Livre, Chap.
[2, 3]	τὸν παστὸν ὑπέδυν Ταῦτα οὐχ	ὕβρις	τὰ σύμβολα; Οὐ χλεύη τὰ
[2, 8]	δείματα καὶ δόξας καθαιροῦντες οὐχ	ὑγιεῖς,	οἱ δὲ ἄλλης τινὸς ἕνεκα
[2, 6]	τὰ λοιπὰ τῆς ξηρᾶς καὶ	ὑγρᾶς	τροφῆς βλαστήματα, ἃ καὶ αὐτὰ
[2, 1]	ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν εὑρεθέντα καθ'	ὕδατος	μὴ μόνον ἀναστῆσαι δοῦσαν τὴν
[2, 6]	ἄστρα, προσέτι δὲ γῆν καὶ	ὕδωρ,	ἀέρα τε καὶ πῦρ τά
[2, 7]	λογοποιεῖν. Ἥρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ	υἱέος	καὶ Ἡφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός,
[2, 7]	ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ τοῦ	υἱέος;	οὐδ' ἂν εἰ ἦν ἀληθῆ,
[2, 2]	λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς αὐτῇ	υἱὸν	Ἀντίοχον ἐγέννησεν. Καὶ πάλιν Ἀστυάνειραν
[2, 1]	Εὐρώπην. Καὶ Μακεδόνα μὲν τὸν	υἱὸν	ἀπολιπεῖν βασιλέα τῆς Μακεδονίας, Τριπτολέμῳ
[2, 2]	αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς αὐτῇ Κτήσιππον	υἱὸν	ἐγέννησεν. Θέσπιος δὲ ὁ Ἀθηναῖος,
[2, 2]	δὲ τοῦ Ἀσκληπιοῦ φασιν Ἀπόλλωνος	υἱὸν	εἶναι καὶ Κορωνίδος, ζηλῶσαι δὲ
[2, 2]	περὶ Διονύσου. Τὸν δὲ Πρίηπον	υἱὸν	εἶναί φασι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης,
[2, 1]	ἀθανασίας φάρμακον, δι' οὗ τὸν	υἱὸν	Ὧρον ὑπὸ τῶν Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα
[2, 2]	τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης	υἱὸς	Κλεόλαος. Γήμας δὲ τὴν Ὀμφάλην
[2, 1]	δὲ τῷ Ὀσίριδι τοὺς δύο	υἱούς,	Ἄνουβίν τε καὶ Μακεδόνα, παραλαβεῖν
[2, 2]	θεούς, διὸ καὶ Οὐρανὸν προσαγορευθῆναι.	Υἱοὺς	δὲ αὐτῷ γενέσθαι ἀπὸ γυναικὸς
[2, 6]	ὁ πᾶς ἂν ἀρκέσαι χρόνος·	ὑμᾶς	δὲ εἰ μὴ ὑπεισέρχεταί τις
[2, 6]	τουτέστι τοὺς τάφους νεὼς ἐπικεκλημένους.	Ὑμεῖς	δὲ ἀλλὰ κἂν νῦν δεισιδαιμονίας
[2, 3]	κινήσει γέλωτα καὶ μὴ γελασείουσιν	ὑμῖν	διὰ τοὺς ἐλέγχους· ἐκ τυμπάνου
[2, 3]	τὸ κῦμα βεβιασμένων, ὡς ἀσελγῶν	ὑμῖν	μορίων ἄξιος Ἀφροδίτη γίνεται καρπός)
[2, 6]	Νέμεα. Πῖσα δ' ἐστὶν ἐν	ὑμῖν	τάφος, ὦ Πανέλληνες, ἡνιόχου Φρυγός,
[2, 6]	γὰρ ἐπιόντι μοι τοὺς προσκυνουμένους	ὑμῖν	τάφους ἐμοὶ μὲν {οὐδ{ ὲ}
[2, 3]	παρ' Ἑσπερίδων λιγυφώνων. Καὶ τῆσδε	ὑμῖν	τῆς τελετῆς τὰ ἀχρεῖα σύμβολα
[2, 6]	καὶ θυσίαις καὶ μυστικαῖς τελεταῖς	ὕμνοις	τε καὶ ᾠδαῖς ὁμοίως τοῖς
[2, 3]	Ἑλλάδι τὰς Δηοῦς ἑορτάς, πένθος	ὑμνούμενον.	Τούτους ἔγωγ' ἂν ἀρχεκάκους φήσαιμι
[2, 3]	διαφθαρῆναι Ἀπολλόδωρος λέγει, οὐ φθόνος	ὑμῶν	δεδοξάσθαι τὰ μυστήρια ἐπιτυμβίῳ τιμῇ.
[2, 3]	καὶ αὐτούς γε τοὺς καλουμένους	ὑμῶν	θεούς, ὧν αἱ τελεταὶ μυστικαί,
[2, 3]	δὴ τὸ γέρας λαχεῖν ὁμολογοῦσιν	ὑμῶν	οἱ θεοί κεραυνῷ τοὺς Τιτᾶνας
[2, 3]	δέ (καὶ γὰρ καιρός) αὐτὰ	ὑμῶν	τὰ ὄργια ἐξελέγξω ἀπάτης καὶ
[2, 3]	μεμύησθε, μᾶλλον ἐπιγελάσεσθε τοῖς μύθοις	ὑμῶν	τούτοις τοῖς τιμωμένοις. Ἀγορεύσω δὲ
[2, 1]	δὲ καὶ τὸν Πᾶνα διαφερόντως	ὑπ'	Αἰγυπτίων τιμώμενον, οὗ καὶ ἐπώνυμον
[2, 3]	καὶ μόρια ἄρρητα ὡς ἀληθῶς	ὑπ'	αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν, διττῇ ἐνισχημένοι
[2, 3]	ἠσκημέναι καὶ κόρακες ἀνθρώποις χρᾶν	ὑπ'	ἀνθρώπων διδασκόμενοι. Τί δ' εἴ
[2, 2]	ὑπερβολὴν ἱερὸν Διὸς Τριφυλίου, καθιδρυμένον	ὑπ'	αὐτοῦ καθ' ὃν καιρὸν ἐβασίλευσε
[2, 1]	ἀνθρώπους τὴν γεωργίαν. Τιμᾶσθαι δὲ	ὑπ'	αὐτοῦ μάλιστα πάντων τὸν Ἑρμῆν
[2, 1]	Καδμείοις φίλον ὄντα καὶ τετιμημένον	ὑπ'	αὐτῶν μεταθεῖναι τοῦ θεοῦ τὴν
[2, 2]	Ὠκεανὸν τόπους, γενόμενον ἀστρολόγον ἄριστον·	ὑπάρξαι	δὲ αὐτῷ καὶ θυγατέρας ἑπτά,
[2, 1]	Τοὺς δὲ θεοὺς ἀνθρώπους μὲν	ὑπάρξαι	θνητούς, διὰ δὲ σύνεσιν καὶ
[2, 2]	διὰ τὸ πατρὸς μὲν ἑνὸς	ὑπάρξαι	τοὺς δύο Διονύσους, μητέρων δὲ
[2, 2]	ἐν ᾗ τοῖς Παγχαίοις γράμμασιν	ὑπάρχειν	γεγραμμένας τάς τε Οὐρανοῦ καὶ
[2, 2]	τοῖς τεσσαράκοντα, ὧν ὀκτωκαίδεκα λέγουσιν	ὑπάρχειν	ἐκ Τεπαίας γυναικός, ἣν σώφρονα
[2, 1]	τοῦτο παραδίδοσθαι πρὸς τὰς συνουσίας	ὑπάρχειν	ἐνεργότατον. Τοὺς δὲ ταύρους τοὺς
[2, 2]	παῖδας διελέσθαι τὴν βασιλείαν, ὧν	ὑπάρχειν	ἐπιφανεστάτους Ἄτλαντα καὶ Κρόνον. Τούτων
[2, 1]	αἴλουρον πρὸς τὰς ἀσπίδας εὔθετον	ὑπάρχειν	καὶ τὰ ἄλλα δάκετα τῶν
[2, 1]	ὀρνέων τὴν μὲν ἶβιν χρησίμην	ὑπάρχειν	πρός τε τοὺς ὄφεις καὶ
[2, 2]	προσενεχθῆναι νήσοις πελαγίαις· ὧν μίαν	ὑπάρχειν	τὴν ὀνομαζομένην Παγχαίαν, ἐν ᾗ
[2, 2]	λέγουσι τὸ γεννητικὸν μόριον αἴτιον	ὑπάρχειν	τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ
[2, 1]	δὲ αὐτῶν τινὰς μὲν ὁμωνύμους	ὑπάρχειν	τοῖς οὐρανίοις, τινὰς δὲ ἰδίαν
[2, 2]	ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα τέρατα	ὑπάρχειν	φασὶ σπανίως τε γεννώμενα σημαντικὰ
[2, 3]	ἔπιον, ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ τὸν παστὸν	ὑπέδυν	Ταῦτα οὐχ ὕβρις τὰ σύμβολα;
[2, 3]	καθήψουν πρότερον, ἔπειτα ὀβελίσκοις ἀμπείραντες	ὑπείρεχον	Ἡφαίστοιο. Ζεὺς δὲ ὕστερον ἐπιφανείς
[2, 6]	χρόνος· ὑμᾶς δὲ εἰ μὴ	ὑπεισέρχεταί	τις αἰσχύνη τῶν τολμωμένων, νεκροὶ
[2, 8]	θεοῖς ὁρῶν αὐτὰ προσκείμενα. ἀλλ'	ὑπὲρ	μὲν τούτων τοῖς αὐτὸ μόνον
[2, 2]	τὴν θηλήν. Τοῦ δὲ παιδὸς	ὑπὲρ	τὴν ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν
[2, 5]	ἐδίδαξαν, πάντων πάλαι ἀνδρῶν δι'	ὑπερβάλλουσαν	τοῦ τότε βίου θηριωδίαν θεοῦ
[2, 6]	ἄρα κακῶν ἤλαυνον ὡς δι'	ὑπερβολὴν	ἀκρατοῦς ἡδυπαθείας τὰ ὁλκὰ πρὸς
[2, 4]	ἐνισχημένοις; Ποίαν δ' οὐχ ὑπερηκόντισεν	ὑπερβολὴν	ἀσεβείας τὸ καταβάλλειν εἰς ἄρρητα
[2, 2]	κατά τινα λόφον ὑψηλὸν καθ'	ὑπερβολὴν	ἱερὸν Διὸς Τριφυλίου, καθιδρυμένον ὑπ'
[2, 4]	καὶ φιλανθρωπίας ἀσκητὰς τοῖς δι'	ὑπερβολὴν	ὠμότητος καὶ ἀπανθρωπίας τεκνοκτονίας καὶ
[2, 6]	τί σοι καταλέγω τὰς ἐξ	Ὑπερβορέων	γυναῖκας; Ὑπερόχη καὶ Λαοδίκη κέκλησθον,
[2, 2]	Κυβέλης συμπλανηθῆναι αὐτῇ μέχρι τῶν	Ὑπερβορέων	κελεῦσαί τε θάψαι τὸ Ἄττιδος
[2, 4]	μιάσμασιν ἐνισχημένοις; Ποίαν δ' οὐχ	ὑπερηκόντισεν	ὑπερβολὴν ἀσεβείας τὸ καταβάλλειν εἰς
[2, 2]	τῆς Ῥέας φοβηθέντας τὸν μὲν	Ὑπερίονα	κατασφάξαι, τὸν δὲ Ἥλιον εἰς
[2, 2]	τὴν τοῦ Οὐρανοῦ τελευτὴν συνοικήσασαν	Ὑπερίονι	τῷ ἀδελφῷ γεννῆσαι δύο παῖδας,
[2, 2]	καταδεῖξαι μεγαλοπρεπεστάτας. Μετὰ δὲ τὴν	Ὑπερίονος	τελευτὴν τοὺς Οὐρανοῦ παῖδας διελέσθαι
[2, 5]	τὰ τῆς μάλιστα δεισιδαίμονος πλάνης	ὑπερίσχυσεν,	οἷά τις νοερῶν καὶ λογικῶν
[2, 3]	περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη, ὡς	ὑπεροραθεῖσα	δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα καὶ
[2, 6]	καταλέγω τὰς ἐξ Ὑπερβορέων γυναῖκας;	Ὑπερόχη	καὶ Λαοδίκη κέκλησθον, ἐν τῷ
[2, 3]	κάλαθον καὶ τὴν ἁρπαγὴν τὴν	ὑπὸ	Ἀϊδωνέως καὶ τὸ χάσμα τῆς
[2, 1]	εἰς τὸν ποταμὸν ῥιφῆναι λέγουσιν,	ὑπὸ	δὲ τῆς Ἴσιδος οὐδὲν ἧττον
[2, 2]	ἐγκύμονα οὖσαν ἐκτρῶσαι τὸ βρέφος,	ὑπὸ	δὲ τοῦ πυρὸς αὐτὴν τελευτῆσαι.
[2, 2]	πρὸς ἀναζήτησιν τῆς Εὐρώπης, ἣν	ὑπὸ	Διὸς ἁρπαγῆναι· μὴ εὑρόντα δὲ
[2, 1]	ἀνθρώπων εἰς θεοὺς μεταστάντα τυχεῖν	ὑπὸ	Ἴσιδος καὶ Ἑρμοῦ ἱερῶν καὶ
[2, 3]	τέ μιν ῥίπτασκε γελῶν Βαυβοῦς	ὑπὸ	κόλποις. Ἡ δ' ἐπεὶ οὖν
[2, 1]	καταφυγεῖν εἰς τὴν λίμνην, ἔπειτα	ὑπὸ	κροκοδείλου παραδόξως ἀναληφθέντα εἰς τὸ
[2, 1]	εἰρημένον τρόπον· τὸ δὲ αἰδοῖον	ὑπὸ	μὲν Τυφῶνος εἰς τὸν ποταμὸν
[2, 7]	ὑπὸ υἱέος καὶ Ἡφαίστου ῥίψεις	ὑπὸ	πατρός, μέλλοντος τῇ μητρὶ τυπτομένῃ
[2, 1]	Αἰθίοπας στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	ὑπὸ	πλήθους λύκων διωχθῆναι· διὸ καὶ
[2, 4]	ἱστορίας ἀληθεῖς μύθους εἶναι πεπλασμένους	ὑπὸ	ποιητῶν ἐπεφήμισαν, φυσικὰς ἐν αὐτοῖς
[2, 8]	ἀσκοῦσιν ἀφείσθω σκοπεῖν, τῆς δὲ	ὑπὸ	Ῥωμύλου κατασταθείσης πολιτείας καὶ τάδε
[2, 3]	ἐθαψάτην, φέροντες ἐπὶ χαλκῆς ἀσπίδος	ὑπὸ	τὰς ὑπωρείας τοῦ Ὀλύμπου. Καὶ
[2, 6]	τῷ περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου τοῦ	ὑπὸ	τῇ ἀκροπόλει, αἱ δὲ Κελεοῦ
[2, 1]	τήν τε ἰατρικὴν καὶ μαντικὴν	ὑπὸ	τῆς μητρὸς Ἴσιδος διδαχθέντα διὰ
[2, 2]	Πλεύσας οὖν εἰς τὴν Φρυγίαν	ὑπό	τινος τῶν φίλων πιπράσκεται καὶ
[2, 1]	ἔτι δὲ καὶ Δία τὸν	ὑπό	τινων Ἄμμωνα προσαγορευόμενον, πρὸς δὲ
[2, 2]	τοῖς χρόνοις προτεροῦντα τούτου, τὸν	ὑπό	τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, ἐκ Διὸς
[2, 3]	ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον, ἐκερνοφόρησα,	ὑπὸ	τὸν παστὸν ὑπέδυν Ταῦτα οὐχ
[2, 2]	τῷ Ἀπόλλωνι καὶ ἡττηθέντα ζῶντα	ὑπὸ	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκδαρῆναι. Τὸν δὲ
[2, 2]	τὸν Ἀγήνορός φασιν ἐκ Φοινίκης	ὑπὸ	τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς ἀναζήτησιν
[2, 1]	θεούς, ὀλίγους ὄντας καὶ κατισχυομένους	ὑπὸ	τοῦ πλήθους καὶ τῆς ἀσεβείας
[2, 7]	τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ πάθη	ὑπὸ	τοῦ υἱέος; οὐδ' ἂν εἰ
[2, 1]	μυστικῶς εἰσηγήσασθαι. Ἀναιρεθῆναι δὲ αὐτὸν	ὑπὸ	Τυφῶνος τοῦ ἀδελφοῦ, πονηροῦ καὶ
[2, 8]	φύσεως. οὔτε γὰρ Οὐρανὸς ἐκτεμνόμενος	ὑπὸ	τῶν ἑαυτοῦ παίδων παρὰ Ῥωμαίοις
[2, 1]	καὶ τῆς Ἴσιδος τὴν γένεσιν	ὑπὸ	τῶν Ἑλλήνων εἰς Ἄργος μεταφέρεσθαι,
[2, 1]	τῶν παρ' αὐτοῖς βασιλέων διωκόμενον	ὑπὸ	τῶν ἰδίων κυνῶν καταφυγεῖν εἰς
[2, 2]	Οὕτω δὲ τραφέντα τὸν Διόνυσον	ὑπὸ	τῶν νυμφῶν εὑρετὴν τοῦ οἴνου
[2, 2]	τοῦ πατρὸς παραχωρήσαντος, οἱ δὲ	ὑπὸ	τῶν ὄχλων αἱρεθέντα διὰ τὸ
[2, 1]	δι' οὗ τὸν υἱὸν Ὧρον	ὑπὸ	τῶν Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν
[2, 7]	ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ἥρας δὲ δεσμοὺς	ὑπὸ	υἱέος καὶ Ἡφαίστου ῥίψεις ὑπὸ
[2, 3]	θεὸν ἠγνοήκασι, παιδίον δὲ Τιτάνων	ὕπο	διασπώμενον καὶ γύναιον πενθοῦν καὶ
[2, 3]	κινήσει περιχορευόντων Κουρήτων, δόλῳ δὲ	ὑποδύντων	Τιτάνων, ἀπατήσαντες παιδαριώδεσιν ἀθύρμασιν οὗτοι
[2, 5]	οἷς καὶ πρῶτος οὗτος ἀθεότητος	ὑποικουρεῖ	τρόπος· οἱ δ' εἰς βραχύ
[2, 6]	λέγοιτο· ὅτε δὲ τοὺς νόμους	ὑποκορίζεται,	καὶ δεῖν φησιν τοῖς περὶ
[2, 6]	τῶν νόμων τιμωρίας τοὺς μύθους	ὑποκορίζονται.	Ἄκουε δ' οὖν αὐτῶν τῶν
[2, 3]	τὰ ὄργια. Τὸ πῦρ οὐχ	ὑποκρίνεται·	ἐλέγχειν καὶ κολάζειν κελεύεται. Ταῦτα
[2, 8]	ἐστι τὸ εὐπρεπές. καὶ μηδεὶς	ὑπολάβῃ	με ἀγνοεῖν ὅτι τῶν Ἑλληνικῶν
[2, 8]	πονηροὺς καὶ ἀνωφελεῖς καὶ ἀσχήμονας	ὑπολαβὼν	εἶναι καὶ οὐχ ὅτι τῶν
[2, 3]	ἀνιερωστὶ μυεῦνται Νόμος οὖν καὶ	ὑπόληψις	κενὴ καὶ τοῦ δράκοντος τὰ
[2, 6]	μηδὲν τῶν πλημμελουμένων τοῖς θεολογουμένοις	ὑπολογίζεσθαι	μηδ' ἐρυθριᾶν ἐπὶ τοῖς αἰσχρῶς
[2, 6]	αὐτόθεν προφαινομένην τῶν θεολογουμένων μοχθηρίαν	ὑπομείναντες.	Θεραπεῦσαι δ' οὖν ὅμως οἵδε
[2, 1]	οὐκ ἂν ἔτι χρήσασθαι αὐτοῖς	ὑπομείνειαν.	Τρέφουσι δὲ τὸν Ἆπιν ἐν
[2, 6]	εἴτε περιέχοιέν τι λεληθὸς ἐν	ὑπονοίαις	δηλούμενον εἴτ' ἐκτὸς πάσης ὑπονοίας
[2, 7]	καὶ τὰς τῶν μύθων ἐν	ὑπονοίαις	εἰρῆσθαι νομιζομένας φυσιολογίας παραιτητέας εἶναι
[2, 6]	πιστεύειν ὡς μηδὲν ἔχουσιν ἐν	ὑπονοίαις	ἐξ αὐτῶν δηλούμενον. Ἤδη δέ
[2, 0]	ποιητῶν ἀναπλάσματα λανθάνουσάν τινα ἐν	ὑπονοίαις	ἔχοντα θεωρίαν τυγχάνει, σοφῶν δὲ
[2, 7]	εἰς τὴν πόλιν, οὔτ' ἐν	ὑπονοίαις	πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν. Σαφῶς
[2, 6]	ὑπονοίαις δηλούμενον εἴτ' ἐκτὸς πάσης	ὑπονοίας	λέγοιτο· ὅτε δὲ τοὺς νόμους
[2, 7]	ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ	ὑπονοιῶν.	Σαφῶς δὴ διὰ τούτων ὁ
[2, 4]	ταῖς ἀπὸ τῶν νόμων ἀπαραιτήτοις	ὑποπέσοιεν	ἂν τιμωρίαις; Καὶ τί χρὴ
[2, 6]	καὶ νοερᾷ ψυχῇ φυσικαῖς ἐννοίαις	ὑποσπείραντος.	Οὐ μὴν καὶ τῇ προαιρέσει
[2, 3]	τὰ Σαμοθρᾴκων ὄργια καὶ τελετὰς	ὑποστησάμενος,	εἴτε ὁ Φρὺξ ἐκεῖνος ὁ
[2, 2]	τὸ βρέφος πεῖσαι τὴν Ἥραν	ὑποσχεῖν	αὐτῷ τὴν θηλήν. Τοῦ δὲ
[2, 3]	Ὀδρύσου μαθών, ἔπειτα διαδοὺς τοῖς	ὑποτεταγμένοις	ἔντεχνον ἀπάτην. Οὐ γάρ με
[2, 2]	Καὶ μετὰ ταῦτα ἠρέμα καταστὰς	ὑπουργεῖ	τῷ Εὐρυσθεῖ τοὺς δώδεκα ἄθλους.
[2, 3]	ἐπὶ χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ τὰς	ὑπωρείας	τοῦ Ὀλύμπου. Καὶ ταῦτ' ἐστὶ
[2, 3]	χάσμα τῆς γῆς καὶ τὰς	ὗς	τὰς Εὐβουλέως τὰς συγκαταποθείσας ταῖν
[2, 1]	ποιῆσαι μεταλαβεῖν. Τὸν δὲ Ὧρον	ὕστατον	ὄντα τῶν θεῶν βασιλεῦσαι τῆς
[2, 2]	Ἄττιν τε καὶ Κυβέλην τιμᾶν.	Ὕστερον	δὲ ἐν Πισινοῦντι τῆς Φρυγίας
[2, 2]	μητρὸς εὔνοιαν παρεχομένην Μητέρα προσαγορευθῆναι.	Ὕστερον	δὲ μετὰ τὴν τοῦ Οὐρανοῦ
[2, 1]	θεωρίας τε καὶ φυσιολογίας μικρὸν	ὕστερον	ἐπισκεψόμεθα, ἐπὰν καὶ τὰ Ἑλληνικὰ
[2, 3]	ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο. Ζεὺς δὲ	ὕστερον	ἐπιφανείς εἰ θεὸς ἦν, τάχα
[2, 1]	τοῦ ἐξ Ἀλκμήνης παρ' Ἕλλησιν	ὕστερόν	ποτε γενομένου. Φασὶ δὲ καὶ
[2, 1]	τέκνοις καὶ Σεμέλην· ταύτην δὲ	ὑφ'	ὅτου δήποτε φθαρεῖσαν ἔγκυον γενέσθαι
[2, 3]	οὖν τὴν καρδίαν τοῦ Διονύσου	ὑφελομένη	Παλλὰς ἐκ τοῦ πάλλειν τὴν
[2, 2]	ἐν αὐτῇ κατά τινα λόφον	ὑψηλὸν	καθ' ὑπερβολὴν ἱερὸν Διὸς Τριφυλίου,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/09/2007