Paragraphes |
[170] |
παιδοποιίᾳ,
ὥστε
με
μὴ
βούλεσθαι
|
λέγειν, |
ἃ
τούτῳ
πέπρακται·
ἤδη
γὰρ |
[220] |
λέξειν,
ἐφ'
ᾧ
νυνὶ
μέλλω
|
λέγειν |
ἀγανακτῶ
μάλιστα.
Ἀφομοιοῖ
γὰρ
μου |
[50] |
τὸν
κατήγορον
μὴ
δοκεῖν
ψευδῆ
|
λέγειν, |
ἀλλὰ
παλαιὰ
καὶ
λίαν
προωμολογημένα, |
[90] |
ὅν
φησι
Κτησιφῶν
τὰ
βέλτιστα
|
λέγειν, |
ἀπέδοτο
μὲν
τοὺς
καιροὺς
τοὺς |
[50] |
ἀπαντήσῃ
τὸ
δοκεῖν
ἀληθῆ
μὲν
|
λέγειν, |
ἀρχαῖα
δὲ,
καὶ
λίαν
ὁμολογούμενα. |
[130] |
ὅσοι
βούλεσθε
ἀκούειν
τἀληθῆ,
τολμᾷ
|
λέγειν, |
βλέπων
εἰς
τὰ
πρόσωπα
τὰ |
[130] |
τὸ
δ'
αἴτιον
οἶδα
μέν,
|
λέγειν |
δ'
οὐδὲν
δέομαι
διὰ
τὰς |
[220] |
μὲν
τὴν
πόλιν
ἀγάθ'
εἰργασμένου,
|
λέγειν |
δὲ
ἀδυνάτου,
καὶ
τὴν
τῶν |
[120] |
ἀπόντος·
ὃν
αὐτίκα
μάλα
τολμήσει
|
λέγειν |
Δημοσθένης
ὡς
ἐγὼ
ἐπὶ
τοὺς |
[130] |
ὁ
Ἀχαρνεύς,
οὐχ
ἧττον
Δημοσθένους
|
λέγειν |
δυνάμενος,
ἀλλ'
ἔμοιγε
καὶ
ἡδίων |
[90] |
τούτου
δεινότερον
φανήσεται,
ὃ
μέλλω
|
λέγειν. |
Εἰς
γὰρ
τοῦτο
προήχθη
Καλλίας |
[90] |
εὖ
οἶδεν
οὐδέποτε
ἐσόμενα,
τολμᾷ
|
λέγειν, |
εἰς
ὁπότ'
ἔσται,
καὶ,
ὧν |
[240] |
νυνὶ
δὲ
οὐ
φήσεις
δύνασθαι
|
λέγειν. |
Ἔπειτα
γυναῖκα
μὲν
ἀλλοτρίαν
πενθοῦσαν |
[100] |
ἀπὸ
τῶν
εἰς
τοὺς
πλημμελημάτων
|
λέγειν. |
(Ἔστι
γάρ,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
τὸ |
[160] |
τὰ
σπλάγχνα
φυλάττοντα.
Καὶ
ταυτὶ
|
λέγειν |
ἔφη
οὐκ
εἰκάζων,
ἀλλ'
ἀκριβῶς |
[200] |
ἄφθονα
δήπου
καὶ
πολλὰ
ἔχων
|
λέγειν, |
ἢ
πάντων
γ'
ἂν
εἴην |
[50] |
Τί
γὰρ
δεῖ
νῦν
ταῦτα
|
λέγειν, |
ἢ
τὰ
περὶ
τὴν
τοῦ |
[240] |
σκήψῃ,
ὡς
οὐ
δυνατὸς
εἶ
|
λέγειν· |
καὶ
γὰρ
ἂν
ἄτοπόν
σοι |
[110] |
οὕτω
προῃρημένον.
(Ἀρχομένου
δέ
μου
|
λέγειν, |
καὶ
προθυμότερόν
πως
εἰσεληλυθότος
εἰς |
[100] |
δὲ
τῶν
λόγων
οὓς
εἴωθε
|
λέγειν, |
καὶ
τοῦ
βίου
ὃν
βεβίωκε, |
[170] |
λόγου
δύναμιν,
πῶς
πέφυκε;
Δεινῶς
|
λέγειν, |
κακῶς
βιῶναι.
Οὕτω
γὰρ
κέχρηται |
[30] |
ἔξω
τῆς
ἐκκλησίας,
οὐχ
ἕξουσι
|
λέγειν, |
οἴσουσι
δὲ
εἰς
τὴν
ἀπολογίαν |
[130] |
κίνδυνον;
Καίτοι
γέ
πρώην
ἀπετόλμησε
|
λέγειν, |
ὅτι
παρὰ
τοῦτο
Φίλιππος
οὐκ |
[160] |
τὸ
πρᾶγμα
οὐδαμῶς
εὔσχημον
ἐμοὶ
|
λέγειν. |
Οὗτος,
ὡς
ἐγὼ
ἀκούω,
ἠγνοημένος |
[220] |
Καὶ
τὸ
μὲν
διὰ
χρόνου
|
λέγειν |
σημεῖόν
ἐστιν
ἐπὶ
τῶν
καιρῶν |
[50] |
ψευδεῖς,
καὶ
ὡς
οὔτ'
ἤρξατο
|
λέγειν |
τὰ
βέλτιστα,
οὔτε
νῦν
διατελεῖ |
[140] |
(καὶ
τί
δεῖ
τὰ
πλείω
|
λέγειν; |
ταῦτα
μὲν
τὰ
τηλικαῦτα
τὸ |
[220] |
οὐδενὶ
πρέπειν
ἡγοῦμαι
περὶ
ἐμοῦ
|
λέγειν· |
τῆς
γὰρ
αἰτίας
αἰσχρὸν
τὸν |
[140] |
προειρημένων
μέγιστόν
ἐστιν,
ὃ
μέλλω
|
λέγειν. |
Φιλίππου
γὰρ
οὐ
καταφρονοῦντος
τῶν |
[90] |
ψεύδωνται,
ἀόριστα
καὶ
ἀσαφῆ
πειρῶνται
|
λέγειν, |
φοβούμενοι
τὸν
ἔλεγχον·
Δημοσθένης
δ' |
[150] |
βλέπων
εἰς
τὰ
τούτων
πρόσωπα
|
λέγειν, |
ὡς
δεῖ
σε
ἐπὶ
ταῖς |
[180] |
(Καίτοι
πυνθάνομαί
γ'
αὐτὸν
μέλλειν
|
λέγειν, |
ὡς
οὐ
δίκαια
ποιῶ,
παραβάλλων |
[160] |
Ἀλεξάνδρῳ
Μαργίτην
ἐτίθετο,
ἀπετόλμα
δὲ
|
λέγειν |
ὡς
οὐ
κινηθήσεται
ἐκ
Μακεδονίας· |