Livre, Chap.
[1, 10]	ἐν Ἐφέσῳ δευτέρα σύνοδος ἀθροίζεται.	~ιʹ	Ὅσα παρὰ τοῦ Διοσκόρου καὶ
[1, 11]	ἐν Ἐφέσῳ δεύτερον διελύθη συνέδριον.	~ιαʹ	Ἀπολογία τοῦ συγγραφέως ὑπὲρ τῶν
[1, 12]	τῆς Θεοδοσίου βασιλείας εὐσυνόπτως ἀποθώμεθα.	~ιβʹ	Ὅπως ὁ βασιλεὺς Θεοδόσιος τὴν
[1, 10]	Δορυλαίου πρόεδρος. Κατὰ ταύτην καὶ	Ἴβας	τῶν Ἐδεσηνῶν ἐπισκοπήσας ἀποκηρύσσεται· καθαιρεῖται
[1, 7]	ἡμῶν βραχυλόγου οὔσης. Ὀάσεως τῆς	Ἴβεως	ἐκ πολλῶν πρώην ἀφανισθείσης, τοῦ
[1, 7]	Ἐφέσῳ κεκινημένων, Ὄασιν τὴν καὶ	Ἴβιν	ἐκ θεσπίσματος βασιλικοῦ κατοικοῦμεν. Καί
[1, 13]	τὸν διάπυρον αὐτοῦ ζῆλον δεικνῦσαι.	~ιγʹ	Περὶ τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ
[1, 16]	πόνων. ~ιςʹ Ὅπως ὁ θεοφόρος	Ἰγνάτιος	ἐκ Ῥώμης ἀνακομισθεὶς παρὰ Θεοδοσίου
[1, 16]	ἐν Ἀντιοχείᾳ κατετέθη. Τότε καὶ	Ἰγνάτιος	ὁ θεσπέσιος, ὡς Ἰωάννῃ τῷ
[1, 16]	εὐαγὴς καὶ τέμενος ἅγιον τῷ	Ἰγνατίῳ	τὸ πάλαι Τυχαῖον γέγονε, τῶν
[1, 14]	Θεοδωρήτῳ, ὡς ἔφθην εἰπών, ἐπεπόνητο.	~ιδʹ	Περὶ τοῦ πολλάκις φαινομένου ἀστέρος
[1, 11]	ἀνθρώπων ἀπηγορευμένοις καὶ πᾶσαν ἀλόγων	ἰδέαν	ὁ πάντων ἀλογώτατος μεταβληθείς, ἀνδρόγυνος
[1, 21]	καὶ θηρίοις συναφομοιοῦσθαι, τῆς τε	ἰδέας	αὐτοῖς παρατραπείσης, τῆς τε γνώμης
[1, 21]	παντὸς χαίνουσι τὸν ποθούμενον αὐτοῖς	ἰδεῖν	ἐπειγόμενοι. ~κβʹ Περὶ τοῦ ναοῦ
[1, 6]	ἀσφαλῆ μὲν καὶ ἀκατάσειστον ἐν	ἰδίαις	ψυχαῖς τὴν ὀρθὴν φυλάττουσι πίστιν,
[1, 21]	περιπλοκῇ τοῦ θήλεος πρὸς τὴν	ἰδίαν	ἀποκριθῆναι φύσιν· μετὰ ἀνδρῶν δὲ
[1, 13]	δοίη, συγχωρεῖν ἐκέλευσαν αὐτῷ τὴν	ἰδίαν	ἐκτρέχειν· ἐκ γὰρ τῆς ὑπακοῆς
[1, 13]	ἐκπληρῶσαι βουλόμενος, ἀφίει αὐτὸν τὴν	ἰδίαν	ὁδὸν ἐκπληροῦν, ἐπιφθεγξάμενος· „Ἴσχυε καὶ
[1, 13]	καὶ τὸν βασιλέα Θεοδόσιον τὰς	ἰδίας	ἀνακαλεσάμενον κελεύσεις πάντα πρὸς χάριν
[1, 7]	ἄλλοις οἷς ἐβουλήθη, ὑπὲρ τῆς	ἰδίας	βλασφημίας ἀπολογούμενος, ὡς ἐκ πάσης
[1, 2]	διδάσκειν ἐπειρᾶτο, ὥστε κατὰ τῆς	ἰδίας	κεφαλῆς ἐπιφθέγγεσθαι· „Τὸν γενόμενον διμηναῖον
[1, 2]	τούτων ἐνιστάμενος. Καί που καὶ	ἰδίας	παρεντιθείς τε καὶ παρεγγράφων δόξας
[1, 21]	ἂν φαίην χρυσός, ὅτε οὔτε	ἰδική	τις ἐσθὴς οὐδέ τι τῶν
[1, 1]	καὶ ὅποι τετελεύτηκεν, ἐν τοῖς	ἰδίοις	παραθήσομαι καιροῖς, παρυφαίνων εἴ τι
[1, 13]	οὕτω σφοδρῶς ἐπετίμησε μόνον τὸν	ἴδιον	βασιλέα εὐλαβούμενος, ὡς καὶ τὸν
[1, 3]	ἐπισκόπῳ γραφεῖσιν ἐπείθετο, τὸν δὲ	ἴδιον	ἔμετον κατὰ πάσης ἐξέχεε τῆς
[1, 13]	γε ἀντισταίη, ἢ καὶ τοῦ	ἰδίου	θελήματος δοῦλος γένοιτο καὶ μὴ
[1, 21]	κομιδῇ βραχέσιν ἀρκοῦνται· ἐχθροὶ τῶν	ἰδίων	βουλήσεων καὶ τῆς φύσεως, ἔκδοτοι
[1, 21]	συμβαινούσης ἀνθρώποις· οὓς καὶ διδράσκουσιν	ἰδόντες,	καὶ διωκόμενοι ἢ τῇ ὠκύτητι
[1, 18]	τῶν ἑδῶν ἃ τῇ δίκῃ	ἱδρύεται,	εὐθὺ τοῦ φόρου οὗ ἡ
[1, 15]	ἡ μία τῶν θυρῶν ἐστιν.	~ιεʹ	Περὶ τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ
[1, 1]	ἐκβρασθέντων καὶ πρὸς τῇ Κωνσταντίνου	ἱερᾷ	θραυσθέντων πόλει, ἤδη τε τῆς
[1, 6]	ἑξῆς. Ταύταις ὑμῶν ἐντυχόντες ταῖς	ἱεραῖς	φωναῖς οὕτω τε καὶ ἑαυτοὺς
[1, 16]	τελεῖται, πρὸς τὸ μεγαλοπρεπέστερον τοῦ	ἱεράρχου	Γρηγορίου ταύτην ἐξάραντος. Γέγονε δὲ
[1, 16]	ἱερῶν αὐτοῦ λειψάνων μετὰ πομπῆς	ἱερᾶς	ἀνὰ τὴν πόλιν ἐπ´ ὀχήματος
[1, 4]	Κύριλλον, ἐγγραφείσης δὲ καὶ τῆς	ἱερᾶς	ἐκείνης ἐπιστολῆς Κελεστίνου τοῦ πάνυ,
[1, 5]	ἁγίας κοινωνίας καὶ πάσης αὐθεντίας	ἱερατικῆς	Ἰωάννης καὶ οἱ ἀμφ´ αὐτὸν
[1, 4]	ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος καὶ παντὸς συλλόγου	ἱερατικοῦ.	~εʹ Ὡς μετὰ πέντε ἡμέρας
[1, 5]	Ἰωάννης καὶ οἱ ἀμφ´ αὐτὸν	ἱερεῖς.	Καὶ πρῶτα μὲν Θεοδοσίου οὐ
[1, 7]	Κυρίλλου καὶ τῶν ἀμφ´ αὐτὸν	ἱερέων,	ἀμφοτέρων αὐτῶν τοῖς ἀπελθοῦσι συναριθμηθέντων,
[1, 5]	Ἀντιόχου μετὰ τῶν ἀμφ´ αὐτὸν	ἱερέων,	ἡμέρας πέντε τῆς καθαιρέσεως ὑστερήσας·
[1, 10]	μετὰ πολλῶν τῶν ἀμφ´ αὐτὸν	ἱερέων.	Συνῆν δὲ τούτοις καὶ Δόμνος
[1, 13]	τὴν ἁγίαν κορυφὴν μετὰ πολλῶν	ἱερέων	τεθέαμαι, ἐπισκοποῦντος τήνδε Γρηγορίου τοῦ
[1, 16]	τὸν Θεοφόρον μείζοσι τιμῆσαι τιμαῖς,	ἱερόν	τε πάλαι τοῖς δαίμοσιν ἀνειμένονΤυχαῖον
[1, 20]	καὶ ὅπως εἰς Ἀντιόχειαν καὶ	Ἱεροσόλυμα	ἀφίκετο. Οὗτος τοίνυν ὁ Θεοδόσιος
[1, 21]	Ὅτι καλῶς τὰ περὶ τὰ	Ἱεροσόλυμα	ἡ Εὐδοκία διέθηκε· καὶ περὶ
[1, 21]	Ἔνθεν τοίνυν ἡ Εὐδοκία ἐν	Ἱεροσολύμοις	δὶς ἀφικνεῖται. Καὶ ὅτου μὲν
[1, 22]	τὰ τείχη πρὸς τὸ κρεῖττον	Ἱεροσολύμων	ἀνανεωσαμένη, καὶ τέμενος μέγιστον ἀνίστη,
[1, 22]	καὶ μαρτύρων Στεφάνου, οὔτι στάδιον	Ἱεροσολύμων	διεστώς· ἐν ᾧ καὶ τίθεται
[1, 10]	συνδραμόντων ἐν Ἐφέσῳ Ἰουβεναλίου τοῦ	Ἱεροσολύμων	ἐπισκόπου, τοῦ καὶ πρότερον ἐν
[1, 13]	οὖν συνηλθέτην, καὶ τὸ ἄχραντον	ἱερουργήσαντες	σῶμα τῆς ζωοποιοῦ κοινωνίας ἀλλήλοις
[1, 13]	ὁ ἐν σαρκὶ τῆς ἄνω	Ἱερουσαλὴμ	πολίτης, τὴν ξένην ταύτην καὶ
[1, 16]	τὸ πάλαι Τυχαῖον γέγονε, τῶν	ἱερῶν	αὐτοῦ λειψάνων μετὰ πομπῆς ἱερᾶς
[1, 15]	αὐτῷ καὶ λογίως μετὰ τὴν	ἱερωσύνην	πεποιημέναι ἐπιστολαί, ὅ τε πρὸς
[1, 15]	ἀξιωθῆναι καὶ τὸν ζυγὸν τῆς	ἱερωσύνης	ὑπελθεῖν, οὔπω τὸν λόγον τῆς
[1, 17]	μετενεχθεῖεν χώρῳ, καλλίστῳ τεμένει τιμώμενα.	~ιζʹ	Περὶ Ἀττίλα τοῦ Σκυθῶν βασιλέως,
[1, 18]	λῆγον, μέχρις οὗ καθάπαξ ἐπέπαυστο.	~ιηʹ	Περὶ τῶν οἰκοδομιῶν τῶν ἐν
[1, 4]	τοίνυν παρ´ αὐτοῦ κύριος ἡμῶν	Ἰησοῦς	Χριστὸς ὥρισε διὰ τῆς παρούσης
[1, 19]	πάρεργα, τοῖς φιλομαθέσιν οὐκ ἄκομψα.	~ιθʹ	Περὶ πολέμων διαφόρων Ἰταλικῶν καὶ
[1, 13]	καὶ μὴ πρὸς τὴν ἐπιτροπὴν	ἰθυδρομήσοι,	καὶ πρὸς βίας αὐτὸν καθέλκειν.
[1, 11]	δικαίως καὶ Φαλλοὺς αὐτῶν καὶ	Ἰθυφάλλους	καὶ Φαλλαγώγια καὶ Πρίαπον ὑπερμεγέθη
[1, 21]	εἴσω· ἔνθα δὲ πρὸς θεὸν	ἱκετεία,	ῥωμαλέους τὸ σῶμα, σφριγῶντας τὴν
[1, 13]	καὶ ἀερίου μάρτυρος ἐπὶ ῥήματος	ἱκετεύειν	τε καὶ εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτοῦ,
[1, 21]	ἄκη προσφέροντες καὶ τὰς τῶν	ἱκετευόντων	φωνὰς τῷ θεῷ προσάγοντες, τά
[1, 11]	πάσαις αἰσχρουργίαις ἡδομένην, καὶ τούτοις	ἱλάσκεσθαι	βουλομένην; Μεθ´ ἧς Ἄρης ἀσχημονεῖ
[1, 1]	γένοιτο· πολλάκις δὲ τῇ ἑαυτοῦ	ἰλυσπώμενος	κακίᾳ, καὶ γράμματος ἐναλλαγὴν ἐτέχνασε
[1, 1]	τὴν ἀρχαίαν ἐπαναγομένης εὐπρέπειαν, ἐν	ἱματισμῷ	διαχρύσῳ περιβεβλημένης καὶ πεποικιλμένης τῷ
[1, 7]	Μαρίαν ὀνομάζεσθαι, τῶν δὲ θεοτόκον·	ἵνα	γέ φησι μὴ δυοῖν θάτερον
[1, 21]	ἔκδοτοι τοῖς τῶν πέλας θελήμασιν,	ἵνα	διὰ πάντων αὐτοῖς τὸ ἡδὺ
[1, 6]	τὴν ὑπὲρ τῶν ἁγίων ἐκκλησιῶν,	ἵνα	καὶ διαβόητον ἔχωσιν εἰς αἰῶνα
[1, 11]	ἀλλὰ γοῦν τὸν μηρὸν κυοφορῶν,	ἵνα	καὶ ταῦτα παρὰ φύσιν αὐτῷ
[1, 16]	ὁ καὶ μέχρις ἡμῶν σωζόμενος,	ἵνα	λοιπὸν οἱ δαίμονες ἐπ´ ἀδείας
[1, 11]	τῷ αὐτεξουσίῳ καὶ περὶ τούτων,	ἵνα	μᾶλλον ἡ ἁγία καθολικὴ καὶ
[1, 7]	ἀνθρώπων αἰχμάλωτον εἰς κακίαν ἔκδοτον,	ἵνα	μὴ πάσαις ἐκ τούτου γενεαῖς
[1, 1]	τὴν γνώμην τῆς γλώσσης ἀπομερίσῃ,	ἵνα	μὴ τὴν αὐτὴν ὁμολογίαν τε
[1, 11]	καὶ αἱρέσεις ἐν ὑμῖν εἶναι,	ἵνα	οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται. Καὶ
[1, 11]	παθῶν χειροτονοῦντές τε καὶ ὀνομάζοντες,	ἵνα	συγγνώμην ταῖς οἰκείαις ἀκολασίαις πορίζοιντο
[1, 6]	ὑπὲρ δύναμιν πόνοις ἑλομένου προσομιλεῖν,	ἵνα	τὸν τοῦ διαβόλου νικήσῃ φθόνον
[1, 2]	δόξας καὶ τὸν τῆς ψυχῆς	ἰὸν	ἀπερευγόμενος, βλασφημότερα διδάσκειν ἐπειρᾶτο, ὥστε
[1, 21]	δὲ αὖ πάλιν ἀπ´ ἐναντίας	ἰόντες	μόνους ἑαυτοὺς καθειργνύουσιν ἐν οἰκίσκοις
[1, 10]	τηνικαῦτα κρατοῦντος, συνδραμόντων ἐν Ἐφέσῳ	Ἰουβεναλίου	τοῦ Ἱεροσολύμων ἐπισκόπου, τοῦ καὶ
[1, 2]	κακόδοξος Νεστορίου καὶ τῶν Νεστορίου	Ἰουδαϊκῶν	δογμάτων διάπυρος ἐραστής, ὃς καὶ
[1, 13]	τεθεσπικότος τοῖς κατὰ τὴν Ἀντιόχου	Ἰουδαίοις	ἀποδοθῆναι τὰς σφῶν συναγωγάς, ἅσπερ
[1, 1]	ἀποκρίσεις τε αὖ μηχανώμενος, πρὸς	Ἰουδαϊσμὸν	καινοπρεπῶς ἐπανάγων τὸν πλανώμενον, οὐ
[1, 16]	τῶν ἁγίων αὐτοῦ τιμῶντος μνήμας.	Ἰουλιανὸς	μὲν γὰρ ὁ ἀλιτήριος, ἡ
[1, 1]	πίστιν πάλιν ἐτάραττεν. Ἄρτι τῆς	Ἰουλιανοῦ	δυσσεβείας τοῖς τῶν μαρτύρων αἵμασι
[1, 1]	μετὰ τὴν κατάλυσιν τοῦ ἀσεβοῦς	Ἰουλιανοῦ	τῶν αἱρέσεων μικρὸν παυθεισῶν, ὕστερον
[1, 20]	γε Οὐλπιανῷ Λιβανίῳ τε καὶ	Ἰουλιανῷ	τοῖς παναρίστοις σοφισταῖς. Καὶ εἰκόνι
[1, 16]	τὰ οἰκεῖα δρῷεν, ὥς φασιν	Ἰουλιανῷ	φθῆναι τούτους ἐπαγγείλασθαι. Τοῦτο δ´
[1, 10]	Ἀντιοχείας πρόεδρος, καὶ μὴν καὶ	Ἰούλιος	ἐπίσκοπος, τόπον πληρῶν Λέοντος τοῦ
[1, 7]	ἕτερον τῆς σῆς ἀνδρείας ἔγγραφον	ἱπτάμενον	πρόσταγμα. Ταῦτα στήσεσθαι καθ´ ἡμῶν
[1, 16]	τῶν ἐκείνου χρηστῶν φέρεται πόνων.	~ιςʹ	Ὅπως ὁ θεοφόρος Ἰγνάτιος ἐκ
[1, 19]	Περσῶν παροινησάντων κεκράτηκε, βασιλεύοντος αὐτῶν	Ἰσδιγέρδου	πατρὸς〉 τοῦ Βαραράνου, ἢ ὡς
[1, 21]	ἀέρων τε πυρακτώσεσιν ἐπιτρέπουσιν, ἐπ´	ἴσης	θάλπους τε καὶ ψύχους περιορῶντες.
[1, 15]	τῆς αὐτῆς διέπρεπε βασιλείας καὶ	Ἰσίδωρος,	οὗ κλέος εὐρὺ κατὰ τὴν
[1, 15]	ἐστιν. ~ιεʹ Περὶ τοῦ ἁγίου	Ἰσιδώρου	τοῦ Πηλουσιώτου, καὶ Συνεσίου τοῦ
[1, 7]	νῦν τὸ Εὐπρεπίου προσαγορεύεσθαι, ὅπερ	ἴσμεν	ταῖς ἀληθείαις πρὸ τῆς Θεουπολιτῶν
[1, 14]	τῆς τέχνης· ἔνθα ὁ τεσσαρακοντάπηχυς	ἵσταται	κίων, ἐν ᾧ τὸν οὐράνιον
[1, 21]	πρωτοτύπως ὥς φασι βουλομένη, τοῖς	ἱστορήσασι	καταλειπτέον, εἰ καὶ μὴ ἀληθίζεσθαί
[1, 7]	βλασφημίας ἕνεκα, οὐ δεδήλωται τοῖς	ἱστορήσασιν·	ἃ καὶ διέπεσεν ἄν, καὶ
[1, 5]	εἰ καὶ Σωκράτης ἀγνοήσας ἑτέρως	ἱστόρησε,	μετακαλεῖται Ἰωάννης ἐφ´ ᾗ πεποίηκεν
[1, 2]	ἐν Ἐφέσῳ προτέρᾳ συνόδῳ σαφῶς	ἱστόρηται.	~γʹ Οἷα ὁ μέγας Κύριλλος
[1, 16]	Ἰωάννῃ τῷ ῥήτορι σὺν ἑτέροις	ἱστόρηται,	ἐπειδή γε ὡς ἐβούλετο τάφον
[1, 19]	ἐτῶν τῆς Ἀναστασίου βασιλείας· ἅπερ	ἱστόρηται	μὲν καὶ ἄλλοις, ἐπιτέτμηται δὲ
[1, 20]	Εἴ τῳ περισπούδαστον ταύτας εἰδέναι,	ἱστόρηται	περιέργως Στράβωνι τῷ γεωγράφῳ, Φλέγοντί
[1, 14]	καὶ ἕτερον ὃ τεθέαμαι, τῇ	ἱστορίᾳ	παραδῶ. Ἐπόθουν τὸ τέμενος τούτου
[1, 22]	ἡ ἑξῆς εὖ μάλα σαφῶς	ἱστορία	παραστήσει, τῆς ἄνωθεν ῥοπῆς τὴν
[1, 0]	ὅθεν οἱ λελεγμένοι μοι τὴν	ἱστορίαν	ἀπέλιπον. ~αʹ Εἶτα πρῶτον κεφάλαιον,
[1, 1]	δὲ ἄξιον ἐξευρεῖν δυνηθείην, τὴν	ἱστορίαν	ἀποτιθέμενος ἔνθα τῷ φιλανθρώπῳ παρασταίη
[1, 7]	βίβλῳ περιέτυχον τὴν περὶ τούτων	ἱστορίαν	παρεχομένῃ. Αὐτὸς τοίνυν ὁ τῆς
[1, 1]	τι καὶ ἄλλο πάρεργον μὲν	ἱστορίας	δὲ ἄξιον ἐξευρεῖν δυνηθείην, τὴν
[1, 22]	τοῦ αʹ τόμου τῆς ἐκκλησιαστικῆς	ἱστορίας	Εὐαγρίου.
[1, 2]	ἀπορήσειν πρὸς εὔλογον διασκευὴν τῆς	ἱστορίας	καὶ τῆς ταύτης τελευτῆς καταντήσειν,
[1, 13]	τὴν ἰδίαν ὁδὸν ἐκπληροῦν, ἐπιφθεγξάμενος·	„Ἴσχυε	καὶ ἀνδρίζου· ἡ στάσις σου
[1, 19]	ἄκομψα. ~ιθʹ Περὶ πολέμων διαφόρων	Ἰταλικῶν	καὶ Περσικῶν οἳ ἐπὶ Θεοδοσίου
[1, 17]	ὄρη σχεδιασθῆναι· τὴν δὲ θάλασσαν	ἰχθῦς	νεκροὺς ἀποσφενδονήσασθαι, καὶ πολλὰς τῶν
[1, 20]	μέχρι γὰρ ἡμῶν τὸ παλαιὸν	ἰχνηλατεῖται	τεῖχος, τῶν λειψάνων ξεναγούντων τὰς
[1, 16]	καὶ Ἰγνάτιος ὁ θεσπέσιος, ὡς	Ἰωάννῃ	τῷ ῥήτορι σὺν ἑτέροις ἱστόρηται,
[1, 10]	τούτοις καὶ Δόμνος ὁ μετὰ	Ἰωάννην	Ἀντιοχείας πρόεδρος, καὶ μὴν καὶ
[1, 5]	ἡ σύνοδος πάλιν ἠθῴωσεν καθελοῦσα	Ἰωάννην	καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ. Καὶ
[1, 7]	οἰκείας βλασφημίας ἠρέμησεν, ὡς καὶ	Ἰωάννην	τὸν τῆς Ἀντιόχου πρόεδρον ταῦτα
[1, 5]	χρησαμένου πρός τε Κύριλλον καὶ	Ἰωάννην	τοὺς ἐπισκόπους, συμβαίνουσι πρὸς ἀλλήλους,
[1, 3]	πρὸ τῆς ἐπαγγελθείσης ἡμέρας ἀπηντήκασιν.	Ἰωάννης	δὲ ὁ τῆς Ἀντιοχέων πρόεδρος
[1, 5]	Σωκράτης ἀγνοήσας ἑτέρως ἱστόρησε, μετακαλεῖται	Ἰωάννης	ἐφ´ ᾗ πεποίηκεν ἀπολογησόμενος καθαιρέσει.
[1, 5]	πέντε ἡμέρας ἐλθὼν ὁ Ἀντιοχείας	Ἰωάννης	καθαιρεῖ Κύριλλον τὸν Ἀλεξανδρείας καὶ
[1, 5]	κοινωνίας καὶ πάσης αὐθεντίας ἱερατικῆς	Ἰωάννης	καὶ οἱ ἀμφ´ αὐτὸν ἱερεῖς.
[1, 5]	τοῦ βασιλέως συμβαίνουσι Κύριλλος καὶ	Ἰωάννης,	κυρώσαντες ἔτι καὶ τὴν Νεστορίου
[1, 5]	ταύτην ἀπόφασιν ἐφίσταται τῇ Ἐφεσίων	Ἰωάννης	ὁ τῆς Ἀντιόχου μετὰ τῶν
[1, 6]	ὁπηνίκα καὶ Κύριλλος τὴν ἐπιστολὴν	Ἰωάννου	εὖ μάλα ἐπαινέσας ἐπὶ ῥήματος
[1, 3]	σύνοδος ἐν Ἐφέσῳ ἠθροίσθη, ὑστερήσαντος	Ἰωάννου	τοῦ Ἀντιοχείας καὶ Θεοδωρήτου. Ὧν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009