Paragraphes |
[90] |
εἰς
τὴν
πανσέληνον.
Καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
ἅνθρωπος
ἴδιον
καὶ
οὐ
κοινὸν |
[130] |
δὲ
κἀγὼ
τὰ
ἔπη·
διὰ
|
τοῦτο |
γὰρ
οἶμαι
παῖδας
ὄντας
ἡμᾶς |
[40] |
ἀποδέδεικταί
σοι
τόπος,
ὅπου
δεῖ
|
τοῦτο |
γένεσθαι.
Ἀπείρηταί
σοι
ἔξω
τῆς |
[190] |
εἰς
τὴν
πόλιν.
Ἐκεῖθεν
δὲ
|
τοῦτο |
γνώσεσθε.
(Ἀρχῖνος
γὰρ,
ὁ
ἐκ |
[30] |
διαχειρίζειν,
τούτους
αἱρετοὺς
ἄρχοντας
εἶναι·
|
τοῦτο |
δὲ
γίγνεται,
ὅταν,
ὥσπερ
νῦν, |
[40] |
κατηγορίας,
ἐφ'
ᾧ
μάλιστα
σπουδάζω·
|
τοῦτο |
δέ
ἐστιν
ἡ
πρόφασις,
δι' |
[140] |
ἀλλ'
ἀγαπᾷν
μόνον
εἰ
γίγνεται·
|
τοῦτο |
δὲ
προλαβὼν,
ἔκδοτον
μὲν
τὴν |
[200] |
ἐνταυθοῖ,
Κτησιφῶν
διεξέλθῃ
πρὸς
ὑμὰς
|
τοῦτο |
δὴ
τὸ
συντεταγμένον
αὐτῷ
προοίμιον, |
[20] |
χρὴ
γράφειν.
Κελεύει
γὰρ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
ἐγγράφειν
ὅτι,
Οὔτ'
ἔλαβον
οὐδὲν |
[230] |
(Ἡλίκον
δ'
ἐστὶ
τὸ
ἀλαζόνευμα
|
τοῦτο, |
ἐγὼ
πειράσομαι
μεγάλῳ
σημείῳ
διδάξαι. |
[220] |
καὶ
τὴν
τῶν
ἀντιδίκων
διὰ
|
τοῦτο |
ἐζηλωκότος
φύσιν,
ὅτι
σύνοιδεν
ἑαυτῷ |
[180] |
ὁ
χρυσοῦς
καταπεφρόνηται·
καὶ
οὐδὲ
|
τοῦτο |
εἰκῇ
πρᾶξαι
κελεύει,
ἀλλ'
ἀκριβῶς |
[40] |
γενέσθαι.
(Ὅθεν
δὲ
τὸ
ψεῦδος
|
τοῦτο |
ἐπιφέρουσιν,
ἐγὼ
διδάξω
ὑμᾶς,
προειπὼν |
[20] |
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Ναί·
ἀλλ'
ἀντιδιαπλέκει
πρὸς
|
τοῦτο |
εὐθὺς,
λέγων
ὡς
οὔτ'
ἔλαχε |
[120] |
γράψαντος
ἀπειρίαν·
(τὸ
δ'
αὐτὸ
|
τοῦτο |
καὶ
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ
διεπράξατο |
[230] |
χρεία
συμμάχων.
Τὸ
δὲ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
καὶ
τὴν
Θηβαίων
συμμαχίαν
ἐξηργάσατο. |
[50] |
τὴν
φύσιν,
ὅστις
οὐκ
ἀπέρχεται
|
τοῦτο |
ὁμολογήσας
ἀληθὲς
εἶναι,
ὅ
τι |
[130] |
ποιησόμενοι,
μέλλουσιν
ὡς
Ἀλέξανδρον
ἀναπέμπεσθαι,
|
τοῦτο |
πεισόμενοι,
καὶ
αὐτοὶ
καὶ
ἡ |
[240] |
αὑτὸν
διαχρήσηται,
τὴν
χεῖρα
τὴν
|
τοῦτο |
πράξασαν
χωρὶς
τοῦ
σώματος
θάπτομεν· |
[90] |
ὃ
μέλλω
λέγειν.
Εἰς
γὰρ
|
τοῦτο |
προήχθη
Καλλίας
μὲν
ὕβρεως
καὶ |
[40] |
τὸν
δῆμον
γίγνωνται.
Καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
προσέθηκεν
ὁ
νομοθέτης,
μὴ
κηρύττεσθαι |
[150] |
Δημοσθένους
ἐπιγράφειν
ὄνομα,
ἀλλὰ
Ναυσικλεῖ
|
τοῦτο |
προσετάττετε·
νυνὶ
δ'
ἤδη
καὶ |
[0] |
παρρησίας.
Διόπερ
καὶ
ὁ
νομοθέτης
|
τοῦτο |
πρῶτον
ἔταξεν
ἐν
τῷ
τῶν |
[110] |
Διόγνητον
πυρέττειν·
τὸ
δ'
αὐτὸ
|
τοῦτο |
συνεπεπτώκει
καὶ
τῷ
Μειδίᾳ·
οἱ |
[20] |
τὸ
πάτριον
καὶ
ἔννομον
κήρυγμα
|
τοῦτο· |
Τίς
βούλεται
κατηγορεῖν;
Ἔασον
ἀμφισβητῆσαί |
[120] |
οὖν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
κατεμείναμεν
διὰ
|
τοῦτο |
τὸ
ψήφισμα,
οἱ
δ'
ἄλλοι |
[140] |
ἀλλ'
ὡς
ᾤετο,
κήρυγμά
τι
|
τοῦτο |
τοῖς
Βοιωτάρχαις
προκηρύττων,
ἀναφέρειν
αὑτῷ |
[80] |
ὀνόματα
ᾖδεμεν
πρότερον,
καὶ
εἰς
|
τοῦτο |
φέρων
περιέστησε
τὰ
πράγματα,
ὥστ' |
[130] |
πρώην
ἀπετόλμησε
λέγειν,
ὅτι
παρὰ
|
τοῦτο |
Φίλιππος
οὐκ
ἦλθεν
ἡμῶν
ἐπὶ |
[170] |
τῆς
πόλεως
ἐχούσης
τὸ
χωρίον
|
τοῦτο, |
φυγὰς
ἀπ'
εἰσαγγελίας
ἐκ
τῆς |