Livre, Chap.
[2, 5]	λόγον ἄνωθεν ἀναλαβόντες ἐπισκεψώμεθα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ε'	Ἀνακεφαλαίωσις τῶν πρόσθεν εἰρημένων. Τῆς
[2, 6]	θαυμάζονται, πυραμίδες δὴ καὶ μαυσώλ〈	ε〉	ια καὶ λαβύρινθοι, ἄλλοι ναοὶ
[2, 6]	ὑμῖν τάφους ἐμοὶ μὲν {οὐδ{	ὲ}	ὁ πᾶς ἂν ἀρκέσαι χρόνος·
[2, 1]	ἑκὼν διαφθείρῃ, θανάτῳ περιπίπτει, πλὴν	ἐὰν	αἴλουρον ἢ τὴν ἶβιν ἀποκτείνῃ·
[2, 1]	ταῦτα δὲ ἐάν τε ἑκὼν	ἐάν	τε ἄκων ἀποκτείνῃ τις, πάντως
[2, 1]	τὴν ἶβιν ἀποκτείνῃ· ταῦτα δὲ	ἐάν	τε ἑκὼν ἐάν τε ἄκων
[2, 2]	δὲ ποιήσασα Δηιάνειρα κατεῖχε παρ'	ἑαυτῇ	τὸ φάρμακον. Πάλιν δὲ ὁ
[2, 2]	Σελήνην ταῦτα μαθοῦσαν ἀπὸ τέγους	ἑαυτὴν	ῥῖψαι, τὴν δὲ Μητέρα ἐμμανῆ
[2, 3]	τῆς βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων, ὡς	ἑαυτὸν	δῆθεν ἐκτεμών. Τὰ σύμβολα τῆς
[2, 2]	αὐτὸς δὲ κατὰ χρησμὸν πυρὶ	ἑαυτὸν	παραδοὺς οὕτως κατέλυσε τὸν βίον.
[2, 8]	λέγεται οὔτε Κρόνος ἀφανίζων τὰς	ἑαυτοῦ	γονὰς φόβῳ τῆς ἐξ αὐτῶν
[2, 2]	ἄθλους ὁ Ἡρακλῆς τὴν μὲν	ἑαυτοῦ	γυναῖκα Μεγάραν συνῴκισεν Ἰολάῳ τῷ
[2, 1]	διὰ τὰς εὐεργεσίας πανταχοῦ μνημεῖα	ἑαυτοῦ	καταλιπεῖν. Κτίσαι δὲ καὶ πόλεις
[2, 8]	γὰρ Οὐρανὸς ἐκτεμνόμενος ὑπὸ τῶν	ἑαυτοῦ	παίδων παρὰ Ῥωμαίοις λέγεται οὔτε
[2, 8]	τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου τὸν	ἑαυτοῦ	πατέρα, οὐδέ γε πόλεμοι καὶ
[2, 6]	θαυμαστῶν φιλοσόφων κἀν τούτοις πρὸς	ἑαυτοὺς	ἐναντιολογίαν. Οἱ μὲν γὰρ τηνάλλως
[2, 1]	ἱστάμεναι καὶ δεικνύουσιν ἀνασυράμεναι τὰ	ἑαυτῶν	γεννητικὰ μόρια, τὸν δὲ ἕτερον
[2, 7]	ἔφασαν, σαφῶς δέ που τοὺς	ἑαυτῶν	προγόνους εἰδότων. ἀδύνατον οὖν θεῶν
[2, 2]	ὑπ' αὐτοῦ καθ' ὃν καιρὸν	ἐβασίλευσε	τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἔτι κατὰ
[2, 6]	βραχεῖς, ὧν τὴν μνήμην τὰ	Ἑβραίων	περιέχει λόγια, εἰς οὐδὲν τῶν
[2, 3]	γοῦν κατὰ τὴν ἀκριβῆ τῶν	Ἑβραίων	φωνὴν τὸ ὄνομα τὸ Εὖα
[2, 3]	εἰσέτι παρὰ τοῖς πολλοῖς τετιμημένους	ἐγγαστριμύθους·	ναὶ μὴν ἄδυτα Αἰγυπτίων καὶ
[2, 7]	πρεσβυτέροις γενομένοις, καὶ τοὺς ποιητὰς	ἐγγὺς	τούτων ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ἥρας δὲ
[2, 3]	δὲ καὶ Κόρη δρᾶμα ἤδη	ἐγενέσθην	μυστικὸν καὶ τὴν πλάνην καὶ
[2, 7]	Οὐρανοῦ παῖδες Ὠκεανὸς καὶ Τηθὺς	ἐγενέσθην·	τούτων δὲ Φόρκυς Κρόνος τε
[2, 2]	καὶ μιγεὶς αὐτῇ Κτήσιππον υἱὸν	ἐγέννησεν.	Θέσπιος δὲ ὁ Ἀθηναῖος, Ἐρεχθέως
[2, 2]	καὶ μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον	ἐγέννησεν.	Καὶ πάλιν Ἀστυάνειραν τὴν Ἀρμενίου
[2, 2]	ἐπανῆλθεν. Καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν	ἔγημεν	Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, τετελευτηκότος ἤδη
[2, 3]	πατέρας, σπέρμα κακίας καὶ φθορᾶς	ἐγκαταφυτεύσαντας	τῷ βίῳ τὰ μυστήρια. Ἤδη
[2, 3]	ἀληθείας λόγον τὴν γοητείαν τὴν	ἐγκεκρυμμένην	αὐτοῖς, καὶ αὐτούς γε τοὺς
[2, 2]	τιμωρίαν λαβεῖν παρ' αὐτοῦ τῶν	ἐγκλημάτων.	Ταῦτα μὲν οὖν ἐν τῷ
[2, 2]	συνελθοῦσαν εἰς ὁμιλίαν Ἄττιδι γενέσθαι	ἐγκύμονα.	Οὗ γνωσθέντος ὁ ταύτης πατὴρ
[2, 2]	ἀστραπῶν, οὐκ ἐνεγκοῦσαν τὴν Σεμέλην	ἐγκύμονα	οὖσαν ἐκτρῶσαι τὸ βρέφος, ὑπὸ
[2, 1]	δὲ ὑφ' ὅτου δήποτε φθαρεῖσαν	ἔγκυον	γενέσθαι καὶ τεκεῖν ἑπτὰ μηνῶν
[2, 2]	λάθρᾳ μιγεὶς καὶ ποιήσας αὐτὴν	ἔγκυον	ἐπανῆλθεν. Καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν
[2, 8]	τῆς κατὰ Ῥωμαίους θεολογίας Ἀλλ'	ἔγνω	ὅτι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν
[2, 0]	ὁ Αἰγύπτιος ἔν τε ᾗ	ἔγραψεν	ἱερᾷ βίβλῳ καὶ ἐν ἑτέροις
[2, 7]	ῥήμασιν· Πρῶτον μέν, ἦν δ'	ἐγώ,	τὸ μέγιστον καὶ περὶ τῶν
[2, 7]	λέγειν. οὐδέ γε, ἦν δ'	ἐγώ,	τὸ παράπαν, ὡς θεοὶ θεοῖς
[2, 3]	Δηοῦς ἑορτάς, πένθος ὑμνούμενον. Τούτους	ἔγωγ'	ἂν ἀρχεκάκους φήσαιμι μύθων ἀθέων
[2, 8]	βαρβάροις. καὶ ὃ πάντων μάλιστα	ἔγωγε	τεθαύμακα, καίπερ μυρίων ὅσων εἰς
[2, 0]	γὰρ αἱ προπαρατεθεῖσαι τῶν εἰρημένων	ἐδήλουν	φωναί, ὡς μηκέτι χρῆναι τούτων
[2, 5]	ἐπτοημένους θεραπεύειν τε καὶ περιέπειν	ἐδίδαξαν,	πάντων πάλαι ἀνδρῶν δι' ὑπερβάλλουσαν
[2, 7]	περὶ τῆς τῶν παλαιῶν θεολογίας	ἐδόξαζεν	Περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων
[2, 1]	τοὺς κύνας καθ' ὃν καιρὸν	ἐζήτει	τὸν Ὄσιριν τά τε θηρία
[2, 3]	νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην καὶ καταστέψαντ'	ἐθαψάτην,	φέροντες ἐπὶ χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ
[2, 3]	ἀναινομένης λαβεῖν καὶ πιεῖν οὐκ	ἐθελούσης	πενθήρης γὰρ ἧν περιαλγὴς ἡ
[2, 8]	ἔχει πρὸς τὰ οὐκ ἐπιχώρια	ἔθη	περὶ θεῶν καὶ πάντα ὀττεύεται
[2, 0]	ἔνι μάλιστα τὰ παρ' ἑκάστοις	ἔθνεσιν	ἀπηκριβωκώς, ἐπιφανὴς ἀνὴρ καὶ δόξαν
[2, 2]	τοπάρχην. Καὶ ἄλλα δὲ πλεῖστα	ἔθνη	ἐπελθόντα παρὰ πᾶσιν τιμηθῆναι καὶ
[2, 1]	ἄλλα τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν	ἔθνη	καὶ περαιωθῆναι κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον
[2, 5]	γῆς οὐδ' ἐν γωνίᾳ χώρας	ἔθνους	ἑνός, καθ' ὅλης δὲ τῆς
[2, 1]	ἡγεῖσθαι τὸν Ἀπόλλωνα. Παντὸς δὲ	ἔθνους	ὡς θεὸν ἀποδεχομένου τὸν Ὄσιριν
[2, 1]	εἰκότως παρὰ τοῖς πλείστοις τῶν	ἐθνῶν	ἡ τῆς παλαιᾶς πλάνης δεισιδαιμονία.
[2, 2]	ὁ αὐτὸς ἐκ τῶν ἄλλων	ἐθνῶν	μετειληφέναι φησὶ τοὺς Ἕλληνας, γράφων
[2, 8]	ὅσων εἰς τὴν πόλιν ἐπεληλυθότων	ἐθνῶν,	οἷς πολλὴ ἀνάγκη σέβειν τοὺς
[2, 8]	πόλιν οὗτοι μηναγυρτοῦντες, ὥσπερ αὐτοῖς	ἔθος,	τύπους τε περικείμενοι τοῖς στήθεσι
[2, 8]	παρ' αὐτοῖς, καίτοι διεφθαρμένων τῶν	ἐθῶν	ἤδη, οὐ θεοφορήσεις, οὐ κορυβαντιασμούς,
[2, 7]	νέους, ἀλλὰ μάλιστα μὲν σιγᾶσθαι,	εἰ	δ' ἀνάγκη τις ἦν λέγειν,
[2, 3]	Ἀμφιάρεω, τὸν Ἀπόλλω, τὸν Ἀμφίλοχον·	εἰ	δὲ βούλει, καὶ τερατοσκόπους καὶ
[2, 3]	τοῦ συμβεβηκότος περὶ τὸν Διόνυσον·	εἰ	δὲ καὶ ἀπὸ Μυοῦντός τινος
[2, 1]	θεῶν ἀποδείκνυσθαι τὸν Μωσέα προτερεῖν,	εἰ	δὴ πρὸ Κάδμου μὲν οὗτος,
[2, 5]	λόγου μάρτυρας αὐτοὺς Ἕλληνας ἐπαγόμενος.	Εἰ	δή σοι φίλον, αὖθις καὶ
[2, 7]	ὑπὸ τοῦ υἱέος; οὐδ' ἂν	εἰ	ἦν ἀληθῆ, ᾤμην δεῖν ῥᾳδίως
[2, 3]	φέρων κατατίθεται διεσπασμένον τὸν νεκρόν.	Εἰ	θέλεις δ' ἐποπτεῦσαι καὶ Κορυβάντων
[2, 3]	Ἡφαίστοιο. Ζεὺς δὲ ὕστερον ἐπιφανείς	εἰ	θεὸς ἦν, τάχα που τῆς
[2, 3]	γραμμάτων, τὰ μυστήρια. Θηρεύουσι γάρ,	εἰ	καὶ ἄλλοι τινές, ἀτὰρ δὴ
[2, 4]	ἐν αὐτοῖς ἀποκρύπτοντες θεωρίας. Ὧν	εἰ	καὶ ὅτι μάλιστα μηδὲν φέρουσιν
[2, 3]	χλεύη τὰ μυστήρια; Τί δ'	εἰ	καὶ τὰ ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ
[2, 4]	ἐπὶ τῶν ἐν ἀνθρώποις κακούργων,	εἰ	κατελεγχθείη, ταῖς ἀπὸ τῶν νόμων
[2, 3]	ἀπάτης καὶ τερατείας ἔμπλεα. Καὶ	εἰ	μεμύησθε, μᾶλλον ἐπιγελάσεσθε τοῖς μύθοις
[2, 0]	κατανοῆσαι ἀκριβῶς καὶ συνιδεῖν ἐξητασμένως,	εἰ	μὴ κεκριμένη καὶ εὔλογος συνέστηκεν
[2, 6]	ἂν ἀρκέσαι χρόνος· ὑμᾶς δὲ	εἰ	μὴ ὑπεισέρχεταί τις αἰσχύνη τῶν
[2, 2]	χρησμὸν λαμβάνει ἀπολυθήσεσθαι τῆς νόσου,	εἰ	πρότερον πραθεὶς δουλεύσειεν. Πλεύσας οὖν
[2, 3]	αἰδοίων ἐστερημένον. Καὶ τί θαυμαστὸν	εἰ	Τυρρηνοὶ οἱ βάρβαροι αἰσχροῖς οὕτω
[2, 7]	καὶ μάχονται (οὐδὲ γὰρ ἀληθῆ)	εἴ	γε δεῖ ἡμῖν τοὺς μέλλοντας
[2, 7]	τε καὶ οἰκείους αὐτῶν· ἀλλ'	εἴ	πως μέλλοιμεν πείσειν ὡς οὐδεὶς
[2, 3]	ὑπ' ἀνθρώπων διδασκόμενοι. Τί δ'	εἴ	σοι καταλέγοιμι τὰ μυστήρια; Οὐκ
[2, 8]	ἤδη συνέβη παθεῖν, ἀλλὰ καὶ	εἴ	τινα κατὰ χρησμοὺς ἐπεισῆκται ἱερά,
[2, 6]	οὐδέν τι πλέον τῆς ἱστορίας	εἰδότες,	μόνοις δὲ τοῖς μύθοις προσανέχοντες
[2, 7]	δέ που τοὺς ἑαυτῶν προγόνους	εἰδότων.	ἀδύνατον οὖν θεῶν παισὶν ἀπιστεῖν
[2, 5]	γοῦν αἱ προπαρατεθεῖσαι φωναὶ νεκρῶν	εἴδωλα	καὶ ἀνδρῶν πάλαι κατοιχομένων εἰκόνας
[2, 3]	ταυρόμορφον. Ἀμέλει φησί τις ποιητὴς	εἰδωλικός·	ταῦρος δράκοντος καὶ πατὴρ ταύρου
[2, 1]	Ἔν τε γὰρ τοῖς ἱεροῖς	εἴδωλον	αὐτοῦ κατασκευάσασαν τιμὰς καταδεῖξαι καὶ
[2, 0]	ἑκάστοις ἐπιτελουμένων μυστηρίων, δῆλον ἂν	εἴη	ἀπό τε τῆς τῶν λοιπῶν
[2, 2]	καὶ Ὀρφεῖ πειρασόμεθα συντόμως ἐπιδραμεῖν.	Εἶθ'	ἑξῆς ἐπισυνάπτει τὰς τῶν ποιητῶν
[2, 1]	παρὰ ἀνθρώποις· διὸ καὶ τὰς	εἰκόνας	αὐτῶν ἀνατιθέναι τοὺς πλείστους ἐν
[2, 1]	γενόμενα τὰ ζῷα, ὧν τὰς	εἰκόνας	ἔφερον, ἀποθεῶσαι. Ἕτεροι δὲ τρίτην
[2, 5]	εἴδωλα καὶ ἀνδρῶν πάλαι κατοιχομένων	εἰκόνας	πάντας πανδημεὶ τοὺς ἀμφὶ τὴν
[2, 1]	πρὸς τοὺς πολεμίους συμβολαῖς κατασκευάσαντας	εἰκόνας	τῶν ζῴων ἃ νῦν τιμῶσι
[2, 1]	τοῦ φονευθέντος εἰς ἓξ καὶ	εἴκοσι	μέρη δοῦναι τῶν συνεπιτιθεμένων ἑκάστῳ
[2, 7]	νόμῳ πιστευτέα εἶναι, καίπερ ἄνευ	εἰκότων	καὶ ἀναγκαίων ἀποδείξεων εἰρῆσθαι αὐτὰ
[2, 7]	θεῶν παισὶν ἀπιστεῖν καίπερ ἄνευ	εἰκότων	καὶ ἀναγκαίων ἀποδείξεων λέγουσιν, ἀλλ'
[2, 3]	ἀθέων τὰ μυστήρια. Ἀθέους δὲ	εἰκότως	ἀποκαλῶ τούτους, οἳ τὸν μὲν
[2, 6]	καλούμενα αὐτῶν ἱερὰ τῶν θεῶν.	Εἰκότως	ἄρα ἀρχήν ποθεν ἡ δεισιδαιμονία
[2, 4]	Ἕλλησι περὶ θεῶν φρονεῖν ἀνεχρήσαμεν.	Εἰκότως	δῆτα ἡμεῖς τούτων ἁπάντων ἐλευθέρους
[2, 5]	Ἑλληνικῶν συγγραφέων προδεδήλωται· ὃν καὶ	εἰκότως	ἐν ἀρχαῖς τῆς προκειμένης Εὐαγγελικῆς
[2, 1]	τὸ ἐνίστασθαι αἰσχρόν. Ἧς καὶ	εἰκότως	καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ ἐλευθερίαν
[2, 1]	καὶ Φοινικικῆς συνδραμούσης θεολογίας κεκράτηκεν	εἰκότως	παρὰ τοῖς πλείστοις τῶν ἐθνῶν
[2, 4]	ἐπὶ λογισμοῦ τὴν ἑτέραν ὁδὸν	εἵλοντο,	τῆς παλαιᾶς ἀναχωρήσαντες; Ὧν οἱ
[2, 2]	ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις ἀναγεγράφαμεν.	Εἶναι	δ' ἐν αὐτῇ κατά τινα
[2, 2]	ἀξιολόγοις, ἀργυροῖς τε καὶ χρυσοῖς.	Εἶναι	δὲ καὶ τὴν νῆσον ἱερὰν
[2, 2]	τοῦ σίτου τῆς τροφῆς εὕρεσιν.	Εἶναι	δέ φασι καὶ ἄλλον Διόνυσον
[2, 7]	ὑπονοίαις εἰρῆσθαι νομιζομένας φυσιολογίας παραιτητέας	εἶναι	διδάσκει· ὡς μηκέτ' ἀλόγως ἡμῖν
[2, 1]	κύνα συνθηρεύειν ἀνθρώποις καὶ φυλακτικὸν	εἶναι·	διόπερ τὸν θεὸν τὸν παρ'
[2, 2]	γίνεσθαι. Τὰς δὲ Μούσας θυγατέρας	εἶναι	Διὸς καὶ Μνημοσύνης, τινὲς δὲ
[2, 5]	φωστήρων καταπλαγέντες τὰ κάλλη, ταῦτ'	εἶναι	θεοὺς ἀπεφήναντο. Τρίτοι δὲ ἄλλοι
[2, 1]	εἰς Ἄργος μεταφέρεσθαι, μυθολογούντων αὐτὴν	εἶναι	Ἰὼ τὴν εἰς βοὸς τύπον
[2, 4]	τρίτον σώφρονι λογισμῷ κρίναντες ἀνόσιον	εἶναι	καὶ δυσσεβὲς τῇ τοῦ θεοῦ
[2, 2]	τοῦ Ἀσκληπιοῦ φασιν Ἀπόλλωνος υἱὸν	εἶναι	καὶ Κορωνίδος, ζηλῶσαι δὲ τὴν
[2, 8]	καὶ ἀνωφελεῖς καὶ ἀσχήμονας ὑπολαβὼν	εἶναι	καὶ οὐχ ὅτι τῶν θεῶν,
[2, 6]	Τελμησσῷ βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· (μνῆμα	εἶναι	καὶ τοῦτον Τελμησσέως τοῦ μάντεως
[2, 7]	Πλάτων ἑπομένους τῷ νόμῳ πιστευτέα	εἶναι,	καίπερ ἄνευ εἰκότων καὶ ἀναγκαίων
[2, 7]	οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ ἐπιτήδεια	εἶναι	λέγειν. οὐδέ γε, ἦν δ'
[2, 4]	αὐτοῖς θεῶν ἱστορίας ἀληθεῖς μύθους	εἶναι	πεπλασμένους ὑπὸ ποιητῶν ἐπεφήμισαν, φυσικὰς
[2, 0]	θεολογίας· ἀφ' ἧς ἡγοῦμαι κρεῖττον	εἶναι	ποιήσασθαι τὴν τῶν προκειμένων παράθεσιν,
[2, 6]	τῆς τῶν σωμάτων φύσεως ταῦτ'	εἶναι	τὰ διὰ τῶν μύθων δηλούμενα
[2, 5]	οἱ τῶν θεῶν οἶκοι νεκρῶν	εἶναι	τάφοι μνημονεύονται, ὡς ὁ Κλήμης
[2, 6]	τρόπον· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Περὶ τοῦ νεκρῶν	εἶναι	τάφους τὰ καλούμενα αὐτῶν ἱερὰ
[2, 1]	Αἰγυπτίων τιμώμενον, οὗ καὶ ἐπώνυμον	εἶναι	τὴν Πανὸς πόλιν. Ὄντι δὲ
[2, 1]	Αἰγύπτου. Μεθερμηνευόμενον δέ φασιν αὐτὸν	εἶναι	τὸν Ἀπόλλωνα τήν τε ἰατρικὴν
[2, 1]	δ' ἀετὸν διὰ τὸ βασιλικὸν	εἶναι.	Τὸν δὲ τράγον φασὶν ἀποτεθεῶσθαι,
[2, 1]	Ἀφροδίτην. Καὶ τὸν μὲν Ὄσιριν	εἶναι	τὸν Διόνυσον, τὴν δὲ Ἶσιν
[2, 6]	διανοίας ὄμμασι κεκαθαρμένοις μόνον αὐτὸν	εἶναι	τὸν θεὸν τῶν πάντων σωτῆρα
[2, 1]	μόριον· τὸ μὲν γὰρ ζῷον	εἶναι	τοῦτο κατωφερέστατον πρὸς τὰς συνουσίας,
[2, 2]	Διονύσου. Τὸν δὲ Πρίηπον υἱὸν	εἶναί	φασι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης, διὰ
[2, 2]	μὲν γὰρ ἀϊδίους καὶ ἀφθάρτους	εἶναί	φασιν, οἷον ἥλιόν τε καὶ
[2, 5]	δύναμιν σωτήριόν τι καὶ ἀγαθὸν	εἶναι	χρῆμα διενοήθησαν, εὑρεῖν δὲ τοῦτον
[2, 2]	Ἐν τούτῳ τῷ ἱερῷ στήλην	εἶναι	χρυσῆν, ἐν ᾗ τοῖς Παγχαίοις
[2, 7]	Περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων	εἰπεῖν	καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον
[2, 3]	(οὐ γὰρ ἀνήσω μὴ οὐχὶ	εἰπεῖν)	ξενίσασα ἡ Βαυβὼ τὴν Δηὼ
[2, 3]	τῆς ἀναισχυντίας τὸν μυσταγωγόν· ὣς	εἰποῦσα	πέπλους ἀνεσύρατο, δεῖξε δὲ πάντα
[2, 7]	περὶ τῶν μεγίστων ψεῦδος ὁ	εἰπὼν	οὐ καλῶς ἐψεύσατο, ὡς Οὐρανός
[2, 7]	καλῶς ἐψεύσατο, ὡς Οὐρανός τε	εἰργάσατο,	ἅ φησιν δρᾶσαι αὐτὸν Ἡσίοδος,
[2, 7]	καθ' ἡμᾶς· πιστευτέον δὲ τοῖς	εἰρηκόσιν	ἔμπροσθεν, ἐκγόνοις μὲν θεῶν οὖσιν,
[2, 1]	μέρη ταφῆς ἀξιωθῆναί φασι τὸν	εἰρημένον	τρόπον· τὸ δὲ αἰδοῖον ὑπὸ
[2, 0]	Ταῦτα γὰρ αἱ προπαρατεθεῖσαι τῶν	εἰρημένων	ἐδήλουν φωναί, ὡς μηκέτι χρῆναι
[2, 1]	Ὅταν δὲ ἀποθάνῃ τι τῶν	εἰρημένων	ζῴων, σινδόνι καλύψαντες καὶ μετ'
[2, 4]	καὶ Ἕλληνα τὴν ἀπὸ τῶν	εἰρημένων	κακῶν ἐλευθερίαν τῆς τε τῶν
[2, 5]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Ἀνακεφαλαίωσις τῶν πρόσθεν	εἰρημένων.	Τῆς μὲν οὖν Ἑλληνικῆς θεολογίας,
[2, 7]	ἄνευ εἰκότων καὶ ἀναγκαίων ἀποδείξεων	εἰρῆσθαι	αὐτὰ ὁμολογήσας· προσεκτέον δέ, ὡς
[2, 7]	τὰς τῶν μύθων ἐν ὑπονοίαις	εἰρῆσθαι	νομιζομένας φυσιολογίας παραιτητέας εἶναι διδάσκει·
[2, 6]	καὶ λέγειν οἷα τοῖς παλαιοῖς	εἴρητο,	εἴτε περιέχοιέν τι λεληθὸς ἐν
[2, 1]	καὶ Διὸς σχεδιάζειν. Ὀρφέα γὰρ	εἰς	Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα τῆς
[2, 2]	Συνεῖναι δὲ αὐτῇ Μαρσύαν, ὃν	εἰς	ἅμιλλαν περὶ μουσικῆς ἐλθόντα τῷ
[2, 2]	γενέσθαι θεούς, διὰ δὲ τὰς	εἰς	ἀνθρώπους εὐεργεσίας ἀθανάτου τετευχότας τιμῆς
[2, 2]	τῶν ἀνθρώπων καὶ διὰ τοῦτο	εἰς	ἅπαντα τὸν αἰῶνα τυχεῖν τῆς
[2, 1]	τὴν γένεσιν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	εἰς	Ἄργος μεταφέρεσθαι, μυθολογούντων αὐτὴν εἶναι
[2, 4]	ὑπερηκόντισεν ὑπερβολὴν ἀσεβείας τὸ καταβάλλειν	εἰς	ἄρρητα ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν μόρια
[2, 2]	ἀπὸ τῆς τρίτης. Ἐλθόντα δὲ	εἰς	Βαβυλῶνα ἐπιξενωθῆναι Βήλῳ καὶ μετὰ
[2, 2]	Διὸς ἁρπαγῆναι· μὴ εὑρόντα δὲ	εἰς	Βοιωτίαν ἐλθεῖν κτίσαι τε τὰς
[2, 1]	μυθολογούντων αὐτὴν εἶναι Ἰὼ τὴν	εἰς	βοὸς τύπον μεταμορφωθεῖσαν. Τὴν αὐτὴν
[2, 5]	ἀθεότητος ὑποικουρεῖ τρόπος· οἱ δ'	εἰς	βραχύ τι φυσικαῖς ἐννοίαις ἀνακινούμενοι
[2, 1]	ἀνάψαι δὲ καὶ τὴν γένεσιν	εἰς	Δία, σεμνύνοντα τὸν Ὄσιριν καὶ
[2, 5]	ἀρχαῖς τῆς προκειμένης Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς	εἰς	διάκρισίν τε καὶ ἐπίγνωσιν τοῖς
[2, 1]	τῆς Αἰγυπτίων θεολογίας καὶ ὡς	εἰς	Ἕλληνας μετεκομίσθη ὅτι τε εὐλόγως
[2, 1]	διελόντα τὸ σῶμα τοῦ φονευθέντος	εἰς	ἓξ καὶ εἴκοσι μέρη δοῦναι
[2, 6]	πηγή· ἔπειτα μὴ ἀνακοπεῖσα, ἀλλ'	εἰς	ἐπίδοσιν ἐλθοῦσα πολλὴ δὴ ῥυεῖσα
[2, 8]	θεοὺς τοῖς οἴκοθεν νομίμοις, οὐδενὸς	εἰς	ζῆλον ἐλήλυθεν τῶν ξενικῶν ἐπιτηδευμάτων
[2, 1]	Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξ ἀνθρώπων	εἰς	θεοὺς μεταστάντα τυχεῖν ὑπὸ Ἴσιδος
[2, 4]	γένοιτ' ἂν ἡμῖν ἡ ἔκθεσις	εἰς	θεωρίαν τῶν καὶ παρὰ τούτοις
[2, 3]	ἔλαβον ἐκ κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην	εἰς	κάλαθον καὶ ἐκ καλάθου εἰς
[2, 3]	τὰ ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ ἀχρεῖον	εἰς	κατάγνωσιν παραθέσθαι· ἀστράγαλος, σφαῖρα, στρόβιλος,
[2, 2]	τὸ Κάσσιον ὄρος· ἐλθόντα δὲ	εἰς	Κιλικίαν πολέμῳ νικῆσαι Κίλικα τοπάρχην.
[2, 3]	εἰς κάλαθον καὶ ἐκ καλάθου	εἰς	κίστην Καλά γε τὰ θεάματα
[2, 2]	σπουδήν τε ποιεῖσθαι τὴν πᾶσαν	εἰς	κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν, εὐεργεσίας
[2, 2]	ὁ δὲ τῇ ψυχῇ δυσφορῶν	εἰς	μανίαν ἐνέπεσεν· τοῦ πάθους δὲ
[2, 1]	ἄγεται δὲ ὁ μόσχος πρῶτον	εἰς	Νείλου πόλιν. Καὶ τότε μόνον
[2, 2]	ἀφροδισίων. Τὴν δὲ Κυβέλην συνελθοῦσαν	εἰς	ὁμιλίαν Ἄττιδι γενέσθαι ἐγκύμονα. Οὗ
[2, 6]	μνήμην τὰ Ἑβραίων περιέχει λόγια,	εἰς	οὐδὲν τῶν ὁρωμένων ἐφαρμόσαντες τὴν
[2, 5]	θελήσαντες ἄνω μὲν τὰς ψυχὰς	εἰς	οὐρανὸν ἔτειναν, αὐτόθι δὲ τῇ
[2, 1]	ἕτερον χρόνον ἅπαντα κεκωλυμένον ἐστὶν	εἰς	ὄψιν αὐτὰς ἔρχεσθαι τούτῳ τῷ
[2, 5]	τοῖς πλημμελουμένοις τιμωροῦ δίκης ἐμπαζομένων,	εἰς	πάσας δὲ ἀνοσιουργίας καταβαλλόντων. Οὔπω
[2, 0]	μὲν οὖν τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν	εἰς	πλάτος τῇ Ἑλλήνων μετείληφεν φωνῇ
[2, 2]	Ἀργείας προστάττει ἄθλους ἐκτελέσαι δώδεκα.	Εἰς	πολλὴν δὲ ἀμηχανίαν ἐμπεσόντος αὐτοῦ
[2, 4]	ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν μόρια καὶ	εἰς	τὴν ἄλογον καὶ θηριώδη φύσιν
[2, 2]	ἐξ αὐτῆς παῖδα. Ἐπανιὼν δὲ	εἰς	τὴν Ἀρκαδίαν καὶ καταλύσας παρ'
[2, 1]	καὶ περαιωθῆναι κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον	εἰς	τὴν Εὐρώπην. Καὶ Μακεδόνα μὲν
[2, 2]	τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. Στρατεῦσαι δὲ	εἰς	τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ. Ἐντεῦθεν
[2, 1]	ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν καταφυγεῖν	εἰς	τὴν λίμνην, ἔπειτα ὑπὸ κροκοδείλου
[2, 2]	ἐπιξενωθῆναι Βήλῳ καὶ μετὰ ταῦτα	εἰς	τὴν Παγχαίαν νῆσον πρὸς τῷ
[2, 8]	ἔγωγε τεθαύμακα, καίπερ μυρίων ὅσων	εἰς	τὴν πόλιν ἐπεληλυθότων ἐθνῶν, οἷς
[2, 7]	ὅσας Ὅμηρος πεποίηκεν οὐ παραδεκτέον	εἰς	τὴν πόλιν, οὔτ' ἐν ὑπονοίαις
[2, 2]	πρότερον πραθεὶς δουλεύσειεν. Πλεύσας οὖν	εἰς	τὴν Φρυγίαν ὑπό τινος τῶν
[2, 2]	τὴν δὲ Κυβέλην ἐμμανῆ γενομένην	εἰς	τὴν χώραν ἐκπηδῆσαι ἐκεῖσέ τε
[2, 2]	παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ ἐκπέμψαι τε	εἰς	τὸ ἐν τῇ Νύσῃ ἄντρον,
[2, 0]	μεταβάντας καὶ τὰ Αἰγυπτίων ἐπιθεωρῆσαι,	εἰς	τὸ κατανοῆσαι ἀκριβῶς καὶ συνιδεῖν
[2, 1]	ἀφισταμένου τῶν βασιλέων καὶ συμφρονοῦντος	εἰς	τὸ μηκέτι βασιλεύεσθαι, ἐπινοῆσαί τινα
[2, 1]	ἔπειτα ὑπὸ κροκοδείλου παραδόξως ἀναληφθέντα	εἰς	τὸ πέραν ἀπενεχθῆναι. Αἰτίας δὲ
[2, 2]	Ὑπερίονα κατασφάξαι, τὸν δὲ Ἥλιον	εἰς	τὸν Ἠριδανὸν ποταμὸν ἀποπνῖξαι· τὴν
[2, 3]	δέ, οὐ γὰρ ἠπείθησε Διί,	εἰς	τὸν Παρνασὸν φέρων κατατίθεται διεσπασμένον
[2, 1]	δὲ αἰδοῖον ὑπὸ μὲν Τυφῶνος	εἰς	τὸν ποταμὸν ῥιφῆναι λέγουσιν, ὑπὸ
[2, 2]	φησὶν ἐκτοπισθῆναι κατὰ τὴν μεσημβρίαν	εἰς	τὸν ὠκεανόν· ἐκπλεύσαντα γὰρ αὐτὸν
[2, 6]	καὶ τὰς τούτων τιμὰς ἐπάραντες·	εἰς	τοσοῦτον δὲ ἄρα κακῶν ἤλαυνον
[2, 1]	δὲ τὴν τοῦ Ὀσίριδος ψυχὴν	εἰς	τοῦτον μετὰ τὴν τελευτὴν μεταστῆναι.
[2, 3]	τὸ τοῦ Διονύσου αἰδοῖον ἀπέκειτο,	εἰς	Τυρρηνίαν κατήγαγον, εὐκλεοῦς ἔμποροι φορτίου·
[2, 0]	τὰ περὶ θεῶν συστησαμένους μηδὲν	εἰς	φυσικὰς ἀναφέρειν τροπολογίας μηδ' ἀλληγορεῖν
[2, 4]	ψευδωνύμων θεῶν ἀποστασίας τὸ εὔλογον	εἰς	φῶς ἀγαγόντας, ὁπότε καὶ αὐτῶν
[2, 6]	προαιρέσει τῇ κατὰ λόγον ἐκέχρηντο·	εἷς	μὲν γάρ που τάχα τις
[2, 2]	τὰς τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους	εἰσάγουσι	διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν ἐκ
[2, 2]	οὗ δὴ καὶ κερατίαν αὐτὸν	εἰσάγουσιν.	Τὸν δὲ ἐκ Σεμέλης νεώτερον,
[2, 0]	τῶν λόγων ἐπαγόμεναι ἀπὸ τῆς	εἰσέτι	δεῦρο ἐν ταῖς κατὰ Φοινίκην
[2, 2]	ὡς θεὸν τὴν Κυβέλην. Διόπερ	εἰσέτι	καὶ σήμερον τοὺς Φρύγας τοῦτο
[2, 5]	τε αὐτοὶ καὶ οἱ τῶνδε	εἰσέτι	νῦν ἄπειροι, τίνες ὄντες πάλαι
[2, 3]	λυπουμένη. Τοῦτο τοῖς μυουμένοις ἀπαγορεύεται	εἰσέτι	νῦν, ἵνα μὴ δοκοῖεν οἱ
[2, 2]	Κουρῆτας. Δείκνυσθαι δὲ αὐτοῦ φασιν	εἰσέτι	νῦν τάφον ἐν Κρήτῃ. Δυναστεῦσαι
[2, 3]	Διονύσου μυστήρια τέλεον ἀπάνθρωπα, ὃν	εἰσέτι	παῖδα ὄντα ἐνόπλῳ κινήσει περιχορευόντων
[2, 3]	ἀλευρομάντεις καὶ κριθομάντεις καὶ τοὺς	εἰσέτι	παρὰ τοῖς πολλοῖς τετιμημένους ἐγγαστριμύθους·
[2, 5]	δὲ ἀνοσιουργίας καταβαλλόντων. Οὔπω γὰρ	εἰσέτι	τότε νόμων καθ' οὓς χρὴ
[2, 6]	ἀληθῆ τῶν μύθων τὸν καλλωπισμὸν	εἰσηγησάμενοι.	Ἀλλ' οὗτοι μὲν ὀψέ ποτε,
[2, 6]	τῆς περὶ θεῶν ἱστορίας δόξαν	εἰσηγήσαντο,	σεμνοτέρας εὑρησιλογίας τοῖς μύθοις προσεπινοήσαντες
[2, 1]	καὶ πολλὰ περὶ αὐτοῦ μυστικῶς	εἰσηγήσασθαι.	Ἀναιρεθῆναι δὲ αὐτὸν ὑπὸ Τυφῶνος
[2, 8]	μύθους, ἐν οἷς βλασφημίαι τινές	εἰσι	περὶ αὐτῶν ἢ κατηγορίαι, πονηροὺς
[2, 8]	ἀγνοεῖν ὅτι τῶν Ἑλληνικῶν μύθων	εἰσί	τινες ἀνθρώποις χρήσιμοι, οἱ μὲν
[2, 8]	ὧν ἕνεκα γίνεται. σπάνιοι δ'	εἰσὶν	οἱ μετειληφότες ταύτης τῆς φιλοσοφίας·
[2, 6]	ἐξωθοῦντος, τοτὲ δ' αὖ πάλιν	εἰσποιουμένου	τοὺς μύθους. Ὁ δ' οὖν
[2, 3]	τὴν μοιχικὴν ἐπιδίδοται, νόμισμα δὲ	εἰσφέρουσιν	αὐτῇ οἱ μυούμενοι ὡς ἑταίρᾳ
[2, 6]	τι λεληθὸς ἐν ὑπονοίαις δηλούμενον	εἴτ'	ἐκτὸς πάσης ὑπονοίας λέγοιτο· ὅτε
[2, 0]	ἀποδείξεως, πρώτιστα πάντων αὐτοῖς Αἰγυπτίοις,	εἶτα	δὲ καὶ τοῖς τὰ ἴσα
[2, 3]	μύθους θεῶν καταδείξας τὰ μυστήρια,	εἴτε	Ἠετίων ὁ τὰ Σαμοθρᾴκων ὄργια
[2, 3]	τῆσδε ἄρξας τῆς ἀπάτης ἀνθρώποις,	εἴτε	ὁ Δάρδανος ὁ μύθους θεῶν
[2, 3]	Σαμοθρᾴκων ὄργια καὶ τελετὰς ὑποστησάμενος,	εἴτε	ὁ Φρὺξ ἐκεῖνος ὁ Μίδας,
[2, 6]	λέγειν οἷα τοῖς παλαιοῖς εἴρητο,	εἴτε	περιέχοιέν τι λεληθὸς ἐν ὑπονοίαις
[2, 2]	ᾔτει χιτῶνα καὶ ἱμάτιον οἷς	εἰώθει	χρῆσθαι πρὸς τὰς θυσίας· ἡ
[2, 4]	σφόδρα δεισιδαιμόνων οἱ πλείους, ὥσπερ	ἐκ	βαθέος κάρου ἀνανήψαντες καὶ τῆς
[2, 7]	Ῥέα καὶ ὅσοι μετὰ τούτων·	ἐκ	δὲ Κρόνου τε καὶ Ῥέας
[2, 2]	Περσέως δὲ καὶ Ἀνδρομέδας Ἠλεκτρύωνα,	ἐκ	δὲ τούτου γενέσθαι τὴν Ἀλκμήνην,
[2, 1]	ἀρετὴν βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντος κόσμου.	Ἐκ	δὲ τούτων γενέσθαι πέντε θεούς,
[2, 2]	δὲ ὁ Ἀθηναῖος, Ἐρεχθέως παῖς,	ἐκ	διαφόρων γυναικῶν θυγατέρας ἀριθμῷ πεντήκοντα
[2, 2]	τὸν ὑπό τινων Σαβάζιον ὀνομαζόμενον,	ἐκ	Διὸς καὶ Περσεφόνης γενόμενον· οὗ
[2, 1]	ἡ Κάδμου θυγάτηρ Σεμέλη τέτοκεν	ἐκ	Διὸς Ὄσιριν. Ἔπειτα παρελθόντων τῶν
[2, 2]	κατὰ τὸν τῆς δουλείας καιρὸν	ἐκ	δούλης υἱὸς Κλεόλαος. Γήμας δὲ
[2, 1]	γενέσεως καὶ τελετῆς τοιαύτας· Κάδμον	ἐκ	Θηβῶν ὄντα τῶν Αἰγυπτίων γεννῆσαι
[2, 3]	ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον καὶ	ἐκ	καλάθου εἰς κίστην Καλά γε
[2, 3]	ἐνήστευσα, ἔπιον τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον	ἐκ	κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον
[2, 3]	τοὺς ἐλέγχους· ἐκ τυμπάνου ἔφαγον,	ἐκ	κυμβάλου ἔπιον, ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ τὸν
[2, 2]	δὲ φυγόντος, τοὺς ἰδίους παῖδας	ἐκ	Μεγάρας τῆς Κρέοντος τοῦ βασιλέως
[2, 3]	περὶ τὴν Ἀφροδίτην μαχλῶντα ὄργια	ἐκ	νυκτὸς ἡμέρᾳ παραδοῦναι τολμήσας, φιλοτιμούμενος
[2, 6]	καὶ τὴν συνήθη καὶ σύντροφον	ἐκ	παίδων ἀγωγὴν τιμώμενοι. Οἵ γε
[2, 5]	ὄντες πάλαι πρότερον καὶ οἵων	ἐκ	πατέρων φύντες ὁπηλίκοις τε τὸ
[2, 3]	Τὰ σύμβολα τῆς μυήσεως ταύτης	ἐκ	περιουσίας παρατεθέντα οἶδ' ὅτι κινήσει
[2, 2]	βασιλεῦσαι, τούτου δὲ γενέσθαι παῖδας	ἐκ	πλειόνων γυναικῶν πέντε πρὸς τοῖς
[2, 0]	Διόδωρος ὁ πρόσθεν ἡμῖν μνημονευθεὶς	ἐκ	πλειόνων τὰς ἱστορίας ἀναλεξάμενος καὶ
[2, 1]	ταῖς Βοιωτικαῖς γεγονέναι τὸν θεὸν	ἐκ	Σεμέλης καὶ Διὸς σχεδιάζειν. Ὀρφέα
[2, 2]	κερατίαν αὐτὸν εἰσάγουσιν. Τὸν δὲ	ἐκ	Σεμέλης νεώτερον, τρυφερὸν τῷ σώματι,
[2, 2]	τεσσαράκοντα, ὧν ὀκτωκαίδεκα λέγουσιν ὑπάρχειν	ἐκ	Τεπαίας γυναικός, ἣν σώφρονα γενομένην
[2, 2]	ἀπὸ τῆς πρώτης, Περσεφόνην δὲ	ἐκ	τῆς δευτέρας, Ἀθηνᾶν δὲ ἀπὸ
[2, 2]	τὸν ὠκεανόν· ἐκπλεύσαντα γὰρ αὐτὸν	ἐκ	τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ποιήσασθαι τὸν
[2, 2]	μεγίστῃ. Τῆς γὰρ ἀκίδος τὸν	ἐκ	τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀπειληφυίας καὶ
[2, 1]	ἀποδείκνυνται συγχρώμενοι, ὡς ἔστι μαθεῖν	ἐκ	τῆς καὶ περὶ τούτων ἱστορίας,
[2, 2]	ἀνθρώπους. Εὑρεῖν δὲ καὶ τὸ	ἐκ	τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ
[2, 2]	εἰσάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν	ἐκ	τῆς συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. Ὃν καὶ
[2, 3]	τραπέζης τιθέναι· οἴονται γὰρ δὴ	ἐκ	τοῦ αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος τοῦ
[2, 3]	καρδίαν τοῦ Διονύσου ὑφελομένη Παλλὰς	ἐκ	τοῦ πάλλειν τὴν καρδίαν προσηγορεύθη·
[2, 2]	πρὸς ἀρετήν. Πρὸς δὲ τὰς	ἐκ	τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας ἀναδεδέσθαι
[2, 7]	μηκέτ' ἀλόγως ἡμῖν καὶ τὴν	ἐκ	τούτων ἀναχώρησιν τὴν τοῦ σωτῆρος
[2, 6]	τε καὶ πῦρ τά τε	ἐκ	τούτων συγκρίματά τε καὶ ἀποτελέσματα,
[2, 3]	γελασείουσιν ὑμῖν διὰ τοὺς ἐλέγχους·	ἐκ	τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον,
[2, 2]	δὲ θεολογίαν πάλιν ὁ αὐτὸς	ἐκ	τῶν ἄλλων ἐθνῶν μετειληφέναι φησὶ
[2, 8]	θεολογίαν, ἐνθυμούμενος ὅτι τὰ μὲν	ἐκ	τῶν Ἑλληνικῶν μύθων ἀγαθὰ μικρά
[2, 6]	τὸν μέγαν τῶν ὅλων ποιητὴν	ἐκ	τῶν ὁρωμένων ἀναγαγόντες, διανοίας ὄμμασι
[2, 3]	ἐσθίειν· τοὺς γὰρ ἀποπεπτωκότας χαμαὶ	ἐκ	τῶν τοῦ Διονύσου αἵματος σταγόνων
[2, 2]	μυθευομένων. Κάδμον τὸν Ἀγήνορός φασιν	ἐκ	Φοινίκης ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι
[2, 5]	καὶ γόητας καὶ φαρμακέας ἄνδρας	ἔκ	τινος τῶν θείων ἀποπτώσεως τὰς
[2, 0]	ὡς ἔνι μάλιστα τὰ παρ'	ἑκάστοις	ἔθνεσιν ἀπηκριβωκώς, ἐπιφανὴς ἀνὴρ καὶ
[2, 0]	καὶ ἱστορίας τῶν τε παρ'	ἑκάστοις	ἐπιτελουμένων μυστηρίων, δῆλον ἂν εἴη
[2, 6]	διηγοῦνται καὶ κατὰ τὸ παραστὰν	ἑκάστοις	ἰδίως ἀποφαίνονται (οὐδὲ γὰρ ἀλλήλοις
[2, 2]	φύσεως τούτοις τετευχότας· τούτων γὰρ	ἕκαστον	ἀΐδιον ἔχειν τὴν γένεσιν καὶ
[2, 6]	τῶν προγόνων θεολογίας, οἴκοθεν ἃς	ἕκαστος	ἐφεῦρε σεμνολογίας τοῖς περὶ θεῶν
[2, 8]	εὐηργέτησαν, ἑορτάς τε, ὁποίας τινὰς	ἑκάστῳ	θεῶν ἢ δαιμόνων ἄγεσθαι προσήκει,
[2, 1]	πλὴν τῶν αἰδοίων τοῦ Ὀσίριδος	ἑκάστῳ	μέρει περιπλάσαι λέγουσιν αὐτὴν τύπον
[2, 1]	εἴκοσι μέρη δοῦναι τῶν συνεπιτιθεμένων	ἑκάστῳ	μερίδα, βουλόμενον ἅπαντας μετασχεῖν τοῦ
[2, 1]	δὲ θεῶν ναοὺς χρυσοῦς, ὧν	ἑκάστῳ	τιμὰς ἀπονεῖμαι, καὶ καταστῆσαι τοὺς
[2, 1]	τῶν ὀρνέων παραβάλλουσιν, καὶ θηλείας	ἑκάστῳ	τῶν ζῴων τὰς εὐειδεστάτας συντρέφουσιν,
[2, 1]	αὐτοῖς τῶν ζῴων παρασχεῖν, ὅπως	ἑκάστων	τὸ μὲν παρ' αὐτοῖς τιμώμενον
[2, 2]	ὁ δὲ παῖς οὐ καταπλαγεὶς	ἑκατέρᾳ	τῶν χειρῶν τὸν αὐχένα θλίψας
[2, 6]	ῥυεῖσα δημιουργὸς πολλῶν καθίσταται δαιμόνων,	ἑκατόμβας	ποιοῦσα καὶ πανηγύρεις ἐπιτελοῦσα καὶ
[2, 1]	τε πόλιν ἐν τῇ Θηβαΐδι	ἑκατόνπυλον,	ἣν τινὰς μὲν Διὸς πόλιν,
[2, 8]	αὐτόθι αὐτὰ νομίμοις μεθήρμοσεν, ἅπασαν	ἐκβαλοῦσα	τερθρείαν μυθικήν, ὥσπερ τὰ τῆς
[2, 7]	πιστευτέον δὲ τοῖς εἰρηκόσιν ἔμπροσθεν,	ἐκγόνοις	μὲν θεῶν οὖσιν, ὡς ἔφασαν,
[2, 7]	λεγομένους αὐτῶν ἔτι τε τούτων	ἐκγόνους	ἄλλους. Ταῦτά φησιν ὁ Πλάτων
[2, 2]	ἡττηθέντα ζῶντα ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος	ἐκδαρῆναι.	Τὸν δὲ Ἀπόλλωνα ἐρασθέντα τῆς
[2, 1]	τῆς Ἑλληνικῆς θεολογίας γένοιτ' ἂν	ἔκδηλον	ἐπαγομένων ἐν ταῖς οἰκείαις περὶ
[2, 1]	Διὸ καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν	ἐκδοθῆναι	λόγον ὡς ἡ Κάδμου θυγάτηρ
[2, 3]	τοῖς ὄφεσιν, ἐπολολύζοντες Εὖαν Εὖαν	ἐκείνην,	δι' ἣν ἡ πλάνη παρηκολούθησε.
[2, 2]	Διὸς προαγορεύσαντος τὸν τεχθησόμενον κατ'	ἐκείνην	τὴν ἡμέραν βασιλεῦσαι τοῦ Περσειδῶν
[2, 6]	ἄλλοι ναοὶ τῶν νεκρῶν, ὡς	ἐκεῖνοι	τάφοι τῶν θεῶν. Καὶ πάλιν
[2, 1]	μεταθεῖναι τοῦ θεοῦ τὴν γένεσιν	ἐκείνοις	χαριζόμενον, τοὺς δὲ ὄχλους τὰ
[2, 3]	τελετὰς ὑποστησάμενος, εἴτε ὁ Φρὺξ	ἐκεῖνος	ὁ Μίδας, ὁ παρὰ τοῦ
[2, 7]	νόμῳ πιστευτέον. οὕτως οὖν κατ'	ἐκείνους	ἡμῖν ἡ γένεσις περὶ τούτων
[2, 3]	φιλομηδέα, ὅτι μηδέων ἐξεφαάνθη μηδέων	ἐκείνων	τῶν ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ, τῶν λάγνων,
[2, 2]	γενομένην εἰς τὴν χώραν ἐκπηδῆσαι	ἐκεῖσέ	τε ὀλολύζουσαν καὶ τυμπανίζουσαν διατελεῖν.
[2, 3]	τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον,	ἐκερνοφόρησα,	ὑπὸ τὸν παστὸν ὑπέδυν Ταῦτα
[2, 8]	αἷς χαίρουσι γεραιρόμενοι πρὸς ἀνθρώπων,	ἐκεχειρίας	τε αὖ καὶ πανηγύρεις καὶ
[2, 6]	τῇ προαιρέσει τῇ κατὰ λόγον	ἐκέχρηντο·	εἷς μὲν γάρ που τάχα
[2, 6]	ἐν ἀνθρώποις πάθη ταῖς ἰσοθέοις	ἐκθειάσαι	τιμαῖς, μηδὲν τὸ παράπαν ἐν
[2, 6]	Πρὶν δὲ τὴν τούτων ποιήσασθαι	ἔκθεσιν	ἐμοὶ δοκεῖ προεπισημήνασθαι τὴν αὐτῶν
[2, 4]	ἀναγκαία γένοιτ' ἂν ἡμῖν ἡ	ἔκθεσις	εἰς θεωρίαν τῶν καὶ παρὰ
[2, 6]	ἐπῃωρημένης, μοιχείας καὶ ἀρρένων φθοράς,	ἐκθέσμους	τε καὶ παρανόμους γάμους, μιαιφονίας
[2, 6]	καὶ τὰς τῶν ἀλόγων ζῴων	ἐκθεώσεις	διετάξαντο διὰ τὸ καὶ ἐξ
[2, 2]	καὶ Πανδώραν. Τὴν δὲ Βασίλειαν	ἐκθρέψασαν	τοὺς ἀδελφοὺς μητρὸς εὔνοιαν παρεχομένην
[2, 2]	μητρί. Ταύτην δὲ ἀπὸ Νιόβης	ἑκκαιδεκάτην	γενεαλογοῦσιν. Ἐν ταύτῃ δὲ τὴν
[2, 2]	τῷ πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ διαρρήδην	ἐκκαλύπτει,	πάντων μὲν διὰ πείρας ἐλθὼν
[2, 4]	καταγελάσαντες, οἱ δ' ἀθεότητος δόξαν	ἐκκλίναντες	οὔτ' ἐπὶ τοῖς πρότερον ἔστησαν
[2, 3]	σκηνῆς τοῦ βίου τοῖς ἀληθείας	ἐκκυκλήσω	θεαταῖς. Διόνυσον Μαινόλην ὀργιάζουσι Βάκχοι
[2, 6]	δὲ ἀλλὰ κἂν νῦν δεισιδαιμονίας	ἐκλάθεσθε,	τοὺς τάφους τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. Ἐν
[2, 3]	μετὰ τὴν μητέρα τὴν Δηώ,	ἐκλαθόμενος	τοῦ προτέρου μύσους, καὶ μίγνυται
[2, 2]	τὴν βασιλείαν οἱ μέν φασιν	ἑκόντος	τοῦ πατρὸς παραχωρήσαντος, οἱ δὲ
[2, 2]	τὸ παιδίον παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ	ἐκπέμψαι	τε εἰς τὸ ἐν τῇ
[2, 3]	ἀπορρυέντος τοῦ κορυβαντικοῦ τὸ σέλινον	ἐκπεφυκέναι·	ὥσπερ ἀμέλει καὶ αἱ θεσμοφοριάζουσαι
[2, 2]	ἐμμανῆ γενομένην εἰς τὴν χώραν	ἐκπηδῆσαι	ἐκεῖσέ τε ὀλολύζουσαν καὶ τυμπανίζουσαν
[2, 2]	τὴν μεσημβρίαν εἰς τὸν ὠκεανόν·	ἐκπλεύσαντα	γὰρ αὐτὸν ἐκ τῆς εὐδαίμονος
[2, 2]	ἔχων τῆς Ἀργείας προστάττει ἄθλους	ἐκτελέσαι	δώδεκα. Εἰς πολλὴν δὲ ἀμηχανίαν
[2, 8]	μακαρίας φύσεως. οὔτε γὰρ Οὐρανὸς	ἐκτεμνόμενος	ὑπὸ τῶν ἑαυτοῦ παίδων παρὰ
[2, 3]	συμπλοκῆς ἐκτιννύων, ὡς ἑαυτὸν δῆθεν	ἐκτεμών.	Τὰ σύμβολα τῆς μυήσεως ταύτης
[2, 2]	δ' αὐτὸς καὶ ἐν τῇ	ἕκτῃ	ἀπὸ τῆς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου
[2, 3]	τιμωρίαν ψευδῆ τῆς βιαίας συμπλοκῆς	ἐκτιννύων,	ὡς ἑαυτὸν δῆθεν ἐκτεμών. Τὰ
[2, 2]	χρείας καὶ μεγάλας ἀποδημίας, φησὶν	ἐκτοπισθῆναι	κατὰ τὴν μεσημβρίαν εἰς τὸν
[2, 2]	πάθους δὲ αὐξομένου τῶν φρενῶν	ἐκτὸς	γενόμενος τὸν ἑταῖρον καὶ ἀδελφιδοῦν
[2, 6]	λεληθὸς ἐν ὑπονοίαις δηλούμενον εἴτ'	ἐκτὸς	πάσης ὑπονοίας λέγοιτο· ὅτε δὲ
[2, 3]	Σκιροφόρια, Ἀρρητοφόρια, πολυτρόπως τὴν Φερεφάττης	ἐκτραγῳδοῦσαι	ἁρπαγήν. Τὰ γὰρ Διονύσου μυστήρια
[2, 1]	τὰς τροφὰς αὐτοφυεῖς παρεχόμενον ῥᾳδίως	ἐκτρέφειν	τὰ ζῳογονηθέντα. Τοὺς δὲ θεοὺς
[2, 2]	ἐνεγκοῦσαν τὴν Σεμέλην ἐγκύμονα οὖσαν	ἐκτρῶσαι	τὸ βρέφος, ὑπὸ δὲ τοῦ
[2, 6]	προπατόρων τὸ πλημμελὲς τῆς δυσσεβείας	ἐκφυγόντες	μήτ' αὖ πάλιν τὴν αὐτόθεν
[2, 1]	ἄν τι τούτων τῶν ζῴων	ἑκὼν	διαφθείρῃ, θανάτῳ περιπίπτει, πλὴν ἐὰν
[2, 1]	ἀποκτείνῃ· ταῦτα δὲ ἐάν τε	ἑκὼν	ἐάν τε ἄκων ἀποκτείνῃ τις,
[2, 3]	μυστηρίων· ἐνήστευσα, ἔπιον τὸν κυκεῶνα,	ἔλαβον	ἐκ κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς
[2, 1]	ὀνομασθῆναι. Τοῦτον δὲ καὶ τῆς	ἐλαίας	τὸ φυτὸν εὑρεῖν. Τὸν δὲ
[2, 2]	πεσόντα γόνον καὶ τούτῳ προσμίξασαν	ἔλαιον	καὶ τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος
[2, 7]	καὶ ἄπορον θῦμα, ὅπως ὡς	ἐλαχίστοις	συνέβη ἀκοῦσαι. καὶ γάρ, ἦ
[2, 6]	σιωπήσομαι, πρὸς δὲ καὶ αὐτοὺς	ἐλέγξω)	νεὼς μὲν εὐφήμως ὀνομαζομένους, τάφους
[2, 3]	πῦρ· αἰδέσθητι, δᾳδοῦχε, τὰς λαμπάδας·	ἐλέγχει	σου τὸν Ἴακχον τὸ φῶς·
[2, 3]	ἐστι λαλουμένη, καὶ τὸ πῦρ	ἐλέγχει	τὰ πάθη δᾳδουχούμενον. Ἀπόσβεσον, ὦ
[2, 3]	ὄργια. Τὸ πῦρ οὐχ ὑποκρίνεται·	ἐλέγχειν	καὶ κολάζειν κελεύεται. Ταῦτα τῶν
[2, 3]	μίγνυται δράκων γενόμενος, ὃς ἦν	ἐλεγχθείς.	Σαβαζίων γοῦν μυστηρίων σύμβολον τοῖς
[2, 0]	φυσιολογίας, σαφῆ τὸν ἐξ αὑτῶν	ἔλεγχον	ἐπιφερομένων τῶν πραγμάτων. Τοιαύτη μὲν
[2, 8]	ὡρμήθημεν καὶ ἐπὶ τὸν τούτων	ἔλεγχον,	φέρε τὰς ἑρμηνείας αὐτῶν καὶ
[2, 3]	διελκόμενος τοῦ κόλπου τῶν τελουμένων,	ἔλεγχος	ἀκρασίας Διός. Κυεῖ καὶ ἡ
[2, 3]	μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ τοὺς	ἐλέγχους·	ἐκ τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου
[2, 6]	Πύθια, Ἰσθμοῖ δὲ σκύβαλον προσέπτυσεν	ἐλεεινὸν	ἡ θάλασσα καὶ Μελικέρτην ὀδύρεται
[2, 4]	τὴν ἀπὸ τῶν εἰρημένων κακῶν	ἐλευθερίαν	τῆς τε τῶν ψευδωνύμων θεῶν
[2, 1]	εἰκότως καταπτύσαντες ἀνεχωρήσαμεν, λύτρωσιν καὶ	ἐλευθερίαν	τῶν τοσούτων κακῶν οὐδ' ἑτέρως
[2, 5]	τούτων ἁπάντων ἀθρόως ἀνανεύσεως καὶ	ἐλευθερίας	ἠξιώθημεν διὰ μιᾶς μόνης τῆς
[2, 4]	Εἰκότως δῆτα ἡμεῖς τούτων ἁπάντων	ἐλευθέρους	ἡμᾶς γενέσθαι ὁμολογοῦμεν, τῆς μὲν
[2, 3]	ὀδυρομένην. κουν δὲ τηνικάδε τὴν	Ἐλευσῖνα	οἱ γηγενεῖς· ὀνόματα αὐτοῖς Βαυβὼ
[2, 3]	θυγατρὸς τῆς Κόρης περὶ τὴν	Ἐλευσῖνα	τῆς Ἀττικῆς ἐστι τοῦτο τὸ
[2, 6]	αἱ δὲ Κελεοῦ θυγατέρες ἐν	Ἐλευσῖνι	τετάφαται; τί σοι καταλέγω τὰς
[2, 6]	οὐχὶ ἐν τῷ περιβόλῳ τοῦ	Ἐλευσινίου	τοῦ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει, αἱ
[2, 3]	κυκεὼν ἐνέκειτο. Κἄστι τὸ σύνθημα	Ἐλευσινίων	μυστηρίων· ἐνήστευσα, ἔπιον τὸν κυκεῶνα,
[2, 3]	ἁρπαγὴν καὶ τὸ πένθος αὐταῖν	Ἐλευσὶς	δᾳδουχεῖ. Καί μοι δοκεῖ τὰ
[2, 8]	οἴκοθεν νομίμοις, οὐδενὸς εἰς ζῆλον	ἐλήλυθεν	τῶν ξενικῶν ἐπιτηδευμάτων ἡ πόλις
[2, 2]	μὴ εὑρόντα δὲ εἰς Βοιωτίαν	ἐλθεῖν	κτίσαι τε τὰς αὐτόθι Θήβας,
[2, 2]	βωμὸν ἱδρύσασθαι κἀκεῖθεν διὰ Συρίας	ἐλθεῖν	πρὸς τὸν τότε δυνάστην Κάσσιον,
[2, 2]	Ἀθηνᾶν δὲ ἀπὸ τῆς τρίτης.	Ἐλθόντα	δὲ εἰς Βαβυλῶνα ἐπιξενωθῆναι Βήλῳ
[2, 2]	ἐξ οὗ τὸ Κάσσιον ὄρος·	ἐλθόντα	δὲ εἰς Κιλικίαν πολέμῳ νικῆσαι
[2, 2]	ὃν εἰς ἅμιλλαν περὶ μουσικῆς	ἐλθόντα	τῷ Ἀπόλλωνι καὶ ἡττηθέντα ζῶντα
[2, 6]	μὴ ἀνακοπεῖσα, ἀλλ' εἰς ἐπίδοσιν	ἐλθοῦσα	πολλὴ δὴ ῥυεῖσα δημιουργὸς πολλῶν
[2, 2]	ἐκκαλύπτει, πάντων μὲν διὰ πείρας	ἐλθὼν	ἀνήρ, θᾶττόν γε μὴν τῆς
[2, 3]	γε Ἀθηναίοις καὶ τῇ ἄλλῃ	Ἑλλάδι	(αἰδοῦμαι καὶ λέγειν) αἰσχύνης ἔμπλεως
[2, 3]	φασὶν ἐξ Αἰγύπτου μετακομίσαι τῇ	Ἑλλάδι	τὰς Δηοῦς ἑορτάς, πένθος ὑμνούμενον.
[2, 1]	διὰ τὸ βούλεσθαι τὸν θεὸν	Ἕλληνα	ὀνομάζεσθαι προσδέξασθαι προσηνῶς τὰς τελετὰς
[2, 4]	εὐαγγελιζομένους πάντα βάρβαρον ὁμοῦ καὶ	Ἕλληνα	τὴν ἀπὸ τῶν εἰρημένων κακῶν
[2, 2]	ἄλλων ἐθνῶν μετειληφέναι φησὶ τοὺς	Ἕλληνας,	γράφων ἐν τῷ τρίτῳ τῆς
[2, 1]	λύραν τε εὑρεῖν καὶ τοὺς	Ἕλληνας	διδάξαι τὰ περὶ τὴν τούτων
[2, 1]	ἐντιμοτάτας ποιῆσαι. Διὸ καὶ τοὺς	Ἕλληνας	ἐξ Αἰγύπτου παρειληφότας τὰ περὶ
[2, 1]	γενέσθαι. Καθόλου δέ φασι τοὺς	Ἕλληνας	ἐξιδιάζεσθαι τοὺς ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων ἥρωάς
[2, 5]	ἱστορεῖ, τοῦ λόγου μάρτυρας αὐτοὺς	Ἕλληνας	ἐπαγόμενος. Εἰ δή σοι φίλον,
[2, 1]	οἰκουμένης. Ἐξοικειοῦσθαι δὲ αὐτὸν τοὺς	Ἕλληνας,	καὶ μὴν ἕτερον ὄντα τοῦ
[2, 2]	Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ. Ἐντεῦθεν τοὺς	Ἕλληνας	καταδεῖξαι τριετηρικὰς θυσίας Διονύσῳ καὶ
[2, 1]	Αἰγυπτίων θεολογίας καὶ ὡς εἰς	Ἕλληνας	μετεκομίσθη ὅτι τε εὐλόγως τὴν
[2, 2]	ὁ θαυμάσιος ἐν τῷ πρὸς	Ἕλληνας	Προτρεπτικῷ διαρρήδην ἐκκαλύπτει, πάντων μὲν
[2, 5]	ὁ Κλήμης ἐν τῷ πρὸς	Ἕλληνας	Προτρεπτικῷ ἱστορεῖ, τοῦ λόγου μάρτυρας
[2, 2]	Τούτοις δέ φασι καὶ τοὺς	Ἕλληνας	συγχρῆσθαι. Ταῦτα ὁ Διόδωρος ἐν
[2, 2]	καλά. Περὶ δὲ τοῦ Ἡρακλέους	Ἕλληνες	τοιαῦτά φασι· Δανάης τῆς Ἀκρισίου
[2, 1]	ὕστερον ἐπισκεψόμεθα, ἐπὰν καὶ τὰ	Ἑλληνικὰ	διαλάβωμεν. Οὕτω δῆτα ἀναμὶξ Αἰγυπτιακῆς
[2, 1]	προεκτεθέντα περιείληφε τρόπον, τὰ δὲ	Ἑλληνικὰ	ὅτι τούτων αὐτῶν ἀποσπάσματα καὶ
[2, 7]	θαυμάζειν, τίνα τρόπον ἁπάσας τὰς	Ἑλληνικὰς	περὶ θεῶν φυσιολογίας ἀτόπους οὔσας
[2, 1]	ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς	Ἑλληνικῆς	θεολογίας γένοιτ' ἂν ἔκδηλον ἐπαγομένων
[2, 5]	πρόσθεν εἰρημένων. Τῆς μὲν οὖν	Ἑλληνικῆς	θεολογίας, λέγω δὲ τῆς πανδήμου
[2, 8]	τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας περὶ τῆς	Ἑλληνικῆς	θεολογίας τοιαῦτα ἦν, οὐδαμῶς φυσιολογίας
[2, 1]	καιρὸν ἐπιδείξομεν· ὥστε καὶ τῶν	Ἑλληνικῶν	θεῶν ἀποδείκνυσθαι τὸν Μωσέα προτερεῖν,
[2, 8]	ὅτι τὰ μὲν ἐκ τῶν	Ἑλληνικῶν	μύθων ἀγαθὰ μικρά τέ ἐστι
[2, 8]	ὑπολάβῃ με ἀγνοεῖν ὅτι τῶν	Ἑλληνικῶν	μύθων εἰσί τινες ἀνθρώποις χρήσιμοι,
[2, 5]	προεκτεθεισῶν φωνῶν αὐτῶν δὴ τῶν	Ἑλληνικῶν	συγγραφέων προδεδήλωται· ὃν καὶ εἰκότως
[2, 6]	Ἄκουε δ' οὖν αὐτῶν τῶν	Ἑλλήνων	δι' ἑνὸς τοῦ πάντων ἀρίστου
[2, 1]	Ἴσιδος τὴν γένεσιν ὑπὸ τῶν	Ἑλλήνων	εἰς Ἄργος μεταφέρεσθαι, μυθολογούντων αὐτὴν
[2, 2]	γὰρ τοσαῦτα καὶ ἀπὸ τῆς	Ἑλλήνων	θεολογίας ἀποχρώντως ἡμῖν ἐπιτετμήσθω, οἷς
[2, 0]	Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν εἰς πλάτος τῇ	Ἑλλήνων	μετείληφεν φωνῇ ἰδίως τε τὰ
[2, 3]	πρὸς δὲ καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων,	οὕστινας μένει τελευτήσαντας ἅσσα οὐδὲ
[2, 1]	Ἀλλὰ γὰρ λεκτέον καὶ τὰ	Ἑλλήνων.	Τὰ μὲν δὴ σεμνὰ τῆς
[2, 3]	τοὺς βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους,	Ἑλλήνων	τοὺς δεισιδαίμονας. Ὄλοιτο οὖν ὁ
[2, 5]	γένος ἀνθρώπων, βαρβάρων τε καὶ	Ἑλλήνων,	ὥσπερ ἐξ ἀχλύος δεινῆς καὶ
[2, 2]	ῥηθεῖσιν, τὰ δὲ παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	μυθολογούμενα περὶ θεῶν ἀκολούθως Ἡσιόδῳ
[2, 8]	κατεστήσατο τῶν κρατίστων παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	νομίμων. τοὺς δὲ παραδεδομένους περὶ
[2, 4]	λογισμοῖς τοῦ τὰ ὅμοια τοῖς	Ἕλλησι	περὶ θεῶν φρονεῖν ἀνεχρήσαμεν. Εἰκότως
[2, 2]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β. Ἐπιτομὴ τῶν παρ'	Ἕλλησι	περί τε θεῶν καὶ τῶν
[2, 6]	Αἰγύπτῳ, ὀλίγου δεῖν καὶ παρ'	Ἕλλησι,	σεβασμίως τεθείακε θεὸν ὁ βασιλεὺς
[2, 1]	ἀφαιρούμενον. Διὸ καὶ παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν	ἐκδοθῆναι λόγον ὡς ἡ Κάδμου
[2, 8]	ἐπὶ θεοῖς ἀφανιζομένοις, ἃ παρ'	Ἕλλησιν	ἐπιτελοῦνται περί τε Περσεφόνης ἁρπαγὴν
[2, 1]	τἆλλα πεπαιδευμένας, τὰς παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν	ὀνομαζομένας Μούσας, ὧν ἡγεῖσθαι τὸν
[2, 2]	ἱερὸν ἐντεταμένον. Ἀλλὰ καὶ παρ'	Ἕλλησιν	οὐ μόνον ἐν ταῖς Διονυσιακαῖς
[2, 8]	τοὺς θεούς, ὡς οὔτε παρ'	Ἕλλησιν	οὔτε παρὰ βαρβάροις. καὶ ὃ
[2, 0]	ἂν μᾶλλον οὔσης γνωριμωτέρας τοῖς	Ἕλλησιν	τῆς τούτου γραφῆς. Ἱστορεῖ δ'
[2, 1]	φασὶν ἀποτεθεῶσθαι, καθάπερ καὶ τοῖς	Ἕλλησιν	τὸν Πρίηπον, διὰ τὸ γεννητικὸν
[2, 1]	ὄντα τοῦ ἐξ Ἀλκμήνης παρ'	Ἕλλησιν	ὕστερόν ποτε γενομένου. Φασὶ δὲ
[2, 1]	ἔθνη καὶ περαιωθῆναι κατὰ τὸν	Ἑλλήσποντον	εἰς τὴν Εὐρώπην. Καὶ Μακεδόνα
[2, 3]	οὕστινας μένει τελευτήσαντας ἅσσα οὐδὲ	ἔλπονται	Τίσι δὴ μαντεύεται Ἡράκλειτος ὁ
[2, 6]	μόνοις δὲ τοῖς μύθοις προσανέχοντες	ἐμαρτυρήθησαν.	Πλὴν ἀλλ' ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν
[2, 0]	νομιζομένων θεολόγων ὁμολογίας, δι' ἧς	ἐμαρτύρησαν	τοὺς παλαιοὺς καὶ πρώτους τὰ
[2, 3]	ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες χοίρους	ἐμβάλλουσι;	Ταύτην τὴν μυθολογίαν ποικίλως κατὰ
[2, 3]	τρίποδι ἐπιθέντες καὶ τοῦ Διονύσου	ἐμβαλόντες	τὰ μέλη καθήψουν πρότερον, ἔπειτα
[2, 5]	τῆς γαστρὸς ἀποπληρώσεων πλέον οὐδὲν	ἔμελεν,	οἷς καὶ πρῶτος οὗτος ἀθεότητος
[2, 2]	θεοῦ. Ζεὺς γὰρ πρώτῃ μὲν	ἐμίγη	γυναικὶ θνητῇ Νιόβῃ τῇ Φορωνέως,
[2, 2]	τὰς τροφούς· τὴν δὲ Κυβέλην	ἐμμανῆ	γενομένην εἰς τὴν χώραν ἐκπηδῆσαι
[2, 2]	ἑαυτὴν ῥῖψαι, τὴν δὲ Μητέρα	ἐμμανῆ	γενομένην πλανᾶσθαι κατὰ τὴν χώραν,
[2, 1]	ὁμοῦ συναγαγὼν οὗ καὶ πρόσθεν	ἐμνημόνευσα,	κατὰ τὸ τρίτον καὶ τέταρτον
[2, 6]	δὲ τὴν τούτων ποιήσασθαι ἔκθεσιν	ἐμοὶ	δοκεῖ προεπισημήνασθαι τὴν αὐτῶν τῶν
[2, 6]	μοι τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους	ἐμοὶ	μὲν {οὐδ{ ὲ} ὁ πᾶς
[2, 5]	ἐπὶ τοῖς πλημμελουμένοις τιμωροῦ δίκης	ἐμπαζομένων,	εἰς πάσας δὲ ἀνοσιουργίας καταβαλλόντων.
[2, 2]	δώδεκα. Εἰς πολλὴν δὲ ἀμηχανίαν	ἐμπεσόντος	αὐτοῦ Ἥρα μὲν ἔπεμψεν αὐτῷ
[2, 3]	πολυπραγμονεῖτε, μηδὲ βαράθρων στόματα τερατείας	ἔμπλεα	ἢ λέβητα Θεσπρώτειον ἢ τρίποδα
[2, 3]	ὄργια ἐξελέγξω ἀπάτης καὶ τερατείας	ἔμπλεα.	Καὶ εἰ μεμύησθε, μᾶλλον ἐπιγελάσεσθε
[2, 3]	Ἑλλάδι (αἰδοῦμαι καὶ λέγειν) αἰσχύνης	ἔμπλεως	ἡ περὶ τὴν Δηὼ μυθολογία;
[2, 1]	Ὄσιριν. Ἔπειτα παρελθόντων τῶν μυθογράφων	ἐμπλῆσαι	τὸ θέατρον καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις
[2, 3]	ἀπέκειτο, εἰς Τυρρηνίαν κατήγαγον, εὐκλεοῦς	ἔμποροι	φορτίου· κἀνταῦθα διετριβέτην φυγάδε ὄντε,
[2, 7]	ἡμᾶς· πιστευτέον δὲ τοῖς εἰρηκόσιν	ἔμπροσθεν,	ἐκγόνοις μὲν θεῶν οὖσιν, ὡς
[2, 7]	καὶ γενεαλογίας ἐν φυσιολογίαις δηλούμενον	ἐμφαίνει.	αὖθις δὲ ἐν ἑτέροις ὁ
[2, 1]	καλούμενον Ἄνουβιν κυνὸς ἔχειν κεφαλήν,	ἐμφαίνοντες	ὅτι σωματοφύλαξ ἦν τῶν περὶ
[2, 3]	μυστικῶς μόριον γυναικεῖον. Ὢ τῆς	ἐμφανοῦς	ἀναισχυντίας· πάλαι μὲν ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν
[2, 6]	Διόνυσον καὶ ὅσα ἄλλα τούτοις	ἐμφερῆ	προσειπόντες τεθειάκασι, βεβιασμένον καὶ οὐκ
[2, 4]	παραχωρεῖν, καὶ τοὺς συνετοὺς καὶ	ἔμφρονας	τοῖς τὰς φρένας ἀπολωλεκόσι τὴν
[2, 6]	ὀλίγα φησί· Καινὸν δὲ ἄλλον	ἐν	Αἰγύπτῳ, ὀλίγου δεῖν καὶ παρ'
[2, 4]	θεολογεῖν, οἷα καὶ ἐπὶ τῶν	ἐν	ἀνθρώποις κακούργων, εἰ κατελεγχθείη, ταῖς
[2, 5]	οὐδέ γε τῆς ἡμέρου πολιτείας	ἐν	ἀνθρώποις κατατεταγμένης, ἀνειμένου δὲ καὶ
[2, 6]	τοῦ σώματος τά τε ἀκόλαστα	ἐν	ἀνθρώποις πάθη ταῖς ἰσοθέοις ἐκθειάσαι
[2, 6]	ἔφην ἤδη πρότερον, μηδέπω τότε	ἐν	ἀνθρώποις πολιτευομένων μηδ' ἐπὶ τοῖς
[2, 5]	συγγραφέων προδεδήλωται· ὃν καὶ εἰκότως	ἐν	ἀρχαῖς τῆς προκειμένης Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς
[2, 2]	ταύτης βίβλοις ἀναγεγράφαμεν. Εἶναι δ'	ἐν	αὐτῇ κατά τινα λόφον ὑψηλὸν
[2, 4]	πεπλασμένους ὑπὸ ποιητῶν ἐπεφήμισαν, φυσικὰς	ἐν	αὐτοῖς ἀποκρύπτοντες θεωρίας. Ὧν εἰ
[2, 6]	Ἴθι δὴ καὶ τοὺς ἀγῶνας	ἐν	βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ τὰς ἐπιτυμβίους
[2, 1]	σεμίδαλιν προσφέροντες ἢ χόνδρον ἕψοντες	ἐν	γάλακτι καὶ πέμματα παντοδαπὰ μέλιτι
[2, 5]	ὃς οὐ μέρει γῆς οὐδ'	ἐν	γωνίᾳ χώρας ἔθνους ἑνός, καθ'
[2, 1]	τοῦτο γνώρισμα τῆς ἀρχῆς ἔχειν·	ἐν	δὲ ταῖς κατὰ τῶν ἐχθρῶν
[2, 6]	Λαοδίκη κέκλησθον, ἐν τῷ Ἀρτεμισίῳ	ἐν	Δήλῳ κεκήδευσθον, τὸ δὲ ἐν
[2, 6]	ἀκροπόλει, αἱ δὲ Κελεοῦ θυγατέρες	ἐν	Ἐλευσῖνι τετάφαται; τί σοι καταλέγω
[2, 0]	ᾗ ἔγραψεν ἱερᾷ βίβλῳ καὶ	ἐν	ἑτέροις αὐτοῦ συγγράμμασιν. Πλὴν ἀλλὰ
[2, 7]	φυσιολογίαις δηλούμενον ἐμφαίνει. αὖθις δὲ	ἐν	ἑτέροις ὁ αὐτὸς τὴν οἰκείαν
[2, 5]	ὅλης δὲ τῆς ἀνθρώπων οἰκουμένης,	ἐν	ᾗ τὰ τῆς μάλιστα δεισιδαίμονος
[2, 2]	μίαν ὑπάρχειν τὴν ὀνομαζομένην Παγχαίαν,	ἐν	ᾗ τεθεᾶσθαι τοὺς ἐνοικοῦντας Παγχαίους
[2, 3]	τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην ἀνελομένω,	ἐν	ᾗ τὸ τοῦ Διονύσου αἰδοῖον
[2, 2]	τῷ ἱερῷ στήλην εἶναι χρυσῆν,	ἐν	ᾗ τοῖς Παγχαίοις γράμμασιν ὑπάρχειν
[2, 1]	ἐν Μέμφει καὶ τὸν Μνεῦιν	ἐν	Ἡλίου πόλει καὶ τὸν τράγον
[2, 1]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπιφανεστάτων	ἐν	θεοῖς τιμῶν. Τούτους δὲ καὶ
[2, 1]	αὐτὸ φαλλόν. Τοὺς δὲ λέγοντας	ἐν	Θήβαις ταῖς Βοιωτικαῖς γεγονέναι τὸν
[2, 1]	μετ' οἰμωγῆς τὰ στήθη καταπληξάμενοι	ἐν	ἱεραῖς θήκαις θάπτουσιν. Ὃς δ'
[2, 8]	καὶ τελετὰς ἀπορρήτους, οὐ διαπαννυχισμοὺς	ἐν	ἱεροῖς θεῶν ἀνδρῶν σὺν γυναιξίν,
[2, 1]	λίμνῃ καὶ τὰ λοιπὰ θηρία	ἐν	ἱεροῖς περιβόλοις, σεμίδαλιν προσφέροντες ἢ
[2, 1]	δὲ καὶ πόλεις οὐκ ὀλίγας	ἐν	Ἰνδοῖς. Ἐπελθεῖν δὲ καὶ τὰ
[2, 6]	Οἵ γε μὴν τούτων πρεσβύτεροι	ἐν	ἴσῳ τῇ τῶν ἀνδρῶν θεοποιίᾳ
[2, 2]	αὐτοῦ φασιν εἰσέτι νῦν τάφον	ἐν	Κρήτῃ. Δυναστεῦσαι δὲ τὸν Κρόνον
[2, 3]	ἀπὸ Μυοῦντός τινος Ἀττικοῦ, ὃν	ἐν	κυνηγίᾳ διαφθαρῆναι Ἀπολλόδωρος λέγει, οὐ
[2, 6]	Ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς	ἐν	Λαρίσσῃ ἐν τῇ ἀκροπόλει τάφος
[2, 2]	ἀπὸ τοῦ πατεῖσθαι τὰς σταφυλὰς	ἐν	ληνοῖς, Βρόμιον δὲ ἀπὸ τοῦ
[2, 6]	(ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀρτέμιδος	ἐν	Μαγνησίᾳ κεκήδευται) οὐδὲ μὴν τὸν
[2, 1]	ὑπομείνειαν. Τρέφουσι δὲ τὸν Ἆπιν	ἐν	Μέμφει καὶ τὸν Μνεῦιν ἐν
[2, 1]	Ἡλίου πόλει καὶ τὸν τράγον	ἐν	Μένδητι καὶ τὸν κροκόδειλον ἐν
[2, 6]	ἡγοῦντό τε καὶ ἀπεκάλουν, ὥσπερ	ἐν	μέρει κατορθωμάτων καὶ ἀνδραγαθίας ἀπεμνημόνευον,
[2, 3]	τοῦ κριοῦ τοὺς διδύμους φέρων	ἐν	μέσοις ἔρριψε τοῖς κόλποις τῆς
[2, 2]	τῶν θυγατέρων ἀπέστειλεν. Ὁ δὲ	ἐν	μιᾷ νυκτὶ διέφθειρεν τὰς πάσας,
[2, 6]	ἐστὶν ἱερῷ. Λέανδρος δὲ Κλέοχον	ἐν	Μιλήτῳ τεθάφθαι ἐν τῷ Διδυμαίῳ
[2, 4]	σεβασμίῳ προσηγορίᾳ τιμᾶν τοὺς πάλαι	ἐν	νεκροῖς κειμένους θνητοὺς ἄνδρας καὶ
[2, 8]	δὲ παραδεδομένους περὶ αὐτῶν μύθους,	ἐν	οἷς βλασφημίαι τινές εἰσι περὶ
[2, 1]	δὲ ὄντα περιάγειν πλῆθος μουσουργῶν,	ἐν	οἷς παρθένους ἐννέα δυναμένας ᾄδειν
[2, 3]	δράκοντος καὶ πατὴρ ταύρου δράκων,	ἐν	ὄρει τὸ κρύφιον βουκόλος τὸ
[2, 6]	πρώτῳ τῶν περὶ τὸν Φιλοπάτορα	ἐν	Πάφῳ λέγει ἐν τῷ τῆς
[2, 2]	καὶ Κυβέλην τιμᾶν. Ὕστερον δὲ	ἐν	Πισινοῦντι τῆς Φρυγίας κατασκευάσαι νεὼν
[2, 8]	ἢ καταφρονεῖ τῶν θεῶν ὡς	ἐν	πολλῇ κακοδαιμονίᾳ κυλινδουμένων ἢ τῶν
[2, 2]	καὶ παρ' Ἕλλησιν οὐ μόνον	ἐν	ταῖς Διονυσιακαῖς τελεταῖς, ἀλλὰ καὶ
[2, 2]	μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς παρεισαγόμενος	ἐν	ταῖς θυσίαις· ὡς καὶ τὸν
[2, 0]	ἐπαγόμεναι ἀπὸ τῆς εἰσέτι δεῦρο	ἐν	ταῖς κατὰ Φοινίκην πόλεσί τε
[2, 1]	θεολογίας γένοιτ' ἂν ἔκδηλον ἐπαγομένων	ἐν	ταῖς οἰκείαις περὶ θεῶν ἀναγραφαῖς
[2, 2]	Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι	ἐν	ταῖς ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις
[2, 2]	περὶ ὧν τὰ κατὰ μέρος	ἐν	ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις ἀναγεγράφαμεν.
[2, 1]	οἷς ἀφωμοιώθησαν. Οἱ δέ φασιν	ἐν	ταῖς πρὸς τοὺς πολεμίους συμβολαῖς
[2, 3]	μορίων ἄξιος Ἀφροδίτη γίνεται καρπός)	ἐν	ταῖς τελεταῖς ταύτης τῆς πελαγίας
[2, 2]	δὲ ἀπὸ Νιόβης ἑκκαιδεκάτην γενεαλογοῦσιν.	Ἐν	ταύτῃ δὲ τὴν πρὸς τὰς
[2, 6]	Μαγνησίᾳ κεκήδευται) οὐδὲ μὴν τὸν	ἐν	Τελμησσῷ βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· (μνῆμα
[2, 6]	τάφος ἐστὶν Ἀκρισίου, Ἀθήνησι δὲ	ἐν	τῇ ἀκροπόλει Κέκροπος, ὥς φησιν
[2, 6]	ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσσῃ	ἐν	τῇ ἀκροπόλει τάφος ἐστὶν Ἀκρισίου,
[2, 2]	ἱστοριῶν. Ὁ δ' αὐτὸς καὶ	ἐν	τῇ ἕκτῃ ἀπὸ τῆς Εὐημέρου
[2, 7]	οὐ λεκτέοι γε, ὦ Ἀδείμαντε,	ἐν	τῇ ἡμετέρᾳ πόλει· οὐδὲ λεκτέον
[2, 1]	τοῦ κοινοῦ· κτίσαι τε πόλιν	ἐν	τῇ Θηβαΐδι ἑκατόνπυλον, ἣν τινὰς
[2, 1]	ἐν Μένδητι καὶ τὸν κροκόδειλον	ἐν	τῇ Μοίριδος λίμνῃ καὶ τὰ
[2, 2]	Ἑρμῇ ἐκπέμψαι τε εἰς τὸ	ἐν	τῇ Νύσῃ ἄντρον, κείμενον μεταξὺ
[2, 2]	Ἕλληνας συγχρῆσθαι. Ταῦτα ὁ Διόδωρος	ἐν	τῇ τρίτῃ τῶν ἱστοριῶν. Ὁ
[2, 2]	ἐπισυνάψαι τῶν αὐτῶν θεῶν τὰς	ἐν	τοῖς ἀδύτοις τελετὰς καὶ τὰ
[2, 3]	ταῖν θεαῖν, δι' ἣν αἰτίαν	ἐν	τοῖς Θεσμοφορίοις μεγαρίζοντες χοίρους ἐμβάλλουσι;
[2, 1]	εἰκόνας αὐτῶν ἀνατιθέναι τοὺς πλείστους	ἐν	τοῖς ἱεροῖς ἐντεταμένας καὶ τῇ
[2, 1]	ἑορτὰς τιμᾶν τοῦτο τὸ μόριον	ἐν	τοῖς μυστηρίοις καὶ ταῖς τοῦ
[2, 8]	θεολογίας τοιαῦτα ἦν, οὐδαμῶς φυσιολογίας	ἐν	τοῖς περὶ θεῶν μύθοις παραδεχόμενα
[2, 6]	ἐκθειάσαι τιμαῖς, μηδὲν τὸ παράπαν	ἐν	τούτοις χρῆναι σεμνολογεῖν τῶν δὴ
[2, 2]	ἁπάσης ἔτι κατὰ ἀνθρώπους ὤν.	Ἐν	τούτῳ τῷ ἱερῷ στήλην εἶναι
[2, 6]	ἐν Δήλῳ κεκήδευσθον, τὸ δὲ	ἐν	τῷ Ἀπόλλωνος τοῦ Δηλίου ἐστὶν
[2, 6]	γυναῖκας; Ὑπερόχη καὶ Λαοδίκη κέκλησθον,	ἐν	τῷ Ἀρτεμισίῳ ἐν Δήλῳ κεκήδευσθον,
[2, 8]	τὴν Κρόνου δυναστείαν καὶ κατακλείων	ἐν	τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου τὸν
[2, 7]	Ἁλικαρνασέως Ῥωμαϊκῆς ἀρχαιολογίας· οὗτος γὰρ	ἐν	τῷ δευτέρῳ τὰ κατὰ Ῥωμύλον
[2, 6]	δὲ Κλέοχον ἐν Μιλήτῳ τεθάφθαι	ἐν	τῷ Διδυμαίῳ φησίν. Ἐνταῦθα τῆς
[2, 6]	ἀκροπόλει Κέκροπος, ὥς φησιν Ἀντίοχος	ἐν	τῷ ἐνάτῳ τῶν ἱστοριῶν. Τί
[2, 6]	παρελθεῖν ἑπομένους Ζήνωνι τῷ Μυνδίῳ	(ἐν	τῷ ἱερῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἐν
[2, 6]	ἐκλάθεσθε, τοὺς τάφους τιμᾶν αἰσχυνόμενοι.	Ἐν	τῷ ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐν
[2, 6]	ἱστοριῶν. Τί δὲ Ἐριχθόνιος; οὐχὶ	ἐν	τῷ νεῲ τῆς Πολιάδος κεκήδευται,
[2, 1]	τὸν βίον ἀναγκαίων τύχῃ κείμενον	ἐν	τῷ οἴκῳ, οὐκ ἂν ἔτι
[2, 6]	ὁ Εὐμόλπου καὶ Δαείρας οὐχὶ	ἐν	τῷ περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου τοῦ
[2, 2]	Ταῦτα δὲ Κλήμης ὁ θαυμάσιος	ἐν	τῷ πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ διαρρήδην
[2, 5]	τάφοι μνημονεύονται, ὡς ὁ Κλήμης	ἐν	τῷ πρὸς Ἕλληνας Προτρεπτικῷ ἱστορεῖ,
[2, 6]	Πτολεμαῖος δὲ ὁ τοῦ Ἀγησάρχου	ἐν	τῷ πρώτῳ τῶν περὶ τὸν
[2, 2]	τῶν ἐγκλημάτων. Ταῦτα μὲν οὖν	ἐν	τῷ τετάρτῳ τῶν βιβλιοθηκῶν ὁ
[2, 6]	τὸν Φιλοπάτορα ἐν Πάφῳ λέγει	ἐν	τῷ τῆς Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν
[2, 6]	θεῶν ὧδέ πως αὐτοῖς ῥήμασιν	ἐν	τῷ Τιμαίῳ διέξεισιν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ'
[2, 2]	μετειληφέναι φησὶ τοὺς Ἕλληνας, γράφων	ἐν	τῷ τρίτῳ τῆς αὑτοῦ ἱστορίας
[2, 6]	προσαγορεύεται Νέμεα. Πῖσα δ' ἐστὶν	ἐν	ὑμῖν τάφος, ὦ Πανέλληνες, ἡνιόχου
[2, 6]	εἴρητο, εἴτε περιέχοιέν τι λεληθὸς	ἐν	ὑπονοίαις δηλούμενον εἴτ' ἐκτὸς πάσης
[2, 7]	θεῶν καὶ τὰς τῶν μύθων	ἐν	ὑπονοίαις εἰρῆσθαι νομιζομένας φυσιολογίας παραιτητέας
[2, 6]	μύθοις πιστεύειν ὡς μηδὲν ἔχουσιν	ἐν	ὑπονοίαις ἐξ αὐτῶν δηλούμενον. Ἤδη
[2, 0]	καὶ ποιητῶν ἀναπλάσματα λανθάνουσάν τινα	ἐν	ὑπονοίαις ἔχοντα θεωρίαν τυγχάνει, σοφῶν
[2, 7]	παραδεκτέον εἰς τὴν πόλιν, οὔτ'	ἐν	ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν.
[2, 7]	δὴ προσηγορίας τε καὶ γενεαλογίας	ἐν	φυσιολογίαις δηλούμενον ἐμφαίνει. αὖθις δὲ
[2, 3]	θυμῷ, δέξατο δ' αἰόλον ἄγγος,	ἐν	ᾧ κυκεὼν ἐνέκειτο. Κἄστι τὸ
[2, 1]	τῶν ἄλλων ἀξιωθῆναι τιμῶν ἰσοθέων.	Ἔν	τε γὰρ τοῖς ἱεροῖς εἴδωλον
[2, 0]	αὐτοὺς θεολογίας Μανεθῶς ὁ Αἰγύπτιος	ἔν	τε ᾗ ἔγραψεν ἱερᾷ βίβλῳ
[2, 1]	τῶν γινομένων παρ' αὐτοῖς ζῴων	ἓν	ὁποῖον ἂν βουληθῶσιν. Τοὺς δὲ
[2, 6]	φιλοσόφων κἀν τούτοις πρὸς ἑαυτοὺς	ἐναντιολογίαν.	Οἱ μὲν γὰρ τηνάλλως διηγοῦνται
[2, 2]	δὲ γενόμενον τὸν Δία τὸν	ἐναντίον	τῷ πατρὶ βίον ζηλῶσαι. Διαδέξασθαι
[2, 6]	ὥς φησιν Ἀντίοχος ἐν τῷ	ἐνάτῳ	τῶν ἱστοριῶν. Τί δὲ Ἐριχθόνιος;
[2, 8]	πορεύεται διὰ τῆς πόλεως, ποικίλην	ἐνδεδυμένος	στολήν, οὔτε ὀργιάζει τὴν θεὸν
[2, 2]	μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν, οὐκ	ἐνεγκοῦσαν	τὴν Σεμέλην ἐγκύμονα οὖσαν ἐκτρῶσαι
[2, 2]	τὴν ὁμιλίαν οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας	ἕνεκα	γενέσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[2, 8]	ἀλλὰ μόνον τοὺς ἐξητακότας ὧν	ἕνεκα	γίνεται. σπάνιοι δ' εἰσὶν οἱ
[2, 8]	{διὰ λύπην} οἱ δὲ παραμυθίας	ἕνεκα	συγκείμενοι τῶν ἀνθρωπίνων συμφορῶν, οἱ
[2, 8]	ὑγιεῖς, οἱ δὲ ἄλλης τινὸς	ἕνεκα	συμπλασθέντες ὠφελείας. ἀλλὰ καίπερ ἐπιστάμενος
[2, 1]	δὲ καὶ τοὺς Σατύρους φασὶν	ἕνεκα	τῆς αὐτῆς αἰτίας τιμᾶσθαι παρὰ
[2, 1]	τρίτην αἰτίαν φέρουσι, τῆς χρείας	ἕνεκα	τῶν ζῴων φάσκοντες αὐτὰ τετιμῆσθαι.
[2, 3]	αἰόλον ἄγγος, ἐν ᾧ κυκεὼν	ἐνέκειτο.	Κἄστι τὸ σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων·
[2, 2]	τῇ ψυχῇ δυσφορῶν εἰς μανίαν	ἐνέπεσεν·	τοῦ πάθους δὲ αὐξομένου τῶν
[2, 2]	ταῖς διὰ τυμπάνων καὶ κυμβάλων	ἐνεργείαις	τιμῆσαι. Φρύγες δὲ Μῄονά φασι
[2, 1]	παραδίδοσθαι πρὸς τὰς συνουσίας ὑπάρχειν	ἐνεργότατον.	Τοὺς δὲ ταύρους τοὺς ἱεροὺς
[2, 3]	Κἄστι τὸ σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων·	ἐνήστευσα,	ἔπιον τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ
[2, 2]	διὰ τυμπάνων δὲ καὶ κυμβάλων	ἐνθεάζουσαν,	καὶ οὕτως ἀφανῆ καὶ αὐτὴν
[2, 6]	δηλούμενα ὡς δὴ μυστικώτερον κομπάσαντες.	Ἔνθεν	ἀνιόντες καὶ οἵδε τὰ στοιχεῖα
[2, 5]	μετὰ τὴν τελευτὴν θεοὺς ἐπεφήμισαν.	Ἔνθεν	αὐτοῖς καὶ οἱ τῶν θεῶν
[2, 8]	τὴν Ῥωμαίων μᾶλλον ἀποδέχομαι θεολογίαν,	ἐνθυμούμενος	ὅτι τὰ μὲν ἐκ τῶν
[2, 3]	ἐπεὶ οὖν μείδησε θεά, μείδης'	ἐνὶ	θυμῷ, δέξατο δ' αἰόλον ἄγγος,
[2, 0]	τὰς ἱστορίας ἀναλεξάμενος καὶ ὡς	ἔνι	μάλιστα τὰ παρ' ἑκάστοις ἔθνεσιν
[2, 2]	τοὺς παλαιοὺς μυθικῶς Πρίηπον ὀνομάζειν.	Ἔνιοι	δὲ λέγουσι τὸ γεννητικὸν μόριον
[2, 2]	μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς καὶ γυναικός·	ἔνιοι	δὲ τὰ τοιαῦτα τέρατα ὑπάρχειν
[2, 1]	ὄντα τῷ κατ' οὐρανὸν ἄστρῳ.	Ἔνιοι	δὲ τῶν ἱερέων φασὶ πρῶτον
[2, 1]	τὸν Ὄσιριν καὶ τὴν Ἶσιν.	Ἔνιοι	δέ φασι τῆς Ἴσιδος προηγουμένους
[2, 1]	ἣν τινὰς μὲν Διὸς πόλιν,	ἐνίους	δὲ Θήβας προσειπεῖν. Ἱδρύσασθαι δὲ
[2, 1]	εὐεργεσίαν τυχεῖν τῆς ἀθανασίας, ὧν	ἐνίους	καὶ βασιλεῖς γενέσθαι. Μεθερμηνευομένων δὲ
[2, 1]	θεολογία, πρὸς ἣν καὶ τὸ	ἐνίστασθαι	αἰσχρόν. Ἧς καὶ εἰκότως καταπτύσαντες
[2, 3]	ὑπ' αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν, διττῇ	ἐνισχημένοι	τῇ ἀθεότητι· προτέρᾳ μέν, καθ'
[2, 4]	ἀπανθρωπίας τεκνοκτονίας καὶ πατροκτονίας μιάσμασιν	ἐνισχημένοις;	Ποίαν δ' οὐχ ὑπερηκόντισεν ὑπερβολὴν
[2, 1]	πλῆθος μουσουργῶν, ἐν οἷς παρθένους	ἐννέα	δυναμένας ᾄδειν καὶ τἆλλα πεπαιδευμένας,
[2, 5]	δ' εἰς βραχύ τι φυσικαῖς	ἐννοίαις	ἀνακινούμενοι θεὸν καὶ θεοῦ δύναμιν
[2, 6]	Φύσει μὲν οὖν καὶ αὐτοδιδάκτοις	ἐννοίαις,	μᾶλλον δὲ θεοδιδάκτοις καλόν τι
[2, 6]	λογικῇ καὶ νοερᾷ ψυχῇ φυσικαῖς	ἐννοίαις	ὑποσπείραντος. Οὐ μὴν καὶ τῇ
[2, 6]	ὁρωμένων ἐφαρμόσαντες τὴν περὶ θεοῦ	ἔννοιαν,	ἀδιαστρόφοις δὲ τοῖς λογισμοῖς ἐπὶ
[2, 6]	καὶ θεοὺς ἀναγορεύειν, τὴν σεβάσμιον	ἔννοιαν	φυσικῶς αὐτοῖς ἐνυπάρχουσαν ἐφ' οὓς
[2, 2]	τῶν ἀνθρώπων τοῖς μεταγενεστέροις παραδεδώκασιν	ἐννοίας.	Τοὺς μὲν γὰρ ἀϊδίους καὶ
[2, 2]	Παγχαίαν, ἐν ᾗ τεθεᾶσθαι τοὺς	ἐνοικοῦντας	Παγχαίους εὐσεβείᾳ διαφέροντας καὶ τοὺς
[2, 6]	φυσικῶς αὐτοῖς ἐνυπάρχουσαν ἐφ' οὓς	ἐνόμιζον	εὐεργέτας μετατεθεικότες. Τοσαύτη δ' ἄρα
[2, 3]	ἀπάνθρωπα, ὃν εἰσέτι παῖδα ὄντα	ἐνόπλῳ	κινήσει περιχορευόντων Κουρήτων, δόλῳ δὲ
[2, 5]	οὐδ' ἐν γωνίᾳ χώρας ἔθνους	ἑνός,	καθ' ὅλης δὲ τῆς ἀνθρώπων
[2, 6]	οὖν αὐτῶν τῶν Ἑλλήνων δι'	ἑνὸς	τοῦ πάντων ἀρίστου τοτὲ μὲν
[2, 2]	προσαγορεύουσιν διὰ τὸ πατρὸς μὲν	ἑνὸς	ὑπάρξαι τοὺς δύο Διονύσους, μητέρων
[2, 6]	τεθάφθαι ἐν τῷ Διδυμαίῳ φησίν.	Ἐνταῦθα	τῆς Λευκοφρύνης τὸ μνημεῖον οὐκ
[2, 1]	τοὺς πλείστους ἐν τοῖς ἱεροῖς	ἐντεταμένας	καὶ τῇ τοῦ τράγου φύσει
[2, 2]	καὶ ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν	ἐντεταμένον.	Ἀλλὰ καὶ παρ' Ἕλλησιν οὐ
[2, 2]	διὰ τὸ τοὺς οἰνωθέντας φυσικῶς	ἐντετάσθαι	πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. Τινὲς
[2, 2]	εἰς τὴν Ἰνδικὴν τριετεῖ χρόνῳ.	Ἐντεῦθεν	τοὺς Ἕλληνας καταδεῖξαι τριετηρικὰς θυσίας
[2, 5]	διάκρισίν τε καὶ ἐπίγνωσιν τοῖς	ἐντευξομένοις	προτεθείκαμεν, ὡς ἂν μάθοιμεν ἡμεῖς
[2, 3]	μαθών, ἔπειτα διαδοὺς τοῖς ὑποτεταγμένοις	ἔντεχνον	ἀπάτην. Οὐ γάρ με ὁ
[2, 1]	τὰς τῷ θεῷ τούτῳ γινομένας	ἐντιμοτάτας	ποιῆσαι. Διὸ καὶ τοὺς Ἕλληνας
[2, 1]	στόμασι, διαφαγόντα δὲ αὐτῶν τὰ	ἐντὸς	τῆς κοιλίας νεκροὺς ἀπεργάζεσθαι. Τῶν
[2, 6]	τὴν σεβάσμιον ἔννοιαν φυσικῶς αὐτοῖς	ἐνυπάρχουσαν	ἐφ' οὓς ἐνόμιζον εὐεργέτας μετατεθεικότες.
[2, 3]	δὲ τὸν Ἀμυθάονος ἄλλοι φασὶν	ἐξ	Αἰγύπτου μετακομίσαι τῇ Ἑλλάδι τὰς
[2, 1]	ποιῆσαι. Διὸ καὶ τοὺς Ἕλληνας	ἐξ	Αἰγύπτου παρειληφότας τὰ περὶ τοὺς
[2, 1]	διαγωνίζεσθαι πρὸς Τυφῶνα παραγενέσθαι βοηθὸν	ἐξ	Ἅιδου τὸν Ὄσιριν τῷ τέκνῳ
[2, 1]	καὶ μὴν ἕτερον ὄντα τοῦ	ἐξ	Ἀλκμήνης παρ' Ἕλλησιν ὕστερόν ποτε
[2, 2]	τοῦ σώματος φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην	ἐξ	ἀνδρὸς καὶ γυναικός· ἔνιοι δὲ
[2, 1]	Ἀττικὴν γεωργίας. Καὶ μετὰ ταῦτα	ἐξ	ἀνθρώπων εἰς θεοὺς μεταστάντα τυχεῖν
[2, 2]	ἀγαθῶν, ἀνθ' ὧν μετὰ τὴν	ἐξ	ἀνθρώπων μετάστασιν ὀνομασθῆναι Ζῆνα, διὰ
[2, 1]	προσδέξασθαι· μεταστᾶσαν δὲ καὶ αὐτὴν	ἐξ	ἀνθρώπων τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν καὶ
[2, 4]	ἐπὶ τοῖς πρότερον ἔστησαν οὔτ'	ἐξ	ἅπαντος αὐτῶν ἀνεχώρησαν, κολακεῦσαι δὲ
[2, 6]	οὗτος. Σὺ δὲ τὸν λόγον	ἐξ	ἀρχῆς ἀναλαβὼν τῆς δεισιδαίμονος πλάνης
[2, 1]	λόγος· Τινὲς μέν φασι τοὺς	ἐξ	ἀρχῆς γενομένους θεούς, ὀλίγους ὄντας
[2, 1]	Φασὶ τοίνυν Αἰγύπτιοι κατὰ τὴν	ἐξ	ἀρχῆς τῶν ὅλων γένεσιν πρώτουςἀνθρώπους
[2, 1]	ἀνθρωποειδῆ, παραπλήσιον Ὀσίριδι τὸ μέγεθος,	ἐξ	ἀρωμάτων καὶ κηροῦ καὶ παραδοῦναι
[2, 2]	δὲ τὴν Ὀμφάλην ποιεῖται καὶ	ἐξ	αὐτῆς παῖδα. Ἐπανιὼν δὲ εἰς
[2, 2]	δὲ Ἁρμονίαν τὴν Ἀφροδίτης γεννῆσαι	ἐξ	αὐτῆς Σεμέλην καὶ τὰς ταύτης
[2, 1]	διαγνώσεως· οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	ἐξ	αὐτῆς τῆς Ἑλληνικῆς θεολογίας γένοιτ'
[2, 2]	πλησιάσαι. Παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν τὸν	ἐξ	αὐτοῦ πεσόντα γόνον καὶ τούτῳ
[2, 0]	καὶ εὔλογος συνέστηκεν ἡμῖν ἡ	ἐξ	αὐτῶν ἀναχώρησις οὐδ' ἄλλως ἢ
[2, 6]	ὡς μηδὲν ἔχουσιν ἐν ὑπονοίαις	ἐξ	αὐτῶν δηλούμενον. Ἤδη δέ ποτε
[2, 8]	τὰς ἑαυτοῦ γονὰς φόβῳ τῆς	ἐξ	αὐτῶν ἐπιθέσεως οὔτε Ζεὺς καταλύων
[2, 6]	δὲ τοὺς ἄνδρας διὰ τὰς	ἐξ	αὐτῶν παρεχομένας ὠφελείας ἢ καὶ
[2, 6]	ἐκθεώσεις διετάξαντο διὰ τὸ καὶ	ἐξ	αὐτῶν χρήσιμον κατὰ τὰς πρόσθεν
[2, 0]	βιαίους ἀνιχνεύειν φυσιολογίας, σαφῆ τὸν	ἐξ	αὑτῶν ἔλεγχον ἐπιφερομένων τῶν πραγμάτων.
[2, 5]	βαρβάρων τε καὶ Ἑλλήνων, ὥσπερ	ἐξ	ἀχλύος δεινῆς καὶ ζοφερωτάτης τε
[2, 2]	ὡς καὶ τὸν Ἑρμαφρόδιτον, ὃν	ἐξ	Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν
[2, 8]	θεοπρεπὲς ἐπικομίζονται, συνίδωμεν, μηδὲν μὲν	ἐξ	ἡμῶν, πάντα δὲ ταῖς αὐτῶν
[2, 2]	πεντήκοντα πεποιηκὼς φιλοτιμησάμενός τε αὐτὰς	ἐξ	Ἡρακλέους παῖδας κτήσασθαι, καλέσας ἐπί
[2, 2]	ἀσεβείᾳ γῆμαι τὴν ἀδελφὴν Ῥέαν,	ἐξ	ἧς γεννῆσαι τὸν Δία. Γεγονέναι
[2, 2]	πρὸς τὸν τότε δυνάστην Κάσσιον,	ἐξ	οὗ τὸ Κάσσιον ὄρος· ἐλθόντα
[2, 6]	τετάφαται; τί σοι καταλέγω τὰς	ἐξ	Ὑπερβορέων γυναῖκας; Ὑπερόχη καὶ Λαοδίκη
[2, 2]	Ἥραν καὶ Δήμητραν καὶ Θέμιν·	ἐξ	ὧν παῖδας ποιήσασθαι Κουρῆτας μὲν
[2, 1]	τὸ σῶμα τοῦ φονευθέντος εἰς	ἓξ	καὶ εἴκοσι μέρη δοῦναι τῶν
[2, 8]	ἀνθρωπίνων συμφορῶν, οἱ δὲ ταραχὰς	ἐξαιρούμενοι	ψυχῆς καὶ δείματα καὶ δόξας
[2, 8]	οὐδὲ ἀνθρώπων ἀγαθῶν ἀξίους, ἅπαντας	ἐξέβαλεν	καὶ παρεσκεύασεν τοὺς ἀνθρώπους τὰ
[2, 2]	Περσειδῶν γένους. Τεκοῦσα δὲ Ἀλκμήνη	ἐξέθηκεν,	ὥς φασι, τὸ βρέφος, φόβῳ
[2, 3]	ἅγια αὐτῶν καὶ τὰ ἄρρητα	ἐξειπεῖν·	οὐ σησαμαῖ ταῦτα καὶ πυραμίδες
[2, 3]	καιρός) αὐτὰ ὑμῶν τὰ ὄργια	ἐξελέγξω	ἀπάτης καὶ τερατείας ἔμπλεα. Καὶ
[2, 8]	ἀσκοῦσαν καὶ τὰ πολέμια ἀγαθὴν	ἐξεργάζονται	πόλιν· ὧν πολλὴν ἔσχε πρόνοιαν,
[2, 3]	λέγω, τὴν φιλομηδέα, ὅτι μηδέων	ἐξεφαάνθη	μηδέων ἐκείνων τῶν ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ,
[2, 2]	Ὀρφεῖ πειρασόμεθα συντόμως ἐπιδραμεῖν. Εἶθ'	ἑξῆς	ἐπισυνάπτει τὰς τῶν ποιητῶν μυθολογίας.
[2, 0]	συνάψας τε τὰ πρῶτα τοῖς	ἑξῆς	πράγμασιν, τὴν καταρχὴν τῆς ὅλης
[2, 8]	δυνάμενα ὠφελεῖν, ἀλλὰ μόνον τοὺς	ἐξητακότας	ὧν ἕνεκα γίνεται. σπάνιοι δ'
[2, 0]	τὸ κατανοῆσαι ἀκριβῶς καὶ συνιδεῖν	ἐξητασμένως,	εἰ μὴ κεκριμένη καὶ εὔλογος
[2, 1]	Καθόλου δέ φασι τοὺς Ἕλληνας	ἐξιδιάζεσθαι	τοὺς ἐπιφανεστάτους Αἰγυπτίων ἥρωάς τε
[2, 1]	ἀνδρείαν ἐπελθεῖν πολλὴν τῆς οἰκουμένης.	Ἐξοικειοῦσθαι	δὲ αὐτὸν τοὺς Ἕλληνας, καὶ
[2, 3]	σοι καταλέγοιμι τὰ μυστήρια; Οὐκ	ἐξορχήσομαι	μὲν ὥσπερ Ἀλκιβιάδην λέγουσιν, ἀπογυμνώσω
[2, 1]	μὲν οὐδέν, ταῖς δὲ τῶν	ἔξωθεν	περιπιπτόντων μυθολογίαις· ξοάνοις τε γὰρ
[2, 6]	τοῦ πάντων ἀρίστου τοτὲ μὲν	ἐξωθοῦντος,	τοτὲ δ' αὖ πάλιν εἰσποιουμένου
[2, 3]	ποικίλως κατὰ πόλιν αἱ γυναῖκες	ἑορτάζουσιν,	Θεσμοφόρια, Σκιροφόρια, Ἀρρητοφόρια, πολυτρόπως τὴν
[2, 3]	μετακομίσαι τῇ Ἑλλάδι τὰς Δηοῦς	ἑορτάς,	πένθος ὑμνούμενον. Τούτους ἔγωγ' ἂν
[2, 8]	αἷς τὸ γένος ἡμῶν εὐηργέτησαν,	ἑορτάς	τε, ὁποίας τινὰς ἑκάστῳ θεῶν
[2, 1]	τοὺς ὀργιασμοὺς καὶ τὰς Διονυσιακὰς	ἑορτὰς	τιμᾶν τοῦτο τὸ μόριον ἐν
[2, 8]	καὶ θητεῖαι θεῶν παρ' ἀνθρώποις.	ἑορτή	τε οὐδεμία παρ' αὐτοῖς μελανείμων
[2, 2]	πρὸς τὸν πατέρα. Ἐπιστρατεύσαντος δὲ	ἐπ'	αὐτὸν τοῦ Κρόνου μετὰ τῶν
[2, 6]	ἠπίστατο ὁ συναγρυπνήσας ἐραστής. Καὶ	ἐπάγει·	Ἤδη δὲ ὁ τάφος τοῦ
[2, 0]	τό τε πιστὸν τῶν λόγων	ἐπαγόμεναι	ἀπὸ τῆς εἰσέτι δεῦρο ἐν
[2, 5]	τοῦ λόγου μάρτυρας αὐτοὺς Ἕλληνας	ἐπαγόμενος.	Εἰ δή σοι φίλον, αὖθις
[2, 1]	Ἑλληνικῆς θεολογίας γένοιτ' ἂν ἔκδηλον	ἐπαγομένων	ἐν ταῖς οἰκείαις περὶ θεῶν
[2, 6]	μὲν ὀψέ ποτε, ὡς ἂν	ἐπαισχυνόμενοι	τὰς τῶν προγόνων θεολογίας, οἴκοθεν
[2, 2]	αἰσχύνην τὴν ἐκ τῆς συνουσίας	ἐπακολουθοῦσαν.	Ὃν καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς
[2, 2]	Βραχέα δ' οὖν καὶ τούτων	ἐπάκουσον·	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Περὶ τῶν ἀπορρήτων
[2, 1]	καὶ φυσιολογίας μικρὸν ὕστερον ἐπισκεψόμεθα,	ἐπὰν	καὶ τὰ Ἑλληνικὰ διαλάβωμεν. Οὕτω
[2, 2]	μιγεὶς καὶ ποιήσας αὐτὴν ἔγκυον	ἐπανῆλθεν.	Καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν ἔγημεν
[2, 2]	ποιεῖται καὶ ἐξ αὐτῆς παῖδα.	Ἐπανιὼν	δὲ εἰς τὴν Ἀρκαδίαν καὶ
[2, 6]	ἀνδράσι καὶ τὰς τούτων τιμὰς	ἐπάραντες·	εἰς τοσοῦτον δὲ ἄρα κακῶν
[2, 2]	τὸν ἑταῖρον καὶ ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον	ἐπεβάλετο	κτείνειν, τοῦ δὲ φυγόντος, τοὺς
[2, 2]	τι διαμαρτήσαντα κονδύλῳ πατάξας ἀπέκτεινεν.	Ἐπεὶ	δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν
[2, 3]	Βαυβοῦς ὑπὸ κόλποις. Ἡ δ'	ἐπεὶ	οὖν μείδησε θεά, μείδης' ἐνὶ
[2, 1]	κύνας τῆς φύσεως ὁμοιότητα καὶ	ἐπεὶ	τὸ παλαιόν, φασίν, τῆς Ἴσιδος
[2, 8]	σοφιστικὰς τερθρείας. ἡμεῖς γε μὴν	ἐπείπερ	ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ ἐπὶ τὸν
[2, 6]	μύθοις προσανέχοντες ἐμαρτυρήθησαν. Πλὴν ἀλλ'	ἐπείπερ	ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ τὰ σεμνὰ
[2, 8]	καὶ εἴ τινα κατὰ χρησμοὺς	ἐπεισῆκται	ἱερά, τοῖς αὐτόθι αὐτὰ νομίμοις
[2, 7]	πρὸς τῶν οἰκείων ἀποβέβληται. ὅθεν	ἔπεισί	μοι καὶ τοὺς παλαιοὺς τῶν
[2, 3]	ὁ παρὰ τοῦ Ὀδρύσου μαθών,	ἔπειτα	διαδοὺς τοῖς ὑποτεταγμένοις ἔντεχνον ἀπάτην.
[2, 6]	λαβοῦσα κακίας ἀνοήτου γέγονε πηγή·	ἔπειτα	μὴ ἀνακοπεῖσα, ἀλλ' εἰς ἐπίδοσιν
[2, 3]	ἐμβαλόντες τὰ μέλη καθήψουν πρότερον,	ἔπειτα	ὀβελίσκοις ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο. Ζεὺς
[2, 1]	Σεμέλη τέτοκεν ἐκ Διὸς Ὄσιριν.	Ἔπειτα	παρελθόντων τῶν μυθογράφων ἐμπλῆσαι τὸ
[2, 1]	κυνῶν καταφυγεῖν εἰς τὴν λίμνην,	ἔπειτα	ὑπὸ κροκοδείλου παραδόξως ἀναληφθέντα εἰς
[2, 1]	ἀλόγοις ζῴοις καὶ οὕτως διαφυγεῖν·	ἔπειτα	χάριν ἀποδιδόντας τῆς σωτηρίας ἀφιερῶσαι
[2, 3]	τὴν κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ φοινικίδι	ἐπεκαλυψάτην	καὶ καταστέψαντ' ἐθαψάτην, φέροντες ἐπὶ
[2, 8]	μυρίων ὅσων εἰς τὴν πόλιν	ἐπεληλυθότων	ἐθνῶν, οἷς πολλὴ ἀνάγκη σέβειν
[2, 1]	πόλεις οὐκ ὀλίγας ἐν Ἰνδοῖς.	Ἐπελθεῖν	δὲ καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[2, 2]	κρατῆσαι μάχῃ τὸν Δία καὶ	ἐπελθεῖν	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. Διενεγκεῖν δὲ
[2, 1]	γένος Αἰγύπτιον ὄντα δι' ἀνδρείαν	ἐπελθεῖν	πολλὴν τῆς οἰκουμένης. Ἐξοικειοῦσθαι δὲ
[2, 2]	Καὶ ἄλλα δὲ πλεῖστα ἔθνη	ἐπελθόντα	παρὰ πᾶσιν τιμηθῆναι καὶ θεὸν
[2, 1]	φυτὸν εὑρεῖν. Τὸν δὲ Ὄσιριν	ἐπελθόντα	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην ἐπὶ μὲν
[2, 2]	ποιήσασθαι ταῖς πρὸς τὴν Ἥραν.	Ἐπελθόντος	δὲ αὐτοῦ θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν
[2, 2]	δὲ αἰχμάλωτον τὴν Φυλέως θυγατέρα	ἐπεμίγη	ταύτῃ καὶ ἐτέκνωσεν Τληπόλεμον. Δειπνῶν
[2, 2]	ἀμηχανίαν ἐμπεσόντος αὐτοῦ Ἥρα μὲν	ἔπεμψεν	αὐτῷ λύσσαν, ὁ δὲ τῇ
[2, 5]	καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν θεοὺς	ἐπεφήμισαν.	Ἔνθεν αὐτοῖς καὶ οἱ τῶν
[2, 6]	τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου θεοὺς	ἐπεφήμισαν,	οὐκ αὐτὸ μόνον ἥλιον καὶ
[2, 4]	μύθους εἶναι πεπλασμένους ὑπὸ ποιητῶν	ἐπεφήμισαν,	φυσικὰς ἐν αὐτοῖς ἀποκρύπτοντες θεωρίας.
[2, 2]	καὶ διὰ τὸ κάλλος ἐρασθεὶς	ἐπεχείρησεν	αὐτὴν βιάσασθαι· ἐπιβοωμένης δὲ αὐτῆς
[2, 3]	σοι αὐτὰ τοῦ Ὀρφέως τὰ	ἔπη,	ἵν' ἔχῃς μάρτυρα τῆς ἀναισχυντίας
[2, 6]	μηδ' ἐπὶ τοῖς ἁμαρτανομένοις τιμωρίας	ἐπῃωρημένης,	μοιχείας καὶ ἀρρένων φθοράς, ἐκθέσμους
[2, 5]	Τρίτοι δὲ ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς	ἐπὶ	γῆς ῥίψαντες τοὺς ἐπὶ συνέσει
[2, 2]	κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας·	ἐπὶ	δὲ τῇ τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα
[2, 8]	τυπετοὺς ἔχουσα καὶ θρήνους γυναικῶν	ἐπὶ	θεοῖς ἀφανιζομένοις, ἃ παρ' Ἕλλησιν
[2, 5]	ἀειδοῦς νυκτὸς τῆς δεισιδαίμονος πλάνης	ἐπὶ	λαμπρὰν καὶ διαυγεστάτην ἡμέραν τῆς
[2, 4]	τῆς πατρικῆς πλάνης καὶ στάντες	ἐπὶ	λογισμοῦ τὴν ἑτέραν ὁδὸν εἵλοντο,
[2, 3]	τῆσδε τῆς γοητείας αἶγες αἱ	ἐπὶ	μαντικὴν ἠσκημέναι καὶ κόρακες ἀνθρώποις
[2, 1]	Ὄσιριν ἐπελθόντα πᾶσαν τὴν οἰκουμένην	ἐπὶ	μὲν Φοινίκης καταστῆσαι Βούσιριν, κατὰ
[2, 0]	ἀλληγορεῖν τοὺς περὶ θεῶν μύθους,	ἐπὶ	μόνης δὲ τῆς λέξεως φυλάττειν
[2, 3]	ὧν αἱ τελεταὶ μυστικαί, οἷον	ἐπὶ	σκηνῆς τοῦ βίου τοῖς ἀληθείας
[2, 5]	αὐτοὺς ἐπὶ γῆς ῥίψαντες τοὺς	ἐπὶ	συνέσει τῶν κατ' αὐτοὺς προφέρειν
[2, 2]	Ἥλιον καὶ τὴν Σελήνην μεταγαγεῖν	ἐπὶ	τὰ κατ' οὐρανὸν ἄστρα, τὴν
[2, 8]	δὲ πολὺς καὶ ἀφιλοσόφητος ὄχλος	ἐπὶ	τὰ χείρω λαμβάνειν φιλεῖ τοὺς
[2, 1]	ἱστορίας, ἣν ὁ τὰς βιβλιοθήκας	ἐπὶ	ταὐτὸν ὁμοῦ συναγαγὼν οὗ καὶ
[2, 2]	μεθ' ὧν καὶ Χείρωνα τὸν	ἐπὶ	τῇ ἰατρικῇ βοώμενον. Φασὶ δὲ
[2, 1]	Ἕτεροι δὲ λέγουσιν Αἰθίοπας στρατεύσαντας	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ πλήθους λύκων
[2, 2]	αἰχμάλωτον καὶ θυσίαν ἐπιτελῶν, ἀποστείλας	ἐπὶ	τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν ᾔτει χιτῶνα
[2, 1]	τιμῶσι φορεῖν ταύτας τοὺς ἡγεμόνας	ἐπὶ	τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦτο γνώρισμα
[2, 2]	ἐξ Ἡρακλέους παῖδας κτήσασθαι, καλέσας	ἐπί	τινα θυσίαν τὸν Ἡρακλέα καὶ
[2, 1]	Ἴσιδος ἡλικίαν μεγαλόσωμοί τινες γίγαντες	ἐπὶ	τὸ τερατῶδες κοσμούμενοι πόλεμον ἤγειραν.
[2, 6]	τοῖς θεολογουμένοις ὑπολογίζεσθαι μηδ' ἐρυθριᾶν	ἐπὶ	τοῖς αἰσχρῶς περὶ αὐτῶν φημιζομένοις,
[2, 6]	τότε ἐν ἀνθρώποις πολιτευομένων μηδ'	ἐπὶ	τοῖς ἁμαρτανομένοις τιμωρίας ἐπῃωρημένης, μοιχείας
[2, 5]	ποιουμένων μηδὲ τῆς θείας καὶ	ἐπὶ	τοῖς πλημμελουμένοις τιμωροῦ δίκης ἐμπαζομένων,
[2, 4]	δ' ἀθεότητος δόξαν ἐκκλίναντες οὔτ'	ἐπὶ	τοῖς πρότερον ἔστησαν οὔτ' ἐξ
[2, 6]	ἔννοιαν, ἀδιαστρόφοις δὲ τοῖς λογισμοῖς	ἐπὶ	τὸν τοῦ σύμπαντος κόσμου δημιουργὸν
[2, 8]	μὴν ἐπείπερ ἅπαξ ὡρμήθημεν καὶ	ἐπὶ	τὸν τούτων ἔλεγχον, φέρε τὰς
[2, 2]	ζηλῶσαι δὲ τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην,	ἐπὶ	τοσοῦτον δὲ προβῆναι τῇ δόξῃ
[2, 6]	Νέμεα καὶ Πύθια καὶ τὰ	ἐπὶ	τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν οὖν
[2, 3]	τῇ συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον	ἐπὶ	τραπέζης τιθέναι· οἴονται γὰρ δὴ
[2, 2]	ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα γενέσθαι, καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ
[2, 4]	καὶ ἀπάνθρωπα θεολογεῖν, οἷα καὶ	ἐπὶ	τῶν ἐν ἀνθρώποις κακούργων, εἰ
[2, 6]	οἵδε τὸ πατρικὸν ἁμάρτημα προθυμηθέντες	ἐπὶ	φυσικὰς διηγήσεις καὶ θεωρίας τοὺς
[2, 3]	ἐπεκαλυψάτην καὶ καταστέψαντ' ἐθαψάτην, φέροντες	ἐπὶ	χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ τὰς ὑπωρείας
[2, 1]	υἱὸν Ὧρον ὑπὸ τῶν Τιτάνων	ἐπιβουλευθέντα	καὶ νεκρὸν εὑρεθέντα καθ' ὕδατος
[2, 7]	ὡς θεοὶ θεοῖς πολεμοῦσι καὶ	ἐπιβουλεύουσιν	καὶ μάχονται (οὐδὲ γὰρ ἀληθῆ)
[2, 2]	κάλλος ἐρασθεὶς ἐπεχείρησεν αὐτὴν βιάσασθαι·	ἐπιβοωμένης	δὲ αὐτῆς τὸν ἄνδρα ὁ
[2, 2]	τὴν διαμονήν· ἑτέρους δὲ λέγουσιν	ἐπιγείους	γενέσθαι θεούς, διὰ δὲ τὰς
[2, 2]	τούτοις ὁμοίους. Περὶ δὲ τῶν	ἐπιγείων	θεῶν πολλοὶ καὶ ποικίλοι παραδέδονται
[2, 3]	ἔμπλεα. Καὶ εἰ μεμύησθε, μᾶλλον	ἐπιγελάσεσθε	τοῖς μύθοις ὑμῶν τούτοις τοῖς
[2, 1]	ἐμπλῆσαι τὸ θέατρον καὶ τοῖς	ἐπιγινομένοις	ἰσχυρὰν πίστιν καὶ ἀμετάθετον γενέσθαι.
[2, 5]	Προπαρασκευῆς εἰς διάκρισίν τε καὶ	ἐπίγνωσιν	τοῖς ἐντευξομένοις προτεθείκαμεν, ὡς ἂν
[2, 3]	δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα καὶ	ἐπιδεικνύει	τῇ θεῷ, ἡ δὲ τέρπεται
[2, 8]	τινες ἀνθρώποις χρήσιμοι, οἱ μὲν	ἐπιδεικνύμενοι	τὰ τῆς φύσεως ἔργα {διὰ
[2, 1]	παριστῶσι διαδοχαί, ὡς κατὰ καιρὸν	ἐπιδείξομεν·	ὥστε καὶ τῶν Ἑλληνικῶν θεῶν
[2, 3]	μυουμένοις τὴν τέχνην τὴν μοιχικὴν	ἐπιδίδοται,	νόμισμα δὲ εἰσφέρουσιν αὐτῇ οἱ
[2, 6]	ἔπειτα μὴ ἀνακοπεῖσα, ἀλλ' εἰς	ἐπίδοσιν	ἐλθοῦσα πολλὴ δὴ ῥυεῖσα δημιουργὸς
[2, 2]	Ὁμήρῳ καὶ Ὀρφεῖ πειρασόμεθα συντόμως	ἐπιδραμεῖν.	Εἶθ' ἑξῆς ἐπισυνάπτει τὰς τῶν
[2, 2]	παρ' ἀμφοτέροις ἀναγεγραμμένα πειρασόμεθα συντόμως	ἐπιδραμεῖν,	στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας. Εὐήμερος μὲν
[2, 2]	φησι πρῶτον Οὐρανὸν γεγονέναι βασιλέα,	ἐπιεικῆ	τινα ἄνδρα καὶ εὐεργετικὸν καὶ
[2, 3]	διασπάσαντες αὐτόν, λέβητά τινα τρίποδι	ἐπιθέντες	καὶ τοῦ Διονύσου ἐμβαλόντες τὰ
[2, 8]	γονὰς φόβῳ τῆς ἐξ αὐτῶν	ἐπιθέσεως	οὔτε Ζεὺς καταλύων τὴν Κρόνου
[2, 0]	δὲ μεταβάντας καὶ τὰ Αἰγυπτίων	ἐπιθεωρῆσαι,	εἰς τὸ κατανοῆσαι ἀκριβῶς καὶ
[2, 6]	φιλοσόφων κατασκοπῆσαι, φέρε καὶ ταῦτα	ἐπιθεωρήσωμεν,	ὡς ἂν μὴ δοκοίημεν ἀγνοεῖν
[2, 6]	Ζεύς. Οὐ γὰρ κωλύεται ῥᾳδίως	ἐπιθυμία	φόβον οὐκ ἔχουσα· καὶ νύκτας
[2, 2]	Διὸς τὴν ὁμιλίαν οὐκ ἐρωτικῆς	ἐπιθυμίας	ἕνεκα γενέσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῶν
[2, 3]	τὸ χωρίον ἀποκάμνει καὶ φρέατι	ἐπικαθίζει	λυπουμένη. Τοῦτο τοῖς μυουμένοις ἀπαγορεύεται
[2, 3]	ἀναισχυντίας· πάλαι μὲν ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν	ἐπικάλυμμα	ἡδονῆς νὺξ ἦν σιωπωμένη, νυνὶ
[2, 3]	βουκολικόν, οἶμαι, κέντρον τὸν νάρθηκα	ἐπικαλῶν,	ὃν δὴ ἀναστέφουσιν οἱ Βάκχοι.
[2, 6]	γενομένους, τουτέστι τοὺς τάφους νεὼς	ἐπικεκλημένους.	Ὑμεῖς δὲ ἀλλὰ κἂν νῦν
[2, 8]	ποτε ἄρα σεμνὸν καὶ θεοπρεπὲς	ἐπικομίζονται,	συνίδωμεν, μηδὲν μὲν ἐξ ἡμῶν,
[2, 5]	καὶ δυναστείας ἰσχύϊ τῶν πλειόνων	ἐπικρατήσαντας,	γίγαντάς τινας ἢ τυράννους ἢ
[2, 2]	τῆς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου γραφῆς	ἐπικυροῖ	τὴν αὐτὴν θεολογίαν, ὧδε κατὰ
[2, 3]	Τί δ' εἰ καὶ τὰ	ἐπίλοιπα	προσθείην; Κυεῖ μὲν ἡ Δημήτηρ,
[2, 1]	τιμὰς ἀπονεῖμαι, καὶ καταστῆσαι τοὺς	ἐπιμελομένους	ἱερεῖς· εὑρετὴν δὲ γενέσθαι τὸν
[2, 1]	συμφρονοῦντος εἰς τὸ μηκέτι βασιλεύεσθαι,	ἐπινοῆσαί	τινα διάφορα σεβάσματα αὐτοῖς τῶν
[2, 1]	Ἑρμῆν διαφόρῳ φύσει κεχορηγημένον πρὸς	ἐπίνοιαν	τῶν δυναμένων ὠφελῆσαι τὸν κοινὸν
[2, 2]	τρίτης. Ἐλθόντα δὲ εἰς Βαβυλῶνα	ἐπιξενωθῆναι	Βήλῳ καὶ μετὰ ταῦτα εἰς
[2, 3]	ἐκ τυμπάνου ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου	ἔπιον,	ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ τὸν παστὸν ὑπέδυν
[2, 3]	τὸ σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων· ἐνήστευσα,	ἔπιον	τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ κίστης,
[2, 6]	Κινύρου ἀπογόνους κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ	ἐπιόντι	μοι τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους
[2, 1]	τοὺς κροκοδείλους πηλῷ κυλιόμενον καὶ	ἐπιπηδῶντα	κεχηνόσι τοῖς στόμασι, διαφαγόντα δὲ
[2, 2]	τὸν Δία μιγέντα παρακληθῆναι τὰς	ἐπιπλοκὰς	ὁμοίας αὐτῇ ποιήσασθαι ταῖς πρὸς
[2, 6]	ἀρχῆς ἀναλαβὼν τῆς δεισιδαίμονος πλάνης	ἐπίσκεψαι	τὴν διάπτωσιν. Φύσει μὲν οὖν
[2, 1]	τε καὶ φυσιολογίας μικρὸν ὕστερον	ἐπισκεψόμεθα,	ἐπὰν καὶ τὰ Ἑλληνικὰ διαλάβωμεν.
[2, 4]	τούτων τὸν λόγον ἄνωθεν ἀναλαβόντες	ἐπισκεψώμεθα.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Ἀνακεφαλαίωσις τῶν πρόσθεν
[2, 2]	παιδὸς ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν βιαιότερον	ἐπισπασαμένου	τὴν θηλὴν ἡ μὲν Ἥρα
[2, 8]	ἕνεκα συμπλασθέντες ὠφελείας. ἀλλὰ καίπερ	ἐπιστάμενος	ταῦτα οὐδενὸς χεῖρον ὅμως εὐλαβῶς
[2, 2]	Κορωνίδος, ζηλῶσαι δὲ τὴν ἰατρικὴν	ἐπιστήμην,	ἐπὶ τοσοῦτον δὲ προβῆναι τῇ
[2, 1]	Ἶσιν φαρμάκων πολλῶν καὶ ἰατρικῆς	ἐπιστήμης·	εὑρεῖν δὲ καὶ τὸ τῆς
[2, 2]	καὶ τῆς τῶν ἄστρων κινήσεως	ἐπιστήμονα·	ὃν καὶ πρῶτον θυσίαις τιμῆσαι
[2, 1]	καὶ Λιβύην Ἀνταῖον. Αὐτὸν δὲ	ἐπιστρατεῦσαι	μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος,
[2, 2]	μῖσος τὸ πρὸς τὸν πατέρα.	Ἐπιστρατεύσαντος	δὲ ἐπ' αὐτὸν τοῦ Κρόνου
[2, 2]	πειρασόμεθα συντόμως ἐπιδραμεῖν. Εἶθ' ἑξῆς	ἐπισυνάπτει	τὰς τῶν ποιητῶν μυθολογίας. Ἀλλὰ
[2, 2]	ἀποχρώντως ἡμῖν ἐπιτετμήσθω, οἷς εὔλογον	ἐπισυνάψαι	τῶν αὐτῶν θεῶν τὰς ἐν
[2, 6]	κεκήδευται καὶ τοῦ παιδίου ὁ	ἐπιτάφιος	προσαγορεύεται Νέμεα. Πῖσα δ' ἐστὶν
[2, 0]	ἱστορίας τῶν τε παρ' ἑκάστοις	ἐπιτελουμένων	μυστηρίων, δῆλον ἂν εἴη ἀπό
[2, 8]	θεοῖς ἀφανιζομένοις, ἃ παρ' Ἕλλησιν	ἐπιτελοῦνται	περί τε Περσεφόνης ἁρπαγὴν καὶ
[2, 6]	δαιμόνων, ἑκατόμβας ποιοῦσα καὶ πανηγύρεις	ἐπιτελοῦσα	καὶ ἀγάλματα ἀνιστᾶσα καὶ νεὼς
[2, 2]	τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον καὶ θυσίαν	ἐπιτελῶν,	ἀποστείλας ἐπὶ τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν
[2, 2]	τῆς Ἑλλήνων θεολογίας ἀποχρώντως ἡμῖν	ἐπιτετμήσθω,	οἷς εὔλογον ἐπισυνάψαι τῶν αὐτῶν
[2, 7]	μέγιστοι. οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ	ἐπιτήδεια	εἶναι λέγειν. οὐδέ γε, ἦν
[2, 8]	φρονεῖν, μηδὲν αὐτοῖς προσανάψας ἀνάξιον	ἐπιτήδευμα	τῆς μακαρίας φύσεως. οὔτε γὰρ
[2, 8]	νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν ζῆλος	ἐπιτηδευμάτων	εὐσεβῆ καὶ σώφρονα καὶ τὰ
[2, 8]	εἰς ζῆλον ἐλήλυθεν τῶν ξενικῶν	ἐπιτηδευμάτων	ἡ πόλις δημοσίᾳ, ὃ πολλοῖς
[2, 1]	ταῦτα πρὸς λέξιν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'	Ἐπιτομὴ	τῆς Αἰγυπτίων θεολογίας καὶ ὡς
[2, 2]	τοῦ συγγραφέως φωνῶν· ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β.	Ἐπιτομὴ	τῶν παρ' Ἕλλησι περί τε
[2, 1]	βασιλέα τῆς Μακεδονίας, Τριπτολέμῳ δὲ	ἐπιτρέψαι	τὰς κατὰ τὴν Ἀττικὴν γεωργίας.
[2, 3]	σου τὸν Ἴακχον τὸ φῶς·	ἐπίτρεψον	ἀποκρύψαι τῇ νυκτὶ τὰ μυστήρια·
[2, 6]	ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ τὰς	ἐπιτυμβίους	ταυτασὶ πανηγύρεις καταλύσωμεν, Ἴσθμιά τε
[2, 3]	φθόνος ὑμῶν δεδοξάσθαι τὰ μυστήρια	ἐπιτυμβίῳ	τιμῇ. Πάρεστιν δὲ καὶ ἄλλως
[2, 2]	ποιεῖσθαι τὰς παρὰ τοῖς ἀνθρώποις	ἐπιφανείας	σέβειν τε αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους
[2, 5]	ἄλλως ἡμῖν πρυτανευθείσης ἢ δι'	ἐπιφανείας	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
[2, 3]	ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο. Ζεὺς δὲ ὕστερον	ἐπιφανείς	εἰ θεὸς ἦν, τάχα που
[2, 1]	φασι τοὺς Ἕλληνας ἐξιδιάζεσθαι τοὺς	ἐπιφανεστάτους	Αἰγυπτίων ἥρωάς τε καὶ θεούς.
[2, 2]	διελέσθαι τὴν βασιλείαν, ὧν ὑπάρχειν	ἐπιφανεστάτους	Ἄτλαντα καὶ Κρόνον. Τούτων δὲ
[2, 1]	ἱερῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν	ἐπιφανεστάτων	ἐν θεοῖς τιμῶν. Τούτους δὲ
[2, 0]	τὰ παρ' ἑκάστοις ἔθνεσιν ἀπηκριβωκώς,	ἐπιφανὴς	ἀνὴρ καὶ δόξαν οὐ μικρὰν
[2, 2]	ἀνδρῶν περὶ τῶν θεῶν διελθὼν	ἐπιφέρει	λέγων· Καὶ περὶ μὲν Εὐημέρου
[2, 0]	σαφῆ τὸν ἐξ αὑτῶν ἔλεγχον	ἐπιφερομένων	τῶν πραγμάτων. Τοιαύτη μὲν οὖν
[2, 6]	νέοι τινές, ἐχθὲς καὶ πρώην	ἐπιφυέντες	λογικώτερόν τε φιλοσοφεῖν αὐχοῦντες, τὴν
[2, 2]	συνουσίας ἐπακολουθοῦσαν. Ὃν καὶ πρῶτον	ἐπιχειρῆσαι	βοῦς ζευγνύειν, ἀφ' οὗ δὴ
[2, 8]	πόλις ἔχει πρὸς τὰ οὐκ	ἐπιχώρια	ἔθη περὶ θεῶν καὶ πάντα
[2, 0]	πράγμασιν, τὴν καταρχὴν τῆς ὅλης	ἐποιήσατο	πραγματείας ἀπὸ τῆς κατ' Αἰγυπτίους
[2, 3]	τῶν φόνων, ἀνεστεμμένοι τοῖς ὄφεσιν,	ἐπολολύζοντες	Εὖαν Εὖαν ἐκείνην, δι' ἣν
[2, 6]	τὸ μνημεῖον οὐκ ἄξιον παρελθεῖν	ἑπομένους	Ζήνωνι τῷ Μυνδίῳ (ἐν τῷ
[2, 7]	ἄλλους. Ταῦτά φησιν ὁ Πλάτων	ἑπομένους	τῷ νόμῳ πιστευτέα εἶναι, καίπερ
[2, 7]	ἀλλ' ὡς οἰκεῖα φασκόντων ἀπαγγέλλειν	ἑπομένους	τῷ νόμῳ πιστευτέον. οὕτως οὖν
[2, 8]	στήθεσι καὶ καταυλούμενοι πρὸς τῶν	ἑπομένων	τὰ μητρῷα μέλη καὶ τύμπανα
[2, 3]	τὸν νεκρόν. Εἰ θέλεις δ'	ἐποπτεῦσαι	καὶ Κορυβάντων ὄργια, τὸν τρίτον
[2, 1]	φθαρεῖσαν ἔγκυον γενέσθαι καὶ τεκεῖν	ἑπτὰ	μηνῶν διελθόντων βρέφος οἷόν περ
[2, 2]	ὑπάρξαι δὲ αὐτῷ καὶ θυγατέρας	ἑπτά,	τὰς καλουμένας Ἀτλαντίδας. Ταύτας δὲ
[2, 5]	κατά τε πόλεις καὶ κώμας	ἐπτοημένους	θεραπεύειν τε καὶ περιέπειν ἐδίδαξαν,
[2, 1]	ὑπ' Αἰγυπτίων τιμώμενον, οὗ καὶ	ἐπώνυμον	εἶναι τὴν Πανὸς πόλιν. Ὄντι
[2, 2]	Δηιάνειραν καὶ διὰ τὸ κάλλος	ἐρασθεὶς	ἐπεχείρησεν αὐτὴν βιάσασθαι· ἐπιβοωμένης δὲ
[2, 2]	Ἀπόλλωνος ἐκδαρῆναι. Τὸν δὲ Ἀπόλλωνα	ἐρασθέντα	τῆς Κυβέλης συμπλανηθῆναι αὐτῇ μέχρι
[2, 3]	αὐτῇ οἱ μυούμενοι ὡς ἑταίρᾳ	ἐρασταί.	Δηοῦς δὲ μυστήρια καὶ Διὸς
[2, 4]	οὐ πάντων ἠλιθιώτατον τοὺς σωφροσύνης	ἐραστὰς	τοῖς αἰσχροῖς καὶ ἀκολάστοις τῶν
[2, 6]	ἃς αἰσχρὰς ἠπίστατο ὁ συναγρυπνήσας	ἐραστής.	Καὶ ἐπάγει· Ἤδη δὲ ὁ
[2, 8]	μὲν ἐπιδεικνύμενοι τὰ τῆς φύσεως	ἔργα	{διὰ λύπην} οἱ δὲ παραμυθίας
[2, 7]	δὲ δὴ τὰ τοῦ Κρόνου	ἔργα	καὶ πάθη ὑπὸ τοῦ υἱέος;
[2, 3]	τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ κίστης,	ἐργασάμενος	ἀπεθέμην εἰς κάλαθον καὶ ἐκ
[2, 3]	τοῦ μεγαλήτορος μᾶλλον δὲ ματαιόφρονος	Ἐρεχθειδῶν	δήμου, πρὸς δὲ καὶ τῶν
[2, 2]	ἐγέννησεν. Θέσπιος δὲ ὁ Ἀθηναῖος,	Ἐρεχθέως	παῖς, ἐκ διαφόρων γυναικῶν θυγατέρας
[2, 3]	Δωδωναῖον χαλκεῖον, γεράνδρυον δὲ ψάμμοις	ἐρήμαις	τετιμημένον καὶ τὸ αὐτόθι μαντεῖον
[2, 6]	ἐνάτῳ τῶν ἱστοριῶν. Τί δὲ	Ἐριχθόνιος;	οὐχὶ ἐν τῷ νεῲ τῆς
[2, 2]	ταῖς θυσίαις· ὡς καὶ τὸν	Ἑρμαφρόδιτον,	ὃν ἐξ Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης
[2, 2]	λαβόντα τὸ παιδίον παραδοῦναι τῷ	Ἑρμῇ	ἐκπέμψαι τε εἰς τὸ ἐν
[2, 1]	ὑπ' αὐτοῦ μάλιστα πάντων τὸν	Ἑρμῆν	διαφόρῳ φύσει κεχορηγημένον πρὸς ἐπίνοιαν
[2, 1]	ἔτι δὲ Ἑστίαν καὶ τελευταῖον	Ἑρμῆν.	Καὶ πρῶτον μὲν Ἥλιον βασιλεῦσαι
[2, 1]	τούτων ἑρμηνείαν· ἀφ' οὗπερ αὐτὸν	Ἑρμῆν	ὀνομασθῆναι. Τοῦτον δὲ καὶ τῆς
[2, 2]	Μαῖαν Διὶ μιγεῖσαν τεκνοποιῆσαι τὸν	Ἑρμῆν.	Τὸν δὲ Κρόνον διαφέροντα πλεονεξίᾳ
[2, 1]	διδάξαι τὰ περὶ τὴν τούτων	ἑρμηνείαν·	ἀφ' οὗπερ αὐτὸν Ἑρμῆν ὀνομασθῆναι.
[2, 6]	διηγήσεις, ἀλλὰ καὶ τὰς τούτων	ἑρμηνείας	ἀπελαύνουσιν, ἔστι δ' ὅτε φόβῳ
[2, 8]	τὸν τούτων ἔλεγχον, φέρε τὰς	ἑρμηνείας	αὐτῶν καὶ θεωρίας, τί ποτε
[2, 3]	τὸ ὄνομα τὸ Εὖα δασυνόμενον	ἑρμηνεύεται	ὄφις ἡ θήλεια. Δηὼ δὲ
[2, 1]	μεταστάντα τυχεῖν ὑπὸ Ἴσιδος καὶ	Ἑρμοῦ	ἱερῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[2, 2]	καὶ τὸν Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ	Ἑρμοῦ	καὶ Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν τῆς
[2, 1]	καὶ τὰ ἄλλα δάκετα τῶν	ἑρπετῶν,	τὸν δὲ ἰχνεύμονα τὰ τῶν
[2, 3]	τοὺς διδύμους φέρων ἐν μέσοις	ἔρριψε	τοῖς κόλποις τῆς Δηοῦς, τιμωρίαν
[2, 2]	μὲν Ἥρα διαλγήσασα τὸ βρέφος	ἔρριψεν,	Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ τὴν
[2, 6]	πλημμελουμένων τοῖς θεολογουμένοις ὑπολογίζεσθαι μηδ'	ἐρυθριᾶν	ἐπὶ τοῖς αἰσχρῶς περὶ αὐτῶν
[2, 1]	κεκωλυμένον ἐστὶν εἰς ὄψιν αὐτὰς	ἔρχεσθαι	τούτῳ τῷ θεῷ. Φασὶ δὲ
[2, 6]	ὁ βασιλεὺς ὁ Ῥωμαίων· τὸν	ἐρώμενον	ὡραιότατον σφόδρα γενόμενον Ἀντίνοον ἀνιέρωσεν
[2, 6]	Ἤδη δὲ ὁ τάφος τοῦ	ἐρωμένου	νεώς ἐστιν Ἀντινόου καὶ πόλις·
[2, 2]	τοῦ Διὸς τὴν ὁμιλίαν οὐκ	ἐρωτικῆς	ἐπιθυμίας ἕνεκα γενέσθαι, καθάπερ ἐπὶ
[2, 3]	τῆς ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν	ἐσθίειν·	τοὺς γὰρ ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ
[2, 3]	ἀστράγαλος, σφαῖρα, στρόβιλος, μῆλα, ῥόμβος,	ἔσοπτρον,	πόκος. Ἀθηνᾶ μὲν οὖν τὴν
[2, 3]	μῆλά τε χρύσεα καλὰ παρ'	Ἑσπερίδων	λιγυφώνων. Καὶ τῆσδε ὑμῖν τῆς
[2, 3]	προσαγορεύεσθαί τινες Ἄττιν θέλουσιν, αἰδοίων	ἐστερημένον.	Καὶ τί θαυμαστὸν εἰ Τυρρηνοὶ
[2, 4]	ἐκκλίναντες οὔτ' ἐπὶ τοῖς πρότερον	ἔστησαν	οὔτ' ἐξ ἅπαντος αὐτῶν ἀνεχώρησαν,
[2, 2]	μυεῖν τοὺς ἀνθρώπους, τοῦτο δέ	ἐστι	διδάσκειν τὰ καλά. Περὶ δὲ
[2, 3]	δράκοντος τὰ μυστήρια ἀπάτη τίς	ἐστι	θρησκευομένη τὰς ἀμυήτους ὄντως μυήσεις
[2, 8]	Ἑλληνικῶν μύθων ἀγαθὰ μικρά τέ	ἐστι	καὶ οὐ πολλοὺς δυνάμενα ὠφελεῖν,
[2, 3]	ἡ ἱερὰ τῆς ἀκρασίας νύξ	ἐστι	λαλουμένη, καὶ τὸ πῦρ ἐλέγχει
[2, 3]	ποτόν, ἡσθεῖσα τῷ θεάματι. Ταῦτ'	ἐστὶ	τὰ κρύφια τῶν Ἀθηναίων μυστήρια,
[2, 3]	ὑπωρείας τοῦ Ὀλύμπου. Καὶ ταῦτ'	ἐστὶ	τὰ μυστήρια, συνελόντι φάναι, φόνοι
[2, 3]	Καὶ σημεῖον ὀργίων Βακχικῶν ὄφις	ἐστὶ	τετελεσμένος. Αὐτίκα γοῦν κατὰ τὴν
[2, 8]	πάντα ὀττεύεται τῦφον, οὗ μηδέν	ἐστι	τὸ εὐπρεπές. καὶ μηδεὶς ὑπολάβῃ
[2, 3]	περὶ τὴν Ἐλευσῖνα τῆς Ἀττικῆς	ἐστι	τοῦτο τὸ χωρίον ἀποκάμνει καὶ
[2, 6]	καὶ τὰς τούτων ἑρμηνείας ἀπελαύνουσιν,	ἔστι	δ' ὅτε φόβῳ τῆς ἀπὸ
[2, 1]	τοῖς αὐτοῖς ἀποδείκνυνται συγχρώμενοι, ὡς	ἔστι	μαθεῖν ἐκ τῆς καὶ περὶ
[2, 7]	πολίτης ἕτερος ἑτέρῳ ἀπήχθετο οὐδ'	ἔστι	τοῦτο ὅσιον, τοιαῦτα μᾶλλον λεκτέα
[2, 1]	Ἥραν καὶ Ἥφαιστον, ἔτι δὲ	Ἑστίαν	καὶ τελευταῖον Ἑρμῆν. Καὶ πρῶτον
[2, 2]	δὲ αὐτῷ γενέσθαι ἀπὸ γυναικὸς	Ἑστίας	Πᾶνα καὶ Κρόνον, θυγατέρας δὲ
[2, 2]	τὸν Ἡρακλέα καὶ λαμπρῶς αὐτὸν	ἑστιάσας	κατὰ μίαν αὐτῷ τῶν θυγατέρων
[2, 6]	Λαρίσσῃ ἐν τῇ ἀκροπόλει τάφος	ἐστὶν	Ἀκρισίου, Ἀθήνησι δὲ ἐν τῇ
[2, 6]	ὁ τάφος τοῦ ἐρωμένου νεώς	ἐστιν	Ἀντινόου καὶ πόλις· καθάπερ δέ,
[2, 3]	καὶ φθοῖς καὶ μήκωνες; Ταῦτ'	ἐστὶν	αὐτῶν τὰ ἅγια. Καὶ προσέτι
[2, 1]	δὲ ἕτερον χρόνον ἅπαντα κεκωλυμένον	ἐστὶν	εἰς ὄψιν αὐτὰς ἔρχεσθαι τούτῳ
[2, 6]	ἐπιτάφιος προσαγορεύεται Νέμεα. Πῖσα δ'	ἐστὶν	ἐν ὑμῖν τάφος, ὦ Πανέλληνες,
[2, 3]	λύχνος, ξίφος, κτεὶς γυναικεῖος, ὅς	ἐστιν	εὐφήμως καὶ μυστικῶς μόριον γυναικεῖον.
[2, 6]	ἐν τῷ Ἀπόλλωνος τοῦ Δηλίου	ἐστὶν	ἱερῷ. Λέανδρος δὲ Κλέοχον ἐν
[2, 3]	κόλπου θεὸς θέων· δράκων δέ	ἐστιν	οὗτος διελκόμενος τοῦ κόλπου τῶν
[2, 2]	Ἀτλαντείοις θεολογουμένων τὰ κεφάλαια ταῦτά	ἐστιν.	Τούτοις δέ φασι καὶ τοὺς
[2, 7]	νέῳ ἀκούοντι, ὡς ἀδικῶν τὰ	ἔσχατα	οὐδὲν ἂν θαυμαστὸν ποιοῖ οὐδ'
[2, 2]	γυναικὶ θνητῇ Νιόβῃ τῇ Φορωνέως,	ἐσχάτῃ	δὲ Ἀλκμήνῃ τῇ τοῦ Ἡρακλέους
[2, 4]	οὐδὲ σωφρόνων ἀνδρῶν μνήμην ἀπολελοιπότας,	ἐσχάτης	δὲ ἀκρασίας καὶ ἀκολασίας ὠμότητός
[2, 8]	ἀγαθὴν ἐξεργάζονται πόλιν· ὧν πολλὴν	ἔσχε	πρόνοιαν, τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ
[2, 1]	τοῖς οὐρανίοις, τινὰς δὲ ἰδίαν	ἐσχηκέναι	προσηγορίαν, Ἥλιόν τε καὶ Κρόνον
[2, 3]	εἰσφέρουσιν αὐτῇ οἱ μυούμενοι ὡς	ἑταίρᾳ	ἐρασταί. Δηοῦς δὲ μυστήρια καὶ
[2, 2]	τῶν φρενῶν ἐκτὸς γενόμενος τὸν	ἑταῖρον	καὶ ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐπεβάλετο κτείνειν,
[2, 5]	μὲν τὰς ψυχὰς εἰς οὐρανὸν	ἔτειναν,	αὐτόθι δὲ τῇ διανοίᾳ στάντες
[2, 2]	Φυλέως θυγατέρα ἐπεμίγη ταύτῃ καὶ	ἐτέκνωσεν	Τληπόλεμον. Δειπνῶν δὲ παρ' Οἰνεῖ
[2, 3]	ὄντα ὄντως μὴ γνωρίζοντες θεόν,	ἑτέρᾳ	δὲ καὶ δευτέρᾳ δὴ ταύτῃ
[2, 2]	τὴν νῆσον ἱερὰν θεῶν καὶ	ἕτερα	πλείω θαυμαζόμενα κατά τε τὴν
[2, 4]	καὶ στάντες ἐπὶ λογισμοῦ τὴν	ἑτέραν	ὁδὸν εἵλοντο, τῆς παλαιᾶς ἀναχωρήσαντες;
[2, 1]	γυναικί, λύκῳ τὴν ὄψιν ὁμοιωθέντα.	Ἕτεροι	δὲ λέγουσιν Αἰθίοπας στρατεύσαντας ἐπὶ
[2, 1]	ὧν τὰς εἰκόνας ἔφερον, ἀποθεῶσαι.	Ἕτεροι	δὲ τρίτην αἰτίαν φέρουσι, τῆς
[2, 2]	καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς καὶ	ἕτεροι	τοιοῦτοι τερατωδεστέρους μύθους περὶ θεῶν
[2, 0]	ἔγραψεν ἱερᾷ βίβλῳ καὶ ἐν	ἑτέροις	αὐτοῦ συγγράμμασιν. Πλὴν ἀλλὰ καὶ
[2, 7]	δηλούμενον ἐμφαίνει. αὖθις δὲ ἐν	ἑτέροις	ὁ αὐτὸς τὴν οἰκείαν ἀπογυμνῶν
[2, 2]	τὸν Δία. Γεγονέναι δὲ καὶ	ἕτερον	Δία, τὸν ἀδελφὸν μὲν Οὐρανοῦ,
[2, 1]	Ἆπις τελευτήσας ταφῇ μεγαλοπρεπῶς, ζητοῦσιν	ἕτερον	ὅμοιον· ὅταν δὲ εὑρεθῇ, τὰ
[2, 1]	αὐτὸν τοὺς Ἕλληνας, καὶ μὴν	ἕτερον	ὄντα τοῦ ἐξ Ἀλκμήνης παρ'
[2, 1]	ἑαυτῶν γεννητικὰ μόρια, τὸν δὲ	ἕτερον	χρόνον ἅπαντα κεκωλυμένον ἐστὶν εἰς
[2, 7]	πείσειν ὡς οὐδεὶς πώποτε πολίτης	ἕτερος	ἑτέρῳ ἀπήχθετο οὐδ' ἔστι τοῦτο
[2, 2]	τὴν γένεσιν καὶ τὴν διαμονήν·	ἑτέρους	δὲ λέγουσιν ἐπιγείους γενέσθαι θεούς,
[2, 1]	δὲ Ἄμμωνα, τοὺς δὲ Δία,	ἑτέρους	δὲ Πᾶνα νομίζειν. Εὑρέτιν δὲ
[2, 7]	ὡς οὐδεὶς πώποτε πολίτης ἕτερος	ἑτέρῳ	ἀπήχθετο οὐδ' ἔστι τοῦτο ὅσιον,
[2, 1]	ἐλευθερίαν τῶν τοσούτων κακῶν οὐδ'	ἑτέρως	εὑράμενοι ἢ διὰ μόνης τῆς
[2, 1]	δὲ τούτοις Ἥραν καὶ Ἥφαιστον,	ἔτι	δὲ Ἑστίαν καὶ τελευταῖον Ἑρμῆν.
[2, 3]	Βαυβὼ καὶ Δυσαύλης καὶ Τριπτόλεμος,	ἔτι	δὲ Εὔμολπός τε καὶ Εὐβουλεύς·
[2, 1]	τε καὶ Κρόνον καὶ Ῥέαν,	ἔτι	δὲ καὶ Δία τὸν ὑπό
[2, 2]	καιρὸν ἐβασίλευσε τῆς οἰκουμένης ἁπάσης	ἔτι	κατὰ ἀνθρώπους ὤν. Ἐν τούτῳ
[2, 3]	οὗτοι δὴ οἱ Τιτᾶνες διέσπασαν	ἔτι	νηπίαχον ὄντα, ὡς ὁ τῆς
[2, 6]	καὶ σελήνης καὶ ἄστρων καὶ	ἔτι	περὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ
[2, 1]	δὲ τὴν Ἶσιν μηδενὸς ἀνδρὸς	ἔτι	συνουσίαν προσδέξασθαι· μεταστᾶσαν δὲ καὶ
[2, 7]	ἴσμεν {πάντας} ἀδελφοὺς λεγομένους αὐτῶν	ἔτι	τε τούτων ἐκγόνους ἄλλους. Ταῦτά
[2, 2]	μᾶλλον αἰσχύνης, μᾶλλον δὲ τοῖς	ἔτι	τυφλώττουσιν οἴκτου ὄντα ἄξια. Ταῦτα
[2, 1]	ἐν τῷ οἴκῳ, οὐκ ἂν	ἔτι	χρήσασθαι αὐτοῖς ὑπομείνειαν. Τρέφουσι δὲ
[2, 7]	ὅ τε αὖ Κρόνος ὡς	ἐτιμωρήσατο	αὐτόν. τί δὲ δὴ τὰ
[2, 2]	τὸν ἄνδρα ὁ μὲν Ἡρακλῆς	ἐτόξευσεν	τὸν Κένταυρον, ὁ δὲ Νέσσος
[2, 8]	καὶ ἀγῶνας ἄγουσιν ἀνὰ πᾶν	ἔτος	οἱ στρατηγοὶ κατὰ τοὺς Ῥωμαίων
[2, 3]	ὄργια καὶ τὰ μυστήρια δεῖν	ἐτυμολογεῖν,	τὰ μὲν ἀπὸ τῆς ὀργῆς
[2, 3]	ὥσπερ Ἀλκιβιάδην λέγουσιν, ἀπογυμνώσω δὲ	εὖ	μάλα ἀνὰ τὸν τῆς ἀληθείας
[2, 3]	Ἑβραίων φωνὴν τὸ ὄνομα τὸ	Εὖα	δασυνόμενον ἑρμηνεύεται ὄφις ἡ θήλεια.
[2, 7]	τὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν διδασκαλίαν	εὐαγγελίζεσθαι,	ὁπότε καὶ πρὸς τῶν οἰκείων
[2, 0]	τὴν ἴασιν μεταδιώκειν ὁ σωτήριος	εὐαγγελίζεται	λόγος. Ὅτι δὲ μὴ μῦθοι
[2, 4]	τιμωρίαις; Καὶ τί χρὴ μηκύνειν	εὐαγγελιζομένους	πάντα βάρβαρον ὁμοῦ καὶ Ἕλληνα
[2, 0]	ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ	ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ	ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ. Τὰ μὲν δὴ τῆς
[2, 0]	ἄλλως ἢ διὰ μόνης τῆς	εὐαγγελικῆς	ἀποδείξεως, πρώτιστα πάντων αὐτοῖς Αἰγυπτίοις,
[2, 4]	δυνάμει τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν	εὐαγγελικῆς	διδασκαλίας, καὶ τρίτον σώφρονι λογισμῷ
[2, 5]	ἠξιώθημεν διὰ μιᾶς μόνης τῆς	εὐαγγελικῆς	διδασκαλίας, οὐκ ἄλλως ἡμῖν πρυτανευθείσης
[2, 4]	διὰ τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν	εὐαγγελικῆς	διδασκαλίας τὸ εὔλογον παρασταίη. Φέρ'
[2, 1]	διὰ μόνης τῆς σωτηρίου καὶ	εὐαγγελικῆς	διδασκαλίας, τοῖς τὰς διανοίας τυφλοῖς
[2, 2]	σωτηρίου λόγου καὶ διὰ τῆς	εὐαγγελικῆς	διδασκαλίας τῶν κακῶν λελυτρωμένος. Βραχέα
[2, 5]	εἰκότως ἐν ἀρχαῖς τῆς προκειμένης	Εὐαγγελικῆς	Προπαρασκευῆς εἰς διάκρισίν τε καὶ
[2, 1]	τὰς διανοίας τυφλοῖς τὴν ἀνάβλεψιν	εὐαγγελισαμένης.	Τούτων δὲ αὐτῶν τὰς σεμνοτέρας
[2, 3]	ἀνεστεμμένοι τοῖς ὄφεσιν, ἐπολολύζοντες Εὖαν	Εὖαν	ἐκείνην, δι' ἣν ἡ πλάνη
[2, 3]	φόνων, ἀνεστεμμένοι τοῖς ὄφεσιν, ἐπολολύζοντες	Εὖαν	Εὖαν ἐκείνην, δι' ἣν ἡ
[2, 3]	ὁ Εὔμολπος, συβώτης δὲ ὁ	Εὐβουλεύς·	ἀφ' ὧν τὸ Εὐμολπιδῶν καὶ
[2, 3]	ἔτι δὲ Εὔμολπός τε καὶ	Εὐβουλεύς·	βουκόλος ὁ Τριπτόλεμος ἦν, ποιμὴν
[2, 3]	γῆς καὶ τὰς ὗς τὰς	Εὐβουλέως	τὰς συγκαταποθείσας ταῖν θεαῖν, δι'
[2, 6]	ἀλλήλοις σύμφωνα φυσιολογοῦσιν) οἱ δ'	εὐγνωμονέστερον	τὸ σύμπαν ἀναιροῦσιν καὶ τῆς
[2, 2]	ἐκπλεύσαντα γὰρ αὐτὸν ἐκ τῆς	εὐδαίμονος	Ἀραβίας ποιήσασθαι τὸν πλοῦν δι'
[2, 1]	θηλείας ἑκάστῳ τῶν ζῴων τὰς	εὐειδεστάτας	συντρέφουσιν, ἃς παλλακίδας προσαγορεύουσιν. Ὅταν
[2, 4]	τοῦ παντοκράτορος θεοῦ χάριτι καὶ	εὐεργεσίᾳ,	δεύτερον δὲ ἀπορρήτῳ δυνάμει τῆς
[2, 1]	βασιλείαν διαδεξάμενον πολλὰ πρᾶξαι πρὸς	εὐεργεσίαν	τοῦ κοινοῦ· κτίσαι τε πόλιν
[2, 1]	δὲ σύνεσιν καὶ κοινὴν ἀνθρώπων	εὐεργεσίαν	τυχεῖν τῆς ἀθανασίας, ὧν ἐνίους
[2, 2]	διὰ δὲ τὰς εἰς ἀνθρώπους	εὐεργεσίας	ἀθανάτου τετευχότας τιμῆς τε καὶ
[2, 2]	εἰς κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν,	εὐεργεσίας	δὲ τῶν ἀγαθῶν, ἀνθ' ὧν
[2, 1]	ἀποδεχομένου τὸν Ὄσιριν διὰ τὰς	εὐεργεσίας	πανταχοῦ μνημεῖα ἑαυτοῦ καταλιπεῖν. Κτίσαι
[2, 5]	ἄλλους κοινῆς τινος καὶ βιωφελοῦς	εὐεργεσίας	προάρξαντας ζῶντάς τε καὶ μετὰ
[2, 6]	τοῦ σώματος καλῶν καὶ χρησίμων	εὐεργέτας	ἢ καὶ δυνάστας τινὰς καὶ
[2, 6]	αὐτοῖς ἐνυπάρχουσαν ἐφ' οὓς ἐνόμιζον	εὐεργέτας	μετατεθεικότες. Τοσαύτη δ' ἄρα συνεῖχεν
[2, 1]	διὰ τῶν χρησμῶν καὶ θεραπειῶν	εὐεργετεῖν.	Συμφωνεῖται δὲ παρὰ τοῖς πλείστοις
[2, 2]	βασιλέα, ἐπιεικῆ τινα ἄνδρα καὶ	εὐεργετικὸν	καὶ τῆς τῶν ἄστρων κινήσεως
[2, 2]	συντόμως ἐπιδραμεῖν, στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας.	Εὐήμερος	μὲν οὖν φίλος γεγονὼς Κασσάνδρου
[2, 2]	μυθογράφοις. Καὶ τῶν μὲν ἱστορικῶν	Εὐήμερος,	ὁ τὴν Ἱερὰν Ἀναγραφὴν ποιησάμενος,
[2, 2]	ἐν τῇ ἕκτῃ ἀπὸ τῆς	Εὐημέρου	τοῦ Μεσσηνίου γραφῆς ἐπικυροῖ τὴν
[2, 2]	ἐπιφέρει λέγων· Καὶ περὶ μὲν	Εὐημέρου	τοῦ συνταξαμένου τὴν Ἱερὰν Ἀναγραφὴν
[2, 2]	δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν	Εὔηνον	ποταμόν, καταλαμβάνει Νέσσον τὸν Κένταυρον
[2, 8]	δωρεάς, αἷς τὸ γένος ἡμῶν	εὐηργέτησαν,	ἑορτάς τε, ὁποίας τινὰς ἑκάστῳ
[2, 1]	μὲν αἴλουρον πρὸς τὰς ἀσπίδας	εὔθετον	ὑπάρχειν καὶ τὰ ἄλλα δάκετα
[2, 2]	διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς	εὐθὺς	ἀποθνήσκων ἔφησεν τῇ Δηιανείρᾳ δώσειν
[2, 7]	μᾶλλον λεκτέα πρὸς τὰ παιδία	εὐθὺς	καὶ γέρουσι καὶ γραυσὶ καὶ
[2, 2]	καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς	εὐκατάφορον	γεγονέναι φασίν, κατὰ δὲ τὰς
[2, 3]	αἰδοῖον ἀπέκειτο, εἰς Τυρρηνίαν κατήγαγον,	εὐκλεοῦς	ἔμποροι φορτίου· κἀνταῦθα διετριβέτην φυγάδε
[2, 1]	τὴν Αἴγυπτον διά τε τὴν	εὐκρασίαν	τῆς χώρας καὶ διὰ τὴν
[2, 8]	παραπλησίων τούτοις τερατευμάτων οὐδέν, ἀλλ'	εὐλαβῶς	ἅπαντα πραττόμενα καὶ λεγόμενα τὰ
[2, 8]	ἐπιστάμενος ταῦτα οὐδενὸς χεῖρον ὅμως	εὐλαβῶς	διάκειμαι πρὸς αὐτούς, καὶ τὴν
[2, 8]	νόμον ἢ ψήφισμα βουλῆς. οὕτως	εὐλαβῶς	ἡ πόλις ἔχει πρὸς τὰ
[2, 4]	τῶν ψευδωνύμων θεῶν ἀποστασίας τὸ	εὔλογον	εἰς φῶς ἀγαγόντας, ὁπότε καὶ
[2, 2]	θεολογίας ἀποχρώντως ἡμῖν ἐπιτετμήσθω, οἷς	εὔλογον	ἐπισυνάψαι τῶν αὐτῶν θεῶν τὰς
[2, 4]	σωτῆρος ἡμῶν εὐαγγελικῆς διδασκαλίας τὸ	εὔλογον	παρασταίη. Φέρ' οὖν καὶ τούτων
[2, 0]	ἐξητασμένως, εἰ μὴ κεκριμένη καὶ	εὔλογος	συνέστηκεν ἡμῖν ἡ ἐξ αὐτῶν
[2, 1]	εἰς Ἕλληνας μετεκομίσθη ὅτι τε	εὐλόγως	τὴν τούτων ἁπάντων ἀποστροφὴν πεποιήμεθα.
[2, 3]	ὁ Εὐβουλεύς· ἀφ' ὧν τὸ	Εὐμολπιδῶν	καὶ τὸ Κηρύκων τὸ ἱεροφαντικὸν
[2, 3]	Τριπτόλεμος ἦν, ποιμὴν δὲ ὁ	Εὔμολπος,	συβώτης δὲ ὁ Εὐβουλεύς· ἀφ'
[2, 3]	Δυσαύλης καὶ Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ	Εὔμολπός	τε καὶ Εὐβουλεύς· βουκόλος ὁ
[2, 6]	Πολιάδος κεκήδευται, Ἴμμαρος δὲ ὁ	Εὐμόλπου	καὶ Δαείρας οὐχὶ ἐν τῷ
[2, 2]	Βασίλειαν ἐκθρέψασαν τοὺς ἀδελφοὺς μητρὸς	εὔνοιαν	παρεχομένην Μητέρα προσαγορευθῆναι. Ὕστερον δὲ
[2, 2]	νεώτερον, τρυφερὸν τῷ σώματι, καὶ	εὐπρεπείᾳ	διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς
[2, 8]	τῦφον, οὗ μηδέν ἐστι τὸ	εὐπρεπές.	καὶ μηδεὶς ὑπολάβῃ με ἀγνοεῖν
[2, 1]	τῶν τοσούτων κακῶν οὐδ' ἑτέρως	εὑράμενοι	ἢ διὰ μόνης τῆς σωτηρίου
[2, 1]	τῶν Τιτάνων ἐπιβουλευθέντα καὶ νεκρὸν	εὑρεθέντα	καθ' ὕδατος μὴ μόνον ἀναστῆσαι
[2, 1]	καὶ καθ' ἣν ἂν οἰκίαν	εὑρεθῇ	κύων τετελευτηκώς, ξυρῶνται πάντες ὅλον
[2, 1]	ζητοῦσιν ἕτερον ὅμοιον· ὅταν δὲ	εὑρεθῇ,	τὰ μὲν πλήθη τοῦ πένθους
[2, 2]	διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους.	Εὑρεῖν	δὲ καὶ τὸ ἐκ τῆς
[2, 1]	φαρμάκων πολλῶν καὶ ἰατρικῆς ἐπιστήμης·	εὑρεῖν	δὲ καὶ τὸ τῆς ἀθανασίας
[2, 5]	καὶ ἀγαθὸν εἶναι χρῆμα διενοήθησαν,	εὑρεῖν	δὲ τοῦτον θελήσαντες ἄνω μὲν
[2, 1]	θυσίας θεῶν διατάξασθαι λύραν τε	εὑρεῖν	καὶ τοὺς Ἕλληνας διδάξαι τὰ
[2, 2]	τὸ αἰδοῖον αὐτοῦ μὴ δυναμένην	εὑρεῖν,	καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ
[2, 2]	κτήσασθαι, ἣν καὶ σύριγγα πρώτην	εὑρεῖν	κληθῆναί τε ὀρείαν μητέρα. Μαρσύαν
[2, 1]	καὶ τῆς ἐλαίας τὸ φυτὸν	εὑρεῖν.	Τὸν δὲ Ὄσιριν ἐπελθόντα πᾶσαν
[2, 2]	τὴν τοῦ σίτου τῆς τροφῆς	εὕρεσιν.	Εἶναι δέ φασι καὶ ἄλλον
[2, 1]	δὲ καὶ διὰ τὸ τὴν	εὕρεσιν	τῶν καρπῶν αὐτοῖς ἀνατιθέναι. Τοὺς
[2, 1]	ἀδελφοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος, ὅν φασιν	εὑρετὴν	γενέσθαι τοῦ φυτοῦ τῆς δάφνης.
[2, 1]	φασὶ πρῶτον Ἥφαιστον βασιλεῦσαι, πυρὸς	εὑρετὴν	γενόμενον. Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν
[2, 1]	καὶ καταστῆσαι τοὺς ἐπιμελομένους ἱερεῖς·	εὑρετὴν	δὲ γενέσθαι τὸν Ὄσιριν τῆς
[2, 1]	δυναμένων ὠφελῆσαι τὸν κοινὸν βίον.	Εὑρετήν	τε γὰρ αὐτὸν γενέσθαι τῶν
[2, 2]	τὸν Διόνυσον ὑπὸ τῶν νυμφῶν	εὑρετὴν	τοῦ οἴνου γενέσθαι καὶ τὴν
[2, 1]	Δία, ἑτέρους δὲ Πᾶνα νομίζειν.	Εὑρέτιν	δὲ γενέσθαι φασὶ τὴν Ἶσιν
[2, 6]	θεῶν ἱστορίας δόξαν εἰσηγήσαντο, σεμνοτέρας	εὑρησιλογίας	τοῖς μύθοις προσεπινοήσαντες καὶ μήτε
[2, 2]	ἣν ὑπὸ Διὸς ἁρπαγῆναι· μὴ	εὑρόντα	δὲ εἰς Βοιωτίαν ἐλθεῖν κτίσαι
[2, 1]	κώμην καλουμένην βασιλεῦσαι τῆς Αἰγύπτου.	Εὑροῦσαν	δὲ πάντα τὰ μέρη τοῦ
[2, 1]	πᾶσιν Αἰγυπτίοις· ταῦτα γὰρ τοῖς	εὑροῦσι	τὸν τοῦ σίτου καρπὸν συνεργῆσαι
[2, 2]	Ἀλκμήνης τὰς ὠδῖνας, τὸν δὲ	Εὐρυσθέα	πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου πρὸς
[2, 2]	ταῦτα ἠρέμα καταστὰς ὑπουργεῖ τῷ	Εὐρυσθεῖ	τοὺς δώδεκα ἄθλους. Ἀναιρεῖ δὲ
[2, 2]	Ἀνδρὶ δὲ γενομένῳ τῷ Ἡρακλεῖ	Εὐρυσθεὺς	ὁ τὴν βασιλείαν ἔχων τῆς
[2, 2]	συμφοράν· αὐτὸς δὲ Ἰόλην τὴν	Εὐρύτου	πρὸς γάμον αἰτήσας, μὴ δόντος
[2, 1]	κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον εἰς τὴν	Εὐρώπην.	Καὶ Μακεδόνα μὲν τὸν υἱὸν
[2, 2]	βασιλέως ἀποσταλῆναι πρὸς ἀναζήτησιν τῆς	Εὐρώπης,	ἣν ὑπὸ Διὸς ἁρπαγῆναι· μὴ
[2, 2]	ᾗ τεθεᾶσθαι τοὺς ἐνοικοῦντας Παγχαίους	εὐσεβείᾳ	διαφέροντας καὶ τοὺς θεοὺς τιμῶντας
[2, 3]	μυήσεις καὶ τὰς ἀνοργιάστους τελετὰς	εὐσεβείᾳ	νόθῳ προτρεπομένων. Οἷαι δὲ καὶ
[2, 3]	διετριβέτην φυγάδε ὄντε, τὴν πολυτίμητον	εὐσεβείας	διδασκαλίαν, αἰδοῖα καὶ κίστην, θρησκεύειν
[2, 5]	καὶ διαυγεστάτην ἡμέραν τῆς ἀληθοῦς	εὐσεβείας	τοῦ παμβασιλέως θεοῦ πάντας ἡμᾶς
[2, 8]	σπουδαῖοι καὶ καλῶν ζῆλος ἐπιτηδευμάτων	εὐσεβῆ	καὶ σώφρονα καὶ τὰ δίκαια
[2, 3]	ξίφος, κτεὶς γυναικεῖος, ὅς ἐστιν	εὐφήμως	καὶ μυστικῶς μόριον γυναικεῖον. Ὢ
[2, 6]	καὶ αὐτοὺς ἐλέγξω) νεὼς μὲν	εὐφήμως	ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους, τουτέστι
[2, 2]	Ἀτλαντίδας. Ταύτας δὲ μιγείσας τοῖς	εὐφυεστάτοις	θεοῖς ἀρχηγοὺς καταστῆναι τοῦ πλείστου
[2, 6]	σεβάσμιον ἔννοιαν φυσικῶς αὐτοῖς ἐνυπάρχουσαν	ἐφ'	οὓς ἐνόμιζον εὐεργέτας μετατεθεικότες. Τοσαύτη
[2, 3]	διὰ τοὺς ἐλέγχους· ἐκ τυμπάνου	ἔφαγον,	ἐκ κυμβάλου ἔπιον, ἐκερνοφόρησα, ὑπὸ
[2, 5]	ἥλιος τὰς τοῦ οἰκείου φωτὸς	ἐφαπλώσας	ἀκτῖνας ὁμοῦ πᾶν γένος ἀνθρώπων,
[2, 6]	λόγια, εἰς οὐδὲν τῶν ὁρωμένων	ἐφαρμόσαντες	τὴν περὶ θεοῦ ἔννοιαν, ἀδιαστρόφοις
[2, 7]	ἐκγόνοις μὲν θεῶν οὖσιν, ὡς	ἔφασαν,	σαφῶς δέ που τοὺς ἑαυτῶν
[2, 1]	τὰ ζῷα, ὧν τὰς εἰκόνας	ἔφερον,	ἀποθεῶσαι. Ἕτεροι δὲ τρίτην αἰτίαν
[2, 3]	Τίσι δὴ μαντεύεται Ἡράκλειτος ὁ	Ἐφέσιος;	Νυκτιπόλοις, μάγοις, βάκχοις, λήναις, μύσταις
[2, 6]	προγόνων θεολογίας, οἴκοθεν ἃς ἕκαστος	ἐφεῦρε	σεμνολογίας τοῖς περὶ θεῶν μύθοις
[2, 6]	τυραννίδας ἀποθαυμάζειν. Νόμων γοῦν, ὥσπερ	ἔφην	ἤδη πρότερον, μηδέπω τότε ἐν
[2, 2]	καὶ οἱ Αἰγύπτιοι τὴν Ἶσιν	ἔφησαν	τὰ μέλη τοῦ Ὀσίριδος ἀναζητοῦσαν,
[2, 2]	ὀξύτητα τῆς πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων	ἔφησεν	τῇ Δηιανείρᾳ δώσειν φίλτρον, ὅπως
[2, 8]	βουλῆς. οὕτως εὐλαβῶς ἡ πόλις	ἔχει	πρὸς τὰ οὐκ ἐπιχώρια ἔθη
[2, 7]	ὁμολογήσας· προσεκτέον δέ, ὡς οὐδὲν	ἔχειν	ἀπόρρητον τὰς τῶν θεῶν δὴ
[2, 1]	καὶ τοῦτο γνώρισμα τῆς ἀρχῆς	ἔχειν·	ἐν δὲ ταῖς κατὰ τῶν
[2, 1]	παρ' αὐτοῖς καλούμενον Ἄνουβιν κυνὸς	ἔχειν	κεφαλήν, ἐμφαίνοντες ὅτι σωματοφύλαξ ἦν
[2, 2]	τετευχότας· τούτων γὰρ ἕκαστον ἀΐδιον	ἔχειν	τὴν γένεσιν καὶ τὴν διαμονήν·
[2, 1]	καὶ τὰ μυστήρια. Ἀφορμὰς δὲ	ἔχειν	τὸν Ὀρφέα πρὸς τὴν μετάθεσιν
[2, 7]	γένεσις περὶ τούτων τῶν θεῶν	ἐχέτω	καὶ λεγέσθω. Γῆς τε καὶ
[2, 3]	τοῦ Ὀρφέως τὰ ἔπη, ἵν'	ἔχῃς	μάρτυρα τῆς ἀναισχυντίας τὸν μυσταγωγόν·
[2, 6]	θεολογίας, ἣν μεταβαλόντες νέοι τινές,	ἐχθὲς	καὶ πρώην ἐπιφυέντες λογικώτερόν τε
[2, 7]	αὐτοῖς καὶ ποικιλτέον καὶ ἄλλας	ἔχθρας	παντοδαπὰς θεῶν τε καὶ ἡρώων
[2, 1]	ἐν δὲ ταῖς κατὰ τῶν	ἐχθρῶν	νίκαις, ὡς ἂν αἴτια γενόμενα
[2, 2]	γὰρ ἀκίδος τὸν ἐκ τῆς	ἐχίδνης	ἰὸν ἀπειληφυίας καὶ διὰ τοῦτο
[2, 0]	ἀναπλάσματα λανθάνουσάν τινα ἐν ὑπονοίαις	ἔχοντα	θεωρίαν τυγχάνει, σοφῶν δὲ καὶ
[2, 2]	γεννᾶσθαι τὴν τοῦ σώματος φύσιν	ἔχοντα	μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς καὶ γυναικός·
[2, 2]	τὸν Φρύγα πρὸς ταύτην φιλίαν	ἔχοντα	πρῶτον αὐλοὺς συστήσασθαι, διατελέσαι δὲ
[2, 8]	μελανείμων ἢ πένθιμος ἄγεται, τυπετοὺς	ἔχουσα	καὶ θρήνους γυναικῶν ἐπὶ θεοῖς
[2, 6]	κωλύεται ῥᾳδίως ἐπιθυμία φόβον οὐκ	ἔχουσα·	καὶ νύκτας ἱερὰς τὰς Ἀντινόου
[2, 2]	πότερον θείας ὡς ἀληθῶς θεολογίας	ἐχούσης	τι θεοπρεπὲς δεῖγμα φέρουσιν ἢ
[2, 6]	θεῶν μύθοις πιστεύειν ὡς μηδὲν	ἔχουσιν	ἐν ὑπονοίαις ἐξ αὐτῶν δηλούμενον.
[2, 2]	Ἡρακλεῖ Εὐρυσθεὺς ὁ τὴν βασιλείαν	ἔχων	τῆς Ἀργείας προστάττει ἄθλους ἐκτελέσαι
[2, 7]	ψεῦδος ὁ εἰπὼν οὐ καλῶς	ἐψεύσατο,	ὡς Οὐρανός τε εἰργάσατο, ἅ
[2, 1]	περιβόλοις, σεμίδαλιν προσφέροντες ἢ χόνδρον	ἕψοντες	ἐν γάλακτι καὶ πέμματα παντοδαπὰ
[2, 1]	καὶ κρέα χήνεια τὰ μὲν	ἕψοντες,	τὰ δὲ ὀπτῶντες. Τοῖς δὲ