Livre, Chap. |
[10, 9] |
που
μετὰ
τὰ
Τρωϊκὰ
ἔτεσιν
|
ψʹ |
Προτερεῖν
ἄρα
Μωσῆς
καὶ
οἱ |
[10, 11] |
κεφαλαίῳ
εἰρήσθω.
Δυνατὸν
γὰρ
παντὶ
|
ψευδεῖς |
ἀποφαίνεσθαι
καὶ
τὰς
περὶ
τοὺς |
[10, 7] |
πλάνην
καὶ
τὴν
ἐξουσίαν
τοῦ
|
ψεύδεσθαι |
τοῖς
μετὰ
ταῦτα
βουληθεῖσι
περὶ |
[10, 2] |
ἐστιν,
ἃ
ἱστοροῦσιν,
ἢ
ψευδῆ.
|
Ψευδῆ |
μὲν
οὐκ
ἂν
φήσαιεν·
οὐ |
[10, 2] |
ἑκόντες
τὴν
μεγίστην
εὐήθειαν,
τὸ
|
ψευδῆ |
συγγράφειν·
ἀληθῆ
δ´
εἶναι
ἐξ |
[10, 2] |
ταῦτά
ἐστιν,
ἃ
ἱστοροῦσιν,
ἢ
|
ψευδῆ. |
Ψευδῆ
μὲν
οὐκ
ἂν
φήσαιεν· |
[10, 4] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἀλληνάλλως
ποικίλαις
|
ψευδοδοξίαις |
ἀπαχθέντες
εἰς
βυθὸν
ἀδολεσχίας
περιετράπησαν, |
[10, 7] |
μὲν
Ἑλλάνικον
ἐν
τοῖς
πλείστοις
|
ψευδόμενον |
ἐπιδείκνυσιν,
Ἔφορον
δὲ
Τίμαιος
καὶ |
[10, 7] |
Πολλὰ
δὲ
καὶ
Θουκυδίδης
ὡς
|
ψευδόμενος |
ὑπό
τινων
κατηγορεῖται,
καίτοι
δοκῶν |
[10, 7] |
βουλομένους
διδάξειν
ἔμελλε
καὶ
τοὺς
|
ψευδομένους |
ἐλέγξειν,
ἡ
πολλὴ
πρὸς
ἀλλήλους |
[10, 4] |
θεοῦ
φύραντες
οὐδέ
γε
τὸ
|
ψεῦδος |
ἅμα
τῷ
ἀληθεῖ
συγχέαντες;
Ἀλλὰ |
[10, 4] |
ἀληθὲς
εὑρόντες
καὶ
ἀπειληφότες
τοῦ
|
ψεύδους |
ἀνεχωρήσαμεν,
οὔτε
εἰς
ἄθεον
λογισμὸν |
[10, 3] |
ἐπ´
ἄλλων
ἄλλοις,
ἵνα
καὶ
|
ψεύστης |
ἁλῷ
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Ἄνδρωνος |
[10, 8] |
κατὰ
τὴν
ποίησιν·
Ἑρμῆς
δὲ
|
ψυχὰς |
Κυλλήνιος
ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν
ἡρώων·
ἔχε |
[10, 8] |
τὴν
εἰς
πᾶν
ζῷον
τῆς
|
ψυχῆς |
μεταβολὴν
μαθεῖν
παρ´
Αἰγυπτίων.
Ὑπολαμβάνουσι |
[10, 1] |
ἔν
τισι
τῶν
εἰς
βελτίωσιν
|
ψυχῆς |
συντεινόντων
δογμάτων
ζηλωταὶ
κατέστησαν.
Ὡς |
[10, 1] |
περὶ
τῶν
μάλιστα
ζητουμένων
εἰς
|
ψυχῆς |
ὠφέλειαν
δογμάτων,
ἃ
δὴ
καὶ |
[10, 8] |
κατ´
Αἴγυπτον.
Τὸν
μὲν
γὰρ
|
ψυχοπομπὸν |
Ἑρμῆν
κατὰ
τὸ
παλαιὸν
νόμιμον |