Vers |
[650] |
ἔ·
πικρὰς
ἐς
ἀρχὰς
βαίνεις·
|
~ἒ |
ἔ·
πικρὰν
δ´
ἐρευνᾶις
φάτιν. |
[650] |
πῶς
τῶν
ἐμῶν
ἀπεστάλης;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
ἒ |
ἔ·
πικρὰς
ἐς
ἀρχὰς
βαίνεις· |
[650] |
πικρὰς
ἐς
ἀρχὰς
βαίνεις·
~ἒ
|
ἔ· |
πικρὰν
δ´
ἐρευνᾶις
φάτιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[650] |
τῶν
ἐμῶν
ἀπεστάλης;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἒ
|
ἔ· |
πικρὰς
ἐς
ἀρχὰς
βαίνεις·
~ἒ |
[850] |
τῆς
τύχης
γὰρ
ὧδ´
ἔχω·
|
~Μενέλαε, |
διαπεπράγμεθ´·
ἐκβαίνει
δόμων
~ἡ
θεσπιωιδὸς |
[700] |
τὰ
πρόσθεν
ἀρκέσειεν
ἄν.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
Μενέλαε, |
κἀμοὶ
πρόσδοτον
τῆς
ἡδονῆς,
~ἣν |
[550] |
πατρίδα
τὴν
ἐμήν
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
~Μενέλαε, |
μαστεύων
σε
κιγχάνω
μόλις,
~πᾶσαν |
[1000] |
δικαίωι
δ´
ἐλπίδες
σωτηρίας.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
Μενέλαε, |
πρὸς
μὲν
παρθένου
σεσώμεθα·
~τοὐνθένδε |
[1300] |
δ´
αὐδὰν
χθονίαν
~τύπανά
τ´
|
ἔλαβε |
βυρσοτενῆ
~καλλίστα
τότε
πρῶτα
μακάρων
|
[350] |
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα
δάκρυσιν
|
ἔλαβε |
πάθεα,
~ματέρες
τε
παῖδας
ὄλεσαν, |
[1600] |
τἀμὰ
χρὴ
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν
|
γε |
βελτίω
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´
ἄρ´, |
[1150] |
θηρώμενον
~Ἑλένην·
θανεῖται
δ´,
ἤν
|
γε |
δὴ
ληφθῆι
μόνον.
~ἔα·
ἀλλ´, |
[450] |
παρ´
ὄχθας;
εἶς
γὰρ
ὅ
|
γε |
κατ´
οὐρανόν.
~Σπάρτη
δὲ
ποῦ |
[800] |
ἀλλάξεις
λέχη;
~(ΕΛΕΝΗ)
ταὐτῶι
ξίφει
|
γε· |
κείσομαι
δὲ
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1600] |
λέκτρ´
ἄλλωι
διδοῦσα.
(ΧΟΡΟΣ)
τοῖς
|
γε |
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κύριος
δὲ
τῶν |
[1250] |
ἢ
ταῦρον
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
διδούς
|
γε |
μὲν
δὴ
δυσγενὲς
μηδὲν
δίδου. |
[950] |
δυσκλεᾶς
γὰρ
οὐ
κτενεῖς·
~μᾶλλόν
|
γε |
μέντοι
τοῖς
ἐμοῖς
πείθου
λόγοις, |
[1000] |
τι
δράσων
χρηστὸν
ἐς
κοινόν
|
γε |
νῶιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσειας
ἄν
τιν´ |
[1500] |
ἄπιστα
γὰρ
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἥν
|
γε |
ξένωι
δίδως
σύ·
τοὺς
δὲ |
[400] |
πάντων
ἐμοὶ
~ἄρξασαν
ἥκω,
τούς
|
γε |
περιλελειμμένους
~φίλων
φυλάσσειν
τἄμ´
ἀναγκάσας |
[100] |
κλεινὴν
πόλιν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ
ξύν
|
γε |
πέρσας
αὐτὸς
ἀνταπωλόμην.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη |
[400] |
τινὸς
~προσῆλθον·
ἐλπὶς
δ´
ἔκ
|
γε |
πλουσίων
δόμων
~λαβεῖν
τι
ναύταις· |
[1600] |
ἥ
με
προύδωκεν
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
|
γε |
προδοσίαν,
δίκαια
δρᾶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ |
[550] |
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ
δὲ
Μενέλεώι
|
γε |
ς´·
οὐδ´
ἔχω
τί
φῶ. |
[100] |
πυρί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥστ´
οὐδ´
ἴχνος
|
γε |
τειχέων
εἶναι
σαφές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ |
[550] |
λαιψηρὸν
πόδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἵστημ´,
ἐπεί
|
γε |
τοῦδ´
ἐφάπτομαι
τάφου.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς |
[300] |
ψευδῶν
σαφῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
τἄμπαλίν
|
γε |
τῶνδ´
ἀληθείας
ἔπι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς |
[1050] |
πεπυσμένη;
~(ΕΛΕΝΗ)
σοῦ·
καὶ
μόνος
|
γε |
φάσκε
διαφυγεῖν
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων |
[1450] |
κώπα,
ῥοθίοισι
Νηρέως
~εἰρεσία
φίλα,
|
~χοραγὲ |
τῶν
καλλιχόρων
~δελφίνων,
ὅταν
αὐρᾶν
|
[1050] |
μὲν
ὄρνις·
εἰ
δὲ
κερδανῶ,
|
λέγε. |
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ
θανὼν
λόγωι |
[1600] |
~ὅπηι
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
|
προσῆγε |
χειρὶ
δεξιᾶι
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν |
[800] |
ἐπὶ
τοῖσδε
τοίνυν
δεξιᾶς
ἐμῆς
|
θίγε. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ψαύω,
θανόντος
σοῦ
τόδ´ |
[800] |
βροτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μή
νυν
καταιδοῦ,
|
φεῦγε |
δ´
ἐκ
τῆσδε
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[150] |
σὺ
δ´
ἐκλιπὼν
~γῆν
τήνδε
|
φεῦγε, |
πρίν
σε
παῖδα
Πρωτέως
~ἰδεῖν, |
[1600] |
ποτὲ
~ἔτικτεν
Ἑλένην
θ´,
ἣ
|
πέφευγε |
σοὺς
δόμους.
~οὐ
γὰρ
πεπρωμένοισιν |
[1600] |
~σῶν
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´
οἰάκων
|
δὲ |
βὰς
~ἄνακτ´
ἐς
Ἑλλάδ´
εἶπεν |
[450] |
τίς
δ´
ἥδε
χώρα;
τοῦ
|
δὲ |
βασίλειοι
δόμοι;
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´ |
[1400] |
οὐκ
ἀεὶ
πράσσειν
κακῶς,
~ὀρθῶι
|
δὲ |
βῆναι
ποδί·
μίαν
δέ
μοι |
[0] |
ὡς
Ἀλέξανδρος
γαμεῖ,
~νικᾶι.
λιπὼν
|
δὲ |
βούσταθμ´
Ἰδαῖος
Πάρις
~Σπάρτην
ἀφίκεθ´ |
[1300] |
τᾶς
ἀποιχομένας
~ἀρρήτου
κούρας.
~κρόταλα
|
δὲ |
βρόμια
διαπρύσιον
~ἱέντα
κέλαδον
ἀνεβόα, |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἔστι
μάτηρ·
ἀγχόνιον
|
δὲ |
βρόχον
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο
δύσγαμον |
[450] |
δὲ
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος
|
δὲ |
γαῖά
τις
ξυνώνυμος
~Τροίας
τ´; |
[1600] |
ὁρμιατόνων
μέ
τις
~ἀνείλετ´,
ἐς
|
δὲ |
γαῖαν
ἐξέβησέ
σοι
~τάδ´
ἀγγελοῦντα. |
[1550] |
κελευστοῦ
φθέγμαθ´
ὡς
ἠκούσαμεν.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
γαίας
ἦμεν
οὔτ´
ἄγαν
πρόσω |
[0] |
λαβοῦσα
Νηρέως
τιμὰς
πάρα.
~ἡμῖν
|
δὲ |
γῆ
μὲν
πατρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
|
[450] |
Πρωτέως
τάδ´
ἐστὶ
δώματ´,
Αἴγυπτος
|
δὲ |
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Αἴγυπτος;
ὦ
δύστηνος, |
[50] |
~Πρωτεύς,
ἄσυλος
ἦ
γάμων·
ἐπεὶ
|
δὲ |
γῆς
~σκότωι
κέκρυπται,
παῖς
ὁ |
[600] |
~ἀνεπτέρωσα
καὶ
δάκρυ
σταλάσσω,
~περὶ
|
δὲ |
γυῖα
χέρας
ἔβαλον
ἡδονάν,
~ὦ |
[950] |
πολλάκις
~ἄθλιος
ἂν
εἴην,
σὺ
|
δὲ |
γυνὴ
κακὴ
φανῆι.
~ἃ
δ´ |
[350] |
ἔτεκε
~πολὺ
μὲν
αἷμα,
πολὺ
|
δὲ |
δάκρυον
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα |
[450] |
~καιρὸν
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες·
ἢν
|
δὲ |
δεσπότης
~λάβηι
σε,
θάνατος
ξένιά |
[0] |
~Σπάρτη,
πατὴρ
δὲ
Τυνδάρεως·
ἔστιν
|
δὲ |
δὴ
~λόγος
τις
ὡς
Ζεὺς |
[800] |
ἕξει
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
|
δὲ |
δὴ
νῶιν
μὴ
ἀποδέξηται
λόγους; |
[1400] |
νυμφικάς
θ´
ὁμιλίας
~τιμᾶν·
ἐγὼ
|
δὲ |
διὰ
τὸ
μὲν
στέργειν
πόσιν
|
[900] |
τ´
ὄντα
καὶ
μέλλοντα,
τὰ
|
δὲ |
δίκαια
μή.
~τὴν
δ´
ἀθλίαν |
[700] |
μετέσχετε,
~σὺ
μὲν
λόγοισιν,
ὁ
|
δὲ |
δορὸς
προθυμίαι.
~σπεύδων
δ´
ὅτ´ |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
|
δὲ |
δρᾶι
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´, |
[400] |
ἤν
πως
ἐξερευνήσας
λάβω.
~ἰδὼν
|
δὲ |
δῶμα
περιφερὲς
θριγκοῖς
τόδε
~πύλας |
[1400] |
τιν´
ἐς
τύχην
τάδε.
~ὅστις
|
δὲ |
δώσει
ναῦν
ἐν
ἧι
τάδ´ |
[1550] |
τις
λοῖσθον
ἀρεῖται
δόρυ,
~ὁ
|
δὲ |
ζύγ´
ἄξας,
ὁ
δ´
ἀφελὼν |
[1300] |
τότε
πρῶτα
μακάρων
~Κύπρις·
γέλασεν
|
δὲ |
θεὰ
~δέξατό
τ´
ἐς
χέρας |
[800] |
ἀγωνιούμεθα
~λέκτρων
ὑπὲρ
σῶν·
ὁ
|
δὲ |
θέλων
ἴτω
πέλας.
~τὸ
Τρωϊκὸν |
[950] |
μὴ
πόδ´
ἀντιθῆι
ποδί,
~λιμῶι
|
δὲ |
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν |
[300] |
τοῖσδε,
τί
βλέπεις
πρόσω;
~θέλω
|
δὲ |
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν
δόμους
~καὶ |
[900] |
παρόντες
ἐν
μέσωι
λόγοι,
~οἰκτρὰ
|
δὲ |
καὶ
σύ.
τοὺς
δὲ
Μενέλεω |
[900] |
σχεῖν
μηδ´
ἀφαιρεῖσθαι
βίαι.
~ἡμᾶς
|
δὲ |
καιρίως
μέν,
ἀθλίως
δ´
ἐμοὶ
|
[0] |
~μορφῆς
θέλουσαι
διαπεράνασθαι
κρίσιν.
~τοὐμὸν
|
δὲ |
κάλλος,
εἰ
καλὸν
τὸ
δυστυχές, |
[1600] |
εἰς
ἅλ´
ἄγκυραν
πάρα·
~ἤδη
|
δὲ |
κάμνονθ´
ὁρμιατόνων
μέ
τις
~ἀνείλετ´, |
[1650] |
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν
|
δὲ |
κάμψηις
καὶ
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς |
[300] |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
γὰρ
ἐκάλεσα,
σὲ
|
δὲ |
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
δόνακι
χλωρὸν
|
[1600] |
~ἔπιπτον,
οἱ
δ´
ὠρθοῦντο,
τοὺς
|
δὲ |
κειμένους
~νεκροὺς
ἂν
εἶδες.
Μενέλεως |
[1150] |
εἰμ´
ἔτι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
τῶι
|
δὲ |
κεῖσαι
συμφορᾶς;
τίς
ἡ
τύχη; |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
λείψεις
γὰρ
ἡμᾶς,
τὰ
|
δὲ |
κέν´
ἐξάξεις
λέχη;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
μὲν
ὄρνις·
εἰ
|
δὲ |
κερδανῶ,
λέγε.
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ |
[100] |
οἶδ´
ἀφιγμένον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὐδείς·
θανὼν
|
δὲ |
κλήιζεται
καθ´
Ἑλλάδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμεσθα· |
[350] |
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ
|
δὲ |
κρατὶ
χέρας
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
δ´ |
[700] |
οὐκ
ἔχων
ἐλεύθερον,
~τὸν
νοῦν
|
δέ· |
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´
ἢ
δυοῖν |
[950] |
ὦ
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους·
~οὕτω
|
δὲ |
κρῖνον
ὡς
ἅπασιν
ἁνδάνηις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[600] |
αἰθέρος
πτυχὰς
~ἀρθεῖς´
ἄφαντος·
οὐρανῶι
|
δὲ |
κρύπτεται
~λιποῦσα
σεμνὸν
ἄντρον
οὗ |
[900] |
θεὸς
τὴν
βίαν,
τὰ
κτητὰ
|
δὲ
|
~κτᾶσθαι
κελεύει
πάντας
οὐκ
ἐς |
[150] |
ὃς
ἄρχει
τῆσδε
γῆς·
ἄπεστι
|
δὲ
|
~κυσὶν
πεποιθὼς
ἐν
φοναῖς
θηροκτόνοις· |
[1550] |
μὲν
οὐδενὸς
μνήμην
ἔχων,
~τέμνων
|
δὲ |
λαιμὸν
ηὔχετ´·
Ὦ
ναίων
ἅλα
|
[250] |
πολιὰ
παρθενεύεται.
~τὼ
τοῦ
Διὸς
|
δὲ |
λεγομένω
Διοσκόρω
~οὐκ
ἐστόν.
ἀλλὰ |
[750] |
ἐμῶν
γάμων.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οἶδ´·
εἰ
|
δὲ |
λέκτρα
διέφυγες,
τόδ´
οὐκ
ἔχω. |
[550] |
δυοῖν
ἔφυν
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
|
δὲ |
λέκτρων
δεσπότης
ἄλλων
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[650] |
οἶον
~οἷον
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως
|
δὲ |
λέξον·
ἡδύ
τοι
μόχθων
κλύειν. |
[900] |
ἐμὰς
ἥκοντα
φίλτατον
χέρας,
~σῶσον
|
δέ, |
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
δὲ
σῶι
|
[1050] |
Κύπρι,
μή
μ´
ἐξεργάσηι.
~ἅλις
|
δὲ |
λύμης
ἥν
μ´
ἐλυμήνω
πάρος
|
[750] |
ἔτι
~{πάσχων
τ´
ἔκαμνον·
δὶς
|
δὲ |
λυπηθεῖμεν
ἄν}
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
πλείον´ |
[0] |
τοὐμόν,
ἆθλον
Ἕλλησιν
δορός.
~λαβὼν
|
δέ |
μ´
Ἑρμῆς
ἐν
πτυχαῖσιν
αἰθέρος
|
[1400] |
τῶιδ´,
ὅτι
συνεκπονεῖ
τάδε.
~ἕξεις
|
δέ |
μ´
οἵαν
χρή
ς´
ἔχειν |
[1400] |
~ξὺν
κατθανόντι
κατθανεῖν
μ´;
ἔα
|
δέ |
με
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι |
[1100] |
~ταλαινᾶν
ἀλόχων
~κείραντες
ἔθειραν,
~ἄνυμφα
|
δὲ |
μέλαθρα
κεῖται·
~πολλοὺς
δὲ
πυρσεύσας |
[0] |
ὡς
ἐμὸν
σχήσων
λέχος.
~Ἥρα
|
δὲ |
μεμφθεῖς´
οὕνεκ´
οὐ
νικᾶι
θεὰς
|
[900] |
~οἰκτρὰ
δὲ
καὶ
σύ.
τοὺς
|
δὲ |
Μενέλεω
ποθῶ
~λόγους
ἀκοῦσαι
τίνας |
[550] |
μάλιστ´
εἶδον,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ
|
δὲ |
Μενέλεώι
γε
ς´·
οὐδ´
ἔχω |
[1550] |
φέροντές
τ´
εἰσέθεντο
σέλματα.
~μονάμπυκος
|
δὲ |
Μενέλεως
ψήχων
δέρην
~μέτωπά
τ´ |
[50] |
μίμημ´
ἔχεις
~Ἑλένης,
ἀποπτύσειαν.
εἰ
|
δὲ |
μὴ
´ν
ξένηι
~γαίαι
πόδ´ |
[400] |
δόμων
~λαβεῖν
τι
ναύταις·
ἐκ
|
δὲ |
μὴ
´χόντων
βίον
~οὐδ´
εἰ |
[950] |
τε
καὶ
πρὸς
σῶσον·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ
μὲν
οὐ |
[100] |
ἧσσον,
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει
|
δὲ |
μὴ
δόκησιν
εἴχετ´
ἐκ
θεῶν. |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅπου
κακῶς
ὄλοιτο,
Μενέλεως
|
δὲ |
μή.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὄλωλ´
ἐκεῖνος.
ἦλθε |
[250] |
νῦν
ἔχω
~Ἕλληνες
ἐπελάθοντο,
τὰς
|
δὲ |
μὴ
κακὰς
~ἔσωιζον
ὥσπερ
τὰς |
[1250] |
μὲν
~στέργειν
πόσιν
χρή,
τὸν
|
δὲ |
μηκέτ´
ὄντ´
ἐᾶν·
~ἄριστα
γάρ |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις·
δεῖ
|
δὲ |
μηχανῆς
τινος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δρῶντας
γὰρ |
[500] |
χθονί.
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
|
δέ |
μοι
~ἔχει
φυλάξεις·
ἢν
μὲν |
[1000] |
ταὐτὸν
οἴσω
ψῆφον·
ἡ
Κύπρις
|
δέ |
μοι
~ἵλεως
μὲν
εἴη,
συμβέβηκε |
[1400] |
~ὀρθῶι
δὲ
βῆναι
ποδί·
μίαν
|
δέ |
μοι
χάριν
~δόντες
τὸ
λοιπὸν |
[1400] |
ἐλθεῖν
βουλόμεσθα
τῆς
τύχης.
~ἅλις
|
δὲ |
μόχθων
οὓς
ἐμοχθοῦμεν
πάρος.
~κέκλησθέ |
[100] |
ἀδελφῆς
οὕνεκ´
ἐκπνεῦσαι
βίον.
~ἅλις
|
δὲ |
μύθων·
οὐ
διπλᾶ
χρήιζω
στένειν. |
[650] |
ἔχεις,
ἔχω
τε
ς´·
ἡλίους
|
δὲ |
μυρίους
~μόλις
διελθὼν
ἠισθόμην
τὰ |
[1200] |
κακίους
ἐνίοτ´
εὐτυχέστεροι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
λιπὼν
|
δὲ |
ναὸς
ποῦ
πάρεστιν
ἔκβολα;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1600] |
ναυτικούς,
οἱ
δὲ
ξίφη·
~φόνωι
|
δὲ |
ναῦς
ἐρρεῖτο.
παρακέλευσμα
δ´
ἦν
|
[950] |
αἵματος
ῥοαὶ
~τάφου
καταστάζωσι·
κεισόμεσθα
|
δὲ
|
~νεκρὼ
δύ´
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ |
[1350] |
Βρομίωι
~καὶ
παννυχίδες
θεᾶς.
~εὖ
|
δέ |
νιν
ἄμασιν
~ὑπέρβαλε
σελάνα
~μορφᾶ |
[1500] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
δεινὰ
λέξας·
τίς
|
δέ |
νιν
ναυκληρία
~ἐκ
τῆσδ´
ἀπῆρε |
[1500] |
μέν,
αὐχμηροὶ
δ´
ὁρᾶν.
~ἰδὼν
|
δέ |
νιν
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
~προσεῖπε |
[500] |
νιν
εἶπέ
μοι
σεσωμένον.
~ἐγγὺς
|
δέ |
νίν
που
τῆσδ´
ἔφασκ´
εἶναι |
[850] |
~δώρημα
Κύπριδος
ψευδονύμφευτον
μάθηι·
~Κύπρις
|
δὲ |
νόστον
σὸν
διαφθεῖραι
θέλει,
~ὡς |
[400] |
φυλάσσειν
τἄμ´
ἀναγκάσας
λέχη.
~μόνος
|
δὲ |
νοστῶ,
τοῖς
ἐκεῖ
ζητῶν
φίλοις
|
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
πρόσθεν,
ἐκ
δόμων
|
δὲ |
νοσφίσας
ς´
ἐμοῦ
~πρὸς
ἄλλαν |
[1600] |
χεροῖν
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς,
οἱ
|
δὲ |
ξίφη·
~φόνωι
δὲ
ναῦς
ἐρρεῖτο. |
[600] |
τύχας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὄναιο
δῆτα·
ταὐτὰ
|
δὲ |
ξυνεύχομαι·
~δυοῖν
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ |
[1150] |
ὥστε
Διὸς
ἐπέσυτο
φλόξ,
~ἐπὶ
|
δὲ |
πάθεα
πάθεσι
φέρεις
ἀθλίοις
~συμφοραῖς |
[50] |
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ῥοαῖσιν
ἔθανον·
ἡ
|
δὲ |
πάντα
τλᾶς´
ἐγὼ
~κατάρατός
εἰμι |
[350] |
~ματέρες
τε
παῖδας
ὄλεσαν,
~ἀπὸ
|
δὲ |
παρθένοι
κόμας
ἔθεντο
~σύγγονοι
νεκρῶν |
[1000] |
εἴη,
συμβέβηκε
δ´
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι
|
δὲ |
παρθένος
μένειν
ἀεί.
~ἃ
δ´ |
[650] |
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
Δαναῶν.
~ἐμὲ
|
δὲ |
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον
ἀραῖον
~ἔβαλε |
[200] |
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα
φίλα,
~χθόνα
|
δὲ |
πάτριον
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ
δὲ |
[50] |
δὲ
φύσας
πατὴρ
~Τελαμών,
Σαλαμὶς
|
δὲ |
πατρὶς
ἡ
θρέψασά
με.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[0] |
λόγος·
~Ἑλένη
δ´
ἐκλήθην.
ἃ
|
δὲ |
πεπόνθαμεν
κακὰ
~λέγοιμ´
ἄν.
ἦλθον |
[150] |
φυγάδα
~γάμων
ἱεῖσα
γοερόν,
ὑπὸ
|
δὲ
|
~πέτρινα
γύαλα
κλαγγαῖσι
~Πανὸς
ἀναβοᾶι |
[1500] |
~ὁ
μὲν
γὰρ
ἱστόν,
ὁ
|
δὲ |
πλάτην
καθίστατο
~ταρσόν
τε
χειρὶ |
[1200] |
ἐμῶι
σύμπλους
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
|
δὲ |
ποίωι
φησὶ
Μενέλεων
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[450] |
δόμοις;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκ
ἔνδον·
Ἕλλησιν
|
δὲ |
πολεμιώτατος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´
αἰτίαν
σχὼν |
[200] |
δὲ
πάτριον
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ
|
δὲ |
πόλιας
ἔρχεται
~βάξις
ἅ
σε |
[50] |
~θηρᾶι
πορευθεὶς
Ἰλίου
πυργώματα.
~ψυχαὶ
|
δὲ |
πολλαὶ
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
|
[250] |
μέν,
οἰστέον
δ´
ὅμως·
~ἡμεῖς
|
δὲ |
πολλαῖς
συμφοραῖς
ἐγκείμεθα.
~πρῶτον
μὲν |
[1450] |
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον
ἦι,
~γλαυκὰ
|
δὲ |
Πόντου
θυγάτηρ
~Γαλάνεια
τάδ´
εἴπηι· |
[450] |
ὅ
γε
κατ´
οὐρανόν.
~Σπάρτη
|
δὲ |
ποῦ
γῆς
ἐστι
πλὴν
ἵνα |
[1550] |
ἔσω
νεὼς
~ἐθέμεθα
κουφίζοντα·
ταύρειος
|
δὲ |
ποὺς
~οὐκ
ἤθελ´
ὀρθὸς
σανίδα |
[900] |
ὡς
τέχναις
θεῶν
~ὤλοντ´,
ἐγὼ
|
δὲ |
προδότις
οὐκ
ἄρ´
ἦ
φίλων, |
[400] |
~ἐξέπεσον
ἐς
γῆν
τήνδε·
ναῦς
|
δὲ |
πρὸς
πέτραις
~πολλοὺς
ἀριθμοὺς
ἄγνυται |
[1100] |
~ἄνυμφα
δὲ
μέλαθρα
κεῖται·
~πολλοὺς
|
δὲ |
πυρσεύσας
φλογερὸν
σέλας
ἀμφιρύταν
~Εὔβοιαν |
[700] |
τι
ποικίλον
~καὶ
δυστέκμαρτον,
εὖ
|
δέ |
πως
πάντα
στρέφει
~{ἐκεῖσε
κἀκεῖς´ |
[900] |
οὖν
θανὼν
ἂν
ἀπολάβοι;
κεῖνος
|
δὲ |
πῶς
~τὰ
ζῶντα
τοῖς
θανοῦσιν |
[600] |
θύγατερ·
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρα.
~ἐγὼ
|
δέ |
ς´
ἄστρων
ὡς
βεβηκυῖαν
μυχοὺς
|
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τλήμων
ἂν
εἴης·
τίς
|
δέ |
ς´
ἐκβάλλει
πάτρας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Τελαμὼν |
[1150] |
ς´
ἕνεκ´
ἐμῆς
προσρήσεως·
~ἀεὶ
|
δέ |
ς´
ἐξιών
τε
κἀσιὼν
δόμους
|
[650] |
ὡς
σέθεν
κλύω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
|
δὲ |
σὰ
κατὰ
μέλαθρα
πάθεα
πάθεα, |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
σῶμ´
ὅμοιον,
τὸ
|
δὲ |
σαφές
γ´
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι· |
[1600] |
~Θεοκλύμενε,
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ
|
δέ |
σε
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα |
[1000] |
ἂν
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι
|
δὲ |
σέ.
~καὶ
γὰρ
τίσις
τῶνδ´ |
[1600] |
ἐρᾶν
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
σύγγονον
|
δὲ |
σὴν
~οὐ
κτενεῖς
ἡμῶν
ἑκόντων |
[150] |
καλῶς
ἔλεξας,
ὦ
γύναι·
θεοὶ
|
δέ |
σοι
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
~Ἑλένηι |
[1400] |
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι.
~θεοὶ
|
δέ |
σοί
τε
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ |
[350] |
ἄλλος´
ἀποτροπὰ
κακῶν
~γένοιτο,
τὸ
|
δὲ |
σὸν
εὐτυχές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἰὼ
τάλαινα |
[200] |
βαρβάροισι,
~πότνια,
παραδίδωσι
λέχεσιν,
~ὁ
|
δὲ |
σὸς
ἐν
ἁλὶ
κύμασί
τε |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ταὐτῶι
ξίφει
γε·
κείσομαι
|
δὲ |
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐπὶ
τοῖσδε |
[1500] |
γε
ξένωι
δίδως
σύ·
τοὺς
|
δὲ |
σοὺς
ἑλὼν
~ναύτας
βέβηκεν,
ὡς |
[1550] |
πλέωμεν
ἀξίαν
κέλευε
σύ,
~σὺ
|
δὲ |
στρέφ´
οἴακ´.
ἐκ
δὲ
ταυρείου |
[850] |
ὦ
δύστηνος,
ὡς
ἀπωλόμην.
~Τροίας
|
δὲ |
σωθεὶς
κἀπὸ
βαρβάρου
χθονὸς
~ἐς |
[950] |
τάφωι,
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί,
ψόγον
|
δὲ |
σῶι
πατρί.
~οὐ
γὰρ
γαμεῖ |
[900] |
~σῶσον
δέ,
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
|
δὲ |
σῶι
~τὴν
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις |
[1600] |
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
ἠρήμωσε
|
δὲ
|
~σῶν
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´
οἰάκων |
[1550] |
~σὺ
δὲ
στρέφ´
οἴακ´.
ἐκ
|
δὲ |
ταυρείου
φόνου
~Ἀτρέως
σταθεὶς
παῖς |
[450] |
καὶ
κατ´
ἄντρα
σώιζεται,
~ὄνομα
|
δὲ |
ταὐτὸν
τῆς
ἐμῆς
ἔχουσά
τις
|
[400] |
κακίω
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος.
~χρεία
|
δὲ |
τείρει
μ´·
οὔτε
γὰρ
σῖτος |
[0] |
ἐπειδὴ
λέκτρ´
ἀφῆκεν
Αἰακοῦ.
~τίκτει
|
δὲ |
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
ἐν
δώμασιν, |
[600] |
ὁ
μὲν
χρόνος
~παλαιός,
ἡ
|
δὲ |
τέρψις
ἀρτίως
πάρα.
~ἔλαβον
ἀσμένα |
[800] |
~τὸν
Νηλέως
τ´
ἄπαιδα·
διὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω
κατθανεῖν |
[1000] |
ἐᾶσαι
πατρίδα
νοστῆσαι
Κύπριν,
~Ἥρας
|
δὲ |
τὴν
ἔννοιαν
ἐν
ταὐτῶι
μένειν
|
[1600] |
εἷλον
ἂν
τάχα
ξένους·
~νῦν
|
δὲ |
τὴν
προδοῦσαν
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
σύγγονον, |
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
παλαιὰ
θρηνεῖς
πήματ´·
ἀγγέλλεις
|
δὲ |
τί;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
βέβηκεν
ἄλοχος
σὴ |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
καλῶς
ἔλεξας
τοῦτο·
θάτερον
|
δὲ |
τί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
σφαγαῖς
ἀδελφῆς
οὕνεκ´ |
[800] |
μ´
ὅς
εἰμ´,
ἐγὦιδ´·
ἐρεῖ
|
δὲ |
τίς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστ´
ἔνδον
αὐτῶι |
[500] |
θεοῦ
~τάφωι
ξυνάψω
κῶλον;
ἄγριος
|
δέ |
τις
~μορφὴν
ὅδ´
ἐστὶν
ὅς |
[750] |
~κέρδος
μὲν
οὐδὲν
εἰδέναι,
πόθος
|
δέ |
τις
~{τὰ
τῶν
φίλων
φίλοισιν |
[1400] |
ἐνθάδε
~ψυχὴν
ἀφῆκε
Μενέλεως.
ἴτω
|
δέ |
τις
~φράσων
ὑπάρχοις
τοῖς
ἐμοῖς |
[250] |
~τὰ
μὲν
δι´
Ἥραν,
τὰ
|
δὲ |
τὸ
κάλλος
αἴτιον.
~εἴθ´
ἐξαλειφθεῖς´ |
[700] |
φλογὸς
~οὐδὲ
πτερωτῶν
φθέγματ´·
εὔηθες
|
δέ |
τοι
~τὸ
καὶ
δοκεῖν
ὄρνιθας |
[250] |
ἔχεις
μὲν
ἀλγείν´,
οἶδα·
σύμφορον
|
δέ |
τοι
~ὡς
ῥᾶιστα
τἀναγκαῖα
τοῦ |
[1550] |
ἄπο
~ῥίπτειν
ἐς
οἶδμα;
ναυβάταις
|
δὲ |
τοῖσι
σοῖς
~βοᾶι
κελευστὴς
τὴν |
[1550] |
ὢν
λόγοισι
Μενέλεως
πέλας·
~ἄλλοι
|
δὲ |
τοίχους
δεξιοὺς
λαιούς
τ´
ἴσοι
|
[850] |
πεύκην,
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος·
~νόμον
|
δὲ |
τὸν
ἐμὸν
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι
πάλιν
|
[500] |
γάρ
ἐστιν
οὐκ
ἐμός,
σοφῶν
|
δέ |
του,
~δεινῆς
ἀνάγκης
οὐδὲν
ἰσχύειν |
[400] |
~πάρεστι
ναὸς
ἐκβόλοις
ἁμπίσχομαι.
~πέπλους
|
δὲ |
τοὺς
πρὶν
λαμπρά
τ´
ἀμφιβλήματα
|
[1050] |
πρὸς
τὸν
ἀνόσιον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας
|
δὲ |
τοῦτ´
ἔχει
τί
νῶιν
ἄκος; |
[1650] |
σοῖσιν
ἐν
δόμοις
ἐχρῆν·
~ἐπεὶ
|
δὲ |
Τροίας
ἐξανεστάθη
βάθρα
~καὶ
τοῖς |
[450] |
καλλιδόνακός
εἰσιν
Εὐρώτα
μόνον;
~διπλοῦν
|
δὲ |
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος
δὲ |
[0] |
πατρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
~Σπάρτη,
πατὴρ
|
δὲ |
Τυνδάρεως·
ἔστιν
δὲ
δὴ
~λόγος |
[1600] |
τοῖς
γε
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κύριος
|
δὲ |
τῶν
ἐμῶν
τίς;
(ΧΟΡΟΣ)
ὃς |
[1300] |
γᾶς
~οὐ
καρπίζους´
ἀρότοις,
~λαῶν
|
δὲ |
φθείρει
γενεάν,
~ποίμναις
δ´
οὐχ |
[1150] |
μὲν
Ἅιδαι
μέλονται
κάτω,
~τείχεα
|
δὲ |
φλογερὸς
ὥστε
Διὸς
ἐπέσυτο
φλόξ, |
[50] |
ὄνομα
μὲν
ἡμῖν
Τεῦκρος,
ὁ
|
δὲ |
φύσας
πατὴρ
~Τελαμών,
Σαλαμὶς
δὲ |
[650] |
τὰ
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ
|
δὲ |
χαρμονᾶι
δάκρυα
πλέον
ἔχει
~χάριτος |
[1600] |
ἡ
τύχη
μοι.
(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
|
δὲ |
χρεὼν
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ |
[1400] |
~ἀγάλματ´
οἴκους
εἰς
ἐμούς·
πᾶσαν
|
δὲ |
χρὴ
~γαῖαν
βοᾶσθαι
μακαρίαις
ὑμνωιδίαις, |
[200] |
{Πριαμίδαις}
~ὦ
τάλαινα
συμφορᾶς.
~ἁ
|
δὲ |
χρυσέοις
θρόνοισι
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
|
[400] |
Τροίας
ἣν
ἀποσπάσας
ἔχω.
~ὄνομα
|
δὲ |
χώρας
ἥτις
ἥδε
καὶ
λεὼ
|
[350] |
θανόντος
~εἰ
βάξις
ἔτυμος
ἀνδρὸς
|
~ἅδε |
μοι
τί
τάδ´
ἀσύνετα,
~φόνιον |
[450] |
ἐκεῖ
που
σεμνὸς
ἦσθ´,
οὐκ
|
ἐνθάδε. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
δαῖμον,
ὡς
ἀνάξι´ |
[1400] |
γὰρ
ἡμῖν
δώματ´·
οὐ
γὰρ
|
ἐνθάδε
|
~ψυχὴν
ἀφῆκε
Μενέλεως.
ἴτω
δέ |
[1200] |
δρᾶν;
σοφοί
τοι
Πελοπίδαι
τὰ
|
τοιάδε. |
~(ΕΛΕΝΗ)
κενοῖσι
θάπτειν
ἐν
πέπλων |
[1250] |
δ´
αὐτὸς
ἐγγὺς
ὢν
εἴσηι
|
τάδε. |
~ἀλλ´,
ὦ
τάλας,
ἔσελθε
καὶ |
[850] |
~κρύψας´
ὅμαιμον,
ὅς
με
προστάσσει
|
τάδε
|
~εἰπεῖν,
ὅταν
γῆν
τήνδε
νοστήσας |
[1150] |
οἶσθα;
μῶν
σοι
Θεονόη
λέγει
|
τάδε; |
~(ΕΛΕΝΗ)
κείνη
τε
φησὶν
ὅ |
[1200] |
μὲν
ἦλθεν,
ἀλλ´
ὅμως
αἰνῶ
|
τάδε. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
δρᾶσον· |
[1400] |
τῶι
ξένωι
τῶιδ´,
ὅτι
συνεκπονεῖ
|
τάδε. |
~ἕξεις
δέ
μ´
οἵαν
χρή |
[700] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὕτη·
λόγοις
ἐμοῖσι
πίστευσον
|
τάδε. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
θύγατερ,
ὁ
θεὸς |
[650] |
δῶμ´
ἐμὸν
πέρσας
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
τάδε |
καὶ
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
τε
|
[1550] |
νεὼς
~ξένον
κελεύσας
πάντα
συνέχεας
|
τάδε. |
~καὶ
τἄλλα
μὲν
δὴ
ῥαιδίως |
[1250] |
σὺ
χωρὶς
τῆσδε
δρῶν
ἀρκεῖς
|
τάδε; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μητρὸς
τόδ´
ἔργον
ἢ |
[1400] |
γὰρ
δή
τιν´
ἐς
τύχην
|
τάδε. |
~ὅστις
δὲ
δώσει
ναῦν
ἐν |
[1650] |
~νόμιζε
δ´
αὐτὴν
σωφρόνως
πράσσειν
|
τάδε. |
~πάλαι
δ´
ἀδελφὴν
κἂν
πρὶν |
[1400] |
πρίν
ποτ´
ὄντι
δοὺς
πόσει
|
τάδε
|
~πάλιν
πρὸς
οἴκους
σπεῦδ´
ἐμὴν |
[400] |
ἔχω.
~ὄνομα
δὲ
χώρας
ἥτις
|
ἥδε |
καὶ
λεὼ
~οὐκ
οἶδ´·
ὄχλον |
[700] |
σὺ
κοινώνει
λόγων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐχ
|
ἥδε |
μόχθων
τῶν
ἐν
Ἰλίωι
βραβεύς; |
[950] |
ἡμῖν
οὔποτ´
ἀποδώσεις
θανών·
~ἀλλ´
|
ἥδε |
πατέρα
νέρθεν
ἀνακαλούμενον
~οὐκ
ἀξιώσει |
[700] |
ἐν
Ἰλίωι
βραβεύς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐχ
|
ἥδε· |
πρὸς
θεῶν
δ´
ἦμεν
ἠπατημένοι
|
[700] |
τί
δ´;
ὡς
ἀληθῶς
ἐστιν
|
ἥδε |
σὴ
δάμαρ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὕτη·
λόγοις |
[1200] |
ἐνθάδ´
ὤν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὀρθῶς
μὲν
|
ἥδε |
συμφορὰ
δακρύεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
εὐμαρεῖ |
[950] |
ἐμὴν
συλήσετε,
~ἅ
σοι
παρέλιπεν
|
ἥδε |
τῶν
λόγων
φράσω.
~ὅρκοις
κεκλήιμεθ´, |
[450] |
δώσεις
φίλοις;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
δ´
|
ἥδε |
χώρα;
τοῦ
δὲ
βασίλειοι
δόμοι; |
[850] |
διαφθεῖραι
θέλει,
~ὡς
μὴ
´ξελεγχθῆι
|
μηδὲ |
πριαμένη
φανῆι
~τὸ
κάλλος
Ἑλένης |
[0] |
~(ΕΛΕΝΗ)
~Νείλου
μὲν
|
αἵδε |
καλλιπάρθενοι
ῥοαί,
~ὃς
ἀντὶ
δίας |
[1650] |
εἰσιν
οἱ
πόνοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
|
παῖδε |
Λήδας
καὶ
Διός,
τὰ
μὲν |
[1250] |
κεναῖσι
χερσὶ
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα
|
τῆιδε |
πρὸς
χάριν·
φήμας
δ´
ἐμοὶ
|
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´·
ὡς
φέρεις
τι
|
τῆιδε |
τῆι
σπουδῆι
νέον.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λέγω |
[500] |
φίλους
λόγους.
~{ἣ
πάντ´
ἀληθῶς
|
οἶδε· |
φησὶ
δ´
ἐν
φάει
~πόσιν |
[1000] |
εἰ
κρυφθεὶς
δόμοις
~κτάνοιμ´
ἄνακτα
|
τῶιδε |
διστόμωι
ξίφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἄν |
[1500] |
~πηδάλιά
τε
ζεύγλαισι
παρακαθίετο.
~κἀν
|
τῶιδε |
μόχθωι,
τοῦτ´
ἄρα
σκοπούμενοι,
~Ἕλληνες |
[700] |
σὺ
δ´
ἐν
δίφροις
~σὺν
|
τῶιδε |
νύμφη
δῶμ´
ἔλειπες
ὄλβιον.
~κακὸς |
[200] |
Ἀθάναν
μόλοιμ´
~ἀναρπάσας
δι´
αἰθέρος
|
~τάνδε |
γαῖαν
εἰς
ἄνολβον
~ἔριν
ἔριν |
[1000] |
Μενέλαε,
πρὸς
μὲν
παρθένου
σεσώμεθα·
|
~τοὐνθένδε |
δ´
εἰς
ἓν
τοὺς
λόγους |
[550] |
σε
κιγχάνω
μόλις,
~πᾶσαν
πλανηθεὶς
|
τήνδε |
βάρβαρον
χθόνα,
~πεμφθεὶς
ἑταίρων
τῶν |
[900] |
τόδε·
~δὸς
τὴν
χάριν
μοι
|
τήνδε |
καὶ
μιμοῦ
τρόπους
~πατρὸς
δικαίου· |
[950] |
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν
δέδοκται
|
τήνδε |
μοι
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς
ἧπαρ |
[400] |
ἀπολέσας
φίλους
~ἐξέπεσον
ἐς
γῆν
|
τήνδε· |
ναῦς
δὲ
πρὸς
πέτραις
~πολλοὺς |
[850] |
προστάσσει
τάδε
~εἰπεῖν,
ὅταν
γῆν
|
τήνδε |
νοστήσας
τύχηις.
~{τίς
εἶς´
ἀδελφῶι |
[700] |
μένουσί
μ´,
ὡς
ἐλπίζομεν,
~εἰ
|
τήνδε |
πως
δυναίμεθ´
ἐκκλέψαι
χθονός,
~φρουρεῖν |
[150] |
σημανεῖ·
σὺ
δ´
ἐκλιπὼν
~γῆν
|
τήνδε |
φεῦγε,
πρίν
σε
παῖδα
Πρωτέως
|
[600] |
σεμνὸν
ἄντρον
οὗ
σφ´
ἐσώιζομεν,
|
~τοσόνδε |
λέξας´·
Ὦ
ταλαίπωροι
Φρύγες
~πάντες |
[950] |
πεσών·
~Ὦ
γέρον,
ὃς
οἰκεῖς
|
τόνδε |
λάινον
τάφον,
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
τὴν |
[850] |
νοστήσας
τύχηις.
~{τίς
εἶς´
ἀδελφῶι
|
τόνδε |
σημανῶν
ἐμῶι
~παρόνθ´,
ὅπως
ἂν |
[300] |
ἀλλ´
ἐμοὶ
πιθοῦ.
~{τάφον
λιποῦσα
|
τόνδε |
σύμμειξον
κόρηι,
~ὅθενπερ
εἴσηι
πάντα· |
[1150] |
τε
κἀσιὼν
δόμους
~Θεοκλύμενος
παῖς
|
ὅδε |
προσεννέπω,
πάτερ.
~ὑμεῖς
μὲν
οὖν |
[950] |
τοῦτο
τὸ
καλόν,
εἰ
καλὸν
|
τόδε, |
~αἱρήσομαι
´γὼ
πρόσθε
τῆς
εὐψυχίας. |
[900] |
δῆτα,
παρθέν´,
ἀλλά
ς´
ἱκετεύω
|
τόδε· |
~δὸς
τὴν
χάριν
μοι
τήνδε |
[750] |
τοῦτ´,
ὄνομα
δ´
οὐκ
εἶχεν
|
τόδε. |
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶσθ´
ἄρ´,
ὡς |
[50] |
πόσιν
~τιμῶσα
Πρωτέως
μνῆμα
προσπίτνω
|
τόδε
|
~ἱκέτις,
ἵν´
ἀνδρὶ
τἀμὰ
διασώσηι |
[900] |
~πατρὸς
δικαίου·
παισὶ
γὰρ
κλέος
|
τόδε
|
~κάλλιστον,
ὅστις
ἐκ
πατρὸς
χρηστοῦ |
[750] |
~βίου
γὰρ
ἄλλως
δέλεαρ
ηὑρέθη
|
τόδε, |
~κοὐδεὶς
ἐπλούτης´
ἐμπύροισιν
ἀργὸς
ὤν· |
[1650] |
πόρον
ηὗρε
θεός.
~τοιόνδ´
ἀπέβη
|
τόδε |
πρᾶγμα.
|
[400] |
~ἰδὼν
δὲ
δῶμα
περιφερὲς
θριγκοῖς
|
τόδε
|
~πύλας
τε
σεμνὰς
ἀνδρὸς
ὀλβίου |
[950] |
~πρὸς
ἧπαρ
ὦσαι
δίστομον
ξίφος
|
τόδε |
~τύμβου
´πὶ
νώτοις
τοῦδ´,
ἵν´ |
[600] |
~πρὸς
ἄλλαν
ἐλαύνει
~θεὸς
συμφορὰν
|
τᾶσδε |
κρείσσω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
κακὸν
δ´ |
[1050] |
ἐνάλιον
κενῶι
τάφωι
~θάψαι
τύραννον
|
τῆσδε |
γῆς
αἰτήσομαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
δὴ |
[150] |
παῖδα
Πρωτέως
~ἰδεῖν,
ὃς
ἄρχει
|
τῆσδε |
γῆς·
ἄπεστι
δὲ
~κυσὶν
πεποιθὼς |
[0] |
γύας.
~Πρωτεὺς
δ´
ὅτ´
ἔζη
|
τῆσδε |
γῆς
τύραννος
ἦν,
~{Φάρον
μὲν |
[1250] |
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ
χωρὶς
|
τῆσδε |
δρῶν
ἀρκεῖς
τάδε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μητρὸς |
[1400] |
ἐλθὼν
πελαγίους
ἐς
ἀγκάλας
~τῶι
|
τῆσδε |
πρίν
ποτ´
ὄντι
δοὺς
πόσει |
[750] |
χθονός;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὃς
γῆς
ἀνάσσει
|
τῆσδε |
Πρωτέως
γόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τόδ´
ἔστ´ |
[1400] |
ἔχων,
~ὡς
τοὺς
γάμους
τοὺς
|
τῆσδε |
συνδαίσας
ἐμοὶ
~στέλληι
πρὸς
οἴκους |
[800] |
νυν
καταιδοῦ,
φεῦγε
δ´
ἐκ
|
τῆσδε |
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λιπὼν
σέ;
Τροίαν |
[1400] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει
σὺ
καὶ
ναῦν
|
τοῖσδε |
πεντηκόντερον
~Σιδωνίαν
δὸς
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας. |
[0] |
δ´
αὖ
Διὸς
~βουλεύματ´
ἄλλα
|
τοῖσδε |
συμβαίνει
κακοῖς·
~πόλεμον
γὰρ
εἰσήνεγκεν |
[300] |
τἀληθῆ
φράσαι
~ἔχους´
ἐν
οἴκοις
|
τοῖσδε, |
τί
βλέπεις
πρόσω;
~θέλω
δὲ |
[800] |
δὲ
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐπὶ
|
τοῖσδε |
τοίνυν
δεξιᾶς
ἐμῆς
θίγε.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1500] |
~ἔσω
βέβηκε
μίαν
ὑπερδραμεῖν
χέρα
|
~τοσούσδε |
ναύτας
ὧν
ἀπεστάλης
μέτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[1500] |
ἀπεστάλης
μέτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ
λιποῦσα
|
τούσδε |
βασιλείους
δόμους
~ἡ
τοῦ
Διὸς |
[100] |
στένειν.
~ὧν
δ´
οὕνεκ´
ἦλθον
|
τούσδε |
βασιλείους
δόμους,
~τὴν
θεσπιωιδὸν
Θεονόην |
[1250] |
σῶι
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔσται
τάδ´·
|
οὐδὲ |
μέμψεται
πόσις
ποτὲ
~ἡμῖν·
σὺ |
[1000] |
ἀδελφὴ
σύγγονον
κατακτανεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´
|
οὐδὲ |
μὴν
ναῦς
ἔστιν
ἧι
σωθεῖμεν |
[1000] |
μακράν,
σιγήσομαι
~ἅ
μου
καθικετεύσατ´
|
οὐδὲ |
μωρίαι
~ξύμβουλος
ἔσομαι
τῆι
κασιγνήτου |
[550] |
λείπουσί
μ´
οὐδ´
ἀφίξομαι
~Ἕλληνας
|
οὐδὲ |
πατρίδα
τὴν
ἐμήν
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[200] |
ἁλὶ
κύμασί
τε
λέλοιπε
~βίοτον,
|
οὐδέ |
ποτ´
ἔτι
~πάτρια
μέλαθρα
καὶ |
[350] |
κώπηι
διορίσαι
Τροίαν
ἔπι,
~τύραννος
|
οὐδὲ |
πρὸς
βίαν
στρατηλατῶν,
~ἑκοῦσι
δ´ |
[700] |
ἄρ´
ὑγιὲς
οὐδὲν
ἐμπύρου
φλογὸς
|
~οὐδὲ |
πτερωτῶν
φθέγματ´·
εὔηθες
δέ
τοι
|
[1000] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἄν
ς´
ἀνάσχοιτ´
|
οὐδὲ |
σιγήσειεν
ἂν
~μέλλοντ´
ἀδελφὴ
σύγγονον |
[1000] |
τοὐμοῦ
πατρὸς
~οὐκ
ἂν
μιάναιμ´,
|
οὐδὲ |
συγγόνωι
χάριν
~δοίην
ἂν
ἐξ |
[1250] |
φίλην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὔκουν
ἐμαυτῶι
γ´
|
οὐδὲ |
τῶι
τεθνηκότι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
τοὺς |
[850] |
οὐκ
εὐδαίμονα
~ὑπέρ
τ´
ἐμαυτῆς
|
τοῦδέ |
θ´,
ὃν
μόλις
ποτὲ
~λαβοῦς´ |
[550] |
εἰργόμεσθα
γὰρ
~τάφου
πρὸς
ἀνδρὸς
|
τοῦδε, |
καί
μ´
ἑλὼν
θέλει
~δοῦναι |
[100] |
πέλαγος
Αἰγαίου
πόρου.
~(ΕΛΕΝΗ)
κἀκ
|
τοῦδε |
Μενέλεων
οὔτις
οἶδ´
ἀφιγμένον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[750] |
ἴσθι
σοι
σεσωμένην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
|
τοῦδε |
πειθώ;
φίλα
γάρ,
εἰ
σαφῆ |
[400] |
πάτραν
χρήιζων
μολεῖν
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
|
τοῦδε |
πρὸς
θεῶν
τυχεῖν.
~Λιβύης
δ´ |
[1400] |
κοσμεῖ
τάφον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μάλιστ´·
ἀκούειν
|
τοῦδε |
χρὴ
ναύτας
ἐμούς.
~(ΕΛΕΝΗ)
αὖθις |
[500] |
προσπόλου
φευξούμεθα·
~ἀνὴρ
γὰρ
οὐδεὶς
|
ὧδε |
βάρβαρος
φρένας
~ὃς
ὄνομ´
ἀκούσας |
[1650] |
~ἕξεις
μεθ´
ἡμῶν·
Ζεὺς
γὰρ
|
ὧδε |
βούλεται.
~οὗ
δ´
ὥρμισέν
σε |
[1200] |
οὗ
χρήιζεις
χθονός.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐχ
|
ὧδε |
ναύτας
ὀλομένους
τυμβεύομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς |
[1650] |
μὲν
σῆς
συγγόνου
μέλαν
ξίφος,
|
~νόμιζε |
δ´
αὐτὴν
σωφρόνως
πράσσειν
τάδε. |
[700] |
μὴ
σέβει
τὰ
δεσποτῶν
~καὶ
|
ξυγγέγηθε |
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς.
~{ἐγὼ
μὲν |
[1450] |
πρὸ
γάμων
ἔλαμψαν.
~δι´
αἰθέρος
|
εἴθε |
ποτανοὶ
~γενοίμεθ´
ὅπαι
Λιβύας
~οἰωνῶν |
[450] |
οἰκτρὸς
εἶ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πρὸς
τὰς
|
πάροιθε |
συμφορὰς
εὐδαίμονας.
~(ΓΡΑΥΣ)
οὔκουν
ἀπελθὼν |
[450] |
συμφορὰς
γὰρ
ἀθλίας
~ἐκ
τῶν
|
πάροιθε |
τὰς
παρεστώσας
κλύω,
~εἰ
τὴν |
[1250] |
εἴσηι
τάδε.
~ἀλλ´,
ὦ
τάλας,
|
ἔσελθε |
καὶ
λουτρῶν
τύχε
~ἐσθῆτά
τ´ |
[1200] |
δὲ
μή.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὄλωλ´
ἐκεῖνος.
|
ἦλθε |
δ´
ἐν
ποίωι
σκάφει;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[900] |
πατρὸς
χρηστοῦ
γεγὼς
~ἐς
ταὐτὸν
|
ἦλθε |
τοῖς
τεκοῦσι
τοὺς
τρόπους.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1050] |
ναυτικῶν
ἐρειπίων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
καιρὸν
|
ἦλθε, |
τότε
δ´
ἄκαιρ´
ἀπώλλυτο·
~τὸ |
[400] |
μ´
ἀπωθεῖ
πνεῦμα
κοὔποτ´
οὔριον
|
~ἐσῆλθε |
λαῖφος
ὥστε
μ´
ἐς
πάτραν |
[1000] |
σιγήσομαι.
~ἐκ
τῶν
θεῶν
δ´
|
ἄρχεσθε |
χἰκετεύετε
~τὴν
μέν
ς´
ἐᾶσαι |
[300] |
δόμους,
~ἀγῶνας
ἐντὸς
οἴκων
~ὡς
|
πύθησθε |
τοὺς
ἐμούς.
~(ΧΟΡΟΣ)
θέλουσαν
οὔ |
[1400] |
δὲ
μόχθων
οὓς
ἐμοχθοῦμεν
πάρος.
|
~κέκλησθέ |
τοι,
θεοί,
πόλλ´
ἄχρηστ´
ἐμοῦ |
[950] |
εἰ
καλὸν
τόδε,
~αἱρήσομαι
´γὼ
|
πρόσθε |
τῆς
εὐψυχίας.
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν |
[700] |
δ´
ἔχω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´,
ὦ
|
γεραιέ, |
καὶ
σὺ
κοινώνει
λόγων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[700] |
τῶν
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγ´,
ὦ
|
γεραιέ, |
πολλὰ
μὲν
παρ´
ἀσπίδα
~μοχθήματ´ |
[400] |
πυλωρὸς
ἐκ
δόμων
μόλοι,
~ὅστις
|
διαγγείλειε |
τἄμ´
ἔσω
κακά;
~(ΓΡΑΥΣ)
~τίς |
[1650] |
~κλέψας
δέμας
σὸν
μὴ
Πάρις
|
γήμειέ |
σε,
~φρουρὸν
παρ´
Ἀκτὴν
τεταμένην |
[0] |
ὡς
ὄχλου
βροτῶν
~πλήθους
τε
|
κουφίσειε |
μητέρα
χθόνα
~γνωτόν
τε
θείη |
[400] |
Ἑλλήνων
δόμοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἆ,
μὴ
|
πρόσειε |
χεῖρα
μηδ´
ὤθει
βίαι.
~(ΓΡΑΥΣ) |
[1550] |
λαιμὸν
ηὔχετ´·
Ὦ
ναίων
ἅλα
|
~πόντιε |
Πόσειδον
Νηρέως
θ´
ἁγναὶ
κόραι, |
[350] |
~τὰ
δ´
ἐμὰ
δῶρα
Κύπριδος
|
ἔτεκε
|
~πολὺ
μὲν
αἷμα,
πολὺ
δὲ |
[1500] |
πρόθυμος·
οὐ
γὰρ
ἐλπίδων
~ἔσω
|
βέβηκε |
μίαν
ὑπερδραμεῖν
χέρα
~τοσούσδε
ναύτας |
[1000] |
δέ
μοι
~ἵλεως
μὲν
εἴη,
|
συμβέβηκε |
δ´
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι
δὲ
παρθένος |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
θανὼν
ὅδ´
ὅπλων
ἔριν
|
ἔθηκε |
συμμάχοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
δὴ
τί |
[1150] |
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαος—
οἴμοι,
πῶς
φράσω;
|
τέθνηκέ |
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
{οὐδέν
τι
χαίρω |
[1400] |
δώματ´·
οὐ
γὰρ
ἐνθάδε
~ψυχὴν
|
ἀφῆκε |
Μενέλεως.
ἴτω
δέ
τις
~φράσων |
[1150] |
ληφθῆι
μόνον.
~ἔα·
ἀλλ´,
ὡς
|
ἔοικε, |
πάντα
διαπεπραγμένα
~ηὕρηκα·
τύμβου
γὰρ |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
σοῦ·
καὶ
μόνος
γε
|
φάσκε |
διαφυγεῖν
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων
σὺν |
[900] |
μέν,
ἀθλίως
δ´
ἐμοὶ
~Ἑρμῆς
|
ἔδωκε |
πατρὶ
σῶι
σώιζειν
πόσει
~τῶιδ´ |
[650] |
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον
ἀραῖον
|
~ἔβαλε |
θεὸς
ἀπὸ
πόλεος
ἀπό
τε |
[1350] |
θεᾶς.
~εὖ
δέ
νιν
ἄμασιν
|
~ὑπέρβαλε |
σελάνα
~μορφᾶ
μόνον
ηὔχεις.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[150] |
κόραι,
~ναύτας
Ἀχαιῶν
τις
~ἔμολεν
|
ἔμολε |
δάκρυα
δάκρυσί
μοι
φέρων·
~Ἰλίου |
[1100] |
πολιὰ
βαρβάρωι
πλάται
~ὃς
ἔμολεν
|
ἔμολε |
μέλεα
Πριαμίδαις
ἄγων
~Λακεδαίμονος
ἄπο |
[250] |
οὐκέτ´
ἔστι
δή.
~μήτηρ
δ´
|
ὄλωλε |
καὶ
φονεὺς
αὐτῆς
ἐγώ,
~ἀδίκως |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
καὶ
πῶς
ὅδ´
οὐκ
|
ὄλωλε |
κοινωνῶν
πλάτης;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐσθλῶν
κακίους |
[1400] |
κατθανόντι
κατθανεῖν
μ´;
ἔα
δέ
|
με
|
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι. |
[1150] |
πόνου
γ´
ἕκατι
μὴ
λάθηι
|
με |
γῆς
~τῆσδ´
ἐκκομισθεῖς´
ἄλοχος
ἧς |
[1400] |
οὐδὲν
σὺ
μεμπτός·
τῆς
τύχης
|
με |
δεῖ
μόνον.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
σοὶ |
[300] |
τοὺς
ἐμούς.
~(ΧΟΡΟΣ)
θέλουσαν
οὔ
|
με |
δὶς
καλεῖς.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἰὼ
μέλεος |
[50] |
Σαλαμὶς
δὲ
πατρὶς
ἡ
θρέψασά
|
με. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
δῆτα
Νείλου
τούσδ´ |
[500] |
τις
~μορφὴν
ὅδ´
ἐστὶν
ὅς
|
με |
θηρᾶται
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
τὴν |
[1450] |
χάριν
~δόντες
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ
|
με |
θήσετε.
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα
Σιδωνιὰς
ὦ
|
[1600] |
αἱρεθεὶς
ἐγὼ
τάλας·
~ἐκπεφεύγασιν
γάμοι
|
με. |
κεἰ
μὲν
ἦν
ἁλώσιμος
~ναῦς |
[550] |
μου
νοσεῖ;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
γάρ
|
με |
λεύσσων
σὴν
δάμαρθ´
ὁρᾶν
δοκεῖς; |
[250] |
νεοσσῶν
λευκὸν
ἐκλοχεύεται,
~ἐν
ὧι
|
με |
Λήδαν
φασὶν
ἐκ
Διὸς
τεκεῖν. |
[550] |
σῶμα
δ´
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες
|
με· |
λύπης
ἅλις
ἔχων
ἐλήλυθα.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[550] |
οὐχ
ἕξω
πόσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τοὐκεῖ
|
με |
μέγεθος
τῶν
κακῶν
πείθει,
σὺ |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἥρας,
διάλλαγμ´,
ὡς
Πάρις
|
με |
μὴ
λάβοι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς
οὖν; |
[650] |
Διὸς
ὁ
Διὸς
ὦ
πόσι
|
με |
παῖς
Μαίας
τ´
~ἐπέλασεν
Νείλωι. |
[850] |
σώσω
βίον,
~κρύψας´
ὅμαιμον,
ὅς
|
με |
προστάσσει
τάδε
~εἰπεῖν,
ὅταν
γῆν |
[1600] |
εὐσεβεστάτην
μὲν
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
|
με |
προύδωκεν
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
γε
προδοσίαν, |
[1600] |
πάρα·
~ἤδη
δὲ
κάμνονθ´
ὁρμιατόνων
|
μέ |
τις
~ἀνείλετ´,
ἐς
δὲ
γαῖαν |
[1200] |
φεύγουσα
σέ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
κερτομεῖς
|
με, |
τὸν
θανόντα
δ´
οὐκ
ἐᾶις; |
[50] |
ὁ
τοῦ
τεθνηκότος
~θηρᾶι
γαμεῖν
|
με. |
τὸν
πάλαι
δ´
ἐγὼ
πόσιν
|
[200] |
ὠκύπουν
~ἔπεμψε
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς
|
με |
χλοερὰ
δρεπομέναν
ἔσω
πέπλων
~ῥόδεα |
[1050] |
δ´
ἐς
οἴκους
σοι
συνεισελθεῖν
|
με |
χρὴ
~ἢ
πρὸς
τάφωι
τῶιδ´ |
[950] |
μάχης
σῶι
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον
ἢ
|
´μὲ |
δεῖ
θανεῖν·
ἁπλοῦς
λόγος.
~ἢν |
[1200] |
ἐς
αἰθέρ´
οἴχεται.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
|
Πρίαμε |
καὶ
γῆ
Τρωιάς,
ὡς
ἔρρεις |
[600] |
κακὸν
δ´
ἀγαθὸν
σέ
τε
|
κἀμὲ |
συνάγαγεν,
ὦ
πόσι,
~χρόνιον,
ἀλλ´ |
[1100] |
πότμον
~Ἀχαιῶν
ὑπὸ
λόγχαις,
~ὅτ´
|
ἔδραμε |
ῥόθια
πολιὰ
βαρβάρωι
πλάται
~ὃς |
[950] |
τἄμ´
ἀποδοῦναι
λέχη.
~εἰ
δ´
|
ἐμὲ |
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν
συλήσετε,
~ἅ |
[650] |
διώλεσε
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
Δαναῶν.
|
~ἐμὲ |
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον
ἀραῖον
|
[750] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὕβριν
γ´
ὑβρίζων
ἐς
|
ἐμέ, |
κἂν
ἔτλην
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἰδίαι |
[800] |
τύμβου
´πὶ
νώτοις
σὲ
κτανὼν
|
ἐμὲ |
κτενῶ.
~πρῶτον
δ´
ἀγῶνα
μέγαν |
[50] |
ἀπεστράφης
~καὶ
ταῖς
ἐκείνης
συμφοραῖς
|
ἐμὲ |
στυγεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἥμαρτον·
ὀργῆι
δ´ |
[150] |
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
μέλουσι
δαΐωι
~δι´
|
ἐμὲ |
τὰν
πολυκτόνον,
~δι´
ἐμὸν
ὄνομα |
[350] |
ἐξέφυσεν
Ἀερόπης
λέκτρων
ἄπο
~Ἀγαμέμνον´
|
ἐμέ |
τε
Μενέλεων,
κλεινὸν
ζυγόν.
~πλεῖστον |
[200] |
~ἢ
τίς
Ἑλλανίας
ἀπὸ
χθονὸς
|
~ἔτεμε |
τὰν
δακρυόεσσαν
~Ἰλίωι
πεύκαν;
~ἔνθεν |
[1450] |
~ὃν
ἐξαμιλλασάμενος
~τροχῶ
τέρμονι
δίσκου
|
~ἔκανε |
Φοῖβος,
τᾶ
Λακαίναι
~γᾶι
βούθυτον |
[350] |
πλαγαῖς.
~ὦ
μάκαρ
Ἀρκαδίαι
ποτὲ
|
παρθένε
|
~Καλλιστοῖ,
Διὸς
ἃ
λεχέων
ἀπέβας
|
[950] |
~ὅρκοις
κεκλήιμεθ´,
ὡς
μάθηις,
ὦ
|
παρθένε, |
~πρῶτον
μὲν
ἐλθεῖν
διὰ
μάχης |
[1600] |
ὀργὰς
αἷσιν
οὐκ
ὀρθῶς
φέρηι,
|
~Θεοκλύμενε, |
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ
δέ |
[1250] |
ἄπειρος,
εὐτυχοῦσα
πρίν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
|
ξένε, |
λόγων
μὲν
κληδόν´
ἤνεγκας
φίλην. |
[400] |
ἄπελθ´·
ἐμοὶ
γὰρ
τοῦτο
πρόσκειται,
|
ξένε, |
~μηδένα
πελάζειν
τοισίδ´
Ἑλλήνων
δόμοις. |
[700] |
~Κάλχας
γὰρ
οὐκ
εἶπ´
οὐδ´
|
ἐσήμηνε |
στρατῶι
~νεφέλης
ὑπερθνήισκοντας
εἰσορῶν
φίλους
|
[1250] |
νερτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίνος;
σύ
μοι
|
σήμαινε, |
πείσομαι
δ´
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὐτὸς |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κατθανεῖν
ἐρᾶν
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
|
κτεῖνε· |
σύγγονον
δὲ
σὴν
~οὐ
κτενεῖς |
[450] |
τοισίδ´
ἐνναίει
δόμοις.
~Διὸς
δ´
|
ἔλεξε |
παῖδά
νιν
πεφυκέναι·
~ἀλλ´
ἦ |
[750] |
ς´
ἀνηρόμην
ἐγώ.
~ἓν
δ´
|
εἰπὲ |
τἄλλα
παραλιπών·
πόσον
χρόνον
~πόντου |
[1550] |
οὔριαι
ξένωι.
~καί
τις
τόδ´
|
εἶπε· |
Δόλιος
ἡ
ναυκληρία·
~πάλιν
πλέωμεν |
[500] |
ἐρωτῆσαι
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´
ἐπεί
νιν
|
εἶπέ |
μοι
σεσωμένον.
~ἐγγὺς
δέ
νίν |
[1600] |
ἐν
δόμοις
ὁρῶσα
Μενέλεων
οὐκ
|
εἶπέ |
μοι.
~τοιγὰρ
οὔποτ´
ἄλλον
ἄνδρα |
[1450] |
~γᾶι
βούθυτον
ἁμέραν
~ὁ
Διὸς
|
εἶπε |
σέβειν
γόνος·
~μόσχον
θ´
ἃν |
[1300] |
~βοσκὰς
εὐφύλλων
ἑλίκων·
~πόλεων
δ´
|
ἀπέλειπε |
βίος,
~οὐδ´
ἦσαν
θεῶν
θυσίαι, |
[1500] |
δέ
νιν
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
|
~προσεῖπε |
δόλιον
οἶκτον
ἐς
μέσον
φέρων· |
[200] |
σὸς
ἐν
ἁλὶ
κύμασί
τε
|
λέλοιπε
|
~βίοτον,
οὐδέ
ποτ´
ἔτι
~πάτρια |
[200] |
ἄγαλμα
πατρίδος
~ἀφανὲς
ἀφανὲς
ἱππόκροτα
|
λέλοιπε
|
~δάπεδα
γυμνάσιά
τε
~δονακόεντος
Εὐρώτα, |
[300] |
Θεονόης,
εἴτ´
ἔστ´
ἔτι
~εἴτ´
|
ἐκλέλοιπε |
φέγγος·
ἐκμαθοῦσα
δ´
εὖ
~πρὸς |
[550] |
πατήρ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
φωσφόρ´
Ἑκάτη,
|
πέμπε |
φάσματ´
εὐμενῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
νυκτίφαντον |
[1550] |
δ´
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν
|
εἷρπε |
κἀπὶ
ταυρείωι
σφαγῆι
~σταθεὶς
νεκρῶν |
[1000] |
ὄντες
χθονός;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδύνατον
εἶπας.
|
φέρε, |
τί
δ´
εἰ
κρυφθεὶς
δόμοις
|
[1500] |
δέ
νιν
ναυκληρία
~ἐκ
τῆσδ´
|
ἀπῆρε |
χθονός;
ἄπιστα
γὰρ
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[1650] |
σῶι·
πνεῦμα
δ´
ἕξετ´
οὔριον·
|
~σωτῆρε |
δ´
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω
διπλῶ
|
[1500] |
ὑπ´
ἀέλλαις
~οἳ
ναίετ´
οὐράνιοι,
|
~σωτῆρε |
τᾶς
Ἑλένας,
~γλαυκὸν
ἐπ´
οἶδμ´ |
[550] |
κέν´
ἐξάξεις
λέχη;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
|
χαῖρέ |
γ´,
Ἑλένηι
προσφερὴς
ὁθούνεκ´
εἶ. |
[600] |
κακὰς
ἤκουσεν
οὐδὲν
αἰτία.
~ὦ
|
χαῖρε, |
Λήδας
θύγατερ·
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρα. |
[1150] |
ἀθλίοις
~συμφοραῖς
αἰλίνοις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
~ὦ
|
χαῖρε, |
πατρὸς
μνῆμ´·
ἐπ´
ἐξόδοισι
γὰρ
|
[1650] |
ἐτελέσθη,
~τῶν
δ´
ἀδοκήτων
πόρον
|
ηὗρε |
θεός.
~τοιόνδ´
ἀπέβη
τόδε
πρᾶγμα. |
[200] |
δὲ
πόλιας
ἔρχεται
~βάξις
ἅ
|
σε |
βαρβάροισι,
~πότνια,
παραδίδωσι
λέχεσιν,
~ὁ |
[100] |
ἢ
κλυὼν
λέγεις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥσπερ
|
σέ |
γ´,
οὐδὲν
ἧσσον,
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶ. |
[300] |
~τὸ
μέλλον
ὅτι
γενήσεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
σὲ |
γὰρ
ἐκάλεσα,
σὲ
δὲ
κατόμοσα
|
[1200] |
δ´
ὑπόπτερον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός
νύν
|
σε |
γονάτων
τῶνδ´,
ἐπείπερ
εἶ
φίλος |
[650] |
ἔρωτος
~ἀδίκων
γάμων
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
|
σε |
δαίμων
ἢ
πότμος
συλᾶι
πάτρας; |
[300] |
γενήσεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
γὰρ
ἐκάλεσα,
|
σὲ |
δὲ
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
δόνακι |
[1600] |
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ
δέ
|
σε
|
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα
ποτὲ
|
[650] |
πέρσας
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τάδε
καὶ
|
σὲ |
διώλεσε
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
Δαναῶν. |
[1050] |
ἢν
γὰρ
καί
τι
πλημμελές
|
σε |
δρᾶι,
~τάφος
ς´
ὅδ´
ἂν |
[950] |
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
τὴν
ἐμὴν
δάμαρτά
|
σε, |
~ἣν
Ζεὺς
ἔπεμψε
δεῦρό
σοι |
[450] |
ἦλθες·
ἢν
δὲ
δεσπότης
~λάβηι
|
σε, |
θάνατος
ξένιά
σοι
γενήσεται.
~εὔνους |
[900] |
δώσεις
χάριν,
~αἰσχρὸν
τὰ
μέν
|
σε |
θεῖα
πάντ´
ἐξειδέναι
~τά
τ´ |
[1200] |
γάρ
εἰμι
τῶι
πόσει
φεύγουσα
|
σέ. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
κερτομεῖς
με,
τὸν |
[1000] |
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι
δὲ
|
σέ. |
~καὶ
γὰρ
τίσις
τῶνδ´
ἐστὶ |
[1050] |
κόσμον
ἐν
ταὐτῶι
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
σὲ |
καὶ
παρεῖναι
δεῖ
μάλιστα
τούς |
[850] |
ἀτὰρ
τί
φευκτέον;
~ἀποῦσα
γάρ
|
σε |
καὶ
παροῦς´
ἀφιγμένον
~δεῦρ´
οἶδεν. |
[1000] |
ἐν
ταὐτῶι
μένειν
~ἣν
ἐς
|
σὲ |
καὶ
σὸν
πόσιν
ἔχει
σωτηρίας. |
[550] |
δ´
εἶ
τίς;
αὑτὸς
γὰρ
|
σὲ |
κἄμ´
ἔχει
λόγος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐπώποτ´ |
[600] |
ὑπόπτερον
~δέμας
φοροίης.
οὐκ
ἐῶ
|
σε |
κερτομεῖν
~ἡμᾶς
τόδ´
αὖθις,
ὡς |
[550] |
ἐμήν
ποτε.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~Μενέλαε,
μαστεύων
|
σε |
κιγχάνω
μόλις,
~πᾶσαν
πλανηθεὶς
τήνδε |
[800] |
λαβεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
´πὶ
νώτοις
|
σὲ |
κτανὼν
ἐμὲ
κτενῶ.
~πρῶτον
δ´ |
[1100] |
θυγάτηρ·
~πτανὸς
γὰρ
ἐν
κόλποις
|
σε |
Λήδας
~ἐτέκνωσε
πατήρ·
~κἆιτ´
ἰαχήθης |
[800] |
ἔξεστί
μοι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ξίφος
μένει
|
σε |
μᾶλλον
ἢ
τοὐμὸν
λέχος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[800] |
οἶδ´,
ἐρεῖ
τε
συγγόνωι
παρόντα
|
σε. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θνήισκοιμεν
ἄν·
λαθεῖν
γὰρ |
[1350] |
τε
μὴ
παρῆις.
~δέδοικα
γάρ
|
σε |
μή
τις
ἐμπεσὼν
πόθος
~πείσηι |
[600] |
σπουδῆι
νέον.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λέγω
πόνους
|
σε |
μυρίους
τλῆναι
μάτην.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
παλαιὰ |
[150] |
ἐκλιπὼν
~γῆν
τήνδε
φεῦγε,
πρίν
|
σε |
παῖδα
Πρωτέως
~ἰδεῖν,
ὃς
ἄρχει |
[600] |
μακρᾶι
~φλογὶ
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
|
σέ· |
πολλοὺς
δ´
ἐν
μέσωι
λόγους |
[650] |
βροτῶν
ποτε;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδόκητον
ἔχω
|
σε |
πρὸς
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ, |
[1350] |
ἔχειν
δοκῶν,
~σιγητέον
μοι·
καὶ
|
σὲ |
προσποιούμεθα
~εὔνουν
κρατεῖν
τε
στόματος, |
[1650] |
ὧδε
βούλεται.
~οὗ
δ´
ὥρμισέν
|
σε |
πρῶτα
Μαιάδος
τόκος
~Σπάρτης
ἀπάρας |
[900] |
φίλτατον
χέρας,
~σῶσον
δέ,
λίσσομαί
|
σε· |
συγγόνωι
δὲ
σῶι
~τὴν
εὐσέβειαν |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
παρόντα
γαίαι
μὴ
φράσαι
|
σε |
συγγόνωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσαντε
δ´
ἐκ |
[900] |
πάλιν;
~δοκῶ
μέν.
οὔκουν
χρή
|
σε |
συγγόνωι
πλέον
~νέμειν
ματαίωι
μᾶλλον |
[950] |
νῦν.
~ὦ
νέρτερ´
Ἅιδη,
καὶ
|
σὲ |
σύμμαχον
καλῶ,
~ὃς
πόλλ´
ἐδέξω |
[1350] |
ἢν
δυνώμεθα
~σωθέντες
αὐτοὶ
καὶ
|
σὲ |
συσσῶσαί
ποτε.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χωρεῖτ´
ἐφεξῆς, |
[1250] |
γυνὴ
γένηι
~οἵαν
γενέσθαι
χρή
|
σε |
σῶι
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔσται
τάδ´· |
[800] |
χάριν.
~(ΕΛΕΝΗ)
κρεῖσσον
γὰρ
ἤ
|
σε |
τἄμ´
ἀποκτεῖναι
λέχη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄνανδρά |
[1600] |
δὲ
χρεὼν
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
|
σὲ |
τἀμὰ
χρὴ
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν |
[1100] |
ἀνθρώποισιν·
οὐκ
ἄλλως
λέγω.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
σὲ |
τὰν
ἐναύλοις
ὑπὸ
δενδροκόμοις
~μουσεῖα |
[600] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
κακὸν
δ´
ἀγαθὸν
|
σέ |
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν,
ὦ
πόσι, |
[150] |
σιγῶ·
τί
γὰρ
ἂν
ὠφελοῖμί
|
σε; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας,
ὦ
γύναι· |
[650] |
σε
πρὸς
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
|
σέ, |
τὴν
δοκοῦσαν
Ἰδαίαν
πόλιν
~μολεῖν |
[500] |
ὅς
με
θηρᾶται
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
σὲ |
τὴν
ὄρεγμα
δεινὸν
ἡμιλλημένην
~τύμβου |
[1250] |
καὶ
τύχω
σωτηρίας,
~παύσω
ψόγου
|
σε |
τοῦ
πρίν,
ἢν
γυνὴ
γένηι
|
[800] |
ἐκ
τῆσδε
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λιπὼν
|
σέ; |
Τροίαν
ἐξέπερσα
σὴν
χάριν.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1650] |
δέμας
σὸν
μὴ
Πάρις
γήμειέ
|
σε, |
~φρουρὸν
παρ´
Ἀκτὴν
τεταμένην
νῆσον |
[1050] |
παρ´
ἄνδρα
στήσεται
ξιφηφόρος.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
σὲ |
χρὴ
βραβεύειν
πάντα·
πόμπιμοι
μόνον
|
[50] |
τίς
εἶ
πόθεν;
τίνος
ἐξαυδᾶν
|
σε |
χρή;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὄνομα
μὲν
ἡμῖν |
[1300] |
~δρώιης
ἄν,
ἡμῶν
τυγχάνων
οἵων
|
σε |
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
ποτὲ
δρομάδι |
[350] |
τὸ
δ´
ἐμὸν
δέμας
~ὤλεσεν
|
ὤλεσε |
πέργαμα
Δαρδανίας
~ὀλομένους
τ´
Ἀχαιούς. |
[650] |
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τάδε
καὶ
σὲ
|
διώλεσε |
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
Δαναῶν.
~ἐμὲ |
[1600] |
τις
~ἀνείλετ´,
ἐς
δὲ
γαῖαν
|
ἐξέβησέ |
σοι
~τάδ´
ἀγγελοῦντα.
σώφρονος
δ´ |
[0] |
αἰθέρος
~νεφέληι
καλύψας—
οὐ
γὰρ
|
ἠμέλησέ |
μου
~Ζεύς—
τόνδ´
ἐς
οἶκον |
[1550] |
ταυρείου
φόνου
~Ἀτρέως
σταθεὶς
παῖς
|
ἀνεβόησε |
συμμάχους·
~Τί
μέλλετ´,
ὦ
γῆς |
[1100] |
θεῶν
ἐσορᾶι
~δεῦρο
καὶ
αὖθις
|
ἐκεῖσε |
καὶ
πάλιν
ἀμφιλόγοις
~πηδῶντ´
ἀνελπίστοις |
[700] |
εὖ
δέ
πως
πάντα
στρέφει
|
~{ἐκεῖσε |
κἀκεῖς´
ἀναφέρων·
ὁ
μὲν
πονεῖ, |
[500] |
~πορθμοὺς
δ´
ἀλᾶσθαι
μυρίους
πεπλωκότα
|
~ἐκεῖσε |
κἀκεῖς´
οὐδ´
ἀγύμναστον
πλάνοις,
~ἥξειν |
[1300] |
~δρομαῖον
δ´
ὅτε
πολυπλάνητον
~μάτηρ
|
ἔπαυσε |
πόνον
~ματεύουσα
πόνους
~θυγατρὸς
ἁρπαγὰς |
[200] |
ὀλόμενον
σκάφος
~συναρμόσας
ὁ
Πριαμίδας
|
~ἔπλευσε |
βαρβάρωι
πλάται
~τὰν
ἐμὰν
ἐφ´ |
[0] |
μεμφθεῖς´
οὕνεκ´
οὐ
νικᾶι
θεὰς
|
~ἐξηνέμωσε |
τἄμ´
Ἀλεξάνδρωι
λέχη,
~δίδωσι
δ´ |
[1600] |
δεξιᾶι
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
|
ἠρήμωσε |
δὲ
~σῶν
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´ |
[1100] |
γὰρ
ἐν
κόλποις
σε
Λήδας
|
~ἐτέκνωσε |
πατήρ·
~κἆιτ´
ἰαχήθης
καθ´
Ἑλλανίαν
|
[1550] |
μ´
ἐπ´
ἀκτὰς
Ναυπλίας
δάμαρτά
|
τε
|
~ἄσυλον
ἐκ
γῆς·
αἵματος
δ´ |
[1450] |
ἄβροχά
θ´
ὃς
~πεδία
καρποφόρα
|
τε |
γᾶς
~ἐπιπετόμενος
ἰαχεῖ.
~ὧ
πταναὶ |
[1300] |
δ´
ἔπαυς´
εἰλαπίνας
~θεοῖς
βροτείωι
|
τε |
γένει,
~Ζεὺς
μειλίσσων
στυγίους
~Ματρὸς |
[1350] |
γενναίαν
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ
|
τε |
δεξιᾶι
λαβών,
~ὡς
τῶι
θανόντι |
[200] |
ὀλόμενος
οἴχεται,
~Κάστορός
τε
συγγόνου
|
τε
|
~διδυμογενὲς
ἄγαλμα
πατρίδος
~ἀφανὲς
ἀφανὲς |
[0] |
κευθμῶν´
Ἀλέξανδρον
πάρα,
~Ἥρα
Κύπρις
|
τε |
διογενής
τε
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι |
[200] |
ἔτλας;
~μάτηρ
μὲν
οἴχεται,
~δίδυμά
|
τε |
Διὸς
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα
φίλα, |
[1400] |
δοῦναι
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ
σοί
|
τε |
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
~καὶ |
[200] |
ὡς
ἕλοι
γάμων
ἐμῶν}
~ἅ
|
τε |
δόλιος
ἁ
πολυκτόνος
Κύπρις
~Δαναΐδαις |
[200] |
ἀφανὲς
ἱππόκροτα
λέλοιπε
~δάπεδα
γυμνάσιά
|
τε
|
~δονακόεντος
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν
πόνον.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[600] |
τὰ
τοῦ
Διὸς
λέκτρα
Λήδας
|
τε. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἃν
ὑπὸ
λαμπάδων
κόροι |
[1500] |
ἱστί´
εἰς
ἓν
ἦν
~πηδάλιά
|
τε |
ζεύγλαισι
παρακαθίετο.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι, |
[0] |
τε
κουφίσειε
μητέρα
χθόνα
~γνωτόν
|
τε |
θείη
τὸν
κράτιστον
Ἑλλάδος.
~Φρυγῶν |
[900] |
τὸ
σῶφρον
αὖθις
αὖ,
~ἐδνώσομαί
|
τε |
θυγατέρ´,
ἣν
οὐδεὶς
γαμεῖ,
~τὴν |
[1150] |
πάτερ.
~ὑμεῖς
μὲν
οὖν
κύνας
|
τε |
καὶ
θηρῶν
βρόχους,
~δμῶες,
κομίζετ´ |
[950] |
ὀρθῶς
ἀπολαβεῖν
δάμαρτ´
ἐμήν,
~ἀπόδος
|
τε |
καὶ
πρὸς
σῶσον·
εἰ
δὲ |
[1400] |
εὐδαιμονῆις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
Ζεῦ,
πατήρ
|
τε |
καὶ
σοφὸς
κλήιζηι
θεός,
~βλέψον |
[600] |
τὸ
κακὸν
δ´
ἀγαθὸν
σέ
|
τε |
κἀμὲ
συνάγαγεν,
ὦ
πόσι,
~χρόνιον, |
[1150] |
προσρήσεως·
~ἀεὶ
δέ
ς´
ἐξιών
|
τε |
κἀσιὼν
δόμους
~Θεοκλύμενος
παῖς
ὅδε |
[0] |
δυστήνοισιν,
ὡς
ὄχλου
βροτῶν
~πλήθους
|
τε |
κουφίσειε
μητέρα
χθόνα
~γνωτόν
τε |
[1150] |
ἐξήψω
χροὸς
~λευκῶν
ἀμείψας´
ἔκ
|
τε |
κρατὸς
εὐγενοῦς
~κόμας
σίδηρον
ἐμβαλοῦς´ |
[1300] |
~ποτάμιόν
τε
χεῦμ´
ὑδάτων
~βαρύβρομόν
|
τε |
κῦμ´
ἅλιον
~πόθωι
τᾶς
ἀποιχομένας
|
[1500] |
~γλαυκὸν
ἐπ´
οἶδμ´
ἅλιον
~κυανόχροά
|
τε |
κυμάτων
~ῥόθια
πολιὰ
θαλάσσας,
~ναύταις |
[200] |
δὲ
σὸς
ἐν
ἁλὶ
κύμασί
|
τε |
λέλοιπε
~βίοτον,
οὐδέ
ποτ´
ἔτι
|
[1050] |
οἴκους
βᾶσα
βοστρύχους
τεμῶ
~πέπλων
|
τε |
λευκῶν
μέλανας
ἀνταλλάξομαι
~παρῆιδί
τ´ |
[750] |
Ναυπλίου
τ´
Εὐβοικὰ
πυρπολήματα
~Κρήτης
|
τε |
Λιβύης
θ´
ἃς
ἐπεστράφην
πόλεις
|
[650] |
δοκοῦσαν
Ἰδαίαν
πόλιν
~μολεῖν
Ἰλίου
|
τε |
μελέους
πύργους.
~πρὸς
θεῶν,
δόμων |
[350] |
Ἀερόπης
λέκτρων
ἄπο
~Ἀγαμέμνον´
ἐμέ
|
τε |
Μενέλεων,
κλεινὸν
ζυγόν.
~πλεῖστον
γὰρ |
[1350] |
τὸν
ἄνδρα
τὸν
σὸν
ἤν
|
τε |
μὴ
παρῆις.
~δέδοικα
γάρ
σε |
[800] |
ἄν·
λαθεῖν
γὰρ
οὐχ
οἷόν
|
τέ |
μοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
ἂν
ἀναπείσαιμεν |
[1000] |
γὰρ
τίσις
τῶνδ´
ἐστὶ
τοῖς
|
τε |
νερτέροις
~καὶ
τοῖς
ἄνωθεν
πᾶσιν |
[1550] |
ἐξεβρυχᾶτ´
ὄμμ´
ἀναστρέφων
κύκλωι,
~κυρτῶν
|
τε |
νῶτα
κἀς
κέρας
παρεμβλέπων
~μὴ |
[350] |
δάκρυα
δάκρυσιν
ἔλαβε
πάθεα,
~ματέρες
|
τε |
παῖδας
ὄλεσαν,
~ἀπὸ
δὲ
παρθένοι |
[0] |
θεοὺς
σέβων
~βίον
διήνεγκ´}
εὐγενῆ
|
τε |
παρθένον
~Εἰδώ,
τὸ
μητρὸς
ἀγλάισμ´, |
[0] |
πάρα,
~Ἥρα
Κύπρις
τε
διογενής
|
τε |
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι
διαπεράνασθαι
κρίσιν. |
[1150] |
~(ΕΛΕΝΗ)
κείνη
τε
φησὶν
ὅ
|
τε |
παρὼν
ὅτ´
ὤλλυτο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥκει |
[1500] |
~Σιδωνίαν
ναῦν
πρωτόπλουν
καθείλκομεν
~ζυγῶν
|
τε |
πεντήκοντα
κἀρετμῶν
μέτρα
~ἔχουσαν.
ἔργου |
[750] |
θ´
ἃς
ἐπεστράφην
πόλεις
~σκοπιάς
|
τε |
Περσέως;
οὐ
γὰρ
ἐμπλήσαιμί
ς´ |
[850] |
ἀνοσίωι,
δὸς
καθαρσίωι
φλογί,
~κροῦσόν
|
τε |
πεύκην,
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος·
~νόμον |
[400] |
πρὶν
λαμπρά
τ´
ἀμφιβλήματα
~χλιδάς
|
τε |
πόντος
ἥρπας´·
ἐν
δ´
ἄντρου |
[350] |
λεαίνης
~ἐξαλλάξας´
ἄχθεα
λύπας·
~ἅν
|
τέ |
ποτ´
Ἄρτεμις
ἐξεχορεύσατο
~χρυσοκέρατ´
ἔλαφον |
[1350] |
μέν´
αὐτοῦ·
ταὐτὰ
γὰρ
παροῦσά
|
τε
|
~πράξεις
τὸν
ἄνδρα
τὸν
σὸν |
[1250] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καλῶς
ἂν
εἴη
Μενέλεώι
|
τε |
πρὸς
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ |
[500] |
δείξασα
σὸν
~ἔκπληξιν
ἡμῖν
ἀφασίαν
|
τε |
προστίθης.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδικούμεθ´,
ὦ
γυναῖκες· |
[650] |
πολυετῆ
μολεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔχεις,
ἔχω
|
τε |
ς´·
ἡλίους
δὲ
μυρίους
~μόλις |
[200] |
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
δαίμονος
πολυστόνου
~μοίρας
|
τε |
σᾶς,
γύναι.
~αἰὼν
δυσαίων
τις
|
[650] |
~ἔβαλε
θεὸς
ἀπὸ
πόλεος
ἀπό
|
τε |
σέθεν,
~ὅτε
μέλαθρα
λέχεά
τ´ |
[400] |
δῶμα
περιφερὲς
θριγκοῖς
τόδε
~πύλας
|
τε |
σεμνὰς
ἀνδρὸς
ὀλβίου
τινὸς
~προσῆλθον· |
[850] |
μοι
φέρουσα
λαμπτήρων
σέλας
~θείου
|
τε |
σεμνὸν
θεσμὸν
αἰθέρος
μυχούς,
~ὡς |
[350] |
ἅμιλλαν,
~θῦμα
τριζύγοις
θεαῖσι
~τῶι
|
τε |
σήραγγας
Ἴδας
~ἐνίζοντι
Πριαμίδαι
~ποτ´ |
[150] |
μήτε
σὺ
ζήτει
μαθεῖν
~ἐγώ
|
τε |
σιγῶ·
τί
γὰρ
ἂν
ὠφελοῖμί |
[1050] |
ς´
ὅδ´
ἂν
ῥύσαιτο
φάσγανόν
|
τε |
σόν.
~ἐγὼ
δ´
ἐς
οἴκους |
[700] |
τύχης
ἔχων.
~σὺ
γὰρ
πόσις
|
τε |
σὸς
πόνων
μετέσχετε,
~σὺ
μὲν |
[850] |
ὅδ´
ἐμφανής,
~νεῶν
στερηθεὶς
τοῦ
|
τε |
σοῦ
μιμήματος.
~ὦ
τλῆμον,
οἵους |
[850] |
~ἔρις
γὰρ
ἐν
θεοῖς
σύλλογός
|
τε |
σοῦ
πέρι
~ἔσται
πάρεδρος
Ζηνὶ |
[1050] |
καὶ
παρεῖναι
δεῖ
μάλιστα
τούς
|
τε |
σοὺς
~πλωτῆρας
οἵπερ
ἔφυγον
ἐκ |
[1350] |
δύναται
νεβρῶν
~παμποίκιλοι
στολίδες
~κισσοῦ
|
τε |
στεφθεῖσα
χλόα
~νάρθηκας
εἰς
ἱεροὺς
|
[1350] |
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
~εὔνουν
κρατεῖν
|
τε |
στόματος,
ἢν
δυνώμεθα
~σωθέντες
αὐτοὶ |
[200] |
πολυπλανὴς
~πόσις
ὀλόμενος
οἴχεται,
~Κάστορός
|
τε |
συγγόνου
τε
~διδυμογενὲς
ἄγαλμα
πατρίδος
|
[800] |
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´,
ἐρεῖ
|
τε |
συγγόνωι
παρόντα
σε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θνήισκοιμεν |
[1150] |
~κόμας
σίδηρον
ἐμβαλοῦς´
ἀπέθρισας
~χλωροῖς
|
τε |
τέγγεις
δάκρυσι
σὴν
παρηίδα
~κλαίουσα; |
[400] |
ἐσώθην
μόλις
ἀνελπίστωι
τύχηι
~Ἑλένη
|
τε, |
Τροίας
ἣν
ἀποσπάσας
ἔχω.
~ὄνομα |
[1150] |
Θεονόη
λέγει
τάδε;
~(ΕΛΕΝΗ)
κείνη
|
τε |
φησὶν
ὅ
τε
παρὼν
ὅτ´ |
[650] |
τάδε
καὶ
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
|
τε
|
~χαλκεόπλων
Δαναῶν.
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος |
[1500] |
ὁ
δὲ
πλάτην
καθίστατο
~ταρσόν
|
τε |
χειρὶ
λευκά
θ´
ἱστί´
εἰς |
[1300] |
θεῶν
~ἀν´
ὑλᾶντα
νάπη
~ποτάμιόν
|
τε |
χεῦμ´
ὑδάτων
~βαρύβρομόν
τε
κῦμ´ |
[300] |
χρή.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι,
λόγους
ἐδεξάμαν·
|
~βᾶτε |
βᾶτε
δ´
ἐς
δόμους,
~ἀγῶνας |
[300] |
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι,
λόγους
ἐδεξάμαν·
~βᾶτε
|
βᾶτε |
δ´
ἐς
δόμους,
~ἀγῶνας
ἐντὸς |
[1450] |
πταναὶ
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
νεφέων
δρόμωι,
|
~βᾶτε |
Πλειάδας
ὑπὸ
μέσας
~Ὠρίωνά
τ´ |
[1300] |
μειλίσσων
στυγίους
~Ματρὸς
ὀργὰς
ἐνέπει·
|
~Βᾶτε, |
σεμναὶ
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν
περὶ |
[1150] |
Τυνδαρὶς
παῖς
ἐκπεπόρθμευται
χθονός.
~ὠή,
|
χαλᾶτε |
κλῆιθρα,
λύεθ´
ἱππικὰς
~φάτνας,
ὀπαδοί, |
[1600] |
Ἑλένης·
Ποῦ
τὸ
Τρωϊκὸν
κλέος;
|
~δείξατε |
πρὸς
ἄνδρας
βαρβάρους.
σπουδῆς
δ´ |
[1550] |
Πόσειδον
Νηρέως
θ´
ἁγναὶ
κόραι,
|
~σώσατέ |
μ´
ἐπ´
ἀκτὰς
Ναυπλίας
δάμαρτά |
[1450] |
ἱστία
πετάσατ´,
αὔρας
~λιπόντες
εἰναλίας,
|
~λάβετε |
δ´
εἰλατίνας
πλάτας,
~ὦ
ναῦται |
[850] |
πάλιν
~ἐφέστιον
φλόγ´
ἐς
δόμους
|
κομίζετε. |
~Ἑλένη,
τί
τἀμά—
πῶς
ἔχει; |
[1250] |
οὖν;
ἐς
οἶδμα
τίνι
τρόπωι
|
καθίετε; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
δεῖ
παρεῖναι
κἀρετμῶν |
[1500] |
τίνος
νεώς
ποτε
~Ἀχαιίδος
θραύσαντες
|
ἥκετε |
σκάφος;
~ἀλλ´
Ἀτρέως
παῖδ´
ὀλόμενον |
[600] |
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ἀκταῖσιν
Ἥρας
μηχαναῖς
|
ἐθνήισκετε, |
~δοκοῦντες
Ἑλένην
οὐκ
ἔχοντ´
ἔχειν |
[1000] |
~αὐτοὶ
μὲν
οὖν
ὁδόν
τιν´
|
ἐξευρίσκετε, |
~ἐγὼ
δ´
ἀποστᾶς´
ἐκποδὼν
σιγήσομαι. |
[1500] |
πνοάς,
~δύσκλειαν
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
|
~βάλετε |
βαρβάρων
λεχέων,
~ἃν
Ἰδαιᾶν
ἐρίδων
|
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦ
καὶ
γυναῖκα
Σπαρτιᾶτιν
|
εἵλετε; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Μενέλαος
αὐτὴν
ἦγ´
ἐπισπάσας |
[1450] |
~δόντες
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ
με
|
θήσετε. |
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα
Σιδωνιὰς
ὦ
~ταχεῖα |
[950] |
δ´
ἐμὲ
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν
|
συλήσετε, |
~ἅ
σοι
παρέλιπεν
ἥδε
τῶν |
[1500] |
σκάφος;
~ἀλλ´
Ἀτρέως
παῖδ´
ὀλόμενον
|
συνθάπτετε, |
~ὃν
Τυνδαρὶς
παῖς
ἥδ´
ἀπόντα |
[1000] |
~ἐκ
τῶν
θεῶν
δ´
ἄρχεσθε
|
χἰκετεύετε
|
~τὴν
μέν
ς´
ἐᾶσαι
πατρίδα |
[700] |
γὰρ
πόσις
τε
σὸς
πόνων
|
μετέσχετε, |
~σὺ
μὲν
λόγοισιν,
ὁ
δὲ |
[150] |
λάβηι
ξένον.
~ὅτου
δ´
ἕκατι
|
μήτε |
σὺ
ζήτει
μαθεῖν
~ἐγώ
τε |
[1300] |
ὀργὰς
ἐνέπει·
~Βᾶτε,
σεμναὶ
Χάριτες,
|
~ἴτε, |
τὰν
περὶ
παρθένωι
~Δηὼ
θυμωσαμέναν
|
[150] |
μέλεσι
μέλεα,
~μουσεῖα
θρηνήμασι
~ξυνωιδά,
|
πέμψαιτε
|
~Φερσέφασσα
φονία
χάριτας
~ἵν´
ἐπὶ |
[100] |
μὴ
κείνης
ἔτι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὕτω
|
δοκεῖτε |
τὴν
δόκησιν
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς |
[1550] |
ὤμοισι
ταύρειον
δέμας
~ἐς
πρῶιραν
|
ἐμβαλεῖτε |
φάσγανόν
θ´
ἅμα
~πρόχειρον
ὤσει |
[1450] |
Δαρδάνου
~πόλιν
ἑλὼν
δόμον
ἥξει.
|
~μόλοιτέ |
ποθ´
ἵππιον
οἶμον
~δι´
αἰθέρος |
[650] |
τὰ
λοιπὰ
τῆς
τύχης
εὐδαίμονος
|
~τύχοιτε, |
πρὸς
τὰ
πρόσθεν
ἀρκέσειεν
ἄν. |
[800] |
μὴ
φράσαι
σε
συγγόνωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
πείσαντε |
δ´
ἐκ
γῆς
διορίσαιμεν
ἂν |
[100] |
ἐγὼ
κακῶν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄστροις
σφ´
|
ὁμοιωθέντε |
φάς´
εἶναι
θεώ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καλῶς |
[1000] |
δ´
εἰς
ἓν
τοὺς
λόγους
|
φέροντε |
χρὴ
~κοινὴν
ξυνάπτειν
μηχανὴν
σωτηρίας. |
[1650] |
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω
διπλῶ
~πόντον
|
παριππεύοντε |
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν
δὲ
κάμψηις |
[800] |
μοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἴσως
ἂν
ἀναπείσαιμεν
|
ἱκετεύοντέ |
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
δρᾶσαι; |
[950] |
ποδί,
~λιμῶι
δὲ
θηρᾶι
τύμβον
|
ἱκετεύοντε |
νώ,
~κτανεῖν
δέδοκται
τήνδε
μοι |
[1300] |
διαπρύσιον
~ἱέντα
κέλαδον
ἀνεβόα,
~θηρῶν
|
ὅτε |
ζυγίους
~ζεύξασα
θεὰ
σατίνας
~τὰν |
[650] |
ἀπὸ
πόλεος
ἀπό
τε
σέθεν,
|
~ὅτε |
μέλαθρα
λέχεά
τ´
ἔλιπον
οὐ |
[1300] |
~ἄλλαν
μοῖραν
ἔκραινεν.
~δρομαῖον
δ´
|
ὅτε |
πολυπλάνητον
~μάτηρ
ἔπαυσε
πόνον
~ματεύουσα |
[200] |
~αἰὼν
δυσαίων
τις
~ἔλαχεν
ἔλαχεν,
|
ὅτε |
ς´
ἐτέκετο
ματρόθεν
~χιονόχρωι
κύκνου |
[1500] |
τλήμονες,
πῶς
ἐκ
τίνος
νεώς
|
ποτε
|
~Ἀχαιίδος
θραύσαντες
ἥκετε
σκάφος;
~ἀλλ´ |
[1300] |
οἵων
σε
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
|
ποτὲ |
δρομάδι
κώλωι
~Μάτηρ
ἐσύθη
θεῶν
|
[350] |
Πῖσαν
κάτα
~Πέλοψ
ἁμίλλας
ἐξαμιλληθείς
|
ποτε, |
~εἴθ´
ὤφελες
τόθ´
{ἡνίκ´
ἔρανον |
[650] |
τίς
ἂν
τάδ´
ἤλπισεν
βροτῶν
|
ποτε; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀδόκητον
ἔχω
σε
πρὸς |
[1600] |
σε
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα
|
ποτὲ
|
~ἔτικτεν
Ἑλένην
θ´,
ἣ
πέφευγε |
[1000] |
μωρίαι
~ξύμβουλος
ἔσομαι
τῆι
κασιγνήτου
|
ποτέ. |
~εὐεργετῶ
γὰρ
κεῖνον
οὐ
δοκοῦς´ |
[1250] |
ἔσται
τάδ´·
οὐδὲ
μέμψεται
πόσις
|
ποτὲ
|
~ἡμῖν·
σὺ
δ´
αὐτὸς
ἐγγὺς |
[1350] |
~σωθέντες
αὐτοὶ
καὶ
σὲ
συσσῶσαί
|
ποτε. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χωρεῖτ´
ἐφεξῆς,
ὡς
ἔταξεν |
[550] |
~Ἕλληνας
οὐδὲ
πατρίδα
τὴν
ἐμήν
|
ποτε. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~Μενέλαε,
μαστεύων
σε
κιγχάνω |
[850] |
ἐμαυτῆς
τοῦδέ
θ´,
ὃν
μόλις
|
ποτὲ
|
~λαβοῦς´
ἐπ´
ἀκμῆς
εἰμι
κατθανόντ´ |
[350] |
τὸν
ἐμὸν
Ἀτρέα
πατέρα
γεννῆσαί
|
ποτε, |
~ὃς
ἐξέφυσεν
Ἀερόπης
λέκτρων
ἄπο
|
[350] |
φοινίαισι
πλαγαῖς.
~ὦ
μάκαρ
Ἀρκαδίαι
|
ποτὲ |
παρθένε
~Καλλιστοῖ,
Διὸς
ἃ
λεχέων |
[250] |
τοῦτ´
ἔστ´
οὔτε
μὴ
σωθῆι
|
ποτε. |
~τί
δῆτ´
ἔτι
ζῶ;
τίν´ |
[900] |
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις
τὴν
σήν
|
ποτε, |
~χάριτας
πονηρὰς
κἀδίκους
ὠνουμένη.
~μισεῖ |
[1000] |
πάτερ,
ὅσον
γ´
ἐγὼ
σθένω,
|
~οὔποτε |
κεκλήσηι
δυσσεβὴς
ἀντ´
εὐσεβοῦς.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1050] |
ἐρειπίων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
καιρὸν
ἦλθε,
|
τότε |
δ´
ἄκαιρ´
ἀπώλλυτο·
~τὸ
δ´ |
[1300] |
~τύπανά
τ´
ἔλαβε
βυρσοτενῆ
~καλλίστα
|
τότε |
πρῶτα
μακάρων
~Κύπρις·
γέλασεν
δὲ |
[1150] |
μέλονται
κάτω,
~τείχεα
δὲ
φλογερὸς
|
ὥστε |
Διὸς
ἐπέσυτο
φλόξ,
~ἐπὶ
δὲ |
[800] |
βίον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πῶς
οὖν
θανούμεθ´
|
ὥστε |
καὶ
δόξαν
λαβεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου |
[400] |
πνεῦμα
κοὔποτ´
οὔριον
~ἐσῆλθε
λαῖφος
|
ὥστε |
μ´
ἐς
πάτραν
μολεῖν.
~καὶ |
[1000] |
τιν´
οἵτινες
τετραζύγων
~ὄχων
ἀνάσσους´
|
ὥστε |
νῶιν
δοῦναι
δίφρους;
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´ |
[1250] |
ἀχλαινίας
~ἐσθῆτα
λήψηι
σῖτά
θ´,
|
ὥστε |
ς´
ἐς
πάτραν
~ἐλθεῖν,
ἐπεὶ |
[250] |
τέρας;
~{γυνὴ
γὰρ
οὔθ´
Ἑλληνὶς
|
οὔτε |
βάρβαρος
~τεῦχος
νεοσσῶν
λευκὸν
ἐκλοχεύεται, |
[400] |
δυσδαίμονος.
~χρεία
δὲ
τείρει
μ´·
|
οὔτε |
γὰρ
σῖτος
πάρα
~οὔτ´
ἀμφὶ |
[250] |
~νῦν
δ´
οὔτε
τοῦτ´
ἔστ´
|
οὔτε |
μὴ
σωθῆι
ποτε.
~τί
δῆτ´ |
[1600] |
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἄν
ποτ´
ηὔχουν
|
οὔτε |
ς´
οὔθ´
ἡμᾶς
λαθεῖν
~Μενέλαον, |
[950] |
πατρί.
~οὐ
γὰρ
γαμεῖ
τήνδ´
|
οὔτε |
σύγγονος
σέθεν
~οὔτ´
ἄλλος
οὐδείς· |
[250] |
μόνοις
ἂν
ἦν.
~νῦν
δ´
|
οὔτε |
τοῦτ´
ἔστ´
οὔτε
μὴ
σωθῆι |
[1550] |
ἡ
ναυκληρία·
~πάλιν
πλέωμεν
ἀξίαν
|
κέλευε |
σύ,
~σὺ
δὲ
στρέφ´
οἴακ´. |
[1400] |
ἐκπέμψω
στόλον;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκιστα·
μὴ
|
δούλευε |
σοῖς
δούλοις,
ἄναξ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´ |
[1000] |
~κοινὴν
ξυνάπτειν
μηχανὴν
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
ἄκουε |
δή
νυν·
χρόνιος
εἶ
κατὰ |
[300] |
τὸ
χάρμα
τοὺς
γόους
τ´
|
ἔχε. |
~πρὶν
δ´
οὐδὲν
ὀρθῶς
εἰδέναι, |
[700] |
~σπεύδων
δ´
ὅτ´
ἔσπευδ´
οὐδὲν
|
εἶχε· |
νῦν
δ´
ἔχει
~αὐτόματα
πράξας |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
οὐκέτ´·
ἤδη
δ´
|
ἄρχε |
τῶν
ἐμῶν
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χρόνια |
[1650] |
ἐξανεστάθη
βάθρα
~καὶ
τοῖς
θεοῖς
|
παρέσχε |
τοὔνομ´,
οὐκέτι·
~ἐν
τοῖσι
δ´ |
[1200] |
δ´
ὅδ´
ἁνὴρ
καὶ
πόθεν
|
κατέσχε |
γῆν;
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἕλλην,
Ἀχαιῶν
εἷς |
[1650] |
οἴκους
καὶ
συνοικῆσαι
πόσει.
~ἀλλ´
|
ἴσχε |
μὲν
σῆς
συγγόνου
μέλαν
ξίφος, |
[1250] |
ὦ
τάλας,
ἔσελθε
καὶ
λουτρῶν
|
τύχε
|
~ἐσθῆτά
τ´
ἐξάλλαξον.
οὐκ
ἐς |
[950] |
ἐμὴν
δάμαρτά
σε,
~ἣν
Ζεὺς
|
ἔπεμψε |
δεῦρό
σοι
σώιζειν
ἐμοί.
~οἶδ´ |
[200] |
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
~Ἥρα
τὸν
ὠκύπουν
|
~ἔπεμψε |
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς
με
χλοερὰ |