Paragraphes
[20]	Κτησιφῶν Δημοσθένην, τὸν συλλήβδην ἁπάσας	τὰς	Ἀθήνησιν ἀρχὰς ἄρχοντα, οὐκ ὤκνησε
[230]	πολιτῶν ἀκρίτους ἀπέκτειναν, πρὶν καὶ	τὰς	αἰτίας ἀκοῦσαι, ἐφ' αἷς ἔμελλον
[230]	δὲ τῆς πρὸς Θηβαίους συμμαχίας	τὰς	αἰτίας ἀνατιθῇς Δημοσθένει, τοὺς μὲν
[10]	καὶ τοὺς λογιστάς, καθάπερ καὶ	τὰς	ἄλλας ἀρχάς, κελεύει. Ὅτι δὲ
[210]	Φίλιππον, καὶ τὸν Ἀλέξανδρον, καὶ	τὰς	ἀπὸ τούτων αἰτίας ἀνοίσειν ἐπ'
[20]	γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τῶν περὶ	τὰς	ἀρχὰς εἴδη τρία· ὧν ἓν
[130]	λέγειν δ' οὐδὲν δέομαι διὰ	τὰς	ἀτυχίας αὐτῶν. ~Ἀλλ' οἶμαι, ἐπειδὴ
[250]	τις (ἄχθομαι δὲ πολλάκις μεμνημένος	τὰς	ἀτυχίας τῆς πόλεως) ἐνταῦθ' ἀνὴρ
[140]	διὰ τοὺς καιρούς, ἀλλὰ διὰ	τὰς	αὑτοῦ πρεσβείας, (πρῶτον μὲν συνέπεισε
[170]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ μὴ καταλύσετε	τὰς	ἀφθόνους ταύτας δωρεὰς καὶ τοὺς
[240]	αὐτὸν κελεύετε κάὶ τῶν λόγων	τὰς	βεβαιώσεις (ὡς περὶ τῶν κηρυγμάτων
[160]	τὰ στενά, τινὲς πρῶτον ὥσπερ	τὰς	βελόνας διείρουσι. (Ταῦτα δὲ τίνος
[130]	περιελόντες τοῦ ποιητοῦ τὸ μέτρον,	τὰς	γνώμας ἐξετάζητε, οἶμαι ὑμῖν δόξειν
[120]	Κόττυφον τὸν Φαρσάλιον, τὸν τότε	τὰς	γνώμας ἐπιψηφίζοντα, οὐκ ἐπιδημοῦντος, ἐν
[120]	δὲ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Κόττυφος, ὁ	τὰς	γνώμας ἐπιψηφίξων, ἐκκλησίαν ἐποίει τῶν
[190]	ὁ δῆμος κατελύθη, ἐπειδή τινες	τὰς	γραφὰς τῶν παρανόμων ἀνεῖλον. Καὶ
[190]	εὑρημένων ἐν τῷ Πρυτανείῳ, ἐξαιτοῦνται	τὰς	γραφὰς τῶν παρανόμων, οὓς ὑμεῖς
[0]	μὲν ἐκ τῶν νόμων καταλελύκασι,	τὰς	δ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων μετ'
[90]	πάντας καὶ Μεγαρέας ἑξήκοντα τάλαντα,	τὰς	δ' ἐν Εὐβοία πόλεις ἁπάσας
[90]	τοῖς ἀεὶ δεομένοις τῶν Ἑλλήνων,	τὰς	δὲ συμμαχίας ὑστέρας μετὰ τὰς
[100]	καὶ τοὺς συνέδρους, λόγῳ ἠκούσατε·	τὰς	δὲ συντάξεις τῶν συμμάχων, τὰ
[130]	τὴν ὑμετέραν δόξαν, ἀλλὰ διὰ	τὰς	Δημοσθένους δημηγορίας. (Καίτοι πολλὰς μὲν
[210]	τὴν γραφήν. Ἐγὼ δὲ οὔτε	τὰς	Δημοσθένους διατριβὰς ἐζήλωκα, οὔτ' ἐπὶ
[100]	εὐποροῦντες, ὑπέθεσαν αὐτῷ τοῦ ταλάντου	τὰς	δημοσίας προσόδους, καὶ τόκον ἤνεγκαν
[230]	τείχη, οὐδὲ τὰς τάφρους, οὐδὲ	τὰς	δημοσίας ταφὰς ἀνελόντα, τὸν ὀρθῶς
[200]	ἀκούειν· οὐ γὰρ τῶν φευγόντων	τὰς	δικαίας ἀπολογίας εἰσεληλύθατε ἀκροασόμενοι, ἀλλὰ
[240]	πυθοῦ παρ' αὐτῶν, διὰ τί	τὰς	δωρεὰς αὐτοῖς ἔδοσαν, καὶ τὰς
[250]	μὴ νέμετε, ἀλλὰ κρίνετε, καὶ	τὰς	δωρεὰς εἰς βελτίω σώματα καὶ
[180]	κᾀκεῖνο ἐκλογίσασθε, ὅτι, ἐὰν μὲν	τὰς	δωρεὰς ὀλίγοις καὶ ἀξίοις καὶ
[230]	ἀλλὰ νόμων καὶ πολιτικῆς ἀρετῆς,	τὰς	δωρεὰς οὐ κατὰ τοὺς νόμους,
[240]	τὰς δωρεὰς αὐτοῖς ἔδοσαν, καὶ	τὰς	εἰκόνας ἔστησαν. Ἅπαντες γὰρ ἅμα
[170]	Τίνος ἕνεκα; Ἵνα ἕκαστος ἡμῶν,	τὰς	ἐκ τῶν νόμων ζημίας φοβούμενος
[0]	τὴν βουλὴν τοὺς Πεντακοσίους, καὶ	τὰς	ἐκκλησίας ὑπὸ τῶν ἐφεστηκότων ὀρθῶς
[200]	τοὺς τοῦ παρανόμου λόγους, καὶ	τὰς	ἐκτροπὰς αὐτοῦ τῶν λόγων ἐπιτηρεῖτε.
[230]	ἔμελλον ἀποθνῄσκειν, καὶ οὐδ' ἐπὶ	τὰς	ἐκφορὰς τῶν τελευτησάντων εἴων τοὺς
[210]	αὐτῷ τόπος ἀσυκοφάντητος παραλείπηται, καὶ	τὰς	ἐν τοῖς γυμνασίοις μετὰ τῶν
[90]	τὰς ἐξ Ὠρεοῦ συντάξεις, καὶ	τὰς	ἐξ Ἐρετρίας, τὰ δέκα τάλαντα,
[90]	ὃν ἐπαινεῖ Κτησιφῶν, δωροδοκίας, ὥστε	τὰς	ἐξ Ὠρεοῦ συντάξεις, καὶ τὰς
[180]	καὶ τοῖς διαπραξαμένοις χαρίζησθε, καὶ	τὰς	ἐπιεικεῖς φύσεις διαφθερεῖτε. (Ὅτι δὲ
[250]	ὁμολογοῦσιν ἐν τῷ δήμῳ, καὶ	τὰς	ἐπιστολὰς ἀλλήλοις παραναγιγνώσκουσιν, καὶ παρακελεύονται
[160]	ἡ πόλις οὐκ ἐχώρει, καὶ	τὰς	ἐπιστολὰς, ἃς ἐξηρτημένος ἐκ τῶν
[200]	καὶ τῶν νόμων καταπεφρονηκότα· καὶ	τὰς	ἐσομένας πρὸς ταῦτα προφάσεις εἶπον,
[90]	τὰς δὲ συμμαχίας ὑστέρας μετὰ	τὰς	εὐεργεσίας. Ἵνα δ' εὖ εἰδῆτε,
[200]	προβαλόμενον, οὐδὲ προσγράψαντα, ἐπειδὰν δῷ	τὰς	εὐθύνας, ἀλλὰ παντελῶς καὶ ὑμῶν
[0]	ἐκ τοῦ δήμου, πόρρωθεν προκατελάμβανον	τὰς	εὐθύνας ἐπαίνοις καὶ κηρύγμασιν· ὥστ'
[10]	ἐκ τοῦ δικαστηρίου κλοπῆς ἕνεκα	τὰς	εὐθύνας ὠφληκώς· ὥστε ἠναγκάζοντο τὴν
[10]	τὰ γέρα μόνον λαμβάνοντας, καὶ	τὰς	εὐχὰς ὑπὲρ ὑμῶν πρὸς τοὺς
[140]	ὑμεῖς ἐξήλθετε, καὶ εἰσῇτε εἰς	τὰς	Θήβας, ἐν τοῖς ὅπλοις διεσκευασμένοι,
[140]	διὰ τῆς Φωκίδος ἐπ' αὐτὰς	τὰς	Θήβας, καὶ, τὸ τελευταῖον, Ἐλάτειαν
[140]	δ' εἰσάγων ἦν ὑμᾶς εἰς	τὰς	Θήβας καιρὸς καὶ φόβος καὶ
[250]	τάξαντα τοῖς Ἕλλησιν, οὗ τελευτήσαντος	τὰς	θυγατέρας ἐξέδωκεν ὁ δῆμος, σχετλιάζοντα
[10]	παραδόξων· οἷον, τοὺς ἱερέας καὶ	τὰς	ἱερείας ὑπευθύνους εἶναι κελεύει ὁ
[120]	ποίοις ὄμμασι, τίνα τόλμαν κτησάμενοι,	τὰς	ἱκετείας ποιήσεσθε, τούτους παρέντες ἀτιμωρήτους,
[220]	(Οὕτω δὲ ταῖς αἰτίαις ἐνέφραξας	τὰς	κατὰ σαυτοῦ τιμωρίας, ὥστε τὸν
[0]	τὴν παράταξιν, ὅση γεγένηται, καὶ	τὰς	κατὰ τὴν ἀγορὰν δεήσεις, αἷς
[20]	τὴν δημοκρατίαν. (Πρὸς μὲν οὖν	τὰς	κενὰς προφάσεις, ἃς οὗτοι προφασιοῦνται,
[0]	ἰδιώτας καὶ δυναστείας ἑαυτοῖς περιποιοῦντες,	(τὰς	κρίσεις τὰς μὲν ἐκ τῶν
[0]	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις ἄρχοντές τινες	τὰς	μεγίστας ἀρχὰς, καὶ τὰς προσόδους
[180]	τινες, τὰ σώματα παρακαταθέμενοι, καὶ	τὰς	μεγίστας ταλαιπωρίας ὑπομείναντες, διακινδυνεύειν. Ὑπολάβετε
[90]	καὶ τῷ λόγῳ προσβιβάζων ὑμᾶς,	τὰς	μὲν βοηθείας ὡς δεῖ τὴν
[170]	ποιεῖσθε. (Οὔκουν ἄτοπον οὑτωσὶ διαλογιζομένοις,	τὰς	μὲν δωρεὰς νῦν πλείους εἶναι,
[0]	δυναστείας ἑαυτοῖς περιποιοῦντες, (τὰς κρίσεις	τὰς	μὲν ἐκ τῶν νόμων καταλελύκασι,
[100]	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Οὐκοῦν	τὰς	μὲν τριήρεις, καὶ τὴν πεζὴν
[10]	ἀρχαιρεσίαις, στρατηγοὺς, καὶ ἱππάρχους, καὶ	τὰς	μετὰ τούτων ἀρχάς, τὰ δ'
[120]	καὶ, τὸν λιμένα κατασκάψαντες καὶ	τὰς	οἰκίας ἐμπρήσαντες, ἀνεχωροῦμεν. Ταῦτα δὲ
[80]	εὖ πεπονθότες οἱ Χαλκιδεῖς, οὐ	τὰς	ὁμοίας ὑμῖν ἀπέδοσαν. Ἀλλ' ἐπειδὴ
[250]	ἀλλ' ἐπασκῶν τέχνας ἐπὶ τοὺς	τὰς	οὐσίας κεκτημένους διαγεγένηται· (ἀλλ' εἰς
[20]	πολλά. Ἑνὶ δὲ λόγῳ ἐνεχυράζει	τὰς	οὐσίας ὁ νομοθέτης τὰς τῶν
[0]	τῇ πόλει, λύετε, ὦ Ἀθηναῖοι,	τὰς	παρανόμους γνώμας, βεβαιοῦτε τῇ πόλει
[10]	ὑμῖν τὰ ὑμέτερα, ἀλλ' ὁμολογουμένως	τὰς	πατρῴας οὐσίας εἰς τὴν πρὸς
[230]	ψηφίσματος ἐποιήσω, ὅτι τὰς τάφους	τὰς	περὶ τὰ τείχη καλῶς ἐτάφρευσε,
[80]	διέβησαν εἰς Εὔβοιαν Θηβαῖοι, καταδουλώσασθαι	τὰς	πόλεις πειρώμενοι, ἐν πέντε ἡμέραις
[80]	τάς τε πόλεις αὐτὰς καὶ	τὰς	πολιτείας ἀπέδοτε, ὀρθῶς καὶ δικαίως
[90]	(ὑπάρξειν δὲ πρὸς τούτοις καὶ	τὰς	πολιτικὰς δυνάμεις, ἐκ Πελοποννήσου μὲν
[120]	πάλιν ἐν τῇ ἐκκλησία, καὶ	τὰς	πράξεις ἡμῶν ἀποδεξαμένου τοῦ δήμου,
[140]	Δημοσθένης. Ἐπεὶ περὶ γε ταύτας	τὰς	πράξεις τρία τὰ πάντων μέγιστα
[50]	εἴ τινες ὑμᾶς εἴασαν, περιμεῖναι	τὰς	πρεσβείας, ἃς ἦτε ἐκπεπομφότες κατ'
[0]	τινες τὰς μεγίστας ἀρχὰς, καὶ	τὰς	προσόδους διοικοῦντες, καὶ δωροδοκοῦντες περὶ
[20]	ὃς καθ' ἑκάστην πρυτανείαν ἀπελογίζετο	τὰς	προσόδους τῷ δήμῳ, διὰ δὲ
[190]	ἀγαθοὶ στρατηγοὶ ὑμῶν, καὶ τῶν	τὰς	σιτήσεις τινὲς εὑρημένων ἐν τῷ
[150]	γε διανοίαις ἀποβλέψατ' αὐτῶν εἰς	τὰς	συμφοράς, καὶ νομίσατε ὁρᾷν ἁλισκομένην
[90]	Ἀθηναίους. (Τὰς δὲ συνεδρίας καὶ	τὰς	συντάξεις· ἐξ ὧν ἰσχύσειν ὁ
[230]	ἀρχὴν τοῦ ψηφίσματος ἐποιήσω, ὅτι	τὰς	τάφους τὰς περὶ τὰ τείχη
[230]	περιχαρακώσαντα χρὴ τὰ τείχη, οὐδὲ	τὰς	τάφρους, οὐδὲ τὰς δημοσίας ταφὰς
[80]	εἰς Θετταλίαν καὶ Μαγνησίαν παρὰ	τὰς	τῆς εἰρήνης συνθήκας πρεσβεύσαντας, τὴν
[10]	ὃν ὑμεῖς ἐνομοθετήσατε, λύσειν ἡγούμενοι	τὰς	τοιαύτας προφάσεις, ἐν ᾧ διαρρήδην
[50]	διὰ Δημοσθένην καὶ Φιλοκράτην καὶ	τὰς	τούτων δωροδοκίας, ἃς ἐδωροδόκησαν, συστάντες
[20]	καὶ σαφὴς, καὶ ταχὺ λύων	τὰς	τούτων τέχνας. Μικρὰ δὲ ὑμῖν
[30]	τὸν Κτησιφῶντα. (Ἐγὼ δὲ πρὸς	τὰς	τούτων τέχνας παρέξομαι συνηγόρους τοὺς
[100]	λέγω, ἀφελὼν τὸν κόμπον, καὶ	τὰς	τριήρεις, καὶ τὴν ἀλαζονείαν ἐκ
[220]	δῆμον ἀμνημονεῖν· (τὰ δὲ περὶ	τὰς	τριήρεις καὶ τοὺς τριηράρχους ἁρπάγματα,
[230]	τοῖς αὐτοῖς δικαστηρίοις, τοὺς μὲν	τὰς	τῶν δώρων γραφὰς ἁλισκομένους ἀτιμοῦτε,
[100]	χρόνος, ἐν ὧ Δημοσθένης ἀπώλεσε	τὰς	τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς πόλεως
[0]	ῥητόρων, λυμαίνονται τὴν πολιτείαν, μήτε	τὰς	τῶν ξένων δεήσεις, οὓς ἀναβιβαζόμενοι,
[130]	γὰρ οἶμαι παῖδας ὄντας ἡμᾶς	τὰς	τῶν ποιητῶν γνώμας ἐκμανθάνειν, ἵν'
[0]	μηδένα ἐᾶν ἀνθρώπων ἐξαιρεῖσθαι, μήτε	τὰς	τῶν στρατηγῶν συνηγορίας, οἳ, ἐπὶ
[20]	ἐνεχυράζει τὰς οὐσίας ὁ νομοθέτης	τὰς	τῶν ὑπενθύνων, ἕως ἂν λόγον
[0]	βουλευτῶν ὄντως λάχῃ προεδρεύειν, καὶ	τὰς	ὑμετέρας χειροτονίας ὀρθῶς ἀναγορεύῃ, τοῦτον
[250]	οἰκείας τῆς πόλεως, βουλεύεσθε, καὶ	τὰς	φιλοτιμίας μὴ νέμετε, ἀλλὰ κρίνετε,
[180]	ἀλλ' ἐφικόμενος τῆς ἀνδραγαθίας, οὕτω	τὰς	χάριτας τὸν δῆμον ἀπαίτει. ~Ἵνα
[10]	προφάσεις, ἐν ᾧ διαρρήδην γέγραπται,	τὰς	χειροτονητάς (φησίν) ἀρχάς (ἁπάσας ἑνὶ
[20]	φιλοτιμίαν, μηδὲ ἐξαιροῦ τῶν δικαστῶν	τὰς	ψήφους ἐκ τῶν χειρῶν, μηδ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007