθέντι. ~καʹ
[1, 6]	τοῦ φραγμοῦ, καὶ πέπαυται τὸ	λυποῦν,	καὶ διχονοίας ἁπάσης ἀνῄρηται τρόπος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009