Livre, Chap. |
[2, 8] |
ἄγεσθαι
προσήκει,
καὶ
θυσίας,
αἷς
|
χαίρουσι |
γεραιρόμενοι
πρὸς
ἀνθρώπων,
ἐκεχειρίας
τε |
[2, 7] |
ὃς,
οὗτοι
δὴ
οἱ
λόγοι
|
χαλεποί. |
καὶ
οὐ
λεκτέοι
γε,
ὦ |
[2, 4] |
πλάνης
ὥσπερ
τινὸς
δεινῆς
καὶ
|
χαλεπωτάτης |
νόσου
λελυτρωμένοι,
πρῶτα
μὲν
τῇ |
[2, 3] |
ἢ
τρίποδα
Κιρραῖον
ἢ
Δωδωναῖον
|
χαλκεῖον, |
γεράνδρυον
δὲ
ψάμμοις
ἐρήμαις
τετιμημένον |
[2, 3] |
καὶ
καταστέψαντ'
ἐθαψάτην,
φέροντες
ἐπὶ
|
χαλκῆς |
ἀσπίδος
ὑπὸ
τὰς
ὑπωρείας
τοῦ |
[2, 3] |
παραφυλάττουσιν
ἐσθίειν·
τοὺς
γὰρ
ἀποπεπτωκότας
|
χαμαὶ |
ἐκ
τῶν
τοῦ
Διονύσου
αἵματος |
[2, 1] |
τοῦ
θεοῦ
τὴν
γένεσιν
ἐκείνοις
|
χαριζόμενον, |
τοὺς
δὲ
ὄχλους
τὰ
μὲν |
[2, 1] |
ζῴοις
καὶ
οὕτως
διαφυγεῖν·
ἔπειτα
|
χάριν |
ἀποδιδόντας
τῆς
σωτηρίας
ἀφιερῶσαι
τὰς |
[2, 3] |
γυναικός)
τῆς
Δηοῦς,
ἧς
δὴ
|
χάριν |
Βριμὼ
προσαγορευθῆναι
λέγεται·
ἱκετηρίαι
Διὸς |
[2, 2] |
ἀλλὰ
τὸ
πλεῖστον
τῆς
παιδοποιίας
|
χάριν. |
Τὴν
δὲ
Ἥραν
ζηλοτυποῦσαν
παρακατασχεῖν |
[2, 1] |
καὶ
Λιβύης
λῃστὰς
τῶν
κροκοδείλων
|
χάριν. |
Φασὶ
δέ
τινα
τῶν
παρ' |
[2, 4] |
μὲν
τῇ
τοῦ
παντοκράτορος
θεοῦ
|
χάριτι |
καὶ
εὐεργεσίᾳ,
δεύτερον
δὲ
ἀπορρήτῳ |
[2, 3] |
τὴν
ὑπὸ
Ἀϊδωνέως
καὶ
τὸ
|
χάσμα |
τῆς
γῆς
καὶ
τὰς
ὗς |
[2, 3] |
τύπον·
παῖς
δ'
ἦεν
Ἴακχος
|
χειρί |
τέ
μιν
ῥίπτασκε
γελῶν
Βαυβοῦς |
[2, 8] |
ἀλλὰ
καίπερ
ἐπιστάμενος
ταῦτα
οὐδενὸς
|
χεῖρον |
ὅμως
εὐλαβῶς
διάκειμαι
πρὸς
αὐτούς, |
[2, 8] |
καὶ
ἀφιλοσόφητος
ὄχλος
ἐπὶ
τὰ
|
χείρω |
λαμβάνειν
φιλεῖ
τοὺς
περὶ
αὐτῶν |
[2, 2] |
παῖς
οὐ
καταπλαγεὶς
ἑκατέρᾳ
τῶν
|
χειρῶν |
τὸν
αὐχένα
θλίψας
ἀπέπνιξεν
τοὺς |
[2, 2] |
τοὺς
Κενταύρους,
μεθ'
ὧν
καὶ
|
Χείρωνα |
τὸν
ἐπὶ
τῇ
ἰατρικῇ
βοώμενον. |
[2, 1] |
παντοδαπὰ
μέλιτι
φύροντες
καὶ
κρέα
|
χήνεια |
τὰ
μὲν
ἕψοντες,
τὰ
δὲ |
[2, 2] |
ἐπὶ
τὴν
γυναῖκα
Δηιάνειραν
ᾔτει
|
χιτῶνα |
καὶ
ἱμάτιον
οἷς
εἰώθει
χρῆσθαι |
[2, 2] |
ἀποστέλλει.
Ὁ
δὲ
Ἡρακλῆς
τὸν
|
χιτῶνα |
περιθέμενος
περιέπεσεν
συμφορᾷ
τῇ
μεγίστῃ. |
[2, 2] |
ἀκίδος
ἀποσταζόμενον
αἷμα
χρῖσαι
τὸν
|
χιτῶνα |
τοῦ
Ἡρακλέους.
Τοῦτο
δὲ
ποιήσασα |
[2, 2] |
τὰς
θυσίας·
ἡ
δὲ
τὸν
|
χιτῶνα |
χρίσασα
τῷ
παρὰ
τοῦ
Κενταύρου |
[2, 2] |
ἀπειληφυίας
καὶ
διὰ
τοῦτο
τοῦ
|
χιτῶνος |
διὰ
τὴν
θερμασίαν
τὴν
σάρκα |
[2, 3] |
οὐχ
ὕβρις
τὰ
σύμβολα;
Οὐ
|
χλεύη |
τὰ
μυστήρια;
Τί
δ'
εἰ |
[2, 6] |
Φρυγός,
καὶ
τοῦ
Πέλοπος
τὰς
|
χοὰς |
τὰ
Ὀλύμπια
ὁ
Φειδίου
σφετερίζεται |
[2, 7] |
ἀκούειν
ὡς
ὀλιγίστους,
θυσαμένους
οὐ
|
χοῖρον, |
ἀλλά
τι
μέγα
καὶ
ἄπορον |
[2, 3] |
αἰτίαν
ἐν
τοῖς
Θεσμοφορίοις
μεγαρίζοντες
|
χοίρους |
ἐμβάλλουσι;
Ταύτην
τὴν
μυθολογίαν
ποικίλως |
[2, 3] |
λέγεται·
ἱκετηρίαι
Διὸς
καὶ
πόμα
|
χολῆς |
καὶ
καρδιουλκίαι
καὶ
ἀρρητουργίαι·
ταῦτα |
[2, 3] |
καὶ
τολύπαι
καὶ
πόπανα
πολυόμφαλα
|
χόνδροι |
τε
ἁλῶν
καὶ
δράκων,
ὄργιον |
[2, 1] |
ἱεροῖς
περιβόλοις,
σεμίδαλιν
προσφέροντες
ἢ
|
χόνδρον |
ἕψοντες
ἐν
γάλακτι
καὶ
πέμματα |
[2, 3] |
ἡδονῆς
τεκμήριον
τῆς
γονῆς
ἁλῶν
|
χόνδρος |
καὶ
φαλλὸς
τοῖς
μυουμένοις
τὴν |
[2, 6] |
ἀνθρωπίναις
κεχρημένους
συμφοραῖς,
ὡς
ἀγαθῶν
|
χορηγοὺς |
σωτῆρας
καὶ
θεοὺς
ἀναγορεύειν,
τὴν |
[2, 3] |
μαντικὴν
ἠσκημέναι
καὶ
κόρακες
ἀνθρώποις
|
χρᾶν |
ὑπ'
ἀνθρώπων
διδασκόμενοι.
Τί
δ' |
[2, 1] |
δὲ
τρίτην
αἰτίαν
φέρουσι,
τῆς
|
χρείας |
ἕνεκα
τῶν
ζῴων
φάσκοντες
αὐτὰ |
[2, 2] |
τοῦτον
ἠναγκασμένος
τελεῖν
βασιλικάς
τινας
|
χρείας |
καὶ
μεγάλας
ἀποδημίας,
φησὶν
ἐκτοπισθῆναι |
[2, 5] |
εἰσέτι
τότε
νόμων
καθ'
οὓς
|
χρὴ |
βιοῦν
συνεστώτων
οὐδέ
γε
τῆς |
[2, 4] |
ὑποπέσοιεν
ἂν
τιμωρίαις;
Καὶ
τί
|
χρὴ |
μηκύνειν
εὐαγγελιζομένους
πάντα
βάρβαρον
ὁμοῦ |
[2, 5] |
σωτήριόν
τι
καὶ
ἀγαθὸν
εἶναι
|
χρῆμα |
διενοήθησαν,
εὑρεῖν
δὲ
τοῦτον
θελήσαντες |
[2, 6] |
μηδὲν
τὸ
παράπαν
ἐν
τούτοις
|
χρῆναι |
σεμνολογεῖν
τῶν
δὴ
θεολόγων
αὐτῶν |
[2, 0] |
εἰρημένων
ἐδήλουν
φωναί,
ὡς
μηκέτι
|
χρῆναι |
τούτων
βιαίους
ἀνιχνεύειν
φυσιολογίας,
σαφῆ |
[2, 1] |
τῷ
οἴκῳ,
οὐκ
ἂν
ἔτι
|
χρήσασθαι |
αὐτοῖς
ὑπομείνειαν.
Τρέφουσι
δὲ
τὸν |
[2, 1] |
τῆς
ἀμπέλου
πρῶτόν
τε
ψιλῷ
|
χρήσασθαι |
καὶ
διδάξαι
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους |
[2, 2] |
ὅθεν
καὶ
ἀντὶ
ξύλων
νάρθηξι
|
χρῆσθαι |
καταδεῖξαι.
Καὶ
καλεῖσθαι
καὶ
αὐτὸν |
[2, 2] |
χιτῶνα
καὶ
ἱμάτιον
οἷς
εἰώθει
|
χρῆσθαι |
πρὸς
τὰς
θυσίας·
ἡ
δὲ |
[2, 1] |
δὲ
ὀρνέων
τὴν
μὲν
ἶβιν
|
χρησίμην |
ὑπάρχειν
πρός
τε
τοὺς
ὄφεις |
[2, 8] |
Ἑλληνικῶν
μύθων
εἰσί
τινες
ἀνθρώποις
|
χρήσιμοι, |
οἱ
μὲν
ἐπιδεικνύμενοι
τὰ
τῆς |
[2, 6] |
διὰ
τὸ
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
|
χρήσιμον |
κατὰ
τὰς
πρόσθεν
ἀποδοθείσας
αἰτίας |
[2, 6] |
νενομισμένων
τοῦ
σώματος
καλῶν
καὶ
|
χρησίμων |
εὐεργέτας
ἢ
καὶ
δυνάστας
τινὰς |
[2, 2] |
δόντος
δὲ
τοῦ
πατρὸς
νοσήσας,
|
χρησμὸν |
λαμβάνει
ἀπολυθήσεσθαι
τῆς
νόσου,
εἰ |
[2, 2] |
διακονήσαντα
ἀπέκτεινεν,
αὐτὸς
δὲ
κατὰ
|
χρησμὸν |
πυρὶ
ἑαυτὸν
παραδοὺς
οὕτως
κατέλυσε |
[2, 8] |
ἀλλὰ
καὶ
εἴ
τινα
κατὰ
|
χρησμοὺς |
ἐπεισῆκται
ἱερά,
τοῖς
αὐτόθι
αὐτὰ |
[2, 1] |
μητρὸς
Ἴσιδος
διδαχθέντα
διὰ
τῶν
|
χρησμῶν |
καὶ
θεραπειῶν
εὐεργετεῖν.
Συμφωνεῖται
δὲ |
[2, 3] |
μᾶλλον
δὲ
μανικῆς
τὰ
ἄχρηστα
|
χρηστήρια, |
τὸν
Κλάριον,
τὸν
Πύθιον,
τὸν |
[2, 2] |
ἀπὸ
τῆς
ἀκίδος
ἀποσταζόμενον
αἷμα
|
χρῖσαι |
τὸν
χιτῶνα
τοῦ
Ἡρακλέους.
Τοῦτο |
[2, 2] |
θυσίας·
ἡ
δὲ
τὸν
χιτῶνα
|
χρίσασα |
τῷ
παρὰ
τοῦ
Κενταύρου
δεδομένῳ |
[2, 5] |
ἐπιφανείας
τοῦ
σωτῆρος
ἡμῶν
Ἰησοῦ
|
Χριστοῦ |
τοῦ
θεοῦ·
ὃς
οὐ
μέρει |
[2, 1] |
Μωσέα
γενέσθαι
αἱ
ἀκριβεῖς
τῶν
|
χρονογραφιῶν |
παριστῶσι
διαδοχαί,
ὡς
κατὰ
καιρὸν |
[2, 2] |
καὶ
ἄλλον
Διόνυσον
πολὺ
τοῖς
|
χρόνοις |
προτεροῦντα
τούτου,
τὸν
ὑπό
τινων |
[2, 1] |
γεννητικὰ
μόρια,
τὸν
δὲ
ἕτερον
|
χρόνον |
ἅπαντα
κεκωλυμένον
ἐστὶν
εἰς
ὄψιν |
[2, 2] |
τὸν
θεὸν
νομίζειν
κατὰ
τὸν
|
χρόνον |
τοῦτον
ποιεῖσθαι
τὰς
παρὰ
τοῖς |
[2, 6] |
ὲ}
ὁ
πᾶς
ἂν
ἀρκέσαι
|
χρόνος· |
ὑμᾶς
δὲ
εἰ
μὴ
ὑπεισέρχεταί |
[2, 2] |
δὲ
Εὐρυσθέα
πρὸ
τοῦ
καθήκοντος
|
χρόνου |
πρὸς
τὸ
φῶς
ἀγαγεῖν,
τοῦ |
[2, 2] |
φασι
τὸν
θεὸν
κατά
τινας
|
χρόνους |
φαίνεσθαι
παρ'
ἀνθρώποις
καὶ
γεννᾶσθαι |
[2, 2] |
δὲ
εἰς
τὴν
Ἰνδικὴν
τριετεῖ
|
χρόνῳ. |
Ἐντεῦθεν
τοὺς
Ἕλληνας
καταδεῖξαι
τριετηρικὰς |
[2, 1] |
θεολογίας
ἀρχὴν
ἀπὸ
τῶν
Κάδμου
|
χρόνων |
πεποιημένος.
Τὸν
δὲ
Κάδμον
μετὰ |
[2, 3] |
καὶ
παίγνια
καμπεσίγυια
μῆλά
τε
|
χρύσεα |
καλὰ
παρ'
Ἑσπερίδων
λιγυφώνων.
Καὶ |
[2, 2] |
τούτῳ
τῷ
ἱερῷ
στήλην
εἶναι
|
χρυσῆν, |
ἐν
ᾗ
τοῖς
Παγχαίοις
γράμμασιν |
[2, 2] |
ἀναθήμασιν
ἀξιολόγοις,
ἀργυροῖς
τε
καὶ
|
χρυσοῖς. |
Εἶναι
δὲ
καὶ
τὴν
νῆσον |
[2, 1] |
τῶν
ἄλλων
δὲ
θεῶν
ναοὺς
|
χρυσοῦς, |
ὧν
ἑκάστῳ
τιμὰς
ἀπονεῖμαι,
καὶ |
[2, 1] |
δὲ
Κάδμον
τελευτῆσαν
τὸ
βρέφος
|
χρυσῶσαι |
καὶ
τὰς
καθηκούσας
αὐτῷ
ποιήσασθαι |
[2, 2] |
Κυβέλην
ἐμμανῆ
γενομένην
εἰς
τὴν
|
χώραν |
ἐκπηδῆσαι
ἐκεῖσέ
τε
ὀλολύζουσαν
καὶ |
[2, 2] |
ἐμμανῆ
γενομένην
πλανᾶσθαι
κατὰ
τὴν
|
χώραν, |
λελυμένην
μὲν
τὰς
τρίχας,
διὰ |
[2, 1] |
διὸ
καὶ
Λυκοπολῖτιν
κληθῆναι
τὴν
|
χώραν. |
Τὸν
δὲ
κροκόδειλον
σέβεσθαί
φασι |
[2, 5] |
μέρει
γῆς
οὐδ'
ἐν
γωνίᾳ
|
χώρας |
ἔθνους
ἑνός,
καθ'
ὅλης
δὲ |
[2, 1] |
διά
τε
τὴν
εὐκρασίαν
τῆς
|
χώρας |
καὶ
διὰ
τὴν
φύσιν
τοῦ |
[2, 4] |
ἀναχωρήσαντες;
Ὧν
οἱ
μὲν
ὁμόσε
|
χωρήσαντες |
τῆς
ὅλης
κατέπτυσαν
θεολογίας
τῶν |
[2, 3] |
τῆς
Ἀττικῆς
ἐστι
τοῦτο
τὸ
|
χωρίον |
ἀποκάμνει
καὶ
φρέατι
ἐπικαθίζει
λυπουμένη. |