HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  305 formes différentes pour 1137 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 3]   τοὺς Κορύβαντας καλοῦντες καὶ τελετὴν  Καβειρικὴν   καταγγέλλουσιν. Αὐτὼ γὰρ δὴ τούτω
[2, 3]   σταγόνων βεβλαστηκέναι νομίζουσι τὰς ῥοιάς.  Καβείρους   δὲ τοὺς Κορύβαντας καλοῦντες καὶ
[2, 1]   Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν τοῖς τε  Καδμείοις   φίλον ὄντα καὶ τετιμημένον ὑπ'
[2, 1]   θεοῦ γενέσεως καὶ τελετῆς τοιαύτας·  Κάδμον   ἐκ Θηβῶν ὄντα τῶν Αἰγυπτίων
[2, 1]   Κάδμου χρόνων πεποιημένος. Τὸν δὲ  Κάδμον   μετὰ Μωσέα γενέσθαι αἱ ἀκριβεῖς
[2, 1]   Ὄσιριν γεγονέναι νομίζουσιν· τὸν δὲ  Κάδμον   τελευτῆσαν τὸ βρέφος χρυσῶσαι καὶ
[2, 2]   τῶν παρ' αὐτοῖς ἡρώων μυθευομένων.  Κάδμον   τὸν Ἀγήνορός φασιν ἐκ Φοινίκης
[2, 1]   οἱ δὲ θεοὶ νεώτεροι τῆς  Κάδμου   γεγονότες ἡλικίας ἀναφαίνονται. Ἄκουε δ'
[2, 1]   Ἕλλησιν ἐκδοθῆναι λόγον ὡς  Κάδμου   θυγάτηρ Σεμέλη τέτοκεν ἐκ Διὸς
[2, 1]   Μωσέα προτερεῖν, εἰ δὴ πρὸ  Κάδμου   μὲν οὗτος, οἱ δὲ θεοὶ
[2, 1]   τῆς θεολογίας ἀρχὴν ἀπὸ τῶν  Κάδμου   χρόνων πεποιημένος. Τὸν δὲ Κάδμον
[2, 7]   γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον  καθ'   ἡμᾶς· πιστευτέον δὲ τοῖς εἰρηκόσιν
[2, 3]   ἐνισχημένοι τῇ ἀθεότητι· προτέρᾳ μέν,  καθ'   ἣν ἀγνοοῦσι τὸν θεόν, τὸν
[2, 1]   θανάτῳ περιπίπτει. Ἀλλὰ μὴν καὶ  καθ'   ἣν ἂν οἰκίαν εὑρεθῇ κύων
[2, 2]   τὸν βίον. Καὶ τὰ μὲν  καθ'   Ἡρακλέα τοιαῦτα. Περὶ δὲ τοῦ
[2, 5]   ἐν γωνίᾳ χώρας ἔθνους ἑνός,  καθ'   ὅλης δὲ τῆς ἀνθρώπων οἰκουμένης,
[2, 1]   κηροῦ καὶ παραδοῦναι τοῖς ἱερεῦσι  καθ'   ὅλης τῆς Αἰγύπτου τιμᾶν. Καθιερῶσαι
[2, 2]   Διὸς Τριφυλίου, καθιδρυμένον ὑπ' αὐτοῦ  καθ'   ὃν καιρὸν ἐβασίλευσε τῆς οἰκουμένης
[2, 1]   τῆς Ἴσιδος προηγουμένους τοὺς κύνας  καθ'   ὃν καιρὸν ἐζήτει τὸν Ὄσιριν
[2, 5]   Οὔπω γὰρ εἰσέτι τότε νόμων  καθ'   οὓς χρὴ βιοῦν συνεστώτων οὐδέ
[2, 1]   Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν εὑρεθέντα  καθ'   ὕδατος μὴ μόνον ἀναστῆσαι δοῦσαν
[2, 2]   αὐτῇ κατά τινα λόφον ὑψηλὸν  καθ'   ὑπερβολὴν ἱερὸν Διὸς Τριφυλίου, καθιδρυμένον
[2, 8]   ψυχῆς καὶ δείματα καὶ δόξας  καθαιροῦντες   οὐχ ὑγιεῖς, οἱ δὲ ἄλλης
[2, 6]   νεώς ἐστιν Ἀντινόου καὶ πόλις·  καθάπερ   δέ, οἶμαι, οἱ ναοὶ οὕτω
[2, 2]   οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα γενέσθαι,  καθάπερ   ἐπὶ τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ
[2, 1]   Ὀσίριδι καθιερωθῆναι, καὶ τούτους σέβεσθαι  καθάπερ   θεοὺς κοινῇ καταδειχθῆναι πᾶσιν Αἰγυπτίοις·
[2, 1]   Τὸν δὲ τράγον φασὶν ἀποτεθεῶσθαι,  καθάπερ   καὶ τοῖς Ἕλλησιν τὸν Πρίηπον,
[2, 5]   νομαδικοῦ τοῦ βίου θηριώδους τε  καθεστῶτος,   τοῖς μὲν θρεμμάτων ἀλόγων δίκην
[2, 2]   τὸν δὲ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ  καθήκοντος   χρόνου πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν,
[2, 1]   τὸ βρέφος χρυσῶσαι καὶ τὰς  καθηκούσας   αὐτῷ ποιήσασθαι θυσίας, ἀνάψαι δὲ
[2, 3]   τοῦ Διονύσου ἐμβαλόντες τὰ μέλη  καθήψουν   πρότερον, ἔπειτα ὀβελίσκοις ἀμπείραντες ὑπείρεχον
[2, 2]   καθ' ὑπερβολὴν ἱερὸν Διὸς Τριφυλίου,  καθιδρυμένον   ὑπ' αὐτοῦ καθ' ὃν καιρὸν
[2, 1]   Ἆπιν καὶ τὸν Μνεῦιν, Ὀσίριδι  καθιερωθῆναι,   καὶ τούτους σέβεσθαι καθάπερ θεοὺς
[2, 1]   καὶ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους  καθιερωκέναι   κατὰ τὰς τελετάς, ὡς αἴτιον
[2, 1]   καθ' ὅλης τῆς Αἰγύπτου τιμᾶν.  Καθιερῶσαι   δὲ καὶ τῶν γινομένων παρ'
[2, 6]   πολλὴ δὴ ῥυεῖσα δημιουργὸς πολλῶν  καθίσταται   δαιμόνων, ἑκατόμβας ποιοῦσα καὶ πανηγύρεις
[2, 1]   ἀρχέγονον τῆς τῶν ζῴων φύσεως.  Καθόλου   δὲ τὸ αἰδοῖον οὐκ Αἰγυπτίους
[2, 1]   ἰσχυρὰν πίστιν καὶ ἀμετάθετον γενέσθαι.  Καθόλου   δέ φασι τοὺς Ἕλληνας ἐξιδιάζεσθαι
[2, 6]   οἰκείαν ἀπογυμνοῖ προαίρεσιν, τολμηρότερον ἀπαγορεύει  καθόλου   περὶ θεῶν τοιαῦτα φρονεῖν τε
[2, 2]   τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγειν  καθωπλισμένας   λόγχαις τεθυρσωμέναις. Φασὶ δὲ καὶ
[2, 5]   καὶ θεοῦ δύναμιν σωτήριόν τι  καὶ   ἀγαθὸν εἶναι χρῆμα διενοήθησαν, εὑρεῖν
[2, 6]   τρόπον τὸ καλὸν καὶ συμφέρον  καὶ   ἀγαθὸν μέχρι σωμάτων καὶ σαρκὸς
[2, 6]   ἑκατόμβας ποιοῦσα καὶ πανηγύρεις ἐπιτελοῦσα  καὶ   ἀγάλματα ἀνιστᾶσα καὶ νεὼς ἀνοικοδομοῦσα,
[2, 5]   κακοῖς πεπεδημένοι δυσσεβείας τε ὁπόσῃ  καὶ   ἀγνωσίας θεοῦ μέθῃ τὰς ψυχὰς
[2, 8]   ἱερά. θυσίας μὲν γὰρ αὐτῇ  καὶ   ἀγῶνας ἄγουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος
[2, 2]   φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος τὸν ἑταῖρον  καὶ   ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν, τοῦ
[2, 6]   τε καὶ πατροκτονίας, τέκνων τε  καὶ   ἀδελφῶν σφαγάς, ναὶ μὴν καὶ
[2, 5]   ἀχλύος δεινῆς καὶ ζοφερωτάτης τε  καὶ   ἀειδοῦς νυκτὸς τῆς δεισιδαίμονος πλάνης
[2, 3]   τὸ σέλινον ἐκπεφυκέναι· ὥσπερ ἀμέλει  καὶ   αἱ θεσμοφοριάζουσαι τῆς ῥοιᾶς τοὺς
[2, 3]   εὐσεβείᾳ νόθῳ προτρεπομένων. Οἷαι δὲ  καὶ   αἱ κίσται αἱ μυστικαί; Δεῖ
[2, 5]   πολὺ πρότερον τῆς παρὰ Φοίνιξι  καὶ   Αἰγυπτίοις τοῖς τε ἄλλοις, ὧν
[2, 4]   μνήμην ἀπολελοιπότας, ἐσχάτης δὲ ἀκρασίας  καὶ   ἀκολασίας ὠμότητός τε καὶ φρενοβλαβείας
[2, 4]   τοὺς σωφροσύνης ἐραστὰς τοῖς αἰσχροῖς  καὶ   ἀκολάστοις τῶν πρωτείων παραχωρεῖν, καὶ
[2, 2]   Κιλικίαν πολέμῳ νικῆσαι Κίλικα τοπάρχην.  Καὶ   ἄλλα δὲ πλεῖστα ἔθνη ἐπελθόντα
[2, 7]   τε μυθολογητέον αὐτοῖς καὶ ποικιλτέον  καὶ   ἄλλας ἔχθρας παντοδαπὰς θεῶν τε
[2, 1]   τὸ πέραν ἀπενεχθῆναι. Αἰτίας δὲ  καὶ   ἄλλας φασίν τινες τῆς τῶν
[2, 3]   τὰ μυστήρια. Θηρεύουσι γάρ, εἰ  καὶ   ἄλλοι τινές, ἀτὰρ δὴ καὶ
[2, 2]   τροφῆς εὕρεσιν. Εἶναι δέ φασι  καὶ   ἄλλον Διόνυσον πολὺ τοῖς χρόνοις
[2, 1]   δὲ Θεσμοφόρον, ἄλλους δὲ Σελήνην  καὶ   ἄλλους Ἥραν νομίζειν. Τὸν δὲ
[2, 3]   μυστήρια ἐπιτυμβίῳ τιμῇ. Πάρεστιν δὲ  καὶ   ἄλλως μυθήριά σοι νοεῖν, ἀντιστοιχούντων
[2, 1]   καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις ἰσχυρὰν πίστιν  καὶ   ἀμετάθετον γενέσθαι. Καθόλου δέ φασι
[2, 7]   πιστευτέα εἶναι, καίπερ ἄνευ εἰκότων  καὶ   ἀναγκαίων ἀποδείξεων εἰρῆσθαι αὐτὰ ὁμολογήσας·
[2, 7]   παισὶν ἀπιστεῖν καίπερ ἄνευ εἰκότων  καὶ   ἀναγκαίων ἀποδείξεων λέγουσιν, ἀλλ' ὡς
[2, 2]   εὑρεῖν, καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν  καὶ   ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον.
[2, 2]   τοὺς θεοὺς τιμῶντας μεγαλοπρεπεστάταις θυσίαις  καὶ   ἀναθήμασιν ἀξιολόγοις, ἀργυροῖς τε καὶ
[2, 2]   ταῖς βακτηρίαις ἀλλήλους τύπτειν, ὡς  καὶ   ἀναιρεῖσθαί τινας, ὅθεν καὶ ἀντὶ
[2, 6]   ἀπεκάλουν, ὥσπερ ἐν μέρει κατορθωμάτων  καὶ   ἀνδραγαθίας ἀπεμνημόνευον, τὴν τούτων μνήμην
[2, 6]   τὴν τούτων μνήμην ὡς σεμνῶν  καὶ   ἀνδρείων τοῖς ὀψιγόνοις ἀπολιπόντες. Τοιαῦτα
[2, 2]   Διὸς γενέσθαι Περσέα, Περσέως δὲ  καὶ   Ἀνδρομέδας Ἠλεκτρύωνα, ἐκ δὲ τούτου
[2, 5]   αἱ προπαρατεθεῖσαι φωναὶ νεκρῶν εἴδωλα  καὶ   ἀνδρῶν πάλαι κατοιχομένων εἰκόνας πάντας
[2, 6]   φαρμακέας ἄνδρας, τῇ φύσει θνητοὺς  καὶ   ἀνθρωπίναις κεχρημένους συμφοραῖς, ὡς ἀγαθῶν
[2, 2]   ὡς καὶ ἀναιρεῖσθαί τινας, ὅθεν  καὶ   ἀντὶ ξύλων νάρθηξι χρῆσθαι καταδεῖξαι.
[2, 8]   περὶ αὐτῶν κατηγορίαι, πονηροὺς  καὶ   ἀνωφελεῖς καὶ ἀσχήμονας ὑπολαβὼν εἶναι
[2, 7]   περὶ θεῶν φυσιολογίας ἀτόπους οὔσας  καὶ   ἀνωφελεῖς, μᾶλλον δὲ βεβιασμένας καὶ
[2, 4]   θεοῦ πρόσρησιν τοιαῦτά τε αἰσχρὰ  καὶ   ἀπάνθρωπα θεολογεῖν, οἷα καὶ ἐπὶ
[2, 4]   ἀσκητὰς τοῖς δι' ὑπερβολὴν ὠμότητος  καὶ   ἀπανθρωπίας τεκνοκτονίας καὶ πατροκτονίας μιάσμασιν
[2, 6]   προστάταις. Οὓς θεοὺς ἡγοῦντό τε  καὶ   ἀπεκάλουν, ὥσπερ ἐν μέρει κατορθωμάτων
[2, 3]   περὶ τὸν Διόνυσον· εἰ δὲ  καὶ   ἀπὸ Μυοῦντός τινος Ἀττικοῦ, ὃν
[2, 2]   ποιητῶν μυθολογίας. Ἀλλὰ γὰρ τοσαῦτα  καὶ   ἀπὸ τῆς Ἑλλήνων θεολογίας ἀποχρώντως
[2, 7]   οὐ χοῖρον, ἀλλά τι μέγα  καὶ   ἄπορον θῦμα, ὅπως ὡς ἐλαχίστοις
[2, 6]   ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ τὰ σεμνὰ  καὶ   ἀπόρρητα τῶν γενναίων φιλοσόφων κατασκοπῆσαι,
[2, 6]   τε ἐκ τούτων συγκρίματά τε  καὶ   ἀποτελέσματα, ναὶ μὴν καὶ τοὺς
[2, 1]   μὲν γὰρ θήλειαν βοῦν τίκτειν  καὶ   ἀροῦν, τὰ δὲ πρόβατα τίκτειν
[2, 6]   τοῖς ἁμαρτανομένοις τιμωρίας ἐπῃωρημένης, μοιχείας  καὶ   ἀρρένων φθοράς, ἐκθέσμους τε καὶ
[2, 3]   καὶ πόμα χολῆς καὶ καρδιουλκίαι  καὶ   ἀρρητουργίαι· ταῦτα οἱ Φρύγες τελίσκουσιν
[2, 2]   Τὸν δὲ Κρόνον διαφέροντα πλεονεξίᾳ  καὶ   ἀσεβείᾳ γῆμαι τὴν ἀδελφὴν Ῥέαν,
[2, 2]   καὶ γυναικῶν, τοὺς δ' ἀδίκους  καὶ   ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. Στρατεῦσαι
[2, 1]   ὑπὸ Τυφῶνος τοῦ ἀδελφοῦ, πονηροῦ  καὶ   ἀσεβοῦς ὄντος· ὃν διελόντα τὸ
[2, 6]   αὐτὸ μόνον ἥλιον καὶ σελήνην  καὶ   ἄστρα, προσέτι δὲ γῆν καὶ
[2, 2]   δὲ αὐτοῦ θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν  καὶ   ἀστραπῶν, οὐκ ἐνεγκοῦσαν τὴν Σεμέλην
[2, 6]   οὐρανοῦ καὶ ἡλίου καὶ σελήνης  καὶ   ἄστρων καὶ ἔτι περὶ τοῦ
[2, 7]   καὶ ἀνωφελεῖς, μᾶλλον δὲ βεβιασμένας  καὶ   ἀσυστάτους κατανοήσαντες, αὐτοῖς μύθοις τῆς
[2, 8]   κατηγορίαι, πονηροὺς καὶ ἀνωφελεῖς  καὶ   ἀσχήμονας ὑπολαβὼν εἶναι καὶ οὐχ
[2, 6]   τοὺς μύθους μετεσκευάσαντο, τὰ θρεπτικὰ  καὶ   αὐξητικὰ τῆς τῶν σωμάτων φύσεως
[2, 6]   καὶ ὑγρᾶς τροφῆς βλαστήματα,  καὶ   αὐτὰ ὡς ἂν τῆς τῶν
[2, 2]   κυμβάλων ἐνθεάζουσαν, καὶ οὕτως ἀφανῆ  καὶ   αὐτὴν γενέσθαι. Τοὺς δὲ ὄχλους
[2, 1]   ἔτι συνουσίαν προσδέξασθαι· μεταστᾶσαν δὲ  καὶ   αὐτὴν ἐξ ἀνθρώπων τυχεῖν ἀθανάτων
[2, 6]   τὴν διάπτωσιν. Φύσει μὲν οὖν  καὶ   αὐτοδιδάκτοις ἐννοίαις, μᾶλλον δὲ θεοδιδάκτοις
[2, 2]   νάρθηξι χρῆσθαι καταδεῖξαι. Καὶ καλεῖσθαι  καὶ   αὐτὸν Βάκχιον ἀπὸ τῶν Βακχῶν,
[2, 3]   τὴν γοητείαν τὴν ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς,  καὶ   αὐτούς γε τοὺς καλουμένους ὑμῶν
[2, 6]   οὐδὲ τοῦτο σιωπήσομαι, πρὸς δὲ  καὶ   αὐτοὺς ἐλέγξω) νεὼς μὲν εὐφήμως
[2, 4]   εὔλογον εἰς φῶς ἀγαγόντας, ὁπότε  καὶ   αὐτῶν ἤδη τῶν σφόδρα δεισιδαιμόνων
[2, 2]   ἐννοίας. Τοὺς μὲν γὰρ ἀϊδίους  καὶ   ἀφθάρτους εἶναί φασιν, οἷον ἥλιόν
[2, 8]   τῆς φιλοσοφίας· δὲ πολὺς  καὶ   ἀφιλοσόφητος ὄχλος ἐπὶ τὰ χείρω
[2, 1]   Ἶσιν καὶ Τυφῶνα Ἀπόλλωνά τε  καὶ   Ἀφροδίτην. Καὶ τὸν μὲν Ὄσιριν
[2, 2]   τὸν Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ  καὶ   Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν τῆς προσηγορίας.
[2, 2]   Πρίηπον υἱὸν εἶναί φασι Διονύσου  καὶ   Ἀφροδίτης, διὰ τὸ τοὺς οἰνωθέντας
[2, 6]   μερῶν κεχωρισμένως φυσιολογήσας, ἰδίως πάλιν  καὶ   ἀφωρισμένως περὶ τῶν πάλαι γενεαλογηθέντων
[2, 1]   τυχεῖν τῆς ἀθανασίας, ὧν ἐνίους  καὶ   βασιλεῖς γενέσθαι. Μεθερμηνευομένων δὲ αὐτῶν
[2, 5]   καὶ τοὺς ἄλλους κοινῆς τινος  καὶ   βιωφελοῦς εὐεργεσίας προάρξαντας ζῶντάς τε
[2, 2]   μητέρα τούτων θεόν τε νομίσαι  καὶ   βωμοὺς ἱδρύσασθαι καὶ ταῖς διὰ
[2, 8]   ἱερὰ μὲν οὖν καὶ τεμένη  καὶ   βωμοὺς καὶ ξοάνων ἱδρύσεις μορφάς
[2, 7]   ὅπως ὡς ἐλαχίστοις συνέβη ἀκοῦσαι.  καὶ   γάρ, δ' ὃς, οὗτοι
[2, 1]   Αἰγυπτίων ἥρωάς τε καὶ θεούς.  Καὶ   γὰρ Ἡρακλέα τὸ γένος Αἰγύπτιον
[2, 3]   βίῳ τὰ μυστήρια. Ἤδη δέ  (καὶ   γὰρ καιρός) αὐτὰ ὑμῶν τὰ
[2, 7]   τῶν θεῶν δὴ προσηγορίας τε  καὶ   γενεαλογίας ἐν φυσιολογίαις δηλούμενον ἐμφαίνει.
[2, 2]   τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ' ἀνθρώποις  καὶ   γεννᾶσθαι τὴν τοῦ σώματος φύσιν
[2, 7]   λεκτέα πρὸς τὰ παιδία εὐθὺς  καὶ   γέρουσι καὶ γραυσὶ καὶ πρεσβυτέροις
[2, 2]   Κρόνον δὲ βασιλεῦσαι μετὰ Οὐρανὸν  καὶ   γήμαντα Ῥέαν γεννῆσαι Δία καὶ
[2, 1]   δὲ ταῦτα τὸν Κρόνον ἄρξαι,  καὶ   γήμαντα τὴν ἀδελφὴν Ῥέαν γεννῆσαι
[2, 2]   καὶ Μνημοσύνης, τινὲς δὲ Οὐρανοῦ  καὶ   Γῆς. Παρθένους τε αὐτὰς οἱ
[2, 2]   μιᾷ νυκτὶ διέφθειρεν τὰς πάσας,  καὶ   γίνεται πατὴρ τῶν καλουμένων Θεσπιαδῶν.
[2, 7]   δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν  καὶ   γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον
[2, 5]   γίγαντάς τινας τυράννους  καὶ   γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας ἔκ
[2, 6]   δυνάστας τινὰς καὶ τυράννους  καὶ   γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας, τῇ
[2, 7]   τὰ παιδία εὐθὺς καὶ γέρουσι  καὶ   γραυσὶ καὶ πρεσβυτέροις γενομένοις, καὶ
[2, 1]   δὲ Ἶσιν ἀδελφὴν οὖσαν Ὀσίριδος  καὶ   γυναῖκα μετελθεῖν τὸν φόνον, συναγωνιζομένου
[2, 2]   φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς  καὶ   γυναικός· ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα
[2, 4]   τὸ καταβάλλειν εἰς ἄρρητα ἀνδρῶν  καὶ   γυναικῶν μόρια καὶ εἰς τὴν
[2, 2]   στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ  καὶ   γυναικῶν, τοὺς δ' ἀδίκους καὶ
[2, 3]   παιδίον δὲ Τιτάνων ὕπο διασπώμενον  καὶ   γύναιον πενθοῦν καὶ μόρια ἄρρητα
[2, 8]   ἱερᾶται δ' αὐτῆς ἀνὴρ Φρὺξ  καὶ   γυνὴ Φρυγία καὶ περιάγουσιν ἀνὰ
[2, 6]   κεκήδευται, Ἴμμαρος δὲ Εὐμόλπου  καὶ   Δαείρας οὐχὶ ἐν τῷ περιβόλῳ
[2, 8]   ἀπὸ τῶν περὶ τὰ θεῖα  καὶ   δαιμόνια σεβασμῶν. ἱερὰ μὲν οὖν
[2, 2]   κάτωθέν ποθεν ἀπὸ μακρᾶς  καὶ   δαιμονικῆς πλάνης ὁρμῶνται, γέλωτος
[2, 1]   γυναῖκες ὁρῶσι κατὰ πρόσωπον ἱστάμεναι  καὶ   δεικνύουσιν ἀνασυράμεναι τὰ ἑαυτῶν γεννητικὰ
[2, 8]   οἱ δὲ ταραχὰς ἐξαιρούμενοι ψυχῆς  καὶ   δείματα καὶ δόξας καθαιροῦντες οὐχ
[2, 6]   ὅτε δὲ τοὺς νόμους ὑποκορίζεται,  καὶ   δεῖν φησιν τοῖς περὶ θεῶν
[2, 3]   ἂν ἀρχεκάκους φήσαιμι μύθων ἀθέων  καὶ   δεισιδαιμονίας ὀλεθρίου πατέρας, σπέρμα κακίας
[2, 2]   κόσμου, τὸν δὲ τῆς Κρήτης  καὶ   δέκα παῖδας γεννῆσαι τοὺς ὀνομασθέντας
[2, 8]   οὐδέ γε πόλεμοι καὶ τραύματα  καὶ   δεσμὰ καὶ θητεῖαι θεῶν παρ'
[2, 3]   μὴ γνωρίζοντες θεόν, ἑτέρᾳ δὲ  καὶ   δευτέρᾳ δὴ ταύτῃ τῇ πλάνῃ
[2, 6]   μὲν γάρ που τάχα τις  καὶ   δεύτερος καί τινες ἄλλοι
[2, 0]   τε τῆς τῶν λοιπῶν συγγραφέων  καὶ   δὴ καὶ τῶν νομιζομένων θεολόγων
[2, 3]   δὴ τοῦτο Ἀθήνησι γένος ἤνθησε.  Καὶ   δὴ (οὐ γὰρ ἀνήσω μὴ
[2, 3]   ἄλλα ὁμοίως τέθνηκε νάματα μαντικὰ  καὶ   δὴ τοῦ τύφου κενὰ ὀψὲ
[2, 2]   διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν γῆμαι Ἥραν  καὶ   Δήμητραν καὶ Θέμιν· ἐξ ὧν
[2, 2]   καὶ Κρόνον, θυγατέρας δὲ Ῥέαν  καὶ   Δήμητραν. Κρόνον δὲ βασιλεῦσαι μετὰ
[2, 2]   οὔσας καὶ πεπαιδευμένας διαφερόντως, ἃς  καὶ   διὰ μελῳδίας καὶ ὀρχήσεως ψυχαγωγεῖν
[2, 6]   ἐξ αὐτῶν παρεχομένας ὠφελείας  καὶ   διὰ τὰς τότε πρῶτον συνισταμένας
[2, 2]   δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος  καὶ   διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς
[2, 1]   τε τὴν εὐκρασίαν τῆς χώρας  καὶ   διὰ τὴν φύσιν τοῦ Νείλου.
[2, 2]   ἂν πρὸς τοῦ σωτηρίου λόγου  καὶ   διὰ τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τῶν
[2, 1]   παρακούσματα τυγχάνει προείρηται μὲν πολλάκις  καὶ   διὰ τῆς τῶν προτεθέντων συγγραφέων
[2, 2]   δὲ πρῶτον διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν  καὶ   διὰ τὸ κάλλος ἐρασθεὶς ἐπεχείρησεν
[2, 1]   τὰ μικρὰ τῶν δακέτων θηρίων  καὶ   διὰ τὸ συμβάλλεσθαι ταῖς μαντείαις·
[2, 1]   διὰ τὴν γεωργίαν, ἅμα δὲ  καὶ   διὰ τὸ τὴν εὕρεσιν τῶν
[2, 1]   Κρόνον καὶ Ῥέαν, ἔτι δὲ  καὶ   Δία τὸν ὑπό τινων Ἄμμωνα
[2, 2]   ὑπάρχειν τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων  καὶ   διὰ τοῦτο εἰς ἅπαντα τὸν
[2, 2]   ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀπειληφυίας  καὶ   διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ
[2, 2]   φίλος γεγονὼς Κασσάνδρου τοῦ βασιλέως  καὶ   διὰ τοῦτον ἠναγκασμένος τελεῖν βασιλικάς
[2, 3]   προσηγορεύθη· οἱ δὲ Τιτᾶνες, οἱ  καὶ   διασπάσαντες αὐτόν, λέβητά τινα τρίποδι
[2, 5]   τῆς δεισιδαίμονος πλάνης ἐπὶ λαμπρὰν  καὶ   διαυγεστάτην ἡμέραν τῆς ἀληθοῦς εὐσεβείας
[2, 1]   ἀμπέλου πρῶτόν τε ψιλῷ χρήσασθαι  καὶ   διδάξαι τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τὴν
[2, 0]   ἑτέροις αὐτοῦ συγγράμμασιν. Πλὴν ἀλλὰ  καὶ   Διόδωρος πρόσθεν ἡμῖν μνημονευθεὶς
[2, 6]   ζωῆς αἴτια Δήμητραν καὶ Κόρην  καὶ   Διόνυσον καὶ ὅσα ἄλλα τούτοις
[2, 8]   ἐπιτελοῦνται περί τε Περσεφόνης ἁρπαγὴν  καὶ   Διονύσου πάθη καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 2]   τοιαῦτά φασι· Δανάης τῆς Ἀκρισίου  καὶ   Διὸς γενέσθαι Περσέα, Περσέως δὲ
[2, 2]   τάς τε Οὐρανοῦ καὶ Κρόνου  καὶ   Διὸς πράξεις κεφαλαιωδῶς. Μετὰ ταῦτά
[2, 3]   ἑταίρᾳ ἐρασταί. Δηοῦς δὲ μυστήρια  καὶ   Διὸς πρὸς μητέρα Δήμητραν Ἀφροδίσιοι
[2, 1]   γεγονέναι τὸν θεὸν ἐκ Σεμέλης  καὶ   Διὸς σχεδιάζειν. Ὀρφέα γὰρ εἰς
[2, 0]   ἑκάστοις ἔθνεσιν ἀπηκριβωκώς, ἐπιφανὴς ἀνὴρ  καὶ   δόξαν οὐ μικρὰν παιδείας παρὰ
[2, 8]   ταραχὰς ἐξαιρούμενοι ψυχῆς καὶ δείματα  καὶ   δόξας καθαιροῦντες οὐχ ὑγιεῖς, οἱ
[2, 2]   εὐεργεσίας ἀθανάτου τετευχότας τιμῆς τε  καὶ   δόξης, οἷον Ἡρακλέα, Διόνυσον, Ἀρισταῖον,
[2, 2]   ὑπό τινος τῶν φίλων πιπράσκεται  καὶ   δοῦλος γίνεται Ὀμφάλης βασιλευούσης τῶν
[2, 3]   πόπανα πολυόμφαλα χόνδροι τε ἁλῶν  καὶ   δράκων, ὄργιον Διονύσου Βασσάρου; Οὐχὶ
[2, 8]   μορφάς τε αὐτῶν καὶ σύμβολα  καὶ   δυνάμεις καὶ δωρεάς, αἷς τὸ
[2, 6]   καλῶν καὶ χρησίμων εὐεργέτας  καὶ   δυνάστας τινὰς καὶ τυράννους
[2, 5]   νενομισμένους καὶ ῥώμῃ σώματος  καὶ   δυναστείας ἰσχύϊ τῶν πλειόνων ἐπικρατήσαντας,
[2, 3]   οἱ γηγενεῖς· ὀνόματα αὐτοῖς Βαυβὼ  καὶ   Δυσαύλης καὶ Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ
[2, 4]   σώφρονι λογισμῷ κρίναντες ἀνόσιον εἶναι  καὶ   δυσσεβὲς τῇ τοῦ θεοῦ σεβασμίῳ
[2, 8]   αὐτῶν καὶ σύμβολα καὶ δυνάμεις  καὶ   δωρεάς, αἷς τὸ γένος ἡμῶν
[2, 3]   ἐξελέγξω ἀπάτης καὶ τερατείας ἔμπλεα.  Καὶ   εἰ μεμύησθε, μᾶλλον ἐπιγελάσεσθε τοῖς
[2, 8]   πολλοῖς ἤδη συνέβη παθεῖν, ἀλλὰ  καὶ   εἴ τινα κατὰ χρησμοὺς ἐπεισῆκται
[2, 1]   σῶμα τοῦ φονευθέντος εἰς ἓξ  καὶ   εἴκοσι μέρη δοῦναι τῶν συνεπιτιθεμένων
[2, 5]   τῶν Ἑλληνικῶν συγγραφέων προδεδήλωται· ὃν  καὶ   εἰκότως ἐν ἀρχαῖς τῆς προκειμένης
[2, 1]   καὶ τὸ ἐνίστασθαι αἰσχρόν. Ἧς  καὶ   εἰκότως καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ
[2, 4]   ἄρρητα ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν μόρια  καὶ   εἰς τὴν ἄλογον καὶ θηριώδη
[2, 3]   κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον  καὶ   ἐκ καλάθου εἰς κίστην Καλά
[2, 1]   καὶ εἰκότως καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν  καὶ   ἐλευθερίαν τῶν τοσούτων κακῶν οὐδ'
[2, 5]   τῆς τούτων ἁπάντων ἀθρόως ἀνανεύσεως  καὶ   ἐλευθερίας ἠξιώθημεν διὰ μιᾶς μόνης
[2, 4]   μηκύνειν εὐαγγελιζομένους πάντα βάρβαρον ὁμοῦ  καὶ   Ἕλληνα τὴν ἀπὸ τῶν εἰρημένων
[2, 5]   πᾶν γένος ἀνθρώπων, βαρβάρων τε  καὶ   Ἑλλήνων, ὥσπερ ἐξ ἀχλύος δεινῆς
[2, 4]   πρωτείων παραχωρεῖν, καὶ τοὺς συνετοὺς  καὶ   ἔμφρονας τοῖς τὰς φρένας ἀπολωλεκόσι
[2, 0]   τε ἔγραψεν ἱερᾷ βίβλῳ  καὶ   ἐν ἑτέροις αὐτοῦ συγγράμμασιν. Πλὴν
[2, 2]   τῶν ἱστοριῶν. δ' αὐτὸς  καὶ   ἐν τῇ ἕκτῃ ἀπὸ τῆς
[2, 2]   Γήμας δὲ τὴν Ὀμφάλην ποιεῖται  καὶ   ἐξ αὐτῆς παῖδα. Ἐπανιὼν δὲ
[2, 1]   συγγραφέων διαγνώσεως· οὐ μὴν ἀλλὰ  καὶ   ἐξ αὐτῆς τῆς Ἑλληνικῆς θεολογίας
[2, 6]   ζῴων ἐκθεώσεις διετάξαντο διὰ τὸ  καὶ   ἐξ αὐτῶν χρήσιμον κατὰ τὰς
[2, 6]   αἰσχρὰς ἠπίστατο συναγρυπνήσας ἐραστής.  Καὶ   ἐπάγει· Ἤδη δὲ τάφος
[2, 1]   τοὺς κύνας τῆς φύσεως ὁμοιότητα  καὶ   ἐπεὶ τὸ παλαιόν, φασίν, τῆς
[2, 2]   Τιτάνων κρατῆσαι μάχῃ τὸν Δία  καὶ   ἐπελθεῖν πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. Διενεγκεῖν
[2, 5]   λόγον ποιουμένων μηδὲ τῆς θείας  καὶ   ἐπὶ τοῖς πλημμελουμένοις τιμωροῦ δίκης
[2, 8]   γε μὴν ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν  καὶ   ἐπὶ τὸν τούτων ἔλεγχον, φέρε
[2, 4]   αἰσχρὰ καὶ ἀπάνθρωπα θεολογεῖν, οἷα  καὶ   ἐπὶ τῶν ἐν ἀνθρώποις κακούργων,
[2, 7]   παράπαν, ὡς θεοὶ θεοῖς πολεμοῦσι  καὶ   ἐπιβουλεύουσιν καὶ μάχονται (οὐδὲ γὰρ
[2, 5]   Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς εἰς διάκρισίν τε  καὶ   ἐπίγνωσιν τοῖς ἐντευξομένοις προτεθείκαμεν, ὡς
[2, 3]   ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα  καὶ   ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ, δὲ
[2, 1]   τε τοὺς κροκοδείλους πηλῷ κυλιόμενον  καὶ   ἐπιπηδῶντα κεχηνόσι τοῖς στόμασι, διαφαγόντα
[2, 1]   διαφερόντως ὑπ' Αἰγυπτίων τιμώμενον, οὗ  καὶ   ἐπώνυμον εἶναι τὴν Πανὸς πόλιν.
[2, 1]   θεοὺς μεταστάντα τυχεῖν ὑπὸ Ἴσιδος  καὶ   Ἑρμοῦ ἱερῶν καὶ τῶν ἄλλων
[2, 2]   τὴν Φυλέως θυγατέρα ἐπεμίγη ταύτῃ  καὶ   ἐτέκνωσεν Τληπόλεμον. Δειπνῶν δὲ παρ'
[2, 2]   καὶ τὴν νῆσον ἱερὰν θεῶν  καὶ   ἕτερα πλείω θαυμαζόμενα κατά τε
[2, 2]   Ὅμηρος καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς  καὶ   ἕτεροι τοιοῦτοι τερατωδεστέρους μύθους περὶ
[2, 2]   γεννῆσαι τὸν Δία. Γεγονέναι δὲ  καὶ   ἕτερον Δία, τὸν ἀδελφὸν μὲν
[2, 6]   ἡλίου καὶ σελήνης καὶ ἄστρων  καὶ   ἔτι περὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου
[2, 1]   διὰ μόνης τῆς σωτηρίου  καὶ   εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, τοῖς τὰς διανοίας
[2, 3]   Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ Εὔμολπός τε  καὶ   Εὐβουλεύς· βουκόλος Τριπτόλεμος ἦν,
[2, 4]   τῇ τοῦ παντοκράτορος θεοῦ χάριτι  καὶ   εὐεργεσίᾳ, δεύτερον δὲ ἀπορρήτῳ δυνάμει
[2, 2]   γεγονέναι βασιλέα, ἐπιεικῆ τινα ἄνδρα  καὶ   εὐεργετικὸν καὶ τῆς τῶν ἄστρων
[2, 0]   συνιδεῖν ἐξητασμένως, εἰ μὴ κεκριμένη  καὶ   εὔλογος συνέστηκεν ἡμῖν ἐξ
[2, 2]   Σεμέλης νεώτερον, τρυφερὸν τῷ σώματι,  καὶ   εὐπρεπείᾳ διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς
[2, 5]   Ἑλλήνων, ὥσπερ ἐξ ἀχλύος δεινῆς  καὶ   ζοφερωτάτης τε καὶ ἀειδοῦς νυκτὸς
[2, 1]   μετὰ τὴν τελευτὴν μεταστῆναι. Τοιαύτη  καὶ   Αἰγυπτίων ἀσχήμων ἀθεότης μᾶλλον
[2, 3]   τελουμένων, ἔλεγχος ἀκρασίας Διός. Κυεῖ  καὶ   Φερέφαττα παῖδα ταυρόμορφον. Ἀμέλει
[2, 2]   καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν αὐτῷ  καὶ   ἡδονὴν παρέχοντας, καταδεῖξαι δὲ θέατρον
[2, 6]   θεολογίαν ἀφορίσας, περί τε οὐρανοῦ  καὶ   ἡλίου καὶ σελήνης καὶ ἄστρων
[2, 2]   καὶ γήμαντα Ῥέαν γεννῆσαι Δία  καὶ   Ἥραν καὶ Ποσειδῶνα. Τὸν δὲ
[2, 1]   δὲ τοὺς πλείστους Δία τε  καὶ   Ἥραν, οὓς δι' ἀρετὴν βασιλεῦσαι
[2, 1]   ἱερὸν τῶν γονέων, Διός τε  καὶ   Ἥρας, καὶ τῶν ἄλλων δὲ
[2, 2]   γένους, τεκούσας δι' ἀρετὴν θεοὺς  καὶ   ἥρωας, ὧν τὴν πρεσβυτάτην Μαῖαν
[2, 7]   ἄλλας ἔχθρας παντοδαπὰς θεῶν τε  καὶ   ἡρώων πρὸς συγγενεῖς τε καὶ
[2, 2]   ἀναγέγραφεν, τῶν δὲ μυθολόγων Ὅμηρος  καὶ   Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς καὶ ἕτεροι
[2, 2]   περὶ μουσικῆς ἐλθόντα τῷ Ἀπόλλωνι  καὶ   ἡττηθέντα ζῶντα ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος
[2, 1]   προσαγορευόμενον, πρὸς δὲ τούτοις Ἥραν  καὶ   Ἥφαιστον, ἔτι δὲ Ἑστίαν καὶ
[2, 7]   Ἥρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ υἱέος  καὶ   Ἡφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός, μέλλοντος
[2, 3]   κίστην Καλά γε τὰ θεάματα  καὶ   θεᾷ πρέποντα. Ἄξια μὲν οὖν
[2, 2]   βασιλείαν γῆμαι Ἥραν καὶ Δήμητραν  καὶ   Θέμιν· ἐξ ὧν παῖδας ποιήσασθαι
[2, 7]   μέλλοντος τῇ μητρὶ τυπτομένῃ ἀμύνειν,  καὶ   θεομαχίας ὅσας Ὅμηρος πεποίηκεν οὐ
[2, 2]   ἔθνη ἐπελθόντα παρὰ πᾶσιν τιμηθῆναι  καὶ   θεὸν ἀναγορευθῆναι. Ταῦτα καὶ τὰ
[2, 8]   θεωρίας, τί ποτε ἄρα σεμνὸν  καὶ   θεοπρεπὲς ἐπικομίζονται, συνίδωμεν, μηδὲν μὲν
[2, 5]   τι φυσικαῖς ἐννοίαις ἀνακινούμενοι θεὸν  καὶ   θεοῦ δύναμιν σωτήριόν τι καὶ
[2, 6]   συμφοραῖς, ὡς ἀγαθῶν χορηγοὺς σωτῆρας  καὶ   θεοὺς ἀναγορεύειν, τὴν σεβάσμιον ἔννοιαν
[2, 1]   τοὺς ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων ἥρωάς τε  καὶ   θεούς. Καὶ γὰρ Ἡρακλέα τὸ
[2, 3]   οὐκ ὄντας ὡς ὄντας νομίζοντες  καὶ   θεοὺς τούτους ὀνομάζοντες τοὺς οὐκ
[2, 1]   Ἴσιδος διδαχθέντα διὰ τῶν χρησμῶν  καὶ   θεραπειῶν εὐεργετεῖν. Συμφωνεῖται δὲ παρὰ
[2, 4]   ἅπαντος αὐτῶν ἀνεχώρησαν, κολακεῦσαι δὲ  καὶ   θεραπεῦσαι τὴν οἰκείαν προθέμενοι δόξαν
[2, 8]   ἔλεγχον, φέρε τὰς ἑρμηνείας αὐτῶν  καὶ   θεωρίας, τί ποτε ἄρα σεμνὸν
[2, 6]   ἁμάρτημα προθυμηθέντες ἐπὶ φυσικὰς διηγήσεις  καὶ   θεωρίας τοὺς μύθους μετεσκευάσαντο, τὰ
[2, 1]   ὠμοφάγοις πολλὰ τῶν ὀρνέων παραβάλλουσιν,  καὶ   θηλείας ἑκάστῳ τῶν ζῴων τὰς
[2, 4]   μόρια καὶ εἰς τὴν ἄλογον  καὶ   θηριώδη φύσιν τὴν σεμνὴν καὶ
[2, 8]   πόλεμοι καὶ τραύματα καὶ δεσμὰ  καὶ   θητεῖαι θεῶν παρ' ἀνθρώποις. ἑορτή
[2, 8]   πένθιμος ἄγεται, τυπετοὺς ἔχουσα  καὶ   θρήνους γυναικῶν ἐπὶ θεοῖς ἀφανιζομένοις,
[2, 2]   ἀστρολόγον ἄριστον· ὑπάρξαι δὲ αὐτῷ  καὶ   θυγατέρας ἑπτά, τὰς καλουμένας Ἀτλαντίδας.
[2, 6]   τὰς ἴσας ἀφιέρωσαν θρησκείας, σπονδαῖς  καὶ   θυσίαις καὶ μυστικαῖς τελεταῖς ὕμνοις
[2, 1]   τοῦ θεοῦ τούτου τελεταῖς τε  καὶ   θυσίαις, ὀνομάζοντας αὐτὸ φαλλόν. Τοὺς
[2, 2]   δὲ καὶ τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον  καὶ   θυσίαν ἐπιτελῶν, ἀποστείλας ἐπὶ τὴν
[2, 8]   θεῶν δαιμόνων ἄγεσθαι προσήκει,  καὶ   θυσίας, αἷς χαίρουσι γεραιρόμενοι πρὸς
[2, 1]   γὰρ αὐτὸν γενέσθαι τῶν γραμμάτων  καὶ   θυσίας θεῶν διατάξασθαι λύραν τε
[2, 2]   κατασκευάσαι νεὼν πολυτελῆ καὶ τιμὰς  καὶ   θυσίας καταδεῖξαι μεγαλοπρεπεστάτας. Μετὰ δὲ
[2, 1]   φασὶ τὴν Ἶσιν φαρμάκων πολλῶν  καὶ   ἰατρικῆς ἐπιστήμης· εὑρεῖν δὲ καὶ
[2, 1]   δὲ Θήβας προσειπεῖν. Ἱδρύσασθαι δὲ  καὶ   ἱερὸν τῶν γονέων, Διός τε
[2, 2]   τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν ᾔτει χιτῶνα  καὶ   ἱμάτιον οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς
[2, 1]   τούτων γενέσθαι πέντε θεούς, Ὄσιριν  καὶ   Ἶσιν καὶ Τυφῶνα Ἀπόλλωνά τε
[2, 0]   κρατούσης τῶν θεῶν προσηγορίας τε  καὶ   ἱστορίας τῶν τε παρ' ἑκάστοις
[2, 2]   Κρόνον κατὰ Σικελίαν καὶ Λιβύην  καὶ   Ἰταλίαν. Τούτου δὲ γενόμενον τὸν
[2, 1]   πάντως θανάτῳ περιπίπτει. Ἀλλὰ μὴν  καὶ   καθ' ἣν ἂν οἰκίαν εὑρεθῇ
[2, 2]   ἀντὶ ξύλων νάρθηξι χρῆσθαι καταδεῖξαι.  Καὶ   καλεῖσθαι καὶ αὐτὸν Βάκχιον ἀπὸ
[2, 8]   Ἀλλ' ἔγνω ὅτι νόμοι σπουδαῖοι  καὶ   καλῶν ζῆλος ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ
[2, 3]   ἱκετηρίαι Διὸς καὶ πόμα χολῆς  καὶ   καρδιουλκίαι καὶ ἀρρητουργίαι· ταῦτα οἱ
[2, 6]   Οἱ μὲν γὰρ τηνάλλως διηγοῦνται  καὶ   κατὰ τὸ παραστὰν ἑκάστοις ἰδίως
[2, 8]   Ζεὺς καταλύων τὴν Κρόνου δυναστείαν  καὶ   κατακλείων ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ
[2, 2]   Ἐπανιὼν δὲ εἰς τὴν Ἀρκαδίαν  καὶ   καταλύσας παρ' Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ,
[2, 3]   κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην  καὶ   καταστέψαντ' ἐθαψάτην, φέροντες ἐπὶ χαλκῆς
[2, 1]   χρυσοῦς, ὧν ἑκάστῳ τιμὰς ἀπονεῖμαι,  καὶ   καταστῆσαι τοὺς ἐπιμελομένους ἱερεῖς· εὑρετὴν
[2, 8]   τύπους τε περικείμενοι τοῖς στήθεσι  καὶ   καταυλούμενοι πρὸς τῶν ἑπομένων τὰ
[2, 1]   ἀρχῆς γενομένους θεούς, ὀλίγους ὄντας  καὶ   κατισχυομένους ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ
[2, 1]   δὲ ἱέρακα πρὸς τοὺς σκορπίους  καὶ   κεράστας καὶ τὰ μικρὰ τῶν
[2, 2]   βοῦς ζευγνύειν, ἀφ' οὗ δὴ  καὶ   κερατίαν αὐτὸν εἰσάγουσιν. Τὸν δὲ
[2, 1]   Ὀσίριδι τὸ μέγεθος, ἐξ ἀρωμάτων  καὶ   κηροῦ καὶ παραδοῦναι τοῖς ἱερεῦσι
[2, 3]   τὴν πολυτίμητον εὐσεβείας διδασκαλίαν, αἰδοῖα  καὶ   κίστην, θρησκεύειν παραθεμένω Τυρρηνοῖς· δι'
[2, 3]   τοῖσδε καὶ κράδαι νάρθηκές τε  καὶ   κιττοί, πρὸς δὲ καὶ φθοῖς
[2, 1]   ὑπάρξαι θνητούς, διὰ δὲ σύνεσιν  καὶ   κοινὴν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν τυχεῖν τῆς
[2, 3]   Τὸ πῦρ οὐχ ὑποκρίνεται· ἐλέγχειν  καὶ   κολάζειν κελεύεται. Ταῦτα τῶν ἀθέων
[2, 3]   Σεσίγηται γοῦν Κασταλίας πηγὴ  καὶ   Κολοφῶνος ἄλλη πηγή, καὶ τὰ
[2, 3]   αἶγες αἱ ἐπὶ μαντικὴν ἠσκημέναι  καὶ   κόρακες ἀνθρώποις χρᾶν ὑπ' ἀνθρώπων
[2, 3]   ὄφις θήλεια. Δηὼ δὲ  καὶ   Κόρη δρᾶμα ἤδη ἐγενέσθην μυστικὸν
[2, 6]   τῶν σωμάτων ζωῆς αἴτια Δήμητραν  καὶ   Κόρην καὶ Διόνυσον καὶ ὅσα
[2, 3]   νεκρόν. Εἰ θέλεις δ' ἐποπτεῦσαι  καὶ   Κορυβάντων ὄργια, τὸν τρίτον ἀδελφὸν
[2, 3]   Φρύγες τελίσκουσιν Ἄττιδι καὶ Κυβέλῃ  καὶ   Κορύβασιν. Τεθρυλήκασι δὲ ὡς ἄρα
[2, 2]   Ἀσκληπιοῦ φασιν Ἀπόλλωνος υἱὸν εἶναι  καὶ   Κορωνίδος, ζηλῶσαι δὲ τὴν ἰατρικὴν
[2, 3]   Οὐχὶ δὲ ῥοιαὶ πρὸς τοῖσδε  καὶ   κράδαι νάρθηκές τε καὶ κιττοί,
[2, 1]   καὶ πέμματα παντοδαπὰ μέλιτι φύροντες  καὶ   κρέα χήνεια τὰ μὲν ἕψοντες,
[2, 3]   τὸν Πύθιον ἄγων τοὺς ἀλευρομάντεις  καὶ   κριθομάντεις καὶ τοὺς εἰσέτι παρὰ
[2, 2]   γενέσθαι ἀπὸ γυναικὸς Ἑστίας Πᾶνα  καὶ   Κρόνον, θυγατέρας δὲ Ῥέαν καὶ
[2, 1]   ἰδίαν ἐσχηκέναι προσηγορίαν, Ἥλιόν τε  καὶ   Κρόνον καὶ Ῥέαν, ἔτι δὲ
[2, 2]   βασιλείαν, ὧν ὑπάρχειν ἐπιφανεστάτους Ἄτλαντα  καὶ   Κρόνον. Τούτων δὲ τὸν Ἄτλαντα
[2, 2]   ὑπάρχειν γεγραμμένας τάς τε Οὐρανοῦ  καὶ   Κρόνου καὶ Διὸς πράξεις κεφαλαιωδῶς.
[2, 2]   θυσίας καὶ τὰς τιμὰς νυκτερινὰς  καὶ   κρυφίους εἰσάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην
[2, 3]   ταῦτα οἱ Φρύγες τελίσκουσιν Ἄττιδι  καὶ   Κυβέλῃ καὶ Κορύβασιν. Τεθρυλήκασι δὲ
[2, 2]   τε ἱδρυσαμένους θυσίαις Ἄττιν τε  καὶ   Κυβέλην τιμᾶν. Ὕστερον δὲ ἐν
[2, 2]   ἱδρύσασθαι καὶ ταῖς διὰ τυμπάνων  καὶ   κυμβάλων ἐνεργείαις τιμῆσαι. Φρύγες δὲ
[2, 2]   τὰς τρίχας, διὰ τυμπάνων δὲ  καὶ   κυμβάλων ἐνθεάζουσαν, καὶ οὕτως ἀφανῆ
[2, 3]   μὲν οὖν ἀφρογενής τε  καὶ   κυπρογενής Κινύρᾳ φίλη (τὴν
[2, 0]   ταῖς κατὰ Φοινίκην πόλεσί τε  καὶ   κώμαις κρατούσης τῶν θεῶν προσηγορίας
[2, 5]   πολύθεον πλάνην κατά τε πόλεις  καὶ   κώμας ἐπτοημένους θεραπεύειν τε καὶ
[2, 6]   δὴ καὶ μαυσώλ〈 ε〉 ια  καὶ   λαβύρινθοι, ἄλλοι ναοὶ τῶν νεκρῶν,
[2, 2]   ἐπί τινα θυσίαν τὸν Ἡρακλέα  καὶ   λαμπρῶς αὐτὸν ἑστιάσας κατὰ μίαν
[2, 6]   τὰς ἐξ Ὑπερβορέων γυναῖκας; Ὑπερόχη  καὶ   Λαοδίκη κέκλησθον, ἐν τῷ Ἀρτεμισίῳ
[2, 3]   καὶ τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι (αἰδοῦμαι  καὶ   λέγειν) αἰσχύνης ἔμπλεως περὶ
[2, 6]   περὶ θεῶν τοιαῦτα φρονεῖν τε  καὶ   λέγειν οἷα τοῖς παλαιοῖς εἴρητο,
[2, 7]   περὶ τούτων τῶν θεῶν ἐχέτω  καὶ   λεγέσθω. Γῆς τε καὶ Οὐρανοῦ
[2, 8]   οὐδέν, ἀλλ' εὐλαβῶς ἅπαντα πραττόμενα  καὶ   λεγόμενα τὰ περὶ τοὺς θεούς,
[2, 1]   Βούσιριν, κατὰ δὲ τὴν Αἰθιοπίαν  καὶ   Λιβύην Ἀνταῖον. Αὐτὸν δὲ ἐπιστρατεῦσαι
[2, 2]   δὲ τὸν Κρόνον κατὰ Σικελίαν  καὶ   Λιβύην καὶ Ἰταλίαν. Τούτου δὲ
[2, 1]   Νεῖλον τοὺς ἀπὸ τῆς Ἀραβίας  καὶ   Λιβύης λῃστὰς τῶν κροκοδείλων χάριν.
[2, 5]   πλάνης ὑπερίσχυσεν, οἷά τις νοερῶν  καὶ   λογικῶν ψυχῶν ἥλιος τὰς τοῦ
[2, 0]   μαρτυρίαι, τὰ καὶ ποιητῶν ἁπάντων  καὶ   λογογράφων πρεσβύτερα περιέχουσαι τό τε
[2, 1]   ὑπὸ πλήθους λύκων διωχθῆναι· διὸ  καὶ   Λυκοπολῖτιν κληθῆναι τὴν χώραν. Τὸν
[2, 1]   τὸν Ἑλλήσποντον εἰς τὴν Εὐρώπην.  Καὶ   Μακεδόνα μὲν τὸν υἱὸν ἀπολιπεῖν
[2, 1]   τοὺς δύο υἱούς, Ἄνουβίν τε  καὶ   Μακεδόνα, παραλαβεῖν δὲ καὶ τὸν
[2, 2]   δαιμονικῆς πλάνης ὁρμῶνται, γέλωτος  καὶ   μᾶλλον αἰσχύνης, μᾶλλον δὲ τοῖς
[2, 1]   τὸν Ἀπόλλωνα τήν τε ἰατρικὴν  καὶ   μαντικὴν ὑπὸ τῆς μητρὸς Ἴσιδος
[2, 6]   οἱ τάφοι θαυμάζονται, πυραμίδες δὴ  καὶ   μαυσώλ〈 ε〉 ια καὶ λαβύρινθοι,
[2, 7]   θεοὶ θεοῖς πολεμοῦσι καὶ ἐπιβουλεύουσιν  καὶ   μάχονται (οὐδὲ γὰρ ἀληθῆ) εἴ
[2, 2]   ἠναγκασμένος τελεῖν βασιλικάς τινας χρείας  καὶ   μεγάλας ἀποδημίας, φησὶν ἐκτοπισθῆναι κατὰ
[2, 7]   ὅπερ θεῶν οἱ πρῶτοί τε  καὶ   μέγιστοι. οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ
[2, 6]   σκύβαλον προσέπτυσεν ἐλεεινὸν θάλασσα  καὶ   Μελικέρτην ὀδύρεται τὰ Ἴσθμια, Νεμέασι
[2, 1]   τῶν εἰρημένων ζῴων, σινδόνι καλύψαντες  καὶ   μετ' οἰμωγῆς τὰ στήθη καταπληξάμενοι
[2, 6]   δειλοί, τί κακὸν τόδε πάσχετε;  Καὶ   μετ' ὀλίγα φησί· Καινὸν δὲ
[2, 2]   δὲ εἰς Βαβυλῶνα ἐπιξενωθῆναι Βήλῳ  καὶ   μετὰ ταῦτα εἰς τὴν Παγχαίαν
[2, 1]   τὰς κατὰ τὴν Ἀττικὴν γεωργίας.  Καὶ   μετὰ ταῦτα ἐξ ἀνθρώπων εἰς
[2, 2]   γενομένους αὐτῷ κατετόξευσεν ὡς πολεμίους.  Καὶ   μετὰ ταῦτα ἠρέμα καταστὰς ὑπουργεῖ
[2, 2]   καὶ ποιήσας αὐτὴν ἔγκυον ἐπανῆλθεν.  Καὶ   μετὰ ταῦτα πάλιν ἔγημεν Δηιάνειραν
[2, 5]   βιωφελοῦς εὐεργεσίας προάρξαντας ζῶντάς τε  καὶ   μετὰ τὴν τελευτὴν θεοὺς ἐπεφήμισαν.
[2, 1]   Ὀρφέα γὰρ εἰς Αἴγυπτον παραβαλόντα  καὶ   μετασχόντα τῆς τελετῆς καὶ τῶν
[2, 3]   παρατεθέντα οἶδ' ὅτι κινήσει γέλωτα  καὶ   μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ τοὺς
[2, 8]   οὗ μηδέν ἐστι τὸ εὐπρεπές.  καὶ   μηδεὶς ὑπολάβῃ με ἀγνοεῖν ὅτι
[2, 3]   κιττοί, πρὸς δὲ καὶ φθοῖς  καὶ   μήκωνες; Ταῦτ' ἐστὶν αὐτῶν τὰ
[2, 1]   Ἐξοικειοῦσθαι δὲ αὐτὸν τοὺς Ἕλληνας,  καὶ   μὴν ἕτερον ὄντα τοῦ ἐξ
[2, 3]   πρὸς μητέρα Δήμητραν Ἀφροδίσιοι συμπλοκαὶ  καὶ   μῆνις (οὐκ οἶδ' τι
[2, 6]   σεμνοτέρας εὑρησιλογίας τοῖς μύθοις προσεπινοήσαντες  καὶ   μήτε πάντη τῶν προπατόρων τὸ
[2, 2]   τοῦ βασιλέως θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον  καὶ   μιγεὶς αὐτῇ Κτήσιππον υἱὸν ἐγέννησεν.
[2, 2]   τὴν Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον  καὶ   μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν.
[2, 3]   Δηώ, ἐκλαθόμενος τοῦ προτέρου μύσους,  καὶ   μίγνυται δράκων γενόμενος, ὃς ἦν
[2, 2]   δὲ Μούσας θυγατέρας εἶναι Διὸς  καὶ   Μνημοσύνης, τινὲς δὲ Οὐρανοῦ καὶ
[2, 3]   τὸ πένθος αὐταῖν Ἐλευσὶς δᾳδουχεῖ.  Καί   μοι δοκεῖ τὰ ὄργια καὶ
[2, 3]   τέρπεται τῇ ὄψει Δηὼ  καὶ   μόλις ποτὲ δέχεται τὸ ποτόν,
[2, 6]   τὸν θεὸν τῶν πάντων σωτῆρα  καὶ   μόνον ἀγαθῶν δοτῆρα συνενόησαν· οἱ
[2, 3]   ὕπο διασπώμενον καὶ γύναιον πενθοῦν  καὶ   μόρια ἄρρητα ὡς ἀληθῶς ὑπ'
[2, 2]   ἡδονὴν παρέχοντας, καταδεῖξαι δὲ θέατρον  καὶ   μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα. Τοιαῦτα μὲν
[2, 5]   θεολογίας, λέγω δὲ τῆς πανδήμου  καὶ   μυθικωτέρας καὶ πολὺ πρότερον τῆς
[2, 2]   λόγοι παρὰ τοῖς ἱστορικοῖς τε  καὶ   μυθογράφοις. Καὶ τῶν μὲν ἱστορικῶν
[2, 1]   ξοάνοις τε γὰρ τοῖς παραπλησίοις  καὶ   μυστηρίοις τοῖς αὐτοῖς ἀποδείκνυνται συγχρώμενοι,
[2, 6]   ἀφιέρωσαν θρησκείας, σπονδαῖς καὶ θυσίαις  καὶ   μυστικαῖς τελεταῖς ὕμνοις τε καὶ
[2, 3]   κτεὶς γυναικεῖος, ὅς ἐστιν εὐφήμως  καὶ   μυστικῶς μόριον γυναικεῖον. τῆς
[2, 2]   ἄντρον, κείμενον μεταξὺ Φοινίκης τε  καὶ   Νείλου. Οὕτω δὲ τραφέντα τὸν
[2, 1]   Ὧρον ὑπὸ τῶν Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα  καὶ   νεκρὸν εὑρεθέντα καθ' ὕδατος μὴ
[2, 6]   ταυτασὶ πανηγύρεις καταλύσωμεν, Ἴσθμιά τε  καὶ   Νέμεα καὶ Πύθια καὶ τὰ
[2, 7]   οὕτω λέγεσθαι πρὸς ἄφρονάς τε  καὶ   νέους, ἀλλὰ μάλιστα μὲν σιγᾶσθαι,
[2, 6]   πανηγύρεις ἐπιτελοῦσα καὶ ἀγάλματα ἀνιστᾶσα  καὶ   νεὼς ἀνοικοδομοῦσα, οὓς δὴ (οὐδὲ
[2, 6]   ὅλων δημιουργοῦ τοῦτο πάσῃ λογικῇ  καὶ   νοερᾷ ψυχῇ φυσικαῖς ἐννοίαις ὑποσπείραντος.
[2, 5]   ἐν ἀνθρώποις κατατεταγμένης, ἀνειμένου δὲ  καὶ   νομαδικοῦ τοῦ βίου θηριώδους τε
[2, 6]   ῥᾳδίως ἐπιθυμία φόβον οὐκ ἔχουσα·  καὶ   νύκτας ἱερὰς τὰς Ἀντινόου προσκυνοῦσιν
[2, 8]   οὖν καὶ τεμένη καὶ βωμοὺς  καὶ   ξοάνων ἱδρύσεις μορφάς τε αὐτῶν
[2, 8]   παρ' Ἕλλησιν οὔτε παρὰ βαρβάροις.  καὶ   πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα,
[2, 2]   τῆς ἀθανάτου τιμῆς· ὥσπερ οὖν  καὶ   οἱ Αἰγύπτιοι τὴν Ἶσιν ἔφησαν
[2, 3]   καὶ ἄλλοι τινές, ἀτὰρ δὴ  καὶ   οἱ μῦθοι οἱ τοιοίδε Θρᾳκῶν
[2, 6]   δέ, οἶμαι, οἱ ναοὶ οὕτω  καὶ   οἱ τάφοι θαυμάζονται, πυραμίδες δὴ
[2, 5]   τελευτὴν θεοὺς ἐπεφήμισαν. Ἔνθεν αὐτοῖς  καὶ   οἱ τῶν θεῶν οἶκοι νεκρῶν
[2, 5]   ἂν μάθοιμεν ἡμεῖς τε αὐτοὶ  καὶ   οἱ τῶνδε εἰσέτι νῦν ἄπειροι,
[2, 6]   δὴ μυστικώτερον κομπάσαντες. Ἔνθεν ἀνιόντες  καὶ   οἵδε τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου
[2, 7]   καὶ ἡρώων πρὸς συγγενεῖς τε  καὶ   οἰκείους αὐτῶν· ἀλλ' εἴ πως
[2, 5]   ἄπειροι, τίνες ὄντες πάλαι πρότερον  καὶ   οἵων ἐκ πατέρων φύντες ὁπηλίκοις
[2, 3]   εἰ δὲ βούλει, καὶ τερατοσκόπους  καὶ   οἰωνοσκόπους καὶ τοὺς ὀνείρων κριτὰς
[2, 2]   μυθολογούμενα περὶ θεῶν ἀκολούθως Ἡσιόδῳ  καὶ   Ὁμήρῳ καὶ Ὀρφεῖ πειρασόμεθα συντόμως
[2, 2]   ἀδελφῷ γεννῆσαι δύο παῖδας, οὓς  καὶ   ὀνομάσαι Ἥλιον καὶ Σελήνην. Τοὺς
[2, 2]   θεῶν ἀκολούθως Ἡσιόδῳ καὶ Ὁμήρῳ  καὶ   Ὀρφεῖ πειρασόμεθα συντόμως ἐπιδραμεῖν. Εἶθ'
[2, 3]   τῶν Ἀθηναίων μυστήρια, ταῦτά τοι  καὶ   Ὀρφεὺς ἀναγράφει. Παραθήσομαι δέ σοι
[2, 2]   δὲ μυθολόγων Ὅμηρος καὶ Ἡσίοδος  καὶ   Ὀρφεὺς καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι τερατωδεστέρους
[2, 2]   διαφερόντως, ἃς καὶ διὰ μελῳδίας  καὶ   ὀρχήσεως ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. Παιδαγωγόν
[2, 8]   Περσεφόνης ἁρπαγὴν καὶ Διονύσου πάθη  καὶ   ὅσα ἄλλα τοιαῦτα. οὐδ' ἂν
[2, 6]   Δήμητραν καὶ Κόρην καὶ Διόνυσον  καὶ   ὅσα ἄλλα τούτοις ἐμφερῆ προσειπόντες
[2, 7]   Φόρκυς Κρόνος τε καὶ Ῥέα  καὶ   ὅσοι μετὰ τούτων· ἐκ δὲ
[2, 4]   αὐτοῖς ἀποκρύπτοντες θεωρίας. Ὧν εἰ  καὶ   ὅτι μάλιστα μηδὲν φέρουσιν ἀληθείας
[2, 7]   οὗτοι δὴ οἱ λόγοι χαλεποί.  καὶ   οὐ λεκτέοι γε, Ἀδείμαντε,
[2, 8]   μύθων ἀγαθὰ μικρά τέ ἐστι  καὶ   οὐ πολλοὺς δυνάμενα ὠφελεῖν, ἀλλὰ
[2, 4]   ἐν νεκροῖς κειμένους θνητοὺς ἄνδρας  καὶ   οὐδὲ σωφρόνων ἀνδρῶν μνήμην ἀπολελοιπότας,
[2, 6]   τούτοις ἐμφερῆ προσειπόντες τεθειάκασι, βεβιασμένον  καὶ   οὐκ ἀληθῆ τῶν μύθων τὸν
[2, 2]   τιμῆσαι τοὺς οὐρανίους θεούς, διὸ  καὶ   Οὐρανὸν προσαγορευθῆναι. Υἱοὺς δὲ αὐτῷ
[2, 7]   ἐχέτω καὶ λεγέσθω. Γῆς τε  καὶ   Οὐρανοῦ παῖδες Ὠκεανὸς καὶ Τηθὺς
[2, 6]   τὴν τοῦ θεοῦ προσηγορίαν τε  καὶ   οὐσίαν πάντες ἄνθρωποι κοινοῖς λογισμοῖς
[2, 3]   τοῦ ὀνόματος τε τυχηκότας. Τοσαῦτα  καὶ   οὗτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Τίσι λογισμοῖς
[2, 2]   τυμπάνων δὲ καὶ κυμβάλων ἐνθεάζουσαν,  καὶ   οὕτως ἀφανῆ καὶ αὐτὴν γενέσθαι.
[2, 1]   ἀνθρώπων, ὁμοιωθῆναί τισιν ἀλόγοις ζῴοις  καὶ   οὕτως διαφυγεῖν· ἔπειτα χάριν ἀποδιδόντας
[2, 8]   ἀνωφελεῖς καὶ ἀσχήμονας ὑπολαβὼν εἶναι  καὶ   οὐχ ὅτι τῶν θεῶν, ἀλλ'
[2, 7]   δὴ τὰ τοῦ Κρόνου ἔργα  καὶ   πάθη ὑπὸ τοῦ υἱέος; οὐδ'
[2, 3]   Θρᾴκιος· κῶνος καὶ ῥόμβος  καὶ   παίγνια καμπεσίγυια μῆλά τε χρύσεα
[2, 2]   τυγχάνει τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος  καὶ   παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις·
[2, 0]   ἔχοντα θεωρίαν τυγχάνει, σοφῶν δὲ  καὶ   παλαιῶν, ὡς ἂν αὐτοὶ φαῖεν,
[2, 2]   μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν.  Καὶ   πάλιν Ἀστυάνειραν τὴν Ἀρμενίου τοῦ
[2, 6]   ὡς ἐκεῖνοι τάφοι τῶν θεῶν.  Καὶ   πάλιν μετ' ὀλίγα· Ἴθι δὴ
[2, 4]   καὶ θηριώδη φύσιν τὴν σεμνὴν  καὶ   παναγίαν τοῦ θεοῦ πρόσρησιν τοιαῦτά
[2, 2]   θυγατέρας Βασίλειαν καὶ Ῥέαν, τὴν  καὶ   Πανδώραν. Τὴν δὲ Βασίλειαν ἐκθρέψασαν
[2, 6]   πολλῶν καθίσταται δαιμόνων, ἑκατόμβας ποιοῦσα  καὶ   πανηγύρεις ἐπιτελοῦσα καὶ ἀγάλματα ἀνιστᾶσα
[2, 8]   πρὸς ἀνθρώπων, ἐκεχειρίας τε αὖ  καὶ   πανηγύρεις καὶ πόνων ἀναπαύλας καὶ
[2, 8]   οὐκ ἐπιχώρια ἔθη περὶ θεῶν  καὶ   πάντα ὀττεύεται τῦφον, οὗ μηδέν
[2, 8]   καὶ πανηγύρεις καὶ πόνων ἀναπαύλας  καὶ   πάντα τὰ τοιαῦτα ὁμοίως κατεστήσατο
[2, 7]   καὶ Ῥέας Ζεὺς Ἥρα τε  καὶ   πάντες, ὅσους ἴσμεν {πάντας} ἀδελφοὺς
[2, 6]   ἄλλον ἐν Αἰγύπτῳ, ὀλίγου δεῖν  καὶ   παρ' Ἕλλησι, σεβασμίως τεθείακε θεὸν
[2, 2]   κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον. Ἀλλὰ  καὶ   παρ' Ἕλλησιν οὐ μόνον ἐν
[2, 1]   φθαρείσης τὴν διαβολὴν ἀφαιρούμενον. Διὸ  καὶ   παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἐκδοθῆναι λόγον
[2, 4]   ἔκθεσις εἰς θεωρίαν τῶν  καὶ   παρὰ τούτοις σεμνῶν, ὡς ἂν
[2, 1]   μέγεθος, ἐξ ἀρωμάτων καὶ κηροῦ  καὶ   παραδοῦναι τοῖς ἱερεῦσι καθ' ὅλης
[2, 1]   Ἑλληνικὰ ὅτι τούτων αὐτῶν ἀποσπάσματα  καὶ   παρακούσματα τυγχάνει προείρηται μὲν πολλάκις
[2, 6]   καὶ ἀρρένων φθοράς, ἐκθέσμους τε  καὶ   παρανόμους γάμους, μιαιφονίας τε καὶ
[2, 8]   κυλινδουμένων τῶν αἰσχίστων τε  καὶ   παρανομωτάτων οὐδενὸς ἀπέχεται, θεοῖς ὁρῶν
[2, 8]   ἀνθρώπων ἀγαθῶν ἀξίους, ἅπαντας ἐξέβαλεν  καὶ   παρεσκεύασεν τοὺς ἀνθρώπους τὰ κάλλιστα
[2, 0]   τοῖς φιλολόγοις κτησάμενος, δὴ  καὶ   πᾶσαν τὴν παλαιὰν συναγαγὼν ἱστορίαν
[2, 8]   φιλεῖ τοὺς περὶ αὐτῶν λόγους  καὶ   πάσχει θάτερον, καταφρονεῖ τῶν
[2, 3]   τις ποιητὴς εἰδωλικός· ταῦρος δράκοντος  καὶ   πατὴρ ταύρου δράκων, ἐν ὄρει
[2, 4]   ὑπερβολὴν ὠμότητος καὶ ἀπανθρωπίας τεκνοκτονίας  καὶ   πατροκτονίας μιάσμασιν ἐνισχημένοις; Ποίαν δ'
[2, 6]   καὶ παρανόμους γάμους, μιαιφονίας τε  καὶ   πατροκτονίας, τέκνων τε καὶ ἀδελφῶν
[2, 1]   χόνδρον ἕψοντες ἐν γάλακτι  καὶ   πέμματα παντοδαπὰ μέλιτι φύροντες καὶ
[2, 2]   Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν παρθένους οὔσας  καὶ   πεπαιδευμένας διαφερόντως, ἃς καὶ διὰ
[2, 4]   γενέσθαι ὁμολογοῦμεν, τῆς μὲν μακρᾶς  καὶ   πεπαλαιωμένης πλάνης ὥσπερ τινὸς δεινῆς
[2, 1]   τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν ἔθνη  καὶ   περαιωθῆναι κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον εἰς
[2, 2]   τῶν θεῶν διελθὼν ἐπιφέρει λέγων·  Καὶ   περὶ μὲν Εὐημέρου τοῦ συνταξαμένου
[2, 1]   ὡς ἔστι μαθεῖν ἐκ τῆς  καὶ   περὶ τούτων ἱστορίας, ἣν
[2, 7]   ἦν δ' ἐγώ, τὸ μέγιστον  καὶ   περὶ τῶν μεγίστων ψεῦδος
[2, 8]   ἀνὴρ Φρὺξ καὶ γυνὴ Φρυγία  καὶ   περιάγουσιν ἀνὰ τὴν πόλιν οὗτοι
[2, 5]   καὶ κώμας ἐπτοημένους θεραπεύειν τε  καὶ   περιέπειν ἐδίδαξαν, πάντων πάλαι ἀνδρῶν
[2, 2]   τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον, ἐκ Διὸς  καὶ   Περσεφόνης γενόμενον· οὗ τὴν γένεσιν
[2, 3]   αὐτῇ. Τῆς δὲ ἀναινομένης λαβεῖν  καὶ   πιεῖν οὐκ ἐθελούσης πενθήρης γὰρ
[2, 3]   ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπων ἀπίστων σοφιστήρια  καὶ   πλάνης ἀκράτου κυβευτήρια. Συνέμποροι τῆσδε
[2, 2]   τῇ θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ μιγεὶς  καὶ   ποιήσας αὐτὴν ἔγκυον ἐπανῆλθεν. Καὶ
[2, 0]   Ὅτι δὲ μὴ μῦθοι ταῦτα  καὶ   ποιητῶν ἀναπλάσματα λανθάνουσάν τινα ἐν
[2, 0]   φαῖεν, θεολόγων ἀληθεῖς μαρτυρίαι, τὰ  καὶ   ποιητῶν ἁπάντων καὶ λογογράφων πρεσβύτερα
[2, 2]   δὲ τῶν ἐπιγείων θεῶν πολλοὶ  καὶ   ποικίλοι παραδέδονται λόγοι παρὰ τοῖς
[2, 7]   δεῖ γιγαντομαχίας τε μυθολογητέον αὐτοῖς  καὶ   ποικιλτέον καὶ ἄλλας ἔχθρας παντοδαπὰς
[2, 1]   ξυρῶνται πάντες ὅλον τὸ σῶμα  καὶ   ποιοῦνται πένθος· κἂν οἶνος
[2, 1]   μνημεῖα ἑαυτοῦ καταλιπεῖν. Κτίσαι δὲ  καὶ   πόλεις οὐκ ὀλίγας ἐν Ἰνδοῖς.
[2, 6]   καὶ ἀδελφῶν σφαγάς, ναὶ μὴν  καὶ   πολέμους καὶ στάσεις πεπραγμένας ὄντως
[2, 6]   τοῦ ἐρωμένου νεώς ἐστιν Ἀντινόου  καὶ   πόλις· καθάπερ δέ, οἶμαι, οἱ
[2, 1]   Τούτους δὲ καὶ τελετὰς καταδεῖξαι  καὶ   πολλὰ περὶ αὐτοῦ μυστικῶς εἰσηγήσασθαι.
[2, 2]   Τεπαίας γυναικός, ἣν σώφρονα γενομένην  καὶ   πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίαν ἀποθεωθῆναι μετὰ
[2, 5]   δὲ τῆς πανδήμου καὶ μυθικωτέρας  καὶ   πολὺ πρότερον τῆς παρὰ Φοίνιξι
[2, 3]   Βριμὼ προσαγορευθῆναι λέγεται· ἱκετηρίαι Διὸς  καὶ   πόμα χολῆς καὶ καρδιουλκίαι καὶ
[2, 8]   ἐκεχειρίας τε αὖ καὶ πανηγύρεις  καὶ   πόνων ἀναπαύλας καὶ πάντα τὰ
[2, 3]   ταῦτα καὶ πυραμίδες καὶ τολύπαι  καὶ   πόπανα πολυόμφαλα χόνδροι τε ἁλῶν
[2, 2]   Ῥέαν γεννῆσαι Δία καὶ Ἥραν  καὶ   Ποσειδῶνα. Τὸν δὲ Δία διαδεξάμενον
[2, 7]   εὐθὺς καὶ γέρουσι καὶ γραυσὶ  καὶ   πρεσβυτέροις γενομένοις, καὶ τοὺς ποιητὰς
[2, 2]   τῷ σώματι, καὶ εὐπρεπείᾳ διενεγκεῖν  καὶ   πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον
[2, 7]   σωτῆρος ἡμῶν διδασκαλίαν εὐαγγελίζεσθαι, ὁπότε  καὶ   πρὸς τῶν οἰκείων ἀποβέβληται. ὅθεν
[2, 2]   πλοῦν δι' ὠκεανοῦ πλείους ἡμέρας  καὶ   προσενεχθῆναι νήσοις πελαγίαις· ὧν μίαν
[2, 3]   Ταῦτ' ἐστὶν αὐτῶν τὰ ἅγια.  Καὶ   προσέτι τῆς Θέμιδος τὰ ἄρρητα
[2, 1]   ἐπὶ ταὐτὸν ὁμοῦ συναγαγὼν οὗ  καὶ   πρόσθεν ἐμνημόνευσα, κατὰ τὸ τρίτον
[2, 6]   ἣν μεταβαλόντες νέοι τινές, ἐχθὲς  καὶ   πρώην ἐπιφυέντες λογικώτερόν τε φιλοσοφεῖν
[2, 8]   τῶν φιλοσόφων καὶ τοῖς παλαιοῖς  καὶ   πρώτοις τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας περὶ
[2, 2]   ἐκ τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. Ὃν  καὶ   πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν, ἀφ'
[2, 2]   τῶν ἄστρων κινήσεως ἐπιστήμονα· ὃν  καὶ   πρῶτον θυσίαις τιμῆσαι τοὺς οὐρανίους
[2, 1]   δὲ Ἑστίαν καὶ τελευταῖον Ἑρμῆν.  Καὶ   πρῶτον μὲν Ἥλιον βασιλεῦσαι τῶν
[2, 5]   ἀποπληρώσεων πλέον οὐδὲν ἔμελεν, οἷς  καὶ   πρῶτος οὗτος ἀθεότητος ὑποικουρεῖ τρόπος·
[2, 0]   δι' ἧς ἐμαρτύρησαν τοὺς παλαιοὺς  καὶ   πρώτους τὰ περὶ θεῶν συστησαμένους
[2, 6]   καταλύσωμεν, Ἴσθμιά τε καὶ Νέμεα  καὶ   Πύθια καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις
[2, 6]   γῆν καὶ ὕδωρ, ἀέρα τε  καὶ   πῦρ τά τε ἐκ τούτων
[2, 3]   ἄρρητα ἐξειπεῖν· οὐ σησαμαῖ ταῦτα  καὶ   πυραμίδες καὶ τολύπαι καὶ πόπανα
[2, 3]   μὲν οὖν νυκτὸς τὰ τελέσματα  καὶ   πυρὸς καὶ τοῦ μεγαλήτορος μᾶλλον
[2, 7]   τούτων δὲ Φόρκυς Κρόνος τε  καὶ   Ῥέα καὶ ὅσοι μετὰ τούτων·
[2, 1]   προσηγορίαν, Ἥλιόν τε καὶ Κρόνον  καὶ   Ῥέαν, ἔτι δὲ καὶ Δία
[2, 2]   Γενέσθαι δὲ Οὐρανῷ θυγατέρας Βασίλειαν  καὶ   Ῥέαν, τὴν καὶ Πανδώραν. Τὴν
[2, 7]   τούτων· ἐκ δὲ Κρόνου τε  καὶ   Ῥέας Ζεὺς Ἥρα τε καὶ
[2, 3]   Ὀρφεύς φησιν Θρᾴκιος· κῶνος  καὶ   ῥόμβος καὶ παίγνια καμπεσίγυια μῆλά
[2, 5]   κατ' αὐτοὺς προφέρειν νενομισμένους  καὶ   ῥώμῃ σώματος καὶ δυναστείας ἰσχύϊ
[2, 6]   συμφέρον καὶ ἀγαθὸν μέχρι σωμάτων  καὶ   σαρκὸς ἡδονῆς στῆσαι ταύτη τε
[2, 2]   τὴν γένεσιν αὐτοῦ γενομένου βρόμου.  Καὶ   Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι
[2, 6]   ἐπεφήμισαν, οὐκ αὐτὸ μόνον ἥλιον  καὶ   σελήνην καὶ ἄστρα, προσέτι δὲ
[2, 2]   εἶναί φασιν, οἷον ἥλιόν τε  καὶ   σελήνην καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα
[2, 2]   παῖδας, οὓς καὶ ὀνομάσαι Ἥλιον  καὶ   Σελήνην. Τοὺς δὲ ἀδελφοὺς τῆς
[2, 6]   περί τε οὐρανοῦ καὶ ἡλίου  καὶ   σελήνης καὶ ἄστρων καὶ ἔτι
[2, 1]   Αἰγυπτίων γεννῆσαι σὺν ἄλλοις τέκνοις  καὶ   Σεμέλην· ταύτην δὲ ὑφ' ὅτου
[2, 3]   δι' ἣν πλάνη παρηκολούθησε.  Καὶ   σημεῖον ὀργίων Βακχικῶν ὄφις ἐστὶ
[2, 2]   θεὸν τὴν Κυβέλην. Διόπερ εἰσέτι  καὶ   σήμερον τοὺς Φρύγας τοῦτο ποιεῖν,
[2, 1]   ἀροῦν, τὰ δὲ πρόβατα τίκτειν  καὶ   σκέπην παρέχειν καὶ τὴν διὰ
[2, 8]   παραδεχόμενα οὐδέ γε τὰς σεμνοφανεῖς  καὶ   σοφιστικὰς τερθρείας. ἡμεῖς γε μὴν
[2, 4]   λῆρον συνεῖδον τῆς πατρικῆς πλάνης  καὶ   στάντες ἐπὶ λογισμοῦ τὴν ἑτέραν
[2, 6]   σφαγάς, ναὶ μὴν καὶ πολέμους  καὶ   στάσεις πεπραγμένας ὄντως τοῖς οἰκείοις
[2, 8]   ξοάνων ἱδρύσεις μορφάς τε αὐτῶν  καὶ   σύμβολα καὶ δυνάμεις καὶ δωρεάς,
[2, 6]   θηρίων ἀγρίων τρόπον τὸ καλὸν  καὶ   συμφέρον καὶ ἀγαθὸν μέχρι σωμάτων
[2, 1]   τὸ παλαιὸν ἀφισταμένου τῶν βασιλέων  καὶ   συμφρονοῦντος εἰς τὸ μηκέτι βασιλεύεσθαι,
[2, 0]   ἐπιθεωρῆσαι, εἰς τὸ κατανοῆσαι ἀκριβῶς  καὶ   συνιδεῖν ἐξητασμένως, εἰ μὴ κεκριμένη
[2, 6]   τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὴν συνήθη  καὶ   σύντροφον ἐκ παίδων ἀγωγὴν τιμώμενοι.
[2, 2]   Φρυγίας παῖδα Κυβέλην κτήσασθαι, ἣν  καὶ   σύριγγα πρώτην εὑρεῖν κληθῆναί τε
[2, 8]   καὶ καλῶν ζῆλος ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ  καὶ   σώφρονα καὶ τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν
[2, 0]   Φοινίκων θεολογία. Ὥρα δὲ μεταβάντας  καὶ   τὰ Αἰγυπτίων ἐπιθεωρῆσαι, εἰς τὸ
[2, 2]   οἷον ἥλιόν τε καὶ σελήνην  καὶ   τὰ ἄλλα ἄστρα τὰ κατ'
[2, 1]   πρὸς τὰς ἀσπίδας εὔθετον ὑπάρχειν  καὶ   τὰ ἄλλα δάκετα τῶν ἑρπετῶν,
[2, 3]   πηγὴ καὶ Κολοφῶνος ἄλλη πηγή,  καὶ   τὰ ἄλλα ὁμοίως τέθνηκε νάματα
[2, 1]   ὀλίγας ἐν Ἰνδοῖς. Ἐπελθεῖν δὲ  καὶ   τὰ ἄλλα τὰ κατὰ τὴν
[2, 2]   τὰς ἐν τοῖς ἀδύτοις τελετὰς  καὶ   τὰ ἀπόρρητα μυστήρια σκέψασθαί τε
[2, 3]   γὰρ ἀπογυμνῶσαι τὰ ἅγια αὐτῶν  καὶ   τὰ ἄρρητα ἐξειπεῖν· οὐ σησαμαῖ
[2, 8]   ζῆλος ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ σώφρονα  καὶ   τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν καὶ τὰ
[2, 1]   φυσιολογίας μικρὸν ὕστερον ἐπισκεψόμεθα, ἐπὰν  καὶ   τὰ Ἑλληνικὰ διαλάβωμεν. Οὕτω δῆτα
[2, 1]   πλάνης δεισιδαιμονία. Ἀλλὰ γὰρ λεκτέον  καὶ   τὰ Ἑλλήνων. Τὰ μὲν δὴ
[2, 6]   τε καὶ Νέμεα καὶ Πύθια  καὶ   τὰ ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ
[2, 3]   τὰ μυστήρια; Τί δ' εἰ  καὶ   τὰ ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ μὲν
[2, 1]   κροκόδειλον ἐν τῇ Μοίριδος λίμνῃ  καὶ   τὰ λοιπὰ θηρία ἐν ἱεροῖς
[2, 6]   τοὺς ὡραίους ἀπὸ γῆς καρποὺς  καὶ   τὰ λοιπὰ τῆς ξηρᾶς καὶ
[2, 3]   θεοί κεραυνῷ τοὺς Τιτᾶνας αἰκίζεται  καὶ   τὰ μέλη τοῦ Διονύσου Ἀπόλλωνι
[2, 2]   παραδοὺς οὕτως κατέλυσε τὸν βίον.  Καὶ   τὰ μὲν καθ' Ἡρακλέα τοιαῦτα.
[2, 1]   πρὸς τοὺς σκορπίους καὶ κεράστας  καὶ   τὰ μικρὰ τῶν δακέτων θηρίων
[2, 1]   ὀνομάζεσθαι προσδέξασθαι προσηνῶς τὰς τελετὰς  καὶ   τὰ μυστήρια. Ἀφορμὰς δὲ ἔχειν
[2, 3]   Καί μοι δοκεῖ τὰ ὄργια  καὶ   τὰ μυστήρια δεῖν ἐτυμολογεῖν, τὰ
[2, 7]   ἄλλα αὐτοῦ διέξεισι κατορθώματα, ἀτὰρ  καὶ   τὰ περὶ τῶνδε, τοῦτον γράφων
[2, 8]   σώφρονα καὶ τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν  καὶ   τὰ πολέμια ἀγαθὴν ἐξεργάζονται πόλιν·
[2, 6]   Πλὴν ἀλλ' ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν  καὶ   τὰ σεμνὰ καὶ ἀπόρρητα τῶν
[2, 2]   τιμηθῆναι καὶ θεὸν ἀναγορευθῆναι. Ταῦτα  καὶ   τὰ τούτοις παραπλήσια ὡς περὶ
[2, 3]   δὴ ἀναστέφουσιν οἱ Βάκχοι. Βούλει  καὶ   τὰ Φερεφάττης ἀνθολόγια διηγήσωμαί σοι
[2, 8]   δὲ ὑπὸ Ῥωμύλου κατασταθείσης πολιτείας  καὶ   τάδε ἡγησάμην ἱστορίας ἄξια. Τὰ
[2, 2]   ἐν ταῖς Διονυσιακαῖς τελεταῖς, ἀλλὰ  καὶ   ταῖς ἄλλαις ἁπάσαις οὗτος
[2, 2]   Διενεγκεῖν δὲ αὐτὸν σώματος ῥώμῃ  καὶ   ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς σπουδήν τε
[2, 2]   παλαιοὺς τὸν οἶνον μανιώδεις γίνεσθαι  καὶ   ταῖς βακτηρίαις ἀλλήλους τύπτειν, ὡς
[2, 2]   τε νομίσαι καὶ βωμοὺς ἱδρύσασθαι  καὶ   ταῖς διὰ τυμπάνων καὶ κυμβάλων
[2, 1]   τὸ μόριον ἐν τοῖς μυστηρίοις  καὶ   ταῖς τοῦ θεοῦ τούτου τελεταῖς
[2, 2]   αὐτὸν περιάγεσθαι ἐν ταῖς ὀρχήσεσι  καὶ   ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν αὐτῷ καὶ
[2, 1]   οἷς παρθένους ἐννέα δυναμένας ᾄδειν  καὶ   τἆλλα πεπαιδευμένας, τὰς παρὰ τοῖς
[2, 1]   ὑπάρχειν πρός τε τοὺς ὄφεις  καὶ   τὰς ἀκρίδας καὶ τὰς κάμπας,
[2, 3]   θρησκευομένη τὰς ἀμυήτους ὄντως μυήσεις  καὶ   τὰς ἀνοργιάστους τελετὰς εὐσεβείᾳ νόθῳ
[2, 1]   παρειληφότας τὰ περὶ τοὺς ὀργιασμοὺς  καὶ   τὰς Διονυσιακὰς ἑορτὰς τιμᾶν τοῦτο
[2, 1]   αἰτίας τιμᾶσθαι παρὰ ἀνθρώποις· διὸ  καὶ   τὰς εἰκόνας αὐτῶν ἀνατιθέναι τοὺς
[2, 6]   τοὺς ἀγῶνας ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν  καὶ   τὰς ἐπιτυμβίους ταυτασὶ πανηγύρεις καταλύσωμεν,
[2, 6]   ὡς ἂν μὴ δοκοίημεν ἀγνοεῖν  καὶ   τὰς θαυμαστὰς αὐτῶν φυσιολογίας. Πρὶν
[2, 2]   Περσεφόνης γενόμενον· οὗ τὴν γένεσιν  καὶ   τὰς θυσίας καὶ τὰς τιμὰς
[2, 1]   κατασκευάσασαν τιμὰς καταδεῖξαι καὶ τελετὰς  καὶ   τὰς θυσίας τὰς τῷ θεῷ
[2, 1]   Κάδμον τελευτῆσαν τὸ βρέφος χρυσῶσαι  καὶ   τὰς καθηκούσας αὐτῷ ποιήσασθαι θυσίας,
[2, 1]   τοὺς ὄφεις καὶ τὰς ἀκρίδας  καὶ   τὰς κάμπας, τὸν δὲ ἱέρακα
[2, 1]   καρπὸν συνεργῆσαι πρὸς τὸν σπόρον  καὶ   τὰς κοινὰς γεωργίας. Ὀμόσαι δὲ
[2, 2]   καθωπλισμένας λόγχαις τεθυρσωμέναις. Φασὶ δὲ  καὶ   τὰς Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν παρθένους
[2, 2]   Ἀφροδίτης γεννῆσαι ἐξ αὐτῆς Σεμέλην  καὶ   τὰς ταύτης ἀδελφάς. Τῇ δὲ
[2, 2]   τὴν γένεσιν καὶ τὰς θυσίας  καὶ   τὰς τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους
[2, 6]   ἀπρεπεῖς περὶ θεῶν διηγήσεις, ἀλλὰ  καὶ   τὰς τούτων ἑρμηνείας ἀπελαύνουσιν, ἔστι
[2, 6]   ᾠδαῖς ὁμοίως τοῖς τεθεοποιημένοις ἀνδράσι  καὶ   τὰς τούτων τιμὰς ἐπάραντες· εἰς
[2, 1]   Νείλου. Τοῦτον γὰρ πολύγονον ὄντα  καὶ   τὰς τροφὰς αὐτοφυεῖς παρεχόμενον ῥᾳδίως
[2, 2]   ταύτης πατὴρ τὸν Ἄττιν ἀναιρεῖ  καὶ   τὰς τροφούς· τὴν δὲ Κυβέλην
[2, 6]   ἴσῳ τῇ τῶν ἀνδρῶν θεοποιίᾳ  καὶ   τὰς τῶν ἀλόγων ζῴων ἐκθεώσεις
[2, 7]   παλαιῶν μύθους τοὺς περὶ θεῶν  καὶ   τὰς τῶν μύθων ἐν ὑπονοίαις
[2, 3]   καὶ τὸ χάσμα τῆς γῆς  καὶ   τὰς ὗς τὰς Εὐβουλέως τὰς
[2, 3]   ὑπὸ τὰς ὑπωρείας τοῦ Ὀλύμπου.  Καὶ   ταῦτ' ἐστὶ τὰ μυστήρια, συνελόντι
[2, 6]   τῶν γενναίων φιλοσόφων κατασκοπῆσαι, φέρε  καὶ   ταῦτα ἐπιθεωρήσωμεν, ὡς ἂν μὴ
[2, 1]   Ὀσίριδι ἀδελφῷ ὄντι αὐτῆς γαμηθῆναι.  Καὶ   ταῦτα μὲν περὶ τούτων ἱστοροῦσιν.
[2, 2]   τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ' Ἀδμήτῳ  καὶ   ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν παρ' αὐτοῦ
[2, 1]   ἐξ ἀνθρώπων τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν  καὶ   ταφῆναι κατὰ τὴν Μέμφιν. Τὰ
[2, 3]   τὰ μυστήρια, συνελόντι φάναι, φόνοι  καὶ   τάφοι· οἱ δὲ ἱερεῖς οἱ
[2, 1]   ὅτου δήποτε φθαρεῖσαν ἔγκυον γενέσθαι  καὶ   τεκεῖν ἑπτὰ μηνῶν διελθόντων βρέφος
[2, 8]   θεοφορήσεις, οὐ κορυβαντιασμούς, οὐ βακχείας  καὶ   τελετὰς ἀπορρήτους, οὐ διαπαννυχισμοὺς ἐν
[2, 1]   εἴδωλον αὐτοῦ κατασκευάσασαν τιμὰς καταδεῖξαι  καὶ   τελετὰς καὶ τὰς θυσίας τὰς
[2, 1]   ἐν θεοῖς τιμῶν. Τούτους δὲ  καὶ   τελετὰς καταδεῖξαι καὶ πολλὰ περὶ
[2, 3]   Ἠετίων τὰ Σαμοθρᾴκων ὄργια  καὶ   τελετὰς ὑποστησάμενος, εἴτε Φρὺξ
[2, 3]   Καβείρους δὲ τοὺς Κορύβαντας καλοῦντες  καὶ   τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν. Αὐτὼ γὰρ
[2, 1]   μετάθεσιν τῆς τοῦ θεοῦ γενέσεως  καὶ   τελετῆς τοιαύτας· Κάδμον ἐκ Θηβῶν
[2, 1]   καὶ Ἥφαιστον, ἔτι δὲ Ἑστίαν  καὶ   τελευταῖον Ἑρμῆν. Καὶ πρῶτον μὲν
[2, 3]   Βάκχοι ὠμοφαγίᾳ τὴν ἱερομηνίαν ἄγοντες  καὶ   τελίσκουσι τὰς κρεανομίας τῶν φόνων,
[2, 8]   δαιμόνια σεβασμῶν. ἱερὰ μὲν οὖν  καὶ   τεμένη καὶ βωμοὺς καὶ ξοάνων
[2, 3]   ὑμῶν τὰ ὄργια ἐξελέγξω ἀπάτης  καὶ   τερατείας ἔμπλεα. Καὶ εἰ μεμύησθε,
[2, 3]   τὸν Ἀμφίλοχον· εἰ δὲ βούλει,  καὶ   τερατοσκόπους καὶ οἰωνοσκόπους καὶ τοὺς
[2, 1]   πρόσθεν ἐμνημόνευσα, κατὰ τὸ τρίτον  καὶ   τέταρτον τῆς δηλωθείσης αὐτοῦ πραγματείας
[2, 1]   τοῖς τε Καδμείοις φίλον ὄντα  καὶ   τετιμημένον ὑπ' αὐτῶν μεταθεῖναι τοῦ
[2, 3]   τελίσκονται παθήμασιν, ὅπου γε Ἀθηναίοις  καὶ   τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι (αἰδοῦμαι καὶ
[2, 1]   Ἅιδου τὸν Ὄσιριν τῷ τέκνῳ  καὶ   τῇ γυναικί, λύκῳ τὴν ὄψιν
[2, 6]   φυσικαῖς ἐννοίαις ὑποσπείραντος. Οὐ μὴν  καὶ   τῇ προαιρέσει τῇ κατὰ λόγον
[2, 1]   πλείστους ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐντεταμένας  καὶ   τῇ τοῦ τράγου φύσει παραπλησίας·
[2, 7]   τε καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ὠκεανὸς  καὶ   Τηθὺς ἐγενέσθην· τούτων δὲ Φόρκυς
[2, 3]   ἐγενέσθην μυστικὸν καὶ τὴν πλάνην  καὶ   τὴν ἁρπαγὴν καὶ τὸ πένθος
[2, 3]   διηγήσωμαί σοι καὶ τὸν κάλαθον  καὶ   τὴν ἁρπαγὴν τὴν ὑπὸ Ἀϊδωνέως
[2, 1]   Ταύτην δὲ γήμαντα τὸν Ὄσιριν  καὶ   τὴν βασιλείαν διαδεξάμενον πολλὰ πρᾶξαι
[2, 1]   αὐτῷ ποιήσασθαι θυσίας, ἀνάψαι δὲ  καὶ   τὴν γένεσιν εἰς Δία, σεμνύνοντα
[2, 2]   τὴν τοῦ οἴνου δόσιν, ὥσπερ  καὶ   τὴν Δήμητραν διὰ τὴν τοῦ
[2, 1]   πρόβατα τίκτειν καὶ σκέπην παρέχειν  καὶ   τὴν διὰ τοῦ γάλακτος καὶ
[2, 2]   ἕκαστον ἀΐδιον ἔχειν τὴν γένεσιν  καὶ   τὴν διαμονήν· ἑτέρους δὲ λέγουσιν
[2, 7]   διδάσκει· ὡς μηκέτ' ἀλόγως ἡμῖν  καὶ   τὴν ἐκ τούτων ἀναχώρησιν τὴν
[2, 2]   τῶν καλουμένων Θεσπιαδῶν. Λαβὼν δὲ  καὶ   τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον καὶ θυσίαν
[2, 1]   ἦν τῶν περὶ τὸν Ὄσιριν  καὶ   τὴν Ἶσιν. Ἔνιοι δέ φασι
[2, 1]   κατὰ μέν τινας τὸν Ὄσιριν  καὶ   τὴν Ἶσιν, κατὰ δὲ τοὺς
[2, 2]   τῶν βιβλιοθηκῶν Διόδωρος παρατέθειται.  Καὶ   τὴν λοιπὴν δὲ θεολογίαν πάλιν
[2, 2]   τε καὶ χρυσοῖς. Εἶναι δὲ  καὶ   τὴν νῆσον ἱερὰν θεῶν καὶ
[2, 3]   Κόρη δρᾶμα ἤδη ἐγενέσθην μυστικὸν  καὶ   τὴν πλάνην καὶ τὴν ἁρπαγὴν
[2, 8]   ὅμως εὐλαβῶς διάκειμαι πρὸς αὐτούς,  καὶ   τὴν Ῥωμαίων μᾶλλον ἀποδέχομαι θεολογίαν,
[2, 2]   τὴν περιπέτειαν τὸν μὲν Ἥλιον  καὶ   τὴν Σελήνην μεταγαγεῖν ἐπὶ τὰ
[2, 6]   περὶ πολλοῦ δὲ τὴν ἀρχαιότητα  καὶ   τὴν συνήθη καὶ σύντροφον ἐκ
[2, 2]   θαυμαζόμενα κατά τε τὴν ἀρχαιότητα  καὶ   τὴν τῆς κατασκευῆς πολυτεχνίαν, περὶ
[2, 2]   νυμφῶν εὑρετὴν τοῦ οἴνου γενέσθαι  καὶ   τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου
[2, 1]   ἀναστῆσαι δοῦσαν τὴν ψυχήν, ἀλλὰ  καὶ   τῆς ἀθανασίας ποιῆσαι μεταλαβεῖν. Τὸν
[2, 3]   ἰδίοις συνεκρεύσαντα μύθοις. Διήγησαι ἡμῖν  καὶ   τῆς ἄλλης μαντικῆς, μᾶλλον δὲ
[2, 1]   καὶ κατισχυομένους ὑπὸ τοῦ πλήθους  καὶ   τῆς ἀσεβείας τῶν γηγενῶν ἀνθρώπων,
[2, 1]   αὐτὸν Ἑρμῆν ὀνομασθῆναι. Τοῦτον δὲ  καὶ   τῆς ἐλαίας τὸ φυτὸν εὑρεῖν.
[2, 1]   Περσέα γενέσθαι κατὰ τὴν Αἴγυπτον  καὶ   τῆς Ἴσιδος τὴν γένεσιν ὑπὸ
[2, 6]   δ' εὐγνωμονέστερον τὸ σύμπαν ἀναιροῦσιν  καὶ   τῆς οἰκείας πολιτείας οὐ μόνον
[2, 4]   ὥσπερ ἐκ βαθέος κάρου ἀνανήψαντες  καὶ   τῆς παλαιᾶς ἀχλύος τὸ τῆς
[2, 4]   παρὰ τούτοις σεμνῶν, ὡς ἂν  καὶ   τῆς τούτων ἀναχωρήσεως οὐκ ἄλλως
[2, 2]   ἐπιεικῆ τινα ἄνδρα καὶ εὐεργετικὸν  καὶ   τῆς τῶν ἄστρων κινήσεως ἐπιστήμονα·
[2, 0]   περιέχει τρόπον· ἧς ἀμεταστρεπτεὶ φεύγειν  καὶ   τῆς τῶν παλαιῶν φρενοβλαβείας τὴν
[2, 1]   εἰς Δία, σεμνύνοντα τὸν Ὄσιριν  καὶ   τῆς φθαρείσης τὴν διαβολὴν ἀφαιρούμενον.
[2, 3]   χρύσεα καλὰ παρ' Ἑσπερίδων λιγυφώνων.  Καὶ   τῆσδε ὑμῖν τῆς τελετῆς τὰ
[2, 3]   τινες Ἄττιν θέλουσιν, αἰδοίων ἐστερημένον.  Καὶ   τί θαυμαστὸν εἰ Τυρρηνοὶ οἱ
[2, 4]   νόμων ἀπαραιτήτοις ὑποπέσοιεν ἂν τιμωρίαις;  Καὶ   τί χρὴ μηκύνειν εὐαγγελιζομένους πάντα
[2, 2]   τε θάψαι τὸ Ἄττιδος σῶμα  καὶ   τιμᾶν ὡς θεὸν τὴν Κυβέλην.
[2, 2]   τῆς Φρυγίας κατασκευάσαι νεὼν πολυτελῆ  καὶ   τιμὰς καὶ θυσίας καταδεῖξαι μεγαλοπρεπεστάτας.
[2, 6]   τάχα τις καὶ δεύτερος  καί   τινες ἄλλοι κομιδῆ βραχεῖς, ὧν
[2, 2]   γόνον καὶ τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον  καὶ   τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποσταζόμενον
[2, 3]   γεράνδρυον δὲ ψάμμοις ἐρήμαις τετιμημένον  καὶ   τὸ αὐτόθι μαντεῖον αὐτῇ δρυῒ
[2, 2]   ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους. Εὑρεῖν δὲ  καὶ   τὸ ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον
[2, 1]   μᾶλλον θεολογία, πρὸς ἣν  καὶ   τὸ ἐνίστασθαι αἰσχρόν. Ἧς καὶ
[2, 3]   Εὐβουλεύς· ἀφ' ὧν τὸ Εὐμολπιδῶν  καὶ   τὸ Κηρύκων τὸ ἱεροφαντικὸν δὴ
[2, 3]   τὴν πλάνην καὶ τὴν ἁρπαγὴν  καὶ   τὸ πένθος αὐταῖν Ἐλευσὶς δᾳδουχεῖ.
[2, 3]   τῆς ἀκρασίας νύξ ἐστι λαλουμένη,  καὶ   τὸ πῦρ ἐλέγχει τὰ πάθη
[2, 1]   καὶ ἰατρικῆς ἐπιστήμης· εὑρεῖν δὲ  καὶ   τὸ τῆς ἀθανασίας φάρμακον, δι'
[2, 3]   τὴν ἁρπαγὴν τὴν ὑπὸ Ἀϊδωνέως  καὶ   τὸ χάσμα τῆς γῆς καὶ
[2, 6]   κατὰ τὰς πρόσθεν ἀποδοθείσας αἰτίας  καὶ   τοῖς ἀλόγοις θηρίοις τὰς ἴσας
[2, 1]   δὲ τράγον φασὶν ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ  καὶ   τοῖς Ἕλλησιν τὸν Πρίηπον, διὰ
[2, 1]   τῶν μυθογράφων ἐμπλῆσαι τὸ θέατρον  καὶ   τοῖς ἐπιγινομένοις ἰσχυρὰν πίστιν καὶ
[2, 8]   παραστάντα τοῖς κρατίστοις τῶν φιλοσόφων  καὶ   τοῖς παλαιοῖς καὶ πρώτοις τῆς
[2, 0]   πάντων αὐτοῖς Αἰγυπτίοις, εἶτα δὲ  καὶ   τοῖς τὰ ἴσα φρονοῦσιν αὐτοῖς
[2, 3]   οὐ σησαμαῖ ταῦτα καὶ πυραμίδες  καὶ   τολύπαι καὶ πόπανα πολυόμφαλα χόνδροι
[2, 2]   παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις· ὡς  καὶ   τὸν Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ
[2, 2]   Ἕλληνας καταδεῖξαι τριετηρικὰς θυσίας Διονύσῳ  καὶ   τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν
[2, 3]   τὰ Φερεφάττης ἀνθολόγια διηγήσωμαί σοι  καὶ   τὸν κάλαθον καὶ τὴν ἁρπαγὴν
[2, 1]   καὶ τὸν τράγον ἐν Μένδητι  καὶ   τὸν κροκόδειλον ἐν τῇ Μοίριδος
[2, 6]   τὸν τοῦ σύμπαντος κόσμου δημιουργὸν  καὶ   τὸν μέγαν τῶν ὅλων ποιητὴν
[2, 1]   θηρία καὶ τοὺς ἀπαντῶντας ἀπείργειν.  Καὶ   τὸν μὲν αἴλουρον πρὸς τὰς
[2, 1]   Τυφῶνα Ἀπόλλωνά τε καὶ Ἀφροδίτην.  Καὶ   τὸν μὲν Ὄσιριν εἶναι τὸν
[2, 1]   δὲ τὸν Ἆπιν ἐν Μέμφει  καὶ   τὸν Μνεῦιν ἐν Ἡλίου πόλει
[2, 1]   ἱερούς, τόν τε ὀνομαζόμενον Ἆπιν  καὶ   τὸν Μνεῦιν, Ὀσίριδι καθιερωθῆναι, καὶ
[2, 1]   ταύρους τοὺς ἱεροὺς τὸν Ἆπιν  καὶ   τὸν Μνεῦιν τιμᾶσθαι παραπλησίως τοῖς
[2, 1]   ὅτι τοῖς περὶ τὸν Δία  καὶ   τὸν Ὄσιριν θεοῖς κατὰ τὴν
[2, 1]   τε καὶ Μακεδόνα, παραλαβεῖν δὲ  καὶ   τὸν Πᾶνα διαφερόντως ὑπ' Αἰγυπτίων
[2, 1]   ὕστερόν ποτε γενομένου. Φασὶ δὲ  καὶ   τὸν Περσέα γενέσθαι κατὰ τὴν
[2, 1]   τὸν Μνεῦιν ἐν Ἡλίου πόλει  καὶ   τὸν τράγον ἐν Μένδητι καὶ
[2, 1]   μόσχος πρῶτον εἰς Νείλου πόλιν.  Καὶ   τότε μόνον αὐτὸν αἱ γυναῖκες
[2, 3]   αὐτόν, λέβητά τινα τρίποδι ἐπιθέντες  καὶ   τοῦ Διονύσου ἐμβαλόντες τὰ μέλη
[2, 3]   Νόμος οὖν καὶ ὑπόληψις κενὴ  καὶ   τοῦ δράκοντος τὰ μυστήρια ἀπάτη
[2, 3]   νυκτὸς τὰ τελέσματα καὶ πυρὸς  καὶ   τοῦ μεγαλήτορος μᾶλλον δὲ ματαιόφρονος
[2, 6]   δράκων Πύθιος θρησκεύεται  καὶ   τοῦ ὄφεως πανήγυρις καταγγέλλεται
[2, 6]   δὲ ἄλλο παιδίον Ἀρχέμορος κεκήδευται  καὶ   τοῦ παιδίου ἐπιτάφιος προσαγορεύεται
[2, 6]   τάφος, Πανέλληνες, ἡνιόχου Φρυγός,  καὶ   τοῦ Πέλοπος τὰς χοὰς τὰ
[2, 1]   καὶ τὴν διὰ τοῦ γάλακτος  καὶ   τοῦ τυροῦ τροφήν, τὸν δὲ
[2, 6]   πάλιν μετ' ὀλίγα· Ἴθι δὴ  καὶ   τοὺς ἀγῶνας ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν
[2, 5]   τὰς κακοτέχνους γοητείας συνεσκευασμένους  καὶ   τοὺς ἄλλους κοινῆς τινος καὶ
[2, 2]   οὐρανόν, πρὸς δὲ τούτοις ἀνέμους  καὶ   τοὺς ἄλλους τοὺς τῆς ὁμοίας
[2, 1]   τὸν Ὄσιριν τά τε θηρία  καὶ   τοὺς ἀπαντῶντας ἀπείργειν. Καὶ τὸν
[2, 3]   ἄγων τοὺς ἀλευρομάντεις καὶ κριθομάντεις  καὶ   τοὺς εἰσέτι παρὰ τοῖς πολλοῖς
[2, 1]   θεῶν διατάξασθαι λύραν τε εὑρεῖν  καὶ   τοὺς Ἕλληνας διδάξαι τὰ περὶ
[2, 1]   τούτῳ γινομένας ἐντιμοτάτας ποιῆσαι. Διὸ  καὶ   τοὺς Ἕλληνας ἐξ Αἰγύπτου παρειληφότας
[2, 2]   ταῦτά ἐστιν. Τούτοις δέ φασι  καὶ   τοὺς Ἕλληνας συγχρῆσθαι. Ταῦτα
[2, 2]   τοὺς ἐνοικοῦντας Παγχαίους εὐσεβείᾳ διαφέροντας  καὶ   τοὺς θεοὺς τιμῶντας μεγαλοπρεπεστάταις θυσίαις
[2, 2]   τοὺς δώδεκα ἄθλους. Ἀναιρεῖ δὲ  καὶ   τοὺς Κενταύρους, μεθ' ὧν καὶ
[2, 6]   τῆς Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε  καὶ   τοὺς Κινύρου ἀπογόνους κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ
[2, 3]   βούλει, καὶ τερατοσκόπους καὶ οἰωνοσκόπους  καὶ   τοὺς ὀνείρων κριτὰς ἀνιέρου σὺν
[2, 7]   οἰκείων ἀποβέβληται. ὅθεν ἔπεισί μοι  καὶ   τοὺς παλαιοὺς τῶν Ῥωμαίων θαυμάζειν,
[2, 1]   Αἴγυπτον τούτῳ τῷ θεῷ μυεῖσθαι.  Καὶ   τοὺς Πᾶνας δὲ καὶ τοὺς
[2, 7]   καὶ γραυσὶ καὶ πρεσβυτέροις γενομένοις,  καὶ   τοὺς ποιητὰς ἐγγὺς τούτων ἀναγκαστέον
[2, 1]   μυεῖσθαι. Καὶ τοὺς Πᾶνας δὲ  καὶ   τοὺς Σατύρους φασὶν ἕνεκα τῆς
[2, 1]   Ὥρου. Ἀνελοῦσαν δὲ τὸν Τυφῶνα  καὶ   τοὺς συμπράξαντας παρὰ τὴν νῦν
[2, 4]   καὶ ἀκολάστοις τῶν πρωτείων παραχωρεῖν,  καὶ   τοὺς συνετοὺς καὶ ἔμφρονας τοῖς
[2, 7]   δὴ διὰ τούτων φιλόσοφος  καὶ   τοὺς τῶν παλαιῶν μύθους τοὺς
[2, 6]   τε καὶ ἀποτελέσματα, ναὶ μὴν  καὶ   τοὺς ὡραίους ἀπὸ γῆς καρποὺς
[2, 1]   τοὺς ἡγεμόνας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς  καὶ   τοῦτο γνώρισμα τῆς ἀρχῆς ἔχειν·
[2, 7]   μύθοις τῆς οἰκείας περιέγραψαν θεολογίας.  καὶ   τοῦτο δέ σοι γνῶναι πάρεστιν
[2, 6]   βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· (μνῆμα εἶναι  καὶ   τοῦτον Τελμησσέως τοῦ μάντεως ἱστοροῦσι)
[2, 5]   Εἰ δή σοι φίλον, αὖθις  καὶ   τούτου τόνδε γράφοντος ἄκουε τὸν
[2, 1]   καὶ τὸν Μνεῦιν, Ὀσίριδι καθιερωθῆναι,  καὶ   τούτους σέβεσθαι καθάπερ θεοὺς κοινῇ
[2, 2]   τὸν ἐξ αὐτοῦ πεσόντα γόνον  καὶ   τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ
[2, 2]   κακῶν λελυτρωμένος. Βραχέα δ' οὖν  καὶ   τούτων ἐπάκουσον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Περὶ
[2, 4]   τὸ εὔλογον παρασταίη. Φέρ' οὖν  καὶ   τούτων τὸν λόγον ἄνωθεν ἀναλαβόντες
[2, 8]   ἑαυτοῦ πατέρα, οὐδέ γε πόλεμοι  καὶ   τραύματα καὶ δεσμὰ καὶ θητεῖαι
[2, 3]   ὀνόματα αὐτοῖς Βαυβὼ καὶ Δυσαύλης  καὶ   Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ Εὔμολπός τε
[2, 4]   τοῦ σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας,  καὶ   τρίτον σώφρονι λογισμῷ κρίναντες ἀνόσιον
[2, 8]   τῶν ἑπομένων τὰ μητρῷα μέλη  καὶ   τύμπανα κροτοῦντες. Ῥωμαίων δὲ τῶν
[2, 2]   χώραν ἐκπηδῆσαι ἐκεῖσέ τε ὀλολύζουσαν  καὶ   τυμπανίζουσαν διατελεῖν. Συνεῖναι δὲ αὐτῇ
[2, 6]   τότε πρῶτον συνισταμένας δυναστείας τε  καὶ   τυραννίδας ἀποθαυμάζειν. Νόμων γοῦν, ὥσπερ
[2, 6]   εὐεργέτας καὶ δυνάστας τινὰς  καὶ   τυράννους καὶ γόητας καὶ
[2, 3]   ἐγγαστριμύθους· ναὶ μὴν ἄδυτα Αἰγυπτίων  καὶ   Τυρρηνῶν νεκυομαντεῖαι σκότῳ παραδιδόσθων· μανικὰ
[2, 1]   πέντε θεούς, Ὄσιριν καὶ Ἶσιν  καὶ   Τυφῶνα Ἀπόλλωνά τε καὶ Ἀφροδίτην.
[2, 1]   γονέων, Διός τε καὶ Ἥρας,  καὶ   τῶν ἄλλων δὲ θεῶν ναοὺς
[2, 3]   ματαιόφρονος Ἐρεχθειδῶν δήμου, πρὸς δὲ  καὶ   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, οὕστινας μένει
[2, 1]   αἰδοῖον οὐκ Αἰγυπτίους μόνον, ἀλλὰ  καὶ   τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους καθιερωκέναι
[2, 1]   ὑπὸ Ἴσιδος καὶ Ἑρμοῦ ἱερῶν  καὶ   τῶν ἄλλων τῶν ἐπιφανεστάτων ἐν
[2, 1]   τῆς Αἰγύπτου τιμᾶν. Καθιερῶσαι δὲ  καὶ   τῶν γινομένων παρ' αὐτοῖς ζῴων
[2, 1]   παραβαλόντα καὶ μετασχόντα τῆς τελετῆς  καὶ   τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν τοῖς
[2, 1]   ὡς κατὰ καιρὸν ἐπιδείξομεν· ὥστε  καὶ   τῶν Ἑλληνικῶν θεῶν ἀποδείκνυσθαι τὸν
[2, 5]   αὐτόθι δὲ τῇ διανοίᾳ στάντες  καὶ   τῶν κατ' οὐρανὸν φαινόντων τε
[2, 3]   Γ' Περὶ τῶν ἀπορρήτων τελετῶν  καὶ   τῶν κρυφίων μυστηρίων τῆς πολυθέου
[2, 2]   τοῖς ἱστορικοῖς τε καὶ μυθογράφοις.  Καὶ   τῶν μὲν ἱστορικῶν Εὐήμερος,
[2, 0]   τῶν λοιπῶν συγγραφέων καὶ δὴ  καὶ   τῶν νομιζομένων θεολόγων ὁμολογίας, δι'
[2, 2]   παρ' Ἕλλησι περί τε θεῶν  καὶ   τῶν παρ' αὐτοῖς ἡρώων μυθευομένων.
[2, 6]   ἔτι περὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου  καὶ   τῶν τούτου μερῶν κεχωρισμένως φυσιολογήσας,
[2, 6]   καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ξηρᾶς  καὶ   ὑγρᾶς τροφῆς βλαστήματα, καὶ
[2, 6]   καὶ ἄστρα, προσέτι δὲ γῆν  καὶ   ὕδωρ, ἀέρα τε καὶ πῦρ
[2, 3]   μυστήρια ἀνιερωστὶ μυεῦνται Νόμος οὖν  καὶ   ὑπόληψις κενὴ καὶ τοῦ δράκοντος
[2, 5]   τῶν κατ' οὐρανὸν φαινόντων τε  καὶ   φαινομένων φωστήρων καταπλαγέντες τὰ κάλλη,
[2, 3]   τεκμήριον τῆς γονῆς ἁλῶν χόνδρος  καὶ   φαλλὸς τοῖς μυουμένοις τὴν τέχνην
[2, 5]   τυράννους καὶ γόητας  καὶ   φαρμακέας ἄνδρας ἔκ τινος τῶν
[2, 6]   καὶ τυράννους καὶ γόητας  καὶ   φαρμακέας ἄνδρας, τῇ φύσει θνητοὺς
[2, 3]   τε καὶ κιττοί, πρὸς δὲ  καὶ   φθοῖς καὶ μήκωνες; Ταῦτ' ἐστὶν
[2, 3]   δεισιδαιμονίας ὀλεθρίου πατέρας, σπέρμα κακίας  καὶ   φθορᾶς ἐγκαταφυτεύσαντας τῷ βίῳ τὰ
[2, 4]   παρέχειν τιμὴν τούς τε δικαιοσύνης  καὶ   φιλανθρωπίας ἀσκητὰς τοῖς δι' ὑπερβολὴν
[2, 1]   Οὕτω δῆτα ἀναμὶξ Αἰγυπτιακῆς ὁμοῦ  καὶ   Φοινικικῆς συνδραμούσης θεολογίας κεκράτηκεν εἰκότως
[2, 3]   ἐστι τοῦτο τὸ χωρίον ἀποκάμνει  καὶ   φρέατι ἐπικαθίζει λυπουμένη. Τοῦτο τοῖς
[2, 4]   ἀκρασίας καὶ ἀκολασίας ὠμότητός τε  καὶ   φρενοβλαβείας δείγματα τοῖς μετ' αὐτοὺς
[2, 8]   κάλλιστα περὶ θεῶν λέγειν τε  καὶ   φρονεῖν, μηδὲν αὐτοῖς προσανάψας ἀνάξιον
[2, 1]   τὸν δὲ κύνα συνθηρεύειν ἀνθρώποις  καὶ   φυλακτικὸν εἶναι· διόπερ τὸν θεὸν
[2, 1]   τὰς σεμνοτέρας δὴ θεωρίας τε  καὶ   φυσιολογίας μικρὸν ὕστερον ἐπισκεψόμεθα, ἐπὰν
[2, 4]   πεπαλαιωμένης πλάνης ὥσπερ τινὸς δεινῆς  καὶ   χαλεπωτάτης νόσου λελυτρωμένοι, πρῶτα μὲν
[2, 2]   καὶ τοὺς Κενταύρους, μεθ' ὧν  καὶ   Χείρωνα τὸν ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ
[2, 6]   τῶν νενομισμένων τοῦ σώματος καλῶν  καὶ   χρησίμων εὐεργέτας καὶ δυνάστας
[2, 2]   καὶ ἀναθήμασιν ἀξιολόγοις, ἀργυροῖς τε  καὶ   χρυσοῖς. Εἶναι δὲ καὶ τὴν
[2, 6]   καὶ μυστικαῖς τελεταῖς ὕμνοις τε  καὶ   ᾠδαῖς ὁμοίως τοῖς τεθεοποιημένοις ἀνδράσι
[2, 1]   Α' Ἐπιτομὴ τῆς Αἰγυπτίων θεολογίας  καὶ   ὡς εἰς Ἕλληνας μετεκομίσθη ὅτι
[2, 0]   ἐκ πλειόνων τὰς ἱστορίας ἀναλεξάμενος  καὶ   ὡς ἔνι μάλιστα τὰ παρ'
[2, 6]   μᾶλλον δὲ θεοδιδάκτοις καλόν τι  καὶ   ὠφέλιμον τυγχάνειν τὸ σημαῖνον τὴν
[2, 6]   πάσχετε; Καὶ μετ' ὀλίγα φησί·  Καινὸν   δὲ ἄλλον ἐν Αἰγύπτῳ, ὀλίγου
[2, 7]   ἑπομένους τῷ νόμῳ πιστευτέα εἶναι,  καίπερ   ἄνευ εἰκότων καὶ ἀναγκαίων ἀποδείξεων
[2, 7]   ἀδύνατον οὖν θεῶν παισὶν ἀπιστεῖν  καίπερ   ἄνευ εἰκότων καὶ ἀναγκαίων ἀποδείξεων
[2, 8]   τινὸς ἕνεκα συμπλασθέντες ὠφελείας. ἀλλὰ  καίπερ   ἐπιστάμενος ταῦτα οὐδενὸς χεῖρον ὅμως
[2, 8]   πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα,  καίπερ   μυρίων ὅσων εἰς τὴν πόλιν
[2, 2]   καθιδρυμένον ὑπ' αὐτοῦ καθ' ὃν  καιρὸν   ἐβασίλευσε τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἔτι
[2, 1]   προηγουμένους τοὺς κύνας καθ' ὃν  καιρὸν   ἐζήτει τὸν Ὄσιριν τά τε
[2, 2]   αὐτῷ κατὰ τὸν τῆς δουλείας  καιρὸν   ἐκ δούλης υἱὸς Κλεόλαος. Γήμας
[2, 1]   χρονογραφιῶν παριστῶσι διαδοχαί, ὡς κατὰ  καιρὸν   ἐπιδείξομεν· ὥστε καὶ τῶν Ἑλληνικῶν
[2, 3]   μυστήρια. Ἤδη δέ (καὶ γὰρ  καιρός)   αὐτὰ ὑμῶν τὰ ὄργια ἐξελέγξω
[2, 8]   ἂν ἴδοι τις παρ' αὐτοῖς,  καίτοι   διεφθαρμένων τῶν ἐθῶν ἤδη, οὐ
[2, 2]   τοῦ ἰδίου προπάτορος βωμὸν ἱδρύσασθαι  κἀκεῖθεν   διὰ Συρίας ἐλθεῖν πρὸς τὸν
[2, 6]   ἀρχήν ποθεν δεισιδαιμονία λαβοῦσα  κακίας   ἀνοήτου γέγονε πηγή· ἔπειτα μὴ
[2, 3]   καὶ δεισιδαιμονίας ὀλεθρίου πατέρας, σπέρμα  κακίας   καὶ φθορᾶς ἐγκαταφυτεύσαντας τῷ βίῳ
[2, 8]   τῶν θεῶν ὡς ἐν πολλῇ  κακοδαιμονίᾳ   κυλινδουμένων τῶν αἰσχίστων τε
[2, 5]   φύντες ὁπηλίκοις τε τὸ πρὶν  κακοῖς   πεπεδημένοι δυσσεβείας τε ὁπόσῃ καὶ
[2, 6]   πεπιστευκότες περιέρχεσθε· δειλοί, τί  κακὸν   τόδε πάσχετε; Καὶ μετ' ὀλίγα
[2, 5]   τινος τῶν θείων ἀποπτώσεως τὰς  κακοτέχνους   γοητείας συνεσκευασμένους καὶ τοὺς
[2, 4]   καὶ ἐπὶ τῶν ἐν ἀνθρώποις  κακούργων,   εἰ κατελεγχθείη, ταῖς ἀπὸ τῶν
[2, 4]   Ἕλληνα τὴν ἀπὸ τῶν εἰρημένων  κακῶν   ἐλευθερίαν τῆς τε τῶν ψευδωνύμων
[2, 6]   ἐπάραντες· εἰς τοσοῦτον δὲ ἄρα  κακῶν   ἤλαυνον ὡς δι' ὑπερβολὴν ἀκρατοῦς
[2, 2]   διὰ τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τῶν  κακῶν   λελυτρωμένος. Βραχέα δ' οὖν καὶ
[2, 1]   λύτρωσιν καὶ ἐλευθερίαν τῶν τοσούτων  κακῶν   οὐδ' ἑτέρως εὑράμενοι διὰ
[2, 2]   τε γεννώμενα σημαντικὰ ποτὲ μὲν  κακῶν,   ποτὲ δ' ἀγαθῶν γίνεσθαι. Τὰς
[2, 3]   καὶ ἐκ καλάθου εἰς κίστην  Καλά   γε τὰ θεάματα καὶ θεᾷ
[2, 3]   παίγνια καμπεσίγυια μῆλά τε χρύσεα  καλὰ   παρ' Ἑσπερίδων λιγυφώνων. Καὶ τῆσδε
[2, 2]   τοῦτο δέ ἐστι διδάσκειν τὰ  καλά.   Περὶ δὲ τοῦ Ἡρακλέους Ἕλληνες
[2, 3]   ἐκ κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς  κάλαθον   καὶ ἐκ καλάθου εἰς κίστην
[2, 3]   ἀνθολόγια διηγήσωμαί σοι καὶ τὸν  κάλαθον   καὶ τὴν ἁρπαγὴν τὴν ὑπὸ
[2, 3]   ἀπεθέμην εἰς κάλαθον καὶ ἐκ  καλάθου   εἰς κίστην Καλά γε τὰ
[2, 3]   τῶνδε, οὓς Ἀνακτοτελέστας οἷς μέλον  καλεῖν   καλοῦσι, προσεπιτερατεύονται τῇ συμφορᾷ, ὁλόριζον
[2, 2]   ξύλων νάρθηξι χρῆσθαι καταδεῖξαι. Καὶ  καλεῖσθαι   καὶ αὐτὸν Βάκχιον ἀπὸ τῶν
[2, 2]   αὐτὰς ἐξ Ἡρακλέους παῖδας κτήσασθαι,  καλέσας   ἐπί τινα θυσίαν τὸν Ἡρακλέα
[2, 5]   καὶ φαινομένων φωστήρων καταπλαγέντες τὰ  κάλλη,   ταῦτ' εἶναι θεοὺς ἀπεφήναντο. Τρίτοι
[2, 8]   καὶ παρεσκεύασεν τοὺς ἀνθρώπους τὰ  κάλλιστα   περὶ θεῶν λέγειν τε καὶ
[2, 2]   τὴν Δηιάνειραν καὶ διὰ τὸ  κάλλος   ἐρασθεὶς ἐπεχείρησεν αὐτὴν βιάσασθαι· ἐπιβοωμένης
[2, 6]   οὐκ ἀληθῆ τῶν μύθων τὸν  καλλωπισμὸν   εἰσηγησάμενοι. Ἀλλ' οὗτοι μὲν ὀψέ
[2, 6]   ὥστε θηρίων ἀγρίων τρόπον τὸ  καλὸν   καὶ συμφέρον καὶ ἀγαθὸν μέχρι
[2, 6]   αὐτοδιδάκτοις ἐννοίαις, μᾶλλον δὲ θεοδιδάκτοις  καλόν   τι καὶ ὠφέλιμον τυγχάνειν τὸ
[2, 6]   τοῦ νεκρῶν εἶναι τάφους τὰ  καλούμενα   αὐτῶν ἱερὰ τῶν θεῶν. Εἰκότως
[2, 2]   αὐτῷ καὶ θυγατέρας ἑπτά, τὰς  καλουμένας   Ἀτλαντίδας. Ταύτας δὲ μιγείσας τοῖς
[2, 1]   παρὰ τὴν νῦν Ἀνταίου κώμην  καλουμένην   βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου. Εὑροῦσαν δὲ
[2, 1]   τὸν θεὸν τὸν παρ' αὐτοῖς  καλούμενον   Ἄνουβιν κυνὸς ἔχειν κεφαλήν, ἐμφαίνοντες
[2, 2]   τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ  καλούμενον   ζῦθον· περιφέρειν δὲ στρατόπεδον οὐ
[2, 3]   αὐτοῖς, καὶ αὐτούς γε τοὺς  καλουμένους   ὑμῶν θεούς, ὧν αἱ τελεταὶ
[2, 2]   πάσας, καὶ γίνεται πατὴρ τῶν  καλουμένων   Θεσπιαδῶν. Λαβὼν δὲ καὶ τὴν
[2, 3]   ῥοιάς. Καβείρους δὲ τοὺς Κορύβαντας  καλοῦντες   καὶ τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν. Αὐτὼ
[2, 3]   οὓς Ἀνακτοτελέστας οἷς μέλον καλεῖν  καλοῦσι,   προσεπιτερατεύονται τῇ συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες
[2, 1]   τι τῶν εἰρημένων ζῴων, σινδόνι  καλύψαντες   καὶ μετ' οἰμωγῆς τὰ στήθη
[2, 8]   ἔγνω ὅτι νόμοι σπουδαῖοι καὶ  καλῶν   ζῆλος ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ σώφρονα
[2, 6]   τοὺς τῶν νενομισμένων τοῦ σώματος  καλῶν   καὶ χρησίμων εὐεργέτας καὶ
[2, 7]   μεγίστων ψεῦδος εἰπὼν οὐ  καλῶς   ἐψεύσατο, ὡς Οὐρανός τε εἰργάσατο,
[2, 2]   Ζῆνα, διὰ τὸ δοκεῖν τοῦ  καλῶς   ζῆν αἴτιον γενέσθαι τοῖς ἀνθρώποις.
[2, 1]   καὶ τὰς ἀκρίδας καὶ τὰς  κάμπας,   τὸν δὲ ἱέρακα πρὸς τοὺς
[2, 3]   κῶνος καὶ ῥόμβος καὶ παίγνια  καμπεσίγυια   μῆλά τε χρύσεα καλὰ παρ'
[2, 6]   τὴν αὐτῶν τῶν θαυμαστῶν φιλοσόφων  κἀν   τούτοις πρὸς ἑαυτοὺς ἐναντιολογίαν. Οἱ
[2, 6]   νεὼς ἐπικεκλημένους. Ὑμεῖς δὲ ἀλλὰ  κἂν   νῦν δεισιδαιμονίας ἐκλάθεσθε, τοὺς τάφους
[2, 1]   τὸ σῶμα καὶ ποιοῦνται πένθος·  κἂν   οἶνος σῖτος τι
[2, 3]   Τυρρηνίαν κατήγαγον, εὐκλεοῦς ἔμποροι φορτίου·  κἀνταῦθα   διετριβέτην φυγάδε ὄντε, τὴν πολυτίμητον
[2, 3]   Παλλὰς ἐκ τοῦ πάλλειν τὴν  καρδίαν   προσηγορεύθη· οἱ δὲ Τιτᾶνες, οἱ
[2, 3]   πόκος. Ἀθηνᾶ μὲν οὖν τὴν  καρδίαν   τοῦ Διονύσου ὑφελομένη Παλλὰς ἐκ
[2, 3]   Διὸς καὶ πόμα χολῆς καὶ  καρδιουλκίαι   καὶ ἀρρητουργίαι· ταῦτα οἱ Φρύγες
[2, 4]   οἱ πλείους, ὥσπερ ἐκ βαθέος  κάρου   ἀνανήψαντες καὶ τῆς παλαιᾶς ἀχλύος
[2, 1]   τοῖς εὑροῦσι τὸν τοῦ σίτου  καρπὸν   συνεργῆσαι πρὸς τὸν σπόρον καὶ
[2, 3]   ὑμῖν μορίων ἄξιος Ἀφροδίτη γίνεται  καρπός)   ἐν ταῖς τελεταῖς ταύτης τῆς
[2, 6]   καὶ τοὺς ὡραίους ἀπὸ γῆς  καρποὺς   καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ξηρᾶς
[2, 1]   διὰ τὸ τὴν εὕρεσιν τῶν  καρπῶν   αὐτοῖς ἀνατιθέναι. Τοὺς δὲ λύκους
[2, 2]   Εὐήμερος μὲν οὖν φίλος γεγονὼς  Κασσάνδρου   τοῦ βασιλέως καὶ διὰ τοῦτον
[2, 2]   ἐλθεῖν πρὸς τὸν τότε δυνάστην  Κάσσιον,   ἐξ οὗ τὸ Κάσσιον ὄρος·
[2, 2]   δυνάστην Κάσσιον, ἐξ οὗ τὸ  Κάσσιον   ὄρος· ἐλθόντα δὲ εἰς Κιλικίαν
[2, 3]   γεγηρακόσι καταλείψατε. Σεσίγηται γοῦν  Κασταλίας   πηγὴ καὶ Κολοφῶνος ἄλλη πηγή,
[2, 3]   ἄγγος, ἐν κυκεὼν ἐνέκειτο.  Κἄστι   τὸ σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων· ἐνήστευσα,
[2, 0]   ὅλης ἐποιήσατο πραγματείας ἀπὸ τῆς  κατ'   Αἰγυπτίους θεολογίας· ἀφ' ἧς ἡγοῦμαι
[2, 1]   πρῶτον μὲν Ἥλιον βασιλεῦσαι τῶν  κατ'   Αἴγυπτον, ὁμώνυμον ὄντα τῷ κατ'
[2, 1]   μηδέποτε ὁμονοῆσαι δύνωνται πάντες οἱ  κατ'   Αἴγυπτον. Ὅταν δὲ ἀποθάνῃ τι
[2, 1]   Περὶ δὲ τῶν ἀφιερωμένων ζῴων  κατ'   Αἴγυπτον τοιοῦτός τις παρ' αὐτοῖς
[2, 1]   διελθόντων βρέφος οἷόν περ οἱ  κατ'   Αἴγυπτον τὸν Ὄσιριν γεγονέναι νομίζουσιν·
[2, 1]   τοὺς παραλαβόντας τὰς πατρικὰς ἱερωσύνας  κατ'   Αἴγυπτον τούτῳ τῷ θεῷ μυεῖσθαι.
[2, 0]   ἰδίως τε τὰ περὶ τῆς  κατ'   αὐτοὺς θεολογίας Μανεθῶς Αἰγύπτιος
[2, 5]   ῥίψαντες τοὺς ἐπὶ συνέσει τῶν  κατ'   αὐτοὺς προφέρειν νενομισμένους καὶ
[2, 2]   τοῦ Διὸς προαγορεύσαντος τὸν τεχθησόμενον  κατ'   ἐκείνην τὴν ἡμέραν βασιλεῦσαι τοῦ
[2, 7]   τῷ νόμῳ πιστευτέον. οὕτως οὖν  κατ'   ἐκείνους ἡμῖν γένεσις περὶ
[2, 2]   τὴν Σελήνην μεταγαγεῖν ἐπὶ τὰ  κατ'   οὐρανὸν ἄστρα, τὴν δὲ μητέρα
[2, 1]   κατ' Αἴγυπτον, ὁμώνυμον ὄντα τῷ  κατ'   οὐρανὸν ἄστρῳ. Ἔνιοι δὲ τῶν
[2, 2]   καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα τὰ  κατ'   οὐρανόν, πρὸς δὲ τούτοις ἀνέμους
[2, 5]   τῇ διανοίᾳ στάντες καὶ τῶν  κατ'   οὐρανὸν φαινόντων τε καὶ φαινομένων
[2, 3]   τὸ πῦρ· τὰ γὰρ νομιζόμενα  κατὰ   ἀνθρώπους μυστήρια ἀνιερωστὶ μυεῦνται Νόμος
[2, 2]   ἐβασίλευσε τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἔτι  κατὰ   ἀνθρώπους ὤν. Ἐν τούτῳ τῷ
[2, 6]   λοιποὶ παντοίᾳ ψυχῆς ἀμαυρώσει περιτραπέντες  κατὰ   βυθὸν ἀσεβείας ἠνέχθησαν, ὥστε θηρίων
[2, 2]   ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι φασίν,  κατὰ   δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος
[2, 1]   ἐπὶ μὲν Φοινίκης καταστῆσαι Βούσιριν,  κατὰ   δὲ τὴν Αἰθιοπίαν καὶ Λιβύην
[2, 1]   τὸν Ὄσιριν καὶ τὴν Ἶσιν,  κατὰ   δὲ τοὺς πλείστους Δία τε
[2, 3]   μυθολογία; Ἀλωμένη γὰρ Δηὼ  κατὰ   ζήτησιν τῆς θυγατρὸς τῆς Κόρης
[2, 1]   τῶν χρονογραφιῶν παριστῶσι διαδοχαί, ὡς  κατὰ   καιρὸν ἐπιδείξομεν· ὥστε καὶ τῶν
[2, 2]   ἐπικυροῖ τὴν αὐτὴν θεολογίαν, ὧδε  κατὰ   λέξιν φάσκων· Περὶ θεῶν τοίνυν
[2, 6]   μὴν καὶ τῇ προαιρέσει τῇ  κατὰ   λόγον ἐκέχρηντο· εἷς μὲν γάρ
[2, 1]   γήμαντα τὴν ἀδελφὴν Ῥέαν γεννῆσαι  κατὰ   μέν τινας τὸν Ὄσιριν καὶ
[2, 2]   κατασκευῆς πολυτεχνίαν, περὶ ὧν τὰ  κατὰ   μέρος ἐν ταῖς πρὸ ταύτης
[2, 2]   Ἡρακλέα καὶ λαμπρῶς αὐτὸν ἑστιάσας  κατὰ   μίαν αὐτῷ τῶν θυγατέρων ἀπέστειλεν.
[2, 8]   τὴν θεὸν τοῖς Φρυγίοις ὀργιασμοῖς  κατὰ   νόμον ψήφισμα βουλῆς. οὕτως
[2, 3]   ἐμβάλλουσι; Ταύτην τὴν μυθολογίαν ποικίλως  κατὰ   πόλιν αἱ γυναῖκες ἑορτάζουσιν, Θεσμοφόρια,
[2, 1]   μόνον αὐτὸν αἱ γυναῖκες ὁρῶσι  κατὰ   πρόσωπον ἱστάμεναι καὶ δεικνύουσιν ἀνασυράμεναι
[2, 8]   τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ τῆς  κατὰ   Ῥωμαίους θεολογίας Ἀλλ' ἔγνω ὅτι
[2, 7]   γὰρ ἐν τῷ δευτέρῳ τὰ  κατὰ   Ῥωμύλον τὸν πρῶτον κτίστην τῆς
[2, 2]   Κρήτῃ. Δυναστεῦσαι δὲ τὸν Κρόνον  κατὰ   Σικελίαν καὶ Λιβύην καὶ Ἰταλίαν.
[2, 6]   σαρκὸς ἡδονῆς στῆσαι ταύτη τε  κατὰ   τὰ προειρημένα τοὺς τῶν νενομισμένων
[2, 6]   τὸ καὶ ἐξ αὐτῶν χρήσιμον  κατὰ   τὰς πρόσθεν ἀποδοθείσας αἰτίας καὶ
[2, 1]   τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους καθιερωκέναι  κατὰ   τὰς τελετάς, ὡς αἴτιον τῆς
[2, 5]   τοὺς ἀμφὶ τὴν πολύθεον πλάνην  κατά   τε πόλεις καὶ κώμας ἐπτοημένους
[2, 2]   θεῶν καὶ ἕτερα πλείω θαυμαζόμενα  κατά   τε τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὴν
[2, 1]   τῶν ὅλων γένεσιν πρώτουςἀνθρώπους γενέσθαι  κατὰ   τὴν Αἴγυπτον διά τε τὴν
[2, 1]   δὲ καὶ τὸν Περσέα γενέσθαι  κατὰ   τὴν Αἴγυπτον καὶ τῆς Ἴσιδος
[2, 3]   ὄφις ἐστὶ τετελεσμένος. Αὐτίκα γοῦν  κατὰ   τὴν ἀκριβῆ τῶν Ἑβραίων φωνὴν
[2, 1]   Μακεδονίας, Τριπτολέμῳ δὲ ἐπιτρέψαι τὰς  κατὰ   τὴν Ἀττικὴν γεωργίας. Καὶ μετὰ
[2, 2]   ληνοῖς, Βρόμιον δὲ ἀπὸ τοῦ  κατὰ   τὴν γένεσιν αὐτοῦ γενομένου βρόμου.
[2, 2]   Φασὶ δὲ ἴδιόν τι συμβῆναι  κατὰ   τὴν γένεσιν τοῦδε τοῦ θεοῦ.
[2, 1]   ἀποστροφὴν πεποιήμεθα. Φασὶ τοίνυν Αἰγύπτιοι  κατὰ   τὴν ἐξ ἀρχῆς τῶν ὅλων
[2, 1]   Δία καὶ τὸν Ὄσιριν θεοῖς  κατὰ   τὴν Ἴσιδος ἡλικίαν μεγαλόσωμοί τινες
[2, 1]   τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν καὶ ταφῆναι  κατὰ   τὴν Μέμφιν. Τὰ μὲν οὖν
[2, 2]   καὶ μεγάλας ἀποδημίας, φησὶν ἐκτοπισθῆναι  κατὰ   τὴν μεσημβρίαν εἰς τὸν ὠκεανόν·
[2, 1]   δὲ καὶ τὰ ἄλλα τὰ  κατὰ   τὴν Φρυγίαν ἔθνη καὶ περαιωθῆναι
[2, 2]   δὲ Μητέρα ἐμμανῆ γενομένην πλανᾶσθαι  κατὰ   τὴν χώραν, λελυμένην μὲν τὰς
[2, 2]   ἀναγεγράφαμεν. Εἶναι δ' ἐν αὐτῇ  κατά   τινα λόφον ὑψηλὸν καθ' ὑπερβολὴν
[2, 2]   Τοῦτον δέ φασι τὸν θεὸν  κατά   τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ' ἀνθρώποις
[2, 2]   τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι  κατὰ   τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον. Ἀλλὰ καὶ
[2, 6]   μὲν γὰρ τηνάλλως διηγοῦνται καὶ  κατὰ   τὸ παραστὰν ἑκάστοις ἰδίως ἀποφαίνονται
[2, 1]   συναγαγὼν οὗ καὶ πρόσθεν ἐμνημόνευσα,  κατὰ   τὸ τρίτον καὶ τέταρτον τῆς
[2, 1]   τὴν Φρυγίαν ἔθνη καὶ περαιωθῆναι  κατὰ   τὸν Ἑλλήσποντον εἰς τὴν Εὐρώπην.
[2, 2]   Λυδῶν ὀνομαζομένων. Γίνεται δὲ αὐτῷ  κατὰ   τὸν τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ
[2, 2]   Διονύσῳ καὶ τὸν θεὸν νομίζειν  κατὰ   τὸν χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς
[2, 8]   ἀνὰ πᾶν ἔτος οἱ στρατηγοὶ  κατὰ   τοὺς Ῥωμαίων νόμους, ἱερᾶται δ'
[2, 1]   ἀρχῆς ἔχειν· ἐν δὲ ταῖς  κατὰ   τῶν ἐχθρῶν νίκαις, ὡς ἂν
[2, 0]   τῆς εἰσέτι δεῦρο ἐν ταῖς  κατὰ   Φοινίκην πόλεσί τε καὶ κώμαις
[2, 2]   τὸν διακονήσαντα ἀπέκτεινεν, αὐτὸς δὲ  κατὰ   χρησμὸν πυρὶ ἑαυτὸν παραδοὺς οὕτως
[2, 8]   παθεῖν, ἀλλὰ καὶ εἴ τινα  κατὰ   χρησμοὺς ἐπεισῆκται ἱερά, τοῖς αὐτόθι
[2, 4]   οὐχ ὑπερηκόντισεν ὑπερβολὴν ἀσεβείας τὸ  καταβάλλειν   εἰς ἄρρητα ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν
[2, 5]   ἐμπαζομένων, εἰς πάσας δὲ ἀνοσιουργίας  καταβαλλόντων.   Οὔπω γὰρ εἰσέτι τότε νόμων
[2, 6]   καὶ τοῦ ὄφεως πανήγυρις  καταγγέλλεται   Πύθια, Ἰσθμοῖ δὲ σκύβαλον προσέπτυσεν
[2, 3]   Κορύβαντας καλοῦντες καὶ τελετὴν Καβειρικὴν  καταγγέλλουσιν.   Αὐτὼ γὰρ δὴ τούτω τὼ
[2, 4]   θεολογίας τῶν σφετέρων προγόνων πλατὺ  καταγελάσαντες,   οἱ δ' ἀθεότητος δόξαν ἐκκλίναντες
[2, 3]   ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ ἀχρεῖον εἰς  κατάγνωσιν   παραθέσθαι· ἀστράγαλος, σφαῖρα, στρόβιλος, μῆλα,
[2, 2]   τέρψιν αὐτῷ καὶ ἡδονὴν παρέχοντας,  καταδεῖξαι   δὲ θέατρον καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων
[2, 2]   καὶ ἀντὶ ξύλων νάρθηξι χρῆσθαι  καταδεῖξαι.   Καὶ καλεῖσθαι καὶ αὐτὸν Βάκχιον
[2, 1]   τιμῶν. Τούτους δὲ καὶ τελετὰς  καταδεῖξαι   καὶ πολλὰ περὶ αὐτοῦ μυστικῶς
[2, 1]   ἱεροῖς εἴδωλον αὐτοῦ κατασκευάσασαν τιμὰς  καταδεῖξαι   καὶ τελετὰς καὶ τὰς θυσίας
[2, 2]   πολυτελῆ καὶ τιμὰς καὶ θυσίας  καταδεῖξαι   μεγαλοπρεπεστάτας. Μετὰ δὲ τὴν Ὑπερίονος
[2, 2]   αἰδοῖον αὐτοῦ μὴ δυναμένην εὑρεῖν,  καταδεῖξαι   τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι
[2, 2]   τριετεῖ χρόνῳ. Ἐντεῦθεν τοὺς Ἕλληνας  καταδεῖξαι   τριετηρικὰς θυσίας Διονύσῳ καὶ τὸν
[2, 3]   Δάρδανος μύθους θεῶν  καταδείξας   τὰ μυστήρια, εἴτε Ἠετίων
[2, 1]   τούτους σέβεσθαι καθάπερ θεοὺς κοινῇ  καταδειχθῆναι   πᾶσιν Αἰγυπτίοις· ταῦτα γὰρ τοῖς
[2, 3]   Διονύσου Ἀπόλλωνι τῷ παιδὶ παρακατατίθεται  καταθάψαι.   δέ, οὐ γὰρ ἠπείθησε
[2, 8]   καταλύων τὴν Κρόνου δυναστείαν καὶ  κατακλείων   ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου
[2, 2]   ἦλθε πρὸς τὸν Εὔηνον ποταμόν,  καταλαμβάνει   Νέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα
[2, 3]   διδασκόμενοι. Τί δ' εἴ σοι  καταλέγοιμι   τὰ μυστήρια; Οὐκ ἐξορχήσομαι μὲν
[2, 6]   ἐν Ἐλευσῖνι τετάφαται; τί σοι  καταλέγω   τὰς ἐξ Ὑπερβορέων γυναῖκας; Ὑπερόχη
[2, 3]   αὐτῇ δρυῒ μεμαρασμένον μύθοις γεγηρακόσι  καταλείψατε.   Σεσίγηται γοῦν Κασταλίας πηγὴ
[2, 1]   τὰς εὐεργεσίας πανταχοῦ μνημεῖα ἑαυτοῦ  καταλιπεῖν.   Κτίσαι δὲ καὶ πόλεις οὐκ
[2, 2]   δὲ εἰς τὴν Ἀρκαδίαν καὶ  καταλύσας   παρ' Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ, τῇ
[2, 6]   καὶ τὰς ἐπιτυμβίους ταυτασὶ πανηγύρεις  καταλύσωμεν,   Ἴσθμιά τε καὶ Νέμεα καὶ
[2, 8]   ἐξ αὐτῶν ἐπιθέσεως οὔτε Ζεὺς  καταλύων   τὴν Κρόνου δυναστείαν καὶ κατακλείων
[2, 8]   αὐτῶν αὖθις τὰ αὐτῶν οἰκεῖα  καταμάθοιμεν.  
[2, 0]   τὰ Αἰγυπτίων ἐπιθεωρῆσαι, εἰς τὸ  κατανοῆσαι   ἀκριβῶς καὶ συνιδεῖν ἐξητασμένως, εἰ
[2, 7]   μᾶλλον δὲ βεβιασμένας καὶ ἀσυστάτους  κατανοήσαντες,   αὐτοῖς μύθοις τῆς οἰκείας περιέγραψαν
[2, 2]   βρέφος, δὲ παῖς οὐ  καταπλαγεὶς   ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν τὸν αὐχένα
[2, 5]   φαινόντων τε καὶ φαινομένων φωστήρων  καταπλαγέντες   τὰ κάλλη, ταῦτ' εἶναι θεοὺς
[2, 1]   καὶ μετ' οἰμωγῆς τὰ στήθη  καταπληξάμενοι   ἐν ἱεραῖς θήκαις θάπτουσιν. Ὃς
[2, 1]   ἐνίστασθαι αἰσχρόν. Ἧς καὶ εἰκότως  καταπτύσαντες   ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ ἐλευθερίαν τῶν
[2, 0]   πρῶτα τοῖς ἑξῆς πράγμασιν, τὴν  καταρχὴν   τῆς ὅλης ἐποιήσατο πραγματείας ἀπὸ
[2, 2]   καὶ τὸ ἐκ τῆς κριθῆς  κατασκευαζόμενον   πόμα, τὸ καλούμενον ζῦθον· περιφέρειν
[2, 2]   δὲ ἐν Πισινοῦντι τῆς Φρυγίας  κατασκευάσαι   νεὼν πολυτελῆ καὶ τιμὰς καὶ
[2, 1]   ταῖς πρὸς τοὺς πολεμίους συμβολαῖς  κατασκευάσαντας   εἰκόνας τῶν ζῴων νῦν
[2, 2]   τοὺς τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ  κατασκευάσαντας   Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ τούτων
[2, 1]   γὰρ τοῖς ἱεροῖς εἴδωλον αὐτοῦ  κατασκευάσασαν   τιμὰς καταδεῖξαι καὶ τελετὰς καὶ
[2, 2]   τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὴν τῆς  κατασκευῆς   πολυτεχνίαν, περὶ ὧν τὰ κατὰ
[2, 6]   καὶ ἀπόρρητα τῶν γενναίων φιλοσόφων  κατασκοπῆσαι,   φέρε καὶ ταῦτα ἐπιθεωρήσωμεν, ὡς
[2, 8]   σκοπεῖν, τῆς δὲ ὑπὸ Ῥωμύλου  κατασταθείσης   πολιτείας καὶ τάδε ἡγησάμην ἱστορίας
[2, 2]   πολεμίους. Καὶ μετὰ ταῦτα ἠρέμα  καταστὰς   ὑπουργεῖ τῷ Εὐρυσθεῖ τοὺς δώδεκα
[2, 3]   τοῦ νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην καὶ  καταστέψαντ'   ἐθαψάτην, φέροντες ἐπὶ χαλκῆς ἀσπίδος
[2, 2]   μιγείσας τοῖς εὐφυεστάτοις θεοῖς ἀρχηγοὺς  καταστῆναι   τοῦ πλείστου γένους, τεκούσας δι'
[2, 1]   τὴν οἰκουμένην ἐπὶ μὲν Φοινίκης  καταστῆσαι   Βούσιριν, κατὰ δὲ τὴν Αἰθιοπίαν
[2, 1]   ὧν ἑκάστῳ τιμὰς ἀπονεῖμαι, καὶ  καταστῆσαι   τοὺς ἐπιμελομένους ἱερεῖς· εὑρετὴν δὲ
[2, 2]   Ῥέας φοβηθέντας τὸν μὲν Ὑπερίονα  κατασφάξαι,   τὸν δὲ Ἥλιον εἰς τὸν
[2, 5]   τῆς ἡμέρου πολιτείας ἐν ἀνθρώποις  κατατεταγμένης,   ἀνειμένου δὲ καὶ νομαδικοῦ τοῦ
[2, 3]   Διί, εἰς τὸν Παρνασὸν φέρων  κατατίθεται   διεσπασμένον τὸν νεκρόν. Εἰ θέλεις
[2, 8]   τε περικείμενοι τοῖς στήθεσι καὶ  καταυλούμενοι   πρὸς τῶν ἑπομένων τὰ μητρῷα
[2, 8]   αὐθιγενῶν οὔτε μηναγυρτῶν τις οὔτε  καταυλούμενος   πορεύεται διὰ τῆς πόλεως, ποικίλην
[2, 8]   λόγους καὶ πάσχει θάτερον,  καταφρονεῖ   τῶν θεῶν ὡς ἐν πολλῇ
[2, 1]   δὲ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἀφιερωμένων  καταφρονούντων   μηδέποτε ὁμονοῆσαι δύνωνται πάντες οἱ
[2, 1]   διωκόμενον ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν  καταφυγεῖν   εἰς τὴν λίμνην, ἔπειτα ὑπὸ
[2, 2]   Ἡρακλέους. Τοῦτο δὲ ποιήσασα Δηιάνειρα  κατεῖχε   παρ' ἑαυτῇ τὸ φάρμακον. Πάλιν
[2, 4]   τῶν ἐν ἀνθρώποις κακούργων, εἰ  κατελεγχθείη,   ταῖς ἀπὸ τῶν νόμων ἀπαραιτήτοις
[2, 2]   χρησμὸν πυρὶ ἑαυτὸν παραδοὺς οὕτως  κατέλυσε   τὸν βίον. Καὶ τὰ μὲν
[2, 2]   τὴν πρὸς τὰς θνητὰς ὁμιλίαν  κατέλυσεν.   Ἀλλὰ γὰρ τελέσας τοὺς ἄθλους
[2, 4]   μὲν ὁμόσε χωρήσαντες τῆς ὅλης  κατέπτυσαν   θεολογίας τῶν σφετέρων προγόνων πλατὺ
[2, 8]   καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ὁμοίως  κατεστήσατο   τῶν κρατίστων παρὰ τοῖς Ἕλλησι
[2, 2]   τοῦ βασιλέως θυγατρὸς γενομένους αὐτῷ  κατετόξευσεν   ὡς πολεμίους. Καὶ μετὰ ταῦτα
[2, 1]   Αἴγυπτον τοιοῦτός τις παρ' αὐτοῖς  κατέχει   λόγος· Τινὲς μέν φασι τοὺς
[2, 3]   Διονύσου αἰδοῖον ἀπέκειτο, εἰς Τυρρηνίαν  κατήγαγον,   εὐκλεοῦς ἔμποροι φορτίου· κἀνταῦθα διετριβέτην
[2, 8]   τινές εἰσι περὶ αὐτῶν  κατηγορίαι,   πονηροὺς καὶ ἀνωφελεῖς καὶ ἀσχήμονας
[2, 1]   γενομένους θεούς, ὀλίγους ὄντας καὶ  κατισχυομένους   ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ τῆς
[2, 5]   νεκρῶν εἴδωλα καὶ ἀνδρῶν πάλαι  κατοιχομένων   εἰκόνας πάντας πανδημεὶ τοὺς ἀμφὶ
[2, 7]   τά τε ἄλλα αὐτοῦ διέξεισι  κατορθώματα,   ἀτὰρ καὶ τὰ περὶ τῶνδε,
[2, 6]   καὶ ἀπεκάλουν, ὥσπερ ἐν μέρει  κατορθωμάτων   καὶ ἀνδραγαθίας ἀπεμνημόνευον, τὴν τούτων
[2, 5]   ἀγνωσίας θεοῦ μέθῃ τὰς ψυχὰς  κατορωρυγμένοι   τῆς τούτων ἁπάντων ἀθρόως ἀνανεύσεως
[2, 2]   τι θεοπρεπὲς δεῖγμα φέρουσιν  κάτωθέν   ποθεν ἀπὸ μακρᾶς καὶ δαιμονικῆς
[2, 0]   τοῖς τὰ ἴσα φρονοῦσιν αὐτοῖς  κατωρθωμένη.   Πᾶσαν μὲν οὖν τὴν Αἰγυπτιακὴν
[2, 1]   μὲν γὰρ ζῷον εἶναι τοῦτο  κατωφερέστατον   πρὸς τὰς συνουσίας, τὸ δὲ
[2, 2]   Παγχαίαν νῆσον πρὸς τῷ ὠκεανῷ  κειμένην   παραγενόμενον Οὐρανοῦ τοῦ ἰδίου προπάτορος
[2, 1]   πρὸς τὸν βίον ἀναγκαίων τύχῃ  κείμενον   ἐν τῷ οἴκῳ, οὐκ ἂν
[2, 2]   τὸ ἐν τῇ Νύσῃ ἄντρον,  κείμενον   μεταξὺ Φοινίκης τε καὶ Νείλου.
[2, 4]   τιμᾶν τοὺς πάλαι ἐν νεκροῖς  κειμένους   θνητοὺς ἄνδρας καὶ οὐδὲ σωφρόνων
[2, 6]   τῶν ὁρωμένων ἀναγαγόντες, διανοίας ὄμμασι  κεκαθαρμένοις   μόνον αὐτὸν εἶναι τὸν θεὸν
[2, 6]   τε καὶ τοὺς Κινύρου ἀπογόνους  κεκηδεῦσθαι.   Ἀλλὰ γὰρ ἐπιόντι μοι τοὺς
[2, 6]   ἐν τῷ Ἀρτεμισίῳ ἐν Δήλῳ  κεκήδευσθον,   τὸ δὲ ἐν τῷ Ἀπόλλωνος
[2, 6]   ἐν τῷ νεῲ τῆς Πολιάδος  κεκήδευται,   Ἴμμαρος δὲ Εὐμόλπου καὶ
[2, 6]   Νεμέασι δὲ ἄλλο παιδίον Ἀρχέμορος  κεκήδευται   καὶ τοῦ παιδίου ἐπιτάφιος
[2, 6]   ἱερῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἐν Μαγνησίᾳ  κεκήδευται)   οὐδὲ μὴν τὸν ἐν Τελμησσῷ
[2, 6]   Ὑπερβορέων γυναῖκας; Ὑπερόχη καὶ Λαοδίκη  κέκλησθον,   ἐν τῷ Ἀρτεμισίῳ ἐν Δήλῳ
[2, 1]   ὁμοῦ καὶ Φοινικικῆς συνδραμούσης θεολογίας  κεκράτηκεν   εἰκότως παρὰ τοῖς πλείστοις τῶν
[2, 0]   καὶ συνιδεῖν ἐξητασμένως, εἰ μὴ  κεκριμένη   καὶ εὔλογος συνέστηκεν ἡμῖν
[2, 6]   Ἀθήνησι δὲ ἐν τῇ ἀκροπόλει  Κέκροπος,   ὥς φησιν Ἀντίοχος ἐν τῷ
[2, 3]   τιμωμένοις. Ἀγορεύσω δὲ ἀναφανδὸν τὰ  κεκρυμμένα,   οὐκ αἰδούμενος λέγειν προσκυνεῖν
[2, 1]   τὸν δὲ ἕτερον χρόνον ἅπαντα  κεκωλυμένον   ἐστὶν εἰς ὄψιν αὐτὰς ἔρχεσθαι
[2, 6]   ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει, αἱ δὲ  Κελεοῦ   θυγατέρες ἐν Ἐλευσῖνι τετάφαται; τί
[2, 3]   οὐχ ὑποκρίνεται· ἐλέγχειν καὶ κολάζειν  κελεύεται.   Ταῦτα τῶν ἀθέων τὰ μυστήρια.
[2, 2]   συμπλανηθῆναι αὐτῇ μέχρι τῶν Ὑπερβορέων  κελεῦσαί   τε θάψαι τὸ Ἄττιδος σῶμα
[2, 3]   μαντικὰ καὶ δὴ τοῦ τύφου  κενὰ   ὀψὲ μέν, ὅμως δ' οὖν
[2, 3]   μυεῦνται Νόμος οὖν καὶ ὑπόληψις  κενὴ   καὶ τοῦ δράκοντος τὰ μυστήρια
[2, 2]   Εὔηνον ποταμόν, καταλαμβάνει Νέσσον τὸν  Κένταυρον   μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν. Οὗτος
[2, 2]   μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσεν τὸν  Κένταυρον,   δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος
[2, 2]   χιτῶνα χρίσασα τῷ παρὰ τοῦ  Κενταύρου   δεδομένῳ φίλτρῳ ἀποστέλλει. δὲ
[2, 2]   ἄθλους. Ἀναιρεῖ δὲ καὶ τοὺς  Κενταύρους,   μεθ' ὧν καὶ Χείρωνα τὸν
[2, 3]   ὄρει τὸ κρύφιον βουκόλος τὸ  κέντρον·   βουκολικόν, οἶμαι, κέντρον τὸν νάρθηκα
[2, 3]   βουκόλος τὸ κέντρον· βουκολικόν, οἶμαι,  κέντρον   τὸν νάρθηκα ἐπικαλῶν, ὃν δὴ
[2, 1]   ἱέρακα πρὸς τοὺς σκορπίους καὶ  κεράστας   καὶ τὰ μικρὰ τῶν δακέτων
[2, 2]   ζευγνύειν, ἀφ' οὗ δὴ καὶ  κερατίαν   αὐτὸν εἰσάγουσιν. Τὸν δὲ ἐκ
[2, 2]   παιδὸς παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς τὸν  κεραυνὸν   τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ
[2, 2]   θεραπεύειν· ὥστε τὸν Δία παροξυνθέντα  κεραυνῷ   βαλόντα αὐτὸν διαφθεῖραι, τὸν δὲ
[2, 3]   λαχεῖν ὁμολογοῦσιν ὑμῶν οἱ θεοί  κεραυνῷ   τοὺς Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ τὰ
[2, 2]   παρὰ τοῖς Ἀτλαντείοις θεολογουμένων τὰ  κεφάλαια   ταῦτά ἐστιν. Τούτοις δέ φασι
[2, 1]   δ' οὖν ταῦτα πρὸς λέξιν·  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Α' Ἐπιτομὴ τῆς Αἰγυπτίων θεολογίας
[2, 2]   οὖν τῶν τοῦ συγγραφέως φωνῶν·  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Β. Ἐπιτομὴ τῶν παρ' Ἕλλησι
[2, 3]   δ' οὖν καὶ τούτων ἐπάκουσον·  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Γ' Περὶ τῶν ἀπορρήτων τελετῶν
[2, 4]   τε τυχηκότας. Τοσαῦτα καὶ οὗτος.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Δ' Τίσι λογισμοῖς τοῦ τὰ
[2, 5]   τὸν λόγον ἄνωθεν ἀναλαβόντες ἐπισκεψώμεθα.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Ε' Ἀνακεφαλαίωσις τῶν πρόσθεν εἰρημένων.
[2, 7]   ῥήμασιν ἐν τῷ Τιμαίῳ διέξεισιν·  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Ζ' Ὅπως Πλάτων περὶ
[2, 8]   τῶνδε, τοῦτον γράφων τὸν τρόπον·  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Η' Περὶ τῆς κατὰ Ῥωμαίους
[2, 6]   τόνδε γράφοντος ἄκουε τὸν τρόπον·  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Περὶ τοῦ νεκρῶν εἶναι τάφους
[2, 2]   καὶ Κρόνου καὶ Διὸς πράξεις  κεφαλαιωδῶς.   Μετὰ ταῦτά φησι πρῶτον Οὐρανὸν
[2, 2]   τὰς ἐκ τοῦ πλεονάζοντος οἴνου  κεφαλαλγίας   ἀναδεδέσθαι τὴν κεφαλὴν μίτρᾳ. Διμήτορα
[2, 1]   αὐτοῖς καλούμενον Ἄνουβιν κυνὸς ἔχειν  κεφαλήν,   ἐμφαίνοντες ὅτι σωματοφύλαξ ἦν τῶν
[2, 2]   πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας ἀναδεδέσθαι τὴν  κεφαλὴν   μίτρᾳ. Διμήτορα δὲ αὐτὸν προσαγορεύουσιν
[2, 3]   τρίτον ἀδελφὸν ἀποκτείναντες οὗτοι τὴν  κεφαλὴν   τοῦ νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην καὶ
[2, 1]   ταύτας τοὺς ἡγεμόνας ἐπὶ τῆς  κεφαλῆς   καὶ τοῦτο γνώρισμα τῆς ἀρχῆς
[2, 1]   κροκοδείλους πηλῷ κυλιόμενον καὶ ἐπιπηδῶντα  κεχηνόσι   τοῖς στόμασι, διαφαγόντα δὲ αὐτῶν
[2, 1]   πάντων τὸν Ἑρμῆν διαφόρῳ φύσει  κεχορηγημένον   πρὸς ἐπίνοιαν τῶν δυναμένων ὠφελῆσαι
[2, 6]   τῇ φύσει θνητοὺς καὶ ἀνθρωπίναις  κεχρημένους   συμφοραῖς, ὡς ἀγαθῶν χορηγοὺς σωτῆρας
[2, 7]   οἰκείαν ἀπογυμνῶν προαίρεσιν πάλιν τούτοις  κέχρηται   τοῖς ῥήμασιν· Πρῶτον μέν, ἦν
[2, 6]   κόσμου καὶ τῶν τούτου μερῶν  κεχωρισμένως   φυσιολογήσας, ἰδίως πάλιν καὶ ἀφωρισμένως
[2, 1]   τὸ μέγεθος, ἐξ ἀρωμάτων καὶ  κηροῦ   καὶ παραδοῦναι τοῖς ἱερεῦσι καθ'
[2, 3]   ὧν τὸ Εὐμολπιδῶν καὶ τὸ  Κηρύκων   τὸ ἱεροφαντικὸν δὴ τοῦτο Ἀθήνησι
[2, 2]   δὲ εἰς Κιλικίαν πολέμῳ νικῆσαι  Κίλικα   τοπάρχην. Καὶ ἄλλα δὲ πλεῖστα
[2, 2]   Κάσσιον ὄρος· ἐλθόντα δὲ εἰς  Κιλικίαν   πολέμῳ νικῆσαι Κίλικα τοπάρχην. Καὶ
[2, 6]   τοῖς περὶ θεῶν μύθοις προσεπενόησαν,  κινεῖν   τὰ πάτρια τολμῶντος οὐδενός, περὶ
[2, 3]   ἐκ περιουσίας παρατεθέντα οἶδ' ὅτι  κινήσει   γέλωτα καὶ μὴ γελασείουσιν ὑμῖν
[2, 3]   ὃν εἰσέτι παῖδα ὄντα ἐνόπλῳ  κινήσει   περιχορευόντων Κουρήτων, δόλῳ δὲ ὑποδύντων
[2, 2]   εὐεργετικὸν καὶ τῆς τῶν ἄστρων  κινήσεως   ἐπιστήμονα· ὃν καὶ πρῶτον θυσίαις
[2, 3]   ἀφρογενής τε καὶ κυπρογενής  Κινύρᾳ   φίλη (τὴν Ἀφροδίτην λέγω, τὴν
[2, 6]   ἐν τῷ τῆς Ἀφροδίτης ἱερῷ  Κινύραν   τε καὶ τοὺς Κινύρου ἀπογόνους
[2, 3]   με Κύπριος νησιώτης  Κινύρας   παραπείσαι ποτ' ἄν, τὰ περὶ
[2, 6]   ἱερῷ Κινύραν τε καὶ τοὺς  Κινύρου   ἀπογόνους κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ ἐπιόντι
[2, 3]   λέβητα Θεσπρώτειον τρίποδα  Κιρραῖον   Δωδωναῖον χαλκεῖον, γεράνδρυον δὲ
[2, 3]   προτρεπομένων. Οἷαι δὲ καὶ αἱ  κίσται   αἱ μυστικαί; Δεῖ γὰρ ἀπογυμνῶσαι
[2, 3]   δὴ τούτω τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν  κίστην   ἀνελομένω, ἐν τὸ τοῦ
[2, 3]   πολυτίμητον εὐσεβείας διδασκαλίαν, αἰδοῖα καὶ  κίστην,   θρησκεύειν παραθεμένω Τυρρηνοῖς· δι' ἣν
[2, 3]   κάλαθον καὶ ἐκ καλάθου εἰς  κίστην   Καλά γε τὰ θεάματα καὶ
[2, 3]   ἔπιον τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ  κίστης,   ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον καὶ
[2, 3]   καὶ κράδαι νάρθηκές τε καὶ  κιττοί,   πρὸς δὲ καὶ φθοῖς καὶ
[2, 3]   μανικῆς τὰ ἄχρηστα χρηστήρια, τὸν  Κλάριον,   τὸν Πύθιον, τὸν Διδυμέα, τὸν
[2, 2]   δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης υἱὸς  Κλεόλαος.   Γήμας δὲ τὴν Ὀμφάλην ποιεῖται
[2, 6]   Δηλίου ἐστὶν ἱερῷ. Λέανδρος δὲ  Κλέοχον   ἐν Μιλήτῳ τεθάφθαι ἐν τῷ
[2, 2]   ἣν καὶ σύριγγα πρώτην εὑρεῖν  κληθῆναί   τε ὀρείαν μητέρα. Μαρσύαν δὲ
[2, 1]   λύκων διωχθῆναι· διὸ καὶ Λυκοπολῖτιν  κληθῆναι   τὴν χώραν. Τὸν δὲ κροκόδειλον
[2, 5]   εἶναι τάφοι μνημονεύονται, ὡς  Κλήμης   ἐν τῷ πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ
[2, 2]   οἴκτου ὄντα ἄξια. Ταῦτα δὲ  Κλήμης   θαυμάσιος ἐν τῷ πρὸς
[2, 3]   θεὸς ἦν, τάχα που τῆς  κνίσης   τῶν ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών, ἧς
[2, 1]   δὲ αὐτῶν τὰ ἐντὸς τῆς  κοιλίας   νεκροὺς ἀπεργάζεσθαι. Τῶν δὲ ὀρνέων
[2, 1]   πρὸς τὸν σπόρον καὶ τὰς  κοινὰς   γεωργίας. Ὀμόσαι δὲ τὴν Ἶσιν
[2, 1]   καὶ τούτους σέβεσθαι καθάπερ θεοὺς  κοινῇ   καταδειχθῆναι πᾶσιν Αἰγυπτίοις· ταῦτα γὰρ
[2, 1]   θνητούς, διὰ δὲ σύνεσιν καὶ  κοινὴν   ἀνθρώπων εὐεργεσίαν τυχεῖν τῆς ἀθανασίας,
[2, 5]   συνεσκευασμένους καὶ τοὺς ἄλλους  κοινῆς   τινος καὶ βιωφελοῦς εὐεργεσίας προάρξαντας
[2, 6]   τε καὶ οὐσίαν πάντες ἄνθρωποι  κοινοῖς   λογισμοῖς προειλήφεσαν, τοῦ τῶν ὅλων
[2, 1]   ἐπίνοιαν τῶν δυναμένων ὠφελῆσαι τὸν  κοινὸν   βίον. Εὑρετήν τε γὰρ αὐτὸν
[2, 1]   πολλὰ πρᾶξαι πρὸς εὐεργεσίαν τοῦ  κοινοῦ·   κτίσαι τε πόλιν ἐν τῇ
[2, 3]   αἱ θεσμοφοριάζουσαι τῆς ῥοιᾶς τοὺς  κόκκους   παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς γὰρ ἀποπεπτωκότας
[2, 3]   πῦρ οὐχ ὑποκρίνεται· ἐλέγχειν καὶ  κολάζειν   κελεύεται. Ταῦτα τῶν ἀθέων τὰ
[2, 2]   ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων  κολάζειν.   Στρατεῦσαι δὲ εἰς τὴν Ἰνδικὴν
[2, 7]   ποιοῖ οὐδ' αὖ ἀδικοῦντα πατέρα  κολάζων   παντὶ τρόπῳ, ἀλλὰ δρῴη ἂν
[2, 4]   οὔτ' ἐξ ἅπαντος αὐτῶν ἀνεχώρησαν,  κολακεῦσαι   δὲ καὶ θεραπεῦσαι τὴν οἰκείαν
[2, 2]   τε ποιεῖσθαι τὴν πᾶσαν εἰς  κόλασιν   μὲν τῶν ἀσεβῶν, εὐεργεσίας δὲ
[2, 3]   γοῦν Κασταλίας πηγὴ καὶ  Κολοφῶνος   ἄλλη πηγή, καὶ τὰ ἄλλα
[2, 3]   μιν ῥίπτασκε γελῶν Βαυβοῦς ὑπὸ  κόλποις.   δ' ἐπεὶ οὖν μείδησε
[2, 3]   φέρων ἐν μέσοις ἔρριψε τοῖς  κόλποις   τῆς Δηοῦς, τιμωρίαν ψευδῆ τῆς
[2, 3]   σύμβολον τοῖς μυουμένοις διὰ  κόλπου   θεὸς θέων· δράκων δέ ἐστιν
[2, 3]   δέ ἐστιν οὗτος διελκόμενος τοῦ  κόλπου   τῶν τελουμένων, ἔλεγχος ἀκρασίας Διός.
[2, 6]   δεύτερος καί τινες ἄλλοι  κομιδῆ   βραχεῖς, ὧν τὴν μνήμην τὰ
[2, 2]   τὸ βρέφος ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ  κομίσασα   αὐτὸ τὴν μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο.
[2, 6]   μύθων δηλούμενα ὡς δὴ μυστικώτερον  κομπάσαντες.   Ἔνθεν ἀνιόντες καὶ οἵδε τὰ
[2, 2]   τὸν διακονοῦντα περί τι διαμαρτήσαντα  κονδύλῳ   πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἐπεὶ δὲ πορευόμενος
[2, 3]   αἱ ἐπὶ μαντικὴν ἠσκημέναι καὶ  κόρακες   ἀνθρώποις χρᾶν ὑπ' ἀνθρώπων διδασκόμενοι.
[2, 3]   θήλεια. Δηὼ δὲ καὶ  Κόρη   δρᾶμα ἤδη ἐγενέσθην μυστικὸν καὶ
[2, 3]   Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ  κόρη,   μίγνυται δ' αὖθις γεννήσας
[2, 6]   σωμάτων ζωῆς αἴτια Δήμητραν καὶ  Κόρην   καὶ Διόνυσον καὶ ὅσα ἄλλα
[2, 3]   κατὰ ζήτησιν τῆς θυγατρὸς τῆς  Κόρης   περὶ τὴν Ἐλευσῖνα τῆς Ἀττικῆς
[2, 3]   τὰς ῥοιάς. Καβείρους δὲ τοὺς  Κορύβαντας   καλοῦντες καὶ τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν.
[2, 8]   ἐθῶν ἤδη, οὐ θεοφορήσεις, οὐ  κορυβαντιασμούς,   οὐ βακχείας καὶ τελετὰς ἀπορρήτους,
[2, 3]   τοῦ αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος τοῦ  κορυβαντικοῦ   τὸ σέλινον ἐκπεφυκέναι· ὥσπερ ἀμέλει
[2, 3]   Εἰ θέλεις δ' ἐποπτεῦσαι καὶ  Κορυβάντων   ὄργια, τὸν τρίτον ἀδελφὸν ἀποκτείναντες
[2, 3]   τελίσκουσιν Ἄττιδι καὶ Κυβέλῃ καὶ  Κορύβασιν.   Τεθρυλήκασι δὲ ὡς ἄρα ἀποσπάσας
[2, 2]   φασιν Ἀπόλλωνος υἱὸν εἶναι καὶ  Κορωνίδος,   ζηλῶσαι δὲ τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην,
[2, 6]   λογισμοῖς ἐπὶ τὸν τοῦ σύμπαντος  κόσμου   δημιουργὸν καὶ τὸν μέγαν τῶν
[2, 1]   δι' ἀρετὴν βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντος  κόσμου.   Ἐκ δὲ τούτων γενέσθαι πέντε
[2, 6]   καὶ οἵδε τὰ στοιχεῖα τοῦ  κόσμου   θεοὺς ἐπεφήμισαν, οὐκ αὐτὸ μόνον
[2, 6]   καὶ ἔτι περὶ τοῦ σύμπαντος  κόσμου   καὶ τῶν τούτου μερῶν κεχωρισμένως
[2, 2]   μὲν οὖν βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντος  κόσμου,   τὸν δὲ τῆς Κρήτης καὶ
[2, 1]   τινες γίγαντες ἐπὶ τὸ τερατῶδες  κοσμούμενοι   πόλεμον ἤγειραν. Νομοθετῆσαι δὲ τοὺς
[2, 3]   οἱ τετελεσμένοι μιμεῖσθαι τὴν ὀδυρομένην.  κουν   δὲ τηνικάδε τὴν Ἐλευσῖνα οἱ
[2, 2]   δέκα παῖδας γεννῆσαι τοὺς ὀνομασθέντας  Κουρῆτας.   Δείκνυσθαι δὲ αὐτοῦ φασιν εἰσέτι
[2, 2]   Θέμιν· ἐξ ὧν παῖδας ποιήσασθαι  Κουρῆτας   μὲν ἀπὸ τῆς πρώτης, Περσεφόνην
[2, 3]   παῖδα ὄντα ἐνόπλῳ κινήσει περιχορευόντων  Κουρήτων,   δόλῳ δὲ ὑποδύντων Τιτάνων, ἀπατήσαντες
[2, 3]   δὲ ῥοιαὶ πρὸς τοῖσδε καὶ  κράδαι   νάρθηκές τε καὶ κιττοί, πρὸς
[2, 2]   τοῦ Κρόνου μετὰ τῶν Τιτάνων  κρατῆσαι   μάχῃ τὸν Δία καὶ ἐπελθεῖν
[2, 8]   Τὰ μὲν δὴ παραστάντα τοῖς  κρατίστοις   τῶν φιλοσόφων καὶ τοῖς παλαιοῖς
[2, 8]   τὰ τοιαῦτα ὁμοίως κατεστήσατο τῶν  κρατίστων   παρὰ τοῖς Ἕλλησι νομίμων. τοὺς
[2, 0]   Φοινίκην πόλεσί τε καὶ κώμαις  κρατούσης   τῶν θεῶν προσηγορίας τε καὶ
[2, 1]   πέμματα παντοδαπὰ μέλιτι φύροντες καὶ  κρέα   χήνεια τὰ μὲν ἕψοντες, τὰ
[2, 3]   ἱερομηνίαν ἄγοντες καὶ τελίσκουσι τὰς  κρεανομίας   τῶν φόνων, ἀνεστεμμένοι τοῖς ὄφεσιν,
[2, 0]   Αἰγυπτίους θεολογίας· ἀφ' ἧς ἡγοῦμαι  κρεῖττον   εἶναι ποιήσασθαι τὴν τῶν προκειμένων
[2, 2]   ἰδίους παῖδας ἐκ Μεγάρας τῆς  Κρέοντος   τοῦ βασιλέως θυγατρὸς γενομένους αὐτῷ
[2, 3]   που τῆς κνίσης τῶν ὀπτωμένων  κρεῶν   μεταλαβών, ἧς δὴ τὸ γέρας
[2, 2]   φασιν εἰσέτι νῦν τάφον ἐν  Κρήτῃ.   Δυναστεῦσαι δὲ τὸν Κρόνον κατὰ
[2, 2]   ἀδελφὸν μὲν Οὐρανοῦ, τῆς δὲ  Κρήτης   βασιλεύσαντα, τῇ δόξῃ πολὺ λειπόμενον
[2, 2]   σύμπαντος κόσμου, τὸν δὲ τῆς  Κρήτης   καὶ δέκα παῖδας γεννῆσαι τοὺς
[2, 2]   δὲ καὶ τὸ ἐκ τῆς  κριθῆς   κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ καλούμενον ζῦθον·
[2, 3]   Πύθιον ἄγων τοὺς ἀλευρομάντεις καὶ  κριθομάντεις   καὶ τοὺς εἰσέτι παρὰ τοῖς
[2, 4]   διδασκαλίας, καὶ τρίτον σώφρονι λογισμῷ  κρίναντες   ἀνόσιον εἶναι καὶ δυσσεβὲς τῇ
[2, 3]   ἄρα ἀποσπάσας Ζεὺς τοῦ  κριοῦ   τοὺς διδύμους φέρων ἐν μέσοις
[2, 3]   καὶ οἰωνοσκόπους καὶ τοὺς ὀνείρων  κριτὰς   ἀνιέρου σὺν αὐτοῖς· στῆσον δὲ
[2, 1]   τράγον ἐν Μένδητι καὶ τὸν  κροκόδειλον   ἐν τῇ Μοίριδος λίμνῃ καὶ
[2, 1]   κληθῆναι τὴν χώραν. Τὸν δὲ  κροκόδειλον   σέβεσθαί φασι διὰ τὸ μὴ
[2, 1]   εἰς τὴν λίμνην, ἔπειτα ὑπὸ  κροκοδείλου   παραδόξως ἀναληφθέντα εἰς τὸ πέραν
[2, 1]   ᾠὰ συντρίβειν ἀναιρεῖν τε τοὺς  κροκοδείλους   πηλῷ κυλιόμενον καὶ ἐπιπηδῶντα κεχηνόσι
[2, 1]   Ἀραβίας καὶ Λιβύης λῃστὰς τῶν  κροκοδείλων   χάριν. Φασὶ δέ τινα τῶν
[2, 1]   τὸν δὲ ἰχνεύμονα τὰ τῶν  κροκοδείλων   ᾠὰ συντρίβειν ἀναιρεῖν τε τοὺς
[2, 1]   γενόμενον. Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν  Κρόνον   ἄρξαι, καὶ γήμαντα τὴν ἀδελφὴν
[2, 2]   θυγατέρας δὲ Ῥέαν καὶ Δήμητραν.  Κρόνον   δὲ βασιλεῦσαι μετὰ Οὐρανὸν καὶ
[2, 2]   τεκνοποιῆσαι τὸν Ἑρμῆν. Τὸν δὲ  Κρόνον   διαφέροντα πλεονεξίᾳ καὶ ἀσεβείᾳ γῆμαι
[2, 2]   ἀπὸ γυναικὸς Ἑστίας Πᾶνα καὶ  Κρόνον,   θυγατέρας δὲ Ῥέαν καὶ Δήμητραν.
[2, 1]   ἐσχηκέναι προσηγορίαν, Ἥλιόν τε καὶ  Κρόνον   καὶ Ῥέαν, ἔτι δὲ καὶ
[2, 2]   ἐν Κρήτῃ. Δυναστεῦσαι δὲ τὸν  Κρόνον   κατὰ Σικελίαν καὶ Λιβύην καὶ
[2, 2]   ὧν ὑπάρχειν ἐπιφανεστάτους Ἄτλαντα καὶ  Κρόνον.   Τούτων δὲ τὸν Ἄτλαντα λαβεῖν
[2, 8]   παίδων παρὰ Ῥωμαίοις λέγεται οὔτε  Κρόνος   ἀφανίζων τὰς ἑαυτοῦ γονὰς φόβῳ
[2, 7]   Τηθὺς ἐγενέσθην· τούτων δὲ Φόρκυς  Κρόνος   τε καὶ Ῥέα καὶ ὅσοι
[2, 7]   αὐτὸν Ἡσίοδος, τε αὖ  Κρόνος   ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τί δὲ
[2, 8]   ἐπιθέσεως οὔτε Ζεὺς καταλύων τὴν  Κρόνου   δυναστείαν καὶ κατακλείων ἐν τῷ
[2, 7]   τί δὲ δὴ τὰ τοῦ  Κρόνου   ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ τοῦ
[2, 2]   γεγραμμένας τάς τε Οὐρανοῦ καὶ  Κρόνου   καὶ Διὸς πράξεις κεφαλαιωδῶς. Μετὰ
[2, 2]   Ἐπιστρατεύσαντος δὲ ἐπ' αὐτὸν τοῦ  Κρόνου   μετὰ τῶν Τιτάνων κρατῆσαι μάχῃ
[2, 7]   ὅσοι μετὰ τούτων· ἐκ δὲ  Κρόνου   τε καὶ Ῥέας Ζεὺς Ἥρα
[2, 8]   τὰ μητρῷα μέλη καὶ τύμπανα  κροτοῦντες.   Ῥωμαίων δὲ τῶν αὐθιγενῶν οὔτε
[2, 3]   τῷ θεάματι. Ταῦτ' ἐστὶ τὰ  κρύφια   τῶν Ἀθηναίων μυστήρια, ταῦτά τοι
[2, 3]   ταύρου δράκων, ἐν ὄρει τὸ  κρύφιον   βουκόλος τὸ κέντρον· βουκολικόν, οἶμαι,
[2, 2]   καὶ τὰς τιμὰς νυκτερινὰς καὶ  κρυφίους   εἰσάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν
[2, 3]   τῶν ἀπορρήτων τελετῶν καὶ τῶν  κρυφίων   μυστηρίων τῆς πολυθέου πλάνης Ἄδυτα
[2, 2]   ἑταῖρον καὶ ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐπεβάλετο  κτείνειν,   τοῦ δὲ φυγόντος, τοὺς ἰδίους
[2, 3]   ἄρρητα σύμβολα, ὀρίγανον, λύχνος, ξίφος,  κτεὶς   γυναικεῖος, ὅς ἐστιν εὐφήμως καὶ
[2, 0]   παιδείας παρὰ πᾶσιν τοῖς φιλολόγοις  κτησάμενος,   δὴ καὶ πᾶσαν τὴν
[2, 2]   βασιλεύσαντα τῆς Φρυγίας παῖδα Κυβέλην  κτήσασθαι,   ἣν καὶ σύριγγα πρώτην εὑρεῖν
[2, 2]   τε αὐτὰς ἐξ Ἡρακλέους παῖδας  κτήσασθαι,   καλέσας ἐπί τινα θυσίαν τὸν
[2, 2]   λαβὼν αἰχμάλωτον καὶ μιγεὶς αὐτῇ  Κτήσιππον   υἱὸν ἐγέννησεν. Θέσπιος δὲ
[2, 1]   εὐεργεσίας πανταχοῦ μνημεῖα ἑαυτοῦ καταλιπεῖν.  Κτίσαι   δὲ καὶ πόλεις οὐκ ὀλίγας
[2, 1]   πρᾶξαι πρὸς εὐεργεσίαν τοῦ κοινοῦ·  κτίσαι   τε πόλιν ἐν τῇ Θηβαΐδι
[2, 2]   εὑρόντα δὲ εἰς Βοιωτίαν ἐλθεῖν  κτίσαι   τε τὰς αὐτόθι Θήβας, γήμαντα
[2, 7]   τὰ κατὰ Ῥωμύλον τὸν πρῶτον  κτίστην   τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἱστορῶν τά
[2, 3]   οἱ Φρύγες τελίσκουσιν Ἄττιδι καὶ  Κυβέλῃ   καὶ Κορύβασιν. Τεθρυλήκασι δὲ ὡς
[2, 2]   καὶ τιμᾶν ὡς θεὸν τὴν  Κυβέλην.   Διόπερ εἰσέτι καὶ σήμερον τοὺς
[2, 2]   καὶ τὰς τροφούς· τὴν δὲ  Κυβέλην   ἐμμανῆ γενομένην εἰς τὴν χώραν
[2, 2]   φασι βασιλεύσαντα τῆς Φρυγίας παῖδα  Κυβέλην   κτήσασθαι, ἣν καὶ σύριγγα πρώτην
[2, 2]   τελευτῆς ἀπείρατον ἀφροδισίων. Τὴν δὲ  Κυβέλην   συνελθοῦσαν εἰς ὁμιλίαν Ἄττιδι γενέσθαι
[2, 2]   ἱδρυσαμένους θυσίαις Ἄττιν τε καὶ  Κυβέλην   τιμᾶν. Ὕστερον δὲ ἐν Πισινοῦντι
[2, 2]   Τὸν δὲ Ἀπόλλωνα ἐρασθέντα τῆς  Κυβέλης   συμπλανηθῆναι αὐτῇ μέχρι τῶν Ὑπερβορέων
[2, 3]   ἀπίστων σοφιστήρια καὶ πλάνης ἀκράτου  κυβευτήρια.   Συνέμποροι τῆσδε τῆς γοητείας αἶγες
[2, 3]   τῶν τελουμένων, ἔλεγχος ἀκρασίας Διός.  Κυεῖ   καὶ Φερέφαττα παῖδα ταυρόμορφον.
[2, 3]   εἰ καὶ τὰ ἐπίλοιπα προσθείην;  Κυεῖ   μὲν Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ
[2, 3]   δ' αἰόλον ἄγγος, ἐν  κυκεὼν   ἐνέκειτο. Κἄστι τὸ σύνθημα Ἐλευσινίων
[2, 3]   Βαυβὼ τὴν Δηὼ ὀρέγει  κυκεῶνα   αὐτῇ. Τῆς δὲ ἀναινομένης λαβεῖν
[2, 3]   Ἐλευσινίων μυστηρίων· ἐνήστευσα, ἔπιον τὸν  κυκεῶνα,   ἔλαβον ἐκ κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην
[2, 2]   τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας  Κύκλωπας·   ἐπὶ δὲ τῇ τούτων τελευτῇ
[2, 8]   θεῶν ὡς ἐν πολλῇ κακοδαιμονίᾳ  κυλινδουμένων   τῶν αἰσχίστων τε καὶ
[2, 1]   ἀναιρεῖν τε τοὺς κροκοδείλους πηλῷ  κυλιόμενον   καὶ ἐπιπηδῶντα κεχηνόσι τοῖς στόμασι,
[2, 3]   τῶν μετὰ τὴν τομὴν τὸ  κῦμα   βεβιασμένων, ὡς ἀσελγῶν ὑμῖν μορίων
[2, 3]   ἐλέγχους· ἐκ τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ  κυμβάλου   ἔπιον, ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ τὸν παστὸν
[2, 2]   καὶ ταῖς διὰ τυμπάνων καὶ  κυμβάλων   ἐνεργείαις τιμῆσαι. Φρύγες δὲ Μῄονά
[2, 2]   τρίχας, διὰ τυμπάνων δὲ καὶ  κυμβάλων   ἐνθεάζουσαν, καὶ οὕτως ἀφανῆ καὶ
[2, 1]   τοῦ τυροῦ τροφήν, τὸν δὲ  κύνα   συνθηρεύειν ἀνθρώποις καὶ φυλακτικὸν εἶναι·
[2, 1]   φασι τῆς Ἴσιδος προηγουμένους τοὺς  κύνας   καθ' ὃν καιρὸν ἐζήτει τὸν
[2, 1]   τιμᾶσθαι διὰ τὴν πρὸς τοὺς  κύνας   τῆς φύσεως ὁμοιότητα καὶ ἐπεὶ
[2, 3]   Μυοῦντός τινος Ἀττικοῦ, ὃν ἐν  κυνηγίᾳ   διαφθαρῆναι Ἀπολλόδωρος λέγει, οὐ φθόνος
[2, 1]   τὸν παρ' αὐτοῖς καλούμενον Ἄνουβιν  κυνὸς   ἔχειν κεφαλήν, ἐμφαίνοντες ὅτι σωματοφύλαξ
[2, 1]   βασιλέων διωκόμενον ὑπὸ τῶν ἰδίων  κυνῶν   καταφυγεῖν εἰς τὴν λίμνην, ἔπειτα
[2, 3]   ἀπάτην. Οὐ γάρ με  Κύπριος   νησιώτης Κινύρας παραπείσαι ποτ'
[2, 3]   μὲν οὖν ἀφρογενής τε καὶ  κυπρογενής   Κινύρᾳ φίλη (τὴν Ἀφροδίτην
[2, 1]   καθ' ἣν ἂν οἰκίαν εὑρεθῇ  κύων   τετελευτηκώς, ξυρῶνται πάντες ὅλον τὸ
[2, 6]   Γανυμήδην Ζεύς. Οὐ γὰρ  κωλύεται   ῥᾳδίως ἐπιθυμία φόβον οὐκ ἔχουσα·
[2, 0]   κατὰ Φοινίκην πόλεσί τε καὶ  κώμαις   κρατούσης τῶν θεῶν προσηγορίας τε
[2, 5]   πλάνην κατά τε πόλεις καὶ  κώμας   ἐπτοημένους θεραπεύειν τε καὶ περιέπειν
[2, 1]   συμπράξαντας παρὰ τὴν νῦν Ἀνταίου  κώμην   καλουμένην βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου. Εὑροῦσαν
[2, 3]   ποιητὴς Ὀρφεύς φησιν Θρᾴκιος·  κῶνος   καὶ ῥόμβος καὶ παίγνια καμπεσίγυια




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/09/2007