Vers |
[0] |
ὀρθοβούλου
Θέμιδος
αἰπυμῆτα
παῖ,
~ἄκοντά
|
ς´ |
ἄκων
δυσλύτοις
χαλκεύμασι
~προσπασσαλεύσω
τῷδ´ |
[750] |
πῶς
εἶπας;
ἦ
´μὸς
παῖς
|
ς´ |
ἀπαλλάξει
κακῶν;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τρίτος
γε |
[950] |
κακοῦσί
μ´
ἐκδίκως.
~(ΕΡΜΗΣ)
κλύω
|
ς´ |
ἐγὼ
μεμηνότ´
οὐ
σμικρὰν
νόσον. |
[500] |
ὡς
ἐγὼ
~εὔελπίς
εἰμι
τῶνδέ
|
ς´ |
ἐκ
δεσμῶν
ἔτι
~λυθέντα
μηδὲν |
[300] |
ἐμοὶ
~δώσειν
Δί´,
ὥστε
τῶνδέ
|
ς´ |
ἐκλῦσαι
πόνων.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὰ
μέν |
[300] |
καὶ
πειράσομαι
~ἐὰν
δύνωμαι
τῶνδέ
|
ς´ |
ἐκλῦσαι
πόνων·
~σὺ
δ´
ἡσύχαζε |
[50] |
τῷδε
δεσμὰ
περιβαλεῖν,
~ὡς
μή
|
ς´ |
ἐλινύοντα
προσδερχθῇ
πατήρ;
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
καὶ |
[300] |
ἐκλῦσαι
πόνων.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὰ
μέν
|
ς´ |
ἐπαινῶ
κοὐδαμῇ
λήξω
ποτέ·
~προθυμίας |
[0] |
τοῦ
παρόντος
ἀχθηδὼν
κακοῦ
~τρύσει
|
ς´· |
ὁ
λωφήσων
γὰρ
οὐ
πέφυκέ |
[700] |
~ἐχθρόξενος
ναύτῃσι,
μητρυιὰ
νεῶν·
~αὗταί
|
ς´ |
ὁδηγήσουσι
καὶ
μάλ´
ἀσμένως.
~ἰσθμὸν |
[800] |
σεπτὸν
Νεῖλος
εὔποτον
ῥέος.
~οὗτός
|
ς´ |
ὁδώσει
τὴν
τρίγωνον
ἐς
χθόνα
|
[300] |
ματαίᾳ
ζημία
προστρίβεται;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ζηλῶ
|
ς´ |
ὁθούνεκ´
ἐκτὸς
αἰτίας
κυρεῖς,
~πάντων |
[900] |
πυρὸς
κλέπτην
λέγω·
~πατὴρ
ἄνωγέ
|
ς´ |
οὕστινας
κομπεῖς
γάμους
~αὐδᾶν,
πρὸς |
[600] |
~(ΙΩ)
σήμηνον
ὅστις
ἐν
φάραγγί
|
ς´ |
ὤχμασεν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
βούλευμα
μὲν
τὸ |
[250] |
~γνώμῃ
στομίων
ἄτερ
εὐθύνων·
~ταῖς
|
σαῖς |
δὲ
τύχαις,
ἴσθι,
συναλγῶ.
~τό |
[150] |
διάτορος
φόβος·
~δέδια
δ´
ἀμφὶ
|
σαῖς |
τύχαις,
~πᾷ
ποτε
τῶνδε
πόνων
|
[700] |
ἀμφὶ
Θερμώδονθ´,
ἵνα
~τραχεῖα
πόντου
|
Σαλμυδησσία |
γνάθος,
~ἐχθρόξενος
ναύτῃσι,
μητρυιὰ
νεῶν· |
[400] |
~μεγαλοσχήμονά
τ´
ἀρχαιοπρεπῆ
~στένουσι
τὰν
|
σὰν
|
~ξυνομαιμόνων
τε
τιμάν·
~ὁπόσοι
τ´ |
[600] |
πᾶν;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
φθόνος
μὲν
οὐδείς,
|
σὰς |
δ´
ὀκνῶ
θράξαι
φρένας.
~(ΙΩ) |
[550] |
θνατῶν
παρεξίασι
βουλαί.
~ἔμαθον
τάδε
|
σὰς |
προσιδοῦς´
~ὀλοὰς
τύχας,
Προμηθεῦ.
~τὸ |
[700] |
ἐνθένδ´
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
~στρέψασα
|
σαυτὴν |
στεῖχ´
ἀνηρότους
γύας·
~Σκύθας
δ´ |
[750] |
ἡ
χρησμῳδία.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
καὶ
μηδὲ
|
σαυτῆς |
ἐκμαθεῖν
ζήτει
πόνους.
~(ΙΩ)
μή |
[300] |
καὶ
πονεῖν
θέλεις.
~ἀλλ´
ἡσύχαζε
|
σαυτὸν |
ἐκποδὼν
ἔχων·
~ἐγὼ
γὰρ
οὐκ |
[300] |
τοὺς
πέλας
φρενοῦν
ἔφυς
~ἢ
|
σαυτόν· |
ἔργῳ
κοὐ
λόγῳ
τεκμαίρομαι.
~ὁρμώμενον |
[300] |
λῷστα,
καίπερ
ὄντι
ποικίλῳ.
~γίγνωσκε
|
σαυτὸν |
καὶ
μεθάρμοσαι
τρόπους
~νέους·
νέος |
[50] |
ἐχθρῶν
ὕπερ
~στένεις;
ὅπως
μὴ
|
σαυτὸν |
οἰκτιεῖς
ποτε.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ὁρᾷς
θέαμα |
[950] |
καὶ
πρὶν
αὐθαδίσμασιν
~ἐς
τάσδε
|
σαυτὸν |
πημονὰς
καθώρμισας.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τῆς
σῆς |
[500] |
βροτοὺς
μὲν
ὠφέλει
καιροῦ
πέρα,
|
~σαυτοῦ |
δ´
ἀκήδει
δυστυχοῦντος·
ὡς
ἐγὼ
|
[500] |
ἂν
πάροιθεν
ἐξευρεῖν
ἐμοῦ;
~οὐδείς,
|
σάφ´ |
οἶδα,
μὴ
μάτην
φλῦσαι
θέλων. |
[600] |
ὅπως
ὑμῖν
ἀπιστῆσαί
με
χρή,
|
~σαφεῖ |
δὲ
μύθῳ
πᾶν
ὅπερ
προσχρῄζετε
|
[600] |
τίνεις;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τοσοῦτον
ἀρκῶ
σοι
|
σαφηνίσας |
μόνον.
~(ΙΩ)
καὶ
πρός
γε |
[200] |
ἥντινα
~αἰκίζεταί
με,
τοῦτο
δὴ
|
σαφηνιῶ. |
~ὅπως
τάχιστα
τὸν
πατρῷον
ἐς |
[750] |
πόνων
τὰ
λοιπά
σοι
~φράσω
|
σαφηνῶς, |
ἢ
τὸν
ἐκλύσοντ´
ἐμέ.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[900] |
ἂν
αὐτῷ
πλὴν
ἐμοῦ
δεῖξαι
|
σαφῶς. |
~ἐγὼ
τάδ´
οἶδα
χᾦ
τρόπῳ. |
[800] |
τε
καὶ
δυσεύρετον,
~ἐπανδίπλαζε
καὶ
|
σαφῶς |
ἐκμάνθανε·
~σχολὴ
δὲ
πλείων
ἢ |
[650] |
δ´
ἐναργὴς
βάξις
ἦλθεν
Ἰνάχῳ
|
~σαφῶς |
ἐπισκήπτουσα
καὶ
μυθουμένη
~ἔξω
δόμων |
[800] |
δὲ
τὸν
μέλλοντα
πόντιος
μυχός,
|
~σαφῶς |
ἐπίστας´,
Ἰόνιος
κεκλήσεται,
~τῆς
σῆς |
[950] |
σῆς
λατρείας
τὴν
ἐμὴν
δυσπραξίαν,
|
~σαφῶς |
ἐπίστας´,
οὐκ
ἂν
ἀλλάξαιμ´
ἐγώ. |
[350] |
δοκήσει
τἀμπλάκημ´
εἶναι
τόδε.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
|
σαφῶς |
μ´
ἐς
οἶκον
σὸς
λόγος |
[1000] |
~τὸ
σόν,
πετραία
δ´
ἀγκάλη
|
σε |
βαστάσει.
~μακρὸν
δὲ
μῆκος
ἐκτελευτήσας |
[950] |
γ´
οὔπω
σωφρονεῖν
ἐπίστασαι.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σὲ |
γὰρ
προσηύδων
οὐκ
ἂν
ὄνθ´ |
[950] |
ἐμοὺς
ἐγὼ
~ἐχθροὺς
ἴδοιμι·
καὶ
|
σὲ |
δ´
ἐν
τούτοις
λέγω.
~(ΕΡΜΗΣ) |
[50] |
θνητοὶ
τῶνδ´
ἀπαντλῆσαι
πόνων;
~ψευδωνύμως
|
σε |
δαίμονες
Προμηθέα
~καλοῦσιν·
αὐτὸν
γάρ |
[50] |
δαίμονες
Προμηθέα
~καλοῦσιν·
αὐτὸν
γάρ
|
σε |
δεῖ
προμηθέως,
~ὅτῳ
τρόπῳ
τῆσδ´ |
[500] |
ἀλδαίνουσαν
ἐν
εὐφροσύναις,
~φρίσσω
δέ
|
σε |
δερκομένα
~μυρίοις
μόχθοις
διακναιόμενον.
~Ζῆνα |
[250] |
ἐκμαθήσονται
τέχνας.
~(ΧΟΡΟΣ)
τοιοῖσδε
δή
|
σε |
Ζεὺς
ἐπ´
αἰτιάμασιν—
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
αἰκίζεταί |
[150] |
γέγων´
ἡμῖν
λόγον,
~ποίῳ
λαβών
|
σε |
Ζεὺς
ἐπ´
αἰτιάματι
~οὕτως
ἀτίμως |
[800] |
στόματι
καὶ
προσχώματι·
~ἐνταῦθα
δή
|
σε |
Ζεὺς
τίθησιν
ἔμφρονα
~ἐπαφῶν
ἀταρβεῖ |
[750] |
εἶτ´
ἀποστέρει.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
δυοῖν
λόγοιν
|
σε |
θατέρῳ
δωρήσομαι.
~(ΙΩ)
ποίοιν;
πρόδειξον, |
[350] |
στέλλει
πάλιν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μὴ
γάρ
|
σε |
θρῆνος
οὑμὸς
εἰς
ἔχθραν
βάλῃ. |
[1000] |
με
κῦμ´
ὅπως
παρηγορῶν.
~εἰσελθέτω
|
σε |
μήποθ´
ὡς
ἐγὼ
Διὸς
~γνώμην |
[250] |
δολιχῆς
τέρμα
κελεύθου
~διαμειψάμενος
πρὸς
|
σέ, |
Προμηθεῦ,
~τὸν
πτερυγωκῆ
τόνδ´
οἰωνὸν
|
[350] |
οἰκείοισι
κάμψειεν
γόνυ.
~(ΧΟΡΟΣ)
στένω
|
σε |
τᾶς
οὐλομένας
~τύχας,
Προμηθεῦ·
~δακρυσίστακτον |
[150] |
~πᾷ
ποτε
τῶνδε
πόνων
~χρή
|
σε |
τέρμα
κέλσαντ´
~ἐσιδεῖν·
ἀκίχητα
γὰρ |
[1000] |
ἄκαιρα
φαίνεται
~λέγειν·
ἄνωγε
γάρ
|
σε |
τὴν
αὐθαδίαν
~μεθέντ´
ἐρευνᾶν
τὴν |
[800] |
δάμαρ
~μέλλους´
ἔσεσθαι·
τῶνδε
προσσαίνει
|
σέ |
τι;
~ἐντεῦθεν
οἰστρήσασα
τὴν
παρακτίαν
|
[900] |
τι
καινὸν
ἀγγελῶν
ἐλήλυθεν.
~(ΕΡΜΗΣ)
|
σὲ |
τὸν
σοφιστήν,
τὸν
πικρῶς
ὑπέρπικρον, |
[1000] |
τοῖς
ἐμοῖς
πεισθῇς
λόγοις,
~οἷός
|
σε |
χειμὼν
καὶ
κακῶν
τρικυμία
~ἔπεις´ |
[700] |
σιδηροτέκτονες
~οἰκοῦσι
Χάλυβες,
οὓς
φυλάξασθαί
|
σε |
χρή,
~ἀνήμεροι
γὰρ
οὐδὲ
πρόσπλατοι |
[700] |
πύλαις
~Κιμμερικὸν
ἥξεις,
ὃν
θρασυσπλάγχνως
|
σε |
χρὴ
~λιποῦσαν
αὐλῶν´
ἐκπερᾶν
Μαιωτικόν· |
[450] |
ἐς
νόσον
~πεσὼν
ἀθυμεῖς
καὶ
|
σεαυτὸν |
οὐκ
ἔχεις
~εὑρεῖν
ὁποίοις
φαρμάκοις |
[350] |
ἄπειρος,
οὐδ´
ἐμοῦ
διδασκάλου
~χρῄζεις·
|
σεαυτὸν |
σῷζ´
ὅπως
ἐπίστασαι·
~ἐγὼ
δὲ |
[1050] |
στείχει
φανερῶς.
~ὦ
μητρὸς
ἐμῆς
|
σέβας, |
ὦ
πάντων
~αἰθὴρ
κοινὸν
φάος |
[500] |
γὰρ
οὐ
τρομέων
~ἰδίᾳ
γνώμᾳ
|
σέβῃ
|
~θνατοὺς
ἄγαν,
Προμηθεῦ.
~φέρε,
πῶς |
[900] |
προσκυνοῦντες
τὴν
Ἀδράστειαν
σοφοί.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σέβου, |
προσεύχου,
θῶπτε
τὸν
κρατοῦντ´
ἀεί. |
[0] |
σὸν
γὰρ
ἄνθος,
παντέχνου
πυρὸς
|
σέλας, |
~θνητοῖσι
κλέψας
ὤπασεν·
τοιᾶσδέ
τοι
|
[350] |
~ἐξ
ὀμμάτων
δ´
ἤστραπτε
γοργωπὸν
|
σέλας, |
~ὡς
τὴν
Διὸς
τυραννίδ´
ἐκπέρσων |
[500] |
λιπάρει.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἦ
πού
τι
|
σεμνόν |
ἐστιν
ὃ
ξυναμπέχεις.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἄλλου |
[950] |
τοῖς
τοιούτοις
οὐχὶ
μαλθακίζεται.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σεμνόστομός |
γε
καὶ
φρονήματος
πλέως
~ὁ |
[800] |
ἔνθα
Βυβλίνων
ὀρῶν
ἄπο
~ἵησι
|
σεπτὸν |
Νεῖλος
εὔποτον
ῥέος.
~οὗτός
ς´ |
[1050] |
μὴν
ἔργῳ
κοὐκέτι
μύθῳ
~χθὼν
|
σεσάλευται. |
~βρυχία
δ´
ἠχὼ
παραμυκᾶται
~βροντῆς, |
[350] |
ποτ´
ἀχθεσθῇ
κέαρ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἡ
|
σή, |
Προμηθεῦ,
συμφορὰ
διδάσκαλος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
στέλλου, |
[250] |
~χαριτογλωσσεῖν
ἔνι
μοι·
φέρε
γὰρ
|
~σήμαιν´ |
ὅ
τι
χρή
σοι
συμπράσσειν· |
[650] |
εἰπεῖν
ὅ
τι
~λοιπὸν
πόνων,
|
σήμαινε |
μηδέ
μ´
οἰκτίσας
~σύνθαλπε
μύθοις |
[450] |
τέχνην
~ὥδωσα
θνητούς,
καὶ
φλογωπὰ
|
σήματα
|
~ἐξωμμάτωσα,
πρόσθεν
ὄντ´
ἐπάργεμα.
~τοιαῦτα |
[800] |
πορείας
μνῆμα
τοῖς
πᾶσιν
βροτοῖς.
|
~σημεῖά |
σοι
τάδ´
ἐστὶ
τῆς
ἐμῆς |
[750] |
κενοφρόνων
βουλευμάτων.
~(ΙΩ)
ποίῳ
τρόπῳ;
|
σήμηνον, |
εἰ
μή
τις
βλάβη.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[550] |
~χειμαζόμενον;
~τίνος
ἀμπλακίας
ποινὰς
ὀλέκῃ;
|
~σήμηνον |
ὅποι
~γῆς
ἡ
μογερὰ
πεπλάνημαι. |
[600] |
γὰρ
ἂν
πύθοιό
μου.
~(ΙΩ)
|
σήμηνον |
ὅστις
ἐν
φάραγγί
ς´
ὤχμασεν. |
[950] |
σαυτὸν
πημονὰς
καθώρμισας.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τῆς
|
σῆς |
λατρείας
τὴν
ἐμὴν
δυσπραξίαν,
~σαφῶς |
[700] |
θνητοῖς
εἰσαεὶ
λόγος
μέγας
~τῆς
|
σῆς |
πορείας,
Βόσπορος
δ´
ἐπώνυμος
~κεκλήσεται. |
[800] |
~σαφῶς
ἐπίστας´,
Ἰόνιος
κεκλήσεται,
~τῆς
|
σῆς |
πορείας
μνῆμα
τοῖς
πᾶσιν
βροτοῖς. |
[50] |
βαλών
νιν
ἀμφὶ
χερσὶν
ἐγκρατεῖ
|
σθένει
|
~ῥαιστῆρι
θεῖνε,
πασσάλευε
πρὸς
πέτραις. |
[1000] |
~αὐτὴ
καθ´
αὑτὴν
οὐδενὸς
μεῖζον
|
σθένει. |
~σκέψαι
δ´,
ἐὰν
μὴ
τοῖς |
[100] |
~τὸ
τῆς
ἀνάγκης
ἔστ´
ἀδήριτον
|
σθένος. |
~ἀλλ´
οὔτε
σιγᾶν
οὔτε
μὴ |
[350] |
εἰς
αὐτὰς
τυπεὶς
~ἐφεψαλώθη
κἀξεβροντήθη
|
σθένος. |
~καὶ
νῦν
ἀχρεῖον
καὶ
παράορον |
[400] |
θεὸν
~Ἄτλανθ´,
ὃς
αἰὲν
ὑπέροχον
|
σθένος |
κραταιὸν
~οὐράνιόν
τε
πόλον
~νώτοις |
[400] |
τοι
χλιδῇ
δοκεῖτε
μηδ´
αὐθαδίᾳ
|
~σιγᾶν |
με·
συννοίᾳ
δὲ
δάπτομαι
κέαρ, |
[100] |
ἔστ´
ἀδήριτον
σθένος.
~ἀλλ´
οὔτε
|
σιγᾶν |
οὔτε
μὴ
σιγᾶν
τύχας
~οἷόν |
[150] |
λέγειν
ἐστὶν
τάδε,
~ἄλγος
δὲ
|
σιγᾶν, |
πανταχῇ
δὲ
δύσποτμα.
~ἐπεὶ
τάχιστ´ |
[100] |
~ἀλλ´
οὔτε
σιγᾶν
οὔτε
μὴ
|
σιγᾶν |
τύχας
~οἷόν
τέ
μοι
τάσδ´ |
[400] |
´γὼ
παντελῶς
διώρισεν;
~ἀλλ´
αὐτὰ
|
σιγῶ. |
καὶ
γὰρ
εἰδυίαισιν
ἂν
~ὑμῖν |
[300] |
καὶ
πετρηρεφῆ
~αὐτόκτιτ´
ἄντρα,
τὴν
|
σιδηρομήτορα
|
~ἐλθεῖν
ἐς
αἶαν;
ἦ
θεωρήσων |
[500] |
χθονὸς
~κεκρυμμέν´
ἀνθρώποισιν
ὠφελήματα,
~χαλκόν,
|
σίδηρον, |
ἄργυρον
χρυσόν
τε,
τίς
~φήσειεν |
[700] |
χθόνα.
~λαιᾶς
δὲ
χειρὸς
οἱ
|
σιδηροτέκτονες |
~οἰκοῦσι
Χάλυβες,
οὓς
φυλάξασθαί
σε |
[200] |
ἐρρύθμισμαι,
Ζηνὶ
δυσκλεὴς
θέα.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
σιδηρόφρων |
τοι
κἀκ
πέτρας
εἰργασμένος
~ὅστις, |
[350] |
δάπτοντες
ἀγρίαις
γνάθοις
~τῆς
καλλικάρπου
|
Σικελίας |
λευροὺς
γύας·
~τοιόνδε
Τυφὼς
ἐξαναζέσει |
[0] |
φάος,
~πάχνην
θ´
ἑῴαν
ἥλιος
|
σκεδᾷ |
πάλιν·
~αἰεὶ
δὲ
τοῦ
παρόντος |
[900] |
νόσον,
~τρίαιναν
αἰχμὴν
τὴν
Ποσειδῶνος,
|
σκεδᾷ. |
~πταίσας
δὲ
τῷδε
πρὸς
κακῷ |
[450] |
συμβόλους.
~γαμψωνύχων
τε
πτῆσιν
οἰωνῶν
|
σκεθρῶς
|
~διώρις´,
οἵτινές
τε
δεξιοὶ
φύσιν
|
[100] |
~καίτοι
τί
φημι;
πάντα
προυξεπίσταμαι
|
~σκεθρῶς |
τὰ
μέλλοντ´,
οὐδέ
μοι
ποταίνιον
|
[50] |
κἀπιθωύξω
γε
πρός.
~χώρει
κάτω,
|
σκέλη |
δὲ
κίρκωσον
βίᾳ.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
καὶ |
[1000] |
καθ´
αὑτὴν
οὐδενὸς
μεῖζον
σθένει.
|
~σκέψαι |
δ´,
ἐὰν
μὴ
τοῖς
ἐμοῖς |
[750] |
πάρα.
~(ΙΩ)
πρὸς
τοῦ
τύραννα
|
σκῆπτρα |
συληθήσεται;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
πρὸς
αὐτὸς
αὐτοῦ |
[150] |
τὸ
νέον
βούλευμ´,
ὑφ´
ὅτου
|
~σκῆπτρον |
τιμάς
τ´
ἀποσυλᾶται.
~καί
μ´ |
[700] |
ἀπὸ
στύφλου
πέτρας,
~ὅπως
πέδοι
|
σκήψασα |
τῶν
πάντων
πόνων
~ἀπηλλάγην;
κρεῖσσον |
[1050] |
ζάπυροι,
στρόμβοι
δὲ
κόνιν
~εἱλίσσουσιν·
|
σκιρτᾷ |
δ´
ἀνέμων
~πνεύματα
πάντων
εἰς |
[650] |
ὁρᾶτ´,
ὀξυστόμῳ
~μύωπι
χρισθεῖς´
ἐμμανεῖ
|
σκιρτήματι
|
~ᾖσσον
πρὸς
εὔποτόν
τε
Κερχνείας |
[600] |
χρίουσα
~κέντροισι
φοιταλέοισιν;
~ἓ
ἕ·
|
σκιρτημάτων |
δὲ
νήστισιν
αἰκείαις
~λαβρόσυτος
ἦλθον, |
[100] |
οἵῳ
δεσμῷ
~προσπορπατὸς
τῆσδε
φάραγγος
|
~σκοπέλοις |
ἐν
ἄκροις
~φρουρὰν
ἄζηλον
ὀχήσω. |
[700] |
~στρέψασα
σαυτὴν
στεῖχ´
ἀνηρότους
γύας·
|
~Σκύθας |
δ´
ἀφίξῃ
νομάδας,
οἳ
πλεκτὰς |
[0] |
μὲν
ἐς
τηλουρὸν
ἥκομεν
πέδον,
|
~Σκύθην |
ἐς
οἷμον,
ἄβροτον
εἰς
ἐρημίαν. |
[400] |
ἔνοικοι
~παρθένοι,
μάχας
ἄτρεστοι,
~καὶ
|
Σκύθης |
ὅμιλος,
οἳ
γᾶς
~ἔσχατον
τόπον |
[350] |
θοῦρον.
ὃς
πᾶσιν
ἀντέστη
θεοῖς,
|
~σμερδναῖσι |
γαμφηλαῖσι
συρίζων
φόβον,
~ἐξ
ὀμμάτων |
[950] |
κλύω
ς´
ἐγὼ
μεμηνότ´
οὐ
|
σμικρὰν |
νόσον.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
νοσοῖμ´
ἄν,
εἰ |
[600] |
κόρη,
~τί
παρθενεύῃ
δαρόν,
ἐξόν
|
σοι |
γάμου
~τυχεῖν
μεγίστου;
Ζεὺς
γὰρ |
[250] |
ὅτῳ
~μείζονα
μοῖραν
νείμαιμ´
ἢ
|
σοί. |
~γνώσῃ
δὲ
τάδ´
ὡς
ἔτυμ´, |
[0] |
οἷμον,
ἄβροτον
εἰς
ἐρημίαν.
~Ἥφαιστε,
|
σοὶ |
δὲ
χρὴ
μέλειν
ἐπιστολὰς
~ἅς |
[950] |
~αἴσχιστα
καὶ
τάχιστα.
μή
τί
|
σοι |
δοκῶ
~ταρβεῖν
ὑποπτήσσειν
τε
τοὺς |
[600] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἀλλ´
οὐ
μεγαίρω
τοῦδέ
|
σοι |
δωρήματος.
~(ΙΩ)
τί
δῆτα
μέλλεις |
[0] |
~χροιᾶς
ἀμείψεις
ἄνθος·
ἀσμένῳ
δέ
|
σοι
|
~ἡ
ποικιλείμων
νὺξ
ἀποκρύψει
φάος, |
[300] |
ὁρῶ,
Προμηθεῦ,
καὶ
παραινέσαι
γέ
|
σοι
|
~θέλω
τὰ
λῷστα,
καίπερ
ὄντι |
[600] |
χρόνος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὸ
μὴ
μαθεῖν
|
σοι |
κρεῖσσον
ἢ
μαθεῖν
τάδε.
~(ΙΩ) |
[300] |
ἐμοί.
~καὶ
νῦν
ἔασον
μηδέ
|
σοι |
μελησάτω.
~πάντως
γὰρ
οὐ
πείσεις |
[700] |
νῦν
ἀκήκοας
λόγους,
~εἶναι
δόκει
|
σοὶ |
μηδέπω
´ν
προοιμίοις.
~(ΙΩ)
ἰώ |
[50] |
γέρα
~συλῶν
ἐφημέροισι
προστίθει.
τί
|
σοι
|
~οἷοί
τε
θνητοὶ
τῶνδ´
ἀπαντλῆσαι |
[600] |
δυσπλάνῳ
παρθένῳ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
λέξω
τορῶς
|
σοι |
πᾶν
ὅπερ
χρῄζεις
μαθεῖν,
~οὐκ |
[750] |
ὡς
τοίνυν
ὄντων
τῶνδε
γαθεῖν
|
σοι |
πάρα.
~(ΙΩ)
πρὸς
τοῦ
τύραννα |
[0] |
δὲ
χρὴ
μέλειν
ἐπιστολὰς
~ἅς
|
σοι |
πατὴρ
ἐφεῖτο,
τόνδε
πρὸς
πέτραις
|
[250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐδ´
ἔστιν
ἄθλου
τέρμα
|
σοι |
προκείμενον;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
οὐκ
ἄλλο
γ´ |
[250] |
ὡς
Ὠκεανοῦ
~φίλος
ἐστὶ
βεβαιότερός
|
σοι. |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἔα·
τί
χρῆμα;
καὶ |
[750] |
οὐ
γεγωνεῖν
πᾶν
ὅσον
προσχρῄζετε.
|
~σοὶ |
πρῶτον,
Ἰοῖ,
πολ´
ύδονον
πλάνην |
[1000] |
ἥξεις
εἰς
φάος·
Διὸς
δέ
|
σοι
|
~πτηνὸς
κύων,
δαφοινὸς
αἰετός,
λάβρως
|
[600] |
ἀμπλακημάτων
τίνεις;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τοσοῦτον
ἀρκῶ
|
σοι |
σαφηνίσας
μόνον.
~(ΙΩ)
καὶ
πρός |
[250] |
γὰρ
~σήμαιν´
ὅ
τι
χρή
|
σοι |
συμπράσσειν·
~οὐ
γάρ
ποτ´
ἐρεῖς |
[250] |
οὔτ´
ἐμοὶ
λέγειν
~καθ´
ἡδονὴν
|
σοί |
τ´
ἄλγος.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
[800] |
μνῆμα
τοῖς
πᾶσιν
βροτοῖς.
~σημεῖά
|
σοι |
τάδ´
ἐστὶ
τῆς
ἐμῆς
φρενός, |
[950] |
τυραννίδος.
~(ΕΡΜΗΣ)
ὅρα
νυν
εἴ
|
σοι |
ταῦτ´
ἀρωγὰ
φαίνεται.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ὦπται |
[800] |
τὴν
μακρὰν
ἀποικίαν,
~Ἰοῖ,
πέπρωται
|
σοί |
τε
καὶ
τέκνοις
κτίσαι.
~τῶνδ´ |
[300] |
ἀνωτέρω
~θακῶν
κλύοι
Ζεύς,
ὥστε
|
σοι |
τὸν
νῦν
ὄχλον
~παρόντα
μόχθων |
[900] |
μόρσιμον;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀλλ´
ἆθλον
ἄν
|
σοι |
τοῦδ´
ἔτ´
ἀλγίω
πόροι.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[800] |
εἰσιδὼν
ἕξει
πνοάς·
~τοιοῦτο
μέν
|
σοι |
τοῦτο
φρούριον
λέγω.
~ἄλλην
δ´ |
[300] |
τῶνδε
πημάτων
ἀπαλλαγάς.
~ἀρχαῖ´
ἴσως
|
σοι |
φαίνομαι
λέγειν
τάδε.
~τοιαῦτα
μέντοι |
[750] |
γάρ,
ἢ
πόνων
τὰ
λοιπά
|
σοι
|
~φράσω
σαφηνῶς,
ἢ
τὸν
ἐκλύσοντ´ |
[800] |
τέκνοις
κτίσαι.
~τῶνδ´
εἴ
τί
|
σοι |
ψελλόν
τε
καὶ
δυσεύρετον,
~ἐπανδίπλαζε |
[400] |
ἁγνᾶς
~Ἀσίας
ἕδος
νέμονται,
~μεγαλοστόνοισι
|
σοῖς |
πήμασι
~συγκάμνουσι
θνατοί.
~Κολχίδος
τε |
[200] |
κἀκ
πέτρας
εἰργασμένος
~ὅστις,
Προμηθεῦ,
|
σοῖσιν |
οὐ
συνασχαλᾷ
~μόχθοις·
ἐγὼ
γὰρ |
[0] |
δεσμῶν
ἐν
ἀρρήκτοις
πέδαις.
~τὸ
|
σὸν |
γὰρ
ἄνθος,
παντέχνου
πυρὸς
σέλας, |
[100] |
ὄσσοις
~ὁμίχλα
προσῇξε
πλήρης
δακρύων
|
σὸν |
δέμας
εἰσιδούσῃ
~πέτρᾳ
προσαυαινόμενον
~ταῖσδ´ |
[600] |
ἄθλων
σοῦ
διδαχθήτω
πάρα.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σὸν |
ἔργον,
Ἰοῖ,
ταῖσδ´
ὑπουργῆσαι
χάριν, |
[0] |
οὐ
στυγεῖς
θεόν,
~ὅστις
τὸ
|
σὸν |
θνητοῖσι
προὔδωκεν
γέρας;
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
τὸ |
[1000] |
τήνδε,
καὶ
κρύψει
δέμας
~τὸ
|
σόν, |
πετραία
δ´
ἀγκάλη
σε
βαστάσει. |
[550] |
τ´
ἀμφὶ
λουτρὰ
~καὶ
λέχος
|
σὸν |
ὑμεναίουν
~ἰότατι
γάμων,
~ὅτε
τὰν |
[350] |
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
σαφῶς
μ´
ἐς
οἶκον
|
σὸς |
λόγος
στέλλει
πάλιν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μὴ |
[50] |
βαρύς.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ὅμοια
μορφῇ
γλῶσσά
|
σου |
γηρύεται.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
σὺ
μαλθακίζου,
τὴν |
[600] |
τύχας·
~τὰ
λοιπὰ
δ´
ἄθλων
|
σοῦ |
διδαχθήτω
πάρα.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σὸν
ἔργον, |
[300] |
τεθηγμένους
λόγους
~ῥίψεις,
τάχ´
ἄν
|
σου |
καὶ
μακρὰν
ἀνωτέρω
~θακῶν
κλύοι |
[650] |
Ζεὺς
γὰρ
ἱμέρου
βέλει
~πρὸς
|
σοῦ |
τέθαλπται
καὶ
συναίρεσθαι
Κύπριν
~θέλει· |
[250] |
~ὀκριοέσσῃ
χθονὶ
τῇδε
πελῶ,
~τοὺς
|
σοὺς |
δὲ
πόνους
~χρῄζω
διὰ
παντὸς |
[1000] |
τὴν
αὐθαδίαν
~μεθέντ´
ἐρευνᾶν
τὴν
|
σοφὴν |
εὐβουλίαν.
~πιθοῦ·
σοφῷ
γὰρ
αἰσχρὸν |
[450] |
τάλας
~βροτοῖσιν,
αὐτὸς
οὐκ
ἔχω
|
σόφισμ´ |
ὅτῳ
~τῆς
νῦν
παρούσης
πημονῆς |
[1000] |
μάχῃ.
~ἀτὰρ
σφοδρύνῃ
γ´
ἀσθενεῖ
|
σοφίσματι. |
~αὐθαδία
γὰρ
τῷ
φρονοῦντι
μὴ |
[450] |
δύσεις.
~καὶ
μὴν
ἀριθμόν,
ἔξοχον
|
σοφισμάτων, |
~ἐξηῦρον
αὐτοῖς,
γραμμάτων
τε
συνθέσεις, |
[900] |
ἀγγελῶν
ἐλήλυθεν.
~(ΕΡΜΗΣ)
σὲ
τὸν
|
σοφιστήν, |
τὸν
πικρῶς
ὑπέρπικρον,
~τὸν
ἐξαμαρτόντ´ |
[50] |
νῦν
πόρπασον
ἀσφαλῶς,
ἵνα
~μάθῃ
|
σοφιστὴς |
ὢν
Διὸς
νωθέστερος.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
πλὴν |
[900] |
~(ΧΟΡΟΣ)
οἱ
προσκυνοῦντες
τὴν
Ἀδράστειαν
|
σοφοί. |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σέβου,
προσεύχου,
θῶπτε
τὸν |
[850] |
πρὸς
κύμασιν
ἄτης.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἦ
|
σοφὸς |
ἦ
σοφὸς
ἦν
~ὃς
πρῶτος |
[850] |
ἄτης.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἦ
σοφὸς
ἦ
|
σοφὸς |
ἦν
~ὃς
πρῶτος
ἐν
γνώμᾳ |
[1000] |
ἐρευνᾶν
τὴν
σοφὴν
εὐβουλίαν.
~πιθοῦ·
|
σοφῷ |
γὰρ
αἰσχρὸν
ἐξαμαρτάνειν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
εἰδότι |
[1000] |
βροντῇ
καὶ
κεραυνίᾳ
φλογὶ
~πατὴρ
|
σπαράξει |
τήνδε,
καὶ
κρύψει
δέμας
~τὸ |
[700] |
τὴν
νεάνιδα.
~σύ
τ´,
Ἰνάχειον
|
σπέρμα, |
τοὺς
ἐμοὺς
λόγους
~θυμῷ
βάλ´, |
[200] |
ἀνάσσοι
δῆθεν,
οἱ
δὲ
τοὔμπαλιν
|
~σπεύδοντες, |
ὡς
Ζεὺς
μήποτ´
ἄρξειεν
θεῶν, |
[150] |
ἀρθμὸν
ἐμοὶ
καὶ
φιλότητα
~σπεύδων
|
σπεύδοντί |
ποθ´
ἥξει.
~(ΧΟΡΟΣ)
πάντ´
ἐκκάλυψον |
[150] |
~εἰς
ἀρθμὸν
ἐμοὶ
καὶ
φιλότητα
|
~σπεύδων |
σπεύδοντί
ποθ´
ἥξει.
~(ΧΟΡΟΣ)
πάντ´ |
[450] |
τε
καὶ
στέργηθρα
καὶ
συνεδρίαι·
|
~σπλάγχνων |
τε
λειότητα,
καὶ
χροιὰν
τίνα
|
[850] |
λόγου
δεῖ
ταῦτ´
ἐπεξελθεῖν
τορῶς.
|
~σπορᾶς |
γε
μὴν
ἐκ
τῆσδε
φύσεται |
[0] |
οὔτε
του
μορφὴν
βροτῶν
~ὄψῃ,
|
σταθευτὸς |
δ´
ἡλίου
φοίβῃ
φλογὶ
~χροιᾶς |
[350] |
~τετρασκελὴς
οἰωνός·
ἄσμενος
δέ
τἂν
|
~σταθμοῖς |
ἐν
οἰκείοισι
κάμψειεν
γόνυ.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1050] |
ἀνέμων
~πνεύματα
πάντων
εἰς
ἄλληλα
|
~στάσιν |
ἀντίπνουν
ἀποδεικνύμενα·
~ξυντετάρακται
δ´
αἰθὴρ |
[200] |
~ἐπεὶ
τάχιστ´
ἤρξαντο
δαίμονες
χόλου
|
~στάσις |
τ´
ἐν
ἀλλήλοισιν
ὠροθύνετο,
~οἱ |
[700] |
δ´
ἀφίξῃ
νομάδας,
οἳ
πλεκτὰς
|
στέγας
|
~πεδάρσιοι
ναίους´
ἐπ´
εὐκύκλοις
ὄχοις, |
[700] |
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
~στρέψασα
σαυτὴν
|
στεῖχ´ |
ἀνηρότους
γύας·
~Σκύθας
δ´
ἀφίξῃ |
[1050] |
ἐμοὶ
ῥιπὴ
Διόθεν
~τεύχουσα
φόβον
|
στείχει |
φανερῶς.
~ὦ
μητρὸς
ἐμῆς
σέβας, |
[50] |
τραχυτῆτα
μὴ
´πίπλησσέ
μοι.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
|
στείχωμεν· |
ὡς
κώλοισιν
ἀμφίβληστρ´
ἔχει.
~(ΚΡΑΤΟΣ) |
[350] |
μ´
ἐς
οἶκον
σὸς
λόγος
|
στέλλει |
πάλιν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μὴ
γάρ
σε |
[350] |
σή,
Προμηθεῦ,
συμφορὰ
διδάσκαλος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
στέλλου, |
κομίζου,
σῷζε
τὸν
παρόντα
νοῦν. |
[650] |
πρᾶξιν
Ἰοῦς.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
πρῴ
γε
|
στενάζεις |
καὶ
φόβου
πλέα
τις
εἶ· |
[50] |
παρὸν
τό
τ´
ἐπερχόμενον
~πῆμα
|
στενάχω· |
πῇ
ποτε
μόχθων
~χρὴ
τέρματα |
[400] |
~βοᾷ
δὲ
πόντιος
κλύδων
~ξυμπίτνων,
|
στένει |
βυθός,
~κελαινὸς
δ´
Ἄιδος
ὑποβρέμει |
[50] |
τῶν
Διός
τ´
ἐχθρῶν
ὕπερ
|
~στένεις; |
ὅπως
μὴ
σαυτὸν
οἰκτιεῖς
ποτε. |
[700] |
ἀσμένως.
~ἰσθμὸν
δ´
ἐπ´
αὐταῖς
|
στενοπόροις |
λίμνης
πύλαις
~Κιμμερικὸν
ἥξεις,
ὃν |
[400] |
λέλακε
χώρα,
~μεγαλοσχήμονά
τ´
ἀρχαιοπρεπῆ
|
~στένουσι |
τὰν
σὰν
~ξυνομαιμόνων
τε
τιμάν· |
[400] |
γᾶς,
~παγαί
θ´
ἁγνορύτων
ποταμῶν
|
~στένουσιν |
ἄλγος
οἰκτρόν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μή
τοι |
[50] |
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
αἰαῖ,
Προμηθεῦ,
σῶν
ὕπερ
|
στένω |
πόνων.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
σὺ
δ´
αὖ |
[350] |
ἐν
οἰκείοισι
κάμψειεν
γόνυ.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
στένω |
σε
τᾶς
οὐλομένας
~τύχας,
Προμηθεῦ· |
[350] |
ἀχρεῖον
καὶ
παράορον
δέμας
~κεῖται
|
στενωποῦ |
πλησίον
θαλασσίου
~ἰπούμενος
ῥίζαισιν
Αἰτναίαις |
[0] |
ἂν
διδαχθῇ
τὴν
Διὸς
τυραννίδα
|
~στέργειν, |
φιλανθρώπου
δὲ
παύεσθαι
τρόπου.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ) |
[450] |
ἀλλήλους
τίνες
~ἔχθραι
τε
καὶ
|
στέργηθρα |
καὶ
συνεδρίαι·
~σπλάγχνων
τε
λειότητα, |
[150] |
οὔτι
μελιγλώσσοις
πειθοῦς
~ἐπαοιδαῖσιν
θέλξει,
|
στερεάς |
τ´
~οὔποτ´
ἀπειλὰς
πτήξας
τόδ´ |
[850] |
~γυνὴ
γὰρ
ἄνδρ´
ἕκαστον
αἰῶνος
|
στερεῖ, |
~δίθηκτον
ἐν
σφαγαῖσι
βάψασα
ξίφος· |
[50] |
ἀδαμαντίνου
νῦν
σφηνὸς
αὐθάδη
γνάθον
|
~στέρνων |
διαμπὰξ
πασσάλευ´
ἐρρωμένως.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
αἰαῖ, |
[1050] |
παραμυκᾶται
~βροντῆς,
ἕλικες
δ´
ἐκλάμπουσι
|
~στεροπῆς |
ζάπυροι,
στρόμβοι
δὲ
κόνιν
~εἱλίσσουσιν· |
[1050] |
ἄρδην
ῥίψειε
δέμας
~τοὐμὸν
ἀνάγκης
|
στερραῖς |
δίναις·
~πάντως
ἐμέ
γ´
οὐ |
[650] |
~ὄσσοις
δεδορκὼς
τοὺς
ἐμοὺς
κατὰ
|
στίβους. |
~ἀπροσδόκητος
δ´
αὐτὸν
αἰφνίδιος
μόρος
|
[600] |
~ὥσπερ
δίκαιον
πρὸς
φίλους
οἴγειν
|
στόμα. |
~πυρὸς
βροτοῖς
δοτῆρ´
ὁρᾷς
Προμηθέα. |
[1000] |
εἰρημένος·
~ψευδηγορεῖν
γὰρ
οὐκ
ἐπίσταται
|
στόμα
|
~τὸ
Δῖον,
ἀλλὰ
πᾶν
ἔπος |
[800] |
ἐσχάτη
χθονός,
~Νείλου
πρὸς
αὐτῷ
|
στόματι |
καὶ
προσχώματι·
~ἐνταῦθα
δή
σε |
[1000] |
μαλθάσσῃ
λιταῖς
~ἐμαῖς·
δακὼν
δὲ
|
στόμιον |
ὡς
νεοζυγὴς
~πῶλος
βιάζῃ
καὶ |
[250] |
~τὸν
πτερυγωκῆ
τόνδ´
οἰωνὸν
~γνώμῃ
|
στομίων |
ἄτερ
εὐθύνων·
~ταῖς
σαῖς
δὲ |
[400] |
ἐνδείκνυσιν
αἰχμάν.
~πρόπασα
δ´
ἤδη
|
~στονόεν |
λέλακε
χώρα,
~μεγαλοσχήμονά
τ´
ἀρχαιοπρεπῆ |
[150] |
ταύτῃ
ῥαισθῇ·
~τὴν
δ´
ἀτέραμνον
|
στορέσας |
ὀργὴν
~εἰς
ἀρθμὸν
ἐμοὶ
καὶ |
[800] |
~γρῦπας
φύλαξαι,
τόν
τε
μουνῶπα
|
στρατὸν
|
~Ἀριμασπὸν
ἱπποβάμον´,
οἳ
χρυσόρρυτον
~οἰκοῦσιν |
[700] |
μεσημβρινὴν
~βῆναι
κέλευθον,
ἔνθ´
Ἀμαζόνων
|
στρατὸν
|
~ἥξεις
στυγάνορ´,
αἳ
Θεμίσκυράν
ποτε
|
[400] |
πόλισμα
~Καυκάσου
πέλας
νέμονται,
~δάιος
|
στρατός, |
ὀξυπρῴροισι
~βρέμων
ἐν
αἰχμαῖς.
~μόνον |
[700] |
μὲν
ἐνθένδ´
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
|
~στρέψασα |
σαυτὴν
στεῖχ´
ἀνηρότους
γύας·
~Σκύθας |
[1050] |
ἕλικες
δ´
ἐκλάμπουσι
~στεροπῆς
ζάπυροι,
|
στρόμβοι |
δὲ
κόνιν
~εἱλίσσουσιν·
σκιρτᾷ
δ´ |
[700] |
κέλευθον,
ἔνθ´
Ἀμαζόνων
στρατὸν
~ἥξεις
|
στυγάνορ´, |
αἳ
Θεμίσκυράν
ποτε
~κατοικιοῦσιν
ἀμφὶ |
[950] |
ἄν,
εἰ
νόσημα
τοὺς
ἐχθροὺς
|
στυγεῖν. |
~(ΕΡΜΗΣ)
εἴης
φορητὸς
οὐκ
ἄν, |
[0] |
~τί
τὸν
θεοῖς
ἔχθιστον
οὐ
|
στυγεῖς |
θεόν,
~ὅστις
τὸ
σὸν
θνητοῖσι |
[0] |
μισηθεῖσα
χειρωναξία.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
τί
νιν
|
στυγεῖς; |
πόνων
γὰρ
ὡς
ἁπλῷ
λόγῳ
|
[550] |
νῦν
τοὺς
ὑπερμήκεις
δρόμους
~Ἥρᾳ
|
στυγητὸς |
πρὸς
βίαν
γυμνάζεται;
~(ΙΩ)
πόθεν |
[850] |
~θολεροὶ
δὲ
λόγοι
παίους´
εἰκῇ
|
~στυγνῆς |
πρὸς
κύμασιν
ἄτης.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἦ |
[1000] |
γενήσομαι,
~καὶ
λιπαρήσω
τὸν
μέγα
|
στυγούμενον
|
~γυναικομίμοις
ὑπτιάσμασιν
χερῶν
~λῦσαί
με |
[700] |
τάχει
~ἔρριψ´
ἐμαυτὴν
τῆσδ´
ἀπὸ
|
στύφλου |
πέτρας,
~ὅπως
πέδοι
σκήψασα
τῶν |
[950] |
γηράσκων
χρόνος.
~(ΕΡΜΗΣ)
καὶ
μὴν
|
σύ |
γ´
οὔπω
σωφρονεῖν
ἐπίστασαι.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[50] |
σῶν
ὕπερ
στένω
πόνων.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
|
σὺ |
δ´
αὖ
κατοκνεῖς
τῶν
Διός |
[700] |
μοί
μοι·
ἓ
ἕ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σὺ |
δ´
αὖ
κέκραγας
κἀναμυχθίζῃ·
τί |
[300] |
δύνωμαι
τῶνδέ
ς´
ἐκλῦσαι
πόνων·
|
~σὺ |
δ´
ἡσύχαζε
μηδ´
ἄγαν
λαβροστόμει. |
[300] |
ὑψηγόρου
~γλώσσης,
Προμηθεῦ,
τἀπίχειρα
γίγνεται.
|
~σὺ |
δ´
οὐδέπω
ταπεινὸς
οὐδ´
εἴκεις |
[350] |
~καίπερ
κεραυνῷ
Ζηνὸς
ἠνθρακωμένος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
σὺ |
δ´
οὐκ
ἄπειρος,
οὐδ´
ἐμοῦ |
[650] |
τέθαλπται
καὶ
συναίρεσθαι
Κύπριν
~θέλει·
|
σὺ |
δ´,
ὦ
παῖ,
μὴ
´πολακτίσῃς |
[950] |
γε
καὶ
τοῦ
παντὸς
ἐλλείπω.
|
σὺ |
δὲ
~κέλευθον
ἥνπερ
ἦλθες
ἐγκόνει |
[1000] |
Δῖον,
ἀλλὰ
πᾶν
ἔπος
τελεῖ.
|
σὺ |
δὲ
~πάπταινε
καὶ
φρόντιζε,
μηδ´ |
[0] |
ἄκος
γὰρ
οὐδὲν
τόνδε
θρηνεῖσθαι·
|
σὺ |
δὲ
~τὰ
μηδὲν
ὠφελοῦντα
μὴ |
[250] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἔα·
τί
χρῆμα;
καὶ
|
σὺ |
δὴ
πόνων
ἐμῶν
~ἥκεις
ἐπόπτης; |
[900] |
καὶ
τὸ
δουλεύειν
δίχα.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
σύ |
θην
ἃ
χρῄζεις,
ταῦτ´
ἐπιγλωσσᾷ |
[0] |
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
αἰεί
γε
δὴ
νηλὴς
|
σὺ |
καὶ
θράσους
πλέως.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄκος |
[800] |
αἱ
προσήγοροι
δρύες,
~ὑφ´
ὧν
|
σὺ |
λαμπρῶς
κοὐδὲν
αἰνικτηρίως
~προσηγορεύθης
ἡ |
[50] |
μορφῇ
γλῶσσά
σου
γηρύεται.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
|
σὺ |
μαλθακίζου,
τὴν
δ´
ἐμὴν
αὐθαδίαν
|
[150] |
τίνειν
~τῆσδ´
αἰκείας
ἐθελήσῃ.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
σὺ |
μὲν
θρασύς
τε
καὶ
πικραῖς |
[800] |
ἀμφὶ
νᾶμα
Πλούτωνος
πόρου·
~τούτοις
|
σὺ |
μὴ
πέλαζε.
τηλουρὸν
δὲ
γῆν
|
[750] |
ύδονον
πλάνην
φράσω
~ἥν
ἑγγράφου
|
σὺ |
μνήμοσιν
δέλτοις
φρενῶν.
~Ὅταν
περάσῃς |
[950] |
παῖδά
με.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
οὐ
γὰρ
|
σὺ |
παῖς
τε
κἄτι
τοῦδ´
ἀνούστερος, |
[550] |
βίαν
γυμνάζεται;
~(ΙΩ)
πόθεν
ἐμοῦ
|
σὺ |
πατρὸς
ὄνομ´
ἀπύεις;
~εἰπέ
μοι |
[700] |
πρὸς
Ἥρας
τήνδε
τὴν
νεάνιδα.
|
~σύ |
τ´,
Ἰνάχειον
σπέρμα,
τοὺς
ἐμοὺς |
[850] |
ταῦτα
δεῖ
μακροῦ
λόγου
~εἰπεῖν,
|
σύ |
τ´
οὐδὲν
ἐκμαθοῦσα
κερδανεῖς.
~(ΙΩ) |
[750] |
τὸν
ἐκλύσοντ´
ἐμέ.
~(ΧΟΡΟΣ)
τούτων
|
σὺ |
τὴν
μὲν
τῇδε,
τὴν
δ´ |
[0] |
θνητοῖσι
προὔδωκεν
γέρας;
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
τὸ
|
συγγενές |
τοι
δεινὸν
ἥ
θ´
ὁμιλία. |
[850] |
οὐχ
ἑκοῦς´
ἐλεύσεται
~θηλύσπορος,
φεύγουσα
|
συγγενῆ |
γάμον
~ἀνεψιῶν·
οἱ
δ´
ἐπτοημένοι |
[0] |
ἔτι·
~ἐγὼ
δ´
ἄτολμός
εἰμι
|
συγγενῆ |
θεὸν
~δῆσαι
βίᾳ
φάραγγι
πρὸς |
[450] |
ποικίλην
εὐμορφίαν·
~κνίσῃ
τε
κῶλα
|
συγκαλυπτὰ |
καὶ
μακρὰν
~ὀσφῦν
πυρώσας
δυστέκμαρτον |
[500] |
δ´
οὐδαμῶς
~καιρὸς
γεγωνεῖν,
ἀλλὰ
|
συγκαλυπτέος
|
~ὅσον
μάλιστα·
τόνδε
γὰρ
σῴζων |
[1050] |
οὖν
ὑμεῖς
γ´
αἱ
πημοσύναις
|
~συγκάμνουσαι |
ταῖς
τοῦδε
τόπων
~μετά
ποι |
[400] |
ἕδος
νέμονται,
~μεγαλοστόνοισι
σοῖς
πήμασι
|
~συγκάμνουσι |
θνατοί.
~Κολχίδος
τε
γᾶς
ἔνοικοι |
[300] |
τόνδε
τὸν
Διὸς
φίλον,
~τὸν
|
συγκαταστήσαντα |
τὴν
τυραννίδα,
~οἵαις
ὑπ´
αὐτοῦ |
[1000] |
~κῦμα
δὲ
πόντου
τραχεῖ
ῥοθίῳ
|
~συγχώσειεν |
τῶν
οὐρανίων
~ἄστρων
διόδους,
εἴς |
[100] |
ἔπληξέ
μου
τὰν
~θεμερῶπιν
αἰδῶ·
|
~σύθην |
δ´
ἀπέδιλος
ὄχῳ
πτερωτῷ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[750] |
~(ΙΩ)
πρὸς
τοῦ
τύραννα
σκῆπτρα
|
συληθήσεται; |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
πρὸς
αὐτὸς
αὐτοῦ
κενοφρόνων |
[500] |
θέλων.
~βραχεῖ
δὲ
μύθῳ
πάντα
|
συλλήβδην |
μάθε,
~πᾶσαι
τέχναι
βροτοῖσιν
ἐκ |
[50] |
νῦν
ὕβριζε
καὶ
θεῶν
γέρα
|
~συλῶν |
ἐφημέροισι
προστίθει.
τί
σοι
~οἷοί |
[450] |
δυσκρίτους
~ἐγνώρις´
αὐτοῖς
ἐνοδίους
τε
|
συμβόλους. |
~γαμψωνύχων
τε
πτῆσιν
οἰωνῶν
σκεθρῶς
|
[200] |
καλύπτει
τὸν
παλαιγενῆ
Κρόνον
~αὐτοῖσι
|
συμμάχοισι. |
τοιάδ´
ἐξ
ἐμοῦ
~ὁ
τῶν |
[200] |
προσλαβόντα
μητέρα
~ἑκόνθ´
ἑκόντι
Ζηνὶ
|
συμπαραστατεῖν. |
~ἐμαῖς
δὲ
βουλαῖς
Ταρτάρου
μελαμβαθὴς
|
[250] |
τὸ
πᾶν.
~πίθεσθέ
μοι,
πίθεσθε,
|
συμπονήσατε
|
~τῷ
νῦν
μογοῦντι.
ταὐτά
τοι |
[250] |
~σήμαιν´
ὅ
τι
χρή
σοι
|
συμπράσσειν· |
~οὐ
γάρ
ποτ´
ἐρεῖς
ὡς |
[0] |
δεινὸν
ἥ
θ´
ὁμιλία.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
|
σύμφημ´· |
ἀνηκουστεῖν
δὲ
τῶν
πατρὸς
λόγων
|
[350] |
κέαρ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἡ
σή,
Προμηθεῦ,
|
συμφορὰ |
διδάσκαλος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
στέλλου,
κομίζου,
σῷζε |
[950] |
~(ΕΡΜΗΣ)
ἦ
κἀμὲ
γάρ
τι
|
συμφοραῖς |
ἐπαιτιᾷ;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἁπλῷ
λόγῳ
τοὺς |
[750] |
ἥδοι´
ἄν,
οἶμαι,
τήνδ´
ἰδοῦσα
|
συμφοράν. |
~(ΙΩ)
πῶς
δ´
οὐκ
ἄν, |
[650] |
βέλει
~πρὸς
σοῦ
τέθαλπται
καὶ
|
συναίρεσθαι |
Κύπριν
~θέλει·
σὺ
δ´,
ὦ |
[250] |
~ταῖς
σαῖς
δὲ
τύχαις,
ἴσθι,
|
συναλγῶ. |
~τό
τε
γάρ
με,
δοκῶ, |
[200] |
εἰργασμένος
~ὅστις,
Προμηθεῦ,
σοῖσιν
οὐ
|
συνασχαλᾷ
|
~μόχθοις·
ἐγὼ
γὰρ
οὔτ´
ἂν |
[300] |
θεωρήσων
τύχας
~ἐμὰς
ἀφῖξαι
καὶ
|
συνασχαλῶν |
κακοῖς;
~δέρκου
θέαμα,
τόνδε
τὸν |
[450] |
~ἔχθραι
τε
καὶ
στέργηθρα
καὶ
|
συνεδρίαι· |
~σπλάγχνων
τε
λειότητα,
καὶ
χροιὰν |
[850] |
ἵμερος
θέλξει
τὸ
μὴ
~κτεῖναι
|
σύνευνον, |
ἀλλ´
ἀπαμβλυνθήσεται
~γνώμην·
δυοῖν
δὲ |
[650] |
πόνων,
σήμαινε
μηδέ
μ´
οἰκτίσας
|
~σύνθαλπε |
μύθοις
ψευδέσιν·
νόσημα
γὰρ
~αἴσχιστον |
[450] |
σοφισμάτων,
~ἐξηῦρον
αὐτοῖς,
γραμμάτων
τε
|
συνθέσεις, |
~μνήμην
ἁπάντων,
μουσομήτορ´
ἐργάνην.
~κἄζευξα |
[650] |
νόσημα
γὰρ
~αἴσχιστον
εἶναί
φημι
|
συνθέτους |
λόγους.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔα
ἔα,
ἄπεχε, |
[400] |
δοκεῖτε
μηδ´
αὐθαδίᾳ
~σιγᾶν
με·
|
συννοίᾳ |
δὲ
δάπτομαι
κέαρ,
~ὁρῶν
ἐμαυτὸν |
[350] |
πᾶσιν
ἀντέστη
θεοῖς,
~σμερδναῖσι
γαμφηλαῖσι
|
συρίζων |
φόβον,
~ἐξ
ὀμμάτων
δ´
ἤστραπτε |
[850] |
ἕκαστον
αἰῶνος
στερεῖ,
~δίθηκτον
ἐν
|
σφαγαῖσι |
βάψασα
ξίφος·
~τοιάδ´
ἐπ´
ἐχθροὺς |
[850] |
ἐλελεῦ,
ἐλελεῦ,
~ὑπό
μ´
αὖ
|
σφάκελος |
καὶ
φρενοπληγεῖς
~μανίαι
θάλπους´,
οἴστρου |
[1000] |
βόστρυχος,
αἰθὴρ
δ´
~ἐρεθιζέσθω
βροντῇ
|
σφακέλῳ |
τ´
~ἀγρίων
ἀνέμων·
χθόνα
δ´ |
[400] |
βροτοῖς
δὲ
πήματα
~ἀκούσαθ´,
ὥς
|
σφας |
νηπίους
ὄντας
τὸ
πρὶν
~ἔννους |
[0] |
κλέψας
ὤπασεν·
τοιᾶσδέ
τοι
~ἁμαρτίας
|
σφε |
δεῖ
θεοῖς
δοῦναι
δίκην,
~ὡς |
[50] |
μέμψαιτό
μοι.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἀδαμαντίνου
νῦν
|
σφηνὸς |
αὐθάδη
γνάθον
~στέρνων
διαμπὰξ
πασσάλευ´ |
[50] |
τοὔργον
τόδε.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄρασσε
μᾶλλον,
|
σφίγγε, |
μηδαμῇ
χάλα·
~δεινὸς
γὰρ
εὑρεῖν |
[450] |
τὸ
πᾶν
~ἔπρασσον,
ἔστε
δή
|
σφιν |
ἀντολὰς
ἐγὼ
~ἄστρων
ἔδειξα
τάς |
[250] |
πρὸς
τοῖσδε
μέντοι
πῦρ
ἐγώ
|
σφιν |
ὤπασα.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
νῦν
φλογωπὸν |
[450] |
~χρείᾳ
κατεσκέλλοντο,
πρίν
γ´
ἐγώ
|
σφισιν
|
~ἔδειξα
κράσεις
ἠπίων
ἀκεσμάτων,
~αἷς |
[1000] |
καὶ
πρὸς
ἡνίας
μάχῃ.
~ἀτὰρ
|
σφοδρύνῃ |
γ´
ἀσθενεῖ
σοφίσματι.
~αὐθαδία
γὰρ |
[350] |
γε
μαλθάσσῃ
κέαρ
~καὶ
μὴ
|
σφριγῶντα |
θυμὸν
ἰσχναίνῃ
βίᾳ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἐν |
[0] |
τρόπου.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
Κράτος
Βία
τε,
|
σφῷν |
μὲν
ἐντολὴ
Διὸς
~ἔχει
τέλος |
[0] |
δ´
ἀνάγκη
τῶνδέ
μοι
τόλμαν
|
σχεθεῖν· |
~εὐωριάζειν
γὰρ
πατρὸς
λόγους
βαρύ. |
[600] |
καὶ
διαφθορὰν
~μορφῆς,
ὅθεν
μοι
|
σχετλίᾳ |
προσέπτατο.
~αἰεὶ
γὰρ
ὄψεις
ἔννυχοι |
[800] |
δυσεύρετον,
~ἐπανδίπλαζε
καὶ
σαφῶς
ἐκμάνθανε·
|
~σχολὴ |
δὲ
πλείων
ἢ
θέλω
πάρεστί |
[350] |
οὐδ´
ἐμοῦ
διδασκάλου
~χρῄζεις·
σεαυτὸν
|
σῷζ´ |
ὅπως
ἐπίστασαι·
~ἐγὼ
δὲ
τὴν |
[350] |
συμφορὰ
διδάσκαλος.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
στέλλου,
κομίζου,
|
σῷζε |
τὸν
παρόντα
νοῦν.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ὁρμωμένῳ |
[500] |
συγκαλυπτέος
~ὅσον
μάλιστα·
τόνδε
γὰρ
|
σῴζων |
ἐγὼ
~δεσμοὺς
ἀεικεῖς
καὶ
δύας |
[450] |
ἐν
ζυγοῖσι
κνώδαλα
~ζεύγλαισι
δουλεύοντα
|
σώμασίν |
θ´
ὅπως
~θνητοῖς
μεγίστων
διάδοχοι |
[1000] |
κύων,
δαφοινὸς
αἰετός,
λάβρως
~διαρταμήσει
|
σώματος |
μέγα
ῥάκος,
~ἄκλητος
ἕρπων
δαιταλεὺς |
[850] |
οὐ
θηρασίμους
~γάμους,
φθόνον
δὲ
|
σωμάτων |
ἕξει
θεός·
~Πελασγία
δὲ
δέξεται |
[700] |
δ´
ἔκυρσας,
ὦ
κόρη,
τῶν
|
σῶν |
γάμων
~μνηστῆρος.
οὓς
γὰρ
νῦν |
[800] |
~πρὸς
αὐτὸ
δ´
εἶμι
τέρμα
|
σῶν |
πλανημάτων.
~ἐπεὶ
γὰρ
ἦλθες
πρὸς |
[1000] |
ἂν
θεῶν
τις
διάδοχος
τῶν
|
σῶν |
πόνων
~φανῇ,
θελήσῃ
τ´
εἰς |
[750] |
ἐστὶν
ἄκοντος
Διός;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τῶν
|
σῶν |
τιν´
αὐτὸν
ἐγγόνων
εἶναι
χρεών. |
[50] |
πασσάλευ´
ἐρρωμένως.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
αἰαῖ,
Προμηθεῦ,
|
σῶν |
ὕπερ
στένω
πόνων.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
σὺ |
[950] |
καὶ
μὴν
σύ
γ´
οὔπω
|
σωφρονεῖν |
ἐπίστασαι.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σὲ
γὰρ
προσηύδων |