Vers |
[250] |
~ποδὶ
κραιπνόσυτον
θᾶκον
προλιποῦς´
~αἰθέρα
|
θ´ |
ἁγνὸν
πόρον
οἰωνῶν,
~ὀκριοέσσῃ
χθονὶ |
[400] |
Ἄιδος
ὑποβρέμει
μυχὸς
γᾶς,
~παγαί
|
θ´ |
ἁγνορύτων
ποταμῶν
~στένουσιν
ἄλγος
οἰκτρόν. |
[150] |
γάρ
μ´
ὑπὸ
γῆν
νέρθεν
|
θ´ |
Αἵδου
~τοῦ
νεκροδέγμονος
εἰς
ἀπέραντον
|
[100] |
Τηθύος
ἔκγονα,
~τοῦ
περὶ
πᾶσάν
|
θ´ |
εἱλισσομένου
~χθόν´
ἀκοιμήτῳ
ῥεύματι
παῖδες
|
[0] |
ποικιλείμων
νὺξ
ἀποκρύψει
φάος,
~πάχνην
|
θ´ |
ἑῴαν
ἥλιος
σκεδᾷ
πάλιν·
~αἰεὶ |
[550] |
μοι
μέλος
προσέπτα
~τόδ´
ἐκεῖνό
|
θ´ |
ὅ
τ´
ἀμφὶ
λουτρὰ
~καὶ |
[0] |
τὸ
συγγενές
τοι
δεινὸν
ἥ
|
θ´ |
ὁμιλία.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
σύμφημ´·
ἀνηκουστεῖν
δὲ |
[450] |
ζυγοῖσι
κνώδαλα
~ζεύγλαισι
δουλεύοντα
σώμασίν
|
θ´ |
ὅπως
~θνητοῖς
μεγίστων
διάδοχοι
μοχθημάτων
|
[900] |
κεραυνοῦ
κρείσσον´
εὑρήσει
φλόγα,
~βροντῆς
|
θ´ |
ὑπερβάλλοντα
καρτερὸν
κτύπον,
~θαλασσίαν
τε |
[250] |
καὶ
νῦν
ἐλαφρῷ
~ποδὶ
κραιπνόσυτον
|
θᾶκον |
προλιποῦς´
~αἰθέρα
θ´
ἁγνὸν
πόρον |
[800] |
τ´
ἀμφὶ
Δωδώνην,
ἵνα
~μαντεῖα
|
θᾶκός |
τ´
ἐστὶ
Θεσπρωτοῦ
Διός,
~τέρας |
[350] |
βάλῃ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἦ
τῷ
νέον
|
θακοῦντι |
παγκρατεῖς
ἕδρας;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τούτου
φυλάσσου |
[300] |
ἄν
σου
καὶ
μακρὰν
ἀνωτέρω
|
~θακῶν |
κλύοι
Ζεύς,
ὥστε
σοι
τὸν |
[900] |
~βροντῆς
θ´
ὑπερβάλλοντα
καρτερὸν
κτύπον,
|
~θαλασσίαν |
τε
γῆς
τινάκτειραν
νόσον,
~τρίαιναν |
[350] |
παράορον
δέμας
~κεῖται
στενωποῦ
πλησίον
|
θαλασσίου
|
~ἰπούμενος
ῥίζαισιν
Αἰτναίαις
ὕπο.
~κορυφαῖς |
[450] |
~ἵππους,
ἄγαλμα
τῆς
ὑπερπλούτου
χλιδῆς.
|
~θαλασσόπλαγκτα |
δ´
οὔτις
ἄλλος
ἀντ´
ἐμοῦ
|
[550] |
κόρης
~τῆς
Ἰναχείας,
ἣ
Διὸς
|
θάλπει |
κέαρ
~ἔρωτι,
καὶ
νῦν
τοὺς |
[850] |
αὖ
σφάκελος
καὶ
φρενοπληγεῖς
~μανίαι
|
θάλπους´, |
οἴστρου
δ´
ἄρδις
~χρίει
μ´ |
[1050] |
δίναις·
~πάντως
ἐμέ
γ´
οὐ
|
θανατώσει. |
~(ΕΡΜΗΣ)
τοιάδε
μέντοι
τῶν
φρενοπλήκτων
|
[750] |
πόνων
~ἀπηλλάγην;
κρεῖσσον
γὰρ
εἰσάπαξ
|
θανεῖν
|
~ἢ
τὰς
ἁπάσας
ἡμέρας
πάσχειν |
[750] |
τοὺς
ἐμοὺς
ἄθλους
φέροις,
~ὅτῳ
|
θανεῖν |
μέν
ἐστιν
οὐ
πεπρωμένον·
~αὕτη |
[900] |
τί
δ´
ἂν
φοβοίμην
ᾧ
|
θανεῖν |
οὐ
μόρσιμον;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀλλ´
ἆθλον |
[500] |
~καὶ
μήποτ´
ἐκτακείη·
~ἡδύ
τι
|
θαρσαλέαις |
~τὸν
μακρὸν
τείνειν
βίον
ἐλπίσι, |
[900] |
χᾦ
τρόπῳ.
πρὸς
ταῦτα
νῦν
|
~θαρσῶν |
καθήσθω
τοῖς
πεδαρσίοις
κτύποις
~πιστός, |
[850] |
ἀλλ´
ἀπαμβλυνθήσεται
~γνώμην·
δυοῖν
δὲ
|
θάτερον |
βουλήσεται,
~κλύειν
ἄναλκις
μᾶλλον
ἢ |
[750] |
ἀποστέρει.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
δυοῖν
λόγοιν
σε
|
θατέρῳ |
δωρήσομαι.
~(ΙΩ)
ποίοιν;
πρόδειξον,
αἵρεσίν |
[450] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
τὰ
λοιπά
μου
κλύουσα
|
θαυμάσῃ |
πλέον,
~οἵας
τέχνας
τε
καὶ |
[200] |
νηλεῶς
~ὧδ´
ἐρρύθμισμαι,
Ζηνὶ
δυσκλεὴς
|
θέα. |
~(ΧΟΡΟΣ)
σιδηρόφρων
τοι
κἀκ
πέτρας |
[50] |
σαυτὸν
οἰκτιεῖς
ποτε.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
ὁρᾷς
|
θέαμα |
δυσθέατον
ὄμμασιν.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ὁρῶ
κυροῦντα |
[300] |
ἀφῖξαι
καὶ
συνασχαλῶν
κακοῖς;
~δέρκου
|
θέαμα, |
τόνδε
τὸν
Διὸς
φίλον,
~τὸν |
[650] |
ἀπεστέρησεν.
οἰστροπλὴξ
δ´
ἐγὼ
~μάστιγι
|
θείᾳ |
γῆν
πρὸ
γῆς
ἐλαύνομαι.
~κλύεις |
[50] |
μακρῷ
πόνῳ.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἐρρωμένως
νῦν
|
θεῖνε |
διατόρους
πέδας·
~ὡς
οὑπιτιμητής
γε |
[50] |
ἀμφὶ
χερσὶν
ἐγκρατεῖ
σθένει
~ῥαιστῆρι
|
θεῖνε, |
πασσάλευε
πρὸς
πέτραις.
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
περαίνεται |
[500] |
~(ΧΟΡΟΣ)
μηδάμ´
ὁ
πάντα
νέμων
|
~θεῖτ´ |
ἐμᾷ
γνώμᾳ
κράτος
~ἀντίπαλον
Ζεύς, |
[900] |
τόνδε
τὸν
βραχὺν
χρόνον
~ὅπως
|
θέλει· |
δαρὸν
γὰρ
οὐκ
ἄρξει
θεοῖς. |
[650] |
σοῦ
τέθαλπται
καὶ
συναίρεσθαι
Κύπριν
|
~θέλει· |
σὺ
δ´,
ὦ
παῖ,
μὴ |
[300] |
πονήσεις,
εἴ
τι
καὶ
πονεῖν
|
θέλεις. |
~ἀλλ´
ἡσύχαζε
σαυτὸν
ἐκποδὼν
ἔχων· |
[300] |
τοῖς
παροῦσι
δ´
ἄλλα
προσλαβεῖν
|
θέλεις. |
~οὔκουν
ἔμοιγε
χρώμενος
διδασκάλῳ
~πρὸς |
[1000] |
διάδοχος
τῶν
σῶν
πόνων
~φανῇ,
|
θελήσῃ |
τ´
εἰς
ἀναύγητον
μολεῖν
~Ἅιδην |
[750] |
τὴν
δ´
ἐμοὶ
χάριν
~θέσθαι
|
θέλησον, |
μηδ´
ἀτιμάσῃς
λόγου·
~καὶ
τῇδε |
[150] |
μ´
οὔτι
μελιγλώσσοις
πειθοῦς
~ἐπαοιδαῖσιν
|
θέλξει, |
στερεάς
τ´
~οὔποτ´
ἀπειλὰς
πτήξας |
[850] |
Κύπρις.
~μίαν
δὲ
παίδων
ἵμερος
|
θέλξει |
τὸ
μὴ
~κτεῖναι
σύνευνον,
ἀλλ´ |
[650] |
ἐπ´
ἐσχάτοις
ὅροις,
~εἰ
μὴ
|
θέλοι |
πυρωπὸν
ἐκ
Διὸς
μολεῖν
~κεραυνόν, |
[300] |
οὐκ
εἰ
δυστυχῶ,
τοῦδ´
εἵνεκα
|
~θέλοιμ´ |
ἂν
ὡς
πλείστοισι
πημονὰς
τυχεῖν. |
[200] |
ἐν
ἀλλήλοισιν
ὠροθύνετο,
~οἱ
μὲν
|
θέλοντες |
ἐκβαλεῖν
ἕδρας
Κρόνον,
~ὡς
Ζεὺς |
[800] |
ἐκμάνθανε·
~σχολὴ
δὲ
πλείων
ἢ
|
θέλω |
πάρεστί
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
εἰ
μέν |
[300] |
Προμηθεῦ,
καὶ
παραινέσαι
γέ
σοι
|
~θέλω |
τὰ
λῷστα,
καίπερ
ὄντι
ποικίλῳ. |
[500] |
σάφ´
οἶδα,
μὴ
μάτην
φλῦσαι
|
θέλων. |
~βραχεῖ
δὲ
μύθῳ
πάντα
συλλήβδην |
[100] |
ἐμῶν
θεωρός,
ἢ
τί
δὴ
|
θέλων; |
~ὁρᾶτε
δεσμώτην
με
δύσποτμον
θεόν, |
[150] |
Διός;
ὁ
δ´
ἐπικότως
ἀεὶ
|
~θέμενος |
ἄγναμπτον
νόον
~δάμναται
οὐρανίαν
~γένναν, |
[100] |
ἐκ
δ´
ἔπληξέ
μου
τὰν
|
~θεμερῶπιν |
αἰδῶ·
~σύθην
δ´
ἀπέδιλος
ὄχῳ |
[0] |
πατρὸς
λόγους
βαρύ.
~τῆς
ὀρθοβούλου
|
Θέμιδος |
αἰπυμῆτα
παῖ,
~ἄκοντά
ς´
ἄκων |
[200] |
δὲ
μήτηρ
οὐχ
ἅπαξ
μόνον
|
Θέμις
|
~καὶ
Γαῖα,
πολλῶν
ὀνομάτων
μορφὴ |
[850] |
παλαιγενὴς
~μήτηρ
ἐμοὶ
διῆλθε
Τιτανὶς
|
Θέμις· |
~ὅπως
δὲ
χὤπη,
ταῦτα
δεῖ |
[700] |
Ἀμαζόνων
στρατὸν
~ἥξεις
στυγάνορ´,
αἳ
|
Θεμίσκυράν |
ποτε
~κατοικιοῦσιν
ἀμφὶ
Θερμώδονθ´,
ἵνα
|
[900] |
θέλει·
δαρὸν
γὰρ
οὐκ
ἄρξει
|
θεοῖς. |
~ἀλλ´
εἰσορῶ
γὰρ
τόνδε
τὸν |
[100] |
~τὸν
Διὸς
ἐχθρόν,
τὸν
πᾶσι
|
θεοῖς
|
~δι´
ἀπεχθείας
ἐλθόνθ´
ὁπόσοι
~τὴν |
[0] |
τοιᾶσδέ
τοι
~ἁμαρτίας
σφε
δεῖ
|
θεοῖς |
δοῦναι
δίκην,
~ὡς
ἂν
διδαχθῇ |
[300] |
νέος
γὰρ
καὶ
τύραννος
ἐν
|
θεοῖς. |
~εἰ
δ´
ὧδε
τραχεῖς
καὶ |
[0] |
καὶ
κατοικτίζῃ
μάτην;
~τί
τὸν
|
θεοῖς |
ἔχθιστον
οὐ
στυγεῖς
θεόν,
~ὅστις |
[350] |
~Τυφῶνα
θοῦρον.
ὃς
πᾶσιν
ἀντέστη
|
θεοῖς, |
~σμερδναῖσι
γαμφηλαῖσι
συρίζων
φόβον,
~ἐξ |
[400] |
Ζεὺς
~ἰδίοις
νόμοις
κρατύνων
~ὑπερήφανον
|
θεοῖς |
τοῖς
~πάρος
ἐνδείκνυσιν
αἰχμάν.
~πρόπασα |
[0] |
λαχεῖν.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἅπαντ´
ἐπαχθῆ
πλὴν
|
θεοῖσι |
κοιρανεῖν.
~ἐλεύθερος
γὰρ
οὔτις
ἐστὶ |
[400] |
~ὁρῶν
ἐμαυτὸν
ὧδε
προυσελούμενον.
~καίτοι
|
θεοῖσι |
τοῖς
νέοις
τούτοις
γέρα
~τίς |
[400] |
~δαμέντ´
ἀκαμαντοδέτοις
~Τιτᾶνα
λύμαις
εἰσιδόμαν,
|
θεὸν
|
~Ἄτλανθ´,
ὃς
αἰὲν
ὑπέροχον
σθένος |
[0] |
~ἐγὼ
δ´
ἄτολμός
εἰμι
συγγενῆ
|
θεὸν
|
~δῆσαι
βίᾳ
φάραγγι
πρὸς
δυσχειμέρῳ. |
[0] |
τὸν
θεοῖς
ἔχθιστον
οὐ
στυγεῖς
|
θεόν, |
~ὅστις
τὸ
σὸν
θνητοῖσι
προὔδωκεν |
[100] |
θέλων;
~ὁρᾶτε
δεσμώτην
με
δύσποτμον
|
θεόν, |
~τὸν
Διὸς
ἐχθρόν,
τὸν
πᾶσι |
[650] |
τε
Πυθὼ
κἀπὶ
Δωδώνης
πυκνοὺς
|
~θεοπρόπους |
ἴαλλεν,
ὡς
μάθοι
τί
χρὴ
|
[750] |
τοιοῦτον
ᾧ
ποτ´
ἀσχαλεῖ.
~(ΙΩ)
|
θέορτον, |
ἢ
βρότειον;
εἰ
ῥητόν,
φράσον. |
[50] |
μ´
οἷα
πρὸς
θεῶν
πάσχω
|
θεός. |
~δέρχθηθ´
οἵαις
αἰκείαισιν
~διακναιόμενος
τὸν |
[0] |
~τοιαῦτ´
ἐπηύρου
τοῦ
φιλανθρώπου
τρόπου.
|
~θεὸς |
θεῶν
γὰρ
οὐχ
ὑποπτήσσων
χόλον
|
[150] |
ἀλύτοις
ἀγρίως
πελάσας,
~ὡς
μήτε
|
θεὸς |
μήτε
τις
ἄλλος
~τοῖσδ´
ἐγεγήθει. |
[850] |
~γάμους,
φθόνον
δὲ
σωμάτων
ἕξει
|
θεός· |
~Πελασγία
δὲ
δέξεται
θηλυκτόνῳ
~Ἄρει |
[700] |
~βίαιος
εἶναι;
τῇδε
γὰρ
θνητῇ
|
θεὸς
|
~χρῄζων
μιγῆναι
τάσδ´
ἐπέρριψεν
πλάνας. |
[600] |
~πεύσεσθε·
καίτοι
καὶ
λέγους´
αἰσχύνομαι
|
~θεόσσυτον |
χειμῶνα
καὶ
διαφθορὰν
~μορφῆς,
ὅθεν |
[550] |
τὰν
ταλαίπωρον
~ὧδ´
ἔτυμα
προσθροεῖς,
|
~θεόσυτόν |
τε
νόσον
~ὠνόμασας,
ἃ
~μαραίνει |
[100] |
τίς
ὀδμὰ
προσέπτα
μ´
ἀφεγγής,
|
~θεόσυτος, |
ἢ
βρότειος,
ἢ
κεκραμένη;
~τερμόνιον |
[900] |
πικρῶς
ὑπέρπικρον,
~τὸν
ἐξαμαρτόντ´
εἰς
|
θεοὺς |
ἐφημέροις
~πορόντα
τιμάς,
τὸν
πυρὸς |
[500] |
κράτος
~ἀντίπαλον
Ζεύς,
~μηδ´
ἐλινύσαιμι
|
θεοὺς |
ὁσίαις
~θοίναις
ποτινισσομένα
~βουφόνοις
παρ´ |
[950] |
ἁπλῷ
λόγῳ
τοὺς
πάντας
ἐχθαίρω
|
θεούς, |
~ὅσοι
παθόντες
εὖ
κακοῦσί
μ´ |
[950] |
~ταρβεῖν
ὑποπτήσσειν
τε
τοὺς
νέους
|
θεούς; |
~πολλοῦ
γε
καὶ
τοῦ
παντὸς |
[350] |
γύας·
~τοιόνδε
Τυφὼς
ἐξαναζέσει
χόλον
|
~θερμοῖς |
ἀπλάτου
βέλεσι
πυρπνόου
ζάλης,
~καίπερ |
[700] |
αἳ
Θεμίσκυράν
ποτε
~κατοικιοῦσιν
ἀμφὶ
|
Θερμώδονθ´, |
ἵνα
~τραχεῖα
πόντου
Σαλμυδησσία
γνάθος, |
[450] |
~οὔτ´
ἀνθεμώδους
ἦρος
οὔτε
καρπίμου
|
~θέρους |
βέβαιον,
ἀλλ´
ἄτερ
γνώμης
τὸ |
[750] |
τῇδε,
τὴν
δ´
ἐμοὶ
χάριν
|
~θέσθαι |
θέλησον,
μηδ´
ἀτιμάσῃς
λόγου·
~καὶ |
[800] |
ἵνα
~μαντεῖα
θᾶκός
τ´
ἐστὶ
|
Θεσπρωτοῦ |
Διός,
~τέρας
τ´
ἄπιστον,
αἱ |
[0] |
ἐπηύρου
τοῦ
φιλανθρώπου
τρόπου.
~θεὸς
|
θεῶν |
γὰρ
οὐχ
ὑποπτήσσων
χόλον
~βροτοῖσι |
[50] |
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἐνταῦθα
νῦν
ὕβριζε
καὶ
|
θεῶν |
γέρα
~συλῶν
ἐφημέροισι
προστίθει.
τί |
[900] |
θρόνων.
~τοιῶνδε
μόχθων
ἐκτροπὴν
οὐδεὶς
|
θεῶν
|
~δύναιτ´
ἂν
αὐτῷ
πλὴν
ἐμοῦ |
[200] |
~σπεύδοντες,
ὡς
Ζεὺς
μήποτ´
ἄρξειεν
|
θεῶν, |
~ἐνταῦθ´
ἐγὼ
τὰ
λῷστα
βουλεύων |
[900] |
ὃν
δὲ
δέδια,
μὴ
~κρεισσόνων
|
θεῶν |
ἔρως
ἄφυκτον
~ὄμμα
προσδράκοι
με. |
[150] |
πέπονθα.
~(ΧΟΡΟΣ)
τίς
ὧδε
τλησικάρδιος
|
~θεῶν, |
ὅτῳ
τάδ´
ἐπιχαρῆ;
~τίς
οὐ |
[50] |
καλῶ·
~ἴδεσθέ
μ´
οἷα
πρὸς
|
θεῶν |
πάσχω
θεός.
~δέρχθηθ´
οἵαις
αἰκείαισιν
|
[1000] |
μή
τι
προσδόκα,
~πρὶν
ἂν
|
θεῶν |
τις
διάδοχος
τῶν
σῶν
πόνων
|
[700] |
ἆρ´
ὑμῖν
δοκεῖ
~ὁ
τῶν
|
θεῶν |
τύραννος
ἐς
τὰ
πάνθ´
ὁμῶς
|
[200] |
τοιάδ´
ἐξ
ἐμοῦ
~ὁ
τῶν
|
θεῶν |
τύραννος
ὠφελημένος
~κακαῖσι
ποιναῖς
ταῖσδέ |
[950] |
πλέως
~ὁ
μῦθός
ἐστιν,
ὡς
|
θεῶν |
ὑπηρέτου.
~νέον
νέοι
κρατεῖτε
καὶ |
[300] |
σιδηρομήτορα
~ἐλθεῖν
ἐς
αἶαν;
ἦ
|
θεωρήσων |
τύχας
~ἐμὰς
ἀφῖξαι
καὶ
συνασχαλῶν |
[800] |
λέγω.
~ἄλλην
δ´
ἄκουσον
δυσχερῆ
|
θεωρίαν· |
~ὀξυστόμους
γὰρ
Ζηνὸς
ἀκραγεῖς
κύνας
|
[100] |
ἵκετ´
ἐπὶ
πάγον
~πόνων
ἐμῶν
|
θεωρός, |
ἢ
τί
δὴ
θέλων;
~ὁρᾶτε |
[850] |
ἕξει
θεός·
~Πελασγία
δὲ
δέξεται
|
θηλυκτόνῳ
|
~Ἄρει
δαμέντων
νυκτιφρουρήτῳ
θράσει·
~γυνὴ |
[1000] |
ὡς
ἐγὼ
Διὸς
~γνώμην
φοβηθεὶς
|
θηλύνους |
γενήσομαι,
~καὶ
λιπαρήσω
τὸν
μέγα |
[850] |
πρὸς
Ἄργος
οὐχ
ἑκοῦς´
ἐλεύσεται
|
~θηλύσπορος, |
φεύγουσα
συγγενῆ
γάμον
~ἀνεψιῶν·
οἱ |
[900] |
τὸ
δουλεύειν
δίχα.
~(ΧΟΡΟΣ)
σύ
|
θην |
ἃ
χρῄζεις,
ταῦτ´
ἐπιγλωσσᾷ
Διός. |
[1050] |
ἁγὼ
προλέγω,
~μηδὲ
πρὸς
ἄτης
|
θηραθεῖσαι
|
~μέμψησθε
τύχην,
μηδέ
ποτ´
εἴπηθ´
|
[850] |
μακρὰν
λελειμμένοι,
~ἥξουσι
θηρεύοντες
οὐ
|
θηρασίμους
|
~γάμους,
φθόνον
δὲ
σωμάτων
ἕξει |
[850] |
πελειῶν
οὐ
μακρὰν
λελειμμένοι,
~ἥξουσι
|
θηρεύοντες |
οὐ
θηρασίμους
~γάμους,
φθόνον
δὲ |
[100] |
ταῖσδ´
ἐνέζευγμαι
τάλας·
~ναρθηκοπλήρωτον
δὲ
|
θηρῶμαι |
πυρὸς
~πηγὴν
κλοπαίαν,
ἣ
διδάσκαλος |
[800] |
ἔμφρονα
~ἐπαφῶν
ἀταρβεῖ
χειρὶ
καὶ
|
θιγὼν |
μόνον.
~ἐπώνυμον
δὲ
τῶν
Διὸς |
[400] |
νέμονται,
~μεγαλοστόνοισι
σοῖς
πήμασι
~συγκάμνουσι
|
θνατοί. |
~Κολχίδος
τε
γᾶς
ἔνοικοι
~παρθένοι, |
[500] |
οὐ
τρομέων
~ἰδίᾳ
γνώμᾳ
σέβῃ
|
~θνατοὺς |
ἄγαν,
Προμηθεῦ.
~φέρε,
πῶς
χάρις |
[550] |
ἐμπεποδισμένον;
οὔποτε
~τὰν
Διὸς
ἁρμονίαν
|
θνατῶν |
παρεξίασι
βουλαί.
~ἔμαθον
τάδε
σὰς |
[700] |
ὁμῶς
~βίαιος
εἶναι;
τῇδε
γὰρ
|
θνητῇ |
θεὸς
~χρῄζων
μιγῆναι
τάσδ´
ἐπέρριψεν |
[50] |
προστίθει.
τί
σοι
~οἷοί
τε
|
θνητοὶ |
τῶνδ´
ἀπαντλῆσαι
πόνων;
~ψευδωνύμως
σε |
[250] |
~ἑκὼν
ἑκὼν
ἥμαρτον,
οὐκ
ἀρνήσομαι·
|
~θνητοῖς |
ἀρήγων
αὐτὸς
ηὑρόμην
πόνους.
~οὐ |
[100] |
~οἷόν
τέ
μοι
τάσδ´
ἐστί.
|
θνητοῖς |
γὰρ
γέρα
~πορὼν
ἀνάγκαις
ταῖσδ´ |
[700] |
αὐλῶν´
ἐκπερᾶν
Μαιωτικόν·
~ἔσται
δὲ
|
θνητοῖς |
εἰσαεὶ
λόγος
μέγας
~τῆς
σῆς |
[450] |
~ζεύγλαισι
δουλεύοντα
σώμασίν
θ´
ὅπως
|
~θνητοῖς |
μεγίστων
διάδοχοι
μοχθημάτων
~γένοινθ´,
ὑφ´ |
[0] |
γὰρ
ἄνθος,
παντέχνου
πυρὸς
σέλας,
|
~θνητοῖσι |
κλέψας
ὤπασεν·
τοιᾶσδέ
τοι
~ἁμαρτίας |
[0] |
στυγεῖς
θεόν,
~ὅστις
τὸ
σὸν
|
θνητοῖσι |
προὔδωκεν
γέρας;
~(ΗΦΑΙΣΤΟΣ)
τὸ
συγγενές |
[600] |
Προμηθέα.
~(ΙΩ)
ὦ
κοινὸν
ὠφέλημα
|
θνητοῖσιν |
φανείς,
~τλῆμον
Προμηθεῦ,
τοῦ
δίκην |
[800] |
κατάπτεροι,
~δρακοντόμαλλοι
Γοργόνες
βροτοστυγεῖς,
~ἃς
|
θνητὸς |
οὐδεὶς
εἰσιδὼν
ἕξει
πνοάς·
~τοιοῦτο |
[200] |
προύβης
τῶνδε
καὶ
περαιτέρω;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
|
θνητούς |
γ´
ἔπαυσα
μὴ
προδέρκεσθαι
μόρον. |
[200] |
μὲν
ἀλγειναῖσιν,
οἰκτραῖσιν
δ´
ἰδεῖν·
|
~θνητοὺς |
δ´
ἐν
οἴκτῳ
προθέμενος,
τούτου |
[450] |
πυρώσας
δυστέκμαρτον
εἰς
τέχνην
~ὥδωσα
|
θνητούς, |
καὶ
φλογωπὰ
σήματα
~ἐξωμμάτωσα,
πρόσθεν |
[100] |
φιλία
γὰρ
ἥδε
τάξις
~πτερύγων
|
θοαῖς |
ἁμίλλαις
~προσέβα
τόνδε
πάγον,
πατρῴας |
[500] |
Ζεύς,
~μηδ´
ἐλινύσαιμι
θεοὺς
ὁσίαις
|
~θοίναις |
ποτινισσομένα
~βουφόνοις
παρ´
Ὠκεανοῦ
πατρὸς |
[850] |
λύσσης
~πνεύματι
μάργῳ,
γλώσσης
ἀκρατής·
|
~θολεροὶ |
δὲ
λόγοι
παίους´
εἰκῇ
~στυγνῆς |
[350] |
~ἑκατογκάρανον
πρὸς
βίαν
χειρούμενον,
~Τυφῶνα
|
θοῦρον. |
ὃς
πᾶσιν
ἀντέστη
θεοῖς,
~σμερδναῖσι |
[1050] |
~μετά
ποι
χωρεῖτ´
ἐκ
τῶνδε
|
θοῶς, |
~μὴ
φρένας
ὑμῶν
ἠλιθιώσῃ
~βροντῆς |
[600] |
μὲν
οὐδείς,
σὰς
δ´
ὀκνῶ
|
θράξαι |
φρένας.
~(ΙΩ)
μή
μου
προκήδου |
[850] |
δέξεται
θηλυκτόνῳ
~Ἄρει
δαμέντων
νυκτιφρουρήτῳ
|
θράσει· |
~γυνὴ
γὰρ
ἄνδρ´
ἕκαστον
αἰῶνος |
[0] |
γε
δὴ
νηλὴς
σὺ
καὶ
|
θράσους |
πλέως.
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄκος
γὰρ
οὐδὲν |
[150] |
αἰκείας
ἐθελήσῃ.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὺ
μὲν
|
θρασύς |
τε
καὶ
πικραῖς
~δύαισιν
οὐδὲν |
[850] |
γε
μὴν
ἐκ
τῆσδε
φύσεται
|
θρασὺς
|
~τόξοισι
κλεινός,
ὃς
πόνων
ἐκ |
[700] |
λίμνης
πύλαις
~Κιμμερικὸν
ἥξεις,
ὃν
|
θρασυσπλάγχνως |
σε
χρὴ
~λιποῦσαν
αὐλῶν´
ἐκπερᾶν |
[0] |
~(ΚΡΑΤΟΣ)
ἄκος
γὰρ
οὐδὲν
τόνδε
|
θρηνεῖσθαι· |
σὺ
δὲ
~τὰ
μηδὲν
ὠφελοῦντα |
[350] |
πάλιν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
μὴ
γάρ
σε
|
θρῆνος |
οὑμὸς
εἰς
ἔχθραν
βάλῃ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ) |
[600] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἁρμοῖ
πέπαυμαι
τοὺς
ἐμοὺς
|
θρηνῶν |
πόνους.
~(ΙΩ)
οὔκουν
πόροις
ἂν |
[600] |
φάρμακον
νόσου;
~δεῖξον,
εἴπερ
οἶσθα·
|
~θρόει, |
φράζε
τᾷ
δυσπλάνῳ
παρθένῳ.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[200] |
~ὅπως
τάχιστα
τὸν
πατρῷον
ἐς
|
θρόνον
|
~καθέζετ´,
εὐθὺς
δαίμοσιν
νέμει
γέρα
|
[750] |
~(ΙΩ)
ἦ
πρὸς
δάμαρτος
ἐξανίσταται
|
θρόνων; |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
ἣ
τέξεταί
γε
παῖδα |
[900] |
γαμεῖν,
ὃς
αὐτὸν
ἐκ
τυραννίδος
|
~θρόνων |
τ´
ἄιστον
ἐκβαλεῖ·
πατρὸς
δ´ |
[900] |
κρανθήσεται,
~ἣν
ἐκπίτνων
ἠρᾶτο
δηναιῶν
|
θρόνων. |
~τοιῶνδε
μόχθων
ἐκτροπὴν
οὐδεὶς
θεῶν
|
[500] |
μακρὸν
τείνειν
βίον
ἐλπίσι,
φαναῖς
|
~θυμὸν |
ἀλδαίνουσαν
ἐν
εὐφροσύναις,
~φρίσσω
δέ |
[350] |
μαλθάσσῃ
κέαρ
~καὶ
μὴ
σφριγῶντα
|
θυμὸν |
ἰσχναίνῃ
βίᾳ.
~(ΩΚΕΑΝΟΣ)
ἐν
τῷ |
[700] |
Ἰνάχειον
σπέρμα,
τοὺς
ἐμοὺς
λόγους
|
~θυμῷ |
βάλ´,
ὡς
ἂν
τέρματ´
ἐκμάθῃς |
[900] |
Ἀδράστειαν
σοφοί.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
σέβου,
προσεύχου,
|
θῶπτε |
τὸν
κρατοῦντ´
ἀεί.
~ἐμοὶ
δ´ |