Paragraphes |
[240] |
τὸν
σίδηρον,
τὰ
ἄφωνα
καὶ
|
τὰ |
ἀγνώμονα,
ἐάν
τινα
ἐππεσόντα
ἀποκτείνῃ, |
[220] |
σύλληψιν
τοῦ
Ὠρείτου
κατεσκεύασας,
τοῦ
|
τὰ |
ἀγοράσματα
Ὀλυμπιάδι
ἀγοράζοντος,
(καὶ,
τὸν |
[260] |
ᾗ
διαγιγνώσκομεν
τὰ
καλὰ
καὶ
|
τὰ |
αἰσχρά,
βεβοήθηκα
καὶ
εἴρηκα,
καὶ, |
[100] |
τὸ
ἐν
Δελφοῖς
καὶ
περὶ
|
τὰ |
ἀναθήματα
ἠσέβουν,
ἐξημάρτανον
δὲ
καὶ |
[40] |
διατελεῖ
καὶ
λέγων
καὶ
πράττων
|
τὰ |
ἄριστα
τῷ
δήμῳ.
~Ἁπλοῦς
δὴ |
[100] |
ψηφίσματι
διατελεῖν
λέγοντα
καὶ
πράττοντα
|
τὰ |
ἄριστα
τῷ
δήμῳ
τῷ
Ἀθηναίων. |
[230] |
καὶ
διατελεῖ
λέγων
καὶ
πράττων
|
τὰ |
ἄριστα
τῷ
δήμῳ
τῷ
Ἀθηναίων, |
[210] |
ἀρρήτους
ἂν
εἶναι
βουλοίμην,
οὔτε
|
τὰ |
αὐτὰ
τούτῳ
δημηγορήσας
δεξαίμην
ἂν |
[240] |
τοὺς
λίθους,
καὶ
τὸν
σίδηρον,
|
τὰ |
ἄφωνα
καὶ
τὰ
ἀγνώμονα,
ἐάν |
[90] |
αὐτὸς
προσποιεῖται,
ὅν
φησι
Κτησιφῶν
|
τὰ |
βέλτιστα
λέγειν,
ἀπέδοτο
μὲν
τοὺς |
[50] |
καὶ
ὡς
οὔτ'
ἤρξατο
λέγειν
|
τὰ |
βέλτιστα,
οὔτε
νῦν
διατελεῖ
πράττων |
[0] |
θορύβου
καὶ
ταραχῆς,
ἐξ
ἐμπειρίας
|
τὰ |
βέλτιστα
τῇ
πόλει
συμβουλεύειν·
δεύτερον |
[170] |
γὰρ
τὴν
μὲν
διάνοιαν
προαιρεῖσθαι
|
τὰ |
βέλτιστα,
τὴν
δὲ
παιδείαν
τὴν |
[50] |
κατηγορῶ,
καὶ
πότε
αὐτὸν
οὐ
|
τὰ |
βέλτιστά
φημι
τῷ
δήμῳ
πεπολιτεῦσθαι· |
[10] |
μόνον
ἰδίᾳ,
ἀλλὰ
καὶ
κοινῇ
|
τὰ |
γένη,
Εὐμολπίδας
καὶ
Κήρυκας,
καὶ |
[10] |
χωρὶς
ἑκάστους
κατὰ
σῶμα,
τοὺς
|
τὰ |
γέρα
μόνον
λαμβάνοντας,
καὶ
τὰς |
[10] |
καὶ
τὰς
μετὰ
τούτων
ἀρχάς,
|
τὰ |
δ'
ἄλλα
πάντα
πραγματείας
προστεταγμένας |
[170] |
ἐλεύθερος
(οὐ
γὰρ
δεῖ
ψεύδεσθαι)
|
τὰ |
δ'
ἀπὸ
τῆς
μητρὸς
καὶ |
[230] |
δυστυχεστάτης
συμμαχίας
ἐνοχλεῖς
ἀεὶ
λέγων,
|
τὰ |
δ'
ἑβδομήκοντα
τάλαντα
ὑποσιωπᾷς,
ἃ |
[170] |
πόλει;
Οἱ
μὲν
λόγοι
καλοί,
|
τὰ |
δ'
ἔργα
φαῦλα.
(Πρὸς
δὲ |
[210] |
δημόσια
δωροδοκήματα.
~Ὅλως
δὲ
τί
|
τὰ |
δάκρυα;
Τίς
ἡ
κραυγή;
Τίς |
[170] |
γὰρ
αὐτοῦ
τῶν
προγόνων
κατέγνωτε)
|
τὰ |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
μητρὸς
Σκύθης, |
[210] |
κεφάλαιον
τῆς
πολιτείας
αὐτοῦ
ψέγω,
|
τὰ |
δὲ
καθ'
ἕκαστον
οὐκ
ἐκώλυον, |
[220] |
ἴσως
ἐλπίζεις
τὸν
δῆμον
ἀμνημονεῖν·
|
(τὰ |
δὲ
περὶ
τὰς
τριήρεις
καὶ |
[200] |
μὲν
περὶ
τῶν
ἰδίων
εἶπον,
|
τὰ |
δὲ
πλεῖστα
περὶ
τῶν
δημοσίων, |
[210] |
τὴν
γνώμην
βραχέα
βούλομαι
εἰπεῖν,
|
τὰ |
δὲ
πολλὰ
ὑπερβήσομαι,
ἵνα
καὶ |
[170] |
μὲν
δωρεὰς
νῦν
πλείους
εἶναι,
|
τὰ |
δὲ
πράγματα
τῆς
πόλεως
τότε |
[230] |
τῶν
πραγμάτων
ἀνετίθεσαν
τῷ
δήμῷ,
|
τὰ |
δὲ
ταπεινὰ
καὶ
καταδεέστερα
εἰς |
[170] |
τὴν
ψυχήν,
ἵνα
μὴ,
παρὰ
|
τὰ |
δεινὰ
καὶ
τοὺς
πολέμους,
ἐγκαταλίπῃ |
[100] |
τὰς
δὲ
συντάξεις
τῶν
συμμάχων,
|
τὰ |
δέκα
τάλαντα,
ἔργῳ
ἀπωλέσατε.
(Ὑπόλοιπον |
[90] |
συντάξεις,
καὶ
τὰς
ἐξ
Ἐρετρίας,
|
τὰ |
δέκα
τάλαντα,
ὁρώντων,
φρονούντων,
βλεπόντων, |
[20] |
ἡ
κατηγορία
ἡ
ἐμή,
ἀλλὰ
|
τὰ |
δημόσια
γράμματα.
(Πρότερον
μὲν
τοίνυν, |
[200] |
ἀνανδρίᾳ
τὸ
βασιλικὸν
χρυσίον,
καὶ
|
τὰ |
δημόσια
δωροδοκήματα.
~Ὅλως
δὲ
τί |
[240] |
τοὺς
νεωτέρους,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
|
τὰ |
δημόσια
κηρύγματα.
Κηρύττεταί
τις
ἐν |
[30] |
οἱ
δῆμοι
ἐξ
ἑαυτῶν
αἱροῦνται
|
τὰ |
δημόσια
χρήματα
διαχειρίζειν,
τούτους
αἱρετοὺς |
[20] |
οὗτος
τὸ
ψήφισμα
ἔγραψε,
καὶ
|
τὰ |
δημόσια
χρήματα
διεχείριζε,
καὶ
ἐπιβολὰς |
[170] |
οὐδὲ
εἰσιέναι
εἰς
τὰ
ἱερὰ
|
τὰ |
δημοτελῆ·
σὺ
δὲ
τὸν
ἀστεφάνωτον |
[240] |
ὅτι
οὐχ
αἱ
παλαῖστραι,
οὐδὲ
|
τὰ |
διδασκαλεῖα,
οὐδ'
ἡ
μουσικὴ
μόνον |
[260] |
καὶ
ἐκ
τῶν
παραλειπομένων
αὐτοὶ
|
τὰ |
δίκαια
καὶ
τὰ
συμφέροντα
ὑπὲρ |
[60] |
(Ἐπειδὴ
τοίνυν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
παρεληλύθει
|
τὰ |
Διονύσια,
ἐγίγνοντο
δὲ
αἱ
ἐκκλησίαι, |
[20] |
οὐδ'
ἐκποίητον
γενέσθαι,
οὐδὲ
διαθέσθαι
|
τὰ |
ἑαυτοῦ,
οὐδ'
ἄλλα
πολλά.
Ἑνὶ |
[180] |
τε
μὴ
ἐπιγράφειν
τὰ
ὀνόματα
|
τὰ |
ἑαυτῶν,
ἵνα
μὴ
τῶν
στρατηγῶν, |
[150] |
ἀφίησιν
ἀγαθῇ
τύχῃ
τρέπεσθαι
ἐπὶ
|
τὰ |
ἑαυτῶν,
καὶ
καλεῖ
εἰς
προεδρίαν; |
[250] |
δ'
οἱ
μὲν
βλέπειν
εἰς
|
τὰ |
ἑαυτῶν
πρόσωπα,
ὡς
φύλακες
τῆς |
[150] |
Καὶ
γὰρ
ἐὰν
αὐτὰ
διεξίῃ
|
τὰ |
ἐκ
τοῦ
ψηφίσματος
προστάγματα,
ἀλλ' |
[60] |
τοὺς
ὑμετέρους,
ἀλλ'
εὐθὺς
μετὰ
|
τὰ |
ἐν
ἄστει
Διονύσια
τῇ
ὀγδόῃ |
[220] |
τελευτήσαντος
δὲ
αὐτοῦ,
ἐλθὼν
εἰς
|
τὰ |
ἔνατα,
διεξίοι
πρὸς
τοὺς
οἰκείους, |
[130] |
μὴ
προσδέχεσθαι·
(λέξω
δὲ
κἀγὼ
|
τὰ |
ἔπη·
διὰ
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι |
[220] |
ἔπειτα
ἐπὶ
τὴν
ἁπλότητα
καὶ
|
τὰ |
ἔργα
καταφεύγῃ,
τίς
ἂν
ἀνάσχοιτο; |
[120] |
κανᾶ,
παρέστηκε
δὲ
τοῖς
βωμοῖς
|
τὰ |
θύματα,
μέλλετε
δ'
αἰτεῖν
τοὺς |
[170] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Διονύσου,
τὸν
|
τὰ |
ἱερὰ
διὰ
δειλίαν
προδεδωκότα.
Ἵνα |
[110] |
Ἀθηνᾷ
Προναίᾳ,
μηδὲ
δέξαιντο
αὐτοῖς
|
τὰ |
ἱερά.
(Ὅτι
δὲ
ἀληθῆ
λέγω, |
[130] |
ὅτι
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
καλὰ
|
τὰ |
ἱερά,
σὺ
δ'
οὐδὲν
προειδὼς |
[170] |
ἐᾷ
στεφανοῦσθαι,
οὐδὲ
εἰσιέναι
εἰς
|
τὰ |
ἱερὰ
τὰ
δημοτελῆ·
σὺ
δὲ |
[130] |
ὅτι
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
καλὰ
|
τὰ |
ἱερά.
Τίνος
οὖν
σὺ
ζημίας |
[120] |
Ἀθηνᾷ
Προναίά,
μηδὲ
δέξαιντο
αὐτοῖς
|
τὰ |
ἱερά.
(Τοιαῦτα
καὶ
πρὸς
τούτοις |
[260] |
Σύνεσις
καὶ
Παιδεία
ᾗ
διαγιγνώσκομεν
|
τὰ |
καλὰ
καὶ
τὰ
αἰσχρά,
βεβοήθηκα |
[170] |
νυνί;
Τότε
μὲν
ἦν
σπάνια
|
τὰ |
καλὰ
παρ'
ἡμῖν,
καὶ
τὸ |
[120] |
αὐτῶν
ἤδη
βουλεύεσθε.
Ἐνῆκται
μὲν
|
τὰ |
κανᾶ,
παρέστηκε
δὲ
τοῖς
βωμοῖς |
[60] |
δέκα,
κοινὸν
τῶν
συμμάχων,
οὗ
|
τὰ |
κεφάλαια
διὰ
βραχέων
ἐγὼ
προερῶ. |
[160] |
τινες
τὴν
πόλιν,
ἀνατετμήκασί
τινες
|
τὰ |
κλήματα
τὰ
τοῦ
δήμου,
ὑποτέτμηται |
[10] |
εἶναι
κελεύει
ὁ
νόμος,
οὐ
|
τὰ |
κοινὰ
διαχειρίσαντας,
οὐδ'
ἀπὸ
τῶν |
[150] |
ἀνατετροφότα,
τοῦτον
ἐάσετε
πάλιν
ἀπευθύνειν
|
τὰ |
κοινά;
(Ἵνα
δ'
εἴπω
καὶ |
[240] |
αἰσχύνην
ἐκφύγοι;
(Ἐὰν
τοὺς
προκαταλαμβάνοντας
|
τὰ |
κοινὰ
καὶ
φιλάνθρωπα
τῶν
ὀνομάτων, |
[10] |
ἀνυπεύθυνος
τῶν
καὶ
ὁπωσοῦν
πρὸς
|
τὰ |
κοινὰ
προσεληλυθότων.
(Διδάξω
δ'
ὑμᾶς, |
[160] |
ἔλεγες
ὡς
ἀντιπράττων
Ἀλεξάνδρῳ.
Ὀμολογῶ
|
τὰ |
Λακωνικὰ
συστήσασθαι,
ὁμολογῶ
Θετταλοὺς
καὶ |
[140] |
ἀγανακτεῖν
καὶ
τιμωρεῖσθαι,
εἰ
χρὴ
|
τὰ |
λοιπὰ
τῇ
πόλει
καλῶς
ἔχειν. |
[150] |
ἐκείνων
ἀρετήν.
Ὦ,
πρὸς
μὲν
|
τὰ |
μεγάλα
καὶ
σπουδαῖα
τῶν
πραγμάτων, |
[80] |
ὦ
Ἀθηναῖοι,
περὶ
ταῦτα
τρία
|
τὰ |
μέγιστα
ἠδίκησθε,
καὶ
μάλιστα
ἠγνοήκατε. |
[50] |
ὁμολογούμενα.
Καίτοι,
ὦ
Κτησιφῶν,
ὅτῳ
|
τὰ |
μέγιστα
τῶν
αἰσχρῶν
οὕτως
ἐστὶ |
[10] |
μόνοι
οἱ
τριήραρχοι,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὰ |
μέγιστα
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
[70] |
νύκτωρ
φησὶν
ἑαυτῷ
διαλέγεσθαι,
καὶ
|
τὰ |
μέλλοντα
ἔσεσθαι
προλέγειν·
ἑβδόμην
δ' |
[140] |
τῶν
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀναλωμάτων
|
τὰ |
μὲν
δύο
μέρη
ὑμῖν
ἀνέθηκεν, |
[230] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
πατέρες
ὑμῶν
|
τὰ |
μὲν
ἔνδοξα
καὶ
λαμπρὰ
τῶν |
[240] |
εἴη
δεινόν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
εἰ
|
τὰ |
μὲν
ξύλα,
καὶ
τοὺς
λίθους, |
[140] |
τοῖς
Βοιωτάρχαις
προκηρύττων,
ἀναφέρειν
αὑτῷ
|
τὰ |
μέρη
τῶν
λημμάτων,
διώμνυτο
τὴν |
[80] |
τῶν
συμφύτων
αὐτῷ
νοσημάτων
ἤδη
|
τὰ |
μετὰ
ταῦτα
ἐβουλεύετο,
μετὰ
δειλίας |
[0] |
αἷς
κέχρηνταί
τινες
ὑπὲρ
τοῦ
|
τὰ |
μέτρια
καὶ
συνήθη
μὴ
γίγνεσθαι |
[220] |
δὲ
κατήγορον
ὁρᾷ
δυνάμενον
καὶ
|
τὰ |
μὴ
πεπραγμένα
ὑπ'
αὐτοῦ
παριστάναι |
[160] |
νῦν
λέξω.
Οὐ
μέμνησθε
αὐτοῦ
|
τὰ |
μιαρὰ
καὶ
ἀπίθανα
ῥήματα,
ἃ |
[160] |
κλήματα
τὰ
τοῦ
δήμου,
ὑποτέτμηται
|
τὰ |
νεῦρα
τῶν
πραγμάτων,
φορμορραφούμεθα,
ἐπὶ |
[70] |
αὐτῷ
τετελευτηκυίας,
πρὶν
πενθῆσαι
καὶ
|
τὰ |
νομιζόμενα
ποιῆσαι,
στεφανωσάμενος,
καὶ
λευκὴν |
[80] |
καὶ
Γανίδα,
χωρία
ὧν
οὐδὲ
|
τὰ |
ὀνόματα
ᾖδεμεν
πρότερον,
καὶ
εἰς |
[90] |
τὰ
σώματα
οὐχ
ἑώρακε,
τούτων
|
τὰ |
ὀνόματα
λέγει,
κλέπτων
τὴν
ἀκρόασιν, |
[180] |
ἐφ'
ᾗ
τε
μὴ
ἐπιγράφειν
|
τὰ |
ὀνόματα
τὰ
ἑαυτῶν,
ἵνα
μὴ |
[170] |
Ἀθηναῖοι,
ἐθελῆσαί
τινα
ἐπασκεῖν
εἰς
|
τὰ |
Παναθήναια,
ἢ
εἰς
ἄλλον
τινὰ |
[140] |
γε
ταύτας
τὰς
πράξεις
τρία
|
τὰ |
πάντων
μέγιστα
Δημοσθένης
εἰς
ὑμᾶς |
[0] |
χρὴ
διαμνημονεύοντας
ὑμᾶς,
μισεῖν
τοὺς
|
τὰ |
παράνομα
γράφοντας,
καὶ
μηδὲν
ἡγεῖσθαι |
[190] |
τὸ
ψήφισμα,
καὶ
ἡλίσκοντο
οἱ
|
τὰ |
παράνομα
γράφοντες,
οὐκ
εἰ
πάντας |
[10] |
δή
τίς
ἐστι
μέτριος
τῶν
|
τὰ |
παράνομα
γραφόντων)
ἀλλ'
οὖν
προβάλλονταί |
[190] |
πολὺ
χαλεπώτεροι
οἱ
δικασταὶ
τοῖς
|
τὰ |
παράνομα
γράφουσιν
αὐτοῦ
τοῦ
κατηγόρου, |
[170] |
ἐστιν;
Ἐκ
τριηράρχου
λογογράφος
ἀνεφάνη,
|
τὰ |
πατρῷα
καταγελάστως
προέμενος.
Ἄπιστος
δὲ |
[100] |
μηκέτι
διδόναι
τὴν
σύνταξιν
ὑμῖν
|
τὰ |
πέντε
τάλαντα,
ἀλλὰ
Καλλίᾳ,
καὶ |
[100] |
πρὸς
τῷ
κλέμματι,
γράψας,
καὶ
|
τὰ |
πέντε
τάλαντα
τοὺς
πρέσβεις
ἀξιῶν |
[50] |
κατήγορος
γενέσθαι;
Ἢ
ταῦτα
ἤδη
|
τὰ |
περὶ
Μειδίαν,
καὶ
τοὺς
κονδύλους, |
[220] |
τοὺς
Ἀμφισσέας
ἠσεβημένα
σοι,
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
Εὔβοιαν
δωροδοκηθέντα,
χρόνων |
[50] |
τὴν
τῆς
κεφαλῆς
ἐπιτομήν;
ἢ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
Κηφισοδότου
στρατηγίαν
καὶ |
[50] |
δεῖ
νῦν
ταῦτα
λέγειν,
ἢ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
τοῦ
τραύματος
γραφὴν |
[250] |
ἀλλ'
ὥσπερ
ἐκ
τῶν
ἐράνων,
|
τὰ |
περιόντα
νειμάμενοι.
(Ὅτι
δ'
οὐ |
[140] |
πράγματα
δεδήλωκε
(καὶ
τί
δεῖ
|
τὰ |
πλείω
λέγειν;
ταῦτα
μὲν
τὰ |
[130] |
ἀποφαίνεται·
λέγει
γάρ
που,
παιδεύων
|
τὰ |
πλήθη
καὶ
συμβουλεύων
ταῖς
πόλεσι |
[210] |
μὴ
Δημοσθένης,
ἀνὴρ
μεγαλόψυχος,
καὶ
|
τὰ |
πολεμικὰ
διαφέρων,
ἀποτυχὼν
τῶν
ἀριστείων, |
[60] |
οὐ
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
πρέσβεις
|
τὰ |
πολλὰ,
συκοφαντηθέντας
ὕστερον
ἐκ
μεταβολῆς |
[140] |
μᾶλλον
μισοῦντος
Θηβαίους,
ὡς
αὐτὰ
|
τὰ |
πράγματα
δεδήλωκε
(καὶ
τί
δεῖ |
[140] |
τοῖς
ὀνόμασι
κλέπτων
καὶ
μεταφέρων
|
τὰ |
πράγματα,
ὥσπερ
εἴωθεν,
ὡς
τοὺς |
[80] |
καὶ
εἰς
τοῦτο
φέρων
περιέστησε
|
τὰ |
πράγματα,
ὥστ'
εἰ
μὲν
μὴ |
[120] |
καὶ
τὴν
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
|
τὰ |
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
ἀφοσιῶ·
ὑμεῖς |
[130] |
τἀληθῆ,
τολμᾷ
λέγειν,
βλέπων
εἰς
|
τὰ |
πρόσωπα
τὰ
ὑμέτερα,
ὡς
ἄρα |
[0] |
ἐλάχισται
γίγνεσθαι·
(ἐπειδὴ
δὲ
πάντα,
|
τὰ |
πρότερον
ὡμολογημένα
καλῶς
ἔχειν,
νυνὶ |
[250] |
φέρετε.
Ἡμερῶν
μὲν
ὀλίγων
μέλλει
|
τὰ |
Πύθια
γίγνεσθαι,
καὶ
τὸ
συνέδριον |
[160] |
αὐτὸν
ἐν
Πέλλῃ
περιπατοῦντα,
καὶ
|
τὰ |
σπλάγχνα
φυλάττοντα.
Καὶ
ταυτὶ
λέγειν |
[160] |
νεῦρα
τῶν
πραγμάτων,
φορμορραφούμεθα,
ἐπὶ
|
τὰ |
στενά,
τινὲς
πρῶτον
ὥσπερ
τὰς |
[140] |
τῷ
ξενικῷ
κεναῖς
χώραις,
καὶ
|
τὰ |
στρατιωτικὰ
χρήματα
κλέπτων,
καὶ
τοὺς |
[60] |
συνθηκῶν
ἀνεμέσητον
ἦν
αὐτῷ
πράττειν
|
τὰ |
συμφέροντα)
οἱ
δ'
ἀποδόμενοι
καὶ |
[50] |
βέλτιστα,
οὔτε
νῦν
διατελεῖ
πράττων
|
τὰ |
συμφέροντα
τῷ
δήμῳ·
κἂν
τοῦτ' |
[260] |
παραλειπομένων
αὐτοὶ
τὰ
δίκαια
καὶ
|
τὰ |
συμφέροντα
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
ψηφίσασθε. |
[90] |
εἰς
ὁπότ'
ἔσται,
καὶ,
ὧν
|
τὰ |
σώματα
οὐχ
ἑώρακε,
τούτων
τὰ |
[180] |
ἐκ
τῆς
νίκης,
ἐθέλουσίν
τινες,
|
τὰ |
σώματα
παρακαταθέμενοι,
καὶ
τὰς
μεγίστας |
[20] |
τοὺς
ἐπιμελησομένους
τῶν
ἔργων
ἐπὶ
|
τὰ |
τείχη,
καὶ
ταμίας.
Καὶ
μάλα |
[230] |
ὅτι
τὰς
τάφους
τὰς
περὶ
|
τὰ |
τείχη
καλῶς
ἐτάφρευσε,
θαυμάζω
σου· |
[230] |
ἔχει·
οὐ
γὰρ
περιχαρακώσαντα
χρὴ
|
τὰ |
τείχη,
οὐδὲ
τὰς
τάφρους,
οὐδὲ |
[140] |
τὰ
πλείω
λέγειν;
ταῦτα
μὲν
|
τὰ |
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος
ἀπεκρύψατο,
προσποιησάμενος |
[230] |
οἱ
πολλοὶ
τοῖς
ὀλίγοις
προΐεσθε
|
τὰ |
τῆς
δημοκρατίας
ἰσχυρά,
οὐκ
ἐπαινῶ· |
[190] |
δικαστηρίοις
παραδέδεχθε·
μετενήνεκται
γὰρ
ὑμῖν
|
τὰ |
τῆς
πόλεως
δίκαια.
Ὁ
μὲν |
[60] |
οἱ
δ'
ἀποδόμενοι
καὶ
κατακοινωνήσαντες
|
τὰ |
τῆς
πόλεως
ἰσχυρὰ,
μεγάλης
ὀργῆς |
[170] |
τιμώμενοι
χάριν
ὑμῖν
εἴσονται,
οὔτε
|
τὰ |
τῆς
πόλεως
πράγματα
ἐπανορθωθήσεται·
τοὺς |
[240] |
γεγονὼς,
ἑαυτὸν
ἐγκωμιάζῃ,
τίς
ἂν
|
τὰ |
τοιαῦτα
καρτερήσειεν
ἀκούων;
(Ἀπὸ
μὲν |
[160] |
πόλιν,
ἀνατετμήκασί
τινες
τὰ
κλήματα
|
τὰ |
τοῦ
δήμου,
ὑποτέτμηται
τὰ
νεῦρα |
[50] |
οὖν
μοι
δοκῶ
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
τούτοις
ὅμοια
ὑπερβήσεσθαι,
οὐ
προδιδοὺς |
[150] |
ἐθελήσεις
αὐτίκα
μάλα,
βλέπων
εἰς
|
τὰ |
τούτων
πρόσωπα
λέγειν,
ὡς
δεῖ |
[70] |
τῆς
εἰρήνης
τὴν
συμμαχίαν,
οὐδὲ
|
τὰ |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀναμένειν
μελλήματα,
ἀλλ' |
[150] |
γενέσθαι,
ἵνα
μηδεὶς
αὐτοσχεδιάζῃ
εἰς
|
τὰ |
τῶν
Ἑλλήνων
σώματα,
τὸν
δὲ |
[210] |
καὶ
κατακεκονδύλισται,
ὥστε
αὐτὸν
οἶμαι
|
τὰ |
τῶν
κονδύλων
ἴχνη
τῶν
Μειδίου |
[170] |
γὰρ
ποτε
εἶδον
μισηθέντας
τοὺς
|
τὰ |
τῶν
πλησίον
αἰσχρὰ
λίαν
σαφῶς |
[180] |
οὐ
δίκαια
ποιῶ,
παραβάλλων
αὐτῷ
|
τὰ |
τῶν
προγόνων
ἔργα.
Οὐδὲ
γὰρ |
[90] |
μισεῖσθαι,
ὅτι,
πονηρὸς
ὢν,
καὶ
|
τὰ |
τῶν
χρηστῶν
σημεῖα
διαφθείρει.
~Ταῦτα |
[10] |
μὲν
φάσκοντας,
ἀποδιδόντας
δὲ
ὑμῖν
|
τὰ |
ὑμέτερα,
ἀλλ'
ὁμολογουμένως
τὰς
πατρῴας |
[130] |
λέγειν,
βλέπων
εἰς
τὰ
πρόσωπα
|
τὰ |
ὑμέτερα,
ὡς
ἄρα
Θηβαῖοι
τὴν |
[180] |
γὰρ
ὑμῖν
τῶν
καλῶν
ἔργων
|
τὰ |
ὑπομνήματα
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
ἀνάκειται. |
[90] |
ἀπορίαν
ἔσεσθαι.
Καὶ
ταῦτα
μὲν
|
τὰ |
φανερά·
ἔφη
δὲ
καὶ
πράξεις |
[70] |
γένοιτο
δημαγωγὸς
χρηστός,
οὐδὲ
ὁ
|
τὰ |
φίλτατα
καὶ
οἰκειότατα
σώματα
μὴ |
[120] |
φεύγοντας
κατήγαγον.
Ἐπειδὴ
δὲ
οὔτε
|
τὰ |
χρήματα
ἐξέτινον
τῷ
θεῷ,
τούς |
[80] |
μὴ
μόνον
πρεσβεύειν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὰ |
ψηφίσματα
γεγραφέναι
(συνέβη
τε
ἐν |
[60] |
ἅμα
μὲν
πρεσβεύοντας,
ἅμα
δὲ
|
τὰ |
ψηφίσματα
γράφοντας,
πρῶτον
μὲν,
ὅπως |
[150] |
τοὺς
πρώτους
χρόνους,
οὐδ'
ἐπὶ
|
τὰ |
ψηφίσματα
εἰᾶτε
τὸ
Δημοσθένους
ἐπιγράφειν |
[30] |
μάρτυρας
ἅμα
τοὺς
νόμους,
καὶ
|
τὰ |
ψηφίσματα
καὶ
τοὺς
ἀντιδίκους
παρεχόμενος. |
[60] |
βραχέων
ὑπομιμνῄσκοντος
τοὺς
καιροὺς,
καὶ
|
τὰ |
ψηφίσματα
παρεχομένου
ὃ
μετὰ
Φιλοκράτους |
[10] |
τῆς
αἰσχύνης·
προσγράφουσι
γὰρ
πρὸς
|
τὰ |
ψηφίσματα,
στεφανοῦν
τὸν
ὑπεύθυνον
ἐπειδὰν |