Paragraphes
[140]	πρὸς τὸ στρατήγιον· πλείω γὰρ	ὑμᾶς	ἀγαθὰ ὑφ' ἑαυτοῦ ἔφη ἀπὸ
[180]	τοὺς καθ' ἑαυτὸν ἀγωνιστάς· ὥσπερ	ὑμᾶς	ἀγνοοῦντας, ὅτι τοῖς μὲν πύκταις
[240]	δὲ ὄνειδος μὴ τοῖς προγόνοις	ὑμᾶς,	ἀλλὰ τῇ Δημοσθένους ἀνανδρίᾳ, προσεικασθῆναι.
[10]	πατρῴας οὐσίας εἰς τὴν πρὸς	ὑμᾶς	ἀνηλωκότας φιλοτιμίαν. Οὐ τοίνυν μόνοι
[190]	ἀπαίτει. ~Ἵνα δὲ μὴ ἀποπλανῶ	ὑμᾶς	ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως, ἀναγνώσεται ὑμῖν
[170]	προδεδωκότα. Ἵνα δὲ μὴ ἀποπλανῶ	ὑμᾶς	ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως, ἐκεῖνο μέμνησθε·
[100]	στρατοπέδων οὐδέποτε συλλεγησομένων. Ἀπαγαγὼν δ'	ὑμᾶς	ἄπωθεν ἀπὸ τοῦ κλέμματος, καὶ
[150]	ἡμιθνὴς ἐπὶ τὸ βῆμα, εἰρηνοφύλακα	ὑμᾶς	αὑτὸν ἐκέλευε χειροτονεῖν· ὑμεῖς δὲ,
[240]	Καὶ πότερον τοῦτον τιμήσετε, ἢ	ὑμᾶς	αὐτοὺς ἀτιμωσετε, καὶ τοὺς ὑπὲρ
[250]	καὶ τοῖς ὄμμασι, διαβλέψαντες εἰς	ὑμᾶς	αὐτοὺς, βουλεύσασθε, τίνες ὑμῶν εἰσιν
[180]	ταλαιπωρίας ὑπομείναντες, διακινδυνεύειν. Ὑπολάβετε τοίνυν	ὑμᾶς	αὐτοὺς εἶναι ἀγωνοθέτας τῆς πολιτικῆς
[60]	τὴν ἐσχάτην ἐμπέσοιεν ἀθυμίαν, ὁρῶντες	ὑμᾶς	αὑτοὺς μὲν παρακαλοῦντας ἐπὶ τὸν
[200]	ἑτέρων παρεμβολῇ πραγμάτων εἰς λήθην	ὑμᾶς	βούλεται τῆς κατηγορίας ἐμβαλεῖν. (Ὥσπερ
[180]	ὀρθῶς λέγω, ἔτι μικρῷ σαφέστερον	ὑμᾶς	βούλομαι διδάξαι. Πότερον ὑμῖν ἀμείνων
[200]	προφάσεις εἶπον, ἃς ἀξιῶ καὶ	ὑμᾶς	διαμνημονεύειν· (δεύτερον δ' ὑμῖν διεξῆλθον
[30]	ψηφίσματι κελεύει γίγνεσθαι, καὶ τοῦθ'	ὑμᾶς	διδάξω. Ὁ γὰρ νόμος διαρρήδην
[20]	εὐθύνας δεδωκώς, ταῦτ' ἤδη πειράσομαι	ὑμᾶς	διδάσκειν ἐκ τῶν δημοσίων γραμμάτων·
[50]	συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων, εἴ τινες	ὑμᾶς	εἴασαν, περιμεῖναι τὰς πρεσβείας, ἃς
[140]	Δημοσθένην· (ὁ δ' εἰσάγων ἦν	ὑμᾶς	εἰς τὰς Θήβας καιρὸς καὶ
[70]	ἄλλων κατήγορος, καὶ πόθεν ποθ'	ὑμᾶς	εἰς τὴν ἀτυχίαν ὁ μιαρὸς
[250]	δὲ Θηβαίους δημηγορήσας. Οἴεται γὰρ	ὑμᾶς	εἰς τοσοῦτον εὐηθείας ἤδη προβεβηκέναι,
[140]	τὰ πάντων μέγιστα Δημοσθένης εἰς	ὑμᾶς	ἐξημάρτηκε· πρῶτον μέν, ὅτι, Φιλίππου
[200]	τοῦ τόνου τῆς φωνῆς, ὅταν	ὑμᾶς	ἐπερωτᾷ. Ποῖ καταφύγω, ἄνδρες Ἀθηναῖοι;
[170]	δ' ἀμείνους; Ἐγὼ δὲ τοῦθ'	ὑμᾶς	ἐπιχειρήσω διδάσκειν. Οἴεσθέ ποτε, ὦ
[80]	ἰσχυρὰν δὲ τὴν Εὔβοιαν ἐφ'	ὑμᾶς	ἔργῳ κατασκευάζων, ἐξαίρετον δ' αὑτῷ
[170]	δείξειν ὑμῖν. (Εἰ γάρ τις	ὑμᾶς	ἐρωτήσειε, πότερον ὑμῖν ἐνδοξοτέρα δοκεῖ
[240]	τῆς δημοκρατίας ἐπιμελήθητε ἤδη διαφευγούσης	ὑμᾶς.	~Ἢ οὐ δεινὸν ὑμῖν εἶναι
[40]	ἢ ὑπὸ τοῦ δήμου, πείσαντες	ὑμᾶς,	καὶ μετὰ ψηφίσματος, πολλὴν χάριν
[40]	ἀκούσατε. ΝΟΜΟΙ. (Ἐπειδὰν τοίνυν ἐξαπατῶντες	ὑμᾶς	λέγωσιν, ὡς προσγέγραπται ἐν τῷ
[0]	ἡ δημοκρατία· (ἃ χρὴ διαμνημονεύοντας	ὑμᾶς,	μισεῖν τοὺς τὰ παράνομα γράφοντας,
[60]	μὲν γὰρ ἔγραψαν ὑπὲρ εἰρήνης	ὑμᾶς	μόνον βουλεύσασθαι, τὸ δὲ τῆς
[160]	τῶν Ἑλλήνων συνεδρίῳ· οὗτος δ'	ὑμᾶς	νυνὶ προδέδωκεν, εἴπερ ἀληθῆ ἐστιν
[240]	ἐπιλείπουσαν. Τὸ μέγιστον, ἐὰν ἐπερωτῶσιν	ὑμᾶς	οἱ νεώτεροι, πρὸς ποῖον παράδειγμα
[230]	τοὺς φαύλους ἔτρεπον· Κτησιφῶν δ'	ὑμᾶς	οἴεται δεῖν ἀφελόντας τὴν ἀδοξίαν
[160]	ἐστίν. (Οἶμαι τοίνυν ἅπαντας ἂν	ὑμᾶς	ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ
[150]	μεταμανθάνοντας τὴν ἐλευθερίαν, κλαίοντας, ἱκετεύοντας	ὑμᾶς,	ὀργιζομένους οὐ τοῖς τιμωρουμένοις, ἀλλὰ
[50]	τούτοις ὅμοια ὑπερβήσεσθαι, οὐ προδιδοὺς	ὑμᾶς,	οὐδὲ τὸν ἀγῶνα καταχαριζόμενος, ἀλλ'
[90]	ἐστιν ἀκοῦσαι. (Ἀφικνεῖται γὰρ πρὸς	ὑμᾶς,	οὐκ ἔτι δι' ἀγγέλων, ἀλλ'
[200]	πως κατηγόρηκα, ἵνα καὶ ὑπομνήσω	ὑμᾶς.	(Οὔτε τὸν ἴδιον βίον τὸν
[40]	κἀκεῖνοι μὲν, μετὰ ψηφίσματος, πείσαντες	ὑμᾶς,	οὗτοι δ' ἄνευ ψηφίσματος. (Συνιδὼν
[240]	μὲν Δημοσθένην παρακαλεῖν λέξοντα εἰς	ὑμᾶς,	οὗτος δ' ἀναβὰς ἑαυτὸν ἐγκωμιάζειν,
[70]	οἰκειότατα σώματα μὴ στέργων, οὐδέποτε'	ὑμᾶς	περὶ πολλοῦ ποιήσεται τοὺς ἀλλοτρίους,
[150]	τοῖς πολεμίοις οὐδεπώποτ' ἀντιβλέψας, πέμπειν	ὑμᾶς	πρέσβεις εἰς Θήβας, αἰτήσοντας Θηβαίους
[40]	ψεῦδος τοῦτο ἐπιφέρουσιν, ἐγὼ διδάξω	ὑμᾶς,	προειπὼν ὧν ἕνεκα οἱ νόμοι
[10]	τὰ κοινὰ προσεληλυθότων. (Διδάξω δ'	ὑμᾶς,	πρῶτον ἐπὶ τῶν παραδόξων· οἷον,
[90]	μὲν, μὴ διασφαλῆναι τῆς πρὸς	ὑμᾶς	συμμαχίας (οὐδὲν γὰρ ἦν τὸ
[90]	γράφων, καὶ τῷ λόγῳ προσβιβάζων	ὑμᾶς,	τὰς μὲν βοηθείας ὡς δεῖ
[240]	παροῦσι τῶν πολιτῶν, ἐπερησομένοις δὲ	ὑμᾶς,	τί ἐδικάζετε. Εὖ γὰρ ἴστε,
[210]	κατ' ἀμφοτέρων αὐτῶν ἀπαγγεῖλαι, πρὸς	ὑμᾶς	τοῦτ' ἐρῶ. Περιέρχονται γὰρ τὴν
[150]	τῶν νυνὶ καθεστηκότων πραγμάτων, ἐκεῖνο	ὑμᾶς	ὑπομνῆσαι βούλομαι, ὅτι Δημοσθένης οὐ
[210]	ὃς τοσοῦτον καταγελᾷ τῆς πρὸς	ὑμᾶς	φιλοτιμίας, ὥστε τὴν μιαρὰν κεφαλὴν
[190]	οὖν αὐτούς, ἐάσαντας τὴν πρώτην	ὑμᾶς	ψῆφον κατὰ τοὺς νόμους διενεγκεῖν,
[150]	πρὸς Διὸς καὶ θεῶν, ἱκετεύω	ὑμᾶς,	ὦ Αθηναῖοι, μὴ τρόπαιον ἵστατε
[50]	ὁ λόγος ἀποδοθῇ, καταριθμεῖσθαι πρὸς	ὑμᾶς,	ὡς ἄρα τῇ πόλει τέτταρες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007