Paragraphes
[160]	θεωρήσατ' αὐτόν, μὴ ὁποτέρου τοῦ	λόγου,	ἀλλ' ὁποτέρου τοῦ βίου ἐστίν.
[170]	κινδύνων. (Περὶ δ' εὐγνωμοσύνην καὶ	λόγου	δύναμιν, πῶς πέφυκε; Δεινῶς λέγειν,
[50]	βίον τὸν Δημοσθένους ἐξετάζειν μακροτέρου	λόγου	ἔργον ἡγοῦμαι. Τί γὰρ δεῖ
[20]	τοῦτον οὐκ ἐᾷ, πρὶν ἂν	λόγου	καὶ εὐθύνας δῷ, στεφανοῦν, ὁ
[200]	αὑτῷ περὶ τῆς τάξεως τοῦ	λόγου,	κατεπαγγελλόμενος ὡς ἐπὶ τῇ τελευτῇ
[200]	περὶ τῆς στάσεως αὐτῷ τοῦ	λόγου	μάχεσθε, καὶ μὴ ἐᾶτε αὐτὸν
[170]	γ' εὐγνωμοσύνην ἀεὶ προτακτέον τοῦ	λόγου·	πέμπτον ἀνδρεῖον εἶναι τὴν ψυχήν,
[250]	δ' ἐπὶ τελευτῆς ἤδη τοῦ	λόγου	συνηγόρους τοὺς κοινωνοὺς τῶν δωροδοκημάτων
[50]	γεγενημένον. Καὶ χρήσομαι τῇ τοῦ	λόγου	τάξει ταύτῃ, ἣν τοῦτον πυνθάνομαι
[210]	τῆς κρίσεως, εὐθὺς ἀρχόμενος τοῦ	λόγου,	φέρει τινὰ αἰτίαν, λέγων ὡς
[120]	πόλεως· τέλος δὲ παντὸς τοῦ	λόγου	ψηφίξονται ἥκειν τοὺς ἱερομνήμονας, πρὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007