Paragraphes |
[140] |
Φίλιππον
εἰρήνην,
οὔθ'
ὡς
οὐ
|
δεῖ, |
ἀλλ'
ὡς
ᾤετο,
κήρυγμά
τι |
[50] |
καὶ
ὑμῖν
ἀκούσασι
κρῖναι
εὐμαθής·
|
δεῖ |
γὰρ
δή
που
τὸν
μὲν |
[130] |
στρατιώτας
ἐξέπεμψας,
πότερα
στεφανοῦσθαι
σε
|
δεῖ |
ἐπὶ
ταῖς
τῆς
πόλεως
ἀτυχίαις, |
[210] |
τὸ
κήρυγμα
γίγνεται·
οὐ
γὰρ
|
δεῖ, |
ἐφ'
οἷς
ἡ
πόλις
ἐπένθησε |
[140] |
δὲ
κατὰ
γῆν,
εἰ
μὴ
|
δεῖ |
ληρεῖν,
ἄρδην
φέρων
ἀνέθηκε
Θηβαίοις· |
[50] |
λόγου
ἔργον
ἡγοῦμαι.
Τί
γὰρ
|
δεῖ |
νῦν
ταῦτα
λέγειν,
ἢ
τὰ |
[170] |
τἀναντία
τούτων
ἔχειν.
Τί
γὰρ
|
δεῖ |
πάλιν
διεξιέναι;
Σκέψασθε
δή,
τί |
[140] |
οὐδενὸς
ἀνθρώπων
λέγοντος,
οὔθ'
ὡς
|
δεῖ |
ποιεῖσθαι
πρὸς
Φίλιππον
εἰρήνην,
οὔθ' |
[140] |
δῆμον
μηκέτι
βουλεύεσθαι
ἐπὶ
τίσι
|
δεῖ |
ποιεῖσθαι
τὴν
συμμαχίαν,
ἀλλ'
ἀγαπᾷν |
[200] |
ἀλλήλοις
ἐπιδείξας,
κατάβαινε·
καὶ
τί
|
δεῖ |
σε
Δημοσθένην
παρακαλεῖν;
Ὅταν
δ' |
[150] |
τὰ
τούτων
πρόσωπα
λέγειν,
ὡς
|
δεῖ |
σε
ἐπὶ
ταῖς
τῆς
πόλεως |
[140] |
τὰ
πράγματα
δεδήλωκε
(καὶ
τί
|
δεῖ |
τὰ
πλείω
λέγειν;
ταῦτα
μὲν |
[170] |
δῆμον·
τὸν
δ'
ὀλιγαρχικὸν,
πάντα
|
δεῖ |
τἀναντία
τούτων
ἔχειν.
Τί
γὰρ |
[190] |
δέω
εἰπεῖν,
ὡς
καὶ
νόμον
|
δεῖ |
τεθῆναι
ἐπὶ
ταῖς
γραφαῖς
μόνον |
[90] |
ὑμᾶς,
τὰς
μὲν
βοηθείας
ὡς
|
δεῖ |
τὴν
πόλιν
πρότερον
ποιεῖσθαι
τοῖς |
[40] |
Ἀθηναίων,
ἀποδέδεικταί
σοι
τόπος,
ὅπου
|
δεῖ |
τοῦτο
γένεσθαι.
Ἀπείρηταί
σοι
ἔξω |
[160] |
μὲν
μεθ'
ὑμῶν
λογιοῦμαι
ἃ
|
δεῖ |
ὑπάρξαι
ἐν
τῇ
φύσει
τῷ |
[50] |
καὶ
λίαν
προωμολογημένα,
πότερα
αὐτὸν
|
δεῖ |
χρυσῷ
στεφάνῳ
στεφανωθῆναι,
ἢ
ψέγεσθαι; |
[170] |
Παιανιεύς,
ἀνὴρ
ἐλεύθερος
(οὐ
γὰρ
|
δεῖ |
ψεύδεσθαι)
τὰ
δ'
ἀπὸ
τῆς |
[200] |
ἀξιοῦντι
πιστεύεσθαι,
δυοῖν
θάτερον
ὑπάρξαι
|
δεῖ, |
ὧν
οὐδέτερόν
ἐστι
Δημοσθένει
ὑπάρχον, |