Livre, Chap. |
[5, 33] |
ἡμᾶς.
Ἐπιθυμοῦμεν
γάρ,
εἰ
μή
|
τι |
ἀδικοῦμεν,
οἱ
μὲν
κλέους
ἐσθλοῦ, |
[5, 20] |
δ´
εὐχόμενος
οὐδὲν
ἐξήνυσεν,
ἄλλο
|
τι |
ἂν
ἐξηύρητο
ἄκος
τῷ
σῷ |
[5, 34] |
καὶ
πάνυ
κατενόησα
ὅτι
θεῖόν
|
τι |
ἄρα
ἦν
ἐπιτήδευμα
ἡ
πυκτική, |
[5, 21] |
ὅτι
σοι
οὐδὲν
ἔμελεν
εἴ
|
τι |
ἄτοπον
πείσεται
ὑπ´
ἀμφιβόλου
χρησμοῦ |
[5, 28] |
τὸν
Λυκοῦργον
μὴ
ἀποκαμεῖν
εἴ
|
τι |
δύναιτο
πολιτικὸν
παρὰ
σοῦ
δίδαγμα |
[5, 7] |
λέγων
ὧδε·
Καὶ
μὴν
ὅ
|
τι |
ἑκάστῳ
ἐπιτέτακται
καὶ
τί
{καὶ} |
[5, 20] |
τῆς
οἰκείας
ἐκπεσεῖν
παρασκευάζει,
οὔ
|
τι |
ἑκών,
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ἀγνοίᾳ
δὲ |
[5, 35] |
καὶ
τῆς
ζωῆς,
ὅτι
κάλλιστόν
|
τι |
ἐστὶν
ἡ
ζωή.
Ἐπὶ
τούτοις |
[5, 15] |
χαρακτῆρας,
δέον,
εἴπερ
ἄρα
θεῖόν
|
τι |
ἦν
ἀληθῶς,
μηδ´
ἀλλαχῆ
πη |
[5, 22] |
τοὺς
ἐρωτῶντας.
Ἀλλὰ
δὴ
ἔδει
|
τι |
καὶ
ἡμᾶς
τῆς
κωμῳδίας
μετασχεῖν |
[5, 25] |
ἄλλῃ
πη
τάττοιτο,
τάχα
ἄν
|
τι |
καὶ
παράδοξον
γένοιτο.
Λείπεται
δὴ |
[5, 22] |
δυσφορῶν
ἀνεσκοπούμην
τὸν
ἔμπορον,
εἴ
|
τι |
κἀκεῖνος
ἐθάλφθη
ὑπὸ
τοῦ
Ἡρακλέος· |
[5, 1] |
Περὶ
δὲ
τοῦ
μηκέτι
δύνασθαί
|
τι |
κατισχύειν
τοὺς
φαύλους
δαίμονας
μετὰ |
[5, 25] |
μὴ
ἐπέλθοιεν.
Ἐπεὶ
οὖν
ἔδει
|
τι |
λέγειν,
οὕτως
εἶπας
τοῖς
Λακεδαιμονίοις· |
[5, 24] |
αὐτῷ
κεραυνὸς
τηνικαῦτα.
Ἢ
μή
|
τι |
μᾶλλον
ἡμεῖς
τολμηροί
τε
ἐσμὲν |
[5, 24] |
πρὸς
Ἀθηναίους
λόγιον·
ἦ
πού
|
τι |
μαντικὸν
ἔνεστιν;
Σὺ
γὰρ
οὕτως |
[5, 34] |
τοὺς
ἀρίστους·
καὶ
ἦν
ἄν
|
τι |
οἰκεῖον
λόγιον
ἐπ´
ἀποθανόντι
ὀνάγρῳ |
[5, 24] |
καὶ
μετὰ
ναρθήκων
ἔπραξαν
ἄν
|
τι |
πάντως
οἱ
τοσοῦτοι;
Ἀλλ´
ἐγώ, |
[5, 20] |
ἥκουσαν
παραλαβὼν
τὴν
ἀρχήν.
Εἶτά
|
τι |
πλέον
τῶν
προγόνων
κατορθώσειν
ἐλπίσας |
[5, 17] |
ταῦτα
τοῦ
Ἡρακλέωνος
σιωπῇ
διανοουμένου
|
τι |
πρὸς
αὑτόν,
ὁ
Φίλιππος·
Ἀλλὰ |
[5, 28] |
καὶ
σοφώτερα.
Τάχα
δέ
πού
|
τι |
προσθήσεις,
ἐάν
σε
λιπαρῇ
ὁ |
[5, 28] |
σε
λιπαρῇ
ὁ
Λυκοῦργος
εἰπεῖν
|
τι |
σαφές.
Εἰ
οἱ
μὲν
εὖ |
[5, 26] |
ἦσαν
ἀφιγμένοι
ἀπέπεμψας
οἰομένους
ἀκηκοέναι
|
τι. |
Ταῦτα
δὲ
ἡγοῦμαι
τὸ
ἀδρανὲς |
[5, 5] |
κατηξιωμένοις;
Ἆρ´
οὖν
ὑπῆρξεν
ἀγαθόν
|
τι |
τοῖς
θεαταῖς
τοῦ
ἀγαθοῦ
δαίμονος, |
[5, 31] |
ἀντὶ
τῶν
καταπτύστων
ἐρωτημάτων
ἄξιόν
|
τι |
τοῦ
θείου
φοιτητηρίου,
ἢ
Ἀντιόχῳ |
[5, 24] |
τὸ
ἀποβησόμενον·
ἓν
γὰρ
δεῖ
|
τι |
τούτων
ἀποβήσεσθαι.
Ἡ
γάρ
τοι |
[5, 18] |
μετανοεῖν
ἐπὶ
τῷ
πλημμελήματι
καί
|
τι |
τῶν
ὁσίων
καὶ
εὐσεβῶν
ἐκτελεῖν, |
[5, 34] |
ὁ
χάλκεος
αὐτοῦ
ἀνδριὰς
ἔδειξέν
|
τι |
ὑπὲρ
τὰς
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων |