Livre, Chap.
[2, 8]	τοῦτον γράφων τὸν τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Η'	Περὶ τῆς κατὰ Ῥωμαίους θεολογίας
[2, 1]	πένθος· κἂν οἶνος ἢ σῖτος	ἤ	τι τῶν πρὸς τὸν βίον
[2, 3]	ὅ τι φῶ λοιπόν, μητρὸς	ἢ	γυναικός) τῆς Δηοῦς, ἧς δὴ
[2, 8]	τε, ὁποίας τινὰς ἑκάστῳ θεῶν	ἢ	δαιμόνων ἄγεσθαι προσήκει, καὶ θυσίας,
[2, 5]	διδασκαλίας, οὐκ ἄλλως ἡμῖν πρυτανευθείσης	ἢ	δι' ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[2, 0]	ἐξ αὐτῶν ἀναχώρησις οὐδ' ἄλλως	ἢ	διὰ μόνης τῆς εὐαγγελικῆς ἀποδείξεως,
[2, 1]	τοσούτων κακῶν οὐδ' ἑτέρως εὑράμενοι	ἢ	διὰ μόνης τῆς σωτηρίου καὶ
[2, 4]	ἀναχωρήσεως οὐκ ἄλλως ἡμῖν προξενηθείσης	ἢ	διὰ τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[2, 3]	λέβητα Θεσπρώτειον ἢ τρίποδα Κιρραῖον	ἢ	Δωδωναῖον χαλκεῖον, γεράνδρυον δὲ ψάμμοις
[2, 1]	ἡ Αἰγυπτίων ἀσχήμων ἀθεότης μᾶλλον	ἢ	θεολογία, πρὸς ἣν καὶ τὸ
[2, 7]	καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον	ἢ	καθ' ἡμᾶς· πιστευτέον δὲ τοῖς
[2, 6]	καὶ δυνάστας τινὰς καὶ τυράννους	ἢ	καὶ γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας,
[2, 5]	ἐπικρατήσαντας, γίγαντάς τινας ἢ τυράννους	ἢ	καὶ γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας
[2, 6]	τὰς ἐξ αὐτῶν παρεχομένας ὠφελείας	ἢ	καὶ διὰ τὰς τότε πρῶτον
[2, 6]	σώματος καλῶν καὶ χρησίμων εὐεργέτας	ἢ	καὶ δυνάστας τινὰς καὶ τυράννους
[2, 2]	καὶ δαιμονικῆς πλάνης ὁρμῶνται, γέλωτος	ἢ	καὶ μᾶλλον αἰσχύνης, μᾶλλον δὲ
[2, 5]	τῶν κατ' αὐτοὺς προφέρειν νενομισμένους	ἢ	καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ δυναστείας
[2, 6]	που τάχα τις καὶ δεύτερος	ἢ	καί τινες ἄλλοι κομιδῆ βραχεῖς,
[2, 5]	ἀποπτώσεως τὰς κακοτέχνους γοητείας συνεσκευασμένους	ἢ	καὶ τοὺς ἄλλους κοινῆς τινος
[2, 8]	αὐτῶν λόγους καὶ πάσχει θάτερον,	ἢ	καταφρονεῖ τῶν θεῶν ὡς ἐν
[2, 8]	βλασφημίαι τινές εἰσι περὶ αὐτῶν	ἢ	κατηγορίαι, πονηροὺς καὶ ἀνωφελεῖς καὶ
[2, 2]	ἐχούσης τι θεοπρεπὲς δεῖγμα φέρουσιν	ἢ	κάτωθέν ποθεν ἀπὸ μακρᾶς καὶ
[2, 3]	μηδὲ βαράθρων στόματα τερατείας ἔμπλεα	ἢ	λέβητα Θεσπρώτειον ἢ τρίποδα Κιρραῖον
[2, 8]	τε οὐδεμία παρ' αὐτοῖς μελανείμων	ἢ	πένθιμος ἄγεται, τυπετοὺς ἔχουσα καὶ
[2, 1]	καὶ ποιοῦνται πένθος· κἂν οἶνος	ἢ	σῖτος ἤ τι τῶν πρὸς
[2, 1]	θανάτῳ περιπίπτει, πλὴν ἐὰν αἴλουρον	ἢ	τὴν ἶβιν ἀποκτείνῃ· ταῦτα δὲ
[2, 3]	τερατείας ἔμπλεα ἢ λέβητα Θεσπρώτειον	ἢ	τρίποδα Κιρραῖον ἢ Δωδωναῖον χαλκεῖον,
[2, 5]	τῶν πλειόνων ἐπικρατήσαντας, γίγαντάς τινας	ἢ	τυράννους ἢ καὶ γόητας καὶ
[2, 8]	ὡς ἐν πολλῇ κακοδαιμονίᾳ κυλινδουμένων	ἢ	τῶν αἰσχίστων τε καὶ παρανομωτάτων
[2, 1]	ἐν ἱεροῖς περιβόλοις, σεμίδαλιν προσφέροντες	ἢ	χόνδρον ἕψοντες ἐν γάλακτι καὶ
[2, 8]	τοῖς Φρυγίοις ὀργιασμοῖς κατὰ νόμον	ἢ	ψήφισμα βουλῆς. οὕτως εὐλαβῶς ἡ
[2, 7]	ἐλαχίστοις συνέβη ἀκοῦσαι. καὶ γάρ,	ἦ	δ' ὃς, οὗτοι δὴ οἱ
[2, 1]	τὴν τελευτὴν μεταστῆναι. Τοιαύτη καὶ	ἡ	Αἰγυπτίων ἀσχήμων ἀθεότης μᾶλλον ἢ
[2, 3]	ἐθελούσης πενθήρης γὰρ ἧν περιαλγὴς	ἡ	Βαυβὼ γενομένη, ὡς ὑπεροραθεῖσα δῆθεν,
[2, 3]	ἀνήσω μὴ οὐχὶ εἰπεῖν) ξενίσασα	ἡ	Βαυβὼ τὴν Δηὼ ὀρέγει κυκεῶνα
[2, 7]	οὕτως οὖν κατ' ἐκείνους ἡμῖν	ἡ	γένεσις περὶ τούτων τῶν θεῶν
[2, 3]	ῥίπτασκε γελῶν Βαυβοῦς ὑπὸ κόλποις.	Ἡ	δ' ἐπεὶ οὖν μείδησε θεά,
[2, 3]	αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ,	ἡ	δὲ τέρπεται τῇ ὄψει ἡ
[2, 2]	εἰώθει χρῆσθαι πρὸς τὰς θυσίας·	ἡ	δὲ τὸν χιτῶνα χρίσασα τῷ
[2, 6]	θεῶν. Εἰκότως ἄρα ἀρχήν ποθεν	ἡ	δεισιδαιμονία λαβοῦσα κακίας ἀνοήτου γέγονε
[2, 3]	τὰ ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ μὲν	ἡ	Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ ἡ κόρη,
[2, 3]	ἡ δὲ τέρπεται τῇ ὄψει	ἡ	Δηὼ καὶ μόλις ποτὲ δέχεται
[2, 3]	τὴν Δηὼ μυθολογία; Ἀλωμένη γὰρ	ἡ	Δηὼ κατὰ ζήτησιν τῆς θυγατρὸς
[2, 4]	οὖν ἀναγκαία γένοιτ' ἂν ἡμῖν	ἡ	ἔκθεσις εἰς θεωρίαν τῶν καὶ
[2, 0]	κεκριμένη καὶ εὔλογος συνέστηκεν ἡμῖν	ἡ	ἐξ αὐτῶν ἀναχώρησις οὐδ' ἄλλως
[2, 6]	Ἰσθμοῖ δὲ σκύβαλον προσέπτυσεν ἐλεεινὸν	ἡ	θάλασσα καὶ Μελικέρτην ὀδύρεται τὰ
[2, 3]	τὸ Εὖα δασυνόμενον ἑρμηνεύεται ὄφις	ἡ	θήλεια. Δηὼ δὲ καὶ Κόρη
[2, 3]	σιωπωμένη, νυνὶ δὲ τοῖς μυουμένοις	ἡ	ἱερὰ τῆς ἀκρασίας νύξ ἐστι
[2, 1]	τοῖς Ἕλλησιν ἐκδοθῆναι λόγον ὡς	ἡ	Κάδμου θυγάτηρ Σεμέλη τέτοκεν ἐκ
[2, 3]	μύθοις γεγηρακόσι καταλείψατε. Σεσίγηται γοῦν	ἡ	Κασταλίας πηγὴ καὶ Κολοφῶνος ἄλλη
[2, 3]	οὖν ἀφρογενής τε καὶ κυπρογενής	ἡ	Κινύρᾳ φίλη (τὴν Ἀφροδίτην λέγω,
[2, 3]	μὲν ἡ Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ	ἡ	κόρη, μίγνυται δ' αὖθις ὁ
[2, 2]	ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλὴν	ἡ	μὲν Ἥρα διαλγήσασα τὸ βρέφος
[2, 2]	τρέφειν παρεκελεύσατο. Μετὰ δὲ ταῦτα	ἡ	μὲν Ἥρα δύο δράκοντας ἀπέστειλε
[2, 3]	λέγειν ἃ προσκυνεῖν οὐκ αἰσχύνεσθε.	Ἡ	μὲν οὖν ἀφρογενής τε καὶ
[2, 6]	Πύθιος θρησκεύεται καὶ τοῦ ὄφεως	ἡ	πανήγυρις καταγγέλλεται Πύθια, Ἰσθμοῖ δὲ
[2, 3]	(αἰδοῦμαι καὶ λέγειν) αἰσχύνης ἔμπλεως	ἡ	περὶ τὴν Δηὼ μυθολογία; Ἀλωμένη
[2, 3]	Εὖαν Εὖαν ἐκείνην, δι' ἣν	ἡ	πλάνη παρηκολούθησε. Καὶ σημεῖον ὀργίων
[2, 8]	ζῆλον ἐλήλυθεν τῶν ξενικῶν ἐπιτηδευμάτων	ἡ	πόλις δημοσίᾳ, ὃ πολλοῖς ἤδη
[2, 8]	ἢ ψήφισμα βουλῆς. οὕτως εὐλαβῶς	ἡ	πόλις ἔχει πρὸς τὰ οὐκ
[2, 1]	παρὰ τοῖς πλείστοις τῶν ἐθνῶν	ἡ	τῆς παλαιᾶς πλάνης δεισιδαιμονία. Ἀλλὰ
[2, 3]	ἔλεγχος ἀκρασίας Διός. Κυεῖ καὶ	ἡ	Φερέφαττα παῖδα ταυρόμορφον. Ἀμέλει φησί
[2, 0]	τῶν πραγμάτων. Τοιαύτη μὲν οὖν	ἡ	Φοινίκων θεολογία. Ὥρα δὲ μεταβάντας
[2, 0]	Μανεθῶς ὁ Αἰγύπτιος ἔν τε	ᾗ	ἔγραψεν ἱερᾷ βίβλῳ καὶ ἐν
[2, 2]	δὲ τούτου γενέσθαι τὴν Ἀλκμήνην,	ᾗ	μιγέντα τὸν Δία γεννῆσαι τὸν
[2, 5]	δὲ τῆς ἀνθρώπων οἰκουμένης, ἐν	ᾗ	τὰ τῆς μάλιστα δεισιδαίμονος πλάνης
[2, 2]	ὑπάρχειν τὴν ὀνομαζομένην Παγχαίαν, ἐν	ᾗ	τεθεᾶσθαι τοὺς ἐνοικοῦντας Παγχαίους εὐσεβείᾳ
[2, 3]	ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην ἀνελομένω, ἐν	ᾗ	τὸ τοῦ Διονύσου αἰδοῖον ἀπέκειτο,
[2, 2]	ἱερῷ στήλην εἶναι χρυσῆν, ἐν	ᾗ	τοῖς Παγχαίοις γράμμασιν ὑπάρχειν γεγραμμένας
[2, 1]	ἐπὶ τὸ τερατῶδες κοσμούμενοι πόλεμον	ἤγειραν.	Νομοθετῆσαι δὲ τοὺς Αἰγυπτίους γαμεῖν
[2, 1]	τοῖς Ἕλλησιν ὀνομαζομένας Μούσας, ὧν	ἡγεῖσθαι	τὸν Ἀπόλλωνα. Παντὸς δὲ ἔθνους
[2, 1]	νῦν τιμῶσι φορεῖν ταύτας τοὺς	ἡγεμόνας	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦτο
[2, 8]	παλαιοῖς καὶ πρώτοις τῆς Ῥωμαίων	ἡγεμονίας	περὶ τῆς Ἑλληνικῆς θεολογίας τοιαῦτα
[2, 8]	Ῥωμύλου κατασταθείσης πολιτείας καὶ τάδε	ἡγησάμην	ἱστορίας ἄξια. Τὰ μὲν δὴ
[2, 3]	τὸν μὲν ὄντως ὄντα θεὸν	ἠγνοήκασι,	παιδίον δὲ Τιτάνων ὕπο διασπώμενον
[2, 0]	κατ' Αἰγυπτίους θεολογίας· ἀφ' ἧς	ἡγοῦμαι	κρεῖττον εἶναι ποιήσασθαι τὴν τῶν
[2, 6]	τοῖς οἰκείοις προστάταις. Οὓς θεοὺς	ἡγοῦντό	τε καὶ ἀπεκάλουν, ὥσπερ ἐν
[2, 3]	ἐγκαταφυτεύσαντας τῷ βίῳ τὰ μυστήρια.	Ἤδη	δέ (καὶ γὰρ καιρός) αὐτὰ
[2, 6]	ὁ συναγρυπνήσας ἐραστής. Καὶ ἐπάγει·	Ἤδη	δὲ ὁ τάφος τοῦ ἐρωμένου
[2, 6]	ἐν ὑπονοίαις ἐξ αὐτῶν δηλούμενον.	Ἤδη	δέ ποτε τῶν παλαιῶν μύθων
[2, 3]	Δηὼ δὲ καὶ Κόρη δρᾶμα	ἤδη	ἐγενέσθην μυστικὸν καὶ τὴν πλάνην
[2, 2]	ἔγημεν Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, τετελευτηκότος	ἤδη	Μελεάγρου. Λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον τὴν
[2, 8]	αὐτοῖς, καίτοι διεφθαρμένων τῶν ἐθῶν	ἤδη,	οὐ θεοφορήσεις, οὐ κορυβαντιασμούς, οὐ
[2, 6]	ἀποθαυμάζειν. Νόμων γοῦν, ὥσπερ ἔφην	ἤδη	πρότερον, μηδέπω τότε ἐν ἀνθρώποις
[2, 8]	ἡ πόλις δημοσίᾳ, ὃ πολλοῖς	ἤδη	συνέβη παθεῖν, ἀλλὰ καὶ εἴ
[2, 4]	φῶς ἀγαγόντας, ὁπότε καὶ αὐτῶν	ἤδη	τῶν σφόδρα δεισιδαιμόνων οἱ πλείους,
[2, 2]	διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς	ἡδονὰς	εὐκατάφορον γεγονέναι φασίν, κατὰ δὲ
[2, 2]	φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς	ἡδονάς.	Τινὲς δέ φασι τὸ αἰδοῖον
[2, 2]	ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν αὐτῷ καὶ	ἡδονὴν	παρέχοντας, καταδεῖξαι δὲ θέατρον καὶ
[2, 3]	πάλαι μὲν ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν ἐπικάλυμμα	ἡδονῆς	νὺξ ἦν σιωπωμένη, νυνὶ δὲ
[2, 6]	ἀγαθὸν μέχρι σωμάτων καὶ σαρκὸς	ἡδονῆς	στῆσαι ταύτη τε κατὰ τὰ
[2, 3]	ταῖς τελεταῖς ταύτης τῆς πελαγίας	ἡδονῆς	τεκμήριον τῆς γονῆς ἁλῶν χόνδρος
[2, 6]	ἤλαυνον ὡς δι' ὑπερβολὴν ἀκρατοῦς	ἡδυπαθείας	τὰ ὁλκὰ πρὸς αἰσχρουργίαν μέρη
[2, 3]	οὐδὲ πρέποντα τύπον· παῖς δ'	ἦεν	Ἴακχος χειρί τέ μιν ῥίπτασκε
[2, 3]	θεῶν καταδείξας τὰ μυστήρια, εἴτε	Ἠετίων	ὁ τὰ Σαμοθρᾴκων ὄργια καὶ
[2, 6]	εἰς τοσοῦτον δὲ ἄρα κακῶν	ἤλαυνον	ὡς δι' ὑπερβολὴν ἀκρατοῦς ἡδυπαθείας
[2, 2]	Περσέα, Περσέως δὲ καὶ Ἀνδρομέδας	Ἠλεκτρύωνα,	ἐκ δὲ τούτου γενέσθαι τὴν
[2, 2]	πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἐπεὶ δὲ πορευόμενος	ἦλθε	πρὸς τὸν Εὔηνον ποταμόν, καταλαμβάνει
[2, 4]	παραδεδωκότας. Πῶς γὰρ οὐ πάντων	ἠλιθιώτατον	τοὺς σωφροσύνης ἐραστὰς τοῖς αἰσχροῖς
[2, 2]	Τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ τὴν	ἡλικίαν	βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλὴν ἡ
[2, 1]	Ὄσιριν θεοῖς κατὰ τὴν Ἴσιδος	ἡλικίαν	μεγαλόσωμοί τινες γίγαντες ἐπὶ τὸ
[2, 1]	θεοὶ νεώτεροι τῆς Κάδμου γεγονότες	ἡλικίας	ἀναφαίνονται. Ἄκουε δ' οὖν τῶν
[2, 1]	τελευταῖον Ἑρμῆν. Καὶ πρῶτον μὲν	Ἥλιον	βασιλεῦσαι τῶν κατ' Αἴγυπτον, ὁμώνυμον
[2, 2]	μὲν Ὑπερίονα κατασφάξαι, τὸν δὲ	Ἥλιον	εἰς τὸν Ἠριδανὸν ποταμὸν ἀποπνῖξαι·
[2, 6]	θεοὺς ἐπεφήμισαν, οὐκ αὐτὸ μόνον	ἥλιον	καὶ σελήνην καὶ ἄστρα, προσέτι
[2, 2]	δύο παῖδας, οὓς καὶ ὀνομάσαι	Ἥλιον	καὶ Σελήνην. Τοὺς δὲ ἀδελφοὺς
[2, 2]	θαυμάσαντας τὴν περιπέτειαν τὸν μὲν	Ἥλιον	καὶ τὴν Σελήνην μεταγαγεῖν ἐπὶ
[2, 1]	τινὰς δὲ ἰδίαν ἐσχηκέναι προσηγορίαν,	Ἥλιόν	τε καὶ Κρόνον καὶ Ῥέαν,
[2, 2]	καὶ ἀφθάρτους εἶναί φασιν, οἷον	ἥλιόν	τε καὶ σελήνην καὶ τὰ
[2, 5]	τις νοερῶν καὶ λογικῶν ψυχῶν	ἥλιος	τὰς τοῦ οἰκείου φωτὸς ἐφαπλώσας
[2, 6]	ἀφορίσας, περί τε οὐρανοῦ καὶ	ἡλίου	καὶ σελήνης καὶ ἄστρων καὶ
[2, 1]	Μέμφει καὶ τὸν Μνεῦιν ἐν	Ἡλίου	πόλει καὶ τὸν τράγον ἐν
[2, 4]	δῆτα ἡμεῖς τούτων ἁπάντων ἐλευθέρους	ἡμᾶς	γενέσθαι ὁμολογοῦμεν, τῆς μὲν μακρᾶς
[2, 5]	εὐσεβείας τοῦ παμβασιλέως θεοῦ πάντας	ἡμᾶς	μετεστήσατο. Διαρρήδην γοῦν αἱ προπαρατεθεῖσαι
[2, 7]	τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ'	ἡμᾶς·	πιστευτέον δὲ τοῖς εἰρηκόσιν ἔμπροσθεν,
[2, 8]	τὰς σεμνοφανεῖς καὶ σοφιστικὰς τερθρείας.	ἡμεῖς	γε μὴν ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν
[2, 2]	τερατωδεστέρους μύθους περὶ θεῶν πεπλάκασιν·	ἡμεῖς	δὲ τὰ παρ' ἀμφοτέροις ἀναγεγραμμένα
[2, 5]	ἐντευξομένοις προτεθείκαμεν, ὡς ἂν μάθοιμεν	ἡμεῖς	τε αὐτοὶ καὶ οἱ τῶνδε
[2, 4]	θεῶν φρονεῖν ἀνεχρήσαμεν. Εἰκότως δῆτα	ἡμεῖς	τούτων ἁπάντων ἐλευθέρους ἡμᾶς γενέσθαι
[2, 3]	Ἀφροδίτην μαχλῶντα ὄργια ἐκ νυκτὸς	ἡμέρᾳ	παραδοῦναι τολμήσας, φιλοτιμούμενος θειάσαι πόρνην
[2, 2]	τὸν τεχθησόμενον κατ' ἐκείνην τὴν	ἡμέραν	βασιλεῦσαι τοῦ Περσειδῶν γένους. Τεκοῦσα
[2, 5]	πλάνης ἐπὶ λαμπρὰν καὶ διαυγεστάτην	ἡμέραν	τῆς ἀληθοῦς εὐσεβείας τοῦ παμβασιλέως
[2, 2]	τὸν πλοῦν δι' ὠκεανοῦ πλείους	ἡμέρας	καὶ προσενεχθῆναι νήσοις πελαγίαις· ὧν
[2, 5]	βιοῦν συνεστώτων οὐδέ γε τῆς	ἡμέρου	πολιτείας ἐν ἀνθρώποις κατατεταγμένης, ἀνειμένου
[2, 7]	γε, ὦ Ἀδείμαντε, ἐν τῇ	ἡμετέρᾳ	πόλει· οὐδὲ λεκτέον νέῳ ἀκούοντι,
[2, 2]	ἀπὸ τῆς Ἑλλήνων θεολογίας ἀποχρώντως	ἡμῖν	ἐπιτετμήσθω, οἷς εὔλογον ἐπισυνάψαι τῶν
[2, 7]	πιστευτέον. οὕτως οὖν κατ' ἐκείνους	ἡμῖν	ἡ γένεσις περὶ τούτων τῶν
[2, 4]	δ' οὖν ἀναγκαία γένοιτ' ἂν	ἡμῖν	ἡ ἔκθεσις εἰς θεωρίαν τῶν
[2, 0]	μὴ κεκριμένη καὶ εὔλογος συνέστηκεν	ἡμῖν	ἡ ἐξ αὐτῶν ἀναχώρησις οὐδ'
[2, 7]	εἶναι διδάσκει· ὡς μηκέτ' ἀλόγως	ἡμῖν	καὶ τὴν ἐκ τούτων ἀναχώρησιν
[2, 3]	τοῖς ἰδίοις συνεκρεύσαντα μύθοις. Διήγησαι	ἡμῖν	καὶ τῆς ἄλλης μαντικῆς, μᾶλλον
[2, 0]	ἀλλὰ καὶ Διόδωρος ὁ πρόσθεν	ἡμῖν	μνημονευθεὶς ἐκ πλειόνων τὰς ἱστορίας
[2, 4]	τῆς τούτων ἀναχωρήσεως οὐκ ἄλλως	ἡμῖν	προξενηθείσης ἢ διὰ τῆς τοῦ
[2, 5]	τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, οὐκ ἄλλως	ἡμῖν	πρυτανευθείσης ἢ δι' ἐπιφανείας τοῦ
[2, 7]	γὰρ ἀληθῆ) εἴ γε δεῖ	ἡμῖν	τοὺς μέλλοντας τὴν πόλιν φυλάξειν
[2, 7]	τούτων ἀναχώρησιν τὴν τοῦ σωτῆρος	ἡμῶν	διδασκαλίαν εὐαγγελίζεσθαι, ὁπότε καὶ πρὸς
[2, 4]	ἀπορρήτῳ δυνάμει τῆς τοῦ σωτῆρος	ἡμῶν	εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, καὶ τρίτον σώφρονι
[2, 4]	ἢ διὰ τῆς τοῦ σωτῆρος	ἡμῶν	εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τὸ εὔλογον παρασταίη.
[2, 8]	καὶ δωρεάς, αἷς τὸ γένος	ἡμῶν	εὐηργέτησαν, ἑορτάς τε, ὁποίας τινὰς
[2, 5]	ἢ δι' ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος	ἡμῶν	Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ θεοῦ· ὃς
[2, 8]	ἐπικομίζονται, συνίδωμεν, μηδὲν μὲν ἐξ	ἡμῶν,	πάντα δὲ ταῖς αὐτῶν φωναῖς
[2, 7]	τοῦ υἱέος; οὐδ' ἂν εἰ	ἦν	ἀληθῆ, ᾤμην δεῖν ῥᾳδίως οὕτω
[2, 7]	κέχρηται τοῖς ῥήμασιν· Πρῶτον μέν,	ἦν	δ' ἐγώ, τὸ μέγιστον καὶ
[2, 7]	ἐπιτήδεια εἶναι λέγειν. οὐδέ γε,	ἦν	δ' ἐγώ, τὸ παράπαν, ὡς
[2, 3]	καὶ μίγνυται δράκων γενόμενος, ὃς	ἦν	ἐλεγχθείς. Σαβαζίων γοῦν μυστηρίων σύμβολον
[2, 7]	σιγᾶσθαι, εἰ δ' ἀνάγκη τις	ἦν	λέγειν, δι' ἀπορρήτων ἀκούειν ὡς
[2, 8]	περὶ τῆς Ἑλληνικῆς θεολογίας τοιαῦτα	ἦν,	οὐδαμῶς φυσιολογίας ἐν τοῖς περὶ
[2, 3]	καὶ Εὐβουλεύς· βουκόλος ὁ Τριπτόλεμος	ἦν,	ποιμὴν δὲ ὁ Εὔμολπος, συβώτης
[2, 3]	ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν ἐπικάλυμμα ἡδονῆς νὺξ	ἦν	σιωπωμένη, νυνὶ δὲ τοῖς μυουμένοις
[2, 6]	ἀνδρείων τοῖς ὀψιγόνοις ἀπολιπόντες. Τοιαῦτα	ἦν	τὰ τῆς παλαιᾶς θεολογίας, ἣν
[2, 3]	δὲ ὕστερον ἐπιφανείς εἰ θεὸς	ἦν,	τάχα που τῆς κνίσης τῶν
[2, 1]	ἔχειν κεφαλήν, ἐμφαίνοντες ὅτι σωματοφύλαξ	ἦν	τῶν περὶ τὸν Ὄσιριν καὶ
[2, 3]	τῇ ἀθεότητι· προτέρᾳ μέν, καθ'	ἣν	ἀγνοοῦσι τὸν θεόν, τὸν ὄντα
[2, 3]	τὰς συγκαταποθείσας ταῖν θεαῖν, δι'	ἣν	αἰτίαν ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες
[2, 3]	κίστην, θρησκεύειν παραθεμένω Τυρρηνοῖς· δι'	ἣν	αἰτίαν οὐκ ἀπεικότως τὸν Διόνυσον
[2, 1]	περιπίπτει. Ἀλλὰ μὴν καὶ καθ'	ἣν	ἂν οἰκίαν εὑρεθῇ κύων τετελευτηκώς,
[2, 3]	ἐπολολύζοντες Εὖαν Εὖαν ἐκείνην, δι'	ἣν	ἡ πλάνη παρηκολούθησε. Καὶ σημεῖον
[2, 2]	τῆς Φρυγίας παῖδα Κυβέλην κτήσασθαι,	ἣν	καὶ σύριγγα πρώτην εὑρεῖν κληθῆναί
[2, 1]	ἀθεότης μᾶλλον ἢ θεολογία, πρὸς	ἣν	καὶ τὸ ἐνίστασθαι αἰσχρόν. Ἧς
[2, 6]	ἦν τὰ τῆς παλαιᾶς θεολογίας,	ἣν	μεταβαλόντες νέοι τινές, ἐχθὲς καὶ
[2, 1]	τῆς καὶ περὶ τούτων ἱστορίας,	ἣν	ὁ τὰς βιβλιοθήκας ἐπὶ ταὐτὸν
[2, 2]	λέγουσιν ὑπάρχειν ἐκ Τεπαίας γυναικός,	ἣν	σώφρονα γενομένην καὶ πολλῶν ἀγαθῶν
[2, 1]	πόλιν ἐν τῇ Θηβαΐδι ἑκατόνπυλον,	ἣν	τινὰς μὲν Διὸς πόλιν, ἐνίους
[2, 2]	ἀποσταλῆναι πρὸς ἀναζήτησιν τῆς Εὐρώπης,	ἣν	ὑπὸ Διὸς ἁρπαγῆναι· μὴ εὑρόντα
[2, 3]	πιεῖν οὐκ ἐθελούσης πενθήρης γὰρ	ἧν	περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη, ὡς
[2, 2]	τοῦ βασιλέως καὶ διὰ τοῦτον	ἠναγκασμένος	τελεῖν βασιλικάς τινας χρείας καὶ
[2, 6]	ἀμαυρώσει περιτραπέντες κατὰ βυθὸν ἀσεβείας	ἠνέχθησαν,	ὥστε θηρίων ἀγρίων τρόπον τὸ
[2, 3]	ἱεροφαντικὸν δὴ τοῦτο Ἀθήνησι γένος	ἤνθησε.	Καὶ δὴ (οὐ γὰρ ἀνήσω
[2, 6]	ἐν ὑμῖν τάφος, ὦ Πανέλληνες,	ἡνιόχου	Φρυγός, καὶ τοῦ Πέλοπος τὰς
[2, 5]	ἁπάντων ἀθρόως ἀνανεύσεως καὶ ἐλευθερίας	ἠξιώθημεν	διὰ μιᾶς μόνης τῆς εὐαγγελικῆς
[2, 3]	καταθάψαι. Ὁ δέ, οὐ γὰρ	ἠπείθησε	Διί, εἰς τὸν Παρνασὸν φέρων
[2, 6]	προσκυνοῦσιν ἄνθρωποι νῦν, ἃς αἰσχρὰς	ἠπίστατο	ὁ συναγρυπνήσας ἐραστής. Καὶ ἐπάγει·
[2, 2]	ἐπισπασαμένου τὴν θηλὴν ἡ μὲν	Ἥρα	διαλγήσασα τὸ βρέφος ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ
[2, 2]	Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ μὲν	Ἥρα	δύο δράκοντας ἀπέστειλε τοὺς ἀναλώσοντας
[2, 2]	πολλὴν δὲ ἀμηχανίαν ἐμπεσόντος αὐτοῦ	Ἥρα	μὲν ἔπεμψεν αὐτῷ λύσσαν, ὁ
[2, 7]	Κρόνου τε καὶ Ῥέας Ζεὺς	Ἥρα	τε καὶ πάντες, ὅσους ἴσμεν
[2, 2]	τιμῆς τε καὶ δόξης, οἷον	Ἡρακλέα,	Διόνυσον, Ἀρισταῖον, τοὺς ἄλλους τοὺς
[2, 2]	καλέσας ἐπί τινα θυσίαν τὸν	Ἡρακλέα	καὶ λαμπρῶς αὐτὸν ἑστιάσας κατὰ
[2, 2]	μιγέντα τὸν Δία γεννῆσαι τὸν	Ἡρακλέα.	Μισγόμενον δὲ αὐτῇ τὸν Δία
[2, 1]	τε καὶ θεούς. Καὶ γὰρ	Ἡρακλέα	τὸ γένος Αἰγύπτιον ὄντα δι'
[2, 2]	βίον. Καὶ τὰ μὲν καθ'	Ἡρακλέα	τοιαῦτα. Περὶ δὲ τοῦ Ἀσκληπιοῦ
[2, 2]	δράκοντας. Ἀνδρὶ δὲ γενομένῳ τῷ	Ἡρακλεῖ	Εὐρυσθεὺς ὁ τὴν βασιλείαν ἔχων
[2, 3]	οὐδὲ ἔλπονται Τίσι δὴ μαντεύεται	Ἡράκλειτος	ὁ Ἐφέσιος; Νυκτιπόλοις, μάγοις, βάκχοις,
[2, 2]	τὰ καλά. Περὶ δὲ τοῦ	Ἡρακλέους	Ἕλληνες τοιαῦτά φασι· Δανάης τῆς
[2, 2]	ἐσχάτῃ δὲ Ἀλκμήνῃ τῇ τοῦ	Ἡρακλέους	μητρί. Ταύτην δὲ ἀπὸ Νιόβης
[2, 2]	πεποιηκὼς φιλοτιμησάμενός τε αὐτὰς ἐξ	Ἡρακλέους	παῖδας κτήσασθαι, καλέσας ἐπί τινα
[2, 2]	αἷμα χρῖσαι τὸν χιτῶνα τοῦ	Ἡρακλέους.	Τοῦτο δὲ ποιήσασα Δηιάνειρα κατεῖχε
[2, 2]	αὐτῆς τὸν ἄνδρα ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἐτόξευσεν τὸν Κένταυρον, ὁ δὲ
[2, 2]	ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων γυναικῶν	Ἡρακλῆς	θελήσῃ πλησιάσαι. Παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν
[2, 2]	γὰρ τελέσας τοὺς ἄθλους ὁ	Ἡρακλῆς	τὴν μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα Μεγάραν
[2, 2]	τὸ φάρμακον. Πάλιν δὲ ὁ	Ἡρακλῆς	τὴν Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον
[2, 2]	δεδομένῳ φίλτρῳ ἀποστέλλει. Ὁ δὲ	Ἡρακλῆς	τὸν χιτῶνα περιθέμενος περιέπεσεν συμφορᾷ
[2, 2]	αὐτῇ ποιήσασθαι ταῖς πρὸς τὴν	Ἥραν.	Ἐπελθόντος δὲ αὐτοῦ θεοπρεπῶς μετὰ
[2, 2]	τῆς παιδοποιίας χάριν. Τὴν δὲ	Ἥραν	ζηλοτυποῦσαν παρακατασχεῖν μὲν τῆς Ἀλκμήνης
[2, 2]	Δία διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν γῆμαι	Ἥραν	καὶ Δήμητραν καὶ Θέμιν· ἐξ
[2, 1]	Ἄμμωνα προσαγορευόμενον, πρὸς δὲ τούτοις	Ἥραν	καὶ Ἥφαιστον, ἔτι δὲ Ἑστίαν
[2, 2]	γήμαντα Ῥέαν γεννῆσαι Δία καὶ	Ἥραν	καὶ Ποσειδῶνα. Τὸν δὲ Δία
[2, 1]	ἄλλους δὲ Σελήνην καὶ ἄλλους	Ἥραν	νομίζειν. Τὸν δὲ Ὄσιριν τοὺς
[2, 1]	τοὺς πλείστους Δία τε καὶ	Ἥραν,	οὓς δι' ἀρετὴν βασιλεῦσαι τοῦ
[2, 2]	ἀγασθεῖσαν τὸ βρέφος πεῖσαι τὴν	Ἥραν	ὑποσχεῖν αὐτῷ τὴν θηλήν. Τοῦ
[2, 7]	ποιητὰς ἐγγὺς τούτων ἀναγκαστέον λογοποιεῖν.	Ἥρας	δὲ δεσμοὺς ὑπὸ υἱέος καὶ
[2, 1]	τῶν γονέων, Διός τε καὶ	Ἥρας,	καὶ τῶν ἄλλων δὲ θεῶν
[2, 2]	φασι, τὸ βρέφος, φόβῳ τῆς	Ἥρας.	Τὴν δὲ Ἀθηνᾶν ἀγασθεῖσαν τὸ
[2, 2]	ὡς πολεμίους. Καὶ μετὰ ταῦτα	ἠρέμα	καταστὰς ὑπουργεῖ τῷ Εὐρυσθεῖ τοὺς
[2, 2]	τὸν δὲ Ἥλιον εἰς τὸν	Ἠριδανὸν	ποταμὸν ἀποπνῖξαι· τὴν δὲ Σελήνην
[2, 1]	Ἕλληνας ἐξιδιάζεσθαι τοὺς ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων	ἥρωάς	τε καὶ θεούς. Καὶ γὰρ
[2, 2]	τεκούσας δι' ἀρετὴν θεοὺς καὶ	ἥρωας,	ὧν τὴν πρεσβυτάτην Μαῖαν Διὶ
[2, 2]	θεῶν καὶ τῶν παρ' αὐτοῖς	ἡρώων	μυθευομένων. Κάδμον τὸν Ἀγήνορός φασιν
[2, 7]	ἔχθρας παντοδαπὰς θεῶν τε καὶ	ἡρώων	πρὸς συγγενεῖς τε καὶ οἰκείους
[2, 0]	θεολογίας τὸν προειρημένον περιέχει τρόπον·	ἧς	ἀμεταστρεπτεὶ φεύγειν καὶ τῆς τῶν
[2, 2]	γῆμαι τὴν ἀδελφὴν Ῥέαν, ἐξ	ἧς	γεννῆσαι τὸν Δία. Γεγονέναι δὲ
[2, 3]	κνίσης τῶν ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών,	ἧς	δὴ τὸ γέρας λαχεῖν ὁμολογοῦσιν
[2, 3]	μητρὸς ἢ γυναικός) τῆς Δηοῦς,	ἧς	δὴ χάριν Βριμὼ προσαγορευθῆναι λέγεται·
[2, 0]	τῶν νομιζομένων θεολόγων ὁμολογίας, δι'	ἧς	ἐμαρτύρησαν τοὺς παλαιοὺς καὶ πρώτους
[2, 0]	τῆς κατ' Αἰγυπτίους θεολογίας· ἀφ'	ἧς	ἡγοῦμαι κρεῖττον εἶναι ποιήσασθαι τὴν
[2, 1]	ἣν καὶ τὸ ἐνίστασθαι αἰσχρόν.	Ἧς	καὶ εἰκότως καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν
[2, 3]	μόλις ποτὲ δέχεται τὸ ποτόν,	ἡσθεῖσα	τῷ θεάματι. Ταῦτ' ἐστὶ τὰ
[2, 2]	τῶν δὲ μυθολόγων Ὅμηρος καὶ	Ἡσίοδος	καὶ Ὀρφεὺς καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι
[2, 7]	εἰργάσατο, ἅ φησιν δρᾶσαι αὐτὸν	Ἡσίοδος,	ὅ τε αὖ Κρόνος ὡς
[2, 2]	Ἕλλησι μυθολογούμενα περὶ θεῶν ἀκολούθως	Ἡσιόδῳ	καὶ Ὁμήρῳ καὶ Ὀρφεῖ πειρασόμεθα
[2, 3]	γοητείας αἶγες αἱ ἐπὶ μαντικὴν	ἠσκημέναι	καὶ κόρακες ἀνθρώποις χρᾶν ὑπ'
[2, 2]	ἀποστείλας ἐπὶ τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν	ᾔτει	χιτῶνα καὶ ἱμάτιον οἷς εἰώθει
[2, 2]	μουσικῆς ἐλθόντα τῷ Ἀπόλλωνι καὶ	ἡττηθέντα	ζῶντα ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκδαρῆναι.
[2, 1]	ὑπὸ δὲ τῆς Ἴσιδος οὐδὲν	ἧττον	τῶν ἄλλων ἀξιωθῆναι τιμῶν ἰσοθέων.
[2, 3]	πρότερον, ἔπειτα ὀβελίσκοις ἀμπείραντες ὑπείρεχον	Ἡφαίστοιο.	Ζεὺς δὲ ὕστερον ἐπιφανείς εἰ
[2, 1]	δὲ τῶν ἱερέων φασὶ πρῶτον	Ἥφαιστον	βασιλεῦσαι, πυρὸς εὑρετὴν γενόμενον. Μετὰ
[2, 1]	πρὸς δὲ τούτοις Ἥραν καὶ	Ἥφαιστον,	ἔτι δὲ Ἑστίαν καὶ τελευταῖον
[2, 7]	δὲ δεσμοὺς ὑπὸ υἱέος καὶ	Ἡφαίστου	ῥίψεις ὑπὸ πατρός, μέλλοντος τῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/09/2007