[3,0] Livre III. Α Ὅποι γῆς ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν οἱ ἀπόστολοι. Β Τίς πρῶτος τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας προέστη. Γ Περὶ τῶν ἐπιστολῶν τῶν ἀποστόλων. Δ Περὶ τῆς πρώτης τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς. Ε Περὶ τῆς μετὰ τὸν Χριστὸν ὑστάτης Ἰουδαίων πολιορκίας. Ϛ Περὶ τοῦ πιέσαντος λιμοῦ. Ζ Περὶ τῶν τοῦ Χριστοῦ προρρήσεων. Η Περὶ τῶν πρὸ τοῦ πολέμου σημείων. Θ Περὶ Ἰωσήπου καὶ ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων. Ι Ὅπως τῶν θείων μνημονεύει βιβλίων. ΙΑ Ὡς μετὰ Ἰάκωβον ἡγεῖται Συμεὼν τῆς ἐν Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας. ΙΒ Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς ἐκ Δαυὶδ ἀναζητεῖσθαι προστάττει. ΙΓ Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων ἡγεῖται Ἀβίλιος. ΙΔ Ὡς καὶ Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος ἐπισκοπεῖ. ΙΕ Ὡς τρίτος μετ' αὐτὸν Κλήμης. ΙϚ Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς. ΙΖ Περὶ τοῦ κατὰ Δομετιανὸν διωγμοῦ. ΙΗ Περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ τῆς Ἀποκαλύψεως. ΙΘ Ὡς Δομετιανὸς τοὺς ἀπὸ γένους Δαυὶδ ἀναιρεῖσθαι προστάττει. Κ Περὶ τῶν πρὸς γένους τοῦ σωτῆρος ἡμῶν. ΚΑ Ὡς τῆς Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίας τρίτος ἡγεῖται Κέρδων. ΚΒ Ὡς τῆς Ἀντιοχέων δεύτερος Ἰγνάτιος. ΚΓ Ἱστορία περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου. ΚΔ Περὶ τῆς τάξεως τῶν εὐαγγελίων. ΚΕ Περὶ τῶν ὁμολογουμένων θείων γραφῶν καὶ τῶν μὴ τοιούτων. ΚϚ Περὶ Μενάνδρου τοῦ γόητος. ΚΖ Περὶ τῆς τῶν Ἐβιωναίων αἱρέσεως. ΚΗ Περὶ Κηρίνθου αἱρεσιάρχου. ΚΘ Περὶ Νικολάου καὶ τῶν ἐξ αὐτοῦ κεκλημένων. Λ Περὶ τῶν ἐν συζυγίαις ἑξετασθέντων ἀποστόλων. ΛΑ Περὶ τῆς Ἰωάννου καὶ Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως Συμεὼν ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν. ΛΓ Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς ἐκώλυσεν. ΛΔ Ὡς τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τέταρτος Εὐάρεστος ἡγεῖται. ΛΕ Ὡς τρίτος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἰοῦστος. ΛϚ Περὶ Ἰγνατίου καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ. ΛΖ Περὶ τῶν εἰς ἔτι τότε διαπρεπόντων εὐαγγελιστῶν. ΛΗ Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς καὶ τῶν ψευδῶς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένων. ΛΘ Περὶ τῶν Παπία συγγραμμάτων.

[3,0] LIVRE III. VOICI CE QUE CONTIENT LE TROISIÈME LIVRE DE L'HISTOIRE ECCLÉSIASTIQUE I. En quelles contrées de la terre les apôtres prêchèrent le Christ. II. Qui le premier futchef de l'église des Romains. III. Les épîtres des apôtres. IV. La première succession des apôtres. V. Le dernier siège des Juifs après le Christ. VI. La famine qui les accabla. VII. Les prédictions du Christ. VIII. Les signes avant la guerre. IX. Josèphe et les écrits qu'il a laissés. X. Comment il mentionne les livres saints. XI. Après Jacques, Siméon gouverne l'église de Jérusalem. XII. Vespasien ordonne de rechercher les descendants de David. XIII. Avilius est le second chef de l'église d'Alexandrie. XIV. Anaclet est le second évêque des Romains. XV. Après lui, Clément est le troisième. XVI. L'épître de Clément. XVII. La persécution sous Domitien. XVIII. Jean l'apôtre et l'Apocalypse. XIX. Domitien ordonne de tuer les descendants de David. XX. Les parents de notre Sauveur. XXI. Cerdon est le troisième chef de l'église d'Alexandrie. XXII. Le second de l'église d'Antioche est Ignace. XXIII. Anecdote concernant l'apôtre Jean. XXIV. L'ordre des évangiles. XXV. Les divines écritures reconnues par tous et celles qui ne le sont pas. XXVI. Ménandre le magicien. XXVII. L'hérésie des Ébionites. XXVIII. Cérinthe hérésiarque. XXIX. Nicolas et ceux auxquels il a donné son nom. XXX. Les apôtres qui vécurent dans le mariage. XXXI. Mort de Jean et de Philippe. XXXII. Comment Siméon évêque de Jérusalem rendit témoignage. XXXIII. Comment Trajan défendit de rechercher les chrétiens. XXXIV. Évariste est le quatrième chef de l'église de Rome. XXXV. Le troisième de celle de Jérusalem est Juste. XXXVI. Ignace et ses épîtres. XXXVII. Les évangélistes qui se distinguaient alors. XXXVIII. L'épître de Clément et celles qu'on lui attribue faussement. XXXIX. Les écrits de Papias.