Paragraphes
[190]	ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον γίγνεται. Οἱ	γὰρ	ἀγαθοὶ στρατηγοὶ ὑμῶν, καὶ τῶν
[120]	ἀκοῦσαι; Τὸ ἀληθὲς ἐρῶ· τὸ	γὰρ	ἀεὶ πρὸς ἡδονὴν λεγόμενον οὑτωσὶ
[220]	ἡγοῦμαι περὶ ἐμοῦ λέγειν· τῆς	γὰρ	αἰτίας αἰσχρὸν τὸν αἰτιώμενόν ἐστι
[190]	παρανόμων, καλῶς, οἶμαι, σεμνυνόμενος. Ἐγράφοντο	γὰρ	ἀλλήλους παρανόμων οὐ μόνον οἱ
[40]	τῆς ἐκκλησίας μὴ κηρύττεσθαι. Τὸ	γὰρ	ἄλλοθι δὲ μηδαμοῦ, ὅ τι
[90]	οὐ κοινὸν ποιεῖ· (οἱ μὲν	γὰρ	ἄλλοι ἀλαζόνες, ὅταν τι ψεύδωνται,
[240]	καὶ τὰς εἰκόνας ἔστησαν. Ἅπαντες	γὰρ	ἅμα ἀποκρινοῦνται, ὅτι Χαβρίᾳ μὲν
[0]	περὶ ἑκάστου γνώμην ἀποφαίνεσθαι· οὕτω	γὰρ	ἄν μοι δοκεῖ ἥ τε
[120]	ἐκκλησίας, οὔσης, ἀπεληλυθότος ἐμοῦ (οὐ	γὰρ	ἄν ποτε ἐπέτρεψα) καὶ τῶν
[240]	οὐ δυνατὸς εἶ λέγειν· καὶ	γὰρ	ἂν ἄτοπόν σοι συμβαίνοι, εἰ
[240]	σχετλιάζοντας, εἰ οὗτος στεφανωθήσεται. Καὶ	γὰρ	ἂν εἴη δεινόν, ὦ Ἀθηναῖοι,
[160]	Θετταλοὺς καὶ Περραιβοὺς ἀφιστάναι. Σὺ	γὰρ	ἂν κώμην ἀποστήσειας; Σὺ γὰρ
[140]	κίνδυνον ἀπαρασκεύῳ τῇ πόλει. (Τί	γὰρ	ἂν οἴεσθε Φίλιππον ἐν τοῖς
[160]	γὰρ ἂν κώμην ἀποστήσειας; Σὺ	γὰρ	ἂν προσέλθοις μὴ ὅτι πρὸς
[210]	Μειδίου ἔχειν ἔτι φανερά. Ὁ	γὰρ	ἄνθρωπος οὐ κεφαλήν, ἀλλὰ πρόσοδον
[190]	τῷ τὴν γραφὴν φεύγοντι· οὐ	γὰρ	ἀόριστόν ἐστι τὸ δίκαιον, ἀλλ'
[50]	τὴν γραφὴν ἁλώσεται Κτησιφῶν· ἅπαντες	γὰρ	ἀπαγορεύουσιν οἱ νόμοι μηδένα ψευδῆ
[40]	τοῦ δήμου στεφανουμένων· τοῖς μὲν	γὰρ	ἀπεδέδεικτο τόπος ἡ ἐκκλησία, ἐν
[40]	ὅλην τὴν ἡμέραν λέγε· οὐ	γὰρ	ἀποδείξεις ὡς ἔννομα γέγραφας. (Ἔστι
[20]	νόμος ἃ χρὴ γράφειν. Κελεύει	γὰρ	αὐτὸ τοῦτο ἐγγράφειν ὅτι, Οὔτ'
[160]	οὐ κινηθήσεται ἐκ Μακεδονίας· ἀγαπᾷν	γὰρ	αὐτὸν ἐν Πέλλῃ περιπατοῦντα, καὶ
[20]	δικαίως ἂν ἁλίσκοιτο Κτησιφῶν· αἱρεῖ	γὰρ	αὐτὸν οὐχ ἡ κατηγορία ἡ
[170]	ἂν εἴη τῷ δήμῳ (θάνατον	γὰρ	αὐτοῦ τῶν προγόνων κατέγνωτε) τὰ
[130]	ἐφ' ἡμῶν οὐ γέγονεν; Οὐ	γὰρ	βίον γε ἡμεῖς ἀνθρώπινον βεβιώκαμεν,
[190]	πρᾶγμα ὑπερκαταγέλαστόν ἐστιν· ὁ μὲν	γὰρ	γραμματεὺς ἀναγιγνώσκει τὸ παράνομον, οἱ
[210]	ᾧ τὸ κήρυγμα γίγνεται· οὐ	γὰρ	δεῖ, ἐφ' οἷς ἡ πόλις
[50]	μακροτέρου λόγου ἔργον ἡγοῦμαι. Τί	γὰρ	δεῖ νῦν ταῦτα λέγειν, ἢ
[170]	δεῖ τἀναντία τούτων ἔχειν. Τί	γὰρ	δεῖ πάλιν διεξιέναι; Σκέψασθε δή,
[170]	ὁ Παιανιεύς, ἀνὴρ ἐλεύθερος (οὐ	γὰρ	δεῖ ψεύδεσθαι) τὰ δ' ἀπὸ
[210]	ἂν κάθαρμα ζηλοτυποῦν ἀρετήν. (Οὐ	γὰρ	δὴ, μὰ τὸν Ἡρακλέα, τοῦτό
[50]	ὑμῖν ἀκούσασι κρῖναι εὐμαθής· δεῖ	γὰρ	δή που τὸν μὲν κατηγοροῦντα
[240]	διὰ σαυτοῦ τὴν ἀπολογίαν. Οὐ	γὰρ	δή που τοῦτό γε σκήψῃ,
[120]	καὶ ταῖς ἀραῖς ἐνόχους. Οὐ	γὰρ	δι' αἰνιγμῶν, ἀλλ' ἐναργῶς γέγραπται
[60]	μήτε καταγνώτω, πρὶν ἀκούσῃ· οὐ	γὰρ	δίκαιον. Ἀλλ' ἐάν ἐμοῦ διὰ
[210]	καθ' ἑαυτόν φησι φοβεῖσθαι· ἐλπίζειν	γὰρ	δόξειν ἰδιώτης εἶναι· ἀλλὰ τὴν
[150]	ἐρεῖ ἢ τί φθέγξεται; Καὶ	γὰρ	ἐὰν αὐτὰ διεξίῃ τὰ ἐκ
[60]	βραχέων ἐγὼ προερῶ. Πρῶτον μὲν	γὰρ	ἔγραψαν ὑπὲρ εἰρήνης ὑμᾶς μόνον
[100]	οἵτινες δεήσονται τῶν Ἐρετριέων (πάνυ	γὰρ	ἔδει δεηθῆναι αὐτῶν) μηκέτι διδόναι
[120]	ἀλλὰ τῷ ἔργῳ αἰσχρῶς. Κωλύει	γὰρ	εἰς τὸν σύλλογον τὸν ἐν
[200]	πάλαισμα τοῦτ' ἔστι δικαστηρίου. Οὐ	γὰρ	εἰσαῦθίς ποτε βούλεται πρὸς τὸ
[90]	δέκα τοῦ Ἀνθεστηριῶνος μηνός· εἰρῆσθαι	γὰρ	ἐν ταῖς πόλεσιν ὑπ' αὐτοῦ
[190]	τοῖς νόμοις τοῖς ὑμετέροις. Ὥσπερ	γὰρ	ἐν τῇ τεκτονικῇ, ὅταν εἰδέναι
[100]	πάντα πραττόντων μετὰ ψηφίσματος. Ἐξανηλωμένοι	γὰρ	ἐν τῷ πρὸς Φίλιππον πολέμῳ,
[70]	μοι τὴν κολακείαν διεξελθεῖν. Δημοσθένης	γὰρ,	ἐνιαυτὸν βουλεύσας, οὐδεμίαν πώποτε φανήσεται
[50]	σὺ καὶ Φιλοκράτης ἐγράψατε. (Ὑμῖν	γὰρ	ἐξεγένετ' ἄν, ὦ Ἀθηναῖοι, τὴν
[40]	πρότερον κειμένοις νόμοις τιθείς (οὐ	γὰρ	ἔξεστιν) ἀλλὰ περὶ τῶν ἄνευ
[10]	τὸ ἴσον ἀδίκημα ἀδικεῖται (προκαταλαμβάνονται	γὰρ	ἐπαίνοις καὶ στεφάνοις αἱ εὔθυναι)
[180]	αὐτῶν τῶν ποιημάτων γνώσεσθε· ἐπιγέγραπται	γὰρ	ἐπὶ τῷ μὲν πρώτῳ τῶν
[230]	πολιτείαν, οὐ σωφρονοῦντες. Ὅτι μὲν	γὰρ,	ἐπὶ τῶν νῦν καιρῶν, οἱ
[60]	αὐτὸ ἔδειξε τὸ ἔργον. (Νικᾷ	γὰρ	ἕτερον ψήφισμα Φιλοκράτης, ἐν ᾧ
[240]	ὄντας τοῖς ἤθεσι, φυλάξησθε. Ἡ	γὰρ	εὔνοια, καὶ τὸ τῆς δημοκρατίας
[70]	τὴν εἰρήνην, ἀπούσης συμμαχίας· (οὐ	γὰρ	ἔφη δεῖν (καὶ γὰρ τὸ
[40]	νόμῳ, οὔτε λύσας ἐκεῖνον (οὐδὲ	γὰρ	ἡ ἐκκλησία ἠνωχλεῖτο, ἀλλὰ τὸ
[210]	ἃ παραχρῆμα ἐξελέγχῃ ψευδόμενος. (Ἀπηνέχθη	γὰρ	ἡ κατὰ τοῦδε τοῦ ψηφίσματος
[140]	τῶν Ἑλλήνων, οὐδ' ἀγνοοῦντος (οὐ	γὰρ	ἦν ἀσύνετος) ὅτι περὶ τῶν
[190]	φησιν ὁ ποιητὴς τιμηθῆναι. Ἔναυλον	γὰρ	ἦν ἔτι τότε πᾶσιν, ὅτι
[180]	ἀλλ' οὐ χρυσῷ· τότε μὲν	γὰρ	ἦν ὁ τοῦ θαλλοῦ στέφανος
[90]	τῆς πρὸς ὑμᾶς συμμαχίας (οὐδὲν	γὰρ	ἦν τὸ μέσον, εἰ μνησθεὶς
[170]	μοι λείπεται λόγος. Εἰ μὲν	γὰρ	ἠρνεῖτο μὴ δειλὸς εἶναι, ἢ
[110]	τῆς τῶν Ἀμφισσέων ἀσεβείας. Ἐπὶ	γὰρ	Θεοφράστου ἄρχοντος, ἱερομνήμονος ὄντος Διογνήτου
[230]	ἰσχυρὸν δὲ τὸν ῥήτορα. Ἀνὴρ	γὰρ	ἰδιώτης ἐν πόλει δημοκρατουμένῃ, νόμῳ
[240]	βίον ποιεῖσθαι, τί κρινεῖτε. (Εὖ	γὰρ	ἴστε, ὅτι οὐχ αἱ παλαῖστραι,
[240]	δὲ ὑμᾶς, τί ἐδικάζετε. Εὖ	γὰρ	ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι τοιαύτη
[0]	τῆς πολιτείας τισὶ παραχωρήσαντες. (Εὖ	γὰρ	ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι τρεῖς
[170]	καὶ τὸν δειλὸν ὁμοίως· εἰσὶ	γὰρ	καὶ δειλίας γραφαί. Καίτοι θαυμάσειεν
[190]	τῆς πόλεως δίκαια. Ὁ μὲν	γὰρ	κατήγορος ἀπολογεῖται, ὁ δὲ φεύγων
[170]	Δεινῶς λέγειν, κακῶς βιῶναι. Οὕτω	γὰρ	κέχρηται καὶ τῷ ἑαυτοῦ σώματι
[230]	οὕτω κατέλυσαν τὸν δῆμον· ἔχαιρε	γὰρ	κολακευόμενος· ἔπειτ' αὐτὸν οὐχ οὓς
[210]	οὐ ψευδεῖς λέγοντες. (Ὁ μὲν	γὰρ	Κτησιφῶν οὐ τὸ καθ' ἑαυτόν
[210]	λοιδοριῶν βραχέα βούλομαι προειπεῖν. Πυνθάνομαι	γὰρ	λέξειν Δημοσθένην, ὡς ἡ πόλις
[230]	ἀξιοῖ Δημοσθένην στεφανῶσαι. Εἰ μὲν	γὰρ	λέξεις, ὅθεν τὴν ἀρχὴν τοῦ
[230]	δώσω· μή με αἰτεῖτε· οὐ	γὰρ	λήψεσθε. (Οὗτος μέντοι ὁ αὐτὸς
[70]	ἐπὶ τοὺς ὅρκους, Δημοσθένην. Ὁ	γὰρ	μισαλέξανδρος καὶ μισοφίλιππος ἡμῖν οὑτοσὶ
[60]	μεγάλης ὀργῆς ἦσαν ἄξιοι. Ὁ	γὰρ	μισαλέξανδρος νυνὶ φάσκων εἶναι, καὶ
[70]	ἀλλὰ τὸν τρόπον ἐξετάξω. Ὁ	γὰρ	μισότεκνος, καὶ πατὴρ πονηρὸς, οὐκ
[220]	μέλλω λέγειν ἀγανακτῶ μάλιστα. Ἀφομοιοῖ	γὰρ	μου τὴν φύσιν ταῖς Σειρῆσιν,
[130]	εἰς τὴν Δημοσθένους πολιτείαν. Καὶ	γὰρ	ναυτικὴ καὶ πεζὴ στρατιὰ, καὶ
[30]	καὶ τοῦθ' ὑμᾶς διδάξω. Ὁ	γὰρ	νόμος διαρρήδην κελεύει, ἐὰν μέν
[190]	Ἐκεῖθεν δὲ τοῦτο γνώσεσθε. (Ἀρχῖνος	γὰρ,	ὁ ἐκ Κοίλης, ἐγράψατο παρανόμων
[130]	ὦ τῆς Ἑλλάδος ἀλειτήριε; Εἰ	γὰρ	ὁ μὲν κρατῶν οὐκ ἦλθεν
[70]	Κερσοβλέπτην μετὰ Φιλοκράτους ἐποίησε. (Λανθάνει	γὰρ	ὁ μὲν Φιλοκράτης ἐν ψηφίσματι
[180]	καταγαγοῦσιν, ἔστιν ἰδεῖν. Ἦν μὲν	γὰρ	ὁ τὸ ψήφισμα γράψας καὶ
[230]	συμπαρακολουθῶν αὐτὸν λυπεῖ· δι' αὐτὸν	γὰρ,	οἶμαι, γέγονε τὸ ἁμάρτημα· ἡ
[10]	ἐκ τῶν δικαστηρίων· εἰκότως. σχύνοντο	γὰρ,	οἶμαι, οἱ δικασταί, εἰ φανήσεται
[130]	κἀγὼ τὰ ἔπη· διὰ τοῦτο	γὰρ	οἶμαι παῖδας ὄντας ἡμᾶς τὰς
[30]	καὶ μάλα καλῶς ἔχει. Οὐ	γὰρ,	οἶμαι, ᾤετο δεῖν ὁ νομοθέτης
[120]	ἐκκλησίαν ἐποίει τῶν Ἀμφικτυόνων· ἐκκλησίαν	γὰρ	ὀνομάζουσιν, ὅταν τις μὴ μόνον
[20]	νόμων, ἀλλ' ὕστερος πολιτεύου. Ταῦτα	γὰρ	ὀρθοῖ τὴν δημοκρατίαν. (Πρὸς μὲν
[190]	ἐμὲ διεξῄει ἐπὶ σχολῆς· ἔφη	γὰρ,	ὅτε ἀρτίως κατεληλύθει ὁ δῆμος,
[40]	τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων; Μὴ	γὰρ	ὅτι πόλις, ἀλλ' οὐδ' ἂν
[140]	ἐστιν, ὃ μέλλω λέγειν. Φιλίππου	γὰρ	οὐ καταφρονοῦντος τῶν Ἑλλήνων, οὐδ'
[60]	σφόδρα προσέχετε τὸν νοῦν. Ἐπράττετο	γὰρ	οὐ πρὸς τοὺς ἄλλους πρέσβεις
[150]	τῇ τῆς πόλεως ἀγνωμοσύνῃ; (Τίς	γὰρ	οὐκ ἂν ἀλγήσειεν ἄνθρωπος Ἕλλην,
[150]	τῷ ἀνθρώπῳ φυλάξασθαι· (οὔτε πόλις	γὰρ,	οὔτ' ἀνὴρ ἰδιώτης οὐδεὶς πώποτε
[10]	Δημοσθένης, βραχέα βούλομαι προειπεῖν. Λέξει	γὰρ	οὗτος· Τειχοποιός εἰμι· ὁμολογῶ· ἀλλ'
[100]	φανερὰ δὲ κατηγορία Κτησιφῶντος. Τὸν	γὰρ	οὕτως αἰσχρῶς δωροδοκοῦντα οὐκ ἔστιν
[110]	ἰσχυρὰν ὑπὲρ τούτων ἐποιήσαντο· γέγραπται	γὰρ	οὕτως ἐν τῇ ἀρᾷ· Εἴ
[40]	ἣν αὐτὸν ἀξιοῖ στεφανοῦσθαι. Λέγει	γὰρ	οὕτως ἐν τῷ ψηφίσματι. Καὶ
[10]	ἔτι μᾶλλον τοὺς δικαστάς. ~Πολλοὶ	γὰρ	πάνυ τῶν ὑπευθύνων, ἐπαυτοφώρῳ κλέπται
[230]	Ἑλλήνων δόξαις συρίττεσθαι; Οἱ μὲν	γὰρ	πατέρες ὑμῶν τὰ μὲν ἔνδοξα
[20]	ἡ ἐξ Ἀρείου Πάγου; Οὐδὲ	γὰρ	πάτριον αὐτοῖς ἐστίν. Οὐκ ἄρα
[140]	σύνιστε καὶ οὐκ ὀργίζεσθε. Ἐκεῖνο	γὰρ	πεπόνθατε πρὸς Δημοσθένη· συνείθισθε ἤδη
[220]	ἢ σαυτὸν παραλογίζῃ. Τὰ μὲν	γὰρ	περὶ τοὺς Ἀμφισσέας ἠσεβημένα σοι,
[230]	ὅ τι λέγεις. Τὰς μὲν	γὰρ	περὶ τοὺς Ἀμφισσέας καὶ τοὺς
[130]	πρὸς τὴν πολιτείαν προσελήλυθεν. Εὖ	γὰρ	περὶ τῶν τοιούτων Ἡσίοδος ὁ
[230]	ἄτιον, μείζω κατηγορίαν ἔχει· οὐ	γὰρ	περιχαρακώσαντα χρὴ τὰ τείχη, οὐδὲ
[170]	πόλεως πράγματα ἐπανορθωθήσεται· τοὺς μὲν	γὰρ	πονηροὺς οὐ μή ποτε βελτίους
[170]	λέγειν, ἃ τούτῳ πέπρακται· ἤδη	γὰρ	ποτε εἶδον μισηθέντας τοὺς τὰ
[10]	τι πρὸ τῆς αἰσχύνης· προσγράφουσι	γὰρ	πρὸς τὰ ψηφίσματα, στεφανοῦν τὸν
[90]	ἤδη ἄξιόν ἐστιν ἀκοῦσαι. (Ἀφικνεῖται	γὰρ	πρὸς ὑμᾶς, οὐκ ἔτι δι'
[50]	ἀδικημάτων πειράσομαι σαφέστερον εἰπεῖν. Καὶ	γὰρ	πυνθάνομαι μέλλειν Δημοσθένην, ἐπειδὰν αὐτοῖς
[170]	δ' οὐδὲ τοῦθ' ἱκανόν· οὐδεὶς	γὰρ	πώποτε πλοῦτος τρόπου πονηροῦ περιεγένετο·
[140]	τὸν ἐπιόντα κίνδυνον εἰκότως (οὐ	γὰρ	ῥήτωρ ἀστράτευτος καὶ λιπὼν τὴν
[170]	περὶ τούτων κειμένους νόμους. Ὁ	γὰρ	Σόλων, ὁ παλαιὸς νομοθέτης, ἐν
[220]	ἐξ ἑτέρας πολιτείας. Ἐν μὲν	γὰρ	ταῖς ὀλιγαρχίαις οὐχ ὁ βουλόμενος,
[230]	καλῶς ἐτάφρευσε, θαυμάζω σου· τοῦ	γὰρ	ταῦτ' ἐξεργασθῆναι καλῶς, τὸ γεγενῆσθαι
[10]	δίκαια, καὶ ὑμῖν συμφέροντα. Ἐν	γὰρ	ταύτῃ Πόλει, οὕτως ἀρχαίᾳ οὔσῃ
[80]	διαφερόντως ἄξιόν ἐστιν ἀκοῦσαι. ~Ὡς	γὰρ	τάχιστα εἴσω Πυλῶν Φίλιππος παρῆλθε,
[210]	πρὸς ὑμᾶς τοῦτ' ἐρῶ. Περιέρχονται	γὰρ	τὴν ἀγορὰν ἀληθεῖς κατ' ἀλλήλων
[20]	δικαστηρίων ἔρχεται ψῆφον. ~Πρῶτον μὲν	γὰρ,	τὴν βουλὴν τὴν ἐν Ἀρείῳ
[170]	εὐγνώμονα καὶ δυνατὸν εἰπεῖν· καλὸν	γὰρ	τὴν μὲν διάνοιαν προαιρεῖσθαι τὰ
[80]	ἡ πόλις αἴσχιστα παθεῖν. Οὐ	γὰρ	τὸ δυστυχῆσαι κατὰ πόλεμον μέγιστόν
[110]	ἑστηκὼς, ἐδείκνυον τοῖς Ἀμφικτύοσιν· ὑπόκειται	γὰρ	τὸ Κιρραῖον πεδίον τῷ ἱερῷ
[190]	παρανόμων εἰς τὸ δικαστήριον. Ἐγχεῖται	γὰρ	τὸ μὲν πρῶτον ὕδωρ τῷ
[70]	(οὐ γὰρ ἔφη δεῖν (καὶ	γὰρ	τὸ ῥῆμα μέμνημαι ὡς εἶπε,
[190]	γραφὰς τῶν παρανόμων ἀνεῖλον. Καὶ	γὰρ	τοι, ὡς ἐγὼ τοῦ πατρὸς
[230]	καὶ τολμηρῶν, εὐτυχοῦμεν. Πρότερον μὲν	γὰρ	τοιαύτας φύσεις ἤνεγκε τὸ δημόσιον,
[0]	διὰ βραχέων εἰπεῖν βούλομαι. Ἐν	γὰρ	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις ἄρχοντές τινες
[240]	τὴν ἀπαιδευσίαν αὐτῶν θεωρῆσαι. Εἰ	γὰρ	τολμήσει Κτησιφῶν μὲν Δημοσθένην παρακαλεῖν
[200]	ἤδη δίκαιός εἰμι προειπεῖν. Ἐπεισάξει	γὰρ	τὸν γόητα, καὶ βαλλαντιοτόμον, καὶ
[230]	εἰδότας καὶ αἰσθανομένους ὑβρίζεις. Ἀφελὼν	γὰρ	τὸν καιρὸν, καὶ τὴν δόξαν
[180]	ἧς καὶ ἕνεκα στεφανοῦνται. Δεῖ	γὰρ	τὸν κήρυκα ἀψευδεῖν, ὅταν τὴν
[70]	ἐν Μακεδονία καλὸς κἀγαθός. Οὐ	γὰρ	τὸν τρόπον, ἀλλὰ τὸν τόπον
[40]	αὐτῶν τῶν νόμων ἐπιδείξω. Αὐτὸν	γὰρ	τὸν χρυσοῦν στέφανον, ὃς ἂν
[240]	πεπόνθαμεν τὸ ἀκρόαμα γίγνεται. Ὅπου	γὰρ	τοὺς ὄντως ἄνδρας ἀγαθούς, οἷς
[220]	ξένοι περιέστασαν τὴν ἐκκλησίαν· ἔφησθα	γὰρ	τοὺς τῆς πόλεως ἅλας περὶ
[90]	Ἀθήναξε εἰς τὴν πανσέληνον. Καὶ	γὰρ	τοῦτο ἅνθρωπος ἴδιον καὶ οὐ
[30]	παρὰ πᾶσαν τὴν κατηγορίαν. Εἰ	γὰρ	τοῦτό ἐστιν ἀληθές, καὶ τοιοῦτον
[90]	φανήσεται, ὃ μέλλω λέγειν. Εἰς	γὰρ	τοῦτο προήχθη Καλλίας μὲν ὕβρεως
[40]	ἐν τῷ θεάτρῳ κηρυγμάτων. Γιγνομένων	γὰρ	τῶν ἐν ἄστει τραγῳδῶν, ἀνεκήρυττόν
[120]	μετρίως ἐχρήσαντο τοῖς Ἀμφισσεῦσιν· ἀντὶ	γὰρ	τῶν μεγίστων ἀδικημάτων χρήμασιν αὐτοὺς
[60]	μὲν ἐξωνούμενος οὐκ ἠδίκει (πρὸ	γὰρ	τῶν ὅρκων καὶ τῶν συνθηκῶν
[230]	πειράσομαι μεγάλῳ σημείῳ διδάξαι. Ὁ	γὰρ	τῶν Περσῶν βασιλεὺς, οὐ πολλῷ
[200]	ὑμεῖς ἐκείνου ἐθέλετε ἀκούειν· οὐ	γὰρ	τῶν φευγόντων τὰς δικαίας ἀπολογίας
[140]	βήματι πρὸς τὸ στρατήγιον· πλείω	γὰρ	ὑμᾶς ἀγαθὰ ὑφ' ἑαυτοῦ ἔφη
[250]	ἐκπλῆξαι δὲ Θηβαίους δημηγορήσας. Οἴεται	γὰρ	ὑμᾶς εἰς τοσοῦτον εὐηθείας ἤδη
[190]	ἐν τοῖς δικαστηρίοις παραδέδεχθε· μετενήνεκται	γὰρ	ὑμῖν τὰ τῆς πόλεως δίκαια.
[180]	τὴν Στοὰν τὴν Ποικίλην· ἁπάντων	γὰρ	ὑμῖν τῶν καλῶν ἔργων τὰ
[220]	ταῖς Σειρῆσιν, ὡς ἔοικε· καὶ	γὰρ	ὑπ' ἐκείνων οὐ κηλεῖσθαί φησι
[200]	τοῦ δήμου πεπολίτευσαι; Ἃ μὲν	γὰρ	ὑπὲρ σεαυτοῦ βεβούλευσαι, ἅπαντες ὁρῶμεν.
[110]	ὧν εἷς ἦν Δημοσθένης. (Χειροτονηθεὶς	γὰρ	ὑφ' ὑμῶν πυλάγορας, λαμβάνει χιλίας
[180]	τὰ τῶν προγόνων ἔργα. Οὐδὲ	γὰρ	Φιλάμμωνα φήσει τὸν πύκτην Ὀλυμπίασι
[20]	καὶ Κτησιφῶντα μάρτυρας παρέξομαι. Ἐπὶ	γὰρ	Χαιρώνδου ἄρχοντος, θαργηλιῶνος μηνὸς δευτέρᾳ
[230]	ὃν ἐχαρίζετο ἄδηλος γεγένηται· ἡ	γὰρ	ψῆφος ἀφανὴς φέρεται. (Δοκοῦμεν δ'
[180]	τετιμημένοι, τῆς πόλεως ἄξιοι. Οὐ	γὰρ	ᾤοντο δεῖν ἐν τοῖς γράμμασι
[90]	διεξῆλθε κατεσκευασμένους ὑπὸ Δημοσθένους. Εἶπε	γὰρ,	ὡς ἥκοι ἐκ Πελοποννήσου νεωστὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007