Vers |
[550] |
ἡ
μογερὰ
πεπλάνημαι.
~ἆ
ἆ,
|
ἓ |
ἕ·
~χρίει
τίς
αὖ
με |
[550] |
μογερὰ
πεπλάνημαι.
~ἆ
ἆ,
ἓ
|
ἕ· |
~χρίει
τίς
αὖ
με
τὰν |
[600] |
δαμεῖσα.
~δυσδαιμόνων
δὲ
τίνες
οἵ,
|
ἓ |
ἕ,
~οἷ´
ἐγὼ
μογοῦσιν;
ἀλλά |
[550] |
~ἐνέζευξας
εὑρὼν
~ἁμαρτοῦσαν
ἐν
πημοναῖσιν,
|
~ἓ |
ἕ·
οἰστρηλάτῳ
δὲ
δείματι
δειλαίαν
|
[700] |
προοιμίοις.
~(ΙΩ)
ἰώ
μοί
μοι·
|
ἓ |
ἕ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σὺ
δ´
αὖ |
[600] |
~μαραίνει
με
χρίουσα
~κέντροισι
φοιταλέοισιν;
|
~ἓ |
ἕ·
σκιρτημάτων
δὲ
νήστισιν
αἰκείαις
|
[600] |
~δυσδαιμόνων
δὲ
τίνες
οἵ,
ἓ
|
ἕ, |
~οἷ´
ἐγὼ
μογοῦσιν;
ἀλλά
μοι |
[550] |
εὑρὼν
~ἁμαρτοῦσαν
ἐν
πημοναῖσιν,
~ἓ
|
ἕ· |
οἰστρηλάτῳ
δὲ
δείματι
δειλαίαν
~παράκοπον |
[700] |
~(ΙΩ)
ἰώ
μοί
μοι·
ἓ
|
ἕ. |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σὺ
δ´
αὖ
κέκραγας |
[600] |
με
χρίουσα
~κέντροισι
φοιταλέοισιν;
~ἓ
|
ἕ· |
σκιρτημάτων
δὲ
νήστισιν
αἰκείαις
~λαβρόσυτος |
[750] |
ς´
ἀπαλλάξει
κακῶν;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τρίτος
|
γε |
γένναν
πρὸς
δέκ´
ἄλλαισιν
γοναῖς. |
[0] |
τοῦτο
δειμαίνεις
πλέον;
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
αἰεί
|
γε |
δὴ
νηλὴς
σὺ
καὶ
θράσους |
[150] |
οὐ
ξυνασχαλᾷ
κακοῖς
~τεοῖσι,
δίχα
|
γε |
Διός;
ὁ
δ´
ἐπικότως
ἀεὶ
|
[950] |
τε
τοὺς
νέους
θεούς;
~πολλοῦ
|
γε |
καὶ
τοῦ
παντὸς
ἐλλείπω.
σὺ |
[950] |
τοιούτοις
οὐχὶ
μαλθακίζεται.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σεμνόστομός
|
γε |
καὶ
φρονήματος
πλέως
~ὁ
μῦθός |
[250] |
Ζεὺς
ἐπ´
αἰτιάμασιν—
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
αἰκίζεταί
|
γε |
κοὐδαμῇ
χαλᾷ
κακῶν.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐδ´ |
[350] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἐάν
τις
ἐν
καιρῷ
|
γε |
μαλθάσσῃ
κέαρ
~καὶ
μὴ
σφριγῶντα |
[850] |
δεῖ
ταῦτ´
ἐπεξελθεῖν
τορῶς.
~σπορᾶς
|
γε |
μὴν
ἐκ
τῆσδε
φύσεται
θρασὺς
|
[600] |
λέγειν·
ἄκουε
δή.
~(ΧΟΡΟΣ)
μήπω
|
γε· |
μοῖραν
δ´
ἡδονῆς
κἀμοὶ
πόρε. |
[750] |
ἐξανίσταται
θρόνων;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἣ
τέξεταί
|
γε |
παῖδα
φέρτερον
πατρός.
~(ΙΩ)
οὐδ´ |
[700] |
τῇδε
πημάτων
ἐρεῖς;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
δυσχείμερόν
|
γε |
πέλαγος
ἀτηρᾶς
δύης.
~(ΙΩ)
τί |
[250] |
ἔχους´
ἐφήμεροι;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἀφ´
οὗ
|
γε |
πολλὰς
ἐκμαθήσονται
τέχνας.
~(ΧΟΡΟΣ)
τοιοῖσδε |
[50] |
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἦ
μὴν
κελεύσω
κἀπιθωύξω
|
γε |
πρός.
~χώρει
κάτω,
σκέλη
δὲ |
[300] |
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ὁρῶ,
Προμηθεῦ,
καὶ
παραινέσαι
|
γέ |
σοι
~θέλω
τὰ
λῷστα,
καίπερ |
[650] |
εἰσιδοῦσα
πρᾶξιν
Ἰοῦς.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
πρῴ
|
γε |
στενάζεις
καὶ
φόβου
πλέα
τις |
[500] |
ἀσθενέστερος;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
οὔκουν
ἂν
ἐκφύγοι
|
γε |
τὴν
πεπρωμένην.
~(ΧΟΡΟΣ)
τί
γὰρ |
[1050] |
οὐ
γὰρ
δή
που
~τοῦτό
|
γε |
τλητὸν
παρέσυρας
ἔπος.
~πῶς
με |
[600] |
σαφηνίσας
μόνον.
~(ΙΩ)
καὶ
πρός
|
γε |
τούτοις
τέρμα
τῆς
ἐμῆς
πλάνης
|
[50] |
θεῖνε
διατόρους
πέδας·
~ὡς
οὑπιτιμητής
|
γε |
τῶν
ἔργων
βαρύς.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ὅμοια |
[700] |
προυξεπίστασθαι
τορῶς.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὴν
πρίν
|
γε |
χρείαν
ἠνύσασθ´
ἐμοῦ
πάρα
~κούφως· |
[50] |
τοὔργον
τόδε.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄρασσε
μᾶλλον,
|
σφίγγε, |
μηδαμῇ
χάλα·
~δεινὸς
γὰρ
εὑρεῖν |
[300] |
δ´
ἄλλα
προσλαβεῖν
θέλεις.
~οὔκουν
|
ἔμοιγε |
χρώμενος
διδασκάλῳ
~πρὸς
κέντρα
κῶλον |
[1000] |
Ἑρμῆς
οὐκ
ἄκαιρα
φαίνεται
~λέγειν·
|
ἄνωγε |
γάρ
σε
τὴν
αὐθαδίαν
~μεθέντ´ |
[900] |
τὸν
πυρὸς
κλέπτην
λέγω·
~πατὴρ
|
ἄνωγέ |
ς´
οὕστινας
κομπεῖς
γάμους
~αὐδᾶν, |
[250] |
παρόντα
μὴ
δύρεσθ´
ἄχη,
~πέδοι
|
δὲ |
βᾶσαι
τὰς
προσερπούσας
τύχας
~ἀκούσαθ´, |
[200] |
~ἑκόνθ´
ἑκόντι
Ζηνὶ
συμπαραστατεῖν.
~ἐμαῖς
|
δὲ |
βουλαῖς
Ταρτάρου
μελαμβαθὴς
~κευθμὼν
καλύπτει |
[650] |
ῥέος
~Λέρνης
τε
κρήνην·
βουκόλος
|
δὲ |
γηγενὴς
~ἄκρατος
ὀργὴν
Ἄργος
ὡμάρτει, |
[800] |
~τούτοις
σὺ
μὴ
πέλαζε.
τηλουρὸν
|
δὲ |
γῆν
~ἥξεις,
κελαινὸν
φῦλον,
οἳ |
[400] |
μηδ´
αὐθαδίᾳ
~σιγᾶν
με·
συννοίᾳ
|
δὲ |
δάπτομαι
κέαρ,
~ὁρῶν
ἐμαυτὸν
ὧδε |
[900] |
ὁμαλὸς
ὁ
γάμος,
~ἄφοβος·
ὃν
|
δὲ |
δέδια,
μὴ
~κρεισσόνων
θεῶν
ἔρως |
[550] |
ἐν
πημοναῖσιν,
~ἓ
ἕ·
οἰστρηλάτῳ
|
δὲ |
δείματι
δειλαίαν
~παράκοπον
ὧδε
τείρεις; |
[850] |
δὲ
σωμάτων
ἕξει
θεός·
~Πελασγία
|
δὲ |
δέξεται
θηλυκτόνῳ
~Ἄρει
δαμέντων
νυκτιφρουρήτῳ |
[100] |
γὰρ
οἰακονόμοι
~κρατοῦς´
Ὀλύμπου·
νεοχμοῖς
|
δὲ |
δὴ
νόμοις
Ζεὺς
~ἀθέτως
κρατύνει, |
[850] |
~τροχοδινεῖται
δ´
ὄμμαθ´
ἑλίγδην,
~ἔξω
|
δὲ |
δρόμου
φέρομαι
λύσσης
~πνεύματι
μάργῳ, |
[150] |
τάδε,
~ἄλγος
δὲ
σιγᾶν,
πανταχῇ
|
δὲ |
δύσποτμα.
~ἐπεὶ
τάχιστ´
ἤρξαντο
δαίμονες |
[850] |
σύνευνον,
ἀλλ´
ἀπαμβλυνθήσεται
~γνώμην·
δυοῖν
|
δὲ |
θάτερον
βουλήσεται,
~κλύειν
ἄναλκις
μᾶλλον |
[100] |
ἀνάγκαις
ταῖσδ´
ἐνέζευγμαι
τάλας·
~ναρθηκοπλήρωτον
|
δὲ |
θηρῶμαι
πυρὸς
~πηγὴν
κλοπαίαν,
ἣ |
[700] |
~λιποῦσαν
αὐλῶν´
ἐκπερᾶν
Μαιωτικόν·
~ἔσται
|
δὲ |
θνητοῖς
εἰσαεὶ
λόγος
μέγας
~τῆς |
[350] |
βίᾳ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἐν
τῷ
προθυμεῖσθαι
|
δὲ |
καὶ
τολμᾶν
τίνα
~ὁρᾷς
ἐνοῦσαν |
[1000] |
τάσδ´
ἀγγελίας
~ὅδ´
ἐθώυξεν,
πάσχειν
|
δὲ |
κακῶς
~ἐχθρὸν
ὑπ´
ἐχθρῶν
οὐδὲν |
[950] |
καὶ
τοῦ
παντὸς
ἐλλείπω.
σὺ
|
δὲ
|
~κέλευθον
ἥνπερ
ἦλθες
ἐγκόνει
πάλιν· |
[550] |
ἀνὰ
τὰν
παραλίαν
ψάμμον.
~ὑπὸ
|
δὲ |
κηρόπλαστος
ὀτοβεῖ
δόναξ
~ἀχέτας
ὑπνοδόταν |
[50] |
γε
πρός.
~χώρει
κάτω,
σκέλη
|
δὲ |
κίρκωσον
βίᾳ.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
καὶ
δὴ |
[1050] |
δ´
ἐκλάμπουσι
~στεροπῆς
ζάπυροι,
στρόμβοι
|
δὲ |
κόνιν
~εἱλίσσουσιν·
σκιρτᾷ
δ´
ἀνέμων
|
[850] |
~πνεύματι
μάργῳ,
γλώσσης
ἀκρατής·
~θολεροὶ
|
δὲ |
λόγοι
παίους´
εἰκῇ
~στυγνῆς
πρὸς |
[100] |
πατρῴας
~μόγις
παρειποῦσα
φρένας,
~κραιπνοφόροι
|
δέ |
μ´
ἔπεμψαν
αὖραι·
~κτύπου
γὰρ |
[400] |
ἔθηκα
καὶ
φρενῶν
ἐπηβόλους.
~λέξω
|
δέ, |
μέμψιν
οὔτιν´
ἀνθρώποις
ἔχων,
~ἀλλ´ |
[300] |
ἔργῳ
κοὐ
λόγῳ
τεκμαίρομαι.
~ὁρμώμενον
|
δὲ |
μηδαμῶς
ἀντισπάσῃς.
~αὐχῶ
γάρ,
αὐχῶ, |
[1000] |
δ´
ἀγκάλη
σε
βαστάσει.
~μακρὸν
|
δὲ |
μῆκος
ἐκτελευτήσας
χρόνου
~ἄψορρον
ἥξεις |
[200] |
πρὸς
βίαν
τε
δεσπόσειν·
~ἐμοὶ
|
δὲ |
μήτηρ
οὐχ
ἅπαξ
μόνον
Θέμις
|
[200] |
Χθονὸς
τέκνα,
~οὐκ
ἠδυνήθην·
αἱμύλας
|
δὲ |
μηχανὰς
~ἀτιμάσαντες
καρτεροῖς
φρονήμασιν
~ᾤοντ´ |
[550] |
~ὀλοὰς
τύχας,
Προμηθεῦ.
~τὸ
διαμφίδιον
|
δέ |
μοι
μέλος
προσέπτα
~τόδ´
ἐκεῖνό |
[650] |
πρὸς
βίαν
πράσσειν
τάδε.
~εὐθὺς
|
δὲ |
μορφὴ
καὶ
φρένες
διάστροφοι
~ἦσαν, |
[600] |
ὑμῖν
ἀπιστῆσαί
με
χρή,
~σαφεῖ
|
δὲ |
μύθῳ
πᾶν
ὅπερ
προσχρῄζετε
~πεύσεσθε· |
[500] |
μὴ
μάτην
φλῦσαι
θέλων.
~βραχεῖ
|
δὲ |
μύθῳ
πάντα
συλλήβδην
μάθε,
~πᾶσαι |
[600] |
~κέντροισι
φοιταλέοισιν;
~ἓ
ἕ·
σκιρτημάτων
|
δὲ |
νήστισιν
αἰκείαις
~λαβρόσυτος
ἦλθον,
Ἥρας
|
[950] |
ῥιπτέσθω
μὲν
αἰθαλοῦσσα
φλόξ,
~λευκοπτέρῳ
|
δὲ |
νιφάδι
καὶ
βροντήμασι
~χθονίοις
κυκάτω |
[850] |
ἐχθροὺς
ἐμοὺς
ἔλθοι
Κύπρις.
~μίαν
|
δὲ |
παίδων
ἵμερος
θέλξει
τὸ
μὴ
|
[800] |
τῆς
πολυφθόρου
πλάνης,
~λέγ´·
εἰ
|
δὲ |
πάντ´
εἴρηκας,
ἡμῖν
αὖ
χάριν
|
[1000] |
ἀλλὰ
πᾶν
ἔπος
τελεῖ.
σὺ
|
δὲ
|
~πάπταινε
καὶ
φρόντιζε,
μηδ´
αὐθαδίαν
|
[0] |
τὴν
Διὸς
τυραννίδα
~στέργειν,
φιλανθρώπου
|
δὲ |
παύεσθαι
τρόπου.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Κράτος
Βία |
[150] |
Ζεὺς
~ἀθέτως
κρατύνει,
~τὰ
πρὶν
|
δὲ |
πελώρια
νῦν
ἀιστοῖ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
εἰ |
[400] |
ἂν
~ὑμῖν
λέγοιμι·
τἀν
βροτοῖς
|
δὲ |
πήματα
~ἀκούσαθ´,
ὥς
σφας
νηπίους |
[500] |
πω
τελεσφόρος
~κρᾶναι
πέπρωται,
μυρίαις
|
δὲ |
πημοναῖς
~δύαις
τε
καμφθεὶς
ὧδε |
[800] |
~ἐπανδίπλαζε
καὶ
σαφῶς
ἐκμάνθανε·
~σχολὴ
|
δὲ |
πλείων
ἢ
θέλω
πάρεστί
μοι. |
[600] |
Ἡφαίστου
δὲ
χείρ.
~(ΙΩ)
ποινὰς
|
δὲ |
ποίων
ἀμπλακημάτων
τίνεις;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τοσοῦτον |
[250] |
χθονὶ
τῇδε
πελῶ,
~τοὺς
σοὺς
|
δὲ |
πόνους
~χρῄζω
διὰ
παντὸς
ἀκοῦσαι. |
[400] |
τε
πόλον
~νώτοις
ὑποστενάζει.
~βοᾷ
|
δὲ |
πόντιος
κλύδων
~ξυμπίτνων,
στένει
βυθός, |
[1000] |
~αὐταῖς
ῥίζαις
πνεῦμα
κραδαίνοι,
~κῦμα
|
δὲ |
πόντου
τραχεῖ
ῥοθίῳ
~συγχώσειεν
τῶν |
[550] |
~τὸν
μυριωπὸν
εἰσορῶσα
βούταν.
~ὁ
|
δὲ |
πορεύεται
δόλιον
ὄμμ´
ἔχων,
~ὃν |
[800] |
~δὸς
ἣν
πρὶν
ᾐτούμεσθα·
μέμνησαι
|
δέ |
που.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὸ
πᾶν
πορείας |
[250] |
ὅταν
κείνῳ
δοκῇ.
~(ΧΟΡΟΣ)
δόξει
|
δὲ |
πῶς;
τίς
ἐλπίς;
οὐχ
ὁρᾷς |
[500] |
~θυμὸν
ἀλδαίνουσαν
ἐν
εὐφροσύναις,
~φρίσσω
|
δέ |
σε
δερκομένα
~μυρίοις
μόχθοις
διακναιόμενον. |
[150] |
καὶ
λέγειν
ἐστὶν
τάδε,
~ἄλγος
|
δὲ |
σιγᾶν,
πανταχῇ
δὲ
δύσποτμα.
~ἐπεὶ |
[0] |
φλογὶ
~χροιᾶς
ἀμείψεις
ἄνθος·
ἀσμένῳ
|
δέ |
σοι
~ἡ
ποικιλείμων
νὺξ
ἀποκρύψει |
[1000] |
~ἄψορρον
ἥξεις
εἰς
φάος·
Διὸς
|
δέ |
σοι
~πτηνὸς
κύων,
δαφοινὸς
αἰετός, |
[1000] |
οὐδὲ
μαλθάσσῃ
λιταῖς
~ἐμαῖς·
δακὼν
|
δὲ |
στόμιον
ὡς
νεοζυγὴς
~πῶλος
βιάζῃ |
[850] |
θηρεύοντες
οὐ
θηρασίμους
~γάμους,
φθόνον
|
δὲ |
σωμάτων
ἕξει
θεός·
~Πελασγία
δὲ |
[0] |
γὰρ
οὐδὲν
τόνδε
θρηνεῖσθαι·
σὺ
|
δὲ
|
~τὰ
μηδὲν
ὠφελοῦντα
μὴ
πόνει |
[250] |
μοῖραν
νείμαιμ´
ἢ
σοί.
~γνώσῃ
|
δὲ |
τάδ´
ὡς
ἔτυμ´,
οὐδὲ
μάτην
|
[350] |
ψαίρει
πτεροῖς
~τετρασκελὴς
οἰωνός·
ἄσμενος
|
δέ |
τἂν
~σταθμοῖς
ἐν
οἰκείοισι
κάμψειεν |
[250] |
τε
τοὺς
κακῶς
~πράσσοντας·
εὖ
|
δὲ |
ταῦτα
πάντ´
ἠπιστάμην.
~ἑκὼν
ἑκὼν |
[350] |
σεαυτὸν
σῷζ´
ὅπως
ἐπίστασαι·
~ἐγὼ
|
δὲ |
τὴν
παροῦσαν
ἀντλήσω
τύχην,
~ἔστ´ |
[600] |
Ἥρας
~ἐπικότοισι
μήδεσι
δαμεῖσα.
~δυσδαιμόνων
|
δὲ |
τίνες
οἵ,
ἓ
ἕ,
~οἷ´ |
[750] |
γέγωνε
τὴν
λοιπὴν
πλάνην,
~ἐμοὶ
|
δὲ |
τὸν
λύσοντα·
τοῦτο
γὰρ
ποθῶ. |
[800] |
οὗ
παλιμπλάγκτοισι
χειμάζῃ
δρόμοις·
~χρόνον
|
δὲ |
τὸν
μέλλοντα
πόντιος
μυχός,
~σαφῶς |
[950] |
~δισσοὺς
τυράννους
ἐκπεσόντας
ᾐσθόμην;
~τρίτον
|
δὲ |
τὸν
νῦν
κοιρανοῦντ´
ἐπόψομαι
~αἴσχιστα |
[0] |
ἑῴαν
ἥλιος
σκεδᾷ
πάλιν·
~αἰεὶ
|
δὲ |
τοῦ
παρόντος
ἀχθηδὼν
κακοῦ
~τρύσει |
[200] |
~ὡς
Ζεὺς
ἀνάσσοι
δῆθεν,
οἱ
|
δὲ |
τοὔμπαλιν
~σπεύδοντες,
ὡς
Ζεὺς
μήποτ´ |
[200] |
πρὸς
τὸ
καρτερὸν
~χρείη,
δόλῳ
|
δέ, |
τοὺς
ὑπερσχόντας
κρατεῖν.
~τοιαῦτ´
ἐμοῦ |
[0] |
Διὸς
γὰρ
δυσπαραίτητοι
φρένες·
~ἅπας
|
δὲ |
τραχὺς
ὅστις
ἂν
νέον
κρατῇ. |
[250] |
στομίων
ἄτερ
εὐθύνων·
~ταῖς
σαῖς
|
δὲ |
τύχαις,
ἴσθι,
συναλγῶ.
~τό
τε |
[900] |
αἰχμὴν
τὴν
Ποσειδῶνος,
σκεδᾷ.
~πταίσας
|
δὲ |
τῷδε
πρὸς
κακῷ
μαθήσεται
~ὅσον |
[850] |
χειρὶ
καὶ
θιγὼν
μόνον.
~ἐπώνυμον
|
δὲ |
τῶν
Διὸς
γεννημάτων
~τέξεις
κελαινὸν |
[0] |
θ´
ὁμιλία.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
σύμφημ´·
ἀνηκουστεῖν
|
δὲ |
τῶν
πατρὸς
λόγων
~οἷόν
τε |
[200] |
ἄλλα,
καὶ
διεστοιχίζετο
~ἀρχήν,
βροτῶν
|
δὲ |
τῶν
ταλαιπώρων
λόγον
~οὐκ
ἔσχεν |
[300] |
ἃς
ἔχεις
ὀργὰς
ἄφες,
~ζήτει
|
δὲ |
τῶνδε
πημάτων
ἀπαλλαγάς.
~ἀρχαῖ´
ἴσως |
[850] |
ἄρδις
~χρίει
μ´
ἄπυρος·
~κραδία
|
δὲ |
φόβῳ
φρένα
λακτίζει,
~τροχοδινεῖται
δ´ |
[150] |
ἐπιχαλᾷς,
~ἄγαν
δ´
ἐλευθεροστομεῖς.
~ἐμὰς
|
δὲ |
φρένας
ἠρέθισε
διάτορος
φόβος·
~δέδια |
[600] |
βούλευμα
μὲν
τὸ
Δῖον,
Ἡφαίστου
|
δὲ |
χείρ.
~(ΙΩ)
ποινὰς
δὲ
ποίων |
[700] |
~χρίμπτουσα
ῥαχίαισιν
ἐκπερᾶν
χθόνα.
~λαιᾶς
|
δὲ |
χειρὸς
οἱ
σιδηροτέκτονες
~οἰκοῦσι
Χάλυβες, |
[500] |
~τοιαῦτα
μὲν
δὴ
ταῦτ´·
ἔνερθε
|
δὲ |
χθονὸς
~κεκρυμμέν´
ἀνθρώποισιν
ὠφελήματα,
~χαλκόν, |
[100] |
~πῆμ´
οὐδὲν
ἥξει.
τὴν
πεπρωμένην
|
δὲ |
χρὴ
~αἶσαν
φέρειν
ὡς
ῥᾷστα, |
[700] |
μένος
~κροτάφων
ἀπ´
αὐτῶν.
ἀστρογείτονας
|
δὲ |
χρὴ
~κορυφὰς
ὑπερβάλλουσαν
ἐς
μεσημβρινὴν
|
[0] |
ἄβροτον
εἰς
ἐρημίαν.
~Ἥφαιστε,
σοὶ
|
δὲ |
χρὴ
μέλειν
ἐπιστολὰς
~ἅς
σοι |
[850] |
ἐμοὶ
διῆλθε
Τιτανὶς
Θέμις·
~ὅπως
|
δὲ |
χὤπη,
ταῦτα
δεῖ
μακροῦ
λόγου
|
[1050] |
ἐμέ
γ´
οὐ
θανατώσει.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
τοιάδε |
μέντοι
τῶν
φρενοπλήκτων
~βουλεύματ´
ἔπη |
[150] |
μέν
μοι
καὶ
λέγειν
ἐστὶν
|
τάδε, |
~ἄλγος
δὲ
σιγᾶν,
πανταχῇ
δὲ |
[950] |
ὦπται
πάλαι
δὴ
καὶ
βεβούλευται
|
τάδε. |
~(ΕΡΜΗΣ)
τόλμησον,
ὦ
μάταιε,
τόλμησόν |
[650] |
~Διὸς
χαλινὸς
πρὸς
βίαν
πράσσειν
|
τάδε. |
~εὐθὺς
δὲ
μορφὴ
καὶ
φρένες |
[200] |
ἐγὼ
γὰρ
οὔτ´
ἂν
εἰσιδεῖν
|
τάδε
|
~ἔχρῃζον
εἰσιδοῦσά
τ´
ἠλγύνθην
κέαρ. |
[400] |
~νοτίοις
ἔτεγξα
παγαῖς·
~ἀμέγαρτα
γὰρ
|
τάδε |
Ζεὺς
~ἰδίοις
νόμοις
κρατύνων
~ὑπερήφανον |
[600] |
μαθεῖν
σοι
κρεῖσσον
ἢ
μαθεῖν
|
τάδε. |
~(ΙΩ)
μήτοι
με
κρύψῃς
τοῦθ´ |
[950] |
ὅτῳ
~προτρέψεταί
με
Ζεὺς
γεγωνῆσαι
|
τάδε, |
~πρὶν
ἂν
χαλασθῇ
δεσμὰ
λυμαντήρια. |
[600] |
~τλῆμον
Προμηθεῦ,
τοῦ
δίκην
πάσχεις
|
τάδε; |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἁρμοῖ
πέπαυμαι
τοὺς
ἐμοὺς |
[550] |
ἁρμονίαν
θνατῶν
παρεξίασι
βουλαί.
~ἔμαθον
|
τάδε |
σὰς
προσιδοῦς´
~ὀλοὰς
τύχας,
Προμηθεῦ. |
[300] |
~ἀρχαῖ´
ἴσως
σοι
φαίνομαι
λέγειν
|
τάδε. |
~τοιαῦτα
μέντοι
τῆς
ἄγαν
ὑψηγόρου
|
[50] |
κἀξ
ἀμηχάνων
πόρον.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ἄραρεν
|
ἥδε |
γ´
ὠλένη
δυσεκλύτως.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
καὶ |
[100] |
~(ΧΟΡΟΣ)
μηδὲν
φοβηθῇς·
φιλία
γὰρ
|
ἥδε |
τάξις
~πτερύγων
θοαῖς
ἁμίλλαις
~προσέβα |
[800] |
που.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὸ
πᾶν
πορείας
|
ἥδε |
τέρμ´
ἀκήκοεν.
~ὅπως
δ´
ἂν |
[500] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τοῦτ´
οὐκέτ´
ἂν
πύθοιο,
|
μηδὲ |
λιπάρει.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἦ
πού
τι |
[650] |
ὅ
τι
~λοιπὸν
πόνων,
σήμαινε
|
μηδέ |
μ´
οἰκτίσας
~σύνθαλπε
μύθοις
ψευδέσιν· |
[950] |
αἰνικτηρίως,
~ἀλλ´
αὔθ´
ἕκαστα
φράζε·
|
μηδέ |
μοι
διπλᾶς
~ὁδούς,
Προμηθεῦ,
προσβάλῃς· |
[550] |
ἢ
~ποντίοις
δάκεσι
δὸς
βοράν,
|
~μηδέ |
μοι
φθονήσῃς
~εὐγμάτων,
ἄναξ.
~ἄδην |
[850] |
λεχέων
Διὸς
εὐνάτειραν
~ἴδοισθε
πέλουσαν·
|
~μηδὲ |
πλαθείην
γαμέτᾳ
τινὶ
τῶν
ἐξ |
[1050] |
πρὸς
ἄτης
θηραθεῖσαι
~μέμψησθε
τύχην,
|
μηδέ |
ποτ´
εἴπηθ´
~ὡς
Ζεὺς
ὑμᾶς |
[1050] |
ἀλλ´
οὖν
μέμνησθ´
ἁγὼ
προλέγω,
|
~μηδὲ |
πρὸς
ἄτης
θηραθεῖσαι
~μέμψησθε
τύχην, |
[750] |
εὐξύμβλητος
ἡ
χρησμῳδία.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
καὶ
|
μηδὲ |
σαυτῆς
ἐκμαθεῖν
ζήτει
πόνους.
~(ΙΩ) |
[300] |
τετολμηκὼς
ἐμοί.
~καὶ
νῦν
ἔασον
|
μηδέ |
σοι
μελησάτω.
~πάντως
γὰρ
οὐ |
[700] |
τὰ
πάνθ´
ὁμῶς
~βίαιος
εἶναι;
|
τῇδε |
γὰρ
θνητῇ
θεὸς
~χρῄζων
μιγῆναι |
[950] |
ἐγώ.
~(ΕΡΜΗΣ)
κρεῖσσον
γὰρ
οἶμαι
|
τῇδε |
λατρεύειν
πέτρᾳ
~ἢ
πατρὶ
φῦναι |
[800] |
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
εἰ
μέν
τι
|
τῇδε |
λοιπὸν
ἢ
παρειμένον
~ἔχεις
γεγωνεῖν |
[750] |
θέλησον,
μηδ´
ἀτιμάσῃς
λόγου·
~καὶ
|
τῇδε |
μὲν
γέγωνε
τὴν
λοιπὴν
πλάνην, |
[250] |
ἁγνὸν
πόρον
οἰωνῶν,
~ὀκριοέσσῃ
χθονὶ
|
τῇδε |
πελῶ,
~τοὺς
σοὺς
δὲ
πόνους
|
[700] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἦ
γάρ
τι
λοιπὸν
|
τῇδε |
πημάτων
ἐρεῖς;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
δυσχείμερόν
γε |
[800] |
πεφασμένου.
~τὰ
λοιπὰ
δ´
ὑμῖν
|
τῇδέ |
τ´
ἐς
κοινὸν
φράσω,
~ἐς |
[350] |
τ´
εὐηθίαν.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἔα
με
|
τῇδε |
τῇ
νόσῳ
νοσεῖν,
ἐπεὶ
~κέρδιστον |
[750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
τούτων
σὺ
τὴν
μὲν
|
τῇδε, |
τὴν
δ´
ἐμοὶ
χάριν
~θέσθαι |
[300] |
μηδαμῶς
ἀντισπάσῃς.
~αὐχῶ
γάρ,
αὐχῶ,
|
τήνδε |
δωρειὰν
ἐμοὶ
~δώσειν
Δί´,
ὥστε |
[600] |
πόνους.
~(ΙΩ)
οὔκουν
πόροις
ἂν
|
τήνδε |
δωρειὰν
ἐμοί;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
λέγ´
ἥντιν´ |
[1000] |
καὶ
κεραυνίᾳ
φλογὶ
~πατὴρ
σπαράξει
|
τήνδε, |
καὶ
κρύψει
δέμας
~τὸ
σόν, |
[50] |
γ´
ὠλένη
δυσεκλύτως.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
καὶ
|
τήνδε |
νῦν
πόρπασον
ἀσφαλῶς,
ἵνα
~μάθῃ |
[700] |
χρὴ
πάθη
~τλῆναι
πρὸς
Ἥρας
|
τήνδε |
τὴν
νεάνιδα.
~σύ
τ´,
Ἰνάχειον |
[0] |
πέρα
δίκης·
~ἀνθ´
ὧν
ἀτερπῆ
|
τήνδε |
φρουρήσεις
πέτραν
~ὀρθοστάδην,
ἄυπνος,
οὐ |
[350] |
~τῆς
καλλικάρπου
Σικελίας
λευροὺς
γύας·
|
~τοιόνδε |
Τυφὼς
ἐξαναζέσει
χόλον
~θερμοῖς
ἀπλάτου |
[850] |
πόνων
ἐκ
τῶνδ´
ἐμὲ
~λύσει.
|
τοιόνδε |
χρησμὸν
ἡ
παλαιγενὴς
~μήτηρ
ἐμοὶ |
[500] |
γεγωνεῖν,
ἀλλὰ
συγκαλυπτέος
~ὅσον
μάλιστα·
|
τόνδε |
γὰρ
σῴζων
ἐγὼ
~δεσμοὺς
ἀεικεῖς |
[500] |
ξυναμπέχεις.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἄλλου
λόγου
μέμνησθε,
|
τόνδε |
δ´
οὐδαμῶς
~καιρὸς
γεγωνεῖν,
ἀλλὰ |
[0] |
πλέως.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄκος
γὰρ
οὐδὲν
|
τόνδε |
θρηνεῖσθαι·
σὺ
δὲ
~τὰ
μηδὲν |
[100] |
τάξις
~πτερύγων
θοαῖς
ἁμίλλαις
~προσέβα
|
τόνδε |
πάγον,
πατρῴας
~μόγις
παρειποῦσα
φρένας, |
[0] |
ἐπιστολὰς
~ἅς
σοι
πατὴρ
ἐφεῖτο,
|
τόνδε |
πρὸς
πέτραις
~ὑψηλοκρήμνοις
τὸν
λεωργὸν |
[900] |
ἢ
μηδὲν
μέλει.
~δράτω,
κρατείτω
|
τόνδε |
τὸν
βραχὺν
χρόνον
~ὅπως
θέλει· |
[900] |
ἄρξει
θεοῖς.
~ἀλλ´
εἰσορῶ
γὰρ
|
τόνδε |
τὸν
Διὸς
τρόχιν,
~τὸν
τοῦ |
[300] |
καὶ
συνασχαλῶν
κακοῖς;
~δέρκου
θέαμα,
|
τόνδε |
τὸν
Διὸς
φίλον,
~τὸν
συγκαταστήσαντα |
[50] |
δυσθέατον
ὄμμασιν.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ὁρῶ
κυροῦντα
|
τόνδε |
τῶν
ἐπαξίων.
~ἀλλ´
ἀμφὶ
πλευραῖς |
[550] |
τί
γένος;
τίνα
φῶ
λεύσσειν
|
~τόνδε |
χαλινοῖς
ἐν
πετρίνοισιν
~χειμαζόμενον;
~τίνος |
[900] |
~ἣν
ἐκπίτνων
ἠρᾶτο
δηναιῶν
θρόνων.
|
~τοιῶνδε |
μόχθων
ἐκτροπὴν
οὐδεὶς
θεῶν
~δύναιτ´ |
[100] |
βροτοῖς
πέφηνε
καὶ
μέγας
πόρος.
|
~τοιῶνδε |
ποινὰς
ἀμπλακημάτων
τίνω
~ὑπαίθριος
δεσμοῖς |
[900] |
δεσπόσειν
Ζηνός
τινα;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
καὶ
|
τῶνδέ |
γ´
ἕξει
δυσλοφωτέρους
πόνους.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[750] |
κακῶς;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ὡς
τοίνυν
ὄντων
|
τῶνδε |
γαθεῖν
σοι
πάρα.
~(ΙΩ)
πρὸς |
[1050] |
τόπων
~μετά
ποι
χωρεῖτ´
ἐκ
|
τῶνδε |
θοῶς,
~μὴ
φρένας
ὑμῶν
ἠλιθιώσῃ
|
[200] |
~(ΧΟΡΟΣ)
μή
πού
τι
προύβης
|
τῶνδε |
καὶ
περαιτέρω;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
θνητούς
γ´ |
[950] |
καὶ
ταρασσέτω·
~γνάμψει
γὰρ
οὐδὲν
|
τῶνδέ |
μ´
ὥστε
καὶ
φράσαι
~πρὸς |
[0] |
πρὸς
δυσχειμέρῳ.
~πάντως
δ´
ἀνάγκη
|
τῶνδέ |
μοι
τόλμαν
σχεθεῖν·
~εὐωριάζειν
γὰρ |
[300] |
ἔχεις
ὀργὰς
ἄφες,
~ζήτει
δὲ
|
τῶνδε |
πημάτων
ἀπαλλαγάς.
~ἀρχαῖ´
ἴσως
σοι |
[150] |
ἀμφὶ
σαῖς
τύχαις,
~πᾷ
ποτε
|
τῶνδε |
πόνων
~χρή
σε
τέρμα
κέλσαντ´
|
[800] |
Διὸς
κλεινὴ
δάμαρ
~μέλλους´
ἔσεσθαι·
|
τῶνδε |
προσσαίνει
σέ
τι;
~ἐντεῦθεν
οἰστρήσασα |
[500] |
δυστυχοῦντος·
ὡς
ἐγὼ
~εὔελπίς
εἰμι
|
τῶνδέ |
ς´
ἐκ
δεσμῶν
ἔτι
~λυθέντα |
[300] |
δωρειὰν
ἐμοὶ
~δώσειν
Δί´,
ὥστε
|
τῶνδέ |
ς´
ἐκλῦσαι
πόνων.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὰ |
[300] |
εἶμι
καὶ
πειράσομαι
~ἐὰν
δύνωμαι
|
τῶνδέ |
ς´
ἐκλῦσαι
πόνων·
~σὺ
δ´ |
[1000] |
ὑπτιάσμασιν
χερῶν
~λῦσαί
με
δεσμῶν
|
τῶνδε· |
τοῦ
παντὸς
δέω.
~(ΕΡΜΗΣ)
λέγων |
[750] |
μήνη
ποτέ.
~πέλας
δ´
ἀδελφαὶ
|
τῶνδε |
τρεῖς
κατάπτεροι,
~δρακοντόμαλλοι
Γοργόνες
βροτοστυγεῖς, |
[900] |
ἄφυκτον
~ὄμμα
προσδράκοι
με.
~ἀπόλεμος
|
ὅδε |
γ´
ὁ
πόλεμος,
ἄπορα
πόριμος· |
[950] |
καλῶς.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ὤμοι.
~(ΕΡΜΗΣ)
ὤμοι·
|
τόδε |
Ζεὺς
τοὔπος
οὐκ
ἐπίσταται.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[750] |
ὅντιν´;
οὐ
γὰρ
ῥητὸν
αὐδᾶσθαι
|
τόδε. |
~(ΙΩ)
ἦ
πρὸς
δάμαρτος
ἐξανίσταται |
[50] |
περαίνεται
δὴ
κοὐ
ματᾷ
τοὔργον
|
τόδε. |
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄρασσε
μᾶλλον,
σφίγγε,
μηδαμῇ |
[350] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἐμὸν
δοκήσει
τἀμπλάκημ´
εἶναι
|
τόδε. |
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
σαφῶς
μ´
ἐς
οἶκον |
[0] |
πυρὸς
σέλας,
~θνητοῖσι
κλέψας
ὤπασεν·
|
τοιᾶσδέ |
τοι
~ἁμαρτίας
σφε
δεῖ
θεοῖς |
[950] |
μέντοι
καὶ
πρὶν
αὐθαδίσμασιν
~ἐς
|
τάσδε |
σαυτὸν
πημονὰς
καθώρμισας.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τῆς |
[700] |
ἐμοῦ
πάρα
~κούφως·
μαθεῖν
γὰρ
|
τῆσδε |
πρῶτ´
ἐχρῄζετε
~τὸν
ἀμφ´
ἑαυτῆς |
[600] |
δ´
ἡδονῆς
κἀμοὶ
πόρε.
~τὴν
|
τῆσδε |
πρῶτον
ἱστορήσωμεν
νόσον,
~αὐτῆς
λεγούσης |
[100] |
~δέρχθητ´,
ἐσίδεσθ´
οἵῳ
δεσμῷ
~προσπορπατὸς
|
τῆσδε |
φάραγγος
~σκοπέλοις
ἐν
ἄκροις
~φρουρὰν |
[200] |
μόρον.
~(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
ποῖον
εὑρὼν
|
τῆσδε |
φάρμακον
νόσου;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τυφλὰς
ἐν |
[850] |
τορῶς.
~σπορᾶς
γε
μὴν
ἐκ
|
τῆσδε |
φύσεται
θρασὺς
~τόξοισι
κλεινός,
ὃς |
[200] |
εἰς
Ἅιδου
μολεῖν.
~τῷ
τοι
|
τοιαῖσδε |
πημοναῖσι
κάμπτομαι,
~πάσχειν
μὲν
ἀλγειναῖσιν, |
[200] |
θεῶν
τύραννος
ὠφελημένος
~κακαῖσι
ποιναῖς
|
ταῖσδέ |
μ´
ἐξημείψατο.
~ἔνεστι
γάρ
πως |
[250] |
γε
πολλὰς
ἐκμαθήσονται
τέχνας.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
τοιοῖσδε |
δή
σε
Ζεὺς
ἐπ´
αἰτιάμασιν— |
[950] |
οὐδὲν
ὧν
ἀνιστορεῖς
ἐμέ.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
τοιοῖσδε |
μέντοι
καὶ
πρὶν
αὐθαδίσμασιν
~ἐς |
[650] |
τὸ
Δῖον
ὄμμα
λωφήσῃ
πόθου.
|
~τοιοῖσδε |
πάσας
εὐφρόνας
ὀνείρασι
~ξυνειχόμην
δύστηνος, |
[650] |
~κεραυνόν,
ὃς
πᾶν
ἐξαϊστώσοι
γένος.
|
~τοιοῖσδε |
πεισθεὶς
Λοξίου
μαντεύμασιν
~ἐξήλασέν
με |
[50] |
ἐστὶ
πλὴν
Διός.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ἔγνωκα
|
τοῖσδε, |
κοὐδὲν
ἀντειπεῖν
ἔχω.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
οὔκουν |
[250] |
τοῦτ´
ἐδωρήσω
βροτοῖς.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
πρὸς
|
τοῖσδε |
μέντοι
πῦρ
ἐγώ
σφιν
ὤπασα. |
[550] |
πορεύεται
δόλιον
ὄμμ´
ἔχων,
~ὃν
|
οὐδὲ |
κατθανόντα
γαῖα
κεύθει.
~ἀλλ´
ἐμὲ |
[1050] |
αὐτάς.
εἰδυῖαι
γὰρ
~κοὐκ
ἐξαίφνης
|
οὐδὲ |
λαθραίως
~εἰς
ἀπέρατον
δίκτυον
ἄτης
|
[150] |
ἄγναμπτον
νόον
~δάμναται
οὐρανίαν
~γένναν,
|
οὐδὲ |
λήξει,
~πρὶν
ἂν
ἢ
κορέσῃ |
[1000] |
μάτην
ἐρεῖν·
~τέγγῃ
γὰρ
οὐδὲν
|
οὐδὲ |
μαλθάσσῃ
λιταῖς
~ἐμαῖς·
δακὼν
δὲ |
[250] |
~γνώσῃ
δὲ
τάδ´
ὡς
ἔτυμ´,
|
οὐδὲ |
μάτην
~χαριτογλωσσεῖν
ἔνι
μοι·
φέρε |
[950] |
πεύσεσθαι
πάρα;
~οὐκ
ἔστιν
αἴκισμ´
|
οὐδὲ |
μηχάνημ´
ὅτῳ
~προτρέψεταί
με
Ζεὺς |
[100] |
πάντα
προυξεπίσταμαι
~σκεθρῶς
τὰ
μέλλοντ´,
|
οὐδέ |
μοι
ποταίνιον
~πῆμ´
οὐδὲν
ἥξει. |
[450] |
οὐδέν,
οὔτε
βρώσιμον,
~οὐ
χριστόν,
|
οὐδὲ |
πιστόν,
ἀλλὰ
φαρμάκων
~χρείᾳ
κατεσκέλλοντο, |
[200] |
προυτεθεσπίκει,
~ὡς
οὐ
κατ´
ἰσχὺν
|
οὐδὲ |
πρὸς
τὸ
καρτερὸν
~χρείη,
δόλῳ |
[200] |
ἐμοῦ
λόγοισιν
ἐξηγουμένου
~οὐκ
ἠξίωσαν
|
οὐδὲ |
προσβλέψαι
τὸ
πᾶν.
~κράτιστα
δή |
[700] |
φυλάξασθαί
σε
χρή,
~ἀνήμεροι
γὰρ
|
οὐδὲ |
πρόσπλατοι
ξένοις.
~ἥξεις
δ´
ὑβριστὴν |
[1000] |
πανήμερος,
~κελαινόβρωτον
δ´
ἧπαρ
ἐκθοινήσεται.
|
~τοιοῦδε |
μόχθου
τέρμα
μή
τι
προσδόκα, |
[600] |
παθεῖν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἀλλ´
οὐ
μεγαίρω
|
τοῦδέ |
σοι
δωρήματος.
~(ΙΩ)
τί
δῆτα |
[1050] |
γ´
αἱ
πημοσύναις
~συγκάμνουσαι
ταῖς
|
τοῦδε |
τόπων
~μετά
ποι
χωρεῖτ´
ἐκ |
[500] |
δὲ
πημοναῖς
~δύαις
τε
καμφθεὶς
|
ὧδε |
δεσμὰ
φυγγάνω·
~τέχνη
δ´
ἀνάγκης |
[650] |
λόγους
~ἐς
ἀκοὰν
ἐμάν,
~οὐδ´
|
ὧδε |
δυσθέατα
καὶ
δύσοιστα
~πήματα
λύματα |
[650] |
ἄπεχε,
φεῦ·
~οὔποτ´
οὔποτ´
ηὔχουν
|
ὧδε |
ξένους
~μολεῖσθαι
λόγους
~ἐς
ἀκοὰν |
[400] |
δὲ
δάπτομαι
κέαρ,
~ὁρῶν
ἐμαυτὸν
|
ὧδε |
προυσελούμενον.
~καίτοι
θεοῖσι
τοῖς
νέοις |
[550] |
οἰστρηλάτῳ
δὲ
δείματι
δειλαίαν
~παράκοπον
|
ὧδε |
τείρεις;
~πυρί
με
φλέξον,
ἢ |
[150] |
~ἐχθροῖς
ἐπίχαρτα
πέπονθα.
~(ΧΟΡΟΣ)
τίς
|
ὧδε |
τλησικάρδιος
~θεῶν,
ὅτῳ
τάδ´
ἐπιχαρῆ; |
[950] |
παροῦσι
πράγμασιν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
χλιδῶ;
χλιδῶντας
|
ὧδε |
τοὺς
ἐμοὺς
ἐγὼ
~ἐχθροὺς
ἴδοιμι· |
[300] |
τύραννος
ἐν
θεοῖς.
~εἰ
δ´
|
ὧδε |
τραχεῖς
καὶ
τεθηγμένους
λόγους
~ῥίψεις, |
[50] |
ἀντειπεῖν
ἔχω.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
οὔκουν
ἐπείξῃ
|
τῷδε |
δεσμὰ
περιβαλεῖν,
~ὡς
μή
ς´ |
[900] |
τὴν
Ποσειδῶνος,
σκεδᾷ.
~πταίσας
δὲ
|
τῷδε |
πρὸς
κακῷ
μαθήσεται
~ὅσον
τό |
[650] |
κἀπέκλῃσε
δωμάτων
~ἄκουσαν
ἄκων·
ἀλλ´
|
ἐπηνάγκαζέ |
νιν
~Διὸς
χαλινὸς
πρὸς
βίαν |
[800] |
Πλούτωνος
πόρου·
~τούτοις
σὺ
μὴ
|
πέλαζε. |
τηλουρὸν
δὲ
γῆν
~ἥξεις,
κελαινὸν |
[800] |
σοι
ψελλόν
τε
καὶ
δυσεύρετον,
|
~ἐπανδίπλαζε |
καὶ
σαφῶς
ἐκμάνθανε·
~σχολὴ
δὲ |
[950] |
μηδὲν
αἰνικτηρίως,
~ἀλλ´
αὔθ´
ἕκαστα
|
φράζε· |
μηδέ
μοι
διπλᾶς
~ὁδούς,
Προμηθεῦ, |
[600] |
νόσου;
~δεῖξον,
εἴπερ
οἶσθα·
~θρόει,
|
φράζε |
τᾷ
δυσπλάνῳ
παρθένῳ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
λέξω |
[300] |
ς´
ἐκλῦσαι
πόνων·
~σὺ
δ´
|
ἡσύχαζε |
μηδ´
ἄγαν
λαβροστόμει.
~ἢ
οὐκ |
[300] |
τι
καὶ
πονεῖν
θέλεις.
~ἀλλ´
|
ἡσύχαζε |
σαυτὸν
ἐκποδὼν
ἔχων·
~ἐγὼ
γὰρ |
[50] |
ἀμφίβληστρ´
ἔχει.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἐνταῦθα
νῦν
|
ὕβριζε |
καὶ
θεῶν
γέρα
~συλῶν
ἐφημέροισι |
[1000] |
τελεῖ.
σὺ
δὲ
~πάπταινε
καὶ
|
φρόντιζε, |
μηδ´
αὐθαδίαν
~εὐβουλίας
ἀμείνον´
ἡγήσῃ |
[350] |
συμφορὰ
διδάσκαλος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
στέλλου,
κομίζου,
|
σῷζε |
τὸν
παρόντα
νοῦν.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ὁρμωμένῳ |
[500] |
~βραχεῖ
δὲ
μύθῳ
πάντα
συλλήβδην
|
μάθε, |
~πᾶσαι
τέχναι
βροτοῖσιν
ἐκ
Προμηθέως. |
[650] |
´πολακτίσῃς
λέχος
~τὸ
Ζηνός,
ἀλλ´
|
ἔξελθε |
πρὸς
Λέρνης
βαθὺν
~λειμῶνα,
ποίμνας |
[850] |
χρησμὸν
ἡ
παλαιγενὴς
~μήτηρ
ἐμοὶ
|
διῆλθε |
Τιτανὶς
Θέμις·
~ὅπως
δὲ
χὤπη, |
[500] |
ἐπάργεμα.
~τοιαῦτα
μὲν
δὴ
ταῦτ´·
|
ἔνερθε |
δὲ
χθονὸς
~κεκρυμμέν´
ἀνθρώποισιν
ὠφελήματα, |
[50] |
τὸν
πανόπτην
κύκλον
ἡλίου
καλῶ·
|
~ἴδεσθέ |
μ´
οἷα
πρὸς
θεῶν
πάσχω |
[250] |
μάθητε
διὰ
τέλους
τὸ
πᾶν.
|
~πίθεσθέ |
μοι,
πίθεσθε,
συμπονήσατε
~τῷ
νῦν |
[250] |
τέλους
τὸ
πᾶν.
~πίθεσθέ
μοι,
|
πίθεσθε, |
συμπονήσατε
~τῷ
νῦν
μογοῦντι.
ταὐτά |
[600] |
δὲ
μύθῳ
πᾶν
ὅπερ
προσχρῄζετε
|
~πεύσεσθε· |
καίτοι
καὶ
λέγους´
αἰσχύνομαι
~θεόσσυτον |
[500] |
ὃ
ξυναμπέχεις.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἄλλου
λόγου
|
μέμνησθε, |
τόνδε
δ´
οὐδαμῶς
~καιρὸς
γεγωνεῖν, |
[1050] |
προλέγω,
~μηδὲ
πρὸς
ἄτης
θηραθεῖσαι
|
~μέμψησθε |
τύχην,
μηδέ
ποτ´
εἴπηθ´
~ὡς |
[850] |
ὦ
~Μοῖραι,
λεχέων
Διὸς
εὐνάτειραν
|
~ἴδοισθε |
πέλουσαν·
~μηδὲ
πλαθείην
γαμέτᾳ
τινὶ |
[950] |
βεβούλευται
τάδε.
~(ΕΡΜΗΣ)
τόλμησον,
ὦ
|
μάταιε, |
τόλμησόν
ποτε
~πρὸς
τὰς
παρούσας |
[1050] |
εἴς
τε
κελαινὸν
~Τάρταρον
ἄρδην
|
ῥίψειε |
δέμας
~τοὐμὸν
ἀνάγκης
στερραῖς
δίναις· |
[550] |
πλάναι;
~τί
ποτέ
μ´,
ὦ
|
Κρόνιε |
παῖ,
τί
ποτε
ταῖσδ´
~ἐνέζευξας |
[400] |
αἰχμάν.
~πρόπασα
δ´
ἤδη
~στονόεν
|
λέλακε |
χώρα,
~μεγαλοσχήμονά
τ´
ἀρχαιοπρεπῆ
~στένουσι |
[300] |
Ἄτλαντος,
ὃς
πρὸς
ἑσπέρους
τόπους
|
~ἕστηκε |
κίον´
οὐρανοῦ
τε
καὶ
χθονὸς
|
[350] |
τολμᾶν
τίνα
~ὁρᾷς
ἐνοῦσαν
ζημίαν;
|
δίδασκέ |
με.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μόχθον
περισσὸν
κουφόνουν |
[650] |
τὰ
λοιπὰ
προσμάθῃς.
~(ΧΟΡΟΣ)
λέγ´,
|
ἐκδίδασκε· |
τοῖς
νοσοῦσί
τοι
γλυκὺ
~τὸ |
[300] |
τὰ
λῷστα,
καίπερ
ὄντι
ποικίλῳ.
|
~γίγνωσκε |
σαυτὸν
καὶ
μεθάρμοσαι
τρόπους
~νέους· |
[0] |
ς´·
ὁ
λωφήσων
γὰρ
οὐ
|
πέφυκέ |
πω.
~τοιαῦτ´
ἐπηύρου
τοῦ
φιλανθρώπου |
[50] |
ἐπαξίων.
~ἀλλ´
ἀμφὶ
πλευραῖς
μασχαλιστῆρας
|
βάλε. |
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
δρᾶν
ταῦτ´
ἀνάγκη,
μηδὲν |
[900] |
θεῶν
ἔρως
ἄφυκτον
~ὄμμα
προσδράκοι
|
με. |
~ἀπόλεμος
ὅδε
γ´
ὁ
πόλεμος, |
[1000] |
στυγούμενον
~γυναικομίμοις
ὑπτιάσμασιν
χερῶν
~λῦσαί
|
με |
δεσμῶν
τῶνδε·
τοῦ
παντὸς
δέω. |
[250] |
ἴσθι,
συναλγῶ.
~τό
τε
γάρ
|
με, |
δοκῶ,
ξυγγενὲς
οὕτως
~ἐπαναγκάζει,
~χωρίς |
[100] |
τί
δὴ
θέλων;
~ὁρᾶτε
δεσμώτην
|
με |
δύσποτμον
θεόν,
~τὸν
Διὸς
ἐχθρόν, |
[950] |
αἴκισμ´
οὐδὲ
μηχάνημ´
ὅτῳ
~προτρέψεταί
|
με |
Ζεὺς
γεγωνῆσαι
τάδε,
~πρὶν
ἂν |
[300] |
τυχεῖν.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
οὐ
δῆτ´,
ἐπεί
|
με |
καὶ
κασιγνήτου
τύχαι
~τείρους´
Ἄτλαντος, |
[650] |
~τοιοῖσδε
πεισθεὶς
Λοξίου
μαντεύμασιν
~ἐξήλασέν
|
με |
κἀπέκλῃσε
δωμάτων
~ἄκουσαν
ἄκων·
ἀλλ´ |
[250] |
τι
ποιναῖς
γ´
ᾠόμην
τοίαισί
|
με
|
~κατισχνανεῖσθαι
πρὸς
πέτραις
πεδαρσίοις,
~τυχόντ´ |
[1050] |
γε
τλητὸν
παρέσυρας
ἔπος.
~πῶς
|
με |
κελεύεις
κακότητ´
ἀσκεῖν;
~μετὰ
τοῦδ´ |
[600] |
ἢ
μαθεῖν
τάδε.
~(ΙΩ)
μήτοι
|
με |
κρύψῃς
τοῦθ´
ὅπερ
μέλλω
παθεῖν. |
[1000] |
ὀρθῶς
φρονεῖν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ὀχλεῖς
μάτην
|
με |
κῦμ´
ὅπως
παρηγορῶν.
~εἰσελθέτω
σε |
[550] |
μοι
φθονήσῃς
~εὐγμάτων,
ἄναξ.
~ἄδην
|
με |
πολύπλανοι
πλάναι
~γεγυμνάκασιν,
οὐδ´
ἔχω |
[350] |
τίνα
~ὁρᾷς
ἐνοῦσαν
ζημίαν;
δίδασκέ
|
με. |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μόχθον
περισσὸν
κουφόνουν
τ´ |
[950] |
~(ΕΡΜΗΣ)
ἐκερτόμησας
δῆθεν
ὥστε
παῖδά
|
με. |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
οὐ
γὰρ
σὺ
παῖς |
[400] |
χλιδῇ
δοκεῖτε
μηδ´
αὐθαδίᾳ
~σιγᾶν
|
με· |
συννοίᾳ
δὲ
δάπτομαι
κέαρ,
~ὁρῶν |
[550] |
ἓ
ἕ·
~χρίει
τίς
αὖ
|
με |
τὰν
τάλαιναν
οἶστρος;
~εἴδωλον
Ἄργου |
[350] |
κουφόνουν
τ´
εὐηθίαν.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἔα
|
με |
τῇδε
τῇ
νόσῳ
νοσεῖν,
ἐπεὶ
|
[200] |
ἐρωτᾶτ´,
αἰτίαν
καθ´
ἥντινα
~αἰκίζεταί
|
με, |
τοῦτο
δὴ
σαφηνιῶ.
~ὅπως
τάχιστα |
[550] |
δειλαίαν
~παράκοπον
ὧδε
τείρεις;
~πυρί
|
με |
φλέξον,
ἢ
χθονὶ
κάλυψον,
ἢ
|
[600] |
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
ὑμῖν
ἀπιστῆσαί
|
με |
χρή,
~σαφεῖ
δὲ
μύθῳ
πᾶν |
[550] |
τε
νόσον
~ὠνόμασας,
ἃ
~μαραίνει
|
με |
χρίουσα
~κέντροισι
φοιταλέοισιν;
~ἓ
ἕ· |
[950] |
ἐν
τούτοις
λέγω.
~(ΕΡΜΗΣ)
ἦ
|
κἀμὲ |
γάρ
τι
συμφοραῖς
ἐπαιτιᾷ;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[650] |
δόμων
τε
καὶ
πάτρας
ὠθεῖν
|
ἐμέ, |
~ἄφετον
ἀλᾶσθαι
γῆς
ἐπ´
ἐσχάτοις |
[1050] |
~τοὐμὸν
ἀνάγκης
στερραῖς
δίναις·
~πάντως
|
ἐμέ |
γ´
οὐ
θανατώσει.
~(ΕΡΜΗΣ)
τοιάδε |
[950] |
~πεύσῃ
γὰρ
οὐδὲν
ὧν
ἀνιστορεῖς
|
ἐμέ. |
~(ΕΡΜΗΣ)
τοιοῖσδε
μέντοι
καὶ
πρὶν |
[850] |
κλεινός,
ὃς
πόνων
ἐκ
τῶνδ´
|
ἐμὲ
|
~λύσει.
τοιόνδε
χρησμὸν
ἡ
παλαιγενὴς
|
[550] |
οὐδὲ
κατθανόντα
γαῖα
κεύθει.
~ἀλλ´
|
ἐμὲ |
τὰν
τάλαιναν
~ἐξ
ἐνέρων
περῶν |
[750] |
~φράσω
σαφηνῶς,
ἢ
τὸν
ἐκλύσοντ´
|
ἐμέ. |
~(ΧΟΡΟΣ)
τούτων
σὺ
τὴν
μὲν |
[800] |
καὶ
δυσεύρετον,
~ἐπανδίπλαζε
καὶ
σαφῶς
|
ἐκμάνθανε· |
~σχολὴ
δὲ
πλείων
ἢ
θέλω |
[100] |
ἣ
διδάσκαλος
τέχνης
~πάσης
βροτοῖς
|
πέφηνε |
καὶ
μέγας
πόρος.
~τοιῶνδε
ποινὰς |
[200] |
φιτῦσαι
νέον.
~καὶ
τοῖσιν
οὐδεὶς
|
ἀντέβαινε |
πλὴν
ἐμοῦ.
~ἐγὼ
δ´
ἐτόλμης´· |
[650] |
εἰπεῖν
ὅ
τι
~λοιπὸν
πόνων,
|
σήμαινε |
μηδέ
μ´
οἰκτίσας
~σύνθαλπε
μύθοις |
[300] |
πείσεις
νιν·
οὐ
γὰρ
εὐπιθής.
|
~πάπταινε |
δ´
αὐτὸς
μή
τι
πημανθῇς |
[1000] |
πᾶν
ἔπος
τελεῖ.
σὺ
δὲ
|
~πάπταινε |
καὶ
φρόντιζε,
μηδ´
αὐθαδίαν
~εὐβουλίας |
[50] |
μακρῷ
πόνῳ.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἐρρωμένως
νῦν
|
θεῖνε |
διατόρους
πέδας·
~ὡς
οὑπιτιμητής
γε |
[50] |
ἀμφὶ
χερσὶν
ἐγκρατεῖ
σθένει
~ῥαιστῆρι
|
θεῖνε, |
πασσάλευε
πρὸς
πέτραις.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
περαίνεται |
[750] |
ἀτιμάσῃς
λόγου·
~καὶ
τῇδε
μὲν
|
γέγωνε |
τὴν
λοιπὴν
πλάνην,
~ἐμοὶ
δὲ |
[100] |
διῇξεν
ἄντρων
~μυχόν,
ἐκ
δ´
|
ἔπληξέ |
μου
τὰν
~θεμερῶπιν
αἰδῶ·
~σύθην |
[350] |
κεραυνὸς
ἐκπνέων
φλόγα,
~ὃς
αὐτὸν
|
ἐξέπληξε |
τῶν
ὑψηγόρων
~κομπασμάτων.
φρένας
γὰρ |
[100] |
φοβερὰ
δ´
ἐμοῖσιν
ὄσσοις
~ὁμίχλα
|
προσῇξε |
πλήρης
δακρύων
σὸν
δέμας
εἰσιδούσῃ |
[550] |
ἐμοῦ
σὺ
πατρὸς
ὄνομ´
ἀπύεις;
|
~εἰπέ |
μοι
τᾷ
μογερᾷ
τίς
ὤν, |
[500] |
χάρις
ἁ
χάρις,
ὦ
~φίλος;
|
εἰπέ, |
ποῦ
τις
ἀλκά;
~τίς
ἐφαμερίων |
[650] |
πόνων,
σήμαινε
μηδέ
μ´
οἰκτίσας
|
~σύνθαλπε |
μύθοις
ψευδέσιν·
νόσημα
γὰρ
~αἴσχιστον |
[250] |
οὐδὲ
μάτην
~χαριτογλωσσεῖν
ἔνι
μοι·
|
φέρε |
γὰρ
~σήμαιν´
ὅ
τι
χρή |
[500] |
γνώμᾳ
σέβῃ
~θνατοὺς
ἄγαν,
Προμηθεῦ.
|
~φέρε, |
πῶς
χάρις
ἁ
χάρις,
ὦ |
[600] |
γε·
μοῖραν
δ´
ἡδονῆς
κἀμοὶ
|
πόρε. |
~τὴν
τῆσδε
πρῶτον
ἱστορήσωμεν
νόσον, |
[450] |
οὔτις
ἄλλος
ἀντ´
ἐμοῦ
~λινόπτερ´
|
ηὗρε |
ναυτίλων
ὀχήματα.
~τοιαῦτα
μηχανήματ´
ἐξευρὼν |
[1000] |
~τὸ
σόν,
πετραία
δ´
ἀγκάλη
|
σε |
βαστάσει.
~μακρὸν
δὲ
μῆκος
ἐκτελευτήσας |
[950] |
γ´
οὔπω
σωφρονεῖν
ἐπίστασαι.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σὲ |
γὰρ
προσηύδων
οὐκ
ἂν
ὄνθ´ |
[950] |
ἐμοὺς
ἐγὼ
~ἐχθροὺς
ἴδοιμι·
καὶ
|
σὲ |
δ´
ἐν
τούτοις
λέγω.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[50] |
θνητοὶ
τῶνδ´
ἀπαντλῆσαι
πόνων;
~ψευδωνύμως
|
σε |
δαίμονες
Προμηθέα
~καλοῦσιν·
αὐτὸν
γάρ |
[50] |
δαίμονες
Προμηθέα
~καλοῦσιν·
αὐτὸν
γάρ
|
σε |
δεῖ
προμηθέως,
~ὅτῳ
τρόπῳ
τῆσδ´ |
[500] |
ἀλδαίνουσαν
ἐν
εὐφροσύναις,
~φρίσσω
δέ
|
σε |
δερκομένα
~μυρίοις
μόχθοις
διακναιόμενον.
~Ζῆνα |
[250] |
ἐκμαθήσονται
τέχνας.
~(ΧΟΡΟΣ)
τοιοῖσδε
δή
|
σε |
Ζεὺς
ἐπ´
αἰτιάμασιν—
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
αἰκίζεταί |
[150] |
γέγων´
ἡμῖν
λόγον,
~ποίῳ
λαβών
|
σε |
Ζεὺς
ἐπ´
αἰτιάματι
~οὕτως
ἀτίμως |
[800] |
στόματι
καὶ
προσχώματι·
~ἐνταῦθα
δή
|
σε |
Ζεὺς
τίθησιν
ἔμφρονα
~ἐπαφῶν
ἀταρβεῖ |
[750] |
εἶτ´
ἀποστέρει.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
δυοῖν
λόγοιν
|
σε |
θατέρῳ
δωρήσομαι.
~(ΙΩ)
ποίοιν;
πρόδειξον, |
[350] |
στέλλει
πάλιν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μὴ
γάρ
|
σε |
θρῆνος
οὑμὸς
εἰς
ἔχθραν
βάλῃ. |
[1000] |
με
κῦμ´
ὅπως
παρηγορῶν.
~εἰσελθέτω
|
σε |
μήποθ´
ὡς
ἐγὼ
Διὸς
~γνώμην |
[250] |
δολιχῆς
τέρμα
κελεύθου
~διαμειψάμενος
πρὸς
|
σέ, |
Προμηθεῦ,
~τὸν
πτερυγωκῆ
τόνδ´
οἰωνὸν
|
[350] |
οἰκείοισι
κάμψειεν
γόνυ.
~(ΧΟΡΟΣ)
στένω
|
σε |
τᾶς
οὐλομένας
~τύχας,
Προμηθεῦ·
~δακρυσίστακτον |
[150] |
~πᾷ
ποτε
τῶνδε
πόνων
~χρή
|
σε |
τέρμα
κέλσαντ´
~ἐσιδεῖν·
ἀκίχητα
γὰρ |
[1000] |
ἄκαιρα
φαίνεται
~λέγειν·
ἄνωγε
γάρ
|
σε |
τὴν
αὐθαδίαν
~μεθέντ´
ἐρευνᾶν
τὴν |
[800] |
δάμαρ
~μέλλους´
ἔσεσθαι·
τῶνδε
προσσαίνει
|
σέ |
τι;
~ἐντεῦθεν
οἰστρήσασα
τὴν
παρακτίαν
|
[900] |
τι
καινὸν
ἀγγελῶν
ἐλήλυθεν.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
σὲ |
τὸν
σοφιστήν,
τὸν
πικρῶς
ὑπέρπικρον, |
[1000] |
τοῖς
ἐμοῖς
πεισθῇς
λόγοις,
~οἷός
|
σε |
χειμὼν
καὶ
κακῶν
τρικυμία
~ἔπεις´ |
[700] |
σιδηροτέκτονες
~οἰκοῦσι
Χάλυβες,
οὓς
φυλάξασθαί
|
σε |
χρή,
~ἀνήμεροι
γὰρ
οὐδὲ
πρόσπλατοι |
[700] |
πύλαις
~Κιμμερικὸν
ἥξεις,
ὃν
θρασυσπλάγχνως
|
σε |
χρὴ
~λιποῦσαν
αὐλῶν´
ἐκπερᾶν
Μαιωτικόν· |
[850] |
~ὃς
πρῶτος
ἐν
γνώμᾳ
τόδ´
|
ἐβάστασε |
καὶ
γλώσσᾳ
~διεμυθολόγησεν,
~ὡς
τὸ |
[650] |
πεισθεὶς
Λοξίου
μαντεύμασιν
~ἐξήλασέν
με
|
κἀπέκλῃσε |
δωμάτων
~ἄκουσαν
ἄκων·
ἀλλ´
ἐπηνάγκαζέ |
[150] |
δ´
ἐλευθεροστομεῖς.
~ἐμὰς
δὲ
φρένας
|
ἠρέθισε |
διάτορος
φόβος·
~δέδια
δ´
ἀμφὶ |
[50] |
κοὐ
ματᾷ
τοὔργον
τόδε.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
|
ἄρασσε |
μᾶλλον,
σφίγγε,
μηδαμῇ
χάλα·
~δεινὸς |
[50] |
αὐθαδίαν
~ὀργῆς
τε
τραχυτῆτα
μὴ
|
´πίπλησσέ |
μοι.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
στείχωμεν·
ὡς
κώλοισιν |
[250] |
δὲ
τύχαις,
ἴσθι,
συναλγῶ.
~τό
|
τε |
γάρ
με,
δοκῶ,
ξυγγενὲς
οὕτως
|
[400] |
σοῖς
πήμασι
~συγκάμνουσι
θνατοί.
~Κολχίδος
|
τε |
γᾶς
ἔνοικοι
~παρθένοι,
μάχας
ἄτρεστοι, |
[250] |
δοκῶ,
ξυγγενὲς
οὕτως
~ἐπαναγκάζει,
~χωρίς
|
τε |
γένους
οὐκ
ἔστιν
ὅτῳ
~μείζονα |
[50] |
τε
κυμάτων
~ἀνήριθμον
γέλασμα,
παμμῆτόρ
|
τε |
γῆ,
~καὶ
τὸν
πανόπτην
κύκλον |
[900] |
θ´
ὑπερβάλλοντα
καρτερὸν
κτύπον,
~θαλασσίαν
|
τε |
γῆς
τινάκτειραν
νόσον,
~τρίαιναν
αἰχμὴν |
[450] |
πτῆσιν
οἰωνῶν
σκεθρῶς
~διώρις´,
οἵτινές
|
τε |
δεξιοὶ
φύσιν
~εὐωνύμους
τε,
καὶ |
[200] |
φρονήμασιν
~ᾤοντ´
ἀμοχθὶ
πρὸς
βίαν
|
τε |
δεσπόσειν·
~ἐμοὶ
δὲ
μήτηρ
οὐχ |
[450] |
ἀντολὰς
ἐγὼ
~ἄστρων
ἔδειξα
τάς
|
τε |
δυσκρίτους
δύσεις.
~καὶ
μὴν
ἀριθμόν, |
[450] |
ἃ
χρὴ
~ὕπαρ
γενέσθαι,
κληδόνας
|
τε |
δυσκρίτους
~ἐγνώρις´
αὐτοῖς
ἐνοδίους
τε |
[50] |
ἐφημέροισι
προστίθει.
τί
σοι
~οἷοί
|
τε |
θνητοὶ
τῶνδ´
ἀπαντλῆσαι
πόνων;
~ψευδωνύμως |
[450] |
οἵτινές
τε
δεξιοὶ
φύσιν
~εὐωνύμους
|
τε, |
καὶ
δίαιταν
ἥντινα
~ἔχους´
ἕκαστοι, |
[800] |
~τῶνδ´
εἴ
τί
σοι
ψελλόν
|
τε |
καὶ
δυσεύρετον,
~ἐπανδίπλαζε
καὶ
σαφῶς |
[650] |
ἐπισκήπτουσα
καὶ
μυθουμένη
~ἔξω
δόμων
|
τε |
καὶ
πάτρας
ὠθεῖν
ἐμέ,
~ἄφετον |
[150] |
ἐθελήσῃ.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὺ
μὲν
θρασύς
|
τε |
καὶ
πικραῖς
~δύαισιν
οὐδὲν
ἐπιχαλᾷς, |
[450] |
κλύουσα
θαυμάσῃ
πλέον,
~οἵας
τέχνας
|
τε |
καὶ
πόρους
ἐμησάμην.
~τὸ
μὲν |
[450] |
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
τίνες
~ἔχθραι
|
τε |
καὶ
στέργηθρα
καὶ
συνεδρίαι·
~σπλάγχνων |
[800] |
μακρὰν
ἀποικίαν,
~Ἰοῖ,
πέπρωται
σοί
|
τε |
καὶ
τέκνοις
κτίσαι.
~τῶνδ´
εἴ |
[200] |
λῷστα
βουλεύων
πιθεῖν
~Τιτᾶνας,
Οὐρανοῦ
|
τε |
καὶ
Χθονὸς
τέκνα,
~οὐκ
ἠδυνήθην· |
[300] |
ἑσπέρους
τόπους
~ἕστηκε
κίον´
οὐρανοῦ
|
τε |
καὶ
χθονὸς
~ὤμοιν
ἐρείδων,
ἄχθος |
[500] |
πέπρωται,
μυρίαις
δὲ
πημοναῖς
~δύαις
|
τε |
καμφθεὶς
ὧδε
δεσμὰ
φυγγάνω·
~τέχνη |
[950] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
οὐ
γὰρ
σὺ
παῖς
|
τε |
κἄτι
τοῦδ´
ἀνούστερος,
~εἰ
προσδοκᾷς |
[1050] |
τῶν
οὐρανίων
~ἄστρων
διόδους,
εἴς
|
τε |
κελαινὸν
~Τάρταρον
ἄρδην
ῥίψειε
δέμας
|
[650] |
ἐμμανεῖ
σκιρτήματι
~ᾖσσον
πρὸς
εὔποτόν
|
τε |
Κερχνείας
ῥέος
~Λέρνης
τε
κρήνην· |
[350] |
ἄχθος
οὐκ
εὐάγκαλον.
~τὸν
γηγενῆ
|
τε |
Κιλικίων
οἰκήτορα
~ἄντρων
ἰδὼν
ᾤκτιρα, |
[650] |
εὔποτόν
τε
Κερχνείας
ῥέος
~Λέρνης
|
τε |
κρήνην·
βουκόλος
δὲ
γηγενὴς
~ἄκρατος |
[50] |
πνοαί,
~ποταμῶν
τε
πηγαί,
ποντίων
|
τε |
κυμάτων
~ἀνήριθμον
γέλασμα,
παμμῆτόρ
τε |
[450] |
λοβοῦ
τε
ποικίλην
εὐμορφίαν·
~κνίσῃ
|
τε |
κῶλα
συγκαλυπτὰ
καὶ
μακρὰν
~ὀσφῦν |
[450] |
καὶ
στέργηθρα
καὶ
συνεδρίαι·
~σπλάγχνων
|
τε |
λειότητα,
καὶ
χροιὰν
τίνα
~ἔχους´ |
[100] |
οὔτε
μὴ
σιγᾶν
τύχας
~οἷόν
|
τέ |
μοι
τάσδ´
ἐστί.
θνητοῖς
γὰρ |
[800] |
ἀκραγεῖς
κύνας
~γρῦπας
φύλαξαι,
τόν
|
τε |
μουνῶπα
στρατὸν
~Ἀριμασπὸν
ἱπποβάμον´,
οἳ |
[550] |
~ἐξ
ἐνέρων
περῶν
κυναγεῖ,
πλανᾷ
|
~τε |
νῆστιν
ἀνὰ
τὰν
παραλίαν
ψάμμον. |
[550] |
ταλαίπωρον
~ὧδ´
ἔτυμα
προσθροεῖς,
~θεόσυτόν
|
τε |
νόσον
~ὠνόμασας,
ἃ
~μαραίνει
με |
[600] |
Ἰοῖ,
ταῖσδ´
ὑπουργῆσαι
χάριν,
~ἄλλως
|
τε |
πάντως
καὶ
κασιγνήταις
πατρός.
~ὡς |
[50] |
αἰθὴρ
καὶ
ταχύπτεροι
πνοαί,
~ποταμῶν
|
τε |
πηγαί,
ποντίων
τε
κυμάτων
~ἀνήριθμον |
[450] |
δαίμοσιν
πρὸς
ἡδονὴν
~χολή,
λοβοῦ
|
τε |
ποικίλην
εὐμορφίαν·
~κνίσῃ
τε
κῶλα |
[450] |
τὰς
ἁπάσας
ἐξαμύνονται
νόσους.
~τρόπους
|
τε |
πολλοὺς
μαντικῆς
ἐστοίχισα,
~κἄκρινα
πρῶτος |
[400] |
αἰὲν
ὑπέροχον
σθένος
κραταιὸν
~οὐράνιόν
|
τε |
πόλον
~νώτοις
ὑποστενάζει.
~βοᾷ
δὲ |
[650] |
Λέρνης
βαθὺν
~λειμῶνα,
ποίμνας
βουστάσεις
|
τε |
πρὸς
πατρός,
~ὡς
ἂν
τὸ |
[450] |
αὐτοῖς
ἐνοδίους
τε
συμβόλους.
~γαμψωνύχων
|
τε |
πτῆσιν
οἰωνῶν
σκεθρῶς
~διώρις´,
οἵτινές |
[650] |
νυκτίφοιτ´
ὀνείρατα.
~ὁ
δ´
ἔς
|
τε |
Πυθὼ
κἀπὶ
Δωδώνης
πυκνοὺς
~θεοπρόπους |
[0] |
δὲ
τῶν
πατρὸς
λόγων
~οἷόν
|
τε |
πῶς;
οὐ
τοῦτο
δειμαίνεις
πλέον; |
[300] |
ἐπόπτης;
πῶς
ἐτόλμησας,
λιπὼν
~ἐπώνυμόν
|
τε |
ῥεῦμα
καὶ
πετρηρεφῆ
~αὐτόκτιτ´
ἄντρα, |
[450] |
τε
δυσκρίτους
~ἐγνώρις´
αὐτοῖς
ἐνοδίους
|
τε |
συμβόλους.
~γαμψωνύχων
τε
πτῆσιν
οἰωνῶν |
[450] |
ἔξοχον
σοφισμάτων,
~ἐξηῦρον
αὐτοῖς,
γραμμάτων
|
τε |
συνθέσεις,
~μνήμην
ἁπάντων,
μουσομήτορ´
ἐργάνην. |
[0] |
παύεσθαι
τρόπου.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Κράτος
Βία
|
τε, |
σφῷν
μὲν
ἐντολὴ
Διὸς
~ἔχει |
[400] |
ἀρχαιοπρεπῆ
~στένουσι
τὰν
σὰν
~ξυνομαιμόνων
|
τε |
τιμάν·
~ὁπόσοι
τ´
ἔποικον
ἁγνᾶς
|
[150] |
ἐξ
ἀγρίων
~δεσμῶν
χαλάσῃ
ποινάς
|
τε |
τίνειν
~τῆσδ´
αἰκείας
ἐθελήσῃ.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[500] |
ὠφελήματα,
~χαλκόν,
σίδηρον,
ἄργυρον
χρυσόν
|
τε, |
τίς
~φήσειεν
ἂν
πάροιθεν
ἐξευρεῖν |
[250] |
ἔξω
πόδα
~ἔχει
παραινεῖν
νουθετεῖν
|
τε |
τοὺς
κακῶς
~πράσσοντας·
εὖ
δὲ |
[950] |
τί
σοι
δοκῶ
~ταρβεῖν
ὑποπτήσσειν
|
τε |
τοὺς
νέους
θεούς;
~πολλοῦ
γε |
[50] |
τὴν
δ´
ἐμὴν
αὐθαδίαν
~ὀργῆς
|
τε |
τραχυτῆτα
μὴ
´πίπλησσέ
μοι.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ) |
[100] |
θεωρός,
ἢ
τί
δὴ
θέλων;
|
~ὁρᾶτε |
δεσμώτην
με
δύσποτμον
θεόν,
~τὸν |
[250] |
τὸ
πᾶν.
~πίθεσθέ
μοι,
πίθεσθε,
|
συμπονήσατε
|
~τῷ
νῦν
μογοῦντι.
ταὐτά
τοι |
[700] |
~κούφως·
μαθεῖν
γὰρ
τῆσδε
πρῶτ´
|
ἐχρῄζετε
|
~τὸν
ἀμφ´
ἑαυτῆς
ἆθλον
ἐξηγουμένης· |
[600] |
~σαφεῖ
δὲ
μύθῳ
πᾶν
ὅπερ
|
προσχρῄζετε
|
~πεύσεσθε·
καίτοι
καὶ
λέγους´
αἰσχύνομαι
|
[750] |
μὴ
οὐ
γεγωνεῖν
πᾶν
ὅσον
|
προσχρῄζετε. |
~σοὶ
πρῶτον,
Ἰοῖ,
πολ´
ύδονον |
[250] |
τὰς
προσερπούσας
τύχας
~ἀκούσαθ´,
ὡς
|
μάθητε |
διὰ
τέλους
τὸ
πᾶν.
~πίθεσθέ |
[150] |
~δεσμοῖς
ἀλύτοις
ἀγρίως
πελάσας,
~ὡς
|
μήτε |
θεὸς
μήτε
τις
ἄλλος
~τοῖσδ´ |
[150] |
ἀγρίως
πελάσας,
~ὡς
μήτε
θεὸς
|
μήτε |
τις
ἄλλος
~τοῖσδ´
ἐγεγήθει.
~νῦν |
[850] |
~καὶ
μήτε
τῶν
πλούτῳ
διαθρυπτομένων
|
~μήτε |
τῶν
γέννᾳ
μεγαλυνομένων
~ὄντα
χερνήταν |
[850] |
καθ´
ἑαυτὸν
ἀριστεύει
μακρῷ,
~καὶ
|
μήτε |
τῶν
πλούτῳ
διαθρυπτομένων
~μήτε
τῶν |
[950] |
ὑπηρέτου.
~νέον
νέοι
κρατεῖτε
καὶ
|
δοκεῖτε |
δὴ
~ναίειν
ἀπενθῆ
πέργαμ´·
οὐκ |
[400] |
οἰκτρόν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μή
τοι
χλιδῇ
|
δοκεῖτε |
μηδ´
αὐθαδίᾳ
~σιγᾶν
με·
συννοίᾳ |
[950] |
ὡς
θεῶν
ὑπηρέτου.
~νέον
νέοι
|
κρατεῖτε |
καὶ
δοκεῖτε
δὴ
~ναίειν
ἀπενθῆ |
[900] |
Ἥρας
ἀλατείαις
πόνων.
~ἐμοὶ
δ´
|
ὅτε |
μὲν
ὁμαλὸς
ὁ
γάμος,
~ἄφοβος· |
[550] |
λέχος
σὸν
ὑμεναίουν
~ἰότατι
γάμων,
|
~ὅτε |
τὰν
ὁμοπάτριον
ἕδνοις
~ἄγαγες
Ἡσιόναν |
[50] |
~στένεις;
ὅπως
μὴ
σαυτὸν
οἰκτιεῖς
|
ποτε. |
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ὁρᾷς
θέαμα
δυσθέατον
ὄμμασιν. |
[700] |
στρατὸν
~ἥξεις
στυγάνορ´,
αἳ
Θεμίσκυράν
|
ποτε
|
~κατοικιοῦσιν
ἀμφὶ
Θερμώδονθ´,
ἵνα
~τραχεῖα |
[550] |
μ´
ἄγουσι
τηλέπλαγκτοι
πλάναι;
~τί
|
ποτέ |
μ´,
ὦ
Κρόνιε
παῖ,
τί |
[50] |
τ´
ἐπερχόμενον
~πῆμα
στενάχω·
πῇ
|
ποτε |
μόχθων
~χρὴ
τέρματα
τῶνδ´
ἐπιτεῖλαι; |
[750] |
~ἀκτῖσιν
οὔθ´
ἡ
νύκτερος
μήνη
|
ποτέ. |
~πέλας
δ´
ἀδελφαὶ
τῶνδε
τρεῖς |
[350] |
ἥμενος
μυδροκτυπεῖ
~Ἥφαιστος,
ἔνθεν
ἐκραγήσονταί
|
ποτε
|
~ποταμοὶ
πυρὸς
δάπτοντες
ἀγρίαις
γνάθοις
|
[300] |
μέν
ς´
ἐπαινῶ
κοὐδαμῇ
λήξω
|
ποτέ· |
~προθυμίας
γὰρ
οὐδὲν
ἐλλείπεις.
ἀτὰρ
|
[950] |
~(ΕΡΜΗΣ)
τόλμησον,
ὦ
μάταιε,
τόλμησόν
|
ποτε
|
~πρὸς
τὰς
παρούσας
πημονὰς
ὀρθῶς |
[550] |
μ´,
ὦ
Κρόνιε
παῖ,
τί
|
ποτε |
ταῖσδ´
~ἐνέζευξας
εὑρὼν
~ἁμαρτοῦσαν
ἐν |
[150] |
δ´
ἀμφὶ
σαῖς
τύχαις,
~πᾷ
|
ποτε |
τῶνδε
πόνων
~χρή
σε
τέρμα |
[1000] |
μηδ´
αὐθαδίαν
~εὐβουλίας
ἀμείνον´
ἡγήσῃ
|
ποτέ. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἡμῖν
μὲν
Ἑρμῆς
οὐκ |
[850] |
~ὄντα
χερνήταν
ἐραστεῦσαι
γάμων.
~μήποτε
|
μήποτέ |
μ´,
ὦ
~Μοῖραι,
λεχέων
Διὸς |
[850] |
μεγαλυνομένων
~ὄντα
χερνήταν
ἐραστεῦσαι
γάμων.
|
~μήποτε |
μήποτέ
μ´,
ὦ
~Μοῖραι,
λεχέων |
[550] |
τὸ
φωτῶν
~ἀλαὸν
γένος
ἐμπεποδισμένον;
|
οὔποτε |
~τὰν
Διὸς
ἁρμονίαν
θνατῶν
παρεξίασι |
[200] |
~κράτιστα
δή
μοι
τῶν
παρεστώτων
|
τότε
|
~ἐφαίνετ´
εἶναι
προσλαβόντα
μητέρα
~ἑκόνθ´ |
[350] |
συρίζων
φόβον,
~ἐξ
ὀμμάτων
δ´
|
ἤστραπτε |
γοργωπὸν
σέλας,
~ὡς
τὴν
Διὸς |
[900] |
Ἀδράστειαν
σοφοί.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σέβου,
προσεύχου,
|
θῶπτε |
τὸν
κρατοῦντ´
ἀεί.
~ἐμοὶ
δ´ |
[650] |
πάσας
εὐφρόνας
ὀνείρασι
~ξυνειχόμην
δύστηνος,
|
ἔστε |
δὴ
πατρὶ
~ἔτλην
γεγωνεῖν
νυκτίφοιτ´ |
[450] |
ἄτερ
γνώμης
τὸ
πᾶν
~ἔπρασσον,
|
ἔστε |
δή
σφιν
ἀντολὰς
ἐγὼ
~ἄστρων |
[0] |
ἐς
οἷμον,
ἄβροτον
εἰς
ἐρημίαν.
|
~Ἥφαιστε, |
σοὶ
δὲ
χρὴ
μέλειν
ἐπιστολὰς
|
[950] |
~γνάμψει
γὰρ
οὐδὲν
τῶνδέ
μ´
|
ὥστε |
καὶ
φράσαι
~πρὸς
οὗ
χρεών |
[950] |
αὐτῷ
χάριν.
~(ΕΡΜΗΣ)
ἐκερτόμησας
δῆθεν
|
ὥστε |
παῖδά
με.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
οὐ
γὰρ |
[300] |
μακρὰν
ἀνωτέρω
~θακῶν
κλύοι
Ζεύς,
|
ὥστε |
σοι
τὸν
νῦν
ὄχλον
~παρόντα |
[300] |
τήνδε
δωρειὰν
ἐμοὶ
~δώσειν
Δί´,
|
ὥστε |
τῶνδέ
ς´
ἐκλῦσαι
πόνων.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[450] |
πέσοι,
~οὐκ
ἦν
ἀλέξημ´
οὐδέν,
|
οὔτε |
βρώσιμον,
~οὐ
χριστόν,
οὐδὲ
πιστόν, |
[450] |
χείματος
τέκμαρ
~οὔτ´
ἀνθεμώδους
ἦρος
|
οὔτε |
καρπίμου
~θέρους
βέβαιον,
ἀλλ´
ἄτερ |
[100] |
ἀδήριτον
σθένος.
~ἀλλ´
οὔτε
σιγᾶν
|
οὔτε |
μὴ
σιγᾶν
τύχας
~οἷόν
τέ |
[100] |
ἀνάγκης
ἔστ´
ἀδήριτον
σθένος.
~ἀλλ´
|
οὔτε |
σιγᾶν
οὔτε
μὴ
σιγᾶν
τύχας
|
[0] |
ἀπανθρώπῳ
πάγῳ,
~ἵν´
οὔτε
φωνὴν
|
οὔτε |
του
μορφὴν
βροτῶν
~ὄψῃ,
σταθευτὸς |
[0] |
~προσπασσαλεύσω
τῷδ´
ἀπανθρώπῳ
πάγῳ,
~ἵν´
|
οὔτε |
φωνὴν
οὔτε
του
μορφὴν
βροτῶν |
[450] |
ἀνηλίοις.
~ἦν
δ´
οὐδὲν
αὐτοῖς
|
οὔτε |
χείματος
τέκμαρ
~οὔτ´
ἀνθεμώδους
ἦρος |
[450] |
μακρὸν
βίον
~ἔφυρον
εἰκῇ
πάντα,
|
κοὔτε |
πλινθυφεῖς
~δόμους
προσείλους
ᾖσαν,
οὐ |
[50] |
χερσὶν
ἐγκρατεῖ
σθένει
~ῥαιστῆρι
θεῖνε,
|
πασσάλευε |
πρὸς
πέτραις.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
περαίνεται
δὴ |
[600] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἐπεὶ
προθυμῇ,
χρὴ
λέγειν·
|
ἄκουε |
δή.
~(ΧΟΡΟΣ)
μήπω
γε·
μοῖραν |
[0] |
κλέψας
ὤπασεν·
τοιᾶσδέ
τοι
~ἁμαρτίας
|
σφε |
δεῖ
θεοῖς
δοῦναι
δίκην,
~ὡς |
[650] |
συνθέτους
λόγους.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔα
ἔα,
|
ἄπεχε, |
φεῦ·
~οὔποτ´
οὔποτ´
ηὔχουν
ὧδε |