Livre, Chap. |
[2, 8] |
ὡς
ἄρα
διὰ
Παύλου
καὶ
|
Βαρ |
ναβᾶ
οἱ
κατὰ
Ἀντιόχειαν
ἀδελφοὶ |
[2, 17] |
οἰκουμένης
ἐστὶν
τὸ
γένος·
ἔδει
|
γὰρ |
ἀγαθοῦ
τελείου
μετασχεῖν
καὶ
τὴν |
[2, 25] |
τε
καὶ
Κορινθίων
συνεκεράσατε.
Καὶ
|
γὰρ |
ἄμφω
καὶ
εἰς
τὴν
ἡμετέραν |
[2, 13] |
σώφροσι
λαληθῆναι.
Ὅ
τι
ποτὲ
|
γὰρ |
ἂν
ἐπινοηθείη
παντὸς
αἰσχροῦ
μιαρώτερον, |
[2, 6] |
πεπατημένων
αὐτοῖς
τῶν
νόμων·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἀξιοῦσιν
ἐν
τῇ
πόλει
δείκηλον |
[2, 6] |
ἅμα
κατεβόων.
Ὁ
δὲ
προῄδει
|
γὰρ |
αὐτῶν
τὴν
ταραχὴν
καὶ
τῷ |
[2, 10] |
πεπρωμένην,
ᾗ
θεὸς
βεβούληται.
Καὶ
|
γὰρ |
βεβιώκαμεν
οὐδαμῇ
φαύλως,
ἀλλ´
ἐπὶ |
[2, 8] |
τοῦ
κατὰ
Κλαύδιον
λιμοῦ.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
Γάϊον
οὐδ´
ὅλοις
τέτταρσιν
ἔτεσιν |
[2, 6] |
ἤγειρεν
τοῖς
Ἰουδαίοις.
Οἵ
τε
|
γὰρ |
ἐγγὺς
πρὸς
τὴν
ὄψιν
ἐξεπλάγησαν, |
[2, 25] |
κολάσεως
ἡμῶν
ἀρχηγῷ
καυχώμεθα.
Ὁ
|
γὰρ |
εἰδὼς
ἐκεῖνον
νοῆσαι
δύναται
ὡς |
[2, 1] |
τὴν
προσήκουσαν
ἔτισεν
τιμωρίαν.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
εἰς
αὔξην
ὁσημέραι
προϊόντος
τοῦ |
[2, 21] |
ἐκάκωσεν
ὁ
Αἰγύπτιος
ψευδοπροφήτης.
Παραγενόμενος
|
γὰρ |
εἰς
τὴν
χώραν
ἄνθρωπος
γόης |
[2, 11] |
τὸν
Ἰορδάνην
ποταμὸν
αὐτῷ·
προφήτης
|
γὰρ |
ἔλεγεν
εἶναι,
καὶ
προστάγματι
τὸν |
[2, 20] |
πόλει
ἐφόνευον
τοὺς
συναντῶντας.
Μάλιστα
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
μιγνυμένους
τῷ |
[2, 23] |
εἰς
τὰ
ἅγια
εἰσιέναι.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐρεοῦν
ἐφόρει,
ἀλλὰ
σινδόνας.
Καὶ |
[2, 6] |
ἀνδριάντων
τῆς
ἰδίας
μορφῆς,
(ὁ
|
γὰρ |
ἑτέρων
ἀνατιθέντων
ἐφιείς,
αὐτὸς
ἱδρύετο |
[2, 17] |
δι´
ὑπονοιῶν
ἐν
ἀλληγορίαις.
ἅπασα
|
γὰρ |
ἡ
νομοθεσία
δοκεῖ
τοῖς
ἀνδράσι |
[2, 22] |
αὐτῇ
προλέγει
γραφῇ,
φάσκων·
Ἐγὼ
|
γὰρ |
ἤδη
σπένδομαι,
καὶ
ὁ
καιρὸς |
[2, 25] |
τῶν
ἀποστόλων
ἔχω
δεῖξαι.
Ἐὰν
|
γὰρ |
θελήσῃς
ἀπελθεῖν
ἐπὶ
τὸν
Βασικανὸν |
[2, 23] |
σοὶ
γὰρ
πάντες
πειθόμεθα.
ἡμεῖς
|
γὰρ |
μαρτυροῦμέν
σοι
καὶ
πᾶς
ὁ |
[2, 23] |
θεὲ
πάτερ,
ἄφες
αὐτοῖς·
οὐ
|
γὰρ |
οἴδασιν
τί
ποιοῦσιν
Οὕτως
δὲ |
[2, 17] |
προφητικὸν
ζηλοῦν
ἀσκούντων
βίον.
Καὶ
|
γὰρ |
οὖν
κἀν
ταῖς
ὁμολογουμέναις
τῶν |
[2, 23] |
τοῦ
πάσχα
περὶ
Ἰησοῦ·
σοὶ
|
γὰρ |
πάντες
πειθόμεθα.
ἡμεῖς
γὰρ
μαρτυροῦμέν |
[2, 23] |
περὶ
Ἰησοῦ
μὴ
πλανᾶσθαι·
καὶ
|
γὰρ |
πᾶς
ὁ
λαὸς
καὶ
πάντες |
[2, 13] |
Περὶ
Σίμωνος
τοῦ
μάγου.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
τῆς
εἰς
τὸν
σωτῆρα
καὶ |
[2, 3] |
ἀνθρώπων
βίῳ
κατασπαρείσης
ἐγέραιρον.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
τῆς
χάριτος
ἤδη
τῆς
θείας |
[2, 23] |
ῥήματα
παντὶ
τῷ
λαῷ.
Διὰ
|
γὰρ |
τὸ
πάσχα
συνεληλύθασι
πᾶσαι
αἱ |
[2, 23] |
Ἀνάνῳ
μηκέτι
τοιαῦτα
πράσσειν·
μηδὲ
|
γὰρ |
τὸ
πρῶτον
ὀρθῶς
αὐτὸν
πεποιηκέναι. |
[2, 10] |
πρὸ
βήματος
δημη
γορήσαντα·
τοῦ
|
γάρ |
τοι
δήμου
παντὸς
ἐπευφημήσαντος
ἐπὶ |
[2, 14] |
τοὺς
ἀποστολικοὺς
ὑπέστη
χρόνους.
Ὑπερενίκα
|
γάρ |
τοι
καὶ
ὑπερίσχυεν
ἅπαντα
τὸ |
[2, 17] |
σύμπαν
αὐτοῖς
ἐστιν
ἄσκησις.
Ἐντυγχάνοντες
|
γὰρ |
τοῖς
ἱεροῖς
γράμμασιν
φιλοσοφοῦσιν
τὴν |
[2, 17] |
κατὰ
τὸ
εὐαγγέλιον
θρῃσκείᾳ.
Φησὶν
|
γὰρ |
τοῖς
περὶ
ὧν
ὁ
λόγος |
[2, 22] |
με
ἐκ
στόματος
λέοντος»
ἑώρα
|
γὰρ |
τῷ
πνεύματι
τὴν
ὅσον
οὔπω |
[2, 5] |
πρὸς
τὸν
Γάϊον.
Καὶ
ἦν
|
γὰρ |
τῶν
Ἀλεξανδρέων
πρέσβεων
εἷς
Ἀπίων, |
[2, 1] |
Ὑποτυπώσεων
γράφων
ὧδε
παρίστησιν·
Πέτρον
|
γάρ |
φησιν
καὶ
Ἰάκωβον
καὶ
Ἰωάννην |
[2, 17] |
τὴν
περὶ
τοῦδε
μαρτυρίαν.
Γράφει
|
γὰρ |
ὧδε·
Ἐγκράτειαν
δ´
ὥσπερ
τινὰ |
[2, 23] |
δηλοῖ
διὰ
τούτων·
Πέμπει
δὲ
|
Καῖσαρ |
Ἀλβίνον
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ἔπαρχον, |
[2, 13] |
Κλαυδίου
Καίσαρος
διὰ
τῆς
τῶν
|
ἐνερ |
γούντων
δαιμόνων
τέχνης
δυνάμεις
μαγικὰς |
[2, 17] |
τῶν
θείων
λόγων
ἐκτελεῖν
εἰώθαμεν,
|
ἅπερ |
ἐπ´
ἀκριβέστερον
αὐτὸν
ὃν
καὶ |
[2, 17] |
Ἀλεξάνδρειαν.
Οἱ
δὲ
πανταχόθεν
ἄριστοι,
|
καθάπερ |
εἰς
πατρίδα
θεραπευτῶν,
ἀποικίαν
στέλλονται |
[2, 20] |
τὸν
φόβον
εἶναι
χαλεπώτερον,
ἑκάστου
|
καθάπερ |
ἐν
πολέμῳ
καθ´
ὥραν
τὸν |
[2, 17] |
τυγχάνουσιν,
τὴν
ἁγνείαν
οὐκ
ἀνάγκῃ,
|
καθάπερ |
ἔνιαι
τῶν
παρ´
Ἕλλησιν
ἱερειῶν, |
[2, 17] |
τοῖς
ἀλληγορουμένοις
ἰδέας
ἀπέλιπον,
οἷς
|
καθάπερ |
τισὶν
ἀρχετύποις
χρώμενοι
μιμοῦνται
τῆς |
[2, 23] |
ἀδελφὸς
Ἰησοῦ
τοῦ
λεγομένου
Χριστοῦ,
|
ἐπειδήπερ |
δικαιότατον
αὐτὸν
ὄντα
οἱ
Ἰουδαῖοι |
[2, 23] |
αἵρεσιν
δὲ
μετῄει
τὴν
Σαδδουκαίων,
|
οἵπερ |
εἰσὶ
περὶ
τὰς
κρίσεις
ὠμοὶ |
[2, 13] |
γεφυρῶν,
ἔχων
ἐπιγραφὴν
Ῥωμαϊκὴν
ταύτην·
|
ὅπερ |
ἐστὶν
Σίμωνι
θεῷ
ἁγίῳ.
Καὶ |
[2, 17] |
στέλλονται
πρός
τι
χωρίον
ἐπιτηδειότατον,
|
ὅπερ |
ἐστὶν
ὑπὲρ
λίμνης
Μαρείας
κείμενον |
[2, 3] |
νῶν
προσηγορία
τότε
πρῶτον
αὐτόθι
|
ὥσπερ |
ἀπ´
εὐθαλοῦς
καὶ
γονίμου
πηγῆς |
[2, 3] |
διδασκαλίας
τε
ὁμοῦ
καὶ
παραδοξοποιίας
|
ὥσπερ |
δεινῶν
δεσποτῶν
ἀπηλλαγμένοι
εἱργμῶν
τε |
[2, 14] |
τὸν
Σίμωνα
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
|
ὥσπερ |
εἰ
μέγαν
καὶ
μεγάλων
ἀντίπαλον |
[2, 1] |
τὸν
κύριον
ἅμα
τῇ
χειροτονίᾳ,
|
ὥσπερ |
εἰς
αὐτὸ
τοῦτο
προαχθείς,
λίθοις |
[2, 1] |
τινες
εἶεν
τὴν
μοχθηρίαν,
ἁλόντες,
|
ὥσπερ |
οὖν
καὶ
ὁ
Σίμων
αὐτὸς |
[2, 17] |
Γράφει
γὰρ
ὧδε·
Ἐγκράτειαν
δ´
|
ὥσπερ |
τινὰ
θεμέλιον
προκαταβαλλόμενοι
τῇ
ψυχῇ, |
[2, 5] |
τε
ἄλλα
ἐν
πᾶσιν
αὐτὸν
|
ὥσπερ |
τοὺς
θεοὺς
δεχομένων,
μόνους
τούσδε |
[2, 14] |
ἐμπολιτευόμενος.
Αὐτίκα
ὁ
δηλωθεὶς
γόης
|
ὥσπερ |
ὑπὸ
θείας
καὶ
παραδόξου
μαρμαρυγῆς |
[2, 0] |
Ῥώμης
Παῦλος
καὶ
Πέτρος
τοῖς
|
ὑπὲρ |
εὐσεβείας
μαρτυρίοις
κατε
κοσμήθησαν.
ΚϚ |
[2, 25] |
Ῥώμης
Παῦλος
καὶ
Πέτρος
τοῖς
|
ὑπὲρ |
εὐσεβείας
μαρτυρίοις
κατε
κοσμήθησαν.
Κραταιουμένης |
[2, 0] |
ζημιώσας
φυγῇ.
Ε>
Ὡς
Φίλων
|
ὑπὲρ |
Ἰουδαίων
πρεσβείαν
ἐστείλατο
πρὸς
Γάϊον. |
[2, 5] |
ἑαυτὸν
ἱστορεῖται.
~Ε>
Ὡς
Φίλων
|
ὑπὲρ |
Ἰουδαίων
πρεσβείαν
ἐστείλατο
πρὸς
Γάϊον. |
[2, 17] |
τι
χωρίον
ἐπιτηδειότατον,
ὅπερ
ἐστὶν
|
ὑπὲρ |
λίμνης
Μαρείας
κείμενον
ἐπὶ
γεωλόφου |
[2, 10] |
θεωρίας
εἰς
τὴν
Καίσαρος
τιμήν,
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἐκείνου
σωτηρίας
ἑορτήν
τινα |
[2, 10] |
πατρίῳ
νόμῳ
τὸν
θεὸν
ἱκέτευον
|
ὑπὲρ |
τοῦ
βασιλέως,
οἰμωγῆς
τε
πάντ´ |
[2, 22] |
τοῦ
Νέρωνος
διακειμένου,
ῥᾷον
τὴν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
δόγματος
τοῦ
Παύλου
καταδεχθῆναι |
[2, 2] |
εἰδώλου
πεποίηκεν
Ἀλβούρνου.
Καὶ
τοῦτο
|
ὑπὲρ |
τοῦ
ἡμῶν
λόγου
πεποίηται,
ὅτι |
[2, 13] |
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
πρὸς
Ἀντωνῖνον
|
ὑπὲρ |
τοῦ
καθ´
ἡμᾶς
δόγματος
ἀπολογίᾳ |
[2, 23] |
ἐπὶ
τοῖς
γόνασιν
καὶ
αἰτούμενος
|
ὑπὲρ |
τοῦ
λαοῦ
ἄφεσιν,
ὡς
ἀπεσκληκέναι |
[2, 5] |
λάμενος
ἐπὶ
τῆς
Ῥωμαίων
πόλεως
|
ὑπὲρ |
τῶν
κατὰ
τὴν
Ἀλε
ξάνδρειαν |
[2, 5] |
τε
ἐπὶ
τοῦ
Γαΐου
καταστὰς
|
ὑπὲρ |
τῶν
πατρίων
νόμων,
οὐδέν
τι |
[2, 23] |
λέγων·
Παύσασθε·
τί
ποιεῖτε;
εὔχεται
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
ὁ
δίκαιος
Καὶ
λαβών |
[2, 2] |
δ´
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶτταν
|
ὑπὲρ |
Χριστιανῶν
ἀπολογίᾳ
τίθησιν,
κατὰ
λέξιν |
[2, 23] |
γόνατα
λέγων·
Παρακαλῶ,
κύριε
θεὲ
|
πάτερ, |
ἄφες
αὐτοῖς·
οὐ
γὰρ
οἴδασιν |
[2, 25] |
Οὐδὲν
δὲ
ἧττον
καὶ
ἐκκλησιαστικὸς
|
ἀνήρ, |
Γάϊος
ὄνομα,
κατὰ
Ζεφυρῖνον
Ῥωμαίων |
[2, 11] |
τῆς
Ἰουδαίας
ἐπιτροπεύοντος,
γόης
τις
|
ἀνήρ, |
Θευδᾶς
ὀνόματι,
πείθει
τὸν
πλεῖστον |
[2, 4] |
δὴ
τοῦτον
Φίλων
ἐγνωρίζετο
πλείστοις,
|
ἀνὴρ |
οὐ
μόνον
τῶν
ἡμετέρων,
ἀλλὰ |
[2, 5] |
προεστὼς
τῶν
Ἰουδαίων
τῆς
πρεσβείας,
|
ἀνὴρ |
τὰ
πάντα
ἔνδοξος
Ἀλε
ξάνδρου |
[2, 2] |
Τερτυλλιανὸς
τοὺς
Ῥωμαίων
νόμους
ἠκριβωκώς,
|
ἀνὴρ |
τά
τε
ἄλλα
ἔνδοξος
καὶ |
[2, 17] |
ἡμῖν
τρόπον
ἐπισημηνάμενος
ὁ
δηλωθεὶς
|
ἀνὴρ |
τῇ
ἰδίᾳ
παρέδωκεν
γραφῇ,
τὰς |
[2, 1] |
ὠνόμαστο
παῖς,
τοῦ
δὲ
Χριστοῦ
|
πατὴρ |
ὁ
Ἰωσήφ,
ᾧ
μνηστευθεῖσα
ἡ |
[2, 8] |
ὅλην
τὴν
οἰκουμένην
πέρας
ἐλάμβανεν
|
πρόρ |
ρησις.
Τὸν
δὲ
κατὰ
Κλαύδιον |
[2, 17] |
ἀλλ´
οὐδὲ
τῶν
ἐναίμων
τινός,
|
ὕδωρ |
δὲ
μόνον
αὐτοῖς
ἐστι
ποτόν, |
[2, 8] |
τὴν
ἀρχὴν
κατα
σχόντα
Κλαύδιος
|
αὐτοκράτωρ |
διαδέχεται·
καθ´
ὃν
λιμοῦ
τὴν |
[2, 9] |
διὰ
θείας
ἐπιφανείας,
ἐπιστάντος
αὐτῷ
|
νύκτωρ |
ἀγγέλου,
παραδό
ξως
τῶν
εἱργμῶν |
[2, 6] |
Ἰουδαίαν
ἐπίτροπος
ὑπὸ
Τιβερίου
Πιλᾶτος
|
νύκτωρ |
κεκαλυμμένας
εἰς
Ἱεροσόλυμα
παρεισκομίζει
τὰς |