Vers |
[1250] |
ματέρος
ἀγκάλαισι
θρώισκων
~ἔκανες,
ὦ
|
Φοῖβε, |
μαντείων
δ´
ἐπέβας
ζαθέων
~τρίποδί |
[50] |
εὖ
σκοπεῖν
χρεών.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ὦ
|
Φοῖβε, |
ποῖ
μ´
αὖ
τήνδ´
ἐς |
[550] |
ἄρα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐδ´
οἱ
σοφοί
|
γε |
δαίμονες
κεκλημένοι
~πτηνῶν
ὀνείρων
εἰσὶν |
[1200] |
ἐπὶ
δεσμά,
πρόσπολοι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κἀκκομιζόντων
|
γε |
δεῦρο
τοὺς
ξένους
(ΘΟΑΣ)
ἔσται |
[500] |
ποίαι
τύχηι;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
φεύγω
τρόπον
|
γε |
δή
τιν´
οὐχ
ἑκὼν
ἑκών. |
[600] |
τυγχάνεις
Ἀργεῖος
ὤν,
~ἀλλ´
ὧν
|
γε |
δυνατὸν
οὐδ´
ἐγὼ
´λλείψω
χάριν. |
[1150] |
ἡδοναῖς
ἀγγελμάτων;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
καὶ
πατέρα
|
γε |
ζῆν
καὶ
καλῶς
πράσσειν
ἐμόν. |
[1200] |
εἰς
ὄψιν
πελάζειν.
(ΘΟΑΣ)
εὖ
|
γε |
κηδεύεις
πόλιν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
καὶ
φίλων |
[1200] |
τῆς
θεοῦ
βρέτας.
~(ΘΟΑΣ)
εἴπερ
|
γε |
κηλὶς
ἔβαλέ
νιν
μητροκτόνος.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[550] |
Ἄργει
πατρός;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἔστ´,
ἄθλιός
|
γε, |
κοὐδαμοῦ
καὶ
πανταχοῦ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ψευδεῖς |
[500] |
λόγος.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ὡς
μήποτ´
ὤφελόν
|
γε |
μηδ´
ἰδὼν
ὄναρ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
φασίν |
[1150] |
γ´
ἐξένευσας
εἰκότως.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πᾶσάν
|
γε |
μισοῦς´
Ἑλλάδ´,
ἥ
μ´
ἀπώλεσεν. |
[900] |
θυγατρός,
ὁμογενὴς
ἐμός;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἀνέψιός
|
γε, |
μόνος
ἐμοὶ
σαφὴς
φίλος.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[800] |
Τυνδαρίς
ς´
ἐγείνατο;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
Πέλοπός
|
γε |
παιδὶ
παιδός,
οὗ
´κπέφυκ´
ἐγώ. |
[550] |
Ἀγαμέμνων
γόνον;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
λέλοιπεν
Ἠλέκτραν
|
γε |
παρθένον
μίαν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τί
δέ; |
[1050] |
καλῶς.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
καὶ
μὴν
νεώς
|
γε |
πίτυλος
εὐήρης
πάρα.
~ἑνὸς
μόνου |
[550] |
ἔστι
τις
λόγος;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐδείς
|
γε, |
πλὴν
θανοῦσαν
οὐχ
ὁρᾶν
φάος. |
[700] |
τοῦ
θεοῦ
ς´
οὐ
διέφθορέν
|
γέ |
πω
~μάντευμα·
καίτοι
κἀγγὺς
ἕστηκας |
[1000] |
μύθοις·
οὐ
γὰρ
ἂν
λάθοιμί
|
γε. |
~σοὶ
δὴ
μέλειν
χρὴ
τἄλλ´ |
[900] |
τῆς
ἐμῆς
ὁμοσπόρου.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
κἀμός
|
γε |
σωτήρ,
οὐχὶ
συγγενὴς
μόνον.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[700] |
φίλτατόν
ς´
ηὗρον
φίλων,
~ὦ
|
συγκυναγὲ |
καὶ
συνεκτραφεὶς
ἐμοί,
~ὦ
πόλλ´ |
[700] |
δράσειν
ἢ
τί
μὴ
δράσειν;
|
λέγε. |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἐκ
γῆς
ἀφήσειν
μὴ |
[1350] |
δὲ
γῆν
πάλιν
~κλύδων
παλίρρους
|
ἦγε |
ναῦν.
σταθεῖσα
δὲ
~Ἀγαμέμνονος
παῖς |
[1350] |
~κλύδων
παλίρρους
ἦγε
ναῦν.
σταθεῖσα
|
δὲ
|
~Ἀγαμέμνονος
παῖς
ηὔξατ´·
Ὦ
Λητοῦς |
[600] |
ὅς´
οὐχ
ὁρῶσά
νιν.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
βούληι
ταῦτα,
τόνδε
πέμψομεν
~δέλτον |
[850] |
κλισίαν
λέκτρων
δόλιον
ἀγόμαν·
~παρὰ
|
δὲ |
βωμὸν
ἦν
δάκρυα
καὶ
γόοι. |
[100] |
~ἄγαλμα
πάσας
προσφέροντε
μηχανάς.
~ὅρα
|
δέ |
γ´
εἴσω
τριγλύφων
ὅποι
κενὸν
|
[300] |
ἐξεκόψαμεν
~πέτροισι
χειρῶν
φάσγαν´,
ἐς
|
δὲ |
γῆν
γόνυ
~καμάτωι
καθεῖσαν.
πρὸς |
[1350] |
ἐκαρτέρουν
~πρὸς
κῦμα
λακτίζοντες·
ἐς
|
δὲ |
γῆν
πάλιν
~κλύδων
παλίρρους
ἦγε |
[800] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κατὰ
δὲ
δάκρυ,
κατὰ
|
δὲ |
γόος
ἅμα
χαρᾶι
~τὸ
σὸν |
[750] |
κασιγνήτης
πάρα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
δέχομαι·
παρεὶς
|
δὲ |
γραμμάτων
διαπτυχὰς
~τὴν
ἡδονὴν
πρῶτ´ |
[1000] |
ἐκ
δόμων
~θανὼν
ποθεινός,
τὰ
|
δὲ |
γυναικὸς
ἀσθενῆ.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ
ἂν |
[800] |
θανοῦσαν,
ὡς
δοξάζεται.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κατὰ
|
δὲ |
δάκρυ,
κατὰ
δὲ
γόος
ἅμα |
[1300] |
ὡς
φόνον
νίζουσα
δή.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
δαρὸν
ἦμεν
ἥμενοι
χρόνον,
~ἐσῆλθεν |
[1100] |
~πολεμίων
ἐρετμοῖσι
καὶ
λόγχαις·
~ζαχρύσου
|
δὲ |
δι´
ἐμπολᾶς
~νόστον
βάρβαρον
ἦλθον, |
[500] |
κέρδος
ὡς
θανουμένωι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
χάριν
|
δὲ |
δοῦναι
τήνδε
κωλύει
τί
σε; |
[650] |
οὐ
νοσοῦντ´,
ἔχεις
~μέλαθρ´,
ἐγὼ
|
δὲ |
δυσσεβῆ
καὶ
δυστυχῆ.
~σωθεὶς
δέ, |
[600] |
τόνδε
πέμψομεν
~δέλτον
φέροντα,
σὺ
|
δὲ |
θανῆι·
πολλὴ
δέ
τις
~προθυμία |
[700] |
Φοῖβος
μάντις
ὢν
ἐψεύσατο·
~τέχνην
|
δὲ |
θέμενος
ὡς
προσώταθ´
Ἑλλάδος
~ἀπήλας´, |
[300] |
~καραδοκῶν
μὲν
τἀπιόντα
τραύματα,
~φίλον
|
δὲ |
θεραπείαισιν
ἄνδρ´
εὐεργετῶν.
~ἔμφρων
δ´ |
[350] |
ἀπείργει,
μυσαρὸν
ὡς
ἡγουμένη,
~αὐτὴ
|
δὲ |
θυσίαις
ἥδεται
βροτοκτόνοις.
~οὐκ
ἔσθ´ |
[200] |
πρόσφαγμα
καὶ
θυτήριον
~Ἀρτέμιδι.
χέρνιβας
|
δὲ |
καὶ
κατάργματα
~οὐκ
ἂν
φθάνοις |
[1450] |
ἐξεφίεμαι
~γνώμης
δικαίας
οὕνεκ´.
ἐξέσωσα
|
δὲ
|
~καὶ
πρίν
ς´
Ἀρείοις
ἐν |
[1400] |
καὶ
κλοπαῖς
σύγγνωθ´
ἐμαῖς.
~φιλεῖς
|
δὲ |
καὶ
σὺ
σὸν
κασίγνητον,
θεά· |
[1450] |
καθιδρύσαιντό
τ´
εὐτυχῶς
βρέτας.
~πέμψω
|
δὲ |
καὶ
τάσδ´
Ἑλλάδ´
εἰς
εὐδαίμονα
|
[1400] |
σὺ
σὸν
κασίγνητον,
θεά·
~φιλεῖν
|
δὲ |
κἀμὲ
τοὺς
ὁμαίμονας
δόκει.
~ναῦται |
[0] |
δὲ
νῶτα
σεισθῆναι
σάλωι,
~φεύγειν
|
δὲ |
κἄξω
στᾶσα
θριγκὸν
εἰσιδεῖν
~δόμων |
[1300] |
δόμων,
~ὡς
ἐκτὸς
εἴης·
σὺ
|
δὲ |
κατ´
οἶκον
ἦσθ´
ἄρα.
~(ΘΟΑΣ) |
[1350] |
δ´
ἐπωτίδων
~ἄγκυραν
ἐξανῆπτον,
οἱ
|
δὲ |
κλίμακας
~σπεύδοντες
ἦγον
διὰ
χερῶν |
[1350] |
ἦν
~λιμένος,
ἐχώρει
στόμια,
διαπερῶσα
|
δὲ
|
~λάβρωι
κλύδωνι
συμπεσοῦς´
ἠπείγετο·
~δεινὸς |
[0] |
ἀντιδοῦσά
μου
~Ἄρτεμις
Ἀχαιοῖς,
διὰ
|
δὲ |
λαμπρὸν
αἰθέρα
~πέμψασά
μ´
ἐς |
[350] |
αἱματηρὸν
γάμον
ἐπόρθμευσας
δόλωι.
~ἐγὼ
|
δὲ |
λεπτῶν
ὄμμα
διὰ
καλυμμάτων
~ἔχους´ |
[1450] |
ὥσπερ
σὸν
κέλευσμ´
ἐφίεται.
~παύσω
|
δὲ |
λόγχην
ἣν
ἐπαίρομαι
ξένοις
~νεῶν |
[650] |
τἀμὰ
δεῖ
φέρειν
κακά,
~ἁπλᾶς
|
δὲ |
λύπας
ἐξόν,
οὐκ
οἴσω
διπλᾶς. |
[550] |
ἔνι
~κἀν
τοῖς
βροτείοις·
ἓν
|
δὲ |
λυπεῖται
μόνον,
~ὅτ´
οὐκ
ἄφρων |
[1400] |
~κώπηι
προσαρμόσαντες
ἐκ
κελεύσματος.
~μᾶλλον
|
δὲ |
μᾶλλον
πρὸς
πέτρας
ἤιει
σκάφος· |
[300] |
ἐπληρώθημεν
οὐ
μακρῶι
χρόνωι.
~πίπτει
|
δὲ |
μανίας
πίτυλον
ὁ
ξένος
μεθείς, |
[350] |
πατρὸς
ζηλωμάτων.
~τὰ
τῆς
θεοῦ
|
δὲ |
μέμφομαι
σοφίσματα,
~ἥτις
βροτῶν
μὲν |
[1200] |
πᾶσα
θαυμάζει
πόλις.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
σὺ
|
δὲ |
μένων
αὐτοῦ
πρὸ
ναῶν
τῆι |
[1100] |
σύντροφος
ὤν.
~μεταβάλλειν
δυσδαιμονία·
~τὸ
|
δὲ |
μετ´
εὐτυχίαν
κακοῦσθαι
~θνατοῖς
βαρὺς |
[450] |
τύχην
δ´
ἐᾶν
χρεών.
~ἡμᾶς
|
δὲ |
μὴ
θρήνει
σύ·
τὰς
γὰρ |
[950] |
~Φοῖβός
μ´
ἔσωσε
μαρτυρῶν,
ἴσας
|
δέ |
μοι
~ψήφους
διηρίθμησε
Παλλὰς
ὠλένηι· |
[1450] |
καθ´
Ἑλλάδα
~οἴστροις
Ἐρινύων.
Ἄρτεμιν
|
δέ |
νιν
βροτοὶ
~τὸ
λοιπὸν
ὑμνήσουσι |
[300] |
θεοῦ
θύματ´
εὐτύχει
βαλών.
~μόλις
|
δέ |
νιν
τόλμηι
μὲν
οὐ
χειρούμεθα, |
[100] |
ἤλθομεν
κώπηι
πόρον
~ἐκ
τερμάτων
|
δὲ |
νόστον
ἀροῦμεν
πάλιν.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἀλλ´ |
[100] |
εἴπηι
κἆιτα
ληφθῶμεν
βίαι.
~ὅταν
|
δὲ |
νυκτὸς
ὄμμα
λυγαίας
μόληι,
~τολμητέον |
[0] |
δ´
ἐν
μέσοις
~εὕδειν,
χθονὸς
|
δὲ |
νῶτα
σεισθῆναι
σάλωι,
~φεύγειν
δὲ |
[650] |
δὲ
δυσσεβῆ
καὶ
δυστυχῆ.
~σωθεὶς
|
δέ, |
παῖδας
ἐξ
ἐμῆς
ὁμοσπόρου
~κτησάμενος, |
[0] |
~ἐξ
ἧς
Ἀτρεὺς
ἔβλαστεν·
Ἀτρέως
|
δὲ |
παῖς
~Μενέλαος
Ἀγαμέμνων
τε·
τοῦ |
[350] |
τε
νῦν
~ὑμνοῦσιν
ὑμεναίοισιν,
αὐλεῖται
|
δὲ |
πᾶν
~μέλαθρον·
ἡμεῖς
δ´
ὀλλύμεσθα |
[1300] |
χρῆν
εἰσορᾶν
καθήμεθα
~σιγῆι·
τέλος
|
δὲ |
πᾶσιν
ἦν
αὑτὸς
λόγος,
~στείχειν |
[50] |
δράσαντ´
ἀμπνοὰς
ἕξειν
πόνων.
~ἥκω
|
δὲ |
πεισθεὶς
σοῖς
λόγοισιν
ἐνθάδε
~ἄγνωστον |
[300] |
τόλμηι
μὲν
οὐ
χειρούμεθα,
~κύκλωι
|
δὲ |
περιβαλόντες
ἐξεκόψαμεν
~πέτροισι
χειρῶν
φάσγαν´, |
[1400] |
ἐς
θάλασσαν
ὡρμήθη
ποσίν,
~ἄλλος
|
δὲ |
πλεκτὰς
ἐξανῆπτεν
ἀγκύλας.
~κἀγὼ
μὲν |
[650] |
σοῦ
βλέπειν
ἡμᾶς
φάος·
~κοινῆι
|
δὲ |
πλεύσας
δεῖ
με
καὶ
κοινῆι |
[900] |
βίον
ἔχους´
εὐδαίμονα.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὗτος
|
δὲ |
ποδαπὸς
καὶ
τίνος
πέφυκε
παῖς; |
[600] |
οἷς
μέλει
τάδε.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τάφος
|
δὲ |
ποῖος
δέξεταί
μ´,
ὅταν
θάνω; |
[1000] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐκ
ἂν
δυναίμην·
τὸ
|
δὲ |
πρόθυμον
ἤινεσα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τί
δ´ |
[1350] |
~ἐλευθέρους
πρύμνηθεν
ἑστῶτας
νεώς.
~κοντοῖς
|
δὲ |
πρῶιραν
εἶχον,
οἱ
δ´
ἐπωτίδων
|
[250] |
ἔμ´
ἐστομωμένη;
~ἡ
´κ
γειτόνων
|
δὲ |
πῦρ
πνέουσα
καὶ
φόνον
~πτεροῖς |
[1200] |
τοῖς
ξένοισι
πρόσθες.
(ΘΟΑΣ)
ποῖ
|
δέ |
ς´
ἐκφύγοιεν
ἄν;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πιστὸν |
[1000] |
καὶ
θανὼν
λαχεῖν
ἴσον.
~ἄξω
|
δέ |
ς´,
ἤνπερ
καὐτὸς
ἐντεῦθεν
περῶ
|
[50] |
τε
πολλοὺς
ἐξέπλησα
καμπίμους·
~ἐλθὼν
|
δέ |
ς´
ἠρώτησα
πῶς
τροχηλάτου
~μανίας |
[1350] |
ξυναλγεῖν
καὶ
συναποκαμεῖν
μέλη.
~δεινοῖς
|
δὲ |
σημάντροισιν
ἐσφραγισμένοι
~ἐφεύγομεν
πρὸς
κρημνόν, |
[950] |
μὲν
ξένους
οὐκ
ἠξίουν,
~ἤλγουν
|
δὲ |
σιγῆι
κἀδόκουν
οὐκ
εἰδέναι,
~μέγα |
[1000] |
~ἅλις
τὸ
κείνης
αἷμα·
κοινόφρων
|
δὲ |
σοὶ
~καὶ
ζῆν
θέλοιμ´
ἂν |
[500] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὔκουν
ἐμαυτῶι
γ´·
εἰ
|
δὲ |
σοί,
σὺ
τοῦθ´
ὅρα.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[1350] |
πόρον
~Συμπληγάδων
ἔσωθεν
εἰσεπλεύσαμεν.
~οἱ
|
δὲ |
στεναγμὸν
ἡδὺν
ἐκβρυχώμενοι
~ἔπαισαν
ἅλμην. |
[750] |
ἐμέ;
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
ἄνοστος
εἴην·
τί
|
δὲ |
σύ,
μὴ
σώσασά
με;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[600] |
εἰμ´
ἐγὼ
τὰς
συμφοράς,
~οὗτος
|
δὲ |
συμπλεῖ
τῶν
ἐμῶν
μόχθων
χάριν. |
[850] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
γένει
μὲν
εὐτυχοῦμεν,
ἐς
|
δὲ |
συμφοράς,
~ὦ
σύγγον´,
ἡμῶν
δυστυχὴς |
[50] |
ἐστείλαμεν;
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
ἔμοιγ´,
Ὀρέστα·
σοὶ
|
δὲ |
συνδοκεῖν
χρεών.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
καὶ
βωμός, |
[250] |
φᾶς´
Ἐρινῦς
ἱέναι
μιμήματα.
~ἡμεῖς
|
δὲ |
συσταλέντες,
ὡς
θανουμένου,
~σιγῆι
καθήμεθ´· |
[550] |
γε
παρθένον
μίαν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τί
|
δέ; |
σφαγείσης
θυγατρὸς
ἔστι
τις
λόγος; |
[600] |
ἀμφὶ
σὴν
χερνίψομαι.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ὁ
|
δὲ |
σφαγεὺς
τίς,
εἰ
τάδ´
ἱστορεῖν |
[1250] |
κατὰ
δνοφερὰς
χαμεύνας
~ἔφραζον·
Γαῖα
|
δὲ |
τὰν
~μαντείων
ἀφείλετο
τιμὰν
~Φοῖβον |
[700] |
θάρσος
ἐκ
φόβου
πέσηι.
~ἐγὼ
|
δὲ |
ταρβῶ
μὴ
ἀπονοστήσας
χθονὸς
~θῆται |
[1400] |
ἢ
σκόλοψι
πήξωμεν
δέμας;
~ὑμᾶς
|
δὲ |
τὰς
τῶνδ´
ἴστορας
βουλευμάτων,
~γυναῖκες, |
[1400] |
κἀκβολὰς
νεὼς
~Ἑλληνίδος
δέξεσθε,
σὺν
|
δὲ |
τῆι
θεῶι
~σπεύδοντες
ἄνδρας
δυσσεβεῖς |
[1400] |
ἂν
σχολὴν
λάβω,
~ποινασόμεσθα·
νῦν
|
δὲ |
τὴν
προκειμένην
~σπουδὴν
ἔχοντες
οὐ |
[800] |
βλέφαρον,
ὡσαύτως
δ´
ἐμόν.
~τὸ
|
δέ |
τι
βρέφος
~ἔλιπον
ἀγκάλαισι
νεαρὸν |
[250] |
~ἔτικτε
πεντήκοντα
Νηρήιδων
χορόν.
~ἄλλος
|
δέ |
τις
μάταιος,
ἀνομίαι
θρασύς,
~ἐγέλασεν |
[600] |
τοῦδ´
ἔχουσα
τυγχάνει.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
θύσει
|
δὲ |
τίς
με
καὶ
τὰ
δεινὰ |
[600] |
φέροντα,
σὺ
δὲ
θανῆι·
πολλὴ
|
δέ |
τις
~προθυμία
σε
τοῦδ´
ἔχουσα |
[900] |
μέλειν
~τοῦδε
ξὺν
ἡμῖν·
ἢν
|
δέ |
τις
πρόθυμος
ἦι,
~σθένειν
τὸ |
[300] |
καὶ
σφαγεῖ´
ἔπεμπέ
σοι.
~ηὔχου
|
δὲ |
τοιάδ´,
ὦ
νεᾶνι,
σοὶ
ξένων
|
[300] |
εἶχεν
πόνον
~βάλλων
ἀράσσων.
ἅτερος
|
δὲ |
τοῖν
ξένοιν
~ἀφρόν
τ´
ἀπέψη |
[650] |
τ´
ἐν
πολυπτύχωι
χθονί,
~δόξω
|
δὲ |
τοῖς
πολλοῖσι
(πολλοὶ
γὰρ
κακοί) |
[250] |
πρὸς
θατέρου.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τῶι
ξυζύγωι
|
δὲ |
τοῦ
ξένου
τί
τοὔνομ´
ἦν; |
[1300] |
σκαλμῶν
πλάτας
~ἔχοντας,
ἐκ
δεσμῶν
|
δὲ |
τοὺς
νεανίας
~ἐλευθέρους
πρύμνηθεν
ἑστῶτας |
[300] |
ἅτεροι
προσκείμενοι
~ἔβαλλον
αὐτούς·
εἰ
|
δὲ |
τούσδ´
ὠσαίατο,
~αὖθις
τὸ
νῦν |
[600] |
χαίρετ´,
ὦ
ξέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ
|
δὲ |
τύχας
μάκαρος,
ὦ
νεανία,
~σεβόμεθ´ |
[650] |
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
ἔφθης
με
μικρόν·
ταὐτὰ
|
δὲ |
φθάσας
λέγεις,
~πλὴν
ἕν·
τὰ |
[500] |
οὐ
γελώιμεθ´
ἄν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τί
|
δὲ |
φθονεῖς
τοῦτ´;
ἦ
φρονεῖς
οὕτω |
[1050] |
~σὲ
καὶ
ς´
ἱκνοῦμαι,
σὲ
|
δὲ |
φίλης
παρηίδος
~γονάτων
τε
καὶ |
[250] |
ὡς
θανουμένου,
~σιγῆι
καθήμεθ´·
ὁ
|
δὲ |
χερὶ
σπάσας
ξίφος,
~μόσχους
ὀρούσας |
[100] |
οὐδ´
εἰώθαμεν,
~τὸν
τοῦ
θεοῦ
|
δὲ |
χρησμὸν
οὐκ
ἀτιστέον.
~ναοῦ
δ´ |
[1000] |
τὸ
κινδύνευμα
γίγνεται
καλόν.
~τούτου
|
δὲ |
χωρισθεῖς´
ἐγὼ
μὲν
ὄλλυμαι,
~σὺ |
[1300] |
~παρόντ´
ἄκουσον.
ἡ
νεᾶνις
ἣ
|
´νθάδε
|
~βωμοῖς
παρίστατ´,
Ἰφιγένει´,
ἔξω
χθονὸς
|
[50] |
~ἥκω
δὲ
πεισθεὶς
σοῖς
λόγοισιν
|
ἐνθάδε
|
~ἄγνωστον
ἐς
γῆν
ἄξενον.
σὲ |
[50] |
τ´
ἄγαλμα
θεᾶς,
ὅ
φασιν
|
ἐνθάδε
|
~ἐς
τούσδε
ναοὺς
οὐρανοῦ
πεσεῖν |
[450] |
μὴ
θρήνει
σύ·
τὰς
γὰρ
|
ἐνθάδε
|
~θυσίας
ἐπιστάμεσθα
καὶ
γιγνώσκομεν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[250] |
νόμου
φόβωι,
~κλύοντας
ὡς
θύοιμεν
|
ἐνθάδε |
ξένους.
~ἔδοξε
δ´
ἡμῶν
εὖ |
[1050] |
~ἑνὸς
μόνου
δεῖ,
τάσδε
συγκρύψαι
|
τάδε· |
~ἀλλ´
ἀντίαζε
καὶ
λόγους
πειστηρίους
|
[800] |
λέγοιμ´
ἂν
ἀκοῆι
πρῶτον
Ἠλέκτρας
|
τάδε· |
~Ἀτρέως
Θυέστου
τ´
οἶσθα
γενομένην |
[450] |
Ἑλλήνων
ἀκροθίνια
δὴ
~ναοῖσι
πέλας
|
τάδε |
βαίνει,
~οὐδ´
ἀγγελίας
ψευδεῖς
ἔλακεν
|
[750] |
~Ἡ
´ν
Αὐλίδι
σφαγεῖς´
ἐπιστέλλει
|
τάδε
|
~ζῶς´
Ἰφιγένεια,
τοῖς
ἐκεῖ
δ´ |
[550] |
~οὗτος
δ´,
ἐπείπερ
πόλις
ἀναγκάζει
|
τάδε, |
~θεᾶι
γενέσθω
θῦμα
χωρισθεὶς
σέθεν. |
[700] |
τοῖς
σοῖς
φίλοισι
γράμματ´
ἀποδώσω
|
τάδε. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κἀγὼ
σὲ
σώσω
κυανέας |
[1200] |
δεῦρο
τοὺς
ξένους
(ΘΟΑΣ)
ἔσται
|
τάδε. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κρᾶτα
κρύψαντες
πέπλοισιν.
(ΘΟΑΣ) |
[1000] |
δ´
ἄνακτος
ἢ
εἰδότος
δράσεις
|
τάδε; |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πείσασα
μύθοις·
οὐ
γὰρ |
[600] |
δόμων
τῶνδ´
εἰσὶν
οἷς
μέλει
|
τάδε. |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τάφος
δὲ
ποῖος
δέξεταί |
[150] |
γαίας
Ἀγαμεμνόνιον
~θάλος,
ὡς
φθιμένωι
|
τάδε |
σοι
πέμπω.
~δέξαι
δ´·
οὐ |
[750] |
δ´
ἐν
θαλάσσηι
γράμματ´
ἀφανισθῆι
|
τάδε, |
~τὸ
σῶμα
σώσας
τοὺς
λόγους |
[700] |
~πρὸς
δεξιᾶς
σε
τῆσδ´
ἐπισκήπτω
|
τάδε· |
~τύμβον
τε
χῶσον
κἀπίθες
μνημεῖά |
[800] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἃ
δ´
εἶδον
αὐτός,
|
τάδε |
φράσω
τεκμήρια·
~Πέλοπος
παλαιὰν
ἐν |
[0] |
ἔμπυρ´
ἦλθε,
καὶ
λέγει
Κάλχας
|
τάδε· |
~Ὦ
τῆσδ´
ἀνάσσων
Ἑλλάδος
στρατηγίας, |
[250] |
ἱείς,
~δοκῶν
Ἐρινῦς
θεὰς
ἀμύνεσθαι
|
τάδε, |
~ὥσθ´
αἱματηρὸν
πέλαγος
ἐξανθεῖν
ἁλός. |
[1000] |
γὰρ
νοσεῖ
~νόστος
πρὸς
οἴκους·
|
ἥδε |
βούλευσις
πάρα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἆρ´
ἂν |
[700] |
ὠφελεῖ
μ´
ἔπη·
~γυνὴ
γὰρ
|
ἥδε |
δωμάτων
ἔξω
περᾶι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἀπέλθεθ´ |
[450] |
εἴ
σοι
τάδ´
ἀρεσκόντως
~πόλις
|
ἥδε |
τελεῖ,
δέξαι
θυσίας,
~ἃς
ὁ |
[1300] |
πέμψας
ἔσω;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ψευδῶς
ἔλεγον
|
αἵδε |
καί
μ´
ἀπήλαυνον
δόμων,
~ὡς |
[900] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
λέγοιμ´
ἄν.
ἀρχαὶ
δ´
|
αἵδε |
μοι
πολλῶν
πόνων·
~ἐπεὶ
τὰ |
[700] |
τοῖς
ἐφεστῶσι
σφαγῆι.
~δέλτου
μὲν
|
αἵδε |
πολύθυροι
διαπτυχαί,
~ξένοι,
πάρεισιν·
ἃ |
[250] |
ἀγμός,
πορφυρευτικαὶ
στέγαι.
~ἐνταῦθα
δισσοὺς
|
εἶδέ |
τις
νεανίας
~βουφορβὸς
ἡμῶν,
κἀνεχώρησεν |
[1000] |
θανεῖν
~λαβεῖν
θ´
ἃ
βουλόμεσθα;
|
τῆιδε |
γὰρ
νοσεῖ
~νόστος
πρὸς
οἴκους· |
[1450] |
σεμνάς,
Ἰφιγένεια,
λείμακας
~Βραυρωνίας
δεῖ
|
τῆιδε |
κληιδουχεῖν
θεᾶι·
~οὗ
καὶ
τεθάψηι |
[1300] |
δὴ
δοκοῖ
πλέον,
~ἀνωλόλυξε
καὶ
|
κατῆιδε |
βάρβαρα
~μέλη
μαγεύους´,
ὡς
φόνον |
[250] |
Οὐχ
ὁρᾶτε;
δαίμονές
τινες
~θάσσουσιν
|
οἵδε. |
θεοσεβὴς
δ´
ἡμῶν
τις
ὢν
|
[450] |
ἀπόλαυσιν,
~κοινὰν
χάριν
ὄλβα.
~ἀλλ´
|
οἵδε |
χέρας
δεσμοῖς
δίδυμοι
~συνερεισθέντες
χωροῦσι, |
[1350] |
ἰοῖς,
ὥστ´
ἀναστεῖλαι
πρόσω.
~κἀν
|
τῶιδε |
(δεινὸς
γὰρ
κλύδων
ὤκειλε
ναῦν
|
[1000] |
τί
δ´
εἴ
με
ναῶι
|
τῶιδε |
κρύψειας
λάθραι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὡς
δὴ |
[600] |
ἐκδῦναι
κακῶν.
~ἀλλ´
ὣς
γενέσθω·
|
τῶιδε |
μὲν
δέλτον
δίδου·
~πέμψει
γὰρ |
[900] |
γὰρ
ἔσται
πάντ´
ἐμοί.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
|
τῶιδε |
ξυνοικεῖ
βίον
ἔχους´
εὐδαίμονα.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[300] |
αἱματηρὸν
πέλαγος
ἐξανθεῖν
ἁλός.
~κἀν
|
τῶιδε |
πᾶς
τις,
ὡς
ὁρᾶι
βουφόρβια
|
[250] |
τῆι
θεῶι
σφάγια
τἀπιχώρια.
~κἀν
|
τῶιδε |
πέτραν
ἅτερος
λιπὼν
ξένοιν
~ἔστη |
[700] |
πέμψαι
φίλων.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἦ
κἀντιδώσεις
|
τῶιδε |
τοὺς
αὐτοὺς
λόγους;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τί |
[0] |
πρὶν
πόλει
~ὃς
ἂν
κατέλθηι
|
τήνδε |
γῆν
Ἕλλην
ἀνήρ}
~κατάρχομαι
μέν, |
[250] |
κυναγὸς
ὥς·
~Πυλάδη,
δέδορκας
τήνδε;
|
τήνδε |
δ´
οὐχ
ὁρᾶις
~Ἅιδου
δράκαιναν |
[750] |
ἡμᾶς
ὀξὺ
φάσγανον
βαλεῖν,
~ἐς
|
τήνδε |
δ´
ὤικις´
αἶαν.
αἵδ´
ἐπιστολαί, |
[500] |
θανουμένωι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
χάριν
δὲ
δοῦναι
|
τήνδε |
κωλύει
τί
σε;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τὸ |
[700] |
οὐδὲν
τὰς
ἐμὰς
ἐπιστολὰς
~ὁ
|
τήνδε |
μέλλων
δέλτον
εἰς
Ἄργος
φέρειν. |
[600] |
τλήσεται;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἐγώ·
θεᾶς
γὰρ
|
τήνδε |
προστροπὴν
ἔχω.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἄζηλον.
ὦ |
[250] |
βοᾶι
κυναγὸς
ὥς·
~Πυλάδη,
δέδορκας
|
τήνδε; |
τήνδε
δ´
οὐχ
ὁρᾶις
~Ἅιδου |
[550] |
δὴ
θέλων;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
πατρὸς
θανόντος
|
τήνδε |
τιμωρούμενος.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
φεῦ·
~ὡς
εὖ |
[700] |
εὐσεβής.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
δώσω,
λέγειν
χρή,
|
τήνδε |
τοῖσι
σοῖς
φίλοις.
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
τοῖς |
[550] |
ἤδη
μηδ´
ἐρωτήσηις
πέρα.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
|
τοσόνδε |
γ´,
εἰ
ζῆι
τοῦ
ταλαιπώρου |
[800] |
ἔχω
τροφᾶς,
~ὅτι
μοι
συνομαίμονα
|
τόνδε |
δόμοις
~ἐξεθρέψω
φάος.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
γένει |
[750] |
ἐκσώσω
μόνον,
~τὸν
ὅρκον
εἶναι
|
τόνδε |
μηκέτ´
ἔμπεδον.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἀλλ´
οἶσθ´ |
[600] |
νιν.
~ἐπεὶ
δὲ
βούληι
ταῦτα,
|
τόνδε |
πέμψομεν
~δέλτον
φέροντα,
σὺ
δὲ |
[1400] |
ἥσυχοι.
~(ΑΘΗΝΑ)
~ποῖ
ποῖ
διωγμὸν
|
τόνδε |
πορθμεύεις,
ἄναξ
~Θόας;
ἄκουσον
τῆσδ´ |
[1150] |
~(ΘΟΑΣ)
~ποῦ
´σθ´
ἡ
πυλωρὸς
|
τῶνδε |
δωμάτων
γυνὴ
~Ἑλληνίς;
ἤδη
τῶν |
[1200] |
ἄνασσα
παρθέν´,
ἢν
νίψω
φόνον
|
~τῶνδε |
καὶ
θύσωμεν
οὗ
χρή,
καθαρὸν |
[1250] |
ἀναπτύξαντες
εὐγόμφους
πύλας
~ἔξω
μελάθρων
|
τῶνδε |
κοίρανον
χθονός.
~(ΧΟΡΟΣ)
τί
δ´ |
[800] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τί
φήις;
ἔχεις
τι
|
τῶνδέ |
μοι
τεκμήριον;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἔχω·
πατρώιων |
[1300] |
ἢ
θηρώμεναι;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αὖθις
τὰ
|
τῶνδε |
σημανῶ·
τὰ
δ´
ἐν
ποσὶν
|
[1200] |
εἰ
γὰρ
ὡς
θέλω
καθαρμὸς
|
ὅδε |
πέσοι.
(ΘΟΑΣ)
συνεύχομαι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τούσδ´ |
[1000] |
δ´
ἄκουσον·
εἰ
πρόσαντες
ἦν
|
τόδε
|
~Ἀρτέμιδι,
πῶς
ἂν
Λοξίας
ἐθέσπισεν
|
[1300] |
γ´
ἂν
εἴπηι
τοὔπος
ἑρμηνεὺς
|
τόδε, |
~εἴτ´
ἔνδον
εἴτ´
οὐκ
ἔνδον |
[1150] |
ἀπέπτυς´·
Ὁσίαι
γὰρ
δίδωμ´
ἔπος
|
τόδε. |
~(ΘΟΑΣ)
τί
φροιμιάζηι
νεοχμόν;
ἐξαύδα |
[1200] |
γενέσθω.
(ΘΟΑΣ)
σὸν
τὸ
σημαίνειν
|
τόδε. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
δεσμὰ
τοῖς
ξένοισι
πρόσθες. |
[450] |
ὑμῶν
ἐνθάδ´
ὠνομασμένος
~Πυλάδης
κέκληται;
|
τόδε |
μαθεῖν
πρῶτον
θέλω.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ὅδ´, |
[1150] |
ἐρεῖ
σαφῶς.
~(ΘΟΑΣ)
ἔα·
~τί
|
τόδε |
μεταίρεις
ἐξ
ἀκινήτων
βάθρων,
~Ἀγαμέμνονος |
[1450] |
~κρίνας´,
Ὀρέστα·
καὶ
νόμισμ´
ἔσται
|
τόδε, |
~νικᾶν
ἰσήρεις
ὅστις
ἂν
ψήφους |
[450] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τί
δ´
ἂν
μαθοῦσα
|
τόδε |
πλέον
λάβοις,
γύναι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πότερον |
[0] |
ἴσον
πτεροῖς
~ἐς
τοὔνομ´
ἦλθε
|
τόδε |
ποδωκείας
χάριν.
~ναοῖσι
δ´
ἐν |
[850] |
ξίφος
αἵματι
σῶι
πελάσαι;
~τόδε
|
τόδε |
σόν,
~ὦ
μελέα
ψυχά,
χρέος |
[50] |
~κλαίουσα.
τοὔναρ
δ´
ὧδε
συμβάλλω
|
τόδε· |
~τέθνηκ´
Ὀρέστης,
οὗ
κατηρξάμην
ἐγώ. |
[850] |
ἐπὶ
ξίφος
αἵματι
σῶι
πελάσαι;
|
~τόδε |
τόδε
σόν,
~ὦ
μελέα
ψυχά, |
[1200] |
ἐξίστασθε,
μή
τωι
προσπέσηι
μύσος
|
τόδε. |
~ὦ
Διὸς
Λητοῦς
τ´
ἄνασσα |
[1450] |
τόκοις
ψυχορραγεῖς
~λίπως´
ἐν
οἴκοις.
|
τάσδε |
δ´
ἐκπέμπειν
χθονὸς
~Ἑλληνίδας
γυναῖκας |
[700] |
πέρι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὅρκον
δότω
μοι
|
τάσδε |
πορθμεύσειν
γραφὰς
~πρὸς
Ἄργος,
οἷσι |
[1050] |
εὐήρης
πάρα.
~ἑνὸς
μόνου
δεῖ,
|
τάσδε |
συγκρύψαι
τάδε·
~ἀλλ´
ἀντίαζε
καὶ |
[150] |
κασίγνητον
συλᾶις
~Ἀίδαι
πέμψας,
ὧι
|
τάσδε |
χοὰς
~μέλλω
κρατῆρά
τε
τὸν |
[1400] |
χέρας.
~(ΘΟΑΣ)
ὦ
πάντες
ἀστοὶ
|
τῆσδε |
βαρβάρου
χθονός,
~οὐκ
εἶα
πώλοις |
[300] |
~καμάτωι
καθεῖσαν.
πρὸς
δ´
ἄνακτα
|
τῆσδε |
γῆς
~κομίζομέν
νιν.
ὁ
δ´ |
[1250] |
ἐκ
βουλευμάτων
~φεύγοντες
ἐκ
γῆς
|
τῆσδε |
καὶ
σεμνὸν
βρέτας
~λαβόντες
ἐν |
[1050] |
ἐσβαίνειν
δόμους·
~ὡς
αὐτίχ´
ἥξει
|
τῆσδε |
κοίρανος
χθονός,
~θυσίαν
ἐλέγξων
εἰ |
[1250] |
τ´
ἐπιστάται,
~Θόας
ἄναξ
γῆς
|
τῆσδε |
ποῦ
κυρεῖ
βεβώς;
~καλεῖτ´
ἀναπτύξαντες |
[750] |
σοι
δέλτον
ἀποδίδωμί
τε,
~Ὀρέστα,
|
τῆσδε |
σῆς
κασιγνήτης
πάρα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
δέχομαι· |
[700] |
~ξένοι,
πάρεισιν·
ἃ
δ´
ἐπὶ
|
τοῖσδε |
βούλομαι
~ἀκούσατ´.
οὐδεὶς
αὑτὸς
ἐν |
[1300] |
Τυνδαρὶς
τίκτει
κόρη;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὃν
|
τοῖσδε |
βωμοῖς
θεὰ
καθωσιώσατο.
~(ΘΟΑΣ)
ὦ |
[300] |
~σφάγια
παρεῖναι·
κἂν
ἀναλίσκηις
ξένους
|
~τοιούσδε, |
τὸν
σὸν
Ἑλλὰς
ἀποτείσει
φόνον
|
[50] |
θεᾶς,
ὅ
φασιν
ἐνθάδε
~ἐς
|
τούσδε |
ναοὺς
οὐρανοῦ
πεσεῖν
ἄπο·
~λαβόντα |
[1050] |
χερός,
~σῶσόν
με
καὶ
νῦν
|
τούσδε |
τ´·
ἢ
τὸ
Λοξίου
~οὐκέτι |
[250] |
μαθεῖν
θέλω.
~{χρόνιοι
γὰρ
ἥκους´·
|
οὐδέ |
πω
βωμὸς
θεᾶς
~Ἑλληνικαῖσιν
ἐξεφοινίχθη |
[1000] |
~οὐ
μήν
τι
φεύγω
γ´,
|
οὐδέ |
ς´
εἰ
θανεῖν
χρεὼν
~σώσασαν· |
[900] |
πόσιν;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἔα
τὰ
μητρός·
|
οὐδὲ |
σοὶ
κλύειν
καλόν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
σιγῶ· |
[900] |
παῖς;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
Στρόφιος
ὁ
Φωκεὺς
|
τοῦδε |
κλήιζεται
πατήρ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὁ
δ´ |
[900] |
τῆι
τύχηι
δ´
οἶμαι
μέλειν
|
~τοῦδε |
ξὺν
ἡμῖν·
ἢν
δέ
τις |
[50] |
ἱστορῶ,
~Πυλάδη
(σὺ
γάρ
μοι
|
τοῦδε |
συλλήπτωρ
πόνου)
~τί
δρῶμεν;
ἀμφίβληστρα |
[50] |
ὡς
θανούμενον,
~κλαίουσα.
τοὔναρ
δ´
|
ὧδε |
συμβάλλω
τόδε·
~τέθνηκ´
Ὀρέστης,
οὗ |
[1050] |
δεῖ,
τάσδε
συγκρύψαι
τάδε·
~ἀλλ´
|
ἀντίαζε |
καὶ
λόγους
πειστηρίους
~εὕρισκ´·
ἔχει |
[1150] |
ἀπώλεσεν.
~(ΘΟΑΣ)
τί
δῆτα
δρῶμεν,
|
φράζε, |
τοῖν
ξένοιν
πέρι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τὸν |
[300] |
ἄξενον.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
εἶἑν·
σὺ
μὲν
|
κόμιζε |
τοὺς
ξένους
μολών,
~τὰ
δ´ |
[250] |
ἐναλίαι
δρόσωι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἐκεῖσε
δὴ
|
´πάνελθε, |
πῶς
νιν
εἵλετε
~τρόπωι
θ´ |
[500] |
Ἀγαμέμνων
ἄναξ.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ
οἶδ´·
|
ἄπελθε |
τοῦ
λόγου
τούτου,
γύναι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[0] |
τ´
οὐ
τυγχάνων
~ἐς
ἔμπυρ´
|
ἦλθε, |
καὶ
λέγει
Κάλχας
τάδε·
~Ὦ |
[500] |
δ´
ἐγώ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
Κάλχας
τις
|
ἦλθε |
μάντις
ἐκ
Τροίας
πάλιν;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ) |
[900] |
ἃ
σιγῶμεν
κακὰ
~ἐς
χεῖρας
|
ἦλθε, |
μεταδρομαῖς
Ἐρινύων
~ἠλαυνόμεσθα
φυγάδες,
ἔνθεν |
[350] |
εὖ.
~ἀλλ´
οὔτε
πνεῦμα
Διόθεν
|
ἦλθε |
πώποτε,
~οὐ
πορθμίς,
ἥτις
διὰ |
[0] |
τιθεὶς
ἴσον
πτεροῖς
~ἐς
τοὔνομ´
|
ἦλθε |
τόδε
ποδωκείας
χάριν.
~ναοῖσι
δ´ |
[1050] |
φησιν
ἢ
τίς
οὐ
θέλειν—
|
~φθέγξασθε— |
ταῦτα;
μὴ
γὰρ
αἰνουσῶν
λόγους
|
[1200] |
συνάψων
ἢ
τόκοις
βαρύνεται·
~φεύγετ´,
|
ἐξίστασθε, |
μή
τωι
προσπέσηι
μύσος
τόδε. |
[1350] |
Ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
ναύτης
λεώς,
|
~λάβεσθε |
κώπης
ῥόθιά
τ´
ἐκλευκαίνετε·
~ἔχομεν |
[1400] |
~παράκτιοι
δραμεῖσθε
κἀκβολὰς
νεὼς
~Ἑλληνίδος
|
δέξεσθε, |
σὺν
δὲ
τῆι
θεῶι
~σπεύδοντες |
[450] |
~μακρὸν
δ´
ἀπ´
οἴκων
χρόνον
|
ἔσεσθε |
δὴ
κάτω.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τί
ταῦτ´ |
[1050] |
Ζεύς)
ὧν
ἐπισκήπτεις
πέρι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
|
ὄναισθε |
μύθων
καὶ
γένοισθ´
εὐδαίμονες.
~σὸν |
[1400] |
εἶα
πώλοις
ἐμβαλόντες
ἡνίας
~παράκτιοι
|
δραμεῖσθε |
κἀκβολὰς
νεὼς
~Ἑλληνίδος
δέξεσθε,
σὺν |
[1300] |
καθαρμὸν
ὃν
μετώιχετο,
~αὐτὴ
δ´
|
ὄπισθε |
δέσμ´
ἔχουσα
τοῖν
ξένοιν
~ἔστειχε |
[550] |
αὖθις
τάς
τ´
ἐμὰς
ἐπιστολὰς
|
~πέμψειε |
σωθεὶς
τῶν
ἐμῶν
φίλων
τινί. |
[1250] |
ἐξεῖλεν
βροτῶν,
~καὶ
τιμὰς
πάλιν
|
θῆκε |
Λοξίαι
~πολυάνορί
τ´
ἐν
ξενόεντι |
[500] |
πρὸς
δ´
ἀπώλεσέν
τινα.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
|
τέθνηκε; |
ποίαι
συμφορᾶι;
τάλαιν´
ἐγώ.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ) |
[550] |
τί
δ´
ἐστέναξας
τοῦτο;
μῶν
|
προσῆκέ |
σοι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τὸν
ὄλβον
αὐτοῦ |
[850] |
μέλεος,
οἶδ´,
ὅτε
φάσγανον
~δέραι
|
´φῆκέ |
μοι
μελεόφρων
πατήρ.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οἴμοι· |
[250] |
ναυτίλους
δ´
ἐφθαρμένους
~θάσσειν
φάραγγ´
|
ἔφασκε |
τοῦ
νόμου
φόβωι,
~κλύοντας
ὡς |
[1300] |
καὶ
τάδ´
ἦν
ὕποπτα
μέν,
|
~ἤρεσκε |
μέντοι
σοῖσι
προσπόλοις,
ἄναξ.
~χρόνωι |
[900] |
οὗτος
δὲ
ποδαπὸς
καὶ
τίνος
|
πέφυκε |
παῖς;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
Στρόφιος
ὁ
Φωκεὺς |
[1250] |
οὐκ
ἴσμεν·
ἀλλὰ
στεῖχε
καὶ
|
δίωκέ |
νιν
~ὅπου
κυρήσας
τούσδ´
ἀπαγγελεῖς |
[1200] |
βρέτας.
~(ΘΟΑΣ)
εἴπερ
γε
κηλὶς
|
ἔβαλέ |
νιν
μητροκτόνος.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐ
γάρ |
[1350] |
~κἀν
τῶιδε
(δεινὸς
γὰρ
κλύδων
|
ὤκειλε |
ναῦν
~πρὸς
γῆν,
φόβος
δ´ |
[700] |
ἀδελφὴ
καὶ
κόμας
δότω
τάφωι.
|
~ἄγγελλε |
δ´
ὡς
ὄλωλ´
ὑπ´
Ἀργείας |
[1250] |
πρῶτα
~τά
τ´
ἔπειθ´,
ὅς´
|
ἔμελλε |
τυχεῖν,
~ὕπνωι
κατὰ
δνοφερὰς
χαμεύνας
|
[950] |
ἔκσωσον
δ´
ἐμέ·
~ὡς
τἄμ´
|
ὄλωλε |
πάντα
καὶ
τὰ
Πελοπιδῶν,
~οὐράνιον |
[550] |
μάντεων
πεισθεὶς
λόγοις
~ὄλωλεν
ὡς
|
ὄλωλε |
τοῖσιν
εἰδόσιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
φεῦ
φεῦ. |
[250] |
οὐχ
ὁρᾶις
~Ἅιδου
δράκαιναν
ὥς
|
με |
βούλεται
κτανεῖν
~δειναῖς
ἐχίδναις
εἰς |
[650] |
~Ἀγαμέμνον´
ὡς
ὤικτιρ´
ἀνηρώτα
τέ
|
με |
~γυναῖκα
παῖδάς
τ´.
ἔστιν
ἡ |
[1200] |
οἱ
ξένοι
(ΘΟΑΣ)
τί
χρή
|
με |
δρᾶν;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πέπλον
ὀμμάτων
προθέσθαι. |
[950] |
τ´
οἶκον,
οὐχὶ
τῶι
κτανόντι
|
με
|
~θυμουμένη,
πατρῶιον
ὀρθῶσαι
θέλω·
~σφαγῆς |
[750] |
τί
δὲ
σύ,
μὴ
σώσασά
|
με; |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
μήποτε
κατ´
Ἄργος
ζῶς´ |
[650] |
φάος·
~κοινῆι
δὲ
πλεύσας
δεῖ
|
με |
καὶ
κοινῆι
θανεῖν.
~καὶ
δειλίαν |
[1050] |
ἔσωσας
ἐκ
πατροκτόνου
χερός,
~σῶσόν
|
με |
καὶ
νῦν
τούσδε
τ´·
ἢ |
[600] |
τυγχάνει.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
θύσει
δὲ
τίς
|
με |
καὶ
τὰ
δεινὰ
τλήσεται;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[750] |
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
ὦ
ῥαιδίοις
ὅρκοισι
περιβαλοῦσά
|
με, |
~κάλλιστα
δ´
ὀμόσας´,
οὐ
πολὺν |
[150] |
μόχθων.
~ἰὼ
δαῖμον,
~μόνον
ὅς
|
με |
κασίγνητον
συλᾶις
~Ἀίδαι
πέμψας,
ὧι |
[750] |
ὁρᾶις
σύ·
μὴ
λόγων
ἔκπλησσέ
|
με. |
~Κόμισαί
μ´
ἐς
Ἄργος,
ὦ |
[350] |
Ὀρέστην
μηκέθ´
ἥλιον
βλέπειν}
~δύσνουν
|
με |
λήψεσθ´,
οἵτινές
ποθ´
ἥκετε.
~{καὶ |
[800] |
φίλαι·
~δέδοικα
δ´
ἐκ
χερῶν
|
με |
μὴ
πρὸς
αἰθέρα
~ἀμπτάμενος
φύγηι. |
[650] |
εἰ
πράσσει
καλῶς.
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
ἔφθης
|
με |
μικρόν·
ταὐτὰ
δὲ
φθάσας
λέγεις, |
[1000] |
ἤινεσα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τί
δ´
εἴ
|
με |
ναῶι
τῶιδε
κρύψειας
λάθραι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[0] |
δ´
ἐν
τοῖσδ´
ἱερέαν
τίθησί
|
με· |
~ὅθεν,
νόμοισιν
οἷσιν
ἥδεται
θεὰ
|
[900] |
τόθ´
οὗτος
ὅτε
πατὴρ
ἔκτεινέ
|
με. |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ
ἦν·
χρόνον
γὰρ |
[650] |
οἶδ´·
ἐρωτᾶις
οὐ
λέγειν
ἔχοντά
|
με. |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τίς
ἐστὶν
ἡ
νεᾶνις; |
[250] |
ἄχθος,
ὡς
ἐπεμβάληι.
~οἴμοι,
κτενεῖ
|
με· |
ποῖ
φύγω;
παρῆν
δ´
ὁρᾶν
|
[100] |
νέον;
τίνα
φροντίδ´
ἔχεις;
~τί
|
με |
πρὸς
ναοὺς
ἄγαγες
ἄγαγες,
~ὦ |
[650] |
ἔσθ´
ὅπως
οὐ
χρὴ
συνεκπνεῦσαί
|
μέ |
σοι
~καὶ
συσσφαγῆναι
καὶ
πυρωθῆναι |
[500] |
κηρύσσεται;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ὡς
πάνθ´
ἅπαξ
|
με |
συλλαβοῦς´
ἀνιστορεῖς.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πρὶν
γὰρ |
[950] |
βίον
ἀπορρήξειν
θανών,
~εἰ
μή
|
με |
σώσει
Φοῖβος,
ὅς
μ´
ἀπώλεσεν. |
[1350] |
ηὔξατ´·
Ὦ
Λητοῦς
κόρη,
~σῶσόν
|
με |
τὴν
σὴν
ἱερέαν
πρὸς
Ἑλλάδα
|
[600] |
σφαγεὺς
τίς,
εἰ
τάδ´
ἱστορεῖν
|
με |
χρή;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἔσω
δόμων
τῶνδ´ |
[600] |
φίλος,
~ὃν
οὐδὲν
ἧσσον
ἢ
|
´μὲ |
φῶς
ὁρᾶν
θέλω.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὦ |
[1000] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἀλλ´
εἴ
σε
σώσει
|
κἀμέ, |
κινδυνευτέον.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐκ
ἂν
δυναίμην· |
[1400] |
σὸν
κασίγνητον,
θεά·
~φιλεῖν
δὲ
|
κἀμὲ |
τοὺς
ὁμαίμονας
δόκει.
~ναῦται
δ´ |
[1100] |
~εὖ
ς´
Ἀθηναίων
ἐπὶ
γᾶν.
|
~ἐμὲ |
δ´
αὐτοῦ
λιποῦσα
~βήσηι
ῥοθίοις |
[550] |
τ´
ἐνεγκεῖν,
ἥν
τις
οἰκτίρας
|
ἐμὲ
|
~ἔγραψεν
αἰχμάλωτος,
οὐχὶ
τὴν
ἐμὴν
|
[1200] |
μάλιστα.
(ΘΟΑΣ)
τοῦτ´
ἔλεξας
εἰς
|
ἐμέ. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
(ΘΟΑΣ)
ὡς
εἰκότως
σε |
[800] |
μὲν
χρὴ
σέ,
μανθάνειν
δ´
|
ἐμέ; |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
λέγοιμ´
ἂν
ἀκοῆι
πρῶτον |
[750] |
δ´
ἐκλιπὼν
τὸν
ὅρκον
ἀδικοίης
|
ἐμέ; |
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
ἄνοστος
εἴην·
τί
δὲ |
[350] |
αἰσχρὰ
πρὸς
σέθεν·
μήτηρ
δ´
|
ἐμὲ
|
~σέθεν
κατακτείνοντος
Ἀργεῖαί
τε
νῦν
|
[600] |
δίκαιον
ἐπ´
ὀλέθρωι
τῶι
τοῦδ´
|
ἐμὲ
|
~χάριν
τίθεσθαι
καὐτὸν
ἐκδῦναι
κακῶν. |
[950] |
~σῶσον
πατρῶιον
οἶκον,
ἔκσωσον
δ´
|
ἐμέ· |
~ὡς
τἄμ´
ὄλωλε
πάντα
καὶ |
[750] |
~Κόμισαί
μ´
ἐς
Ἄργος,
ὦ
|
σύναιμε, |
πρὶν
θανεῖν,
~ἐκ
βαρβάρου
γῆς |
[500] |
θεῶν,
ἀλλ´
εἴφ´,
ἵν´
εὐφρανθῶ,
|
μένε. |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τέθνηχ´
ὁ
τλήμων,
πρὸς |
[750] |
τε
σῶν
ἐμοῦ
θ´
ὕπερ.
|
~σήμαινε |
δ´
ὧι
χρὴ
τάσδ´
ἐπιστολὰς |
[1200] |
τοιάδ´
ἐστί.
(ΘΟΑΣ)
στεῖχε
καὶ
|
σήμαινε |
σύ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
μηδέν´
εἰς
ὄψιν |
[750] |
ἐν
τοῖς
ἐμοῖς;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐδέν·
|
πέραινε |
δ´·
ἐξέβην
γὰρ
ἄλλοσε.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[900] |
ἦν
τόθ´
οὗτος
ὅτε
πατὴρ
|
ἔκτεινέ |
με.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ
ἦν·
χρόνον |
[850] |
δείν´
ἔτλαν,
~ἔτλαν
δείν´,
ὤμοι,
|
σύγγονε, |
παρὰ
δ´
ὀλίγον
~ἀπέφυγες
ὄλεθρον |
[650] |
μέλλων;
~ἔτι
γὰρ
ἀμφίλογα
δίδυμα
|
μέμονε |
φρήν,
~σὲ
πάρος
ἢ
ς´ |
[250] |
πάλιν
~ἄκροισι
δακτύλοισι
πορθμεύων
ἴχνος.
|
~ἔλεξε |
δ´·
Οὐχ
ὁρᾶτε;
δαίμονές
τινες
|
[250] |
~κλύοντας
ὡς
θύοιμεν
ἐνθάδε
ξένους.
|
~ἔδοξε |
δ´
ἡμῶν
εὖ
λέγειν
τοῖς |
[50] |
~μόνος
δ´
ἐλείφθη
στῦλος,
ὡς
|
ἔδοξέ |
μοι,
~δόμων
πατρώιων,
ἐκ
δ´ |
[1300] |
δρᾶν
τι
δὴ
δοκοῖ
πλέον,
|
~ἀνωλόλυξε |
καὶ
κατῆιδε
βάρβαρα
~μέλη
μαγεύους´, |
[300] |
τὴν
παροῦσαν
συμφορὰν
αὑτοῖν
πέλας
|
~ὤιμωξέ |
θ´·
ἡμεῖς
δ´
οὐκ
ἀνίεμεν |
[650] |
γὰρ
ἄν
ποτε
~δέλτον
τ´
|
ἔπεμπε |
καὶ
τάδ´
ἐξεμάνθανεν,
~ὡς
κοινὰ |
[300] |
~ἐς
χέρνιβάς
τε
καὶ
σφαγεῖ´
|
ἔπεμπέ |
σοι.
~ηὔχου
δὲ
τοιάδ´,
ὦ |
[1400] |
ἐκεῖθεν
σημανῶν,
ἄναξ,
τύχας.
~ἀλλ´
|
ἕρπε, |
δεσμὰ
καὶ
βρόχους
λαβὼν
χεροῖν· |
[650] |
οὑμὸς
ἐξαλειφθείη
ποτ´
ἄν.
~ἀλλ´
|
ἕρπε |
καὶ
ζῆ
καὶ
δόμους
οἴκει |
[1200] |
ὅστ´
ἐπὶ
τόξων
~εὐστοχίαι
γάνυται·
|
φέρε |
δ´
ἶνιν
~ἀπὸ
δειράδος
εἰναλίας
|
[1450] |
θεά
θ´
ὅπως
τιμὰς
ἔχηι.
|
~σε |
δ´
ἀμφὶ
σεμνάς,
Ἰφιγένεια,
λείμακας
|
[50] |
ἐνθάδε
~ἄγνωστον
ἐς
γῆν
ἄξενον.
|
σὲ |
δ´
ἱστορῶ,
~Πυλάδη
(σὺ
γάρ |
[600] |
ἀλλὰ
χαίρετ´,
ὦ
ξέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
σὲ |
δὲ
τύχας
μάκαρος,
ὦ
νεανία, |
[1050] |
δεξιᾶς
~σὲ
καὶ
ς´
ἱκνοῦμαι,
|
σὲ |
δὲ
φίλης
παρηίδος
~γονάτων
τε |
[1050] |
ς´
ἐς
Ἑλλάδ´.
ἀλλὰ
πρός
|
σε |
δεξιᾶς
~σὲ
καὶ
ς´
ἱκνοῦμαι, |
[1400] |
ἀγκύλας.
~κἀγὼ
μὲν
εὐθὺς
πρὸς
|
σὲ |
δεῦρ´
ἀπεστάλην,
~σοὶ
τὰς
ἐκεῖθεν |
[950] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τὸ
μὲν
πρόθυμον,
πρίν
|
σε |
δεῦρ´
ἐλθεῖν,
ἔχω
~Ἄργει
γενέσθαι |
[0] |
εἰς
ἔμ´
ἀναφέρων—
~ἣν
χρή
|
σε |
θῦσαι.
καί
μ´
Ὀδυσσέως
τέχναις
|
[1050] |
Ἑλλάδ´.
ἀλλὰ
πρός
σε
δεξιᾶς
|
~σὲ |
καὶ
ς´
ἱκνοῦμαι,
σὲ
δὲ |
[1000] |
κερδανεῖς.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ὡς
οὐ
θέμις
|
σε |
λέξομεν
θύειν
θεᾶι
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τίν´ |
[450] |
κἀπὶ
τοῖς
μέλουσι
νῶιν
~κακοῖς
|
σὲ |
λυπεῖς,
ἥτις
εἶ
ποτ´,
ὦ |
[800] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὔκουν
λέγειν
μὲν
χρὴ
|
σέ, |
μανθάνειν
δ´
ἐμέ;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
λέγοιμ´ |
[1300] |
καθωσιώσατο.
~(ΘΟΑΣ)
ὦ
θαῦμα·
πῶς
|
σε |
μεῖζον
ὀνομάσας
τύχω;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μὴ |
[1100] |
κακοῦσθαι
~θνατοῖς
βαρὺς
αἰών.
~καὶ
|
σὲ |
μέν,
πότνι´,
Ἀργεία
~πεντηκόντερος
οἶκον |
[900] |
σιγῶ·
τὸ
δ´
Ἄργος
πρὸς
|
σὲ |
νῦν
ἀποβλέπει;
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
Μενέλαος
ἄρχει· |
[500] |
δὲ
δοῦναι
τήνδε
κωλύει
τί
|
σε; |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
τὸ
κλεινὸν
Ἄργος
πατρίδ´ |
[650] |
γὰρ
ἀμφίλογα
δίδυμα
μέμονε
φρήν,
|
~σὲ |
πάρος
ἢ
ς´
ἀναστενάξω
γόοις. |
[1200] |
ἐμέ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
(ΘΟΑΣ)
ὡς
εἰκότως
|
σε |
πᾶσα
θαυμάζει
πόλις.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
σὺ |
[1000] |
θεᾶς
ἄγαλμ´
ἁλίσκεται;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πόντου
|
σε |
πηγαῖς
ἁγνίσαι
βουλήσομαι.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἔτ´ |
[950] |
βρέτας,
~μανιῶν
τε
λήξω
καὶ
|
σὲ |
πολυκώπωι
σκάφει
~στείλας
Μυκήναις
ἐγκαταστήσω |
[950] |
ἐλθεῖν,
ἔχω
~Ἄργει
γενέσθαι
καὶ
|
σέ, |
σύγγον´,
εἰσιδεῖν.
~θέλω
δ´
ἅπερ |
[650] |
λέγεις,
~ταὔτ´
ἔστιν
ἡμῖν,
εἴ
|
σε |
συμμοχθοῦντ´
ἐμοὶ
~κτενῶ·
τὸ
μὲν |
[1000] |
ξενοφονεῖν
ἐπήλυδας.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἀλλ´
εἴ
|
σε |
σώσει
κἀμέ,
κινδυνευτέον.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐκ |
[700] |
γράμματ´
ἀποδώσω
τάδε.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
κἀγὼ
|
σὲ |
σώσω
κυανέας
ἔξω
πέτρας.
~(ΠΥΛΑΔΗΣ) |
[800] |
~Ἀργόθεν,
ὦ
φίλος.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
κἀγώ
|
σε |
τὴν
θανοῦσαν,
ὡς
δοξάζεται.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[700] |
τ´
Ἄργος
μόληις,
~πρὸς
δεξιᾶς
|
σε |
τῆσδ´
ἐπισκήπτω
τάδε·
~τύμβον
τε |
[600] |
ἀπίστους
ἡδονὰς
ἀπαγγελεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
κατολοφύρομαι
|
σὲ |
τὸν
χερνίβων
~ῥανίσι
μελόμενον
αἱμακταῖς. |
[500] |
ἀνιστορεῖς.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πρὶν
γὰρ
θανεῖν
|
σε, |
τοῦδ´
ἐπαυρέσθαι
θέλω.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ἔλεγχ´, |
[600] |
θανῆι·
πολλὴ
δέ
τις
~προθυμία
|
σε |
τοῦδ´
ἔχουσα
τυγχάνει.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
θύσει |
[1000] |
γυναῖκες
εὑρίσκειν
τέχνας.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
φονέα
|
σε |
φήσω
μητρὸς
ἐξ
Ἄργους
μολεῖν. |
[1250] |
δόμων
χθονίαν
ἀφελεῖν
μῆνιν
θεᾶς.
|
~γέλασε |
δ´
ὅτι
τέκος
ἄφαρ
ἔβα
|
[950] |
μαρτυρῶν,
ἴσας
δέ
μοι
~ψήφους
|
διηρίθμησε |
Παλλὰς
ὠλένηι·
~νικῶν
δ´
ἀπῆρα |
[550] |
οἶσθα
χοὒς
ἐγὼ
φιλῶ)
~σώθητι
|
κεῖσε, |
μισθὸν
οὐκ
αἰσχρὸν
λαβών,
~κούφων |
[250] |
ἤλθομεν
νίψοντες
ἐναλίαι
δρόσωι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
|
ἐκεῖσε |
δὴ
´πάνελθε,
πῶς
νιν
εἵλετε
|
[900] |
δὴ
χερῶν
μιάσματος.
~ἐλθὼν
δ´
|
ἐκεῖσε |
πρῶτα
μέν
μ´
οὐδεὶς
ξένων
|
[150] |
~ξανθὰν
χαίταν,
οὐ
δάκρυ´
οἴσω.
|
~τηλόσε |
γὰρ
δὴ
σᾶς
ἀπενάσθην
~πατρίδος |
[750] |
οὐδέν·
πέραινε
δ´·
ἐξέβην
γὰρ
|
ἄλλοσε. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τάχ´
οὖν
ἐρωτῶν
ς´ |
[750] |
ἣν
ὁρᾶις
σύ·
μὴ
λόγων
|
ἔκπλησσέ |
με.
~Κόμισαί
μ´
ἐς
Ἄργος, |
[750] |
ἔλαφον
ἀντιδοῦσά
μου
θεὰ
~Ἄρτεμις
|
ἔσωσέ |
μ´,
ἣν
ἔθυς´
ἐμὸς
πατήρ, |
[950] |
αἵματος
μητρὸς
πέρι,
~Φοῖβός
μ´
|
ἔσωσε |
μαρτυρῶν,
ἴσας
δέ
μοι
~ψήφους |
[400] |
φέρονται
~πλάνητες
ἐπ´
οἶδμα
πόλεις
|
τε |
βαρβάρους
περῶντες
~κοινᾶι
δόξαι·
~γνώμα |
[950] |
~θυμουμένη,
πατρῶιον
ὀρθῶσαι
θέλω·
~σφαγῆς
|
τε |
γὰρ
σῆς
χεῖρ´
ἀπαλλάξαιμεν
ἂν
|
[1350] |
δεινὰ
πλήγματ´
ἦν
γενειάδων·
~κεῖνοί
|
τε |
γὰρ
σίδηρον
οὐκ
εἶχον
χεροῖν
|
[600] |
οὐδ´
ἐγὼ
´λλείψω
χάριν.
~πολύν
|
τε |
γάρ
σοι
κόσμον
ἐνθήσω
τάφωι
|
[1400] |
πλάτας,
~ὡς
ἐκ
θαλάσσης
ἔκ
|
τε |
γῆς
ἱππεύμασιν
~λαβόντες
αὐτοὺς
ἢ |
[250] |
ἅτερος
λιπὼν
ξένοιν
~ἔστη
κάρα
|
τε |
διετίναξ´
ἄνω
κάτω
~κἀνεστέναξεν
ὠλένας |
[1450] |
λοιπὸν
ὑμνήσουσι
Ταυροπόλον
θεάν.
~νόμον
|
τε |
θὲς
τόνδ´·
ὅταν
ἑορτάζηι
λεώς, |
[1350] |
τεχνήματ´,
εἰχόμεσθα
τῆς
ξένης
~πρυμνησίων
|
τε, |
καὶ
δι´
εὐθυντηρίας
~οἴακας
ἐξηιροῦμεν |
[1450] |
αἰνῶ·
τὸ
γὰρ
χρεὼν
σοῦ
|
τε |
καὶ
θεῶν
κρατεῖ.
~ἴτ´,
ὦ |
[200] |
τί
σοι
νέον.
~(ΒΟΥΚΟΛΟΣ)
~Ἀγαμέμνονός
|
τε |
καὶ
Κλυταιμήστρας
τέκνον,
~ἄκουε
καινῶν |
[1000] |
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ
ἂν
γενοίμην
σοῦ
|
τε |
καὶ
μητρὸς
φονεύς·
~ἅλις
τὸ |
[300] |
ἐσιδὼν
ὅσον
τάχος
~ἐς
χέρνιβάς
|
τε |
καὶ
σφαγεῖ´
ἔπεμπέ
σοι.
~ηὔχου |
[1050] |
ἐν
δόμοισι
φιλτάτων
~{μητρὸς
πατρός
|
τε |
καὶ
τέκνων
ὅτωι
κυρεῖ}
~τί |
[1050] |
σὲ
δὲ
φίλης
παρηίδος
~γονάτων
|
τε |
καὶ
τῶν
ἐν
δόμοισι
φιλτάτων
|
[800] |
πέπλοις
χέρα.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
ὦ
συγκασιγνήτη
|
τε |
κἀκ
ταὐτοῦ
πατρὸς
~Ἀγαμέμνονος
γεγῶσα, |
[1050] |
ἐσμεν,
φιλόφρον
ἀλλήλαις
γένος,
~σώιζειν
|
τε |
κοινὰ
πράγματ´
ἀσφαλέσταται.
~σιγήσαθ´
ἡμῖν |
[1200] |
φόνωι
φόνον
~μυσαρὸν
ἐκνίψω,
σέλας
|
τε |
λαμπάδων
τά
τ´
ἄλλ´
ὅσα
|
[950] |
γὰρ
θεᾶς
κατάσχωμεν
βρέτας,
~μανιῶν
|
τε |
λήξω
καὶ
σὲ
πολυκώπωι
σκάφει |
[650] |
ἄθλιον
~Ἀγαμέμνον´
ὡς
ὤικτιρ´
ἀνηρώτα
|
τέ |
με
~γυναῖκα
παῖδάς
τ´.
ἔστιν |
[950] |
~θέλω
δ´
ἅπερ
σύ,
σέ
|
τε |
μεταστῆσαι
πόνων
~νοσοῦντά
τ´
οἶκον, |
[100] |
δ´
ἀνοίγοντες
πύλας
~ληφθῶμεν
ἐσβάσεις
|
τε |
μηχανώμενοι,
~θανούμεθ´.
ἀλλὰ
πρὶν
θανεῖν |
[1200] |
ἡλίου
πρόσθεν
φλογός.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
σῶν
|
τέ |
μοι
σύμπεμπ´
ὀπαδῶν.
(ΘΟΑΣ)
οἵδ´ |
[250] |
μορφῆς
σχήματ´,
ἀλλ´
ἠλλάσσετο
~φθογγάς
|
τε |
μόσχων
καὶ
κυνῶν
ὑλάγματα,
~ἃς |
[800] |
τ´
Ἄργος
αὐτοῦ
μεστὸν
ἥ
|
τε |
Ναυπλία.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ
ἔστ´
ἐκεῖ |
[350] |
δ´
ἐμὲ
~σέθεν
κατακτείνοντος
Ἀργεῖαί
|
τε |
νῦν
~ὑμνοῦσιν
ὑμεναίοισιν,
αὐλεῖται
δὲ |
[750] |
~ἰδού,
φέρω
σοι
δέλτον
ἀποδίδωμί
|
τε, |
~Ὀρέστα,
τῆσδε
σῆς
κασιγνήτης
πάρα. |
[450] |
γὰρ
ὀνείροισι
συνείην
~δόμοις
πόλει
|
τε |
πατρώιαι,
~τερπνῶν
ὕπνων
ἀπόλαυσιν,
~κοινὰν |
[1300] |
~ταρσῶι
κατήρει
πίτυλον
ἐπτερωμένον,
~ναύτας
|
τε |
πεντήκοντ´
ἐπὶ
σκαλμῶν
πλάτας
~ἔχοντας, |
[50] |
~ἠλαυνόμεσθα
φυγάδες
ἔξεδροι
χθονὸς
~δρόμους
|
τε |
πολλοὺς
ἐξέπλησα
καμπίμους·
~ἐλθὼν
δέ |
[150] |
~Βάκχου
τ´
οἰνηρὰς
λοιβὰς
~ξουθᾶν
|
τε |
πόνημα
μελισσᾶν,
~ἃ
νεκροῖς
θελκτήρια |
[700] |
ἐν
πόνοις
τ´
ἀνὴρ
~ὅταν
|
τε |
πρὸς
τὸ
θάρσος
ἐκ
φόβου |
[300] |
ἀπέψη
σώματός
τ´
ἐτημέλει
~πέπλων
|
τε |
προυκάλυπτεν
εὐπήνους
ὑφάς,
~καραδοκῶν
μὲν |
[1250] |
ὀνείρων,
~οἳ
πόλεσιν
μερόπων
τά
|
τε |
πρῶτα
~τά
τ´
ἔπειθ´,
ὅς´ |
[1350] |
σίδηρον
οὐκ
εἶχον
χεροῖν
~ἡμεῖς
|
τε, |
πυγμαὶ
δ´
ἦσαν
ἐγκροτούμεναι
~καὶ |
[1200] |
τὰ
πλείον´
εἰδόσιν
θεοῖς
σοί
|
τε |
σημαίνω,
θεά.
~(ΧΟΡΟΣ)
εὔπαις
ὁ |
[1400] |
θεᾶς)
~χώρει
λαβὼν
ἄγαλμ
σύγγονόν
|
τε |
σήν.
~ὅταν
δ´
Ἀθήνας
τὰς |
[1150] |
οὔκουν
ἐν
ἔργωι
χέρνιβες
ξίφος
|
τε |
σόν;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἁγνοῖς
καθαρμοῖς
πρῶτά |
[1050] |
πάτρας
~φίλου
τ´
ἀδελφοῦ
φιλτάτης
|
τε |
συγγόνου.
~καὶ
πρῶτα
μέν
μοι |
[750] |
ἐμοί.
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
καλῶς
ἔλεξας
τῶν
|
τε |
σῶν
ἐμοῦ
θ´
ὕπερ.
~σήμαινε |
[1450] |
βρέτας,
~ἐπώνυμον
γῆς
Ταυρικῆς
πόνων
|
τε |
σῶν,
~οὓς
ἐξεμόχθεις
περιπολῶν
καθ´ |
[250] |
εὖ
λέγειν
τοῖς
πλείοσιν,
~θηρᾶν
|
τε |
τῆι
θεῶι
σφάγια
τἀπιχώρια.
~κἀν |
[550] |
εἰσὶν
ἀψευδέστεροι.
~πολὺς
ταραγμὸς
ἔν
|
τε |
τοῖς
θείοις
ἔνι
~κἀν
τοῖς |
[150] |
ὧι
τάσδε
χοὰς
~μέλλω
κρατῆρά
|
τε |
τὸν
φθιμένων
~ὑγραίνειν
γαίας
ἐν |
[0] |
Ἀτρέως
δὲ
παῖς
~Μενέλαος
Ἀγαμέμνων
|
τε· |
τοῦ
δ´
ἔφυν
ἐγώ,
~τῆς |
[350] |
~ὅσας
γενείου
χεῖρας
ἐξηκόντισα
~γονάτων
|
τε |
τοῦ
τεκόντος,
ἐξαρτωμένη,
~λέγουσα
τοιάδ´· |
[300] |
~πίπτοντα
καὶ
πορθούμεν´,
ἐξωπλίζετο,
~κόχλους
|
τε |
φυσῶν
συλλέγων
τ´
ἐγχωρίους·
~πρὸς |
[650] |
γὰρ
καὶ
κάκην
κεκτήσομαι
~Ἄργει
|
τε |
Φωκέων
τ´
ἐν
πολυπτύχωι
χθονί, |
[750] |
ἐπιστολὰς
φέρειν
~πρὸς
Ἄργος
ὅτι
|
τε |
χρὴ
κλύοντα
σοῦ
λέγειν.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[700] |
σε
τῆσδ´
ἐπισκήπτω
τάδε·
~τύμβον
|
τε |
χῶσον
κἀπίθες
μνημεῖά
μου,
~καὶ |
[450] |
~συνερεισθέντες
χωροῦσι,
νέον
~πρόσφαγμα
θεᾶς.
|
σιγᾶτε, |
φίλαι·
~τὰ
γὰρ
Ἑλλήνων
ἀκροθίνια |
[1300] |
οὐκ
ἔνδον
ἀρχηγὸς
χθονός.
~ὠή,
|
χαλᾶτε |
κλῆιθρα,
τοῖς
ἔνδον
λέγω,
~καὶ |
[1050] |
τοι
γλῶσς´
ὅτωι
πιστὴ
παρῆι.
|
~ὁρᾶτε |
δ´
ὡς
τρεῖς
μία
τύχη |
[250] |
πορθμεύων
ἴχνος.
~ἔλεξε
δ´·
Οὐχ
|
ὁρᾶτε; |
δαίμονές
τινες
~θάσσουσιν
οἵδε.
θεοσεβὴς |
[1050] |
πράγματ´
ἀσφαλέσταται.
~σιγήσαθ´
ἡμῖν
καὶ
|
συνεκπονήσατε
|
~φυγάς·
καλόν
τοι
γλῶσς´
ὅτωι |
[450] |
~ὡς
διὰ
μακροῦ
μὲν
τήνδ´
|
ἐπλεύσατε |
χθόνα,
~μακρὸν
δ´
ἀπ´
οἴκων |
[500] |
ἔστιν
γὰρ
οὕτως
οὐδ´
ἄκραντ´
|
ἠκούσατε. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
Ἑλένη
δ´
ἀφῖκται
δῶμα |
[1050] |
καὶ
τέκνων
ὅτωι
κυρεῖ}
~τί
|
φάτε; |
τίς
ὑμῶν
φησιν
ἢ
τίς |
[450] |
δέσμιοι.
~ναοῦ
δ´
ἔσω
στείχοντες
|
εὐτρεπίζετε
|
~ἃ
χρὴ
´πὶ
τοῖς
παροῦσι |
[700] |
περᾶι.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἀπέλθεθ´
ὑμεῖς
καὶ
|
παρευτρεπίζετε
|
~τἄνδον
μολόντες
τοῖς
ἐφεστῶσι
σφαγῆι. |
[450] |
ὡς
καλῶς
ἔχηι
~φροντιστέον
μοι.
|
μέθετε |
τῶν
ξένων
χέρας,
~ὡς
ὄντες |
[350] |
~δύσνουν
με
λήψεσθ´,
οἵτινές
ποθ´
|
ἥκετε. |
~{καὶ
τοῦτ´
ἄρ´
ἦν
ἀληθές, |
[250] |
ποῦ
δ´
εἴδετ´
αὐτοὺς
κἀντυχόντες
|
εἵλετε; |
~(ΒΟΥΚΟΛΟΣ)
ἄκραις
ἐπὶ
ῥηγμῖσιν
ἀξένου |
[250] |
ἐκεῖσε
δὴ
´πάνελθε,
πῶς
νιν
|
εἵλετε
|
~τρόπωι
θ´
ὁποίωι·
τοῦτο
γὰρ |
[1350] |
λεώς,
~λάβεσθε
κώπης
ῥόθιά
τ´
|
ἐκλευκαίνετε· |
~ἔχομεν
γὰρ
ὧνπερ
οὕνεκ´
ἄξενον |
[1400] |
τῆι
θεῶι
~σπεύδοντες
ἄνδρας
δυσσεβεῖς
|
θηράσετε, |
~οἱ
δ´
ὠκυπόμπους
ἕλξετ´
ἐς |
[1350] |
~λόγοι
δ´
ἐχώρουν·
Τίνι
λόγωι
|
πορθμεύετε
|
~κλέπτοντες
ἐκ
γῆς
ξόανα
καὶ |
[250] |
Νηρέως
ἀγάλμαθ´,
ὃς
τὸν
εὐγενῆ
|
~ἔτικτε |
πεντήκοντα
Νηρήιδων
χορόν.
~ἄλλος
δέ |
[1200] |
~ὅν
ποτε
Δηλιάσιν
καρποφόροις
γυάλοις
|
~ἔτικτε, |
χρυσοκόμαν
~ἐν
κιθάραι
σοφόν,
ὅστ´ |
[100] |
πειστέον·
χωρεῖν
χρεὼν
~ὅποι
χθονὸς
|
κρύψαντε |
λήσομεν
δέμας.
~οὐ
γὰρ
τὸ |
[100] |
χρησμὸν
οὐκ
ἀτιστέον.
~ναοῦ
δ´
|
ἀπαλλαχθέντε |
κρύψωμεν
δέμας
~κατ´
ἄντρ´
ἃ |
[1150] |
~(ΘΟΑΣ)
τῶν
Ἀργόθεν
τι
φίλτρον
|
ἀγγέλλοντέ |
σοι;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
τὸν
μόνον
Ὀρέστην |
[100] |
ἐκ
ναοῦ
λαβεῖν
~ἄγαλμα
πάσας
|
προσφέροντε |
μηχανάς.
~ὅρα
δέ
γ´
εἴσω |
[900] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
οὐκ
ἦν
τόθ´
οὗτος
|
ὅτε |
πατὴρ
ἔκτεινέ
με.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ)
οὐκ |
[850] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἐγὦιδ´
ἁ
μέλεος,
οἶδ´,
|
ὅτε |
φάσγανον
~δέραι
´φῆκέ
μοι
μελεόφρων |
[650] |
Ἀργεία
τις·
οὐ
γὰρ
ἄν
|
ποτε
|
~δέλτον
τ´
ἔπεμπε
καὶ
τάδ´ |
[1200] |
εὔπαις
ὁ
Λατοῦς
γόνος,
~ὅν
|
ποτε |
Δηλιάσιν
καρποφόροις
γυάλοις
~ἔτικτε,
χρυσοκόμαν
|
[300] |
θαυμάστ´
ἔλεξας
τὸν
μανένθ´,
ὅστις
|
ποτὲ
|
~Ἕλληνος
ἐκ
γῆς
πόντον
ἦλθεν |
[700] |
μὴ
προδῶις
μου
τὴν
κασιγνήτην
|
ποτέ, |
~ἔρημα
κήδη
καὶ
δόμους
ὁρῶν |
[900] |
γὰρ
ὁσία
ψῆφος,
ἣν
Ἄρει
|
ποτὲ
|
~Ζεὺς
εἵσατ´
ἔκ
του
δὴ |
[800] |
~ἔχους´
ἀδελφόν,
οὐ
δοκοῦς´
ἕξειν
|
ποτέ. |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ἐγώ
ς´
ἀδελφὸν
τὸν |
[450] |
ἆρα
μήτηρ
ἡ
τεκοῦς´
ὑμᾶς
|
ποτε
|
~πατήρ
τ´
ἀδελφή
τ´,
εἰ |
[750] |
σύ,
μὴ
σώσασά
με;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
|
μήποτε |
κατ´
Ἄργος
ζῶς´
ἴχνος
θείην |
[350] |
~ἀλλ´
οὔτε
πνεῦμα
Διόθεν
ἦλθε
|
πώποτε, |
~οὐ
πορθμίς,
ἥτις
διὰ
πέτρας |
[1300] |
οὐ
γὰρ
ἀγχίπλουν
πόρον
~φεύγουσιν,
|
ὥστε |
διαφυγεῖν
τοὐμὸν
δόρυ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ |
[1000] |
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
πῶς
οὖν
γένοιτ´
ἂν
|
ὥστε |
μήθ´
ἡμᾶς
θανεῖν
~λαβεῖν
θ´ |
[350] |
ἀντιθεῖσα
τῆς
ἐκεῖ,
~οὗ
μ´
|
ὥστε |
μόσχον
Δαναΐδαι
χειρούμενοι
~ἔσφαζον,
ἱερεὺς |
[1350] |
πλευρὰ
καὶ
πρὸς
ἧπαρ
ἠκοντίζετο,
|
~ὥστε |
ξυναλγεῖν
καὶ
συναποκαμεῖν
μέλη.
~δεινοῖς |
[600] |
δέλτον
δίδου·
~πέμψει
γὰρ
Ἄργος,
|
ὥστε |
σοι
καλῶς
ἔχειν·
~ἡμᾶς
δ´ |
[350] |
πράξαντες
οὐ
φρονοῦσιν
εὖ.
~ἀλλ´
|
οὔτε |
πνεῦμα
Διόθεν
ἦλθε
πώποτε,
~οὐ |
[1450] |
θεῶν
κρατεῖ.
~ἴτ´,
ὦ
πνοαί,
|
ναυσθλοῦτε |
τὸν
Ἀγαμέμνονος
~παῖδ´
εἰς
Ἀθήνας· |
[750] |
ζῶς´
ἴχνος
θείην
ποδός.
~(ΠΥΛΑΔΗΣ)
|
ἄκουε |
δή
νυν
ὃν
παρήλθομεν
λόγον. |
[200] |
~Ἀγαμέμνονός
τε
καὶ
Κλυταιμήστρας
τέκνον,
|
~ἄκουε |
καινῶν
ἐξ
ἐμοῦ
κηρυγμάτων.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ) |
[1300] |
´νταῦθα
τρέψηις
σὴν
φρέν´,
ἀλλ´
|
ἄκουέ |
μου·
~σαφῶς
δ´
ἀθρήσας
καὶ |
[700] |
ταῦτα
συγχωρήσεται;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
ναί·
~πείσω
|
σφε, |
καὐτὴ
ναὸς
ἐσβήσω
σκάφος.
~(ΟΡΕΣΤΗΣ) |
[1150] |
ἀδελφὸν
εὐτυχεῖν.
~(ΘΟΑΣ)
ὡς
δή
|
σφε |
σώσαις
ἡδοναῖς
ἀγγελμάτων;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
καὶ |
[900] |
πυθέσθαι
τίνα
ποτ´
Ἠλέκτρα
πότμον
|
~εἴληχε |
βιότου·
φίλα
γὰρ
ἔσται
πάντ´ |
[1250] |
δρώμενα.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἴσμεν·
ἀλλὰ
|
στεῖχε |
καὶ
δίωκέ
νιν
~ὅπου
κυρήσας |
[1200] |
γὰρ
τὰ
τοιάδ´
ἐστί.
(ΘΟΑΣ)
|
στεῖχε |
καὶ
σήμαινε
σύ.
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
μηδέν´ |
[1300] |
ὄπισθε
δέσμ´
ἔχουσα
τοῖν
ξένοιν
|
~ἔστειχε |
χερσί.
καὶ
τάδ´
ἦν
ὕποπτα |
[250] |
θεοσεβὴς
δ´
ἡμῶν
τις
ὢν
|
~ἀνέσχε |
χεῖρα
καὶ
προσηύξατ´
εἰσιδών·
~Ὦ |
[1150] |
~(ΘΟΑΣ)
αὐτόματον,
ἤ
νιν
σεισμὸς
|
ἔστρεψε |
χθονός;
~(ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ)
αὐτόματον·
ὄψιν
δ´ |
[950] |
ἐκ
χρυσοῦ
λακὼν
~Φοῖβός
μ´
|
ἔπεμψε |
δεῦρο,
διοπετὲς
λαβεῖν
~ἄγαλμ´
Ἀθηνῶν |
[900] |
~ἐς
τὰς
Ἀθήνας
δή
γ´
|
ἔπεμψε |
Λοξίας,
~δίκην
παρασχεῖν
ταῖς
ἀνωνύμοις |
[950] |
εἰσιδεῖν.
~θέλω
δ´
ἅπερ
σύ,
|
σέ |
τε
μεταστῆσαι
πόνων
~νοσοῦντά
τ´ |