Livre, Chap. |
[3, 5] |
περὶ
αὐτοῦ
εἰρηκότων.
Ὅθεν
εἰσέτι
|
νῦν |
ἀπὸ
τοῦδε
τῶν
Χριστιανῶν
οὐκ |
[3, 2] |
εἰς
αὐτὸν
πιστεύοντα
ἔθνη
εἰσέτι
|
νῦν |
ἐλπίζει,
συμφώνως
τῇ
προρρήσει
Καὶ |
[3, 6] |
λόγων,
ἢ
κατὰ
τῶν
εἰσέτι
|
νῦν |
ζηλούντων
τὸν
αὐτοῦ
βίον,
ἔχει |
[3, 5] |
αὐτῶν
καταγγελθέντα
λόγον
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
καὶ
εἰς
ὅλον
τὸν
αἰῶνα |
[3, 6] |
τῆς
αὐτῶν
ἐκείνων
διδασκαλίας
εἰσέτι
|
νῦν |
κατὰ
τὸν
παρόντα
καιρὸν
ἐν |
[3, 3] |
καὶ
τί
με
χρὴ
πλείονα
|
νῦν |
λέγειν,
παρὸν
ἐκ
τῶν
πρόσθεν |
[3, 2] |
ἐλογισάμεθα
αὐτὸν
εἶναι
ἐν
πόνῳ»
|
νῦν |
μετὰ
τὴν
σφαγὴν
καὶ
τὸν |
[3, 2] |
ὢν
καὶ
εἰδὼς
φέρειν
μαλακίαν»
|
νῦν |
μετὰ
τὸν
θάνατον
αὐτοῦ
καὶ |
[3, 6] |
Ἰησοῦ
τῶν
λόγων
μαθητὰς
εἰσέτι
|
νῦν |
μυρίους,
ὧν
πλεῖστα
μὲν
ἀνδρῶν |
[3, 4] |
Ἀλλ´
ἵνα
μή
μοι
τὰ
|
νῦν |
ὁ
λόγος
εἰς
μακρὸν
μῆκος |
[3, 7] |
ἀνθρώπων
τὴν
ἄνοιαν.
Ταῦτα
καὶ
|
νῦν |
ὁ
Πορφύριος.
ἆρ´
οὖν
ἀπατεὼν |
[3, 4] |
ὁ
κύριος
ἡμῶν
εἰσέτι
καὶ
|
νῦν, |
οἷς
ἂν
κρίνειεν,
μικρά
τινα |
[3, 2] |
παρέσεσθαι
τὸν
προφητευόμενον.
Ἰούδαν
δὲ
|
νῦν |
οὐ
τὴν
φυλὴν
ὀνομάζει,
ἀλλ´ |
[3, 2] |
πρόρρησιν
ἀναπέφανται,
ὡς
καὶ
εἰσέτι
|
νῦν |
πάντας
τοὺς
ἐξ
ἁπάντων
τῶν |
[3, 5] |
ὧν
καὶ
τὰ
ὀνόματα
εἰσέτι
|
νῦν |
παρὰ
τοῖς
ἐγχωρίοις
μνημονεύεται·
ὡς |
[3, 2] |
κατηγορίαις
βλασφημοῦντες
αὐτὸν
οὔπω
καὶ
|
νῦν |
παύονται,
φέρε
καὶ
πρὸς
τούτους |
[3, 6] |
τί
μὴ
οὐχὶ
κἀκείνων
εἰσέτι
|
νῦν |
τὸ
κλέος
ᾄδεται
τῷ
ἡμετέρῳ |