Livre, Chap.
[10, 9]	τοῦ δηλωθέντος ἱεροῦ ἐπὶ τὸ	νʹ	ἔτος Ὀζίου τοῦ τῶν Ἰουδαίων
[10, 9]	περιέχουσι. Καὶ καθ´ Ἑβραίους ἀπὸ	νʹ	ἔτους Ὀζίου τοῦ Ἰουδαίων βασιλέως
[10, 6]	ἔθνος Καππαδόκαι πρῶτοι εὗρον τὴν	νάβλαν	καλουμένην, ὃν τρόπον καὶ τὸ
[10, 10]	ἡ μετοικία ἐπισημοτάτη, αἰχμαλωτισθέντων ὑπὸ	Ναβουχοδονόσορ	βασιλέως Βαβυλῶνος, παρέτεινεν ἔτη ἑβδομήκοντα,
[10, 10]	καθὰ προεφήτευσεν Ἱερεμίας. Τοῦ δὴ	Ναβουχοδονόσορ	μνημονεύει Βηρωσσὸς ὁ Βαβυλώνιος. Μετὰ
[10, 11]	ἐκτιθέμενος ἀφηγεῖταί τινος αὐτῶν ὄνομα	Ναβουχοδονόσορ,	τοῦ συστρατεύσαντος ἐπὶ Φοίνικας καὶ
[10, 12]	Ἆπις δὲ τρίτος ἀπὸ Ἰνάχου.	Ναὶ	μὴν ἡ Λητὼ κατὰ Τιτυὸν
[10, 6]	κρᾶσιν, ὡς δὲ Ἡσίοδος, Σκύθης.	Ναὶ	μὴν Θρᾷκες πρῶτοι τὴν καλουμένην
[10, 4]	ζῴων ἰδέαν τετυπωμένα φιλοκάλως ἐξείργαστο.	Ναὶ	μὴν καὶ μαντείων πλείστη τις
[10, 14]	ὃς καὶ τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις	ναὸν	ἐδείματο πρῶτος. Μετὰ δὲ Σολομῶνα
[10, 6]	Ἄτλας δὲ ὁ Λίβυς πρῶτος	ναῦν	ἐναυπηγήσατο καὶ τὴν θάλασσαν ἔπλευσε.
[10, 6]	ἐργάσασθαι τούς τε Σιδωνίους τρίκροτον	ναῦν	κατασκευάσαι. Σικελοί τε οἱ πρὸς
[10, 12]	εἰς σορὸν ἀποτεθεῖσθαι ἐν τῷ	ναῷ	τοῦ τιμωμένου δαίμονος, κἀντεῦθεν Σορόαπιν
[10, 8]	τούτων, ἐν ταῖς πανηγύρεσι τῶν	ναῶν	ἀνακομιζομένων ἀμφοτέρων εἰς ὄρος ἄνθεσι
[10, 14]	Ἀμασίας ἔτη κθʹ Ὀζίας ἔτη	νβʹ	καθ´ ὃν προφητεύουσιν Ὠσηέ, Ἀμώς,
[10, 14]	δὲ Ἐζεκίαν βασιλεύει Μανασσῆς ἔτη	νεʹ	ἔπειτα Ἀμὼν ἔτη βʹ ἔπειτα
[10, 10]	δὲ πρώτης Ὀλυμπιάδος ἐπὶ τῆς	νεʹ	ἔτος πρῶτον, τουτέστιν ἐπὶ Κύρου
[10, 10]	ἀρχῆς ἔτει, ὅπερ ἦν Ὀλυμπιάδος	νεʹ	ἔτος τὸ πρῶτον, διὰ Ζοροβάβελ,
[10, 10]	ἐξόδου Ἰσραήλ, ὅσον ἀπὸ τῆς	νεʹ	Ὀλυμπιάδος ἐπὶ Ὤγυγον, ὃς ἔκτισεν
[10, 10]	ἐβασίλευσεν, ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη	νεʹ	ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου
[10, 7]	γὰρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἅπαντα	νέα	καὶ χθὲς καὶ πρώην, ὡς
[10, 3]	Καίτοι ὑπερφρονεῖ τὸν Ἰσοκράτην καὶ	νενικῆσθαι	ὑφ´ ἑαυτοῦ λέγει κατὰ τὸν
[10, 4]	διιόντι καταφανὲς ἔσται. Ἐνταῦθά που	νέοι	τῷ χρόνῳ οἱ ἑπτὰ γενόμενοι
[10, 6]	δυσὶν ἐπραγματεύσατο βιβλίοις, περὶ τοῦ	νέους	γεγονέναι τοὺς Ἕλληνας καὶ παρὰ
[10, 4]	τῶν δηλουμένων μὴ ἀγνοῆσαι φιλοσοφίαν,	νέους	μὲν τῷ χρόνῳ, ὡς ἔπος
[10, 8]	(ὅπερ καὶ μᾶλλον εἰκός) τοὺς	νέους	τὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τοὺς
[10, 12]	ὃν πρῶτον‘ (φησὶν Ὅμηρος) τέκετο	νεφεληγερέτα	Ζεύς‘ ἥ τε ἐκ Κρήτης
[10, 9]	αὐτὸν ἀνανεώσεως τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις	νεώ,	ἣ γέγονε μετὰ τὴν ἀπὸ
[10, 9]	τῆς ἐρημίας τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις	νεώ,	καθὼς τὰ τῆς Ἑβραίων ἱστορίας
[10, 11]	παντοδαπῶν ὕλην εἰς τὴν τοῦ	νεὼ	κατασκευὴν ἐδωρήσατο. Καὶ Μένανδρος δὲ
[10, 8]	πότερα τοὺς πρεσβυτέρους τὰ τῶν	νέων,	Ἑβραίους τε τὰ Ἑλλήνων καὶ
[10, 8]	γὰρ παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις τὸν	νεὼν	τοῦ Διὸς περαιοῦσθαι τὸν ποταμὸν
[10, 13]	συγγραψαμένοις, παρίστησι τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις	νεὼν	ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ βασιλέως ᾠκοδομῆσθαι
[10, 4]	προδηλωθεὶς περὶ θεῶν ἐκράτει λόγος·	νεώς	τε περικαλλεῖς, παντοίοις ἀγάλμασι καὶ
[10, 7]	τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ	νεωτάτη	σχεδόν ἐστι παρ´ αὐτοῖς ἡ
[10, 14]	πεπολιορκημένης· ὥστε σε ὁμολογεῖν πολὺ	νεώτερα	Μωσέως καὶ τῶν μετ´ αὐτὸν
[10, 12]	Τούτων δὲ τεσσαράκοντα μὲν γενεαῖς	νεώτερα	τὰ Ἀττικά, τὰ ἀπὸ Κέκροπος
[10, 9]	Ἔτι δὲ πολὺ τῶν Τρωϊκῶν	νεώτερα	τὰ κατὰ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον
[10, 12]	αὐτόχθων. Τούτων δὲ ἄλλαιν δυοῖν	νεώτερα	τὰ Φθιωτικὰ τὰ ἀπὸ Δευκαλίωνος.
[10, 9]	Θήβας παρουσία καὶ ἔτι τούτων	νεώτεροι	Διόνυσος, Μίνως, Περσεύς, Ἀσκληπιός, Διόσκουροι,
[10, 12]	τῶν Ἰλιακῶν, μεθ´ οὓς μακρῷ	νεώτεροι	οἱ παρ´ Ἕλλησι νομοθέται, Λυκοῦργός
[10, 14]	ΑΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡ´ ΕΒΡΑΙΟΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ	ΝΕΩΤΕΡΟΙ	ΤΥΓΧΑΝΟΥΣΙ ΤΩΝ ΠΑΡ´ ΕΛΛΗΣΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ
[10, 12]	Ὅμηρος δὲ καὶ Ἡσίοδος πολλῷ	νεώτεροι	τῶν Ἰλιακῶν, μεθ´ οὓς μακρῷ
[10, 8]	τῶν συμβεβηκότων κακῶν. Τὸ γὰρ	νηπενθὲς	φάρμακον, ὃ λαβεῖν φησιν ὁ
[10, 8]	μίαν τῶν πρὸς τῇ Μέμφει	νήσων	ἔτι καὶ νῦν ἱερὸν εἶναι
[10, 3]	κέκληκεν ἄλλους τε πολλοὺς καὶ	Νικαγόραν	τὸν σοφιστὴν καὶ Μαΐορα Ἀπολλώνιόν
[10, 3]	καλεῖσθαι λέγων. Κἀγώ‘ φησὶν ὁ	Νικαγόρας,	ταῖς Ἑλληνικαῖς ἐντυγχάνων αὐτοῦ τε
[10, 3]	Ξενοφῶντος διαφθείρων. Ταῦτ´ εἰπόντος τοῦ	Νικαγόρου	ὁ Ἀπολλώνιος· Καὶ τί θαυμάζομεν‘
[10, 9]	οὗ Νίνος ἐπώνυμος πόλις, ἣ	Νινευὴ	παρ´ Ἑβραίοις ὠνόμασται, καθ´ ὃν
[10, 9]	τὸν ἀνωτέρω χρόνον ἀπαριθμούμενος ἐπὶ	Νίνον	ἥξεις τὸν Ἀσσύριον, ὃν πρῶτόν
[10, 9]	Ἀσίας πλὴν Ἰνδῶν κεκρατηκέναι· οὗ	Νίνος	ἐπώνυμος πόλις, ἣ Νινευὴ παρ´
[10, 9]	Ζωροάστρης ὁ μάγος Βακτρίων ἐβασίλευσε.	Νίνου	δὲ γυνὴ καὶ διάδοχος τῆς
[10, 12]	τε τοῦ πρώτου λεχθέντος καὶ	Νιόβης	καὶ τὰ μετὰ τὸν κατακλυσμόν.
[10, 11]	μόλις τοῦ θηριώδους βίου καὶ	νομάδος	περιγραφὴ γέγονε μετεκοσμήθησάν τε οἱ
[10, 8]	μετενεγκεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὰ Διονύσῳ	νομιζόμενα	τελεῖσθαι παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ
[10, 11]	ἀποπληρώσωμεν, ἔτι καὶ περὶ τῶν	νομιζομένων	σοφῶν ποιήσομαι τὴν ἀπόδειξιν. Μίνως
[10, 7]	γεγραφότων ἐχώρησαν, εὐδοκιμήσειν ἐν τούτῳ	νομίζοντες.	Ὅλως δὲ τὸ πάντων ἐναντιώτατον
[10, 13]	ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι	νομίζουσι.	Δύο τοίνυν ὁ Μάνεθως ἡμῖν
[10, 11]	ΤΑΤΙΑΝΟΥ. Νῦν δὲ προσήκειν μοι	νομίζω	παραστῆσαι πρεσβυτέραν τὴν ἡμετέραν φιλοσοφίαν
[10, 3]	ὑμῖν λέγω ὡς τὰ Βαρβαρικὰ	νόμιμα	Ἑλλανίκου ἐκ τῶν Ἡροδότου καὶ
[10, 4]	γεγονότας τά τε τῶν ἐθνῶν	νόμιμά	τε καὶ μαθήματα περιεργότερον ἐξητακότας,
[10, 8]	ψυχοπομπὸν Ἑρμῆν κατὰ τὸ παλαιὸν	νόμιμον	παρ´ Αἰγυπτίοις ἀναγαγόντα τοῦ Ἄπιδος
[10, 12]	δὲ ὁ Ἀμφιπολίτης ἐν τρίτῳ	Νομίμων	Ἀσίας τὸν Ἆπιν τὸν ταῦρον
[10, 8]	Σόλωνα πολλὰ τῶν ἐξ Αἰγύπτου	νομίμων	εἰς τὰς ἑαυτῶν κατατάξαι νομοθεσίας
[10, 8]	ἀρχαίοις χρόνοις, ἵνα τῶν ἐνταῦθα	νομίμων	καὶ παιδείας μετάσχωσιν. Οἱ γὰρ
[10, 11]	μὲν γάρ, ὁ πάσης προὔχειν	νομισθεὶς	σοφίας ἀγχινοίας τε καὶ νομοθεσίας,
[10, 11]	μὲν ἵνα τι λέγειν ἴδιον	νομισθῶσι,	δεύτερον δ´ ὅπως τὰ ὅσα
[10, 10]	Εὐρώπη, Σπαρτοί, Κόρης ἁρπαγή, μυστήρια,	νομοθεσίαι,	Διονύσου πράξεις, Περσεύς, ἆθλοι Ἡράκλειοι,
[10, 11]	νομισθεὶς σοφίας ἀγχινοίας τε καὶ	νομοθεσίας,	ἐπὶ Λυγκέως τοῦ μετὰ Δαναὸν
[10, 8]	νομίμων εἰς τὰς ἑαυτῶν κατατάξαι	νομοθεσίας	Πυθαγόραν τε τὰ κατὰ τὸν
[10, 12]	μακρῷ νεώτεροι οἱ παρ´ Ἕλλησι	νομοθέται,	Λυκοῦργός τε καὶ Σόλων, καὶ
[10, 11]	πρὸ τῶν Ὀλυμπιάδων ἔτεσιν ἑκατὸν	νομοθετεῖ	Λακεδαιμονίοις. Δράκων δὲ περὶ Ὀλυμπιάδα
[10, 4]	ὃν δὴ καὶ λόγος Ἀθηναίοις	νομοθετῆσαι,	Αἰγυπτίοις ὁμοίως φησὶν ὁ Πλάτων
[10, 7]	αὐτοῖς περὶ τῶν φονικῶν γραφέντας	νόμους,	ὀλίγῳ πρότερον τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος
[10, 11]	τε τῆς κατὰ τοὺς ἡμετέρους	νόμους	ὅσα τε εἰρήκασιν οἱ παρὰ
[10, 7]	καὶ τὰ περὶ τὰς τῶν	νόμων	ἀναγραφάς· πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν
[10, 5]	ὅ ἐστιν ἐξ αὐτῶν‘ ἔπειτα	Νοῦν,	ὅ ἐστιν αἰωνία‘ εἶτα Σάμχ,
[10, 11]	Ἴλιον ἑάλω. Καὶ χρὴ τὸν	νουνεχῆ	συνεῖναι μετὰ πάσης ἀκριβείας ὅτι
[10, 14]	φησί, τὰ πράγματα ὁμοῦ πεφυρμένα·	Νοῦς	δὲ εἰσελθὼν αὐτὰ ἐκ τῆς
[10, 12]	τοῦτον εἶναι ὃν Αἰγύπτιοι σέβουσι.	Νυμφόδωρος	δὲ ὁ Ἀμφιπολίτης ἐν τρίτῳ
[10, 1]	συνίστανται ἀποσυλήσαντες, ἀλλ´ εἰσέτι καὶ	νῦν	ἁλίσκονται τὰς σφῶν αὐτῶν ἐν
[10, 10]	πολλὴν φθοράν, ἀβασίλευτος ἔμεινεν ἡ	νῦν	Ἀττικὴ μέχρι Κέκροπος ἔτη ρπθʹ
[10, 6]	καὶ Νώροπες (ἔθνος ἐστὶ Παιονικόν,	νῦν	δὲ Νωρικὸν καλοῦνται) κατειργάσαντο χαλκὸν
[10, 11]	ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΑΤΙΑΝΟΥ.	Νῦν	δὲ προσήκειν μοι νομίζω παραστῆσαι
[10, 3]	ἔλεγον· Ταῦτα καὶ αὐτὸς εἶπεν·	νῦν	δὲ τὴν κλοπὴν δήλην πεποίηκεν
[10, 11]	βαρβάρου ἀρχηγόν, καὶ ὑφ´ ἡμῶν	νῦν	εἰς σύγκρισιν παραλαμβανέσθωσαν. Εὑρήσομεν γὰρ
[10, 11]	ἵνα δὲ καὶ τὸ μέχρι	νῦν	ἐνδέον ἀποπληρώσωμεν, ἔτι καὶ περὶ
[10, 11]	περὶ θεοῦ δειχθήσεται· τὸ δὲ	νῦν	ἔχον, σπευστέον μετὰ πάσης ἀκριβείας
[10, 7]	Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν ἐῶ γὰρ	νῦν	ἡμᾶς ἐκείνοις συγκαταλέγειν αὐτοὶ δήπουθεν
[10, 8]	τῇ Μέμφει νήσων ἔτι καὶ	νῦν	ἱερὸν εἶναι Δαιδάλου τιμώμενον ὑπὸ
[10, 13]	τῆς Ἀσίας κρατεῖν) ἐν τῇ	νῦν	Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν οἰκοδομησαμένους τοσαύταις
[10, 8]	τοῦ διαμένοντος μὲν μέχρι τοῦ	νῦν	καιροῦ, οἰκοδομηθέντος δέ, ὡς μέν
[10, 11]	τὰ ὑμέτερα, δεύτερον δὲ ἅτινα	νῦν	κηρύττειν ἐπαγγέλλομαι. Γινώσκων δὲ λοιπὸν
[10, 7]	ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ τοῦ τὴν	νῦν	οὖσαν τῶν γραμμάτων χρῆσιν ἐκείνους
[10, 8]	ἐξητακὼς φαίνεται. Ἔτι γὰρ καὶ	νῦν	τὰς ἐν ταύτῃ γυναῖκας χρῆσθαι
[10, 12]	τελευταῖον ἔτος Μενεσθέως, πληθυούσης σελήνης·	νὺξ	μὲν ἔην (φησὶν ὁ τὴν
[10, 6]	(ἔθνος ἐστὶ Παιονικόν, νῦν δὲ	Νωρικὸν	καλοῦνται) κατειργάσαντο χαλκὸν καὶ σίδηρον
[10, 6]	τριχῶν βαφὴν ἐπενόησεν. Ἀλλὰ καὶ	Νώροπες	(ἔθνος ἐστὶ Παιονικόν, νῦν δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2008