Paragraphes |
[190] |
τὰς
γραφὰς
τῶν
παρανόμων,
οὓς
|
ὑμεῖς |
ἀχαρίστους
εἶναι
δικαίως
ἂν
ὑπολαμβάνοιτε. |
[160] |
τὸν
ὀλιγαρχικὸν
ἄνθρωπον
καὶ
φαῦλον·
|
ὑμεῖς |
δ'
ἀντιθέντες
ἑκάτερα
τούτων,
θεωρήσατ' |
[120] |
τὰ
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
ἀφοσιῶ·
|
ὑμεῖς |
δ'
ὑπὲρ
ὑμῶν
αὐτῶν
ἤδη |
[250] |
ἐξ
ἁπάσης
ἧς
Ἀθηναῖοι
ἄρχουσιν,
|
(ὑμεῖς |
δὲ
Δημοσθένην,
οὐ
κομίσαντα
εἰς |
[260] |
εἰ
δὲ
ἐνδεεστέρως,
ὡς
ἐδυνάμην·
|
ὑμεῖς |
δὲ,
καὶ
ἐκ
τῶν
εἰρημένων |
[150] |
εἰρηνοφύλακα
ὑμᾶς
αὑτὸν
ἐκέλευε
χειροτονεῖν·
|
ὑμεῖς |
δὲ,
κατὰ
μὲν
τοὺς
πρώτους |
[30] |
νόμος,
ἀρχὴν
ὑπεύθυνον
μὴ
στεφανοῦν,
|
ὑμεῖς |
δὲ
ὀμωμόκατε
κατὰ
τοὺς
νόμους |
[110] |
ἱερομνήμονος
ὄντος
Διογνήτου
Ἀναφλυστίου,
πυλαγόρας
|
ὑμεῖς |
εἵλεσθε,
Μειδίαν
τε
ἐκεῖνον
τὸν |
[200] |
μὴ
προσποιῆται
ὑμῶν
ἀκούειν,
μηδὲ
|
ὑμεῖς |
ἐκείνου
ἐθέλετε
ἀκούειν·
οὐ
γὰρ |
[140] |
ἂν
αὑτῷ
δοκῇ,
(κἂν
μὴ
|
ὑμεῖς |
ἐκπέμπητε·
εἰ
δέ
τις
αὐτῷ |
[10] |
τούτων
νόμον
ὑμέτερον
παρέξομαι,
ὃν
|
ὑμεῖς |
ἐνομοθετήσατε,
λύσειν
ἡγούμενοι
τὰς
τοιαύτας |
[140] |
ἥπτετο
αὐτῶν,
μετεπέμψαντο
Ἀθηναίους,
καὶ
|
ὑμεῖς |
ἐξήλθετε,
καὶ
εἰσῇτε
εἰς
τὰς |
[90] |
πρόδηλον
ἦν
ἐσόμενον,
εἰ
μὴ
|
ὑμεῖς |
κωλύσετε.
(Ταῦτα
διανοηθείς,
ἀποστέλλει
δεῦρο |
[230] |
ἐκ
δὲ
τῶν
Δημοσθένους
πολιτευμάτων
|
ὑμεῖς |
μὲν
ἀστεφάνωτοι
καὶ
ἀκήρυκτοι
γίγνεσθε, |
[160] |
παρέχων.
Καὶ,
τὸ
πάντων
δεινότατον,
|
ὑμεῖς |
μὲν
τοῦτον
οὐ
προὔδοτε,
οὐδ' |
[170] |
ἠρνεῖτο
μὴ
δειλὸς
εἶναι,
ἢ
|
ὑμεῖς |
μὴ
συνῄδειτε
αὐτῷ,
διατριβὴν
ὁ |
[210] |
Τοὺς
δὴ
κατεγνωκότας
ἀλλήλων
μηδαμῶς
|
ὑμεῖς |
οἱ
κοινοὶ
κριταὶ
τῶν
ἐγκλημάτων |
[200] |
στάσεως
ἀλλήλοις
διαγωνιζομένους,
οὕτω
καὶ
|
ὑμεῖς, |
ὅλην
τὴν
ἡμέραν,
ὑπὲρ
τῆς |
[30] |
οὐκ
ἔχει
ταῦθ'
οὕτως
(μήθ'
|
ὑμεῖς |
ποτε
εἰς
τοσαύτην
ἀταξίαν
τῶν |
[140] |
λέγω,
καὶ
πάντες
ἐπιτιμῶσι,
καὶ
|
ὑμεῖς |
σύνιστε
καὶ
οὐκ
ὀργίζεσθε.
Ἐκεῖνο |
[170] |
ὁμολογεῖ
ἐν
ταῖς
ἐκκλησίαις,
καὶ
|
ὑμεῖς |
σύνιστε,
λοιπὸν
ὑπομνῆσαι
τοὺς
περὶ |
[80] |
τοῦ
ὑμετέρου
συμφέροντος
ἰσχυροὺς
κατεσκεύασεν,
|
ὑμεῖς |
τε
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
φοβηθέντες |
[50] |
(Ἵν'
οὖν
μήθ'
οὗτος
ἰσχυρίζηται,
|
ὑμεῖς |
τε
προειδῆτε,
ἐγώ
τε
ἀποκρίνωμαι, |
[240] |
προδόντα
δὲ
τοὺς
στρατιώτας,
τοῦτον
|
ὑμεῖς |
τιμήσετε.
Οὐκοῦν
ὑβρίζονται
μὲν
οἱ |
[80] |
εἶναι
τὴν
συμφοράν.
Ἀλλ'
ὅμως
|
ὑμεῖς, |
τοιαῦτα
πεπονθότες,
πάλιν
διελύσασθε
πρὸς |
[0] |
πόλει
τοιούτων,
ὁποίους
τινὰς
αὐτοὺς
|
ὑμεῖς |
ὑπολαμβάνετε
εἶναι,
ἓν
ὑπολείπεται
μέρος |
[150] |
στεφανοῦσθαι;
Ἐὰν
δ'
οὗτος
λέγῃ,
|
ὑμεῖς |
ὑπομενεῖτε,
καὶ
συναποθανεῖται
τοῖς
τελευτήσασιν, |
[80] |
ὑπὲρ
τούτων,
ὑπὲρ
ὧν
καὶ
|
ὑμεῖς |
ὑπωπτεύσατε)
τοιαύτης
ἐμπιπτούσης
ταραχῆς,
μετὰ |
[160] |
ἀπίθανα
ῥήματα,
ἃ
πῶς
ποθ'
|
ὑμεῖς, |
ὦ
σιδηροῖ,
ἐκαρτερεῖτε
ἀκροώμενοι;
Ὅτ' |