Vers |
[300] |
γὰρ
τοσοῦτον
ἤλθομεν
βάθος
κακῶν·
|
~αἱ |
μὲν
γὰρ
ἄλλαι
διὰ
τὸ |
[1150] |
ἔρις
~λείψει
κατ´
ἀνθρώπων
πόλεις·
|
~αἳ |
Πριαμίδος
γᾶς
ἔλιπον
θαλάμους,
~ἐξὸν |
[1450] |
δίσκου
~ἔκανε
Φοῖβος,
τᾶ
Λακαίναι
|
~γᾶι |
βούθυτον
ἁμέραν
~ὁ
Διὸς
εἶπε |
[300] |
~κἀν
τοῖσι
δούλοις
δυσπρεπὲς
νομίζεται·
|
~σφαγαὶ |
δ´
ἔχουσιν
εὐγενές
τι
καὶ |
[1200] |
ναύτας
ὀλομένους
τυμβεύομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
|
δαί; |
λέλειμμαι
τῶν
ἐν
Ἕλλησιν
νόμων. |
[1150] |
Ἑλένα.
~νῦν
δ´
οἱ
μὲν
|
Ἅιδαι |
μέλονται
κάτω,
~τείχεα
δὲ
φλογερὸς |
[350] |
~τῶι
τε
σήραγγας
Ἴδας
~ἐνίζοντι
|
Πριαμίδαι
|
~ποτ´
ἀμφὶ
βουστάθμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἄλλος´ |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δρᾶν;
σοφοί
τοι
|
Πελοπίδαι |
τὰ
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι
θάπτειν |
[1450] |
οἶμον
~δι´
αἰθέρος
ἱέμενοι,
~παῖδες
|
Τυνδαρίδαι, |
~λαμπρῶν
ἀστέρων
ὑπ´
ἀέλλαις
~οἳ |
[0] |
κακὰ
~λέγοιμ´
ἄν.
ἦλθον
τρεῖς
|
θεαὶ |
κάλλους
πέρι
~Ἰδαῖον
ἐς
κευθμῶν´ |
[650] |
κείνων
λουτρῶν
καὶ
κρηνᾶν,
~ἵνα
|
θεαὶ |
μορφὰν
ἐφαίδρυναν,
εὖτ´
~ἔμολον
ἐς |
[500] |
ζῶντα
φέγγος
εἰσορᾶν,
~πορθμοὺς
δ´
|
ἀλᾶσθαι |
μυρίους
πεπλωκότα
~ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
οὐδ´ |
[0] |
διογενής
τε
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι
|
διαπεράνασθαι |
κρίσιν.
~τοὐμὸν
δὲ
κάλλος,
εἰ |
[1400] |
ἐμούς·
πᾶσαν
δὲ
χρὴ
~γαῖαν
|
βοᾶσθαι |
μακαρίαις
ὑμνωιδίαις,
~ὑμέναιος
Ἑλένης
κἀμὸς |
[1250] |
ἐκ
γαίας
δόρυ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὥστ´
|
ἐξορᾶσθαι |
ῥόθια
χερσόθεν
μόλις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί |
[900] |
τὴν
βίαν,
τὰ
κτητὰ
δὲ
|
~κτᾶσθαι |
κελεύει
πάντας
οὐκ
ἐς
ἁρπαγάς. |
[1050] |
καὶ
γυνὴ
λέξηι
σοφόν.
~βούληι
|
λέγεσθαι |
μὴ
θανὼν
λόγωι
θανεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[750] |
τις
~{τὰ
τῶν
φίλων
φίλοισιν
|
αἰσθέσθαι |
κακά}
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἦ
πόλλ´
ἀνήρου |
[300] |
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν
δόμους
~καὶ
|
συμπυθέσθαι |
παρθένου
θεσπίσματα·
~γυναῖκα
γὰρ
δὴ |
[1250] |
πρίν,
ἢν
γυνὴ
γένηι
~οἵαν
|
γενέσθαι |
χρή
σε
σῶι
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[700] |
ἢ
δυοῖν
κακοῖν
~ἕν´
ὄντα
|
χρῆσθαι, |
τὰς
φρένας
τ´
ἔχειν
κακὰς
|
[800] |
κάρα
κατώμοσα
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φήις;
|
θανεῖσθαι; |
κοὔποτ´
ἀλλάξεις
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
ταὐτῶι |
[900] |
ἀναπληρουμένους
~τἀλλότρια
μὴ
σχεῖν
μηδ´
|
ἀφαιρεῖσθαι |
βίαι.
~ἡμᾶς
δὲ
καιρίως
μέν, |
[900] |
σώιζειν
πόσει
~τῶιδ´
ὃς
πάρεστι
|
κἀπολάζυσθαι |
θέλει.
~{πῶς
οὖν
θανὼν
ἂν |
[1150] |
φανερὸν
Ἑλλήνων
τινὰ
~ἐς
γῆν
|
ἀφῖχθαι |
καὶ
λεληθέναι
σκοπούς,
~ἤτοι
κατόπτην |
[1650] |
τοῖσι
δ´
αὐτοῖς
δεῖ
νιν
|
ἐζεῦχθαι |
γάμοις
~ἐλθεῖν
τ´
ἐς
οἴκους |
[200] |
~δονακόεντος
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν
πόνον.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
αἰαῖ |
δαίμονος
πολυστόνου
~μοίρας
τε
σᾶς, |
[100] |
οὐδ´
ἐπ´
Εὐρώτα
ῥοαῖς.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
αἰαῖ· |
κακὸν
τόδ´
εἶπας
οἷς
κακὸν |
[150] |
~δάκρυσιν
ἢ
θρήνοις
ἢ
πένθεσιν;
|
αἰαῖ. |
~πτεροφόροι
νεάνιδες,
~παρθένοι
Χθονὸς
κόραι, |
[450] |
καὶ
τάχ´
ὠσθήσηι
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
αἰαῖ· |
τὰ
κλεινὰ
ποῦ
´στί
μοι |
[800] |
μ´
ἐς
ἐλπίδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
παρόντα
|
γαίαι |
μὴ
φράσαι
σε
συγγόνωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[50] |
εἰ
δὲ
μὴ
´ν
ξένηι
|
~γαίαι |
πόδ´
εἶχον,
τῶιδ´
ἂν
εὐστόχωι |
[400] |
μὴ
πρόσειε
χεῖρα
μηδ´
ὤθει
|
βίαι. |
~(ΓΡΑΥΣ)
πείθηι
γὰρ
οὐδὲν
ὧν |
[900] |
~τἀλλότρια
μὴ
σχεῖν
μηδ´
ἀφαιρεῖσθαι
|
βίαι. |
~ἡμᾶς
δὲ
καιρίως
μέν,
ἀθλίως |
[450] |
ἴσθ´
ὤν·
καὶ
τάχ´
ὠσθήσηι
|
βίαι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αἰαῖ·
τὰ
κλεινὰ
ποῦ |
[800] |
γαμοῦμαι
δ´
ἡ
τάλαιν´
ἐγὼ
|
βίαι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προδότις
ἂν
εἴης·
τὴν |
[350] |
~ἔδευσεν
φοινίαισι
πλαγαῖς.
~ὦ
μάκαρ
|
Ἀρκαδίαι |
ποτὲ
παρθένε
~Καλλιστοῖ,
Διὸς
ἃ |
[750] |
ἐμέ,
κἂν
ἔτλην
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἰδίαι |
σθένων
τις
ἢ
τυραννεύων
χθονός; |
[500] |
οὔπω
λιμένων
~ψαύσειεν
πατρίας
γᾶς,
|
~ἀλατείαι |
βιότου
~ταλαίφρων,
ἄφιλος
φίλων,
~παντοδαπᾶς |
[750] |
πόλλ´
ἀνήρου
μ´
ἑνὶ
λόγωι
|
μιᾶι |
θ´
ὁδῶι.
~τί
σοι
λέγοιμ´ |
[700] |
μὲν
λόγοισιν,
ὁ
δὲ
δορὸς
|
προθυμίαι. |
~σπεύδων
δ´
ὅτ´
ἔσπευδ´
οὐδὲν |
[1550] |
~ὁ
δ´
εἶφ´·
Ἅλις
μοι.
|
δεξιᾶι |
δ´
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν |
[1350] |
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ
τε
|
δεξιᾶι |
λαβών,
~ὡς
τῶι
θανόντι
χάριτα |
[1600] |
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε
χειρὶ
|
δεξιᾶι |
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
ἠρήμωσε |
[750] |
ναυσὶν
ὢν
πρὸς
τοῖσιν
ἐν
|
Τροίαι |
δέκα
~ἔτεσι
διῆλθον
ἑπτὰ
περιδρομὰς |
[550] |
ἅμ´
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρ´
ἐν
|
Τροίαι |
θ´
ἅμα;
~(ΕΛΕΝΗ)
τοὔνομα
γένοιτ´ |
[50] |
Αἴας
μ´
ἀδελφὸς
ὤλες´
ἐν
|
Τροίαι |
θανών.
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς;
οὔ
τί |
[1200] |
δὴ
τὸ
πεμφθὲν
ἀντὶ
σοῦ
|
Τροίαι |
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
νεφέλης
λέγεις
ἄγαλμ´; |
[100] |
χρόνον
δ´
ἐμείνατ´
ἄλλον
ἐν
|
Τροίαι |
πόσον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
πολλὰς
σελήνας,
δέκα |
[1600] |
δόρυ.
~οἱ
δ´
ἱστὸν
ἦραν,
|
οὔριαι |
δ´
ἧκον
πνοαί·
~βεβᾶσι
δ´ |
[1550] |
δ´
ἀπορροαὶ
~ἐς
οἶδμ´
ἐσηκόντιζον
|
οὔριαι |
ξένωι.
~καί
τις
τόδ´
εἶπε· |
[1000] |
σιγήσομαι
~ἅ
μου
καθικετεύσατ´
οὐδὲ
|
μωρίαι
|
~ξύμβουλος
ἔσομαι
τῆι
κασιγνήτου
ποτέ. |
[1300] |
ἀπέλειπε
βίος,
~οὐδ´
ἦσαν
θεῶν
|
θυσίαι, |
~βωμοῖς
δ´
ἄφλεκτοι
πελανοί·
~παγὰς |
[1100] |
εἰ
κατακτεῖναι
θέλεις,
~ἐν
γῆι
|
πατρώιαι. |
τί
ποτ´
ἄπληστος
εἶ
κακῶν, |
[1100] |
ὃς
τὰ
θεῶν
ἐσορᾶι
~δεῦρο
|
καὶ |
αὖθις
ἐκεῖσε
καὶ
πάλιν
ἀμφιλόγοις
|
[1050] |
ἐμβαλῶ
χροός.
~μέγας
γὰρ
ἁγὼν
|
καὶ |
βλέπω
δύο
ῥοπάς·
~ἢ
γὰρ |
[650] |
ὦ
δεινοὶ
λόγοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
|
καὶ |
βλέφαρον
ὑγραίνω
~δάκρυσιν·
ἁ
Διός |
[950] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐγὼ
πέφυκά
τ´
εὐσεβεῖν
|
καὶ |
βούλομαι
~φιλῶ
τ´
ἐμαυτήν,
καὶ |
[900] |
γάρ
ἐστιν
οὐρανὸς
πᾶσιν
βροτοῖς
|
~καὶ |
γαῖ´,
ἐν
ἧι
χρὴ
δώματ´ |
[1000] |
ἀδικοίημεν
ἄν,
~εἰ
μὴ
ἀποδώσω·
|
καὶ |
γὰρ
ἂν
κεῖνος
βλέπων
~ἀπέδωκεν |
[1250] |
προσφέρειν
νομίζεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χαλκήλαθ´
ὅπλα·
|
καὶ |
γὰρ
ἦν
φίλος
δορί.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1000] |
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι
δὲ
σέ.
|
~καὶ |
γὰρ
τίσις
τῶνδ´
ἐστὶ
τοῖς |
[1200] |
αἰθέρ´
οἴχεται.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
Πρίαμε
|
καὶ |
γῆ
Τρωιάς,
ὡς
ἔρρεις
μάτην. |
[100] |
δέκα
διελθούσας
ἔτη.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦ
|
καὶ |
γυναῖκα
Σπαρτιᾶτιν
εἵλετε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Μενέλαος |
[1000] |
ἔχει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄκουσον,
ἤν
τι
|
καὶ |
γυνὴ
λέξηι
σοφόν.
~βούληι
λέγεσθαι |
[600] |
κρατὶ
δ´
ὀρθίους
ἐθείρας
~ἀνεπτέρωσα
|
καὶ |
δάκρυ
σταλάσσω,
~περὶ
δὲ
γυῖα |
[950] |
πείθου
λόγοις,
~ἵν´
ἦις
δικαία
|
καὶ |
δάμαρτ´
ἐμὴν
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν |
[1050] |
τύραννον
τῆσδε
γῆς
αἰτήσομαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
δὴ
παρεῖκεν·
εἶτα
πῶς
ἄνευ |
[100] |
ὅπλων
ἔριν
ἔθηκε
συμμάχοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
καὶ |
δὴ
τί
τοῦτ´
Αἴαντι
γίγνεται |
[300] |
πόσιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
πόλλ´
ἂν
λέγοιτο
|
καὶ |
διὰ
ψευδῶν
σαφῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ |
[1200] |
χάριτος
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν
|
καὶ |
διαλλάχθητί
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι
νεῖκος |
[950] |
φανῆι.
~ἃ
δ´
ἄξι´
ἡμῶν
|
καὶ |
δίκαι´
ἡγούμεθα
~καὶ
σῆς
μάλιστα |
[1650] |
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
παῖδε
Λήδας
|
καὶ |
Διός,
τὰ
μὲν
πάρος
~νείκη |
[700] |
εὐτυχέστατα}
~οὐκ
ἄρα
γέροντα
πατέρα
|
καὶ |
Διοσκόρω
~ἤισχυνας
οὐδ´
ἔδρασας
οἷα |
[1650] |
καὶ
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς
κεκλήσηι
|
{καὶ |
Διοσκόρων
μέτα
~σπονδῶν
μεθέξεις}
ξένιά |
[0] |
ξυνθεῖς´
ἄπο
~Πριάμου
τυράννου
παιδί·
|
καὶ |
δοκεῖ
μ´
ἔχειν,
~κενὴν
δόκησιν, |
[700] |
φθέγματ´·
εὔηθες
δέ
τοι
~τὸ
|
καὶ |
δοκεῖν
ὄρνιθας
ὠφελεῖν
βροτούς.
~Κάλχας |
[50] |
πάντα
τλᾶς´
ἐγὼ
~κατάρατός
εἰμι
|
καὶ |
δοκῶ
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
συνάψαι |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς
οὖν
θανούμεθ´
ὥστε
|
καὶ |
δόξαν
λαβεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
´πὶ |
[700] |
θεὸς
ὡς
ἔφυ
τι
ποικίλον
|
~καὶ |
δυστέκμαρτον,
εὖ
δέ
πως
πάντα |
[1100] |
τὰν
ἐναύλοις
ὑπὸ
δενδροκόμοις
~μουσεῖα
|
καὶ |
θάκους
ἐνίζουσαν
~ἀναβοάσω,
~τὰν
ἀοιδοτάταν
|
[1050] |
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων
σὺν
παιδὶ
|
καὶ |
θανόνθ´
ὁρᾶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
μὴν |
[700] |
πέρι;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρας
τάδ´
ἔργα
|
καὶ |
θεῶν
τρισσῶν
ἔρις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τί |
[1150] |
~ὑμεῖς
μὲν
οὖν
κύνας
τε
|
καὶ |
θηρῶν
βρόχους,
~δμῶες,
κομίζετ´
ἐς |
[1050] |
γυναικείοις
ς´
ἂν
οἰκτισαίμεθα
~κουραῖσι
|
καὶ |
θρήνοισι
πρὸς
τὸν
ἀνόσιον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[300] |
~σφαγαὶ
δ´
ἔχουσιν
εὐγενές
τι
|
καὶ |
καλόν,
~σμικρὸν
δ´
ὁ
καιρὸς |
[450] |
ἐκ
Τροίας
ἄγων
~ἥκω
δάμαρτα
|
καὶ |
κατ´
ἄντρα
σώιζεται,
~ὄνομα
δὲ |
[100] |
ἀνταπωλόμην.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
γὰρ
ἧπται
|
καὶ |
κατείργασται
πυρί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥστ´
οὐδ´ |
[950] |
καὶ
βούλομαι
~φιλῶ
τ´
ἐμαυτήν,
|
καὶ |
κλέος
τοὐμοῦ
πατρὸς
~οὐκ
ἂν |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
ἐγὼ
κείνων
λουτρῶν
|
καὶ |
κρηνᾶν,
~ἵνα
θεαὶ
μορφὰν
ἐφαίδρυναν, |
[700] |
ἀνανεοῦμαι
τὸν
σὸν
ὑμέναιον
πάλιν
|
~καὶ |
λαμπάδων
μεμνήμεθ´
ἃς
τετραόροις
~ἵπποις |
[1150] |
Ἑλλήνων
τινὰ
~ἐς
γῆν
ἀφῖχθαι
|
καὶ |
λεληθέναι
σκοπούς,
~ἤτοι
κατόπτην
ἢ |
[400] |
~ὄνομα
δὲ
χώρας
ἥτις
ἥδε
|
καὶ |
λεὼ
~οὐκ
οἶδ´·
ὄχλον
γὰρ |
[1350] |
ναυφθόρου
στολῆς
~ἐγώ
νιν
ἐξήσκησα
|
καὶ |
λουτροῖς
χρόα
~ἔδωκα,
χρόνια
νίπτρα |
[1250] |
τάδε.
~ἀλλ´,
ὦ
τάλας,
ἔσελθε
|
καὶ |
λουτρῶν
τύχε
~ἐσθῆτά
τ´
ἐξάλλαξον. |
[1400] |
θεοί,
πόλλ´
ἄχρηστ´
ἐμοῦ
κλύειν
|
~καὶ |
λύπρ´·
ὀφείλω
δ´
οὐκ
ἀεὶ |
[250] |
ὤχει
μόνη,
~πόσιν
ποθ´
ἥξειν
|
καί |
μ´
ἀπαλλάξειν
κακῶν,
~ἐπεὶ
τέθνηκεν |
[550] |
γὰρ
~τάφου
πρὸς
ἀνδρὸς
τοῦδε,
|
καί |
μ´
ἑλὼν
θέλει
~δοῦναι
τυράννοις |
[0] |
θεῖα
γὰρ
~τά
τ´
ὄντα
|
καὶ |
μέλλοντα
πάντ´
ἠπίστατο,
~προγόνου
λαβοῦσα |
[900] |
πάντ´
ἐξειδέναι
~τά
τ´
ὄντα
|
καὶ |
μέλλοντα,
τὰ
δὲ
δίκαια
μή. |
[1400] |
κλήιζηι
θεός,
~βλέψον
πρὸς
ἡμᾶς
|
καὶ |
μετάστησον
κακῶν.
~ἕλκουσι
δ´
ἡμῖν |
[850] |
ποτ´
εὐτυχὲς
γένος
~τὸ
Ταντάλειον
|
καὶ |
μεταστήτω
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
´γὼ |
[400] |
πρὸς
πύλαισιν;
οὐκ
ἀπαλλάξηι
δόμων
|
~καὶ |
μὴ
πρὸς
αὐλείοισιν
ἑστηκὼς
πύλαις
|
[1050] |
μὴ
θανὼν
λόγωι
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
καὶ |
μὴν
γυναικείοις
ς´
ἂν
οἰκτισαίμεθα
|
[1050] |
οἵπερ
ἔφυγον
ἐκ
ναυαγίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
μὴν
ἐάνπερ
ναῦν
ἐπ´
ἀγκύρας |
[300] |
πάντ´
ἀληθῆ
δοξάσηις
εἰρηκέναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
καὶ |
μὴν
σαφῶς
γ´
ἔλεξ´
ὀλωλέναι |
[550] |
ἐσμεν
οὐδ´
ὑπηρέται
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
καὶ |
μὴν
στολήν
γ´
ἄμορφον
ἀμφὶ |
[1050] |
παιδὶ
καὶ
θανόνθ´
ὁρᾶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
μὴν
τάδ´
ἀμφίβληστρα
σώματος
ῥάκη
|
[900] |
~δὸς
τὴν
χάριν
μοι
τήνδε
|
καὶ |
μιμοῦ
τρόπους
~πατρὸς
δικαίου·
παισὶ |
[1050] |
μ´
ἐρεῖς
πεπυσμένη;
~(ΕΛΕΝΗ)
σοῦ·
|
καὶ |
μόνος
γε
φάσκε
διαφυγεῖν
μόρον
|
[1400] |
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει
σὺ
|
καὶ |
ναῦν
τοῖσδε
πεντηκόντερον
~Σιδωνίαν
δὸς |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς
γὰρ
ὄσσοις
εἰδόμην,
|
καὶ |
νοῦς
ὁρᾶι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
δ´ |
[700] |
ἀσπίδα
~μοχθήματ´
ἐξέπλησας
ἐκπονῶν
ἐμοί,
|
~καὶ |
νῦν
μετασχὼν
τῆς
ἐμῆς
εὐπραξίας
|
[1150] |
τι
θανάτωι
τοὺς
κακοὺς
κολάζομεν.
|
~καὶ |
νῦν
πέπυσμαι
φανερὸν
Ἑλλήνων
τινὰ
|
[400] |
ὥστε
μ´
ἐς
πάτραν
μολεῖν.
|
~καὶ |
νῦν
τάλας
ναυαγὸς
ἀπολέσας
φίλους
|
[700] |
ὅστις
μὴ
σέβει
τὰ
δεσποτῶν
|
~καὶ |
ξυγγέγηθε
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς.
~{ἐγὼ |
[100] |
ξέν´,
Ἰλίου
κλεινὴν
πόλιν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
καὶ |
ξύν
γε
πέρσας
αὐτὸς
ἀνταπωλόμην. |
[1400] |
διὰ
τὸ
μὲν
στέργειν
πόσιν
|
~καὶ |
ξυνθάνοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τίς
κείνωι |
[1100] |
ἐσορᾶι
~δεῦρο
καὶ
αὖθις
ἐκεῖσε
|
καὶ |
πάλιν
ἀμφιλόγοις
~πηδῶντ´
ἀνελπίστοις
τύχαις. |
[1350] |
αἰθερία
~βακχεύουσά
τ´
ἔθειρα
Βρομίωι
|
~καὶ |
παννυχίδες
θεᾶς.
~εὖ
δέ
νιν |
[1050] |
ἐν
ταὐτῶι
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
|
καὶ |
παρεῖναι
δεῖ
μάλιστα
τούς
τε |
[850] |
τί
φευκτέον;
~ἀποῦσα
γάρ
σε
|
καὶ |
παροῦς´
ἀφιγμένον
~δεῦρ´
οἶδεν.
ὦ |
[1100] |
Ἀφροδίτας.
~πολλοὶ
δ´
Ἀχαιῶν
δορὶ
|
καὶ |
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
~μέλεον |
[750] |
δὶς
δὲ
λυπηθεῖμεν
ἄν}
~(ΕΛΕΝΗ)
|
καὶ |
πλείον´
εἶπας
ἤ
ς´
ἀνηρόμην |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποδαπὸς
δ´
ὅδ´
ἁνὴρ
|
καὶ |
πόθεν
κατέσχε
γῆν;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλην, |
[450] |
πολλῆι
χθονὶ
~ὀνόματα
ταὔτ´
ἔχουσι
|
καὶ |
πόλις
πόλει
~γυνὴ
γυναικί
τ´· |
[100] |
διὰ
ς´
ἀπόλλυνται
Φρύγες.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
καὶ |
πρός
γ´
Ἀχαιοί·
μεγάλα
δ´ |
[950] |
ἀπολαβεῖν
δάμαρτ´
ἐμήν,
~ἀπόδος
τε
|
καὶ |
πρὸς
σῶσον·
εἰ
δὲ
μὴ |
[850] |
ἱκέτις
ἀμφὶ
σὸν
πίτνω
γόνυ
|
~καὶ |
προσκαθίζω
θᾶκον
οὐκ
εὐδαίμονα
~ὑπέρ |
[1200] |
ἀλιμένοις
ἐκπεσόντα
πρὸς
πέτραις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
καὶ |
πῶς
ὅδ´
οὐκ
ὄλωλε
κοινωνῶν |
[1250] |
ἐς
οἴκους,
ἐξελὼν
κόσμον
νεκρῶι
|
~καί |
ς´
οὐ
κεναῖσι
χερσὶ
γῆς |
[650] |
ἐμὸν
πέρσας
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τάδε
|
καὶ |
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων |
[1350] |
χεροῖν
ἔχειν
δοκῶν,
~σιγητέον
μοι·
|
καὶ |
σὲ
προσποιούμεθα
~εὔνουν
κρατεῖν
τε |
[950] |
ἐστι
νῦν.
~ὦ
νέρτερ´
Ἅιδη,
|
καὶ |
σὲ
σύμμαχον
καλῶ,
~ὃς
πόλλ´ |
[1350] |
στόματος,
ἢν
δυνώμεθα
~σωθέντες
αὐτοὶ
|
καὶ |
σὲ
συσσῶσαί
ποτε.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χωρεῖτ´ |
[950] |
ἄξι´
ἡμῶν
καὶ
δίκαι´
ἡγούμεθα
|
~καὶ |
σῆς
μάλιστα
καρδίας
ἀνθάψεται,
~λέξω |
[1050] |
τεχνωμένη,
~ἢ
πατρίδα
τ´
ἐλθεῖν
|
καὶ |
σὸν
ἐκσῶσαι
δέμας.
~ὦ
πότνι´ |
[1000] |
ταὐτῶι
μένειν
~ἣν
ἐς
σὲ
|
καὶ |
σὸν
πόσιν
ἔχει
σωτηρίας.
~σὺ |
[1400] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
Ζεῦ,
πατήρ
τε
|
καὶ |
σοφὸς
κλήιζηι
θεός,
~βλέψον
πρὸς |
[1250] |
ἐν
ἀγέλαις
ὀλβίαις
σπανίζομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
στρωτὰ
φέρεται
λέκτρα
σώματος
κενά. |
[700] |
ἔχω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´,
ὦ
γεραιέ,
|
καὶ |
σὺ
κοινώνει
λόγων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ |
[450] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκ,
ἀλλ´
ἔσω
πάρειμι·
|
καὶ |
σύ
μοι
πιθοῦ.
~(ΓΡΑΥΣ)
ὀχληρὸς |
[900] |
ἐν
μέσωι
λόγοι,
~οἰκτρὰ
δὲ
|
καὶ |
σύ.
τοὺς
δὲ
Μενέλεω
ποθῶ
|
[1050] |
αὖ
κατορθοῖς·
εἶτ´
ἐγὼ
συμπλεύσομαι
|
~καὶ |
συγκαθήσω
κόσμον
ἐν
ταὐτῶι
σκάφει. |
[600] |
Ἰλίωι
~πόνους
παρεῖχες
σῶι
πόσει
|
καὶ |
συμμάχοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´
ἔστ´
ἐκεῖνο· |
[300] |
δὲ
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν
δόμους
|
~καὶ |
συμπυθέσθαι
παρθένου
θεσπίσματα·
~γυναῖκα
γὰρ |
[1650] |
γάμοις
~ἐλθεῖν
τ´
ἐς
οἴκους
|
καὶ |
συνοικῆσαι
πόσει.
~ἀλλ´
ἴσχε
μὲν |
[1000] |
νυν·
χρόνιος
εἶ
κατὰ
στέγας
|
~καὶ |
συντέθραψαι
προσπόλοισι
βασιλέως.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί |
[700] |
σέβει
τὰ
δεσποτῶν
~καὶ
ξυγγέγηθε
|
καὶ |
συνωδίνει
κακοῖς.
~{ἐγὼ
μὲν
εἴην, |
[900] |
ἂν
ἠγάπων·
~νῦν
δ´
ὄντα
|
καὶ |
σωθέντ´
ἀφαιρεθήσομαι;
~μὴ
δῆτα,
παρθέν´, |
[1650] |
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως
κραίνουσι
θεοί·
|
~καὶ |
τὰ
δοκηθέντ´
οὐκ
ἐτελέσθη,
~τῶν |
[900] |
πατρί.
~εἰ
δ´
οὖσα
μάντις
|
καὶ |
τὰ
θεῖ´
ἡγουμένη
~τὸ
μὲν |
[650] |
~ἐπ´
αἰσχροῖς
γάμοις.
~(ΧΟΡΟΣ)
εἰ
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
τῆς
τύχης
εὐδαίμονος
|
[250] |
τεκεῖν.
~τέρας
γὰρ
ὁ
βίος
|
καὶ |
τὰ
πράγματ´
ἐστί
μου,
~τὰ |
[900] |
ἄν;
~ἤδη
τὰ
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
τὰ
τοῦ
πατρὸς
σκόπει·
~πότερον |
[1200] |
ὤλλυτο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥκει
γὰρ
ὅστις
|
καὶ |
τάδ´
ἀγγέλλει
σαφῆ;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκει· |
[50] |
ταλαίπωρ´,
ὅστις
εἶ
μ´
ἀπεστράφης
|
~καὶ |
ταῖς
ἐκείνης
συμφοραῖς
ἐμὲ
στυγεῖς; |
[1250] |
ἔσται
Πελοπιδῶν
ἃ
δώσομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
τἄλλ´
ὅσα
χθὼν
καλὰ
φέρει |
[1550] |
~ξένον
κελεύσας
πάντα
συνέχεας
τάδε.
|
~καὶ |
τἄλλα
μὲν
δὴ
ῥαιδίως
ἔσω |
[300] |
καὶ
διὰ
ψευδῶν
σαφῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
καὶ |
τἄμπαλίν
γε
τῶνδ´
ἀληθείας
ἔπι. |
[200] |
οὐδέ
ποτ´
ἔτι
~πάτρια
μέλαθρα
|
καὶ |
τὰν
~Χαλκίοικον
ὀλβιεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ |
[250] |
εἶδος
ἔλαβον
ἀντὶ
τοῦ
καλοῦ,
|
~καὶ |
τὰς
τύχας
μὲν
τὰς
κακὰς |
[450] |
πιθοῦ.
~(ΓΡΑΥΣ)
ὀχληρὸς
ἴσθ´
ὤν·
|
καὶ |
τάχ´
ὠσθήσηι
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αἰαῖ· |
[1650] |
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν
δὲ
κάμψηις
|
καὶ |
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς
κεκλήσηι
{καὶ |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
αὐτοῦ
μέν´·
ἢν
γὰρ
|
καί |
τι
πλημμελές
σε
δρᾶι,
~τάφος |
[550] |
Τρωιάδ´,
ἀλλ´
εἴδωλον
ἦν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
τίς
βλέποντα
σώματ´
ἐξεργάζεται;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1550] |
~ἐς
οἶδμ´
ἐσηκόντιζον
οὔριαι
ξένωι.
|
~καί |
τις
τόδ´
εἶπε·
Δόλιος
ἡ |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
θεοί·
θεὸς
γὰρ
|
καὶ |
τὸ
γιγνώσκειν
φίλους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλληνὶς |
[550] |
´πιχωρία
γυνή;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἑλληνίς·
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸ
σὸν
θέλω
μαθεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[250] |
ὅταν
πόσις
πικρὸς
~ξυνῆι
γυναικί,
|
καὶ |
τὸ
σῶμ´
ἐστὶν
πικρόν.
~{θανεῖν |
[350] |
κλεινὸν
ζυγόν.
~πλεῖστον
γὰρ
οἶμαι—
|
καὶ |
τόδ´
οὐ
κόμπωι
λέγω—
~στράτευμα |
[1000] |
τῶνδ´
ἐστὶ
τοῖς
τε
νερτέροις
|
~καὶ |
τοῖς
ἄνωθεν
πᾶσιν
ἀνθρώποις·
ὁ |
[1650] |
~ἐπεὶ
δὲ
Τροίας
ἐξανεστάθη
βάθρα
|
~καὶ |
τοῖς
θεοῖς
παρέσχε
τοὔνομ´,
οὐκέτι· |
[350] |
~ἑκοῦσι
δ´
ἄρξας
Ἑλλάδος
νεανίαις.
|
~καὶ |
τοὺς
μὲν
οὐκέτ´
ὄντας
ἀριθμῆσαι |
[250] |
οὐκ
οὖς´
ἄδικός
εἰμι
δυσκλεής·
|
~καὶ |
τοῦτο
μεῖζον
τῆς
ἀληθείας
κακόν, |
[1000] |
ἐμοὶ
μέγα
~ἐν
τῆι
φύσει·
|
καὶ |
τοῦτο
Νηρέως
πάρα
~ἔχουσα
σώιζειν, |
[1400] |
μάθωσί
σου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
αὖθις
κελεύω
|
καὶ |
τρίτον
γ´,
εἴ
σοι
φίλον. |
[1250] |
τυγχάνον.
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
|
καὶ |
τύχω
σωτηρίας,
~παύσω
ψόγου
σε |
[1400] |
τε
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
|
~καὶ |
τῶι
ξένωι
τῶιδ´,
ὅτι
συνεκπονεῖ |
[1650] |
κλοπαίαν
ς´
ἐκ
δόμων
ἐδέξατο.
|
~καὶ |
τῶι
πλανήτηι
Μενέλεωι
θεῶν
πάρα
|
[1650] |
ἦμεν
τοῦ
πεπρωμένου
θ´
ἅμα
|
~καὶ |
τῶν
θεῶν,
οἷς
ταῦτ´
ἔδοξεν |
[250] |
ἀφιδρύσαντο
γῆς
~ἐς
βάρβαρ´
ἤθη,
|
καὶ |
φίλων
τητωμένη
~δούλη
καθέστηκ´
οὖς´ |
[250] |
ἔστι
δή.
~μήτηρ
δ´
ὄλωλε
|
καὶ |
φονεὺς
αὐτῆς
ἐγώ,
~ἀδίκως
μέν, |
[0] |
~πόλεμον
γὰρ
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
χθονὶ
|
~καὶ |
Φρυξὶ
δυστήνοισιν,
ὡς
ὄχλου
βροτῶν
|
[550] |
δὲ
κέν´
ἐξάξεις
λέχη;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
καὶ |
χαῖρέ
γ´,
Ἑλένηι
προσφερὴς
ὁθούνεκ´ |
[1650] |
~γεγῶτ´
ἀδελφῆς
ὁμογενοῦς
ἀφ´
αἵματος.
|
~καὶ |
χαίρεθ´
Ἑλένης
οὕνεκ´
εὐγενεστάτης
~γνώμης, |
[700] |
μάντεων
~ἐσεῖδον
ὡς
φαῦλ´
ἐστὶ
|
καὶ |
ψευδῶν
πλέα.
~{οὐδ´
ἦν
ἄρ´ |
[0] |
~Ἥρα
δὲ
μεμφθεῖς´
οὕνεκ´
οὐ
|
νικᾶι |
θεὰς
~ἐξηνέμωσε
τἄμ´
Ἀλεξάνδρωι
λέχη, |
[0] |
~Κύπρις
προτείνας´
ὡς
Ἀλέξανδρος
γαμεῖ,
|
~νικᾶι. |
λιπὼν
δὲ
βούσταθμ´
Ἰδαῖος
Πάρις
|
[1450] |
ἃν
λίποιτ´
οἴκοις
~ἇς
οὔπω
|
πεῦκαι |
πρὸ
γάμων
ἔλαμψαν.
~δι´
αἰθέρος |
[1300] |
παρθένωι
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
|
ἀλαλᾶι
|
~Μοῦσαί
θ´
ὕμνοισι
χορῶν.
~χαλκοῦ |
[1650] |
δ´
αὐτὴν
σωφρόνως
πράσσειν
τάδε.
|
~πάλαι |
δ´
ἀδελφὴν
κἂν
πρὶν
ἐξεσώσαμεν, |
[50] |
τεθνηκότος
~θηρᾶι
γαμεῖν
με.
τὸν
|
πάλαι |
δ´
ἐγὼ
πόσιν
~τιμῶσα
Πρωτέως |
[400] |
εἰς
ἀηθίαν
~πίπτει
κακίω
τοῦ
|
πάλαι |
δυσδαίμονος.
~χρεία
δὲ
τείρει
μ´· |
[250] |
τἀναγκαῖα
τοῦ
βίου
φέρειν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
φίλαι |
γυναῖκες,
τίνι
πότμωι
συνεζύγην;
~ἆρ´ |
[1350] |
μὲν
κατ´
οἴκους
εὐτυχοῦμεν,
ὦ
|
φίλαι· |
~ἡ
γὰρ
συνεκκλέπτουσα
Πρωτέως
κόρη
|
[300] |
δὴ
συμπονεῖν
γυναικὶ
χρή.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
φίλαι, |
λόγους
ἐδεξάμαν·
~βᾶτε
βᾶτε
δ´ |
[600] |
πάρα.
~ἔλαβον
ἀσμένα
πόσιν
ἐμόν,
|
φίλαι, |
~περί
τ´
ἐπέτασα
χέρα
φίλιον |
[600] |
ὁ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
|
φίλαι, |
~τὰ
πάρος
οὐκέτι
στένομεν
οὐδ´ |
[600] |
τλήμων,
ὁ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
φίλαι |
φίλαι,
~τὰ
πάρος
οὐκέτι
στένομεν |
[300] |
βάθος
κακῶν·
~αἱ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλαι |
διὰ
τὸ
κάλλος
εὐτυχεῖς
~γυναῖκες, |
[50] |
πορευθεὶς
Ἰλίου
πυργώματα.
~ψυχαὶ
δὲ
|
πολλαὶ |
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ῥοαῖσιν |
[1650] |
ἐν
γυναιξὶν
οὐκ
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
πολλαὶ |
μορφαὶ
τῶν
δαιμονίων,
~πολλὰ
δ´ |
[650] |
τίς
σε
δαίμων
ἢ
πότμος
|
συλᾶι |
πάτρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὁ
Διὸς
ὁ |
[50] |
ἐπιστρέφηι
γύας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φυγὰς
πατρώιας
|
ἐξελήλαμαι |
χθονός.
~(ΕΛΕΝΗ)
τλήμων
ἂν
εἴης· |
[1150] |
γῆς
~τῆσδ´
ἐκκομισθεῖς´
ἄλοχος
ἧς
|
ἐφίεμαι. |
~ἐπίσχετ´·
εἰσορῶ
γὰρ
οὓς
διώκομεν
|
[900] |
~τὴν
δ´
ἀθλίαν
ἔμ´,
οἷσιν
|
ἔγκειμαι |
κακοῖς,
~ῥῦσαι,
πάρεργον
δοῦσα
τοῦτο |
[400] |
τοῖσι
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς
ἂν
|
οἶμαί |
γ´
ἀγγελεῖν
τοὺς
σοὺς
λόγους. |
[350] |
Μενέλεων,
κλεινὸν
ζυγόν.
~πλεῖστον
γὰρ
|
οἶμαι— |
καὶ
τόδ´
οὐ
κόμπωι
λέγω— |
[1200] |
ὀλομένους
τυμβεύομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
δαί;
|
λέλειμμαι |
τῶν
ἐν
Ἕλλησιν
νόμων.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[900] |
ὅστις
οὐ
στυγεῖ
βροτῶν·
~ἣ
|
κλήιζομαι |
καθ´
Ἑλλάδ´
ὡς
προδοῦς´
ἐμὸν
|
[550] |
ἣν
ἄντρα
κεύθει
κἀκ
Φρυγῶν
|
κομίζομαι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἔστιν
ἄλλη
σή |
[550] |
εἶ;
τίν´
ὄψιν
σήν,
γύναι,
|
προσδέρκομαι; |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
δ´
εἶ
τίς; |
[950] |
ἐγὼ
πέφυκά
τ´
εὐσεβεῖν
καὶ
|
βούλομαι
|
~φιλῶ
τ´
ἐμαυτήν,
καὶ
κλέος |
[1050] |
τεμῶ
~πέπλων
τε
λευκῶν
μέλανας
|
ἀνταλλάξομαι
|
~παρῆιδί
τ´
ὄνυχα
φόνιον
ἐμβαλῶ |
[950] |
ἄλλος
οὐδείς·
ἀλλ´
ἐγώ
σφ´
|
ἀπάξομαι
|
~εἰ
μὴ
πρὸς
οἴκους
δυνάμεθ´ |
[350] |
ἀσύνετα,
~φόνιον
αἰώρημα
~διὰ
δέρας
|
ὀρέξομαι, |
~ἢ
ξιφοκτόνον
διωγμὸν
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
|
[550] |
~οἱ
φίλτατοι
λείπουσί
μ´
οὐδ´
|
ἀφίξομαι
|
~Ἕλληνας
οὐδὲ
πατρίδα
τὴν
ἐμήν |
[250] |
~τί
δῆτ´
ἔτι
ζῶ;
τίν´
|
ὑπολείπομαι |
τύχην;
~γάμους
ἑλομένη
τῶν
κακῶν |
[1000] |
μὲν
εἴη,
συμβέβηκε
δ´
οὐδαμοῦ.
|
~{πειράσομαι |
δὲ
παρθένος
μένειν
ἀεί.
~ἃ |
[1000] |
Νηρέως
πάρα
~ἔχουσα
σώιζειν,
Μενέλεως,
|
πειράσομαι. |
~Ἥραι
δ´,
ἐπείπερ
βούλεταί
ς´ |
[1000] |
μου
καθικετεύσατ´
οὐδὲ
μωρίαι
~ξύμβουλος
|
ἔσομαι |
τῆι
κασιγνήτου
ποτέ.
~εὐεργετῶ
γὰρ |
[1000] |
~ὡς
οὖν
περαίνω
μὴ
μακράν,
|
σιγήσομαι
|
~ἅ
μου
καθικετεύσατ´
οὐδὲ
μωρίαι
|
[1000] |
ἐξευρίσκετε,
~ἐγὼ
δ´
ἀποστᾶς´
ἐκποδὼν
|
σιγήσομαι. |
~ἐκ
τῶν
θεῶν
δ´
ἄρχεσθε |
[900] |
~νῦν
δ´
ὄντα
καὶ
σωθέντ´
|
ἀφαιρεθήσομαι; |
~μὴ
δῆτα,
παρθέν´,
ἀλλά
ς´ |
[1000] |
~δοίην
ἂν
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς
|
φανήσομαι. |
~ἔνεστι
δ´
ἱερὸν
τῆς
δίκης |
[900] |
πικρὰν
~ὄντων
ἐν
οἴκοις
χρημάτων
|
ὀνήσομαι. |
~κεἰ
μὲν
θανὼν
ὅδ´
ἐν |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔοικας·
οὔτοι
τοῦτό
γ´
|
ἐξαρνήσομαι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
οὖν
διδάξει
ς´ |
[950] |
τὸ
καλόν,
εἰ
καλὸν
τόδε,
|
~αἱρήσομαι |
´γὼ
πρόσθε
τῆς
εὐψυχίας.
~ἀλλ´, |
[500] |
πρόσφορα
~τῆς
νῦν
παρούσης
συμφορᾶς
|
αἰτήσομαι. |
~κακῶν
τόδ´
ἡμῖν
ἔσχατον
τοῖς |
[1050] |
τάφωι
~θάψαι
τύραννον
τῆσδε
γῆς
|
αἰτήσομαι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
δὴ
παρεῖκεν·
εἶτα |
[1600] |
ἀλλ´
ἀφίστας´
ἐκποδών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
|
ἀφήσομαι |
πέπλων
σῶν·
μεγάλα
γὰρ
σπεύδεις |
[800] |
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
ταὐτῶι
ξίφει
γε·
|
κείσομαι |
δὲ
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐπὶ |
[400] |
ταῦτ´
ἔπη
καλῶς
λέγεις
~ἔξεστι,
|
πείσομαι |
γάρ·
ἀλλ´
ἄνες
χόλου.
~(ΓΡΑΥΣ) |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίνος;
σύ
μοι
σήμαινε,
|
πείσομαι |
δ´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὐτὸς
σὺ |
[900] |
ἥκοντα
φίλτατον
χέρας,
~σῶσον
δέ,
|
λίσσομαί |
σε·
συγγόνωι
δὲ
σῶι
~τὴν |
[1050] |
τοῦτ´
αὖ
κατορθοῖς·
εἶτ´
ἐγὼ
|
συμπλεύσομαι |
~καὶ
συγκαθήσω
κόσμον
ἐν
ταὐτῶι |
[300] |
ἄρα
τάλαινα
τίνα
λόγον
~δακρυόεντ´
|
ἀκούσομαι; |
~(ΧΟΡΟΣ)
μὴ
πρόμαντις
ἀλγέων
~προλάμβαν´, |
[900] |
ἐπὶ
τὸ
σῶφρον
αὖθις
αὖ,
|
~ἐδνώσομαί |
τε
θυγατέρ´,
ἣν
οὐδεὶς
γαμεῖ, |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἵστημ´,
ἐπεί
γε
τοῦδ´
|
ἐφάπτομαι |
τάφου.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
εἶ;
τίν´ |
[500] |
τίς
οὗτος;
οὔ
τί
που
|
κρυπτεύομαι
|
~Πρωτέως
ἀσέπτου
παιδὸς
ἐκ
βουλευμάτων; |
[400] |
δ´
εἰκάσαι
~πάρεστι
ναὸς
ἐκβόλοις
|
ἁμπίσχομαι. |
~πέπλους
δὲ
τοὺς
πρὶν
λαμπρά |
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὄναιο
δῆτα·
ταὐτὰ
δὲ
|
ξυνεύχομαι· |
~δυοῖν
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ
ὁ |
[800] |
καταισχυνῶ
κλέος
~οὐδ´
Ἑλλάδ´
ἐλθὼν
|
λήψομαι |
πολὺν
ψόγον,
~ὅστις
Θέτιν
μὲν |
[1150] |
τοὺς
κακοὺς
κολάζομεν.
~καὶ
νῦν
|
πέπυσμαι |
φανερὸν
Ἑλλήνων
τινὰ
~ἐς
γῆν |
[700] |
οὐδ´
ἔδρασας
οἷα
κλήιζεται.
~νῦν
|
ἀνανεοῦμαι |
τὸν
σὸν
ὑμέναιον
πάλιν
~καὶ |
[400] |
κἀς
πάτραν
χρήιζων
μολεῖν
~οὐκ
|
ἀξιοῦμαι |
τοῦδε
πρὸς
θεῶν
τυχεῖν.
~Λιβύης |
[800] |
μὴ
ἀποδέξηται
λόγους;
~(ΕΛΕΝΗ)
θανῆι·
|
γαμοῦμαι |
δ´
ἡ
τάλαιν´
ἐγὼ
βίαι. |
[400] |
οἶδμα
πόντιον
γλαυκῆς
ἁλὸς
~τλήμων
|
ἀλῶμαι |
χρόνον
ὅσονπερ
Ἰλίου
~πύργους
ἔπερσα, |
[600] |
ἔχων
~οὐκ
οἶδ´
ὁποίου
πρῶτον
|
ἄρξωμαι |
τὰ
νῦν.
~(ΕΛΕΝΗ)
γέγηθα,
κρατὶ |
[50] |
τιν´
οἶσθ´
Ἀχιλλέα
γόνον;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ναί· |
~μνηστήρ
ποθ´
Ἑλένης
ἦλθεν,
ὡς |
[1450] |
τε
γᾶς
~ἐπιπετόμενος
ἰαχεῖ.
~ὧ
|
πταναὶ |
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
νεφέων
δρόμωι,
~βᾶτε |
[1550] |
ἅλα
~πόντιε
Πόσειδον
Νηρέως
θ´
|
ἁγναὶ |
κόραι,
~σώσατέ
μ´
ἐπ´
ἀκτὰς |
[750] |
Τροίας
ἄπο
~κέρδος
μὲν
οὐδὲν
|
εἰδέναι, |
πόθος
δέ
τις
~{τὰ
τῶν |
[1500] |
ἐν
βραχεῖ
μάθηις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς;
|
εἰδέναι |
πρόθυμος·
οὐ
γὰρ
ἐλπίδων
~ἔσω |
[300] |
ἔχε.
~πρὶν
δ´
οὐδὲν
ὀρθῶς
|
εἰδέναι, |
τί
σοι
πλέον
~λυπουμένηι
γένοιτ´ |
[900] |
τὰ
μέν
σε
θεῖα
πάντ´
|
ἐξειδέναι
|
~τά
τ´
ὄντα
καὶ
μέλλοντα, |
[1150] |
τινὰ
~ἐς
γῆν
ἀφῖχθαι
καὶ
|
λεληθέναι |
σκοπούς,
~ἤτοι
κατόπτην
ἢ
κλοπαῖς |
[300] |
ξένος,
~μὴ
πάντ´
ἀληθῆ
δοξάσηις
|
εἰρηκέναι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
σαφῶς
γ´ |
[450] |
~Διὸς
δ´
ἔλεξε
παῖδά
νιν
|
πεφυκέναι· |
~ἀλλ´
ἦ
τις
ἔστι
Ζηνὸς |
[300] |
καὶ
μὴν
σαφῶς
γ´
ἔλεξ´
|
ὀλωλέναι |
πόσιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
πόλλ´
ἂν
λέγοιτο |
[1450] |
τ´
ἐννύχιον,
~καρύξατ´
ἀγγελίαν
~Εὐρώταν
|
ἐφεζόμεναι, |
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
~πόλιν
ἑλὼν |
[1450] |
χειμέριον
λιποῦσαι
~νίσονται
πρεσβυτάτου
~σύριγγι
|
πειθόμεναι
|
~ποιμένος,
ἄβροχά
θ´
ὃς
~πεδία |
[1400] |
ἀεὶ
πράσσειν
κακῶς,
~ὀρθῶι
δὲ
|
βῆναι |
ποδί·
μίαν
δέ
μοι
χάριν
|
[1550] |
ψήχων
δέρην
~μέτωπά
τ´
ἐξέπεισεν
|
ἐσβῆναι |
δόρυ.
~τέλος
δ´,
ἐπειδὴ
ναῦς |
[1550] |
ποὺς
~οὐκ
ἤθελ´
ὀρθὸς
σανίδα
|
προσβῆναι |
κάτα,
~ἀλλ´
ἐξεβρυχᾶτ´
ὄμμ´
ἀναστρέφων |
[600] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λέγω
πόνους
σε
μυρίους
|
τλῆναι |
μάτην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
παλαιὰ
θρηνεῖς
πήματ´· |
[1450] |
τέρμονι
δίσκου
~ἔκανε
Φοῖβος,
τᾶ
|
Λακαίναι
|
~γᾶι
βούθυτον
ἁμέραν
~ὁ
Διὸς |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄστροις
σφ´
ὁμοιωθέντε
φάς´
|
εἶναι |
θεώ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καλῶς
ἔλεξας
τοῦτο· |
[100] |
ὥστ´
οὐδ´
ἴχνος
γε
τειχέων
|
εἶναι |
σαφές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
τλῆμον
Ἑλένη, |
[500] |
δέ
νίν
που
τῆσδ´
ἔφασκ´
|
εἶναι |
χθονός,
~ναυαγὸν
ἐκπεσόντα
σὺν
παύροις |
[1050] |
πλὴν
ἕν·
εἰ
χέρσωι
ταφὰς
|
~θεῖναι |
κελεύσει
ς´,
οὐδὲν
ἡ
σκῆψις |
[1350] |
μή
τις
ἐμπεσὼν
πόθος
~πείσηι
|
μεθεῖναι |
σῶμ´
ἐς
οἶδμα
πόντιον
~τοῦ |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρα;
τί
νῶιν
χρήιζουσα
|
προσθεῖναι |
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
ἐγὼ
κείνων |
[1050] |
ταὐτῶι
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
καὶ
|
παρεῖναι |
δεῖ
μάλιστα
τούς
τε
σοὺς
|
[1250] |
τρόπωι
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
δεῖ
|
παρεῖναι |
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσον
δ´ |
[1100] |
~θανεῖν
δ´
ἔασόν
μ´,
εἰ
|
κατακτεῖναι |
θέλεις,
~ἐν
γῆι
πατρώιαι.
τί |
[800] |
κρεῖσσον
γὰρ
ἤ
σε
τἄμ´
|
ἀποκτεῖναι |
λέχη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄνανδρά
γ´
εἶπας |
[1300] |
στυγίους
~Ματρὸς
ὀργὰς
ἐνέπει·
~Βᾶτε,
|
σεμναὶ |
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν
περὶ
παρθένωι
|
[650] |
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ
δὲ
|
χαρμονᾶι |
δάκρυα
πλέον
ἔχει
~χάριτος
ἢ |
[250] |
ἂν
οὖν
καλῶς;
~ἀσχήμονες
μὲν
|
ἀγχόναι |
μετάρσιοι,
~κἀν
τοῖσι
δούλοις
δυσπρεπὲς |
[200] |
δαίμονος
πολυστόνου
~μοίρας
τε
σᾶς,
|
γύναι. |
~αἰὼν
δυσαίων
τις
~ἔλαχεν
ἔλαχεν, |
[550] |
ς´
ὁμοίαν
δὴ
μάλιστ´
εἶδον,
|
γύναι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ
δὲ
Μενέλεώι
γε |
[50] |
~σύγγνωθι
δ´
ἡμῖν
τοῖς
λελεγμένοις,
|
γύναι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
δ´
εἶ;
πόθεν |
[750] |
τί
λέξεις;
ὥς
μ´
ἀπώλεσας,
|
γύναι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
{φεῦγ´
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´ |
[150] |
σὺ
δ´
εἴης
εὐτυχὴς
ἀεί,
|
γύναι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
μεγάλων
ἀχέων
καταβαλλομένα |
[150] |
σε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας,
ὦ
|
γύναι· |
θεοὶ
δέ
σοι
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς |
[550] |
τίς
εἶ;
τίν´
ὄψιν
σήν,
|
γύναι, |
προσδέρκομαι;
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
δ´
εἶ |
[50] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
εἷς
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὦ
|
γύναι, |
τῶν
ἀθλίων
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
τἄρα |
[1000] |
τετραζύγων
~ὄχων
ἀνάσσους´
ὥστε
νῶιν
|
δοῦναι |
δίφρους;
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´
ἄν·
ἀλλὰ |
[1050] |
~σωθησόμεσθα
κενοταφοῦντ´
ἐμὸν
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
δοῦναι |
κελεύσω
πορθμίδ´,
ἧι
καθήσομεν
~κόσμον |
[1400] |
δέ
με
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
|
δοῦναι |
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ
σοί
τε |
[550] |
τοῦδε,
καί
μ´
ἑλὼν
θέλει
|
~δοῦναι |
τυράννοις
ὧν
ἐφεύγομεν
γάμους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[950] |
εὐσεβοῦς
πατρὸς
~κρείσσω
φανεῖσαν
τἄμ´
|
ἀποδοῦναι |
λέχη.
~εἰ
δ´
ἐμὲ
γυναῖκα |
[900] |
ἂν
ἢ
οὐ
βούλοιντ´
ἂν
|
ἀποδοῦναι |
πάλιν;
~δοκῶ
μέν.
οὔκουν
χρή |
[300] |
~σμικρὸν
δ´
ὁ
καιρὸς
ἄρτ´
|
ἀπαλλάξαι |
βίου.
~ἐς
γὰρ
τοσοῦτον
ἤλθομεν |
[1550] |
οἶδμα;
ναυβάταις
δὲ
τοῖσι
σοῖς
|
~βοᾶι |
κελευστὴς
τὴν
ἐναντίαν
ὄπα·
~οὐχ |
[150] |
δὲ
~πέτρινα
γύαλα
κλαγγαῖσι
~Πανὸς
|
ἀναβοᾶι |
γάμους.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
θήραμα
βαρβάρου |
[1600] |
ἱστὸν
ἦραν,
οὔριαι
δ´
ἧκον
|
πνοαί· |
~βεβᾶσι
δ´
ἐκ
γῆς.
διαφυγὼν |
[1050] |
βραβεύειν
πάντα·
πόμπιμοι
μόνον
~λαίφει
|
πνοαὶ |
γένοιντο
χἴλεως
δρόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔσται· |
[1100] |
~τότ´
ἔσυτο
πατρίδος
ἀποπρὸ
χειμάτων
|
πνοᾶι
|
~γέρας
οὐ
γέρας
ἀλλ´
ἔριν
|
[0] |
~(ΕΛΕΝΗ)
~Νείλου
μὲν
αἵδε
καλλιπάρθενοι
|
ῥοαί, |
~ὃς
ἀντὶ
δίας
ψακάδος
Αἰγύπτου |
[950] |
´πὶ
νώτοις
τοῦδ´,
ἵν´
αἵματος
|
ῥοαὶ
|
~τάφου
καταστάζωσι·
κεισόμεσθα
δὲ
~νεκρὼ |
[450] |
ποῦ
γῆς
ἐστι
πλὴν
ἵνα
|
ῥοαὶ
|
~τοῦ
καλλιδόνακός
εἰσιν
Εὐρώτα
μόνον; |
[1550] |
~ἄσυλον
ἐκ
γῆς·
αἵματος
δ´
|
ἀπορροαὶ
|
~ἐς
οἶδμ´
ἐσηκόντιζον
οὔριαι
ξένωι. |
[1350] |
δ´
ἔχεις
μεγάλας
~Ματρός,
ὦ
|
παῖ, |
θυσίας
~οὐ
σεβίζουσα
θεᾶς.
~μέγα |
[1450] |
~δι´
αἰθέρος
εἴθε
ποτανοὶ
~γενοίμεθ´
|
ὅπαι |
Λιβύας
~οἰωνῶν
στιχάδες
~ὄμβρον
χειμέριον |
[500] |
ἐπὶ
γᾶς
πέδον
~χριμπτόμενος
εἰναλίωι
|
~κώπαι |
Τρωιάδος
ἐκ
γᾶς.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´ |
[1050] |
γὰρ
καί
τι
πλημμελές
σε
|
δρᾶι, |
~τάφος
ς´
ὅδ´
ἂν
ῥύσαιτο |
[800] |
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
δὲ
|
δρᾶι |
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´,
ἐρεῖ |
[50] |
~βασίλειά
τ´
ἀμφιβλήματ´
εὔθριγκοί
θ´
|
ἕδραι. |
~ἔα·
~ὦ
θεοί,
τίν´
εἶδον |
[1350] |
χρόνια
νίπτρα
ποταμίας
δρόσου.
~ἀλλ´,
|
ἐκπερᾶι |
γὰρ
δωμάτων
ὁ
τοὺς
ἐμοὺς
|
[1000] |
πάρα
~ἔχουσα
σώιζειν,
Μενέλεως,
πειράσομαι.
|
~Ἥραι |
δ´,
ἐπείπερ
βούλεταί
ς´
εὐεργετεῖν, |
[50] |
κέκρυπται,
παῖς
ὁ
τοῦ
τεθνηκότος
|
~θηρᾶι |
γαμεῖν
με.
τὸν
πάλαι
δ´ |
[50] |
~στράτευμ´
ἀθροίσας
τὰς
ἐμὰς
ἀναρπαγὰς
|
~θηρᾶι |
πορευθεὶς
Ἰλίου
πυργώματα.
~ψυχαὶ
δὲ |
[950] |
πόδ´
ἀντιθῆι
ποδί,
~λιμῶι
δὲ
|
θηρᾶι |
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν
δέδοκται |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
κοινῆι
γ´
ἐκείνηι
ῥαιδίως,
|
λάθραι |
δ´
ἂν
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν |
[850] |
μάθηι·
~Κύπρις
δὲ
νόστον
σὸν
|
διαφθεῖραι |
θέλει,
~ὡς
μὴ
´ξελεγχθῆι
μηδὲ |
[1400] |
τὰς
συμφορὰς
~σπουδῆι
σύναψαι·
κἂν
|
ἄκραι |
θίγηις
χερί,
~ἥξομεν
ἵν´
ἐλθεῖν |
[600] |
τ´
ἐπέτασα
χέρα
φίλιον
ἐν
|
μακρᾶι
|
~φλογὶ
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ· |
[100] |
γὰρ
ὄσσοις
εἰδόμην,
καὶ
νοῦς
|
ὁρᾶι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
δ´
ἐν
οἴκοις |
[150] |
ὦ
θήραμα
βαρβάρου
πλάτας,
~Ἑλλανίδες
|
κόραι, |
~ναύτας
Ἀχαιῶν
τις
~ἔμολεν
ἔμολε |
[150] |
αἰαῖ.
~πτεροφόροι
νεάνιδες,
~παρθένοι
Χθονὸς
|
κόραι, |
~Σειρῆνες,
εἴθ´
ἐμοῖς
~γόοις
μόλοιτ´ |
[1550] |
~πόντιε
Πόσειδον
Νηρέως
θ´
ἁγναὶ
|
κόραι, |
~σώσατέ
μ´
ἐπ´
ἀκτὰς
Ναυπλίας |
[1100] |
πέρας
ηὗρεν
ὃς
τὰ
θεῶν
|
ἐσορᾶι
|
~δεῦρο
καὶ
αὖθις
ἐκεῖσε
καὶ |
[900] |
~κεἰ
μὲν
θανὼν
ὅδ´
ἐν
|
πυρᾶι |
κατεσφάγη,
~πρόσω
σφ´
ἀπόντα
δακρύοις |
[1000] |
ἄρχεσθε
χἰκετεύετε
~τὴν
μέν
ς´
|
ἐᾶσαι |
πατρίδα
νοστῆσαι
Κύπριν,
~Ἥρας
δὲ |
[400] |
ἀμφὶ
χρῶτ´
ἐσθῆτες·
αὐτὰ
δ´
|
εἰκάσαι
|
~πάρεστι
ναὸς
ἐκβόλοις
ἁμπίσχομαι.
~πέπλους |
[50] |
κράτος;
~Πλούτωι
γὰρ
οἶκος
ἄξιος
|
προσεικάσαι
|
~βασίλειά
τ´
ἀμφιβλήματ´
εὔθριγκοί
θ´ |
[800] |
ἱκετεύοντέ
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
|
δρᾶσαι; |
τίν´
ὑπάγεις
μ´
ἐς
ἐλπίδα; |
[300] |
κόρηι,
~ὅθενπερ
εἴσηι
πάντα·
τἀληθῆ
|
φράσαι
|
~ἔχους´
ἐν
οἴκοις
τοῖσδε,
τί |
[800] |
ἐλπίδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
παρόντα
γαίαι
μὴ
|
φράσαι |
σε
συγγόνωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσαντε
δ´ |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σιγῆι
παράσχω
δῆτ´
ἐμὰς
|
δῆσαι |
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις· |
[1650] |
~ἐλθεῖν
τ´
ἐς
οἴκους
καὶ
|
συνοικῆσαι |
πόσει.
~ἀλλ´
ἴσχε
μὲν
σῆς |
[350] |
~καὶ
τοὺς
μὲν
οὐκέτ´
ὄντας
|
ἀριθμῆσαι |
πάρα,
~τοὺς
δ´
ἐκ
θαλάσσης |
[350] |
~πρὶν
τὸν
ἐμὸν
Ἀτρέα
πατέρα
|
γεννῆσαί |
ποτε,
~ὃς
ἐξέφυσεν
Ἀερόπης
λέκτρων |
[400] |
ὄχλον
γὰρ
ἐσπεσεῖν
ἠισχυνόμην,
~{ὥσθ´
|
ἱστορῆσαι |
τὰς
ἐμὰς
δυσχλαινίας}
~κρύπτων
ὑπ´ |
[1000] |
~τὴν
μέν
ς´
ἐᾶσαι
πατρίδα
|
νοστῆσαι |
Κύπριν,
~Ἥρας
δὲ
τὴν
ἔννοιαν |
[500] |
σωθήσεται.
~ἐγὼ
δ´
ἀπέστην
τοῦτ´
|
ἐρωτῆσαι |
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´
ἐπεί
νιν
εἶπέ |
[1150] |
ἔτι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
τῶι
δὲ
|
κεῖσαι |
συμφορᾶς;
τίς
ἡ
τύχη;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[350] |
οὐ
κόμπωι
λέγω—
~στράτευμα
κώπηι
|
διορίσαι |
Τροίαν
ἔπι,
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς |
[1150] |
τιν´
οἴκοθεν
~κλυοῦσα
λύπηι
σὰς
|
διέφθαρσαι |
φρένας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
δέσποτ´—
ἤδη |
[100] |
τί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
σφαγαῖς
ἀδελφῆς
οὕνεκ´
|
ἐκπνεῦσαι |
βίον.
~ἅλις
δὲ
μύθων·
οὐ |
[350] |
τάλαινα
Τροία,
~δι´
ἔργ´
ἄνεργ´
|
ὄλλυσαι |
μέλεά
τ´
ἔτλας.
~τὰ
δ´ |
[1100] |
μελέους
πόνους
~τὸν
Ἰλιάδων
τ´
|
ἀειδούσαι
|
~δακρυόεντα
πότμον
~Ἀχαιῶν
ὑπὸ
λόγχαις, |
[850] |
~νόμον
δὲ
τὸν
ἐμὸν
θεοῖσιν
|
ἀποδοῦσαι |
πάλιν
~ἐφέστιον
φλόγ´
ἐς
δόμους |
[950] |
ἀξιώσει
τὸν
πρὶν
εὐκλεέστατον
~κακῶς
|
ἀκοῦσαι· |
κυρία
γάρ
ἐστι
νῦν.
~ὦ |
[900] |
τοὺς
δὲ
Μενέλεω
ποθῶ
~λόγους
|
ἀκοῦσαι |
τίνας
ἐρεῖ
ψυχῆς
πέρι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[0] |
τε
διογενής
τε
παρθένος,
~μορφῆς
|
θέλουσαι |
διαπεράνασθαι
κρίσιν.
~τοὐμὸν
δὲ
κάλλος, |
[1300] |
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
|
~Μοῦσαί |
θ´
ὕμνοισι
χορῶν.
~χαλκοῦ
δ´ |
[1450] |
Λιβύας
~οἰωνῶν
στιχάδες
~ὄμβρον
χειμέριον
|
λιποῦσαι
|
~νίσονται
πρεσβυτάτου
~σύριγγι
πειθόμεναι
~ποιμένος, |
[150] |
~Σειρῆνες,
εἴθ´
ἐμοῖς
~γόοις
μόλοιτ´
|
ἔχουσαι |
Λίβυν
~λωτὸν
ἢ
σύριγγας
ἢ
|
[900] |
ἀθλίαν
ἔμ´,
οἷσιν
ἔγκειμαι
κακοῖς,
|
~ῥῦσαι, |
πάρεργον
δοῦσα
τοῦτο
τῆς
δίκης. |
[900] |
προσπεσεῖν
τλαίην
γόνυ
~οὔτ´
ἂν
|
δακρῦσαι |
βλέφαρα·
τὴν
Τροίαν
γὰρ
ἂν
|
[950] |
μοι
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς
ἧπαρ
|
ὦσαι |
δίστομον
ξίφος
τόδε
~τύμβου
´πὶ |
[1150] |
Πριαμίδος
γᾶς
ἔλιπον
θαλάμους,
~ἐξὸν
|
διορθῶσαι |
λόγοις
~σὰν
ἔριν,
ὦ
Ἑλένα. |
[850] |
~νῦν
ἐστιν
εὔνους
κἀς
πάτραν
|
σῶσαι |
θέλει
~ξὺν
τῆιδ´,
ἵν´
Ἑλλὰς |
[950] |
εἰ
μὲν
ἄνδρα
σοι
δοκεῖ
|
σῶσαι |
ξένον
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς
ἀπολαβεῖν |
[1050] |
πατρίδα
τ´
ἐλθεῖν
καὶ
σὸν
|
ἐκσῶσαι |
δέμας.
~ὦ
πότνι´
ἣ
Δίοισιν |
[1350] |
δυνώμεθα
~σωθέντες
αὐτοὶ
καὶ
σὲ
|
συσσῶσαί |
ποτε.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χωρεῖτ´
ἐφεξῆς,
ὡς |
[1100] |
~ὅτ´
ἔδραμε
ῥόθια
πολιὰ
βαρβάρωι
|
πλάται
|
~ὃς
ἔμολεν
ἔμολε
μέλεα
Πριαμίδαις |
[200] |
~συναρμόσας
ὁ
Πριαμίδας
~ἔπλευσε
βαρβάρωι
|
πλάται
|
~τὰν
ἐμὰν
ἐφ´
ἑστίαν
~{ἐπὶ |
[1350] |
~οὐ
σεβίζουσα
θεᾶς.
~μέγα
τοι
|
δύναται |
νεβρῶν
~παμποίκιλοι
στολίδες
~κισσοῦ
τε |
[500] |
~μορφὴν
ὅδ´
ἐστὶν
ὅς
με
|
θηρᾶται |
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
τὴν
ὄρεγμα |
[300] |
ἐς
οἴκους,
ἣ
τὰ
πάντ´
|
ἐπίσταται |
~τῆς
ποντίας
Νηρῆιδος
ἐκγόνου
κόρης
|
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τίς
βλέποντα
σώματ´
|
ἐξεργάζεται; |
~(ΕΛΕΝΗ)
αἰθήρ,
ὅθεν
σὺ
θεοπόνητ´ |
[1250] |
ὅτι
θέλεις
ταύτης
χάριν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
προσφάζεται |
μὲν
αἷμα
πρῶτα
νερτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[100] |
ὡς
κεῖνος
ἀφανὴς
σὺν
δάμαρτι
|
κλήιζεται. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
πᾶσι
πορθμὸς
αὑτὸς |
[100] |
ἀφιγμένον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὐδείς·
θανὼν
δὲ
|
κλήιζεται |
καθ´
Ἑλλάδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμεσθα·
Θεστιὰς |
[450] |
μόνον;
~διπλοῦν
δὲ
Τυνδάρειον
ὄνομα
|
κλήιζεται, |
~Λακεδαίμονος
δὲ
γαῖά
τις
ξυνώνυμος
|
[700] |
Διοσκόρω
~ἤισχυνας
οὐδ´
ἔδρασας
οἷα
|
κλήιζεται. |
~νῦν
ἀνανεοῦμαι
τὸν
σὸν
ὑμέναιον |
[1250] |
ἔσται·
τί
δ´
ἄλλο
προσφέρειν
|
νομίζεται; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χαλκήλαθ´
ὅπλα·
καὶ
γὰρ |
[300] |
μετάρσιοι,
~κἀν
τοῖσι
δούλοις
δυσπρεπὲς
|
νομίζεται· |
~σφαγαὶ
δ´
ἔχουσιν
εὐγενές
τι |
[450] |
~ἥκω
δάμαρτα
καὶ
κατ´
ἄντρα
|
σώιζεται, |
~ὄνομα
δὲ
ταὐτὸν
τῆς
ἐμῆς |
[300] |
μοι
πόσις
μέλεος
ἔτλα;
~πότερα
|
δέρκεται |
φάος
τέθριππά
~θ´
ἁλίου
κέλευθά |
[850] |
δ´
ἐφ´
ἡμῖν
εἴθ´,
ἃ
|
βούλεται |
Κύπρις,
~λέξας´
ἀδελφῶι
ς´
ἐνθάδ´ |
[1650] |
μεθ´
ἡμῶν·
Ζεὺς
γὰρ
ὧδε
|
βούλεται. |
~οὗ
δ´
ὥρμισέν
σε
πρῶτα |
[1000] |
Μενέλεως,
πειράσομαι.
~Ἥραι
δ´,
ἐπείπερ
|
βούλεταί |
ς´
εὐεργετεῖν,
~ἐς
ταὐτὸν
οἴσω |
[100] |
καὶ
δὴ
τί
τοῦτ´
Αἴαντι
|
γίγνεται |
κακόν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄλλου
λαβόντος
ὅπλ´ |
[1250] |
ὀλβίαις
σπανίζομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
στρωτὰ
|
φέρεται |
λέκτρα
σώματος
κενά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἔσται· |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
κλῶπές
ἐσμεν
οὐδ´
|
ὑπηρέται |
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
στολήν |
[500] |
δ´
οὐκ
ἔλεξεν,
εἰ
μολὼν
|
σωθήσεται. |
~ἐγὼ
δ´
ἀπέστην
τοῦτ´
ἐρωτῆσαι |
[1650] |
~Ἑλένη
τὸ
λοιπὸν
ἐν
βροτοῖς
|
κεκλήσεται, |
~ἐπεὶ
κλοπαίαν
ς´
ἐκ
δόμων |
[300] |
φέρτερον
τίθει
~τὸ
μέλλον
ὅτι
|
γενήσεται. |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
γὰρ
ἐκάλεσα,
σὲ |
[450] |
~λάβηι
σε,
θάνατος
ξένιά
σοι
|
γενήσεται. |
~εὔνους
γάρ
εἰμ´
Ἕλλησιν,
οὐχ |
[1250] |
κλύδων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Φοίνισσα
κώπη
ταχύπορος
|
γενήσεται. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καλῶς
ἂν
εἴη
Μενέλεώι |
[1050] |
ἀγκύρας
λάβω,
~ἀνὴρ
παρ´
ἄνδρα
|
στήσεται |
ξιφηφόρος.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
χρὴ
βραβεύειν |
[450] |
ἐν
δόμοις
~τύχη,
τύραννος
ἧι
|
ταράσσεται |
δόμος.
~καιρὸν
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες· |
[1600] |
μοι.
~τοιγὰρ
οὔποτ´
ἄλλον
ἄνδρα
|
ψεύσεται |
μαντεύμασιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~οὗτος,
ὦ,
ποῖ |
[800] |
ς´
ἐκπύθοιτ´
ἀφιγμένον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
|
γνώσεταί |
μ´
ὅς
εἰμ´,
ἐγὦιδ´·
ἐρεῖ |
[600] |
πτυχὰς
~ἀρθεῖς´
ἄφαντος·
οὐρανῶι
δὲ
|
κρύπτεται
|
~λιποῦσα
σεμνὸν
ἄντρον
οὗ
σφ´ |
[250] |
τ´
ἔφυ,
~θυγάτηρ
ἄνανδρος
πολιὰ
|
παρθενεύεται. |
~τὼ
τοῦ
Διὸς
δὲ
λεγομένω |
[250] |
οὔτε
βάρβαρος
~τεῦχος
νεοσσῶν
λευκὸν
|
ἐκλοχεύεται, |
~ἐν
ὧι
με
Λήδαν
φασὶν |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὀρθῶς
μὲν
ἥδε
συμφορὰ
|
δακρύεται. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
εὐμαρεῖ
γοῦν
σὴν |
[500] |
δόμοισιν,
~ὡς
Μενέλαος
οὔπω
~μελαμφαὲς
|
οἴχεται
|
~δι´
ἔρεβος
χθονὶ
κρυφθείς,
~ἀλλ´ |
[200] |
βίοτον
οὐκ
ἔτλας;
~μάτηρ
μὲν
|
οἴχεται, |
~δίδυμά
τε
Διὸς
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
|
[100] |
ἔστιν
κόρη;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Λήδαν
ἔλεξας;
|
οἴχεται |
θανοῦσα
δή.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
πού |
[1200] |
νεφέλης
λέγεις
ἄγαλμ´;
ἐς
αἰθέρ´
|
οἴχεται. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
Πρίαμε
καὶ
γῆ |
[200] |
ἐν
ἁλὶ
πολυπλανὴς
~πόσις
ὀλόμενος
|
οἴχεται, |
~Κάστορός
τε
συγγόνου
τε
~διδυμογενὲς |
[200] |
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ
δὲ
πόλιας
|
ἔρχεται
|
~βάξις
ἅ
σε
βαρβάροισι,
~πότνια, |
[1400] |
~γυναῖκ´,
ἐπειδὴ
Μενέλεων
εὐεργετεῖς
~κἄμ´·
|
ἔρχεται |
γὰρ
δή
τιν´
ἐς
τύχην |
[950] |
ἡγούμεθα
~καὶ
σῆς
μάλιστα
καρδίας
|
ἀνθάψεται, |
~λέξω
τάδ´
ἀμφὶ
μνῆμα
σοῦ |
[1250] |
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔσται
τάδ´·
οὐδὲ
|
μέμψεται |
πόσις
ποτὲ
~ἡμῖν·
σὺ
δ´ |
[1200] |
σαφέστερον
μάθω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
ὃς
|
κάθηται |
τῶιδ´
ὑποπτήξας
τάφωι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Ἄπολλον, |
[100] |
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
πόσον
χρόνον
γὰρ
|
διαπεπόρθηται |
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ
σχεδόν
τι |
[800] |
ἢν
δὲ
δὴ
νῶιν
μὴ
|
ἀποδέξηται |
λόγους;
~(ΕΛΕΝΗ)
θανῆι·
γαμοῦμαι
δ´ |
[250] |
κακόν,
~ὅστις
τὰ
μὴ
προσόντα
|
κέκτηται |
κακά.
~ἔπειτα
πατρίδος
θεοί
μ´ |
[1100] |
~κείραντες
ἔθειραν,
~ἄνυμφα
δὲ
μέλαθρα
|
κεῖται· |
~πολλοὺς
δὲ
πυρσεύσας
φλογερὸν
σέλας |
[400] |
~(ΓΡΑΥΣ)
ἄπελθ´·
ἐμοὶ
γὰρ
τοῦτο
|
πρόσκειται, |
ξένε,
~μηδένα
πελάζειν
τοισίδ´
Ἑλλήνων |
[1150] |
κατόπτην
ἢ
κλοπαῖς
θηρώμενον
~Ἑλένην·
|
θανεῖται |
δ´,
ἤν
γε
δὴ
ληφθῆι |
[1550] |
εἷ´
ὁ
μέν
τις
λοῖσθον
|
ἀρεῖται |
δόρυ,
~ὁ
δὲ
ζύγ´
ἄξας, |
[950] |
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν
|
δέδοκται |
τήνδε
μοι
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς |
[1150] |
~νῦν
δ´
οἱ
μὲν
Ἅιδαι
|
μέλονται |
κάτω,
~τείχεα
δὲ
φλογερὸς
ὥστε |
[1450] |
~οἰωνῶν
στιχάδες
~ὄμβρον
χειμέριον
λιποῦσαι
|
~νίσονται |
πρεσβυτάτου
~σύριγγι
πειθόμεναι
~ποιμένος,
ἄβροχά |
[100] |
ὦ
τλῆμον
Ἑλένη,
διὰ
ς´
|
ἀπόλλυνται |
Φρύγες.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ
πρός
γ´ |
[100] |
αὐτὸς
ἀνταπωλόμην.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
γὰρ
|
ἧπται |
καὶ
κατείργασται
πυρί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥστ´ |
[50] |
γάμων·
ἐπεὶ
δὲ
γῆς
~σκότωι
|
κέκρυπται, |
παῖς
ὁ
τοῦ
τεθνηκότος
~θηρᾶι |
[100] |
πρός
γ´
Ἀχαιοί·
μεγάλα
δ´
|
εἴργασται |
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
πόσον
χρόνον
γὰρ |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
γὰρ
ἧπται
καὶ
|
κατείργασται |
πυρί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥστ´
οὐδ´
ἴχνος |
[850] |
θεοῖς
σύλλογός
τε
σοῦ
πέρι
|
~ἔσται |
πάρεδρος
Ζηνὶ
τῶιδ´
ἐν
ἤματι. |
[1250] |
φίλος
δορί.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἄξια
τάδ´
|
ἔσται |
Πελοπιδῶν
ἃ
δώσομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ |
[1050] |
πνοαὶ
γένοιντο
χἴλεως
δρόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἔσται· |
πόνους
γὰρ
δαίμονες
παύσουσί
μου. |
[1250] |
χρή
σε
σῶι
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἔσται |
τάδ´·
οὐδὲ
μέμψεται
πόσις
ποτὲ
|
[700] |
βαρβάρων
σωθῶμεν,
ἢν
δυνώμεθα.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
ἔσται |
τάδ´,
ὦναξ,
ἀλλά
τοι
τὰ |
[1250] |
φέρεται
λέκτρα
σώματος
κενά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἔσται· |
τί
δ´
ἄλλο
προσφέρειν
νομίζεται; |
[1450] |
~λάβετε
δ´
εἰλατίνας
πλάτας,
~ὦ
|
ναῦται |
ναῦται,
~πέμποντες
εὐλιμένους
~Περσείων
οἴκων |
[1450] |
δ´
εἰλατίνας
πλάτας,
~ὦ
ναῦται
|
ναῦται, |
~πέμποντες
εὐλιμένους
~Περσείων
οἴκων
Ἑλέναν |
[1200] |
δ´
ἐν
ποίωι
σκάφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ναῦταί |
σφ´
ἀνείλοντ´
ἐντυχόντες,
ὡς
λέγει. |
[1500] |
πεδοστιβεῖ
ποδί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Μενέλαος
αὐτὴν
|
ἐκπεπόρθμευται |
χθονός,
~ὃς
αὐτὸς
αὑτὸν
ἦλθεν |
[1150] |
λιποῦς´
ἕδρας
~ἡ
Τυνδαρὶς
παῖς
|
ἐκπεπόρθμευται |
χθονός.
~ὠή,
χαλᾶτε
κλῆιθρα,
λύεθ´ |
[700] |
~ὁ
δ´
οὐ
πονήσας
αὖθις
|
ὄλλυται |
κακῶς,
~βέβαιον
οὐδὲν
τῆς
ἀεὶ |
[400] |
δὲ
πρὸς
πέτραις
~πολλοὺς
ἀριθμοὺς
|
ἄγνυται |
ναυαγίων.
~τρόπις
δ´
ἐλείφθη
ποικίλων |
[250] |
μίαν
ἀποβλέπων
τύχην
~πρὸς
θεῶν
|
κακοῦται, |
βαρὺ
μέν,
οἰστέον
δ´
ὅμως· |
[150] |
δάκρυα
δάκρυσί
μοι
φέρων·
~Ἰλίου
|
κατασκαφαὶ
|
~πυρὶ
μέλουσι
δαΐωι
~δι´
ἐμὲ |
[400] |
κατθανῆι
~Ἕλλην
πεφυκώς,
οἷσιν
οὐκ
|
ἐπιστροφαί. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
γραῖα,
ταῦτα
ταῦτ´ |
[350] |
κηρὸς
ἐμᾶς
ἔλαχες
πλέον,
~ἁ
|
μορφᾶι |
θηρῶν
λαχνογυίων
~ὄμματι
λάβρωι
σχῆμα |
[1650] |
γυναιξὶν
οὐκ
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
|
μορφαὶ |
τῶν
δαιμονίων,
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως |
[1550] |
πρόσθεν—
ἢ
καλῶς
ἔχει;
~πλεύσωμεν;
|
ἀρχαὶ |
γὰρ
νεὼς
μέλουσι
σοί.
~ὁ |
[50] |
ἀναρπαγὰς
~θηρᾶι
πορευθεὶς
Ἰλίου
πυργώματα.
|
~ψυχαὶ |
δὲ
πολλαὶ
δι´
ἔμ´
ἐπὶ |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸν
κατθανόντα
πόσιν
ἐμὸν
|
θάψαι |
θέλω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δ´;
ἔστ´ |
[1050] |
θανόντα
ς´
ἐνάλιον
κενῶι
τάφωι
|
~θάψαι |
τύραννον
τῆσδε
γῆς
αἰτήσομαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1400] |
πρὸς
λέπας
τὰς
συμφορὰς
~σπουδῆι
|
σύναψαι· |
κἂν
ἄκραι
θίγηις
χερί,
~ἥξομεν |
[50] |
καὶ
δοκῶ
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
|
συνάψαι |
πόλεμον
Ἕλλησιν
μέγαν.
~τί
οὖν |
[1000] |
χρόνιος
εἶ
κατὰ
στέγας
~καὶ
|
συντέθραψαι |
προσπόλοισι
βασιλέως.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
τοῦτ´ |
[550] |
δὲ
σαφές
γ´
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
σκέψαι· |
τί
σοι
δεῖ
πίστεως
σαφεστέρας; |
[700] |
ἐλπίζομεν,
~εἰ
τήνδε
πως
δυναίμεθ´
|
ἐκκλέψαι |
χθονός,
~φρουρεῖν
θ´
ὅπως
ἂν |
[1450] |
~ὄμβρον
χειμέριον
λιποῦσαι
~νίσονται
πρεσβυτάτου
|
~σύριγγι |
πειθόμεναι
~ποιμένος,
ἄβροχά
θ´
ὃς
|
[850] |
ποδὶ
~στείβων
ἀνοσίωι,
δὸς
καθαρσίωι
|
φλογί, |
~κροῦσόν
τε
πεύκην,
ἵνα
διεξέλθω, |
[600] |
ἐπέτασα
χέρα
φίλιον
ἐν
μακρᾶι
|
~φλογὶ |
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ·
πολλοὺς |
[1300] |
σε
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
ποτὲ
|
δρομάδι |
κώλωι
~Μάτηρ
ἐσύθη
θεῶν
~ἀν´ |
[0] |
οὐρανοῦ
ξυνθεῖς´
ἄπο
~Πριάμου
τυράννου
|
παιδί· |
καὶ
δοκεῖ
μ´
ἔχειν,
~κενὴν |
[1050] |
διαφυγεῖν
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων
σὺν
|
παιδὶ |
καὶ
θανόνθ´
ὁρᾶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ |
[1050] |
~πέπλων
τε
λευκῶν
μέλανας
ἀνταλλάξομαι
|
~παρῆιδί |
τ´
ὄνυχα
φόνιον
ἐμβαλῶ
χροός. |
[1500] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πτεροῖσιν
ἀρθεῖς´
ἢ
πεδοστιβεῖ
|
ποδί; |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Μενέλαος
αὐτὴν
ἐκπεπόρθμευται
χθονός, |
[1550] |
πάντ´
ἐδέξατο,
~πλήσασα
κλιμακτῆρας
εὐσφύρωι
|
ποδὶ
|
~Ἑλένη
καθέζετ´
ἐν
μέσοις
ἑδωλίοις
|
[950] |
μὲν
ἀλκὴν
μὴ
πόδ´
ἀντιθῆι
|
ποδί, |
~λιμῶι
δὲ
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε |
[1400] |
πράσσειν
κακῶς,
~ὀρθῶι
δὲ
βῆναι
|
ποδί· |
μίαν
δέ
μοι
χάριν
~δόντες |
[850] |
αὖ
κέλευθον
εἴ
τις
ἔβλαψεν
|
ποδὶ
|
~στείβων
ἀνοσίωι,
δὸς
καθαρσίωι
φλογί, |
[350] |
ὑδρόεντι
δόνακι
χλωρὸν
~Εὐρώταν,
θανόντος
|
~εἰ |
βάξις
ἔτυμος
ἀνδρὸς
~ἅδε
μοι |
[1150] |
~κτᾶσθ´,
ἀμαθῶς
θανάτωι
πόνους
καταλυόμενοι.
|
~εἰ |
γὰρ
ἅμιλλα
κρινεῖ
νιν
αἵματος, |
[850] |
κατθανεῖν
δάμαρτ´
ἐγώ;
~μάλιστά
γ´·
|
εἰ |
γάρ
εἰσιν
οἱ
θεοὶ
σοφοί, |
[950] |
~κρείσσω
φανεῖσαν
τἄμ´
ἀποδοῦναι
λέχη.
|
~εἰ |
δ´
ἐμὲ
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν |
[1100] |
~ἀσκοῦσα
φίλτρα
θ´
αἱματηρὰ
σωμάτων;
|
~εἰ |
δ´
ἦσθα
μετρία,
τἄλλα
γ´ |
[900] |
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ
χρηστῶι
πατρί.
|
~εἰ |
δ´
οὖσα
μάντις
καὶ
τὰ |
[1050] |
θανεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
μὲν
ὄρνις·
|
εἰ |
δὲ
κερδανῶ,
λέγε.
~ἕτοιμός
εἰμι |
[750] |
ἀμφ´
ἐμῶν
γάμων.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οἶδ´·
|
εἰ |
δὲ
λέκτρα
διέφυγες,
τόδ´
οὐκ |
[50] |
ὅσον
μίμημ´
ἔχεις
~Ἑλένης,
ἀποπτύσειαν.
|
εἰ |
δὲ
μὴ
´ν
ξένηι
~γαίαι |
[950] |
~ἀπόδος
τε
καὶ
πρὸς
σῶσον·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ
μὲν |
[950] |
ἂν
μᾶλλον
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´,
|
εἰ |
δοκεῖ
σοι·
δυσκλεᾶς
γὰρ
οὐ |
[400] |
δὲ
μὴ
´χόντων
βίον
~οὐδ´
|
εἰ |
θέλοιεν
ὠφελεῖν
ἔχοιμεν
ἄν.
~ὠή· |
[1650] |
~κείνη
δ´
ἴτω
πρὸς
οἶκον,
|
εἰ |
θεοῖς
δοκεῖ,
~ἐγὼ
δ´
ἀδελφὴν |
[50] |
ἀνδρὶ
τἀμὰ
διασώσηι
λέχη,
~ὡς,
|
εἰ |
καθ´
Ἑλλάδ´
ὄνομα
δυσκλεὲς
φέρω, |
[650] |
λιποῦς´
~ἐπ´
αἰσχροῖς
γάμοις.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
εἰ |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
τῆς
τύχης |
[0] |
διαπεράνασθαι
κρίσιν.
~τοὐμὸν
δὲ
κάλλος,
|
εἰ |
καλὸν
τὸ
δυστυχές,
~Κύπρις
προτείνας´ |
[950] |
~ἀλλ´
οὐχὶ
τοῦτο
τὸ
καλόν,
|
εἰ |
καλὸν
τόδε,
~αἱρήσομαι
´γὼ
πρόσθε |
[1100] |
βαρβάροις.
~θανεῖν
δ´
ἔασόν
μ´,
|
εἰ |
κατακτεῖναι
θέλεις,
~ἐν
γῆι
πατρώιαι. |
[1000] |
ἀδύνατον
εἶπας.
φέρε,
τί
δ´
|
εἰ |
κρυφθεὶς
δόμοις
~κτάνοιμ´
ἄνακτα
τῶιδε |
[950] |
´γὼ
πρόσθε
τῆς
εὐψυχίας.
~ἀλλ´,
|
εἰ |
μὲν
ἄνδρα
σοι
δοκεῖ
σῶσαι |
[250] |
Ἑλένην
Μενέλεώ
μ´
ἐλθεῖν
μέτα.
|
~εἰ |
μὲν
γὰρ
ἔζη
πόσις,
ἀνεγνώσθημεν |
[1000] |
ὅδ´
αὑτὸς
μῦθος·
ἀδικοίημεν
ἄν,
|
~εἰ |
μὴ
ἀποδώσω·
καὶ
γὰρ
ἂν |
[1600] |
γὰρ
εὖ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐκ
ἔμοιγ´,
|
εἰ |
μή
μ´
ἐάσεις
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐ |
[950] |
οὐδείς·
ἀλλ´
ἐγώ
σφ´
ἀπάξομαι
|
~εἰ |
μὴ
πρὸς
οἴκους
δυνάμεθ´
ἀλλὰ |
[800] |
τολμητὸς
ἢ
λόγων
ὕπο;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
εἰ |
μὴ
τύραννός
ς´
ἐκπύθοιτ´
ἀφιγμένον. |
[250] |
οὔ.
~{τὸ
δ´
ἔσχατον
τοῦτ´,
|
εἰ |
μόλοιμεν
ἐς
πάτραν,
~κλήιθροις
ἂν |
[500] |
τέλος.
~ἓν
δ´
οὐκ
ἔλεξεν,
|
εἰ |
μολὼν
σωθήσεται.
~ἐγὼ
δ´
ἀπέστην |
[750] |
τίς
τοῦδε
πειθώ;
φίλα
γάρ,
|
εἰ |
σαφῆ
λέγεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὁρᾶις
τάφου |
[0] |
ἐξέπραξ´
ὑπ´
αἰετοῦ
~δίωγμα
φεύγων,
|
εἰ |
σαφὴς
οὗτος
λόγος·
~Ἑλένη
δ´ |
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
τἄρα
ς´
Ἑλένην
|
εἰ |
στυγεῖς
θαυμαστέον.
~{ἀτὰρ
τίς
εἶ |
[450] |
τῶν
πάροιθε
τὰς
παρεστώσας
κλύω,
|
~εἰ |
τὴν
μὲν
αἱρεθεῖσαν
ἐκ
Τροίας |
[700] |
οἳ
μένουσί
μ´,
ὡς
ἐλπίζομεν,
|
~εἰ |
τήνδε
πως
δυναίμεθ´
ἐκκλέψαι
χθονός, |
[1000] |
δοκοῦς´
ὅμως,
~ἐκ
δυσσεβείας
ὅσιον
|
εἰ |
τίθημί
νιν.
~αὐτοὶ
μὲν
οὖν |
[1050] |
εὖ
τόδ´
εἶπας
πλὴν
ἕν·
|
εἰ |
χέρσωι
ταφὰς
~θεῖναι
κελεύσει
ς´, |
[1400] |
αὖθις
κελεύω
καὶ
τρίτον
γ´,
|
εἴ |
σοι
φίλον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
κἀγὼ |
[850] |
δεξώμεθα·
~σὺ
δ´
αὖ
κέλευθον
|
εἴ |
τις
ἔβλαψεν
ποδὶ
~στείβων
ἀνοσίωι, |
[550] |
χαῖρέ
γ´,
Ἑλένηι
προσφερὴς
ὁθούνεκ´
|
εἶ. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμην·
λαβοῦσά
ς´
οὐχ |
[1100] |
γῆι
πατρώιαι.
τί
ποτ´
ἄπληστος
|
εἶ |
κακῶν,
~ἔρωτας
ἀπάτας
δόλιά
τ´ |
[1000] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε
δή
νυν·
χρόνιος
|
εἶ |
κατὰ
στέγας
~καὶ
συντέθραψαι
προσπόλοισι |
[50] |
τί
δ´,
ὦ
ταλαίπωρ´,
ὅστις
|
εἶ |
μ´
ἀπεστράφης
~καὶ
ταῖς
ἐκείνης |
[450] |
τέγγεις
δάκρυσι;
πρὸς
τίν´
οἰκτρὸς
|
εἶ; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πρὸς
τὰς
πάροιθε
συμφορὰς |
[50] |
λελεγμένοις,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
δ´
|
εἶ; |
πόθεν
γῆς
τῆσδ´
ἐπεστράφης
πέδον; |
[50] |
εἰ
στυγεῖς
θαυμαστέον.
~{ἀτὰρ
τίς
|
εἶ |
πόθεν;
τίνος
ἐξαυδᾶν
σε
χρή; |
[550] |
τοῦδ´
ἐφάπτομαι
τάφου.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
|
εἶ; |
τίν´
ὄψιν
σήν,
γύναι,
προσδέρκομαι; |
[550] |
γύναι,
προσδέρκομαι;
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
δ´
|
εἶ |
τίς;
αὑτὸς
γὰρ
σὲ
κἄμ´ |
[550] |
τὸ
γιγνώσκειν
φίλους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλληνὶς
|
εἶ |
τις
ἢ
´πιχωρία
γυνή;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
νύν
σε
γονάτων
τῶνδ´,
ἐπείπερ
|
εἶ |
φίλος
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
χρῆμα
θηρῶς´ |
[1000] |
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι
δὲ
παρθένος
μένειν
|
ἀεί. |
~ἃ
δ´
ἀμφὶ
τύμβωι
τῶιδ´ |
[150] |
~ἔλθοι·
σὺ
δ´
εἴης
εὐτυχὴς
|
ἀεί, |
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
μεγάλων
ἀχέων |
[1150] |
Πρωτεῦ
ς´
ἕνεκ´
ἐμῆς
προσρήσεως·
|
~ἀεὶ |
δέ
ς´
ἐξιών
τε
κἀσιὼν |
[750] |
εἶἑν·
τὰ
μὲν
δὴ
δεῦρ´
|
ἀεὶ |
καλῶς
ἔχει.
~ὅπως
δ´
ἐσώθης, |
[1400] |
~καὶ
λύπρ´·
ὀφείλω
δ´
οὐκ
|
ἀεὶ |
πράσσειν
κακῶς,
~ὀρθῶι
δὲ
βῆναι |
[700] |
ὄλλυται
κακῶς,
~βέβαιον
οὐδὲν
τῆς
|
ἀεὶ |
τύχης
ἔχων.
~σὺ
γὰρ
πόσις |
[500] |
ἀληθῶς
οἶδε·
φησὶ
δ´
ἐν
|
φάει
|
~πόσιν
τὸν
ἁμὸν
ζῶντα
φέγγος |
[1250] |
τόδ´
Ἑλλὰς
νόμιμον
ἐκ
τίνος
|
σέβει; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
μὴ
πάλιν
γῆι |
[700] |
ὄλβιον.
~κακὸς
γὰρ
ὅστις
μὴ
|
σέβει |
τὰ
δεσποτῶν
~καὶ
ξυγγέγηθε
καὶ |
[1250] |
λέγεις,
θάπτειν
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐν
|
εὐσεβεῖ |
γοῦν
νόμιμα
μὴ
κλέπτειν
νεκρῶν. |
[1500] |
χθονός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πτεροῖσιν
ἀρθεῖς´
ἢ
|
πεδοστιβεῖ |
ποδί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Μενέλαος
αὐτὴν
ἐκπεπόρθμευται |
[300] |
ἐς
τὸ
δεῖμα
περιβαλών
μ´
|
ἄγει. |
~(ΧΟΡΟΣ)
πῶς
δ´
εὐμενείας
τοισίδ´ |
[1200] |
ναῦταί
σφ´
ἀνείλοντ´
ἐντυχόντες,
ὡς
|
λέγει. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
δὴ
τὸ
πεμφθὲν |
[1150] |
~πῶς
οἶσθα;
μῶν
σοι
Θεονόη
|
λέγει |
τάδε;
~(ΕΛΕΝΗ)
κείνη
τε
φησὶν |
[100] |
δάμαρτι
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὔκουν
ἐν
|
Ἄργει |
γ´
οὐδ´
ἐπ´
Εὐρώτα
ῥοαῖς. |
[900] |
~Ἑλένην
γὰρ
οὐδεὶς
ὅστις
οὐ
|
στυγεῖ |
βροτῶν·
~ἣ
κλήιζομαι
καθ´
Ἑλλάδ´ |
[800] |
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις·
|
δεῖ |
δὲ
μηχανῆς
τινος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δρῶντας |
[950] |
σῶι
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον
ἢ
´μὲ
|
δεῖ |
θανεῖν·
ἁπλοῦς
λόγος.
~ἢν
δ´ |
[1050] |
δύο
ῥοπάς·
~ἢ
γὰρ
θανεῖν
|
δεῖ |
μ´,
ἢν
ἁλῶ
τεχνωμένη,
~ἢ |
[1050] |
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
καὶ
παρεῖναι
|
δεῖ |
μάλιστα
τούς
τε
σοὺς
~πλωτῆρας |
[1400] |
σὺ
μεμπτός·
τῆς
τύχης
με
|
δεῖ |
μόνον.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
σοὶ
τόδ´, |
[1650] |
οὐκέτι·
~ἐν
τοῖσι
δ´
αὐτοῖς
|
δεῖ |
νιν
ἐζεῦχθαι
γάμοις
~ἐλθεῖν
τ´ |
[1250] |
τίνι
τρόπωι
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
|
δεῖ |
παρεῖναι
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσον |
[550] |
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι·
τί
σοι
|
δεῖ |
πίστεως
σαφεστέρας;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔοικας·
οὔτοι |
[1350] |
ἐμβαλὼν
πόρπακι
γενναίαν
χέρα
~αὐτὸς
|
κομίζει |
δόρυ
τε
δεξιᾶι
λαβών,
~ὡς |
[550] |
τοὐκεῖ
με
μέγεθος
τῶν
κακῶν
|
πείθει, |
σὺ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ |
[300] |
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
τὸ
φέρτερον
|
τίθει |
~τὸ
μέλλον
ὅτι
γενήσεται.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1300] |
ἀμπαύει
δροσερὰς
~λευκῶν
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
|
~πένθει |
παιδὸς
ἀλάστωι.
~ἐπεὶ
δ´
ἔπαυς´ |
[1300] |
Νυμφᾶν
σκοπιὰς
~ῥίπτει
τ´
ἐν
|
πένθει
|
~πέτρινα
κατὰ
δρία
πολυνιφέα.
~βροτοῖσι |
[550] |
ἄλλων
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἣν
ἄντρα
|
κεύθει |
κἀκ
Φρυγῶν
κομίζομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ |
[400] |
ἆ,
μὴ
πρόσειε
χεῖρα
μηδ´
|
ὤθει |
βίαι.
~(ΓΡΑΥΣ)
πείθηι
γὰρ
οὐδὲν |
[400] |
ἐγγὺς
ὦ
πάτρας,
~πάλιν
μ´
|
ἀπωθεῖ |
πνεῦμα
κοὔποτ´
οὔριον
~ἐσῆλθε
λαῖφος |
[1300] |
φθείρει
γενεάν,
~ποίμναις
δ´
οὐχ
|
ἵει |
θαλερὰς
~βοσκὰς
εὐφύλλων
ἑλίκων·
~πόλεων |
[1650] |
ἐνδίκους
ἐπιστολάς.
~{εἰς
μὲν
γὰρ
|
αἰεὶ |
τὸν
παρόντα
νῦν
χρόνον
~κείνην |
[450] |
ἔχουσά
τις
~δάμαρτος
ἄλλη
τοισίδ´
|
ἐνναίει |
δόμοις.
~Διὸς
δ´
ἔλεξε
παῖδά |
[200] |
~πάτρια
μέλαθρα
καὶ
τὰν
~Χαλκίοικον
|
ὀλβιεῖ. |
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ,
τίς
ἢ |
[1600] |
ἐγὼ
τάλας·
~ἐκπεφεύγασιν
γάμοι
με.
|
κεἰ |
μὲν
ἦν
ἁλώσιμος
~ναῦς
διώγμασιν, |
[900] |
~ὄντων
ἐν
οἴκοις
χρημάτων
ὀνήσομαι.
|
~κεἰ |
μὲν
θανὼν
ὅδ´
ἐν
πυρᾶι |
[700] |
συνωδίνει
κακοῖς.
~{ἐγὼ
μὲν
εἴην,
|
κεἰ |
πέφυχ´
ὅμως
λάτρις,
~ἐν
τοῖσι |
[1400] |
ἄλλως
πόνος.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστιν
τι
|
κἀκεῖ |
κἀνθάδ´
ὧν
ἐγὼ
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[400] |
λέχη.
~μόνος
δὲ
νοστῶ,
τοῖς
|
ἐκεῖ |
ζητῶν
φίλοις
~τὰ
πρόσφορ´
ἤν |
[550] |
ἢ
τὰ
ς´
ὄμματα;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἐκεῖ |
νοσοῦμεν,
ὅτι
δάμαρτ´
ἄλλην
ἔχω. |
[450] |
´στί
μοι
στρατεύματα;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκοῦν
|
ἐκεῖ |
που
σεμνὸς
ἦσθ´,
οὐκ
ἐνθάδε. |
[150] |
ὄνομα
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα
θέμενον
τῆς
|
ἐκεῖ |
χάριν
πάτρας.
~(ΕΛΕΝΗ)
πλοῦς,
ὦ |
[1200] |
τε
παρὼν
ὅτ´
ὤλλυτο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἥκει |
γὰρ
ὅστις
καὶ
τάδ´
ἀγγέλλει |
[1200] |
καὶ
τάδ´
ἀγγέλλει
σαφῆ;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἥκει· |
μόλοι
γὰρ
οἷ
σφ´
ἐγὼ |
[850] |
τί
τἀμά—
πῶς
ἔχει;
θεσπίσματα;
|
~ἥκει |
πόσις
σὸς
Μενέλεως
ὅδ´
ἐμφανής, |
[1600] |
ἡ
θεᾶς
Νηρῆιδος
ἔκγονος
κόρη
|
~ἀδικεῖ |
ς´
ἀδελφὴ
Θεονόη,
τὰ
τῶν |
[1650] |
ἴτω
πρὸς
οἶκον,
εἰ
θεοῖς
|
δοκεῖ, |
~ἐγὼ
δ´
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
ἂν |
[950] |
πρὸς
σῶσον·
εἰ
δὲ
μὴ
|
δοκεῖ, |
~ἐγὼ
μὲν
οὐ
νῦν
πρῶτον |
[0] |
ἄπο
~Πριάμου
τυράννου
παιδί·
καὶ
|
δοκεῖ |
μ´
ἔχειν,
~κενὴν
δόκησιν,
οὐκ |
[950] |
μᾶλλον
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´,
εἰ
|
δοκεῖ |
σοι·
δυσκλεᾶς
γὰρ
οὐ
κτενεῖς· |
[950] |
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄνδρα
σοι
|
δοκεῖ |
σῶσαι
ξένον
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς |
[550] |
ς´
οὐχ
ἕξω
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τοὐκεῖ |
με
μέγεθος
τῶν
κακῶν
πείθει, |
[550] |
ἀνδρὸς
τοῦδε,
καί
μ´
ἑλὼν
|
θέλει
|
~δοῦναι
τυράννοις
ὧν
ἐφεύγομεν
γάμους. |
[850] |
ἐστιν
εὔνους
κἀς
πάτραν
σῶσαι
|
θέλει
|
~ξὺν
τῆιδ´,
ἵν´
Ἑλλὰς
τοὺς |
[900] |
πόσει
~τῶιδ´
ὃς
πάρεστι
κἀπολάζυσθαι
|
θέλει. |
~{πῶς
οὖν
θανὼν
ἂν
ἀπολάβοι; |
[850] |
~Κύπρις
δὲ
νόστον
σὸν
διαφθεῖραι
|
θέλει, |
~ὡς
μὴ
´ξελεγχθῆι
μηδὲ
πριαμένη |
[50] |
ἂν
εἴης·
τίς
δέ
ς´
|
ἐκβάλλει |
πάτρας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Τελαμὼν
ὁ
φύσας· |
[1200] |
ἥκει
γὰρ
ὅστις
καὶ
τάδ´
|
ἀγγέλλει |
σαφῆ;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκει·
μόλοι
γὰρ |
[450] |
~ὀνόματα
ταὔτ´
ἔχουσι
καὶ
πόλις
|
πόλει
|
~γυνὴ
γυναικί
τ´·
οὐδὲν
οὖν |
[1650] |
αὐδῶ,
συγγόνωι
δ´
ἐμῆι
λέγω·
|
~πλεῖ |
ξὺν
πόσει
σῶι·
πνεῦμα
δ´ |
[0] |
δυστυχές,
~Κύπρις
προτείνας´
ὡς
Ἀλέξανδρος
|
γαμεῖ, |
~νικᾶι.
λιπὼν
δὲ
βούσταθμ´
Ἰδαῖος |
[900] |
~ἐδνώσομαί
τε
θυγατέρ´,
ἣν
οὐδεὶς
|
γαμεῖ, |
~τὴν
δ´
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
ἀλητείαν |
[950] |
δὲ
σῶι
πατρί.
~οὐ
γὰρ
|
γαμεῖ |
τήνδ´
οὔτε
σύγγονος
σέθεν
~οὔτ´ |
[0] |
τῶν
κατ´
οἶδμα
παρθένων
μίαν
|
γαμεῖ, |
~Ψαμάθην,
ἐπειδὴ
λέκτρ´
ἀφῆκεν
Αἰακοῦ. |
[1400] |
οὔκουν
ὅδ´
ἄρξει
ναὸς
ὃς
|
κοσμεῖ |
τάφον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μάλιστ´·
ἀκούειν
τοῦδε |
[150] |
~(ΕΛΕΝΗ)
πλοῦς,
ὦ
ξέν´,
αὐτὸς
|
σημανεῖ· |
σὺ
δ´
ἐκλιπὼν
~γῆν
τήνδε |
[1300] |
ἔπαυς´
εἰλαπίνας
~θεοῖς
βροτείωι
τε
|
γένει, |
~Ζεὺς
μειλίσσων
στυγίους
~Ματρὸς
ὀργὰς |
[800] |
ς´
ἔξεστί
μοι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ξίφος
|
μένει |
σε
μᾶλλον
ἢ
τοὐμὸν
λέχος. |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄγαμος
ἄτεκνος,
ὦ
πόσι,
|
καταστένει
|
~γάμον
ἄγαμον
αἰσχύνα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ |
[850] |
γὰρ
ὧδ´
ἔχω·
~Μενέλαε,
διαπεπράγμεθ´·
|
ἐκβαίνει |
δόμων
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
κτυπεῖ |
[0] |
αὖ
Διὸς
~βουλεύματ´
ἄλλα
τοῖσδε
|
συμβαίνει |
κακοῖς·
~πόλεμον
γὰρ
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων |
[0] |
Αἰγύπτου
πέδον
~λευκῆς
τακείσης
χιόνος
|
ὑγραίνει |
γύας.
~Πρωτεὺς
δ´
ὅτ´
ἔζη |
[700] |
τὰ
δεσποτῶν
~καὶ
ξυγγέγηθε
καὶ
|
συνωδίνει |
κακοῖς.
~{ἐγὼ
μὲν
εἴην,
κεἰ |
[150] |
~κυσὶν
πεποιθὼς
ἐν
φοναῖς
θηροκτόνοις·
|
~κτείνει |
γὰρ
Ἕλλην´
ὅντιν´
ἂν
λάβηι |
[1150] |
πόνους
καταλυόμενοι.
~εἰ
γὰρ
ἅμιλλα
|
κρινεῖ |
νιν
αἵματος,
οὔποτ´
ἔρις
~λείψει |
[200] |
οἴχεται,
~δίδυμά
τε
Διὸς
οὐκ
|
εὐδαιμονεῖ
|
~τέκεα
φίλα,
~χθόνα
δὲ
πάτριον |
[700] |
~{ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
ἀναφέρων·
ὁ
μὲν
|
πονεῖ, |
~ὁ
δ´
οὐ
πονήσας
αὖθις |
[1500] |
τί
δ´
ἔστιν;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄλλης
|
ἐκπόνει |
μνηστεύματα
~γυναικός·
Ἑλένη
γὰρ
βέβηκ´ |
[1400] |
~καὶ
τῶι
ξένωι
τῶιδ´,
ὅτι
|
συνεκπονεῖ |
τάδε.
~ἕξεις
δέ
μ´
οἵαν |
[600] |
νοσφίσας
ς´
ἐμοῦ
~πρὸς
ἄλλαν
|
ἐλαύνει
|
~θεὸς
συμφορὰν
τᾶσδε
κρείσσω.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[700] |
ἀλλ´,
ὦ
γεραιέ,
καὶ
σὺ
|
κοινώνει |
λόγων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ
ἥδε
μόχθων |
[550] |
γ´
ἐξαρνήσομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
οὖν
|
διδάξει |
ς´
ἄλλος
ἢ
τὰ
ς´ |
[800] |
ὡς
οὐκ
ἄχρωστα
γόνατ´
ἐμῶν
|
ἕξει |
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
δὲ |
[1450] |
ὅτι
Δαρδάνου
~πόλιν
ἑλὼν
δόμον
|
ἥξει. |
~μόλοιτέ
ποθ´
ἵππιον
οἶμον
~δι´ |
[1400] |
ἥδ´
ἡμέρα
σοι
τὴν
ἐμὴν
|
δείξει |
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν
θανόντων |
[1400] |
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκουν
ὅδ´
|
ἄρξει |
ναὸς
ὃς
κοσμεῖ
τάφον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[550] |
μεθεῖσα,
λαιψηρὸν
πόδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἵστημ´,
|
ἐπεί |
γε
τοῦδ´
ἐφάπτομαι
τάφου.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1300] |
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
~πένθει
παιδὸς
ἀλάστωι.
|
~ἐπεὶ |
δ´
ἔπαυς´
εἰλαπίνας
~θεοῖς
βροτείωι |
[0] |
μητρὸς
ἀγλάισμ´,
ὅτ´
ἦν
βρέφος·
|
~ἐπεὶ |
δ´
ἐς
ἥβην
ἦλθεν
ὡραίαν |
[1550] |
~βοῆς,
κελευστοῦ
φθέγμαθ´
ὡς
ἠκούσαμεν.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
γαίας
ἦμεν
οὔτ´
ἄγαν |
[50] |
ἔβλεπεν
~Πρωτεύς,
ἄσυλος
ἦ
γάμων·
|
ἐπεὶ |
δὲ
γῆς
~σκότωι
κέκρυπται,
παῖς |
[1650] |
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν
δόμοις
ἐχρῆν·
|
~ἐπεὶ |
δὲ
Τροίας
ἐξανεστάθη
βάθρα
~καὶ |
[1650] |
τὸ
λοιπὸν
ἐν
βροτοῖς
κεκλήσεται,
|
~ἐπεὶ |
κλοπαίαν
ς´
ἐκ
δόμων
ἐδέξατο. |
[1500] |
ναύτας
ὧν
ἀπεστάλης
μέτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἐπεὶ |
λιποῦσα
τούσδε
βασιλείους
δόμους
~ἡ |
[500] |
ἀπέστην
τοῦτ´
ἐρωτῆσαι
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´
|
ἐπεί |
νιν
εἶπέ
μοι
σεσωμένον.
~ἐγγὺς |
[1250] |
ὥστε
ς´
ἐς
πάτραν
~ἐλθεῖν,
|
ἐπεὶ |
νῦν
γ´
ἀθλίως
ς´
ἔχονθ´ |
[250] |
ἥξειν
καί
μ´
ἀπαλλάξειν
κακῶν,
|
~ἐπεὶ |
τέθνηκεν
οὗτος,
οὐκέτ´
ἔστι
δή. |
[50] |
ἅλμ´
ἐπὶ
ξίφος.
~(ΕΛΕΝΗ)
μανέντ´;
|
ἐπεὶ |
τίς
σωφρονῶν
τλαίη
τάδ´
ἄν; |
[1300] |
~Ζεὺς
μειλίσσων
στυγίους
~Ματρὸς
ὀργὰς
|
ἐνέπει· |
~Βᾶτε,
σεμναὶ
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Ἄπολλον,
ὡς
ἐσθῆτι
δυσμόρφωι
|
πρέπει. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
δοκῶ
μὲν
κἀμὸν |
[100] |
οὐδὲν
ἧσσον,
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
σκόπει |
δὲ
μὴ
δόκησιν
εἴχετ´
ἐκ |
[900] |
θεοῦ
καὶ
τὰ
τοῦ
πατρὸς
|
σκόπει· |
~πότερον
ὁ
δαίμων
χὠ
θανὼν |
[850] |
ἐκβαίνει
δόμων
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
|
κτυπεῖ |
δόμος
~κλήιθρων
λυθέντων.
φεῦγ´·
ἀτὰρ |
[1200] |
ἥδε
συμφορὰ
δακρύεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
|
εὐμαρεῖ |
γοῦν
σὴν
κασιγνήτην
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[800] |
γνώσεταί
μ´
ὅς
εἰμ´,
ἐγὦιδ´·
|
ἐρεῖ |
δὲ
τίς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστ´
ἔνδον |
[800] |
δρᾶι
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´,
|
ἐρεῖ |
τε
συγγόνωι
παρόντα
σε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[900] |
Μενέλεω
ποθῶ
~λόγους
ἀκοῦσαι
τίνας
|
ἐρεῖ |
ψυχῆς
πέρι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐγὼ
σὸν |
[1250] |
καὶ
τἄλλ´
ὅσα
χθὼν
καλὰ
|
φέρει |
βλαστήματα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
οὖν;
ἐς |
[1050] |
κελεύσει
ς´,
οὐδὲν
ἡ
σκῆψις
|
φέρει. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
οὐ
νομίζειν
φήσομεν |
[1300] |
~οὐ
καρπίζους´
ἀρότοις,
~λαῶν
δὲ
|
φθείρει |
γενεάν,
~ποίμναις
δ´
οὐχ
ἵει |
[400] |
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος.
~χρεία
δὲ
|
τείρει |
μ´·
οὔτε
γὰρ
σῖτος
πάρα
|
[750] |
ταὐτὸ
κἀμοὶ
δόξα
μάντεων
πέρι
|
~χωρεῖ |
γέροντι·
τοὺς
θεοὺς
ἔχων
τις |
[1400] |
τὴν
χάριν
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
χώρει |
σὺ
καὶ
ναῦν
τοῖσδε
πεντηκόντερον
|
[1250] |
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὐτὸς
σὺ
γίγνωσκ´·
|
ἀρκέσει |
γὰρ
ἃν
διδῶις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν |
[50] |
εἶξα
μᾶλλον
ἤ
μ´
ἐχρῆν·
|
~μισεῖ |
γὰρ
Ἑλλὰς
πᾶσα
τὴν
Διὸς |
[900] |
ποτε,
~χάριτας
πονηρὰς
κἀδίκους
ὠνουμένη.
|
~μισεῖ |
γὰρ
ὁ
θεὸς
τὴν
βίαν, |
[550] |
εὖ,
τὸ
δ´
ὄμμα
μου
|
νοσεῖ; |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
γάρ
με
λεύσσων |
[1650] |
τ´
ἐς
οἴκους
καὶ
συνοικῆσαι
|
πόσει. |
~ἀλλ´
ἴσχε
μὲν
σῆς
συγγόνου |
[1200] |
Ἕλλην,
Ἀχαιῶν
εἷς
ἐμῶι
σύμπλους
|
πόσει. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
δὲ
ποίωι
φησὶ |
[600] |
ἐν
Ἰλίωι
~πόνους
παρεῖχες
σῶι
|
πόσει |
καὶ
συμμάχοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´
ἔστ´ |
[1650] |
δ´
ἐμῆι
λέγω·
~πλεῖ
ξὺν
|
πόσει |
σῶι·
πνεῦμα
δ´
ἕξετ´
οὔριον· |
[1400] |
τῆσδε
πρίν
ποτ´
ὄντι
δοὺς
|
πόσει |
τάδε
~πάλιν
πρὸς
οἴκους
σπεῦδ´ |
[900] |
~Ἑρμῆς
ἔδωκε
πατρὶ
σῶι
σώιζειν
|
πόσει
|
~τῶιδ´
ὃς
πάρεστι
κἀπολάζυσθαι
θέλει. |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
πιστὴ
γάρ
εἰμι
τῶι
|
πόσει |
φεύγουσα
σέ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
κερτομεῖς |
[750] |
τυραννεύων
χθονός;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὃς
γῆς
|
ἀνάσσει |
τῆσδε
Πρωτέως
γόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τόδ´ |
[850] |
βίον,
~κρύψας´
ὅμαιμον,
ὅς
με
|
προστάσσει |
τάδε
~εἰπεῖν,
ὅταν
γῆν
τήνδε |
[1050] |
ἕν·
εἰ
χέρσωι
ταφὰς
~θεῖναι
|
κελεύσει |
ς´,
οὐδὲν
ἡ
σκῆψις
φέρει. |
[1000] |
δίκης
ἐμοὶ
μέγα
~ἐν
τῆι
|
φύσει· |
καὶ
τοῦτο
Νηρέως
πάρα
~ἔχουσα |
[1550] |
ἐμβαλεῖτε
φάσγανόν
θ´
ἅμα
~πρόχειρον
|
ὤσει |
σφάγια
τῶι
τεθνηκότι;
~οἱ
δ´ |
[500] |
~ὃς
ὄνομ´
ἀκούσας
τοὐμὸν
οὐ
|
δώσει |
βοράν.
~{κλεινὸν
τὸ
Τροίας
πῦρ |
[1400] |
ἐς
τύχην
τάδε.
~ὅστις
δὲ
|
δώσει |
ναῦν
ἐν
ἧι
τάδ´
ἄξομεν, |
[950] |
ἥδε
πατέρα
νέρθεν
ἀνακαλούμενον
~οὐκ
|
ἀξιώσει |
τὸν
πρὶν
εὐκλεέστατον
~κακῶς
ἀκοῦσαι· |
[1550] |
ὁ
δ´
ἀφελὼν
σκαλμοῦ
πλάτην
|
~καθαιματώσει |
κρᾶτα
πολεμίων
ξένων;
~ὀρθοὶ
δ´ |
[550] |
ὅμοιον,
τὸ
δὲ
σαφές
γ´
|
ἀποστατεῖ. |
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι·
τί
σοι
δεῖ |
[150] |
~ὅτου
δ´
ἕκατι
μήτε
σὺ
|
ζήτει |
μαθεῖν
~ἐγώ
τε
σιγῶ·
τί |
[0] |
~Ψαμάθην,
ἐπειδὴ
λέκτρ´
ἀφῆκεν
Αἰακοῦ.
|
~τίκτει |
δὲ
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
ἐν |
[400] |
~πράξηι
κακῶς
ὑψηλός,
εἰς
ἀηθίαν
|
~πίπτει |
κακίω
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος.
~χρεία |
[1300] |
τ´
ἐπέρας´
~Ἰδαιᾶν
Νυμφᾶν
σκοπιὰς
|
~ῥίπτει |
τ´
ἐν
πένθει
~πέτρινα
κατὰ |
[1200] |
πόσιν
δ´
ἄθαπτον
ἔλιπεν
ἢ
|
κρύπτει |
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
οἲ
´γὼ |
[1300] |
δ´
ἄφλεκτοι
πελανοί·
~παγὰς
δ´
|
ἀμπαύει |
δροσερὰς
~λευκῶν
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
~πένθει |
[1600] |
φόνον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οἷπερ
ἡ
δίκη
|
κελεύει |
μ´·
ἀλλ´
ἀφίστας´
ἐκποδών.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[900] |
βίαν,
τὰ
κτητὰ
δὲ
~κτᾶσθαι
|
κελεύει |
πάντας
οὐκ
ἐς
ἁρπαγάς.
~{ἐατέος |
[1200] |
ἐκεῖνος.
ἦλθε
δ´
ἐν
ποίωι
|
σκάφει; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ναῦταί
σφ´
ἀνείλοντ´
ἐντυχόντες, |
[1050] |
~καὶ
συγκαθήσω
κόσμον
ἐν
ταὐτῶι
|
σκάφει. |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
καὶ
παρεῖναι
δεῖ |
[1500] |
~ὃν
Τυνδαρὶς
παῖς
ἥδ´
ἀπόντα
|
κενοταφεῖ. |
~οἱ
δ´
ἐκβαλόντες
δάκρυα
ποιητῶι |
[700] |
δυστέκμαρτον,
εὖ
δέ
πως
πάντα
|
στρέφει
|
~{ἐκεῖσε
κἀκεῖς´
ἀναφέρων·
ὁ
μὲν |
[1050] |
χρὴ
βραβεύειν
πάντα·
πόμπιμοι
μόνον
|
~λαίφει |
πνοαὶ
γένοιντο
χἴλεως
δρόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[800] |
κοὔποτ´
ἀλλάξεις
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
ταὐτῶι
|
ξίφει |
γε·
κείσομαι
δὲ
σοῦ
πέλας. |
[1000] |
δόμοις
~κτάνοιμ´
ἄνακτα
τῶιδε
διστόμωι
|
ξίφει; |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἄν
ς´
ἀνάσχοιτ´ |
[1450] |
~πεδία
καρποφόρα
τε
γᾶς
~ἐπιπετόμενος
|
ἰαχεῖ. |
~ὧ
πταναὶ
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
νεφέων |
[1500] |
~ναύτας
βέβηκεν,
ὡς
ἂν
ἐν
|
βραχεῖ |
μάθηις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς;
εἰδέναι
πρόθυμος· |
[1300] |
μὲν
τόξοις
Ἄρτεμις,
ἁ
δ´
|
~ἔγχει |
Γοργῶπις
πάνοπλος.
~αὐγάζων
δ´
ἐξ |
[1000] |
ζῆι
μὲν
οὔ,
γνώμην
δ´
|
ἔχει
|
~ἀθάνατον
εἰς
ἀθάνατον
αἰθέρ´
ἐμπεσών. |
[700] |
ἔσπευδ´
οὐδὲν
εἶχε·
νῦν
δ´
|
ἔχει
|
~αὐτόματα
πράξας
τἀγάθ´
εὐτυχέστατα}
~οὐκ |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτω
σιδήρωι
τρωτὸν
οὐκ
|
ἔχει |
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
εἴσηι·
τὸ
τολμᾶν |
[1000] |
~φεύγοντες·
ἣν
γὰρ
εἴχομεν
θάλασς´
|
ἔχει. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄκουσον,
ἤν
τι
καὶ |
[850] |
κομίζετε.
~Ἑλένη,
τί
τἀμά—
πῶς
|
ἔχει; |
θεσπίσματα;
~ἥκει
πόσις
σὸς
Μενέλεως |
[50] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
~τίς
τῶνδ´
ἐρυμνῶν
δωμάτων
|
ἔχει |
κράτος;
~Πλούτωι
γὰρ
οἶκος
ἄξιος |
[450] |
πόθεν
μολοῦσα;
τίνα
τὸ
πρᾶγμ´
|
ἔχει |
λόγον;
~(ΓΡΑΥΣ)
Λακεδαίμονος
γῆς
δεῦρο |
[500] |
βασιλέα
~βίον
προσαιτεῖν·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
|
ἔχει. |
~λόγος
γάρ
ἐστιν
οὐκ
ἐμός, |
[550] |
τίς;
αὑτὸς
γὰρ
σὲ
κἄμ´
|
ἔχει |
λόγος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐπώποτ´
εἶδον
προσφερέστερον |
[750] |
μὲν
δὴ
δεῦρ´
ἀεὶ
καλῶς
|
ἔχει. |
~ὅπως
δ´
ἐσώθης,
ὦ
τάλας, |
[1550] |
ἐς
τὸ
πρόσθεν—
ἢ
καλῶς
|
ἔχει; |
~πλεύσωμεν;
ἀρχαὶ
γὰρ
νεὼς
μέλουσι |
[1250] |
ἀνηνύτοις
~τρύχουσα
σαυτήν
~Μενέλεως
δ´
|
ἔχει |
πότμον,
~κοὐκ
ἂν
δύναιτο
ζῆν |
[1000] |
ἐς
σὲ
καὶ
σὸν
πόσιν
|
ἔχει |
σωτηρίας.
~σὺ
δ´,
ὦ
θανών |
[1350] |
ὦ
καινὸς
ἡμῖν
πόσις,
ἀναγκαίως
|
ἔχει
|
~τὰ
πρῶτα
λέκτρα
νυμφικάς
θ´ |
[50] |
τὸ
γάρ
τοι
πρᾶγμα
συμφορὰν
|
ἔχει. |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Αἴας
μ´
ἀδελφὸς
ὤλες´ |
[1050] |
ἀνόσιον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας
δὲ
τοῦτ´
|
ἔχει |
τί
νῶιν
ἄκος;
~παλαιότης
γὰρ |
[300] |
νέκυσι
κατὰ
χθονὸς
~τὰν
χρόνιον
|
ἔχει |
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
τὸ
φέρτερον |
[250] |
ὄνομα
παρὰ
Σιμουντίοις
ῥοαῖσι
~μαψίδιον
|
ἔχει |
φάτιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔχεις
μὲν
ἀλγείν´, |
[500] |
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
δέ
μοι
|
~ἔχει |
φυλάξεις·
ἢν
μὲν
ὠμόφρων
τις |
[650] |
ἐμὰ
δὲ
χαρμονᾶι
δάκρυα
πλέον
|
ἔχει
|
~χάριτος
ἢ
λύπας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί |
[150] |
σε
παῖδα
Πρωτέως
~ἰδεῖν,
ὃς
|
ἄρχει |
τῆσδε
γῆς·
ἄπεστι
δὲ
~κυσὶν |
[450] |
ἐστὶν
αὐτοῦ
μνῆμα,
παῖς
δ´
|
ἄρχει |
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποῦ
δῆτ´
ἂν |
[250] |
δ´
ἥ
μου
τὰς
τύχας
|
ὤχει |
μόνη,
~πόσιν
ποθ´
ἥξειν
καί |
[1150] |
κρινεῖ
νιν
αἵματος,
οὔποτ´
ἔρις
|
~λείψει |
κατ´
ἀνθρώπων
πόλεις·
~αἳ
Πριαμίδος |
[1450] |
~δελφίνων,
ὅταν
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον
|
ἦι, |
~γλαυκὰ
δὲ
Πόντου
θυγάτηρ
~Γαλάνεια |
[1250] |
ὡς
ἂν
παρούσης
οὐσίας
ἕκαστος
|
ἦι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πλούτου
λέγ´
οὕνεχ´
ὅτι |
[500] |
φυλάξεις·
ἢν
μὲν
ὠμόφρων
τις
|
ἦι, |
~κρύψας
ἐμαυτὸν
εἶμι
πρὸς
ναυάγια· |
[800] |
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μί´
ἔστιν
ἐλπὶς
|
ἦι |
μόνηι
σωθεῖμεν
ἄν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὠνητὸς |
[1400] |
~ὑμέναιος
Ἑλένης
κἀμὸς
ὡς
ζηλωτὸς
|
ἦι. |
~σὺ
δ´,
ὦ
ξέν´,
ἐλθὼν |
[1050] |
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
δοῦναι
κελεύσω
πορθμίδ´,
|
ἧι |
καθήσομεν
~κόσμον
τάφωι
σῶι
πελαγίους |
[1000] |
ἀλλ´
οὐδὲ
μὴν
ναῦς
ἔστιν
|
ἧι |
σωθεῖμεν
ἂν
~φεύγοντες·
ἣν
γὰρ |
[1400] |
~ὅστις
δὲ
δώσει
ναῦν
ἐν
|
ἧι |
τάδ´
ἄξομεν,
~πρόσταξον,
ὡς
ἂν |
[450] |
τις
ἐν
δόμοις
~τύχη,
τύραννος
|
ἧι |
ταράσσεται
δόμος.
~καιρὸν
γὰρ
οὐδέν´ |
[900] |
πᾶσιν
βροτοῖς
~καὶ
γαῖ´,
ἐν
|
ἧι |
χρὴ
δώματ´
ἀναπληρουμένους
~τἀλλότρια
μὴ |
[150] |
~κτείνει
γὰρ
Ἕλλην´
ὅντιν´
ἂν
|
λάβηι |
ξένον.
~ὅτου
δ´
ἕκατι
μήτε |
[450] |
οὐδέν´
ἦλθες·
ἢν
δὲ
δεσπότης
|
~λάβηι |
σε,
θάνατος
ξένιά
σοι
γενήσεται. |
[500] |
~ἥξειν
δ´
ὅταν
δὴ
πημάτων
|
λάβηι |
τέλος.
~ἓν
δ´
οὐκ
ἔλεξεν, |
[150] |
~μέλαθρα
νύχια
παιᾶνα
~νέκυσιν
ὀλομένοις
|
λάβηι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
~κυανοειδὲς
ἀμφ´
ὕδωρ
~ἔτυχον |
[1250] |
σέβει;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
μὴ
πάλιν
|
γῆι |
λύματ´
ἐκβάληι
κλύδων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Φοίνισσα |
[1100] |
μ´,
εἰ
κατακτεῖναι
θέλεις,
~ἐν
|
γῆι |
πατρώιαι.
τί
ποτ´
ἄπληστος
εἶ |
[1550] |
~ἐς
πρῶιραν
εἷρπε
κἀπὶ
ταυρείωι
|
σφαγῆι
|
~σταθεὶς
νεκρῶν
μὲν
οὐδενὸς
μνήμην |
[800] |
ἀδύνατ´
ἀνδρὸς
οὐ
σοφοῦ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
σιγῆι |
παράσχω
δῆτ´
ἐμὰς
δῆσαι
χέρας; |
[50] |
συμφοραῖς
ἐμὲ
στυγεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἥμαρτον·
|
ὀργῆι |
δ´
εἶξα
μᾶλλον
ἤ
μ´ |
[600] |
ὡς
φέρεις
τι
τῆιδε
τῆι
|
σπουδῆι |
νέον.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λέγω
πόνους
σε |
[1400] |
ἡμῖν
πρὸς
λέπας
τὰς
συμφορὰς
|
~σπουδῆι |
σύναψαι·
κἂν
ἄκραι
θίγηις
χερί, |
[1000] |
ἀνθρώποις·
ὁ
νοῦς
~τῶν
κατθανόντων
|
ζῆι |
μὲν
οὔ,
γνώμην
δ´
ἔχει
|
[1600] |
σοὺς
δόμους.
~οὐ
γὰρ
πεπρωμένοισιν
|
ὀργίζηι |
γάμοις,
~οὐδ´
ἡ
θεᾶς
Νηρῆιδος |
[1400] |
Ζεῦ,
πατήρ
τε
καὶ
σοφὸς
|
κλήιζηι |
θεός,
~βλέψον
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ |
[1150] |
ἂν
πόνου
γ´
ἕκατι
μὴ
|
λάθηι |
με
γῆς
~τῆσδ´
ἐκκομισθεῖς´
ἄλοχος |
[850] |
Ἀλεξάνδρου
γάμους
~δώρημα
Κύπριδος
ψευδονύμφευτον
|
μάθηι· |
~Κύπρις
δὲ
νόστον
σὸν
διαφθεῖραι |
[400] |
χεῖρα
μηδ´
ὤθει
βίαι.
~(ΓΡΑΥΣ)
|
πείθηι |
γὰρ
οὐδὲν
ὧν
λέγω,
σὺ |
[950] |
ἐς
μὲν
ἀλκὴν
μὴ
πόδ´
|
ἀντιθῆι |
ποδί,
~λιμῶι
δὲ
θηρᾶι
τύμβον |
[1150] |
θανεῖται
δ´,
ἤν
γε
δὴ
|
ληφθῆι |
μόνον.
~ἔα·
ἀλλ´,
ὡς
ἔοικε, |
[850] |
σὸν
διαφθεῖραι
θέλει,
~ὡς
μὴ
|
´ξελεγχθῆι |
μηδὲ
πριαμένη
φανῆι
~τὸ
κάλλος |
[250] |
οὔτε
τοῦτ´
ἔστ´
οὔτε
μὴ
|
σωθῆι |
ποτε.
~τί
δῆτ´
ἔτι
ζῶ; |
[1250] |
ὡς
μὴ
πάλιν
γῆι
λύματ´
|
ἐκβάληι |
κλύδων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Φοίνισσα
κώπη
ταχύπορος |
[0] |
μ´
Ἑρμῆς
ἐν
πτυχαῖσιν
αἰθέρος
|
~νεφέληι |
καλύψας—
οὐ
γὰρ
ἠμέλησέ
μου
|
[1400] |
γάμους
τοὺς
τῆσδε
συνδαίσας
ἐμοὶ
|
~στέλληι |
πρὸς
οἴκους
ἢ
μένων
εὐδαιμονῆις. |
[450] |
~πολλοὶ
γάρ,
ὡς
εἴξασιν,
ἐν
|
πολλῆι |
χθονὶ
~ὀνόματα
ταὔτ´
ἔχουσι
καὶ |
[1050] |
τι
καὶ
γυνὴ
λέξηι
σοφόν.
|
~βούληι |
λέγεσθαι
μὴ
θανὼν
λόγωι
θανεῖν; |
[1400] |
διδαξόμεσθα
τοὺς
φίλους
φιλεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
βούληι |
ξυνεργῶν
αὐτὸς
ἐκπέμψω
στόλον;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
τὸ
σῶμά
γ´
ἐνθάδ´
αἰσχύνην
|
ὄφληι. |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
~τίς
τῶνδ´
ἐρυμνῶν
δωμάτων |
[1650] |
μὲν
τάδ´
αὐδῶ,
συγγόνωι
δ´
|
ἐμῆι |
λέγω·
~πλεῖ
ξὺν
πόσει
σῶι· |
[800] |
νῶιν
μὴ
ἀποδέξηται
λόγους;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
θανῆι· |
γαμοῦμαι
δ´
ἡ
τάλαιν´
ἐγὼ |
[1200] |
ἐστι
νόμος,
ὃς
ἂν
πόντωι
|
θάνηι |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δρᾶν;
σοφοί
τοι |
[750] |
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´
ἀπαλλαχθεὶς
χθονός.
|
~θανῆι |
πρὸς
ἀνδρὸς
οὗ
τάδ´
ἐστὶ |
[400] |
πύλαις
~ὄχλον
παρέξεις
δεσπόταις;
ἢ
|
κατθανῆι
|
~Ἕλλην
πεφυκώς,
οἷσιν
οὐκ
ἐπιστροφαί. |
[950] |
εἴην,
σὺ
δὲ
γυνὴ
κακὴ
|
φανῆι. |
~ἃ
δ´
ἄξι´
ἡμῶν
καὶ |
[850] |
~ὡς
μὴ
´ξελεγχθῆι
μηδὲ
πριαμένη
|
φανῆι
|
~τὸ
κάλλος
Ἑλένης
οὕνεκ´
ἀνονήτοις |
[1250] |
σε
τοῦ
πρίν,
ἢν
γυνὴ
|
γένηι
|
~οἵαν
γενέσθαι
χρή
σε
σῶι |
[150] |
δέ
σοι
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
|
~Ἑλένηι |
δ´
ὅμοιον
σῶμ´
ἔχους´
οὐ |
[550] |
λέχη;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
χαῖρέ
γ´,
|
Ἑλένηι |
προσφερὴς
ὁθούνεκ´
εἶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμην· |
[550] |
τὸ
σὸν
θέλω
μαθεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
Ἑλένηι |
ς´
ὁμοίαν
δὴ
μάλιστ´
εἶδον, |
[300] |
ὀρθῶς
εἰδέναι,
τί
σοι
πλέον
|
~λυπουμένηι |
γένοιτ´
ἄν;
ἀλλ´
ἐμοὶ
πιθοῦ. |
[50] |
ἀποπτύσειαν.
εἰ
δὲ
μὴ
´ν
|
ξένηι
|
~γαίαι
πόδ´
εἶχον,
τῶιδ´
ἂν |
[800] |
ἂν
πόδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
κοινῆι
γ´
|
ἐκείνηι |
ῥαιδίως,
λάθραι
δ´
ἂν
οὔ. |
[800] |
γῆς
διορίσαιμεν
ἂν
πόδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
κοινῆι |
γ´
ἐκείνηι
ῥαιδίως,
λάθραι
δ´ |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
μί´
ἔστιν
ἐλπὶς
ἦι
|
μόνηι |
σωθεῖμεν
ἄν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὠνητὸς
ἢ |
[250] |
ἵζους´;
ἀλλ´
ὅταν
πόσις
πικρὸς
|
~ξυνῆι |
γυναικί,
καὶ
τὸ
σῶμ´
ἐστὶν |
[400] |
~(ΓΡΑΥΣ)
~τίς
πρὸς
πύλαισιν;
οὐκ
|
ἀπαλλάξηι |
δόμων
~καὶ
μὴ
πρὸς
αὐλείοισιν |
[400] |
τὰς
τύχας.
ὅταν
δ´
ἀνὴρ
|
~πράξηι |
κακῶς
ὑψηλός,
εἰς
ἀηθίαν
~πίπτει |
[1000] |
ἄκουσον,
ἤν
τι
καὶ
γυνὴ
|
λέξηι |
σοφόν.
~βούληι
λέγεσθαι
μὴ
θανὼν |
[1450] |
δὲ
Πόντου
θυγάτηρ
~Γαλάνεια
τάδ´
|
εἴπηι· |
~Κατὰ
μὲν
ἱστία
πετάσατ´,
αὔρας
|
[100] |
~σὺ
προξένησον,
ὡς
τύχω
μαντευμάτων
|
~ὅπηι |
νεὼς
στείλαιμ´
ἂν
οὔριον
πτερὸν
|
[1600] |
εἶδες.
Μενέλεως
δ´
ἔχων
ὅπλα,
|
~ὅπηι |
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε |
[1150] |
ἢ
φάτιν
τιν´
οἴκοθεν
~κλυοῦσα
|
λύπηι |
σὰς
διέφθαρσαι
φρένας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ |
[350] |
τόδ´
οὐ
κόμπωι
λέγω—
~στράτευμα
|
κώπηι |
διορίσαι
Τροίαν
ἔπι,
~τύραννος
οὐδὲ |
[300] |
ἐς
ξυμφορὰν
γὰρ
ἀντὶ
τἀγαθοῦ
|
φέρηι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
φόβος
γὰρ
ἐς
τὸ |
[1600] |
~ἐπίσχες
ὀργὰς
αἷσιν
οὐκ
ὀρθῶς
|
φέρηι, |
~Θεοκλύμενε,
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ |
[300] |
πιθοῦ.
~{τάφον
λιποῦσα
τόνδε
σύμμειξον
|
κόρηι, |
~ὅθενπερ
εἴσηι
πάντα·
τἀληθῆ
φράσαι
|
[1050] |
~κόρη
Διώνης
Κύπρι,
μή
μ´
|
ἐξεργάσηι. |
~ἅλις
δὲ
λύμης
ἥν
μ´ |
[500] |
νιν,
~Μενέλαος,
οὐκ
ἄγνωστος
ἐν
|
πάσηι |
χθονί.
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς |
[850] |
~ἐς
βάρβαρ´
ἐλθὼν
φάσγαν´
αὖθις
|
ἐμπεσῆι. |
~(ΘΕΟΝΟΗ)
~ἡγοῦ
σύ
μοι
φέρουσα |
[450] |
ὀχληρὸς
ἴσθ´
ὤν·
καὶ
τάχ´
|
ὠσθήσηι |
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αἰαῖ·
τὰ
κλεινὰ |
[1000] |
ὅσον
γ´
ἐγὼ
σθένω,
~οὔποτε
|
κεκλήσηι |
δυσσεβὴς
ἀντ´
εὐσεβοῦς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐδείς |
[1650] |
κάμψηις
καὶ
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς
|
κεκλήσηι |
{καὶ
Διοσκόρων
μέτα
~σπονδῶν
μεθέξεις} |
[300] |
λιποῦσα
τόνδε
σύμμειξον
κόρηι,
~ὅθενπερ
|
εἴσηι |
πάντα·
τἀληθῆ
φράσαι
~ἔχους´
ἐν |
[1250] |
σὺ
δ´
αὐτὸς
ἐγγὺς
ὢν
|
εἴσηι |
τάδε.
~ἀλλ´,
ὦ
τάλας,
ἔσελθε |
[800] |
τρωτὸν
οὐκ
ἔχει
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
εἴσηι· |
τὸ
τολμᾶν
δ´
ἀδύνατ´
ἀνδρὸς |
[1350] |
σε
μή
τις
ἐμπεσὼν
πόθος
|
~πείσηι |
μεθεῖναι
σῶμ´
ἐς
οἶδμα
πόντιον
|
[1500] |
ἐν
δόμοις
ηὑρήκαμεν·
~ὡς
καίν´
|
ἀκούσηι |
πήματ´
ἐξ
ἐμοῦ
τάχα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[50] |
τόδε
~ἱκέτις,
ἵν´
ἀνδρὶ
τἀμὰ
|
διασώσηι |
λέχη,
~ὡς,
εἰ
καθ´
Ἑλλάδ´ |
[1000] |
καθικετεύσατ´
οὐδὲ
μωρίαι
~ξύμβουλος
ἔσομαι
|
τῆι |
κασιγνήτου
ποτέ.
~εὐεργετῶ
γὰρ
κεῖνον |
[600] |
λέγ´·
ὡς
φέρεις
τι
τῆιδε
|
τῆι |
σπουδῆι
νέον.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λέγω
πόνους |
[1000] |
τῆς
δίκης
ἐμοὶ
μέγα
~ἐν
|
τῆι |
φύσει·
καὶ
τοῦτο
Νηρέως
πάρα
|
[1250] |
~οἵαν
γενέσθαι
χρή
σε
σῶι
|
ξυνευνέτηι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔσται
τάδ´·
οὐδὲ
μέμψεται |
[1650] |
ἐκ
δόμων
ἐδέξατο.
~καὶ
τῶι
|
πλανήτηι |
Μενέλεωι
θεῶν
πάρα
~μακάρων
κατοικεῖν |
[1000] |
~ἀπέδωκεν
ἂν
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν,
|
ταύτηι |
δὲ
σέ.
~καὶ
γὰρ
τίσις |
[1600] |
ὅπλα,
~ὅπηι
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
|
~ταύτηι |
προσῆγε
χειρὶ
δεξιᾶι
ξίφος,
~ὥστ´ |
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
δῆτα
Νείλου
τούσδ´
|
ἐπιστρέφηι |
γύας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φυγὰς
πατρώιας
ἐξελήλαμαι |
[850] |
~εὔψυχον
ἄνδρα
πολεμίων
θανόνθ´
ὕπο
|
~κούφηι |
καταμπίσχουσιν
ἐν
τύμβωι
χθονί,
~κακοὺς |
[850] |
~παρόνθ´,
ὅπως
ἂν
τοὐμὸν
ἀσφαλῶς
|
ἔχηι; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
παρθέν´,
ἱκέτις
ἀμφὶ |
[400] |
~ἐφ´
ἧς
ἐσώθην
μόλις
ἀνελπίστωι
|
τύχηι
|
~Ἑλένη
τε,
Τροίας
ἣν
ἀποσπάσας |
[1250] |
ἐνεγκὼν
ἀντὶ
τῆς
ἀχλαινίας
~ἐσθῆτα
|
λήψηι |
σῖτά
θ´,
ὥστε
ς´
ἐς |
[450] |
ἄλλον
νύν
τιν´
ἀντὶ
τοῦδ´
|
ἴθι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκ,
ἀλλ´
ἔσω
πάρειμι· |
[750] |
οὐκ
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθικτον
εὐνὴν
|
ἴσθι |
σοι
σεσωμένην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
τοῦδε |
[50] |
Ἑλλὰς
πᾶσα
τὴν
Διὸς
κόρην.
|
~σύγγνωθι |
δ´
ἡμῖν
τοῖς
λελεγμένοις,
γύναι. |
[300] |
σὲ
δὲ
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
|
δόνακι |
χλωρὸν
~Εὐρώταν,
θανόντος
~εἰ
βάξις |
[1350] |
ἔμελλεν
εἰς
ἅλα,
~ταῦτ´
ἐμβαλὼν
|
πόρπακι |
γενναίαν
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ |
[250] |
ἀλλ´
ὅταν
πόσις
πικρὸς
~ξυνῆι
|
γυναικί, |
καὶ
τὸ
σῶμ´
ἐστὶν
πικρόν. |
[800] |
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
ὡς
|
γυναικὶ |
πρόσφορον
γυνή.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς
οὐκ |
[450] |
ἔχουσι
καὶ
πόλις
πόλει
~γυνὴ
|
γυναικί |
τ´·
οὐδὲν
οὖν
θαυμαστέον.
~οὐδ´ |
[300] |
θεσπίσματα·
~γυναῖκα
γὰρ
δὴ
συμπονεῖν
|
γυναικὶ |
χρή.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι,
λόγους
ἐδεξάμαν· |
[200] |
λέχεσιν,
~ὁ
δὲ
σὸς
ἐν
|
ἁλὶ |
κύμασί
τε
λέλοιπε
~βίοτον,
οὐδέ |
[200] |
ἀλγέων,
~ὁ
δ´
ἐμὸς
ἐν
|
ἁλὶ |
πολυπλανὴς
~πόσις
ὀλόμενος
οἴχεται,
~Κάστορός |
[1000] |
ὅμως,
~ἐκ
δυσσεβείας
ὅσιον
εἰ
|
τίθημί |
νιν.
~αὐτοὶ
μὲν
οὖν
ὁδόν |
[1200] |
τέμωμεν
καὶ
διαλλάχθητί
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
μεθίημι |
νεῖκος
τὸ
σόν,
ἴτω
δ´ |
[750] |
~σκοπιάς
τε
Περσέως;
οὐ
γὰρ
|
ἐμπλήσαιμί |
ς´
ἂν
~μύθοις,
λέγων
δ´ |
[0] |
προκρίνας
σωφρονέστατον
βροτῶν,
~ἀκέραιον
ὡς
|
σώσαιμι |
Μενέλεωι
λέχος.
~κἀγὼ
μὲν
ἐνθάδ´ |
[250] |
~πρῶτον
μὲν
οὐκ
οὖς´
ἄδικός
|
εἰμι |
δυσκλεής·
~καὶ
τοῦτο
μεῖζον
τῆς |
[50] |
δὲ
πάντα
τλᾶς´
ἐγὼ
~κατάρατός
|
εἰμι |
καὶ
δοκῶ
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν |
[850] |
μόλις
ποτὲ
~λαβοῦς´
ἐπ´
ἀκμῆς
|
εἰμι |
κατθανόντ´
ἰδεῖν·
~μή
μοι
κατείπηις |
[1050] |
εἰ
δὲ
κερδανῶ,
λέγε.
~ἕτοιμός
|
εἰμι |
μὴ
θανὼν
λόγωι
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
οἰκήσεις
τάφον;
~(ΕΛΕΝΗ)
πιστὴ
γάρ
|
εἰμι |
τῶι
πόσει
φεύγουσα
σέ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[500] |
ὠμόφρων
τις
ἦι,
~κρύψας
ἐμαυτὸν
|
εἶμι |
πρὸς
ναυάγια·
~ἢν
δ´
ἐνδιδῶι |
[600] |
μόρσιμον
σώσασα
πατέρ´
ἐς
οὐρανὸν
|
~ἄπειμι· |
φήμας
δ´
ἡ
τάλαινα
Τυνδαρὶς
|
[450] |
ἴθι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκ,
ἀλλ´
ἔσω
|
πάρειμι· |
καὶ
σύ
μοι
πιθοῦ.
~(ΓΡΑΥΣ) |
[150] |
τε
σιγῶ·
τί
γὰρ
ἂν
|
ὠφελοῖμί |
σε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας,
ὦ |
[1250] |
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον,
ὦ
|
νεᾶνι· |
τὸν
παρόντα
μὲν
~στέργειν
πόσιν |
[950] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
σοὶ
βραβεύειν,
ὦ
|
νεᾶνι, |
τοὺς
λόγους·
~οὕτω
δὲ
κρῖνον |
[1650] |
ὃ
πολλαῖς
ἐν
γυναιξὶν
οὐκ
|
ἔνι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
μορφαὶ
τῶν
δαιμονίων, |
[750] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἦ
πόλλ´
ἀνήρου
μ´
|
ἑνὶ |
λόγωι
μιᾶι
θ´
ὁδῶι.
~τί |
[850] |
τε
σοῦ
πέρι
~ἔσται
πάρεδρος
|
Ζηνὶ |
τῶιδ´
ἐν
ἤματι.
~Ἥρα
μέν, |
[50] |
ἦλθον,
ἢν
μὴ
λέκτρ´
ὑποστρώσω
|
τινί. |
~ἕως
μὲν
οὖν
φῶς
ἡλίου |
[250] |
βίου
φέρειν.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
γυναῖκες,
|
τίνι |
πότμωι
συνεζύγην;
~ἆρ´
ἡ
τεκοῦσά |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
οὖν;
ἐς
οἶδμα
|
τίνι |
τρόπωι
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
δεῖ |
[500] |
~Μενέλαος,
οὐκ
ἄγνωστος
ἐν
πάσηι
|
χθονί. |
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
δέ |
[1200] |
δ´
ἄθαπτον
ἔλιπεν
ἢ
κρύπτει
|
χθονί; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
οἲ
´γὼ
τῶν |
[0] |
κακοῖς·
~πόλεμον
γὰρ
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
|
χθονὶ
|
~καὶ
Φρυξὶ
δυστήνοισιν,
ὡς
ὄχλου |
[850] |
ὕπο
~κούφηι
καταμπίσχουσιν
ἐν
τύμβωι
|
χθονί, |
~κακοὺς
δ´
ἐφ´
ἕρμα
στερεὸν |
[500] |
οὔπω
~μελαμφαὲς
οἴχεται
~δι´
ἔρεβος
|
χθονὶ |
κρυφθείς,
~ἀλλ´
ἔτι
κατ´
οἶδμ´ |
[450] |
γάρ,
ὡς
εἴξασιν,
ἐν
πολλῆι
|
χθονὶ
|
~ὀνόματα
ταὔτ´
ἔχουσι
καὶ
πόλις |
[1350] |
εἶπ´
ἀδελφῶι·
κατθανόντα
δ´
ἐν
|
χθονὶ} |
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
εἰσορᾶν
ἐμὴν |
[1450] |
ἐς
εὐφροσύναν,
~ὃν
ἐξαμιλλασάμενος
~τροχῶ
|
τέρμονι |
δίσκου
~ἔκανε
Φοῖβος,
τᾶ
Λακαίναι
|
[0] |
γὰρ
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
χθονὶ
~καὶ
|
Φρυξὶ |
δυστήνοισιν,
ὡς
ὄχλου
βροτῶν
~πλήθους |
[650] |
κατὰ
μέλαθρα
πάθεα
πάθεα,
μᾶτερ,
|
~οἲ |
´γώ.
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φήις;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[850] |
Ταντάλειον
καὶ
μεταστήτω
κακῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οἲ |
´γὼ
τάλαινα·
τῆς
τύχης
γὰρ |
[550] |
πείθει,
σὺ
δ´
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οἲ |
´γώ·
τίς
ἡμῶν
ἐγένετ´
ἀθλιωτέρα; |
[1200] |
ἢ
κρύπτει
χθονί;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
|
οἲ |
´γὼ
τῶν
ἐμῶν
τλήμων
κακῶν. |
[1500] |
Τυνδαρὶς
παῖς
ἥδ´
ἀπόντα
κενοταφεῖ.
|
~οἱ |
δ´
ἐκβαλόντες
δάκρυα
ποιητῶι
τρόπωι
|
[1550] |
~πρόχειρον
ὤσει
σφάγια
τῶι
τεθνηκότι;
|
~οἱ |
δ´
ἐς
κέλευσμ´
ἐλθόντες
ἐξανήρπασαν
|
[1600] |
ἐς
Ἑλλάδ´
εἶπεν
εὐθύνειν
δόρυ.
|
~οἱ |
δ´
ἱστὸν
ἦραν,
οὔριαι
δ´ |
[1600] |
βαρβάρους.
σπουδῆς
δ´
ὕπο
~ἔπιπτον,
|
οἱ |
δ´
ὠρθοῦντο,
τοὺς
δὲ
κειμένους
|
[1600] |
ἐν
χεροῖν
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς,
|
οἱ |
δὲ
ξίφη·
~φόνωι
δὲ
ναῦς |
[850] |
~μάλιστά
γ´·
εἰ
γάρ
εἰσιν
|
οἱ |
θεοὶ
σοφοί,
~εὔψυχον
ἄνδρα
πολεμίων |
[1150] |
ἔριν,
ὦ
Ἑλένα.
~νῦν
δ´
|
οἱ |
μὲν
Ἅιδαι
μέλονται
κάτω,
~τείχεα |
[1600] |
ξένων;
~ὀρθοὶ
δ´
ἀνῆιξαν
πάντες,
|
οἱ |
μὲν
ἐν
χεροῖν
~κορμοὺς
ἔχοντες |
[900] |
τοὺς
τρόπους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰκτρὸν
μὲν
|
οἱ |
παρόντες
ἐν
μέσωι
λόγοι,
~οἰκτρὰ |
[1650] |
~τῶν
δ´
ἀναριθμήτων
μᾶλλον
εἰσιν
|
οἱ |
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
παῖδε
Λήδας |
[600] |
ἔστ´
ἐκεῖνο·
ξυμβεβᾶσί
μοι
λόγοι
|
~οἱ |
τῆσδ´
ἀληθεῖς.
ὦ
ποθεινὸς
ἡμέρα, |
[100] |
γ´
ἅψασαν
εὐγενῆ
δέρην.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οἱ |
Τυνδάρειοι
δ´
εἰσὶν
ἢ
οὐκ |
[550] |
´γώ·
τίς
ἡμῶν
ἐγένετ´
ἀθλιωτέρα;
|
~οἱ |
φίλτατοι
λείπουσί
μ´
οὐδ´
ἀφίξομαι
|
[700] |
τούς
τ´
ἐμοὺς
καραδοκεῖν
~ἀγῶνας
|
οἳ |
μένουσί
μ´,
ὡς
ἐλπίζομεν,
~εἰ |
[1450] |
Τυνδαρίδαι,
~λαμπρῶν
ἀστέρων
ὑπ´
ἀέλλαις
|
~οἳ |
ναίετ´
οὐράνιοι,
~σωτῆρε
τᾶς
Ἑλένας, |
[450] |
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Αἴγυπτος;
ὦ
δύστηνος,
|
οἷ |
πέπλευκ´
ἄρα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί
δὴ |
[1200] |
σαφῆ;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκει·
μόλοι
γὰρ
|
οἷ |
σφ´
ἐγὼ
χρήιζω
μολεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[550] |
διάλλαγμ´,
ὡς
Πάρις
με
μὴ
|
λάβοι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς
οὖν;
ἅμ´
ἐνθάδ´ |
[1450] |
ἢ
πρὸ
ναοῦ
~Παλλάδος
ἂν
|
λάβοι
|
~χρόνωι
ξυνελθοῦσα
χοροῖς
~ἢ
κώμοις |
[900] |
θέλει.
~{πῶς
οὖν
θανὼν
ἂν
|
ἀπολάβοι; |
κεῖνος
δὲ
πῶς
~τὰ
ζῶντα |
[650] |
θαυμαστά·
τοῦ
πέμψαντος;
ὦ
δεινοὶ
|
λόγοι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
βλέφαρον
ὑγραίνω
|
[600] |
τοῦτ´
ἔστ´
ἐκεῖνο·
ξυμβεβᾶσί
μοι
|
λόγοι
|
~οἱ
τῆσδ´
ἀληθεῖς.
ὦ
ποθεινὸς |
[900] |
μὲν
οἱ
παρόντες
ἐν
μέσωι
|
λόγοι, |
~οἰκτρὰ
δὲ
καὶ
σύ.
τοὺς |
[1150] |
χαλᾶτε
κλῆιθρα,
λύεθ´
ἱππικὰς
~φάτνας,
|
ὀπαδοί, |
κἀκκομίζεθ´
ἅρματα,
~ὡς
ἂν
πόνου |
[850] |
στερεὸν
ἐκβάλλουσι
γῆς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
|
θεοί, |
γενέσθω
δή
ποτ´
εὐτυχὲς
γένος
|
[150] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας,
ὦ
γύναι·
|
θεοὶ |
δέ
σοι
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο. |
[1400] |
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι.
|
~θεοὶ |
δέ
σοί
τε
δοῖεν
οἷ´ |
[550] |
εἶδον
προσφερέστερον
δέμας.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
|
θεοί· |
θεὸς
γὰρ
καὶ
τὸ
γιγνώσκειν |
[1650] |
δαιμονίων,
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως
κραίνουσι
|
θεοί· |
~καὶ
τὰ
δοκηθέντ´
οὐκ
ἐτελέσθη, |
[250] |
προσόντα
κέκτηται
κακά.
~ἔπειτα
πατρίδος
|
θεοί |
μ´
ἀφιδρύσαντο
γῆς
~ἐς
βάρβαρ´ |
[1400] |
οὓς
ἐμοχθοῦμεν
πάρος.
~κέκλησθέ
τοι,
|
θεοί, |
πόλλ´
ἄχρηστ´
ἐμοῦ
κλύειν
~καὶ |
[50] |
μ´
ἀπώλεσεν
~πάντας
τ´
Ἀχαιούς.
|
θεοί |
ς´,
ὅσον
μίμημ´
ἔχεις
~Ἑλένης, |
[850] |
γ´·
εἰ
γάρ
εἰσιν
οἱ
|
θεοὶ |
σοφοί,
~εὔψυχον
ἄνδρα
πολεμίων
θανόνθ´ |
[50] |
εὔθριγκοί
θ´
ἕδραι.
~ἔα·
~ὦ
|
θεοί, |
τίν´
εἶδον
ὄψιν;
ἐχθίστης
ὁρῶ
|
[150] |
ὄλοιτο
μηδ´
ἐπ´
Εὐρώτα
ῥοὰς
|
~ἔλθοι· |
σὺ
δ´
εἴης
εὐτυχὴς
ἀεί, |
[1600] |
πλάτην
~καθαιματώσει
κρᾶτα
πολεμίων
ξένων;
|
~ὀρθοὶ |
δ´
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ
μὲν |
[600] |
Ὦ
ταλαίπωροι
Φρύγες
~πάντες
τ´
|
Ἀχαιοί, |
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ἀκταῖσιν |
[100] |
Φρύγες.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ
πρός
γ´
|
Ἀχαιοί· |
μεγάλα
δ´
εἴργασται
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[450] |
δ´
ἥδε
χώρα;
τοῦ
δὲ
|
βασίλειοι |
δόμοι;
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´
ἐστὶ |
[100] |
ἅψασαν
εὐγενῆ
δέρην.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἱ
|
Τυνδάρειοι |
δ´
εἰσὶν
ἢ
οὐκ
εἰσὶν |
[1450] |
ἀστέρων
ὑπ´
ἀέλλαις
~οἳ
ναίετ´
|
οὐράνιοι, |
~σωτῆρε
τᾶς
Ἑλένας,
~γλαυκὸν
ἐπ´ |
[250] |
οὖν
καλῶς;
~ἀσχήμονες
μὲν
ἀγχόναι
|
μετάρσιοι, |
~κἀν
τοῖσι
δούλοις
δυσπρεπὲς
νομίζεται· |
[50] |
ἄξιος
προσεικάσαι
~βασίλειά
τ´
ἀμφιβλήματ´
|
εὔθριγκοί |
θ´
ἕδραι.
~ἔα·
~ὦ
θεοί, |
[200] |
~{ἐπὶ
τὸ
δυστυχέστατον
~κάλλος
ὡς
|
ἕλοι |
γάμων
ἐμῶν}
~ἅ
τε
δόλιος |
[900] |
βλέφαρα·
τὴν
Τροίαν
γὰρ
ἂν
|
~δειλοὶ |
γενόμενοι
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
ἄν.
~καίτοι |
[1350] |
θεᾶς.
~μέγα
τοι
δύναται
νεβρῶν
|
~παμποίκιλοι |
στολίδες
~κισσοῦ
τε
στεφθεῖσα
χλόα
|
[300] |
ἐν
δόμοις
ἔχεις;
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντες
|
φίλοι |
μοι
πλὴν
ὁ
θηρεύων
γάμους. |
[1550] |
οὐκέτ´
ὢν
λόγοισι
Μενέλεως
πέλας·
|
~ἄλλοι |
δὲ
τοίχους
δεξιοὺς
λαιούς
τ´ |
[450] |
οὐκ
ἔχω
τί
χρὴ
λέγειν.
|
~πολλοὶ |
γάρ,
ὡς
εἴξασιν,
ἐν
πολλῆι |
[1100] |
Ἑλένα,
Πάρις
αἰνόγαμος
~πομπαῖσιν
Ἀφροδίτας.
|
~πολλοὶ |
δ´
Ἀχαιῶν
δορὶ
καὶ
πετρίναις
|
[450] |
τὰς
ἐμὰς
στένω
τύχας.
~(ΓΡΑΥΣ)
|
πολλοὶ |
κακῶς
πράσσουσιν,
οὐ
σὺ
δὴ |
[1200] |
τάδ´
ἀγγέλλει
σαφῆ;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκει·
|
μόλοι |
γὰρ
οἷ
σφ´
ἐγὼ
χρήιζω |
[400] |
τίς
ἂν
πυλωρὸς
ἐκ
δόμων
|
μόλοι, |
~ὅστις
διαγγείλειε
τἄμ´
ἔσω
κακά; |
[1550] |
σοί.
~ὁ
δ´
εἶφ´·
Ἅλις
|
μοι. |
δεξιᾶι
δ´
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς |
[800] |
λαθεῖν
γὰρ
οὐχ
οἷόν
τέ
|
μοι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
ἂν
ἀναπείσαιμεν
ἱκετεύοντέ |
[800] |
πρὸς
οἴκους
ναυστολεῖν
ς´
ἔξεστί
|
μοι; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ξίφος
μένει
σε
μᾶλλον |
[500] |
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
δέ
|
μοι
|
~ἔχει
φυλάξεις·
ἢν
μὲν
ὠμόφρων |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν
καὶ
διαλλάχθητί
|
μοι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι
νεῖκος
τὸ
σόν, |
[1150] |
Μενέλαος—
οἴμοι,
πῶς
φράσω;
τέθνηκέ
|
μοι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
{οὐδέν
τι
χαίρω
σοῖς |
[1000] |
οἴσω
ψῆφον·
ἡ
Κύπρις
δέ
|
μοι
|
~ἵλεως
μὲν
εἴη,
συμβέβηκε
δ´ |
[1350] |
ἐν
χεροῖν
ἔχειν
δοκῶν,
~σιγητέον
|
μοι· |
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
~εὔνουν
κρατεῖν |
[950] |
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν
δέδοκται
τήνδε
|
μοι |
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς
ἧπαρ
ὦσαι |
[850] |
ἀκμῆς
εἰμι
κατθανόντ´
ἰδεῖν·
~μή
|
μοι |
κατείπηις
σῶι
κασιγνήτωι
πόσιν
~τόνδ´ |
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´
ἔστ´
ἐκεῖνο·
ξυμβεβᾶσί
|
μοι |
λόγοι
~οἱ
τῆσδ´
ἀληθεῖς.
ὦ |
[1250] |
εὐμενέστερον
γὰρ
ἂν
~τῶι
φιλτάτωι
|
μοι |
Μενέλεωι
τὰ
πρόσφορα
~δρώιης
ἄν, |
[1000] |
σωτηρίας.
~σὺ
δ´,
ὦ
θανών
|
μοι |
πάτερ,
ὅσον
γ´
ἐγὼ
σθένω, |
[450] |
ἀλλ´
ἔσω
πάρειμι·
καὶ
σύ
|
μοι |
πιθοῦ.
~(ΓΡΑΥΣ)
ὀχληρὸς
ἴσθ´
ὤν· |
[300] |
δόμοις
ἔχεις;
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντες
φίλοι
|
μοι |
πλὴν
ὁ
θηρεύων
γάμους.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[300] |
ὦ
φίλα,
γόους.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
|
μοι |
πόσις
μέλεος
ἔτλα;
~πότερα
δέρκεται |
[500] |
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´
ἐπεί
νιν
εἶπέ
|
μοι |
σεσωμένον.
~ἐγγὺς
δέ
νίν
που |
[1250] |
πρῶτα
νερτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίνος;
σύ
|
μοι |
σήμαινε,
πείσομαι
δ´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[450] |
αἰαῖ·
τὰ
κλεινὰ
ποῦ
´στί
|
μοι |
στρατεύματα;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκοῦν
ἐκεῖ
που |
[900] |
ἱκετεύω
τόδε·
~δὸς
τὴν
χάριν
|
μοι |
τήνδε
καὶ
μιμοῦ
τρόπους
~πατρὸς |
[350] |
~εἰ
βάξις
ἔτυμος
ἀνδρὸς
~ἅδε
|
μοι |
τί
τάδ´
ἀσύνετα,
~φόνιον
αἰώρημα
|
[50] |
Ἑλλάδ´
ὄνομα
δυσκλεὲς
φέρω,
~μή
|
μοι |
τὸ
σῶμά
γ´
ἐνθάδ´
αἰσχύνην |
[1600] |
δόμοις
ὁρῶσα
Μενέλεων
οὐκ
εἶπέ
|
μοι. |
~τοιγὰρ
οὔποτ´
ἄλλον
ἄνδρα
ψεύσεται |
[850] |
αὖθις
ἐμπεσῆι.
~(ΘΕΟΝΟΗ)
~ἡγοῦ
σύ
|
μοι |
φέρουσα
λαμπτήρων
σέλας
~θείου
τε |
[150] |
τις
~ἔμολεν
ἔμολε
δάκρυα
δάκρυσί
|
μοι |
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
μέλουσι |
[450] |
φήις;
τίν´
εἶπας
μῦθον;
αὖθίς
|
μοι |
φράσον.
~(ΓΡΑΥΣ)
ἡ
Τυνδαρὶς
παῖς, |
[1400] |
δὲ
βῆναι
ποδί·
μίαν
δέ
|
μοι |
χάριν
~δόντες
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´
ἔδωκεν
ἡ
τύχη
|
μοι. |
(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
δὲ
χρεὼν
ἀφείλετο. |
[1600] |
τέχναισιν
αἱρεθεὶς
ἐγὼ
τάλας·
~ἐκπεφεύγασιν
|
γάμοι |
με.
κεἰ
μὲν
ἦν
ἁλώσιμος
|
[750] |
τ´
εὐβουλία.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
ταὐτὸ
|
κἀμοὶ |
δόξα
μάντεων
πέρι
~χωρεῖ
γέροντι· |
[700] |
πρόσθεν
ἀρκέσειεν
ἄν.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
Μενέλαε,
|
κἀμοὶ |
πρόσδοτον
τῆς
ἡδονῆς,
~ἣν
μανθάνω |
[400] |
~κρύψας
γυναῖκα
τὴν
κακῶν
πάντων
|
ἐμοὶ
|
~ἄρξασαν
ἥκω,
τούς
γε
περιλελειμμένους
|
[400] |
ἀλλ´
ἄνες
χόλου.
~(ΓΡΑΥΣ)
ἄπελθ´·
|
ἐμοὶ |
γὰρ
τοῦτο
πρόσκειται,
ξένε,
~μηδένα |
[0] |
δ´
οὐκ
ἔμ´
ἀλλ´
ὁμοιώσας´
|
ἐμοὶ
|
~εἴδωλον
ἔμπνουν
οὐρανοῦ
ξυνθεῖς´
ἄπο
|
[900] |
δὲ
καιρίως
μέν,
ἀθλίως
δ´
|
ἐμοὶ
|
~Ἑρμῆς
ἔδωκε
πατρὶ
σῶι
σώιζειν |
[1250] |
τῆιδε
πρὸς
χάριν·
φήμας
δ´
|
ἐμοὶ
|
~ἐσθλὰς
ἐνεγκὼν
ἀντὶ
τῆς
ἀχλαινίας
|
[700] |
παρ´
ἀσπίδα
~μοχθήματ´
ἐξέπλησας
ἐκπονῶν
|
ἐμοί, |
~καὶ
νῦν
μετασχὼν
τῆς
ἐμῆς |
[1000] |
~ἔνεστι
δ´
ἱερὸν
τῆς
δίκης
|
ἐμοὶ |
μέγα
~ἐν
τῆι
φύσει·
καὶ |
[1100] |
διὰ
ξουθᾶν
γενύων
ἐλελιζομένα
~θρήνων
|
ἐμοὶ |
ξυνεργός,
~Ἑλένας
μελέους
πόνους
~τὸν |
[950] |
Ζεὺς
ἔπεμψε
δεῦρό
σοι
σώιζειν
|
ἐμοί. |
~οἶδ´
οὕνεχ´
ἡμῖν
οὔποτ´
ἀποδώσεις |
[300] |
πλέον
~λυπουμένηι
γένοιτ´
ἄν;
ἀλλ´
|
ἐμοὶ |
πιθοῦ.
~{τάφον
λιποῦσα
τόνδε
σύμμειξον |
[1400] |
τοὺς
γάμους
τοὺς
τῆσδε
συνδαίσας
|
ἐμοὶ
|
~στέλληι
πρὸς
οἴκους
ἢ
μένων |
[1200] |
ὡς
ἐσθῆτι
δυσμόρφωι
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οἴμοι, |
δοκῶ
μὲν
κἀμὸν
ὧδ´
ἔχειν |
[1150] |
τίς
ἡ
τύχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαος—
|
οἴμοι, |
πῶς
φράσω;
τέθνηκέ
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
χρὴ
βραβεύειν
πάντα·
|
πόμπιμοι |
μόνον
~λαίφει
πνοαὶ
γένοιντο
χἴλεως |
[450] |
ἥδε
χώρα;
τοῦ
δὲ
βασίλειοι
|
δόμοι; |
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´
ἐστὶ
δώματ´, |
[1450] |
~ἐπιπετόμενος
ἰαχεῖ.
~ὧ
πταναὶ
δολιχαύχενες,
|
~σύννομοι |
νεφέων
δρόμωι,
~βᾶτε
Πλειάδας
ὑπὸ |
[650] |
νῶιν
χρήιζουσα
προσθεῖναι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ὤμοι |
ἐγὼ
κείνων
λουτρῶν
καὶ
κρηνᾶν, |
[650] |
ἐμὰν
κατεδήσατο
δύσγαμον
αἰσχύναν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ὤμοι· |
θυγατρὸς
δ´
Ἑρμιόνης
ἔστιν
λόγος; |
[500] |
~ναυαγὸν
ἐκπεσόντα
σὺν
παύροις
φίλοις.
|
~ὤμοι, |
πόθ´
ἥξεις;
ὡς
ποθεινὸς
ἂν |
[1300] |
θεῶν
θυσίαι,
~βωμοῖς
δ´
ἄφλεκτοι
|
πελανοί· |
~παγὰς
δ´
ἀμπαύει
δροσερὰς
~λευκῶν |
[1450] |
γάμων
ἔλαμψαν.
~δι´
αἰθέρος
εἴθε
|
ποτανοὶ
|
~γενοίμεθ´
ὅπαι
Λιβύας
~οἰωνῶν
στιχάδες
|
[350] |
τε
παῖδας
ὄλεσαν,
~ἀπὸ
δὲ
|
παρθένοι |
κόμας
ἔθεντο
~σύγγονοι
νεκρῶν
Σκαμάνδριον
|
[150] |
ἢ
πένθεσιν;
αἰαῖ.
~πτεροφόροι
νεάνιδες,
|
~παρθένοι |
Χθονὸς
κόραι,
~Σειρῆνες,
εἴθ´
ἐμοῖς
|
[0] |
~(ΕΛΕΝΗ)
~Νείλου
μὲν
αἵδε
|
καλλιπάρθενοι |
ῥοαί,
~ὃς
ἀντὶ
δίας
ψακάδος |
[1450] |
ποθ´
ἵππιον
οἶμον
~δι´
αἰθέρος
|
ἱέμενοι, |
~παῖδες
Τυνδαρίδαι,
~λαμπρῶν
ἀστέρων
ὑπ´ |
[1500] |
Μενέλεωι
ξυνέμποροι
~προσῆλθον
ἀκτὰς
ναυφθόροις
|
ἠσκημένοι
|
~πέπλοισιν,
εὐειδεῖς
μέν,
αὐχμηροὶ
δ´ |
[700] |
ἥδε·
πρὸς
θεῶν
δ´
ἦμεν
|
ἠπατημένοι
|
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες
ἐν
χεροῖν |
[900] |
τὴν
Τροίαν
γὰρ
ἂν
~δειλοὶ
|
γενόμενοι |
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
ἄν.
~καίτοι
λέγουσιν |
[1150] |
δορὸς
~κτᾶσθ´,
ἀμαθῶς
θανάτωι
πόνους
|
καταλυόμενοι. |
~εἰ
γὰρ
ἅμιλλα
κρινεῖ
νιν |
[1500] |
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι,
τοῦτ´
ἄρα
|
σκοπούμενοι, |
~Ἕλληνες
ἄνδρες
Μενέλεωι
ξυνέμποροι
~προσῆλθον |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θαυμαστά·
τοῦ
πέμψαντος;
ὦ
|
δεινοὶ |
λόγοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
βλέφαρον |
[350] |
~ἀπὸ
δὲ
παρθένοι
κόμας
ἔθεντο
|
~σύγγονοι |
νεκρῶν
Σκαμάνδριον
~ἀμφὶ
Φρύγιον
οἶδμα. |
[1650] |
δ´
ἀναριθμήτων
μᾶλλον
εἰσιν
οἱ
|
πόνοι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
παῖδε
Λήδας
καὶ |
[1600] |
ψεύσεται
μαντεύμασιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~οὗτος,
ὦ,
|
ποῖ |
σὸν
πόδ´
αἴρεις,
δέσποτ´,
ἐς |
[600] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἃν
ὑπὸ
λαμπάδων
κόροι
|
λεύκιπποι
|
~ξυνομαίμονες
ὤλβισαν
ὤλβισαν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ |
[1200] |
πλάτης;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐσθλῶν
κακίους
ἐνίοτ´
|
εὐτυχέστεροι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
λιπὼν
δὲ
ναὸς
ποῦ |
[1500] |
ναυφθόροις
ἠσκημένοι
~πέπλοισιν,
εὐειδεῖς
μέν,
|
αὐχμηροὶ |
δ´
ὁρᾶν.
~ἰδὼν
δέ
νιν |
[1000] |
ἀλλὰ
τίνα
φυγὴν
φευξούμεθα
~πεδίων
|
ἄπειροι |
βαρβάρου
γ´
ὄντες
χθονός;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[600] |
τε.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἃν
ὑπὸ
λαμπάδων
|
κόροι |
λεύκιπποι
~ξυνομαίμονες
ὤλβισαν
ὤλβισαν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[100] |
δ´
εἰσὶν
ἢ
οὐκ
εἰσὶν
|
κόροι; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τεθνᾶσι
κοὐ
τεθνᾶσι·
δύο |
[1600] |
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ
δέ
σε
|
~Διόσκοροι |
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα
ποτὲ
~ἔτικτεν |
[1500] |
ἄρα
σκοπούμενοι,
~Ἕλληνες
ἄνδρες
Μενέλεωι
|
ξυνέμποροι
|
~προσῆλθον
ἀκτὰς
ναυφθόροις
ἠσκημένοι
~πέπλοισιν, |
[150] |
ἢ
θρήνοις
ἢ
πένθεσιν;
αἰαῖ.
|
~πτεροφόροι |
νεάνιδες,
~παρθένοι
Χθονὸς
κόραι,
~Σειρῆνες, |
[600] |
σφ´
ἐσώιζομεν,
~τοσόνδε
λέξας´·
Ὦ
|
ταλαίπωροι |
Φρύγες
~πάντες
τ´
Ἀχαιοί,
δι´ |
[950] |
δάμαρτ´
ἐμὴν
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
|
σοὶ |
βραβεύειν,
ὦ
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους· |
[450] |
δὴ
τὸ
Νείλου
μεμπτόν
ἐστί
|
σοι |
γάνος;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
τοῦτ´
ἐμέμφθην· |
[450] |
δεσπότης
~λάβηι
σε,
θάνατος
ξένιά
|
σοι |
γενήσεται.
~εὔνους
γάρ
εἰμ´
Ἕλλησιν, |
[550] |
γ´
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι·
τί
|
σοι |
δεῖ
πίστεως
σαφεστέρας;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔοικας· |
[550] |
θίγηις
ἐμῶν
πέπλων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥν
|
σοι |
δίδωσι
Τυνδάρεως,
ἐμὸς
πατήρ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[950] |
εὐψυχίας.
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄνδρα
|
σοι |
δοκεῖ
σῶσαι
ξένον
~ζητοῦντά
γ´ |
[950] |
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´,
εἰ
δοκεῖ
|
σοι· |
δυσκλεᾶς
γὰρ
οὐ
κτενεῖς·
~μᾶλλόν |
[850] |
ἐν
ἤματι.
~Ἥρα
μέν,
ἥ
|
σοι |
δυσμενὴς
πάροιθεν
ἦν,
~νῦν
ἐστιν |
[150] |
ἔλεξας,
ὦ
γύναι·
θεοὶ
δέ
|
σοι
|
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
~Ἑλένηι
δ´ |
[1150] |
δ´
εὐτυχῶ.
~πῶς
οἶσθα;
μῶν
|
σοι |
Θεονόη
λέγει
τάδε;
~(ΕΛΕΝΗ)
κείνη |
[750] |
ἂν
~μύθοις,
λέγων
δ´
ἄν
|
σοι |
κάκ´
ἀλγοίην
ἔτι
~{πάσχων
τ´ |
[200] |
δι´
αἰθέρος.
~τί
γὰρ
ἄπεστί
|
σοι |
κακῶν;
~τί
δ´
ἀνὰ
βίοτον |
[750] |
λόγωι
μιᾶι
θ´
ὁδῶι.
~τί
|
σοι |
λέγοιμ´
ἂν
τὰς
ἐν
Αἰγαίωι |
[1650] |
οἷς
ταῦτ´
ἔδοξεν
ὧδ´
ἔχειν.
|
~σοὶ |
μὲν
τάδ´
αὐδῶ,
συγγόνωι
δ´ |
[750] |
ὁρῶ,
τάλαινα,
στιβάδας·
ὧν
τί
|
σοι |
μέτα;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐνταῦθα
λέκτρων
ἱκετεύομεν |
[1350] |
κτερίσματα.
~Ἑλένη,
σὺ
δ´,
ἤν
|
σοι |
μὴ
κακῶς
δόξω
λέγειν,
~πείθου, |
[1050] |
τάδ´
ἀμφίβληστρα
σώματος
ῥάκη
~ξυμμάρτυρές
|
σοι |
ναυτικῶν
ἐρειπίων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
καιρὸν |
[1550] |
~πλεύσωμεν;
ἀρχαὶ
γὰρ
νεὼς
μέλουσι
|
σοί. |
~ὁ
δ´
εἶφ´·
Ἅλις
μοι. |
[1200] |
χρὴ
νέκυσιν
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
σοι |
παράσχω
δῆτα
τῶι
τεθνηκότι;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[950] |
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν
συλήσετε,
~ἅ
|
σοι |
παρέλιπεν
ἥδε
τῶν
λόγων
φράσω. |
[300] |
δ´
οὐδὲν
ὀρθῶς
εἰδέναι,
τί
|
σοι |
πλέον
~λυπουμένηι
γένοιτ´
ἄν;
ἀλλ´ |
[750] |
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθικτον
εὐνὴν
ἴσθι
|
σοι |
σεσωμένην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
τοῦδε
πειθώ; |
[300] |
βλέπεις
πρόσω;
~θέλω
δὲ
κἀγώ
|
σοι |
συνεισελθεῖν
δόμους
~καὶ
συμπυθέσθαι
παρθένου |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πότερα
δ´
ἐς
οἴκους
|
σοι |
συνεισελθεῖν
με
χρὴ
~ἢ
πρὸς |
[950] |
σε,
~ἣν
Ζεὺς
ἔπεμψε
δεῦρό
|
σοι |
σώιζειν
ἐμοί.
~οἶδ´
οὕνεχ´
ἡμῖν |
[1600] |
~ἀνείλετ´,
ἐς
δὲ
γαῖαν
ἐξέβησέ
|
σοι
|
~τάδ´
ἀγγελοῦντα.
σώφρονος
δ´
ἀπιστίας
|
[1250] |
μηκέτ´
ὄντ´
ἐᾶν·
~ἄριστα
γάρ
|
σοι |
ταῦτα
πρὸς
τὸ
τυγχάνον.
~ἢν |
[1400] |
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ
|
σοί |
τε
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
|
[1400] |
ἐκτήξηις
χρόα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´
ἡμέρα
|
σοι |
τὴν
ἐμὴν
δείξει
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1000] |
ἂν
κεῖνος
βλέπων
~ἀπέδωκεν
ἂν
|
σοὶ |
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι
δὲ
σέ. |
[1400] |
με
δεῖ
μόνον.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
|
σοὶ |
τόδ´,
ἢν
σὴν
εἰς
ἔμ´ |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὰ
δ´
εἰς
κρίσιν
|
σοι |
τῶνδ´
ἔθηχ´
Ἥρα
κακῶν;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
κελεύω
καὶ
τρίτον
γ´,
εἴ
|
σοι |
φίλον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὄναιο·
κἀγὼ
τῶν |
[950] |
ἐπὶ
ξεστῶι
τάφωι,
~ἀθάνατον
ἄλγος
|
σοί, |
ψόγον
δὲ
σῶι
πατρί.
~οὐ |
[1050] |
ἄθλιον
κεῖν´
εὐτυχὲς
τάχ´
ἂν
|
πέσοι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πότερα
δ´
ἐς
οἴκους |
[1550] |
δὲ
τοίχους
δεξιοὺς
λαιούς
τ´
|
ἴσοι
|
~ἀνὴρ
παρ´
ἄνδρ´
ἕζονθ´,
ὑφ´ |
[1150] |
θεῶν
~ἔπος
ἀλαθὲς
εὗρον.
~ἄφρονες
|
ὅσοι |
τὰς
ἀρετὰς
πολέμωι
~λόγχαισί
τ´ |
[1600] |
φέρηι,
~Θεοκλύμενε,
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
|
δισσοὶ |
δέ
σε
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς |
[1350] |
θυσίας
~οὐ
σεβίζουσα
θεᾶς.
~μέγα
|
τοι |
δύναται
νεβρῶν
~παμποίκιλοι
στολίδες
~κισσοῦ |
[1400] |
μόχθων
οὓς
ἐμοχθοῦμεν
πάρος.
~κέκλησθέ
|
τοι, |
θεοί,
πόλλ´
ἄχρηστ´
ἐμοῦ
κλύειν
|
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως
δὲ
λέξον·
ἡδύ
|
τοι |
μόχθων
κλύειν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἐπὶ |
[1200] |
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δρᾶν;
σοφοί
|
τοι |
Πελοπίδαι
τὰ
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι |
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐκ
τοῦ;
τὸ
γάρ
|
τοι |
πρᾶγμα
συμφορὰν
ἔχει.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Αἴας |
[700] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἔσται
τάδ´,
ὦναξ,
ἀλλά
|
τοι |
τὰ
μάντεων
~ἐσεῖδον
ὡς
φαῦλ´ |
[700] |
~οὐδὲ
πτερωτῶν
φθέγματ´·
εὔηθες
δέ
|
τοι
|
~τὸ
καὶ
δοκεῖν
ὄρνιθας
ὠφελεῖν |
[250] |
μὲν
ἀλγείν´,
οἶδα·
σύμφορον
δέ
|
τοι
|
~ὡς
ῥᾶιστα
τἀναγκαῖα
τοῦ
βίου |
[550] |
τίς
ἡμῶν
ἐγένετ´
ἀθλιωτέρα;
~οἱ
|
φίλτατοι |
λείπουσί
μ´
οὐδ´
ἀφίξομαι
~Ἕλληνας |
[1150] |
γῆν
ἀφῖχθαι
καὶ
λεληθέναι
σκοπούς,
|
~ἤτοι |
κατόπτην
ἢ
κλοπαῖς
θηρώμενον
~Ἑλένην· |
[950] |
~δειλοὶ
γενόμενοι
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
ἄν.
|
~καίτοι |
λέγουσιν
ὡς
πρὸς
ἀνδρὸς
εὐγενοῦς
|
[1300] |
ἦσαν
θεῶν
θυσίαι,
~βωμοῖς
δ´
|
ἄφλεκτοι |
πελανοί·
~παγὰς
δ´
ἀμπαύει
δροσερὰς
|
[950] |
γὰρ
οὐ
κτενεῖς·
~μᾶλλόν
γε
|
μέντοι |
τοῖς
ἐμοῖς
πείθου
λόγοις,
~ἵν´ |
[350] |
~ὦ
μάκαρ
Ἀρκαδίαι
ποτὲ
παρθένε
|
~Καλλιστοῖ, |
Διὸς
ἃ
λεχέων
ἀπέβας
~τετραβάμοσι |
[1350] |
τε
στόματος,
ἢν
δυνώμεθα
~σωθέντες
|
αὐτοὶ |
καὶ
σὲ
συσσῶσαί
ποτε.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1000] |
δυσσεβείας
ὅσιον
εἰ
τίθημί
νιν.
|
~αὐτοὶ |
μὲν
οὖν
ὁδόν
τιν´
ἐξευρίσκετε, |
[550] |
δεῖ
πίστεως
σαφεστέρας;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔοικας·
|
οὔτοι |
τοῦτό
γ´
ἐξαρνήσομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς |
[850] |
εἰ
γάρ
εἰσιν
οἱ
θεοὶ
|
σοφοί, |
~εὔψυχον
ἄνδρα
πολεμίων
θανόνθ´
ὕπο
|
[1200] |
πόντωι
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δρᾶν;
|
σοφοί |
τοι
Πελοπίδαι
τὰ
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1600] |
δ´
ἔχων
ὅπλα,
~ὅπηι
νοσοῖεν
|
ξύμμαχοι |
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε
χειρὶ
δεξιᾶι |
[750] |
τις
ἂν
~φίλους
ἀρίστην
μαντικὴν
|
ἔχοι |
δόμοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν·
τὰ
μὲν |
[1050] |
χρὴ
~ἢ
πρὸς
τάφωι
τῶιδ´
|
ἥσυχοι |
καθώμεθα;
~(ΕΛΕΝΗ)
αὐτοῦ
μέν´·
ἢν |
[500] |
τὴν
ὄρεγμα
δεινὸν
ἡμιλλημένην
~τύμβου
|
´πὶ |
κρηπῖδ´
ἐμπύρους
τ´
ὀρθοστάτας,
~μεῖνον· |
[750] |
τἄλλα
παραλιπών·
πόσον
χρόνον
~πόντου
|
´πὶ |
νώτοις
ἅλιον
ἐφθείρου
πλάνον;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[800] |
καὶ
δόξαν
λαβεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
|
´πὶ |
νώτοις
σὲ
κτανὼν
ἐμὲ
κτενῶ. |
[950] |
ὦσαι
δίστομον
ξίφος
τόδε
~τύμβου
|
´πὶ |
νώτοις
τοῦδ´,
ἵν´
αἵματος
ῥοαὶ
|
[1250] |
~σὺ
δ´,
ὦ
τάλαινα,
μὴ
|
´πὶ |
τοῖς
ἀνηνύτοις
~τρύχουσα
σαυτήν
~Μενέλεως |
[1050] |
ἀστέρων
ποικίλματα.
~σύ
θ´,
ἣ
|
´πὶ |
τὠμῶι
κάλλος
ἐκτήσω
γάμωι,
~κόρη |
[1550] |
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν
εἷρπε
|
κἀπὶ |
ταυρείωι
σφαγῆι
~σταθεὶς
νεκρῶν
μὲν |
[650] |
τοι
μόχθων
κλύειν.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
|
ἐπὶ |
βαρβάρου
λέκτρα
νεανία
~πετομένας
κώπας, |
[500] |
βιότου
~ταλαίφρων,
ἄφιλος
φίλων,
~παντοδαπᾶς
|
ἐπὶ |
γᾶς
πέδον
~χριμπτόμενος
εἰναλίωι
~κώπαι |
[150] |
πέμψαιτε
~Φερσέφασσα
φονία
χάριτας
~ἵν´
|
ἐπὶ |
δάκρυσι
παρ´
ἐμέθεν
ὑπὸ
~μέλαθρα |
[350] |
δ´
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν,
|
~ἐπὶ |
δὲ
κρατὶ
χέρας
ἔθηκεν,
~ὄνυχι |
[1150] |
φλογερὸς
ὥστε
Διὸς
ἐπέσυτο
φλόξ,
|
~ἐπὶ |
δὲ
πάθεα
πάθεσι
φέρεις
ἀθλίοις
|
[1100] |
γέρας
ἀλλ´
ἔριν
~Δαναῶν
Μενέλας
|
ἐπὶ |
ναυσὶν
ἄγων
~εἴδωλον
ἱερὸν
Ἥρας. |
[950] |
δὲ
~νεκρὼ
δύ´
ἑξῆς
τῶιδ´
|
ἐπὶ |
ξεστῶι
τάφωι,
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί, |
[50] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οἰκεῖον
αὐτὸν
ὤλες´
ἅλμ´
|
ἐπὶ |
ξίφος.
~(ΕΛΕΝΗ)
μανέντ´;
ἐπεὶ
τίς |
[1500] |
~οὐκ
ἐλθοῦσά
ποτ´
Ἰλίου
~Φοιβείους
|
ἐπὶ |
πύργους.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ἄναξ,
τὰ
κάκιστ´ |
[600] |
~πάντες
τ´
Ἀχαιοί,
δι´
ἔμ´
|
ἐπὶ |
Σκαμανδρίοις
~ἀκταῖσιν
Ἥρας
μηχαναῖς
ἐθνήισκετε, |
[50] |
~ψυχαὶ
δὲ
πολλαὶ
δι´
ἔμ´
|
ἐπὶ |
Σκαμανδρίοις
~ῥοαῖσιν
ἔθανον·
ἡ
δὲ |
[200] |
πλάται
~τὰν
ἐμὰν
ἐφ´
ἑστίαν
|
~{ἐπὶ |
τὸ
δυστυχέστατον
~κάλλος
ὡς
ἕλοι |
[900] |
ἦ
φίλων,
~πάλιν
μ´
ἀνάξους´
|
ἐπὶ |
τὸ
σῶφρον
αὖθις
αὖ,
~ἐδνώσομαί |
[800] |
κείσομαι
δὲ
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἐπὶ |
τοῖσδε
τοίνυν
δεξιᾶς
ἐμῆς
θίγε. |
[1200] |
δρᾶσον·
τῶν
πάρος
λαθώμεθα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
ἐπὶ |
τῶι;
χάρις
γὰρ
ἀντὶ
χάριτος |
[350] |
λέγω—
~στράτευμα
κώπηι
διορίσαι
Τροίαν
|
ἔπι, |
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς
βίαν
στρατηλατῶν, |
[300] |
καὶ
τἄμπαλίν
γε
τῶνδ´
ἀληθείας
|
ἔπι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
ξυμφορὰν
γὰρ
ἀντὶ |
[50] |
ἔτι
κατοικήσειν
πέδον
~Σπάρτης
σὺν
|
ἀνδρί, |
γνόντος
ὡς
ἐς
Ἴλιον
~οὐκ |
[50] |
μνῆμα
προσπίτνω
τόδε
~ἱκέτις,
ἵν´
|
ἀνδρὶ |
τἀμὰ
διασώσηι
λέχη,
~ὡς,
εἰ |
[600] |
ἐθείρας
~ἀνεπτέρωσα
καὶ
δάκρυ
σταλάσσω,
|
~περὶ |
δὲ
γυῖα
χέρας
ἔβαλον
ἡδονάν, |
[850] |
ἐν
θεοῖς
σύλλογός
τε
σοῦ
|
πέρι
|
~ἔσται
πάρεδρος
Ζηνὶ
τῶιδ´
ἐν |
[0] |
ἄν.
ἦλθον
τρεῖς
θεαὶ
κάλλους
|
πέρι
|
~Ἰδαῖον
ἐς
κευθμῶν´
Ἀλέξανδρον
πάρα, |
[1650] |
πάρος
~νείκη
μεθήσω
σφῶιν
κασιγνήτης
|
πέρι· |
~κείνη
δ´
ἴτω
πρὸς
οἶκον, |
[900] |
~λόγους
ἀκοῦσαι
τίνας
ἐρεῖ
ψυχῆς
|
πέρι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐγὼ
σὸν
οὔτ´
ἂν |
[700] |
~νεφέλης
ἄρ´
ἄλλως
εἴχομεν
πόνους
|
πέρι; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρας
τάδ´
ἔργα
καὶ |
[1300] |
~Βᾶτε,
σεμναὶ
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν
|
περὶ |
παρθένωι
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´ |
[600] |
~ἔλαβον
ἀσμένα
πόσιν
ἐμόν,
φίλαι,
|
~περί |
τ´
ἐπέτασα
χέρα
φίλιον
ἐν |
[750] |
ἐς
ταὐτὸ
κἀμοὶ
δόξα
μάντεων
|
πέρι
|
~χωρεῖ
γέροντι·
τοὺς
θεοὺς
ἔχων |
[1400] |
~σπουδῆι
σύναψαι·
κἂν
ἄκραι
θίγηις
|
χερί, |
~ἥξομεν
ἵν´
ἐλθεῖν
βουλόμεσθα
τῆς |
[1350] |
ἠσκήσατο,
~ὡς
βαρβάρων
τροπαῖα
μυρίων
|
χερὶ
|
~θήσων,
ὅταν
κωπῆρες
ἐσβῶμεν
σκάφος. |
[1600] |
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε
|
χειρὶ |
δεξιᾶι
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός, |
[1500] |
δὲ
πλάτην
καθίστατο
~ταρσόν
τε
|
χειρὶ |
λευκά
θ´
ἱστί´
εἰς
ἓν |
[1250] |
ὅπλα·
καὶ
γὰρ
ἦν
φίλος
|
δορί. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἄξια
τάδ´
ἔσται
Πελοπιδῶν |
[1100] |
~πομπαῖσιν
Ἀφροδίτας.
~πολλοὶ
δ´
Ἀχαιῶν
|
δορὶ |
καὶ
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
|
[1050] |
κάλλος
ἐκτήσω
γάμωι,
~κόρη
Διώνης
|
Κύπρι, |
μή
μ´
ἐξεργάσηι.
~ἅλις
δὲ |
[900] |
~νέμειν
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ
χρηστῶι
|
πατρί. |
~εἰ
δ´
οὖσα
μάντις
καὶ |
[950] |
ἄλγος
σοί,
ψόγον
δὲ
σῶι
|
πατρί. |
~οὐ
γὰρ
γαμεῖ
τήνδ´
οὔτε |
[900] |
ἀθλίως
δ´
ἐμοὶ
~Ἑρμῆς
ἔδωκε
|
πατρὶ |
σῶι
σώιζειν
πόσει
~τῶιδ´
ὃς |
[150] |
δάκρυσί
μοι
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
|
~πυρὶ |
μέλουσι
δαΐωι
~δι´
ἐμὲ
τὰν |
[100] |
ἤδη
γὰρ
ἧπται
καὶ
κατείργασται
|
πυρί; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥστ´
οὐδ´
ἴχνος
γε |
[150] |
ἔλεγον,
ὅτι
ποτ´
ἔλακεν
~αἰάγμα-
|
~σι |
στένουσα
νύμφα
τις
~οἷα
Ναῒς |
[1600] |
ἦραν,
οὔριαι
δ´
ἧκον
πνοαί·
|
~βεβᾶσι |
δ´
ἐκ
γῆς.
διαφυγὼν
δ´ |
[600] |
συμμάχοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´
ἔστ´
ἐκεῖνο·
|
ξυμβεβᾶσί |
μοι
λόγοι
~οἱ
τῆσδ´
ἀληθεῖς. |
[150] |
~πάθεσι
πάθεα,
μέλεσι
μέλεα,
~μουσεῖα
|
θρηνήμασι
|
~ξυνωιδά,
πέμψαιτε
~Φερσέφασσα
φονία
χάριτας
|
[1550] |
~ἀνὴρ
παρ´
ἄνδρ´
ἕζονθ´,
ὑφ´
|
εἵμασι |
ξίφη
~λαθραῖ´
ἔχοντες,
ῥόθιά
τ´ |
[200] |
~ὁ
δὲ
σὸς
ἐν
ἁλὶ
|
κύμασί |
τε
λέλοιπε
~βίοτον,
οὐδέ
ποτ´ |
[100] |
εἰσὶν
κόροι;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τεθνᾶσι
κοὐ
|
τεθνᾶσι· |
δύο
δ´
ἐστὸν
λόγω.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[100] |
ἢ
οὐκ
εἰσὶν
κόροι;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
|
τεθνᾶσι |
κοὐ
τεθνᾶσι·
δύο
δ´
ἐστὸν |
[100] |
σὺν
δάμαρτι
κλήιζεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
|
πᾶσι |
πορθμὸς
αὑτὸς
Ἀργείοισιν
ἦν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[150] |
κακοῖς
~τοῖς
ἐμοῖσι
σύνοχα
δάκρυα,
|
~πάθεσι |
πάθεα,
μέλεσι
μέλεα,
~μουσεῖα
θρηνήμασι
|
[1150] |
ἐπέσυτο
φλόξ,
~ἐπὶ
δὲ
πάθεα
|
πάθεσι |
φέρεις
ἀθλίοις
~συμφοραῖς
αἰλίνοις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[150] |
ἐμοῖσι
σύνοχα
δάκρυα,
~πάθεσι
πάθεα,
|
μέλεσι |
μέλεα,
~μουσεῖα
θρηνήμασι
~ξυνωιδά,
πέμψαιτε
|
[150] |
στένουσα
νύμφα
τις
~οἷα
Ναῒς
|
ὄρεσι |
φυγάδα
~γάμων
ἱεῖσα
γοερόν,
ὑπὸ |
[750] |
πρὸς
τοῖσιν
ἐν
Τροίαι
δέκα
|
~ἔτεσι |
διῆλθον
ἑπτὰ
περιδρομὰς
ἐτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[350] |
πολὺ
δὲ
δάκρυον
~ἄχεά
τ´
|
ἄχεσι |
δάκρυα
δάκρυσιν
ἔλαβε
πάθεα,
~ματέρες |
[500] |
λόγους.
~{ἣ
πάντ´
ἀληθῶς
οἶδε·
|
φησὶ |
δ´
ἐν
φάει
~πόσιν
τὸν |
[1200] |
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
δὲ
ποίωι
|
φησὶ |
Μενέλεων
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ)
οἰκτρόταθ´,
ὑγροῖσιν |
[150] |
γοερόν,
ὑπὸ
δὲ
~πέτρινα
γύαλα
|
κλαγγαῖσι
|
~Πανὸς
ἀναβοᾶι
γάμους.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ |
[350] |
διὰ
σαρκὸς
ἅμιλλαν,
~θῦμα
τριζύγοις
|
θεαῖσι
|
~τῶι
τε
σήραγγας
Ἴδας
~ἐνίζοντι |
[350] |
~ὄνυχι
δ´
ἁπαλόχροα
γένυν
~ἔδευσεν
|
φοινίαισι |
πλαγαῖς.
~ὦ
μάκαρ
Ἀρκαδίαι
ποτὲ |
[1500] |
εἰς
ἓν
ἦν
~πηδάλιά
τε
|
ζεύγλαισι |
παρακαθίετο.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι,
τοῦτ´ |
[1250] |
κόσμον
νεκρῶι
~καί
ς´
οὐ
|
κεναῖσι |
χερσὶ
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα
τῆιδε |
[250] |
δ´
ἐμὸν
ὄνομα
παρὰ
Σιμουντίοις
|
ῥοαῖσι
|
~μαψίδιον
ἔχει
φάτιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔχεις |
[900] |
καὶ
μιμοῦ
τρόπους
~πατρὸς
δικαίου·
|
παισὶ |
γὰρ
κλέος
τόδε
~κάλλιστον,
ὅστις |
[950] |
ὡς
πρὸς
ἀνδρὸς
εὐγενοῦς
~ἐν
|
ξυμφοραῖσι |
δάκρυ´
ἀπ´
ὀφθαλμῶν
βαλεῖν.
~ἀλλ´ |
[1050] |
μὴν
γυναικείοις
ς´
ἂν
οἰκτισαίμεθα
|
~κουραῖσι |
καὶ
θρήνοισι
πρὸς
τὸν
ἀνόσιον. |
[400] |
δ´
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγγειλον
εἴσω
|
δεσπόταισι |
τοῖσι
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς
ἂν |
[1150] |
~ἄφρονες
ὅσοι
τὰς
ἀρετὰς
πολέμωι
|
~λόγχαισί |
τ´
ἀλκαίου
δορὸς
~κτᾶσθ´,
ἀμαθῶς |
[1550] |
ἑδωλίοις
~ὅ
τ´
οὐκέτ´
ὢν
|
λόγοισι |
Μενέλεως
πέλας·
~ἄλλοι
δὲ
τοίχους |
[1150] |
~ὦ
χαῖρε,
πατρὸς
μνῆμ´·
ἐπ´
|
ἐξόδοισι |
γὰρ
~ἔθαψα
Πρωτεῦ
ς´
ἕνεκ´ |
[750] |
ἠβούλετο.
~τί
δῆτα
μαντευόμεθα;
τοῖς
|
θεοῖσι |
χρὴ
~θύοντας
αἰτεῖν
ἀγαθά,
μαντείας |
[1600] |
ἔμ´·
ὡς
πρὸ
δεσποτῶν
~τοῖσι
|
γενναίοισι |
δούλοις
εὐκλεέστατον
θανεῖν.
~(ΚΑΣΤΩΡ)
~ἐπίσχες |
[1450] |
Φοίνισσα
Σιδωνιὰς
ὦ
~ταχεῖα
κώπα,
|
ῥοθίοισι |
Νηρέως
~εἰρεσία
φίλα,
~χοραγὲ
τῶν |
[1550] |
ἥδ´
ὑποψία
~λόγος
τ´
ἐν
|
ἀλλήλοισι, |
τῶν
ἐπεσβατῶν
~ὡς
πλῆθος
εἴη· |
[1000] |
εἶ
κατὰ
στέγας
~καὶ
συντέθραψαι
|
προσπόλοισι |
βασιλέως.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
τοῦτ´
ἔλεξας; |
[700] |
λάτρις,
~ἐν
τοῖσι
γενναίοισιν
ἠριθμημένος
|
~δούλοισι, |
τοὔνομ´
οὐκ
ἔχων
ἐλεύθερον,
~τὸν |
[700] |
σὴ
δάμαρ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὕτη·
λόγοις
|
ἐμοῖσι |
πίστευσον
τάδε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
θύγατερ, |
[150] |
ἢ
~φόρμιγγας
αἰλίνοις
κακοῖς
~τοῖς
|
ἐμοῖσι |
σύνοχα
δάκρυα,
~πάθεσι
πάθεα,
μέλεσι |
[1150] |
γὰρ
οὓς
διώκομεν
~παρόντας
ἐν
|
δόμοισι |
κοὐ
πεφευγότας.
~αὕτη,
τί
πέπλους |
[800] |
φυγάς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
βωμοῦ
σπανίζους´
ἢ
|
νόμοισι |
βαρβάροις;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐρρύεθ´
ἡμᾶς
τοῦτ´ |
[1550] |
εἷ´
ἀναρπάσαντες
Ἑλλήνων
νόμωι
~νεανίαις
|
ὤμοισι |
ταύρειον
δέμας
~ἐς
πρῶιραν
ἐμβαλεῖτε |
[1200] |
τοι
Πελοπίδαι
τὰ
τοιάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
κενοῖσι |
θάπτειν
ἐν
πέπλων
ὑφάσμασιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1050] |
ς´
ἂν
οἰκτισαίμεθα
~κουραῖσι
καὶ
|
θρήνοισι |
πρὸς
τὸν
ἀνόσιον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας |
[1300] |
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί
θ´
|
ὕμνοισι |
χορῶν.
~χαλκοῦ
δ´
αὐδὰν
χθονίαν
|
[200] |
τάλαινα
συμφορᾶς.
~ἁ
δὲ
χρυσέοις
|
θρόνοισι
|
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
~Ἥρα
τὸν |
[1200] |
ἐν
κλυδωνίοις
ἁλός.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
|
βαρβάροισι |
πελάγεσιν
ναυσθλούμενον;
~(ΕΛΕΝΗ)
Λιβύης
ἀλιμένοις |
[200] |
πόλιας
ἔρχεται
~βάξις
ἅ
σε
|
βαρβάροισι, |
~πότνια,
παραδίδωσι
λέχεσιν,
~ὁ
δὲ |
[1600] |
ἀλλ´
ἔμ´·
ὡς
πρὸ
δεσποτῶν
|
~τοῖσι |
γενναίοισι
δούλοις
εὐκλεέστατον
θανεῖν.
~(ΚΑΣΤΩΡ) |
[700] |
κεἰ
πέφυχ´
ὅμως
λάτρις,
~ἐν
|
τοῖσι |
γενναίοισιν
ἠριθμημένος
~δούλοισι,
τοὔνομ´
οὐκ |
[1650] |
θεοῖς
παρέσχε
τοὔνομ´,
οὐκέτι·
~ἐν
|
τοῖσι |
δ´
αὐτοῖς
δεῖ
νιν
ἐζεῦχθαι |
[300] |
~ἀσχήμονες
μὲν
ἀγχόναι
μετάρσιοι,
~κἀν
|
τοῖσι |
δούλοις
δυσπρεπὲς
νομίζεται·
~σφαγαὶ
δ´ |
[1550] |
~ῥίπτειν
ἐς
οἶδμα;
ναυβάταις
δὲ
|
τοῖσι |
σοῖς
~βοᾶι
κελευστὴς
τὴν
ἐναντίαν |
[400] |
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγγειλον
εἴσω
δεσπόταισι
|
τοῖσι |
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς
ἂν
οἶμαί |
[1300] |
πένθει
~πέτρινα
κατὰ
δρία
πολυνιφέα.
|
~βροτοῖσι |
δ´
ἄχλοα
πεδία
γᾶς
~οὐ |
[100] |
ἄλλον
ὥρισεν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοισιν
ἐν
|
νώτοισι |
ποντίας
ἁλός;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
μέσον
περῶσι |
[350] |
~Καλλιστοῖ,
Διὸς
ἃ
λεχέων
ἀπέβας
|
~τετραβάμοσι |
γυίοις,
~ὡς
πολὺ
κηρὸς
ἐμᾶς |
[650] |
λόγος;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄγαμος
ἄτεκνος,
ὦ
|
πόσι, |
καταστένει
~γάμον
ἄγαμον
αἰσχύνα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[650] |
ὁ
Διὸς
ὁ
Διὸς
ὦ
|
πόσι |
με
παῖς
Μαίας
τ´
~ἐπέλασεν |
[600] |
σέ
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν,
ὦ
|
πόσι, |
~χρόνιον,
ἀλλ´
ὅμως·
ὀναίμαν
τύχας. |
[1250] |
νεκρῶι
~καί
ς´
οὐ
κεναῖσι
|
χερσὶ |
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα
τῆιδε
πρὸς |
[300] |
κέλευθά
τ´
ἀστέρων
~ἢ
´ν
|
νέκυσι |
κατὰ
χθονὸς
~τὰν
χρόνιον
ἔχει |
[1650] |
μόρσιμον·
~τοὺς
εὐγενεῖς
γὰρ
οὐ
|
στυγοῦσι |
δαίμονες,
~τῶν
δ´
ἀναριθμήτων
μᾶλλον |
[250] |
κακὰς
~ἔσωιζον
ὥσπερ
τὰς
κακὰς
|
σώιζουσί |
μου.
~ὅστις
μὲν
οὖν
ἐς |
[350] |
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς
βίαν
στρατηλατῶν,
|
~ἑκοῦσι |
δ´
ἄρξας
Ἑλλάδος
νεανίαις.
~καὶ |
[900] |
γεγὼς
~ἐς
ταὐτὸν
ἦλθε
τοῖς
|
τεκοῦσι |
τοὺς
τρόπους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰκτρὸν
μὲν |
[1400] |
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
μετάστησον
κακῶν.
|
~ἕλκουσι |
δ´
ἡμῖν
πρὸς
λέπας
τὰς |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκ,
ἀλλ´
ἀδελφή·
Θεονόην
|
καλοῦσί |
νιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´· |
[150] |
μοι
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
|
μέλουσι |
δαΐωι
~δι´
ἐμὲ
τὰν
πολυκτόνον, |
[1550] |
ἔχει;
~πλεύσωμεν;
ἀρχαὶ
γὰρ
νεὼς
|
μέλουσι |
σοί.
~ὁ
δ´
εἶφ´·
Ἅλις |
[850] |
~κακοὺς
δ´
ἐφ´
ἕρμα
στερεὸν
|
ἐκβάλλουσι |
γῆς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γενέσθω |
[700] |
τ´
ἐμοὺς
καραδοκεῖν
~ἀγῶνας
οἳ
|
μένουσί |
μ´,
ὡς
ἐλπίζομεν,
~εἰ
τήνδε |
[1650] |
τῶν
δαιμονίων,
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως
|
κραίνουσι |
θεοί·
~καὶ
τὰ
δοκηθέντ´
οὐκ |
[550] |
ἡμῶν
ἐγένετ´
ἀθλιωτέρα;
~οἱ
φίλτατοι
|
λείπουσί |
μ´
οὐδ´
ἀφίξομαι
~Ἕλληνας
οὐδὲ |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔσται·
πόνους
γὰρ
δαίμονες
|
παύσουσί |
μου.
~ἀτὰρ
θανόντα
τοῦ
μ´ |
[450] |
ἐν
πολλῆι
χθονὶ
~ὀνόματα
ταὔτ´
|
ἔχουσι |
καὶ
πόλις
πόλει
~γυνὴ
γυναικί |
[150] |
Ἀχαιῶν
τις
~ἔμολεν
ἔμολε
δάκρυα
|
δάκρυσί |
μοι
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ |
[150] |
~Φερσέφασσα
φονία
χάριτας
~ἵν´
ἐπὶ
|
δάκρυσι |
παρ´
ἐμέθεν
ὑπὸ
~μέλαθρα
νύχια |
[450] |
ἠτιμώμεθα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί
βλέφαρα
τέγγεις
|
δάκρυσι; |
πρὸς
τίν´
οἰκτρὸς
εἶ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1150] |
ἐμβαλοῦς´
ἀπέθρισας
~χλωροῖς
τε
τέγγεις
|
δάκρυσι |
σὴν
παρηίδα
~κλαίουσα;
πότερον
ἐννύχοις |
[0] |
θεὰς
~ἐξηνέμωσε
τἄμ´
Ἀλεξάνδρωι
λέχη,
|
~δίδωσι |
δ´
οὐκ
ἔμ´
ἀλλ´
ὁμοιώσας´ |
[550] |
ἐμῶν
πέπλων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥν
σοι
|
δίδωσι |
Τυνδάρεως,
ἐμὸς
πατήρ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ |
[200] |
~βάξις
ἅ
σε
βαρβάροισι,
~πότνια,
|
παραδίδωσι |
λέχεσιν,
~ὁ
δὲ
σὸς
ἐν |
[950] |
τοῦδ´,
ἵν´
αἵματος
ῥοαὶ
~τάφου
|
καταστάζωσι· |
κεισόμεσθα
δὲ
~νεκρὼ
δύ´
ἑξῆς |
[1400] |
~(ΕΛΕΝΗ)
αὖθις
κέλευσον,
ἵνα
σαφῶς
|
μάθωσί |
σου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
αὖθις
κελεύω
καὶ |
[100] |
νώτοισι
ποντίας
ἁλός;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
μέσον
|
περῶσι |
πέλαγος
Αἰγαίου
πόρου.
~(ΕΛΕΝΗ)
κἀκ |
[300] |
φράσαι
~ἔχους´
ἐν
οἴκοις
τοῖσδε,
|
τί |
βλέπεις
πρόσω;
~θέλω
δὲ
κἀγώ |
[450] |
δαῖμον,
ὡς
ἀνάξι´
ἠτιμώμεθα.
~(ΓΡΑΥΣ)
|
τί |
βλέφαρα
τέγγεις
δάκρυσι;
πρὸς
τίν´ |
[150] |
ζήτει
μαθεῖν
~ἐγώ
τε
σιγῶ·
|
τί |
γὰρ
ἂν
ὠφελοῖμί
σε;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[200] |
πτερῶι
~Ζεὺς
πρέπων
δι´
αἰθέρος.
|
~τί |
γὰρ
ἄπεστί
σοι
κακῶν;
~τί |
[1250] |
λέκτρα
σώματος
κενά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἔσται·
|
τί |
δ´
ἄλλο
προσφέρειν
νομίζεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[200] |
~τί
γὰρ
ἄπεστί
σοι
κακῶν;
|
~τί |
δ´
ἀνὰ
βίοτον
οὐκ
ἔτλας; |
[1000] |
χθονός;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδύνατον
εἶπας.
φέρε,
|
τί |
δ´
εἰ
κρυφθεὶς
δόμοις
~κτάνοιμ´ |
[1200] |
πόσιν
ἐμὸν
θάψαι
θέλω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
δ´;
ἔστ´
ἀπόντων
τύμβος;
ἢ |
[1500] |
πήματ´
ἐξ
ἐμοῦ
τάχα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
δ´
ἔστιν;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄλλης
ἐκπόνει |
[600] |
ἑταίρων
τῶν
λελειμμένων
ὕπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
δ´
ἔστιν;
οὔ
που
βαρβάρων |
[50] |
ἔθανες
ἂν
Διὸς
κόρης.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τί |
δ´,
ὦ
ταλαίπωρ´,
ὅστις
εἶ |
[700] |
καὶ
θεῶν
τρισσῶν
ἔρις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
τί |
δ´;
ὡς
ἀληθῶς
ἐστιν
ἥδε |
[450] |
δύστηνος,
οἷ
πέπλευκ´
ἄρα.
~(ΓΡΑΥΣ)
|
τί |
δὴ
τὸ
Νείλου
μεμπτόν
ἐστί |
[1250] |
ἐξορᾶσθαι
ῥόθια
χερσόθεν
μόλις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
δή;
τόδ´
Ἑλλὰς
νόμιμον
ἐκ |
[250] |
ἔστ´
οὔτε
μὴ
σωθῆι
ποτε.
|
~τί |
δῆτ´
ἔτι
ζῶ;
τίν´
ὑπολείπομαι |
[750] |
οὕνεχ´
ὁ
θεὸς
οὐκ
ἠβούλετο.
|
~τί |
δῆτα
μαντευόμεθα;
τοῖς
θεοῖσι
χρὴ
|
[50] |
πατρὶς
ἡ
θρέψασά
με.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τί |
δῆτα
Νείλου
τούσδ´
ἐπιστρέφηι
γύας; |
[1200] |
ὃς
ἂν
πόντωι
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
δρᾶν;
σοφοί
τοι
Πελοπίδαι
τὰ |
[1000] |
ἐσφέρεις
γὰρ
ἐλπίδας
~ὡς
δή
|
τι |
δράσων
χρηστὸν
ἐς
κοινόν
γε |
[1150] |
πόλλ´
ἐλοιδόρησα
δή·
~οὐ
γάρ
|
τι |
θανάτωι
τοὺς
κακοὺς
κολάζομεν.
~καὶ |
[600] |
παλαιὰ
θρηνεῖς
πήματ´·
ἀγγέλλεις
δὲ
|
τί; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
βέβηκεν
ἄλοχος
σὴ
πρὸς |
[1000] |
θάλασς´
ἔχει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄκουσον,
ἤν
|
τι |
καὶ
γυνὴ
λέξηι
σοφόν.
~βούληι |
[300] |
νομίζεται·
~σφαγαὶ
δ´
ἔχουσιν
εὐγενές
|
τι |
καὶ
καλόν,
~σμικρὸν
δ´
ὁ |
[1400] |
ἀλλ´
ἄλλως
πόνος.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστιν
|
τι |
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
ὧν
ἐγὼ
λέγω. |
[100] |
διαπεπόρθηται
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ
σχεδόν
|
τι |
καμπίμους
ἐτῶν
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ)
χρόνον |
[1200] |
τῶι
πόσει
φεύγουσα
σέ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
κερτομεῖς
με,
τὸν
θανόντα
δ´ |
[750] |
ἐς
σφαγάς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς
φήις;
|
τί |
λέξεις;
ὥς
μ´
ἀπώλεσας,
γύναι. |
[450] |
δεσπότην
φοβουμένη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φῶ;
|
τί |
λέξω;
συμφορὰς
γὰρ
ἀθλίας
~ἐκ |
[500] |
πρὸς
ναυάγια·
~ἢν
δ´
ἐνδιδῶι
|
τι |
μαλθακόν,
τὰ
πρόσφορα
~τῆς
νῦν |
[1550] |
~Ἀτρέως
σταθεὶς
παῖς
ἀνεβόησε
συμμάχους·
|
~Τί |
μέλλετ´,
ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
λωτίσματα, |
[300] |
~προλάμβαν´,
ὦ
φίλα,
γόους.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τί |
μοι
πόσις
μέλεος
ἔτλα;
~πότερα |
[400] |
ἔκ
γε
πλουσίων
δόμων
~λαβεῖν
|
τι |
ναύταις·
ἐκ
δὲ
μὴ
´χόντων |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας
δὲ
τοῦτ´
ἔχει
|
τί |
νῶιν
ἄκος;
~παλαιότης
γὰρ
τῶι |
[650] |
μ´
ἄλοχος
ὤλεσεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρα;
|
τί |
νῶιν
χρήιζουσα
προσθεῖναι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
~πόσιν
συνάψαι
πόλεμον
Ἕλλησιν
μέγαν.
|
~τί |
οὖν
ἔτι
ζῶ;
θεοῦ
τόδ´ |
[1150] |
ἐν
δόμοισι
κοὐ
πεφευγότας.
~αὕτη,
|
τί |
πέπλους
μέλανας
ἐξήψω
χροὸς
~λευκῶν |
[1050] |
αὐτοῦ
μέν´·
ἢν
γὰρ
καί
|
τι |
πλημμελές
σε
δρᾶι,
~τάφος
ς´ |
[700] |
θύγατερ,
ὁ
θεὸς
ὡς
ἔφυ
|
τι |
ποικίλον
~καὶ
δυστέκμαρτον,
εὖ
δέ |
[1100] |
κατακτεῖναι
θέλεις,
~ἐν
γῆι
πατρώιαι.
|
τί |
ποτ´
ἄπληστος
εἶ
κακῶν,
~ἔρωτας |
[500] |
μόλοις.
~ἔα,
τίς
οὗτος;
οὔ
|
τί |
που
κρυπτεύομαι
~Πρωτέως
ἀσέπτου
παιδὸς |
[450] |
νοστήσας´
ἄπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πότ´;
οὔ
|
τί |
που
λελήισμεθ´
ἐξ
ἄντρων
λέχος; |
[50] |
Τροίαι
θανών.
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς;
οὔ
|
τί |
που
σῶι
φασγάνωι
βίου
στερείς; |
[550] |
σαφές
γ´
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι·
|
τί |
σοι
δεῖ
πίστεως
σαφεστέρας;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[750] |
ἑνὶ
λόγωι
μιᾶι
θ´
ὁδῶι.
|
~τί |
σοι
λέγοιμ´
ἂν
τὰς
ἐν |
[750] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὁρῶ,
τάλαινα,
στιβάδας·
ὧν
|
τί |
σοι
μέτα;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐνταῦθα
λέκτρων |
[1200] |
ὅσα
χρὴ
νέκυσιν
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
σοι
παράσχω
δῆτα
τῶι
τεθνηκότι; |
[300] |
~πρὶν
δ´
οὐδὲν
ὀρθῶς
εἰδέναι,
|
τί |
σοι
πλέον
~λυπουμένηι
γένοιτ´
ἄν; |
[350] |
βάξις
ἔτυμος
ἀνδρὸς
~ἅδε
μοι
|
τί |
τάδ´
ἀσύνετα,
~φόνιον
αἰώρημα
~διὰ |
[850] |
φλόγ´
ἐς
δόμους
κομίζετε.
~Ἑλένη,
|
τί |
τἀμά—
πῶς
ἔχει;
θεσπίσματα;
~ἥκει |
[950] |
οἴκους
δυνάμεθ´
ἀλλὰ
πρὸς
νεκρούς.
|
~{τί |
ταῦτα;
δακρύοις
εἰς
τὸ
θῆλυ |
[100] |
καλῶς
ἔλεξας
τοῦτο·
θάτερον
δὲ
|
τί; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
σφαγαῖς
ἀδελφῆς
οὕνεκ´
ἐκπνεῦσαι |
[600] |
ἔχον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´·
ὡς
φέρεις
|
τι |
τῆιδε
τῆι
σπουδῆι
νέον.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[1100] |
ἄπιστος
ἄδικος
ἄθεος·
οὐδ´
ἔχω
|
~τί |
τὸ
σαφὲς
ὅτι
ποτ´
ἐν |
[100] |
ἔθηκε
συμμάχοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
δὴ
|
τί |
τοῦτ´
Αἴαντι
γίγνεται
κακόν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[1000] |
~καὶ
συντέθραψαι
προσπόλοισι
βασιλέως.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τί |
τοῦτ´
ἔλεξας;
ἐσφέρεις
γὰρ
ἐλπίδας
|
[500] |
κρηπῖδ´
ἐμπύρους
τ´
ὀρθοστάτας,
~μεῖνον·
|
τί |
φεύγεις;
ὡς
δέμας
δείξασα
σὸν
|
[850] |
δόμος
~κλήιθρων
λυθέντων.
φεῦγ´·
ἀτὰρ
|
τί |
φευκτέον;
~ἀποῦσα
γάρ
σε
καὶ |
[650] |
πάθεα,
μᾶτερ,
~οἲ
´γώ.
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
φήις;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἔστι
μάτηρ· |
[800] |
ὅρκον
σὸν
κάρα
κατώμοσα
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
φήις;
θανεῖσθαι;
κοὔποτ´
ἀλλάξεις
λέχη; |
[700] |
ἔχοντες
ἐν
χεροῖν
λυγρόν}
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
{τί |
φήις;
~νεφέλης
ἄρ´
ἄλλως
εἴχομεν |
[550] |
Μενέλεώι
γε
ς´·
οὐδ´
ἔχω
|
τί |
φῶ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔγνως
ἄρ´
ὀρθῶς |
[450] |
~λόγους
ἔδωκα
δεσπότην
φοβουμένη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
φῶ;
τί
λέξω;
συμφορὰς
γὰρ |
[650] |
ἔχει
~χάριτος
ἢ
λύπας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
φῶ;
τίς
ἂν
τάδ´
ἤλπισεν |
[1150] |
φράσω;
τέθνηκέ
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
{οὐδέν
|
τι |
χαίρω
σοῖς
λόγοις,
τὰ
δ´ |
[450] |
τ´;
ἐγὼ
μὲν
οὐκ
ἔχω
|
τί |
χρὴ
λέγειν.
~πολλοὶ
γάρ,
ὡς |
[800] |
ἂν
ἀναπείσαιμεν
ἱκετεύοντέ
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
χρῆμα
δρᾶσαι;
τίν´
ὑπάγεις
μ´ |
[750] |
οὗ
τάδ´
ἐστὶ
δώματα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
τί |
χρῆμα
δράσας
ἄξιον
τῆς
συμφορᾶς; |
[1200] |
τῶνδ´,
ἐπείπερ
εἶ
φίλος
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
τί |
χρῆμα
θηρῶς´
ἱκέτις
ὠρέχθης
ἐμοῦ; |
[1150] |
ἅρματα,
~ὡς
ἂν
πόνου
γ´
|
ἕκατι |
μὴ
λάθηι
με
γῆς
~τῆσδ´ |
[150] |
ἂν
λάβηι
ξένον.
~ὅτου
δ´
|
ἕκατι |
μήτε
σὺ
ζήτει
μαθεῖν
~ἐγώ |
[950] |
καλῶ,
~ὃς
πόλλ´
ἐδέξω
τῆσδ´
|
ἕκατι |
σώματα
~πεσόντα
τὠμῶι
φασγάνωι,
μισθὸν |
[850] |
~ἔσται
πάρεδρος
Ζηνὶ
τῶιδ´
ἐν
|
ἤματι. |
~Ἥρα
μέν,
ἥ
σοι
δυσμενὴς |
[350] |
πλέον,
~ἁ
μορφᾶι
θηρῶν
λαχνογυίων
|
~ὄμματι |
λάβρωι
σχῆμα
λεαίνης
~ἐξαλλάξας´
ἄχθεα |
[600] |
ἄρξωμαι
τὰ
νῦν.
~(ΕΛΕΝΗ)
γέγηθα,
|
κρατὶ |
δ´
ὀρθίους
ἐθείρας
~ἀνεπτέρωσα
καὶ |
[350] |
αἶ´
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ
δὲ
|
κρατὶ |
χέρας
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
δ´
ἁπαλόχροα |
[300] |
πόσιν
σὸν
Θεονόης,
εἴτ´
ἔστ´
|
ἔτι
|
~εἴτ´
ἐκλέλοιπε
φέγγος·
ἐκμαθοῦσα
δ´ |
[100] |
ἄλλου
λόγου
μέμνησο,
μὴ
κείνης
|
ἔτι. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὕτω
δοκεῖτε
τὴν
δόκησιν |
[50] |
πόλεμον
Ἕλλησιν
μέγαν.
~τί
οὖν
|
ἔτι |
ζῶ;
θεοῦ
τόδ´
εἰσήκους´
ἔπος
|
[250] |
μὴ
σωθῆι
ποτε.
~τί
δῆτ´
|
ἔτι |
ζῶ;
τίν´
ὑπολείπομαι
τύχην;
~γάμους |
[1150] |
~ὄλωλα·
φροῦδα
τἀμὰ
κοὐδέν
εἰμ´
|
ἔτι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
τῶι
δὲ
κεῖσαι |
[500] |
~δι´
ἔρεβος
χθονὶ
κρυφθείς,
~ἀλλ´
|
ἔτι |
κατ´
οἶδμ´
ἅλιον
~τρυχόμενος
οὔπω |
[50] |
εἰσήκους´
ἔπος
~Ἑρμοῦ,
τὸ
κλεινὸν
|
ἔτι |
κατοικήσειν
πέδον
~Σπάρτης
σὺν
ἀνδρί, |
[750] |
δ´
ἄν
σοι
κάκ´
ἀλγοίην
|
ἔτι |
~{πάσχων
τ´
ἔκαμνον·
δὶς
δὲ |
[200] |
τε
λέλοιπε
~βίοτον,
οὐδέ
ποτ´
|
ἔτι
|
~πάτρια
μέλαθρα
καὶ
τὰν
~Χαλκίοικον |
[1650] |
~καὶ
τοῖς
θεοῖς
παρέσχε
τοὔνομ´,
|
οὐκέτι· |
~ἐν
τοῖσι
δ´
αὐτοῖς
δεῖ |
[600] |
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
φίλαι,
~τὰ
πάρος
|
οὐκέτι |
στένομεν
οὐδ´
ἀλγῶ.
~πόσιν
ἔχομεν |
[1200] |
ὑποπτήξας
τάφωι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Ἄπολλον,
ὡς
|
ἐσθῆτι |
δυσμόρφωι
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
δοκῶ |
[1200] |
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν
καὶ
|
διαλλάχθητί |
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι
νεῖκος
τὸ |
[0] |
μὲν
αἵδε
καλλιπάρθενοι
ῥοαί,
~ὃς
|
ἀντὶ |
δίας
ψακάδος
Αἰγύπτου
πέδον
~λευκῆς |
[1350] |
ἐσβῶμεν
σκάφος.
~πέπλους
δ´
ἀμείψας´
|
ἀντὶ |
ναυφθόρου
στολῆς
~ἐγώ
νιν
ἐξήσκησα |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
δὴ
τὸ
πεμφθὲν
|
ἀντὶ |
σοῦ
Τροίαι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
νεφέλης |
[300] |
ἔπι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
ξυμφορὰν
γὰρ
|
ἀντὶ |
τἀγαθοῦ
φέρηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
φόβος
γὰρ |
[1250] |
φήμας
δ´
ἐμοὶ
~ἐσθλὰς
ἐνεγκὼν
|
ἀντὶ |
τῆς
ἀχλαινίας
~ἐσθῆτα
λήψηι
σῖτά |
[250] |
αὖθις
πάλιν
~αἴσχιον
εἶδος
ἔλαβον
|
ἀντὶ |
τοῦ
καλοῦ,
~καὶ
τὰς
τύχας |
[450] |
οἶκον
πρὸς
ἄλλον
νύν
τιν´
|
ἀντὶ |
τοῦδ´
ἴθι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκ,
ἀλλ´ |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐπὶ
τῶι;
χάρις
γὰρ
|
ἀντὶ |
χάριτος
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
δὴ
τί
τοῦτ´
|
Αἴαντι |
γίγνεται
κακόν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄλλου
λαβόντος |
[300] |
ἐκάλεσα,
σὲ
δὲ
κατόμοσα
~τὸν
|
ὑδρόεντι |
δόνακι
χλωρὸν
~Εὐρώταν,
θανόντος
~εἰ |
[1400] |
ἀγκάλας
~τῶι
τῆσδε
πρίν
ποτ´
|
ὄντι |
δοὺς
πόσει
τάδε
~πάλιν
πρὸς |
[350] |
θεαῖσι
~τῶι
τε
σήραγγας
Ἴδας
|
~ἐνίζοντι |
Πριαμίδαι
~ποτ´
ἀμφὶ
βουστάθμους.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1350] |
τε
δεξιᾶι
λαβών,
~ὡς
τῶι
|
θανόντι |
χάριτα
δὴ
συνεκπονῶν.
~προύργου
δ´ |
[1400] |
ἀλλὰ
τίς
κείνωι
χάρις
~ξὺν
|
κατθανόντι |
κατθανεῖν
μ´;
ἔα
δέ
με
|
[750] |
κἀμοὶ
δόξα
μάντεων
πέρι
~χωρεῖ
|
γέροντι· |
τοὺς
θεοὺς
ἔχων
τις
ἂν
|
[300] |
τὸ
φέρτερον
τίθει
~τὸ
μέλλον
|
ὅτι |
γενήσεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
γὰρ
ἐκάλεσα, |
[550] |
ς´
ὄμματα;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐκεῖ
νοσοῦμεν,
|
ὅτι |
δάμαρτ´
ἄλλην
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ |
[1450] |
~καρύξατ´
ἀγγελίαν
~Εὐρώταν
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως
|
ὅτι |
Δαρδάνου
~πόλιν
ἑλὼν
δόμον
ἥξει. |
[800] |
νιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´·
|
ὅτι |
δὲ
δρᾶι
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´ |
[0] |
τοῖσδ´
ἐν
δώμασιν,
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´
|
{ὅτι |
δὴ
θεοὺς
σέβων
~βίον
διήνεγκ´} |
[1250] |
ἦι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πλούτου
λέγ´
οὕνεχ´
|
ὅτι |
θέλεις
ταύτης
χάριν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προσφάζεται |
[1100] |
ναυσὶν
ἄγων
~εἴδωλον
ἱερὸν
Ἥρας.
|
~ὅτι |
θεὸς
ἢ
μὴ
θεὸς
ἢ |
[150] |
οἰκτρὸν
ὅμαδον
ἔκλυον,
~ἄλυρον
ἔλεγον,
|
ὅτι |
ποτ´
ἔλακεν
~αἰάγμα-
~σι
στένουσα |
[1100] |
οὐδ´
ἔχω
~τί
τὸ
σαφὲς
|
ὅτι |
ποτ´
ἐν
βροτοῖς
τὸ
τῶν |
[1400] |
θέλω
~καὶ
τῶι
ξένωι
τῶιδ´,
|
ὅτι |
συνεκπονεῖ
τάδε.
~ἕξεις
δέ
μ´ |
[1200] |
τί
σοι
παράσχω
δῆτα
τῶι
|
τεθνηκότι; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
οἶδ´,
ἐγὼ
δ´ |
[1250] |
οὔκουν
ἐμαυτῶι
γ´
οὐδὲ
τῶι
|
τεθνηκότι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
τοὺς
θανόντας
θάπτετ´ |
[1550] |
ἅμα
~πρόχειρον
ὤσει
σφάγια
τῶι
|
τεθνηκότι; |
~οἱ
δ´
ἐς
κέλευσμ´
ἐλθόντες |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὡς
κεῖνος
ἀφανὴς
σὺν
|
δάμαρτι |
κλήιζεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
πᾶσι
πορθμὸς |
[100] |
ἤδη
δ´
ἐν
οἴκοις
σὺν
|
δάμαρτι |
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὔκουν
ἐν
Ἄργει |
[450] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αἰαῖ·
τὰ
κλεινὰ
ποῦ
|
´στί |
μοι
στρατεύματα;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκοῦν
ἐκεῖ |
[450] |
βασίλειοι
δόμοι;
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´
|
ἐστὶ |
δώματ´,
Αἴγυπτος
δὲ
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[750] |
~θανῆι
πρὸς
ἀνδρὸς
οὗ
τάδ´
|
ἐστὶ |
δώματα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
δράσας |
[700] |
τὰ
μάντεων
~ἐσεῖδον
ὡς
φαῦλ´
|
ἐστὶ |
καὶ
ψευδῶν
πλέα.
~{οὐδ´
ἦν |
[1650] |
θεῶν
πάρα
~μακάρων
κατοικεῖν
νῆσόν
|
ἐστι |
μόρσιμον·
~τοὺς
εὐγενεῖς
γὰρ
οὐ |
[250] |
ὁ
βίος
καὶ
τὰ
πράγματ´
|
ἐστί |
μου,
~τὰ
μὲν
δι´
Ἥραν, |
[1200] |
ἢ
θάψεις
σκιάν;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλησίν
|
ἐστι |
νόμος,
ὃς
ἂν
πόντωι
θάνηι |
[950] |
εὐκλεέστατον
~κακῶς
ἀκοῦσαι·
κυρία
γάρ
|
ἐστι |
νῦν.
~ὦ
νέρτερ´
Ἅιδη,
καὶ |
[450] |
οὐρανόν.
~Σπάρτη
δὲ
ποῦ
γῆς
|
ἐστι |
πλὴν
ἵνα
ῥοαὶ
~τοῦ
καλλιδόνακός |
[1200] |
ἐγὼ
χρήιζω
μολεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίς
|
ἐστι; |
ποῦ
´στιν;
ἵνα
σαφέστερον
μάθω. |
[450] |
τί
δὴ
τὸ
Νείλου
μεμπτόν
|
ἐστί |
σοι
γάνος;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐ
τοῦτ´ |
[1000] |
σέ.
~καὶ
γὰρ
τίσις
τῶνδ´
|
ἐστὶ |
τοῖς
τε
νερτέροις
~καὶ
τοῖς |
[450] |
ἐγώ;
~(ΓΡΑΥΣ)
Ἑλένη
κατ´
οἴκους
|
ἐστὶ |
τούσδ´
ἡ
τοῦ
Διός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[450] |
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἕρπ´
ἀπ´
οἴκων·
|
ἔστι |
γάρ
τις
ἐν
δόμοις
~τύχη, |
[250] |
κακῶν,
~ἐπεὶ
τέθνηκεν
οὗτος,
οὐκέτ´
|
ἔστι |
δή.
~μήτηρ
δ´
ὄλωλε
καὶ |
[450] |
νιν
πεφυκέναι·
~ἀλλ´
ἦ
τις
|
ἔστι |
Ζηνὸς
ὄνομ´
ἔχων
ἀνὴρ
~Νείλου |
[650] |
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φήις;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
|
ἔστι |
μάτηρ·
ἀγχόνιον
δὲ
βρόχον
~δι´ |
[1000] |
ἂν
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς
φανήσομαι.
|
~ἔνεστι |
δ´
ἱερὸν
τῆς
δίκης
ἐμοὶ |
[1050] |
~παλαιότης
γὰρ
τῶι
λόγωι
γ´
|
ἔνεστί |
τις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς
δὴ
θανόντα |
[800] |
ἄρα
πρὸς
οἴκους
ναυστολεῖν
ς´
|
ἔξεστί |
μοι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ξίφος
μένει
σε |
[400] |
ταῦτα
ταῦτ´
ἔπη
καλῶς
λέγεις
|
~ἔξεστι, |
πείσομαι
γάρ·
ἀλλ´
ἄνες
χόλου. |
[150] |
~ἰδεῖν,
ὃς
ἄρχει
τῆσδε
γῆς·
|
ἄπεστι |
δὲ
~κυσὶν
πεποιθὼς
ἐν
φοναῖς |
[200] |
πρέπων
δι´
αἰθέρος.
~τί
γὰρ
|
ἄπεστί |
σοι
κακῶν;
~τί
δ´
ἀνὰ |
[900] |
σῶι
σώιζειν
πόσει
~τῶιδ´
ὃς
|
πάρεστι |
κἀπολάζυσθαι
θέλει.
~{πῶς
οὖν
θανὼν |
[400] |
χρῶτ´
ἐσθῆτες·
αὐτὰ
δ´
εἰκάσαι
|
~πάρεστι |
ναὸς
ἐκβόλοις
ἁμπίσχομαι.
~πέπλους
δὲ |
[350] |
σήραγγας
Ἴδας
~ἐνίζοντι
Πριαμίδαι
~ποτ´
|
ἀμφὶ |
βουστάθμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἄλλος´
ἀποτροπὰ
κακῶν
|
[150] |
ἁλίωι
~πέπλους
χρυσέαισιν
αὐγαῖς
~θάλπους´
|
~ἀμφὶ |
δόνακος
ἔρνεσιν·
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
ὅμαδον |
[950] |
μάλιστα
καρδίας
ἀνθάψεται,
~λέξω
τάδ´
|
ἀμφὶ |
μνῆμα
σοῦ
πατρὸς
πεσών·
~Ὦ |
[850] |
ἔχηι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
παρθέν´,
ἱκέτις
|
ἀμφὶ |
σὸν
πίτνω
γόνυ
~καὶ
προσκαθίζω |
[550] |
καὶ
μὴν
στολήν
γ´
ἄμορφον
|
ἀμφὶ |
σῶμ´
ἔχεις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
στῆσον,
φόβον |
[1000] |
παρθένος
μένειν
ἀεί.
~ἃ
δ´
|
ἀμφὶ |
τύμβωι
τῶιδ´
ὀνειδίζεις
πατρός,
~ἡμῖν |
[350] |
κόμας
ἔθεντο
~σύγγονοι
νεκρῶν
Σκαμάνδριον
|
~ἀμφὶ |
Φρύγιον
οἶδμα.
~βοὰν
βοὰν
δ´ |
[400] |
οὔτε
γὰρ
σῖτος
πάρα
~οὔτ´
|
ἀμφὶ |
χρῶτ´
ἐσθῆτες·
αὐτὰ
δ´
εἰκάσαι
|
[350] |
~ἐπὶ
δὲ
κρατὶ
χέρας
ἔθηκεν,
|
~ὄνυχι |
δ´
ἁπαλόχροα
γένυν
~ἔδευσεν
φοινίαισι |
[950] |
δάκρυ´
ἀπ´
ὀφθαλμῶν
βαλεῖν.
~ἀλλ´
|
οὐχὶ |
τοῦτο
τὸ
καλόν,
εἰ
καλὸν |
[650] |
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς;
αὔδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
Κύπρις
|
ὧι |
μ´
ἐπένευσεν
(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
τλᾶμον. |
[250] |
~τεῦχος
νεοσσῶν
λευκὸν
ἐκλοχεύεται,
~ἐν
|
ὧι |
με
Λήδαν
φασὶν
ἐκ
Διὸς |
[350] |
Ἀχαιούς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
~ὦ
τὰς
τεθρίππους
|
Οἰνομάωι |
Πῖσαν
κάτα
~Πέλοψ
ἁμίλλας
ἐξαμιλληθείς |
[1000] |
μένειν
ἀεί.
~ἃ
δ´
ἀμφὶ
|
τύμβωι |
τῶιδ´
ὀνειδίζεις
πατρός,
~ἡμῖν
ὅδ´ |
[850] |
θανόνθ´
ὕπο
~κούφηι
καταμπίσχουσιν
ἐν
|
τύμβωι |
χθονί,
~κακοὺς
δ´
ἐφ´
ἕρμα |
[1050] |
νῶιν
ἄκος;
~παλαιότης
γὰρ
τῶι
|
λόγωι |
γ´
ἔνεστί
τις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς |
[1050] |
λέγε.
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ
θανὼν
|
λόγωι |
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
γυναικείοις |
[1050] |
σοφόν.
~βούληι
λέγεσθαι
μὴ
θανὼν
|
λόγωι |
θανεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
μὲν
ὄρνις· |
[750] |
ἦ
πόλλ´
ἀνήρου
μ´
ἑνὶ
|
λόγωι |
μιᾶι
θ´
ὁδῶι.
~τί
σοι |
[500] |
εἶμι
πρὸς
ναυάγια·
~ἢν
δ´
|
ἐνδιδῶι |
τι
μαλθακόν,
τὰ
πρόσφορα
~τῆς |
[750] |
μ´
ἑνὶ
λόγωι
μιᾶι
θ´
|
ὁδῶι. |
~τί
σοι
λέγοιμ´
ἂν
τὰς |
[550] |
εἶδον,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ
δὲ
|
Μενέλεώι |
γε
ς´·
οὐδ´
ἔχω
τί |
[1650] |
δόμων
ἐδέξατο.
~καὶ
τῶι
πλανήτηι
|
Μενέλεωι |
θεῶν
πάρα
~μακάρων
κατοικεῖν
νῆσόν |
[0] |
σωφρονέστατον
βροτῶν,
~ἀκέραιον
ὡς
σώσαιμι
|
Μενέλεωι |
λέχος.
~κἀγὼ
μὲν
ἐνθάδ´
εἴμ´, |
[1500] |
τοῦτ´
ἄρα
σκοπούμενοι,
~Ἕλληνες
ἄνδρες
|
Μενέλεωι |
ξυνέμποροι
~προσῆλθον
ἀκτὰς
ναυφθόροις
ἠσκημένοι
|
[1500] |
ποιητῶι
τρόπωι
~ἐς
ναῦν
ἐχώρουν
|
Μενέλεωι |
ποντίσματα
~φέροντες.
ἡμῖν
δ´
ἦν |
[1250] |
γὰρ
ἂν
~τῶι
φιλτάτωι
μοι
|
Μενέλεωι |
τὰ
πρόσφορα
~δρώιης
ἄν,
ἡμῶν |
[1250] |
γενήσεται.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καλῶς
ἂν
εἴη
|
Μενέλεώι |
τε
πρὸς
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν |
[1300] |
ὑδάτων
~βαρύβρομόν
τε
κῦμ´
ἅλιον
|
~πόθωι |
τᾶς
ἀποιχομένας
~ἀρρήτου
κούρας.
~κρόταλα |
[1400] |
δ´
οὐκ
ἀεὶ
πράσσειν
κακῶς,
|
~ὀρθῶι |
δὲ
βῆναι
ποδί·
μίαν
δέ |
[1500] |
τε
ζεύγλαισι
παρακαθίετο.
~κἀν
τῶιδε
|
μόχθωι, |
τοῦτ´
ἄρα
σκοπούμενοι,
~Ἕλληνες
ἄνδρες |
[750] |
σοι
λέγοιμ´
ἂν
τὰς
ἐν
|
Αἰγαίωι |
φθορὰς
~τὰ
Ναυπλίου
τ´
Εὐβοικὰ |
[150] |
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
μέλουσι
|
δαΐωι
|
~δι´
ἐμὲ
τὰν
πολυκτόνον,
~δι´ |
[1000] |
ηὐτύχησεν
ἔκδικος
γεγώς,
~ἐν
τῶι
|
δικαίωι |
δ´
ἐλπίδες
σωτηρίας.
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαε, |
[900] |
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι
δ´
οὐ
|
δικαίωι |
συγγόνωι
δώσεις
χάριν,
~αἰσχρὸν
τὰ |
[900] |
χρή
σε
συγγόνωι
πλέον
~νέμειν
|
ματαίωι |
μᾶλλον
ἢ
χρηστῶι
πατρί.
~εἰ |
[1550] |
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν
εἷρπε
κἀπὶ
|
ταυρείωι |
σφαγῆι
~σταθεὶς
νεκρῶν
μὲν
οὐδενὸς |
[1300] |
~ἐπεὶ
δ´
ἔπαυς´
εἰλαπίνας
~θεοῖς
|
βροτείωι |
τε
γένει,
~Ζεὺς
μειλίσσων
στυγίους
|
[150] |
ἕλικά
τ´
ἀνὰ
χλόαν
~φοίνικας
|
ἁλίωι
|
~πέπλους
χρυσέαισιν
αὐγαῖς
~θάλπους´
~ἀμφὶ |
[500] |
~παντοδαπᾶς
ἐπὶ
γᾶς
πέδον
~χριμπτόμενος
|
εἰναλίωι
|
~κώπαι
Τρωιάδος
ἐκ
γᾶς.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[700] |
οὐχ
ἥδε
μόχθων
τῶν
ἐν
|
Ἰλίωι |
βραβεύς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐχ
ἥδε·
πρὸς |
[250] |
~κλήιθροις
ἂν
εἰργοίμεσθα,
τὴν
ὑπ´
|
Ἰλίωι
|
~δοκοῦντες
Ἑλένην
Μενέλεώ
μ´
ἐλθεῖν |
[200] |
ἀπὸ
χθονὸς
~ἔτεμε
τὰν
δακρυόεσσαν
|
~Ἰλίωι |
πεύκαν;
~ἔνθεν
ὀλόμενον
σκάφος
~συναρμόσας |
[600] |
τόδ´
αὖθις,
ὡς
ἅδην
ἐν
|
Ἰλίωι
|
~πόνους
παρεῖχες
σῶι
πόσει
καὶ |
[1350] |
ἔνοσις
αἰθερία
~βακχεύουσά
τ´
ἔθειρα
|
Βρομίωι
|
~καὶ
παννυχίδες
θεᾶς.
~εὖ
δέ |
[1200] |
ὄλωλ´
ἐκεῖνος.
ἦλθε
δ´
ἐν
|
ποίωι |
σκάφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
ναῦταί
σφ´
ἀνείλοντ´ |
[1200] |
σύμπλους
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
δὲ
|
ποίωι |
φησὶ
Μενέλεων
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ)
οἰκτρόταθ´, |
[850] |
εἴ
τις
ἔβλαψεν
ποδὶ
~στείβων
|
ἀνοσίωι, |
δὸς
καθαρσίωι
φλογί,
~κροῦσόν
τε |
[850] |
ἔβλαψεν
ποδὶ
~στείβων
ἀνοσίωι,
δὸς
|
καθαρσίωι |
φλογί,
~κροῦσόν
τε
πεύκην,
ἵνα |
[650] |
με
παῖς
Μαίας
τ´
~ἐπέλασεν
|
Νείλωι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θαυμαστά·
τοῦ
πέμψαντος;
ὦ |
[1550] |
κάτα,
~ἀλλ´
ἐξεβρυχᾶτ´
ὄμμ´
ἀναστρέφων
|
κύκλωι, |
~κυρτῶν
τε
νῶτα
κἀς
κέρας |
[1600] |
δίκαια
δρᾶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´
|
ἄλλωι |
διδοῦσα.
(ΧΟΡΟΣ)
τοῖς
γε
κυριωτέροις. |
[1300] |
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
ποτὲ
δρομάδι
|
κώλωι
|
~Μάτηρ
ἐσύθη
θεῶν
~ἀν´
ὑλᾶντα |
[1050] |
ἣ
´πὶ
τὠμῶι
κάλλος
ἐκτήσω
|
γάμωι, |
~κόρη
Διώνης
Κύπρι,
μή
μ´ |
[1350] |
ἐς
χέρας
~βαρύβρομον
αὐλὸν
~τερφθεῖς´
|
ἀλαλαγμῶι. |
~ὧν
οὐ
θέμις
οὔθ´
ὅσια
|
[850] |
~{τίς
εἶς´
ἀδελφῶι
τόνδε
σημανῶν
|
ἐμῶι
|
~παρόνθ´,
ὅπως
ἂν
τοὐμὸν
ἀσφαλῶς |
[1200] |
γῆν;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλην,
Ἀχαιῶν
εἷς
|
ἐμῶι |
σύμπλους
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
δὲ |
[1150] |
εὗρον.
~ἄφρονες
ὅσοι
τὰς
ἀρετὰς
|
πολέμωι
|
~λόγχαισί
τ´
ἀλκαίου
δορὸς
~κτᾶσθ´, |
[950] |
ἀλκὴν
μὴ
πόδ´
ἀντιθῆι
ποδί,
|
~λιμῶι |
δὲ
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ, |
[1550] |
πόλιν,
~οὐχ
εἷ´
ἀναρπάσαντες
Ἑλλήνων
|
νόμωι
|
~νεανίαις
ὤμοισι
ταύρειον
δέμας
~ἐς |
[1450] |
~ὧ
πταναὶ
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
νεφέων
|
δρόμωι, |
~βᾶτε
Πλειάδας
ὑπὸ
μέσας
~Ὠρίωνά |
[1000] |
κρυφθεὶς
δόμοις
~κτάνοιμ´
ἄνακτα
τῶιδε
|
διστόμωι |
ξίφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἄν
ς´ |
[250] |
φέρειν.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
γυναῖκες,
τίνι
|
πότμωι |
συνεζύγην;
~ἆρ´
ἡ
τεκοῦσά
μ´ |
[1050] |
ποικίλματα.
~σύ
θ´,
ἣ
´πὶ
|
τὠμῶι |
κάλλος
ἐκτήσω
γάμωι,
~κόρη
Διώνης |
[950] |
ἐδέξω
τῆσδ´
ἕκατι
σώματα
~πεσόντα
|
τὠμῶι |
φασγάνωι,
μισθὸν
δ´
ἔχεις·
~ἢ |
[50] |
πῶς;
οὔ
τί
που
σῶι
|
φασγάνωι |
βίου
στερείς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οἰκεῖον
αὐτὸν |
[950] |
τῆσδ´
ἕκατι
σώματα
~πεσόντα
τὠμῶι
|
φασγάνωι, |
μισθὸν
δ´
ἔχεις·
~ἢ
νῦν |
[600] |
πρὸς
αἰθέρος
πτυχὰς
~ἀρθεῖς´
ἄφαντος·
|
οὐρανῶι |
δὲ
κρύπτεται
~λιποῦσα
σεμνὸν
ἄντρον |
[1300] |
σεμναὶ
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν
περὶ
|
παρθένωι
|
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
|
[1050] |
ὡς
δὴ
θανόντα
ς´
ἐνάλιον
|
κενῶι |
τάφωι
~θάψαι
τύραννον
τῆσδε
γῆς |
[1500] |
γὰρ
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἥν
γε
|
ξένωι |
δίδως
σύ·
τοὺς
δὲ
σοὺς |
[1550] |
ἀπορροαὶ
~ἐς
οἶδμ´
ἐσηκόντιζον
οὔριαι
|
ξένωι. |
~καί
τις
τόδ´
εἶπε·
Δόλιος |
[1400] |
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
~καὶ
τῶι
|
ξένωι |
τῶιδ´,
ὅτι
συνεκπονεῖ
τάδε.
~ἕξεις |
[1400] |
~καὶ
ξυνθάνοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τίς
|
κείνωι |
χάρις
~ξὺν
κατθανόντι
κατθανεῖν
μ´; |
[1650] |
ἔχειν.
~σοὶ
μὲν
τάδ´
αὐδῶ,
|
συγγόνωι |
δ´
ἐμῆι
λέγω·
~πλεῖ
ξὺν |
[900] |
χέρας,
~σῶσον
δέ,
λίσσομαί
σε·
|
συγγόνωι |
δὲ
σῶι
~τὴν
εὐσέβειαν
μὴ |
[900] |
διαφθερεῖς,
~τῶι
δ´
οὐ
δικαίωι
|
συγγόνωι |
δώσεις
χάριν,
~αἰσχρὸν
τὰ
μέν |
[950] |
μὲν
ἐλθεῖν
διὰ
μάχης
σῶι
|
συγγόνωι, |
~κἀκεῖνον
ἢ
´μὲ
δεῖ
θανεῖν· |
[800] |
παρόντα
γαίαι
μὴ
φράσαι
σε
|
συγγόνωι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσαντε
δ´
ἐκ
γῆς |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´,
ἐρεῖ
τε
|
συγγόνωι |
παρόντα
σε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θνήισκοιμεν
ἄν· |
[900] |
~δοκῶ
μέν.
οὔκουν
χρή
σε
|
συγγόνωι |
πλέον
~νέμειν
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ |
[1000] |
πατρὸς
~οὐκ
ἂν
μιάναιμ´,
οὐδὲ
|
συγγόνωι |
χάριν
~δοίην
ἂν
ἐξ
ἧς |
[1450] |
πρὸ
ναοῦ
~Παλλάδος
ἂν
λάβοι
|
~χρόνωι |
ξυνελθοῦσα
χοροῖς
~ἢ
κώμοις
Ὑακίνθου
|
[1600] |
ἔχοντες
ναυτικούς,
οἱ
δὲ
ξίφη·
|
~φόνωι |
δὲ
ναῦς
ἐρρεῖτο.
παρακέλευσμα
δ´ |
[350] |
γὰρ
οἶμαι—
καὶ
τόδ´
οὐ
|
κόμπωι |
λέγω—
~στράτευμα
κώπηι
διορίσαι
Τροίαν |
[1500] |
~οἱ
δ´
ἐκβαλόντες
δάκρυα
ποιητῶι
|
τρόπωι
|
~ἐς
ναῦν
ἐχώρουν
Μενέλεωι
ποντίσματα
|
[1250] |
πῶς
οὖν;
ἐς
οἶδμα
τίνι
|
τρόπωι |
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
δεῖ
παρεῖναι |
[1100] |
λόγχαις,
~ὅτ´
ἔδραμε
ῥόθια
πολιὰ
|
βαρβάρωι |
πλάται
~ὃς
ἔμολεν
ἔμολε
μέλεα |
[200] |
σκάφος
~συναρμόσας
ὁ
Πριαμίδας
~ἔπλευσε
|
βαρβάρωι |
πλάται
~τὰν
ἐμὰν
ἐφ´
ἑστίαν |
[350] |
~ἁ
μορφᾶι
θηρῶν
λαχνογυίων
~ὄμματι
|
λάβρωι |
σχῆμα
λεαίνης
~ἐξαλλάξας´
ἄχθεα
λύπας· |
[0] |
οὐ
νικᾶι
θεὰς
~ἐξηνέμωσε
τἄμ´
|
Ἀλεξάνδρωι |
λέχη,
~δίδωσι
δ´
οὐκ
ἔμ´ |
[50] |
πόδ´
εἶχον,
τῶιδ´
ἂν
εὐστόχωι
|
πτερῶι
|
~ἀπόλαυσιν
εἰκοῦς
ἔθανες
ἂν
Διὸς |
[200] |
ς´
ἐτέκετο
ματρόθεν
~χιονόχρωι
κύκνου
|
πτερῶι
|
~Ζεὺς
πρέπων
δι´
αἰθέρος.
~τί |
[800] |
ὃ
σπεύδεις
ἴσως.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὕτω
|
σιδήρωι |
τρωτὸν
οὐκ
ἔχει
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
με
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι
|
νεκρῶι. |
~θεοὶ
δέ
σοί
τε
δοῖεν |
[1250] |
δ´
ἐς
οἴκους,
ἐξελὼν
κόσμον
|
νεκρῶι
|
~καί
ς´
οὐ
κεναῖσι
χερσὶ |
[600] |
χέρα
φίλιον
ἐν
μακρᾶι
~φλογὶ
|
φαεσφόρωι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ·
πολλοὺς
δ´ |
[1550] |
τὰ
πάντ´
ἐδέξατο,
~πλήσασα
κλιμακτῆρας
|
εὐσφύρωι |
ποδὶ
~Ἑλένη
καθέζετ´
ἐν
μέσοις |
[200] |
ἔλαχεν,
ὅτε
ς´
ἐτέκετο
ματρόθεν
|
~χιονόχρωι |
κύκνου
πτερῶι
~Ζεὺς
πρέπων
δι´ |
[850] |
κατθανόντ´
ἰδεῖν·
~μή
μοι
κατείπηις
|
σῶι |
κασιγνήτωι
πόσιν
~τόνδ´
εἰς
ἐμὰς |
[1250] |
γένηι
~οἵαν
γενέσθαι
χρή
σε
|
σῶι |
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔσται
τάδ´·
οὐδὲ |
[950] |
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί,
ψόγον
δὲ
|
σῶι |
πατρί.
~οὐ
γὰρ
γαμεῖ
τήνδ´ |
[1050] |
πορθμίδ´,
ἧι
καθήσομεν
~κόσμον
τάφωι
|
σῶι |
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς |
[1650] |
ἐμῆι
λέγω·
~πλεῖ
ξὺν
πόσει
|
σῶι· |
πνεῦμα
δ´
ἕξετ´
οὔριον·
~σωτῆρε |
[600] |
ἅδην
ἐν
Ἰλίωι
~πόνους
παρεῖχες
|
σῶι |
πόσει
καὶ
συμμάχοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοῦτ´ |
[950] |
~πρῶτον
μὲν
ἐλθεῖν
διὰ
μάχης
|
σῶι |
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον
ἢ
´μὲ
δεῖ |
[900] |
δ´
ἐμοὶ
~Ἑρμῆς
ἔδωκε
πατρὶ
|
σῶι |
σώιζειν
πόσει
~τῶιδ´
ὃς
πάρεστι |
[900] |
δέ,
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
δὲ
|
σῶι
|
~τὴν
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις
τὴν |
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς;
οὔ
τί
που
|
σῶι |
φασγάνωι
βίου
στερείς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οἰκεῖον |
[900] |
οἰκτρὸν
μὲν
οἱ
παρόντες
ἐν
|
μέσωι |
λόγοι,
~οἰκτρὰ
δὲ
καὶ
σύ. |
[600] |
κἀγὼ
σέ·
πολλοὺς
δ´
ἐν
|
μέσωι |
λόγους
ἔχων
~οὐκ
οἶδ´
ὁποίου |
[1050] |
οὐ
νομίζειν
φήσομεν
καθ´
Ἑλλάδα
|
~χέρσωι |
καλύπτειν
τοὺς
θανόντας
ἐναλίους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1050] |
τόδ´
εἶπας
πλὴν
ἕν·
εἰ
|
χέρσωι |
ταφὰς
~θεῖναι
κελεύσει
ς´,
οὐδὲν |
[900] |
μὲν
δίκαιον
τοῦ
πατρὸς
διαφθερεῖς,
|
~τῶι |
δ´
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι
δώσεις |
[1150] |
κοὐδέν
εἰμ´
ἔτι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
|
τῶι |
δὲ
κεῖσαι
συμφορᾶς;
τίς
ἡ |
[1000] |
ποτ´
ηὐτύχησεν
ἔκδικος
γεγώς,
~ἐν
|
τῶι |
δικαίωι
δ´
ἐλπίδες
σωτηρίας.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1350] |
δόρυ
τε
δεξιᾶι
λαβών,
~ὡς
|
τῶι |
θανόντι
χάριτα
δὴ
συνεκπονῶν.
~προύργου |
[1050] |
τί
νῶιν
ἄκος;
~παλαιότης
γὰρ
|
τῶι |
λόγωι
γ´
ἔνεστί
τις.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
~καὶ
|
τῶι |
ξένωι
τῶιδ´,
ὅτι
συνεκπονεῖ
τάδε. |
[1650] |
ς´
ἐκ
δόμων
ἐδέξατο.
~καὶ
|
τῶι |
πλανήτηι
Μενέλεωι
θεῶν
πάρα
~μακάρων |
[1200] |
τάφον;
~(ΕΛΕΝΗ)
πιστὴ
γάρ
εἰμι
|
τῶι |
πόσει
φεύγουσα
σέ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί |
[350] |
σαρκὸς
ἅμιλλαν,
~θῦμα
τριζύγοις
θεαῖσι
|
~τῶι |
τε
σήραγγας
Ἴδας
~ἐνίζοντι
Πριαμίδαι
|
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
σοι
παράσχω
δῆτα
|
τῶι |
τεθνηκότι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
οἶδ´,
ἐγὼ |
[1250] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκουν
ἐμαυτῶι
γ´
οὐδὲ
|
τῶι |
τεθνηκότι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
τοὺς
θανόντας |
[1550] |
θ´
ἅμα
~πρόχειρον
ὤσει
σφάγια
|
τῶι |
τεθνηκότι;
~οἱ
δ´
ἐς
κέλευσμ´ |
[1400] |
ξέν´,
ἐλθὼν
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας
|
~τῶι |
τῆσδε
πρίν
ποτ´
ὄντι
δοὺς |
[1250] |
~εὐεργετήσω
ς´·
εὐμενέστερον
γὰρ
ἂν
|
~τῶι |
φιλτάτωι
μοι
Μενέλεωι
τὰ
πρόσφορα
|
[1200] |
τῶν
πάρος
λαθώμεθα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐπὶ
|
τῶι; |
χάρις
γὰρ
ἀντὶ
χάριτος
ἐλθέτω. |
[1200] |
εἷς
ἐμῶι
σύμπλους
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
θανάτωι |
δὲ
ποίωι
φησὶ
Μενέλεων
θανεῖν; |
[1150] |
τ´
ἀλκαίου
δορὸς
~κτᾶσθ´,
ἀμαθῶς
|
θανάτωι |
πόνους
καταλυόμενοι.
~εἰ
γὰρ
ἅμιλλα |
[1150] |
ἐλοιδόρησα
δή·
~οὐ
γάρ
τι
|
θανάτωι |
τοὺς
κακοὺς
κολάζομεν.
~καὶ
νῦν |
[700] |
γὰρ
οὐκ
εἶπ´
οὐδ´
ἐσήμηνε
|
στρατῶι
|
~νεφέλης
ὑπερθνήισκοντας
εἰσορῶν
φίλους
~οὐδ´ |
[1250] |
ς´·
εὐμενέστερον
γὰρ
ἂν
~τῶι
|
φιλτάτωι |
μοι
Μενέλεωι
τὰ
πρόσφορα
~δρώιης |
[1500] |
κενοταφεῖ.
~οἱ
δ´
ἐκβαλόντες
δάκρυα
|
ποιητῶι |
τρόπωι
~ἐς
ναῦν
ἐχώρουν
Μενέλεωι |
[850] |
ἰδεῖν·
~μή
μοι
κατείπηις
σῶι
|
κασιγνήτωι |
πόσιν
~τόνδ´
εἰς
ἐμὰς
ἥκοντα |
[1200] |
Ἕλλησίν
ἐστι
νόμος,
ὃς
ἂν
|
πόντωι |
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δρᾶν;
σοφοί |
[1250] |
πῶς
τοὺς
θανόντας
θάπτετ´
ἐν
|
πόντωι |
νεκρούς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὡς
ἂν
παρούσης |
[50] |
ἦ
γάμων·
ἐπεὶ
δὲ
γῆς
|
~σκότωι |
κέκρυπται,
παῖς
ὁ
τοῦ
τεθνηκότος
|
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τλάμονα
τλάμον´
ὧδ´
ἐπέλας´
|
Αἰγύπτωι. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
εἶτ´
ἀντέδωκ´
εἴδωλον,
ὡς |
[1300] |
~λευκῶν
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
~πένθει
παιδὸς
|
ἀλάστωι. |
~ἐπεὶ
δ´
ἔπαυς´
εἰλαπίνας
~θεοῖς |
[950] |
~νεκρὼ
δύ´
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ
|
ξεστῶι |
τάφωι,
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί,
ψόγον |
[900] |
πλέον
~νέμειν
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ
|
χρηστῶι |
πατρί.
~εἰ
δ´
οὖσα
μάντις |
[400] |
ἁρμοσμάτων,
~ἐφ´
ἧς
ἐσώθην
μόλις
|
ἀνελπίστωι |
τύχηι
~Ἑλένη
τε,
Τροίας
ἣν |
[100] |
δῆτα
πήμασιν
νοσεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὁθούνεκ´
|
αὐτῶι |
γ´
οὐ
ξυνωλόμην
ὁμοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[800] |
δὲ
τίς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστ´
ἔνδον
|
αὐτῶι |
ξύμμαχος
θεοῖς
ἴση.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φήμη |
[1250] |
κληδόν´
ἤνεγκας
φίλην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκουν
|
ἐμαυτῶι |
γ´
οὐδὲ
τῶι
τεθνηκότι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1000] |
~Ἥρας
δὲ
τὴν
ἔννοιαν
ἐν
|
ταὐτῶι |
μένειν
~ἣν
ἐς
σὲ
καὶ |
[800] |
θανεῖσθαι;
κοὔποτ´
ἀλλάξεις
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ταὐτῶι |
ξίφει
γε·
κείσομαι
δὲ
σοῦ |
[1050] |
συμπλεύσομαι
~καὶ
συγκαθήσω
κόσμον
ἐν
|
ταὐτῶι |
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
καὶ
παρεῖναι |
[50] |
τῶνδ´
ἐρυμνῶν
δωμάτων
ἔχει
κράτος;
|
~Πλούτωι |
γὰρ
οἶκος
ἄξιος
προσεικάσαι
~βασίλειά |
[950] |
δύ´
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ
ξεστῶι
|
τάφωι, |
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί,
ψόγον
δὲ |
[1050] |
δὴ
θανόντα
ς´
ἐνάλιον
κενῶι
|
τάφωι
|
~θάψαι
τύραννον
τῆσδε
γῆς
αἰτήσομαι. |
[1200] |
ὅδ´
ὃς
κάθηται
τῶιδ´
ὑποπτήξας
|
τάφωι. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Ἄπολλον,
ὡς
ἐσθῆτι
δυσμόρφωι |
[500] |
δρομαία
πῶλος
ἢ
βάκχη
θεοῦ
|
~τάφωι |
ξυνάψω
κῶλον;
ἄγριος
δέ
τις
|
[1050] |
κελεύσω
πορθμίδ´,
ἧι
καθήσομεν
~κόσμον
|
τάφωι |
σῶι
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1050] |
συνεισελθεῖν
με
χρὴ
~ἢ
πρὸς
|
τάφωι |
τῶιδ´
ἥσυχοι
καθώμεθα;
~(ΕΛΕΝΗ)
αὐτοῦ |
[1350] |
τὸν
ἐμὸν
ἱστορουμένη
~{οὐκ
εἶπ´
|
ἀδελφῶι· |
κατθανόντα
δ´
ἐν
χθονὶ}
~οὔ |
[850] |
εἴθ´,
ἃ
βούλεται
Κύπρις,
~λέξας´
|
ἀδελφῶι |
ς´
ἐνθάδ´
ὄντα
διολέσω
~εἴτ´ |
[850] |
τήνδε
νοστήσας
τύχηις.
~{τίς
εἶς´
|
ἀδελφῶι |
τόνδε
σημανῶν
ἐμῶι
~παρόνθ´,
ὅπως |
[1200] |
τάφωι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Ἄπολλον,
ὡς
ἐσθῆτι
|
δυσμόρφωι |
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
δοκῶ
μὲν |
[100] |
αἰσχρὸν
ὤλεσεν
κλέος;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φασίν,
|
βρόχωι |
γ´
ἅψασαν
εὐγενῆ
δέρην.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[50] |
~γαίαι
πόδ´
εἶχον,
τῶιδ´
ἂν
|
εὐστόχωι |
πτερῶι
~ἀπόλαυσιν
εἰκοῦς
ἔθανες
ἂν |