Vers |
[450] |
ἂν
εἴη;
πότερον
ἐκτὸς
ἢ
|
´ν |
δόμοις;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκ
ἔνδον·
Ἕλλησιν |
[300] |
ἁλίου
κέλευθά
τ´
ἀστέρων
~ἢ
|
´ν |
νέκυσι
κατὰ
χθονὸς
~τὰν
χρόνιον |
[50] |
~Ἑλένης,
ἀποπτύσειαν.
εἰ
δὲ
μὴ
|
´ν |
ξένηι
~γαίαι
πόδ´
εἶχον,
τῶιδ´ |
[300] |
τί
σοι
πλέον
~λυπουμένηι
γένοιτ´
|
ἄν; |
ἀλλ´
ἐμοὶ
πιθοῦ.
~{τάφον
λιποῦσα |
[1000] |
νῶιν
δοῦναι
δίφρους;
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´
|
ἄν· |
ἀλλὰ
τίνα
φυγὴν
φευξούμεθα
~πεδίων |
[1400] |
μὲν
στέργειν
πόσιν
~καὶ
ξυνθάνοιμ´
|
ἄν· |
ἀλλὰ
τίς
κείνωι
χάρις
~ξὺν |
[1000] |
~ἡμῖν
ὅδ´
αὑτὸς
μῦθος·
ἀδικοίημεν
|
ἄν, |
~εἰ
μὴ
ἀποδώσω·
καὶ
γὰρ |
[250] |
μὲν
γὰρ
ἔζη
πόσις,
ἀνεγνώσθημεν
|
ἄν, |
~εἰς
ξύμβολ´
ἐλθόντες
ἃ
φανερὰ |
[750] |
τ´
ἔκαμνον·
δὶς
δὲ
λυπηθεῖμεν
|
ἄν} |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
πλείον´
εἶπας
ἤ |
[900] |
ζῶντα
τοῖς
θανοῦσιν
ἀποδοίη
ποτ´
|
ἄν; |
~ἤδη
τὰ
τοῦ
θεοῦ
καὶ |
[0] |
ἃ
δὲ
πεπόνθαμεν
κακὰ
~λέγοιμ´
|
ἄν. |
ἦλθον
τρεῖς
θεαὶ
κάλλους
πέρι
|
[1300] |
μοι
Μενέλεωι
τὰ
πρόσφορα
~δρώιης
|
ἄν, |
ἡμῶν
τυγχάνων
οἵων
σε
χρή. |
[650] |
~τύχοιτε,
πρὸς
τὰ
πρόσθεν
ἀρκέσειεν
|
ἄν. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
Μενέλαε,
κἀμοὶ
πρόσδοτον
τῆς |
[900] |
ἂν
~δειλοὶ
γενόμενοι
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
|
ἄν. |
~καίτοι
λέγουσιν
ὡς
πρὸς
ἀνδρὸς |
[800] |
συγγόνωι
παρόντα
σε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θνήισκοιμεν
|
ἄν· |
λαθεῖν
γὰρ
οὐχ
οἷόν
τέ |
[800] |
ἔστιν
ἐλπὶς
ἦι
μόνηι
σωθεῖμεν
|
ἄν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὠνητὸς
ἢ
τολμητὸς
ἢ |
[750] |
ἀλλὰ
πόλις
ἀνηρπάσθη
μάτην.
~{εἴποις
|
ἄν, |
οὕνεχ´
ὁ
θεὸς
οὐκ
ἠβούλετο. |
[1600] |
οὐδὲν
χρησιμώτερον
βροτοῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
|
ἄν |
ποτ´
ηὔχουν
οὔτε
ς´
οὔθ´ |
[1000] |
τῶιδε
διστόμωι
ξίφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
|
ἄν |
ς´
ἀνάσχοιτ´
οὐδὲ
σιγήσειεν
ἂν
|
[750] |
ς´
ἂν
~μύθοις,
λέγων
δ´
|
ἄν |
σοι
κάκ´
ἀλγοίην
ἔτι
~{πάσχων |
[50] |
ἐπεὶ
τίς
σωφρονῶν
τλαίη
τάδ´
|
ἄν; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τὸν
Πηλέως
τιν´
οἶσθ´ |
[1000] |
κοινόν
γε
νῶιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσειας
|
ἄν |
τιν´
οἵτινες
τετραζύγων
~ὄχων
ἀνάσσους´ |
[400] |
~οὐδ´
εἰ
θέλοιεν
ὠφελεῖν
ἔχοιμεν
|
ἄν. |
~ὠή·
τίς
ἂν
πυλωρὸς
ἐκ |
[800] |
οἷόν
τέ
μοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
|
ἂν |
ἀναπείσαιμεν
ἱκετεύοντέ
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί |
[900] |
~βούλοιντ´
ἂν
ἢ
οὐ
βούλοιντ´
|
ἂν |
ἀποδοῦναι
πάλιν;
~δοκῶ
μέν.
οὔκουν |
[900] |
κἀπολάζυσθαι
θέλει.
~{πῶς
οὖν
θανὼν
|
ἂν |
ἀπολάβοι;
κεῖνος
δὲ
πῶς
~τὰ |
[1500] |
ἑλὼν
~ναύτας
βέβηκεν,
ὡς
ἂν
|
ἐν |
βραχεῖ
μάθηις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς;
εἰδέναι |
[900] |
ἂν
προσπεσεῖν
τλαίην
γόνυ
~οὔτ´
|
ἂν |
δακρῦσαι
βλέφαρα·
τὴν
Τροίαν
γὰρ |
[900] |
δακρῦσαι
βλέφαρα·
τὴν
Τροίαν
γὰρ
|
ἂν
|
~δειλοὶ
γενόμενοι
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
ἄν. |
[50] |
εὐστόχωι
πτερῶι
~ἀπόλαυσιν
εἰκοῦς
ἔθανες
|
ἂν |
Διὸς
κόρης.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
δ´, |
[1250] |
~Μενέλεως
δ´
ἔχει
πότμον,
~κοὐκ
|
ἂν |
δύναιτο
ζῆν
ὁ
κατθανὼν
γόοις. |
[1600] |
ὠρθοῦντο,
τοὺς
δὲ
κειμένους
~νεκροὺς
|
ἂν |
εἶδες.
Μενέλεως
δ´
ἔχων
ὅπλα, |
[1250] |
κώπη
ταχύπορος
γενήσεται.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καλῶς
|
ἂν |
εἴη
Μενέλεώι
τε
πρὸς
χάριν. |
[450] |
ἄρχει
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποῦ
δῆτ´
|
ἂν |
εἴη;
πότερον
ἐκτὸς
ἢ
´ν |
[800] |
ἢ
τοὐμὸν
λέχος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτως
|
ἂν |
εἴην
ἀθλιώτατος
βροτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μή |
[950] |
νῦν
πρῶτον
ἀλλὰ
πολλάκις
~ἄθλιος
|
ἂν |
εἴην,
σὺ
δὲ
γυνὴ
κακὴ |
[800] |
τάλαιν´
ἐγὼ
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προδότις
|
ἂν |
εἴης·
τὴν
βίαν
σκήψας´
ἔχεις. |
[50] |
πατρώιας
ἐξελήλαμαι
χθονός.
~(ΕΛΕΝΗ)
τλήμων
|
ἂν |
εἴης·
τίς
δέ
ς´
ἐκβάλλει |
[250] |
εἰ
μόλοιμεν
ἐς
πάτραν,
~κλήιθροις
|
ἂν |
εἰργοίμεσθα,
τὴν
ὑπ´
Ἰλίωι
~δοκοῦντες |
[700] |
ἐκκλέψαι
χθονός,
~φρουρεῖν
θ´
ὅπως
|
ἂν |
εἰς
ἓν
ἐλθόντες
τύχης
~ἐκ |
[1500] |
σοὺς
ἑλὼν
~ναύτας
βέβηκεν,
ὡς
|
ἂν |
ἐν
βραχεῖ
μάθηις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς; |
[1000] |
μιάναιμ´,
οὐδὲ
συγγόνωι
χάριν
~δοίην
|
ἂν |
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς
φανήσομαι.
~ἔνεστι |
[50] |
ξένηι
~γαίαι
πόδ´
εἶχον,
τῶιδ´
|
ἂν |
εὐστόχωι
πτερῶι
~ἀπόλαυσιν
εἰκοῦς
ἔθανες |
[50] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Τελαμὼν
ὁ
φύσας·
τίν´
|
ἂν |
ἔχοις
μᾶλλον
φίλον;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐκ |
[900] |
θανὼν
τὰ
τῶν
πέλας
~βούλοιντ´
|
ἂν |
ἢ
οὐ
βούλοιντ´
ἂν
ἀποδοῦναι |
[900] |
κατεσφάγη,
~πρόσω
σφ´
ἀπόντα
δακρύοις
|
ἂν |
ἠγάπων·
~νῦν
δ´
ὄντα
καὶ |
[250] |
ξύμβολ´
ἐλθόντες
ἃ
φανερὰ
μόνοις
|
ἂν |
ἦν.
~νῦν
δ´
οὔτε
τοῦτ´ |
[1000] |
~εἰ
μὴ
ἀποδώσω·
καὶ
γὰρ
|
ἂν |
κεῖνος
βλέπων
~ἀπέδωκεν
ἂν
σοὶ |
[1650] |
δοκεῖ,
~ἐγὼ
δ´
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
|
ἂν |
κτάνοιμ´
ἐμήν.
~ἴστον
δ´
ἀρίστης |
[800] |
τ´
οὐκ
ἄξια.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
|
ἂν |
κτάνοις
τύραννον,
ὃ
σπεύδεις
ἴσως. |
[150] |
θηροκτόνοις·
~κτείνει
γὰρ
Ἕλλην´
ὅντιν´
|
ἂν |
λάβηι
ξένον.
~ὅτου
δ´
ἕκατι |
[1450] |
Λευκιππίδας
ἢ
πρὸ
ναοῦ
~Παλλάδος
|
ἂν |
λάβοι
~χρόνωι
ξυνελθοῦσα
χοροῖς
~ἢ |
[300] |
ἔλεξ´
ὀλωλέναι
πόσιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
πόλλ´
|
ἂν |
λέγοιτο
καὶ
διὰ
ψευδῶν
σαφῆ. |
[1000] |
ἄν
ς´
ἀνάσχοιτ´
οὐδὲ
σιγήσειεν
|
ἂν
|
~μέλλοντ´
ἀδελφὴ
σύγγονον
κατακτανεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1000] |
καὶ
κλέος
τοὐμοῦ
πατρὸς
~οὐκ
|
ἂν |
μιάναιμ´,
οὐδὲ
συγγόνωι
χάριν
~δοίην |
[500] |
~ὤμοι,
πόθ´
ἥξεις;
ὡς
ποθεινὸς
|
ἂν |
μόλοις.
~ἔα,
τίς
οὗτος;
οὔ |
[750] |
Περσέως;
οὐ
γὰρ
ἐμπλήσαιμί
ς´
|
ἂν
|
~μύθοις,
λέγων
δ´
ἄν
σοι |
[250] |
ἐλθόντες
ἃ
φανερὰ
μόνοις
ἂν
|
ἦν. |
~νῦν
δ´
οὔτε
τοῦτ´
ἔστ´ |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
γυναικείοις
ς´
|
ἂν |
οἰκτισαίμεθα
~κουραῖσι
καὶ
θρήνοισι
πρὸς |
[400] |
δεσπόταισι
τοῖσι
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς
|
ἂν |
οἶμαί
γ´
ἀγγελεῖν
τοὺς
σοὺς |
[800] |
γ´
ἐκείνηι
ῥαιδίως,
λάθραι
δ´
|
ἂν |
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
ὡς |
[250] |
πικρόν.
~{θανεῖν
κράτιστον·
πῶς
θάνοιμ´
|
ἂν |
οὖν
καλῶς;
~ἀσχήμονες
μὲν
ἀγχόναι |
[100] |
τύχω
μαντευμάτων
~ὅπηι
νεὼς
στείλαιμ´
|
ἂν |
οὔριον
πτερὸν
~ἐς
γῆν
ἐναλίαν |
[1250] |
ἐν
πόντωι
νεκρούς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
|
ἂν |
παρούσης
οὐσίας
ἕκαστος
ἦι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1050] |
δ´
ἄθλιον
κεῖν´
εὐτυχὲς
τάχ´
|
ἂν |
πέσοι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πότερα
δ´
ἐς |
[800] |
πείσαντε
δ´
ἐκ
γῆς
διορίσαιμεν
|
ἂν |
πόδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
κοινῆι
γ´
ἐκείνηι |
[550] |
θ´
ἅμα;
~(ΕΛΕΝΗ)
τοὔνομα
γένοιτ´
|
ἂν |
πολλαχοῦ,
τὸ
σῶμα
δ´
οὔ. |
[1150] |
~φάτνας,
ὀπαδοί,
κἀκκομίζεθ´
ἅρματα,
~ὡς
|
ἂν |
πόνου
γ´
ἕκατι
μὴ
λάθηι |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλησίν
ἐστι
νόμος,
ὃς
|
ἂν |
πόντωι
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δρᾶν; |
[1450] |
ἐπ´
ἀκτάς.
~ἦ
που
κόρας
|
ἂν |
ποταμοῦ
~παρ´
οἶδμα
Λευκιππίδας
ἢ |
[900] |
πέρι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐγὼ
σὸν
οὔτ´
|
ἂν |
προσπεσεῖν
τλαίην
γόνυ
~οὔτ´
ἂν |
[400] |
ὠφελεῖν
ἔχοιμεν
ἄν.
~ὠή·
τίς
|
ἂν |
πυλωρὸς
ἐκ
δόμων
μόλοι,
~ὅστις |
[1050] |
σε
δρᾶι,
~τάφος
ς´
ὅδ´
|
ἂν |
ῥύσαιτο
φάσγανόν
τε
σόν.
~ἐγὼ |
[1000] |
γὰρ
ἂν
κεῖνος
βλέπων
~ἀπέδωκεν
|
ἂν |
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι
δὲ |
[650] |
λύπας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φῶ;
τίς
|
ἂν |
τάδ´
ἤλπισεν
βροτῶν
ποτε;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[750] |
θ´
ὁδῶι.
~τί
σοι
λέγοιμ´
|
ἂν |
τὰς
ἐν
Αἰγαίωι
φθορὰς
~τὰ |
[1600] |
ἁλώσιμος
~ναῦς
διώγμασιν,
πονήσας
εἷλον
|
ἂν |
τάχα
ξένους·
~νῦν
δὲ
τὴν |
[1400] |
ἧι
τάδ´
ἄξομεν,
~πρόσταξον,
ὡς
|
ἂν |
τὴν
χάριν
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[850] |
τόνδε
σημανῶν
ἐμῶι
~παρόνθ´,
ὅπως
|
ἂν |
τοὐμὸν
ἀσφαλῶς
ἔχηι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ |
[1250] |
ἀμβολὰς
~εὐεργετήσω
ς´·
εὐμενέστερον
γὰρ
|
ἂν
|
~τῶι
φιλτάτωι
μοι
Μενέλεωι
τὰ |
[1000] |
μὴν
ναῦς
ἔστιν
ἧι
σωθεῖμεν
|
ἂν
|
~φεύγοντες·
ἣν
γὰρ
εἴχομεν
θάλασς´ |
[750] |
γέροντι·
τοὺς
θεοὺς
ἔχων
τις
|
ἂν
|
~φίλους
ἀρίστην
μαντικὴν
ἔχοι
δόμοις. |
[150] |
~ἐγώ
τε
σιγῶ·
τί
γὰρ
|
ἂν |
ὠφελοῖμί
σε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας, |
[350] |
σχῆμα
λεαίνης
~ἐξαλλάξας´
ἄχθεα
λύπας·
|
~ἅν |
τέ
ποτ´
Ἄρτεμις
ἐξεχορεύσατο
~χρυσοκέρατ´ |
[1250] |
αὐτὸς
σὺ
γίγνωσκ´·
ἀρκέσει
γὰρ
|
ἃν |
διδῶις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
βαρβάροις
μὲν |
[1500] |
ἀπὸ
συγγόνου
~βάλετε
βαρβάρων
λεχέων,
|
~ἃν |
Ἰδαιᾶν
ἐρίδων
~ποιναθεῖς´
ἐκτήσατο,
γᾶν
|
[1450] |
εἶπε
σέβειν
γόνος·
~μόσχον
θ´
|
ἃν |
λίποιτ´
οἴκοις
~ἇς
οὔπω
πεῦκαι |
[600] |
Διὸς
λέκτρα
Λήδας
τε.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἃν |
ὑπὸ
λαμπάδων
κόροι
λεύκιπποι
~ξυνομαίμονες |
[1600] |
προσῆγε
χειρὶ
δεξιᾶι
ξίφος,
~ὥστ´
|
ἐκκολυμβᾶν |
ναός,
ἠρήμωσε
δὲ
~σῶν
ναυβατῶν |
[1500] |
~ἃν
Ἰδαιᾶν
ἐρίδων
~ποιναθεῖς´
ἐκτήσατο,
|
γᾶν
|
~οὐκ
ἐλθοῦσά
ποτ´
Ἰλίου
~Φοιβείους |
[1350] |
~τοῦ
πρόσθεν
ἀνδρὸς
χάρισιν
ἐκπεπληγμένην·
|
~ἄγαν |
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
παρόνθ´
ὅμως |
[1550] |
~ἐπεὶ
δὲ
γαίας
ἦμεν
οὔτ´
|
ἄγαν |
πρόσω
~οὔτ´
ἐγγύς,
οὕτως
ἤρετ´ |
[1400] |
ἐμῶν
βουλευμάτων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν
|
ἄγαν |
σὸν
δάκρυσιν
ἐκτήξηις
χρόα.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[800] |
ἐμὲ
κτενῶ.
~πρῶτον
δ´
ἀγῶνα
|
μέγαν |
ἀγωνιούμεθα
~λέκτρων
ὑπὲρ
σῶν·
ὁ |
[150] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
μεγάλων
ἀχέων
καταβαλλομένα
|
μέγαν |
οἶκτον
~ποῖον
ἁμιλλαθῶ
γόον
ἢ |
[50] |
ἐμὸν
~πόσιν
συνάψαι
πόλεμον
Ἕλλησιν
|
μέγαν. |
~τί
οὖν
ἔτι
ζῶ;
θεοῦ |
[100] |
Θεστιὰς
δ´
ἔστιν
κόρη;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
Λήδαν |
ἔλεξας;
οἴχεται
θανοῦσα
δή.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[0] |
Ζεὺς
μητέρ´
ἔπτατ´
εἰς
ἐμὴν
|
~Λήδαν |
κύκνου
μορφώματ´
ὄρνιθος
λαβών,
~ὃς |
[250] |
λευκὸν
ἐκλοχεύεται,
~ἐν
ὧι
με
|
Λήδαν |
φασὶν
ἐκ
Διὸς
τεκεῖν.
~τέρας |
[1100] |
δορὶ
καὶ
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
|
Ἅιδαν
|
~μέλεον
ἔχουσιν,
~ταλαινᾶν
ἀλόχων
~κείραντες |
[1300] |
θ´
ὕμνοισι
χορῶν.
~χαλκοῦ
δ´
|
αὐδὰν |
χθονίαν
~τύπανά
τ´
ἔλαβε
βυρσοτενῆ
|
[50] |
~{ἀτὰρ
τίς
εἶ
πόθεν;
τίνος
|
ἐξαυδᾶν |
σε
χρή;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὄνομα
μὲν |
[1250] |
χρή,
τὸν
δὲ
μηκέτ´
ὄντ´
|
ἐᾶν· |
~ἄριστα
γάρ
σοι
ταῦτα
πρὸς |
[750] |
~θύοντας
αἰτεῖν
ἀγαθά,
μαντείας
δ´
|
ἐᾶν· |
~βίου
γὰρ
ἄλλως
δέλεαρ
ηὑρέθη |
[1300] |
καρπίζους´
ἀρότοις,
~λαῶν
δὲ
φθείρει
|
γενεάν, |
~ποίμναις
δ´
οὐχ
ἵει
θαλερὰς
|
[250] |
ἀνδρὸς
οἰκεῖν
βαρβάρου,
πρὸς
πλουσίαν
|
~τράπεζαν |
ἵζους´;
ἀλλ´
ὅταν
πόσις
πικρὸς
|
[1100] |
~ἀηδόνα
δακρυόεσσαν,
~ἔλθ´
ὦ
διὰ
|
ξουθᾶν |
γενύων
ἐλελιζομένα
~θρήνων
ἐμοὶ
ξυνεργός, |
[1400] |
εἰς
ἐμούς·
πᾶσαν
δὲ
χρὴ
|
~γαῖαν |
βοᾶσθαι
μακαρίαις
ὑμνωιδίαις,
~ὑμέναιος
Ἑλένης |
[200] |
μόλοιμ´
~ἀναρπάσας
δι´
αἰθέρος
~τάνδε
|
γαῖαν |
εἰς
ἄνολβον
~ἔριν
ἔριν
τάλαιναν |
[1600] |
μέ
τις
~ἀνείλετ´,
ἐς
δὲ
|
γαῖαν |
ἐξέβησέ
σοι
~τάδ´
ἀγγελοῦντα.
σώφρονος |
[1500] |
συγγόνου
~βάλετε
βαρβάρων
λεχέων,
~ἃν
|
Ἰδαιᾶν |
ἐρίδων
~ποιναθεῖς´
ἐκτήσατο,
γᾶν
~οὐκ |
[1300] |
ἁρπαγὰς
δολίους,
~χιονοθρέμμονάς
τ´
ἐπέρας´
|
~Ἰδαιᾶν |
Νυμφᾶν
σκοπιὰς
~ῥίπτει
τ´
ἐν |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ,
τὴν
δοκοῦσαν
|
Ἰδαίαν |
πόλιν
~μολεῖν
Ἰλίου
τε
μελέους |
[1350] |
εἰς
ἅλα,
~ταῦτ´
ἐμβαλὼν
πόρπακι
|
γενναίαν |
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ
τε |
[1650] |
λοιπὸν
ἐν
βροτοῖς
κεκλήσεται,
~ἐπεὶ
|
κλοπαίαν |
ς´
ἐκ
δόμων
ἐδέξατο.
~καὶ |
[0] |
~ἐπεὶ
δ´
ἐς
ἥβην
ἦλθεν
|
ὡραίαν |
γάμων,
~καλοῦσιν
αὐτὴν
Θεονόην·
τὰ |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προδότις
ἂν
εἴης·
τὴν
|
βίαν |
σκήψας´
ἔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
ἁγνὸν |
[350] |
Τροίαν
ἔπι,
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς
|
βίαν |
στρατηλατῶν,
~ἑκοῦσι
δ´
ἄρξας
Ἑλλάδος |
[900] |
~μισεῖ
γὰρ
ὁ
θεὸς
τὴν
|
βίαν, |
τὰ
κτητὰ
δὲ
~κτᾶσθαι
κελεύει |
[900] |
σε·
συγγόνωι
δὲ
σῶι
~τὴν
|
εὐσέβειαν |
μὴ
προδῶις
τὴν
σήν
ποτε, |
[1500] |
εὐαεῖς
ἀνέμων
~πέμποντες
Διόθεν
πνοάς,
|
~δύσκλειαν |
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
~βάλετε
βαρβάρων |
[50] |
ς´,
ὅσον
μίμημ´
ἔχεις
~Ἑλένης,
|
ἀποπτύσειαν. |
εἰ
δὲ
μὴ
´ν
ξένηι
|
[900] |
γαμεῖ,
~τὴν
δ´
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
|
ἀλητείαν |
πικρὰν
~ὄντων
ἐν
οἴκοις
χρημάτων |
[400] |
ἀνὴρ
~πράξηι
κακῶς
ὑψηλός,
εἰς
|
ἀηθίαν |
~πίπτει
κακίω
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος. |
[1200] |
ἔστ´
ἀπόντων
τύμβος;
ἢ
θάψεις
|
σκιάν; |
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλησίν
ἐστι
νόμος,
ὃς |
[100] |
ἂν
οὔριον
πτερὸν
~ἐς
γῆν
|
ἐναλίαν |
Κύπρον,
οὗ
μ´
ἐθέσπισεν
~οἰκεῖν |
[1450] |
μέσας
~Ὠρίωνά
τ´
ἐννύχιον,
~καρύξατ´
|
ἀγγελίαν
|
~Εὐρώταν
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
|
[900] |
δὲ
δίκαια
μή.
~τὴν
δ´
|
ἀθλίαν |
ἔμ´,
οἷσιν
ἔγκειμαι
κακοῖς,
~ῥῦσαι, |
[250] |
μου.
~ὅστις
μὲν
οὖν
ἐς
|
μίαν |
ἀποβλέπων
τύχην
~πρὸς
θεῶν
κακοῦται, |
[0] |
~ὃς
τῶν
κατ´
οἶδμα
παρθένων
|
μίαν |
γαμεῖ,
~Ψαμάθην,
ἐπειδὴ
λέκτρ´
ἀφῆκεν |
[1400] |
κακῶς,
~ὀρθῶι
δὲ
βῆναι
ποδί·
|
μίαν |
δέ
μοι
χάριν
~δόντες
τὸ |
[1500] |
οὐ
γὰρ
ἐλπίδων
~ἔσω
βέβηκε
|
μίαν |
ὑπερδραμεῖν
χέρα
~τοσούσδε
ναύτας
ὧν |
[200] |
~δάπεδα
γυμνάσιά
τε
~δονακόεντος
Εὐρώτα,
|
~νεανιᾶν |
πόνον.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
δαίμονος
πολυστόνου
|
[1100] |
~ἐτέκνωσε
πατήρ·
~κἆιτ´
ἰαχήθης
καθ´
|
Ἑλλανίαν
|
~προδότις
ἄπιστος
ἄδικος
ἄθεος·
οὐδ´ |
[1300] |
ὕμνοισι
χορῶν.
~χαλκοῦ
δ´
αὐδὰν
|
χθονίαν
|
~τύπανά
τ´
ἔλαβε
βυρσοτενῆ
~καλλίστα |
[1400] |
σὺ
καὶ
ναῦν
τοῖσδε
πεντηκόντερον
|
~Σιδωνίαν |
δὸς
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκουν |
[1500] |
δ´
ἤλθομεν
σῶν
περίβολον
νεωρίων,
|
~Σιδωνίαν |
ναῦν
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
~ζυγῶν
τε |
[1550] |
Δόλιος
ἡ
ναυκληρία·
~πάλιν
πλέωμεν
|
ἀξίαν |
κέλευε
σύ,
~σὺ
δὲ
στρέφ´ |
[1250] |
τοῦ
πρίν,
ἢν
γυνὴ
γένηι
|
~οἵαν |
γενέσθαι
χρή
σε
σῶι
ξυνευνέτηι. |
[1400] |
συνεκπονεῖ
τάδε.
~ἕξεις
δέ
μ´
|
οἵαν |
χρή
ς´
ἔχειν
ἐν
δώμασιν
|
[1100] |
δὲ
πυρσεύσας
φλογερὸν
σέλας
ἀμφιρύταν
|
~Εὔβοιαν |
εἷλ´
Ἀχαιῶν
~μονόκωπος
ἀνὴρ
πέτραις
|
[550] |
θέλω
μαθεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλένηι
ς´
|
ὁμοίαν |
δὴ
μάλιστ´
εἶδον,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1000] |
νοστῆσαι
Κύπριν,
~Ἥρας
δὲ
τὴν
|
ἔννοιαν |
ἐν
ταὐτῶι
μένειν
~ἣν
ἐς |
[1400] |
τόδ´,
ἢν
σὴν
εἰς
ἔμ´
|
εὔνοιαν |
διδῶις.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
νῦν
διδαξόμεσθα |
[900] |
~οὔτ´
ἂν
δακρῦσαι
βλέφαρα·
τὴν
|
Τροίαν |
γὰρ
ἂν
~δειλοὶ
γενόμενοι
πλεῖστον |
[800] |
τῆσδε
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λιπὼν
σέ;
|
Τροίαν |
ἐξέπερσα
σὴν
χάριν.
~(ΕΛΕΝΗ)
κρεῖσσον |
[350] |
κόμπωι
λέγω—
~στράτευμα
κώπηι
διορίσαι
|
Τροίαν |
ἔπι,
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς
βίαν |
[450] |
τοὺς
Ἀχαιούς,
ὦ
ξέν´,
ἐς
|
Τροίαν |
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἕρπ´
ἀπ´
οἴκων· |
[500] |
δέμας
δείξασα
σὸν
~ἔκπληξιν
ἡμῖν
|
ἀφασίαν |
τε
προστίθης.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδικούμεθ´,
ὦ |
[1600] |
με
προύδωκεν
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
γε
|
προδοσίαν, |
δίκαια
δρᾶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´ |
[250] |
~μετ´
ἀνδρὸς
οἰκεῖν
βαρβάρου,
πρὸς
|
πλουσίαν
|
~τράπεζαν
ἵζους´;
ἀλλ´
ὅταν
πόσις |
[450] |
Ἕλλησιν
δὲ
πολεμιώτατος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´
|
αἰτίαν |
σχὼν
ἧς
ἐπηυρόμην
ἐγώ;
~(ΓΡΑΥΣ) |
[1550] |
τοῖσι
σοῖς
~βοᾶι
κελευστὴς
τὴν
|
ἐναντίαν |
ὄπα·
~οὐχ
εἷ´
ὁ
μέν |
[200] |
βαρβάρωι
πλάται
~τὰν
ἐμὰν
ἐφ´
|
ἑστίαν |
~{ἐπὶ
τὸ
δυστυχέστατον
~κάλλος
ὡς |
[600] |
~ἐγὼ
δέ
ς´
ἄστρων
ὡς
|
βεβηκυῖαν |
μυχοὺς
~ἤγγελλον
εἰδὼς
οὐδὲν
ὡς |
[300] |
καλῶς;
~ἀσχήμονες
μὲν
ἀγχόναι
μετάρσιοι,
|
~κἀν |
τοῖσι
δούλοις
δυσπρεπὲς
νομίζεται·
~σφαγαὶ |
[1500] |
ἦν
~πηδάλιά
τε
ζεύγλαισι
παρακαθίετο.
|
~κἀν |
τῶιδε
μόχθωι,
τοῦτ´
ἄρα
σκοπούμενοι, |
[1400] |
λέπας
τὰς
συμφορὰς
~σπουδῆι
σύναψαι·
|
κἂν |
ἄκραι
θίγηις
χερί,
~ἥξομεν
ἵν´ |
[750] |
ὕβριν
γ´
ὑβρίζων
ἐς
ἐμέ,
|
κἂν |
ἔτλην
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἰδίαι
σθένων |
[1650] |
πράσσειν
τάδε.
~πάλαι
δ´
ἀδελφὴν
|
κἂν |
πρὶν
ἐξεσώσαμεν,
~ἐπείπερ
ἡμᾶς
Ζεὺς |
[200] |
χθονὸς
~ἔτεμε
τὰν
δακρυόεσσαν
~Ἰλίωι
|
πεύκαν; |
~ἔνθεν
ὀλόμενον
σκάφος
~συναρμόσας
ὁ |
[1650] |
~ἀλλ´
ἴσχε
μὲν
σῆς
συγγόνου
|
μέλαν |
ξίφος,
~νόμιζε
δ´
αὐτὴν
σωφρόνως |
[600] |
δὲ
νοσφίσας
ς´
ἐμοῦ
~πρὸς
|
ἄλλαν |
ἐλαύνει
~θεὸς
συμφορὰν
τᾶσδε
κρείσσω. |
[1300] |
πάνοπλος.
~αὐγάζων
δ´
ἐξ
οὐρανίων
|
~ἄλλαν |
μοῖραν
ἔκραινεν.
~δρομαῖον
δ´
ὅτε |
[350] |
~αὐτοσίδαρον
ἔσω
πελάσω
διὰ
σαρκὸς
|
ἅμιλλαν, |
~θῦμα
τριζύγοις
θεαῖσι
~τῶι
τε |
[300] |
γυναικὶ
χρή.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι,
λόγους
|
ἐδεξάμαν· |
~βᾶτε
βᾶτε
δ´
ἐς
δόμους, |
[200] |
Πριαμίδας
~ἔπλευσε
βαρβάρωι
πλάται
~τὰν
|
ἐμὰν |
ἐφ´
ἑστίαν
~{ἐπὶ
τὸ
δυστυχέστατον
|
[650] |
μάτηρ·
ἀγχόνιον
δὲ
βρόχον
~δι´
|
ἐμὰν |
κατεδήσατο
δύσγαμον
αἰσχύναν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὤμοι· |
[600] |
ὦ
πόσι,
~χρόνιον,
ἀλλ´
ὅμως·
|
ὀναίμαν |
τύχας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὄναιο
δῆτα·
ταὐτὰ |
[1400] |
πρῶτα
λέκτρα
νυμφικάς
θ´
ὁμιλίας
|
~τιμᾶν· |
ἐγὼ
δὲ
διὰ
τὸ
μὲν |
[800] |
ἔχει
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
εἴσηι·
τὸ
|
τολμᾶν |
δ´
ἀδύνατ´
ἀνδρὸς
οὐ
σοφοῦ. |
[200] |
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα
Χαλκίοικον
~ὡς
|
Ἀθάναν |
μόλοιμ´
~ἀναρπάσας
δι´
αἰθέρος
~τάνδε |
[1450] |
ναῦται,
~πέμποντες
εὐλιμένους
~Περσείων
οἴκων
|
Ἑλέναν |
ἐπ´
ἀκτάς.
~ἦ
που
κόρας |
[1300] |
~ἴτε,
τὰν
περὶ
παρθένωι
~Δηὼ
|
θυμωσαμέναν
|
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί
θ´ |
[200] |
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς
με
χλοερὰ
|
δρεπομέναν |
ἔσω
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα
Χαλκίοικον
|
[650] |
ὤμοι
ἐγὼ
κείνων
λουτρῶν
καὶ
|
κρηνᾶν, |
~ἵνα
θεαὶ
μορφὰν
ἐφαίδρυναν,
εὖτ´
|
[1100] |
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
~μέλεον
ἔχουσιν,
|
~ταλαινᾶν |
ἀλόχων
~κείραντες
ἔθειραν,
~ἄνυμφα
δὲ |
[200] |
γαῖαν
εἰς
ἄνολβον
~ἔριν
ἔριν
|
τάλαιναν |
ἔθετο
~Πριαμίδαισιν
Ἑλλάδος.
~τὸ
δ´ |
[600] |
~περὶ
δὲ
γυῖα
χέρας
ἔβαλον
|
ἡδονάν, |
~ὦ
πόσις,
ὡς
λάβω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[650] |
καὶ
κρηνᾶν,
~ἵνα
θεαὶ
μορφὰν
|
ἐφαίδρυναν, |
εὖτ´
~ἔμολον
ἐς
κρίσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1450] |
~ἢ
κώμοις
Ὑακίνθου
~νύχιον
ἐς
|
εὐφροσύναν, |
~ὃν
ἐξαμιλλασάμενος
~τροχῶ
τέρμονι
δίσκου
|
[650] |
βρόχον
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο
δύσγαμον
|
αἰσχύναν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὤμοι·
θυγατρὸς
δ´
Ἑρμιόνης |
[1600] |
κρᾶτα
πολεμίων
ξένων;
~ὀρθοὶ
δ´
|
ἀνῆιξαν |
πάντες,
οἱ
μὲν
ἐν
χεροῖν
|
[800] |
πῶς
οὖν
θανούμεθ´
ὥστε
καὶ
|
δόξαν |
λαβεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
´πὶ
νώτοις |
[350] |
νεκρῶν
Σκαμάνδριον
~ἀμφὶ
Φρύγιον
οἶδμα.
|
~βοὰν |
βοὰν
δ´
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν |
[350] |
Σκαμάνδριον
~ἀμφὶ
Φρύγιον
οἶδμα.
~βοὰν
|
βοὰν |
δ´
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν, |
[150] |
ὕδωρ
~ἔτυχον
ἕλικά
τ´
ἀνὰ
|
χλόαν
|
~φοίνικας
ἁλίωι
~πέπλους
χρυσέαισιν
αὐγαῖς
|
[650] |
~γάμον
ἄγαμον
αἰσχύνα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
|
πᾶν |
κατ´
ἄκρας
δῶμ´
ἐμὸν
πέρσας |
[1300] |
τὰν
περὶ
παρθένωι
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
|
~λύπαν |
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί
θ´
ὕμνοισι |
[1600] |
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
γε
προδοσίαν,
δίκαια
|
δρᾶν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´
ἄλλωι
διδοῦσα. |
[1200] |
ἂν
πόντωι
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
δρᾶν; |
σοφοί
τοι
Πελοπίδαι
τὰ
τοιάδε. |
[1600] |
ἄρ´,
οὐ
κρατοῦμεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὅσια
|
δρᾶν, |
τὰ
δ´
ἔκδικ´
οὔ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[300] |
οὖν
ὃ
δρᾶσον·
μνήματος
λιποῦς´
|
ἕδραν |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ποῖον
ἕρπεις
μῦθον |
[1600] |
δ´
ἔκδικ´
οὔ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κατθανεῖν
|
ἐρᾶν |
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
σύγγονον
δὲ |
[1450] |
Φοῖβος,
τᾶ
Λακαίναι
~γᾶι
βούθυτον
|
ἁμέραν
|
~ὁ
Διὸς
εἶπε
σέβειν
γόνος· |
[1600] |
εὐθύνειν
δόρυ.
~οἱ
δ´
ἱστὸν
|
ἦραν, |
οὔριαι
δ´
ἧκον
πνοαί·
~βεβᾶσι |
[250] |
ἐστί
μου,
~τὰ
μὲν
δι´
|
Ἥραν, |
τὰ
δὲ
τὸ
κάλλος
αἴτιον. |
[1100] |
~μέλεον
ἔχουσιν,
~ταλαινᾶν
ἀλόχων
~κείραντες
|
ἔθειραν, |
~ἄνυμφα
δὲ
μέλαθρα
κεῖται·
~πολλοὺς |
[1300] |
~αὐγάζων
δ´
ἐξ
οὐρανίων
~ἄλλαν
|
μοῖραν |
ἔκραινεν.
~δρομαῖον
δ´
ὅτε
πολυπλάνητον
|
[1550] |
δεξιᾶι
δ´
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς
|
πρῶιραν |
εἷρπε
κἀπὶ
ταυρείωι
σφαγῆι
~σταθεὶς |
[1550] |
~νεανίαις
ὤμοισι
ταύρειον
δέμας
~ἐς
|
πρῶιραν |
ἐμβαλεῖτε
φάσγανόν
θ´
ἅμα
~πρόχειρον |
[1000] |
ἐμπεσών.
~ὡς
οὖν
περαίνω
μὴ
|
μακράν, |
σιγήσομαι
~ἅ
μου
καθικετεύσατ´
οὐδὲ |
[650] |
ἐς
ἀρχὰς
βαίνεις·
~ἒ
ἔ·
|
πικρὰν |
δ´
ἐρευνᾶις
φάτιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´, |
[900] |
~τὴν
δ´
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
ἀλητείαν
|
πικρὰν
|
~ὄντων
ἐν
οἴκοις
χρημάτων
ὀνήσομαι. |
[550] |
γάρ
με
λεύσσων
σὴν
δάμαρθ´
|
ὁρᾶν |
δοκεῖς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
σῶμ´
ὅμοιον, |
[1500] |
~πέπλοισιν,
εὐειδεῖς
μέν,
αὐχμηροὶ
δ´
|
ὁρᾶν. |
~ἰδὼν
δέ
νιν
παρόντας
Ἀτρέως |
[1050] |
πλέων
σὺν
παιδὶ
καὶ
θανόνθ´
|
ὁρᾶν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
μὴν
τάδ´
ἀμφίβληστρα |
[500] |
ὄνομ´
ἀκούσας
τοὐμὸν
οὐ
δώσει
|
βοράν. |
~{κλεινὸν
τὸ
Τροίας
πῦρ
ἐγώ |
[1350] |
ἐν
χθονὶ}
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
|
εἰσορᾶν |
ἐμὴν
χάριν.
~κάλλιστα
δῆτ´
ἀνήρπασεν |
[500] |
~πόσιν
τὸν
ἁμὸν
ζῶντα
φέγγος
|
εἰσορᾶν, |
~πορθμοὺς
δ´
ἀλᾶσθαι
μυρίους
πεπλωκότα
|
[300] |
τῶνδ´
ἀληθείας
ἔπι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
|
ξυμφορὰν |
γὰρ
ἀντὶ
τἀγαθοῦ
φέρηι.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
τοῦ;
τὸ
γάρ
τοι
πρᾶγμα
|
συμφορὰν |
ἔχει.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Αἴας
μ´
ἀδελφὸς |
[600] |
ἐμοῦ
~πρὸς
ἄλλαν
ἐλαύνει
~θεὸς
|
συμφορὰν |
τᾶσδε
κρείσσω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
κακὸν |
[1250] |
σῖτά
θ´,
ὥστε
ς´
ἐς
|
πάτραν
|
~ἐλθεῖν,
ἐπεὶ
νῦν
γ´
ἀθλίως |
[250] |
ἔσχατον
τοῦτ´,
εἰ
μόλοιμεν
ἐς
|
πάτραν, |
~κλήιθροις
ἂν
εἰργοίμεσθα,
τὴν
ὑπ´ |
[400] |
~ἐσῆλθε
λαῖφος
ὥστε
μ´
ἐς
|
πάτραν |
μολεῖν.
~καὶ
νῦν
τάλας
ναυαγὸς |
[1650] |
κασιγνήτω
διπλῶ
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
|
πάτραν. |
~ὅταν
δὲ
κάμψηις
καὶ
τελευτήσηις |
[850] |
ἦν,
~νῦν
ἐστιν
εὔνους
κἀς
|
πάτραν |
σῶσαι
θέλει
~ξὺν
τῆιδ´,
ἵν´ |
[400] |
ὅσονπερ
Ἰλίου
~πύργους
ἔπερσα,
κἀς
|
πάτραν |
χρήιζων
μολεῖν
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
τοῦδε |
[1450] |
~χοραγὲ
τῶν
καλλιχόρων
~δελφίνων,
ὅταν
|
αὐρᾶν
|
~πέλαγος
ἀνήνεμον
ἦι,
~γλαυκὰ
δὲ |
[1600] |
φόνον
~καθῆκ´
ἐμαυτὸν
εἰς
ἅλ´
|
ἄγκυραν |
πάρα·
~ἤδη
δὲ
κάμνονθ´
ὁρμιατόνων |
[1300] |
κυκλίων
~χορῶν
ἔξω
παρθενίων
~μετὰ
|
κουρᾶν |
δ´
~ἀελλόποδες,
~ἁ
μὲν
τόξοις |
[350] |
ἐξεχορεύσατο
~χρυσοκέρατ´
ἔλαφον
Μέροπος
Τιτανίδα
|
κούραν
|
~καλλοσύνας
ἕνεκεν·
τὸ
δ´
ἐμὸν |
[1150] |
ἔλιπον
θαλάμους,
~ἐξὸν
διορθῶσαι
λόγοις
|
~σὰν |
ἔριν,
ὦ
Ἑλένα.
~νῦν
δ´ |
[400] |
γυναῖκα
τὴν
κακῶν
πάντων
ἐμοὶ
|
~ἄρξασαν |
ἥκω,
τούς
γε
περιλελειμμένους
~φίλων |
[1400] |
γάμων
~ἀγάλματ´
οἴκους
εἰς
ἐμούς·
|
πᾶσαν |
δὲ
χρὴ
~γαῖαν
βοᾶσθαι
μακαρίαις |
[550] |
~Μενέλαε,
μαστεύων
σε
κιγχάνω
μόλις,
|
~πᾶσαν |
πλανηθεὶς
τήνδε
βάρβαρον
χθόνα,
~πεμφθεὶς |
[1550] |
~οἱ
δ´
ἐς
κέλευσμ´
ἐλθόντες
|
ἐξανήρπασαν
|
~ταῦρον
φέροντές
τ´
εἰσέθεντο
σέλματα. |
[100] |
κλέος;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φασίν,
βρόχωι
γ´
|
ἅψασαν |
εὐγενῆ
δέρην.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἱ
Τυνδάρειοι |
[350] |
ἔλαβε
πάθεα,
~ματέρες
τε
παῖδας
|
ὄλεσαν, |
~ἀπὸ
δὲ
παρθένοι
κόμας
ἔθεντο |
[1300] |
~πόλεων
δ´
ἀπέλειπε
βίος,
~οὐδ´
|
ἦσαν |
θεῶν
θυσίαι,
~βωμοῖς
δ´
ἄφλεκτοι |
[600] |
λαμπάδων
κόροι
λεύκιπποι
~ξυνομαίμονες
ὤλβισαν
|
ὤλβισαν |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
πρόσθεν,
ἐκ
δόμων |
[600] |
ὑπὸ
λαμπάδων
κόροι
λεύκιπποι
~ξυνομαίμονες
|
ὤλβισαν |
ὤλβισαν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
πρόσθεν,
ἐκ |
[450] |
παρεστώσας
κλύω,
~εἰ
τὴν
μὲν
|
αἱρεθεῖσαν |
ἐκ
Τροίας
ἄγων
~ἥκω
δάμαρτα |
[1300] |
ζυγίους
~ζεύξασα
θεὰ
σατίνας
~τὰν
|
ἁρπασθεῖσαν |
κυκλίων
~χορῶν
ἔξω
παρθενίων
~μετὰ |
[950] |
γ´
ἔτ´
εὐσεβοῦς
πατρὸς
~κρείσσω
|
φανεῖσαν |
τἄμ´
ἀποδοῦναι
λέχη.
~εἰ
δ´ |
[350] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
~ὦ
τὰς
τεθρίππους
Οἰνομάωι
|
Πῖσαν |
κάτα
~Πέλοψ
ἁμίλλας
ἐξαμιλληθείς
ποτε, |
[1500] |
~ἡ
τοῦ
Διὸς
παῖς
πρὸς
|
θάλασσαν |
ἐστάλη,
~σοφώταθ´
ἁβρὸν
πόδα
τιθεῖς´ |
[1100] |
~τὰν
ἀοιδοτάταν
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
~ἀηδόνα
|
δακρυόεσσαν, |
~ἔλθ´
ὦ
διὰ
ξουθᾶν
γενύων |
[200] |
Ἑλλανίας
ἀπὸ
χθονὸς
~ἔτεμε
τὰν
|
δακρυόεσσαν
|
~Ἰλίωι
πεύκαν;
~ἔνθεν
ὀλόμενον
σκάφος
|
[1600] |
τάχα
ξένους·
~νῦν
δὲ
τὴν
|
προδοῦσαν |
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
σύγγονον,
~ἥτις
ἐν |
[1100] |
ὑπὸ
δενδροκόμοις
~μουσεῖα
καὶ
θάκους
|
ἐνίζουσαν
|
~ἀναβοάσω,
~τὰν
ἀοιδοτάταν
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
|
[650] |
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ,
τὴν
|
δοκοῦσαν |
Ἰδαίαν
πόλιν
~μολεῖν
Ἰλίου
τε |
[300] |
~ὡς
πύθησθε
τοὺς
ἐμούς.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
θέλουσαν |
οὔ
με
δὶς
καλεῖς.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
μ´;
ἔα
δέ
με
~αὐτὴν
|
μολοῦσαν |
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ |
[150] |
~ποῖον
ἁμιλλαθῶ
γόον
ἢ
τίνα
|
μοῦσαν |
ἐπέλθω
~δάκρυσιν
ἢ
θρήνοις
ἢ |
[1500] |
~ζυγῶν
τε
πεντήκοντα
κἀρετμῶν
μέτρα
|
~ἔχουσαν. |
ἔργου
δ´
ἔργον
ἐξημείβετο·
~ὁ |
[1100] |
~μουσεῖα
καὶ
θάκους
ἐνίζουσαν
~ἀναβοάσω,
|
~τὰν |
ἀοιδοτάταν
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
~ἀηδόνα
δακρυόεσσαν, |
[1300] |
ὅτε
ζυγίους
~ζεύξασα
θεὰ
σατίνας
|
~τὰν |
ἁρπασθεῖσαν
κυκλίων
~χορῶν
ἔξω
παρθενίων
|
[200] |
τίς
Ἑλλανίας
ἀπὸ
χθονὸς
~ἔτεμε
|
τὰν |
δακρυόεσσαν
~Ἰλίωι
πεύκαν;
~ἔνθεν
ὀλόμενον |
[200] |
ὁ
Πριαμίδας
~ἔπλευσε
βαρβάρωι
πλάται
|
~τὰν |
ἐμὰν
ἐφ´
ἑστίαν
~{ἐπὶ
τὸ |
[1100] |
οὐκ
ἄλλως
λέγω.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ
|
τὰν |
ἐναύλοις
ὑπὸ
δενδροκόμοις
~μουσεῖα
καὶ |
[1300] |
ἐνέπει·
~Βᾶτε,
σεμναὶ
Χάριτες,
~ἴτε,
|
τὰν |
περὶ
παρθένωι
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
~λύπαν |
[150] |
~πυρὶ
μέλουσι
δαΐωι
~δι´
ἐμὲ
|
τὰν |
πολυκτόνον,
~δι´
ἐμὸν
ὄνομα
πολύπονον, |
[200] |
ποτ´
ἔτι
~πάτρια
μέλαθρα
καὶ
|
τὰν
|
~Χαλκίοικον
ὀλβιεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ, |
[300] |
~ἢ
´ν
νέκυσι
κατὰ
χθονὸς
|
~τὰν |
χρόνιον
ἔχει
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς |
[1100] |
καὶ
θάκους
ἐνίζουσαν
~ἀναβοάσω,
~τὰν
|
ἀοιδοτάταν
|
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
~ἀηδόνα
δακρυόεσσαν,
~ἔλθ´ |
[1450] |
φίλα,
~χοραγὲ
τῶν
καλλιχόρων
~δελφίνων,
|
ὅταν |
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον
ἦι,
~γλαυκὰ |
[850] |
ὅς
με
προστάσσει
τάδε
~εἰπεῖν,
|
ὅταν |
γῆν
τήνδε
νοστήσας
τύχηις.
~{τίς |
[400] |
~κρύπτων
ὑπ´
αἰδοῦς
τὰς
τύχας.
|
ὅταν |
δ´
ἀνὴρ
~πράξηι
κακῶς
ὑψηλός, |
[1650] |
διπλῶ
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν.
|
~ὅταν |
δὲ
κάμψηις
καὶ
τελευτήσηις
βίον, |
[500] |
οὐδ´
ἀγύμναστον
πλάνοις,
~ἥξειν
δ´
|
ὅταν |
δὴ
πημάτων
λάβηι
τέλος.
~ἓν |
[1350] |
βαρβάρων
τροπαῖα
μυρίων
χερὶ
~θήσων,
|
ὅταν |
κωπῆρες
ἐσβῶμεν
σκάφος.
~πέπλους
δ´ |
[250] |
πρὸς
πλουσίαν
~τράπεζαν
ἵζους´;
ἀλλ´
|
ὅταν |
πόσις
πικρὸς
~ξυνῆι
γυναικί,
καὶ |
[1100] |
~πολλοὺς
δὲ
πυρσεύσας
φλογερὸν
σέλας
|
ἀμφιρύταν
|
~Εὔβοιαν
εἷλ´
Ἀχαιῶν
~μονόκωπος
ἀνὴρ |
[1450] |
~Ὠρίωνά
τ´
ἐννύχιον,
~καρύξατ´
ἀγγελίαν
|
~Εὐρώταν |
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
~πόλιν |
[350] |
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
δόνακι
χλωρὸν
|
~Εὐρώταν, |
θανόντος
~εἰ
βάξις
ἔτυμος
ἀνδρὸς
|
[400] |
ἀξένους
τ´
ἐπιδρομὰς
~πέπλευκα
πάσας·
|
χὤταν |
ἐγγὺς
ὦ
πάτρας,
~πάλιν
μ´ |
[1300] |
δολίους,
~χιονοθρέμμονάς
τ´
ἐπέρας´
~Ἰδαιᾶν
|
Νυμφᾶν |
σκοπιὰς
~ῥίπτει
τ´
ἐν
πένθει
|
[650] |
λουτρῶν
καὶ
κρηνᾶν,
~ἵνα
θεαὶ
|
μορφὰν |
ἐφαίδρυναν,
εὖτ´
~ἔμολον
ἐς
κρίσιν. |
[300] |
κατὰ
χθονὸς
~τὰν
χρόνιον
ἔχει
|
τύχαν; |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
τὸ
φέρτερον
τίθει |
[1450] |
~ἇς
οὔπω
πεῦκαι
πρὸ
γάμων
|
ἔλαμψαν. |
~δι´
αἰθέρος
εἴθε
ποτανοὶ
~γενοίμεθ´ |
[1250] |
μηδὲν
δίδου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
τῶνδ´
|
ἐν |
ἀγέλαις
ὀλβίαις
σπανίζομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ |
[200] |
ἐμὸν
ὄνομα
πολύπονον,
~Λήδα
δ´
|
ἐν |
ἀγχόναις
~θάνατον
ἔλαβεν
αἰσχύνας
~ἐμᾶς |
[750] |
~τί
σοι
λέγοιμ´
ἂν
τὰς
|
ἐν |
Αἰγαίωι
φθορὰς
~τὰ
Ναυπλίου
τ´ |
[200] |
παραδίδωσι
λέχεσιν,
~ὁ
δὲ
σὸς
|
ἐν |
ἁλὶ
κύμασί
τε
λέλοιπε
~βίοτον, |
[200] |
ὑπ´
ἀλγέων,
~ὁ
δ´
ἐμὸς
|
ἐν |
ἁλὶ
πολυπλανὴς
~πόσις
ὀλόμενος
οἴχεται, |
[1550] |
μὲν
ἥδ´
ὑποψία
~λόγος
τ´
|
ἐν |
ἀλλήλοισι,
τῶν
ἐπεσβατῶν
~ὡς
πλῆθος |
[100] |
σὺν
δάμαρτι
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὔκουν
|
ἐν |
Ἄργει
γ´
οὐδ´
ἐπ´
Εὐρώτα |
[1100] |
~τοὔνομα
παρασχοῦς´,
οὐ
τὸ
σῶμ´,
|
ἐν |
βαρβάροις.
~θανεῖν
δ´
ἔασόν
μ´, |
[1250] |
ἀρκέσει
γὰρ
ἃν
διδῶις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἐν |
βαρβάροις
μὲν
ἵππον
ἢ
ταῦρον |
[1650] |
νῆσον
λέγω,
~Ἑλένη
τὸ
λοιπὸν
|
ἐν |
βροτοῖς
κεκλήσεται,
~ἐπεὶ
κλοπαίαν
ς´ |
[1100] |
~τί
τὸ
σαφὲς
ὅτι
ποτ´
|
ἐν |
βροτοῖς
τὸ
τῶν
θεῶν
~ἔπος |
[1100] |
ἔασόν
μ´,
εἰ
κατακτεῖναι
θέλεις,
|
~ἐν |
γῆι
πατρώιαι.
τί
ποτ´
ἄπληστος |
[1650] |
οὕνεκ´
εὐγενεστάτης
~γνώμης,
ὃ
πολλαῖς
|
ἐν |
γυναιξὶν
οὐκ
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ |
[400] |
ἀμφιβλήματα
~χλιδάς
τε
πόντος
ἥρπας´·
|
ἐν |
δ´
ἄντρου
μυχοῖς
~κρύψας
γυναῖκα |
[700] |
~ἵπποις
τροχάζων
παρέφερον·
σὺ
δ´
|
ἐν |
δίφροις
~σὺν
τῶιδε
νύμφη
δῶμ´ |
[300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
πῶς
δ´
εὐμενείας
τοισίδ´
|
ἐν |
δόμοις
ἔχεις;
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντες
φίλοι |
[1650] |
νῦν
χρόνον
~κείνην
κατοικεῖν
σοῖσιν
|
ἐν |
δόμοις
ἐχρῆν·
~ἐπεὶ
δὲ
Τροίας |
[1500] |
πύργους.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ἄναξ,
τὰ
κάκιστ´
|
ἐν |
δόμοις
ηὑρήκαμεν·
~ὡς
καίν´
ἀκούσηι |
[1600] |
προδοῦσαν
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
σύγγονον,
~ἥτις
|
ἐν |
δόμοις
ὁρῶσα
Μενέλεων
οὐκ
εἶπέ |
[450] |
ἀπ´
οἴκων·
ἔστι
γάρ
τις
|
ἐν |
δόμοις
~τύχη,
τύραννος
ἧι
ταράσσεται |
[1150] |
εἰσορῶ
γὰρ
οὓς
διώκομεν
~παρόντας
|
ἐν |
δόμοισι
κοὐ
πεφευγότας.
~αὕτη,
τί |
[1400] |
μ´
οἵαν
χρή
ς´
ἔχειν
|
ἐν |
δώμασιν
~γυναῖκ´,
ἐπειδὴ
Μενέλεων
εὐεργετεῖς
|
[0] |
~τίκτει
δὲ
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
|
ἐν |
δώμασιν,
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´
{ὅτι
δὴ |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
δαί;
λέλειμμαι
τῶν
|
ἐν |
Ἕλλησιν
νόμων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
πόντον |
[1200] |
μὲν
ἥδε
συμφορὰ
δακρύεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἐν |
εὐμαρεῖ
γοῦν
σὴν
κασιγνήτην
λαθεῖν. |
[1250] |
ὡς
λέγεις,
θάπτειν
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἐν |
εὐσεβεῖ
γοῦν
νόμιμα
μὴ
κλέπτειν |
[1400] |
τάδε.
~ὅστις
δὲ
δώσει
ναῦν
|
ἐν |
ἧι
τάδ´
ἄξομεν,
~πρόσταξον,
ὡς |
[900] |
οὐρανὸς
πᾶσιν
βροτοῖς
~καὶ
γαῖ´,
|
ἐν |
ἧι
χρὴ
δώματ´
ἀναπληρουμένους
~τἀλλότρια |
[850] |
πέρι
~ἔσται
πάρεδρος
Ζηνὶ
τῶιδ´
|
ἐν |
ἤματι.
~Ἥρα
μέν,
ἥ
σοι |
[1350] |
οὐ
θέμις
οὔθ´
ὅσια
~ἐπύρωσας
|
ἐν |
θαλάμοις,
~μῆνιν
δ´
ἔχεις
μεγάλας
|
[350] |
ἔρανον
εἰς
θεοὺς
~πεισθεὶς
ἐποίεις}
|
ἐν |
θεοῖς
λιπεῖν
βίον,
~πρὶν
τὸν |
[850] |
εἴτ´
αὐτοῦ
μενεῖς·
~ἔρις
γὰρ
|
ἐν |
θεοῖς
σύλλογός
τε
σοῦ
πέρι
|
[700] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ
ἥδε
μόχθων
τῶν
|
ἐν |
Ἰλίωι
βραβεύς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐχ
ἥδε· |
[600] |
~ἡμᾶς
τόδ´
αὖθις,
ὡς
ἅδην
|
ἐν |
Ἰλίωι
~πόνους
παρεῖχες
σῶι
πόσει |
[1200] |
Μενέλεων
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ)
οἰκτρόταθ´,
ὑγροῖσιν
|
ἐν |
κλυδωνίοις
ἁλός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
βαρβάροισι |
[1100] |
ὦ
Ἑλένα,
θυγάτηρ·
~πτανὸς
γὰρ
|
ἐν |
κόλποις
σε
Λήδας
~ἐτέκνωσε
πατήρ· |
[1050] |
δέμας.
~ὦ
πότνι´
ἣ
Δίοισιν
|
ἐν |
λέκτροις
πίτνεις
~Ἥρα,
δύ´
οἰκτρὼ |
[600] |
~περί
τ´
ἐπέτασα
χέρα
φίλιον
|
ἐν |
μακρᾶι
~φλογὶ
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ |
[1550] |
κλιμακτῆρας
εὐσφύρωι
ποδὶ
~Ἑλένη
καθέζετ´
|
ἐν |
μέσοις
ἑδωλίοις
~ὅ
τ´
οὐκέτ´ |
[900] |
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰκτρὸν
μὲν
οἱ
παρόντες
|
ἐν |
μέσωι
λόγοι,
~οἰκτρὰ
δὲ
καὶ |
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ·
πολλοὺς
δ´
|
ἐν |
μέσωι
λόγους
ἔχων
~οὐκ
οἶδ´ |
[800] |
ἴση.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φήμη
τις
οἴκων
|
ἐν |
μυχοῖς
ἱδρυμένη;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκ,
ἀλλ´ |
[750] |
νώτοις
ἅλιον
ἐφθείρου
πλάνον;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἐν |
ναυσὶν
ὢν
πρὸς
τοῖσιν
ἐν |
[100] |
ἄλλος´
ἄλλον
ὥρισεν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοισιν
|
ἐν |
νώτοισι
ποντίας
ἁλός;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
μέσον |
[950] |
λέγουσιν
ὡς
πρὸς
ἀνδρὸς
εὐγενοῦς
|
~ἐν |
ξυμφοραῖσι
δάκρυ´
ἀπ´
ὀφθαλμῶν
βαλεῖν. |
[450] |
δὴ
μόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔστ´
οὖν
|
ἐν |
οἴκοις
ὅντιν´
ὀνομάζεις
ἄναξ;
~(ΓΡΑΥΣ) |
[100] |
νοῦς
ὁρᾶι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
δ´
|
ἐν |
οἴκοις
σὺν
δάμαρτι
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[300] |
εἴσηι
πάντα·
τἀληθῆ
φράσαι
~ἔχους´
|
ἐν |
οἴκοις
τοῖσδε,
τί
βλέπεις
πρόσω; |
[900] |
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
ἀλητείαν
πικρὰν
~ὄντων
|
ἐν |
οἴκοις
χρημάτων
ὀνήσομαι.
~κεἰ
μὲν |
[500] |
ἧψά
νιν,
~Μενέλαος,
οὐκ
ἄγνωστος
|
ἐν |
πάσηι
χθονί.
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ· |
[1300] |
~Ἰδαιᾶν
Νυμφᾶν
σκοπιὰς
~ῥίπτει
τ´
|
ἐν |
πένθει
~πέτρινα
κατὰ
δρία
πολυνιφέα. |
[1200] |
τὰ
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι
θάπτειν
|
ἐν |
πέπλων
ὑφάσμασιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κτέριζ´·
ἀνίστη |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὄλωλ´
ἐκεῖνος.
ἦλθε
δ´
|
ἐν |
ποίωι
σκάφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
ναῦταί
σφ´ |
[450] |
λέγειν.
~πολλοὶ
γάρ,
ὡς
εἴξασιν,
|
ἐν |
πολλῆι
χθονὶ
~ὀνόματα
ταὔτ´
ἔχουσι |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
τοὺς
θανόντας
θάπτετ´
|
ἐν |
πόντωι
νεκρούς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
ἂν |
[0] |
δορός.
~λαβὼν
δέ
μ´
Ἑρμῆς
|
ἐν |
πτυχαῖσιν
αἰθέρος
~νεφέληι
καλύψας—
οὐ |
[900] |
ὀνήσομαι.
~κεἰ
μὲν
θανὼν
ὅδ´
|
ἐν |
πυρᾶι
κατεσφάγη,
~πρόσω
σφ´
ἀπόντα |
[950] |
καὶ
δάμαρτ´
ἐμὴν
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ἐν |
σοὶ
βραβεύειν,
ὦ
νεᾶνι,
τοὺς |
[1400] |
τύχης
με
δεῖ
μόνον.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἐν |
σοὶ
τόδ´,
ἢν
σὴν
εἰς |
[1000] |
Κύπριν,
~Ἥρας
δὲ
τὴν
ἔννοιαν
|
ἐν |
ταὐτῶι
μένειν
~ἣν
ἐς
σὲ |
[1050] |
ἐγὼ
συμπλεύσομαι
~καὶ
συγκαθήσω
κόσμον
|
ἐν |
ταὐτῶι
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
καὶ |
[1000] |
ἱερὸν
τῆς
δίκης
ἐμοὶ
μέγα
|
~ἐν |
τῆι
φύσει·
καὶ
τοῦτο
Νηρέως |
[700] |
εἴην,
κεἰ
πέφυχ´
ὅμως
λάτρις,
|
~ἐν |
τοῖσι
γενναίοισιν
ἠριθμημένος
~δούλοισι,
τοὔνομ´ |
[1650] |
τοῖς
θεοῖς
παρέσχε
τοὔνομ´,
οὐκέτι·
|
~ἐν |
τοῖσι
δ´
αὐτοῖς
δεῖ
νιν |
[750] |
ἐν
ναυσὶν
ὢν
πρὸς
τοῖσιν
|
ἐν |
Τροίαι
δέκα
~ἔτεσι
διῆλθον
ἑπτὰ |
[550] |
οὖν;
ἅμ´
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρ´
|
ἐν |
Τροίαι
θ´
ἅμα;
~(ΕΛΕΝΗ)
τοὔνομα |
[50] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Αἴας
μ´
ἀδελφὸς
ὤλες´
|
ἐν |
Τροίαι
θανών.
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς;
οὔ |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
χρόνον
δ´
ἐμείνατ´
ἄλλον
|
ἐν |
Τροίαι
πόσον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
πολλὰς
σελήνας, |
[850] |
πολεμίων
θανόνθ´
ὕπο
~κούφηι
καταμπίσχουσιν
|
ἐν |
τύμβωι
χθονί,
~κακοὺς
δ´
ἐφ´ |
[1350] |
ἐμὴν
χάριν.
~κάλλιστα
δῆτ´
ἀνήρπασεν
|
ἐν |
τύχη
πόσις·
~ἃ
γὰρ
καθήσειν |
[1150] |
τἀμὰ
κοὐδέν
εἰμ´
ἔτι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἐν |
τῶι
δὲ
κεῖσαι
συμφορᾶς;
τίς |
[1000] |
οὐδείς
ποτ´
ηὐτύχησεν
ἔκδικος
γεγώς,
|
~ἐν |
τῶι
δικαίωι
δ´
ἐλπίδες
σωτηρίας. |
[500] |
πάντ´
ἀληθῶς
οἶδε·
φησὶ
δ´
|
ἐν |
φάει
~πόσιν
τὸν
ἁμὸν
ζῶντα |
[150] |
γῆς·
ἄπεστι
δὲ
~κυσὶν
πεποιθὼς
|
ἐν |
φοναῖς
θηροκτόνοις·
~κτείνει
γὰρ
Ἕλλην´ |
[1350] |
ὁ
τοὺς
ἐμοὺς
~γάμους
ἑτοίμους
|
ἐν |
χεροῖν
ἔχειν
δοκῶν,
~σιγητέον
μοι· |
[1600] |
δ´
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ
μὲν
|
ἐν |
χεροῖν
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς,
οἱ |
[700] |
ἦμεν
ἠπατημένοι
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες
|
ἐν |
χεροῖν
λυγρόν}
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τί
φήις; |
[1350] |
~{οὐκ
εἶπ´
ἀδελφῶι·
κατθανόντα
δ´
|
ἐν |
χθονὶ}
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
εἰσορᾶν |
[250] |
βάρβαρος
~τεῦχος
νεοσσῶν
λευκὸν
ἐκλοχεύεται,
|
~ἐν |
ὧι
με
Λήδαν
φασὶν
ἐκ |
[1050] |
ὡς
εὖ
τόδ´
εἶπας
πλὴν
|
ἕν· |
εἰ
χέρσωι
ταφὰς
~θεῖναι
κελεύσει |
[750] |
εἶπας
ἤ
ς´
ἀνηρόμην
ἐγώ.
|
~ἓν |
δ´
εἰπὲ
τἄλλα
παραλιπών·
πόσον |
[500] |
ὅταν
δὴ
πημάτων
λάβηι
τέλος.
|
~ἓν |
δ´
οὐκ
ἔλεξεν,
εἰ
μολὼν |
[700] |
~φρουρεῖν
θ´
ὅπως
ἂν
εἰς
|
ἓν |
ἐλθόντες
τύχης
~ἐκ
βαρβάρων
σωθῶμεν, |
[1500] |
χειρὶ
λευκά
θ´
ἱστί´
εἰς
|
ἓν |
ἦν
~πηδάλιά
τε
ζεύγλαισι
παρακαθίετο. |
[1500] |
λευκά
θ´
ἱστί´
εἰς
ἓν
|
ἦν
|
~πηδάλιά
τε
ζεύγλαισι
παρακαθίετο.
~κἀν |
[1000] |
παρθένου
σεσώμεθα·
~τοὐνθένδε
δ´
εἰς
|
ἓν |
τοὺς
λόγους
φέροντε
χρὴ
~κοινὴν |
[200] |
~Λήδα
δ´
ἐν
ἀγχόναις
~θάνατον
|
ἔλαβεν |
αἰσχύνας
~ἐμᾶς
ὑπ´
ἀλγέων,
~ὁ |
[1600] |
τῶν
ἐμῶν
τίς;
(ΧΟΡΟΣ)
ὃς
|
ἔλαβεν |
πατρὸς
πάρα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´
ἔδωκεν |
[600] |
δ´
ἀγαθὸν
σέ
τε
κἀμὲ
|
συνάγαγεν, |
ὦ
πόσι,
~χρόνιον,
ἀλλ´
ὅμως· |
[1550] |
κἀς
κέρας
παρεμβλέπων
~μὴ
θιγγάνειν
|
ἀπεῖργεν. |
ὁ
δ´
Ἑλένης
πόσις
~ἐκάλεσεν· |
[1250] |
διδούς
γε
μὲν
δὴ
δυσγενὲς
|
μηδὲν |
δίδου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
τῶνδ´
ἐν |
[850] |
σε
καὶ
παροῦς´
ἀφιγμένον
~δεῦρ´
|
οἶδεν. |
ὦ
δύστηνος,
ὡς
ἀπωλόμην.
~Τροίας |
[600] |
τάλαινα
Τυνδαρὶς
~ἄλλως
κακὰς
ἤκουσεν
|
οὐδὲν |
αἰτία.
~ὦ
χαῖρε,
Λήδας
θύγατερ· |
[1400] |
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν
θανόντων
|
οὐδὲν |
ἀλλ´
ἄλλως
πόνος.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστιν |
[750] |
τάλας,
Τροίας
ἄπο
~κέρδος
μὲν
|
οὐδὲν |
εἰδέναι,
πόθος
δέ
τις
~{τὰ |
[700] |
προθυμίαι.
~σπεύδων
δ´
ὅτ´
ἔσπευδ´
|
οὐδὲν |
εἶχε·
νῦν
δ´
ἔχει
~αὐτόματα |
[700] |
πλέα.
~{οὐδ´
ἦν
ἄρ´
ὑγιὲς
|
οὐδὲν |
ἐμπύρου
φλογὸς
~οὐδὲ
πτερωτῶν
φθέγματ´· |
[1050] |
χέρσωι
ταφὰς
~θεῖναι
κελεύσει
ς´,
|
οὐδὲν |
ἡ
σκῆψις
φέρει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´ |
[100] |
λέγεις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥσπερ
σέ
γ´,
|
οὐδὲν |
ἧσσον,
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει |
[500] |
σοφῶν
δέ
του,
~δεινῆς
ἀνάγκης
|
οὐδὲν |
ἰσχύειν
πλέον.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσα
τᾶς |
[1400] |
κἀνθάδ´
ὧν
ἐγὼ
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
οὐδὲν |
κακίω
Μενέλεώ
μ´
ἕξεις
πόσιν. |
[300] |
γόους
τ´
ἔχε.
~πρὶν
δ´
|
οὐδὲν |
ὀρθῶς
εἰδέναι,
τί
σοι
πλέον
|
[450] |
πόλις
πόλει
~γυνὴ
γυναικί
τ´·
|
οὐδὲν |
οὖν
θαυμαστέον.
~οὐδ´
αὖ
τὸ |
[1400] |
Μενέλεώ
μ´
ἕξεις
πόσιν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὐδὲν |
σὺ
μεμπτός·
τῆς
τύχης
με |
[700] |
πονήσας
αὖθις
ὄλλυται
κακῶς,
~βέβαιον
|
οὐδὲν |
τῆς
ἀεὶ
τύχης
ἔχων.
~σὺ |
[1150] |
πῶς
φράσω;
τέθνηκέ
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
{οὐδέν |
τι
χαίρω
σοῖς
λόγοις,
τὰ |
[1600] |
σώφρονος
δ´
ἀπιστίας
~οὐκ
ἔστιν
|
οὐδὲν |
χρησιμώτερον
βροτοῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἄν |
[400] |
ὤθει
βίαι.
~(ΓΡΑΥΣ)
πείθηι
γὰρ
|
οὐδὲν |
ὧν
λέγω,
σὺ
δ´
αἴτιος. |
[600] |
ὡς
βεβηκυῖαν
μυχοὺς
~ἤγγελλον
εἰδὼς
|
οὐδὲν |
ὡς
ὑπόπτερον
~δέμας
φοροίης.
οὐκ |
[1150] |
ς´
ἔπος—
~ὄλωλα·
φροῦδα
τἀμὰ
|
κοὐδέν |
εἰμ´
ἔτι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
τῶι |
[150] |
χάριτας
~ἵν´
ἐπὶ
δάκρυσι
παρ´
|
ἐμέθεν |
ὑπὸ
~μέλαθρα
νύχια
παιᾶνα
~νέκυσιν |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
εἶτ´
ἀντέδωκ´
εἴδωλον,
ὡς
|
σέθεν |
κλύω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
δὲ
σὰ |
[650] |
θεὸς
ἀπὸ
πόλεος
ἀπό
τε
|
σέθεν, |
~ὅτε
μέλαθρα
λέχεά
τ´
ἔλιπον |
[950] |
γὰρ
γαμεῖ
τήνδ´
οὔτε
σύγγονος
|
σέθεν
|
~οὔτ´
ἄλλος
οὐδείς·
ἀλλ´
ἐγώ |
[1100] |
Πριαμίδαις
ἄγων
~Λακεδαίμονος
ἄπο
λέχεα
|
~σέθεν, |
ὦ
Ἑλένα,
Πάρις
αἰνόγαμος
~πομπαῖσιν |
[1600] |
ναῦς
ἐρρεῖτο.
παρακέλευσμα
δ´
ἦν
|
~πρύμνηθεν |
Ἑλένης·
Ποῦ
τὸ
Τρωϊκὸν
κλέος; |
[750] |
ὦ
τάλας,
χρόνον·
~σωθεὶς
δ´
|
ἐκεῖθεν |
ἐνθάδ´
ἦλθες
ἐς
σφαγάς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[850] |
~Ἥρα
μέν,
ἥ
σοι
δυσμενὴς
|
πάροιθεν |
ἦν,
~νῦν
ἐστιν
εὔνους
κἀς |
[1500] |
ἐκπεπόρθμευται
χθονός,
~ὃς
αὐτὸς
αὑτὸν
|
ἦλθεν |
ἀγγέλλων
θανεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
δεινὰ |
[1200] |
ἐμῶν
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χρόνια
μὲν
|
ἦλθεν, |
ἀλλ´
ὅμως
αἰνῶ
τάδε.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[0] |
βρέφος·
~ἐπεὶ
δ´
ἐς
ἥβην
|
ἦλθεν |
ὡραίαν
γάμων,
~καλοῦσιν
αὐτὴν
Θεονόην· |
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ναί·
~μνηστήρ
ποθ´
Ἑλένης
|
ἦλθεν, |
ὡς
ἀκούομεν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
θανὼν
ὅδ´ |
[150] |
αὐγαῖς
~θάλπους´
~ἀμφὶ
δόνακος
ἔρνεσιν·
|
~ἔνθεν |
οἰκτρὸν
ὅμαδον
ἔκλυον,
~ἄλυρον
ἔλεγον, |
[200] |
~ἔτεμε
τὰν
δακρυόεσσαν
~Ἰλίωι
πεύκαν;
|
~ἔνθεν |
ὀλόμενον
σκάφος
~συναρμόσας
ὁ
Πριαμίδας
|
[750] |
ἐπιστὰς
βαρβάροις
πυλώμασιν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῖσδ´,
|
ἔνθεν |
ὥσπερ
πτωχὸς
ἐξηλαυνόμην.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ |
[550] |
βλέποντα
σώματ´
ἐξεργάζεται;
~(ΕΛΕΝΗ)
αἰθήρ,
|
ὅθεν |
σὺ
θεοπόνητ´
ἔχεις
λέχη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1500] |
θαλάσσας,
~ναύταις
εὐαεῖς
ἀνέμων
~πέμποντες
|
Διόθεν |
πνοάς,
~δύσκλειαν
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
|
[1150] |
~στένεις
ὀνείροις
ἢ
φάτιν
τιν´
|
οἴκοθεν
|
~κλυοῦσα
λύπηι
σὰς
διέφθαρσαι
φρένας; |
[50] |
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
δ´
εἶ;
|
πόθεν |
γῆς
τῆσδ´
ἐπεστράφης
πέδον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[1200] |
ποδαπὸς
δ´
ὅδ´
ἁνὴρ
καὶ
|
πόθεν |
κατέσχε
γῆν;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλην,
Ἀχαιῶν |
[450] |
κατὰ
Σπάρτην
ποτ´
ἦν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
πόθεν |
μολοῦσα;
τίνα
τὸ
πρᾶγμ´
ἔχει |
[50] |
στυγεῖς
θαυμαστέον.
~{ἀτὰρ
τίς
εἶ
|
πόθεν; |
τίνος
ἐξαυδᾶν
σε
χρή;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[200] |
~ἔλαχεν
ἔλαχεν,
ὅτε
ς´
ἐτέκετο
|
ματρόθεν
|
~χιονόχρωι
κύκνου
πτερῶι
~Ζεὺς
πρέπων |
[1250] |
δόρυ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὥστ´
ἐξορᾶσθαι
ῥόθια
|
χερσόθεν |
μόλις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δή;
τόδ´ |
[950] |
ἀποδώσεις
θανών·
~ἀλλ´
ἥδε
πατέρα
|
νέρθεν |
ἀνακαλούμενον
~οὐκ
ἀξιώσει
τὸν
πρὶν |
[1350] |
σῶμ´
ἐς
οἶδμα
πόντιον
~τοῦ
|
πρόσθεν |
ἀνδρὸς
χάρισιν
ἐκπεπληγμένην·
~ἄγαν
γὰρ |
[650] |
τύχης
εὐδαίμονος
~τύχοιτε,
πρὸς
τὰ
|
πρόσθεν |
ἀρκέσειεν
ἄν.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
Μενέλαε,
κἀμοὶ |
[600] |
~ξυνομαίμονες
ὤλβισαν
ὤλβισαν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
|
πρόσθεν, |
ἐκ
δόμων
δὲ
νοσφίσας
ς´ |
[1550] |
~Ἔτ´,
ὦ
ξέν´,
ἐς
τὸ
|
πρόσθεν— |
ἢ
καλῶς
ἔχει;
~πλεύσωμεν;
ἀρχαὶ |
[1200] |
λέγει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
δὴ
τὸ
|
πεμφθὲν |
ἀντὶ
σοῦ
Τροίαι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1000] |
τοῖς
τε
νερτέροις
~καὶ
τοῖς
|
ἄνωθεν |
πᾶσιν
ἀνθρώποις·
ὁ
νοῦς
~τῶν |
[750] |
ἀρίστην
μαντικὴν
ἔχοι
δόμοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
εἶἑν· |
τὰ
μὲν
δὴ
δεῦρ´
ἀεὶ |
[650] |
εὐδαίμονος
~τύχοιτε,
πρὸς
τὰ
πρόσθεν
|
ἀρκέσειεν |
ἄν.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
Μενέλαε,
κἀμοὶ
πρόσδοτον |
[1000] |
οὐκ
ἄν
ς´
ἀνάσχοιτ´
οὐδὲ
|
σιγήσειεν |
ἂν
~μέλλοντ´
ἀδελφὴ
σύγγονον
κατακτανεῖν. |
[500] |
οἶδμ´
ἅλιον
~τρυχόμενος
οὔπω
λιμένων
|
~ψαύσειεν |
πατρίας
γᾶς,
~ἀλατείαι
βιότου
~ταλαίφρων, |
[1400] |
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ
σοί
τε
|
δοῖεν |
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
~καὶ
τῶι |
[400] |
μὴ
´χόντων
βίον
~οὐδ´
εἰ
|
θέλοιεν |
ὠφελεῖν
ἔχοιμεν
ἄν.
~ὠή·
τίς |
[1600] |
Μενέλεως
δ´
ἔχων
ὅπλα,
~ὅπηι
|
νοσοῖεν |
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε
χειρὶ |
[150] |
ἔκλυον,
~ἄλυρον
ἔλεγον,
ὅτι
ποτ´
|
ἔλακεν
|
~αἰάγμα-
~σι
στένουσα
νύμφα
τις
|
[0] |
τοῖσδε
συμβαίνει
κακοῖς·
~πόλεμον
γὰρ
|
εἰσήνεγκεν |
Ἑλλήνων
χθονὶ
~καὶ
Φρυξὶ
δυστήνοισιν, |
[350] |
ἔλαφον
Μέροπος
Τιτανίδα
κούραν
~καλλοσύνας
|
ἕνεκεν· |
τὸ
δ´
ἐμὸν
δέμας
~ὤλεσεν |
[250] |
συνεζύγην;
~ἆρ´
ἡ
τεκοῦσά
μ´
|
ἔτεκεν |
ἀνθρώποις
τέρας;
~{γυνὴ
γὰρ
οὔθ´ |
[600] |
πήματ´·
ἀγγέλλεις
δὲ
τί;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
βέβηκεν |
ἄλοχος
σὴ
πρὸς
αἰθέρος
πτυχὰς
|
[1500] |
τοὺς
δὲ
σοὺς
ἑλὼν
~ναύτας
|
βέβηκεν, |
ὡς
ἂν
ἐν
βραχεῖ
μάθηις. |
[350] |
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ
δὲ
κρατὶ
χέρας
|
ἔθηκεν, |
~ὄνυχι
δ´
ἁπαλόχροα
γένυν
~ἔδευσεν |
[250] |
καί
μ´
ἀπαλλάξειν
κακῶν,
~ἐπεὶ
|
τέθνηκεν |
οὗτος,
οὐκέτ´
ἔστι
δή.
~μήτηρ |
[0] |
μίαν
γαμεῖ,
~Ψαμάθην,
ἐπειδὴ
λέκτρ´
|
ἀφῆκεν |
Αἰακοῦ.
~τίκτει
δὲ
τέκνα
δισσὰ |
[1050] |
γῆς
αἰτήσομαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
δὴ
|
παρεῖκεν· |
εἶτα
πῶς
ἄνευ
νεὼς
~σωθησόμεσθα |
[1600] |
ἔλαβεν
πατρὸς
πάρα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´
|
ἔδωκεν |
ἡ
τύχη
μοι.
(ΧΟΡΟΣ)
τὸ |
[600] |
ἡμέρα,
~ἥ
ς´
εἰς
ἐμὰς
|
ἔδωκεν |
ὠλένας
λαβεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
φίλτατ´ |
[1000] |
καὶ
γὰρ
ἂν
κεῖνος
βλέπων
|
~ἀπέδωκεν |
ἂν
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι |
[1600] |
μὲν
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
με
|
προύδωκεν |
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
γε
προδοσίαν,
δίκαια |
[1350] |
πόσις·
~ἃ
γὰρ
καθήσειν
ὅπλ´
|
ἔμελλεν |
εἰς
ἅλα,
~ταῦτ´
ἐμβαλὼν
πόρπακι |
[150] |
~Ἑλλανίδες
κόραι,
~ναύτας
Ἀχαιῶν
τις
|
~ἔμολεν |
ἔμολε
δάκρυα
δάκρυσί
μοι
φέρων· |
[1100] |
ῥόθια
πολιὰ
βαρβάρωι
πλάται
~ὃς
|
ἔμολεν |
ἔμολε
μέλεα
Πριαμίδαις
ἄγων
~Λακεδαίμονος |
[250] |
θάνοιμ´
ἂν
οὖν
καλῶς;
~ἀσχήμονες
|
μὲν |
ἀγχόναι
μετάρσιοι,
~κἀν
τοῖσι
δούλοις |
[900] |
ἀφαιρεῖσθαι
βίαι.
~ἡμᾶς
δὲ
καιρίως
|
μέν, |
ἀθλίως
δ´
ἐμοὶ
~Ἑρμῆς
ἔδωκε |
[1150] |
ὦ
Ἑλένα.
~νῦν
δ´
οἱ
|
μὲν |
Ἅιδαι
μέλονται
κάτω,
~τείχεα
δὲ |
[0] |
~(ΕΛΕΝΗ)
~Νείλου
|
μὲν |
αἵδε
καλλιπάρθενοι
ῥοαί,
~ὃς
ἀντὶ |
[350] |
ἐμὰ
δῶρα
Κύπριδος
ἔτεκε
~πολὺ
|
μὲν |
αἷμα,
πολὺ
δὲ
δάκρυον
~ἄχεά |
[1250] |
θέλεις
ταύτης
χάριν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προσφάζεται
|
μὲν |
αἷμα
πρῶτα
νερτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίνος; |
[450] |
τὰς
παρεστώσας
κλύω,
~εἰ
τὴν
|
μὲν |
αἱρεθεῖσαν
ἐκ
Τροίας
ἄγων
~ἥκω |
[250] |
~μαψίδιον
ἔχει
φάτιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔχεις
|
μὲν |
ἀλγείν´,
οἶδα·
σύμφορον
δέ
τοι
|
[950] |
ἁπλοῦς
λόγος.
~ἢν
δ´
ἐς
|
μὲν |
ἀλκὴν
μὴ
πόδ´
ἀντιθῆι
ποδί, |
[250] |
καὶ
φονεὺς
αὐτῆς
ἐγώ,
~ἀδίκως
|
μέν, |
ἀλλὰ
τἄδικον
τοῦτ´
ἔστ´
ἐμόν. |
[950] |
πρόσθε
τῆς
εὐψυχίας.
~ἀλλ´,
εἰ
|
μὲν |
ἄνδρα
σοι
δοκεῖ
σῶσαι
ξένον
|
[1500] |
ἀκτὰς
ναυφθόροις
ἠσκημένοι
~πέπλοισιν,
εὐειδεῖς
|
μέν, |
αὐχμηροὶ
δ´
ὁρᾶν.
~ἰδὼν
δέ |
[1650] |
πατρός
τ´
ἐνδίκους
ἐπιστολάς.
~{εἰς
|
μὲν |
γὰρ
αἰεὶ
τὸν
παρόντα
νῦν |
[300] |
τοσοῦτον
ἤλθομεν
βάθος
κακῶν·
~αἱ
|
μὲν |
γὰρ
ἄλλαι
διὰ
τὸ
κάλλος |
[250] |
Μενέλεώ
μ´
ἐλθεῖν
μέτα.
~εἰ
|
μὲν |
γὰρ
ἔζη
πόσις,
ἀνεγνώσθημεν
ἄν, |
[1500] |
ἔργου
δ´
ἔργον
ἐξημείβετο·
~ὁ
|
μὲν |
γὰρ
ἱστόν,
ὁ
δὲ
πλάτην |
[750] |
ἔχοι
δόμοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν·
τὰ
|
μὲν |
δὴ
δεῦρ´
ἀεὶ
καλῶς
ἔχει. |
[1250] |
ταῦρον
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
διδούς
γε
|
μὲν |
δὴ
δυσγενὲς
μηδὲν
δίδου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1550] |
πάντα
συνέχεας
τάδε.
~καὶ
τἄλλα
|
μὲν |
δὴ
ῥαιδίως
ἔσω
νεὼς
~ἐθέμεθα |
[250] |
τὰ
πράγματ´
ἐστί
μου,
~τὰ
|
μὲν |
δι´
Ἥραν,
τὰ
δὲ
τὸ |
[900] |
καὶ
τὰ
θεῖ´
ἡγουμένη
~τὸ
|
μὲν |
δίκαιον
τοῦ
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι |
[1000] |
ἡ
Κύπρις
δέ
μοι
~ἵλεως
|
μὲν |
εἴη,
συμβέβηκε
δ´
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι |
[700] |
ξυγγέγηθε
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς.
~{ἐγὼ
|
μὲν |
εἴην,
κεἰ
πέφυχ´
ὅμως
λάτρις, |
[950] |
ὡς
μάθηις,
ὦ
παρθένε,
~πρῶτον
|
μὲν |
ἐλθεῖν
διὰ
μάχης
σῶι
συγγόνωι, |
[1600] |
~ὀρθοὶ
δ´
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ
|
μὲν |
ἐν
χεροῖν
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς, |
[0] |
ὡς
σώσαιμι
Μενέλεωι
λέχος.
~κἀγὼ
|
μὲν |
ἐνθάδ´
εἴμ´,
ὁ
δ´
ἄθλιος |
[800] |
λήψομαι
πολὺν
ψόγον,
~ὅστις
Θέτιν
|
μὲν |
ἐστέρης´
Ἀχιλλέως,
~Τελαμωνίου
δ´
Αἴαντος |
[550] |
γυνή.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔ
που
φρονῶ
|
μὲν |
εὖ,
τὸ
δ´
ὄμμα
μου |
[850] |
Ζηνὶ
τῶιδ´
ἐν
ἤματι.
~Ἥρα
|
μέν, |
ἥ
σοι
δυσμενὴς
πάροιθεν
ἦν, |
[1500] |
ποντίσματα
~φέροντες.
ἡμῖν
δ´
ἦν
|
μὲν |
ἥδ´
ὑποψία
~λόγος
τ´
ἐν |
[1200] |
ἐστὶν
ἐνθάδ´
ὤν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὀρθῶς
|
μὲν |
ἥδε
συμφορὰ
δακρύεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν |
[1200] |
τῶν
ἐμῶν
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χρόνια
|
μὲν |
ἦλθεν,
ἀλλ´
ὅμως
αἰνῶ
τάδε. |
[50] |
ἐξαυδᾶν
σε
χρή;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὄνομα
|
μὲν |
ἡμῖν
Τεῦκρος,
ὁ
δὲ
φύσας |
[1600] |
τάλας·
~ἐκπεφεύγασιν
γάμοι
με.
κεἰ
|
μὲν |
ἦν
ἁλώσιμος
~ναῦς
διώγμασιν,
πονήσας |
[750] |
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὔργον
|
μὲν |
ἦν
τοῦτ´,
ὄνομα
δ´
οὐκ |
[900] |
ἐν
οἴκοις
χρημάτων
ὀνήσομαι.
~κεἰ
|
μὲν |
θανὼν
ὅδ´
ἐν
πυρᾶι
κατεσφάγη, |
[1250] |
ἃν
διδῶις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
βαρβάροις
|
μὲν |
ἵππον
ἢ
ταῦρον
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1450] |
θυγάτηρ
~Γαλάνεια
τάδ´
εἴπηι·
~Κατὰ
|
μὲν |
ἱστία
πετάσατ´,
αὔρας
~λιπόντες
εἰναλίας, |
[1200] |
δυσμόρφωι
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
δοκῶ
|
μὲν |
κἀμὸν
ὧδ´
ἔχειν
πόσιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1350] |
~μορφᾶ
μόνον
ηὔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
|
μὲν |
κατ´
οἴκους
εὐτυχοῦμεν,
ὦ
φίλαι· |
[700] |
πρόσδοτον
τῆς
ἡδονῆς,
~ἣν
μανθάνω
|
μὲν |
καὐτός,
οὐ
σαφῶς
δ´
ἔχω. |
[1250] |
πρίν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
ξένε,
λόγων
|
μὲν |
κληδόν´
ἤνεγκας
φίλην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκουν |
[700] |
τε
σὸς
πόνων
μετέσχετε,
~σὺ
|
μὲν |
λόγοισιν,
ὁ
δὲ
δορὸς
προθυμίαι. |
[650] |
πάντα
δῶρα
δαιμόνων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
|
μὲν |
λόγον
οἶον
~οἷον
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[900] |
τεκοῦσι
τοὺς
τρόπους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰκτρὸν
|
μὲν |
οἱ
παρόντες
ἐν
μέσωι
λόγοι, |
[0] |
τῆσδε
γῆς
τύραννος
ἦν,
~{Φάρον
|
μὲν |
οἰκῶν
νῆσον,
Αἰγύπτου
δ´
ἄναξ, |
[250] |
τύχην
~πρὸς
θεῶν
κακοῦται,
βαρὺ
|
μέν, |
οἰστέον
δ´
ὅμως·
~ἡμεῖς
δὲ |
[200] |
ἀνὰ
βίοτον
οὐκ
ἔτλας;
~μάτηρ
|
μὲν |
οἴχεται,
~δίδυμά
τε
Διὸς
οὐκ |
[1050] |
θανὼν
λόγωι
θανεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
|
μὲν |
ὄρνις·
εἰ
δὲ
κερδανῶ,
λέγε. |
[950] |
εἰ
δὲ
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ
|
μὲν |
οὐ
νῦν
πρῶτον
ἀλλὰ
πολλάκις
|
[1000] |
ὁ
νοῦς
~τῶν
κατθανόντων
ζῆι
|
μὲν |
οὔ,
γνώμην
δ´
ἔχει
~ἀθάνατον |
[0] |
δ´
ἐς
ἀλκὴν
προυτέθην
ἐγὼ
|
μὲν |
οὔ,
~τὸ
δ´
ὄνομα
τοὐμόν, |
[750] |
ὦ
τάλας,
Τροίας
ἄπο
~κέρδος
|
μὲν |
οὐδὲν
εἰδέναι,
πόθος
δέ
τις
|
[1550] |
κἀπὶ
ταυρείωι
σφαγῆι
~σταθεὶς
νεκρῶν
|
μὲν |
οὐδενὸς
μνήμην
ἔχων,
~τέμνων
δὲ |
[450] |
τις
ξυνώνυμος
~Τροίας
τ´;
ἐγὼ
|
μὲν |
οὐκ
ἔχω
τί
χρὴ
λέγειν. |
[250] |
δὲ
πολλαῖς
συμφοραῖς
ἐγκείμεθα.
~πρῶτον
|
μὲν |
οὐκ
οὖς´
ἄδικός
εἰμι
δυσκλεής· |
[350] |
ἄρξας
Ἑλλάδος
νεανίαις.
~καὶ
τοὺς
|
μὲν |
οὐκέτ´
ὄντας
ἀριθμῆσαι
πάρα,
~τοὺς |
[900] |
βούλοιντ´
ἂν
ἀποδοῦναι
πάλιν;
~δοκῶ
|
μέν. |
οὔκουν
χρή
σε
συγγόνωι
πλέον
|
[250] |
τὰς
κακὰς
σώιζουσί
μου.
~ὅστις
|
μὲν |
οὖν
ἐς
μίαν
ἀποβλέπων
τύχην
|
[1600] |
σύγγονον
κτανεῖν
κακίστην
~(ΧΟΡΟΣ)
εὐσεβεστάτην
|
μὲν |
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
με
προύδωκεν |
[1150] |
παῖς
ὅδε
προσεννέπω,
πάτερ.
~ὑμεῖς
|
μὲν |
οὖν
κύνας
τε
καὶ
θηρῶν |
[1000] |
ὅσιον
εἰ
τίθημί
νιν.
~αὐτοὶ
|
μὲν |
οὖν
ὁδόν
τιν´
ἐξευρίσκετε,
~ἐγὼ |
[1600] |
μή
μ´
ἐάσεις
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐ
|
μὲν |
οὖν
ς´
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον |
[50] |
μὴ
λέκτρ´
ὑποστρώσω
τινί.
~ἕως
|
μὲν |
οὖν
φῶς
ἡλίου
τόδ´
ἔβλεπεν
|
[700] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγ´,
ὦ
γεραιέ,
πολλὰ
|
μὲν |
παρ´
ἀσπίδα
~μοχθήματ´
ἐξέπλησας
ἐκπονῶν |
[1000] |
ἐλπίδες
σωτηρίας.
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαε,
πρὸς
|
μὲν |
παρθένου
σεσώμεθα·
~τοὐνθένδε
δ´
εἰς |
[1650] |
παῖδε
Λήδας
καὶ
Διός,
τὰ
|
μὲν |
πάρος
~νείκη
μεθήσω
σφῶιν
κασιγνήτης |
[0] |
τιμὰς
πάρα.
~ἡμῖν
δὲ
γῆ
|
μὲν |
πατρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
~Σπάρτη,
πατὴρ |
[1400] |
ἄναξ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´
εἷα·
τοὺς
|
μὲν |
Πελοπιδῶν
ἐῶ
νόμους·
~καθαρὰ
γὰρ |
[700] |
στρέφει
~{ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
ἀναφέρων·
ὁ
|
μὲν |
πονεῖ,
~ὁ
δ´
οὐ
πονήσας |
[1000] |
θεῶν
δ´
ἄρχεσθε
χἰκετεύετε
~τὴν
|
μέν |
ς´
ἐᾶσαι
πατρίδα
νοστῆσαι
Κύπριν, |
[900] |
συγγόνωι
δώσεις
χάριν,
~αἰσχρὸν
τὰ
|
μέν |
σε
θεῖα
πάντ´
ἐξειδέναι
~τά |
[1650] |
καὶ
συνοικῆσαι
πόσει.
~ἀλλ´
ἴσχε
|
μὲν |
σῆς
συγγόνου
μέλαν
ξίφος,
~νόμιζε |
[1400] |
~τιμᾶν·
ἐγὼ
δὲ
διὰ
τὸ
|
μὲν |
στέργειν
πόσιν
~καὶ
ξυνθάνοιμ´
ἄν· |
[1250] |
ἔργον,
ὦ
νεᾶνι·
τὸν
παρόντα
|
μὲν
|
~στέργειν
πόσιν
χρή,
τὸν
δὲ |
[1650] |
ταῦτ´
ἔδοξεν
ὧδ´
ἔχειν.
~σοὶ
|
μὲν |
τάδ´
αὐδῶ,
συγγόνωι
δ´
ἐμῆι |
[250] |
τοῦ
καλοῦ,
~καὶ
τὰς
τύχας
|
μὲν |
τὰς
κακὰς
ἃς
νῦν
ἔχω
|
[1550] |
ἐναντίαν
ὄπα·
~οὐχ
εἷ´
ὁ
|
μέν |
τις
λοῖσθον
ἀρεῖται
δόρυ,
~ὁ |
[600] |
~δυοῖν
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ
ὁ
|
μὲν |
τλήμων,
ὁ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1300] |
~μετὰ
κουρᾶν
δ´
~ἀελλόποδες,
~ἁ
|
μὲν |
τόξοις
Ἄρτεμις,
ἁ
δ´
~ἔγχει |
[800] |
Θεονόην
καλοῦσί
νιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
|
μὲν |
τοὔνομ´·
ὅτι
δὲ
δρᾶι
φράσον. |
[600] |
ὦ
φίλτατ´
ἀνδρῶν
Μενέλεως,
ὁ
|
μὲν |
χρόνος
~παλαιός,
ἡ
δὲ
τέρψις |
[500] |
δέ
μοι
~ἔχει
φυλάξεις·
ἢν
|
μὲν |
ὠμόφρων
τις
ἦι,
~κρύψας
ἐμαυτὸν |
[0] |
~Ἑλένη
δ´
ἐκλήθην.
ἃ
δὲ
|
πεπόνθαμεν |
κακὰ
~λέγοιμ´
ἄν.
ἦλθον
τρεῖς |
[1500] |
~ἄναξ,
τὰ
κάκιστ´
ἐν
δόμοις
|
ηὑρήκαμεν· |
~ὡς
καίν´
ἀκούσηι
πήματ´
ἐξ |
[1550] |
ἐξεπίμπλατο
~βοῆς,
κελευστοῦ
φθέγμαθ´
ὡς
|
ἠκούσαμεν. |
~ἐπεὶ
δὲ
γαίας
ἦμεν
οὔτ´ |
[1650] |
~πάλαι
δ´
ἀδελφὴν
κἂν
πρὶν
|
ἐξεσώσαμεν, |
~ἐπείπερ
ἡμᾶς
Ζεὺς
ἐποίησεν
θεούς· |
[700] |
οὐχ
ἥδε·
πρὸς
θεῶν
δ´
|
ἦμεν |
ἠπατημένοι
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες
ἐν |
[1550] |
ὡς
ἠκούσαμεν.
~ἐπεὶ
δὲ
γαίας
|
ἦμεν |
οὔτ´
ἄγαν
πρόσω
~οὔτ´
ἐγγύς, |
[1650] |
Ζεὺς
ἐποίησεν
θεούς·
~ἀλλ´
ἥσσον´
|
ἦμεν |
τοῦ
πεπρωμένου
θ´
ἅμα
~καὶ |
[250] |
~εἰ
μὲν
γὰρ
ἔζη
πόσις,
|
ἀνεγνώσθημεν |
ἄν,
~εἰς
ξύμβολ´
ἐλθόντες
ἃ |
[1000] |
πατρός,
~ἡμῖν
ὅδ´
αὑτὸς
μῦθος·
|
ἀδικοίημεν |
ἄν,
~εἰ
μὴ
ἀποδώσω·
καὶ |
[800] |
τέ
μοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
ἂν
|
ἀναπείσαιμεν |
ἱκετεύοντέ
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσαντε
δ´
ἐκ
γῆς
|
διορίσαιμεν |
ἂν
πόδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
κοινῆι
γ´ |
[750] |
~{πάσχων
τ´
ἔκαμνον·
δὶς
δὲ
|
λυπηθεῖμεν |
ἄν}
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
πλείον´
εἶπας |
[800] |
μί´
ἔστιν
ἐλπὶς
ἦι
μόνηι
|
σωθεῖμεν |
ἄν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὠνητὸς
ἢ
τολμητὸς |
[1000] |
οὐδὲ
μὴν
ναῦς
ἔστιν
ἧι
|
σωθεῖμεν |
ἂν
~φεύγοντες·
ἣν
γὰρ
εἴχομεν |
[800] |
τε
συγγόνωι
παρόντα
σε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
θνήισκοιμεν |
ἄν·
λαθεῖν
γὰρ
οὐχ
οἷόν |
[250] |
~{τὸ
δ´
ἔσχατον
τοῦτ´,
εἰ
|
μόλοιμεν |
ἐς
πάτραν,
~κλήιθροις
ἂν
εἰργοίμεσθα, |
[900] |
γὰρ
ἂν
~δειλοὶ
γενόμενοι
πλεῖστον
|
αἰσχύνοιμεν |
ἄν.
~καίτοι
λέγουσιν
ὡς
πρὸς |
[400] |
βίον
~οὐδ´
εἰ
θέλοιεν
ὠφελεῖν
|
ἔχοιμεν |
ἄν.
~ὠή·
τίς
ἂν
πυλωρὸς |
[550] |
ἑλὼν
θέλει
~δοῦναι
τυράννοις
ὧν
|
ἐφεύγομεν |
γάμους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
κλῶπές
ἐσμεν |
[1150] |
γάρ
τι
θανάτωι
τοὺς
κακοὺς
|
κολάζομεν. |
~καὶ
νῦν
πέπυσμαι
φανερὸν
Ἑλλήνων |
[1200] |
ἐς
πόντον
ὅσα
χρὴ
νέκυσιν
|
ἐξορμίζομεν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
σοι
παράσχω
δῆτα |
[1250] |
οὐ
τῶνδ´
ἐν
ἀγέλαις
ὀλβίαις
|
σπανίζομεν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
στρωτὰ
φέρεται
λέκτρα |
[700] |
~ἀγῶνας
οἳ
μένουσί
μ´,
ὡς
|
ἐλπίζομεν, |
~εἰ
τήνδε
πως
δυναίμεθ´
ἐκκλέψαι |
[600] |
~λιποῦσα
σεμνὸν
ἄντρον
οὗ
σφ´
|
ἐσώιζομεν, |
~τοσόνδε
λέξας´·
Ὦ
ταλαίπωροι
Φρύγες
|
[300] |
ἀπαλλάξαι
βίου.
~ἐς
γὰρ
τοσοῦτον
|
ἤλθομεν |
βάθος
κακῶν·
~αἱ
μὲν
γὰρ |
[1500] |
παρόντα
κοὐ
τεθνηκότα.
~ὡς
δ´
|
ἤλθομεν |
σῶν
περίβολον
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
ναῦν |
[1500] |
περίβολον
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
ναῦν
πρωτόπλουν
|
καθείλκομεν
|
~ζυγῶν
τε
πεντήκοντα
κἀρετμῶν
μέτρα
|
[1150] |
ἐφίεμαι.
~ἐπίσχετ´·
εἰσορῶ
γὰρ
οὓς
|
διώκομεν
|
~παρόντας
ἐν
δόμοισι
κοὐ
πεφευγότας. |
[600] |
φίλαι
φίλαι,
~τὰ
πάρος
οὐκέτι
|
στένομεν |
οὐδ´
ἀλγῶ.
~πόσιν
ἔχομεν
ἔχομεν |
[1400] |
δώσει
ναῦν
ἐν
ἧι
τάδ´
|
ἄξομεν, |
~πρόσταξον,
ὡς
ἂν
τὴν
χάριν |
[1400] |
σύναψαι·
κἂν
ἄκραι
θίγηις
χερί,
|
~ἥξομεν |
ἵν´
ἐλθεῖν
βουλόμεσθα
τῆς
τύχης. |
[1600] |
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐ
μὲν
οὖν
ς´
|
ἐάσομεν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον
κτανεῖν
κακίστην
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
δοῦναι
κελεύσω
πορθμίδ´,
ἧι
|
καθήσομεν
|
~κόσμον
τάφωι
σῶι
πελαγίους
ἐς |
[1050] |
φέρει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
οὐ
νομίζειν
|
φήσομεν |
καθ´
Ἑλλάδα
~χέρσωι
καλύπτειν
τοὺς |
[1250] |
ἄξια
τάδ´
ἔσται
Πελοπιδῶν
ἃ
|
δώσομεν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τἄλλ´
ὅσα
χθὼν |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐχ
ὧδε
ναύτας
ὀλομένους
|
τυμβεύομεν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
δαί;
λέλειμμαι
τῶν |
[750] |
σοι
μέτα;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐνταῦθα
λέκτρων
|
ἱκετεύομεν |
φυγάς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
βωμοῦ
σπανίζους´
ἢ |
[50] |
~μνηστήρ
ποθ´
Ἑλένης
ἦλθεν,
ὡς
|
ἀκούομεν. |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
θανὼν
ὅδ´
ὅπλων
ἔριν |
[650] |
στένομεν
οὐδ´
ἀλγῶ.
~πόσιν
ἔχομεν
|
ἔχομεν |
ἐμὸν
ἐμὸν
ὃν
ἔμενον
~ἔμενον |
[650] |
οὐκέτι
στένομεν
οὐδ´
ἀλγῶ.
~πόσιν
|
ἔχομεν |
ἔχομεν
ἐμὸν
ἐμὸν
ὃν
ἔμενον
|
[1000] |
σωθεῖμεν
ἂν
~φεύγοντες·
ἣν
γὰρ
|
εἴχομεν |
θάλασς´
ἔχει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄκουσον,
ἤν |
[700] |
{τί
φήις;
~νεφέλης
ἄρ´
ἄλλως
|
εἴχομεν |
πόνους
πέρι;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρας
τάδ´ |
[1650] |
σὼ
κασιγνήτω
διπλῶ
~πόντον
παριππεύοντε
|
πέμψομεν |
πάτραν.
~ὅταν
δὲ
κάμψηις
καὶ |
[550] |
ἐφεύγομεν
γάμους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
κλῶπές
|
ἐσμεν |
οὐδ´
ὑπηρέται
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ |
[700] |
ὡς
ἔχονθ´
ηὕρηκας
οὗ
τ´
|
ἐσμὲν |
τύχης,
~μένειν
τ´
ἐπ´
ἀκταῖς |
[1400] |
τύχης.
~ἅλις
δὲ
μόχθων
οὓς
|
ἐμοχθοῦμεν |
πάρος.
~κέκλησθέ
τοι,
θεοί,
πόλλ´ |
[1600] |
ἄναξ·
δισσοὶ
δέ
σε
~Διόσκοροι
|
καλοῦμεν, |
οὓς
Λήδα
ποτὲ
~ἔτικτεν
Ἑλένην |
[550] |
τὰ
ς´
ὄμματα;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐκεῖ
|
νοσοῦμεν, |
ὅτι
δάμαρτ´
ἄλλην
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1600] |
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´
ἄρ´,
οὐ
|
κρατοῦμεν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὅσια
δρᾶν,
τὰ
δ´ |
[1350] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
μὲν
κατ´
οἴκους
|
εὐτυχοῦμεν, |
ὦ
φίλαι·
~ἡ
γὰρ
συνεκκλέπτουσα |
[1350] |
μυρίων
χερὶ
~θήσων,
ὅταν
κωπῆρες
|
ἐσβῶμεν |
σκάφος.
~πέπλους
δ´
ἀμείψας´
ἀντὶ |
[1550] |
εἶπε·
Δόλιος
ἡ
ναυκληρία·
~πάλιν
|
πλέωμεν |
ἀξίαν
κέλευε
σύ,
~σὺ
δὲ |
[700] |
ἓν
ἐλθόντες
τύχης
~ἐκ
βαρβάρων
|
σωθῶμεν, |
ἢν
δυνώμεθα.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἔσται
τάδ´, |
[1200] |
ἀντὶ
χάριτος
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
|
τέμωμεν |
καὶ
διαλλάχθητί
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι |
[1550] |
τῶν
ἐπεσβατῶν
~ὡς
πλῆθος
εἴη·
|
διεσιωπῶμεν |
δ´
ὅμως
~τοὺς
σοὺς
λόγους |
[1550] |
τὸ
πρόσθεν—
ἢ
καλῶς
ἔχει;
|
~πλεύσωμεν; |
ἀρχαὶ
γὰρ
νεὼς
μέλουσι
σοί. |
[1600] |
ἡμᾶς
λαθεῖν
~Μενέλαον,
ὦναξ,
ὡς
|
ἐλάνθανεν |
παρών.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
γυναικείαις
τέχναισιν |
[1500] |
ἐστάλη,
~σοφώταθ´
ἁβρὸν
πόδα
τιθεῖς´
|
ἀνέστενεν
|
~πόσιν
πέλας
παρόντα
κοὐ
τεθνηκότα. |
[1300] |
δ´
ἐξ
οὐρανίων
~ἄλλαν
μοῖραν
|
ἔκραινεν. |
~δρομαῖον
δ´
ὅτε
πολυπλάνητον
~μάτηρ |
[1350] |
ποτε.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χωρεῖτ´
ἐφεξῆς,
ὡς
|
ἔταξεν |
ὁ
ξένος,
~δμῶες,
φέροντες
ἐνάλια |
[500] |
λάβηι
τέλος.
~ἓν
δ´
οὐκ
|
ἔλεξεν, |
εἰ
μολὼν
σωθήσεται.
~ἐγὼ
δ´ |
[1650] |
~καὶ
τῶν
θεῶν,
οἷς
ταῦτ´
|
ἔδοξεν |
ὧδ´
ἔχειν.
~σοὶ
μὲν
τάδ´ |
[350] |
βοὰν
δ´
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν
|
ἀνοτότυξεν, |
~ἐπὶ
δὲ
κρατὶ
χέρας
ἔθηκεν, |
[50] |
μὲν
οὖν
φῶς
ἡλίου
τόδ´
|
ἔβλεπεν
|
~Πρωτεύς,
ἄσυλος
ἦ
γάμων·
ἐπεὶ |
[1600] |
δὲ
βὰς
~ἄνακτ´
ἐς
Ἑλλάδ´
|
εἶπεν |
εὐθύνειν
δόρυ.
~οἱ
δ´
ἱστὸν |
[1200] |
δυσπραξίας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσιν
δ´
ἄθαπτον
|
ἔλιπεν |
ἢ
κρύπτει
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον· |
[950] |
τὴν
ἐμὴν
συλήσετε,
~ἅ
σοι
|
παρέλιπεν |
ἥδε
τῶν
λόγων
φράσω.
~ὅρκοις |
[1100] |
φης´
ἐρευνάσας
βροτῶν;
~μακρότατον
πέρας
|
ηὗρεν |
ὃς
τὰ
θεῶν
ἐσορᾶι
~δεῦρο |
[1300] |
~καλλίστα
τότε
πρῶτα
μακάρων
~Κύπρις·
|
γέλασεν |
δὲ
θεὰ
~δέξατό
τ´
ἐς |
[650] |
πόσι
με
παῖς
Μαίας
τ´
|
~ἐπέλασεν |
Νείλωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θαυμαστά·
τοῦ
πέμψαντος; |
[1350] |
εἰσορᾶν
ἐμὴν
χάριν.
~κάλλιστα
δῆτ´
|
ἀνήρπασεν |
ἐν
τύχη
πόσις·
~ἃ
γὰρ |
[1550] |
ἀπεῖργεν.
ὁ
δ´
Ἑλένης
πόσις
|
~ἐκάλεσεν· |
Ὦ
πέρσαντες
Ἰλίου
πόλιν,
~οὐχ |
[100] |
οὔ
πού
νιν
Ἑλένης
αἰσχρὸν
|
ὤλεσεν |
κλέος;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φασίν,
βρόχωι
γ´ |
[650] |
~δάκρυσιν·
ἁ
Διός
μ´
ἄλοχος
|
ὤλεσεν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρα;
τί
νῶιν
χρήιζουσα |
[350] |
ἕνεκεν·
τὸ
δ´
ἐμὸν
δέμας
|
~ὤλεσεν |
ὤλεσε
πέργαμα
Δαρδανίας
~ὀλομένους
τ´ |
[50] |
~γυναικὸς
εἰκὼ
φόνιον,
ἥ
μ´
|
ἀπώλεσεν
|
~πάντας
τ´
Ἀχαιούς.
θεοί
ς´, |
[300] |
~γυναῖκες,
ἡμᾶς
δ´
αὐτὸ
τοῦτ´
|
ἀπώλεσεν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἑλένη,
τὸν
ἐλθόνθ´,
ὅστις |
[350] |
~βοὰν
βοὰν
δ´
Ἑλλὰς
αἶ´
|
~ἐκελάδησεν |
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ
δὲ
κρατὶ
χέρας |
[1650] |
πρὶν
ἐξεσώσαμεν,
~ἐπείπερ
ἡμᾶς
Ζεὺς
|
ἐποίησεν |
θεούς·
~ἀλλ´
ἥσσον´
ἦμεν
τοῦ |
[1000] |
ἀντ´
εὐσεβοῦς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐδείς
ποτ´
|
ηὐτύχησεν |
ἔκδικος
γεγώς,
~ἐν
τῶι
δικαίωι |
[1550] |
Μενέλεως
ψήχων
δέρην
~μέτωπά
τ´
|
ἐξέπεισεν |
ἐσβῆναι
δόρυ.
~τέλος
δ´,
ἐπειδὴ |
[1650] |
γὰρ
ὧδε
βούλεται.
~οὗ
δ´
|
ὥρμισέν |
σε
πρῶτα
Μαιάδος
τόκος
~Σπάρτης |
[650] |
τί
φῶ;
τίς
ἂν
τάδ´
|
ἤλπισεν |
βροτῶν
ποτε;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδόκητον
ἔχω |
[100] |
γῆν
ἐναλίαν
Κύπρον,
οὗ
μ´
|
ἐθέσπισεν
|
~οἰκεῖν
Ἀπόλλων,
ὄνομα
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα |
[100] |
ἦν,
ἀλλὰ
χειμὼν
ἄλλος´
ἄλλον
|
ὥρισεν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοισιν
ἐν
νώτοισι
ποντίας |
[350] |
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
δ´
ἁπαλόχροα
γένυν
|
~ἔδευσεν |
φοινίαισι
πλαγαῖς.
~ὦ
μάκαρ
Ἀρκαδίαι |
[650] |
αὔδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
Κύπρις
ὧι
μ´
|
ἐπένευσεν |
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
τλᾶμον.
~(ΕΛΕΝΗ)
τλάμονα |
[600] |
ἡ
τάλαινα
Τυνδαρὶς
~ἄλλως
κακὰς
|
ἤκουσεν |
οὐδὲν
αἰτία.
~ὦ
χαῖρε,
Λήδας |
[350] |
Ἀτρέα
πατέρα
γεννῆσαί
ποτε,
~ὃς
|
ἐξέφυσεν |
Ἀερόπης
λέκτρων
ἄπο
~Ἀγαμέμνον´
ἐμέ |
[1600] |
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα
ποτὲ
|
~ἔτικτεν |
Ἑλένην
θ´,
ἣ
πέφευγε
σοὺς |
[200] |
σᾶς,
γύναι.
~αἰὼν
δυσαίων
τις
|
~ἔλαχεν |
ἔλαχεν,
ὅτε
ς´
ἐτέκετο
ματρόθεν
|
[200] |
γύναι.
~αἰὼν
δυσαίων
τις
~ἔλαχεν
|
ἔλαχεν, |
ὅτε
ς´
ἐτέκετο
ματρόθεν
~χιονόχρωι |
[750] |
ἦν
τοῦτ´,
ὄνομα
δ´
οὐκ
|
εἶχεν |
τόδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶσθ´
ἄρ´, |
[850] |
δ´
αὖ
κέλευθον
εἴ
τις
|
ἔβλαψεν |
ποδὶ
~στείβων
ἀνοσίωι,
δὸς
καθαρσίωι |
[1600] |
σὲ
τἀμὰ
χρὴ
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ)
|
ἤν |
γε
βελτίω
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´ |
[1150] |
κλοπαῖς
θηρώμενον
~Ἑλένην·
θανεῖται
δ´,
|
ἤν |
γε
δὴ
ληφθῆι
μόνον.
~ἔα· |
[400] |
ἐκεῖ
ζητῶν
φίλοις
~τὰ
πρόσφορ´
|
ἤν |
πως
ἐξερευνήσας
λάβω.
~ἰδὼν
δὲ |
[1350] |
ἐνάλια
κτερίσματα.
~Ἑλένη,
σὺ
δ´,
|
ἤν |
σοι
μὴ
κακῶς
δόξω
λέγειν, |
[1350] |
~πράξεις
τὸν
ἄνδρα
τὸν
σὸν
|
ἤν |
τε
μὴ
παρῆις.
~δέδοικα
γάρ |
[1000] |
εἴχομεν
θάλασς´
ἔχει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄκουσον,
|
ἤν |
τι
καὶ
γυνὴ
λέξηι
σοφόν. |
[1050] |
~ἢ
γὰρ
θανεῖν
δεῖ
μ´,
|
ἢν |
ἁλῶ
τεχνωμένη,
~ἢ
πατρίδα
τ´ |
[1050] |
ἥσυχοι
καθώμεθα;
~(ΕΛΕΝΗ)
αὐτοῦ
μέν´·
|
ἢν |
γὰρ
καί
τι
πλημμελές
σε |
[1250] |
~παύσω
ψόγου
σε
τοῦ
πρίν,
|
ἢν |
γυνὴ
γένηι
~οἵαν
γενέσθαι
χρή |
[1250] |
σοι
ταῦτα
πρὸς
τὸ
τυγχάνον.
|
~ἢν |
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
καὶ
τύχω |
[900] |
~πόσιν
Φρυγῶν
ὤικησα
πολυχρύσους
δόμους.
|
~ἢν |
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
κἀπιβῶ
Σπάρτης |
[500] |
~κρύψας
ἐμαυτὸν
εἶμι
πρὸς
ναυάγια·
|
~ἢν |
δ´
ἐνδιδῶι
τι
μαλθακόν,
τὰ |
[950] |
´μὲ
δεῖ
θανεῖν·
ἁπλοῦς
λόγος.
|
~ἢν |
δ´
ἐς
μὲν
ἀλκὴν
μὴ |
[450] |
δόμος.
~καιρὸν
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες·
|
ἢν |
δὲ
δεσπότης
~λάβηι
σε,
θάνατος |
[800] |
ἐμῶν
ἕξει
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
|
ἢν |
δὲ
δὴ
νῶιν
μὴ
ἀποδέξηται |
[700] |
ἐλθόντες
τύχης
~ἐκ
βαρβάρων
σωθῶμεν,
|
ἢν |
δυνώμεθα.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἔσται
τάδ´,
ὦναξ, |
[1350] |
προσποιούμεθα
~εὔνουν
κρατεῖν
τε
στόματος,
|
ἢν |
δυνώμεθα
~σωθέντες
αὐτοὶ
καὶ
σὲ |
[500] |
δισσὰς
δέ
μοι
~ἔχει
φυλάξεις·
|
ἢν |
μὲν
ὠμόφρων
τις
ἦι,
~κρύψας |
[50] |
ὡς
ἐς
Ἴλιον
~οὐκ
ἦλθον,
|
ἢν |
μὴ
λέκτρ´
ὑποστρώσω
τινί.
~ἕως |
[1400] |
μόνον.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
σοὶ
τόδ´,
|
ἢν |
σὴν
εἰς
ἔμ´
εὔνοιαν
διδῶις. |
[100] |
πορθμὸς
αὑτὸς
Ἀργείοισιν
ἦν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
ἦν, |
ἀλλὰ
χειμὼν
ἄλλος´
ἄλλον
ὥρισεν. |
[1600] |
~ἐκπεφεύγασιν
γάμοι
με.
κεἰ
μὲν
|
ἦν |
ἁλώσιμος
~ναῦς
διώγμασιν,
πονήσας
εἷλον |
[950] |
εἰς
τὸ
θῆλυ
τρεπόμενος
~ἐλεινὸς
|
ἦν |
ἂν
μᾶλλον
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´, |
[700] |
ἐστὶ
καὶ
ψευδῶν
πλέα.
~{οὐδ´
|
ἦν |
ἄρ´
ὑγιὲς
οὐδὲν
ἐμπύρου
φλογὸς
|
[0] |
~Εἰδώ,
τὸ
μητρὸς
ἀγλάισμ´,
ὅτ´
|
ἦν |
βρέφος·
~ἐπεὶ
δ´
ἐς
ἥβην |
[950] |
τὸ
θῆλυ
τρεπόμενος
~ἐλεινὸς
ἦν
|
ἂν |
μᾶλλον
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´,
εἰ |
[1500] |
Μενέλεωι
ποντίσματα
~φέροντες.
ἡμῖν
δ´
|
ἦν |
μὲν
ἥδ´
ὑποψία
~λόγος
τ´ |
[550] |
ἐς
γῆν
Τρωιάδ´,
ἀλλ´
εἴδωλον
|
ἦν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τίς
βλέποντα
σώματ´ |
[450] |
παῖς,
ἣ
κατὰ
Σπάρτην
ποτ´
|
ἦν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πόθεν
μολοῦσα;
τίνα
τὸ |
[850] |
μέν,
ἥ
σοι
δυσμενὴς
πάροιθεν
|
ἦν, |
~νῦν
ἐστιν
εὔνους
κἀς
πάτραν |
[1600] |
δὲ
ναῦς
ἐρρεῖτο.
παρακέλευσμα
δ´
|
ἦν
|
~πρύμνηθεν
Ἑλένης·
Ποῦ
τὸ
Τρωϊκὸν |
[100] |
οὐ
πᾶσι
πορθμὸς
αὑτὸς
Ἀργείοισιν
|
ἦν; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἦν,
ἀλλὰ
χειμὼν
ἄλλος´ |
[750] |
τάλαιν´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὔργον
μὲν
|
ἦν |
τοῦτ´,
ὄνομα
δ´
οὐκ
εἶχεν |
[0] |
ὅτ´
ἔζη
τῆσδε
γῆς
τύραννος
|
ἦν, |
~{Φάρον
μὲν
οἰκῶν
νῆσον,
Αἰγύπτου |
[1250] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χαλκήλαθ´
ὅπλα·
καὶ
γὰρ
|
ἦν |
φίλος
δορί.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἄξια
τάδ´ |
[1500] |
χθονός;
ἄπιστα
γὰρ
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἥν |
γε
ξένωι
δίδως
σύ·
τοὺς |
[1050] |
μ´
ἐξεργάσηι.
~ἅλις
δὲ
λύμης
|
ἥν |
μ´
ἐλυμήνω
πάρος
~τοὔνομα
παρασχοῦς´, |
[550] |
μὴ
θίγηις
ἐμῶν
πέπλων.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἥν |
σοι
δίδωσι
Τυνδάρεως,
ἐμὸς
πατήρ. |
[550] |
λέκτρων
δεσπότης
ἄλλων
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἣν |
ἄντρα
κεύθει
κἀκ
Φρυγῶν
κομίζομαι. |
[400] |
ἀνελπίστωι
τύχηι
~Ἑλένη
τε,
Τροίας
|
ἣν |
ἀποσπάσας
ἔχω.
~ὄνομα
δὲ
χώρας |
[1000] |
ἔστιν
ἧι
σωθεῖμεν
ἂν
~φεύγοντες·
|
ἣν |
γὰρ
εἴχομεν
θάλασς´
ἔχει.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1000] |
τὴν
ἔννοιαν
ἐν
ταὐτῶι
μένειν
|
~ἣν |
ἐς
σὲ
καὶ
σὸν
πόσιν |
[950] |
ἀπαιτῶ
τὴν
ἐμὴν
δάμαρτά
σε,
|
~ἣν |
Ζεὺς
ἔπεμψε
δεῦρό
σοι
σώιζειν |
[700] |
Μενέλαε,
κἀμοὶ
πρόσδοτον
τῆς
ἡδονῆς,
|
~ἣν |
μανθάνω
μὲν
καὐτός,
οὐ
σαφῶς |
[900] |
αὖθις
αὖ,
~ἐδνώσομαί
τε
θυγατέρ´,
|
ἣν |
οὐδεὶς
γαμεῖ,
~τὴν
δ´
ἐνθάδ´ |
[0] |
ἦν
βρέφος·
~ἐπεὶ
δ´
ἐς
|
ἥβην |
ἦλθεν
ὡραίαν
γάμων,
~καλοῦσιν
αὐτὴν |
[1150] |
πέπυσμαι
φανερὸν
Ἑλλήνων
τινὰ
~ἐς
|
γῆν |
ἀφῖχθαι
καὶ
λεληθέναι
σκοπούς,
~ἤτοι |
[1200] |
ὅδ´
ἁνὴρ
καὶ
πόθεν
κατέσχε
|
γῆν; |
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλην,
Ἀχαιῶν
εἷς
ἐμῶι |
[100] |
στείλαιμ´
ἂν
οὔριον
πτερὸν
~ἐς
|
γῆν |
ἐναλίαν
Κύπρον,
οὗ
μ´
ἐθέσπισεν
|
[400] |
ναυαγὸς
ἀπολέσας
φίλους
~ἐξέπεσον
ἐς
|
γῆν |
τήνδε·
ναῦς
δὲ
πρὸς
πέτραις
|
[850] |
με
προστάσσει
τάδε
~εἰπεῖν,
ὅταν
|
γῆν |
τήνδε
νοστήσας
τύχηις.
~{τίς
εἶς´ |
[150] |
αὐτὸς
σημανεῖ·
σὺ
δ´
ἐκλιπὼν
|
~γῆν |
τήνδε
φεῦγε,
πρίν
σε
παῖδα |
[550] |
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἦλθον
ἐς
|
γῆν |
Τρωιάδ´,
ἀλλ´
εἴδωλον
ἦν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[250] |
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
γυναῖκες,
τίνι
πότμωι
|
συνεζύγην; |
~ἆρ´
ἡ
τεκοῦσά
μ´
ἔτεκεν |
[1000] |
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τίνα
|
φυγὴν |
φευξούμεθα
~πεδίων
ἄπειροι
βαρβάρου
γ´ |
[600] |
κερτομεῖν
~ἡμᾶς
τόδ´
αὖθις,
ὡς
|
ἅδην |
ἐν
Ἰλίωι
~πόνους
παρεῖχες
σῶι |
[1250] |
ἔχει
πότμον,
~κοὐκ
ἂν
δύναιτο
|
ζῆν |
ὁ
κατθανὼν
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν |
[500] |
τᾶς
θεσπιωιδοῦ
κόρας
~ἃ
χρήιζους´
|
ἐπλάθην |
τυράννοις
δόμοισιν,
~ὡς
Μενέλαος
οὔπω
|
[0] |
κατ´
οἶδμα
παρθένων
μίαν
γαμεῖ,
|
~Ψαμάθην, |
ἐπειδὴ
λέκτρ´
ἀφῆκεν
Αἰακοῦ.
~τίκτει |
[0] |
Ἑλλάδος.
~Φρυγῶν
δ´
ἐς
ἀλκὴν
|
προυτέθην |
ἐγὼ
μὲν
οὔ,
~τὸ
δ´ |
[0] |
σαφὴς
οὗτος
λόγος·
~Ἑλένη
δ´
|
ἐκλήθην. |
ἃ
δὲ
πεπόνθαμεν
κακὰ
~λέγοιμ´ |
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
φιλτάτα
πρόσοψις,
οὐκ
|
ἐμέμφθην· |
~ἔχω
τὰ
τοῦ
Διὸς
λέκτρα |
[450] |
σοι
γάνος;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
τοῦτ´
|
ἐμέμφθην· |
τὰς
ἐμὰς
στένω
τύχας.
~(ΓΡΑΥΣ) |
[400] |
ἐλείφθη
ποικίλων
ἁρμοσμάτων,
~ἐφ´
ἧς
|
ἐσώθην |
μόλις
ἀνελπίστωι
τύχηι
~Ἑλένη
τε, |
[900] |
ἐγὼ
σὸν
οὔτ´
ἂν
προσπεσεῖν
|
τλαίην |
γόνυ
~οὔτ´
ἂν
δακρῦσαι
βλέφαρα· |
[800] |
τοὐμὸν
λέχος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτως
ἂν
|
εἴην |
ἀθλιώτατος
βροτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μή
νυν |
[700] |
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς.
~{ἐγὼ
μὲν
|
εἴην, |
κεἰ
πέφυχ´
ὅμως
λάτρις,
~ἐν |
[950] |
πρῶτον
ἀλλὰ
πολλάκις
~ἄθλιος
ἂν
|
εἴην, |
σὺ
δὲ
γυνὴ
κακὴ
φανῆι. |
[750] |
λέγων
δ´
ἄν
σοι
κάκ´
|
ἀλγοίην |
ἔτι
~{πάσχων
τ´
ἔκαμνον·
δὶς |
[1000] |
ἂν
μιάναιμ´,
οὐδὲ
συγγόνωι
χάριν
|
~δοίην |
ἂν
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς
φανήσομαι. |
[750] |
ἔχων
τις
ἂν
~φίλους
ἀρίστην
|
μαντικὴν |
ἔχοι
δόμοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν·
τὰ |
[950] |
λόγος.
~ἢν
δ´
ἐς
μὲν
|
ἀλκὴν |
μὴ
πόδ´
ἀντιθῆι
ποδί,
~λιμῶι |
[0] |
κράτιστον
Ἑλλάδος.
~Φρυγῶν
δ´
ἐς
|
ἀλκὴν |
προυτέθην
ἐγὼ
μὲν
οὔ,
~τὸ |
[1350] |
δὴ
συνεκπονῶν.
~προύργου
δ´
ἐς
|
ἀλκὴν |
σῶμ´
ὅπλοις
ἠσκήσατο,
~ὡς
βαρβάρων |
[850] |
δὸς
καθαρσίωι
φλογί,
~κροῦσόν
τε
|
πεύκην, |
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος·
~νόμον
δὲ |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
με
προύδωκεν
~(ΧΟΡΟΣ)
|
καλήν |
γε
προδοσίαν,
δίκαια
δρᾶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1250] |
ξένε,
λόγων
μὲν
κληδόν´
ἤνεγκας
|
φίλην. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκουν
ἐμαυτῶι
γ´
οὐδὲ |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐκεῖ
νοσοῦμεν,
ὅτι
δάμαρτ´
|
ἄλλην |
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἦλθον
ἐς |
[1200] |
καὶ
πόθεν
κατέσχε
γῆν;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
Ἕλλην, |
Ἀχαιῶν
εἷς
ἐμῶι
σύμπλους
πόσει. |
[400] |
~ὄχλον
παρέξεις
δεσπόταις;
ἢ
κατθανῆι
|
~Ἕλλην |
πεφυκώς,
οἷσιν
οὐκ
ἐπιστροφαί.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[550] |
ὑπηρέται
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
|
στολήν |
γ´
ἄμορφον
ἀμφὶ
σῶμ´
ἔχεις. |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
εὖ
τόδ´
εἶπας
|
πλὴν |
ἕν·
εἰ
χέρσωι
ταφὰς
~θεῖναι |
[250] |
~τὰ
βαρβάρων
γὰρ
δοῦλα
πάντα
|
πλὴν |
ἑνός.
~ἄγκυρα
δ´
ἥ
μου |
[450] |
~Σπάρτη
δὲ
ποῦ
γῆς
ἐστι
|
πλὴν |
ἵνα
ῥοαὶ
~τοῦ
καλλιδόνακός
εἰσιν |
[300] |
ἔχεις;
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντες
φίλοι
μοι
|
πλὴν |
ὁ
θηρεύων
γάμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´ |
[750] |
γ´
ὑβρίζων
ἐς
ἐμέ,
κἂν
|
ἔτλην |
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἰδίαι
σθένων
τις |
[1050] |
θανὼν
λόγωι
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
|
μὴν |
γυναικείοις
ς´
ἂν
οἰκτισαίμεθα
~κουραῖσι |
[550] |
Ἐνοδίας
μ´
ὁρᾶις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
|
μὴν |
γυναικῶν
γ´
εἷς
δυοῖν
ἔφυν |
[1050] |
ἔφυγον
ἐκ
ναυαγίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
|
μὴν |
ἐάνπερ
ναῦν
ἐπ´
ἀγκύρας
λάβω, |
[1000] |
σύγγονον
κατακτανεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´
οὐδὲ
|
μὴν |
ναῦς
ἔστιν
ἧι
σωθεῖμεν
ἂν
|
[300] |
ἀληθῆ
δοξάσηις
εἰρηκέναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
|
μὴν |
σαφῶς
γ´
ἔλεξ´
ὀλωλέναι
πόσιν. |
[550] |
οὐδ´
ὑπηρέται
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
|
μὴν |
στολήν
γ´
ἄμορφον
ἀμφὶ
σῶμ´ |
[1050] |
καὶ
θανόνθ´
ὁρᾶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
|
μὴν |
τάδ´
ἀμφίβληστρα
σώματος
ῥάκη
~ξυμμάρτυρές |
[950] |
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς
ἀπολαβεῖν
δάμαρτ´
|
ἐμήν, |
~ἀπόδος
τε
καὶ
πρὸς
σῶσον· |
[1400] |
τάδε
~πάλιν
πρὸς
οἴκους
σπεῦδ´
|
ἐμὴν |
δάμαρτ´
ἔχων,
~ὡς
τοὺς
γάμους |
[950] |
λάινον
τάφον,
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
τὴν
|
ἐμὴν |
δάμαρτά
σε,
~ἣν
Ζεὺς
ἔπεμψε |
[1400] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´
ἡμέρα
σοι
τὴν
|
ἐμὴν |
δείξει
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν |
[1650] |
δ´
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
ἂν
κτάνοιμ´
|
ἐμήν. |
~ἴστον
δ´
ἀρίστης
σωφρονεστάτης
θ´ |
[950] |
~ἵν´
ἦις
δικαία
καὶ
δάμαρτ´
|
ἐμὴν |
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
σοὶ
βραβεύειν, |
[0] |
ὡς
Ζεὺς
μητέρ´
ἔπτατ´
εἰς
|
ἐμὴν
|
~Λήδαν
κύκνου
μορφώματ´
ὄρνιθος
λαβών, |
[800] |
τ´
ἄπαιδα·
διὰ
δὲ
τὴν
|
ἐμὴν
|
~οὐκ
ἀξιώσω
κατθανεῖν
δάμαρτ´
ἐγώ; |
[550] |
ἀφίξομαι
~Ἕλληνας
οὐδὲ
πατρίδα
τὴν
|
ἐμήν |
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~Μενέλαε,
μαστεύων
σε |
[950] |
~εἰ
δ´
ἐμὲ
γυναῖκα
τὴν
|
ἐμὴν |
συλήσετε,
~ἅ
σοι
παρέλιπεν
ἥδε |
[1350] |
χθονὶ}
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
εἰσορᾶν
|
ἐμὴν |
χάριν.
~κάλλιστα
δῆτ´
ἀνήρπασεν
ἐν |
[1550] |
σφαγῆι
~σταθεὶς
νεκρῶν
μὲν
οὐδενὸς
|
μνήμην |
ἔχων,
~τέμνων
δὲ
λαιμὸν
ηὔχετ´· |
[100] |
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς
γὰρ
ὄσσοις
|
εἰδόμην, |
καὶ
νοῦς
ὁρᾶι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη |
[650] |
ἡλίους
δὲ
μυρίους
~μόλις
διελθὼν
|
ἠισθόμην |
τὰ
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὁθούνεκ´
αὐτῶι
γ´
οὐ
|
ξυνωλόμην |
ὁμοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦλθες
γάρ,
ὦ |
[550] |
Ἑλένηι
προσφερὴς
ὁθούνεκ´
εἶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἀπωλόμην· |
λαβοῦσά
ς´
οὐχ
ἕξω
πόσιν. |
[850] |
~δεῦρ´
οἶδεν.
ὦ
δύστηνος,
ὡς
|
ἀπωλόμην. |
~Τροίας
δὲ
σωθεὶς
κἀπὸ
βαρβάρου |
[100] |
καὶ
ξύν
γε
πέρσας
αὐτὸς
|
ἀνταπωλόμην. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
γὰρ
ἧπται
καὶ |
[750] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῖσδ´,
ἔνθεν
ὥσπερ
πτωχὸς
|
ἐξηλαυνόμην. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
που
προσήιτεις
βίοτον; |
[400] |
~οὐκ
οἶδ´·
ὄχλον
γὰρ
ἐσπεσεῖν
|
ἠισχυνόμην, |
~{ὥσθ´
ἱστορῆσαι
τὰς
ἐμὰς
δυσχλαινίας} |
[750] |
καὶ
πλείον´
εἶπας
ἤ
ς´
|
ἀνηρόμην |
ἐγώ.
~ἓν
δ´
εἰπὲ
τἄλλα |
[450] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´
αἰτίαν
σχὼν
ἧς
|
ἐπηυρόμην |
ἐγώ;
~(ΓΡΑΥΣ)
Ἑλένη
κατ´
οἴκους |
[1000] |
~τῶν
κατθανόντων
ζῆι
μὲν
οὔ,
|
γνώμην |
δ´
ἔχει
~ἀθάνατον
εἰς
ἀθάνατον |
[1000] |
λόγους
φέροντε
χρὴ
~κοινὴν
ξυνάπτειν
|
μηχανὴν |
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε
δή
νυν· |
[0] |
παιδί·
καὶ
δοκεῖ
μ´
ἔχειν,
|
~κενὴν |
δόκησιν,
οὐκ
ἔχων.
τὰ
δ´ |
[900] |
πάρεργον
δοῦσα
τοῦτο
τῆς
δίκης.
|
~Ἑλένην |
γὰρ
οὐδεὶς
ὅστις
οὐ
στυγεῖ |
[50] |
ἀθλίων
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
τἄρα
ς´
|
Ἑλένην |
εἰ
στυγεῖς
θαυμαστέον.
~{ἀτὰρ
τίς |
[1600] |
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα
ποτὲ
~ἔτικτεν
|
Ἑλένην |
θ´,
ἣ
πέφευγε
σοὺς
δόμους. |
[1150] |
~ἤτοι
κατόπτην
ἢ
κλοπαῖς
θηρώμενον
|
~Ἑλένην· |
θανεῖται
δ´,
ἤν
γε
δὴ |
[250] |
εἰργοίμεσθα,
τὴν
ὑπ´
Ἰλίωι
~δοκοῦντες
|
Ἑλένην |
Μενέλεώ
μ´
ἐλθεῖν
μέτα.
~εἰ |
[600] |
~ἀκταῖσιν
Ἥρας
μηχαναῖς
ἐθνήισκετε,
~δοκοῦντες
|
Ἑλένην |
οὐκ
ἔχοντ´
ἔχειν
Πάριν.
~ἐγὼ |
[1650] |
γήμειέ
σε,
~φρουρὸν
παρ´
Ἀκτὴν
|
τεταμένην |
νῆσον
λέγω,
~Ἑλένη
τὸ
λοιπὸν |
[1350] |
πόντιον
~τοῦ
πρόσθεν
ἀνδρὸς
χάρισιν
|
ἐκπεπληγμένην· |
~ἄγαν
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
παρόνθ´ |
[500] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
τὴν
ὄρεγμα
δεινὸν
|
ἡμιλλημένην
|
~τύμβου
´πὶ
κρηπῖδ´
ἐμπύρους
τ´ |
[750] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθικτον
εὐνὴν
ἴσθι
σοι
|
σεσωμένην. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
τοῦδε
πειθώ;
φίλα |
[1650] |
αἰεὶ
τὸν
παρόντα
νῦν
χρόνον
|
~κείνην |
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν
δόμοις
ἐχρῆν· |
[100] |
ἦλθες
γάρ,
ὦ
ξέν´,
Ἰλίου
|
κλεινὴν |
πόλιν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ
ξύν
γε |
[1000] |
ἓν
τοὺς
λόγους
φέροντε
χρὴ
|
~κοινὴν |
ξυνάπτειν
μηχανὴν
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε |
[0] |
μορφώματ´
ὄρνιθος
λαβών,
~ὃς
δόλιον
|
εὐνὴν |
ἐξέπραξ´
ὑπ´
αἰετοῦ
~δίωγμα
φεύγων, |
[750] |
τόδ´
οὐκ
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθικτον
|
εὐνὴν |
ἴσθι
σοι
σεσωμένην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς |
[50] |
μοι
τὸ
σῶμά
γ´
ἐνθάδ´
|
αἰσχύνην |
ὄφληι.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
~τίς
τῶνδ´
ἐρυμνῶν |
[800] |
ἱδρυμένη;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκ,
ἀλλ´
ἀδελφή·
|
Θεονόην |
καλοῦσί
νιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
μὲν |
[0] |
ἦλθεν
ὡραίαν
γάμων,
~καλοῦσιν
αὐτὴν
|
Θεονόην· |
τὰ
θεῖα
γὰρ
~τά
τ´ |
[100] |
τούσδε
βασιλείους
δόμους,
~τὴν
θεσπιωιδὸν
|
Θεονόην |
χρήιζων
ἰδεῖν,
~σὺ
προξένησον,
ὡς |
[100] |
φασίν,
βρόχωι
γ´
ἅψασαν
εὐγενῆ
|
δέρην. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἱ
Τυνδάρειοι
δ´
εἰσὶν |
[1550] |
σέλματα.
~μονάμπυκος
δὲ
Μενέλεως
ψήχων
|
δέρην
|
~μέτωπά
τ´
ἐξέπεισεν
ἐσβῆναι
δόρυ. |
[50] |
γὰρ
Ἑλλὰς
πᾶσα
τὴν
Διὸς
|
κόρην. |
~σύγγνωθι
δ´
ἡμῖν
τοῖς
λελεγμένοις, |
[1650] |
~κείνην
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν
δόμοις
|
ἐχρῆν· |
~ἐπεὶ
δὲ
Τροίας
ἐξανεστάθη
βάθρα
|
[50] |
δ´
εἶξα
μᾶλλον
ἤ
μ´
|
ἐχρῆν· |
~μισεῖ
γὰρ
Ἑλλὰς
πᾶσα
τὴν |
[600] |
ἐπειδὴ
χρόνον
ἔμειν´
ὅσον
μ´
|
ἐχρῆν, |
~τὸ
μόρσιμον
σώσασα
πατέρ´
ἐς |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
εἶ;
τίν´
ὄψιν
|
σήν, |
γύναι,
προσδέρκομαι;
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
δ´ |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
γάρ
με
λεύσσων
|
σὴν |
δάμαρθ´
ὁρᾶν
δοκεῖς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ |
[1400] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
σοὶ
τόδ´,
ἢν
|
σὴν |
εἰς
ἔμ´
εὔνοιαν
διδῶις.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
δακρύεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
εὐμαρεῖ
γοῦν
|
σὴν |
κασιγνήτην
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
δῆτα. |
[1600] |
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
σύγγονον
δὲ
|
σὴν
|
~οὐ
κτενεῖς
ἡμῶν
ἑκόντων
ἀλλ´ |
[1150] |
ἀπέθρισας
~χλωροῖς
τε
τέγγεις
δάκρυσι
|
σὴν |
παρηίδα
~κλαίουσα;
πότερον
ἐννύχοις
πεπεισμένη
|
[900] |
~τὴν
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις
τὴν
|
σήν |
ποτε,
~χάριτας
πονηρὰς
κἀδίκους
ὠνουμένη. |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λιπὼν
σέ;
Τροίαν
ἐξέπερσα
|
σὴν |
χάριν.
~(ΕΛΕΝΗ)
κρεῖσσον
γὰρ
ἤ |
[800] |
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προδότις
ἂν
εἴης·
|
τὴν |
βίαν
σκήψας´
ἔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´ |
[900] |
ὠνουμένη.
~μισεῖ
γὰρ
ὁ
θεὸς
|
τὴν |
βίαν,
τὰ
κτητὰ
δὲ
~κτᾶσθαι |
[900] |
μέλλοντα,
τὰ
δὲ
δίκαια
μή.
|
~τὴν |
δ´
ἀθλίαν
ἔμ´,
οἷσιν
ἔγκειμαι |
[900] |
τε
θυγατέρ´,
ἣν
οὐδεὶς
γαμεῖ,
|
~τὴν |
δ´
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
ἀλητείαν
πικρὰν
|
[50] |
ἐχρῆν·
~μισεῖ
γὰρ
Ἑλλὰς
πᾶσα
|
τὴν |
Διὸς
κόρην.
~σύγγνωθι
δ´
ἡμῖν |
[100] |
κείνης
ἔτι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὕτω
δοκεῖτε
|
τὴν |
δόκησιν
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς
γὰρ |
[650] |
πρὸς
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ,
|
τὴν |
δοκοῦσαν
Ἰδαίαν
πόλιν
~μολεῖν
Ἰλίου |
[100] |
ἐπισπάσας
κόμης.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶδες
σὺ
|
τὴν |
δύστηνον,
ἢ
κλυὼν
λέγεις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[950] |
τόνδε
λάινον
τάφον,
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
|
τὴν |
ἐμὴν
δάμαρτά
σε,
~ἣν
Ζεὺς |
[1400] |
χρόα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´
ἡμέρα
σοι
|
τὴν |
ἐμὴν
δείξει
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ |
[800] |
Νηλέως
τ´
ἄπαιδα·
διὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω
κατθανεῖν
δάμαρτ´ |
[550] |
οὐδ´
ἀφίξομαι
~Ἕλληνας
οὐδὲ
πατρίδα
|
τὴν |
ἐμήν
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~Μενέλαε,
μαστεύων |
[950] |
λέχη.
~εἰ
δ´
ἐμὲ
γυναῖκα
|
τὴν |
ἐμὴν
συλήσετε,
~ἅ
σοι
παρέλιπεν |
[1550] |
δὲ
τοῖσι
σοῖς
~βοᾶι
κελευστὴς
|
τὴν |
ἐναντίαν
ὄπα·
~οὐχ
εἷ´
ὁ |
[1000] |
πατρίδα
νοστῆσαι
Κύπριν,
~Ἥρας
δὲ
|
τὴν |
ἔννοιαν
ἐν
ταὐτῶι
μένειν
~ἣν |
[900] |
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
δὲ
σῶι
|
~τὴν |
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις
τὴν
σήν |
[100] |
οὕνεκ´
ἦλθον
τούσδε
βασιλείους
δόμους,
|
~τὴν |
θεσπιωιδὸν
Θεονόην
χρήιζων
ἰδεῖν,
~σὺ |
[400] |
δ´
ἄντρου
μυχοῖς
~κρύψας
γυναῖκα
|
τὴν |
κακῶν
πάντων
ἐμοὶ
~ἄρξασαν
ἥκω, |
[450] |
πάροιθε
τὰς
παρεστώσας
κλύω,
~εἰ
|
τὴν |
μὲν
αἱρεθεῖσαν
ἐκ
Τροίας
ἄγων
|
[1000] |
τῶν
θεῶν
δ´
ἄρχεσθε
χἰκετεύετε
|
~τὴν |
μέν
ς´
ἐᾶσαι
πατρίδα
νοστῆσαι |
[500] |
με
θηρᾶται
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
|
τὴν |
ὄρεγμα
δεινὸν
ἡμιλλημένην
~τύμβου
´πὶ |
[1600] |
ἂν
τάχα
ξένους·
~νῦν
δὲ
|
τὴν |
προδοῦσαν
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
σύγγονον,
~ἥτις |
[900] |
σῶι
~τὴν
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις
|
τὴν |
σήν
ποτε,
~χάριτας
πονηρὰς
κἀδίκους |
[900] |
γόνυ
~οὔτ´
ἂν
δακρῦσαι
βλέφαρα·
|
τὴν |
Τροίαν
γὰρ
ἂν
~δειλοὶ
γενόμενοι |
[250] |
ἐς
πάτραν,
~κλήιθροις
ἂν
εἰργοίμεσθα,
|
τὴν |
ὑπ´
Ἰλίωι
~δοκοῦντες
Ἑλένην
Μενέλεώ |
[900] |
ἀλλά
ς´
ἱκετεύω
τόδε·
~δὸς
|
τὴν |
χάριν
μοι
τήνδε
καὶ
μιμοῦ |
[1400] |
τάδ´
ἄξομεν,
~πρόσταξον,
ὡς
ἂν
|
τὴν |
χάριν
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει |
[1550] |
ἄξας,
ὁ
δ´
ἀφελὼν
σκαλμοῦ
|
πλάτην
|
~καθαιματώσει
κρᾶτα
πολεμίων
ξένων;
~ὀρθοὶ |
[1500] |
μὲν
γὰρ
ἱστόν,
ὁ
δὲ
|
πλάτην |
καθίστατο
~ταρσόν
τε
χειρὶ
λευκά |
[750] |
~οὐδ´
Ἕλενος,
ἀλλὰ
πόλις
ἀνηρπάσθη
|
μάτην. |
~{εἴποις
ἄν,
οὕνεχ´
ὁ
θεὸς |
[1200] |
καὶ
γῆ
Τρωιάς,
ὡς
ἔρρεις
|
μάτην. |
~(ΕΛΕΝΗ)
κἀγὼ
μετέσχον
Πριαμίδαις
δυσπραξίας. |
[600] |
λέγω
πόνους
σε
μυρίους
τλῆναι
|
μάτην. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
παλαιὰ
θρηνεῖς
πήματ´·
ἀγγέλλεις |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον
κτανεῖν
κακίστην
~(ΧΟΡΟΣ)
|
εὐσεβεστάτην |
μὲν
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
με |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
εὐμαρεῖ
γοῦν
σὴν
|
κασιγνήτην |
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
δῆτα.
πῶς |
[1650] |
Πάρις
γήμειέ
σε,
~φρουρὸν
παρ´
|
Ἀκτὴν |
τεταμένην
νῆσον
λέγω,
~Ἑλένη
τὸ |
[450] |
οὐχ
ὅσον
πικροὺς
~λόγους
ἔδωκα
|
δεσπότην |
φοβουμένη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φῶ;
τί |
[1150] |
ἀφῖχθαι
καὶ
λεληθέναι
σκοπούς,
~ἤτοι
|
κατόπτην |
ἢ
κλοπαῖς
θηρώμενον
~Ἑλένην·
θανεῖται |
[0] |
λιπὼν
δὲ
βούσταθμ´
Ἰδαῖος
Πάρις
|
~Σπάρτην |
ἀφίκεθ´
ὡς
ἐμὸν
σχήσων
λέχος. |
[450] |
ἡ
Τυνδαρὶς
παῖς,
ἣ
κατὰ
|
Σπάρτην |
ποτ´
ἦν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πόθεν
μολοῦσα; |
[500] |
εἰ
μολὼν
σωθήσεται.
~ἐγὼ
δ´
|
ἀπέστην |
τοῦτ´
ἐρωτῆσαι
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´
ἐπεί |
[1600] |
ς´
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον
κτανεῖν
|
κακίστην |
~(ΧΟΡΟΣ)
εὐσεβεστάτην
μὲν
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[750] |
θεοὺς
ἔχων
τις
ἂν
~φίλους
|
ἀρίστην |
μαντικὴν
ἔχοι
δόμοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν· |
[1500] |
ἢ
πεδοστιβεῖ
ποδί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Μενέλαος
|
αὐτὴν |
ἐκπεπόρθμευται
χθονός,
~ὃς
αὐτὸς
αὑτὸν |
[100] |
γυναῖκα
Σπαρτιᾶτιν
εἵλετε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Μενέλαος
|
αὐτὴν |
ἦγ´
ἐπισπάσας
κόμης.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶδες |
[0] |
ἥβην
ἦλθεν
ὡραίαν
γάμων,
~καλοῦσιν
|
αὐτὴν |
Θεονόην·
τὰ
θεῖα
γὰρ
~τά |
[1400] |
κατθανεῖν
μ´;
ἔα
δέ
με
|
~αὐτὴν |
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι.
~θεοὶ |
[1650] |
συγγόνου
μέλαν
ξίφος,
~νόμιζε
δ´
|
αὐτὴν |
σωφρόνως
πράσσειν
τάδε.
~πάλαι
δ´ |
[950] |
εὐσεβεῖν
καὶ
βούλομαι
~φιλῶ
τ´
|
ἐμαυτήν, |
καὶ
κλέος
τοὐμοῦ
πατρὸς
~οὐκ |
[1250] |
μὴ
´πὶ
τοῖς
ἀνηνύτοις
~τρύχουσα
|
σαυτήν |
~Μενέλεως
δ´
ἔχει
πότμον,
~κοὐκ |
[750] |
~Κρήτης
τε
Λιβύης
θ´
ἃς
|
ἐπεστράφην |
πόλεις
~σκοπιάς
τε
Περσέως;
οὐ |
[1650] |
σωφρόνως
πράσσειν
τάδε.
~πάλαι
δ´
|
ἀδελφὴν |
κἂν
πρὶν
ἐξεσώσαμεν,
~ἐπείπερ
ἡμᾶς |
[1650] |
εἰ
θεοῖς
δοκεῖ,
~ἐγὼ
δ´
|
ἀδελφὴν |
οὐκέτ´
ἂν
κτάνοιμ´
ἐμήν.
~ἴστον |
[500] |
ξυνάψω
κῶλον;
ἄγριος
δέ
τις
|
~μορφὴν |
ὅδ´
ἐστὶν
ὅς
με
θηρᾶται |
[250] |
δῆτ´
ἔτι
ζῶ;
τίν´
ὑπολείπομαι
|
τύχην; |
~γάμους
ἑλομένη
τῶν
κακῶν
ὑπαλλαγὰς
|
[250] |
μὲν
οὖν
ἐς
μίαν
ἀποβλέπων
|
τύχην
|
~πρὸς
θεῶν
κακοῦται,
βαρὺ
μέν, |
[1400] |
ἔρχεται
γὰρ
δή
τιν´
ἐς
|
τύχην |
τάδε.
~ὅστις
δὲ
δώσει
ναῦν |
[1400] |
ἡμῖν
δώματ´·
οὐ
γὰρ
ἐνθάδε
|
~ψυχὴν |
ἀφῆκε
Μενέλεως.
ἴτω
δέ
τις
|
[600] |
ς´
εἰς
ἐμὰς
ἔδωκεν
ὠλένας
|
λαβεῖν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
φίλτατ´
ἀνδρῶν
Μενέλεως, |
[500] |
ὅδ´
ἐστὶν
ὅς
με
θηρᾶται
|
λαβεῖν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
τὴν
ὄρεγμα
δεινὸν |
[800] |
οὖν
θανούμεθ´
ὥστε
καὶ
δόξαν
|
λαβεῖν; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
´πὶ
νώτοις
σὲ |
[400] |
δ´
ἔκ
γε
πλουσίων
δόμων
|
~λαβεῖν |
τι
ναύταις·
ἐκ
δὲ
μὴ |
[950] |
σῶσαι
ξένον
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς
|
ἀπολαβεῖν |
δάμαρτ´
ἐμήν,
~ἀπόδος
τε
καὶ |
[1450] |
βούθυτον
ἁμέραν
~ὁ
Διὸς
εἶπε
|
σέβειν |
γόνος·
~μόσχον
θ´
ἃν
λίποιτ´ |
[950] |
ἁνδάνηις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐγὼ
πέφυκά
τ´
|
εὐσεβεῖν |
καὶ
βούλομαι
~φιλῶ
τ´
ἐμαυτήν, |
[1350] |
ἤν
σοι
μὴ
κακῶς
δόξω
|
λέγειν, |
~πείθου,
μέν´
αὐτοῦ·
ταὐτὰ
γὰρ |
[450] |
μὲν
οὐκ
ἔχω
τί
χρὴ
|
λέγειν. |
~πολλοὶ
γάρ,
ὡς
εἴξασιν,
ἐν |
[1400] |
ἐγὼ
δὲ
διὰ
τὸ
μὲν
|
στέργειν |
πόσιν
~καὶ
ξυνθάνοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ |
[1250] |
ὦ
νεᾶνι·
τὸν
παρόντα
μὲν
|
~στέργειν |
πόσιν
χρή,
τὸν
δὲ
μηκέτ´ |
[1250] |
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσον
δ´
|
ἀπείργειν |
μῆκος
ἐκ
γαίας
δόρυ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1050] |
σοῦ·
καὶ
μόνος
γε
φάσκε
|
διαφυγεῖν |
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων
σὺν
παιδὶ |
[850] |
~λαβοῦς´
ἐπ´
ἀκμῆς
εἰμι
κατθανόντ´
|
ἰδεῖν· |
~μή
μοι
κατείπηις
σῶι
κασιγνήτωι |
[150] |
φεῦγε,
πρίν
σε
παῖδα
Πρωτέως
|
~ἰδεῖν, |
ὃς
ἄρχει
τῆσδε
γῆς·
ἄπεστι |
[100] |
δόμους,
~τὴν
θεσπιωιδὸν
Θεονόην
χρήιζων
|
ἰδεῖν, |
~σὺ
προξένησον,
ὡς
τύχω
μαντευμάτων
|
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ
τἀμὰ
χρὴ
|
δικάζειν. |
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν
γε
βελτίω
λέγω. |
[400] |
γὰρ
τοῦτο
πρόσκειται,
ξένε,
~μηδένα
|
πελάζειν |
τοισίδ´
Ἑλλήνων
δόμοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἆ, |
[1550] |
μέλλετ´,
ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
λωτίσματα,
|
~σφάζειν |
φονεύειν
βαρβάρους
νεώς
τ´
ἄπο
|
[1050] |
σκῆψις
φέρει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
οὐ
|
νομίζειν |
φήσομεν
καθ´
Ἑλλάδα
~χέρσωι
καλύπτειν |
[950] |
~ἣν
Ζεὺς
ἔπεμψε
δεῦρό
σοι
|
σώιζειν |
ἐμοί.
~οἶδ´
οὕνεχ´
ἡμῖν
οὔποτ´ |
[1000] |
καὶ
τοῦτο
Νηρέως
πάρα
~ἔχουσα
|
σώιζειν, |
Μενέλεως,
πειράσομαι.
~Ἥραι
δ´,
ἐπείπερ |
[900] |
ἐμοὶ
~Ἑρμῆς
ἔδωκε
πατρὶ
σῶι
|
σώιζειν |
πόσει
~τῶιδ´
ὃς
πάρεστι
κἀπολάζυσθαι |
[800] |
παρόντα
σε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θνήισκοιμεν
ἄν·
|
λαθεῖν |
γὰρ
οὐχ
οἷόν
τέ
μοι. |
[1200] |
ἐν
εὐμαρεῖ
γοῦν
σὴν
κασιγνήτην
|
λαθεῖν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
δῆτα.
πῶς
οὖν; |
[1600] |
ηὔχουν
οὔτε
ς´
οὔθ´
ἡμᾶς
|
λαθεῖν
|
~Μενέλαον,
ὦναξ,
ὡς
ἐλάνθανεν
παρών. |
[150] |
δ´
ἕκατι
μήτε
σὺ
ζήτει
|
μαθεῖν
|
~ἐγώ
τε
σιγῶ·
τί
γὰρ |
[550] |
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
σὸν
θέλω
|
μαθεῖν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλένηι
ς´
ὁμοίαν
δὴ |
[1400] |
ἄκραι
θίγηις
χερί,
~ἥξομεν
ἵν´
|
ἐλθεῖν |
βουλόμεσθα
τῆς
τύχης.
~ἅλις
δὲ |
[950] |
μάθηις,
ὦ
παρθένε,
~πρῶτον
μὲν
|
ἐλθεῖν |
διὰ
μάχης
σῶι
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον |
[1250] |
θ´,
ὥστε
ς´
ἐς
πάτραν
|
~ἐλθεῖν, |
ἐπεὶ
νῦν
γ´
ἀθλίως
ς´ |
[1050] |
ἁλῶ
τεχνωμένη,
~ἢ
πατρίδα
τ´
|
ἐλθεῖν |
καὶ
σὸν
ἐκσῶσαι
δέμας.
~ὦ |
[250] |
Ἰλίωι
~δοκοῦντες
Ἑλένην
Μενέλεώ
μ´
|
ἐλθεῖν |
μέτα.
~εἰ
μὲν
γὰρ
ἔζη |
[1650] |
αὐτοῖς
δεῖ
νιν
ἐζεῦχθαι
γάμοις
|
~ἐλθεῖν |
τ´
ἐς
οἴκους
καὶ
συνοικῆσαι |
[300] |
πρόσω;
~θέλω
δὲ
κἀγώ
σοι
|
συνεισελθεῖν |
δόμους
~καὶ
συμπυθέσθαι
παρθένου
θεσπίσματα· |
[1050] |
πότερα
δ´
ἐς
οἴκους
σοι
|
συνεισελθεῖν |
με
χρὴ
~ἢ
πρὸς
τάφωι |
[250] |
με
Λήδαν
φασὶν
ἐκ
Διὸς
|
τεκεῖν. |
~τέρας
γὰρ
ὁ
βίος
καὶ |
[100] |
ἐναλίαν
Κύπρον,
οὗ
μ´
ἐθέσπισεν
|
~οἰκεῖν |
Ἀπόλλων,
ὄνομα
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα
θέμενον |
[250] |
τῶν
κακῶν
ὑπαλλαγὰς
~μετ´
ἀνδρὸς
|
οἰκεῖν |
βαρβάρου,
πρὸς
πλουσίαν
~τράπεζαν
ἵζους´; |
[1650] |
πλανήτηι
Μενέλεωι
θεῶν
πάρα
~μακάρων
|
κατοικεῖν |
νῆσόν
ἐστι
μόρσιμον·
~τοὺς
εὐγενεῖς |
[1650] |
τὸν
παρόντα
νῦν
χρόνον
~κείνην
|
κατοικεῖν |
σοῖσιν
ἐν
δόμοις
ἐχρῆν·
~ἐπεὶ |
[700] |
εὔηθες
δέ
τοι
~τὸ
καὶ
|
δοκεῖν |
ὄρνιθας
ὠφελεῖν
βροτούς.
~Κάλχας
γὰρ |
[700] |
ἐπ´
ἀκταῖς
τούς
τ´
ἐμοὺς
|
καραδοκεῖν
|
~ἀγῶνας
οἳ
μένουσί
μ´,
ὡς |
[550] |
θεοί·
θεὸς
γὰρ
καὶ
τὸ
|
γιγνώσκειν |
φίλους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλληνὶς
εἶ
τις |
[950] |
~ἐν
ξυμφοραῖσι
δάκρυ´
ἀπ´
ὀφθαλμῶν
|
βαλεῖν. |
~ἀλλ´
οὐχὶ
τοῦτο
τὸ
καλόν, |
[400] |
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς
ἂν
οἶμαί
γ´
|
ἀγγελεῖν |
τοὺς
σοὺς
λόγους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναυαγὸς |
[700] |
τοι
~τὸ
καὶ
δοκεῖν
ὄρνιθας
|
ὠφελεῖν |
βροτούς.
~Κάλχας
γὰρ
οὐκ
εἶπ´ |
[400] |
´χόντων
βίον
~οὐδ´
εἰ
θέλοιεν
|
ὠφελεῖν |
ἔχοιμεν
ἄν.
~ὠή·
τίς
ἂν |
[1400] |
οὐ
νῦν
διδαξόμεσθα
τοὺς
φίλους
|
φιλεῖν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
βούληι
ξυνεργῶν
αὐτὸς
ἐκπέμψω |
[1300] |
~παγὰς
δ´
ἀμπαύει
δροσερὰς
~λευκῶν
|
ἐκβάλλειν |
ὑδάτων
~πένθει
παιδὸς
ἀλάστωι.
~ἐπεὶ |
[450] |
Ἀχαιούς,
ὦ
ξέν´,
ἐς
Τροίαν
|
μολεῖν. |
~ἀλλ´
ἕρπ´
ἀπ´
οἴκων·
ἔστι |
[1200] |
γὰρ
οἷ
σφ´
ἐγὼ
χρήιζω
|
μολεῖν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίς
ἐστι;
ποῦ
´στιν; |
[650] |
σέ,
τὴν
δοκοῦσαν
Ἰδαίαν
πόλιν
|
~μολεῖν |
Ἰλίου
τε
μελέους
πύργους.
~πρὸς |
[400] |
λαῖφος
ὥστε
μ´
ἐς
πάτραν
|
μολεῖν. |
~καὶ
νῦν
τάλας
ναυαγὸς
ἀπολέσας |
[650] |
ἔμενον
~ἔμενον
ἐκ
Τροίας
πολυετῆ
|
μολεῖν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔχεις,
ἔχω
τε
ς´· |
[400] |
~πύργους
ἔπερσα,
κἀς
πάτραν
χρήιζων
|
μολεῖν
|
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
τοῦδε
πρὸς
θεῶν |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐδ´
ἄρα
πρὸς
οἴκους
|
ναυστολεῖν |
ς´
ἔξεστί
μοι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ξίφος |
[50] |
παῖς
ὁ
τοῦ
τεθνηκότος
~θηρᾶι
|
γαμεῖν |
με.
τὸν
πάλαι
δ´
ἐγὼ |
[750] |
ἐμοῖς
γάμοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἦ
γὰρ
|
γαμεῖν |
τις
τἄμ´
ἐβουλήθη
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1500] |
γὰρ
ἐλπίδων
~ἔσω
βέβηκε
μίαν
|
ὑπερδραμεῖν |
χέρα
~τοσούσδε
ναύτας
ὧν
ἀπεστάλης |
[900] |
οὔκουν
χρή
σε
συγγόνωι
πλέον
|
~νέμειν |
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ
χρηστῶι
πατρί. |
[600] |
~δέμας
φοροίης.
οὐκ
ἐῶ
σε
|
κερτομεῖν
|
~ἡμᾶς
τόδ´
αὖθις,
ὡς
ἅδην |
[1550] |
νῶτα
κἀς
κέρας
παρεμβλέπων
~μὴ
|
θιγγάνειν |
ἀπεῖργεν.
ὁ
δ´
Ἑλένης
πόσις
|
[950] |
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον
ἢ
´μὲ
δεῖ
|
θανεῖν· |
ἁπλοῦς
λόγος.
~ἢν
δ´
ἐς |
[1100] |
οὐ
τὸ
σῶμ´,
ἐν
βαρβάροις.
|
~θανεῖν |
δ´
ἔασόν
μ´,
εἰ
κατακτεῖναι |
[1050] |
βλέπω
δύο
ῥοπάς·
~ἢ
γὰρ
|
θανεῖν |
δεῖ
μ´,
ἢν
ἁλῶ
τεχνωμένη, |
[1050] |
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ
θανὼν
λόγωι
|
θανεῖν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
γυναικείοις
ς´ |
[800] |
γὰρ
ἢ
μὴ
δρῶντας
ἥδιον
|
θανεῖν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
μί´
ἔστιν
ἐλπὶς
ἦι |
[1200] |
θανάτωι
δὲ
ποίωι
φησὶ
Μενέλεων
|
θανεῖν; |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἰκτρόταθ´,
ὑγροῖσιν
ἐν
κλυδωνίοις |
[1500] |
~ὃς
αὐτὸς
αὑτὸν
ἦλθεν
ἀγγέλλων
|
θανεῖν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
δεινὰ
λέξας·
τίς |
[1600] |
δεσποτῶν
~τοῖσι
γενναίοισι
δούλοις
εὐκλεέστατον
|
θανεῖν. |
~(ΚΑΣΤΩΡ)
~ἐπίσχες
ὀργὰς
αἷσιν
οὐκ |
[250] |
καὶ
τὸ
σῶμ´
ἐστὶν
πικρόν.
|
~{θανεῖν |
κράτιστον·
πῶς
θάνοιμ´
ἂν
οὖν |
[1050] |
~βούληι
λέγεσθαι
μὴ
θανὼν
λόγωι
|
θανεῖν; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
μὲν
ὄρνις·
εἰ |
[850] |
δὲ
τὴν
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω
|
κατθανεῖν |
δάμαρτ´
ἐγώ;
~μάλιστά
γ´·
εἰ |
[1600] |
τὰ
δ´
ἔκδικ´
οὔ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
κατθανεῖν |
ἐρᾶν
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
σύγγονον |
[1400] |
τίς
κείνωι
χάρις
~ξὺν
κατθανόντι
|
κατθανεῖν |
μ´;
ἔα
δέ
με
~αὐτὴν |
[950] |
δὲ
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
|
~κτανεῖν |
δέδοκται
τήνδε
μοι
κἄπειτ´
ἐμὸν
|
[1600] |
οὖν
ς´
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον
|
κτανεῖν |
κακίστην
~(ΧΟΡΟΣ)
εὐσεβεστάτην
μὲν
οὖν. |
[1000] |
σιγήσειεν
ἂν
~μέλλοντ´
ἀδελφὴ
σύγγονον
|
κατακτανεῖν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´
οὐδὲ
μὴν
ναῦς |
[1000] |
δ´
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι
δὲ
παρθένος
|
μένειν |
ἀεί.
~ἃ
δ´
ἀμφὶ
τύμβωι |
[1000] |
δὲ
τὴν
ἔννοιαν
ἐν
ταὐτῶι
|
μένειν
|
~ἣν
ἐς
σὲ
καὶ
σὸν |
[700] |
ηὕρηκας
οὗ
τ´
ἐσμὲν
τύχης,
|
~μένειν |
τ´
ἐπ´
ἀκταῖς
τούς
τ´ |
[100] |
δὲ
μύθων·
οὐ
διπλᾶ
χρήιζω
|
στένειν. |
~ὧν
δ´
οὕνεκ´
ἦλθον
τούσδε |
[300] |
παρθένου
θεσπίσματα·
~γυναῖκα
γὰρ
δὴ
|
συμπονεῖν |
γυναικὶ
χρή.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι,
λόγους |
[1600] |
βὰς
~ἄνακτ´
ἐς
Ἑλλάδ´
εἶπεν
|
εὐθύνειν |
δόρυ.
~οἱ
δ´
ἱστὸν
ἦραν, |
[250] |
~πόσιν
ποθ´
ἥξειν
καί
μ´
|
ἀπαλλάξειν |
κακῶν,
~ἐπεὶ
τέθνηκεν
οὗτος,
οὐκέτ´ |
[500] |
~ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
οὐδ´
ἀγύμναστον
πλάνοις,
|
~ἥξειν |
δ´
ὅταν
δὴ
πημάτων
λάβηι |
[250] |
τύχας
ὤχει
μόνη,
~πόσιν
ποθ´
|
ἥξειν |
καί
μ´
ἀπαλλάξειν
κακῶν,
~ἐπεὶ |
[850] |
ὅμαιμον,
ὅς
με
προστάσσει
τάδε
|
~εἰπεῖν, |
ὅταν
γῆν
τήνδε
νοστήσας
τύχηις. |
[350] |
θεοὺς
~πεισθεὶς
ἐποίεις}
ἐν
θεοῖς
|
λιπεῖν |
βίον,
~πρὶν
τὸν
ἐμὸν
Ἀτρέα |
[1400] |
τις
~φράσων
ὑπάρχοις
τοῖς
ἐμοῖς
|
φέρειν |
γάμων
~ἀγάλματ´
οἴκους
εἰς
ἐμούς· |
[250] |
~ὡς
ῥᾶιστα
τἀναγκαῖα
τοῦ
βίου
|
φέρειν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
γυναῖκες,
τίνι
πότμωι |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἔσται·
τί
δ´
ἄλλο
|
προσφέρειν |
νομίζεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χαλκήλαθ´
ὅπλα·
καὶ |
[700] |
τήνδε
πως
δυναίμεθ´
ἐκκλέψαι
χθονός,
|
~φρουρεῖν |
θ´
ὅπως
ἂν
εἰς
ἓν |
[400] |
λεὼ
~οὐκ
οἶδ´·
ὄχλον
γὰρ
|
ἐσπεσεῖν |
ἠισχυνόμην,
~{ὥσθ´
ἱστορῆσαι
τὰς
ἐμὰς |
[900] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐγὼ
σὸν
οὔτ´
ἂν
|
προσπεσεῖν |
τλαίην
γόνυ
~οὔτ´
ἂν
δακρῦσαι |
[1350] |
ἐν
τύχη
πόσις·
~ἃ
γὰρ
|
καθήσειν |
ὅπλ´
ἔμελλεν
εἰς
ἅλα,
~ταῦτ´ |
[50] |
ἔπος
~Ἑρμοῦ,
τὸ
κλεινὸν
ἔτι
|
κατοικήσειν |
πέδον
~Σπάρτης
σὺν
ἀνδρί,
γνόντος |
[800] |
φάος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
στερηθεὶς
σοῦ
|
τελευτήσειν |
βίον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς
οὖν
θανούμεθ´ |
[400] |
ἥκω,
τούς
γε
περιλελειμμένους
~φίλων
|
φυλάσσειν |
τἄμ´
ἀναγκάσας
λέχη.
~μόνος
δὲ |
[1400] |
λύπρ´·
ὀφείλω
δ´
οὐκ
ἀεὶ
|
πράσσειν |
κακῶς,
~ὀρθῶι
δὲ
βῆναι
ποδί· |
[1650] |
ξίφος,
~νόμιζε
δ´
αὐτὴν
σωφρόνως
|
πράσσειν |
τάδε.
~πάλαι
δ´
ἀδελφὴν
κἂν |
[1350] |
μοι·
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
~εὔνουν
|
κρατεῖν |
τε
στόματος,
ἢν
δυνώμεθα
~σωθέντες |
[1000] |
~Ἥραι
δ´,
ἐπείπερ
βούλεταί
ς´
|
εὐεργετεῖν, |
~ἐς
ταὐτὸν
οἴσω
ψῆφον·
ἡ |
[750] |
μαντευόμεθα;
τοῖς
θεοῖσι
χρὴ
~θύοντας
|
αἰτεῖν |
ἀγαθά,
μαντείας
δ´
ἐᾶν·
~βίου |
[500] |
τυράννους
αὐτὸν
ὄντα
βασιλέα
~βίον
|
προσαιτεῖν· |
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει.
~λόγος
γάρ |
[1200] |
Πελοπίδαι
τὰ
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι
|
θάπτειν |
ἐν
πέπλων
ὑφάσμασιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κτέριζ´· |
[1250] |
ταύτης
ὁ
μόχθος,
ὡς
λέγεις,
|
θάπτειν |
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
εὐσεβεῖ
γοῦν |
[1000] |
τοὺς
λόγους
φέροντε
χρὴ
~κοινὴν
|
ξυνάπτειν |
μηχανὴν
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε
δή |
[1250] |
ἐν
εὐσεβεῖ
γοῦν
νόμιμα
μὴ
|
κλέπτειν |
νεκρῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἴτω·
πρὸς
ἡμῶν |
[1550] |
φονεύειν
βαρβάρους
νεώς
τ´
ἄπο
|
~ῥίπτειν |
ἐς
οἶδμα;
ναυβάταις
δὲ
τοῖσι |
[1050] |
νομίζειν
φήσομεν
καθ´
Ἑλλάδα
~χέρσωι
|
καλύπτειν |
τοὺς
θανόντας
ἐναλίους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´ |
[1050] |
στήσεται
ξιφηφόρος.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
χρὴ
|
βραβεύειν |
πάντα·
πόμπιμοι
μόνον
~λαίφει
πνοαὶ |
[950] |
ἐμὴν
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
σοὶ
|
βραβεύειν, |
ὦ
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους·
~οὕτω |
[1550] |
ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
λωτίσματα,
~σφάζειν
|
φονεύειν |
βαρβάρους
νεώς
τ´
ἄπο
~ῥίπτειν |
[650] |
δὲ
λέξον·
ἡδύ
τοι
μόχθων
|
κλύειν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἐπὶ
βαρβάρου
λέκτρα |
[1400] |
τοι,
θεοί,
πόλλ´
ἄχρηστ´
ἐμοῦ
|
κλύειν
|
~καὶ
λύπρ´·
ὀφείλω
δ´
οὐκ |
[700] |
τ´
ἔχειν
κακὰς
~ἄλλων
τ´
|
ἀκούειν |
δοῦλον
ὄντα
τῶν
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1400] |
ὃς
κοσμεῖ
τάφον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μάλιστ´·
|
ἀκούειν |
τοῦδε
χρὴ
ναύτας
ἐμούς.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[500] |
δέ
του,
~δεινῆς
ἀνάγκης
οὐδὲν
|
ἰσχύειν |
πλέον.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσα
τᾶς
θεσπιωιδοῦ |
[1250] |
ἴτω·
πρὸς
ἡμῶν
ἄλοχον
εὐσεβῆ
|
τρέφειν. |
~ἐλθὼν
δ´
ἐς
οἴκους,
ἐξελὼν |
[1350] |
ἐμοὺς
~γάμους
ἑτοίμους
ἐν
χεροῖν
|
ἔχειν |
δοκῶν,
~σιγητέον
μοι·
καὶ
σὲ |
[1400] |
δέ
μ´
οἵαν
χρή
ς´
|
ἔχειν |
ἐν
δώμασιν
~γυναῖκ´,
ἐπειδὴ
Μενέλεων |
[700] |
ὄντα
χρῆσθαι,
τὰς
φρένας
τ´
|
ἔχειν |
κακὰς
~ἄλλων
τ´
ἀκούειν
δοῦλον |
[0] |
τυράννου
παιδί·
καὶ
δοκεῖ
μ´
|
ἔχειν, |
~κενὴν
δόκησιν,
οὐκ
ἔχων.
τὰ |
[600] |
ἐθνήισκετε,
~δοκοῦντες
Ἑλένην
οὐκ
ἔχοντ´
|
ἔχειν |
Πάριν.
~ἐγὼ
δ´,
ἐπειδὴ
χρόνον |
[1200] |
οἴμοι,
δοκῶ
μὲν
κἀμὸν
ὧδ´
|
ἔχειν |
πόσιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποδαπὸς
δ´
ὅδ´ |
[1650] |
θεῶν,
οἷς
ταῦτ´
ἔδοξεν
ὧδ´
|
ἔχειν. |
~σοὶ
μὲν
τάδ´
αὐδῶ,
συγγόνωι |
[1000] |
βλέπων
~ἀπέδωκεν
ἂν
σοὶ
τήνδ´
|
ἔχειν, |
ταύτηι
δὲ
σέ.
~καὶ
γὰρ |
[1550] |
ὅμως
~τοὺς
σοὺς
λόγους
σώιζοντες·
|
ἄρχειν |
γὰρ
νεὼς
~ξένον
κελεύσας
πάντα |
[900] |
χρὴ
δώματ´
ἀναπληρουμένους
~τἀλλότρια
μὴ
|
σχεῖν |
μηδ´
ἀφαιρεῖσθαι
βίαι.
~ἡμᾶς
δὲ |
[400] |
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
τοῦδε
πρὸς
θεῶν
|
τυχεῖν. |
~Λιβύης
δ´
ἐρήμους
ἀξένους
τ´ |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ψαύω,
θανόντος
σοῦ
τόδ´
|
ἐκλείψειν |
φάος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
στερηθεὶς
σοῦ |
[250] |
~εἴθ´
ἐξαλειφθεῖς´
ὡς
ἄγαλμ´
αὖθις
|
πάλιν |
~αἴσχιον
εἶδος
ἔλαβον
ἀντὶ
τοῦ |
[1100] |
~δεῦρο
καὶ
αὖθις
ἐκεῖσε
καὶ
|
πάλιν |
ἀμφιλόγοις
~πηδῶντ´
ἀνελπίστοις
τύχαις.
~σὺ |
[1250] |
τίνος
σέβει;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
μὴ
|
πάλιν |
γῆι
λύματ´
ἐκβάληι
κλύδων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[900] |
ἢ
οὐ
βούλοιντ´
ἂν
ἀποδοῦναι
|
πάλιν; |
~δοκῶ
μέν.
οὔκουν
χρή
σε |
[350] |
~νεκρῶν
φέροντας
ὀνόματ´
εἰς
οἴκους
|
πάλιν. |
~ἐγὼ
δ´
ἐπ´
οἶδμα
πόντιον |
[850] |
δὲ
τὸν
ἐμὸν
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι
|
πάλιν
|
~ἐφέστιον
φλόγ´
ἐς
δόμους
κομίζετε. |
[950] |
~ἢ
νῦν
ἐκείνους
ἀπόδος
ἐμψύχους
|
πάλιν
|
~ἢ
τήνδ´
ἀνάγκασόν
γ´
ἔτ´ |
[700] |
~νῦν
ἀνανεοῦμαι
τὸν
σὸν
ὑμέναιον
|
πάλιν
|
~καὶ
λαμπάδων
μεμνήμεθ´
ἃς
τετραόροις
|
[900] |
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
κἀπιβῶ
Σπάρτης
|
πάλιν, |
~κλυόντες
εἰσιδόντες
ὡς
τέχναις
θεῶν
|
[900] |
προδότις
οὐκ
ἄρ´
ἦ
φίλων,
|
~πάλιν |
μ´
ἀνάξους´
ἐπὶ
τὸ
σῶφρον |
[400] |
πάσας·
χὤταν
ἐγγὺς
ὦ
πάτρας,
|
~πάλιν |
μ´
ἀπωθεῖ
πνεῦμα
κοὔποτ´
οὔριον
|
[1550] |
τόδ´
εἶπε·
Δόλιος
ἡ
ναυκληρία·
|
~πάλιν |
πλέωμεν
ἀξίαν
κέλευε
σύ,
~σὺ |
[1400] |
ποτ´
ὄντι
δοὺς
πόσει
τάδε
|
~πάλιν |
πρὸς
οἴκους
σπεῦδ´
ἐμὴν
δάμαρτ´ |
[500] |
τάφου
τοῦδ´
εἰς
ἕδρας
ἐγὼ
|
πάλιν
|
~στείχω,
μαθοῦσα
Θεονόης
φίλους
λόγους. |
[300] |
διὰ
ψευδῶν
σαφῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
|
τἄμπαλίν |
γε
τῶνδ´
ἀληθείας
ἔπι.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1450] |
~Εὐρώταν
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
|
~πόλιν |
ἑλὼν
δόμον
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´ |
[650] |
κἀγὼ
σέ,
τὴν
δοκοῦσαν
Ἰδαίαν
|
πόλιν
|
~μολεῖν
Ἰλίου
τε
μελέους
πύργους. |
[1550] |
πόσις
~ἐκάλεσεν·
Ὦ
πέρσαντες
Ἰλίου
|
πόλιν, |
~οὐχ
εἷ´
ἀναρπάσαντες
Ἑλλήνων
νόμωι
|
[100] |
γάρ,
ὦ
ξέν´,
Ἰλίου
κλεινὴν
|
πόλιν; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ
ξύν
γε
πέρσας |
[500] |
ὡς
δέμας
δείξασα
σὸν
~ἔκπληξιν
|
ἡμῖν |
ἀφασίαν
τε
προστίθης.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδικούμεθ´, |
[1500] |
ναῦν
ἐχώρουν
Μενέλεωι
ποντίσματα
~φέροντες.
|
ἡμῖν |
δ´
ἦν
μὲν
ἥδ´
ὑποψία
|
[0] |
~προγόνου
λαβοῦσα
Νηρέως
τιμὰς
πάρα.
|
~ἡμῖν |
δὲ
γῆ
μὲν
πατρὶς
οὐκ |
[1400] |
Πελοπιδῶν
ἐῶ
νόμους·
~καθαρὰ
γὰρ
|
ἡμῖν |
δώματ´·
οὐ
γὰρ
ἐνθάδε
~ψυχὴν |
[850] |
ἀνονήτοις
γάμοις.
~τέλος
δ´
ἐφ´
|
ἡμῖν |
εἴθ´,
ἃ
βούλεται
Κύπρις,
~λέξας´ |
[500] |
παρούσης
συμφορᾶς
αἰτήσομαι.
~κακῶν
τόδ´
|
ἡμῖν |
ἔσχατον
τοῖς
ἀθλίοις,
~ἄλλους
τυράννους |
[1000] |
ἀμφὶ
τύμβωι
τῶιδ´
ὀνειδίζεις
πατρός,
|
~ἡμῖν |
ὅδ´
αὑτὸς
μῦθος·
ἀδικοίημεν
ἄν, |
[950] |
σοι
σώιζειν
ἐμοί.
~οἶδ´
οὕνεχ´
|
ἡμῖν |
οὔποτ´
ἀποδώσεις
θανών·
~ἀλλ´
ἥδε |
[1350] |
ὅμως
στένεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
καινὸς
|
ἡμῖν |
πόσις,
ἀναγκαίως
ἔχει
~τὰ
πρῶτα |
[1400] |
καὶ
μετάστησον
κακῶν.
~ἕλκουσι
δ´
|
ἡμῖν |
πρὸς
λέπας
τὰς
συμφορὰς
~σπουδῆι |
[1250] |
τάδ´·
οὐδὲ
μέμψεται
πόσις
ποτὲ
|
~ἡμῖν· |
σὺ
δ´
αὐτὸς
ἐγγὺς
ὢν |
[50] |
σε
χρή;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὄνομα
μὲν
|
ἡμῖν |
Τεῦκρος,
ὁ
δὲ
φύσας
πατὴρ
|
[50] |
τὴν
Διὸς
κόρην.
~σύγγνωθι
δ´
|
ἡμῖν |
τοῖς
λελεγμένοις,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς |
[1150] |
καταλυόμενοι.
~εἰ
γὰρ
ἅμιλλα
κρινεῖ
|
νιν |
αἵματος,
οὔποτ´
ἔρις
~λείψει
κατ´ |
[1350] |
~καὶ
παννυχίδες
θεᾶς.
~εὖ
δέ
|
νιν |
ἄμασιν
~ὑπέρβαλε
σελάνα
~μορφᾶ
μόνον |
[1000] |
~ἐκ
δυσσεβείας
ὅσιον
εἰ
τίθημί
|
νιν. |
~αὐτοὶ
μὲν
οὖν
ὁδόν
τιν´ |
[1650] |
~ἐν
τοῖσι
δ´
αὐτοῖς
δεῖ
|
νιν |
ἐζεῦχθαι
γάμοις
~ἐλθεῖν
τ´
ἐς |
[500] |
τοῦτ´
ἐρωτῆσαι
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´
ἐπεί
|
νιν |
εἶπέ
μοι
σεσωμένον.
~ἐγγὺς
δέ |
[100] |
θανοῦσα
δή.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
πού
|
νιν |
Ἑλένης
αἰσχρὸν
ὤλεσεν
κλέος;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[1350] |
ἀμείψας´
ἀντὶ
ναυφθόρου
στολῆς
~ἐγώ
|
νιν |
ἐξήσκησα
καὶ
λουτροῖς
χρόα
~ἔδωκα, |
[500] |
πῦρ
ἐγώ
θ´
ὃς
ἧψά
|
νιν, |
~Μενέλαος,
οὐκ
ἄγνωστος
ἐν
πάσηι |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
ἂν
ἀναπείσαιμεν
ἱκετεύοντέ
|
νιν |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
δρᾶσαι;
τίν´ |
[800] |
οὔκ,
ἀλλ´
ἀδελφή·
Θεονόην
καλοῦσί
|
νιν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι |
[1500] |
ὦ
δεινὰ
λέξας·
τίς
δέ
|
νιν |
ναυκληρία
~ἐκ
τῆσδ´
ἀπῆρε
χθονός; |
[1500] |
αὐχμηροὶ
δ´
ὁρᾶν.
~ἰδὼν
δέ
|
νιν |
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
~προσεῖπε
δόλιον |
[450] |
δόμοις.
~Διὸς
δ´
ἔλεξε
παῖδά
|
νιν |
πεφυκέναι·
~ἀλλ´
ἦ
τις
ἔστι |
[500] |
εἶπέ
μοι
σεσωμένον.
~ἐγγὺς
δέ
|
νίν |
που
τῆσδ´
ἔφασκ´
εἶναι
χθονός, |
[1350] |
οὔθ´
ὅσια
~ἐπύρωσας
ἐν
θαλάμοις,
|
~μῆνιν |
δ´
ἔχεις
μεγάλας
~Ματρός,
ὦ |
[500] |
φεύγεις;
ὡς
δέμας
δείξασα
σὸν
|
~ἔκπληξιν |
ἡμῖν
ἀφασίαν
τε
προστίθης.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1650] |
εὐγενεστάτης
~γνώμης,
ὃ
πολλαῖς
ἐν
|
γυναιξὶν |
οὐκ
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
μορφαὶ |
[700] |
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´
ἢ
δυοῖν
|
κακοῖν
|
~ἕν´
ὄντα
χρῆσθαι,
τὰς
φρένας |
[1350] |
τοὺς
ἐμοὺς
~γάμους
ἑτοίμους
ἐν
|
χεροῖν |
ἔχειν
δοκῶν,
~σιγητέον
μοι·
καὶ |
[1600] |
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ
μὲν
ἐν
|
χεροῖν
|
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς,
οἱ
δὲ |
[700] |
ἠπατημένοι
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες
ἐν
|
χεροῖν |
λυγρόν}
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τί
φήις;
~νεφέλης |
[600] |
ταὐτὰ
δὲ
ξυνεύχομαι·
~δυοῖν
γὰρ
|
ὄντοιν |
οὐχ
ὁ
μὲν
τλήμων,
ὁ |
[600] |
ὄναιο
δῆτα·
ταὐτὰ
δὲ
ξυνεύχομαι·
|
~δυοῖν |
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ
ὁ
μὲν |
[550] |
οὐ
μὴν
γυναικῶν
γ´
εἷς
|
δυοῖν |
ἔφυν
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
δὲ |
[700] |
δέ·
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´
ἢ
|
δυοῖν |
κακοῖν
~ἕν´
ὄντα
χρῆσθαι,
τὰς |
[600] |
~δοκοῦντες
Ἑλένην
οὐκ
ἔχοντ´
ἔχειν
|
Πάριν. |
~ἐγὼ
δ´,
ἐπειδὴ
χρόνον
ἔμειν´ |
[650] |
τῶνδ´
ἔθηχ´
Ἥρα
κακῶν;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
Πάριν |
ὡς
ἀφέλοιτο
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς;
αὔδα. |
[900] |
δ´
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι
δώσεις
|
χάριν, |
~αἰσχρὸν
τὰ
μέν
σε
θεῖα |
[1000] |
~οὐκ
ἂν
μιάναιμ´,
οὐδὲ
συγγόνωι
|
χάριν
|
~δοίην
ἂν
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς |
[1400] |
βῆναι
ποδί·
μίαν
δέ
μοι
|
χάριν
|
~δόντες
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ
με |
[800] |
λιπὼν
σέ;
Τροίαν
ἐξέπερσα
σὴν
|
χάριν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
κρεῖσσον
γὰρ
ἤ
σε |
[1250] |
ἂν
εἴη
Μενέλεώι
τε
πρὸς
|
χάριν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ
χωρὶς
τῆσδε |
[1400] |
ἡμέρα
σοι
τὴν
ἐμὴν
δείξει
|
χάριν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν
θανόντων
οὐδὲν |
[1350] |
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
εἰσορᾶν
ἐμὴν
|
χάριν. |
~κάλλιστα
δῆτ´
ἀνήρπασεν
ἐν
τύχη |
[1250] |
λέγ´
οὕνεχ´
ὅτι
θέλεις
ταύτης
|
χάριν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προσφάζεται
μὲν
αἷμα
πρῶτα |
[900] |
ς´
ἱκετεύω
τόδε·
~δὸς
τὴν
|
χάριν |
μοι
τήνδε
καὶ
μιμοῦ
τρόπους
|
[150] |
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα
θέμενον
τῆς
ἐκεῖ
|
χάριν |
πάτρας.
~(ΕΛΕΝΗ)
πλοῦς,
ὦ
ξέν´, |
[1400] |
ἄξομεν,
~πρόσταξον,
ὡς
ἂν
τὴν
|
χάριν |
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει
σὺ |
[1250] |
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα
τῆιδε
πρὸς
|
χάριν· |
φήμας
δ´
ἐμοὶ
~ἐσθλὰς
ἐνεγκὼν |
[750] |
τις
τἄμ´
ἐβουλήθη
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὕβριν |
γ´
ὑβρίζων
ἐς
ἐμέ,
κἂν |
[1100] |
πνοᾶι
~γέρας
οὐ
γέρας
ἀλλ´
|
ἔριν
|
~Δαναῶν
Μενέλας
ἐπὶ
ναυσὶν
ἄγων
|
[100] |
ἀκούομεν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
θανὼν
ὅδ´
ὅπλων
|
ἔριν |
ἔθηκε
συμμάχοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
δὴ |
[200] |
αἰθέρος
~τάνδε
γαῖαν
εἰς
ἄνολβον
|
~ἔριν |
ἔριν
τάλαιναν
ἔθετο
~Πριαμίδαισιν
Ἑλλάδος. |
[200] |
~τάνδε
γαῖαν
εἰς
ἄνολβον
~ἔριν
|
ἔριν |
τάλαιναν
ἔθετο
~Πριαμίδαισιν
Ἑλλάδος.
~τὸ |
[1150] |
θαλάμους,
~ἐξὸν
διορθῶσαι
λόγοις
~σὰν
|
ἔριν, |
ὦ
Ἑλένα.
~νῦν
δ´
οἱ |
[300] |
χάρμα
τοὺς
γόους
τ´
ἔχε.
|
~πρὶν |
δ´
οὐδὲν
ὀρθῶς
εἰδέναι,
τί |
[1650] |
τάδε.
~πάλαι
δ´
ἀδελφὴν
κἂν
|
πρὶν |
ἐξεσώσαμεν,
~ἐπείπερ
ἡμᾶς
Ζεὺς
ἐποίησεν |
[950] |
νέρθεν
ἀνακαλούμενον
~οὐκ
ἀξιώσει
τὸν
|
πρὶν |
εὐκλεέστατον
~κακῶς
ἀκοῦσαι·
κυρία
γάρ |
[1250] |
σωτηρίας,
~παύσω
ψόγου
σε
τοῦ
|
πρίν, |
ἢν
γυνὴ
γένηι
~οἵαν
γενέσθαι |
[1200] |
οἶδ´,
ἐγὼ
δ´
ἄπειρος,
εὐτυχοῦσα
|
πρίν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
ξένε,
λόγων
μὲν |
[400] |
ἐκβόλοις
ἁμπίσχομαι.
~πέπλους
δὲ
τοὺς
|
πρὶν |
λαμπρά
τ´
ἀμφιβλήματα
~χλιδάς
τε |
[1400] |
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας
~τῶι
τῆσδε
|
πρίν |
ποτ´
ὄντι
δοὺς
πόσει
τάδε
|
[150] |
δ´
ἐκλιπὼν
~γῆν
τήνδε
φεῦγε,
|
πρίν |
σε
παῖδα
Πρωτέως
~ἰδεῖν,
ὃς |
[350] |
ἐποίεις}
ἐν
θεοῖς
λιπεῖν
βίον,
|
~πρὶν |
τὸν
ἐμὸν
Ἀτρέα
πατέρα
γεννῆσαί |
[450] |
λελήισμεθ´
ἐξ
ἄντρων
λέχος;
~(ΓΡΑΥΣ)
|
πρὶν |
τοὺς
Ἀχαιούς,
ὦ
ξέν´,
ἐς |
[1000] |
μέν
ς´
ἐᾶσαι
πατρίδα
νοστῆσαι
|
Κύπριν, |
~Ἥρας
δὲ
τὴν
ἔννοιαν
ἐν |
[1600] |
γυναικείαις
τέχναισιν
αἱρεθεὶς
ἐγὼ
τάλας·
|
~ἐκπεφεύγασιν |
γάμοι
με.
κεἰ
μὲν
ἦν |
[1350] |
παννυχίδες
θεᾶς.
~εὖ
δέ
νιν
|
ἄμασιν
|
~ὑπέρβαλε
σελάνα
~μορφᾶ
μόνον
ηὔχεις. |
[250] |
ἀλλὰ
πάντ´
ἔχουσα
δυστυχῆ
~τοῖς
|
πράγμασιν |
τέθνηκα,
τοῖς
δ´
ἔργοισιν
οὔ. |
[1600] |
κεἰ
μὲν
ἦν
ἁλώσιμος
~ναῦς
|
διώγμασιν, |
πονήσας
εἷλον
ἂν
τάχα
ξένους· |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
τοῖς
ἐκείνου
δῆτα
|
πήμασιν |
νοσεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὁθούνεκ´
αὐτῶι
γ´ |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι
θάπτειν
ἐν
πέπλων
|
ὑφάσμασιν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κτέριζ´·
ἀνίστη
τύμβον
οὗ |
[1600] |
~τοιγὰρ
οὔποτ´
ἄλλον
ἄνδρα
ψεύσεται
|
μαντεύμασιν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
~οὗτος,
ὦ,
ποῖ
σὸν |
[1400] |
οἵαν
χρή
ς´
ἔχειν
ἐν
|
δώμασιν
|
~γυναῖκ´,
ἐπειδὴ
Μενέλεων
εὐεργετεῖς
~κἄμ´· |
[0] |
δὲ
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
ἐν
|
δώμασιν, |
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´
{ὅτι
δὴ
θεοὺς |
[750] |
κλύω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοις
ἐπιστὰς
βαρβάροις
|
πυλώμασιν; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῖσδ´,
ἔνθεν
ὥσπερ
πτωχὸς |
[450] |
χρὴ
λέγειν.
~πολλοὶ
γάρ,
ὡς
|
εἴξασιν, |
ἐν
πολλῆι
χθονὶ
~ὀνόματα
ταὔτ´ |
[1000] |
τε
νερτέροις
~καὶ
τοῖς
ἄνωθεν
|
πᾶσιν |
ἀνθρώποις·
ὁ
νοῦς
~τῶν
κατθανόντων |
[900] |
ὤν·
~κοινὸς
γάρ
ἐστιν
οὐρανὸς
|
πᾶσιν |
βροτοῖς
~καὶ
γαῖ´,
ἐν
ἧι |
[950] |
λόγους·
~οὕτω
δὲ
κρῖνον
ὡς
|
ἅπασιν |
ἁνδάνηις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐγὼ
πέφυκά
τ´ |
[100] |
Ἑλένης
αἰσχρὸν
ὤλεσεν
κλέος;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
φασίν, |
βρόχωι
γ´
ἅψασαν
εὐγενῆ
δέρην. |
[250] |
ἐκλοχεύεται,
~ἐν
ὧι
με
Λήδαν
|
φασὶν |
ἐκ
Διὸς
τεκεῖν.
~τέρας
γὰρ |
[1200] |
κλυδωνίοις
ἁλός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
βαρβάροισι
|
πελάγεσιν |
ναυσθλούμενον;
~(ΕΛΕΝΗ)
Λιβύης
ἀλιμένοις
ἐκπεσόντα |
[150] |
ἐπέλθω
~δάκρυσιν
ἢ
θρήνοις
ἢ
|
πένθεσιν; |
αἰαῖ.
~πτεροφόροι
νεάνιδες,
~παρθένοι
Χθονὸς |
[300] |
ἐς
ποῖον
ἕρπεις
μῦθον
ἢ
|
παραίνεσιν; |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐλθοῦς´
ἐς
οἴκους,
ἣ |
[150] |
χρυσέαισιν
αὐγαῖς
~θάλπους´
~ἀμφὶ
δόνακος
|
ἔρνεσιν· |
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
ὅμαδον
ἔκλυον,
~ἄλυρον |
[200] |
ἅ
σε
βαρβάροισι,
~πότνια,
παραδίδωσι
|
λέχεσιν, |
~ὁ
δὲ
σὸς
ἐν
ἁλὶ |
[100] |
ἔτι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὕτω
δοκεῖτε
τὴν
|
δόκησιν |
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς
γὰρ
ὄσσοις |
[100] |
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει
δὲ
μὴ
|
δόκησιν |
εἴχετ´
ἐκ
θεῶν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄλλου |
[0] |
καὶ
δοκεῖ
μ´
ἔχειν,
~κενὴν
|
δόκησιν, |
οὐκ
ἔχων.
τὰ
δ´
αὖ |
[450] |
´ν
δόμοις;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκ
ἔνδον·
|
Ἕλλησιν |
δὲ
πολεμιώτατος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´
αἰτίαν |
[0] |
~τὸ
δ´
ὄνομα
τοὐμόν,
ἆθλον
|
Ἕλλησιν |
δορός.
~λαβὼν
δέ
μ´
Ἑρμῆς |
[1200] |
τύμβος;
ἢ
θάψεις
σκιάν;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
Ἕλλησίν |
ἐστι
νόμος,
ὃς
ἂν
πόντωι |
[50] |
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
συνάψαι
πόλεμον
|
Ἕλλησιν |
μέγαν.
~τί
οὖν
ἔτι
ζῶ; |
[1200] |
πῶς
δαί;
λέλειμμαι
τῶν
ἐν
|
Ἕλλησιν |
νόμων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
πόντον
ὅσα |
[450] |
σοι
γενήσεται.
~εὔνους
γάρ
εἰμ´
|
Ἕλλησιν, |
οὐχ
ὅσον
πικροὺς
~λόγους
ἔδωκα |
[1350] |
κατθανόντα
δ´
ἐν
χθονὶ}
~οὔ
|
φησιν |
αὐγὰς
εἰσορᾶν
ἐμὴν
χάριν.
~κάλλιστα |
[1150] |
λέγει
τάδε;
~(ΕΛΕΝΗ)
κείνη
τε
|
φησὶν |
ὅ
τε
παρὼν
ὅτ´
ὤλλυτο. |
[1600] |
εὐκλεέστατον
θανεῖν.
~(ΚΑΣΤΩΡ)
~ἐπίσχες
ὀργὰς
|
αἷσιν |
οὐκ
ὀρθῶς
φέρηι,
~Θεοκλύμενε,
γαίας |
[200] |
ἄνολβον
~ἔριν
ἔριν
τάλαιναν
ἔθετο
|
~Πριαμίδαισιν |
Ἑλλάδος.
~τὸ
δ´
ἐμὸν
ὄνομα |
[150] |
ἀνὰ
χλόαν
~φοίνικας
ἁλίωι
~πέπλους
|
χρυσέαισιν |
αὐγαῖς
~θάλπους´
~ἀμφὶ
δόνακος
ἔρνεσιν· |
[400] |
ἔσω
κακά;
~(ΓΡΑΥΣ)
~τίς
πρὸς
|
πύλαισιν; |
οὐκ
ἀπαλλάξηι
δόμων
~καὶ
μὴ |
[1600] |
ἐλάνθανεν
παρών.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
γυναικείαις
|
τέχναισιν |
αἱρεθεὶς
ἐγὼ
τάλας·
~ἐκπεφεύγασιν
γάμοι |
[50] |
πολλαὶ
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
|
~ῥοαῖσιν |
ἔθανον·
ἡ
δὲ
πάντα
τλᾶς´ |
[1100] |
δ´
Ἀχαιῶν
δορὶ
καὶ
πετρίναις
|
~ῥιπαῖσιν |
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
~μέλεον
ἔχουσιν,
~ταλαινᾶν |
[1100] |
~σέθεν,
ὦ
Ἑλένα,
Πάρις
αἰνόγαμος
|
~πομπαῖσιν |
Ἀφροδίτας.
~πολλοὶ
δ´
Ἀχαιῶν
δορὶ |
[600] |
Ἀχαιοί,
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
|
~ἀκταῖσιν |
Ἥρας
μηχαναῖς
ἐθνήισκετε,
~δοκοῦντες
Ἑλένην |
[0] |
~λαβὼν
δέ
μ´
Ἑρμῆς
ἐν
|
πτυχαῖσιν |
αἰθέρος
~νεφέληι
καλύψας—
οὐ
γὰρ |
[450] |
πλὴν
ἵνα
ῥοαὶ
~τοῦ
καλλιδόνακός
|
εἰσιν |
Εὐρώτα
μόνον;
~διπλοῦν
δὲ
Τυνδάρειον |
[100] |
δέρην.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἱ
Τυνδάρειοι
δ´
|
εἰσὶν |
ἢ
οὐκ
εἰσὶν
κόροι;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[100] |
Τυνδάρειοι
δ´
εἰσὶν
ἢ
οὐκ
|
εἰσὶν |
κόροι;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τεθνᾶσι
κοὐ
τεθνᾶσι· |
[850] |
ἐγώ;
~μάλιστά
γ´·
εἰ
γάρ
|
εἰσιν |
οἱ
θεοὶ
σοφοί,
~εὔψυχον
ἄνδρα |
[1650] |
δαίμονες,
~τῶν
δ´
ἀναριθμήτων
μᾶλλον
|
εἰσιν |
οἱ
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
παῖδε |
[900] |
μή.
~τὴν
δ´
ἀθλίαν
ἔμ´,
|
οἷσιν |
ἔγκειμαι
κακοῖς,
~ῥῦσαι,
πάρεργον
δοῦσα |
[400] |
δεσπόταις;
ἢ
κατθανῆι
~Ἕλλην
πεφυκώς,
|
οἷσιν |
οὐκ
ἐπιστροφαί.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
γραῖα, |
[700] |
σὸς
πόνων
μετέσχετε,
~σὺ
μὲν
|
λόγοισιν, |
ὁ
δὲ
δορὸς
προθυμίαι.
~σπεύδων |
[250] |
~τοῖς
πράγμασιν
τέθνηκα,
τοῖς
δ´
|
ἔργοισιν |
οὔ.
~{τὸ
δ´
ἔσχατον
τοῦτ´, |
[850] |
πάρος·
~νόμον
δὲ
τὸν
ἐμὸν
|
θεοῖσιν |
ἀποδοῦσαι
πάλιν
~ἐφέστιον
φλόγ´
ἐς |
[700] |
πέφυχ´
ὅμως
λάτρις,
~ἐν
τοῖσι
|
γενναίοισιν |
ἠριθμημένος
~δούλοισι,
τοὔνομ´
οὐκ
ἔχων |
[1050] |
ἐκσῶσαι
δέμας.
~ὦ
πότνι´
ἣ
|
Δίοισιν |
ἐν
λέκτροις
πίτνεις
~Ἥρα,
δύ´ |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
πᾶσι
πορθμὸς
αὑτὸς
|
Ἀργείοισιν |
ἦν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἦν,
ἀλλὰ
χειμὼν |
[400] |
ἀπαλλάξηι
δόμων
~καὶ
μὴ
πρὸς
|
αὐλείοισιν |
ἑστηκὼς
πύλαις
~ὄχλον
παρέξεις
δεσπόταις; |
[100] |
χειμὼν
ἄλλος´
ἄλλον
ὥρισεν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ποίοισιν |
ἐν
νώτοισι
ποντίας
ἁλός;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[750] |
δέ
τις
~{τὰ
τῶν
φίλων
|
φίλοισιν |
αἰσθέσθαι
κακά}
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἦ
πόλλ´ |
[1500] |
ξυνέμποροι
~προσῆλθον
ἀκτὰς
ναυφθόροις
ἠσκημένοι
|
~πέπλοισιν, |
εὐειδεῖς
μέν,
αὐχμηροὶ
δ´
ὁρᾶν. |
[500] |
κόρας
~ἃ
χρήιζους´
ἐπλάθην
τυράννοις
|
δόμοισιν, |
~ὡς
Μενέλαος
οὔπω
~μελαμφαὲς
οἴχεται
|
[1600] |
πέφευγε
σοὺς
δόμους.
~οὐ
γὰρ
|
πεπρωμένοισιν |
ὀργίζηι
γάμοις,
~οὐδ´
ἡ
θεᾶς |
[0] |
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
χθονὶ
~καὶ
Φρυξὶ
|
δυστήνοισιν, |
ὡς
ὄχλου
βροτῶν
~πλήθους
τε |
[1100] |
τἄλλα
γ´
ἡδίστη
θεῶν
~πέφυκας
|
ἀνθρώποισιν· |
οὐκ
ἄλλως
λέγω.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ |
[1200] |
φησὶ
Μενέλεων
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ)
οἰκτρόταθ´,
|
ὑγροῖσιν |
ἐν
κλυδωνίοις
ἁλός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ |
[1500] |
γὰρ
βέβηκ´
ἔξω
χθονός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
πτεροῖσιν |
ἀρθεῖς´
ἢ
πεδοστιβεῖ
ποδί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[750] |
δέλεαρ
ηὑρέθη
τόδε,
~κοὐδεὶς
ἐπλούτης´
|
ἐμπύροισιν |
ἀργὸς
ὤν·
~γνώμη
δ´
ἀρίστη |
[1650] |
παρόντα
νῦν
χρόνον
~κείνην
κατοικεῖν
|
σοῖσιν |
ἐν
δόμοις
ἐχρῆν·
~ἐπεὶ
δὲ |
[750] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
ναυσὶν
ὢν
πρὸς
|
τοῖσιν |
ἐν
Τροίαι
δέκα
~ἔτεσι
διῆλθον |
[1350] |
οἶδμα
πόντιον
~τοῦ
πρόσθεν
ἀνδρὸς
|
χάρισιν |
ἐκπεπληγμένην·
~ἄγαν
γὰρ
αὐτὸν
οὐ |
[1100] |
εἷλ´
Ἀχαιῶν
~μονόκωπος
ἀνὴρ
πέτραις
|
~Καφηρίσιν |
ἐμβαλών,
~Αἰγαίαις
ἐνάλοις
δόλιον
~ἀκταῖς |
[650] |
μορφὰν
ἐφαίδρυναν,
εὖτ´
~ἔμολον
ἐς
|
κρίσιν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὰ
δ´
εἰς
κρίσιν |
[650] |
κρίσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὰ
δ´
εἰς
|
κρίσιν |
σοι
τῶνδ´
ἔθηχ´
Ἥρα
κακῶν; |
[0] |
τε
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι
διαπεράνασθαι
|
κρίσιν. |
~τοὐμὸν
δὲ
κάλλος,
εἰ
καλὸν |
[1200] |
κἀγὼ
μετέσχον
Πριαμίδαις
δυσπραξίας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
πόσιν |
δ´
ἄθαπτον
ἔλιπεν
ἢ
κρύπτει |
[1400] |
οὐδὲν
κακίω
Μενέλεώ
μ´
ἕξεις
|
πόσιν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐδὲν
σὺ
μεμπτός·
τῆς |
[1200] |
ὠρέχθης
ἐμοῦ;
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸν
κατθανόντα
|
πόσιν |
ἐμὸν
θάψαι
θέλω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί |
[600] |
τέρψις
ἀρτίως
πάρα.
~ἔλαβον
ἀσμένα
|
πόσιν |
ἐμόν,
φίλαι,
~περί
τ´
ἐπέτασα |
[1000] |
~ἣν
ἐς
σὲ
καὶ
σὸν
|
πόσιν |
ἔχει
σωτηρίας.
~σὺ
δ´,
ὦ |
[650] |
πάρος
οὐκέτι
στένομεν
οὐδ´
ἀλγῶ.
|
~πόσιν |
ἔχομεν
ἔχομεν
ἐμὸν
ἐμὸν
ὃν |
[1200] |
δοκῶ
μὲν
κἀμὸν
ὧδ´
ἔχειν
|
πόσιν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποδαπὸς
δ´
ὅδ´
ἁνὴρ |
[1400] |
δὲ
διὰ
τὸ
μὲν
στέργειν
|
πόσιν
|
~καὶ
ξυνθάνοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τίς |
[1250] |
ὁ
μόχθος,
ὡς
λέγεις,
θάπτειν
|
πόσιν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
εὐσεβεῖ
γοῦν
νόμιμα |
[550] |
ἀπωλόμην·
λαβοῦσά
ς´
οὐχ
ἕξω
|
πόσιν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὐκεῖ
με
μέγεθος
τῶν |
[1350] |
~ἡ
γὰρ
συνεκκλέπτουσα
Πρωτέως
κόρη
|
~πόσιν |
παρόντα
τὸν
ἐμὸν
ἱστορουμένη
~{οὐκ |
[1500] |
~σοφώταθ´
ἁβρὸν
πόδα
τιθεῖς´
ἀνέστενεν
|
~πόσιν |
πέλας
παρόντα
κοὐ
τεθνηκότα.
~ὡς |
[250] |
μου
τὰς
τύχας
ὤχει
μόνη,
|
~πόσιν |
ποθ´
ἥξειν
καί
μ´
ἀπαλλάξειν |
[300] |
ποντίας
Νηρῆιδος
ἐκγόνου
κόρης
~πυθοῦ
|
πόσιν |
σὸν
Θεονόης,
εἴτ´
ἔστ´
ἔτι
|
[50] |
εἰμι
καὶ
δοκῶ
προδοῦς´
ἐμὸν
|
~πόσιν |
συνάψαι
πόλεμον
Ἕλλησιν
μέγαν.
~τί |
[50] |
με.
τὸν
πάλαι
δ´
ἐγὼ
|
πόσιν
|
~τιμῶσα
Πρωτέως
μνῆμα
προσπίτνω
τόδε
|
[500] |
οἶδε·
φησὶ
δ´
ἐν
φάει
|
~πόσιν |
τὸν
ἁμὸν
ζῶντα
φέγγος
εἰσορᾶν, |
[850] |
~μή
μοι
κατείπηις
σῶι
κασιγνήτωι
|
πόσιν
|
~τόνδ´
εἰς
ἐμὰς
ἥκοντα
φίλτατον |
[900] |
καθ´
Ἑλλάδ´
ὡς
προδοῦς´
ἐμὸν
|
~πόσιν |
Φρυγῶν
ὤικησα
πολυχρύσους
δόμους.
~ἢν |
[300] |
μὴν
σαφῶς
γ´
ἔλεξ´
ὀλωλέναι
|
πόσιν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
πόλλ´
ἂν
λέγοιτο
καὶ |
[1250] |
νεᾶνι·
τὸν
παρόντα
μὲν
~στέργειν
|
πόσιν |
χρή,
τὸν
δὲ
μηκέτ´
ὄντ´ |
[50] |
εἶχον,
τῶιδ´
ἂν
εὐστόχωι
πτερῶι
|
~ἀπόλαυσιν |
εἰκοῦς
ἔθανες
ἂν
Διὸς
κόρης. |
[1100] |
ἀλλ´
ἔριν
~Δαναῶν
Μενέλας
ἐπὶ
|
ναυσὶν |
ἄγων
~εἴδωλον
ἱερὸν
Ἥρας.
~ὅτι |
[750] |
ἅλιον
ἐφθείρου
πλάνον;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
|
ναυσὶν |
ὢν
πρὸς
τοῖσιν
ἐν
Τροίαι |
[150] |
ἄρχει
τῆσδε
γῆς·
ἄπεστι
δὲ
|
~κυσὶν |
πεποιθὼς
ἐν
φοναῖς
θηροκτόνοις·
~κτείνει |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
πόντον
ὅσα
χρὴ
|
νέκυσιν |
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
σοι
παράσχω |
[150] |
ἐμέθεν
ὑπὸ
~μέλαθρα
νύχια
παιᾶνα
|
~νέκυσιν |
ὀλομένοις
λάβηι.
~(ΧΟΡΟΣ)
~κυανοειδὲς
ἀμφ´ |
[950] |
γενόμενοι
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
ἄν.
~καίτοι
|
λέγουσιν |
ὡς
πρὸς
ἀνδρὸς
εὐγενοῦς
~ἐν |
[0] |
ἐς
ἥβην
ἦλθεν
ὡραίαν
γάμων,
|
~καλοῦσιν |
αὐτὴν
Θεονόην·
τὰ
θεῖα
γὰρ
|
[900] |
δὲ
πῶς
~τὰ
ζῶντα
τοῖς
|
θανοῦσιν |
ἀποδοίη
ποτ´
ἄν;
~ἤδη
τὰ |
[450] |
στένω
τύχας.
~(ΓΡΑΥΣ)
πολλοὶ
κακῶς
|
πράσσουσιν, |
οὐ
σὺ
δὴ
μόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[300] |
δούλοις
δυσπρεπὲς
νομίζεται·
~σφαγαὶ
δ´
|
ἔχουσιν |
εὐγενές
τι
καὶ
καλόν,
~σμικρὸν |
[1100] |
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
~μέλεον
|
ἔχουσιν, |
~ταλαινᾶν
ἀλόχων
~κείραντες
ἔθειραν,
~ἄνυμφα |
[850] |
ἄνδρα
πολεμίων
θανόνθ´
ὕπο
~κούφηι
|
καταμπίσχουσιν |
ἐν
τύμβωι
χθονί,
~κακοὺς
δ´ |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
βλέφαρον
ὑγραίνω
|
~δάκρυσιν· |
ἁ
Διός
μ´
ἄλοχος
ὤλεσεν. |
[1400] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν
ἄγαν
σὸν
|
δάκρυσιν |
ἐκτήξηις
χρόα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´
ἡμέρα |
[350] |
δάκρυον
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα
|
δάκρυσιν |
ἔλαβε
πάθεα,
~ματέρες
τε
παῖδας |
[150] |
γόον
ἢ
τίνα
μοῦσαν
ἐπέλθω
|
~δάκρυσιν |
ἢ
θρήνοις
ἢ
πένθεσιν;
αἰαῖ. |
[100] |
ἔτη.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦ
καὶ
γυναῖκα
|
Σπαρτιᾶτιν |
εἵλετε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Μενέλαος
αὐτὴν
ἦγ´ |
[650] |
~ἒ
ἔ·
πικρὰν
δ´
ἐρευνᾶις
|
φάτιν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´,
ὡς
ἀκουστά·
πάντα |
[1150] |
ἐννύχοις
πεπεισμένη
~στένεις
ὀνείροις
ἢ
|
φάτιν |
τιν´
οἴκοθεν
~κλυοῦσα
λύπηι
σὰς |
[250] |
παρὰ
Σιμουντίοις
ῥοαῖσι
~μαψίδιον
ἔχει
|
φάτιν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔχεις
μὲν
ἀλγείν´,
οἶδα· |
[800] |
ἐλθὼν
λήψομαι
πολὺν
ψόγον,
~ὅστις
|
Θέτιν |
μὲν
ἐστέρης´
Ἀχιλλέως,
~Τελαμωνίου
δ´ |
[1200] |
μολεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίς
ἐστι;
ποῦ
|
´στιν; |
ἵνα
σαφέστερον
μάθω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´ |
[450] |
ὅντιν´
ὀνομάζεις
ἄναξ;
~(ΓΡΑΥΣ)
τόδ´
|
ἐστὶν |
αὐτοῦ
μνῆμα,
παῖς
δ´
ἄρχει |
[1200] |
φίλος
γάρ
ἐστιν
ὅς
ποτ´
|
ἐστὶν |
ἐνθάδ´
ὤν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὀρθῶς
μὲν |
[850] |
σοι
δυσμενὴς
πάροιθεν
ἦν,
~νῦν
|
ἐστιν |
εὔνους
κἀς
πάτραν
σῶσαι
θέλει
|
[700] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τί
δ´;
ὡς
ἀληθῶς
|
ἐστιν |
ἥδε
σὴ
δάμαρ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὕτη· |
[300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἑλένη,
τὸν
ἐλθόνθ´,
ὅστις
|
ἐστὶν |
ὁ
ξένος,
~μὴ
πάντ´
ἀληθῆ |
[500] |
ἄγριος
δέ
τις
~μορφὴν
ὅδ´
|
ἐστὶν |
ὅς
με
θηρᾶται
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1200] |
ξανθῆς
κόμης;
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλος
γάρ
|
ἐστιν |
ὅς
ποτ´
ἐστὶν
ἐνθάδ´
ὤν. |
[500] |
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει.
~λόγος
γάρ
|
ἐστιν |
οὐκ
ἐμός,
σοφῶν
δέ
του, |
[900] |
ἄδικός
τις
ὤν·
~κοινὸς
γάρ
|
ἐστιν |
οὐρανὸς
πᾶσιν
βροτοῖς
~καὶ
γαῖ´, |
[250] |
~ξυνῆι
γυναικί,
καὶ
τὸ
σῶμ´
|
ἐστὶν |
πικρόν.
~{θανεῖν
κράτιστον·
πῶς
θάνοιμ´ |
[1500] |
ἐμοῦ
τάχα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δ´
|
ἔστιν; |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄλλης
ἐκπόνει
μνηστεύματα
~γυναικός· |
[550] |
κἀκ
Φρυγῶν
κομίζομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
|
ἔστιν |
ἄλλη
σή
τις
ἀντ´
ἐμοῦ |
[0] |
ἀνώνυμος
~Σπάρτη,
πατὴρ
δὲ
Τυνδάρεως·
|
ἔστιν |
δὲ
δὴ
~λόγος
τις
ὡς |
[800] |
δρῶντας
ἥδιον
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μί´
|
ἔστιν |
ἐλπὶς
ἦι
μόνηι
σωθεῖμεν
ἄν. |
[1000] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´
οὐδὲ
μὴν
ναῦς
|
ἔστιν |
ἧι
σωθεῖμεν
ἂν
~φεύγοντες·
ἣν |
[100] |
Ἑλλάδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμεσθα·
Θεστιὰς
δ´
|
ἔστιν |
κόρη;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Λήδαν
ἔλεξας;
οἴχεται |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὤμοι·
θυγατρὸς
δ´
Ἑρμιόνης
|
ἔστιν |
λόγος;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄγαμος
ἄτεκνος,
ὦ |
[600] |
λελειμμένων
ὕπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
δ´
|
ἔστιν; |
οὔ
που
βαρβάρων
συλᾶσθ´
ὕπο; |
[1600] |
ἀγγελοῦντα.
σώφρονος
δ´
ἀπιστίας
~οὐκ
|
ἔστιν |
οὐδὲν
χρησιμώτερον
βροτοῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ |
[1400] |
οὐδὲν
ἀλλ´
ἄλλως
πόνος.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἔστιν |
τι
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
ὧν
ἐγὼ |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
λιπὼν
δὲ
ναὸς
ποῦ
|
πάρεστιν |
ἔκβολα;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅπου
κακῶς
ὄλοιτο, |
[50] |
~ἔα·
~ὦ
θεοί,
τίν´
εἶδον
|
ὄψιν; |
ἐχθίστης
ὁρῶ
~γυναικὸς
εἰκὼ
φόνιον, |
[550] |
τάφου.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
εἶ;
τίν´
|
ὄψιν |
σήν,
γύναι,
προσδέρκομαι;
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ |
[1050] |
σωτηρίας
δὲ
τοῦτ´
ἔχει
τί
|
νῶιν |
ἄκος;
~παλαιότης
γὰρ
τῶι
λόγωι |
[1000] |
οἵτινες
τετραζύγων
~ὄχων
ἀνάσσους´
ὥστε
|
νῶιν |
δοῦναι
δίφρους;
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´
ἄν· |
[1000] |
δράσων
χρηστὸν
ἐς
κοινόν
γε
|
νῶιν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσειας
ἄν
τιν´
οἵτινες |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
δὲ
δὴ
|
νῶιν |
μὴ
ἀποδέξηται
λόγους;
~(ΕΛΕΝΗ)
θανῆι· |
[650] |
ἄλοχος
ὤλεσεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρα;
τί
|
νῶιν |
χρήιζουσα
προσθεῖναι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι |
[1650] |
τὰ
μὲν
πάρος
~νείκη
μεθήσω
|
σφῶιν |
κασιγνήτης
πέρι·
~κείνη
δ´
ἴτω |
[650] |
~πόσιν
ἔχομεν
ἔχομεν
ἐμὸν
ἐμὸν
|
ὃν |
ἔμενον
~ἔμενον
ἐκ
Τροίας
πολυετῆ |
[1450] |
κώμοις
Ὑακίνθου
~νύχιον
ἐς
εὐφροσύναν,
|
~ὃν |
ἐξαμιλλασάμενος
~τροχῶ
τέρμονι
δίσκου
~ἔκανε |
[850] |
~ὑπέρ
τ´
ἐμαυτῆς
τοῦδέ
θ´,
|
ὃν |
μόλις
ποτὲ
~λαβοῦς´
ἐπ´
ἀκμῆς |
[1500] |
~ἀλλ´
Ἀτρέως
παῖδ´
ὀλόμενον
συνθάπτετε,
|
~ὃν |
Τυνδαρὶς
παῖς
ἥδ´
ἀπόντα
κενοταφεῖ. |
[1600] |
οὔτε
ς´
οὔθ´
ἡμᾶς
λαθεῖν
|
~Μενέλαον, |
ὦναξ,
ὡς
ἐλάνθανεν
παρών.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[250] |
ἄγαλμ´
αὖθις
πάλιν
~αἴσχιον
εἶδος
|
ἔλαβον |
ἀντὶ
τοῦ
καλοῦ,
~καὶ
τὰς |
[600] |
ἡ
δὲ
τέρψις
ἀρτίως
πάρα.
|
~ἔλαβον |
ἀσμένα
πόσιν
ἐμόν,
φίλαι,
~περί |
[200] |
δι´
αἰθέρος
~τάνδε
γαῖαν
εἰς
|
ἄνολβον
|
~ἔριν
ἔριν
τάλαιναν
ἔθετο
~Πριαμίδαισιν |
[950] |
ἀντιθῆι
ποδί,
~λιμῶι
δὲ
θηρᾶι
|
τύμβον |
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν
δέδοκται
τήνδε |
[1200] |
πέπλων
ὑφάσμασιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κτέριζ´·
ἀνίστη
|
τύμβον |
οὗ
χρήιζεις
χθονός.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐχ |
[550] |
ἀμφὶ
σῶμ´
ἔχεις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
στῆσον,
|
φόβον |
μεθεῖσα,
λαιψηρὸν
πόδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἵστημ´, |
[500] |
που
τῆσδ´
ἔφασκ´
εἶναι
χθονός,
|
~ναυαγὸν |
ἐκπεσόντα
σὺν
παύροις
φίλοις.
~ὤμοι, |
[150] |
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
ὅμαδον
ἔκλυον,
~ἄλυρον
|
ἔλεγον, |
ὅτι
ποτ´
ἔλακεν
~αἰάγμα-
~σι |
[450] |
μολοῦσα;
τίνα
τὸ
πρᾶγμ´
ἔχει
|
λόγον; |
~(ΓΡΑΥΣ)
Λακεδαίμονος
γῆς
δεῦρο
νοστήσας´ |
[300] |
ἁμέρα.
~τίν´
ἄρα
τάλαινα
τίνα
|
λόγον
|
~δακρυόεντ´
ἀκούσομαι;
~(ΧΟΡΟΣ)
μὴ
πρόμαντις |
[650] |
δῶρα
δαιμόνων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
μὲν
|
λόγον |
οἶον
~οἷον
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως |
[950] |
ξεστῶι
τάφωι,
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί,
|
ψόγον |
δὲ
σῶι
πατρί.
~οὐ
γὰρ |
[800] |
~οὐδ´
Ἑλλάδ´
ἐλθὼν
λήψομαι
πολὺν
|
ψόγον, |
~ὅστις
Θέτιν
μὲν
ἐστέρης´
Ἀχιλλέως, |
[1500] |
κἀρετμῶν
μέτρα
~ἔχουσαν.
ἔργου
δ´
|
ἔργον |
ἐξημείβετο·
~ὁ
μὲν
γὰρ
ἱστόν, |
[1250] |
ἀρκεῖς
τάδε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μητρὸς
τόδ´
|
ἔργον |
ἢ
γυναικὸς
ἢ
τέκνων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1250] |
ὁ
κατθανὼν
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
|
ἔργον, |
ὦ
νεᾶνι·
τὸν
παρόντα
μὲν
|
[800] |
δ´
ἂν
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
|
ἔργον, |
ὡς
γυναικὶ
πρόσφορον
γυνή.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[900] |
ἔμ´,
οἷσιν
ἔγκειμαι
κακοῖς,
~ῥῦσαι,
|
πάρεργον |
δοῦσα
τοῦτο
τῆς
δίκης.
~Ἑλένην |
[750] |
βίοτον;
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τοὔργον |
μὲν
ἦν
τοῦτ´,
ὄνομα
δ´ |
[350] |
~Ἀγαμέμνον´
ἐμέ
τε
Μενέλεων,
κλεινὸν
|
ζυγόν. |
~πλεῖστον
γὰρ
οἶμαι—
καὶ
τόδ´ |
[1050] |
τούς
τε
σοὺς
~πλωτῆρας
οἵπερ
|
ἔφυγον |
ἐκ
ναυαγίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
μὴν |
[1300] |
~κρόταλα
δὲ
βρόμια
διαπρύσιον
~ἱέντα
|
κέλαδον |
ἀνεβόα,
~θηρῶν
ὅτε
ζυγίους
~ζεύξασα |
[150] |
~ἀμφὶ
δόνακος
ἔρνεσιν·
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
|
ὅμαδον |
ἔκλυον,
~ἄλυρον
ἔλεγον,
ὅτι
ποτ´ |
[0] |
~ὃς
ἀντὶ
δίας
ψακάδος
Αἰγύπτου
|
πέδον
|
~λευκῆς
τακείσης
χιόνος
ὑγραίνει
γύας. |
[50] |
~Ἑρμοῦ,
τὸ
κλεινὸν
ἔτι
κατοικήσειν
|
πέδον
|
~Σπάρτης
σὺν
ἀνδρί,
γνόντος
ὡς |
[50] |
εἶ;
πόθεν
γῆς
τῆσδ´
ἐπεστράφης
|
πέδον; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
εἷς
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὦ |
[500] |
ἄφιλος
φίλων,
~παντοδαπᾶς
ἐπὶ
γᾶς
|
πέδον |
~χριμπτόμενος
εἰναλίωι
~κώπαι
Τρωιάδος
ἐκ |
[100] |
γὰρ
διαπεπόρθηται
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ
|
σχεδόν |
τι
καμπίμους
ἐτῶν
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[550] |
Ἑλένηι
ς´
ὁμοίαν
δὴ
μάλιστ´
|
εἶδον, |
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ
δὲ
Μενέλεώι |
[50] |
ἕδραι.
~ἔα·
~ὦ
θεοί,
τίν´
|
εἶδον |
ὄψιν;
ἐχθίστης
ὁρῶ
~γυναικὸς
εἰκὼ |
[550] |
κἄμ´
ἔχει
λόγος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐπώποτ´
|
εἶδον |
προσφερέστερον
δέμας.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
θεοί· |
[700] |
ὦναξ,
ἀλλά
τοι
τὰ
μάντεων
|
~ἐσεῖδον |
ὡς
φαῦλ´
ἐστὶ
καὶ
ψευδῶν |
[800] |
ἐστέρης´
Ἀχιλλέως,
~Τελαμωνίου
δ´
Αἴαντος
|
εἰσεῖδον |
σφαγὰς
~τὸν
Νηλέως
τ´
ἄπαιδα· |
[1550] |
ηὔχετ´·
Ὦ
ναίων
ἅλα
~πόντιε
|
Πόσειδον |
Νηρέως
θ´
ἁγναὶ
κόραι,
~σώσατέ |
[100] |
ἦλθον
τούσδε
βασιλείους
δόμους,
~τὴν
|
θεσπιωιδὸν |
Θεονόην
χρήιζων
ἰδεῖν,
~σὺ
προξένησον, |
[1100] |
ἐνίζουσαν
~ἀναβοάσω,
~τὰν
ἀοιδοτάταν
~ὄρνιθα
|
μελωιδὸν
|
~ἀηδόνα
δακρυόεσσαν,
~ἔλθ´
ὦ
διὰ |
[800] |
ἐρεῖ
δὲ
τίς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστ´
|
ἔνδον |
αὐτῶι
ξύμμαχος
θεοῖς
ἴση.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[450] |
ἢ
´ν
δόμοις;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκ
|
ἔνδον· |
Ἕλλησιν
δὲ
πολεμιώτατος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´ |
[1000] |
τίθημί
νιν.
~αὐτοὶ
μὲν
οὖν
|
ὁδόν |
τιν´
ἐξευρίσκετε,
~ἐγὼ
δ´
ἀποστᾶς´ |
[1100] |
καὶ
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
|
~μέλεον |
ἔχουσιν,
~ταλαινᾶν
ἀλόχων
~κείραντες
ἔθειραν, |
[350] |
~ὡς
πολὺ
κηρὸς
ἐμᾶς
ἔλαχες
|
πλέον, |
~ἁ
μορφᾶι
θηρῶν
λαχνογυίων
~ὄμματι |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ
δὲ
χαρμονᾶι
δάκρυα
|
πλέον |
ἔχει
~χάριτος
ἢ
λύπας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[300] |
οὐδὲν
ὀρθῶς
εἰδέναι,
τί
σοι
|
πλέον
|
~λυπουμένηι
γένοιτ´
ἄν;
ἀλλ´
ἐμοὶ |
[900] |
μέν.
οὔκουν
χρή
σε
συγγόνωι
|
πλέον
|
~νέμειν
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ
χρηστῶι |
[500] |
του,
~δεινῆς
ἀνάγκης
οὐδὲν
ἰσχύειν
|
πλέον. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσα
τᾶς
θεσπιωιδοῦ
κόρας
|
[600] |
φέρεις
τι
τῆιδε
τῆι
σπουδῆι
|
νέον. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λέγω
πόνους
σε
μυρίους |
[850] |
χθονί,
~κακοὺς
δ´
ἐφ´
ἕρμα
|
στερεὸν |
ἐκβάλλουσι
γῆς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί, |
[1350] |
ἑτοίμους
ἐν
χεροῖν
ἔχειν
δοκῶν,
|
~σιγητέον |
μοι·
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
~εὔνουν |
[850] |
~κλήιθρων
λυθέντων.
φεῦγ´·
ἀτὰρ
τί
|
φευκτέον; |
~ἀποῦσα
γάρ
σε
καὶ
παροῦς´ |
[50] |
τἄρα
ς´
Ἑλένην
εἰ
στυγεῖς
|
θαυμαστέον. |
~{ἀτὰρ
τίς
εἶ
πόθεν;
τίνος |
[450] |
~γυνὴ
γυναικί
τ´·
οὐδὲν
οὖν
|
θαυμαστέον. |
~οὐδ´
αὖ
τὸ
δεινὸν
προσπόλου |
[250] |
~πρὸς
θεῶν
κακοῦται,
βαρὺ
μέν,
|
οἰστέον |
δ´
ὅμως·
~ἡμεῖς
δὲ
πολλαῖς |
[250] |
ἄδικός
εἰμι
δυσκλεής·
~καὶ
τοῦτο
|
μεῖζον |
τῆς
ἀληθείας
κακόν,
~ὅστις
τὰ |
[1550] |
αἵματος
δ´
ἀπορροαὶ
~ἐς
οἶδμ´
|
ἐσηκόντιζον |
οὔριαι
ξένωι.
~καί
τις
τόδ´ |
[250] |
ἐπελάθοντο,
τὰς
δὲ
μὴ
κακὰς
|
~ἔσωιζον |
ὥσπερ
τὰς
κακὰς
σώιζουσί
μου. |
[600] |
κρείσσω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
κακὸν
δ´
|
ἀγαθὸν |
σέ
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν,
ὦ |
[550] |
δάμαρτ´
ἄλλην
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
|
ἦλθον |
ἐς
γῆν
Τρωιάδ´,
ἀλλ´
εἴδωλον |
[50] |
γνόντος
ὡς
ἐς
Ἴλιον
~οὐκ
|
ἦλθον, |
ἢν
μὴ
λέκτρ´
ὑποστρώσω
τινί. |
[100] |
χρήιζω
στένειν.
~ὧν
δ´
οὕνεκ´
|
ἦλθον |
τούσδε
βασιλείους
δόμους,
~τὴν
θεσπιωιδὸν |
[0] |
δὲ
πεπόνθαμεν
κακὰ
~λέγοιμ´
ἄν.
|
ἦλθον |
τρεῖς
θεαὶ
κάλλους
πέρι
~Ἰδαῖον |
[750] |
τοῖσιν
ἐν
Τροίαι
δέκα
~ἔτεσι
|
διῆλθον |
ἑπτὰ
περιδρομὰς
ἐτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ |
[1500] |
σκοπούμενοι,
~Ἕλληνες
ἄνδρες
Μενέλεωι
ξυνέμποροι
|
~προσῆλθον |
ἀκτὰς
ναυφθόροις
ἠσκημένοι
~πέπλοισιν,
εὐειδεῖς |
[400] |
τε
σεμνὰς
ἀνδρὸς
ὀλβίου
τινὸς
|
~προσῆλθον· |
ἐλπὶς
δ´
ἔκ
γε
πλουσίων |
[950] |
ἕκατι
σώματα
~πεσόντα
τὠμῶι
φασγάνωι,
|
μισθὸν |
δ´
ἔχεις·
~ἢ
νῦν
ἐκείνους |
[1550] |
~οὐχ
εἷ´
ὁ
μέν
τις
|
λοῖσθον |
ἀρεῖται
δόρυ,
~ὁ
δὲ
ζύγ´ |
[850] |
οὐρανοῦ
δεξώμεθα·
~σὺ
δ´
αὖ
|
κέλευθον |
εἴ
τις
ἔβλαψεν
ποδὶ
~στείβων |
[450] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς
φήις;
τίν´
εἶπας
|
μῦθον; |
αὖθίς
μοι
φράσον.
~(ΓΡΑΥΣ)
ἡ |
[300] |
ἕδραν
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ποῖον
ἕρπεις
|
μῦθον |
ἢ
παραίνεσιν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐλθοῦς´
ἐς |
[700] |
οὐ
πονήσας
αὖθις
ὄλλυται
κακῶς,
|
~βέβαιον |
οὐδὲν
τῆς
ἀεὶ
τύχης
ἔχων. |
[0] |
ἦλθον
τρεῖς
θεαὶ
κάλλους
πέρι
|
~Ἰδαῖον |
ἐς
κευθμῶν´
Ἀλέξανδρον
πάρα,
~Ἥρα |
[900] |
τὰ
θεῖ´
ἡγουμένη
~τὸ
μὲν
|
δίκαιον |
τοῦ
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι
δ´ |
[1300] |
ἐξ
οὐρανίων
~ἄλλαν
μοῖραν
ἔκραινεν.
|
~δρομαῖον |
δ´
ὅτε
πολυπλάνητον
~μάτηρ
ἔπαυσε |
[700] |
κλήιζεται.
~νῦν
ἀνανεοῦμαι
τὸν
σὸν
|
ὑμέναιον |
πάλιν
~καὶ
λαμπάδων
μεμνήμεθ´
ἃς |
[650] |
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον
|
ἀραῖον
|
~ἔβαλε
θεὸς
ἀπὸ
πόλεος
ἀπό |
[0] |
ἱδρύσατο,
~πάντων
προκρίνας
σωφρονέστατον
βροτῶν,
|
~ἀκέραιον |
ὡς
σώσαιμι
Μενέλεωι
λέχος.
~κἀγὼ |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
σφαγαῖς
ἀδελφῆς
οὕνεκ´
ἐκπνεῦσαι
|
βίον. |
~ἅλις
δὲ
μύθων·
οὐ
διπλᾶ |
[0] |
ἄρσεν´
{ὅτι
δὴ
θεοὺς
σέβων
|
~βίον |
διήνεγκ´}
εὐγενῆ
τε
παρθένον
~Εἰδώ, |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
στερηθεὶς
σοῦ
τελευτήσειν
|
βίον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς
οὖν
θανούμεθ´
ὥστε |
[1650] |
~ὅταν
δὲ
κάμψηις
καὶ
τελευτήσηις
|
βίον, |
~θεὸς
κεκλήσηι
{καὶ
Διοσκόρων
μέτα
|
[850] |
μεθ´
Ἥρας
στᾶσα
σὸν
σώσω
|
βίον, |
~κρύψας´
ὅμαιμον,
ὅς
με
προστάσσει |
[400] |
ναύταις·
ἐκ
δὲ
μὴ
´χόντων
|
βίον
|
~οὐδ´
εἰ
θέλοιεν
ὠφελεῖν
ἔχοιμεν |
[350] |
~πεισθεὶς
ἐποίεις}
ἐν
θεοῖς
λιπεῖν
|
βίον, |
~πρὶν
τὸν
ἐμὸν
Ἀτρέα
πατέρα |
[500] |
~ἄλλους
τυράννους
αὐτὸν
ὄντα
βασιλέα
|
~βίον |
προσαιτεῖν·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει.
~λόγος |
[700] |
~σὺν
τῶιδε
νύμφη
δῶμ´
ἔλειπες
|
ὄλβιον. |
~κακὸς
γὰρ
ὅστις
μὴ
σέβει |
[350] |
ἔθεντο
~σύγγονοι
νεκρῶν
Σκαμάνδριον
~ἀμφὶ
|
Φρύγιον |
οἶδμα.
~βοὰν
βοὰν
δ´
Ἑλλὰς |
[800] |
δρῶντας
γὰρ
ἢ
μὴ
δρῶντας
|
ἥδιον |
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μί´
ἔστιν
ἐλπὶς |
[250] |
ἐμὸν
ὄνομα
παρὰ
Σιμουντίοις
ῥοαῖσι
|
~μαψίδιον |
ἔχει
φάτιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔχεις
μὲν |
[50] |
σῶι
φασγάνωι
βίου
στερείς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
οἰκεῖον |
αὐτὸν
ὤλες´
ἅλμ´
ἐπὶ
ξίφος. |
[850] |
δή
ποτ´
εὐτυχὲς
γένος
~τὸ
|
Ταντάλειον |
καὶ
μεταστήτω
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ |
[450] |
εἰσιν
Εὐρώτα
μόνον;
~διπλοῦν
δὲ
|
Τυνδάρειον |
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος
δὲ
γαῖά |
[1550] |
ἀναρπάσαντες
Ἑλλήνων
νόμωι
~νεανίαις
ὤμοισι
|
ταύρειον |
δέμας
~ἐς
πρῶιραν
ἐμβαλεῖτε
φάσγανόν |
[750] |
πόσον
χρόνον
~πόντου
´πὶ
νώτοις
|
ἅλιον |
ἐφθείρου
πλάνον;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
ναυσὶν |
[1500] |
τᾶς
Ἑλένας,
~γλαυκὸν
ἐπ´
οἶδμ´
|
ἅλιον
|
~κυανόχροά
τε
κυμάτων
~ῥόθια
πολιὰ |
[1300] |
χεῦμ´
ὑδάτων
~βαρύβρομόν
τε
κῦμ´
|
ἅλιον
|
~πόθωι
τᾶς
ἀποιχομένας
~ἀρρήτου
κούρας. |
[500] |
κρυφθείς,
~ἀλλ´
ἔτι
κατ´
οἶδμ´
|
ἅλιον
|
~τρυχόμενος
οὔπω
λιμένων
~ψαύσειεν
πατρίας |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς
δὴ
θανόντα
ς´
|
ἐνάλιον |
κενῶι
τάφωι
~θάψαι
τύραννον
τῆσδε |
[1050] |
δ´
ἄκαιρ´
ἀπώλλυτο·
~τὸ
δ´
|
ἄθλιον |
κεῖν´
εὐτυχὲς
τάχ´
ἂν
πέσοι. |
[50] |
σὺν
ἀνδρί,
γνόντος
ὡς
ἐς
|
Ἴλιον
|
~οὐκ
ἦλθον,
ἢν
μὴ
λέκτρ´ |
[600] |
φίλαι,
~περί
τ´
ἐπέτασα
χέρα
|
φίλιον |
ἐν
μακρᾶι
~φλογὶ
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1100] |
πέτραις
~Καφηρίσιν
ἐμβαλών,
~Αἰγαίαις
ἐνάλοις
|
δόλιον
|
~ἀκταῖς
ἀστέρα
λάμψας·
~ἀλίμενα
δ´ |
[0] |
κύκνου
μορφώματ´
ὄρνιθος
λαβών,
~ὃς
|
δόλιον |
εὐνὴν
ἐξέπραξ´
ὑπ´
αἰετοῦ
~δίωγμα |
[1500] |
νιν
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
~προσεῖπε
|
δόλιον |
οἶκτον
ἐς
μέσον
φέρων·
~Ὦ |
[1300] |
ἐσύθη
θεῶν
~ἀν´
ὑλᾶντα
νάπη
|
~ποτάμιόν |
τε
χεῦμ´
ὑδάτων
~βαρύβρομόν
τε |
[600] |
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν,
ὦ
πόσι,
|
~χρόνιον, |
ἀλλ´
ὅμως·
ὀναίμαν
τύχας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[300] |
´ν
νέκυσι
κατὰ
χθονὸς
~τὰν
|
χρόνιον |
ἔχει
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
τὸ |
[350] |
~ἅδε
μοι
τί
τάδ´
ἀσύνετα,
|
~φόνιον |
αἰώρημα
~διὰ
δέρας
ὀρέξομαι,
~ἢ |
[1050] |
μέλανας
ἀνταλλάξομαι
~παρῆιδί
τ´
ὄνυχα
|
φόνιον |
ἐμβαλῶ
χροός.
~μέγας
γὰρ
ἁγὼν |
[50] |
ὄψιν;
ἐχθίστης
ὁρῶ
~γυναικὸς
εἰκὼ
|
φόνιον, |
ἥ
μ´
ἀπώλεσεν
~πάντας
τ´ |
[650] |
φήις;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἔστι
μάτηρ·
|
ἀγχόνιον |
δὲ
βρόχον
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο |
[750] |
δώματα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
δράσας
|
ἄξιον |
τῆς
συμφορᾶς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκεις
ἄελπτος |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
μὲν
λόγον
οἶον
|
~οἷον |
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως
δὲ
λέξον· |
[650] |
δαιμόνων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
μὲν
λόγον
|
οἶον
|
~οἷον
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως
δὲ |
[800] |
θνήισκοιμεν
ἄν·
λαθεῖν
γὰρ
οὐχ
|
οἷόν |
τέ
μοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
ἂν |
[150] |
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
~Ἑλένηι
δ´
|
ὅμοιον |
σῶμ´
ἔχους´
οὐ
τὰς
φρένας
|
[550] |
ὁρᾶν
δοκεῖς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
σῶμ´
|
ὅμοιον, |
τὸ
δὲ
σαφές
γ´
ἀποστατεῖ. |
[150] |
μεγάλων
ἀχέων
καταβαλλομένα
μέγαν
οἶκτον
|
~ποῖον |
ἁμιλλαθῶ
γόον
ἢ
τίνα
μοῦσαν |
[300] |
μνήματος
λιποῦς´
ἕδραν
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
|
ποῖον |
ἕρπεις
μῦθον
ἢ
παραίνεσιν;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1600] |
σὸν
πόδ´
αἴρεις,
δέσποτ´,
ἐς
|
ποῖον |
φόνον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οἷπερ
ἡ
δίκη |
[1450] |
ἑλὼν
δόμον
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´
|
ἵππιον |
οἶμον
~δι´
αἰθέρος
ἱέμενοι,
~παῖδες |
[350] |
παρθένοι
κόμας
ἔθεντο
~σύγγονοι
νεκρῶν
|
Σκαμάνδριον
|
~ἀμφὶ
Φρύγιον
οἶδμα.
~βοὰν
βοὰν |
[1450] |
ὅπαι
Λιβύας
~οἰωνῶν
στιχάδες
~ὄμβρον
|
χειμέριον |
λιποῦσαι
~νίσονται
πρεσβυτάτου
~σύριγγι
πειθόμεναι
|
[800] |
ἀδελφή·
Θεονόην
καλοῦσί
νιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
χρηστήριον |
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
δὲ
δρᾶι |
[200] |
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα
φίλα,
~χθόνα
δὲ
|
πάτριον |
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ
δὲ
πόλιας |
[400] |
~πάλιν
μ´
ἀπωθεῖ
πνεῦμα
κοὔποτ´
|
οὔριον
|
~ἐσῆλθε
λαῖφος
ὥστε
μ´
ἐς |
[100] |
μαντευμάτων
~ὅπηι
νεὼς
στείλαιμ´
ἂν
|
οὔριον |
πτερὸν
~ἐς
γῆν
ἐναλίαν
Κύπρον, |
[1650] |
πόσει
σῶι·
πνεῦμα
δ´
ἕξετ´
|
οὔριον· |
~σωτῆρε
δ´
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω |
[1000] |
οὐ
δοκοῦς´
ὅμως,
~ἐκ
δυσσεβείας
|
ὅσιον |
εἰ
τίθημί
νιν.
~αὐτοὶ
μὲν |
[1050] |
~κουραῖσι
καὶ
θρήνοισι
πρὸς
τὸν
|
ἀνόσιον. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας
δὲ
τοῦτ´
ἔχει |
[1300] |
~ἀρρήτου
κούρας.
~κρόταλα
δὲ
βρόμια
|
διαπρύσιον
|
~ἱέντα
κέλαδον
ἀνεβόα,
~θηρῶν
ὅτε |
[250] |
Ἥραν,
τὰ
δὲ
τὸ
κάλλος
|
αἴτιον. |
~εἴθ´
ἐξαλειφθεῖς´
ὡς
ἄγαλμ´
αὖθις |
[400] |
πάλιν.
~ἐγὼ
δ´
ἐπ´
οἶδμα
|
πόντιον |
γλαυκῆς
ἁλὸς
~τλήμων
ἀλῶμαι
χρόνον |
[1350] |
~πείσηι
μεθεῖναι
σῶμ´
ἐς
οἶδμα
|
πόντιον
|
~τοῦ
πρόσθεν
ἀνδρὸς
χάρισιν
ἐκπεπληγμένην· |
[850] |
τὸν
ἐμὸν
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι
πάλιν
|
~ἐφέστιον |
φλόγ´
ἐς
δόμους
κομίζετε.
~Ἑλένη, |
[250] |
ἐξαλειφθεῖς´
ὡς
ἄγαλμ´
αὖθις
πάλιν
|
~αἴσχιον |
εἶδος
ἔλαβον
ἀντὶ
τοῦ
καλοῦ, |
[1450] |
ξυνελθοῦσα
χοροῖς
~ἢ
κώμοις
Ὑακίνθου
|
~νύχιον |
ἐς
εὐφροσύναν,
~ὃν
ἐξαμιλλασάμενος
~τροχῶ |
[1450] |
Πλειάδας
ὑπὸ
μέσας
~Ὠρίωνά
τ´
|
ἐννύχιον, |
~καρύξατ´
ἀγγελίαν
~Εὐρώταν
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως |
[850] |
σὸν
πίτνω
γόνυ
~καὶ
προσκαθίζω
|
θᾶκον |
οὐκ
εὐδαίμονα
~ὑπέρ
τ´
ἐμαυτῆς |
[500] |
ναυάγια·
~ἢν
δ´
ἐνδιδῶι
τι
|
μαλθακόν, |
τὰ
πρόσφορα
~τῆς
νῦν
παρούσης |
[600] |
συμφορὰν
τᾶσδε
κρείσσω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
|
κακὸν |
δ´
ἀγαθὸν
σέ
τε
κἀμὲ |
[1200] |
τὸ
πεμφθὲν
ἀντὶ
σοῦ
Τροίαι
|
κακόν; |
~(ΕΛΕΝΗ)
νεφέλης
λέγεις
ἄγαλμ´;
ἐς |
[650] |
Ἥρα;
τί
νῶιν
χρήιζουσα
προσθεῖναι
|
κακόν; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
ἐγὼ
κείνων
λουτρῶν |
[100] |
αἰαῖ·
κακὸν
τόδ´
εἶπας
οἷς
|
κακὸν |
λέγεις.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὡς
κεῖνος
ἀφανὴς |
[250] |
~καὶ
τοῦτο
μεῖζον
τῆς
ἀληθείας
|
κακόν, |
~ὅστις
τὰ
μὴ
προσόντα
κέκτηται |
[100] |
δὴ
τί
τοῦτ´
Αἴαντι
γίγνεται
|
κακόν; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄλλου
λαβόντος
ὅπλ´
ἀπηλλάχθη |
[100] |
ἐπ´
Εὐρώτα
ῥοαῖς.
~(ΕΛΕΝΗ)
αἰαῖ·
|
κακὸν |
τόδ´
εἶπας
οἷς
κακὸν
λέγεις. |
[1600] |
δ´
ἱστὸν
ἦραν,
οὔριαι
δ´
|
ἧκον |
πνοαί·
~βεβᾶσι
δ´
ἐκ
γῆς. |
[250] |
αὐτῆς
ἐγώ,
~ἀδίκως
μέν,
ἀλλὰ
|
τἄδικον |
τοῦτ´
ἔστ´
ἐμόν.
~ἣ
δ´ |
[1650] |
πέρι·
~κείνη
δ´
ἴτω
πρὸς
|
οἶκον, |
εἰ
θεοῖς
δοκεῖ,
~ἐγὼ
δ´ |
[450] |
ἥκω
ξένος,
ἀσύλητον
γένος.
~(ΓΡΑΥΣ)
|
οἶκον |
πρὸς
ἄλλον
νύν
τιν´
ἀντὶ |
[0] |
ἠμέλησέ
μου
~Ζεύς—
τόνδ´
ἐς
|
οἶκον |
Πρωτέως
ἱδρύσατο,
~πάντων
προκρίνας
σωφρονέστατον |
[200] |
ἔτι
~πάτρια
μέλαθρα
καὶ
τὰν
|
~Χαλκίοικον |
ὀλβιεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ,
τίς |
[200] |
δρεπομέναν
ἔσω
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα
|
Χαλκίοικον
|
~ὡς
Ἀθάναν
μόλοιμ´
~ἀναρπάσας
δι´ |
[100] |
μ´
ἐθέσπισεν
~οἰκεῖν
Ἀπόλλων,
ὄνομα
|
νησιωτικὸν
|
~Σαλαμῖνα
θέμενον
τῆς
ἐκεῖ
χάριν |
[800] |
δὲ
θέλων
ἴτω
πέλας.
~τὸ
|
Τρωϊκὸν |
γὰρ
οὐ
καταισχυνῶ
κλέος
~οὐδ´ |
[1600] |
ἦν
~πρύμνηθεν
Ἑλένης·
Ποῦ
τὸ
|
Τρωϊκὸν |
κλέος;
~δείξατε
πρὸς
ἄνδρας
βαρβάρους. |
[800] |
σκήψας´
ἔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
ἁγνὸν
|
ὅρκον |
σὸν
κάρα
κατώμοσα
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί |
[1500] |
ναίετ´
οὐράνιοι,
~σωτῆρε
τᾶς
Ἑλένας,
|
~γλαυκὸν |
ἐπ´
οἶδμ´
ἅλιον
~κυανόχροά
τε |
[250] |
Ἑλληνὶς
οὔτε
βάρβαρος
~τεῦχος
νεοσσῶν
|
λευκὸν |
ἐκλοχεύεται,
~ἐν
ὧι
με
Λήδαν |
[600] |
σταλάσσω,
~περὶ
δὲ
γυῖα
χέρας
|
ἔβαλον |
ἡδονάν,
~ὦ
πόσις,
ὡς
λάβω. |
[950] |
βαλεῖν.
~ἀλλ´
οὐχὶ
τοῦτο
τὸ
|
καλόν, |
εἰ
καλὸν
τόδε,
~αἱρήσομαι
´γὼ |
[300] |
δ´
ἔχουσιν
εὐγενές
τι
καὶ
|
καλόν, |
~σμικρὸν
δ´
ὁ
καιρὸς
ἄρτ´ |
[0] |
κρίσιν.
~τοὐμὸν
δὲ
κάλλος,
εἰ
|
καλὸν |
τὸ
δυστυχές,
~Κύπρις
προτείνας´
ὡς |
[950] |
οὐχὶ
τοῦτο
τὸ
καλόν,
εἰ
|
καλὸν |
τόδε,
~αἱρήσομαι
´γὼ
πρόσθε
τῆς |
[0] |
οὔ,
~τὸ
δ´
ὄνομα
τοὐμόν,
|
ἆθλον |
Ἕλλησιν
δορός.
~λαβὼν
δέ
μ´ |
[1600] |
ἦν
ἁλώσιμος
~ναῦς
διώγμασιν,
πονήσας
|
εἷλον |
ἂν
τάχα
ξένους·
~νῦν
δὲ |
[400] |
λέγω,
σὺ
δ´
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἄγγειλον |
εἴσω
δεσπόταισι
τοῖσι
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ) |
[700] |
νῦν
μετασχὼν
τῆς
ἐμῆς
εὐπραξίας
|
~ἄγγειλον |
ἐλθὼν
τοῖς
λελειμμένοις
φίλοις
~τάδ´ |
[700] |
ὁ
θεὸς
ὡς
ἔφυ
τι
|
ποικίλον
|
~καὶ
δυστέκμαρτον,
εὖ
δέ
πως |
[50] |
φύσας·
τίν´
ἂν
ἔχοις
μᾶλλον
|
φίλον; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐκ
τοῦ;
τὸ
γάρ |
[1400] |
καὶ
τρίτον
γ´,
εἴ
σοι
|
φίλον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
κἀγὼ
τῶν
ἐμῶν |
[1600] |
οὐκ
εἶπέ
μοι.
~τοιγὰρ
οὔποτ´
|
ἄλλον |
ἄνδρα
ψεύσεται
μαντεύμασιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~οὗτος, |
[100] |
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ)
χρόνον
δ´
ἐμείνατ´
|
ἄλλον |
ἐν
Τροίαι
πόσον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
πολλὰς |
[450] |
ἀσύλητον
γένος.
~(ΓΡΑΥΣ)
οἶκον
πρὸς
|
ἄλλον |
νύν
τιν´
ἀντὶ
τοῦδ´
ἴθι. |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἦν,
ἀλλὰ
χειμὼν
ἄλλος´
|
ἄλλον |
ὥρισεν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοισιν
ἐν
νώτοισι |
[950] |
σοι·
δυσκλεᾶς
γὰρ
οὐ
κτενεῖς·
|
~μᾶλλόν |
γε
μέντοι
τοῖς
ἐμοῖς
πείθου |
[1650] |
στυγοῦσι
δαίμονες,
~τῶν
δ´
ἀναριθμήτων
|
μᾶλλον |
εἰσιν
οἱ
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ |
[50] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἥμαρτον·
ὀργῆι
δ´
εἶξα
|
μᾶλλον |
ἤ
μ´
ἐχρῆν·
~μισεῖ
γὰρ |
[950] |
θῆλυ
τρεπόμενος
~ἐλεινὸς
ἦν
ἂν
|
μᾶλλον |
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´,
εἰ
δοκεῖ |
[800] |
μοι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ξίφος
μένει
σε
|
μᾶλλον |
ἢ
τοὐμὸν
λέχος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτως |
[900] |
σε
συγγόνωι
πλέον
~νέμειν
ματαίωι
|
μᾶλλον |
ἢ
χρηστῶι
πατρί.
~εἰ
δ´ |
[50] |
ὁ
φύσας·
τίν´
ἂν
ἔχοις
|
μᾶλλον |
φίλον;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐκ
τοῦ;
τὸ |
[600] |
ς´
ἄστρων
ὡς
βεβηκυῖαν
μυχοὺς
|
~ἤγγελλον |
εἰδὼς
οὐδὲν
ὡς
ὑπόπτερον
~δέμας |
[300] |
ἐς
τὸ
φέρτερον
τίθει
~τὸ
|
μέλλον |
ὅτι
γενήσεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
γὰρ |
[1200] |
κάθηται
τῶιδ´
ὑποπτήξας
τάφωι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
Ἄπολλον, |
ὡς
ἐσθῆτι
δυσμόρφωι
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1500] |
τεθνηκότα.
~ὡς
δ´
ἤλθομεν
σῶν
|
περίβολον |
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
ναῦν
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
|
[650] |
~ἵνα
θεαὶ
μορφὰν
ἐφαίδρυναν,
εὖτ´
|
~ἔμολον |
ἐς
κρίσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὰ
δ´ |
[550] |
φάσματ´
εὐμενῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
νυκτίφαντον
|
πρόπολον |
Ἐνοδίας
μ´
ὁρᾶις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ |
[1400] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
βούληι
ξυνεργῶν
αὐτὸς
ἐκπέμψω
|
στόλον; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκιστα·
μὴ
δούλευε
σοῖς |
[1350] |
~δέξατό
τ´
ἐς
χέρας
~βαρύβρομον
|
αὐλὸν
|
~τερφθεῖς´
ἀλαλαγμῶι.
~ὧν
οὐ
θέμις |
[700] |
ἔχειν
κακὰς
~ἄλλων
τ´
ἀκούειν
|
δοῦλον |
ὄντα
τῶν
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγ´, |
[1550] |
ἐπ´
ἀκτὰς
Ναυπλίας
δάμαρτά
τε
|
~ἄσυλον |
ἐκ
γῆς·
αἵματος
δ´
ἀπορροαὶ
|
[400] |
ἥδε
καὶ
λεὼ
~οὐκ
οἶδ´·
|
ὄχλον |
γὰρ
ἐσπεσεῖν
ἠισχυνόμην,
~{ὥσθ´
ἱστορῆσαι |
[400] |
μὴ
πρὸς
αὐλείοισιν
ἑστηκὼς
πύλαις
|
~ὄχλον |
παρέξεις
δεσπόταις;
ἢ
κατθανῆι
~Ἕλλην |
[0] |
οὐκ
ἔμ´
ἀλλ´
ὁμοιώσας´
ἐμοὶ
|
~εἴδωλον |
ἔμπνουν
οὐρανοῦ
ξυνθεῖς´
ἄπο
~Πριάμου |
[550] |
ἦλθον
ἐς
γῆν
Τρωιάδ´,
ἀλλ´
|
εἴδωλον |
ἦν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τίς
βλέποντα |
[1100] |
~Δαναῶν
Μενέλας
ἐπὶ
ναυσὶν
ἄγων
|
~εἴδωλον |
ἱερὸν
Ἥρας.
~ὅτι
θεὸς
ἢ |
[650] |
ἐπέλας´
Αἰγύπτωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
εἶτ´
ἀντέδωκ´
|
εἴδωλον, |
ὡς
σέθεν
κλύω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ |
[500] |
ἢ
βάκχη
θεοῦ
~τάφωι
ξυνάψω
|
κῶλον; |
ἄγριος
δέ
τις
~μορφὴν
ὅδ´ |
[500] |
δ´
ἐν
φάει
~πόσιν
τὸν
|
ἁμὸν |
ζῶντα
φέγγος
εἰσορᾶν,
~πορθμοὺς
δ´ |
[650] |
ἄγαμος
ἄτεκνος,
ὦ
πόσι,
καταστένει
|
~γάμον |
ἄγαμον
αἰσχύνα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
πᾶν |
[650] |
ἄτεκνος,
ὦ
πόσι,
καταστένει
~γάμον
|
ἄγαμον |
αἰσχύνα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
πᾶν
κατ´ |
[650] |
δὲ
βρόχον
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο
|
δύσγαμον |
αἰσχύναν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὤμοι·
θυγατρὸς
δ´ |
[1200] |
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
δοκῶ
μὲν
|
κἀμὸν |
ὧδ´
ἔχειν
πόσιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποδαπὸς |
[650] |
ὧι
μ´
ἐπένευσεν
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
|
τλᾶμον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τλάμονα
τλάμον´
ὧδ´
ἐπέλας´ |
[350] |
~διὰ
δέρας
ὀρέξομαι,
~ἢ
ξιφοκτόνον
|
διωγμὸν
|
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
~αὐτοσίδαρον
ἔσω
πελάσω |
[350] |
θεοῖς
λιπεῖν
βίον,
~πρὶν
τὸν
|
ἐμὸν |
Ἀτρέα
πατέρα
γεννῆσαί
ποτε,
~ὃς |
[1050] |
πῶς
ἄνευ
νεὼς
~σωθησόμεσθα
κενοταφοῦντ´
|
ἐμὸν |
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
δοῦναι
κελεύσω
πορθμίδ´, |
[350] |
κούραν
~καλλοσύνας
ἕνεκεν·
τὸ
δ´
|
ἐμὸν |
δέμας
~ὤλεσεν
ὤλεσε
πέργαμα
Δαρδανίας
|
[650] |
οὐδ´
ἀλγῶ.
~πόσιν
ἔχομεν
ἔχομεν
|
ἐμὸν |
ἐμὸν
ὃν
ἔμενον
~ἔμενον
ἐκ |
[250] |
μέν,
ἀλλὰ
τἄδικον
τοῦτ´
ἔστ´
|
ἐμόν. |
~ἣ
δ´
ἀγλάισμα
δωμάτων
ἐμόν |
[1200] |
ἐμοῦ;
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸν
κατθανόντα
πόσιν
|
ἐμὸν |
θάψαι
θέλω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δ´; |
[850] |
διεξέλθω,
πάρος·
~νόμον
δὲ
τὸν
|
ἐμὸν |
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι
πάλιν
~ἐφέστιον
φλόγ´ |
[1350] |
Πρωτέως
κόρη
~πόσιν
παρόντα
τὸν
|
ἐμὸν |
ἱστορουμένη
~{οὐκ
εἶπ´
ἀδελφῶι·
κατθανόντα |
[650] |
ἀλγῶ.
~πόσιν
ἔχομεν
ἔχομεν
ἐμὸν
|
ἐμὸν |
ὃν
ἔμενον
~ἔμενον
ἐκ
Τροίας |
[250] |
ἔθετο
~Πριαμίδαισιν
Ἑλλάδος.
~τὸ
δ´
|
ἐμὸν |
ὄνομα
παρὰ
Σιμουντίοις
ῥοαῖσι
~μαψίδιον |
[150] |
~δι´
ἐμὲ
τὰν
πολυκτόνον,
~δι´
|
ἐμὸν |
ὄνομα
πολύπονον,
~Λήδα
δ´
ἐν |
[650] |
ὦ
πᾶν
κατ´
ἄκρας
δῶμ´
|
ἐμὸν |
πέρσας
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τάδε
καὶ |
[50] |
~κατάρατός
εἰμι
καὶ
δοκῶ
προδοῦς´
|
ἐμὸν
|
~πόσιν
συνάψαι
πόλεμον
Ἕλλησιν
μέγαν. |
[900] |
κλήιζομαι
καθ´
Ἑλλάδ´
ὡς
προδοῦς´
|
ἐμὸν
|
~πόσιν
Φρυγῶν
ὤικησα
πολυχρύσους
δόμους. |
[950] |
~κτανεῖν
δέδοκται
τήνδε
μοι
κἄπειτ´
|
ἐμὸν
|
~πρὸς
ἧπαρ
ὦσαι
δίστομον
ξίφος |
[0] |
Ἰδαῖος
Πάρις
~Σπάρτην
ἀφίκεθ´
ὡς
|
ἐμὸν |
σχήσων
λέχος.
~Ἥρα
δὲ
μεμφθεῖς´ |
[250] |
ἐμόν.
~ἣ
δ´
ἀγλάισμα
δωμάτων
|
ἐμόν |
τ´
ἔφυ,
~θυγάτηρ
ἄνανδρος
πολιὰ |
[600] |
ἀρτίως
πάρα.
~ἔλαβον
ἀσμένα
πόσιν
|
ἐμόν, |
φίλαι,
~περί
τ´
ἐπέτασα
χέρα |
[0] |
~βουλεύματ´
ἄλλα
τοῖσδε
συμβαίνει
κακοῖς·
|
~πόλεμον |
γὰρ
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
χθονὶ
~καὶ |
[50] |
δοκῶ
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
συνάψαι
|
πόλεμον |
Ἕλλησιν
μέγαν.
~τί
οὖν
ἔτι |
[1450] |
καλλιχόρων
~δελφίνων,
ὅταν
αὐρᾶν
~πέλαγος
|
ἀνήνεμον |
ἦι,
~γλαυκὰ
δὲ
Πόντου
θυγάτηρ
|
[100] |
τειχέων
εἶναι
σαφές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
|
τλῆμον |
Ἑλένη,
διὰ
ς´
ἀπόλλυνται
Φρύγες. |
[850] |
τοῦ
τε
σοῦ
μιμήματος.
~ὦ
|
τλῆμον, |
οἵους
διαφυγὼν
ἦλθες
πόνους,
~οὐδ´ |
[450] |
ἦσθ´,
οὐκ
ἐνθάδε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
|
δαῖμον, |
ὡς
ἀνάξι´
ἠτιμώμεθα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί |
[1550] |
οὐδενὸς
μνήμην
ἔχων,
~τέμνων
δὲ
|
λαιμὸν |
ηὔχετ´·
Ὦ
ναίων
ἅλα
~πόντιε |
[850] |
στᾶσα
σὸν
σώσω
βίον,
~κρύψας´
|
ὅμαιμον, |
ὅς
με
προστάσσει
τάδε
~εἰπεῖν, |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δή;
τόδ´
Ἑλλὰς
|
νόμιμον |
ἐκ
τίνος
σέβει;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς |
[1450] |
δόμον
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´
ἵππιον
|
οἶμον
|
~δι´
αἰθέρος
ἱέμενοι,
~παῖδες
Τυνδαρίδαι, |
[600] |
ἔμειν´
ὅσον
μ´
ἐχρῆν,
~τὸ
|
μόρσιμον |
σώσασα
πατέρ´
ἐς
οὐρανὸν
~ἄπειμι· |
[1650] |
πάρα
~μακάρων
κατοικεῖν
νῆσόν
ἐστι
|
μόρσιμον· |
~τοὺς
εὐγενεῖς
γὰρ
οὐ
στυγοῦσι |
[1450] |
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
~πόλιν
ἑλὼν
|
δόμον |
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´
ἵππιον
οἶμον
|
[850] |
τε
πεύκην,
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος·
|
~νόμον |
δὲ
τὸν
ἐμὸν
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι |
[1350] |
θεὰ
~δέξατό
τ´
ἐς
χέρας
|
~βαρύβρομον |
αὐλὸν
~τερφθεῖς´
ἀλαλαγμῶι.
~ὧν
οὐ |
[1300] |
νάπη
~ποτάμιόν
τε
χεῦμ´
ὑδάτων
|
~βαρύβρομόν |
τε
κῦμ´
ἅλιον
~πόθωι
τᾶς |
[1650] |
~Σπάρτης
ἀπάρας
τὸν
κατ´
οὐρανὸν
|
δρόμον, |
~κλέψας
δέμας
σὸν
μὴ
Πάρις |
[950] |
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς
ἧπαρ
ὦσαι
|
δίστομον |
ξίφος
τόδε
~τύμβου
´πὶ
νώτοις |
[850] |
λαμπτήρων
σέλας
~θείου
τε
σεμνὸν
|
θεσμὸν |
αἰθέρος
μυχούς,
~ὡς
πνεῦμα
καθαρὸν |
[1050] |
εἶτ´
ἐγὼ
συμπλεύσομαι
~καὶ
συγκαθήσω
|
κόσμον |
ἐν
ταὐτῶι
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ |
[1250] |
~ἐλθὼν
δ´
ἐς
οἴκους,
ἐξελὼν
|
κόσμον |
νεκρῶι
~καί
ς´
οὐ
κεναῖσι |
[1050] |
δοῦναι
κελεύσω
πορθμίδ´,
ἧι
καθήσομεν
|
~κόσμον |
τάφωι
σῶι
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας. |
[1100] |
~τὸν
Ἰλιάδων
τ´
ἀειδούσαι
~δακρυόεντα
|
πότμον
|
~Ἀχαιῶν
ὑπὸ
λόγχαις,
~ὅτ´
ἔδραμε |
[1250] |
~τρύχουσα
σαυτήν
~Μενέλεως
δ´
ἔχει
|
πότμον, |
~κοὐκ
ἂν
δύναιτο
ζῆν
ὁ |
[650] |
Δαναῶν.
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ
|
κακόποτμον |
ἀραῖον
~ἔβαλε
θεὸς
ἀπὸ
πόλεος |
[0] |
μὲν
οὔ,
~τὸ
δ´
ὄνομα
|
τοὐμόν, |
ἆθλον
Ἕλλησιν
δορός.
~λαβὼν
δέ |
[850] |
σημανῶν
ἐμῶι
~παρόνθ´,
ὅπως
ἂν
|
τοὐμὸν |
ἀσφαλῶς
ἔχηι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
παρθέν´, |
[0] |
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι
διαπεράνασθαι
κρίσιν.
|
~τοὐμὸν |
δὲ
κάλλος,
εἰ
καλὸν
τὸ |
[800] |
ξίφος
μένει
σε
μᾶλλον
ἢ
|
τοὐμὸν |
λέχος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτως
ἂν
εἴην |
[500] |
βάρβαρος
φρένας
~ὃς
ὄνομ´
ἀκούσας
|
τοὐμὸν |
οὐ
δώσει
βοράν.
~{κλεινὸν
τὸ |
[1550] |
ταύρειον
δέμας
~ἐς
πρῶιραν
ἐμβαλεῖτε
|
φάσγανόν |
θ´
ἅμα
~πρόχειρον
ὤσει
σφάγια |
[1050] |
~τάφος
ς´
ὅδ´
ἂν
ῥύσαιτο
|
φάσγανόν |
τε
σόν.
~ἐγὼ
δ´
ἐς |
[50] |
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ῥοαῖσιν
|
ἔθανον· |
ἡ
δὲ
πάντα
τλᾶς´
ἐγὼ |
[750] |
~πόντου
´πὶ
νώτοις
ἅλιον
ἐφθείρου
|
πλάνον; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
ναυσὶν
ὢν
πρὸς |
[350] |
ποτε,
~εἴθ´
ὤφελες
τόθ´
{ἡνίκ´
|
ἔρανον |
εἰς
θεοὺς
~πεισθεὶς
ἐποίεις}
ἐν |
[600] |
~τὸ
μόρσιμον
σώσασα
πατέρ´
ἐς
|
οὐρανὸν
|
~ἄπειμι·
φήμας
δ´
ἡ
τάλαινα |
[1650] |
τόκος
~Σπάρτης
ἀπάρας
τὸν
κατ´
|
οὐρανὸν |
δρόμον,
~κλέψας
δέμας
σὸν
μὴ |
[1050] |
πόνων,
~αἰτούμεθ´
ὀρθὰς
ὠλένας
πρὸς
|
οὐρανὸν |
~ῥίπτονθ´,
ἵν´
οἰκεῖς
ἀστέρων
ποικίλματα. |
[450] |
εἶς
γὰρ
ὅ
γε
κατ´
|
οὐρανόν. |
~Σπάρτη
δὲ
ποῦ
γῆς
ἐστι |
[1250] |
γάρ
σοι
ταῦτα
πρὸς
τὸ
|
τυγχάνον. |
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
καὶ |
[800] |
βίαν
σκήψας´
ἔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
|
ἁγνὸν |
ὅρκον
σὸν
κάρα
κατώμοσα
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[0] |
σέβων
~βίον
διήνεγκ´}
εὐγενῆ
τε
|
παρθένον
|
~Εἰδώ,
τὸ
μητρὸς
ἀγλάισμ´,
ὅτ´ |
[850] |
~ἀποῦσα
γάρ
σε
καὶ
παροῦς´
|
ἀφιγμένον
|
~δεῦρ´
οἶδεν.
ὦ
δύστηνος,
ὡς |
[800] |
εἰ
μὴ
τύραννός
ς´
ἐκπύθοιτ´
|
ἀφιγμένον. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
γνώσεταί
μ´
ὅς |
[100] |
κἀκ
τοῦδε
Μενέλεων
οὔτις
οἶδ´
|
ἀφιγμένον; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὐδείς·
θανὼν
δὲ
κλήιζεται |
[650] |
ἔχομεν
ἐμὸν
ἐμὸν
ὃν
ἔμενον
|
~ἔμενον |
ἐκ
Τροίας
πολυετῆ
μολεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[650] |
ἔχομεν
ἔχομεν
ἐμὸν
ἐμὸν
ὃν
|
ἔμενον
|
~ἔμενον
ἐκ
Τροίας
πολυετῆ
μολεῖν. |
[150] |
~οἰκεῖν
Ἀπόλλων,
ὄνομα
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα
|
θέμενον |
τῆς
ἐκεῖ
χάριν
πάτρας.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[200] |
τὰν
δακρυόεσσαν
~Ἰλίωι
πεύκαν;
~ἔνθεν
|
ὀλόμενον |
σκάφος
~συναρμόσας
ὁ
Πριαμίδας
~ἔπλευσε |
[1500] |
ἥκετε
σκάφος;
~ἀλλ´
Ἀτρέως
παῖδ´
|
ὀλόμενον |
συνθάπτετε,
~ὃν
Τυνδαρὶς
παῖς
ἥδ´ |
[0] |
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
ἐν
δώμασιν,
|
~Θεοκλύμενον |
ἄρσεν´
{ὅτι
δὴ
θεοὺς
σέβων
|
[950] |
θανών·
~ἀλλ´
ἥδε
πατέρα
νέρθεν
|
ἀνακαλούμενον
|
~οὐκ
ἀξιώσει
τὸν
πρὶν
εὐκλεέστατον
|
[1200] |
ἁλός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
βαρβάροισι
πελάγεσιν
|
ναυσθλούμενον; |
~(ΕΛΕΝΗ)
Λιβύης
ἀλιμένοις
ἐκπεσόντα
πρὸς |
[1150] |
σκοπούς,
~ἤτοι
κατόπτην
ἢ
κλοπαῖς
|
θηρώμενον
|
~Ἑλένην·
θανεῖται
δ´,
ἤν
γε |
[500] |
~ἡσθεῖς´
ἐπεί
νιν
εἶπέ
μοι
|
σεσωμένον. |
~ἐγγὺς
δέ
νίν
που
τῆσδ´ |
[950] |
μὲν
ἄνδρα
σοι
δοκεῖ
σῶσαι
|
ξένον
|
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς
ἀπολαβεῖν
δάμαρτ´ |
[1550] |
λόγους
σώιζοντες·
ἄρχειν
γὰρ
νεὼς
|
~ξένον |
κελεύσας
πάντα
συνέχεας
τάδε.
~καὶ |
[150] |
γὰρ
Ἕλλην´
ὅντιν´
ἂν
λάβηι
|
ξένον. |
~ὅτου
δ´
ἕκατι
μήτε
σὺ |
[100] |
κόμης.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶδες
σὺ
τὴν
|
δύστηνον, |
ἢ
κλυὼν
λέγεις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥσπερ |
[950] |
~Ὦ
γέρον,
ὃς
οἰκεῖς
τόνδε
|
λάινον |
τάφον,
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
τὴν
ἐμὴν |
[500] |
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
τὴν
ὄρεγμα
|
δεινὸν |
ἡμιλλημένην
~τύμβου
´πὶ
κρηπῖδ´
ἐμπύρους |
[500] |
οὖν
θαυμαστέον.
~οὐδ´
αὖ
τὸ
|
δεινὸν |
προσπόλου
φευξούμεθα·
~ἀνὴρ
γὰρ
οὐδεὶς |
[1000] |
τῆι
κασιγνήτου
ποτέ.
~εὐεργετῶ
γὰρ
|
κεῖνον |
οὐ
δοκοῦς´
ὅμως,
~ἐκ
δυσσεβείας |
[950] |
ἐλθεῖν
διὰ
μάχης
σῶι
συγγόνωι,
|
~κἀκεῖνον |
ἢ
´μὲ
δεῖ
θανεῖν·
ἁπλοῦς |
[50] |
τόδ´
εἰσήκους´
ἔπος
~Ἑρμοῦ,
τὸ
|
κλεινὸν |
ἔτι
κατοικήσειν
πέδον
~Σπάρτης
σὺν |
[350] |
ἄπο
~Ἀγαμέμνον´
ἐμέ
τε
Μενέλεων,
|
κλεινὸν |
ζυγόν.
~πλεῖστον
γὰρ
οἶμαι—
καὶ |
[500] |
ἀκούσας
τοὐμὸν
οὐ
δώσει
βοράν.
|
~{κλεινὸν |
τὸ
Τροίας
πῦρ
ἐγώ
θ´ |
[500] |
´πὶ
κρηπῖδ´
ἐμπύρους
τ´
ὀρθοστάτας,
|
~μεῖνον· |
τί
φεύγεις;
ὡς
δέμας
δείξασα |
[1000] |
δή
τι
δράσων
χρηστὸν
ἐς
|
κοινόν |
γε
νῶιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσειας
ἄν |
[950] |
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους·
~οὕτω
δὲ
|
κρῖνον |
ὡς
ἅπασιν
ἁνδάνηις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐγὼ |
[750] |
κάκ´
ἀλγοίην
ἔτι
~{πάσχων
τ´
|
ἔκαμνον· |
δὶς
δὲ
λυπηθεῖμεν
ἄν}
~(ΕΛΕΝΗ) |
[600] |
ἄφαντος·
οὐρανῶι
δὲ
κρύπτεται
~λιποῦσα
|
σεμνὸν |
ἄντρον
οὗ
σφ´
ἐσώιζομεν,
~τοσόνδε |
[200] |
δὲ
χρυσέοις
θρόνοισι
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
|
σεμνὸν
|
~Ἥρα
τὸν
ὠκύπουν
~ἔπεμψε
Μαιάδος |
[850] |
φέρουσα
λαμπτήρων
σέλας
~θείου
τε
|
σεμνὸν |
θεσμὸν
αἰθέρος
μυχούς,
~ὡς
πνεῦμα |
[800] |
ἄξια.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἂν
κτάνοις
|
τύραννον, |
ὃ
σπεύδεις
ἴσως.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτω |
[1050] |
ς´
ἐνάλιον
κενῶι
τάφωι
~θάψαι
|
τύραννον |
τῆσδε
γῆς
αἰτήσομαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ |
[50] |
τὸν
Πηλέως
τιν´
οἶσθ´
Ἀχιλλέα
|
γόνον; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ναί·
~μνηστήρ
ποθ´
Ἑλένης |
[200] |
~Ἥρα
τὸν
ὠκύπουν
~ἔπεμψε
Μαιάδος
|
γόνον· |
~ὅς
με
χλοερὰ
δρεπομέναν
ἔσω |
[1600] |
κατθανεῖν
ἐρᾶν
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
|
σύγγονον |
δὲ
σὴν
~οὐ
κτενεῖς
ἡμῶν |
[1600] |
δὲ
τὴν
προδοῦσαν
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
|
σύγγονον, |
~ἥτις
ἐν
δόμοις
ὁρῶσα
Μενέλεων |
[1000] |
οὐδὲ
σιγήσειεν
ἂν
~μέλλοντ´
ἀδελφὴ
|
σύγγονον |
κατακτανεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´
οὐδὲ
μὴν |
[1600] |
μὲν
οὖν
ς´
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
σύγγονον |
κτανεῖν
κακίστην
~(ΧΟΡΟΣ)
εὐσεβεστάτην
μὲν |
[450] |
ῥοαὶ
~τοῦ
καλλιδόνακός
εἰσιν
Εὐρώτα
|
μόνον; |
~διπλοῦν
δὲ
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται, |
[1150] |
δ´,
ἤν
γε
δὴ
ληφθῆι
|
μόνον. |
~ἔα·
ἀλλ´,
ὡς
ἔοικε,
πάντα |
[1350] |
νιν
ἄμασιν
~ὑπέρβαλε
σελάνα
~μορφᾶ
|
μόνον |
ηὔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
μὲν
κατ´ |
[1400] |
μεμπτός·
τῆς
τύχης
με
δεῖ
|
μόνον. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
σοὶ
τόδ´,
ἢν |
[1050] |
σὲ
χρὴ
βραβεύειν
πάντα·
πόμπιμοι
|
μόνον
|
~λαίφει
πνοαὶ
γένοιντο
χἴλεως
δρόμος. |
[1300] |
δ´
ὅτε
πολυπλάνητον
~μάτηρ
ἔπαυσε
|
πόνον
|
~ματεύουσα
πόνους
~θυγατρὸς
ἁρπαγὰς
δολίους, |
[200] |
γυμνάσιά
τε
~δονακόεντος
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν
|
πόνον. |
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
δαίμονος
πολυστόνου
~μοίρας |
[150] |
τὰν
πολυκτόνον,
~δι´
ἐμὸν
ὄνομα
|
πολύπονον, |
~Λήδα
δ´
ἐν
ἀγχόναις
~θάνατον |
[100] |
δ´
εἴργασται
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
πόσον
|
χρόνον |
γὰρ
διαπεπόρθηται
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ |
[100] |
τι
καμπίμους
ἐτῶν
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
χρόνον |
δ´
ἐμείνατ´
ἄλλον
ἐν
Τροίαι |
[600] |
ἔχειν
Πάριν.
~ἐγὼ
δ´,
ἐπειδὴ
|
χρόνον |
ἔμειν´
ὅσον
μ´
ἐχρῆν,
~τὸ |
[1650] |
γὰρ
αἰεὶ
τὸν
παρόντα
νῦν
|
χρόνον
|
~κείνην
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν
δόμοις |
[400] |
πόντιον
γλαυκῆς
ἁλὸς
~τλήμων
ἀλῶμαι
|
χρόνον |
ὅσονπερ
Ἰλίου
~πύργους
ἔπερσα,
κἀς |
[750] |
δ´
εἰπὲ
τἄλλα
παραλιπών·
πόσον
|
χρόνον
|
~πόντου
´πὶ
νώτοις
ἅλιον
ἐφθείρου |
[750] |
μακρόν
γ´
ἔλεξας,
ὦ
τάλας,
|
χρόνον· |
~σωθεὶς
δ´
ἐκεῖθεν
ἐνθάδ´
ἦλθες |
[350] |
αἰώρημα
~διὰ
δέρας
ὀρέξομαι,
~ἢ
|
ξιφοκτόνον |
διωγμὸν
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
~αὐτοσίδαρον
ἔσω |
[150] |
μέλουσι
δαΐωι
~δι´
ἐμὲ
τὰν
|
πολυκτόνον, |
~δι´
ἐμὸν
ὄνομα
πολύπονον,
~Λήδα |
[1600] |
πόδ´
αἴρεις,
δέσποτ´,
ἐς
ποῖον
|
φόνον; |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οἷπερ
ἡ
δίκη
κελεύει |
[1600] |
ἐκ
γῆς.
διαφυγὼν
δ´
ἐγὼ
|
φόνον
|
~καθῆκ´
ἐμαυτὸν
εἰς
ἅλ´
ἄγκυραν |
[1250] |
καὶ
λουτρῶν
τύχε
~ἐσθῆτά
τ´
|
ἐξάλλαξον. |
οὐκ
ἐς
ἀμβολὰς
~εὐεργετήσω
ς´· |
[1400] |
ναῦν
ἐν
ἧι
τάδ´
ἄξομεν,
|
~πρόσταξον, |
ὡς
ἂν
τὴν
χάριν
πλήρη |
[1150] |
~αἳ
Πριαμίδος
γᾶς
ἔλιπον
θαλάμους,
|
~ἐξὸν |
διορθῶσαι
λόγοις
~σὰν
ἔριν,
ὦ |
[650] |
~οἷον
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως
δὲ
|
λέξον· |
ἡδύ
τοι
μόχθων
κλύειν.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[300] |
ἐμοὶ
πιθοῦ.
~{τάφον
λιποῦσα
τόνδε
|
σύμμειξον |
κόρηι,
~ὅθενπερ
εἴσηι
πάντα·
τἀληθῆ |
[1050] |
πίτνεις
~Ἥρα,
δύ´
οἰκτρὼ
φῶτ´
|
ἀνάψυξον |
πόνων,
~αἰτούμεθ´
ὀρθὰς
ὠλένας
πρὸς |
[150] |
καταβαλλομένα
μέγαν
οἶκτον
~ποῖον
ἁμιλλαθῶ
|
γόον |
ἢ
τίνα
μοῦσαν
ἐπέλθω
~δάκρυσιν |
[1150] |
ἀνθρώπων
πόλεις·
~αἳ
Πριαμίδος
γᾶς
|
ἔλιπον |
θαλάμους,
~ἐξὸν
διορθῶσαι
λόγοις
~σὰν |
[650] |
σέθεν,
~ὅτε
μέλαθρα
λέχεά
τ´
|
ἔλιπον |
οὐ
λιποῦς´
~ἐπ´
αἰσχροῖς
γάμοις. |
[1650] |
τεταμένην
νῆσον
λέγω,
~Ἑλένη
τὸ
|
λοιπὸν |
ἐν
βροτοῖς
κεκλήσεται,
~ἐπεὶ
κλοπαίαν |
[1450] |
δέ
μοι
χάριν
~δόντες
τὸ
|
λοιπὸν |
εὐτυχῆ
με
θήσετε.
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα |
[1250] |
διδῶις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
βαρβάροις
μὲν
|
ἵππον |
ἢ
ταῦρον
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
διδούς |
[550] |
κιγχάνω
μόλις,
~πᾶσαν
πλανηθεὶς
τήνδε
|
βάρβαρον |
χθόνα,
~πεμφθεὶς
ἑταίρων
τῶν
λελειμμένων |
[350] |
~ἢ
ξιφοκτόνον
διωγμὸν
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
|
~αὐτοσίδαρον |
ἔσω
πελάσω
διὰ
σαρκὸς
ἅμιλλαν, |
[850] |
θεσμὸν
αἰθέρος
μυχούς,
~ὡς
πνεῦμα
|
καθαρὸν |
οὐρανοῦ
δεξώμεθα·
~σὺ
δ´
αὖ |
[0] |
ἔζη
τῆσδε
γῆς
τύραννος
ἦν,
|
~{Φάρον |
μὲν
οἰκῶν
νῆσον,
Αἰγύπτου
δ´ |
[650] |
δεινοὶ
λόγοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
|
βλέφαρον |
ὑγραίνω
~δάκρυσιν·
ἁ
Διός
μ´ |
[1500] |
παῖς
πρὸς
θάλασσαν
ἐστάλη,
~σοφώταθ´
|
ἁβρὸν |
πόδα
τιθεῖς´
ἀνέστενεν
~πόσιν
πέλας |
[1450] |
~γενοίμεθ´
ὅπαι
Λιβύας
~οἰωνῶν
στιχάδες
|
~ὄμβρον |
χειμέριον
λιποῦσαι
~νίσονται
πρεσβυτάτου
~σύριγγι |
[700] |
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες
ἐν
χεροῖν
|
λυγρόν} |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τί
φήις;
~νεφέλης
ἄρ´ |
[0] |
κάλλους
πέρι
~Ἰδαῖον
ἐς
κευθμῶν´
|
Ἀλέξανδρον |
πάρα,
~Ἥρα
Κύπρις
τε
διογενής |
[950] |
μνῆμα
σοῦ
πατρὸς
πεσών·
~Ὦ
|
γέρον, |
ὃς
οἰκεῖς
τόνδε
λάινον
τάφον, |
[1100] |
μέλαθρα
κεῖται·
~πολλοὺς
δὲ
πυρσεύσας
|
φλογερὸν |
σέλας
ἀμφιρύταν
~Εὔβοιαν
εἷλ´
Ἀχαιῶν
|
[700] |
ἠριθμημένος
~δούλοισι,
τοὔνομ´
οὐκ
ἔχων
|
ἐλεύθερον, |
~τὸν
νοῦν
δέ·
κρεῖσσον
γὰρ |
[1100] |
Μενέλας
ἐπὶ
ναυσὶν
ἄγων
~εἴδωλον
|
ἱερὸν |
Ἥρας.
~ὅτι
θεὸς
ἢ
μὴ |
[1000] |
ἧς
δυσκλεὴς
φανήσομαι.
~ἔνεστι
δ´
|
ἱερὸν |
τῆς
δίκης
ἐμοὶ
μέγα
~ἐν |
[1150] |
κακοὺς
κολάζομεν.
~καὶ
νῦν
πέπυσμαι
|
φανερὸν |
Ἑλλήνων
τινὰ
~ἐς
γῆν
ἀφῖχθαι |
[150] |
Ναῒς
ὄρεσι
φυγάδα
~γάμων
ἱεῖσα
|
γοερόν, |
ὑπὸ
δὲ
~πέτρινα
γύαλα
κλαγγαῖσι
|
[100] |
θεώ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καλῶς
ἔλεξας
τοῦτο·
|
θάτερον |
δὲ
τί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
σφαγαῖς
ἀδελφῆς |
[1400] |
χώρει
σὺ
καὶ
ναῦν
τοῖσδε
|
πεντηκόντερον
|
~Σιδωνίαν
δὸς
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[450] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποῦ
δῆτ´
ἂν
εἴη;
|
πότερον |
ἐκτὸς
ἢ
´ν
δόμοις;
~(ΓΡΑΥΣ) |
[1150] |
τέγγεις
δάκρυσι
σὴν
παρηίδα
~κλαίουσα;
|
πότερον |
ἐννύχοις
πεπεισμένη
~στένεις
ὀνείροις
ἢ |
[900] |
καὶ
τὰ
τοῦ
πατρὸς
σκόπει·
|
~πότερον |
ὁ
δαίμων
χὠ
θανὼν
τὰ |
[100] |
~ὅπηι
νεὼς
στείλαιμ´
ἂν
οὔριον
|
πτερὸν
|
~ἐς
γῆν
ἐναλίαν
Κύπρον,
οὗ |
[600] |
μυχοὺς
~ἤγγελλον
εἰδὼς
οὐδὲν
ὡς
|
ὑπόπτερον
|
~δέμας
φοροίης.
οὐκ
ἐῶ
σε |
[1200] |
νεῖκος
τὸ
σόν,
ἴτω
δ´
|
ὑπόπτερον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός
νύν
σε
γονάτων |
[300] |
ἔχει
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
τὸ
|
φέρτερον |
τίθει
~τὸ
μέλλον
ὅτι
γενήσεται. |
[1250] |
οὐκ
ἐς
ἀμβολὰς
~εὐεργετήσω
ς´·
|
εὐμενέστερον |
γὰρ
ἂν
~τῶι
φιλτάτωι
μοι |
[550] |
ἔχει
λόγος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐπώποτ´
εἶδον
|
προσφερέστερον |
δέμας.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
θεοί·
θεὸς |
[1200] |
τίς
ἐστι;
ποῦ
´στιν;
ἵνα
|
σαφέστερον |
μάθω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
ὃς
κάθηται |
[1600] |
δ´
ἀπιστίας
~οὐκ
ἔστιν
οὐδὲν
|
χρησιμώτερον |
βροτοῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἄν
ποτ´ |
[700] |
μεμνήμεθ´
ἃς
τετραόροις
~ἵπποις
τροχάζων
|
παρέφερον· |
σὺ
δ´
ἐν
δίφροις
~σὺν |
[1150] |
ἔκ
τε
κρατὸς
εὐγενοῦς
~κόμας
|
σίδηρον |
ἐμβαλοῦς´
ἀπέθρισας
~χλωροῖς
τε
τέγγεις |
[550] |
ἔχεις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
στῆσον,
φόβον
μεθεῖσα,
|
λαιψηρὸν |
πόδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἵστημ´,
ἐπεί
γε |
[450] |
~τύχη,
τύραννος
ἧι
ταράσσεται
δόμος.
|
~καιρὸν |
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες·
ἢν
δὲ |
[1050] |
σοι
ναυτικῶν
ἐρειπίων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
|
καιρὸν |
ἦλθε,
τότε
δ´
ἄκαιρ´
ἀπώλλυτο· |
[1550] |
πρῶιραν
ἐμβαλεῖτε
φάσγανόν
θ´
ἅμα
|
~πρόχειρον |
ὤσει
σφάγια
τῶι
τεθνηκότι;
~οἱ |
[750] |
περιδρομὰς
ἐτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ·
|
μακρόν |
γ´
ἔλεξας,
ὦ
τάλας,
χρόνον· |
[300] |
ἔχουσιν
εὐγενές
τι
καὶ
καλόν,
|
~σμικρὸν |
δ´
ὁ
καιρὸς
ἄρτ´
ἀπαλλάξαι |
[250] |
γυναικί,
καὶ
τὸ
σῶμ´
ἐστὶν
|
πικρόν. |
~{θανεῖν
κράτιστον·
πῶς
θάνοιμ´
ἂν |
[1050] |
καὶ
μόνος
γε
φάσκε
διαφυγεῖν
|
μόρον
|
~Ἀτρέως
πλέων
σὺν
παιδὶ
καὶ |
[1650] |
οὐκ
ἐτελέσθη,
~τῶν
δ´
ἀδοκήτων
|
πόρον |
ηὗρε
θεός.
~τοιόνδ´
ἀπέβη
τόδε |
[800] |
ἐμὰς
δῆσαι
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
|
ἄπορον |
ἥκεις·
δεῖ
δὲ
μηχανῆς
τινος. |
[250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔχεις
μὲν
ἀλγείν´,
οἶδα·
|
σύμφορον |
δέ
τοι
~ὡς
ῥᾶιστα
τἀναγκαῖα |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
ὡς
γυναικὶ
|
πρόσφορον |
γυνή.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς
οὐκ
ἄχρωστα |
[100] |
οὔριον
πτερὸν
~ἐς
γῆν
ἐναλίαν
|
Κύπρον, |
οὗ
μ´
ἐθέσπισεν
~οἰκεῖν
Ἀπόλλων, |
[900] |
τοῖς
τεκοῦσι
τοὺς
τρόπους.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
οἰκτρὸν |
μὲν
οἱ
παρόντες
ἐν
μέσωι |
[150] |
~θάλπους´
~ἀμφὶ
δόνακος
ἔρνεσιν·
~ἔνθεν
|
οἰκτρὸν |
ὅμαδον
ἔκλυον,
~ἄλυρον
ἔλεγον,
ὅτι |
[600] |
οὐρανῶι
δὲ
κρύπτεται
~λιποῦσα
σεμνὸν
|
ἄντρον |
οὗ
σφ´
ἐσώιζομεν,
~τοσόνδε
λέξας´· |
[1250] |
ἐν
βαρβάροις
μὲν
ἵππον
ἢ
|
ταῦρον |
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
διδούς
γε
μὲν |
[1550] |
δ´
ἐς
κέλευσμ´
ἐλθόντες
ἐξανήρπασαν
|
~ταῦρον |
φέροντές
τ´
εἰσέθεντο
σέλματα.
~μονάμπυκος |
[1150] |
τὸ
τῶν
θεῶν
~ἔπος
ἀλαθὲς
|
εὗρον. |
~ἄφρονες
ὅσοι
τὰς
ἀρετὰς
πολέμωι
|
[150] |
ἔρνεσιν·
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
ὅμαδον
ἔκλυον,
|
~ἄλυρον |
ἔλεγον,
ὅτι
ποτ´
ἔλακεν
~αἰάγμα- |
[1650] |
σὸν
μὴ
Πάρις
γήμειέ
σε,
|
~φρουρὸν |
παρ´
Ἀκτὴν
τεταμένην
νῆσον
λέγω, |
[900] |
~πάλιν
μ´
ἀνάξους´
ἐπὶ
τὸ
|
σῶφρον |
αὖθις
αὖ,
~ἐδνώσομαί
τε
θυγατέρ´, |
[900] |
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι
δώσεις
χάριν,
|
~αἰσχρὸν |
τὰ
μέν
σε
θεῖα
πάντ´ |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
πού
νιν
Ἑλένης
|
αἰσχρὸν |
ὤλεσεν
κλέος;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φασίν,
βρόχωι |
[300] |
δὲ
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
δόνακι
|
χλωρὸν
|
~Εὐρώταν,
θανόντος
~εἰ
βάξις
ἔτυμος |
[1400] |
βουλευμάτων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν
ἄγαν
|
σὸν |
δάκρυσιν
ἐκτήξηις
χρόα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´ |
[850] |
ψευδονύμφευτον
μάθηι·
~Κύπρις
δὲ
νόστον
|
σὸν |
διαφθεῖραι
θέλει,
~ὡς
μὴ
´ξελεγχθῆι |
[1050] |
ὅδ´
ἂν
ῥύσαιτο
φάσγανόν
τε
|
σόν. |
~ἐγὼ
δ´
ἐς
οἴκους
βᾶσα |
[500] |
τί
φεύγεις;
ὡς
δέμας
δείξασα
|
σὸν
|
~ἔκπληξιν
ἡμῖν
ἀφασίαν
τε
προστίθης. |
[1050] |
~ἢ
πατρίδα
τ´
ἐλθεῖν
καὶ
|
σὸν |
ἐκσῶσαι
δέμας.
~ὦ
πότνι´
ἣ |
[1250] |
ζῆν
ὁ
κατθανὼν
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
σὸν |
ἔργον,
ὦ
νεᾶνι·
τὸν
παρόντα |
[800] |
λάθραι
δ´
ἂν
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
σὸν |
ἔργον,
ὡς
γυναικὶ
πρόσφορον
γυνή. |
[350] |
ἀποτροπὰ
κακῶν
~γένοιτο,
τὸ
δὲ
|
σὸν |
εὐτυχές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἰὼ
τάλαινα
Τροία, |
[1350] |
τε
~πράξεις
τὸν
ἄνδρα
τὸν
|
σὸν |
ἤν
τε
μὴ
παρῆις.
~δέδοικα |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἑλληνίς·
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
|
σὸν |
θέλω
μαθεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλένηι
ς´ |
[300] |
Νηρῆιδος
ἐκγόνου
κόρης
~πυθοῦ
πόσιν
|
σὸν |
Θεονόης,
εἴτ´
ἔστ´
ἔτι
~εἴτ´ |
[1200] |
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι
νεῖκος
τὸ
|
σόν, |
ἴτω
δ´
ὑπόπτερον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός |
[800] |
ἔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
ἁγνὸν
ὅρκον
|
σὸν |
κάρα
κατώμοσα
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φήις; |
[1650] |
κατ´
οὐρανὸν
δρόμον,
~κλέψας
δέμας
|
σὸν |
μὴ
Πάρις
γήμειέ
σε,
~φρουρὸν |
[900] |
ἐρεῖ
ψυχῆς
πέρι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐγὼ
|
σὸν |
οὔτ´
ἂν
προσπεσεῖν
τλαίην
γόνυ
|
[850] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
παρθέν´,
ἱκέτις
ἀμφὶ
|
σὸν |
πίτνω
γόνυ
~καὶ
προσκαθίζω
θᾶκον |
[1600] |
μαντεύμασιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~οὗτος,
ὦ,
ποῖ
|
σὸν |
πόδ´
αἴρεις,
δέσποτ´,
ἐς
ποῖον |
[1000] |
μένειν
~ἣν
ἐς
σὲ
καὶ
|
σὸν |
πόσιν
ἔχει
σωτηρίας.
~σὺ
δ´, |
[850] |
~εἴτ´
αὖ
μεθ´
Ἥρας
στᾶσα
|
σὸν |
σώσω
βίον,
~κρύψας´
ὅμαιμον,
ὅς |
[700] |
οἷα
κλήιζεται.
~νῦν
ἀνανεοῦμαι
τὸν
|
σὸν |
ὑμέναιον
πάλιν
~καὶ
λαμπάδων
μεμνήμεθ´ |
[1100] |
σῶμ´,
ἐν
βαρβάροις.
~θανεῖν
δ´
|
ἔασόν |
μ´,
εἰ
κατακτεῖναι
θέλεις,
~ἐν |
[950] |
ἀπόδος
ἐμψύχους
πάλιν
~ἢ
τήνδ´
|
ἀνάγκασόν |
γ´
ἔτ´
εὐσεβοῦς
πατρὸς
~κρείσσω |
[300] |
γάμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
|
δρᾶσον· |
μνήματος
λιποῦς´
ἕδραν
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς |
[1200] |
τάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
|
δρᾶσον· |
τῶν
πάρος
λαθώμεθα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐπὶ |
[450] |
τίν´
εἶπας
μῦθον;
αὖθίς
μοι
|
φράσον. |
~(ΓΡΑΥΣ)
ἡ
Τυνδαρὶς
παῖς,
ἣ |
[800] |
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
δὲ
δρᾶι
|
φράσον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´,
ἐρεῖ
τε |
[100] |
ἐν
νώτοισι
ποντίας
ἁλός;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
μέσον |
περῶσι
πέλαγος
Αἰγαίου
πόρου.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1100] |
ἢ
μὴ
θεὸς
ἢ
τὸ
|
μέσον
|
~τίς
φης´
ἐρευνάσας
βροτῶν;
~μακρότατον |
[1500] |
γόνος
~προσεῖπε
δόλιον
οἶκτον
ἐς
|
μέσον |
φέρων·
~Ὦ
τλήμονες,
πῶς
ἐκ |
[400] |
νῦν
τάλας
ναυαγὸς
ἀπολέσας
φίλους
|
~ἐξέπεσον |
ἐς
γῆν
τήνδε·
ναῦς
δὲ |
[0] |
τύραννος
ἦν,
~{Φάρον
μὲν
οἰκῶν
|
νῆσον, |
Αἰγύπτου
δ´
ἄναξ,
~ὃς
τῶν |
[1650] |
Μενέλεωι
θεῶν
πάρα
~μακάρων
κατοικεῖν
|
νῆσόν |
ἐστι
μόρσιμον·
~τοὺς
εὐγενεῖς
γὰρ |
[1650] |
σε,
~φρουρὸν
παρ´
Ἀκτὴν
τεταμένην
|
νῆσον |
λέγω,
~Ἑλένη
τὸ
λοιπὸν
ἐν |
[100] |
θεσπιωιδὸν
Θεονόην
χρήιζων
ἰδεῖν,
~σὺ
|
προξένησον, |
ὡς
τύχω
μαντευμάτων
~ὅπηι
νεὼς |
[550] |
ἄμορφον
ἀμφὶ
σῶμ´
ἔχεις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
στῆσον, |
φόβον
μεθεῖσα,
λαιψηρὸν
πόδα.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
θεός,
~βλέψον
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
|
μετάστησον |
κακῶν.
~ἕλκουσι
δ´
ἡμῖν
πρὸς |
[800] |
βαρβάροις;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐρρύεθ´
ἡμᾶς
τοῦτ´
|
ἴσον |
ναοῖς
θεῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐδ´
ἄρα |
[1000] |
δ´,
ὦ
θανών
μοι
πάτερ,
|
ὅσον |
γ´
ἐγὼ
σθένω,
~οὔποτε
κεκλήσηι |
[600] |
~ἐγὼ
δ´,
ἐπειδὴ
χρόνον
ἔμειν´
|
ὅσον |
μ´
ἐχρῆν,
~τὸ
μόρσιμον
σώσασα |
[50] |
~πάντας
τ´
Ἀχαιούς.
θεοί
ς´,
|
ὅσον |
μίμημ´
ἔχεις
~Ἑλένης,
ἀποπτύσειαν.
εἰ |
[450] |
~εὔνους
γάρ
εἰμ´
Ἕλλησιν,
οὐχ
|
ὅσον |
πικροὺς
~λόγους
ἔδωκα
δεσπότην
φοβουμένη. |
[1250] |
δεῖ
παρεῖναι
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
πόσον |
δ´
ἀπείργειν
μῆκος
ἐκ
γαίας |
[100] |
δ´
ἐμείνατ´
ἄλλον
ἐν
Τροίαι
|
πόσον; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
πολλὰς
σελήνας,
δέκα
διελθούσας |
[100] |
μεγάλα
δ´
εἴργασται
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
πόσον |
χρόνον
γὰρ
διαπεπόρθηται
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[750] |
~ἓν
δ´
εἰπὲ
τἄλλα
παραλιπών·
|
πόσον |
χρόνον
~πόντου
´πὶ
νώτοις
ἅλιον |
[1500] |
ἱστόν,
ὁ
δὲ
πλάτην
καθίστατο
|
~ταρσόν |
τε
χειρὶ
λευκά
θ´
ἱστί´ |
[600] |
βαρβάρων
συλᾶσθ´
ὕπο;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θαυμάστ´,
|
ἔλασσον |
τοὔνομ´
ἢ
τὸ
πρᾶγμ´
ἔχον. |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥσπερ
σέ
γ´,
οὐδὲν
|
ἧσσον, |
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει
δὲ |
[800] |
Τροίαν
ἐξέπερσα
σὴν
χάριν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
κρεῖσσον |
γὰρ
ἤ
σε
τἄμ´
ἀποκτεῖναι |
[700] |
ἔχων
ἐλεύθερον,
~τὸν
νοῦν
δέ·
|
κρεῖσσον |
γὰρ
τόδ´
ἢ
δυοῖν
κακοῖν
|
[1400] |
χρὴ
ναύτας
ἐμούς.
~(ΕΛΕΝΗ)
αὖθις
|
κέλευσον, |
ἵνα
σαφῶς
μάθωσί
σου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[700] |
δάμαρ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὕτη·
λόγοις
ἐμοῖσι
|
πίστευσον |
τάδε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
θύγατερ,
ὁ |
[1000] |
γὰρ
εἴχομεν
θάλασς´
ἔχει.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἄκουσον, |
ἤν
τι
καὶ
γυνὴ
λέξηι |
[850] |
~στείβων
ἀνοσίωι,
δὸς
καθαρσίωι
φλογί,
|
~κροῦσόν |
τε
πεύκην,
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος· |
[900] |
εἰς
ἐμὰς
ἥκοντα
φίλτατον
χέρας,
|
~σῶσον |
δέ,
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
δὲ |
[950] |
ἐμήν,
~ἀπόδος
τε
καὶ
πρὸς
|
σῶσον· |
εἰ
δὲ
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ |
[500] |
φησὶ
δ´
ἐν
φάει
~πόσιν
|
τὸν |
ἁμὸν
ζῶντα
φέγγος
εἰσορᾶν,
~πορθμοὺς |
[1350] |
ταὐτὰ
γὰρ
παροῦσά
τε
~πράξεις
|
τὸν |
ἄνδρα
τὸν
σὸν
ἤν
τε |
[1050] |
οἰκτισαίμεθα
~κουραῖσι
καὶ
θρήνοισι
πρὸς
|
τὸν |
ἀνόσιον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας
δὲ
τοῦτ´ |
[1250] |
παρόντα
μὲν
~στέργειν
πόσιν
χρή,
|
τὸν |
δὲ
μηκέτ´
ὄντ´
ἐᾶν·
~ἄριστα |
[300] |
αὐτὸ
τοῦτ´
ἀπώλεσεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἑλένη,
|
τὸν |
ἐλθόνθ´,
ὅστις
ἐστὶν
ὁ
ξένος, |
[350] |
ἐν
θεοῖς
λιπεῖν
βίον,
~πρὶν
|
τὸν |
ἐμὸν
Ἀτρέα
πατέρα
γεννῆσαί
ποτε, |
[850] |
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος·
~νόμον
δὲ
|
τὸν |
ἐμὸν
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι
πάλιν
~ἐφέστιον |
[1350] |
συνεκκλέπτουσα
Πρωτέως
κόρη
~πόσιν
παρόντα
|
τὸν |
ἐμὸν
ἱστορουμένη
~{οὐκ
εἶπ´
ἀδελφῶι· |
[1200] |
σέ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
κερτομεῖς
με,
|
τὸν |
θανόντα
δ´
οὐκ
ἐᾶις;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1100] |
ἐμοὶ
ξυνεργός,
~Ἑλένας
μελέους
πόνους
|
~τὸν |
Ἰλιάδων
τ´
ἀειδούσαι
~δακρυόεντα
πότμον
|
[1650] |
πρῶτα
Μαιάδος
τόκος
~Σπάρτης
ἀπάρας
|
τὸν |
κατ´
οὐρανὸν
δρόμον,
~κλέψας
δέμας |
[1200] |
θηρῶς´
ἱκέτις
ὠρέχθης
ἐμοῦ;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τὸν |
κατθανόντα
πόσιν
ἐμὸν
θάψαι
θέλω. |
[0] |
μητέρα
χθόνα
~γνωτόν
τε
θείη
|
τὸν |
κράτιστον
Ἑλλάδος.
~Φρυγῶν
δ´
ἐς |
[800] |
~Τελαμωνίου
δ´
Αἴαντος
εἰσεῖδον
σφαγὰς
|
~τὸν |
Νηλέως
τ´
ἄπαιδα·
διὰ
δὲ |
[700] |
~δούλοισι,
τοὔνομ´
οὐκ
ἔχων
ἐλεύθερον,
|
~τὸν |
νοῦν
δέ·
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´ |
[50] |
τοῦ
τεθνηκότος
~θηρᾶι
γαμεῖν
με.
|
τὸν |
πάλαι
δ´
ἐγὼ
πόσιν
~τιμῶσα |
[1250] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
ὦ
νεᾶνι·
|
τὸν |
παρόντα
μὲν
~στέργειν
πόσιν
χρή, |
[1650] |
ἐπιστολάς.
~{εἰς
μὲν
γὰρ
αἰεὶ
|
τὸν |
παρόντα
νῦν
χρόνον
~κείνην
κατοικεῖν |
[50] |
σωφρονῶν
τλαίη
τάδ´
ἄν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
τὸν |
Πηλέως
τιν´
οἶσθ´
Ἀχιλλέα
γόνον; |
[950] |
πατέρα
νέρθεν
ἀνακαλούμενον
~οὐκ
ἀξιώσει
|
τὸν |
πρὶν
εὐκλεέστατον
~κακῶς
ἀκοῦσαι·
κυρία |
[1350] |
παροῦσά
τε
~πράξεις
τὸν
ἄνδρα
|
τὸν |
σὸν
ἤν
τε
μὴ
παρῆις. |
[700] |
ἔδρασας
οἷα
κλήιζεται.
~νῦν
ἀνανεοῦμαι
|
τὸν |
σὸν
ὑμέναιον
πάλιν
~καὶ
λαμπάδων |
[300] |
γὰρ
ἐκάλεσα,
σὲ
δὲ
κατόμοσα
|
~τὸν |
ὑδρόεντι
δόνακι
χλωρὸν
~Εὐρώταν,
θανόντος
|
[200] |
θρόνοισι
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
~Ἥρα
|
τὸν |
ὠκύπουν
~ἔπεμψε
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς |
[200] |
πολύπονον,
~Λήδα
δ´
ἐν
ἀγχόναις
|
~θάνατον |
ἔλαβεν
αἰσχύνας
~ἐμᾶς
ὑπ´
ἀλγέων, |
[200] |
ἁ
πολυκτόνος
Κύπρις
~Δαναΐδαις
ἄγουσα
|
θάνατον |
{Πριαμίδαις}
~ὦ
τάλαινα
συμφορᾶς.
~ἁ |
[1000] |
γνώμην
δ´
ἔχει
~ἀθάνατον
εἰς
|
ἀθάνατον |
αἰθέρ´
ἐμπεσών.
~ὡς
οὖν
περαίνω |
[950] |
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ
ξεστῶι
τάφωι,
|
~ἀθάνατον |
ἄλγος
σοί,
ψόγον
δὲ
σῶι |
[1000] |
μὲν
οὔ,
γνώμην
δ´
ἔχει
|
~ἀθάνατον |
εἰς
ἀθάνατον
αἰθέρ´
ἐμπεσών.
~ὡς |
[1000] |
βαρβάρου
γ´
ὄντες
χθονός;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἀδύνατον |
εἶπας.
φέρε,
τί
δ´
εἰ |
[850] |
πόσιν
~τόνδ´
εἰς
ἐμὰς
ἥκοντα
|
φίλτατον |
χέρας,
~σῶσον
δέ,
λίσσομαί
σε· |
[1100] |
μέσον
~τίς
φης´
ἐρευνάσας
βροτῶν;
|
~μακρότατον |
πέρας
ηὗρεν
ὃς
τὰ
θεῶν |
[1600] |
πρὸ
δεσποτῶν
~τοῖσι
γενναίοισι
δούλοις
|
εὐκλεέστατον |
θανεῖν.
~(ΚΑΣΤΩΡ)
~ἐπίσχες
ὀργὰς
αἷσιν |
[950] |
ἀνακαλούμενον
~οὐκ
ἀξιώσει
τὸν
πρὶν
|
εὐκλεέστατον
|
~κακῶς
ἀκοῦσαι·
κυρία
γάρ
ἐστι |
[0] |
οἶκον
Πρωτέως
ἱδρύσατο,
~πάντων
προκρίνας
|
σωφρονέστατον |
βροτῶν,
~ἀκέραιον
ὡς
σώσαιμι
Μενέλεωι |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔγνως
ἄρ´
ὀρθῶς
ἄνδρα
|
δυστυχέστατον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
χρόνιος
ἐλθὼν
σῆς |
[200] |
ἐμὰν
ἐφ´
ἑστίαν
~{ἐπὶ
τὸ
|
δυστυχέστατον
|
~κάλλος
ὡς
ἕλοι
γάμων
ἐμῶν} |
[500] |
συμφορᾶς
αἰτήσομαι.
~κακῶν
τόδ´
ἡμῖν
|
ἔσχατον |
τοῖς
ἀθλίοις,
~ἄλλους
τυράννους
αὐτὸν |
[250] |
δ´
ἔργοισιν
οὔ.
~{τὸ
δ´
|
ἔσχατον |
τοῦτ´,
εἰ
μόλοιμεν
ἐς
πάτραν, |
[650] |
τάδ´
ἤλπισεν
βροτῶν
ποτε;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἀδόκητον |
ἔχω
σε
πρὸς
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[400] |
λόγους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναυαγὸς
ἥκω
ξένος,
|
ἀσύλητον |
γένος.
~(ΓΡΑΥΣ)
οἶκον
πρὸς
ἄλλον |
[1300] |
μοῖραν
ἔκραινεν.
~δρομαῖον
δ´
ὅτε
|
πολυπλάνητον
|
~μάτηρ
ἔπαυσε
πόνον
~ματεύουσα
πόνους
|
[1400] |
σου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
αὖθις
κελεύω
καὶ
|
τρίτον |
γ´,
εἴ
σοι
φίλον.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[750] |
διέφυγες,
τόδ´
οὐκ
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἄθικτον |
εὐνὴν
ἴσθι
σοι
σεσωμένην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1500] |
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
~προσεῖπε
δόλιον
|
οἶκτον |
ἐς
μέσον
φέρων·
~Ὦ
τλήμονες, |
[150] |
ὦ
μεγάλων
ἀχέων
καταβαλλομένα
μέγαν
|
οἶκτον
|
~ποῖον
ἁμιλλαθῶ
γόον
ἢ
τίνα |
[550] |
πέμπε
φάσματ´
εὐμενῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
|
νυκτίφαντον |
πρόπολον
Ἐνοδίας
μ´
ὁρᾶις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1200] |
ἐν
Ἕλλησιν
νόμων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
|
πόντον |
ὅσα
χρὴ
νέκυσιν
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1650] |
δ´
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω
διπλῶ
|
~πόντον |
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν
δὲ |
[700] |
ἀρκέσειεν
ἄν.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
Μενέλαε,
κἀμοὶ
|
πρόσδοτον |
τῆς
ἡδονῆς,
~ἣν
μανθάνω
μὲν |
[200] |
ἐν
ἁλὶ
κύμασί
τε
λέλοιπε
|
~βίοτον, |
οὐδέ
ποτ´
ἔτι
~πάτρια
μέλαθρα |
[200] |
σοι
κακῶν;
~τί
δ´
ἀνὰ
|
βίοτον |
οὐκ
ἔτλας;
~μάτηρ
μὲν
οἴχεται, |
[750] |
ἐξηλαυνόμην.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
που
προσήιτεις
|
βίοτον; |
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὔργον |
[1200] |
Πριαμίδαις
δυσπραξίας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσιν
δ´
|
ἄθαπτον |
ἔλιπεν
ἢ
κρύπτει
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
ἔλιπεν
ἢ
κρύπτει
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἄθαπτον· |
οἲ
´γὼ
τῶν
ἐμῶν
τλήμων |
[1600] |
ἄνδρας
βαρβάρους.
σπουδῆς
δ´
ὕπο
|
~ἔπιπτον, |
οἱ
δ´
ὠρθοῦντο,
τοὺς
δὲ |
[450] |
~(ΓΡΑΥΣ)
τί
δὴ
τὸ
Νείλου
|
μεμπτόν |
ἐστί
σοι
γάνος;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ |
[50] |
ἐκείνης
συμφοραῖς
ἐμὲ
στυγεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
ἥμαρτον· |
ὀργῆι
δ´
εἶξα
μᾶλλον
ἤ |
[700] |
ὡς
ἔφυ
τι
ποικίλον
~καὶ
|
δυστέκμαρτον, |
εὖ
δέ
πως
πάντα
στρέφει
|
[500] |
μυρίους
πεπλωκότα
~ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
οὐδ´
|
ἀγύμναστον |
πλάνοις,
~ἥξειν
δ´
ὅταν
δὴ |
[250] |
Διὸς
δὲ
λεγομένω
Διοσκόρω
~οὐκ
|
ἐστόν. |
ἀλλὰ
πάντ´
ἔχουσα
δυστυχῆ
~τοῖς |
[100] |
τεθνᾶσι
κοὐ
τεθνᾶσι·
δύο
δ´
|
ἐστὸν |
λόγω.
~(ΕΛΕΝΗ)
πότερος
ὁ
κρείσσων; |
[1000] |
ἐλπίδας
~ὡς
δή
τι
δράσων
|
χρηστὸν |
ἐς
κοινόν
γε
νῶιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1650] |
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
ἂν
κτάνοιμ´
ἐμήν.
|
~ἴστον |
δ´
ἀρίστης
σωφρονεστάτης
θ´
ἅμα
|
[1600] |
εἶπεν
εὐθύνειν
δόρυ.
~οἱ
δ´
|
ἱστὸν |
ἦραν,
οὔριαι
δ´
ἧκον
πνοαί· |
[1500] |
ἔργον
ἐξημείβετο·
~ὁ
μὲν
γὰρ
|
ἱστόν, |
ὁ
δὲ
πλάτην
καθίστατο
~ταρσόν |
[900] |
Τροίαν
γὰρ
ἂν
~δειλοὶ
γενόμενοι
|
πλεῖστον |
αἰσχύνοιμεν
ἄν.
~καίτοι
λέγουσιν
ὡς |
[350] |
ἐμέ
τε
Μενέλεων,
κλεινὸν
ζυγόν.
|
~πλεῖστον |
γὰρ
οἶμαι—
καὶ
τόδ´
οὐ |
[900] |
δικαίου·
παισὶ
γὰρ
κλέος
τόδε
|
~κάλλιστον, |
ὅστις
ἐκ
πατρὸς
χρηστοῦ
γεγὼς
|
[0] |
χθόνα
~γνωτόν
τε
θείη
τὸν
|
κράτιστον |
Ἑλλάδος.
~Φρυγῶν
δ´
ἐς
ἀλκὴν |
[250] |
τὸ
σῶμ´
ἐστὶν
πικρόν.
~{θανεῖν
|
κράτιστον· |
πῶς
θάνοιμ´
ἂν
οὖν
καλῶς; |
[850] |
διαφυγὼν
ἦλθες
πόνους,
~οὐδ´
οἶσθα
|
νόστον |
οἴκαδ´
εἴτ´
αὐτοῦ
μενεῖς·
~ἔρις |
[850] |
Κύπριδος
ψευδονύμφευτον
μάθηι·
~Κύπρις
δὲ
|
νόστον |
σὸν
διαφθεῖραι
θέλει,
~ὡς
μὴ |
[500] |
ἔσχατον
τοῖς
ἀθλίοις,
~ἄλλους
τυράννους
|
αὐτὸν |
ὄντα
βασιλέα
~βίον
προσαιτεῖν·
ἀλλ´ |
[1350] |
ἀνδρὸς
χάρισιν
ἐκπεπληγμένην·
~ἄγαν
γὰρ
|
αὐτὸν |
οὐ
παρόνθ´
ὅμως
στένεις.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
φασγάνωι
βίου
στερείς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οἰκεῖον
|
αὐτὸν |
ὤλες´
ἅλμ´
ἐπὶ
ξίφος.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1500] |
αὐτὴν
ἐκπεπόρθμευται
χθονός,
~ὃς
αὐτὸς
|
αὑτὸν |
ἦλθεν
ἀγγέλλων
θανεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ |
[500] |
μὲν
ὠμόφρων
τις
ἦι,
~κρύψας
|
ἐμαυτὸν |
εἶμι
πρὸς
ναυάγια·
~ἢν
δ´ |
[1600] |
διαφυγὼν
δ´
ἐγὼ
φόνον
~καθῆκ´
|
ἐμαυτὸν |
εἰς
ἅλ´
ἄγκυραν
πάρα·
~ἤδη |
[1150] |
ἐς
δόμους
τυραννικούς.
~ἐγὼ
δ´
|
ἐμαυτὸν |
πόλλ´
ἐλοιδόρησα
δή·
~οὐ
γάρ |
[900] |
ἐκ
πατρὸς
χρηστοῦ
γεγὼς
~ἐς
|
ταὐτὸν |
ἦλθε
τοῖς
τεκοῦσι
τοὺς
τρόπους. |
[1000] |
ἐπείπερ
βούλεταί
ς´
εὐεργετεῖν,
~ἐς
|
ταὐτὸν |
οἴσω
ψῆφον·
ἡ
Κύπρις
δέ |
[450] |
κατ´
ἄντρα
σώιζεται,
~ὄνομα
δὲ
|
ταὐτὸν |
τῆς
ἐμῆς
ἔχουσά
τις
~δάμαρτος |
[850] |
τοὺς
Ἀλεξάνδρου
γάμους
~δώρημα
Κύπριδος
|
ψευδονύμφευτον |
μάθηι·
~Κύπρις
δὲ
νόστον
σὸν |
[1450] |
~ἔκανε
Φοῖβος,
τᾶ
Λακαίναι
~γᾶι
|
βούθυτον |
ἁμέραν
~ὁ
Διὸς
εἶπε
σέβειν |
[300] |
ἄρτ´
ἀπαλλάξαι
βίου.
~ἐς
γὰρ
|
τοσοῦτον |
ἤλθομεν
βάθος
κακῶν·
~αἱ
μὲν |
[150] |
ἐμοῖς
~γόοις
μόλοιτ´
ἔχουσαι
Λίβυν
|
~λωτὸν |
ἢ
σύριγγας
ἢ
~φόρμιγγας
αἰλίνοις |
[0] |
~πλήθους
τε
κουφίσειε
μητέρα
χθόνα
|
~γνωτόν |
τε
θείη
τὸν
κράτιστον
Ἑλλάδος. |
[950] |
δοκεῖ,
~ἐγὼ
μὲν
οὐ
νῦν
|
πρῶτον |
ἀλλὰ
πολλάκις
~ἄθλιος
ἂν
εἴην, |
[600] |
λόγους
ἔχων
~οὐκ
οἶδ´
ὁποίου
|
πρῶτον |
ἄρξωμαι
τὰ
νῦν.
~(ΕΛΕΝΗ)
γέγηθα, |
[800] |
νώτοις
σὲ
κτανὼν
ἐμὲ
κτενῶ.
|
~πρῶτον |
δ´
ἀγῶνα
μέγαν
ἀγωνιούμεθα
~λέκτρων |
[950] |
κεκλήιμεθ´,
ὡς
μάθηις,
ὦ
παρθένε,
|
~πρῶτον |
μὲν
ἐλθεῖν
διὰ
μάχης
σῶι |
[250] |
~ἡμεῖς
δὲ
πολλαῖς
συμφοραῖς
ἐγκείμεθα.
|
~πρῶτον |
μὲν
οὐκ
οὖς´
ἄδικός
εἰμι |
[800] |
σπεύδεις
ἴσως.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτω
σιδήρωι
|
τρωτὸν |
οὐκ
ἔχει
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
εἴσηι· |
[150] |
δόνακος
ἔρνεσιν·
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
ὅμαδον
|
ἔκλυον, |
~ἄλυρον
ἔλεγον,
ὅτι
ποτ´
ἔλακεν
|
[350] |
~πολὺ
μὲν
αἷμα,
πολὺ
δὲ
|
δάκρυον
|
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα
δάκρυσιν |
[350] |
τέ
ποτ´
Ἄρτεμις
ἐξεχορεύσατο
~χρυσοκέρατ´
|
ἔλαφον |
Μέροπος
Τιτανίδα
κούραν
~καλλοσύνας
ἕνεκεν· |
[950] |
γέρον,
ὃς
οἰκεῖς
τόνδε
λάινον
|
τάφον, |
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
τὴν
ἐμὴν
δάμαρτά |
[1200] |
πῶς
οὖν;
τόνδ´
ἐτ´
οἰκήσεις
|
τάφον; |
~(ΕΛΕΝΗ)
πιστὴ
γάρ
εἰμι
τῶι |
[1400] |
ὅδ´
ἄρξει
ναὸς
ὃς
κοσμεῖ
|
τάφον; |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μάλιστ´·
ἀκούειν
τοῦδε
χρὴ |
[300] |
γένοιτ´
ἄν;
ἀλλ´
ἐμοὶ
πιθοῦ.
|
~{τάφον |
λιποῦσα
τόνδε
σύμμειξον
κόρηι,
~ὅθενπερ |
[1000] |
ς´
εὐεργετεῖν,
~ἐς
ταὐτὸν
οἴσω
|
ψῆφον· |
ἡ
Κύπρις
δέ
μοι
~ἵλεως |
[1000] |
ἤν
τι
καὶ
γυνὴ
λέξηι
|
σοφόν. |
~βούληι
λέγεσθαι
μὴ
θανὼν
λόγωι |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
στολήν
γ´
|
ἄμορφον |
ἀμφὶ
σῶμ´
ἔχεις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
στῆσον, |
[950] |
~ὦ
νέρτερ´
Ἅιδη,
καὶ
σὲ
|
σύμμαχον |
καλῶ,
~ὃς
πόλλ´
ἐδέξω
τῆσδ´ |
[600] |
ἔλασσον
τοὔνομ´
ἢ
τὸ
πρᾶγμ´
|
ἔχον. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´·
ὡς
φέρεις
τι |
[50] |
μὴ
´ν
ξένηι
~γαίαι
πόδ´
|
εἶχον, |
τῶιδ´
ἂν
εὐστόχωι
πτερῶι
~ἀπόλαυσιν |
[1250] |
νεκρῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἴτω·
πρὸς
ἡμῶν
|
ἄλοχον |
εὐσεβῆ
τρέφειν.
~ἐλθὼν
δ´
ἐς |
[650] |
οὐκ
ἔστι
μάτηρ·
ἀγχόνιον
δὲ
|
βρόχον
|
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο
δύσγαμον
αἰσχύναν. |
[1200] |
ὡς
ἔρρεις
μάτην.
~(ΕΛΕΝΗ)
κἀγὼ
|
μετέσχον |
Πριαμίδαις
δυσπραξίας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσιν
δ´ |
[1450] |
~ὁ
Διὸς
εἶπε
σέβειν
γόνος·
|
~μόσχον |
θ´
ἃν
λίποιτ´
οἴκοις
~ἇς |
[150] |
λάβηι.
~(ΧΟΡΟΣ)
~κυανοειδὲς
ἀμφ´
ὕδωρ
|
~ἔτυχον |
ἕλικά
τ´
ἀνὰ
χλόαν
~φοίνικας |
[850] |
γάρ
εἰσιν
οἱ
θεοὶ
σοφοί,
|
~εὔψυχον |
ἄνδρα
πολεμίων
θανόνθ´
ὕπο
~κούφηι |
[1400] |
τε
καὶ
σοφὸς
κλήιζηι
θεός,
|
~βλέψον |
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
μετάστησον
κακῶν. |
[1250] |
οἶδμα
τίνι
τρόπωι
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ναῦν |
δεῖ
παρεῖναι
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1400] |
τύχην
τάδε.
~ὅστις
δὲ
δώσει
|
ναῦν |
ἐν
ἧι
τάδ´
ἄξομεν,
~πρόσταξον, |
[1050] |
ναυαγίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
μὴν
ἐάνπερ
|
ναῦν |
ἐπ´
ἀγκύρας
λάβω,
~ἀνὴρ
παρ´ |
[1500] |
ἐκβαλόντες
δάκρυα
ποιητῶι
τρόπωι
~ἐς
|
ναῦν |
ἐχώρουν
Μενέλεωι
ποντίσματα
~φέροντες.
ἡμῖν |
[1500] |
ἤλθομεν
σῶν
περίβολον
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
|
ναῦν |
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
~ζυγῶν
τε
πεντήκοντα |
[1400] |
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει
σὺ
καὶ
|
ναῦν |
τοῖσδε
πεντηκόντερον
~Σιδωνίαν
δὸς
κἀρετμῶν |
[150] |
εἴθ´
ἐμοῖς
~γόοις
μόλοιτ´
ἔχουσαι
|
Λίβυν
|
~λωτὸν
ἢ
σύριγγας
ἢ
~φόρμιγγας |
[800] |
κλέος
~οὐδ´
Ἑλλάδ´
ἐλθὼν
λήψομαι
|
πολὺν |
ψόγον,
~ὅστις
Θέτιν
μὲν
ἐστέρης´ |
[1400] |
τῶν
ἐμῶν
βουλευμάτων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
|
νυν |
ἄγαν
σὸν
δάκρυσιν
ἐκτήξηις
χρόα. |
[700] |
~ἤισχυνας
οὐδ´
ἔδρασας
οἷα
κλήιζεται.
|
~νῦν |
ἀνανεοῦμαι
τὸν
σὸν
ὑμέναιον
πάλιν
|
[1250] |
ς´
ἐς
πάτραν
~ἐλθεῖν,
ἐπεὶ
|
νῦν |
γ´
ἀθλίως
ς´
ἔχονθ´
ὁρῶ. |
[700] |
δ´
ὅτ´
ἔσπευδ´
οὐδὲν
εἶχε·
|
νῦν |
δ´
ἔχει
~αὐτόματα
πράξας
τἀγάθ´ |
[1150] |
λόγοις
~σὰν
ἔριν,
ὦ
Ἑλένα.
|
~νῦν |
δ´
οἱ
μὲν
Ἅιδαι
μέλονται |
[900] |
σφ´
ἀπόντα
δακρύοις
ἂν
ἠγάπων·
|
~νῦν |
δ´
ὄντα
καὶ
σωθέντ´
ἀφαιρεθήσομαι; |
[250] |
ἃ
φανερὰ
μόνοις
ἂν
ἦν.
|
~νῦν |
δ´
οὔτε
τοῦτ´
ἔστ´
οὔτε |
[1600] |
πονήσας
εἷλον
ἂν
τάχα
ξένους·
|
~νῦν |
δὲ
τὴν
προδοῦσαν
ἡμᾶς
τεισόμεσθα |
[1400] |
ἔμ´
εὔνοιαν
διδῶις.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
|
νῦν |
διδαξόμεσθα
τοὺς
φίλους
φιλεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[950] |
φασγάνωι,
μισθὸν
δ´
ἔχεις·
~ἢ
|
νῦν |
ἐκείνους
ἀπόδος
ἐμψύχους
πάλιν
~ἢ |
[600] |
οἶδ´
ὁποίου
πρῶτον
ἄρξωμαι
τὰ
|
νῦν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
γέγηθα,
κρατὶ
δ´
ὀρθίους |
[850] |
ἥ
σοι
δυσμενὴς
πάροιθεν
ἦν,
|
~νῦν |
ἐστιν
εὔνους
κἀς
πάτραν
σῶσαι |
[250] |
τύχας
μὲν
τὰς
κακὰς
ἃς
|
νῦν |
ἔχω
~Ἕλληνες
ἐπελάθοντο,
τὰς
δὲ |
[800] |
εἴην
ἀθλιώτατος
βροτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μή
|
νυν |
καταιδοῦ,
φεῦγε
δ´
ἐκ
τῆσδε |
[700] |
~μοχθήματ´
ἐξέπλησας
ἐκπονῶν
ἐμοί,
~καὶ
|
νῦν |
μετασχὼν
τῆς
ἐμῆς
εὐπραξίας
~ἄγγειλον |
[500] |
τι
μαλθακόν,
τὰ
πρόσφορα
~τῆς
|
νῦν |
παρούσης
συμφορᾶς
αἰτήσομαι.
~κακῶν
τόδ´ |
[1150] |
θανάτωι
τοὺς
κακοὺς
κολάζομεν.
~καὶ
|
νῦν |
πέπυσμαι
φανερὸν
Ἑλλήνων
τινὰ
~ἐς |
[950] |
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ
μὲν
οὐ
|
νῦν |
πρῶτον
ἀλλὰ
πολλάκις
~ἄθλιος
ἂν |
[1200] |
ἴτω
δ´
ὑπόπτερον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός
|
νύν |
σε
γονάτων
τῶνδ´,
ἐπείπερ
εἶ |
[400] |
μ´
ἐς
πάτραν
μολεῖν.
~καὶ
|
νῦν |
τάλας
ναυαγὸς
ἀπολέσας
φίλους
~ἐξέπεσον |
[450] |
γένος.
~(ΓΡΑΥΣ)
οἶκον
πρὸς
ἄλλον
|
νύν |
τιν´
ἀντὶ
τοῦδ´
ἴθι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1000] |
μηχανὴν
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε
δή
|
νυν· |
χρόνιος
εἶ
κατὰ
στέγας
~καὶ |
[1650] |
μὲν
γὰρ
αἰεὶ
τὸν
παρόντα
|
νῦν |
χρόνον
~κείνην
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν |
[950] |
~κακῶς
ἀκοῦσαι·
κυρία
γάρ
ἐστι
|
νῦν. |
~ὦ
νέρτερ´
Ἅιδη,
καὶ
σὲ |
[350] |
χέρας
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
δ´
ἁπαλόχροα
|
γένυν
|
~ἔδευσεν
φοινίαισι
πλαγαῖς.
~ὦ
μάκαρ |
[800] |
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐπὶ
τοῖσδε
|
τοίνυν |
δεξιᾶς
ἐμῆς
θίγε.
~(ΕΛΕΝΗ)
ψαύω, |
[100] |
Ἰλίου
κλεινὴν
πόλιν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ
|
ξύν |
γε
πέρσας
αὐτὸς
ἀνταπωλόμην.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
ἄν·
ἀλλὰ
τίς
κείνωι
χάρις
|
~ξὺν |
κατθανόντι
κατθανεῖν
μ´;
ἔα
δέ |
[1650] |
συγγόνωι
δ´
ἐμῆι
λέγω·
~πλεῖ
|
ξὺν |
πόσει
σῶι·
πνεῦμα
δ´
ἕξετ´ |
[850] |
εὔνους
κἀς
πάτραν
σῶσαι
θέλει
|
~ξὺν |
τῆιδ´,
ἵν´
Ἑλλὰς
τοὺς
Ἀλεξάνδρου |
[550] |
με
μὴ
λάβοι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς
|
οὖν; |
ἅμ´
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρ´
ἐν |
[550] |
τοῦτό
γ´
ἐξαρνήσομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
|
οὖν |
διδάξει
ς´
ἄλλος
ἢ
τὰ |
[450] |
σὺ
δὴ
μόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔστ´
|
οὖν |
ἐν
οἴκοις
ὅντιν´
ὀνομάζεις
ἄναξ; |
[250] |
κακὰς
σώιζουσί
μου.
~ὅστις
μὲν
|
οὖν |
ἐς
μίαν
ἀποβλέπων
τύχην
~πρὸς |
[1250] |
καλὰ
φέρει
βλαστήματα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
|
οὖν; |
ἐς
οἶδμα
τίνι
τρόπωι
καθίετε; |
[50] |
συνάψαι
πόλεμον
Ἕλλησιν
μέγαν.
~τί
|
οὖν |
ἔτι
ζῶ;
θεοῦ
τόδ´
εἰσήκους´ |
[800] |
σοῦ
τελευτήσειν
βίον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς
|
οὖν |
θανούμεθ´
ὥστε
καὶ
δόξαν
λαβεῖν; |
[900] |
ὃς
πάρεστι
κἀπολάζυσθαι
θέλει.
~{πῶς
|
οὖν |
θανὼν
ἂν
ἀπολάβοι;
κεῖνος
δὲ |
[450] |
πόλει
~γυνὴ
γυναικί
τ´·
οὐδὲν
|
οὖν |
θαυμαστέον.
~οὐδ´
αὖ
τὸ
δεινὸν |
[1600] |
κτανεῖν
κακίστην
~(ΧΟΡΟΣ)
εὐσεβεστάτην
μὲν
|
οὖν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
με
προύδωκεν
~(ΧΟΡΟΣ) |
[250] |
~{θανεῖν
κράτιστον·
πῶς
θάνοιμ´
ἂν
|
οὖν |
καλῶς;
~ἀσχήμονες
μὲν
ἀγχόναι
μετάρσιοι, |
[1150] |
ὅδε
προσεννέπω,
πάτερ.
~ὑμεῖς
μὲν
|
οὖν |
κύνας
τε
καὶ
θηρῶν
βρόχους, |
[300] |
ὁ
θηρεύων
γάμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´
|
οὖν |
ὃ
δρᾶσον·
μνήματος
λιποῦς´
ἕδραν |
[1200] |
ὅμως
αἰνῶ
τάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἶσθ´
|
οὖν |
ὃ
δρᾶσον·
τῶν
πάρος
λαθώμεθα. |
[1000] |
εἰ
τίθημί
νιν.
~αὐτοὶ
μὲν
|
οὖν |
ὁδόν
τιν´
ἐξευρίσκετε,
~ἐγὼ
δ´ |
[1000] |
εἰς
ἀθάνατον
αἰθέρ´
ἐμπεσών.
~ὡς
|
οὖν |
περαίνω
μὴ
μακράν,
σιγήσομαι
~ἅ |
[1600] |
μ´
ἐάσεις
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐ
μὲν
|
οὖν |
ς´
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον
κτανεῖν |
[1200] |
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
δῆτα.
πῶς
|
οὖν; |
τόνδ´
ἐτ´
οἰκήσεις
τάφον;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
λέκτρ´
ὑποστρώσω
τινί.
~ἕως
μὲν
|
οὖν |
φῶς
ἡλίου
τόδ´
ἔβλεπεν
~Πρωτεύς, |
[1250] |
θάπτειν
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
εὐσεβεῖ
|
γοῦν |
νόμιμα
μὴ
κλέπτειν
νεκρῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1200] |
συμφορὰ
δακρύεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
εὐμαρεῖ
|
γοῦν |
σὴν
κασιγνήτην
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ |
[450] |
ποῦ
´στί
μοι
στρατεύματα;
~(ΓΡΑΥΣ)
|
οὐκοῦν |
ἐκεῖ
που
σεμνὸς
ἦσθ´,
οὐκ |
[450] |
τὰς
πάροιθε
συμφορὰς
εὐδαίμονας.
~(ΓΡΑΥΣ)
|
οὔκουν |
ἀπελθὼν
δάκρυα
σοῖς
δώσεις
φίλοις; |
[1250] |
μὲν
κληδόν´
ἤνεγκας
φίλην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
οὔκουν |
ἐμαυτῶι
γ´
οὐδὲ
τῶι
τεθνηκότι. |
[100] |
οἴκοις
σὺν
δάμαρτι
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
οὔκουν |
ἐν
Ἄργει
γ´
οὐδ´
ἐπ´ |
[1400] |
~Σιδωνίαν
δὸς
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὔκουν |
ὅδ´
ἄρξει
ναὸς
ὃς
κοσμεῖ |
[1250] |
Μενέλεώι
τε
πρὸς
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
οὔκουν |
σὺ
χωρὶς
τῆσδε
δρῶν
ἀρκεῖς |
[900] |
ἂν
ἀποδοῦναι
πάλιν;
~δοκῶ
μέν.
|
οὔκουν |
χρή
σε
συγγόνωι
πλέον
~νέμειν |
[450] |
~τοῦ
καλλιδόνακός
εἰσιν
Εὐρώτα
μόνον;
|
~διπλοῦν |
δὲ
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος |
[1500] |
σῶν
περίβολον
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
ναῦν
|
πρωτόπλουν |
καθείλκομεν
~ζυγῶν
τε
πεντήκοντα
κἀρετμῶν |
[700] |
τοὔνομ´
οὐκ
ἔχων
ἐλεύθερον,
~τὸν
|
νοῦν |
δέ·
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´
ἢ |
[0] |
ἔμ´
ἀλλ´
ὁμοιώσας´
ἐμοὶ
~εἴδωλον
|
ἔμπνουν |
οὐρανοῦ
ξυνθεῖς´
ἄπο
~Πριάμου
τυράννου |
[1350] |
~σιγητέον
μοι·
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
|
~εὔνουν |
κρατεῖν
τε
στόματος,
ἢν
δυνώμεθα
|
[200] |
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
~Ἥρα
τὸν
|
ὠκύπουν
|
~ἔπεμψε
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς
με |
[1500] |
δάκρυα
ποιητῶι
τρόπωι
~ἐς
ναῦν
|
ἐχώρουν |
Μενέλεωι
ποντίσματα
~φέροντες.
ἡμῖν
δ´ |
[1600] |
βροτοῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἄν
ποτ´
|
ηὔχουν |
οὔτε
ς´
οὔθ´
ἡμᾶς
λαθεῖν
|
[50] |
κλεινὸν
ἔτι
κατοικήσειν
πέδον
~Σπάρτης
|
σὺν |
ἀνδρί,
γνόντος
ὡς
ἐς
Ἴλιον
|
[100] |
λέγεις.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὡς
κεῖνος
ἀφανὴς
|
σὺν |
δάμαρτι
κλήιζεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
πᾶσι |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
δ´
ἐν
οἴκοις
|
σὺν |
δάμαρτι
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὔκουν
ἐν |
[1050] |
φάσκε
διαφυγεῖν
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων
|
σὺν |
παιδὶ
καὶ
θανόνθ´
ὁρᾶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[500] |
ἔφασκ´
εἶναι
χθονός,
~ναυαγὸν
ἐκπεσόντα
|
σὺν |
παύροις
φίλοις.
~ὤμοι,
πόθ´
ἥξεις; |
[700] |
παρέφερον·
σὺ
δ´
ἐν
δίφροις
|
~σὺν |
τῶιδε
νύμφη
δῶμ´
ἔλειπες
ὄλβιον. |
[550] |
μὴν
γυναικῶν
γ´
εἷς
δυοῖν
|
ἔφυν |
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
δὲ
λέκτρων |
[750] |
τόδε,
~κοὐδεὶς
ἐπλούτης´
ἐμπύροισιν
ἀργὸς
|
ὤν· |
~γνώμη
δ´
ἀρίστη
μάντις
ἥ |
[1200] |
ἐστιν
ὅς
ποτ´
ἐστὶν
ἐνθάδ´
|
ὤν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὀρθῶς
μὲν
ἥδε
συμφορὰ |
[450] |
μοι
πιθοῦ.
~(ΓΡΑΥΣ)
ὀχληρὸς
ἴσθ´
|
ὤν· |
καὶ
τάχ´
ὠσθήσηι
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[900] |
δ´
ὁ
πλοῦτος
ἄδικός
τις
|
ὤν· |
~κοινὸς
γάρ
ἐστιν
οὐρανὸς
πᾶσιν |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλὰ
δεσποτῶν
κρατήσεις
δοῦλος
|
ὤν; |
~(ΧΟΡΟΣ)
φρονῶ
γὰρ
εὖ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1250] |
~ἡμῖν·
σὺ
δ´
αὐτὸς
ἐγγὺς
|
ὢν |
εἴσηι
τάδε.
~ἀλλ´,
ὦ
τάλας, |
[1550] |
μέσοις
ἑδωλίοις
~ὅ
τ´
οὐκέτ´
|
ὢν |
λόγοισι
Μενέλεως
πέλας·
~ἄλλοι
δὲ |
[750] |
ἐφθείρου
πλάνον;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
ναυσὶν
|
ὢν |
πρὸς
τοῖσιν
ἐν
Τροίαι
δέκα
|
[1500] |
μίαν
ὑπερδραμεῖν
χέρα
~τοσούσδε
ναύτας
|
ὧν |
ἀπεστάλης
μέτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ
λιποῦσα |
[100] |
μύθων·
οὐ
διπλᾶ
χρήιζω
στένειν.
|
~ὧν |
δ´
οὕνεκ´
ἦλθον
τούσδε
βασιλείους |
[1400] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστιν
τι
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
|
ὧν |
ἐγὼ
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐδὲν
κακίω |
[550] |
μ´
ἑλὼν
θέλει
~δοῦναι
τυράννοις
|
ὧν |
ἐφεύγομεν
γάμους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
κλῶπές |
[400] |
βίαι.
~(ΓΡΑΥΣ)
πείθηι
γὰρ
οὐδὲν
|
ὧν |
λέγω,
σὺ
δ´
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1350] |
χέρας
~βαρύβρομον
αὐλὸν
~τερφθεῖς´
ἀλαλαγμῶι.
|
~ὧν |
οὐ
θέμις
οὔθ´
ὅσια
~ἐπύρωσας |
[750] |
ἐμάς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὁρῶ,
τάλαινα,
στιβάδας·
|
ὧν |
τί
σοι
μέτα;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐνταῦθα |
[1300] |
πεδία
γᾶς
~οὐ
καρπίζους´
ἀρότοις,
|
~λαῶν |
δὲ
φθείρει
γενεάν,
~ποίμναις
δ´ |
[650] |
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
|
Δαναῶν. |
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον |
[1100] |
~γέρας
οὐ
γέρας
ἀλλ´
ἔριν
|
~Δαναῶν |
Μενέλας
ἐπὶ
ναυσὶν
ἄγων
~εἴδωλον |
[0] |
ὄνομα
τοὐμόν,
ἆθλον
Ἕλλησιν
δορός.
|
~λαβὼν |
δέ
μ´
Ἑρμῆς
ἐν
πτυχαῖσιν |
[0] |
ἐμὴν
~Λήδαν
κύκνου
μορφώματ´
ὄρνιθος
|
λαβών, |
~ὃς
δόλιον
εὐνὴν
ἐξέπραξ´
ὑπ´ |
[1350] |
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ
τε
δεξιᾶι
|
λαβών, |
~ὡς
τῶι
θανόντι
χάριτα
δὴ |
[0] |
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´
{ὅτι
δὴ
θεοὺς
|
σέβων
|
~βίον
διήνεγκ´}
εὐγενῆ
τε
παρθένον
|
[850] |
κέλευθον
εἴ
τις
ἔβλαψεν
ποδὶ
|
~στείβων |
ἀνοσίωι,
δὸς
καθαρσίωι
φλογί,
~κροῦσόν |
[1100] |
ἔριν
~Δαναῶν
Μενέλας
ἐπὶ
ναυσὶν
|
ἄγων
|
~εἴδωλον
ἱερὸν
Ἥρας.
~ὅτι
θεὸς |
[450] |
τὴν
μὲν
αἱρεθεῖσαν
ἐκ
Τροίας
|
ἄγων
|
~ἥκω
δάμαρτα
καὶ
κατ´
ἄντρα |
[1100] |
~ὃς
ἔμολεν
ἔμολε
μέλεα
Πριαμίδαις
|
ἄγων |
~Λακεδαίμονος
ἄπο
λέχεα
~σέθεν,
ὦ |
[1050] |
φόνιον
ἐμβαλῶ
χροός.
~μέγας
γὰρ
|
ἁγὼν |
καὶ
βλέπω
δύο
ῥοπάς·
~ἢ |
[750] |
γὰρ
ἐμπλήσαιμί
ς´
ἂν
~μύθοις,
|
λέγων |
δ´
ἄν
σοι
κάκ´
ἀλγοίην |
[700] |
ὦ
γεραιέ,
καὶ
σὺ
κοινώνει
|
λόγων. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ
ἥδε
μόχθων
τῶν |
[1250] |
εὐτυχοῦσα
πρίν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
ξένε,
|
λόγων |
μὲν
κληδόν´
ἤνεγκας
φίλην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὠνητὸς
ἢ
τολμητὸς
ἢ
|
λόγων |
ὕπο;
~(ΕΛΕΝΗ)
εἰ
μὴ
τύραννός |
[950] |
~ἅ
σοι
παρέλιπεν
ἥδε
τῶν
|
λόγων |
φράσω.
~ὅρκοις
κεκλήιμεθ´,
ὡς
μάθηις, |
[1400] |
τοὺς
φίλους
φιλεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
βούληι
|
ξυνεργῶν |
αὐτὸς
ἐκπέμψω
στόλον;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκιστα· |
[0] |
εὐνὴν
ἐξέπραξ´
ὑπ´
αἰετοῦ
~δίωγμα
|
φεύγων, |
εἰ
σαφὴς
οὗτος
λόγος·
~Ἑλένη |
[1500] |
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
ναῦν
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
|
~ζυγῶν |
τε
πεντήκοντα
κἀρετμῶν
μέτρα
~ἔχουσαν. |
[1000] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσειας
ἄν
τιν´
οἵτινες
|
τετραζύγων |
~ὄχων
ἀνάσσους´
ὥστε
νῶιν
δοῦναι |
[0] |
τε
θείη
τὸν
κράτιστον
Ἑλλάδος.
|
~Φρυγῶν |
δ´
ἐς
ἀλκὴν
προυτέθην
ἐγὼ |
[200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ,
τίς
ἢ
|
Φρυγῶν
|
~ἢ
τίς
Ἑλλανίας
ἀπὸ
χθονὸς
|
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἣν
ἄντρα
κεύθει
κἀκ
|
Φρυγῶν |
κομίζομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἔστιν
ἄλλη |
[900] |
Ἑλλάδ´
ὡς
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
|
Φρυγῶν |
ὤικησα
πολυχρύσους
δόμους.
~ἢν
δ´ |
[1600] |
πνοαί·
~βεβᾶσι
δ´
ἐκ
γῆς.
|
διαφυγὼν |
δ´
ἐγὼ
φόνον
~καθῆκ´
ἐμαυτὸν |
[850] |
σοῦ
μιμήματος.
~ὦ
τλῆμον,
οἵους
|
διαφυγὼν |
ἦλθες
πόνους,
~οὐδ´
οἶσθα
νόστον |
[1100] |
ξυνεργός,
~Ἑλένας
μελέους
πόνους
~τὸν
|
Ἰλιάδων |
τ´
ἀειδούσαι
~δακρυόεντα
πότμον
~Ἀχαιῶν |
[600] |
Λήδας
τε.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἃν
ὑπὸ
|
λαμπάδων |
κόροι
λεύκιπποι
~ξυνομαίμονες
ὤλβισαν
ὤλβισαν |
[700] |
τὸν
σὸν
ὑμέναιον
πάλιν
~καὶ
|
λαμπάδων |
μεμνήμεθ´
ἃς
τετραόροις
~ἵπποις
τροχάζων |
[400] |
πρόσφορ´
ἤν
πως
ἐξερευνήσας
λάβω.
|
~ἰδὼν |
δὲ
δῶμα
περιφερὲς
θριγκοῖς
τόδε
|
[1500] |
εὐειδεῖς
μέν,
αὐχμηροὶ
δ´
ὁρᾶν.
|
~ἰδὼν |
δέ
νιν
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
|
[1500] |
πῶς;
εἰδέναι
πρόθυμος·
οὐ
γὰρ
|
ἐλπίδων
|
~ἔσω
βέβηκε
μίαν
ὑπερδραμεῖν
χέρα
|
[1250] |
δορί.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἄξια
τάδ´
ἔσται
|
Πελοπιδῶν |
ἃ
δώσομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τἄλλ´ |
[1400] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´
εἷα·
τοὺς
μὲν
|
Πελοπιδῶν |
ἐῶ
νόμους·
~καθαρὰ
γὰρ
ἡμῖν |
[1500] |
~βάλετε
βαρβάρων
λεχέων,
~ἃν
Ἰδαιᾶν
|
ἐρίδων
|
~ποιναθεῖς´
ἐκτήσατο,
γᾶν
~οὐκ
ἐλθοῦσά |
[1650] |
~θεὸς
κεκλήσηι
{καὶ
Διοσκόρων
μέτα
|
~σπονδῶν |
μεθέξεις}
ξένιά
τ´
ἀνθρώπων
πάρα
|
[1000] |
τιν´
ἐξευρίσκετε,
~ἐγὼ
δ´
ἀποστᾶς´
|
ἐκποδὼν |
σιγήσομαι.
~ἐκ
τῶν
θεῶν
δ´ |
[1600] |
δίκη
κελεύει
μ´·
ἀλλ´
ἀφίστας´
|
ἐκποδών. |
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἀφήσομαι
πέπλων
σῶν· |
[750] |
τῆς
συμφορᾶς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκεις
ἄελπτος
|
ἐμποδὼν |
ἐμοῖς
γάμοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἦ
γὰρ |
[700] |
λόγοισιν,
ὁ
δὲ
δορὸς
προθυμίαι.
|
~σπεύδων |
δ´
ὅτ´
ἔσπευδ´
οὐδὲν
εἶχε· |
[700] |
~ἐσεῖδον
ὡς
φαῦλ´
ἐστὶ
καὶ
|
ψευδῶν |
πλέα.
~{οὐδ´
ἦν
ἄρ´
ὑγιὲς |
[300] |
πόλλ´
ἂν
λέγοιτο
καὶ
διὰ
|
ψευδῶν |
σαφῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
τἄμπαλίν
γε |
[1250] |
μὴ
πάλιν
γῆι
λύματ´
ἐκβάληι
|
κλύδων. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Φοίνισσα
κώπη
ταχύπορος
γενήσεται. |
[200] |
~θάνατον
ἔλαβεν
αἰσχύνας
~ἐμᾶς
ὑπ´
|
ἀλγέων, |
~ὁ
δ´
ἐμὸς
ἐν
ἁλὶ |
[300] |
~δακρυόεντ´
ἀκούσομαι;
~(ΧΟΡΟΣ)
μὴ
πρόμαντις
|
ἀλγέων
|
~προλάμβαν´,
ὦ
φίλα,
γόους.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[550] |
ἔχεις
λέχη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίνος
πλάσαντος
|
θεῶν; |
ἄελπτα
γὰρ
λέγεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἥρας, |
[1300] |
ποτὲ
δρομάδι
κώλωι
~Μάτηρ
ἐσύθη
|
θεῶν
|
~ἀν´
ὑλᾶντα
νάπη
~ποτάμιόν
τε |
[1000] |
ἀποστᾶς´
ἐκποδὼν
σιγήσομαι.
~ἐκ
τῶν
|
θεῶν |
δ´
ἄρχεσθε
χἰκετεύετε
~τὴν
μέν |
[700] |
βραβεύς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐχ
ἥδε·
πρὸς
|
θεῶν |
δ´
ἦμεν
ἠπατημένοι
~{νεφέλης
ἄγαλμ´ |
[650] |
Ἰλίου
τε
μελέους
πύργους.
~πρὸς
|
θεῶν, |
δόμων
πῶς
τῶν
ἐμῶν
ἀπεστάλης; |
[1100] |
ποτ´
ἐν
βροτοῖς
τὸ
τῶν
|
θεῶν
|
~ἔπος
ἀλαθὲς
εὗρον.
~ἄφρονες
ὅσοι |
[1100] |
~μακρότατον
πέρας
ηὗρεν
ὃς
τὰ
|
θεῶν |
ἐσορᾶι
~δεῦρο
καὶ
αὖθις
ἐκεῖσε |
[1300] |
δ´
ἀπέλειπε
βίος,
~οὐδ´
ἦσαν
|
θεῶν |
θυσίαι,
~βωμοῖς
δ´
ἄφλεκτοι
πελανοί· |
[250] |
ἐς
μίαν
ἀποβλέπων
τύχην
~πρὸς
|
θεῶν |
κακοῦται,
βαρὺ
μέν,
οἰστέον
δ´ |
[800] |
ἐρρύεθ´
ἡμᾶς
τοῦτ´
ἴσον
ναοῖς
|
θεῶν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐδ´
ἄρα
πρὸς
οἴκους |
[1650] |
πεπρωμένου
θ´
ἅμα
~καὶ
τῶν
|
θεῶν, |
οἷς
ταῦτ´
ἔδοξεν
ὧδ´
ἔχειν. |
[1650] |
ἐδέξατο.
~καὶ
τῶι
πλανήτηι
Μενέλεωι
|
θεῶν |
πάρα
~μακάρων
κατοικεῖν
νῆσόν
ἐστι |
[1100] |
ἦσθα
μετρία,
τἄλλα
γ´
ἡδίστη
|
θεῶν
|
~πέφυκας
ἀνθρώποισιν·
οὐκ
ἄλλως
λέγω. |
[100] |
δὲ
μὴ
δόκησιν
εἴχετ´
ἐκ
|
θεῶν. |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄλλου
λόγου
μέμνησο,
μὴ |
[1600] |
ς´
ἀδελφὴ
Θεονόη,
τὰ
τῶν
|
θεῶν
|
~τιμῶσα
πατρός
τ´
ἐνδίκους
ἐπιστολάς. |
[700] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρας
τάδ´
ἔργα
καὶ
|
θεῶν |
τρισσῶν
ἔρις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τί
δ´; |
[400] |
μολεῖν
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
τοῦδε
πρὸς
|
θεῶν |
τυχεῖν.
~Λιβύης
δ´
ἐρήμους
ἀξένους |
[900] |
πάλιν,
~κλυόντες
εἰσιδόντες
ὡς
τέχναις
|
θεῶν
|
~ὤλοντ´,
ἐγὼ
δὲ
προδότις
οὐκ |
[1400] |
ἔχειν
ἐν
δώμασιν
~γυναῖκ´,
ἐπειδὴ
|
Μενέλεων |
εὐεργετεῖς
~κἄμ´·
ἔρχεται
γὰρ
δή |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
δὲ
ποίωι
φησὶ
|
Μενέλεων |
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ)
οἰκτρόταθ´,
ὑγροῖσιν
ἐν |
[350] |
λέκτρων
ἄπο
~Ἀγαμέμνον´
ἐμέ
τε
|
Μενέλεων, |
κλεινὸν
ζυγόν.
~πλεῖστον
γὰρ
οἶμαι— |
[1600] |
σύγγονον,
~ἥτις
ἐν
δόμοις
ὁρῶσα
|
Μενέλεων |
οὐκ
εἶπέ
μοι.
~τοιγὰρ
οὔποτ´ |
[100] |
Αἰγαίου
πόρου.
~(ΕΛΕΝΗ)
κἀκ
τοῦδε
|
Μενέλεων |
οὔτις
οἶδ´
ἀφιγμένον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὐδείς· |
[1300] |
ἵει
θαλερὰς
~βοσκὰς
εὐφύλλων
ἑλίκων·
|
~πόλεων |
δ´
ἀπέλειπε
βίος,
~οὐδ´
ἦσαν |
[1050] |
γε
φάσκε
διαφυγεῖν
μόρον
~Ἀτρέως
|
πλέων |
σὺν
παιδὶ
καὶ
θανόνθ´
ὁρᾶν. |
[850] |
πόσις
σὸς
Μενέλεως
ὅδ´
ἐμφανής,
|
~νεῶν |
στερηθεὶς
τοῦ
τε
σοῦ
μιμήματος. |
[1600] |
τύχη
μοι.
(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
δὲ
|
χρεὼν |
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ
τἀμὰ |
[700] |
τάδ´,
ὦναξ,
ἀλλά
τοι
τὰ
|
μάντεων
|
~ἐσεῖδον
ὡς
φαῦλ´
ἐστὶ
καὶ |
[750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
ταὐτὸ
κἀμοὶ
δόξα
|
μάντεων |
πέρι
~χωρεῖ
γέροντι·
τοὺς
θεοὺς |
[1450] |
ἰαχεῖ.
~ὧ
πταναὶ
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
|
νεφέων |
δρόμωι,
~βᾶτε
Πλειάδας
ὑπὸ
μέσας
|
[150] |
ἀεί,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
μεγάλων
|
ἀχέων |
καταβαλλομένα
μέγαν
οἶκτον
~ποῖον
ἁμιλλαθῶ |
[1500] |
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
~βάλετε
βαρβάρων
|
λεχέων, |
~ἃν
Ἰδαιᾶν
ἐρίδων
~ποιναθεῖς´
ἐκτήσατο, |
[350] |
ποτὲ
παρθένε
~Καλλιστοῖ,
Διὸς
ἃ
|
λεχέων |
ἀπέβας
~τετραβάμοσι
γυίοις,
~ὡς
πολὺ |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥστ´
οὐδ´
ἴχνος
γε
|
τειχέων |
εἶναι
σαφές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
τλῆμον |
[1300] |
ἁ
δ´
~ἔγχει
Γοργῶπις
πάνοπλος.
|
~αὐγάζων |
δ´
ἐξ
οὐρανίων
~ἄλλαν
μοῖραν |
[700] |
λαμπάδων
μεμνήμεθ´
ἃς
τετραόροις
~ἵπποις
|
τροχάζων |
παρέφερον·
σὺ
δ´
ἐν
δίφροις
|
[100] |
βασιλείους
δόμους,
~τὴν
θεσπιωιδὸν
Θεονόην
|
χρήιζων |
ἰδεῖν,
~σὺ
προξένησον,
ὡς
τύχω |
[400] |
Ἰλίου
~πύργους
ἔπερσα,
κἀς
πάτραν
|
χρήιζων |
μολεῖν
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
τοῦδε
πρὸς |
[750] |
ἐβουλήθη
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὕβριν
γ´
|
ὑβρίζων |
ἐς
ἐμέ,
κἂν
ἔτλην
ἐγώ. |
[1250] |
πρὸς
ἡμῶν
ἄλοχον
εὐσεβῆ
τρέφειν.
|
~ἐλθὼν |
δ´
ἐς
οἴκους,
ἐξελὼν
κόσμον |
[800] |
οὐ
καταισχυνῶ
κλέος
~οὐδ´
Ἑλλάδ´
|
ἐλθὼν |
λήψομαι
πολὺν
ψόγον,
~ὅστις
Θέτιν |
[1400] |
ἦι.
~σὺ
δ´,
ὦ
ξέν´,
|
ἐλθὼν |
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας
~τῶι
τῆσδε |
[550] |
ἄνδρα
δυστυχέστατον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
χρόνιος
|
ἐλθὼν |
σῆς
δάμαρτος
ἐς
χέρας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[700] |
μετασχὼν
τῆς
ἐμῆς
εὐπραξίας
~ἄγγειλον
|
ἐλθὼν |
τοῖς
λελειμμένοις
φίλοις
~τάδ´
ὡς |
[850] |
κἀπὸ
βαρβάρου
χθονὸς
~ἐς
βάρβαρ´
|
ἐλθὼν |
φάσγαν´
αὖθις
ἐμπεσῆι.
~(ΘΕΟΝΟΗ)
~ἡγοῦ |
[650] |
ς´·
ἡλίους
δὲ
μυρίους
~μόλις
|
διελθὼν |
ἠισθόμην
τὰ
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[450] |
πάροιθε
συμφορὰς
εὐδαίμονας.
~(ΓΡΑΥΣ)
οὔκουν
|
ἀπελθὼν |
δάκρυα
σοῖς
δώσεις
φίλοις;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[100] |
οὕνεκ´
ἐκπνεῦσαι
βίον.
~ἅλις
δὲ
|
μύθων· |
οὐ
διπλᾶ
χρήιζω
στένειν.
~ὧν |
[1250] |
δώσομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τἄλλ´
ὅσα
|
χθὼν |
καλὰ
φέρει
βλαστήματα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς |
[650] |
ὅμως
δὲ
λέξον·
ἡδύ
τοι
|
μόχθων |
κλύειν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἐπὶ
βαρβάρου |
[1400] |
βουλόμεσθα
τῆς
τύχης.
~ἅλις
δὲ
|
μόχθων |
οὓς
ἐμοχθοῦμεν
πάρος.
~κέκλησθέ
τοι, |
[700] |
κοινώνει
λόγων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ
ἥδε
|
μόχθων |
τῶν
ἐν
Ἰλίωι
βραβεύς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[200] |
πολυστόνου
~μοίρας
τε
σᾶς,
γύναι.
|
~αἰὼν |
δυσαίων
τις
~ἔλαχεν
ἔλαχεν,
ὅτε |
[1550] |
~τέμνων
δὲ
λαιμὸν
ηὔχετ´·
Ὦ
|
ναίων |
ἅλα
~πόντιε
Πόσειδον
Νηρέως
θ´ |
[200] |
~μοίρας
τε
σᾶς,
γύναι.
~αἰὼν
|
δυσαίων |
τις
~ἔλαχεν
ἔλαχεν,
ὅτε
ς´ |
[1100] |
αἰνόγαμος
~πομπαῖσιν
Ἀφροδίτας.
~πολλοὶ
δ´
|
Ἀχαιῶν |
δορὶ
καὶ
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες |
[1200] |
πόθεν
κατέσχε
γῆν;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλην,
|
Ἀχαιῶν |
εἷς
ἐμῶι
σύμπλους
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1100] |
φλογερὸν
σέλας
ἀμφιρύταν
~Εὔβοιαν
εἷλ´
|
Ἀχαιῶν
|
~μονόκωπος
ἀνὴρ
πέτραις
~Καφηρίσιν
ἐμβαλών, |
[150] |
βαρβάρου
πλάτας,
~Ἑλλανίδες
κόραι,
~ναύτας
|
Ἀχαιῶν |
τις
~ἔμολεν
ἔμολε
δάκρυα
δάκρυσί |
[1100] |
Ἰλιάδων
τ´
ἀειδούσαι
~δακρυόεντα
πότμον
|
~Ἀχαιῶν |
ὑπὸ
λόγχαις,
~ὅτ´
ἔδραμε
ῥόθια |
[50] |
ἐπεστράφης
πέδον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
εἷς
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
ὦ
γύναι,
τῶν
ἀθλίων
~(ΕΛΕΝΗ) |
[400] |
πρὸς
πέτραις
~πολλοὺς
ἀριθμοὺς
ἄγνυται
|
ναυαγίων. |
~τρόπις
δ´
ἐλείφθη
ποικίλων
ἁρμοσμάτων, |
[1000] |
ἄν·
ἀλλὰ
τίνα
φυγὴν
φευξούμεθα
|
~πεδίων |
ἄπειροι
βαρβάρου
γ´
ὄντες
χθονός; |
[1450] |
~ὦ
ναῦται
ναῦται,
~πέμποντες
εὐλιμένους
|
~Περσείων |
οἴκων
Ἑλέναν
ἐπ´
ἀκτάς.
~ἦ |
[50] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὦ
γύναι,
τῶν
|
ἀθλίων |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
τἄρα
ς´
Ἑλένην |
[1300] |
~ζεύξασα
θεὰ
σατίνας
~τὰν
ἁρπασθεῖσαν
|
κυκλίων
|
~χορῶν
ἔξω
παρθενίων
~μετὰ
κουρᾶν |
[850] |
οἱ
θεοὶ
σοφοί,
~εὔψυχον
ἄνδρα
|
πολεμίων |
θανόνθ´
ὕπο
~κούφηι
καταμπίσχουσιν
ἐν |
[1550] |
ἀφελὼν
σκαλμοῦ
πλάτην
~καθαιματώσει
κρᾶτα
|
πολεμίων |
ξένων;
~ὀρθοὶ
δ´
ἀνῆιξαν
πάντες, |
[1300] |
Γοργῶπις
πάνοπλος.
~αὐγάζων
δ´
ἐξ
|
οὐρανίων
|
~ἄλλαν
μοῖραν
ἔκραινεν.
~δρομαῖον
δ´ |
[1300] |
~τὰν
ἁρπασθεῖσαν
κυκλίων
~χορῶν
ἔξω
|
παρθενίων
|
~μετὰ
κουρᾶν
δ´
~ἀελλόποδες,
~ἁ |
[1650] |
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
μορφαὶ
τῶν
|
δαιμονίων, |
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως
κραίνουσι
θεοί· |
[1150] |
ἐμῆς
προσρήσεως·
~ἀεὶ
δέ
ς´
|
ἐξιών |
τε
κἀσιὼν
δόμους
~Θεοκλύμενος
παῖς |
[1300] |
πρόσφορα
~δρώιης
ἄν,
ἡμῶν
τυγχάνων
|
οἵων |
σε
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
ποτὲ |
[550] |
εἷς
δυοῖν
ἔφυν
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ποίων |
δὲ
λέκτρων
δεσπότης
ἄλλων
ἔφυς; |
[1050] |
σώματος
ῥάκη
~ξυμμάρτυρές
σοι
ναυτικῶν
|
ἐρειπίων. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
καιρὸν
ἦλθε,
τότε |
[1350] |
ὅπλοις
ἠσκήσατο,
~ὡς
βαρβάρων
τροπαῖα
|
μυρίων |
χερὶ
~θήσων,
ὅταν
κωπῆρες
ἐσβῶμεν |
[1500] |
~ὡς
δ´
ἤλθομεν
σῶν
περίβολον
|
νεωρίων, |
~Σιδωνίαν
ναῦν
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
~ζυγῶν |
[1150] |
~ἀεὶ
δέ
ς´
ἐξιών
τε
|
κἀσιὼν |
δόμους
~Θεοκλύμενος
παῖς
ὅδε
προσεννέπω, |
[400] |
~προσῆλθον·
ἐλπὶς
δ´
ἔκ
γε
|
πλουσίων |
δόμων
~λαβεῖν
τι
ναύταις·
ἐκ |
[350] |
ἔλαχες
πλέον,
~ἁ
μορφᾶι
θηρῶν
|
λαχνογυίων
|
~ὄμματι
λάβρωι
σχῆμα
λεαίνης
~ἐξαλλάξας´ |
[1600] |
δὲ
~σῶν
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´
|
οἰάκων |
δὲ
βὰς
~ἄνακτ´
ἐς
Ἑλλάδ´ |
[1550] |
πρόσω
~οὔτ´
ἐγγύς,
οὕτως
ἤρετ´
|
οἰάκων |
φύλαξ·
~Ἔτ´,
ὦ
ξέν´,
ἐς |
[300] |
~ἐς
γὰρ
τοσοῦτον
ἤλθομεν
βάθος
|
κακῶν· |
~αἱ
μὲν
γὰρ
ἄλλαι
διὰ |
[350] |
ἀμφὶ
βουστάθμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἄλλος´
ἀποτροπὰ
|
κακῶν
|
~γένοιτο,
τὸ
δὲ
σὸν
εὐτυχές. |
[550] |
οὐ
κλῶπές
ἐσμεν
οὐδ´
ὑπηρέται
|
κακῶν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
στολήν
γ´ |
[850] |
γένος
~τὸ
Ταντάλειον
καὶ
μεταστήτω
|
κακῶν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
´γὼ
τάλαινα·
τῆς |
[650] |
κρίσιν
σοι
τῶνδ´
ἔθηχ´
Ἥρα
|
κακῶν; |
~(ΕΛΕΝΗ)
Πάριν
ὡς
ἀφέλοιτο
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1400] |
~βλέψον
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
μετάστησον
|
κακῶν. |
~ἕλκουσι
δ´
ἡμῖν
πρὸς
λέπας |
[250] |
ποθ´
ἥξειν
καί
μ´
ἀπαλλάξειν
|
κακῶν, |
~ἐπεὶ
τέθνηκεν
οὗτος,
οὐκέτ´
ἔστι |
[1100] |
πατρώιαι.
τί
ποτ´
ἄπληστος
εἶ
|
κακῶν, |
~ἔρωτας
ἀπάτας
δόλιά
τ´
ἐξευρήματα
|
[1200] |
οἲ
´γὼ
τῶν
ἐμῶν
τλήμων
|
κακῶν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τῶνδ´
οὕνεκ´
ἔτεμες
βοστρύχους |
[400] |
ἄντρου
μυχοῖς
~κρύψας
γυναῖκα
τὴν
|
κακῶν |
πάντων
ἐμοὶ
~ἄρξασαν
ἥκω,
τούς |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὐκεῖ
με
μέγεθος
τῶν
|
κακῶν |
πείθει,
σὺ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[100] |
ὁ
κρείσσων;
ὦ
τάλαιν´
ἐγὼ
|
κακῶν. |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄστροις
σφ´
ὁμοιωθέντε
φάς´ |
[200] |
αἰθέρος.
~τί
γὰρ
ἄπεστί
σοι
|
κακῶν; |
~τί
δ´
ἀνὰ
βίοτον
οὐκ |
[500] |
~τῆς
νῦν
παρούσης
συμφορᾶς
αἰτήσομαι.
|
~κακῶν |
τόδ´
ἡμῖν
ἔσχατον
τοῖς
ἀθλίοις, |
[250] |
ὑπολείπομαι
τύχην;
~γάμους
ἑλομένη
τῶν
|
κακῶν |
ὑπαλλαγὰς
~μετ´
ἀνδρὸς
οἰκεῖν
βαρβάρου, |
[1250] |
χάριν·
φήμας
δ´
ἐμοὶ
~ἐσθλὰς
|
ἐνεγκὼν |
ἀντὶ
τῆς
ἀχλαινίας
~ἐσθῆτα
λήψηι |
[550] |
μ´
ὁρᾶις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
μὴν
|
γυναικῶν |
γ´
εἷς
δυοῖν
ἔφυν
πόσις. |
[650] |
~πετομένας
κώπας,
πετομένου
δ´
ἔρωτος
|
~ἀδίκων |
γάμων
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
σε
δαίμων |
[1300] |
οὐχ
ἵει
θαλερὰς
~βοσκὰς
εὐφύλλων
|
ἑλίκων· |
~πόλεων
δ´
ἀπέλειπε
βίος,
~οὐδ´ |
[0] |
γῆς
τύραννος
ἦν,
~{Φάρον
μὲν
|
οἰκῶν |
νῆσον,
Αἰγύπτου
δ´
ἄναξ,
~ὃς |
[1450] |
ναῦται
ναῦται,
~πέμποντες
εὐλιμένους
~Περσείων
|
οἴκων |
Ἑλέναν
ἐπ´
ἀκτάς.
~ἦ
που |
[800] |
θεοῖς
ἴση.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φήμη
τις
|
οἴκων |
ἐν
μυχοῖς
ἱδρυμένη;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκ, |
[450] |
Τροίαν
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἕρπ´
ἀπ´
|
οἴκων· |
ἔστι
γάρ
τις
ἐν
δόμοις
|
[300] |
δ´
ἐς
δόμους,
~ἀγῶνας
ἐντὸς
|
οἴκων
|
~ὡς
πύθησθε
τοὺς
ἐμούς.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1050] |
ἀμφίβληστρα
σώματος
ῥάκη
~ξυμμάρτυρές
σοι
|
ναυτικῶν |
ἐρειπίων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
καιρὸν
ἦλθε, |
[1350] |
~γάμους
ἑτοίμους
ἐν
χεροῖν
ἔχειν
|
δοκῶν, |
~σιγητέον
μοι·
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
|
[1150] |
τί
πέπλους
μέλανας
ἐξήψω
χροὸς
|
~λευκῶν |
ἀμείψας´
ἔκ
τε
κρατὸς
εὐγενοῦς
|
[1300] |
πελανοί·
~παγὰς
δ´
ἀμπαύει
δροσερὰς
|
~λευκῶν |
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
~πένθει
παιδὸς
ἀλάστωι. |
[1050] |
βᾶσα
βοστρύχους
τεμῶ
~πέπλων
τε
|
λευκῶν |
μέλανας
ἀνταλλάξομαι
~παρῆιδί
τ´
ὄνυχα |
[300] |
φόβος
γὰρ
ἐς
τὸ
δεῖμα
|
περιβαλών |
μ´
ἄγει.
~(ΧΟΡΟΣ)
πῶς
δ´ |
[1100] |
Ἀχαιῶν
~μονόκωπος
ἀνὴρ
πέτραις
~Καφηρίσιν
|
ἐμβαλών, |
~Αἰγαίαις
ἐνάλοις
δόλιον
~ἀκταῖς
ἀστέρα |
[1350] |
ὅπλ´
ἔμελλεν
εἰς
ἅλα,
~ταῦτ´
|
ἐμβαλὼν |
πόρπακι
γενναίαν
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει |
[150] |
εὐτυχὴς
ἀεί,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
|
μεγάλων |
ἀχέων
καταβαλλομένα
μέγαν
οἶκτον
~ποῖον |
[1450] |
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
~πόλιν
|
ἑλὼν |
δόμον
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´
ἵππιον |
[550] |
πρὸς
ἀνδρὸς
τοῦδε,
καί
μ´
|
ἑλὼν |
θέλει
~δοῦναι
τυράννοις
ὧν
ἐφεύγομεν |
[1500] |
δίδως
σύ·
τοὺς
δὲ
σοὺς
|
ἑλὼν
|
~ναύτας
βέβηκεν,
ὡς
ἂν
ἐν |
[1550] |
εἶφ´·
Ἅλις
μοι.
δεξιᾶι
δ´
|
ἑλὼν |
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν
εἷρπε
κἀπὶ |
[800] |
~λέκτρων
ὑπὲρ
σῶν·
ὁ
δὲ
|
θέλων |
ἴτω
πέλας.
~τὸ
Τρωϊκὸν
γὰρ |
[1250] |
τρέφειν.
~ἐλθὼν
δ´
ἐς
οἴκους,
|
ἐξελὼν |
κόσμον
νεκρῶι
~καί
ς´
οὐ |
[1550] |
δὲ
ζύγ´
ἄξας,
ὁ
δ´
|
ἀφελὼν |
σκαλμοῦ
πλάτην
~καθαιματώσει
κρᾶτα
πολεμίων |
[150] |
ὦ
γύναι·
θεοὶ
δέ
σοι
|
~ἐσθλῶν |
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
~Ἑλένηι
δ´
ὅμοιον |
[1200] |
οὐκ
ὄλωλε
κοινωνῶν
πλάτης;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἐσθλῶν |
κακίους
ἐνίοτ´
εὐτυχέστεροι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
λιπὼν |
[400] |
ἄγνυται
ναυαγίων.
~τρόπις
δ´
ἐλείφθη
|
ποικίλων |
ἁρμοσμάτων,
~ἐφ´
ἧς
ἐσώθην
μόλις |
[900] |
δὲ
προδότις
οὐκ
ἄρ´
ἦ
|
φίλων, |
~πάλιν
μ´
ἀνάξους´
ἐπὶ
τὸ |
[500] |
γᾶς,
~ἀλατείαι
βιότου
~ταλαίφρων,
ἄφιλος
|
φίλων, |
~παντοδαπᾶς
ἐπὶ
γᾶς
πέδον
~χριμπτόμενος |
[250] |
γῆς
~ἐς
βάρβαρ´
ἤθη,
καὶ
|
φίλων |
τητωμένη
~δούλη
καθέστηκ´
οὖς´
ἐλευθέρων |
[750] |
πόθος
δέ
τις
~{τὰ
τῶν
|
φίλων |
φίλοισιν
αἰσθέσθαι
κακά}
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἦ |
[400] |
~ἄρξασαν
ἥκω,
τούς
γε
περιλελειμμένους
|
~φίλων |
φυλάσσειν
τἄμ´
ἀναγκάσας
λέχη.
~μόνος |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
δὲ
λέκτρων
δεσπότης
|
ἄλλων |
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἣν
ἄντρα
κεύθει |
[700] |
τὰς
φρένας
τ´
ἔχειν
κακὰς
|
~ἄλλων |
τ´
ἀκούειν
δοῦλον
ὄντα
τῶν |
[1500] |
χθονός,
~ὃς
αὐτὸς
αὑτὸν
ἦλθεν
|
ἀγγέλλων |
θανεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
δεινὰ
λέξας· |
[100] |
Κύπρον,
οὗ
μ´
ἐθέσπισεν
~οἰκεῖν
|
Ἀπόλλων, |
ὄνομα
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα
θέμενον
τῆς |
[1300] |
δ´
οὐχ
ἵει
θαλερὰς
~βοσκὰς
|
εὐφύλλων |
ἑλίκων·
~πόλεων
δ´
ἀπέλειπε
βίος, |
[500] |
~ἓν
δ´
οὐκ
ἔλεξεν,
εἰ
|
μολὼν |
σωθήσεται.
~ἐγὼ
δ´
ἀπέστην
τοῦτ´ |
[550] |
ποίας
δάμαρτος;
μὴ
θίγηις
ἐμῶν
|
πέπλων. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥν
σοι
δίδωσι
Τυνδάρεως, |
[200] |
~ὅς
με
χλοερὰ
δρεπομέναν
ἔσω
|
πέπλων
|
~ῥόδεα
πέταλα
Χαλκίοικον
~ὡς
Ἀθάναν |
[1600] |
ἀφίστας´
ἐκποδών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἀφήσομαι
|
πέπλων |
σῶν·
μεγάλα
γὰρ
σπεύδεις
κακά. |
[1050] |
ἐς
οἴκους
βᾶσα
βοστρύχους
τεμῶ
|
~πέπλων |
τε
λευκῶν
μέλανας
ἀνταλλάξομαι
~παρῆιδί |
[1200] |
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι
θάπτειν
ἐν
|
πέπλων |
ὑφάσμασιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κτέριζ´·
ἀνίστη
τύμβον |
[100] |
ὡς
ἀκούομεν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
θανὼν
ὅδ´
|
ὅπλων |
ἔριν
ἔθηκε
συμμάχοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ |
[650] |
καὶ
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
τε
|
~χαλκεόπλων |
Δαναῶν.
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ |
[1150] |
τὰ
δ´
εὐτυχῶ.
~πῶς
οἶσθα;
|
μῶν |
σοι
Θεονόη
λέγει
τάδε;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
~φράσων
ὑπάρχοις
τοῖς
ἐμοῖς
φέρειν
|
γάμων
|
~ἀγάλματ´
οἴκους
εἰς
ἐμούς·
πᾶσαν |
[1450] |
οἴκοις
~ἇς
οὔπω
πεῦκαι
πρὸ
|
γάμων |
ἔλαμψαν.
~δι´
αἰθέρος
εἴθε
ποτανοὶ
|
[200] |
τὸ
δυστυχέστατον
~κάλλος
ὡς
ἕλοι
|
γάμων |
ἐμῶν}
~ἅ
τε
δόλιος
ἁ |
[50] |
τόδ´
ἔβλεπεν
~Πρωτεύς,
ἄσυλος
ἦ
|
γάμων· |
ἐπεὶ
δὲ
γῆς
~σκότωι
κέκρυπται, |
[1200] |
ἤδη
δ´
ἄρχε
τῶν
ἐμῶν
|
γάμων. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χρόνια
μὲν
ἦλθεν,
ἀλλ´ |
[150] |
τις
~οἷα
Ναῒς
ὄρεσι
φυγάδα
|
~γάμων |
ἱεῖσα
γοερόν,
ὑπὸ
δὲ
~πέτρινα |
[0] |
δ´
ἐς
ἥβην
ἦλθεν
ὡραίαν
|
γάμων, |
~καλοῦσιν
αὐτὴν
Θεονόην·
τὰ
θεῖα |
[750] |
ἄρ´,
ὡς
ἔοικας,
ἀμφ´
ἐμῶν
|
γάμων. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οἶδ´·
εἰ
δὲ
λέκτρα |
[650] |
κώπας,
πετομένου
δ´
ἔρωτος
~ἀδίκων
|
γάμων |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
σε
δαίμων
ἢ |
[50] |
δέ
ς´
ἐκβάλλει
πάτρας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
Τελαμὼν |
ὁ
φύσας·
τίν´
ἂν
ἔχοις |
[50] |
Τεῦκρος,
ὁ
δὲ
φύσας
πατὴρ
|
~Τελαμών, |
Σαλαμὶς
δὲ
πατρὶς
ἡ
θρέψασά |
[200] |
δυστυχέστατον
~κάλλος
ὡς
ἕλοι
γάμων
|
ἐμῶν} |
~ἅ
τε
δόλιος
ἁ
πολυκτόνος |
[650] |
~πρὸς
θεῶν,
δόμων
πῶς
τῶν
|
ἐμῶν |
ἀπεστάλης;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἒ
ἔ·
πικρὰς |
[1400] |
φίλον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
κἀγὼ
τῶν
|
ἐμῶν |
βουλευμάτων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν
ἄγαν |
[1200] |
οὐκέτ´·
ἤδη
δ´
ἄρχε
τῶν
|
ἐμῶν |
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χρόνια
μὲν
ἦλθεν, |
[750] |
οἶσθ´
ἄρ´,
ὡς
ἔοικας,
ἀμφ´
|
ἐμῶν |
γάμων.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οἶδ´·
εἰ
δὲ |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς
οὐκ
ἄχρωστα
γόνατ´
|
ἐμῶν |
ἕξει
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποίας
δάμαρτος;
μὴ
θίγηις
|
ἐμῶν |
πέπλων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥν
σοι
δίδωσι |
[1600] |
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κύριος
δὲ
τῶν
|
ἐμῶν |
τίς;
(ΧΟΡΟΣ)
ὃς
ἔλαβεν
πατρὸς |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
οἲ
´γὼ
τῶν
|
ἐμῶν |
τλήμων
κακῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τῶνδ´
οὕνεκ´ |
[1500] |
~ῥόθια
πολιὰ
θαλάσσας,
~ναύταις
εὐαεῖς
|
ἀνέμων
|
~πέμποντες
Διόθεν
πνοάς,
~δύσκλειαν
δ´ |
[1250] |
κλέπτειν
νεκρῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἴτω·
πρὸς
|
ἡμῶν |
ἄλοχον
εὐσεβῆ
τρέφειν.
~ἐλθὼν
δ´ |
[550] |
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
´γώ·
τίς
|
ἡμῶν |
ἐγένετ´
ἀθλιωτέρα;
~οἱ
φίλτατοι
λείπουσί |
[1600] |
σύγγονον
δὲ
σὴν
~οὐ
κτενεῖς
|
ἡμῶν |
ἑκόντων
ἀλλ´
ἔμ´·
ὡς
πρὸ |
[1650] |
τ´
ἀνθρώπων
πάρα
~ἕξεις
μεθ´
|
ἡμῶν· |
Ζεὺς
γὰρ
ὧδε
βούλεται.
~οὗ |
[950] |
κακὴ
φανῆι.
~ἃ
δ´
ἄξι´
|
ἡμῶν |
καὶ
δίκαι´
ἡγούμεθα
~καὶ
σῆς |
[1300] |
Μενέλεωι
τὰ
πρόσφορα
~δρώιης
ἄν,
|
ἡμῶν |
τυγχάνων
οἵων
σε
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[400] |
ἐπ´
οἶδμα
πόντιον
γλαυκῆς
ἁλὸς
|
~τλήμων |
ἀλῶμαι
χρόνον
ὅσονπερ
Ἰλίου
~πύργους |
[50] |
φυγὰς
πατρώιας
ἐξελήλαμαι
χθονός.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τλήμων |
ἂν
εἴης·
τίς
δέ
ς´ |
[1200] |
ἄθαπτον·
οἲ
´γὼ
τῶν
ἐμῶν
|
τλήμων |
κακῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τῶνδ´
οὕνεκ´
ἔτεμες |
[600] |
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ
ὁ
μὲν
|
τλήμων, |
ὁ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι |
[650] |
~ἀδίκων
γάμων
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
σε
|
δαίμων |
ἢ
πότμος
συλᾶι
πάτρας;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[900] |
τοῦ
πατρὸς
σκόπει·
~πότερον
ὁ
|
δαίμων |
χὠ
θανὼν
τὰ
τῶν
πέλας
|
[100] |
Ἀργείοισιν
ἦν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἦν,
ἀλλὰ
|
χειμὼν |
ἄλλος´
ἄλλον
ὥρισεν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοισιν |
[950] |
εὐγενοῦς
~ἐν
ξυμφοραῖσι
δάκρυ´
ἀπ´
|
ὀφθαλμῶν |
βαλεῖν.
~ἀλλ´
οὐχὶ
τοῦτο
τὸ |
[500] |
οὐκ
ἄγνωστος
ἐν
πάσηι
χθονί.
|
~δόμων |
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
δέ
μοι
|
[600] |
ὤλβισαν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
πρόσθεν,
ἐκ
|
δόμων |
δὲ
νοσφίσας
ς´
ἐμοῦ
~πρὸς |
[1650] |
κεκλήσεται,
~ἐπεὶ
κλοπαίαν
ς´
ἐκ
|
δόμων |
ἐδέξατο.
~καὶ
τῶι
πλανήτηι
Μενέλεωι |
[850] |
ὧδ´
ἔχω·
~Μενέλαε,
διαπεπράγμεθ´·
ἐκβαίνει
|
δόμων
|
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
κτυπεῖ
δόμος
|
[400] |
~τίς
πρὸς
πύλαισιν;
οὐκ
ἀπαλλάξηι
|
δόμων
|
~καὶ
μὴ
πρὸς
αὐλείοισιν
ἑστηκὼς |
[400] |
ἐλπὶς
δ´
ἔκ
γε
πλουσίων
|
δόμων
|
~λαβεῖν
τι
ναύταις·
ἐκ
δὲ |
[400] |
~ὠή·
τίς
ἂν
πυλωρὸς
ἐκ
|
δόμων |
μόλοι,
~ὅστις
διαγγείλειε
τἄμ´
ἔσω |
[650] |
τε
μελέους
πύργους.
~πρὸς
θεῶν,
|
δόμων |
πῶς
τῶν
ἐμῶν
ἀπεστάλης;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
δαί;
λέλειμμαι
τῶν
ἐν
Ἕλλησιν
|
νόμων. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
πόντον
ὅσα
χρὴ |
[1400] |
ναῦν
τοῖσδε
πεντηκόντερον
~Σιδωνίαν
δὸς
|
κἀρετμῶν |
ἐπιστάτας.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκουν
ὅδ´
ἄρξει |
[1250] |
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
δεῖ
παρεῖναι
|
κἀρετμῶν |
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσον
δ´
ἀπείργειν |
[1500] |
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
~ζυγῶν
τε
πεντήκοντα
|
κἀρετμῶν |
μέτρα
~ἔχουσαν.
ἔργου
δ´
ἔργον |
[950] |
~οἶδ´
οὕνεχ´
ἡμῖν
οὔποτ´
ἀποδώσεις
|
θανών· |
~ἀλλ´
ἥδε
πατέρα
νέρθεν
ἀνακαλούμενον
|
[900] |
πάρεστι
κἀπολάζυσθαι
θέλει.
~{πῶς
οὖν
|
θανὼν |
ἂν
ἀπολάβοι;
κεῖνος
δὲ
πῶς
|
[100] |
οὔτις
οἶδ´
ἀφιγμένον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὐδείς·
|
θανὼν |
δὲ
κλήιζεται
καθ´
Ἑλλάδα.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
μ´
ἀδελφὸς
ὤλες´
ἐν
Τροίαι
|
θανών. |
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς;
οὔ
τί
που |
[1050] |
κερδανῶ,
λέγε.
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ
|
θανὼν |
λόγωι
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν |
[1050] |
λέξηι
σοφόν.
~βούληι
λέγεσθαι
μὴ
|
θανὼν |
λόγωι
θανεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
μὲν |
[1000] |
ἔχει
σωτηρίας.
~σὺ
δ´,
ὦ
|
θανών |
μοι
πάτερ,
ὅσον
γ´
ἐγὼ |
[900] |
οἴκοις
χρημάτων
ὀνήσομαι.
~κεἰ
μὲν
|
θανὼν |
ὅδ´
ἐν
πυρᾶι
κατεσφάγη,
~πρόσω |
[100] |
Ἑλένης
ἦλθεν,
ὡς
ἀκούομεν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
θανὼν |
ὅδ´
ὅπλων
ἔριν
ἔθηκε
συμμάχοις. |
[900] |
σκόπει·
~πότερον
ὁ
δαίμων
χὠ
|
θανὼν |
τὰ
τῶν
πέλας
~βούλοιντ´
ἂν |
[1250] |
~κοὐκ
ἂν
δύναιτο
ζῆν
ὁ
|
κατθανὼν |
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
ὦ |
[850] |
τύχηις.
~{τίς
εἶς´
ἀδελφῶι
τόνδε
|
σημανῶν |
ἐμῶι
~παρόνθ´,
ὅπως
ἂν
τοὐμὸν |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
´πὶ
νώτοις
σὲ
|
κτανὼν |
ἐμὲ
κτενῶ.
~πρῶτον
δ´
ἀγῶνα |
[1300] |
τὰ
πρόσφορα
~δρώιης
ἄν,
ἡμῶν
|
τυγχάνων |
οἵων
σε
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία |
[0] |
ἄναξ,
~ὃς
τῶν
κατ´
οἶδμα
|
παρθένων |
μίαν
γαμεῖ,
~Ψαμάθην,
ἐπειδὴ
λέκτρ´ |
[750] |
κἂν
ἔτλην
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἰδίαι
|
σθένων |
τις
ἢ
τυραννεύων
χθονός;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
ἐμοὶ
~στέλληι
πρὸς
οἴκους
ἢ
|
μένων |
εὐδαιμονῆις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
Ζεῦ,
πατήρ |
[500] |
κατ´
οἶδμ´
ἅλιον
~τρυχόμενος
οὔπω
|
λιμένων
|
~ψαύσειεν
πατρίας
γᾶς,
~ἀλατείαι
βιότου
|
[550] |
βάρβαρον
χθόνα,
~πεμφθεὶς
ἑταίρων
τῶν
|
λελειμμένων |
ὕπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
δ´
ἔστιν; |
[1550] |
σκαλμοῦ
πλάτην
~καθαιματώσει
κρᾶτα
πολεμίων
|
ξένων; |
~ὀρθοὶ
δ´
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ |
[400] |
πρόσκειται,
ξένε,
~μηδένα
πελάζειν
τοισίδ´
|
Ἑλλήνων |
δόμοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἆ,
μὴ
πρόσειε |
[1550] |
Ἰλίου
πόλιν,
~οὐχ
εἷ´
ἀναρπάσαντες
|
Ἑλλήνων |
νόμωι
~νεανίαις
ὤμοισι
ταύρειον
δέμας
|
[1150] |
κολάζομεν.
~καὶ
νῦν
πέπυσμαι
φανερὸν
|
Ἑλλήνων |
τινὰ
~ἐς
γῆν
ἀφῖχθαι
καὶ |
[0] |
συμβαίνει
κακοῖς·
~πόλεμον
γὰρ
εἰσήνεγκεν
|
Ἑλλήνων |
χθονὶ
~καὶ
Φρυξὶ
δυστήνοισιν,
ὡς |
[1100] |
ὦ
διὰ
ξουθᾶν
γενύων
ἐλελιζομένα
|
~θρήνων |
ἐμοὶ
ξυνεργός,
~Ἑλένας
μελέους
πόνους
|
[650] |
προσθεῖναι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
ἐγὼ
|
κείνων |
λουτρῶν
καὶ
κρηνᾶν,
~ἵνα
θεαὶ |
[1450] |
~εἰρεσία
φίλα,
~χοραγὲ
τῶν
καλλιχόρων
|
~δελφίνων, |
ὅταν
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον
ἦι, |
[1250] |
τόδ´
ἔργον
ἢ
γυναικὸς
ἢ
|
τέκνων. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ταύτης
ὁ
μόχθος,
ὡς |
[1550] |
νεκρῶν
μὲν
οὐδενὸς
μνήμην
ἔχων,
|
~τέμνων |
δὲ
λαιμὸν
ηὔχετ´·
Ὦ
ναίων |
[50] |
αἰσχύνην
ὄφληι.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
~τίς
τῶνδ´
|
ἐρυμνῶν |
δωμάτων
ἔχει
κράτος;
~Πλούτωι
γὰρ |
[650] |
λέγ´,
ὡς
ἀκουστά·
πάντα
δῶρα
|
δαιμόνων. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
μὲν
λόγον
οἶον
|
[1050] |
~Ἥρα,
δύ´
οἰκτρὼ
φῶτ´
ἀνάψυξον
|
πόνων, |
~αἰτούμεθ´
ὀρθὰς
ὠλένας
πρὸς
οὐρανὸν |
[700] |
~σὺ
γὰρ
πόσις
τε
σὸς
|
πόνων |
μετέσχετε,
~σὺ
μὲν
λόγοισιν,
ὁ |
[700] |
μὲν
παρ´
ἀσπίδα
~μοχθήματ´
ἐξέπλησας
|
ἐκπονῶν |
ἐμοί,
~καὶ
νῦν
μετασχὼν
τῆς |
[1350] |
~ὡς
τῶι
θανόντι
χάριτα
δὴ
|
συνεκπονῶν. |
~προύργου
δ´
ἐς
ἀλκὴν
σῶμ´ |
[50] |
ξίφος.
~(ΕΛΕΝΗ)
μανέντ´;
ἐπεὶ
τίς
|
σωφρονῶν |
τλαίη
τάδ´
ἄν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τὸν |
[1600] |
ἄγκυραν
πάρα·
~ἤδη
δὲ
κάμνονθ´
|
ὁρμιατόνων |
μέ
τις
~ἀνείλετ´,
ἐς
δὲ |
[1450] |
εἴθε
ποτανοὶ
~γενοίμεθ´
ὅπαι
Λιβύας
|
~οἰωνῶν |
στιχάδες
~ὄμβρον
χειμέριον
λιποῦσαι
~νίσονται |
[1200] |
καὶ
πῶς
ὅδ´
οὐκ
ὄλωλε
|
κοινωνῶν |
πλάτης;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐσθλῶν
κακίους
ἐνίοτ´ |
[900] |
~πρόσω
σφ´
ἀπόντα
δακρύοις
ἂν
|
ἠγάπων· |
~νῦν
δ´
ὄντα
καὶ
σωθέντ´ |
[600] |
θρηνεῖς
πήματ´·
ἀγγέλλεις
δὲ
τί;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
βέβηκεν
ἄλοχος
σὴ
πρὸς
αἰθέρος |
[950] |
δὲ
κρῖνον
ὡς
ἅπασιν
ἁνδάνηις.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ἐγὼ
πέφυκά
τ´
εὐσεβεῖν
καὶ |
[700] |
~ἐκ
βαρβάρων
σωθῶμεν,
ἢν
δυνώμεθα.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ἔσται
τάδ´,
ὦναξ,
ἀλλά
τοι |
[600] |
οὔ
που
βαρβάρων
συλᾶσθ´
ὕπο;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
θαυμάστ´,
ἔλασσον
τοὔνομ´
ἢ
τὸ |
[600] |
τι
τῆιδε
τῆι
σπουδῆι
νέον.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
λέγω
πόνους
σε
μυρίους
τλῆναι |
[700] |
πρὸς
τὰ
πρόσθεν
ἀρκέσειεν
ἄν.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
Μενέλαε,
κἀμοὶ
πρόσδοτον
τῆς
ἡδονῆς, |
[550] |
οὐδὲ
πατρίδα
τὴν
ἐμήν
ποτε.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
~Μενέλαε,
μαστεύων
σε
κιγχάνω
μόλις, |
[700] |
γεραιέ,
καὶ
σὺ
κοινώνει
λόγων.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
οὐχ
ἥδε
μόχθων
τῶν
ἐν |
[700] |
ἔργα
καὶ
θεῶν
τρισσῶν
ἔρις.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
τί
δ´;
ὡς
ἀληθῶς
ἐστιν |
[700] |
ἄγαλμ´
ἔχοντες
ἐν
χεροῖν
λυγρόν}
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
{τί
φήις;
~νεφέλης
ἄρ´
ἄλλως |
[700] |
αὕτη·
λόγοις
ἐμοῖσι
πίστευσον
τάδε.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ὦ
θύγατερ,
ὁ
θεὸς
ὡς |
[1000] |
ἀποδώσω·
καὶ
γὰρ
ἂν
κεῖνος
|
βλέπων |
~ἀπέδωκεν
ἂν
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν, |
[1550] |
~κυρτῶν
τε
νῶτα
κἀς
κέρας
|
παρεμβλέπων
|
~μὴ
θιγγάνειν
ἀπεῖργεν.
ὁ
δ´ |
[250] |
~ὅστις
μὲν
οὖν
ἐς
μίαν
|
ἀποβλέπων |
τύχην
~πρὸς
θεῶν
κακοῦται,
βαρὺ |
[200] |
ματρόθεν
~χιονόχρωι
κύκνου
πτερῶι
~Ζεὺς
|
πρέπων |
δι´
αἰθέρος.
~τί
γὰρ
ἄπεστί |
[0] |
προτείνας´
ὡς
Ἀλέξανδρος
γαμεῖ,
~νικᾶι.
|
λιπὼν |
δὲ
βούσταθμ´
Ἰδαῖος
Πάρις
~Σπάρτην |
[1200] |
ἐσθλῶν
κακίους
ἐνίοτ´
εὐτυχέστεροι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
λιπὼν |
δὲ
ναὸς
ποῦ
πάρεστιν
ἔκβολα; |
[800] |
δ´
ἐκ
τῆσδε
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
λιπὼν |
σέ;
Τροίαν
ἐξέπερσα
σὴν
χάριν. |
[750] |
ἐγώ.
~ἓν
δ´
εἰπὲ
τἄλλα
|
παραλιπών· |
πόσον
χρόνον
~πόντου
´πὶ
νώτοις |
[150] |
ξέν´,
αὐτὸς
σημανεῖ·
σὺ
δ´
|
ἐκλιπὼν
|
~γῆν
τήνδε
φεῦγε,
πρίν
σε |
[1600] |
ἔχων
ὅπλα,
~ὅπηι
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
|
κατασκοπῶν, |
~ταύτηι
προσῆγε
χειρὶ
δεξιᾶι
ξίφος, |
[1650] |
μέτα
~σπονδῶν
μεθέξεις}
ξένιά
τ´
|
ἀνθρώπων |
πάρα
~ἕξεις
μεθ´
ἡμῶν·
Ζεὺς |
[1150] |
αἵματος,
οὔποτ´
ἔρις
~λείψει
κατ´
|
ἀνθρώπων |
πόλεις·
~αἳ
Πριαμίδος
γᾶς
ἔλιπον |
[250] |
καθέστηκ´
οὖς´
ἐλευθέρων
ἄπο·
~τὰ
|
βαρβάρων |
γὰρ
δοῦλα
πάντα
πλὴν
ἑνός. |
[1500] |
~δύσκλειαν
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
~βάλετε
|
βαρβάρων |
λεχέων,
~ἃν
Ἰδαιᾶν
ἐρίδων
~ποιναθεῖς´ |
[600] |
τί
δ´
ἔστιν;
οὔ
που
|
βαρβάρων |
συλᾶσθ´
ὕπο;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θαυμάστ´,
ἔλασσον |
[700] |
εἰς
ἓν
ἐλθόντες
τύχης
~ἐκ
|
βαρβάρων |
σωθῶμεν,
ἢν
δυνώμεθα.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἔσται |
[1350] |
ἀλκὴν
σῶμ´
ὅπλοις
ἠσκήσατο,
~ὡς
|
βαρβάρων |
τροπαῖα
μυρίων
χερὶ
~θήσων,
ὅταν |
[1650] |
τῶι
πλανήτηι
Μενέλεωι
θεῶν
πάρα
|
~μακάρων |
κατοικεῖν
νῆσόν
ἐστι
μόρσιμον·
~τοὺς |
[1300] |
ἔλαβε
βυρσοτενῆ
~καλλίστα
τότε
πρῶτα
|
μακάρων
|
~Κύπρις·
γέλασεν
δὲ
θεὰ
~δέξατό |
[1600] |
λαθεῖν
~Μενέλαον,
ὦναξ,
ὡς
ἐλάνθανεν
|
παρών. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
γυναικείαις
τέχναισιν
αἱρεθεὶς |
[1150] |
κείνη
τε
φησὶν
ὅ
τε
|
παρὼν |
ὅτ´
ὤλλυτο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥκει
γὰρ |
[1350] |
σεβίζουσα
θεᾶς.
~μέγα
τοι
δύναται
|
νεβρῶν
|
~παμποίκιλοι
στολίδες
~κισσοῦ
τε
στεφθεῖσα |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ
χωρὶς
τῆσδε
|
δρῶν |
ἀρκεῖς
τάδε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μητρὸς
τόδ´ |
[600] |
ὠλένας
λαβεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
φίλτατ´
|
ἀνδρῶν |
Μενέλεως,
ὁ
μὲν
χρόνος
~παλαιός, |
[250] |
φίλων
τητωμένη
~δούλη
καθέστηκ´
οὖς´
|
ἐλευθέρων |
ἄπο·
~τὰ
βαρβάρων
γὰρ
δοῦλα |
[300] |
τέθριππά
~θ´
ἁλίου
κέλευθά
τ´
|
ἀστέρων
|
~ἢ
´ν
νέκυσι
κατὰ
χθονὸς
|
[1050] |
πρὸς
οὐρανὸν
~ῥίπτονθ´,
ἵν´
οἰκεῖς
|
ἀστέρων |
ποικίλματα.
~σύ
θ´,
ἣ
´πὶ |
[1450] |
αἰθέρος
ἱέμενοι,
~παῖδες
Τυνδαρίδαι,
~λαμπρῶν
|
ἀστέρων |
ὑπ´
ἀέλλαις
~οἳ
ναίετ´
οὐράνιοι, |
[150] |
~ἔμολεν
ἔμολε
δάκρυα
δάκρυσί
μοι
|
φέρων· |
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
μέλουσι
δαΐωι
|
[1500] |
~προσεῖπε
δόλιον
οἶκτον
ἐς
μέσον
|
φέρων· |
~Ὦ
τλήμονες,
πῶς
ἐκ
τίνος |
[700] |
πως
πάντα
στρέφει
~{ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
|
ἀναφέρων· |
ὁ
μὲν
πονεῖ,
~ὁ
δ´ |
[800] |
οὐκ
ἄχρωστα
γόνατ´
ἐμῶν
ἕξει
|
χερῶν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
δὲ
δὴ |
[1150] |
μὲν
οὖν
κύνας
τε
καὶ
|
θηρῶν |
βρόχους,
~δμῶες,
κομίζετ´
ἐς
δόμους |
[350] |
ἐμᾶς
ἔλαχες
πλέον,
~ἁ
μορφᾶι
|
θηρῶν |
λαχνογυίων
~ὄμματι
λάβρωι
σχῆμα
λεαίνης
|
[1300] |
βρόμια
διαπρύσιον
~ἱέντα
κέλαδον
ἀνεβόα,
|
~θηρῶν |
ὅτε
ζυγίους
~ζεύξασα
θεὰ
σατίνας
|
[850] |
~(ΘΕΟΝΟΗ)
~ἡγοῦ
σύ
μοι
φέρουσα
|
λαμπτήρων |
σέλας
~θείου
τε
σεμνὸν
θεσμὸν |
[850] |
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
κτυπεῖ
δόμος
|
~κλήιθρων |
λυθέντων.
φεῦγ´·
ἀτὰρ
τί
φευκτέον; |
[550] |
πλανηθεὶς
τήνδε
βάρβαρον
χθόνα,
~πεμφθεὶς
|
ἑταίρων |
τῶν
λελειμμένων
ὕπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί |
[1250] |
εὐσεβεῖ
γοῦν
νόμιμα
μὴ
κλέπτειν
|
νεκρῶν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἴτω·
πρὸς
ἡμῶν
ἄλοχον |
[1550] |
εἷρπε
κἀπὶ
ταυρείωι
σφαγῆι
~σταθεὶς
|
νεκρῶν |
μὲν
οὐδενὸς
μνήμην
ἔχων,
~τέμνων |
[350] |
δὲ
παρθένοι
κόμας
ἔθεντο
~σύγγονοι
|
νεκρῶν |
Σκαμάνδριον
~ἀμφὶ
Φρύγιον
οἶδμα.
~βοὰν |
[350] |
δ´
ἐκ
θαλάσσης
ἀσμένους
πεφευγότας,
|
~νεκρῶν |
φέροντας
ὀνόματ´
εἰς
οἴκους
πάλιν. |
[1650] |
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς
κεκλήσηι
{καὶ
|
Διοσκόρων |
μέτα
~σπονδῶν
μεθέξεις}
ξένιά
τ´ |
[750] |
οὐδ´
ἐσήμηνε
στρατῶι
~νεφέλης
ὑπερθνήισκοντας
|
εἰσορῶν |
φίλους
~οὐδ´
Ἕλενος,
ἀλλὰ
πόλις |
[1300] |
θεὰ
σατίνας
~τὰν
ἁρπασθεῖσαν
κυκλίων
|
~χορῶν |
ἔξω
παρθενίων
~μετὰ
κουρᾶν
δ´
|
[1300] |
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί
θ´
ὕμνοισι
|
χορῶν. |
~χαλκοῦ
δ´
αὐδὰν
χθονίαν
~τύπανά |
[1450] |
Νηρέως
~εἰρεσία
φίλα,
~χοραγὲ
τῶν
|
καλλιχόρων
|
~δελφίνων,
ὅταν
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον |
[1450] |
~δι´
αἰθέρος
ἱέμενοι,
~παῖδες
Τυνδαρίδαι,
|
~λαμπρῶν |
ἀστέρων
ὑπ´
ἀέλλαις
~οἳ
ναίετ´ |
[350] |
γεννῆσαί
ποτε,
~ὃς
ἐξέφυσεν
Ἀερόπης
|
λέκτρων |
ἄπο
~Ἀγαμέμνον´
ἐμέ
τε
Μενέλεων, |
[550] |
ἔφυν
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
δὲ
|
λέκτρων |
δεσπότης
ἄλλων
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἣν |
[750] |
τί
σοι
μέτα;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐνταῦθα
|
λέκτρων |
ἱκετεύομεν
φυγάς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
βωμοῦ
σπανίζους´ |
[800] |
~πρῶτον
δ´
ἀγῶνα
μέγαν
ἀγωνιούμεθα
|
~λέκτρων |
ὑπὲρ
σῶν·
ὁ
δὲ
θέλων |
[450] |
οὔ
τί
που
λελήισμεθ´
ἐξ
|
ἄντρων |
λέχος;
~(ΓΡΑΥΣ)
πρὶν
τοὺς
Ἀχαιούς, |
[600] |
ἦσθ´
ἄρα.
~ἐγὼ
δέ
ς´
|
ἄστρων |
ὡς
βεβηκυῖαν
μυχοὺς
~ἤγγελλον
εἰδὼς |
[650] |
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
ἐγὼ
κείνων
|
λουτρῶν |
καὶ
κρηνᾶν,
~ἵνα
θεαὶ
μορφὰν |
[1250] |
~ἀλλ´,
ὦ
τάλας,
ἔσελθε
καὶ
|
λουτρῶν |
τύχε
~ἐσθῆτά
τ´
ἐξάλλαξον.
οὐκ |
[500] |
~ψαύσειεν
πατρίας
γᾶς,
~ἀλατείαι
βιότου
|
~ταλαίφρων, |
ἄφιλος
φίλων,
~παντοδαπᾶς
ἐπὶ
γᾶς |
[500] |
μοι
~ἔχει
φυλάξεις·
ἢν
μὲν
|
ὠμόφρων |
τις
ἦι,
~κρύψας
ἐμαυτὸν
εἶμι |
[1600] |
ἐκποδών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἀφήσομαι
πέπλων
|
σῶν· |
μεγάλα
γὰρ
σπεύδεις
κακά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1600] |
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
ἠρήμωσε
δὲ
|
~σῶν |
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´
οἰάκων
δὲ |
[800] |
ἀγῶνα
μέγαν
ἀγωνιούμεθα
~λέκτρων
ὑπὲρ
|
σῶν· |
ὁ
δὲ
θέλων
ἴτω
πέλας. |
[1500] |
κοὐ
τεθνηκότα.
~ὡς
δ´
ἤλθομεν
|
σῶν |
περίβολον
νεωρίων,
~Σιδωνίαν
ναῦν
πρωτόπλουν |
[1000] |
γὰρ
ἐλπίδας
~ὡς
δή
τι
|
δράσων |
χρηστὸν
ἐς
κοινόν
γε
νῶιν. |
[1400] |
ἀφῆκε
Μενέλεως.
ἴτω
δέ
τις
|
~φράσων |
ὑπάρχοις
τοῖς
ἐμοῖς
φέρειν
γάμων
|
[950] |
τάδ´
ἀμφὶ
μνῆμα
σοῦ
πατρὸς
|
πεσών· |
~Ὦ
γέρον,
ὃς
οἰκεῖς
τόνδε |
[1350] |
~δέδοικα
γάρ
σε
μή
τις
|
ἐμπεσὼν |
πόθος
~πείσηι
μεθεῖναι
σῶμ´
ἐς |
[1000] |
ἔχει
~ἀθάνατον
εἰς
ἀθάνατον
αἰθέρ´
|
ἐμπεσών. |
~ὡς
οὖν
περαίνω
μὴ
μακράν, |
[1350] |
~ὡς
βαρβάρων
τροπαῖα
μυρίων
χερὶ
|
~θήσων, |
ὅταν
κωπῆρες
ἐσβῶμεν
σκάφος.
~πέπλους |
[0] |
Πάρις
~Σπάρτην
ἀφίκεθ´
ὡς
ἐμὸν
|
σχήσων |
λέχος.
~Ἥρα
δὲ
μεμφθεῖς´
οὕνεκ´ |
[100] |
ἐστὸν
λόγω.
~(ΕΛΕΝΗ)
πότερος
ὁ
|
κρείσσων; |
ὦ
τάλαιν´
ἐγὼ
κακῶν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[1300] |
~θεοῖς
βροτείωι
τε
γένει,
~Ζεὺς
|
μειλίσσων |
στυγίους
~Ματρὸς
ὀργὰς
ἐνέπει·
~Βᾶτε, |
[700] |
Ἥρας
τάδ´
ἔργα
καὶ
θεῶν
|
τρισσῶν |
ἔρις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τί
δ´;
ὡς |
[250] |
οὔθ´
Ἑλληνὶς
οὔτε
βάρβαρος
~τεῦχος
|
νεοσσῶν |
λευκὸν
ἐκλοχεύεται,
~ἐν
ὧι
με |
[550] |
νοσεῖ;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
γάρ
με
|
λεύσσων |
σὴν
δάμαρθ´
ὁρᾶν
δοκεῖς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[50] |
εἷς
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὦ
γύναι,
|
τῶν |
ἀθλίων
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
τἄρα
ς´ |
[50] |
τῆσδ´
ἐπεστράφης
πέδον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
εἷς
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
ὦ
γύναι,
τῶν
ἀθλίων |
[1650] |
~καὶ
τὰ
δοκηθέντ´
οὐκ
ἐτελέσθη,
|
~τῶν |
δ´
ἀδοκήτων
πόρον
ηὗρε
θεός. |
[1650] |
εὐγενεῖς
γὰρ
οὐ
στυγοῦσι
δαίμονες,
|
~τῶν |
δ´
ἀναριθμήτων
μᾶλλον
εἰσιν
οἱ |
[1650] |
οὐκ
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
μορφαὶ
|
τῶν |
δαιμονίων,
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως
κραίνουσι |
[650] |
πύργους.
~πρὸς
θεῶν,
δόμων
πῶς
|
τῶν |
ἐμῶν
ἀπεστάλης;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἒ
ἔ· |
[1400] |
σοι
φίλον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
κἀγὼ
|
τῶν |
ἐμῶν
βουλευμάτων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν |
[1200] |
ἀλλ´
οὐκέτ´·
ἤδη
δ´
ἄρχε
|
τῶν |
ἐμῶν
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χρόνια
μὲν |
[1600] |
γε
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κύριος
δὲ
|
τῶν |
ἐμῶν
τίς;
(ΧΟΡΟΣ)
ὃς
ἔλαβεν |
[1200] |
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
οἲ
´γὼ
|
τῶν |
ἐμῶν
τλήμων
κακῶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τῶνδ´ |
[1200] |
τυμβεύομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
δαί;
λέλειμμαι
|
τῶν |
ἐν
Ἕλλησιν
νόμων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς |
[700] |
λόγων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ
ἥδε
μόχθων
|
τῶν |
ἐν
Ἰλίωι
βραβεύς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐχ |
[1550] |
ὑποψία
~λόγος
τ´
ἐν
ἀλλήλοισι,
|
τῶν |
ἐπεσβατῶν
~ὡς
πλῆθος
εἴη·
διεσιωπῶμεν |
[1400] |
ἐμὴν
δείξει
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
|
τῶν |
θανόντων
οὐδὲν
ἀλλ´
ἄλλως
πόνος. |
[1000] |
δ´
ἀποστᾶς´
ἐκποδὼν
σιγήσομαι.
~ἐκ
|
τῶν |
θεῶν
δ´
ἄρχεσθε
χἰκετεύετε
~τὴν |
[1100] |
ὅτι
ποτ´
ἐν
βροτοῖς
τὸ
|
τῶν |
θεῶν
~ἔπος
ἀλαθὲς
εὗρον.
~ἄφρονες |
[1650] |
τοῦ
πεπρωμένου
θ´
ἅμα
~καὶ
|
τῶν |
θεῶν,
οἷς
ταῦτ´
ἔδοξεν
ὧδ´ |
[1600] |
~ἀδικεῖ
ς´
ἀδελφὴ
Θεονόη,
τὰ
|
τῶν |
θεῶν
~τιμῶσα
πατρός
τ´
ἐνδίκους |
[550] |
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὐκεῖ
με
μέγεθος
|
τῶν |
κακῶν
πείθει,
σὺ
δ´
οὔ. |
[250] |
τίν´
ὑπολείπομαι
τύχην;
~γάμους
ἑλομένη
|
τῶν |
κακῶν
ὑπαλλαγὰς
~μετ´
ἀνδρὸς
οἰκεῖν |
[1450] |
ῥοθίοισι
Νηρέως
~εἰρεσία
φίλα,
~χοραγὲ
|
τῶν |
καλλιχόρων
~δελφίνων,
ὅταν
αὐρᾶν
~πέλαγος |
[0] |
νῆσον,
Αἰγύπτου
δ´
ἄναξ,
~ὃς
|
τῶν |
κατ´
οἶδμα
παρθένων
μίαν
γαμεῖ, |
[1000] |
ἄνωθεν
πᾶσιν
ἀνθρώποις·
ὁ
νοῦς
|
~τῶν |
κατθανόντων
ζῆι
μὲν
οὔ,
γνώμην |
[550] |
τήνδε
βάρβαρον
χθόνα,
~πεμφθεὶς
ἑταίρων
|
τῶν |
λελειμμένων
ὕπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
δ´ |
[950] |
συλήσετε,
~ἅ
σοι
παρέλιπεν
ἥδε
|
τῶν |
λόγων
φράσω.
~ὅρκοις
κεκλήιμεθ´,
ὡς |
[450] |
λέξω;
συμφορὰς
γὰρ
ἀθλίας
~ἐκ
|
τῶν |
πάροιθε
τὰς
παρεστώσας
κλύω,
~εἰ |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
δρᾶσον·
|
τῶν |
πάρος
λαθώμεθα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐπὶ
τῶι; |
[900] |
ὁ
δαίμων
χὠ
θανὼν
τὰ
|
τῶν |
πέλας
~βούλοιντ´
ἂν
ἢ
οὐ |
[700] |
~ἄλλων
τ´
ἀκούειν
δοῦλον
ὄντα
|
τῶν |
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγ´,
ὦ
γεραιέ, |
[750] |
εἰδέναι,
πόθος
δέ
τις
~{τὰ
|
τῶν |
φίλων
φίλοισιν
αἰσθέσθαι
κακά}
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1550] |
~λόγος
τ´
ἐν
ἀλλήλοισι,
τῶν
|
ἐπεσβατῶν |
~ὡς
πλῆθος
εἴη·
διεσιωπῶμεν
δ´ |
[1600] |
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
ἠρήμωσε
δὲ
~σῶν
|
ναυβατῶν |
ἐρέτμ´·
ἐπ´
οἰάκων
δὲ
βὰς
|
[1300] |
ὑλᾶντα
νάπη
~ποτάμιόν
τε
χεῦμ´
|
ὑδάτων
|
~βαρύβρομόν
τε
κῦμ´
ἅλιον
~πόθωι |
[1300] |
δ´
ἀμπαύει
δροσερὰς
~λευκῶν
ἐκβάλλειν
|
ὑδάτων
|
~πένθει
παιδὸς
ἀλάστωι.
~ἐπεὶ
δ´ |
[350] |
ἔπι,
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς
βίαν
|
στρατηλατῶν, |
~ἑκοῦσι
δ´
ἄρξας
Ἑλλάδος
νεανίαις. |
[500] |
πλάνοις,
~ἥξειν
δ´
ὅταν
δὴ
|
πημάτων |
λάβηι
τέλος.
~ἓν
δ´
οὐκ |
[900] |
ἀλητείαν
πικρὰν
~ὄντων
ἐν
οἴκοις
|
χρημάτων |
ὀνήσομαι.
~κεἰ
μὲν
θανὼν
ὅδ´ |
[1100] |
στολᾶς
~τότ´
ἔσυτο
πατρίδος
ἀποπρὸ
|
χειμάτων |
πνοᾶι
~γέρας
οὐ
γέρας
ἀλλ´ |
[400] |
ναυαγίων.
~τρόπις
δ´
ἐλείφθη
ποικίλων
|
ἁρμοσμάτων, |
~ἐφ´
ἧς
ἐσώθην
μόλις
ἀνελπίστωι |
[1400] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
κἀγὼ
τῶν
ἐμῶν
|
βουλευμάτων. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν
ἄγαν
σὸν |
[500] |
κρυπτεύομαι
~Πρωτέως
ἀσέπτου
παιδὸς
ἐκ
|
βουλευμάτων; |
~οὐχ
ὡς
δρομαία
πῶλος
ἢ |
[100] |
ἰδεῖν,
~σὺ
προξένησον,
ὡς
τύχω
|
μαντευμάτων
|
~ὅπηι
νεὼς
στείλαιμ´
ἂν
οὔριον |
[1500] |
ἐπ´
οἶδμ´
ἅλιον
~κυανόχροά
τε
|
κυμάτων
|
~ῥόθια
πολιὰ
θαλάσσας,
~ναύταις
εὐαεῖς |
[250] |
ἔστ´
ἐμόν.
~ἣ
δ´
ἀγλάισμα
|
δωμάτων |
ἐμόν
τ´
ἔφυ,
~θυγάτηρ
ἄνανδρος |
[50] |
ὄφληι.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
~τίς
τῶνδ´
ἐρυμνῶν
|
δωμάτων |
ἔχει
κράτος;
~Πλούτωι
γὰρ
οἶκος |
[1350] |
ποταμίας
δρόσου.
~ἀλλ´,
ἐκπερᾶι
γὰρ
|
δωμάτων |
ὁ
τοὺς
ἐμοὺς
~γάμους
ἑτοίμους |
[1100] |
ἐξευρήματα
~ἀσκοῦσα
φίλτρα
θ´
αἱματηρὰ
|
σωμάτων; |
~εἰ
δ´
ἦσθα
μετρία,
τἄλλα |
[1200] |
ὑπόπτερον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός
νύν
σε
|
γονάτων |
τῶνδ´,
ἐπείπερ
εἶ
φίλος
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[750] |
δέκα
~ἔτεσι
διῆλθον
ἑπτὰ
περιδρομὰς
|
ἐτῶν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ·
μακρόν
γ´ |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ
σχεδόν
τι
καμπίμους
|
ἐτῶν |
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ)
χρόνον
δ´
ἐμείνατ´ |
[400] |
~μόνος
δὲ
νοστῶ,
τοῖς
ἐκεῖ
|
ζητῶν |
φίλοις
~τὰ
πρόσφορ´
ἤν
πως |
[1650] |
δοκηθέντ´
οὐκ
ἐτελέσθη,
~τῶν
δ´
|
ἀδοκήτων |
πόρον
ηὗρε
θεός.
~τοιόνδ´
ἀπέβη |
[1650] |
οὐ
στυγοῦσι
δαίμονες,
~τῶν
δ´
|
ἀναριθμήτων |
μᾶλλον
εἰσιν
οἱ
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[400] |
μυχοῖς
~κρύψας
γυναῖκα
τὴν
κακῶν
|
πάντων |
ἐμοὶ
~ἄρξασαν
ἥκω,
τούς
γε |
[0] |
τόνδ´
ἐς
οἶκον
Πρωτέως
ἱδρύσατο,
|
~πάντων |
προκρίνας
σωφρονέστατον
βροτῶν,
~ἀκέραιον
ὡς |
[850] |
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
κτυπεῖ
δόμος
~κλήιθρων
|
λυθέντων. |
φεῦγ´·
ἀτὰρ
τί
φευκτέον;
~ἀποῦσα |
[900] |
δ´
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
ἀλητείαν
πικρὰν
|
~ὄντων |
ἐν
οἴκοις
χρημάτων
ὀνήσομαι.
~κεἰ |
[1600] |
δὲ
σὴν
~οὐ
κτενεῖς
ἡμῶν
|
ἑκόντων |
ἀλλ´
ἔμ´·
ὡς
πρὸ
δεσποτῶν
|
[1400] |
δείξει
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν
|
θανόντων |
οὐδὲν
ἀλλ´
ἄλλως
πόνος.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1000] |
πᾶσιν
ἀνθρώποις·
ὁ
νοῦς
~τῶν
|
κατθανόντων |
ζῆι
μὲν
οὔ,
γνώμην
δ´ |
[1200] |
θέλω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δ´;
ἔστ´
|
ἀπόντων |
τύμβος;
ἢ
θάψεις
σκιάν;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[400] |
τι
ναύταις·
ἐκ
δὲ
μὴ
|
´χόντων |
βίον
~οὐδ´
εἰ
θέλοιεν
ὠφελεῖν |
[700] |
γὰρ
ὅστις
μὴ
σέβει
τὰ
|
δεσποτῶν
|
~καὶ
ξυγγέγηθε
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς. |
[1600] |
γὰρ
σπεύδεις
κακά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλὰ
|
δεσποτῶν |
κρατήσεις
δοῦλος
ὤν;
~(ΧΟΡΟΣ)
φρονῶ |
[1600] |
ἑκόντων
ἀλλ´
ἔμ´·
ὡς
πρὸ
|
δεσποτῶν
|
~τοῖσι
γενναίοισι
δούλοις
εὐκλεέστατον
θανεῖν. |
[0] |
Πρωτέως
ἱδρύσατο,
~πάντων
προκρίνας
σωφρονέστατον
|
βροτῶν, |
~ἀκέραιον
ὡς
σώσαιμι
Μενέλεωι
λέχος. |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτως
ἂν
εἴην
ἀθλιώτατος
|
βροτῶν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
μή
νυν
καταιδοῦ,
φεῦγε |
[900] |
γὰρ
οὐδεὶς
ὅστις
οὐ
στυγεῖ
|
βροτῶν· |
~ἣ
κλήιζομαι
καθ´
Ἑλλάδ´
ὡς |
[1100] |
τὸ
μέσον
~τίς
φης´
ἐρευνάσας
|
βροτῶν; |
~μακρότατον
πέρας
ηὗρεν
ὃς
τὰ |
[0] |
~καὶ
Φρυξὶ
δυστήνοισιν,
ὡς
ὄχλου
|
βροτῶν
|
~πλήθους
τε
κουφίσειε
μητέρα
χθόνα
|
[650] |
φῶ;
τίς
ἂν
τάδ´
ἤλπισεν
|
βροτῶν |
ποτε;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδόκητον
ἔχω
σε |
[400] |
~{ὥσθ´
ἱστορῆσαι
τὰς
ἐμὰς
δυσχλαινίας}
|
~κρύπτων |
ὑπ´
αἰδοῦς
τὰς
τύχας.
ὅταν |
[1550] |
~ἀλλ´
ἐξεβρυχᾶτ´
ὄμμ´
ἀναστρέφων
κύκλωι,
|
~κυρτῶν |
τε
νῶτα
κἀς
κέρας
παρεμβλέπων
|
[700] |
ὑγιὲς
οὐδὲν
ἐμπύρου
φλογὸς
~οὐδὲ
|
πτερωτῶν |
φθέγματ´·
εὔηθες
δέ
τοι
~τὸ |
[750] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἰδίαι
σθένων
τις
ἢ
|
τυραννεύων |
χθονός;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὃς
γῆς
ἀνάσσει |
[300] |
πάντες
φίλοι
μοι
πλὴν
ὁ
|
θηρεύων |
γάμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ |
[550] |
τὴν
ἐμήν
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~Μενέλαε,
|
μαστεύων |
σε
κιγχάνω
μόλις,
~πᾶσαν
πλανηθεὶς |
[100] |
εἶδες
σὺ
τὴν
δύστηνον,
ἢ
|
κλυὼν |
λέγεις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥσπερ
σέ
γ´, |
[1100] |
δακρυόεσσαν,
~ἔλθ´
ὦ
διὰ
ξουθᾶν
|
γενύων |
ἐλελιζομένα
~θρήνων
ἐμοὶ
ξυνεργός,
~Ἑλένας |
[1550] |
προσβῆναι
κάτα,
~ἀλλ´
ἐξεβρυχᾶτ´
ὄμμ´
|
ἀναστρέφων |
κύκλωι,
~κυρτῶν
τε
νῶτα
κἀς |
[500] |
~λόγος
γάρ
ἐστιν
οὐκ
ἐμός,
|
σοφῶν |
δέ
του,
~δεινῆς
ἀνάγκης
οὐδὲν |
[450] |
ἦ
τις
ἔστι
Ζηνὸς
ὄνομ´
|
ἔχων |
ἀνὴρ
~Νείλου
παρ´
ὄχθας;
εἶς |
[700] |
γενναίοισιν
ἠριθμημένος
~δούλοισι,
τοὔνομ´
οὐκ
|
ἔχων |
ἐλεύθερον,
~τὸν
νοῦν
δέ·
κρεῖσσον |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες
με·
λύπης
ἅλις
|
ἔχων |
ἐλήλυθα.
~(ΕΛΕΝΗ)
λείψεις
γὰρ
ἡμᾶς, |
[1600] |
~νεκροὺς
ἂν
εἶδες.
Μενέλεως
δ´
|
ἔχων |
ὅπλα,
~ὅπηι
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν, |
[600] |
πολλοὺς
δ´
ἐν
μέσωι
λόγους
|
ἔχων
|
~οὐκ
οἶδ´
ὁποίου
πρῶτον
ἄρξωμαι |
[700] |
~βέβαιον
οὐδὲν
τῆς
ἀεὶ
τύχης
|
ἔχων. |
~σὺ
γὰρ
πόσις
τε
σὸς |
[0] |
μ´
ἔχειν,
~κενὴν
δόκησιν,
οὐκ
|
ἔχων. |
τὰ
δ´
αὖ
Διὸς
~βουλεύματ´ |
[1550] |
~σταθεὶς
νεκρῶν
μὲν
οὐδενὸς
μνήμην
|
ἔχων, |
~τέμνων
δὲ
λαιμὸν
ηὔχετ´·
Ὦ |
[750] |
πέρι
~χωρεῖ
γέροντι·
τοὺς
θεοὺς
|
ἔχων |
τις
ἂν
~φίλους
ἀρίστην
μαντικὴν |
[1400] |
πρὸς
οἴκους
σπεῦδ´
ἐμὴν
δάμαρτ´
|
ἔχων, |
~ὡς
τοὺς
γάμους
τοὺς
τῆσδε |
[1550] |
εἰσέθεντο
σέλματα.
~μονάμπυκος
δὲ
Μενέλεως
|
ψήχων |
δέρην
~μέτωπά
τ´
ἐξέπεισεν
ἐσβῆναι |
[1000] |
πείσειας
ἄν
τιν´
οἵτινες
τετραζύγων
|
~ὄχων |
ἀνάσσους´
ὥστε
νῶιν
δοῦναι
δίφρους; |
[1100] |
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
~μέλεον
ἔχουσιν,
~ταλαινᾶν
|
ἀλόχων
|
~κείραντες
ἔθειραν,
~ἄνυμφα
δὲ
μέλαθρα |
[450] |
δὲ
πολεμιώτατος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´
αἰτίαν
|
σχὼν |
ἧς
ἐπηυρόμην
ἐγώ;
~(ΓΡΑΥΣ)
Ἑλένη |
[750] |
ἄν
σοι
κάκ´
ἀλγοίην
ἔτι
|
~{πάσχων |
τ´
ἔκαμνον·
δὶς
δὲ
λυπηθεῖμεν |
[700] |
ἐξέπλησας
ἐκπονῶν
ἐμοί,
~καὶ
νῦν
|
μετασχὼν |
τῆς
ἐμῆς
εὐπραξίας
~ἄγγειλον
ἐλθὼν |