HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


χ  =  62 formes différentes pour 78 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 8]   ἄγεσθαι προσήκει, καὶ θυσίας, αἷς  χαίρουσι   γεραιρόμενοι πρὸς ἀνθρώπων, ἐκεχειρίας τε
[2, 7]   ὃς, οὗτοι δὴ οἱ λόγοι  χαλεποί.   καὶ οὐ λεκτέοι γε,
[2, 4]   πλάνης ὥσπερ τινὸς δεινῆς καὶ  χαλεπωτάτης   νόσου λελυτρωμένοι, πρῶτα μὲν τῇ
[2, 3]   τρίποδα Κιρραῖον Δωδωναῖον  χαλκεῖον,   γεράνδρυον δὲ ψάμμοις ἐρήμαις τετιμημένον
[2, 3]   καὶ καταστέψαντ' ἐθαψάτην, φέροντες ἐπὶ  χαλκῆς   ἀσπίδος ὑπὸ τὰς ὑπωρείας τοῦ
[2, 3]   παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς γὰρ ἀποπεπτωκότας  χαμαὶ   ἐκ τῶν τοῦ Διονύσου αἵματος
[2, 1]   τοῦ θεοῦ τὴν γένεσιν ἐκείνοις  χαριζόμενον,   τοὺς δὲ ὄχλους τὰ μὲν
[2, 1]   ζῴοις καὶ οὕτως διαφυγεῖν· ἔπειτα  χάριν   ἀποδιδόντας τῆς σωτηρίας ἀφιερῶσαι τὰς
[2, 3]   γυναικός) τῆς Δηοῦς, ἧς δὴ  χάριν   Βριμὼ προσαγορευθῆναι λέγεται· ἱκετηρίαι Διὸς
[2, 2]   ἀλλὰ τὸ πλεῖστον τῆς παιδοποιίας  χάριν.   Τὴν δὲ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν παρακατασχεῖν
[2, 1]   καὶ Λιβύης λῃστὰς τῶν κροκοδείλων  χάριν.   Φασὶ δέ τινα τῶν παρ'
[2, 4]   μὲν τῇ τοῦ παντοκράτορος θεοῦ  χάριτι   καὶ εὐεργεσίᾳ, δεύτερον δὲ ἀπορρήτῳ
[2, 3]   τὴν ὑπὸ Ἀϊδωνέως καὶ τὸ  χάσμα   τῆς γῆς καὶ τὰς ὗς
[2, 3]   τύπον· παῖς δ' ἦεν Ἴακχος  χειρί   τέ μιν ῥίπτασκε γελῶν Βαυβοῦς
[2, 8]   ἀλλὰ καίπερ ἐπιστάμενος ταῦτα οὐδενὸς  χεῖρον   ὅμως εὐλαβῶς διάκειμαι πρὸς αὐτούς,
[2, 8]   καὶ ἀφιλοσόφητος ὄχλος ἐπὶ τὰ  χείρω   λαμβάνειν φιλεῖ τοὺς περὶ αὐτῶν
[2, 2]   παῖς οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ τῶν  χειρῶν   τὸν αὐχένα θλίψας ἀπέπνιξεν τοὺς
[2, 2]   τοὺς Κενταύρους, μεθ' ὧν καὶ  Χείρωνα   τὸν ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ βοώμενον.
[2, 1]   παντοδαπὰ μέλιτι φύροντες καὶ κρέα  χήνεια   τὰ μὲν ἕψοντες, τὰ δὲ
[2, 2]   ἐπὶ τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν ᾔτει  χιτῶνα   καὶ ἱμάτιον οἷς εἰώθει χρῆσθαι
[2, 2]   ἀποστέλλει. δὲ Ἡρακλῆς τὸν  χιτῶνα   περιθέμενος περιέπεσεν συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ.
[2, 2]   ἀκίδος ἀποσταζόμενον αἷμα χρῖσαι τὸν  χιτῶνα   τοῦ Ἡρακλέους. Τοῦτο δὲ ποιήσασα
[2, 2]   τὰς θυσίας· δὲ τὸν  χιτῶνα   χρίσασα τῷ παρὰ τοῦ Κενταύρου
[2, 2]   ἀπειληφυίας καὶ διὰ τοῦτο τοῦ  χιτῶνος   διὰ τὴν θερμασίαν τὴν σάρκα
[2, 3]   οὐχ ὕβρις τὰ σύμβολα; Οὐ  χλεύη   τὰ μυστήρια; Τί δ' εἰ
[2, 6]   Φρυγός, καὶ τοῦ Πέλοπος τὰς  χοὰς   τὰ Ὀλύμπια Φειδίου σφετερίζεται
[2, 7]   ἀκούειν ὡς ὀλιγίστους, θυσαμένους οὐ  χοῖρον,   ἀλλά τι μέγα καὶ ἄπορον
[2, 3]   αἰτίαν ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες  χοίρους   ἐμβάλλουσι; Ταύτην τὴν μυθολογίαν ποικίλως
[2, 3]   λέγεται· ἱκετηρίαι Διὸς καὶ πόμα  χολῆς   καὶ καρδιουλκίαι καὶ ἀρρητουργίαι· ταῦτα
[2, 3]   καὶ τολύπαι καὶ πόπανα πολυόμφαλα  χόνδροι   τε ἁλῶν καὶ δράκων, ὄργιον
[2, 1]   ἱεροῖς περιβόλοις, σεμίδαλιν προσφέροντες  χόνδρον   ἕψοντες ἐν γάλακτι καὶ πέμματα
[2, 3]   ἡδονῆς τεκμήριον τῆς γονῆς ἁλῶν  χόνδρος   καὶ φαλλὸς τοῖς μυουμένοις τὴν
[2, 6]   ἀνθρωπίναις κεχρημένους συμφοραῖς, ὡς ἀγαθῶν  χορηγοὺς   σωτῆρας καὶ θεοὺς ἀναγορεύειν, τὴν
[2, 3]   μαντικὴν ἠσκημέναι καὶ κόρακες ἀνθρώποις  χρᾶν   ὑπ' ἀνθρώπων διδασκόμενοι. Τί δ'
[2, 1]   δὲ τρίτην αἰτίαν φέρουσι, τῆς  χρείας   ἕνεκα τῶν ζῴων φάσκοντες αὐτὰ
[2, 2]   τοῦτον ἠναγκασμένος τελεῖν βασιλικάς τινας  χρείας   καὶ μεγάλας ἀποδημίας, φησὶν ἐκτοπισθῆναι
[2, 5]   εἰσέτι τότε νόμων καθ' οὓς  χρὴ   βιοῦν συνεστώτων οὐδέ γε τῆς
[2, 4]   ὑποπέσοιεν ἂν τιμωρίαις; Καὶ τί  χρὴ   μηκύνειν εὐαγγελιζομένους πάντα βάρβαρον ὁμοῦ
[2, 5]   σωτήριόν τι καὶ ἀγαθὸν εἶναι  χρῆμα   διενοήθησαν, εὑρεῖν δὲ τοῦτον θελήσαντες
[2, 6]   μηδὲν τὸ παράπαν ἐν τούτοις  χρῆναι   σεμνολογεῖν τῶν δὴ θεολόγων αὐτῶν
[2, 0]   εἰρημένων ἐδήλουν φωναί, ὡς μηκέτι  χρῆναι   τούτων βιαίους ἀνιχνεύειν φυσιολογίας, σαφῆ
[2, 1]   τῷ οἴκῳ, οὐκ ἂν ἔτι  χρήσασθαι   αὐτοῖς ὑπομείνειαν. Τρέφουσι δὲ τὸν
[2, 1]   τῆς ἀμπέλου πρῶτόν τε ψιλῷ  χρήσασθαι   καὶ διδάξαι τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους
[2, 2]   ὅθεν καὶ ἀντὶ ξύλων νάρθηξι  χρῆσθαι   καταδεῖξαι. Καὶ καλεῖσθαι καὶ αὐτὸν
[2, 2]   χιτῶνα καὶ ἱμάτιον οἷς εἰώθει  χρῆσθαι   πρὸς τὰς θυσίας· δὲ
[2, 1]   δὲ ὀρνέων τὴν μὲν ἶβιν  χρησίμην   ὑπάρχειν πρός τε τοὺς ὄφεις
[2, 8]   Ἑλληνικῶν μύθων εἰσί τινες ἀνθρώποις  χρήσιμοι,   οἱ μὲν ἐπιδεικνύμενοι τὰ τῆς
[2, 6]   διὰ τὸ καὶ ἐξ αὐτῶν  χρήσιμον   κατὰ τὰς πρόσθεν ἀποδοθείσας αἰτίας
[2, 6]   νενομισμένων τοῦ σώματος καλῶν καὶ  χρησίμων   εὐεργέτας καὶ δυνάστας τινὰς
[2, 2]   δόντος δὲ τοῦ πατρὸς νοσήσας,  χρησμὸν   λαμβάνει ἀπολυθήσεσθαι τῆς νόσου, εἰ
[2, 2]   διακονήσαντα ἀπέκτεινεν, αὐτὸς δὲ κατὰ  χρησμὸν   πυρὶ ἑαυτὸν παραδοὺς οὕτως κατέλυσε
[2, 8]   ἀλλὰ καὶ εἴ τινα κατὰ  χρησμοὺς   ἐπεισῆκται ἱερά, τοῖς αὐτόθι αὐτὰ
[2, 1]   μητρὸς Ἴσιδος διδαχθέντα διὰ τῶν  χρησμῶν   καὶ θεραπειῶν εὐεργετεῖν. Συμφωνεῖται δὲ
[2, 3]   μᾶλλον δὲ μανικῆς τὰ ἄχρηστα  χρηστήρια,   τὸν Κλάριον, τὸν Πύθιον, τὸν
[2, 2]   ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποσταζόμενον αἷμα  χρῖσαι   τὸν χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. Τοῦτο
[2, 2]   θυσίας· δὲ τὸν χιτῶνα  χρίσασα   τῷ παρὰ τοῦ Κενταύρου δεδομένῳ
[2, 5]   ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ  Χριστοῦ   τοῦ θεοῦ· ὃς οὐ μέρει
[2, 1]   Μωσέα γενέσθαι αἱ ἀκριβεῖς τῶν  χρονογραφιῶν   παριστῶσι διαδοχαί, ὡς κατὰ καιρὸν
[2, 2]   καὶ ἄλλον Διόνυσον πολὺ τοῖς  χρόνοις   προτεροῦντα τούτου, τὸν ὑπό τινων
[2, 1]   γεννητικὰ μόρια, τὸν δὲ ἕτερον  χρόνον   ἅπαντα κεκωλυμένον ἐστὶν εἰς ὄψιν
[2, 2]   τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν  χρόνον   τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς
[2, 6]   ὲ} πᾶς ἂν ἀρκέσαι  χρόνος·   ὑμᾶς δὲ εἰ μὴ ὑπεισέρχεταί
[2, 2]   δὲ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ καθήκοντος  χρόνου   πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν, τοῦ
[2, 2]   φασι τὸν θεὸν κατά τινας  χρόνους   φαίνεσθαι παρ' ἀνθρώποις καὶ γεννᾶσθαι
[2, 2]   δὲ εἰς τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ  χρόνῳ.   Ἐντεῦθεν τοὺς Ἕλληνας καταδεῖξαι τριετηρικὰς
[2, 1]   θεολογίας ἀρχὴν ἀπὸ τῶν Κάδμου  χρόνων   πεποιημένος. Τὸν δὲ Κάδμον μετὰ
[2, 3]   καὶ παίγνια καμπεσίγυια μῆλά τε  χρύσεα   καλὰ παρ' Ἑσπερίδων λιγυφώνων. Καὶ
[2, 2]   τούτῳ τῷ ἱερῷ στήλην εἶναι  χρυσῆν,   ἐν τοῖς Παγχαίοις γράμμασιν
[2, 2]   ἀναθήμασιν ἀξιολόγοις, ἀργυροῖς τε καὶ  χρυσοῖς.   Εἶναι δὲ καὶ τὴν νῆσον
[2, 1]   τῶν ἄλλων δὲ θεῶν ναοὺς  χρυσοῦς,   ὧν ἑκάστῳ τιμὰς ἀπονεῖμαι, καὶ
[2, 1]   δὲ Κάδμον τελευτῆσαν τὸ βρέφος  χρυσῶσαι   καὶ τὰς καθηκούσας αὐτῷ ποιήσασθαι
[2, 2]   Κυβέλην ἐμμανῆ γενομένην εἰς τὴν  χώραν   ἐκπηδῆσαι ἐκεῖσέ τε ὀλολύζουσαν καὶ
[2, 2]   ἐμμανῆ γενομένην πλανᾶσθαι κατὰ τὴν  χώραν,   λελυμένην μὲν τὰς τρίχας, διὰ
[2, 1]   διὸ καὶ Λυκοπολῖτιν κληθῆναι τὴν  χώραν.   Τὸν δὲ κροκόδειλον σέβεσθαί φασι
[2, 5]   μέρει γῆς οὐδ' ἐν γωνίᾳ  χώρας   ἔθνους ἑνός, καθ' ὅλης δὲ
[2, 1]   διά τε τὴν εὐκρασίαν τῆς  χώρας   καὶ διὰ τὴν φύσιν τοῦ
[2, 4]   ἀναχωρήσαντες; Ὧν οἱ μὲν ὁμόσε  χωρήσαντες   τῆς ὅλης κατέπτυσαν θεολογίας τῶν
[2, 3]   τῆς Ἀττικῆς ἐστι τοῦτο τὸ  χωρίον   ἀποκάμνει καὶ φρέατι ἐπικαθίζει λυπουμένη.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/09/2007