Paragraphes |
[60] |
τῶν
συμμάχων,
οὗ
τὰ
κεφάλαια
|
διὰ |
βραχέων
ἐγὼ
προερῶ.
Πρῶτον
μὲν |
[0] |
τὸ
ψήφισμα
τυγχάνει
γεγραφὼς
Κτησιφῶν,
|
διὰ |
βραχέων
εἰπεῖν
βούλομαι.
Ἐν
γὰρ |
[60] |
γὰρ
δίκαιον.
Ἀλλ'
ἐάν
ἐμοῦ
|
διὰ |
βραχέων
ὑπομιμνῄσκοντος
τοὺς
καιροὺς,
καὶ |
[20] |
ἀπελογίζετο
τὰς
προσόδους
τῷ
δήμῳ,
|
διὰ |
δὲ
τὴν
πρὸς
Εὔβουλον
γενομένην |
[170] |
τοῦ
Διονύσου,
τὸν
τὰ
ἱερὰ
|
διὰ |
δειλίαν
προδεδωκότα.
Ἵνα
δὲ
μὴ |
[50] |
τὴν
ἡγεμονίαν·
καὶ
τούτων
ἀπεστερήθητε
|
διὰ |
Δημοσθένην
καὶ
Φιλοκράτην
καὶ
τὰς |
[70] |
ὃ
νῦν
ἡμῖν
παθεῖν
συνέβη
|
διὰ |
Δημοσθένην.
Ὅτι
δ'
ἀληθῆ
λέγω |
[130] |
πολλὰ
κεκινδυνευκὼς
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
|
διὰ |
Θηβαίους·
δημαγωγὸς
Ἀριστοφῶν
ὁ
Ἀζηνιεύς, |
[230] |
πρὸς
τὸν
γράψαντα
τὸ
ψήφισμα,
|
διὰ |
ποίας
εὐεργεσίας
ἀξιοῖ
Δημοσθένην
στεφανῶσαι. |
[50] |
ὥσπερ
ὅταν
περὶ
χρημάτων
ἀνηλωμένων
|
διὰ |
πολλοῦ
χρόνου
καθεζώμεθα
ἐπὶ
τοὺς |
[240] |
ἀποστήσῃ·
ποιήσῃ
δέ,
ὦ
Κτησιφῶν,
|
διὰ |
σαυτοῦ
τὴν
ἀπολογίαν.
Οὐ
γὰρ |
[130] |
μέν,
λέγειν
δ'
οὐδὲν
δέομαι
|
διὰ |
τὰς
ἀτυχίας
αὐτῶν.
~Ἀλλ'
οἶμαι, |
[140] |
οὐ
διὰ
τοὺς
καιρούς,
ἀλλὰ
|
διὰ |
τὰς
αὑτοῦ
πρεσβείας,
(πρῶτον
μὲν |
[130] |
διὰ
τὴν
ὑμετέραν
δόξαν,
ἀλλὰ
|
διὰ |
τὰς
Δημοσθένους
δημηγορίας.
(Καίτοι
πολλὰς |
[140] |
ἡμέρας
μικρῷ
μέρει
διαγωνιεῖται,
καὶ
|
διὰ |
ταῦτα
βουλομένου
ποιήσασθαι
εἰρήνην,
καὶ |
[70] |
τὸ
ῥῆμα
μέμνημαι
ὡς
εἶπε,
|
διὰ |
τὴν
ἀηδίαν
τοῦ
λέγοντος
ἅμα |
[170] |
καθ'
ἡμέραν
δίαιταν,
ὅπως
μὴ,
|
διὰ |
τὴν
ἀσέλγειαν
τῆς
δαπάνης,
δωροδοκῇ |
[70] |
τὸ
θέατρον,
ὥστε
καὶ
συρίττεσθαι
|
διὰ |
τὴν
ἀσχημοσύνην
καὶ
κολακείαν.
Καὶ |
[20] |
μάλιστα
θρασύνηται
Δημοσθένης,
λέγων
ὡς
|
διὰ |
τὴν
ἐπίδοσιν
οὐκ
ἔστιν
ὑπεύθυνος, |
[240] |
ἅμα
ἀποκρινοῦνται,
ὅτι
Χαβρίᾳ
μὲν
|
διὰ |
τὴν
περὶ
Νάξον
ναυμαχίαν,
Ἰφικράτει |
[160] |
καὶ
πρὸς
μητρός,
ἵνα
μὴ,
|
διὰ |
τὴν
περὶ
τὸ
γένος
ἀτυχίαν, |
[210] |
πόλεως
ἐγραψάμην,
ἀλλ'
ἐνδεικνύμενος
Ἀλεξάνδρῳ
|
διὰ |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
ἔχθραν.
(Καὶ, |
[70] |
δὲ
συμμαχίας
οὐκ
ἄμεινον
εἴη,
|
διὰ |
τὴν
τῶν
Ἑλλήνων
παράκλησιν,
βουλεύσασθαι, |
[130] |
φόβον
τὸν
περιστάντα
αὐτούς,
οὐδὲ
|
διὰ |
τὴν
ὑμετέραν
δόξαν,
ἀλλὰ
διὰ |
[250] |
λῃστὴν
τῶν
πραγμάτων,
ἐπ'
ὀνομάτων
|
διὰ |
τῆς
πολιτείας
πλέοντα,
τιμωρήσεσθε;
(Καὶ |
[140] |
πάλιν
τὸν
αὐτὸν
πόλεμον
ἐπήγαγε
|
διὰ |
τῆς
Φωκίδος
ἐπ'
αὐτὰς
τὰς |
[220] |
τῶν
καιρῶν,
ὅτε
ἐνῆν
σῴζεσθαι,
|
διὰ |
τί
αὐτὸν
οὐκ
ἐκώλυσαν
ἐξαμαρτάνειν; |
[240] |
(Δημοσθένει
δ'
ἐάν
τις
ἐρωτᾷ,
|
διὰ |
τί
οὐ
δωροδόκος,
ὅτι
δειλός, |
[240] |
Τιμόθεον,
καὶ
πυθοῦ
παρ'
αὐτῶν,
|
διὰ |
τί
τὰς
δωρεὰς
αὐτοῖς
ἔδοσαν, |
[210] |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
μέλλει
με
ἀνερωτᾷν,
|
διὰ |
τί
τὸ
μὲν
κεφάλαιον
τῆς |
[80] |
ἄλλων
διαφερόντως
Φιλοκράτης
καὶ
Δημοσθένης,
|
διὰ |
τὸ
μὴ
μόνον
πρεσβεύειν,
ἀλλὰ |
[230] |
δῆμος
ἐστεφανοῦτο
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων,
|
διὰ |
τὸ
ξενικοῖς
στεφάνοις
ταύτην
ἀποδεδόσθαι |
[40] |
ἀφαιρεῖσθαι
καὶ
καθιεροῦν.
Ἀλλ'
οἶμαι,
|
διὰ |
τὸ
ξενικὸν
εἶναι
τὸν
στέφανον, |
[50] |
καὶ
συσπένδων,
καὶ
τούτων
ἀξιωθεὶς
|
διὰ |
τὸ
πατρικὸς
αὐτῷ
φίλος
εἶναι, |
[180] |
ἠθέλησεν
ἐπασκεῖν.
~Νῦν
δ'
οἶμαι,
|
διὰ |
τὸ
σπάνιον,
καὶ
τὸ
περιμάχητον, |
[130] |
τὴν
συμμαχίαν
ὑμῖν
ἐποιήσαντο,
οὐ
|
διὰ |
τὸν
καιρόν,
οὐ
διὰ
τὸν |
[240] |
μόραν
Λακεδαιμονίων
ἀπέκτεινε,
Τιμοθέῳ
δὲ
|
διὰ |
τὸν
περίπλουν
τὸν
εἰς
Κέρκυραν, |
[130] |
οὐ
διὰ
τὸν
καιρόν,
οὐ
|
διὰ |
τὸν
φόβον
τὸν
περιστάντα
αὐτούς, |
[100] |
οὐδὲν
δέοιτο,
τὸ
δὲ
τάλαντον
|
διὰ |
τοῦ
Καλλίου
εἰσέπραττεν.
Ἀναγκαζόμενοι
δὲ |
[160] |
ἡμᾶς
εἰς
τὴν
συμμαχίαν
προσεδέξατο
|
διὰ |
τοὺς
ἐπιφερομένους
ἑαυτῷ
κινδύνους.
Εἶπάς |
[140] |
μέλλειν
τὴν
συμμαχίαν
γενήσεσθαι,
οὐ
|
διὰ |
τοὺς
καιρούς,
ἀλλὰ
διὰ
τὰς |
[190] |
παρὰ
τοὺς
νόμους
ἄρξαντας
κατέλυσαν,
|
διὰ |
τοῦτ'
αὐτούς
φησιν
ὁ
ποιητὴς |
[130] |
(λέξω
δὲ
κἀγὼ
τὰ
ἔπη·
|
διὰ |
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι
παῖδας
ὄντας |
[220] |
ἀδυνάτου,
καὶ
τὴν
τῶν
ἀντιδίκων
|
διὰ |
τοῦτο
ἐζηλωκότος
φύσιν,
ὅτι
σύνοιδεν |
[40] |
εἰς
τὸν
δῆμον
γίγνωνται.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
προσέθηκεν
ὁ
νομοθέτης,
μὴ |
[120] |
μὲν
οὖν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
κατεμείναμεν
|
διὰ |
τοῦτο
τὸ
ψήφισμα,
οἱ
δ' |
[150] |
τοὺς
ταλαιπώρους
Θηβαίους,
οὓς,
φεύγοντας
|
διὰ |
τοῦτον,
ὑποδέδεχθε
τῇ
πόλει,
ὧν |
[120] |
κατήγαγον,
καὶ
τοὺς
εὐσεβεῖς,
κατελθόντας
|
διὰ |
τῶν
Ἀμφικτυόνων,
ἐξέβαλλον,
οὕτως
ἤδη |
[70] |
τηλικοῦτος
τὸ
μέγεθος
κόλαξ,
πρῶτος
|
διὰ |
τῶν
κατασκόπων,
τῶν
παρὰ
Χαριδήμου, |
[220] |
αὐτῷ
δοκῇ.
Καὶ
τὸ
μὲν
|
διὰ |
χρόνου
λέγειν
σημεῖόν
ἐστιν
ἐπὶ |