Livre, Chap.
[2, 3]	αἱ μυστικαί; Δεῖ γὰρ ἀπογυμνῶσαι	τὰ	ἅγια αὐτῶν καὶ τὰ ἄρρητα
[2, 3]	καὶ μήκωνες; Ταῦτ' ἐστὶν αὐτῶν	τὰ	ἅγια. Καὶ προσέτι τῆς Θέμιδος
[2, 0]	θεολογία. Ὥρα δὲ μεταβάντας καὶ	τὰ	Αἰγυπτίων ἐπιθεωρῆσαι, εἰς τὸ κατανοῆσαι
[2, 3]	γενομένη, ὡς ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται	τὰ	αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ,
[2, 2]	ἥλιόν τε καὶ σελήνην καὶ	τὰ	ἄλλα ἄστρα τὰ κατ' οὐρανόν,
[2, 1]	τὰς ἀσπίδας εὔθετον ὑπάρχειν καὶ	τὰ	ἄλλα δάκετα τῶν ἑρπετῶν, τὸν
[2, 3]	καὶ Κολοφῶνος ἄλλη πηγή, καὶ	τὰ	ἄλλα ὁμοίως τέθνηκε νάματα μαντικὰ
[2, 1]	ἐν Ἰνδοῖς. Ἐπελθεῖν δὲ καὶ	τὰ	ἄλλα τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν
[2, 2]	ἐν τοῖς ἀδύτοις τελετὰς καὶ	τὰ	ἀπόρρητα μυστήρια σκέψασθαί τε πότερον
[2, 3]	ἀπογυμνῶσαι τὰ ἅγια αὐτῶν καὶ	τὰ	ἄρρητα ἐξειπεῖν· οὐ σησαμαῖ ταῦτα
[2, 3]	ἅγια. Καὶ προσέτι τῆς Θέμιδος	τὰ	ἄρρητα σύμβολα, ὀρίγανον, λύχνος, ξίφος,
[2, 8]	ὡς ἂν παρ' αὐτῶν αὖθις	τὰ	αὐτῶν οἰκεῖα καταμάθοιμεν.
[2, 3]	Καὶ τῆσδε ὑμῖν τῆς τελετῆς	τὰ	ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ ἀχρεῖον εἰς
[2, 3]	ἄλλης μαντικῆς, μᾶλλον δὲ μανικῆς	τὰ	ἄχρηστα χρηστήρια, τὸν Κλάριον, τὸν
[2, 3]	πολυτρόπως τὴν Φερεφάττης ἐκτραγῳδοῦσαι ἁρπαγήν.	Τὰ	γὰρ Διονύσου μυστήρια τέλεον ἀπάνθρωπα,
[2, 3]	θάνατον, τούτοις μαντεύεται τὸ πῦρ·	τὰ	γὰρ νομιζόμενα κατὰ ἀνθρώπους μυστήρια
[2, 3]	Δηοῦς τῆς πρὸς Δία γεγενημένης,	τὰ	δὲ ἀπὸ τοῦ μύσους τοῦ
[2, 1]	τὰ μὲν διὰ τὴν ἄγνοιαν,	τὰ	δὲ διὰ τὸ βούλεσθαι τὸν
[2, 1]	θεολογίας τὸν προεκτεθέντα περιείληφε τρόπον,	τὰ	δὲ Ἑλληνικὰ ὅτι τούτων αὐτῶν
[2, 1]	κρέα χήνεια τὰ μὲν ἕψοντες,	τὰ	δὲ ὀπτῶντες. Τοῖς δὲ ὠμοφάγοις
[2, 2]	Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσιν,	τὰ	δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι μυθολογούμενα
[2, 1]	θήλειαν βοῦν τίκτειν καὶ ἀροῦν,	τὰ	δὲ πρόβατα τίκτειν καὶ σκέπην
[2, 6]	τῶν σωμάτων φύσεως ταῦτ' εἶναι	τὰ	διὰ τῶν μύθων δηλούμενα ὡς
[2, 8]	ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ σώφρονα καὶ	τὰ	δίκαια ἀσκοῦσαν καὶ τὰ πολέμια
[2, 1]	πρόσωπον ἱστάμεναι καὶ δεικνύουσιν ἀνασυράμεναι	τὰ	ἑαυτῶν γεννητικὰ μόρια, τὸν δὲ
[2, 6]	κομιδῆ βραχεῖς, ὧν τὴν μνήμην	τὰ	Ἑβραίων περιέχει λόγια, εἰς οὐδὲν
[2, 1]	μικρὸν ὕστερον ἐπισκεψόμεθα, ἐπὰν καὶ	τὰ	Ἑλληνικὰ διαλάβωμεν. Οὕτω δῆτα ἀναμὶξ
[2, 1]	δεισιδαιμονία. Ἀλλὰ γὰρ λεκτέον καὶ	τὰ	Ἑλλήνων. Τὰ μὲν δὴ σεμνὰ
[2, 1]	τοῖς στόμασι, διαφαγόντα δὲ αὐτῶν	τὰ	ἐντὸς τῆς κοιλίας νεκροὺς ἀπεργάζεσθαι.
[2, 3]	δέ σοι αὐτὰ τοῦ Ὀρφέως	τὰ	ἔπη, ἵν' ἔχῃς μάρτυρα τῆς
[2, 6]	καὶ Νέμεα καὶ Πύθια καὶ	τὰ	ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν
[2, 3]	μυστήρια; Τί δ' εἰ καὶ	τὰ	ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ μὲν ἡ
[2, 7]	λεκτέον νέῳ ἀκούοντι, ὡς ἀδικῶν	τὰ	ἔσχατα οὐδὲν ἂν θαυμαστὸν ποιοῖ
[2, 1]	νίκαις, ὡς ἂν αἴτια γενόμενα	τὰ	ζῷα, ὧν τὰς εἰκόνας ἔφερον,
[2, 1]	τροφὰς αὐτοφυεῖς παρεχόμενον ῥᾳδίως ἐκτρέφειν	τὰ	ζῳογονηθέντα. Τοὺς δὲ θεοὺς ἀνθρώπους
[2, 3]	καλάθου εἰς κίστην Καλά γε	τὰ	θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα. Ἄξια
[2, 8]	ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ τῶν περὶ	τὰ	θεῖα καὶ δαιμόνια σεβασμῶν. ἱερὰ
[2, 6]	καὶ θεωρίας τοὺς μύθους μετεσκευάσαντο,	τὰ	θρεπτικὰ καὶ αὐξητικὰ τῆς τῶν
[2, 0]	Αἰγυπτίοις, εἶτα δὲ καὶ τοῖς	τὰ	ἴσα φρονοῦσιν αὐτοῖς κατωρθωμένη. Πᾶσαν
[2, 6]	ἡ θάλασσα καὶ Μελικέρτην ὀδύρεται	τὰ	Ἴσθμια, Νεμέασι δὲ ἄλλο παιδίον
[2, 0]	αὐτοὶ φαῖεν, θεολόγων ἀληθεῖς μαρτυρίαι,	τὰ	καὶ ποιητῶν ἁπάντων καὶ λογογράφων
[2, 2]	ἀνθρώπους, τοῦτο δέ ἐστι διδάσκειν	τὰ	καλά. Περὶ δὲ τοῦ Ἡρακλέους
[2, 5]	τε καὶ φαινομένων φωστήρων καταπλαγέντες	τὰ	κάλλη, ταῦτ' εἶναι θεοὺς ἀπεφήναντο.
[2, 8]	ἐξέβαλεν καὶ παρεσκεύασεν τοὺς ἀνθρώπους	τὰ	κάλλιστα περὶ θεῶν λέγειν τε
[2, 6]	Περὶ τοῦ νεκρῶν εἶναι τάφους	τὰ	καλούμενα αὐτῶν ἱερὰ τῶν θεῶν.
[2, 2]	καὶ τὴν Σελήνην μεταγαγεῖν ἐπὶ	τὰ	κατ' οὐρανὸν ἄστρα, τὴν δὲ
[2, 2]	σελήνην καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα	τὰ	κατ' οὐρανόν, πρὸς δὲ τούτοις
[2, 2]	τῆς κατασκευῆς πολυτεχνίαν, περὶ ὧν	τὰ	κατὰ μέρος ἐν ταῖς πρὸ
[2, 7]	οὗτος γὰρ ἐν τῷ δευτέρῳ	τὰ	κατὰ Ῥωμύλον τὸν πρῶτον κτίστην
[2, 1]	Ἐπελθεῖν δὲ καὶ τὰ ἄλλα	τὰ	κατὰ τὴν Φρυγίαν ἔθνη καὶ
[2, 3]	τοῖς τιμωμένοις. Ἀγορεύσω δὲ ἀναφανδὸν	τὰ	κεκρυμμένα, οὐκ αἰδούμενος λέγειν ἃ
[2, 2]	οὖν παρὰ τοῖς Ἀτλαντείοις θεολογουμένων	τὰ	κεφάλαια ταῦτά ἐστιν. Τούτοις δέ
[2, 3]	ἡσθεῖσα τῷ θεάματι. Ταῦτ' ἐστὶ	τὰ	κρύφια τῶν Ἀθηναίων μυστήρια, ταῦτά
[2, 1]	ἐν τῇ Μοίριδος λίμνῃ καὶ	τὰ	λοιπὰ θηρία ἐν ἱεροῖς περιβόλοις,
[2, 6]	ὡραίους ἀπὸ γῆς καρποὺς καὶ	τὰ	λοιπὰ τῆς ξηρᾶς καὶ ὑγρᾶς
[2, 3]	ἐπιθέντες καὶ τοῦ Διονύσου ἐμβαλόντες	τὰ	μέλη καθήψουν πρότερον, ἔπειτα ὀβελίσκοις
[2, 3]	κεραυνῷ τοὺς Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ	τὰ	μέλη τοῦ Διονύσου Ἀπόλλωνι τῷ
[2, 2]	οἱ Αἰγύπτιοι τὴν Ἶσιν ἔφησαν	τὰ	μέλη τοῦ Ὀσίριδος ἀναζητοῦσαν, τὸ
[2, 3]	καὶ τὰ μυστήρια δεῖν ἐτυμολογεῖν,	τὰ	μὲν ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς
[2, 8]	καὶ τάδε ἡγησάμην ἱστορίας ἄξια.	Τὰ	μὲν δὴ παραστάντα τοῖς κρατίστοις
[2, 1]	γὰρ λεκτέον καὶ τὰ Ἑλλήνων.	Τὰ	μὲν δὴ σεμνὰ τῆς Αἰγυπτίων
[2, 0]	ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.	Τὰ	μὲν δὴ τῆς Φοινίκων θεολογίας
[2, 1]	ἐκείνοις χαριζόμενον, τοὺς δὲ ὄχλους	τὰ	μὲν διὰ τὴν ἄγνοιαν, τὰ
[2, 8]	μᾶλλον ἀποδέχομαι θεολογίαν, ἐνθυμούμενος ὅτι	τὰ	μὲν ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν μύθων
[2, 1]	μέλιτι φύροντες καὶ κρέα χήνεια	τὰ	μὲν ἕψοντες, τὰ δὲ ὀπτῶντες.
[2, 2]	οὕτως κατέλυσε τὸν βίον. Καὶ	τὰ	μὲν καθ' Ἡρακλέα τοιαῦτα. Περὶ
[2, 1]	καὶ ταφῆναι κατὰ τὴν Μέμφιν.	Τὰ	μὲν οὖν ἀνευρεθέντα τοῦ Ὀσίριδος
[2, 1]	ἕτερον ὅμοιον· ὅταν δὲ εὑρεθῇ,	τὰ	μὲν πλήθη τοῦ πένθους ἀπολύεται,
[2, 1]	τῆς Αἰγύπτου. Εὑροῦσαν δὲ πάντα	τὰ	μέρη τοῦ σώματος πλὴν τῶν
[2, 3]	βάκχοις, λήναις, μύσταις τούτοις ἀπειλεῖ	τὰ	μετὰ θάνατον, τούτοις μαντεύεται τὸ
[2, 8]	καὶ καταυλούμενοι πρὸς τῶν ἑπομένων	τὰ	μητρῷα μέλη καὶ τύμπανα κροτοῦντες.
[2, 1]	τοὺς σκορπίους καὶ κεράστας καὶ	τὰ	μικρὰ τῶν δακέτων θηρίων καὶ
[2, 3]	κολάζειν κελεύεται. Ταῦτα τῶν ἀθέων	τὰ	μυστήρια. Ἀθέους δὲ εἰκότως ἀποκαλῶ
[2, 3]	ὑπόληψις κενὴ καὶ τοῦ δράκοντος	τὰ	μυστήρια ἀπάτη τίς ἐστι θρησκευομένη
[2, 1]	προσδέξασθαι προσηνῶς τὰς τελετὰς καὶ	τὰ	μυστήρια. Ἀφορμὰς δὲ ἔχειν τὸν
[2, 3]	μοι δοκεῖ τὰ ὄργια καὶ	τὰ	μυστήρια δεῖν ἐτυμολογεῖν, τὰ μὲν
[2, 3]	Δάρδανος ὁ μύθους θεῶν καταδείξας	τὰ	μυστήρια, εἴτε Ἠετίων ὁ τὰ
[2, 3]	λέγει, οὐ φθόνος ὑμῶν δεδοξάσθαι	τὰ	μυστήρια ἐπιτυμβίῳ τιμῇ. Πάρεστιν δὲ
[2, 3]	καὶ φθορᾶς ἐγκαταφυτεύσαντας τῷ βίῳ	τὰ	μυστήρια. Ἤδη δέ (καὶ γὰρ
[2, 3]	σοι νοεῖν, ἀντιστοιχούντων τῶν γραμμάτων,	τὰ	μυστήρια. Θηρεύουσι γάρ, εἰ καὶ
[2, 3]	Τί δ' εἴ σοι καταλέγοιμι	τὰ	μυστήρια; Οὐκ ἐξορχήσομαι μὲν ὥσπερ
[2, 3]	φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι τῇ νυκτὶ	τὰ	μυστήρια· σκότει τετιμήσθω τὰ ὄργια.
[2, 3]	τοῦ Ὀλύμπου. Καὶ ταῦτ' ἐστὶ	τὰ	μυστήρια, συνελόντι φάναι, φόνοι καὶ
[2, 3]	ὕβρις τὰ σύμβολα; Οὐ χλεύη	τὰ	μυστήρια; Τί δ' εἰ καὶ
[2, 6]	ὡς δι' ὑπερβολὴν ἀκρατοῦς ἡδυπαθείας	τὰ	ὁλκὰ πρὸς αἰσχρουργίαν μέρη τοῦ
[2, 6]	καὶ τοῦ Πέλοπος τὰς χοὰς	τὰ	Ὀλύμπια ὁ Φειδίου σφετερίζεται Ζεύς.
[2, 4]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τίσι λογισμοῖς τοῦ	τὰ	ὅμοια τοῖς Ἕλλησι περὶ θεῶν
[2, 3]	(καὶ γὰρ καιρός) αὐτὰ ὑμῶν	τὰ	ὄργια ἐξελέγξω ἀπάτης καὶ τερατείας
[2, 3]	Ἐλευσὶς δᾳδουχεῖ. Καί μοι δοκεῖ	τὰ	ὄργια καὶ τὰ μυστήρια δεῖν
[2, 3]	νυκτὶ τὰ μυστήρια· σκότει τετιμήσθω	τὰ	ὄργια. Τὸ πῦρ οὐχ ὑποκρίνεται·
[2, 8]	εὐλαβῶς ἡ πόλις ἔχει πρὸς	τὰ	οὐκ ἐπιχώρια ἔθη περὶ θεῶν
[2, 3]	λαλουμένη, καὶ τὸ πῦρ ἐλέγχει	τὰ	πάθη δᾳδουχούμενον. Ἀπόσβεσον, ὦ ἱεροφάντα,
[2, 7]	ὅσιον, τοιαῦτα μᾶλλον λεκτέα πρὸς	τὰ	παιδία εὐθὺς καὶ γέρουσι καὶ
[2, 6]	τοῖς αἰσχρῶς περὶ αὐτῶν φημιζομένοις,	τὰ	πάντα δὲ τοὺς ἄνδρας διὰ
[2, 2]	περὶ θεῶν πεπλάκασιν· ἡμεῖς δὲ	τὰ	παρ' ἀμφοτέροις ἀναγεγραμμένα πειρασόμεθα συντόμως
[2, 0]	ἀναλεξάμενος καὶ ὡς ἔνι μάλιστα	τὰ	παρ' ἑκάστοις ἔθνεσιν ἀπηκριβωκώς, ἐπιφανὴς
[2, 6]	περὶ θεῶν μύθοις προσεπενόησαν, κινεῖν	τὰ	πάτρια τολμῶντος οὐδενός, περὶ πολλοῦ
[2, 2]	μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα. Τοιαῦτα μὲν	τὰ	περὶ Διονύσου. Τὸν δὲ Πρίηπον
[2, 0]	ἐμαρτύρησαν τοὺς παλαιοὺς καὶ πρώτους	τὰ	περὶ θεῶν συστησαμένους μηδὲν εἰς
[2, 3]	νησιώτης Κινύρας παραπείσαι ποτ' ἄν,	τὰ	περὶ τὴν Ἀφροδίτην μαχλῶντα ὄργια
[2, 1]	εὑρεῖν καὶ τοὺς Ἕλληνας διδάξαι	τὰ	περὶ τὴν τούτων ἑρμηνείαν· ἀφ'
[2, 0]	Ἑλλήνων μετείληφεν φωνῇ ἰδίως τε	τὰ	περὶ τῆς κατ' αὐτοὺς θεολογίας
[2, 8]	εὐλαβῶς ἅπαντα πραττόμενα καὶ λεγόμενα	τὰ	περὶ τοὺς θεούς, ὡς οὔτε
[2, 1]	τοὺς Ἕλληνας ἐξ Αἰγύπτου παρειληφότας	τὰ	περὶ τοὺς ὀργιασμοὺς καὶ τὰς
[2, 7]	αὐτοῦ διέξεισι κατορθώματα, ἀτὰρ καὶ	τὰ	περὶ τῶνδε, τοῦτον γράφων τὸν
[2, 8]	καὶ τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν καὶ	τὰ	πολέμια ἀγαθὴν ἐξεργάζονται πόλιν· ὧν
[2, 6]	ἡδονῆς στῆσαι ταύτη τε κατὰ	τὰ	προειρημένα τοὺς τῶν νενομισμένων τοῦ
[2, 0]	παλαιὰν συναγαγὼν ἱστορίαν συνάψας τε	τὰ	πρῶτα τοῖς ἑξῆς πράγμασιν, τὴν
[2, 3]	τὰ μυστήρια, εἴτε Ἠετίων ὁ	τὰ	Σαμοθρᾴκων ὄργια καὶ τελετὰς ὑποστησάμενος,
[2, 6]	ἀλλ' ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ	τὰ	σεμνὰ καὶ ἀπόρρητα τῶν γενναίων
[2, 1]	σινδόνι καλύψαντες καὶ μετ' οἰμωγῆς	τὰ	στήθη καταπληξάμενοι ἐν ἱεραῖς θήκαις
[2, 6]	κομπάσαντες. Ἔνθεν ἀνιόντες καὶ οἵδε	τὰ	στοιχεῖα τοῦ κόσμου θεοὺς ἐπεφήμισαν,
[2, 3]	παστὸν ὑπέδυν Ταῦτα οὐχ ὕβρις	τὰ	σύμβολα; Οὐ χλεύη τὰ μυστήρια;
[2, 3]	ἐκτιννύων, ὡς ἑαυτὸν δῆθεν ἐκτεμών.	Τὰ	σύμβολα τῆς μυήσεως ταύτης ἐκ
[2, 6]	πρὸς αἰσχρουργίαν μέρη τοῦ σώματος	τά	τε ἀκόλαστα ἐν ἀνθρώποις πάθη
[2, 7]	κτίστην τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἱστορῶν	τά	τε ἄλλα αὐτοῦ διέξεισι κατορθώματα,
[2, 6]	ὕδωρ, ἀέρα τε καὶ πῦρ	τά	τε ἐκ τούτων συγκρίματά τε
[2, 1]	ὃν καιρὸν ἐζήτει τὸν Ὄσιριν	τά	τε θηρία καὶ τοὺς ἀπαντῶντας
[2, 2]	τῷ ἀδελφιδῷ διὰ τὴν περὶ	τὰ	τέκνα συμφοράν· αὐτὸς δὲ Ἰόλην
[2, 3]	πρέποντα. Ἄξια μὲν οὖν νυκτὸς	τὰ	τελέσματα καὶ πυρὸς καὶ τοῦ
[2, 8]	ἅπασαν ἐκβαλοῦσα τερθρείαν μυθικήν, ὥσπερ	τὰ	τῆς ἱερᾶς θεᾶς ἱερά. θυσίας
[2, 5]	τῆς ἀνθρώπων οἰκουμένης, ἐν ᾗ	τὰ	τῆς μάλιστα δεισιδαίμονος πλάνης ὑπερίσχυσεν,
[2, 6]	τοῖς ὀψιγόνοις ἀπολιπόντες. Τοιαῦτα ἦν	τὰ	τῆς παλαιᾶς θεολογίας, ἣν μεταβαλόντες
[2, 8]	ἀνθρώποις χρήσιμοι, οἱ μὲν ἐπιδεικνύμενοι	τὰ	τῆς φύσεως ἔργα {διὰ λύπην}
[2, 8]	καὶ πόνων ἀναπαύλας καὶ πάντα	τὰ	τοιαῦτα ὁμοίως κατεστήσατο τῶν κρατίστων
[2, 2]	ἀνδρὸς καὶ γυναικός· ἔνιοι δὲ	τὰ	τοιαῦτα τέρατα ὑπάρχειν φασὶ σπανίως
[2, 7]	ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τί δὲ δὴ	τὰ	τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ πάθη
[2, 2]	καὶ θεὸν ἀναγορευθῆναι. Ταῦτα καὶ	τὰ	τούτοις παραπλήσια ὡς περὶ θνητῶν
[2, 1]	τῶν ἑρπετῶν, τὸν δὲ ἰχνεύμονα	τὰ	τῶν κροκοδείλων ᾠὰ συντρίβειν ἀναιρεῖν
[2, 3]	ἀναστέφουσιν οἱ Βάκχοι. Βούλει καὶ	τὰ	Φερεφάττης ἀνθολόγια διηγήσωμαί σοι καὶ
[2, 8]	πολὺς καὶ ἀφιλοσόφητος ὄχλος ἐπὶ	τὰ	χείρω λαμβάνειν φιλεῖ τοὺς περὶ
[2, 8]	ὑπὸ Ῥωμύλου κατασταθείσης πολιτείας καὶ	τάδε	ἡγησάμην ἱστορίας ἄξια. Τὰ μὲν
[2, 0]	~ΙI	ΤΑΔΕ	ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ
[2, 2]	τῷ τρίτῳ τῆς αὑτοῦ ἱστορίας	τάδε·	Φασὶ τοίνυν Ἀτλάντειοι πρῶτον παρ'
[2, 3]	ὗς τὰς Εὐβουλέως τὰς συγκαταποθείσας	ταῖν	θεαῖν, δι' ἣν αἰτίαν ἐν
[2, 2]	ταῖς Διονυσιακαῖς τελεταῖς, ἀλλὰ καὶ	ταῖς	ἄλλαις ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς
[2, 2]	δὲ αὐτὸν σώματος ῥώμῃ καὶ	ταῖς	ἄλλαις ἀρεταῖς σπουδήν τε ποιεῖσθαι
[2, 4]	ἐν ἀνθρώποις κακούργων, εἰ κατελεγχθείη,	ταῖς	ἀπὸ τῶν νόμων ἀπαραιτήτοις ὑποπέσοιεν
[2, 8]	μὲν ἐξ ἡμῶν, πάντα δὲ	ταῖς	αὐτῶν φωναῖς συγχρώμενοι, ὡς ἂν
[2, 2]	τὸν οἶνον μανιώδεις γίνεσθαι καὶ	ταῖς	βακτηρίαις ἀλλήλους τύπτειν, ὡς καὶ
[2, 1]	Τοὺς δὲ λέγοντας ἐν Θήβαις	ταῖς	Βοιωτικαῖς γεγονέναι τὸν θεὸν ἐκ
[2, 1]	θεῶν ἀναγραφαῖς οἴκοθεν μὲν οὐδέν,	ταῖς	δὲ τῶν ἔξωθεν περιπιπτόντων μυθολογίαις·
[2, 2]	νομίσαι καὶ βωμοὺς ἱδρύσασθαι καὶ	ταῖς	διὰ τυμπάνων καὶ κυμβάλων ἐνεργείαις
[2, 2]	παρ' Ἕλλησιν οὐ μόνον ἐν	ταῖς	Διονυσιακαῖς τελεταῖς, ἀλλὰ καὶ ταῖς
[2, 2]	γέλωτος καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν	ταῖς	θυσίαις· ὡς καὶ τὸν Ἑρμαφρόδιτον,
[2, 6]	τε ἀκόλαστα ἐν ἀνθρώποις πάθη	ταῖς	ἰσοθέοις ἐκθειάσαι τιμαῖς, μηδὲν τὸ
[2, 1]	τῆς ἀρχῆς ἔχειν· ἐν δὲ	ταῖς	κατὰ τῶν ἐχθρῶν νίκαις, ὡς
[2, 0]	ἀπὸ τῆς εἰσέτι δεῦρο ἐν	ταῖς	κατὰ Φοινίκην πόλεσί τε καὶ
[2, 1]	θηρίων καὶ διὰ τὸ συμβάλλεσθαι	ταῖς	μαντείαις· τὸν δ' ἀετὸν διὰ
[2, 1]	γένοιτ' ἂν ἔκδηλον ἐπαγομένων ἐν	ταῖς	οἰκείαις περὶ θεῶν ἀναγραφαῖς οἴκοθεν
[2, 2]	δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι ἐν	ταῖς	ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν
[2, 2]	ὧν τὰ κατὰ μέρος ἐν	ταῖς	πρὸ ταύτης βίβλοις ἀναγεγράφαμεν. Εἶναι
[2, 2]	τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας αὐτῇ ποιήσασθαι	ταῖς	πρὸς τὴν Ἥραν. Ἐπελθόντος δὲ
[2, 1]	ἀφωμοιώθησαν. Οἱ δέ φασιν ἐν	ταῖς	πρὸς τοὺς πολεμίους συμβολαῖς κατασκευάσαντας
[2, 3]	ἄξιος Ἀφροδίτη γίνεται καρπός) ἐν	ταῖς	τελεταῖς ταύτης τῆς πελαγίας ἡδονῆς
[2, 1]	μόριον ἐν τοῖς μυστηρίοις καὶ	ταῖς	τοῦ θεοῦ τούτου τελεταῖς τε
[2, 2]	περιάγεσθαι ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ	ταῖς	τραγῳδίαις τέρψιν αὐτῷ καὶ ἡδονὴν
[2, 1]	παρθένους ἐννέα δυναμένας ᾄδειν καὶ	τἆλλα	πεπαιδευμένας, τὰς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[2, 8]	τῶν ἀνθρωπίνων συμφορῶν, οἱ δὲ	ταραχὰς	ἐξαιρούμενοι ψυχῆς καὶ δείματα καὶ
[2, 8]	κατακλείων ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ	Ταρτάρου	τὸν ἑαυτοῦ πατέρα, οὐδέ γε
[2, 1]	πρός τε τοὺς ὄφεις καὶ	τὰς	ἀκρίδας καὶ τὰς κάμπας, τὸν
[2, 3]	μυστήρια ἀπάτη τίς ἐστι θρησκευομένη	τὰς	ἀμυήτους ὄντως μυήσεις καὶ τὰς
[2, 3]	τὰς ἀμυήτους ὄντως μυήσεις καὶ	τὰς	ἀνοργιάστους τελετὰς εὐσεβείᾳ νόθῳ προτρεπομένων.
[2, 6]	οὐκ ἔχουσα· καὶ νύκτας ἱερὰς	τὰς	Ἀντινόου προσκυνοῦσιν ἄνθρωποι νῦν, ἃς
[2, 6]	τῆς οἰκείας πολιτείας οὐ μόνον	τὰς	ἀπρεπεῖς περὶ θεῶν διηγήσεις, ἀλλὰ
[2, 1]	Καὶ τὸν μὲν αἴλουρον πρὸς	τὰς	ἀσπίδας εὔθετον ὑπάρχειν καὶ τὰ
[2, 2]	εἰς Βοιωτίαν ἐλθεῖν κτίσαι τε	τὰς	αὐτόθι Θήβας, γήμαντα δὲ Ἁρμονίαν
[2, 2]	καὶ εὐπρεπείᾳ διενεγκεῖν καὶ πρὸς	τὰς	ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι φασίν,
[2, 2]	τοὺς οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς	τὰς	ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. Τινὲς δέ φασι
[2, 1]	περὶ τούτων ἱστορίας, ἣν ὁ	τὰς	βιβλιοθήκας ἐπὶ ταὐτὸν ὁμοῦ συναγαγὼν
[2, 2]	κακῶν, ποτὲ δ' ἀγαθῶν γίνεσθαι.	Τὰς	δὲ Μούσας θυγατέρας εἶναι Διὸς
[2, 3]	ἐξ Αἰγύπτου μετακομίσαι τῇ Ἑλλάδι	τὰς	Δηοῦς ἑορτάς, πένθος ὑμνούμενον. Τούτους
[2, 1]	σωτηρίου καὶ εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, τοῖς	τὰς	διανοίας τυφλοῖς τὴν ἀνάβλεψιν εὐαγγελισαμένης.
[2, 1]	τὰ περὶ τοὺς ὀργιασμοὺς καὶ	τὰς	Διονυσιακὰς ἑορτὰς τιμᾶν τοῦτο τὸ
[2, 8]	Ῥωμαίοις λέγεται οὔτε Κρόνος ἀφανίζων	τὰς	ἑαυτοῦ γονὰς φόβῳ τῆς ἐξ
[2, 1]	τιμᾶσθαι παρὰ ἀνθρώποις· διὸ καὶ	τὰς	εἰκόνας αὐτῶν ἀνατιθέναι τοὺς πλείστους
[2, 1]	αἴτια γενόμενα τὰ ζῷα, ὧν	τὰς	εἰκόνας ἔφερον, ἀποθεῶσαι. Ἕτεροι δὲ
[2, 2]	ἐπιγείους γενέσθαι θεούς, διὰ δὲ	τὰς	εἰς ἀνθρώπους εὐεργεσίας ἀθανάτου τετευχότας
[2, 2]	αὐτῷ πρὸς ἀρετήν. Πρὸς δὲ	τὰς	ἐκ τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας
[2, 7]	Ῥωμαίων θαυμάζειν, τίνα τρόπον ἁπάσας	τὰς	Ἑλληνικὰς περὶ θεῶν φυσιολογίας ἀτόπους
[2, 2]	εὔλογον ἐπισυνάψαι τῶν αὐτῶν θεῶν	τὰς	ἐν τοῖς ἀδύτοις τελετὰς καὶ
[2, 6]	πάντα δὲ τοὺς ἄνδρας διὰ	τὰς	ἐξ αὐτῶν παρεχομένας ὠφελείας ἢ
[2, 6]	Ἐλευσῖνι τετάφαται; τί σοι καταλέγω	τὰς	ἐξ Ὑπερβορέων γυναῖκας; Ὑπερόχη καὶ
[2, 2]	Σεμέλῃ τὸν Δία μιγέντα παρακληθῆναι	τὰς	ἐπιπλοκὰς ὁμοίας αὐτῇ ποιήσασθαι ταῖς
[2, 6]	ἀγῶνας ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ	τὰς	ἐπιτυμβίους ταυτασὶ πανηγύρεις καταλύσωμεν, Ἴσθμιά
[2, 8]	ἐπὶ τὸν τούτων ἔλεγχον, φέρε	τὰς	ἑρμηνείας αὐτῶν καὶ θεωρίας, τί
[2, 3]	τῆς γῆς καὶ τὰς ὗς	τὰς	Εὐβουλέως τὰς συγκαταποθείσας ταῖν θεαῖν,
[2, 1]	καὶ θηλείας ἑκάστῳ τῶν ζῴων	τὰς	εὐειδεστάτας συντρέφουσιν, ἃς παλλακίδας προσαγορεύουσιν.
[2, 1]	θεὸν ἀποδεχομένου τὸν Ὄσιριν διὰ	τὰς	εὐεργεσίας πανταχοῦ μνημεῖα ἑαυτοῦ καταλιπεῖν.
[2, 6]	ἂν μὴ δοκοίημεν ἀγνοεῖν καὶ	τὰς	θαυμαστὰς αὐτῶν φυσιολογίας. Πρὶν δὲ
[2, 2]	Ἐν ταύτῃ δὲ τὴν πρὸς	τὰς	θνητὰς ὁμιλίαν κατέλυσεν. Ἀλλὰ γὰρ
[2, 2]	ἱμάτιον οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς	τὰς	θυσίας· ἡ δὲ τὸν χιτῶνα
[2, 2]	γενόμενον· οὗ τὴν γένεσιν καὶ	τὰς	θυσίας καὶ τὰς τιμὰς νυκτερινὰς
[2, 1]	τιμὰς καταδεῖξαι καὶ τελετὰς καὶ	τὰς	θυσίας τὰς τῷ θεῷ τούτῳ
[2, 6]	αἰτίας καὶ τοῖς ἀλόγοις θηρίοις	τὰς	ἴσας ἀφιέρωσαν θρησκείας, σπονδαῖς καὶ
[2, 0]	πρόσθεν ἡμῖν μνημονευθεὶς ἐκ πλειόνων	τὰς	ἱστορίας ἀναλεξάμενος καὶ ὡς ἔνι
[2, 0]	μόνης δὲ τῆς λέξεως φυλάττειν	τὰς	ἱστορίας. Ταῦτα γὰρ αἱ προπαρατεθεῖσαι
[2, 1]	τελευτῆσαν τὸ βρέφος χρυσῶσαι καὶ	τὰς	καθηκούσας αὐτῷ ποιήσασθαι θυσίας, ἀνάψαι
[2, 5]	ἔκ τινος τῶν θείων ἀποπτώσεως	τὰς	κακοτέχνους γοητείας συνεσκευασμένους ἢ καὶ
[2, 2]	δὲ αὐτῷ καὶ θυγατέρας ἑπτά,	τὰς	καλουμένας Ἀτλαντίδας. Ταύτας δὲ μιγείσας
[2, 1]	ὄφεις καὶ τὰς ἀκρίδας καὶ	τὰς	κάμπας, τὸν δὲ ἱέρακα πρὸς
[2, 1]	τῆς Μακεδονίας, Τριπτολέμῳ δὲ ἐπιτρέψαι	τὰς	κατὰ τὴν Ἀττικὴν γεωργίας. Καὶ
[2, 1]	συνεργῆσαι πρὸς τὸν σπόρον καὶ	τὰς	κοινὰς γεωργίας. Ὀμόσαι δὲ τὴν
[2, 3]	τὴν ἱερομηνίαν ἄγοντες καὶ τελίσκουσι	τὰς	κρεανομίας τῶν φόνων, ἀνεστεμμένοι τοῖς
[2, 3]	ἱεροφάντα, τὸ πῦρ· αἰδέσθητι, δᾳδοῦχε,	τὰς	λαμπάδας· ἐλέγχει σου τὸν Ἴακχον
[2, 2]	λόγχαις τεθυρσωμέναις. Φασὶ δὲ καὶ	τὰς	Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν παρθένους οὔσας
[2, 2]	κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι	τὰς	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας σέβειν
[2, 1]	δυναμένας ᾄδειν καὶ τἆλλα πεπαιδευμένας,	τὰς	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὀνομαζομένας Μούσας,
[2, 2]	δὲ ἐν μιᾷ νυκτὶ διέφθειρεν	τὰς	πάσας, καὶ γίνεται πατὴρ τῶν
[2, 1]	τούς τε ἱερεῖς τοὺς παραλαβόντας	τὰς	πατρικὰς ἱερωσύνας κατ' Αἴγυπτον τούτῳ
[2, 4]	θεραπεῦσαι τὴν οἰκείαν προθέμενοι δόξαν	τὰς	περὶ τῶν τεθρυλημένων παρ' αὐτοῖς
[2, 6]	καὶ ἐξ αὐτῶν χρήσιμον κατὰ	τὰς	πρόσθεν ἀποδοθείσας αἰτίας καὶ τοῖς
[2, 3]	Διονύσου αἵματος σταγόνων βεβλαστηκέναι νομίζουσι	τὰς	ῥοιάς. Καβείρους δὲ τοὺς Κορύβαντας
[2, 1]	ἀνάβλεψιν εὐαγγελισαμένης. Τούτων δὲ αὐτῶν	τὰς	σεμνοτέρας δὴ θεωρίας τε καὶ
[2, 8]	θεῶν μύθοις παραδεχόμενα οὐδέ γε	τὰς	σεμνοφανεῖς καὶ σοφιστικὰς τερθρείας. ἡμεῖς
[2, 2]	Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ πατεῖσθαι	τὰς	σταφυλὰς ἐν ληνοῖς, Βρόμιον δὲ
[2, 2]	εὐκατάφορον γεγονέναι φασίν, κατὰ δὲ	τὰς	στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγειν καθωπλισμένας
[2, 3]	καὶ τὰς ὗς τὰς Εὐβουλέως	τὰς	συγκαταποθείσας ταῖν θεαῖν, δι' ἣν
[2, 1]	ζῷον εἶναι τοῦτο κατωφερέστατον πρὸς	τὰς	συνουσίας, τὸ δὲ μόριον τοῦ
[2, 1]	τοι ζῷον τοῦτο παραδίδοσθαι πρὸς	τὰς	συνουσίας ὑπάρχειν ἐνεργότατον. Τοὺς δὲ
[2, 2]	γεννῆσαι ἐξ αὐτῆς Σεμέλην καὶ	τὰς	ταύτης ἀδελφάς. Τῇ δὲ Σεμέλῃ
[2, 2]	τοῖς Παγχαίοις γράμμασιν ὑπάρχειν γεγραμμένας	τάς	τε Οὐρανοῦ καὶ Κρόνου καὶ
[2, 1]	θεὸν Ἕλληνα ὀνομάζεσθαι προσδέξασθαι προσηνῶς	τὰς	τελετὰς καὶ τὰ μυστήρια. Ἀφορμὰς
[2, 1]	ἄλλων οὐκ ὀλίγους καθιερωκέναι κατὰ	τὰς	τελετάς, ὡς αἴτιον τῆς τῶν
[2, 2]	γένεσιν καὶ τὰς θυσίας καὶ	τὰς	τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους εἰσάγουσι
[2, 6]	παρεχομένας ὠφελείας ἢ καὶ διὰ	τὰς	τότε πρῶτον συνισταμένας δυναστείας τε
[2, 5]	νοερῶν καὶ λογικῶν ψυχῶν ἥλιος	τὰς	τοῦ οἰκείου φωτὸς ἐφαπλώσας ἀκτῖνας
[2, 6]	περὶ θεῶν διηγήσεις, ἀλλὰ καὶ	τὰς	τούτων ἑρμηνείας ἀπελαύνουσιν, ἔστι δ'
[2, 6]	ὁμοίως τοῖς τεθεοποιημένοις ἀνδράσι καὶ	τὰς	τούτων τιμὰς ἐπάραντες· εἰς τοσοῦτον
[2, 2]	κατὰ τὴν χώραν, λελυμένην μὲν	τὰς	τρίχας, διὰ τυμπάνων δὲ καὶ
[2, 1]	Τοῦτον γὰρ πολύγονον ὄντα καὶ	τὰς	τροφὰς αὐτοφυεῖς παρεχόμενον ῥᾳδίως ἐκτρέφειν
[2, 2]	πατὴρ τὸν Ἄττιν ἀναιρεῖ καὶ	τὰς	τροφούς· τὴν δὲ Κυβέλην ἐμμανῆ
[2, 1]	καὶ τελετὰς καὶ τὰς θυσίας	τὰς	τῷ θεῷ τούτῳ γινομένας ἐντιμοτάτας
[2, 6]	τῇ τῶν ἀνδρῶν θεοποιίᾳ καὶ	τὰς	τῶν ἀλόγων ζῴων ἐκθεώσεις διετάξαντο
[2, 7]	δέ, ὡς οὐδὲν ἔχειν ἀπόρρητον	τὰς	τῶν θεῶν δὴ προσηγορίας τε
[2, 7]	μύθους τοὺς περὶ θεῶν καὶ	τὰς	τῶν μύθων ἐν ὑπονοίαις εἰρῆσθαι
[2, 2]	συντόμως ἐπιδραμεῖν. Εἶθ' ἑξῆς ἐπισυνάπτει	τὰς	τῶν ποιητῶν μυθολογίας. Ἀλλὰ γὰρ
[2, 6]	ὀψέ ποτε, ὡς ἂν ἐπαισχυνόμενοι	τὰς	τῶν προγόνων θεολογίας, οἴκοθεν ἃς
[2, 3]	φέροντες ἐπὶ χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ	τὰς	ὑπωρείας τοῦ Ὀλύμπου. Καὶ ταῦτ'
[2, 3]	τὸ χάσμα τῆς γῆς καὶ	τὰς	ὗς τὰς Εὐβουλέως τὰς συγκαταποθείσας
[2, 4]	τοὺς συνετοὺς καὶ ἔμφρονας τοῖς	τὰς	φρένας ἀπολωλεκόσι τὴν σεβάσμιον παρέχειν
[2, 1]	χάριν ἀποδιδόντας τῆς σωτηρίας ἀφιερῶσαι	τὰς	φύσεις αὐτῶν τῶν ζῴων, οἷς
[2, 6]	ἡνιόχου Φρυγός, καὶ τοῦ Πέλοπος	τὰς	χοὰς τὰ Ὀλύμπια ὁ Φειδίου
[2, 5]	δὲ τοῦτον θελήσαντες ἄνω μὲν	τὰς	ψυχὰς εἰς οὐρανὸν ἔτειναν, αὐτόθι
[2, 5]	ὁπόσῃ καὶ ἀγνωσίας θεοῦ μέθῃ	τὰς	ψυχὰς κατορωρυγμένοι τῆς τούτων ἁπάντων
[2, 2]	ζηλοτυποῦσαν παρακατασχεῖν μὲν τῆς Ἀλκμήνης	τὰς	ὠδῖνας, τὸν δὲ Εὐρυσθέα πρὸ
[2, 3]	Κυεῖ καὶ ἡ Φερέφαττα παῖδα	ταυρόμορφον.	Ἀμέλει φησί τις ποιητὴς εἰδωλικός·
[2, 3]	Ἀμέλει φησί τις ποιητὴς εἰδωλικός·	ταῦρος	δράκοντος καὶ πατὴρ ταύρου δράκων,
[2, 3]	εἰδωλικός· ταῦρος δράκοντος καὶ πατὴρ	ταύρου	δράκων, ἐν ὄρει τὸ κρύφιον
[2, 1]	συνουσίας ὑπάρχειν ἐνεργότατον. Τοὺς δὲ	ταύρους	τοὺς ἱεροὺς τὸν Ἆπιν καὶ
[2, 1]	ὁποῖον ἂν βουληθῶσιν. Τοὺς δὲ	ταύρους	τοὺς ἱερούς, τόν τε ὀνομαζόμενον
[2, 5]	φαινομένων φωστήρων καταπλαγέντες τὰ κάλλη,	ταῦτ'	εἶναι θεοὺς ἀπεφήναντο. Τρίτοι δὲ
[2, 6]	αὐξητικὰ τῆς τῶν σωμάτων φύσεως	ταῦτ'	εἶναι τὰ διὰ τῶν μύθων
[2, 3]	τὸ ποτόν, ἡσθεῖσα τῷ θεάματι.	Ταῦτ'	ἐστὶ τὰ κρύφια τῶν Ἀθηναίων
[2, 3]	τὰς ὑπωρείας τοῦ Ὀλύμπου. Καὶ	ταῦτ'	ἐστὶ τὰ μυστήρια, συνελόντι φάναι,
[2, 3]	δὲ καὶ φθοῖς καὶ μήκωνες;	Ταῦτ'	ἐστὶν αὐτῶν τὰ ἅγια. Καὶ
[2, 0]	τῆς λέξεως φυλάττειν τὰς ἱστορίας.	Ταῦτα	γὰρ αἱ προπαρατεθεῖσαι τῶν εἰρημένων
[2, 1]	θεοὺς κοινῇ καταδειχθῆναι πᾶσιν Αἰγυπτίοις·	ταῦτα	γὰρ τοῖς εὑροῦσι τὸν τοῦ
[2, 1]	αἴλουρον ἢ τὴν ἶβιν ἀποκτείνῃ·	ταῦτα	δὲ ἐάν τε ἑκὼν ἐάν
[2, 2]	ἔτι τυφλώττουσιν οἴκτου ὄντα ἄξια.	Ταῦτα	δὲ Κλήμης ὁ θαυμάσιος ἐν
[2, 2]	Βαβυλῶνα ἐπιξενωθῆναι Βήλῳ καὶ μετὰ	ταῦτα	εἰς τὴν Παγχαίαν νῆσον πρὸς
[2, 1]	τὴν Ἀττικὴν γεωργίας. Καὶ μετὰ	ταῦτα	ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς μεταστάντα
[2, 6]	γενναίων φιλοσόφων κατασκοπῆσαι, φέρε καὶ	ταῦτα	ἐπιθεωρήσωμεν, ὡς ἂν μὴ δοκοίημεν
[2, 2]	τοῖς Ἀτλαντείοις θεολογουμένων τὰ κεφάλαια	ταῦτά	ἐστιν. Τούτοις δέ φασι καὶ
[2, 2]	μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο. Μετὰ δὲ	ταῦτα	ἡ μὲν Ἥρα δύο δράκοντας
[2, 2]	κατετόξευσεν ὡς πολεμίους. Καὶ μετὰ	ταῦτα	ἠρέμα καταστὰς ὑπουργεῖ τῷ Εὐρυσθεῖ
[2, 0]	λόγος. Ὅτι δὲ μὴ μῦθοι	ταῦτα	καὶ ποιητῶν ἀναπλάσματα λανθάνουσάν τινα
[2, 3]	τὰ ἄρρητα ἐξειπεῖν· οὐ σησαμαῖ	ταῦτα	καὶ πυραμίδες καὶ τολύπαι καὶ
[2, 2]	πᾶσιν τιμηθῆναι καὶ θεὸν ἀναγορευθῆναι.	Ταῦτα	καὶ τὰ τούτοις παραπλήσια ὡς
[2, 2]	ποταμὸν ἀποπνῖξαι· τὴν δὲ Σελήνην	ταῦτα	μαθοῦσαν ἀπὸ τέγους ἑαυτὴν ῥῖψαι,
[2, 2]	λαβεῖν παρ' αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων.	Ταῦτα	μὲν οὖν ἐν τῷ τετάρτῳ
[2, 6]	Ὀλύμπια ὁ Φειδίου σφετερίζεται Ζεύς.	Ταῦτα	μὲν οὗτος. Σὺ δὲ τὸν
[2, 1]	ἀδελφῷ ὄντι αὐτῆς γαμηθῆναι. Καὶ	ταῦτα	μὲν περὶ τούτων ἱστοροῦσιν. Περὶ
[2, 2]	φασι καὶ τοὺς Ἕλληνας συγχρῆσθαι.	Ταῦτα	ὁ Διόδωρος ἐν τῇ τρίτῃ
[2, 3]	χολῆς καὶ καρδιουλκίαι καὶ ἀρρητουργίαι·	ταῦτα	οἱ Φρύγες τελίσκουσιν Ἄττιδι καὶ
[2, 8]	συμπλασθέντες ὠφελείας. ἀλλὰ καίπερ ἐπιστάμενος	ταῦτα	οὐδενὸς χεῖρον ὅμως εὐλαβῶς διάκειμαι
[2, 3]	ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ τὸν παστὸν ὑπέδυν	Ταῦτα	οὐχ ὕβρις τὰ σύμβολα; Οὐ
[2, 2]	αὐτὴν ἔγκυον ἐπανῆλθεν. Καὶ μετὰ	ταῦτα	πάλιν ἔγημεν Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως,
[2, 0]	τούτου γραφῆς. Ἱστορεῖ δ' οὖν	ταῦτα	πρὸς λέξιν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α' Ἐπιτομὴ
[2, 3]	τὰ κρύφια τῶν Ἀθηναίων μυστήρια,	ταῦτά	τοι καὶ Ὀρφεὺς ἀναγράφει. Παραθήσομαι
[2, 1]	πυρὸς εὑρετὴν γενόμενον. Μετὰ δὲ	ταῦτα	τὸν Κρόνον ἄρξαι, καὶ γήμαντα
[2, 3]	ὑποκρίνεται· ἐλέγχειν καὶ κολάζειν κελεύεται.	Ταῦτα	τῶν ἀθέων τὰ μυστήρια. Ἀθέους
[2, 2]	καὶ Διὸς πράξεις κεφαλαιωδῶς. Μετὰ	ταῦτά	φησι πρῶτον Οὐρανὸν γεγονέναι βασιλέα,
[2, 7]	ἔτι τε τούτων ἐκγόνους ἄλλους.	Ταῦτά	φησιν ὁ Πλάτων ἑπομένους τῷ
[2, 3]	Τυρρηνῶν νεκυομαντεῖαι σκότῳ παραδιδόσθων· μανικὰ	ταῦτα	ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπων ἀπίστων σοφιστήρια
[2, 2]	θυγατέρας ἑπτά, τὰς καλουμένας Ἀτλαντίδας.	Ταύτας	δὲ μιγείσας τοῖς εὐφυεστάτοις θεοῖς
[2, 1]	ζῴων ἃ νῦν τιμῶσι φορεῖν	ταύτας	τοὺς ἡγεμόνας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
[2, 6]	βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ τὰς ἐπιτυμβίους	ταυτασὶ	πανηγύρεις καταλύσωμεν, Ἴσθμιά τε καὶ
[2, 2]	ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην γενεαλογοῦσιν. Ἐν	ταύτῃ	δὲ τὴν πρὸς τὰς θνητὰς
[2, 2]	αἰχμάλωτον τὴν Φυλέως θυγατέρα ἐπεμίγη	ταύτῃ	καὶ ἐτέκνωσεν Τληπόλεμον. Δειπνῶν δὲ
[2, 6]	σωμάτων καὶ σαρκὸς ἡδονῆς στῆσαι	ταύτη	τε κατὰ τὰ προειρημένα τοὺς
[2, 3]	ἑτέρᾳ δὲ καὶ δευτέρᾳ δὴ	ταύτῃ	τῇ πλάνῃ τοὺς οὐκ ὄντας
[2, 2]	Ἀλκμήνῃ τῇ τοῦ Ἡρακλέους μητρί.	Ταύτην	δὲ ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην γενεαλογοῦσιν.
[2, 1]	τὴν δὲ Ἶσιν τὴν Δήμητραν.	Ταύτην	δὲ γήμαντα τὸν Ὄσιριν καὶ
[2, 1]	σὺν ἄλλοις τέκνοις καὶ Σεμέλην·	ταύτην	δὲ ὑφ' ὅτου δήποτε φθαρεῖσαν
[2, 3]	τοῖς Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες χοίρους ἐμβάλλουσι;	Ταύτην	τὴν μυθολογίαν ποικίλως κατὰ πόλιν
[2, 2]	Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ' Ἀδμήτῳ καὶ	ταύτην	τιμωρίαν λαβεῖν παρ' αὐτοῦ τῶν
[2, 2]	τὴν νύκτα ποιῆσαι· μόνην δὲ	ταύτην	τοῦ Διὸς τὴν ὁμιλίαν οὐκ
[2, 2]	Μαρσύαν δὲ τὸν Φρύγα πρὸς	ταύτην	φιλίαν ἔχοντα πρῶτον αὐλοὺς συστήσασθαι,
[2, 2]	ἐξ αὐτῆς Σεμέλην καὶ τὰς	ταύτης	ἀδελφάς. Τῇ δὲ Σεμέλῃ τὸν
[2, 2]	κατὰ μέρος ἐν ταῖς πρὸ	ταύτης	βίβλοις ἀναγεγράφαμεν. Εἶναι δ' ἐν
[2, 3]	ἐκτεμών. Τὰ σύμβολα τῆς μυήσεως	ταύτης	ἐκ περιουσίας παρατεθέντα οἶδ' ὅτι
[2, 2]	γενέσθαι ἐγκύμονα. Οὗ γνωσθέντος ὁ	ταύτης	πατὴρ τὸν Ἄττιν ἀναιρεῖ καὶ
[2, 3]	γίνεται καρπός) ἐν ταῖς τελεταῖς	ταύτης	τῆς πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον τῆς
[2, 8]	σπάνιοι δ' εἰσὶν οἱ μετειληφότες	ταύτης	τῆς φιλοσοφίας· ὁ δὲ πολὺς
[2, 1]	ἣν ὁ τὰς βιβλιοθήκας ἐπὶ	ταὐτὸν	ὁμοῦ συναγαγὼν οὗ καὶ πρόσθεν
[2, 1]	Ὅταν δὲ ὁ Ἆπις τελευτήσας	ταφῇ	μεγαλοπρεπῶς, ζητοῦσιν ἕτερον ὅμοιον· ὅταν
[2, 1]	ἀνθρώπων τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν καὶ	ταφῆναι	κατὰ τὴν Μέμφιν. Τὰ μὲν
[2, 1]	οὖν ἀνευρεθέντα τοῦ Ὀσίριδος μέρη	ταφῆς	ἀξιωθῆναί φασι τὸν εἰρημένον τρόπον·
[2, 6]	οἱ ναοὶ οὕτω καὶ οἱ	τάφοι	θαυμάζονται, πυραμίδες δὴ καὶ μαυσώλ〈
[2, 5]	τῶν θεῶν οἶκοι νεκρῶν εἶναι	τάφοι	μνημονεύονται, ὡς ὁ Κλήμης ἐν
[2, 3]	μυστήρια, συνελόντι φάναι, φόνοι καὶ	τάφοι·	οἱ δὲ ἱερεῖς οἱ τῶνδε,
[2, 6]	ναοὶ τῶν νεκρῶν, ὡς ἐκεῖνοι	τάφοι	τῶν θεῶν. Καὶ πάλιν μετ'
[2, 2]	δὲ αὐτοῦ φασιν εἰσέτι νῦν	τάφον	ἐν Κρήτῃ. Δυναστεῦσαι δὲ τὸν
[2, 6]	ἐν Λαρίσσῃ ἐν τῇ ἀκροπόλει	τάφος	ἐστὶν Ἀκρισίου, Ἀθήνησι δὲ ἐν
[2, 6]	Καὶ ἐπάγει· Ἤδη δὲ ὁ	τάφος	τοῦ ἐρωμένου νεώς ἐστιν Ἀντινόου
[2, 6]	Πῖσα δ' ἐστὶν ἐν ὑμῖν	τάφος,	ὦ Πανέλληνες, ἡνιόχου Φρυγός, καὶ
[2, 1]	Ὄντι δὲ αὐτῷ περὶ τὴν	Ταφόσιριν	ἀχθῆναι τὸ τῶν Σατύρων γένος.
[2, 6]	ἐλέγξω) νεὼς μὲν εὐφήμως ὀνομαζομένους,	τάφους	δὲ γενομένους, τουτέστι τοὺς τάφους
[2, 6]	ἐπιόντι μοι τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν	τάφους	ἐμοὶ μὲν {οὐδ{ ὲ} ὁ
[2, 6]	τάφους δὲ γενομένους, τουτέστι τοὺς	τάφους	νεὼς ἐπικεκλημένους. Ὑμεῖς δὲ ἀλλὰ
[2, 6]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Περὶ τοῦ νεκρῶν εἶναι	τάφους	τὰ καλούμενα αὐτῶν ἱερὰ τῶν
[2, 6]	κἂν νῦν δεισιδαιμονίας ἐκλάθεσθε, τοὺς	τάφους	τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. Ἐν τῷ ναῷ
[2, 3]	ὕστερον ἐπιφανείς εἰ θεὸς ἦν,	τάχα	που τῆς κνίσης τῶν ὀπτωμένων
[2, 6]	ἐκέχρηντο· εἷς μὲν γάρ που	τάχα	τις καὶ δεύτερος ἢ καί
[2, 4]	παναγίαν τοῦ θεοῦ πρόσρησιν τοιαῦτά	τε	αἰσχρὰ καὶ ἀπάνθρωπα θεολογεῖν, οἷα
[2, 6]	αἰσχρουργίαν μέρη τοῦ σώματος τά	τε	ἀκόλαστα ἐν ἀνθρώποις πάθη ταῖς
[2, 1]	δὲ ἐάν τε ἑκὼν ἐάν	τε	ἄκων ἀποκτείνῃ τις, πάντως θανάτῳ
[2, 7]	τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἱστορῶν τά	τε	ἄλλα αὐτοῦ διέξεισι κατορθώματα, ἀτὰρ
[2, 5]	παρὰ Φοίνιξι καὶ Αἰγυπτίοις τοῖς	τε	ἄλλοις, ὧν τὴν μνήμην οἱ
[2, 3]	τολύπαι καὶ πόπανα πολυόμφαλα χόνδροι	τε	ἁλῶν καὶ δράκων, ὄργιον Διονύσου
[2, 8]	χαίρουσι γεραιρόμενοι πρὸς ἀνθρώπων, ἐκεχειρίας	τε	αὖ καὶ πανηγύρεις καὶ πόνων
[2, 7]	φησιν δρᾶσαι αὐτὸν Ἡσίοδος, ὅ	τε	αὖ Κρόνος ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν.
[2, 2]	θυγατέρας ἀριθμῷ πεντήκοντα πεποιηκὼς φιλοτιμησάμενός	τε	αὐτὰς ἐξ Ἡρακλέους παῖδας κτήσασθαι,
[2, 2]	δὲ Οὐρανοῦ καὶ Γῆς. Παρθένους	τε	αὐτὰς οἱ πλεῖστοι μυθολογοῦσιν τυχεῖν
[2, 5]	προτεθείκαμεν, ὡς ἂν μάθοιμεν ἡμεῖς	τε	αὐτοὶ καὶ οἱ τῶνδε εἰσέτι
[2, 2]	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας σέβειν	τε	αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους διὰ τὴν
[2, 2]	ὀρχήσεως ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. Παιδαγωγόν	τε	αὐτοῦ Σειληνὸν μεγάλα συμβάλλεσθαι αὐτῷ
[2, 8]	βωμοὺς καὶ ξοάνων ἱδρύσεις μορφάς	τε	αὐτῶν καὶ σύμβολα καὶ δυνάμεις
[2, 1]	ὠφελῆσαι τὸν κοινὸν βίον. Εὑρετήν	τε	γὰρ αὐτὸν γενέσθαι τῶν γραμμάτων
[2, 1]	ἄλλων ἀξιωθῆναι τιμῶν ἰσοθέων. Ἔν	τε	γὰρ τοῖς ἱεροῖς εἴδωλον αὐτοῦ
[2, 1]	τῶν ἔξωθεν περιπιπτόντων μυθολογίαις· ξοάνοις	τε	γὰρ τοῖς παραπλησίοις καὶ μυστηρίοις
[2, 2]	τοιαῦτα τέρατα ὑπάρχειν φασὶ σπανίως	τε	γεννώμενα σημαντικὰ ποτὲ μὲν κακῶν,
[2, 4]	τὴν σεβάσμιον παρέχειν τιμὴν τούς	τε	δικαιοσύνης καὶ φιλανθρωπίας ἀσκητὰς τοῖς
[2, 7]	οὐ καλῶς ἐψεύσατο, ὡς Οὐρανός	τε	εἰργάσατο, ἅ φησιν δρᾶσαι αὐτὸν
[2, 2]	παιδίον παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ ἐκπέμψαι	τε	εἰς τὸ ἐν τῇ Νύσῃ
[2, 6]	ἀέρα τε καὶ πῦρ τά	τε	ἐκ τούτων συγκρίματά τε καὶ
[2, 1]	ἶβιν ἀποκτείνῃ· ταῦτα δὲ ἐάν	τε	ἑκὼν ἐάν τε ἄκων ἀποκτείνῃ
[2, 8]	τῶν Ἑλληνικῶν μύθων ἀγαθὰ μικρά	τέ	ἐστι καὶ οὐ πολλοὺς δυνάμενα
[2, 1]	ὡς εἰς Ἕλληνας μετεκομίσθη ὅτι	τε	εὐλόγως τὴν τούτων ἁπάντων ἀποστροφὴν
[2, 1]	καὶ θυσίας θεῶν διατάξασθαι λύραν	τε	εὑρεῖν καὶ τοὺς Ἕλληνας διδάξαι
[2, 0]	θεολογίας Μανεθῶς ὁ Αἰγύπτιος ἔν	τε	ᾗ ἔγραψεν ἱερᾷ βίβλῳ καὶ
[2, 2]	αὐτῇ μέχρι τῶν Ὑπερβορέων κελεῦσαί	τε	θάψαι τὸ Ἄττιδος σῶμα καὶ
[2, 2]	Ἐπιτομὴ τῶν παρ' Ἕλλησι περί	τε	θεῶν καὶ τῶν παρ' αὐτοῖς
[2, 1]	καιρὸν ἐζήτει τὸν Ὄσιριν τά	τε	θηρία καὶ τοὺς ἀπαντῶντας ἀπείργειν.
[2, 1]	αὐτὸν εἶναι τὸν Ἀπόλλωνα τήν	τε	ἰατρικὴν καὶ μαντικὴν ὑπὸ τῆς
[2, 2]	τοῦ μειρακίου τὸν θάνατον, βωμούς	τε	ἱδρυσαμένους θυσίαις Ἄττιν τε καὶ
[2, 1]	τῆς τῶν ζῴων γενέσεως· τούς	τε	ἱερεῖς τοὺς παραλαβόντας τὰς πατρικὰς
[2, 1]	τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν τοῖς	τε	Καδμείοις φίλον ὄντα καὶ τετιμημένον
[2, 5]	καὶ νομαδικοῦ τοῦ βίου θηριώδους	τε	καθεστῶτος, τοῖς μὲν θρεμμάτων ἀλόγων
[2, 6]	μιαιφονίας τε καὶ πατροκτονίας, τέκνων	τε	καὶ ἀδελφῶν σφαγάς, ναὶ μὴν
[2, 5]	ἐξ ἀχλύος δεινῆς καὶ ζοφερωτάτης	τε	καὶ ἀειδοῦς νυκτὸς τῆς δεισιδαίμονος
[2, 6]	οἰκείοις προστάταις. Οὓς θεοὺς ἡγοῦντό	τε	καὶ ἀπεκάλουν, ὥσπερ ἐν μέρει
[2, 6]	τά τε ἐκ τούτων συγκρίματά	τε	καὶ ἀποτελέσματα, ναὶ μὴν καὶ
[2, 1]	καὶ Ἶσιν καὶ Τυφῶνα Ἀπόλλωνά	τε	καὶ Ἀφροδίτην. Καὶ τὸν μὲν
[2, 7]	τὰς τῶν θεῶν δὴ προσηγορίας	τε	καὶ γενεαλογίας ἐν φυσιολογίαις δηλούμενον
[2, 2]	ἀνθρώπους εὐεργεσίας ἀθανάτου τετευχότας τιμῆς	τε	καὶ δόξης, οἷον Ἡρακλέα, Διόνυσον,
[2, 5]	ὁμοῦ πᾶν γένος ἀνθρώπων, βαρβάρων	τε	καὶ Ἑλλήνων, ὥσπερ ἐξ ἀχλύος
[2, 5]	προκειμένης Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς εἰς διάκρισίν	τε	καὶ ἐπίγνωσιν τοῖς ἐντευξομένοις προτεθείκαμεν,
[2, 3]	καὶ Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ Εὔμολπός	τε	καὶ Εὐβουλεύς· βουκόλος ὁ Τριπτόλεμος
[2, 1]	κατὰ δὲ τοὺς πλείστους Δία	τε	καὶ Ἥραν, οὓς δι' ἀρετὴν
[2, 1]	καὶ ἱερὸν τῶν γονέων, Διός	τε	καὶ Ἥρας, καὶ τῶν ἄλλων
[2, 7]	καὶ ἄλλας ἔχθρας παντοδαπὰς θεῶν	τε	καὶ ἡρώων πρὸς συγγενεῖς τε
[2, 1]	ἐξιδιάζεσθαι τοὺς ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων ἥρωάς	τε	καὶ θεούς. Καὶ γὰρ Ἡρακλέα
[2, 1]	ταῖς τοῦ θεοῦ τούτου τελεταῖς	τε	καὶ θυσίαις, ὀνομάζοντας αὐτὸ φαλλόν.
[2, 0]	κώμαις κρατούσης τῶν θεῶν προσηγορίας	τε	καὶ ἱστορίας τῶν τε παρ'
[2, 3]	πρὸς τοῖσδε καὶ κράδαι νάρθηκές	τε	καὶ κιττοί, πρὸς δὲ καὶ
[2, 1]	δὲ ἰδίαν ἐσχηκέναι προσηγορίαν, Ἥλιόν	τε	καὶ Κρόνον καὶ Ῥέαν, ἔτι
[2, 2]	βωμούς τε ἱδρυσαμένους θυσίαις Ἄττιν	τε	καὶ Κυβέλην τιμᾶν. Ὕστερον δὲ
[2, 3]	αἰσχύνεσθε. Ἡ μὲν οὖν ἀφρογενής	τε	καὶ κυπρογενής ἡ Κινύρᾳ φίλη
[2, 0]	ἐν ταῖς κατὰ Φοινίκην πόλεσί	τε	καὶ κώμαις κρατούσης τῶν θεῶν
[2, 6]	καθόλου περὶ θεῶν τοιαῦτα φρονεῖν	τε	καὶ λέγειν οἷα τοῖς παλαιοῖς
[2, 1]	Ὀσίριδι τοὺς δύο υἱούς, Ἄνουβίν	τε	καὶ Μακεδόνα, παραλαβεῖν δὲ καὶ
[2, 7]	ἂν ὅπερ θεῶν οἱ πρῶτοί	τε	καὶ μέγιστοι. οὐδὲ αὐτῷ μοι
[2, 5]	καὶ βιωφελοῦς εὐεργεσίας προάρξαντας ζῶντάς	τε	καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν θεοὺς
[2, 2]	παραδέδονται λόγοι παρὰ τοῖς ἱστορικοῖς	τε	καὶ μυθογράφοις. Καὶ τῶν μὲν
[2, 2]	Νύσῃ ἄντρον, κείμενον μεταξὺ Φοινίκης	τε	καὶ Νείλου. Οὕτω δὲ τραφέντα
[2, 6]	ἐπιτυμβίους ταυτασὶ πανηγύρεις καταλύσωμεν, Ἴσθμιά	τε	καὶ Νέμεα καὶ Πύθια καὶ
[2, 7]	ῥᾳδίως οὕτω λέγεσθαι πρὸς ἄφρονάς	τε	καὶ νέους, ἀλλὰ μάλιστα μὲν
[2, 7]	τε καὶ ἡρώων πρὸς συγγενεῖς	τε	καὶ οἰκείους αὐτῶν· ἀλλ' εἴ
[2, 7]	θεῶν ἐχέτω καὶ λεγέσθω. Γῆς	τε	καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ὠκεανὸς καὶ
[2, 6]	σημαῖνον τὴν τοῦ θεοῦ προσηγορίαν	τε	καὶ οὐσίαν πάντες ἄνθρωποι κοινοῖς
[2, 7]	τε καὶ Ῥέας Ζεὺς Ἥρα	τε	καὶ πάντες, ὅσους ἴσμεν {πάντας}
[2, 6]	μοιχείας καὶ ἀρρένων φθοράς, ἐκθέσμους	τε	καὶ παρανόμους γάμους, μιαιφονίας τε
[2, 8]	κακοδαιμονίᾳ κυλινδουμένων ἢ τῶν αἰσχίστων	τε	καὶ παρανομωτάτων οὐδενὸς ἀπέχεται, θεοῖς
[2, 6]	τε καὶ παρανόμους γάμους, μιαιφονίας	τε	καὶ πατροκτονίας, τέκνων τε καὶ
[2, 5]	πόλεις καὶ κώμας ἐπτοημένους θεραπεύειν	τε	καὶ περιέπειν ἐδίδαξαν, πάντων πάλαι
[2, 6]	δὲ γῆν καὶ ὕδωρ, ἀέρα	τε	καὶ πῦρ τά τε ἐκ
[2, 7]	ἐγενέσθην· τούτων δὲ Φόρκυς Κρόνος	τε	καὶ Ῥέα καὶ ὅσοι μετὰ
[2, 7]	μετὰ τούτων· ἐκ δὲ Κρόνου	τε	καὶ Ῥέας Ζεὺς Ἥρα τε
[2, 2]	ἀφθάρτους εἶναί φασιν, οἷον ἥλιόν	τε	καὶ σελήνην καὶ τὰ ἄλλα
[2, 6]	τῷ τῆς Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν	τε	καὶ τοὺς Κινύρου ἀπογόνους κεκηδεῦσθαι.
[2, 6]	τὰς τότε πρῶτον συνισταμένας δυναστείας	τε	καὶ τυραννίδας ἀποθαυμάζειν. Νόμων γοῦν,
[2, 5]	καὶ τῶν κατ' οὐρανὸν φαινόντων	τε	καὶ φαινομένων φωστήρων καταπλαγέντες τὰ
[2, 4]	δὲ ἀκρασίας καὶ ἀκολασίας ὠμότητός	τε	καὶ φρενοβλαβείας δείγματα τοῖς μετ'
[2, 8]	τὰ κάλλιστα περὶ θεῶν λέγειν	τε	καὶ φρονεῖν, μηδὲν αὐτοῖς προσανάψας
[2, 1]	αὐτῶν τὰς σεμνοτέρας δὴ θεωρίας	τε	καὶ φυσιολογίας μικρὸν ὕστερον ἐπισκεψόμεθα,
[2, 2]	θυσίαις καὶ ἀναθήμασιν ἀξιολόγοις, ἀργυροῖς	τε	καὶ χρυσοῖς. Εἶναι δὲ καὶ
[2, 6]	θυσίαις καὶ μυστικαῖς τελεταῖς ὕμνοις	τε	καὶ ᾠδαῖς ὁμοίως τοῖς τεθεοποιημένοις
[2, 6]	καὶ σαρκὸς ἡδονῆς στῆσαι ταύτη	τε	κατὰ τὰ προειρημένα τοὺς τῶν
[2, 3]	παῖς δ' ἦεν Ἴακχος χειρί	τέ	μιν ῥίπτασκε γελῶν Βαυβοῦς ὑπὸ
[2, 7]	ἀπεχθάνεσθαι. πολλοῦ γε δεῖ γιγαντομαχίας	τε	μυθολογητέον αὐτοῖς καὶ ποικιλτέον καὶ
[2, 2]	τὴν δὲ μητέρα τούτων θεόν	τε	νομίσαι καὶ βωμοὺς ἱδρύσασθαι καὶ
[2, 2]	εἰς τὴν χώραν ἐκπηδῆσαι ἐκεῖσέ	τε	ὀλολύζουσαν καὶ τυμπανίζουσαν διατελεῖν. Συνεῖναι
[2, 1]	δὲ ταύρους τοὺς ἱερούς, τόν	τε	ὀνομαζόμενον Ἆπιν καὶ τὸν Μνεῦιν,
[2, 8]	τὸ γένος ἡμῶν εὐηργέτησαν, ἑορτάς	τε,	ὁποίας τινὰς ἑκάστῳ θεῶν ἢ
[2, 5]	τὸ πρὶν κακοῖς πεπεδημένοι δυσσεβείας	τε	ὁπόσῃ καὶ ἀγνωσίας θεοῦ μέθῃ
[2, 2]	καὶ σύριγγα πρώτην εὑρεῖν κληθῆναί	τε	ὀρείαν μητέρα. Μαρσύαν δὲ τὸν
[2, 8]	θητεῖαι θεῶν παρ' ἀνθρώποις. ἑορτή	τε	οὐδεμία παρ' αὐτοῖς μελανείμων ἢ
[2, 6]	τὴν οἰκείαν θεολογίαν ἀφορίσας, περί	τε	οὐρανοῦ καὶ ἡλίου καὶ σελήνης
[2, 2]	Παγχαίοις γράμμασιν ὑπάρχειν γεγραμμένας τάς	τε	Οὐρανοῦ καὶ Κρόνου καὶ Διὸς
[2, 0]	προσηγορίας τε καὶ ἱστορίας τῶν	τε	παρ' ἑκάστοις ἐπιτελουμένων μυστηρίων, δῆλον
[2, 8]	μηναγυρτοῦντες, ὥσπερ αὐτοῖς ἔθος, τύπους	τε	περικείμενοι τοῖς στήθεσι καὶ καταυλούμενοι
[2, 8]	ἃ παρ' Ἕλλησιν ἐπιτελοῦνται περί	τε	Περσεφόνης ἁρπαγὴν καὶ Διονύσου πάθη
[2, 0]	καὶ λογογράφων πρεσβύτερα περιέχουσαι τό	τε	πιστὸν τῶν λόγων ἐπαγόμεναι ἀπὸ
[2, 2]	καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς σπουδήν	τε	ποιεῖσθαι τὴν πᾶσαν εἰς κόλασιν
[2, 5]	ἀμφὶ τὴν πολύθεον πλάνην κατά	τε	πόλεις καὶ κώμας ἐπτοημένους θεραπεύειν
[2, 1]	πρὸς εὐεργεσίαν τοῦ κοινοῦ· κτίσαι	τε	πόλιν ἐν τῇ Θηβαΐδι ἑκατόνπυλον,
[2, 2]	καὶ τὰ ἀπόρρητα μυστήρια σκέψασθαί	τε	πότερον θείας ὡς ἀληθῶς θεολογίας
[2, 0]	τῇ Ἑλλήνων μετείληφεν φωνῇ ἰδίως	τε	τὰ περὶ τῆς κατ' αὐτοὺς
[2, 0]	τὴν παλαιὰν συναγαγὼν ἱστορίαν συνάψας	τε	τὰ πρῶτα τοῖς ἑξῆς πράγμασιν,
[2, 2]	δὲ εἰς Βοιωτίαν ἐλθεῖν κτίσαι	τε	τὰς αὐτόθι Θήβας, γήμαντα δὲ
[2, 2]	καὶ ἕτερα πλείω θαυμαζόμενα κατά	τε	τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὴν τῆς
[2, 1]	γενέσθαι κατὰ τὴν Αἴγυπτον διά	τε	τὴν εὐκρασίαν τῆς χώρας καὶ
[2, 2]	αὐτὰς οἱ πλεῖστοι μυθολογοῦσιν τυχεῖν	τε	τῆς προσηγορίας ἀπὸ τοῦ μυεῖν
[2, 0]	μυστηρίων, δῆλον ἂν εἴη ἀπό	τε	τῆς τῶν λοιπῶν συγγραφέων καὶ
[2, 5]	οἵων ἐκ πατέρων φύντες ὁπηλίκοις	τε	τὸ πρὶν κακοῖς πεπεδημένοι δυσσεβείας
[2, 1]	τῶν κροκοδείλων ᾠὰ συντρίβειν ἀναιρεῖν	τε	τοὺς κροκοδείλους πηλῷ κυλιόμενον καὶ
[2, 1]	μὲν ἶβιν χρησίμην ὑπάρχειν πρός	τε	τοὺς ὄφεις καὶ τὰς ἀκρίδας
[2, 7]	{πάντας} ἀδελφοὺς λεγομένους αὐτῶν ἔτι	τε	τούτων ἐκγόνους ἄλλους. Ταῦτά φησιν
[2, 3]	ὄντας, μόνου δὲ τοῦ ὀνόματος	τε	τυχηκότας. Τοσαῦτα καὶ οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 4]	τῶν εἰρημένων κακῶν ἐλευθερίαν τῆς	τε	τῶν ψευδωνύμων θεῶν ἀποστασίας τὸ
[2, 6]	ἐχθὲς καὶ πρώην ἐπιφυέντες λογικώτερόν	τε	φιλοσοφεῖν αὐχοῦντες, τὴν δὴ φυσικωτέραν
[2, 3]	ῥόμβος καὶ παίγνια καμπεσίγυια μῆλά	τε	χρύσεα καλὰ παρ' Ἑσπερίδων λιγυφώνων.
[2, 1]	τὸν Ὄσιριν τῆς ἀμπέλου πρῶτόν	τε	ψιλῷ χρήσασθαι καὶ διδάξαι τοὺς
[2, 2]	δὲ Σελήνην ταῦτα μαθοῦσαν ἀπὸ	τέγους	ἑαυτὴν ῥῖψαι, τὴν δὲ Μητέρα
[2, 8]	καὶ ὃ πάντων μάλιστα ἔγωγε	τεθαύμακα,	καίπερ μυρίων ὅσων εἰς τὴν
[2, 6]	Λέανδρος δὲ Κλέοχον ἐν Μιλήτῳ	τεθάφθαι	ἐν τῷ Διδυμαίῳ φησίν. Ἐνταῦθα
[2, 2]	τὴν ὀνομαζομένην Παγχαίαν, ἐν ᾗ	τεθεᾶσθαι	τοὺς ἐνοικοῦντας Παγχαίους εὐσεβείᾳ διαφέροντας
[2, 6]	ὅσα ἄλλα τούτοις ἐμφερῆ προσειπόντες	τεθειάκασι,	βεβιασμένον καὶ οὐκ ἀληθῆ τῶν
[2, 6]	δεῖν καὶ παρ' Ἕλλησι, σεβασμίως	τεθείακε	θεὸν ὁ βασιλεὺς ὁ Ῥωμαίων·
[2, 6]	τε καὶ ᾠδαῖς ὁμοίως τοῖς	τεθεοποιημένοις	ἀνδράσι καὶ τὰς τούτων τιμὰς
[2, 3]	πηγή, καὶ τὰ ἄλλα ὁμοίως	τέθνηκε	νάματα μαντικὰ καὶ δὴ τοῦ
[2, 3]	Ἄττιδι καὶ Κυβέλῃ καὶ Κορύβασιν.	Τεθρυλήκασι	δὲ ὡς ἄρα ἀποσπάσας ὁ
[2, 4]	προθέμενοι δόξαν τὰς περὶ τῶν	τεθρυλημένων	παρ' αὐτοῖς θεῶν ἱστορίας ἀληθεῖς
[2, 2]	γυναικῶν πλῆθος περιάγειν καθωπλισμένας λόγχαις	τεθυρσωμέναις.	Φασὶ δὲ καὶ τὰς Μούσας
[2, 1]	δήποτε φθαρεῖσαν ἔγκυον γενέσθαι καὶ	τεκεῖν	ἑπτὰ μηνῶν διελθόντων βρέφος οἷόν
[2, 3]	τελεταῖς ταύτης τῆς πελαγίας ἡδονῆς	τεκμήριον	τῆς γονῆς ἁλῶν χόνδρος καὶ
[2, 2]	ἀδελφιδῷ διὰ τὴν περὶ τὰ	τέκνα	συμφοράν· αὐτὸς δὲ Ἰόλην τὴν
[2, 1]	τῶν Αἰγυπτίων γεννῆσαι σὺν ἄλλοις	τέκνοις	καὶ Σεμέλην· ταύτην δὲ ὑφ'
[2, 4]	δι' ὑπερβολὴν ὠμότητος καὶ ἀπανθρωπίας	τεκνοκτονίας	καὶ πατροκτονίας μιάσμασιν ἐνισχημένοις; Ποίαν
[2, 2]	τὴν πρεσβυτάτην Μαῖαν Διὶ μιγεῖσαν	τεκνοποιῆσαι	τὸν Ἑρμῆν. Τὸν δὲ Κρόνον
[2, 1]	ἐξ Ἅιδου τὸν Ὄσιριν τῷ	τέκνῳ	καὶ τῇ γυναικί, λύκῳ τὴν
[2, 6]	γάμους, μιαιφονίας τε καὶ πατροκτονίας,	τέκνων	τε καὶ ἀδελφῶν σφαγάς, ναὶ
[2, 2]	ἡμέραν βασιλεῦσαι τοῦ Περσειδῶν γένους.	Τεκοῦσα	δὲ Ἀλκμήνη ἐξέθηκεν, ὥς φασι,
[2, 2]	ἀρχηγοὺς καταστῆναι τοῦ πλείστου γένους,	τεκούσας	δι' ἀρετὴν θεοὺς καὶ ἥρωας,
[2, 2]	βασιλέως καὶ διὰ τοῦτον ἠναγκασμένος	τελεῖν	βασιλικάς τινας χρείας καὶ μεγάλας
[2, 3]	ἁρπαγήν. Τὰ γὰρ Διονύσου μυστήρια	τέλεον	ἀπάνθρωπα, ὃν εἰσέτι παῖδα ὄντα
[2, 6]	αἰσχύνη τῶν τολμωμένων, νεκροὶ ἄρα	τέλεον	ὄντες νεκροῖς πεπιστευκότες περιέρχεσθε· ἆ
[2, 2]	θνητὰς ὁμιλίαν κατέλυσεν. Ἀλλὰ γὰρ	τελέσας	τοὺς ἄθλους ὁ Ἡρακλῆς τὴν
[2, 3]	Ἄξια μὲν οὖν νυκτὸς τὰ	τελέσματα	καὶ πυρὸς καὶ τοῦ μεγαλήτορος
[2, 3]	καλουμένους ὑμῶν θεούς, ὧν αἱ	τελεταὶ	μυστικαί, οἷον ἐπὶ σκηνῆς τοῦ
[2, 2]	οὐ μόνον ἐν ταῖς Διονυσιακαῖς	τελεταῖς,	ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις ἁπάσαις
[2, 3]	Ἀφροδίτη γίνεται καρπός) ἐν ταῖς	τελεταῖς	ταύτης τῆς πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον
[2, 1]	καὶ ταῖς τοῦ θεοῦ τούτου	τελεταῖς	τε καὶ θυσίαις, ὀνομάζοντας αὐτὸ
[2, 6]	σπονδαῖς καὶ θυσίαις καὶ μυστικαῖς	τελεταῖς	ὕμνοις τε καὶ ᾠδαῖς ὁμοίως
[2, 8]	οὐ κορυβαντιασμούς, οὐ βακχείας καὶ	τελετὰς	ἀπορρήτους, οὐ διαπαννυχισμοὺς ἐν ἱεροῖς
[2, 3]	ὄντως μυήσεις καὶ τὰς ἀνοργιάστους	τελετὰς	εὐσεβείᾳ νόθῳ προτρεπομένων. Οἷαι δὲ
[2, 2]	θεῶν τὰς ἐν τοῖς ἀδύτοις	τελετὰς	καὶ τὰ ἀπόρρητα μυστήρια σκέψασθαί
[2, 1]	Ἕλληνα ὀνομάζεσθαι προσδέξασθαι προσηνῶς τὰς	τελετὰς	καὶ τὰ μυστήρια. Ἀφορμὰς δὲ
[2, 1]	αὐτοῦ κατασκευάσασαν τιμὰς καταδεῖξαι καὶ	τελετὰς	καὶ τὰς θυσίας τὰς τῷ
[2, 1]	θεοῖς τιμῶν. Τούτους δὲ καὶ	τελετὰς	καταδεῖξαι καὶ πολλὰ περὶ αὐτοῦ
[2, 3]	ὁ τὰ Σαμοθρᾴκων ὄργια καὶ	τελετὰς	ὑποστησάμενος, εἴτε ὁ Φρὺξ ἐκεῖνος
[2, 1]	οὐκ ὀλίγους καθιερωκέναι κατὰ τὰς	τελετάς,	ὡς αἴτιον τῆς τῶν ζῴων
[2, 3]	δὲ τοὺς Κορύβαντας καλοῦντες καὶ	τελετὴν	Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν. Αὐτὼ γὰρ δὴ
[2, 1]	Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα τῆς	τελετῆς	καὶ τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν
[2, 3]	νηπίαχον ὄντα, ὡς ὁ τῆς	τελετῆς	ποιητὴς Ὀρφεύς φησιν ὁ Θρᾴκιος·
[2, 3]	λιγυφώνων. Καὶ τῆσδε ὑμῖν τῆς	τελετῆς	τὰ ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ ἀχρεῖον
[2, 1]	τῆς τοῦ θεοῦ γενέσεως καὶ	τελετῆς	τοιαύτας· Κάδμον ἐκ Θηβῶν ὄντα
[2, 3]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Περὶ τῶν ἀπορρήτων	τελετῶν	καὶ τῶν κρυφίων μυστηρίων τῆς
[2, 1]	Ἥφαιστον, ἔτι δὲ Ἑστίαν καὶ	τελευταῖον	Ἑρμῆν. Καὶ πρῶτον μὲν Ἥλιον
[2, 2]	Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ τούτων	τελευτῇ	παροξυνθέντα τὸν Δία προστάξαι τῷ
[2, 2]	ἀγαθῶν αἰτίαν ἀποθεωθῆναι μετὰ τὴν	τελευτήν,	Γῆν μετονομασθεῖσαν. Γενέσθαι δὲ Οὐρανῷ
[2, 5]	ζῶντάς τε καὶ μετὰ τὴν	τελευτὴν	θεοὺς ἐπεφήμισαν. Ἔνθεν αὐτοῖς καὶ
[2, 1]	ψυχὴν εἰς τοῦτον μετὰ τὴν	τελευτὴν	μεταστῆναι. Τοιαύτη καὶ ἡ Αἰγυπτίων
[2, 2]	δὲ μετὰ τὴν τοῦ Οὐρανοῦ	τελευτὴν	συνοικήσασαν Ὑπερίονι τῷ ἀδελφῷ γεννῆσαι
[2, 2]	μεγαλοπρεπεστάτας. Μετὰ δὲ τὴν Ὑπερίονος	τελευτὴν	τοὺς Οὐρανοῦ παῖδας διελέσθαι τὴν
[2, 2]	αὐλοὺς συστήσασθαι, διατελέσαι δὲ μέχρι	τελευτῆς	ἀπείρατον ἀφροδισίων. Τὴν δὲ Κυβέλην
[2, 2]	ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς αὐτὴν	τελευτῆσαι.	Τὸν δὲ Δία λαβόντα τὸ
[2, 1]	γεγονέναι νομίζουσιν· τὸν δὲ Κάδμον	τελευτῆσαν	τὸ βρέφος χρυσῶσαι καὶ τὰς
[2, 3]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, οὕστινας μένει	τελευτήσαντας	ἅσσα οὐδὲ ἔλπονται Τίσι δὴ
[2, 1]	προσαγορεύουσιν. Ὅταν δὲ ὁ Ἆπις	τελευτήσας	ταφῇ μεγαλοπρεπῶς, ζητοῦσιν ἕτερον ὅμοιον·
[2, 3]	Τυρρηνοὶ οἱ βάρβαροι αἰσχροῖς οὕτω	τελίσκονται	παθήμασιν, ὅπου γε Ἀθηναίοις καὶ
[2, 3]	ὠμοφαγίᾳ τὴν ἱερομηνίαν ἄγοντες καὶ	τελίσκουσι	τὰς κρεανομίας τῶν φόνων, ἀνεστεμμένοι
[2, 3]	καὶ ἀρρητουργίαι· ταῦτα οἱ Φρύγες	τελίσκουσιν	Ἄττιδι καὶ Κυβέλῃ καὶ Κορύβασιν.
[2, 6]	Ἀπόλλωνος· (μνῆμα εἶναι καὶ τοῦτον	Τελμησσέως	τοῦ μάντεως ἱστοροῦσι) Πτολεμαῖος δὲ
[2, 6]	κεκήδευται) οὐδὲ μὴν τὸν ἐν	Τελμησσῷ	βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· (μνῆμα εἶναι
[2, 3]	οὗτος διελκόμενος τοῦ κόλπου τῶν	τελουμένων,	ἔλεγχος ἀκρασίας Διός. Κυεῖ καὶ
[2, 8]	σεβασμῶν. ἱερὰ μὲν οὖν καὶ	τεμένη	καὶ βωμοὺς καὶ ξοάνων ἱδρύσεις
[2, 2]	ὧν ὀκτωκαίδεκα λέγουσιν ὑπάρχειν ἐκ	Τεπαίας	γυναικός, ἣν σώφρονα γενομένην καὶ
[2, 2]	γυναικός· ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα	τέρατα	ὑπάρχειν φασὶ σπανίως τε γεννώμενα
[2, 3]	μὴ πολυπραγμονεῖτε, μηδὲ βαράθρων στόματα	τερατείας	ἔμπλεα ἢ λέβητα Θεσπρώτειον ἢ
[2, 3]	τὰ ὄργια ἐξελέγξω ἀπάτης καὶ	τερατείας	ἔμπλεα. Καὶ εἰ μεμύησθε, μᾶλλον
[2, 8]	οὐκ ἄλλο τῶν παραπλησίων τούτοις	τερατευμάτων	οὐδέν, ἀλλ' εὐλαβῶς ἅπαντα πραττόμενα
[2, 3]	Ἀμφίλοχον· εἰ δὲ βούλει, καὶ	τερατοσκόπους	καὶ οἰωνοσκόπους καὶ τοὺς ὀνείρων
[2, 1]	μεγαλόσωμοί τινες γίγαντες ἐπὶ τὸ	τερατῶδες	κοσμούμενοι πόλεμον ἤγειραν. Νομοθετῆσαι δὲ
[2, 2]	καὶ Ὀρφεὺς καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι	τερατωδεστέρους	μύθους περὶ θεῶν πεπλάκασιν· ἡμεῖς
[2, 8]	αὐτὰ νομίμοις μεθήρμοσεν, ἅπασαν ἐκβαλοῦσα	τερθρείαν	μυθικήν, ὥσπερ τὰ τῆς ἱερᾶς
[2, 8]	γε τὰς σεμνοφανεῖς καὶ σοφιστικὰς	τερθρείας.	ἡμεῖς γε μὴν ἐπείπερ ἅπαξ
[2, 3]	ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ, ἡ δὲ	τέρπεται	τῇ ὄψει ἡ Δηὼ καὶ
[2, 2]	ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις	τέρψιν	αὐτῷ καὶ ἡδονὴν παρέχοντας, καταδεῖξαι
[2, 2]	πλειόνων γυναικῶν πέντε πρὸς τοῖς	τεσσαράκοντα,	ὧν ὀκτωκαίδεκα λέγουσιν ὑπάρχειν ἐκ
[2, 1]	ἐμνημόνευσα, κατὰ τὸ τρίτον καὶ	τέταρτον	τῆς δηλωθείσης αὐτοῦ πραγματείας ἱστορεῖ,
[2, 2]	Ταῦτα μὲν οὖν ἐν τῷ	τετάρτῳ	τῶν βιβλιοθηκῶν ὁ Διόδωρος παρατέθειται.
[2, 6]	δὲ Κελεοῦ θυγατέρες ἐν Ἐλευσῖνι	τετάφαται;	τί σοι καταλέγω τὰς ἐξ
[2, 3]	νῦν, ἵνα μὴ δοκοῖεν οἱ	τετελεσμένοι	μιμεῖσθαι τὴν ὀδυρομένην. κουν δὲ
[2, 3]	σημεῖον ὀργίων Βακχικῶν ὄφις ἐστὶ	τετελεσμένος.	Αὐτίκα γοῦν κατὰ τὴν ἀκριβῆ
[2, 2]	πάλιν ἔγημεν Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως,	τετελευτηκότος	ἤδη Μελεάγρου. Λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον
[2, 1]	ἣν ἂν οἰκίαν εὑρεθῇ κύων	τετελευτηκώς,	ξυρῶνται πάντες ὅλον τὸ σῶμα
[2, 2]	τὰς εἰς ἀνθρώπους εὐεργεσίας ἀθανάτου	τετευχότας	τιμῆς τε καὶ δόξης, οἷον
[2, 2]	τοὺς τῆς ὁμοίας φύσεως τούτοις	τετευχότας·	τούτων γὰρ ἕκαστον ἀΐδιον ἔχειν
[2, 3]	χαλκεῖον, γεράνδρυον δὲ ψάμμοις ἐρήμαις	τετιμημένον	καὶ τὸ αὐτόθι μαντεῖον αὐτῇ
[2, 1]	τε Καδμείοις φίλον ὄντα καὶ	τετιμημένον	ὑπ' αὐτῶν μεταθεῖναι τοῦ θεοῦ
[2, 3]	τοὺς εἰσέτι παρὰ τοῖς πολλοῖς	τετιμημένους	ἐγγαστριμύθους· ναὶ μὴν ἄδυτα Αἰγυπτίων
[2, 1]	ἕνεκα τῶν ζῴων φάσκοντες αὐτὰ	τετιμῆσθαι.	Τὴν μὲν γὰρ θήλειαν βοῦν
[2, 3]	τῇ νυκτὶ τὰ μυστήρια· σκότει	τετιμήσθω	τὰ ὄργια. Τὸ πῦρ οὐχ
[2, 1]	ὡς ἡ Κάδμου θυγάτηρ Σεμέλη	τέτοκεν	ἐκ Διὸς Ὄσιριν. Ἔπειτα παρελθόντων
[2, 2]	ἀγαγεῖν, τοῦ Διὸς προαγορεύσαντος τὸν	τεχθησόμενον	κατ' ἐκείνην τὴν ἡμέραν βασιλεῦσαι
[2, 3]	καὶ φαλλὸς τοῖς μυουμένοις τὴν	τέχνην	τὴν μοιχικὴν ἐπιδίδοται, νόμισμα δὲ
[2, 3]	αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν, διττῇ ἐνισχημένοι	τῇ	ἀθεότητι· προτέρᾳ μέν, καθ' ἣν
[2, 6]	περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου τοῦ ὑπὸ	τῇ	ἀκροπόλει, αἱ δὲ Κελεοῦ θυγατέρες
[2, 6]	ἐστὶν Ἀκρισίου, Ἀθήνησι δὲ ἐν	τῇ	ἀκροπόλει Κέκροπος, ὥς φησιν Ἀντίοχος
[2, 6]	τῆς Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσσῃ ἐν	τῇ	ἀκροπόλει τάφος ἐστὶν Ἀκρισίου, Ἀθήνησι
[2, 3]	παθήμασιν, ὅπου γε Ἀθηναίοις καὶ	τῇ	ἄλλῃ Ἑλλάδι (αἰδοῦμαι καὶ λέγειν)
[2, 1]	τὸν Ὄσιριν τῷ τέκνῳ καὶ	τῇ	γυναικί, λύκῳ τὴν ὄψιν ὁμοιωθέντα.
[2, 2]	Σεμέλην καὶ τὰς ταύτης ἀδελφάς.	Τῇ	δὲ Σεμέλῃ τὸν Δία μιγέντα
[2, 2]	τῆς πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων ἔφησεν	τῇ	Δηιανείρᾳ δώσειν φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ
[2, 5]	εἰς οὐρανὸν ἔτειναν, αὐτόθι δὲ	τῇ	διανοίᾳ στάντες καὶ τῶν κατ'
[2, 2]	Οὐρανοῦ, τῆς δὲ Κρήτης βασιλεύσαντα,	τῇ	δόξῃ πολὺ λειπόμενον τοῦ μεταγενεστέρου.
[2, 2]	ἐπιστήμην, ἐπὶ τοσοῦτον δὲ προβῆναι	τῇ	δόξῃ ὡς πολλοὺς τῶν ἀπεγνωσμένων
[2, 2]	Ὁ δ' αὐτὸς καὶ ἐν	τῇ	ἕκτῃ ἀπὸ τῆς Εὐημέρου τοῦ
[2, 3]	ἄλλοι φασὶν ἐξ Αἰγύπτου μετακομίσαι	τῇ	Ἑλλάδι τὰς Δηοῦς ἑορτάς, πένθος
[2, 0]	τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν εἰς πλάτος	τῇ	Ἑλλήνων μετείληφεν φωνῇ ἰδίως τε
[2, 7]	λεκτέοι γε, ὦ Ἀδείμαντε, ἐν	τῇ	ἡμετέρᾳ πόλει· οὐδὲ λεκτέον νέῳ
[2, 3]	ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει	τῇ	θεῷ, ἡ δὲ τέρπεται τῇ
[2, 1]	κοινοῦ· κτίσαι τε πόλιν ἐν	τῇ	Θηβαΐδι ἑκατόνπυλον, ἣν τινὰς μὲν
[2, 2]	καταλύσας παρ' Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ,	τῇ	θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ μιγεὶς καὶ
[2, 2]	ὧν καὶ Χείρωνα τὸν ἐπὶ	τῇ	ἰατρικῇ βοώμενον. Φασὶ δὲ ἴδιόν
[2, 3]	γεννήσας οὑτοσὶ Ζεὺς τῇ Φερεφάττῃ	τῇ	ἰδίᾳ θυγατρὶ μετὰ τὴν μητέρα
[2, 6]	Οὐ μὴν καὶ τῇ προαιρέσει	τῇ	κατὰ λόγον ἐκέχρηντο· εἷς μὲν
[2, 2]	τὸν χιτῶνα περιθέμενος περιέπεσεν συμφορᾷ	τῇ	μεγίστῃ. Τῆς γὰρ ἀκίδος τὸν
[2, 7]	Ἡφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός, μέλλοντος	τῇ	μητρὶ τυπτομένῃ ἀμύνειν, καὶ θεομαχίας
[2, 1]	Μένδητι καὶ τὸν κροκόδειλον ἐν	τῇ	Μοίριδος λίμνῃ καὶ τὰ λοιπὰ
[2, 3]	Ἴακχον τὸ φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι	τῇ	νυκτὶ τὰ μυστήρια· σκότει τετιμήσθω
[2, 2]	ἐκπέμψαι τε εἰς τὸ ἐν	τῇ	Νύσῃ ἄντρον, κείμενον μεταξὺ Φοινίκης
[2, 3]	τῇ θεῷ, ἡ δὲ τέρπεται	τῇ	ὄψει ἡ Δηὼ καὶ μόλις
[2, 3]	δὲ καὶ δευτέρᾳ δὴ ταύτῃ	τῇ	πλάνῃ τοὺς οὐκ ὄντας ὡς
[2, 6]	ἐννοίαις ὑποσπείραντος. Οὐ μὴν καὶ	τῇ	προαιρέσει τῇ κατὰ λόγον ἐκέχρηντο·
[2, 3]	οἷς μέλον καλεῖν καλοῦσι, προσεπιτερατεύονται	τῇ	συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ
[2, 2]	τῇ Φορωνέως, ἐσχάτῃ δὲ Ἀλκμήνῃ	τῇ	τοῦ Ἡρακλέους μητρί. Ταύτην δὲ
[2, 4]	κρίναντες ἀνόσιον εἶναι καὶ δυσσεβὲς	τῇ	τοῦ θεοῦ σεβασμίῳ προσηγορίᾳ τιμᾶν
[2, 4]	χαλεπωτάτης νόσου λελυτρωμένοι, πρῶτα μὲν	τῇ	τοῦ παντοκράτορος θεοῦ χάριτι καὶ
[2, 1]	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐντεταμένας καὶ	τῇ	τοῦ τράγου φύσει παραπλησίας· τὸ
[2, 2]	Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ	τῇ	τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα τὸν Δία
[2, 2]	συγχρῆσθαι. Ταῦτα ὁ Διόδωρος ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν ἱστοριῶν. Ὁ δ'
[2, 6]	μὴν τούτων πρεσβύτεροι ἐν ἴσῳ	τῇ	τῶν ἀνδρῶν θεοποιίᾳ καὶ τὰς
[2, 3]	αὖθις ὁ γεννήσας οὑτοσὶ Ζεὺς	τῇ	Φερεφάττῃ τῇ ἰδίᾳ θυγατρὶ μετὰ
[2, 2]	μὲν ἐμίγη γυναικὶ θνητῇ Νιόβῃ	τῇ	Φορωνέως, ἐσχάτῃ δὲ Ἀλκμήνῃ τῇ
[2, 6]	καὶ γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας,	τῇ	φύσει θνητοὺς καὶ ἀνθρωπίναις κεχρημένους
[2, 2]	ἔπεμψεν αὐτῷ λύσσαν, ὁ δὲ	τῇ	ψυχῇ δυσφορῶν εἰς μανίαν ἐνέπεσεν·
[2, 7]	καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ὠκεανὸς καὶ	Τηθὺς	ἐγενέσθην· τούτων δὲ Φόρκυς Κρόνος
[2, 1]	δὲ ὄχλους τὰ μὲν διὰ	τὴν	ἄγνοιαν, τὰ δὲ διὰ τὸ
[2, 1]	τὸν Κρόνον ἄρξαι, καὶ γήμαντα	τὴν	ἀδελφὴν Ῥέαν γεννῆσαι κατὰ μέν
[2, 2]	διαφέροντα πλεονεξίᾳ καὶ ἀσεβείᾳ γῆμαι	τὴν	ἀδελφὴν Ῥέαν, ἐξ ἧς γεννῆσαι
[2, 0]	αὐτοῖς κατωρθωμένη. Πᾶσαν μὲν οὖν	τὴν	Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν εἰς πλάτος τῇ
[2, 1]	ὅλων γένεσιν πρώτουςἀνθρώπους γενέσθαι κατὰ	τὴν	Αἴγυπτον διά τε τὴν εὐκρασίαν
[2, 1]	καὶ τὸν Περσέα γενέσθαι κατὰ	τὴν	Αἴγυπτον καὶ τῆς Ἴσιδος τὴν
[2, 1]	δὲ λέγουσιν Αἰθίοπας στρατεύσαντας ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον ὑπὸ πλήθους λύκων διωχθῆναι·
[2, 1]	Φοινίκης καταστῆσαι Βούσιριν, κατὰ δὲ	τὴν	Αἰθιοπίαν καὶ Λιβύην Ἀνταῖον. Αὐτὸν
[2, 2]	νυκτερινὰς καὶ κρυφίους εἰσάγουσι διὰ	τὴν	αἰσχύνην τὴν ἐκ τῆς συνουσίας
[2, 3]	ἐστὶ τετελεσμένος. Αὐτίκα γοῦν κατὰ	τὴν	ἀκριβῆ τῶν Ἑβραίων φωνὴν τὸ
[2, 2]	Ἠλεκτρύωνα, ἐκ δὲ τούτου γενέσθαι	τὴν	Ἀλκμήνην, ᾗ μιγέντα τὸν Δία
[2, 4]	καὶ γυναικῶν μόρια καὶ εἰς	τὴν	ἄλογον καὶ θηριώδη φύσιν τὴν
[2, 1]	διδασκαλίας, τοῖς τὰς διανοίας τυφλοῖς	τὴν	ἀνάβλεψιν εὐαγγελισαμένης. Τούτων δὲ αὐτῶν
[2, 2]	διαφθεῖραι, τὸν δὲ Ἀπόλλωνα διὰ	τὴν	ἀναίρεσιν τοῦ παιδὸς παροξυνθέντα φονεῦσαι
[2, 4]	πάντα βάρβαρον ὁμοῦ καὶ Ἕλληνα	τὴν	ἀπὸ τῶν εἰρημένων κακῶν ἐλευθερίαν
[2, 2]	αὐτῆς παῖδα. Ἐπανιὼν δὲ εἰς	τὴν	Ἀρκαδίαν καὶ καταλύσας παρ' Ἄλεῳ
[2, 2]	Ἀντίοχον ἐγέννησεν. Καὶ πάλιν Ἀστυάνειραν	τὴν	Ἀρμενίου τοῦ βασιλέως θυγατέρα λαβὼν
[2, 3]	μυστικὸν καὶ τὴν πλάνην καὶ	τὴν	ἁρπαγὴν καὶ τὸ πένθος αὐταῖν
[2, 3]	σοι καὶ τὸν κάλαθον καὶ	τὴν	ἁρπαγὴν τὴν ὑπὸ Ἀϊδωνέως καὶ
[2, 6]	τολμῶντος οὐδενός, περὶ πολλοῦ δὲ	τὴν	ἀρχαιότητα καὶ τὴν συνήθη καὶ
[2, 2]	ἕτερα πλείω θαυμαζόμενα κατά τε	τὴν	ἀρχαιότητα καὶ τὴν τῆς κατασκευῆς
[2, 8]	πόλιν· ὧν πολλὴν ἔσχε πρόνοιαν,	τὴν	ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ τῶν περὶ
[2, 1]	Τριπτολέμῳ δὲ ἐπιτρέψαι τὰς κατὰ	τὴν	Ἀττικὴν γεωργίας. Καὶ μετὰ ταῦτα
[2, 1]	τὴν εἰς βοὸς τύπον μεταμορφωθεῖσαν.	Τὴν	αὐτὴν δὲ τοὺς μὲν Ἶσιν,
[2, 2]	Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου γραφῆς ἐπικυροῖ	τὴν	αὐτὴν θεολογίαν, ὧδε κατὰ λέξιν
[2, 6]	δυσσεβείας ἐκφυγόντες μήτ' αὖ πάλιν	τὴν	αὐτόθεν προφαινομένην τῶν θεολογουμένων μοχθηρίαν
[2, 6]	ποιήσασθαι ἔκθεσιν ἐμοὶ δοκεῖ προεπισημήνασθαι	τὴν	αὐτῶν τῶν θαυμαστῶν φιλοσόφων κἀν
[2, 3]	καὶ κυπρογενής ἡ Κινύρᾳ φίλη	(τὴν	Ἀφροδίτην λέγω, τὴν φιλομηδέα, ὅτι
[2, 3]	παραπείσαι ποτ' ἄν, τὰ περὶ	τὴν	Ἀφροδίτην μαχλῶντα ὄργια ἐκ νυκτὸς
[2, 2]	αὐτόθι Θήβας, γήμαντα δὲ Ἁρμονίαν	τὴν	Ἀφροδίτης γεννῆσαι ἐξ αὐτῆς Σεμέλην
[2, 2]	Ποσειδῶνα. Τὸν δὲ Δία διαδεξάμενον	τὴν	βασιλείαν γῆμαι Ἥραν καὶ Δήμητραν
[2, 1]	δὲ γήμαντα τὸν Ὄσιριν καὶ	τὴν	βασιλείαν διαδεξάμενον πολλὰ πρᾶξαι πρὸς
[2, 2]	γενομένῳ τῷ Ἡρακλεῖ Εὐρυσθεὺς ὁ	τὴν	βασιλείαν ἔχων τῆς Ἀργείας προστάττει
[2, 2]	βίον ζηλῶσαι. Διαδέξασθαι δὲ αὐτὸν	τὴν	βασιλείαν οἱ μέν φασιν ἑκόντος
[2, 2]	τελευτὴν τοὺς Οὐρανοῦ παῖδας διελέσθαι	τὴν	βασιλείαν, ὧν ὑπάρχειν ἐπιφανεστάτους Ἄτλαντα
[2, 2]	Βρόμιον δὲ ἀπὸ τοῦ κατὰ	τὴν	γένεσιν αὐτοῦ γενομένου βρόμου. Καὶ
[2, 1]	ποιήσασθαι θυσίας, ἀνάψαι δὲ καὶ	τὴν	γένεσιν εἰς Δία, σεμνύνοντα τὸν
[2, 1]	ὑπ' αὐτῶν μεταθεῖναι τοῦ θεοῦ	τὴν	γένεσιν ἐκείνοις χαριζόμενον, τοὺς δὲ
[2, 2]	Διὸς καὶ Περσεφόνης γενόμενον· οὗ	τὴν	γένεσιν καὶ τὰς θυσίας καὶ
[2, 2]	τούτων γὰρ ἕκαστον ἀΐδιον ἔχειν	τὴν	γένεσιν καὶ τὴν διαμονήν· ἑτέρους
[2, 7]	ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι	τὴν	γένεσιν μεῖζον ἢ καθ' ἡμᾶς·
[2, 2]	δὲ ἴδιόν τι συμβῆναι κατὰ	τὴν	γένεσιν τοῦδε τοῦ θεοῦ. Ζεὺς
[2, 1]	τὴν Αἴγυπτον καὶ τῆς Ἴσιδος	τὴν	γένεσιν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων εἰς
[2, 1]	τοῖς θεοῖς, ἅμα μὲν διὰ	τὴν	γεωργίαν, ἅμα δὲ καὶ διὰ
[2, 1]	καὶ διδάξαι τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους	τὴν	γεωργίαν. Τιμᾶσθαι δὲ ὑπ' αὐτοῦ
[2, 3]	ἀνὰ τὸν τῆς ἀληθείας λόγον	τὴν	γοητείαν τὴν ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς, καὶ
[2, 2]	καὶ θυσίαν ἐπιτελῶν, ἀποστείλας ἐπὶ	τὴν	γυναῖκα Δηιάνειραν ᾔτει χιτῶνα καὶ
[2, 2]	τὸ βρέφος, φόβῳ τῆς Ἥρας.	Τὴν	δὲ Ἀθηνᾶν ἀγασθεῖσαν τὸ βρέφος
[2, 2]	καὶ Ῥέαν, τὴν καὶ Πανδώραν.	Τὴν	δὲ Βασίλειαν ἐκθρέψασαν τοὺς ἀδελφοὺς
[2, 2]	τὸ πλεῖστον τῆς παιδοποιίας χάριν.	Τὴν	δὲ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν παρακατασχεῖν μὲν
[2, 1]	βουλόμενον ἅπαντας μετασχεῖν τοῦ μύσους.	Τὴν	δὲ Ἶσιν ἀδελφὴν οὖσαν Ὀσίριδος
[2, 1]	μὲν Ὄσιριν εἶναι τὸν Διόνυσον,	τὴν	δὲ Ἶσιν τὴν Δήμητραν. Ταύτην
[2, 2]	Ἄττιν ἀναιρεῖ καὶ τὰς τροφούς·	τὴν	δὲ Κυβέλην ἐμμανῆ γενομένην εἰς
[2, 2]	δὲ μέχρι τελευτῆς ἀπείρατον ἀφροδισίων.	Τὴν	δὲ Κυβέλην συνελθοῦσαν εἰς ὁμιλίαν
[2, 2]	μαθοῦσαν ἀπὸ τέγους ἑαυτὴν ῥῖψαι,	τὴν	δὲ Μητέρα ἐμμανῆ γενομένην πλανᾶσθαι
[2, 2]	ἐπὶ τὰ κατ' οὐρανὸν ἄστρα,	τὴν	δὲ μητέρα τούτων θεόν τε
[2, 2]	εἰς τὸν Ἠριδανὸν ποταμὸν ἀποπνῖξαι·	τὴν	δὲ Σελήνην ταῦτα μαθοῦσαν ἀπὸ
[2, 6]	ἐπιφυέντες λογικώτερόν τε φιλοσοφεῖν αὐχοῦντες,	τὴν	δὴ φυσικωτέραν τῆς περὶ θεῶν
[2, 2]	ποταμόν. Οὗτος δὲ πρῶτον διαβιβάσας	τὴν	Δηιάνειραν καὶ διὰ τὸ κάλλος
[2, 2]	τοῦ οἴνου δόσιν, ὥσπερ καὶ	τὴν	Δήμητραν διὰ τὴν τοῦ σίτου
[2, 1]	τὸν Διόνυσον, τὴν δὲ Ἶσιν	τὴν	Δήμητραν. Ταύτην δὲ γήμαντα τὸν
[2, 3]	ἰδίᾳ θυγατρὶ μετὰ τὴν μητέρα	τὴν	Δηώ, ἐκλαθόμενος τοῦ προτέρου μύσους,
[2, 3]	λέγειν) αἰσχύνης ἔμπλεως ἡ περὶ	τὴν	Δηὼ μυθολογία; Ἀλωμένη γὰρ ἡ
[2, 3]	οὐχὶ εἰπεῖν) ξενίσασα ἡ Βαυβὼ	τὴν	Δηὼ ὀρέγει κυκεῶνα αὐτῇ. Τῆς
[2, 1]	τίκτειν καὶ σκέπην παρέχειν καὶ	τὴν	διὰ τοῦ γάλακτος καὶ τοῦ
[2, 1]	τὸν Ὄσιριν καὶ τῆς φθαρείσης	τὴν	διαβολὴν ἀφαιρούμενον. Διὸ καὶ παρὰ
[2, 2]	ἀΐδιον ἔχειν τὴν γένεσιν καὶ	τὴν	διαμονήν· ἑτέρους δὲ λέγουσιν ἐπιγείους
[2, 6]	ἀναλαβὼν τῆς δεισιδαίμονος πλάνης ἐπίσκεψαι	τὴν	διάπτωσιν. Φύσει μὲν οὖν καὶ
[2, 3]	τῆς ἀληθείας λόγον τὴν γοητείαν	τὴν	ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς, καὶ αὐτούς γε
[2, 1]	μεταφέρεσθαι, μυθολογούντων αὐτὴν εἶναι Ἰὼ	τὴν	εἰς βοὸς τύπον μεταμορφωθεῖσαν. Τὴν
[2, 2]	κρυφίους εἰσάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην	τὴν	ἐκ τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. Ὃν
[2, 7]	ὡς μηκέτ' ἀλόγως ἡμῖν καὶ	τὴν	ἐκ τούτων ἀναχώρησιν τὴν τοῦ
[2, 3]	τὴν ὀδυρομένην. κουν δὲ τηνικάδε	τὴν	Ἐλευσῖνα οἱ γηγενεῖς· ὀνόματα αὐτοῖς
[2, 3]	τῆς θυγατρὸς τῆς Κόρης περὶ	τὴν	Ἐλευσῖνα τῆς Ἀττικῆς ἐστι τοῦτο
[2, 2]	τῶν ἀγαθῶν, ἀνθ' ὧν μετὰ	τὴν	ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν ὀνομασθῆναι Ζῆνα,
[2, 1]	πεποιήμεθα. Φασὶ τοίνυν Αἰγύπτιοι κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς τῶν ὅλων γένεσιν
[2, 4]	πλάνης καὶ στάντες ἐπὶ λογισμοῦ	τὴν	ἑτέραν ὁδὸν εἵλοντο, τῆς παλαιᾶς
[2, 1]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον διά τε	τὴν	εὐκρασίαν τῆς χώρας καὶ διὰ
[2, 1]	ἅμα δὲ καὶ διὰ τὸ	τὴν	εὕρεσιν τῶν καρπῶν αὐτοῖς ἀνατιθέναι.
[2, 2]	τέκνα συμφοράν· αὐτὸς δὲ Ἰόλην	τὴν	Εὐρύτου πρὸς γάμον αἰτήσας, μὴ
[2, 1]	περαιωθῆναι κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον εἰς	τὴν	Εὐρώπην. Καὶ Μακεδόνα μὲν τὸν
[2, 2]	θηλήν. Τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ	τὴν	ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλὴν
[2, 2]	προαγορεύσαντος τὸν τεχθησόμενον κατ' ἐκείνην	τὴν	ἡμέραν βασιλεῦσαι τοῦ Περσειδῶν γένους.
[2, 2]	ὁμοίας αὐτῇ ποιήσασθαι ταῖς πρὸς	τὴν	Ἥραν. Ἐπελθόντος δὲ αὐτοῦ θεοπρεπῶς
[2, 2]	Ἀθηνᾶν ἀγασθεῖσαν τὸ βρέφος πεῖσαι	τὴν	Ἥραν ὑποσχεῖν αὐτῷ τὴν θηλήν.
[2, 8]	ποικίλην ἐνδεδυμένος στολήν, οὔτε ὀργιάζει	τὴν	θεὸν τοῖς Φρυγίοις ὀργιασμοῖς κατὰ
[2, 2]	διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ	τὴν	θερμασίαν τὴν σάρκα τοῦ σώματος
[2, 2]	ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου	τὴν	θηλὴν ἡ μὲν Ἥρα διαλγήσασα
[2, 2]	πεῖσαι τὴν Ἥραν ὑποσχεῖν αὐτῷ	τὴν	θηλήν. Τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ
[2, 0]	καὶ τῆς τῶν παλαιῶν φρενοβλαβείας	τὴν	ἴασιν μεταδιώκειν ὁ σωτήριος εὐαγγελίζεται
[2, 2]	εἶναι καὶ Κορωνίδος, ζηλῶσαι δὲ	τὴν	ἰατρικὴν ἐπιστήμην, ἐπὶ τοσοῦτον δὲ
[2, 1]	περιπίπτει, πλὴν ἐὰν αἴλουρον ἢ	τὴν	ἶβιν ἀποκτείνῃ· ταῦτα δὲ ἐάν
[2, 2]	περὶ μὲν Εὐημέρου τοῦ συνταξαμένου	τὴν	Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσιν,
[2, 2]	τῶν μὲν ἱστορικῶν Εὐήμερος, ὁ	τὴν	Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ποιησάμενος, ἰδίως ἀναγέγραφεν,
[2, 3]	Διόνυσον Μαινόλην ὀργιάζουσι Βάκχοι ὠμοφαγίᾳ	τὴν	ἱερομηνίαν ἄγοντες καὶ τελίσκουσι τὰς
[2, 2]	ἀνθρώπων κολάζειν. Στρατεῦσαι δὲ εἰς	τὴν	Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ. Ἐντεῦθεν τοὺς
[2, 2]	καλουμένων Θεσπιαδῶν. Λαβὼν δὲ καὶ	τὴν	Ἰόλην αἰχμάλωτον καὶ θυσίαν ἐπιτελῶν,
[2, 1]	καὶ τὸν Ὄσιριν θεοῖς κατὰ	τὴν	Ἴσιδος ἡλικίαν μεγαλόσωμοί τινες γίγαντες
[2, 1]	τῶν περὶ τὸν Ὄσιριν καὶ	τὴν	Ἶσιν. Ἔνιοι δέ φασι τῆς
[2, 2]	ὥσπερ οὖν καὶ οἱ Αἰγύπτιοι	τὴν	Ἶσιν ἔφησαν τὰ μέλη τοῦ
[2, 1]	μέν τινας τὸν Ὄσιριν καὶ	τὴν	Ἶσιν, κατὰ δὲ τοὺς πλείστους
[2, 1]	τὰς κοινὰς γεωργίας. Ὀμόσαι δὲ	τὴν	Ἶσιν μηδενὸς ἀνδρὸς ἔτι συνουσίαν
[2, 1]	Αἰγυπτίους γαμεῖν ἀδελφὰς διὰ τὸ	τὴν	Ἶσιν τῷ Ὀσίριδι ἀδελφῷ ὄντι
[2, 1]	νομίζειν. Εὑρέτιν δὲ γενέσθαι φασὶ	τὴν	Ἶσιν φαρμάκων πολλῶν καὶ ἰατρικῆς
[2, 2]	Οὐρανῷ θυγατέρας Βασίλειαν καὶ Ῥέαν,	τὴν	καὶ Πανδώραν. Τὴν δὲ Βασίλειαν
[2, 3]	ὑφελομένη Παλλὰς ἐκ τοῦ πάλλειν	τὴν	καρδίαν προσηγορεύθη· οἱ δὲ Τιτᾶνες,
[2, 3]	ἔσοπτρον, πόκος. Ἀθηνᾶ μὲν οὖν	τὴν	καρδίαν τοῦ Διονύσου ὑφελομένη Παλλὰς
[2, 0]	τὰ πρῶτα τοῖς ἑξῆς πράγμασιν,	τὴν	καταρχὴν τῆς ὅλης ἐποιήσατο πραγματείας
[2, 2]	τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας ἀναδεδέσθαι	τὴν	κεφαλὴν μίτρᾳ. Διμήτορα δὲ αὐτὸν
[2, 3]	τὸν τρίτον ἀδελφὸν ἀποκτείναντες οὗτοι	τὴν	κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην
[2, 3]	γὰρ δὴ τούτω τὼ ἀδελφοκτόνω	τὴν	κίστην ἀνελομένω, ἐν ᾗ τὸ
[2, 8]	αὐτῶν ἐπιθέσεως οὔτε Ζεὺς καταλύων	τὴν	Κρόνου δυναστείαν καὶ κατακλείων ἐν
[2, 2]	σῶμα καὶ τιμᾶν ὡς θεὸν	τὴν	Κυβέλην. Διόπερ εἰσέτι καὶ σήμερον
[2, 1]	τῶν ἰδίων κυνῶν καταφυγεῖν εἰς	τὴν	λίμνην, ἔπειτα ὑπὸ κροκοδείλου παραδόξως
[2, 2]	βιβλιοθηκῶν ὁ Διόδωρος παρατέθειται. Καὶ	τὴν	λοιπὴν δὲ θεολογίαν πάλιν ὁ
[2, 1]	ἀθανάτων τιμῶν καὶ ταφῆναι κατὰ	τὴν	Μέμφιν. Τὰ μὲν οὖν ἀνευρεθέντα
[2, 1]	τῶν ζῴων φάσκοντες αὐτὰ τετιμῆσθαι.	Τὴν	μὲν γὰρ θήλειαν βοῦν τίκτειν
[2, 2]	τελέσας τοὺς ἄθλους ὁ Ἡρακλῆς	τὴν	μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν συνῴκισεν
[2, 1]	νεκροὺς ἀπεργάζεσθαι. Τῶν δὲ ὀρνέων	τὴν	μὲν ἶβιν χρησίμην ὑπάρχειν πρός
[2, 2]	μεγάλας ἀποδημίας, φησὶν ἐκτοπισθῆναι κατὰ	τὴν	μεσημβρίαν εἰς τὸν ὠκεανόν· ἐκπλεύσαντα
[2, 1]	δὲ ἔχειν τὸν Ὀρφέα πρὸς	τὴν	μετάθεσιν τῆς τοῦ θεοῦ γενέσεως
[2, 3]	Φερεφάττῃ τῇ ἰδίᾳ θυγατρὶ μετὰ	τὴν	μητέρα τὴν Δηώ, ἐκλαθόμενος τοῦ
[2, 2]	ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ	τὴν	μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο. Μετὰ δὲ
[2, 5]	Αἰγυπτίοις τοῖς τε ἄλλοις, ὧν	τὴν	μνήμην οἱ πρὸ τούτου περιέσχον
[2, 6]	τινες ἄλλοι κομιδῆ βραχεῖς, ὧν	τὴν	μνήμην τὰ Ἑβραίων περιέχει λόγια,
[2, 3]	φαλλὸς τοῖς μυουμένοις τὴν τέχνην	τὴν	μοιχικὴν ἐπιδίδοται, νόμισμα δὲ εἰσφέρουσιν
[2, 3]	Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες χοίρους ἐμβάλλουσι; Ταύτην	τὴν	μυθολογίαν ποικίλως κατὰ πόλιν αἱ
[2, 2]	καὶ χρυσοῖς. Εἶναι δὲ καὶ	τὴν	νῆσον ἱερὰν θεῶν καὶ ἕτερα
[2, 2]	δὲ αὐτῇ τὸν Δία τριπλασίονα	τὴν	νύκτα ποιῆσαι· μόνην δὲ ταύτην
[2, 1]	Τυφῶνα καὶ τοὺς συμπράξαντας παρὰ	τὴν	νῦν Ἀνταίου κώμην καλουμένην βασιλεῦσαι
[2, 3]	μὴ δοκοῖεν οἱ τετελεσμένοι μιμεῖσθαι	τὴν	ὀδυρομένην. κουν δὲ τηνικάδε τὴν
[2, 6]	θαυμάσιος αὐτῶν Πλάτων, ὅτε μὲν	τὴν	οἰκείαν ἀπογυμνοῖ προαίρεσιν, τολμηρότερον ἀπαγορεύει
[2, 7]	δὲ ἐν ἑτέροις ὁ αὐτὸς	τὴν	οἰκείαν ἀπογυμνῶν προαίρεσιν πάλιν τούτοις
[2, 6]	δέ ποτε τῶν παλαιῶν μύθων	τὴν	οἰκείαν θεολογίαν ἀφορίσας, περί τε
[2, 4]	ἀνεχώρησαν, κολακεῦσαι δὲ καὶ θεραπεῦσαι	τὴν	οἰκείαν προθέμενοι δόξαν τὰς περὶ
[2, 2]	τὸν Δία καὶ ἐπελθεῖν πᾶσαν	τὴν	οἰκουμένην. Διενεγκεῖν δὲ αὐτὸν σώματος
[2, 1]	Τὸν δὲ Ὄσιριν ἐπελθόντα πᾶσαν	τὴν	οἰκουμένην ἐπὶ μὲν Φοινίκης καταστῆσαι
[2, 2]	μετὰ ταῦτα πάλιν ἔγημεν Δηιάνειραν	τὴν	Οἰνέως, τετελευτηκότος ἤδη Μελεάγρου. Λαβὼν
[2, 2]	μόνην δὲ ταύτην τοῦ Διὸς	τὴν	ὁμιλίαν οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα
[2, 2]	δούλης υἱὸς Κλεόλαος. Γήμας δὲ	τὴν	Ὀμφάλην ποιεῖται καὶ ἐξ αὐτῆς
[2, 2]	νήσοις πελαγίαις· ὧν μίαν ὑπάρχειν	τὴν	ὀνομαζομένην Παγχαίαν, ἐν ᾗ τεθεᾶσθαι
[2, 2]	Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος καὶ διὰ	τὴν	ὀξύτητα τῆς πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων
[2, 1]	τέκνῳ καὶ τῇ γυναικί, λύκῳ	τὴν	ὄψιν ὁμοιωθέντα. Ἕτεροι δὲ λέγουσιν
[2, 2]	Βήλῳ καὶ μετὰ ταῦτα εἰς	τὴν	Παγχαίαν νῆσον πρὸς τῷ ὠκεανῷ
[2, 0]	κτησάμενος, ὁ δὴ καὶ πᾶσαν	τὴν	παλαιὰν συναγαγὼν ἱστορίαν συνάψας τε
[2, 1]	τιμώμενον, οὗ καὶ ἐπώνυμον εἶναι	τὴν	Πανὸς πόλιν. Ὄντι δὲ αὐτῷ
[2, 2]	ἄλλαις ἀρεταῖς σπουδήν τε ποιεῖσθαι	τὴν	πᾶσαν εἰς κόλασιν μὲν τῶν
[2, 6]	εἰς οὐδὲν τῶν ὁρωμένων ἐφαρμόσαντες	τὴν	περὶ θεοῦ ἔννοιαν, ἀδιαστρόφοις δὲ
[2, 2]	συνῴκισεν Ἰολάῳ τῷ ἀδελφιδῷ διὰ	τὴν	περὶ τὰ τέκνα συμφοράν· αὐτὸς
[2, 2]	γενέσθαι. Τοὺς δὲ ὄχλους θαυμάσαντας	τὴν	περιπέτειαν τὸν μὲν Ἥλιον καὶ
[2, 3]	δρᾶμα ἤδη ἐγενέσθην μυστικὸν καὶ	τὴν	πλάνην καὶ τὴν ἁρπαγὴν καὶ
[2, 8]	τεθαύμακα, καίπερ μυρίων ὅσων εἰς	τὴν	πόλιν ἐπεληλυθότων ἐθνῶν, οἷς πολλὴ
[2, 7]	Ὅμηρος πεποίηκεν οὐ παραδεκτέον εἰς	τὴν	πόλιν, οὔτ' ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας
[2, 8]	γυνὴ Φρυγία καὶ περιάγουσιν ἀνὰ	τὴν	πόλιν οὗτοι μηναγυρτοῦντες, ὥσπερ αὐτοῖς
[2, 7]	γε δεῖ ἡμῖν τοὺς μέλλοντας	τὴν	πόλιν φυλάξειν αἴσχιστον νομίζειν τὸ
[2, 5]	εἰκόνας πάντας πανδημεὶ τοὺς ἀμφὶ	τὴν	πολύθεον πλάνην κατά τε πόλεις
[2, 3]	φορτίου· κἀνταῦθα διετριβέτην φυγάδε ὄντε,	τὴν	πολυτίμητον εὐσεβείας διδασκαλίαν, αἰδοῖα καὶ
[2, 2]	ἀρετὴν θεοὺς καὶ ἥρωας, ὧν	τὴν	πρεσβυτάτην Μαῖαν Διὶ μιγεῖσαν τεκνοποιῆσαι
[2, 2]	ἑκκαιδεκάτην γενεαλογοῦσιν. Ἐν ταύτῃ δὲ	τὴν	πρὸς τὰς θνητὰς ὁμιλίαν κατέλυσεν.
[2, 1]	Τοὺς δὲ λύκους τιμᾶσθαι διὰ	τὴν	πρὸς τοὺς κύνας τῆς φύσεως
[2, 8]	εὐλαβῶς διάκειμαι πρὸς αὐτούς, καὶ	τὴν	Ῥωμαίων μᾶλλον ἀποδέχομαι θεολογίαν, ἐνθυμούμενος
[2, 2]	τοῦ χιτῶνος διὰ τὴν θερμασίαν	τὴν	σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου περιαλγὴς
[2, 6]	χορηγοὺς σωτῆρας καὶ θεοὺς ἀναγορεύειν,	τὴν	σεβάσμιον ἔννοιαν φυσικῶς αὐτοῖς ἐνυπάρχουσαν
[2, 4]	ἔμφρονας τοῖς τὰς φρένας ἀπολωλεκόσι	τὴν	σεβάσμιον παρέχειν τιμὴν τούς τε
[2, 2]	περιπέτειαν τὸν μὲν Ἥλιον καὶ	τὴν	Σελήνην μεταγαγεῖν ἐπὶ τὰ κατ'
[2, 2]	βροντῶν καὶ ἀστραπῶν, οὐκ ἐνεγκοῦσαν	τὴν	Σεμέλην ἐγκύμονα οὖσαν ἐκτρῶσαι τὸ
[2, 4]	τὴν ἄλογον καὶ θηριώδη φύσιν	τὴν	σεμνὴν καὶ παναγίαν τοῦ θεοῦ
[2, 6]	πολλοῦ δὲ τὴν ἀρχαιότητα καὶ	τὴν	συνήθη καὶ σύντροφον ἐκ παίδων
[2, 1]	πόλιν. Ὄντι δὲ αὐτῷ περὶ	τὴν	Ταφόσιριν ἀχθῆναι τὸ τῶν Σατύρων
[2, 1]	φασιν αὐτὸν εἶναι τὸν Ἀπόλλωνα	τήν	τε ἰατρικὴν καὶ μαντικὴν ὑπὸ
[2, 2]	πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίαν ἀποθεωθῆναι μετὰ	τὴν	τελευτήν, Γῆν μετονομασθεῖσαν. Γενέσθαι δὲ
[2, 5]	προάρξαντας ζῶντάς τε καὶ μετὰ	τὴν	τελευτὴν θεοὺς ἐπεφήμισαν. Ἔνθεν αὐτοῖς
[2, 1]	Ὀσίριδος ψυχὴν εἰς τοῦτον μετὰ	τὴν	τελευτὴν μεταστῆναι. Τοιαύτη καὶ ἡ
[2, 3]	χόνδρος καὶ φαλλὸς τοῖς μυουμένοις	τὴν	τέχνην τὴν μοιχικὴν ἐπιδίδοται, νόμισμα
[2, 1]	τῆς δηλωθείσης αὐτοῦ πραγματείας ἱστορεῖ,	τὴν	τῆς θεολογίας ἀρχὴν ἀπὸ τῶν
[2, 2]	κατά τε τὴν ἀρχαιότητα καὶ	τὴν	τῆς κατασκευῆς πολυτεχνίαν, περὶ ὧν
[2, 3]	Οὐρανοῦ, τῶν λάγνων, τῶν μετὰ	τὴν	τομὴν τὸ κῦμα βεβιασμένων, ὡς
[2, 6]	καὶ ὠφέλιμον τυγχάνειν τὸ σημαῖνον	τὴν	τοῦ θεοῦ προσηγορίαν τε καὶ
[2, 2]	τε αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους διὰ	τὴν	τοῦ οἴνου δόσιν, ὥσπερ καὶ
[2, 1]	τούτῳ τῷ θεῷ. Φασὶ δὲ	τὴν	τοῦ Ὀσίριδος ψυχὴν εἰς τοῦτον
[2, 2]	Μητέρα προσαγορευθῆναι. Ὕστερον δὲ μετὰ	τὴν	τοῦ Οὐρανοῦ τελευτὴν συνοικήσασαν Ὑπερίονι
[2, 2]	ὥσπερ καὶ τὴν Δήμητραν διὰ	τὴν	τοῦ σίτου τῆς τροφῆς εὕρεσιν.
[2, 2]	φαίνεσθαι παρ' ἀνθρώποις καὶ γεννᾶσθαι	τὴν	τοῦ σώματος φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην
[2, 7]	καὶ τὴν ἐκ τούτων ἀναχώρησιν	τὴν	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν διδασκαλίαν εὐαγγελίζεσθαι,
[2, 1]	Ἕλληνας μετεκομίσθη ὅτι τε εὐλόγως	τὴν	τούτων ἁπάντων ἀποστροφὴν πεποιήμεθα. Φασὶ
[2, 1]	τοὺς Ἕλληνας διδάξαι τὰ περὶ	τὴν	τούτων ἑρμηνείαν· ἀφ' οὗπερ αὐτὸν
[2, 6]	μέρει κατορθωμάτων καὶ ἀνδραγαθίας ἀπεμνημόνευον,	τὴν	τούτων μνήμην ὡς σεμνῶν καὶ
[2, 6]	θαυμαστὰς αὐτῶν φυσιολογίας. Πρὶν δὲ	τὴν	τούτων ποιήσασθαι ἔκθεσιν ἐμοὶ δοκεῖ
[2, 0]	ἧς ἡγοῦμαι κρεῖττον εἶναι ποιήσασθαι	τὴν	τῶν προκειμένων παράθεσιν, ὡς ἂν
[2, 2]	θυσίας καταδεῖξαι μεγαλοπρεπεστάτας. Μετὰ δὲ	τὴν	Ὑπερίονος τελευτὴν τοὺς Οὐρανοῦ παῖδας
[2, 3]	τὸν κάλαθον καὶ τὴν ἁρπαγὴν	τὴν	ὑπὸ Ἀϊδωνέως καὶ τὸ χάσμα
[2, 3]	ἑορτάζουσιν, Θεσμοφόρια, Σκιροφόρια, Ἀρρητοφόρια, πολυτρόπως	τὴν	Φερεφάττης ἐκτραγῳδοῦσαι ἁρπαγήν. Τὰ γὰρ
[2, 3]	Κινύρᾳ φίλη (τὴν Ἀφροδίτην λέγω,	τὴν	φιλομηδέα, ὅτι μηδέων ἐξεφαάνθη μηδέων
[2, 1]	καὶ τὰ ἄλλα τὰ κατὰ	τὴν	Φρυγίαν ἔθνη καὶ περαιωθῆναι κατὰ
[2, 2]	πραθεὶς δουλεύσειεν. Πλεύσας οὖν εἰς	τὴν	Φρυγίαν ὑπό τινος τῶν φίλων
[2, 2]	φάρμακον. Πάλιν δὲ ὁ Ἡρακλῆς	τὴν	Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ
[2, 2]	ἤδη Μελεάγρου. Λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον	τὴν	Φυλέως θυγατέρα ἐπεμίγη ταύτῃ καὶ
[2, 1]	εὐκρασίαν τῆς χώρας καὶ διὰ	τὴν	φύσιν τοῦ Νείλου. Τοῦτον γὰρ
[2, 2]	εὑρετὴν τοῦ οἴνου γενέσθαι καὶ	τὴν	φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς
[2, 2]	δὲ Κυβέλην ἐμμανῆ γενομένην εἰς	τὴν	χώραν ἐκπηδῆσαι ἐκεῖσέ τε ὀλολύζουσαν
[2, 2]	Μητέρα ἐμμανῆ γενομένην πλανᾶσθαι κατὰ	τὴν	χώραν, λελυμένην μὲν τὰς τρίχας,
[2, 1]	διωχθῆναι· διὸ καὶ Λυκοπολῖτιν κληθῆναι	τὴν	χώραν. Τὸν δὲ κροκόδειλον σέβεσθαί
[2, 1]	ὕδατος μὴ μόνον ἀναστῆσαι δοῦσαν	τὴν	ψυχήν, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀθανασίας
[2, 6]	ἑαυτοὺς ἐναντιολογίαν. Οἱ μὲν γὰρ	τηνάλλως	διηγοῦνται καὶ κατὰ τὸ παραστὰν
[2, 3]	μιμεῖσθαι τὴν ὀδυρομένην. κουν δὲ	τηνικάδε	τὴν Ἐλευσῖνα οἱ γηγενεῖς· ὀνόματα
[2, 6]	τῶν δὴ θεολόγων αὐτῶν ἀποφηναμένων.	Τηρητέον	γοῦν, ὡς ὅτι μάλιστα οἱ
[2, 1]	δοῦσαν τὴν ψυχήν, ἀλλὰ καὶ	τῆς	ἀθανασίας ποιῆσαι μεταλαβεῖν. Τὸν δὲ
[2, 1]	ἐπιστήμης· εὑρεῖν δὲ καὶ τὸ	τῆς	ἀθανασίας φάρμακον, δι' οὗ τὸν
[2, 1]	καὶ κοινὴν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν τυχεῖν	τῆς	ἀθανασίας, ὧν ἐνίους καὶ βασιλεῖς
[2, 2]	εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα τυχεῖν	τῆς	ἀθανάτου τιμῆς· ὥσπερ οὖν καὶ
[2, 6]	τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. Ἐν τῷ ναῷ	τῆς	Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσσῃ ἐν τῇ
[2, 1]	πρὸς λέξιν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α' Ἐπιτομὴ	τῆς	Αἰγυπτίων θεολογίας καὶ ὡς εἰς
[2, 1]	Ἑλλήνων. Τὰ μὲν δὴ σεμνὰ	τῆς	Αἰγυπτίων θεολογίας τὸν προεκτεθέντα περιείληφε
[2, 1]	νῦν Ἀνταίου κώμην καλουμένην βασιλεῦσαι	τῆς	Αἰγύπτου. Εὑροῦσαν δὲ πάντα τὰ
[2, 1]	ὕστατον ὄντα τῶν θεῶν βασιλεῦσαι	τῆς	Αἰγύπτου. Μεθερμηνευόμενον δέ φασιν αὐτὸν
[2, 1]	παραδοῦναι τοῖς ἱερεῦσι καθ' ὅλης	τῆς	Αἰγύπτου τιμᾶν. Καθιερῶσαι δὲ καὶ
[2, 2]	προσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ	τῆς	ἀκίδος ἀποσταζόμενον αἷμα χρῖσαι τὸν
[2, 3]	δὲ τοῖς μυουμένοις ἡ ἱερὰ	τῆς	ἀκρασίας νύξ ἐστι λαλουμένη, καὶ
[2, 2]	Ἡρακλέους Ἕλληνες τοιαῦτά φασι· Δανάης	τῆς	Ἀκρισίου καὶ Διὸς γενέσθαι Περσέα,
[2, 3]	δὲ εὖ μάλα ἀνὰ τὸν	τῆς	ἀληθείας λόγον τὴν γοητείαν τὴν
[2, 5]	ἐπὶ λαμπρὰν καὶ διαυγεστάτην ἡμέραν	τῆς	ἀληθοῦς εὐσεβείας τοῦ παμβασιλέως θεοῦ
[2, 2]	δὲ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν παρακατασχεῖν μὲν	τῆς	Ἀλκμήνης τὰς ὠδῖνας, τὸν δὲ
[2, 3]	συνεκρεύσαντα μύθοις. Διήγησαι ἡμῖν καὶ	τῆς	ἄλλης μαντικῆς, μᾶλλον δὲ μανικῆς
[2, 1]	εὑρετὴν δὲ γενέσθαι τὸν Ὄσιριν	τῆς	ἀμπέλου πρῶτόν τε ψιλῷ χρήσασθαι
[2, 2]	γενέσθαι καὶ τὴν φυτείαν διδάξαι	τῆς	ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους. Εὑρεῖν δὲ
[2, 3]	τὰ ἔπη, ἵν' ἔχῃς μάρτυρα	τῆς	ἀναισχυντίας τὸν μυσταγωγόν· ὣς εἰποῦσα
[2, 5]	ἔθνους ἑνός, καθ' ὅλης δὲ	τῆς	ἀνθρώπων οἰκουμένης, ἐν ᾗ τὰ
[2, 3]	Ὄλοιτο οὖν ὁ τῆσδε ἄρξας	τῆς	ἀπάτης ἀνθρώποις, εἴτε ὁ Δάρδανος
[2, 6]	ἀπελαύνουσιν, ἔστι δ' ὅτε φόβῳ	τῆς	ἀπὸ τῶν νόμων τιμωρίας τοὺς
[2, 1]	διανήχεσθαι τὸν Νεῖλον τοὺς ἀπὸ	τῆς	Ἀραβίας καὶ Λιβύης λῃστὰς τῶν
[2, 2]	Εὐρυσθεὺς ὁ τὴν βασιλείαν ἔχων	τῆς	Ἀργείας προστάττει ἄθλους ἐκτελέσαι δώδεκα.
[2, 6]	τῷ Μυνδίῳ (ἐν τῷ ἱερῷ	τῆς	Ἀρτέμιδος ἐν Μαγνησίᾳ κεκήδευται) οὐδὲ
[2, 1]	τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦτο γνώρισμα	τῆς	ἀρχῆς ἔχειν· ἐν δὲ ταῖς
[2, 1]	κατισχυομένους ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ	τῆς	ἀσεβείας τῶν γηγενῶν ἀνθρώπων, ὁμοιωθῆναί
[2, 3]	τῆς Κόρης περὶ τὴν Ἐλευσῖνα	τῆς	Ἀττικῆς ἐστι τοῦτο τὸ χωρίον
[2, 1]	καὶ τοὺς Σατύρους φασὶν ἕνεκα	τῆς	αὐτῆς αἰτίας τιμᾶσθαι παρὰ ἀνθρώποις·
[2, 2]	Ἕλληνας, γράφων ἐν τῷ τρίτῳ	τῆς	αὑτοῦ ἱστορίας τάδε· Φασὶ τοίνυν
[2, 6]	ἐν Πάφῳ λέγει ἐν τῷ	τῆς	Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε καὶ
[2, 3]	κόλποις τῆς Δηοῦς, τιμωρίαν ψευδῆ	τῆς	βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων, ὡς ἑαυτὸν
[2, 2]	περιθέμενος περιέπεσεν συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ.	Τῆς	γὰρ ἀκίδος τὸν ἐκ τῆς
[2, 5]	μὲν θρεμμάτων ἀλόγων δίκην τῶν	τῆς	γαστρὸς ἀποπληρώσεων πλέον οὐδὲν ἔμελεν,
[2, 1]	δὲ μόριον τοῦ σώματος τὸ	τῆς	γενέσεως αἴτιον τιμᾶσθαι προσηκόντως, ὡς
[2, 2]	τὸ γεννητικὸν μόριον αἴτιον ὑπάρχειν	τῆς	γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ διὰ
[2, 3]	ὑπὸ Ἀϊδωνέως καὶ τὸ χάσμα	τῆς	γῆς καὶ τὰς ὗς τὰς
[2, 3]	πλάνης ἀκράτου κυβευτήρια. Συνέμποροι τῆσδε	τῆς	γοητείας αἶγες αἱ ἐπὶ μαντικὴν
[2, 3]	ταύτης τῆς πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον	τῆς	γονῆς ἁλῶν χόνδρος καὶ φαλλὸς
[2, 1]	φασιν εὑρετὴν γενέσθαι τοῦ φυτοῦ	τῆς	δάφνης. Συστρατεῦσαι δὲ τῷ Ὀσίριδι
[2, 3]	τὴν Δηὼ ὀρέγει κυκεῶνα αὐτῇ.	Τῆς	δὲ ἀναινομένης λαβεῖν καὶ πιεῖν
[2, 2]	Δία, τὸν ἀδελφὸν μὲν Οὐρανοῦ,	τῆς	δὲ Κρήτης βασιλεύσαντα, τῇ δόξῃ
[2, 8]	φιλοσοφίας μέρος ἀσκοῦσιν ἀφείσθω σκοπεῖν,	τῆς	δὲ ὑπὸ Ῥωμύλου κατασταθείσης πολιτείας
[2, 5]	ζοφερωτάτης τε καὶ ἀειδοῦς νυκτὸς	τῆς	δεισιδαίμονος πλάνης ἐπὶ λαμπρὰν καὶ
[2, 6]	τὸν λόγον ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβὼν	τῆς	δεισιδαίμονος πλάνης ἐπίσκεψαι τὴν διάπτωσιν.
[2, 2]	τῆς πρώτης, Περσεφόνην δὲ ἐκ	τῆς	δευτέρας, Ἀθηνᾶν δὲ ἀπὸ τῆς
[2, 1]	κατὰ τὸ τρίτον καὶ τέταρτον	τῆς	δηλωθείσης αὐτοῦ πραγματείας ἱστορεῖ, τὴν
[2, 3]	φῶ λοιπόν, μητρὸς ἢ γυναικός)	τῆς	Δηοῦς, ἧς δὴ χάριν Βριμὼ
[2, 3]	τὰ μὲν ἀπὸ τῆς ὀργῆς	τῆς	Δηοῦς τῆς πρὸς Δία γεγενημένης,
[2, 3]	ἐν μέσοις ἔρριψε τοῖς κόλποις	τῆς	Δηοῦς, τιμωρίαν ψευδῆ τῆς βιαίας
[2, 7]	δέ σοι γνῶναι πάρεστιν ἀπὸ	τῆς	Διονυσίου τοῦ Ἁλικαρνασέως Ῥωμαϊκῆς ἀρχαιολογίας·
[2, 2]	Γίνεται δὲ αὐτῷ κατὰ τὸν	τῆς	δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης υἱὸς
[2, 6]	πάντη τῶν προπατόρων τὸ πλημμελὲς	τῆς	δυσσεβείας ἐκφυγόντες μήτ' αὖ πάλιν
[2, 0]	πιστὸν τῶν λόγων ἐπαγόμεναι ἀπὸ	τῆς	εἰσέτι δεῦρο ἐν ταῖς κατὰ
[2, 1]	Ἑρμῆν ὀνομασθῆναι. Τοῦτον δὲ καὶ	τῆς	ἐλαίας τὸ φυτὸν εὑρεῖν. Τὸν
[2, 1]	μὴν ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῆς	τῆς	Ἑλληνικῆς θεολογίας γένοιτ' ἂν ἔκδηλον
[2, 8]	πρώτοις τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας περὶ	τῆς	Ἑλληνικῆς θεολογίας τοιαῦτα ἦν, οὐδαμῶς
[2, 2]	Ἀλλὰ γὰρ τοσαῦτα καὶ ἀπὸ	τῆς	Ἑλλήνων θεολογίας ἀποχρώντως ἡμῖν ἐπιτετμήσθω,
[2, 3]	καὶ μυστικῶς μόριον γυναικεῖον. Ὢ	τῆς	ἐμφανοῦς ἀναισχυντίας· πάλαι μὲν ἀνθρώποις
[2, 8]	ἀφανίζων τὰς ἑαυτοῦ γονὰς φόβῳ	τῆς	ἐξ αὐτῶν ἐπιθέσεως οὔτε Ζεὺς
[2, 0]	ΤΑΔΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ	ΤΗΣ	ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. Τὰ μὲν δὴ
[2, 0]	οὐδ' ἄλλως ἢ διὰ μόνης	τῆς	εὐαγγελικῆς ἀποδείξεως, πρώτιστα πάντων αὐτοῖς
[2, 5]	ἐλευθερίας ἠξιώθημεν διὰ μιᾶς μόνης	τῆς	εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, οὐκ ἄλλως ἡμῖν
[2, 2]	τοῦ σωτηρίου λόγου καὶ διὰ	τῆς	εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τῶν κακῶν λελυτρωμένος.
[2, 2]	ὠκεανόν· ἐκπλεύσαντα γὰρ αὐτὸν ἐκ	τῆς	εὐδαίμονος Ἀραβίας ποιήσασθαι τὸν πλοῦν
[2, 2]	καὶ ἐν τῇ ἕκτῃ ἀπὸ	τῆς	Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου γραφῆς ἐπικυροῖ
[2, 2]	τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς ἀναζήτησιν	τῆς	Εὐρώπης, ἣν ὑπὸ Διὸς ἁρπαγῆναι·
[2, 2]	Τῆς γὰρ ἀκίδος τὸν ἐκ	τῆς	ἐχίδνης ἰὸν ἀπειληφυίας καὶ διὰ
[2, 5]	χρὴ βιοῦν συνεστώτων οὐδέ γε	τῆς	ἡμέρου πολιτείας ἐν ἀνθρώποις κατατεταγμένης,
[2, 2]	ὥς φασι, τὸ βρέφος, φόβῳ	τῆς	Ἥρας. Τὴν δὲ Ἀθηνᾶν ἀγασθεῖσαν
[2, 5]	δημιουργοῦ μηδένα λόγον ποιουμένων μηδὲ	τῆς	θείας καὶ ἐπὶ τοῖς πλημμελουμένοις
[2, 3]	αὐτῶν τὰ ἅγια. Καὶ προσέτι	τῆς	Θέμιδος τὰ ἄρρητα σύμβολα, ὀρίγανον,
[2, 1]	δηλωθείσης αὐτοῦ πραγματείας ἱστορεῖ, τὴν	τῆς	θεολογίας ἀρχὴν ἀπὸ τῶν Κάδμου
[2, 3]	γὰρ ἡ Δηὼ κατὰ ζήτησιν	τῆς	θυγατρὸς τῆς Κόρης περὶ τὴν
[2, 8]	ἐκβαλοῦσα τερθρείαν μυθικήν, ὥσπερ τὰ	τῆς	ἱερᾶς θεᾶς ἱερά. θυσίας μὲν
[2, 1]	καὶ ἐπεὶ τὸ παλαιόν, φασίν,	τῆς	Ἴσιδος μετὰ τοῦ παιδὸς Ὥρου
[2, 1]	ποταμὸν ῥιφῆναι λέγουσιν, ὑπὸ δὲ	τῆς	Ἴσιδος οὐδὲν ἧττον τῶν ἄλλων
[2, 1]	τὴν Ἶσιν. Ἔνιοι δέ φασι	τῆς	Ἴσιδος προηγουμένους τοὺς κύνας καθ'
[2, 1]	γενέσθαι κατὰ τὴν Αἴγυπτον καὶ	τῆς	Ἴσιδος τὴν γένεσιν ὑπὸ τῶν
[2, 6]	οἱ παλαίτατοι οὐδέν τι πλέον	τῆς	ἱστορίας εἰδότες, μόνοις δὲ τοῖς
[2, 1]	οὗτος, οἱ δὲ θεοὶ νεώτεροι	τῆς	Κάδμου γεγονότες ἡλικίας ἀναφαίνονται. Ἄκουε
[2, 1]	συγχρώμενοι, ὡς ἔστι μαθεῖν ἐκ	τῆς	καὶ περὶ τούτων ἱστορίας, ἣν
[2, 0]	τῆς ὅλης ἐποιήσατο πραγματείας ἀπὸ	τῆς	κατ' Αἰγυπτίους θεολογίας· ἀφ' ἧς
[2, 0]	φωνῇ ἰδίως τε τὰ περὶ	τῆς	κατ' αὐτοὺς θεολογίας Μανεθῶς ὁ
[2, 8]	τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ	τῆς	κατὰ Ῥωμαίους θεολογίας Ἀλλ' ἔγνω
[2, 2]	τε τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὴν	τῆς	κατασκευῆς πολυτεχνίαν, περὶ ὧν τὰ
[2, 1]	φορεῖν ταύτας τοὺς ἡγεμόνας ἐπὶ	τῆς	κεφαλῆς καὶ τοῦτο γνώρισμα τῆς
[2, 3]	εἰ θεὸς ἦν, τάχα που	τῆς	κνίσης τῶν ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών,
[2, 1]	διαφαγόντα δὲ αὐτῶν τὰ ἐντὸς	τῆς	κοιλίας νεκροὺς ἀπεργάζεσθαι. Τῶν δὲ
[2, 3]	Δηὼ κατὰ ζήτησιν τῆς θυγατρὸς	τῆς	Κόρης περὶ τὴν Ἐλευσῖνα τῆς
[2, 2]	τοὺς ἰδίους παῖδας ἐκ Μεγάρας	τῆς	Κρέοντος τοῦ βασιλέως θυγατρὸς γενομένους
[2, 2]	τοῦ σύμπαντος κόσμου, τὸν δὲ	τῆς	Κρήτης καὶ δέκα παῖδας γεννῆσαι
[2, 2]	Εὑρεῖν δὲ καὶ τὸ ἐκ	τῆς	κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ καλούμενον
[2, 2]	ἐκδαρῆναι. Τὸν δὲ Ἀπόλλωνα ἐρασθέντα	τῆς	Κυβέλης συμπλανηθῆναι αὐτῇ μέχρι τῶν
[2, 0]	θεῶν μύθους, ἐπὶ μόνης δὲ	τῆς	λέξεως φυλάττειν τὰς ἱστορίας. Ταῦτα
[2, 6]	ἐν τῷ Διδυμαίῳ φησίν. Ἐνταῦθα	τῆς	Λευκοφρύνης τὸ μνημεῖον οὐκ ἄξιον
[2, 8]	μηδὲν αὐτοῖς προσανάψας ἀνάξιον ἐπιτήδευμα	τῆς	μακαρίας φύσεως. οὔτε γὰρ Οὐρανὸς
[2, 1]	μὲν τὸν υἱὸν ἀπολιπεῖν βασιλέα	τῆς	Μακεδονίας, Τριπτολέμῳ δὲ ἐπιτρέψαι τὰς
[2, 5]	ἀνθρώπων οἰκουμένης, ἐν ᾗ τὰ	τῆς	μάλιστα δεισιδαίμονος πλάνης ὑπερίσχυσεν, οἷά
[2, 4]	ἁπάντων ἐλευθέρους ἡμᾶς γενέσθαι ὁμολογοῦμεν,	τῆς	μὲν μακρᾶς καὶ πεπαλαιωμένης πλάνης
[2, 5]	Ε' Ἀνακεφαλαίωσις τῶν πρόσθεν εἰρημένων.	Τῆς	μὲν οὖν Ἑλληνικῆς θεολογίας, λέγω
[2, 1]	τε ἰατρικὴν καὶ μαντικὴν ὑπὸ	τῆς	μητρὸς Ἴσιδος διδαχθέντα διὰ τῶν
[2, 3]	ἑαυτὸν δῆθεν ἐκτεμών. Τὰ σύμβολα	τῆς	μυήσεως ταύτης ἐκ περιουσίας παρατεθέντα
[2, 2]	πατρὸς νοσήσας, χρησμὸν λαμβάνει ἀπολυθήσεσθαι	τῆς	νόσου, εἰ πρότερον πραθεὶς δουλεύσειεν.
[2, 6]	γῆς καρποὺς καὶ τὰ λοιπὰ	τῆς	ξηρᾶς καὶ ὑγρᾶς τροφῆς βλαστήματα,
[2, 7]	καὶ ἀσυστάτους κατανοήσαντες, αὐτοῖς μύθοις	τῆς	οἰκείας περιέγραψαν θεολογίας. καὶ τοῦτο
[2, 6]	εὐγνωμονέστερον τὸ σύμπαν ἀναιροῦσιν καὶ	τῆς	οἰκείας πολιτείας οὐ μόνον τὰς
[2, 2]	αὐτοῦ καθ' ὃν καιρὸν ἐβασίλευσε	τῆς	οἰκουμένης ἁπάσης ἔτι κατὰ ἀνθρώπους
[2, 1]	ὄντα δι' ἀνδρείαν ἐπελθεῖν πολλὴν	τῆς	οἰκουμένης. Ἐξοικειοῦσθαι δὲ αὐτὸν τοὺς
[2, 0]	τοῖς ἑξῆς πράγμασιν, τὴν καταρχὴν	τῆς	ὅλης ἐποιήσατο πραγματείας ἀπὸ τῆς
[2, 4]	Ὧν οἱ μὲν ὁμόσε χωρήσαντες	τῆς	ὅλης κατέπτυσαν θεολογίας τῶν σφετέρων
[2, 2]	ἀνέμους καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς	τῆς	ὁμοίας φύσεως τούτοις τετευχότας· τούτων
[2, 3]	δεῖν ἐτυμολογεῖν, τὰ μὲν ἀπὸ	τῆς	ὀργῆς τῆς Δηοῦς τῆς πρὸς
[2, 2]	ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλεῖστον	τῆς	παιδοποιίας χάριν. Τὴν δὲ Ἥραν
[2, 4]	λογισμοῦ τὴν ἑτέραν ὁδὸν εἵλοντο,	τῆς	παλαιᾶς ἀναχωρήσαντες; Ὧν οἱ μὲν
[2, 4]	ἐκ βαθέος κάρου ἀνανήψαντες καὶ	τῆς	παλαιᾶς ἀχλύος τὸ τῆς ψυχῆς
[2, 6]	ὀψιγόνοις ἀπολιπόντες. Τοιαῦτα ἦν τὰ	τῆς	παλαιᾶς θεολογίας, ἣν μεταβαλόντες νέοι
[2, 1]	τοῖς πλείστοις τῶν ἐθνῶν ἡ	τῆς	παλαιᾶς πλάνης δεισιδαιμονία. Ἀλλὰ γὰρ
[2, 5]	οὖν Ἑλληνικῆς θεολογίας, λέγω δὲ	τῆς	πανδήμου καὶ μυθικωτέρας καὶ πολὺ
[2, 5]	καὶ μυθικωτέρας καὶ πολὺ πρότερον	τῆς	παρὰ Φοίνιξι καὶ Αἰγυπτίοις τοῖς
[2, 4]	διανοίξαντες τὸν βαθὺν λῆρον συνεῖδον	τῆς	πατρικῆς πλάνης καὶ στάντες ἐπὶ
[2, 3]	καρπός) ἐν ταῖς τελεταῖς ταύτης	τῆς	πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον τῆς γονῆς
[2, 6]	φιλοσοφεῖν αὐχοῦντες, τὴν δὴ φυσικωτέραν	τῆς	περὶ θεῶν ἱστορίας δόξαν εἰσηγήσαντο,
[2, 2]	ἐλθὼν ἀνήρ, θᾶττόν γε μὴν	τῆς	πλάνης ἀνανεύσας, ὡς ἂν πρὸς
[2, 2]	μισγόμενος καὶ διὰ τὴν ὀξύτητα	τῆς	πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων ἔφησεν τῇ
[2, 8]	τις οὔτε καταυλούμενος πορεύεται διὰ	τῆς	πόλεως, ποικίλην ἐνδεδυμένος στολήν, οὔτε
[2, 6]	Ἐριχθόνιος; οὐχὶ ἐν τῷ νεῲ	τῆς	Πολιάδος κεκήδευται, Ἴμμαρος δὲ ὁ
[2, 3]	τελετῶν καὶ τῶν κρυφίων μυστηρίων	τῆς	πολυθέου πλάνης Ἄδυτα τοίνυν ἄθεα
[2, 5]	ὃν καὶ εἰκότως ἐν ἀρχαῖς	τῆς	προκειμένης Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς εἰς διάκρισίν
[2, 3]	ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς Δηοῦς	τῆς	πρὸς Δία γεγενημένης, τὰ δὲ
[2, 2]	οἱ πλεῖστοι μυθολογοῦσιν τυχεῖν τε	τῆς	προσηγορίας ἀπὸ τοῦ μυεῖν τοὺς
[2, 2]	Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν	τῆς	προσηγορίας. Τοῦτον δέ φασι τὸν
[2, 2]	παῖδας ποιήσασθαι Κουρῆτας μὲν ἀπὸ	τῆς	πρώτης, Περσεφόνην δὲ ἐκ τῆς
[2, 2]	καὶ Σελήνην. Τοὺς δὲ ἀδελφοὺς	τῆς	Ῥέας φοβηθέντας τὸν μὲν Ὑπερίονα
[2, 3]	ὥσπερ ἀμέλει καὶ αἱ θεσμοφοριάζουσαι	τῆς	ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν·
[2, 8]	καὶ τοῖς παλαιοῖς καὶ πρώτοις	τῆς	Ῥωμαίων ἡγεμονίας περὶ τῆς Ἑλληνικῆς
[2, 7]	κατὰ Ῥωμύλον τὸν πρῶτον κτίστην	τῆς	Ῥωμαίων πόλεως ἱστορῶν τά τε
[2, 2]	ἀναγεγραμμένα πειρασόμεθα συντόμως ἐπιδραμεῖν, στοχαζόμενοι	τῆς	συμμετρίας. Εὐήμερος μὲν οὖν φίλος
[2, 2]	διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν ἐκ	τῆς	συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. Ὃν καὶ πρῶτον
[2, 1]	οὕτως διαφυγεῖν· ἔπειτα χάριν ἀποδιδόντας	τῆς	σωτηρίας ἀφιερῶσαι τὰς φύσεις αὐτῶν
[2, 1]	ἑτέρως εὑράμενοι ἢ διὰ μόνης	τῆς	σωτηρίου καὶ εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, τοῖς
[2, 4]	ἀπὸ τῶν εἰρημένων κακῶν ἐλευθερίαν	τῆς	τε τῶν ψευδωνύμων θεῶν ἀποστασίας
[2, 1]	εἰς Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα	τῆς	τελετῆς καὶ τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων
[2, 3]	ἔτι νηπίαχον ὄντα, ὡς ὁ	τῆς	τελετῆς ποιητὴς Ὀρφεύς φησιν ὁ
[2, 3]	Ἑσπερίδων λιγυφώνων. Καὶ τῆσδε ὑμῖν	τῆς	τελετῆς τὰ ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ
[2, 1]	τὸν Ὀρφέα πρὸς τὴν μετάθεσιν	τῆς	τοῦ θεοῦ γενέσεως καὶ τελετῆς
[2, 4]	εὐεργεσίᾳ, δεύτερον δὲ ἀπορρήτῳ δυνάμει	τῆς	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας,
[2, 4]	ἄλλως ἡμῖν προξενηθείσης ἢ διὰ	τῆς	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας
[2, 0]	μᾶλλον οὔσης γνωριμωτέρας τοῖς Ἕλλησιν	τῆς	τούτου γραφῆς. Ἱστορεῖ δ' οὖν
[2, 4]	τούτοις σεμνῶν, ὡς ἂν καὶ	τῆς	τούτων ἀναχωρήσεως οὐκ ἄλλως ἡμῖν
[2, 5]	θεοῦ μέθῃ τὰς ψυχὰς κατορωρυγμένοι	τῆς	τούτων ἁπάντων ἀθρόως ἀνανεύσεως καὶ
[2, 2]	τῆς δευτέρας, Ἀθηνᾶν δὲ ἀπὸ	τῆς	τρίτης. Ἐλθόντα δὲ εἰς Βαβυλῶνα
[2, 2]	Δήμητραν διὰ τὴν τοῦ σίτου	τῆς	τροφῆς εὕρεσιν. Εἶναι δέ φασι
[2, 1]	δὲ καὶ ἄλλας φασίν τινες	τῆς	τῶν ἀλόγων ζῴων τιμῆς. Τοῦ
[2, 2]	τινα ἄνδρα καὶ εὐεργετικὸν καὶ	τῆς	τῶν ἄστρων κινήσεως ἐπιστήμονα· ὃν
[2, 1]	κατὰ τὰς τελετάς, ὡς αἴτιον	τῆς	τῶν ζῴων γενέσεως· τούς τε
[2, 1]	τιμᾶσθαι προσηκόντως, ὡς ἂν ἀρχέγονον	τῆς	τῶν ζῴων φύσεως. Καθόλου δὲ
[2, 0]	δῆλον ἂν εἴη ἀπό τε	τῆς	τῶν λοιπῶν συγγραφέων καὶ δὴ
[2, 7]	Ζ' Ὅπως ὁ Πλάτων περὶ	τῆς	τῶν παλαιῶν θεολογίας ἐδόξαζεν Περὶ
[2, 0]	τρόπον· ἧς ἀμεταστρεπτεὶ φεύγειν καὶ	τῆς	τῶν παλαιῶν φρενοβλαβείας τὴν ἴασιν
[2, 1]	προείρηται μὲν πολλάκις καὶ διὰ	τῆς	τῶν προτεθέντων συγγραφέων διαγνώσεως· οὐ
[2, 6]	ἃ καὶ αὐτὰ ὡς ἂν	τῆς	τῶν σωμάτων ζωῆς αἴτια Δήμητραν
[2, 6]	μετεσκευάσαντο, τὰ θρεπτικὰ καὶ αὐξητικὰ	τῆς	τῶν σωμάτων φύσεως ταῦτ' εἶναι
[2, 1]	Δία, σεμνύνοντα τὸν Ὄσιριν καὶ	τῆς	φθαρείσης τὴν διαβολὴν ἀφαιρούμενον. Διὸ
[2, 8]	τοῖς αὐτὸ μόνον τὸ θεωρητικὸν	τῆς	φιλοσοφίας μέρος ἀσκοῦσιν ἀφείσθω σκοπεῖν,
[2, 8]	δ' εἰσὶν οἱ μετειληφότες ταύτης	τῆς	φιλοσοφίας· ὁ δὲ πολὺς καὶ
[2, 0]	ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. Τὰ μὲν δὴ	τῆς	Φοινίκων θεολογίας τὸν προειρημένον περιέχει
[2, 2]	τιμᾶν. Ὕστερον δὲ ἐν Πισινοῦντι	τῆς	Φρυγίας κατασκευάσαι νεὼν πολυτελῆ καὶ
[2, 2]	Φρύγες δὲ Μῄονά φασι βασιλεύσαντα	τῆς	Φρυγίας παῖδα Κυβέλην κτήσασθαι, ἣν
[2, 8]	χρήσιμοι, οἱ μὲν ἐπιδεικνύμενοι τὰ	τῆς	φύσεως ἔργα {διὰ λύπην} οἱ
[2, 1]	διὰ τὴν πρὸς τοὺς κύνας	τῆς	φύσεως ὁμοιότητα καὶ ἐπεὶ τὸ
[2, 1]	Ἕτεροι δὲ τρίτην αἰτίαν φέρουσι,	τῆς	χρείας ἕνεκα τῶν ζῴων φάσκοντες
[2, 1]	Αἴγυπτον διά τε τὴν εὐκρασίαν	τῆς	χώρας καὶ διὰ τὴν φύσιν
[2, 4]	καὶ τῆς παλαιᾶς ἀχλύος τὸ	τῆς	ψυχῆς ὄμμα διανοίξαντες τὸν βαθὺν
[2, 3]	τοὺς δεισιδαίμονας. Ὄλοιτο οὖν ὁ	τῆσδε	ἄρξας τῆς ἀπάτης ἀνθρώποις, εἴτε
[2, 3]	καὶ πλάνης ἀκράτου κυβευτήρια. Συνέμποροι	τῆσδε	τῆς γοητείας αἶγες αἱ ἐπὶ
[2, 3]	καλὰ παρ' Ἑσπερίδων λιγυφώνων. Καὶ	τῆσδε	ὑμῖν τῆς τελετῆς τὰ ἀχρεῖα
[2, 3]	σύμβολα; Οὐ χλεύη τὰ μυστήρια;	Τί	δ' εἰ καὶ τὰ ἐπίλοιπα
[2, 3]	ἀνθρώποις χρᾶν ὑπ' ἀνθρώπων διδασκόμενοι.	Τί	δ' εἴ σοι καταλέγοιμι τὰ
[2, 7]	αὖ Κρόνος ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν.	τί	δὲ δὴ τὰ τοῦ Κρόνου
[2, 6]	ἐν τῷ ἐνάτῳ τῶν ἱστοριῶν.	Τί	δὲ Ἐριχθόνιος; οὐχὶ ἐν τῷ
[2, 2]	παρ' Οἰνεῖ τὸν διακονοῦντα περί	τι	διαμαρτήσαντα κονδύλῳ πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἐπεὶ
[2, 3]	Ἄττιν θέλουσιν, αἰδοίων ἐστερημένον. Καὶ	τί	θαυμαστὸν εἰ Τυρρηνοὶ οἱ βάρβαροι
[2, 2]	θείας ὡς ἀληθῶς θεολογίας ἐχούσης	τι	θεοπρεπὲς δεῖγμα φέρουσιν ἢ κάτωθέν
[2, 5]	θεὸν καὶ θεοῦ δύναμιν σωτήριόν	τι	καὶ ἀγαθὸν εἶναι χρῆμα διενοήθησαν,
[2, 6]	ἐννοίαις, μᾶλλον δὲ θεοδιδάκτοις καλόν	τι	καὶ ὠφέλιμον τυγχάνειν τὸ σημαῖνον
[2, 6]	νεκροῖς πεπιστευκότες περιέρχεσθε· ἆ δειλοί,	τί	κακὸν τόδε πάσχετε; Καὶ μετ'
[2, 6]	τοῖς παλαιοῖς εἴρητο, εἴτε περιέχοιέν	τι	λεληθὸς ἐν ὑπονοίαις δηλούμενον εἴτ'
[2, 7]	ὀλιγίστους, θυσαμένους οὐ χοῖρον, ἀλλά	τι	μέγα καὶ ἄπορον θῦμα, ὅπως
[2, 6]	ὅτι μάλιστα οἱ παλαίτατοι οὐδέν	τι	πλέον τῆς ἱστορίας εἰδότες, μόνοις
[2, 8]	τὰς ἑρμηνείας αὐτῶν καὶ θεωρίας,	τί	ποτε ἄρα σεμνὸν καὶ θεοπρεπὲς
[2, 6]	Κελεοῦ θυγατέρες ἐν Ἐλευσῖνι τετάφαται;	τί	σοι καταλέγω τὰς ἐξ Ὑπερβορέων
[2, 2]	ἰατρικῇ βοώμενον. Φασὶ δὲ ἴδιόν	τι	συμβῆναι κατὰ τὴν γένεσιν τοῦδε
[2, 1]	θήκαις θάπτουσιν. Ὃς δ' ἄν	τι	τούτων τῶν ζῴων ἑκὼν διαφθείρῃ,
[2, 1]	κατ' Αἴγυπτον. Ὅταν δὲ ἀποθάνῃ	τι	τῶν εἰρημένων ζῴων, σινδόνι καλύψαντες
[2, 1]	κἂν οἶνος ἢ σῖτος ἤ	τι	τῶν πρὸς τὸν βίον ἀναγκαίων
[2, 5]	τρόπος· οἱ δ' εἰς βραχύ	τι	φυσικαῖς ἐννοίαις ἀνακινούμενοι θεὸν καὶ
[2, 3]	καὶ μῆνις (οὐκ οἶδ' ὅ	τι	φῶ λοιπόν, μητρὸς ἢ γυναικός)
[2, 4]	ἀπαραιτήτοις ὑποπέσοιεν ἂν τιμωρίαις; Καὶ	τί	χρὴ μηκύνειν εὐαγγελιζομένους πάντα βάρβαρον
[2, 3]	ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ τραπέζης	τιθέναι·	οἴονται γὰρ δὴ ἐκ τοῦ
[2, 1]	Τὴν μὲν γὰρ θήλειαν βοῦν	τίκτειν	καὶ ἀροῦν, τὰ δὲ πρόβατα
[2, 1]	καὶ ἀροῦν, τὰ δὲ πρόβατα	τίκτειν	καὶ σκέπην παρέχειν καὶ τὴν
[2, 6]	ἀνθρώποις πάθη ταῖς ἰσοθέοις ἐκθειάσαι	τιμαῖς,	μηδὲν τὸ παράπαν ἐν τούτοις
[2, 6]	πως αὐτοῖς ῥήμασιν ἐν τῷ	Τιμαίῳ	διέξεισιν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' Ὅπως ὁ
[2, 6]	νῦν δεισιδαιμονίας ἐκλάθεσθε, τοὺς τάφους	τιμᾶν	αἰσχυνόμενοι. Ἐν τῷ ναῷ τῆς
[2, 1]	ἱερεῦσι καθ' ὅλης τῆς Αἰγύπτου	τιμᾶν.	Καθιερῶσαι δὲ καὶ τῶν γινομένων
[2, 4]	τῇ τοῦ θεοῦ σεβασμίῳ προσηγορίᾳ	τιμᾶν	τοὺς πάλαι ἐν νεκροῖς κειμένους
[2, 1]	ὀργιασμοὺς καὶ τὰς Διονυσιακὰς ἑορτὰς	τιμᾶν	τοῦτο τὸ μόριον ἐν τοῖς
[2, 2]	θυσίαις Ἄττιν τε καὶ Κυβέλην	τιμᾶν.	Ὕστερον δὲ ἐν Πισινοῦντι τῆς
[2, 2]	αὐτοῦ μὴ δυναμένην εὑρεῖν, καταδεῖξαι	τιμᾶν	ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι κατὰ
[2, 2]	θάψαι τὸ Ἄττιδος σῶμα καὶ	τιμᾶν	ὡς θεὸν τὴν Κυβέλην. Διόπερ
[2, 1]	θεῶν ναοὺς χρυσοῦς, ὧν ἑκάστῳ	τιμὰς	ἀπονεῖμαι, καὶ καταστῆσαι τοὺς ἐπιμελομένους
[2, 6]	τεθεοποιημένοις ἀνδράσι καὶ τὰς τούτων	τιμὰς	ἐπάραντες· εἰς τοσοῦτον δὲ ἄρα
[2, 2]	Φρυγίας κατασκευάσαι νεὼν πολυτελῆ καὶ	τιμὰς	καὶ θυσίας καταδεῖξαι μεγαλοπρεπεστάτας. Μετὰ
[2, 1]	τοῖς ἱεροῖς εἴδωλον αὐτοῦ κατασκευάσασαν	τιμὰς	καταδεῖξαι καὶ τελετὰς καὶ τὰς
[2, 2]	καὶ τὰς θυσίας καὶ τὰς	τιμὰς	νυκτερινὰς καὶ κρυφίους εἰσάγουσι διὰ
[2, 1]	τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τὴν γεωργίαν.	Τιμᾶσθαι	δὲ ὑπ' αὐτοῦ μάλιστα πάντων
[2, 1]	αὐτοῖς ἀνατιθέναι. Τοὺς δὲ λύκους	τιμᾶσθαι	διὰ τὴν πρὸς τοὺς κύνας
[2, 1]	φασὶν ἕνεκα τῆς αὐτῆς αἰτίας	τιμᾶσθαι	παρὰ ἀνθρώποις· διὸ καὶ τὰς
[2, 1]	τὸν Ἆπιν καὶ τὸν Μνεῦιν	τιμᾶσθαι	παραπλησίως τοῖς θεοῖς, ἅμα μὲν
[2, 1]	σώματος τὸ τῆς γενέσεως αἴτιον	τιμᾶσθαι	προσηκόντως, ὡς ἂν ἀρχέγονον τῆς
[2, 3]	ὑμῶν δεδοξάσθαι τὰ μυστήρια ἐπιτυμβίῳ	τιμῇ.	Πάρεστιν δὲ καὶ ἄλλως μυθήριά
[2, 2]	πλεῖστα ἔθνη ἐπελθόντα παρὰ πᾶσιν	τιμηθῆναι	καὶ θεὸν ἀναγορευθῆναι. Ταῦτα καὶ
[2, 4]	φρένας ἀπολωλεκόσι τὴν σεβάσμιον παρέχειν	τιμὴν	τούς τε δικαιοσύνης καὶ φιλανθρωπίας
[2, 2]	οὗτος ὁ θεὸς τυγχάνει τινὸς	τιμῆς,	μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος
[2, 2]	εἰς ἀνθρώπους εὐεργεσίας ἀθανάτου τετευχότας	τιμῆς	τε καὶ δόξης, οἷον Ἡρακλέα,
[2, 1]	τινες τῆς τῶν ἀλόγων ζῴων	τιμῆς.	Τοῦ γὰρ πλήθους τὸ παλαιὸν
[2, 2]	τὸν αἰῶνα τυχεῖν τῆς ἀθανάτου	τιμῆς·	ὥσπερ οὖν καὶ οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 2]	ἐπιστήμονα· ὃν καὶ πρῶτον θυσίαις	τιμῆσαι	τοὺς οὐρανίους θεούς, διὸ καὶ
[2, 2]	διὰ τυμπάνων καὶ κυμβάλων ἐνεργείαις	τιμῆσαι.	Φρύγες δὲ Μῄονά φασι βασιλεύσαντα
[2, 6]	καὶ σύντροφον ἐκ παίδων ἀγωγὴν	τιμώμενοι.	Οἵ γε μὴν τούτων πρεσβύτεροι
[2, 3]	τοῖς μύθοις ὑμῶν τούτοις τοῖς	τιμωμένοις.	Ἀγορεύσω δὲ ἀναφανδὸν τὰ κεκρυμμένα,
[2, 1]	τὸν Πᾶνα διαφερόντως ὑπ' Αἰγυπτίων	τιμώμενον,	οὗ καὶ ἐπώνυμον εἶναι τὴν
[2, 1]	ἑκάστων τὸ μὲν παρ' αὐτοῖς	τιμώμενον	σεβομένων, τῶν δὲ παρὰ τοῖς
[2, 1]	οὐδὲν ἧττον τῶν ἄλλων ἀξιωθῆναι	τιμῶν	ἰσοθέων. Ἔν τε γὰρ τοῖς
[2, 1]	αὐτὴν ἐξ ἀνθρώπων τυχεῖν ἀθανάτων	τιμῶν	καὶ ταφῆναι κατὰ τὴν Μέμφιν.
[2, 1]	ἄλλων τῶν ἐπιφανεστάτων ἐν θεοῖς	τιμῶν.	Τούτους δὲ καὶ τελετὰς καταδεῖξαι
[2, 2]	εὐσεβείᾳ διαφέροντας καὶ τοὺς θεοὺς	τιμῶντας	μεγαλοπρεπεστάταις θυσίαις καὶ ἀναθήμασιν ἀξιολόγοις,
[2, 4]	τῶν νόμων ἀπαραιτήτοις ὑποπέσοιεν ἂν	τιμωρίαις;	Καὶ τί χρὴ μηκύνειν εὐαγγελιζομένους
[2, 2]	θητεῦσαι παρ' Ἀδμήτῳ καὶ ταύτην	τιμωρίαν	λαβεῖν παρ' αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων.
[2, 3]	ἔρριψε τοῖς κόλποις τῆς Δηοῦς,	τιμωρίαν	ψευδῆ τῆς βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων,
[2, 6]	πολιτευομένων μηδ' ἐπὶ τοῖς ἁμαρτανομένοις	τιμωρίας	ἐπῃωρημένης, μοιχείας καὶ ἀρρένων φθοράς,
[2, 6]	φόβῳ τῆς ἀπὸ τῶν νόμων	τιμωρίας	τοὺς μύθους ὑποκορίζονται. Ἄκουε δ'
[2, 5]	θείας καὶ ἐπὶ τοῖς πλημμελουμένοις	τιμωροῦ	δίκης ἐμπαζομένων, εἰς πάσας δὲ
[2, 1]	εἰκόνας τῶν ζῴων ἃ νῦν	τιμῶσι	φορεῖν ταύτας τοὺς ἡγεμόνας ἐπὶ
[2, 2]	πρῶτον Οὐρανὸν γεγονέναι βασιλέα, ἐπιεικῆ	τινα	ἄνδρα καὶ εὐεργετικὸν καὶ τῆς
[2, 1]	εἰς τὸ μηκέτι βασιλεύεσθαι, ἐπινοῆσαί	τινα	διάφορα σεβάσματα αὐτοῖς τῶν ζῴων
[2, 0]	ταῦτα καὶ ποιητῶν ἀναπλάσματα λανθάνουσάν	τινα	ἐν ὑπονοίαις ἔχοντα θεωρίαν τυγχάνει,
[2, 2]	Ἡρακλέους παῖδας κτήσασθαι, καλέσας ἐπί	τινα	θυσίαν τὸν Ἡρακλέα καὶ λαμπρῶς
[2, 8]	συνέβη παθεῖν, ἀλλὰ καὶ εἴ	τινα	κατὰ χρησμοὺς ἐπεισῆκται ἱερά, τοῖς
[2, 2]	Εἶναι δ' ἐν αὐτῇ κατά	τινα	λόφον ὑψηλὸν καθ' ὑπερβολὴν ἱερὸν
[2, 3]	οἱ καὶ διασπάσαντες αὐτόν, λέβητά	τινα	τρίποδι ἐπιθέντες καὶ τοῦ Διονύσου
[2, 7]	τοὺς παλαιοὺς τῶν Ῥωμαίων θαυμάζειν,	τίνα	τρόπον ἁπάσας τὰς Ἑλληνικὰς περὶ
[2, 1]	τῶν κροκοδείλων χάριν. Φασὶ δέ	τινα	τῶν παρ' αὐτοῖς βασιλέων διωκόμενον
[2, 1]	μὲν ὁμωνύμους ὑπάρχειν τοῖς οὐρανίοις,	τινὰς	δὲ ἰδίαν ἐσχηκέναι προσηγορίαν, Ἥλιόν
[2, 8]	ἡμῶν εὐηργέτησαν, ἑορτάς τε, ὁποίας	τινὰς	ἑκάστῳ θεῶν ἢ δαιμόνων ἄγεσθαι
[2, 5]	ἰσχύϊ τῶν πλειόνων ἐπικρατήσαντας, γίγαντάς	τινας	ἢ τυράννους ἢ καὶ γόητας
[2, 6]	χρησίμων εὐεργέτας ἢ καὶ δυνάστας	τινὰς	καὶ τυράννους ἢ καὶ γόητας
[2, 1]	ἐν τῇ Θηβαΐδι ἑκατόνπυλον, ἣν	τινὰς	μὲν Διὸς πόλιν, ἐνίους δὲ
[2, 1]	βασιλεῖς γενέσθαι. Μεθερμηνευομένων δὲ αὐτῶν	τινὰς	μὲν ὁμωνύμους ὑπάρχειν τοῖς οὐρανίοις,
[2, 2]	ἀλλήλους τύπτειν, ὡς καὶ ἀναιρεῖσθαί	τινας,	ὅθεν καὶ ἀντὶ ξύλων νάρθηξι
[2, 1]	ἀδελφὴν Ῥέαν γεννῆσαι κατὰ μέν	τινας	τὸν Ὄσιριν καὶ τὴν Ἶσιν,
[2, 2]	διὰ τοῦτον ἠναγκασμένος τελεῖν βασιλικάς	τινας	χρείας καὶ μεγάλας ἀποδημίας, φησὶν
[2, 2]	δέ φασι τὸν θεὸν κατά	τινας	χρόνους φαίνεσθαι παρ' ἀνθρώποις καὶ
[2, 6]	τις καὶ δεύτερος ἢ καί	τινες	ἄλλοι κομιδῆ βραχεῖς, ὧν τὴν
[2, 8]	ὅτι τῶν Ἑλληνικῶν μύθων εἰσί	τινες	ἀνθρώποις χρήσιμοι, οἱ μὲν ἐπιδεικνύμενοι
[2, 3]	Θηρεύουσι γάρ, εἰ καὶ ἄλλοι	τινές,	ἀτὰρ δὴ καὶ οἱ μῦθοι
[2, 3]	οὐκ ἀπεικότως τὸν Διόνυσον προσαγορεύεσθαί	τινες	Ἄττιν θέλουσιν, αἰδοίων ἐστερημένον. Καὶ
[2, 1]	κατὰ τὴν Ἴσιδος ἡλικίαν μεγαλόσωμοί	τινες	γίγαντες ἐπὶ τὸ τερατῶδες κοσμούμενοι
[2, 2]	θυγατέρας εἶναι Διὸς καὶ Μνημοσύνης,	τινὲς	δὲ Οὐρανοῦ καὶ Γῆς. Παρθένους
[2, 2]	ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς.	Τινὲς	δέ φασι τὸ αἰδοῖον τῶν
[2, 8]	αὐτῶν μύθους, ἐν οἷς βλασφημίαι	τινές	εἰσι περὶ αὐτῶν ἢ κατηγορίαι,
[2, 6]	παλαιᾶς θεολογίας, ἣν μεταβαλόντες νέοι	τινές,	ἐχθὲς καὶ πρώην ἐπιφυέντες λογικώτερόν
[2, 1]	τις παρ' αὐτοῖς κατέχει λόγος·	Τινὲς	μέν φασι τοὺς ἐξ ἀρχῆς
[2, 5]	οἱ τῶνδε εἰσέτι νῦν ἄπειροι,	τίνες	ὄντες πάλαι πρότερον καὶ οἵων
[2, 1]	Αἰτίας δὲ καὶ ἄλλας φασίν	τινες	τῆς τῶν ἀλόγων ζῴων τιμῆς.
[2, 3]	εἰ δὲ καὶ ἀπὸ Μυοῦντός	τινος	Ἀττικοῦ, ὃν ἐν κυνηγίᾳ διαφθαρῆναι
[2, 4]	μακρᾶς καὶ πεπαλαιωμένης πλάνης ὥσπερ	τινὸς	δεινῆς καὶ χαλεπωτάτης νόσου λελυτρωμένοι,
[2, 8]	οὐχ ὑγιεῖς, οἱ δὲ ἄλλης	τινὸς	ἕνεκα συμπλασθέντες ὠφελείας. ἀλλὰ καίπερ
[2, 5]	ἢ καὶ τοὺς ἄλλους κοινῆς	τινος	καὶ βιωφελοῦς εὐεργεσίας προάρξαντας ζῶντάς
[2, 2]	ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς τυγχάνει	τινὸς	τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς
[2, 5]	γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας ἔκ	τινος	τῶν θείων ἀποπτώσεως τὰς κακοτέχνους
[2, 2]	οὖν εἰς τὴν Φρυγίαν ὑπό	τινος	τῶν φίλων πιπράσκεται καὶ δοῦλος
[2, 1]	δὲ καὶ Δία τὸν ὑπό	τινων	Ἄμμωνα προσαγορευόμενον, πρὸς δὲ τούτοις
[2, 2]	χρόνοις προτεροῦντα τούτου, τὸν ὑπό	τινων	Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, ἐκ Διὸς καὶ
[2, 6]	ὑμᾶς δὲ εἰ μὴ ὑπεισέρχεταί	τις	αἰσχύνη τῶν τολμωμένων, νεκροὶ ἄρα
[2, 3]	τοῦ δράκοντος τὰ μυστήρια ἀπάτη	τίς	ἐστι θρησκευομένη τὰς ἀμυήτους ὄντως
[2, 7]	μὲν σιγᾶσθαι, εἰ δ' ἀνάγκη	τις	ἦν λέγειν, δι' ἀπορρήτων ἀκούειν
[2, 6]	εἷς μὲν γάρ που τάχα	τις	καὶ δεύτερος ἢ καί τινες
[2, 5]	μάλιστα δεισιδαίμονος πλάνης ὑπερίσχυσεν, οἷά	τις	νοερῶν καὶ λογικῶν ψυχῶν ἥλιος
[2, 5]	πρὸ τούτου περιέσχον λόγοι, τοιόσδε	τις	ὁ τρόπος ἀποδέδεικται, οἷος διὰ
[2, 8]	δὲ τῶν αὐθιγενῶν οὔτε μηναγυρτῶν	τις	οὔτε καταυλούμενος πορεύεται διὰ τῆς
[2, 1]	ἑκὼν ἐάν τε ἄκων ἀποκτείνῃ	τις,	πάντως θανάτῳ περιπίπτει. Ἀλλὰ μὴν
[2, 8]	ἄλλα τοιαῦτα. οὐδ' ἂν ἴδοι	τις	παρ' αὐτοῖς, καίτοι διεφθαρμένων τῶν
[2, 1]	ἀφιερωμένων ζῴων κατ' Αἴγυπτον τοιοῦτός	τις	παρ' αὐτοῖς κατέχει λόγος· Τινὲς
[2, 3]	Φερέφαττα παῖδα ταυρόμορφον. Ἀμέλει φησί	τις	ποιητὴς εἰδωλικός· ταῦρος δράκοντος καὶ
[2, 3]	μένει τελευτήσαντας ἅσσα οὐδὲ ἔλπονται	Τίσι	δὴ μαντεύεται Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος;
[2, 4]	Τοσαῦτα καὶ οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'	Τίσι	λογισμοῖς τοῦ τὰ ὅμοια τοῖς
[2, 1]	ἀσεβείας τῶν γηγενῶν ἀνθρώπων, ὁμοιωθῆναί	τισιν	ἀλόγοις ζῴοις καὶ οὕτως διαφυγεῖν·
[2, 3]	ὑμῶν οἱ θεοί κεραυνῷ τοὺς	Τιτᾶνας	αἰκίζεται καὶ τὰ μέλη τοῦ
[2, 3]	παιδαριώδεσιν ἀθύρμασιν οὗτοι δὴ οἱ	Τιτᾶνες	διέσπασαν ἔτι νηπίαχον ὄντα, ὡς
[2, 3]	τὴν καρδίαν προσηγορεύθη· οἱ δὲ	Τιτᾶνες,	οἱ καὶ διασπάσαντες αὐτόν, λέβητά
[2, 3]	περιχορευόντων Κουρήτων, δόλῳ δὲ ὑποδύντων	Τιτάνων,	ἀπατήσαντες παιδαριώδεσιν ἀθύρμασιν οὗτοι δὴ
[2, 1]	τὸν υἱὸν Ὧρον ὑπὸ τῶν	Τιτάνων	ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν εὑρεθέντα καθ'
[2, 2]	αὐτὸν τοῦ Κρόνου μετὰ τῶν	Τιτάνων	κρατῆσαι μάχῃ τὸν Δία καὶ
[2, 3]	ὄντα θεὸν ἠγνοήκασι, παιδίον δὲ	Τιτάνων	ὕπο διασπώμενον καὶ γύναιον πενθοῦν
[2, 2]	θυγατέρα ἐπεμίγη ταύτῃ καὶ ἐτέκνωσεν	Τληπόλεμον.	Δειπνῶν δὲ παρ' Οἰνεῖ τὸν
[2, 2]	τὰ μέλη τοῦ Ὀσίριδος ἀναζητοῦσαν,	τὸ	αἰδοῖον αὐτοῦ μὴ δυναμένην εὑρεῖν,
[2, 1]	τῶν ζῴων φύσεως. Καθόλου δὲ	τὸ	αἰδοῖον οὐκ Αἰγυπτίους μόνον, ἀλλὰ
[2, 2]	ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. Τινὲς δέ φασι	τὸ	αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς
[2, 2]	καὶ τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον καὶ	τὸ	ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποσταζόμενον αἷμα
[2, 2]	τῶν Ὑπερβορέων κελεῦσαί τε θάψαι	τὸ	Ἄττιδος σῶμα καὶ τιμᾶν ὡς
[2, 3]	δὲ ψάμμοις ἐρήμαις τετιμημένον καὶ	τὸ	αὐτόθι μαντεῖον αὐτῇ δρυῒ μεμαρασμένον
[2, 1]	μαντείαις· τὸν δ' ἀετὸν διὰ	τὸ	βασιλικὸν εἶναι. Τὸν δὲ τράγον
[2, 1]	τὴν ἄγνοιαν, τὰ δὲ διὰ	τὸ	βούλεσθαι τὸν θεὸν Ἕλληνα ὀνομάζεσθαι
[2, 2]	θηλὴν ἡ μὲν Ἥρα διαλγήσασα	τὸ	βρέφος ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα
[2, 2]	δύο δράκοντας ἀπέστειλε τοὺς ἀναλώσοντας	τὸ	βρέφος, ὁ δὲ παῖς οὐ
[2, 2]	Ἥρας. Τὴν δὲ Ἀθηνᾶν ἀγασθεῖσαν	τὸ	βρέφος πεῖσαι τὴν Ἥραν ὑποσχεῖν
[2, 2]	τὴν Σεμέλην ἐγκύμονα οὖσαν ἐκτρῶσαι	τὸ	βρέφος, ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς
[2, 2]	δὲ Ἀλκμήνη ἐξέθηκεν, ὥς φασι,	τὸ	βρέφος, φόβῳ τῆς Ἥρας. Τὴν
[2, 1]	νομίζουσιν· τὸν δὲ Κάδμον τελευτῆσαν	τὸ	βρέφος χρυσῶσαι καὶ τὰς καθηκούσας
[2, 1]	τῇ τοῦ τράγου φύσει παραπλησίας·	τὸ	γάρ τοι ζῷον τοῦτο παραδίδοσθαι
[2, 2]	Πρίηπον ὀνομάζειν. Ἔνιοι δὲ λέγουσι	τὸ	γεννητικὸν μόριον αἴτιον ὑπάρχειν τῆς
[2, 1]	τοῖς Ἕλλησιν τὸν Πρίηπον, διὰ	τὸ	γεννητικὸν μόριον· τὸ μὲν γὰρ
[2, 1]	καὶ θεούς. Καὶ γὰρ Ἡρακλέα	τὸ	γένος Αἰγύπτιον ὄντα δι' ἀνδρείαν
[2, 8]	καὶ δυνάμεις καὶ δωρεάς, αἷς	τὸ	γένος ἡμῶν εὐηργέτησαν, ἑορτάς τε,
[2, 3]	ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών, ἧς δὴ	τὸ	γέρας λαχεῖν ὁμολογοῦσιν ὑμῶν οἱ
[2, 1]	ἀξιωθῆναί φασι τὸν εἰρημένον τρόπον·	τὸ	δὲ αἰδοῖον ὑπὸ μὲν Τυφῶνος
[2, 6]	τῷ Ἀρτεμισίῳ ἐν Δήλῳ κεκήδευσθον,	τὸ	δὲ ἐν τῷ Ἀπόλλωνος τοῦ
[2, 1]	τοῦτο κατωφερέστατον πρὸς τὰς συνουσίας,	τὸ	δὲ μόριον τοῦ σώματος τὸ
[2, 0]	~ΙI ΤΑΔΕ	ΤΟ	ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ
[2, 2]	ἀνθρώπων μετάστασιν ὀνομασθῆναι Ζῆνα, διὰ	τὸ	δοκεῖν τοῦ καλῶς ζῆν αἴτιον
[2, 2]	τοὺς ἀνθρώπους. Εὑρεῖν δὲ καὶ	τὸ	ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα,
[2, 2]	τῷ Ἑρμῇ ἐκπέμψαι τε εἰς	τὸ	ἐν τῇ Νύσῃ ἄντρον, κείμενον
[2, 1]	ἢ θεολογία, πρὸς ἣν καὶ	τὸ	ἐνίστασθαι αἰσχρόν. Ἧς καὶ εἰκότως
[2, 3]	τῶν Ἑβραίων φωνὴν τὸ ὄνομα	τὸ	Εὖα δασυνόμενον ἑρμηνεύεται ὄφις ἡ
[2, 4]	τε τῶν ψευδωνύμων θεῶν ἀποστασίας	τὸ	εὔλογον εἰς φῶς ἀγαγόντας, ὁπότε
[2, 4]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας	τὸ	εὔλογον παρασταίη. Φέρ' οὖν καὶ
[2, 3]	δὲ ὁ Εὐβουλεύς· ἀφ' ὧν	τὸ	Εὐμολπιδῶν καὶ τὸ Κηρύκων τὸ
[2, 8]	ὀττεύεται τῦφον, οὗ μηδέν ἐστι	τὸ	εὐπρεπές. καὶ μηδεὶς ὑπολάβῃ με
[2, 1]	Ἔπειτα παρελθόντων τῶν μυθογράφων ἐμπλῆσαι	τὸ	θέατρον καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις ἰσχυρὰν
[2, 8]	μὲν τούτων τοῖς αὐτὸ μόνον	τὸ	θεωρητικὸν τῆς φιλοσοφίας μέρος ἀσκοῦσιν
[2, 2]	ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι κατὰ	τὸ	ἱερὸν ἐντεταμένον. Ἀλλὰ καὶ παρ'
[2, 3]	τὸ Εὐμολπιδῶν καὶ τὸ Κηρύκων	τὸ	ἱεροφαντικὸν δὴ τοῦτο Ἀθήνησι γένος
[2, 6]	ἀλόγων ζῴων ἐκθεώσεις διετάξαντο διὰ	τὸ	καὶ ἐξ αὐτῶν χρήσιμον κατὰ
[2, 2]	διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν καὶ διὰ	τὸ	κάλλος ἐρασθεὶς ἐπεχείρησεν αὐτὴν βιάσασθαι·
[2, 6]	ἠνέχθησαν, ὥστε θηρίων ἀγρίων τρόπον	τὸ	καλὸν καὶ συμφέρον καὶ ἀγαθὸν
[2, 2]	ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα,	τὸ	καλούμενον ζῦθον· περιφέρειν δὲ στρατόπεδον
[2, 2]	τότε δυνάστην Κάσσιον, ἐξ οὗ	τὸ	Κάσσιον ὄρος· ἐλθόντα δὲ εἰς
[2, 4]	δ' οὐχ ὑπερηκόντισεν ὑπερβολὴν ἀσεβείας	τὸ	καταβάλλειν εἰς ἄρρητα ἀνδρῶν καὶ
[2, 0]	καὶ τὰ Αἰγυπτίων ἐπιθεωρῆσαι, εἰς	τὸ	κατανοῆσαι ἀκριβῶς καὶ συνιδεῖν ἐξητασμένως,
[2, 3]	ἐν ὄρει τὸ κρύφιον βουκόλος	τὸ	κέντρον· βουκολικόν, οἶμαι, κέντρον τὸν
[2, 3]	ἀφ' ὧν τὸ Εὐμολπιδῶν καὶ	τὸ	Κηρύκων τὸ ἱεροφαντικὸν δὴ τοῦτο
[2, 3]	πατὴρ ταύρου δράκων, ἐν ὄρει	τὸ	κρύφιον βουκόλος τὸ κέντρον· βουκολικόν,
[2, 3]	λάγνων, τῶν μετὰ τὴν τομὴν	τὸ	κῦμα βεβιασμένων, ὡς ἀσελγῶν ὑμῖν
[2, 1]	αὐτὴν τύπον ἀνθρωποειδῆ, παραπλήσιον Ὀσίριδι	τὸ	μέγεθος, ἐξ ἀρωμάτων καὶ κηροῦ
[2, 7]	Πρῶτον μέν, ἦν δ' ἐγώ,	τὸ	μέγιστον καὶ περὶ τῶν μεγίστων
[2, 1]	Πρίηπον, διὰ τὸ γεννητικὸν μόριον·	τὸ	μὲν γὰρ ζῷον εἶναι τοῦτο
[2, 1]	τῶν ζῴων παρασχεῖν, ὅπως ἑκάστων	τὸ	μὲν παρ' αὐτοῖς τιμώμενον σεβομένων,
[2, 1]	δὲ κροκόδειλον σέβεσθαί φασι διὰ	τὸ	μὴ τολμᾶν διανήχεσθαι τὸν Νεῖλον
[2, 1]	τῶν βασιλέων καὶ συμφρονοῦντος εἰς	τὸ	μηκέτι βασιλεύεσθαι, ἐπινοῆσαί τινα διάφορα
[2, 2]	ὑπὸ τῶν ὄχλων αἱρεθέντα διὰ	τὸ	μῖσος τὸ πρὸς τὸν πατέρα.
[2, 6]	Διδυμαίῳ φησίν. Ἐνταῦθα τῆς Λευκοφρύνης	τὸ	μνημεῖον οὐκ ἄξιον παρελθεῖν ἑπομένους
[2, 1]	τὰς Διονυσιακὰς ἑορτὰς τιμᾶν τοῦτο	τὸ	μόριον ἐν τοῖς μυστηρίοις καὶ
[2, 3]	τὴν ἀκριβῆ τῶν Ἑβραίων φωνὴν	τὸ	ὄνομα τὸ Εὖα δασυνόμενον ἑρμηνεύεται
[2, 2]	τελευτῆσαι. Τὸν δὲ Δία λαβόντα	τὸ	παιδίον παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ ἐκπέμψαι
[2, 1]	ζῴων τιμῆς. Τοῦ γὰρ πλήθους	τὸ	παλαιὸν ἀφισταμένου τῶν βασιλέων καὶ
[2, 1]	τῆς φύσεως ὁμοιότητα καὶ ἐπεὶ	τὸ	παλαιόν, φασίν, τῆς Ἴσιδος μετὰ
[2, 6]	ταῖς ἰσοθέοις ἐκθειάσαι τιμαῖς, μηδὲν	τὸ	παράπαν ἐν τούτοις χρῆναι σεμνολογεῖν
[2, 7]	οὐδέ γε, ἦν δ' ἐγώ,	τὸ	παράπαν, ὡς θεοὶ θεοῖς πολεμοῦσι
[2, 6]	γὰρ τηνάλλως διηγοῦνται καὶ κατὰ	τὸ	παραστὰν ἑκάστοις ἰδίως ἀποφαίνονται (οὐδὲ
[2, 6]	Θεραπεῦσαι δ' οὖν ὅμως οἵδε	τὸ	πατρικὸν ἁμάρτημα προθυμηθέντες ἐπὶ φυσικὰς
[2, 2]	Διμήτορα δὲ αὐτὸν προσαγορεύουσιν διὰ	τὸ	πατρὸς μὲν ἑνὸς ὑπάρξαι τοὺς
[2, 3]	πλάνην καὶ τὴν ἁρπαγὴν καὶ	τὸ	πένθος αὐταῖν Ἐλευσὶς δᾳδουχεῖ. Καί
[2, 1]	ὑπὸ κροκοδείλου παραδόξως ἀναληφθέντα εἰς	τὸ	πέραν ἀπενεχθῆναι. Αἰτίας δὲ καὶ
[2, 2]	Νάρθηκα δὲ προσάπτουσιν αὐτῷ διὰ	τὸ	πίνοντας ἄκρατον τοὺς παλαιοὺς τὸν
[2, 2]	ἐπὶ τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ	τὸ	πλεῖστον τῆς παιδοποιίας χάριν. Τὴν
[2, 6]	καὶ μήτε πάντη τῶν προπατόρων	τὸ	πλημμελὲς τῆς δυσσεβείας ἐκφυγόντες μήτ'
[2, 3]	Δηὼ καὶ μόλις ποτὲ δέχεται	τὸ	ποτόν, ἡσθεῖσα τῷ θεάματι. Ταῦτ'
[2, 5]	ἐκ πατέρων φύντες ὁπηλίκοις τε	τὸ	πρὶν κακοῖς πεπεδημένοι δυσσεβείας τε
[2, 2]	ὄχλων αἱρεθέντα διὰ τὸ μῖσος	τὸ	πρὸς τὸν πατέρα. Ἐπιστρατεύσαντος δὲ
[2, 3]	πάθη δᾳδουχούμενον. Ἀπόσβεσον, ὦ ἱεροφάντα,	τὸ	πῦρ· αἰδέσθητι, δᾳδοῦχε, τὰς λαμπάδας·
[2, 3]	ἀκρασίας νύξ ἐστι λαλουμένη, καὶ	τὸ	πῦρ ἐλέγχει τὰ πάθη δᾳδουχούμενον.
[2, 3]	μυστήρια· σκότει τετιμήσθω τὰ ὄργια.	Τὸ	πῦρ οὐχ ὑποκρίνεται· ἐλέγχειν καὶ
[2, 3]	τὰ μετὰ θάνατον, τούτοις μαντεύεται	τὸ	πῦρ· τὰ γὰρ νομιζόμενα κατὰ
[2, 7]	τὴν πόλιν φυλάξειν αἴσχιστον νομίζειν	τὸ	ῥᾳδίως ἀλλήλοις ἀπεχθάνεσθαι. πολλοῦ γε
[2, 3]	αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος τοῦ κορυβαντικοῦ	τὸ	σέλινον ἐκπεφυκέναι· ὥσπερ ἀμέλει καὶ
[2, 6]	καλόν τι καὶ ὠφέλιμον τυγχάνειν	τὸ	σημαῖνον τὴν τοῦ θεοῦ προσηγορίαν
[2, 1]	τῶν δακέτων θηρίων καὶ διὰ	τὸ	συμβάλλεσθαι ταῖς μαντείαις· τὸν δ'
[2, 6]	σύμφωνα φυσιολογοῦσιν) οἱ δ' εὐγνωμονέστερον	τὸ	σύμπαν ἀναιροῦσιν καὶ τῆς οἰκείας
[2, 3]	ἐν ᾧ κυκεὼν ἐνέκειτο. Κἄστι	τὸ	σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων· ἐνήστευσα, ἔπιον
[2, 1]	κύων τετελευτηκώς, ξυρῶνται πάντες ὅλον	τὸ	σῶμα καὶ ποιοῦνται πένθος· κἂν
[2, 1]	καὶ ἀσεβοῦς ὄντος· ὃν διελόντα	τὸ	σῶμα τοῦ φονευθέντος εἰς ἓξ
[2, 0]	ἁπάντων καὶ λογογράφων πρεσβύτερα περιέχουσαι	τό	τε πιστὸν τῶν λόγων ἐπαγόμεναι
[2, 1]	ἡλικίαν μεγαλόσωμοί τινες γίγαντες ἐπὶ	τὸ	τερατῶδες κοσμούμενοι πόλεμον ἤγειραν. Νομοθετῆσαι
[2, 1]	γεωργίαν, ἅμα δὲ καὶ διὰ	τὸ	τὴν εὕρεσιν τῶν καρπῶν αὐτοῖς
[2, 1]	τοὺς Αἰγυπτίους γαμεῖν ἀδελφὰς διὰ	τὸ	τὴν Ἶσιν τῷ Ὀσίριδι ἀδελφῷ
[2, 1]	ἰατρικῆς ἐπιστήμης· εὑρεῖν δὲ καὶ	τὸ	τῆς ἀθανασίας φάρμακον, δι' οὗ
[2, 1]	τὸ δὲ μόριον τοῦ σώματος	τὸ	τῆς γενέσεως αἴτιον τιμᾶσθαι προσηκόντως,
[2, 4]	ἀνανήψαντες καὶ τῆς παλαιᾶς ἀχλύος	τὸ	τῆς ψυχῆς ὄμμα διανοίξαντες τὸν
[2, 3]	τὴν κίστην ἀνελομένω, ἐν ᾗ	τὸ	τοῦ Διονύσου αἰδοῖον ἀπέκειτο, εἰς
[2, 2]	φασι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, διὰ	τὸ	τοὺς οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς
[2, 1]	οὗ καὶ πρόσθεν ἐμνημόνευσα, κατὰ	τὸ	τρίτον καὶ τέταρτον τῆς δηλωθείσης
[2, 1]	αὐτῷ περὶ τὴν Ταφόσιριν ἀχθῆναι	τὸ	τῶν Σατύρων γένος. Φιλόμουσον δὲ
[2, 2]	ποιήσασα Δηιάνειρα κατεῖχε παρ' ἑαυτῇ	τὸ	φάρμακον. Πάλιν δὲ ὁ Ἡρακλῆς
[2, 1]	Τοῦτον δὲ καὶ τῆς ἐλαίας	τὸ	φυτὸν εὑρεῖν. Τὸν δὲ Ὄσιριν
[2, 2]	πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου πρὸς	τὸ	φῶς ἀγαγεῖν, τοῦ Διὸς προαγορεύσαντος
[2, 3]	λαμπάδας· ἐλέγχει σου τὸν Ἴακχον	τὸ	φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι τῇ νυκτὶ
[2, 3]	ἁρπαγὴν τὴν ὑπὸ Ἀϊδωνέως καὶ	τὸ	χάσμα τῆς γῆς καὶ τὰς
[2, 3]	Ἐλευσῖνα τῆς Ἀττικῆς ἐστι τοῦτο	τὸ	χωρίον ἀποκάμνει καὶ φρέατι ἐπικαθίζει
[2, 6]	περιέρχεσθε· ἆ δειλοί, τί κακὸν	τόδε	πάσχετε; Καὶ μετ' ὀλίγα φησί·
[2, 1]	τράγου φύσει παραπλησίας· τὸ γάρ	τοι	ζῷον τοῦτο παραδίδοσθαι πρὸς τὰς
[2, 3]	κρύφια τῶν Ἀθηναίων μυστήρια, ταῦτά	τοι	καὶ Ὀρφεὺς ἀναγράφει. Παραθήσομαι δέ
[2, 8]	ἡγεμονίας περὶ τῆς Ἑλληνικῆς θεολογίας	τοιαῦτα	ἦν, οὐδαμῶς φυσιολογίας ἐν τοῖς
[2, 6]	καὶ ἀνδρείων τοῖς ὀψιγόνοις ἀπολιπόντες.	Τοιαῦτα	ἦν τὰ τῆς παλαιᾶς θεολογίας,
[2, 7]	ἀπήχθετο οὐδ' ἔστι τοῦτο ὅσιον,	τοιαῦτα	μᾶλλον λεκτέα πρὸς τὰ παιδία
[2, 2]	θέατρον καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα.	Τοιαῦτα	μὲν τὰ περὶ Διονύσου. Τὸν
[2, 8]	πόνων ἀναπαύλας καὶ πάντα τὰ	τοιαῦτα	ὁμοίως κατεστήσατο τῶν κρατίστων παρὰ
[2, 8]	Διονύσου πάθη καὶ ὅσα ἄλλα	τοιαῦτα.	οὐδ' ἂν ἴδοι τις παρ'
[2, 2]	Καὶ τὰ μὲν καθ' Ἡρακλέα	τοιαῦτα.	Περὶ δὲ τοῦ Ἀσκληπιοῦ φασιν
[2, 4]	καὶ παναγίαν τοῦ θεοῦ πρόσρησιν	τοιαῦτά	τε αἰσχρὰ καὶ ἀπάνθρωπα θεολογεῖν,
[2, 2]	καὶ γυναικός· ἔνιοι δὲ τὰ	τοιαῦτα	τέρατα ὑπάρχειν φασὶ σπανίως τε
[2, 2]	Περὶ δὲ τοῦ Ἡρακλέους Ἕλληνες	τοιαῦτά	φασι· Δανάης τῆς Ἀκρισίου καὶ
[2, 6]	τολμηρότερον ἀπαγορεύει καθόλου περὶ θεῶν	τοιαῦτα	φρονεῖν τε καὶ λέγειν οἷα
[2, 1]	τοῦ θεοῦ γενέσεως καὶ τελετῆς	τοιαύτας·	Κάδμον ἐκ Θηβῶν ὄντα τῶν
[2, 1]	τοῦτον μετὰ τὴν τελευτὴν μεταστῆναι.	Τοιαύτη	καὶ ἡ Αἰγυπτίων ἀσχήμων ἀθεότης
[2, 0]	αὑτῶν ἔλεγχον ἐπιφερομένων τῶν πραγμάτων.	Τοιαύτη	μὲν οὖν ἡ Φοινίκων θεολογία.
[2, 3]	μυστηρίων τῆς πολυθέου πλάνης Ἄδυτα	τοίνυν	ἄθεα μὴ πολυπραγμονεῖτε, μηδὲ βαράθρων
[2, 1]	τούτων ἁπάντων ἀποστροφὴν πεποιήμεθα. Φασὶ	τοίνυν	Αἰγύπτιοι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 2]	τῆς αὑτοῦ ἱστορίας τάδε· Φασὶ	τοίνυν	Ἀτλάντειοι πρῶτον παρ' αὐτοῖς Οὐρανὸν
[2, 2]	κατὰ λέξιν φάσκων· Περὶ θεῶν	τοίνυν	διττὰς οἱ παλαιοὶ τῶν ἀνθρώπων
[2, 3]	δὴ καὶ οἱ μῦθοι οἱ	τοιοίδε	Θρᾳκῶν τοὺς βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς
[2, 5]	οἱ πρὸ τούτου περιέσχον λόγοι,	τοιόσδε	τις ὁ τρόπος ἀποδέδεικται, οἷος
[2, 2]	Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς καὶ ἕτεροι	τοιοῦτοι	τερατωδεστέρους μύθους περὶ θεῶν πεπλάκασιν·
[2, 1]	τῶν ἀφιερωμένων ζῴων κατ' Αἴγυπτον	τοιοῦτός	τις παρ' αὐτοῖς κατέχει λόγος·
[2, 2]	τῶν αὐτῶν θεῶν τὰς ἐν	τοῖς	ἀδύτοις τελετὰς καὶ τὰ ἀπόρρητα
[2, 4]	πάντων ἠλιθιώτατον τοὺς σωφροσύνης ἐραστὰς	τοῖς	αἰσχροῖς καὶ ἀκολάστοις τῶν πρωτείων
[2, 6]	θεολογουμένοις ὑπολογίζεσθαι μηδ' ἐρυθριᾶν ἐπὶ	τοῖς	αἰσχρῶς περὶ αὐτῶν φημιζομένοις, τὰ
[2, 3]	οἷον ἐπὶ σκηνῆς τοῦ βίου	τοῖς	ἀληθείας ἐκκυκλήσω θεαταῖς. Διόνυσον Μαινόλην
[2, 1]	τιμώμενον σεβομένων, τῶν δὲ παρὰ	τοῖς	ἄλλοις ἀφιερωμένων καταφρονούντων μηδέποτε ὁμονοῆσαι
[2, 6]	τὰς πρόσθεν ἀποδοθείσας αἰτίας καὶ	τοῖς	ἀλόγοις θηρίοις τὰς ἴσας ἀφιέρωσαν
[2, 6]	ἐν ἀνθρώποις πολιτευομένων μηδ' ἐπὶ	τοῖς	ἁμαρτανομένοις τιμωρίας ἐπῃωρημένης, μοιχείας καὶ
[2, 2]	χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ	τοῖς	ἀνθρώποις ἐπιφανείας σέβειν τε αὐτὸν
[2, 2]	τοῦ καλῶς ζῆν αἴτιον γενέσθαι	τοῖς	ἀνθρώποις. Τῶν μὲν οὖν παρὰ
[2, 2]	ἀνθρώποις. Τῶν μὲν οὖν παρὰ	τοῖς	Ἀτλαντείοις θεολογουμένων τὰ κεφάλαια ταῦτά
[2, 8]	προσκείμενα. ἀλλ' ὑπὲρ μὲν τούτων	τοῖς	αὐτὸ μόνον τὸ θεωρητικὸν τῆς
[2, 8]	τινα κατὰ χρησμοὺς ἐπεισῆκται ἱερά,	τοῖς	αὐτόθι αὐτὰ νομίμοις μεθήρμοσεν, ἅπασαν
[2, 1]	γὰρ τοῖς παραπλησίοις καὶ μυστηρίοις	τοῖς	αὐτοῖς ἀποδείκνυνται συγχρώμενοι, ὡς ἔστι
[2, 1]	μὲν ἕψοντες, τὰ δὲ ὀπτῶντες.	Τοῖς	δὲ ὠμοφάγοις πολλὰ τῶν ὀρνέων
[2, 4]	τε δικαιοσύνης καὶ φιλανθρωπίας ἀσκητὰς	τοῖς	δι' ὑπερβολὴν ὠμότητος καὶ ἀπανθρωπίας
[2, 7]	ἢ καθ' ἡμᾶς· πιστευτέον δὲ	τοῖς	εἰρηκόσιν ἔμπροσθεν, ἐκγόνοις μὲν θεῶν
[2, 2]	τοῖς ῥηθεῖσιν, τὰ δὲ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι μυθολογούμενα περὶ θεῶν ἀκολούθως
[2, 8]	ὁμοίως κατεστήσατο τῶν κρατίστων παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι νομίμων. τοὺς δὲ παραδεδομένους
[2, 4]	Τίσι λογισμοῖς τοῦ τὰ ὅμοια	τοῖς	Ἕλλησι περὶ θεῶν φρονεῖν ἀνεχρήσαμεν.
[2, 1]	διαβολὴν ἀφαιρούμενον. Διὸ καὶ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν ἐκδοθῆναι λόγον ὡς ἡ
[2, 1]	καὶ τἆλλα πεπαιδευμένας, τὰς παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν ὀνομαζομένας Μούσας, ὧν ἡγεῖσθαι
[2, 0]	ὡς ἂν μᾶλλον οὔσης γνωριμωτέρας	τοῖς	Ἕλλησιν τῆς τούτου γραφῆς. Ἱστορεῖ
[2, 1]	τράγον φασὶν ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ καὶ	τοῖς	Ἕλλησιν τὸν Πρίηπον, διὰ τὸ
[2, 5]	εἰς διάκρισίν τε καὶ ἐπίγνωσιν	τοῖς	ἐντευξομένοις προτεθείκαμεν, ὡς ἂν μάθοιμεν
[2, 0]	ἱστορίαν συνάψας τε τὰ πρῶτα	τοῖς	ἑξῆς πράγμασιν, τὴν καταρχὴν τῆς
[2, 1]	μυθογράφων ἐμπλῆσαι τὸ θέατρον καὶ	τοῖς	ἐπιγινομένοις ἰσχυρὰν πίστιν καὶ ἀμετάθετον
[2, 2]	καὶ μᾶλλον αἰσχύνης, μᾶλλον δὲ	τοῖς	ἔτι τυφλώττουσιν οἴκτου ὄντα ἄξια.
[2, 1]	καταδειχθῆναι πᾶσιν Αἰγυπτίοις· ταῦτα γὰρ	τοῖς	εὑροῦσι τὸν τοῦ σίτου καρπὸν
[2, 2]	καλουμένας Ἀτλαντίδας. Ταύτας δὲ μιγείσας	τοῖς	εὐφυεστάτοις θεοῖς ἀρχηγοὺς καταστῆναι τοῦ
[2, 1]	καὶ τὸν Μνεῦιν τιμᾶσθαι παραπλησίως	τοῖς	θεοῖς, ἅμα μὲν διὰ τὴν
[2, 6]	ἀποπληξία, ὡς μηδὲν τῶν πλημμελουμένων	τοῖς	θεολογουμένοις ὑπολογίζεσθαι μηδ' ἐρυθριᾶν ἐπὶ
[2, 3]	θεαῖν, δι' ἣν αἰτίαν ἐν	τοῖς	Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες χοίρους ἐμβάλλουσι; Ταύτην
[2, 3]	μέν, ὅμως δ' οὖν διελήλεγκται	τοῖς	ἰδίοις συνεκρεύσαντα μύθοις. Διήγησαι ἡμῖν
[2, 1]	ἀρωμάτων καὶ κηροῦ καὶ παραδοῦναι	τοῖς	ἱερεῦσι καθ' ὅλης τῆς Αἰγύπτου
[2, 1]	τιμῶν ἰσοθέων. Ἔν τε γὰρ	τοῖς	ἱεροῖς εἴδωλον αὐτοῦ κατασκευάσασαν τιμὰς
[2, 1]	αὐτῶν ἀνατιθέναι τοὺς πλείστους ἐν	τοῖς	ἱεροῖς ἐντεταμένας καὶ τῇ τοῦ
[2, 2]	καὶ ποικίλοι παραδέδονται λόγοι παρὰ	τοῖς	ἱστορικοῖς τε καὶ μυθογράφοις. Καὶ
[2, 3]	διδύμους φέρων ἐν μέσοις ἔρριψε	τοῖς	κόλποις τῆς Δηοῦς, τιμωρίαν ψευδῆ
[2, 8]	ἄξια. Τὰ μὲν δὴ παραστάντα	τοῖς	κρατίστοις τῶν φιλοσόφων καὶ τοῖς
[2, 6]	περὶ θεοῦ ἔννοιαν, ἀδιαστρόφοις δὲ	τοῖς	λογισμοῖς ἐπὶ τὸν τοῦ σύμπαντος
[2, 5]	τοῦ βίου θηριώδους τε καθεστῶτος,	τοῖς	μὲν θρεμμάτων ἀλόγων δίκην τῶν
[2, 4]	ὠμότητός τε καὶ φρενοβλαβείας δείγματα	τοῖς	μετ' αὐτοὺς φυλάττειν παραδεδωκότας. Πῶς
[2, 2]	διττὰς οἱ παλαιοὶ τῶν ἀνθρώπων	τοῖς	μεταγενεστέροις παραδεδώκασιν ἐννοίας. Τοὺς μὲν
[2, 6]	τῆς ἱστορίας εἰδότες, μόνοις δὲ	τοῖς	μύθοις προσανέχοντες ἐμαρτυρήθησαν. Πλὴν ἀλλ'
[2, 6]	ἱστορίας δόξαν εἰσηγήσαντο, σεμνοτέρας εὑρησιλογίας	τοῖς	μύθοις προσεπινοήσαντες καὶ μήτε πάντη
[2, 3]	Καὶ εἰ μεμύησθε, μᾶλλον ἐπιγελάσεσθε	τοῖς	μύθοις ὑμῶν τούτοις τοῖς τιμωμένοις.
[2, 3]	καὶ φρέατι ἐπικαθίζει λυπουμένη. Τοῦτο	τοῖς	μυουμένοις ἀπαγορεύεται εἰσέτι νῦν, ἵνα
[2, 3]	νὺξ ἦν σιωπωμένη, νυνὶ δὲ	τοῖς	μυουμένοις ἡ ἱερὰ τῆς ἀκρασίας
[2, 3]	ἐλεγχθείς. Σαβαζίων γοῦν μυστηρίων σύμβολον	τοῖς	μυουμένοις ὁ διὰ κόλπου θεὸς
[2, 3]	γονῆς ἁλῶν χόνδρος καὶ φαλλὸς	τοῖς	μυουμένοις τὴν τέχνην τὴν μοιχικὴν
[2, 1]	τιμᾶν τοῦτο τὸ μόριον ἐν	τοῖς	μυστηρίοις καὶ ταῖς τοῦ θεοῦ
[2, 6]	πολέμους καὶ στάσεις πεπραγμένας ὄντως	τοῖς	οἰκείοις προστάταις. Οὓς θεοὺς ἡγοῦντό
[2, 8]	ἀνάγκη σέβειν τοὺς πατρίους θεοὺς	τοῖς	οἴκοθεν νομίμοις, οὐδενὸς εἰς ζῆλον
[2, 1]	αὐτῶν τινὰς μὲν ὁμωνύμους ὑπάρχειν	τοῖς	οὐρανίοις, τινὰς δὲ ἰδίαν ἐσχηκέναι
[2, 3]	τὰς κρεανομίας τῶν φόνων, ἀνεστεμμένοι	τοῖς	ὄφεσιν, ἐπολολύζοντες Εὖαν Εὖαν ἐκείνην,
[2, 6]	μνήμην ὡς σεμνῶν καὶ ἀνδρείων	τοῖς	ὀψιγόνοις ἀπολιπόντες. Τοιαῦτα ἦν τὰ
[2, 2]	στήλην εἶναι χρυσῆν, ἐν ᾗ	τοῖς	Παγχαίοις γράμμασιν ὑπάρχειν γεγραμμένας τάς
[2, 6]	φρονεῖν τε καὶ λέγειν οἷα	τοῖς	παλαιοῖς εἴρητο, εἴτε περιέχοιέν τι
[2, 8]	τοῖς κρατίστοις τῶν φιλοσόφων καὶ	τοῖς	παλαιοῖς καὶ πρώτοις τῆς Ῥωμαίων
[2, 1]	περιπιπτόντων μυθολογίαις· ξοάνοις τε γὰρ	τοῖς	παραπλησίοις καὶ μυστηρίοις τοῖς αὐτοῖς
[2, 8]	τοιαῦτα ἦν, οὐδαμῶς φυσιολογίας ἐν	τοῖς	περὶ θεῶν μύθοις παραδεχόμενα οὐδέ
[2, 6]	νόμους ὑποκορίζεται, καὶ δεῖν φησιν	τοῖς	περὶ θεῶν μύθοις πιστεύειν ὡς
[2, 6]	οἴκοθεν ἃς ἕκαστος ἐφεῦρε σεμνολογίας	τοῖς	περὶ θεῶν μύθοις προσεπενόησαν, κινεῖν
[2, 1]	δὲ παρὰ τοῖς πλείστοις ὅτι	τοῖς	περὶ τὸν Δία καὶ τὸν
[2, 1]	θεραπειῶν εὐεργετεῖν. Συμφωνεῖται δὲ παρὰ	τοῖς	πλείστοις ὅτι τοῖς περὶ τὸν
[2, 1]	συνδραμούσης θεολογίας κεκράτηκεν εἰκότως παρὰ	τοῖς	πλείστοις τῶν ἐθνῶν ἡ τῆς
[2, 5]	μηδὲ τῆς θείας καὶ ἐπὶ	τοῖς	πλημμελουμένοις τιμωροῦ δίκης ἐμπαζομένων, εἰς
[2, 3]	κριθομάντεις καὶ τοὺς εἰσέτι παρὰ	τοῖς	πολλοῖς τετιμημένους ἐγγαστριμύθους· ναὶ μὴν
[2, 4]	ἀθεότητος δόξαν ἐκκλίναντες οὔτ' ἐπὶ	τοῖς	πρότερον ἔστησαν οὔτ' ἐξ ἅπαντος
[2, 2]	συνταξαμένου τὴν Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ἀρκεσθησόμεθα	τοῖς	ῥηθεῖσιν, τὰ δὲ παρὰ τοῖς
[2, 7]	ἀπογυμνῶν προαίρεσιν πάλιν τούτοις κέχρηται	τοῖς	ῥήμασιν· Πρῶτον μέν, ἦν δ'
[2, 8]	αὐτοῖς ἔθος, τύπους τε περικείμενοι	τοῖς	στήθεσι καὶ καταυλούμενοι πρὸς τῶν
[2, 1]	πηλῷ κυλιόμενον καὶ ἐπιπηδῶντα κεχηνόσι	τοῖς	στόμασι, διαφαγόντα δὲ αὐτῶν τὰ
[2, 0]	αὐτοῖς Αἰγυπτίοις, εἶτα δὲ καὶ	τοῖς	τὰ ἴσα φρονοῦσιν αὐτοῖς κατωρθωμένη.
[2, 1]	τῆς σωτηρίου καὶ εὐαγγελικῆς διδασκαλίας,	τοῖς	τὰς διανοίας τυφλοῖς τὴν ἀνάβλεψιν
[2, 4]	καὶ τοὺς συνετοὺς καὶ ἔμφρονας	τοῖς	τὰς φρένας ἀπολωλεκόσι τὴν σεβάσμιον
[2, 5]	τῆς παρὰ Φοίνιξι καὶ Αἰγυπτίοις	τοῖς	τε ἄλλοις, ὧν τὴν μνήμην
[2, 1]	καὶ τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν	τοῖς	τε Καδμείοις φίλον ὄντα καὶ
[2, 6]	ὕμνοις τε καὶ ᾠδαῖς ὁμοίως	τοῖς	τεθεοποιημένοις ἀνδράσι καὶ τὰς τούτων
[2, 2]	ἐκ πλειόνων γυναικῶν πέντε πρὸς	τοῖς	τεσσαράκοντα, ὧν ὀκτωκαίδεκα λέγουσιν ὑπάρχειν
[2, 3]	ἐπιγελάσεσθε τοῖς μύθοις ὑμῶν τούτοις	τοῖς	τιμωμένοις. Ἀγορεύσω δὲ ἀναφανδὸν τὰ
[2, 3]	τοῦ Ὀδρύσου μαθών, ἔπειτα διαδοὺς	τοῖς	ὑποτεταγμένοις ἔντεχνον ἀπάτην. Οὐ γάρ
[2, 0]	οὐ μικρὰν παιδείας παρὰ πᾶσιν	τοῖς	φιλολόγοις κτησάμενος, ὁ δὴ καὶ
[2, 8]	στολήν, οὔτε ὀργιάζει τὴν θεὸν	τοῖς	Φρυγίοις ὀργιασμοῖς κατὰ νόμον ἢ
[2, 2]	φασι καὶ ἄλλον Διόνυσον πολὺ	τοῖς	χρόνοις προτεροῦντα τούτου, τὸν ὑπό
[2, 3]	Βασσάρου; Οὐχὶ δὲ ῥοιαὶ πρὸς	τοῖσδε	καὶ κράδαι νάρθηκές τε καὶ
[2, 1]	σέβεσθαί φασι διὰ τὸ μὴ	τολμᾶν	διανήχεσθαι τὸν Νεῖλον τοὺς ἀπὸ
[2, 6]	μὲν τὴν οἰκείαν ἀπογυμνοῖ προαίρεσιν,	τολμηρότερον	ἀπαγορεύει καθόλου περὶ θεῶν τοιαῦτα
[2, 3]	ὄργια ἐκ νυκτὸς ἡμέρᾳ παραδοῦναι	τολμήσας,	φιλοτιμούμενος θειάσαι πόρνην πολίτιδα. Μελάμποδα
[2, 6]	μὴ ὑπεισέρχεταί τις αἰσχύνη τῶν	τολμωμένων,	νεκροὶ ἄρα τέλεον ὄντες νεκροῖς
[2, 6]	μύθοις προσεπενόησαν, κινεῖν τὰ πάτρια	τολμῶντος	οὐδενός, περὶ πολλοῦ δὲ τὴν
[2, 3]	σησαμαῖ ταῦτα καὶ πυραμίδες καὶ	τολύπαι	καὶ πόπανα πολυόμφαλα χόνδροι τε
[2, 3]	τῶν λάγνων, τῶν μετὰ τὴν	τομὴν	τὸ κῦμα βεβιασμένων, ὡς ἀσελγῶν
[2, 2]	παρ' αὐτοῖς ἡρώων μυθευομένων. Κάδμον	τὸν	Ἀγήνορός φασιν ἐκ Φοινίκης ὑπὸ
[2, 2]	Γεγονέναι δὲ καὶ ἕτερον Δία,	τὸν	ἀδελφὸν μὲν Οὐρανοῦ, τῆς δὲ
[2, 2]	καὶ διὰ τοῦτο εἰς ἅπαντα	τὸν	αἰῶνα τυχεῖν τῆς ἀθανάτου τιμῆς·
[2, 3]	θειάσαι πόρνην πολίτιδα. Μελάμποδα δὲ	τὸν	Ἀμυθάονος ἄλλοι φασὶν ἐξ Αἰγύπτου
[2, 3]	Κλάριον, τὸν Πύθιον, τὸν Διδυμέα,	τὸν	Ἀμφιάρεω, τὸν Ἀπόλλω, τὸν Ἀμφίλοχον·
[2, 3]	Διδυμέα, τὸν Ἀμφιάρεω, τὸν Ἀπόλλω,	τὸν	Ἀμφίλοχον· εἰ δὲ βούλει, καὶ
[2, 2]	αὐτὴν βιάσασθαι· ἐπιβοωμένης δὲ αὐτῆς	τὸν	ἄνδρα ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσεν
[2, 1]	χρήσασθαι αὐτοῖς ὑπομείνειαν. Τρέφουσι δὲ	τὸν	Ἆπιν ἐν Μέμφει καὶ τὸν
[2, 1]	Τοὺς δὲ ταύρους τοὺς ἱεροὺς	τὸν	Ἆπιν καὶ τὸν Μνεῦιν τιμᾶσθαι
[2, 3]	Πύθιον, τὸν Διδυμέα, τὸν Ἀμφιάρεω,	τὸν	Ἀπόλλω, τὸν Ἀμφίλοχον· εἰ δὲ
[2, 1]	Ἕλλησιν ὀνομαζομένας Μούσας, ὧν ἡγεῖσθαι	τὸν	Ἀπόλλωνα. Παντὸς δὲ ἔθνους ὡς
[2, 1]	Μεθερμηνευόμενον δέ φασιν αὐτὸν εἶναι	τὸν	Ἀπόλλωνα τήν τε ἰατρικὴν καὶ
[2, 2]	Ἄτλαντα καὶ Κρόνον. Τούτων δὲ	τὸν	Ἄτλαντα λαβεῖν τοὺς παρὰ τὸν
[2, 2]	Οὗ γνωσθέντος ὁ ταύτης πατὴρ	τὸν	Ἄττιν ἀναιρεῖ καὶ τὰς τροφούς·
[2, 2]	οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν	τὸν	αὐχένα θλίψας ἀπέπνιξεν τοὺς δράκοντας.
[2, 4]	τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα διανοίξαντες	τὸν	βαθὺν λῆρον συνεῖδον τῆς πατρικῆς
[2, 1]	σῖτος ἤ τι τῶν πρὸς	τὸν	βίον ἀναγκαίων τύχῃ κείμενον ἐν
[2, 2]	πυρὶ ἑαυτὸν παραδοὺς οὕτως κατέλυσε	τὸν	βίον. Καὶ τὰ μὲν καθ'
[2, 1]	διὰ τὸ συμβάλλεσθαι ταῖς μαντείαις·	τὸν	δ' ἀετὸν διὰ τὸ βασιλικὸν
[2, 2]	παροξυνθέντα κεραυνῷ βαλόντα αὐτὸν διαφθεῖραι,	τὸν	δὲ Ἀπόλλωνα διὰ τὴν ἀναίρεσιν
[2, 2]	ζῶντα ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκδαρῆναι.	Τὸν	δὲ Ἀπόλλωνα ἐρασθέντα τῆς Κυβέλης
[2, 2]	Δία καὶ Ἥραν καὶ Ποσειδῶνα.	Τὸν	δὲ Δία διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν
[2, 2]	δὲ τοῦ πυρὸς αὐτὴν τελευτῆσαι.	Τὸν	δὲ Δία λαβόντα τὸ παιδίον
[2, 2]	δὴ καὶ κερατίαν αὐτὸν εἰσάγουσιν.	Τὸν	δὲ ἐκ Σεμέλης νεώτερον, τρυφερὸν
[2, 1]	ἀνασυράμεναι τὰ ἑαυτῶν γεννητικὰ μόρια,	τὸν	δὲ ἕτερον χρόνον ἅπαντα κεκωλυμένον
[2, 2]	μὲν τῆς Ἀλκμήνης τὰς ὠδῖνας,	τὸν	δὲ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ καθήκοντος
[2, 2]	φοβηθέντας τὸν μὲν Ὑπερίονα κατασφάξαι,	τὸν	δὲ Ἥλιον εἰς τὸν Ἠριδανὸν
[2, 1]	τὰς ἀκρίδας καὶ τὰς κάμπας,	τὸν	δὲ ἱέρακα πρὸς τοὺς σκορπίους
[2, 1]	τὰ ἄλλα δάκετα τῶν ἑρπετῶν,	τὸν	δὲ ἰχνεύμονα τὰ τῶν κροκοδείλων
[2, 1]	ἀπὸ τῶν Κάδμου χρόνων πεποιημένος.	Τὸν	δὲ Κάδμον μετὰ Μωσέα γενέσθαι
[2, 1]	Αἴγυπτον τὸν Ὄσιριν γεγονέναι νομίζουσιν·	τὸν	δὲ Κάδμον τελευτῆσαν τὸ βρέφος
[2, 1]	καὶ Λυκοπολῖτιν κληθῆναι τὴν χώραν.	Τὸν	δὲ κροκόδειλον σέβεσθαί φασι διὰ
[2, 2]	Διὶ μιγεῖσαν τεκνοποιῆσαι τὸν Ἑρμῆν.	Τὸν	δὲ Κρόνον διαφέροντα πλεονεξίᾳ καὶ
[2, 1]	γάλακτος καὶ τοῦ τυροῦ τροφήν,	τὸν	δὲ κύνα συνθηρεύειν ἀνθρώποις καὶ
[2, 1]	τῆς ἐλαίας τὸ φυτὸν εὑρεῖν.	Τὸν	δὲ Ὄσιριν ἐπελθόντα πᾶσαν τὴν
[2, 1]	Σελήνην καὶ ἄλλους Ἥραν νομίζειν.	Τὸν	δὲ Ὄσιριν τοὺς μὲν Σάραπιν,
[2, 2]	Τοιαῦτα μὲν τὰ περὶ Διονύσου.	Τὸν	δὲ Πρίηπον υἱὸν εἶναί φασι
[2, 2]	οὖν βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντος κόσμου,	τὸν	δὲ τῆς Κρήτης καὶ δέκα
[2, 1]	ἀετὸν διὰ τὸ βασιλικὸν εἶναι.	Τὸν	δὲ τράγον φασὶν ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ
[2, 1]	καὶ τῆς ἀθανασίας ποιῆσαι μεταλαβεῖν.	Τὸν	δὲ Ὧρον ὕστατον ὄντα τῶν
[2, 2]	ἀδελφὴν Ῥέαν, ἐξ ἧς γεννῆσαι	τὸν	Δία. Γεγονέναι δὲ καὶ ἕτερον
[2, 2]	γενέσθαι τὴν Ἀλκμήνην, ᾗ μιγέντα	τὸν	Δία γεννῆσαι τὸν Ἡρακλέα. Μισγόμενον
[2, 2]	μετὰ τῶν Τιτάνων κρατῆσαι μάχῃ	τὸν	Δία καὶ ἐπελθεῖν πᾶσαν τὴν
[2, 1]	τοῖς πλείστοις ὅτι τοῖς περὶ	τὸν	Δία καὶ τὸν Ὄσιριν θεοῖς
[2, 2]	ταύτης ἀδελφάς. Τῇ δὲ Σεμέλῃ	τὸν	Δία μιγέντα παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς
[2, 2]	ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν· ὥστε	τὸν	Δία παροξυνθέντα κεραυνῷ βαλόντα αὐτὸν
[2, 2]	δὲ τῇ τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα	τὸν	Δία προστάξαι τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι
[2, 2]	καὶ Ἰταλίαν. Τούτου δὲ γενόμενον	τὸν	Δία τὸν ἐναντίον τῷ πατρὶ
[2, 2]	τὸν Ἡρακλέα. Μισγόμενον δὲ αὐτῇ	τὸν	Δία τριπλασίονα τὴν νύκτα ποιῆσαι·
[2, 2]	τοῦ σώματος λυμαινομένου περιαλγὴς γενόμενος	τὸν	διακονήσαντα ἀπέκτεινεν, αὐτὸς δὲ κατὰ
[2, 2]	Τληπόλεμον. Δειπνῶν δὲ παρ' Οἰνεῖ	τὸν	διακονοῦντα περί τι διαμαρτήσαντα κονδύλῳ
[2, 3]	χρηστήρια, τὸν Κλάριον, τὸν Πύθιον,	τὸν	Διδυμέα, τὸν Ἀμφιάρεω, τὸν Ἀπόλλω,
[2, 3]	τοῦ μύσους τοῦ συμβεβηκότος περὶ	τὸν	Διόνυσον· εἰ δὲ καὶ ἀπὸ
[2, 3]	δι' ἣν αἰτίαν οὐκ ἀπεικότως	τὸν	Διόνυσον προσαγορεύεσθαί τινες Ἄττιν θέλουσιν,
[2, 1]	Καὶ τὸν μὲν Ὄσιριν εἶναι	τὸν	Διόνυσον, τὴν δὲ Ἶσιν τὴν
[2, 2]	καὶ Νείλου. Οὕτω δὲ τραφέντα	τὸν	Διόνυσον ὑπὸ τῶν νυμφῶν εὑρετὴν
[2, 8]	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου	τὸν	ἑαυτοῦ πατέρα, οὐδέ γε πόλεμοι
[2, 1]	Ὀσίριδος μέρη ταφῆς ἀξιωθῆναί φασι	τὸν	εἰρημένον τρόπον· τὸ δὲ αἰδοῖον
[2, 2]	τῇ μεγίστῃ. Τῆς γὰρ ἀκίδος	τὸν	ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀπειληφυίας
[2, 1]	Φρυγίαν ἔθνη καὶ περαιωθῆναι κατὰ	τὸν	Ἑλλήσποντον εἰς τὴν Εὐρώπην. Καὶ
[2, 6]	ἐν Μαγνησίᾳ κεκήδευται) οὐδὲ μὴν	τὸν	ἐν Τελμησσῷ βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος·
[2, 2]	Τούτου δὲ γενόμενον τὸν Δία	τὸν	ἐναντίον τῷ πατρὶ βίον ζηλῶσαι.
[2, 2]	θελήσῃ πλησιάσαι. Παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν	τὸν	ἐξ αὐτοῦ πεσόντα γόνον καὶ
[2, 0]	τούτων βιαίους ἀνιχνεύειν φυσιολογίας, σαφῆ	τὸν	ἐξ αὑτῶν ἔλεγχον ἐπιφερομένων τῶν
[2, 2]	Κενταύρους, μεθ' ὧν καὶ Χείρωνα	τὸν	ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ βοώμενον. Φασὶ
[2, 2]	ἐν ταῖς θυσίαις· ὡς καὶ	τὸν	Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ καὶ
[2, 1]	δὲ ὑπ' αὐτοῦ μάλιστα πάντων	τὸν	Ἑρμῆν διαφόρῳ φύσει κεχορηγημένον πρὸς
[2, 2]	πρεσβυτάτην Μαῖαν Διὶ μιγεῖσαν τεκνοποιῆσαι	τὸν	Ἑρμῆν. Τὸν δὲ Κρόνον διαφέροντα
[2, 6]	θεὸν ὁ βασιλεὺς ὁ Ῥωμαίων·	τὸν	ἐρώμενον ὡραιότατον σφόδρα γενόμενον Ἀντίνοον
[2, 2]	αὐξομένου τῶν φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος	τὸν	ἑταῖρον καὶ ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐπεβάλετο
[2, 2]	Ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς	τὸν	Εὔηνον ποταμόν, καταλαμβάνει Νέσσον τὸν
[2, 2]	κτήσασθαι, καλέσας ἐπί τινα θυσίαν	τὸν	Ἡρακλέα καὶ λαμπρῶς αὐτὸν ἑστιάσας
[2, 2]	ᾗ μιγέντα τὸν Δία γεννῆσαι	τὸν	Ἡρακλέα. Μισγόμενον δὲ αὐτῇ τὸν
[2, 2]	κατασφάξαι, τὸν δὲ Ἥλιον εἰς	τὸν	Ἠριδανὸν ποταμὸν ἀποπνῖξαι· τὴν δὲ
[2, 2]	τοῦτο ποιεῖν, θρηνοῦντας τοῦ μειρακίου	τὸν	θάνατον, βωμούς τε ἱδρυσαμένους θυσίαις
[2, 1]	ἐν Θήβαις ταῖς Βοιωτικαῖς γεγονέναι	τὸν	θεὸν ἐκ Σεμέλης καὶ Διὸς
[2, 1]	τὰ δὲ διὰ τὸ βούλεσθαι	τὸν	θεὸν Ἕλληνα ὀνομάζεσθαι προσδέξασθαι προσηνῶς
[2, 2]	τῆς προσηγορίας. Τοῦτον δέ φασι	τὸν	θεὸν κατά τινας χρόνους φαίνεσθαι
[2, 2]	καταδεῖξαι τριετηρικὰς θυσίας Διονύσῳ καὶ	τὸν	θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον
[2, 2]	διὰ μελῳδίας καὶ ὀρχήσεως ψυχαγωγεῖν	τὸν	θεόν. Παιδαγωγόν τε αὐτοῦ Σειληνὸν
[2, 3]	προτέρᾳ μέν, καθ' ἣν ἀγνοοῦσι	τὸν	θεόν, τὸν ὄντα ὄντως μὴ
[2, 1]	ἀνθρώποις καὶ φυλακτικὸν εἶναι· διόπερ	τὸν	θεὸν τὸν παρ' αὐτοῖς καλούμενον
[2, 6]	ὄμμασι κεκαθαρμένοις μόνον αὐτὸν εἶναι	τὸν	θεὸν τῶν πάντων σωτῆρα καὶ
[2, 3]	δᾳδοῦχε, τὰς λαμπάδας· ἐλέγχει σου	τὸν	Ἴακχον τὸ φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι
[2, 3]	Φερεφάττης ἀνθολόγια διηγήσωμαί σοι καὶ	τὸν	κάλαθον καὶ τὴν ἁρπαγὴν τὴν
[2, 6]	καὶ οὐκ ἀληθῆ τῶν μύθων	τὸν	καλλωπισμὸν εἰσηγησάμενοι. Ἀλλ' οὗτοι μὲν
[2, 2]	τὸν Εὔηνον ποταμόν, καταλαμβάνει Νέσσον	τὸν	Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν.
[2, 2]	ἄνδρα ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσεν	τὸν	Κένταυρον, ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ
[2, 2]	τοῦ παιδὸς παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς	τὸν	κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας·
[2, 3]	δὲ μανικῆς τὰ ἄχρηστα χρηστήρια,	τὸν	Κλάριον, τὸν Πύθιον, τὸν Διδυμέα,
[2, 1]	πρὸς ἐπίνοιαν τῶν δυναμένων ὠφελῆσαι	τὸν	κοινὸν βίον. Εὑρετήν τε γὰρ
[2, 1]	τὸν τράγον ἐν Μένδητι καὶ	τὸν	κροκόδειλον ἐν τῇ Μοίριδος λίμνῃ
[2, 1]	εὑρετὴν γενόμενον. Μετὰ δὲ ταῦτα	τὸν	Κρόνον ἄρξαι, καὶ γήμαντα τὴν
[2, 2]	τάφον ἐν Κρήτῃ. Δυναστεῦσαι δὲ	τὸν	Κρόνον κατὰ Σικελίαν καὶ Λιβύην
[2, 3]	σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων· ἐνήστευσα, ἔπιον	τὸν	κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ κίστης, ἐργασάμενος
[2, 4]	παρασταίη. Φέρ' οὖν καὶ τούτων	τὸν	λόγον ἄνωθεν ἀναλαβόντες ἐπισκεψώμεθα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 6]	Ταῦτα μὲν οὗτος. Σὺ δὲ	τὸν	λόγον ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβὼν τῆς
[2, 6]	τοῦ σύμπαντος κόσμου δημιουργὸν καὶ	τὸν	μέγαν τῶν ὅλων ποιητὴν ἐκ
[2, 1]	καὶ τοὺς ἀπαντῶντας ἀπείργειν. Καὶ	τὸν	μὲν αἴλουρον πρὸς τὰς ἀσπίδας
[2, 2]	δὲ ὄχλους θαυμάσαντας τὴν περιπέτειαν	τὸν	μὲν Ἥλιον καὶ τὴν Σελήνην
[2, 3]	δὲ εἰκότως ἀποκαλῶ τούτους, οἳ	τὸν	μὲν ὄντως ὄντα θεὸν ἠγνοήκασι,
[2, 1]	Ἀπόλλωνά τε καὶ Ἀφροδίτην. Καὶ	τὸν	μὲν Ὄσιριν εἶναι τὸν Διόνυσον,
[2, 2]	δὲ ἀδελφοὺς τῆς Ῥέας φοβηθέντας	τὸν	μὲν Ὑπερίονα κατασφάξαι, τὸν δὲ
[2, 1]	τὸν Ἆπιν ἐν Μέμφει καὶ	τὸν	Μνεῦιν ἐν Ἡλίου πόλει καὶ
[2, 1]	τόν τε ὀνομαζόμενον Ἆπιν καὶ	τὸν	Μνεῦιν, Ὀσίριδι καθιερωθῆναι, καὶ τούτους
[2, 1]	τοὺς ἱεροὺς τὸν Ἆπιν καὶ	τὸν	Μνεῦιν τιμᾶσθαι παραπλησίως τοῖς θεοῖς,
[2, 3]	ἵν' ἔχῃς μάρτυρα τῆς ἀναισχυντίας	τὸν	μυσταγωγόν· ὣς εἰποῦσα πέπλους ἀνεσύρατο,
[2, 1]	καὶ τῶν Ἑλληνικῶν θεῶν ἀποδείκνυσθαι	τὸν	Μωσέα προτερεῖν, εἰ δὴ πρὸ
[2, 3]	τὸ κέντρον· βουκολικόν, οἶμαι, κέντρον	τὸν	νάρθηκα ἐπικαλῶν, ὃν δὴ ἀναστέφουσιν
[2, 1]	διὰ τὸ μὴ τολμᾶν διανήχεσθαι	τὸν	Νεῖλον τοὺς ἀπὸ τῆς Ἀραβίας
[2, 3]	τὸν Παρνασὸν φέρων κατατίθεται διεσπασμένον	τὸν	νεκρόν. Εἰ θέλεις δ' ἐποπτεῦσαι
[2, 2]	τὸ πίνοντας ἄκρατον τοὺς παλαιοὺς	τὸν	οἶνον μανιώδεις γίνεσθαι καὶ ταῖς
[2, 3]	καθ' ἣν ἀγνοοῦσι τὸν θεόν,	τὸν	ὄντα ὄντως μὴ γνωρίζοντες θεόν,
[2, 1]	τὰ μυστήρια. Ἀφορμὰς δὲ ἔχειν	τὸν	Ὀρφέα πρὸς τὴν μετάθεσιν τῆς
[2, 1]	οἷόν περ οἱ κατ' Αἴγυπτον	τὸν	Ὄσιριν γεγονέναι νομίζουσιν· τὸν δὲ
[2, 1]	δὲ ἔθνους ὡς θεὸν ἀποδεχομένου	τὸν	Ὄσιριν διὰ τὰς εὐεργεσίας πανταχοῦ
[2, 1]	τοῖς περὶ τὸν Δία καὶ	τὸν	Ὄσιριν θεοῖς κατὰ τὴν Ἴσιδος
[2, 1]	τὴν Δήμητραν. Ταύτην δὲ γήμαντα	τὸν	Ὄσιριν καὶ τὴν βασιλείαν διαδεξάμενον
[2, 1]	ὅτι σωματοφύλαξ ἦν τῶν περὶ	τὸν	Ὄσιριν καὶ τὴν Ἶσιν. Ἔνιοι
[2, 1]	Ῥέαν γεννῆσαι κατὰ μέν τινας	τὸν	Ὄσιριν καὶ τὴν Ἶσιν, κατὰ
[2, 1]	τὴν γένεσιν εἰς Δία, σεμνύνοντα	τὸν	Ὄσιριν καὶ τῆς φθαρείσης τὴν
[2, 1]	κύνας καθ' ὃν καιρὸν ἐζήτει	τὸν	Ὄσιριν τά τε θηρία καὶ
[2, 1]	ἐπιμελομένους ἱερεῖς· εὑρετὴν δὲ γενέσθαι	τὸν	Ὄσιριν τῆς ἀμπέλου πρῶτόν τε
[2, 1]	Τυφῶνα παραγενέσθαι βοηθὸν ἐξ Ἅιδου	τὸν	Ὄσιριν τῷ τέκνῳ καὶ τῇ
[2, 1]	καὶ Μακεδόνα, παραλαβεῖν δὲ καὶ	τὸν	Πᾶνα διαφερόντως ὑπ' Αἰγυπτίων τιμώμενον,
[2, 1]	φυλακτικὸν εἶναι· διόπερ τὸν θεὸν	τὸν	παρ' αὐτοῖς καλούμενον Ἄνουβιν κυνὸς
[2, 3]	οὐ γὰρ ἠπείθησε Διί, εἰς	τὸν	Παρνασὸν φέρων κατατίθεται διεσπασμένον τὸν
[2, 3]	ἐκ κυμβάλου ἔπιον, ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ	τὸν	παστὸν ὑπέδυν Ταῦτα οὐχ ὕβρις
[2, 2]	διὰ τὸ μῖσος τὸ πρὸς	τὸν	πατέρα. Ἐπιστρατεύσαντος δὲ ἐπ' αὐτὸν
[2, 1]	ποτε γενομένου. Φασὶ δὲ καὶ	τὸν	Περσέα γενέσθαι κατὰ τὴν Αἴγυπτον
[2, 2]	ἐκ τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ποιήσασθαι	τὸν	πλοῦν δι' ὠκεανοῦ πλείους ἡμέρας
[2, 2]	Νέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα	τὸν	ποταμόν. Οὗτος δὲ πρῶτον διαβιβάσας
[2, 1]	αἰδοῖον ὑπὸ μὲν Τυφῶνος εἰς	τὸν	ποταμὸν ῥιφῆναι λέγουσιν, ὑπὸ δὲ
[2, 1]	ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ καὶ τοῖς Ἕλλησιν	τὸν	Πρίηπον, διὰ τὸ γεννητικὸν μόριον·
[2, 0]	μὲν δὴ τῆς Φοινίκων θεολογίας	τὸν	προειρημένον περιέχει τρόπον· ἧς ἀμεταστρεπτεὶ
[2, 1]	δὴ σεμνὰ τῆς Αἰγυπτίων θεολογίας	τὸν	προεκτεθέντα περιείληφε τρόπον, τὰ δὲ
[2, 7]	τῷ δευτέρῳ τὰ κατὰ Ῥωμύλον	τὸν	πρῶτον κτίστην τῆς Ῥωμαίων πόλεως
[2, 3]	αὐτοῖς· στῆσον δὲ ὁμοῦ παρὰ	τὸν	Πύθιον ἄγων τοὺς ἀλευρομάντεις καὶ
[2, 3]	τὰ ἄχρηστα χρηστήρια, τὸν Κλάριον,	τὸν	Πύθιον, τὸν Διδυμέα, τὸν Ἀμφιάρεω,
[2, 1]	τοῦ σίτου καρπὸν συνεργῆσαι πρὸς	τὸν	σπόρον καὶ τὰς κοινὰς γεωργίας.
[2, 1]	Τοὺς δὲ ταύρους τοὺς ἱερούς,	τόν	τε ὀνομαζόμενον Ἆπιν καὶ τὸν
[2, 2]	φῶς ἀγαγεῖν, τοῦ Διὸς προαγορεύσαντος	τὸν	τεχθησόμενον κατ' ἐκείνην τὴν ἡμέραν
[2, 3]	ἀπογυμνώσω δὲ εὖ μάλα ἀνὰ	τὸν	τῆς ἀληθείας λόγον τὴν γοητείαν
[2, 2]	ὀνομαζομένων. Γίνεται δὲ αὐτῷ κατὰ	τὸν	τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης
[2, 2]	κἀκεῖθεν διὰ Συρίας ἐλθεῖν πρὸς	τὸν	τότε δυνάστην Κάσσιον, ἐξ οὗ
[2, 1]	Αἰγυπτίοις· ταῦτα γὰρ τοῖς εὑροῦσι	τὸν	τοῦ σίτου καρπὸν συνεργῆσαι πρὸς
[2, 6]	ἀδιαστρόφοις δὲ τοῖς λογισμοῖς ἐπὶ	τὸν	τοῦ σύμπαντος κόσμου δημιουργὸν καὶ
[2, 8]	ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ ἐπὶ	τὸν	τούτων ἔλεγχον, φέρε τὰς ἑρμηνείας
[2, 1]	Μνεῦιν ἐν Ἡλίου πόλει καὶ	τὸν	τράγον ἐν Μένδητι καὶ τὸν
[2, 3]	δ' ἐποπτεῦσαι καὶ Κορυβάντων ὄργια,	τὸν	τρίτον ἀδελφὸν ἀποκτείναντες οὗτοι τὴν
[2, 7]	τὰ περὶ τῶνδε, τοῦτον γράφων	τὸν	τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ τῆς
[2, 5]	καὶ τούτου τόνδε γράφοντος ἄκουε	τὸν	τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Περὶ τοῦ νεκρῶν
[2, 1]	παιδὸς αὐτῆς Ὥρου. Ἀνελοῦσαν δὲ	τὸν	Τυφῶνα καὶ τοὺς συμπράξαντας παρὰ
[2, 1]	τὴν Εὐρώπην. Καὶ Μακεδόνα μὲν	τὸν	υἱὸν ἀπολιπεῖν βασιλέα τῆς Μακεδονίας,
[2, 1]	τῆς ἀθανασίας φάρμακον, δι' οὗ	τὸν	υἱὸν Ὧρον ὑπὸ τῶν Τιτάνων
[2, 1]	Ῥέαν, ἔτι δὲ καὶ Δία	τὸν	ὑπό τινων Ἄμμωνα προσαγορευόμενον, πρὸς
[2, 2]	πολὺ τοῖς χρόνοις προτεροῦντα τούτου,	τὸν	ὑπό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, ἐκ
[2, 6]	ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ	τὸν	Φιλοπάτορα ἐν Πάφῳ λέγει ἐν
[2, 1]	οὖσαν Ὀσίριδος καὶ γυναῖκα μετελθεῖν	τὸν	φόνον, συναγωνιζομένου τοῦ παιδὸς αὐτῆς
[2, 2]	τε ὀρείαν μητέρα. Μαρσύαν δὲ	τὸν	Φρύγα πρὸς ταύτην φιλίαν ἔχοντα
[2, 2]	φίλτρῳ ἀποστέλλει. Ὁ δὲ Ἡρακλῆς	τὸν	χιτῶνα περιθέμενος περιέπεσεν συμφορᾷ τῇ
[2, 2]	τῆς ἀκίδος ἀποσταζόμενον αἷμα χρῖσαι	τὸν	χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. Τοῦτο δὲ
[2, 2]	πρὸς τὰς θυσίας· ἡ δὲ	τὸν	χιτῶνα χρίσασα τῷ παρὰ τοῦ
[2, 2]	καὶ τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ	τὸν	χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς παρὰ
[2, 2]	ἐκτοπισθῆναι κατὰ τὴν μεσημβρίαν εἰς	τὸν	ὠκεανόν· ἐκπλεύσαντα γὰρ αὐτὸν ἐκ
[2, 2]	τὸν Ἄτλαντα λαβεῖν τοὺς παρὰ	τὸν	Ὠκεανὸν τόπους, γενόμενον ἀστρολόγον ἄριστον·
[2, 5]	σοι φίλον, αὖθις καὶ τούτου	τόνδε	γράφοντος ἄκουε τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 2]	εἰς Κιλικίαν πολέμῳ νικῆσαι Κίλικα	τοπάρχην.	Καὶ ἄλλα δὲ πλεῖστα ἔθνη
[2, 2]	λαβεῖν τοὺς παρὰ τὸν Ὠκεανὸν	τόπους,	γενόμενον ἀστρολόγον ἄριστον· ὑπάρξαι δὲ
[2, 2]	τῶν ποιητῶν μυθολογίας. Ἀλλὰ γὰρ	τοσαῦτα	καὶ ἀπὸ τῆς Ἑλλήνων θεολογίας
[2, 3]	δὲ τοῦ ὀνόματος τε τυχηκότας.	Τοσαῦτα	καὶ οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τίσι
[2, 6]	ἐφ' οὓς ἐνόμιζον εὐεργέτας μετατεθεικότες.	Τοσαύτη	δ' ἄρα συνεῖχεν αὐτοὺς φρενῶν
[2, 6]	τὰς τούτων τιμὰς ἐπάραντες· εἰς	τοσοῦτον	δὲ ἄρα κακῶν ἤλαυνον ὡς
[2, 2]	δὲ τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην, ἐπὶ	τοσοῦτον	δὲ προβῆναι τῇ δόξῃ ὡς
[2, 1]	ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ ἐλευθερίαν τῶν	τοσούτων	κακῶν οὐδ' ἑτέρως εὑράμενοι ἢ
[2, 5]	πάλαι ἀνδρῶν δι' ὑπερβάλλουσαν τοῦ	τότε	βίου θηριωδίαν θεοῦ μὲν τοῦ
[2, 6]	πάντων ἀρίστου τοτὲ μὲν ἐξωθοῦντος,	τοτὲ	δ' αὖ πάλιν εἰσποιουμένου τοὺς
[2, 2]	διὰ Συρίας ἐλθεῖν πρὸς τὸν	τότε	δυνάστην Κάσσιον, ἐξ οὗ τὸ
[2, 6]	ὥσπερ ἔφην ἤδη πρότερον, μηδέπω	τότε	ἐν ἀνθρώποις πολιτευομένων μηδ' ἐπὶ
[2, 2]	δοῦλος γίνεται Ὀμφάλης βασιλευούσης τῶν	τότε	Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων.
[2, 6]	δι' ἑνὸς τοῦ πάντων ἀρίστου	τοτὲ	μὲν ἐξωθοῦντος, τοτὲ δ' αὖ
[2, 1]	πρῶτον εἰς Νείλου πόλιν. Καὶ	τότε	μόνον αὐτὸν αἱ γυναῖκες ὁρῶσι
[2, 5]	ἀνοσιουργίας καταβαλλόντων. Οὔπω γὰρ εἰσέτι	τότε	νόμων καθ' οὓς χρὴ βιοῦν
[2, 6]	ὠφελείας ἢ καὶ διὰ τὰς	τότε	πρῶτον συνισταμένας δυναστείας τε καὶ
[2, 6]	μάντεως ἱστοροῦσι) Πτολεμαῖος δὲ ὁ	τοῦ	Ἀγησάρχου ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
[2, 1]	Ἀναιρεθῆναι δὲ αὐτὸν ὑπὸ Τυφῶνος	τοῦ	ἀδελφοῦ, πονηροῦ καὶ ἀσεβοῦς ὄντος·
[2, 1]	Ἀνταῖον. Αὐτὸν δὲ ἐπιστρατεῦσαι μετὰ	τοῦ	ἀδελφοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος, ὅν φασιν
[2, 3]	τιθέναι· οἴονται γὰρ δὴ ἐκ	τοῦ	αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος τοῦ κορυβαντικοῦ
[2, 7]	γνῶναι πάρεστιν ἀπὸ τῆς Διονυσίου	τοῦ	Ἁλικαρνασέως Ῥωμαϊκῆς ἀρχαιολογίας· οὗτος γὰρ
[2, 2]	Ἀπόλλωνι καὶ ἡττηθέντα ζῶντα ὑπὸ	τοῦ	Ἀπόλλωνος ἐκδαρῆναι. Τὸν δὲ Ἀπόλλωνα
[2, 6]	μὴν τὸν ἐν Τελμησσῷ βωμὸν	τοῦ	Ἀπόλλωνος· (μνῆμα εἶναι καὶ τοῦτον
[2, 1]	δὲ ἐπιστρατεῦσαι μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ	τοῦ	Ἀπόλλωνος, ὅν φασιν εὑρετὴν γενέσθαι
[2, 3]	γὰρ δὴ ἐκ τοῦ αἵματος	τοῦ	ἀπορρυέντος τοῦ κορυβαντικοῦ τὸ σέλινον
[2, 2]	καθ' Ἡρακλέα τοιαῦτα. Περὶ δὲ	τοῦ	Ἀσκληπιοῦ φασιν Ἀπόλλωνος υἱὸν εἶναι
[2, 2]	Ἀγήνορός φασιν ἐκ Φοινίκης ὑπὸ	τοῦ	βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς ἀναζήτησιν τῆς
[2, 2]	Καὶ πάλιν Ἀστυάνειραν τὴν Ἀρμενίου	τοῦ	βασιλέως θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ
[2, 2]	παῖδας ἐκ Μεγάρας τῆς Κρέοντος	τοῦ	βασιλέως θυγατρὸς γενομένους αὐτῷ κατετόξευσεν
[2, 2]	μὲν οὖν φίλος γεγονὼς Κασσάνδρου	τοῦ	βασιλέως καὶ διὰ τοῦτον ἠναγκασμένος
[2, 5]	κατατεταγμένης, ἀνειμένου δὲ καὶ νομαδικοῦ	τοῦ	βίου θηριώδους τε καθεστῶτος, τοῖς
[2, 3]	τελεταὶ μυστικαί, οἷον ἐπὶ σκηνῆς	τοῦ	βίου τοῖς ἀληθείας ἐκκυκλήσω θεαταῖς.
[2, 1]	σκέπην παρέχειν καὶ τὴν διὰ	τοῦ	γάλακτος καὶ τοῦ τυροῦ τροφήν,
[2, 1]	τῆς τῶν ἀλόγων ζῴων τιμῆς.	Τοῦ	γὰρ πλήθους τὸ παλαιὸν ἀφισταμένου
[2, 2]	Ἥραν ὑποσχεῖν αὐτῷ τὴν θηλήν.	Τοῦ	δὲ παιδὸς ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν
[2, 2]	καὶ ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν,	τοῦ	δὲ φυγόντος, τοὺς ἰδίους παῖδας
[2, 6]	τὸ δὲ ἐν τῷ Ἀπόλλωνος	τοῦ	Δηλίου ἐστὶν ἱερῷ. Λέανδρος δὲ
[2, 3]	κίστην ἀνελομένω, ἐν ᾗ τὸ	τοῦ	Διονύσου αἰδοῖον ἀπέκειτο, εἰς Τυρρηνίαν
[2, 3]	γὰρ ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ τῶν	τοῦ	Διονύσου αἵματος σταγόνων βεβλαστηκέναι νομίζουσι
[2, 3]	Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ τὰ μέλη	τοῦ	Διονύσου Ἀπόλλωνι τῷ παιδὶ παρακατατίθεται
[2, 3]	λέβητά τινα τρίποδι ἐπιθέντες καὶ	τοῦ	Διονύσου ἐμβαλόντες τὰ μέλη καθήψουν
[2, 3]	Ἀθηνᾶ μὲν οὖν τὴν καρδίαν	τοῦ	Διονύσου ὑφελομένη Παλλὰς ἐκ τοῦ
[2, 2]	χρόνου πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν,	τοῦ	Διὸς προαγορεύσαντος τὸν τεχθησόμενον κατ'
[2, 2]	νύκτα ποιῆσαι· μόνην δὲ ταύτην	τοῦ	Διὸς τὴν ὁμιλίαν οὐκ ἐρωτικῆς
[2, 3]	οὖν καὶ ὑπόληψις κενὴ καὶ	τοῦ	δράκοντος τὰ μυστήρια ἀπάτη τίς
[2, 6]	Δαείρας οὐχὶ ἐν τῷ περιβόλῳ	τοῦ	Ἐλευσινίου τοῦ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει,
[2, 1]	Ἕλληνας, καὶ μὴν ἕτερον ὄντα	τοῦ	ἐξ Ἀλκμήνης παρ' Ἕλλησιν ὕστερόν
[2, 6]	ἐπάγει· Ἤδη δὲ ὁ τάφος	τοῦ	ἐρωμένου νεώς ἐστιν Ἀντινόου καὶ
[2, 2]	διδάσκειν τὰ καλά. Περὶ δὲ	τοῦ	Ἡρακλέους Ἕλληνες τοιαῦτά φασι· Δανάης
[2, 2]	Φορωνέως, ἐσχάτῃ δὲ Ἀλκμήνῃ τῇ	τοῦ	Ἡρακλέους μητρί. Ταύτην δὲ ἀπὸ
[2, 2]	ἀποσταζόμενον αἷμα χρῖσαι τὸν χιτῶνα	τοῦ	Ἡρακλέους. Τοῦτο δὲ ποιήσασα Δηιάνειρα
[2, 1]	Ὀρφέα πρὸς τὴν μετάθεσιν τῆς	τοῦ	θεοῦ γενέσεως καὶ τελετῆς τοιαύτας·
[2, 2]	συμβῆναι κατὰ τὴν γένεσιν τοῦδε	τοῦ	θεοῦ. Ζεὺς γὰρ πρώτῃ μὲν
[2, 5]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ	τοῦ	θεοῦ· ὃς οὐ μέρει γῆς
[2, 6]	ὠφέλιμον τυγχάνειν τὸ σημαῖνον τὴν	τοῦ	θεοῦ προσηγορίαν τε καὶ οὐσίαν
[2, 4]	φύσιν τὴν σεμνὴν καὶ παναγίαν	τοῦ	θεοῦ πρόσρησιν τοιαῦτά τε αἰσχρὰ
[2, 4]	ἀνόσιον εἶναι καὶ δυσσεβὲς τῇ	τοῦ	θεοῦ σεβασμίῳ προσηγορίᾳ τιμᾶν τοὺς
[2, 1]	καὶ τετιμημένον ὑπ' αὐτῶν μεταθεῖναι	τοῦ	θεοῦ τὴν γένεσιν ἐκείνοις χαριζόμενον,
[2, 1]	ἐν τοῖς μυστηρίοις καὶ ταῖς	τοῦ	θεοῦ τούτου τελεταῖς τε καὶ
[2, 2]	τῷ ὠκεανῷ κειμένην παραγενόμενον Οὐρανοῦ	τοῦ	ἰδίου προπάτορος βωμὸν ἱδρύσασθαι κἀκεῖθεν
[2, 2]	ὠδῖνας, τὸν δὲ Εὐρυσθέα πρὸ	τοῦ	καθήκοντος χρόνου πρὸς τὸ φῶς
[2, 2]	ὀνομασθῆναι Ζῆνα, διὰ τὸ δοκεῖν	τοῦ	καλῶς ζῆν αἴτιον γενέσθαι τοῖς
[2, 2]	ἐν ληνοῖς, Βρόμιον δὲ ἀπὸ	τοῦ	κατὰ τὴν γένεσιν αὐτοῦ γενομένου
[2, 2]	τὸν χιτῶνα χρίσασα τῷ παρὰ	τοῦ	Κενταύρου δεδομένῳ φίλτρῳ ἀποστέλλει. Ὁ
[2, 1]	διαδεξάμενον πολλὰ πρᾶξαι πρὸς εὐεργεσίαν	τοῦ	κοινοῦ· κτίσαι τε πόλιν ἐν
[2, 3]	δράκων δέ ἐστιν οὗτος διελκόμενος	τοῦ	κόλπου τῶν τελουμένων, ἔλεγχος ἀκρασίας
[2, 3]	ἐκ τοῦ αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος	τοῦ	κορυβαντικοῦ τὸ σέλινον ἐκπεφυκέναι· ὥσπερ
[2, 6]	ἀνιόντες καὶ οἵδε τὰ στοιχεῖα	τοῦ	κόσμου θεοὺς ἐπεφήμισαν, οὐκ αὐτὸ
[2, 3]	ὡς ἄρα ἀποσπάσας ὁ Ζεὺς	τοῦ	κριοῦ τοὺς διδύμους φέρων ἐν
[2, 7]	αὐτόν. τί δὲ δὴ τὰ	τοῦ	Κρόνου ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ
[2, 2]	πατέρα. Ἐπιστρατεύσαντος δὲ ἐπ' αὐτὸν	τοῦ	Κρόνου μετὰ τῶν Τιτάνων κρατῆσαι
[2, 5]	τῷ πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ ἱστορεῖ,	τοῦ	λόγου μάρτυρας αὐτοὺς Ἕλληνας ἐπαγόμενος.
[2, 6]	(μνῆμα εἶναι καὶ τοῦτον Τελμησσέως	τοῦ	μάντεως ἱστοροῦσι) Πτολεμαῖος δὲ ὁ
[2, 3]	τὰ τελέσματα καὶ πυρὸς καὶ	τοῦ	μεγαλήτορος μᾶλλον δὲ ματαιόφρονος Ἐρεχθειδῶν
[2, 2]	τοὺς Φρύγας τοῦτο ποιεῖν, θρηνοῦντας	τοῦ	μειρακίου τὸν θάνατον, βωμούς τε
[2, 2]	τῇ ἕκτῃ ἀπὸ τῆς Εὐημέρου	τοῦ	Μεσσηνίου γραφῆς ἐπικυροῖ τὴν αὐτὴν
[2, 2]	βασιλεύσαντα, τῇ δόξῃ πολὺ λειπόμενον	τοῦ	μεταγενεστέρου. Τοῦτον μὲν οὖν βασιλεῦσαι
[2, 2]	τυχεῖν τε τῆς προσηγορίας ἀπὸ	τοῦ	μυεῖν τοὺς ἀνθρώπους, τοῦτο δέ
[2, 1]	ἑκάστῳ μερίδα, βουλόμενον ἅπαντας μετασχεῖν	τοῦ	μύσους. Τὴν δὲ Ἶσιν ἀδελφὴν
[2, 3]	Δία γεγενημένης, τὰ δὲ ἀπὸ	τοῦ	μύσους τοῦ συμβεβηκότος περὶ τὸν
[2, 1]	χώρας καὶ διὰ τὴν φύσιν	τοῦ	Νείλου. Τοῦτον γὰρ πολύγονον ὄντα
[2, 3]	ἀδελφὸν ἀποκτείναντες οὗτοι τὴν κεφαλὴν	τοῦ	νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην καὶ καταστέψαντ'
[2, 6]	ἄκουε τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Περὶ	τοῦ	νεκρῶν εἶναι τάφους τὰ καλούμενα
[2, 3]	ἐκεῖνος ὁ Μίδας, ὁ παρὰ	τοῦ	Ὀδρύσου μαθών, ἔπειτα διαδοὺς τοῖς
[2, 5]	καὶ λογικῶν ψυχῶν ἥλιος τὰς	τοῦ	οἰκείου φωτὸς ἐφαπλώσας ἀκτῖνας ὁμοῦ
[2, 2]	Διόνυσον ὑπὸ τῶν νυμφῶν εὑρετὴν	τοῦ	οἴνου γενέσθαι καὶ τὴν φυτείαν
[2, 2]	αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους διὰ τὴν	τοῦ	οἴνου δόσιν, ὥσπερ καὶ τὴν
[2, 3]	χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ τὰς ὑπωρείας	τοῦ	Ὀλύμπου. Καὶ ταῦτ' ἐστὶ τὰ
[2, 3]	δὲ οὐδὲ ὄντας, μόνου δὲ	τοῦ	ὀνόματος τε τυχηκότας. Τοσαῦτα καὶ
[2, 3]	ἀναγράφει. Παραθήσομαι δέ σοι αὐτὰ	τοῦ	Ὀρφέως τὰ ἔπη, ἵν' ἔχῃς
[2, 2]	τὴν Ἶσιν ἔφησαν τὰ μέλη	τοῦ	Ὀσίριδος ἀναζητοῦσαν, τὸ αἰδοῖον αὐτοῦ
[2, 1]	τοῦ σώματος πλὴν τῶν αἰδοίων	τοῦ	Ὀσίριδος ἑκάστῳ μέρει περιπλάσαι λέγουσιν
[2, 1]	Μέμφιν. Τὰ μὲν οὖν ἀνευρεθέντα	τοῦ	Ὀσίριδος μέρη ταφῆς ἀξιωθῆναί φασι
[2, 1]	τῷ θεῷ. Φασὶ δὲ τὴν	τοῦ	Ὀσίριδος ψυχὴν εἰς τοῦτον μετὰ
[2, 2]	προσαγορευθῆναι. Ὕστερον δὲ μετὰ τὴν	τοῦ	Οὐρανοῦ τελευτὴν συνοικήσασαν Ὑπερίονι τῷ
[2, 6]	δράκων ὁ Πύθιος θρησκεύεται καὶ	τοῦ	ὄφεως ἡ πανήγυρις καταγγέλλεται Πύθια,
[2, 2]	ψυχῇ δυσφορῶν εἰς μανίαν ἐνέπεσεν·	τοῦ	πάθους δὲ αὐξομένου τῶν φρενῶν
[2, 6]	ἄλλο παιδίον Ἀρχέμορος κεκήδευται καὶ	τοῦ	παιδίου ὁ ἐπιτάφιος προσαγορεύεται Νέμεα.
[2, 1]	γυναῖκα μετελθεῖν τὸν φόνον, συναγωνιζομένου	τοῦ	παιδὸς αὐτῆς Ὥρου. Ἀνελοῦσαν δὲ
[2, 2]	δὲ Ἀπόλλωνα διὰ τὴν ἀναίρεσιν	τοῦ	παιδὸς παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς τὸν
[2, 1]	παλαιόν, φασίν, τῆς Ἴσιδος μετὰ	τοῦ	παιδὸς Ὥρου μελλούσης διαγωνίζεσθαι πρὸς
[2, 3]	τοῦ Διονύσου ὑφελομένη Παλλὰς ἐκ	τοῦ	πάλλειν τὴν καρδίαν προσηγορεύθη· οἱ
[2, 5]	διαυγεστάτην ἡμέραν τῆς ἀληθοῦς εὐσεβείας	τοῦ	παμβασιλέως θεοῦ πάντας ἡμᾶς μετεστήσατο.
[2, 4]	νόσου λελυτρωμένοι, πρῶτα μὲν τῇ	τοῦ	παντοκράτορος θεοῦ χάριτι καὶ εὐεργεσίᾳ,
[2, 6]	αὐτῶν τῶν Ἑλλήνων δι' ἑνὸς	τοῦ	πάντων ἀρίστου τοτὲ μὲν ἐξωθοῦντος,
[2, 5]	τότε βίου θηριωδίαν θεοῦ μὲν	τοῦ	πάντων δημιουργοῦ μηδένα λόγον ποιουμένων
[2, 2]	τῶν Βακχῶν, Ληναῖον δὲ ἀπὸ	τοῦ	πατεῖσθαι τὰς σταφυλὰς ἐν ληνοῖς,
[2, 2]	γάμον αἰτήσας, μὴ δόντος δὲ	τοῦ	πατρὸς νοσήσας, χρησμὸν λαμβάνει ἀπολυθήσεσθαι
[2, 2]	βασιλείαν οἱ μέν φασιν ἑκόντος	τοῦ	πατρὸς παραχωρήσαντος, οἱ δὲ ὑπὸ
[2, 6]	ὦ Πανέλληνες, ἡνιόχου Φρυγός, καὶ	τοῦ	Πέλοπος τὰς χοὰς τὰ Ὀλύμπια
[2, 1]	δὲ εὑρεθῇ, τὰ μὲν πλήθη	τοῦ	πένθους ἀπολύεται, ἄγεται δὲ ὁ
[2, 2]	κατ' ἐκείνην τὴν ἡμέραν βασιλεῦσαι	τοῦ	Περσειδῶν γένους. Τεκοῦσα δὲ Ἀλκμήνη
[2, 2]	τοῖς εὐφυεστάτοις θεοῖς ἀρχηγοὺς καταστῆναι	τοῦ	πλείστου γένους, τεκούσας δι' ἀρετὴν
[2, 2]	ἀρετήν. Πρὸς δὲ τὰς ἐκ	τοῦ	πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας ἀναδεδέσθαι τὴν
[2, 1]	ὀλίγους ὄντας καὶ κατισχυομένους ὑπὸ	τοῦ	πλήθους καὶ τῆς ἀσεβείας τῶν
[2, 3]	τὴν μητέρα τὴν Δηώ, ἐκλαθόμενος	τοῦ	προτέρου μύσους, καὶ μίγνυται δράκων
[2, 2]	ἐκτρῶσαι τὸ βρέφος, ὑπὸ δὲ	τοῦ	πυρὸς αὐτὴν τελευτῆσαι. Τὸν δὲ
[2, 1]	ταῦτα γὰρ τοῖς εὑροῦσι τὸν	τοῦ	σίτου καρπὸν συνεργῆσαι πρὸς τὸν
[2, 2]	καὶ τὴν Δήμητραν διὰ τὴν	τοῦ	σίτου τῆς τροφῆς εὕρεσιν. Εἶναι
[2, 1]	ἀναφαίνονται. Ἄκουε δ' οὖν τῶν	τοῦ	συγγραφέως φωνῶν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β. Ἐπιτομὴ
[2, 3]	τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ μύσους	τοῦ	συμβεβηκότος περὶ τὸν Διόνυσον· εἰ
[2, 6]	δὲ τοῖς λογισμοῖς ἐπὶ τὸν	τοῦ	σύμπαντος κόσμου δημιουργὸν καὶ τὸν
[2, 1]	Ἥραν, οὓς δι' ἀρετὴν βασιλεῦσαι	τοῦ	σύμπαντος κόσμου. Ἐκ δὲ τούτων
[2, 6]	καὶ ἄστρων καὶ ἔτι περὶ	τοῦ	σύμπαντος κόσμου καὶ τῶν τούτου
[2, 2]	μεταγενεστέρου. Τοῦτον μὲν οὖν βασιλεῦσαι	τοῦ	σύμπαντος κόσμου, τὸν δὲ τῆς
[2, 2]	λέγων· Καὶ περὶ μὲν Εὐημέρου	τοῦ	συνταξαμένου τὴν Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ἀρκεσθησόμεθα
[2, 6]	τὰ προειρημένα τοὺς τῶν νενομισμένων	τοῦ	σώματος καλῶν καὶ χρησίμων εὐεργέτας
[2, 2]	διὰ τὴν θερμασίαν τὴν σάρκα	τοῦ	σώματος λυμαινομένου περιαλγὴς γενόμενος τὸν
[2, 1]	Εὑροῦσαν δὲ πάντα τὰ μέρη	τοῦ	σώματος πλὴν τῶν αἰδοίων τοῦ
[2, 6]	τὰ ὁλκὰ πρὸς αἰσχρουργίαν μέρη	τοῦ	σώματος τά τε ἀκόλαστα ἐν
[2, 1]	τὰς συνουσίας, τὸ δὲ μόριον	τοῦ	σώματος τὸ τῆς γενέσεως αἴτιον
[2, 2]	παρ' ἀνθρώποις καὶ γεννᾶσθαι τὴν	τοῦ	σώματος φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ
[2, 2]	πλάνης ἀνανεύσας, ὡς ἂν πρὸς	τοῦ	σωτηρίου λόγου καὶ διὰ τῆς
[2, 7]	τὴν ἐκ τούτων ἀναχώρησιν τὴν	τοῦ	σωτῆρος ἡμῶν διδασκαλίαν εὐαγγελίζεσθαι, ὁπότε
[2, 4]	δεύτερον δὲ ἀπορρήτῳ δυνάμει τῆς	τοῦ	σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, καὶ
[2, 4]	ἡμῖν προξενηθείσης ἢ διὰ τῆς	τοῦ	σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τὸ
[2, 5]	ἡμῖν πρυτανευθείσης ἢ δι' ἐπιφανείας	τοῦ	σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ
[2, 4]	οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τίσι λογισμοῖς	τοῦ	τὰ ὅμοια τοῖς Ἕλλησι περὶ
[2, 8]	καὶ κατακλείων ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ	τοῦ	Ταρτάρου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα, οὐδέ
[2, 5]	πάντων πάλαι ἀνδρῶν δι' ὑπερβάλλουσαν	τοῦ	τότε βίου θηριωδίαν θεοῦ μὲν
[2, 1]	τοῖς ἱεροῖς ἐντεταμένας καὶ τῇ	τοῦ	τράγου φύσει παραπλησίας· τὸ γάρ
[2, 1]	τὴν διὰ τοῦ γάλακτος καὶ	τοῦ	τυροῦ τροφήν, τὸν δὲ κύνα
[2, 3]	τέθνηκε νάματα μαντικὰ καὶ δὴ	τοῦ	τύφου κενὰ ὀψὲ μέν, ὅμως
[2, 6]	πάντες ἄνθρωποι κοινοῖς λογισμοῖς προειλήφεσαν,	τοῦ	τῶν ὅλων δημιουργοῦ τοῦτο πάσῃ
[2, 7]	Κρόνου ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ	τοῦ	υἱέος; οὐδ' ἂν εἰ ἦν
[2, 6]	ἐν τῷ περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου	τοῦ	ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει, αἱ δὲ
[2, 1]	ὄντος· ὃν διελόντα τὸ σῶμα	τοῦ	φονευθέντος εἰς ἓξ καὶ εἴκοσι
[2, 1]	Ἀπόλλωνος, ὅν φασιν εὑρετὴν γενέσθαι	τοῦ	φυτοῦ τῆς δάφνης. Συστρατεῦσαι δὲ
[2, 2]	ἰὸν ἀπειληφυίας καὶ διὰ τοῦτο	τοῦ	χιτῶνος διὰ τὴν θερμασίαν τὴν
[2, 2]	τι συμβῆναι κατὰ τὴν γένεσιν	τοῦδε	τοῦ θεοῦ. Ζεὺς γὰρ πρώτῃ
[2, 6]	μετ' ὀλίγα· Ἴθι δὴ καὶ	τοὺς	ἀγῶνας ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ
[2, 2]	Πανδώραν. Τὴν δὲ Βασίλειαν ἐκθρέψασαν	τοὺς	ἀδελφοὺς μητρὸς εὔνοιαν παρεχομένην Μητέρα
[2, 2]	ὁμιλίαν κατέλυσεν. Ἀλλὰ γὰρ τελέσας	τοὺς	ἄθλους ὁ Ἡρακλῆς τὴν μὲν
[2, 1]	κοσμούμενοι πόλεμον ἤγειραν. Νομοθετῆσαι δὲ	τοὺς	Αἰγυπτίους γαμεῖν ἀδελφὰς διὰ τὸ
[2, 3]	ὁμοῦ παρὰ τὸν Πύθιον ἄγων	τοὺς	ἀλευρομάντεις καὶ κριθομάντεις καὶ τοὺς
[2, 1]	τε ψιλῷ χρήσασθαι καὶ διδάξαι	τοὺς	ἄλλους ἀνθρώπους τὴν γεωργίαν. Τιμᾶσθαι
[2, 5]	κακοτέχνους γοητείας συνεσκευασμένους ἢ καὶ	τοὺς	ἄλλους κοινῆς τινος καὶ βιωφελοῦς
[2, 2]	πρὸς δὲ τούτοις ἀνέμους καὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς τῆς ὁμοίας φύσεως
[2, 2]	δόξης, οἷον Ἡρακλέα, Διόνυσον, Ἀρισταῖον,	τοὺς	ἄλλους τοὺς τούτοις ὁμοίους. Περὶ
[2, 5]	πάλαι κατοιχομένων εἰκόνας πάντας πανδημεὶ	τοὺς	ἀμφὶ τὴν πολύθεον πλάνην κατά
[2, 2]	μὲν Ἥρα δύο δράκοντας ἀπέστειλε	τοὺς	ἀναλώσοντας τὸ βρέφος, ὁ δὲ
[2, 6]	αὐτῶν φημιζομένοις, τὰ πάντα δὲ	τοὺς	ἄνδρας διὰ τὰς ἐξ αὐτῶν
[2, 2]	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου	τοὺς	ἀνθρώπους. Εὑρεῖν δὲ καὶ τὸ
[2, 8]	ἀξίους, ἅπαντας ἐξέβαλεν καὶ παρεσκεύασεν	τοὺς	ἀνθρώπους τὰ κάλλιστα περὶ θεῶν
[2, 2]	τῆς προσηγορίας ἀπὸ τοῦ μυεῖν	τοὺς	ἀνθρώπους, τοῦτο δέ ἐστι διδάσκειν
[2, 3]	τοιοίδε Θρᾳκῶν τοὺς βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν	τοὺς	ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων τοὺς δεισιδαίμονας. Ὄλοιτο
[2, 1]	Ὄσιριν τά τε θηρία καὶ	τοὺς	ἀπαντῶντας ἀπείργειν. Καὶ τὸν μὲν
[2, 1]	μὴ τολμᾶν διανήχεσθαι τὸν Νεῖλον	τοὺς	ἀπὸ τῆς Ἀραβίας καὶ Λιβύης
[2, 3]	οἱ μῦθοι οἱ τοιοίδε Θρᾳκῶν	τοὺς	βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων
[2, 3]	ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν·	τοὺς	γὰρ ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ τῶν
[2, 2]	μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν,	τοὺς	δ' ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν
[2, 2]	καὶ ὀνομάσαι Ἥλιον καὶ Σελήνην.	Τοὺς	δὲ ἀδελφοὺς τῆς Ῥέας φοβηθέντας
[2, 1]	δὲ Διόνυσον, τοὺς δὲ Πλούτωνα,	τοὺς	δὲ Ἄμμωνα, τοὺς δὲ Δία,
[2, 1]	αὐτὴν δὲ τοὺς μὲν Ἶσιν,	τοὺς	δὲ Δήμητραν, τοὺς δὲ Θεσμοφόρον,
[2, 1]	δὲ Πλούτωνα, τοὺς δὲ Ἄμμωνα,	τοὺς	δὲ Δία, ἑτέρους δὲ Πᾶνα
[2, 1]	δὲ Ὄσιριν τοὺς μὲν Σάραπιν,	τοὺς	δὲ Διόνυσον, τοὺς δὲ Πλούτωνα,
[2, 1]	παρεχόμενον ῥᾳδίως ἐκτρέφειν τὰ ζῳογονηθέντα.	Τοὺς	δὲ θεοὺς ἀνθρώπους μὲν ὑπάρξαι
[2, 1]	μὲν Ἶσιν, τοὺς δὲ Δήμητραν,	τοὺς	δὲ Θεσμοφόρον, ἄλλους δὲ Σελήνην
[2, 1]	καὶ θυσίαις, ὀνομάζοντας αὐτὸ φαλλόν.	Τοὺς	δὲ λέγοντας ἐν Θήβαις ταῖς
[2, 1]	εὕρεσιν τῶν καρπῶν αὐτοῖς ἀνατιθέναι.	Τοὺς	δὲ λύκους τιμᾶσθαι διὰ τὴν
[2, 2]	οὕτως ἀφανῆ καὶ αὐτὴν γενέσθαι.	Τοὺς	δὲ ὄχλους θαυμάσαντας τὴν περιπέτειαν
[2, 1]	θεοῦ τὴν γένεσιν ἐκείνοις χαριζόμενον,	τοὺς	δὲ ὄχλους τὰ μὲν διὰ
[2, 8]	κρατίστων παρὰ τοῖς Ἕλλησι νομίμων.	τοὺς	δὲ παραδεδομένους περὶ αὐτῶν μύθους,
[2, 1]	μὲν Σάραπιν, τοὺς δὲ Διόνυσον,	τοὺς	δὲ Πλούτωνα, τοὺς δὲ Ἄμμωνα,
[2, 1]	πρὸς τὰς συνουσίας ὑπάρχειν ἐνεργότατον.	Τοὺς	δὲ ταύρους τοὺς ἱεροὺς τὸν
[2, 1]	ζῴων ἓν ὁποῖον ἂν βουληθῶσιν.	Τοὺς	δὲ ταύρους τοὺς ἱερούς, τόν
[2, 3]	βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων	τοὺς	δεισιδαίμονας. Ὄλοιτο οὖν ὁ τῆσδε
[2, 3]	ἀποσπάσας ὁ Ζεὺς τοῦ κριοῦ	τοὺς	διδύμους φέρων ἐν μέσοις ἔρριψε
[2, 2]	χειρῶν τὸν αὐχένα θλίψας ἀπέπνιξεν	τοὺς	δράκοντας. Ἀνδρὶ δὲ γενομένῳ τῷ
[2, 2]	τὸ πατρὸς μὲν ἑνὸς ὑπάρξαι	τοὺς	δύο Διονύσους, μητέρων δὲ δυοῖν.
[2, 1]	δάφνης. Συστρατεῦσαι δὲ τῷ Ὀσίριδι	τοὺς	δύο υἱούς, Ἄνουβίν τε καὶ
[2, 2]	ἠρέμα καταστὰς ὑπουργεῖ τῷ Εὐρυσθεῖ	τοὺς	δώδεκα ἄθλους. Ἀναιρεῖ δὲ καὶ
[2, 7]	ὡς ἔφασαν, σαφῶς δέ που	τοὺς	ἑαυτῶν προγόνους εἰδότων. ἀδύνατον οὖν
[2, 3]	τοὺς ἀλευρομάντεις καὶ κριθομάντεις καὶ	τοὺς	εἰσέτι παρὰ τοῖς πολλοῖς τετιμημένους
[2, 3]	καὶ μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ	τοὺς	ἐλέγχους· ἐκ τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ
[2, 2]	τῶν ἄλλων ἐθνῶν μετειληφέναι φησὶ	τοὺς	Ἕλληνας, γράφων ἐν τῷ τρίτῳ
[2, 1]	διατάξασθαι λύραν τε εὑρεῖν καὶ	τοὺς	Ἕλληνας διδάξαι τὰ περὶ τὴν
[2, 1]	γινομένας ἐντιμοτάτας ποιῆσαι. Διὸ καὶ	τοὺς	Ἕλληνας ἐξ Αἰγύπτου παρειληφότας τὰ
[2, 1]	ἀμετάθετον γενέσθαι. Καθόλου δέ φασι	τοὺς	Ἕλληνας ἐξιδιάζεσθαι τοὺς ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων
[2, 1]	τῆς οἰκουμένης. Ἐξοικειοῦσθαι δὲ αὐτὸν	τοὺς	Ἕλληνας, καὶ μὴν ἕτερον ὄντα
[2, 2]	τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ. Ἐντεῦθεν	τοὺς	Ἕλληνας καταδεῖξαι τριετηρικὰς θυσίας Διονύσῳ
[2, 2]	ἐστιν. Τούτοις δέ φασι καὶ	τοὺς	Ἕλληνας συγχρῆσθαι. Ταῦτα ὁ Διόδωρος
[2, 2]	ὀνομαζομένην Παγχαίαν, ἐν ᾗ τεθεᾶσθαι	τοὺς	ἐνοικοῦντας Παγχαίους εὐσεβείᾳ διαφέροντας καὶ
[2, 1]	κατέχει λόγος· Τινὲς μέν φασι	τοὺς	ἐξ ἀρχῆς γενομένους θεούς, ὀλίγους
[2, 8]	πολλοὺς δυνάμενα ὠφελεῖν, ἀλλὰ μόνον	τοὺς	ἐξητακότας ὧν ἕνεκα γίνεται. σπάνιοι
[2, 5]	σφᾶς αὐτοὺς ἐπὶ γῆς ῥίψαντες	τοὺς	ἐπὶ συνέσει τῶν κατ' αὐτοὺς
[2, 1]	ἑκάστῳ τιμὰς ἀπονεῖμαι, καὶ καταστῆσαι	τοὺς	ἐπιμελομένους ἱερεῖς· εὑρετὴν δὲ γενέσθαι
[2, 1]	δέ φασι τοὺς Ἕλληνας ἐξιδιάζεσθαι	τοὺς	ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων ἥρωάς τε καὶ
[2, 1]	ἃ νῦν τιμῶσι φορεῖν ταύτας	τοὺς	ἡγεμόνας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς καὶ
[2, 2]	ἐνοικοῦντας Παγχαίους εὐσεβείᾳ διαφέροντας καὶ	τοὺς	θεοὺς τιμῶντας μεγαλοπρεπεστάταις θυσίαις καὶ
[2, 8]	πραττόμενα καὶ λεγόμενα τὰ περὶ	τοὺς	θεούς, ὡς οὔτε παρ' Ἕλλησιν
[2, 2]	ἐπεβάλετο κτείνειν, τοῦ δὲ φυγόντος,	τοὺς	ἰδίους παῖδας ἐκ Μεγάρας τῆς
[2, 1]	ὑπάρχειν ἐνεργότατον. Τοὺς δὲ ταύρους	τοὺς	ἱεροὺς τὸν Ἆπιν καὶ τὸν
[2, 1]	ἂν βουληθῶσιν. Τοὺς δὲ ταύρους	τοὺς	ἱερούς, τόν τε ὀνομαζόμενον Ἆπιν
[2, 3]	ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς, καὶ αὐτούς γε	τοὺς	καλουμένους ὑμῶν θεούς, ὧν αἱ
[2, 2]	δώδεκα ἄθλους. Ἀναιρεῖ δὲ καὶ	τοὺς	Κενταύρους, μεθ' ὧν καὶ Χείρωνα
[2, 6]	Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε καὶ	τοὺς	Κινύρου ἀπογόνους κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ
[2, 3]	καὶ αἱ θεσμοφοριάζουσαι τῆς ῥοιᾶς	τοὺς	κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς γὰρ
[2, 3]	νομίζουσι τὰς ῥοιάς. Καβείρους δὲ	τοὺς	Κορύβαντας καλοῦντες καὶ τελετὴν Καβειρικὴν
[2, 1]	κροκοδείλων ᾠὰ συντρίβειν ἀναιρεῖν τε	τοὺς	κροκοδείλους πηλῷ κυλιόμενον καὶ ἐπιπηδῶντα
[2, 1]	δέ φασι τῆς Ἴσιδος προηγουμένους	τοὺς	κύνας καθ' ὃν καιρὸν ἐζήτει
[2, 1]	λύκους τιμᾶσθαι διὰ τὴν πρὸς	τοὺς	κύνας τῆς φύσεως ὁμοιότητα καὶ
[2, 7]	ἀληθῆ) εἴ γε δεῖ ἡμῖν	τοὺς	μέλλοντας τὴν πόλιν φυλάξειν αἴσχιστον
[2, 2]	ἀνθρώπων τοῖς μεταγενεστέροις παραδεδώκασιν ἐννοίας.	Τοὺς	μὲν γὰρ ἀϊδίους καὶ ἀφθάρτους
[2, 1]	τύπον μεταμορφωθεῖσαν. Τὴν αὐτὴν δὲ	τοὺς	μὲν Ἶσιν, τοὺς δὲ Δήμητραν,
[2, 1]	Ἥραν νομίζειν. Τὸν δὲ Ὄσιριν	τοὺς	μὲν Σάραπιν, τοὺς δὲ Διόνυσον,
[2, 6]	ἐπὶ φυσικὰς διηγήσεις καὶ θεωρίας	τοὺς	μύθους μετεσκευάσαντο, τὰ θρεπτικὰ καὶ
[2, 6]	τοτὲ δ' αὖ πάλιν εἰσποιουμένου	τοὺς	μύθους. Ὁ δ' οὖν θαυμάσιος
[2, 6]	τῆς ἀπὸ τῶν νόμων τιμωρίας	τοὺς	μύθους ὑποκορίζονται. Ἄκουε δ' οὖν
[2, 6]	πάσης ὑπονοίας λέγοιτο· ὅτε δὲ	τοὺς	νόμους ὑποκορίζεται, καὶ δεῖν φησιν
[2, 2]	Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, διὰ τὸ	τοὺς	οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς τὰς
[2, 3]	καὶ τερατοσκόπους καὶ οἰωνοσκόπους καὶ	τοὺς	ὀνείρων κριτὰς ἀνιέρου σὺν αὐτοῖς·
[2, 2]	Κρήτης καὶ δέκα παῖδας γεννῆσαι	τοὺς	ὀνομασθέντας Κουρῆτας. Δείκνυσθαι δὲ αὐτοῦ
[2, 1]	ἐξ Αἰγύπτου παρειληφότας τὰ περὶ	τοὺς	ὀργιασμοὺς καὶ τὰς Διονυσιακὰς ἑορτὰς
[2, 3]	νομίζοντες καὶ θεοὺς τούτους ὀνομάζοντες	τοὺς	οὐκ ὄντας ὄντως, μᾶλλον δὲ
[2, 3]	δευτέρᾳ δὴ ταύτῃ τῇ πλάνῃ	τοὺς	οὐκ ὄντας ὡς ὄντας νομίζοντες
[2, 2]	ὃν καὶ πρῶτον θυσίαις τιμῆσαι	τοὺς	οὐρανίους θεούς, διὸ καὶ Οὐρανὸν
[2, 2]	Μετὰ δὲ τὴν Ὑπερίονος τελευτὴν	τοὺς	Οὐρανοῦ παῖδας διελέσθαι τὴν βασιλείαν,
[2, 1]	ἶβιν χρησίμην ὑπάρχειν πρός τε	τοὺς	ὄφεις καὶ τὰς ἀκρίδας καὶ
[2, 4]	τοῦ θεοῦ σεβασμίῳ προσηγορίᾳ τιμᾶν	τοὺς	πάλαι ἐν νεκροῖς κειμένους θνητοὺς
[2, 0]	θεολόγων ὁμολογίας, δι' ἧς ἐμαρτύρησαν	τοὺς	παλαιοὺς καὶ πρώτους τὰ περὶ
[2, 2]	φασι τὸ αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων	τοὺς	παλαιοὺς μυθικῶς Πρίηπον ὀνομάζειν. Ἔνιοι
[2, 2]	αὐτῷ διὰ τὸ πίνοντας ἄκρατον	τοὺς	παλαιοὺς τὸν οἶνον μανιώδεις γίνεσθαι
[2, 7]	ἀποβέβληται. ὅθεν ἔπεισί μοι καὶ	τοὺς	παλαιοὺς τῶν Ῥωμαίων θαυμάζειν, τίνα
[2, 1]	τούτῳ τῷ θεῷ μυεῖσθαι. Καὶ	τοὺς	Πᾶνας δὲ καὶ τοὺς Σατύρους
[2, 2]	Τούτων δὲ τὸν Ἄτλαντα λαβεῖν	τοὺς	παρὰ τὸν Ὠκεανὸν τόπους, γενόμενον
[2, 1]	ζῴων γενέσεως· τούς τε ἱερεῖς	τοὺς	παραλαβόντας τὰς πατρικὰς ἱερωσύνας κατ'
[2, 8]	ἐθνῶν, οἷς πολλὴ ἀνάγκη σέβειν	τοὺς	πατρίους θεοὺς τοῖς οἴκοθεν νομίμοις,
[2, 8]	ἐπὶ τὰ χείρω λαμβάνειν φιλεῖ	τοὺς	περὶ αὐτῶν λόγους καὶ πάσχει
[2, 7]	καὶ τοὺς τῶν παλαιῶν μύθους	τοὺς	περὶ θεῶν καὶ τὰς τῶν
[2, 0]	φυσικὰς ἀναφέρειν τροπολογίας μηδ' ἀλληγορεῖν	τοὺς	περὶ θεῶν μύθους, ἐπὶ μόνης
[2, 1]	καὶ τὴν Ἶσιν, κατὰ δὲ	τοὺς	πλείστους Δία τε καὶ Ἥραν,
[2, 1]	καὶ τὰς εἰκόνας αὐτῶν ἀνατιθέναι	τοὺς	πλείστους ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐντεταμένας
[2, 7]	γραυσὶ καὶ πρεσβυτέροις γενομένοις, καὶ	τοὺς	ποιητὰς ἐγγὺς τούτων ἀναγκαστέον λογοποιεῖν.
[2, 1]	δέ φασιν ἐν ταῖς πρὸς	τοὺς	πολεμίους συμβολαῖς κατασκευάσαντας εἰκόνας τῶν
[2, 6]	κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ ἐπιόντι μοι	τοὺς	προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους ἐμοὶ μὲν
[2, 8]	πᾶν ἔτος οἱ στρατηγοὶ κατὰ	τοὺς	Ῥωμαίων νόμους, ἱερᾶται δ' αὐτῆς
[2, 1]	Καὶ τοὺς Πᾶνας δὲ καὶ	τοὺς	Σατύρους φασὶν ἕνεκα τῆς αὐτῆς
[2, 1]	κάμπας, τὸν δὲ ἱέρακα πρὸς	τοὺς	σκορπίους καὶ κεράστας καὶ τὰ
[2, 1]	Ἀνελοῦσαν δὲ τὸν Τυφῶνα καὶ	τοὺς	συμπράξαντας παρὰ τὴν νῦν Ἀνταίου
[2, 4]	ἀκολάστοις τῶν πρωτείων παραχωρεῖν, καὶ	τοὺς	συνετοὺς καὶ ἔμφρονας τοῖς τὰς
[2, 4]	Πῶς γὰρ οὐ πάντων ἠλιθιώτατον	τοὺς	σωφροσύνης ἐραστὰς τοῖς αἰσχροῖς καὶ
[2, 6]	ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους, τουτέστι	τοὺς	τάφους νεὼς ἐπικεκλημένους. Ὑμεῖς δὲ
[2, 6]	ἀλλὰ κἂν νῦν δεισιδαιμονίας ἐκλάθεσθε,	τοὺς	τάφους τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. Ἐν τῷ
[2, 4]	ἀπολωλεκόσι τὴν σεβάσμιον παρέχειν τιμὴν	τούς	τε δικαιοσύνης καὶ φιλανθρωπίας ἀσκητὰς
[2, 1]	αἴτιον τῆς τῶν ζῴων γενέσεως·	τούς	τε ἱερεῖς τοὺς παραλαβόντας τὰς
[2, 2]	τούτοις ἀνέμους καὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	τῆς ὁμοίας φύσεως τούτοις τετευχότας·
[2, 3]	ὁμολογοῦσιν ὑμῶν οἱ θεοί κεραυνῷ	τοὺς	Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ τὰ μέλη
[2, 2]	ἀναίρεσιν τοῦ παιδὸς παροξυνθέντα φονεῦσαι	τοὺς	τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας
[2, 2]	Ἡρακλέα, Διόνυσον, Ἀρισταῖον, τοὺς ἄλλους	τοὺς	τούτοις ὁμοίους. Περὶ δὲ τῶν
[2, 6]	ταύτη τε κατὰ τὰ προειρημένα	τοὺς	τῶν νενομισμένων τοῦ σώματος καλῶν
[2, 7]	διὰ τούτων ὁ φιλόσοφος καὶ	τοὺς	τῶν παλαιῶν μύθους τοὺς περὶ
[2, 2]	Κυβέλην. Διόπερ εἰσέτι καὶ σήμερον	τοὺς	Φρύγας τοῦτο ποιεῖν, θρηνοῦντας τοῦ
[2, 6]	καὶ ἀποτελέσματα, ναὶ μὴν καὶ	τοὺς	ὡραίους ἀπὸ γῆς καρποὺς καὶ
[2, 6]	εὐφήμως ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους,	τουτέστι	τοὺς τάφους νεὼς ἐπικεκλημένους. Ὑμεῖς
[2, 3]	τὸ Κηρύκων τὸ ἱεροφαντικὸν δὴ	τοῦτο	Ἀθήνησι γένος ἤνθησε. Καὶ δὴ
[2, 1]	ἡγεμόνας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς καὶ	τοῦτο	γνώρισμα τῆς ἀρχῆς ἔχειν· ἐν
[2, 2]	ἀπὸ τοῦ μυεῖν τοὺς ἀνθρώπους,	τοῦτο	δέ ἐστι διδάσκειν τὰ καλά.
[2, 2]	χρῖσαι τὸν χιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους.	Τοῦτο	δὲ ποιήσασα Δηιάνειρα κατεῖχε παρ'
[2, 7]	τῆς οἰκείας περιέγραψαν θεολογίας. καὶ	τοῦτο	δέ σοι γνῶναι πάρεστιν ἀπὸ
[2, 2]	γενέσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ διὰ	τοῦτο	εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα τυχεῖν
[2, 1]	τὸ μὲν γὰρ ζῷον εἶναι	τοῦτο	κατωφερέστατον πρὸς τὰς συνουσίας, τὸ
[2, 7]	ἕτερος ἑτέρῳ ἀπήχθετο οὐδ' ἔστι	τοῦτο	ὅσιον, τοιαῦτα μᾶλλον λεκτέα πρὸς
[2, 1]	παραπλησίας· τὸ γάρ τοι ζῷον	τοῦτο	παραδίδοσθαι πρὸς τὰς συνουσίας ὑπάρχειν
[2, 6]	προειλήφεσαν, τοῦ τῶν ὅλων δημιουργοῦ	τοῦτο	πάσῃ λογικῇ καὶ νοερᾷ ψυχῇ
[2, 2]	εἰσέτι καὶ σήμερον τοὺς Φρύγας	τοῦτο	ποιεῖν, θρηνοῦντας τοῦ μειρακίου τὸν
[2, 6]	οὓς δὴ (οὐδὲ γὰρ οὐδὲ	τοῦτο	σιωπήσομαι, πρὸς δὲ καὶ αὐτοὺς
[2, 1]	καὶ τὰς Διονυσιακὰς ἑορτὰς τιμᾶν	τοῦτο	τὸ μόριον ἐν τοῖς μυστηρίοις
[2, 3]	τὴν Ἐλευσῖνα τῆς Ἀττικῆς ἐστι	τοῦτο	τὸ χωρίον ἀποκάμνει καὶ φρέατι
[2, 3]	ἀποκάμνει καὶ φρέατι ἐπικαθίζει λυπουμένη.	Τοῦτο	τοῖς μυουμένοις ἀπαγορεύεται εἰσέτι νῦν,
[2, 2]	ἐχίδνης ἰὸν ἀπειληφυίας καὶ διὰ	τοῦτο	τοῦ χιτῶνος διὰ τὴν θερμασίαν
[2, 2]	τὰ κατ' οὐρανόν, πρὸς δὲ	τούτοις	ἀνέμους καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς
[2, 3]	Νυκτιπόλοις, μάγοις, βάκχοις, λήναις, μύσταις	τούτοις	ἀπειλεῖ τὰ μετὰ θάνατον, τούτοις
[2, 2]	θεολογουμένων τὰ κεφάλαια ταῦτά ἐστιν.	Τούτοις	δέ φασι καὶ τοὺς Ἕλληνας
[2, 6]	καὶ Διόνυσον καὶ ὅσα ἄλλα	τούτοις	ἐμφερῆ προσειπόντες τεθειάκασι, βεβιασμένον καὶ
[2, 1]	τινων Ἄμμωνα προσαγορευόμενον, πρὸς δὲ	τούτοις	Ἥραν καὶ Ἥφαιστον, ἔτι δὲ
[2, 7]	τὴν οἰκείαν ἀπογυμνῶν προαίρεσιν πάλιν	τούτοις	κέχρηται τοῖς ῥήμασιν· Πρῶτον μέν,
[2, 3]	τούτοις ἀπειλεῖ τὰ μετὰ θάνατον,	τούτοις	μαντεύεται τὸ πῦρ· τὰ γὰρ
[2, 6]	καὶ Πύθια καὶ τὰ ἐπὶ	τούτοις	Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν οὖν ὁ
[2, 2]	Διόνυσον, Ἀρισταῖον, τοὺς ἄλλους τοὺς	τούτοις	ὁμοίους. Περὶ δὲ τῶν ἐπιγείων
[2, 2]	θεὸν ἀναγορευθῆναι. Ταῦτα καὶ τὰ	τούτοις	παραπλήσια ὡς περὶ θνητῶν ἀνδρῶν
[2, 6]	αὐτῶν τῶν θαυμαστῶν φιλοσόφων κἀν	τούτοις	πρὸς ἑαυτοὺς ἐναντιολογίαν. Οἱ μὲν
[2, 4]	εἰς θεωρίαν τῶν καὶ παρὰ	τούτοις	σεμνῶν, ὡς ἂν καὶ τῆς
[2, 8]	γυναιξίν, οὐκ ἄλλο τῶν παραπλησίων	τούτοις	τερατευμάτων οὐδέν, ἀλλ' εὐλαβῶς ἅπαντα
[2, 2]	ἄλλους τοὺς τῆς ὁμοίας φύσεως	τούτοις	τετευχότας· τούτων γὰρ ἕκαστον ἀΐδιον
[2, 3]	μᾶλλον ἐπιγελάσεσθε τοῖς μύθοις ὑμῶν	τούτοις	τοῖς τιμωμένοις. Ἀγορεύσω δὲ ἀναφανδὸν
[2, 6]	τιμαῖς, μηδὲν τὸ παράπαν ἐν	τούτοις	χρῆναι σεμνολογεῖν τῶν δὴ θεολόγων
[2, 1]	διὰ τὴν φύσιν τοῦ Νείλου.	Τοῦτον	γὰρ πολύγονον ὄντα καὶ τὰς
[2, 7]	ἀτὰρ καὶ τὰ περὶ τῶνδε,	τοῦτον	γράφων τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η'
[2, 1]	ἀφ' οὗπερ αὐτὸν Ἑρμῆν ὀνομασθῆναι.	Τοῦτον	δὲ καὶ τῆς ἐλαίας τὸ
[2, 2]	Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν τῆς προσηγορίας.	Τοῦτον	δέ φασι τὸν θεὸν κατά
[2, 2]	Κασσάνδρου τοῦ βασιλέως καὶ διὰ	τοῦτον	ἠναγκασμένος τελεῖν βασιλικάς τινας χρείας
[2, 5]	εἶναι χρῆμα διενοήθησαν, εὑρεῖν δὲ	τοῦτον	θελήσαντες ἄνω μὲν τὰς ψυχὰς
[2, 2]	δόξῃ πολὺ λειπόμενον τοῦ μεταγενεστέρου.	Τοῦτον	μὲν οὖν βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντος
[2, 1]	τὴν τοῦ Ὀσίριδος ψυχὴν εἰς	τοῦτον	μετὰ τὴν τελευτὴν μεταστῆναι. Τοιαύτη
[2, 2]	θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον	τοῦτον	ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς ἀνθρώποις
[2, 6]	τοῦ Ἀπόλλωνος· (μνῆμα εἶναι καὶ	τοῦτον	Τελμησσέως τοῦ μάντεως ἱστοροῦσι) Πτολεμαῖος
[2, 2]	καὶ Ἀνδρομέδας Ἠλεκτρύωνα, ἐκ δὲ	τούτου	γενέσθαι τὴν Ἀλκμήνην, ᾗ μιγέντα
[2, 0]	οὔσης γνωριμωτέρας τοῖς Ἕλλησιν τῆς	τούτου	γραφῆς. Ἱστορεῖ δ' οὖν ταῦτα
[2, 2]	πρῶτον παρ' αὐτοῖς Οὐρανὸν βασιλεῦσαι,	τούτου	δὲ γενέσθαι παῖδας ἐκ πλειόνων
[2, 2]	Σικελίαν καὶ Λιβύην καὶ Ἰταλίαν.	Τούτου	δὲ γενόμενον τὸν Δία τὸν
[2, 2]	Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ, τῇ θυγατρὶ	τούτου	λάθρᾳ μιγεὶς καὶ ποιήσας αὐτὴν
[2, 6]	τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ τῶν	τούτου	μερῶν κεχωρισμένως φυσιολογήσας, ἰδίως πάλιν
[2, 5]	ὧν τὴν μνήμην οἱ πρὸ	τούτου	περιέσχον λόγοι, τοιόσδε τις ὁ
[2, 1]	μυστηρίοις καὶ ταῖς τοῦ θεοῦ	τούτου	τελεταῖς τε καὶ θυσίαις, ὀνομάζοντας
[2, 2]	Διόνυσον πολὺ τοῖς χρόνοις προτεροῦντα	τούτου,	τὸν ὑπό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον,
[2, 5]	δή σοι φίλον, αὖθις καὶ	τούτου	τόνδε γράφοντος ἄκουε τὸν τρόπον·
[2, 1]	τῶν ἐπιφανεστάτων ἐν θεοῖς τιμῶν.	Τούτους	δὲ καὶ τελετὰς καταδεῖξαι καὶ
[2, 3]	τὰς Δηοῦς ἑορτάς, πένθος ὑμνούμενον.	Τούτους	ἔγωγ' ἂν ἀρχεκάκους φήσαιμι μύθων
[2, 3]	μυστήρια. Ἀθέους δὲ εἰκότως ἀποκαλῶ	τούτους,	οἳ τὸν μὲν ὄντως ὄντα
[2, 3]	ὡς ὄντας νομίζοντες καὶ θεοὺς	τούτους	ὀνομάζοντες τοὺς οὐκ ὄντας ὄντως,
[2, 1]	τὸν Μνεῦιν, Ὀσίριδι καθιερωθῆναι, καὶ	τούτους	σέβεσθαι καθάπερ θεοὺς κοινῇ καταδειχθῆναι
[2, 1]	τὰς θυσίας τὰς τῷ θεῷ	τούτῳ	γινομένας ἐντιμοτάτας ποιῆσαι. Διὸ καὶ
[2, 2]	ἐξ αὐτοῦ πεσόντα γόνον καὶ	τούτῳ	προσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ
[2, 3]	Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν. Αὐτὼ γὰρ δὴ	τούτω	τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην ἀνελομένω,
[2, 1]	τὰς πατρικὰς ἱερωσύνας κατ' Αἴγυπτον	τούτῳ	τῷ θεῷ μυεῖσθαι. Καὶ τοὺς
[2, 1]	ἐστὶν εἰς ὄψιν αὐτὰς ἔρχεσθαι	τούτῳ	τῷ θεῷ. Φασὶ δὲ τὴν
[2, 2]	ἔτι κατὰ ἀνθρώπους ὤν. Ἐν	τούτῳ	τῷ ἱερῷ στήλην εἶναι χρυσῆν,
[2, 7]	γενομένοις, καὶ τοὺς ποιητὰς ἐγγὺς	τούτων	ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ἥρας δὲ δεσμοὺς
[2, 4]	σεμνῶν, ὡς ἂν καὶ τῆς	τούτων	ἀναχωρήσεως οὐκ ἄλλως ἡμῖν προξενηθείσης
[2, 7]	ἀλόγως ἡμῖν καὶ τὴν ἐκ	τούτων	ἀναχώρησιν τὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[2, 5]	μέθῃ τὰς ψυχὰς κατορωρυγμένοι τῆς	τούτων	ἁπάντων ἀθρόως ἀνανεύσεως καὶ ἐλευθερίας
[2, 1]	μετεκομίσθη ὅτι τε εὐλόγως τὴν	τούτων	ἁπάντων ἀποστροφὴν πεποιήμεθα. Φασὶ τοίνυν
[2, 4]	φρονεῖν ἀνεχρήσαμεν. Εἰκότως δῆτα ἡμεῖς	τούτων	ἁπάντων ἐλευθέρους ἡμᾶς γενέσθαι ὁμολογοῦμεν,
[2, 1]	τρόπον, τὰ δὲ Ἑλληνικὰ ὅτι	τούτων	αὐτῶν ἀποσπάσματα καὶ παρακούσματα τυγχάνει
[2, 0]	ἐδήλουν φωναί, ὡς μηκέτι χρῆναι	τούτων	βιαίους ἀνιχνεύειν φυσιολογίας, σαφῆ τὸν
[2, 2]	τῆς ὁμοίας φύσεως τούτοις τετευχότας·	τούτων	γὰρ ἕκαστον ἀΐδιον ἔχειν τὴν
[2, 1]	τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἐκ δὲ	τούτων	γενέσθαι πέντε θεούς, Ὄσιριν καὶ
[2, 1]	διανοίας τυφλοῖς τὴν ἀνάβλεψιν εὐαγγελισαμένης.	Τούτων	δὲ αὐτῶν τὰς σεμνοτέρας δὴ
[2, 2]	ὑπάρχειν ἐπιφανεστάτους Ἄτλαντα καὶ Κρόνον.	Τούτων	δὲ τὸν Ἄτλαντα λαβεῖν τοὺς
[2, 7]	παῖδες Ὠκεανὸς καὶ Τηθὺς ἐγενέσθην·	τούτων	δὲ Φόρκυς Κρόνος τε καὶ
[2, 7]	καὶ Ῥέα καὶ ὅσοι μετὰ	τούτων·	ἐκ δὲ Κρόνου τε καὶ
[2, 7]	ἀδελφοὺς λεγομένους αὐτῶν ἔτι τε	τούτων	ἐκγόνους ἄλλους. Ταῦτά φησιν ὁ
[2, 8]	ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ ἐπὶ τὸν	τούτων	ἔλεγχον, φέρε τὰς ἑρμηνείας αὐτῶν
[2, 2]	λελυτρωμένος. Βραχέα δ' οὖν καὶ	τούτων	ἐπάκουσον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Περὶ τῶν
[2, 1]	Ἕλληνας διδάξαι τὰ περὶ τὴν	τούτων	ἑρμηνείαν· ἀφ' οὗπερ αὐτὸν Ἑρμῆν
[2, 6]	θεῶν διηγήσεις, ἀλλὰ καὶ τὰς	τούτων	ἑρμηνείας ἀπελαύνουσιν, ἔστι δ' ὅτε
[2, 2]	οὐρανὸν ἄστρα, τὴν δὲ μητέρα	τούτων	θεόν τε νομίσαι καὶ βωμοὺς
[2, 1]	μαθεῖν ἐκ τῆς καὶ περὶ	τούτων	ἱστορίας, ἣν ὁ τὰς βιβλιοθήκας
[2, 1]	γαμηθῆναι. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ	τούτων	ἱστοροῦσιν. Περὶ δὲ τῶν ἀφιερωμένων
[2, 6]	κατορθωμάτων καὶ ἀνδραγαθίας ἀπεμνημόνευον, τὴν	τούτων	μνήμην ὡς σεμνῶν καὶ ἀνδρείων
[2, 7]	ἄνευ ὑπονοιῶν. Σαφῶς δὴ διὰ	τούτων	ὁ φιλόσοφος καὶ τοὺς τῶν
[2, 6]	αὐτῶν φυσιολογίας. Πρὶν δὲ τὴν	τούτων	ποιήσασθαι ἔκθεσιν ἐμοὶ δοκεῖ προεπισημήνασθαι
[2, 6]	ἀγωγὴν τιμώμενοι. Οἵ γε μὴν	τούτων	πρεσβύτεροι ἐν ἴσῳ τῇ τῶν
[2, 6]	καὶ πῦρ τά τε ἐκ	τούτων	συγκρίματά τε καὶ ἀποτελέσματα, ναὶ
[2, 2]	κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ	τούτων	τελευτῇ παροξυνθέντα τὸν Δία προστάξαι
[2, 6]	τοῖς τεθεοποιημένοις ἀνδράσι καὶ τὰς	τούτων	τιμὰς ἐπάραντες· εἰς τοσοῦτον δὲ
[2, 8]	αὐτὰ προσκείμενα. ἀλλ' ὑπὲρ μὲν	τούτων	τοῖς αὐτὸ μόνον τὸ θεωρητικὸν
[2, 4]	εὔλογον παρασταίη. Φέρ' οὖν καὶ	τούτων	τὸν λόγον ἄνωθεν ἀναλαβόντες ἐπισκεψώμεθα.
[2, 1]	θάπτουσιν. Ὃς δ' ἄν τι	τούτων	τῶν ζῴων ἑκὼν διαφθείρῃ, θανάτῳ
[2, 7]	ἐκείνους ἡμῖν ἡ γένεσις περὶ	τούτων	τῶν θεῶν ἐχέτω καὶ λεγέσθω.
[2, 1]	ἐν Ἡλίου πόλει καὶ τὸν	τράγον	ἐν Μένδητι καὶ τὸν κροκόδειλον
[2, 1]	τὸ βασιλικὸν εἶναι. Τὸν δὲ	τράγον	φασὶν ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ καὶ τοῖς
[2, 1]	ἱεροῖς ἐντεταμένας καὶ τῇ τοῦ	τράγου	φύσει παραπλησίας· τὸ γάρ τοι
[2, 2]	ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς	τραγῳδίαις	τέρψιν αὐτῷ καὶ ἡδονὴν παρέχοντας,
[2, 3]	συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ	τραπέζης	τιθέναι· οἴονται γὰρ δὴ ἐκ
[2, 8]	πατέρα, οὐδέ γε πόλεμοι καὶ	τραύματα	καὶ δεσμὰ καὶ θητεῖαι θεῶν
[2, 2]	τε καὶ Νείλου. Οὕτω δὲ	τραφέντα	τὸν Διόνυσον ὑπὸ τῶν νυμφῶν
[2, 2]	δὲ κομίσασα αὐτὸ τὴν μητέρα	τρέφειν	παρεκελεύσατο. Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ
[2, 1]	ἂν ἔτι χρήσασθαι αὐτοῖς ὑπομείνειαν.	Τρέφουσι	δὲ τὸν Ἆπιν ἐν Μέμφει
[2, 2]	Στρατεῦσαι δὲ εἰς τὴν Ἰνδικὴν	τριετεῖ	χρόνῳ. Ἐντεῦθεν τοὺς Ἕλληνας καταδεῖξαι
[2, 2]	χρόνῳ. Ἐντεῦθεν τοὺς Ἕλληνας καταδεῖξαι	τριετηρικὰς	θυσίας Διονύσῳ καὶ τὸν θεὸν
[2, 2]	Μισγόμενον δὲ αὐτῇ τὸν Δία	τριπλασίονα	τὴν νύκτα ποιῆσαι· μόνην δὲ
[2, 3]	ἔμπλεα ἢ λέβητα Θεσπρώτειον ἢ	τρίποδα	Κιρραῖον ἢ Δωδωναῖον χαλκεῖον, γεράνδρυον
[2, 3]	καὶ διασπάσαντες αὐτόν, λέβητά τινα	τρίποδι	ἐπιθέντες καὶ τοῦ Διονύσου ἐμβαλόντες
[2, 3]	αὐτοῖς Βαυβὼ καὶ Δυσαύλης καὶ	Τριπτόλεμος,	ἔτι δὲ Εὔμολπός τε καὶ
[2, 3]	τε καὶ Εὐβουλεύς· βουκόλος ὁ	Τριπτόλεμος	ἦν, ποιμὴν δὲ ὁ Εὔμολπος,
[2, 1]	υἱὸν ἀπολιπεῖν βασιλέα τῆς Μακεδονίας,	Τριπτολέμῳ	δὲ ἐπιτρέψαι τὰς κατὰ τὴν
[2, 2]	Ταῦτα ὁ Διόδωρος ἐν τῇ	τρίτῃ	τῶν ἱστοριῶν. Ὁ δ' αὐτὸς
[2, 1]	εἰκόνας ἔφερον, ἀποθεῶσαι. Ἕτεροι δὲ	τρίτην	αἰτίαν φέρουσι, τῆς χρείας ἕνεκα
[2, 2]	δευτέρας, Ἀθηνᾶν δὲ ἀπὸ τῆς	τρίτης.	Ἐλθόντα δὲ εἰς Βαβυλῶνα ἐπιξενωθῆναι
[2, 5]	κάλλη, ταῦτ' εἶναι θεοὺς ἀπεφήναντο.	Τρίτοι	δὲ ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἐπὶ
[2, 3]	ἐποπτεῦσαι καὶ Κορυβάντων ὄργια, τὸν	τρίτον	ἀδελφὸν ἀποκτείναντες οὗτοι τὴν κεφαλὴν
[2, 1]	καὶ πρόσθεν ἐμνημόνευσα, κατὰ τὸ	τρίτον	καὶ τέταρτον τῆς δηλωθείσης αὐτοῦ
[2, 4]	σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, καὶ	τρίτον	σώφρονι λογισμῷ κρίναντες ἀνόσιον εἶναι
[2, 2]	τοὺς Ἕλληνας, γράφων ἐν τῷ	τρίτῳ	τῆς αὑτοῦ ἱστορίας τάδε· Φασὶ
[2, 2]	ὑψηλὸν καθ' ὑπερβολὴν ἱερὸν Διὸς	Τριφυλίου,	καθιδρυμένον ὑπ' αὐτοῦ καθ' ὃν
[2, 2]	τὴν χώραν, λελυμένην μὲν τὰς	τρίχας,	διὰ τυμπάνων δὲ καὶ κυμβάλων
[2, 0]	συστησαμένους μηδὲν εἰς φυσικὰς ἀναφέρειν	τροπολογίας	μηδ' ἀλληγορεῖν τοὺς περὶ θεῶν
[2, 7]	παλαιοὺς τῶν Ῥωμαίων θαυμάζειν, τίνα	τρόπον	ἁπάσας τὰς Ἑλληνικὰς περὶ θεῶν
[2, 0]	Φοινίκων θεολογίας τὸν προειρημένον περιέχει	τρόπον·	ἧς ἀμεταστρεπτεὶ φεύγειν καὶ τῆς
[2, 7]	περὶ τῶνδε, τοῦτον γράφων τὸν	τρόπον·	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ τῆς κατὰ
[2, 5]	τούτου τόνδε γράφοντος ἄκουε τὸν	τρόπον·	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Περὶ τοῦ νεκρῶν εἶναι
[2, 1]	Αἰγυπτίων θεολογίας τὸν προεκτεθέντα περιείληφε	τρόπον,	τὰ δὲ Ἑλληνικὰ ὅτι τούτων
[2, 1]	ταφῆς ἀξιωθῆναί φασι τὸν εἰρημένον	τρόπον·	τὸ δὲ αἰδοῖον ὑπὸ μὲν
[2, 6]	ἀσεβείας ἠνέχθησαν, ὥστε θηρίων ἀγρίων	τρόπον	τὸ καλὸν καὶ συμφέρον καὶ
[2, 5]	περιέσχον λόγοι, τοιόσδε τις ὁ	τρόπος	ἀποδέδεικται, οἷος διὰ τῶν προεκτεθεισῶν
[2, 5]	καὶ πρῶτος οὗτος ἀθεότητος ὑποικουρεῖ	τρόπος·	οἱ δ' εἰς βραχύ τι
[2, 7]	αὖ ἀδικοῦντα πατέρα κολάζων παντὶ	τρόπῳ,	ἀλλὰ δρῴη ἂν ὅπερ θεῶν
[2, 1]	γὰρ πολύγονον ὄντα καὶ τὰς	τροφὰς	αὐτοφυεῖς παρεχόμενον ῥᾳδίως ἐκτρέφειν τὰ
[2, 1]	τοῦ γάλακτος καὶ τοῦ τυροῦ	τροφήν,	τὸν δὲ κύνα συνθηρεύειν ἀνθρώποις
[2, 6]	λοιπὰ τῆς ξηρᾶς καὶ ὑγρᾶς	τροφῆς	βλαστήματα, ἃ καὶ αὐτὰ ὡς
[2, 2]	διὰ τὴν τοῦ σίτου τῆς	τροφῆς	εὕρεσιν. Εἶναι δέ φασι καὶ
[2, 2]	τὸν Ἄττιν ἀναιρεῖ καὶ τὰς	τροφούς·	τὴν δὲ Κυβέλην ἐμμανῆ γενομένην
[2, 2]	Τὸν δὲ ἐκ Σεμέλης νεώτερον,	τρυφερὸν	τῷ σώματι, καὶ εὐπρεπείᾳ διενεγκεῖν
[2, 1]	τούτων αὐτῶν ἀποσπάσματα καὶ παρακούσματα	τυγχάνει	προείρηται μὲν πολλάκις καὶ διὰ
[2, 0]	τινα ἐν ὑπονοίαις ἔχοντα θεωρίαν	τυγχάνει,	σοφῶν δὲ καὶ παλαιῶν, ὡς
[2, 2]	ἄλλαις ἁπάσαις οὗτος ὁ θεὸς	τυγχάνει	τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ
[2, 6]	θεοδιδάκτοις καλόν τι καὶ ὠφέλιμον	τυγχάνειν	τὸ σημαῖνον τὴν τοῦ θεοῦ
[2, 8]	ἑπομένων τὰ μητρῷα μέλη καὶ	τύμπανα	κροτοῦντες. Ῥωμαίων δὲ τῶν αὐθιγενῶν
[2, 2]	ἐκπηδῆσαι ἐκεῖσέ τε ὀλολύζουσαν καὶ	τυμπανίζουσαν	διατελεῖν. Συνεῖναι δὲ αὐτῇ Μαρσύαν,
[2, 3]	ὑμῖν διὰ τοὺς ἐλέγχους· ἐκ	τυμπάνου	ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον, ἐκερνοφόρησα,
[2, 2]	λελυμένην μὲν τὰς τρίχας, διὰ	τυμπάνων	δὲ καὶ κυμβάλων ἐνθεάζουσαν, καὶ
[2, 2]	βωμοὺς ἱδρύσασθαι καὶ ταῖς διὰ	τυμπάνων	καὶ κυμβάλων ἐνεργείαις τιμῆσαι. Φρύγες
[2, 8]	αὐτοῖς μελανείμων ἢ πένθιμος ἄγεται,	τυπετοὺς	ἔχουσα καὶ θρήνους γυναικῶν ἐπὶ
[2, 1]	ἑκάστῳ μέρει περιπλάσαι λέγουσιν αὐτὴν	τύπον	ἀνθρωποειδῆ, παραπλήσιον Ὀσίριδι τὸ μέγεθος,
[2, 1]	εἶναι Ἰὼ τὴν εἰς βοὸς	τύπον	μεταμορφωθεῖσαν. Τὴν αὐτὴν δὲ τοὺς
[2, 3]	δὲ πάντα σώματος οὐδὲ πρέποντα	τύπον·	παῖς δ' ἦεν Ἴακχος χειρί
[2, 8]	οὗτοι μηναγυρτοῦντες, ὥσπερ αὐτοῖς ἔθος,	τύπους	τε περικείμενοι τοῖς στήθεσι καὶ
[2, 2]	γίνεσθαι καὶ ταῖς βακτηρίαις ἀλλήλους	τύπτειν,	ὡς καὶ ἀναιρεῖσθαί τινας, ὅθεν
[2, 7]	ὑπὸ πατρός, μέλλοντος τῇ μητρὶ	τυπτομένῃ	ἀμύνειν, καὶ θεομαχίας ὅσας Ὅμηρος
[2, 6]	πρῶτον συνισταμένας δυναστείας τε καὶ	τυραννίδας	ἀποθαυμάζειν. Νόμων γοῦν, ὥσπερ ἔφην
[2, 5]	πλειόνων ἐπικρατήσαντας, γίγαντάς τινας ἢ	τυράννους	ἢ καὶ γόητας καὶ φαρμακέας
[2, 6]	ἢ καὶ δυνάστας τινὰς καὶ	τυράννους	ἢ καὶ γόητας καὶ φαρμακέας
[2, 1]	διὰ τοῦ γάλακτος καὶ τοῦ	τυροῦ	τροφήν, τὸν δὲ κύνα συνθηρεύειν
[2, 3]	τοῦ Διονύσου αἰδοῖον ἀπέκειτο, εἰς	Τυρρηνίαν	κατήγαγον, εὐκλεοῦς ἔμποροι φορτίου· κἀνταῦθα
[2, 3]	ἐστερημένον. Καὶ τί θαυμαστὸν εἰ	Τυρρηνοὶ	οἱ βάρβαροι αἰσχροῖς οὕτω τελίσκονται
[2, 3]	αἰδοῖα καὶ κίστην, θρησκεύειν παραθεμένω	Τυρρηνοῖς·	δι' ἣν αἰτίαν οὐκ ἀπεικότως
[2, 3]	ναὶ μὴν ἄδυτα Αἰγυπτίων καὶ	Τυρρηνῶν	νεκυομαντεῖαι σκότῳ παραδιδόσθων· μανικὰ ταῦτα
[2, 1]	εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, τοῖς τὰς διανοίας	τυφλοῖς	τὴν ἀνάβλεψιν εὐαγγελισαμένης. Τούτων δὲ
[2, 2]	αἰσχύνης, μᾶλλον δὲ τοῖς ἔτι	τυφλώττουσιν	οἴκτου ὄντα ἄξια. Ταῦτα δὲ
[2, 8]	περὶ θεῶν καὶ πάντα ὀττεύεται	τῦφον,	οὗ μηδέν ἐστι τὸ εὐπρεπές.
[2, 3]	νάματα μαντικὰ καὶ δὴ τοῦ	τύφου	κενὰ ὀψὲ μέν, ὅμως δ'
[2, 1]	θεούς, Ὄσιριν καὶ Ἶσιν καὶ	Τυφῶνα	Ἀπόλλωνά τε καὶ Ἀφροδίτην. Καὶ
[2, 1]	αὐτῆς Ὥρου. Ἀνελοῦσαν δὲ τὸν	Τυφῶνα	καὶ τοὺς συμπράξαντας παρὰ τὴν
[2, 1]	παιδὸς Ὥρου μελλούσης διαγωνίζεσθαι πρὸς	Τυφῶνα	παραγενέσθαι βοηθὸν ἐξ Ἅιδου τὸν
[2, 1]	τὸ δὲ αἰδοῖον ὑπὸ μὲν	Τυφῶνος	εἰς τὸν ποταμὸν ῥιφῆναι λέγουσιν,
[2, 1]	εἰσηγήσασθαι. Ἀναιρεθῆναι δὲ αὐτὸν ὑπὸ	Τυφῶνος	τοῦ ἀδελφοῦ, πονηροῦ καὶ ἀσεβοῦς
[2, 1]	δὲ καὶ αὐτὴν ἐξ ἀνθρώπων	τυχεῖν	ἀθανάτων τιμῶν καὶ ταφῆναι κατὰ
[2, 2]	τε αὐτὰς οἱ πλεῖστοι μυθολογοῦσιν	τυχεῖν	τε τῆς προσηγορίας ἀπὸ τοῦ
[2, 1]	σύνεσιν καὶ κοινὴν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν	τυχεῖν	τῆς ἀθανασίας, ὧν ἐνίους καὶ
[2, 2]	τοῦτο εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα	τυχεῖν	τῆς ἀθανάτου τιμῆς· ὥσπερ οὖν
[2, 2]	ἐξ Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα	τυχεῖν	τῆς προσηγορίας. Τοῦτον δέ φασι
[2, 1]	ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς μεταστάντα	τυχεῖν	ὑπὸ Ἴσιδος καὶ Ἑρμοῦ ἱερῶν
[2, 1]	τῶν πρὸς τὸν βίον ἀναγκαίων	τύχῃ	κείμενον ἐν τῷ οἴκῳ, οὐκ
[2, 3]	μόνου δὲ τοῦ ὀνόματος τε	τυχηκότας.	Τοσαῦτα καὶ οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'
[2, 2]	ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν συνῴκισεν Ἰολάῳ	τῷ	ἀδελφιδῷ διὰ τὴν περὶ τὰ
[2, 3]	καταγγέλλουσιν. Αὐτὼ γὰρ δὴ τούτω	τὼ	ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην ἀνελομένω, ἐν
[2, 2]	τοῦ Οὐρανοῦ τελευτὴν συνοικήσασαν Ὑπερίονι	τῷ	ἀδελφῷ γεννῆσαι δύο παῖδας, οὓς
[2, 2]	τελευτῇ παροξυνθέντα τὸν Δία προστάξαι	τῷ	Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ' Ἀδμήτῳ καὶ
[2, 2]	εἰς ἅμιλλαν περὶ μουσικῆς ἐλθόντα	τῷ	Ἀπόλλωνι καὶ ἡττηθέντα ζῶντα ὑπὸ
[2, 6]	Δήλῳ κεκήδευσθον, τὸ δὲ ἐν	τῷ	Ἀπόλλωνος τοῦ Δηλίου ἐστὶν ἱερῷ.
[2, 6]	Ὑπερόχη καὶ Λαοδίκη κέκλησθον, ἐν	τῷ	Ἀρτεμισίῳ ἐν Δήλῳ κεκήδευσθον, τὸ
[2, 2]	Ἀρκαδίαν καὶ καταλύσας παρ' Ἄλεῳ	τῷ	βασιλεῖ, τῇ θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ
[2, 3]	σπέρμα κακίας καὶ φθορᾶς ἐγκαταφυτεύσαντας	τῷ	βίῳ τὰ μυστήρια. Ἤδη δέ
[2, 8]	Κρόνου δυναστείαν καὶ κατακλείων ἐν	τῷ	δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου τὸν ἑαυτοῦ
[2, 7]	Ῥωμαϊκῆς ἀρχαιολογίας· οὗτος γὰρ ἐν	τῷ	δευτέρῳ τὰ κατὰ Ῥωμύλον τὸν
[2, 6]	Κλέοχον ἐν Μιλήτῳ τεθάφθαι ἐν	τῷ	Διδυμαίῳ φησίν. Ἐνταῦθα τῆς Λευκοφρύνης
[2, 2]	παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς τὸν κεραυνὸν	τῷ	Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ
[2, 6]	Κέκροπος, ὥς φησιν Ἀντίοχος ἐν	τῷ	ἐνάτῳ τῶν ἱστοριῶν. Τί δὲ
[2, 2]	Δία λαβόντα τὸ παιδίον παραδοῦναι	τῷ	Ἑρμῇ ἐκπέμψαι τε εἰς τὸ
[2, 2]	μετὰ ταῦτα ἠρέμα καταστὰς ὑπουργεῖ	τῷ	Εὐρυσθεῖ τοὺς δώδεκα ἄθλους. Ἀναιρεῖ
[2, 2]	τοὺς δράκοντας. Ἀνδρὶ δὲ γενομένῳ	τῷ	Ἡρακλεῖ Εὐρυσθεὺς ὁ τὴν βασιλείαν
[2, 3]	ποτὲ δέχεται τὸ ποτόν, ἡσθεῖσα	τῷ	θεάματι. Ταῦτ' ἐστὶ τὰ κρύφια
[2, 1]	πατρικὰς ἱερωσύνας κατ' Αἴγυπτον τούτῳ	τῷ	θεῷ μυεῖσθαι. Καὶ τοὺς Πᾶνας
[2, 1]	τελετὰς καὶ τὰς θυσίας τὰς	τῷ	θεῷ τούτῳ γινομένας ἐντιμοτάτας ποιῆσαι.
[2, 1]	εἰς ὄψιν αὐτὰς ἔρχεσθαι τούτῳ	τῷ	θεῷ. Φασὶ δὲ τὴν τοῦ
[2, 2]	κατὰ ἀνθρώπους ὤν. Ἐν τούτῳ	τῷ	ἱερῷ στήλην εἶναι χρυσῆν, ἐν
[2, 6]	ἑπομένους Ζήνωνι τῷ Μυνδίῳ (ἐν	τῷ	ἱερῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἐν Μαγνησίᾳ
[2, 1]	τῶν κατ' Αἴγυπτον, ὁμώνυμον ὄντα	τῷ	κατ' οὐρανὸν ἄστρῳ. Ἔνιοι δὲ
[2, 6]	οὐκ ἄξιον παρελθεῖν ἑπομένους Ζήνωνι	τῷ	Μυνδίῳ (ἐν τῷ ἱερῷ τῆς
[2, 6]	τοὺς τάφους τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. Ἐν	τῷ	ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσσῃ
[2, 6]	Τί δὲ Ἐριχθόνιος; οὐχὶ ἐν	τῷ	νεῲ τῆς Πολιάδος κεκήδευται, Ἴμμαρος
[2, 7]	Ταῦτά φησιν ὁ Πλάτων ἑπομένους	τῷ	νόμῳ πιστευτέα εἶναι, καίπερ ἄνευ
[2, 7]	ὡς οἰκεῖα φασκόντων ἀπαγγέλλειν ἑπομένους	τῷ	νόμῳ πιστευτέον. οὕτως οὖν κατ'
[2, 1]	βίον ἀναγκαίων τύχῃ κείμενον ἐν	τῷ	οἴκῳ, οὐκ ἂν ἔτι χρήσασθαι
[2, 1]	ἀδελφὰς διὰ τὸ τὴν Ἶσιν	τῷ	Ὀσίριδι ἀδελφῷ ὄντι αὐτῆς γαμηθῆναι.
[2, 1]	φυτοῦ τῆς δάφνης. Συστρατεῦσαι δὲ	τῷ	Ὀσίριδι τοὺς δύο υἱούς, Ἄνουβίν
[2, 3]	τὰ μέλη τοῦ Διονύσου Ἀπόλλωνι	τῷ	παιδὶ παρακατατίθεται καταθάψαι. Ὁ δέ,
[2, 2]	ἡ δὲ τὸν χιτῶνα χρίσασα	τῷ	παρὰ τοῦ Κενταύρου δεδομένῳ φίλτρῳ
[2, 2]	γενόμενον τὸν Δία τὸν ἐναντίον	τῷ	πατρὶ βίον ζηλῶσαι. Διαδέξασθαι δὲ
[2, 6]	Εὐμόλπου καὶ Δαείρας οὐχὶ ἐν	τῷ	περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου τοῦ ὑπὸ
[2, 2]	δὲ Κλήμης ὁ θαυμάσιος ἐν	τῷ	πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ διαρρήδην ἐκκαλύπτει,
[2, 5]	μνημονεύονται, ὡς ὁ Κλήμης ἐν	τῷ	πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ ἱστορεῖ, τοῦ
[2, 6]	δὲ ὁ τοῦ Ἀγησάρχου ἐν	τῷ	πρώτῳ τῶν περὶ τὸν Φιλοπάτορα
[2, 2]	δὲ ἐκ Σεμέλης νεώτερον, τρυφερὸν	τῷ	σώματι, καὶ εὐπρεπείᾳ διενεγκεῖν καὶ
[2, 1]	βοηθὸν ἐξ Ἅιδου τὸν Ὄσιριν	τῷ	τέκνῳ καὶ τῇ γυναικί, λύκῳ
[2, 2]	ἐγκλημάτων. Ταῦτα μὲν οὖν ἐν	τῷ	τετάρτῳ τῶν βιβλιοθηκῶν ὁ Διόδωρος
[2, 6]	Φιλοπάτορα ἐν Πάφῳ λέγει ἐν	τῷ	τῆς Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε
[2, 6]	ὧδέ πως αὐτοῖς ῥήμασιν ἐν	τῷ	Τιμαίῳ διέξεισιν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' Ὅπως
[2, 2]	φησὶ τοὺς Ἕλληνας, γράφων ἐν	τῷ	τρίτῳ τῆς αὑτοῦ ἱστορίας τάδε·
[2, 2]	εἰς τὴν Παγχαίαν νῆσον πρὸς	τῷ	ὠκεανῷ κειμένην παραγενόμενον Οὐρανοῦ τοῦ
[2, 2]	μὲν τῶν ἀσεβῶν, εὐεργεσίας δὲ	τῶν	ἀγαθῶν, ἀνθ' ὧν μετὰ τὴν
[2, 3]	ἐλέγχειν καὶ κολάζειν κελεύεται. Ταῦτα	τῶν	ἀθέων τὰ μυστήρια. Ἀθέους δὲ
[2, 3]	θεάματι. Ταῦτ' ἐστὶ τὰ κρύφια	τῶν	Ἀθηναίων μυστήρια, ταῦτά τοι καὶ
[2, 1]	τοιαύτας· Κάδμον ἐκ Θηβῶν ὄντα	τῶν	Αἰγυπτίων γεννῆσαι σὺν ἄλλοις τέκνοις
[2, 1]	τὰ μέρη τοῦ σώματος πλὴν	τῶν	αἰδοίων τοῦ Ὀσίριδος ἑκάστῳ μέρει
[2, 8]	ἐν πολλῇ κακοδαιμονίᾳ κυλινδουμένων ἢ	τῶν	αἰσχίστων τε καὶ παρανομωτάτων οὐδενὸς
[2, 1]	δὲ τῆς Ἴσιδος οὐδὲν ἧττον	τῶν	ἄλλων ἀξιωθῆναι τιμῶν ἰσοθέων. Ἔν
[2, 2]	ἐπιθυμίας ἕνεκα γενέσθαι, καθάπερ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλεῖστον
[2, 2]	Δηιανείρᾳ δώσειν φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ	τῶν	ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι.
[2, 7]	παλαιῶν θεολογίας ἐδόξαζεν Περὶ δὲ	τῶν	ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι
[2, 1]	Διός τε καὶ Ἥρας, καὶ	τῶν	ἄλλων δὲ θεῶν ναοὺς χρυσοῦς,
[2, 2]	θεολογίαν πάλιν ὁ αὐτὸς ἐκ	τῶν	ἄλλων ἐθνῶν μετειληφέναι φησὶ τοὺς
[2, 3]	Ἐρεχθειδῶν δήμου, πρὸς δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων, οὕστινας μένει τελευτήσαντας
[2, 1]	οὐκ Αἰγυπτίους μόνον, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων οὐκ ὀλίγους καθιερωκέναι κατὰ
[2, 1]	Ἴσιδος καὶ Ἑρμοῦ ἱερῶν καὶ	τῶν	ἄλλων τῶν ἐπιφανεστάτων ἐν θεοῖς
[2, 6]	τῶν ἀνδρῶν θεοποιίᾳ καὶ τὰς	τῶν	ἀλόγων ζῴων ἐκθεώσεις διετάξαντο διὰ
[2, 1]	καὶ ἄλλας φασίν τινες τῆς	τῶν	ἀλόγων ζῴων τιμῆς. Τοῦ γὰρ
[2, 6]	τούτων πρεσβύτεροι ἐν ἴσῳ τῇ	τῶν	ἀνδρῶν θεοποιίᾳ καὶ τὰς τῶν
[2, 8]	οἱ δὲ παραμυθίας ἕνεκα συγκείμενοι	τῶν	ἀνθρωπίνων συμφορῶν, οἱ δὲ ταραχὰς
[2, 2]	μόριον αἴτιον ὑπάρχειν τῆς γενέσεως	τῶν	ἀνθρώπων καὶ διὰ τοῦτο εἰς
[2, 2]	τοὺς δ' ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς	τῶν	ἀνθρώπων κολάζειν. Στρατεῦσαι δὲ εἰς
[2, 2]	θεῶν τοίνυν διττὰς οἱ παλαιοὶ	τῶν	ἀνθρώπων τοῖς μεταγενεστέροις παραδεδώκασιν ἐννοίας.
[2, 2]	Τινὲς δέ φασι τὸ αἰδοῖον	τῶν	ἀνθρώπων τοὺς παλαιοὺς μυθικῶς Πρίηπον
[2, 2]	προβῆναι τῇ δόξῃ ὡς πολλοὺς	τῶν	ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν· ὥστε
[2, 3]	ὅτι μηδέων ἐξεφαάνθη μηδέων ἐκείνων	τῶν	ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ, τῶν λάγνων, τῶν
[2, 3]	τούτων ἐπάκουσον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Περὶ	τῶν	ἀπορρήτων τελετῶν καὶ τῶν κρυφίων
[2, 2]	τὴν πᾶσαν εἰς κόλασιν μὲν	τῶν	ἀσεβῶν, εὐεργεσίας δὲ τῶν ἀγαθῶν,
[2, 2]	ἄνδρα καὶ εὐεργετικὸν καὶ τῆς	τῶν	ἄστρων κινήσεως ἐπιστήμονα· ὃν καὶ
[2, 8]	καὶ τύμπανα κροτοῦντες. Ῥωμαίων δὲ	τῶν	αὐθιγενῶν οὔτε μηναγυρτῶν τις οὔτε
[2, 2]	ἡμῖν ἐπιτετμήσθω, οἷς εὔλογον ἐπισυνάψαι	τῶν	αὐτῶν θεῶν τὰς ἐν τοῖς
[2, 1]	περὶ τούτων ἱστοροῦσιν. Περὶ δὲ	τῶν	ἀφιερωμένων ζῴων κατ' Αἴγυπτον τοιοῦτός
[2, 2]	καλεῖσθαι καὶ αὐτὸν Βάκχιον ἀπὸ	τῶν	Βακχῶν, Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ
[2, 1]	γὰρ πλήθους τὸ παλαιὸν ἀφισταμένου	τῶν	βασιλέων καὶ συμφρονοῦντος εἰς τὸ
[2, 2]	μὲν οὖν ἐν τῷ τετάρτῳ	τῶν	βιβλιοθηκῶν ὁ Διόδωρος παρατέθειται. Καὶ
[2, 6]	καὶ τὰ σεμνὰ καὶ ἀπόρρητα	τῶν	γενναίων φιλοσόφων κατασκοπῆσαι, φέρε καὶ
[2, 1]	τοῦ πλήθους καὶ τῆς ἀσεβείας	τῶν	γηγενῶν ἀνθρώπων, ὁμοιωθῆναί τισιν ἀλόγοις
[2, 1]	Αἰγύπτου τιμᾶν. Καθιερῶσαι δὲ καὶ	τῶν	γινομένων παρ' αὐτοῖς ζῴων ἓν
[2, 1]	προσειπεῖν. Ἱδρύσασθαι δὲ καὶ ἱερὸν	τῶν	γονέων, Διός τε καὶ Ἥρας,
[2, 1]	Εὑρετήν τε γὰρ αὐτὸν γενέσθαι	τῶν	γραμμάτων καὶ θυσίας θεῶν διατάξασθαι
[2, 3]	ἄλλως μυθήριά σοι νοεῖν, ἀντιστοιχούντων	τῶν	γραμμάτων, τὰ μυστήρια. Θηρεύουσι γάρ,
[2, 1]	καὶ κεράστας καὶ τὰ μικρὰ	τῶν	δακέτων θηρίων καὶ διὰ τὸ
[2, 2]	Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ποιησάμενος, ἰδίως ἀναγέγραφεν,	τῶν	δὲ μυθολόγων Ὅμηρος καὶ Ἡσίοδος
[2, 1]	ἐντὸς τῆς κοιλίας νεκροὺς ἀπεργάζεσθαι.	Τῶν	δὲ ὀρνέων τὴν μὲν ἶβιν
[2, 1]	μὲν παρ' αὐτοῖς τιμώμενον σεβομένων,	τῶν	δὲ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἀφιερωμένων
[2, 6]	παράπαν ἐν τούτοις χρῆναι σεμνολογεῖν	τῶν	δὴ θεολόγων αὐτῶν ἀποφηναμένων. Τηρητέον
[2, 1]	καὶ μετασχόντα τῆς τελετῆς καὶ	τῶν	Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν τοῖς τε
[2, 1]	διαφόρῳ φύσει κεχορηγημένον πρὸς ἐπίνοιαν	τῶν	δυναμένων ὠφελῆσαι τὸν κοινὸν βίον.
[2, 8]	οὔτε γὰρ Οὐρανὸς ἐκτεμνόμενος ὑπὸ	τῶν	ἑαυτοῦ παίδων παρὰ Ῥωμαίοις λέγεται
[2, 3]	Αὐτίκα γοῦν κατὰ τὴν ἀκριβῆ	τῶν	Ἑβραίων φωνὴν τὸ ὄνομα τὸ
[2, 2]	ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν παρ' αὐτοῦ	τῶν	ἐγκλημάτων. Ταῦτα μὲν οὖν ἐν
[2, 1]	κεκράτηκεν εἰκότως παρὰ τοῖς πλείστοις	τῶν	ἐθνῶν ἡ τῆς παλαιᾶς πλάνης
[2, 8]	τις παρ' αὐτοῖς, καίτοι διεφθαρμένων	τῶν	ἐθῶν ἤδη, οὐ θεοφορήσεις, οὐ
[2, 0]	ἱστορίας. Ταῦτα γὰρ αἱ προπαρατεθεῖσαι	τῶν	εἰρημένων ἐδήλουν φωναί, ὡς μηκέτι
[2, 1]	Αἴγυπτον. Ὅταν δὲ ἀποθάνῃ τι	τῶν	εἰρημένων ζῴων, σινδόνι καλύψαντες καὶ
[2, 4]	ὁμοῦ καὶ Ἕλληνα τὴν ἀπὸ	τῶν	εἰρημένων κακῶν ἐλευθερίαν τῆς τε
[2, 1]	κατὰ καιρὸν ἐπιδείξομεν· ὥστε καὶ	τῶν	Ἑλληνικῶν θεῶν ἀποδείκνυσθαι τὸν Μωσέα
[2, 8]	ἐνθυμούμενος ὅτι τὰ μὲν ἐκ	τῶν	Ἑλληνικῶν μύθων ἀγαθὰ μικρά τέ
[2, 8]	μηδεὶς ὑπολάβῃ με ἀγνοεῖν ὅτι	τῶν	Ἑλληνικῶν μύθων εἰσί τινες ἀνθρώποις
[2, 5]	τῶν προεκτεθεισῶν φωνῶν αὐτῶν δὴ	τῶν	Ἑλληνικῶν συγγραφέων προδεδήλωται· ὃν καὶ
[2, 6]	ὑποκορίζονται. Ἄκουε δ' οὖν αὐτῶν	τῶν	Ἑλλήνων δι' ἑνὸς τοῦ πάντων
[2, 1]	τῆς Ἴσιδος τὴν γένεσιν ὑπὸ	τῶν	Ἑλλήνων εἰς Ἄργος μεταφέρεσθαι, μυθολογούντων
[2, 4]	ἀπάνθρωπα θεολογεῖν, οἷα καὶ ἐπὶ	τῶν	ἐν ἀνθρώποις κακούργων, εἰ κατελεγχθείη,
[2, 1]	οἴκοθεν μὲν οὐδέν, ταῖς δὲ	τῶν	ἔξωθεν περιπιπτόντων μυθολογίαις· ξοάνοις τε
[2, 2]	τοὺς τούτοις ὁμοίους. Περὶ δὲ	τῶν	ἐπιγείων θεῶν πολλοὶ καὶ ποικίλοι
[2, 1]	Ἑρμοῦ ἱερῶν καὶ τῶν ἄλλων	τῶν	ἐπιφανεστάτων ἐν θεοῖς τιμῶν. Τούτους
[2, 8]	τοῖς στήθεσι καὶ καταυλούμενοι πρὸς	τῶν	ἑπομένων τὰ μητρῷα μέλη καὶ
[2, 1]	ὑπάρχειν καὶ τὰ ἄλλα δάκετα	τῶν	ἑρπετῶν, τὸν δὲ ἰχνεύμονα τὰ
[2, 1]	ἔχειν· ἐν δὲ ταῖς κατὰ	τῶν	ἐχθρῶν νίκαις, ὡς ἂν αἴτια
[2, 1]	τοὺς πολεμίους συμβολαῖς κατασκευάσαντας εἰκόνας	τῶν	ζῴων ἃ νῦν τιμῶσι φορεῖν
[2, 1]	τὰς τελετάς, ὡς αἴτιον τῆς	τῶν	ζῴων γενέσεως· τούς τε ἱερεῖς
[2, 1]	Ὃς δ' ἄν τι τούτων	τῶν	ζῴων ἑκὼν διαφθείρῃ, θανάτῳ περιπίπτει,
[2, 1]	σωτηρίας ἀφιερῶσαι τὰς φύσεις αὐτῶν	τῶν	ζῴων, οἷς ἀφωμοιώθησαν. Οἱ δέ
[2, 1]	ἐπινοῆσαί τινα διάφορα σεβάσματα αὐτοῖς	τῶν	ζῴων παρασχεῖν, ὅπως ἑκάστων τὸ
[2, 1]	ὀρνέων παραβάλλουσιν, καὶ θηλείας ἑκάστῳ	τῶν	ζῴων τὰς εὐειδεστάτας συντρέφουσιν, ἃς
[2, 1]	αἰτίαν φέρουσι, τῆς χρείας ἕνεκα	τῶν	ζῴων φάσκοντες αὐτὰ τετιμῆσθαι. Τὴν
[2, 1]	προσηκόντως, ὡς ἂν ἀρχέγονον τῆς	τῶν	ζῴων φύσεως. Καθόλου δὲ τὸ
[2, 6]	ἐμοὶ δοκεῖ προεπισημήνασθαι τὴν αὐτῶν	τῶν	θαυμαστῶν φιλοσόφων κἀν τούτοις πρὸς
[2, 5]	καὶ φαρμακέας ἄνδρας ἔκ τινος	τῶν	θείων ἀποπτώσεως τὰς κακοτέχνους γοητείας
[2, 6]	αὖ πάλιν τὴν αὐτόθεν προφαινομένην	τῶν	θεολογουμένων μοχθηρίαν ὑπομείναντες. Θεραπεῦσαι δ'
[2, 8]	ὑπολαβὼν εἶναι καὶ οὐχ ὅτι	τῶν	θεῶν, ἀλλ' οὐδὲ ἀνθρώπων ἀγαθῶν
[2, 1]	Τὸν δὲ Ὧρον ὕστατον ὄντα	τῶν	θεῶν βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου. Μεθερμηνευόμενον
[2, 7]	ὡς οὐδὲν ἔχειν ἀπόρρητον τὰς	τῶν	θεῶν δὴ προσηγορίας τε καὶ
[2, 2]	ὡς περὶ θνητῶν ἀνδρῶν περὶ	τῶν	θεῶν διελθὼν ἐπιφέρει λέγων· Καὶ
[2, 6]	τάφους τὰ καλούμενα αὐτῶν ἱερὰ	τῶν	θεῶν. Εἰκότως ἄρα ἀρχήν ποθεν
[2, 7]	ἡμῖν ἡ γένεσις περὶ τούτων	τῶν	θεῶν ἐχέτω καὶ λεγέσθω. Γῆς
[2, 6]	τῶν νεκρῶν, ὡς ἐκεῖνοι τάφοι	τῶν	θεῶν. Καὶ πάλιν μετ' ὀλίγα·
[2, 5]	ἐπεφήμισαν. Ἔνθεν αὐτοῖς καὶ οἱ	τῶν	θεῶν οἶκοι νεκρῶν εἶναι τάφοι
[2, 0]	πόλεσί τε καὶ κώμαις κρατούσης	τῶν	θεῶν προσηγορίας τε καὶ ἱστορίας
[2, 8]	καὶ πάσχει θάτερον, ἢ καταφρονεῖ	τῶν	θεῶν ὡς ἐν πολλῇ κακοδαιμονίᾳ
[2, 2]	αὐτὸν ἑστιάσας κατὰ μίαν αὐτῷ	τῶν	θυγατέρων ἀπέστειλεν. Ὁ δὲ ἐν
[2, 1]	παρ' αὐτοῖς βασιλέων διωκόμενον ὑπὸ	τῶν	ἰδίων κυνῶν καταφυγεῖν εἰς τὴν
[2, 1]	κατ' οὐρανὸν ἄστρῳ. Ἔνιοι δὲ	τῶν	ἱερέων φασὶ πρῶτον Ἥφαιστον βασιλεῦσαι,
[2, 2]	ὁ Διόδωρος ἐν τῇ τρίτῃ	τῶν	ἱστοριῶν. Ὁ δ' αὐτὸς καὶ
[2, 6]	φησιν Ἀντίοχος ἐν τῷ ἐνάτῳ	τῶν	ἱστοριῶν. Τί δὲ Ἐριχθόνιος; οὐχὶ
[2, 1]	τὴν τῆς θεολογίας ἀρχὴν ἀπὸ	τῶν	Κάδμου χρόνων πεποιημένος. Τὸν δὲ
[2, 4]	ἡμῖν ἡ ἔκθεσις εἰς θεωρίαν	τῶν	καὶ παρὰ τούτοις σεμνῶν, ὡς
[2, 2]	καὶ διὰ τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας	τῶν	κακῶν λελυτρωμένος. Βραχέα δ' οὖν
[2, 2]	τὰς πάσας, καὶ γίνεται πατὴρ	τῶν	καλουμένων Θεσπιαδῶν. Λαβὼν δὲ καὶ
[2, 1]	καὶ διὰ τὸ τὴν εὕρεσιν	τῶν	καρπῶν αὐτοῖς ἀνατιθέναι. Τοὺς δὲ
[2, 1]	Καὶ πρῶτον μὲν Ἥλιον βασιλεῦσαι	τῶν	κατ' Αἴγυπτον, ὁμώνυμον ὄντα τῷ
[2, 5]	γῆς ῥίψαντες τοὺς ἐπὶ συνέσει	τῶν	κατ' αὐτοὺς προφέρειν νενομισμένους ἢ
[2, 5]	δὲ τῇ διανοίᾳ στάντες καὶ	τῶν	κατ' οὐρανὸν φαινόντων τε καὶ
[2, 8]	πάντα τὰ τοιαῦτα ὁμοίως κατεστήσατο	τῶν	κρατίστων παρὰ τοῖς Ἕλλησι νομίμων.
[2, 1]	τῆς Ἀραβίας καὶ Λιβύης λῃστὰς	τῶν	κροκοδείλων χάριν. Φασὶ δέ τινα
[2, 1]	ἑρπετῶν, τὸν δὲ ἰχνεύμονα τὰ	τῶν	κροκοδείλων ᾠὰ συντρίβειν ἀναιρεῖν τε
[2, 3]	Περὶ τῶν ἀπορρήτων τελετῶν καὶ	τῶν	κρυφίων μυστηρίων τῆς πολυθέου πλάνης
[2, 3]	μηδέων ἐκείνων τῶν ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ,	τῶν	λάγνων, τῶν μετὰ τὴν τομὴν
[2, 0]	πρεσβύτερα περιέχουσαι τό τε πιστὸν	τῶν	λόγων ἐπαγόμεναι ἀπὸ τῆς εἰσέτι
[2, 0]	ἂν εἴη ἀπό τε τῆς	τῶν	λοιπῶν συγγραφέων καὶ δὴ καὶ
[2, 7]	ἐγώ, τὸ μέγιστον καὶ περὶ	τῶν	μεγίστων ψεῦδος ὁ εἰπὼν οὐ
[2, 2]	ἱστορικοῖς τε καὶ μυθογράφοις. Καὶ	τῶν	μὲν ἱστορικῶν Εὐήμερος, ὁ τὴν
[2, 2]	ζῆν αἴτιον γενέσθαι τοῖς ἀνθρώποις.	Τῶν	μὲν οὖν παρὰ τοῖς Ἀτλαντείοις
[2, 3]	τῶν ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ, τῶν λάγνων,	τῶν	μετὰ τὴν τομὴν τὸ κῦμα
[2, 1]	ἐκ Διὸς Ὄσιριν. Ἔπειτα παρελθόντων	τῶν	μυθογράφων ἐμπλῆσαι τὸ θέατρον καὶ
[2, 6]	φύσεως ταῦτ' εἶναι τὰ διὰ	τῶν	μύθων δηλούμενα ὡς δὴ μυστικώτερον
[2, 7]	τοὺς περὶ θεῶν καὶ τὰς	τῶν	μύθων ἐν ὑπονοίαις εἰρῆσθαι νομιζομένας
[2, 6]	τεθειάκασι, βεβιασμένον καὶ οὐκ ἀληθῆ	τῶν	μύθων τὸν καλλωπισμὸν εἰσηγησάμενοι. Ἀλλ'
[2, 6]	ια καὶ λαβύρινθοι, ἄλλοι ναοὶ	τῶν	νεκρῶν, ὡς ἐκεῖνοι τάφοι τῶν
[2, 6]	τε κατὰ τὰ προειρημένα τοὺς	τῶν	νενομισμένων τοῦ σώματος καλῶν καὶ
[2, 0]	λοιπῶν συγγραφέων καὶ δὴ καὶ	τῶν	νομιζομένων θεολόγων ὁμολογίας, δι' ἧς
[2, 4]	κακούργων, εἰ κατελεγχθείη, ταῖς ἀπὸ	τῶν	νόμων ἀπαραιτήτοις ὑποπέσοιεν ἂν τιμωρίαις;
[2, 6]	δ' ὅτε φόβῳ τῆς ἀπὸ	τῶν	νόμων τιμωρίας τοὺς μύθους ὑποκορίζονται.
[2, 2]	δὲ τραφέντα τὸν Διόνυσον ὑπὸ	τῶν	νυμφῶν εὑρετὴν τοῦ οἴνου γενέσθαι
[2, 8]	νομίμοις, οὐδενὸς εἰς ζῆλον ἐλήλυθεν	τῶν	ξενικῶν ἐπιτηδευμάτων ἡ πόλις δημοσίᾳ,
[2, 7]	διδασκαλίαν εὐαγγελίζεσθαι, ὁπότε καὶ πρὸς	τῶν	οἰκείων ἀποβέβληται. ὅθεν ἔπεισί μοι
[2, 1]	Αἰγύπτιοι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	τῶν	ὅλων γένεσιν πρώτουςἀνθρώπους γενέσθαι κατὰ
[2, 6]	ἄνθρωποι κοινοῖς λογισμοῖς προειλήφεσαν, τοῦ	τῶν	ὅλων δημιουργοῦ τοῦτο πάσῃ λογικῇ
[2, 6]	κόσμου δημιουργὸν καὶ τὸν μέγαν	τῶν	ὅλων ποιητὴν ἐκ τῶν ὁρωμένων
[2, 3]	ἦν, τάχα που τῆς κνίσης	τῶν	ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών, ἧς δὴ
[2, 1]	ὀπτῶντες. Τοῖς δὲ ὠμοφάγοις πολλὰ	τῶν	ὀρνέων παραβάλλουσιν, καὶ θηλείας ἑκάστῳ
[2, 6]	μέγαν τῶν ὅλων ποιητὴν ἐκ	τῶν	ὁρωμένων ἀναγαγόντες, διανοίας ὄμμασι κεκαθαρμένοις
[2, 6]	Ἑβραίων περιέχει λόγια, εἰς οὐδὲν	τῶν	ὁρωμένων ἐφαρμόσαντες τὴν περὶ θεοῦ
[2, 2]	πατρὸς παραχωρήσαντος, οἱ δὲ ὑπὸ	τῶν	ὄχλων αἱρεθέντα διὰ τὸ μῖσος
[2, 6]	ἰδίως πάλιν καὶ ἀφωρισμένως περὶ	τῶν	πάλαι γενεαλογηθέντων θεῶν ὧδέ πως
[2, 7]	Ὅπως ὁ Πλάτων περὶ τῆς	τῶν	παλαιῶν θεολογίας ἐδόξαζεν Περὶ δὲ
[2, 7]	τούτων ὁ φιλόσοφος καὶ τοὺς	τῶν	παλαιῶν μύθους τοὺς περὶ θεῶν
[2, 6]	αὐτῶν δηλούμενον. Ἤδη δέ ποτε	τῶν	παλαιῶν μύθων τὴν οἰκείαν θεολογίαν
[2, 0]	ἧς ἀμεταστρεπτεὶ φεύγειν καὶ τῆς	τῶν	παλαιῶν φρενοβλαβείας τὴν ἴασιν μεταδιώκειν
[2, 6]	μόνον αὐτὸν εἶναι τὸν θεὸν	τῶν	πάντων σωτῆρα καὶ μόνον ἀγαθῶν
[2, 1]	κροκοδείλων χάριν. Φασὶ δέ τινα	τῶν	παρ' αὐτοῖς βασιλέων διωκόμενον ὑπὸ
[2, 2]	Ἕλλησι περί τε θεῶν καὶ	τῶν	παρ' αὐτοῖς ἡρώων μυθευομένων. Κάδμον
[2, 2]	συγγραφέως φωνῶν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β. Ἐπιτομὴ	τῶν	παρ' Ἕλλησι περί τε θεῶν
[2, 8]	ἀνδρῶν σὺν γυναιξίν, οὐκ ἄλλο	τῶν	παραπλησίων τούτοις τερατευμάτων οὐδέν, ἀλλ'
[2, 8]	πρόνοιαν, τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ	τῶν	περὶ τὰ θεῖα καὶ δαιμόνια
[2, 1]	κεφαλήν, ἐμφαίνοντες ὅτι σωματοφύλαξ ἦν	τῶν	περὶ τὸν Ὄσιριν καὶ τὴν
[2, 6]	τοῦ Ἀγησάρχου ἐν τῷ πρώτῳ	τῶν	περὶ τὸν Φιλοπάτορα ἐν Πάφῳ
[2, 5]	ῥώμῃ σώματος καὶ δυναστείας ἰσχύϊ	τῶν	πλειόνων ἐπικρατήσαντας, γίγαντάς τινας ἢ
[2, 6]	αὐτοὺς φρενῶν ἀποπληξία, ὡς μηδὲν	τῶν	πλημμελουμένων τοῖς θεολογουμένοις ὑπολογίζεσθαι μηδ'
[2, 2]	ἐπιδραμεῖν. Εἶθ' ἑξῆς ἐπισυνάπτει τὰς	τῶν	ποιητῶν μυθολογίας. Ἀλλὰ γὰρ τοσαῦτα
[2, 0]	τὸν ἐξ αὑτῶν ἔλεγχον ἐπιφερομένων	τῶν	πραγμάτων. Τοιαύτη μὲν οὖν ἡ
[2, 6]	ποτε, ὡς ἂν ἐπαισχυνόμενοι τὰς	τῶν	προγόνων θεολογίας, οἴκοθεν ἃς ἕκαστος
[2, 5]	ὁ τρόπος ἀποδέδεικται, οἷος διὰ	τῶν	προεκτεθεισῶν φωνῶν αὐτῶν δὴ τῶν
[2, 0]	ἡγοῦμαι κρεῖττον εἶναι ποιήσασθαι τὴν	τῶν	προκειμένων παράθεσιν, ὡς ἂν μᾶλλον
[2, 6]	μύθοις προσεπινοήσαντες καὶ μήτε πάντη	τῶν	προπατόρων τὸ πλημμελὲς τῆς δυσσεβείας
[2, 1]	οἶνος ἢ σῖτος ἤ τι	τῶν	πρὸς τὸν βίον ἀναγκαίων τύχῃ
[2, 5]	ἀναλαβόντες ἐπισκεψώμεθα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Ἀνακεφαλαίωσις	τῶν	πρόσθεν εἰρημένων. Τῆς μὲν οὖν
[2, 1]	μὲν πολλάκις καὶ διὰ τῆς	τῶν	προτεθέντων συγγραφέων διαγνώσεως· οὐ μὴν
[2, 4]	ἐραστὰς τοῖς αἰσχροῖς καὶ ἀκολάστοις	τῶν	πρωτείων παραχωρεῖν, καὶ τοὺς συνετοὺς
[2, 7]	ἔπεισί μοι καὶ τοὺς παλαιοὺς	τῶν	Ῥωμαίων θαυμάζειν, τίνα τρόπον ἁπάσας
[2, 1]	περὶ τὴν Ταφόσιριν ἀχθῆναι τὸ	τῶν	Σατύρων γένος. Φιλόμουσον δὲ ὄντα
[2, 1]	ἓξ καὶ εἴκοσι μέρη δοῦναι	τῶν	συνεπιτιθεμένων ἑκάστῳ μερίδα, βουλόμενον ἅπαντας
[2, 4]	χωρήσαντες τῆς ὅλης κατέπτυσαν θεολογίας	τῶν	σφετέρων προγόνων πλατὺ καταγελάσαντες, οἱ
[2, 4]	ἀγαγόντας, ὁπότε καὶ αὐτῶν ἤδη	τῶν	σφόδρα δεισιδαιμόνων οἱ πλείους, ὥσπερ
[2, 6]	καὶ αὐτὰ ὡς ἂν τῆς	τῶν	σωμάτων ζωῆς αἴτια Δήμητραν καὶ
[2, 6]	τὰ θρεπτικὰ καὶ αὐξητικὰ τῆς	τῶν	σωμάτων φύσεως ταῦτ' εἶναι τὰ
[2, 0]	θεῶν προσηγορίας τε καὶ ἱστορίας	τῶν	τε παρ' ἑκάστοις ἐπιτελουμένων μυστηρίων,
[2, 4]	οἰκείαν προθέμενοι δόξαν τὰς περὶ	τῶν	τεθρυλημένων παρ' αὐτοῖς θεῶν ἱστορίας
[2, 3]	ἐστιν οὗτος διελκόμενος τοῦ κόλπου	τῶν	τελουμένων, ἔλεγχος ἀκρασίας Διός. Κυεῖ
[2, 5]	τοῖς μὲν θρεμμάτων ἀλόγων δίκην	τῶν	τῆς γαστρὸς ἀποπληρώσεων πλέον οὐδὲν
[2, 1]	οὗ τὸν υἱὸν Ὧρον ὑπὸ	τῶν	Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν εὑρεθέντα
[2, 2]	ἐπ' αὐτὸν τοῦ Κρόνου μετὰ	τῶν	Τιτάνων κρατῆσαι μάχῃ τὸν Δία
[2, 6]	εἰ μὴ ὑπεισέρχεταί τις αἰσχύνη	τῶν	τολμωμένων, νεκροὶ ἄρα τέλεον ὄντες
[2, 1]	καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ ἐλευθερίαν	τῶν	τοσούτων κακῶν οὐδ' ἑτέρως εὑράμενοι
[2, 2]	καὶ δοῦλος γίνεται Ὀμφάλης βασιλευούσης	τῶν	τότε Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν
[2, 3]	τοὺς γὰρ ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ	τῶν	τοῦ Διονύσου αἵματος σταγόνων βεβλαστηκέναι
[2, 1]	ἡλικίας ἀναφαίνονται. Ἄκουε δ' οὖν	τῶν	τοῦ συγγραφέως φωνῶν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β.
[2, 6]	περὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ	τῶν	τούτου μερῶν κεχωρισμένως φυσιολογήσας, ἰδίως
[2, 2]	τῆς Κυβέλης συμπλανηθῆναι αὐτῇ μέχρι	τῶν	Ὑπερβορέων κελεῦσαί τε θάψαι τὸ
[2, 8]	μὲν δὴ παραστάντα τοῖς κρατίστοις	τῶν	φιλοσόφων καὶ τοῖς παλαιοῖς καὶ
[2, 2]	εἰς τὴν Φρυγίαν ὑπό τινος	τῶν	φίλων πιπράσκεται καὶ δοῦλος γίνεται
[2, 3]	ἄγοντες καὶ τελίσκουσι τὰς κρεανομίας	τῶν	φόνων, ἀνεστεμμένοι τοῖς ὄφεσιν, ἐπολολύζοντες
[2, 2]	ἐνέπεσεν· τοῦ πάθους δὲ αὐξομένου	τῶν	φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος τὸν ἑταῖρον
[2, 2]	δὲ παῖς οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ	τῶν	χειρῶν τὸν αὐχένα θλίψας ἀπέπνιξεν
[2, 1]	τῆς μητρὸς Ἴσιδος διδαχθέντα διὰ	τῶν	χρησμῶν καὶ θεραπειῶν εὐεργετεῖν. Συμφωνεῖται
[2, 1]	μετὰ Μωσέα γενέσθαι αἱ ἀκριβεῖς	τῶν	χρονογραφιῶν παριστῶσι διαδοχαί, ὡς κατὰ
[2, 4]	εἰρημένων κακῶν ἐλευθερίαν τῆς τε	τῶν	ψευδωνύμων θεῶν ἀποστασίας τὸ εὔλογον
[2, 5]	ἡμεῖς τε αὐτοὶ καὶ οἱ	τῶνδε	εἰσέτι νῦν ἄπειροι, τίνες ὄντες
[2, 3]	τάφοι· οἱ δὲ ἱερεῖς οἱ	τῶνδε,	οὓς Ἀνακτοτελέστας οἷς μέλον καλεῖν
[2, 7]	κατορθώματα, ἀτὰρ καὶ τὰ περὶ	τῶνδε,	τοῦτον γράφων τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ