Livre, Chap. |
[2, 3] |
ἢ
Δωδωναῖον
χαλκεῖον,
γεράνδρυον
δὲ
|
ψάμμοις |
ἐρήμαις
τετιμημένον
καὶ
τὸ
αὐτόθι |
[2, 3] |
τοῖς
κόλποις
τῆς
Δηοῦς,
τιμωρίαν
|
ψευδῆ |
τῆς
βιαίας
συμπλοκῆς
ἐκτιννύων,
ὡς |
[2, 7] |
μέγιστον
καὶ
περὶ
τῶν
μεγίστων
|
ψεῦδος |
ὁ
εἰπὼν
οὐ
καλῶς
ἐψεύσατο, |
[2, 4] |
κακῶν
ἐλευθερίαν
τῆς
τε
τῶν
|
ψευδωνύμων |
θεῶν
ἀποστασίας
τὸ
εὔλογον
εἰς |
[2, 8] |
Φρυγίοις
ὀργιασμοῖς
κατὰ
νόμον
ἢ
|
ψήφισμα |
βουλῆς.
οὕτως
εὐλαβῶς
ἡ
πόλις |
[2, 1] |
Ὄσιριν
τῆς
ἀμπέλου
πρῶτόν
τε
|
ψιλῷ |
χρήσασθαι
καὶ
διδάξαι
τοὺς
ἄλλους |
[2, 2] |
καὶ
διὰ
μελῳδίας
καὶ
ὀρχήσεως
|
ψυχαγωγεῖν |
τὸν
θεόν.
Παιδαγωγόν
τε
αὐτοῦ |
[2, 5] |
τοῦτον
θελήσαντες
ἄνω
μὲν
τὰς
|
ψυχὰς |
εἰς
οὐρανὸν
ἔτειναν,
αὐτόθι
δὲ |
[2, 5] |
καὶ
ἀγνωσίας
θεοῦ
μέθῃ
τὰς
|
ψυχὰς |
κατορωρυγμένοι
τῆς
τούτων
ἁπάντων
ἀθρόως |
[2, 2] |
αὐτῷ
λύσσαν,
ὁ
δὲ
τῇ
|
ψυχῇ |
δυσφορῶν
εἰς
μανίαν
ἐνέπεσεν·
τοῦ |
[2, 6] |
τοῦτο
πάσῃ
λογικῇ
καὶ
νοερᾷ
|
ψυχῇ |
φυσικαῖς
ἐννοίαις
ὑποσπείραντος.
Οὐ
μὴν |
[2, 1] |
μὴ
μόνον
ἀναστῆσαι
δοῦσαν
τὴν
|
ψυχήν, |
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἀθανασίας
ποιῆσαι |
[2, 1] |
Φασὶ
δὲ
τὴν
τοῦ
Ὀσίριδος
|
ψυχὴν |
εἰς
τοῦτον
μετὰ
τὴν
τελευτὴν |
[2, 6] |
συνενόησαν·
οἱ
δὲ
λοιποὶ
παντοίᾳ
|
ψυχῆς |
ἀμαυρώσει
περιτραπέντες
κατὰ
βυθὸν
ἀσεβείας |
[2, 8] |
συμφορῶν,
οἱ
δὲ
ταραχὰς
ἐξαιρούμενοι
|
ψυχῆς |
καὶ
δείματα
καὶ
δόξας
καθαιροῦντες |
[2, 4] |
τῆς
παλαιᾶς
ἀχλύος
τὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
ὄμμα
διανοίξαντες
τὸν
βαθὺν
λῆρον |
[2, 5] |
οἷά
τις
νοερῶν
καὶ
λογικῶν
|
ψυχῶν |
ἥλιος
τὰς
τοῦ
οἰκείου
φωτὸς |