Alphabétiquement     [«   »]
τ 5
Τὰ 2
τά 1
τὰ 148
τἀγαθὰ 1
τάδ 2
τάδε 2
Fréquences     [«    »]
137 εἰς
116 τῇ
138 τῷ
148 τὰ
156 γὰρ
168 τοῦ
170 δ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ESCHINE, Contre Ctésiphon (discours complet)

τὰ


Paragraphes
[240]   τὸν σίδηρον, τὰ ἄφωνα καὶ  τὰ   ἀγνώμονα, ἐάν τινα ἐππεσόντα ἀποκτείνῃ,
[220]   σύλληψιν τοῦ Ὠρείτου κατεσκεύασας, τοῦ  τὰ   ἀγοράσματα Ὀλυμπιάδι ἀγοράζοντος, (καὶ, τὸν
[260]   διαγιγνώσκομεν τὰ καλὰ καὶ  τὰ   αἰσχρά, βεβοήθηκα καὶ εἴρηκα, καὶ,
[100]   τὸ ἐν Δελφοῖς καὶ περὶ  τὰ   ἀναθήματα ἠσέβουν, ἐξημάρτανον δὲ καὶ
[40]   διατελεῖ καὶ λέγων καὶ πράττων  τὰ   ἄριστα τῷ δήμῳ. ~Ἁπλοῦς δὴ
[100]   ψηφίσματι διατελεῖν λέγοντα καὶ πράττοντα  τὰ   ἄριστα τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων.
[230]   καὶ διατελεῖ λέγων καὶ πράττων  τὰ   ἄριστα τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων,
[210]   ἀρρήτους ἂν εἶναι βουλοίμην, οὔτε  τὰ   αὐτὰ τούτῳ δημηγορήσας δεξαίμην ἂν
[240]   τοὺς λίθους, καὶ τὸν σίδηρον,  τὰ   ἄφωνα καὶ τὰ ἀγνώμονα, ἐάν
[90]   αὐτὸς προσποιεῖται, ὅν φησι Κτησιφῶν  τὰ   βέλτιστα λέγειν, ἀπέδοτο μὲν τοὺς
[50]   καὶ ὡς οὔτ' ἤρξατο λέγειν  τὰ   βέλτιστα, οὔτε νῦν διατελεῖ πράττων
[0]   θορύβου καὶ ταραχῆς, ἐξ ἐμπειρίας  τὰ   βέλτιστα τῇ πόλει συμβουλεύειν· δεύτερον
[170]   γὰρ τὴν μὲν διάνοιαν προαιρεῖσθαι  τὰ   βέλτιστα, τὴν δὲ παιδείαν τὴν
[50]   κατηγορῶ, καὶ πότε αὐτὸν οὐ  τὰ   βέλτιστά φημι τῷ δήμῳ πεπολιτεῦσθαι·
[10]   μόνον ἰδίᾳ, ἀλλὰ καὶ κοινῇ  τὰ   γένη, Εὐμολπίδας καὶ Κήρυκας, καὶ
[10]   χωρὶς ἑκάστους κατὰ σῶμα, τοὺς  τὰ   γέρα μόνον λαμβάνοντας, καὶ τὰς
[10]   καὶ τὰς μετὰ τούτων ἀρχάς,  τὰ   δ' ἄλλα πάντα πραγματείας προστεταγμένας
[170]   ἐλεύθερος (οὐ γὰρ δεῖ ψεύδεσθαι)  τὰ   δ' ἀπὸ τῆς μητρὸς καὶ
[230]   δυστυχεστάτης συμμαχίας ἐνοχλεῖς ἀεὶ λέγων,  τὰ   δ' ἑβδομήκοντα τάλαντα ὑποσιωπᾷς,
[170]   πόλει; Οἱ μὲν λόγοι καλοί,  τὰ   δ' ἔργα φαῦλα. (Πρὸς δὲ
[210]   δημόσια δωροδοκήματα. ~Ὅλως δὲ τί  τὰ   δάκρυα; Τίς κραυγή; Τίς
[170]   γὰρ αὐτοῦ τῶν προγόνων κατέγνωτε)  τὰ   δὲ ἀπὸ τῆς μητρὸς Σκύθης,
[210]   κεφάλαιον τῆς πολιτείας αὐτοῦ ψέγω,  τὰ   δὲ καθ' ἕκαστον οὐκ ἐκώλυον,
[220]   ἴσως ἐλπίζεις τὸν δῆμον ἀμνημονεῖν·  (τὰ   δὲ περὶ τὰς τριήρεις καὶ
[200]   μὲν περὶ τῶν ἰδίων εἶπον,  τὰ   δὲ πλεῖστα περὶ τῶν δημοσίων,
[210]   τὴν γνώμην βραχέα βούλομαι εἰπεῖν,  τὰ   δὲ πολλὰ ὑπερβήσομαι, ἵνα καὶ
[170]   μὲν δωρεὰς νῦν πλείους εἶναι,  τὰ   δὲ πράγματα τῆς πόλεως τότε
[230]   τῶν πραγμάτων ἀνετίθεσαν τῷ δήμῷ,  τὰ   δὲ ταπεινὰ καὶ καταδεέστερα εἰς
[170]   τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ, παρὰ  τὰ   δεινὰ καὶ τοὺς πολέμους, ἐγκαταλίπῃ
[100]   τὰς δὲ συντάξεις τῶν συμμάχων,  τὰ   δέκα τάλαντα, ἔργῳ ἀπωλέσατε. (Ὑπόλοιπον
[90]   συντάξεις, καὶ τὰς ἐξ Ἐρετρίας,  τὰ   δέκα τάλαντα, ὁρώντων, φρονούντων, βλεπόντων,
[20]   κατηγορία ἐμή, ἀλλὰ  τὰ   δημόσια γράμματα. (Πρότερον μὲν τοίνυν,
[200]   ἀνανδρίᾳ τὸ βασιλικὸν χρυσίον, καὶ  τὰ   δημόσια δωροδοκήματα. ~Ὅλως δὲ τί
[240]   τοὺς νεωτέρους, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον  τὰ   δημόσια κηρύγματα. Κηρύττεταί τις ἐν
[30]   οἱ δῆμοι ἐξ ἑαυτῶν αἱροῦνται  τὰ   δημόσια χρήματα διαχειρίζειν, τούτους αἱρετοὺς
[20]   οὗτος τὸ ψήφισμα ἔγραψε, καὶ  τὰ   δημόσια χρήματα διεχείριζε, καὶ ἐπιβολὰς
[170]   οὐδὲ εἰσιέναι εἰς τὰ ἱερὰ  τὰ   δημοτελῆ· σὺ δὲ τὸν ἀστεφάνωτον
[240]   ὅτι οὐχ αἱ παλαῖστραι, οὐδὲ  τὰ   διδασκαλεῖα, οὐδ' μουσικὴ μόνον
[260]   καὶ ἐκ τῶν παραλειπομένων αὐτοὶ  τὰ   δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα ὑπὲρ
[60]   (Ἐπειδὴ τοίνυν, Ἀθηναῖοι, παρεληλύθει  τὰ   Διονύσια, ἐγίγνοντο δὲ αἱ ἐκκλησίαι,
[20]   οὐδ' ἐκποίητον γενέσθαι, οὐδὲ διαθέσθαι  τὰ   ἑαυτοῦ, οὐδ' ἄλλα πολλά. Ἑνὶ
[180]   τε μὴ ἐπιγράφειν τὰ ὀνόματα  τὰ   ἑαυτῶν, ἵνα μὴ τῶν στρατηγῶν,
[150]   ἀφίησιν ἀγαθῇ τύχῃ τρέπεσθαι ἐπὶ  τὰ   ἑαυτῶν, καὶ καλεῖ εἰς προεδρίαν;
[250]   δ' οἱ μὲν βλέπειν εἰς  τὰ   ἑαυτῶν πρόσωπα, ὡς φύλακες τῆς
[150]   Καὶ γὰρ ἐὰν αὐτὰ διεξίῃ  τὰ   ἐκ τοῦ ψηφίσματος προστάγματα, ἀλλ'
[60]   τοὺς ὑμετέρους, ἀλλ' εὐθὺς μετὰ  τὰ   ἐν ἄστει Διονύσια τῇ ὀγδόῃ
[220]   τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ, ἐλθὼν εἰς  τὰ   ἔνατα, διεξίοι πρὸς τοὺς οἰκείους,
[130]   μὴ προσδέχεσθαι· (λέξω δὲ κἀγὼ  τὰ   ἔπη· διὰ τοῦτο γὰρ οἶμαι
[220]   ἔπειτα ἐπὶ τὴν ἁπλότητα καὶ  τὰ   ἔργα καταφεύγῃ, τίς ἂν ἀνάσχοιτο;
[120]   κανᾶ, παρέστηκε δὲ τοῖς βωμοῖς  τὰ   θύματα, μέλλετε δ' αἰτεῖν τοὺς
[170]   τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύσου, τὸν  τὰ   ἱερὰ διὰ δειλίαν προδεδωκότα. Ἵνα
[110]   Ἀθηνᾷ Προναίᾳ, μηδὲ δέξαιντο αὐτοῖς  τὰ   ἱερά. (Ὅτι δὲ ἀληθῆ λέγω,
[130]   ὅτι οὐκ ἦν αὐτῷ καλὰ  τὰ   ἱερά, σὺ δ' οὐδὲν προειδὼς
[170]   ἐᾷ στεφανοῦσθαι, οὐδὲ εἰσιέναι εἰς  τὰ   ἱερὰ τὰ δημοτελῆ· σὺ δὲ
[130]   ὅτι οὐκ ἦν αὐτῷ καλὰ  τὰ   ἱερά. Τίνος οὖν σὺ ζημίας
[120]   Ἀθηνᾷ Προναίά, μηδὲ δέξαιντο αὐτοῖς  τὰ   ἱερά. (Τοιαῦτα καὶ πρὸς τούτοις
[260]   Σύνεσις καὶ Παιδεία διαγιγνώσκομεν  τὰ   καλὰ καὶ τὰ αἰσχρά, βεβοήθηκα
[170]   νυνί; Τότε μὲν ἦν σπάνια  τὰ   καλὰ παρ' ἡμῖν, καὶ τὸ
[120]   αὐτῶν ἤδη βουλεύεσθε. Ἐνῆκται μὲν  τὰ   κανᾶ, παρέστηκε δὲ τοῖς βωμοῖς
[60]   δέκα, κοινὸν τῶν συμμάχων, οὗ  τὰ   κεφάλαια διὰ βραχέων ἐγὼ προερῶ.
[160]   τινες τὴν πόλιν, ἀνατετμήκασί τινες  τὰ   κλήματα τὰ τοῦ δήμου, ὑποτέτμηται
[10]   εἶναι κελεύει νόμος, οὐ  τὰ   κοινὰ διαχειρίσαντας, οὐδ' ἀπὸ τῶν
[150]   ἀνατετροφότα, τοῦτον ἐάσετε πάλιν ἀπευθύνειν  τὰ   κοινά; (Ἵνα δ' εἴπω καὶ
[240]   αἰσχύνην ἐκφύγοι; (Ἐὰν τοὺς προκαταλαμβάνοντας  τὰ   κοινὰ καὶ φιλάνθρωπα τῶν ὀνομάτων,
[10]   ἀνυπεύθυνος τῶν καὶ ὁπωσοῦν πρὸς  τὰ   κοινὰ προσεληλυθότων. (Διδάξω δ' ὑμᾶς,
[160]   ἔλεγες ὡς ἀντιπράττων Ἀλεξάνδρῳ. Ὀμολογῶ  τὰ   Λακωνικὰ συστήσασθαι, ὁμολογῶ Θετταλοὺς καὶ
[140]   ἀγανακτεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι, εἰ χρὴ  τὰ   λοιπὰ τῇ πόλει καλῶς ἔχειν.
[150]   ἐκείνων ἀρετήν. Ὦ, πρὸς μὲν  τὰ   μεγάλα καὶ σπουδαῖα τῶν πραγμάτων,
[80]   Ἀθηναῖοι, περὶ ταῦτα τρία  τὰ   μέγιστα ἠδίκησθε, καὶ μάλιστα ἠγνοήκατε.
[50]   ὁμολογούμενα. Καίτοι, Κτησιφῶν, ὅτῳ  τὰ   μέγιστα τῶν αἰσχρῶν οὕτως ἐστὶ
[10]   μόνοι οἱ τριήραρχοι, ἀλλὰ καὶ  τὰ   μέγιστα τῶν ἐν τῇ πόλει
[70]   νύκτωρ φησὶν ἑαυτῷ διαλέγεσθαι, καὶ  τὰ   μέλλοντα ἔσεσθαι προλέγειν· ἑβδόμην δ'
[140]   τῶν εἰς τὸν πόλεμον ἀναλωμάτων  τὰ   μὲν δύο μέρη ὑμῖν ἀνέθηκεν,
[230]   Οἱ μὲν γὰρ πατέρες ὑμῶν  τὰ   μὲν ἔνδοξα καὶ λαμπρὰ τῶν
[240]   εἴη δεινόν, Ἀθηναῖοι, εἰ  τὰ   μὲν ξύλα, καὶ τοὺς λίθους,
[140]   τοῖς Βοιωτάρχαις προκηρύττων, ἀναφέρειν αὑτῷ  τὰ   μέρη τῶν λημμάτων, διώμνυτο τὴν
[80]   τῶν συμφύτων αὐτῷ νοσημάτων ἤδη  τὰ   μετὰ ταῦτα ἐβουλεύετο, μετὰ δειλίας
[0]   αἷς κέχρηνταί τινες ὑπὲρ τοῦ  τὰ   μέτρια καὶ συνήθη μὴ γίγνεσθαι
[220]   δὲ κατήγορον ὁρᾷ δυνάμενον καὶ  τὰ   μὴ πεπραγμένα ὑπ' αὐτοῦ παριστάναι
[160]   νῦν λέξω. Οὐ μέμνησθε αὐτοῦ  τὰ   μιαρὰ καὶ ἀπίθανα ῥήματα,
[160]   κλήματα τὰ τοῦ δήμου, ὑποτέτμηται  τὰ   νεῦρα τῶν πραγμάτων, φορμορραφούμεθα, ἐπὶ
[70]   αὐτῷ τετελευτηκυίας, πρὶν πενθῆσαι καὶ  τὰ   νομιζόμενα ποιῆσαι, στεφανωσάμενος, καὶ λευκὴν
[80]   καὶ Γανίδα, χωρία ὧν οὐδὲ  τὰ   ὀνόματα ᾖδεμεν πρότερον, καὶ εἰς
[90]   τὰ σώματα οὐχ ἑώρακε, τούτων  τὰ   ὀνόματα λέγει, κλέπτων τὴν ἀκρόασιν,
[180]   ἐφ' τε μὴ ἐπιγράφειν  τὰ   ὀνόματα τὰ ἑαυτῶν, ἵνα μὴ
[170]   Ἀθηναῖοι, ἐθελῆσαί τινα ἐπασκεῖν εἰς  τὰ   Παναθήναια, εἰς ἄλλον τινὰ
[140]   γε ταύτας τὰς πράξεις τρία  τὰ   πάντων μέγιστα Δημοσθένης εἰς ὑμᾶς
[0]   χρὴ διαμνημονεύοντας ὑμᾶς, μισεῖν τοὺς  τὰ   παράνομα γράφοντας, καὶ μηδὲν ἡγεῖσθαι
[190]   τὸ ψήφισμα, καὶ ἡλίσκοντο οἱ  τὰ   παράνομα γράφοντες, οὐκ εἰ πάντας
[10]   δή τίς ἐστι μέτριος τῶν  τὰ   παράνομα γραφόντων) ἀλλ' οὖν προβάλλονταί
[190]   πολὺ χαλεπώτεροι οἱ δικασταὶ τοῖς  τὰ   παράνομα γράφουσιν αὐτοῦ τοῦ κατηγόρου,
[170]   ἐστιν; Ἐκ τριηράρχου λογογράφος ἀνεφάνη,  τὰ   πατρῷα καταγελάστως προέμενος. Ἄπιστος δὲ
[100]   μηκέτι διδόναι τὴν σύνταξιν ὑμῖν  τὰ   πέντε τάλαντα, ἀλλὰ Καλλίᾳ, καὶ
[100]   πρὸς τῷ κλέμματι, γράψας, καὶ  τὰ   πέντε τάλαντα τοὺς πρέσβεις ἀξιῶν
[50]   κατήγορος γενέσθαι; ταῦτα ἤδη  τὰ   περὶ Μειδίαν, καὶ τοὺς κονδύλους,
[220]   τοὺς Ἀμφισσέας ἠσεβημένα σοι, καὶ  τὰ   περὶ τὴν Εὔβοιαν δωροδοκηθέντα, χρόνων
[50]   τὴν τῆς κεφαλῆς ἐπιτομήν;  τὰ   περὶ τὴν Κηφισοδότου στρατηγίαν καὶ
[50]   δεῖ νῦν ταῦτα λέγειν,  τὰ   περὶ τὴν τοῦ τραύματος γραφὴν
[250]   ἀλλ' ὥσπερ ἐκ τῶν ἐράνων,  τὰ   περιόντα νειμάμενοι. (Ὅτι δ' οὐ
[140]   πράγματα δεδήλωκε (καὶ τί δεῖ  τὰ   πλείω λέγειν; ταῦτα μὲν τὰ
[130]   ἀποφαίνεται· λέγει γάρ που, παιδεύων  τὰ   πλήθη καὶ συμβουλεύων ταῖς πόλεσι
[210]   μὴ Δημοσθένης, ἀνὴρ μεγαλόψυχος, καὶ  τὰ   πολεμικὰ διαφέρων, ἀποτυχὼν τῶν ἀριστείων,
[60]   οὐ πρὸς τοὺς ἄλλους πρέσβεις  τὰ   πολλὰ, συκοφαντηθέντας ὕστερον ἐκ μεταβολῆς
[140]   μᾶλλον μισοῦντος Θηβαίους, ὡς αὐτὰ  τὰ   πράγματα δεδήλωκε (καὶ τί δεῖ
[140]   τοῖς ὀνόμασι κλέπτων καὶ μεταφέρων  τὰ   πράγματα, ὥσπερ εἴωθεν, ὡς τοὺς
[80]   καὶ εἰς τοῦτο φέρων περιέστησε  τὰ   πράγματα, ὥστ' εἰ μὲν μὴ
[120]   καὶ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν  τὰ   πρὸς τοὺς θεοὺς ἀφοσιῶ· ὑμεῖς
[130]   τἀληθῆ, τολμᾷ λέγειν, βλέπων εἰς  τὰ   πρόσωπα τὰ ὑμέτερα, ὡς ἄρα
[0]   ἐλάχισται γίγνεσθαι· (ἐπειδὴ δὲ πάντα,  τὰ   πρότερον ὡμολογημένα καλῶς ἔχειν, νυνὶ
[250]   φέρετε. Ἡμερῶν μὲν ὀλίγων μέλλει  τὰ   Πύθια γίγνεσθαι, καὶ τὸ συνέδριον
[160]   αὐτὸν ἐν Πέλλῃ περιπατοῦντα, καὶ  τὰ   σπλάγχνα φυλάττοντα. Καὶ ταυτὶ λέγειν
[160]   νεῦρα τῶν πραγμάτων, φορμορραφούμεθα, ἐπὶ  τὰ   στενά, τινὲς πρῶτον ὥσπερ τὰς
[140]   τῷ ξενικῷ κεναῖς χώραις, καὶ  τὰ   στρατιωτικὰ χρήματα κλέπτων, καὶ τοὺς
[60]   συνθηκῶν ἀνεμέσητον ἦν αὐτῷ πράττειν  τὰ   συμφέροντα) οἱ δ' ἀποδόμενοι καὶ
[50]   βέλτιστα, οὔτε νῦν διατελεῖ πράττων  τὰ   συμφέροντα τῷ δήμῳ· κἂν τοῦτ'
[260]   παραλειπομένων αὐτοὶ τὰ δίκαια καὶ  τὰ   συμφέροντα ὑπὲρ τῆς πόλεως ψηφίσασθε.
[90]   εἰς ὁπότ' ἔσται, καὶ, ὧν  τὰ   σώματα οὐχ ἑώρακε, τούτων τὰ
[180]   ἐκ τῆς νίκης, ἐθέλουσίν τινες,  τὰ   σώματα παρακαταθέμενοι, καὶ τὰς μεγίστας
[20]   τοὺς ἐπιμελησομένους τῶν ἔργων ἐπὶ  τὰ   τείχη, καὶ ταμίας. Καὶ μάλα
[230]   ὅτι τὰς τάφους τὰς περὶ  τὰ   τείχη καλῶς ἐτάφρευσε, θαυμάζω σου·
[230]   ἔχει· οὐ γὰρ περιχαρακώσαντα χρὴ  τὰ   τείχη, οὐδὲ τὰς τάφρους, οὐδὲ
[140]   τὰ πλείω λέγειν; ταῦτα μὲν  τὰ   τηλικαῦτα τὸ μέγεθος ἀπεκρύψατο, προσποιησάμενος
[230]   οἱ πολλοὶ τοῖς ὀλίγοις προΐεσθε  τὰ   τῆς δημοκρατίας ἰσχυρά, οὐκ ἐπαινῶ·
[190]   δικαστηρίοις παραδέδεχθε· μετενήνεκται γὰρ ὑμῖν  τὰ   τῆς πόλεως δίκαια. μὲν
[60]   οἱ δ' ἀποδόμενοι καὶ κατακοινωνήσαντες  τὰ   τῆς πόλεως ἰσχυρὰ, μεγάλης ὀργῆς
[170]   τιμώμενοι χάριν ὑμῖν εἴσονται, οὔτε  τὰ   τῆς πόλεως πράγματα ἐπανορθωθήσεται· τοὺς
[240]   γεγονὼς, ἑαυτὸν ἐγκωμιάζῃ, τίς ἂν  τὰ   τοιαῦτα καρτερήσειεν ἀκούων; (Ἀπὸ μὲν
[160]   πόλιν, ἀνατετμήκασί τινες τὰ κλήματα  τὰ   τοῦ δήμου, ὑποτέτμηται τὰ νεῦρα
[50]   οὖν μοι δοκῶ καὶ τἆλλα  τὰ   τούτοις ὅμοια ὑπερβήσεσθαι, οὐ προδιδοὺς
[150]   ἐθελήσεις αὐτίκα μάλα, βλέπων εἰς  τὰ   τούτων πρόσωπα λέγειν, ὡς δεῖ
[70]   τῆς εἰρήνης τὴν συμμαχίαν, οὐδὲ  τὰ   τῶν Ἑλλήνων ἀναμένειν μελλήματα, ἀλλ'
[150]   γενέσθαι, ἵνα μηδεὶς αὐτοσχεδιάζῃ εἰς  τὰ   τῶν Ἑλλήνων σώματα, τὸν δὲ
[210]   καὶ κατακεκονδύλισται, ὥστε αὐτὸν οἶμαι  τὰ   τῶν κονδύλων ἴχνη τῶν Μειδίου
[170]   γὰρ ποτε εἶδον μισηθέντας τοὺς  τὰ   τῶν πλησίον αἰσχρὰ λίαν σαφῶς
[180]   οὐ δίκαια ποιῶ, παραβάλλων αὐτῷ  τὰ   τῶν προγόνων ἔργα. Οὐδὲ γὰρ
[90]   μισεῖσθαι, ὅτι, πονηρὸς ὢν, καὶ  τὰ   τῶν χρηστῶν σημεῖα διαφθείρει. ~Ταῦτα
[10]   μὲν φάσκοντας, ἀποδιδόντας δὲ ὑμῖν  τὰ   ὑμέτερα, ἀλλ' ὁμολογουμένως τὰς πατρῴας
[130]   λέγειν, βλέπων εἰς τὰ πρόσωπα  τὰ   ὑμέτερα, ὡς ἄρα Θηβαῖοι τὴν
[180]   γὰρ ὑμῖν τῶν καλῶν ἔργων  τὰ   ὑπομνήματα ἐν τῇ ἀγορᾷ ἀνάκειται.
[90]   ἀπορίαν ἔσεσθαι. Καὶ ταῦτα μὲν  τὰ   φανερά· ἔφη δὲ καὶ πράξεις
[70]   γένοιτο δημαγωγὸς χρηστός, οὐδὲ  τὰ   φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα μὴ
[120]   φεύγοντας κατήγαγον. Ἐπειδὴ δὲ οὔτε  τὰ   χρήματα ἐξέτινον τῷ θεῷ, τούς
[80]   μὴ μόνον πρεσβεύειν, ἀλλὰ καὶ  τὰ   ψηφίσματα γεγραφέναι (συνέβη τε ἐν
[60]   ἅμα μὲν πρεσβεύοντας, ἅμα δὲ  τὰ   ψηφίσματα γράφοντας, πρῶτον μὲν, ὅπως
[150]   τοὺς πρώτους χρόνους, οὐδ' ἐπὶ  τὰ   ψηφίσματα εἰᾶτε τὸ Δημοσθένους ἐπιγράφειν
[30]   μάρτυρας ἅμα τοὺς νόμους, καὶ  τὰ   ψηφίσματα καὶ τοὺς ἀντιδίκους παρεχόμενος.
[60]   βραχέων ὑπομιμνῄσκοντος τοὺς καιροὺς, καὶ  τὰ   ψηφίσματα παρεχομένου μετὰ Φιλοκράτους
[10]   τῆς αἰσχύνης· προσγράφουσι γὰρ πρὸς  τὰ   ψηφίσματα, στεφανοῦν τὸν ὑπεύθυνον ἐπειδὰν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/10/2007