Paragraphes |
[50] |
εἰρήνῃ
καὶ
συμμαχίᾳ,
ἣν
Φιλοκράτης
|
ὁ |
Ἁγνούσιος
ἔγραψε,
καὶ
αὐτὸς
οὗτος |
[180] |
ὅτι
τοῖς
μὲν
πύκταις
ἐστὶν
|
ὁ |
ἀγὼν
πρὸς
ἀλλήλους,
τοῖς
δ' |
[190] |
ὑμῖν
ποτε
σεμνύνεσθαι
Ἀριστοφῶν
ἐκεῖνος,
|
ὁ |
Ἀζηνιεὺς,
λέγων,
ὅτι
γραφὰς
παρανόμων |
[130] |
πολιτείᾳ
διὰ
Θηβαίους·
δημαγωγὸς
Ἀριστοφῶν
|
ὁ |
Ἀζηνιεύς,
πλεῖστον
χρόνον
τὴν
τοῦ |
[40] |
στεφανοῖ·
εἰ
δὲ
ὁ
δῆμος
|
ὁ |
Ἀθηναίων,
ἀποδέδεικταί
σοι
τόπος,
ὅπου |
[40] |
ὅτι
στεφανοῖ
αὐτὸν
ὁ
δῆμος
|
ὁ |
Ἀθηναίων
ἀρετῆς
ἕνεκα
καὶ
ἀνδραγαθίας, |
[150] |
οὗτος
ἀνήρ,
στεφανοῖ
ὁ
δῆμος
|
ὁ |
Ἀθηναίων
ἀρετῆς
ἕνεκα,
τὸν
κάκιστον, |
[200] |
ἀνθυποβάλλετε
αὐτῷ.
Ὁ
δὲ
δῆμος
|
ὁ |
Ἀθηναίων
ποῖ
καταφύγῃ,
Δημόσθενες;
Πρὸς |
[130] |
βοιωτιάζειν
ὑπομείνας
αἰτίαν,
ῥήτωρ
Πύρρανδρος
|
ὁ |
Ἀναφλύστιος,
ὃς
ἔτι
καὶ
νῦν |
[40] |
τὴν
ἐξουσίαν
δεδωκὼς
ἀνειπεῖν
ἢ
|
ὁ |
ἀπαγορεύων·
ὁπότε
δὲ
μηδὲν
τούτων |
[10] |
οἶμαι,
οἱ
δικασταί,
εἰ
φανήσεται
|
ὁ |
αὐτὸς
ἀνὴρ
ἐν
τῇ
αὐτῇ |
[230] |
οὐ
γὰρ
λήψεσθε.
(Οὗτος
μέντοι
|
ὁ |
αὐτὸς
ἐγκαταληφθεὶς
ὑπὸ
τῶν
νυνὶ |
[120] |
Θυτεῖον
ἐκεῖ
καλούμενον.
Καὶ
πάλιν
|
ὁ |
αὐτὸς
κῆρυξ
ἀναγορεύει,
τοὺς
ἱερομνήμονας |
[50] |
τὴν
ὑπάρχουσαν
εἰρήνην
τῇ
πόλει,
|
ὁ |
αὐτὸς
οὗτος
ῥήτωρ
ἔγραψε
τὸν |
[130] |
πρόξενος
ὢν
Θηβαίοις·
(εἶτα
Λεωδάμας
|
ὁ |
Ἀχαρνεύς,
οὐχ
ἧττον
Δημοσθένους
λέγειν |
[220] |
μὲν
γὰρ
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
οὐχ
|
ὁ |
βουλόμενος,
ἀλλ'
ὁ
δυναστεύων
δημηγορεῖ· |
[220] |
δημηγορεῖ·
ἐν
δὲ
ταῖς
δημοκρατίαις,
|
ὁ |
βουλόμενος,
καὶ
ὅταν
αὐτῷ
δοκῇ. |
[130] |
διορύξας,
ὁ
τὸν
Ἑλλήσποντον
ζεύξας,
|
ὁ |
γῆν
καὶ
ὕδωρ
τοὺς
Ἕλληνας |
[190] |
ἀπὸ
τῆς
ὑποθέσεως,
ἀναγνώσεται
ὑμῖν
|
ὁ |
γραμματεὺς
τὸ
ἐπίγραμμα,
ὃ
ἐπιγέγραπται |
[120] |
δὲ
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγνώσεται
ὑμῖν
|
ὁ |
γραμματεὺς
τὸ
ψήφισμα.
ΨΗΦΙΣΜΑ
(Τοῦ |
[60] |
κρίσεως
χρόνοι.
Κατηγόρει
μὲν
Λυκῖνος
|
ὁ |
γραψάμενος,
ἀπελογεῖτο
δὲ
Φιλοκράτης,
συναπελογεῖτο |
[160] |
ἑκάστην
ἡμέραν
ἐπίδοξος
ἦν
ἁλῶναι·
|
ὁ |
δ'
Ἀλέξανδρος
ἔξω
τῆς
ἄρκτου |
[160] |
πάσῃ
τῇ
δυνάμει
Δαρεῖος
κατεβεβήκει,
|
ὁ |
δ'
Ἀλέξανδρος
ἦν
ἀπειλημμένος
ἐν |
[80] |
ἔφη
καὶ
Φιλίππῳ.
Ἁλόνησον
ἐδίδου·
|
ὁ |
δ'
ἀπηγόρευε
μὴ
λαμβάνειν,
εἰ |
[140] |
μίαν
μόνον
συλλαβὴν
γράψαι
Δημοσθένην·
|
(ὁ |
δ'
εἰσάγων
ἦν
ὑμᾶς
εἰς |
[70] |
ψηφίσματι
μετὰ
τῶν
ἄλλων
παρεγγράψας,
|
ὁ |
δ'
ἐπιψηφίσας,
Δημοσθένης,
ἐν
ᾧ |
[160] |
οἰκουμένης
ὀλίγου
δεῖν
πάσης
μεθειστήκει·
|
ὁ |
δὲ
Ἀντίπατρος
πολὺν
χρόνον
συνῆγε |
[10] |
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
χρυσῷ
στεφάνῳ,
|
ὁ |
δὲ
αὐτὸς
ἀνὴρ,
μικρὸν
ἐπισχὼν, |
[20] |
καὶ
Κτησιφῶν
πολὺν
ποιήσονται
λόγον·
|
ὁ |
δέ
γε
νόμος,
βραχὺς
καὶ |
[250] |
ὡς
σωτῆρες
τῆς
πόλεως
ὄντες·
|
(ὁ |
δὲ
δῆμος,
ἐκ
τῆς
ἀθυμίας |
[210] |
καὶ
τὴν
ἐμπληξίαν
καὶ
δειλίαν·
|
ὁ |
δὲ
Δημοσθένης,
εἰς
αὑτὸν
μὲν |
[230] |
δήμῳ,
ἃ
σωφρονῶν
οὐκ
ἐδέξατο·
|
ὁ |
δὲ
κομίζων
ἦν
τὸ
χρυσίον |
[20] |
λόγου
καὶ
εὐθύνας
δῷ,
στεφανοῦν,
|
ὁ |
δὲ
Κτησιφῶν
Δημοσθένην,
τὸν
συλλήβδην |
[30] |
Ὁ
μὲν
οὖν
νομοθέτης
οὕτως·
|
ὁ |
δὲ
Κτησιφῶν
πῶς;
Ἀναγίγνωσκε
τὸ |
[170] |
δή,
τί
τούτων
ὑπάρχει
Δημοσθένει·
|
ὁ |
δὲ
λογισμὸς
ἔστω
ἐπὶ
πᾶσι |
[80] |
μόνον
ἀδωροδόκητον
ὀνομάζοντες
τῇ
πόλει·
|
ὁ |
δὲ
παριὼν,
ἀρχὰς
αὐτοῖς
ἐνεδίδου |
[30] |
ὀμωμόκατε
κατὰ
τοὺς
νόμους
ψηφιεῖσθαι·
|
ὁ |
δὲ
ῥήτωρ
γέγραφε
τὸν
ὑπεύθυνον |
[200] |
μὴ
κηρύττεσθαι
ἔξω
τῆς
ἐκκλησίας·
|
ὁ |
δὲ
ῥήτωρ,
ὁ
φεύγων
τὴν |
[60] |
δεῦρο
κήρυκα
καὶ
πρέσβεις
πέμπεσθαι·
|
ὁ |
δὲ
τῇ
πρεσβείᾳ
σπένδεται.
(Τὰ |
[10] |
ἐπαίνοις
καὶ
στεφάνοις
αἱ
εὔθυναι)
|
ὁ |
δὲ
τὸ
ψήφισμα
γράφων
ἐνδείκνυται |
[190] |
Ὁ
μὲν
γὰρ
κατήγορος
ἀπολογεῖται,
|
ὁ |
δὲ
φεύγων
τὴν
γραφὴν
κατηγορεῖ· |
[70] |
ἐβουθύτει,
καὶ
παρενόμει,
τὴν
μόνην
|
ὁ |
δείλαιος
καὶ
πρώτην
αὐτὸν
πατέρα |
[70] |
τῶν
πραγμάτων
(οὗτος
γάρ
ἐστιν
|
ὁ |
δεύτερος
καιρός)
καὶ
τί
ποτ' |
[70] |
προτέρᾳ
τῶν
ἐκκλησιῶν
δημηγοροῦντες.
Καὶ
|
ὁ |
δῆμος
ἀπῆλθε
τοιοῦτόν
τι
ὑπειληφώς, |
[40] |
νόμῳ,
ἐξεῖναι
στεφανοῦν,
ἐὰν
ψηφίσηται
|
ὁ |
δῆμος,
ἀπομνημονεύετε
αὐτοῖς
ὑποβάλλειν·
Ναί, |
[40] |
διεπράττοντο
ἀναγορεύεσθαι
ὅτι
στεφανοῖ
αὐτοὺς
|
ὁ |
δῆμος
(εἰ
οὕτω
τύχοι)
ὁ |
[190] |
ἔφη
γὰρ,
ὅτε
ἀρτίως
κατεληλύθει
|
ὁ |
δῆμος,
εἴ
τις
εἰσίοι
γραφὴ |
[30] |
τῷ
βουλευτηρίῳ
ἀνακηρύττεσθαι,
ἐὰν
δὲ
|
ὁ |
δῆμος,
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ,
ἄλλοθι |
[230] |
ἡ
ὀρχήστρα
χρυσῶν
στεφάνων,
οἷς
|
ὁ |
δῆμος
ἐστεφανοῦτο
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων, |
[150] |
ἀγαθοὶ
γενόμενοι,
μέχρι
μὲν
ἥβης
|
ὁ |
δῆμος
ἔτρεφε,
νυνὶ
δὲ,
καθοπλίσας |
[210] |
(ὃν
ἐχρῆν,
εἰ
καὶ
μανεὶς
|
ὁ |
δῆμος,
ἢ
τῶν
καθεστηκότων
ἐπιλελησμένος, |
[40] |
τῷ
θεάτρῳ,
ἐὰν
μὴ
ψηφίσηται
|
ὁ |
δῆμος,
ἵν'
ἡ
πόλις,
ἡ |
[220] |
ἀλλ'
ἀπεκρίνου,
ἐφ'
ᾧ
ἀνεβόησεν
|
ὁ |
δῆμος,
καὶ
ὅσοι
ξένοι
περιέστασαν |
[30] |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ,
ἐὰν
ψηφίσηται
|
ὁ |
δῆμος·
κατὰ
δὴ
τοῦτον
τὸν |
[190] |
ἔτι
τότε
πᾶσιν,
ὅτι
τηνικαῦτα
|
ὁ |
δῆμος
κατελύθη,
ἐπειδή
τινες
τὰς |
[90] |
εἰ
μνησθεὶς
τῶν
προτέρων
ἀδικημάτων
|
ὁ |
δῆμος,
μὴ
προσδέξαιτο
τὴν
συμμαχίαν· |
[40] |
ἄλλη
πόλις
στεφανοῖ·
εἰ
δὲ
|
ὁ |
δῆμος
ὁ
Ἀθηναίων,
ἀποδέδεικταί
σοι |
[40] |
τοὺς
Ἕλληνας,
ὅτι
στεφανοῖ
αὐτὸν
|
ὁ |
δῆμος
ὁ
Ἀθηναίων
ἀρετῆς
ἕνεκα |
[150] |
δὴ
καὶ
οὗτος
ἀνήρ,
στεφανοῖ
|
ὁ |
δῆμος
ὁ
Ἀθηναίων
ἀρετῆς
ἕνεκα, |
[180] |
ταύτην
τὴν
δωρεάν;
τησεν,
ἀλλ'
|
ὁ |
δῆμος
οὐκ
ἔδωκεν,
ἀλλ'
ἀντὶ |
[180] |
ἀνδρῶν
στεφανῶσαι.
Ἀχάριστος
ἄρ'
ἦν
|
ὁ |
δῆμος;
Οὔκ,
ἀλλὰ
μεγαλόφρων,
κᾀκεῖνοί |
[250] |
εἰ
τὸ
μὲν
βουλευτήριον
καὶ
|
ὁ |
δῆμος
παρορᾶται,
αἱ
δ'
ἐπιστολαὶ |
[250] |
οὗ
τελευτήσαντος
τὰς
θυγατέρας
ἐξέδωκεν
|
ὁ |
δῆμος,
σχετλιάζοντα
ἐπὶ
τῷ
τῆς |
[180] |
ᾖτησαν
δωρεάν,
καὶ
ἔδωκεν
αὐτοῖς
|
ὁ |
δῆμος
τιμὰς
μεγάλας,
ὡς
τότ' |
[10] |
ἐν
τῷ
Θησείῳ,
κἀκείνας
ἃς
|
ὁ |
δῆμος
χειροτονεῖ
ἐν
ἀρχαιρεσίαις,
στρατηγοὺς, |
[10] |
προσειπὼν
ἀρχὰς
ἁπάσας
εἶναι,
ἃς
|
ὁ |
δῆμος
χειροτονεῖ)
καὶ
τοὺς
ἐπιστάτας |
[60] |
ἤδη
οἱ
Φιλίππου
πρέσβεις,
βουλεύσηται
|
ὁ |
δῆμος
ὡς
τάχιστα
περὶ
τῶν |
[20] |
ὅτι
δὲ
ὄντως
ἦν
ὑπεύθυνος
|
ὁ |
Δημοσθένης,
ὅθ'
οὗτος
εἰσήνεγκε
τὸ |
[60] |
ἔχοντες
τὴν
δόξαν,
ὡς
ἄρα
|
ὁ |
Δημοσθένης
οὐδὲν
πώποτε
εἴρηκεν
ὑπὲρ |
[10] |
τῶν
δημοσίων
ἔργων
(ἔστι
δὲ
|
ὁ |
Δημοσθένης
τειχοποιὸς
ἐπιστάτης
τοῦ
μεγίστου |
[180] |
τὸν
δῆμον
καταγαγόντες;
Ἀριστείδης
δ'
|
ὁ |
δίκαιος,
ὁ
τὴν
ἀνόμοιον
ἔχων |
[190] |
οὐχὶ
Κέφαλος,
ὁ
παλαιὸς
ἐκεῖνος,
|
ὁ |
δοκῶν
δημοτικώτατος
γεγονέναι,
οὐχ
οὕτως, |
[220] |
ὀλιγαρχίαις
οὐχ
ὁ
βουλόμενος,
ἀλλ'
|
ὁ |
δυναστεύων
δημηγορεῖ·
ἐν
δὲ
ταῖς |
[190] |
δὲ
τοῦτο
γνώσεσθε.
(Ἀρχῖνος
γὰρ,
|
ὁ |
ἐκ
Κοίλης,
ἐγράψατο
παρανόμων
Θρασύβουλον |
[180] |
ψήφισμα
γράψας
καὶ
νικήσας
Ἀρχῖνος
|
ὁ |
ἐκ
Κοίλης,
εἷς
τῶν
καταγαγόντων |
[70] |
ὁ
ταῦτα
γράψας,
καὶ
τίς
|
ὁ |
ἐπιψηφίσασ.
ΨΗΦΙΣΜΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Καλόν,
ὦ |
[130] |
ὡς
οὐδεὶς
ἕτερος·
πάλιν
Θράσων
|
ὁ |
Ἑρχιεύς,
πρόξενος
ὢν
Θηβαίοις·
(εἶτα |
[40] |
ἀποδόντων
τοῖς
νομοθέταις,
ἀνῄρητ'
ἂν
|
ὁ |
ἕτερος
τῶν
νόμων,
ἤτοι
ὁ |
[60] |
ποιεῖσθαι·
τρίτον
δὲ,
ὅπως
Κερσοβλέπτης
|
ὁ |
Θρᾴκης
βασιλεὺς
μὴ
ἔσται
ἔνορκος, |
[70] |
ποιήσεται
τοὺς
ἀλλοτρίους,
οὐδέ
γε
|
ὁ |
ἰδία
πονηρὸς,
ἄν
ποτε
γένοιτο |
[110] |
Ἕλλησιν
ἐμάχοντο.
Μεταπεμψάμενος
δ'
ἐμὲ
|
ὁ |
ἱερομνήμων
ἠξίου
εἰσελθεῖν
εἰς
τὸ |
[90] |
ἔτι
δι'
ἀγγέλων,
ἀλλ'
αὐτὸς,
|
ὁ |
Καλλίας,
καὶ,
παρελθὼν
εἰς
τὴν |
[120] |
πόρρω
τῆς
ἡμέρας
οὔσης,
προσελθὼν
|
ὁ |
κῆρυξ
ἀνεῖπε,
Δελφῶν
ὅσοι
ἐπὶ |
[150] |
καὶ
βελτίοσι
προστάταις
ἐχρῆτο,
προελθὼν
|
ὁ |
κῆρυξ
καὶ
παραστησάμενος
τοὺς
ὀρφανοὺς, |
[240] |
εἶναι,
ὁποῖός
τις
ἂν
ᾖ
|
ὁ |
κηρυττόμενος·
ἔστι
δὲ
ὄνειδος
μὴ |
[40] |
πέμψασα
δεηθῇ
τοῦ
δήμου,
ἵν'
|
ὁ |
κηρυττόμενος
μείζω
χάριν
εἰδῇ
τῶν |
[130] |
ἐκείνοις
διακείμενοι·
πρῶτος
μὲν,
Θρασύβουλος
|
ὁ |
Κολλυτεύς,
ἀνὴρ
ἐν
Θήβαις
πιστευθεὶς |
[110] |
τῆς
τῶν
Θωκέων,
συμμαχίας,
ἣν
|
ὁ |
Κρωβύλος
ἐκεῖνος
ἔγραψε,
καὶ
ἄλλα |
[50] |
ἀληθὲς
εἶναι,
ὅ
τι
ἂν
|
ὁ |
λογισμὸς
αἱρῇ.
~Οὕτω
καὶ
νῦν |
[50] |
τῶν
λογισμῶν·
ἀλλ'
ὅμως,
ἐπειδὰν
|
ὁ |
λογισμὸς
συγκεφαλαιωθῇ,
οὐδείς
ἐστιν
οὕτω |
[220] |
ἀναγκαῖον
ῥηθῆναι,
οὐ
Δημοσθένους
ἦν
|
ὁ |
λόγος,
ἀλλ'
ἀνδρὸς
στρατηγοῦ,
μεγάλα |
[170] |
ὑμεῖς
μὴ
συνῄδειτε
αὐτῷ,
διατριβὴν
|
ὁ |
λόγος
ἄν
μοι
παρεῖχεν.
Ἐπειδὴ |
[50] |
πυνθάνομαι
μέλλειν
Δημοσθένην,
ἐπειδὰν
αὐτοῖς
|
ὁ |
λόγος
ἀποδοθῇ,
καταριθμεῖσθαι
πρὸς
ὑμᾶς, |
[190] |
νυνὶ
γιγνόμενον
πρᾶγμα
ὑπερκαταγέλαστόν
ἐστιν·
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
γραμματεὺς
ἀναγιγνώσκει
τὸ |
[60] |
αὐτὸν
ἤδη
στρατεία.
(Καὶ
ταῦθ'
|
ὁ |
μὲν
ἐξωνούμενος
οὐκ
ἠδίκει
(πρὸ |
[130] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀλειτήριε;
Εἰ
γὰρ
|
ὁ |
μὲν
κρατῶν
οὐκ
ἦλθεν
εἰς |
[20] |
ἐκεῖνο
ὑμῖν
ἐνδείξασθαι
βούλομαι,
ὅτι
|
ὁ |
μὲν
νομοθέτης,
ἐάν
τις
μιᾶς |
[30] |
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Ἀκούετε,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
|
ὁ |
μὲν
νομοθέτης
κελεύει
ἐν
τῷ |
[30] |
δὴ
τοὺς
προειρημένους
λόγους,
ὅτι
|
ὁ |
μὲν
νομοθέτης
τοὺς
ἐκ
τῶν |
[230] |
τὴν
αὐτὸς
αὑτοῦ
δυναστείαν.
Ἔπειθ'
|
ὁ |
μὲν
ὅρκος,
ὃν
ὀμωμοκὼς
δικάζει, |
[210] |
ὁ
τόνος
τῆς
φωνῆς;
Οὐχ
|
ὁ |
μὲν
τὴν
γραφὴν
φεύγων
ἐστὶ |
[130] |
τοῖς
μεθ'
ἡμᾶς
ἔφυμεν.
Οὐχ
|
ὁ |
μὲν
τῶν
Περσῶν
βασιλεύς,
ὁ |
[70] |
μετὰ
Φιλοκράτους
ἐποίησε.
(Λανθάνει
γὰρ
|
ὁ |
μὲν
Φιλοκράτης
ἐν
ψηφίσματι
μετὰ |
[50] |
τῷ
δήμῳ.
~Ἁπλοῦς
δὴ
παντάπασιν
|
ὁ |
μετὰ
ταῦτα
ἡμῖν
λόγος
γίγνεται, |
[250] |
οὐκ
ἂν
οἴεσθε
ἀναστενάξειν,
εἰ
|
ὁ |
μετὰ
τῶν
βαρβάρων
ὁμολογῶν
τοῖς |
[70] |
ποθ'
ὑμᾶς
εἰς
τὴν
ἀτυχίαν
|
ὁ |
μιαρὸς
ἄνθρωπος
ἐμβέβληκε,
ταῦτ'
ἤδη |
[100] |
τοῦ
κλέμματος
ἅψαι,
ὃ
ὑφείλετο
|
ὁ |
μιαρὸς
καὶ
ἀνόσιος
ἄνθρωπος,
ὅν |
[90] |
προαιρέσεων
οὐδεμιᾶς
ἀπέτυχε
Καλλίας·
ἀλλ'
|
ὁ |
μισοτύραννος
Δημοσθένης,
ὡς
αὐτὸς
προσποιεῖται, |
[160] |
καὶ
ὑμῶν
γιγνώσκει.
Οὗτός
ποτε
|
ὁ |
νεανίσκος,
ἑτέρων
τὴν
ὄψιν
διαφέρων |
[10] |
(Ὅταν
τοίνυν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ἃς
|
ὁ |
νομοθέτης
ἀρχὰς
ὀνομάζει,
οὗτοι
προσαγορεύωσι |
[20] |
βουλὴν
τοὺς
πεντακοσίους
ὑπεύθυνον
πεποίηκεν
|
ὁ |
νομοθέτης,
(καὶ
οὕτως
ἰσχυρῶς
ἀπιστεῖ |
[10] |
ἀρχάς
(ἁπάσας
ἑνὶ
περιλαβὼν
ὀνόματι
|
ὁ |
νομοθέτης,
καὶ
προσειπὼν
ἀρχὰς
ἁπάσας |
[40] |
γίγνωνται.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
προσέθηκεν
|
ὁ |
νομοθέτης,
μὴ
κηρύττεσθαι
τὸν
ἀλλότριον |
[20] |
δὲ
λόγῳ
ἐνεχυράζει
τὰς
οὐσίας
|
ὁ |
νομοθέτης
τὰς
τῶν
ὑπενθύνων,
ἕως |
[30] |
Οὐ
γὰρ,
οἶμαι,
ᾤετο
δεῖν
|
ὁ |
νομοθέτης
τὸν
ῥήτορα
σεμνύνεσθαι
πρὸς |
[0] |
τῆς
ἑαυτοῦ
παρρησίας.
Διόπερ
καὶ
|
ὁ |
νομοθέτης
τοῦτο
πρῶτον
ἔταξεν
ἐν |
[20] |
πόλει;
Αὐτὸς
ὑποβάλλει
καὶ
διδάσκει
|
ὁ |
νόμος
ἃ
χρὴ
γράφειν.
Κελεύει |
[10] |
δὲ
ἑτέραν
μὲν
φωνὴν
ἀφιῇ
|
ὁ |
νόμος,
ἑτέραν
δὲ
ὁ
ῥήτωρ, |
[10] |
τὰς
ἱερείας
ὑπευθύνους
εἶναι
κελεύει
|
ὁ |
νόμος,
καὶ
συλλήβδην
ἅπαντας,
καὶ |
[40] |
ἀναρρηθῇ,
ἱερὸν
εἶναι
τῆς
Ἀθηνᾶς
|
ὁ |
νόμος
κελεύει,
ἀφελόμενος
τὸν
στεφανούμενον. |
[20] |
Πάγῳ
ἐγγράφειν
πρὸς
τοὺς
λογιστὰς
|
ὁ |
νόμος
κελεύει
λόγον,
καὶ
εὐθύνας |
[240] |
βεβαιώσεις
(ὡς
περὶ
τῶν
κηρυγμάτων
|
ὁ |
νόμος
κελεύει
ποιεῖσθαι)
εἰς
βίον |
[10] |
τοὺς
τριηράρχους
ὑπευθύνους
εἶναι
κελεύει
|
ὁ |
νόμος,
οὐ
τὰ
κοινὰ
διαχειρίσαντας, |
[30] |
λέγε
τὸν
νόμον.
ΝΟΜΟΣ.
(Οὗτος
|
ὁ |
νόμος,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
καὶ
μάλα |
[100] |
Κιρραῖον
ὠνομασμένον
πεδίον,
καὶ
λιμὴν
|
ὁ |
νῦν
Ἐξάγιστος
καὶ
Ἐπάρατος
ὠνομασμένος. |
[70] |
ἐν
Μακεδονίᾳ,
ἐξὸν
μηδὲ
ἅπαξ,
|
ὁ |
νυνὶ
κελεύων
τῶν
Μακεδόνων
καταπτύειν. |
[80] |
ὅ
τ'
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Ταυροσθένης,
|
ὁ |
νυνὶ
πάντας
δεξιούμενος
καὶ
προσγελῶν, |
[180] |
τὸν
Πέρσην
ἐνικᾶτε,
ἢ
Δημοσθένης,
|
ὁ |
νυνὶ
τὴν
τάξιν
λιπών;
Μιλτιάδης |
[170] |
(Τούτῳ
πατὴρ
μὲν
ἦν
Δημοσθένης
|
ὁ |
Παιανιεύς,
ἀνὴρ
ἐλεύθερος
(οὐ
γὰρ |
[170] |
τοὺς
τῆς
πόλεως
νόμους,
Δημοσθένης
|
ὁ |
Παιανιεύς·
ἐξ
ἧς
ἡμῖν
ὁ |
[190] |
καὶ
πέντε·
ἀλλ'
οὐχὶ
Κέφαλος,
|
ὁ |
παλαιὸς
ἐκεῖνος,
ὁ
δοκῶν
δημοτικώτατος |
[170] |
κειμένους
νόμους.
Ὁ
γὰρ
Σόλων,
|
ὁ |
παλαιὸς
νομοθέτης,
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς |
[100] |
τρίτος
τῶν
καιρῶν,
μᾶλλον
δ'
|
ὁ |
πάντων
πικρότατος
χρόνος,
ἐν
ὧ |
[160] |
μάλα
δ'
ἔμελλεν,
ὡς
ἦν
|
ὁ |
παρὰ
σοῦ
λόγος,
συμπατηθήσεσθαι
ὑπὸ |
[40] |
τοίνυν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ἀληθὴς
ἦν
|
ὁ |
παρὰ
τούτων
λόγος,
καὶ
ἦσαν |
[170] |
ὁ
Παιανιεύς·
ἐξ
ἧς
ἡμῖν
|
ὁ |
περίεργος
καὶ
συκοφάντης
γεγένηται
Δημοσθένης. |
[130] |
ἡδίων
ῥήτωρ·
καὶ
οὗτος
Ἀρχέδημος
|
ὁ |
Πήληξ,
καὶ
δυνατὸς
εἰπεῖν,
καὶ |
[130] |
γὰρ
περὶ
τῶν
τοιούτων
Ἡσίοδος
|
ὁ |
ποιητὴς
ἀποφαίνεται·
λέγει
γάρ
που, |
[190] |
κατέλυσαν,
διὰ
τοῦτ'
αὐτούς
φησιν
|
ὁ |
ποιητὴς
τιμηθῆναι.
Ἔναυλον
γὰρ
ἦν |
[90] |
τὰς
συντάξεις·
ἐξ
ὧν
ἰσχύσειν
|
ὁ |
πόλεμος
ἔμελλεν,
ἄρδην
ἀπέδοτο,
καλλίστοις |
[220] |
ἀλλὰ
τοῖς
ἐπεξιοῦσι.
Σὺ
δὲ,
|
ὁ |
πολὺν
μὲν
τὸν
Ἀλέξανδρον
καὶ |
[80] |
ταραχῆς.
Οὗτός
ἐστιν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
|
ὁ |
πρῶτος
ἐξευρὼν
Σέρριον
Τεῖχος
καὶ |
[160] |
οὐδενὶ
φαίνεται
κεχρημένος.
Εἷς
μὲν
|
ὁ |
πρῶτος,
ὅτ'
εἰς
τὴν
ἀρχὴν |
[10] |
ἀφιῇ
ὁ
νόμος,
ἑτέραν
δὲ
|
ὁ |
ῥήτωρ,
τῷ
τοῦ
νόμου
δικαίῳ |
[0] |
καὶ
τοὺς
νόμους,
οὓς
ἐνομοθέτησεν
|
ὁ |
Σόλων
περὶ
τῆς
τῶν
ῥητόρων |
[170] |
τι
τῶν
βαρυτέρων
ἄθλων,
εἰ
|
ὁ |
στέφανος
ἐδίδοτο
μὴ
τῷ
κρατίστῳ, |
[180] |
ἀμείνων
ἀνὴρ
εἶναι
δοκεῖ
Θεμιστοκλῆς,
|
ὁ |
στρατηγήσας
ὅτ'
ἐν
τῇ
περὶ |
[180] |
μάχη
γέγραπται.
Τίς
οὖν
ἦν
|
ὁ |
στρατηγός;
Οὑτωσὶ
μὲν
ἐρωτηθέντες
ἅπαντες |
[70] |
ποτε
γένοιτο
δημαγωγὸς
χρηστός,
οὐδὲ
|
ὁ |
τὰ
φίλτατα
καὶ
οἰκειότατα
σώματα |
[120] |
(Τῇ
δὲ
ἐπιούσῃ
ἡμέρᾳ
Κόττυφος,
|
ὁ |
τὰς
γνώμας
ἐπιψηφίξων,
ἐκκλησίαν
ἐποίει |
[70] |
λέγω,
ἀνάγνωθί
μοι,
τίς
ἦν
|
ὁ |
ταῦτα
γράψας,
καὶ
τίς
ὁ |
[70] |
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Οὗτος
τοίνυν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
|
ὁ |
τηλικοῦτος
τὸ
μέγεθος
κόλαξ,
πρῶτος |
[180] |
καταγαγόντες;
Ἀριστείδης
δ'
ὁ
δίκαιος,
|
ὁ |
τὴν
ἀνόμοιον
ἔχων
ἐπωνυμίαν
Δημοσθένει; |
[180] |
τὴν
τάξιν
λιπών;
Μιλτιάδης
δέ,
|
ὁ |
τὴν
ἐν
Μαραθῶνι
μάχην
νικήσας, |
[40] |
ὁ
ἕτερος
τῶν
νόμων,
ἤτοι
|
ὁ |
τὴν
ἐξουσίαν
δεδωκὼς
ἀνειπεῖν
ἢ |
[60] |
εἶναι,
καὶ
τότε
μισοφίλιππος,
Δημοσθένης,
|
ὁ |
τὴν
ξενίαν
ἐμοὶ
προφέρων
τὴν |
[60] |
Φιλοκράτους
ἔγραψε
Δημοσθένης,
ἐὰν
αὐτὸς
|
ὁ |
τῆς
ἀληθείας
λογισμὸς
καταλάβῃ
τὸν |
[180] |
ἔστιν
ἰδεῖν.
Ἦν
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
τὸ
ψήφισμα
γράψας
καὶ
νικήσας |
[230] |
γνώμη
παρανομωτέρα
γεγένηται·
ἀλλ'
ὡς
|
ὁ |
τὸ
ψήφισμα
γράψας
οὐκ
ἐπιτήδειός |
[230] |
(Ἔπειτ'
ἔξεισιν
ἐκ
τοῦ
δικαστηρίου
|
ὁ |
τοιοῦτος
κριτὴς,
ἑαυτὸν
μὲν
ἀσθενῆ |
[50] |
ὑμῶν
ἐξαίφνης
ἀκούσασιν
ἀπιστότερος
προσπέπτωκεν
|
ὁ |
τοιοῦτος
λόγος,
ἐκείνως
τὴν
ὑπόλοιπον |
[150] |
ἀπεκάλεσε,
καὶ
γράψειν
ἔφη
ψήφισμα,
|
ὁ |
τοῖς
πολεμίοις
οὐδεπώποτ'
ἀντιβλέψας,
πέμπειν |
[130] |
καὶ
ὕδωρ
τοὺς
Ἕλληνας
αἰτῶν,
|
ὁ |
τολμῶν
ἐν
ταῖς
ἐπιστολαῖς
γράφειν, |
[130] |
ὁ
μὲν
τῶν
Περσῶν
βασιλεύς,
|
ὁ |
τὸν
Ἄθω
διορύξας,
ὁ
τὸν |
[130] |
βασιλεύς,
ὁ
τὸν
Ἄθω
διορύξας,
|
ὁ |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ζεύξας,
ὁ
γῆν |
[210] |
δάκρυα;
Τίς
ἡ
κραυγή;
Τίς
|
ὁ |
τόνος
τῆς
φωνῆς;
Οὐχ
ὁ |
[160] |
πιστεύεται)
ἔστι
τις
Ἀριστίων
Πλαταϊκός,
|
ὁ |
τοῦ
Ἀριστοβούλου
τοῦ
φαρμακοπώλου
υἱός, |
[180] |
χρυσῷ·
τότε
μὲν
γὰρ
ἦν
|
ὁ |
τοῦ
θαλλοῦ
στέφανος
τίμιος,
νυνὶ |
[100] |
ψηφίσματι.
(Ἐνταῦθ'
ἤδη
τέτακται
καὶ
|
ὁ |
τρίτος
τῶν
καιρῶν,
μᾶλλον
δ' |
[160] |
τὴν
Ἀσίαν
διέβη,
ἤκμαζε
δ'
|
ὁ |
τῶν
Περσῶν
βασιλεὺς
καὶ
ναυσὶ |
[40] |
ὁ
δῆμος
(εἰ
οὕτω
τύχοι)
|
ὁ |
τῶν
Ῥοδίων,
ἢ
Χίων,
ἢ |
[190] |
τὴν
ψῆφον
φέρειν·
λέγει
δὲ
|
ὁ |
φεύγων,
ἂν
ἄρα
ποθ'
ἅψηται |
[200] |
τῆς
ἐκκλησίας·
ὁ
δὲ
ῥήτωρ,
|
ὁ |
φεύγων
τὴν
γραφὴν,
οὐ
τοὺς |
[140] |
τὴν
τάξιν
αὐτοὺς
ἐνουθέτησεν,
ἀλλ'
|
ὁ |
Φωκικὸς
πόλεμος,
δεκέτης
γεγονὼς
ἀείμνηστον |
[80] |
δὲ
συγγνώμης
παρ'
ὑμῶν
Καλλίας
|
ὁ |
Χαλκιδεύς,
(μικρὸν
διαλιπὼν
χρόνον,
πάλιν |
[80] |
ὀνομαζόμενον
ὄρος
ὑπερεβάλομεν,
ἐνταῦθα
Καλλίας
|
ὁ |
Χαλκιδεύς,
ὃν
Δημοσθένης
μισθαρνῶν
ἐνεκωμίαζεν, |
[60] |
Ἀπέφυγε
Φιλοκράτης.
Μετὰ
ταῦτα
ἐπῄει
|
ὁ |
χρόνος·
Θεμιστοκλῆς
ἄρχων.
Ἐνταῦθ'
εἰσέρχεται |
[180] |
στέφανος
τίμιος,
νυνὶ
δὲ
καὶ
|
ὁ |
χρυσοῦς
καταπεφρόνηται·
καὶ
οὐδὲ
τοῦτο |