HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  1304 formes différentes pour 2738 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[9, 28]   δ' εἶπεν· Ἡμῖν τίς  σ'   ἀπέστειλε κριτὴν πιστάτην ἐνταῦθα;
[9, 28]   κατειπεῖν χρή σε, Σεπφώρα, τάδε.  Σ.   Ξένῳ πατήρ με τῷδ' ἔδωκεν
[9, 10]   ζώναισιν πεφόρηται ἐς ἀστερόεντα κέλευθα,  ἃς   δὴ Χαλδαῖοι καὶ ἀριζήλωτοι Ἑβραῖοι
[9, 3]   ἱκετεύοντες ἀνατεῖλαι. Μετὰ ταῦτα πρὸς  ἃς   ἕκαστοι τέχνας ἴσασιν ὑπὸ τῶν
[9, 8]   οὗτοι ἦσαν τῶν τε συμφορῶν,  ἃς   Μουσαῖος ἐπῆγε τῇ Αἰγύπτῳ,
[9, 10]   ἀτραπιτοὶ δὲ ἔασιν ἀθέσφατοι ἐγγεγαυῖαι,  ἃς   πρῶτοι μερόπων ἐπ' ἀπείρονα πρῆξιν
[9, 44]   δὲ λέγεται πρὸς Χαλδαίων ὡς  ἀναβὰς   ἐπὶ τὰ βασιλήϊα κατασχεθείη θεῷ
[9, 35]   Οὐαφρῇ ἐλαίου μετρητὰς μυρίους, φοινικοβαλάνων  ἀρτάβας   χιλίας, μέλιτος δὲ ἀγγεῖνα ἑκατὸν
[9, 4]   ἐν τῷ ἱερῷ. Ταῦτα εἰπὼν  ὑποβὰς   ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ
[9, 22]   γενεῆς ἐξεύχεται εἶναι ὁμοίης. Εἶτα  ὑποβὰς   περὶ τῆς περιτομῆς· Ὅς ποτ'
[9, 40]   καὶ τὰ ἑξῆς. Οἷς πάλιν  ὑποβὰς   περὶ τῆς πληρώσεως ἐπιλέγει· Ῥεῦμα
[9, 30]   χλόη πέφυκε θρέμμασιν χορτάσματα. Εἶτα  ὑποβὰς   περὶ τοῦ φανέντος ὀρνέου διεξέρχεται·
[9, 6]   νῷ. Ἔτι πρὸς τούτοις ἑξῆς  ὑποβὰς   τάδε φησί· Φανερώτατα δὲ Μεγασθένης
[9, 30]   τὸν ἐμὸν ἐξάγοις χθονός. Εἶτα  ὑποβάς   τινα ἀμοιβαῖα αὐτὸς Μωσῆς
[9, 41]   ἱερὸν καταβολῆς, καὶ ἐκ τούτων  σύριγγας   ἀναρίθμους, καθ' ἕκαστον μέρος ἑαυτὰς
[9, 24]   οὕτως· Τοῖσιν ἕδος μακαριστὸν ὅλης  μέγας   ἔκτισεν ἄκτωρ ὕψιστος καὶ πρόσθεν
[9, 13]   ἐνιαυτούς· διὰ γὰρ τούτων  μέγας   ἐνιαυτὸς πληροῦται. Μαρτυροῦσι δέ μου
[9, 16]   τις ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ  μέγας   καὶ τὰ οὐράνια ἔμπειρος. Ἑκαταῖος
[9, 30]   στῦλος νεφώδης ἐστάθη πρὸ γῆς,  μέγας,   παρεμβολῆς ἡμῶν τε καὶ Ἑβραίων
[9, 30]   θαυμάστ' ἰδέσθαι. Καί τις ἐξαίφνης  μέγας   στῦλος νεφώδης ἐστάθη πρὸ γῆς,
[9, 30]   τε λιβάδας· δαψιλὴς χῶρος βαθύς,  πηγὰς   ἀφύσσων δώδεκ' ἐκ μιᾶς πέτρας,
[9, 30]   καὶ εὑρεῖν ἐκεῖ δώδεκα μὲν  πηγὰς   ὑδάτων, ἑβδομήκοντα δὲ στελέχη φοινίκων.
[9, 30]   λειμῶν' εὕρομεν κατάσκιον ὑγράς τε  λιβάδας·   δαψιλὴς χῶρος βαθύς, πηγὰς ἀφύσσων
[9, 27]   ὀνομαζόμενον νομόν, ἔχοντα περὶ δέκα  μυριάδας   γεωργῶν, αὐτοῦ καταστρατοπεδεῦσαι· πέμψαι δὲ
[9, 42]   πεζῶν μὲν ὀκτωκαίδεκα, ἱππέων δὲ  μυριάδας   δώδεκα καὶ πεζῶν ἅρματα μυρία,
[9, 33]   τοὺς παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά σοι  μυριάδας   ὀκτώ, ὧν καὶ τὰ πλήθη
[9, 25]   ζεύγη βοῶν πεντακόσια, ὄνους θηλείας  νομάδας   πεντακοσίας· εἶχε δὲ καὶ γεωργίας
[9, 3]   αὐτοῖς ὑπεροψία, τοὺς δὲ ἀλλοτρίους  παῖδας   ἐκλαμβάνοντες ἁπαλοὺς ἔτι πρὸς τὰ
[9, 23]   Ἀσενὲθ θυγατέρα, ἐξ ἧς γεννῆσαι  παῖδας.   Μετὰ δὲ ταῦτα παραγενέσθαι πρὸς
[9, 29]   Φησὶ γὰρ τὸν Ἁβραὰμ τοὺς  παῖδας   πρὸς ἀνατολὰς ἐπὶ κατοικίαν πέμψαι·
[9, 37]   Εὐπόλεμος τὸν Σολομῶνα καὶ  ἀσπίδας   χρυσᾶς χιλίας, ὧν ἑκάστην πεντακοσίων
[9, 21]   διὰ τοῦτο τῷ Βενιαμὶν πέντε  μερίδας   παραθεῖναι καὶ αὐτὸν λαβεῖν δύο·
[9, 27]   ῥάβδου ἀνεῖναι, πρὸς δὲ τούτοις  ἀκρίδας   καὶ σκνίφας. Διὰ τοῦτο δὲ
[9, 30]   θήσω τρεῖς ἐφ' ἡμέρας ὅλας  ἀκρίδας   τε πέμψω, καὶ περισσὰ βρώματα
[9, 35]   τὸ τοὺς ἱερεῖς τούς τε  πόδας   προσκλύζεσθαι καὶ τὰς χεῖρας νίπτεσθαι
[9, 30]   βροτῶν κολάστριαν. Θ. Ῥῖψον πρὸς  οὖδας   καὶ ἀποχώρησον ταχύ. Δράκων γὰρ
[9, 19]   οὖσαν ἔρημον. Μετὰ δὲ τρεῖς  γενεὰς   Ἁβραὰμ γενέσθαι, ὃν δὴ μεθερμηνεύεσθαι
[9, 29]   γῆμαι Μωσῆν. Καὶ τὰς  γενεὰς   δὲ συμφωνεῖν· τὸν γὰρ Μωσῆν
[9, 11]   ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν συγγραψάμενος, καὶ  Μνασέας   δὲ καὶ ἄλλοι πλείους. Καὶ
[9, 46]   εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ  Μνασέας   καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός
[9, 25]   ΑΡΙΣΤΕΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΒ ΟΜΟΙΩΣ  Ἀριστέας   δέ φησιν ἐν τῷ Περὶ
[9, 41]   τῇ Ἱερουσαλὴμ ὑδάτων καὶ  Ἀριστέας   ἐν τῷ γραφέντι αὐτῷ βιβλίῳ
[9, 12]   ὕδατος ἐκδῦσαν. Αἱ δὲ ἐκδεχομένου  σφέας   πελάγεος ἀχανέος ἀπορέουσαι ὅκη κατορμίσονται
[9, 30]   γῆν ἅπασαν ἔγκυκλον καὶ ἔνερθε  γαίας   καὶ ἐξύπερθεν οὐρανοῦ, καί μοί
[9, 35]   ἀπέσταλκα ἄνθρωπον Τύριον, ἐκ μητρὸς  Ἰουδαίας,   ἐκ τῆς φυλῆς τῆς Δαβίδ.
[9, 34]   ἄλλα χορηγηθήσεται αὐτοῖς ἐκ τῆς  Ἰουδαίας,   ἱερεῖα δὲ εἰς κρεωφαγίαν ἐκ
[9, 25]   χώρᾳ ἐπὶ τοῖς ὅροις τῆς  Ἰδουμαίας   καὶ Ἀραβίας. Γενέσθαι δ' αὐτὸν
[9, 25]   τοῖς ὅροις τῆς Ἰδουμαίας καὶ  Ἀραβίας.   Γενέσθαι δ' αὐτὸν δίκαιον καὶ
[9, 31]   ναυπηγήσασθαι ἐν Ἐλάνοις πόλει τῆς  Ἀραβίας   καὶ πέμψαι μεταλλευτὰς εἰς τὴν
[9, 34]   δὲ εἰς κρεωφαγίαν ἐκ τῆς  Ἀραβίας.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΕ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΥΡΩΝΟΣ Σούρων
[9, 1]   τῆς δογματικῆς ὁμοίως αὐτοῖς ἐφήψαντο  θεολογίας.   Πρῶτα δὲ τὰ πρῶτα παραθήσομαι,
[9, 11]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑʹ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ,   ΟΠΟΣΟΙ ΤΩΝ ΕΞΩΘΕΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ
[9, 15]   ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ   Περὶ δὲ τοῦ πύργου τούτου
[9, 13]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΕΙΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΙ ΤΗΣ
[9, 43]   ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ   Τούτοις ἐπισυνάψαι ἀναγκαῖον καὶ τὰ
[9, 13]   Ἕλλησι καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι τὰς  ἀρχαιολογίας.   Καὶ γὰρ καὶ Μάνεθως
[9, 20]   δὲ ἐν τῇ πρώτῃ τῆς  Ἀρχαιολογίας   τοῦ αὐτοῦ μνημονεύει διὰ τούτων·
[9, 10]   Ἰώσηπος ἐν τῇ πρώτῃ τῆς  Ἀρχαιολογίας   τοῦτον παρατίθεται τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 13]   καὶ δι' εὐχρηστίαν ὧν ἐπενόουν  ἀστρολογίας   καὶ γεωμετρίας εἰς πλείονα ζῆν
[9, 25]   νομάδας πεντακοσίας· εἶχε δὲ καὶ  γεωργίας   ἱκανάς. Τοῦτον δὲ τὸν Ἰὼβ
[9, 10]   τε παρ' αὐτοῖς πάλαι διαπρεπούσης  εὐσεβείας   τε καὶ φιλοσοφίας ἐκκείσθω ταῦτα.
[9, 46]   γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης  ἀκριβείας   τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. Ταῦτα
[9, 3]   ἀναιροῦντες, τὰς δὲ τῶν γυναικῶν  ἀσελγείας   φυλαττόμενοι· καταφρονηταὶ δὲ πλούτου καὶ
[9, 17]   τούτου ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ  ἐνεργείας   τοὺς γίγαντας διασπαρῆναι καθ' ὅλην
[9, 17]   τε μὴ πάρεργον τὸν ἀπὸ  παιδείας   καρπὸν πεποιημένοις Ἕλλησι γνωριμώτατος, ὃς
[9, 46]   καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς  ἀληθείας   διήμαρτον. Οἷς συγγινώσκειν ἄξιον· οὐ
[9, 46]   τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς μὲν  ἀληθείας   τῶν ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον,
[9, 21]   ὃν καὶ αὐτὸν προσαγορευθῆναι ὑπὸ  Λείας   Ἀσήρ. Καὶ Λείαν πάλιν ἀντὶ
[9, 21]   μηνὶ δευτέρῳ υἱόν, ὃν ὑπὸ  Λείας   Γὰδ ὀνομασθῆναι· καὶ ἐκ τῆς
[9, 43]   Λαβαεσσοάραχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασι  λείας,   παῖς ὤν, μῆνας ἐννέα· ἐπιβουλευθεὶς
[9, 21]   πεποιηκέναι διὰ τὸ ἐκ τῆς  Λείας   τῷ πατρὶ αὐτοῦ γεγονέναι υἱοὺς
[9, 21]   ὅσας καὶ τοὺς ἐκ τῆς  Λείας   υἱοὺς λαβεῖν. Ὡσαύτως δὲ καὶ
[9, 25]   τρισχιλίας, ζεύγη βοῶν πεντακόσια, ὄνους  θηλείας   νομάδας πεντακοσίας· εἶχε δὲ καὶ
[9, 43]   ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. Οὔσης δὲ τῆς  βασιλείας   αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει
[9, 45]   Ναβουχοδονόσορ ἐν τῷ ναῷ τῆς  βασιλείας   αὐτοῦ τῷ ἐν Βαβυλῶνι περιπατῶν
[9, 45]   ἣν ἐγὼ ᾠκοδόμησα εἰς οἶκον  βασιλείας,   ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος
[9, 43]   ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ  βασιλείας   ἔτει τὸν παρ' ἡμῖν ναὸν
[9, 43]   πεντήκοντα. Δευτέρῳ δὲ τῆς Κύρου  βασιλείας   ἔτει τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων, δεκάτῳ
[9, 43]   ὑποβληθέντων, δεκάτῳ πάλιν τῆς Δαρείου  βασιλείας   ἐτελέσθη. Ταῦτα Ἰώσηπος. Εὗρον
[9, 43]   βεβασιλευκὼς ἔτη μγʹ τῆς δὲ  βασιλείας   κύριος ἐγένετο υἱὸς αὐτοῦ
[9, 27]   μήτε ὕλης μήτε ἄλλης τινὸς  ξυλείας   οὔσης ἐν τῷ τόπῳ. Τὸν
[9, 3]   σάρκα δεσμῶν, οἷον δὴ μακρᾶς  δουλείας   ἀπηλλαγμένας, τότε χαίρειν καὶ μετεώρους
[9, 4]   νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς,  ἁγνείας   τινὰς ἁγνεύοντες καὶ τὸ παράπαν
[9, 30]   τοῦδε τοῦ μηνὸς λαβὼν κατὰ  συγγενείας   πρόβατα καὶ μόσχους βοῶν ἄμωμα
[9, 41]   γραφέντι αὐτῷ βιβλίῳ Περὶ τῆς  ἑρμηνείας   τοῦ τῶν Ἰουδαίων νόμου ταῦτα
[9, 4]   οὐ προϊδών, περὶ τῆς ἡμετέρας  πορείας   ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς ἀνήγγειλεν;
[9, 33]   ἰδίαν, ὡς ἂν ἀπὸ τῆς  χρείας   γενόμενοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΔ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ
[9, 3]   ἀδιαίρετοι πρὸς ἁπάντων εἰς τὰς  χρείας   ἕκαστοι. Μία δ' οὐκ ἔστιν
[9, 3]   ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ πεῖραν  ἐγκρατείας   δῷ, πρόσεισι μὲν ἔγγιον τῇ
[9, 31]   ἔν τινι Περὶ τῆς Ἠλίου  προφητείας   Μωσῆν προφητεῦσαι ἔτη μʹ εἶτα
[9, 42]   Ἐπὶ τούτοις καὶ τῆς Ἱερεμίου  προφητείας   τοῦ Πολυΐστορος μνήμην πεποιημένου, ἡμᾶς
[9, 28]   κακούμενον κακῶν ὑπ' ἀνδρῶν καὶ  δυναστείας   χερός. Ἰδὼν γὰρ ἡμῶν γένναν
[9, 3]   ὡς αὐτὸς παρέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ  λῃστείας   καὶ συντηρήσειν ὁμοίως τά τε
[9, 25]   τέκνα αὐτοῦ ἀποθανεῖν, πεσούσης τῆς  οἰκίας·   αὐθημερὸν δὲ αὐτοῦ καὶ τὸ
[9, 27]   Συμπεσεῖν δὲ τότε τὰς μὲν  οἰκίας   πάσας τῶν τε ναῶν τοὺς
[9, 15]   ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς ὁμογλωσσίας τὰς  συνοικίας   ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ γῆν ἕκαστοι
[9, 3]   οὔτε θόρυβος μιαίνει· τὰς δὲ  λαλιὰς   ἐν τάξει παραχωροῦσιν ἀλλήλοις, καὶ
[9, 35]   ἐλαίου μετρητὰς μυρίους, φοινικοβαλάνων ἀρτάβας  χιλίας,   μέλιτος δὲ ἀγγεῖνα ἑκατὸν καὶ
[9, 37]   τὸν Σολομῶνα καὶ ἀσπίδας χρυσᾶς  χιλίας,   ὧν ἑκάστην πεντακοσίων εἶναι χρυσῶν.
[9, 25]   πρόβατα μὲν ἑπτακισχίλια, καμήλους δὲ  τρισχιλίας,   ζεύγη βοῶν πεντακόσια, ὄνους θηλείας
[9, 14]   πύργου κατασκευῆς καὶ ὡς ἀπὸ  μιᾶς   γλώσσης εἰς πολλὰς συνεχύθησαν διαλέκτους
[9, 30]   βαθύς, πηγὰς ἀφύσσων δώδεκ' ἐκ  μιᾶς   πέτρας, στελέχη δ' ἐρυμνὰ πολλὰ
[9, 28]   ὠνόμαζε, τοῦ χάριν ὑγρᾶς ἀνεῖλε  ποταμίας   ἀπ' ᾐόνος. Τούτοις μεθ' ἕτερα
[9, 21]   πέντε φυγεῖν εἰς Χαρρὰν τῆς  Μεσοποταμίας,   ἀποσταλέντα ὑπὸ τῶν γονέων διὰ
[9, 22]   καὶ τὴν παρουσίαν τὴν ἐκ  Μεσοποταμίας   ἐπὶ τὰ Σίκιμα. εἶπε δέ·
[9, 21]   τὸν Ἰακὼβ εἰς Χαρρὰν τῆς  Μεσοποταμίας,   τὸν μὲν πατέρα καταλιπόντα Ἰσαὰκ
[9, 27]   λατομήσαντας· τάξαι δὲ ἐπὶ τῆς  οἰκοδομίας   ἐπιστάτην Ναχέρωτα. Τὸν δὲ ἐλθόντα
[9, 10]   δὴ Χαλδαῖοι καὶ ἀριζήλωτοι Ἑβραῖοι  οὐρανίας   ὀνόμηναν, ἐς ἑβδόματον δρόμον ἕρπειν.
[9, 19]   τὸν κατακλυσμόν φησιν ἀπὸ τῆς  Ἀρμενίας   ἀπελθεῖν τὸν περιλειφθέντα ἄνθρωπον μετὰ
[9, 3]   οὐσίαν, ὥστε ἐν ἅπασι μήτε  πενίας   ταπεινότητα φαίνεσθαι μήθ' ὑπεροχὴν πλούτου,
[9, 16]   αὐτοὺς ἦν πρόθυμος, τῆς τε  ἀφθονίας   τῆς ἐκείνων μεθέξων καὶ τῶν
[9, 35]   οʹ ὥστε καίεσθαι ἐφ' ἑκάστης  λυχνίας   ἑπτά. Οἰκοδομῆσαι δὲ καὶ τὰς
[9, 35]   ἐξ εὐωνύμων. Ποιῆσαι δὲ καὶ  λυχνίας   χρυσᾶς δέκα, δέκα τάλαντα ἑκάστην
[9, 43]   βασιλείαν ἅπασαν ὥρμησεν ἐπὶ τῆς  Βαβυλωνίας.   Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον
[9, 15]   ἱερώματα λαβόντας, εἰς Σενναὰρ τῆς  Βαβυλωνίας   ἐλθεῖν· σκίδνανται δὴ τὸ λοιπὸν
[9, 17]   γενεᾷ, φησίν, ἐν πόλει τῆς  Βαβυλωνίας   Καμαρίνῃ, ἥν τινας λέγειν πόλιν
[9, 43]   αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ τῆς  Βαβυλωνίας.   Ναβόννηδος μὲν οὖν τὸν λοιπὸν
[9, 15]   τοῦ πύργου τούτου καὶ τῆς  ἀλλοφωνίας   τῶν ἀνθρώπων μέμνηται καὶ Σίβυλλα,
[9, 27]   μὲν ἐπὶ τὰ ὅρια τῆς  Αἰθιοπίας   πέμψαι προφυλακῆς χάριν, τοῖς δὲ
[9, 3]   οὐδέπω· μετὰ γὰρ τὴν τῆς  καρτερίας   ἐπίδειξιν δυσὶν ἄλλοις ἔτεσι τὸ
[9, 10]   τῆς Ἰουδαίων τε καὶ Ἑβραίων  προσηγορίας   τῆς τε παρ' αὐτοῖς πάλαι
[9, 11]   μέμνηνται πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς  ἱστορίας   ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι καὶ Βηρωσσὸς
[9, 1]   τῆς ἀνέκαθεν τῶν προπατόρων αὐτῶν  ἱστορίας   ἐμνημόνευσαν. Ἄρξεται δέ μοι
[9, 10]   Περὶ δὲ τῆς πατρίου αὐτῶν  ἱστορίας   θέα ὁπόσοι συνεφώνησαν· Μωσέως ἐν
[9, 12]   Ἀβυδηνοῦ γραφῆς, περὶ τῆς αὐτῆς  ἱστορίας   τάσδε τοῦ ἀνδρὸς παραθήσομαι τὰς
[9, 46]   ὧν τὰς φωνάς, λόγου προνοούμενοι  συμμετρίας,   τοῖς φιλομαθέσι ζητεῖν τε καὶ
[9, 13]   εὐχρηστίαν ὧν ἐπενόουν ἀστρολογίας καὶ  γεωμετρίας   εἰς πλείονα ζῆν τὸν θεὸν
[9, 19]   ἐλθεῖν εἰς τὴν ὀρεινὴν τῆς  Συρίας   οὖσαν ἔρημον. Μετὰ δὲ τρεῖς
[9, 5]   ἦν Ἰουδαῖος, ἐκ τῆς Κοίλης  Συρίας,   οὗτοι δ' εἰσὶν ἀπόγονοι τῶν
[9, 39]   ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ δὲ τῆς  Συρίας   σχοινομέτρης σχοινομέτρησιν γράψας ἐν τῇ
[9, 39]   ὑπάρχειν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΘʹ ΤΟΥ ΤΗΣ  ΣΥΡΙΑΣ   ΣΧΟΙΝΟΜΕΤΡΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
[9, 17]   ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων τῆς  Ἀσσυρίας   φησὶ πόλιν Βαβυλῶνα πρῶτον μὲν
[9, 46]   ἂν εὕροι συμφώνους ταῖς ἐκτεθείσαις  μαρτυρίας.   Καὶ πολὺς δὲ ἄλλος μαρτύρων
[9, 27]   πλοῖα καὶ μηχανὰς πρὸς τὰς  λιθοθεσίας   καὶ τὰ Αἰγύπτια ὅπλα καὶ
[9, 6]   τῆς χώρας καὶ τῆς ὅλης  νομοθεσίας   ἐπεξήγησις· ὥστε εὔδηλον εἶναι τὸν
[9, 25]   βοῶν πεντακόσια, ὄνους θηλείας νομάδας  πεντακοσίας·   εἶχε δὲ καὶ γεωργίας ἱκανάς.
[9, 15]   τὸ λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς  ὁμογλωσσίας   τὰς συνοικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ
[9, 16]   παραδίδωσι. Πρὸ γὰρ τῆς Ἁβραάμου  παρουσίας   Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον ἀμαθῶς. Ἐκ
[9, 21]   τοῦ κατακλυσμοῦ ἕως τῆς Ἰακὼβ  παρουσίας   εἰς Αἴγυπτον ἔτη ατξʹ ἀφ'
[9, 43]   ΜΓʹ ΒΗΡΩΣΣΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ  ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ   ΤΗΣ ΥΠΟ ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ· ΑΠΟ
[9, 43]   καὶ τὰ περὶ τῆς Ἰουδαίων  αἰχμαλωσίας   τῆς ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ γεγενημένης· Συμμίξας
[9, 27]   Μώϋσον διὰ τὸ μέγεθος τῆς  στρατιᾶς   πόλιν ἐν τούτῳ κτίσαι τῷ
[9, 19]   Αἰγυπτίαν, θεράπαιναν, ἐκ μὲν τῆς  Αἰγυπτίας   γεννῆσαι δώδεκα υἱούς, οὓς δὴ
[9, 5]   τῶν σχολαστικῶν, πειρώμενος αὐτῶν τῆς  σοφίας.   Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν ἐν
[9, 10]   δεῖ, ἅτε μεστοῖς οὖσι πάσης  θεοσοφίας·   αἰπεινὴ μὲν ὁδὸς μακάρων τρηχεῖά
[9, 10]   τῷ πρώτῳ τῆς Ἐκ λογίων  φιλοσοφίας   αὐτὸν εἰσάγει τὸν ἑαυτοῦ θεὸν
[9, 10]   πάλαι διαπρεπούσης εὐσεβείας τε καὶ  φιλοσοφίας   ἐκκείσθω ταῦτα. Περὶ δὲ τῆς
[9, 3]   ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΠΑΡΑ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ ΔΙΑΛΑΜΨΑΣΗΣ  ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ   Καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ δὲ
[9, 1]   παρ' αὐτοῖς τὸ παλαιὸν ἀσκουμένης  φιλοσοφίας   καὶ τῆς ἀνέκαθεν τῶν προπατόρων
[9, 3]   τὸ δειπνητήριον. Καθεσθέντων δὲ μεθ'  ἡσυχίας   μὲν σιτοποιὸς ἐν τάξει
[9, 6]   Πυθαγόρας, πολλὰ τῶν παρ' ἡμῖν  μετενέγκας   εἰς τὴν ἑαυτοῦ δογματοποιίαν. Νουμήνιος
[9, 30]   ἁγία γὰρ ἧς σὺ γῆς  ἐφέστηκας   πέλει, δ' ἐκ βάτου
[9, 22]   δὲ θυγατέρα Δείναν καὶ τὰς  γυναῖκας   ἐριουργεῖν. Καὶ τὴν Δείναν παρθένον
[9, 17]   τῶν πολεμίων αἰχμαλωτίσαι τέκνα καὶ  γυναῖκας.   Πρέσβεων δὲ παραγενομένων πρὸς αὐτὸν
[9, 19]   ἐρημίαν μεταδιώκειν· λαβόντα δὲ δύο  γυναῖκας,   τὴν μὲν ἐντοπίαν, συγγενῆ, τὴν
[9, 22]   κακὸς οὐδὲ μὲν ἐσθλός· οὐδὲ  δίκας   ἐδίκαζον ἀνὰ πτόλιν οὐδὲ θέμιστας·
[9, 18]   ἐλθεῖν εἰς Φοινίκην καὶ τοὺς  Φοίνικας   ἀστρολογίαν διδάξαι, ὕστερον δὲ εἰς
[9, 35]   καὶ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ τοὺς  Φοίνικας,   ἑκάστους εἰς τὴν ἑαυτῶν, ἑκάστῳ
[9, 17]   τὰ ἄλλα πάντα διδάξαντα τοὺς  Φοίνικας   εὐαρεστῆσαι τῷ βασιλεῖ αὐτῶν. Ὕστερον
[9, 26]   Ἰουδαίοις πρῶτον, παρὰ δὲ Ἰουδαίων  Φοίνικας   παραλαβεῖν, Ἕλληνας δὲ παρὰ Φοινίκων,
[9, 31]   τοὺς ἐν Γαλαδηνῇ Ἀσσυρίους καὶ  Φοίνικας.   Στρατεῦσαι δ' αὐτὸν καὶ ἐπὶ
[9, 11]   λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ τὰς  βαρβαρικὰς   ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι καὶ
[9, 28]   μήτηρ καὶ ἔλαβέν μ' ἐς  ἀγκάλας.   Εἶπεν δὲ θυγάτηρ βασιλέως· Τοῦτον,
[9, 9]   ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ, αὐχμαλέοι  κεφαλάς,   τροχοκουράδες· αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ
[9, 28]   Μαριὰμ δ' ἀδελφή μου κατώπτευεν  πέλας.   Κἄπειτα θυγάτηρ βασιλέως ἅβραις ὁμοῦ
[9, 35]   ἀποστελλομένων σοι παίδων καλῶς ποιήσεις  ἐπιστείλας   τοῖς κατὰ τόπον ἐπάρχοις, ὅπως
[9, 44]   εἰσδεξαμένην ἀϊστῶσαι πρόρριζον· μιν  ἄλλας   ὁδοὺς στραφέντα φέρεσθαι διὰ τῆς
[9, 10]   αἰπεινή τε καὶ τραχεῖα, ἧς  πολλὰς   ἀτραποὺς βάρβαροι μὲν ἐξεῦρον, Ἕλληνες
[9, 10]   καλὸν πίνοντες ὕδωρ Νειλώτιδος αἴης·  πολλὰς   καὶ Φοίνικες ὁδοὺς μακάρων ἐδάησαν,
[9, 14]   ὡς ἀπὸ μιᾶς γλώσσης εἰς  πολλὰς   συνεχύθησαν διαλέκτους ἱστορήσαντος, ἐν τῇ
[9, 30]   τε θήσω τρεῖς ἐφ' ἡμέρας  ὅλας   ἀκρίδας τε πέμψω, καὶ περισσὰ
[9, 35]   χαλκοῦς ταλαντιαίους τετρακοσίους· καὶ ποιῆσαι  ὅλας   τὰς δίκτυας πρὸς τὸ ψοφεῖν
[9, 45]   πόλιν ἔκτισε κατὰ τὰς Ἀράβων  εἰσβολάς·   τά τε βασιλήϊα δένδροις ἤσκησε,
[9, 29]   τὸν Ἁβραὰμ τοὺς παῖδας πρὸς  ἀνατολὰς   ἐπὶ κατοικίαν πέμψαι· διὰ τοῦτο
[9, 21]   δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τὰς  στολὰς   δοῦναι ἑκάστῳ διπλᾶς, τῷ δὲ
[9, 30]   καὶ τὸν ἄργυρον ἠδὲ καὶ  στολάς,   ἵν' ὧν ἔπραξαν μισθὸν ἀποδῶσι
[9, 4]   εὖρος δὲ πήχεων ἑκατόν, ἔχων  διπλᾶς   πύλας, ἐν βωμός ἐστι
[9, 21]   τοῦ τὰς στολὰς δοῦναι ἑκάστῳ  διπλᾶς,   τῷ δὲ Βενιαμὶν πέντε καὶ
[9, 4]   δὲ πήχεων ἑκατόν, ἔχων διπλᾶς  πύλας,   ἐν βωμός ἐστι τετράγωνος,
[9, 45]   παρασαγγέων, βάθος δ' ὀργυιέων εἴκοσι,  πύλας   ἐπέστησε, τὰς ἀνοίγοντες ἄρδεσκον τὸ
[9, 35]   ἑπτά. Οἰκοδομῆσαι δὲ καὶ τὰς  πύλας   τοῦ ἱεροῦ καὶ κατακοσμῆσαι χρυσίῳ
[9, 35]   τὰ ἔθνη τὰ προειρημένα καὶ  φυλὰς   δώδεκα τῶν Ἰου δαίων καὶ
[9, 22]   διὰ στέρνων, λίπε δὲ ψυχὴ  δέμας   εὐθύς. Πυθομένους δὲ καὶ τοὺς
[9, 22]   περικαλλὲς ἔχουσα εἶδος, ἐπίστρεπτον δὲ  δέμας   καὶ ἀμύμονα θυμόν. Ἀπὸ δὲ
[9, 42]   προφητείας τοῦ Πολυΐστορος μνήμην πεποιημένου,  ἡμᾶς   ἀποσιωπῆσαι ταύτην πάντων ἂν εἴη
[9, 1]   οἱ μάλιστα διαφανεῖς καὶ καθ'  ἡμᾶς   βεβοημένοι μαρτυροῦσι. Καὶ δὴ λαβὼν
[9, 30]   Ἦν πολὺς δ' ἀνδρῶν ὄχλος.  Ἡμᾶς   δὲ χάρμα πάντας εἶχεν ἐν
[9, 19]   τῶν ἐγχωρίων· ὅθεν ἕως καθ'  ἡμᾶς   δώδεκα εἶναι βασιλεῖς Ἀράβων ὁμωνύμους
[9, 30]   πάντες εἰς μάχην χέρας ἰδόντες  ἡμᾶς   ἠλάλαξαν ἔνδακρυν φωνὴν πρὸς αἰθέρα
[9, 4]   μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων  ἡμᾶς   ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος
[9, 28]   ὥστε μὴ εἰσιδεῖν ἕτερόν τιν'  ἡμᾶς   κἀπογυμνῶσαι φόνον. Τῇ παύριον δὲ
[9, 6]   δὲ Πλάτων τῇ καθ'  ἡμᾶς   νομοθεσίᾳ καὶ φανερός ἐστι περιειργασμένος
[9, 30]   βασιλέως ἐναντίον, σὺ μὲν πρὸς  ἡμᾶς,   δὲ λαβὼν σέθεν πάρα.
[9, 17]   δι' ἀγγέλων θεοῦ γνῶναι καὶ  ἡμᾶς   οὕτως ἐπιγνῶναι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ
[9, 2]   Θεόφραστος, ζῳοθυτούντων, εἰ τὸν αὐτὸν  ἡμᾶς   τρόπον τις κελεύοι θύειν, ἀποσταίημεν
[9, 30]   μὲν ἐν μέσοισι καὶ φαλαγγικοὶ  διεκδρομὰς   ἔχοντες ἅρμασιν τόπους· ἱππεῖς δ'
[9, 6]   συνεγένετο. Καὶ μεθ' ἕτερα ἐπιλέγει·  Νουμᾶς   δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺς Πυθαγόρειος
[9, 6]   ἐποιήσαντο. Ἐπεδείκνυτο γὰρ αὐτοῖς  Νουμᾶς   δι' ἐπικρύψεως ὡς οὐκ ἐφάψασθαι
[9, 25]   πεντακοσίας· εἶχε δὲ καὶ γεωργίας  ἱκανάς.   Τοῦτον δὲ τὸν Ἰὼβ πρότερον
[9, 27]   παραδοῦναι· καὶ γὰρ πλοῖα καὶ  μηχανὰς   πρὸς τὰς λιθοθεσίας καὶ τὰ
[9, 3]   δεσμῶν, οἷον δὴ μακρᾶς δουλείας  ἀπηλλαγμένας,   τότε χαίρειν καὶ μετεώρους φέρεσθαι.
[9, 27]   τὰ βασίλεια ἐλθεῖν· εὑρόντα δὲ  ἀνεῳγμένας   τὰς θύρας εἰσελθεῖν καὶ ἐνθάδε
[9, 7]   τὰ δόγματα τάς τε ἱδρύσεις  συντελουμένας   Πλάτωνι ὁμολογουμένως, ὁπόσας Βραχμᾶνες καὶ
[9, 3]   λεπτοτάτου φοιτώσας αἰθέρος, ῥύμῃ φυσικῇ  κατασπωμένας,   ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν κατὰ
[9, 21]   υἱὸν αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς  ἄρσενας   διὰ τὴν Δείνας φθοράν· Ἰακὼβ
[9, 17]   δὲ τοῦ Μεστραείμ, πατρὸς Αἰγυπτίων·  Ἕλληνας   δὲ λέγειν τὸν Ἄτλαντα εὑρηκέναι
[9, 26]   παρὰ δὲ Ἰουδαίων Φοίνικας παραλαβεῖν,  Ἕλληνας   δὲ παρὰ Φοινίκων, νόμους τε
[9, 16]   ὅθεν ἦλθε καὶ εἰς τοὺς  Ἕλληνας.   Ταῦτα Ἰώσηπος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ'
[9, 43]   τῆς βασι λείας, παῖς ὤν,  μῆνας   ἐννέα· ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ τὸ
[9, 28]   τεκοῦσ' ἔκρυπτέ με τρεῖς  μῆνας,   ὡς ἔφασκεν. Οὐ λαθοῦσα δὲ
[9, 21]   πάντας τοὺς ἄρσενας διὰ τὴν  Δείνας   φθοράν· Ἰακὼβ δὲ τότε εἶναι
[9, 30]   Θ. Μηδὲν φοβηθῇς, χεῖρα δ'  ἐκτείνας   λαβὲ οὐράν, πάλιν δὲ ῥάβδος
[9, 44]   ἐβασίλευε. Τὸν δ' κηδεστὴς  ἀποκτείνας   Ἰγλισάρης λείπει παῖδα Λαβασσοάρασκον. Τούτου
[9, 4]   καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς, ἁγνείας  τινὰς   ἁγνεύοντες καὶ τὸ παράπαν οἶνον
[9, 27]   τῶν φυλάκων οὓς μὲν τελευτῆσαι,  τινὰς   δὲ ὑπὸ τοῦ ὕπνου παρεθῆναι
[9, 3]   φθέγγονται τῶν βεβήλων, πατρίους δέ  τινας   εἰς αὐτὸν εὐχὰς ὥσπερ ἱκετεύοντες
[9, 28]   Ὁρῶ δὲ ταύτας ἑπτὰ παρθένους  τινάς.   Ἐρωτήσαντός τε αὐτὰς τίνες εἴησαν
[9, 17]   πόλει τῆς Βαβυλωνίας Καμαρίνῃ, ἥν  τινας   λέγειν πόλιν Οὐρίην εἶναι δὲ
[9, 11]   μέρος τε εἶναι καὶ κομίζειν  τινὰς   τῆς ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας· χρῶνται δὲ
[9, 23]   πολλὴν χερσευομένην γεωργήσιμον ἀποτελέσαι καί  τινας   τῶν ἀρουρῶν τοῖς ἱερεῦσιν ἀποκληρῶσαι.
[9, 3]   ἄλλων πλέον. Οὗτοι τὰς μὲν  ἡδονὰς   ὡς κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν δὲ
[9, 27]   διὰ τὸ τοὺς Ἰουδαίους προστάξαι  σινδόνας   ἀμφιέννυσθαι, ἐρεᾶν δὲ ἐσθῆτα μὴ
[9, 35]   δύο· χαλκοῦ δὲ εἰς τοὺς  κίονας   καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν
[9, 45]   τὸ πεδίον· καλέουσι δ' αὐτὰς  ὀχετογνώμονας.   Ἀπετείχισε δὲ καὶ τῆς Ἐρυθρῆς
[9, 14]   χαυνωθέντας καὶ δὴ θεῶν καταφρονήσαντας  ἀμείνονας   εἶναι, τύρσιν ἠλίβατον ἀείρειν, ἵνα
[9, 27]   εἶναι δὲ καὶ αἰλούρους καὶ  κύνας   καὶ ἴβεις· ἀπονεῖμαι δὲ καὶ
[9, 3]   Μετὰ ταῦτα πρὸς ἃς ἕκαστοι  τέχνας   ἴσασιν ὑπὸ τῶν ἐπιμελητῶν ἀφεῖνται
[9, 35]   δίκτυας πρὸς τὸ ψοφεῖν τοὺς  κώδωνας   καὶ ἀποσοβεῖν τὰ ὄρνεα, ὅπως
[9, 35]   ἱεροῦ· καὶ προσκρεμάσαι ἑκάστῃ δίκτυϊ  κώδωνας   χαλκοῦς ταλαντιαίους τετρακοσίους· καὶ ποιῆσαι
[9, 46]   τεθεῖσι ψῆφον ἐπισφραγιζομένων, ὧν τὰς  φωνάς,   λόγου προνοούμενοι συμμετρίας, τοῖς φιλομαθέσι
[9, 45]   ἔνθα μυρίων συγγραφέων αὐτολεξεὶ παραθεὶς  φωνὰς   ταῦτα ἐπιλέγει· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜϚ ΙΩΣΗΠΟΥ
[9, 4]   τόξον ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα  πατάξας   ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ μάντεως
[9, 43]   Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ  συντάξας   τὰ ἔξω τῆς πόλεως τείχη
[9, 43]   τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν  συντάξας   τισὶ τῶν φίλων, εἰς τὴν
[9, 43]   αἰχμαλωσίας τῆς ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ γεγενημένης·  Συμμίξας   δὲ Ναβουχοδονόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ
[9, 30]   πάντας ἐκβαλεῖν χθονός· κεκλήσεται δὲ  πᾶς.   Καὶ ὅταν θύσητε δέ, δέσμην
[9, 30]   συστήματα· βατράχων τε πλῆθος καὶ  σκνίπας   ἐμβαλῶ χθονί. Ἔπειτα τέφραν οἷς
[9, 27]   Ἑρμοῦ πόλιν. Οὕτω δὴ τοὺς  Αἰθίοπας,   καίπερ ὄντας πολεμίους, στέρξαι τὸν
[9, 17]   εἰς Φοινίκην ἐλθόντα κατοικῆσαι, καὶ  τροπὰς   ἡλίου καὶ σελήνης καὶ τὰ
[9, 3]   τῆς τροφῆς, ἁγνῆς οὔσης καὶ  καθαρᾶς,   καὶ γεύσασθαί τινα πρὶν τῆς
[9, 28]   δὲ Μωσῆν ὠνόμαζε, τοῦ χάριν  ὑγρᾶς   ἀνεῖλε ποταμίας ἀπ' ᾐόνος. Τούτοις
[9, 30]   πυρός. Ἐνταῦθα λειμῶν' εὕρομεν κατάσκιον  ὑγράς   τε λιβάδας· δαψιλὴς χῶρος βαθύς,
[9, 28]   Τῇ παύριον δὲ πάλιν ἰδὼν  ἄνδρας   δύο, μάλιστα δ' αὐτοὺς συγγενεῖς,
[9, 28]   τέχνασμα βασιλέως. Ὁρῶ δὲ πρῶτον  ἄνδρας   ἐν χειρῶν νόμῳ, τὸν μέν
[9, 3]   γεραίρουσι τὸν θεόν. Ἔπειθ' ὡς  ἱερὰς   καταθέμενοι τὰς ἐσθῆτας πάλιν ἐπ'
[9, 45]   τε Ἀρμακάλην ποταμὸν ἐξήγαγεν, ἐόντα  κέρας   Εὐφρήτεω, τόν τε Ἀκράκανον. Ὑπὲρ
[9, 4]   καὶ τὰς νύκτας καὶ τὰς  ἡμέρας.   Ἄγαλμα δ' οὐκ ἔστιν οὐδ'
[9, 30]   δ' ἑορτὴν δεσπότῃ τηρήσετε, ἕφθ'  ἡμέρας   ἄζυμα· καὶ οὐ βρωθήσεται ζύμη.
[9, 30]   διοδοιποροῦντες ἡμέρας ὁδόν, πάντες τοσαύτας  ἡμέρας   ἔτος κάτα ἄζυμα ἔδεσθε καὶ
[9, 4]   καὶ τὰς νύκτας καὶ τὰς  ἡμέρας   ἱερεῖς, ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ
[9, 2]   νηστεύοντες τὰς ἀνὰ μέσον τούτων  ἡμέρας·   κατὰ δὲ πάντα τοῦτον τὸν
[9, 30]   Αἰγύπτου δ' ἄπο ἑπτὰ διοδοιποροῦντες  ἡμέρας   ὁδόν, πάντες τοσαύτας ἡμέρας ἔτος
[9, 30]   σκότος τε θήσω τρεῖς ἐφ'  ἡμέρας   ὅλας ἀκρίδας τε πέμψω, καὶ
[9, 30]   πάλιν μετ' ὀλίγα· Ἐκεῖθεν ἦλθον  ἡμέρας   τρεῖς, ὡς αὐτός τε
[9, 41]   προσάγονται κατὰ τὰς τῶν ἑορτῶν  ἡμέρας.   Ὕδατος δὲ ἀνέκλειπτός ἐστι σύστασις,
[9, 21]   ἔτη Λάβαν τοῦ μητρῴου δύο  θυγατέρας   γῆμαι, Λείαν καὶ Ῥαχήλ, ὄντα
[9, 4]   σωτηρίαν οὐ προϊδών, περὶ τῆς  ἡμετέρας   πορείας ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς
[9, 13]   καὶ διὰ τὸ τὰς τροφὰς  ἐπιτηδειοτέρας   πρὸς πλείονα χρόνον οὔσας εἰκότως
[9, 30]   δ' ἄνοπλοι πάντες εἰς μάχην  χέρας   ἰδόντες ἡμᾶς ἠλάλαξαν ἔνδακρυν φωνὴν
[9, 30]   ἰδών· Φεύγωμεν οἴκοι πρόσθεν Ὑψίστου  χέρας·   οἷς μὲν γάρ ἐστ' ἀρωγός,
[9, 27]   διαστῆναι, τὴν δὲ δύναμιν διὰ  ξηρᾶς   ὁδοῦ πορεύεσθαι. Συνεμβάντων δὲ τῶν
[9, 27]   χώρας τὴν ἄμπωτιν τηρήσαντα διὰ  ξηρᾶς   τῆς θαλάσσης τὸ πλῆθος περαιῶσαι.
[9, 30]   μὲν παρ' ἀκτὴν πλησίον βεβλημένοι  Ἐρυθρᾶς   Θαλάσσης ᾔεσαν ἠθροϊσμένοι· οἱ μὲν
[9, 30]   ὄλεθρον ἕρδει. Καὶ συνεκλύσθη πόρος  Ἐρυθρᾶς   Θαλάσσης καὶ στρατὸν διώλεσε. Καὶ
[9, 30]   σημεῖα καὶ τεράατ' ἐξεμήσατο, ἔτυψ'  Ἐρυθρᾶς   νῶτα καὶ ἔσχισεν μέσον βάθος
[9, 3]   ἀεὶ καὶ τοὺς ψευδομένους προβάλλεσθαι·  χεῖρας   κλοπῆς καὶ ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους
[9, 35]   τε πόδας προσκλύζεσθαι καὶ τὰς  χεῖρας   νίπτεσθαι ἐπιβαίνοντας· ποιῆσαι δὲ καὶ
[9, 4]   τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς  χεῖρας·   Πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν
[9, 44]   πρόγονος οὔτε βασίλεια Βηλτὶς ἀποτρέψαι  Μοίρας   πεῖσαι σθένουσιν. Ἥξει Πέρσης ἡμίονος,
[9, 3]   κατὰ σάρκα δεσμῶν, οἷον δὴ  μακρᾶς   δουλείας ἀπηλλαγμένας, τότε χαίρειν καὶ
[9, 6]   γέγονε γὰρ πολυμαθὴς καθὼς καὶ  Πυθαγόρας,   πολλὰ τῶν παρ' ἡμῖν μετενέγκας
[9, 22]   Φησὶ δέ· Βλάπτε θεὸς Σικίμων  οἰκήτορας,   οὐ γὰρ ἔτιον εἰς αὐτοὺς
[9, 29]   ἀναιρέσεως τοῦ Αἰγυπτίου καὶ τῆς  διαφορᾶς   τῆς πρὸς τὸν μηνύσαντα τὸν
[9, 30]   πηγὰς ἀφύσσων δώδεκ' ἐκ μιᾶς  πέτρας,   στελέχη δ' ἐρυμνὰ πολλὰ φοινίκων
[9, 30]   ἄμωμα δεκάτῃ· καὶ φυλαχθήτω μέχρι  τετρὰς   ἐπιλάμψει δεκάδι, καὶ πρὸς ἑσπέραν
[9, 30]   παρθένοι πρώτως τέκνα τἀρσενικὰ διανοίγοντα  μήτρας   μητέρων. Καὶ πάλιν περὶ τῆς
[9, 27]   ἐλθεῖν· εὑρόντα δὲ ἀνεῳγμένας τὰς  θύρας   εἰσελθεῖν καὶ ἐνθάδε τῶν φυλάκων
[9, 30]   τῇ πρόσθε νυκτὶ αἵματι ψαῦσαι  θύρας,   ὅπως παρέλθῃ σῆμα δεινὸς ἄγγελος.
[9, 27]   νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης τάς τε  θύρας   πάσας αὐτομάτως ἀνοιχθῆναι τοῦ δεσμωτηρίου
[9, 30]   δὲ σύμπαντες σθένει ὤρουσαν ὠκεῖς  ἁλμυρᾶς   δι' ἀτραποῦ. Ἡμεῖς δ' ἐπ'
[9, 27]   πτοηθέντων δὲ πάντων ἐπιλαβόμενον τῆς  οὐρᾶς   ἀνελέσθαι καὶ πάλιν ῥάβδον ποιῆσαι·
[9, 20]   νομοθέτης αὐτῶν, ὅτι ἐκ τῆς  Χεττούρας   Ἁβραάμῳ ἐγένοντο παῖδες ἱκανοί· λέγει
[9, 29]   Ἰεζὰν τοῦ γενομένου Ἁβραὰμ ἐκ  Χεττούρας·   ἐκ δὲ τοῦ Ἰεζὰν γενέσθαι
[9, 29]   τῶν ὀνομάτων, τῶν γενομένων ἐκ  Χεττούρας,   τοῦ Ἁβραὰμ γένους, ἐκ τοῦ
[9, 19]   μὲν παῖδα καθελεῖν ἀπὸ τῆς  πυρᾶς,   τὸν δὲ κριὸν καρπῶσαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 13]   φύντας ἀνθρώπων μακροβίους γεγονέναι φήσαντος,  μάρτυρας   καὶ τούτου παρατίθεται τοῦ λόγου
[9, 3]   ἐπιμελητῶν ἀφεῖνται καὶ μέχρι πέμπτης  ὥρας   ἐργασάμενοι συντόνως, ἔπειτα πάλιν εἰς
[9, 28]   τῶν θρεμμάτων διελθὼν περὶ τοῦ  Σεπφώρας   ἐπιβάλλει γάμου, δι' ἀμοιβαίων παρεισάγων
[9, 22]   αὐτὸν καὶ μέρος τι τῆς  χώρας   δοῦναι. Καὶ αὐτὸν μὲν τὸν
[9, 18]   καταμεῖναι διὰ τὴν εὐδαιμονίαν τῆς  χώρας.   Ἐν δὲ ἀδεσπότοις εὕρομεν τὸν
[9, 23]   βασιλεῖ διοικητὴν τῆς ὅλης γενέσθαι  χώρας.   Καὶ πρότερον ἀτάκτως τῶν Αἰγυπτίων
[9, 6]   αὐτοῖς ἐπιφάνεια καὶ κράτησις τῆς  χώρας   καὶ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐπεξήγησις·
[9, 34]   αὐτοῖς τὰ δέοντα ἐκ τῆς  χώρας,   κατὰ μῆνα κόρους σίτου μυρίους·
[9, 27]   δὲ στρατηγοὺς τοὺς προκαθεδουμένους τῆς  χώρας,   οὓς δὴ πλεονεκτεῖν ἐπιφανῶς κατὰ
[9, 16]   ἐξαναστὰς καὶ ἀπὸ ταύτης τῆς  χώρας   σὺν τῷ σφετέρῳ λαῷ εἰς
[9, 27]   ἔμπειρον ὄντα τὸν Μώϋσον τῆς  χώρας   τὴν ἄμπωτιν τηρήσαντα διὰ ξηρᾶς
[9, 45]   βασιλήϊα δένδροις ἤσκησε, κρεμαστοὺς παραδείσους  ὀνομάσας.   Καὶ ταῦτα δέ μοι ἀπὸ
[9, 27]   δὲ ἐπιγενομένης τάς τε θύρας  πάσας   αὐτομάτως ἀνοιχθῆναι τοῦ δεσμωτηρίου καὶ
[9, 27]   δὲ τότε τὰς μὲν οἰκίας  πάσας   τῶν τε ναῶν τοὺς πλείστους.
[9, 12]   ἀποκρύψαι. Σείσιθρος δὲ ταῦτα ἐπιτελέα  ποιήσας   εὐθέως ἐπ' Ἀρμενίης ἀνέπλωε, καὶ
[9, 45]   τῷ ἐν Βαβυλῶνι περιπατῶν μέγα  φρονήσας   ἀπηυθαδίσατο εἰπών· Οὐχ αὕτη ἐστὶ
[9, 4]   δὲ εἰς τοὔπισθεν, ἀναχωρεῖν αὖθις·  σιωπήσας   καὶ ἑλκύσας τὸ τόξον ἔβαλε
[9, 43]   δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ,  ἀπαντήσας   μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος
[9, 43]   τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν Ναβουχοδονόσορος,  καταστήσας   τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον πράγματα
[9, 28]   ὥσπερ τὸν ἐχθὲς ἄνδρα; Καὶ  δείσας   ἐγὼ ἔλεξα· Πῶς ἐγένετο συμφανὲς
[9, 44]   τέλεος ἀμείνονος κυρῆσαι. μὲν  θεσπίσας   παραχρῆμα ἠφάνιστο· δέ οἱ
[9, 21]   λαβεῖν δύο· γενέσθαι οὖν ἑπτά,  ὅσας   καὶ τοὺς ἐκ τῆς Λείας
[9, 7]   τε ἱδρύσεις συντελουμένας Πλάτωνι ὁμολογουμένως,  ὁπόσας   Βραχμᾶνες καὶ Ἰουδαῖοι καὶ Μάγοι
[9, 43]   ἀδελφὴν ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη,  βασιλεύσας   ἔτη βʹ Μετὰ δὲ τὸ
[9, 43]   τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν  ἐπιβουλεύσας   αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν ἔτη δʹ
[9, 24]   θεσπιστὴς σκηπτοῦχος ἐν Αἰγύπτοιο θρόνοισι,  δινεύσας   λαθραῖα χρόνου πλημμυρίδι μοίρης» καὶ
[9, 4]   οὐκ ἂν ἦλθε, φοβούμενος μὴ  τοξεύσας   αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος Ἰουδαῖος.
[9, 20]   δὲ ὡς οὗτος Ἀφρὴν  στρατεύσας   ἐπὶ τὴν Λιβύην κατέσχεν αὐτὴν
[9, 4]   τοὔπισθεν, ἀναχωρεῖν αὖθις· σιωπήσας καὶ  ἑλκύσας   τὸ τόξον ἔβαλε καὶ τὸν
[9, 13]   τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον  οὔσας   εἰκότως ἔζων πλῆθος τοσούτων ἐτῶν.
[9, 35]   δέκα, δέκα τάλαντα ἑκάστην ὁλκὴν  ἀγούσας,   ὑπόδειγμα λαβόντα τὴν ὑπὸ Μωσέως
[9, 28]   ἐμὴν ψυχὴν λαβεῖν· ἐγὼ δ'  ἀκούσας   ἐκποδὼν μεθίσταμαι καὶ νῦν πλανῶμαι
[9, 35]   εὐωνύμων. Ποιῆσαι δὲ καὶ λυχνίας  χρυσᾶς   δέκα, δέκα τάλαντα ἑκάστην ὁλκὴν
[9, 37]   Εὐπόλεμος τὸν Σολομῶνα καὶ ἀσπίδας  χρυσᾶς   χιλίας, ὧν ἑκάστην πεντακοσίων εἶναι
[9, 3]   συμπλέκεσθαι μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου  φοιτώσας   αἰθέρος, ῥύμῃ φυσικῇ κατασπωμένας, ἐπειδὰν
[9, 2]   θεατής. Καὶ τοῦτο δρῶσι νηστεύοντες  τὰς   ἀνὰ μέσον τούτων ἡμέρας· κατὰ
[9, 45]   δ' ὀργυιέων εἴκοσι, πύλας ἐπέστησε,  τὰς   ἀνοίγοντες ἄρδεσκον τὸ πεδίον· καλέουσι
[9, 45]   καὶ Τερηδόνα πόλιν ἔκτισε κατὰ  τὰς   Ἀράβων εἰσβολάς· τά τε βασιλήϊα
[9, 13]   παρ' Ἕλλησι καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι  τὰς   ἀρχαιολογίας. Καὶ γὰρ καὶ Μάνεθως
[9, 11]   τῆς λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ  τὰς   βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι
[9, 3]   ταῖς ἀλγηδόσι καὶ κατειρωνευόμενοι τῶν  τὰς   βασάνους προσφερόντων, εὔθυμοι τὰς ψυχὰς
[9, 35]   νίπτεσθαι ἐπιβαίνοντας· ποιῆσαι δὲ καὶ  τὰς   βάσεις τοῦ λουτῆρος τορευτὰς χωνευτὰς
[9, 29]   Σεπφώραν, γῆμαι Μωσῆν. Καὶ  τὰς   γενεὰς δὲ συμφωνεῖν· τὸν γὰρ
[9, 22]   τὴν δὲ θυγατέρα Δείναν καὶ  τὰς   γυναῖκας ἐριουργεῖν. Καὶ τὴν Δείναν
[9, 35]   σηκοῦ τὰς μὲν ἐκ δεξιῶν,  τὰς   δὲ ἐξ εὐωνύμων. Ποιῆσαι δ'
[9, 3]   τὸν οἶκον οὔτε θόρυβος μιαίνει·  τὰς   δὲ λαλιὰς ἐν τάξει παραχωροῦσιν
[9, 3]   ἐξ αὐτοῦ διαδοχὴν οὐκ ἀναιροῦντες,  τὰς   δὲ τῶν γυναικῶν ἀσελγείας φυλαττόμενοι·
[9, 3]   τὴν ὕλην οὐ μόνιμον αὐτῶν,  τὰς   δὲ ψυχὰς ἀθανάτους ἀεὶ διαμένειν·
[9, 35]   ταλαντιαίους τετρακοσίους· καὶ ποιῆσαι ὅλας  τὰς   δίκτυας πρὸς τὸ ψοφεῖν τοὺς
[9, 3]   θεόν. Ἔπειθ' ὡς ἱερὰς καταθέμενοι  τὰς   ἐσθῆτας πάλιν ἐπ' ἔργα τρέπονται
[9, 4]   ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας καὶ  τὰς   ἡμέρας. Ἄγαλμα δ' οὐκ ἔστιν
[9, 4]   αὐτῷ καὶ τὰς νύκτας καὶ  τὰς   ἡμέρας ἱερεῖς, ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες
[9, 27]   βασίλεια ἐλθεῖν· εὑρόντα δὲ ἀνεῳγμένας  τὰς   θύρας εἰσελθεῖν καὶ ἐνθάδε τῶν
[9, 25]   μετ' οὐ πολὺ δὲ καὶ  τὰς   καμήλους ὑπὸ λῃστῶν ἀπελαθῆναι· εἶτα
[9, 12]   ἱστορίας τάσδε τοῦ ἀνδρὸς παραθήσομαι  τὰς   λέξεις· Μεθ' ὃν ἄλλοι τε
[9, 27]   γὰρ πλοῖα καὶ μηχανὰς πρὸς  τὰς   λιθοθεσίας καὶ τὰ Αἰγύπτια ὅπλα
[9, 27]   οὓς δὴ πλεονεκτεῖν ἐπιφανῶς κατὰ  τὰς   μάχας· λέγειν δέ φησιν Ἡλιουπολίτας
[9, 35]   ἐξ ἑκατέρου μέρους τοῦ σηκοῦ  τὰς   μὲν ἐκ δεξιῶν, τὰς δὲ
[9, 3]   καὶ τῶν ἄλλων πλέον. Οὗτοι  τὰς   μὲν ἡδονὰς ὡς κακίαν ἀποστρέφονται,
[9, 27]   σεισμῶν διαφθείρεσθαι. Συμπεσεῖν δὲ τότε  τὰς   μὲν οἰκίας πάσας τῶν τε
[9, 8]   Μουσαῖος ἐπῆγε τῇ Αἰγύπτῳ,  τὰς   νεανικωτάτας αὐτῶν ἐπιλύεσθαι ὤφθησαν δυνατοί.
[9, 4]   τούτων φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ  τὰς   νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα
[9, 4]   Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ καὶ  τὰς   νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς,
[9, 4]   ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ  τὰς   πράξεις ἱκανώτατος, ἰδίαν βίβλον ἀναθεὶς
[9, 35]   λυχνίας ἑπτά. Οἰκοδομῆσαι δὲ καὶ  τὰς   πύλας τοῦ ἱεροῦ καὶ κατακοσμῆσαι
[9, 21]   Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ  τὰς   στολὰς δοῦναι ἑκάστῳ διπλᾶς, τῷ
[9, 3]   ὑδάτων μεταλαμβάνει. Παραλαμβάνεται δὲ εἰς  τὰς   συμβιώσεις οὐδέπω· μετὰ γὰρ τὴν
[9, 15]   λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς ὁμογλωσσίας  τὰς   συνοικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ γῆν
[9, 27]   αὐτὸν καθεῖρξαι· νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης  τάς   τε θύρας πάσας αὐτομάτως ἀνοιχθῆναι
[9, 7]   τὰς τελετὰς καὶ τὰ δόγματα  τάς   τε ἱδρύσεις συντελουμένας Πλάτωνι ὁμολογουμένως,
[9, 7]   ἔθνη τὰ εὐδοκιμοῦντα, προσφερόμενον αὐτῶν  τὰς   τελετὰς καὶ τὰ δόγματα τάς
[9, 42]   τούτοις Βαβυλωνίοις ὀψοποιήσειν καὶ σκάψειν  τὰς   τοῦ Τίγριδος καὶ Εὐφράτου διώρυχας
[9, 13]   θεοῦ γενόμενοι καὶ διὰ τὸ  τὰς   τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον
[9, 17]   προελέσθαι τοῖς δυστυχοῦσιν ἐπεμβαίνειν, ἀλλὰ  τὰς   τροφὰς λαβόντα τῶν νεανίσκων ἀποδοῦναι
[9, 41]   γὰρ μυριάδες κτηνῶν προσάγονται κατὰ  τὰς   τῶν ἑορτῶν ἡμέρας. Ὕδατος δὲ
[9, 46]   τοῖς τεθεῖσι ψῆφον ἐπισφραγιζομένων, ὧν  τὰς   φωνάς, λόγου προνοούμενοι συμμετρίας, τοῖς
[9, 35]   τούς τε πόδας προσκλύζεσθαι καὶ  τὰς   χεῖρας νίπτεσθαι ἐπιβαίνοντας· ποιῆσαι δὲ
[9, 4]   Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς  τὰς   χεῖρας· Πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος
[9, 3]   καὶ ἀδιαίρετοι πρὸς ἁπάντων εἰς  τὰς   χρείας ἕκαστοι. Μία δ' οὐκ
[9, 3]   τῶν τὰς βασάνους προσφερόντων, εὔθυμοι  τὰς   ψυχὰς ἠφίεσαν, ὡς πάλιν κομιούμενοι·
[9, 8]   Μουσαῖος ἐπῆγε τῇ Αἰγύπτῳ, τὰς  νεανικωτάτας   αὐτῶν ἐπιλύεσθαι ὤφθησαν δυνατοί. Διὰ
[9, 7]   τὰ εὐδοκιμοῦντα, προσφερόμενον αὐτῶν τὰς  τελετὰς   καὶ τὰ δόγματα τάς τε
[9, 3]   Ἔπειθ' ὡς ἱερὰς καταθέμενοι τὰς  ἐσθῆτας   πάλιν ἐπ' ἔργα τρέπονται μέχρι
[9, 44]   μιν, πρόσθεν προδοῦναι τοὺς  πολιήτας,   Χάρυβδίν τινα θάλασσαν εἰσδεξαμένην
[9, 35]   μὲν Αἰγύπτου βασιλεῖ Οὐαφρῇ ἐλαίου  μετρητὰς   μυρίους, φοινικοβαλάνων ἀρτάβας χιλίας, μέλιτος
[9, 31]   ἐπὶ Ἰδουμαίους καὶ Ἀμμανίτας καὶ  Μωαβίτας   καὶ Ἰτουραίους καὶ Ναβαταίους καὶ
[9, 27]   τὰς μάχας· λέγειν δέ φησιν  Ἡλιουπολίτας   γενέσθαι τὸν πόλεμον τοῦτον ἔτη
[9, 27]   τῆς θαλάσσης τὸ πλῆθος περαιῶσαι.  Ἡλιουπολίτας   δὲ λέγειν ἐπικαταδραμεῖν τὸν βασιλέα
[9, 31]   αὐτὸν καὶ ἐπὶ Ἰδουμαίους καὶ  Ἀμμανίτας   καὶ Μωαβίτας καὶ Ἰτουραίους καὶ
[9, 27]   τὴν Ἐρυθρὰν τριταίους ἐλθεῖν Θάλασσαν.  Μεμφίτας   μὲν οὖν λέγειν ἔμπειρον ὄντα
[9, 4]   φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ τὰς  νύκτας   καὶ τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα δ'
[9, 4]   δ' ἐν αὐτῷ καὶ τὰς  νύκτας   καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς, ἁγνείας
[9, 27]   κατὰ τὴν Ἀραβίαν ποταμοὺς καὶ  διαβάντας   ἱκανὸν τόπον ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν
[9, 27]   ἱματισμὸν ἄλλην τε παμπληθῆ γάζαν,  διαβάντας   τοὺς κατὰ τὴν Ἀραβίαν ποταμοὺς
[9, 17]   τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας τοὺς  γίγαντας   διασπαρῆναι καθ' ὅλην τὴν γῆν.
[9, 17]   τοῦ κατακλυσμοῦ· εἶναι δὲ αὐτοὺς  γίγαντας,   οἰκοδομεῖν δὲ τὸν ἱστορούμενον πύργον.
[9, 18]   τὸν Ἁβραὰμ ἀναφέροντα εἰς τοὺς  γίγαντας,   τούτους δὲ οἰκοῦντας ἐν τῇ
[9, 30]   ἐξ εὐωνύμων, ἐκ δεξιῶν δὲ  πάντας   Αἰγυπτίου στρατοῦ. Τὸν πάντα δ'
[9, 27]   τοῦ πυρὸς καὶ τῆς πλημμυρίδος  πάντας   διαφθαρῆναι· τοὺς δὲ Ἰουδαίους διαφυγόντας
[9, 30]   ἀνδρῶν ὄχλος. Ἡμᾶς δὲ χάρμα  πάντας   εἶχεν ἐν μέρει. Ἔπειθ' ὑπ'
[9, 30]   σπουδῇ τε γὰρ βασιλεὺς κελεύσει  πάντας   ἐκβαλεῖν χθονός· κεκλήσεται δὲ πᾶς.
[9, 4]   καὶ μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου καὶ  πάντας   ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος, ἠρώτησε διὰ τί
[9, 30]   πρὸς γούνατα ἔπιπτ' ἐγὼ δὲ  πάντας   ἠριθμησάμην, κἀμοῦ παρῆγεν ὡς παρεμβολὴ
[9, 27]   πτηνὸν ἀνεῖναι λυμαίνεσθαι τοὺς Αἰγυπτίους,  πάντας   τε ἐξελκωθῆναι τὰ σώματα. Τῶν
[9, 21]   Συχὲμ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ  πάντας   τοὺς ἄρσενας διὰ τὴν Δείνας
[9, 22]   φάναι δώσειν, πρὶν ἂν  πάντας   τοὺς οἰκοῦντας τὰ Σίκιμα περιτεμνομένους
[9, 17]   Ἁβραὰμ γενεᾷ, εὐγενείᾳ καὶ σοφίᾳ  πάντας   ὑπερβεβηκότα, ὃν δὴ καὶ τὴν
[9, 27]   τούτους, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱερεῖς  ἅπαντας.   Τὸν δὲ Χενεφρῆν λυθέντος τοῦ
[9, 13]   και Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους  ζήσαντας   ἔτη χίλια. Περὶ μὲν οὖν
[9, 27]   λίθινον κατασκευάσαι τὸ πλησίον ὄρος  λατομήσαντας·   τάξαι δὲ ἐπὶ τῆς οἰκοδομίας
[9, 14]   μεγέθει χαυνωθέντας καὶ δὴ θεῶν  καταφρονήσαντας   ἀμείνονας εἶναι, τύρσιν ἠλίβατον ἀείρειν,
[9, 27]   καὶ τῷ Χανεθώθῃ τὸ σῶμα  διακομίσαντας   εἰς τοὺς ὑπὲρ Αἴγυπτον τόπους
[9, 30]   οὗ λέγω διχομηνία τὸ πάσχα  θύσαντας   θεῷ τῇ πρόσθε νυκτὶ αἵματι
[9, 19]   υἱούς, οὓς δὴ εἰς Ἀραβίαν  ἀπαλλαγέντας   διελέσθαι τὴν χώραν καὶ πρώτους
[9, 42]   τοῦ Τίγριδος καὶ Εὐφράτου διώρυχας  αἰχμαλωτισθέντας.   Τὸν δὲ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέα
[9, 30]   ἀνακάμψειν. Φαίνεται οὖν τοὺς μὴ  κατακλυσθέντας   τοῖς ἐκείνων ὅπλοις χρήσασθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 14]   ἀνασχόντας, ῥώμῃ τε καὶ μεγέθει  χαυνωθέντας   καὶ δὴ θεῶν καταφρονήσαντας ἀμείνονας
[9, 15]   οὕτως· Τῶν δὲ ἱερέων τοὺς  διασωθέντας,   τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα
[9, 14]   ἐρείπια λέγεσθαι Βαβυλῶνα. Τέως δὲ  ὄντας   ὁμογλώσσους ἐκ θεῶν πολύθροον φωνὴν
[9, 22]   υἱοὺς αὐτοῦ ἕνδεκα τὸν ἀριθμὸν  ὄντας   ποιμαίνειν, τὴν δὲ θυγατέρα Δείναν
[9, 27]   Οὕτω δὴ τοὺς Αἰθίοπας, καίπερ  ὄντας   πολεμίους, στέρξαι τὸν Μώϋσον ὥστε
[9, 27]   Χενεφρῇ διαφυλάξαι. Πρότερον γὰρ ἀδιατάκτους  ὄντας   τοὺς ὄχλους ποτὲ μὲν ἐκβάλλειν,
[9, 15]   τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα  λαβόντας,   εἰς Σενναὰρ τῆς Βαβυλωνίας ἐλθεῖν·
[9, 28]   τε Χοὺμ καὶ τὴν Σεπφώραν  λέγοντας·   Χ. Ὅμως κατειπεῖν χρή σε,
[9, 27]   ἀποτελέσαι, ὥστε τοὺς τὸν σεισμὸν  φεύγοντας   ἀπὸ τῆς χαλάζης ἀναιρεῖσθαι τούς
[9, 27]   πάντας διαφθαρῆναι· τοὺς δὲ Ἰουδαίους  διαφυγόντας   τὸν κίνδυνον τεσσαράκοντα ἔτη ἐν
[9, 11]   Βάρις λεγόμενον, εἰς πολλοὺς  συμφυγόντας   ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει
[9, 14]   οὐρανοῦ, καὶ τοὺς ἀνέμους θεοῖσι  βωθέοντας   ἀνατρέψαι περὶ αὐτοῖσι τὸ μηχάνημα·
[9, 42]   θεοῦ ἀποσταλέντα καταλαβεῖν τοὺς Ἰουδαίους  θυσιάζοντας   εἰδώλῳ χρυσῷ, εἶναι ὄνομα
[9, 23]   τε πατέρα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς  κομίζοντας   πολλὴν ὕπαρξιν καὶ κατοικισθῆναι ἐν
[9, 3]   γὰρ τοὺς εἰς τὴν αἵρεσιν  εἰσιόντας   δημεύειν τῷ τάγματι τὴν οὐσίαν,
[9, 41]   καθέστηκε καὶ κλίματα πρὸς τοὺς  καθήκοντας   τόπους ἔχει τῆς τῶν ὑδάτων
[9, 35]   ἔνδεσμον κυπαρίσσινον, πελεκίνοις χαλκοῖς ταλαντιαίοις  καταλαμβάνοντας   τοὺς δύο δόμους. Οὕτω δ'
[9, 22]   ἐλθεῖν καὶ πρῶτα μὲν τοὺς  ἐντυγχάνοντας   ἀναιρεῖν, ἔπειτα δὲ καὶ τὸν
[9, 35]   προσκλύζεσθαι καὶ τὰς χεῖρας νίπτεσθαι  ἐπιβαίνοντας·   ποιῆσαι δὲ καὶ τὰς βάσεις
[9, 27]   ἀναιρεῖσθαι τούς τε τὴν χάλαζαν  ἐκκλίνοντας   ὑπὸ τῶν σεισμῶν διαφθείρεσθαι. Συμπεσεῖν
[9, 27]   ἰατρῶν μὴ δυναμένων ἰᾶσθαι τοὺς  κάμνοντας,   οὕτως πάλιν ἀνέσεως τυχεῖν τοὺς
[9, 27]   ὑπὸ τοῦ Μωΰσου κελεύειν ἐκεῖ  φέροντας   θάπτειν, κατακρύπτειν θέλοντα τὰ τοῦ
[9, 27]   αὐτῷ ἐπιβουλὴν καὶ προβαλέσθαι τοὺς  ἀναιρήσοντας   αὐτόν. Μηδενὸς δ' ὑπακούσαντος ὀνειδίσαι
[9, 16]   τῶν ἰδίων, κενοὺς καὶ μηδὲν  ἔχοντας   ἀληθὲς ἀπέφαινε. Θαυμασθεὶς οὖν ὑπ'
[9, 14]   λέγουσι τοὺς πρώτους ἐκ γῆς  ἀνασχόντας,   ῥώμῃ τε καὶ μεγέθει χαυνωθέντας
[9, 18]   εἰς τοὺς γίγαντας, τούτους δὲ  οἰκοῦντας   ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ διὰ τὴν
[9, 42]   καὶ τοὺς ἐν τῇ Γαλααδίτιδι  οἰκοῦντας   Ἰουδαίους· αὖθις δὲ τὰ Ἱεροσόλυμα
[9, 31]   Σύρους τοὺς παρὰ τὸν Εὐφράτην  οἰκοῦντας   ποταμὸν καὶ τὴν Κομμαγηνὴν καὶ
[9, 22]   πρὶν ἂν πάντας τοὺς  οἰκοῦντας   τὰ Σίκιμα περιτεμνομένους Ἰουδαΐσαι· τὸν
[9, 11]   καὶ κομίζειν τινὰς τῆς ἀσφάλτου  ἀφαιροῦντας·   χρῶνται δὲ μάλιστα οἱ ἄνθρωποι
[9, 13]   Πάλιν δὲ Μωσέως τοὺς πρώτους  φύντας   ἀνθρώπων μακροβίους γεγονέναι φήσαντος, μάρτυρας
[9, 4]   προσμένειν συμφέρει πᾶσιν, ἐὰν δὲ  ἀναστὰς   εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται, προάγειν, ἐὰν
[9, 16]   Μετ' οὐ πολὺν δὲ χρόνον  ἐξαναστὰς   καὶ ἀπὸ ταύτης τῆς χώρας
[9, 46]   ἀρχαιότητος λόγοις ἐντυχεῖν τοῦ ἀνδρός,  πλείστας   ἂν εὕροι συμφώνους ταῖς ἐκτεθείσαις
[9, 22]   δίκας ἐδίκαζον ἀνὰ πτόλιν οὐδὲ  θέμιστας·   λοίγια δ' ὠρώρει τοῖσιν μεμελημένα
[9, 3]   καὶ μήτε κρύψειν τι τοὺς  αἱρετιστὰς   μήθ' ἑτέροις αὐτῶν τι μηνύσειν,
[9, 43]   υἱὸς αὐτοῦ Εὐιλμαλούρουχος. Οὗτος  προστὰς   τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς,
[9, 45]   ἄρδεσκον τὸ πεδίον· καλέουσι δ'  αὐτὰς   ὀχετογνώμονας. Ἀπετείχισε δὲ καὶ τῆς
[9, 28]   ἑπτὰ παρθένους τινάς. Ἐρωτήσαντός τε  αὐτὰς   τίνες εἴησαν αἱ παρθένοι, φησὶν
[9, 41]   σύριγγας ἀναρίθμους, καθ' ἕκαστον μέρος  ἑαυτὰς   συναπτόντων τῶν ῥευμάτων· καὶ ταῦτα
[9, 30]   ἑπτὰ διοδοιποροῦντες ἡμέρας ὁδόν, πάντες  τοσαύτας   ἡμέρας ἔτος κάτα ἄζυμα ἔδεσθε
[9, 44]   τε Λιβύην καὶ Ἰβηρίην στρατεῦσαι·  ταύτας   δὲ χειρωσάμενον ἀπόδασμον αὐτέων εἰς
[9, 28]   θυγατέρων οὕτως ἐπιβάλλει· Ὁρῶ δὲ  ταύτας   ἑπτὰ παρθένους τινάς. Ἐρωτήσαντός τε
[9, 31]   τὸ χρυσίον ἐκεῖθεν μετακομίσαι τοὺς  μεταλλευτὰς   εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Βασιλεύσαντα δὲ
[9, 31]   πόλει τῆς Ἀραβίας καὶ πέμψαι  μεταλλευτὰς   εἰς τὴν Οὐρφῆ νῆσον, κειμένην
[9, 35]   τὰς βάσεις τοῦ λουτῆρος τορευτὰς  χωνευτὰς   δώδεκα καὶ τῷ ὕψει ἀνδρομήκεις
[9, 35]   καὶ τὰς βάσεις τοῦ λουτῆρος  τορευτὰς   χωνευτὰς δώδεκα καὶ τῷ ὕψει
[9, 35]   τετρακοσίους· καὶ ποιῆσαι ὅλας τὰς  δίκτυας   πρὸς τὸ ψοφεῖν τοὺς κώδωνας
[9, 27]   πρὸς δὲ τούτοις ἀκρίδας καὶ  σκνίφας.   Διὰ τοῦτο δὲ καὶ τοὺς
[9, 13]   γενόμενοι καὶ διὰ τὸ τὰς  τροφὰς   ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον οὔσας
[9, 17]   τοῖς δυστυχοῦσιν ἐπεμβαίνειν, ἀλλὰ τὰς  τροφὰς   λαβόντα τῶν νεανίσκων ἀποδοῦναι τὰ
[9, 20]   Σοφωνᾶν, ἀφ' οὗ τοὺς βαρβάρους  Σοφὰς   λέγεσθαι. Τὰ μὲν οὖν περὶ
[9, 27]   δὴ πλεονεκτεῖν ἐπιφανῶς κατὰ τὰς  μάχας·   λέγειν δέ φησιν Ἡλιουπολίτας γενέσθαι
[9, 20]   φησιν προφήτης, καὶ  Μαλχᾶς,   ἱστορῶν τὰ περὶ Ἰουδαίων, καθὼς
[9, 3]   πατρίους δέ τινας εἰς αὐτὸν  εὐχὰς   ὥσπερ ἱκετεύοντες ἀνατεῖλαι. Μετὰ ταῦτα
[9, 42]   τὰς τοῦ Τίγριδος καὶ Εὐφράτου  διώρυχας   αἰχμαλωτισθέντας. Τὸν δὲ τῶν Βαβυλωνίων
[9, 3]   οὐ μόνιμον αὐτῶν, τὰς δὲ  ψυχὰς   ἀθανάτους ἀεὶ διαμένειν· καὶ συμπλέκεσθαι
[9, 3]   τὰς βασάνους προσφερόντων, εὔθυμοι τὰς  ψυχὰς   ἠφίεσαν, ὡς πάλιν κομιούμενοι· καὶ
[9, 28]   κατῆλθ' ἔχων Αἴγυπτον ἑπτάκις δέκα  ψυχὰς   σὺν αὑτῷ καὶ ἐπεγέννησεν πολὺν
[9, 39]   δὲ τῆς Συρίας σχοινομέτρης σχοινομέτρησιν  γράψας   ἐν τῇ πρώτῃ φησὶ κεῖσθαι
[9, 19]   τὴν συσκευὴν τὴν κατὰ Ἰουδαίων  γράψας   Μόλων μετὰ τὸν κατακλυσμόν φησιν
[9, 28]   τε μήτηρ καὶ ἔλαβέν μ'  ἐς   ἀγκάλας. Εἶπεν δὲ θυγάτηρ βασιλέως·
[9, 10]   ἀλλὰ σὺν ἑπτὰ ζώναισιν πεφόρηται  ἐς   ἀστερόεντα κέλευθα, ἃς δὴ Χαλδαῖοι
[9, 28]   λαὸν κακῶς πράσσοντα καὶ τεθλιμμένον,  ἐς   ἄχρι τούτων τῶν χρόνων κακούμενον
[9, 28]   Ἑβραίων γένει τἀρσενικὰ ῥίπτειν ποταμὸν  ἐς   βαθύρροον. Ἐνταῦθα μήτηρ τεκοῦσ'
[9, 10]   καὶ ἀριζήλωτοι Ἑβραῖοι οὐρανίας ὀνόμηναν,  ἐς   ἑβδόματον δρόμον ἕρπειν. Περὶ μὲν
[9, 30]   μισθὸν ἀποδῶσι βροτοῖς. Ὅταν δ'  ἐς   ἴδιον χῶρον εἰσέλθηθ' ὅπως ἀφ'
[9, 20]   Ἁβραὰμ κλυτοηχὲς ὑπερτέρῳ ἅμματι δεσμῶν,  παμφαές,   πλήμμυρε μεγαυχήτοισι λογισμοῖς, θειοφιλῆ θέλγητρα.
[9, 30]   αὐτῶν ἀριθμὸν ἠρόμην ἐγώ στρατοῦ·  μυριάδες   ἦσαν ἑκατὸν εὐάνδρου λεώς. Ἐπεὶ
[9, 4]   οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων περὶ δώδεκα  μυριάδες,   καλοῦσι δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα
[9, 41]   τῶν θυσιῶν αἱμάτων· πολλαὶ γὰρ  μυριάδες   κτηνῶν προσάγονται κατὰ τὰς τῶν
[9, 9]   πλατέῃ παρὰ λίμνῃ, αὐχμαλέοι κεφαλάς,  τροχοκουράδες·   αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ πρόσωπ'
[9, 20]   ἐκ τῆς Χεττούρας Ἁβραάμῳ ἐγένοντο  παῖδες   ἱκανοί· λέγει δὲ αὐτῶν καὶ
[9, 4]   οὐδὲ φύτευμα παντελῶς οὐδὲ οἷον  ἀλσῶδες   τι τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ'
[9, 40]   ὑψιφάεννον, ἐν ὑετίοις νιφετοῖσιν ἱέμενον,  πολυγηθές,   ὑπαὶ πύργοις συνόροισιν στρωφᾶται, καὶ
[9, 16]   ἰδίων, κενοὺς καὶ μηδὲν ἔχοντας  ἀληθὲς   ἀπέφαινε. Θαυμασθεὶς οὖν ὑπ' αὐτῶν
[9, 44]   θῆρες δὲ νομὸν ἔχουσι καὶ  ὄρνιθες   πλάζονται, ἔν τε πέτρῃσι καὶ
[9, 30]   δὲ ῥάβδος ἔσσεθ' ὥσπερ ἦν.  Ἔνθες   δὲ χεῖρ' εἰς κόλπον ἐξένεγκέ
[9, 30]   ταχθέν, γέγονεν ὡσπερεὶ χιών. Θ.  Ἔνθες   πάλιν δ' εἰς κόλπον, ἔσται
[9, 28]   κτενεῖς σύ με, ὥσπερ τὸν  ἐχθὲς   ἄνδρα; Καὶ δείσας ἐγὼ ἔλεξα·
[9, 4]   ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν τι  ὑγιὲς   ἀνήγγειλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο προγινώσκειν
[9, 10]   ὕδωρ Νειλώτιδος αἴης· πολλὰς καὶ  Φοίνικες   ὁδοὺς μακάρων ἐδάησαν, Ἀσσύριοι Λυδοί
[9, 22]   δῖον Ἀβραάμ, αὐτὸς ἀπ' οὐρανόθεν  κάλεσ'   ἀνέρα παντὶ σὺν οἴκῳ σάρκ'
[9, 39]   πηγὴν ἐν τῷ χωρίῳ ὕδωρ  δαψιλὲς   ἀναβλύζουσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Μ' ΦΙΛΩΝΟΣ ΠΕΡΙ
[9, 22]   αἰνῶς ἕνδεκα καὶ κούρη Δείνα  περικαλλὲς   ἔχουσα εἶδος, ἐπίστρεπτον δὲ δέμας
[9, 28]   φῦλα παντοίων γενῶν, Αἰθίοπες ἄνδρες  μέλανες·   ἄρχων δ' ἐστὶ γῆς εἷς
[9, 7]   ἱδρύσεις συντελουμένας Πλάτωνι ὁμολογουμένως, ὁπόσας  Βραχμᾶνες   καὶ Ἰουδαῖοι καὶ Μάγοι καὶ
[9, 28]   δείσας ἐγὼ ἔλεξα· Πῶς ἐγένετο  συμφανὲς   τόδε; Καὶ πάντα βασιλεῖ ταῦτ'
[9, 22]   ἀλλὰ τότ' οἶος ἤνασσεν Συρίης,  νειηγενὲς   αἷμα λεγογχώς. Τῷ δὲ γάμον
[9, 10]   πολλὰς ἀτραποὺς βάρβαροι μὲν ἐξεῦρον,  Ἕλληνες   δὲ ἐπλανήθησαν, οἱ δὲ κρατοῦντες
[9, 40]   ἄρ' ἐκπτύουσι διὰ χθονὸς ὑδροχόοισι  σωλῆνες,   καὶ ὅσα ἄλλα τούτοις ἕπεται.
[9, 46]   Κόμων καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί  τινες   ἄλλοι τάχα οὐ γὰρ ἔγωγε
[9, 28]   παρθένους τινάς. Ἐρωτήσαντός τε αὐτὰς  τίνες   εἴησαν αἱ παρθένοι, φησὶν
[9, 15]   ὄντων τῶν ἀνθρώπων πύργον ᾠκοδόμησάν  τινες   ὑψηλότατον, ὡς ἐπὶ τὸν οὐρανὸν
[9, 4]   καταρωμένων αὐτῷ· Τί μαίνεσθε, ἔφη,  κακοδαίμονες;   Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς
[9, 28]   δ' αὐτὴν φῦλα παντοίων γενῶν,  Αἰθίοπες   ἄνδρες μέλανες· ἄρχων δ' ἐστὶ
[9, 28]   αὐτὴν φῦλα παντοίων γενῶν, Αἰθίοπες  ἄνδρες   μέλανες· ἄρχων δ' ἐστὶ γῆς
[9, 8]   Ἰαννῆς καὶ Ἰαμβρῆς Αἰγύπτιοι ἱερογραμματεῖς,  ἄνδρες   οὐδενὸς ἥττους μαγεῦσαι κριθέντες εἶναι,
[9, 30]   εὐτρεπίζετο. Κάρα δὲ κοττοῖς ἡμέροις  παρεμφερές,   καὶ μηλίνῃ μὲν τῇ κόρῃ
[9, 44]   οὔτε ἄστεα οὔτε πάτος ἀνθρώπων,  θῆρες   δὲ νομὸν ἔχουσι καὶ ὄρνιθες
[9, 2]   ἀνάγκῃ καὶ οὐκ ἐπιθυμίᾳ τοῦτο  πράξαντες.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ
[9, 3]   ἄλλως οὐ θακεύουσιν βόθρον  ὀρύξαντες   εἰς βάθος ποδιαῖον περικαλύψαντές τε
[9, 30]   δόμων ἀποσκευή· αὐτοὶ δ' ἄνοπλοι  πάντες   εἰς μάχην χέρας ἰδόντες ἡμᾶς
[9, 13]   Μαρτυροῦσι δέ μου τῷ λόγῳ  πάντες   οἱ παρ' Ἕλλησι καὶ βαρβάροις
[9, 11]   τούτου καὶ τῆς λάρνακος μέμνηνται  πάντες   οἱ τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες,
[9, 5]   ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι  πάντες.   Οὐκοῦν, εἶπεν Ἀριστοτέλης, κατὰ
[9, 30]   ἄπο ἑπτὰ διοδοιποροῦντες ἡμέρας ὁδόν,  πάντες   τοσαύτας ἡμέρας ἔτος κάτα ἄζυμα
[9, 46]   κοινῶς μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος  ἅπαντες   μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ οὗ τὰ νῦν
[9, 30]   μέσον βάθος Θαλάσσης· οἱ δὲ  σύμπαντες   σθένει ὤρουσαν ὠκεῖς ἁλμυρᾶς δι'
[9, 30]   τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν ἐξελθόντες καὶ  θυσιάσαντες   πάλιν ἀνακάμψειν. Φαίνεται οὖν τοὺς
[9, 3]   διαφθειρόμενοι ἀπόλλυνται. Διὸ δὴ πολλοὺς  ἐλεήσαντες   ἐν ταῖς ἐσχάταις ἀνάγκαις ἀνέλαβον,
[9, 20]   αὐτὴν καὶ οἱ υἱωνοὶ αὐτοῦ  κατοικήσαντες   ἐν αὐτῇ τὴν γῆν ἀπὸ
[9, 43]   Ἀπολομένου δὲ τούτου συνελθόντες οἱ  ἐπιβουλεύσαντες   αὐτῷ κοινῇ τὴν βασιλείαν περιέθηκαν
[9, 30]   ἐπιλάμψει δεκάδι, καὶ πρὸς ἑσπέραν  θύσαντες   ὀπτὰ πάντα σὺν τοῖς ἔνδοθεν
[9, 16]   μετῴκησε καὶ οἱ ἀπ' ἐκείνου  πληθύσαντες,   περὶ ὧν ἐν ἑτέρῳ λόγῳ
[9, 3]   τρέπονται μέχρι δείλης. Δειπνοῦσι δὲ  ὑποστρέψαντες   ὁμοίως, συγκαθεζομένων τῶν ξένων, οἳ
[9, 46]   φιλομαθέσι ζητεῖν τε καὶ διερευνᾶν  ἀπολείψαντες   ἐπὶ τὴν λείπουσαν αὐτοὶ μεταβησόμεθα
[9, 15]   αὐτοῦ. Οἱ δὲ θεοὶ ἀνέμους  ἐπιπέμψαντες   ἀνέτρεψαν τὸν πύργον, καὶ ἰδίαν
[9, 3]   βόθρον ὀρύξαντες εἰς βάθος ποδιαῖον  περικαλύψαντές   τε θοἰματίῳ, ὡς μὴ ταῖς
[9, 3]   ὅρκοι· οἱ δὲ ἁλόντες καὶ  ἐκβληθέντες   κακῷ μόρῳ φθείρονται. Τοῖς γὰρ
[9, 8]   ἱερογραμματεῖς, ἄνδρες οὐδενὸς ἥττους μαγεῦσαι  κριθέντες   εἶναι, ἐπὶ Ἰουδαίων ἐξελαυνομένων ἐξ
[9, 8]   θεῷ εὔξασθαι δυνατωτάτῳ, οἱ παραστῆναι  ἀξιωθέντες   ὑπὸ τοῦ πλήθους τοῦ τῶν
[9, 9]   γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν ἀπὸ στομάτων  ἀφιέντες,   ᾤκουν δ' ἐν Σολύμοις ὄρεσι
[9, 27]   δὲ ἐσθῆτα μὴ ἀμπέχεσθαι, ὅπως  ὄντες   ἐπίσημοι κολάζωνται ὑπ' αὐτοῦ. Τὸν
[9, 13]   ἀφῖχθαι. Οἱ μὲν γὰρ θεοφιλεῖς  ὄντες   καὶ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ θεοῦ
[9, 2]   χρόνον, ἅτε φιλόσοφοι τὸ γένος  ὄντες,   περὶ τοῦ θείου μὲν ἀλλήλοις
[9, 5]   παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι, τοὔνομα  λαβόντες   ἀπὸ τοῦ τόπου. Προσαγορεύεται γὰρ
[9, 30]   Καὶ ὅταν θύσητε δέ, δέσμην  λαβόντες   χερσὶν ὑσσώπου κόμης εἰς αἷμα
[9, 2]   αὐτῶν πολὺ μέλι καὶ οἶνον  λείβοντες   ἀνήλισκον τὴν θυσίαν θᾶττον, ἵνα
[9, 45]   ὀργυιέων εἴκοσι, πύλας ἐπέστησε, τὰς  ἀνοίγοντες   ἄρδεσκον τὸ πεδίον· καλέουσι δ'
[9, 3]   δίαιταν, ἀξινάριόν τε καὶ περίζωμα  δόντες   καὶ λευκὴν ἐσθῆτα. Ἐπειδὰν δὲ
[9, 3]   παρ' ἀλλήλοις· καὶ οἱ πρῶτον  ἰδόντες   εἰσίασιν ὡς πρὸς συνήθεις· διὸ
[9, 30]   ἄνοπλοι πάντες εἰς μάχην χέρας  ἰδόντες   ἡμᾶς ἠλάλαξαν ἔνδακρυν φωνὴν πρὸς
[9, 3]   ἀνάγκαις ἀνέλαβον, ἱκανὴν τιμωρίαν δεδωκέναι  νομίζοντες   ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασι τὴν μέχρι
[9, 43]   φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ τούτου  συνελθόντες   οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ τὴν
[9, 30]   οἱ Ἰσραηλῖται ὅπλα ἔσχον ἄνοπλοι  ἐξελθόντες·   ἔφασαν γὰρ τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν
[9, 30]   ἔφασαν γὰρ τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν  ἐξελθόντες   καὶ θυσιάσαντες πάλιν ἀνακάμψειν. Φαίνεται
[9, 3]   μὲν οἱ ὅρκοι· οἱ δὲ  ἁλόντες   καὶ ἐκβληθέντες κακῷ μόρῳ φθείρονται.
[9, 30]   Τιτὰν ἥλιος δυσμαῖς προσῆν, ἐπέσχομεν,  θέλοντες   ὄρθριον μάχην, πεποιθότες λαοῖσι καὶ
[9, 3]   ὑπεροψία, τοὺς δὲ ἀλλοτρίους παῖδας  ἐκλαμβάνοντες   ἁπαλοὺς ἔτι πρὸς τὰ μαθήματα,
[9, 4]   καὶ τὸ παράπαν οἶνον οὐ  πίνοντες   ἐν τῷ ἱερῷ. Ταῦτα εἰπὼν
[9, 10]   πρῆξιν ἔφηναν οἱ τὸ καλὸν  πίνοντες   ὕδωρ Νειλώτιδος αἴης· πολλὰς καὶ
[9, 2]   τῶν ἄστρων ποιοῦνται τὴν θεωρίαν,  βλέποντες   εἰς αὐτὰ καὶ διὰ τῶν
[9, 3]   τῶν ξένων, οἳ τύχοιεν αὐτοῖς  παρόντες.   Οὔτε δὲ κραυγή ποτε τὸν
[9, 3]   καὶ καόμενοι καὶ διὰ πάντων  ὁδεύοντες   τῶν βασανιστηρίων ὀργάνων, ἵν'
[9, 4]   τὰς ἡμέρας ἱερεῖς, ἁγνείας τινὰς  ἁγνεύοντες   καὶ τὸ παράπαν οἶνον οὐ
[9, 3]   τινας εἰς αὐτὸν εὐχὰς ὥσπερ  ἱκετεύοντες   ἀνατεῖλαι. Μετὰ ταῦτα πρὸς ἃς
[9, 2]   γένοιτο θεατής. Καὶ τοῦτο δρῶσι  νηστεύοντες   τὰς ἀνὰ μέσον τούτων ἡμέρας·
[9, 30]   θεῷ λατρεύσετε, τὰ πρωτότευκτα ζῷα  θύοντες   θεῷ, ὅσ' ἂν τέκωσι παρθένοι
[9, 30]   ἐν μέσοισι καὶ φαλαγγικοὶ διεκδρομὰς  ἔχοντες   ἅρμασιν τόπους· ἱππεῖς δ' ἔταξε
[9, 30]   ποσσὶν ὑποδέδεσθε καὶ χερὶ βακτηρίαν  ἔχοντες.   Ἐν σπουδῇ τε γὰρ βασιλεὺς
[9, 3]   τοῖς ἄλλοις τροφῆς δύνανται μεταλαμβάνειν,  ποηφαγοῦντες   δὲ καὶ λιμῷ διαφθειρόμενοι ἀπόλλυνται.
[9, 30]   κατ' ἴχνος αὐτῶν· νυκτὸς εἰσεκύρσαμεν  βοηδρομοῦντες·   ἁρμάτων δ' ἄφνω τροχοὶ οὐκ
[9, 3]   τὴν ἐξ αὐτοῦ διαδοχὴν οὐκ  ἀναιροῦντες,   τὰς δὲ τῶν γυναικῶν ἀσελγείας
[9, 30]   ἐφύγετ' Αἰγύπτου δ' ἄπο ἑπτὰ  διοδοιποροῦντες   ἡμέρας ὁδόν, πάντες τοσαύτας ἡμέρας
[9, 10]   Ἕλληνες δὲ ἐπλανήθησαν, οἱ δὲ  κρατοῦντες   ἤδη καὶ διέφθειραν. Τὴν δὲ
[9, 2]   Οὐ γὰρ ἑστιώμενοι τῶν τυθέντων,  ὁλοκαυτοῦντες   δὲ ταῦτα νυκτὸς καὶ κατ'
[9, 2]   αὐτὰ καὶ διὰ τῶν εὐχῶν  θεοκλυτοῦντες.   Κατήρξαντο γὰρ οὗτοι πρῶτοι τῶν
[9, 3]   τοὺς αἰκιζομένους δακρῦσαι ὑπομένουσι,  μειδιῶντες   δὲ ἐν ταῖς ἀλγηδόσι καὶ
[9, 30]   προσῆν, ἐπέσχομεν, θέλοντες ὄρθριον μάχην,  πεποιθότες   λαοῖσι καὶ φρικτοῖς ὅπλοις. Ἔπειτα
[9, 11]   πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας  ἀναγεγραφότες,   ὧν ἐστι καὶ Βηρωσσὸς
[9, 22]   πόσθης ἄπο, καί ῥ' ἐτέλεσσεν·  ἀστεμφὲς   δὲ τέτυκται, ἐπεὶ θεὸς αὐτὸς
[9, 20]   μηρίον ὥς ποτε θεσμοῖς, Ἁβραὰμ  κλυτοηχὲς   ὑπερτέρῳ ἅμματι δεσμῶν, παμφαές, πλήμμυρε
[9, 30]   Εἶτα θεὸς αὐτῷ προσομιλεῖ·  Ἔπισχες,   φέριστε, μὴ προσεγγίσῃς, Μωσῆ,
[9, 30]   δώδεκα πηγῶν οὕτως· Κράτιστε Μωσῆ,  πρόσχες,   οἷον εὕρομεν τόπον πρὸς αὐτῇ
[9, 23]   Ἡλιουπολίτου ἱερέως Ἀσενὲθ θυγατέρα, ἐξ  ἧς   γεννῆσαι παῖδας. Μετὰ δὲ ταῦτα
[9, 10]   ὁδὸς αἰπεινή τε καὶ τραχεῖα,  ἧς   πολλὰς ἀτραποὺς βάρβαροι μὲν ἐξεῦρον,
[9, 30]   ποδῶν λῦσαι δέσιν· ἁγία γὰρ  ἧς   σὺ γῆς ἐφέστηκας πέλει,
[9, 14]   δὴ λέγουσι τοὺς πρώτους ἐκ  γῆς   ἀνασχόντας, ῥώμῃ τε καὶ μεγέθει
[9, 21]   Καὶ ἐλθεῖν αὐτὸν τῆς Χαναὰν  γῆς   εἰς ἑτέραν πόλιν Σικίμων, ἔχοντα
[9, 28]   ἄνδρες μέλανες· ἄρχων δ' ἐστὶ  γῆς   εἷς καὶ τύραννος καὶ στρατηλάτης
[9, 30]   δέσιν· ἁγία γὰρ ἧς σὺ  γῆς   ἐφέστηκας πέλει, δ' ἐκ
[9, 30]   μέγας στῦλος νεφώδης ἐστάθη πρὸ  γῆς,   μέγας, παρεμβολῆς ἡμῶν τε καὶ
[9, 27]   αὐτοῦ αἰφνιδίως φησὶν ἐκ τῆς  γῆς   πῦρ ἀναφθῆναι καὶ τοῦτο κάεσθαι,
[9, 16]   σὺν στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ τῆς  γῆς   τῆς ὑπὲρ Βαβυλῶνος, Χαλδαίων λεγομένης.
[9, 41]   ἐστι σύστασις, ὡς ἂν καὶ  πηγῆς   ἔσωθεν πολυρρύτου φυσικῶς ἐπιρρεούσης, ἔτι
[9, 44]   Οὗ δὴ ἂν αἴτιος ἔσται  Μήδης,   τὸ Ἀσσύριον αὔχημα. Ὡς εἴθε
[9, 5]   σοι δόξω λέγειν. Καὶ  Ὑπεροχίδης   εὐλαβούμενος· Δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη,
[9, 5]   ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν  Ὑπεροχίδης,   οὕτως εἰ δοκεῖ. Ἐκεῖνος τοίνυν
[9, 30]   Καί τις ἐξαίφνης μέγας στῦλος  νεφώδης   ἐστάθη πρὸ γῆς, μέγας, παρεμβολῆς
[9, 22]   ἀγέμεν ποτὶ δῶμα, ἀλλ' ὅστις  γενεῆς   ἐξεύχεται εἶναι ὁμοίης. Εἶτα ὑποβὰς
[9, 27]   τὸν σεισμὸν φεύγοντας ἀπὸ τῆς  χαλάζης   ἀναιρεῖσθαι τούς τε τὴν χάλαζαν
[9, 17]   Πολυΐστωρ Ἀλέξανδρος, πολύνους ὢν καὶ  πολυμαθὴς   ἀνὴρ τοῖς τε μὴ πάρεργον
[9, 6]   φιλόσοφον εἰληφέναι πολλά· γέγονε γὰρ  πολυμαθὴς   καθὼς καὶ Πυθαγόρας, πολλὰ τῶν
[9, 30]   δὲ σώματος τρέμει. Θ. Μηδὲν  φοβηθῇς,   χεῖρα δ' ἐκτείνας λαβὲ οὐράν,
[9, 22]   παντὶ σὺν οἴκῳ σάρκ' ἀποσυλῆσαι  πόσθης   ἄπο, καί ῥ' ἐτέλεσσεν· ἀστεμφὲς
[9, 10]   τὸ καλὸν πίνοντες ὕδωρ Νειλώτιδος  αἴης·   πολλὰς καὶ Φοίνικες ὁδοὺς μακάρων
[9, 44]   Τὸν δὲ Κῦρος ἑλὼν Βαβυλῶνα  Καρμανίης   ἡγεμονίῃ δωρέεται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΕ' ΤΟΥ
[9, 12]   ταῦτα ἐπιτελέα ποιήσας εὐθέως ἐπ'  Ἀρμενίης   ἀνέπλωε, καὶ παραυτίκα μιν κατελάμβανε
[9, 22]   ἀλλ' ὅστις γενεῆς ἐξεύχεται εἶναι  ὁμοίης.   Εἶτα ὑποβὰς περὶ τῆς περιτομῆς·
[9, 22]   ἄγχι δύ' οὔρεα φαίνετ' ἐρυμνά,  ποίης   τε πλήθοντα καὶ ὕλης· τῶν
[9, 22]   ἀνεψιός, ἀλλὰ τότ' οἶος ἤνασσεν  Συρίης,   νειηγενὲς αἷμα λεγογχώς. Τῷ δὲ
[9, 27]   τὰ ὅρια τῆς Αἰθιοπίας πέμψαι  προφυλακῆς   χάριν, τοῖς δὲ προστάξαι τὸν
[9, 3]   καταφαίνεται. Τούτου δὲ αἴτιον  διηνεκὴς   νῆψις καὶ τὸ μετρεῖσθαι παρ'
[9, 1]   τούτου συγγράμματι καὶ τὰ τῆς  ἠθικῆς   αὐτοῖς ἐπιτελεῖσθαι συνασκήσεως οὐ μόνον
[9, 31]   ἐπὶ Σούρωνα βασιλέα Τύρου καὶ  Φοινίκης·   οὓς καὶ ἀναγκάσαι φόρους Ἰουδαίοις
[9, 34]   βασιλεῖ Τύρου καὶ Σιδῶνος καὶ  Φοινίκης   φίλῳ πατρικῷ χαίρειν Γίνωσκέ με
[9, 1]   ἐπεμαρτύρησαν, οἱ δὲ καὶ τῆς  δογματικῆς   ὁμοίως αὐτοῖς ἐφήψαντο θεολογίας. Πρῶτα
[9, 5]   ἀκοῦσαι πάντες. Οὐκοῦν, εἶπεν  Ἀριστοτέλης,   κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα
[9, 3]   πάλιν ἐπ' ἔργα τρέπονται μέχρι  δείλης.   Δειπνοῦσι δὲ ὑποστρέψαντες ὁμοίως, συγκαθεζομένων
[9, 5]   γένος ἦν Ἰουδαῖος, ἐκ τῆς  Κοίλης   Συρίας, οὗτοι δ' εἰσὶν ἀπόγονοι
[9, 30]   εὕρομεν κατάσκιον ὑγράς τε λιβάδας·  δαψιλὴς   χῶρος βαθύς, πηγὰς ἀφύσσων δώδεκ'
[9, 27]   τοῦτο κάεσθαι, μήτε ὕλης μήτε  ἄλλης   τινὸς ξυλείας οὔσης ἐν τῷ
[9, 27]   λέγειν ἐπικαταδραμεῖν τὸν βασιλέα μετὰ  πολλῆς   δυνάμεως, ἅμα καὶ τοῖς καθιερωμένοις
[9, 43]   ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως  πολλῆς,   καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν βασιλείαν ἅπασαν
[9, 23]   συσταθέντα τῷ βασιλεῖ διοικητὴν τῆς  ὅλης   γενέσθαι χώρας. Καὶ πρότερον ἀτάκτως
[9, 24]   λέγων οὕτως· Τοῖσιν ἕδος μακαριστὸν  ὅλης   μέγας ἔκτισεν ἄκτωρ ὕψιστος καὶ
[9, 6]   κράτησις τῆς χώρας καὶ τῆς  ὅλης   νομοθεσίας ἐπεξήγησις· ὥστε εὔδηλον εἶναι
[9, 41]   κυκλόθεν τῆς κατὰ τὸ ἱερὸν  καταβολῆς,   καὶ ἐκ τούτων σύριγγας ἀναρίθμους,
[9, 30]   νεφώδης ἐστάθη πρὸ γῆς, μέγας,  παρεμβολῆς   ἡμῶν τε καὶ Ἑβραίων μέσος.
[9, 30]   τῆς καιομένης βάτου καὶ τῆς  ἀποστολῆς   αὐτοῦ τῆς πρὸς Φαραὼ πάλιν
[9, 27]   ἀναφθῆναι καὶ τοῦτο κάεσθαι, μήτε  ὕλης   μήτε ἄλλης τινὸς ξυλείας οὔσης
[9, 22]   ἐρυμνά, ποίης τε πλήθοντα καὶ  ὕλης·   τῶν δὲ μεσηγὺ ἀτραπιτὸς τέτμηται
[9, 35]   ἐκ μητρὸς Ἰουδαίας, ἐκ τῆς  φυλῆς   τῆς Δαβίδ. Ὑπὲρ ὧν ἂν
[9, 16]   τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν λέγει οὕτως·  Ἁβραάμης   ἐβασίλευε Δαμασκοῦ, ἔπηλυς σὺν στρατῷ
[9, 6]   Ἰουδαίων. Ἔτι πρὸς τούτοις  Κλήμης   Ἀριστοβούλου τοῦ Περιπατητικοῦ καὶ Νουμηνίου
[9, 6]   δὲ μνημονεύει καὶ ἡμέτερος  Κλήμης   ἐν τῷ πρώτῳ Στρωματεῖ, δι'
[9, 6]   Μωσῆς ἀττικίζων; Ταῦτα  Κλήμης.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζʹ ΝΟΥΜΗΝΙΟΥ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ
[9, 27]   καὶ ὑπὸ τῶν ἱερέων ἰσοθέου  τιμῆς   καταξιωθέντα προσαγορευθῆναι Ἑρμῆν, διὰ τὴν
[9, 35]   ξʹ τὸ δὲ πλάτος τῆς  οἰκοδομῆς   καὶ τῶν θεμελίων πηχῶν ιʹ
[9, 30]   δέ, δέσμην λαβόντες χερσὶν ὑσσώπου  κόμης   εἰς αἷμα βάψαι καὶ θιγεῖν
[9, 22]   ὁμοίης. Εἶτα ὑποβὰς περὶ τῆς  περιτομῆς·   Ὅς ποτ' ἐπεὶ πάτρης ἐξήγαγε
[9, 43]   ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσε, καὶ ἦν  ἀφανὴς   ἐπὶ ἔτη πεντήκοντα. Δευτέρῳ δὲ
[9, 46]   καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ  Ἀριστοφάνης   καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός τε καὶ
[9, 3]   δὲ ἱερεὺς τῆς τροφῆς,  ἁγνῆς   οὔσης καὶ καθαρᾶς, καὶ γεύσασθαί
[9, 46]   καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ  Ἑρμογένης   Εὐήμερός τε καὶ Κόμων καὶ
[9, 44]   ΜΔʹ ΑΒΥΔΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ  Μεγασθένης   δέ φησι Ναβουκοδρόσορον Ἡρακλέος ἀλκιμώτερον
[9, 6]   ὑποβὰς τάδε φησί· Φανερώτατα δὲ  Μεγασθένης   συγγραφεὺς Σελεύκῳ τῷ
[9, 1]   κρίσει δὲ καὶ διανοίᾳ ἐξητασμένῃ  γεγενημένης,   ἐπειδὴ συνῶπται τὰ τῆς ἀποδείξεως,
[9, 43]   Ἰουδαίων αἰχμαλωσίας τῆς ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ  γεγενημένης·   Συμμίξας δὲ Ναβουχοδονόσορος τῷ ἀποστάτῃ
[9, 20]   Ταῦτα μὲν δὴ ἀπὸ τῆς  προειρημένης   τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς. Καὶ
[9, 16]   γῆς τῆς ὑπὲρ Βαβυλῶνος, Χαλδαίων  λεγομένης.   Μετ' οὐ πολὺν δὲ χρόνον
[9, 30]   θ' ὕστερον. Περὶ δὲ τῆς  καιομένης   βάτου καὶ τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ
[9, 43]   ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟ ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ  ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ·   ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ
[9, 27]   φυλακὴν αὐτὸν καθεῖρξαι· νυκτὸς δὲ  ἐπιγενομένης   τάς τε θύρας πάσας αὐτομάτως
[9, 27]   διότι προστάσσειν αὐτῷ τὸν τῆς  οἰκουμένης   δεσπότην ἀπολῦσαι τοὺς Ἰουδαίους. Τὸν
[9, 1]   τε παρ' αὐτοῖς τὸ παλαιὸν  ἀσκουμένης   φιλοσοφίας καὶ τῆς ἀνέκαθεν τῶν
[9, 17]   κατοικῆσαι, καὶ τροπὰς ἡλίου καὶ  σελήνης   καὶ τὰ ἄλλα πάντα διδάξαντα
[9, 40]   πάλιν περὶ τῆς τοῦ ἀρχιερέως  κρήνης   καὶ τῆς ἀποχετεύσεως διέξεισιν οὕτως·
[9, 40]   στρωφᾶται, καὶ ξηρὰ πέδῳ κεκονιμένα  κρήνης   τηλεφαῆ δείκνυσιν ὑπέρτατα θάμβεα λαῶν,
[9, 3]   ὅμιλον ἐγκρίνεται. Πρὶν δὲ τῆς  κοινῆς   ἅψασθαι τροφῆς, ὅρκους αὐτοῖς ὄμνυσι
[9, 8]   λέγων μνημονεύει· Τὰ δ' ἑξῆς  Ἰαννῆς   καὶ Ἰαμβρῆς Αἰγύπτιοι ἱερογραμματεῖς, ἄνδρες
[9, 30]   δὲ φέγγος ἐξέλαμψέ νυν κατ'  εὐφρόνης   σημεῖον ὡς στῦλος πυρός. Ἐνταῦθα
[9, 30]   τεραστίων θαυμάστ' ἰδέσθαι. Καί τις  ἐξαίφνης   μέγας στῦλος νεφώδης ἐστάθη πρὸ
[9, 21]   τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς.  Ἑξῆς   δ' ἐπισυνήφθω καὶ τάδε· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 16]   βέλτιον, αὐτὸς ἄμεινον φρονῶν. Εἶθ'  ἑξῆς   ἐπιλέγει· Καὶ συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς
[9, 8]   τάδε λέγων μνημονεύει· Τὰ δ'  ἑξῆς   Ἰαννῆς καὶ Ἰαμβρῆς Αἰγύπτιοι ἱερογραμματεῖς,
[9, 20]   πολύμνιον ἔλλαχε κῦδος, καὶ τὰ  ἑξῆς·   οἷς μετ' ὀλίγα ἐπιφέρει· Ἀρτίχερος
[9, 40]   βαθὺν ῥόον ἐξανιείσης, καὶ τὰ  ἑξῆς.   Οἷς πάλιν ὑποβὰς περὶ τῆς
[9, 23]   ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Τούτοις καὶ τὰ  ἑξῆς   περὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἐκ τῆς
[9, 24]   χρόνου πλημμυρίδι μοίρης» καὶ τὰ  ἑξῆς.   Ταῦτα καὶ περὶ τοῦ Ἰωσήφ.
[9, 6]   τῷ νῷ. Ἔτι πρὸς τούτοις  ἑξῆς   ὑποβὰς τάδε φησί· Φανερώτατα δὲ
[9, 45]   ἰσχύος μου, εἰς τιμὴν τῆς  δόξης   μου; Ὅτε ἔτι τοῦ λόγου
[9, 41]   τόπους ἔχει τῆς τῶν ὑδάτων  ἐπιρροῆς   ἕνεκεν, γίνεται διὰ τὴν
[9, 22]   οἱ ἔην προγενεστέρη. Οὐδέ μιν  ἔμπης   ἔλλαθεν, ἀλλ' ἐνόησε κακορραφίην καὶ
[9, 3]   καὶ τοὺς ψευδομένους προβάλλεσθαι· χεῖρας  κλοπῆς   καὶ ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους καθαρὰν
[9, 44]   Τὸν δ' κηδεστὴς ἀποκτείνας  Ἰγλισάρης   λείπει παῖδα Λαβασσοάρασκον. Τούτου δὲ
[9, 38]   ΛΗʹ ΤΙΜΟΧΑΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ  Τιμοχάρης   δέ φησιν ἐν τοῖς Περὶ
[9, 8]   Τὰ δ' ἑξῆς Ἰαννῆς καὶ  Ἰαμβρῆς   Αἰγύπτιοι ἱερογραμματεῖς, ἄνδρες οὐδενὸς ἥττους
[9, 28]   ἀπὸ σπλάγχνων ἑῶν· ἐπεὶ δὲ  πλήρης   κόλπος ἡμερῶν παρῆν, ἐξῆλθον οἴκων
[9, 45]   ὀχετογνώμονας. Ἀπετείχισε δὲ καὶ τῆς  Ἐρυθρῆς   Θαλάσσης τὴν ἐπίκλυσιν καὶ Τερηδόνα
[9, 24]   θρόνοισι, δινεύσας λαθραῖα χρόνου πλημμυρίδι  μοίρης»   καὶ τὰ ἑξῆς. Ταῦτα καὶ
[9, 22]   τῆς περιτομῆς· Ὅς ποτ' ἐπεὶ  πάτρης   ἐξήγαγε δῖον Ἀβραάμ, αὐτὸς ἀπ'
[9, 39]   ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ δὲ τῆς Συρίας  σχοινομέτρης   σχοινομέτρησιν γράψας ἐν τῇ πρώτῃ
[9, 22]   αἷμα λεγογχώς. Τῷ δὲ γάμον  κούρης   μὲν ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν ὁπλοτάτης·
[9, 33]   ΛΓ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΥΑΦΡΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΣ Βασιλεὺς  Οὐαφρῆς   Σολομῶνι βασιλεῖ μεγάλῳ χαίρειν Ἅμα
[9, 46]   οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ  πάσης   ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν.
[9, 10]   προσέχειν δεῖ, ἅτε μεστοῖς οὖσι  πάσης   θεοσοφίας· αἰπεινὴ μὲν ὁδὸς μακάρων
[9, 30]   μυρίων ὅπλων μέτα ἵππου τε  πάσης   καὶ ἁρμάτων τετραόρων καὶ προστάταισι
[9, 27]   τοῦτον τὸν καιρὸν τῆς Μέρριδος  τελευτησάσης   ὑποσχέσθαι τὸν Χενεφρῆν τῷ τε
[9, 3]   ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΠΑΡΑ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ  ΔΙΑΛΑΜΨΑΣΗΣ   ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ
[9, 35]   Δαβίδ. Ὑπὲρ ὧν ἂν αὐτὸν  ἐρωτήσῃς   τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν πάντων
[9, 30]   προσομιλεῖ· Ἔπισχες, φέριστε, μὴ  προσεγγίσῃς,   Μωσῆ, πρὶν τῶν σῶν
[9, 45]   ταῦτα δέ μοι ἀπὸ τῆς  δηλωθείσης   κείσθω γραφῆς διὰ τὸ φέρεσθαι
[9, 40]   λοετροῖς ῥεύματος ἐμπίπλησι βαθὺν ῥόον  ἐξανιείσης,   καὶ τὰ ἑξῆς. Οἷς πάλιν
[9, 44]   ἀποτρέψαι Μοίρας πεῖσαι σθένουσιν. Ἥξει  Πέρσης   ἡμίονος, τοῖσιν ὑμετέροισι δαίμοσι χρεώμενος
[9, 35]   τοῦ πατρὸς αὐτοῦ διὰ τῆς  θαλάσσης   εἰς Ἰόππην, ἐκεῖθεν δὲ πεζῇ
[9, 30]   παρ' ἀκτὴν πλησίον βεβλημένοι Ἐρυθρᾶς  Θαλάσσης   ᾔεσαν ἠθροϊσμένοι· οἱ μὲν τέκνοισι
[9, 30]   ἕρδει. Καὶ συνεκλύσθη πόρος Ἐρυθρᾶς  Θαλάσσης   καὶ στρατὸν διώλεσε. Καὶ πάλιν
[9, 30]   Ὡς δ' ἤδη πέραν ἦσαν  θαλάσσης,   κῦμα δ' ἐρροίβδει μέγα σύνεγγυς
[9, 30]   νῶτα καὶ ἔσχισεν μέσον βάθος  Θαλάσσης·   οἱ δὲ σύμπαντες σθένει ὤρουσαν
[9, 45]   Ἀπετείχισε δὲ καὶ τῆς Ἐρυθρῆς  Θαλάσσης   τὴν ἐπίκλυσιν καὶ Τερηδόνα πόλιν
[9, 27]   ἄμπωτιν τηρήσαντα διὰ ξηρᾶς τῆς  θαλάσσης   τὸ πλῆθος περαιῶσαι. Ἡλιουπολίτας δὲ
[9, 14]   κατασκευῆς καὶ ὡς ἀπὸ μιᾶς  γλώσσης   εἰς πολλὰς συνεχύθησαν διαλέκτους ἱστορήσαντος,
[9, 22]   εἰς τὰ Σίκιμα ἐλθεῖν πανηγύρεως  οὔσης   βουλομένην θεάσασθαι τὴν πόλιν· Συχὲμ
[9, 43]   ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη.  Οὔσης   δὲ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν
[9, 21]   Καὶ τῷ τρίτῳ ἔτει λιμοῦ  οὔσης   ἐν Αἰγύπτῳ ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον
[9, 27]   ὕλης μήτε ἄλλης τινὸς ξυλείας  οὔσης   ἐν τῷ τόπῳ. Τὸν δὲ
[9, 3]   ἱερεὺς τῆς τροφῆς, ἁγνῆς  οὔσης   καὶ καθαρᾶς, καὶ γεύσασθαί τινα
[9, 41]   καὶ πηγῆς ἔσωθεν πολυρρύτου φυσικῶς  ἐπιρρεούσης,   ἔτι δὲ θαυμασίων καὶ ἀδιηγήτων
[9, 45]   στόματος ὄντος αὐτοῦ» τὰ τῆς  μετελθούσης   καταστροφῆς αὐτῷ γέγονε. Ταῦτα μὲν
[9, 10]   τῆς τε παρ' αὐτοῖς πάλαι  διαπρεπούσης   εὐσεβείας τε καὶ φιλοσοφίας ἐκκείσθω
[9, 25]   εἶτα τὰ τέκνα αὐτοῦ ἀποθανεῖν,  πεσούσης   τῆς οἰκίας· αὐθημερὸν δὲ αὐτοῦ
[9, 11]   δ' ἂν οὗτος ὅντινα καὶ  Μωσῆς   ἀνέγραψεν Ἰουδαίων νομοθέτης. Ταῦτα
[9, 6]   Τί γάρ ἐστι Πλάτων  Μωσῆς   ἀττικίζων; Ταῦτα Κλήμης. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 30]   διακεκριμένον. Λέγει δὲ αὐτὸς  Μωσῆς   δι' ἀμοιβαίων πρὸς τὸν πενθερὸν
[9, 30]   θεῷ διαλεγόμενον. Φησὶ δὲ  Μωσῆς·   Ἔα· τί μοι σημεῖον ἐκ
[9, 35]   καὶ τὰ σκεύη, ἐποίησε  Μωσῆς,   εἰς Ἱεροσόλυμα ἐνεγκεῖν καὶ ἐν
[9, 20]   τὰ περὶ Ἰουδαίων, καθὼς καὶ  Μωσῆς   ἱστόρηκεν νομοθέτης αὐτῶν, ὅτι
[9, 30]   μέσος. Κἄπειθ' κείνων ἡγεμὼν  Μωσῆς,   λαβὼν ῥάβδον θεοῦ, τῇ δὴ
[9, 30]   ὑποβάς τινα ἀμοιβαῖα αὐτὸς  Μωσῆς   λέγει· Οὐκ εὔλογος πέφυκα, γλῶσσα
[9, 16]   περὶ ἀστρολογίαν παραδίδωσι. Πρὸ γὰρ  τῆς   Ἁβραάμου παρουσίας Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον
[9, 14]   οὕτως σκοπείτωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΒΥΔΗΝΟΥ ΓΡΑΦΗΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ
[9, 12]   Ἰώσηπος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒʹ ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΒΥΔΗΝΟΥ ΓΡΑΦΗΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
[9, 12]   Μηδικὰ καὶ Ἀσσύρια διελθὼν ἐκ  τῆς   Ἀβυδηνοῦ γραφῆς, περὶ τῆς αὐτῆς
[9, 22]   τὸν Συχὲμ ἀνελεῖν, τὴν ὕβριν  τῆς   ἀδελφῆς μὴ βουληθέντα πολιτικῶς ἐνεγκεῖν·
[9, 19]   δὲ Αἰγυπτίαν, θεράπαιναν, ἐκ μὲν  τῆς   Αἰγυπτίας γεννῆσαι δώδεκα υἱούς, οὓς
[9, 27]   τόπων βασιλεύοντι· πολλοὺς γὰρ τότε  τῆς   Αἰγύπτου βασιλεύειν· ταύτην δὲ στεῖραν
[9, 23]   τὴν φορὰν ἄπλετον, παραθέσθαι καὶ  τῆς   Αἰγύπτου δεσπότην γενέσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ'
[9, 23]   Αἰγυπτίων. Τὸν οὖν Ἰωσὴφ κρατοῦντα  τῆς   Αἰγύπτου τὸν τῶν ἑπτὰ ἐτῶν
[9, 27]   τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ ὅρια  τῆς   Αἰθιοπίας πέμψαι προφυλακῆς χάριν, τοῖς
[9, 3]   καὶ συντηρήσειν ὁμοίως τά τε  τῆς   αἱρέσεως αὐτῶν βιβλία καὶ τὰ
[9, 17]   ΙΖ' ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ ΑΒΡΑΑΜ· ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
[9, 6]   πρὸ Δημητρίου ὑφ' ἑτέρων, πρὸ  τῆς   Ἀλεξάνδρου καὶ Περσῶν ἐπικρατήσεως, τά
[9, 21]   τελευτῆσαι. Ταῦτά μοι κείσθω ἀπὸ  τῆς   Ἀλεξάνδρου τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς. Ἑξῆς
[9, 46]   πρεσβύτερος καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ  τῆς   ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς συγγινώσκειν ἄξιον·
[9, 15]   δὲ τοῦ πύργου τούτου καὶ  τῆς   ἀλλοφωνίας τῶν ἀνθρώπων μέμνηται καὶ
[9, 22]   Συχὲμ φονεῦσαι. Λέγει δὲ περὶ  τῆς   ἀναιρέσεως αὐτῶν οὕτως· Ὣς τότε
[9, 29]   ΑΥΤΟΥ ΟΜΟΙΩΣ Δημήτριος δὲ περὶ  τῆς   ἀναιρέσεως τοῦ Αἰγυπτίου καὶ τῆς
[9, 1]   τὸ παλαιὸν ἀσκουμένης φιλοσοφίας καὶ  τῆς   ἀνέκαθεν τῶν προπατόρων αὐτῶν ἱστορίας
[9, 1]   ἐξητασμένῃ γεγενημένης, ἐπειδὴ συνῶπται τὰ  τῆς   ἀποδείξεως, ὥρα συνιδεῖν ὡς καὶ
[9, 30]   δὲ τῆς καιομένης βάτου καὶ  τῆς   ἀποστολῆς αὐτοῦ τῆς πρὸς Φαραὼ
[9, 40]   τῆς τοῦ ἀρχιερέως κρήνης καὶ  τῆς   ἀποχετεύσεως διέξεισιν οὕτως· Αἰπὺ δ'
[9, 31]   πλοῖα ναυπηγήσασθαι ἐν Ἐλάνοις πόλει  τῆς   Ἀραβίας καὶ πέμψαι μεταλλευτὰς εἰς
[9, 34]   ἱερεῖα δὲ εἰς κρεωφαγίαν ἐκ  τῆς   Ἀραβίας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΕ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΥΡΩΝΟΣ
[9, 19]   μετὰ τὸν κατακλυσμόν φησιν ἀπὸ  τῆς   Ἀρμενίας ἀπελθεῖν τὸν περιλειφθέντα ἄνθρωπον
[9, 20]   Ἰώσηπος δὲ ἐν τῇ πρώτῃ  τῆς   Ἀρχαιολογίας τοῦ αὐτοῦ μνημονεύει διὰ
[9, 10]   ἐμνημόνευσαν, Ἰώσηπος ἐν τῇ πρώτῃ  τῆς   Ἀρχαιολογίας τοῦτον παρατίθεται τὸν τρόπον·
[9, 46]   δ' ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν  τῆς   ἀρχαιότητος αἵ τε Σύρων καὶ
[9, 46]   βίβλοις ἐνέτυχον· κοινῶς μέντοι περὶ  τῆς   ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ οὗ
[9, 3]   καὶ εἰς ἀνάπαυσιν. Ἐκ δὲ  τῆς   ἀσκήσεως ταύτης τοσαύτην πεποίηνται καρτερίαν,
[9, 17]   δὲ ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων  τῆς   Ἀσσυρίας φησὶ πόλιν Βαβυλῶνα πρῶτον
[9, 11]   τε εἶναι καὶ κομίζειν τινὰς  τῆς   ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας· χρῶνται δὲ μάλιστα
[9, 24]   ΦΙΛΩΝΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΥΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Μαρτυρεῖ δὲ ταῖς
[9, 21]   ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ· ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Ἀπίωμεν
[9, 18]   ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Ἀρτάπανος
[9, 23]   ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Τούτοις
[9, 43]   τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ  τῆς   αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ
[9, 12]   ἐκ τῆς Ἀβυδηνοῦ γραφῆς, περὶ  τῆς   αὐτῆς ἱστορίας τάσδε τοῦ ἀνδρὸς
[9, 30]   μήτρας μητέρων. Καὶ πάλιν περὶ  τῆς   αὐτῆς ταύτης ἑορτῆς φησὶν ἐπεξεργαζόμενον
[9, 21]   Λείας Γὰδ ὀνομασθῆναι· καὶ ἐκ  τῆς   αὐτῆς τοῦ αὐτοῦ ἔτους καὶ
[9, 23]   ἑξῆς περὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἐκ  τῆς   αὐτῆς τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς ἐπισυνήφθω·
[9, 3]   Καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ δὲ  τῆς   αὐτῆς ὑποθέσεως τοιαῦτα περὶ τῶν
[9, 43]   ἐν αὐταῖς ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ  τῆς   αὐτοῦ βασιλείας ἔτει τὸν παρ'
[9, 43]   λοιπὴν βασιλείαν ἅπασαν ὥρμησεν ἐπὶ  τῆς   Βαβυλωνίας. Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν
[9, 15]   Διὸς ἱερώματα λαβόντας, εἰς Σενναὰρ  τῆς   Βαβυλωνίας ἐλθεῖν· σκίδνανται δὴ τὸ
[9, 17]   δὲ γενεᾷ, φησίν, ἐν πόλει  τῆς   Βαβυλωνίας Καμαρίνῃ, ἥν τινας λέγειν
[9, 43]   οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ  τῆς   Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν οὖν τὸν
[9, 43]   τούτου τὰ περὶ ποταμὸν τείχη  τῆς   Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ ὀπτῆς πλίνθου
[9, 45]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΕ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ  ΤΗΣ   ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΚΤΙΣΕΩΣ Καὶ περὶ τοῦ
[9, 21]   τε οὖν αὐτὸν εἰς Λουζὰ  τῆς   Βαιθήλ, φάναι τὸν θεὸν μηκέτι
[9, 43]   Τούτου υἱὸς Λαβαεσσοάραχος ἐκυρίευσε μὲν  τῆς   βασι λείας, παῖς ὤν, μῆνας
[9, 43]   καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. Οὔσης δὲ  τῆς   βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ
[9, 45]   ἄρα Ναβουχοδονόσορ ἐν τῷ ναῷ  τῆς   βασιλείας αὐτοῦ τῷ ἐν Βαβυλῶνι
[9, 19]   Ἀράβων ὁμωνύμους ἐκείνοις. Ἐκ δὲ  τῆς   γαμετῆς υἱὸν αὐτῷ γενέσθαι ἕνα,
[9, 27]   δ' αὐτοῦ αἰφνιδίως φησὶν ἐκ  τῆς   γῆς πῦρ ἀναφθῆναι καὶ τοῦτο
[9, 16]   ἔπηλυς σὺν στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ  τῆς   γῆς τῆς ὑπὲρ Βαβυλῶνος, Χαλδαίων
[9, 35]   μητρὸς Ἰουδαίας, ἐκ τῆς φυλῆς  τῆς   Δαβίδ. Ὑπὲρ ὧν ἂν αὐτὸν
[9, 43]   τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων, δεκάτῳ πάλιν  τῆς   Δαρείου βασιλείας ἐτελέσθη. Ταῦτα
[9, 43]   τὸν βίον, βεβασιλευκὼς ἔτη μγʹ  τῆς   δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο
[9, 2]   τοῦ θείου μὲν ἀλλήλοις λαλοῦσι,  τῆς   δὲ νυκτὸς τῶν ἄστρων ποιοῦνται
[9, 45]   Καὶ ταῦτα δέ μοι ἀπὸ  τῆς   δηλωθείσης κείσθω γραφῆς διὰ τὸ
[9, 29]   τῆς ἀναιρέσεως τοῦ Αἰγυπτίου καὶ  τῆς   διαφορᾶς τῆς πρὸς τὸν μηνύσαντα
[9, 1]   ἀλήθειαν ἐπεμαρτύρησαν, οἱ δὲ καὶ  τῆς   δογματικῆς ὁμοίως αὐτοῖς ἐφήψαντο θεολογίας.
[9, 45]   τῆς ἰσχύος μου, εἰς τιμὴν  τῆς   δόξης μου; Ὅτε ἔτι τοῦ
[9, 43]   τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ  τῆς   δυνάμεως καὶ παραταξάμενος ἡσσηθεὶς τῇ
[9, 10]   δὲ Πορφύριος ἐν τῷ πρώτῳ  τῆς   Ἐκ λογίων φιλοσοφίας αὐτὸν εἰσάγει
[9, 16]   ἦν πρόθυμος, τῆς τε ἀφθονίας  τῆς   ἐκείνων μεθέξων καὶ τῶν ἱερέων
[9, 6]   λέγεται καὶ παρὰ τοῖς ἔξω  τῆς   Ἑλλάδος φιλοσοφοῦσι, τὰ μὲν παρ'
[9, 1]   λογισμοῦ τὴν τῶν δηλουμένων φιλοσοφίαν  τῆς   Ἑλλήνων προτετιμήκαμεν. Ἀκόλουθα γοῦν τοῖς
[9, 44]   ἄλλας ὁδοὺς στραφέντα φέρεσθαι διὰ  τῆς   ἐρήμου, ἵνα οὔτε ἄστεα οὔτε
[9, 41]   τῷ γραφέντι αὐτῷ βιβλίῳ Περὶ  τῆς   ἑρμηνείας τοῦ τῶν Ἰουδαίων νόμου
[9, 45]   αὐτὰς ὀχετογνώμονας. Ἀπετείχισε δὲ καὶ  τῆς   Ἐρυθρῆς Θαλάσσης τὴν ἐπίκλυσιν καὶ
[9, 3]   καθαρᾶς, καὶ γεύσασθαί τινα πρὶν  τῆς   εὐχῆς ἀθέμιτον· ἀριστοποιησάμενος δὲ ἐπεύχεται
[9, 13]   ἐκείνους εἰς ἐκεῖνο τὸ μῆκος  τῆς   ζωῆς ἀφῖχθαι. Οἱ μὲν γὰρ
[9, 1]   πρὸ τούτου συγγράμματι καὶ τὰ  τῆς   ἠθικῆς αὐτοῖς ἐπιτελεῖσθαι συνασκήσεως οὐ
[9, 31]   δέ φησιν ἔν τινι Περὶ  τῆς   Ἠλίου προφητείας Μωσῆν προφητεῦσαι ἔτη
[9, 4]   αὑτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδών, περὶ  τῆς   ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν τι
[9, 35]   ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ διὰ  τῆς   θαλάσσης εἰς Ἰόππην, ἐκεῖθεν δὲ
[9, 27]   τὴν ἄμπωτιν τηρήσαντα διὰ ξηρᾶς  τῆς   θαλάσσης τὸ πλῆθος περαιῶσαι. Ἡλιουπολίτας
[9, 36]   βασιλεῖ πέμψαι· τὸν δὲ εἰκόνα  τῆς   θυγατρὸς ζῷον ὁλοσώματον κατασκευάσαι, καὶ
[9, 21]   Ἀπὸ δὲ τοῦ κατακλυσμοῦ ἕως  τῆς   Ἰακὼβ παρουσίας εἰς Αἴγυπτον ἔτη
[9, 25]   Αὐσίτιδι χώρᾳ ἐπὶ τοῖς ὅροις  τῆς   Ἰδουμαίας καὶ Ἀραβίας. Γενέσθαι δ'
[9, 42]   ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΟΜΟΙΩΣ Ἐπὶ τούτοις καὶ  τῆς   Ἱερεμίου προφητείας τοῦ Πολυΐστορος μνήμην
[9, 39]   ΤΟΥ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΣΧΟΙΝΟΜΕΤΡΟΥ ΠΕΡΙ  ΤΗΣ   ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ δὲ τῆς Συρίας
[9, 38]   μʹ ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΗʹ ΤΙΜΟΧΑΡΟΥΣ ΠΕΡΙ  ΤΗΣ   ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ Τιμοχάρης δέ φησιν ἐν
[9, 34]   τὰ ἄλλα χορηγηθήσεται αὐτοῖς ἐκ  τῆς   Ἰουδαίας, ἱερεῖα δὲ εἰς κρεωφαγίαν
[9, 43]   κατασχεῖν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΓʹ ΒΗΡΩΣΣΟΥ ΠΕΡΙ  ΤΗΣ   ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟ ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ
[9, 43]   ἐπισυνάψαι ἀναγκαῖον καὶ τὰ περὶ  τῆς   Ἰουδαίων αἰχμαλωσίας τῆς ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ
[9, 45]   ἐπὶ πᾶσι καὶ τὰ ἀπὸ  τῆς   Ἰουδαίων Ἀρχαιότητος Ἰωσήπου, ἔνθα μυρίων
[9, 46]   Ὅτῳ δὲ φίλον τοῖς περὶ  τῆς   Ἰουδαίων ἀρχαιότητος λόγοις ἐντυχεῖν τοῦ
[9, 10]   δρόμον ἕρπειν. Περὶ μὲν οὖν  τῆς   Ἰουδαίων τε καὶ Ἑβραίων προσηγορίας
[9, 45]   οἶκον βασιλείας, ἐν τῷ κράτει  τῆς   ἰσχύος μου, εἰς τιμὴν τῆς
[9, 11]   τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑʹ ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΟΠΟΣΟΙ ΤΩΝ ΕΞΩΘΕΝ
[9, 15]   ΠΛΕΙΟΥΣ ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ Περὶ δὲ τοῦ
[9, 13]   οὖν οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' ΑΠΟ  ΤΗΣ   ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΕΙΟΥΣ
[9, 43]   ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ· ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ  ΤΗΣ   ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ Τούτοις ἐπισυνάψαι ἀναγκαῖον
[9, 30]   τά θ' ὕστερον. Περὶ δὲ  τῆς   καιομένης βάτου καὶ τῆς ἀποστολῆς
[9, 3]   συμβιώσεις οὐδέπω· μετὰ γὰρ τὴν  τῆς   καρτερίας ἐπίδειξιν δυσὶν ἄλλοις ἔτεσι
[9, 41]   καθὼς ἐπέφαινον, πέντε σταδίων κυκλόθεν  τῆς   κατὰ τὸ ἱερὸν καταβολῆς, καὶ
[9, 42]   ἐκλέξαντα εἰς Βαβυλῶνα ἀποστεῖλαι, χωρὶς  τῆς   κιβωτοῦ καὶ τῶν ἐν αὐτῇ
[9, 5]   μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος, ἐκ  τῆς   Κοίλης Συρίας, οὗτοι δ' εἰσὶν
[9, 3]   τὸν ὅμιλον ἐγκρίνεται. Πρὶν δὲ  τῆς   κοινῆς ἅψασθαι τροφῆς, ὅρκους αὐτοῖς
[9, 43]   ἐπὶ ἔτη πεντήκοντα. Δευτέρῳ δὲ  τῆς   Κύρου βασιλείας ἔτει τῶν θεμελίων
[9, 11]   Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ  τῆς   λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ τὰς
[9, 21]   αὐτὸν πεποιηκέναι διὰ τὸ ἐκ  τῆς   Λείας τῷ πατρὶ αὐτοῦ γεγονέναι
[9, 21]   ἑπτά, ὅσας καὶ τοὺς ἐκ  τῆς   Λείας υἱοὺς λαβεῖν. Ὡσαύτως δὲ
[9, 45]   δὲ αὖθις Ναβουχοδονόσορον τὸ μέχρι  τῆς   Μακεδονίων ἀρχῆς διαμεῖναν, ἐὸν χαλκόπυλον.
[9, 46]   πολλοὶ δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν  τῆς   μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ ἀρχῆς
[9, 27]   Ὑπὸ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν  τῆς   Μέρριδος τελευτησάσης ὑποσχέσθαι τὸν Χενεφρῆν
[9, 21]   ἑβδομήκοντα πέντε φυγεῖν εἰς Χαρρὰν  τῆς   Μεσοποταμίας, ἀποσταλέντα ὑπὸ τῶν γονέων
[9, 21]   οὖν τὸν Ἰακὼβ εἰς Χαρρὰν  τῆς   Μεσοποταμίας, τὸν μὲν πατέρα καταλιπόντα
[9, 3]   ἐκείνου χρήσιμον ἀντικομίζεται· καὶ χωρὶς  τῆς   μεταδόσεως ἀκώλυτος μετάληψις αὐτοῖς
[9, 45]   ἐπὶ στόματος ὄντος αὐτοῦ» τὰ  τῆς   μετελθούσης καταστροφῆς αὐτῷ γέγονε. Ταῦτα
[9, 21]   υἱοὺς ἑπτά, ἐκ δὲ Ῥαχὴλ  τῆς   μητρὸς αὐτοῦ δύο· διὰ τοῦτο
[9, 21]   ταὐτά, ὥστε τὸν οἶκον αὐτοῦ  τῆς   μητρὸς εἶναι ἴσον. Οἰκῆσαι δὲ
[9, 28]   τοῦ τὸν Μώϋσον ἐκτεθῆναι ὑπὸ  τῆς   μητρὸς εἰς τὸ ἕλος καὶ
[9, 25]   τὰ τέκνα αὐτοῦ ἀποθανεῖν, πεσούσης  τῆς   οἰκίας· αὐθημερὸν δὲ αὐτοῦ καὶ
[9, 35]   πηχῶν ξʹ τὸ δὲ πλάτος  τῆς   οἰκοδομῆς καὶ τῶν θεμελίων πηχῶν
[9, 27]   ὄρος λατομήσαντας· τάξαι δὲ ἐπὶ  τῆς   οἰκοδομίας ἐπιστάτην Ναχέρωτα. Τὸν δὲ
[9, 27]   φάναι, διότι προστάσσειν αὐτῷ τὸν  τῆς   οἰκουμένης δεσπότην ἀπολῦσαι τοὺς Ἰουδαίους.
[9, 23]   καὶ συσταθέντα τῷ βασιλεῖ διοικητὴν  τῆς   ὅλης γενέσθαι χώρας. Καὶ πρότερον
[9, 6]   καὶ κράτησις τῆς χώρας καὶ  τῆς   ὅλης νομοθεσίας ἐπεξήγησις· ὥστε εὔδηλον
[9, 15]   δὴ τὸ λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ  τῆς   ὁμογλωσσίας τὰς συνοικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ,
[9, 35]   αὐτὸν χρυσῶσαι ἀπὸ ἐδάφους ἕως  τῆς   ὀροφῆς τό τε ὀρόφωμα ποιῆσαι
[9, 27]   ποιῆσαι· πτοηθέντων δὲ πάντων ἐπιλαβόμενον  τῆς   οὐρᾶς ἀνελέσθαι καὶ πάλιν ῥάβδον
[9, 3]   καὶ τοῖς ἔθεσιν ἐνδεδεμένοι οὐδὲ  τῆς   παρὰ τοῖς ἄλλοις τροφῆς δύνανται
[9, 10]   φιλοσοφίας ἐκκείσθω ταῦτα. Περὶ δὲ  τῆς   πατρίου αὐτῶν ἱστορίας θέα ὁπόσοι
[9, 22]   εἶναι ὁμοίης. Εἶτα ὑποβὰς περὶ  τῆς   περιτομῆς· Ὅς ποτ' ἐπεὶ πάτρης
[9, 43]   ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προσεληλυθὼς Κῦρος ἐκ  τῆς   Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καταστρεψάμενος
[9, 27]   ὑπό τε τοῦ πυρὸς καὶ  τῆς   πλημμυρίδος πάντας διαφθαρῆναι· τοὺς δὲ
[9, 40]   ἑξῆς. Οἷς πάλιν ὑποβὰς περὶ  τῆς   πληρώσεως ἐπιλέγει· Ῥεῦμα γὰρ ὑψιφάεννον,
[9, 38]   ἐκ τῶν ἀπορρεόντων ὑδάτων ἐκ  τῆς   πόλεως ἄρδεσθαι. Τὴν δὲ μεταξὺ
[9, 5]   κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία· τὸ δὲ  τῆς   πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν
[9, 38]   ἄρδεσθαι. Τὴν δὲ μεταξὺ ἀπὸ  τῆς   πόλεως ἄχρι τεσσαράκοντα σταδίων ἄνυδρον
[9, 4]   δέ ἐστι κατὰ μέσον μάλιστα  τῆς   πόλεως περίβολος λίθινος, μῆκος ὡς
[9, 43]   καταλαβόμενος καὶ συντάξας τὰ ἔξω  τῆς   πόλεως τείχη κατασκάψαι, διὰ τὸ
[9, 2]   τις κελεύοι θύειν, ἀποσταίημεν ἂν  τῆς   πράξεως. Οὐ γὰρ ἑστιώμενοι τῶν
[9, 20]   ἑπόμενα. Ταῦτα μὲν δὴ ἀπὸ  τῆς   προειρημένης τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς. Καὶ
[9, 3]   δὴ τῆς τοιαύτης διαίτης καὶ  τῆς   πρὸς ἀλήθειαν καὶ τὴν εὐσέβειαν
[9, 29]   τοῦ Αἰγυπτίου καὶ τῆς διαφορᾶς  τῆς   πρὸς τὸν μηνύσαντα τὸν τελευτήσαντα
[9, 30]   βάτου καὶ τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ  τῆς   πρὸς Φαραὼ πάλιν παρεισάγει δι'
[9, 19]   τὸν μὲν παῖδα καθελεῖν ἀπὸ  τῆς   πυρᾶς, τὸν δὲ κριὸν καρπῶσαι.
[9, 27]   τε τὸν Μώϋσον βάτραχον διὰ  τῆς   ῥάβδου ἀνεῖναι, πρὸς δὲ τούτοις
[9, 30]   λαβὼν σέθεν πάρα. Περὶ δὲ  τῆς   ῥάβδου καὶ τῶν ἄλλων τεράτων
[9, 45]   τόν τε Ἀκράκανον. Ὑπὲρ δὲ  τῆς   Σιππαρηνῶν πόλιος λάκκον ὀρυξάμενος, περίμετρον
[9, 5]   ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν, πειρώμενος αὐτῶν  τῆς   σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν
[9, 27]   τὸν Μώϋσον διὰ τὸ μέγεθος  τῆς   στρατιᾶς πόλιν ἐν τούτῳ κτίσαι
[9, 19]   χώραν ἐλθεῖν εἰς τὴν ὀρεινὴν  τῆς   Συρίας οὖσαν ἔρημον. Μετὰ δὲ
[9, 39]   ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ δὲ  τῆς   Συρίας σχοινομέτρης σχοινομέτρησιν γράψας ἐν
[9, 39]   κάθυδρον ὑπάρχειν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΘʹ ΤΟΥ  ΤΗΣ   ΣΥΡΙΑΣ ΣΧΟΙΝΟΜΕΤΡΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
[9, 16]   διαίρειν πρὸς αὐτοὺς ἦν πρόθυμος,  τῆς   τε ἀφθονίας τῆς ἐκείνων μεθέξων
[9, 25]   θεὸν ἀγασθέντα τὴν εὐψυχίαν αὐτοῦ  τῆς   τε νόσου αὐτὸν ἀπολῦσαι καὶ
[9, 10]   Ἰουδαίων τε καὶ Ἑβραίων προσηγορίας  τῆς   τε παρ' αὐτοῖς πάλαι διαπρεπούσης
[9, 1]   ὀνόματος Ἰουδαίων τε καὶ Ἑβραίων  τῆς   τε παρ' αὐτοῖς τὸ παλαιὸν
[9, 3]   πράξαντες. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ  ΤΗΣ   ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΠΑΡΑ ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ ΔΙΑΛΑΜΨΑΣΗΣ
[9, 3]   καὶ μετεώρους φέρεσθαι. Ἀπὸ δὴ  τῆς   τοιαύτης διαίτης καὶ τῆς πρὸς
[9, 40]   τούτοις ἀκόλουθα. Εἶτα πάλιν περὶ  τῆς   τοῦ ἀρχιερέως κρήνης καὶ τῆς
[9, 28]   εἰς τὸ ἕλος καὶ ὑπὸ  τῆς   τοῦ βασιλέως θυγατρὸς ἀναιρεθῆναι καὶ
[9, 17]   πύργον. Πεσόντος δὲ τούτου ὑπὸ  τῆς   τοῦ θεοῦ ἐνεργείας τοὺς γίγαντας
[9, 14]   ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Πάλιν Μωσέως περὶ  τῆς   τοῦ πύργου κατασκευῆς καὶ ὡς
[9, 14]   ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΒΥΔΗΝΟΥ ΓΡΑΦΗΣ ΠΕΡΙ  ΤΗΣ   ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Πάλιν Μωσέως
[9, 3]   ἑκάστῳ. Προκατεύχεται δὲ ἱερεὺς  τῆς   τροφῆς, ἁγνῆς οὔσης καὶ καθαρᾶς,
[9, 3]   συγγράμματι τῶν σπουδασθέντων αὐτῷ Περὶ  τῆς   τῶν ἐμψύχων ἀποχῆς ἐμαρτύρησεν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 1]   ἐν τοῖς Πορφυρίῳ γραφεῖσι Περὶ  τῆς   τῶν ἐμψύχων ἀποχῆς κείμενα τοῦτον
[9, 13]   ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΕΙΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΙ  ΤΗΣ   ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΜΑΚΡΟΒΙΟΥ ΖΩΗΣ Πάλιν
[9, 1]   ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΕΘΝΟΥΣ ΜΝΕΙΑΝ ΕΠΟΙΗΣΑΝΤΟ Καὶ  τῆς   τῶν παρ' Ἑβραίοις λογίων ἀποδοχῆς
[9, 41]   πρὸς τοὺς καθήκοντας τόπους ἔχει  τῆς   τῶν ὑδάτων ἐπιρροῆς ἕνεκεν,
[9, 16]   στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ τῆς γῆς  τῆς   ὑπὲρ Βαβυλῶνος, Χαλδαίων λεγομένης. Μετ'
[9, 43]   ΒΗΡΩΣΣΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ  ΤΗΣ   ΥΠΟ ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ· ΑΠΟ ΤΟΥ
[9, 43]   τὰ περὶ τῆς Ἰουδαίων αἰχμαλωσίας  τῆς   ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ γεγενημένης· Συμμίξας δὲ
[9, 35]   Τύριον, ἐκ μητρὸς Ἰουδαίας, ἐκ  τῆς   φυλῆς τῆς Δαβίδ. Ὑπὲρ ὧν
[9, 27]   τοὺς τὸν σεισμὸν φεύγοντας ἀπὸ  τῆς   χαλάζης ἀναιρεῖσθαι τούς τε τὴν
[9, 21]   Ἰσραὴλ ὀνομασθήσεσθαι. Καὶ ἐλθεῖν αὐτὸν  τῆς   Χαναὰν γῆς εἰς ἑτέραν πόλιν
[9, 21]   ἐλθεῖν τὸν Ἰακὼβ εἰς Μαμβρὶ  τῆς   Χεβρὼν πρὸς Ἰσαὰκ τὸν πατέρα.
[9, 20]   νομοθέτης αὐτῶν, ὅτι ἐκ  τῆς   Χεττούρας Ἁβραάμῳ ἐγένοντο παῖδες ἱκανοί·
[9, 33]   τὴν ἰδίαν, ὡς ἂν ἀπὸ  τῆς   χρείας γενόμενοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΔ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ
[9, 22]   ὑποδέξασθαι αὐτὸν καὶ μέρος τι  τῆς   χώρας δοῦναι. Καὶ αὐτὸν μὲν
[9, 18]   Αἰγύπτῳ καταμεῖναι διὰ τὴν εὐδαιμονίαν  τῆς   χώρας. Ἐν δὲ ἀδεσπότοις εὕρομεν
[9, 6]   ἁπάντων αὐτοῖς ἐπιφάνεια καὶ κράτησις  τῆς   χώρας καὶ τῆς ὅλης νομοθεσίας
[9, 34]   χορηγεῖσθαι αὐτοῖς τὰ δέοντα ἐκ  τῆς   χώρας, κατὰ μῆνα κόρους σίτου
[9, 27]   πέμψαι δὲ στρατηγοὺς τοὺς προκαθεδουμένους  τῆς   χώρας, οὓς δὴ πλεονεκτεῖν ἐπιφανῶς
[9, 16]   χρόνον ἐξαναστὰς καὶ ἀπὸ ταύτης  τῆς   χώρας σὺν τῷ σφετέρῳ λαῷ
[9, 27]   λέγειν ἔμπειρον ὄντα τὸν Μώϋσον  τῆς   χώρας τὴν ἄμπωτιν τηρήσαντα διὰ
[9, 2]   δεινοῦ μηδ' πανόπτης γένοιτο  θεατής.   Καὶ τοῦτο δρῶσι νηστεύοντες τὰς
[9, 28]   γῆς εἷς καὶ τύραννος καὶ  στρατηλάτης   μόνος. Ἄρχει δὲ πόλεως τῆσδε
[9, 16]   ἐκείνων μεθέξων καὶ τῶν ἱερέων  ἀκροατὴς   ἐσόμενος, ὧν λέγοιεν περὶ θεῶν·
[9, 22]   κούρης μὲν ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν  ὁπλοτάτης·   οὐ μὴν τελέθειν ἐπεμαίετο πάμπαν,
[9, 20]   καθὼς καὶ Μωσῆς ἱστόρηκεν  νομοθέτης   αὐτῶν, ὅτι ἐκ τῆς Χεττούρας
[9, 11]   καὶ Μωσῆς ἀνέγραψεν Ἰουδαίων  νομοθέτης.   Ταῦτα μὲν Ἰώσηπος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 19]   ὁμωνύμους ἐκείνοις. Ἐκ δὲ τῆς  γαμετῆς   υἱὸν αὐτῷ γενέσθαι ἕνα, ὃν
[9, 28]   καὶ Ἐζεκιῆλος τῶν τραγῳδιῶν  ποιητής,   ἄνωθεν ἀναλαβὼν τὴν ἱστορίαν ἀπὸ
[9, 9]   ἔθνους καὶ Χοιρίλος, ἀρχαῖος γενόμενος  ποιητής,   μέμνηται καὶ ὡς συνεστράτευσαν τῷ
[9, 20]   οὕτως· Κλεόδημος δέ φησιν  προφήτης,   καὶ Μαλχᾶς, ἱστορῶν τὰ
[9, 3]   φέρεσθαι. Ἀπὸ δὴ τῆς τοιαύτης  διαίτης   καὶ τῆς πρὸς ἀλήθειαν καὶ
[9, 22]   καὶ Λευὶν μένος ἄσχετος ἔλλαβε  χαίτης   γούνων ἁπτόμενον Συχὲμ ἄσπετα μαργήναντα.
[9, 4]   ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ Ἑκαταῖος δὲ  Ἀβδηρίτης,   ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ
[9, 3]   περὶ τὴν δίαιταν καὶ  ὀλιγότης   ὡς ἐν τῇ ἑβδομάδι μὴ
[9, 4]   ἱκανὸς κατὰ ψυχήν, εὔρωστος καὶ  τοξότης   ὑπὸ δὴ πάντων ὁμολογούμενος καὶ
[9, 3]   Τοσαύτη δέ ἐστιν αὐτῶν  λιτότης   περὶ τὴν δίαιταν καὶ
[9, 3]   τῶν ἐπιμελητῶν ἀφεῖνται καὶ μέχρι  πέμπτης   ὥρας ἐργασάμενοι συντόνως, ἔπειτα πάλιν
[9, 43]   τείχη τῆς Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ  ὀπτῆς   πλίνθου καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. Οὔσης
[9, 27]   ἐν Διὸς πόλει ναὸν ἐξ  ὀπτῆς   πλίνθου κατεσκευασμένον καθαιρεῖν, ἕτερον δὲ
[9, 2]   ἵνα τοῦ δεινοῦ μηδ'  πανόπτης   γένοιτο θεατής. Καὶ τοῦτο δρῶσι
[9, 30]   πάλιν περὶ τῆς αὐτῆς ταύτης  ἑορτῆς   φησὶν ἐπεξεργαζόμενον ἀκριβέστερον εἰρηκέναι· Ἀνδρῶν
[9, 35]   χρυσοῦς οʹ ὥστε καίεσθαι ἐφ'  ἑκάστης   λυχνίας ἑπτά. Οἰκοδομῆσαι δὲ καὶ
[9, 44]   Ἀμιλμαρούδοκος ἐβασίλευε. Τὸν δ'  κηδεστὴς   ἀποκτείνας Ἰγλισάρης λείπει παῖδα Λαβασσοάρασκον.
[9, 24]   θ' ὅθεν Ἰωσήφ, ὃς ὀνείρων  θεσπιστὴς   σκηπτοῦχος ἐν Αἰγύπτοιο θρόνοισι, δινεύσας
[9, 24]   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ ΤΗΣ  ΑΥΤΗΣ   ΓΡΑΦΗΣ Μαρτυρεῖ δὲ ταῖς ἱεραῖς
[9, 21]   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ· ΑΠΟ ΤΗΣ  ΑΥΤΗΣ   ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Ἀπίωμεν δὲ
[9, 18]   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ ΤΗΣ  ΑΥΤΗΣ   ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Ἀρτάπανος δέ
[9, 23]   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ ΤΗΣ  ΑΥΤΗΣ   ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Τούτοις καὶ
[9, 22]   ποτε δρία λαχνήεντα πονεῦσιν. Ἐξ  αὐτῆς   δὲ μάλ' ἄγχι δύ' οὔρεα
[9, 29]   ρμʹ καὶ γεννῆσαι Ἰσαὰρ ἐξ  αὐτῆς   δεύτερον· τὸν δὲ Ἰσαὰκ ὄντα
[9, 20]   θυγατέρα Ἡρακλέα γεννῆσαι υἱὸν ἐξ  αὐτῆς   Διόδωρον. Τούτου δὲ γενέσθαι Σοφωνᾶν,
[9, 43]   ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς  αὐτῆς   ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ
[9, 12]   τῆς Ἀβυδηνοῦ γραφῆς, περὶ τῆς  αὐτῆς   ἱστορίας τάσδε τοῦ ἀνδρὸς παραθήσομαι
[9, 22]   τοῦ Ἐμμὼρ υἱὸν ἰδόντα ἐρασθῆναι  αὐτῆς   καὶ ἁρπάσαντα ὡς ἑαυτὸν διακομίσαι
[9, 35]   τὸν λουτῆρα, ἵν' ἐφεστήκῃ ἐπ'  αὐτῆς   βασιλεύς, ὅταν προσεύχηται, ὅπως
[9, 30]   μητέρων. Καὶ πάλιν περὶ τῆς  αὐτῆς   ταύτης ἑορτῆς φησὶν ἐπεξεργαζόμενον ἀκριβέστερον
[9, 21]   Γὰδ ὀνομασθῆναι· καὶ ἐκ τῆς  αὐτῆς   τοῦ αὐτοῦ ἔτους καὶ μηνὸς
[9, 23]   περὶ τοῦ Ἰωσὴφ ἐκ τῆς  αὐτῆς   τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς ἐπισυνήφθω· Ἀρτάπανος
[9, 43]   ἐκυρίευσε καὶ τὴν χώραν ἐξ  αὐτῆς   ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο.
[9, 3]   ἐν τῷ τετάρτῳ δὲ τῆς  αὐτῆς   ὑποθέσεως τοιαῦτα περὶ τῶν αὐτῶν
[9, 30]   δι' ἀτραποῦ. Ἡμεῖς δ' ἐπ'  αὐτῆς   ᾠχόμεσθα συντόμως κατ' ἴχνος αὐτῶν·
[9, 21]   καὶ παρακοιμίσαι τῷ Ἰακὼβ τὴν  ἑαυτῆς   παιδίσκην Ζελφάν, τῷ αὐτῷ χρόνῳ
[9, 3]   μετεώρους φέρεσθαι. Ἀπὸ δὴ τῆς  τοιαύτης   διαίτης καὶ τῆς πρὸς ἀλήθειαν
[9, 30]   Καὶ πάλιν περὶ τῆς αὐτῆς  ταύτης   ἑορτῆς φησὶν ἐπεξεργαζόμενον ἀκριβέστερον εἰρηκέναι·
[9, 16]   δὲ χρόνον ἐξαναστὰς καὶ ἀπὸ  ταύτης   τῆς χώρας σὺν τῷ σφετέρῳ
[9, 3]   ἀνάπαυσιν. Ἐκ δὲ τῆς ἀσκήσεως  ταύτης   τοσαύτην πεποίηνται καρτερίαν, ὡς στρεβλούμενοι
[9, 14]   Μωσέως περὶ τῆς τοῦ πύργου  κατασκευῆς   καὶ ὡς ἀπὸ μιᾶς γλώσσης
[9, 14]   ΓΡΑΦΗΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ   Πάλιν Μωσέως περὶ τῆς τοῦ
[9, 21]   ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ  ΓΡΑΦΗΣ   Ἀπίωμεν δὲ πάλιν ἐπὶ τὸν
[9, 18]   ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ  ΓΡΑΦΗΣ   Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν τοῖς
[9, 45]   μοι ἀπὸ τῆς δηλωθείσης κείσθω  γραφῆς   διὰ τὸ φέρεσθαι ἐν τῇ
[9, 21]   ἀπὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Πολυΐστορος  γραφῆς.   Ἑξῆς δ' ἐπισυνήφθω καὶ τάδε·
[9, 23]   ἐκ τῆς αὐτῆς τοῦ Πολυΐστορος  γραφῆς   ἐπισυνήφθω· Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν
[9, 20]   ἀπὸ τῆς προειρημένης τοῦ Πολυΐστορος  γραφῆς.   Καὶ Ἰώσηπος δὲ ἐν
[9, 24]   ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ  ΓΡΑΦΗΣ   Μαρτυρεῖ δὲ ταῖς ἱεραῖς βίβλοις
[9, 12]   Ἀσσύρια διελθὼν ἐκ τῆς Ἀβυδηνοῦ  γραφῆς,   περὶ τῆς αὐτῆς ἱστορίας τάσδε
[9, 14]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΒΥΔΗΝΟΥ  ΓΡΑΦΗΣ   ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
[9, 12]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒʹ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΒΥΔΗΝΟΥ  ΓΡΑΦΗΣ   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ Ἐγὼ
[9, 17]   ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ  ΓΡΑΦΗΣ   Συνᾴδει δὲ τούτοις καὶ
[9, 23]   ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ  ΓΡΑΦΗΣ   Τούτοις καὶ τὰ ἑξῆς περὶ
[9, 22]   Συχὲμ ἀνελεῖν, τὴν ὕβριν τῆς  ἀδελφῆς   μὴ βουληθέντα πολιτικῶς ἐνεγκεῖν· ταῦτα
[9, 35]   χρυσῶσαι ἀπὸ ἐδάφους ἕως τῆς  ὀροφῆς   τό τε ὀρόφωμα ποιῆσαι ἐκ
[9, 3]   Προκατεύχεται δὲ ἱερεὺς τῆς  τροφῆς,   ἁγνῆς οὔσης καὶ καθαρᾶς, καὶ
[9, 3]   οὐδὲ τῆς παρὰ τοῖς ἄλλοις  τροφῆς   δύνανται μεταλαμβάνειν, ποηφαγοῦντες δὲ καὶ
[9, 3]   Πρὶν δὲ τῆς κοινῆς ἅψασθαι  τροφῆς,   ὅρκους αὐτοῖς ὄμνυσι φρικώδεις· πρῶτον
[9, 45]   ὄντος αὐτοῦ» τὰ τῆς μετελθούσης  καταστροφῆς   αὐτῷ γέγονε. Ταῦτα μὲν οὖν
[9, 1]   τῆς τῶν παρ' Ἑβραίοις λογίων  ἀποδοχῆς   οὐκ ἀσυλλογίστως ἡμῖν, κρίσει δὲ
[9, 3]   αὐτῷ Περὶ τῆς τῶν ἐμψύχων  ἀποχῆς   ἐμαρτύρησεν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ. ΕΚΑΤΑΙΟΥ ΠΕΡΙ
[9, 1]   γραφεῖσι Περὶ τῆς τῶν ἐμψύχων  ἀποχῆς   κείμενα τοῦτον τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 45]   Ναβουχοδονόσορον τὸ μέχρι τῆς Μακεδονίων  ἀρχῆς   διαμεῖναν, ἐὸν χαλκόπυλον. Καὶ μεθ'
[9, 2]   μὲν Ἰουδαῖοι, διὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   θυσίαν ἔτι καὶ νῦν, φησὶν
[9, 46]   τῆς μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ  ἀρχῆς   πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ ταῖς
[9, 45]   Λέγεται δὲ πάντα μὲν ἐξ  ἀρχῆς   ὕδωρ εἶναι, θάλασσαν καλεομένην. Βῆλον
[9, 3]   καὶ γεύσασθαί τινα πρὶν τῆς  εὐχῆς   ἀθέμιτον· ἀριστοποιησάμενος δὲ ἐπεύχεται πάλιν,
[9, 13]   εἰς ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς  ζωῆς   ἀφῖχθαι. Οἱ μὲν γὰρ θεοφιλεῖς
[9, 13]   ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΜΑΚΡΟΒΙΟΥ  ΖΩΗΣ   Πάλιν δὲ Μωσέως τοὺς πρώτους
[9, 3]   τε θοἰματίῳ, ὡς μὴ ταῖς  αὐγαῖς   ἐνυβρίζειν τοῦ θεοῦ. Τοσαύτη δέ
[9, 10]   ἐν ταῖς περὶ τοῦ παντὸς  ἀρχαιολογίαις   κατακλυσμὸν ἱστορήσαντος καὶ ὡς
[9, 3]   ἂν βίβλοις ἱεραῖς καὶ διαφόροις  ἁγνείαις   καὶ προφητῶν ἀποφθέγμασιν ἐμπαιδοτριβούμενοι· σπάνιον
[9, 28]   Φαραώ, τοὺς μὲν ἐν πλινθεύμασιν  οἰκοδομίαις   τε βαρέσιν αἰκίζων βροτοὺς πόλεις
[9, 7]   δεήσει εἰπόντα καὶ σημηνάμενον ταῖς  μαρτυρίαις   ταῖς Πλάτωνος ἀναχωρήσασθαι καὶ ξυνδήσασθαι
[9, 16]   οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν ταῖς  συνουσίαις   ὡς συνετώτατος καὶ δεινὸς ἀνὴρ
[9, 25]   ἐμμεῖναι, μεγάλαις δὲ περιβαλεῖν αὐτὸν  ἀτυχίαις.   Πρῶτον μὲν γὰρ αὐτοῦ τούς
[9, 3]   πολλοὺς ἐλεήσαντες ἐν ταῖς ἐσχάταις  ἀνάγκαις   ἀνέλαβον, ἱκανὴν τιμωρίαν δεδωκέναι νομίζοντες
[9, 1]   ταῖς τε παρ' αὐτοῖς φερομέναις  ἱστορικαῖς   διηγήσεσιν ἀλήθειαν ἐπεμαρτύρησαν, οἱ δὲ
[9, 25]   δ' αὐτὸν τὸν θεὸν ἐμμεῖναι,  μεγάλαις   δὲ περιβαλεῖν αὐτὸν ἀτυχίαις. Πρῶτον
[9, 30]   βροτοῖς. Ἐπεὶ δὲ Τιτὰν ἥλιος  δυσμαῖς   προσῆν, ἐπέσχομεν, θέλοντες ὄρθριον μάχην,
[9, 1]   ἀνδρῶν ταῖς τε παρ' αὐτοῖς  φερομέναις   ἱστορικαῖς διηγήσεσιν ἀλήθειαν ἐπεμαρτύρησαν, οἱ
[9, 46]   Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ πρὸς  ἐκείναις   τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς,
[9, 44]   παραχρῆμα ἠφάνιστο· δέ οἱ  παῖς   Ἀμιλμαρούδοκος ἐβασίλευε. Τὸν δ'
[9, 43]   ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασι λείας,  παῖς   ὤν, μῆνας ἐννέα· ἐπιβουλευθεὶς δὲ
[9, 28]   κατώπτευεν πέλας. Κἄπειτα θυγάτηρ βασιλέως  ἅβραις   ὁμοῦ κατῆλθε λουτροῖς χρῶτα φαιδρῦναι
[9, 24]   ΑΥΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Μαρτυρεῖ δὲ ταῖς  ἱεραῖς   βίβλοις καὶ Φίλων ἐν τῇ
[9, 46]   πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ ταῖς  ἱεραῖς   ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον· κοινῶς μέντοι
[9, 3]   μέλλοντα προγινώσκουσιν, ὡς ἂν βίβλοις  ἱεραῖς   καὶ διαφόροις ἁγνείαις καὶ προφητῶν
[9, 43]   βίον. Ταῦτα σύμφωνον ἔχει ταῖς  ἡμετέραις   βίβλοις τὴν ἀλήθειαν. Γέγραπται γὰρ
[9, 27]   ναῶν τοὺς πλείστους. Τελευταῖον τοιαύταις  συμφοραῖς   περιπεσόντα τὸν βασιλέα τοὺς Ἰουδαίους
[9, 46]   πλείστας ἂν εὕροι συμφώνους ταῖς  ἐκτεθείσαις   μαρτυρίας. Καὶ πολὺς δὲ ἄλλος
[9, 3]   δακρῦσαι ὑπομένουσι, μειδιῶντες δὲ ἐν  ταῖς   ἀλγηδόσι καὶ κατειρωνευόμενοι τῶν τὰς
[9, 3]   περικαλύψαντές τε θοἰματίῳ, ὡς μὴ  ταῖς   αὐγαῖς ἐνυβρίζειν τοῦ θεοῦ. Τοσαύτη
[9, 35]   τῶν Ἰου δαίων καὶ παρέχειν  ταῖς   ἑκκαίδεκα μυριάσι τὰ δέοντα πάντα,
[9, 46]   ἀνδρός, πλείστας ἂν εὕροι συμφώνους  ταῖς   ἐκτεθείσαις μαρτυρίας. Καὶ πολὺς δὲ
[9, 3]   Διὸ δὴ πολλοὺς ἐλεήσαντες ἐν  ταῖς   ἐσχάταις ἀνάγκαις ἀνέλαβον, ἱκανὴν τιμωρίαν
[9, 43]   τὸν βίον. Ταῦτα σύμφωνον ἔχει  ταῖς   ἡμετέραις βίβλοις τὴν ἀλήθειαν. Γέγραπται
[9, 24]   ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Μαρτυρεῖ δὲ  ταῖς   ἱεραῖς βίβλοις καὶ Φίλων ἐν
[9, 46]   ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ  ταῖς   ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον· κοινῶς
[9, 7]   τοῦτο δεήσει εἰπόντα καὶ σημηνάμενον  ταῖς   μαρτυρίαις ταῖς Πλάτωνος ἀναχωρήσασθαι καὶ
[9, 10]   θέα ὁπόσοι συνεφώνησαν· Μωσέως ἐν  ταῖς   περὶ τοῦ παντὸς ἀρχαιολογίαις κατακλυσμὸν
[9, 7]   εἰπόντα καὶ σημηνάμενον ταῖς μαρτυρίαις  ταῖς   Πλάτωνος ἀναχωρήσασθαι καὶ ξυνδήσασθαι τοῖς
[9, 3]   ἐμπαιδοτριβούμενοι· σπάνιον δέ, εἰ ἐν  ταῖς   προαγορεύσεσιν ἀστοχοῦσι. Ταῦτα μὲν
[9, 16]   Θαυμασθεὶς οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν  ταῖς   συνουσίαις ὡς συνετώτατος καὶ δεινὸς
[9, 1]   καὶ τῷ βίῳ τῶν ἀνδρῶν  ταῖς   τε παρ' αὐτοῖς φερομέναις ἱστορικαῖς
[9, 30]   ἁρμάτων τετραόρων καὶ προστάταισι καὶ  παραστάταις   ὁμοῦ, ἦν φρικτὸς ἀνδρῶν ἐκτεταγμένων
[9, 3]   δὴ πολλοὺς ἐλεήσαντες ἐν ταῖς  ἐσχάταις   ἀνάγκαις ἀνέλαβον, ἱκανὴν τιμωρίαν δεδωκέναι
[9, 3]   πολλοὶ καὶ τοῖς ἑτέρωθεν ἥκουσιν  αἱρετισταῖς   ἀναπέπταται τὰ παρ' ἀλλήλοις· καὶ
[9, 3]   δὲ σκαλίδα διδόασι τοῖς μέλλουσιν  αἱρετισταῖς,   ἐπεὶ καὶ αὐτοὶ ἄλλως οὐ
[9, 43]   τὴν ἀλήθειαν. Γέγραπται γὰρ ἐν  αὐταῖς   ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ
[9, 27]   τε ναῶν τοὺς πλείστους. Τελευταῖον  τοιαύταις   συμφοραῖς περιπεσόντα τὸν βασιλέα τοὺς
[9, 3]   παρελθεῖν. Αὐτοὶ δὲ καθαροὶ καθάπερ  εἰς   ἅγιόν τι τέμενος παραγίνονται τὸ
[9, 21]   κατακλυσμοῦ ἕως τῆς Ἰακὼβ παρουσίας  εἰς   Αἴγυπτον ἔτη ατξʹ ἀφ' οὗ
[9, 21]   Ἰωσὴφἐτῶν δεκαεπτά, καὶ πραθῆναι αὐτὸν  εἰς   Αἴγυπτον καὶ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ
[9, 16]   Ἐκ Χαλδαίων γὰρ ταῦτ' ἐφοίτησεν  εἰς   Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε καὶ εἰς
[9, 17]   δὲ γενομένου τὸν Ἁβραὰμ ἀπαλλαγῆναι  εἰς   Αἴγυπτον πανοικίᾳ κἀκεῖ κατοικεῖν τήν
[9, 18]   Φοίνικας ἀστρολογίαν διδάξαι, ὕστερον δὲ  εἰς   Αἴγυπτον παραγενέσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ' ΜΟΛΩΝΟΣ
[9, 28]   ἀπὸ τῶν σὺν Ἰακὼβ παραγενομένων  εἰς   Αἴγυπτον πρὸς Ἰωσήφ. Λέγει δὲ
[9, 18]   Τοῦτον δέ φησι πανοικίᾳ ἐλθεῖν  εἰς   Αἴγυπτον πρὸς τὸν τῶν Αἰγυπτίων
[9, 21]   λιμοῦ οὔσης ἐν Αἰγύπτῳ ἐλθεῖν  εἰς   Αἴγυπτον τὸν Ἰακὼβ ὄντα ἐτῶν
[9, 21]   ἐκ Χαρρὰν εἰς Χαναὰν ἕως  εἰς   Αἴγυπτον τοὺς περὶ Ἰακὼβ ἐλθεῖν,
[9, 21]   τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ εἰσελθεῖν  εἰς   Αἴγυπτον τοὺς τοῦ Ἰωσὴφ συγγενεῖς
[9, 21]   οὗ ἐκ Χαναὰν αὐτὸν ἐλθεῖν  εἰς   Αἴγυπτον, ὥστε εἶναι αὐτὸν ἐτῶν
[9, 30]   δέσμην λαβόντες χερσὶν ὑσσώπου κόμης  εἰς   αἷμα βάψαι καὶ θιγεῖν σταθμῶν
[9, 30]   πέλει· ἐν τῷδ' ἀπάξω λαὸν  εἰς   ἄλλην χθόνα, εἰς ἣν ὑπέστην
[9, 3]   εἰς ὕμνους τῷ θεῷ καὶ  εἰς   ἀνάπαυσιν. Ἐκ δὲ τῆς ἀσκήσεως
[9, 19]   γεννῆσαι δώδεκα υἱούς, οὓς δὴ  εἰς   Ἀραβίαν ἀπαλλαγέντας διελέσθαι τὴν χώραν
[9, 43]   ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν  εἰς   ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον, βεβασιλευκὼς
[9, 2]   ἄστρων ποιοῦνται τὴν θεωρίαν, βλέποντες  εἰς   αὐτὰ καὶ διὰ τῶν εὐχῶν
[9, 3]   τῶν βεβήλων, πατρίους δέ τινας  εἰς   αὐτὸν εὐχὰς ὥσπερ ἱκετεύοντες ἀνατεῖλαι.
[9, 22]   Σικίμων οἰκήτορας, οὐ γὰρ ἔτιον  εἰς   αὐτοὺς ὅστις κε μόλῃ κακὸς
[9, 42]   καὶ ἄργυρον καὶ χαλκὸν ἐκλέξαντα  εἰς   Βαβυλῶνα ἀποστεῖλαι, χωρὶς τῆς κιβωτοῦ
[9, 3]   οὐ θακεύουσιν βόθρον ὀρύξαντες  εἰς   βάθος ποδιαῖον περικαλύψαντές τε θοἰματίῳ,
[9, 35]   καταχρησθὲν εἶναι τάλαντα μυριάδων υξʹ  εἰς   δὲ τοὺς ἥλους καὶ τὴν
[9, 7]   πρώτου Περὶ τἀγαθοῦ τάδε παραθήσομαι·  Εἰς   δὲ τοῦτο δεήσει εἰπόντα καὶ
[9, 27]   πάλιν ἀναβιῶσαι· γράψαντα δὲ τοὔνομα  εἰς   δέλτον κατασφραγίσασθαι τῶν τε ἱερέων
[9, 13]   παρατείνειν χρόνον τεκμαιρόμενος μηδ' ἐκείνους  εἰς   ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς ζωῆς
[9, 30]   γλυκὺ τὸ ὕδωρ. Ἐκεῖθεν δὲ  εἰς   Ἐλεὶμ ἐλθεῖν καὶ εὑρεῖν ἐκεῖ
[9, 28]   μοι, παρ' ἄκρα ποταμοῦ λάσιον  εἰς   ἕλος δασύ· Μαριὰμ δ' ἀδελφή
[9, 3]   ὥρας ἐργασάμενοι συντόνως, ἔπειτα πάλιν  εἰς   ἓν ἀθροίζονται χωρίον ζωσάμενοί τε
[9, 17]   εὑρηκέναι, τὴν δὲ εὕρεσιν αὐτῶν  εἰς   Ἐνὼχ ἀναπέμπειν, καὶ τοῦτον εὑρηκέναι
[9, 25]   Φαύλως δὲ αὐτοῦ διακειμένου ἐλθεῖν  εἰς   ἐπίσκεψιν Ἐλίφαν τὸν Θαιμανιτῶν βασιλέα
[9, 21]   ἐλθεῖν αὐτὸν τῆς Χαναὰν γῆς  εἰς   ἑτέραν πόλιν Σικίμων, ἔχοντα παιδία
[9, 21]   ἐλθεῖν εἰς Χαφραθά, ἔνθεν παραγενέσθαι  εἰς   Ἐφραθά, ἣν εἶναι Βηθλεέμ, καὶ
[9, 30]   ἀπάξω λαὸν εἰς ἄλλην χθόνα,  εἰς   ἣν ὑπέστην πατράσιν Ἑβραίων γένους.
[9, 30]   Σκῆπτρον δέ μοι παρέδωκε καὶ  εἰς   θρόνον μέγαν εἶπεν καθῆσθαι· βασιλικὸν
[9, 3]   καὶ μετὰ ταύτην τὴν ἁγνείαν  εἰς   ἴδιον οἴκημα συνίασιν, ἐν
[9, 35]   τὰ σκεύη, ἐποίησε Μωσῆς,  εἰς   Ἱεροσόλυμα ἐνεγκεῖν καὶ ἐν τῷ
[9, 35]   εἰς Ἰόππην, ἐκεῖθεν δὲ πεζῇ  εἰς   Ἱεροσόλυμα. Καὶ ἄρξασθαι οἰκοδομεῖν τὸ
[9, 35]   πατρὸς αὐτοῦ διὰ τῆς θαλάσσης  εἰς   Ἰόππην, ἐκεῖθεν δὲ πεζῇ εἰς
[9, 30]   ὥσπερ ἦν. Ἔνθες δὲ χεῖρ'  εἰς   κόλπον ἐξένεγκέ τε. Μ. Ἰδοὺ
[9, 30]   χιών. Θ. Ἔνθες πάλιν δ'  εἰς   κόλπον, ἔσται δ' ὥσπερ ἦν.
[9, 34]   ἐκ τῆς Ἰουδαίας, ἱερεῖα δὲ  εἰς   κρεωφαγίαν ἐκ τῆς Ἀραβίας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 27]   ἐξευρεῖν· ἔτι δὲ τὴν πόλιν  εἰς   λ νομοὺς διελεῖν καὶ ἑκάστῳ
[9, 22]   πάμπαν, ἀλλὰ δόλον τολύπευσε καὶ  εἰς   λέχος ἀνέρι πέμπε Λείαν,
[9, 21]   ἑπτά. Ἐλθόντα τε οὖν αὐτὸν  εἰς   Λουζὰ τῆς Βαιθήλ, φάναι τὸν
[9, 29]   φυγεῖν μέντοι γε τὸν Μωσῆν  εἰς   Μαδιὰμ καὶ συνοικῆσαι ἐκεῖ τῇ
[9, 21]   Αὐτόθεν δὲ ἐλθεῖν τὸν Ἰακὼβ  εἰς   Μαμβρὶ τῆς Χεβρὼν πρὸς Ἰσαὰκ
[9, 30]   ἀποσκευή· αὐτοὶ δ' ἄνοπλοι πάντες  εἰς   μάχην χέρας ἰδόντες ἡμᾶς ἠλάλαξαν
[9, 27]   Τὸν δὲ ἐλθόντα μετὰ Μωΰσου  εἰς   Μέμφιν πυθέσθαι παρ' αὐτοῦ εἴ
[9, 22]   Εἶτα περὶ Ἰακὼβ καὶ τὴν  εἰς   Μεσοποταμίαν αὐτοῦ παρουσίαν καὶ τὸν
[9, 44]   μοῦνον ἀλώμενον· ἐμέ τε πρὶν  εἰς   νόον βαλέσθαι ταῦτα, τέλεος ἀμείνονος
[9, 11]   κατὰ τὴν Ἀρμενίαν, Βάρις λεγόμενον,  εἰς   πολλοὺς συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ
[9, 45]   μεγάλη, ἣν ἐγὼ ᾠκοδόμησα  εἰς   οἶκον βασιλείας, ἐν τῷ κράτει
[9, 35]   Σηλὼμ καὶ θυσίαν τῷ θεῷ  εἰς   ὁλοκάρπωσιν προσαγαγεῖν βοῦς χιλίους. Λαβόντα
[9, 27]   τοὺς Αἰγυπτίους τὴν ῥάβδον ἀνατιθέναι  εἰς   πᾶν ἱερόν, ὁμοίως δὲ καὶ
[9, 16]   τὸν Ἑβραίων προπάτορα Ἁβραὰμ ἱστορίαν  εἰς   πλάτος ἐκθεμένου, μαρτυρεῖν αὐτῷ καὶ
[9, 13]   ὧν ἐπενόουν ἀστρολογίας καὶ γεωμετρίας  εἰς   πλείονα ζῆν τὸν θεὸν αὐτοῖς
[9, 14]   καὶ ὡς ἀπὸ μιᾶς γλώσσης  εἰς   πολλὰς συνεχύθησαν διαλέκτους ἱστορήσαντος, ἐν
[9, 15]   τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα λαβόντας,  εἰς   Σενναὰρ τῆς Βαβυλωνίας ἐλθεῖν· σκίδνανται
[9, 35]   τὴν πόλιν τειχί σαντα ἐλθεῖν  εἰς   Σηλὼμ καὶ θυσίαν τῷ θεῷ
[9, 44]   ταύτας δὲ χειρωσάμενον ἀπόδασμον αὐτέων  εἰς   τὰ δεξιὰ τοῦ Πόντου κατοικίσαι.
[9, 22]   Καὶ τὴν Δείναν παρθένον οὖσαν  εἰς   τὰ Σίκιμα ἐλθεῖν πανηγύρεως οὔσης
[9, 22]   Εὐφράτου φησὶ τὸν Ἰακὼβ ἐλθεῖν  εἰς   τὰ Σίκιμα πρὸς Ἐμμώρ· τὸν
[9, 3]   ἁγνείαν ὑδάτων μεταλαμβάνει. Παραλαμβάνεται δὲ  εἰς   τὰς συμβιώσεις οὐδέπω· μετὰ γὰρ
[9, 4]   κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν  εἰς   τὰς χεῖρας· Πῶς γάρ, ἔφη,
[9, 3]   ἐπιμεληταὶ καὶ ἀδιαίρετοι πρὸς ἁπάντων  εἰς   τὰς χρείας ἕκαστοι. Μία δ'
[9, 23]   ἐπισύστασιν δεηθῆναι τῶν ἀστυγειτόνων Ἀράβων  εἰς   τὴν Αἴγυπτον αὐτὸν διακομίσαι· τοὺς
[9, 23]   δὲ ἀδελφούς. Ἐλθόντα δὲ αὐτὸν  εἰς   τὴν Αἴγυπτον καὶ συσταθέντα τῷ
[9, 3]   αὐτοῖς ὑπερέχοντα. Νόμος γὰρ τοὺς  εἰς   τὴν αἵρεσιν εἰσιόντας δημεύειν τῷ
[9, 46]   ΙΟΥΛΑΙΩΝ ΕΘΝΟΥΣ Ἀρκοῦσι δ' ὅμως  εἰς   τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ
[9, 27]   φονεῦσαι τὸν Χανεθώθην· διεκδρᾶναι δὲ  εἰς   τὴν Ἀραβίαν καὶ Ῥαγουήλῳ τῷ
[9, 27]   ἐπιγνόντα συμβουλεῦσαι τῷ ἀδελφῷ φυγεῖν  εἰς   τὴν Ἀραβίαν· τὸν δὲ πεισθέντα,
[9, 27]   Μέμφεως τὸν Νεῖλον διαπλεύσαντα ἀπαλλάσσεσθαι  εἰς   τὴν Ἀραβίαν. Τὸν δὲ Χανεθώθην
[9, 27]   Αἴγυπτον καὶ τοὺς Ἰουδαίους διασώσαντα  εἰς   τὴν ἀρχαίαν ἀγαγεῖν πατρίδα. Τὸν
[9, 43]   ἐθνῶν συντάξας τισὶ τῶν φίλων,  εἰς   τὴν Βαβυλωνίαν παρεγένετο. Καὶ μεθ'
[9, 43]   μάχη καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς συνεκλείσθη  εἰς   τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν. Κῦρος δὲ
[9, 34]   μοι ἐπιτέτακται. Γέγραφα δὲ καὶ  εἰς   τὴν Γαλιλαίαν καὶ Σαμαρεῖτιν καὶ
[9, 6]   πολλὰ τῶν παρ' ἡμῖν μετενέγκας  εἰς   τὴν ἑαυτοῦ δογματοποιίαν. Νουμήνιος δὲ
[9, 35]   Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Φοίνικας, ἑκάστους  εἰς   τὴν ἑαυτῶν, ἑκάστῳ χρυσοῦ σίκλους
[9, 3]   κἂν αὐτὸς ἄρχῃ, μηδεπώποτε ἐξυβρίσαι  εἰς   τὴν ἐξουσίαν μηδὲ ἐσθῆτι
[9, 33]   ὅπως εὐτακτῇ, καὶ ἵνα ἀποκατασταθῶσιν  εἰς   τὴν ἰδίαν, ὡς ἂν ἀπὸ
[9, 31]   χρυσίον ἐκεῖθεν μετακομίσαι τοὺς μεταλλευτὰς  εἰς   τὴν Ἰουδαίαν. Βασιλεύσαντα δὲ τὸν
[9, 19]   δὲ τὴν μεταξὺ χώραν ἐλθεῖν  εἰς   τὴν ὀρεινὴν τῆς Συρίας οὖσαν
[9, 31]   τῆς Ἀραβίας καὶ πέμψαι μεταλλευτὰς  εἰς   τὴν Οὐρφῆ νῆσον, κειμένην ἐν
[9, 22]   ἀδελφὴν ἀναρρυσαμένους μετὰ τῶν αἰχμαλώτων  εἰς   τὴν πατρῴαν ἔπαυλιν διακομίσαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 30]   θεοῦ εἰπόντος ξύλον τι ἐμβαλεῖν  εἰς   τὴν πηγὴν καὶ γενέσθαι γλυκὺ
[9, 22]   οὖν Λευὶν καὶ τὸν Συμεῶνα  εἰς   τὴν πόλιν καθωπλισμένους ἐλθεῖν καὶ
[9, 22]   θεὸς αὐτὸς ἔειπε. Πορευθέντος οὖν  εἰς   τὴν πόλιν τοῦ Ἐμμὼρ καὶ
[9, 16]   χώρας σὺν τῷ σφετέρῳ λαῷ  εἰς   τὴν τότε μὲν Χαναναίαν λεγομένην,
[9, 45]   τῷ κράτει τῆς ἰσχύος μου,  εἰς   τιμὴν τῆς δόξης μου; Ὅτε
[9, 28]   Μώϋσον ἐκτεθῆναι ὑπὸ τῆς μητρὸς  εἰς   τὸ ἕλος καὶ ὑπὸ τῆς
[9, 3]   δοκιμάζεται, καὶ φανεὶς ἄξιος, οὕτως  εἰς   τὸν ὅμιλον ἐγκρίνεται. Πρὶν δὲ
[9, 4]   γὰρ ἠδύνατο προγινώσκειν τὸ μέλλον,  εἰς   τὸν τόπον τοῦτον οὐκ ἂν
[9, 4]   συμφέρει πᾶσιν, ἐὰν δὲ ἀναστὰς  εἰς   τοὔμπροσθεν πέτηται, προάγειν, ἐὰν δὲ
[9, 4]   τοὔμπροσθεν πέτηται, προάγειν, ἐὰν δὲ  εἰς   τοὔπισθεν, ἀναχωρεῖν αὖθις· σιωπήσας καὶ
[9, 5]   ἡμῶν περὶ τὴν Ἀσίαν, παραβαλὼν  εἰς   τοὺς αὐτοὺς τόπους ἅνθρωπος ἐντυγχάνει
[9, 18]   ἀδεσπότοις εὕρομεν τὸν Ἁβραὰμ ἀναφέροντα  εἰς   τοὺς γίγαντας, τούτους δὲ οἰκοῦντας
[9, 35]   Τὸ δὲ σύμπαν χρυσίον τὸ  εἰς   τοὺς δύο στύλους καὶ τὸν
[9, 16]   εἰς Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε καὶ  εἰς   τοὺς Ἕλληνας. Ταῦτα Ἰώσηπος.
[9, 5]   πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω τόπων  εἰς   τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν
[9, 18]   δὲ ἔτη ἐκεῖ εἴκοσι πάλιν  εἰς   τοὺς κατὰ Συρίαν ἀπαλλαγῆναι τόπους·
[9, 35]   διακόσια τριάκοντα δύο· χαλκοῦ δὲ  εἰς   τοὺς κίονας καὶ τὸν λουτῆρα
[9, 27]   τῷ Χανεθώθῃ τὸ σῶμα διακομίσαντας  εἰς   τοὺς ὑπὲρ Αἴγυπτον τόπους θάψαι,
[9, 35]   ἀρώματα πέμψαι· τῷ δὲ Σούρωνι  εἰς   Τύρον πέμψαι τὸν χρυσοῦν κίονα,
[9, 3]   δεῖσθαι κενώσεως, ἣν τηρεῖν εἰώθασιν  εἰς   ὕμνους τῷ θεῷ καὶ εἰς
[9, 17]   διὰ τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ  εἰς   Φοινίκην ἐλθόντα κατοικῆσαι, καὶ τροπὰς
[9, 18]   ἐπιστήμην παιδευθέντα πρῶτον μὲν ἐλθεῖν  εἰς   Φοινίκην καὶ τοὺς Φοίνικας ἀστρολογίαν
[9, 27]   τοὺς Ἰουδαίους. Τὸν δὲ πυθόμενον  εἰς   φυλακὴν αὐτὸν καθεῖρξαι· νυκτὸς δὲ
[9, 21]   ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ μετελθεῖν  εἰς   Χαναάν, Ἁβραὰμ ἐτῶν εἴκοσι πέντε,
[9, 21]   ἔτη εἴκοσι. Πορευομένῳ δ' αὐτῷ  εἰς   Χαναὰν ἄγγελον τοῦ θεοῦ παλαῖσαι
[9, 21]   τὸν Ἰακὼβ πρὸς τὸν πατέρα  εἰς   Χαναὰν ἀπιέναι, ἀξιωθέντα ὑπὸ Λάβαν
[9, 21]   ἐθνῶν καὶ ἐλθεῖν ἐκ Χαρρὰν  εἰς   Χαναὰν ἕως εἰς Αἴγυπτον τοὺς
[9, 21]   ἐλθεῖν, ἔτη σιεʹ Ἰακὼβ δὲ  εἰς   Χαρρὰν πρὸς Λάβαν ἐλθεῖν ἐτῶν
[9, 21]   γενόμενον ἐτῶν ἑβδομήκοντα πέντε φυγεῖν  εἰς   Χαρρὰν τῆς Μεσοποταμίας, ἀποσταλέντα ὑπὸ
[9, 21]   γυναῖκα. Ἀφορμῆσαι οὖν τὸν Ἰακὼβ  εἰς   Χαρρὰν τῆς Μεσοποταμίας, τὸν μὲν
[9, 21]   Ἰσραὴλ ὀνομάζεσθαι. Ἐκεῖθεν δὲ ἐλθεῖν  εἰς   Χαφραθά, ἔνθεν παραγενέσθαι εἰς Ἐφραθά,
[9, 22]   τόδ' Ἑβραίοισι τέτυκται, γαμβροὺς ἄλλοθεν  εἴς   γε νυούς τ' ἀγέμεν ποτὶ
[9, 10]   πολλοὺς λέγουσιν οὐρανούς, ἔχρησε τάδε·  εἷς   ἐν παντὶ πέλει κόσμου κύκλος,
[9, 28]   μέλανες· ἄρχων δ' ἐστὶ γῆς  εἷς   καὶ τύραννος καὶ στρατηλάτης μόνος.
[9, 22]   διὰ τὸ τοὺς ἐν Σικίμοις  ἀσεβεῖς   εἶναι. Φησὶ δέ· Βλάπτε θεὸς
[9, 3]   γε μὴν τὸ θεῖον ἰδίως  εὐσεβεῖς.   Πρὶν γὰρ ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον
[9, 27]   καὶ αἰλούρους καὶ κύνας καὶ  ἴβεις·   ἀπονεῖμαι δὲ καὶ τοῖς ἱερεῦσιν
[9, 30]   ἐλήλυθα. Ἐγὼ θεὸς σῶν, ὧν  λέγεις,   γεννητόρων, Ἁβραάμ τε καὶ Ἰσαὰκ
[9, 13]   συγγραφεῖς ὧδε λέγων Ἰώσηπος·  Μηδεὶς   δὲ πρὸς τὸν νῦν βίον
[9, 3]   ἅψασθαι τροφῆς, ὅρκους αὐτοῖς ὄμνυσι  φρικώδεις·   πρῶτον μὲν εὐσεβήσειν τὸ θεῖον,
[9, 4]   τὰς πράξεις ἱκανώτατος, ἰδίαν βίβλον  ἀναθεὶς   τῇ περὶ Ἰουδαίων ἱστορίᾳ, πλεῖστα
[9, 45]   Ἰωσήπου, ἔνθα μυρίων συγγραφέων αὐτολεξεὶ  παραθεὶς   φωνὰς ταῦτα ἐπιλέγει· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜϚ
[9, 35]   δὲ τοὺς στύλους τῷ ναῷ  ἰσομεγέθεις,   τὸ δὲ πλάτος κύκλῳ ἕκαστον
[9, 30]   πρωτόγονον ἕξει νεκρόν· καὶ τότε  φοβηθεὶς   λαὸν ἐκπέμψει ταχύ· πρὸς τοῖσδε
[9, 30]   παρῆγεν ὡς παρεμβολὴ βροτῶν. Εἶτ'  ἐμφοβηθεὶς   ἐξανίσταμ' ἐξ ὕπνου. δὲ
[9, 6]   ἦν, ἐκ δὲ τῶν Μωσέως  ὠφεληθεὶς   διεκώλυσεν ἀνθρωποειδῆ καὶ ζῳόμορφον εἰκόνα
[9, 3]   πρῶτον ἰδόντες εἰσίασιν ὡς πρὸς  συνήθεις·   διὸ οὐδὲν ἐπικομιζόμενοι ἀποδημοῦσιν ἀναλωμάτων
[9, 43]   μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος  ἡσσηθεὶς   τῇ μάχη καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς
[9, 10]   σεβαζόμενοι θεὸν ἁγνῶς. Καὶ πάλιν  ἐρωτηθείς,   τίνι λόγῳ πολλοὺς λέγουσιν οὐρανούς,
[9, 16]   καὶ μηδὲν ἔχοντας ἀληθὲς ἀπέφαινε.  Θαυμασθεὶς   οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν ταῖς
[9, 30]   καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβου τρίτου.  Μνησθεὶς   δ' ἐκείνων καὶ ἔτ' ἐμῶν
[9, 43]   λείας, παῖς ὤν, μῆνας ἐννέα·  ἐπιβουλευθεὶς   δὲ διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν
[9, 43]   τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς,  ἐπιβουλευθεὶς   ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος
[9, 14]   Ἀσσυρίων γραφῇ μικρῷ πρόσθεν  δηλωθεὶς   συγγραφεὺς τὰ ὅμοια μαρτυρεῖ λέγων
[9, 22]   σὺν ὁμαίμοσιν ᾗσι. Τῷ δ'  υἱεῖς   ἐγένοντο νόῳ πεπνυμένοι αἰνῶς ἕνδεκα
[9, 35]   χωνευτὰς δώδεκα καὶ τῷ ὕψει  ἀνδρομήκεις   καὶ στῆσαι ἐξ ὑστέρου μέρους
[9, 30]   οἱ δὲ σύμπαντες σθένει ὤρουσαν  ὠκεῖς   ἁλμυρᾶς δι' ἀτραποῦ. Ἡμεῖς δ'
[9, 28]   τάδε Μαριὰμ ἀδελφὴ προσδραμοῦσα βασιλίδι·  θέλεις   τροφόν σοι παιδὶ τῷδ' εὕρω
[9, 23]   εἶναι γὰρ τοὺς τῶν Ἀράβων  βασιλεῖς   ἀπογόνους Ἰσραήλ, υἱοὺς τοῦ Ἁβραάμ,
[9, 19]   ἕως καθ' ἡμᾶς δώδεκα εἶναι  βασιλεῖς   Ἀράβων ὁμωνύμους ἐκείνοις. Ἐκ δὲ
[9, 27]   μὲν ἐκβάλλειν, ποτὲ δὲ καθιστάνειν  βασιλεῖς,   καὶ πολλάκις μὲν τοὺς αὐτούς,
[9, 13]   ζωῆς ἀφῖχθαι. Οἱ μὲν γὰρ  θεοφιλεῖς   ὄντες καὶ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ
[9, 28]   οἰκοδομίαις τε βαρέσιν αἰκίζων βροτοὺς  πόλεις   τ' ἐπύργου σφῶν ἕκατι δυσμόρων.
[9, 30]   λέξεις πᾶσιν Ἑβραίοις ὁμοῦ·  μεὶς   ὅδ' ὑμῖν πρῶτος ἐνιαυτῶν πέλει·
[9, 30]   ὤρουσαν ὠκεῖς ἁλμυρᾶς δι' ἀτραποῦ.  Ἡμεῖς   δ' ἐπ' αὐτῆς ᾠχόμεσθα συντόμως
[9, 30]   ὅπως παρέλθῃ σῆμα δεινὸς ἄγγελος.  Ὑμεῖς   δὲ νυκτὸς ὀπτὰ δαίσεσθε κρέα.
[9, 3]   ἔτεσι τὸ ἦθος δοκιμάζεται, καὶ  φανεὶς   ἄξιος, οὕτως εἰς τὸν ὅμιλον
[9, 1]   παρ' Ἕλλησι φιλοσόφων οἱ μάλιστα  διαφανεῖς   καὶ καθ' ἡμᾶς βεβοημένοι μαρτυροῦσι.
[9, 1]   καὶ αὐτῶν Ἑλλήνων οἱ μάλιστα  διαφανεῖς   τῶν καθ' Ἑβραίους οὐκ ἄπειροι
[9, 30]   γάρ, ὥς που καὶ σὺ  τυγχάνεις   ὁρῶν, ἐκεῖ· τόθεν δὲ φέγγος
[9, 21]   εἰς Αἴγυπτον τοὺς τοῦ Ἰωσὴφ  συγγενεῖς   ἔτη γχκδʹ Ἀπὸ δὲ τοῦ
[9, 3]   ἁπαλοὺς ἔτι πρὸς τὰ μαθήματα,  συγγενεῖς   ἡγοῦνται καὶ τοῖς ἤθεσιν ἑαυτῶν
[9, 28]   ἄνδρας δύο, μάλιστα δ' αὐτοὺς  συγγενεῖς,   πατουμένους λέγω· Τί τύπτεις ἀσθενέστερον
[9, 28]   κριτὴν πιστάτην ἐνταῦθα; Μὴ  κτενεῖς   σύ με, ὥσπερ τὸν ἐχθὲς
[9, 4]   φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς  πράξεις   ἱκανώτατος, ἰδίαν βίβλον ἀναθεὶς τῇ
[9, 30]   ἣν ὑπέστην πατράσιν Ἑβραίων γένους.  Λέξεις   δὲ λαῷ παντί, μηνὸς οὗ
[9, 12]   τάσδε τοῦ ἀνδρὸς παραθήσομαι τὰς  λέξεις·   Μεθ' ὃν ἄλλοι τε ἦρξαν
[9, 30]   λαὸν ἐκπέμψει ταχύ· πρὸς τοῖσδε  λέξεις   πᾶσιν Ἑβραίοις ὁμοῦ· μεὶς
[9, 30]   σὸν κασίγνητον ταχύ, πάντα  λέξεις   τἀξ ἐμοῦ λελεγμένα, καὶ αὐτὸς
[9, 30]   φαλαγγικοὶ διεκδρομὰς ἔχοντες ἅρμασιν τόπους·  ἱππεῖς   δ' ἔταξε τοὺς μὲν ἐξ
[9, 4]   τὰς νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας  ἱερεῖς,   ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ τὸ
[9, 27]   δὲ τούτους, ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἱερεῖς   ἅπαντας. Τὸν δὲ Χενεφρῆν λυθέντος
[9, 35]   πῆχυν ἕνα πρὸς τὸ τοὺς  ἱερεῖς   τούς τε πόδας προσκλύζεσθαι καὶ
[9, 27]   δὲ γενομένου τὸν βασιλέα τοὺς  ἱερεῖς   τοὺς ὑπὲρ Μέμφιν καλέσαι καὶ
[9, 20]   αὐτῶν καὶ τὰ ὀνόματα, ὀνομάζων  τρεῖς,   Ἀφέρ, Ἀσσουρί, Ἀφράν· καὶ ἀπὸ
[9, 19]   Συρίας οὖσαν ἔρημον. Μετὰ δὲ  τρεῖς   γενεὰς Ἁβραὰμ γενέσθαι, ὃν δὴ
[9, 30]   τε σώματα· σκότος τε θήσω  τρεῖς   ἐφ' ἡμέρας ὅλας ἀκρίδας τε
[9, 28]   μήτηρ τεκοῦσ' ἔκρυπτέ με  τρεῖς   μῆνας, ὡς ἔφασκεν. Οὐ λαθοῦσα
[9, 30]   μετ' ὀλίγα· Ἐκεῖθεν ἦλθον ἡμέρας  τρεῖς,   ὡς αὐτός τε Δημήτριος
[9, 35]   ἐπιβαίνοντας· ποιῆσαι δὲ καὶ τὰς  βάσεις   τοῦ λουτῆρος τορευτὰς χωνευτὰς δώδεκα
[9, 35]   καὶ ἀποστελλομένων σοι παίδων καλῶς  ποιήσεις   ἐπιστείλας τοῖς κατὰ τόπον ἐπάρχοις,
[9, 30]   οὕτως· Ἐν τῇδε ῥάβδῳ πάντα  ποιήσεις   κακά· πρῶτον μὲν αἷμα ποτάμιον
[9, 30]   ποτέ. Ἆρά γε μέγαν τιν'  ἐξαναστήσεις   θρόνον καὶ αὐτὸς βραβεύσεις καὶ
[9, 30]   τιν' ἐξαναστήσεις θρόνον καὶ αὐτὸς  βραβεύσεις   καὶ καθηγήσῃ βροτῶν; Τὸ δ'
[9, 7]   καὶ τὰ δόγματα τάς τε  ἱδρύσεις   συντελουμένας Πλάτωνι ὁμολογουμένως, ὁπόσας Βραχμᾶνες
[9, 3]   μεταλαμβάνει. Παραλαμβάνεται δὲ εἰς τὰς  συμβιώσεις   οὐδέπω· μετὰ γὰρ τὴν τῆς
[9, 8]   ἑξῆς Ἰαννῆς καὶ Ἰαμβρῆς Αἰγύπτιοι  ἱερογραμματεῖς,   ἄνδρες οὐδενὸς ἥττους μαγεῦσαι κριθέντες
[9, 17]   τὸν λαὸν καὶ τὸν οἶκον,  μάντεις   δὲ αὐτοῦ καλέσαντος τούτους φάναι
[9, 28]   αὐτοὺς συγγενεῖς, πατουμένους λέγω· Τί  τύπτεις   ἀσθενέστερον σέθεν; δ' εἶπεν·
[9, 35]   τὴν βασιλείαν. Περὶ δὲ ὧν  γράφεις   μοι, περὶ τῶν κατὰ τοὺς
[9, 33]   τηλικούτου θεοῦ. Περὶ δὲ ὧν  γράφεις   μοι, περὶ τῶν κατὰ τοὺς
[9, 46]   ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων  συγγραφεῖς,   ἔτι δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις
[9, 10]   Νικόλαός τε Δαμασκηνός, ἱστορικοὶ  συγγραφεῖς,   ὅπως τῶν αὐτῶν ἐμνημόνευσαν, Ἰώσηπος
[9, 13]   παρατίθεται τοῦ λόγου τοὺς Ἑλλήνων  συγγραφεῖς   ὧδε λέγων Ἰώσηπος· Μηδεὶς
[9, 30]   δ' ἐν χεροῖν σοῖν τοῦτ'  ἔχεις;   Λέξον τάχος. Μ. Ῥάβδον τετραπόδων
[9, 35]   ὑπερεχόντων τῷ ὕψει τὸν ναὸν  πήχεις   κʹ καὶ σκιάζειν ἐπάνω παντὸς
[9, 35]   τὸ θυσιαστήριον πηχῶν κεʹ ἐπὶ  πήχεις   κʹ τὸ δὲ ὕψος πηχῶν
[9, 31]   Ἰτουραίους καὶ Ναβαταίους καὶ Ναβδαίους,  αὖθις   δὲ ἐπιστρατεῦσαι ἐπὶ Σούρωνα βασιλέα
[9, 22]   ἑαυτὸν διακομίσαι καὶ φθεῖραι αὐτήν.  Αὖθις   δὲ σὺν τῷ πατρὶ ἐλθόντα
[9, 42]   ἐν τῇ Γαλααδίτιδι οἰκοῦντας Ἰουδαίους·  αὖθις   δὲ τὰ Ἱεροσόλυμα παραλαβεῖν καὶτὸν
[9, 45]   τῷ ἱκνευμένῳ ἀφανισθῆναι. Τειχίσαι δὲ  αὖθις   Ναβουχοδονόσορον τὸ μέχρι τῆς Μακεδονίων
[9, 4]   ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν, ἀναχωρεῖν  αὖθις·   σιωπήσας καὶ ἑλκύσας τὸ τόξον
[9, 27]   καὶ πολλάκις μὲν τοὺς αὐτούς,  ἐνιάκις   δὲ ἄλλους. Διὰ ταῦτα οὖν
[9, 30]   ἐρυμνὰ πολλὰ φοινίκων πέλει ἔγκαρπα,  δεκάκις   ἑπτά, καὶ ἐπίρρυτος χλόη πέφυκε
[9, 27]   ποτὲ δὲ καθιστάνειν βασιλεῖς, καὶ  πολλάκις   μὲν τοὺς αὐτούς, ἐνιάκις δὲ
[9, 28]   λιπὼν Χαναναίαν κατῆλθ' ἔχων Αἴγυπτον  ἑπτάκις   δέκα ψυχὰς σὺν αὑτῷ καὶ
[9, 28]   χερός. Ἰδὼν γὰρ ἡμῶν γένναν  ἅλις   ηὐξημένην δόλον καθ' ἡμῶν πολὺν
[9, 3]   Μία δ' οὐκ ἔστιν αὐτῶν  πόλις,   ἀλλ' ἐν ἑκάστῃ μετοικοῦσι πολλοὶ
[9, 30]   θήκαμεν παρεμβολήν Βεελζεφών τις κλῄζεται  πόλις   βροτοῖς. Ἐπεὶ δὲ Τιτὰν ἥλιος
[9, 4]   χώραν καὶ κῶμαι· μία δὲ  πόλις   ὀχυρά, πεντήκοντα μάλιστα σταδίων τὴν
[9, 33]   ἤγαγον ἐγώ τε καὶ  δύναμίς   μου πᾶσα ἐπὶ τῷ παρειληφέναι
[9, 4]   ταῦτα τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ, μεμαρτύρηκεν.  Οἷς   δ' αὐτὸς παρατυχεῖν φησιν ὑπ'
[9, 30]   ἔσται πάλιν λοιμός, θανοῦνται δ'  οἷς   ἔνεστι καρδία σκληρά. Πικράνω δ'
[9, 21]   ἄρξαι Αἰγύπτου ἔτη ἑπτά, ἐν  οἷς   καὶ συνοικῆσαι Ἀσενέθ, Πεντεφρῆ τοῦ
[9, 30]   σκνίπας ἐμβαλῶ χθονί. Ἔπειτα τέφραν  οἷς   καμιναίαν πάσω, ἀναβρυήσει δ' ἐν
[9, 19]   τρίτον Μωσῆν. Τοσαῦτα Πολυΐστωρ·  οἷς   μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει λέγων· Μετ'
[9, 30]   Φεύγωμεν οἴκοι πρόσθεν Ὑψίστου χέρας·  οἷς   μὲν γάρ ἐστ' ἀρωγός, ἡμῖν
[9, 20]   ἔλλαχε κῦδος, καὶ τὰ ἑξῆς·  οἷς   μετ' ὀλίγα ἐπιφέρει· Ἀρτίχερος θηκτοῖο
[9, 10]   ἀνδρῶν· καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα.  Οἷς   συγγραφεὺς ἐπιλέγει· Χαλκόδετος γὰρ
[9, 40]   ῥόον ἐξανιείσης, καὶ τὰ ἑξῆς.  Οἷς   πάλιν ὑποβὰς περὶ τῆς πληρώσεως
[9, 10]   ἔτι περὶ τῶν θυσιῶν ἐπάγει  οἷς   προσέχειν δεῖ, ἅτε μεστοῖς οὖσι
[9, 46]   οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον.  Οἷς   συγγινώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν
[9, 30]   ὅπως σὺ λαὸν τὸν ἐμὸν  ἐξάγοις   χθονός. Εἶτα ὑποβάς τινα ἀμοιβαῖα
[9, 20]   περὶ τοῦ Ἀβραὰμ ὡς ἐν  ὀλίγοις   τοσαῦτα παρακείσθω. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑ' ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
[9, 46]   τοῖς περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος  λόγοις   ἐντυχεῖν τοῦ ἀνδρός, πλείστας ἂν
[9, 30]   ἕρπε καὶ σήμαινε τοῖς ἐμοῖς  λόγοις   πρῶτον μὲν αὐτοῖς πᾶσιν Ἑβραίοις
[9, 7]   Πλάτωνος ἀναχωρήσασθαι καὶ ξυνδήσασθαι τοῖς  λόγοις   τοῦ Πυθαγόρου, ἐπικαλέσασθαι δὲ τὰ
[9, 35]   Ἱεροσόλυμα τὴν πόλιν τείχεσι καὶ  πύργοις   καὶ τάφροις· οἰκοδομῆσαι δὲ καὶ
[9, 40]   ὑετίοις νιφετοῖσιν ἱέμενον, πολυγηθές, ὑπαὶ  πύργοις   συνόροισιν στρωφᾶται, καὶ ξηρὰ πέδῳ
[9, 5]   φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ μὲν  Ἰνδοῖς   Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι,
[9, 6]   Ἑλλάδος φιλοσοφοῦσι, τὰ μὲν παρ'  Ἰνδοῖς   ὑπὸ τῶν Βραχμάνων, τὰ δὲ
[9, 5]   δ' εἰσὶν ἀπόγονοι τῶν ἐν  Ἰνδοῖς   φιλοσόφων· καλοῦνται δέ, ὥς φασιν,
[9, 10]   καὶ Χαλδαίοις Ἀσσύριοι γὰρ οὗτοι  Λυδοῖς   τε καὶ Ἑβραίοις. Ἔτι πρὸς
[9, 1]   τῶν ἀνδρῶν βίου, ὡς ἂν  μάθοις   ὅτι μὴ ἐκτὸς σώφρονος λογισμοῦ
[9, 10]   θεὸς ἐμαρτύρησε Φοίνιξί τε καὶ  Χαλδαίοις   Ἀσσύριοι γὰρ οὗτοι Λυδοῖς τε
[9, 16]   τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ παρὰ  Χαλδαίοις   τις ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ
[9, 3]   ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΠΑΡΑ  ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ   ΔΙΑΛΑΜΨΑΣΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Καὶ ἐν τῷ
[9, 26]   τε πρῶτον γράψαι Μωσῆν τοῖς  Ἰουδαίοις.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΖ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ ΜΩΣΕΩΣ
[9, 26]   γενέσθαι καὶ γράμματα παραδοῦναι τοῖς  Ἰουδαίοις   πρῶτον, παρὰ δὲ Ἰουδαίων Φοίνικας
[9, 31]   Φοινίκης· οὓς καὶ ἀναγκάσαι φόρους  Ἰουδαίοις   ὑποτελεῖν· πρός τε Οὐαφρῆν τὸν
[9, 27]   αὐτοῦ Παλμανώθην. Τοῦτον δὲ τοῖς  Ἰουδαίοις   φαύλως προσφέρεσθαι· καὶ πρῶτον μὲν
[9, 35]   καὶ ἔνδεσμον κυπαρίσσινον, πελεκίνοις χαλκοῖς  ταλαντιαίοις   καταλαμβάνοντας τοὺς δύο δόμους. Οὕτω
[9, 35]   καὶ προστιθέναι προσηλοῦντα ἥλοις ἀργυροῖς,  ταλαντιαίοις   τὴν ὁλκήν, μαστοειδέσι τὸν ῥυθμόν,
[9, 3]   τοὺς ἀδίκους καὶ συναδικήσεσθαι τοῖς  δικαίοις·   τὸ πιστὸν πᾶσι μὲν παρέξειν,
[9, 10]   γὰρ οὗτοι Λυδοῖς τε καὶ  Ἑβραίοις.   Ἔτι πρὸς τούτοις καὶ ἐν
[9, 1]   ΕΠΟΙΗΣΑΝΤΟ Καὶ τῆς τῶν παρ'  Ἑβραίοις   λογίων ἀποδοχῆς οὐκ ἀσυλλογίστως ἡμῖν,
[9, 30]   λόγοις πρῶτον μὲν αὐτοῖς πᾶσιν  Ἑβραίοις   ὁμοῦ, ἔπειτα βασιλεῖ τὰ ὑπ'
[9, 30]   ταχύ· πρὸς τοῖσδε λέξεις πᾶσιν  Ἑβραίοις   ὁμοῦ· μεὶς ὅδ' ὑμῖν
[9, 10]   ἱστορήσαντος καὶ ὡς παρ'  Ἑβραίοις   ὀνομαζόμενος Νῶε ἐν λάρνακι ξύλου
[9, 6]   περὶ φύσεως εἰρημένα παρὰ τοῖς  ἀρχαίοις   λέγεται καὶ παρὰ τοῖς ἔξω
[9, 46]   γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς  βιβλίοις   παρέργως ἡμῶν μεμνημονεύκασιν. Οἱ πολλοὶ
[9, 30]   γάρ ἐστ' ἀρωγός, ἡμῖν δ'  ἀθλίοις   ὄλεθρον ἕρδει. Καὶ συνεκλύσθη πόρος
[9, 42]   δὲ φάναι τοῖς ξύλοις τούτοις  Βαβυλωνίοις   ὀψοποιήσειν καὶ σκάψειν τὰς τοῦ
[9, 30]   ᾔεσαν ἠθροϊσμένοι· οἱ μὲν τέκνοισι  νηπίοις   δίδουν βορὰν ὁμοῦ τε καὶ
[9, 40]   ἐπιλέγει· Ῥεῦμα γὰρ ὑψιφάεννον, ἐν  ὑετίοις   νιφετοῖσιν ἱέμενον, πολυγηθές, ὑπαὶ πύργοις
[9, 21]   τοὺς ἀδελφοὺς εἶναι· ἐπονείδιστον δὲ  Αἰγυπτίοις   εἶναι τὸ ποιμαίνειν. Ὅτι δὲ
[9, 10]   καὶ διέφθειραν. Τὴν δὲ εὕρεσιν  Αἰγυπτίοις   θεὸς ἐμαρτύρησε Φοίνιξί τε
[9, 27]   δύναμιν πολεμίαν ἐπάγειν διαγνῶναι τοῖς  Αἰγυπτίοις·   πρῶτον δὲ πρὸς Ἀάρωνα τὸν
[9, 18]   Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν τοῖς  Ἰουδαϊκοῖς   τοὺς μὲν Ἰουδαίους ὀνομάζεσθαιἙρμιούθ,
[9, 35]   λίθινον καὶ ἔνδεσμον κυπαρίσσινον, πελεκίνοις  χαλκοῖς   ταλαντιαίοις καταλαμβάνοντας τοὺς δύο δόμους.
[9, 3]   κακῷ μόρῳ φθείρονται. Τοῖς γὰρ  ὄρκοις   καὶ τοῖς ἔθεσιν ἐνδεδεμένοι οὐδὲ
[9, 5]   μὴ ἀπειθῶμεν τοῖς τῶν ἀπαγγελιῶν  διδασκάλοις.   Λέγε, εἶπεν Ὑπεροχίδης, οὕτως
[9, 46]   ὅτι μὴ ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν  βίβλοις   ἐνέτυχον· κοινῶς μέντοι περὶ τῆς
[9, 3]   τὰ μέλλοντα προγινώσκουσιν, ὡς ἂν  βίβλοις   ἱεραῖς καὶ διαφόροις ἁγνείαις καὶ
[9, 24]   ΓΡΑΦΗΣ Μαρτυρεῖ δὲ ταῖς ἱεραῖς  βίβλοις   καὶ Φίλων ἐν τῇ ιδʹ
[9, 43]   Ταῦτα σύμφωνον ἔχει ταῖς ἡμετέραις  βίβλοις   τὴν ἀλήθειαν. Γέγραπται γὰρ ἐν
[9, 35]   χρυσᾶ πενταπήχη καὶ προστιθέναι προσηλοῦντα  ἥλοις   ἀργυροῖς, ταλαντιαίοις τὴν ὁλκήν, μαστοειδέσι
[9, 16]   ἀρεσκομένων ἔθεσι καὶ τὰ παρ'  ἀλλήλοις   ἐκφαυλιζόντων νόμιμα καὶ διὰ τοῦτο
[9, 3]   ἥκουσιν αἱρετισταῖς ἀναπέπταται τὰ παρ'  ἀλλήλοις·   καὶ οἱ πρῶτον ἰδόντες εἰσίασιν
[9, 3]   δὲ λαλιὰς ἐν τάξει παραχωροῦσιν  ἀλλήλοις,   καὶ τοῖς ἔξωθεν ὡς μυστήριόν
[9, 2]   ὄντες, περὶ τοῦ θείου μὲν  ἀλλήλοις   λαλοῦσι, τῆς δὲ νυκτὸς τῶν
[9, 21]   καὶ γενέσθαι ἐν ἑπτὰ ἔτεσιν  ἄλλοις   αὐτῷ παιδία ιβʹ ὀγδόῳ μὲν
[9, 3]   τὴν τῆς καρτερίας ἐπίδειξιν δυσὶν  ἄλλοις   ἔτεσι τὸ ἦθος δοκιμάζεται, καὶ
[9, 3]   ἐνδεδεμένοι οὐδὲ τῆς παρὰ τοῖς  ἄλλοις   τροφῆς δύνανται μεταλαμβάνειν, ποηφαγοῦντες δὲ
[9, 5]   οὖν ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε  πολλοῖς   κἀκ τῶν ἄνω τόπων εἰς
[9, 5]   αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ  πολλοῖς   τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, παρεδίδου
[9, 30]   μάχην, πεποιθότες λαοῖσι καὶ φρικτοῖς  ὅπλοις.   Ἔπειτα θείων ἄρχεται τεραστίων θαυμάστ'
[9, 30]   τοὺς μὴ κατακλυσθέντας τοῖς ἐκείνων  ὅπλοις   χρήσασθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΑ' ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ
[9, 35]   αὐτὸν οἰκοδομήσαντα ξυλῶσαι ἔσωθεν κεδρίνοις  ξύλοις   καὶ κυπαρισσίνοις, ὥστε τὴν λιθίνην
[9, 42]   κατακαῦσαι· τὸν δὲ φάναι τοῖς  ξύλοις   τούτοις Βαβυλωνίοις ὀψοποιήσειν καὶ σκάψειν
[9, 30]   Ἀλλ' ἕρπε καὶ σήμαινε τοῖς  ἐμοῖς   λόγοις πρῶτον μὲν αὐτοῖς πᾶσιν
[9, 22]   ἐμβαλεῖν διὰ τὸ τοὺς ἐν  Σικίμοις   ἀσεβεῖς εἶναι. Φησὶ δέ· Βλάπτε
[9, 20]   ἀρχεγόνοισι τὸ μηρίον ὥς ποτε  θεσμοῖς,   Ἁβραὰμ κλυτοηχὲς ὑπερτέρῳ ἅμματι δεσμῶν,
[9, 20]   ἅμματι δεσμῶν, παμφαές, πλήμμυρε μεγαυχήτοισι  λογισμοῖς,   θειοφιλῆ θέλγητρα. Λιπόντι γὰρ ἀγλαὸν
[9, 9]   Ἱεροσόλυμα ἐν τοῖς παρ' Ἕλλησι  Σολύμοις   ὀνομαζομένοις ὄρεσι κεῖσθαι, πλησίον δὲ
[9, 9]   στομάτων ἀφιέντες, ᾤκουν δ' ἐν  Σολύμοις   ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ, αὐχμαλέοι
[9, 40]   Μ' ΦΙΛΩΝΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ   ΥΔΑΤΩΝ Φησὶ δὲ Φίλων
[9, 31]   οὗ τὸν βωμὸν ἱδρῦσθαι ἐν  Ἱεροσολύμοις,   καὶ κελεύειν αὐτὸν μὴ ἱδρύεσθαι
[9, 31]   τὸν Δαβὶδ πλοῖα ναυπηγήσασθαι ἐν  Ἐλάνοις   πόλει τῆς Ἀραβίας καὶ πέμψαι
[9, 17]   πάρεργον τὸν ἀπὸ παιδείας καρπὸν  πεποιημένοις   Ἕλλησι γνωριμώτατος, ὃς ἐν τῇ
[9, 46]   συγγραφεῖς, ἔτι δὲ πρὸς τοῖς  εἰρημένοις   Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας
[9, 13]   συνταξάμενοι συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ  λεγομένοις·   Ἡσίοδός τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ
[9, 9]   ἐν τοῖς παρ' Ἕλλησι Σολύμοις  ὀνομαζομένοις   ὄρεσι κεῖσθαι, πλησίον δὲ εἶναι
[9, 4]   ἀνδρὸς Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν  γενομένοις,   τοῦτο παραθήσομαι. Λέγει δὲ οὕτως·
[9, 1]   Ἑλλήνων προτετιμήκαμεν. Ἀκόλουθα γοῦν τοῖς  προεξητασμένοις   ἐν τῷ πρὸ τούτου συγγράμματι
[9, 27]   πολλῆς δυνάμεως, ἅμα καὶ τοῖς  καθιερωμένοις   ζῴοις, διὰ τὸ τὴν ὕπαρξιν
[9, 25]   τε τῇ εὐσεβείᾳ καὶ τοῖς  δεινοῖς.   Τὸν δὲ θεὸν ἀγασθέντα τὴν
[9, 19]   δώδεκα εἶναι βασιλεῖς Ἀράβων ὁμωνύμους  ἐκείνοις.   Ἐκ δὲ τῆς γαμετῆς υἱὸν
[9, 35]   δόμον λίθινον καὶ ἔνδεσμον κυπαρίσσινον,  πελεκίνοις   χαλκοῖς ταλαντιαίοις καταλαμβάνοντας τοὺς δύο
[9, 35]   καὶ ἀργυρίῳ· καὶ καταστεγάσαι φατνώμασι  κεδρίνοις   καὶ κυπαρισσίνοις. Ποιῆσαι δὲ καὶ
[9, 35]   δ' αὐτὸν οἰκοδομήσαντα ξυλῶσαι ἔσωθεν  κεδρίνοις   ξύλοις καὶ κυπαρισσίνοις, ὥστε τὴν
[9, 35]   καὶ καταστεγάσαι φατνώμασι κεδρίνοις καὶ  κυπαρισσίνοις.   Ποιῆσαι δὲ καὶ κατὰ τὸ
[9, 35]   ξυλῶσαι ἔσωθεν κεδρίνοις ξύλοις καὶ  κυπαρισσίνοις,   ὥστε τὴν λιθίνην οἰκοδομὴν μὴ
[9, 30]   δὲ μιλτόχρωτα, καὶ κατ' αὐχένων  κροκωτίνοις   μαλλοῖσιν εὐτρεπίζετο. Κάρα δὲ κοττοῖς
[9, 22]   θεὸν ἀνελεῖν φάμενον τοῖς Ἁβραὰμ  ἀπογόνοις   δέκα ἔθνη δώσειν. Φησὶ δὲ
[9, 16]   Ἁβραάμου οἴκησις λεγομένη. Λιμοῦ δὲ  χρόνοις   ὕστερον τὴν Χαναναίαν καταλαβόντος, Ἅβραμος
[9, 8]   καὶ τοῖς ὑπὸ Μωσέως ἐπιτελεσθεῖσι  παραδόξοις   θαύμασι καὶ αὐτῷ δὲ ὡς
[9, 27]   Ἀνδρωθέντα δ' αὐτὸν πολλὰ τοῖς  ἀνθρώποις   εὔχρηστα παραδοῦναι· καὶ γὰρ πλοῖα
[9, 27]   τι ἄλλο ἐστὶν εὔχρηστον τοῖς  ἀνθρώποις·   τὸν δὲ φάναι γένος τῶν
[9, 30]   τεράστιον μέγιστον· οὐ γὰρ πίστιν  ἀνθρώποις   φέρει. Εἶτα θεὸς αὐτῷ
[9, 13]   πάντες οἱ παρ' Ἕλλησι καὶ  βαρβάροις   συγγραψάμενοι τὰς ἀρχαιολογίας. Καὶ γὰρ
[9, 45]   Ἀράβων εἰσβολάς· τά τε βασιλήϊα  δένδροις   ἤσκησε, κρεμαστοὺς παραδείσους ὀνομάσας. Καὶ
[9, 30]   μαλλοῖσιν εὐτρεπίζετο. Κάρα δὲ κοττοῖς  ἡμέροις   παρεμφερές, καὶ μηλίνῃ μὲν τῇ
[9, 3]   κρύψειν τι τοὺς αἱρετιστὰς μήθ'  ἑτέροις   αὐτῶν τι μηνύσειν, κἂν μέχρι
[9, 5]   ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί τισιν  ἑτέροις   τῶν σχολαστικῶν, πειρώμενος αὐτῶν τῆς
[9, 46]   αὐτοῖς μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς  ἡμετέροις   γράμμασι παρακολουθεῖν. Ταῦτα καὶ
[9, 21]   τῶν κτηνῶν τὸ ἐν τοῖς  μηροῖς   νεῦρον. Καὶ φάναι αὐτῷ τὸν
[9, 5]   δὲ ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστόν,  ὀνείροις   ἴσα σοι δόξω λέγειν. Καὶ
[9, 23]   τήν τε γῆν διελεῖν καὶ  ὅροις   διασημήνασθαι καὶ πολλὴν χερσευομένην γεωργήσιμον
[9, 25]   τῇ Αὐσίτιδι χώρᾳ ἐπὶ τοῖς  ὅροις   τῆς Ἰδουμαίας καὶ Ἀραβίας. Γενέσθαι
[9, 3]   ὡς ἂν βίβλοις ἱεραῖς καὶ  διαφόροις   ἁγνείαις καὶ προφητῶν ἀποφθέγμασιν ἐμπαιδοτριβούμενοι·
[9, 16]   συνέβη γενέσθαι. Τῶν γὰρ Αἰγυπτίων  διαφόροις   ἀρεσκομένων ἔθεσι καὶ τὰ παρ'
[9, 40]   θαμβηέστατον ἄλλο δέρκηθρον· συναοιδὰ μεγιστούχοιο  λοετροῖς   ῥεύματος ἐμπίπλησι βαθὺν ῥόον ἐξανιείσης,
[9, 28]   θυγάτηρ βασιλέως ἅβραις ὁμοῦ κατῆλθε  λουτροῖς   χρῶτα φαιδρῦναι νέον· ἰδοῦσα δ'
[9, 35]   πενταπήχη καὶ προστιθέναι προσηλοῦντα ἥλοις  ἀργυροῖς,   ταλαντιαίοις τὴν ὁλκήν, μαστοειδέσι τὸν
[9, 5]   μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ  Σύροις   Ἰουδαῖοι, τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ
[9, 35]   πόλιν τείχεσι καὶ πύργοις καὶ  τάφροις·   οἰκοδομῆσαι δὲ καὶ βασίλεια ἑαυτῷ.
[9, 3]   σκεπάσμασιν οὕτως ἀπολούονται τὸ σῶμα  ψυχροῖς   ὕδασι· καὶ μετὰ ταύτην τὴν
[9, 22]   προφερόμενον τὸν θεὸν ἀνελεῖν φάμενον  τοῖς   Ἁβραὰμ ἀπογόνοις δέκα ἔθνη δώσειν.
[9, 27]   θαρρήσαντα δύναμιν πολεμίαν ἐπάγειν διαγνῶναι  τοῖς   Αἰγυπτίοις· πρῶτον δὲ πρὸς Ἀάρωνα
[9, 17]   δὲ τὸν Ἁβραὰμ ἐν Ἡλιουπόλει  τοῖς   Αἰγυπτίων ἱερεῦσι πολλὰ μεταδιδάξαι αὐτοὺς
[9, 3]   ἔθεσιν ἐνδεδεμένοι οὐδὲ τῆς παρὰ  τοῖς   ἄλλοις τροφῆς δύνανται μεταλαμβάνειν, ποηφαγοῦντες
[9, 3]   ἱκανὴν τιμωρίαν δεδωκέναι νομίζοντες ἐπὶ  τοῖς   ἁμαρτήμασι τὴν μέχρι θανάτου βάσανον.
[9, 27]   διδάσκαλον. Ἀνδρωθέντα δ' αὐτὸν πολλὰ  τοῖς   ἀνθρώποις εὔχρηστα παραδοῦναι· καὶ γὰρ
[9, 27]   εἴ τι ἄλλο ἐστὶν εὔχρηστον  τοῖς   ἀνθρώποις· τὸν δὲ φάναι γένος
[9, 35]   πυλῶν καὶ στοῶν καὶ μολύνῃ  τοῖς   ἀποπατήμασι τὸ ἱερόν. Περιβαλεῖν δὲ
[9, 27]   τὸν δὲ Ῥαγουῆλον διακωλύοντα στρατεύειν  τοῖς   Ἄραψι προστάξαι λῃστεύειν τὴν Αἴγυπτον.
[9, 6]   τὰ περὶ φύσεως εἰρημένα παρὰ  τοῖς   ἀρχαίοις λέγεται καὶ παρὰ τοῖς
[9, 46]   οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα  τοῖς   βιβλίοις παρέργως ἡμῶν μεμνημονεύκασιν. Οἱ
[9, 3]   καὶ ἐκβληθέντες κακῷ μόρῳ φθείρονται.  Τοῖς   γὰρ ὄρκοις καὶ τοῖς ἔθεσιν
[9, 3]   τροφὴν καὶ ποτὸν μέχρι κόρου.  Τοῖς   δὲ ζηλοῦσι τὴν αἵρεσιν οὐκ
[9, 27]   τῆς Αἰθιοπίας πέμψαι προφυλακῆς χάριν,  τοῖς   δὲ προστάξαι τὸν ἐν Διὸς
[9, 25]   ἔν τε τῇ εὐσεβείᾳ καὶ  τοῖς   δεινοῖς. Τὸν δὲ θεὸν ἀγασθέντα
[9, 4]   βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα  τοῖς   διαδόχοις αὐτοῦ, μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ'
[9, 3]   ἀεὶ τοὺς ἀδίκους καὶ συναδικήσεσθαι  τοῖς   δικαίοις· τὸ πιστὸν πᾶσι μὲν
[9, 17]   λαβὼν ἀπολυτρώσῃ ταῦτα, μὴ προελέσθαι  τοῖς   δυστυχοῦσιν ἐπεμβαίνειν, ἀλλὰ τὰς τροφὰς
[9, 3]   φθείρονται. Τοῖς γὰρ ὄρκοις καὶ  τοῖς   ἔθεσιν ἐνδεδεμένοι οὐδὲ τῆς παρὰ
[9, 46]   Ἑλλήνων συγγραφεῖς, ἔτι δὲ πρὸς  τοῖς   εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ
[9, 30]   Φαίνεται οὖν τοὺς μὴ κατακλυσθέντας  τοῖς   ἐκείνων ὅπλοις χρήσασθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΑ'
[9, 30]   ἐμῶν. Ἀλλ' ἕρπε καὶ σήμαινε  τοῖς   ἐμοῖς λόγοις πρῶτον μὲν αὐτοῖς
[9, 30]   ἑσπέραν θύσαντες ὀπτὰ πάντα σὺν  τοῖς   ἔνδοθεν οὕτως φάγεσθε ταῦτα· περιεζωσμένοι
[9, 6]   τοῖς ἀρχαίοις λέγεται καὶ παρὰ  τοῖς   ἔξω τῆς Ἑλλάδος φιλοσοφοῦσι, τὰ
[9, 3]   ἐν τάξει παραχωροῦσιν ἀλλήλοις, καὶ  τοῖς   ἔξωθεν ὡς μυστήριόν τι φρικτὸν
[9, 21]   ὀνομασθῆναι Ἰωσήφ, ὥστε γεγονέναι ἐν  τοῖς   ἑπτὰ ἔτεσι τοῖς παρὰ Λάβαν
[9, 3]   ἐν ἑκάστῃ μετοικοῦσι πολλοὶ καὶ  τοῖς   ἑτέρωθεν ἥκουσιν αἱρετισταῖς ἀναπέπταται τὰ
[9, 3]   τὰ μαθήματα, συγγενεῖς ἡγοῦνται καὶ  τοῖς   ἤθεσιν ἑαυτῶν ἐντυποῦσι, τὸν μὲν
[9, 46]   ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης ἀκριβείας  τοῖς   ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. Ταῦτα καὶ
[9, 23]   ἀποτελέσαι καί τινας τῶν ἀρουρῶν  τοῖς   ἱερεῦσιν ἀποκληρῶσαι. Τοῦτον δὲ καὶ
[9, 27]   σεφθήσεσθαι τά τε ἱερὰ γράμματα  τοῖς   ἱερεῦσιν, εἶναι δὲ καὶ αἰλούρους
[9, 27]   καὶ ἴβεις· ἀπονεῖμαι δὲ καὶ  τοῖς   ἱερεῦσιν ἐξαίρετον χώραν. Ταῦτα δὲ
[9, 18]   ΓΡΑΦΗΣ Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν  τοῖς   Ἰουδαϊκοῖς τοὺς μὲν Ἰουδαίους ὀνομάζεσθαιἙρμιούθ,
[9, 26]   νόμους τε πρῶτον γράψαι Μωσῆν  τοῖς   Ἰουδαίοις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΖ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ
[9, 26]   σοφὸν γενέσθαι καὶ γράμματα παραδοῦναι  τοῖς   Ἰουδαίοις πρῶτον, παρὰ δὲ Ἰουδαίων
[9, 27]   υἱὸν αὐτοῦ Παλμανώθην. Τοῦτον δὲ  τοῖς   Ἰουδαίοις φαύλως προσφέρεσθαι· καὶ πρῶτον
[9, 27]   μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἅμα καὶ  τοῖς   καθιερωμένοις ζῴοις, διὰ τὸ τὴν
[9, 35]   σοι παίδων καλῶς ποιήσεις ἐπιστείλας  τοῖς   κατὰ τόπον ἐπάρχοις, ὅπως χορηγῆται
[9, 3]   πᾶσι μὲν παρέξειν, μάλιστα δὲ  τοῖς   κρατοῦσιν οὐ γὰρ δίχα θεοῦ
[9, 16]   ἑξῆς ἐπιλέγει· Καὶ συνῆν Αἰγυπτίων  τοῖς   λογιωτάτοις, τήν τε ἀρετὴν αὐτῷ
[9, 7]   ταῖς Πλάτωνος ἀναχωρήσασθαι καὶ ξυνδήσασθαι  τοῖς   λόγοις τοῦ Πυθαγόρου, ἐπικαλέσασθαι δὲ
[9, 3]   βάσανον. Τὴν δὲ σκαλίδα διδόασι  τοῖς   μέλλουσιν αἱρετισταῖς, ἐπεὶ καὶ αὐτοὶ
[9, 21]   ἐσθίεσθαι τῶν κτηνῶν τὸ ἐν  τοῖς   μηροῖς νεῦρον. Καὶ φάναι αὐτῷ
[9, 42]   ἐπιβαλέσθαι κατακαῦσαι· τὸν δὲ φάναι  τοῖς   ξύλοις τούτοις Βαβυλωνίοις ὀψοποιήσειν καὶ
[9, 25]   ἐν τῇ Αὐσίτιδι χώρᾳ ἐπὶ  τοῖς   ὅροις τῆς Ἰδουμαίας καὶ Ἀραβίας.
[9, 3]   δὲ ἐγκράτειαν καὶ τὸ μὴ  τοῖς   πάθεσιν ὑποπίπτειν ἀρετὴν ὑπολαμβάνουσι. Καὶ
[9, 9]   τοῦ καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα ἐν  τοῖς   παρ' Ἕλλησι Σολύμοις ὀνομαζομένοις ὄρεσι
[9, 21]   γεγονέναι ἐν τοῖς ἑπτὰ ἔτεσι  τοῖς   παρὰ Λάβαν δώδεκα παιδία. Θέλοντα
[9, 38]   ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ Τιμοχάρης δέ φησιν ἐν  τοῖς   Περὶ Ἀντιόχου τὰ Ἱεροσόλυμα τὴν
[9, 40]   Φησὶ δὲ Φίλων ἐν  τοῖς   Περὶ Ἱεροσολύμων κρήνην εἶναι, ταύτην
[9, 46]   Ἰώσηπος. Ὅτῳ δὲ φίλον  τοῖς   περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος λόγοις
[9, 25]   τοῦ οὐρανοῦ πεσόντος κατακαῆναι σὺν  τοῖς   ποιμέσι· μετ' οὐ πολὺ δὲ
[9, 1]   λαβὼν ἀνάγνωθι τὰ Θεοφράστου ἐν  τοῖς   Πορφυρίῳ γραφεῖσι Περὶ τῆς τῶν
[9, 1]   τῆς Ἑλλήνων προτετιμήκαμεν. Ἀκόλουθα γοῦν  τοῖς   προεξητασμένοις ἐν τῷ πρὸ τούτου
[9, 6]   Ἐν γοῦν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα  τοῖς   πρώτοις ἔτεσι ναοὺς οἰκοδομούμενοι ἄγαλμα
[9, 17]   πολύνους ὢν καὶ πολυμαθὴς ἀνὴρ  τοῖς   τε μὴ πάρεργον τὸν ἀπὸ
[9, 46]   νέων συγγραφέων ἐπιρρεῖ, τὴν ὁμοίαν  τοῖς   τεθεῖσι ψῆφον ἐπισφραγιζομένων, ὧν τὰς
[9, 5]   πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν  τοῖς   τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν
[9, 13]   τε τὰ Φοινικικὰ συνταξάμενοι συμφωνοῦσι  τοῖς   ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις· Ἡσίοδός τε
[9, 8]   δὴ τούτων Νουμήνιος καὶ  τοῖς   ὑπὸ Μωσέως ἐπιτελεσθεῖσι παραδόξοις θαύμασι
[9, 35]   τοῦ ἱεροῦ μηδὲ νοσσεύῃ ἐπὶ  τοῖς   φατνώμασι τῶν πυλῶν καὶ στοῶν
[9, 46]   τὰς φωνάς, λόγου προνοούμενοι συμμετρίας,  τοῖς   φιλομαθέσι ζητεῖν τε καὶ διερευνᾶν
[9, 17]   αὐτῶν. Ὕστερον δὲ Ἀρμενίους ἐπιστρατεῦσαι  τοῖς   Φοίνιξι· νικησάντων δὲ καὶ αἰχμαλωτισαμένων
[9, 16]   ἐπιλέγει· Καὶ συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς  λογιωτάτοις,   τήν τε ἀρετὴν αὐτῷ καὶ
[9, 10]   ὁδὸς μακάρων τρηχεῖά τε πολλόν,  χαλκοδέτοις   τὰ πρῶτα διοιγομένη πυλεῶσιν· ἀτραπιτοὶ
[9, 30]   ὄρθριον μάχην, πεποιθότες λαοῖσι καὶ  φρικτοῖς   ὅπλοις. Ἔπειτα θείων ἄρχεται τεραστίων
[9, 18]   εὐδαιμονίαν τῆς χώρας. Ἐν δὲ  ἀδεσπότοις   εὕρομεν τὸν Ἁβραὰμ ἀναφέροντα εἰς
[9, 30]   βάτου τόδε, τεράστιόν τε καὶ  βροτοῖς   ἀπιστία; Ἄφνω βάτος μὲν καίεται
[9, 30]   καμιναίαν πάσω, ἀναβρυήσει δ' ἐν  βροτοῖς   ἕλκη πικρά. Κυνόμυια δ' ἥξει
[9, 30]   παρεμβολήν Βεελζεφών τις κλῄζεται πόλις  βροτοῖς.   Ἐπεὶ δὲ Τιτὰν ἥλιος δυσμαῖς
[9, 30]   ἵν' ὧν ἔπραξαν μισθὸν ἀποδῶσι  βροτοῖς.   Ὅταν δ' ἐς ἴδιον χῶρον
[9, 13]   μὲν οὖν τούτων, ὡς ἂν  ἑκάστοις   φίλον, οὕτως σκοπείτωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 16]   ἐχόντων πρὸς ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν  ἑκάστοις   καὶ διαπτύων τοὺς λόγους, οὓς
[9, 10]   ἐπάγει οἷς προσέχειν δεῖ, ἅτε  μεστοῖς   οὖσι πάσης θεοσοφίας· αἰπεινὴ μὲν
[9, 30]   κροκωτίνοις μαλλοῖσιν εὐτρεπίζετο. Κάρα δὲ  κοττοῖς   ἡμέροις παρεμφερές, καὶ μηλίνῃ μὲν
[9, 30]   ἡμῖν· ὡς μὲν εἰκάζειν, παρῆν  αὐτοῖς   ἀρωγὸς θεός. Ὡς δ'
[9, 21]   γὰρ αὐτοῦ τῶν συγγενῶν φάναι  αὐτοῖς,   ἐὰν κληθῶσιν ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[9, 17]   ἀστρολογίαν καὶ τὰ λοιπὰ τοῦτον  αὐτοῖς   εἰση γήσασθαι, φάμενον Βαβυλωνίους ταῦτα
[9, 34]   ἔλαιον καὶ τὰ ἄλλα χορηγηθήσεται  αὐτοῖς   ἐκ τῆς Ἰουδαίας, ἱερεῖα δὲ
[9, 27]   Αἰγυπτίων καὶ διωκόντων φησὶ πῦρ  αὐτοῖς   ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ἐκλάμψαι, τὴν
[9, 1]   συγγράμματι καὶ τὰ τῆς ἠθικῆς  αὐτοῖς   ἐπιτελεῖσθαι συνασκήσεως οὐ μόνον αἱ
[9, 6]   καὶ τῶν γεγονότων ἁπάντων  αὐτοῖς   ἐπιφάνεια καὶ κράτησις τῆς χώρας
[9, 1]   δὲ καὶ τῆς δογματικῆς ὁμοίως  αὐτοῖς   ἐφήψαντο θεολογίας. Πρῶτα δὲ τὰ
[9, 3]   κομιούμενοι· καὶ γὰρ ἔρρωται παρ'  αὐτοῖς   ἥδε δόξα, φθαρτὰ μὲν
[9, 1]   συνασκήσεως οὐ μόνον αἱ παρ'  αὐτοῖς   ἱεραὶ βίβλοι, ἀλλὰ καὶ τῶν
[9, 33]   Φρόντισον δὲ καὶ τὰ δέοντα  αὐτοῖς   καὶ τὰ ἄλλα, ὅπως εὐτακτῇ,
[9, 46]   συγγινώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν  αὐτοῖς   μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις
[9, 13]   Μόλος καὶ Ἑστιαῖος καὶ πρὸς  αὐτοῖς   Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἵ τε
[9, 6]   μὴν γραπτὸν ἐποιήσαντο. Ἐπεδείκνυτο γὰρ  αὐτοῖς   Νουμᾶς δι' ἐπικρύψεως ὡς
[9, 3]   τῆς κοινῆς ἅψασθαι τροφῆς, ὅρκους  αὐτοῖς   ὄμνυσι φρικώδεις· πρῶτον μὲν εὐσεβήσειν
[9, 10]   Ἑβραίων προσηγορίας τῆς τε παρ'  αὐτοῖς   πάλαι διαπρεπούσης εὐσεβείας τε καὶ
[9, 3]   τῆς μεταδόσεως ἀκώλυτος μετάληψις  αὐτοῖς   παρ' ὧν ἂν ἐθέλωσι. Πρός
[9, 13]   εἰς πλείονα ζῆν τὸν θεὸν  αὐτοῖς   παρασχεῖν, ἅπερ οὐκ ἦν ἀσφαλῶς
[9, 3]   συγκαθεζομένων τῶν ξένων, οἳ τύχοιεν  αὐτοῖς   παρόντες. Οὔτε δὲ κραυγή ποτε
[9, 30]   τοῖς ἐμοῖς λόγοις πρῶτον μὲν  αὐτοῖς   πᾶσιν Ἑβραίοις ὁμοῦ, ἔπειτα βασιλεῖ
[9, 3]   τὴν εὐσέβειαν ἀσκήσεως εἰκότως ἐν  αὐτοῖς   πολλοί, οἳ καὶ τὰ μέλλοντα
[9, 13]   παρασχεῖν, ἅπερ οὐκ ἦν ἀσφαλῶς  αὐτοῖς   προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους ἐνιαυτούς·
[9, 34]   καὶ Ἀμμανῖτιν καὶ Γαλαδῖτιν χορηγεῖσθαι  αὐτοῖς   τὰ δέοντα ἐκ τῆς χώρας,
[9, 42]   εἶναι ὄνομα Βάαλ. Τοῦτον δὲ  αὐτοῖς   τὴν μέλλουσαν ἀτυχίαν δηλῶσαι. Τὸν
[9, 3]   δὲ πλούτου καὶ θαυμάσιον παρ'  αὐτοῖς   τὸ κοινωνικὸν οὐδ' ἔστιν εὑρεῖν
[9, 1]   καὶ Ἑβραίων τῆς τε παρ'  αὐτοῖς   τὸ παλαιὸν ἀσκουμένης φιλοσοφίας καὶ
[9, 27]   ἐν τῇ ἐρήμῳ διατρῖψαι, βρέχοντος  αὐτοῖς   τοῦ θεοῦ κρίμνον ὅμοιον ἐλύμῳ,
[9, 22]   παισὶν Ἁβραάμ. Τὸν δὲ θεὸν  αὐτοῖς   τοῦτον τὸν νοῦν ἐμβαλεῖν διὰ
[9, 3]   νῆψις καὶ τὸ μετρεῖσθαι παρ'  αὐτοῖς   τροφὴν καὶ ποτὸν μέχρι κόρου.
[9, 3]   ἔστιν εὑρεῖν κτήσει τινὰ παρ'  αὐτοῖς   ὑπερέχοντα. Νόμος γὰρ τοὺς εἰς
[9, 3]   ὑπολαμβάνουσι. Καὶ γάμου μὲν παρ'  αὐτοῖς   ὑπεροψία, τοὺς δὲ ἀλλοτρίους παῖδας
[9, 1]   τῶν ἀνδρῶν ταῖς τε παρ'  αὐτοῖς   φερομέναις ἱστορικαῖς διηγήσεσιν ἀλήθειαν ἐπεμαρτύρησαν,
[9, 16]   ἐπιχειρήσειε διδάσκειν, τήν τε ἀριθμητικὴν  αὐτοῖς   χαρίζεται καὶ τὰ περὶ ἀστρολογίαν
[9, 40]   ὑπέρτατα θάμβεα λαῶν, καὶ τὰ  τούτοις   ἀκόλουθα. Εἶτα πάλιν περὶ τῆς
[9, 10]   Ἑβραίων γένος ἀνδρῶν· καὶ τὰ  τούτοις   ἀκόλουθα. Οἷς συγγραφεὺς ἐπιλέγει·
[9, 27]   τῆς ῥάβδου ἀνεῖναι, πρὸς δὲ  τούτοις   ἀκρίδας καὶ σκνίφας. Διὰ τοῦτο
[9, 42]   τὸν δὲ φάναι τοῖς ξύλοις  τούτοις   Βαβυλωνίοις ὀψοποιήσειν καὶ σκάψειν τὰς
[9, 6]   δὲ τῷ νῷ. Ἔτι πρὸς  τούτοις   ἑξῆς ὑποβὰς τάδε φησί· Φανερώτατα
[9, 30]   κόλπον, ἔσται δ' ὥσπερ ἦν.  Τούτοις   ἐπάγει, μετά τινα τὰ μεταξὺ
[9, 40]   ὑδροχόοισι σωλῆνες, καὶ ὅσα ἄλλα  τούτοις   ἕπεται. Τοσαῦτα μὲν δὴ τὰ
[9, 43]   ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ  Τούτοις   ἐπισυνάψαι ἀναγκαῖον καὶ τὰ περὶ
[9, 20]   κερασφόρον ὤπασε κριόν, καὶ τὰ  τούτοις   ἑπόμενα. Ταῦτα μὲν δὴ ἀπὸ
[9, 13]   Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς  τούτοις   Ἔφορος και Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς
[9, 10]   τε καὶ Ἑβραίοις. Ἔτι πρὸς  τούτοις   καὶ ἐν ἑτέρῳ χρησμῷ φησιν
[9, 17]   ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΓΡΑΦΗΣ Συνᾴδει δὲ  τούτοις   καὶ Πολυΐστωρ Ἀλέξανδρος, πολύνους
[9, 23]   ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ  Τούτοις   καὶ τὰ ἑξῆς περὶ τοῦ
[9, 42]   ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΟΜΟΙΩΣ Ἐπὶ  τούτοις   καὶ τῆς Ἱερεμίου προφητείας τοῦ
[9, 28]   ὑγρᾶς ἀνεῖλε ποταμίας ἀπ' ᾐόνος.  Τούτοις   μεθ' ἕτερα ἐπιλέγει καὶ περὶ
[9, 6]   τῶν καλουμένων Ἰουδαίων. Ἔτι πρὸς  τούτοις   Κλήμης Ἀριστοβούλου τοῦ Περιπατητικοῦ
[9, 3]   θανάτου τις βιάζηται. Πρὸς δὲ  τούτοις   ὄμνυσι μηδενὶ μὲν μεταδοῦναι τῶν
[9, 30]   καὶ καρποῦ χλόην. Ἐπὶ πᾶσι  τούτοις   τέκν' ἀποκτενῶ βροτῶν πρωτόγονα. Παύσω
[9, 6]   γοῦν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα τοῖς  πρώτοις   ἔτεσι ναοὺς οἰκοδομούμενοι ἄγαλμα οὐδὲν
[9, 3]   ἑκάστου κτημάτων ἀναμεμιγμένων μίαν ὥσπερ  ἀδελφοῖς   ἅπασιν οὐσίαν εἶναι. Κηλῖδα δὲ
[9, 4]   συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς  διαδόχοις   αὐτοῦ, μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ' αὐτὸς
[9, 35]   ποιήσεις ἐπιστείλας τοῖς κατὰ τόπον  ἐπάρχοις,   ὅπως χορηγῆται τὰ δέοντα. Διελθὼν
[9, 27]   δυνάμεως, ἅμα καὶ τοῖς καθιερωμένοις  ζῴοις,   διὰ τὸ τὴν ὕπαρξιν τοὺς
[9, 22]   δὲ μεσηγὺ ἀτραπιτὸς τέτμηται ἀραιή  αὐλῶπις·   ἐν δ' ἑτέρωθι διερὴ
[9, 11]   μέγα ὄρος κατὰ τὴν Ἀρμενίαν,  Βάρις   λεγόμενον, εἰς πολλοὺς συμφυγόντας
[9, 30]   Σιναίου θρόνον μέγαν τιν' εἶναι  μέχρις   οὐρανοῦ πτυχός, ἐν τῷ καθῆσθαι
[9, 25]   Ζωβίτην· παρακαλούμενον δὲ φάναι καὶ  χωρὶς   παρακλήσεως ἐμμενεῖν αὑτὸν ἔν τε
[9, 42]   χαλκὸν ἐκλέξαντα εἰς Βαβυλῶνα ἀποστεῖλαι,  χωρὶς   τῆς κιβωτοῦ καὶ τῶν ἐν
[9, 3]   παρ' ἐκείνου χρήσιμον ἀντικομίζεται· καὶ  χωρὶς   τῆς μεταδόσεως ἀκώλυτος μετάληψις
[9, 41]   ἡμέρας. Ὕδατος δὲ ἀνέκλειπτός ἐστι  σύστασις,   ὡς ἂν καὶ πηγῆς ἔσωθεν
[9, 6]   χώρας καὶ τῆς ὅλης νομοθεσίας  ἐπεξήγησις·   ὥστε εὔδηλον εἶναι τὸν προειρημένον
[9, 16]   κώμη ἀπ' αὐτοῦ δείκνυται Ἁβραάμου  οἴκησις   λεγομένη. Λιμοῦ δὲ χρόνοις ὕστερον
[9, 6]   γεγονότων ἁπάντων αὐτοῖς ἐπιφάνεια καὶ  κράτησις   τῆς χώρας καὶ τῆς ὅλης
[9, 3]   δὲ ὑπολαμβάνουσι τοὔλαιον, κἂν ἀλειφθῇ  τις   ἄκων, σμήχεται τὸ σῶμα· τὸ
[9, 3]   τι μηνύσειν, κἂν μέχρι θανάτου  τις   βιάζηται. Πρὸς δὲ τούτοις ὄμνυσι
[9, 30]   ξένον, θαυμαστόν, οἷον οὐδέπω ὥρακέ  τις.   Διπλοῦν γὰρ ἦν τὸ μῆκος
[9, 30]   ἄρχεται τεραστίων θαυμάστ' ἰδέσθαι. Καί  τις   ἐξαίφνης μέγας στῦλος νεφώδης ἐστάθη
[9, 30]   ἐρροίβδει μέγα σύνεγγυς ἡμῶν. Καί  τις   ἠλάλαξ' ἰδών· Φεύγωμεν οἴκοι πρόσθεν
[9, 16]   κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ παρὰ Χαλδαίοις  τις   ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ μέγας
[9, 2]   εἰ τὸν αὐτὸν ἡμᾶς τρόπον  τις   κελεύοι θύειν, ἀποσταίημεν ἂν τῆς
[9, 30]   ὑπ' αὐτοὺς θήκαμεν παρεμβολήν Βεελζεφών  τις   κλῄζεται πόλις βροτοῖς. Ἐπεὶ δὲ
[9, 4]   τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει  τις   μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων
[9, 28]   σέθεν; δ' εἶπεν· Ἡμῖν  τίς   σ' ἀπέστειλε κριτὴν πιστάτην
[9, 44]   Βῆλος ἐμὸς πρόγονος οὔτε βασίλεια  Βηλτὶς   ἀποτρέψαι Μοίρας πεῖσαι σθένουσιν. Ἥξει
[9, 22]   τ' ἀγέμεν ποτὶ δῶμα, ἀλλ'  ὅστις   γενεῆς ἐξεύχεται εἶναι ὁμοίης. Εἶτα
[9, 22]   οὐ γὰρ ἔτιον εἰς αὐτοὺς  ὅστις   κε μόλῃ κακὸς οὐδὲ μὲν
[9, 3]   χωρὶς τῆς μεταδόσεως ἀκώλυτος  μετάληψις   αὐτοῖς παρ' ὧν ἂν ἐθέλωσι.
[9, 3]   Τούτου δὲ αἴτιον διηνεκὴς  νῆψις   καὶ τὸ μετρεῖσθαι παρ' αὐτοῖς
[9, 26]   περὶ τούτων Πολυΐστωρ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Κςʹ   ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ ΜΩΣΕΩΣ Καὶ περὶ
[9, 30]   τὰ πρωτότευκτα ζῷα θύοντες θεῷ,  ὅσ'   ἂν τέκωσι παρθένοι πρώτως τέκνα
[9, 28]   τῆσδε καὶ κρίνει βροτοὺς ἱερεύς,  ὅς   ἐστ' ἐμοῦ τε καὶ τούτων
[9, 22]   αὐτοκασιγνήτοιο· πρόφρων ὑπέδεκτο δόμονδε Λάβαν,  ὅς   οἱ ἔην μὲν ἀνεψιός, ἀλλὰ
[9, 22]   Εἶτα ὑποβὰς περὶ τῆς περιτομῆς·  Ὅς   ποτ' ἐπεὶ πάτρης ἐξήγαγε δῖον
[9, 6]   Περιπατητικὸς εἰδέναι φησί τινα Ἰουδαῖον,  ὃς   Ἀριστοτέλει συνεγένετο. Καὶ μεθ' ἕτερα
[9, 35]   οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ἔκτισεν,  ὃς   εἵλετο ἄνθρωπον χρηστὸν ἐκ χρηστοῦ
[9, 17]   παιδείας καρπὸν πεποιημένοις Ἕλλησι γνωριμώτατος,  ὃς   ἐν τῇ Περὶ Ἰουδαίων συντάξει
[9, 24]   Ἰακὼβ εὐτέκνοιό θ' ὅθεν Ἰωσήφ,  ὃς   ὀνείρων θεσπιστὴς σκηπτοῦχος ἐν Αἰγύπτοιο
[9, 34]   μοι οἰκοδομῆσαι ἱερὸν τῷ θεῷ,  ὃς   τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
[9, 35]   μεγάλῳ χαίρειν Εὐλογητὸς θεός,  ὃς   τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
[9, 32]   μοι οἰκοδομῆσαι ἱερὸν τῷ θεῷ,  ὃς   τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
[9, 13]   καὶ Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος καὶ  Ἀκουσίλαος   καὶ πρὸς τούτοις Ἔφορος και
[9, 16]   γὰρ περὶ αὐτοῦ συνταξάμενος κατέλιπε.  Νικόλαος   δὲ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ
[9, 11]   δὲ καὶ ἄλλοι πλείους. Καὶ  Νικόλαος   δὲ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ
[9, 13]   καὶ πρὸς τούτοις Ἔφορος και  Νικόλαος   ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη
[9, 10]   Χαλδαῖος καὶ Ἱερώνυμος Αἰγύπτιος  Νικόλαός   τε Δαμασκηνός, ἱστορικοὶ συγγραφεῖς,
[9, 3]   κραυγή ποτε τὸν οἶκον οὔτε  θόρυβος   μιαίνει· τὰς δὲ λαλιὰς ἐν
[9, 30]   τυγχάνεις ὁρῶν, ἐκεῖ· τόθεν δὲ  φέγγος   ἐξέλαμψέ νυν κατ' εὐφρόνης σημεῖον
[9, 30]   ὣς ἥρμοσαν. Ἀπ' οὐρανοῦ δὲ  φέγγος   ὡς πυρὸς μέγα ὤφθη τι
[9, 1]   ἐμνημόνευσαν. Ἄρξεται δέ μοι  λόγος   ἀπὸ τοῦ τῶν ἀνδρῶν βίου,
[9, 11]   πολλοὺς συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ  λόγος   ἔχει περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ
[9, 30]   ἐκ βάτου σοι θεῖος ἐκλάμπει  λόγος.   Θάρσησον, παῖ, καὶ λόγων
[9, 30]   αὐτὸς Μωσῆς λέγει· Οὐκ  εὔλογος   πέφυκα, γλῶσσα δ' ἐστί μοι
[9, 30]   χέρας· οἷς μὲν γάρ ἐστ'  ἀρωγός,   ἡμῖν δ' ἀθλίοις ὄλεθρον ἕρδει.
[9, 30]   ὡς μὲν εἰκάζειν, παρῆν αὐτοῖς  ἀρωγὸς   θεός. Ὡς δ' ἤδη
[9, 6]   καὶ παρὰ τοῖς ἔξω τῆς  Ἑλλάδος   φιλοσοφοῦσι, τὰ μὲν παρ' Ἰνδοῖς
[9, 30]   ἐκτείνας λαβὲ οὐράν, πάλιν δὲ  ῥάβδος   ἔσσεθ' ὥσπερ ἦν. Ἔνθες δὲ
[9, 24]   Περὶ Ἱεροσόλυμα, λέγων οὕτως· Τοῖσιν  ἕδος   μακαριστὸν ὅλης μέγας ἔκτισεν ἄκτωρ
[9, 43]   Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ τῆς Βαβυλωνίας.  Ναβόννηδος   μὲν οὖν τὸν λοιπὸν τοῦ
[9, 43]   ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας. Αἰσθόμενος δὲ  Ναβόννηδος   τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ
[9, 28]   δωρήματα. Ἕως μὲν οὖν τὸν  παιδὸς   εἴχομεν χρόνον, τροφαῖσι βασιλικαῖσι καὶ
[9, 22]   καὶ κούρη Δείνα περικαλλὲς ἔχουσα  εἶδος,   ἐπίστρεπτον δὲ δέμας καὶ ἀμύμονα
[9, 28]   παρῆλθέ μοι, ἤγαγέ με μήτηρ  βασιλίδος   πρὸς δώματα, ἅπαντα μυθεύσασα καὶ
[9, 42]   ὀψοποιήσειν καὶ σκάψειν τὰς τοῦ  Τίγριδος   καὶ Εὐφράτου διώρυχας αἰχμαλωτισθέντας. Τὸν
[9, 27]   δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν τῆς  Μέρριδος   τελευτησάσης ὑποσχέσθαι τὸν Χενεφρῆν τῷ
[9, 27]   τε τοῦ πυρὸς καὶ τῆς  πλημμυρίδος   πάντας διαφθαρῆναι· τοὺς δὲ Ἰουδαίους
[9, 43]   ἔτει προσεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς  Περσίδος   μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καταστρεψάμενος τὴν
[9, 10]   οἱ τὸ καλὸν πίνοντες ὕδωρ  Νειλώτιδος   αἴης· πολλὰς καὶ Φοίνικες ὁδοὺς
[9, 10]   Χαλκόδετος γὰρ πρὸς θεοὺς  ὁδὸς   αἰπεινή τε καὶ τραχεῖα, ἧς
[9, 22]   καὶ ὑδρηλή, οὐδὲ μὲν ἔσκεν  ὁδὸς   δολιχὴ πόλιν εἰσαφικέσθαι ἀγρόθεν· οὐδέ
[9, 10]   οὖσι πάσης θεοσοφίας· αἰπεινὴ μὲν  ὁδὸς   μακάρων τρηχεῖά τε πολλόν, χαλκοδέτοις
[9, 13]   συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις·  Ἡσίοδός   τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος
[9, 30]   βαινε κραιπνὸν βῆμα βαστάζων  ποδός.   Καὶ μετὰ βραχέα· Ἐπιζητεῖν δέ
[9, 3]   τὴν αἵρεσιν οὐκ εὐθὺς  πάροδος,   ἀλλ' ἐπ' ἐνιαυτὸν ἔξω μένοντι
[9, 20]   κείνου ἔκγονος αἰνογόνοιο πολύμνιον ἔλλαχε  κῦδος,   καὶ τὰ ἑξῆς· οἷς μετ'
[9, 12]   ἐκδῦσαν. Αἱ δὲ ἐκδεχομένου σφέας  πελάγεος   ἀχανέος ἀπορέουσαι ὅκη κατορμίσονται παρὰ
[9, 30]   καὶ τοῦδε μηνὸς ἔξοδον διδοῖ  θεός·   ἀρχὴ δὲ μηνῶν καὶ χρόνων
[9, 22]   ἐτέλεσσεν· ἀστεμφὲς δὲ τέτυκται, ἐπεὶ  θεὸς   αὐτὸς ἔειπε. Πορευθέντος οὖν εἰς
[9, 30]   ἐναντίον. Εἶτα πρὸς ταῦτα  θεὸς   αὐτῷ ἀποκρίνεται· Ἀάρωνα πέμψω σὸν
[9, 30]   πίστιν ἀνθρώποις φέρει. Εἶτα  θεὸς   αὐτῷ προσομιλεῖ· Ἔπισχες, φέριστε,
[9, 10]   Τὴν δὲ εὕρεσιν Αἰγυπτίοις  θεὸς   ἐμαρτύρησε Φοίνιξί τε καὶ Χαλδαίοις
[9, 30]   ξένε, καλόν σοι τοῦτ' ἐσήμηνεν  θεός·   ζῴην δ' ὅταν σοι ταῦτα
[9, 35]   βασιλεῖ μεγάλῳ χαίρειν Εὐλογητὸς  θεός,   ὃς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν
[9, 22]   ἀσεβεῖς εἶναι. Φησὶ δέ· Βλάπτε  θεὸς   Σικίμων οἰκήτορας, οὐ γὰρ ἔτιον
[9, 30]   ἀκούειν, τῶν ἕκατ' ἐλήλυθα. Ἐγὼ  θεὸς   σῶν, ὧν λέγεις, γεννητόρων, Ἁβραάμ
[9, 30]   εἰκάζειν, παρῆν αὐτοῖς ἀρωγὸς  θεός.   Ὡς δ' ἤδη πέραν ἦσαν
[9, 44]   πρὶν εἰς νόον βαλέσθαι ταῦτα,  τέλεος   ἀμείνονος κυρῆσαι. μὲν θεσπίσας
[9, 44]   ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡ Μεγασθένης δέ φησι Ναβουκοδρόσορον  Ἡρακλέος   ἀλκιμώτερον γεγονότα ἐπί τε Λιβύην
[9, 12]   Αἱ δὲ ἐκδεχομένου σφέας πελάγεος  ἀχανέος   ἀπορέουσαι ὅκη κατορμίσονται παρὰ τὸν
[9, 39]   Ἱεροσόλυμα ἐπὶ μετεώρου τε καὶ  τραχέος   τόπου· ᾠκοδομῆσθαι δέ τινα μὲν
[9, 45]   ὀρυξάμενος, περίμετρον μὲν τεσσαράκοντα παρασαγγέων,  βάθος   δ' ὀργυιέων εἴκοσι, πύλας ἐπέστησε,
[9, 30]   Ἐρυθρᾶς νῶτα καὶ ἔσχισεν μέσον  βάθος   Θαλάσσης· οἱ δὲ σύμπαντες σθένει
[9, 3]   θακεύουσιν βόθρον ὀρύξαντες εἰς  βάθος   ποδιαῖον περικαλύψαντές τε θοἰματίῳ, ὡς
[9, 27]   περὶ τὸν Μώϋσον διὰ τὸ  μέγεθος   τῆς στρατιᾶς πόλιν ἐν τούτῳ
[9, 3]   ἐπίδειξιν δυσὶν ἄλλοις ἔτεσι τὸ  ἦθος   δοκιμάζεται, καὶ φανεὶς ἄξιος, οὕτως
[9, 30]   ἐξύπερθεν οὐρανοῦ, καί μοί τι  πλῆθος   ἀστέρων πρὸς γούνατα ἔπιπτ' ἐγὼ
[9, 30]   καὶ ὑδάτων συστήματα· βατράχων τε  πλῆθος   καὶ σκνίπας ἐμβαλῶ χθονί. Ἔπειτα
[9, 41]   ἐπὶ δὲ τούτων κεχύσθαι πολὺ  πλῆθος   κονιάσεως, ἐνεργῶς γεγενημένων ἁπάντων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 12]   δὴ Κρόνος προσημαίνει μὲν ἔσεσθαι  πλῆθος   ὄμβρων Δεσίου πέμπτῃ ἐπὶ δέκα,
[9, 27]   διὰ ξηρᾶς τῆς θαλάσσης τὸ  πλῆθος   περαιῶσαι. Ἡλιουπολίτας δὲ λέγειν ἐπικαταδραμεῖν
[9, 13]   πλείονα χρόνον οὔσας εἰκότως ἔζων  πλῆθος   τοσούτων ἐτῶν. Ἔπειτα καὶ δι'
[9, 27]   δὲ τῶν γεωργῶν αὐτῷ συστῆσαι  πλῆθος,   ὑπολαβόντα ῥᾳδίως αὐτὸν διὰ τὴν
[9, 30]   σχεδόν, πτεροῖσι ποικίλοισιν ἠδὲ χρώμασι.  Στῆθος   μὲν αὐτοῦ πορφυροῦν ἐφαίνετο, σκέλη
[9, 11]   ὧν ἐστι καὶ Βηρωσσὸς  Χαλδαῖος.   Διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ τὸν
[9, 10]   τῶν οἰκείων διασέσωσται, Βηρωσσὸς  Χαλδαῖος   καὶ Ἱερώνυμος Αἰγύπτιος Νικόλαός
[9, 5]   τοίνυν τὸ μὲν γένος ἦν  Ἰουδαῖος,   ἐκ τῆς Κοίλης Συρίας, οὗτοι
[9, 4]   τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος  Ἰουδαῖος.   Ταῦτα καὶ Ἑκαταῖος· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 13]   Χαλδαϊκὰ συναγαγὼν καὶ Μόλος καὶ  Ἑστιαῖος   καὶ πρὸς αὐτοῖς Αἰγύπτιος
[9, 15]   ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ χώρᾳ μνημονεύει  Ἑστιαῖος,   λέγων οὕτως· Τῶν δὲ ἱερέων
[9, 16]   γενεᾷ παρὰ Χαλδαίοις τις ἦν  δίκαιος   ἀνὴρ καὶ μέγας καὶ τὰ
[9, 8]   τῶν τε συμφορῶν, ἃς  Μουσαῖος   ἐπῆγε τῇ Αἰγύπτῳ, τὰς νεανικωτάτας
[9, 16]   μέγας καὶ τὰ οὐράνια ἔμπειρος.  Ἑκαταῖος   δὲ καὶ τοῦ μνησθῆναι πλεῖόν
[9, 4]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ. ΕΚΑΤΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ  Ἑκαταῖος   δὲ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος
[9, 13]   ἐμοῦ λεγομένοις· Ἡσίοδός τε καὶ  Ἑκαταῖος   καὶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ
[9, 4]   Ἰουδαῖος. Ταῦτα καὶ  Ἑκαταῖος·   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ
[9, 9]   δὲ Ἰουδαίων ἔθνους καὶ Χοιρίλος,  ἀρχαῖος   γενόμενος ποιητής, μέμνηται καὶ ὡς
[9, 15]   τοὺς διασωθέντας, τὰ τοῦ Ἐνυαλίου  Διὸς   ἱερώματα λαβόντας, εἰς Σενναὰρ τῆς
[9, 35]   ἀνακείμενον ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ  Διός.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛϚ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΕΡΙ ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ
[9, 27]   τοῖς δὲ προστάξαι τὸν ἐν  Διὸς   πόλει ναὸν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου
[9, 30]   δ' ἐκ βάτου σοι  θεῖος   ἐκλάμπει λόγος. Θάρσησον, παῖ,
[9, 6]   Νουμᾶς δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺς  Πυθαγόρειος   μὲν ἦν, ἐκ δὲ τῶν
[9, 30]   πόλις βροτοῖς. Ἐπεὶ δὲ Τιτὰν  ἥλιος   δυσμαῖς προσῆν, ἐπέσχομεν, θέλοντες ὄρθριον
[9, 45]   Ἀκράκανον. Ὑπὲρ δὲ τῆς Σιππαρηνῶν  πόλιος   λάκκον ὀρυξάμενος, περίμετρον μὲν τεσσαράκοντα
[9, 6]   μετενέγκας εἰς τὴν ἑαυτοῦ δογματοποιίαν.  Νουμήνιος   δὲ Πυθαγορικὸς φιλόσοφος ἄντικρυς
[9, 8]   δυνατοί. Διὰ δὴ τούτων  Νουμήνιος   καὶ τοῖς ὑπὸ Μωσέως ἐπιτελεσθεῖσι
[9, 3]   τὸ ἦθος δοκιμάζεται, καὶ φανεὶς  ἄξιος,   οὕτως εἰς τὸν ὅμιλον ἐγκρίνεται.
[9, 22]   ἔην μὲν ἀνεψιός, ἀλλὰ τότ'  οἶος   ἤνασσεν Συρίης, νειηγενὲς αἷμα λεγογχώς.
[9, 3]   δὲ μεθ' ἡσυχίας μὲν  σιτοποιὸς   ἐν τάξει παρατίθησιν ἄρτους,
[9, 29]   ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΟΜΟΙΩΣ  Δημήτριος   δὲ περὶ τῆς ἀναιρέσεως τοῦ
[9, 46]   λέγειν προεθέμην. μέντοι Φαληρεὺς  Δημήτριος   καὶ Φίλων πρεσβύτερος καὶ
[9, 30]   τρεῖς, ὡς αὐτός τε  Δημήτριος   λέγει καὶ συμφώνως τούτῳ
[9, 21]   δὲ πάλιν ἐπὶ τὸν Πολυΐστορα·  Δημήτριός   φησι τὸν Ἰακὼβ γενόμενον ἐτῶν
[9, 43]   ἔτη μγʹ τῆς δὲ βασιλείας  κύριος   ἐγένετο υἱὸς αὐτοῦ Εὐιλμαλούρουχος.
[9, 3]   περὶ τῶν αὐτῶν ἱστορεῖ  Πορφύριος·   Εἰσὶ τοίνυν οἱ Ἐσσαῖοι Ἰουδαῖοι
[9, 3]   προαγορεύσεσιν ἀστοχοῦσι. Ταῦτα μὲν  Πορφύριος,   ἐκ παλαιῶν, ὡς εἰκός, ἀναγνωσμάτων
[9, 10]   ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΠΕΡΙ ΕΒΡΑΙΩΝ δὲ  Πορφύριος   ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Ἐκ
[9, 44]   δὲ δουλοσύνην. Οὗ δὴ ἂν  αἴτιος   ἔσται Μήδης, τὸ Ἀσσύριον αὔχημα.
[9, 13]   Ἑστιαῖος καὶ πρὸς αὐτοῖς  Αἰγύπτιος   Ἱερώνυμος οἵ τε τὰ Φοινικικὰ
[9, 10]   Χαλδαῖος καὶ Ἱερώνυμος  Αἰγύπτιος   Νικόλαός τε Δαμασκηνός, ἱστορικοὶ
[9, 11]   δὲ τούτων καὶ Ἱερώνυμος  Αἰγύπτιος,   τὴν ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν
[9, 43]   δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο  υἱὸς   αὐτοῦ Εὐιλμαλούρουχος. Οὗτος προστὰς τῶν
[9, 43]   Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν ἔτη δʹ Τούτου  υἱὸς   Λαβαεσσοάραχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασι
[9, 22]   Λάβαν, ὅς οἱ ἔην μὲν  ἀνεψιός,   ἀλλὰ τότ' οἶος ἤνασσεν Συρίης,
[9, 22]   εἰς αὐτοὺς ὅστις κε μόλῃ  κακὸς   οὐδὲ μὲν ἐσθλός· οὐδὲ δίκας
[9, 11]   δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ τῆς  λάρνακος   μέμνηνται πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς
[9, 11]   ἔχει περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ  λάρνακος   ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι
[9, 30]   τις. Διπλοῦν γὰρ ἦν τὸ  μῆκος   ἀετοῦ σχεδόν, πτεροῖσι ποικίλοισιν ἠδὲ
[9, 35]   κατασκευάσαι δὲ καὶ λουτῆρα χαλκοῦν,  μῆκος   πηχῶν κʹ καὶ πλάτος πηχῶν
[9, 35]   τε τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ,  μῆκος   πηχῶν ξʹ πλάτος πηχῶν ξʹ
[9, 13]   μηδ' ἐκείνους εἰς ἐκεῖνο τὸ  μῆκος   τῆς ζωῆς ἀφῖχθαι. Οἱ μὲν
[9, 4]   μάλιστα τῆς πόλεως περίβολος λίθινος,  μῆκος   ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ πήχεων
[9, 19]   γήρᾳ τελευτῆσαι, Γέλωτος δὲ καὶ  γυναικὸς   ἐγχωρίου υἱοὺς ἕνδεκα γενέσθαι καὶ
[9, 30]   χάριν λαῷ, γυνή τε παρὰ  γυναικὸς   λήψεται σκεύη κόσμον τε πάνθ'
[9, 3]   Πορφύριος, ἐκ παλαιῶν, ὡς  εἰκός,   ἀναγνωσμάτων τῇ τῶν δηλουμένων ἀνδρῶν
[9, 39]   ξεστοῦ, τὰ δὲ πλείονα ἀπὸ  χάλικος·   καὶ ἔχειν τὴν περίμετρον τὴν
[9, 13]   Ἡσίοδός τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ  Ἑλλάνικος   καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς τούτοις
[9, 5]   τόπων εἰς τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων  Ἑλληνικὸς   ἦν οὐ τῇ διαλέκτῳ μόνον,
[9, 41]   νόμου ταῦτα ἱστορεῖ· δὲ  οἶκος   ἀποβλέπει πρὸς ἠῶ, τὰ δ'
[9, 6]   ἑαυτοῦ δογματοποιίαν. Νουμήνιος δὲ  Πυθαγορικὸς   φιλόσοφος ἄντικρυς γράφει· Τί γάρ
[9, 6]   ταῦτά φησι· Κλέαρχος δὲ  Περιπατητικὸς   εἰδέναι φησί τινα Ἰουδαῖον, ὃς
[9, 5]   ΑΥΤΩΝ Καὶ Κλέαρχος δὲ  περιπατητικὸς   φιλόσοφος ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ
[9, 30]   κόρῃ προσέβλεπε κύκλῳ· κόρη δὲ  κόκκος   ὣς ἐφαίνετο. Φωνὴν δὲ πάντων
[9, 44]   ἠφάνιστο· δέ οἱ παῖς  Ἀμιλμαρούδοκος   ἐβασίλευε. Τὸν δ' κηδεστὴς
[9, 20]   θειοφιλῆ θέλγητρα. Λιπόντι γὰρ ἀγλαὸν  ἕρκος   αἰνοφύτων ἔκκαυμα βριήπυος αἰνετὸς ἴσχων
[9, 22]   τεῖχος λισσὸν ὑπώρειαν ὑποδέδρομεν αἰπύθεν  ἕρκος.   Ὕστερον δέ φησιν αὐτὴν ὑπὸ
[9, 30]   καὶ συμφώνως τούτῳ ἱερὰ  βίβλος.   Μὴ ἔχοντα δὲ ὕδωρ ἐκεῖ
[9, 28]   παρ' ἄκρα ποταμοῦ λάσιον εἰς  ἕλος   δασύ· Μαριὰμ δ' ἀδελφή μου
[9, 28]   ὑπὸ τῆς μητρὸς εἰς τὸ  ἕλος   καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ βασιλέως
[9, 30]   θύρας, ὅπως παρέλθῃ σῆμα δεινὸς  ἄγγελος.   Ὑμεῖς δὲ νυκτὸς ὀπτὰ δαίσεσθε
[9, 44]   ὑμῖν προαγγέλλω συμφορήν, τὴν οὔτε  Βῆλος   ἐμὸς πρόγονος οὔτε βασίλεια Βηλτὶς
[9, 30]   Ταῦτα δέ φησιν οὕτως καὶ  Ἐζεκιῆλος   ἐν τῇ Ἐξαγωγῇ λέγων, περὶ
[9, 30]   τούτων καὶ τοῦ φανέντος ὀρνέου  Ἐζεκιῆλος   ἐν τῇ Ἐξαγωγῇ παρεισάγει τινὰ
[9, 30]   Λέγει δὲ περὶ τούτων καὶ  Ἐζεκιῆλος   ἐν τῇ Ἐξαγωγῇ, προσπαρειληφὼς τὸν
[9, 28]   ἐπιλέγει καὶ περὶ τούτων  Ἐζεκιῆλος   ἐν τῇ τραγῳδίᾳ, τὸν Μωυσῆν
[9, 30]   ἕτερα ἐπιλέγει· Φησὶ δὲ καὶ  Ἐζεκιῆλος   ἐν τῷ δράματι τῷ ἐπιγραφομένῳ
[9, 28]   ἀναιρεθῆναι καὶ τραφῆναι ἱστορεῖ καὶ  Ἐζεκιῆλος   τῶν τραγῳδιῶν ποιητής, ἄνωθεν
[9, 22]   κε μόλῃ κακὸς οὐδὲ μὲν  ἐσθλός·   οὐδὲ δίκας ἐδίκαζον ἀνὰ πτόλιν
[9, 9]   Τοῦ δὲ Ἰουδαίων ἔθνους καὶ  Χοιρίλος,   ἀρχαῖος γενόμενος ποιητής, μέμνηται καὶ
[9, 36]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛϚ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΕΡΙ ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ  Θεόφιλος   δέ φησι τὸν περισσεύσαντα χρυσὸν
[9, 46]   ἔτι δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις  Θεόφιλος   καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ
[9, 10]   εἷς ἐν παντὶ πέλει κόσμου  κύκλος,   ἀλλὰ σὺν ἑπτὰ ζώναισιν πεφόρηται
[9, 46]   ἐκτεθείσαις μαρτυρίας. Καὶ πολὺς δὲ  ἄλλος   μαρτύρων ἡμῖν ὄχλος παλαιῶν τε
[9, 22]   δ' ἔτι σπαίρουσαν, ἐπεὶ πόνος  ἄλλος   ὀρώρει. Τόφρα δὲ καὶ Λευὶν
[9, 4]   κατὰ μέσον μάλιστα τῆς πόλεως  περίβολος   λίθινος, μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος
[9, 13]   τὰ Χαλδαϊκὰ συναγαγὼν καὶ  Μόλος   καὶ Ἑστιαῖος καὶ πρὸς αὐτοῖς
[9, 6]   Νουμηνίου τοῦ Πυθαγορείου μνημονεύει λέγων·  Ἀριστόβουλος   δὲ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
[9, 30]   ἰδέσθαι. Καί τις ἐξαίφνης μέγας  στῦλος   νεφώδης ἐστάθη πρὸ γῆς, μέγας,
[9, 30]   νυν κατ' εὐφρόνης σημεῖον ὡς  στῦλος   πυρός. Ἐνταῦθα λειμῶν' εὕρομεν κατάσκιον
[9, 30]   πατρῷον. Ἦν πολὺς δ' ἀνδρῶν  ὄχλος.   Ἡμᾶς δὲ χάρμα πάντας εἶχεν
[9, 46]   πολὺς δὲ ἄλλος μαρτύρων ἡμῖν  ὄχλος   παλαιῶν τε καὶ νέων συγγραφέων
[9, 30]   ὁμοῦ, ἦν φρικτὸς ἀνδρῶν ἐκτεταγμένων  ὄχλος.   Πεζοὶ μὲν ἐν μέσοισι καὶ
[9, 4]   παραπεμπόντων ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα  Μοσόλλαμος,   ἄνθρωπος ἱκανὸς κατὰ ψυχήν, εὔρωστος
[9, 4]   φοβούμενος μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ  Μοσόλλαμος   Ἰουδαῖος. Ταῦτα καὶ
[9, 16]   χρόνοις ὕστερον τὴν Χαναναίαν καταλαβόντος,  Ἅβραμος   Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος διαίρειν πρὸς
[9, 44]   προαγγέλλω συμφορήν, τὴν οὔτε Βῆλος  ἐμὸς   πρόγονος οὔτε βασίλεια Βηλτὶς ἀποτρέψαι
[9, 17]   ἱστορεῖ κατὰ λέξιν τὸν τρόπον·  Εὐπόλεμος   δὲ ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων
[9, 26]   ὧν καὶ αὐτῶν ἐπακοῦσαι ἄξιον·  Εὐπόλεμος   δέ φησι τὸν Μωσῆν πρῶτον
[9, 31]   ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΑΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ  Εὐπόλεμος   δέ φησιν ἔν τινι Περὶ
[9, 46]   καὶ Φίλων πρεσβύτερος καὶ  Εὐπόλεμος   οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον.
[9, 37]   ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ Ποιῆσαι δέ φησιν  Εὐπόλεμος   τὸν Σολομῶνα καὶ ἀσπίδας χρυσᾶς
[9, 20]   Ἀλέξανδρος Πολυΐστωρ λέγων οὕτως·  Κλεόδημος   δέ φησιν προφήτης,
[9, 30]   Μετὰ δὲ ταῦτ' ἔσται πάλιν  λοιμός,   θανοῦνται δ' οἷς ἔνεστι καρδία
[9, 3]   κτήσει τινὰ παρ' αὐτοῖς ὑπερέχοντα.  Νόμος   γὰρ τοὺς εἰς τὴν αἵρεσιν
[9, 22]   ἄρ' ἔην ἀγαθή τε καὶ  αἰγινόμος   καὶ ὑδρηλή, οὐδὲ μὲν ἔσκεν
[9, 28]   οἴκων βασιλικῶν πρὸς ἔργα γὰρ  θυμός   μ' ἄνωγε καὶ τέχνασμα βασιλέως.
[9, 16]   πυθόμενος διαίρειν πρὸς αὐτοὺς ἦν  πρόθυμος,   τῆς τε ἀφθονίας τῆς ἐκείνων
[9, 10]   διασέσωσται, Βηρωσσὸς Χαλδαῖος καὶ  Ἱερώνυμος   Αἰγύπτιος Νικόλαός τε
[9, 11]   ἀποτροπιασμούς. Μέμνηται δὲ τούτων καὶ  Ἱερώνυμος   Αἰγύπτιος, τὴν ἀρχαιολογίαν
[9, 13]   καὶ πρὸς αὐτοῖς Αἰγύπτιος  Ἱερώνυμος   οἵ τε τὰ Φοινικικὰ συνταξάμενοι
[9, 30]   εὐάνδρου λεώς. Ἐπεὶ δ' Ἑβραίων  οὑμὸς   ἤντησε στρατός, οἱ μὲν παρ'
[9, 4]   παρ' αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ  βωμός   ἐστι καὶ λυχνίον· ἀμφότερα χρυσᾶ,
[9, 4]   ἔχων διπλᾶς πύλας, ἐν  βωμός   ἐστι τετράγωνος, ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν
[9, 4]   ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος  ἱκανὸς   κατὰ ψυχήν, εὔρωστος καὶ τοξότης
[9, 27]   ΚΖ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ ΜΩΣΕΩΣ ΟΜΟΙΩΣ  Ἀρτάπανος   δέ φησιν ἐν τῇ Περὶ
[9, 18]   ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ ΓΡΑΦΗΣ  Ἀρτάπανος   δέ φησιν ἐν τοῖς Ἰουδαϊκοῖς
[9, 23]   αὐτῆς τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς ἐπισυνήφθω·  Ἀρτάπανος   δέ φησιν ἐν τῷ Περὶ
[9, 3]   δὲ μάγειρος ἓν ἀγγεῖον ἐξ  ἑνὸς   ἐδέσματος ἑκάστῳ. Προκατεύχεται δὲ
[9, 29]   αὐτοὺς Μαδιὰμ πόλιν, ἣν ἀπὸ  ἑνὸς   τῶν Ἁβραὰμ παίδων ὀνομασθῆναι. Φησὶ
[9, 28]   μέν γ' Ἑβραῖον, τὸν δὲ  γένος   Αἰγύπτιον. Ἰδὼν δ' ἐρήμους καὶ
[9, 10]   Ἀσσύριοι Λυδοί τε καὶ Ἑβραίων  γένος   ἀνδρῶν· καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα.
[9, 5]   κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα  γένος   αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ
[9, 5]   δοκεῖ. Ἐκεῖνος τοίνυν τὸ μὲν  γένος   ἦν Ἰουδαῖος, ἐκ τῆς Κοίλης
[9, 9]   οὕτως· Τῶν δ' ὄπιθεν διέβαινε  γένος   θαυμαστὸν ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν
[9, 2]   τὸν χρόνον, ἅτε φιλόσοφοι τὸ  γένος   ὄντες, περὶ τοῦ θείου μὲν
[9, 28]   ἅπαντα μυθεύσασα καὶ λέξασά μοι  γένος   πατρῷον καὶ θεοῦ δωρήματα. Ἕως
[9, 27]   τοῖς ἀνθρώποις· τὸν δὲ φάναι  γένος   τῶν βοῶν, διὰ τὸ τὴν
[9, 3]   οἱ Ἐσσαῖοι Ἰουδαῖοι μὲν τὸ  γένος,   φιλάλληλοι δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[9, 27]   καὶ προβαλέσθαι τοὺς ἀναιρήσοντας αὐτόν.  Μηδενὸς   δ' ὑπακούσαντος ὀνειδίσαι τὸν Χενεφρῆν
[9, 8]   καὶ Ἰαμβρῆς Αἰγύπτιοι ἱερογραμματεῖς, ἄνδρες  οὐδενὸς   ἥττους μαγεῦσαι κριθέντες εἶναι, ἐπὶ
[9, 21]   υἱούς, Συμεῶνα μὲν ὄντα ἐτῶν  εἰκοσιενὸς   μηνῶν τεσσάρων, Λευὶν δὲ ἐτῶν
[9, 22]   ὀρώρει. Τόφρα δὲ καὶ Λευὶν  μένος   ἄσχετος ἔλλαβε χαίτης γούνων ἁπτόμενον
[9, 43]   δὲ Ναβουχοδονόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ  παραταξάμενος   αὐτοῦ τε ἐκυρίευσε καὶ τὴν
[9, 43]   ἀπαντήσας μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ  παραταξάμενος   ἡσσηθεὶς τῇ μάχη καὶ φυγὼν
[9, 16]   πεποίηκε· βιβλίον γὰρ περὶ αὐτοῦ  συνταξάμενος   κατέλιπε. Νικόλαος δὲ Δαμασκηνὸς
[9, 44]   βασιλήϊα κατασχεθείη θεῷ ὅτεῳ δή,  φθεγξάμενος   δὲ εἶπεν· Οὗτος ἐγὼ Ναβουκοδρόσορος,
[9, 45]   μεθ' ἕτερα ἐπιλέγει· Ναβουχοδονόσορος δὲ  διαδεξάμενος   τὴν ἀρχὴν Βαβυλῶνα μὲν ἐτείχισε
[9, 43]   Μετὰ δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον  διαδεξάμενος   τὴν ἀρχὴν ἐπιβουλεύσας αὐτῷ
[9, 45]   δὲ τῆς Σιππαρηνῶν πόλιος λάκκον  ὀρυξάμενος,   περίμετρον μὲν τεσσαράκοντα παρασαγγέων, βάθος
[9, 13]   Μάνεθως τὴν τῶν Αἰγυπτιακῶν  ποιησάμενος   ἀναγραφὴν καὶ Βηρωσσὸς τὰ
[9, 3]   τινα πρὶν τῆς εὐχῆς ἀθέμιτον·  ἀριστοποιησάμενος   δὲ ἐπεύχεται πάλιν, ἀρχόμενοί τε
[9, 43]   πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον,  χρησάμενος   Κῦρος φιλανθρώπως καὶ δοὺς οἰκητήριον
[9, 11]   τὴν ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν  συγγραψάμενος,   καὶ Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι
[9, 43]   τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς,  καταστρεψάμενος   τὴν λοιπὴν βασιλείαν ἅπασαν ὥρμησεν
[9, 16]   ἐβασίλευε Δαμασκοῦ, ἔπηλυς σὺν στρατῷ  ἀφιγμένος   ἐκ τῆς γῆς τῆς ὑπὲρ
[9, 3]   καθαροὶ καθάπερ εἰς ἅγιόν τι  τέμενος   παραγίνονται τὸ δειπνητήριον. Καθεσθέντων δὲ
[9, 4]   ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως  συγκείμενος,   πλευρὰν δὲ ἑκάστην εἴκοσι πήχεων,
[9, 43]   Βορσιππηνῶν πόλιν. Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα  καταλαβόμενος   καὶ συντάξας τὰ ἔξω τῆς
[9, 10]   καὶ ὡς παρ' Ἑβραίοις  ὀνομαζόμενος   Νῶε ἐν λάρνακι ξύλου πεποιημένῃ
[9, 43]   τὸν βίον, ἔτη βεβασιλευκότι καʹ  αἰσθόμενος   δὲ μετ' οὐ πολὺν χρόνον
[9, 43]   ἅπασαν ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας.  Αἰσθόμενος   δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ,
[9, 16]   Χαναναίαν καταλαβόντος, Ἅβραμος Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν  πυθόμενος   διαίρειν πρὸς αὐτοὺς ἦν πρόθυμος,
[9, 9]   Ἰουδαίων ἔθνους καὶ Χοιρίλος, ἀρχαῖος  γενόμενος   ποιητής, μέμνηται καὶ ὡς συνεστράτευσαν
[9, 43]   οὖν τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου  διαγενόμενος   ἐν ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ κατέστρεψε
[9, 13]   ἐν τῷ βίῳ παρατείνειν χρόνον  τεκμαιρόμενος   μηδ' ἐκείνους εἰς ἐκεῖνο τὸ
[9, 16]   μεθέξων καὶ τῶν ἱερέων ἀκροατὴς  ἐσόμενος,   ὧν λέγοιεν περὶ θεῶν·
[9, 40]   δὲ ἐν τῇ πρώτῃ οὕτως·  Νηχόμενος   δ' ἐφύπερθε τὸ θαμβηέστατον ἄλλο
[9, 6]   ἡμᾶς νομοθεσίᾳ καὶ φανερός ἐστι  περιειργασμένος   ἕκαστα τῶν ἐν αὐτῇ λεγομένων.
[9, 22]   Εὖ γὰρ ἐγὼ μῦθόν γε  πεπυσμένος   εἰμὶ θεοῖο· δώσειν γάρ ποτ'
[9, 12]   ἐκόπασε, μετίει τῶν ὀρνίθων πείρην  ποιεύμενος,   εἴ κου γῆν ἴδοιεν τοῦ
[9, 5]   δόξω λέγειν. Καὶ Ὑπεροχίδης  εὐλαβούμενος·   Δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη, τοῦτο
[9, 4]   τόπον τοῦτον οὐκ ἂν ἦλθε,  φοβούμενος   μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος
[9, 11]   ἐστι καὶ Βηρωσσὸς Χαλδαῖος.  Διηγούμενος   γὰρ τὰ περὶ τὸν κατακλυσμὸν
[9, 4]   καὶ τοξότης ὑπὸ δὴ πάντων  ὁμολογούμενος   καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν
[9, 5]   καλοῦσιν. Οὗτος οὖν ἄνθρωπος  ἐπιξενούμενός   τε πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω
[9, 30]   αὐτὸς δὲ πρόσθεν, ταῦρος ὣς  γαυρούμενος,   βαινε κραιπνὸν βῆμα βαστάζων
[9, 44]   Πέρσης ἡμίονος, τοῖσιν ὑμετέροισι δαίμοσι  χρεώμενος   συμμάχοισιν· ἐπάξει δὲ δουλοσύνην. Οὗ
[9, 5]   καί τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν,  πειρώμενος   αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ
[9, 11]   πλείους. Καὶ Νικόλαος δὲ  Δαμασκηνὸς   ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ
[9, 16]   συνταξάμενος κατέλιπε. Νικόλαος δὲ  Δαμασκηνὸς   ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν
[9, 10]   Αἰγύπτιος Νικόλαός τε  Δαμασκηνός,   ἱστορικοὶ συγγραφεῖς, ὅπως τῶν αὐτῶν
[9, 21]   αὐτῆς τοῦ αὐτοῦ ἔτους καὶ  μηνὸς   δωδεκάτου ἕτερον τεκεῖν, ὃν καὶ
[9, 21]   καὶ τεκεῖν τοῦ αὐτοῦ ἔτους  μηνὸς   δωδεκάτου υἱὸν καὶ ὄνομα αὐτῷ
[9, 30]   γὰρ τῶνδ' ἀπαλλαγήσεται, καὶ τοῦδε  μηνὸς   ἔξοδον διδοῖ θεός· ἀρχὴ δὲ
[9, 30]   εἰρηκέναι· Ἀνδρῶν Ἑβραίων τοῦδε τοῦ  μηνὸς   λαβὼν κατὰ συγγενείας πρόβατα καὶ
[9, 30]   γένους. Λέξεις δὲ λαῷ παντί,  μηνὸς   οὗ λέγω διχομηνία τὸ πάσχα
[9, 30]   ψαῦσαι θύρας, ὅπως παρέλθῃ σῆμα  δεινὸς   ἄγγελος. Ὑμεῖς δὲ νυκτὸς ὀπτὰ
[9, 16]   ταῖς συνουσίαις ὡς συνετώτατος καὶ  δεινὸς   ἀνὴρ οὐ νοῆσαι μόνον, ἀλλὰ
[9, 5]   Ὑπεροχίδης, οὕτως εἰ δοκεῖ.  Ἐκεῖνος   τοίνυν τὸ μὲν γένος ἦν
[9, 4]   μέσον μάλιστα τῆς πόλεως περίβολος  λίθινος,   μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ
[9, 27]   κάεσθαι, μήτε ὕλης μήτε ἄλλης  τινὸς   ξυλείας οὔσης ἐν τῷ τόπῳ.
[9, 4]   κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ μάντεώς  τινος   ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος,
[9, 27]   ταύτην δὲ στεῖραν ὑπάρχουσαν ὑποβαλέσθαι  τινὸς   τῶν Ἰουδαίων παιδίον, τοῦτο δὲ
[9, 28]   δ' ἐστὶ γῆς εἷς καὶ  τύραννος   καὶ στρατηλάτης μόνος. Ἄρχει δὲ
[9, 27]   Τὸν δὲ Μώϋσον δείσαντα τὸ  γεγονὸς   φεύγειν· φωνὴν δ' αὐτῷ θείαν
[9, 20]   ποίησεν ἑὴν φάτιν, ἐξότε κείνου  ἔκγονος   αἰνογόνοιο πολύμνιον ἔλλαχε κῦδος, καὶ
[9, 44]   συμφορήν, τὴν οὔτε Βῆλος ἐμὸς  πρόγονος   οὔτε βασίλεια Βηλτὶς ἀποτρέψαι Μοίρας
[9, 28]   χάριν ὑγρᾶς ἀνεῖλε ποταμίας ἀπ'  ᾐόνος.   Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιλέγει καὶ
[9, 30]   σὺ λαὸν τὸν ἐμὸν ἐξάγοις  χθονός.   Εἶτα ὑποβάς τινα ἀμοιβαῖα αὐτὸς
[9, 30]   γὰρ βασιλεὺς κελεύσει πάντας ἐκβαλεῖν  χθονός·   κεκλήσεται δὲ πᾶς. Καὶ ὅταν
[9, 40]   Αἰπὺ δ' ἄρ' ἐκπτύουσι διὰ  χθονὸς   ὑδροχόοισι σωλῆνες, καὶ ὅσα ἄλλα
[9, 44]   Μοίρας πεῖσαι σθένουσιν. Ἥξει Πέρσης  ἡμίονος,   τοῖσιν ὑμετέροισι δαίμοσι χρεώμενος συμμάχοισιν·
[9, 28]   εἷς καὶ τύραννος καὶ στρατηλάτης  μόνος.   Ἄρχει δὲ πόλεως τῆσδε καὶ
[9, 44]   εἰς νόον βαλέσθαι ταῦτα, τέλεος  ἀμείνονος   κυρῆσαι. μὲν θεσπίσας παραχρῆμα
[9, 22]   λεῖψε δ' ἔτι σπαίρουσαν, ἐπεὶ  πόνος   ἄλλος ὀρώρει. Τόφρα δὲ καὶ
[9, 12]   ἦρξαν καὶ Σείσιθρος, δὴ  Κρόνος   προσημαίνει μὲν ἔσεσθαι πλῆθος ὄμβρων
[9, 1]   ἂν μάθοις ὅτι μὴ ἐκτὸς  σώφρονος   λογισμοῦ τὴν τῶν δηλουμένων φιλοσοφίαν
[9, 30]   ἐπ' αὐτῆς ᾠχόμεσθα συντόμως κατ'  ἴχνος   αὐτῶν· νυκτὸς εἰσεκύρσαμεν βοηδρομοῦντες· ἁρμάτων
[9, 4]   πύλας, ἐν βωμός ἐστι  τετράγωνος,   ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως
[9, 34]   Σούρωνι τῷ βασιλεῖ Τύρου καὶ  Σιδῶνος   καὶ Φοινίκης φίλῳ πατρικῷ χαίρειν
[9, 20]   δὲ κριὸν καρπῶσαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ'  ΦΙΛΩΝΟΣ   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ Φησὶ δὲ
[9, 24]   Αἰγύπτου δεσπότην γενέσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ'  ΦΙΛΩΝΟΣ   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ ΤΗΣ
[9, 40]   ὕδωρ δαψιλὲς ἀναβλύζουσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Μ'  ΦΙΛΩΝΟΣ   ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ ΥΔΑΤΩΝ
[9, 10]   ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΟΥ  ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ   ΠΕΡΙ ΕΒΡΑΙΩΝ δὲ Πορφύριος
[9, 19]   εἰς Αἴγυπτον παραγενέσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ'  ΜΟΛΩΝΟΣ   ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ δὲ
[9, 45]   ΜΕ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ  ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ   ΚΤΙΣΕΩΣ Καὶ περὶ τοῦ κτίσαι
[9, 43]   περιέθηκαν Ναβοννήδῳ τινὶ τῶν ἐκ  Βαβυλῶνος   ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως.
[9, 16]   ἐκ τῆς γῆς τῆς ὑπὲρ  Βαβυλῶνος,   Χαλδαίων λεγομένης. Μετ' οὐ πολὺν
[9, 32]   ὑπογεγραμμένην ἐπιστολήν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΒ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ   Βασιλεὺς Σολομῶν Οὐαφρῇ βασιλεῖ Αἰγύπτου
[9, 34]   χρείας γενόμενοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΔ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ   Βασιλεὺς Σολομῶν Σούρωνι τῷ βασιλεῖ
[9, 36]   Διός. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛϚ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΕΡΙ  ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ   Θεόφιλος δέ φησι τὸν περισσεύσαντα
[9, 31]   ΛΑ' ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ  ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ   ΟΙ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΑΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ
[9, 37]   περιθεῖναι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΖʹ ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ  ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ   Ποιῆσαι δέ φησιν Εὐπόλεμος
[9, 35]   τὸ ἀνάκτορον πρῶτον μὲν ἱερὸν  Σολομῶνος,   ὕστερον δὲ παρεφθαρμένως τὴν πόλιν
[9, 35]   τῆς Ἀραβίας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΕ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΣΟΥΡΩΝΟΣ   Σούρων Σολομῶνι βασιλεῖ μεγάλῳ χαίρειν
[9, 7]   καὶ σημηνάμενον ταῖς μαρτυρίαις ταῖς  Πλάτωνος   ἀναχωρήσασθαι καὶ ξυνδήσασθαι τοῖς λόγοις
[9, 30]   γλῶσσα δ' ἐστί μοι δύσφραστος,  ἰσχνόφωνος,   ὥστε μὴ λόγους ἐμοὺς γενέσθαι
[9, 20]   τοῦ Πολυΐστορος γραφῆς. Καὶ  Ἰώσηπος   δὲ ἐν τῇ πρώτῃ τῆς
[9, 10]   συγγραφεῖς, ὅπως τῶν αὐτῶν ἐμνημόνευσαν,  Ἰώσηπος   ἐν τῇ πρώτῃ τῆς Ἀρχαιολογίας
[9, 43]   Δαρείου βασιλείας ἐτελέσθη. Ταῦτα  Ἰώσηπος.   Εὗρον δὲ καὶ ἐν τῇ
[9, 11]   Ἰουδαίων νομοθέτης. Ταῦτα μὲν  Ἰώσηπος.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒʹ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΒΥΔΗΝΟΥ
[9, 16]   εἰς τοὺς Ἕλληνας. Ταῦτα  Ἰώσηπος.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ' ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ ΑΒΡΑΑΜ·
[9, 16]   καὶ τοὺς ἔξωθεν ἱστορικοὺς  Ἰώσηπος   λέγει διὰ τούτων· Μνημονεύει δὲ
[9, 13]   Ἑλλήνων συγγραφεῖς ὧδε λέγων  Ἰώσηπος·   Μηδεὶς δὲ πρὸς τὸν νῦν
[9, 46]   γράμμασι παρακολουθεῖν. Ταῦτα καὶ  Ἰώσηπος.   Ὅτῳ δὲ φίλον τοῖς περὶ
[9, 28]   σπλάγχνων ἑῶν· ἐπεὶ δὲ πλήρης  κόλπος   ἡμερῶν παρῆν, ἐξῆλθον οἴκων βασιλικῶν
[9, 14]   Τιτῆνι συστῆναι πόλεμον. δὲ  τόπος,   ἐν τὸν πύργον ᾠκοδόμησαν,
[9, 4]   βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος οὖν  ἄνθρωπος,   βαδιζόντων πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν
[9, 5]   αὐτὴν καλοῦσιν. Οὗτος οὖν  ἄνθρωπος   ἐπιξενούμενός τε πολλοῖς κἀκ τῶν
[9, 4]   ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος,  ἄνθρωπος   ἱκανὸς κατὰ ψυχήν, εὔρωστος καὶ
[9, 30]   σκεύη κόσμον τε πάνθ' ὃν  ἄνθρωπος   φέρει, χρυσόν τε καὶ τὸν
[9, 5]   παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους  ἅνθρωπος   ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί τισιν
[9, 43]   τὴν ἀρχὴν ἐπιβουλεύσας αὐτῷ  Νηριγλίσαρος   ἐβασίλευσεν ἔτη δʹ Τούτου υἱὸς
[9, 35]   εἵλετο ἄνθρωπον χρηστὸν ἐκ χρηστοῦ  ἀνδρός·   ἅμα τῷ ἀναγνῶναι τὴν παρὰ
[9, 4]   δ' αὐτὸς παρατυχεῖν φησιν ὑπ'  ἀνδρὸς   Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις,
[9, 33]   σε τὴν βασιλείαν παρὰ χρηστοῦ  ἀνδρὸς   καὶ δεδοκιμασμένου ὑπὸ τηλικούτου θεοῦ.
[9, 12]   τῆς αὐτῆς ἱστορίας τάσδε τοῦ  ἀνδρὸς   παραθήσομαι τὰς λέξεις· Μεθ' ὃν
[9, 46]   Ἰουδαίων ἀρχαιότητος λόγοις ἐντυχεῖν τοῦ  ἀνδρός,   πλείστας ἂν εὕροι συμφώνους ταῖς
[9, 20]   Μαρτυρεῖ δέ μου τῷ λόγῳ  Ἀλέξανδρος   Πολυΐστωρ λέγων οὕτως· Κλεόδημος
[9, 17]   δὲ τούτοις καὶ Πολυΐστωρ  Ἀλέξανδρος,   πολύνους ὢν καὶ πολυμαθὴς ἀνὴρ
[9, 30]   βέβληται· δέσποθ' ἵλεως γενοῦ· ὡς  φοβερός,   ὡς πέλωρος· οἴκτειρον σύ με·
[9, 30]   ἀποχώρησον ταχύ. Δράκων γὰρ ἔσται  φοβερός,   ὥστε θαυμάσαι. Μ. Ἰδοὺ βέβληται·
[9, 3]   μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου φοιτώσας  αἰθέρος,   ῥύμῃ φυσικῇ κατασπωμένας, ἐπειδὰν δὲ
[9, 30]   ἐξανίσταμ' ἐξ ὕπνου. δὲ  πενθερὸς   αὐτοῦ τὸν ὄνειρον ἐπικρίνει οὕτως·
[9, 41]   τούτων σύριγγας ἀναρίθμους, καθ' ἕκαστον  μέρος   ἑαυτὰς συναπτόντων τῶν ῥευμάτων· καὶ
[9, 11]   τῷ ὄρει τῶν Κορδυαίων ἔτι  μέρος   τε εἶναι καὶ κομίζειν τινὰς
[9, 22]   τὸν δὲ ὑποδέξασθαι αὐτὸν καὶ  μέρος   τι τῆς χώρας δοῦναι. Καὶ
[9, 35]   καὶ κατὰ τὸ πρὸς βορρᾶν  μέρος   τοῦ ἱεροῦ στοὰν καὶ στύλους
[9, 46]   Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης  Εὐήμερός   τε καὶ Κόμων καὶ Ζωπυρίων
[9, 6]   τῇ καθ' ἡμᾶς νομοθεσίᾳ καὶ  φανερός   ἐστι περιειργασμένος ἕκαστα τῶν ἐν
[9, 6]   Τούτου δὲ μνημονεύει καὶ  ἡμέτερος   Κλήμης ἐν τῷ πρώτῳ Στρωματεῖ,
[9, 46]   Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων  πρεσβύτερος   καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς
[9, 28]   κακῶν ὑπ' ἀνδρῶν καὶ δυναστείας  χερός.   Ἰδὼν γὰρ ἡμῶν γένναν ἅλις
[9, 20]   ἑξῆς· οἷς μετ' ὀλίγα ἐπιφέρει·  Ἀρτίχερος   θηκτοῖο ξιφηφόρον ἐντύνοντος λήματι καὶ
[9, 35]   δὲ καὶ τὰς βάσεις τοῦ  λουτῆρος   τορευτὰς χωνευτὰς δώδεκα καὶ τῷ
[9, 4]   πόλεως περίβολος λίθινος, μῆκος ὡς  πεντάπλεθρος,   εὖρος δὲ πήχεων ἑκατόν, ἔχων
[9, 12]   πόλει τῇ ἐν Σιππάροισιν ἀποκρύψαι.  Σείσιθρος   δὲ ταῦτα ἐπιτελέα ποιήσας εὐθέως
[9, 12]   ὃν ἄλλοι τε ἦρξαν καὶ  Σείσιθρος,   δὴ Κρόνος προσημαίνει μὲν
[9, 28]   Μωυσῆν παρεισάγων λέγοντα· Ἐπεὶ δὲ  καιρὸς   νηπίων παρῆλθέ μοι, ἤγαγέ με
[9, 3]   τάξει παρατίθησιν ἄρτους, δὲ  μάγειρος   ἓν ἀγγεῖον ἐξ ἑνὸς ἐδέσματος
[9, 16]   καὶ μέγας καὶ τὰ οὐράνια  ἔμπειρος.   Ἑκαταῖος δὲ καὶ τοῦ μνησθῆναι
[9, 11]   Ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα  ὄρος   κατὰ τὴν Ἀρμενίαν, Βάρις λεγόμενον,
[9, 27]   δὲ λίθινον κατασκευάσαι τὸ πλησίον  ὄρος   λατομήσαντας· τάξαι δὲ ἐπὶ τῆς
[9, 19]   ἀναγαγόντα τὸν παῖδα ἐπὶ τὸ  ὄρος   πυρὰν νῆσαι καὶ ἐπιθεῖναι τὸν
[9, 35]   τοὺς πατρικοὺς φίλους, ἐπὶ τὸ  ὄρος   τὸ τοῦ Λιβάνου μετὰ τῶν
[9, 17]   ἱερὸν Ἀργαριζίν, εἶναι μεθερμηνευόμενον  ὄρος   ὑψίστου· παρὰ δὲ τοῦ Μελχισεδὲκ
[9, 34]   κόρους σίτου μυρίους· δὲ  κόρος   ἐστὶν ἀρταβῶν ἕξ· καὶ οἴνου
[9, 34]   οἴνου κόρους μυρίους· δὲ  κόρος   τοῦ οἴνου ἐστὶ μέτρα δέκα.
[9, 30]   ἀθλίοις ὄλεθρον ἕρδει. Καὶ συνεκλύσθη  πόρος   Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης καὶ στρατὸν διώλεσε.
[9, 45]   χαλκόπυλον. Καὶ μεθ' ἕτερα ἐπιλέγει·  Ναβουχοδονόσορος   δὲ διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν Βαβυλῶνα
[9, 43]   χρόνον τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν  Ναβουχοδονόσορος,   καταστήσας τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον
[9, 43]   παρεγένετο. Καὶ μεθ' ἕτερά φησι·  Ναβουχοδονόσορος   μὲν οὖν μετὰ τὸ ἄρξασθαι
[9, 43]   Γέγραπται γὰρ ἐν αὐταῖς ὅτι  Ναβουχοδονόσορος   ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔτει
[9, 43]   ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ γεγενημένης· Συμμίξας δὲ  Ναβουχοδονόσορος   τῷ ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ
[9, 44]   φθεγξάμενος δὲ εἶπεν· Οὗτος ἐγὼ  Ναβουκοδρόσορος,   Βαβυλώνιοι, τὴν μέλλουσαν ὑμῖν
[9, 16]   ΟΣΟΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΝΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ  ΠΡΟΠΑΤΟΡΟΣ   ΑΒΡΑΑΜ ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ Πάλιν Μωσέως τὴν
[9, 21]   ΙΑΚΩΒ· ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ  ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ   ΓΡΑΦΗΣ Ἀπίωμεν δὲ πάλιν ἐπὶ
[9, 18]   ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ  ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ   ΓΡΑΦΗΣ Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν
[9, 21]   κείσθω ἀπὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ  Πολυΐστορος   γραφῆς. Ἑξῆς δ' ἐπισυνήφθω καὶ
[9, 23]   Ἰωσὴφ ἐκ τῆς αὐτῆς τοῦ  Πολυΐστορος   γραφῆς ἐπισυνήφθω· Ἀρτάπανος δέ φησιν
[9, 20]   δὴ ἀπὸ τῆς προειρημένης τοῦ  Πολυΐστορος   γραφῆς. Καὶ Ἰώσηπος δὲ
[9, 23]   ΙΩΣΗΦ· ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ  ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ   ΓΡΑΦΗΣ Τούτοις καὶ τὰ ἑξῆς
[9, 40]   τὰ ἀπὸ τῶν Ἀλεξάνδρου τοῦ  Πολυΐστορος.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΑ' ΑΡΙΣΤΕΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ
[9, 42]   καὶ τῆς Ἱερεμίου προφητείας τοῦ  Πολυΐστορος   μνήμην πεποιημένου, ἡμᾶς ἀποσιωπῆσαι ταύτην
[9, 17]   ΑΒΡΑΑΜ· ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ  ΠΟΛΥΙΣΤΟΡΟΣ   ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΓΡΑΦΗΣ Συνᾴδει δὲ
[9, 13]   καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς τούτοις  Ἔφορος   και Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους
[9, 27]   διαγνῶναι τοῖς Αἰγυπτίοις· πρῶτον δὲ  πρὸς   Ἀάρωνα τὸν ἀδελφὸν ἐλθεῖν. Τὸν
[9, 3]   τῇ διαίτῃ καὶ καθαρώτερον τῶν  πρὸς   ἁγνείαν ὑδάτων μεταλαμβάνει. Παραλαμβάνεται δὲ
[9, 30]   ἰδόντες ἡμᾶς ἠλάλαξαν ἔνδακρυν φωνὴν  πρὸς   αἰθέρα τ' ἐτάθησαν ἀθρόοι. Θεὸν
[9, 3]   τῆς τοιαύτης διαίτης καὶ τῆς  πρὸς   ἀλήθειαν καὶ τὴν εὐσέβειαν ἀσκήσεως
[9, 16]   καὶ διὰ τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων  πρὸς   ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις καὶ
[9, 29]   γὰρ τὸν Ἁβραὰμ τοὺς παῖδας  πρὸς   ἀνατολὰς ἐπὶ κατοικίαν πέμψαι· διὰ
[9, 3]   εὐσεβήσειν τὸ θεῖον, ἔπειτα τὰ  πρὸς   ἀνθρώπους δίκαια φυλάξειν καὶ μήτε
[9, 3]   κοινῶν οἱ ἐπιμεληταὶ καὶ ἀδιαίρετοι  πρὸς   ἁπάντων εἰς τὰς χρείας ἕκαστοι.
[9, 3]   ὥσπερ ἱκετεύοντες ἀνατεῖλαι. Μετὰ ταῦτα  πρὸς   ἃς ἕκαστοι τέχνας ἴσασιν ὑπὸ
[9, 30]   Μωσῆ, πρόσχες, οἷον εὕρομεν τόπον  πρὸς   αὐτῇ τῇδέ γ' εὐαεῖ νάπῃ.
[9, 13]   καὶ Μόλος καὶ Ἑστιαῖος καὶ  πρὸς   αὐτοῖς Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἵ
[9, 17]   καὶ γυναῖκας. Πρέσβεων δὲ παραγενομένων  πρὸς   αὐτὸν ὅπως χρήματα λαβὼν ἀπολυτρώσῃ
[9, 23]   παῖδας. Μετὰ δὲ ταῦτα παραγενέσθαι  πρὸς   αὐτὸν τόν τε πατέρα καὶ
[9, 27]   τὴν τοῦ Μωΰσου παρουσίαν καλέσαι  πρὸς   αὑτὸν καὶ πυνθάνεσθαι ἐφ'
[9, 16]   Ἅβραμος Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος διαίρειν  πρὸς   αὐτοὺς ἦν πρόθυμος, τῆς τε
[9, 35]   Ποιῆσαι δὲ καὶ κατὰ τὸ  πρὸς   βορρᾶν μέρος τοῦ ἱεροῦ στοὰν
[9, 22]   πρὸς τὸν Ἰακὼβ αἰτεῖν αὐτὴν  πρὸς   γάμου κοινωνίαν· τὸν δὲ οὐ
[9, 3]   αὐτοῖς παρ' ὧν ἂν ἐθέλωσι.  Πρός   γε μὴν τὸ θεῖον ἰδίως
[9, 30]   καί μοί τι πλῆθος ἀστέρων  πρὸς   γούνατα ἔπιπτ' ἐγὼ δὲ πάντας
[9, 27]   βάτραχον διὰ τῆς ῥάβδου ἀνεῖναι,  πρὸς   δὲ τούτοις ἀκρίδας καὶ σκνίφας.
[9, 3]   κἂν μέχρι θανάτου τις βιάζηται.  Πρὸς   δὲ τούτοις ὄμνυσι μηδενὶ μὲν
[9, 28]   μοι, ἤγαγέ με μήτηρ βασιλίδος  πρὸς   δώματα, ἅπαντα μυθεύσασα καὶ λέξασά
[9, 46]   καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ  πρὸς   ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων
[9, 22]   Ἰακὼβ ἐλθεῖν εἰς τὰ Σίκιμα  πρὸς   Ἐμμώρ· τὸν δὲ ὑποδέξασθαι αὐτὸν
[9, 28]   ἡμερῶν παρῆν, ἐξῆλθον οἴκων βασιλικῶν  πρὸς   ἔργα γὰρ θυμός μ' ἄνωγε
[9, 30]   μέχρι τετρὰς ἐπιλάμψει δεκάδι, καὶ  πρὸς   ἑσπέραν θύσαντες ὀπτὰ πάντα σὺν
[9, 41]   ἠῶ, τὰ δ' ὀπίσθια αὐτοῦ  πρὸς   ἑσπέραν. Τὸ δὲ πᾶν ἔδαφος
[9, 30]   λαλήσει βασιλέως ἐναντίον, σὺ μὲν  πρὸς   ἡμᾶς, δὲ λαβὼν σέθεν
[9, 41]   ἱστορεῖ· δὲ οἶκος ἀποβλέπει  πρὸς   ἠῶ, τὰ δ' ὀπίσθια αὐτοῦ
[9, 10]   συγγραφεὺς ἐπιλέγει· Χαλκόδετος γὰρ  πρὸς   θεοὺς ὁδὸς αἰπεινή τε καὶ
[9, 21]   Ἰακὼβ εἰς Μαμβρὶ τῆς Χεβρὼν  πρὸς   Ἰσαὰκ τὸν πατέρα. Εἶναι δὲ
[9, 28]   σὺν Ἰακὼβ παραγενομένων εἰς Αἴγυπτον  πρὸς   Ἰωσήφ. Λέγει δὲ οὕτως, τὸν
[9, 21]   σιεʹ Ἰακὼβ δὲ εἰς Χαρρὰν  πρὸς   Λάβαν ἐλθεῖν ἐτῶν ὄντα πʹ
[9, 31]   Σολομῶνα δὲ βασιλεύειν καὶ γράψαι  πρὸς   Οὐαφρῆν τὸν Αἰγύπτου βασιλέα τὴν
[9, 30]   καὶ βροτῶν κολάστριαν. Θ. Ῥῖψον  πρὸς   οὖδας καὶ ἀποχώρησον ταχύ. Δράκων
[9, 13]   διὰ τὸ τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας  πρὸς   πλείονα χρόνον οὔσας εἰκότως ἔζων
[9, 5]   περὶ Ἰουδαίων ἀνατίθησι λόγον, ὧδε  πρὸς   ῥῆμα γράφων· Ἀλλὰ τὰ μὲν
[9, 3]   Διέδειξαν δὲ τοῦτο ἐν τῷ  πρὸς   Ῥωμαίους πολέμῳ. Ἐπεὶ οὐδὲ κολακεῦσαι
[9, 3]   οἱ πρῶτον ἰδόντες εἰσίασιν ὡς  πρὸς   συνήθεις· διὸ οὐδὲν ἐπικομιζόμενοι ἀποδημοῦσιν
[9, 3]   ἀλλοτρίους παῖδας ἐκλαμβάνοντες ἁπαλοὺς ἔτι  πρὸς   τὰ μαθήματα, συγγενεῖς ἡγοῦνται καὶ
[9, 27]   καὶ γὰρ πλοῖα καὶ μηχανὰς  πρὸς   τὰς λιθοθεσίας καὶ τὰ Αἰγύπτια
[9, 30]   ἐμοὺς γενέσθαι βασιλέως ἐναντίον. Εἶτα  πρὸς   ταῦτα θεὸς αὐτῷ ἀποκρίνεται·
[9, 31]   καὶ ἀναγκάσαι φόρους Ἰουδαίοις ὑποτελεῖν·  πρός   τε Οὐαφρῆν τὸν Αἰγύπτιον βασιλέα
[9, 35]   ποιῆσαι δὲ ἐπ' αὐτῷ στεφάνην  πρὸς   τὴν βάσιν ἔξω ὑπερέχουσαν πῆχυν
[9, 19]   κωλυθῆναι ὑπὸ ἀγγέλου, κριὸν αὐτῷ  πρὸς   τὴν κάρπωσιν παραστήσαντος· τὸν δὲ
[9, 31]   οἰκοδομίαν, αὐτὸν δὲ εὐτρεπίζειν τὰ  πρὸς   τὴν κατασκευὴν ἀνήκοντα, χρυσίον, ἀργύριον,
[9, 27]   διαχλευάσαντα αὐτόν· τὸν δὲ προσκύψαντα  πρὸς   τὸ οὖς εἰπεῖν, ἀκούσαντα δὲ
[9, 35]   βάσιν ἔξω ὑπερέχουσαν πῆχυν ἕνα  πρὸς   τὸ τοὺς ἱερεῖς τούς τε
[9, 35]   καὶ ποιῆσαι ὅλας τὰς δίκτυας  πρὸς   τὸ ψοφεῖν τοὺς κώδωνας καὶ
[9, 46]   τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς, ἔτι δὲ  πρὸς   τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος
[9, 30]   φανέντος ὀρνέου διεξέρχεται· Ἕτερον δὲ  πρὸς   τοῖσδ' εἴδομεν ζῷον ξένον, θαυμαστόν,
[9, 30]   τότε φοβηθεὶς λαὸν ἐκπέμψει ταχύ·  πρὸς   τοῖσδε λέξεις πᾶσιν Ἑβραίοις ὁμοῦ·
[9, 21]   ὑπὸ τῶν γονέων διὰ τὴν  πρὸς   τὸν ἀδελφὸν κρυφίαν ἔχθραν Ἡσαῦ,
[9, 22]   δὲ σὺν τῷ πατρὶ ἐλθόντα  πρὸς   τὸν Ἰακὼβ αἰτεῖν αὐτὴν πρὸς
[9, 22]   Φησὶ δὲ οὕτως Συμεὼν  πρὸς   τὸν Λευίν· Εὖ γὰρ ἐγὼ
[9, 29]   Αἰγυπτίου καὶ τῆς διαφορᾶς τῆς  πρὸς   τὸν μηνύσαντα τὸν τελευτήσαντα ὁμοίως
[9, 13]   λέγων Ἰώσηπος· Μηδεὶς δὲ  πρὸς   τὸν νῦν βίον καὶ τὴν
[9, 21]   παιδία. Θέλοντα δὲ τὸν Ἰακὼβ  πρὸς   τὸν πατέρα εἰς Χαναὰν ἀπιέναι,
[9, 21]   δὲ Ἰωσὴφ ἔτη ἐννέα εὐτυχήσαντα  πρὸς   τὸν πατέρα μὴ πέμψαι, διὰ
[9, 30]   αὐτὸς Μωσῆς δι' ἀμοιβαίων  πρὸς   τὸν πενθερὸν οὕτως πως· Ἔδοξ'
[9, 18]   φησι πανοικίᾳ ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον  πρὸς   τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα Φαρεθώθην
[9, 6]   δὲ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν  πρὸς   τὸν Φιλομήτορα κατὰ λέξιν γράφει·
[9, 11]   μάλιστα οἱ ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ  πρὸς   τοὺς ἀποτροπιασμούς. Μέμνηται δὲ τούτων
[9, 41]   ἔδαφος λιθόστρωτον καθέστηκε καὶ κλίματα  πρὸς   τοὺς καθήκοντας τόπους ἔχει τῆς
[9, 6]   μόνῳ δὲ τῷ νῷ. Ἔτι  πρὸς   τούτοις ἑξῆς ὑποβὰς τάδε φησί·
[9, 13]   καὶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ  πρὸς   τούτοις Ἔφορος και Νικόλαος ἱστοροῦσι
[9, 10]   Λυδοῖς τε καὶ Ἑβραίοις. Ἔτι  πρὸς   τούτοις καὶ ἐν ἑτέρῳ χρησμῷ
[9, 6]   ὑπὸ τῶν καλουμένων Ἰουδαίων. Ἔτι  πρὸς   τούτοις Κλήμης Ἀριστοβούλου τοῦ
[9, 11]   τοῦ πλοίου ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ  πρὸς   τῷ ὄρει τῶν Κορδυαίων ἔτι
[9, 30]   καὶ τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ τῆς  πρὸς   Φαραὼ πάλιν παρεισάγει δι' ἀμοιβαίων
[9, 44]   Πόντου κατοικίσαι. Μετὰ δὲ λέγεται  πρὸς   Χαλδαίων ὡς ἀναβὰς ἐπὶ τὰ
[9, 28]   καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ βασιλέως  θυγατρὸς   ἀναιρεθῆναι καὶ τραφῆναι ἱστορεῖ καὶ
[9, 36]   πέμψαι· τὸν δὲ εἰκόνα τῆς  θυγατρὸς   ζῷον ὁλοσώματον κατασκευάσαι, καὶ ἔλυτρον
[9, 17]   Αἰθιόπων, ἀδελφὸν δὲ τοῦ Μεστραείμ,  πατρὸς   Αἰγυπτίων· Ἕλληνας δὲ λέγειν τὸν
[9, 35]   ξύλα τὰ προκεκομμένα ὑπὸ τοῦ  πατρὸς   αὐτοῦ διὰ τῆς θαλάσσης εἰς
[9, 32]   τὴν βασιλείαν παρὰ Δαβὶδ τοῦ  πατρὸς   διὰ τοῦ θεοῦ τοῦ μεγίστου,
[9, 34]   τὴν βασιλείαν παρὰ Δαβὶδ τοῦ  πατρὸς   διὰ τοῦ θεοῦ τοῦ μεγίστου,
[9, 16]   διὰ τούτων· Μνημονεύει δὲ τοῦ  πατρὸς   ἡμῶν Ἁβραάμου Βηρωσσός, οὐκ ὀνομάζων,
[9, 43]   οὐ πολὺν χρόνον τὴν τοῦ  πατρὸς   τελευτὴν Ναβουχοδονόσορος, καταστήσας τὰ κατὰ
[9, 19]   Ἁβραὰμ γενέσθαι, ὃν δὴ μεθερμηνεύεσθαι  πατρὸς   φίλον, ὃν δὴ σοφὸν γενόμενον
[9, 21]   ἑπτά, ἐκ δὲ Ῥαχὴλ τῆς  μητρὸς   αὐτοῦ δύο· διὰ τοῦτο τῷ
[9, 21]   ὥστε τὸν οἶκον αὐτοῦ τῆς  μητρὸς   εἶναι ἴσον. Οἰκῆσαι δὲ αὐτοὺς
[9, 28]   τὸν Μώϋσον ἐκτεθῆναι ὑπὸ τῆς  μητρὸς   εἰς τὸ ἕλος καὶ ὑπὸ
[9, 35]   σοι ἀπέσταλκα ἄνθρωπον Τύριον, ἐκ  μητρὸς   Ἰουδαίας, ἐκ τῆς φυλῆς τῆς
[9, 30]   δειλιῶντ' ἐπέσσυτο, αὐτὸς δὲ πρόσθεν,  ταῦρος   ὣς γαυρούμενος, βαινε κραιπνὸν
[9, 4]   περίβολος λίθινος, μῆκος ὡς πεντάπλεθρος,  εὖρος   δὲ πήχεων ἑκατόν, ἔχων διπλᾶς
[9, 43]   συνεκλείσθη εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν.  Κῦρος   δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ συντάξας
[9, 43]   ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προσεληλυθὼς  Κῦρος   ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως
[9, 44]   προσήκοντά οἱ οὐδέν. Τὸν δὲ  Κῦρος   ἑλὼν Βαβυλῶνα Καρμανίης ἡγεμονίῃ δωρέεται.
[9, 43]   ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος  Κῦρος   φιλανθρώπως καὶ δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ
[9, 25]   ἀπολέσθαι, εἶτα τὰ πρόβατα ὑπὸ  πυρὸς   ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντος κατακαῆναι
[9, 30]   κατ' εὐφρόνης σημεῖον ὡς στῦλος  πυρός.   Ἐνταῦθα λειμῶν' εὕρομεν κατάσκιον ὑγράς
[9, 27]   δὲ Αἰγυπτίους ὑπό τε τοῦ  πυρὸς   καὶ τῆς πλημμυρίδος πάντας διαφθαρῆναι·
[9, 30]   Ἀπ' οὐρανοῦ δὲ φέγγος ὡς  πυρὸς   μέγα ὤφθη τι ἡμῖν· ὡς
[9, 30]   ἵλεως γενοῦ· ὡς φοβερός, ὡς  πέλωρος·   οἴκτειρον σύ με· πέφρικ' ἰδών,
[9, 30]   κατάσκιον ὑγράς τε λιβάδας· δαψιλὴς  χῶρος   βαθύς, πηγὰς ἀφύσσων δώδεκ' ἐκ
[9, 30]   παρεμβολῆς ἡμῶν τε καὶ Ἑβραίων  μέσος.   Κἄπειθ' κείνων ἡγεμὼν Μωσῆς,
[9, 13]   τῶν Αἰγυπτιακῶν ποιησάμενος ἀναγραφὴν καὶ  Βηρωσσὸς   τὰ Χαλδαϊκὰ συναγαγὼν καὶ
[9, 11]   ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι καὶ  Βηρωσσὸς   Χαλδαῖος. Διηγούμενος γὰρ τὰ
[9, 10]   πεποιημένῃ μετὰ τῶν οἰκείων διασέσωσται,  Βηρωσσὸς   Χαλδαῖος καὶ Ἱερώνυμος
[9, 16]   δὲ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἁβραάμου  Βηρωσσός,   οὐκ ὀνομάζων, λέγων δὲ οὕτως·
[9, 30]   τε καὶ βροτοῖς ἀπιστία; Ἄφνω  βάτος   μὲν καίεται πολλῷ πυρί, αὐτοῦ
[9, 41]   κατὰ τὰς τῶν ἑορτῶν ἡμέρας.  Ὕδατος   δὲ ἀνέκλειπτός ἐστι σύστασις, ὡς
[9, 12]   εἴ κου γῆν ἴδοιεν τοῦ  ὕδατος   ἐκδῦσαν. Αἱ δὲ ἐκδεχομένου σφέας
[9, 27]   ἀκούσαντα ἐπιθιγεῖν τῇ ῥάβδῳ τοῦ  ὕδατος,   καὶ οὕτως τὸ μὲν νᾶμα
[9, 16]   Ἑβραίων προπάτορα Ἁβραὰμ ἱστορίαν εἰς  πλάτος   ἐκθεμένου, μαρτυρεῖν αὐτῷ καὶ τοὺς
[9, 35]   τῷ ναῷ ἰσομεγέθεις, τὸ δὲ  πλάτος   κύκλῳ ἕκαστον κίονα πηχῶν δέκα·
[9, 35]   χαλκοῦν, μῆκος πηχῶν κʹ καὶ  πλάτος   πηχῶν κʹ τὸ δὲ ὕψος
[9, 35]   τοῦ θεοῦ, μῆκος πηχῶν ξʹ  πλάτος   πηχῶν ξʹ τὸ δὲ πλάτος
[9, 35]   πλάτος πηχῶν ξʹ τὸ δὲ  πλάτος   τῆς οἰκοδομῆς καὶ τῶν θεμελίων
[9, 3]   γνώμην βλάψειν τινὰ μήτ' ἐξ  ἐπιτάγματος,   μισήσειν δ' ἀεὶ τοὺς ἀδίκους
[9, 20]   τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ ἐκείνου  ὀνόματος   Ἀφρικὰ προσηγόρευσαν. Μαρτυρεῖ δέ μου
[9, 1]   ὅσοι τῶν Ἑλληνικῶν συγγραφέων ἐπ'  ὀνόματος   Ἰουδαίων τε καὶ Ἑβραίων τῆς
[9, 45]   Ὅτε ἔτι τοῦ λόγου ἐπὶ  στόματος   ὄντος αὐτοῦ» τὰ τῆς μετελθούσης
[9, 3]   μάγειρος ἓν ἀγγεῖον ἐξ ἑνὸς  ἐδέσματος   ἑκάστῳ. Προκατεύχεται δὲ ἱερεὺς
[9, 40]   ἄλλο δέρκηθρον· συναοιδὰ μεγιστούχοιο λοετροῖς  ῥεύματος   ἐμπίπλησι βαθὺν ῥόον ἐξανιείσης, καὶ
[9, 30]   με· πέφρικ' ἰδών, μέλη δὲ  σώματος   τρέμει. Θ. Μηδὲν φοβηθῇς, χεῖρα
[9, 30]   θιγεῖν σταθμῶν δυοῖν, ὅπως παρέλθῃ  θάνατος   Ἑβραίων ἄπο. Ταύτην δ' ἑορτὴν
[9, 44]   ἐρήμου, ἵνα οὔτε ἄστεα οὔτε  πάτος   ἀνθρώπων, θῆρες δὲ νομὸν ἔχουσι
[9, 30]   Ἐπεὶ δ' Ἑβραίων οὑμὸς ἤντησε  στρατός,   οἱ μὲν παρ' ἀκτὴν πλησίον
[9, 17]   ἀπὸ παιδείας καρπὸν πεποιημένοις Ἕλλησι  γνωριμώτατος,   ὃς ἐν τῇ Περὶ Ἰουδαίων
[9, 4]   ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις  ἱκανώτατος,   ἰδίαν βίβλον ἀναθεὶς τῇ περὶ
[9, 16]   αὐτῶν ἐν ταῖς συνουσίαις ὡς  συνετώτατος   καὶ δεινὸς ἀνὴρ οὐ νοῆσαι
[9, 30]   ἡμέρας ὁδόν, πάντες τοσαύτας ἡμέρας  ἔτος   κάτα ἄζυμα ἔδεσθε καὶ θεῷ
[9, 10]   ἀκόλουθα. Οἷς συγγραφεὺς ἐπιλέγει·  Χαλκόδετος   γὰρ πρὸς θεοὺς ὁδὸς
[9, 20]   ἀγλαὸν ἕρκος αἰνοφύτων ἔκκαυμα βριήπυος  αἰνετὸς   ἴσχων ἀθάνατον ποίησεν ἑὴν φάτιν,
[9, 22]   Τόφρα δὲ καὶ Λευὶν μένος  ἄσχετος   ἔλλαβε χαίτης γούνων ἁπτόμενον Συχὲμ
[9, 35]   Σούρων Σολομῶνι βασιλεῖ μεγάλῳ χαίρειν  Εὐλογητὸς   θεός, ὃς τὸν οὐρανὸν
[9, 46]   ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς  ἀρχαιότητος   αἵ τε Σύρων καὶ Χαλδαίων
[9, 46]   ἐνέτυχον· κοινῶς μέντοι περὶ τῆς  ἀρχαιότητος   ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ οὗ τὰ
[9, 45]   καὶ τὰ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίων  Ἀρχαιότητος   Ἰωσήπου, ἔνθα μυρίων συγγραφέων αὐτολεξεὶ
[9, 46]   φίλον τοῖς περὶ τῆς Ἰουδαίων  ἀρχαιότητος   λόγοις ἐντυχεῖν τοῦ ἀνδρός, πλείστας
[9, 35]   μετρητὰς μυρίους, φοινικοβαλάνων ἀρτάβας χιλίας,  μέλιτος   δὲ ἀγγεῖνα ἑκατὸν καὶ ἀρώματα
[9, 22]   καὶ ὕλης· τῶν δὲ μεσηγὺ  ἀτραπιτὸς   τέτμηται ἀραιή αὐλῶπις· ἐν δ'
[9, 1]   ὡς ἂν μάθοις ὅτι μὴ  ἐκτὸς   σώφρονος λογισμοῦ τὴν τῶν δηλουμένων
[9, 30]   προστάταισι καὶ παραστάταις ὁμοῦ, ἦν  φρικτὸς   ἀνδρῶν ἐκτεταγμένων ὄχλος. Πεζοὶ μὲν
[9, 27]   χάλαζάν τε καὶ σεισμοὺς διὰ  νυκτὸς   ἀποτελέσαι, ὥστε τοὺς τὸν σεισμὸν
[9, 27]   πυθόμενον εἰς φυλακὴν αὐτὸν καθεῖρξαι·  νυκτὸς   δὲ ἐπιγενομένης τάς τε θύρας
[9, 30]   ᾠχόμεσθα συντόμως κατ' ἴχνος αὐτῶν·  νυκτὸς   εἰσεκύρσαμεν βοηδρομοῦντες· ἁρμάτων δ' ἄφνω
[9, 2]   τῶν τυθέντων, ὁλοκαυτοῦντες δὲ ταῦτα  νυκτὸς   καὶ κατ' αὐτῶν πολὺ μέλι
[9, 30]   σῆμα δεινὸς ἄγγελος. Ὑμεῖς δὲ  νυκτὸς   ὀπτὰ δαίσεσθε κρέα. Σπουδῇ δὲ
[9, 2]   μὲν ἀλλήλοις λαλοῦσι, τῆς δὲ  νυκτὸς   τῶν ἄστρων ποιοῦνται τὴν θεωρίαν,
[9, 43]   Ναβόννηδον. Τοῦ δὲ Ναβοννήδου οὐχ  ὑπομείναντος   τὴν πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν
[9, 4]   ἀξιοῦντος, ἠρώτησε διὰ τί προσμένουσι·  δείξαντος   δὲ τοῦ μάντεως αὐτῷ τὸν
[9, 10]   Μωσέως ἐν ταῖς περὶ τοῦ  παντὸς   ἀρχαιολογίαις κατακλυσμὸν ἱστορήσαντος καὶ ὡς
[9, 35]   πήχεις κʹ καὶ σκιάζειν ἐπάνω  παντὸς   τοῦ ἱεροῦ· καὶ προσκρεμάσαι ἑκάστῃ
[9, 3]   καλῷ τίθενται λευχειμονεῖν τε διὰ  παντός.   Χειροτονητοὶ δὲ τῶν κοινῶν οἱ
[9, 18]   διαιτᾶσθαι, ὃν δὴ ἀπὸ τοῦ  κατασκευάσαντος   Βήλου Βῆλον ὀνομασθῆναι. Τὸν δὲ
[9, 17]   τὸν οἶκον, μάντεις δὲ αὐτοῦ  καλέσαντος   τούτους φάναι μὴ εἶναι χήραν
[9, 14]   γλώσσης εἰς πολλὰς συνεχύθησαν διαλέκτους  ἱστορήσαντος,   ἐν τῇ λεχθείσῃ Περὶ τῶν
[9, 10]   περὶ τοῦ παντὸς ἀρχαιολογίαις κατακλυσμὸν  ἱστορήσαντος   καὶ ὡς παρ' Ἑβραίοις
[9, 19]   κριὸν αὐτῷ πρὸς τὴν κάρπωσιν  παραστήσαντος·   τὸν δὲ Ἁβραὰμ τὸν μὲν
[9, 27]   ἐν τῇ Περὶ Ἰουδαίων, Ἁβραὰμ  τελευτήσαντος   καὶτοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Μεμψασθενώθ, ὁμοίως
[9, 28]   δὲ ταύτας ἑπτὰ παρθένους τινάς.  Ἐρωτήσαντός   τε αὐτὰς τίνες εἴησαν αἱ
[9, 4]   μάντεως αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ  φήσαντος·   Ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ, προσμένειν
[9, 13]   πρώτους φύντας ἀνθρώπων μακροβίους γεγονέναι  φήσαντος,   μάρτυρας καὶ τούτου παρατίθεται τοῦ
[9, 43]   οὐχ ὑπομείναντος τὴν πολιορκίαν, ἀλλ'  ἐγχειρίσαντος   αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως
[9, 27]   τοὺς ἀναιρήσοντας αὐτόν. Μηδενὸς δ'  ὑπακούσαντος   ὀνειδίσαι τὸν Χενεφρῆν Χανεθώθην, τὸν
[9, 17]   τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων γῆμαι,  φάντος   αὐτοῦ ἀδελφὴν εἶναι. Περισσότερον δ'
[9, 27]   κελεῦσαι τῷ Μωΰσῳ τὸ τοῦ  πέμψαντος   αὐτὸν θεοῦ εἰπεῖν ὄνομα, διαχλευάσαντα
[9, 20]   ἐντύνοντος λήματι καὶ σφαράγοιο παρακλιδὸν  ἀθροισθέντος·   ἀλλ' μὲν ἐν χείρεσσι
[9, 22]   τέτυκται, ἐπεὶ θεὸς αὐτὸς ἔειπε.  Πορευθέντος   οὖν εἰς τὴν πόλιν τοῦ
[9, 27]   ἱερεῖς ἅπαντας. Τὸν δὲ Χενεφρῆν  λυθέντος   τοῦ πολέμου λόγῳ μὲν αὐτὸν
[9, 6]   Ταῦτα καὶ Κλέαρχος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ   ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
[9, 30]   χορτάσματα. Εἶτα ὑποβὰς περὶ τοῦ  φανέντος   ὀρνέου διεξέρχεται· Ἕτερον δὲ πρὸς
[9, 30]   φοινίκων. Περὶ τούτων καὶ τοῦ  φανέντος   ὀρνέου Ἐζεκιῆλος ἐν τῇ Ἐξαγωγῇ
[9, 45]   ἔτι τοῦ λόγου ἐπὶ στόματος  ὄντος   αὐτοῦ» τὰ τῆς μετελθούσης καταστροφῆς
[9, 17]   παρὰ δὲ τοῦ Μελχισεδὲκ ἱερέως  ὄντος   τοῦ θεοῦ καὶ βασιλεύοντος λαβεῖν
[9, 16]   δὲ χρόνοις ὕστερον τὴν Χαναναίαν  καταλαβόντος,   Ἅβραμος Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος διαίρειν
[9, 22]   εὐρὺ ῥεῖθρον Ἐϋφρήταο λίπεν ποταμοῦ  κελάδοντος.   Ἤλυθε γὰρ κἀκεῖθι λιπὼν δριμεῖαν
[9, 4]   γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν  βαδίζοντος   συνηκολούθει τις μετὰ τῶν ἄλλων
[9, 44]   λείπει παῖδα Λαβασσοάρασκον. Τούτου δὲ  ἀποθανόντος   βιαίῳ μόρῳ Ναβαννήδοχον ἀποδείκνυσι βασιλέα,
[9, 20]   ὀλίγα ἐπιφέρει· Ἀρτίχερος θηκτοῖο ξιφηφόρον  ἐντύνοντος   λήματι καὶ σφαράγοιο παρακλιδὸν ἀθροισθέντος·
[9, 30]   γλυκύ, ἀλλὰ πικρόν, τοῦ θεοῦ  εἰπόντος   ξύλον τι ἐμβαλεῖν εἰς τὴν
[9, 4]   διέξεισιν, ἀφ' ὧν ἐπὶ τοῦ  παρόντος   ἀρκέσει παρατεθέντα ταῦτα· Ἔστι γὰρ
[9, 17]   οἰκοδομεῖν δὲ τὸν ἱστορούμενον πύργον.  Πεσόντος   δὲ τούτου ὑπὸ τῆς τοῦ
[9, 25]   ὑπὸ πυρὸς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ  πεσόντος   κατακαῆναι σὺν τοῖς ποιμέσι· μετ'
[9, 17]   ἱερέως ὄντος τοῦ θεοῦ καὶ  βασιλεύοντος   λαβεῖν δῶρα. Λιμοῦ δὲ γενομένου
[9, 22]   φησιν αὐτὴν ὑπὸ Ἑβραίων κατασχεθῆναι,  δυναστεύοντος   Ἐμμώρ· τὸν γὰρ Ἐμμὼρ υἱὸν
[9, 43]   ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν  ἔχοντος   αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη, βασιλεύσας ἔτη
[9, 27]   ἔτη ἐν τῇ ἐρήμῳ διατρῖψαι,  βρέχοντος   αὐτοῖς τοῦ θεοῦ κρίμνον ὅμοιον
[9, 4]   τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν  ἀξιοῦντος,   ἠρώτησε διὰ τί προσμένουσι· δείξαντος
[9, 29]   ἕβδομον, τὴν δὲ Σεπφώραν ἕκτην.  Συνοικοῦντος   γὰρ ἤδη τοῦ Ἰσαάκ, ἀφ'
[9, 22]   τοῦ Ἐμμὼρ καὶ τοὺς ὑποτασσομένους  παρακαλοῦντος   περιτέμνεσθαι, ἕνα τῶν Ἰακὼβ υἱῶν
[9, 22]   ΙΑΚΩΒ Τὰ δὲ Σίκιμά φησι  Θεόδοτος   ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων ἀπὸ
[9, 46]   πρὸς τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ  Θεόδοτος   καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ
[9, 30]   τ' ὀλοῦνται τετραπόδων τε σώματα·  σκότος   τε θήσω τρεῖς ἐφ' ἡμέρας
[9, 34]   διὰ τοῦ θεοῦ τοῦ μεγίστου,  ἐπιτεταχότος   μοι οἰκοδομῆσαι ἱερὸν τῷ θεῷ,
[9, 32]   τοῦ θεοῦ τοῦ μεγίστου, καὶ  ἐπιτεταχότος   μοι οἰκοδομῆσαι ἱερὸν τῷ θεῷ,
[9, 41]   τῶν ἑορτῶν ἡμέρας. Ὕδατος δὲ  ἀνέκλειπτός   ἐστι σύστασις, ὡς ἂν καὶ
[9, 3]   πωλοῦσιν, ἀλλὰ τῷ χρῄζοντι διδοὺς  ἕκαστος   τὰ παρ' ἑαυτῷ τὸ παρ'
[9, 2]   ἔτι καὶ νῦν, φησὶν  Θεόφραστος,   ζῳοθυτούντων, εἰ τὸν αὐτὸν ἡμᾶς
[9, 30]   πέφυκα, γλῶσσα δ' ἐστί μοι  δύσφραστος,   ἰσχνόφωνος, ὥστε μὴ λόγους ἐμοὺς
[9, 4]   τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων  ἄριστος.   Οὗτος οὖν ἄνθρωπος, βαδιζόντων
[9, 24]   μακαριστὸν ὅλης μέγας ἔκτισεν ἄκτωρ  ὕψιστος   καὶ πρόσθεν ἀφ' Ἁβραάμοιο καὶ
[9, 43]   ἡσσηθεὶς τῇ μάχη καὶ φυγὼν  ὀλιγοστὸς   συνεκλείσθη εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν.
[9, 4]   Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος ἱκανὸς κατὰ ψυχήν,  εὔρωστος   καὶ τοξότης ὑπὸ δὴ πάντων
[9, 16]   μετακοσμήσειν αὐτοὺς ἐπὶ τὸ βέλτιον,  αὐτὸς   ἄμεινον φρονῶν. Εἶθ' ἑξῆς ἐπιλέγει·
[9, 22]   ἐπεὶ πάτρης ἐξήγαγε δῖον Ἀβραάμ,  αὐτὸς   ἀπ' οὐρανόθεν κάλεσ' ἀνέρα παντὶ
[9, 3]   περιγίγνεσθαί τινι τὸ ἄρχειν· κἂν  αὐτὸς   ἄρχῃ, μηδεπώποτε ἐξυβρίσαι εἰς τὴν
[9, 30]   μέγαν τιν' ἐξαναστήσεις θρόνον καὶ  αὐτὸς   βραβεύσεις καὶ καθηγήσῃ βροτῶν; Τὸ
[9, 30]   ὁμοῦ ὄπισθεν αὐτοῦ δειλιῶντ' ἐπέσσυτο,  αὐτὸς   δὲ πρόσθεν, ταῦρος ὣς γαυρούμενος,
[9, 22]   ἀστεμφὲς δὲ τέτυκται, ἐπεὶ θεὸς  αὐτὸς   ἔειπε. Πορευθέντος οὖν εἰς τὴν
[9, 30]   δ' ἔδωκέ μοι διάδημα καὶ  αὐτὸς   ἐκ θρόνων χωρίζεται. Ἐγὼ δ'
[9, 24]   καὶ περὶ τοῦ Ἰὼβ  αὐτὸς   ἱστορεῖ· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ' ΑΡΙΣΤΕΟΥ ΠΕΡΙ
[9, 30]   λέξεις τἀξ ἐμοῦ λελεγμένα, καὶ  αὐτὸς   λαλήσει βασιλέως ἐναντίον, σὺ μὲν
[9, 30]   δὲ πενθεροῦ διακεκριμένον. Λέγει δὲ  αὐτὸς   Μωσῆς δι' ἀμοιβαίων πρὸς
[9, 30]   χθονός. Εἶτα ὑποβάς τινα ἀμοιβαῖα  αὐτὸς   Μωσῆς λέγει· Οὐκ εὔλογος
[9, 4]   διαδόχοις αὐτοῦ, μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ'  αὐτὸς   παρατυχεῖν φησιν ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου
[9, 3]   τῶν δογμάτων ἑτέρως ὡς  αὐτὸς   παρέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείας καὶ
[9, 26]   Καὶ περὶ Μωσέως δὲ  αὐτὸς   πλεῖστα παρατίθεται, ὧν καὶ αὐτῶν
[9, 8]   τρίτῃ δὲ βίβλῳ Μωσέως  αὐτὸς   τάδε λέγων μνημονεύει· Τὰ δ'
[9, 45]   τὸν Ναβουχοδονόσορ τὴν Βαβυλῶνα  αὐτὸς   ταῦτα γράφει· Λέγεται δὲ πάντα
[9, 30]   Ἐκεῖθεν ἦλθον ἡμέρας τρεῖς, ὡς  αὐτός   τε Δημήτριος λέγει καὶ
[9, 13]   διὰ γὰρ τούτων μέγας  ἐνιαυτὸς   πληροῦται. Μαρτυροῦσι δέ μου τῷ
[9, 3]   ἀντικομίζεται· καὶ χωρὶς τῆς μεταδόσεως  ἀκώλυτος   μετάληψις αὐτοῖς παρ' ὧν
[9, 44]   ὅτεῳ δή, φθεγξάμενος δὲ εἶπεν·  Οὗτος   ἐγὼ Ναβουκοδρόσορος, Βαβυλώνιοι, τὴν
[9, 9]   λιμνῶν. Ταῦτα μὲν οὖν καὶ  οὗτος.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ιʹ ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ
[9, 12]   ἐπιχωρίοισι παρείχετο. Ταῦτα μὲν οὖν  οὗτος.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ
[9, 20]   διὰ τούτων· Λέγεται δὲ ὡς  οὗτος   Ἀφρὴν στρατεύσας ἐπὶ τὴν
[9, 11]   πολὺ σωθῆναι. Γένοιτο δ' ἂν  οὗτος   ὅντινα καὶ Μωσῆς ἀνέγραψεν
[9, 4]   Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἄριστος.  Οὗτος   οὖν ἄνθρωπος, βαδιζόντων πολλῶν
[9, 5]   ἐστιν, Ἱερουσαλὴμ γὰρ αὐτὴν καλοῦσιν.  Οὗτος   οὖν ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε
[9, 30]   ἀρχὴ δὲ μηνῶν καὶ χρόνων  οὗτος   πέλει. Πάλιν μεθ' ἕτερα ἐπιλέγει·
[9, 43]   ἐγένετο υἱὸς αὐτοῦ Εὐιλμαλούρουχος.  Οὗτος   προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ
[9, 4]   τὰς χεῖρας· Πῶς γάρ, ἔφη,  οὗτος   τὴν αὑτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδών,
[9, 30]   πέλει ἔγκαρπα, δεκάκις ἑπτά, καὶ  ἐπίρρυτος   χλόη πέφυκε θρέμμασιν χορτάσματα. Εἶτα
[9, 19]   τὸν μὲν Ἁβραὰμ γήρᾳ τελευτῆσαι,  Γέλωτος   δὲ καὶ γυναικὸς ἐγχωρίου υἱοὺς
[9, 30]   ὁμοῦ· μεὶς ὅδ' ὑμῖν  πρῶτος   ἐνιαυτῶν πέλει· ἐν τῷδ' ἀπάξω
[9, 20]   γὰρ ἀγλαὸν ἕρκος αἰνοφύτων ἔκκαυμα  βριήπυος   αἰνετὸς ἴσχων ἀθάνατον ποίησεν ἑὴν
[9, 45]   βασιλείας, ἐν τῷ κράτει τῆς  ἰσχύος   μου, εἰς τιμὴν τῆς δόξης
[9, 41]   πρὸς ἑσπέραν. Τὸ δὲ πᾶν  ἔδαφος   λιθόστρωτον καθέστηκε καὶ κλίματα πρὸς
[9, 33]   ἐπιτέτακται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΓ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΥΑΦΡΗ  ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΣ   Βασιλεὺς Οὐαφρῆς Σολομῶνι βασιλεῖ μεγάλῳ
[9, 22]   κληῗ δα μέσην, δῦ δὲ  ξίφος   ὀξὺ σπλάγχνα διὰ στέρνων, λίπε
[9, 27]   κατασχεῖν αὐτοῦ καὶ σπασάμενον τὸ  ξίφος   φονεῦσαι τὸν Χανεθώθην· διεκδρᾶναι δὲ
[9, 4]   Ἑκαταῖος δὲ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ  φιλόσοφος   ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις
[9, 6]   δογματοποιίαν. Νουμήνιος δὲ Πυθαγορικὸς  φιλόσοφος   ἄντικρυς γράφει· Τί γάρ ἐστι
[9, 5]   Καὶ Κλέαρχος δὲ περιπατητικὸς  φιλόσοφος   ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ ὕπνου
[9, 35]   αὐτοὺς χρυσίῳ ἀδόλῳ, δακτύλου τὸ  πάχος.   Εἶναι δὲ τοὺς στύλους τῷ
[9, 43]   ἐβασίλευσεν ἔτη δʹ Τούτου υἱὸς  Λαβαεσσοάραχος   ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασι λείας,
[9, 30]   χεροῖν σοῖν τοῦτ' ἔχεις; Λέξον  τάχος.   Μ. Ῥάβδον τετραπόδων καὶ βροτῶν
[9, 22]   ἀλλὰ δόλον τολύπευσε καὶ εἰς  λέχος   ἀνέρι πέμπε Λείαν, οἱ
[9, 22]   ὑπὸ ῥίζῃ δεδμημένον, ἀμφὶ δὲ  τεῖχος   λισσὸν ὑπώρειαν ὑποδέδρομεν αἰπύθεν ἕρκος.
[9, 22]   ἐπὶ δ' ἀνδράσι τοῖσιν ἔτῃσιν  ἀρχὸς   Ἐμὼρ σὺν παιδὶ Συχέμ, μάλ'
[9, 6]   Στρωματεῖ, δι' ὧν ταῦτά φησι·  Κλέαρχος   δὲ Περιπατητικὸς εἰδέναι φησί
[9, 5]   ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ Καὶ  Κλέαρχος   δὲ περιπατητικὸς φιλόσοφος ἐν
[9, 5]   ὧν εἶχε. Ταῦτα καὶ  Κλέαρχος.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΝΤΩΝ
[9, 43]   κύριος ἐγένετο υἱὸς αὐτοῦ  Εὐιλμαλούρουχος.   Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως
[9, 24]   ὅθεν Ἰωσήφ, ὃς ὀνείρων θεσπιστὴς  σκηπτοῦχος   ἐν Αἰγύπτοιο θρόνοισι, δινεύσας λαθραῖα
[9, 30]   μέγαν τιν' εἶναι μέχρις οὐρανοῦ  πτυχός,   ἐν τῷ καθῆσθαι φῶτα γενναῖόν
[9, 4]   πλευρὰν δὲ ἑκάστην εἴκοσι πήχεων,  ὕψος   δεκάπηχυ. Καὶ παρ' αὐτὸν οἴκημα
[9, 35]   ἐπὶ πήχεις κʹ τὸ δὲ  ὕψος   πηχῶν δώδεκα. Ποιῆσαι δὲ καὶ
[9, 35]   πλάτος πηχῶν κʹ τὸ δὲ  ὕψος   πηχῶν εʹ ποιῆσαι δὲ ἐπ'
[9, 30]   θαλάσσης, κῦμα δ' ἐρροίβδει μέγα  σύνεγγυς   ἡμῶν. Καί τις ἠλάλαξ' ἰδών·
[9, 30]   Φωνὴν δὲ πάντων εἶχεν ἐκπρεπεστάτην.  Βασιλεὺς   δὲ πάντων ὀρνέων ἐφαίνετο, ὡς
[9, 30]   ὀπτὰ δαίσεσθε κρέα. Σπουδῇ δὲ  βασιλεὺς   ἐκβαλεῖ πρόπαντ' ὄχλον. Ὅταν δὲ
[9, 30]   ἔχοντες. Ἐν σπουδῇ τε γὰρ  βασιλεὺς   κελεύσει πάντας ἐκβαλεῖν χθονός· κεκλήσεται
[9, 35]   ἵν' ἐφεστήκῃ ἐπ' αὐτῆς  βασιλεύς,   ὅταν προσεύχηται, ὅπως ὀπτάνηται τῷ
[9, 33]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΓ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΥΑΦΡΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΣ  Βασιλεὺς   Οὐαφρῆς Σολομῶνι βασιλεῖ μεγάλῳ χαίρειν
[9, 30]   ὕβριν ἀνθρώπων κακῶν. Φαραὼ δὲ  βασιλεὺς   πείσετ' οὐδὲν ὧν λέγω, πλὴν
[9, 6]   ἐπιλέγει· Νουμᾶς δὲ Ῥωμαίων  βασιλεὺς   Πυθαγόρειος μὲν ἦν, ἐκ δὲ
[9, 32]   ἐπιστολήν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΒ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ  Βασιλεὺς   Σολομῶν Οὐαφρῇ βασιλεῖ Αἰγύπτου φίλῳ
[9, 34]   γενόμενοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΔ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΛΟΜΩΝΟΣ  Βασιλεὺς   Σολομῶν Σούρωνι τῷ βασιλεῖ Τύρου
[9, 30]   σὺν ὄχλῳ τῷδ' ἀφώρμησεν δόμων  βασιλεὺς   Φαραὼ μυρίων ὅπλων μέτα ἵππου
[9, 28]   δόλον καθ' ἡμῶν πολὺν ἐμηχανήσατο  βασιλεὺς   Φαραώ, τοὺς μὲν ἐν πλινθεύμασιν
[9, 28]   πόλεως τῆσδε καὶ κρίνει βροτοὺς  ἱερεύς,   ὅς ἐστ' ἐμοῦ τε καὶ
[9, 3]   ἐδέσματος ἑκάστῳ. Προκατεύχεται δὲ  ἱερεὺς   τῆς τροφῆς, ἁγνῆς οὔσης καὶ
[9, 46]   νῦν λέγειν προεθέμην. μέντοι  Φαληρεὺς   Δημήτριος καὶ Φίλων πρεσβύτερος
[9, 10]   τὰ τούτοις ἀκόλουθα. Οἷς  συγγραφεὺς   ἐπιλέγει· Χαλκόδετος γὰρ πρὸς
[9, 6]   φησί· Φανερώτατα δὲ Μεγασθένης  συγγραφεὺς   Σελεύκῳ τῷ Νικάνορι συμβεβιωκὼς
[9, 14]   γραφῇ μικρῷ πρόσθεν δηλωθεὶς  συγγραφεὺς   τὰ ὅμοια μαρτυρεῖ λέγων ὧδε·
[9, 30]   ὑγράς τε λιβάδας· δαψιλὴς χῶρος  βαθύς,   πηγὰς ἀφύσσων δώδεκ' ἐκ μιᾶς
[9, 3]   δὲ ζηλοῦσι τὴν αἵρεσιν οὐκ  εὐθὺς   πάροδος, ἀλλ' ἐπ' ἐνιαυτὸν
[9, 28]   χρῶτα φαιδρῦναι νέον· ἰδοῦσα δ'  εὐθὺς   καὶ λαβοῦσ' ἀνείλετο, ἔγνω δ'
[9, 22]   στέρνων, λίπε δὲ ψυχὴ δέμας  εὐθύς.   Πυθομένους δὲ καὶ τοὺς ἑτέρους
[9, 16]   λέγει οὕτως· Ἁβραάμης ἐβασίλευε Δαμασκοῦ,  ἔπηλυς   σὺν στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ τῆς
[9, 30]   ἐτάθησαν ἀθρόοι. Θεὸν πατρῷον. Ἦν  πολὺς   δ' ἀνδρῶν ὄχλος. Ἡμᾶς δὲ
[9, 46]   συμφώνους ταῖς ἐκτεθείσαις μαρτυρίας. Καὶ  πολὺς   δὲ ἄλλος μαρτύρων ἡμῖν ὄχλος
[9, 1]   Πρῶτα δὲ τὰ πρῶτα παραθήσομαι,  δεικνὺς   ὅσοι τῶν Ἑλληνικῶν συγγραφέων ἐπ'
[9, 27]   τὸν δὲ προσκύψαντα πρὸς τὸ  οὖς   εἰπεῖν, ἀκούσαντα δὲ τὸν βασιλέα
[9, 19]   τῆς Αἰγυπτίας γεννῆσαι δώδεκα υἱούς,  οὓς   δὴ εἰς Ἀραβίαν ἀπαλλαγέντας διελέσθαι
[9, 27]   στρατηγοὺς τοὺς προκαθεδουμένους τῆς χώρας,  οὓς   δὴ πλεονεκτεῖν ἐπιφανῶς κατὰ τὰς
[9, 16]   ἑκάστοις καὶ διαπτύων τοὺς λόγους,  οὓς   ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων, κενοὺς
[9, 31]   Σούρωνα βασιλέα Τύρου καὶ Φοινίκης·  οὓς   καὶ ἀναγκάσαι φόρους Ἰουδαίοις ὑποτελεῖν·
[9, 27]   τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τῶν φυλάκων  οὓς   μὲν τελευτῆσαι, τινὰς δὲ ὑπὸ
[9, 27]   τεράτων φάναι μετὰ μῆνα τοὺς  λαοὺς   ἀπολύσειν, ἐὰν ἀποκαταστήσῃ τὸν ποταμόν·
[9, 27]   ποτάμια διαφθεῖραι ζῷα τούς τε  λαοὺς   διὰ τὴν δίψαν φθείρεσθαι. Τὸν
[9, 27]   τῷ θεῷ, ἤδη ποτὲ τοὺς  λαοὺς   παῦσαι τῶν κακοπαθειῶν. Ἱλασκομένου δ'
[9, 35]   μοι, περὶ τῶν κατὰ τοὺς  λαοὺς   τοὺς παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά σοι
[9, 33]   μοι, περὶ τῶν κατὰ τοὺς  λαοὺς   τοὺς παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά σοι
[9, 6]   καὶ ἑβδομήκοντα τοῖς πρώτοις ἔτεσι  ναοὺς   οἰκοδομούμενοι ἄγαλμα οὐδὲν οὔτε πλαστὸν
[9, 25]   τούς τε ὄνους καὶ τοὺς  βοῦς   ὑπὸ λῃστῶν ἀπολέσθαι, εἶτα τὰ
[9, 35]   τῷ θεῷ εἰς ὁλοκάρπωσιν προσαγαγεῖν  βοῦς   χιλίους. Λαβόντα δὲ τὴν σκηνὴν
[9, 28]   νέον· ἰδοῦσα δ' εὐθὺς καὶ  λαβοῦσ'   ἀνείλετο, ἔγνω δ' Ἑβραῖον ὄντα·
[9, 27]   γεωργῶν, αὐτοῦ καταστρατοπεδεῦσαι· πέμψαι δὲ  στρατηγοὺς   τοὺς προκαθεδουμένους τῆς χώρας, οὓς
[9, 30]   μοι δύσφραστος, ἰσχνόφωνος, ὥστε μὴ  λόγους   ἐμοὺς γενέσθαι βασιλέως ἐναντίον. Εἶτα
[9, 16]   αὐτῶν ἑκάστοις καὶ διαπτύων τοὺς  λόγους,   οὓς ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων,
[9, 14]   τοῦ περὶ τὴν διάλεκτον πρῶτον  ἐναργοῦς·   Ἑβραῖοι γὰρ τὴν σύγχυσιν Βαβὲλ
[9, 43]   πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως καὶ  δοὺς   οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ
[9, 42]   αὐτῷ. Παραλαβόντα δὲ Βαβυλωνίους καὶ  Μήδους   καὶ συναγαγόντα πεζῶν μὲν ὀκτωκαίδεκα,
[9, 3]   οὐδὲ πωλοῦσιν, ἀλλὰ τῷ χρῄζοντι  διδοὺς   ἕκαστος τὰ παρ' ἑαυτῷ τὸ
[9, 10]   Νειλώτιδος αἴης· πολλὰς καὶ Φοίνικες  ὁδοὺς   μακάρων ἐδάησαν, Ἀσσύριοι Λυδοί τε
[9, 44]   ἀϊστῶσαι πρόρριζον· μιν ἄλλας  ὁδοὺς   στραφέντα φέρεσθαι διὰ τῆς ἐρήμου,
[9, 3]   χεῖρας κλοπῆς καὶ ψυχὴν ἀνοσίου  κέρδους   καθαρὰν φυλάξειν, καὶ μήτε κρύψειν
[9, 10]   ἐπιλέγει· Χαλκόδετος γὰρ πρὸς  θεοὺς   ὁδὸς αἰπεινή τε καὶ τραχεῖα,
[9, 30]   χῶρον εἰσέλθηθ' ὅπως ἀφ' ἧσπερ  ἠοῦς   ἐφύγετ' Αἰγύπτου δ' ἄπο ἑπτὰ
[9, 8]   οἱ παραστῆναι ἀξιωθέντες ὑπὸ τοῦ  πλήθους   τοῦ τῶν Αἰγυπτίων οὗτοι ἦσαν
[9, 31]   κατασκευὴν ἀνήκοντα, χρυσίον, ἀργύριον, χαλκόν,  λίθους,   ξύλα κυπαρίσσινα καὶ κέδρινα. Ἀκούσαντα
[9, 31]   καὶ Ἰτουραίους καὶ Ναβαταίους καὶ  Ναβδαίους,   αὖθις δὲ ἐπιστρατεῦσαι ἐπὶ Σούρωνα
[9, 27]   συμφοραῖς περιπεσόντα τὸν βασιλέα τοὺς  Ἰουδαίους   ἀπολῦσαι· τοὺς δὲ χρησαμένους παρὰ
[9, 42]   τοὺς ἐν τῇ Γαλααδίτιδι οἰκοῦντας  Ἰουδαίους·   αὖθις δὲ τὰ Ἱεροσόλυμα παραλαβεῖν
[9, 27]   στρατεύειν ἐπ' Αἴγυπτον καὶ τοὺς  Ἰουδαίους   διασώσαντα εἰς τὴν ἀρχαίαν ἀγαγεῖν
[9, 27]   πλημμυρίδος πάντας διαφθαρῆναι· τοὺς δὲ  Ἰουδαίους   διαφυγόντας τὸν κίνδυνον τεσσαράκοντα ἔτη
[9, 42]   τοῦ θεοῦ ἀποσταλέντα καταλαβεῖν τοὺς  Ἰουδαίους   θυσιάζοντας εἰδώλῳ χρυσῷ, εἶναι
[9, 18]   ἐν τοῖς Ἰουδαϊκοῖς τοὺς μὲν  Ἰουδαίους   ὀνομάζεσθαιἙρμιούθ, εἶναι μεθερμηνευθὲν κατὰ
[9, 27]   οὕτως πάλιν ἀνέσεως τυχεῖν τοὺς  Ἰουδαίους.   Πάλιν τε τὸν Μώϋσον βάτραχον
[9, 27]   πάθει περιπεσεῖν διὰ τὸ τοὺς  Ἰουδαίους   προστάξαι σινδόνας ἀμφιέννυσθαι, ἐρεᾶν δὲ
[9, 27]   τιμωρίᾳ καὶ κολάσει καταικίζειν τοὺς  Ἰουδαίους.   Τὸν δὲ Μώϋσον ταῦτα ὁρῶντα
[9, 27]   τῆς οἰκουμένης δεσπότην ἀπολῦσαι τοὺς  Ἰουδαίους.   Τὸν δὲ πυθόμενον εἰς φυλακὴν
[9, 27]   διὰ τὸ τὴν ὕπαρξιν τοὺς  Ἰουδαίους   τῶν Αἰγυπτίων χρησαμένους διακομίζειν. Τῷ
[9, 35]   προσκρεμάσαι ἑκάστῃ δίκτυϊ κώδωνας χαλκοῦς  ταλαντιαίους   τετρακοσίους· καὶ ποιῆσαι ὅλας τὰς
[9, 31]   Στρατεῦσαι δ' αὐτὸν καὶ ἐπὶ  Ἰδουμαίους   καὶ Ἀμμανίτας καὶ Μωαβίτας καὶ
[9, 6]   ἀνθρωποειδῆ καὶ ζῳόμορφον εἰκόνα θεοῦ  Ῥωμαίους   κτίζειν. Ἐν γοῦν ἑκατὸν καὶ
[9, 3]   δὲ τοῦτο ἐν τῷ πρὸς  Ῥωμαίους   πολέμῳ. Ἐπεὶ οὐδὲ κολακεῦσαι τοὺς
[9, 18]   φωνὴν Ἰουδαῖοι· καλεῖσθαι δὲ αὐτοὺς  Ἑβραίους   ἀπὸ Ἁβραάμου. Τοῦτον δέ φησι
[9, 1]   οἱ μάλιστα διαφανεῖς τῶν καθ'  Ἑβραίους   οὐκ ἄπειροι γεγόνασι πραγμάτων, ἀλλ'
[9, 31]   καὶ Ἀμμανίτας καὶ Μωαβίτας καὶ  Ἰτουραίους   καὶ Ναβαταίους καὶ Ναβδαίους, αὖθις
[9, 31]   καὶ Μωαβίτας καὶ Ἰτουραίους καὶ  Ναβαταίους   καὶ Ναβδαίους, αὖθις δὲ ἐπιστρατεῦσαι
[9, 27]   ἱκανὸν τόπον ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν  τριταίους   ἐλθεῖν Θάλασσαν. Μεμφίτας μὲν οὖν
[9, 13]   Ἔφορος και Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς  ἀρχαίους   ζήσαντας ἔτη χίλια. Περὶ μὲν
[9, 13]   Μωσέως τοὺς πρώτους φύντας ἀνθρώπων  μακροβίους   γεγονέναι φήσαντος, μάρτυρας καὶ τούτου
[9, 38]   Ἱεροσόλυμα τὴν μὲν περίμετρον ἔχειν  σταδίους   μʹ εἶναι δ' αὐτὴν δυσάλωτον,
[9, 15]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ' ΩΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΙ  ΠΛΕΙΟΥΣ   ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ· ΑΠΟ ΤΗΣ
[9, 11]   καὶ Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι  πλείους.   Καὶ Νικόλαος δὲ Δαμασκηνὸς
[9, 13]   ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ  ΠΛΕΙΟΥΣ   ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΜΑΚΡΟΒΙΟΥ
[9, 35]   θεῷ εἰς ὁλοκάρπωσιν προσαγαγεῖν βοῦς  χιλίους.   Λαβόντα δὲ τὴν σκηνὴν καὶ
[9, 35]   θυσίαν μυρίαν, πρόβατα δισχίλια, μόσχους  τρισχιλίους   πεντακοσίους. Τὸ δὲ σύμπαν χρυσίον
[9, 35]   πηχῶν δώδεκα. Ποιῆσαι δὲ καὶ  δακτυλίους   δύο χαλκοῦς ἁλυσιδωτοὺς καὶ στῆσαι
[9, 27]   δὴ τοὺς Αἰθίοπας, καίπερ ὄντας  πολεμίους,   στέρξαι τὸν Μώϋσον ὥστε καὶ
[9, 17]   τῷ βασιλεῖ αὐτῶν. Ὕστερον δὲ  Ἀρμενίους   ἐπιστρατεῦσαι τοῖς Φοίνιξι· νικησάντων δὲ
[9, 17]   πρῶτον τὴν ἀστρολογίαν, οὐκ Αἰγυπτίους.  Βαβυλωνίους   γὰρ λέγειν πρῶτον γενέσθαι Βῆλον,
[9, 42]   βασιλέα συστρατεύειν αὐτῷ. Παραλαβόντα δὲ  Βαβυλωνίους   καὶ Μήδους καὶ συναγαγόντα πεζῶν
[9, 17]   τοῦτον αὐτοῖς εἰση γήσασθαι, φάμενον  Βαβυλωνίους   ταῦτα καὶ αὑτὸν εὑρηκέναι, τὴν
[9, 3]   ἥλιον οὐδὲν φθέγγονται τῶν βεβήλων,  πατρίους   δέ τινας εἰς αὐτὸν εὐχὰς
[9, 3]   παρ' αὐτοῖς ὑπεροψία, τοὺς δὲ  ἀλλοτρίους   παῖδας ἐκλαμβάνοντες ἁπαλοὺς ἔτι πρὸς
[9, 33]   ἐκ μὲν τοῦ Σεβριθίτου νομοῦ  μυρίους,   ἐκ δὲ τοῦ Μενδησίου καὶ
[9, 34]   χώρας, κατὰ μῆνα κόρους σίτου  μυρίους·   δὲ κόρος ἐστὶν ἀρταβῶν
[9, 34]   ἀρταβῶν ἕξ· καὶ οἴνου κόρους  μυρίους·   δὲ κόρος τοῦ οἴνου
[9, 35]   Αἰγύπτου βασιλεῖ Οὐαφρῇ ἐλαίου μετρητὰς  μυρίους,   φοινικοβαλάνων ἀρτάβας χιλίας, μέλιτος δὲ
[9, 33]   Βουσιρίτου, Λεοντοπολίτου καὶ Ἀθριβίτου ἀνὰ  μυρίους.   Φρόντισον δὲ καὶ τὰ δέοντα
[9, 33]   δὲ τοῦ Μενδησίου καὶ Σεβεννύτου  δισμυρίους·   Βουσιρίτου, Λεοντοπολίτου καὶ Ἀθριβίτου ἀνὰ
[9, 35]   ἀπέσταλκά σοι Τυρίων καὶ Φοινίκων  ὀκτακισμυρίους   καὶ ἀρχιτέκτονά σοι ἀπέσταλκα ἄνθρωπον
[9, 31]   Κομμαγηνὴν καὶ τοὺς ἐν Γαλαδηνῇ  Ἀσσυρίους   καὶ Φοίνικας. Στρατεῦσαι δ' αὐτὸν
[9, 21]   τῷ δὲ Βενιαμὶν πέντε καὶ  τριακοσίους   χρυσοῦς καὶ τῷ πατρὶ δὲ
[9, 13]   ἀσφαλῶς αὐτοῖς προειπεῖν μὴ ζήσασιν  ἑξακοσίους   ἐνιαυτούς· διὰ γὰρ τούτων
[9, 35]   ἑκάστῃ δίκτυϊ κώδωνας χαλκοῦς ταλαντιαίους  τετρακοσίους·   καὶ ποιῆσαι ὅλας τὰς δίκτυας
[9, 35]   μυρίαν, πρόβατα δισχίλια, μόσχους τρισχιλίους  πεντακοσίους.   Τὸ δὲ σύμπαν χρυσίον τὸ
[9, 17]   εὑρηκέναι πρῶτον τὴν ἀστρολογίαν, οὐκ  Αἰγυπτίους.   Βαβυλωνίους γὰρ λέγειν πρῶτον γενέσθαι
[9, 16]   ὕστερον τὴν Χαναναίαν καταλαβόντος, Ἅβραμος  Αἰγυπτίους   εὐδαιμονεῖν πυθόμενος διαίρειν πρὸς αὐτοὺς
[9, 35]   δὲ τὸν Σολομῶνα καὶ τοὺς  Αἰγυπτίους   καὶ τοὺς Φοίνικας, ἑκάστους εἰς
[9, 27]   βούλεσθαι στρα τεύειν ἐπὶ τοὺς  Αἰγυπτίους,   κατάγειν βουλόμενον τὸν Μώϋσον καὶ
[9, 27]   τι πτηνὸν ἀνεῖναι λυμαίνεσθαι τοὺς  Αἰγυπτίους,   πάντας τε ἐξελκωθῆναι τὰ σώματα.
[9, 27]   Διὰ τοῦτο δὲ καὶ τοὺς  Αἰγυπτίους   τὴν ῥάβδον ἀνατιθέναι εἰς πᾶν
[9, 27]   τὴν ὁδὸν ἐπικλύσαι· τοὺς δὲ  Αἰγυπτίους   ὑπό τε τοῦ πυρὸς καὶ
[9, 5]   τῶν ἄνω τόπων εἰς τοὺς  ἐπιθαλαττίους   ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν οὐ τῇ
[9, 22]   τὸν Ἰακὼβ γεωμορεῖν, τοὺς δὲ  υἱοὺς   αὐτοῦ ἕνδεκα τὸν ἀριθμὸν ὄντας
[9, 19]   Γέλωτος δὲ καὶ γυναικὸς ἐγχωρίου  υἱοὺς   ἕνδεκα γενέσθαι καὶ δωδέκατον Ἰωσὴφ
[9, 21]   Λείας τῷ πατρὶ αὐτοῦ γεγονέναι  υἱοὺς   ἑπτά, ἐκ δὲ Ῥαχὴλ τῆς
[9, 21]   καὶ τοὺς ἐκ τῆς Λείας  υἱοὺς   λαβεῖν. Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ
[9, 21]   ἐν Αἰγύπτῳ, εὐλογήσαντα τοὺς Ἰωσὴφ  υἱούς,   ὄντα ἐτῶν ρμζʹ καταλιπόντα Ἰωσὴφ
[9, 19]   μὲν τῆς Αἰγυπτίας γεννῆσαι δώδεκα  υἱούς,   οὓς δὴ εἰς Ἀραβίαν ἀπαλλαγέντας
[9, 21]   τεσσάρων. Ἐξαλλομένους δὲ τοὺς Ἰσραὴλ  υἱούς,   Συμεῶνα μὲν ὄντα ἐτῶν εἰκοσιενὸς
[9, 23]   τῶν Ἀράβων βασιλεῖς ἀπογόνους Ἰσραήλ,  υἱοὺς   τοῦ Ἁβραάμ, Ἰσαὰκ δὲ ἀδελφούς.
[9, 28]   ἐς βαθύρροον. Ἐνταῦθα μήτηρ  τεκοῦσ'   ἔκρυπτέ με τρεῖς μῆνας, ὡς
[9, 3]   ἐπιτάγματος, μισήσειν δ' ἀεὶ τοὺς  ἀδίκους   καὶ συναδικήσεσθαι τοῖς δικαίοις· τὸ
[9, 16]   μαρτυρεῖν αὐτῷ καὶ τοὺς ἔξωθεν  ἱστορικοὺς   Ἰώσηπος λέγει διὰ τούτων·
[9, 35]   Διελθὼν δὲ Σολομῶν, ἔχων τοὺς  πατρικοὺς   φίλους, ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ
[9, 35]   Ποιῆσαι δὲ καὶ δακτυλίους δύο  χαλκοῦς   ἁλυσιδωτοὺς καὶ στῆσαι αὐτοὺς ἐπὶ
[9, 35]   καταχέαντα. Ποιῆσαι δὲ δύο στύλους  χαλκοῦς   καὶ καταχρυσῶσαι αὐτοὺς χρυσίῳ ἀδόλῳ,
[9, 35]   στοὰν καὶ στύλους αὐτῇ ὑποστῆσαι  χαλκοῦς   μηʹ κατασκευάσαι δὲ καὶ λουτῆρα
[9, 35]   καὶ προσκρεμάσαι ἑκάστῃ δίκτυϊ κώδωνας  χαλκοῦς   ταλαντιαίους τετρακοσίους· καὶ ποιῆσαι ὅλας
[9, 3]   δὲ τῆς κοινῆς ἅψασθαι τροφῆς,  ὅρκους   αὐτοῖς ὄμνυσι φρικώδεις· πρῶτον μὲν
[9, 3]   τοὺς δὲ ἀλλοτρίους παῖδας ἐκλαμβάνοντες  ἁπαλοὺς   ἔτι πρὸς τὰ μαθήματα, συγγενεῖς
[9, 35]   μυριάδων υξʹ εἰς δὲ τοὺς  ἥλους   καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἀργυρίου
[9, 16]   διὰ τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων πρὸς  ἀλλήλους,   συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις καὶ διαπτύων
[9, 25]   γὰρ αὐτὸν πρόβατα μὲν ἑπτακισχίλια,  καμήλους   δὲ τρισχιλίας, ζεύγη βοῶν πεντακόσια,
[9, 25]   οὐ πολὺ δὲ καὶ τὰς  καμήλους   ὑπὸ λῃστῶν ἀπελαθῆναι· εἶτα τὰ
[9, 35]   δὲ Σολομῶν, ἔχων τοὺς πατρικοὺς  φίλους,   ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ τοῦ
[9, 27]   αὐτὸν τῶν Αἰγυπτίων ὁρκωμοτῆσαι τοὺς  φίλους   μὴ ἐξαγγεῖλαι τῷ Μωΰσῳ τὴν
[9, 35]   εἰς τὴν ἑαυτῶν, ἑκάστῳ χρυσοῦ  σίκλους   δόντα δέκα· τὸ δὲ τάλαντον
[9, 27]   μὲν τοὺς αὐτούς, ἐνιάκις δὲ  ἄλλους.   Διὰ ταῦτα οὖν τὸν Μώϋσον
[9, 23]   δὲ καὶ φρονήσει παρὰ τοὺς  ἄλλους   διενεγκόντα ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν ἐπιβουλευθῆναι·
[9, 27]   τῶν ὑπὲρ Μέμφιν τόπων βασιλεύοντι·  πολλοὺς   γὰρ τότε τῆς Αἰγύπτου βασιλεύειν·
[9, 3]   λιμῷ διαφθειρόμενοι ἀπόλλυνται. Διὸ δὴ  πολλοὺς   ἐλεήσαντες ἐν ταῖς ἐσχάταις ἀνάγκαις
[9, 18]   τόπους· τῶν δὲ τούτῳ συνελθόντων  πολλοὺς   ἐν Αἰγύπτῳ καταμεῖναι διὰ τὴν
[9, 30]   δ' ἥξει καὶ βροτοὺς Αἰγυπτίων  πολλοὺς   κακώσει. Μετὰ δὲ ταῦτ' ἔσται
[9, 10]   Καὶ πάλιν ἐρωτηθείς, τίνι λόγῳ  πολλοὺς   λέγουσιν οὐρανούς, ἔχρησε τάδε· εἷς
[9, 11]   Ἀρμενίαν, Βάρις λεγόμενον, εἰς  πολλοὺς   συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος
[9, 35]   μέρος τοῦ ἱεροῦ στοὰν καὶ  στύλους   αὐτῇ ὑποστῆσαι χαλκοῦς μηʹ κατασκευάσαι
[9, 35]   χρυσίον τὸ εἰς τοὺς δύο  στύλους   καὶ τὸν ναὸν καταχρησθὲν εἶναι
[9, 35]   τὸ πάχος. Εἶναι δὲ τοὺς  στύλους   τῷ ναῷ ἰσομεγέθεις, τὸ δὲ
[9, 35]   τοῦτον καταχέαντα. Ποιῆσαι δὲ δύο  στύλους   χαλκοῦς καὶ καταχρυσῶσαι αὐτοὺς χρυσίῳ
[9, 27]   Ἆπιν, κελεῦσαι ἱερὸν αὐτοῦ τοὺς  ὄχλους   καθιδρύσασθαι καὶ τὰ ζῷα τὰ
[9, 27]   Πρότερον γὰρ ἀδιατάκτους ὄντας τοὺς  ὄχλους   ποτὲ μὲν ἐκβάλλειν, ποτὲ δὲ
[9, 27]   ἐπιβουλεύειν. Παρελόμενον γοῦν αὐτοῦ τοὺς  ὄχλους   τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ ὅρια
[9, 27]   διαβάντας τοὺς κατὰ τὴν Ἀραβίαν  ποταμοὺς   καὶ διαβάντας ἱκανὸν τόπον ἐπὶ
[9, 30]   δύσφραστος, ἰσχνόφωνος, ὥστε μὴ λόγους  ἐμοὺς   γενέσθαι βασιλέως ἐναντίον. Εἶτα πρὸς
[9, 15]   δι' αὐτοῦ. Οἱ δὲ θεοὶ  ἀνέμους   ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν τὸν πύργον, καὶ
[9, 14]   εἶναι τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τοὺς  ἀνέμους   θεοῖσι βωθέοντας ἀνατρέψαι περὶ αὐτοῖσι
[9, 28]   δὲ γένος Αἰγύπτιον. Ἰδὼν δ'  ἐρήμους   καὶ παρόντα μηδένα ἐρρυσάμην ἀδελφόν,
[9, 41]   καταβολῆς, καὶ ἐκ τούτων σύριγγας  ἀναρίθμους,   καθ' ἕκαστον μέρος ἑαυτὰς συναπτόντων
[9, 35]   χαλκοῖς ταλαντιαίοις καταλαμβάνοντας τοὺς δύο  δόμους.   Οὕτω δ' αὐτὸν οἰκοδομήσαντα ξυλῶσαι
[9, 27]   δὲ τὴν πόλιν εἰς λ  νομοὺς   διελεῖν καὶ ἑκάστῳ τῶν νομῶν
[9, 26]   παραλαβεῖν, Ἕλληνας δὲ παρὰ Φοινίκων,  νόμους   τε πρῶτον γράψαι Μωσῆν τοῖς
[9, 11]   ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ πρὸς τοὺς  ἀποτροπιασμούς.   Μέμνηται δὲ τούτων καὶ Ἱερώνυμος
[9, 27]   τὸν Μώϋσον χάλαζάν τε καὶ  σεισμοὺς   διὰ νυκτὸς ἀποτελέσαι, ὥστε τοὺς
[9, 19]   ἡμᾶς δώδεκα εἶναι βασιλεῖς Ἀράβων  ὁμωνύμους   ἐκείνοις. Ἐκ δὲ τῆς γαμετῆς
[9, 10]   ἐρωτηθείς, τίνι λόγῳ πολλοὺς λέγουσιν  οὐρανούς,   ἔχρησε τάδε· εἷς ἐν παντὶ
[9, 3]   ἀλγηδόσι καὶ κατειρωνευόμενοι τῶν τὰς  βασάνους   προσφερόντων, εὔθυμοι τὰς ψυχὰς ἠφίεσαν,
[9, 29]   γενομένων ἐκ Χεττούρας, τοῦ Ἁβραὰμ  γένους,   ἐκ τοῦ Ἰεζὰν τοῦ γενομένου
[9, 30]   εἰς ἣν ὑπέστην πατράσιν Ἑβραίων  γένους.   Λέξεις δὲ λαῷ παντί, μηνὸς
[9, 28]   ἐπιβάλλει· Ὁρῶ δὲ ταύτας ἑπτὰ  παρθένους   τινάς. Ἐρωτήσαντός τε αὐτὰς τίνες
[9, 16]   οὓς ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων,  κενοὺς   καὶ μηδὲν ἔχοντας ἀληθὲς ἀπέφαινε.
[9, 27]   ὕπαρξιν τοὺς Ἰουδαίους τῶν Αἰγυπτίων  χρησαμένους   διακομίζειν. Τῷ δὲ Μωΰσῳ φωνὴν
[9, 27]   τοὺς Ἰουδαίους ἀπολῦσαι· τοὺς δὲ  χρησαμένους   παρὰ τῶν Αἰγυπτίων πολλὰ μὲν
[9, 22]   πόλιν ἐκπορθῆσαι καὶ τὴν ἀδελφὴν  ἀναρρυσαμένους   μετὰ τῶν αἰχμαλώτων εἰς τὴν
[9, 3]   τινι πλέονι κόσμῳ τοὺς  ὑποτεταγμένους   ὑπερλαμπρύνεσθαι· τὴν ἀλήθειαν ἀγαπᾶν ἀεὶ
[9, 3]   ἀλήθειαν ἀγαπᾶν ἀεὶ καὶ τοὺς  ψευδομένους   προβάλλεσθαι· χεῖρας κλοπῆς καὶ ψυχὴν
[9, 23]   Ἡλιουπόλει ἱερὸν κατασκευάσαι τοὺς Ἑρμιοὺθ  ὀνομαζομένους.   Μετὰ δὲ ταῦτα τελευτῆσαι τόν
[9, 3]   πολέμῳ. Ἐπεὶ οὐδὲ κολακεῦσαι τοὺς  αἰκιζομένους   δακρῦσαι ὑπομένουσι, μειδιῶντες δὲ
[9, 22]   λίπε δὲ ψυχὴ δέμας εὐθύς.  Πυθομένους   δὲ καὶ τοὺς ἑτέρους ἀδελφοὺς
[9, 21]   ἐτῶν οὖσαν δεκαὲξ μηνῶν τεσσάρων.  Ἐξαλλομένους   δὲ τοὺς Ἰσραὴλ υἱούς, Συμεῶνα
[9, 22]   πάντας τοὺς οἰκοῦντας τὰ Σίκιμα  περιτεμνομένους   Ἰουδαΐσαι· τὸν δὲ Ἐμμὼρ φάναι
[9, 22]   πόλιν τοῦ Ἐμμὼρ καὶ τοὺς  ὑποτασσομένους   παρακαλοῦντος περιτέμνεσθαι, ἕνα τῶν Ἰακὼβ
[9, 22]   τὸν Συμεῶνα εἰς τὴν πόλιν  καθωπλισμένους   ἐλθεῖν καὶ πρῶτα μὲν τοὺς
[9, 27]   καταστρατοπεδεῦσαι· πέμψαι δὲ στρατηγοὺς τοὺς  προκαθεδουμένους   τῆς χώρας, οὓς δὴ πλεονεκτεῖν
[9, 28]   δύο, μάλιστα δ' αὐτοὺς συγγενεῖς,  πατουμένους   λέγω· Τί τύπτεις ἀσθενέστερον σέθεν;
[9, 46]   ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΙΟΥΛΑΙΩΝ  ΕΘΝΟΥΣ   Ἀρκοῦσι δ' ὅμως εἰς τὴν
[9, 1]   ΠΑΡ' ΕΛΛΗΣΙ ΛΟΓΟΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΩΝ  ΕΘΝΟΥΣ   ΜΝΕΙΑΝ ΕΠΟΙΗΣΑΝΤΟ Καὶ τῆς τῶν
[9, 6]   ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΩΝ  ΕΘΝΟΥΣ   Τούτου δὲ μνημονεύει καὶ
[9, 9]   ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ Τοῦ δὲ Ἰουδαίων  ἔθνους   καὶ Χοιρίλος, ἀρχαῖος γενόμενος ποιητής,
[9, 13]   βίῳ παρατείνειν χρόνον τεκμαιρόμενος μηδ'  ἐκείνους   εἰς ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς
[9, 3]   κενώσεως, ἣν τηρεῖν εἰώθασιν εἰς  ὕμνους   τῷ θεῷ καὶ εἰς ἀνάπαυσιν.
[9, 25]   δὲ τρισχιλίας, ζεύγη βοῶν πεντακόσια,  ὄνους   θηλείας νομάδας πεντακοσίας· εἶχε δὲ
[9, 25]   μὲν γὰρ αὐτοῦ τούς τε  ὄνους   καὶ τοὺς βοῦς ὑπὸ λῃστῶν
[9, 23]   γὰρ τοὺς τῶν Ἀράβων βασιλεῖς  ἀπογόνους   Ἰσραήλ, υἱοὺς τοῦ Ἁβραάμ, Ἰσαὰκ
[9, 29]   Σεπφώραν κατὰ τοὺς αὐτοὺς γεγονέναι  χρόνους.   Κατοικεῖν δὲ αὐτοὺς Μαδιὰμ πόλιν,
[9, 17]   τούτοις καὶ Πολυΐστωρ Ἀλέξανδρος,  πολύνους   ὢν καὶ πολυμαθὴς ἀνὴρ τοῖς
[9, 35]   εὐωνύμων. Ποιῆσαι δ' αὐτὸν καὶ  λύχνους   χρυσοῦς οʹ ὥστε καίεσθαι ἐφ'
[9, 46]   τοῦ ἀνδρός, πλείστας ἂν εὕροι  συμφώνους   ταῖς ἐκτεθείσαις μαρτυρίας. Καὶ πολὺς
[9, 10]   τε καὶ τραχεῖα, ἧς πολλὰς  ἀτραποὺς   βάρβαροι μὲν ἐξεῦρον, Ἕλληνες δὲ
[9, 38]   ὕδασι καταρρεῖσθαι, ὥστε καὶ τοὺς  κήπους   ἐκ τῶν ἀπορρεόντων ὑδάτων ἐκ
[9, 5]   Ἀσίαν, παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς  τόπους   ἅνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί
[9, 41]   καὶ κλίματα πρὸς τοὺς καθήκοντας  τόπους   ἔχει τῆς τῶν ὑδάτων ἐπιρροῆς
[9, 27]   διακομίσαντας εἰς τοὺς ὑπὲρ Αἴγυπτον  τόπους   θάψαι, ὑπολαβόντα τὸν Μώϋσον ὑπὸ
[9, 30]   καὶ φαλαγγικοὶ διεκδρομὰς ἔχοντες ἅρμασιν  τόπους·   ἱππεῖς δ' ἔταξε τοὺς μὲν
[9, 18]   εἰς τοὺς κατὰ Συρίαν ἀπαλλαγῆναι  τόπους·   τῶν δὲ τούτῳ συνελθόντων πολλοὺς
[9, 27]   ταύτην τὰ βλάπτοντα ζῷα τοὺς  ἀνθρώπους   ἀναιρεῖν· προσαγορεῦσαι δὲ αὐτὴν Ἑρμοῦ
[9, 3]   τὸ θεῖον, ἔπειτα τὰ πρὸς  ἀνθρώπους   δίκαια φυλάξειν καὶ μήτε κατὰ
[9, 20]   γενέσθαι Σοφωνᾶν, ἀφ' οὗ τοὺς  βαρβάρους   Σοφὰς λέγεσθαι. Τὰ μὲν οὖν
[9, 38]   βασιλεῦσαι ἔτη μʹ ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΗʹ  ΤΙΜΟΧΑΡΟΥΣ   ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ Τιμοχάρης δέ
[9, 22]   θεμιτόν γε τόδ' Ἑβραίοισι τέτυκται,  γαμβροὺς   ἄλλοθεν εἴς γε νυούς τ'
[9, 35]   τεθεῖσαν· στῆσαι δ' ἐξ ἑκατέρου  μέρους   τοῦ σηκοῦ τὰς μὲν ἐκ
[9, 35]   ἀνδρομήκεις καὶ στῆσαι ἐξ ὑστέρου  μέρους   ὑπὸ τὸν λουτῆρα, ἐκ δεξιῶν
[9, 22]   εὐθύς. Πυθομένους δὲ καὶ τοὺς  ἑτέρους   ἀδελφοὺς τὴν πρᾶξιν αὐτῶν ἐπιβοηθῆσαι
[9, 30]   νῦν σὺν πυρὶ πεσεῖται καὶ  νεκροὺς   θήσει βροτούς. Καρποί τ' ὀλοῦνται
[9, 30]   τὸν πενθερὸν οὕτως πως· Ἔδοξ'  ὄρους   κατ' ἄκρα Σιναίου θρόνον μέγαν
[9, 34]   ἐστὶν ἀρταβῶν ἕξ· καὶ οἴνου  κόρους   μυρίους· δὲ κόρος τοῦ
[9, 34]   ἐκ τῆς χώρας, κατὰ μῆνα  κόρους   σίτου μυρίους· δὲ κόρος
[9, 31]   καὶ Φοινίκης· οὓς καὶ ἀναγκάσαι  φόρους   Ἰουδαίοις ὑποτελεῖν· πρός τε Οὐαφρῆν
[9, 27]   τοῖς ἱερεῦσιν, εἶναι δὲ καὶ  αἰλούρους   καὶ κύνας καὶ ἴβεις· ἀπονεῖμαι
[9, 23]   πόλει καὶ Σάει καὶ τοὺς  Σύρους   πλεονάσαι ἐν τῇ Αἰγύπτῳ. Τούτους
[9, 31]   τούτου υἱὸν δυναστεῦσαι, ὃν καταστρέψασθαι  Σύρους   τοὺς παρὰ τὸν Εὐφράτην οἰκοῦντας
[9, 3]   δουλείας ἀπηλλαγμένας, τότε χαίρειν καὶ  μετεώρους   φέρεσθαι. Ἀπὸ δὴ τῆς τοιαύτης
[9, 45]   τε βασιλήϊα δένδροις ἤσκησε, κρεμαστοὺς  παραδείσους   ὀνομάσας. Καὶ ταῦτα δέ μοι
[9, 12]   γὰρ δὴ πηλοῦ κατάπλεοι τοὺς  ταρσούς,   θεοί μιν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανίζουσι·
[9, 14]   λέγεσθαι Βαβυλῶνα. Τέως δὲ ὄντας  ὁμογλώσσους   ἐκ θεῶν πολύθροον φωνὴν ἐνείκασθαι,
[9, 21]   δὲ Βενιαμὶν πέντε καὶ τριακοσίους  χρυσοῦς   καὶ τῷ πατρὶ δὲ ἀποστεῖλαι
[9, 35]   Ποιῆσαι δ' αὐτὸν καὶ λύχνους  χρυσοῦς   οʹ ὥστε καίεσθαι ἐφ' ἑκάστης
[9, 21]   τὸ ποιμένα αὐτόν τε καὶ  τοὺς   ἀδελφοὺς εἶναι· ἐπονείδιστον δὲ Αἰγυπτίοις
[9, 23]   αὐτὸν τόν τε πατέρα καὶ  τοὺς   ἀδελφοὺς κομίζοντας πολλὴν ὕπαρξιν καὶ
[9, 3]   ἐξ ἐπιτάγματος, μισήσειν δ' ἀεὶ  τοὺς   ἀδίκους καὶ συναδικήσεσθαι τοῖς δικαίοις·
[9, 35]   Ἀποπέμψαι δὲ τὸν Σολομῶνα καὶ  τοὺς   Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Φοίνικας, ἑκάστους
[9, 27]   Ῥαγουῆλον βούλεσθαι στρα τεύειν ἐπὶ  τοὺς   Αἰγυπτίους, κατάγειν βουλόμενον τὸν Μώϋσον
[9, 27]   ζῷόν τι πτηνὸν ἀνεῖναι λυμαίνεσθαι  τοὺς   Αἰγυπτίους, πάντας τε ἐξελκωθῆναι τὰ
[9, 27]   σκνίφας. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ  τοὺς   Αἰγυπτίους τὴν ῥάβδον ἀνατιθέναι εἰς
[9, 27]   αὐτὴν Ἑρμοῦ πόλιν. Οὕτω δὴ  τοὺς   Αἰθίοπας, καίπερ ὄντας πολεμίους, στέρξαι
[9, 3]   Ῥωμαίους πολέμῳ. Ἐπεὶ οὐδὲ κολακεῦσαι  τοὺς   αἰκιζομένους δακρῦσαι ὑπομένουσι, μειδιῶντες
[9, 3]   φυλάξειν, καὶ μήτε κρύψειν τι  τοὺς   αἱρετιστὰς μήθ' ἑτέροις αὐτῶν τι
[9, 43]   καὶ τὴν λοιπὴν χώραν καὶ  τοὺς   αἰχμαλώτους Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων
[9, 23]   συνέσει δὲ καὶ φρονήσει παρὰ  τοὺς   ἄλλους διενεγκόντα ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν
[9, 27]   ἐπισυνισταμένην αὐτῷ ἐπιβουλὴν καὶ προβαλέσθαι  τοὺς   ἀναιρήσοντας αὐτόν. Μηδενὸς δ' ὑπακούσαντος
[9, 14]   ἆσσον εἶναι τοῦ οὐρανοῦ, καὶ  τοὺς   ἀνέμους θεοῖσι βωθέοντας ἀνατρέψαι περὶ
[9, 27]   τὸ ταύτην τὰ βλάπτοντα ζῷα  τοὺς   ἀνθρώπους ἀναιρεῖν· προσαγορεῦσαι δὲ αὐτὴν
[9, 11]   οἱ ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ πρὸς  τοὺς   ἀποτροπιασμούς. Μέμνηται δὲ τούτων καὶ
[9, 21]   τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ πάντας  τοὺς   ἄρσενας διὰ τὴν Δείνας φθοράν·
[9, 13]   τούτοις Ἔφορος και Νικόλαος ἱστοροῦσι  τοὺς   ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη χίλια. Περὶ
[9, 29]   Μωσῆν καὶ τὴν Σεπφώραν κατὰ  τοὺς   αὐτοὺς γεγονέναι χρόνους. Κατοικεῖν δὲ
[9, 27]   καθιστάνειν βασιλεῖς, καὶ πολλάκις μὲν  τοὺς   αὐτούς, ἐνιάκις δὲ ἄλλους. Διὰ
[9, 5]   περὶ τὴν Ἀσίαν, παραβαλὼν εἰς  τοὺς   αὐτοὺς τόπους ἅνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν
[9, 20]   δὲ γενέσθαι Σοφωνᾶν, ἀφ' οὗ  τοὺς   βαρβάρους Σοφὰς λέγεσθαι. Τὰ μὲν
[9, 25]   αὐτοῦ τούς τε ὄνους καὶ  τοὺς   βοῦς ὑπὸ λῃστῶν ἀπολέσθαι, εἶτα
[9, 17]   ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας  τοὺς   γίγαντας διασπαρῆναι καθ' ὅλην τὴν
[9, 18]   εὕρομεν τὸν Ἁβραὰμ ἀναφέροντα εἰς  τοὺς   γίγαντας, τούτους δὲ οἰκοῦντας ἐν
[9, 27]   θάλασσαν πάλιν τὴν ὁδὸν ἐπικλύσαι·  τοὺς   δὲ Αἰγυπτίους ὑπό τε τοῦ
[9, 3]   γάμου μὲν παρ' αὐτοῖς ὑπεροψία,  τοὺς   δὲ ἀλλοτρίους παῖδας ἐκλαμβάνοντες ἁπαλοὺς
[9, 27]   καὶ τῆς πλημμυρίδος πάντας διαφθαρῆναι·  τοὺς   δὲ Ἰουδαίους διαφυγόντας τὸν κίνδυνον
[9, 23]   εἰς τὴν Αἴγυπτον αὐτὸν διακομίσαι·  τοὺς   δὲ τὸ ἐντυγχανόμενον ποιῆσαι· εἶναι
[9, 27]   μὴ καὶ αὐτοὶ τερατουργήσωσί τι.  Τοὺς   δὲ τότε διά τινων μαγγάνων
[9, 22]   αὐτὸν μὲν τὸν Ἰακὼβ γεωμορεῖν,  τοὺς   δὲ υἱοὺς αὐτοῦ ἕνδεκα τὸν
[9, 27]   τὸν βασιλέα τοὺς Ἰουδαίους ἀπολῦσαι·  τοὺς   δὲ χρησαμένους παρὰ τῶν Αἰγυπτίων
[9, 15]   λέγων οὕτως· Τῶν δὲ ἱερέων  τοὺς   διασωθέντας, τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς
[9, 35]   κυπαρίσσινον, πελεκίνοις χαλκοῖς ταλαντιαίοις καταλαμβάνοντας  τοὺς   δύο δόμους. Οὕτω δ' αὐτὸν
[9, 35]   δὲ σύμπαν χρυσίον τὸ εἰς  τοὺς   δύο στύλους καὶ τὸν ναὸν
[9, 3]   παρ' αὐτοῖς ὑπερέχοντα. Νόμος γὰρ  τοὺς   εἰς τὴν αἵρεσιν εἰσιόντας δημεύειν
[9, 21]   γενέσθαι οὖν ἑπτά, ὅσας καὶ  τοὺς   ἐκ τῆς Λείας υἱοὺς λαβεῖν.
[9, 16]   Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε καὶ εἰς  τοὺς   Ἕλληνας. Ταῦτα Ἰώσηπος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 13]   καὶ τούτου παρατίθεται τοῦ λόγου  τοὺς   Ἑλλήνων συγγραφεῖς ὧδε λέγων
[9, 31]   ποταμὸν καὶ τὴν Κομμαγηνὴν καὶ  τοὺς   ἐν Γαλαδηνῇ Ἀσσυρίους καὶ Φοίνικας.
[9, 22]   τὸν νοῦν ἐμβαλεῖν διὰ τὸ  τοὺς   ἐν Σικίμοις ἀσεβεῖς εἶναι. Φησὶ
[9, 42]   καὶ Γαλιλαίαν καὶ Σκυθόπολιν καὶ  τοὺς   ἐν τῇ Γαλααδίτιδι οἰκοῦντας Ἰουδαίους·
[9, 22]   καθωπλισμένους ἐλθεῖν καὶ πρῶτα μὲν  τοὺς   ἐντυγχάνοντας ἀναιρεῖν, ἔπειτα δὲ καὶ
[9, 16]   πλάτος ἐκθεμένου, μαρτυρεῖν αὐτῷ καὶ  τοὺς   ἔξωθεν ἱστορικοὺς Ἰώσηπος λέγει
[9, 5]   κἀκ τῶν ἄνω τόπων εἰς  τοὺς   ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν οὐ
[9, 23]   τὸ ἐν Ἡλιουπόλει ἱερὸν κατασκευάσαι  τοὺς   Ἑρμιοὺθ ὀνομαζομένους. Μετὰ δὲ ταῦτα
[9, 22]   δέμας εὐθύς. Πυθομένους δὲ καὶ  τοὺς   ἑτέρους ἀδελφοὺς τὴν πρᾶξιν αὐτῶν
[9, 35]   τάλαντα μυριάδων υξʹ εἰς δὲ  τοὺς   ἥλους καὶ τὴν ἄλλην κατασκευὴν
[9, 27]   μόνον δὲ τούτους, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἱερεῖς ἅπαντας. Τὸν δὲ Χενεφρῆν
[9, 35]   ὑπερέχουσαν πῆχυν ἕνα πρὸς τὸ  τοὺς   ἱερεῖς τούς τε πόδας προσκλύζεσθαι
[9, 27]   Τούτου δὲ γενομένου τὸν βασιλέα  τοὺς   ἱερεῖς τοὺς ὑπὲρ Μέμφιν καλέσαι
[9, 27]   τοιαύταις συμφοραῖς περιπεσόντα τὸν βασιλέα  τοὺς   Ἰουδαίους ἀπολῦσαι· τοὺς δὲ χρησαμένους
[9, 27]   εἰπεῖν στρατεύειν ἐπ' Αἴγυπτον καὶ  τοὺς   Ἰουδαίους διασώσαντα εἰς τὴν ἀρχαίαν
[9, 42]   ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀποσταλέντα καταλαβεῖν  τοὺς   Ἰουδαίους θυσιάζοντας εἰδώλῳ χρυσῷ,
[9, 27]   κάμνοντας, οὕτως πάλιν ἀνέσεως τυχεῖν  τοὺς   Ἰουδαίους. Πάλιν τε τὸν Μώϋσον
[9, 27]   τῷ πάθει περιπεσεῖν διὰ τὸ  τοὺς   Ἰουδαίους προστάξαι σινδόνας ἀμφιέννυσθαι, ἐρεᾶν
[9, 27]   πάσῃ τιμωρίᾳ καὶ κολάσει καταικίζειν  τοὺς   Ἰουδαίους. Τὸν δὲ Μώϋσον ταῦτα
[9, 27]   τὸν τῆς οἰκουμένης δεσπότην ἀπολῦσαι  τοὺς   Ἰουδαίους. Τὸν δὲ πυθόμενον εἰς
[9, 27]   ζῴοις, διὰ τὸ τὴν ὕπαρξιν  τοὺς   Ἰουδαίους τῶν Αἰγυπτίων χρησαμένους διακομίζειν.
[9, 21]   δεκαὲξ μηνῶν τεσσάρων. Ἐξαλλομένους δὲ  τοὺς   Ἰσραὴλ υἱούς, Συμεῶνα μὲν ὄντα
[9, 21]   τελευτῆσαι Ἰακὼβ ἐν Αἰγύπτῳ, εὐλογήσαντα  τοὺς   Ἰωσὴφ υἱούς, ὄντα ἐτῶν ρμζʹ
[9, 41]   λιθόστρωτον καθέστηκε καὶ κλίματα πρὸς  τοὺς   καθήκοντας τόπους ἔχει τῆς τῶν
[9, 27]   δὲ ἰατρῶν μὴ δυναμένων ἰᾶσθαι  τοὺς   κάμνοντας, οὕτως πάλιν ἀνέσεως τυχεῖν
[9, 18]   ἔτη ἐκεῖ εἴκοσι πάλιν εἰς  τοὺς   κατὰ Συρίαν ἀπαλλαγῆναι τόπους· τῶν
[9, 27]   ἄλλην τε παμπληθῆ γάζαν, διαβάντας  τοὺς   κατὰ τὴν Ἀραβίαν ποταμοὺς καὶ
[9, 38]   πόλιν ὕδασι καταρρεῖσθαι, ὥστε καὶ  τοὺς   κήπους ἐκ τῶν ἀπορρεόντων ὑδάτων
[9, 35]   τριάκοντα δύο· χαλκοῦ δὲ εἰς  τοὺς   κίονας καὶ τὸν λουτῆρα καὶ
[9, 35]   τὰς δίκτυας πρὸς τὸ ψοφεῖν  τοὺς   κώδωνας καὶ ἀποσοβεῖν τὰ ὄρνεα,
[9, 27]   τῶν τεράτων φάναι μετὰ μῆνα  τοὺς   λαοὺς ἀπολύσειν, ἐὰν ἀποκαταστήσῃ τὸν
[9, 27]   εὔχεσθαι τῷ θεῷ, ἤδη ποτὲ  τοὺς   λαοὺς παῦσαι τῶν κακοπαθειῶν. Ἱλασκομένου
[9, 35]   γράφεις μοι, περὶ τῶν κατὰ  τοὺς   λαοὺς τοὺς παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά
[9, 33]   γράφεις μοι, περὶ τῶν κατὰ  τοὺς   λαοὺς τοὺς παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά
[9, 16]   συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις καὶ διαπτύων  τοὺς   λόγους, οὓς ἐποιοῦντο περὶ τῶν
[9, 28]   ἡμῶν πολὺν ἐμηχανήσατο βασιλεὺς Φαραώ,  τοὺς   μὲν ἐν πλινθεύμασιν οἰκοδομίαις τε
[9, 30]   ἅρμασιν τόπους· ἱππεῖς δ' ἔταξε  τοὺς   μὲν ἐξ εὐωνύμων, ἐκ δεξιῶν
[9, 27]   Παρελόμενον γοῦν αὐτοῦ τοὺς ὄχλους  τοὺς   μὲν ἐπὶ τὰ ὅρια τῆς
[9, 18]   δέ φησιν ἐν τοῖς Ἰουδαϊκοῖς  τοὺς   μὲν Ἰουδαίους ὀνομάζεσθαιἙρμιούθ, εἶναι
[9, 31]   καὶ τὸ χρυσίον ἐκεῖθεν μετακομίσαι  τοὺς   μεταλλευτὰς εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Βασιλεύσαντα
[9, 30]   θυσιάσαντες πάλιν ἀνακάμψειν. Φαίνεται οὖν  τοὺς   μὴ κατακλυσθέντας τοῖς ἐκείνων ὅπλοις
[9, 22]   δώσειν, πρὶν ἂν πάντας  τοὺς   οἰκοῦντας τὰ Σίκιμα περιτεμνομένους Ἰουδαΐσαι·
[9, 27]   τὸν πόλεμον τοῦτον ἔτη δέκα.  Τοὺς   οὖν περὶ τὸν Μώϋσον διὰ
[9, 27]   ταῦρον Ἆπιν, κελεῦσαι ἱερὸν αὐτοῦ  τοὺς   ὄχλους καθιδρύσασθαι καὶ τὰ ζῷα
[9, 27]   διαφυλάξαι. Πρότερον γὰρ ἀδιατάκτους ὄντας  τοὺς   ὄχλους ποτὲ μὲν ἐκβάλλειν, ποτὲ
[9, 27]   δὲ ἐπιβουλεύειν. Παρελόμενον γοῦν αὐτοῦ  τοὺς   ὄχλους τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ
[9, 29]   ὀνομασθῆναι. Φησὶ γὰρ τὸν Ἁβραὰμ  τοὺς   παῖδας πρὸς ἀνατολὰς ἐπὶ κατοικίαν
[9, 33]   περὶ τῶν κατὰ τοὺς λαοὺς  τοὺς   παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά σοι μυριάδας
[9, 35]   περὶ τῶν κατὰ τοὺς λαοὺς  τοὺς   παρ' ἡμῖν, ἀπέσταλκά σοι Τυρίων
[9, 31]   υἱὸν δυναστεῦσαι, ὃν καταστρέψασθαι Σύρους  τοὺς   παρὰ τὸν Εὐφράτην οἰκοῦντας ποταμὸν
[9, 35]   δέοντα. Διελθὼν δὲ Σολομῶν, ἔχων  τοὺς   πατρικοὺς φίλους, ἐπὶ τὸ ὄρος
[9, 21]   εἰς Χαναὰν ἕως εἰς Αἴγυπτον  τοὺς   περὶ Ἰακὼβ ἐλθεῖν, ἔτη σιεʹ
[9, 27]   οἰκίας πάσας τῶν τε ναῶν  τοὺς   πλείστους. Τελευταῖον τοιαύταις συμφοραῖς περιπεσόντα
[9, 44]   εἴθε μιν, πρόσθεν προδοῦναι  τοὺς   πολιήτας, Χάρυβδίν τινα θάλασσαν
[9, 27]   αὐτοῦ καταστρατοπεδεῦσαι· πέμψαι δὲ στρατηγοὺς  τοὺς   προκαθεδουμένους τῆς χώρας, οὓς δὴ
[9, 14]   ὧδε· Ἐν τῇ δὴ λέγουσι  τοὺς   πρώτους ἐκ γῆς ἀνασχόντας, ῥώμῃ
[9, 13]   ΜΑΚΡΟΒΙΟΥ ΖΩΗΣ Πάλιν δὲ Μωσέως  τοὺς   πρώτους φύντας ἀνθρώπων μακροβίους γεγονέναι
[9, 35]   δακτύλου τὸ πάχος. Εἶναι δὲ  τοὺς   στύλους τῷ ναῷ ἰσομεγέθεις, τὸ
[9, 23]   Ἡλίου πόλει καὶ Σάει καὶ  τοὺς   Σύρους πλεονάσαι ἐν τῇ Αἰγύπτῳ.
[9, 12]   ἀπίκατο γὰρ δὴ πηλοῦ κατάπλεοι  τοὺς   ταρσούς, θεοί μιν ἐξ ἀνθρώπων
[9, 27]   καὶ τὰ ποτάμια διαφθεῖραι ζῷα  τούς   τε λαοὺς διὰ τὴν δίψαν
[9, 25]   ἀτυχίαις. Πρῶτον μὲν γὰρ αὐτοῦ  τούς   τε ὄνους καὶ τοὺς βοῦς
[9, 35]   ἕνα πρὸς τὸ τοὺς ἱερεῖς  τούς   τε πόδας προσκλύζεσθαι καὶ τὰς
[9, 27]   φεύγοντας ἀπὸ τῆς χαλάζης ἀναιρεῖσθαι  τούς   τε τὴν χάλαζαν ἐκκλίνοντας ὑπὸ
[9, 27]   σεισμοὺς διὰ νυκτὸς ἀποτελέσαι, ὥστε  τοὺς   τὸν σεισμὸν φεύγοντας ἀπὸ τῆς
[9, 21]   ἕως τοῦ εἰσελθεῖν εἰς Αἴγυπτον  τοὺς   τοῦ Ἰωσὴφ συγγενεῖς ἔτη γχκδʹ
[9, 23]   τὸ ἐντυγχανόμενον ποιῆσαι· εἶναι γὰρ  τοὺς   τῶν Ἀράβων βασιλεῖς ἀπογόνους Ἰσραήλ,
[9, 27]   Χανεθώθῃ τὸ σῶμα διακομίσαντας εἰς  τοὺς   ὑπὲρ Αἴγυπτον τόπους θάψαι, ὑπολαβόντα
[9, 27]   γενομένου τὸν βασιλέα τοὺς ἱερεῖς  τοὺς   ὑπὲρ Μέμφιν καλέσαι καὶ φάναι
[9, 22]   τὴν πόλιν τοῦ Ἐμμὼρ καὶ  τοὺς   ὑποτασσομένους παρακαλοῦντος περιτέμνεσθαι, ἕνα τῶν
[9, 3]   ἐσθῆτι τινι πλέονι κόσμῳ  τοὺς   ὑποτεταγμένους ὑπερλαμπρύνεσθαι· τὴν ἀλήθειαν ἀγαπᾶν
[9, 27]   δὲ αὐτὸν τῶν Αἰγυπτίων ὁρκωμοτῆσαι  τοὺς   φίλους μὴ ἐξαγγεῖλαι τῷ Μωΰσῳ
[9, 18]   μὲν ἐλθεῖν εἰς Φοινίκην καὶ  τοὺς   Φοίνικας ἀστρολογίαν διδάξαι, ὕστερον δὲ
[9, 35]   Σολομῶνα καὶ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ  τοὺς   Φοίνικας, ἑκάστους εἰς τὴν ἑαυτῶν,
[9, 17]   καὶ τὰ ἄλλα πάντα διδάξαντα  τοὺς   Φοίνικας εὐαρεστῆσαι τῷ βασιλεῖ αὐτῶν.
[9, 3]   τὴν ἀλήθειαν ἀγαπᾶν ἀεὶ καὶ  τοὺς   ψευδομένους προβάλλεσθαι· χεῖρας κλοπῆς καὶ
[9, 21]   θεοῦ παλαῖσαι καὶ ἅψασθαι τοῦ  πλάτους   τοῦ μηροῦ τοῦ Ἰακώβ, τὸν
[9, 3]   μόνιμον αὐτῶν, τὰς δὲ ψυχὰς  ἀθανάτους   ἀεὶ διαμένειν· καὶ συμπλέκεσθαι μὲν
[9, 21]   ἐκ τῆς αὐτῆς τοῦ αὐτοῦ  ἔτους   καὶ μηνὸς δωδεκάτου ἕτερον τεκεῖν,
[9, 21]   τρίτῳ, καὶ τεκεῖν τοῦ αὐτοῦ  ἔτους   μηνὸς δωδεκάτου υἱὸν καὶ ὄνομα
[9, 27]   τῷ Χενεφρῇ διαφυλάξαι. Πρότερον γὰρ  ἀδιατάκτους   ὄντας τοὺς ὄχλους ποτὲ μὲν
[9, 14]   μιᾶς γλώσσης εἰς πολλὰς συνεχύθησαν  διαλέκτους   ἱστορήσαντος, ἐν τῇ λεχθείσῃ Περὶ
[9, 30]   πικρά. Κυνόμυια δ' ἥξει καὶ  βροτοὺς   Αἰγυπτίων πολλοὺς κακώσει. Μετὰ δὲ
[9, 28]   δὲ πόλεως τῆσδε καὶ κρίνει  βροτοὺς   ἱερεύς, ὅς ἐστ' ἐμοῦ τε
[9, 30]   πυρὶ πεσεῖται καὶ νεκροὺς θήσει  βροτούς.   Καρποί τ' ὀλοῦνται τετραπόδων τε
[9, 28]   πλινθεύμασιν οἰκοδομίαις τε βαρέσιν αἰκίζων  βροτοὺς   πόλεις τ' ἐπύργου σφῶν ἕκατι
[9, 3]   μὲν σιτοποιὸς ἐν τάξει παρατίθησιν  ἄρτους,   δὲ μάγειρος ἓν ἀγγεῖον
[9, 35]   τοὺς Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Φοίνικας,  ἑκάστους   εἰς τὴν ἑαυτῶν, ἑκάστῳ χρυσοῦ
[9, 45]   τά τε βασιλήϊα δένδροις ἤσκησε,  κρεμαστοὺς   παραδείσους ὀνομάσας. Καὶ ταῦτα δέ
[9, 27]   πάσας τῶν τε ναῶν τοὺς  πλείστους.   Τελευταῖον τοιαύταις συμφοραῖς περιπεσόντα τὸν
[9, 8]   Ἰαμβρῆς Αἰγύπτιοι ἱερογραμματεῖς, ἄνδρες οὐδενὸς  ἥττους   μαγεῦσαι κριθέντες εἶναι, ἐπὶ Ἰουδαίων
[9, 27]   ὑπὲρ Μέμφιν καλέσαι καὶ φάναι  αὐτοὺς   ἀναιρήσειν καὶ τὰ ἱερὰ κατασκάψειν,
[9, 29]   καὶ τὴν Σεπφώραν κατὰ τοὺς  αὐτοὺς   γεγονέναι χρόνους. Κατοικεῖν δὲ αὐτοὺς
[9, 17]   ἐκ τοῦ κατακλυσμοῦ· εἶναι δὲ  αὐτοὺς   γίγαντας, οἰκοδομεῖν δὲ τὸν ἱστορούμενον
[9, 18]   Ἑλληνίδα φωνὴν Ἰουδαῖοι· καλεῖσθαι δὲ  αὐτοὺς   Ἑβραίους ἀπὸ Ἁβραάμου. Τοῦτον δέ
[9, 21]   ἐρωτῶνται τί διαπράσσονται, λέγειν κτηνοτρόφους  αὐτοὺς   εἶναι. Διαπορεῖσθαι δὲ διὰ τί
[9, 21]   μητρὸς εἶναι ἴσον. Οἰκῆσαι δὲ  αὐτοὺς   ἐν γῇ Χαναάν, ἀφ' οὗ
[9, 27]   βασιλεῖς, καὶ πολλάκις μὲν τοὺς  αὐτούς,   ἐνιάκις δὲ ἄλλους. Διὰ ταῦτα
[9, 35]   δύο χαλκοῦς ἁλυσιδωτοὺς καὶ στῆσαι  αὐτοὺς   ἐπὶ μηχανημάτων ὑπερεχόντων τῷ ὕψει
[9, 16]   κρείσσοσιν εὑρεθεῖσι κατακολουθήσειν μετακοσμήσειν  αὐτοὺς   ἐπὶ τὸ βέλτιον, αὐτὸς ἄμεινον
[9, 16]   Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος διαίρειν πρὸς  αὐτοὺς   ἦν πρόθυμος, τῆς τε ἀφθονίας
[9, 30]   εἶχεν ἐν μέρει. Ἔπειθ' ὑπ'  αὐτοὺς   θήκαμεν παρεμβολήν Βεελζεφών τις κλῄζεται
[9, 17]   τοῖς Αἰγυπτίων ἱερεῦσι πολλὰ μεταδιδάξαι  αὐτοὺς   καὶ τὴν ἀστρολογίαν καὶ τὰ
[9, 29]   αὐτοὺς γεγονέναι χρόνους. Κατοικεῖν δὲ  αὐτοὺς   Μαδιὰμ πόλιν, ἣν ἀπὸ ἑνὸς
[9, 22]   δὲ περὶ τοῦ δεῖν περιτέμνεσθαι  αὐτοὺς   Ἰακώβ· Οὐ γὰρ δὴ
[9, 22]   οἰκήτορας, οὐ γὰρ ἔτιον εἰς  αὐτοὺς   ὅστις κε μόλῃ κακὸς οὐδὲ
[9, 27]   εὔθετον πέμψαι τὸν Μώϋσον ἐπ'  αὐτοὺς   στρατηγὸν μετὰ δυνάμεως· τὸ δὲ
[9, 28]   ἰδὼν ἄνδρας δύο, μάλιστα δ'  αὐτοὺς   συγγενεῖς, πατουμένους λέγω· Τί τύπτεις
[9, 5]   τὴν Ἀσίαν, παραβαλὼν εἰς τοὺς  αὐτοὺς   τόπους ἅνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε
[9, 35]   κίονα πηχῶν δέκα· στῆσαι δὲ  αὐτοὺς   τοῦ οἴκου ὃν μὲν ἐκ
[9, 22]   τὸν δὲ Ἐμμὼρ φάναι πείσειν  αὐτούς.   Φησὶ δὲ περὶ τοῦ δεῖν
[9, 35]   δύο στύλους χαλκοῦς καὶ καταχρυσῶσαι  αὐτοὺς   χρυσίῳ ἀδόλῳ, δακτύλου τὸ πάχος.
[9, 13]   αὐτοῖς προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους  ἐνιαυτούς·   διὰ γὰρ τούτων μέγας
[9, 27]   ἐκείνου μαθεῖν· οὐ μόνον δὲ  τούτους,   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱερεῖς ἅπαντας.
[9, 20]   Ἀφρὰν καὶ τὴν χώραν Ἀφρικαὀνομασθῆναι.  Τούτους   δὲ Ἡρακλεῖ συστρατεῦσαι ἐπὶ Λιβύην
[9, 18]   Ἁβραὰμ ἀναφέροντα εἰς τοὺς γίγαντας,  τούτους   δὲ οἰκοῦντας ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ
[9, 23]   Σύρους πλεονάσαι ἐν τῇ Αἰγύπτῳ.  Τούτους   δέ φησι καὶ τὸ ἐν
[9, 17]   οἶκον, μάντεις δὲ αὐτοῦ καλέσαντος  τούτους   φάναι μὴ εἶναι χήραν τὴν
[9, 35]   δὲ καὶ δακτυλίους δύο χαλκοῦς  ἁλυσιδωτοὺς   καὶ στῆσαι αὐτοὺς ἐπὶ μηχανημάτων
[9, 43]   τὴν λοιπὴν χώραν καὶ τοὺς  αἰχμαλώτους   Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων καὶ
[9, 19]   ἀπαλλαγέντας διελέσθαι τὴν χώραν καὶ  πρώτους   βασιλεῦσαι τῶν ἐγχωρίων· ὅθεν ἕως
[9, 14]   Ἐν τῇ δὴ λέγουσι τοὺς  πρώτους   ἐκ γῆς ἀνασχόντας, ῥώμῃ τε
[9, 13]   ΖΩΗΣ Πάλιν δὲ Μωσέως τοὺς  πρώτους   φύντας ἀνθρώπων μακροβίους γεγονέναι φήσαντος,
[9, 22]   τέτυκται, γαμβροὺς ἄλλοθεν εἴς γε  νυούς   τ' ἀγέμεν ποτὶ δῶμα, ἀλλ'
[9, 35]   Οὕτω δ' αὐτὸν χρυσῶσαι ἀπὸ  ἐδάφους   ἕως τῆς ὀροφῆς τό τε
[9, 41]   καὶ ταῦτα πάντα μεμολιβῶσθαι κατ'  ἐδάφους   καὶ τῶν τοίχων, ἐπὶ δὲ
[9, 21]   ποιμένα αὐτόν τε καὶ τοὺς  ἀδελφοὺς   εἶναι· ἐπονείδιστον δὲ Αἰγυπτίοις εἶναι
[9, 23]   υἱοὺς τοῦ Ἁβραάμ, Ἰσαὰκ δὲ  ἀδελφούς.   Ἐλθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὴν
[9, 23]   τόν τε πατέρα καὶ τοὺς  ἀδελφοὺς   κομίζοντας πολλὴν ὕπαρξιν καὶ κατοικισθῆναι
[9, 22]   Πυθομένους δὲ καὶ τοὺς ἑτέρους  ἀδελφοὺς   τὴν πρᾶξιν αὐτῶν ἐπιβοηθῆσαι καὶ
[9, 21]   καὶ ἐρωτῶνται τί διαπράσσονται, λέγειν  κτηνοτρόφους   αὐτοὺς εἶναι. Διαπορεῖσθαι δὲ διὰ
[9, 39]   δέ τινα μὲν μέρη τοῦ  τείχους   ἀπὸ λίθου ξεστοῦ, τὰ δὲ
[9, 43]   μετὰ τὸ ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου  τείχους   ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν
[9, 30]   λαβὼν κατὰ συγγενείας πρόβατα καὶ  μόσχους   βοῶν ἄμωμα δεκάτῃ· καὶ φυλαχθήτω
[9, 35]   θεῷ θυσίαν μυρίαν, πρόβατα δισχίλια,  μόσχους   τρισχιλίους πεντακοσίους. Τὸ δὲ σύμπαν
[9, 6]   Νουμήνιος δὲ Πυθαγορικὸς φιλόσοφος  ἄντικρυς   γράφει· Τί γάρ ἐστι Πλάτων
[9, 15]   σύγχυσιν Βαβὲλ καλοῦσι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ'  ΩΣ   ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΙ ΠΛΕΙΟΥΣ ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ ΤΟΥ
[9, 33]   ἵνα ἀποκατασταθῶσιν εἰς τὴν ἰδίαν,  ὡς   ἂν ἀπὸ τῆς χρείας γενόμενοι.
[9, 3]   οἳ καὶ τὰ μέλλοντα προγινώσκουσιν,  ὡς   ἂν βίβλοις ἱεραῖς καὶ διαφόροις
[9, 13]   χίλια. Περὶ μὲν οὖν τούτων,  ὡς   ἂν ἑκάστοις φίλον, οὕτως
[9, 41]   Ὕδατος δὲ ἀνέκλειπτός ἐστι σύστασις,  ὡς   ἂν καὶ πηγῆς ἔσωθεν πολυρρύτου
[9, 1]   ἀπὸ τοῦ τῶν ἀνδρῶν βίου,  ὡς   ἂν μάθοις ὅτι μὴ ἐκτὸς
[9, 44]   Μετὰ δὲ λέγεται πρὸς Χαλδαίων  ὡς   ἀναβὰς ἐπὶ τὰ βασιλήϊα κατασχεθείη
[9, 27]   τοῦ Μωΰσου τὴν φυγὴν ἐνεδρεύειν  ὡς   ἀναιρήσοντα· ἰδόντα δὲ ἐρχόμενον σπάσασθαι
[9, 14]   τῆς τοῦ πύργου κατασκευῆς καὶ  ὡς   ἀπὸ μιᾶς γλώσσης εἰς πολλὰς
[9, 28]   βασιλικαῖσι καὶ παιδεύμασιν ἅπανθ' ὑπισχνεῖθ'  ὡς   ἀπὸ σπλάγχνων ἑῶν· ἐπεὶ δὲ
[9, 45]   ἐν τῇ τοῦ Δανιὴλ προφητείᾳ  ὡς   ἄρα Ναβουχοδονόσορ ἐν τῷ ναῷ
[9, 3]   μεταδοῦναι τῶν δογμάτων ἑτέρως  ὡς   αὐτὸς παρέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείας
[9, 30]   ὀλίγα· Ἐκεῖθεν ἦλθον ἡμέρας τρεῖς,  ὡς   αὐτός τε Δημήτριος λέγει
[9, 30]   τὴν τῶν Αἰγυπτίων φθορὰν οὕτως·  Ὡς   γὰρ σὺν ὄχλῳ τῷδ' ἀφώρμησεν
[9, 30]   παρῆν αὐτοῖς ἀρωγὸς θεός.  Ὡς   δ' ἤδη πέραν ἦσαν θαλάσσης,
[9, 5]   σχολαστικῶν, πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας.  Ὡς   δὲ πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ
[9, 12]   κομίζονται, καὶ ἐπ' αὐτῇσιν ἕτεραι.  Ὡς   δὲ τῇσι τρίτῃσιν εὐτύχεεν ἀπίκατο
[9, 22]   ἰδόντα ἐρασθῆναι αὐτῆς καὶ ἁρπάσαντα  ὡς   ἑαυτὸν διακομίσαι καὶ φθεῖραι αὐτήν.
[9, 44]   ἔσται Μήδης, τὸ Ἀσσύριον αὔχημα.  Ὡς   εἴθε μιν, πρόσθεν προδοῦναι
[9, 3]   μὲν Πορφύριος, ἐκ παλαιῶν,  ὡς   εἰκός, ἀναγνωσμάτων τῇ τῶν δηλουμένων
[9, 20]   μὲν οὖν περὶ τοῦ Ἀβραὰμ  ὡς   ἐν ὀλίγοις τοσαῦτα παρακείσθω. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[9, 3]   τὴν δίαιταν καὶ ὀλιγότης  ὡς   ἐν τῇ ἑβδομάδι μὴ δεῖσθαι
[9, 15]   ἀνθρώπων πύργον ᾠκοδόμησάν τινες ὑψηλότατον,  ὡς   ἐπὶ τὸν οὐρανὸν ἀναβησόμενοι δι'
[9, 28]   τεκοῦσ' ἔκρυπτέ με τρεῖς μῆνας,  ὡς   ἔφασκεν. Οὐ λαθοῦσα δὲ ὑπεξέθηκε,
[9, 30]   Βασιλεὺς δὲ πάντων ὀρνέων ἐφαίνετο,  ὡς   ἦν νοῆσαι· πάντα γὰρ τὰ
[9, 8]   παραδόξοις θαύμασι καὶ αὐτῷ δὲ  ὡς   θεοφιλεῖ γενομένῳ μαρτυρεῖ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θʹ
[9, 3]   παυόμενοι γεραίρουσι τὸν θεόν. Ἔπειθ'  ὡς   ἱερὰς καταθέμενοι τὰς ἐσθῆτας πάλιν
[9, 1]   τὰ τῆς ἀποδείξεως, ὥρα συνιδεῖν  ὡς   καὶ αὐτῶν Ἑλλήνων οἱ μάλιστα
[9, 3]   πλέον. Οὗτοι τὰς μὲν ἡδονὰς  ὡς   κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν δὲ ἐγκράτειαν
[9, 30]   πυρὸς μέγα ὤφθη τι ἡμῖν·  ὡς   μὲν εἰκάζειν, παρῆν αὐτοῖς ἀρωγὸς
[9, 3]   βάθος ποδιαῖον περικαλύψαντές τε θοἰματίῳ,  ὡς   μὴ ταῖς αὐγαῖς ἐνυβρίζειν τοῦ
[9, 3]   παραχωροῦσιν ἀλλήλοις, καὶ τοῖς ἔξωθεν  ὡς   μυστήριόν τι φρικτὸν τῶν
[9, 10]   παντὸς ἀρχαιολογίαις κατακλυσμὸν ἱστορήσαντος καὶ  ὡς   παρ' Ἑβραίοις ὀνομαζόμενος Νῶε
[9, 6]   αὐτοῖς Νουμᾶς δι' ἐπικρύψεως  ὡς   οὐκ ἐφάψασθαι τοῦ βελτίστου δυνατὸν
[9, 20]   μνημονεύει διὰ τούτων· Λέγεται δὲ  ὡς   οὗτος Ἀφρὴν στρατεύσας ἐπὶ
[9, 3]   προσφερόντων, εὔθυμοι τὰς ψυχὰς ἠφίεσαν,  ὡς   πάλιν κομιούμενοι· καὶ γὰρ ἔρρωται
[9, 30]   δὲ πάντας ἠριθμησάμην, κἀμοῦ παρῆγεν  ὡς   παρεμβολὴ βροτῶν. Εἶτ' ἐμφοβηθεὶς ἐξανίσταμ'
[9, 30]   δέσποθ' ἵλεως γενοῦ· ὡς φοβερός,  ὡς   πέλωρος· οἴκτειρον σύ με· πέφρικ'
[9, 4]   τῆς πόλεως περίβολος λίθινος, μῆκος  ὡς   πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ πήχεων ἑκατόν,
[9, 3]   καὶ οἱ πρῶτον ἰδόντες εἰσίασιν  ὡς   πρὸς συνήθεις· διὸ οὐδὲν ἐπικομιζόμενοι
[9, 30]   ἥρμοσαν. Ἀπ' οὐρανοῦ δὲ φέγγος  ὡς   πυρὸς μέγα ὤφθη τι ἡμῖν·
[9, 3]   ἀσκήσεως ταύτης τοσαύτην πεποίηνται καρτερίαν,  ὡς   στρεβλούμενοι καὶ λυγιζόμενοι καὶ καόμενοι
[9, 30]   ἐξέλαμψέ νυν κατ' εὐφρόνης σημεῖον  ὡς   στῦλος πυρός. Ἐνταῦθα λειμῶν' εὕρομεν
[9, 9]   ἀρχαῖος γενόμενος ποιητής, μέμνηται καὶ  ὡς   συνεστράτευσαν τῷ βασιλεῖ Ξέρξῃ ἐπὶ
[9, 16]   ὑπ' αὐτῶν ἐν ταῖς συνουσίαις  ὡς   συνετώτατος καὶ δεινὸς ἀνὴρ οὐ
[9, 30]   Ἰδοὺ βέβληται· δέσποθ' ἵλεως γενοῦ·  ὡς   φοβερός, ὡς πέλωρος· οἴκτειρον σύ
[9, 20]   Ἱεροσόλυμα· Ἔκλυον ἀρχεγόνοισι τὸ μηρίον  ὥς   ποτε θεσμοῖς, Ἁβραὰμ κλυτοηχὲς ὑπερτέρῳ
[9, 30]   γ' εὐαεῖ νάπῃ. Ἔστιν γάρ,  ὥς   που καὶ σὺ τυγχάνεις ὁρῶν,
[9, 5]   ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων· καλοῦνται δέ,  ὥς   φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ μὲν
[9, 30]   ἐπέσσυτο, αὐτὸς δὲ πρόσθεν, ταῦρος  ὣς   γαυρούμενος, βαινε κραιπνὸν βῆμα
[9, 30]   προσέβλεπε κύκλῳ· κόρη δὲ κόκκος  ὣς   ἐφαίνετο. Φωνὴν δὲ πάντων εἶχεν
[9, 30]   τροχοὶ οὐκ ἐστρέφοντο, δέσμιοι δ'  ὣς   ἥρμοσαν. Ἀπ' οὐρανοῦ δὲ φέγγος
[9, 22]   περὶ τῆς ἀναιρέσεως αὐτῶν οὕτως·  Ὣς   τότε δὴ Συμεὼν μὲν Ἐμὼρ
[9, 43]   προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ  ἀσελγῶς,   ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν
[9, 41]   τούτων κεχύσθαι πολὺ πλῆθος κονιάσεως,  ἐνεργῶς   γεγενημένων ἁπάντων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΒʹ ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ
[9, 46]   ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις  παρέργως   ἡμῶν μεμνημονεύκασιν. Οἱ πολλοὶ δὲ
[9, 21]   ἐλθεῖν ἐκ Χαρρὰν εἰς Χαναὰν  ἕως   εἰς Αἴγυπτον τοὺς περὶ Ἰακὼβ
[9, 19]   πρώτους βασιλεῦσαι τῶν ἐγχωρίων· ὅθεν  ἕως   καθ' ἡμᾶς δώδεκα εἶναι βασιλεῖς
[9, 28]   γένος πατρῷον καὶ θεοῦ δωρήματα.  Ἕως   μὲν οὖν τὸν παιδὸς εἴχομεν
[9, 21]   γχκδʹ Ἀπὸ δὲ τοῦ κατακλυσμοῦ  ἕως   τῆς Ἰακὼβ παρουσίας εἰς Αἴγυπτον
[9, 35]   δ' αὐτὸν χρυσῶσαι ἀπὸ ἐδάφους  ἕως   τῆς ὀροφῆς τό τε ὀρόφωμα
[9, 21]   Εἶναι δὲ ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ  ἕως   τοῦ εἰσελθεῖν εἰς Αἴγυπτον τοὺς
[9, 12]   Σείσιθρος δὲ ταῦτα ἐπιτελέα ποιήσας  εὐθέως   ἐπ' Ἀρμενίης ἀνέπλωε, καὶ παραυτίκα
[9, 30]   στρατοῦ· μυριάδες ἦσαν ἑκατὸν εὐάνδρου  λεώς.   Ἐπεὶ δ' Ἑβραίων οὑμὸς ἤντησε
[9, 30]   θαυμάσαι. Μ. Ἰδοὺ βέβληται· δέσποθ'  ἵλεως   γενοῦ· ὡς φοβερός, ὡς πέλωρος·
[9, 28]   μου κατώπτευεν πέλας. Κἄπειτα θυγάτηρ  βασιλέως   ἅβραις ὁμοῦ κατῆλθε λουτροῖς χρῶτα
[9, 30]   ὥστε μὴ λόγους ἐμοὺς γενέσθαι  βασιλέως   ἐναντίον. Εἶτα πρὸς ταῦτα
[9, 30]   ἐμοῦ λελεγμένα, καὶ αὐτὸς λαλήσει  βασιλέως   ἐναντίον, σὺ μὲν πρὸς ἡμᾶς,
[9, 27]   τὰ τέρατα ἀνεῖναι. Τοῦ δὲ  βασιλέως   ἔτι ἀφρονουμένου τὸν Μώϋσον χάλαζάν
[9, 28]   ἕλος καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ  βασιλέως   θυγατρὸς ἀναιρεθῆναι καὶ τραφῆναι ἱστορεῖ
[9, 21]   αὐτοῖς, ἐὰν κληθῶσιν ὑπὸ τοῦ  βασιλέως   καὶ ἐρωτῶνται τί διαπράσσονται, λέγειν
[9, 28]   θυμός μ' ἄνωγε καὶ τέχνασμα  βασιλέως.   Ὁρῶ δὲ πρῶτον ἄνδρας ἐν
[9, 28]   ἐς ἀγκάλας. Εἶπεν δὲ θυγάτηρ  βασιλέως·   Τοῦτον, γύναι, τρόφευε, κἀγὼ μισθὸν
[9, 27]   Μεμψασθενώθ, ὁμοίως δὲ καὶ τοῦ  βασιλέως   τῶν Αἰγυπτίων, τὴν δυναστείαν παραλαβεῖν
[9, 38]   τῶν ἀπορρεόντων ὑδάτων ἐκ τῆς  πόλεως   ἄρδεσθαι. Τὴν δὲ μεταξὺ ἀπὸ
[9, 5]   τόπον Ἰουδαία· τὸ δὲ τῆς  πόλεως   αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν ἐστιν,
[9, 38]   Τὴν δὲ μεταξὺ ἀπὸ τῆς  πόλεως   ἄχρι τεσσαράκοντα σταδίων ἄνυδρον εἶναι,
[9, 43]   περὶ ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων  πόλεως   ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου
[9, 17]   αἰχμάλωτα ξενισθῆναί τε αὐτὸν ὑπὸ  πόλεως   ἱερὸν Ἀργαριζίν, εἶναι μεθερμηνευόμενον
[9, 4]   ἐστι κατὰ μέσον μάλιστα τῆς  πόλεως   περίβολος λίθινος, μῆκος ὡς πεντάπλεθρος,
[9, 43]   καὶ συντάξας τὰ ἔξω τῆς  πόλεως   τείχη κατασκάψαι, διὰ τὸ λίαν
[9, 28]   καὶ στρατηλάτης μόνος. Ἄρχει δὲ  πόλεως   τῆσδε καὶ κρίνει βροτοὺς ἱερεύς,
[9, 21]   καὶ συνοικῆσαι Ἀσενέθ, Πεντεφρῆ τοῦ  Ἡλιουπόλεως   ἱερέως θυγατρί, καὶ γεννῆσαι Μανασσῆν
[9, 27]   ἐπικαταδραμεῖν τὸν βασιλέα μετὰ πολλῆς  δυνάμεως,   ἅμα καὶ τοῖς καθιερωμένοις ζῴοις,
[9, 43]   ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ τῆς  δυνάμεως   καὶ παραταξάμενος ἡσσηθεὶς τῇ μάχη
[9, 43]   Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ  δυνάμεως   πολλῆς, καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν βασιλείαν
[9, 27]   Μώϋσον ἐπ' αὐτοὺς στρατηγὸν μετὰ  δυνάμεως·   τὸ δὲ τῶν γεωργῶν αὐτῷ
[9, 2]   κελεύοι θύειν, ἀποσταίημεν ἂν τῆς  πράξεως.   Οὐ γὰρ ἑστιώμενοι τῶν τυθέντων,
[9, 1]   γεγενημένης, ἐπειδὴ συνῶπται τὰ τῆς  ἀποδείξεως,   ὥρα συνιδεῖν ὡς καὶ αὐτῶν
[9, 23]   ἀγαπηθῆναι. Γῆμαι δ' αὐτὸν Ἡλιουπολίτου  ἱερέως   Ἀσενὲθ θυγατέρα, ἐξ ἧς γεννῆσαι
[9, 21]   συνοικῆσαι Ἀσενέθ, Πεντεφρῆ τοῦ Ἡλιουπόλεως  ἱερέως   θυγατρί, καὶ γεννῆσαι Μανασσῆν καὶ
[9, 17]   ὑψίστου· παρὰ δὲ τοῦ Μελχισεδὲκ  ἱερέως   ὄντος τοῦ θεοῦ καὶ βασιλεύοντος
[9, 31]   ἐτῶν ιβʹ ἐνώπιον Ἠλεὶ τοῦ  ἀρχιερέως   καὶ τῶν δώδεκα φυλάρχων καὶ
[9, 40]   Εἶτα πάλιν περὶ τῆς τοῦ  ἀρχιερέως   κρήνης καὶ τῆς ἀποχετεύσεως διέξεισιν
[9, 22]   οὖσαν εἰς τὰ Σίκιμα ἐλθεῖν  πανηγύρεως   οὔσης βουλομένην θεάσασθαι τὴν πόλιν·
[9, 41]   δὲ τούτων κεχύσθαι πολὺ πλῆθος  κονιάσεως,   ἐνεργῶς γεγενημένων ἁπάντων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΒʹ
[9, 43]   Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς  ἐπισυστάσεως.   Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ ποταμὸν
[9, 3]   τῷ τετάρτῳ δὲ τῆς αὐτῆς  ὑποθέσεως   τοιαῦτα περὶ τῶν αὐτῶν ἱστορεῖ
[9, 27]   ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας, οὕτως πάλιν  ἀνέσεως   τυχεῖν τοὺς Ἰουδαίους. Πάλιν τε
[9, 3]   συντηρήσειν ὁμοίως τά τε τῆς  αἱρέσεως   αὐτῶν βιβλία καὶ τὰ τῶν
[9, 22]   φονεῦσαι. Λέγει δὲ περὶ τῆς  ἀναιρέσεως   αὐτῶν οὕτως· Ὣς τότε δὴ
[9, 29]   ΟΜΟΙΩΣ Δημήτριος δὲ περὶ τῆς  ἀναιρέσεως   τοῦ Αἰγυπτίου καὶ τῆς διαφορᾶς
[9, 3]   πρὸς ἀλήθειαν καὶ τὴν εὐσέβειαν  ἀσκήσεως   εἰκότως ἐν αὐτοῖς πολλοί, οἳ
[9, 3]   εἰς ἀνάπαυσιν. Ἐκ δὲ τῆς  ἀσκήσεως   ταύτης τοσαύτην πεποίηνται καρτερίαν, ὡς
[9, 1]   τὰ τῆς ἠθικῆς αὐτοῖς ἐπιτελεῖσθαι  συνασκήσεως   οὐ μόνον αἱ παρ' αὐτοῖς
[9, 25]   παρακαλούμενον δὲ φάναι καὶ χωρὶς  παρακλήσεως   ἐμμενεῖν αὑτὸν ἔν τε τῇ
[9, 6]   πρὸ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ Περσῶν  ἐπικρατήσεως,   τά τε κατὰ τὴν ἐξ
[9, 45]   ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ  ΚΤΙΣΕΩΣ   Καὶ περὶ τοῦ κτίσαι δὲ
[9, 3]   χρήσιμον ἀντικομίζεται· καὶ χωρὶς τῆς  μεταδόσεως   ἀκώλυτος μετάληψις αὐτοῖς παρ'
[9, 40]   τοῦ ἀρχιερέως κρήνης καὶ τῆς  ἀποχετεύσεως   διέξεισιν οὕτως· Αἰπὺ δ' ἄρ'
[9, 6]   γράφει· Ἅπαντα μέντοι τὰ περὶ  φύσεως   εἰρημένα παρὰ τοῖς ἀρχαίοις λέγεται
[9, 26]   ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ ΜΩΣΕΩΣ Καὶ περὶ  Μωσέως   δὲ αὐτὸς πλεῖστα παρατίθεται,
[9, 10]   αὐτῶν ἱστορίας θέα ὁπόσοι συνεφώνησαν·  Μωσέως   ἐν ταῖς περὶ τοῦ παντὸς
[9, 35]   ἀγούσας, ὑπόδειγμα λαβόντα τὴν ὑπὸ  Μωσέως   ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
[9, 8]   Νουμήνιος καὶ τοῖς ὑπὸ  Μωσέως   ἐπιτελεσθεῖσι παραδόξοις θαύμασι καὶ αὐτῷ
[9, 26]   Πολυΐστωρ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κςʹ ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ  ΜΩΣΕΩΣ   Καὶ περὶ Μωσέως δὲ
[9, 30]   προσπαρειληφὼς τὸν ὄνειρον τὸν ὑπὸ  Μωσέως   μὲν ἑωραμένον, ὑπὸ δὲ πενθεροῦ
[9, 8]   ἐν τῇ τρίτῃ δὲ βίβλῳ  Μωσέως   αὐτὸς τάδε λέγων μνημονεύει·
[9, 27]   Ἰουδαίοις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΖ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ  ΜΩΣΕΩΣ   ΟΜΟΙΩΣ Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν
[9, 8]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΕΡΙ  ΜΩΣΕΩΣ   ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ Καὶ
[9, 28]   ἐννέα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ' ΕΖΕΚΙΗΛΟΥ ΠΕΡΙ  ΜΩΣΕΩΣ   Περὶ δὲ τοῦ τὸν Μώϋσον
[9, 14]   ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Πάλιν  Μωσέως   περὶ τῆς τοῦ πύργου κατασκευῆς
[9, 16]   ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΟΣ ΑΒΡΑΑΜ ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ Πάλιν  Μωσέως   τὴν κατὰ τὸν Ἑβραίων προπάτορα
[9, 13]   ΠΑΛΑΙΩΝ ΜΑΚΡΟΒΙΟΥ ΖΩΗΣ Πάλιν δὲ  Μωσέως   τοὺς πρώτους φύντας ἀνθρώπων μακροβίους
[9, 6]   μὲν ἦν, ἐκ δὲ τῶν  Μωσέως   ὠφεληθεὶς διεκώλυσεν ἀνθρωποειδῆ καὶ ζῳόμορφον
[9, 3]   ἐν τῇ ἑβδομάδι μὴ δεῖσθαι  κενώσεως,   ἣν τηρεῖν εἰώθασιν εἰς ὕμνους
[9, 40]   Οἷς πάλιν ὑποβὰς περὶ τῆς  πληρώσεως   ἐπιλέγει· Ῥεῦμα γὰρ ὑψιφάεννον, ἐν
[9, 14]   δὴ τὰ ἐρείπια λέγεσθαι Βαβυλῶνα.  Τέως   δὲ ὄντας ὁμογλώσσους ἐκ θεῶν
[9, 4]   τί προσμένουσι· δείξαντος δὲ τοῦ  μάντεως   αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντος·
[9, 4]   πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ  μάντεως   καί τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων
[9, 4]   πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ  μάντεώς   τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν
[9, 27]   Ἀραβίαν· τὸν δὲ πεισθέντα, ἀπὸ  Μέμφεως   τὸν Νεῖλον διαπλεύσαντα ἀπαλλάσσεσθαι εἰς
[9, 27]   Γενέσθαι δὲ τὸν Μώϋσον τοῦτον  Ὀρφέως   διδάσκαλον. Ἀνδρωθέντα δ' αὐτὸν πολλὰ
[9, 6]   γὰρ αὐτοῖς Νουμᾶς δι'  ἐπικρύψεως   ὡς οὐκ ἐφάψασθαι τοῦ βελτίστου
[9, 23]   δέ φησι καὶ τὸ ἐν  Ἀθὼς   καὶ τὸ ἐν Ἡλιουπόλει ἱερὸν
[9, 41]   ἀδιηγήτων ὑποδοχείων ὑπαρχόντων ὑπὸ γῆν,  καθὼς   ἐπέφαινον, πέντε σταδίων κυκλόθεν τῆς
[9, 20]   Μαλχᾶς, ἱστορῶν τὰ περὶ Ἰουδαίων,  καθὼς   καὶ Μωσῆς ἱστόρηκεν νομοθέτης
[9, 6]   εἰληφέναι πολλά· γέγονε γὰρ πολυμαθὴς  καθὼς   καὶ Πυθαγόρας, πολλὰ τῶν παρ'
[9, 35]   τὰ ἄλλα σκεύη ἐκεῖ καταθέσθαι,  καθὼς   προστάξαι αὐτῷ τὸν προφήτην. Προσαγαγεῖν
[9, 16]   Ἁβραάμου παρουσίας Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον  ἀμαθῶς.   Ἐκ Χαλδαίων γὰρ ταῦτ' ἐφοίτησεν
[9, 13]   τὰς ἀρχαιολογίας. Καὶ γὰρ καὶ  Μάνεθως   τὴν τῶν Αἰγυπτιακῶν ποιησάμενος
[9, 43]   αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει  προσεληλυθὼς   Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ
[9, 27]   γεωργῶν αὐτῷ συστῆσαι πλῆθος, ὑπολαβόντα  ῥᾳδίως   αὐτὸν διὰ τὴν τῶν στρατιωτῶν
[9, 3]   Πρός γε μὴν τὸ θεῖον  ἰδίως   εὐσεβεῖς. Πρὶν γὰρ ἀνασχεῖν τὸν
[9, 27]   τῶν κακοπαθειῶν. Ἱλασκομένου δ' αὐτοῦ  αἰφνιδίως   φησὶν ἐκ τῆς γῆς πῦρ
[9, 25]   ΚΕ' ΑΡΙΣΤΕΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΩΒ  ΟΜΟΙΩΣ   Ἀριστέας δέ φησιν ἐν τῷ
[9, 27]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΖ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ ΜΩΣΕΩΣ  ΟΜΟΙΩΣ   Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν τῇ
[9, 29]   ΚΘ' ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ  ΟΜΟΙΩΣ   Δημήτριος δὲ περὶ τῆς ἀναιρέσεως
[9, 42]   ΕΥΠΟΛΕΜΟΥ ΠΕΡΙ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ  ΟΜΟΙΩΣ   Ἐπὶ τούτοις καὶ τῆς Ἱερεμίου
[9, 30]   Λ' ΕΖΕΚΙΗΛΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ  ΟΜΟΙΩΣ   Λέγει δὲ περὶ τούτων καὶ
[9, 1]   οἱ δὲ καὶ τῆς δογματικῆς  ὁμοίως   αὐτοῖς ἐφήψαντο θεολογίας. Πρῶτα δὲ
[9, 27]   ῥάβδον ἀνατιθέναι εἰς πᾶν ἱερόν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῇ Ἴσιδι, διὰ
[9, 27]   τελευτήσαντος καὶτοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Μεμψασθενώθ,  ὁμοίως   δὲ καὶ τοῦ βασιλέως τῶν
[9, 5]   ἐκείνου θαυμασιότητά τινα καὶ φιλοσοφίαν  ὁμοίως,   διελθεῖν οὐ χεῖρον. Σαφῶς δὲ
[9, 3]   μέχρι δείλης. Δειπνοῦσι δὲ ὑποστρέψαντες  ὁμοίως,   συγκαθεζομένων τῶν ξένων, οἳ τύχοιεν
[9, 3]   ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείας καὶ συντηρήσειν  ὁμοίως   τά τε τῆς αἱρέσεως αὐτῶν
[9, 29]   πρὸς τὸν μηνύσαντα τὸν τελευτήσαντα  ὁμοίως   τῷ τὴν ἱερὰν βίβλον γράψαντι
[9, 28]   αὑτῷ καὶ ἐπεγέννησεν πολὺν λαὸν  κακῶς   πράσσοντα καὶ τεθλιμμένον, ἐς ἄχρι
[9, 41]   ἂν καὶ πηγῆς ἔσωθεν πολυρρύτου  φυσικῶς   ἐπιρρεούσης, ἔτι δὲ θαυμασίων καὶ
[9, 22]   ὕβριν τῆς ἀδελφῆς μὴ βουληθέντα  πολιτικῶς   ἐνεγκεῖν· ταῦτα δὲ διαγνόντα Λευὶν
[9, 45]   γέγονε. Ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν  αὐτάρκως   περὶ τῶνδε. Προσκείσθω δὲ ἐπὶ
[9, 43]   εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον,  βεβασιλευκὼς   ἔτη μγʹ τῆς δὲ βασιλείας
[9, 6]   συγγραφεὺς Σελεύκῳ τῷ Νικάνορι  συμβεβιωκὼς   ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἰνδικῶν
[9, 23]   δὲ καὶ μέτρα εὑρεῖν καὶ  μεγάλως   αὐτὸν ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων διὰ
[9, 35]   δεόντων καὶ ἀποστελλομένων σοι παίδων  καλῶς   ποιήσεις ἐπιστείλας τοῖς κατὰ τόπον
[9, 13]   αὐτοῖς παρασχεῖν, ἅπερ οὐκ ἦν  ἀσφαλῶς   αὐτοῖς προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους
[9, 4]   ἀνάθημα τὸ παράπαν οὐδὲ φύτευμα  παντελῶς   οὐδὲ οἷον ἀλσῶδες τι
[9, 3]   μέλλουσιν αἱρετισταῖς, ἐπεὶ καὶ αὐτοὶ  ἄλλως   οὐ θακεύουσιν βόθρον ὀρύξαντες
[9, 25]   αὐτοῦ καὶ τὸ σῶμα ἑλκῶσαι.  Φαύλως   δὲ αὐτοῦ διακειμένου ἐλθεῖν εἰς
[9, 27]   Παλμανώθην. Τοῦτον δὲ τοῖς Ἰουδαίοις  φαύλως   προσφέρεσθαι· καὶ πρῶτον μὲν τήν
[9, 46]   ΤΟΥ ΙΟΥΛΑΙΩΝ ΕΘΝΟΥΣ Ἀρκοῦσι δ'  ὅμως   εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος
[9, 28]   καὶ τὴν Σεπφώραν λέγοντας· Χ.  Ὅμως   κατειπεῖν χρή σε, Σεπφώρα, τάδε.
[9, 43]   Εὐιλμαλούρουχος. Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων  ἀνόμως   καὶ ἀσελγῶς, ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ
[9, 30]   Ἡμεῖς δ' ἐπ' αὐτῆς ᾠχόμεσθα  συντόμως   κατ' ἴχνος αὐτῶν· νυκτὸς εἰσεκύρσαμεν
[9, 35]   ὀνομασθῆναι, ὑπὸ δὲ τῶν Ἑλλήνων  φερωνύμως   Ἱεροσόλυμα λέγεσθαι. Συντελέσαντα δὲ τὸ
[9, 27]   τῆς χώρας, οὓς δὴ πλεονεκτεῖν  ἐπιφανῶς   κατὰ τὰς μάχας· λέγειν δέ
[9, 10]   Ἑβραῖοι, αὐτογένεθλον ἄνακτα σεβαζόμενοι θεὸν  ἁγνῶς.   Καὶ πάλιν ἐρωτηθείς, τίνι λόγῳ
[9, 35]   μὲν ἱερὸν Σολομῶνος, ὕστερον δὲ  παρεφθαρμένως   τὴν πόλιν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ
[9, 16]   ἐκφαυλιζόντων νόμιμα καὶ διὰ τοῦτο  δυσμενῶς   ἐχόντων πρὸς ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν
[9, 7]   τάς τε ἱδρύσεις συντελουμένας Πλάτωνι  ὁμολογουμένως,   ὁπόσας Βραχμᾶνες καὶ Ἰουδαῖοι καὶ
[9, 22]   δ' υἱεῖς ἐγένοντο νόῳ πεπνυμένοι  αἰνῶς   ἕνδεκα καὶ κούρη Δείνα περικαλλὲς
[9, 46]   ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον·  κοινῶς   μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες
[9, 3]   καὶ μέχρι πέμπτης ὥρας ἐργασάμενοι  συντόνως,   ἔπειτα πάλιν εἰς ἓν ἀθροίζονται
[9, 30]   τε Δημήτριος λέγει καὶ  συμφώνως   τούτῳ ἱερὰ βίβλος. Μὴ
[9, 4]   ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς χεῖρας·  Πῶς   γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν αὑτοῦ
[9, 28]   ἄνδρα; Καὶ δείσας ἐγὼ ἔλεξα·  Πῶς   ἐγένετο συμφανὲς τόδε; Καὶ πάντα
[9, 30]   ἀμοιβαίων πρὸς τὸν πενθερὸν οὕτως  πως·   Ἔδοξ' ὄρους κατ' ἄκρα Σιναίου
[9, 30]   μετὰ βραχέα· Ἐπιζητεῖν δέ τινα  πῶς   οἱ Ἰσραηλῖται ὅπλα ἔσχον ἄνοπλοι
[9, 30]   δ' ἐς ἴδιον χῶρον εἰσέλθηθ'  ὅπως   ἀφ' ἧσπερ ἠοῦς ἐφύγετ' Αἰγύπτου
[9, 33]   δέοντα αὐτοῖς καὶ τὰ ἄλλα,  ὅπως   εὐτακτῇ, καὶ ἵνα ἀποκατασταθῶσιν εἰς
[9, 21]   δοκοῦντα εἶναι τὸν Ἡσαῦ, καὶ  ὅπως   λάβῃ ἐκεῖθεν γυναῖκα. Ἀφορμῆσαι οὖν
[9, 35]   κώδωνας καὶ ἀποσοβεῖν τὰ ὄρνεα,  ὅπως   μὴ καθίζῃ ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ
[9, 27]   ἐρεᾶν δὲ ἐσθῆτα μὴ ἀμπέχεσθαι,  ὅπως   ὄντες ἐπίσημοι κολάζωνται ὑπ' αὐτοῦ.
[9, 35]   αὐτῆς βασιλεύς, ὅταν προσεύχηται,  ὅπως   ὀπτάνηται τῷ λαῷ τῶν Ἰουδαίων.
[9, 30]   βάψαι καὶ θιγεῖν σταθμῶν δυοῖν,  ὅπως   παρέλθῃ θάνατος Ἑβραίων ἄπο. Ταύτην
[9, 30]   πρόσθε νυκτὶ αἵματι ψαῦσαι θύρας,  ὅπως   παρέλθῃ σῆμα δεινὸς ἄγγελος. Ὑμεῖς
[9, 30]   βασιλεῖ τὰ ὑπ' ἐμοῦ τεταγμένα,  ὅπως   σὺ λαὸν τὸν ἐμὸν ἐξάγοις
[9, 31]   Διαναθάν· προστάξαι τε αὐτῷ τοῦτον  ὅπως   τῷ υἱῷ ἐπιτρέψῃ τὴν οἰκοδομίαν,
[9, 10]   τε Δαμασκηνός, ἱστορικοὶ συγγραφεῖς,  ὅπως   τῶν αὐτῶν ἐμνημόνευσαν, Ἰώσηπος ἐν
[9, 35]   ἐπιστείλας τοῖς κατὰ τόπον ἐπάρχοις,  ὅπως   χορηγῆται τὰ δέοντα. Διελθὼν δὲ
[9, 17]   Πρέσβεων δὲ παραγενομένων πρὸς αὐτὸν  ὅπως   χρήματα λαβὼν ἀπολυτρώσῃ ταῦτα, μὴ
[9, 43]   ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος  φιλανθρώπως   καὶ δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν
[9, 3]   μηδενὶ μὲν μεταδοῦναι τῶν δογμάτων  ἑτέρως   ὡς αὐτὸς παρέλαβεν, ἀφέξεσθαι
[9, 27]   ἐπιγενομένης τάς τε θύρας πάσας  αὐτομάτως   ἀνοιχθῆναι τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τῶν
[9, 23]   ὅλης γενέσθαι χώρας. Καὶ πρότερον  ἀτάκτως   τῶν Αἰγυπτίων γεωμορούντων, διὰ τὸ
[9, 13]   ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον οὔσας  εἰκότως   ἔζων πλῆθος τοσούτων ἐτῶν. Ἔπειτα
[9, 3]   ἀλήθειαν καὶ τὴν εὐσέβειαν ἀσκήσεως  εἰκότως   ἐν αὐτοῖς πολλοί, οἳ καὶ
[9, 1]   παρ' Ἑβραίοις λογίων ἀποδοχῆς οὐκ  ἀσυλλογίστως   ἡμῖν, κρίσει δὲ καὶ διανοίᾳ
[9, 27]   ταύτην ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων οὐκ  ἐλαχίστως   τὴν Ἶσιν. Ἀάρωνα δὲ
[9, 21]   ἐκ τῆς Λείας υἱοὺς λαβεῖν.  Ὡσαύτως   δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τὰς
[9, 16]   τῇ τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν λέγει  οὕτως·   Ἁβραάμης ἐβασίλευε Δαμασκοῦ, ἔπηλυς σὺν
[9, 40]   κρήνης καὶ τῆς ἀποχετεύσεως διέξεισιν  οὕτως·   Αἰπὺ δ' ἄρ' ἐκπτύουσι διὰ
[9, 3]   ἀθροίζονται χωρίον ζωσάμενοί τε σκεπάσμασιν  οὕτως   ἀπολούονται τὸ σῶμα ψυχροῖς ὕδασι·
[9, 5]   διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν Ὑπεροχίδης,  οὕτως   εἰ δοκεῖ. Ἐκεῖνος τοίνυν τὸ
[9, 3]   ἦθος δοκιμάζεται, καὶ φανεὶς ἄξιος,  οὕτως   εἰς τὸν ὅμιλον ἐγκρίνεται. Πρὶν
[9, 4]   γενομένοις, τοῦτο παραθήσομαι. Λέγει δὲ  οὕτως·   Ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν
[9, 30]   σημείων τὸν θεὸν παρεισάγων λέγοντα  οὕτως·   Ἐν τῇδε ῥάβδῳ πάντα ποιήσεις
[9, 28]   περὶ τῶν τοῦ Ῥαγουὴλ θυγατέρων  οὕτως   ἐπιβάλλει· Ὁρῶ δὲ ταύτας ἑπτὰ
[9, 17]   ἀγγέλων θεοῦ γνῶναι καὶ ἡμᾶς  οὕτως   ἐπιγνῶναι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ' ΑΡΤΑΠΑΝΟΥ ΠΕΡΙ
[9, 17]   τὸν δὲ βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων  οὕτως   ἐπιγνῶναι ὅτι γυνὴ ἦν τοῦ
[9, 11]   βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν, λέγων  οὕτως·   Ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα
[9, 22]   φησιν ἐν τῇ περὶ Ἰουδαίων  οὕτως·   δ' ἄρ' ἔην ἀγαθή
[9, 30]   εἰρημένα, λεγών· Ταῦτα δέ φησιν  οὕτως   καὶ Ἐζεκιῆλος ἐν τῇ Ἐξαγωγῇ
[9, 20]   λόγῳ Ἀλέξανδρος Πολυΐστωρ λέγων  οὕτως·   Κλεόδημος δέ φησιν προφήτης,
[9, 30]   φοινίκων καὶ τῶν δώδεκα πηγῶν  οὕτως·   Κράτιστε Μωσῆ, πρόσχες, οἷον εὕρομεν
[9, 16]   Βηρωσσός, οὐκ ὀνομάζων, λέγων δὲ  οὕτως·   Μετὰ τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ
[9, 40]   Λέγει δὲ ἐν τῇ πρώτῃ  οὕτως·   Νηχόμενος δ' ἐφύπερθε τὸ θαμβηέστατον
[9, 22]   δέκα ἔθνη δώσειν. Φησὶ δὲ  οὕτως   Συμεὼν πρὸς τὸν Λευίν·
[9, 27]   μὴ δυναμένων ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας,  οὕτως   πάλιν ἀνέσεως τυχεῖν τοὺς Ἰουδαίους.
[9, 15]   ἀνθρώπων μέμνηται καὶ Σίβυλλα, λέγουσα  οὕτως·   Πάντων ὁμοφώνων ὄντων τῶν ἀνθρώπων
[9, 30]   δι' ἀμοιβαίων πρὸς τὸν πενθερὸν  οὕτως   πως· Ἔδοξ' ὄρους κατ' ἄκρα
[9, 13]   ὡς ἂν ἑκάστοις φίλον,  οὕτως   σκοπείτωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' ΑΠΟ ΤΗΣ
[9, 4]   τετράγωνος, ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων  οὕτως   συγκείμενος, πλευρὰν δὲ ἑκάστην εἴκοσι
[9, 27]   τῇ ῥάβδῳ τοῦ ὕδατος, καὶ  οὕτως   τὸ μὲν νᾶμα διαστῆναι, τὴν
[9, 24]   ιδʹ τῶν Περὶ Ἱεροσόλυμα, λέγων  οὕτως·   Τοῖσιν ἕδος μακαριστὸν ὅλης μέγας
[9, 28]   Αἴγυπτον πρὸς Ἰωσήφ. Λέγει δὲ  οὕτως,   τὸν Μώϋσον παρεισάγων λέγοντα· Ἀφ'
[9, 9]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. Λέγει δὲ  οὕτως·   Τῶν δ' ὄπιθεν διέβαινε γένος
[9, 15]   Βαβυλωνίᾳ χώρᾳ μνημονεύει Ἑστιαῖος, λέγων  οὕτως·   Τῶν δὲ ἱερέων τοὺς διασωθέντας,
[9, 30]   ὀπτὰ πάντα σὺν τοῖς ἔνδοθεν  οὕτως   φάγεσθε ταῦτα· περιεζωσμένοι καὶ κοῖλα
[9, 30]   πενθερὸς αὐτοῦ τὸν ὄνειρον ἐπικρίνει  οὕτως·   ξένε, καλόν σοι τοῦτ'
[9, 30]   καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων φθορὰν  οὕτως·   Ὡς γὰρ σὺν ὄχλῳ τῷδ'
[9, 22]   δὲ περὶ τῆς ἀναιρέσεως αὐτῶν  οὕτως·   Ὣς τότε δὴ Συμεὼν μὲν
[9, 30]   θεῷ, ὅσ' ἂν τέκωσι παρθένοι  πρώτως   τέκνα τἀρσενικὰ διανοίγοντα μήτρας μητέρων.
[9, 4]   τὴν ὁλκήν· ἐπὶ δὲ τούτων  φῶς   ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας
[9, 5]   φιλοσοφίαν ὁμοίως, διελθεῖν οὐ χεῖρον.  Σαφῶς   δὲ ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστόν,
[9, 30]   καὶ Ἐζεκιῆλος ἐν τῇ Ἐξαγωγῇ,  προσπαρειληφὼς   τὸν ὄνειρον τὸν ὑπὸ Μωσέως
[9, 22]   οἶος ἤνασσεν Συρίης, νειηγενὲς αἷμα  λεγογχώς.   Τῷ δὲ γάμον κούρης μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/01/2008