Vers |
[550] |
ἀνὰ
μέλαθρα·
~σέβετέ
νιν.
σέβομεν
|
ὤ. |
~(εἴδετε
λάϊνα
κίοσιν
ἔμβολα
~τάδε |
[950] |
ὄρος
ἐς
ὄρος
ἔμολ´
ἔμολεν,
|
ὦ |
βάκχαι;
~τίς
ἄρα
νιν
ἔτεκεν; |
[1000] |
ἢ
πυριφλέγων
~ὁρᾶσθαι
λέων.
~ἴθ´,
|
ὦ |
Βάκχε,
θὴρ
ἀγρευτᾶι
βακχᾶν
~προσώπωι |
[500] |
βᾶθι
νηδύν·
~ἀναφαίνω
σε
τόδ´,
|
ὦ |
Βάκχιε,
~Θήβαις
ὀνομάζειν.
~σὺ
δέ |
[550] |
~μόλε
νυν
ἁμέτερον
ἐς
~θίασον,
|
ὦ |
Βρόμιε
Βρόμιε.
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ)
σεῖε
πέδον |
[1000] |
πλὴν
ἐπ´
ἐξειργασμένοις
~κακοῖσι
χαίρειν,
|
ὦ |
γυναῖκες,
οὐ
καλόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔνεπέ |
[750] |
δαίμον´
οὖν
τόνδ´,
ὅστις
ἔστ´,
|
ὦ |
δέσποτα,
~δέχου
πόλει
τῆιδ´·
ὡς |
[550] |
ἄρα
τᾶς
θηροτρόφου
~θυρσοφορεῖς
~θιάσους,
|
ὦ |
Διόνυς´,
ἢ
~κορυφαῖς
Κωρυκίαις;
~τάχα |
[550] |
~σκοτίαισι
κρυπτὸν
εἱρκταῖς.
~ἐσορᾶις
τάδ´,
|
ὦ |
Διὸς
παῖ
~Διόνυσε,
σοὺς
προφήτας
|
[700] |
ἐκρύπτομεν
δέμας.
~ἡ
δ´
ἀνεβόησεν·
|
Ὦ |
δρομάδες
ἐμαὶ
κύνες,
~θηρώμεθ´
ἀνδρῶν |
[1000] |
πεσόντι
~τὰν
μαινάδων.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
|
~ὦ |
δῶμ´
ὃ
πρίν
ποτ´
ηὐτύχεις |
[100] |
παρὰ
κερκίδων
τ´
~οἰστρηθεὶς
Διονύσωι.
|
~ὦ |
θαλάμευμα
Κουρήτων
~ζάθεοί
τε
Κρήτας
|
[150] |
ἐπιβρέμει
τοιάδ´·
~Ὦ
ἴτε
βάκχαι,
|
~ὦ |
ἴτε
βάκχαι,
~Τμώλου
χρυσορόου
χλιδά, |
[150] |
δ´
ἐπ´
εὐάσμασιν
ἐπιβρέμει
τοιάδ´·
|
~Ὦ |
ἴτε
βάκχαι,
~ὦ
ἴτε
βάκχαι, |
[1200] |
ἄγραν
ἣν
φέρους´
ἐλήλυθας.
~(ΑΓΑΥΗ)
|
ὦ |
καλλίπυργον
ἄστυ
Θηβαίας
χθονὸς
~ναίοντες, |
[50] |
μετέβαλον
εἰς
ἀνδρὸς
φύσιν.
~ἀλλ´,
|
ὦ |
λιποῦσαι
Τμῶλον,
ἔρυμα
Λυδίας,
~θίασος |
[500] |
~Θήβαις
ὀνομάζειν.
~σὺ
δέ
μ´,
|
ὦ |
μάκαιρα
Δίρκα,
~στεφανηφόρους
ἀπωθῆι
~θιάσους |
[50] |
νομισθέντα
γὰρ
αἰεὶ
~Διόνυσον
ὑμνήσω.
|
~ὦ |
μάκαρ,
ὅστις
εὐδαίμων
~τελετὰς
θεῶν |
[1350] |
σμικρὸς
ἐπίκουρος
πατήρ.
~(ΑΓΑΥΗ)
χαῖρ´,
|
ὦ |
μέλαθρον,
χαῖρ´,
ὦ
πατρία
~πόλις· |
[1350] |
χαῖρε
πάτερ
μοι.
(ΚΑΔΜΟΣ)
χαῖρ´,
|
ὦ |
μελέα
~θύγατερ·
χαλεπῶς
δ´
ἐς |
[1100] |
ἐν
δόμοις
Ἐχίονος·
~οἴκτιρε
δ´
|
ὦ |
μῆτέρ
με
μηδὲ
ταῖς
ἐμαῖς
|
[250] |
~καθ´
Ἑλλάδ´
ἔσται.
δύο
γάρ,
|
ὦ |
νεανία,
~τὰ
πρῶτ´
ἐν
ἀνθρώποισι· |
[1050] |
ὡς
μὲν
εἰκάσαι
~Διόνυσος,
ἀνεβόησεν·
|
Ὦ |
νεάνιδες,
~ἄγω
τὸν
ὑμᾶς
κἀμὲ |
[1050] |
οὐχ
ὁρῶν
ὄχλον
~ἔλεξε
τοιάδ´·
|
Ὦ |
ξέν´,
οὗ
μὲν
ἕσταμεν
~οὐκ |
[250] |
τῶν
ὀργίων.
~(ΧΟΡΟΣ)
τῆς
δυσσεβείας.
|
ὦ |
ξέν´,
οὐκ
αἰδῆι
θεοὺς
~Κάδμον |
[400] |
ποιούμενος.
~κἀγὼ
δι´
αἰδοῦς
εἶπον·
|
Ὦ |
ξέν´,
οὐχ
ἑκὼν
~ἄγω
σε, |
[300] |
Βρόμιον
σωφρονεῖς,
μέγαν
θεόν.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
|
ὦ |
παῖ,
καλῶς
σοι
Τειρεσίας
παρήινεσεν. |
[1350] |
ἐκ
θαλάμων.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
στεῖχέ
νυν,
|
ὦ |
παῖ,
τὸν
Ἀρισταίου.
~(ΑΓΑΥΗ)
στένομαί |
[1350] |
~Ἀχέροντα
πλεύσας
ἥσυχος
γενήσομαι.
~(ΑΓΑΥΗ)
|
ὦ |
πάτερ,
ἐγὼ
δὲ
σοῦ
στερεῖσα |
[1300] |
ὡς
κολάζω
τὸν
ἀδικοῦντά
ς´,
|
ὦ |
πάτερ.
~νῦν
δ´
ἄθλιος
μέν |
[1300] |
μέν,
ἀλγεινὴν
δὲ
σοί.
~(ΑΓΑΥΗ)
|
ὦ |
πάτερ,
ὁρᾶις
γὰρ
τἄμ´
ὅσωι |
[1350] |
~(ΑΓΑΥΗ)
χαῖρ´,
ὦ
μέλαθρον,
χαῖρ´,
|
ὦ |
πατρία
~πόλις·
ἐκλείπω
ς´
ἐπὶ |
[1200] |
~μακάριος,
ἡμῶν
τοιάδ´
ἐξειργασμένων.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
|
{ὦ |
πένθος
οὐ
μετρητὸν
οὐδ´
οἷόν |
[550] |
μούσαις,
~σύναγεν
θῆρας
ἀγρώστας.
~μάκαρ
|
ὦ |
Πιερία,
~σέβεταί
ς´
Εὔιος,
ἥξει
|
[1350] |
τόδ´
ἂν
ἥκοις.
~(ΑΓΑΥΗ)
ἄγετ´
|
ὦ |
πομποί
με
κασιγνήτας
~ἵνα
συμφυγάδας |
[300] |
οὔτ´
ἄνευ
τούτων
νόσου.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ὦ |
πρέσβυ,
Φοῖβόν
τ´
οὐ
καταισχύνεις |
[100] |
ἄγραν
θηρότροφον
μαινάδες
~ἀμφιβάλλονται
πλοκάμοις.
|
~ὦ |
Σεμέλας
τροφοὶ
Θῆβαι,
~στεφανοῦσθε
κισσῶι· |
[700] |
τρίβων
λόγων
~ἔλεξεν
εἰς
ἅπαντας·
|
Ὦ |
σεμνὰς
πλάκας
~ναίοντες
ὀρέων,
θέλετε |
[350] |
βάκχευσιν
ἐν
Θήβαις
ἰδών.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ὦ |
σχέτλι´,
ὡς
οὐκ
οἶσθα
ποῦ |
[1300] |
γεγὼς
~τῆς
σῆς
τόδ´
ἔρνος,
|
ὦ |
τάλαινα,
νηδύος
~αἴσχιστα
καὶ
κάκιστα |
[1350] |
~(ΚΑΔΜΟΣ)
τί
μ´
ἀμφιβάλλεις
χερσίν,
|
ὦ |
τάλαινα
παῖ,
~ὄρνις
ὅπως
κηφῆνα |
[1200] |
ἄγραι
~κατειργασμένα.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεῖξόν
νυν,
|
ὦ |
τάλαινα,
σὴν
νικηφόρον
~ἀστοῖσιν
ἄγραν |
[800] |
πάσχων
οὔτε
δρῶν
σιγήσεται.
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ)
|
ὦ |
τᾶν,
ἔτ´
ἔστιν
εὖ
καταστῆσαι |
[1300] |
~ὧι
δῶμ´
ἀνέβλεφ´,
ὃς
συνεῖχες,
|
ὦ |
τέκνον,
~τοὐμὸν
μέλαθρον,
παιδὸς
ἐξ |
[1350] |
μέλλεθ´
ἅπερ
ἀναγκαίως
ἔχει;
~(ΚΑΔΜΟΣ)
|
ὦ |
τέκνον,
ὡς
ἐς
δεινὸν
ἤλθομεν |
[600] |
θαρσεῖτε
σαρκὸς
ἐξαμείψασαι
τρόμον.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ὦ |
φάος
μέγιστον
ἡμῖν
εὐίου
βακχεύματος, |
[150] |
τε
κρᾶτα
κισσίνοις
βλαστήμασιν.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
|
~ὦ |
φίλταθ´,
ὡς
σὴν
γῆρυν
ἠισθόμην |
[1300] |
γένος
~ἔσπειρα
κἀξήμησα
κάλλιστον
θέρος.
|
~ὦ |
φίλτατ´
ἀνδρῶν
(καὶ
γὰρ
οὐκέτ´ |
[1250] |
ἐν
ἀγκάλαις
ἔχεις;
~(ΑΓΑΥΗ)
λέγοντος,
|
ὥ |
γ´
ἔφασκον
αἱ
θηρώμεναι.
~(ΚΑΔΜΟΣ) |
[1000] |
πτήσσω.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Θήβας
δ´
ἀνάνδρους
|
ὧδ´ |
ἄγεις
~(ΧΟΡΟΣ)
ὁ
Διόνυσος
ὁ |
[50] |
Βρόμιον·
~ὅν
ποτ´
ἔχους´
ἐν
|
ὠδίνων
|
~λοχίαις
ἀνάγκαισι
~πταμένας
Διὸς
βροντᾶς
|
[0] |
κατ´
ἐμὲ
καὶ
σπονδῶν
ἄπο
|
~ὠθεῖ |
μ´
ἐν
εὐχαῖς
τ´
οὐδαμοῦ |
[1100] |
τὸν
ξυνεργάτην
ἄγρας,
~τὸν
καλλίνικον,
|
ὧι |
δάκρυα
νικηφορεῖ.
~ἐγὼ
μὲν
οὖν |
[1300] |
~αἴσχιστα
καὶ
κάκιστα
κατθανόνθ´
ὁρῶ·
|
~ὧι |
δῶμ´
ἀνέβλεφ´,
ὃς
συνεῖχες,
ὦ |
[1250] |
~ἐν
τῶιδ´
ἀεὶ
μενεῖτ´
ἐν
|
ὧι |
καθέστατε,
~οὐκ
εὐτυχοῦσαι
δόξετ´
οὐχὶ |
[200] |
διὰ
σπουδῆς
περᾶι,
~Ἐχίονος
παῖς,
|
ὧι |
κράτος
δίδωμι
γῆς.
~ὡς
ἐπτόηται· |
[400] |
~οἴνου
τέρψιν
ἄλυπον·
~μισεῖ
δ´
|
ὧι |
μὴ
ταῦτα
μέλει,
~κατὰ
φάος |
[1250] |
ἡ
τάλαιν´
ἔχω
κάρα.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
|
ὠιμωγμένον |
γε
πρόσθεν
ἢ
σὲ
γνωρίσαι. |
[650] |
σωφρόνως,
οὐχ
ὡς
σὺ
φὴις
|
~ὠινωμένας |
κρατῆρι
καὶ
λωτοῦ
ψόφωι
~θηρᾶν |
[0] |
~τοιγάρ
νιν
αὐτὰς
ἐκ
δόμων
|
ὤιστρης´ |
ἐγὼ
~μανίαις,
ὄρος
δ´
οἰκοῦσι |
[850] |
~συντείνηι
δράμημα
κυνῶν,
~μόχθοις
δ´
|
ὠκυδρόμοις |
ἀελλὰς
~θρώισκηι
πεδίον
~παραποτάμιον,
ἡδομένα
|
[550] |
χορεύσων
ἅμα
βακχεύμασι,
~τόν
τ´
|
ὠκυρόαν
|
~διαβὰς
Ἀξιὸν
εἱλισσομένας
~μαινάδας
ἄξει
|
[450] |
γὰρ
ὢν
~οὐκ
ἔστιν
οὕτως
|
ὠκὺς |
ὥστε
μ´
ἐκφυγεῖν.
~ἀτὰρ
τὸ |
[1050] |
Βακχίου
Κάδμου
κόραι
~ἦιξαν
πελείας
|
ὠκύτητ´ |
οὐχ
ἥσσονες
~{ποδῶν
ἔχουσαι
συντόνοις |
[1100] |
οὐδ´
ἔπειθέ
νιν.
~λαβοῦσα
δ´
|
ὠλέναις´ |
ἀριστερὰν
χέρα,
~πλευροῖσιν
ἀντιβᾶσα
τοῦ |
[1200] |
ἀγρεύειν
χεροῖν.
~φέρω
δ´
ἐν
|
ὠλέναισιν, |
ὡς
ὁρᾶις,
τάδε
~λαβοῦσα
τἀριστεῖα, |
[1100] |
ὠλόλυζον.
ἔφερε
δ´
ἡ
μὲν
|
ὠλένην, |
~ἡ
δ´
ἴχνος
αὐταῖς
ἀρβύλαις, |
[1250] |
ἐξεβακχεύθη
πόλις.
~(ΑΓΑΥΗ)
Διόνυσος
ἡμᾶς
|
ὤλες´, |
ἄρτι
μανθάνω.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
ὕβριν
γ´ |
[1250] |
κασίγνηται
σέθεν.
~(ΑΓΑΥΗ)
ποῦ
δ´
|
ὤλετ´; |
ἦ
κατ´
οἶκον,
ἢ
ποίοις |
[1100] |
ὅσον
ἐτύγχαν´
ἐμπνέων,
~αἱ
δ´
|
ὠλόλυζον. |
ἔφερε
δ´
ἡ
μὲν
ὠλένην, |
[650] |
ἠρημωμένας.
~ἡ
σὴ
δὲ
μήτηρ
|
ὠλόλυξεν |
ἐν
μέσαις
~σταθεῖσα
βάκχαις
ἐξ |
[250] |
ὅτι
θεᾶι
θεὸς
~Ἥραι
ποθ´
|
ὡμήρευσε, |
συνθέντες
λόγον.
~μάντις
δ´
ὁ |
[750] |
δόμων
τέκνα,
~ὁπόσα
δ´
ἐπ´
|
ὤμοις |
ἔθεσαν
οὐ
δεσμῶν
ὕπο
~προσείχετ´ |
[900] |
πτυχὰς
~αὐταῖσι
βάκχαις
τοῖς
ἐμοῖς
|
ὤμοις |
φέρειν;
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ)
δύναι´
ἄν,
εἰ |
[950] |
ἢ
χεροῖν
ἀνασπάσω
~κορυφαῖς
ὑποβαλὼν
|
ὦμον |
ἢ
βραχίονα;
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ)
μὴ
σύ |
[1100] |
~πλευροῖσιν
ἀντιβᾶσα
τοῦ
δυσδαίμονος
~ἀπεσπάραξεν
|
ὦμον, |
οὐχ
ὑπὸ
σθένους
~ἀλλ´
ὁ |
[300] |
τὸν
Ἀκταίωνος
ἄθλιον
μόρον,
~ὃν
|
ὠμόσιτοι |
σκύλακες
ἃς
ἐθρέψατο
~διεσπάσαντο,
κρείσσον´ |
[650] |
~καὶ
πρῶτα
μὲν
καθεῖσαν
εἰς
|
ὤμους |
κόμας
~νεβρίδας
τ´
ἀνεστείλανθ´
ὅσαισιν |
[100] |
~ἱερὸν
ἐνδυτόν,
ἀγρεύων
~αἷμα
τραγοκτόνον,
|
ὠμοφάγον |
χάριν,
~ἱέμενος
εἰς
ὄρεα
Φρύγια |
[150] |
σοφοῦ
παρ´
ἀνδρός,
ἐν
δόμοισιν
|
ὤν. |
~ἥκω
δ´
ἕτοιμος
τήνδ´
ἔχων |
[1300] |
~τίς
σὴν
ταράσσει
καρδίαν
λυπηρὸς
|
ὤν; |
~λέγ´,
ὡς
κολάζω
τὸν
ἀδικοῦντά |
[600] |
ξίφος
παρεῖται·
πρὸς
θεὸν
γὰρ
|
ὢν |
ἀνὴρ
~ἐς
μάχην
ἐλθεῖν
ἐτόλμης´. |
[150] |
πέρι
~ἅ
τε
ξυνεθέμην
πρέσβυς
|
ὢν |
γεραιτέρωι,
~θύρσους
ἀνάπτειν
καὶ
νεβρῶν |
[1100] |
οἰμώγμασιν
~Πενθεύς·
κακοῦ
γὰρ
ἐγγὺς
|
ὢν |
ἐμάνθανεν.
~πρώτη
δὲ
μήτηρ
ἦρξεν |
[750] |
θυμούμενος
~πρὸς
κέντρα
λακτίζοιμι
θνητὸς
|
ὢν |
θεῶι.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
θύσω,
φόνον
γε |
[1000] |
θέρος}
~ὥς
σε
στενάζω,
δοῦλος
|
ὢν |
μὲν
ἀλλ´
ὅμως
~{χρηστοῖσι
δούλοις |
[200] |
ποτ´
ἐρεῖ
νεώτερον;
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
~ἔκδημος
|
ὢν |
μὲν
τῆσδ´
ἐτύγχανον
χθονός,
~κλύω |
[1300] |
φίλτατ´
ἀνδρῶν
(καὶ
γὰρ
οὐκέτ´
|
ὢν |
ὅμως
~τῶν
φιλτάτων
ἔμοιγ´
ἀριθμήσηι, |
[500] |
ἐμοί·
σὺ
δ´
ἀσεβὴς
αὐτὸς
|
ὢν |
οὐκ
εἰσορᾶις.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
λάζυσθε·
καταφρονεῖ |
[450] |
χειρῶν
τοῦδ´·
ἐν
ἄρκυσιν
γὰρ
|
ὢν
|
~οὐκ
ἔστιν
οὕτως
ὠκὺς
ὥστε |
[900] |
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ)
ὁ
θεὸς
ὁμαρτεῖ,
πρόσθεν
|
ὢν |
οὐκ
εὐμενής,
~ἔνσπονδος
ἡμῖν·
νῦν |
[250] |
σπείραντα
γηγενῆ
στάχυν,
~Ἐχίονος
δ´
|
ὢν |
παῖς
καταισχυνεῖς
γένος;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ὅταν |
[150] |
~ζητεῖ
νιν·
οἶδε
δ´
αὐτὸς
|
ὧν |
ἥκω
πέρι
~ἅ
τε
ξυνεθέμην |
[650] |
δὲ
θιάσους
τρεῖς
γυναικείων
χορῶν,
|
~ὧν |
ἦρχ´
ἑνὸς
μὲν
Αὐτονόη,
τοῦ |
[0] |
τὴν
ἁμαρτίαν
λέχους,
~Κάδμου
σοφίσμαθ´,
|
ὧν |
νιν
οὕνεκα
κτανεῖν
~Ζῆν´
ἐξεκαυχῶνθ´, |
[0] |
εὐχαῖς
τ´
οὐδαμοῦ
μνείαν
ἔχει.
|
~ὧν |
οὕνεκ´
αὐτῶι
θεὸς
γεγὼς
ἐνδείξομαι
|
[50] |
ἄγειν
~ζητῆι,
ξυνάψω
μαινάσι
στρατηλατῶν.
|
~ὧν |
οὕνεκ´
εἶδος
θνητὸν
ἀλλάξας
ἔχω
|
[1000] |
ὄλωλε,
παῖς
Ἐχίονος
πατρός.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ὦναξ |
Βρόμιε,
θεὸς
φαίνηι
μέγας.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[650] |
ἄμπελον
φύει
βροτοῖς.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ)
|
ὠνείδισας |
δὴ
τοῦτο
Διονύσωι
καλόν.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ) |
[700] |
μοι,
~ἕπεσθε
θύρσοις
διὰ
χερῶν
|
ὡπλισμέναι. |
~ἡμεῖς
μὲν
οὖν
φεύγοντες
ἐξηλύξαμεν
|
[700] |
αὑτούς.
αἱ
δὲ
τὴν
τεταγμένην
|
~ὥραν |
ἐκίνουν
θύρσον
ἐς
βακχεύματα,
~Ἴακχον |
[600] |
αὐλήν·
ὁ
δ´
ἐπὶ
τοῦθ´
|
ὡρμημένος
|
~ἦισσε
κἀκέντει
φαεννὸν
αἰθέρ´,
ὡς |
[400] |
~ἐφ´
ἣν
ἔπεμψας,
οὐδ´
ἄκρανθ´
|
ὡρμήσαμεν. |
~ὁ
θὴρ
δ´
ὅδ´
ἡμῖν |
[1200] |
~λαβοῦσα
τἀριστεῖα,
σοῖσι
πρὸς
δόμοις
|
~ὡς |
ἀγκρεμασθῆι·
σὺ
δέ,
πάτερ,
δέξαι |
[650] |
τὸ
βασιλικὸν
λίαν.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
λέγ´,
|
ὡς |
ἀθῶιος
ἐξ
ἐμοῦ
πάντως
ἔσηι· |
[300] |
λόγων
πεισθεὶς
ὕπο.
~μαίνηι
γὰρ
|
ὡς |
ἄλγιστα,
κοὔτε
φαρμάκοις
~ἄκη
λάβοις |
[350] |
λάβητε,
δέσμιον
πορεύσατε
~δεῦρ´
αὐτόν,
|
ὡς |
ἂν
λευσίμου
δίκης
τυχὼν
~θάνηι, |
[500] |
καθείρξατ´
αὐτὸν
ἱππικαῖς
πέλας
~φάτναισιν,
|
ὡς |
ἂν
σκότιον
εἰσορᾶι
κνέφας.
~ἐκεῖ |
[1050] |
κόρας.
~ὁ
δ´
αὖθις
ἐπεκέλευσεν·
|
ὡς |
δ´
ἐγνώρισαν
~σαφῆ
κελευσμὸν
Βακχίου |
[1050] |
τ´
ἐπήδων
θεοῦ
πνοαῖσιν
ἐμμανεῖς.
|
~ὡς |
δ´
εἶδον
ἐλάτηι
δεσπότην
ἐφήμενον, |
[600] |
πρὸς
ὑμᾶς,
Πενθέως
οὐ
φροντίσας.
|
~ὡς |
δέ
μοι
δοκεῖ
(ψοφεῖ
γοῦν |
[700] |
~κοινῶν
λόγων
δώσοντες
ἀλλήλοις
ἔριν
|
~{ὡς |
δεινὰ
δρῶσι
θαυμάτων
τ´
ἐπάξια} |
[650] |
σοι
καὶ
πόλει
χρήιζων,
ἄναξ,
|
~ὡς |
δεινὰ
δρῶσι
θαυμάτων
τε
κρείσσονα. |
[200] |
εὐναῖς
ἀρσένων
ὑπηρετεῖν,
~πρόφασιν
μὲν
|
ὡς |
δὴ
μαινάδας
θυοσκόους,
~τὴν
δ´ |
[1250] |
ἄναξ
ἀπώλες´
οἰκεῖος
γεγώς.
~(ΑΓΑΥΗ)
|
ὡς |
δύσκολον
τὸ
γῆρας
ἀνθρώποις
ἔφυ
|
[750] |
ἐστὶν
μέγας
~κἀκεῖνό
φασιν
αὐτόν,
|
ὡς |
ἐγὼ
κλύω,
~τὴν
παυσίλυπον
ἄμπελον |
[900] |
σοι
πλόκαμος
ἐξέστηχ´
ὅδε,
~οὐχ
|
ὡς |
ἐγώ
νιν
ὑπὸ
μίτραι
καθήρμοσα. |
[1250] |
τι
κἀποκρίναι´
ἂν
σαφῶς;
~(ΑΓΑΥΗ)
|
ὡς |
ἐκλέλησμαί
γ´
ἃ
πάρος
εἴπομεν, |
[1100] |
λάβεσθε,
μαινάδες,
τὸν
ἀμβάτην
~θῆρ´
|
ὡς |
ἕλωμεν
μηδ´
ἀπαγγείληι
θεοῦ
~χοροὺς |
[600] |
δόμων
ἔσω.
~κἆιθ´
ὁ
Βρόμιος,
|
ὡς |
ἔμοιγε
φαίνεται,
δόξαν
λέγω,
~φάσμ´ |
[600] |
πονῶν.
~διαμεθεὶς
δὲ
τόνδε
μόχθον,
|
ὡς |
ἐμοῦ
πεφευγότος
~ἵεται
ξίφος
κελαινὸν |
[1250] |
ἐς
χέρας;
~(ΚΑΔΜΟΣ)
δύστην´
ἀλήθει´,
|
ὡς |
ἐν
οὐ
καιρῶι
πάρει.
~(ΑΓΑΥΗ) |
[250] |
ἀνθρώπους
ἔχειν.
~καὶ
διαγελᾶις
νιν
|
ὡς |
ἐνερράφη
Διὸς
~μηρῶι;
διδάξω
ς´ |
[600] |
φόβωι
~πρὸς
πέδωι
πεπτώκατ´;
ἤισθεσθ´,
|
ὡς |
ἔοικε,
Βακχίου
~διατινάξαντος
δῶμα
Πενθέως· |
[750] |
καὶ
τόξων
χερὶ
~ψάλλουσι
νευράς,
|
ὡς |
ἐπιστρατεύσομεν
~βάκχαισιν·
οὐ
γὰρ
ἀλλ´ |
[200] |
παῖς,
ὧι
κράτος
δίδωμι
γῆς.
|
~ὡς |
ἐπτόηται·
τί
ποτ´
ἐρεῖ
νεώτερον; |
[450] |
σῶμ´
οὐκ
ἄμορφος
εἶ,
ξένε,
|
~ὡς |
ἐς
γυναῖκας,
ἐφ´
ὅπερ
ἐς |
[1350] |
ἀναγκαίως
ἔχει;
~(ΚΑΔΜΟΣ)
ὦ
τέκνον,
|
ὡς |
ἐς
δεινὸν
ἤλθομεν
κακὸν
~πάντες, |
[600] |
ἀθυμίαν
ἀφίκεσθ´,
ἡνίκ´
εἰσεπεμπόμην,
~Πενθέως
|
ὡς |
ἐς
σκοτεινὰς
ὁρκανὰς
πεσούμενος;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[600] |
τάφωι
~πῦρ
ἀνῆψ´·
ὁ
δ´
|
ὡς |
ἐσεῖδε,
δώματ´
αἴθεσθαι
δοκῶν,
~ἦισς´ |
[600] |
φάος
μέγιστον
ἡμῖν
εὐίου
βακχεύματος,
|
~ὡς |
ἐσεῖδον
ἀσμένη
σε,
μονάδ´
ἔχους´ |
[300] |
σοὶ
λεγέσθω·
καὶ
καταψεύδου
καλῶς
|
~ὡς |
ἔστι
Σεμέλης,
ἵνα
δοκῆι
θεὸν |
[650] |
ἐξ
ὕπνου
κινεῖν
δέμας,
~μυκήμαθ´
|
ὡς |
ἤκουσε
κεροφόρων
βοῶν.
~αἱ
δ´ |
[450] |
κἀσεβοῦντ´
ἐς
τὸν
θεόν.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
|
ὡς |
θρασὺς
ὁ
βάκχος
κοὐκ
ἀγύμναστος |
[1250] |
ἂν
ὄψιν
εἰς
ἐμὴν
~καλέσειεν,
|
ὡς |
ἴδηι
με
τὴν
εὐδαίμονα;
~(ΚΑΔΜΟΣ) |
[1200] |
ἄστυ
Θηβαίας
χθονὸς
~ναίοντες,
ἔλθεθ´
|
ὡς |
ἴδητε
τήνδ´
ἄγραν
~Κάδμου
θυγατέρες |
[250] |
ἐνερράφη
Διὸς
~μηρῶι;
διδάξω
ς´
|
ὡς |
καλῶς
ἔχει
τόδε.
~ἐπεί
νιν |
[1300] |
ταράσσει
καρδίαν
λυπηρὸς
ὤν;
~λέγ´,
|
ὡς |
κολάζω
τὸν
ἀδικοῦντά
ς´,
ὦ |
[1000] |
~παρακόπωι
τε
λήματι
στέλλεται,
~τἀνίκατον
|
ὡς |
κρατήσων
βίαι.
~γνώμαν
σώφρονα
θάνατος |
[1300] |
γεγώς.
~ὄχον
δὲ
μόσχων,
χρησμὸς
|
ὡς |
λέγει
Διός,
~ἐλᾶις
μετ´
ἀλόχου |
[1250] |
μέτα;
~(ΑΓΑΥΗ)
Σπαρτῶι
μ´
ἔδωκας,
|
ὡς |
λέγους´,
Ἐχίονι.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
τίς
οὖν |
[100] |
δὲ
μελισσᾶν
νέκταρι.
~Συρίας
δ´
|
ὡς |
λιβάνου
καπνὸν
~ὁ
Βακχεὺς
ἀνέχων
|
[1050] |
~ἐκ
δ´
αἰθέρος
φωνή
τις,
|
ὡς |
μὲν
εἰκάσαι
~Διόνυσος,
ἀνεβόησεν·
Ὦ |
[850] |
δέραν
~αἰθέρ´
ἐς
δροσερὸν
ῥίπτους´,
|
~ὡς |
νεβρὸς
χλοεραῖς
ἐμπαίζουσα
~λείμακος
ἡδοναῖς, |
[1200] |
μὲν
πρῶτα
σῶν,
ἔπειτ´
ἐμῶν·
|
~ὡς |
ὁ
θεὸς
ἡμᾶς
ἐνδίκως
μὲν |
[50] |
δώματ´
ἐλθοῦσαι
τάδε
~κτυπεῖτε
Πενθέως,
|
ὡς |
ὁρᾶι
Κάδμου
πόλις.
~ἐγὼ
δὲ |
[1200] |
χεροῖν.
~φέρω
δ´
ἐν
ὠλέναισιν,
|
ὡς |
ὁρᾶις,
τάδε
~λαβοῦσα
τἀριστεῖα,
σοῖσι |
[1150] |
τόνδ´
ἄνευ
βρόχων
~νέον
ἶνιν,
|
~ὡς |
ὁρᾶν
πάρα.
~(ΧΟΡΟΣ)
πόθεν
ἐρημίας; |
[1100] |
χεροῖν,
~πήξας´
ἐπ´
ἄκρον
θύρσον
|
ὡς |
ὀρεστέρου
~φέρει
λέοντος
διὰ
Κιθαιρῶνος |
[1050] |
σιγηλὰ
καὶ
γλώσσης
ἄπο
~σώιζοντες,
|
ὡς |
ὁρῶιμεν
οὐχ
ὁρώμενοι.
~ἦν
δ´ |
[150] |
γέροντι,
Τειρεσία·
σὺ
γὰρ
σοφός.
|
~ὡς |
οὐ
κάμοιμ´
ἂν
οὔτε
νύκτ´ |
[350] |
Θήβαις
ἰδών.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ὦ
σχέτλι´,
|
ὡς |
οὐκ
οἶσθα
ποῦ
ποτ´
εἶ |
[1200] |
~πηκτῶν
πρὸς
οἴκους
κλιμάκων
προσαμβάσεις,
|
~ὡς |
πασσαλεύσηι
κρᾶτα
τριγλύφοις
τόδε
~λέοντος |
[850] |
γνώσεται
δὲ
τὸν
Διὸς
~Διόνυσον,
|
ὡς |
πέφυκεν
ἐν
μέρει
θεὸς
~δεινότατος, |
[1050] |
ἐξανέστεφον,
~αἱ
δ´
ἐκλιποῦσαι
ποικίλ´
|
ὡς |
πῶλοι
ζυγὰ
~βακχεῖον
ἀντέκλαζον
ἀλλήλαις |
[150] |
κισσίνοις
βλαστήμασιν.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
~ὦ
φίλταθ´,
|
ὡς |
σὴν
γῆρυν
ἠισθόμην
κλυὼν
~σοφὴν |
[300] |
γὰρ
ἔστιν
ὁ
θεὸς
οὗτος,
|
ὡς |
σὺ
φήις,
~παρὰ
σοὶ
λεγέσθω· |
[650] |
κάρα
~εἰκῆι
βαλοῦσαι
σωφρόνως,
οὐχ
|
ὡς |
σὺ
φὴις
~ὠινωμένας
κρατῆρι
καὶ |
[700] |
πλησίον
θρώισκους´
ἐμοῦ,
~κἀγὼ
´ξεπήδης´
|
ὡς |
συναρπάσαι
θέλων,
~λόχμην
κενώσας
ἔνθ´ |
[600] |
ὡρμημένος
~ἦισσε
κἀκέντει
φαεννὸν
αἰθέρ´,
|
ὡς |
σφάζων
ἐμέ.
~πρὸς
δὲ
τοῖσδ´ |
[750] |
ὦ
δέσποτα,
~δέχου
πόλει
τῆιδ´·
|
ὡς |
τά
τ´
ἄλλ´
ἐστὶν
μέγας
|
[800] |
σε
κἀπιχειρήσεις
ὁδῶι;
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
ἄγ´
|
ὡς |
τάχιστα·
τοῦ
χρόνου
δέ
σοι |
[300] |
διδάσκαλον
~δίκην
μέτειμι.
στειχέτω
τις
|
ὡς |
τάχος,
~ἐλθὼν
δὲ
θάκους
τοῦδ´ |
[200] |
ηὕρηται
φρενῶν.
~(ΚΑΔΜΟΣ)
ἐρεῖ
τις
|
ὡς |
τὸ
γῆρας
οὐκ
αἰσχύνομαι,
~μέλλων |
[1250] |
οὐ
καιρῶι
πάρει.
~(ΑΓΑΥΗ)
λέγ´,
|
ὡς |
τὸ
μέλλον
καρδία
πήδημ´
ἔχει. |
[250] |
~σὺ
δ´
εὔτροχον
μὲν
γλῶσσαν
|
ὡς |
φρονῶν
ἔχεις,
~ἐν
τοῖς
λόγοισι |
[850] |
ἔκστησον
φρενῶν,
~ἐνεὶς
ἐλαφρὰν
λύσσαν·
|
ὡς |
φρονῶν
μὲν
εὖ
~οὐ
μὴ |
[1100] |
δὲ
μίτραν
κόμης
ἄπο
~ἔρριψεν,
|
ὥς |
νιν
γνωρίσασα
μὴ
κτάνοι
~τλήμων |
[1000] |
ἔσπειρ´
ὄφιος
ἐν
γαίαι
θέρος}
|
~ὥς |
σε
στενάζω,
δοῦλος
ὢν
μὲν |
[800] |
εὖ
γ´
εἶπας
αὖ
τόδ´·
|
ὥς |
τις
εἶ
πάλαι
σοφός.
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ) |
[200] |
τῆσδε
βακχείας
τάχα.
~λέγουσι
δ´
|
ὥς |
τις
εἰσελήλυθε
ξένος,
~γόης
ἐπωιδὸς |
[1050] |
τροχὸς
~τόρνωι
γραφόμενος
περιφορὰν
ἑλικοδρόμον·
|
~ὣς |
κλῶν´
ὄρειον
ὁ
ξένος
χεροῖν |
[950] |
δοκῶ
σφας
ἐν
λόχμαις
ὄρνιθας
|
ὣς |
~λέκτρων
ἔχεσθαι
φιλτάτοις
ἐν
ἕρκεσιν. |
[1050] |
ἂν
ἤκουσας
βοήν.
~αἱ
δ´
|
ὠσὶν |
ἠχὴν
οὐ
σαφῶς
δεδεγμέναι
~ἔστησαν |
[750] |
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
θύσω,
φόνον
γε
θῆλυν,
|
ὥσπερ |
ἄξιαι,
~πολὺν
ταράξας
ἐν
Κιθαιρῶνος |
[700] |
~θύρσων
γλυκεῖαι
μέλιτος
ἔσταζον
ῥοαί.
|
~ὥστ´, |
εἰ
παρῆσθα,
τὸν
θεὸν
τὸν |
[700] |
βλέφαρα
βασιλείοις
κόραις.
~χωροῦσι
δ´
|
ὥστ´ |
ὄρνιθες
ἀρθεῖσαι
δρόμωι
~πεδίων
ὑποτάσεις |
[950] |
δεινὸς
κἀπὶ
δείν´
ἔρχηι
πάθη,
|
~ὥστ´ |
οὐρανῶι
στηρίζον
εὑρήσεις
κλέος.
~ἔκτειν´, |
[500] |
οὐ
φῶτα
βρότειον,
~φόνιον
δ´
|
ὥστε |
γίγαντ´
ἀντίπαλον
θεοῖς·
~ὃς
ἔμ´ |
[250] |
~οὗτος
θεοῖσι
σπένδεται
θεὸς
γεγώς,
|
~ὥστε |
διὰ
τοῦτον
τἀγάθ´
ἀνθρώπους
ἔχειν. |
[1300] |
βλάβην,
~ὑμᾶς
τε
τόνδε
θ´,
|
ὥστε |
διολέσαι
δόμους
~κἄμ´,
ὅστις
ἄτεκνος |
[1150] |
~κατάκομον
θάλλει.
~(ΧΟΡΟΣ)
πρέπει
γ´
|
ὥστε |
θὴρ
ἄγραυλος
φόβαι.
~(ΑΓΑΥΗ)
ὁ |
[450] |
ὢν
~οὐκ
ἔστιν
οὕτως
ὠκὺς
|
ὥστε |
μ´
ἐκφυγεῖν.
~ἀτὰρ
τὸ
μὲν |
[800] |
δ´
ἡγήσομαι.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
πᾶν
κρεῖσσον
|
ὥστε |
μὴ
´γγελᾶν
βάκχας
ἐμοί.
~(ΔΙΟΝΥΣΟΣ) |
[750] |
αἳ
Κιθαιρῶνος
λέπας
~νέρθεν
κατωικήκασιν,
|
ὥστε |
πολέμιοι
~ἐπεσπεσοῦσαι
πάντ´
ἄνω
τε |
[750] |
ἔφυ.
~(ΠΕΝΘΕΥΣ)
ἤδη
τόδ´
ἐγγὺς
|
ὥστε |
πῦρ
ὑφάπτεται
~ὕβρισμα
βακχῶν,
ψόγος |
[1050] |
ἐς
μέλαν
πέδον·
~κυκλοῦτο
δ´
|
ὥστε |
τόξον
ἢ
κυρτὸς
τροχὸς
~τόρνωι |
[1050] |
ἐστηρίζετο
~ἔχουσα
νώτοις
δεσπότην
ἐφήμενον.
|
~ὤφθη |
δὲ
μᾶλλον
ἢ
κατεῖδε
μαινάδας· |
[400] |
ἔδωκεν
οὐκ
ἄκων
χέρας,
~οὐκ
|
ὠχρός, |
οὐδ´
ἤλλαξεν
οἰνωπὸν
γένυν,
~γελῶν |