Paragraphes |
[250] |
ἢ
ἀπέθανε.
(Ἀντιθῶμεν
δὴ
τὸ
|
νυνὶ |
γιγνόμενον.
Ἀνὴρ
ῥήτωρ,
ἁπάντων
τῶν |
[190] |
μόνον
συλλαβὴν
παραλλάξειαν.
Τὸ
δὲ
|
νυνὶ |
γιγνόμενον
πρᾶγμα
ὑπερκαταγέλαστόν
ἐστιν·
ὁ |
[150] |
ὄνομα,
ἀλλὰ
Ναυσικλεῖ
τοῦτο
προσετάττετε·
|
νυνὶ |
δ'
ἤδη
καὶ
στεφανοῦσθαι
ἀξιοῖ. |
[150] |
μὲν
ἥβης
ὁ
δῆμος
ἔτρεφε,
|
νυνὶ |
δὲ,
καθοπλίσας
τῇδε
τῇ
πανοπλία, |
[180] |
ὁ
τοῦ
θαλλοῦ
στέφανος
τίμιος,
|
νυνὶ |
δὲ
καὶ
ὁ
χρυσοῦς
καταπεφρόνηται· |
[240] |
τοῦ
Μολοττῶν
βασιλέως
Ἀλεξάνδρου
τελευτῇ,
|
νυνὶ |
δὲ
οὐ
φήσεις
δύνασθαι
λέγειν. |
[170] |
ἢ
νυνί;
Τότε
μὲν
διαφέροντες,
|
νυνὶ |
δὲ
πολλῷ
καταδεέστεροι.
Δωρεαὶ
δὲ, |
[160] |
τοίνυν
ἅπαντα
ταῦτα,
ὑπὲρ
τῶν
|
νυνὶ |
καθεστηκότων
λέξω.
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
καὶ |
[150] |
τοῦ
τετάρτου
καιροῦ
καὶ
τῶν
|
νυνὶ |
καθεστηκότων
πραγμάτων,
ἐκεῖνο
ὑμᾶς
ὑπομνῆσαι |
[50] |
ἐφεξῆς,
καὶ
τέταρτον
περὶ
τῶν
|
νυνὶ |
καθεστηκότων
πραγμάτων.
Καὶ
δὴ
ἐπανάγω |
[170] |
πόλις
ἡμῶν
εἶναι
ἐπὶ
τῶν
|
νυνὶ |
καιρῶν,
ἢ
ἐπὶ
τῶν
προγόνων, |
[0] |
τὰ
πρότερον
ὡμολογημένα
καλῶς
ἔχειν,
|
νυνὶ |
καταλέλυται,
καὶ
γράφουσί
τε
τινὲς |
[70] |
Μακεδονίᾳ,
ἐξὸν
μηδὲ
ἅπαξ,
ὁ
|
νυνὶ |
κελεύων
τῶν
Μακεδόνων
καταπτύειν.
Εἰς |
[190] |
γράψας
ἀπέφυγεν·
ἐφ'
ᾧ
καὶ
|
νυνὶ |
μέγα
φρονεῖν
ἀκούω
Κτησιφῶντα.
(Ἐτόλμα |
[220] |
πυνθάνομαι
Δημοσθένην
λέξειν,
ἐφ'
ᾧ
|
νυνὶ |
μέλλω
λέγειν
ἀγανακτῶ
μάλιστα.
Ἀφομοιοῖ |
[80] |
καὶ
Ταυροσθένους
πατρός,
οὓς
οὗτος
|
νυνὶ, |
μισθὸν
λαβὼν,
Ἀθηναίους
εἶναι
τολμᾷ |
[80] |
τ'
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Ταυροσθένης,
ὁ
|
νυνὶ |
πάντας
δεξιούμενος
καὶ
προσγελῶν,
τοὺς |
[0] |
(Κἀκεῖνο
δὲ
χρὴ
διαμνημονεύειν,
ὅτι
|
νυνὶ |
πάντες
οἱ
πολῖται
παρακαταθέμενοι
τὴν |
[230] |
ὁ
αὐτὸς
ἐγκαταληφθεὶς
ὑπὸ
τῶν
|
νυνὶ |
παρόντων
αὐτῷ
κινδύνων,
οὐκ
αἰτούντων |
[160] |
Ἑλλήνων
συνεδρίῳ·
οὗτος
δ'
ὑμᾶς
|
νυνὶ |
προδέδωκεν,
εἴπερ
ἀληθῆ
ἐστιν
ἃ |
[180] |
Πέρσην
ἐνικᾶτε,
ἢ
Δημοσθένης,
ὁ
|
νυνὶ |
τὴν
τάξιν
λιπών;
Μιλτιάδης
δέ, |
[150] |
ποτὲ
τῇ
ἡμέρᾳ
μελλόντων,
ὥσπερ
|
νυνὶ, |
τῶν
τραγῳδῶν
γίγνεσθαι,
ὅτ'
εὐνομεῖτο |
[60] |
ἦσαν
ἄξιοι.
Ὁ
γὰρ
μισαλέξανδρος
|
νυνὶ |
φάσκων
εἶναι,
καὶ
τότε
μισοφίλιππος, |