HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

EURIPIDE, Hélène (tragédie complète)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  1146 formes différentes pour 2311 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Vers
[450]   ἂν εἴη; πότερον ἐκτὸς  ´ν   δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ ἔνδον· Ἕλλησιν
[300]   ἁλίου κέλευθά τ´ ἀστέρων ~ἢ  ´ν   νέκυσι κατὰ χθονὸς ~τὰν χρόνιον
[50]   ~Ἑλένης, ἀποπτύσειαν. εἰ δὲ μὴ  ´ν   ξένηι ~γαίαι πόδ´ εἶχον, τῶιδ´
[300]   τί σοι πλέον ~λυπουμένηι γένοιτ´  ἄν;   ἀλλ´ ἐμοὶ πιθοῦ. ~{τάφον λιποῦσα
[1000]   νῶιν δοῦναι δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´  ἄν·   ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα ~πεδίων
[1400]   μὲν στέργειν πόσιν ~καὶ ξυνθάνοιμ´  ἄν·   ἀλλὰ τίς κείνωι χάρις ~ξὺν
[1000]   ~ἡμῖν ὅδ´ αὑτὸς μῦθος· ἀδικοίημεν  ἄν,   ~εἰ μὴ ἀποδώσω· καὶ γὰρ
[250]   μὲν γὰρ ἔζη πόσις, ἀνεγνώσθημεν  ἄν,   ~εἰς ξύμβολ´ ἐλθόντες φανερὰ
[750]   τ´ ἔκαμνον· δὶς δὲ λυπηθεῖμεν  ἄν}   ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ πλείον´ εἶπας
[900]   ζῶντα τοῖς θανοῦσιν ἀποδοίη ποτ´  ἄν;   ~ἤδη τὰ τοῦ θεοῦ καὶ
[0]   δὲ πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´  ἄν.   ἦλθον τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι
[1300]   μοι Μενέλεωι τὰ πρόσφορα ~δρώιης  ἄν,   ἡμῶν τυγχάνων οἵων σε χρή.
[650]   ~τύχοιτε, πρὸς τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν  ἄν.   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον τῆς
[900]   ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον αἰσχύνοιμεν  ἄν.   ~καίτοι λέγουσιν ὡς πρὸς ἀνδρὸς
[800]   συγγόνωι παρόντα σε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θνήισκοιμεν  ἄν·   λαθεῖν γὰρ οὐχ οἷόν τέ
[800]   ἔστιν ἐλπὶς ἦι μόνηι σωθεῖμεν  ἄν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὠνητὸς τολμητὸς
[750]   ἀλλὰ πόλις ἀνηρπάσθη μάτην. ~{εἴποις  ἄν,   οὕνεχ´ θεὸς οὐκ ἠβούλετο.
[1600]   οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ  ἄν   ποτ´ ηὔχουν οὔτε ς´ οὔθ´
[1000]   τῶιδε διστόμωι ξίφει; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ  ἄν   ς´ ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ σιγήσειεν ἂν
[750]   ς´ ἂν ~μύθοις, λέγων δ´  ἄν   σοι κάκ´ ἀλγοίην ἔτι ~{πάσχων
[50]   ἐπεὶ τίς σωφρονῶν τλαίη τάδ´  ἄν;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τὸν Πηλέως τιν´ οἶσθ´
[1000]   κοινόν γε νῶιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσειας  ἄν   τιν´ οἵτινες τετραζύγων ~ὄχων ἀνάσσους´
[400]   ~οὐδ´ εἰ θέλοιεν ὠφελεῖν ἔχοιμεν  ἄν.   ~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς ἐκ
[800]   οἷόν τέ μοι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἴσως  ἂν   ἀναπείσαιμεν ἱκετεύοντέ νιν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[900]   ~βούλοιντ´ ἂν οὐ βούλοιντ´  ἂν   ἀποδοῦναι πάλιν; ~δοκῶ μέν. οὔκουν
[900]   κἀπολάζυσθαι θέλει. ~{πῶς οὖν θανὼν  ἂν   ἀπολάβοι; κεῖνος δὲ πῶς ~τὰ
[1500]   ἑλὼν ~ναύτας βέβηκεν, ὡς ἂν  ἐν   βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς; εἰδέναι
[900]   ἂν προσπεσεῖν τλαίην γόνυ ~οὔτ´  ἂν   δακρῦσαι βλέφαρα· τὴν Τροίαν γὰρ
[900]   δακρῦσαι βλέφαρα· τὴν Τροίαν γὰρ  ἂν   ~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον αἰσχύνοιμεν ἄν.
[50]   εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες  ἂν   Διὸς κόρης. ~(ΕΛΕΝΗ) τί δ´,
[1250]   ~Μενέλεως δ´ ἔχει πότμον, ~κοὐκ  ἂν   δύναιτο ζῆν κατθανὼν γόοις.
[1600]   ὠρθοῦντο, τοὺς δὲ κειμένους ~νεκροὺς  ἂν   εἶδες. Μενέλεως δ´ ἔχων ὅπλα,
[1250]   κώπη ταχύπορος γενήσεται. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καλῶς  ἂν   εἴη Μενέλεώι τε πρὸς χάριν.
[450]   ἄρχει χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´  ἂν   εἴη; πότερον ἐκτὸς ´ν
[800]   τοὐμὸν λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως  ἂν   εἴην ἀθλιώτατος βροτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) μή
[950]   νῦν πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος  ἂν   εἴην, σὺ δὲ γυνὴ κακὴ
[800]   τάλαιν´ ἐγὼ βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προδότις  ἂν   εἴης· τὴν βίαν σκήψας´ ἔχεις.
[50]   πατρώιας ἐξελήλαμαι χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ) τλήμων  ἂν   εἴης· τίς δέ ς´ ἐκβάλλει
[250]   εἰ μόλοιμεν ἐς πάτραν, ~κλήιθροις  ἂν   εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´ Ἰλίωι ~δοκοῦντες
[700]   ἐκκλέψαι χθονός, ~φρουρεῖν θ´ ὅπως  ἂν   εἰς ἓν ἐλθόντες τύχης ~ἐκ
[1500]   σοὺς ἑλὼν ~ναύτας βέβηκεν, ὡς  ἂν   ἐν βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς;
[1000]   μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι χάριν ~δοίην  ἂν   ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι. ~ἔνεστι
[50]   ξένηι ~γαίαι πόδ´ εἶχον, τῶιδ´  ἂν   εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες
[50]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Τελαμὼν φύσας· τίν´  ἂν   ἔχοις μᾶλλον φίλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐκ
[900]   θανὼν τὰ τῶν πέλας ~βούλοιντ´  ἂν   οὐ βούλοιντ´ ἂν ἀποδοῦναι
[900]   κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´ ἀπόντα δακρύοις  ἂν   ἠγάπων· ~νῦν δ´ ὄντα καὶ
[250]   ξύμβολ´ ἐλθόντες φανερὰ μόνοις  ἂν   ἦν. ~νῦν δ´ οὔτε τοῦτ´
[1000]   ~εἰ μὴ ἀποδώσω· καὶ γὰρ  ἂν   κεῖνος βλέπων ~ἀπέδωκεν ἂν σοὶ
[1650]   δοκεῖ, ~ἐγὼ δ´ ἀδελφὴν οὐκέτ´  ἂν   κτάνοιμ´ ἐμήν. ~ἴστον δ´ ἀρίστης
[800]   τ´ οὐκ ἄξια. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ  ἂν   κτάνοις τύραννον, σπεύδεις ἴσως.
[150]   θηροκτόνοις· ~κτείνει γὰρ Ἕλλην´ ὅντιν´  ἂν   λάβηι ξένον. ~ὅτου δ´ ἕκατι
[1450]   Λευκιππίδας πρὸ ναοῦ ~Παλλάδος  ἂν   λάβοι ~χρόνωι ξυνελθοῦσα χοροῖς ~ἢ
[300]   ἔλεξ´ ὀλωλέναι πόσιν. ~(ΧΟΡΟΣ) πόλλ´  ἂν   λέγοιτο καὶ διὰ ψευδῶν σαφῆ.
[1000]   ἄν ς´ ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ σιγήσειεν  ἂν   ~μέλλοντ´ ἀδελφὴ σύγγονον κατακτανεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1000]   καὶ κλέος τοὐμοῦ πατρὸς ~οὐκ  ἂν   μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι χάριν ~δοίην
[500]   ~ὤμοι, πόθ´ ἥξεις; ὡς ποθεινὸς  ἂν   μόλοις. ~ἔα, τίς οὗτος; οὔ
[750]   Περσέως; οὐ γὰρ ἐμπλήσαιμί ς´  ἂν   ~μύθοις, λέγων δ´ ἄν σοι
[250]   ἐλθόντες φανερὰ μόνοις ἂν  ἦν.   ~νῦν δ´ οὔτε τοῦτ´ ἔστ´
[1050]   ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν γυναικείοις ς´  ἂν   οἰκτισαίμεθα ~κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸς
[400]   δεσπόταισι τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ) πικρῶς  ἂν   οἶμαί γ´ ἀγγελεῖν τοὺς σοὺς
[800]   γ´ ἐκείνηι ῥαιδίως, λάθραι δ´  ἂν   οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον, ὡς
[250]   πικρόν. ~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´  ἂν   οὖν καλῶς; ~ἀσχήμονες μὲν ἀγχόναι
[100]   τύχω μαντευμάτων ~ὅπηι νεὼς στείλαιμ´  ἂν   οὔριον πτερὸν ~ἐς γῆν ἐναλίαν
[1250]   ἐν πόντωι νεκρούς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς  ἂν   παρούσης οὐσίας ἕκαστος ἦι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1050]   δ´ ἄθλιον κεῖν´ εὐτυχὲς τάχ´  ἂν   πέσοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότερα δ´ ἐς
[800]   πείσαντε δ´ ἐκ γῆς διορίσαιμεν  ἂν   πόδα; ~(ΕΛΕΝΗ) κοινῆι γ´ ἐκείνηι
[550]   θ´ ἅμα; ~(ΕΛΕΝΗ) τοὔνομα γένοιτ´  ἂν   πολλαχοῦ, τὸ σῶμα δ´ οὔ.
[1150]   ~φάτνας, ὀπαδοί, κἀκκομίζεθ´ ἅρματα, ~ὡς  ἂν   πόνου γ´ ἕκατι μὴ λάθηι
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλησίν ἐστι νόμος, ὃς  ἂν   πόντωι θάνηι ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δρᾶν;
[1450]   ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ που κόρας  ἂν   ποταμοῦ ~παρ´ οἶδμα Λευκιππίδας
[900]   πέρι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ σὸν οὔτ´  ἂν   προσπεσεῖν τλαίην γόνυ ~οὔτ´ ἂν
[400]   ὠφελεῖν ἔχοιμεν ἄν. ~ὠή· τίς  ἂν   πυλωρὸς ἐκ δόμων μόλοι, ~ὅστις
[1050]   σε δρᾶι, ~τάφος ς´ ὅδ´  ἂν   ῥύσαιτο φάσγανόν τε σόν. ~ἐγὼ
[1000]   γὰρ ἂν κεῖνος βλέπων ~ἀπέδωκεν  ἂν   σοὶ τήνδ´ ἔχειν, ταύτηι δὲ
[650]   λύπας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φῶ; τίς  ἂν   τάδ´ ἤλπισεν βροτῶν ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ)
[750]   θ´ ὁδῶι. ~τί σοι λέγοιμ´  ἂν   τὰς ἐν Αἰγαίωι φθορὰς ~τὰ
[1600]   ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν, πονήσας εἷλον  ἂν   τάχα ξένους· ~νῦν δὲ τὴν
[1400]   ἧι τάδ´ ἄξομεν, ~πρόσταξον, ὡς  ἂν   τὴν χάριν πλήρη λάβω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[850]   τόνδε σημανῶν ἐμῶι ~παρόνθ´, ὅπως  ἂν   τοὐμὸν ἀσφαλῶς ἔχηι; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1250]   ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´· εὐμενέστερον γὰρ  ἂν   ~τῶι φιλτάτωι μοι Μενέλεωι τὰ
[1000]   μὴν ναῦς ἔστιν ἧι σωθεῖμεν  ἂν   ~φεύγοντες· ἣν γὰρ εἴχομεν θάλασς´
[750]   γέροντι· τοὺς θεοὺς ἔχων τις  ἂν   ~φίλους ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι δόμοις.
[150]   ~ἐγώ τε σιγῶ· τί γὰρ  ἂν   ὠφελοῖμί σε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καλῶς ἔλεξας,
[350]   σχῆμα λεαίνης ~ἐξαλλάξας´ ἄχθεα λύπας·  ~ἅν   τέ ποτ´ Ἄρτεμις ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´
[1250]   αὐτὸς σὺ γίγνωσκ´· ἀρκέσει γὰρ  ἃν   διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν βαρβάροις μὲν
[1500]   ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων λεχέων,  ~ἃν   Ἰδαιᾶν ἐρίδων ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν
[1450]   εἶπε σέβειν γόνος· ~μόσχον θ´  ἃν   λίποιτ´ οἴκοις ~ἇς οὔπω πεῦκαι
[600]   Διὸς λέκτρα Λήδας τε. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἃν   ὑπὸ λαμπάδων κόροι λεύκιπποι ~ξυνομαίμονες
[1600]   προσῆγε χειρὶ δεξιᾶι ξίφος, ~ὥστ´  ἐκκολυμβᾶν   ναός, ἠρήμωσε δὲ ~σῶν ναυβατῶν
[1500]   ~ἃν Ἰδαιᾶν ἐρίδων ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο,  γᾶν   ~οὐκ ἐλθοῦσά ποτ´ Ἰλίου ~Φοιβείους
[1350]   ~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην·  ~ἄγαν   γὰρ αὐτὸν οὐ παρόνθ´ ὅμως
[1550]   ~ἐπεὶ δὲ γαίας ἦμεν οὔτ´  ἄγαν   πρόσω ~οὔτ´ ἐγγύς, οὕτως ἤρετ´
[1400]   ἐμῶν βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν  ἄγαν   σὸν δάκρυσιν ἐκτήξηις χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ)
[800]   ἐμὲ κτενῶ. ~πρῶτον δ´ ἀγῶνα  μέγαν   ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων ὑπὲρ σῶν·
[150]   ~(ΕΛΕΝΗ) μεγάλων ἀχέων καταβαλλομένα  μέγαν   οἶκτον ~ποῖον ἁμιλλαθῶ γόον
[50]   ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν  μέγαν.   ~τί οὖν ἔτι ζῶ; θεοῦ
[100]   Θεστιὰς δ´ ἔστιν κόρη; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  Λήδαν   ἔλεξας; οἴχεται θανοῦσα δή. ~(ΕΛΕΝΗ)
[0]   Ζεὺς μητέρ´ ἔπτατ´ εἰς ἐμὴν  ~Λήδαν   κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών, ~ὃς
[250]   λευκὸν ἐκλοχεύεται, ~ἐν ὧι με  Λήδαν   φασὶν ἐκ Διὸς τεκεῖν. ~τέρας
[1100]   δορὶ καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες  Ἅιδαν   ~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες
[1300]   θ´ ὕμνοισι χορῶν. ~χαλκοῦ δ´  αὐδὰν   χθονίαν ~τύπανά τ´ ἔλαβε βυρσοτενῆ
[50]   ~{ἀτὰρ τίς εἶ πόθεν; τίνος  ἐξαυδᾶν   σε χρή; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὄνομα μὲν
[1250]   χρή, τὸν δὲ μηκέτ´ ὄντ´  ἐᾶν·   ~ἄριστα γάρ σοι ταῦτα πρὸς
[750]   ~θύοντας αἰτεῖν ἀγαθά, μαντείας δ´  ἐᾶν·   ~βίου γὰρ ἄλλως δέλεαρ ηὑρέθη
[1300]   καρπίζους´ ἀρότοις, ~λαῶν δὲ φθείρει  γενεάν,   ~ποίμναις δ´ οὐχ ἵει θαλερὰς
[250]   ἀνδρὸς οἰκεῖν βαρβάρου, πρὸς πλουσίαν  ~τράπεζαν   ἵζους´; ἀλλ´ ὅταν πόσις πικρὸς
[1100]   ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´ διὰ  ξουθᾶν   γενύων ἐλελιζομένα ~θρήνων ἐμοὶ ξυνεργός,
[1400]   εἰς ἐμούς· πᾶσαν δὲ χρὴ  ~γαῖαν   βοᾶσθαι μακαρίαις ὑμνωιδίαις, ~ὑμέναιος Ἑλένης
[200]   μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας δι´ αἰθέρος ~τάνδε  γαῖαν   εἰς ἄνολβον ~ἔριν ἔριν τάλαιναν
[1600]   μέ τις ~ἀνείλετ´, ἐς δὲ  γαῖαν   ἐξέβησέ σοι ~τάδ´ ἀγγελοῦντα. σώφρονος
[1500]   συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων λεχέων, ~ἃν  Ἰδαιᾶν   ἐρίδων ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν ~οὐκ
[1300]   ἁρπαγὰς δολίους, ~χιονοθρέμμονάς τ´ ἐπέρας´  ~Ἰδαιᾶν   Νυμφᾶν σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´ ἐν
[650]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ, τὴν δοκοῦσαν  Ἰδαίαν   πόλιν ~μολεῖν Ἰλίου τε μελέους
[1350]   εἰς ἅλα, ~ταῦτ´ ἐμβαλὼν πόρπακι  γενναίαν   χέρα ~αὐτὸς κομίζει δόρυ τε
[1650]   λοιπὸν ἐν βροτοῖς κεκλήσεται, ~ἐπεὶ  κλοπαίαν   ς´ ἐκ δόμων ἐδέξατο. ~καὶ
[0]   ~ἐπεὶ δ´ ἐς ἥβην ἦλθεν  ὡραίαν   γάμων, ~καλοῦσιν αὐτὴν Θεονόην· τὰ
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προδότις ἂν εἴης· τὴν  βίαν   σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ ἁγνὸν
[350]   Τροίαν ἔπι, ~τύραννος οὐδὲ πρὸς  βίαν   στρατηλατῶν, ~ἑκοῦσι δ´ ἄρξας Ἑλλάδος
[900]   ~μισεῖ γὰρ θεὸς τὴν  βίαν,   τὰ κτητὰ δὲ ~κτᾶσθαι κελεύει
[900]   σε· συγγόνωι δὲ σῶι ~τὴν  εὐσέβειαν   μὴ προδῶις τὴν σήν ποτε,
[1500]   εὐαεῖς ἀνέμων ~πέμποντες Διόθεν πνοάς,  ~δύσκλειαν   δ´ ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων
[50]   ς´, ὅσον μίμημ´ ἔχεις ~Ἑλένης,  ἀποπτύσειαν.   εἰ δὲ μὴ ´ν ξένηι
[900]   γαμεῖ, ~τὴν δ´ ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´  ἀλητείαν   πικρὰν ~ὄντων ἐν οἴκοις χρημάτων
[400]   ἀνὴρ ~πράξηι κακῶς ὑψηλός, εἰς  ἀηθίαν   ~πίπτει κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονος.
[1200]   ἔστ´ ἀπόντων τύμβος; θάψεις  σκιάν;   ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλησίν ἐστι νόμος, ὃς
[100]   ἂν οὔριον πτερὸν ~ἐς γῆν  ἐναλίαν   Κύπρον, οὗ μ´ ἐθέσπισεν ~οἰκεῖν
[1450]   μέσας ~Ὠρίωνά τ´ ἐννύχιον, ~καρύξατ´  ἀγγελίαν   ~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου
[900]   δὲ δίκαια μή. ~τὴν δ´  ἀθλίαν   ἔμ´, οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι,
[250]   μου. ~ὅστις μὲν οὖν ἐς  μίαν   ἀποβλέπων τύχην ~πρὸς θεῶν κακοῦται,
[0]   ~ὃς τῶν κατ´ οἶδμα παρθένων  μίαν   γαμεῖ, ~Ψαμάθην, ἐπειδὴ λέκτρ´ ἀφῆκεν
[1400]   κακῶς, ~ὀρθῶι δὲ βῆναι ποδί·  μίαν   δέ μοι χάριν ~δόντες τὸ
[1500]   οὐ γὰρ ἐλπίδων ~ἔσω βέβηκε  μίαν   ὑπερδραμεῖν χέρα ~τοσούσδε ναύτας ὧν
[200]   ~δάπεδα γυμνάσιά τε ~δονακόεντος Εὐρώτα,  ~νεανιᾶν   πόνον. ~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ δαίμονος πολυστόνου
[1100]   ~ἐτέκνωσε πατήρ· ~κἆιτ´ ἰαχήθης καθ´  Ἑλλανίαν   ~προδότις ἄπιστος ἄδικος ἄθεος· οὐδ´
[1300]   ὕμνοισι χορῶν. ~χαλκοῦ δ´ αὐδὰν  χθονίαν   ~τύπανά τ´ ἔλαβε βυρσοτενῆ ~καλλίστα
[1400]   σὺ καὶ ναῦν τοῖσδε πεντηκόντερον  ~Σιδωνίαν   δὸς κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκουν
[1500]   δ´ ἤλθομεν σῶν περίβολον νεωρίων,  ~Σιδωνίαν   ναῦν πρωτόπλουν καθείλκομεν ~ζυγῶν τε
[1550]   Δόλιος ναυκληρία· ~πάλιν πλέωμεν  ἀξίαν   κέλευε σύ, ~σὺ δὲ στρέφ´
[1250]   τοῦ πρίν, ἢν γυνὴ γένηι  ~οἵαν   γενέσθαι χρή σε σῶι ξυνευνέτηι.
[1400]   συνεκπονεῖ τάδε. ~ἕξεις δέ μ´  οἵαν   χρή ς´ ἔχειν ἐν δώμασιν
[1100]   δὲ πυρσεύσας φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν  ~Εὔβοιαν   εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις
[550]   θέλω μαθεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἑλένηι ς´  ὁμοίαν   δὴ μάλιστ´ εἶδον, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1000]   νοστῆσαι Κύπριν, ~Ἥρας δὲ τὴν  ἔννοιαν   ἐν ταὐτῶι μένειν ~ἣν ἐς
[1400]   τόδ´, ἢν σὴν εἰς ἔμ´  εὔνοιαν   διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νῦν διδαξόμεσθα
[900]   ~οὔτ´ ἂν δακρῦσαι βλέφαρα· τὴν  Τροίαν   γὰρ ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον
[800]   τῆσδε χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λιπὼν σέ;  Τροίαν   ἐξέπερσα σὴν χάριν. ~(ΕΛΕΝΗ) κρεῖσσον
[350]   κόμπωι λέγω— ~στράτευμα κώπηι διορίσαι  Τροίαν   ἔπι, ~τύραννος οὐδὲ πρὸς βίαν
[450]   τοὺς Ἀχαιούς, ξέν´, ἐς  Τροίαν   μολεῖν. ~ἀλλ´ ἕρπ´ ἀπ´ οἴκων·
[500]   δέμας δείξασα σὸν ~ἔκπληξιν ἡμῖν  ἀφασίαν   τε προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδικούμεθ´,
[1600]   με προύδωκεν ~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε  προδοσίαν,   δίκαια δρᾶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´
[250]   ~μετ´ ἀνδρὸς οἰκεῖν βαρβάρου, πρὸς  πλουσίαν   ~τράπεζαν ἵζους´; ἀλλ´ ὅταν πόσις
[450]   Ἕλλησιν δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´  αἰτίαν   σχὼν ἧς ἐπηυρόμην ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ)
[1550]   τοῖσι σοῖς ~βοᾶι κελευστὴς τὴν  ἐναντίαν   ὄπα· ~οὐχ εἷ´ μέν
[200]   βαρβάρωι πλάται ~τὰν ἐμὰν ἐφ´  ἑστίαν   ~{ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς
[600]   ~ἐγὼ δέ ς´ ἄστρων ὡς  βεβηκυῖαν   μυχοὺς ~ἤγγελλον εἰδὼς οὐδὲν ὡς
[300]   καλῶς; ~ἀσχήμονες μὲν ἀγχόναι μετάρσιοι,  ~κἀν   τοῖσι δούλοις δυσπρεπὲς νομίζεται· ~σφαγαὶ
[1500]   ἦν ~πηδάλιά τε ζεύγλαισι παρακαθίετο.  ~κἀν   τῶιδε μόχθωι, τοῦτ´ ἄρα σκοπούμενοι,
[1400]   λέπας τὰς συμφορὰς ~σπουδῆι σύναψαι·  κἂν   ἄκραι θίγηις χερί, ~ἥξομεν ἵν´
[750]   ὕβριν γ´ ὑβρίζων ἐς ἐμέ,  κἂν   ἔτλην ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι σθένων
[1650]   πράσσειν τάδε. ~πάλαι δ´ ἀδελφὴν  κἂν   πρὶν ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς
[200]   χθονὸς ~ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι  πεύκαν;   ~ἔνθεν ὀλόμενον σκάφος ~συναρμόσας
[1650]   ~ἀλλ´ ἴσχε μὲν σῆς συγγόνου  μέλαν   ξίφος, ~νόμιζε δ´ αὐτὴν σωφρόνως
[600]   δὲ νοσφίσας ς´ ἐμοῦ ~πρὸς  ἄλλαν   ἐλαύνει ~θεὸς συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω.
[1300]   πάνοπλος. ~αὐγάζων δ´ ἐξ οὐρανίων  ~ἄλλαν   μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον δ´ ὅτε
[350]   ~αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω διὰ σαρκὸς  ἅμιλλαν,   ~θῦμα τριζύγοις θεαῖσι ~τῶι τε
[300]   γυναικὶ χρή. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι, λόγους  ἐδεξάμαν·   ~βᾶτε βᾶτε δ´ ἐς δόμους,
[200]   Πριαμίδας ~ἔπλευσε βαρβάρωι πλάται ~τὰν  ἐμὰν   ἐφ´ ἑστίαν ~{ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον
[650]   μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ βρόχον ~δι´  ἐμὰν   κατεδήσατο δύσγαμον αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι·
[600]   πόσι, ~χρόνιον, ἀλλ´ ὅμως·  ὀναίμαν   τύχας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὄναιο δῆτα· ταὐτὰ
[1400]   πρῶτα λέκτρα νυμφικάς θ´ ὁμιλίας  ~τιμᾶν·   ἐγὼ δὲ διὰ τὸ μὲν
[800]   ἔχει δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) εἴσηι· τὸ  τολμᾶν   δ´ ἀδύνατ´ ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ.
[200]   πέπλων ~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον ~ὡς  Ἀθάναν   μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας δι´ αἰθέρος ~τάνδε
[1450]   ναῦται, ~πέμποντες εὐλιμένους ~Περσείων οἴκων  Ἑλέναν   ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ που κόρας
[1300]   ~ἴτε, τὰν περὶ παρθένωι ~Δηὼ  θυμωσαμέναν   ~λύπαν ἐξαλλάξατ´ ἀλαλᾶι ~Μοῦσαί θ´
[200]   Μαιάδος γόνον· ~ὅς με χλοερὰ  δρεπομέναν   ἔσω πέπλων ~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον
[650]   ὤμοι ἐγὼ κείνων λουτρῶν καὶ  κρηνᾶν,   ~ἵνα θεαὶ μορφὰν ἐφαίδρυναν, εὖτ´
[1100]   ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον ἔχουσιν,  ~ταλαινᾶν   ἀλόχων ~κείραντες ἔθειραν, ~ἄνυμφα δὲ
[200]   γαῖαν εἰς ἄνολβον ~ἔριν ἔριν  τάλαιναν   ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ δ´
[600]   ~περὶ δὲ γυῖα χέρας ἔβαλον  ἡδονάν,   ~ὦ πόσις, ὡς λάβω. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]   καὶ κρηνᾶν, ~ἵνα θεαὶ μορφὰν  ἐφαίδρυναν,   εὖτ´ ~ἔμολον ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1450]   ~ἢ κώμοις Ὑακίνθου ~νύχιον ἐς  εὐφροσύναν,   ~ὃν ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ τέρμονι δίσκου
[650]   βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο δύσγαμον  αἰσχύναν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´ Ἑρμιόνης
[1600]   κρᾶτα πολεμίων ξένων; ~ὀρθοὶ δ´  ἀνῆιξαν   πάντες, οἱ μὲν ἐν χεροῖν
[800]   πῶς οὖν θανούμεθ´ ὥστε καὶ  δόξαν   λαβεῖν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τύμβου ´πὶ νώτοις
[350]   νεκρῶν Σκαμάνδριον ~ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα.  ~βοὰν   βοὰν δ´ Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν
[350]   Σκαμάνδριον ~ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα. ~βοὰν  βοὰν   δ´ Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν ἀνοτότυξεν,
[150]   ὕδωρ ~ἔτυχον ἕλικά τ´ ἀνὰ  χλόαν   ~φοίνικας ἁλίωι ~πέπλους χρυσέαισιν αὐγαῖς
[650]   ~γάμον ἄγαμον αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  πᾶν   κατ´ ἄκρας δῶμ´ ἐμὸν πέρσας
[1300]   τὰν περὶ παρθένωι ~Δηὼ θυμωσαμέναν  ~λύπαν   ἐξαλλάξατ´ ἀλαλᾶι ~Μοῦσαί θ´ ὕμνοισι
[1600]   ~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε προδοσίαν, δίκαια  δρᾶν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´ ἄλλωι διδοῦσα.
[1200]   ἂν πόντωι θάνηι ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί  δρᾶν;   σοφοί τοι Πελοπίδαι τὰ τοιάδε.
[1600]   ἄρ´, οὐ κρατοῦμεν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια  δρᾶν,   τὰ δ´ ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[300]   οὖν δρᾶσον· μνήματος λιποῦς´  ἕδραν   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ποῖον ἕρπεις μῦθον
[1600]   δ´ ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κατθανεῖν  ἐρᾶν   ἔοικας. (ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε· σύγγονον δὲ
[1450]   Φοῖβος, τᾶ Λακαίναι ~γᾶι βούθυτον  ἁμέραν   ~ὁ Διὸς εἶπε σέβειν γόνος·
[1600]   εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ δ´ ἱστὸν  ἦραν,   οὔριαι δ´ ἧκον πνοαί· ~βεβᾶσι
[250]   ἐστί μου, ~τὰ μὲν δι´  Ἥραν,   τὰ δὲ τὸ κάλλος αἴτιον.
[1100]   ~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες  ἔθειραν,   ~ἄνυμφα δὲ μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς
[1300]   ~αὐγάζων δ´ ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν  μοῖραν   ἔκραινεν. ~δρομαῖον δ´ ὅτε πολυπλάνητον
[1550]   δεξιᾶι δ´ ἑλὼν ξίφος ~ἐς  πρῶιραν   εἷρπε κἀπὶ ταυρείωι σφαγῆι ~σταθεὶς
[1550]   ~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον δέμας ~ἐς  πρῶιραν   ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´ ἅμα ~πρόχειρον
[1000]   ἐμπεσών. ~ὡς οὖν περαίνω μὴ  μακράν,   σιγήσομαι ~ἅ μου καθικετεύσατ´ οὐδὲ
[650]   ἐς ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ ἔ·  πικρὰν   δ´ ἐρευνᾶις φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´,
[900]   ~τὴν δ´ ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν  πικρὰν   ~ὄντων ἐν οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι.
[550]   γάρ με λεύσσων σὴν δάμαρθ´  ὁρᾶν   δοκεῖς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ σῶμ´ ὅμοιον,
[1500]   ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς μέν, αὐχμηροὶ δ´  ὁρᾶν.   ~ἰδὼν δέ νιν παρόντας Ἀτρέως
[1050]   πλέων σὺν παιδὶ καὶ θανόνθ´  ὁρᾶν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν τάδ´ ἀμφίβληστρα
[500]   ὄνομ´ ἀκούσας τοὐμὸν οὐ δώσει  βοράν.   ~{κλεινὸν τὸ Τροίας πῦρ ἐγώ
[1350]   ἐν χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς  εἰσορᾶν   ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν
[500]   ~πόσιν τὸν ἁμὸν ζῶντα φέγγος  εἰσορᾶν,   ~πορθμοὺς δ´ ἀλᾶσθαι μυρίους πεπλωκότα
[300]   τῶνδ´ ἀληθείας ἔπι. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς  ξυμφορὰν   γὰρ ἀντὶ τἀγαθοῦ φέρηι. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]   τοῦ; τὸ γάρ τοι πρᾶγμα  συμφορὰν   ἔχει. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Αἴας μ´ ἀδελφὸς
[600]   ἐμοῦ ~πρὸς ἄλλαν ἐλαύνει ~θεὸς  συμφορὰν   τᾶσδε κρείσσω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὸ κακὸν
[1250]   σῖτά θ´, ὥστε ς´ ἐς  πάτραν   ~ἐλθεῖν, ἐπεὶ νῦν γ´ ἀθλίως
[250]   ἔσχατον τοῦτ´, εἰ μόλοιμεν ἐς  πάτραν,   ~κλήιθροις ἂν εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´
[400]   ~ἐσῆλθε λαῖφος ὥστε μ´ ἐς  πάτραν   μολεῖν. ~καὶ νῦν τάλας ναυαγὸς
[1650]   κασιγνήτω διπλῶ ~πόντον παριππεύοντε πέμψομεν  πάτραν.   ~ὅταν δὲ κάμψηις καὶ τελευτήσηις
[850]   ἦν, ~νῦν ἐστιν εὔνους κἀς  πάτραν   σῶσαι θέλει ~ξὺν τῆιδ´, ἵν´
[400]   ὅσονπερ Ἰλίου ~πύργους ἔπερσα, κἀς  πάτραν   χρήιζων μολεῖν ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε
[1450]   ~χοραγὲ τῶν καλλιχόρων ~δελφίνων, ὅταν  αὐρᾶν   ~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι, ~γλαυκὰ δὲ
[1600]   φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς ἅλ´  ἄγκυραν   πάρα· ~ἤδη δὲ κάμνονθ´ ὁρμιατόνων
[1300]   κυκλίων ~χορῶν ἔξω παρθενίων ~μετὰ  κουρᾶν   δ´ ~ἀελλόποδες, ~ἁ μὲν τόξοις
[350]   ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´ ἔλαφον Μέροπος Τιτανίδα  κούραν   ~καλλοσύνας ἕνεκεν· τὸ δ´ ἐμὸν
[1150]   ἔλιπον θαλάμους, ~ἐξὸν διορθῶσαι λόγοις  ~σὰν   ἔριν, Ἑλένα. ~νῦν δ´
[400]   γυναῖκα τὴν κακῶν πάντων ἐμοὶ  ~ἄρξασαν   ἥκω, τούς γε περιλελειμμένους ~φίλων
[1400]   γάμων ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς ἐμούς·  πᾶσαν   δὲ χρὴ ~γαῖαν βοᾶσθαι μακαρίαις
[550]   ~Μενέλαε, μαστεύων σε κιγχάνω μόλις,  ~πᾶσαν   πλανηθεὶς τήνδε βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς
[1550]   ~οἱ δ´ ἐς κέλευσμ´ ἐλθόντες  ἐξανήρπασαν   ~ταῦρον φέροντές τ´ εἰσέθεντο σέλματα.
[100]   κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν, βρόχωι γ´  ἅψασαν   εὐγενῆ δέρην. ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι
[350]   ἔλαβε πάθεα, ~ματέρες τε παῖδας  ὄλεσαν,   ~ἀπὸ δὲ παρθένοι κόμας ἔθεντο
[1300]   ~πόλεων δ´ ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´  ἦσαν   θεῶν θυσίαι, ~βωμοῖς δ´ ἄφλεκτοι
[600]   λαμπάδων κόροι λεύκιπποι ~ξυνομαίμονες ὤλβισαν  ὤλβισαν   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ πρόσθεν, ἐκ δόμων
[600]   ὑπὸ λαμπάδων κόροι λεύκιπποι ~ξυνομαίμονες  ὤλβισαν   ὤλβισαν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ πρόσθεν, ἐκ
[450]   παρεστώσας κλύω, ~εἰ τὴν μὲν  αἱρεθεῖσαν   ἐκ Τροίας ἄγων ~ἥκω δάμαρτα
[1300]   ζυγίους ~ζεύξασα θεὰ σατίνας ~τὰν  ἁρπασθεῖσαν   κυκλίων ~χορῶν ἔξω παρθενίων ~μετὰ
[950]   γ´ ἔτ´ εὐσεβοῦς πατρὸς ~κρείσσω  φανεῖσαν   τἄμ´ ἀποδοῦναι λέχη. ~εἰ δ´
[350]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ~ὦ τὰς τεθρίππους Οἰνομάωι  Πῖσαν   κάτα ~Πέλοψ ἁμίλλας ἐξαμιλληθείς ποτε,
[1500]   ~ἡ τοῦ Διὸς παῖς πρὸς  θάλασσαν   ἐστάλη, ~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´
[1100]   ~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα  δακρυόεσσαν,   ~ἔλθ´ διὰ ξουθᾶν γενύων
[200]   Ἑλλανίας ἀπὸ χθονὸς ~ἔτεμε τὰν  δακρυόεσσαν   ~Ἰλίωι πεύκαν; ~ἔνθεν ὀλόμενον σκάφος
[1600]   τάχα ξένους· ~νῦν δὲ τὴν  προδοῦσαν   ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον, ~ἥτις ἐν
[1100]   ὑπὸ δενδροκόμοις ~μουσεῖα καὶ θάκους  ἐνίζουσαν   ~ἀναβοάσω, ~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν
[650]   στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ, τὴν  δοκοῦσαν   Ἰδαίαν πόλιν ~μολεῖν Ἰλίου τε
[300]   ~ὡς πύθησθε τοὺς ἐμούς. ~(ΧΟΡΟΣ)  θέλουσαν   οὔ με δὶς καλεῖς. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1400]   μ´; ἔα δέ με ~αὐτὴν  μολοῦσαν   ἐντάφια δοῦναι νεκρῶι. ~θεοὶ δέ
[150]   ~ποῖον ἁμιλλαθῶ γόον τίνα  μοῦσαν   ἐπέλθω ~δάκρυσιν θρήνοις
[1500]   ~ζυγῶν τε πεντήκοντα κἀρετμῶν μέτρα  ~ἔχουσαν.   ἔργου δ´ ἔργον ἐξημείβετο· ~ὁ
[1100]   ~μουσεῖα καὶ θάκους ἐνίζουσαν ~ἀναβοάσω,  ~τὰν   ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν,
[1300]   ὅτε ζυγίους ~ζεύξασα θεὰ σατίνας  ~τὰν   ἁρπασθεῖσαν κυκλίων ~χορῶν ἔξω παρθενίων
[200]   τίς Ἑλλανίας ἀπὸ χθονὸς ~ἔτεμε  τὰν   δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι πεύκαν; ~ἔνθεν ὀλόμενον
[200]   Πριαμίδας ~ἔπλευσε βαρβάρωι πλάται  ~τὰν   ἐμὰν ἐφ´ ἑστίαν ~{ἐπὶ τὸ
[1100]   οὐκ ἄλλως λέγω. ~(ΧΟΡΟΣ) σὲ  τὰν   ἐναύλοις ὑπὸ δενδροκόμοις ~μουσεῖα καὶ
[1300]   ἐνέπει· ~Βᾶτε, σεμναὶ Χάριτες, ~ἴτε,  τὰν   περὶ παρθένωι ~Δηὼ θυμωσαμέναν ~λύπαν
[150]   ~πυρὶ μέλουσι δαΐωι ~δι´ ἐμὲ  τὰν   πολυκτόνον, ~δι´ ἐμὸν ὄνομα πολύπονον,
[200]   ποτ´ ἔτι ~πάτρια μέλαθρα καὶ  τὰν   ~Χαλκίοικον ὀλβιεῖ. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ,
[300]   ~ἢ ´ν νέκυσι κατὰ χθονὸς  ~τὰν   χρόνιον ἔχει τύχαν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς
[1100]   καὶ θάκους ἐνίζουσαν ~ἀναβοάσω, ~τὰν  ἀοιδοτάταν   ~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´
[1450]   φίλα, ~χοραγὲ τῶν καλλιχόρων ~δελφίνων,  ὅταν   αὐρᾶν ~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι, ~γλαυκὰ
[850]   ὅς με προστάσσει τάδε ~εἰπεῖν,  ὅταν   γῆν τήνδε νοστήσας τύχηις. ~{τίς
[400]   ~κρύπτων ὑπ´ αἰδοῦς τὰς τύχας.  ὅταν   δ´ ἀνὴρ ~πράξηι κακῶς ὑψηλός,
[1650]   διπλῶ ~πόντον παριππεύοντε πέμψομεν πάτραν.  ~ὅταν   δὲ κάμψηις καὶ τελευτήσηις βίον,
[500]   οὐδ´ ἀγύμναστον πλάνοις, ~ἥξειν δ´  ὅταν   δὴ πημάτων λάβηι τέλος. ~ἓν
[1350]   βαρβάρων τροπαῖα μυρίων χερὶ ~θήσων,  ὅταν   κωπῆρες ἐσβῶμεν σκάφος. ~πέπλους δ´
[250]   πρὸς πλουσίαν ~τράπεζαν ἵζους´; ἀλλ´  ὅταν   πόσις πικρὸς ~ξυνῆι γυναικί, καὶ
[1100]   ~πολλοὺς δὲ πυρσεύσας φλογερὸν σέλας  ἀμφιρύταν   ~Εὔβοιαν εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ
[1450]   ~Ὠρίωνά τ´ ἐννύχιον, ~καρύξατ´ ἀγγελίαν  ~Εὐρώταν   ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν
[350]   κατόμοσα ~τὸν ὑδρόεντι δόνακι χλωρὸν  ~Εὐρώταν,   θανόντος ~εἰ βάξις ἔτυμος ἀνδρὸς
[400]   ἀξένους τ´ ἐπιδρομὰς ~πέπλευκα πάσας·  χὤταν   ἐγγὺς πάτρας, ~πάλιν μ´
[1300]   δολίους, ~χιονοθρέμμονάς τ´ ἐπέρας´ ~Ἰδαιᾶν  Νυμφᾶν   σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´ ἐν πένθει
[650]   λουτρῶν καὶ κρηνᾶν, ~ἵνα θεαὶ  μορφὰν   ἐφαίδρυναν, εὖτ´ ~ἔμολον ἐς κρίσιν.
[300]   κατὰ χθονὸς ~τὰν χρόνιον ἔχει  τύχαν;   ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς τὸ φέρτερον τίθει
[1450]   ~ἇς οὔπω πεῦκαι πρὸ γάμων  ἔλαμψαν.   ~δι´ αἰθέρος εἴθε ποτανοὶ ~γενοίμεθ´
[1250]   μηδὲν δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ τῶνδ´  ἐν   ἀγέλαις ὀλβίαις σπανίζομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ
[200]   ἐμὸν ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα δ´  ἐν   ἀγχόναις ~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας ~ἐμᾶς
[750]   ~τί σοι λέγοιμ´ ἂν τὰς  ἐν   Αἰγαίωι φθορὰς ~τὰ Ναυπλίου τ´
[200]   παραδίδωσι λέχεσιν, ~ὁ δὲ σὸς  ἐν   ἁλὶ κύμασί τε λέλοιπε ~βίοτον,
[200]   ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ δ´ ἐμὸς  ἐν   ἁλὶ πολυπλανὴς ~πόσις ὀλόμενος οἴχεται,
[1550]   μὲν ἥδ´ ὑποψία ~λόγος τ´  ἐν   ἀλλήλοισι, τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος
[100]   σὺν δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὔκουν  ἐν   Ἄργει γ´ οὐδ´ ἐπ´ Εὐρώτα
[1100]   ~τοὔνομα παρασχοῦς´, οὐ τὸ σῶμ´,  ἐν   βαρβάροις. ~θανεῖν δ´ ἔασόν μ´,
[1250]   ἀρκέσει γὰρ ἃν διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  ἐν   βαρβάροις μὲν ἵππον ταῦρον
[1650]   νῆσον λέγω, ~Ἑλένη τὸ λοιπὸν  ἐν   βροτοῖς κεκλήσεται, ~ἐπεὶ κλοπαίαν ς´
[1100]   ~τί τὸ σαφὲς ὅτι ποτ´  ἐν   βροτοῖς τὸ τῶν θεῶν ~ἔπος
[1100]   ἔασόν μ´, εἰ κατακτεῖναι θέλεις,  ~ἐν   γῆι πατρώιαι. τί ποτ´ ἄπληστος
[1650]   οὕνεκ´ εὐγενεστάτης ~γνώμης, πολλαῖς  ἐν   γυναιξὶν οὐκ ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ
[400]   ἀμφιβλήματα ~χλιδάς τε πόντος ἥρπας´·  ἐν   δ´ ἄντρου μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα
[700]   ~ἵπποις τροχάζων παρέφερον· σὺ δ´  ἐν   δίφροις ~σὺν τῶιδε νύμφη δῶμ´
[300]   ~(ΧΟΡΟΣ) πῶς δ´ εὐμενείας τοισίδ´  ἐν   δόμοις ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ) πάντες φίλοι
[1650]   νῦν χρόνον ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν  ἐν   δόμοις ἐχρῆν· ~ἐπεὶ δὲ Τροίας
[1500]   πύργους. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ~ἄναξ, τὰ κάκιστ´  ἐν   δόμοις ηὑρήκαμεν· ~ὡς καίν´ ἀκούσηι
[1600]   προδοῦσαν ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον, ~ἥτις  ἐν   δόμοις ὁρῶσα Μενέλεων οὐκ εἶπέ
[450]   ἀπ´ οἴκων· ἔστι γάρ τις  ἐν   δόμοις ~τύχη, τύραννος ἧι ταράσσεται
[1150]   εἰσορῶ γὰρ οὓς διώκομεν ~παρόντας  ἐν   δόμοισι κοὐ πεφευγότας. ~αὕτη, τί
[1400]   μ´ οἵαν χρή ς´ ἔχειν  ἐν   δώμασιν ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων εὐεργετεῖς
[0]   ~τίκτει δὲ τέκνα δισσὰ τοῖσδ´  ἐν   δώμασιν, ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´ {ὅτι δὴ
[1200]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς δαί; λέλειμμαι τῶν  ἐν   Ἕλλησιν νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς πόντον
[1200]   μὲν ἥδε συμφορὰ δακρύεται. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἐν   εὐμαρεῖ γοῦν σὴν κασιγνήτην λαθεῖν.
[1250]   ὡς λέγεις, θάπτειν πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  ἐν   εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα μὴ κλέπτειν
[1400]   τάδε. ~ὅστις δὲ δώσει ναῦν  ἐν   ἧι τάδ´ ἄξομεν, ~πρόσταξον, ὡς
[900]   οὐρανὸς πᾶσιν βροτοῖς ~καὶ γαῖ´,  ἐν   ἧι χρὴ δώματ´ ἀναπληρουμένους ~τἀλλότρια
[850]   πέρι ~ἔσται πάρεδρος Ζηνὶ τῶιδ´  ἐν   ἤματι. ~Ἥρα μέν, σοι
[1350]   οὐ θέμις οὔθ´ ὅσια ~ἐπύρωσας  ἐν   θαλάμοις, ~μῆνιν δ´ ἔχεις μεγάλας
[350]   ἔρανον εἰς θεοὺς ~πεισθεὶς ἐποίεις}  ἐν   θεοῖς λιπεῖν βίον, ~πρὶν τὸν
[850]   εἴτ´ αὐτοῦ μενεῖς· ~ἔρις γὰρ  ἐν   θεοῖς σύλλογός τε σοῦ πέρι
[700]   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὐχ ἥδε μόχθων τῶν  ἐν   Ἰλίωι βραβεύς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐχ ἥδε·
[600]   ~ἡμᾶς τόδ´ αὖθις, ὡς ἅδην  ἐν   Ἰλίωι ~πόνους παρεῖχες σῶι πόσει
[1200]   Μενέλεων θανεῖν; ~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´, ὑγροῖσιν  ἐν   κλυδωνίοις ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι
[1100]   Ἑλένα, θυγάτηρ· ~πτανὸς γὰρ  ἐν   κόλποις σε Λήδας ~ἐτέκνωσε πατήρ·
[1050]   δέμας. ~ὦ πότνι´ Δίοισιν  ἐν   λέκτροις πίτνεις ~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ
[600]   ~περί τ´ ἐπέτασα χέρα φίλιον  ἐν   μακρᾶι ~φλογὶ φαεσφόρωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ
[1550]   κλιμακτῆρας εὐσφύρωι ποδὶ ~Ἑλένη καθέζετ´  ἐν   μέσοις ἑδωλίοις ~ὅ τ´ οὐκέτ´
[900]   ~(ΧΟΡΟΣ) οἰκτρὸν μὲν οἱ παρόντες  ἐν   μέσωι λόγοι, ~οἰκτρὰ δὲ καὶ
[600]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ· πολλοὺς δ´  ἐν   μέσωι λόγους ἔχων ~οὐκ οἶδ´
[800]   ἴση. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φήμη τις οἴκων  ἐν   μυχοῖς ἱδρυμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκ, ἀλλ´
[750]   νώτοις ἅλιον ἐφθείρου πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  ἐν   ναυσὶν ὢν πρὸς τοῖσιν ἐν
[100]   ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν  ἐν   νώτοισι ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον
[950]   λέγουσιν ὡς πρὸς ἀνδρὸς εὐγενοῦς  ~ἐν   ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´ ὀφθαλμῶν βαλεῖν.
[450]   δὴ μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔστ´ οὖν  ἐν   οἴκοις ὅντιν´ ὀνομάζεις ἄναξ; ~(ΓΡΑΥΣ)
[100]   νοῦς ὁρᾶι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη δ´  ἐν   οἴκοις σὺν δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[300]   εἴσηι πάντα· τἀληθῆ φράσαι ~ἔχους´  ἐν   οἴκοις τοῖσδε, τί βλέπεις πρόσω;
[900]   ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν πικρὰν ~ὄντων  ἐν   οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι. ~κεἰ μὲν
[500]   ἧψά νιν, ~Μενέλαος, οὐκ ἄγνωστος  ἐν   πάσηι χθονί. ~δόμων ἄνακτα προσμενῶ·
[1300]   ~Ἰδαιᾶν Νυμφᾶν σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´  ἐν   πένθει ~πέτρινα κατὰ δρία πολυνιφέα.
[1200]   τὰ τοιάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι θάπτειν  ἐν   πέπλων ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´· ἀνίστη
[1200]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὄλωλ´ ἐκεῖνος. ἦλθε δ´  ἐν   ποίωι σκάφει; ~(ΕΛΕΝΗ) ναῦταί σφ´
[450]   λέγειν. ~πολλοὶ γάρ, ὡς εἴξασιν,  ἐν   πολλῆι χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´ ἔχουσι
[1250]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς τοὺς θανόντας θάπτετ´  ἐν   πόντωι νεκρούς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς ἂν
[0]   δορός. ~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς  ἐν   πτυχαῖσιν αἰθέρος ~νεφέληι καλύψας— οὐ
[900]   ὀνήσομαι. ~κεἰ μὲν θανὼν ὅδ´  ἐν   πυρᾶι κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´ ἀπόντα
[950]   καὶ δάμαρτ´ ἐμὴν λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ)  ἐν   σοὶ βραβεύειν, νεᾶνι, τοὺς
[1400]   τύχης με δεῖ μόνον. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  ἐν   σοὶ τόδ´, ἢν σὴν εἰς
[1000]   Κύπριν, ~Ἥρας δὲ τὴν ἔννοιαν  ἐν   ταὐτῶι μένειν ~ἣν ἐς σὲ
[1050]   ἐγὼ συμπλεύσομαι ~καὶ συγκαθήσω κόσμον  ἐν   ταὐτῶι σκάφει. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ καὶ
[1000]   ἱερὸν τῆς δίκης ἐμοὶ μέγα  ~ἐν   τῆι φύσει· καὶ τοῦτο Νηρέως
[700]   εἴην, κεἰ πέφυχ´ ὅμως λάτρις,  ~ἐν   τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´
[1650]   τοῖς θεοῖς παρέσχε τοὔνομ´, οὐκέτι·  ~ἐν   τοῖσι δ´ αὐτοῖς δεῖ νιν
[750]   ἐν ναυσὶν ὢν πρὸς τοῖσιν  ἐν   Τροίαι δέκα ~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ
[550]   οὖν; ἅμ´ ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρ´  ἐν   Τροίαι θ´ ἅμα; ~(ΕΛΕΝΗ) τοὔνομα
[50]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Αἴας μ´ ἀδελφὸς ὤλες´  ἐν   Τροίαι θανών. ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς; οὔ
[100]   ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´ ἐμείνατ´ ἄλλον  ἐν   Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας,
[850]   πολεμίων θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι καταμπίσχουσιν  ἐν   τύμβωι χθονί, ~κακοὺς δ´ ἐφ´
[1350]   ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν  ἐν   τύχη πόσις· ~ἃ γὰρ καθήσειν
[1150]   τἀμὰ κοὐδέν εἰμ´ ἔτι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  ἐν   τῶι δὲ κεῖσαι συμφορᾶς; τίς
[1000]   οὐδείς ποτ´ ηὐτύχησεν ἔκδικος γεγώς,  ~ἐν   τῶι δικαίωι δ´ ἐλπίδες σωτηρίας.
[500]   πάντ´ ἀληθῶς οἶδε· φησὶ δ´  ἐν   φάει ~πόσιν τὸν ἁμὸν ζῶντα
[150]   γῆς· ἄπεστι δὲ ~κυσὶν πεποιθὼς  ἐν   φοναῖς θηροκτόνοις· ~κτείνει γὰρ Ἕλλην´
[1350]   τοὺς ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους  ἐν   χεροῖν ἔχειν δοκῶν, ~σιγητέον μοι·
[1600]   δ´ ἀνῆιξαν πάντες, οἱ μὲν  ἐν   χεροῖν ~κορμοὺς ἔχοντες ναυτικούς, οἱ
[700]   ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´ ἔχοντες  ἐν   χεροῖν λυγρόν} ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί φήις;
[1350]   ~{οὐκ εἶπ´ ἀδελφῶι· κατθανόντα δ´  ἐν   χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς εἰσορᾶν
[250]   βάρβαρος ~τεῦχος νεοσσῶν λευκὸν ἐκλοχεύεται,  ~ἐν   ὧι με Λήδαν φασὶν ἐκ
[1050]   ὡς εὖ τόδ´ εἶπας πλὴν  ἕν·   εἰ χέρσωι ταφὰς ~θεῖναι κελεύσει
[750]   εἶπας ς´ ἀνηρόμην ἐγώ.  ~ἓν   δ´ εἰπὲ τἄλλα παραλιπών· πόσον
[500]   ὅταν δὴ πημάτων λάβηι τέλος.  ~ἓν   δ´ οὐκ ἔλεξεν, εἰ μολὼν
[700]   ~φρουρεῖν θ´ ὅπως ἂν εἰς  ἓν   ἐλθόντες τύχης ~ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν,
[1500]   χειρὶ λευκά θ´ ἱστί´ εἰς  ἓν   ἦν ~πηδάλιά τε ζεύγλαισι παρακαθίετο.
[1500]   λευκά θ´ ἱστί´ εἰς ἓν  ἦν   ~πηδάλιά τε ζεύγλαισι παρακαθίετο. ~κἀν
[1000]   παρθένου σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε δ´ εἰς  ἓν   τοὺς λόγους φέροντε χρὴ ~κοινὴν
[200]   ~Λήδα δ´ ἐν ἀγχόναις ~θάνατον  ἔλαβεν   αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ
[1600]   τῶν ἐμῶν τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς  ἔλαβεν   πατρὸς πάρα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ ἔδωκεν
[600]   δ´ ἀγαθὸν σέ τε κἀμὲ  συνάγαγεν,   πόσι, ~χρόνιον, ἀλλ´ ὅμως·
[1550]   κἀς κέρας παρεμβλέπων ~μὴ θιγγάνειν  ἀπεῖργεν.   δ´ Ἑλένης πόσις ~ἐκάλεσεν·
[1250]   διδούς γε μὲν δὴ δυσγενὲς  μηδὲν   δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ τῶνδ´ ἐν
[850]   σε καὶ παροῦς´ ἀφιγμένον ~δεῦρ´  οἶδεν.   δύστηνος, ὡς ἀπωλόμην. ~Τροίας
[600]   τάλαινα Τυνδαρὶς ~ἄλλως κακὰς ἤκουσεν  οὐδὲν   αἰτία. ~ὦ χαῖρε, Λήδας θύγατερ·
[1400]   χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν θανόντων  οὐδὲν   ἀλλ´ ἄλλως πόνος. ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστιν
[750]   τάλας, Τροίας ἄπο ~κέρδος μὲν  οὐδὲν   εἰδέναι, πόθος δέ τις ~{τὰ
[700]   προθυμίαι. ~σπεύδων δ´ ὅτ´ ἔσπευδ´  οὐδὲν   εἶχε· νῦν δ´ ἔχει ~αὐτόματα
[700]   πλέα. ~{οὐδ´ ἦν ἄρ´ ὑγιὲς  οὐδὲν   ἐμπύρου φλογὸς ~οὐδὲ πτερωτῶν φθέγματ´·
[1050]   χέρσωι ταφὰς ~θεῖναι κελεύσει ς´,  οὐδὲν   σκῆψις φέρει. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´
[100]   λέγεις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥσπερ σέ γ´,  οὐδὲν   ἧσσον, ὀφθαλμοῖς ὁρῶ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκόπει
[500]   σοφῶν δέ του, ~δεινῆς ἀνάγκης  οὐδὲν   ἰσχύειν πλέον. ~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσα τᾶς
[1400]   κἀνθάδ´ ὧν ἐγὼ λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  οὐδὲν   κακίω Μενέλεώ μ´ ἕξεις πόσιν.
[300]   γόους τ´ ἔχε. ~πρὶν δ´  οὐδὲν   ὀρθῶς εἰδέναι, τί σοι πλέον
[450]   πόλις πόλει ~γυνὴ γυναικί τ´·  οὐδὲν   οὖν θαυμαστέον. ~οὐδ´ αὖ τὸ
[1400]   Μενέλεώ μ´ ἕξεις πόσιν. ~(ΕΛΕΝΗ)  οὐδὲν   σὺ μεμπτός· τῆς τύχης με
[700]   πονήσας αὖθις ὄλλυται κακῶς, ~βέβαιον  οὐδὲν   τῆς ἀεὶ τύχης ἔχων. ~σὺ
[1150]   πῶς φράσω; τέθνηκέ μοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  {οὐδέν   τι χαίρω σοῖς λόγοις, τὰ
[1600]   σώφρονος δ´ ἀπιστίας ~οὐκ ἔστιν  οὐδὲν   χρησιμώτερον βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἄν
[400]   ὤθει βίαι. ~(ΓΡΑΥΣ) πείθηι γὰρ  οὐδὲν   ὧν λέγω, σὺ δ´ αἴτιος.
[600]   ὡς βεβηκυῖαν μυχοὺς ~ἤγγελλον εἰδὼς  οὐδὲν   ὡς ὑπόπτερον ~δέμας φοροίης. οὐκ
[1150]   ς´ ἔπος— ~ὄλωλα· φροῦδα τἀμὰ  κοὐδέν   εἰμ´ ἔτι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν τῶι
[150]   χάριτας ~ἵν´ ἐπὶ δάκρυσι παρ´  ἐμέθεν   ὑπὸ ~μέλαθρα νύχια παιᾶνα ~νέκυσιν
[650]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) εἶτ´ ἀντέδωκ´ εἴδωλον, ὡς  σέθεν   κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ δὲ σὰ
[650]   θεὸς ἀπὸ πόλεος ἀπό τε  σέθεν,   ~ὅτε μέλαθρα λέχεά τ´ ἔλιπον
[950]   γὰρ γαμεῖ τήνδ´ οὔτε σύγγονος  σέθεν   ~οὔτ´ ἄλλος οὐδείς· ἀλλ´ ἐγώ
[1100]   Πριαμίδαις ἄγων ~Λακεδαίμονος ἄπο λέχεα  ~σέθεν,   Ἑλένα, Πάρις αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν
[1600]   ναῦς ἐρρεῖτο. παρακέλευσμα δ´ ἦν  ~πρύμνηθεν   Ἑλένης· Ποῦ τὸ Τρωϊκὸν κλέος;
[750]   τάλας, χρόνον· ~σωθεὶς δ´  ἐκεῖθεν   ἐνθάδ´ ἦλθες ἐς σφαγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[850]   ~Ἥρα μέν, σοι δυσμενὴς  πάροιθεν   ἦν, ~νῦν ἐστιν εὔνους κἀς
[1500]   ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν  ἦλθεν   ἀγγέλλων θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) δεινὰ
[1200]   ἐμῶν γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια μὲν  ἦλθεν,   ἀλλ´ ὅμως αἰνῶ τάδε. ~(ΕΛΕΝΗ)
[0]   βρέφος· ~ἐπεὶ δ´ ἐς ἥβην  ἦλθεν   ὡραίαν γάμων, ~καλοῦσιν αὐτὴν Θεονόην·
[50]   ~(ΕΛΕΝΗ) ναί· ~μνηστήρ ποθ´ Ἑλένης  ἦλθεν,   ὡς ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´
[150]   αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος ἔρνεσιν·  ~ἔνθεν   οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον,
[200]   ~ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι πεύκαν;  ~ἔνθεν   ὀλόμενον σκάφος ~συναρμόσας Πριαμίδας
[750]   ἐπιστὰς βαρβάροις πυλώμασιν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´,  ἔνθεν   ὥσπερ πτωχὸς ἐξηλαυνόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ
[550]   βλέποντα σώματ´ ἐξεργάζεται; ~(ΕΛΕΝΗ) αἰθήρ,  ὅθεν   σὺ θεοπόνητ´ ἔχεις λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1500]   θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς ἀνέμων ~πέμποντες  Διόθεν   πνοάς, ~δύσκλειαν δ´ ἀπὸ συγγόνου
[1150]   ~στένεις ὀνείροις φάτιν τιν´  οἴκοθεν   ~κλυοῦσα λύπηι σὰς διέφθαρσαι φρένας;
[50]   γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς δ´ εἶ;  πόθεν   γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1200]   ποδαπὸς δ´ ὅδ´ ἁνὴρ καὶ  πόθεν   κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην, Ἀχαιῶν
[450]   κατὰ Σπάρτην ποτ´ ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  πόθεν   μολοῦσα; τίνα τὸ πρᾶγμ´ ἔχει
[50]   στυγεῖς θαυμαστέον. ~{ἀτὰρ τίς εἶ  πόθεν;   τίνος ἐξαυδᾶν σε χρή; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[200]   ~ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε ς´ ἐτέκετο  ματρόθεν   ~χιονόχρωι κύκνου πτερῶι ~Ζεὺς πρέπων
[1250]   δόρυ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὥστ´ ἐξορᾶσθαι ῥόθια  χερσόθεν   μόλις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δή; τόδ´
[950]   ἀποδώσεις θανών· ~ἀλλ´ ἥδε πατέρα  νέρθεν   ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει τὸν πρὶν
[1350]   σῶμ´ ἐς οἶδμα πόντιον ~τοῦ  πρόσθεν   ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ
[650]   τύχης εὐδαίμονος ~τύχοιτε, πρὸς τὰ  πρόσθεν   ἀρκέσειεν ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ
[600]   ~ξυνομαίμονες ὤλβισαν ὤλβισαν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ  πρόσθεν,   ἐκ δόμων δὲ νοσφίσας ς´
[1550]   ~Ἔτ´, ξέν´, ἐς τὸ  πρόσθεν—   καλῶς ἔχει; ~πλεύσωμεν; ἀρχαὶ
[1200]   λέγει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ δὴ τὸ  πεμφθὲν   ἀντὶ σοῦ Τροίαι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1000]   τοῖς τε νερτέροις ~καὶ τοῖς  ἄνωθεν   πᾶσιν ἀνθρώποις· νοῦς ~τῶν
[750]   ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ)  εἶἑν·   τὰ μὲν δὴ δεῦρ´ ἀεὶ
[650]   εὐδαίμονος ~τύχοιτε, πρὸς τὰ πρόσθεν  ἀρκέσειεν   ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον
[1000]   οὐκ ἄν ς´ ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ  σιγήσειεν   ἂν ~μέλλοντ´ ἀδελφὴ σύγγονον κατακτανεῖν.
[500]   οἶδμ´ ἅλιον ~τρυχόμενος οὔπω λιμένων  ~ψαύσειεν   πατρίας γᾶς, ~ἀλατείαι βιότου ~ταλαίφρων,
[1400]   νεκρῶι. ~θεοὶ δέ σοί τε  δοῖεν   οἷ´ ἐγὼ θέλω ~καὶ τῶι
[400]   μὴ ´χόντων βίον ~οὐδ´ εἰ  θέλοιεν   ὠφελεῖν ἔχοιμεν ἄν. ~ὠή· τίς
[1600]   Μενέλεως δ´ ἔχων ὅπλα, ~ὅπηι  νοσοῖεν   ξύμμαχοι κατασκοπῶν, ~ταύτηι προσῆγε χειρὶ
[150]   ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι ποτ´  ἔλακεν   ~αἰάγμα- ~σι στένουσα νύμφα τις
[0]   τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς· ~πόλεμον γὰρ  εἰσήνεγκεν   Ἑλλήνων χθονὶ ~καὶ Φρυξὶ δυστήνοισιν,
[350]   ἔλαφον Μέροπος Τιτανίδα κούραν ~καλλοσύνας  ἕνεκεν·   τὸ δ´ ἐμὸν δέμας ~ὤλεσεν
[250]   συνεζύγην; ~ἆρ´ τεκοῦσά μ´  ἔτεκεν   ἀνθρώποις τέρας; ~{γυνὴ γὰρ οὔθ´
[600]   πήματ´· ἀγγέλλεις δὲ τί; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)  βέβηκεν   ἄλοχος σὴ πρὸς αἰθέρος πτυχὰς
[1500]   τοὺς δὲ σοὺς ἑλὼν ~ναύτας  βέβηκεν,   ὡς ἂν ἐν βραχεῖ μάθηις.
[350]   ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ δὲ κρατὶ χέρας  ἔθηκεν,   ~ὄνυχι δ´ ἁπαλόχροα γένυν ~ἔδευσεν
[250]   καί μ´ ἀπαλλάξειν κακῶν, ~ἐπεὶ  τέθνηκεν   οὗτος, οὐκέτ´ ἔστι δή. ~μήτηρ
[0]   μίαν γαμεῖ, ~Ψαμάθην, ἐπειδὴ λέκτρ´  ἀφῆκεν   Αἰακοῦ. ~τίκτει δὲ τέκνα δισσὰ
[1050]   γῆς αἰτήσομαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ δὴ  παρεῖκεν·   εἶτα πῶς ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα
[1600]   ἔλαβεν πατρὸς πάρα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´  ἔδωκεν   τύχη μοι. (ΧΟΡΟΣ) τὸ
[600]   ἡμέρα, ~ἥ ς´ εἰς ἐμὰς  ἔδωκεν   ὠλένας λαβεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλτατ´
[1000]   καὶ γὰρ ἂν κεῖνος βλέπων  ~ἀπέδωκεν   ἂν σοὶ τήνδ´ ἔχειν, ταύτηι
[1600]   μὲν οὖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) με  προύδωκεν   ~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε προδοσίαν, δίκαια
[1350]   πόσις· ~ἃ γὰρ καθήσειν ὅπλ´  ἔμελλεν   εἰς ἅλα, ~ταῦτ´ ἐμβαλὼν πόρπακι
[150]   ~Ἑλλανίδες κόραι, ~ναύτας Ἀχαιῶν τις  ~ἔμολεν   ἔμολε δάκρυα δάκρυσί μοι φέρων·
[1100]   ῥόθια πολιὰ βαρβάρωι πλάται ~ὃς  ἔμολεν   ἔμολε μέλεα Πριαμίδαις ἄγων ~Λακεδαίμονος
[250]   θάνοιμ´ ἂν οὖν καλῶς; ~ἀσχήμονες  μὲν   ἀγχόναι μετάρσιοι, ~κἀν τοῖσι δούλοις
[900]   ἀφαιρεῖσθαι βίαι. ~ἡμᾶς δὲ καιρίως  μέν,   ἀθλίως δ´ ἐμοὶ ~Ἑρμῆς ἔδωκε
[1150]   Ἑλένα. ~νῦν δ´ οἱ  μὲν   Ἅιδαι μέλονται κάτω, ~τείχεα δὲ
[0]   ~(ΕΛΕΝΗ) ~Νείλου  μὲν   αἵδε καλλιπάρθενοι ῥοαί, ~ὃς ἀντὶ
[350]   ἐμὰ δῶρα Κύπριδος ἔτεκε ~πολὺ  μὲν   αἷμα, πολὺ δὲ δάκρυον ~ἄχεά
[1250]   θέλεις ταύτης χάριν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προσφάζεται  μὲν   αἷμα πρῶτα νερτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίνος;
[450]   τὰς παρεστώσας κλύω, ~εἰ τὴν  μὲν   αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίας ἄγων ~ἥκω
[250]   ~μαψίδιον ἔχει φάτιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ἔχεις  μὲν   ἀλγείν´, οἶδα· σύμφορον δέ τοι
[950]   ἁπλοῦς λόγος. ~ἢν δ´ ἐς  μὲν   ἀλκὴν μὴ πόδ´ ἀντιθῆι ποδί,
[250]   καὶ φονεὺς αὐτῆς ἐγώ, ~ἀδίκως  μέν,   ἀλλὰ τἄδικον τοῦτ´ ἔστ´ ἐμόν.
[950]   πρόσθε τῆς εὐψυχίας. ~ἀλλ´, εἰ  μὲν   ἄνδρα σοι δοκεῖ σῶσαι ξένον
[1500]   ἀκτὰς ναυφθόροις ἠσκημένοι ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς  μέν,   αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν. ~ἰδὼν δέ
[1650]   πατρός τ´ ἐνδίκους ἐπιστολάς. ~{εἰς  μὲν   γὰρ αἰεὶ τὸν παρόντα νῦν
[300]   τοσοῦτον ἤλθομεν βάθος κακῶν· ~αἱ  μὲν   γὰρ ἄλλαι διὰ τὸ κάλλος
[250]   Μενέλεώ μ´ ἐλθεῖν μέτα. ~εἰ  μὲν   γὰρ ἔζη πόσις, ἀνεγνώσθημεν ἄν,
[1500]   ἔργου δ´ ἔργον ἐξημείβετο· ~ὁ  μὲν   γὰρ ἱστόν, δὲ πλάτην
[750]   ἔχοι δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν· τὰ  μὲν   δὴ δεῦρ´ ἀεὶ καλῶς ἔχει.
[1250]   ταῦρον νόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) διδούς γε  μὲν   δὴ δυσγενὲς μηδὲν δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1550]   πάντα συνέχεας τάδε. ~καὶ τἄλλα  μὲν   δὴ ῥαιδίως ἔσω νεὼς ~ἐθέμεθα
[250]   τὰ πράγματ´ ἐστί μου, ~τὰ  μὲν   δι´ Ἥραν, τὰ δὲ τὸ
[900]   καὶ τὰ θεῖ´ ἡγουμένη ~τὸ  μὲν   δίκαιον τοῦ πατρὸς διαφθερεῖς, ~τῶι
[1000]   Κύπρις δέ μοι ~ἵλεως  μὲν   εἴη, συμβέβηκε δ´ οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι
[700]   ξυγγέγηθε καὶ συνωδίνει κακοῖς. ~{ἐγὼ  μὲν   εἴην, κεἰ πέφυχ´ ὅμως λάτρις,
[950]   ὡς μάθηις, παρθένε, ~πρῶτον  μὲν   ἐλθεῖν διὰ μάχης σῶι συγγόνωι,
[1600]   ~ὀρθοὶ δ´ ἀνῆιξαν πάντες, οἱ  μὲν   ἐν χεροῖν ~κορμοὺς ἔχοντες ναυτικούς,
[0]   ὡς σώσαιμι Μενέλεωι λέχος. ~κἀγὼ  μὲν   ἐνθάδ´ εἴμ´, δ´ ἄθλιος
[800]   λήψομαι πολὺν ψόγον, ~ὅστις Θέτιν  μὲν   ἐστέρης´ Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου δ´ Αἴαντος
[550]   γυνή. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔ που φρονῶ  μὲν   εὖ, τὸ δ´ ὄμμα μου
[850]   Ζηνὶ τῶιδ´ ἐν ἤματι. ~Ἥρα  μέν,   σοι δυσμενὴς πάροιθεν ἦν,
[1500]   ποντίσματα ~φέροντες. ἡμῖν δ´ ἦν  μὲν   ἥδ´ ὑποψία ~λόγος τ´ ἐν
[1200]   ἐστὶν ἐνθάδ´ ὤν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς  μὲν   ἥδε συμφορὰ δακρύεται. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐν
[1200]   τῶν ἐμῶν γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια  μὲν   ἦλθεν, ἀλλ´ ὅμως αἰνῶ τάδε.
[50]   ἐξαυδᾶν σε χρή; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὄνομα  μὲν   ἡμῖν Τεῦκρος, δὲ φύσας
[1600]   τάλας· ~ἐκπεφεύγασιν γάμοι με. κεἰ  μὲν   ἦν ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν, πονήσας
[750]   τάλαιν´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὔργον  μὲν   ἦν τοῦτ´, ὄνομα δ´ οὐκ
[900]   ἐν οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι. ~κεἰ  μὲν   θανὼν ὅδ´ ἐν πυρᾶι κατεσφάγη,
[1250]   ἃν διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν βαρβάροις  μὲν   ἵππον ταῦρον νόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1450]   θυγάτηρ ~Γαλάνεια τάδ´ εἴπηι· ~Κατὰ  μὲν   ἱστία πετάσατ´, αὔρας ~λιπόντες εἰναλίας,
[1200]   δυσμόρφωι πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ) οἴμοι, δοκῶ  μὲν   κἀμὸν ὧδ´ ἔχειν πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1350]   ~μορφᾶ μόνον ηὔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ  μὲν   κατ´ οἴκους εὐτυχοῦμεν, φίλαι·
[700]   πρόσδοτον τῆς ἡδονῆς, ~ἣν μανθάνω  μὲν   καὐτός, οὐ σαφῶς δ´ ἔχω.
[1250]   πρίν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ξένε, λόγων  μὲν   κληδόν´ ἤνεγκας φίλην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκουν
[700]   τε σὸς πόνων μετέσχετε, ~σὺ  μὲν   λόγοισιν, δὲ δορὸς προθυμίαι.
[650]   πάντα δῶρα δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα  μὲν   λόγον οἶον ~οἷον ἐσοισόμεθα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[900]   τεκοῦσι τοὺς τρόπους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἰκτρὸν  μὲν   οἱ παρόντες ἐν μέσωι λόγοι,
[0]   τῆσδε γῆς τύραννος ἦν, ~{Φάρον  μὲν   οἰκῶν νῆσον, Αἰγύπτου δ´ ἄναξ,
[250]   τύχην ~πρὸς θεῶν κακοῦται, βαρὺ  μέν,   οἰστέον δ´ ὅμως· ~ἡμεῖς δὲ
[200]   ἀνὰ βίοτον οὐκ ἔτλας; ~μάτηρ  μὲν   οἴχεται, ~δίδυμά τε Διὸς οὐκ
[1050]   θανὼν λόγωι θανεῖν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κακὸς  μὲν   ὄρνις· εἰ δὲ κερδανῶ, λέγε.
[950]   εἰ δὲ μὴ δοκεῖ, ~ἐγὼ  μὲν   οὐ νῦν πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις
[1000]   νοῦς ~τῶν κατθανόντων ζῆι  μὲν   οὔ, γνώμην δ´ ἔχει ~ἀθάνατον
[0]   δ´ ἐς ἀλκὴν προυτέθην ἐγὼ  μὲν   οὔ, ~τὸ δ´ ὄνομα τοὐμόν,
[750]   τάλας, Τροίας ἄπο ~κέρδος  μὲν   οὐδὲν εἰδέναι, πόθος δέ τις
[1550]   κἀπὶ ταυρείωι σφαγῆι ~σταθεὶς νεκρῶν  μὲν   οὐδενὸς μνήμην ἔχων, ~τέμνων δὲ
[450]   τις ξυνώνυμος ~Τροίας τ´; ἐγὼ  μὲν   οὐκ ἔχω τί χρὴ λέγειν.
[250]   δὲ πολλαῖς συμφοραῖς ἐγκείμεθα. ~πρῶτον  μὲν   οὐκ οὖς´ ἄδικός εἰμι δυσκλεής·
[350]   ἄρξας Ἑλλάδος νεανίαις. ~καὶ τοὺς  μὲν   οὐκέτ´ ὄντας ἀριθμῆσαι πάρα, ~τοὺς
[900]   βούλοιντ´ ἂν ἀποδοῦναι πάλιν; ~δοκῶ  μέν.   οὔκουν χρή σε συγγόνωι πλέον
[250]   τὰς κακὰς σώιζουσί μου. ~ὅστις  μὲν   οὖν ἐς μίαν ἀποβλέπων τύχην
[1600]   σύγγονον κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ) εὐσεβεστάτην  μὲν   οὖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) με προύδωκεν
[1150]   παῖς ὅδε προσεννέπω, πάτερ. ~ὑμεῖς  μὲν   οὖν κύνας τε καὶ θηρῶν
[1000]   ὅσιον εἰ τίθημί νιν. ~αὐτοὶ  μὲν   οὖν ὁδόν τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ
[1600]   μή μ´ ἐάσεις ~(ΧΟΡΟΣ) οὐ  μὲν   οὖν ς´ ἐάσομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον
[50]   μὴ λέκτρ´ ὑποστρώσω τινί. ~ἕως  μὲν   οὖν φῶς ἡλίου τόδ´ ἔβλεπεν
[700]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγ´, γεραιέ, πολλὰ  μὲν   παρ´ ἀσπίδα ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας ἐκπονῶν
[1000]   ἐλπίδες σωτηρίας. ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαε, πρὸς  μὲν   παρθένου σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε δ´ εἰς
[1650]   παῖδε Λήδας καὶ Διός, τὰ  μὲν   πάρος ~νείκη μεθήσω σφῶιν κασιγνήτης
[0]   τιμὰς πάρα. ~ἡμῖν δὲ γῆ  μὲν   πατρὶς οὐκ ἀνώνυμος ~Σπάρτη, πατὴρ
[1400]   ἄναξ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ εἷα· τοὺς  μὲν   Πελοπιδῶν ἐῶ νόμους· ~καθαρὰ γὰρ
[700]   στρέφει ~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´ ἀναφέρων·  μὲν   πονεῖ, ~ὁ δ´ οὐ πονήσας
[1000]   θεῶν δ´ ἄρχεσθε χἰκετεύετε ~τὴν  μέν   ς´ ἐᾶσαι πατρίδα νοστῆσαι Κύπριν,
[900]   συγγόνωι δώσεις χάριν, ~αἰσχρὸν τὰ  μέν   σε θεῖα πάντ´ ἐξειδέναι ~τά
[1650]   καὶ συνοικῆσαι πόσει. ~ἀλλ´ ἴσχε  μὲν   σῆς συγγόνου μέλαν ξίφος, ~νόμιζε
[1400]   ~τιμᾶν· ἐγὼ δὲ διὰ τὸ  μὲν   στέργειν πόσιν ~καὶ ξυνθάνοιμ´ ἄν·
[1250]   ἔργον, νεᾶνι· τὸν παρόντα  μὲν   ~στέργειν πόσιν χρή, τὸν δὲ
[1650]   ταῦτ´ ἔδοξεν ὧδ´ ἔχειν. ~σοὶ  μὲν   τάδ´ αὐδῶ, συγγόνωι δ´ ἐμῆι
[250]   τοῦ καλοῦ, ~καὶ τὰς τύχας  μὲν   τὰς κακὰς ἃς νῦν ἔχω
[1550]   ἐναντίαν ὄπα· ~οὐχ εἷ´  μέν   τις λοῖσθον ἀρεῖται δόρυ, ~ὁ
[600]   ~δυοῖν γὰρ ὄντοιν οὐχ  μὲν   τλήμων, δ´ οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1300]   ~μετὰ κουρᾶν δ´ ~ἀελλόποδες, ~ἁ  μὲν   τόξοις Ἄρτεμις, δ´ ~ἔγχει
[800]   Θεονόην καλοῦσί νιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χρηστήριον  μὲν   τοὔνομ´· ὅτι δὲ δρᾶι φράσον.
[600]   φίλτατ´ ἀνδρῶν Μενέλεως,  μὲν   χρόνος ~παλαιός, δὲ τέρψις
[500]   δέ μοι ~ἔχει φυλάξεις· ἢν  μὲν   ὠμόφρων τις ἦι, ~κρύψας ἐμαυτὸν
[0]   ~Ἑλένη δ´ ἐκλήθην. δὲ  πεπόνθαμεν   κακὰ ~λέγοιμ´ ἄν. ἦλθον τρεῖς
[1500]   ~ἄναξ, τὰ κάκιστ´ ἐν δόμοις  ηὑρήκαμεν·   ~ὡς καίν´ ἀκούσηι πήματ´ ἐξ
[1550]   ἐξεπίμπλατο ~βοῆς, κελευστοῦ φθέγμαθ´ ὡς  ἠκούσαμεν.   ~ἐπεὶ δὲ γαίας ἦμεν οὔτ´
[1650]   ~πάλαι δ´ ἀδελφὴν κἂν πρὶν  ἐξεσώσαμεν,   ~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς ἐποίησεν θεούς·
[700]   οὐχ ἥδε· πρὸς θεῶν δ´  ἦμεν   ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´ ἔχοντες ἐν
[1550]   ὡς ἠκούσαμεν. ~ἐπεὶ δὲ γαίας  ἦμεν   οὔτ´ ἄγαν πρόσω ~οὔτ´ ἐγγύς,
[1650]   Ζεὺς ἐποίησεν θεούς· ~ἀλλ´ ἥσσον´  ἦμεν   τοῦ πεπρωμένου θ´ ἅμα ~καὶ
[250]   ~εἰ μὲν γὰρ ἔζη πόσις,  ἀνεγνώσθημεν   ἄν, ~εἰς ξύμβολ´ ἐλθόντες
[1000]   πατρός, ~ἡμῖν ὅδ´ αὑτὸς μῦθος·  ἀδικοίημεν   ἄν, ~εἰ μὴ ἀποδώσω· καὶ
[800]   τέ μοι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἴσως ἂν  ἀναπείσαιμεν   ἱκετεύοντέ νιν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσαντε δ´ ἐκ γῆς  διορίσαιμεν   ἂν πόδα; ~(ΕΛΕΝΗ) κοινῆι γ´
[750]   ~{πάσχων τ´ ἔκαμνον· δὶς δὲ  λυπηθεῖμεν   ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ πλείον´ εἶπας
[800]   μί´ ἔστιν ἐλπὶς ἦι μόνηι  σωθεῖμεν   ἄν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὠνητὸς τολμητὸς
[1000]   οὐδὲ μὴν ναῦς ἔστιν ἧι  σωθεῖμεν   ἂν ~φεύγοντες· ἣν γὰρ εἴχομεν
[800]   τε συγγόνωι παρόντα σε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  θνήισκοιμεν   ἄν· λαθεῖν γὰρ οὐχ οἷόν
[250]   ~{τὸ δ´ ἔσχατον τοῦτ´, εἰ  μόλοιμεν   ἐς πάτραν, ~κλήιθροις ἂν εἰργοίμεσθα,
[900]   γὰρ ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον  αἰσχύνοιμεν   ἄν. ~καίτοι λέγουσιν ὡς πρὸς
[400]   βίον ~οὐδ´ εἰ θέλοιεν ὠφελεῖν  ἔχοιμεν   ἄν. ~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς
[550]   ἑλὼν θέλει ~δοῦναι τυράννοις ὧν  ἐφεύγομεν   γάμους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ κλῶπές ἐσμεν
[1150]   γάρ τι θανάτωι τοὺς κακοὺς  κολάζομεν.   ~καὶ νῦν πέπυσμαι φανερὸν Ἑλλήνων
[1200]   ἐς πόντον ὅσα χρὴ νέκυσιν  ἐξορμίζομεν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί σοι παράσχω δῆτα
[1250]   οὐ τῶνδ´ ἐν ἀγέλαις ὀλβίαις  σπανίζομεν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ στρωτὰ φέρεται λέκτρα
[700]   ~ἀγῶνας οἳ μένουσί μ´, ὡς  ἐλπίζομεν,   ~εἰ τήνδε πως δυναίμεθ´ ἐκκλέψαι
[600]   ~λιποῦσα σεμνὸν ἄντρον οὗ σφ´  ἐσώιζομεν,   ~τοσόνδε λέξας´· ταλαίπωροι Φρύγες
[300]   ἀπαλλάξαι βίου. ~ἐς γὰρ τοσοῦτον  ἤλθομεν   βάθος κακῶν· ~αἱ μὲν γὰρ
[1500]   παρόντα κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς δ´  ἤλθομεν   σῶν περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν
[1500]   περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν πρωτόπλουν  καθείλκομεν   ~ζυγῶν τε πεντήκοντα κἀρετμῶν μέτρα
[1150]   ἐφίεμαι. ~ἐπίσχετ´· εἰσορῶ γὰρ οὓς  διώκομεν   ~παρόντας ἐν δόμοισι κοὐ πεφευγότας.
[600]   φίλαι φίλαι, ~τὰ πάρος οὐκέτι  στένομεν   οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν
[1400]   δώσει ναῦν ἐν ἧι τάδ´  ἄξομεν,   ~πρόσταξον, ὡς ἂν τὴν χάριν
[1400]   σύναψαι· κἂν ἄκραι θίγηις χερί,  ~ἥξομεν   ἵν´ ἐλθεῖν βουλόμεσθα τῆς τύχης.
[1600]   ~(ΧΟΡΟΣ) οὐ μὲν οὖν ς´  ἐάσομεν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ)
[1050]   ~(ΕΛΕΝΗ) δοῦναι κελεύσω πορθμίδ´, ἧι  καθήσομεν   ~κόσμον τάφωι σῶι πελαγίους ἐς
[1050]   φέρει. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ οὐ νομίζειν  φήσομεν   καθ´ Ἑλλάδα ~χέρσωι καλύπτειν τοὺς
[1250]   ἄξια τάδ´ ἔσται Πελοπιδῶν  δώσομεν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τἄλλ´ ὅσα χθὼν
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐχ ὧδε ναύτας ὀλομένους  τυμβεύομεν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς δαί; λέλειμμαι τῶν
[750]   σοι μέτα; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐνταῦθα λέκτρων  ἱκετεύομεν   φυγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) βωμοῦ σπανίζους´
[50]   ~μνηστήρ ποθ´ Ἑλένης ἦλθεν, ὡς  ἀκούομεν.   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´ ὅπλων ἔριν
[650]   στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν  ἔχομεν   ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον ~ἔμενον
[650]   οὐκέτι στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν  ἔχομεν   ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον
[1000]   σωθεῖμεν ἂν ~φεύγοντες· ἣν γὰρ  εἴχομεν   θάλασς´ ἔχει. ~(ΕΛΕΝΗ) ἄκουσον, ἤν
[700]   {τί φήις; ~νεφέλης ἄρ´ ἄλλως  εἴχομεν   πόνους πέρι; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας τάδ´
[1650]   σὼ κασιγνήτω διπλῶ ~πόντον παριππεύοντε  πέμψομεν   πάτραν. ~ὅταν δὲ κάμψηις καὶ
[550]   ἐφεύγομεν γάμους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ κλῶπές  ἐσμεν   οὐδ´ ὑπηρέται κακῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ
[700]   ὡς ἔχονθ´ ηὕρηκας οὗ τ´  ἐσμὲν   τύχης, ~μένειν τ´ ἐπ´ ἀκταῖς
[1400]   τύχης. ~ἅλις δὲ μόχθων οὓς  ἐμοχθοῦμεν   πάρος. ~κέκλησθέ τοι, θεοί, πόλλ´
[1600]   ἄναξ· δισσοὶ δέ σε ~Διόσκοροι  καλοῦμεν,   οὓς Λήδα ποτὲ ~ἔτικτεν Ἑλένην
[550]   τὰ ς´ ὄμματα; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐκεῖ  νοσοῦμεν,   ὅτι δάμαρτ´ ἄλλην ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1600]   λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀρχόμεσθ´ ἄρ´, οὐ  κρατοῦμεν.   ~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια δρᾶν, τὰ δ´
[1350]   ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ μὲν κατ´ οἴκους  εὐτυχοῦμεν,   φίλαι· ~ἡ γὰρ συνεκκλέπτουσα
[1350]   μυρίων χερὶ ~θήσων, ὅταν κωπῆρες  ἐσβῶμεν   σκάφος. ~πέπλους δ´ ἀμείψας´ ἀντὶ
[1550]   εἶπε· Δόλιος ναυκληρία· ~πάλιν  πλέωμεν   ἀξίαν κέλευε σύ, ~σὺ δὲ
[700]   ἓν ἐλθόντες τύχης ~ἐκ βαρβάρων  σωθῶμεν,   ἢν δυνώμεθα. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἔσται τάδ´,
[1200]   ἀντὶ χάριτος ἐλθέτω. ~(ΕΛΕΝΗ) σπονδὰς  τέμωμεν   καὶ διαλλάχθητί μοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μεθίημι
[1550]   τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος εἴη·  διεσιωπῶμεν   δ´ ὅμως ~τοὺς σοὺς λόγους
[1550]   τὸ πρόσθεν— καλῶς ἔχει;  ~πλεύσωμεν;   ἀρχαὶ γὰρ νεὼς μέλουσι σοί.
[1600]   ἡμᾶς λαθεῖν ~Μενέλαον, ὦναξ, ὡς  ἐλάνθανεν   παρών. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) γυναικείαις τέχναισιν
[1500]   ἐστάλη, ~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´  ἀνέστενεν   ~πόσιν πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα.
[1300]   δ´ ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν  ἔκραινεν.   ~δρομαῖον δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ
[1350]   ποτε. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χωρεῖτ´ ἐφεξῆς, ὡς  ἔταξεν   ξένος, ~δμῶες, φέροντες ἐνάλια
[500]   λάβηι τέλος. ~ἓν δ´ οὐκ  ἔλεξεν,   εἰ μολὼν σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´
[1650]   ~καὶ τῶν θεῶν, οἷς ταῦτ´  ἔδοξεν   ὧδ´ ἔχειν. ~σοὶ μὲν τάδ´
[350]   βοὰν δ´ Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν  ἀνοτότυξεν,   ~ἐπὶ δὲ κρατὶ χέρας ἔθηκεν,
[50]   μὲν οὖν φῶς ἡλίου τόδ´  ἔβλεπεν   ~Πρωτεύς, ἄσυλος γάμων· ἐπεὶ
[1600]   δὲ βὰς ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´  εἶπεν   εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ δ´ ἱστὸν
[1200]   δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´ ἄθαπτον  ἔλιπεν   κρύπτει χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθαπτον·
[950]   τὴν ἐμὴν συλήσετε, ~ἅ σοι  παρέλιπεν   ἥδε τῶν λόγων φράσω. ~ὅρκοις
[1100]   φης´ ἐρευνάσας βροτῶν; ~μακρότατον πέρας  ηὗρεν   ὃς τὰ θεῶν ἐσορᾶι ~δεῦρο
[1300]   ~καλλίστα τότε πρῶτα μακάρων ~Κύπρις·  γέλασεν   δὲ θεὰ ~δέξατό τ´ ἐς
[650]   πόσι με παῖς Μαίας τ´  ~ἐπέλασεν   Νείλωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θαυμαστά· τοῦ πέμψαντος;
[1350]   εἰσορᾶν ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´  ἀνήρπασεν   ἐν τύχη πόσις· ~ἃ γὰρ
[1550]   ἀπεῖργεν. δ´ Ἑλένης πόσις  ~ἐκάλεσεν·   πέρσαντες Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ
[100]   οὔ πού νιν Ἑλένης αἰσχρὸν  ὤλεσεν   κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν, βρόχωι γ´
[650]   ~δάκρυσιν· Διός μ´ ἄλοχος  ὤλεσεν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρα; τί νῶιν χρήιζουσα
[350]   ἕνεκεν· τὸ δ´ ἐμὸν δέμας  ~ὤλεσεν   ὤλεσε πέργαμα Δαρδανίας ~ὀλομένους τ´
[50]   ~γυναικὸς εἰκὼ φόνιον, μ´  ἀπώλεσεν   ~πάντας τ´ Ἀχαιούς. θεοί ς´,
[300]   ~γυναῖκες, ἡμᾶς δ´ αὐτὸ τοῦτ´  ἀπώλεσεν.   ~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη, τὸν ἐλθόνθ´, ὅστις
[350]   ~βοὰν βοὰν δ´ Ἑλλὰς αἶ´  ~ἐκελάδησεν   ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ δὲ κρατὶ χέρας
[1650]   πρὶν ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς  ἐποίησεν   θεούς· ~ἀλλ´ ἥσσον´ ἦμεν τοῦ
[1000]   ἀντ´ εὐσεβοῦς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐδείς ποτ´  ηὐτύχησεν   ἔκδικος γεγώς, ~ἐν τῶι δικαίωι
[1550]   Μενέλεως ψήχων δέρην ~μέτωπά τ´  ἐξέπεισεν   ἐσβῆναι δόρυ. ~τέλος δ´, ἐπειδὴ
[1650]   γὰρ ὧδε βούλεται. ~οὗ δ´  ὥρμισέν   σε πρῶτα Μαιάδος τόκος ~Σπάρτης
[650]   τί φῶ; τίς ἂν τάδ´  ἤλπισεν   βροτῶν ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδόκητον ἔχω
[100]   γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ´  ἐθέσπισεν   ~οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα
[100]   ἦν, ἀλλὰ χειμὼν ἄλλος´ ἄλλον  ὥρισεν.   ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν ἐν νώτοισι ποντίας
[350]   ἔθηκεν, ~ὄνυχι δ´ ἁπαλόχροα γένυν  ~ἔδευσεν   φοινίαισι πλαγαῖς. ~ὦ μάκαρ Ἀρκαδίαι
[650]   αὔδα. ~(ΕΛΕΝΗ) Κύπρις ὧι μ´  ἐπένευσεν   (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τλᾶμον. ~(ΕΛΕΝΗ) τλάμονα
[600]   τάλαινα Τυνδαρὶς ~ἄλλως κακὰς  ἤκουσεν   οὐδὲν αἰτία. ~ὦ χαῖρε, Λήδας
[350]   Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί ποτε, ~ὃς  ἐξέφυσεν   Ἀερόπης λέκτρων ἄπο ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ
[1600]   ~Διόσκοροι καλοῦμεν, οὓς Λήδα ποτὲ  ~ἔτικτεν   Ἑλένην θ´, πέφευγε σοὺς
[200]   σᾶς, γύναι. ~αἰὼν δυσαίων τις  ~ἔλαχεν   ἔλαχεν, ὅτε ς´ ἐτέκετο ματρόθεν
[200]   γύναι. ~αἰὼν δυσαίων τις ~ἔλαχεν  ἔλαχεν,   ὅτε ς´ ἐτέκετο ματρόθεν ~χιονόχρωι
[750]   ἦν τοῦτ´, ὄνομα δ´ οὐκ  εἶχεν   τόδε. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶσθ´ ἄρ´,
[850]   δ´ αὖ κέλευθον εἴ τις  ἔβλαψεν   ποδὶ ~στείβων ἀνοσίωι, δὸς καθαρσίωι
[1600]   σὲ τἀμὰ χρὴ δικάζειν. (ΧΟΡΟΣ)  ἤν   γε βελτίω λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀρχόμεσθ´
[1150]   κλοπαῖς θηρώμενον ~Ἑλένην· θανεῖται δ´,  ἤν   γε δὴ ληφθῆι μόνον. ~ἔα·
[400]   ἐκεῖ ζητῶν φίλοις ~τὰ πρόσφορ´  ἤν   πως ἐξερευνήσας λάβω. ~ἰδὼν δὲ
[1350]   ἐνάλια κτερίσματα. ~Ἑλένη, σὺ δ´,  ἤν   σοι μὴ κακῶς δόξω λέγειν,
[1350]   ~πράξεις τὸν ἄνδρα τὸν σὸν  ἤν   τε μὴ παρῆις. ~δέδοικα γάρ
[1000]   εἴχομεν θάλασς´ ἔχει. ~(ΕΛΕΝΗ) ἄκουσον,  ἤν   τι καὶ γυνὴ λέξηι σοφόν.
[1050]   ~ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μ´,  ἢν   ἁλῶ τεχνωμένη, ~ἢ πατρίδα τ´
[1050]   ἥσυχοι καθώμεθα; ~(ΕΛΕΝΗ) αὐτοῦ μέν´·  ἢν   γὰρ καί τι πλημμελές σε
[1250]   ~παύσω ψόγου σε τοῦ πρίν,  ἢν   γυνὴ γένηι ~οἵαν γενέσθαι χρή
[1250]   σοι ταῦτα πρὸς τὸ τυγχάνον.  ~ἢν   δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω καὶ τύχω
[900]   ~πόσιν Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους δόμους.  ~ἢν   δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω κἀπιβῶ Σπάρτης
[500]   ~κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια·  ~ἢν   δ´ ἐνδιδῶι τι μαλθακόν, τὰ
[950]   ´μὲ δεῖ θανεῖν· ἁπλοῦς λόγος.  ~ἢν   δ´ ἐς μὲν ἀλκὴν μὴ
[450]   δόμος. ~καιρὸν γὰρ οὐδέν´ ἦλθες·  ἢν   δὲ δεσπότης ~λάβηι σε, θάνατος
[800]   ἐμῶν ἕξει χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´,  ἢν   δὲ δὴ νῶιν μὴ ἀποδέξηται
[700]   ἐλθόντες τύχης ~ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν,  ἢν   δυνώμεθα. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἔσται τάδ´, ὦναξ,
[1350]   προσποιούμεθα ~εὔνουν κρατεῖν τε στόματος,  ἢν   δυνώμεθα ~σωθέντες αὐτοὶ καὶ σὲ
[500]   δισσὰς δέ μοι ~ἔχει φυλάξεις·  ἢν   μὲν ὠμόφρων τις ἦι, ~κρύψας
[50]   ὡς ἐς Ἴλιον ~οὐκ ἦλθον,  ἢν   μὴ λέκτρ´ ὑποστρώσω τινί. ~ἕως
[1400]   μόνον. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν σοὶ τόδ´,  ἢν   σὴν εἰς ἔμ´ εὔνοιαν διδῶις.
[100]   πορθμὸς αὑτὸς Ἀργείοισιν ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  ἦν,   ἀλλὰ χειμὼν ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν.
[1600]   ~ἐκπεφεύγασιν γάμοι με. κεἰ μὲν  ἦν   ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν, πονήσας εἷλον
[950]   εἰς τὸ θῆλυ τρεπόμενος ~ἐλεινὸς  ἦν   ἂν μᾶλλον δραστήριος. ~κτεῖν´,
[700]   ἐστὶ καὶ ψευδῶν πλέα. ~{οὐδ´  ἦν   ἄρ´ ὑγιὲς οὐδὲν ἐμπύρου φλογὸς
[0]   ~Εἰδώ, τὸ μητρὸς ἀγλάισμ´, ὅτ´  ἦν   βρέφος· ~ἐπεὶ δ´ ἐς ἥβην
[950]   τὸ θῆλυ τρεπόμενος ~ἐλεινὸς ἦν  ἂν   μᾶλλον δραστήριος. ~κτεῖν´, εἰ
[1500]   Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες. ἡμῖν δ´  ἦν   μὲν ἥδ´ ὑποψία ~λόγος τ´
[550]   ἐς γῆν Τρωιάδ´, ἀλλ´ εἴδωλον  ἦν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τίς βλέποντα σώματ´
[450]   παῖς, κατὰ Σπάρτην ποτ´  ἦν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πόθεν μολοῦσα; τίνα τὸ
[850]   μέν, σοι δυσμενὴς πάροιθεν  ἦν,   ~νῦν ἐστιν εὔνους κἀς πάτραν
[1600]   δὲ ναῦς ἐρρεῖτο. παρακέλευσμα δ´  ἦν   ~πρύμνηθεν Ἑλένης· Ποῦ τὸ Τρωϊκὸν
[100]   οὐ πᾶσι πορθμὸς αὑτὸς Ἀργείοισιν  ἦν;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ χειμὼν ἄλλος´
[750]   τάλαιν´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὔργον μὲν  ἦν   τοῦτ´, ὄνομα δ´ οὐκ εἶχεν
[0]   ὅτ´ ἔζη τῆσδε γῆς τύραννος  ἦν,   ~{Φάρον μὲν οἰκῶν νῆσον, Αἰγύπτου
[1250]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χαλκήλαθ´ ὅπλα· καὶ γὰρ  ἦν   φίλος δορί. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἄξια τάδ´
[1500]   χθονός; ἄπιστα γὰρ λέγεις. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)  ἥν   γε ξένωι δίδως σύ· τοὺς
[1050]   μ´ ἐξεργάσηι. ~ἅλις δὲ λύμης  ἥν   μ´ ἐλυμήνω πάρος ~τοὔνομα παρασχοῦς´,
[550]   μὴ θίγηις ἐμῶν πέπλων. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἥν   σοι δίδωσι Τυνδάρεως, ἐμὸς πατήρ.
[550]   λέκτρων δεσπότης ἄλλων ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  ἣν   ἄντρα κεύθει κἀκ Φρυγῶν κομίζομαι.
[400]   ἀνελπίστωι τύχηι ~Ἑλένη τε, Τροίας  ἣν   ἀποσπάσας ἔχω. ~ὄνομα δὲ χώρας
[1000]   ἔστιν ἧι σωθεῖμεν ἂν ~φεύγοντες·  ἣν   γὰρ εἴχομεν θάλασς´ ἔχει. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1000]   τὴν ἔννοιαν ἐν ταὐτῶι μένειν  ~ἣν   ἐς σὲ καὶ σὸν πόσιν
[950]   ἀπαιτῶ τὴν ἐμὴν δάμαρτά σε,  ~ἣν   Ζεὺς ἔπεμψε δεῦρό σοι σώιζειν
[700]   Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον τῆς ἡδονῆς,  ~ἣν   μανθάνω μὲν καὐτός, οὐ σαφῶς
[900]   αὖθις αὖ, ~ἐδνώσομαί τε θυγατέρ´,  ἣν   οὐδεὶς γαμεῖ, ~τὴν δ´ ἐνθάδ´
[0]   ἦν βρέφος· ~ἐπεὶ δ´ ἐς  ἥβην   ἦλθεν ὡραίαν γάμων, ~καλοῦσιν αὐτὴν
[1150]   πέπυσμαι φανερὸν Ἑλλήνων τινὰ ~ἐς  γῆν   ἀφῖχθαι καὶ λεληθέναι σκοπούς, ~ἤτοι
[1200]   ὅδ´ ἁνὴρ καὶ πόθεν κατέσχε  γῆν;   ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην, Ἀχαιῶν εἷς ἐμῶι
[100]   στείλαιμ´ ἂν οὔριον πτερὸν ~ἐς  γῆν   ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ´ ἐθέσπισεν
[400]   ναυαγὸς ἀπολέσας φίλους ~ἐξέπεσον ἐς  γῆν   τήνδε· ναῦς δὲ πρὸς πέτραις
[850]   με προστάσσει τάδε ~εἰπεῖν, ὅταν  γῆν   τήνδε νοστήσας τύχηις. ~{τίς εἶς´
[150]   αὐτὸς σημανεῖ· σὺ δ´ ἐκλιπὼν  ~γῆν   τήνδε φεῦγε, πρίν σε παῖδα
[550]   ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἦλθον ἐς  γῆν   Τρωιάδ´, ἀλλ´ εἴδωλον ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[250]   ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι γυναῖκες, τίνι πότμωι  συνεζύγην;   ~ἆρ´ τεκοῦσά μ´ ἔτεκεν
[1000]   ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´ ἄν· ἀλλὰ τίνα  φυγὴν   φευξούμεθα ~πεδίων ἄπειροι βαρβάρου γ´
[600]   κερτομεῖν ~ἡμᾶς τόδ´ αὖθις, ὡς  ἅδην   ἐν Ἰλίωι ~πόνους παρεῖχες σῶι
[1250]   ἔχει πότμον, ~κοὐκ ἂν δύναιτο  ζῆν   κατθανὼν γόοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν
[500]   τᾶς θεσπιωιδοῦ κόρας ~ἃ χρήιζους´  ἐπλάθην   τυράννοις δόμοισιν, ~ὡς Μενέλαος οὔπω
[0]   κατ´ οἶδμα παρθένων μίαν γαμεῖ,  ~Ψαμάθην,   ἐπειδὴ λέκτρ´ ἀφῆκεν Αἰακοῦ. ~τίκτει
[0]   Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´ ἐς ἀλκὴν  προυτέθην   ἐγὼ μὲν οὔ, ~τὸ δ´
[0]   σαφὴς οὗτος λόγος· ~Ἑλένη δ´  ἐκλήθην.   δὲ πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´
[600]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φιλτάτα πρόσοψις, οὐκ  ἐμέμφθην·   ~ἔχω τὰ τοῦ Διὸς λέκτρα
[450]   σοι γάνος; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ τοῦτ´  ἐμέμφθην·   τὰς ἐμὰς στένω τύχας. ~(ΓΡΑΥΣ)
[400]   ἐλείφθη ποικίλων ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς  ἐσώθην   μόλις ἀνελπίστωι τύχηι ~Ἑλένη τε,
[900]   ἐγὼ σὸν οὔτ´ ἂν προσπεσεῖν  τλαίην   γόνυ ~οὔτ´ ἂν δακρῦσαι βλέφαρα·
[800]   τοὐμὸν λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως ἂν  εἴην   ἀθλιώτατος βροτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) μή νυν
[700]   καὶ συνωδίνει κακοῖς. ~{ἐγὼ μὲν  εἴην,   κεἰ πέφυχ´ ὅμως λάτρις, ~ἐν
[950]   πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος ἂν  εἴην,   σὺ δὲ γυνὴ κακὴ φανῆι.
[750]   λέγων δ´ ἄν σοι κάκ´  ἀλγοίην   ἔτι ~{πάσχων τ´ ἔκαμνον· δὶς
[1000]   ἂν μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι χάριν  ~δοίην   ἂν ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι.
[750]   ἔχων τις ἂν ~φίλους ἀρίστην  μαντικὴν   ἔχοι δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν· τὰ
[950]   λόγος. ~ἢν δ´ ἐς μὲν  ἀλκὴν   μὴ πόδ´ ἀντιθῆι ποδί, ~λιμῶι
[0]   κράτιστον Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´ ἐς  ἀλκὴν   προυτέθην ἐγὼ μὲν οὔ, ~τὸ
[1350]   δὴ συνεκπονῶν. ~προύργου δ´ ἐς  ἀλκὴν   σῶμ´ ὅπλοις ἠσκήσατο, ~ὡς βαρβάρων
[850]   δὸς καθαρσίωι φλογί, ~κροῦσόν τε  πεύκην,   ἵνα διεξέλθω, πάρος· ~νόμον δὲ
[1600]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) με προύδωκεν ~(ΧΟΡΟΣ)  καλήν   γε προδοσίαν, δίκαια δρᾶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1250]   ξένε, λόγων μὲν κληδόν´ ἤνεγκας  φίλην.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκουν ἐμαυτῶι γ´ οὐδὲ
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐκεῖ νοσοῦμεν, ὅτι δάμαρτ´  ἄλλην   ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἦλθον ἐς
[1200]   καὶ πόθεν κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ)  Ἕλλην,   Ἀχαιῶν εἷς ἐμῶι σύμπλους πόσει.
[400]   ~ὄχλον παρέξεις δεσπόταις; κατθανῆι  ~Ἕλλην   πεφυκώς, οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[550]   ὑπηρέται κακῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν  στολήν   γ´ ἄμορφον ἀμφὶ σῶμ´ ἔχεις.
[1050]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς εὖ τόδ´ εἶπας  πλὴν   ἕν· εἰ χέρσωι ταφὰς ~θεῖναι
[250]   ~τὰ βαρβάρων γὰρ δοῦλα πάντα  πλὴν   ἑνός. ~ἄγκυρα δ´ μου
[450]   ~Σπάρτη δὲ ποῦ γῆς ἐστι  πλὴν   ἵνα ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός εἰσιν
[300]   ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ) πάντες φίλοι μοι  πλὴν   θηρεύων γάμους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἶσθ´
[750]   γ´ ὑβρίζων ἐς ἐμέ, κἂν  ἔτλην   ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι σθένων τις
[1050]   θανὼν λόγωι θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ  μὴν   γυναικείοις ς´ ἂν οἰκτισαίμεθα ~κουραῖσι
[550]   Ἐνοδίας μ´ ὁρᾶις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ  μὴν   γυναικῶν γ´ εἷς δυοῖν ἔφυν
[1050]   ἔφυγον ἐκ ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ  μὴν   ἐάνπερ ναῦν ἐπ´ ἀγκύρας λάβω,
[1000]   σύγγονον κατακτανεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´ οὐδὲ  μὴν   ναῦς ἔστιν ἧι σωθεῖμεν ἂν
[300]   ἀληθῆ δοξάσηις εἰρηκέναι. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ  μὴν   σαφῶς γ´ ἔλεξ´ ὀλωλέναι πόσιν.
[550]   οὐδ´ ὑπηρέται κακῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ  μὴν   στολήν γ´ ἄμορφον ἀμφὶ σῶμ´
[1050]   καὶ θανόνθ´ ὁρᾶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ  μὴν   τάδ´ ἀμφίβληστρα σώματος ῥάκη ~ξυμμάρτυρές
[950]   ~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς ἀπολαβεῖν δάμαρτ´  ἐμήν,   ~ἀπόδος τε καὶ πρὸς σῶσον·
[1400]   τάδε ~πάλιν πρὸς οἴκους σπεῦδ´  ἐμὴν   δάμαρτ´ ἔχων, ~ὡς τοὺς γάμους
[950]   λάινον τάφον, ~ἀπόδος, ἀπαιτῶ τὴν  ἐμὴν   δάμαρτά σε, ~ἣν Ζεὺς ἔπεμψε
[1400]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ ἡμέρα σοι τὴν  ἐμὴν   δείξει χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν
[1650]   δ´ ἀδελφὴν οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´  ἐμήν.   ~ἴστον δ´ ἀρίστης σωφρονεστάτης θ´
[950]   ~ἵν´ ἦις δικαία καὶ δάμαρτ´  ἐμὴν   λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐν σοὶ βραβεύειν,
[0]   ὡς Ζεὺς μητέρ´ ἔπτατ´ εἰς  ἐμὴν   ~Λήδαν κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών,
[800]   τ´ ἄπαιδα· διὰ δὲ τὴν  ἐμὴν   ~οὐκ ἀξιώσω κατθανεῖν δάμαρτ´ ἐγώ;
[550]   ἀφίξομαι ~Ἕλληνας οὐδὲ πατρίδα τὴν  ἐμήν   ποτε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ~Μενέλαε, μαστεύων σε
[950]   ~εἰ δ´ ἐμὲ γυναῖκα τὴν  ἐμὴν   συλήσετε, ~ἅ σοι παρέλιπεν ἥδε
[1350]   χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς εἰσορᾶν  ἐμὴν   χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν ἐν
[1550]   σφαγῆι ~σταθεὶς νεκρῶν μὲν οὐδενὸς  μνήμην   ἔχων, ~τέμνων δὲ λαιμὸν ηὔχετ´·
[100]   ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς γὰρ ὄσσοις  εἰδόμην,   καὶ νοῦς ὁρᾶι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη
[650]   ἡλίους δὲ μυρίους ~μόλις διελθὼν  ἠισθόμην   τὰ τῆς θεοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐμὰ
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὁθούνεκ´ αὐτῶι γ´ οὐ  ξυνωλόμην   ὁμοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ) ἦλθες γάρ,
[550]   Ἑλένηι προσφερὴς ὁθούνεκ´ εἶ. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἀπωλόμην·   λαβοῦσά ς´ οὐχ ἕξω πόσιν.
[850]   ~δεῦρ´ οἶδεν. δύστηνος, ὡς  ἀπωλόμην.   ~Τροίας δὲ σωθεὶς κἀπὸ βαρβάρου
[100]   καὶ ξύν γε πέρσας αὐτὸς  ἀνταπωλόμην.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη γὰρ ἧπται καὶ
[750]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´, ἔνθεν ὥσπερ πτωχὸς  ἐξηλαυνόμην.   ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ που προσήιτεις βίοτον;
[400]   ~οὐκ οἶδ´· ὄχλον γὰρ ἐσπεσεῖν  ἠισχυνόμην,   ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι τὰς ἐμὰς δυσχλαινίας}
[750]   καὶ πλείον´ εἶπας ς´  ἀνηρόμην   ἐγώ. ~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα
[450]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν σχὼν ἧς  ἐπηυρόμην   ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ) Ἑλένη κατ´ οἴκους
[1000]   ~τῶν κατθανόντων ζῆι μὲν οὔ,  γνώμην   δ´ ἔχει ~ἀθάνατον εἰς ἀθάνατον
[1000]   λόγους φέροντε χρὴ ~κοινὴν ξυνάπτειν  μηχανὴν   σωτηρίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄκουε δή νυν·
[0]   παιδί· καὶ δοκεῖ μ´ ἔχειν,  ~κενὴν   δόκησιν, οὐκ ἔχων. τὰ δ´
[900]   πάρεργον δοῦσα τοῦτο τῆς δίκης.  ~Ἑλένην   γὰρ οὐδεὶς ὅστις οὐ στυγεῖ
[50]   ἀθλίων ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ τἄρα ς´  Ἑλένην   εἰ στυγεῖς θαυμαστέον. ~{ἀτὰρ τίς
[1600]   καλοῦμεν, οὓς Λήδα ποτὲ ~ἔτικτεν  Ἑλένην   θ´, πέφευγε σοὺς δόμους.
[1150]   ~ἤτοι κατόπτην κλοπαῖς θηρώμενον  ~Ἑλένην·   θανεῖται δ´, ἤν γε δὴ
[250]   εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´ Ἰλίωι ~δοκοῦντες  Ἑλένην   Μενέλεώ μ´ ἐλθεῖν μέτα. ~εἰ
[600]   ~ἀκταῖσιν Ἥρας μηχαναῖς ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες  Ἑλένην   οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν Πάριν. ~ἐγὼ
[1650]   γήμειέ σε, ~φρουρὸν παρ´ Ἀκτὴν  τεταμένην   νῆσον λέγω, ~Ἑλένη τὸ λοιπὸν
[1350]   πόντιον ~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς χάρισιν  ἐκπεπληγμένην·   ~ἄγαν γὰρ αὐτὸν οὐ παρόνθ´
[500]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὲ τὴν ὄρεγμα δεινὸν  ἡμιλλημένην   ~τύμβου ´πὶ κρηπῖδ´ ἐμπύρους τ´
[750]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθικτον εὐνὴν ἴσθι σοι  σεσωμένην.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς τοῦδε πειθώ; φίλα
[1650]   αἰεὶ τὸν παρόντα νῦν χρόνον  ~κείνην   κατοικεῖν σοῖσιν ἐν δόμοις ἐχρῆν·
[100]   ἦλθες γάρ, ξέν´, Ἰλίου  κλεινὴν   πόλιν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ ξύν γε
[1000]   ἓν τοὺς λόγους φέροντε χρὴ  ~κοινὴν   ξυνάπτειν μηχανὴν σωτηρίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄκουε
[0]   μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών, ~ὃς δόλιον  εὐνὴν   ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα φεύγων,
[750]   τόδ´ οὐκ ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθικτον  εὐνὴν   ἴσθι σοι σεσωμένην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς
[50]   μοι τὸ σῶμά γ´ ἐνθάδ´  αἰσχύνην   ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´ ἐρυμνῶν
[800]   ἱδρυμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκ, ἀλλ´ ἀδελφή·  Θεονόην   καλοῦσί νιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χρηστήριον μὲν
[0]   ἦλθεν ὡραίαν γάμων, ~καλοῦσιν αὐτὴν  Θεονόην·   τὰ θεῖα γὰρ ~τά τ´
[100]   τούσδε βασιλείους δόμους, ~τὴν θεσπιωιδὸν  Θεονόην   χρήιζων ἰδεῖν, ~σὺ προξένησον, ὡς
[100]   φασίν, βρόχωι γ´ ἅψασαν εὐγενῆ  δέρην.   ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι δ´ εἰσὶν
[1550]   σέλματα. ~μονάμπυκος δὲ Μενέλεως ψήχων  δέρην   ~μέτωπά τ´ ἐξέπεισεν ἐσβῆναι δόρυ.
[50]   γὰρ Ἑλλὰς πᾶσα τὴν Διὸς  κόρην.   ~σύγγνωθι δ´ ἡμῖν τοῖς λελεγμένοις,
[1650]   ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν ἐν δόμοις  ἐχρῆν·   ~ἐπεὶ δὲ Τροίας ἐξανεστάθη βάθρα
[50]   δ´ εἶξα μᾶλλον μ´  ἐχρῆν·   ~μισεῖ γὰρ Ἑλλὰς πᾶσα τὴν
[600]   ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´ ὅσον μ´  ἐχρῆν,   ~τὸ μόρσιμον σώσασα πατέρ´ ἐς
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς εἶ; τίν´ ὄψιν  σήν,   γύναι, προσδέρκομαι; ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ δ´
[550]   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ γάρ με λεύσσων  σὴν   δάμαρθ´ ὁρᾶν δοκεῖς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ
[1400]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν σοὶ τόδ´, ἢν  σὴν   εἰς ἔμ´ εὔνοιαν διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]   δακρύεται. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐν εὐμαρεῖ γοῦν  σὴν   κασιγνήτην λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ δῆτα.
[1600]   ἔοικας. (ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε· σύγγονον δὲ  σὴν   ~οὐ κτενεῖς ἡμῶν ἑκόντων ἀλλ´
[1150]   ἀπέθρισας ~χλωροῖς τε τέγγεις δάκρυσι  σὴν   παρηίδα ~κλαίουσα; πότερον ἐννύχοις πεπεισμένη
[900]   ~τὴν εὐσέβειαν μὴ προδῶις τὴν  σήν   ποτε, ~χάριτας πονηρὰς κἀδίκους ὠνουμένη.
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λιπὼν σέ; Τροίαν ἐξέπερσα  σὴν   χάριν. ~(ΕΛΕΝΗ) κρεῖσσον γὰρ
[800]   βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προδότις ἂν εἴης·  τὴν   βίαν σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´
[900]   ὠνουμένη. ~μισεῖ γὰρ θεὸς  τὴν   βίαν, τὰ κτητὰ δὲ ~κτᾶσθαι
[900]   μέλλοντα, τὰ δὲ δίκαια μή.  ~τὴν   δ´ ἀθλίαν ἔμ´, οἷσιν ἔγκειμαι
[900]   τε θυγατέρ´, ἣν οὐδεὶς γαμεῖ,  ~τὴν   δ´ ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν πικρὰν
[50]   ἐχρῆν· ~μισεῖ γὰρ Ἑλλὰς πᾶσα  τὴν   Διὸς κόρην. ~σύγγνωθι δ´ ἡμῖν
[100]   κείνης ἔτι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὕτω δοκεῖτε  τὴν   δόκησιν ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς γὰρ
[650]   πρὸς στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ,  τὴν   δοκοῦσαν Ἰδαίαν πόλιν ~μολεῖν Ἰλίου
[100]   ἐπισπάσας κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶδες σὺ  τὴν   δύστηνον, κλυὼν λέγεις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[950]   τόνδε λάινον τάφον, ~ἀπόδος, ἀπαιτῶ  τὴν   ἐμὴν δάμαρτά σε, ~ἣν Ζεὺς
[1400]   χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ ἡμέρα σοι  τὴν   ἐμὴν δείξει χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ
[800]   Νηλέως τ´ ἄπαιδα· διὰ δὲ  τὴν   ἐμὴν ~οὐκ ἀξιώσω κατθανεῖν δάμαρτ´
[550]   οὐδ´ ἀφίξομαι ~Ἕλληνας οὐδὲ πατρίδα  τὴν   ἐμήν ποτε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ~Μενέλαε, μαστεύων
[950]   λέχη. ~εἰ δ´ ἐμὲ γυναῖκα  τὴν   ἐμὴν συλήσετε, ~ἅ σοι παρέλιπεν
[1550]   δὲ τοῖσι σοῖς ~βοᾶι κελευστὴς  τὴν   ἐναντίαν ὄπα· ~οὐχ εἷ´
[1000]   πατρίδα νοστῆσαι Κύπριν, ~Ἥρας δὲ  τὴν   ἔννοιαν ἐν ταὐτῶι μένειν ~ἣν
[900]   λίσσομαί σε· συγγόνωι δὲ σῶι  ~τὴν   εὐσέβειαν μὴ προδῶις τὴν σήν
[100]   οὕνεκ´ ἦλθον τούσδε βασιλείους δόμους,  ~τὴν   θεσπιωιδὸν Θεονόην χρήιζων ἰδεῖν, ~σὺ
[400]   δ´ ἄντρου μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα  τὴν   κακῶν πάντων ἐμοὶ ~ἄρξασαν ἥκω,
[450]   πάροιθε τὰς παρεστώσας κλύω, ~εἰ  τὴν   μὲν αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίας ἄγων
[1000]   τῶν θεῶν δ´ ἄρχεσθε χἰκετεύετε  ~τὴν   μέν ς´ ἐᾶσαι πατρίδα νοστῆσαι
[500]   με θηρᾶται λαβεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὲ  τὴν   ὄρεγμα δεινὸν ἡμιλλημένην ~τύμβου ´πὶ
[1600]   ἂν τάχα ξένους· ~νῦν δὲ  τὴν   προδοῦσαν ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον, ~ἥτις
[900]   σῶι ~τὴν εὐσέβειαν μὴ προδῶις  τὴν   σήν ποτε, ~χάριτας πονηρὰς κἀδίκους
[900]   γόνυ ~οὔτ´ ἂν δακρῦσαι βλέφαρα·  τὴν   Τροίαν γὰρ ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι
[250]   ἐς πάτραν, ~κλήιθροις ἂν εἰργοίμεσθα,  τὴν   ὑπ´ Ἰλίωι ~δοκοῦντες Ἑλένην Μενέλεώ
[900]   ἀλλά ς´ ἱκετεύω τόδε· ~δὸς  τὴν   χάριν μοι τήνδε καὶ μιμοῦ
[1400]   τάδ´ ἄξομεν, ~πρόσταξον, ὡς ἂν  τὴν   χάριν πλήρη λάβω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χώρει
[1550]   ἄξας, δ´ ἀφελὼν σκαλμοῦ  πλάτην   ~καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων ξένων; ~ὀρθοὶ
[1500]   μὲν γὰρ ἱστόν, δὲ  πλάτην   καθίστατο ~ταρσόν τε χειρὶ λευκά
[750]   ~οὐδ´ Ἕλενος, ἀλλὰ πόλις ἀνηρπάσθη  μάτην.   ~{εἴποις ἄν, οὕνεχ´ θεὸς
[1200]   καὶ γῆ Τρωιάς, ὡς ἔρρεις  μάτην.   ~(ΕΛΕΝΗ) κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαις δυσπραξίας.
[600]   λέγω πόνους σε μυρίους τλῆναι  μάτην.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) παλαιὰ θρηνεῖς πήματ´· ἀγγέλλεις
[1600]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ)  εὐσεβεστάτην   μὲν οὖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) με
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐν εὐμαρεῖ γοῦν σὴν  κασιγνήτην   λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ δῆτα. πῶς
[1650]   Πάρις γήμειέ σε, ~φρουρὸν παρ´  Ἀκτὴν   τεταμένην νῆσον λέγω, ~Ἑλένη τὸ
[450]   οὐχ ὅσον πικροὺς ~λόγους ἔδωκα  δεσπότην   φοβουμένη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φῶ; τί
[1150]   ἀφῖχθαι καὶ λεληθέναι σκοπούς, ~ἤτοι  κατόπτην   κλοπαῖς θηρώμενον ~Ἑλένην· θανεῖται
[0]   λιπὼν δὲ βούσταθμ´ Ἰδαῖος Πάρις  ~Σπάρτην   ἀφίκεθ´ ὡς ἐμὸν σχήσων λέχος.
[450]   Τυνδαρὶς παῖς, κατὰ  Σπάρτην   ποτ´ ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πόθεν μολοῦσα;
[500]   εἰ μολὼν σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´  ἀπέστην   τοῦτ´ ἐρωτῆσαι σαφῶς, ~ἡσθεῖς´ ἐπεί
[1600]   ς´ ἐάσομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον κτανεῖν  κακίστην   ~(ΧΟΡΟΣ) εὐσεβεστάτην μὲν οὖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[750]   θεοὺς ἔχων τις ἂν ~φίλους  ἀρίστην   μαντικὴν ἔχοι δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν·
[1500]   πεδοστιβεῖ ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) Μενέλαος  αὐτὴν   ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν
[100]   γυναῖκα Σπαρτιᾶτιν εἵλετε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Μενέλαος  αὐτὴν   ἦγ´ ἐπισπάσας κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶδες
[0]   ἥβην ἦλθεν ὡραίαν γάμων, ~καλοῦσιν  αὐτὴν   Θεονόην· τὰ θεῖα γὰρ ~τά
[1400]   κατθανεῖν μ´; ἔα δέ με  ~αὐτὴν   μολοῦσαν ἐντάφια δοῦναι νεκρῶι. ~θεοὶ
[1650]   συγγόνου μέλαν ξίφος, ~νόμιζε δ´  αὐτὴν   σωφρόνως πράσσειν τάδε. ~πάλαι δ´
[950]   εὐσεβεῖν καὶ βούλομαι ~φιλῶ τ´  ἐμαυτήν,   καὶ κλέος τοὐμοῦ πατρὸς ~οὐκ
[1250]   μὴ ´πὶ τοῖς ἀνηνύτοις ~τρύχουσα  σαυτήν   ~Μενέλεως δ´ ἔχει πότμον, ~κοὐκ
[750]   ~Κρήτης τε Λιβύης θ´ ἃς  ἐπεστράφην   πόλεις ~σκοπιάς τε Περσέως; οὐ
[1650]   σωφρόνως πράσσειν τάδε. ~πάλαι δ´  ἀδελφὴν   κἂν πρὶν ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς
[1650]   εἰ θεοῖς δοκεῖ, ~ἐγὼ δ´  ἀδελφὴν   οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´ ἐμήν. ~ἴστον
[500]   ξυνάψω κῶλον; ἄγριος δέ τις  ~μορφὴν   ὅδ´ ἐστὶν ὅς με θηρᾶται
[250]   δῆτ´ ἔτι ζῶ; τίν´ ὑπολείπομαι  τύχην;   ~γάμους ἑλομένη τῶν κακῶν ὑπαλλαγὰς
[250]   μὲν οὖν ἐς μίαν ἀποβλέπων  τύχην   ~πρὸς θεῶν κακοῦται, βαρὺ μέν,
[1400]   ἔρχεται γὰρ δή τιν´ ἐς  τύχην   τάδε. ~ὅστις δὲ δώσει ναῦν
[1400]   ἡμῖν δώματ´· οὐ γὰρ ἐνθάδε  ~ψυχὴν   ἀφῆκε Μενέλεως. ἴτω δέ τις
[600]   ς´ εἰς ἐμὰς ἔδωκεν ὠλένας  λαβεῖν.   ~(ΕΛΕΝΗ) φίλτατ´ ἀνδρῶν Μενέλεως,
[500]   ὅδ´ ἐστὶν ὅς με θηρᾶται  λαβεῖν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὲ τὴν ὄρεγμα δεινὸν
[800]   οὖν θανούμεθ´ ὥστε καὶ δόξαν  λαβεῖν;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τύμβου ´πὶ νώτοις σὲ
[400]   δ´ ἔκ γε πλουσίων δόμων  ~λαβεῖν   τι ναύταις· ἐκ δὲ μὴ
[950]   σῶσαι ξένον ~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς  ἀπολαβεῖν   δάμαρτ´ ἐμήν, ~ἀπόδος τε καὶ
[1450]   βούθυτον ἁμέραν ~ὁ Διὸς εἶπε  σέβειν   γόνος· ~μόσχον θ´ ἃν λίποιτ´
[950]   ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ πέφυκά τ´  εὐσεβεῖν   καὶ βούλομαι ~φιλῶ τ´ ἐμαυτήν,
[1350]   ἤν σοι μὴ κακῶς δόξω  λέγειν,   ~πείθου, μέν´ αὐτοῦ· ταὐτὰ γὰρ
[450]   μὲν οὐκ ἔχω τί χρὴ  λέγειν.   ~πολλοὶ γάρ, ὡς εἴξασιν, ἐν
[1400]   ἐγὼ δὲ διὰ τὸ μὲν  στέργειν   πόσιν ~καὶ ξυνθάνοιμ´ ἄν· ἀλλὰ
[1250]   νεᾶνι· τὸν παρόντα μὲν  ~στέργειν   πόσιν χρή, τὸν δὲ μηκέτ´
[1250]   κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον δ´  ἀπείργειν   μῆκος ἐκ γαίας δόρυ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1050]   σοῦ· καὶ μόνος γε φάσκε  διαφυγεῖν   μόρον ~Ἀτρέως πλέων σὺν παιδὶ
[850]   ~λαβοῦς´ ἐπ´ ἀκμῆς εἰμι κατθανόντ´  ἰδεῖν·   ~μή μοι κατείπηις σῶι κασιγνήτωι
[150]   φεῦγε, πρίν σε παῖδα Πρωτέως  ~ἰδεῖν,   ὃς ἄρχει τῆσδε γῆς· ἄπεστι
[100]   δόμους, ~τὴν θεσπιωιδὸν Θεονόην χρήιζων  ἰδεῖν,   ~σὺ προξένησον, ὡς τύχω μαντευμάτων
[1600]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ σὲ τἀμὰ χρὴ  δικάζειν.   (ΧΟΡΟΣ) ἤν γε βελτίω λέγω.
[400]   γὰρ τοῦτο πρόσκειται, ξένε, ~μηδένα  πελάζειν   τοισίδ´ Ἑλλήνων δόμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἆ,
[1550]   μέλλετ´, γῆς Ἑλλάδος λωτίσματα,  ~σφάζειν   φονεύειν βαρβάρους νεώς τ´ ἄπο
[1050]   σκῆψις φέρει. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ οὐ  νομίζειν   φήσομεν καθ´ Ἑλλάδα ~χέρσωι καλύπτειν
[950]   ~ἣν Ζεὺς ἔπεμψε δεῦρό σοι  σώιζειν   ἐμοί. ~οἶδ´ οὕνεχ´ ἡμῖν οὔποτ´
[1000]   καὶ τοῦτο Νηρέως πάρα ~ἔχουσα  σώιζειν,   Μενέλεως, πειράσομαι. ~Ἥραι δ´, ἐπείπερ
[900]   ἐμοὶ ~Ἑρμῆς ἔδωκε πατρὶ σῶι  σώιζειν   πόσει ~τῶιδ´ ὃς πάρεστι κἀπολάζυσθαι
[800]   παρόντα σε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θνήισκοιμεν ἄν·  λαθεῖν   γὰρ οὐχ οἷόν τέ μοι.
[1200]   ἐν εὐμαρεῖ γοῦν σὴν κασιγνήτην  λαθεῖν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ δῆτα. πῶς οὖν;
[1600]   ηὔχουν οὔτε ς´ οὔθ´ ἡμᾶς  λαθεῖν   ~Μενέλαον, ὦναξ, ὡς ἐλάνθανεν παρών.
[150]   δ´ ἕκατι μήτε σὺ ζήτει  μαθεῖν   ~ἐγώ τε σιγῶ· τί γὰρ
[550]   ἀλλὰ καὶ τὸ σὸν θέλω  μαθεῖν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἑλένηι ς´ ὁμοίαν δὴ
[1400]   ἄκραι θίγηις χερί, ~ἥξομεν ἵν´  ἐλθεῖν   βουλόμεσθα τῆς τύχης. ~ἅλις δὲ
[950]   μάθηις, παρθένε, ~πρῶτον μὲν  ἐλθεῖν   διὰ μάχης σῶι συγγόνωι, ~κἀκεῖνον
[1250]   θ´, ὥστε ς´ ἐς πάτραν  ~ἐλθεῖν,   ἐπεὶ νῦν γ´ ἀθλίως ς´
[1050]   ἁλῶ τεχνωμένη, ~ἢ πατρίδα τ´  ἐλθεῖν   καὶ σὸν ἐκσῶσαι δέμας. ~ὦ
[250]   Ἰλίωι ~δοκοῦντες Ἑλένην Μενέλεώ μ´  ἐλθεῖν   μέτα. ~εἰ μὲν γὰρ ἔζη
[1650]   αὐτοῖς δεῖ νιν ἐζεῦχθαι γάμοις  ~ἐλθεῖν   τ´ ἐς οἴκους καὶ συνοικῆσαι
[300]   πρόσω; ~θέλω δὲ κἀγώ σοι  συνεισελθεῖν   δόμους ~καὶ συμπυθέσθαι παρθένου θεσπίσματα·
[1050]   πότερα δ´ ἐς οἴκους σοι  συνεισελθεῖν   με χρὴ ~ἢ πρὸς τάφωι
[250]   με Λήδαν φασὶν ἐκ Διὸς  τεκεῖν.   ~τέρας γὰρ βίος καὶ
[100]   ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ´ ἐθέσπισεν  ~οἰκεῖν   Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα θέμενον
[250]   τῶν κακῶν ὑπαλλαγὰς ~μετ´ ἀνδρὸς  οἰκεῖν   βαρβάρου, πρὸς πλουσίαν ~τράπεζαν ἵζους´;
[1650]   πλανήτηι Μενέλεωι θεῶν πάρα ~μακάρων  κατοικεῖν   νῆσόν ἐστι μόρσιμον· ~τοὺς εὐγενεῖς
[1650]   τὸν παρόντα νῦν χρόνον ~κείνην  κατοικεῖν   σοῖσιν ἐν δόμοις ἐχρῆν· ~ἐπεὶ
[700]   εὔηθες δέ τοι ~τὸ καὶ  δοκεῖν   ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς. ~Κάλχας γὰρ
[700]   ἐπ´ ἀκταῖς τούς τ´ ἐμοὺς  καραδοκεῖν   ~ἀγῶνας οἳ μένουσί μ´, ὡς
[550]   θεοί· θεὸς γὰρ καὶ τὸ  γιγνώσκειν   φίλους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἑλληνὶς εἶ τις
[950]   ~ἐν ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´ ὀφθαλμῶν  βαλεῖν.   ~ἀλλ´ οὐχὶ τοῦτο τὸ καλόν,
[400]   ~(ΓΡΑΥΣ) πικρῶς ἂν οἶμαί γ´  ἀγγελεῖν   τοὺς σοὺς λόγους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναυαγὸς
[700]   τοι ~τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας  ὠφελεῖν   βροτούς. ~Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπ´
[400]   ´χόντων βίον ~οὐδ´ εἰ θέλοιεν  ὠφελεῖν   ἔχοιμεν ἄν. ~ὠή· τίς ἂν
[1400]   οὐ νῦν διδαξόμεσθα τοὺς φίλους  φιλεῖν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) βούληι ξυνεργῶν αὐτὸς ἐκπέμψω
[1300]   ~παγὰς δ´ ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν  ἐκβάλλειν   ὑδάτων ~πένθει παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ
[450]   Ἀχαιούς, ξέν´, ἐς Τροίαν  μολεῖν.   ~ἀλλ´ ἕρπ´ ἀπ´ οἴκων· ἔστι
[1200]   γὰρ οἷ σφ´ ἐγὼ χρήιζω  μολεῖν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίς ἐστι; ποῦ ´στιν;
[650]   σέ, τὴν δοκοῦσαν Ἰδαίαν πόλιν  ~μολεῖν   Ἰλίου τε μελέους πύργους. ~πρὸς
[400]   λαῖφος ὥστε μ´ ἐς πάτραν  μολεῖν.   ~καὶ νῦν τάλας ναυαγὸς ἀπολέσας
[650]   ἔμενον ~ἔμενον ἐκ Τροίας πολυετῆ  μολεῖν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔχεις, ἔχω τε ς´·
[400]   ~πύργους ἔπερσα, κἀς πάτραν χρήιζων  μολεῖν   ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε πρὸς θεῶν
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐδ´ ἄρα πρὸς οἴκους  ναυστολεῖν   ς´ ἔξεστί μοι; ~(ΕΛΕΝΗ) ξίφος
[50]   παῖς τοῦ τεθνηκότος ~θηρᾶι  γαμεῖν   με. τὸν πάλαι δ´ ἐγὼ
[750]   ἐμοῖς γάμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) γὰρ  γαμεῖν   τις τἄμ´ ἐβουλήθη λέχη; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1500]   γὰρ ἐλπίδων ~ἔσω βέβηκε μίαν  ὑπερδραμεῖν   χέρα ~τοσούσδε ναύτας ὧν ἀπεστάλης
[900]   οὔκουν χρή σε συγγόνωι πλέον  ~νέμειν   ματαίωι μᾶλλον χρηστῶι πατρί.
[600]   ~δέμας φοροίης. οὐκ ἐῶ σε  κερτομεῖν   ~ἡμᾶς τόδ´ αὖθις, ὡς ἅδην
[1550]   νῶτα κἀς κέρας παρεμβλέπων ~μὴ  θιγγάνειν   ἀπεῖργεν. δ´ Ἑλένης πόσις
[950]   συγγόνωι, ~κἀκεῖνον ´μὲ δεῖ  θανεῖν·   ἁπλοῦς λόγος. ~ἢν δ´ ἐς
[1100]   οὐ τὸ σῶμ´, ἐν βαρβάροις.  ~θανεῖν   δ´ ἔασόν μ´, εἰ κατακτεῖναι
[1050]   βλέπω δύο ῥοπάς· ~ἢ γὰρ  θανεῖν   δεῖ μ´, ἢν ἁλῶ τεχνωμένη,
[1050]   ~ἕτοιμός εἰμι μὴ θανὼν λόγωι  θανεῖν.   ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν γυναικείοις ς´
[800]   γὰρ μὴ δρῶντας ἥδιον  θανεῖν.   ~(ΕΛΕΝΗ) μί´ ἔστιν ἐλπὶς ἦι
[1200]   θανάτωι δὲ ποίωι φησὶ Μενέλεων  θανεῖν;   ~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´, ὑγροῖσιν ἐν κλυδωνίοις
[1500]   ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν ἦλθεν ἀγγέλλων  θανεῖν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) δεινὰ λέξας· τίς
[1600]   δεσποτῶν ~τοῖσι γενναίοισι δούλοις εὐκλεέστατον  θανεῖν.   ~(ΚΑΣΤΩΡ) ~ἐπίσχες ὀργὰς αἷσιν οὐκ
[250]   καὶ τὸ σῶμ´ ἐστὶν πικρόν.  ~{θανεῖν   κράτιστον· πῶς θάνοιμ´ ἂν οὖν
[1050]   ~βούληι λέγεσθαι μὴ θανὼν λόγωι  θανεῖν;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κακὸς μὲν ὄρνις· εἰ
[850]   δὲ τὴν ἐμὴν ~οὐκ ἀξιώσω  κατθανεῖν   δάμαρτ´ ἐγώ; ~μάλιστά γ´· εἰ
[1600]   τὰ δ´ ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  κατθανεῖν   ἐρᾶν ἔοικας. (ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε· σύγγονον
[1400]   τίς κείνωι χάρις ~ξὺν κατθανόντι  κατθανεῖν   μ´; ἔα δέ με ~αὐτὴν
[950]   δὲ θηρᾶι τύμβον ἱκετεύοντε νώ,  ~κτανεῖν   δέδοκται τήνδε μοι κἄπειτ´ ἐμὸν
[1600]   οὖν ς´ ἐάσομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον  κτανεῖν   κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ) εὐσεβεστάτην μὲν οὖν.
[1000]   σιγήσειεν ἂν ~μέλλοντ´ ἀδελφὴ σύγγονον  κατακτανεῖν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´ οὐδὲ μὴν ναῦς
[1000]   δ´ οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι δὲ παρθένος  μένειν   ἀεί. ~ἃ δ´ ἀμφὶ τύμβωι
[1000]   δὲ τὴν ἔννοιαν ἐν ταὐτῶι  μένειν   ~ἣν ἐς σὲ καὶ σὸν
[700]   ηὕρηκας οὗ τ´ ἐσμὲν τύχης,  ~μένειν   τ´ ἐπ´ ἀκταῖς τούς τ´
[100]   δὲ μύθων· οὐ διπλᾶ χρήιζω  στένειν.   ~ὧν δ´ οὕνεκ´ ἦλθον τούσδε
[300]   παρθένου θεσπίσματα· ~γυναῖκα γὰρ δὴ  συμπονεῖν   γυναικὶ χρή. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι, λόγους
[1600]   βὰς ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´ εἶπεν  εὐθύνειν   δόρυ. ~οἱ δ´ ἱστὸν ἦραν,
[250]   ~πόσιν ποθ´ ἥξειν καί μ´  ἀπαλλάξειν   κακῶν, ~ἐπεὶ τέθνηκεν οὗτος, οὐκέτ´
[500]   ~ἐκεῖσε κἀκεῖς´ οὐδ´ ἀγύμναστον πλάνοις,  ~ἥξειν   δ´ ὅταν δὴ πημάτων λάβηι
[250]   τύχας ὤχει μόνη, ~πόσιν ποθ´  ἥξειν   καί μ´ ἀπαλλάξειν κακῶν, ~ἐπεὶ
[850]   ὅμαιμον, ὅς με προστάσσει τάδε  ~εἰπεῖν,   ὅταν γῆν τήνδε νοστήσας τύχηις.
[350]   θεοὺς ~πεισθεὶς ἐποίεις} ἐν θεοῖς  λιπεῖν   βίον, ~πρὶν τὸν ἐμὸν Ἀτρέα
[1400]   τις ~φράσων ὑπάρχοις τοῖς ἐμοῖς  φέρειν   γάμων ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς ἐμούς·
[250]   ~ὡς ῥᾶιστα τἀναγκαῖα τοῦ βίου  φέρειν.   ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι γυναῖκες, τίνι πότμωι
[1250]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἔσται· τί δ´ ἄλλο  προσφέρειν   νομίζεται; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χαλκήλαθ´ ὅπλα· καὶ
[700]   τήνδε πως δυναίμεθ´ ἐκκλέψαι χθονός,  ~φρουρεῖν   θ´ ὅπως ἂν εἰς ἓν
[400]   λεὼ ~οὐκ οἶδ´· ὄχλον γὰρ  ἐσπεσεῖν   ἠισχυνόμην, ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι τὰς ἐμὰς
[900]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ σὸν οὔτ´ ἂν  προσπεσεῖν   τλαίην γόνυ ~οὔτ´ ἂν δακρῦσαι
[1350]   ἐν τύχη πόσις· ~ἃ γὰρ  καθήσειν   ὅπλ´ ἔμελλεν εἰς ἅλα, ~ταῦτ´
[50]   ἔπος ~Ἑρμοῦ, τὸ κλεινὸν ἔτι  κατοικήσειν   πέδον ~Σπάρτης σὺν ἀνδρί, γνόντος
[800]   φάος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ στερηθεὶς σοῦ  τελευτήσειν   βίον. ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς οὖν θανούμεθ´
[400]   ἥκω, τούς γε περιλελειμμένους ~φίλων  φυλάσσειν   τἄμ´ ἀναγκάσας λέχη. ~μόνος δὲ
[1400]   λύπρ´· ὀφείλω δ´ οὐκ ἀεὶ  πράσσειν   κακῶς, ~ὀρθῶι δὲ βῆναι ποδί·
[1650]   ξίφος, ~νόμιζε δ´ αὐτὴν σωφρόνως  πράσσειν   τάδε. ~πάλαι δ´ ἀδελφὴν κἂν
[1350]   μοι· καὶ σὲ προσποιούμεθα ~εὔνουν  κρατεῖν   τε στόματος, ἢν δυνώμεθα ~σωθέντες
[1000]   ~Ἥραι δ´, ἐπείπερ βούλεταί ς´  εὐεργετεῖν,   ~ἐς ταὐτὸν οἴσω ψῆφον·
[750]   μαντευόμεθα; τοῖς θεοῖσι χρὴ ~θύοντας  αἰτεῖν   ἀγαθά, μαντείας δ´ ἐᾶν· ~βίου
[500]   τυράννους αὐτὸν ὄντα βασιλέα ~βίον  προσαιτεῖν·   ἀλλ´ ἀναγκαίως ἔχει. ~λόγος γάρ
[1200]   Πελοπίδαι τὰ τοιάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι  θάπτειν   ἐν πέπλων ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´·
[1250]   ταύτης μόχθος, ὡς λέγεις,  θάπτειν   πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν εὐσεβεῖ γοῦν
[1000]   τοὺς λόγους φέροντε χρὴ ~κοινὴν  ξυνάπτειν   μηχανὴν σωτηρίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄκουε δή
[1250]   ἐν εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα μὴ  κλέπτειν   νεκρῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω· πρὸς ἡμῶν
[1550]   φονεύειν βαρβάρους νεώς τ´ ἄπο  ~ῥίπτειν   ἐς οἶδμα; ναυβάταις δὲ τοῖσι
[1050]   νομίζειν φήσομεν καθ´ Ἑλλάδα ~χέρσωι  καλύπτειν   τοὺς θανόντας ἐναλίους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´
[1050]   στήσεται ξιφηφόρος. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ χρὴ  βραβεύειν   πάντα· πόμπιμοι μόνον ~λαίφει πνοαὶ
[950]   ἐμὴν λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐν σοὶ  βραβεύειν,   νεᾶνι, τοὺς λόγους· ~οὕτω
[1550]   γῆς Ἑλλάδος λωτίσματα, ~σφάζειν  φονεύειν   βαρβάρους νεώς τ´ ἄπο ~ῥίπτειν
[650]   δὲ λέξον· ἡδύ τοι μόχθων  κλύειν.   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἐπὶ βαρβάρου λέκτρα
[1400]   τοι, θεοί, πόλλ´ ἄχρηστ´ ἐμοῦ  κλύειν   ~καὶ λύπρ´· ὀφείλω δ´ οὐκ
[700]   τ´ ἔχειν κακὰς ~ἄλλων τ´  ἀκούειν   δοῦλον ὄντα τῶν πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1400]   ὃς κοσμεῖ τάφον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μάλιστ´·  ἀκούειν   τοῦδε χρὴ ναύτας ἐμούς. ~(ΕΛΕΝΗ)
[500]   δέ του, ~δεινῆς ἀνάγκης οὐδὲν  ἰσχύειν   πλέον. ~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσα τᾶς θεσπιωιδοῦ
[1250]   ἴτω· πρὸς ἡμῶν ἄλοχον εὐσεβῆ  τρέφειν.   ~ἐλθὼν δ´ ἐς οἴκους, ἐξελὼν
[1350]   ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους ἐν χεροῖν  ἔχειν   δοκῶν, ~σιγητέον μοι· καὶ σὲ
[1400]   δέ μ´ οἵαν χρή ς´  ἔχειν   ἐν δώμασιν ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων
[700]   ὄντα χρῆσθαι, τὰς φρένας τ´  ἔχειν   κακὰς ~ἄλλων τ´ ἀκούειν δοῦλον
[0]   τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ μ´  ἔχειν,   ~κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων. τὰ
[600]   ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´  ἔχειν   Πάριν. ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ χρόνον
[1200]   οἴμοι, δοκῶ μὲν κἀμὸν ὧδ´  ἔχειν   πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς δ´ ὅδ´
[1650]   θεῶν, οἷς ταῦτ´ ἔδοξεν ὧδ´  ἔχειν.   ~σοὶ μὲν τάδ´ αὐδῶ, συγγόνωι
[1000]   βλέπων ~ἀπέδωκεν ἂν σοὶ τήνδ´  ἔχειν,   ταύτηι δὲ σέ. ~καὶ γὰρ
[1550]   ὅμως ~τοὺς σοὺς λόγους σώιζοντες·  ἄρχειν   γὰρ νεὼς ~ξένον κελεύσας πάντα
[900]   χρὴ δώματ´ ἀναπληρουμένους ~τἀλλότρια μὴ  σχεῖν   μηδ´ ἀφαιρεῖσθαι βίαι. ~ἡμᾶς δὲ
[400]   ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε πρὸς θεῶν  τυχεῖν.   ~Λιβύης δ´ ἐρήμους ἀξένους τ´
[800]   ~(ΕΛΕΝΗ) ψαύω, θανόντος σοῦ τόδ´  ἐκλείψειν   φάος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ στερηθεὶς σοῦ
[250]   ~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις  πάλιν   ~αἴσχιον εἶδος ἔλαβον ἀντὶ τοῦ
[1100]   ~δεῦρο καὶ αὖθις ἐκεῖσε καὶ  πάλιν   ἀμφιλόγοις ~πηδῶντ´ ἀνελπίστοις τύχαις. ~σὺ
[1250]   τίνος σέβει; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς μὴ  πάλιν   γῆι λύματ´ ἐκβάληι κλύδων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[900]   οὐ βούλοιντ´ ἂν ἀποδοῦναι  πάλιν;   ~δοκῶ μέν. οὔκουν χρή σε
[350]   ~νεκρῶν φέροντας ὀνόματ´ εἰς οἴκους  πάλιν.   ~ἐγὼ δ´ ἐπ´ οἶδμα πόντιον
[850]   δὲ τὸν ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι  πάλιν   ~ἐφέστιον φλόγ´ ἐς δόμους κομίζετε.
[950]   ~ἢ νῦν ἐκείνους ἀπόδος ἐμψύχους  πάλιν   ~ἢ τήνδ´ ἀνάγκασόν γ´ ἔτ´
[700]   ~νῦν ἀνανεοῦμαι τὸν σὸν ὑμέναιον  πάλιν   ~καὶ λαμπάδων μεμνήμεθ´ ἃς τετραόροις
[900]   δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω κἀπιβῶ Σπάρτης  πάλιν,   ~κλυόντες εἰσιδόντες ὡς τέχναις θεῶν
[900]   προδότις οὐκ ἄρ´ φίλων,  ~πάλιν   μ´ ἀνάξους´ ἐπὶ τὸ σῶφρον
[400]   πάσας· χὤταν ἐγγὺς πάτρας,  ~πάλιν   μ´ ἀπωθεῖ πνεῦμα κοὔποτ´ οὔριον
[1550]   τόδ´ εἶπε· Δόλιος ναυκληρία·  ~πάλιν   πλέωμεν ἀξίαν κέλευε σύ, ~σὺ
[1400]   ποτ´ ὄντι δοὺς πόσει τάδε  ~πάλιν   πρὸς οἴκους σπεῦδ´ ἐμὴν δάμαρτ´
[500]   τάφου τοῦδ´ εἰς ἕδρας ἐγὼ  πάλιν   ~στείχω, μαθοῦσα Θεονόης φίλους λόγους.
[300]   διὰ ψευδῶν σαφῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ  τἄμπαλίν   γε τῶνδ´ ἀληθείας ἔπι. ~(ΧΟΡΟΣ)
[1450]   ~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου  ~πόλιν   ἑλὼν δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´
[650]   κἀγὼ σέ, τὴν δοκοῦσαν Ἰδαίαν  πόλιν   ~μολεῖν Ἰλίου τε μελέους πύργους.
[1550]   πόσις ~ἐκάλεσεν· πέρσαντες Ἰλίου  πόλιν,   ~οὐχ εἷ´ ἀναρπάσαντες Ἑλλήνων νόμωι
[100]   γάρ, ξέν´, Ἰλίου κλεινὴν  πόλιν;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ ξύν γε πέρσας
[500]   ὡς δέμας δείξασα σὸν ~ἔκπληξιν  ἡμῖν   ἀφασίαν τε προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδικούμεθ´,
[1500]   ναῦν ἐχώρουν Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες.  ἡμῖν   δ´ ἦν μὲν ἥδ´ ὑποψία
[0]   ~προγόνου λαβοῦσα Νηρέως τιμὰς πάρα.  ~ἡμῖν   δὲ γῆ μὲν πατρὶς οὐκ
[1400]   Πελοπιδῶν ἐῶ νόμους· ~καθαρὰ γὰρ  ἡμῖν   δώματ´· οὐ γὰρ ἐνθάδε ~ψυχὴν
[850]   ἀνονήτοις γάμοις. ~τέλος δ´ ἐφ´  ἡμῖν   εἴθ´, βούλεται Κύπρις, ~λέξας´
[500]   παρούσης συμφορᾶς αἰτήσομαι. ~κακῶν τόδ´  ἡμῖν   ἔσχατον τοῖς ἀθλίοις, ~ἄλλους τυράννους
[1000]   ἀμφὶ τύμβωι τῶιδ´ ὀνειδίζεις πατρός,  ~ἡμῖν   ὅδ´ αὑτὸς μῦθος· ἀδικοίημεν ἄν,
[950]   σοι σώιζειν ἐμοί. ~οἶδ´ οὕνεχ´  ἡμῖν   οὔποτ´ ἀποδώσεις θανών· ~ἀλλ´ ἥδε
[1350]   ὅμως στένεις. ~(ΕΛΕΝΗ) καινὸς  ἡμῖν   πόσις, ἀναγκαίως ἔχει ~τὰ πρῶτα
[1400]   καὶ μετάστησον κακῶν. ~ἕλκουσι δ´  ἡμῖν   πρὸς λέπας τὰς συμφορὰς ~σπουδῆι
[1250]   τάδ´· οὐδὲ μέμψεται πόσις ποτὲ  ~ἡμῖν·   σὺ δ´ αὐτὸς ἐγγὺς ὢν
[50]   σε χρή; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὄνομα μὲν  ἡμῖν   Τεῦκρος, δὲ φύσας πατὴρ
[50]   τὴν Διὸς κόρην. ~σύγγνωθι δ´  ἡμῖν   τοῖς λελεγμένοις, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς
[1150]   καταλυόμενοι. ~εἰ γὰρ ἅμιλλα κρινεῖ  νιν   αἵματος, οὔποτ´ ἔρις ~λείψει κατ´
[1350]   ~καὶ παννυχίδες θεᾶς. ~εὖ δέ  νιν   ἄμασιν ~ὑπέρβαλε σελάνα ~μορφᾶ μόνον
[1000]   ~ἐκ δυσσεβείας ὅσιον εἰ τίθημί  νιν.   ~αὐτοὶ μὲν οὖν ὁδόν τιν´
[1650]   ~ἐν τοῖσι δ´ αὐτοῖς δεῖ  νιν   ἐζεῦχθαι γάμοις ~ἐλθεῖν τ´ ἐς
[500]   τοῦτ´ ἐρωτῆσαι σαφῶς, ~ἡσθεῖς´ ἐπεί  νιν   εἶπέ μοι σεσωμένον. ~ἐγγὺς δέ
[100]   θανοῦσα δή. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ πού  νιν   Ἑλένης αἰσχρὸν ὤλεσεν κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1350]   ἀμείψας´ ἀντὶ ναυφθόρου στολῆς ~ἐγώ  νιν   ἐξήσκησα καὶ λουτροῖς χρόα ~ἔδωκα,
[500]   πῦρ ἐγώ θ´ ὃς ἧψά  νιν,   ~Μενέλαος, οὐκ ἄγνωστος ἐν πάσηι
[800]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἴσως ἂν ἀναπείσαιμεν ἱκετεύοντέ  νιν   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα δρᾶσαι; τίν´
[800]   οὔκ, ἀλλ´ ἀδελφή· Θεονόην καλοῦσί  νιν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χρηστήριον μὲν τοὔνομ´· ὅτι
[1500]   δεινὰ λέξας· τίς δέ  νιν   ναυκληρία ~ἐκ τῆσδ´ ἀπῆρε χθονός;
[1500]   αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν. ~ἰδὼν δέ  νιν   παρόντας Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε δόλιον
[450]   δόμοις. ~Διὸς δ´ ἔλεξε παῖδά  νιν   πεφυκέναι· ~ἀλλ´ τις ἔστι
[500]   εἶπέ μοι σεσωμένον. ~ἐγγὺς δέ  νίν   που τῆσδ´ ἔφασκ´ εἶναι χθονός,
[1350]   οὔθ´ ὅσια ~ἐπύρωσας ἐν θαλάμοις,  ~μῆνιν   δ´ ἔχεις μεγάλας ~Ματρός,
[500]   φεύγεις; ὡς δέμας δείξασα σὸν  ~ἔκπληξιν   ἡμῖν ἀφασίαν τε προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1650]   εὐγενεστάτης ~γνώμης, πολλαῖς ἐν  γυναιξὶν   οὐκ ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ μορφαὶ
[700]   κρεῖσσον γὰρ τόδ´ δυοῖν  κακοῖν   ~ἕν´ ὄντα χρῆσθαι, τὰς φρένας
[1350]   τοὺς ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους ἐν  χεροῖν   ἔχειν δοκῶν, ~σιγητέον μοι· καὶ
[1600]   ἀνῆιξαν πάντες, οἱ μὲν ἐν  χεροῖν   ~κορμοὺς ἔχοντες ναυτικούς, οἱ δὲ
[700]   ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´ ἔχοντες ἐν  χεροῖν   λυγρόν} ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί φήις; ~νεφέλης
[600]   ταὐτὰ δὲ ξυνεύχομαι· ~δυοῖν γὰρ  ὄντοιν   οὐχ μὲν τλήμων,
[600]   ὄναιο δῆτα· ταὐτὰ δὲ ξυνεύχομαι·  ~δυοῖν   γὰρ ὄντοιν οὐχ μὲν
[550]   οὐ μὴν γυναικῶν γ´ εἷς  δυοῖν   ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ
[700]   δέ· κρεῖσσον γὰρ τόδ´  δυοῖν   κακοῖν ~ἕν´ ὄντα χρῆσθαι, τὰς
[600]   ~δοκοῦντες Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν  Πάριν.   ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´
[650]   τῶνδ´ ἔθηχ´ Ἥρα κακῶν; ~(ΕΛΕΝΗ)  Πάριν   ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς; αὔδα.
[900]   δ´ οὐ δικαίωι συγγόνωι δώσεις  χάριν,   ~αἰσχρὸν τὰ μέν σε θεῖα
[1000]   ~οὐκ ἂν μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι  χάριν   ~δοίην ἂν ἐξ ἧς δυσκλεὴς
[1400]   βῆναι ποδί· μίαν δέ μοι  χάριν   ~δόντες τὸ λοιπὸν εὐτυχῆ με
[800]   λιπὼν σέ; Τροίαν ἐξέπερσα σὴν  χάριν.   ~(ΕΛΕΝΗ) κρεῖσσον γὰρ σε
[1250]   ἂν εἴη Μενέλεώι τε πρὸς  χάριν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὔκουν σὺ χωρὶς τῆσδε
[1400]   ἡμέρα σοι τὴν ἐμὴν δείξει  χάριν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν θανόντων οὐδὲν
[1350]   ~οὔ φησιν αὐγὰς εἰσορᾶν ἐμὴν  χάριν.   ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν ἐν τύχη
[1250]   λέγ´ οὕνεχ´ ὅτι θέλεις ταύτης  χάριν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προσφάζεται μὲν αἷμα πρῶτα
[900]   ς´ ἱκετεύω τόδε· ~δὸς τὴν  χάριν   μοι τήνδε καὶ μιμοῦ τρόπους
[150]   νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα θέμενον τῆς ἐκεῖ  χάριν   πάτρας. ~(ΕΛΕΝΗ) πλοῦς, ξέν´,
[1400]   ἄξομεν, ~πρόσταξον, ὡς ἂν τὴν  χάριν   πλήρη λάβω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χώρει σὺ
[1250]   γῆς ἀποστελῶ, ~δράσαντα τῆιδε πρὸς  χάριν·   φήμας δ´ ἐμοὶ ~ἐσθλὰς ἐνεγκὼν
[750]   τις τἄμ´ ἐβουλήθη λέχη; ~(ΕΛΕΝΗ)  ὕβριν   γ´ ὑβρίζων ἐς ἐμέ, κἂν
[1100]   πνοᾶι ~γέρας οὐ γέρας ἀλλ´  ἔριν   ~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων
[100]   ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´ ὅπλων  ἔριν   ἔθηκε συμμάχοις. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ δὴ
[200]   αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν εἰς ἄνολβον  ~ἔριν   ἔριν τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος.
[200]   ~τάνδε γαῖαν εἰς ἄνολβον ~ἔριν  ἔριν   τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ
[1150]   θαλάμους, ~ἐξὸν διορθῶσαι λόγοις ~σὰν  ἔριν,   Ἑλένα. ~νῦν δ´ οἱ
[300]   χάρμα τοὺς γόους τ´ ἔχε.  ~πρὶν   δ´ οὐδὲν ὀρθῶς εἰδέναι, τί
[1650]   τάδε. ~πάλαι δ´ ἀδελφὴν κἂν  πρὶν   ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς ἐποίησεν
[950]   νέρθεν ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει τὸν  πρὶν   εὐκλεέστατον ~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία γάρ
[1250]   σωτηρίας, ~παύσω ψόγου σε τοῦ  πρίν,   ἢν γυνὴ γένηι ~οἵαν γενέσθαι
[1200]   οἶδ´, ἐγὼ δ´ ἄπειρος, εὐτυχοῦσα  πρίν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ξένε, λόγων μὲν
[400]   ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι. ~πέπλους δὲ τοὺς  πρὶν   λαμπρά τ´ ἀμφιβλήματα ~χλιδάς τε
[1400]   πελαγίους ἐς ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε  πρίν   ποτ´ ὄντι δοὺς πόσει τάδε
[150]   δ´ ἐκλιπὼν ~γῆν τήνδε φεῦγε,  πρίν   σε παῖδα Πρωτέως ~ἰδεῖν, ὃς
[350]   ἐποίεις} ἐν θεοῖς λιπεῖν βίον,  ~πρὶν   τὸν ἐμὸν Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί
[450]   λελήισμεθ´ ἐξ ἄντρων λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ)  πρὶν   τοὺς Ἀχαιούς, ξέν´, ἐς
[1000]   μέν ς´ ἐᾶσαι πατρίδα νοστῆσαι  Κύπριν,   ~Ἥρας δὲ τὴν ἔννοιαν ἐν
[1600]   γυναικείαις τέχναισιν αἱρεθεὶς ἐγὼ τάλας·  ~ἐκπεφεύγασιν   γάμοι με. κεἰ μὲν ἦν
[1350]   παννυχίδες θεᾶς. ~εὖ δέ νιν  ἄμασιν   ~ὑπέρβαλε σελάνα ~μορφᾶ μόνον ηὔχεις.
[250]   ἀλλὰ πάντ´ ἔχουσα δυστυχῆ ~τοῖς  πράγμασιν   τέθνηκα, τοῖς δ´ ἔργοισιν οὔ.
[1600]   κεἰ μὲν ἦν ἁλώσιμος ~ναῦς  διώγμασιν,   πονήσας εἷλον ἂν τάχα ξένους·
[100]   ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ τοῖς ἐκείνου δῆτα  πήμασιν   νοσεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὁθούνεκ´ αὐτῶι γ´
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι θάπτειν ἐν πέπλων  ὑφάσμασιν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´· ἀνίστη τύμβον οὗ
[1600]   ~τοιγὰρ οὔποτ´ ἄλλον ἄνδρα ψεύσεται  μαντεύμασιν.   ~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος, ὦ, ποῖ σὸν
[1400]   οἵαν χρή ς´ ἔχειν ἐν  δώμασιν   ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων εὐεργετεῖς ~κἄμ´·
[0]   δὲ τέκνα δισσὰ τοῖσδ´ ἐν  δώμασιν,   ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´ {ὅτι δὴ θεοὺς
[750]   κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοις ἐπιστὰς βαρβάροις  πυλώμασιν;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´, ἔνθεν ὥσπερ πτωχὸς
[450]   χρὴ λέγειν. ~πολλοὶ γάρ, ὡς  εἴξασιν,   ἐν πολλῆι χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´
[1000]   τε νερτέροις ~καὶ τοῖς ἄνωθεν  πᾶσιν   ἀνθρώποις· νοῦς ~τῶν κατθανόντων
[900]   ὤν· ~κοινὸς γάρ ἐστιν οὐρανὸς  πᾶσιν   βροτοῖς ~καὶ γαῖ´, ἐν ἧι
[950]   λόγους· ~οὕτω δὲ κρῖνον ὡς  ἅπασιν   ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ πέφυκά τ´
[100]   Ἑλένης αἰσχρὸν ὤλεσεν κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  φασίν,   βρόχωι γ´ ἅψασαν εὐγενῆ δέρην.
[250]   ἐκλοχεύεται, ~ἐν ὧι με Λήδαν  φασὶν   ἐκ Διὸς τεκεῖν. ~τέρας γὰρ
[1200]   κλυδωνίοις ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι  πελάγεσιν   ναυσθλούμενον; ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης ἀλιμένοις ἐκπεσόντα
[150]   ἐπέλθω ~δάκρυσιν θρήνοις  πένθεσιν;   αἰαῖ. ~πτεροφόροι νεάνιδες, ~παρθένοι Χθονὸς
[300]   ἐς ποῖον ἕρπεις μῦθον  παραίνεσιν;   ~(ΧΟΡΟΣ) ἐλθοῦς´ ἐς οἴκους,
[150]   χρυσέαισιν αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος  ἔρνεσιν·   ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον
[200]   σε βαρβάροισι, ~πότνια, παραδίδωσι  λέχεσιν,   ~ὁ δὲ σὸς ἐν ἁλὶ
[100]   ἔτι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὕτω δοκεῖτε τὴν  δόκησιν   ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς γὰρ ὄσσοις
[100]   ὁρῶ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκόπει δὲ μὴ  δόκησιν   εἴχετ´ ἐκ θεῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου
[0]   καὶ δοκεῖ μ´ ἔχειν, ~κενὴν  δόκησιν,   οὐκ ἔχων. τὰ δ´ αὖ
[450]   ´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ ἔνδον·  Ἕλλησιν   δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν
[0]   ~τὸ δ´ ὄνομα τοὐμόν, ἆθλον  Ἕλλησιν   δορός. ~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς
[1200]   τύμβος; θάψεις σκιάν; ~(ΕΛΕΝΗ)  Ἕλλησίν   ἐστι νόμος, ὃς ἂν πόντωι
[50]   προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι πόλεμον  Ἕλλησιν   μέγαν. ~τί οὖν ἔτι ζῶ;
[1200]   πῶς δαί; λέλειμμαι τῶν ἐν  Ἕλλησιν   νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς πόντον ὅσα
[450]   σοι γενήσεται. ~εὔνους γάρ εἰμ´  Ἕλλησιν,   οὐχ ὅσον πικροὺς ~λόγους ἔδωκα
[1350]   κατθανόντα δ´ ἐν χθονὶ} ~οὔ  φησιν   αὐγὰς εἰσορᾶν ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα
[1150]   λέγει τάδε; ~(ΕΛΕΝΗ) κείνη τε  φησὶν   τε παρὼν ὅτ´ ὤλλυτο.
[1600]   εὐκλεέστατον θανεῖν. ~(ΚΑΣΤΩΡ) ~ἐπίσχες ὀργὰς  αἷσιν   οὐκ ὀρθῶς φέρηι, ~Θεοκλύμενε, γαίας
[200]   ἄνολβον ~ἔριν ἔριν τάλαιναν ἔθετο  ~Πριαμίδαισιν   Ἑλλάδος. ~τὸ δ´ ἐμὸν ὄνομα
[150]   ἀνὰ χλόαν ~φοίνικας ἁλίωι ~πέπλους  χρυσέαισιν   αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος ἔρνεσιν·
[400]   ἔσω κακά; ~(ΓΡΑΥΣ) ~τίς πρὸς  πύλαισιν;   οὐκ ἀπαλλάξηι δόμων ~καὶ μὴ
[1600]   ἐλάνθανεν παρών. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) γυναικείαις  τέχναισιν   αἱρεθεὶς ἐγὼ τάλας· ~ἐκπεφεύγασιν γάμοι
[50]   πολλαὶ δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις  ~ῥοαῖσιν   ἔθανον· δὲ πάντα τλᾶς´
[1100]   δ´ Ἀχαιῶν δορὶ καὶ πετρίναις  ~ῥιπαῖσιν   ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν
[1100]   ~σέθεν, Ἑλένα, Πάρις αἰνόγαμος  ~πομπαῖσιν   Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´ Ἀχαιῶν δορὶ
[600]   Ἀχαιοί, δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις  ~ἀκταῖσιν   Ἥρας μηχαναῖς ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες Ἑλένην
[0]   ~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς ἐν  πτυχαῖσιν   αἰθέρος ~νεφέληι καλύψας— οὐ γὰρ
[450]   πλὴν ἵνα ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός  εἰσιν   Εὐρώτα μόνον; ~διπλοῦν δὲ Τυνδάρειον
[100]   δέρην. ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι δ´  εἰσὶν   οὐκ εἰσὶν κόροι; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[100]   Τυνδάρειοι δ´ εἰσὶν οὐκ  εἰσὶν   κόροι; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τεθνᾶσι κοὐ τεθνᾶσι·
[850]   ἐγώ; ~μάλιστά γ´· εἰ γάρ  εἰσιν   οἱ θεοὶ σοφοί, ~εὔψυχον ἄνδρα
[1650]   δαίμονες, ~τῶν δ´ ἀναριθμήτων μᾶλλον  εἰσιν   οἱ πόνοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) παῖδε
[900]   μή. ~τὴν δ´ ἀθλίαν ἔμ´,  οἷσιν   ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι, πάρεργον δοῦσα
[400]   δεσπόταις; κατθανῆι ~Ἕλλην πεφυκώς,  οἷσιν   οὐκ ἐπιστροφαί. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) γραῖα,
[700]   σὸς πόνων μετέσχετε, ~σὺ μὲν  λόγοισιν,   δὲ δορὸς προθυμίαι. ~σπεύδων
[250]   ~τοῖς πράγμασιν τέθνηκα, τοῖς δ´  ἔργοισιν   οὔ. ~{τὸ δ´ ἔσχατον τοῦτ´,
[850]   πάρος· ~νόμον δὲ τὸν ἐμὸν  θεοῖσιν   ἀποδοῦσαι πάλιν ~ἐφέστιον φλόγ´ ἐς
[700]   πέφυχ´ ὅμως λάτρις, ~ἐν τοῖσι  γενναίοισιν   ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´ οὐκ ἔχων
[1050]   ἐκσῶσαι δέμας. ~ὦ πότνι´  Δίοισιν   ἐν λέκτροις πίτνεις ~Ἥρα, δύ´
[100]   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ πᾶσι πορθμὸς αὑτὸς  Ἀργείοισιν   ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ χειμὼν
[400]   ἀπαλλάξηι δόμων ~καὶ μὴ πρὸς  αὐλείοισιν   ἑστηκὼς πύλαις ~ὄχλον παρέξεις δεσπόταις;
[100]   χειμὼν ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ)  ποίοισιν   ἐν νώτοισι ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[750]   δέ τις ~{τὰ τῶν φίλων  φίλοισιν   αἰσθέσθαι κακά} ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πόλλ´
[1500]   ξυνέμποροι ~προσῆλθον ἀκτὰς ναυφθόροις ἠσκημένοι  ~πέπλοισιν,   εὐειδεῖς μέν, αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν.
[500]   κόρας ~ἃ χρήιζους´ ἐπλάθην τυράννοις  δόμοισιν,   ~ὡς Μενέλαος οὔπω ~μελαμφαὲς οἴχεται
[1600]   πέφευγε σοὺς δόμους. ~οὐ γὰρ  πεπρωμένοισιν   ὀργίζηι γάμοις, ~οὐδ´ θεᾶς
[0]   εἰσήνεγκεν Ἑλλήνων χθονὶ ~καὶ Φρυξὶ  δυστήνοισιν,   ὡς ὄχλου βροτῶν ~πλήθους τε
[1100]   τἄλλα γ´ ἡδίστη θεῶν ~πέφυκας  ἀνθρώποισιν·   οὐκ ἄλλως λέγω. ~(ΧΟΡΟΣ) σὲ
[1200]   φησὶ Μενέλεων θανεῖν; ~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´,  ὑγροῖσιν   ἐν κλυδωνίοις ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ
[1500]   γὰρ βέβηκ´ ἔξω χθονός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  πτεροῖσιν   ἀρθεῖς´ πεδοστιβεῖ ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
[750]   δέλεαρ ηὑρέθη τόδε, ~κοὐδεὶς ἐπλούτης´  ἐμπύροισιν   ἀργὸς ὤν· ~γνώμη δ´ ἀρίστη
[1650]   παρόντα νῦν χρόνον ~κείνην κατοικεῖν  σοῖσιν   ἐν δόμοις ἐχρῆν· ~ἐπεὶ δὲ
[750]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν ὢν πρὸς  τοῖσιν   ἐν Τροίαι δέκα ~ἔτεσι διῆλθον
[1350]   οἶδμα πόντιον ~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς  χάρισιν   ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ αὐτὸν οὐ
[1100]   εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις  ~Καφηρίσιν   ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις δόλιον ~ἀκταῖς
[650]   μορφὰν ἐφαίδρυναν, εὖτ´ ~ἔμολον ἐς  κρίσιν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ δ´ εἰς κρίσιν
[650]   κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ δ´ εἰς  κρίσιν   σοι τῶνδ´ ἔθηχ´ Ἥρα κακῶν;
[0]   τε παρθένος, ~μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι  κρίσιν.   ~τοὐμὸν δὲ κάλλος, εἰ καλὸν
[1200]   κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  πόσιν   δ´ ἄθαπτον ἔλιπεν κρύπτει
[1400]   οὐδὲν κακίω Μενέλεώ μ´ ἕξεις  πόσιν.   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐδὲν σὺ μεμπτός· τῆς
[1200]   ὠρέχθης ἐμοῦ; ~(ΕΛΕΝΗ) τὸν κατθανόντα  πόσιν   ἐμὸν θάψαι θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί
[600]   τέρψις ἀρτίως πάρα. ~ἔλαβον ἀσμένα  πόσιν   ἐμόν, φίλαι, ~περί τ´ ἐπέτασα
[1000]   ~ἣν ἐς σὲ καὶ σὸν  πόσιν   ἔχει σωτηρίας. ~σὺ δ´,
[650]   πάρος οὐκέτι στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ.  ~πόσιν   ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν
[1200]   δοκῶ μὲν κἀμὸν ὧδ´ ἔχειν  πόσιν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς δ´ ὅδ´ ἁνὴρ
[1400]   δὲ διὰ τὸ μὲν στέργειν  πόσιν   ~καὶ ξυνθάνοιμ´ ἄν· ἀλλὰ τίς
[1250]   μόχθος, ὡς λέγεις, θάπτειν  πόσιν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα
[550]   ἀπωλόμην· λαβοῦσά ς´ οὐχ ἕξω  πόσιν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὐκεῖ με μέγεθος τῶν
[1350]   ~ἡ γὰρ συνεκκλέπτουσα Πρωτέως κόρη  ~πόσιν   παρόντα τὸν ἐμὸν ἱστορουμένη ~{οὐκ
[1500]   ~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν  ~πόσιν   πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς
[250]   μου τὰς τύχας ὤχει μόνη,  ~πόσιν   ποθ´ ἥξειν καί μ´ ἀπαλλάξειν
[300]   ποντίας Νηρῆιδος ἐκγόνου κόρης ~πυθοῦ  πόσιν   σὸν Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´ ἔτι
[50]   εἰμι καὶ δοκῶ προδοῦς´ ἐμὸν  ~πόσιν   συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν. ~τί
[50]   με. τὸν πάλαι δ´ ἐγὼ  πόσιν   ~τιμῶσα Πρωτέως μνῆμα προσπίτνω τόδε
[500]   οἶδε· φησὶ δ´ ἐν φάει  ~πόσιν   τὸν ἁμὸν ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν,
[850]   ~μή μοι κατείπηις σῶι κασιγνήτωι  πόσιν   ~τόνδ´ εἰς ἐμὰς ἥκοντα φίλτατον
[900]   καθ´ Ἑλλάδ´ ὡς προδοῦς´ ἐμὸν  ~πόσιν   Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους δόμους. ~ἢν
[300]   μὴν σαφῶς γ´ ἔλεξ´ ὀλωλέναι  πόσιν.   ~(ΧΟΡΟΣ) πόλλ´ ἂν λέγοιτο καὶ
[1250]   νεᾶνι· τὸν παρόντα μὲν ~στέργειν  πόσιν   χρή, τὸν δὲ μηκέτ´ ὄντ´
[50]   εἶχον, τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι πτερῶι  ~ἀπόλαυσιν   εἰκοῦς ἔθανες ἂν Διὸς κόρης.
[1100]   ἀλλ´ ἔριν ~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ  ναυσὶν   ἄγων ~εἴδωλον ἱερὸν Ἥρας. ~ὅτι
[750]   ἅλιον ἐφθείρου πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν  ναυσὶν   ὢν πρὸς τοῖσιν ἐν Τροίαι
[150]   ἄρχει τῆσδε γῆς· ἄπεστι δὲ  ~κυσὶν   πεποιθὼς ἐν φοναῖς θηροκτόνοις· ~κτείνει
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς πόντον ὅσα χρὴ  νέκυσιν   ἐξορμίζομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί σοι παράσχω
[150]   ἐμέθεν ὑπὸ ~μέλαθρα νύχια παιᾶνα  ~νέκυσιν   ὀλομένοις λάβηι. ~(ΧΟΡΟΣ) ~κυανοειδὲς ἀμφ´
[950]   γενόμενοι πλεῖστον αἰσχύνοιμεν ἄν. ~καίτοι  λέγουσιν   ὡς πρὸς ἀνδρὸς εὐγενοῦς ~ἐν
[0]   ἐς ἥβην ἦλθεν ὡραίαν γάμων,  ~καλοῦσιν   αὐτὴν Θεονόην· τὰ θεῖα γὰρ
[900]   δὲ πῶς ~τὰ ζῶντα τοῖς  θανοῦσιν   ἀποδοίη ποτ´ ἄν; ~ἤδη τὰ
[450]   στένω τύχας. ~(ΓΡΑΥΣ) πολλοὶ κακῶς  πράσσουσιν,   οὐ σὺ δὴ μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[300]   δούλοις δυσπρεπὲς νομίζεται· ~σφαγαὶ δ´  ἔχουσιν   εὐγενές τι καὶ καλόν, ~σμικρὸν
[1100]   πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον  ἔχουσιν,   ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες ἔθειραν, ~ἄνυμφα
[850]   ἄνδρα πολεμίων θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι  καταμπίσχουσιν   ἐν τύμβωι χθονί, ~κακοὺς δ´
[650]   ~(ΕΛΕΝΗ) κατεδάκρυσα καὶ βλέφαρον ὑγραίνω  ~δάκρυσιν·   Διός μ´ ἄλοχος ὤλεσεν.
[1400]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν ἄγαν σὸν  δάκρυσιν   ἐκτήξηις χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ ἡμέρα
[350]   δάκρυον ~ἄχεά τ´ ἄχεσι δάκρυα  δάκρυσιν   ἔλαβε πάθεα, ~ματέρες τε παῖδας
[150]   γόον τίνα μοῦσαν ἐπέλθω  ~δάκρυσιν   θρήνοις πένθεσιν; αἰαῖ.
[100]   ἔτη. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ γυναῖκα  Σπαρτιᾶτιν   εἵλετε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Μενέλαος αὐτὴν ἦγ´
[650]   ~ἒ ἔ· πικρὰν δ´ ἐρευνᾶις  φάτιν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´, ὡς ἀκουστά· πάντα
[1150]   ἐννύχοις πεπεισμένη ~στένεις ὀνείροις  φάτιν   τιν´ οἴκοθεν ~κλυοῦσα λύπηι σὰς
[250]   παρὰ Σιμουντίοις ῥοαῖσι ~μαψίδιον ἔχει  φάτιν.   ~(ΧΟΡΟΣ) ἔχεις μὲν ἀλγείν´, οἶδα·
[800]   ἐλθὼν λήψομαι πολὺν ψόγον, ~ὅστις  Θέτιν   μὲν ἐστέρης´ Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου δ´
[1200]   μολεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίς ἐστι; ποῦ  ´στιν;   ἵνα σαφέστερον μάθω. ~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´
[450]   ὅντιν´ ὀνομάζεις ἄναξ; ~(ΓΡΑΥΣ) τόδ´  ἐστὶν   αὐτοῦ μνῆμα, παῖς δ´ ἄρχει
[1200]   φίλος γάρ ἐστιν ὅς ποτ´  ἐστὶν   ἐνθάδ´ ὤν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς μὲν
[850]   σοι δυσμενὴς πάροιθεν ἦν, ~νῦν  ἐστιν   εὔνους κἀς πάτραν σῶσαι θέλει
[700]   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί δ´; ὡς ἀληθῶς  ἐστιν   ἥδε σὴ δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὕτη·
[300]   ~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη, τὸν ἐλθόνθ´, ὅστις  ἐστὶν   ξένος, ~μὴ πάντ´ ἀληθῆ
[500]   ἄγριος δέ τις ~μορφὴν ὅδ´  ἐστὶν   ὅς με θηρᾶται λαβεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]   ξανθῆς κόμης; ~(ΕΛΕΝΗ) φίλος γάρ  ἐστιν   ὅς ποτ´ ἐστὶν ἐνθάδ´ ὤν.
[500]   ἀλλ´ ἀναγκαίως ἔχει. ~λόγος γάρ  ἐστιν   οὐκ ἐμός, σοφῶν δέ του,
[900]   ἄδικός τις ὤν· ~κοινὸς γάρ  ἐστιν   οὐρανὸς πᾶσιν βροτοῖς ~καὶ γαῖ´,
[250]   ~ξυνῆι γυναικί, καὶ τὸ σῶμ´  ἐστὶν   πικρόν. ~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´
[1500]   ἐμοῦ τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´  ἔστιν;   ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἄλλης ἐκπόνει μνηστεύματα ~γυναικός·
[550]   κἀκ Φρυγῶν κομίζομαι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ  ἔστιν   ἄλλη σή τις ἀντ´ ἐμοῦ
[0]   ἀνώνυμος ~Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεως·  ἔστιν   δὲ δὴ ~λόγος τις ὡς
[800]   δρῶντας ἥδιον θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) μί´  ἔστιν   ἐλπὶς ἦι μόνηι σωθεῖμεν ἄν.
[1000]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´ οὐδὲ μὴν ναῦς  ἔστιν   ἧι σωθεῖμεν ἂν ~φεύγοντες· ἣν
[100]   Ἑλλάδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμεσθα· Θεστιὰς δ´  ἔστιν   κόρη; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Λήδαν ἔλεξας; οἴχεται
[650]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´ Ἑρμιόνης  ἔστιν   λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄγαμος ἄτεκνος,
[600]   λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί δ´  ἔστιν;   οὔ που βαρβάρων συλᾶσθ´ ὕπο;
[1600]   ἀγγελοῦντα. σώφρονος δ´ ἀπιστίας ~οὐκ  ἔστιν   οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ
[1400]   οὐδὲν ἀλλ´ ἄλλως πόνος. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἔστιν   τι κἀκεῖ κἀνθάδ´ ὧν ἐγὼ
[1200]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν δὲ ναὸς ποῦ  πάρεστιν   ἔκβολα; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅπου κακῶς ὄλοιτο,
[50]   ~ἔα· ~ὦ θεοί, τίν´ εἶδον  ὄψιν;   ἐχθίστης ὁρῶ ~γυναικὸς εἰκὼ φόνιον,
[550]   τάφου. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς εἶ; τίν´  ὄψιν   σήν, γύναι, προσδέρκομαι; ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ
[1050]   σωτηρίας δὲ τοῦτ´ ἔχει τί  νῶιν   ἄκος; ~παλαιότης γὰρ τῶι λόγωι
[1000]   οἵτινες τετραζύγων ~ὄχων ἀνάσσους´ ὥστε  νῶιν   δοῦναι δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´ ἄν·
[1000]   δράσων χρηστὸν ἐς κοινόν γε  νῶιν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσειας ἄν τιν´ οἵτινες
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν δὲ δὴ  νῶιν   μὴ ἀποδέξηται λόγους; ~(ΕΛΕΝΗ) θανῆι·
[650]   ἄλοχος ὤλεσεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρα; τί  νῶιν   χρήιζουσα προσθεῖναι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) ὤμοι
[1650]   τὰ μὲν πάρος ~νείκη μεθήσω  σφῶιν   κασιγνήτης πέρι· ~κείνη δ´ ἴτω
[650]   ~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν  ὃν   ἔμενον ~ἔμενον ἐκ Τροίας πολυετῆ
[1450]   κώμοις Ὑακίνθου ~νύχιον ἐς εὐφροσύναν,  ~ὃν   ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ τέρμονι δίσκου ~ἔκανε
[850]   ~ὑπέρ τ´ ἐμαυτῆς τοῦδέ θ´,  ὃν   μόλις ποτὲ ~λαβοῦς´ ἐπ´ ἀκμῆς
[1500]   ~ἀλλ´ Ἀτρέως παῖδ´ ὀλόμενον συνθάπτετε,  ~ὃν   Τυνδαρὶς παῖς ἥδ´ ἀπόντα κενοταφεῖ.
[1600]   οὔτε ς´ οὔθ´ ἡμᾶς λαθεῖν  ~Μενέλαον,   ὦναξ, ὡς ἐλάνθανεν παρών. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[250]   ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν ~αἴσχιον εἶδος  ἔλαβον   ἀντὶ τοῦ καλοῦ, ~καὶ τὰς
[600]   δὲ τέρψις ἀρτίως πάρα.  ~ἔλαβον   ἀσμένα πόσιν ἐμόν, φίλαι, ~περί
[200]   δι´ αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν εἰς  ἄνολβον   ~ἔριν ἔριν τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν
[950]   ἀντιθῆι ποδί, ~λιμῶι δὲ θηρᾶι  τύμβον   ἱκετεύοντε νώ, ~κτανεῖν δέδοκται τήνδε
[1200]   πέπλων ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´· ἀνίστη  τύμβον   οὗ χρήιζεις χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐχ
[550]   ἀμφὶ σῶμ´ ἔχεις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον,  φόβον   μεθεῖσα, λαιψηρὸν πόδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἵστημ´,
[500]   που τῆσδ´ ἔφασκ´ εἶναι χθονός,  ~ναυαγὸν   ἐκπεσόντα σὺν παύροις φίλοις. ~ὤμοι,
[150]   ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον  ἔλεγον,   ὅτι ποτ´ ἔλακεν ~αἰάγμα- ~σι
[450]   μολοῦσα; τίνα τὸ πρᾶγμ´ ἔχει  λόγον;   ~(ΓΡΑΥΣ) Λακεδαίμονος γῆς δεῦρο νοστήσας´
[300]   ἁμέρα. ~τίν´ ἄρα τάλαινα τίνα  λόγον   ~δακρυόεντ´ ἀκούσομαι; ~(ΧΟΡΟΣ) μὴ πρόμαντις
[650]   δῶρα δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν  λόγον   οἶον ~οἷον ἐσοισόμεθα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὅμως
[950]   ξεστῶι τάφωι, ~ἀθάνατον ἄλγος σοί,  ψόγον   δὲ σῶι πατρί. ~οὐ γὰρ
[800]   ~οὐδ´ Ἑλλάδ´ ἐλθὼν λήψομαι πολὺν  ψόγον,   ~ὅστις Θέτιν μὲν ἐστέρης´ Ἀχιλλέως,
[1500]   κἀρετμῶν μέτρα ~ἔχουσαν. ἔργου δ´  ἔργον   ἐξημείβετο· ~ὁ μὲν γὰρ ἱστόν,
[1250]   ἀρκεῖς τάδε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μητρὸς τόδ´  ἔργον   γυναικὸς τέκνων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1250]   κατθανὼν γόοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν  ἔργον,   νεᾶνι· τὸν παρόντα μὲν
[800]   δ´ ἂν οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν  ἔργον,   ὡς γυναικὶ πρόσφορον γυνή. ~(ΕΛΕΝΗ)
[900]   ἔμ´, οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι,  πάρεργον   δοῦσα τοῦτο τῆς δίκης. ~Ἑλένην
[750]   βίοτον; τάλαιν´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  τοὔργον   μὲν ἦν τοῦτ´, ὄνομα δ´
[350]   ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ τε Μενέλεων, κλεινὸν  ζυγόν.   ~πλεῖστον γὰρ οἶμαι— καὶ τόδ´
[1050]   τούς τε σοὺς ~πλωτῆρας οἵπερ  ἔφυγον   ἐκ ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν
[1300]   ~κρόταλα δὲ βρόμια διαπρύσιον ~ἱέντα  κέλαδον   ἀνεβόα, ~θηρῶν ὅτε ζυγίους ~ζεύξασα
[150]   ~ἀμφὶ δόνακος ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν  ὅμαδον   ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι ποτ´
[0]   ~ὃς ἀντὶ δίας ψακάδος Αἰγύπτου  πέδον   ~λευκῆς τακείσης χιόνος ὑγραίνει γύας.
[50]   ~Ἑρμοῦ, τὸ κλεινὸν ἔτι κατοικήσειν  πέδον   ~Σπάρτης σὺν ἀνδρί, γνόντος ὡς
[50]   εἶ; πόθεν γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης  πέδον;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) εἷς τῶν Ἀχαιῶν,
[500]   ἄφιλος φίλων, ~παντοδαπᾶς ἐπὶ γᾶς  πέδον   ~χριμπτόμενος εἰναλίωι ~κώπαι Τρωιάδος ἐκ
[100]   γὰρ διαπεπόρθηται πόλις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἑπτὰ  σχεδόν   τι καμπίμους ἐτῶν κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ)
[550]   Ἑλένηι ς´ ὁμοίαν δὴ μάλιστ´  εἶδον,   γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐγὼ δὲ Μενέλεώι
[50]   ἕδραι. ~ἔα· ~ὦ θεοί, τίν´  εἶδον   ὄψιν; ἐχθίστης ὁρῶ ~γυναικὸς εἰκὼ
[550]   κἄμ´ ἔχει λόγος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´  εἶδον   προσφερέστερον δέμας. ~(ΕΛΕΝΗ) θεοί·
[700]   ὦναξ, ἀλλά τοι τὰ μάντεων  ~ἐσεῖδον   ὡς φαῦλ´ ἐστὶ καὶ ψευδῶν
[800]   ἐστέρης´ Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου δ´ Αἴαντος  εἰσεῖδον   σφαγὰς ~τὸν Νηλέως τ´ ἄπαιδα·
[1550]   ηὔχετ´· ναίων ἅλα ~πόντιε  Πόσειδον   Νηρέως θ´ ἁγναὶ κόραι, ~σώσατέ
[100]   ἦλθον τούσδε βασιλείους δόμους, ~τὴν  θεσπιωιδὸν   Θεονόην χρήιζων ἰδεῖν, ~σὺ προξένησον,
[1100]   ἐνίζουσαν ~ἀναβοάσω, ~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα  μελωιδὸν   ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´ διὰ
[800]   ἐρεῖ δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστ´  ἔνδον   αὐτῶι ξύμμαχος θεοῖς ἴση. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[450]   ´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ  ἔνδον·   Ἕλλησιν δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´
[1000]   τίθημί νιν. ~αὐτοὶ μὲν οὖν  ὁδόν   τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ δ´ ἀποστᾶς´
[1100]   καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν  ~μέλεον   ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες ἔθειραν,
[350]   ~ὡς πολὺ κηρὸς ἐμᾶς ἔλαχες  πλέον,   ~ἁ μορφᾶι θηρῶν λαχνογυίων ~ὄμματι
[650]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐμὰ δὲ χαρμονᾶι δάκρυα  πλέον   ἔχει ~χάριτος λύπας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[300]   οὐδὲν ὀρθῶς εἰδέναι, τί σοι  πλέον   ~λυπουμένηι γένοιτ´ ἄν; ἀλλ´ ἐμοὶ
[900]   μέν. οὔκουν χρή σε συγγόνωι  πλέον   ~νέμειν ματαίωι μᾶλλον χρηστῶι
[500]   του, ~δεινῆς ἀνάγκης οὐδὲν ἰσχύειν  πλέον.   ~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσα τᾶς θεσπιωιδοῦ κόρας
[600]   φέρεις τι τῆιδε τῆι σπουδῆι  νέον.   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) λέγω πόνους σε μυρίους
[850]   χθονί, ~κακοὺς δ´ ἐφ´ ἕρμα  στερεὸν   ἐκβάλλουσι γῆς. ~(ΧΟΡΟΣ) θεοί,
[1350]   ἑτοίμους ἐν χεροῖν ἔχειν δοκῶν,  ~σιγητέον   μοι· καὶ σὲ προσποιούμεθα ~εὔνουν
[850]   ~κλήιθρων λυθέντων. φεῦγ´· ἀτὰρ τί  φευκτέον;   ~ἀποῦσα γάρ σε καὶ παροῦς´
[50]   τἄρα ς´ Ἑλένην εἰ στυγεῖς  θαυμαστέον.   ~{ἀτὰρ τίς εἶ πόθεν; τίνος
[450]   ~γυνὴ γυναικί τ´· οὐδὲν οὖν  θαυμαστέον.   ~οὐδ´ αὖ τὸ δεινὸν προσπόλου
[250]   ~πρὸς θεῶν κακοῦται, βαρὺ μέν,  οἰστέον   δ´ ὅμως· ~ἡμεῖς δὲ πολλαῖς
[250]   ἄδικός εἰμι δυσκλεής· ~καὶ τοῦτο  μεῖζον   τῆς ἀληθείας κακόν, ~ὅστις τὰ
[1550]   αἵματος δ´ ἀπορροαὶ ~ἐς οἶδμ´  ἐσηκόντιζον   οὔριαι ξένωι. ~καί τις τόδ´
[250]   ἐπελάθοντο, τὰς δὲ μὴ κακὰς  ~ἔσωιζον   ὥσπερ τὰς κακὰς σώιζουσί μου.
[600]   κρείσσω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὸ κακὸν δ´  ἀγαθὸν   σέ τε κἀμὲ συνάγαγεν,
[550]   δάμαρτ´ ἄλλην ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ  ἦλθον   ἐς γῆν Τρωιάδ´, ἀλλ´ εἴδωλον
[50]   γνόντος ὡς ἐς Ἴλιον ~οὐκ  ἦλθον,   ἢν μὴ λέκτρ´ ὑποστρώσω τινί.
[100]   χρήιζω στένειν. ~ὧν δ´ οὕνεκ´  ἦλθον   τούσδε βασιλείους δόμους, ~τὴν θεσπιωιδὸν
[0]   δὲ πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´ ἄν.  ἦλθον   τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι ~Ἰδαῖον
[750]   τοῖσιν ἐν Τροίαι δέκα ~ἔτεσι  διῆλθον   ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ
[1500]   σκοπούμενοι, ~Ἕλληνες ἄνδρες Μενέλεωι ξυνέμποροι  ~προσῆλθον   ἀκτὰς ναυφθόροις ἠσκημένοι ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς
[400]   τε σεμνὰς ἀνδρὸς ὀλβίου τινὸς  ~προσῆλθον·   ἐλπὶς δ´ ἔκ γε πλουσίων
[950]   ἕκατι σώματα ~πεσόντα τὠμῶι φασγάνωι,  μισθὸν   δ´ ἔχεις· ~ἢ νῦν ἐκείνους
[1550]   ~οὐχ εἷ´ μέν τις  λοῖσθον   ἀρεῖται δόρυ, ~ὁ δὲ ζύγ´
[850]   οὐρανοῦ δεξώμεθα· ~σὺ δ´ αὖ  κέλευθον   εἴ τις ἔβλαψεν ποδὶ ~στείβων
[450]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς φήις; τίν´ εἶπας  μῦθον;   αὖθίς μοι φράσον. ~(ΓΡΑΥΣ)
[300]   ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ποῖον ἕρπεις  μῦθον   παραίνεσιν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐλθοῦς´ ἐς
[700]   οὐ πονήσας αὖθις ὄλλυται κακῶς,  ~βέβαιον   οὐδὲν τῆς ἀεὶ τύχης ἔχων.
[0]   ἦλθον τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι  ~Ἰδαῖον   ἐς κευθμῶν´ Ἀλέξανδρον πάρα, ~Ἥρα
[900]   τὰ θεῖ´ ἡγουμένη ~τὸ μὲν  δίκαιον   τοῦ πατρὸς διαφθερεῖς, ~τῶι δ´
[1300]   ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν ἔκραινεν.  ~δρομαῖον   δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ ἔπαυσε
[700]   κλήιζεται. ~νῦν ἀνανεοῦμαι τὸν σὸν  ὑμέναιον   πάλιν ~καὶ λαμπάδων μεμνήμεθ´ ἃς
[650]   ~ἐμὲ δὲ πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον  ἀραῖον   ~ἔβαλε θεὸς ἀπὸ πόλεος ἀπό
[0]   ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας σωφρονέστατον βροτῶν,  ~ἀκέραιον   ὡς σώσαιμι Μενέλεωι λέχος. ~κἀγὼ
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) σφαγαῖς ἀδελφῆς οὕνεκ´ ἐκπνεῦσαι  βίον.   ~ἅλις δὲ μύθων· οὐ διπλᾶ
[0]   ἄρσεν´ {ὅτι δὴ θεοὺς σέβων  ~βίον   διήνεγκ´} εὐγενῆ τε παρθένον ~Εἰδώ,
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ στερηθεὶς σοῦ τελευτήσειν  βίον.   ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς οὖν θανούμεθ´ ὥστε
[1650]   ~ὅταν δὲ κάμψηις καὶ τελευτήσηις  βίον,   ~θεὸς κεκλήσηι {καὶ Διοσκόρων μέτα
[850]   μεθ´ Ἥρας στᾶσα σὸν σώσω  βίον,   ~κρύψας´ ὅμαιμον, ὅς με προστάσσει
[400]   ναύταις· ἐκ δὲ μὴ ´χόντων  βίον   ~οὐδ´ εἰ θέλοιεν ὠφελεῖν ἔχοιμεν
[350]   ~πεισθεὶς ἐποίεις} ἐν θεοῖς λιπεῖν  βίον,   ~πρὶν τὸν ἐμὸν Ἀτρέα πατέρα
[500]   ~ἄλλους τυράννους αὐτὸν ὄντα βασιλέα  ~βίον   προσαιτεῖν· ἀλλ´ ἀναγκαίως ἔχει. ~λόγος
[700]   ~σὺν τῶιδε νύμφη δῶμ´ ἔλειπες  ὄλβιον.   ~κακὸς γὰρ ὅστις μὴ σέβει
[350]   ἔθεντο ~σύγγονοι νεκρῶν Σκαμάνδριον ~ἀμφὶ  Φρύγιον   οἶδμα. ~βοὰν βοὰν δ´ Ἑλλὰς
[800]   δρῶντας γὰρ μὴ δρῶντας  ἥδιον   θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) μί´ ἔστιν ἐλπὶς
[250]   ἐμὸν ὄνομα παρὰ Σιμουντίοις ῥοαῖσι  ~μαψίδιον   ἔχει φάτιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ἔχεις μὲν
[50]   σῶι φασγάνωι βίου στερείς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  οἰκεῖον   αὐτὸν ὤλες´ ἅλμ´ ἐπὶ ξίφος.
[850]   δή ποτ´ εὐτυχὲς γένος ~τὸ  Ταντάλειον   καὶ μεταστήτω κακῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) οἲ
[450]   εἰσιν Εὐρώτα μόνον; ~διπλοῦν δὲ  Τυνδάρειον   ὄνομα κλήιζεται, ~Λακεδαίμονος δὲ γαῖά
[1550]   ἀναρπάσαντες Ἑλλήνων νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι  ταύρειον   δέμας ~ἐς πρῶιραν ἐμβαλεῖτε φάσγανόν
[750]   πόσον χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις  ἅλιον   ἐφθείρου πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν
[1500]   τᾶς Ἑλένας, ~γλαυκὸν ἐπ´ οἶδμ´  ἅλιον   ~κυανόχροά τε κυμάτων ~ῥόθια πολιὰ
[1300]   χεῦμ´ ὑδάτων ~βαρύβρομόν τε κῦμ´  ἅλιον   ~πόθωι τᾶς ἀποιχομένας ~ἀρρήτου κούρας.
[500]   κρυφθείς, ~ἀλλ´ ἔτι κατ´ οἶδμ´  ἅλιον   ~τρυχόμενος οὔπω λιμένων ~ψαύσειεν πατρίας
[1050]   ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς δὴ θανόντα ς´  ἐνάλιον   κενῶι τάφωι ~θάψαι τύραννον τῆσδε
[1050]   δ´ ἄκαιρ´ ἀπώλλυτο· ~τὸ δ´  ἄθλιον   κεῖν´ εὐτυχὲς τάχ´ ἂν πέσοι.
[50]   σὺν ἀνδρί, γνόντος ὡς ἐς  Ἴλιον   ~οὐκ ἦλθον, ἢν μὴ λέκτρ´
[600]   φίλαι, ~περί τ´ ἐπέτασα χέρα  φίλιον   ἐν μακρᾶι ~φλογὶ φαεσφόρωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1100]   πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις  δόλιον   ~ἀκταῖς ἀστέρα λάμψας· ~ἀλίμενα δ´
[0]   κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών, ~ὃς  δόλιον   εὐνὴν ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα
[1500]   νιν παρόντας Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε  δόλιον   οἶκτον ἐς μέσον φέρων· ~Ὦ
[1300]   ἐσύθη θεῶν ~ἀν´ ὑλᾶντα νάπη  ~ποτάμιόν   τε χεῦμ´ ὑδάτων ~βαρύβρομόν τε
[600]   τε κἀμὲ συνάγαγεν, πόσι,  ~χρόνιον,   ἀλλ´ ὅμως· ὀναίμαν τύχας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[300]   ´ν νέκυσι κατὰ χθονὸς ~τὰν  χρόνιον   ἔχει τύχαν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς τὸ
[350]   ~ἅδε μοι τί τάδ´ ἀσύνετα,  ~φόνιον   αἰώρημα ~διὰ δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ
[1050]   μέλανας ἀνταλλάξομαι ~παρῆιδί τ´ ὄνυχα  φόνιον   ἐμβαλῶ χροός. ~μέγας γὰρ ἁγὼν
[50]   ὄψιν; ἐχθίστης ὁρῶ ~γυναικὸς εἰκὼ  φόνιον,   μ´ ἀπώλεσεν ~πάντας τ´
[650]   φήις; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἔστι μάτηρ·  ἀγχόνιον   δὲ βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο
[750]   δώματα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα δράσας  ἄξιον   τῆς συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις ἄελπτος
[650]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν λόγον οἶον  ~οἷον   ἐσοισόμεθα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὅμως δὲ λέξον·
[650]   δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν λόγον  οἶον   ~οἷον ἐσοισόμεθα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὅμως δὲ
[800]   θνήισκοιμεν ἄν· λαθεῖν γὰρ οὐχ  οἷόν   τέ μοι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἴσως ἂν
[150]   ~ἐσθλῶν ἀμοιβὰς ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι δ´  ὅμοιον   σῶμ´ ἔχους´ οὐ τὰς φρένας
[550]   ὁρᾶν δοκεῖς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ σῶμ´  ὅμοιον,   τὸ δὲ σαφές γ´ ἀποστατεῖ.
[150]   μεγάλων ἀχέων καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον  ~ποῖον   ἁμιλλαθῶ γόον τίνα μοῦσαν
[300]   μνήματος λιποῦς´ ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς  ποῖον   ἕρπεις μῦθον παραίνεσιν; ~(ΧΟΡΟΣ)
[1600]   σὸν πόδ´ αἴρεις, δέσποτ´, ἐς  ποῖον   φόνον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οἷπερ δίκη
[1450]   ἑλὼν δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´  ἵππιον   οἶμον ~δι´ αἰθέρος ἱέμενοι, ~παῖδες
[350]   παρθένοι κόμας ἔθεντο ~σύγγονοι νεκρῶν  Σκαμάνδριον   ~ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα. ~βοὰν βοὰν
[1450]   ὅπαι Λιβύας ~οἰωνῶν στιχάδες ~ὄμβρον  χειμέριον   λιποῦσαι ~νίσονται πρεσβυτάτου ~σύριγγι πειθόμεναι
[800]   ἀδελφή· Θεονόην καλοῦσί νιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  χρηστήριον   μὲν τοὔνομ´· ὅτι δὲ δρᾶι
[200]   εὐδαιμονεῖ ~τέκεα φίλα, ~χθόνα δὲ  πάτριον   οὐχ ὁρᾶις, ~διὰ δὲ πόλιας
[400]   ~πάλιν μ´ ἀπωθεῖ πνεῦμα κοὔποτ´  οὔριον   ~ἐσῆλθε λαῖφος ὥστε μ´ ἐς
[100]   μαντευμάτων ~ὅπηι νεὼς στείλαιμ´ ἂν  οὔριον   πτερὸν ~ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον,
[1650]   πόσει σῶι· πνεῦμα δ´ ἕξετ´  οὔριον·   ~σωτῆρε δ´ ἡμεῖς σὼ κασιγνήτω
[1000]   οὐ δοκοῦς´ ὅμως, ~ἐκ δυσσεβείας  ὅσιον   εἰ τίθημί νιν. ~αὐτοὶ μὲν
[1050]   ~κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸς τὸν  ἀνόσιον.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σωτηρίας δὲ τοῦτ´ ἔχει
[1300]   ~ἀρρήτου κούρας. ~κρόταλα δὲ βρόμια  διαπρύσιον   ~ἱέντα κέλαδον ἀνεβόα, ~θηρῶν ὅτε
[250]   Ἥραν, τὰ δὲ τὸ κάλλος  αἴτιον.   ~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις
[400]   πάλιν. ~ἐγὼ δ´ ἐπ´ οἶδμα  πόντιον   γλαυκῆς ἁλὸς ~τλήμων ἀλῶμαι χρόνον
[1350]   ~πείσηι μεθεῖναι σῶμ´ ἐς οἶδμα  πόντιον   ~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην·
[850]   τὸν ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν  ~ἐφέστιον   φλόγ´ ἐς δόμους κομίζετε. ~Ἑλένη,
[250]   ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν  ~αἴσχιον   εἶδος ἔλαβον ἀντὶ τοῦ καλοῦ,
[1450]   ξυνελθοῦσα χοροῖς ~ἢ κώμοις Ὑακίνθου  ~νύχιον   ἐς εὐφροσύναν, ~ὃν ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ
[1450]   Πλειάδας ὑπὸ μέσας ~Ὠρίωνά τ´  ἐννύχιον,   ~καρύξατ´ ἀγγελίαν ~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως
[850]   σὸν πίτνω γόνυ ~καὶ προσκαθίζω  θᾶκον   οὐκ εὐδαίμονα ~ὑπέρ τ´ ἐμαυτῆς
[500]   ναυάγια· ~ἢν δ´ ἐνδιδῶι τι  μαλθακόν,   τὰ πρόσφορα ~τῆς νῦν παρούσης
[600]   συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὸ  κακὸν   δ´ ἀγαθὸν σέ τε κἀμὲ
[1200]   τὸ πεμφθὲν ἀντὶ σοῦ Τροίαι  κακόν;   ~(ΕΛΕΝΗ) νεφέλης λέγεις ἄγαλμ´; ἐς
[650]   Ἥρα; τί νῶιν χρήιζουσα προσθεῖναι  κακόν;   ~(ΕΛΕΝΗ) ὤμοι ἐγὼ κείνων λουτρῶν
[100]   αἰαῖ· κακὸν τόδ´ εἶπας οἷς  κακὸν   λέγεις. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὡς κεῖνος ἀφανὴς
[250]   ~καὶ τοῦτο μεῖζον τῆς ἀληθείας  κακόν,   ~ὅστις τὰ μὴ προσόντα κέκτηται
[100]   δὴ τί τοῦτ´ Αἴαντι γίγνεται  κακόν;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου λαβόντος ὅπλ´ ἀπηλλάχθη
[100]   ἐπ´ Εὐρώτα ῥοαῖς. ~(ΕΛΕΝΗ) αἰαῖ·  κακὸν   τόδ´ εἶπας οἷς κακὸν λέγεις.
[1600]   δ´ ἱστὸν ἦραν, οὔριαι δ´  ἧκον   πνοαί· ~βεβᾶσι δ´ ἐκ γῆς.
[250]   αὐτῆς ἐγώ, ~ἀδίκως μέν, ἀλλὰ  τἄδικον   τοῦτ´ ἔστ´ ἐμόν. ~ἣ δ´
[1650]   πέρι· ~κείνη δ´ ἴτω πρὸς  οἶκον,   εἰ θεοῖς δοκεῖ, ~ἐγὼ δ´
[450]   ἥκω ξένος, ἀσύλητον γένος. ~(ΓΡΑΥΣ)  οἶκον   πρὸς ἄλλον νύν τιν´ ἀντὶ
[0]   ἠμέλησέ μου ~Ζεύς— τόνδ´ ἐς  οἶκον   Πρωτέως ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας σωφρονέστατον
[200]   ἔτι ~πάτρια μέλαθρα καὶ τὰν  ~Χαλκίοικον   ὀλβιεῖ. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ, τίς
[200]   δρεπομέναν ἔσω πέπλων ~ῥόδεα πέταλα  Χαλκίοικον   ~ὡς Ἀθάναν μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας δι´
[100]   μ´ ἐθέσπισεν ~οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα  νησιωτικὸν   ~Σαλαμῖνα θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν
[800]   δὲ θέλων ἴτω πέλας. ~τὸ  Τρωϊκὸν   γὰρ οὐ καταισχυνῶ κλέος ~οὐδ´
[1600]   ἦν ~πρύμνηθεν Ἑλένης· Ποῦ τὸ  Τρωϊκὸν   κλέος; ~δείξατε πρὸς ἄνδρας βαρβάρους.
[800]   σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ ἁγνὸν  ὅρκον   σὸν κάρα κατώμοσα ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[1500]   ναίετ´ οὐράνιοι, ~σωτῆρε τᾶς Ἑλένας,  ~γλαυκὸν   ἐπ´ οἶδμ´ ἅλιον ~κυανόχροά τε
[250]   Ἑλληνὶς οὔτε βάρβαρος ~τεῦχος νεοσσῶν  λευκὸν   ἐκλοχεύεται, ~ἐν ὧι με Λήδαν
[600]   σταλάσσω, ~περὶ δὲ γυῖα χέρας  ἔβαλον   ἡδονάν, ~ὦ πόσις, ὡς λάβω.
[950]   βαλεῖν. ~ἀλλ´ οὐχὶ τοῦτο τὸ  καλόν,   εἰ καλὸν τόδε, ~αἱρήσομαι ´γὼ
[300]   δ´ ἔχουσιν εὐγενές τι καὶ  καλόν,   ~σμικρὸν δ´ καιρὸς ἄρτ´
[0]   κρίσιν. ~τοὐμὸν δὲ κάλλος, εἰ  καλὸν   τὸ δυστυχές, ~Κύπρις προτείνας´ ὡς
[950]   οὐχὶ τοῦτο τὸ καλόν, εἰ  καλὸν   τόδε, ~αἱρήσομαι ´γὼ πρόσθε τῆς
[0]   οὔ, ~τὸ δ´ ὄνομα τοὐμόν,  ἆθλον   Ἕλλησιν δορός. ~λαβὼν δέ μ´
[1600]   ἦν ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν, πονήσας  εἷλον   ἂν τάχα ξένους· ~νῦν δὲ
[400]   λέγω, σὺ δ´ αἴτιος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  ἄγγειλον   εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ)
[700]   νῦν μετασχὼν τῆς ἐμῆς εὐπραξίας  ~ἄγγειλον   ἐλθὼν τοῖς λελειμμένοις φίλοις ~τάδ´
[700]   θεὸς ὡς ἔφυ τι  ποικίλον   ~καὶ δυστέκμαρτον, εὖ δέ πως
[50]   φύσας· τίν´ ἂν ἔχοις μᾶλλον  φίλον;   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐκ τοῦ; τὸ γάρ
[1400]   καὶ τρίτον γ´, εἴ σοι  φίλον.   ~(ΕΛΕΝΗ) ὄναιο· κἀγὼ τῶν ἐμῶν
[1600]   οὐκ εἶπέ μοι. ~τοιγὰρ οὔποτ´  ἄλλον   ἄνδρα ψεύσεται μαντεύμασιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος,
[100]   κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´ ἐμείνατ´  ἄλλον   ἐν Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς
[450]   ἀσύλητον γένος. ~(ΓΡΑΥΣ) οἶκον πρὸς  ἄλλον   νύν τιν´ ἀντὶ τοῦδ´ ἴθι.
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ χειμὼν ἄλλος´  ἄλλον   ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν ἐν νώτοισι
[950]   σοι· δυσκλεᾶς γὰρ οὐ κτενεῖς·  ~μᾶλλόν   γε μέντοι τοῖς ἐμοῖς πείθου
[1650]   στυγοῦσι δαίμονες, ~τῶν δ´ ἀναριθμήτων  μᾶλλον   εἰσιν οἱ πόνοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[50]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἥμαρτον· ὀργῆι δ´ εἶξα  μᾶλλον   μ´ ἐχρῆν· ~μισεῖ γὰρ
[950]   θῆλυ τρεπόμενος ~ἐλεινὸς ἦν ἂν  μᾶλλον   δραστήριος. ~κτεῖν´, εἰ δοκεῖ
[800]   μοι; ~(ΕΛΕΝΗ) ξίφος μένει σε  μᾶλλον   τοὐμὸν λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως
[900]   σε συγγόνωι πλέον ~νέμειν ματαίωι  μᾶλλον   χρηστῶι πατρί. ~εἰ δ´
[50]   φύσας· τίν´ ἂν ἔχοις  μᾶλλον   φίλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐκ τοῦ; τὸ
[600]   ς´ ἄστρων ὡς βεβηκυῖαν μυχοὺς  ~ἤγγελλον   εἰδὼς οὐδὲν ὡς ὑπόπτερον ~δέμας
[300]   ἐς τὸ φέρτερον τίθει ~τὸ  μέλλον   ὅτι γενήσεται. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ γὰρ
[1200]   κάθηται τῶιδ´ ὑποπτήξας τάφωι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  Ἄπολλον,   ὡς ἐσθῆτι δυσμόρφωι πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1500]   τεθνηκότα. ~ὡς δ´ ἤλθομεν σῶν  περίβολον   νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν πρωτόπλουν καθείλκομεν
[650]   ~ἵνα θεαὶ μορφὰν ἐφαίδρυναν, εὖτ´  ~ἔμολον   ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ δ´
[550]   φάσματ´ εὐμενῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νυκτίφαντον  πρόπολον   Ἐνοδίας μ´ ὁρᾶις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ
[1400]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) βούληι ξυνεργῶν αὐτὸς ἐκπέμψω  στόλον;   ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκιστα· μὴ δούλευε σοῖς
[1350]   ~δέξατό τ´ ἐς χέρας ~βαρύβρομον  αὐλὸν   ~τερφθεῖς´ ἀλαλαγμῶι. ~ὧν οὐ θέμις
[700]   ἔχειν κακὰς ~ἄλλων τ´ ἀκούειν  δοῦλον   ὄντα τῶν πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγ´,
[1550]   ἐπ´ ἀκτὰς Ναυπλίας δάμαρτά τε  ~ἄσυλον   ἐκ γῆς· αἵματος δ´ ἀπορροαὶ
[400]   ἥδε καὶ λεὼ ~οὐκ οἶδ´·  ὄχλον   γὰρ ἐσπεσεῖν ἠισχυνόμην, ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι
[400]   μὴ πρὸς αὐλείοισιν ἑστηκὼς πύλαις  ~ὄχλον   παρέξεις δεσπόταις; κατθανῆι ~Ἕλλην
[0]   οὐκ ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´ ἐμοὶ  ~εἴδωλον   ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο ~Πριάμου
[550]   ἦλθον ἐς γῆν Τρωιάδ´, ἀλλ´  εἴδωλον   ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τίς βλέποντα
[1100]   ~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων  ~εἴδωλον   ἱερὸν Ἥρας. ~ὅτι θεὸς
[650]   ἐπέλας´ Αἰγύπτωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) εἶτ´ ἀντέδωκ´  εἴδωλον,   ὡς σέθεν κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ
[500]   βάκχη θεοῦ ~τάφωι ξυνάψω  κῶλον;   ἄγριος δέ τις ~μορφὴν ὅδ´
[500]   δ´ ἐν φάει ~πόσιν τὸν  ἁμὸν   ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν, ~πορθμοὺς δ´
[650]   ἄγαμος ἄτεκνος, πόσι, καταστένει  ~γάμον   ἄγαμον αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πᾶν
[650]   ἄτεκνος, πόσι, καταστένει ~γάμον  ἄγαμον   αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πᾶν κατ´
[650]   δὲ βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο  δύσγαμον   αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´
[1200]   πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ) οἴμοι, δοκῶ μὲν  κἀμὸν   ὧδ´ ἔχειν πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς
[650]   ὧι μ´ ἐπένευσεν (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  τλᾶμον.   ~(ΕΛΕΝΗ) τλάμονα τλάμον´ ὧδ´ ἐπέλας´
[350]   ~διὰ δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ ξιφοκτόνον  διωγμὸν   ~αἱμορρύτου σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω
[350]   θεοῖς λιπεῖν βίον, ~πρὶν τὸν  ἐμὸν   Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί ποτε, ~ὃς
[1050]   πῶς ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´  ἐμὸν   δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) δοῦναι κελεύσω πορθμίδ´,
[350]   κούραν ~καλλοσύνας ἕνεκεν· τὸ δ´  ἐμὸν   δέμας ~ὤλεσεν ὤλεσε πέργαμα Δαρδανίας
[650]   οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν  ἐμὸν   ἐμὸν ὃν ἔμενον ~ἔμενον ἐκ
[250]   μέν, ἀλλὰ τἄδικον τοῦτ´ ἔστ´  ἐμόν.   ~ἣ δ´ ἀγλάισμα δωμάτων ἐμόν
[1200]   ἐμοῦ; ~(ΕΛΕΝΗ) τὸν κατθανόντα πόσιν  ἐμὸν   θάψαι θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´;
[850]   διεξέλθω, πάρος· ~νόμον δὲ τὸν  ἐμὸν   θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν ~ἐφέστιον φλόγ´
[1350]   Πρωτέως κόρη ~πόσιν παρόντα τὸν  ἐμὸν   ἱστορουμένη ~{οὐκ εἶπ´ ἀδελφῶι· κατθανόντα
[650]   ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν  ἐμὸν   ὃν ἔμενον ~ἔμενον ἐκ Τροίας
[250]   ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ δ´  ἐμὸν   ὄνομα παρὰ Σιμουντίοις ῥοαῖσι ~μαψίδιον
[150]   ~δι´ ἐμὲ τὰν πολυκτόνον, ~δι´  ἐμὸν   ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα δ´ ἐν
[650]   πᾶν κατ´ ἄκρας δῶμ´  ἐμὸν   πέρσας Πάρις. ~(ΕΛΕΝΗ) τάδε καὶ
[50]   ~κατάρατός εἰμι καὶ δοκῶ προδοῦς´  ἐμὸν   ~πόσιν συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν.
[900]   κλήιζομαι καθ´ Ἑλλάδ´ ὡς προδοῦς´  ἐμὸν   ~πόσιν Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους δόμους.
[950]   ~κτανεῖν δέδοκται τήνδε μοι κἄπειτ´  ἐμὸν   ~πρὸς ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος
[0]   Ἰδαῖος Πάρις ~Σπάρτην ἀφίκεθ´ ὡς  ἐμὸν   σχήσων λέχος. ~Ἥρα δὲ μεμφθεῖς´
[250]   ἐμόν. ~ἣ δ´ ἀγλάισμα δωμάτων  ἐμόν   τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ ἄνανδρος πολιὰ
[600]   ἀρτίως πάρα. ~ἔλαβον ἀσμένα πόσιν  ἐμόν,   φίλαι, ~περί τ´ ἐπέτασα χέρα
[0]   ~βουλεύματ´ ἄλλα τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς·  ~πόλεμον   γὰρ εἰσήνεγκεν Ἑλλήνων χθονὶ ~καὶ
[50]   δοκῶ προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι  πόλεμον   Ἕλλησιν μέγαν. ~τί οὖν ἔτι
[1450]   καλλιχόρων ~δελφίνων, ὅταν αὐρᾶν ~πέλαγος  ἀνήνεμον   ἦι, ~γλαυκὰ δὲ Πόντου θυγάτηρ
[100]   τειχέων εἶναι σαφές. ~(ΕΛΕΝΗ)  τλῆμον   Ἑλένη, διὰ ς´ ἀπόλλυνται Φρύγες.
[850]   τοῦ τε σοῦ μιμήματος. ~ὦ  τλῆμον,   οἵους διαφυγὼν ἦλθες πόνους, ~οὐδ´
[450]   ἦσθ´, οὐκ ἐνθάδε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  δαῖμον,   ὡς ἀνάξι´ ἠτιμώμεθα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί
[1550]   οὐδενὸς μνήμην ἔχων, ~τέμνων δὲ  λαιμὸν   ηὔχετ´· ναίων ἅλα ~πόντιε
[850]   στᾶσα σὸν σώσω βίον, ~κρύψας´  ὅμαιμον,   ὅς με προστάσσει τάδε ~εἰπεῖν,
[1250]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δή; τόδ´ Ἑλλὰς  νόμιμον   ἐκ τίνος σέβει; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς
[1450]   δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον  οἶμον   ~δι´ αἰθέρος ἱέμενοι, ~παῖδες Τυνδαρίδαι,
[600]   ἔμειν´ ὅσον μ´ ἐχρῆν, ~τὸ  μόρσιμον   σώσασα πατέρ´ ἐς οὐρανὸν ~ἄπειμι·
[1650]   πάρα ~μακάρων κατοικεῖν νῆσόν ἐστι  μόρσιμον·   ~τοὺς εὐγενεῖς γὰρ οὐ στυγοῦσι
[1450]   ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν ἑλὼν  δόμον   ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον οἶμον
[850]   τε πεύκην, ἵνα διεξέλθω, πάρος·  ~νόμον   δὲ τὸν ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι
[1350]   θεὰ ~δέξατό τ´ ἐς χέρας  ~βαρύβρομον   αὐλὸν ~τερφθεῖς´ ἀλαλαγμῶι. ~ὧν οὐ
[1300]   νάπη ~ποτάμιόν τε χεῦμ´ ὑδάτων  ~βαρύβρομόν   τε κῦμ´ ἅλιον ~πόθωι τᾶς
[1650]   ~Σπάρτης ἀπάρας τὸν κατ´ οὐρανὸν  δρόμον,   ~κλέψας δέμας σὸν μὴ Πάρις
[950]   κἄπειτ´ ἐμὸν ~πρὸς ἧπαρ ὦσαι  δίστομον   ξίφος τόδε ~τύμβου ´πὶ νώτοις
[850]   λαμπτήρων σέλας ~θείου τε σεμνὸν  θεσμὸν   αἰθέρος μυχούς, ~ὡς πνεῦμα καθαρὸν
[1050]   εἶτ´ ἐγὼ συμπλεύσομαι ~καὶ συγκαθήσω  κόσμον   ἐν ταὐτῶι σκάφει. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ
[1250]   ~ἐλθὼν δ´ ἐς οἴκους, ἐξελὼν  κόσμον   νεκρῶι ~καί ς´ οὐ κεναῖσι
[1050]   δοῦναι κελεύσω πορθμίδ´, ἧι καθήσομεν  ~κόσμον   τάφωι σῶι πελαγίους ἐς ἀγκάλας.
[1100]   ~τὸν Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα  πότμον   ~Ἀχαιῶν ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´ ἔδραμε
[1250]   ~τρύχουσα σαυτήν ~Μενέλεως δ´ ἔχει  πότμον,   ~κοὐκ ἂν δύναιτο ζῆν
[650]   Δαναῶν. ~ἐμὲ δὲ πατρίδος ἀποπρὸ  κακόποτμον   ἀραῖον ~ἔβαλε θεὸς ἀπὸ πόλεος
[0]   μὲν οὔ, ~τὸ δ´ ὄνομα  τοὐμόν,   ἆθλον Ἕλλησιν δορός. ~λαβὼν δέ
[850]   σημανῶν ἐμῶι ~παρόνθ´, ὅπως ἂν  τοὐμὸν   ἀσφαλῶς ἔχηι; ~(ΕΛΕΝΗ) παρθέν´,
[0]   παρθένος, ~μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι κρίσιν.  ~τοὐμὸν   δὲ κάλλος, εἰ καλὸν τὸ
[800]   ξίφος μένει σε μᾶλλον  τοὐμὸν   λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως ἂν εἴην
[500]   βάρβαρος φρένας ~ὃς ὄνομ´ ἀκούσας  τοὐμὸν   οὐ δώσει βοράν. ~{κλεινὸν τὸ
[1550]   ταύρειον δέμας ~ἐς πρῶιραν ἐμβαλεῖτε  φάσγανόν   θ´ ἅμα ~πρόχειρον ὤσει σφάγια
[1050]   ~τάφος ς´ ὅδ´ ἂν ῥύσαιτο  φάσγανόν   τε σόν. ~ἐγὼ δ´ ἐς
[50]   δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν  ἔθανον·   δὲ πάντα τλᾶς´ ἐγὼ
[750]   ~πόντου ´πὶ νώτοις ἅλιον ἐφθείρου  πλάνον;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν ὢν πρὸς
[350]   ποτε, ~εἴθ´ ὤφελες τόθ´ {ἡνίκ´  ἔρανον   εἰς θεοὺς ~πεισθεὶς ἐποίεις} ἐν
[600]   ~τὸ μόρσιμον σώσασα πατέρ´ ἐς  οὐρανὸν   ~ἄπειμι· φήμας δ´ τάλαινα
[1650]   τόκος ~Σπάρτης ἀπάρας τὸν κατ´  οὐρανὸν   δρόμον, ~κλέψας δέμας σὸν μὴ
[1050]   πόνων, ~αἰτούμεθ´ ὀρθὰς ὠλένας πρὸς  οὐρανὸν   ~ῥίπτονθ´, ἵν´ οἰκεῖς ἀστέρων ποικίλματα.
[450]   εἶς γὰρ γε κατ´  οὐρανόν.   ~Σπάρτη δὲ ποῦ γῆς ἐστι
[1250]   γάρ σοι ταῦτα πρὸς τὸ  τυγχάνον.   ~ἢν δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω καὶ
[800]   βίαν σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´  ἁγνὸν   ὅρκον σὸν κάρα κατώμοσα ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[0]   σέβων ~βίον διήνεγκ´} εὐγενῆ τε  παρθένον   ~Εἰδώ, τὸ μητρὸς ἀγλάισμ´, ὅτ´
[850]   ~ἀποῦσα γάρ σε καὶ παροῦς´  ἀφιγμένον   ~δεῦρ´ οἶδεν. δύστηνος, ὡς
[800]   εἰ μὴ τύραννός ς´ ἐκπύθοιτ´  ἀφιγμένον.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ γνώσεταί μ´ ὅς
[100]   κἀκ τοῦδε Μενέλεων οὔτις οἶδ´  ἀφιγμένον;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὐδείς· θανὼν δὲ κλήιζεται
[650]   ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον  ~ἔμενον   ἐκ Τροίας πολυετῆ μολεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]   ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν  ἔμενον   ~ἔμενον ἐκ Τροίας πολυετῆ μολεῖν.
[150]   ~οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα  θέμενον   τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας. ~(ΕΛΕΝΗ)
[200]   τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι πεύκαν; ~ἔνθεν  ὀλόμενον   σκάφος ~συναρμόσας Πριαμίδας ~ἔπλευσε
[1500]   ἥκετε σκάφος; ~ἀλλ´ Ἀτρέως παῖδ´  ὀλόμενον   συνθάπτετε, ~ὃν Τυνδαρὶς παῖς ἥδ´
[0]   τέκνα δισσὰ τοῖσδ´ ἐν δώμασιν,  ~Θεοκλύμενον   ἄρσεν´ {ὅτι δὴ θεοὺς σέβων
[950]   θανών· ~ἀλλ´ ἥδε πατέρα νέρθεν  ἀνακαλούμενον   ~οὐκ ἀξιώσει τὸν πρὶν εὐκλεέστατον
[1200]   ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι πελάγεσιν  ναυσθλούμενον;   ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης ἀλιμένοις ἐκπεσόντα πρὸς
[1150]   σκοπούς, ~ἤτοι κατόπτην κλοπαῖς  θηρώμενον   ~Ἑλένην· θανεῖται δ´, ἤν γε
[500]   ~ἡσθεῖς´ ἐπεί νιν εἶπέ μοι  σεσωμένον.   ~ἐγγὺς δέ νίν που τῆσδ´
[950]   μὲν ἄνδρα σοι δοκεῖ σῶσαι  ξένον   ~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς ἀπολαβεῖν δάμαρτ´
[1550]   λόγους σώιζοντες· ἄρχειν γὰρ νεὼς  ~ξένον   κελεύσας πάντα συνέχεας τάδε. ~καὶ
[150]   γὰρ Ἕλλην´ ὅντιν´ ἂν λάβηι  ξένον.   ~ὅτου δ´ ἕκατι μήτε σὺ
[100]   κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶδες σὺ τὴν  δύστηνον,   κλυὼν λέγεις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥσπερ
[950]   ~Ὦ γέρον, ὃς οἰκεῖς τόνδε  λάινον   τάφον, ~ἀπόδος, ἀπαιτῶ τὴν ἐμὴν
[500]   λαβεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὲ τὴν ὄρεγμα  δεινὸν   ἡμιλλημένην ~τύμβου ´πὶ κρηπῖδ´ ἐμπύρους
[500]   οὖν θαυμαστέον. ~οὐδ´ αὖ τὸ  δεινὸν   προσπόλου φευξούμεθα· ~ἀνὴρ γὰρ οὐδεὶς
[1000]   τῆι κασιγνήτου ποτέ. ~εὐεργετῶ γὰρ  κεῖνον   οὐ δοκοῦς´ ὅμως, ~ἐκ δυσσεβείας
[950]   ἐλθεῖν διὰ μάχης σῶι συγγόνωι,  ~κἀκεῖνον   ´μὲ δεῖ θανεῖν· ἁπλοῦς
[50]   τόδ´ εἰσήκους´ ἔπος ~Ἑρμοῦ, τὸ  κλεινὸν   ἔτι κατοικήσειν πέδον ~Σπάρτης σὺν
[350]   ἄπο ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ τε Μενέλεων,  κλεινὸν   ζυγόν. ~πλεῖστον γὰρ οἶμαι— καὶ
[500]   ἀκούσας τοὐμὸν οὐ δώσει βοράν.  ~{κλεινὸν   τὸ Τροίας πῦρ ἐγώ θ´
[500]   ´πὶ κρηπῖδ´ ἐμπύρους τ´ ὀρθοστάτας,  ~μεῖνον·   τί φεύγεις; ὡς δέμας δείξασα
[1000]   δή τι δράσων χρηστὸν ἐς  κοινόν   γε νῶιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσειας ἄν
[950]   νεᾶνι, τοὺς λόγους· ~οὕτω δὲ  κρῖνον   ὡς ἅπασιν ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ
[750]   κάκ´ ἀλγοίην ἔτι ~{πάσχων τ´  ἔκαμνον·   δὶς δὲ λυπηθεῖμεν ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ)
[600]   ἄφαντος· οὐρανῶι δὲ κρύπτεται ~λιποῦσα  σεμνὸν   ἄντρον οὗ σφ´ ἐσώιζομεν, ~τοσόνδε
[200]   δὲ χρυσέοις θρόνοισι ~Διὸς ὑπαγκάλισμα  σεμνὸν   ~Ἥρα τὸν ὠκύπουν ~ἔπεμψε Μαιάδος
[850]   φέρουσα λαμπτήρων σέλας ~θείου τε  σεμνὸν   θεσμὸν αἰθέρος μυχούς, ~ὡς πνεῦμα
[800]   ἄξια. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἂν κτάνοις  τύραννον,   σπεύδεις ἴσως. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτω
[1050]   ς´ ἐνάλιον κενῶι τάφωι ~θάψαι  τύραννον   τῆσδε γῆς αἰτήσομαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ
[50]   τὸν Πηλέως τιν´ οἶσθ´ Ἀχιλλέα  γόνον;   ~(ΕΛΕΝΗ) ναί· ~μνηστήρ ποθ´ Ἑλένης
[200]   ~Ἥρα τὸν ὠκύπουν ~ἔπεμψε Μαιάδος  γόνον·   ~ὅς με χλοερὰ δρεπομέναν ἔσω
[1600]   κατθανεῖν ἐρᾶν ἔοικας. (ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε·  σύγγονον   δὲ σὴν ~οὐ κτενεῖς ἡμῶν
[1600]   δὲ τὴν προδοῦσαν ἡμᾶς τεισόμεσθα  σύγγονον,   ~ἥτις ἐν δόμοις ὁρῶσα Μενέλεων
[1000]   οὐδὲ σιγήσειεν ἂν ~μέλλοντ´ ἀδελφὴ  σύγγονον   κατακτανεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´ οὐδὲ μὴν
[1600]   μὲν οὖν ς´ ἐάσομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  σύγγονον   κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ) εὐσεβεστάτην μὲν
[450]   ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός εἰσιν Εὐρώτα  μόνον;   ~διπλοῦν δὲ Τυνδάρειον ὄνομα κλήιζεται,
[1150]   δ´, ἤν γε δὴ ληφθῆι  μόνον.   ~ἔα· ἀλλ´, ὡς ἔοικε, πάντα
[1350]   νιν ἄμασιν ~ὑπέρβαλε σελάνα ~μορφᾶ  μόνον   ηὔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ μὲν κατ´
[1400]   μεμπτός· τῆς τύχης με δεῖ  μόνον.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν σοὶ τόδ´, ἢν
[1050]   σὲ χρὴ βραβεύειν πάντα· πόμπιμοι  μόνον   ~λαίφει πνοαὶ γένοιντο χἴλεως δρόμος.
[1300]   δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ ἔπαυσε  πόνον   ~ματεύουσα πόνους ~θυγατρὸς ἁρπαγὰς δολίους,
[200]   γυμνάσιά τε ~δονακόεντος Εὐρώτα, ~νεανιᾶν  πόνον.   ~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ δαίμονος πολυστόνου ~μοίρας
[150]   τὰν πολυκτόνον, ~δι´ ἐμὸν ὄνομα  πολύπονον,   ~Λήδα δ´ ἐν ἀγχόναις ~θάνατον
[100]   δ´ εἴργασται κακά. ~(ΕΛΕΝΗ) πόσον  χρόνον   γὰρ διαπεπόρθηται πόλις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἑπτὰ
[100]   τι καμπίμους ἐτῶν κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ)  χρόνον   δ´ ἐμείνατ´ ἄλλον ἐν Τροίαι
[600]   ἔχειν Πάριν. ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ  χρόνον   ἔμειν´ ὅσον μ´ ἐχρῆν, ~τὸ
[1650]   γὰρ αἰεὶ τὸν παρόντα νῦν  χρόνον   ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν ἐν δόμοις
[400]   πόντιον γλαυκῆς ἁλὸς ~τλήμων ἀλῶμαι  χρόνον   ὅσονπερ Ἰλίου ~πύργους ἔπερσα, κἀς
[750]   δ´ εἰπὲ τἄλλα παραλιπών· πόσον  χρόνον   ~πόντου ´πὶ νώτοις ἅλιον ἐφθείρου
[750]   μακρόν γ´ ἔλεξας, τάλας,  χρόνον·   ~σωθεὶς δ´ ἐκεῖθεν ἐνθάδ´ ἦλθες
[350]   αἰώρημα ~διὰ δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ  ξιφοκτόνον   διωγμὸν ~αἱμορρύτου σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον ἔσω
[150]   μέλουσι δαΐωι ~δι´ ἐμὲ τὰν  πολυκτόνον,   ~δι´ ἐμὸν ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα
[1600]   πόδ´ αἴρεις, δέσποτ´, ἐς ποῖον  φόνον;   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οἷπερ δίκη κελεύει
[1600]   ἐκ γῆς. διαφυγὼν δ´ ἐγὼ  φόνον   ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς ἅλ´ ἄγκυραν
[1250]   καὶ λουτρῶν τύχε ~ἐσθῆτά τ´  ἐξάλλαξον.   οὐκ ἐς ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´·
[1400]   ναῦν ἐν ἧι τάδ´ ἄξομεν,  ~πρόσταξον,   ὡς ἂν τὴν χάριν πλήρη
[1150]   ~αἳ Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον θαλάμους,  ~ἐξὸν   διορθῶσαι λόγοις ~σὰν ἔριν,
[650]   ~οἷον ἐσοισόμεθα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὅμως δὲ  λέξον·   ἡδύ τοι μόχθων κλύειν. ~(ΕΛΕΝΗ)
[300]   ἐμοὶ πιθοῦ. ~{τάφον λιποῦσα τόνδε  σύμμειξον   κόρηι, ~ὅθενπερ εἴσηι πάντα· τἀληθῆ
[1050]   πίτνεις ~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ φῶτ´  ἀνάψυξον   πόνων, ~αἰτούμεθ´ ὀρθὰς ὠλένας πρὸς
[150]   καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον ~ποῖον ἁμιλλαθῶ  γόον   τίνα μοῦσαν ἐπέλθω ~δάκρυσιν
[1150]   ἀνθρώπων πόλεις· ~αἳ Πριαμίδος γᾶς  ἔλιπον   θαλάμους, ~ἐξὸν διορθῶσαι λόγοις ~σὰν
[650]   σέθεν, ~ὅτε μέλαθρα λέχεά τ´  ἔλιπον   οὐ λιποῦς´ ~ἐπ´ αἰσχροῖς γάμοις.
[1650]   τεταμένην νῆσον λέγω, ~Ἑλένη τὸ  λοιπὸν   ἐν βροτοῖς κεκλήσεται, ~ἐπεὶ κλοπαίαν
[1450]   δέ μοι χάριν ~δόντες τὸ  λοιπὸν   εὐτυχῆ με θήσετε. ~(ΧΟΡΟΣ) Φοίνισσα
[1250]   διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν βαρβάροις μὲν  ἵππον   ταῦρον νόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) διδούς
[550]   κιγχάνω μόλις, ~πᾶσαν πλανηθεὶς τήνδε  βάρβαρον   χθόνα, ~πεμφθεὶς ἑταίρων τῶν λελειμμένων
[350]   ~ἢ ξιφοκτόνον διωγμὸν ~αἱμορρύτου σφαγᾶς  ~αὐτοσίδαρον   ἔσω πελάσω διὰ σαρκὸς ἅμιλλαν,
[850]   θεσμὸν αἰθέρος μυχούς, ~ὡς πνεῦμα  καθαρὸν   οὐρανοῦ δεξώμεθα· ~σὺ δ´ αὖ
[0]   ἔζη τῆσδε γῆς τύραννος ἦν,  ~{Φάρον   μὲν οἰκῶν νῆσον, Αἰγύπτου δ´
[650]   δεινοὶ λόγοι. ~(ΕΛΕΝΗ) κατεδάκρυσα καὶ  βλέφαρον   ὑγραίνω ~δάκρυσιν· Διός μ´
[1500]   παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη, ~σοφώταθ´  ἁβρὸν   πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν ~πόσιν πέλας
[1450]   ~γενοίμεθ´ ὅπαι Λιβύας ~οἰωνῶν στιχάδες  ~ὄμβρον   χειμέριον λιποῦσαι ~νίσονται πρεσβυτάτου ~σύριγγι
[700]   ~{νεφέλης ἄγαλμ´ ἔχοντες ἐν χεροῖν  λυγρόν}   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί φήις; ~νεφέλης ἄρ´
[0]   κάλλους πέρι ~Ἰδαῖον ἐς κευθμῶν´  Ἀλέξανδρον   πάρα, ~Ἥρα Κύπρις τε διογενής
[950]   μνῆμα σοῦ πατρὸς πεσών· ~Ὦ  γέρον,   ὃς οἰκεῖς τόνδε λάινον τάφον,
[1100]   μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς δὲ πυρσεύσας  φλογερὸν   σέλας ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν εἷλ´ Ἀχαιῶν
[700]   ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´ οὐκ ἔχων  ἐλεύθερον,   ~τὸν νοῦν δέ· κρεῖσσον γὰρ
[1100]   Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων ~εἴδωλον  ἱερὸν   Ἥρας. ~ὅτι θεὸς μὴ
[1000]   ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι. ~ἔνεστι δ´  ἱερὸν   τῆς δίκης ἐμοὶ μέγα ~ἐν
[1150]   κακοὺς κολάζομεν. ~καὶ νῦν πέπυσμαι  φανερὸν   Ἑλλήνων τινὰ ~ἐς γῆν ἀφῖχθαι
[150]   Ναῒς ὄρεσι φυγάδα ~γάμων ἱεῖσα  γοερόν,   ὑπὸ δὲ ~πέτρινα γύαλα κλαγγαῖσι
[100]   θεώ. ~(ΕΛΕΝΗ) καλῶς ἔλεξας τοῦτο·  θάτερον   δὲ τί; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) σφαγαῖς ἀδελφῆς
[1400]   χώρει σὺ καὶ ναῦν τοῖσδε  πεντηκόντερον   ~Σιδωνίαν δὸς κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´ ἂν εἴη;  πότερον   ἐκτὸς ´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ)
[1150]   τέγγεις δάκρυσι σὴν παρηίδα ~κλαίουσα;  πότερον   ἐννύχοις πεπεισμένη ~στένεις ὀνείροις
[900]   καὶ τὰ τοῦ πατρὸς σκόπει·  ~πότερον   δαίμων χὠ θανὼν τὰ
[100]   ~ὅπηι νεὼς στείλαιμ´ ἂν οὔριον  πτερὸν   ~ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ
[600]   μυχοὺς ~ἤγγελλον εἰδὼς οὐδὲν ὡς  ὑπόπτερον   ~δέμας φοροίης. οὐκ ἐῶ σε
[1200]   νεῖκος τὸ σόν, ἴτω δ´  ὑπόπτερον.   ~(ΕΛΕΝΗ) πρός νύν σε γονάτων
[300]   ἔχει τύχαν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς τὸ  φέρτερον   τίθει ~τὸ μέλλον ὅτι γενήσεται.
[1250]   οὐκ ἐς ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´·  εὐμενέστερον   γὰρ ἂν ~τῶι φιλτάτωι μοι
[550]   ἔχει λόγος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´ εἶδον  προσφερέστερον   δέμας. ~(ΕΛΕΝΗ) θεοί· θεὸς
[1200]   τίς ἐστι; ποῦ ´στιν; ἵνα  σαφέστερον   μάθω. ~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´ ὃς κάθηται
[1600]   δ´ ἀπιστίας ~οὐκ ἔστιν οὐδὲν  χρησιμώτερον   βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἄν ποτ´
[700]   μεμνήμεθ´ ἃς τετραόροις ~ἵπποις τροχάζων  παρέφερον·   σὺ δ´ ἐν δίφροις ~σὺν
[1150]   ἔκ τε κρατὸς εὐγενοῦς ~κόμας  σίδηρον   ἐμβαλοῦς´ ἀπέθρισας ~χλωροῖς τε τέγγεις
[550]   ἔχεις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον, φόβον μεθεῖσα,  λαιψηρὸν   πόδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἵστημ´, ἐπεί γε
[450]   ~τύχη, τύραννος ἧι ταράσσεται δόμος.  ~καιρὸν   γὰρ οὐδέν´ ἦλθες· ἢν δὲ
[1050]   σοι ναυτικῶν ἐρειπίων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς  καιρὸν   ἦλθε, τότε δ´ ἄκαιρ´ ἀπώλλυτο·
[1550]   πρῶιραν ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´ ἅμα  ~πρόχειρον   ὤσει σφάγια τῶι τεθνηκότι; ~οἱ
[750]   περιδρομὰς ἐτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ·  μακρόν   γ´ ἔλεξας, τάλας, χρόνον·
[300]   ἔχουσιν εὐγενές τι καὶ καλόν,  ~σμικρὸν   δ´ καιρὸς ἄρτ´ ἀπαλλάξαι
[250]   γυναικί, καὶ τὸ σῶμ´ ἐστὶν  πικρόν.   ~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´ ἂν
[1050]   καὶ μόνος γε φάσκε διαφυγεῖν  μόρον   ~Ἀτρέως πλέων σὺν παιδὶ καὶ
[1650]   οὐκ ἐτελέσθη, ~τῶν δ´ ἀδοκήτων  πόρον   ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´ ἀπέβη τόδε
[800]   ἐμὰς δῆσαι χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς  ἄπορον   ἥκεις· δεῖ δὲ μηχανῆς τινος.
[250]   ~(ΧΟΡΟΣ) ἔχεις μὲν ἀλγείν´, οἶδα·  σύμφορον   δέ τοι ~ὡς ῥᾶιστα τἀναγκαῖα
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον, ὡς γυναικὶ  πρόσφορον   γυνή. ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς οὐκ ἄχρωστα
[100]   οὔριον πτερὸν ~ἐς γῆν ἐναλίαν  Κύπρον,   οὗ μ´ ἐθέσπισεν ~οἰκεῖν Ἀπόλλων,
[900]   τοῖς τεκοῦσι τοὺς τρόπους. ~(ΧΟΡΟΣ)  οἰκτρὸν   μὲν οἱ παρόντες ἐν μέσωι
[150]   ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος ἔρνεσιν· ~ἔνθεν  οἰκτρὸν   ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι
[600]   οὐρανῶι δὲ κρύπτεται ~λιποῦσα σεμνὸν  ἄντρον   οὗ σφ´ ἐσώιζομεν, ~τοσόνδε λέξας´·
[1250]   ἐν βαρβάροις μὲν ἵππον  ταῦρον   νόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) διδούς γε μὲν
[1550]   δ´ ἐς κέλευσμ´ ἐλθόντες ἐξανήρπασαν  ~ταῦρον   φέροντές τ´ εἰσέθεντο σέλματα. ~μονάμπυκος
[1150]   τὸ τῶν θεῶν ~ἔπος ἀλαθὲς  εὗρον.   ~ἄφρονες ὅσοι τὰς ἀρετὰς πολέμωι
[150]   ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον,  ~ἄλυρον   ἔλεγον, ὅτι ποτ´ ἔλακεν ~αἰάγμα-
[1650]   σὸν μὴ Πάρις γήμειέ σε,  ~φρουρὸν   παρ´ Ἀκτὴν τεταμένην νῆσον λέγω,
[900]   ~πάλιν μ´ ἀνάξους´ ἐπὶ τὸ  σῶφρον   αὖθις αὖ, ~ἐδνώσομαί τε θυγατέρ´,
[900]   οὐ δικαίωι συγγόνωι δώσεις χάριν,  ~αἰσχρὸν   τὰ μέν σε θεῖα πάντ´
[100]   ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ πού νιν Ἑλένης  αἰσχρὸν   ὤλεσεν κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν, βρόχωι
[300]   δὲ κατόμοσα ~τὸν ὑδρόεντι δόνακι  χλωρὸν   ~Εὐρώταν, θανόντος ~εἰ βάξις ἔτυμος
[1400]   βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν ἄγαν  σὸν   δάκρυσιν ἐκτήξηις χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´
[850]   ψευδονύμφευτον μάθηι· ~Κύπρις δὲ νόστον  σὸν   διαφθεῖραι θέλει, ~ὡς μὴ ´ξελεγχθῆι
[1050]   ὅδ´ ἂν ῥύσαιτο φάσγανόν τε  σόν.   ~ἐγὼ δ´ ἐς οἴκους βᾶσα
[500]   τί φεύγεις; ὡς δέμας δείξασα  σὸν   ~ἔκπληξιν ἡμῖν ἀφασίαν τε προστίθης.
[1050]   ~ἢ πατρίδα τ´ ἐλθεῖν καὶ  σὸν   ἐκσῶσαι δέμας. ~ὦ πότνι´
[1250]   ζῆν κατθανὼν γόοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  σὸν   ἔργον, νεᾶνι· τὸν παρόντα
[800]   λάθραι δ´ ἂν οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  σὸν   ἔργον, ὡς γυναικὶ πρόσφορον γυνή.
[350]   ἀποτροπὰ κακῶν ~γένοιτο, τὸ δὲ  σὸν   εὐτυχές. ~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ τάλαινα Τροία,
[1350]   τε ~πράξεις τὸν ἄνδρα τὸν  σὸν   ἤν τε μὴ παρῆις. ~δέδοικα
[550]   ~(ΕΛΕΝΗ) Ἑλληνίς· ἀλλὰ καὶ τὸ  σὸν   θέλω μαθεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἑλένηι ς´
[300]   Νηρῆιδος ἐκγόνου κόρης ~πυθοῦ πόσιν  σὸν   Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´ ἔτι ~εἴτ´
[1200]   μοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μεθίημι νεῖκος τὸ  σόν,   ἴτω δ´ ὑπόπτερον. ~(ΕΛΕΝΗ) πρός
[800]   ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ ἁγνὸν ὅρκον  σὸν   κάρα κατώμοσα ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φήις;
[1650]   κατ´ οὐρανὸν δρόμον, ~κλέψας δέμας  σὸν   μὴ Πάρις γήμειέ σε, ~φρουρὸν
[900]   ἐρεῖ ψυχῆς πέρι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ  σὸν   οὔτ´ ἂν προσπεσεῖν τλαίην γόνυ
[850]   ~(ΕΛΕΝΗ) παρθέν´, ἱκέτις ἀμφὶ  σὸν   πίτνω γόνυ ~καὶ προσκαθίζω θᾶκον
[1600]   μαντεύμασιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος, ὦ, ποῖ  σὸν   πόδ´ αἴρεις, δέσποτ´, ἐς ποῖον
[1000]   μένειν ~ἣν ἐς σὲ καὶ  σὸν   πόσιν ἔχει σωτηρίας. ~σὺ δ´,
[850]   ~εἴτ´ αὖ μεθ´ Ἥρας στᾶσα  σὸν   σώσω βίον, ~κρύψας´ ὅμαιμον, ὅς
[700]   οἷα κλήιζεται. ~νῦν ἀνανεοῦμαι τὸν  σὸν   ὑμέναιον πάλιν ~καὶ λαμπάδων μεμνήμεθ´
[1100]   σῶμ´, ἐν βαρβάροις. ~θανεῖν δ´  ἔασόν   μ´, εἰ κατακτεῖναι θέλεις, ~ἐν
[950]   ἀπόδος ἐμψύχους πάλιν ~ἢ τήνδ´  ἀνάγκασόν   γ´ ἔτ´ εὐσεβοῦς πατρὸς ~κρείσσω
[300]   γάμους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἶσθ´ οὖν  δρᾶσον·   μνήματος λιποῦς´ ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς
[1200]   τάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) οἶσθ´ οὖν  δρᾶσον·   τῶν πάρος λαθώμεθα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐπὶ
[450]   τίν´ εἶπας μῦθον; αὖθίς μοι  φράσον.   ~(ΓΡΑΥΣ) Τυνδαρὶς παῖς,
[800]   μὲν τοὔνομ´· ὅτι δὲ δρᾶι  φράσον.   ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶδ´, ἐρεῖ τε
[100]   ἐν νώτοισι ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  μέσον   περῶσι πέλαγος Αἰγαίου πόρου. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1100]   μὴ θεὸς τὸ  μέσον   ~τίς φης´ ἐρευνάσας βροτῶν; ~μακρότατον
[1500]   γόνος ~προσεῖπε δόλιον οἶκτον ἐς  μέσον   φέρων· ~Ὦ τλήμονες, πῶς ἐκ
[400]   νῦν τάλας ναυαγὸς ἀπολέσας φίλους  ~ἐξέπεσον   ἐς γῆν τήνδε· ναῦς δὲ
[0]   τύραννος ἦν, ~{Φάρον μὲν οἰκῶν  νῆσον,   Αἰγύπτου δ´ ἄναξ, ~ὃς τῶν
[1650]   Μενέλεωι θεῶν πάρα ~μακάρων κατοικεῖν  νῆσόν   ἐστι μόρσιμον· ~τοὺς εὐγενεῖς γὰρ
[1650]   σε, ~φρουρὸν παρ´ Ἀκτὴν τεταμένην  νῆσον   λέγω, ~Ἑλένη τὸ λοιπὸν ἐν
[100]   θεσπιωιδὸν Θεονόην χρήιζων ἰδεῖν, ~σὺ  προξένησον,   ὡς τύχω μαντευμάτων ~ὅπηι νεὼς
[550]   ἄμορφον ἀμφὶ σῶμ´ ἔχεις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  στῆσον,   φόβον μεθεῖσα, λαιψηρὸν πόδα. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1400]   θεός, ~βλέψον πρὸς ἡμᾶς καὶ  μετάστησον   κακῶν. ~ἕλκουσι δ´ ἡμῖν πρὸς
[800]   βαρβάροις; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐρρύεθ´ ἡμᾶς τοῦτ´  ἴσον   ναοῖς θεῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐδ´ ἄρα
[1000]   δ´, θανών μοι πάτερ,  ὅσον   γ´ ἐγὼ σθένω, ~οὔποτε κεκλήσηι
[600]   ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´  ὅσον   μ´ ἐχρῆν, ~τὸ μόρσιμον σώσασα
[50]   ~πάντας τ´ Ἀχαιούς. θεοί ς´,  ὅσον   μίμημ´ ἔχεις ~Ἑλένης, ἀποπτύσειαν. εἰ
[450]   ~εὔνους γάρ εἰμ´ Ἕλλησιν, οὐχ  ὅσον   πικροὺς ~λόγους ἔδωκα δεσπότην φοβουμένη.
[1250]   δεῖ παρεῖναι κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  πόσον   δ´ ἀπείργειν μῆκος ἐκ γαίας
[100]   δ´ ἐμείνατ´ ἄλλον ἐν Τροίαι  πόσον;   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας, δέκα διελθούσας
[100]   μεγάλα δ´ εἴργασται κακά. ~(ΕΛΕΝΗ)  πόσον   χρόνον γὰρ διαπεπόρθηται πόλις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[750]   ~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα παραλιπών·  πόσον   χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις ἅλιον
[1500]   ἱστόν, δὲ πλάτην καθίστατο  ~ταρσόν   τε χειρὶ λευκά θ´ ἱστί´
[600]   βαρβάρων συλᾶσθ´ ὕπο; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) θαυμάστ´,  ἔλασσον   τοὔνομ´ τὸ πρᾶγμ´ ἔχον.
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥσπερ σέ γ´, οὐδὲν  ἧσσον,   ὀφθαλμοῖς ὁρῶ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκόπει δὲ
[800]   Τροίαν ἐξέπερσα σὴν χάριν. ~(ΕΛΕΝΗ)  κρεῖσσον   γὰρ σε τἄμ´ ἀποκτεῖναι
[700]   ἔχων ἐλεύθερον, ~τὸν νοῦν δέ·  κρεῖσσον   γὰρ τόδ´ δυοῖν κακοῖν
[1400]   χρὴ ναύτας ἐμούς. ~(ΕΛΕΝΗ) αὖθις  κέλευσον,   ἵνα σαφῶς μάθωσί σου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[700]   δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὕτη· λόγοις ἐμοῖσι  πίστευσον   τάδε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) θύγατερ,
[1000]   γὰρ εἴχομεν θάλασς´ ἔχει. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἄκουσον,   ἤν τι καὶ γυνὴ λέξηι
[850]   ~στείβων ἀνοσίωι, δὸς καθαρσίωι φλογί,  ~κροῦσόν   τε πεύκην, ἵνα διεξέλθω, πάρος·
[900]   εἰς ἐμὰς ἥκοντα φίλτατον χέρας,  ~σῶσον   δέ, λίσσομαί σε· συγγόνωι δὲ
[950]   ἐμήν, ~ἀπόδος τε καὶ πρὸς  σῶσον·   εἰ δὲ μὴ δοκεῖ, ~ἐγὼ
[500]   φησὶ δ´ ἐν φάει ~πόσιν  τὸν   ἁμὸν ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν, ~πορθμοὺς
[1350]   ταὐτὰ γὰρ παροῦσά τε ~πράξεις  τὸν   ἄνδρα τὸν σὸν ἤν τε
[1050]   οἰκτισαίμεθα ~κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸς  τὸν   ἀνόσιον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σωτηρίας δὲ τοῦτ´
[1250]   παρόντα μὲν ~στέργειν πόσιν χρή,  τὸν   δὲ μηκέτ´ ὄντ´ ἐᾶν· ~ἄριστα
[300]   αὐτὸ τοῦτ´ ἀπώλεσεν. ~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη,  τὸν   ἐλθόνθ´, ὅστις ἐστὶν ξένος,
[350]   ἐν θεοῖς λιπεῖν βίον, ~πρὶν  τὸν   ἐμὸν Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί ποτε,
[850]   ἵνα διεξέλθω, πάρος· ~νόμον δὲ  τὸν   ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν ~ἐφέστιον
[1350]   συνεκκλέπτουσα Πρωτέως κόρη ~πόσιν παρόντα  τὸν   ἐμὸν ἱστορουμένη ~{οὐκ εἶπ´ ἀδελφῶι·
[1200]   σέ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί κερτομεῖς με,  τὸν   θανόντα δ´ οὐκ ἐᾶις; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1100]   ἐμοὶ ξυνεργός, ~Ἑλένας μελέους πόνους  ~τὸν   Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα πότμον
[1650]   πρῶτα Μαιάδος τόκος ~Σπάρτης ἀπάρας  τὸν   κατ´ οὐρανὸν δρόμον, ~κλέψας δέμας
[1200]   θηρῶς´ ἱκέτις ὠρέχθης ἐμοῦ; ~(ΕΛΕΝΗ)  τὸν   κατθανόντα πόσιν ἐμὸν θάψαι θέλω.
[0]   μητέρα χθόνα ~γνωτόν τε θείη  τὸν   κράτιστον Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´ ἐς
[800]   ~Τελαμωνίου δ´ Αἴαντος εἰσεῖδον σφαγὰς  ~τὸν   Νηλέως τ´ ἄπαιδα· διὰ δὲ
[700]   ~δούλοισι, τοὔνομ´ οὐκ ἔχων ἐλεύθερον,  ~τὸν   νοῦν δέ· κρεῖσσον γὰρ τόδ´
[50]   τοῦ τεθνηκότος ~θηρᾶι γαμεῖν με.  τὸν   πάλαι δ´ ἐγὼ πόσιν ~τιμῶσα
[1250]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον, νεᾶνι·  τὸν   παρόντα μὲν ~στέργειν πόσιν χρή,
[1650]   ἐπιστολάς. ~{εἰς μὲν γὰρ αἰεὶ  τὸν   παρόντα νῦν χρόνον ~κείνην κατοικεῖν
[50]   σωφρονῶν τλαίη τάδ´ ἄν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  τὸν   Πηλέως τιν´ οἶσθ´ Ἀχιλλέα γόνον;
[950]   πατέρα νέρθεν ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει  τὸν   πρὶν εὐκλεέστατον ~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία
[1350]   παροῦσά τε ~πράξεις τὸν ἄνδρα  τὸν   σὸν ἤν τε μὴ παρῆις.
[700]   ἔδρασας οἷα κλήιζεται. ~νῦν ἀνανεοῦμαι  τὸν   σὸν ὑμέναιον πάλιν ~καὶ λαμπάδων
[300]   γὰρ ἐκάλεσα, σὲ δὲ κατόμοσα  ~τὸν   ὑδρόεντι δόνακι χλωρὸν ~Εὐρώταν, θανόντος
[200]   θρόνοισι ~Διὸς ὑπαγκάλισμα σεμνὸν ~Ἥρα  τὸν   ὠκύπουν ~ἔπεμψε Μαιάδος γόνον· ~ὅς
[200]   πολύπονον, ~Λήδα δ´ ἐν ἀγχόναις  ~θάνατον   ἔλαβεν αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´ ἀλγέων,
[200]   πολυκτόνος Κύπρις ~Δαναΐδαις ἄγουσα  θάνατον   {Πριαμίδαις} ~ὦ τάλαινα συμφορᾶς. ~ἁ
[1000]   γνώμην δ´ ἔχει ~ἀθάνατον εἰς  ἀθάνατον   αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς οὖν περαίνω
[950]   ἑξῆς τῶιδ´ ἐπὶ ξεστῶι τάφωι,  ~ἀθάνατον   ἄλγος σοί, ψόγον δὲ σῶι
[1000]   μὲν οὔ, γνώμην δ´ ἔχει  ~ἀθάνατον   εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς
[1000]   βαρβάρου γ´ ὄντες χθονός; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  ἀδύνατον   εἶπας. φέρε, τί δ´ εἰ
[850]   πόσιν ~τόνδ´ εἰς ἐμὰς ἥκοντα  φίλτατον   χέρας, ~σῶσον δέ, λίσσομαί σε·
[1100]   μέσον ~τίς φης´ ἐρευνάσας βροτῶν;  ~μακρότατον   πέρας ηὗρεν ὃς τὰ θεῶν
[1600]   πρὸ δεσποτῶν ~τοῖσι γενναίοισι δούλοις  εὐκλεέστατον   θανεῖν. ~(ΚΑΣΤΩΡ) ~ἐπίσχες ὀργὰς αἷσιν
[950]   ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει τὸν πρὶν  εὐκλεέστατον   ~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία γάρ ἐστι
[0]   οἶκον Πρωτέως ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας  σωφρονέστατον   βροτῶν, ~ἀκέραιον ὡς σώσαιμι Μενέλεωι
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔγνως ἄρ´ ὀρθῶς ἄνδρα  δυστυχέστατον.   ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνιος ἐλθὼν σῆς
[200]   ἐμὰν ἐφ´ ἑστίαν ~{ἐπὶ τὸ  δυστυχέστατον   ~κάλλος ὡς ἕλοι γάμων ἐμῶν}
[500]   συμφορᾶς αἰτήσομαι. ~κακῶν τόδ´ ἡμῖν  ἔσχατον   τοῖς ἀθλίοις, ~ἄλλους τυράννους αὐτὸν
[250]   δ´ ἔργοισιν οὔ. ~{τὸ δ´  ἔσχατον   τοῦτ´, εἰ μόλοιμεν ἐς πάτραν,
[650]   τάδ´ ἤλπισεν βροτῶν ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ)  ἀδόκητον   ἔχω σε πρὸς στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[400]   λόγους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναυαγὸς ἥκω ξένος,  ἀσύλητον   γένος. ~(ΓΡΑΥΣ) οἶκον πρὸς ἄλλον
[1300]   μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον δ´ ὅτε  πολυπλάνητον   ~μάτηρ ἔπαυσε πόνον ~ματεύουσα πόνους
[1400]   σου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) αὖθις κελεύω καὶ  τρίτον   γ´, εἴ σοι φίλον. ~(ΕΛΕΝΗ)
[750]   διέφυγες, τόδ´ οὐκ ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ)  ἄθικτον   εὐνὴν ἴσθι σοι σεσωμένην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1500]   παρόντας Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε δόλιον  οἶκτον   ἐς μέσον φέρων· ~Ὦ τλήμονες,
[150]   μεγάλων ἀχέων καταβαλλομένα μέγαν  οἶκτον   ~ποῖον ἁμιλλαθῶ γόον τίνα
[550]   πέμπε φάσματ´ εὐμενῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ  νυκτίφαντον   πρόπολον Ἐνοδίας μ´ ὁρᾶις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]   ἐν Ἕλλησιν νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς  πόντον   ὅσα χρὴ νέκυσιν ἐξορμίζομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1650]   δ´ ἡμεῖς σὼ κασιγνήτω διπλῶ  ~πόντον   παριππεύοντε πέμψομεν πάτραν. ~ὅταν δὲ
[700]   ἀρκέσειεν ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ  πρόσδοτον   τῆς ἡδονῆς, ~ἣν μανθάνω μὲν
[200]   ἐν ἁλὶ κύμασί τε λέλοιπε  ~βίοτον,   οὐδέ ποτ´ ἔτι ~πάτρια μέλαθρα
[200]   σοι κακῶν; ~τί δ´ ἀνὰ  βίοτον   οὐκ ἔτλας; ~μάτηρ μὲν οἴχεται,
[750]   ἐξηλαυνόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ που προσήιτεις  βίοτον;   τάλαιν´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὔργον
[1200]   Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´  ἄθαπτον   ἔλιπεν κρύπτει χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]   ἔλιπεν κρύπτει χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ)  ἄθαπτον·   οἲ ´γὼ τῶν ἐμῶν τλήμων
[1600]   ἄνδρας βαρβάρους. σπουδῆς δ´ ὕπο  ~ἔπιπτον,   οἱ δ´ ὠρθοῦντο, τοὺς δὲ
[450]   ~(ΓΡΑΥΣ) τί δὴ τὸ Νείλου  μεμπτόν   ἐστί σοι γάνος; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ
[50]   ἐκείνης συμφοραῖς ἐμὲ στυγεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  ἥμαρτον·   ὀργῆι δ´ εἶξα μᾶλλον
[700]   ὡς ἔφυ τι ποικίλον ~καὶ  δυστέκμαρτον,   εὖ δέ πως πάντα στρέφει
[500]   μυρίους πεπλωκότα ~ἐκεῖσε κἀκεῖς´ οὐδ´  ἀγύμναστον   πλάνοις, ~ἥξειν δ´ ὅταν δὴ
[250]   Διὸς δὲ λεγομένω Διοσκόρω ~οὐκ  ἐστόν.   ἀλλὰ πάντ´ ἔχουσα δυστυχῆ ~τοῖς
[100]   τεθνᾶσι κοὐ τεθνᾶσι· δύο δ´  ἐστὸν   λόγω. ~(ΕΛΕΝΗ) πότερος κρείσσων;
[1000]   ἐλπίδας ~ὡς δή τι δράσων  χρηστὸν   ἐς κοινόν γε νῶιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1650]   ἀδελφὴν οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´ ἐμήν.  ~ἴστον   δ´ ἀρίστης σωφρονεστάτης θ´ ἅμα
[1600]   εἶπεν εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ δ´  ἱστὸν   ἦραν, οὔριαι δ´ ἧκον πνοαί·
[1500]   ἔργον ἐξημείβετο· ~ὁ μὲν γὰρ  ἱστόν,   δὲ πλάτην καθίστατο ~ταρσόν
[900]   Τροίαν γὰρ ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι  πλεῖστον   αἰσχύνοιμεν ἄν. ~καίτοι λέγουσιν ὡς
[350]   ἐμέ τε Μενέλεων, κλεινὸν ζυγόν.  ~πλεῖστον   γὰρ οἶμαι— καὶ τόδ´ οὐ
[900]   δικαίου· παισὶ γὰρ κλέος τόδε  ~κάλλιστον,   ὅστις ἐκ πατρὸς χρηστοῦ γεγὼς
[0]   χθόνα ~γνωτόν τε θείη τὸν  κράτιστον   Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´ ἐς ἀλκὴν
[250]   τὸ σῶμ´ ἐστὶν πικρόν. ~{θανεῖν  κράτιστον·   πῶς θάνοιμ´ ἂν οὖν καλῶς;
[850]   διαφυγὼν ἦλθες πόνους, ~οὐδ´ οἶσθα  νόστον   οἴκαδ´ εἴτ´ αὐτοῦ μενεῖς· ~ἔρις
[850]   Κύπριδος ψευδονύμφευτον μάθηι· ~Κύπρις δὲ  νόστον   σὸν διαφθεῖραι θέλει, ~ὡς μὴ
[500]   ἔσχατον τοῖς ἀθλίοις, ~ἄλλους τυράννους  αὐτὸν   ὄντα βασιλέα ~βίον προσαιτεῖν· ἀλλ´
[1350]   ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ  αὐτὸν   οὐ παρόνθ´ ὅμως στένεις. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]   φασγάνωι βίου στερείς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οἰκεῖον  αὐτὸν   ὤλες´ ἅλμ´ ἐπὶ ξίφος. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1500]   αὐτὴν ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς αὐτὸς  αὑτὸν   ἦλθεν ἀγγέλλων θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[500]   μὲν ὠμόφρων τις ἦι, ~κρύψας  ἐμαυτὸν   εἶμι πρὸς ναυάγια· ~ἢν δ´
[1600]   διαφυγὼν δ´ ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´  ἐμαυτὸν   εἰς ἅλ´ ἄγκυραν πάρα· ~ἤδη
[1150]   ἐς δόμους τυραννικούς. ~ἐγὼ δ´  ἐμαυτὸν   πόλλ´ ἐλοιδόρησα δή· ~οὐ γάρ
[900]   ἐκ πατρὸς χρηστοῦ γεγὼς ~ἐς  ταὐτὸν   ἦλθε τοῖς τεκοῦσι τοὺς τρόπους.
[1000]   ἐπείπερ βούλεταί ς´ εὐεργετεῖν, ~ἐς  ταὐτὸν   οἴσω ψῆφον· Κύπρις δέ
[450]   κατ´ ἄντρα σώιζεται, ~ὄνομα δὲ  ταὐτὸν   τῆς ἐμῆς ἔχουσά τις ~δάμαρτος
[850]   τοὺς Ἀλεξάνδρου γάμους ~δώρημα Κύπριδος  ψευδονύμφευτον   μάθηι· ~Κύπρις δὲ νόστον σὸν
[1450]   ~ἔκανε Φοῖβος, τᾶ Λακαίναι ~γᾶι  βούθυτον   ἁμέραν ~ὁ Διὸς εἶπε σέβειν
[300]   ἄρτ´ ἀπαλλάξαι βίου. ~ἐς γὰρ  τοσοῦτον   ἤλθομεν βάθος κακῶν· ~αἱ μὲν
[150]   ἐμοῖς ~γόοις μόλοιτ´ ἔχουσαι Λίβυν  ~λωτὸν   σύριγγας ~φόρμιγγας αἰλίνοις
[0]   ~πλήθους τε κουφίσειε μητέρα χθόνα  ~γνωτόν   τε θείη τὸν κράτιστον Ἑλλάδος.
[950]   δοκεῖ, ~ἐγὼ μὲν οὐ νῦν  πρῶτον   ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος ἂν εἴην,
[600]   λόγους ἔχων ~οὐκ οἶδ´ ὁποίου  πρῶτον   ἄρξωμαι τὰ νῦν. ~(ΕΛΕΝΗ) γέγηθα,
[800]   νώτοις σὲ κτανὼν ἐμὲ κτενῶ.  ~πρῶτον   δ´ ἀγῶνα μέγαν ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων
[950]   κεκλήιμεθ´, ὡς μάθηις, παρθένε,  ~πρῶτον   μὲν ἐλθεῖν διὰ μάχης σῶι
[250]   ~ἡμεῖς δὲ πολλαῖς συμφοραῖς ἐγκείμεθα.  ~πρῶτον   μὲν οὐκ οὖς´ ἄδικός εἰμι
[800]   σπεύδεις ἴσως. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτω σιδήρωι  τρωτὸν   οὐκ ἔχει δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) εἴσηι·
[150]   δόνακος ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον  ἔκλυον,   ~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι ποτ´ ἔλακεν
[350]   ~πολὺ μὲν αἷμα, πολὺ δὲ  δάκρυον   ~ἄχεά τ´ ἄχεσι δάκρυα δάκρυσιν
[350]   τέ ποτ´ Ἄρτεμις ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´  ἔλαφον   Μέροπος Τιτανίδα κούραν ~καλλοσύνας ἕνεκεν·
[950]   γέρον, ὃς οἰκεῖς τόνδε λάινον  τάφον,   ~ἀπόδος, ἀπαιτῶ τὴν ἐμὴν δάμαρτά
[1200]   πῶς οὖν; τόνδ´ ἐτ´ οἰκήσεις  τάφον;   ~(ΕΛΕΝΗ) πιστὴ γάρ εἰμι τῶι
[1400]   ὅδ´ ἄρξει ναὸς ὃς κοσμεῖ  τάφον;   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μάλιστ´· ἀκούειν τοῦδε χρὴ
[300]   γένοιτ´ ἄν; ἀλλ´ ἐμοὶ πιθοῦ.  ~{τάφον   λιποῦσα τόνδε σύμμειξον κόρηι, ~ὅθενπερ
[1000]   ς´ εὐεργετεῖν, ~ἐς ταὐτὸν οἴσω  ψῆφον·   Κύπρις δέ μοι ~ἵλεως
[1000]   ἤν τι καὶ γυνὴ λέξηι  σοφόν.   ~βούληι λέγεσθαι μὴ θανὼν λόγωι
[550]   ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν στολήν γ´  ἄμορφον   ἀμφὶ σῶμ´ ἔχεις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον,
[950]   ~ὦ νέρτερ´ Ἅιδη, καὶ σὲ  σύμμαχον   καλῶ, ~ὃς πόλλ´ ἐδέξω τῆσδ´
[600]   ἔλασσον τοὔνομ´ τὸ πρᾶγμ´  ἔχον.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´· ὡς φέρεις τι
[50]   μὴ ´ν ξένηι ~γαίαι πόδ´  εἶχον,   τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν
[1250]   νεκρῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω· πρὸς ἡμῶν  ἄλοχον   εὐσεβῆ τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´ ἐς
[650]   οὐκ ἔστι μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ  βρόχον   ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο δύσγαμον αἰσχύναν.
[1200]   ὡς ἔρρεις μάτην. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀγὼ  μετέσχον   Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´
[1450]   ~ὁ Διὸς εἶπε σέβειν γόνος·  ~μόσχον   θ´ ἃν λίποιτ´ οἴκοις ~ἇς
[150]   λάβηι. ~(ΧΟΡΟΣ) ~κυανοειδὲς ἀμφ´ ὕδωρ  ~ἔτυχον   ἕλικά τ´ ἀνὰ χλόαν ~φοίνικας
[850]   γάρ εἰσιν οἱ θεοὶ σοφοί,  ~εὔψυχον   ἄνδρα πολεμίων θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι
[1400]   τε καὶ σοφὸς κλήιζηι θεός,  ~βλέψον   πρὸς ἡμᾶς καὶ μετάστησον κακῶν.
[1250]   οἶδμα τίνι τρόπωι καθίετε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  ναῦν   δεῖ παρεῖναι κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1400]   τύχην τάδε. ~ὅστις δὲ δώσει  ναῦν   ἐν ἧι τάδ´ ἄξομεν, ~πρόσταξον,
[1050]   ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν ἐάνπερ  ναῦν   ἐπ´ ἀγκύρας λάβω, ~ἀνὴρ παρ´
[1500]   ἐκβαλόντες δάκρυα ποιητῶι τρόπωι ~ἐς  ναῦν   ἐχώρουν Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες. ἡμῖν
[1500]   ἤλθομεν σῶν περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν  ναῦν   πρωτόπλουν καθείλκομεν ~ζυγῶν τε πεντήκοντα
[1400]   λάβω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χώρει σὺ καὶ  ναῦν   τοῖσδε πεντηκόντερον ~Σιδωνίαν δὸς κἀρετμῶν
[150]   εἴθ´ ἐμοῖς ~γόοις μόλοιτ´ ἔχουσαι  Λίβυν   ~λωτὸν σύριγγας ~φόρμιγγας
[800]   κλέος ~οὐδ´ Ἑλλάδ´ ἐλθὼν λήψομαι  πολὺν   ψόγον, ~ὅστις Θέτιν μὲν ἐστέρης´
[1400]   τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή  νυν   ἄγαν σὸν δάκρυσιν ἐκτήξηις χρόα.
[700]   ~ἤισχυνας οὐδ´ ἔδρασας οἷα κλήιζεται.  ~νῦν   ἀνανεοῦμαι τὸν σὸν ὑμέναιον πάλιν
[1250]   ς´ ἐς πάτραν ~ἐλθεῖν, ἐπεὶ  νῦν   γ´ ἀθλίως ς´ ἔχονθ´ ὁρῶ.
[700]   δ´ ὅτ´ ἔσπευδ´ οὐδὲν εἶχε·  νῦν   δ´ ἔχει ~αὐτόματα πράξας τἀγάθ´
[1150]   λόγοις ~σὰν ἔριν, Ἑλένα.  ~νῦν   δ´ οἱ μὲν Ἅιδαι μέλονται
[900]   σφ´ ἀπόντα δακρύοις ἂν ἠγάπων·  ~νῦν   δ´ ὄντα καὶ σωθέντ´ ἀφαιρεθήσομαι;
[250]   φανερὰ μόνοις ἂν ἦν.  ~νῦν   δ´ οὔτε τοῦτ´ ἔστ´ οὔτε
[1600]   πονήσας εἷλον ἂν τάχα ξένους·  ~νῦν   δὲ τὴν προδοῦσαν ἡμᾶς τεισόμεσθα
[1400]   ἔμ´ εὔνοιαν διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ  νῦν   διδαξόμεσθα τοὺς φίλους φιλεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[950]   φασγάνωι, μισθὸν δ´ ἔχεις· ~ἢ  νῦν   ἐκείνους ἀπόδος ἐμψύχους πάλιν ~ἢ
[600]   οἶδ´ ὁποίου πρῶτον ἄρξωμαι τὰ  νῦν.   ~(ΕΛΕΝΗ) γέγηθα, κρατὶ δ´ ὀρθίους
[850]   σοι δυσμενὴς πάροιθεν ἦν,  ~νῦν   ἐστιν εὔνους κἀς πάτραν σῶσαι
[250]   τύχας μὲν τὰς κακὰς ἃς  νῦν   ἔχω ~Ἕλληνες ἐπελάθοντο, τὰς δὲ
[800]   εἴην ἀθλιώτατος βροτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) μή  νυν   καταιδοῦ, φεῦγε δ´ ἐκ τῆσδε
[700]   ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας ἐκπονῶν ἐμοί, ~καὶ  νῦν   μετασχὼν τῆς ἐμῆς εὐπραξίας ~ἄγγειλον
[500]   τι μαλθακόν, τὰ πρόσφορα ~τῆς  νῦν   παρούσης συμφορᾶς αἰτήσομαι. ~κακῶν τόδ´
[1150]   θανάτωι τοὺς κακοὺς κολάζομεν. ~καὶ  νῦν   πέπυσμαι φανερὸν Ἑλλήνων τινὰ ~ἐς
[950]   μὴ δοκεῖ, ~ἐγὼ μὲν οὐ  νῦν   πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος ἂν
[1200]   ἴτω δ´ ὑπόπτερον. ~(ΕΛΕΝΗ) πρός  νύν   σε γονάτων τῶνδ´, ἐπείπερ εἶ
[400]   μ´ ἐς πάτραν μολεῖν. ~καὶ  νῦν   τάλας ναυαγὸς ἀπολέσας φίλους ~ἐξέπεσον
[450]   γένος. ~(ΓΡΑΥΣ) οἶκον πρὸς ἄλλον  νύν   τιν´ ἀντὶ τοῦδ´ ἴθι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1000]   μηχανὴν σωτηρίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄκουε δή  νυν·   χρόνιος εἶ κατὰ στέγας ~καὶ
[1650]   μὲν γὰρ αἰεὶ τὸν παρόντα  νῦν   χρόνον ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν ἐν
[950]   ~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία γάρ ἐστι  νῦν.   ~ὦ νέρτερ´ Ἅιδη, καὶ σὲ
[350]   χέρας ἔθηκεν, ~ὄνυχι δ´ ἁπαλόχροα  γένυν   ~ἔδευσεν φοινίαισι πλαγαῖς. ~ὦ μάκαρ
[800]   σοῦ πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐπὶ τοῖσδε  τοίνυν   δεξιᾶς ἐμῆς θίγε. ~(ΕΛΕΝΗ) ψαύω,
[100]   Ἰλίου κλεινὴν πόλιν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ  ξύν   γε πέρσας αὐτὸς ἀνταπωλόμην. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1400]   ἄν· ἀλλὰ τίς κείνωι χάρις  ~ξὺν   κατθανόντι κατθανεῖν μ´; ἔα δέ
[1650]   συγγόνωι δ´ ἐμῆι λέγω· ~πλεῖ  ξὺν   πόσει σῶι· πνεῦμα δ´ ἕξετ´
[850]   εὔνους κἀς πάτραν σῶσαι θέλει  ~ξὺν   τῆιδ´, ἵν´ Ἑλλὰς τοὺς Ἀλεξάνδρου
[550]   με μὴ λάβοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς  οὖν;   ἅμ´ ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρ´ ἐν
[550]   τοῦτό γ´ ἐξαρνήσομαι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς  οὖν   διδάξει ς´ ἄλλος τὰ
[450]   σὺ δὴ μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔστ´  οὖν   ἐν οἴκοις ὅντιν´ ὀνομάζεις ἄναξ;
[250]   κακὰς σώιζουσί μου. ~ὅστις μὲν  οὖν   ἐς μίαν ἀποβλέπων τύχην ~πρὸς
[1250]   καλὰ φέρει βλαστήματα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς  οὖν;   ἐς οἶδμα τίνι τρόπωι καθίετε;
[50]   συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν. ~τί  οὖν   ἔτι ζῶ; θεοῦ τόδ´ εἰσήκους´
[800]   σοῦ τελευτήσειν βίον. ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς  οὖν   θανούμεθ´ ὥστε καὶ δόξαν λαβεῖν;
[900]   ὃς πάρεστι κἀπολάζυσθαι θέλει. ~{πῶς  οὖν   θανὼν ἂν ἀπολάβοι; κεῖνος δὲ
[450]   πόλει ~γυνὴ γυναικί τ´· οὐδὲν  οὖν   θαυμαστέον. ~οὐδ´ αὖ τὸ δεινὸν
[1600]   κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ) εὐσεβεστάτην μὲν  οὖν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) με προύδωκεν ~(ΧΟΡΟΣ)
[250]   ~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´ ἂν  οὖν   καλῶς; ~ἀσχήμονες μὲν ἀγχόναι μετάρσιοι,
[1150]   ὅδε προσεννέπω, πάτερ. ~ὑμεῖς μὲν  οὖν   κύνας τε καὶ θηρῶν βρόχους,
[300]   θηρεύων γάμους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἶσθ´  οὖν   δρᾶσον· μνήματος λιποῦς´ ἕδραν
[1200]   ὅμως αἰνῶ τάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) οἶσθ´  οὖν   δρᾶσον· τῶν πάρος λαθώμεθα.
[1000]   εἰ τίθημί νιν. ~αὐτοὶ μὲν  οὖν   ὁδόν τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ δ´
[1000]   εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς  οὖν   περαίνω μὴ μακράν, σιγήσομαι ~ἅ
[1600]   μ´ ἐάσεις ~(ΧΟΡΟΣ) οὐ μὲν  οὖν   ς´ ἐάσομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον κτανεῖν
[1200]   λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ δῆτα. πῶς  οὖν;   τόνδ´ ἐτ´ οἰκήσεις τάφον; ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]   λέκτρ´ ὑποστρώσω τινί. ~ἕως μὲν  οὖν   φῶς ἡλίου τόδ´ ἔβλεπεν ~Πρωτεύς,
[1250]   θάπτειν πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν εὐσεβεῖ  γοῦν   νόμιμα μὴ κλέπτειν νεκρῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1200]   συμφορὰ δακρύεται. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐν εὐμαρεῖ  γοῦν   σὴν κασιγνήτην λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ
[450]   ποῦ ´στί μοι στρατεύματα; ~(ΓΡΑΥΣ)  οὐκοῦν   ἐκεῖ που σεμνὸς ἦσθ´, οὐκ
[450]   τὰς πάροιθε συμφορὰς εὐδαίμονας. ~(ΓΡΑΥΣ)  οὔκουν   ἀπελθὼν δάκρυα σοῖς δώσεις φίλοις;
[1250]   μὲν κληδόν´ ἤνεγκας φίλην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  οὔκουν   ἐμαυτῶι γ´ οὐδὲ τῶι τεθνηκότι.
[100]   οἴκοις σὺν δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  οὔκουν   ἐν Ἄργει γ´ οὐδ´ ἐπ´
[1400]   ~Σιδωνίαν δὸς κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ)  οὔκουν   ὅδ´ ἄρξει ναὸς ὃς κοσμεῖ
[1250]   Μενέλεώι τε πρὸς χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  οὔκουν   σὺ χωρὶς τῆσδε δρῶν ἀρκεῖς
[900]   ἂν ἀποδοῦναι πάλιν; ~δοκῶ μέν.  οὔκουν   χρή σε συγγόνωι πλέον ~νέμειν
[450]   ~τοῦ καλλιδόνακός εἰσιν Εὐρώτα μόνον;  ~διπλοῦν   δὲ Τυνδάρειον ὄνομα κλήιζεται, ~Λακεδαίμονος
[1500]   σῶν περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν  πρωτόπλουν   καθείλκομεν ~ζυγῶν τε πεντήκοντα κἀρετμῶν
[700]   τοὔνομ´ οὐκ ἔχων ἐλεύθερον, ~τὸν  νοῦν   δέ· κρεῖσσον γὰρ τόδ´
[0]   ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´ ἐμοὶ ~εἴδωλον  ἔμπνουν   οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο ~Πριάμου τυράννου
[1350]   ~σιγητέον μοι· καὶ σὲ προσποιούμεθα  ~εὔνουν   κρατεῖν τε στόματος, ἢν δυνώμεθα
[200]   ~Διὸς ὑπαγκάλισμα σεμνὸν ~Ἥρα τὸν  ὠκύπουν   ~ἔπεμψε Μαιάδος γόνον· ~ὅς με
[1500]   δάκρυα ποιητῶι τρόπωι ~ἐς ναῦν  ἐχώρουν   Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες. ἡμῖν δ´
[1600]   βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἄν ποτ´  ηὔχουν   οὔτε ς´ οὔθ´ ἡμᾶς λαθεῖν
[50]   κλεινὸν ἔτι κατοικήσειν πέδον ~Σπάρτης  σὺν   ἀνδρί, γνόντος ὡς ἐς Ἴλιον
[100]   λέγεις. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὡς κεῖνος ἀφανὴς  σὺν   δάμαρτι κλήιζεται. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ πᾶσι
[100]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη δ´ ἐν οἴκοις  σὺν   δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὔκουν ἐν
[1050]   φάσκε διαφυγεῖν μόρον ~Ἀτρέως πλέων  σὺν   παιδὶ καὶ θανόνθ´ ὁρᾶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[500]   ἔφασκ´ εἶναι χθονός, ~ναυαγὸν ἐκπεσόντα  σὺν   παύροις φίλοις. ~ὤμοι, πόθ´ ἥξεις;
[700]   παρέφερον· σὺ δ´ ἐν δίφροις  ~σὺν   τῶιδε νύμφη δῶμ´ ἔλειπες ὄλβιον.
[550]   μὴν γυναικῶν γ´ εἷς δυοῖν  ἔφυν   πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ λέκτρων
[750]   τόδε, ~κοὐδεὶς ἐπλούτης´ ἐμπύροισιν ἀργὸς  ὤν·   ~γνώμη δ´ ἀρίστη μάντις
[1200]   ἐστιν ὅς ποτ´ ἐστὶν ἐνθάδ´  ὤν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς μὲν ἥδε συμφορὰ
[450]   μοι πιθοῦ. ~(ΓΡΑΥΣ) ὀχληρὸς ἴσθ´  ὤν·   καὶ τάχ´ ὠσθήσηι βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[900]   δ´ πλοῦτος ἄδικός τις  ὤν·   ~κοινὸς γάρ ἐστιν οὐρανὸς πᾶσιν
[1600]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλὰ δεσποτῶν κρατήσεις δοῦλος  ὤν;   ~(ΧΟΡΟΣ) φρονῶ γὰρ εὖ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1250]   ~ἡμῖν· σὺ δ´ αὐτὸς ἐγγὺς  ὢν   εἴσηι τάδε. ~ἀλλ´, τάλας,
[1550]   μέσοις ἑδωλίοις ~ὅ τ´ οὐκέτ´  ὢν   λόγοισι Μενέλεως πέλας· ~ἄλλοι δὲ
[750]   ἐφθείρου πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν  ὢν   πρὸς τοῖσιν ἐν Τροίαι δέκα
[1500]   μίαν ὑπερδραμεῖν χέρα ~τοσούσδε ναύτας  ὧν   ἀπεστάλης μέτα. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἐπεὶ λιποῦσα
[100]   μύθων· οὐ διπλᾶ χρήιζω στένειν.  ~ὧν   δ´ οὕνεκ´ ἦλθον τούσδε βασιλείους
[1400]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστιν τι κἀκεῖ κἀνθάδ´  ὧν   ἐγὼ λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐδὲν κακίω
[550]   μ´ ἑλὼν θέλει ~δοῦναι τυράννοις  ὧν   ἐφεύγομεν γάμους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ κλῶπές
[400]   βίαι. ~(ΓΡΑΥΣ) πείθηι γὰρ οὐδὲν  ὧν   λέγω, σὺ δ´ αἴτιος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1350]   χέρας ~βαρύβρομον αὐλὸν ~τερφθεῖς´ ἀλαλαγμῶι.  ~ὧν   οὐ θέμις οὔθ´ ὅσια ~ἐπύρωσας
[750]   ἐμάς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὁρῶ, τάλαινα, στιβάδας·  ὧν   τί σοι μέτα; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐνταῦθα
[1300]   πεδία γᾶς ~οὐ καρπίζους´ ἀρότοις,  ~λαῶν   δὲ φθείρει γενεάν, ~ποίμναις δ´
[650]   σὲ διώλεσε μυριάδας τε ~χαλκεόπλων  Δαναῶν.   ~ἐμὲ δὲ πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον
[1100]   ~γέρας οὐ γέρας ἀλλ´ ἔριν  ~Δαναῶν   Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων ~εἴδωλον
[0]   ὄνομα τοὐμόν, ἆθλον Ἕλλησιν δορός.  ~λαβὼν   δέ μ´ Ἑρμῆς ἐν πτυχαῖσιν
[0]   ἐμὴν ~Λήδαν κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος  λαβών,   ~ὃς δόλιον εὐνὴν ἐξέπραξ´ ὑπ´
[1350]   ~αὐτὸς κομίζει δόρυ τε δεξιᾶι  λαβών,   ~ὡς τῶι θανόντι χάριτα δὴ
[0]   ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´ {ὅτι δὴ θεοὺς  σέβων   ~βίον διήνεγκ´} εὐγενῆ τε παρθένον
[850]   κέλευθον εἴ τις ἔβλαψεν ποδὶ  ~στείβων   ἀνοσίωι, δὸς καθαρσίωι φλογί, ~κροῦσόν
[1100]   ἔριν ~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν  ἄγων   ~εἴδωλον ἱερὸν Ἥρας. ~ὅτι θεὸς
[450]   τὴν μὲν αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίας  ἄγων   ~ἥκω δάμαρτα καὶ κατ´ ἄντρα
[1100]   ~ὃς ἔμολεν ἔμολε μέλεα Πριαμίδαις  ἄγων   ~Λακεδαίμονος ἄπο λέχεα ~σέθεν,
[1050]   φόνιον ἐμβαλῶ χροός. ~μέγας γὰρ  ἁγὼν   καὶ βλέπω δύο ῥοπάς· ~ἢ
[750]   γὰρ ἐμπλήσαιμί ς´ ἂν ~μύθοις,  λέγων   δ´ ἄν σοι κάκ´ ἀλγοίην
[700]   γεραιέ, καὶ σὺ κοινώνει  λόγων.   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὐχ ἥδε μόχθων τῶν
[1250]   εὐτυχοῦσα πρίν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ξένε,  λόγων   μὲν κληδόν´ ἤνεγκας φίλην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὠνητὸς τολμητὸς  λόγων   ὕπο; ~(ΕΛΕΝΗ) εἰ μὴ τύραννός
[950]   ~ἅ σοι παρέλιπεν ἥδε τῶν  λόγων   φράσω. ~ὅρκοις κεκλήιμεθ´, ὡς μάθηις,
[1400]   τοὺς φίλους φιλεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) βούληι  ξυνεργῶν   αὐτὸς ἐκπέμψω στόλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκιστα·
[0]   εὐνὴν ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα  φεύγων,   εἰ σαφὴς οὗτος λόγος· ~Ἑλένη
[1500]   νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν πρωτόπλουν καθείλκομεν  ~ζυγῶν   τε πεντήκοντα κἀρετμῶν μέτρα ~ἔχουσαν.
[1000]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσειας ἄν τιν´ οἵτινες  τετραζύγων   ~ὄχων ἀνάσσους´ ὥστε νῶιν δοῦναι
[0]   τε θείη τὸν κράτιστον Ἑλλάδος.  ~Φρυγῶν   δ´ ἐς ἀλκὴν προυτέθην ἐγὼ
[200]   ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ, τίς  Φρυγῶν   ~ἢ τίς Ἑλλανίας ἀπὸ χθονὸς
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν ἄντρα κεύθει κἀκ  Φρυγῶν   κομίζομαι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἔστιν ἄλλη
[900]   Ἑλλάδ´ ὡς προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν  Φρυγῶν   ὤικησα πολυχρύσους δόμους. ~ἢν δ´
[1600]   πνοαί· ~βεβᾶσι δ´ ἐκ γῆς.  διαφυγὼν   δ´ ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν
[850]   σοῦ μιμήματος. ~ὦ τλῆμον, οἵους  διαφυγὼν   ἦλθες πόνους, ~οὐδ´ οἶσθα νόστον
[1100]   ξυνεργός, ~Ἑλένας μελέους πόνους ~τὸν  Ἰλιάδων   τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα πότμον ~Ἀχαιῶν
[600]   Λήδας τε. ~(ΕΛΕΝΗ) ἃν ὑπὸ  λαμπάδων   κόροι λεύκιπποι ~ξυνομαίμονες ὤλβισαν ὤλβισαν
[700]   τὸν σὸν ὑμέναιον πάλιν ~καὶ  λαμπάδων   μεμνήμεθ´ ἃς τετραόροις ~ἵπποις τροχάζων
[400]   πρόσφορ´ ἤν πως ἐξερευνήσας λάβω.  ~ἰδὼν   δὲ δῶμα περιφερὲς θριγκοῖς τόδε
[1500]   εὐειδεῖς μέν, αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν.  ~ἰδὼν   δέ νιν παρόντας Ἀτρέως γόνος
[1500]   πῶς; εἰδέναι πρόθυμος· οὐ γὰρ  ἐλπίδων   ~ἔσω βέβηκε μίαν ὑπερδραμεῖν χέρα
[1250]   δορί. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἄξια τάδ´ ἔσται  Πελοπιδῶν   δώσομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τἄλλ´
[1400]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ εἷα· τοὺς μὲν  Πελοπιδῶν   ἐῶ νόμους· ~καθαρὰ γὰρ ἡμῖν
[1500]   ~βάλετε βαρβάρων λεχέων, ~ἃν Ἰδαιᾶν  ἐρίδων   ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν ~οὐκ ἐλθοῦσά
[1650]   ~θεὸς κεκλήσηι {καὶ Διοσκόρων μέτα  ~σπονδῶν   μεθέξεις} ξένιά τ´ ἀνθρώπων πάρα
[1000]   τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ δ´ ἀποστᾶς´  ἐκποδὼν   σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν θεῶν δ´
[1600]   δίκη κελεύει μ´· ἀλλ´ ἀφίστας´  ἐκποδών.   ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι πέπλων σῶν·
[750]   τῆς συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις ἄελπτος  ἐμποδὼν   ἐμοῖς γάμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) γὰρ
[700]   λόγοισιν, δὲ δορὸς προθυμίαι.  ~σπεύδων   δ´ ὅτ´ ἔσπευδ´ οὐδὲν εἶχε·
[700]   ~ἐσεῖδον ὡς φαῦλ´ ἐστὶ καὶ  ψευδῶν   πλέα. ~{οὐδ´ ἦν ἄρ´ ὑγιὲς
[300]   πόλλ´ ἂν λέγοιτο καὶ διὰ  ψευδῶν   σαφῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ τἄμπαλίν γε
[1250]   μὴ πάλιν γῆι λύματ´ ἐκβάληι  κλύδων.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) Φοίνισσα κώπη ταχύπορος γενήσεται.
[200]   ~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´  ἀλγέων,   ~ὁ δ´ ἐμὸς ἐν ἁλὶ
[300]   ~δακρυόεντ´ ἀκούσομαι; ~(ΧΟΡΟΣ) μὴ πρόμαντις  ἀλγέων   ~προλάμβαν´, φίλα, γόους. ~(ΕΛΕΝΗ)
[550]   ἔχεις λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίνος πλάσαντος  θεῶν;   ἄελπτα γὰρ λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ) Ἥρας,
[1300]   ποτὲ δρομάδι κώλωι ~Μάτηρ ἐσύθη  θεῶν   ~ἀν´ ὑλᾶντα νάπη ~ποτάμιόν τε
[1000]   ἀποστᾶς´ ἐκποδὼν σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν  θεῶν   δ´ ἄρχεσθε χἰκετεύετε ~τὴν μέν
[700]   βραβεύς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐχ ἥδε· πρὸς  θεῶν   δ´ ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´
[650]   Ἰλίου τε μελέους πύργους. ~πρὸς  θεῶν,   δόμων πῶς τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης;
[1100]   ποτ´ ἐν βροτοῖς τὸ τῶν  θεῶν   ~ἔπος ἀλαθὲς εὗρον. ~ἄφρονες ὅσοι
[1100]   ~μακρότατον πέρας ηὗρεν ὃς τὰ  θεῶν   ἐσορᾶι ~δεῦρο καὶ αὖθις ἐκεῖσε
[1300]   δ´ ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´ ἦσαν  θεῶν   θυσίαι, ~βωμοῖς δ´ ἄφλεκτοι πελανοί·
[250]   ἐς μίαν ἀποβλέπων τύχην ~πρὸς  θεῶν   κακοῦται, βαρὺ μέν, οἰστέον δ´
[800]   ἐρρύεθ´ ἡμᾶς τοῦτ´ ἴσον ναοῖς  θεῶν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐδ´ ἄρα πρὸς οἴκους
[1650]   πεπρωμένου θ´ ἅμα ~καὶ τῶν  θεῶν,   οἷς ταῦτ´ ἔδοξεν ὧδ´ ἔχειν.
[1650]   ἐδέξατο. ~καὶ τῶι πλανήτηι Μενέλεωι  θεῶν   πάρα ~μακάρων κατοικεῖν νῆσόν ἐστι
[1100]   ἦσθα μετρία, τἄλλα γ´ ἡδίστη  θεῶν   ~πέφυκας ἀνθρώποισιν· οὐκ ἄλλως λέγω.
[100]   δὲ μὴ δόκησιν εἴχετ´ ἐκ  θεῶν.   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου λόγου μέμνησο, μὴ
[1600]   ς´ ἀδελφὴ Θεονόη, τὰ τῶν  θεῶν   ~τιμῶσα πατρός τ´ ἐνδίκους ἐπιστολάς.
[700]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας τάδ´ ἔργα καὶ  θεῶν   τρισσῶν ἔρις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί δ´;
[400]   μολεῖν ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε πρὸς  θεῶν   τυχεῖν. ~Λιβύης δ´ ἐρήμους ἀξένους
[900]   πάλιν, ~κλυόντες εἰσιδόντες ὡς τέχναις  θεῶν   ~ὤλοντ´, ἐγὼ δὲ προδότις οὐκ
[1400]   ἔχειν ἐν δώμασιν ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ  Μενέλεων   εὐεργετεῖς ~κἄμ´· ἔρχεται γὰρ δή
[1200]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) θανάτωι δὲ ποίωι φησὶ  Μενέλεων   θανεῖν; ~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´, ὑγροῖσιν ἐν
[350]   λέκτρων ἄπο ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ τε  Μενέλεων,   κλεινὸν ζυγόν. ~πλεῖστον γὰρ οἶμαι—
[1600]   σύγγονον, ~ἥτις ἐν δόμοις ὁρῶσα  Μενέλεων   οὐκ εἶπέ μοι. ~τοιγὰρ οὔποτ´
[100]   Αἰγαίου πόρου. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀκ τοῦδε  Μενέλεων   οὔτις οἶδ´ ἀφιγμένον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὐδείς·
[1300]   ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς εὐφύλλων ἑλίκων·  ~πόλεων   δ´ ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´ ἦσαν
[1050]   γε φάσκε διαφυγεῖν μόρον ~Ἀτρέως  πλέων   σὺν παιδὶ καὶ θανόνθ´ ὁρᾶν.
[850]   πόσις σὸς Μενέλεως ὅδ´ ἐμφανής,  ~νεῶν   στερηθεὶς τοῦ τε σοῦ μιμήματος.
[1600]   τύχη μοι. (ΧΟΡΟΣ) τὸ δὲ  χρεὼν   ἀφείλετο. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ σὲ τἀμὰ
[700]   τάδ´, ὦναξ, ἀλλά τοι τὰ  μάντεων   ~ἐσεῖδον ὡς φαῦλ´ ἐστὶ καὶ
[750]   ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς ταὐτὸ κἀμοὶ δόξα  μάντεων   πέρι ~χωρεῖ γέροντι· τοὺς θεοὺς
[1450]   ἰαχεῖ. ~ὧ πταναὶ δολιχαύχενες, ~σύννομοι  νεφέων   δρόμωι, ~βᾶτε Πλειάδας ὑπὸ μέσας
[150]   ἀεί, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) μεγάλων  ἀχέων   καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον ~ποῖον ἁμιλλαθῶ
[1500]   δ´ ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων  λεχέων,   ~ἃν Ἰδαιᾶν ἐρίδων ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο,
[350]   ποτὲ παρθένε ~Καλλιστοῖ, Διὸς  λεχέων   ἀπέβας ~τετραβάμοσι γυίοις, ~ὡς πολὺ
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥστ´ οὐδ´ ἴχνος γε  τειχέων   εἶναι σαφές. ~(ΕΛΕΝΗ) τλῆμον
[1300]   δ´ ~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος.  ~αὐγάζων   δ´ ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν
[700]   λαμπάδων μεμνήμεθ´ ἃς τετραόροις ~ἵπποις  τροχάζων   παρέφερον· σὺ δ´ ἐν δίφροις
[100]   βασιλείους δόμους, ~τὴν θεσπιωιδὸν Θεονόην  χρήιζων   ἰδεῖν, ~σὺ προξένησον, ὡς τύχω
[400]   Ἰλίου ~πύργους ἔπερσα, κἀς πάτραν  χρήιζων   μολεῖν ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε πρὸς
[750]   ἐβουλήθη λέχη; ~(ΕΛΕΝΗ) ὕβριν γ´  ὑβρίζων   ἐς ἐμέ, κἂν ἔτλην ἐγώ.
[1250]   πρὸς ἡμῶν ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν.  ~ἐλθὼν   δ´ ἐς οἴκους, ἐξελὼν κόσμον
[800]   οὐ καταισχυνῶ κλέος ~οὐδ´ Ἑλλάδ´  ἐλθὼν   λήψομαι πολὺν ψόγον, ~ὅστις Θέτιν
[1400]   ἦι. ~σὺ δ´, ξέν´,  ἐλθὼν   πελαγίους ἐς ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε
[550]   ἄνδρα δυστυχέστατον. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνιος  ἐλθὼν   σῆς δάμαρτος ἐς χέρας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[700]   μετασχὼν τῆς ἐμῆς εὐπραξίας ~ἄγγειλον  ἐλθὼν   τοῖς λελειμμένοις φίλοις ~τάδ´ ὡς
[850]   κἀπὸ βαρβάρου χθονὸς ~ἐς βάρβαρ´  ἐλθὼν   φάσγαν´ αὖθις ἐμπεσῆι. ~(ΘΕΟΝΟΗ) ~ἡγοῦ
[650]   ς´· ἡλίους δὲ μυρίους ~μόλις  διελθὼν   ἠισθόμην τὰ τῆς θεοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]   πάροιθε συμφορὰς εὐδαίμονας. ~(ΓΡΑΥΣ) οὔκουν  ἀπελθὼν   δάκρυα σοῖς δώσεις φίλοις; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[100]   οὕνεκ´ ἐκπνεῦσαι βίον. ~ἅλις δὲ  μύθων·   οὐ διπλᾶ χρήιζω στένειν. ~ὧν
[1250]   δώσομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τἄλλ´ ὅσα  χθὼν   καλὰ φέρει βλαστήματα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς
[650]   ὅμως δὲ λέξον· ἡδύ τοι  μόχθων   κλύειν. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἐπὶ βαρβάρου
[1400]   βουλόμεσθα τῆς τύχης. ~ἅλις δὲ  μόχθων   οὓς ἐμοχθοῦμεν πάρος. ~κέκλησθέ τοι,
[700]   κοινώνει λόγων. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὐχ ἥδε  μόχθων   τῶν ἐν Ἰλίωι βραβεύς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[200]   πολυστόνου ~μοίρας τε σᾶς, γύναι.  ~αἰὼν   δυσαίων τις ~ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε
[1550]   ~τέμνων δὲ λαιμὸν ηὔχετ´·  ναίων   ἅλα ~πόντιε Πόσειδον Νηρέως θ´
[200]   ~μοίρας τε σᾶς, γύναι. ~αἰὼν  δυσαίων   τις ~ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε ς´
[1100]   αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´  Ἀχαιῶν   δορὶ καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες
[1200]   πόθεν κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην,  Ἀχαιῶν   εἷς ἐμῶι σύμπλους πόσει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1100]   φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν εἷλ´  Ἀχαιῶν   ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών,
[150]   βαρβάρου πλάτας, ~Ἑλλανίδες κόραι, ~ναύτας  Ἀχαιῶν   τις ~ἔμολεν ἔμολε δάκρυα δάκρυσί
[1100]   Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα πότμον  ~Ἀχαιῶν   ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´ ἔδραμε ῥόθια
[50]   ἐπεστράφης πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) εἷς τῶν  Ἀχαιῶν,   γύναι, τῶν ἀθλίων ~(ΕΛΕΝΗ)
[400]   πρὸς πέτραις ~πολλοὺς ἀριθμοὺς ἄγνυται  ναυαγίων.   ~τρόπις δ´ ἐλείφθη ποικίλων ἁρμοσμάτων,
[1000]   ἄν· ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα  ~πεδίων   ἄπειροι βαρβάρου γ´ ὄντες χθονός;
[1450]   ~ὦ ναῦται ναῦται, ~πέμποντες εὐλιμένους  ~Περσείων   οἴκων Ἑλέναν ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ
[50]   τῶν Ἀχαιῶν, γύναι, τῶν  ἀθλίων   ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ τἄρα ς´ Ἑλένην
[1300]   ~ζεύξασα θεὰ σατίνας ~τὰν ἁρπασθεῖσαν  κυκλίων   ~χορῶν ἔξω παρθενίων ~μετὰ κουρᾶν
[850]   οἱ θεοὶ σοφοί, ~εὔψυχον ἄνδρα  πολεμίων   θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι καταμπίσχουσιν ἐν
[1550]   ἀφελὼν σκαλμοῦ πλάτην ~καθαιματώσει κρᾶτα  πολεμίων   ξένων; ~ὀρθοὶ δ´ ἀνῆιξαν πάντες,
[1300]   Γοργῶπις πάνοπλος. ~αὐγάζων δ´ ἐξ  οὐρανίων   ~ἄλλαν μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον δ´
[1300]   ~τὰν ἁρπασθεῖσαν κυκλίων ~χορῶν ἔξω  παρθενίων   ~μετὰ κουρᾶν δ´ ~ἀελλόποδες, ~ἁ
[1650]   ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ μορφαὶ τῶν  δαιμονίων,   ~πολλὰ δ´ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί·
[1150]   ἐμῆς προσρήσεως· ~ἀεὶ δέ ς´  ἐξιών   τε κἀσιὼν δόμους ~Θεοκλύμενος παῖς
[1300]   πρόσφορα ~δρώιης ἄν, ἡμῶν τυγχάνων  οἵων   σε χρή. ~(ΧΟΡΟΣ) ὀρεία ποτὲ
[550]   εἷς δυοῖν ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ)  ποίων   δὲ λέκτρων δεσπότης ἄλλων ἔφυς;
[1050]   σώματος ῥάκη ~ξυμμάρτυρές σοι ναυτικῶν  ἐρειπίων.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς καιρὸν ἦλθε, τότε
[1350]   ὅπλοις ἠσκήσατο, ~ὡς βαρβάρων τροπαῖα  μυρίων   χερὶ ~θήσων, ὅταν κωπῆρες ἐσβῶμεν
[1500]   ~ὡς δ´ ἤλθομεν σῶν περίβολον  νεωρίων,   ~Σιδωνίαν ναῦν πρωτόπλουν καθείλκομεν ~ζυγῶν
[1150]   ~ἀεὶ δέ ς´ ἐξιών τε  κἀσιὼν   δόμους ~Θεοκλύμενος παῖς ὅδε προσεννέπω,
[400]   ~προσῆλθον· ἐλπὶς δ´ ἔκ γε  πλουσίων   δόμων ~λαβεῖν τι ναύταις· ἐκ
[350]   ἔλαχες πλέον, ~ἁ μορφᾶι θηρῶν  λαχνογυίων   ~ὄμματι λάβρωι σχῆμα λεαίνης ~ἐξαλλάξας´
[1600]   δὲ ~σῶν ναυβατῶν ἐρέτμ´· ἐπ´  οἰάκων   δὲ βὰς ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´
[1550]   πρόσω ~οὔτ´ ἐγγύς, οὕτως ἤρετ´  οἰάκων   φύλαξ· ~Ἔτ´, ξέν´, ἐς
[300]   ~ἐς γὰρ τοσοῦτον ἤλθομεν βάθος  κακῶν·   ~αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι διὰ
[350]   ἀμφὶ βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ) ἄλλος´ ἀποτροπὰ  κακῶν   ~γένοιτο, τὸ δὲ σὸν εὐτυχές.
[550]   οὐ κλῶπές ἐσμεν οὐδ´ ὑπηρέται  κακῶν.   ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν στολήν γ´
[850]   γένος ~τὸ Ταντάλειον καὶ μεταστήτω  κακῶν.   ~(ΕΛΕΝΗ) οἲ ´γὼ τάλαινα· τῆς
[650]   κρίσιν σοι τῶνδ´ ἔθηχ´ Ἥρα  κακῶν;   ~(ΕΛΕΝΗ) Πάριν ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1400]   ~βλέψον πρὸς ἡμᾶς καὶ μετάστησον  κακῶν.   ~ἕλκουσι δ´ ἡμῖν πρὸς λέπας
[250]   ποθ´ ἥξειν καί μ´ ἀπαλλάξειν  κακῶν,   ~ἐπεὶ τέθνηκεν οὗτος, οὐκέτ´ ἔστι
[1100]   πατρώιαι. τί ποτ´ ἄπληστος εἶ  κακῶν,   ~ἔρωτας ἀπάτας δόλιά τ´ ἐξευρήματα
[1200]   οἲ ´γὼ τῶν ἐμῶν τλήμων  κακῶν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τῶνδ´ οὕνεκ´ ἔτεμες βοστρύχους
[400]   ἄντρου μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα τὴν  κακῶν   πάντων ἐμοὶ ~ἄρξασαν ἥκω, τούς
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὐκεῖ με μέγεθος τῶν  κακῶν   πείθει, σὺ δ´ οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ)
[100]   κρείσσων; τάλαιν´ ἐγὼ  κακῶν.   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄστροις σφ´ ὁμοιωθέντε φάς´
[200]   αἰθέρος. ~τί γὰρ ἄπεστί σοι  κακῶν;   ~τί δ´ ἀνὰ βίοτον οὐκ
[500]   ~τῆς νῦν παρούσης συμφορᾶς αἰτήσομαι.  ~κακῶν   τόδ´ ἡμῖν ἔσχατον τοῖς ἀθλίοις,
[250]   ὑπολείπομαι τύχην; ~γάμους ἑλομένη τῶν  κακῶν   ὑπαλλαγὰς ~μετ´ ἀνδρὸς οἰκεῖν βαρβάρου,
[1250]   χάριν· φήμας δ´ ἐμοὶ ~ἐσθλὰς  ἐνεγκὼν   ἀντὶ τῆς ἀχλαινίας ~ἐσθῆτα λήψηι
[550]   μ´ ὁρᾶις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ μὴν  γυναικῶν   γ´ εἷς δυοῖν ἔφυν πόσις.
[650]   ~πετομένας κώπας, πετομένου δ´ ἔρωτος  ~ἀδίκων   γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε δαίμων
[1300]   οὐχ ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς εὐφύλλων  ἑλίκων·   ~πόλεων δ´ ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´
[0]   γῆς τύραννος ἦν, ~{Φάρον μὲν  οἰκῶν   νῆσον, Αἰγύπτου δ´ ἄναξ, ~ὃς
[1450]   ναῦται ναῦται, ~πέμποντες εὐλιμένους ~Περσείων  οἴκων   Ἑλέναν ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ που
[800]   θεοῖς ἴση. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φήμη τις  οἴκων   ἐν μυχοῖς ἱδρυμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκ,
[450]   Τροίαν μολεῖν. ~ἀλλ´ ἕρπ´ ἀπ´  οἴκων·   ἔστι γάρ τις ἐν δόμοις
[300]   δ´ ἐς δόμους, ~ἀγῶνας ἐντὸς  οἴκων   ~ὡς πύθησθε τοὺς ἐμούς. ~(ΧΟΡΟΣ)
[1050]   ἀμφίβληστρα σώματος ῥάκη ~ξυμμάρτυρές σοι  ναυτικῶν   ἐρειπίων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς καιρὸν ἦλθε,
[1350]   ~γάμους ἑτοίμους ἐν χεροῖν ἔχειν  δοκῶν,   ~σιγητέον μοι· καὶ σὲ προσποιούμεθα
[1150]   τί πέπλους μέλανας ἐξήψω χροὸς  ~λευκῶν   ἀμείψας´ ἔκ τε κρατὸς εὐγενοῦς
[1300]   πελανοί· ~παγὰς δ´ ἀμπαύει δροσερὰς  ~λευκῶν   ἐκβάλλειν ὑδάτων ~πένθει παιδὸς ἀλάστωι.
[1050]   βᾶσα βοστρύχους τεμῶ ~πέπλων τε  λευκῶν   μέλανας ἀνταλλάξομαι ~παρῆιδί τ´ ὄνυχα
[300]   φόβος γὰρ ἐς τὸ δεῖμα  περιβαλών   μ´ ἄγει. ~(ΧΟΡΟΣ) πῶς δ´
[1100]   Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν  ἐμβαλών,   ~Αἰγαίαις ἐνάλοις δόλιον ~ἀκταῖς ἀστέρα
[1350]   ὅπλ´ ἔμελλεν εἰς ἅλα, ~ταῦτ´  ἐμβαλὼν   πόρπακι γενναίαν χέρα ~αὐτὸς κομίζει
[150]   εὐτυχὴς ἀεί, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ)  μεγάλων   ἀχέων καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον ~ποῖον
[1450]   ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν  ἑλὼν   δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον
[550]   πρὸς ἀνδρὸς τοῦδε, καί μ´  ἑλὼν   θέλει ~δοῦναι τυράννοις ὧν ἐφεύγομεν
[1500]   δίδως σύ· τοὺς δὲ σοὺς  ἑλὼν   ~ναύτας βέβηκεν, ὡς ἂν ἐν
[1550]   εἶφ´· Ἅλις μοι. δεξιᾶι δ´  ἑλὼν   ξίφος ~ἐς πρῶιραν εἷρπε κἀπὶ
[800]   ~λέκτρων ὑπὲρ σῶν· δὲ  θέλων   ἴτω πέλας. ~τὸ Τρωϊκὸν γὰρ
[1250]   τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´ ἐς οἴκους,  ἐξελὼν   κόσμον νεκρῶι ~καί ς´ οὐ
[1550]   δὲ ζύγ´ ἄξας, δ´  ἀφελὼν   σκαλμοῦ πλάτην ~καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων
[150]   γύναι· θεοὶ δέ σοι  ~ἐσθλῶν   ἀμοιβὰς ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι δ´ ὅμοιον
[1200]   οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν πλάτης; ~(ΕΛΕΝΗ)  ἐσθλῶν   κακίους ἐνίοτ´ εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν
[400]   ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις δ´ ἐλείφθη  ποικίλων   ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς ἐσώθην μόλις
[900]   δὲ προδότις οὐκ ἄρ´  φίλων,   ~πάλιν μ´ ἀνάξους´ ἐπὶ τὸ
[500]   γᾶς, ~ἀλατείαι βιότου ~ταλαίφρων, ἄφιλος  φίλων,   ~παντοδαπᾶς ἐπὶ γᾶς πέδον ~χριμπτόμενος
[250]   γῆς ~ἐς βάρβαρ´ ἤθη, καὶ  φίλων   τητωμένη ~δούλη καθέστηκ´ οὖς´ ἐλευθέρων
[750]   πόθος δέ τις ~{τὰ τῶν  φίλων   φίλοισιν αἰσθέσθαι κακά} ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[400]   ~ἄρξασαν ἥκω, τούς γε περιλελειμμένους  ~φίλων   φυλάσσειν τἄμ´ ἀναγκάσας λέχη. ~μόνος
[550]   ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ λέκτρων δεσπότης  ἄλλων   ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν ἄντρα κεύθει
[700]   τὰς φρένας τ´ ἔχειν κακὰς  ~ἄλλων   τ´ ἀκούειν δοῦλον ὄντα τῶν
[1500]   χθονός, ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν ἦλθεν  ἀγγέλλων   θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) δεινὰ λέξας·
[100]   Κύπρον, οὗ μ´ ἐθέσπισεν ~οἰκεῖν  Ἀπόλλων,   ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα θέμενον τῆς
[1300]   δ´ οὐχ ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς  εὐφύλλων   ἑλίκων· ~πόλεων δ´ ἀπέλειπε βίος,
[500]   ~ἓν δ´ οὐκ ἔλεξεν, εἰ  μολὼν   σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´ ἀπέστην τοῦτ´
[550]   ποίας δάμαρτος; μὴ θίγηις ἐμῶν  πέπλων.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἥν σοι δίδωσι Τυνδάρεως,
[200]   ~ὅς με χλοερὰ δρεπομέναν ἔσω  πέπλων   ~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον ~ὡς Ἀθάναν
[1600]   ἀφίστας´ ἐκποδών. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι  πέπλων   σῶν· μεγάλα γὰρ σπεύδεις κακά.
[1050]   ἐς οἴκους βᾶσα βοστρύχους τεμῶ  ~πέπλων   τε λευκῶν μέλανας ἀνταλλάξομαι ~παρῆιδί
[1200]   τοιάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι θάπτειν ἐν  πέπλων   ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´· ἀνίστη τύμβον
[100]   ὡς ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´  ὅπλων   ἔριν ἔθηκε συμμάχοις. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ
[650]   καὶ σὲ διώλεσε μυριάδας τε  ~χαλκεόπλων   Δαναῶν. ~ἐμὲ δὲ πατρίδος ἀποπρὸ
[1150]   τὰ δ´ εὐτυχῶ. ~πῶς οἶσθα;  μῶν   σοι Θεονόη λέγει τάδε; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1400]   ~φράσων ὑπάρχοις τοῖς ἐμοῖς φέρειν  γάμων   ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς ἐμούς· πᾶσαν
[1450]   οἴκοις ~ἇς οὔπω πεῦκαι πρὸ  γάμων   ἔλαμψαν. ~δι´ αἰθέρος εἴθε ποτανοὶ
[200]   τὸ δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς ἕλοι  γάμων   ἐμῶν} ~ἅ τε δόλιος
[50]   τόδ´ ἔβλεπεν ~Πρωτεύς, ἄσυλος  γάμων·   ἐπεὶ δὲ γῆς ~σκότωι κέκρυπται,
[1200]   ἤδη δ´ ἄρχε τῶν ἐμῶν  γάμων.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια μὲν ἦλθεν, ἀλλ´
[150]   τις ~οἷα Ναῒς ὄρεσι φυγάδα  ~γάμων   ἱεῖσα γοερόν, ὑπὸ δὲ ~πέτρινα
[0]   δ´ ἐς ἥβην ἦλθεν ὡραίαν  γάμων,   ~καλοῦσιν αὐτὴν Θεονόην· τὰ θεῖα
[750]   ἄρ´, ὡς ἔοικας, ἀμφ´ ἐμῶν  γάμων.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´· εἰ δὲ λέκτρα
[650]   κώπας, πετομένου δ´ ἔρωτος ~ἀδίκων  γάμων   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε δαίμων
[50]   δέ ς´ ἐκβάλλει πάτρας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  Τελαμὼν   φύσας· τίν´ ἂν ἔχοις
[50]   Τεῦκρος, δὲ φύσας πατὴρ  ~Τελαμών,   Σαλαμὶς δὲ πατρὶς θρέψασά
[200]   δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς ἕλοι γάμων  ἐμῶν}   ~ἅ τε δόλιος πολυκτόνος
[650]   ~πρὸς θεῶν, δόμων πῶς τῶν  ἐμῶν   ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔ· πικρὰς
[1400]   φίλον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὄναιο· κἀγὼ τῶν  ἐμῶν   βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν ἄγαν
[1200]   οὐκέτ´· ἤδη δ´ ἄρχε τῶν  ἐμῶν   γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια μὲν ἦλθεν,
[750]   οἶσθ´ ἄρ´, ὡς ἔοικας, ἀμφ´  ἐμῶν   γάμων. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´· εἰ δὲ
[800]   ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς οὐκ ἄχρωστα γόνατ´  ἐμῶν   ἕξει χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποίας δάμαρτος; μὴ θίγηις  ἐμῶν   πέπλων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥν σοι δίδωσι
[1600]   κυριωτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κύριος δὲ τῶν  ἐμῶν   τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς ἔλαβεν πατρὸς
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθαπτον· οἲ ´γὼ τῶν  ἐμῶν   τλήμων κακῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τῶνδ´ οὕνεκ´
[1500]   ~ῥόθια πολιὰ θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς  ἀνέμων   ~πέμποντες Διόθεν πνοάς, ~δύσκλειαν δ´
[1250]   κλέπτειν νεκρῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω· πρὸς  ἡμῶν   ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´
[550]   οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ) οἲ ´γώ· τίς  ἡμῶν   ἐγένετ´ ἀθλιωτέρα; ~οἱ φίλτατοι λείπουσί
[1600]   σύγγονον δὲ σὴν ~οὐ κτενεῖς  ἡμῶν   ἑκόντων ἀλλ´ ἔμ´· ὡς πρὸ
[1650]   τ´ ἀνθρώπων πάρα ~ἕξεις μεθ´  ἡμῶν·   Ζεὺς γὰρ ὧδε βούλεται. ~οὗ
[950]   κακὴ φανῆι. ~ἃ δ´ ἄξι´  ἡμῶν   καὶ δίκαι´ ἡγούμεθα ~καὶ σῆς
[1300]   Μενέλεωι τὰ πρόσφορα ~δρώιης ἄν,  ἡμῶν   τυγχάνων οἵων σε χρή. ~(ΧΟΡΟΣ)
[400]   ἐπ´ οἶδμα πόντιον γλαυκῆς ἁλὸς  ~τλήμων   ἀλῶμαι χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου ~πύργους
[50]   φυγὰς πατρώιας ἐξελήλαμαι χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ)  τλήμων   ἂν εἴης· τίς δέ ς´
[1200]   ἄθαπτον· οἲ ´γὼ τῶν ἐμῶν  τλήμων   κακῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τῶνδ´ οὕνεκ´ ἔτεμες
[600]   γὰρ ὄντοιν οὐχ μὲν  τλήμων,   δ´ οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι
[650]   ~ἀδίκων γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε  δαίμων   πότμος συλᾶι πάτρας; ~(ΕΛΕΝΗ)
[900]   τοῦ πατρὸς σκόπει· ~πότερον  δαίμων   χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας
[100]   Ἀργείοισιν ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ  χειμὼν   ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν
[950]   εὐγενοῦς ~ἐν ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´  ὀφθαλμῶν   βαλεῖν. ~ἀλλ´ οὐχὶ τοῦτο τὸ
[500]   οὐκ ἄγνωστος ἐν πάσηι χθονί.  ~δόμων   ἄνακτα προσμενῶ· δισσὰς δέ μοι
[600]   ὤλβισαν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ πρόσθεν, ἐκ  δόμων   δὲ νοσφίσας ς´ ἐμοῦ ~πρὸς
[1650]   κεκλήσεται, ~ἐπεὶ κλοπαίαν ς´ ἐκ  δόμων   ἐδέξατο. ~καὶ τῶι πλανήτηι Μενέλεωι
[850]   ὧδ´ ἔχω· ~Μενέλαε, διαπεπράγμεθ´· ἐκβαίνει  δόμων   ~ἡ θεσπιωιδὸς Θεονόη· κτυπεῖ δόμος
[400]   ~τίς πρὸς πύλαισιν; οὐκ ἀπαλλάξηι  δόμων   ~καὶ μὴ πρὸς αὐλείοισιν ἑστηκὼς
[400]   ἐλπὶς δ´ ἔκ γε πλουσίων  δόμων   ~λαβεῖν τι ναύταις· ἐκ δὲ
[400]   ~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς ἐκ  δόμων   μόλοι, ~ὅστις διαγγείλειε τἄμ´ ἔσω
[650]   τε μελέους πύργους. ~πρὸς θεῶν,  δόμων   πῶς τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]   δαί; λέλειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν  νόμων.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς πόντον ὅσα χρὴ
[1400]   ναῦν τοῖσδε πεντηκόντερον ~Σιδωνίαν δὸς  κἀρετμῶν   ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκουν ὅδ´ ἄρξει
[1250]   καθίετε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναῦν δεῖ παρεῖναι  κἀρετμῶν   ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον δ´ ἀπείργειν
[1500]   πρωτόπλουν καθείλκομεν ~ζυγῶν τε πεντήκοντα  κἀρετμῶν   μέτρα ~ἔχουσαν. ἔργου δ´ ἔργον
[950]   ~οἶδ´ οὕνεχ´ ἡμῖν οὔποτ´ ἀποδώσεις  θανών·   ~ἀλλ´ ἥδε πατέρα νέρθεν ἀνακαλούμενον
[900]   πάρεστι κἀπολάζυσθαι θέλει. ~{πῶς οὖν  θανὼν   ἂν ἀπολάβοι; κεῖνος δὲ πῶς
[100]   οὔτις οἶδ´ ἀφιγμένον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὐδείς·  θανὼν   δὲ κλήιζεται καθ´ Ἑλλάδα. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]   μ´ ἀδελφὸς ὤλες´ ἐν Τροίαι  θανών.   ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς; οὔ τί που
[1050]   κερδανῶ, λέγε. ~ἕτοιμός εἰμι μὴ  θανὼν   λόγωι θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν
[1050]   λέξηι σοφόν. ~βούληι λέγεσθαι μὴ  θανὼν   λόγωι θανεῖν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κακὸς μὲν
[1000]   ἔχει σωτηρίας. ~σὺ δ´,  θανών   μοι πάτερ, ὅσον γ´ ἐγὼ
[900]   οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι. ~κεἰ μὲν  θανὼν   ὅδ´ ἐν πυρᾶι κατεσφάγη, ~πρόσω
[100]   Ἑλένης ἦλθεν, ὡς ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)  θανὼν   ὅδ´ ὅπλων ἔριν ἔθηκε συμμάχοις.
[900]   σκόπει· ~πότερον δαίμων χὠ  θανὼν   τὰ τῶν πέλας ~βούλοιντ´ ἂν
[1250]   ~κοὐκ ἂν δύναιτο ζῆν  κατθανὼν   γόοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον,
[850]   τύχηις. ~{τίς εἶς´ ἀδελφῶι τόνδε  σημανῶν   ἐμῶι ~παρόνθ´, ὅπως ἂν τοὐμὸν
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τύμβου ´πὶ νώτοις σὲ  κτανὼν   ἐμὲ κτενῶ. ~πρῶτον δ´ ἀγῶνα
[1300]   τὰ πρόσφορα ~δρώιης ἄν, ἡμῶν  τυγχάνων   οἵων σε χρή. ~(ΧΟΡΟΣ) ὀρεία
[0]   ἄναξ, ~ὃς τῶν κατ´ οἶδμα  παρθένων   μίαν γαμεῖ, ~Ψαμάθην, ἐπειδὴ λέκτρ´
[750]   κἂν ἔτλην ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι  σθένων   τις τυραννεύων χθονός; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1400]   ἐμοὶ ~στέλληι πρὸς οἴκους  μένων   εὐδαιμονῆις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ζεῦ, πατήρ
[500]   κατ´ οἶδμ´ ἅλιον ~τρυχόμενος οὔπω  λιμένων   ~ψαύσειεν πατρίας γᾶς, ~ἀλατείαι βιότου
[550]   βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς ἑταίρων τῶν  λελειμμένων   ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί δ´ ἔστιν;
[1550]   σκαλμοῦ πλάτην ~καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων  ξένων;   ~ὀρθοὶ δ´ ἀνῆιξαν πάντες, οἱ
[400]   πρόσκειται, ξένε, ~μηδένα πελάζειν τοισίδ´  Ἑλλήνων   δόμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἆ, μὴ πρόσειε
[1550]   Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ εἷ´ ἀναρπάσαντες  Ἑλλήνων   νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον δέμας
[1150]   κολάζομεν. ~καὶ νῦν πέπυσμαι φανερὸν  Ἑλλήνων   τινὰ ~ἐς γῆν ἀφῖχθαι καὶ
[0]   συμβαίνει κακοῖς· ~πόλεμον γὰρ εἰσήνεγκεν  Ἑλλήνων   χθονὶ ~καὶ Φρυξὶ δυστήνοισιν, ὡς
[1100]   διὰ ξουθᾶν γενύων ἐλελιζομένα  ~θρήνων   ἐμοὶ ξυνεργός, ~Ἑλένας μελέους πόνους
[650]   προσθεῖναι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) ὤμοι ἐγὼ  κείνων   λουτρῶν καὶ κρηνᾶν, ~ἵνα θεαὶ
[1450]   ~εἰρεσία φίλα, ~χοραγὲ τῶν καλλιχόρων  ~δελφίνων,   ὅταν αὐρᾶν ~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι,
[1250]   τόδ´ ἔργον γυναικὸς  τέκνων.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ταύτης μόχθος, ὡς
[1550]   νεκρῶν μὲν οὐδενὸς μνήμην ἔχων,  ~τέμνων   δὲ λαιμὸν ηὔχετ´· ναίων
[50]   αἰσχύνην ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´  ἐρυμνῶν   δωμάτων ἔχει κράτος; ~Πλούτωι γὰρ
[650]   λέγ´, ὡς ἀκουστά· πάντα δῶρα  δαιμόνων.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν λόγον οἶον
[1050]   ~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ φῶτ´ ἀνάψυξον  πόνων,   ~αἰτούμεθ´ ὀρθὰς ὠλένας πρὸς οὐρανὸν
[700]   ~σὺ γὰρ πόσις τε σὸς  πόνων   μετέσχετε, ~σὺ μὲν λόγοισιν,
[700]   μὲν παρ´ ἀσπίδα ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας  ἐκπονῶν   ἐμοί, ~καὶ νῦν μετασχὼν τῆς
[1350]   ~ὡς τῶι θανόντι χάριτα δὴ  συνεκπονῶν.   ~προύργου δ´ ἐς ἀλκὴν σῶμ´
[50]   ξίφος. ~(ΕΛΕΝΗ) μανέντ´; ἐπεὶ τίς  σωφρονῶν   τλαίη τάδ´ ἄν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τὸν
[1600]   ἄγκυραν πάρα· ~ἤδη δὲ κάμνονθ´  ὁρμιατόνων   μέ τις ~ἀνείλετ´, ἐς δὲ
[1450]   εἴθε ποτανοὶ ~γενοίμεθ´ ὅπαι Λιβύας  ~οἰωνῶν   στιχάδες ~ὄμβρον χειμέριον λιποῦσαι ~νίσονται
[1200]   καὶ πῶς ὅδ´ οὐκ ὄλωλε  κοινωνῶν   πλάτης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐσθλῶν κακίους ἐνίοτ´
[900]   ~πρόσω σφ´ ἀπόντα δακρύοις ἂν  ἠγάπων·   ~νῦν δ´ ὄντα καὶ σωθέντ´
[600]   θρηνεῖς πήματ´· ἀγγέλλεις δὲ τί;  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   βέβηκεν ἄλοχος σὴ πρὸς αἰθέρος
[950]   δὲ κρῖνον ὡς ἅπασιν ἁνδάνηις.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   ἐγὼ πέφυκά τ´ εὐσεβεῖν καὶ
[700]   ~ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν, ἢν δυνώμεθα.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   ἔσται τάδ´, ὦναξ, ἀλλά τοι
[600]   οὔ που βαρβάρων συλᾶσθ´ ὕπο;  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   θαυμάστ´, ἔλασσον τοὔνομ´ τὸ
[600]   τι τῆιδε τῆι σπουδῆι νέον.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   λέγω πόνους σε μυρίους τλῆναι
[700]   πρὸς τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν ἄν.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον τῆς ἡδονῆς,
[550]   οὐδὲ πατρίδα τὴν ἐμήν ποτε.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   ~Μενέλαε, μαστεύων σε κιγχάνω μόλις,
[700]   γεραιέ, καὶ σὺ κοινώνει λόγων.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   οὐχ ἥδε μόχθων τῶν ἐν
[700]   ἔργα καὶ θεῶν τρισσῶν ἔρις.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   τί δ´; ὡς ἀληθῶς ἐστιν
[700]   ἄγαλμ´ ἔχοντες ἐν χεροῖν λυγρόν}  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   {τί φήις; ~νεφέλης ἄρ´ ἄλλως
[700]   αὕτη· λόγοις ἐμοῖσι πίστευσον τάδε.  ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)   θύγατερ, θεὸς ὡς
[1000]   ἀποδώσω· καὶ γὰρ ἂν κεῖνος  βλέπων   ~ἀπέδωκεν ἂν σοὶ τήνδ´ ἔχειν,
[1550]   ~κυρτῶν τε νῶτα κἀς κέρας  παρεμβλέπων   ~μὴ θιγγάνειν ἀπεῖργεν. δ´
[250]   ~ὅστις μὲν οὖν ἐς μίαν  ἀποβλέπων   τύχην ~πρὸς θεῶν κακοῦται, βαρὺ
[200]   ματρόθεν ~χιονόχρωι κύκνου πτερῶι ~Ζεὺς  πρέπων   δι´ αἰθέρος. ~τί γὰρ ἄπεστί
[0]   προτείνας´ ὡς Ἀλέξανδρος γαμεῖ, ~νικᾶι.  λιπὼν   δὲ βούσταθμ´ Ἰδαῖος Πάρις ~Σπάρτην
[1200]   ἐσθλῶν κακίους ἐνίοτ´ εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  λιπὼν   δὲ ναὸς ποῦ πάρεστιν ἔκβολα;
[800]   δ´ ἐκ τῆσδε χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  λιπὼν   σέ; Τροίαν ἐξέπερσα σὴν χάριν.
[750]   ἐγώ. ~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα  παραλιπών·   πόσον χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις
[150]   ξέν´, αὐτὸς σημανεῖ· σὺ δ´  ἐκλιπὼν   ~γῆν τήνδε φεῦγε, πρίν σε
[1600]   ἔχων ὅπλα, ~ὅπηι νοσοῖεν ξύμμαχοι  κατασκοπῶν,   ~ταύτηι προσῆγε χειρὶ δεξιᾶι ξίφος,
[1650]   μέτα ~σπονδῶν μεθέξεις} ξένιά τ´  ἀνθρώπων   πάρα ~ἕξεις μεθ´ ἡμῶν· Ζεὺς
[1150]   αἵματος, οὔποτ´ ἔρις ~λείψει κατ´  ἀνθρώπων   πόλεις· ~αἳ Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον
[250]   καθέστηκ´ οὖς´ ἐλευθέρων ἄπο· ~τὰ  βαρβάρων   γὰρ δοῦλα πάντα πλὴν ἑνός.
[1500]   ~δύσκλειαν δ´ ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε  βαρβάρων   λεχέων, ~ἃν Ἰδαιᾶν ἐρίδων ~ποιναθεῖς´
[600]   τί δ´ ἔστιν; οὔ που  βαρβάρων   συλᾶσθ´ ὕπο; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) θαυμάστ´, ἔλασσον
[700]   εἰς ἓν ἐλθόντες τύχης ~ἐκ  βαρβάρων   σωθῶμεν, ἢν δυνώμεθα. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἔσται
[1350]   ἀλκὴν σῶμ´ ὅπλοις ἠσκήσατο, ~ὡς  βαρβάρων   τροπαῖα μυρίων χερὶ ~θήσων, ὅταν
[1650]   τῶι πλανήτηι Μενέλεωι θεῶν πάρα  ~μακάρων   κατοικεῖν νῆσόν ἐστι μόρσιμον· ~τοὺς
[1300]   ἔλαβε βυρσοτενῆ ~καλλίστα τότε πρῶτα  μακάρων   ~Κύπρις· γέλασεν δὲ θεὰ ~δέξατό
[1600]   λαθεῖν ~Μενέλαον, ὦναξ, ὡς ἐλάνθανεν  παρών.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) γυναικείαις τέχναισιν αἱρεθεὶς
[1150]   κείνη τε φησὶν τε  παρὼν   ὅτ´ ὤλλυτο. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἥκει γὰρ
[1350]   σεβίζουσα θεᾶς. ~μέγα τοι δύναται  νεβρῶν   ~παμποίκιλοι στολίδες ~κισσοῦ τε στεφθεῖσα
[1250]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὔκουν σὺ χωρὶς τῆσδε  δρῶν   ἀρκεῖς τάδε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μητρὸς τόδ´
[600]   ὠλένας λαβεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλτατ´  ἀνδρῶν   Μενέλεως, μὲν χρόνος ~παλαιός,
[250]   φίλων τητωμένη ~δούλη καθέστηκ´ οὖς´  ἐλευθέρων   ἄπο· ~τὰ βαρβάρων γὰρ δοῦλα
[300]   τέθριππά ~θ´ ἁλίου κέλευθά τ´  ἀστέρων   ~ἢ ´ν νέκυσι κατὰ χθονὸς
[1050]   πρὸς οὐρανὸν ~ῥίπτονθ´, ἵν´ οἰκεῖς  ἀστέρων   ποικίλματα. ~σύ θ´, ´πὶ
[1450]   αἰθέρος ἱέμενοι, ~παῖδες Τυνδαρίδαι, ~λαμπρῶν  ἀστέρων   ὑπ´ ἀέλλαις ~οἳ ναίετ´ οὐράνιοι,
[150]   ~ἔμολεν ἔμολε δάκρυα δάκρυσί μοι  φέρων·   ~Ἰλίου κατασκαφαὶ ~πυρὶ μέλουσι δαΐωι
[1500]   ~προσεῖπε δόλιον οἶκτον ἐς μέσον  φέρων·   ~Ὦ τλήμονες, πῶς ἐκ τίνος
[700]   πως πάντα στρέφει ~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´  ἀναφέρων·   μὲν πονεῖ, ~ὁ δ´
[800]   οὐκ ἄχρωστα γόνατ´ ἐμῶν ἕξει  χερῶν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν δὲ δὴ
[1150]   μὲν οὖν κύνας τε καὶ  θηρῶν   βρόχους, ~δμῶες, κομίζετ´ ἐς δόμους
[350]   ἐμᾶς ἔλαχες πλέον, ~ἁ μορφᾶι  θηρῶν   λαχνογυίων ~ὄμματι λάβρωι σχῆμα λεαίνης
[1300]   βρόμια διαπρύσιον ~ἱέντα κέλαδον ἀνεβόα,  ~θηρῶν   ὅτε ζυγίους ~ζεύξασα θεὰ σατίνας
[850]   ~(ΘΕΟΝΟΗ) ~ἡγοῦ σύ μοι φέρουσα  λαμπτήρων   σέλας ~θείου τε σεμνὸν θεσμὸν
[850]   ~ἡ θεσπιωιδὸς Θεονόη· κτυπεῖ δόμος  ~κλήιθρων   λυθέντων. φεῦγ´· ἀτὰρ τί φευκτέον;
[550]   πλανηθεὶς τήνδε βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς  ἑταίρων   τῶν λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[1250]   εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα μὴ κλέπτειν  νεκρῶν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω· πρὸς ἡμῶν ἄλοχον
[1550]   εἷρπε κἀπὶ ταυρείωι σφαγῆι ~σταθεὶς  νεκρῶν   μὲν οὐδενὸς μνήμην ἔχων, ~τέμνων
[350]   δὲ παρθένοι κόμας ἔθεντο ~σύγγονοι  νεκρῶν   Σκαμάνδριον ~ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα. ~βοὰν
[350]   δ´ ἐκ θαλάσσης ἀσμένους πεφευγότας,  ~νεκρῶν   φέροντας ὀνόματ´ εἰς οἴκους πάλιν.
[1650]   τελευτήσηις βίον, ~θεὸς κεκλήσηι {καὶ  Διοσκόρων   μέτα ~σπονδῶν μεθέξεις} ξένιά τ´
[750]   οὐδ´ ἐσήμηνε στρατῶι ~νεφέλης ὑπερθνήισκοντας  εἰσορῶν   φίλους ~οὐδ´ Ἕλενος, ἀλλὰ πόλις
[1300]   θεὰ σατίνας ~τὰν ἁρπασθεῖσαν κυκλίων  ~χορῶν   ἔξω παρθενίων ~μετὰ κουρᾶν δ´
[1300]   ἐξαλλάξατ´ ἀλαλᾶι ~Μοῦσαί θ´ ὕμνοισι  χορῶν.   ~χαλκοῦ δ´ αὐδὰν χθονίαν ~τύπανά
[1450]   Νηρέως ~εἰρεσία φίλα, ~χοραγὲ τῶν  καλλιχόρων   ~δελφίνων, ὅταν αὐρᾶν ~πέλαγος ἀνήνεμον
[1450]   ~δι´ αἰθέρος ἱέμενοι, ~παῖδες Τυνδαρίδαι,  ~λαμπρῶν   ἀστέρων ὑπ´ ἀέλλαις ~οἳ ναίετ´
[350]   γεννῆσαί ποτε, ~ὃς ἐξέφυσεν Ἀερόπης  λέκτρων   ἄπο ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ τε Μενέλεων,
[550]   ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ  λέκτρων   δεσπότης ἄλλων ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν
[750]   τί σοι μέτα; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐνταῦθα  λέκτρων   ἱκετεύομεν φυγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) βωμοῦ σπανίζους´
[800]   ~πρῶτον δ´ ἀγῶνα μέγαν ἀγωνιούμεθα  ~λέκτρων   ὑπὲρ σῶν· δὲ θέλων
[450]   οὔ τί που λελήισμεθ´ ἐξ  ἄντρων   λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ) πρὶν τοὺς Ἀχαιούς,
[600]   ἦσθ´ ἄρα. ~ἐγὼ δέ ς´  ἄστρων   ὡς βεβηκυῖαν μυχοὺς ~ἤγγελλον εἰδὼς
[650]   κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) ὤμοι ἐγὼ κείνων  λουτρῶν   καὶ κρηνᾶν, ~ἵνα θεαὶ μορφὰν
[1250]   ~ἀλλ´, τάλας, ἔσελθε καὶ  λουτρῶν   τύχε ~ἐσθῆτά τ´ ἐξάλλαξον. οὐκ
[500]   ~ψαύσειεν πατρίας γᾶς, ~ἀλατείαι βιότου  ~ταλαίφρων,   ἄφιλος φίλων, ~παντοδαπᾶς ἐπὶ γᾶς
[500]   μοι ~ἔχει φυλάξεις· ἢν μὲν  ὠμόφρων   τις ἦι, ~κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι
[1600]   ἐκποδών. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι πέπλων  σῶν·   μεγάλα γὰρ σπεύδεις κακά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1600]   ~ὥστ´ ἐκκολυμβᾶν ναός, ἠρήμωσε δὲ  ~σῶν   ναυβατῶν ἐρέτμ´· ἐπ´ οἰάκων δὲ
[800]   ἀγῶνα μέγαν ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων ὑπὲρ  σῶν·   δὲ θέλων ἴτω πέλας.
[1500]   κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς δ´ ἤλθομεν  σῶν   περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν πρωτόπλουν
[1000]   γὰρ ἐλπίδας ~ὡς δή τι  δράσων   χρηστὸν ἐς κοινόν γε νῶιν.
[1400]   ἀφῆκε Μενέλεως. ἴτω δέ τις  ~φράσων   ὑπάρχοις τοῖς ἐμοῖς φέρειν γάμων
[950]   τάδ´ ἀμφὶ μνῆμα σοῦ πατρὸς  πεσών·   ~Ὦ γέρον, ὃς οἰκεῖς τόνδε
[1350]   ~δέδοικα γάρ σε μή τις  ἐμπεσὼν   πόθος ~πείσηι μεθεῖναι σῶμ´ ἐς
[1000]   ἔχει ~ἀθάνατον εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´  ἐμπεσών.   ~ὡς οὖν περαίνω μὴ μακράν,
[1350]   ~ὡς βαρβάρων τροπαῖα μυρίων χερὶ  ~θήσων,   ὅταν κωπῆρες ἐσβῶμεν σκάφος. ~πέπλους
[0]   Πάρις ~Σπάρτην ἀφίκεθ´ ὡς ἐμὸν  σχήσων   λέχος. ~Ἥρα δὲ μεμφθεῖς´ οὕνεκ´
[100]   ἐστὸν λόγω. ~(ΕΛΕΝΗ) πότερος  κρείσσων;   τάλαιν´ ἐγὼ κακῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1300]   ~θεοῖς βροτείωι τε γένει, ~Ζεὺς  μειλίσσων   στυγίους ~Ματρὸς ὀργὰς ἐνέπει· ~Βᾶτε,
[700]   Ἥρας τάδ´ ἔργα καὶ θεῶν  τρισσῶν   ἔρις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί δ´; ὡς
[250]   οὔθ´ Ἑλληνὶς οὔτε βάρβαρος ~τεῦχος  νεοσσῶν   λευκὸν ἐκλοχεύεται, ~ἐν ὧι με
[550]   νοσεῖ; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ γάρ με  λεύσσων   σὴν δάμαρθ´ ὁρᾶν δοκεῖς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[50]   εἷς τῶν Ἀχαιῶν, γύναι,  τῶν   ἀθλίων ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ τἄρα ς´
[50]   τῆσδ´ ἐπεστράφης πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) εἷς  τῶν   Ἀχαιῶν, γύναι, τῶν ἀθλίων
[1650]   ~καὶ τὰ δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη,  ~τῶν   δ´ ἀδοκήτων πόρον ηὗρε θεός.
[1650]   εὐγενεῖς γὰρ οὐ στυγοῦσι δαίμονες,  ~τῶν   δ´ ἀναριθμήτων μᾶλλον εἰσιν οἱ
[1650]   οὐκ ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ μορφαὶ  τῶν   δαιμονίων, ~πολλὰ δ´ ἀέλπτως κραίνουσι
[650]   πύργους. ~πρὸς θεῶν, δόμων πῶς  τῶν   ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔ·
[1400]   σοι φίλον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὄναιο· κἀγὼ  τῶν   ἐμῶν βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν
[1200]   ἀλλ´ οὐκέτ´· ἤδη δ´ ἄρχε  τῶν   ἐμῶν γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια μὲν
[1600]   γε κυριωτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κύριος δὲ  τῶν   ἐμῶν τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς ἔλαβεν
[1200]   χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθαπτον· οἲ ´γὼ  τῶν   ἐμῶν τλήμων κακῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τῶνδ´
[1200]   τυμβεύομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς δαί; λέλειμμαι  τῶν   ἐν Ἕλλησιν νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς
[700]   λόγων. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὐχ ἥδε μόχθων  τῶν   ἐν Ἰλίωι βραβεύς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐχ
[1550]   ὑποψία ~λόγος τ´ ἐν ἀλλήλοισι,  τῶν   ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος εἴη· διεσιωπῶμεν
[1400]   ἐμὴν δείξει χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ  τῶν   θανόντων οὐδὲν ἀλλ´ ἄλλως πόνος.
[1000]   δ´ ἀποστᾶς´ ἐκποδὼν σιγήσομαι. ~ἐκ  τῶν   θεῶν δ´ ἄρχεσθε χἰκετεύετε ~τὴν
[1100]   ὅτι ποτ´ ἐν βροτοῖς τὸ  τῶν   θεῶν ~ἔπος ἀλαθὲς εὗρον. ~ἄφρονες
[1650]   τοῦ πεπρωμένου θ´ ἅμα ~καὶ  τῶν   θεῶν, οἷς ταῦτ´ ἔδοξεν ὧδ´
[1600]   ~ἀδικεῖ ς´ ἀδελφὴ Θεονόη, τὰ  τῶν   θεῶν ~τιμῶσα πατρός τ´ ἐνδίκους
[550]   πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὐκεῖ με μέγεθος  τῶν   κακῶν πείθει, σὺ δ´ οὔ.
[250]   τίν´ ὑπολείπομαι τύχην; ~γάμους ἑλομένη  τῶν   κακῶν ὑπαλλαγὰς ~μετ´ ἀνδρὸς οἰκεῖν
[1450]   ῥοθίοισι Νηρέως ~εἰρεσία φίλα, ~χοραγὲ  τῶν   καλλιχόρων ~δελφίνων, ὅταν αὐρᾶν ~πέλαγος
[0]   νῆσον, Αἰγύπτου δ´ ἄναξ, ~ὃς  τῶν   κατ´ οἶδμα παρθένων μίαν γαμεῖ,
[1000]   ἄνωθεν πᾶσιν ἀνθρώποις· νοῦς  ~τῶν   κατθανόντων ζῆι μὲν οὔ, γνώμην
[550]   τήνδε βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς ἑταίρων  τῶν   λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί δ´
[950]   συλήσετε, ~ἅ σοι παρέλιπεν ἥδε  τῶν   λόγων φράσω. ~ὅρκοις κεκλήιμεθ´, ὡς
[450]   λέξω; συμφορὰς γὰρ ἀθλίας ~ἐκ  τῶν   πάροιθε τὰς παρεστώσας κλύω, ~εἰ
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) οἶσθ´ οὖν δρᾶσον·  τῶν   πάρος λαθώμεθα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐπὶ τῶι;
[900]   δαίμων χὠ θανὼν τὰ  τῶν   πέλας ~βούλοιντ´ ἂν οὐ
[700]   ~ἄλλων τ´ ἀκούειν δοῦλον ὄντα  τῶν   πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγ´, γεραιέ,
[750]   εἰδέναι, πόθος δέ τις ~{τὰ  τῶν   φίλων φίλοισιν αἰσθέσθαι κακά} ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1550]   ~λόγος τ´ ἐν ἀλλήλοισι, τῶν  ἐπεσβατῶν   ~ὡς πλῆθος εἴη· διεσιωπῶμεν δ´
[1600]   ἐκκολυμβᾶν ναός, ἠρήμωσε δὲ ~σῶν  ναυβατῶν   ἐρέτμ´· ἐπ´ οἰάκων δὲ βὰς
[1300]   ὑλᾶντα νάπη ~ποτάμιόν τε χεῦμ´  ὑδάτων   ~βαρύβρομόν τε κῦμ´ ἅλιον ~πόθωι
[1300]   δ´ ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν ἐκβάλλειν  ὑδάτων   ~πένθει παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ δ´
[350]   ἔπι, ~τύραννος οὐδὲ πρὸς βίαν  στρατηλατῶν,   ~ἑκοῦσι δ´ ἄρξας Ἑλλάδος νεανίαις.
[500]   πλάνοις, ~ἥξειν δ´ ὅταν δὴ  πημάτων   λάβηι τέλος. ~ἓν δ´ οὐκ
[900]   ἀλητείαν πικρὰν ~ὄντων ἐν οἴκοις  χρημάτων   ὀνήσομαι. ~κεἰ μὲν θανὼν ὅδ´
[1100]   στολᾶς ~τότ´ ἔσυτο πατρίδος ἀποπρὸ  χειμάτων   πνοᾶι ~γέρας οὐ γέρας ἀλλ´
[400]   ναυαγίων. ~τρόπις δ´ ἐλείφθη ποικίλων  ἁρμοσμάτων,   ~ἐφ´ ἧς ἐσώθην μόλις ἀνελπίστωι
[1400]   ~(ΕΛΕΝΗ) ὄναιο· κἀγὼ τῶν ἐμῶν  βουλευμάτων.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν ἄγαν σὸν
[500]   κρυπτεύομαι ~Πρωτέως ἀσέπτου παιδὸς ἐκ  βουλευμάτων;   ~οὐχ ὡς δρομαία πῶλος
[100]   ἰδεῖν, ~σὺ προξένησον, ὡς τύχω  μαντευμάτων   ~ὅπηι νεὼς στείλαιμ´ ἂν οὔριον
[1500]   ἐπ´ οἶδμ´ ἅλιον ~κυανόχροά τε  κυμάτων   ~ῥόθια πολιὰ θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς
[250]   ἔστ´ ἐμόν. ~ἣ δ´ ἀγλάισμα  δωμάτων   ἐμόν τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ ἄνανδρος
[50]   ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´ ἐρυμνῶν  δωμάτων   ἔχει κράτος; ~Πλούτωι γὰρ οἶκος
[1350]   ποταμίας δρόσου. ~ἀλλ´, ἐκπερᾶι γὰρ  δωμάτων   τοὺς ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους
[1100]   ἐξευρήματα ~ἀσκοῦσα φίλτρα θ´ αἱματηρὰ  σωμάτων;   ~εἰ δ´ ἦσθα μετρία, τἄλλα
[1200]   ὑπόπτερον. ~(ΕΛΕΝΗ) πρός νύν σε  γονάτων   τῶνδ´, ἐπείπερ εἶ φίλος ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[750]   δέκα ~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ περιδρομὰς  ἐτῶν.   ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ· μακρόν γ´
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἑπτὰ σχεδόν τι καμπίμους  ἐτῶν   κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´ ἐμείνατ´
[400]   ~μόνος δὲ νοστῶ, τοῖς ἐκεῖ  ζητῶν   φίλοις ~τὰ πρόσφορ´ ἤν πως
[1650]   δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη, ~τῶν δ´  ἀδοκήτων   πόρον ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´ ἀπέβη
[1650]   οὐ στυγοῦσι δαίμονες, ~τῶν δ´  ἀναριθμήτων   μᾶλλον εἰσιν οἱ πόνοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[400]   μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα τὴν κακῶν  πάντων   ἐμοὶ ~ἄρξασαν ἥκω, τούς γε
[0]   τόνδ´ ἐς οἶκον Πρωτέως ἱδρύσατο,  ~πάντων   προκρίνας σωφρονέστατον βροτῶν, ~ἀκέραιον ὡς
[850]   θεσπιωιδὸς Θεονόη· κτυπεῖ δόμος ~κλήιθρων  λυθέντων.   φεῦγ´· ἀτὰρ τί φευκτέον; ~ἀποῦσα
[900]   δ´ ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν πικρὰν  ~ὄντων   ἐν οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι. ~κεἰ
[1600]   δὲ σὴν ~οὐ κτενεῖς ἡμῶν  ἑκόντων   ἀλλ´ ἔμ´· ὡς πρὸ δεσποτῶν
[1400]   δείξει χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν  θανόντων   οὐδὲν ἀλλ´ ἄλλως πόνος. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1000]   πᾶσιν ἀνθρώποις· νοῦς ~τῶν  κατθανόντων   ζῆι μὲν οὔ, γνώμην δ´
[1200]   θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´; ἔστ´  ἀπόντων   τύμβος; θάψεις σκιάν; ~(ΕΛΕΝΗ)
[400]   τι ναύταις· ἐκ δὲ μὴ  ´χόντων   βίον ~οὐδ´ εἰ θέλοιεν ὠφελεῖν
[700]   γὰρ ὅστις μὴ σέβει τὰ  δεσποτῶν   ~καὶ ξυγγέγηθε καὶ συνωδίνει κακοῖς.
[1600]   γὰρ σπεύδεις κακά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλὰ  δεσποτῶν   κρατήσεις δοῦλος ὤν; ~(ΧΟΡΟΣ) φρονῶ
[1600]   ἑκόντων ἀλλ´ ἔμ´· ὡς πρὸ  δεσποτῶν   ~τοῖσι γενναίοισι δούλοις εὐκλεέστατον θανεῖν.
[0]   Πρωτέως ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας σωφρονέστατον  βροτῶν,   ~ἀκέραιον ὡς σώσαιμι Μενέλεωι λέχος.
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως ἂν εἴην ἀθλιώτατος  βροτῶν.   ~(ΕΛΕΝΗ) μή νυν καταιδοῦ, φεῦγε
[900]   γὰρ οὐδεὶς ὅστις οὐ στυγεῖ  βροτῶν·   ~ἣ κλήιζομαι καθ´ Ἑλλάδ´ ὡς
[1100]   τὸ μέσον ~τίς φης´ ἐρευνάσας  βροτῶν;   ~μακρότατον πέρας ηὗρεν ὃς τὰ
[0]   ~καὶ Φρυξὶ δυστήνοισιν, ὡς ὄχλου  βροτῶν   ~πλήθους τε κουφίσειε μητέρα χθόνα
[650]   φῶ; τίς ἂν τάδ´ ἤλπισεν  βροτῶν   ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδόκητον ἔχω σε
[400]   ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι τὰς ἐμὰς δυσχλαινίας}  ~κρύπτων   ὑπ´ αἰδοῦς τὰς τύχας. ὅταν
[1550]   ~ἀλλ´ ἐξεβρυχᾶτ´ ὄμμ´ ἀναστρέφων κύκλωι,  ~κυρτῶν   τε νῶτα κἀς κέρας παρεμβλέπων
[700]   ὑγιὲς οὐδὲν ἐμπύρου φλογὸς ~οὐδὲ  πτερωτῶν   φθέγματ´· εὔηθες δέ τοι ~τὸ
[750]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι σθένων τις  τυραννεύων   χθονός; ~(ΕΛΕΝΗ) ὃς γῆς ἀνάσσει
[300]   πάντες φίλοι μοι πλὴν  θηρεύων   γάμους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἶσθ´ οὖν
[550]   τὴν ἐμήν ποτε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ~Μενέλαε,  μαστεύων   σε κιγχάνω μόλις, ~πᾶσαν πλανηθεὶς
[100]   εἶδες σὺ τὴν δύστηνον,  κλυὼν   λέγεις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥσπερ σέ γ´,
[1100]   δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´ διὰ ξουθᾶν  γενύων   ἐλελιζομένα ~θρήνων ἐμοὶ ξυνεργός, ~Ἑλένας
[1550]   προσβῆναι κάτα, ~ἀλλ´ ἐξεβρυχᾶτ´ ὄμμ´  ἀναστρέφων   κύκλωι, ~κυρτῶν τε νῶτα κἀς
[500]   ~λόγος γάρ ἐστιν οὐκ ἐμός,  σοφῶν   δέ του, ~δεινῆς ἀνάγκης οὐδὲν
[450]   τις ἔστι Ζηνὸς ὄνομ´  ἔχων   ἀνὴρ ~Νείλου παρ´ ὄχθας; εἶς
[700]   γενναίοισιν ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´ οὐκ  ἔχων   ἐλεύθερον, ~τὸν νοῦν δέ· κρεῖσσον
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μέθες με· λύπης ἅλις  ἔχων   ἐλήλυθα. ~(ΕΛΕΝΗ) λείψεις γὰρ ἡμᾶς,
[1600]   ~νεκροὺς ἂν εἶδες. Μενέλεως δ´  ἔχων   ὅπλα, ~ὅπηι νοσοῖεν ξύμμαχοι κατασκοπῶν,
[600]   πολλοὺς δ´ ἐν μέσωι λόγους  ἔχων   ~οὐκ οἶδ´ ὁποίου πρῶτον ἄρξωμαι
[700]   ~βέβαιον οὐδὲν τῆς ἀεὶ τύχης  ἔχων.   ~σὺ γὰρ πόσις τε σὸς
[0]   μ´ ἔχειν, ~κενὴν δόκησιν, οὐκ  ἔχων.   τὰ δ´ αὖ Διὸς ~βουλεύματ´
[1550]   ~σταθεὶς νεκρῶν μὲν οὐδενὸς μνήμην  ἔχων,   ~τέμνων δὲ λαιμὸν ηὔχετ´·
[750]   πέρι ~χωρεῖ γέροντι· τοὺς θεοὺς  ἔχων   τις ἂν ~φίλους ἀρίστην μαντικὴν
[1400]   πρὸς οἴκους σπεῦδ´ ἐμὴν δάμαρτ´  ἔχων,   ~ὡς τοὺς γάμους τοὺς τῆσδε
[1550]   εἰσέθεντο σέλματα. ~μονάμπυκος δὲ Μενέλεως  ψήχων   δέρην ~μέτωπά τ´ ἐξέπεισεν ἐσβῆναι
[1000]   πείσειας ἄν τιν´ οἵτινες τετραζύγων  ~ὄχων   ἀνάσσους´ ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους;
[1100]   ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν  ἀλόχων   ~κείραντες ἔθειραν, ~ἄνυμφα δὲ μέλαθρα
[450]   δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν  σχὼν   ἧς ἐπηυρόμην ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ) Ἑλένη
[750]   ἄν σοι κάκ´ ἀλγοίην ἔτι  ~{πάσχων   τ´ ἔκαμνον· δὶς δὲ λυπηθεῖμεν
[700]   ἐξέπλησας ἐκπονῶν ἐμοί, ~καὶ νῦν  μετασχὼν   τῆς ἐμῆς εὐπραξίας ~ἄγγειλον ἐλθὼν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/09/2009