Paragraphes
[20]	ἀγαπῶσιν ἐάν τις παρ' αὐτοῖς	μὴ	ἀδικῇ, ἀλλ' ἐάν τις ἐξαμαρτάνῃ,
[20]	νόμων, λέγει, Ἀρχὴν ὑπεύθυνον (φησὶ)	μὴ	ἀποδημεῖν. Ὦ Ἡράκλεις, ὑπολάβοι ἄν
[20]	ὑπολάβοι ἄν τις, ὅτι ἦρξα,	μὴ	ἀποδημήσω; Ἵνα γε μὴ, προλαβὼν
[80]	μὴ λαμβάνειν, εἰ δίδωσιν, ἀλλὰ	μὴ	ἀποδίδωσι, περὶ συλλαβῶν διαφερόμενος. Καὶ,
[200]	αὐτῷ προοίμιον, ἔπειτ' ἐνδιατρίβῃ καὶ	μὴ	ἀπολογῆται, ὑπομνήσατ' αὐτὸν ἀθορύβῷ, τὸ
[190]	τὸν δῆμον ἀπαίτει. ~Ἵνα δὲ	μὴ	ἀποπλανῶ ὑμᾶς ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως,
[170]	διὰ δειλίαν προδεδωκότα. Ἵνα δὲ	μὴ	ἀποπλανῶ ὑμᾶς ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως,
[240]	ὅτῳ δὲ ταῦτα μὴ μαρτυρεῖται,	μὴ	βεβαιοῦτε αὐτῷ τοὺς ἐπαίνους, καὶ
[160]	γ' ἀναγκαιότατον, μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα	μὴ,	βοηθῶν τοῖς τῶν προγόνων ἀτυχήμασι,
[170]	σώματι καὶ παιδοποιίᾳ, ὥστε με	μὴ	βούλεσθαι λέγειν, ἃ τούτῳ πέπρακται·
[0]	τοῦ τὰ μέτρια καὶ συνήθη	μὴ	γίγνεσθαι ἐν τῇ πόλει· ἐγὼ
[240]	ἐστιν, ὃν γέγραφας στεφανοῦσθαι, οἷος	μὴ	γιγνώσκεσθαι ὑπὸ τῶν εὖ πεπονθότων,
[220]	δὲ οὐκ ἀπέχρη σοι δίκην	μὴ	δεδωκέναι, ἀλλὰ καὶ δωρεὰς αἰτεῖς,
[140]	τὴν δὲ κατὰ γῆν, εἰ	μὴ	δεῖ ληρεῖν, ἄρδην φέρων ἀνέθηκε
[170]	λόγος. Εἰ μὲν γὰρ ἠρνεῖτο	μὴ	δειλὸς εἶναι, ἢ ὑμεῖς μὴ
[210]	τοῦτό γε ὑμῶν οὐδεὶς φοβήσεται,	μὴ	Δημοσθένης, ἀνὴρ μεγαλόψυχος, καὶ τὰ
[170]	τὴν καθ' ἡμέραν δίαιταν, ὅπως	μὴ,	διὰ τὴν ἀσέλγειαν τῆς δαπάνης,
[160]	πατρὸς καὶ πρὸς μητρός, ἵνα	μὴ,	διὰ τὴν περὶ τὸ γένος
[90]	ἃ ἅμα ἐξεωνεῖτο· πρῶτον μὲν,	μὴ	διασφαλῆναι τῆς πρὸς ὑμᾶς συμμαχίας
[230]	τοὺς ἐκ τῶν Διονυσίων, ἐὰν	μὴ	δικαίως τοὺς κυκλίους χοροὺς κρίνωσι,
[140]	γενόμενος, Δημοσθένης οὐκ ἀγαπᾷ εἰ	μὴ	δίκην δέδωκεν, ἀλλ' εἰ μὴ
[50]	τοῖς ἀκούουσιν, ὥστε τὸν κατήγορον	μὴ	δοκεῖν ψευδῆ λέγειν, ἀλλὰ παλαιὰ
[150]	δὲ οἱ ἐν Θήβαις ἄρχοντες,	μὴ	δόξωσιν ὡς ἀληθῶς εἶναι προδόται
[120]	μεθ' ὅπλων πανδημεί, καὶ, εἰ	μὴ	δρόμῳ μόλις ἐξεφύγομεν εἰς Δελφούς,
[200]	αὐτῷ τοῦ λόγου μάχεσθε, καὶ	μὴ	ἐᾶτε αὐτὸν ἔξω τοῦ παρανόμου
[150]	μοι, μικρὸν χρόνον, τὴν διάνοιαν	μὴ	ἐν τῷ δικαστηρίῳ, ἀλλ' ἐν
[190]	γραφαῖς μόνον ταῖς τῶν παρανόμων,	μὴ	ἐξεῖναι μήτε τῷ κατηγόρῳ συνηγόρους
[150]	τῷ πόρῳ πλοῖον ἀνατρέψῃ, τούτῳ	μὴ	ἐξεῖναι πάλιν πορθμεῖ γενέσθαι, ἵνα
[180]	τῶν Ἑρμῶν, ἐφ' ᾗ τε	μὴ	ἐπιγράφειν τὰ ὀνόματα τὰ ἑαυτῶν,
[30]	τιμώμενον ὑπὸ τοῦ δήμου, καὶ	μὴ	ἐργολαβεῖν ἐν τοῖς κηρύγμασιν. Ὁ
[60]	ὅπως Κερσοβλέπτης ὁ Θρᾴκης βασιλεὺς	μὴ	ἔσται ἔνορκος, μηδέ μετέσται τῆς
[220]	τὸν αἰτιώμενόν ἐστι τὸ ἔργον	μὴ	ἔχειν ἐπιδεῖξαι· (εἰ δ' ἦν
[50]	φημι τῷ δήμῳ πεπολιτεῦσθαι· κἂν	μὴ	θέλω ἀποκρίνασθαι· ἀλλ' ἐγκαλύπτωμαι καὶ
[140]	μὴ δίκην δέδωκεν, ἀλλ' εἰ	μὴ	καὶ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθήσεται, ἀγανακτεῖ·
[60]	τὸν πρῶτον τῶν τεττάρων καιρῶν	μὴ	καλῶς αὐτὸν πεπολιτεῦσθαι. Λέξω δὲ,
[170]	προλέγω ὑμῖν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ	μὴ	καταλύσετε τὰς ἀφθόνους ταύτας δωρεὰς
[30]	τὸν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανούμενον	μὴ	κηρύττειν ἔξω τῆς ἐκκλησίας, οὐχ
[30]	τὸν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανούμενον	μὴ	κηρύττεσθαι ἔξω τῆς ἐκκλησίας, ἕτερον
[200]	τὸν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανούμενον	μὴ	κηρύττεσθαι ἔξω τῆς ἐκκλησίας· ὁ
[40]	Ἀπείρηταί σοι ἔξω τῆς ἐκκλησίας	μὴ	κηρύττεσθαι. Τὸ γὰρ ἄλλοθι δὲ
[40]	στεφανουμένοις καὶ καὶ φυλετῶν ἀπείπῃ	μὴ	κηρύττεσθαι τοῖς τραγῳδοῖς, ἵνα μηδεὶς
[40]	διὰ τοῦτο προσέθηκεν ὁ νομοθέτης,	μὴ	κηρύττεσθαι τὸν ἀλλότριον στέφανον ἐν
[140]	ὥστε, παρὰ τὸν γενόμενον πόλεμον,	μὴ	κύριον γενέσθαι Στρατοκλέα τὸν ὑμέτερον
[30]	δηλώσω καὶ προερῶ ὑμῖν, ἵνα	μὴ	λάθητε ἐξαπατηθέντες. Οὗτοι γάρ, ὡς
[80]	Ἁλόνησον ἐδίδου· ὁ δ' ἀπηγόρευε	μὴ	λαμβάνειν, εἰ δίδωσιν, ἀλλὰ μὴ
[240]	τρόπον σώφρονα· ὅτῳ δὲ ταῦτα	μὴ	μαρτυρεῖται, μὴ βεβαιοῦτε αὐτῷ τοὺς
[60]	δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ	μὴ	μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων
[60]	καὶ τὸ πρᾶγμα κατασπεύδων, ἵνα	μὴ	μετὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, ἐπανελθόντων
[60]	ἐκπεπομφότες, παρακαλοῦντας ἐπὶ Φίλιππον, ἵνα,	μὴ	μετὰ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' ἰδίᾳ
[120]	μήτε πράξεως μηδεμιᾶς. Τὸ δὲ	μὴ	μετέχειν τί ἐστι; Πότερα τἀληθὲς
[120]	τοὺς πυλαγόρας τοὺς ἀεὶ πυλαγοροῦντας	μὴ	μετέχειν τοῖς ἐκεῖ συλλεγομένοις, μή
[70]	ἵν' εἰ παραβαίνοιντο αἱ συνθῆκαι,	μὴ	μόνοι, μηδ' ἀπαράσκευοι πολεμήσαιμεν· ὃ
[40]	καθιεροῖ, ἀλλ' ἔξεστι κεκτῆσθαι, ἵνα	μὴ	μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ οἱ
[60]	τὴν εἰρήνην· (δεύτερον δ' ὅπως	μὴ	μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν
[60]	ἐπὶ τὸν πόλεμον, οἴκοι δὲ	μὴ	μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν
[240]	ἤδη δικαίως ὀνομάζεται. (Ὡς οὖν	μὴ	μόνον κρίνοντες, ἀλλὰ καὶ θεωρούμενοι,
[80]	Φιλοκράτης καὶ Δημοσθένης, διὰ τὸ	μὴ	μόνον πρεσβεύειν, ἀλλὰ καὶ τὰ
[250]	καὶ ἄνδρας ἀξιολογωτέρους ἀπόθεσθε. Καὶ	μὴ	μόνον τοῖς ὠσίν, ἀλλὰ καὶ
[120]	ἐκκλησίαν γὰρ ὀνομάζουσιν, ὅταν τις	μὴ	μόνον τοὺς πυλαγόρους καὶ τοὺς
[60]	νικᾷ Δημοσθένης, ἐν ᾧ γράφει,	μὴ	μόνον ὑπὲρ εἰρήνης, ἀλλὰ καὶ
[250]	πόλεως, βουλεύεσθε, καὶ τὰς φιλοτιμίας	μὴ	νέμετε, ἀλλὰ κρίνετε, καὶ τὰς
[80]	εἰς δεινὰς δυσχωρίας κατακεκλῃμένον, ὅθεν	μὴ	νικήσασι μάχην οὐκ ἦν ἀναχώρησις,
[160]	ἀντιθέντες ἑκάτερα τούτων, θεωρήσατ' αὐτόν,	μὴ	ὁποτέρου τοῦ λόγου, ἀλλ' ὁποτέρου
[160]	ἀποστήσειας; Σὺ γὰρ ἂν προσέλθοις	μὴ	ὅτι πρὸς πόλιν, ἀλλὰ πρὸς
[180]	ἀλλὰ μεγαλόφρων, κᾀκεῖνοί γε, οἱ	μὴ	οὕτω τετιμημένοι, τῆς πόλεως ἄξιοι.
[170]	ἀνδρεῖον εἶναι τὴν ψυχήν, ἵνα	μὴ,	παρὰ τὰ δεινὰ καὶ τοὺς
[120]	τῇ ἱερᾷ· ἥτις δ' ἂν	μὴ	παρῇ πόλις, εἴρξεται τοῦ ἱεροῦ,
[80]	τὰ πράγματα, ὥστ' εἰ μὲν	μὴ	πέμποι Φίλιππος πρέσβεις, καταφρονεῖν αὐτὸν
[220]	κατήγορον ὁρᾷ δυνάμενον καὶ τὰ	μὴ	πεπραγμένα ὑπ' αὐτοῦ παριστάναι τοῖς
[60]	ἀλλὰ καὶ περὶ συμμαχίας βουλεύσασθαι,	μὴ	περιμείναντας τοὺς πρέσβεις τοὺς ὑμετέρους,
[60]	ψηφίσματα γράφοντας, πρῶτον μὲν, ὅπως	μὴ	περιμενεῖτε τοὺς πρέσβεις, οὓς ἦτε
[30]	ἂν εἷς ᾖ νόμος, καὶ	μὴ	πλείους περὶ ἑκάστης πράξεως. Καί
[30]	προστάττουσιν οἱ νόμοι ποιεῖν καὶ	μὴ	ποιεῖν; (Ἀλλ' οὐκ ἔχει ταῦθ'
[170]	τὴν μὲν ἑτέραν ὁτῳδήποτε, ἵνα	μὴ	πολλοῖς ἀπεχθάνωμαι, τὴν δ' ἑτέραν
[20]	ἦρξα, μὴ ἀποδημήσω; Ἵνα γε	μὴ,	προλαβὼν χρήματα τῆς πόλεως ἢ
[90]	τῶν προτέρων ἀδικημάτων ὁ δῆμος,	μὴ	προσδέξαιτο τὴν συμμαχίαν· ἀλλ' ὑπῆρχεν
[130]	πόλεσι τοὺς πονηροὺς τῶν δημαγωγῶν	μὴ	προσδέχεσθαι· (λέξω δὲ κἀγὼ τὰ
[200]	ἀπολογίαν, Δημοσθένην παρακαλῇ, μάλιστα μὲν	μὴ	προσδέχεσθε κακοῦργον ἄνθρωπον, οἰόμενον ῥήμασι
[30]	ῥήτωρ γέγραφε τὸν ὑπεύθυνον στεφανοῦν,	μὴ	προσθεὶς, ἐπειδὰν δῷ λόγον καὶ
[200]	τῷ ψηφίσματι παραναγνῶναι· ἐὰν δὲ	μὴ	προσποιῆται ὑμῶν ἀκούειν, μηδὲ ὑμεῖς
[80]	ἡμᾶς ὡς ἀναιρήσοντες. (Καὶ, εἰ	μὴ	πρῶτον μὲν θεῶν τις ἔσωσε
[220]	τιμωρίας, ὥστε τὸν κίνδυνον εἶναι	μὴ	σοὶ τῷ ἀδικήσαντι, ἀλλὰ τοῖς
[70]	τὰ φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα	μὴ	στέργων, οὐδέποτε' ὑμᾶς περὶ πολλοῦ
[10]	ἔχοντα, διαρρήδην ἀπαγορεύοντα τοὺς ὑπευθύνους	μὴ	στεφανοῦν. Καὶ ταῦτα οὕτως εὖ
[200]	μὲν τοὺς νόμους ἐπέδειξα ἀπαγορεύοντας	μὴ	στεφανοῦν τοὺς ὑπευθύνους, ἔπειτα τὸν
[30]	δ' ἀπαγορεύει νόμος, ἀρχὴν ὑπεύθυνον	μὴ	στεφανοῦν, ὑμεῖς δὲ ὀμωμόκατε κατὰ
[200]	τῆς ἀπολογίας λύσει τὸ παράνομον,	μὴ	συγχωρεῖτε, μηδ' ἀγνοεῖθ' ὅτι πάλαισμα
[70]	λόγων, ἐὰν ταῦθ' οἱ Φιλίππου	μὴ	συμπεισθήσονται πρέσβεις, οὐδὲ γιγνώσκειν ἔφη
[90]	γράψοντι τὴν συμμαχίαν ὑπὲρ τοῦ	μὴ	συνεδρεύειν Ἀθήνησι Χαλκιδέας· τρίτον δὲ
[220]	ἴδομεν. ~Ἐπιτιμᾷς δέ μοι, εἰ,	μὴ	συνεχῶς, ἀλλὰ διαλείπων, πρὸς τὸν
[170]	μὴ δειλὸς εἶναι, ἢ ὑμεῖς	μὴ	συνῄδειτε αὐτῷ, διατριβὴν ὁ λόγος
[210]	ἐγὼ προενεδεικνύμην Ἀλεξάνδρῳ; Εἴ γε	μὴ	ταὐτὸν ἐνύπνιον ἐγὼ καὶ Δημοσθένης
[90]	Ἀθήνησι Χαλκιδέας· τρίτον δὲ ὥστε	μὴ	τελεῖν συντάξεις. (Καὶ τούτων τῶν
[120]	γέγραπται· Μηδ' ὁσίως θύσαιεν οἱ	μὴ	τιμωροῦντες (φησὶ) τῷ Ἀπόλλωνι, μήτε
[170]	ἀλλὰ τὸν βίον, καὶ σκοπεῖτε,	μὴ	τίς φησιν εἶναι, ἀλλὰ τίς
[240]	ὁ κηρυττόμενος· ἔστι δὲ ὄνειδος	μὴ	τοῖς προγόνοις ὑμᾶς, ἀλλὰ τῇ
[170]	φῇ δημοτικὸς εἶναι, θεωρεῖτ' αὐτοῦ	μὴ	τὸν λόγον, ἀλλὰ τὸν βίον,
[200]	θεοὺς καινούς, ἢ τοὺς ἀκροατὰς	μὴ	τοὺς αὐτούς. (Περὶ δὲ τῶν
[150]	θεῶν, ἱκετεύω ὑμᾶς, ὦ Αθηναῖοι,	μὴ	τρόπαιον ἵστατε ἀφ' ὑμῶν αὐτῶν
[170]	ἄθλων, εἰ ὁ στέφανος ἐδίδοτο	μὴ	τῷ κρατίστῳ, ἀλλὰ τῷ διαπραξαμένῳ;
[140]	ἐναντίον ὑμῶν κηρύττεσθαι, ἀλλ' εἰ	μὴ	τῶν Ἑλλήνων ἐναντίον ἀναρρηθήσεται, τοῦτ'
[180]	τὰ ὀνόματα τὰ ἑαυτῶν, ἵνα	μὴ	τῶν στρατηγῶν, ἀλλὰ τοῦ δήμου
[140]	ὅποι ἂν αὑτῷ δοκῇ, (κἂν	μὴ	ὑμεῖς ἐκπέμπητε· εἰ δέ τις
[90]	ὃ πρόδηλον ἦν ἐσόμενον, εἰ	μὴ	ὑμεῖς κωλύσετε. (Ταῦτα διανοηθείς, ἀποστέλλει
[100]	τοὺς πρέσβεις ἀξιῶν τοὺς Ὠρείτας,	μὴ	ὑμῖν, ἀλλὰ Καλλίᾳ διδόναι. Ὅτι
[40]	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ, ἐὰν	μὴ	ψηφίσηται ὁ δῆμος, ἵν' ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007