Vers |
[700] |
σαφῶς
δ´
ἔχω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´,
|
ὦ |
γεραιέ,
καὶ
σὺ
κοινώνει
λόγων. |
[700] |
ὄντα
τῶν
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγ´,
|
ὦ |
γεραιέ,
πολλὰ
μὲν
παρ´
ἀσπίδα
|
[950] |
ἀμφὶ
μνῆμα
σοῦ
πατρὸς
πεσών·
|
~Ὦ |
γέρον,
ὃς
οἰκεῖς
τόνδε
λάινον |
[1550] |
παῖς
ἀνεβόησε
συμμάχους·
~Τί
μέλλετ´,
|
ὦ |
γῆς
Ἑλλάδος
λωτίσματα,
~σφάζειν
φονεύειν |
[400] |
πεφυκώς,
οἷσιν
οὐκ
ἐπιστροφαί.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
γραῖα,
ταῦτα
ταῦτ´
ἔπη
καλῶς |
[150] |
ὠφελοῖμί
σε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας,
|
ὦ |
γύναι·
θεοὶ
δέ
σοι
~ἐσθλῶν |
[50] |
πέδον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
εἷς
τῶν
Ἀχαιῶν,
|
ὦ |
γύναι,
τῶν
ἀθλίων
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ |
[1600] |
ὦναξ,
ὡς
ἐλάνθανεν
παρών.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ὦ |
γυναικείαις
τέχναισιν
αἱρεθεὶς
ἐγὼ
τάλας· |
[550] |
ἀφασίαν
τε
προστίθης.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδικούμεθ´,
|
ὦ |
γυναῖκες·
εἰργόμεσθα
γὰρ
~τάφου
πρὸς |
[450] |
σεμνὸς
ἦσθ´,
οὐκ
ἐνθάδε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
δαῖμον,
ὡς
ἀνάξι´
ἠτιμώμεθα.
~(ΓΡΑΥΣ) |
[1500] |
αὑτὸν
ἦλθεν
ἀγγέλλων
θανεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ὦ |
δεινὰ
λέξας·
τίς
δέ
νιν |
[650] |
Νείλωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θαυμαστά·
τοῦ
πέμψαντος;
|
ὦ |
δεινοὶ
λόγοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ |
[1150] |
λύπηι
σὰς
διέφθαρσαι
φρένας;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
δέσποτ´—
ἤδη
γὰρ
τόδ´
ὀνομάζω |
[1100] |
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
~ἀηδόνα
δακρυόεσσαν,
~ἔλθ´
|
ὦ |
διὰ
ξουθᾶν
γενύων
ἐλελιζομένα
~θρήνων |
[450] |
Αἴγυπτος
δὲ
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Αἴγυπτος;
|
ὦ |
δύστηνος,
οἷ
πέπλευκ´
ἄρα.
~(ΓΡΑΥΣ) |
[850] |
καὶ
παροῦς´
ἀφιγμένον
~δεῦρ´
οἶδεν.
|
ὦ |
δύστηνος,
ὡς
ἀπωλόμην.
~Τροίας
δὲ |
[1100] |
ἀνελπίστοις
τύχαις.
~σὺ
Διὸς
ἔφυς,
|
ὦ |
Ἑλένα,
θυγάτηρ·
~πτανὸς
γὰρ
ἐν |
[1150] |
~ἐξὸν
διορθῶσαι
λόγοις
~σὰν
ἔριν,
|
ὦ |
Ἑλένα.
~νῦν
δ´
οἱ
μὲν |
[1100] |
ἄγων
~Λακεδαίμονος
ἄπο
λέχεα
~σέθεν,
|
ὦ |
Ἑλένα,
Πάρις
αἰνόγαμος
~πομπαῖσιν
Ἀφροδίτας. |
[1400] |
οἴκους
ἢ
μένων
εὐδαιμονῆις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
Ζεῦ,
πατήρ
τε
καὶ
σοφὸς |
[1000] |
πόσιν
ἔχει
σωτηρίας.
~σὺ
δ´,
|
ὦ |
θανών
μοι
πάτερ,
ὅσον
γ´ |
[850] |
ἕρμα
στερεὸν
ἐκβάλλουσι
γῆς.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ὦ |
θεοί,
γενέσθω
δή
ποτ´
εὐτυχὲς |
[550] |
οὐπώποτ´
εἶδον
προσφερέστερον
δέμας.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
θεοί·
θεὸς
γὰρ
καὶ
τὸ |
[50] |
ἀμφιβλήματ´
εὔθριγκοί
θ´
ἕδραι.
~ἔα·
|
~ὦ |
θεοί,
τίν´
εἶδον
ὄψιν;
ἐχθίστης |
[150] |
κλαγγαῖσι
~Πανὸς
ἀναβοᾶι
γάμους.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
θήραμα
βαρβάρου
πλάτας,
~Ἑλλανίδες
κόραι, |
[700] |
λόγοις
ἐμοῖσι
πίστευσον
τάδε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
ὦ |
θύγατερ,
ὁ
θεὸς
ὡς
ἔφυ |
[1350] |
οὐ
παρόνθ´
ὅμως
στένεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
καινὸς
ἡμῖν
πόσις,
ἀναγκαίως
ἔχει
|
[350] |
ἁπαλόχροα
γένυν
~ἔδευσεν
φοινίαισι
πλαγαῖς.
|
~ὦ |
μάκαρ
Ἀρκαδίαι
ποτὲ
παρθένε
~Καλλιστοῖ, |
[150] |
εἴης
εὐτυχὴς
ἀεί,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
μεγάλων
ἀχέων
καταβαλλομένα
μέγαν
οἶκτον
|
[1550] |
ἔχων,
~τέμνων
δὲ
λαιμὸν
ηὔχετ´·
|
Ὦ |
ναίων
ἅλα
~πόντιε
Πόσειδον
Νηρέως |
[1450] |
εἰναλίας,
~λάβετε
δ´
εἰλατίνας
πλάτας,
|
~ὦ |
ναῦται
ναῦται,
~πέμποντες
εὐλιμένους
~Περσείων |
[1250] |
κατθανὼν
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
|
ὦ |
νεᾶνι·
τὸν
παρόντα
μὲν
~στέργειν |
[950] |
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
σοὶ
βραβεύειν,
|
ὦ |
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους·
~οὕτω
δὲ |
[950] |
ἀκοῦσαι·
κυρία
γάρ
ἐστι
νῦν.
|
~ὦ |
νέρτερ´
Ἅιδη,
καὶ
σὲ
σύμμαχον |
[150] |
ἐκεῖ
χάριν
πάτρας.
~(ΕΛΕΝΗ)
πλοῦς,
|
ὦ |
ξέν´,
αὐτὸς
σημανεῖ·
σὺ
δ´ |
[1400] |
ὡς
ζηλωτὸς
ἦι.
~σὺ
δ´,
|
ὦ |
ξέν´,
ἐλθὼν
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας
|
[1550] |
οὕτως
ἤρετ´
οἰάκων
φύλαξ·
~Ἔτ´,
|
ὦ |
ξέν´,
ἐς
τὸ
πρόσθεν—
ἢ |
[450] |
λέχος;
~(ΓΡΑΥΣ)
πρὶν
τοὺς
Ἀχαιούς,
|
ὦ |
ξέν´,
ἐς
Τροίαν
μολεῖν.
~ἀλλ´ |
[100] |
ξυνωλόμην
ὁμοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦλθες
γάρ,
|
ὦ |
ξέν´,
Ἰλίου
κλεινὴν
πόλιν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[1250] |
δ´
ἄπειρος,
εὐτυχοῦσα
πρίν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ὦ |
ξένε,
λόγων
μὲν
κληδόν´
ἤνεγκας |
[1350] |
~μῆνιν
δ´
ἔχεις
μεγάλας
~Ματρός,
|
ὦ |
παῖ,
θυσίας
~οὐ
σεβίζουσα
θεᾶς. |
[1650] |
μᾶλλον
εἰσιν
οἱ
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ὦ |
παῖδε
Λήδας
καὶ
Διός,
τὰ |
[650] |
καταστένει
~γάμον
ἄγαμον
αἰσχύνα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
πᾶν
κατ´
ἄκρας
δῶμ´
ἐμὸν |
[850] |
ἂν
τοὐμὸν
ἀσφαλῶς
ἔχηι;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
παρθέν´,
ἱκέτις
ἀμφὶ
σὸν
πίτνω |
[950] |
φράσω.
~ὅρκοις
κεκλήιμεθ´,
ὡς
μάθηις,
|
ὦ |
παρθένε,
~πρῶτον
μὲν
ἐλθεῖν
διὰ |
[400] |
ἐπιδρομὰς
~πέπλευκα
πάσας·
χὤταν
ἐγγὺς
|
ὦ |
πάτρας,
~πάλιν
μ´
ἀπωθεῖ
πνεῦμα |
[1550] |
ὁ
δ´
Ἑλένης
πόσις
~ἐκάλεσεν·
|
Ὦ |
πέρσαντες
Ἰλίου
πόλιν,
~οὐχ
εἷ´ |
[600] |
μοι
λόγοι
~οἱ
τῆσδ´
ἀληθεῖς.
|
ὦ |
ποθεινὸς
ἡμέρα,
~ἥ
ς´
εἰς |
[1600] |
ἄνδρα
ψεύσεται
μαντεύμασιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~οὗτος,
|
ὦ, |
ποῖ
σὸν
πόδ´
αἴρεις,
δέσποτ´, |
[650] |
ἔστιν
λόγος;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄγαμος
ἄτεκνος,
|
ὦ |
πόσι,
καταστένει
~γάμον
ἄγαμον
αἰσχύνα. |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὁ
Διὸς
ὁ
Διὸς
|
ὦ |
πόσι
με
παῖς
Μαίας
τ´
|
[600] |
ἀγαθὸν
σέ
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν,
|
ὦ |
πόσι,
~χρόνιον,
ἀλλ´
ὅμως·
ὀναίμαν |
[600] |
δὲ
γυῖα
χέρας
ἔβαλον
ἡδονάν,
|
~ὦ |
πόσις,
ὡς
λάβω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ |
[1050] |
ἐλθεῖν
καὶ
σὸν
ἐκσῶσαι
δέμας.
|
~ὦ |
πότνι´
ἣ
Δίοισιν
ἐν
λέκτροις |
[1200] |
ἄγαλμ´;
ἐς
αἰθέρ´
οἴχεται.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ὦ |
Πρίαμε
καὶ
γῆ
Τρωιάς,
ὡς |
[100] |
λόγω.
~(ΕΛΕΝΗ)
πότερος
ὁ
κρείσσων;
|
ὦ |
τάλαιν´
ἐγὼ
κακῶν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄστροις |
[750] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
που
προσήιτεις
βίοτον;
|
ὦ |
τάλαιν´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὔργον
μὲν |
[1250] |
ς´
ἔχονθ´
ὁρῶ.
~σὺ
δ´,
|
ὦ |
τάλαινα,
μὴ
´πὶ
τοῖς
ἀνηνύτοις
|
[200] |
Κύπρις
~Δαναΐδαις
ἄγουσα
θάνατον
{Πριαμίδαις}
|
~ὦ |
τάλαινα
συμφορᾶς.
~ἁ
δὲ
χρυσέοις |
[50] |
Διὸς
κόρης.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
δ´,
|
ὦ |
ταλαίπωρ´,
ὅστις
εἶ
μ´
ἀπεστράφης |
[600] |
οὗ
σφ´
ἐσώιζομεν,
~τοσόνδε
λέξας´·
|
Ὦ |
ταλαίπωροι
Φρύγες
~πάντες
τ´
Ἀχαιοί, |
[1250] |
ἐγγὺς
ὢν
εἴσηι
τάδε.
~ἀλλ´,
|
ὦ |
τάλας,
ἔσελθε
καὶ
λουτρῶν
τύχε
|
[750] |
καλῶς
ἔχει.
~ὅπως
δ´
ἐσώθης,
|
ὦ |
τάλας,
Τροίας
ἄπο
~κέρδος
μὲν |
[750] |
φεῦ
φεῦ·
μακρόν
γ´
ἔλεξας,
|
ὦ |
τάλας,
χρόνον·
~σωθεὶς
δ´
ἐκεῖθεν |
[350] |
Δαρδανίας
~ὀλομένους
τ´
Ἀχαιούς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
~ὦ |
τὰς
τεθρίππους
Οἰνομάωι
Πῖσαν
κάτα
|
[1450] |
με
θήσετε.
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα
Σιδωνιὰς
|
ὦ
|
~ταχεῖα
κώπα,
ῥοθίοισι
Νηρέως
~εἰρεσία |
[650] |
Κύπρις
ὧι
μ´
ἐπένευσεν
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
τλᾶμον.
~(ΕΛΕΝΗ)
τλάμονα
τλάμον´
ὧδ´ |
[100] |
γε
τειχέων
εἶναι
σαφές.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
τλῆμον
Ἑλένη,
διὰ
ς´
ἀπόλλυνται |
[850] |
στερηθεὶς
τοῦ
τε
σοῦ
μιμήματος.
|
~ὦ |
τλῆμον,
οἵους
διαφυγὼν
ἦλθες
πόνους, |
[1500] |
δόλιον
οἶκτον
ἐς
μέσον
φέρων·
|
~Ὦ |
τλήμονες,
πῶς
ἐκ
τίνος
νεώς |
[300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
μὴ
πρόμαντις
ἀλγέων
~προλάμβαν´,
|
ὦ |
φίλα,
γόους.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
μοι |
[1350] |
τὰ
μὲν
κατ´
οἴκους
εὐτυχοῦμεν,
|
ὦ |
φίλαι·
~ἡ
γὰρ
συνεκκλέπτουσα
Πρωτέως |
[600] |
ἐμὰς
ἔδωκεν
ὠλένας
λαβεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
φίλτατ´
ἀνδρῶν
Μενέλεως,
ὁ
μὲν |
[600] |
~ὦ
πόσις,
ὡς
λάβω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
φιλτάτα
πρόσοψις,
οὐκ
ἐμέμφθην·
~ἔχω |
[550] |
δίδωσι
Τυνδάρεως,
ἐμὸς
πατήρ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὦ |
φωσφόρ´
Ἑκάτη,
πέμπε
φάσματ´
εὐμενῆ. |
[600] |
~ἄλλως
κακὰς
ἤκουσεν
οὐδὲν
αἰτία.
|
~ὦ |
χαῖρε,
Λήδας
θύγατερ·
ἐνθάδ´
ἦσθ´ |
[1150] |
φέρεις
ἀθλίοις
~συμφοραῖς
αἰλίνοις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
~ὦ |
χαῖρε,
πατρὸς
μνῆμ´·
ἐπ´
ἐξόδοισι |
[550] |
ἄρ´
ὀρθῶς
ἄνδρα
δυστυχέστατον.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὦ |
χρόνιος
ἐλθὼν
σῆς
δάμαρτος
ἐς |
[1450] |
καρποφόρα
τε
γᾶς
~ἐπιπετόμενος
ἰαχεῖ.
|
~ὧ |
πταναὶ
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
νεφέων
δρόμωι, |
[1050] |
μὴν
ἐάνπερ
ναῦν
ἐπ´
ἀγκύρας
|
λάβω, |
~ἀνὴρ
παρ´
ἄνδρα
στήσεται
ξιφηφόρος. |
[1400] |
ὡς
ἂν
τὴν
χάριν
πλήρη
|
λάβω. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει
σὺ
καὶ
ναῦν |
[400] |
~τὰ
πρόσφορ´
ἤν
πως
ἐξερευνήσας
|
λάβω. |
~ἰδὼν
δὲ
δῶμα
περιφερὲς
θριγκοῖς |
[600] |
ἔβαλον
ἡδονάν,
~ὦ
πόσις,
ὡς
|
λάβω. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
φιλτάτα
πρόσοψις,
οὐκ |
[950] |
ἦις
δικαία
καὶ
δάμαρτ´
ἐμὴν
|
λάβω. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
σοὶ
βραβεύειν,
ὦ |
[900] |
δόμους.
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
|
κἀπιβῶ |
Σπάρτης
πάλιν,
~κλυόντες
εἰσιδόντες
ὡς |
[650] |
μέλαθρα
πάθεα
πάθεα,
μᾶτερ,
~οἲ
|
´γώ. |
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φήις;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ |
[950] |
καλόν,
εἰ
καλὸν
τόδε,
~αἱρήσομαι
|
´γὼ |
πρόσθε
τῆς
εὐψυχίας.
~ἀλλ´,
εἰ |
[850] |
καὶ
μεταστήτω
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
|
´γὼ |
τάλαινα·
τῆς
τύχης
γὰρ
ὧδ´ |
[550] |
σὺ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
|
´γώ· |
τίς
ἡμῶν
ἐγένετ´
ἀθλιωτέρα;
~οἱ |
[1200] |
κρύπτει
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
οἲ
|
´γὼ |
τῶν
ἐμῶν
τλήμων
κακῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[0] |
~ἀκέραιον
ὡς
σώσαιμι
Μενέλεωι
λέχος.
|
~κἀγὼ |
μὲν
ἐνθάδ´
εἴμ´,
ὁ
δ´ |
[1200] |
Τρωιάς,
ὡς
ἔρρεις
μάτην.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
κἀγὼ |
μετέσχον
Πριαμίδαις
δυσπραξίας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσιν |
[600] |
ἐν
μακρᾶι
~φλογὶ
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
κἀγὼ |
σέ·
πολλοὺς
δ´
ἐν
μέσωι |
[650] |
ἔχω
σε
πρὸς
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
κἀγὼ |
σέ,
τὴν
δοκοῦσαν
Ἰδαίαν
πόλιν
|
[300] |
τί
βλέπεις
πρόσω;
~θέλω
δὲ
|
κἀγώ |
σοι
συνεισελθεῖν
δόμους
~καὶ
συμπυθέσθαι |
[800] |
σοῦ
τόδ´
ἐκλείψειν
φάος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
κἀγὼ |
στερηθεὶς
σοῦ
τελευτήσειν
βίον.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
εἴ
σοι
φίλον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
|
κἀγὼ |
τῶν
ἐμῶν
βουλευμάτων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή |
[250] |
δ´
ὄλωλε
καὶ
φονεὺς
αὐτῆς
|
ἐγώ, |
~ἀδίκως
μέν,
ἀλλὰ
τἄδικον
τοῦτ´ |
[800] |
θανῆι·
γαμοῦμαι
δ´
ἡ
τάλαιν´
|
ἐγὼ |
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προδότις
ἂν
εἴης· |
[450] |
τίν´
αἰτίαν
σχὼν
ἧς
ἐπηυρόμην
|
ἐγώ; |
~(ΓΡΑΥΣ)
Ἑλένη
κατ´
οἴκους
ἐστὶ |
[1650] |
πρὸς
οἶκον,
εἰ
θεοῖς
δοκεῖ,
|
~ἐγὼ |
δ´
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
ἂν
κτάνοιμ´ |
[1200] |
τῶι
τεθνηκότι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
οἶδ´,
|
ἐγὼ |
δ´
ἄπειρος,
εὐτυχοῦσα
πρίν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[500] |
οὐκ
ἔλεξεν,
εἰ
μολὼν
σωθήσεται.
|
~ἐγὼ |
δ´
ἀπέστην
τοῦτ´
ἐρωτῆσαι
σαφῶς, |
[1000] |
μὲν
οὖν
ὁδόν
τιν´
ἐξευρίσκετε,
|
~ἐγὼ |
δ´
ἀποστᾶς´
ἐκποδὼν
σιγήσομαι.
~ἐκ |
[1150] |
~δμῶες,
κομίζετ´
ἐς
δόμους
τυραννικούς.
|
~ἐγὼ |
δ´
ἐμαυτὸν
πόλλ´
ἐλοιδόρησα
δή· |
[400] |
φέροντας
ὀνόματ´
εἰς
οἴκους
πάλιν.
|
~ἐγὼ |
δ´
ἐπ´
οἶδμα
πόντιον
γλαυκῆς |
[600] |
Ἑλένην
οὐκ
ἔχοντ´
ἔχειν
Πάριν.
|
~ἐγὼ |
δ´,
ἐπειδὴ
χρόνον
ἔμειν´
ὅσον |
[1050] |
ἂν
ῥύσαιτο
φάσγανόν
τε
σόν.
|
~ἐγὼ |
δ´
ἐς
οἴκους
βᾶσα
βοστρύχους |
[1400] |
λέκτρα
νυμφικάς
θ´
ὁμιλίας
~τιμᾶν·
|
ἐγὼ |
δὲ
διὰ
τὸ
μὲν
στέργειν |
[550] |
δὴ
μάλιστ´
εἶδον,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἐγὼ |
δὲ
Μενέλεώι
γε
ς´·
οὐδ´ |
[900] |
εἰσιδόντες
ὡς
τέχναις
θεῶν
~ὤλοντ´,
|
ἐγὼ |
δὲ
προδότις
οὐκ
ἄρ´
ἦ |
[600] |
Λήδας
θύγατερ·
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρα.
|
~ἐγὼ |
δέ
ς´
ἄστρων
ὡς
βεβηκυῖαν |
[750] |
πλείον´
εἶπας
ἤ
ς´
ἀνηρόμην
|
ἐγώ. |
~ἓν
δ´
εἰπὲ
τἄλλα
παραλιπών· |
[500] |
βοράν.
~{κλεινὸν
τὸ
Τροίας
πῦρ
|
ἐγώ |
θ´
ὃς
ἧψά
νιν,
~Μενέλαος, |
[1400] |
δέ
σοί
τε
δοῖεν
οἷ´
|
ἐγὼ |
θέλω
~καὶ
τῶι
ξένωι
τῶιδ´, |
[100] |
πότερος
ὁ
κρείσσων;
ὦ
τάλαιν´
|
ἐγὼ |
κακῶν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄστροις
σφ´
ὁμοιωθέντε |
[50] |
ἔθανον·
ἡ
δὲ
πάντα
τλᾶς´
|
ἐγὼ |
~κατάρατός
εἰμι
καὶ
δοκῶ
προδοῦς´ |
[650] |
χρήιζουσα
προσθεῖναι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
|
ἐγὼ |
κείνων
λουτρῶν
καὶ
κρηνᾶν,
~ἵνα |
[1400] |
ἔστιν
τι
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
ὧν
|
ἐγὼ |
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐδὲν
κακίω
Μενέλεώ |
[850] |
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω
κατθανεῖν
δάμαρτ´
|
ἐγώ; |
~μάλιστά
γ´·
εἰ
γάρ
εἰσιν |
[700] |
~καὶ
ξυγγέγηθε
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς.
|
~{ἐγὼ |
μὲν
εἴην,
κεἰ
πέφυχ´
ὅμως |
[950] |
σῶσον·
εἰ
δὲ
μὴ
δοκεῖ,
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὐ
νῦν
πρῶτον
ἀλλὰ |
[0] |
~Φρυγῶν
δ´
ἐς
ἀλκὴν
προυτέθην
|
ἐγὼ |
μὲν
οὔ,
~τὸ
δ´
ὄνομα |
[450] |
γαῖά
τις
ξυνώνυμος
~Τροίας
τ´;
|
ἐγὼ |
μὲν
οὐκ
ἔχω
τί
χρὴ |
[1250] |
σύ
μοι
σήμαινε,
πείσομαι
δ´
|
ἐγώ. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὐτὸς
σὺ
γίγνωσκ´·
ἀρκέσει |
[750] |
ὑβρίζων
ἐς
ἐμέ,
κἂν
ἔτλην
|
ἐγώ. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἰδίαι
σθένων
τις
ἢ |
[750] |
που
προσήιτεις
βίοτον;
ὦ
τάλαιν´
|
ἐγώ. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὔργον
μὲν
ἦν
τοῦτ´, |
[1350] |
δ´
ἀμείψας´
ἀντὶ
ναυφθόρου
στολῆς
|
~ἐγώ |
νιν
ἐξήσκησα
καὶ
λουτροῖς
χρόα
|
[500] |
αὖ
τάφου
τοῦδ´
εἰς
ἕδρας
|
ἐγὼ |
πάλιν
~στείχω,
μαθοῦσα
Θεονόης
φίλους |
[950] |
κρῖνον
ὡς
ἅπασιν
ἁνδάνηις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
ἐγὼ |
πέφυκά
τ´
εὐσεβεῖν
καὶ
βούλομαι
|
[50] |
γαμεῖν
με.
τὸν
πάλαι
δ´
|
ἐγὼ |
πόσιν
~τιμῶσα
Πρωτέως
μνῆμα
προσπίτνω |
[1000] |
θανών
μοι
πάτερ,
ὅσον
γ´
|
ἐγὼ |
σθένω,
~οὔποτε
κεκλήσηι
δυσσεβὴς
ἀντ´ |
[900] |
τίνας
ἐρεῖ
ψυχῆς
πέρι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἐγὼ |
σὸν
οὔτ´
ἂν
προσπεσεῖν
τλαίην |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´
αὖ
κατορθοῖς·
εἶτ´
|
ἐγὼ |
συμπλεύσομαι
~καὶ
συγκαθήσω
κόσμον
ἐν |
[950] |
σέθεν
~οὔτ´
ἄλλος
οὐδείς·
ἀλλ´
|
ἐγώ |
σφ´
ἀπάξομαι
~εἰ
μὴ
πρὸς |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
γυναικείαις
τέχναισιν
αἱρεθεὶς
|
ἐγὼ |
τάλας·
~ἐκπεφεύγασιν
γάμοι
με.
κεἰ |
[150] |
ἕκατι
μήτε
σὺ
ζήτει
μαθεῖν
|
~ἐγώ |
τε
σιγῶ·
τί
γὰρ
ἂν |
[1600] |
δ´
ἐκ
γῆς.
διαφυγὼν
δ´
|
ἐγὼ |
φόνον
~καθῆκ´
ἐμαυτὸν
εἰς
ἅλ´ |
[1200] |
ἥκει·
μόλοι
γὰρ
οἷ
σφ´
|
ἐγὼ |
χρήιζω
μολεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίς
ἐστι; |
[1650] |
~φρουρὸν
παρ´
Ἀκτὴν
τεταμένην
νῆσον
|
λέγω, |
~Ἑλένη
τὸ
λοιπὸν
ἐν
βροτοῖς |
[1600] |
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν
γε
βελτίω
|
λέγω. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´
ἄρ´,
οὐ
κρατοῦμεν. |
[1400] |
τι
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
ὧν
ἐγὼ
|
λέγω. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐδὲν
κακίω
Μενέλεώ
μ´ |
[1650] |
τάδ´
αὐδῶ,
συγγόνωι
δ´
ἐμῆι
|
λέγω· |
~πλεῖ
ξὺν
πόσει
σῶι·
πνεῦμα |
[600] |
τῆιδε
τῆι
σπουδῆι
νέον.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
λέγω |
πόνους
σε
μυρίους
τλῆναι
μάτην. |
[350] |
οἶμαι—
καὶ
τόδ´
οὐ
κόμπωι
|
λέγω— |
~στράτευμα
κώπηι
διορίσαι
Τροίαν
ἔπι, |
[400] |
~(ΓΡΑΥΣ)
πείθηι
γὰρ
οὐδὲν
ὧν
|
λέγω, |
σὺ
δ´
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγγειλον |
[1100] |
θεῶν
~πέφυκας
ἀνθρώποισιν·
οὐκ
ἄλλως
|
λέγω. |
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ
τὰν
ἐναύλοις
ὑπὸ |
[150] |
σὺ
ζήτει
μαθεῖν
~ἐγώ
τε
|
σιγῶ· |
τί
γὰρ
ἂν
ὠφελοῖμί
σε; |
[600] |
~τὰ
πάρος
οὐκέτι
στένομεν
οὐδ´
|
ἀλγῶ. |
~πόσιν
ἔχομεν
ἔχομεν
ἐμὸν
ἐμὸν |
[100] |
κοὐ
τεθνᾶσι·
δύο
δ´
ἐστὸν
|
λόγω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
πότερος
ὁ
κρείσσων;
ὦ |
[0] |
~βίον
διήνεγκ´}
εὐγενῆ
τε
παρθένον
|
~Εἰδώ, |
τὸ
μητρὸς
ἀγλάισμ´,
ὅτ´
ἦν |
[1650] |
ὧδ´
ἔχειν.
~σοὶ
μὲν
τάδ´
|
αὐδῶ, |
συγγόνωι
δ´
ἐμῆι
λέγω·
~πλεῖ |
[1400] |
ἀλλ´
εἷα·
τοὺς
μὲν
Πελοπιδῶν
|
ἐῶ |
νόμους·
~καθαρὰ
γὰρ
ἡμῖν
δώματ´· |
[600] |
ὡς
ὑπόπτερον
~δέμας
φοροίης.
οὐκ
|
ἐῶ |
σε
κερτομεῖν
~ἡμᾶς
τόδ´
αὖθις, |
[100] |
ἄστροις
σφ´
ὁμοιωθέντε
φάς´
εἶναι
|
θεώ. |
~(ΕΛΕΝΗ)
καλῶς
ἔλεξας
τοῦτο·
θάτερον |
[400] |
δὲ
χώρας
ἥτις
ἥδε
καὶ
|
λεὼ
|
~οὐκ
οἶδ´·
ὄχλον
γὰρ
ἐσπεσεῖν |
[250] |
τὴν
ὑπ´
Ἰλίωι
~δοκοῦντες
Ἑλένην
|
Μενέλεώ |
μ´
ἐλθεῖν
μέτα.
~εἰ
μὲν |
[1400] |
ἐγὼ
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐδὲν
κακίω
|
Μενέλεώ |
μ´
ἕξεις
πόσιν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐδὲν |
[900] |
δὲ
καὶ
σύ.
τοὺς
δὲ
|
Μενέλεω |
ποθῶ
~λόγους
ἀκοῦσαι
τίνας
ἐρεῖ |
[50] |
Ἕλλησιν
μέγαν.
~τί
οὖν
ἔτι
|
ζῶ; |
θεοῦ
τόδ´
εἰσήκους´
ἔπος
~Ἑρμοῦ, |
[250] |
σωθῆι
ποτε.
~τί
δῆτ´
ἔτι
|
ζῶ; |
τίν´
ὑπολείπομαι
τύχην;
~γάμους
ἑλομένη |
[1150] |
ὦ
δέσποτ´—
ἤδη
γὰρ
τόδ´
|
ὀνομάζω |
ς´
ἔπος—
~ὄλωλα·
φροῦδα
τἀμὰ |
[1200] |
μόλοι
γὰρ
οἷ
σφ´
ἐγὼ
|
χρήιζω |
μολεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίς
ἐστι;
ποῦ |
[100] |
~ἅλις
δὲ
μύθων·
οὐ
διπλᾶ
|
χρήιζω |
στένειν.
~ὧν
δ´
οὕνεκ´
ἦλθον |
[850] |
ἀμφὶ
σὸν
πίτνω
γόνυ
~καὶ
|
προσκαθίζω |
θᾶκον
οὐκ
εὐδαίμονα
~ὑπέρ
τ´ |
[1300] |
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν
περὶ
παρθένωι
|
~Δηὼ |
θυμωσαμέναν
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί |
[150] |
ἀχέων
καταβαλλομένα
μέγαν
οἶκτον
~ποῖον
|
ἁμιλλαθῶ |
γόον
ἢ
τίνα
μοῦσαν
ἐπέλθω
|
[1200] |
ἐστι;
ποῦ
´στιν;
ἵνα
σαφέστερον
|
μάθω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
ὃς
κάθηται
τῶιδ´ |
[750] |
σοι
σεσωμένην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
τοῦδε
|
πειθώ; |
φίλα
γάρ,
εἰ
σαφῆ
λέγεις. |
[1250] |
τὸ
τυγχάνον.
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
|
ἔλθω |
καὶ
τύχω
σωτηρίας,
~παύσω
ψόγου |
[900] |
πολυχρύσους
δόμους.
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
|
ἔλθω |
κἀπιβῶ
Σπάρτης
πάλιν,
~κλυόντες
εἰσιδόντες |
[850] |
φλογί,
~κροῦσόν
τε
πεύκην,
ἵνα
|
διεξέλθω, |
πάρος·
~νόμον
δὲ
τὸν
ἐμὸν |
[150] |
ἁμιλλαθῶ
γόον
ἢ
τίνα
μοῦσαν
|
ἐπέλθω
|
~δάκρυσιν
ἢ
θρήνοις
ἢ
πένθεσιν; |
[900] |
καὶ
σύ.
τοὺς
δὲ
Μενέλεω
|
ποθῶ
|
~λόγους
ἀκοῦσαι
τίνας
ἐρεῖ
ψυχῆς |
[850] |
ἐκβάλλουσι
γῆς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
|
γενέσθω |
δή
ποτ´
εὐτυχὲς
γένος
~τὸ |
[300] |
οὔ
με
δὶς
καλεῖς.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἰὼ |
μέλεος
ἁμέρα.
~τίν´
ἄρα
τάλαινα |
[350] |
τὸ
δὲ
σὸν
εὐτυχές.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἰὼ |
τάλαινα
Τροία,
~δι´
ἔργ´
ἄνεργ´ |
[1400] |
ὧν
ἐγὼ
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐδὲν
|
κακίω |
Μενέλεώ
μ´
ἕξεις
πόσιν.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[400] |
κακῶς
ὑψηλός,
εἰς
ἀηθίαν
~πίπτει
|
κακίω |
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος.
~χρεία
δὲ |
[1600] |
χρὴ
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν
γε
|
βελτίω |
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´
ἄρ´,
οὐ |
[450] |
μὲν
αἱρεθεῖσαν
ἐκ
Τροίας
ἄγων
|
~ἥκω |
δάμαρτα
καὶ
κατ´
ἄντρα
σώιζεται, |
[400] |
τοὺς
σοὺς
λόγους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναυαγὸς
|
ἥκω |
ξένος,
ἀσύλητον
γένος.
~(ΓΡΑΥΣ)
οἶκον |
[400] |
τὴν
κακῶν
πάντων
ἐμοὶ
~ἄρξασαν
|
ἥκω, |
τούς
γε
περιλελειμμένους
~φίλων
φυλάσσειν |
[50] |
εἶδον
ὄψιν;
ἐχθίστης
ὁρῶ
~γυναικὸς
|
εἰκὼ |
φόνιον,
ἥ
μ´
ἀπώλεσεν
~πάντας |
[1200] |
ἐσθῆτι
δυσμόρφωι
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
|
δοκῶ |
μὲν
κἀμὸν
ὧδ´
ἔχειν
πόσιν. |
[900] |
οὐ
βούλοιντ´
ἂν
ἀποδοῦναι
πάλιν;
|
~δοκῶ |
μέν.
οὔκουν
χρή
σε
συγγόνωι |
[50] |
τλᾶς´
ἐγὼ
~κατάρατός
εἰμι
καὶ
|
δοκῶ |
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
συνάψαι
πόλεμον |
[1050] |
γὰρ
θανεῖν
δεῖ
μ´,
ἢν
|
ἁλῶ |
τεχνωμένη,
~ἢ
πατρίδα
τ´
ἐλθεῖν |
[1050] |
ἀνταλλάξομαι
~παρῆιδί
τ´
ὄνυχα
φόνιον
|
ἐμβαλῶ |
χροός.
~μέγας
γὰρ
ἁγὼν
καὶ |
[950] |
νέρτερ´
Ἅιδη,
καὶ
σὲ
σύμμαχον
|
καλῶ, |
~ὃς
πόλλ´
ἐδέξω
τῆσδ´
ἕκατι |
[300] |
οἴκοις
τοῖσδε,
τί
βλέπεις
πρόσω;
|
~θέλω |
δὲ
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν
δόμους
|
[1200] |
τὸν
κατθανόντα
πόσιν
ἐμὸν
θάψαι
|
θέλω. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δ´;
ἔστ´
ἀπόντων |
[1400] |
σοί
τε
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ
|
θέλω
|
~καὶ
τῶι
ξένωι
τῶιδ´,
ὅτι |
[550] |
Ἑλληνίς·
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
σὸν
|
θέλω |
μαθεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλένηι
ς´
ὁμοίαν |
[1250] |
ς´
οὐ
κεναῖσι
χερσὶ
γῆς
|
ἀποστελῶ, |
~δράσαντα
τῆιδε
πρὸς
χάριν·
φήμας |
[1400] |
ἄχρηστ´
ἐμοῦ
κλύειν
~καὶ
λύπρ´·
|
ὀφείλω |
δ´
οὐκ
ἀεὶ
πράσσειν
κακῶς, |
[950] |
πέφυκά
τ´
εὐσεβεῖν
καὶ
βούλομαι
|
~φιλῶ |
τ´
ἐμαυτήν,
καὶ
κλέος
τοὐμοῦ |
[1650] |
~σωτῆρε
δ´
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω
|
διπλῶ
|
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν |
[1050] |
δ´
ἐς
οἴκους
βᾶσα
βοστρύχους
|
τεμῶ
|
~πέπλων
τε
λευκῶν
μέλανας
ἀνταλλάξομαι
|
[950] |
~λιμῶι
δὲ
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
|
νώ, |
~κτανεῖν
δέδοκται
τήνδε
μοι
κἄπειτ´ |
[1050] |
κακὸς
μὲν
ὄρνις·
εἰ
δὲ
|
κερδανῶ, |
λέγε.
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ
θανὼν |
[700] |
κἀμοὶ
πρόσδοτον
τῆς
ἡδονῆς,
~ἣν
|
μανθάνω |
μὲν
καὐτός,
οὐ
σαφῶς
δ´ |
[550] |
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~Μενέλαε,
μαστεύων
σε
|
κιγχάνω |
μόλις,
~πᾶσαν
πλανηθεὶς
τήνδε
βάρβαρον |
[1000] |
μοι
πάτερ,
ὅσον
γ´
ἐγὼ
|
σθένω, |
~οὔποτε
κεκλήσηι
δυσσεβὴς
ἀντ´
εὐσεβοῦς. |
[250] |
παρθενεύεται.
~τὼ
τοῦ
Διὸς
δὲ
|
λεγομένω |
Διοσκόρω
~οὐκ
ἐστόν.
ἀλλὰ
πάντ´ |
[500] |
ἐν
πάσηι
χθονί.
~δόμων
ἄνακτα
|
προσμενῶ· |
δισσὰς
δέ
μοι
~ἔχει
φυλάξεις· |
[800] |
´πὶ
νώτοις
σὲ
κτανὼν
ἐμὲ
|
κτενῶ. |
~πρῶτον
δ´
ἀγῶνα
μέγαν
ἀγωνιούμεθα
|
[450] |
οὐ
τοῦτ´
ἐμέμφθην·
τὰς
ἐμὰς
|
στένω |
τύχας.
~(ΓΡΑΥΣ)
πολλοὶ
κακῶς
πράσσουσιν, |
[1050] |
~ἅλις
δὲ
λύμης
ἥν
μ´
|
ἐλυμήνω |
πάρος
~τοὔνομα
παρασχοῦς´,
οὐ
τὸ |
[1200] |
χρόνια
μὲν
ἦλθεν,
ἀλλ´
ὅμως
|
αἰνῶ |
τάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ |
[650] |
λόγοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
βλέφαρον
|
ὑγραίνω
|
~δάκρυσιν·
ἁ
Διός
μ´
ἄλοχος |
[1000] |
ἀθάνατον
αἰθέρ´
ἐμπεσών.
~ὡς
οὖν
|
περαίνω |
μὴ
μακράν,
σιγήσομαι
~ἅ
μου |
[1600] |
δεσποτῶν
κρατήσεις
δοῦλος
ὤν;
~(ΧΟΡΟΣ)
|
φρονῶ |
γὰρ
εὖ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐκ
ἔμοιγ´, |
[550] |
ἐμοῦ
γυνή.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔ
που
|
φρονῶ |
μὲν
εὖ,
τὸ
δ´
ὄμμα |
[850] |
ὦ
παρθέν´,
ἱκέτις
ἀμφὶ
σὸν
|
πίτνω |
γόνυ
~καὶ
προσκαθίζω
θᾶκον
οὐκ |
[50] |
ἐγὼ
πόσιν
~τιμῶσα
Πρωτέως
μνῆμα
|
προσπίτνω |
τόδε
~ἱκέτις,
ἵν´
ἀνδρὶ
τἀμὰ |
[800] |
πέλας.
~τὸ
Τρωϊκὸν
γὰρ
οὐ
|
καταισχυνῶ |
κλέος
~οὐδ´
Ἑλλάδ´
ἐλθὼν
λήψομαι |
[1300] |
σατίνας
~τὰν
ἁρπασθεῖσαν
κυκλίων
~χορῶν
|
ἔξω |
παρθενίων
~μετὰ
κουρᾶν
δ´
~ἀελλόποδες, |
[1500] |
μνηστεύματα
~γυναικός·
Ἑλένη
γὰρ
βέβηκ´
|
ἔξω |
χθονός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πτεροῖσιν
ἀρθεῖς´
ἢ |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμην·
λαβοῦσά
ς´
οὐχ
|
ἕξω |
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὐκεῖ
με
μέγεθος |
[950] |
σὲ
σύμμαχον
καλῶ,
~ὃς
πόλλ´
|
ἐδέξω |
τῆσδ´
ἕκατι
σώματα
~πεσόντα
τὠμῶι |
[450] |
φοβουμένη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φῶ;
τί
|
λέξω; |
συμφορὰς
γὰρ
ἀθλίας
~ἐκ
τῶν |
[950] |
~καὶ
σῆς
μάλιστα
καρδίας
ἀνθάψεται,
|
~λέξω |
τάδ´
ἀμφὶ
μνῆμα
σοῦ
πατρὸς |
[1350] |
δ´,
ἤν
σοι
μὴ
κακῶς
|
δόξω |
λέγειν,
~πείθου,
μέν´
αὐτοῦ·
ταὐτὰ |
[1050] |
χροός.
~μέγας
γὰρ
ἁγὼν
καὶ
|
βλέπω |
δύο
ῥοπάς·
~ἢ
γὰρ
θανεῖν |
[1150] |
κἀσιὼν
δόμους
~Θεοκλύμενος
παῖς
ὅδε
|
προσεννέπω, |
πάτερ.
~ὑμεῖς
μὲν
οὖν
κύνας |
[500] |
ἔτι
κατ´
οἶδμ´
ἅλιον
~τρυχόμενος
|
οὔπω |
λιμένων
~ψαύσειεν
πατρίας
γᾶς,
~ἀλατείαι |
[500] |
ἐπλάθην
τυράννοις
δόμοισιν,
~ὡς
Μενέλαος
|
οὔπω
|
~μελαμφαὲς
οἴχεται
~δι´
ἔρεβος
χθονὶ |
[1450] |
θ´
ἃν
λίποιτ´
οἴκοις
~ἇς
|
οὔπω |
πεῦκαι
πρὸ
γάμων
ἔλαμψαν.
~δι´ |
[50] |
εἰ
καθ´
Ἑλλάδ´
ὄνομα
δυσκλεὲς
|
φέρω, |
~μή
μοι
τὸ
σῶμά
γ´ |
[1150] |
τέθνηκέ
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
{οὐδέν
τι
|
χαίρω |
σοῖς
λόγοις,
τὰ
δ´
εὐτυχῶ. |
[950] |
ῥοαὶ
~τάφου
καταστάζωσι·
κεισόμεσθα
δὲ
|
~νεκρὼ |
δύ´
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ
ξεστῶι |
[50] |
θεοί,
τίν´
εἶδον
ὄψιν;
ἐχθίστης
|
ὁρῶ
|
~γυναικὸς
εἰκὼ
φόνιον,
ἥ
μ´ |
[100] |
σέ
γ´,
οὐδὲν
ἧσσον,
ὀφθαλμοῖς
|
ὁρῶ. |
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει
δὲ
μὴ
δόκησιν |
[1250] |
νῦν
γ´
ἀθλίως
ς´
ἔχονθ´
|
ὁρῶ. |
~σὺ
δ´,
ὦ
τάλαινα,
μὴ |
[750] |
τοῦδ´
ἀθλίους
ἕδρας
ἐμάς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὁρῶ, |
τάλαινα,
στιβάδας·
ὧν
τί
σοι |
[700] |
~οὐκ
ἄρα
γέροντα
πατέρα
καὶ
|
Διοσκόρω
|
~ἤισχυνας
οὐδ´
ἔδρασας
οἷα
κλήιζεται. |
[250] |
~τὼ
τοῦ
Διὸς
δὲ
λεγομένω
|
Διοσκόρω
|
~οὐκ
ἐστόν.
ἀλλὰ
πάντ´
ἔχουσα |
[1150] |
ἐκκομισθεῖς´
ἄλοχος
ἧς
ἐφίεμαι.
~ἐπίσχετ´·
|
εἰσορῶ |
γὰρ
οὓς
διώκομεν
~παρόντας
ἐν |
[1050] |
ἐν
λέκτροις
πίτνεις
~Ἥρα,
δύ´
|
οἰκτρὼ |
φῶτ´
ἀνάψυξον
πόνων,
~αἰτούμεθ´
ὀρθὰς |
[1650] |
ἕξετ´
οὔριον·
~σωτῆρε
δ´
ἡμεῖς
|
σὼ |
κασιγνήτω
διπλῶ
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν |
[350] |
διωγμὸν
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
~αὐτοσίδαρον
ἔσω
|
πελάσω |
διὰ
σαρκὸς
ἅμιλλαν,
~θῦμα
τριζύγοις |
[1100] |
δενδροκόμοις
~μουσεῖα
καὶ
θάκους
ἐνίζουσαν
|
~ἀναβοάσω, |
~τὰν
ἀοιδοτάταν
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
~ἀηδόνα |
[950] |
σοι
παρέλιπεν
ἥδε
τῶν
λόγων
|
φράσω. |
~ὅρκοις
κεκλήιμεθ´,
ὡς
μάθηις,
ὦ |
[1150] |
τύχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαος—
οἴμοι,
πῶς
|
φράσω; |
τέθνηκέ
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
{οὐδέν
τι |
[1500] |
εἰδέναι
πρόθυμος·
οὐ
γὰρ
ἐλπίδων
|
~ἔσω |
βέβηκε
μίαν
ὑπερδραμεῖν
χέρα
~τοσούσδε |
[400] |
δόμων
μόλοι,
~ὅστις
διαγγείλειε
τἄμ´
|
ἔσω |
κακά;
~(ΓΡΑΥΣ)
~τίς
πρὸς
πύλαισιν; |
[1550] |
~καὶ
τἄλλα
μὲν
δὴ
ῥαιδίως
|
ἔσω |
νεὼς
~ἐθέμεθα
κουφίζοντα·
ταύρειος
δὲ |
[450] |
τοῦδ´
ἴθι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκ,
ἀλλ´
|
ἔσω |
πάρειμι·
καὶ
σύ
μοι
πιθοῦ. |
[350] |
ξιφοκτόνον
διωγμὸν
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
~αὐτοσίδαρον
|
ἔσω |
πελάσω
διὰ
σαρκὸς
ἅμιλλαν,
~θῦμα |
[200] |
γόνον·
~ὅς
με
χλοερὰ
δρεπομέναν
|
ἔσω |
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα
Χαλκίοικον
~ὡς |
[850] |
~λέξας´
ἀδελφῶι
ς´
ἐνθάδ´
ὄντα
|
διολέσω
|
~εἴτ´
αὖ
μεθ´
Ἥρας
στᾶσα |
[1050] |
κατορθοῖς·
εἶτ´
ἐγὼ
συμπλεύσομαι
~καὶ
|
συγκαθήσω |
κόσμον
ἐν
ταὐτῶι
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1650] |
Διός,
τὰ
μὲν
πάρος
~νείκη
|
μεθήσω |
σφῶιν
κασιγνήτης
πέρι·
~κείνη
δ´ |
[1250] |
τ´
ἐξάλλαξον.
οὐκ
ἐς
ἀμβολὰς
|
~εὐεργετήσω |
ς´·
εὐμενέστερον
γὰρ
ἂν
~τῶι |
[1050] |
θ´,
ἣ
´πὶ
τὠμῶι
κάλλος
|
ἐκτήσω |
γάμωι,
~κόρη
Διώνης
Κύπρι,
μή |
[400] |
σὺ
δ´
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγγειλον
|
εἴσω |
δεσπόταισι
τοῖσι
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς |
[1000] |
βούλεταί
ς´
εὐεργετεῖν,
~ἐς
ταὐτὸν
|
οἴσω |
ψῆφον·
ἡ
Κύπρις
δέ
μοι
|
[300] |
ἐν
οἴκοις
τοῖσδε,
τί
βλέπεις
|
πρόσω; |
~θέλω
δὲ
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν |
[1550] |
δὲ
γαίας
ἦμεν
οὔτ´
ἄγαν
|
πρόσω |
~οὔτ´
ἐγγύς,
οὕτως
ἤρετ´
οἰάκων |
[900] |
θανὼν
ὅδ´
ἐν
πυρᾶι
κατεσφάγη,
|
~πρόσω |
σφ´
ἀπόντα
δακρύοις
ἂν
ἠγάπων· |
[600] |
ὀρθίους
ἐθείρας
~ἀνεπτέρωσα
καὶ
δάκρυ
|
σταλάσσω, |
~περὶ
δὲ
γυῖα
χέρας
ἔβαλον |
[600] |
ἄλλαν
ἐλαύνει
~θεὸς
συμφορὰν
τᾶσδε
|
κρείσσω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
κακὸν
δ´
ἀγαθὸν |
[950] |
ἀνάγκασόν
γ´
ἔτ´
εὐσεβοῦς
πατρὸς
|
~κρείσσω |
φανεῖσαν
τἄμ´
ἀποδοῦναι
λέχη.
~εἰ |
[1250] |
Ἑλλάδ´
ἔλθω
καὶ
τύχω
σωτηρίας,
|
~παύσω |
ψόγου
σε
τοῦ
πρίν,
ἢν |
[1050] |
κενοταφοῦντ´
ἐμὸν
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
δοῦναι
|
κελεύσω |
πορθμίδ´,
ἧι
καθήσομεν
~κόσμον
τάφωι |
[1000] |
μῦθος·
ἀδικοίημεν
ἄν,
~εἰ
μὴ
|
ἀποδώσω· |
καὶ
γὰρ
ἂν
κεῖνος
βλέπων |
[850] |
διὰ
δὲ
τὴν
ἐμὴν
~οὐκ
|
ἀξιώσω |
κατθανεῖν
δάμαρτ´
ἐγώ;
~μάλιστά
γ´· |
[50] |
~οὐκ
ἦλθον,
ἢν
μὴ
λέκτρ´
|
ὑποστρώσω |
τινί.
~ἕως
μὲν
οὖν
φῶς |
[850] |
αὖ
μεθ´
Ἥρας
στᾶσα
σὸν
|
σώσω |
βίον,
~κρύψας´
ὅμαιμον,
ὅς
με |
[250] |
ἔφυ,
~θυγάτηρ
ἄνανδρος
πολιὰ
παρθενεύεται.
|
~τὼ |
τοῦ
Διὸς
δὲ
λεγομένω
Διοσκόρω
|
[1150] |
δ´
οἱ
μὲν
Ἅιδαι
μέλονται
|
κάτω, |
~τείχεα
δὲ
φλογερὸς
ὥστε
Διὸς |
[1000] |
~ξύμβουλος
ἔσομαι
τῆι
κασιγνήτου
ποτέ.
|
~εὐεργετῶ |
γὰρ
κεῖνον
οὐ
δοκοῦς´
ὅμως, |
[1200] |
τῶι;
χάρις
γὰρ
ἀντὶ
χάριτος
|
ἐλθέτω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν
καὶ
διαλλάχθητί |
[1650] |
οὔριον·
~σωτῆρε
δ´
ἡμεῖς
σὼ
|
κασιγνήτω |
διπλῶ
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν. |
[850] |
εὐτυχὲς
γένος
~τὸ
Ταντάλειον
καὶ
|
μεταστήτω |
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
´γὼ
τάλαινα· |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι
νεῖκος
τὸ
σόν,
|
ἴτω |
δ´
ὑπόπτερον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός
νύν |
[1400] |
γὰρ
ἐνθάδε
~ψυχὴν
ἀφῆκε
Μενέλεως.
|
ἴτω |
δέ
τις
~φράσων
ὑπάρχοις
τοῖς |
[800] |
ὑπὲρ
σῶν·
ὁ
δὲ
θέλων
|
ἴτω |
πέλας.
~τὸ
Τρωϊκὸν
γὰρ
οὐ |
[1250] |
νόμιμα
μὴ
κλέπτειν
νεκρῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἴτω· |
πρὸς
ἡμῶν
ἄλοχον
εὐσεβῆ
τρέφειν. |
[1650] |
σφῶιν
κασιγνήτης
πέρι·
~κείνη
δ´
|
ἴτω |
πρὸς
οἶκον,
εἰ
θεοῖς
δοκεῖ, |
[950] |
οἰκεῖς
τόνδε
λάινον
τάφον,
~ἀπόδος,
|
ἀπαιτῶ |
τὴν
ἐμὴν
δάμαρτά
σε,
~ἣν |
[400] |
τἄμ´
ἀναγκάσας
λέχη.
~μόνος
δὲ
|
νοστῶ, |
τοῖς
ἐκεῖ
ζητῶν
φίλοις
~τὰ |
[950] |
βραβεύειν,
ὦ
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους·
|
~οὕτω |
δὲ
κρῖνον
ὡς
ἅπασιν
ἁνδάνηις. |
[100] |
μέμνησο,
μὴ
κείνης
ἔτι.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὕτω |
δοκεῖτε
τὴν
δόκησιν
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[800] |
τύραννον,
ὃ
σπεύδεις
ἴσως.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
οὕτω |
σιδήρωι
τρωτὸν
οὐκ
ἔχει
δέμας; |
[800] |
τοίνυν
δεξιᾶς
ἐμῆς
θίγε.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ψαύω, |
θανόντος
σοῦ
τόδ´
ἐκλείψειν
φάος. |
[1400] |
σαφῶς
μάθωσί
σου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
αὖθις
|
κελεύω |
καὶ
τρίτον
γ´,
εἴ
σοι |
[900] |
~μὴ
δῆτα,
παρθέν´,
ἀλλά
ς´
|
ἱκετεύω |
τόδε·
~δὸς
τὴν
χάριν
μοι |
[450] |
~ἐκ
τῶν
πάροιθε
τὰς
παρεστώσας
|
κλύω, |
~εἰ
τὴν
μὲν
αἱρεθεῖσαν
ἐκ |
[750] |
ἔστ´
ἐκεῖν´
αἴνιγμ´
ὃ
προσπόλου
|
κλύω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοις
ἐπιστὰς
βαρβάροις
πυλώμασιν; |
[650] |
εἶτ´
ἀντέδωκ´
εἴδωλον,
ὡς
σέθεν
|
κλύω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
δὲ
σὰ
κατὰ |
[550] |
γε
ς´·
οὐδ´
ἔχω
τί
|
φῶ. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔγνως
ἄρ´
ὀρθῶς
ἄνδρα |
[450] |
ἔδωκα
δεσπότην
φοβουμένη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
|
φῶ; |
τί
λέξω;
συμφορὰς
γὰρ
ἀθλίας
|
[650] |
~χάριτος
ἢ
λύπας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
|
φῶ; |
τίς
ἂν
τάδ´
ἤλπισεν
βροτῶν |
[900] |
πατρὸς
σκόπει·
~πότερον
ὁ
δαίμων
|
χὠ |
θανὼν
τὰ
τῶν
πέλας
~βούλοιντ´ |
[750] |
δὲ
λέκτρα
διέφυγες,
τόδ´
οὐκ
|
ἔχω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθικτον
εὐνὴν
ἴσθι
σοι |
[550] |
ἐκεῖ
νοσοῦμεν,
ὅτι
δάμαρτ´
ἄλλην
|
ἔχω. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἦλθον
ἐς
γῆν |
[250] |
μὲν
τὰς
κακὰς
ἃς
νῦν
|
ἔχω
|
~Ἕλληνες
ἐπελάθοντο,
τὰς
δὲ
μὴ |
[850] |
τάλαινα·
τῆς
τύχης
γὰρ
ὧδ´
|
ἔχω· |
~Μενέλαε,
διαπεπράγμεθ´·
ἐκβαίνει
δόμων
~ἡ |
[700] |
μὲν
καὐτός,
οὐ
σαφῶς
δ´
|
ἔχω. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´,
ὦ
γεραιέ,
καὶ |
[400] |
~Ἑλένη
τε,
Τροίας
ἣν
ἀποσπάσας
|
ἔχω. |
~ὄνομα
δὲ
χώρας
ἥτις
ἥδε |
[650] |
ἤλπισεν
βροτῶν
ποτε;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδόκητον
|
ἔχω |
σε
πρὸς
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ |
[600] |
ὦ
φιλτάτα
πρόσοψις,
οὐκ
ἐμέμφθην·
|
~ἔχω |
τὰ
τοῦ
Διὸς
λέκτρα
Λήδας |
[650] |
Τροίας
πολυετῆ
μολεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔχεις,
|
ἔχω |
τε
ς´·
ἡλίους
δὲ
μυρίους
|
[1100] |
~προδότις
ἄπιστος
ἄδικος
ἄθεος·
οὐδ´
|
ἔχω
|
~τί
τὸ
σαφὲς
ὅτι
ποτ´ |
[550] |
δὲ
Μενέλεώι
γε
ς´·
οὐδ´
|
ἔχω |
τί
φῶ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔγνως
ἄρ´ |
[450] |
~Τροίας
τ´;
ἐγὼ
μὲν
οὐκ
|
ἔχω |
τί
χρὴ
λέγειν.
~πολλοὶ
γάρ, |
[500] |
τοῦδ´
εἰς
ἕδρας
ἐγὼ
πάλιν
|
~στείχω, |
μαθοῦσα
Θεονόης
φίλους
λόγους.
~{ἣ |
[1450] |
~νύχιον
ἐς
εὐφροσύναν,
~ὃν
ἐξαμιλλασάμενος
|
~τροχῶ |
τέρμονι
δίσκου
~ἔκανε
Φοῖβος,
τᾶ |
[800] |
ἀνδρὸς
οὐ
σοφοῦ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σιγῆι
|
παράσχω |
δῆτ´
ἐμὰς
δῆσαι
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
νέκυσιν
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
σοι
|
παράσχω |
δῆτα
τῶι
τεθνηκότι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´ |
[100] |
χρήιζων
ἰδεῖν,
~σὺ
προξένησον,
ὡς
|
τύχω |
μαντευμάτων
~ὅπηι
νεὼς
στείλαιμ´
ἂν |
[1250] |
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
καὶ
|
τύχω |
σωτηρίας,
~παύσω
ψόγου
σε
τοῦ |
[1150] |
χαίρω
σοῖς
λόγοις,
τὰ
δ´
|
εὐτυχῶ. |
~πῶς
οἶσθα;
μῶν
σοι
Θεονόη |
[500] |
πῶλος
ἢ
βάκχη
θεοῦ
~τάφωι
|
ξυνάψω |
κῶλον;
ἄγριος
δέ
τις
~μορφὴν |
[1150] |
πεφευγότας.
~αὕτη,
τί
πέπλους
μέλανας
|
ἐξήψω |
χροὸς
~λευκῶν
ἀμείψας´
ἔκ
τε |
[1400] |
φιλεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
βούληι
ξυνεργῶν
αὐτὸς
|
ἐκπέμψω |
στόλον;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκιστα·
μὴ
δούλευε |