HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
λέγε 4
λέγει 4
Λέγει 1
λέγειν 33
λέγεις 2
λέγεται 2
λέγῃ 3

Fréquences [« »]
33 Ἑλλήνων
32 μετὰ
32 οὖν
33 λέγειν
33 παρὰ
34 ἤδη
34 κατὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ESCHINE, Contre Ctésiphon (discours complet)

λέγειν

Paragraphes

[170]   παιδοποιίᾳ, ὥστε με μὴ βούλεσθαι λέγειν, ἃ τούτῳ πέπρακται· ἤδη γὰρ

[220]   λέξειν, ἐφ' ᾧ νυνὶ μέλλω λέγειν ἀγανακτῶ μάλιστα. Ἀφομοιοῖ γὰρ μου

[50]   τὸν κατήγορον μὴ δοκεῖν ψευδῆ λέγειν, ἀλλὰ παλαιὰ καὶ λίαν προωμολογημένα,

[90]   ὅν φησι Κτησιφῶν τὰ βέλτιστα λέγειν, ἀπέδοτο μὲν τοὺς καιροὺς τοὺς

[50]   ἀπαντήσῃ τὸ δοκεῖν ἀληθῆ μὲν λέγειν, ἀρχαῖα δὲ, καὶ λίαν ὁμολογούμενα.

[130]   ὅσοι βούλεσθε ἀκούειν τἀληθῆ, τολμᾷ λέγειν, βλέπων εἰς τὰ πρόσωπα τὰ

[130]   τὸ δ' αἴτιον οἶδα μέν, λέγειν δ' οὐδὲν δέομαι διὰ τὰς

[220]   μὲν τὴν πόλιν ἀγάθ' εἰργασμένου, λέγειν δὲ ἀδυνάτου, καὶ τὴν τῶν

[120]   ἀπόντος· ὃν αὐτίκα μάλα τολμήσει λέγειν Δημοσθένης ὡς ἐγὼ ἐπὶ τοὺς

[130]   ὁ Ἀχαρνεύς, οὐχ ἧττον Δημοσθένους λέγειν δυνάμενος, ἀλλ' ἔμοιγε καὶ ἡδίων

[90]   τούτου δεινότερον φανήσεται, ὃ μέλλω λέγειν. Εἰς γὰρ τοῦτο προήχθη Καλλίας

[90]   εὖ οἶδεν οὐδέποτε ἐσόμενα, τολμᾷ λέγειν, εἰς ὁπότ' ἔσται, καὶ, ὧν

[240]   νυνὶ δὲ οὐ φήσεις δύνασθαι λέγειν. Ἔπειτα γυναῖκα μὲν ἀλλοτρίαν πενθοῦσαν

[100]   ἀπὸ τῶν εἰς τοὺς πλημμελημάτων λέγειν. (Ἔστι γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τὸ

[160]   τὰ σπλάγχνα φυλάττοντα. Καὶ ταυτὶ λέγειν ἔφη οὐκ εἰκάζων, ἀλλ' ἀκριβῶς

[200]   ἄφθονα δήπου καὶ πολλὰ ἔχων λέγειν, ἢ πάντων γ' ἂν εἴην

[50]   Τί γὰρ δεῖ νῦν ταῦτα λέγειν, ἢ τὰ περὶ τὴν τοῦ

[240]   σκήψῃ, ὡς οὐ δυνατὸς εἶ λέγειν· καὶ γὰρ ἂν ἄτοπόν σοι

[110]   οὕτω προῃρημένον. (Ἀρχομένου δέ μου λέγειν, καὶ προθυμότερόν πως εἰσεληλυθότος εἰς

[100]   δὲ τῶν λόγων οὓς εἴωθε λέγειν, καὶ τοῦ βίου ὃν βεβίωκε,

[170]   λόγου δύναμιν, πῶς πέφυκε; Δεινῶς λέγειν, κακῶς βιῶναι. Οὕτω γὰρ κέχρηται

[30]   ἔξω τῆς ἐκκλησίας, οὐχ ἕξουσι λέγειν, οἴσουσι δὲ εἰς τὴν ἀπολογίαν

[130]   κίνδυνον; Καίτοι γέ πρώην ἀπετόλμησε λέγειν, ὅτι παρὰ τοῦτο Φίλιππος οὐκ

[160]   τὸ πρᾶγμα οὐδαμῶς εὔσχημον ἐμοὶ λέγειν. Οὗτος, ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἠγνοημένος

[220]   Καὶ τὸ μὲν διὰ χρόνου λέγειν σημεῖόν ἐστιν ἐπὶ τῶν καιρῶν

[50]   ψευδεῖς, καὶ ὡς οὔτ' ἤρξατο λέγειν τὰ βέλτιστα, οὔτε νῦν διατελεῖ

[140]   (καὶ τί δεῖ τὰ πλείω λέγειν; ταῦτα μὲν τὰ τηλικαῦτα τὸ

[220]   οὐδενὶ πρέπειν ἡγοῦμαι περὶ ἐμοῦ λέγειν· τῆς γὰρ αἰτίας αἰσχρὸν τὸν

[140]   προειρημένων μέγιστόν ἐστιν, ὃ μέλλω λέγειν. Φιλίππου γὰρ οὐ καταφρονοῦντος τῶν

[90]   ψεύδωνται, ἀόριστα καὶ ἀσαφῆ πειρῶνται λέγειν, φοβούμενοι τὸν ἔλεγχον· Δημοσθένης δ'

[150]   βλέπων εἰς τὰ τούτων πρόσωπα λέγειν, ὡς δεῖ σε ἐπὶ ταῖς

[180]   (Καίτοι πυνθάνομαί γ' αὐτὸν μέλλειν λέγειν, ὡς οὐ δίκαια ποιῶ, παραβάλλων

[160]   Ἀλεξάνδρῳ Μαργίτην ἐτίθετο, ἀπετόλμα δὲ λέγειν ὡς οὐ κινηθήσεται ἐκ Μακεδονίας·

Paragraphes
[170]	παιδοποιίᾳ, ὥστε με μὴ βούλεσθαι	λέγειν,	ἃ τούτῳ πέπρακται· ἤδη γὰρ
[220]	λέξειν, ἐφ' ᾧ νυνὶ μέλλω	λέγειν	ἀγανακτῶ μάλιστα. Ἀφομοιοῖ γὰρ μου
[50]	τὸν κατήγορον μὴ δοκεῖν ψευδῆ	λέγειν,	ἀλλὰ παλαιὰ καὶ λίαν προωμολογημένα,
[90]	ὅν φησι Κτησιφῶν τὰ βέλτιστα	λέγειν,	ἀπέδοτο μὲν τοὺς καιροὺς τοὺς
[50]	ἀπαντήσῃ τὸ δοκεῖν ἀληθῆ μὲν	λέγειν,	ἀρχαῖα δὲ, καὶ λίαν ὁμολογούμενα.
[130]	ὅσοι βούλεσθε ἀκούειν τἀληθῆ, τολμᾷ	λέγειν,	βλέπων εἰς τὰ πρόσωπα τὰ
[130]	τὸ δ' αἴτιον οἶδα μέν,	λέγειν	δ' οὐδὲν δέομαι διὰ τὰς
[220]	μὲν τὴν πόλιν ἀγάθ' εἰργασμένου,	λέγειν	δὲ ἀδυνάτου, καὶ τὴν τῶν
[120]	ἀπόντος· ὃν αὐτίκα μάλα τολμήσει	λέγειν	Δημοσθένης ὡς ἐγὼ ἐπὶ τοὺς
[130]	ὁ Ἀχαρνεύς, οὐχ ἧττον Δημοσθένους	λέγειν	δυνάμενος, ἀλλ' ἔμοιγε καὶ ἡδίων
[90]	τούτου δεινότερον φανήσεται, ὃ μέλλω	λέγειν.	Εἰς γὰρ τοῦτο προήχθη Καλλίας
[90]	εὖ οἶδεν οὐδέποτε ἐσόμενα, τολμᾷ	λέγειν,	εἰς ὁπότ' ἔσται, καὶ, ὧν
[240]	νυνὶ δὲ οὐ φήσεις δύνασθαι	λέγειν.	Ἔπειτα γυναῖκα μὲν ἀλλοτρίαν πενθοῦσαν
[100]	ἀπὸ τῶν εἰς τοὺς πλημμελημάτων	λέγειν.	(Ἔστι γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τὸ
[160]	τὰ σπλάγχνα φυλάττοντα. Καὶ ταυτὶ	λέγειν	ἔφη οὐκ εἰκάζων, ἀλλ' ἀκριβῶς
[200]	ἄφθονα δήπου καὶ πολλὰ ἔχων	λέγειν,	ἢ πάντων γ' ἂν εἴην
[50]	Τί γὰρ δεῖ νῦν ταῦτα	λέγειν,	ἢ τὰ περὶ τὴν τοῦ
[240]	σκήψῃ, ὡς οὐ δυνατὸς εἶ	λέγειν·	καὶ γὰρ ἂν ἄτοπόν σοι
[110]	οὕτω προῃρημένον. (Ἀρχομένου δέ μου	λέγειν,	καὶ προθυμότερόν πως εἰσεληλυθότος εἰς
[100]	δὲ τῶν λόγων οὓς εἴωθε	λέγειν,	καὶ τοῦ βίου ὃν βεβίωκε,
[170]	λόγου δύναμιν, πῶς πέφυκε; Δεινῶς	λέγειν,	κακῶς βιῶναι. Οὕτω γὰρ κέχρηται
[30]	ἔξω τῆς ἐκκλησίας, οὐχ ἕξουσι	λέγειν,	οἴσουσι δὲ εἰς τὴν ἀπολογίαν
[130]	κίνδυνον; Καίτοι γέ πρώην ἀπετόλμησε	λέγειν,	ὅτι παρὰ τοῦτο Φίλιππος οὐκ
[160]	τὸ πρᾶγμα οὐδαμῶς εὔσχημον ἐμοὶ	λέγειν.	Οὗτος, ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἠγνοημένος
[220]	Καὶ τὸ μὲν διὰ χρόνου	λέγειν	σημεῖόν ἐστιν ἐπὶ τῶν καιρῶν
[50]	ψευδεῖς, καὶ ὡς οὔτ' ἤρξατο	λέγειν	τὰ βέλτιστα, οὔτε νῦν διατελεῖ
[140]	(καὶ τί δεῖ τὰ πλείω	λέγειν;	ταῦτα μὲν τὰ τηλικαῦτα τὸ
[220]	οὐδενὶ πρέπειν ἡγοῦμαι περὶ ἐμοῦ	λέγειν·	τῆς γὰρ αἰτίας αἰσχρὸν τὸν
[140]	προειρημένων μέγιστόν ἐστιν, ὃ μέλλω	λέγειν.	Φιλίππου γὰρ οὐ καταφρονοῦντος τῶν
[90]	ψεύδωνται, ἀόριστα καὶ ἀσαφῆ πειρῶνται	λέγειν,	φοβούμενοι τὸν ἔλεγχον· Δημοσθένης δ'
[150]	βλέπων εἰς τὰ τούτων πρόσωπα	λέγειν,	ὡς δεῖ σε ἐπὶ ταῖς
[180]	(Καίτοι πυνθάνομαί γ' αὐτὸν μέλλειν	λέγειν,	ὡς οὐ δίκαια ποιῶ, παραβάλλων
[160]	Ἀλεξάνδρῳ Μαργίτην ἐτίθετο, ἀπετόλμα δὲ	λέγειν	ὡς οὐ κινηθήσεται ἐκ Μακεδονίας·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/10/2007