Paragraphes |
[250] |
δὲ
μία
ψῆφος
μετέπεσεν,
ὑπερώριστ'
|
ἄν |
ἢ
ἀπέθανε.
(Ἀντιθῶμεν
δὴ
τὸ |
[0] |
ἑκάστου
γνώμην
ἀποφαίνεσθαι·
οὕτω
γὰρ
|
ἄν |
μοι
δοκεῖ
ἥ
τε
πόλις |
[170] |
συνῄδειτε
αὐτῷ,
διατριβὴν
ὁ
λόγος
|
ἄν |
μοι
παρεῖχεν.
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ |
[220] |
τίς
ἂν
ἀποκρύψαι
χρόνος
δύναιτ'
|
ἄν, |
ὅτε,
νομοθετήσας
περὶ
τῶν
τριακοσίων |
[180] |
Οὑτωσὶ
μὲν
ἐρωτηθέντες
ἅπαντες
ἀποκρίναισθε
|
ἄν, |
ὅτι
Μιλτιάδης·
ἐκεῖ
δὲ
οὐκ |
[200] |
φεύγοντα
τὸν
δῆμον
καταγαγόντες,
οὐκ
|
ἄν |
ποθ'
ἡ
δημοκρατία
κατέστη·
νῦν |
[170] |
κρατίστῳ,
ἀλλὰ
τῷ
διαπραξαμένῳ;
Οὐδεὶς
|
ἄν |
ποτ'
ἠθέλησεν
ἐπασκεῖν.
~Νῦν
δ' |
[70] |
μισότεκνος,
καὶ
πατὴρ
πονηρὸς,
οὐκ
|
ἄν |
ποτε
γένοιτο
δημαγωγὸς
χρηστός,
οὐδὲ |
[70] |
οὐδέ
γε
ὁ
ἰδία
πονηρὸς,
|
ἄν |
ποτε
γένοιτο
δημοσίᾳ
χρηστός,
οὐδ' |
[120] |
οὔσης,
ἀπεληλυθότος
ἐμοῦ
(οὐ
γὰρ
|
ἄν |
ποτε
ἐπέτρεψα)
καὶ
τῶν
πολλῶν |
[10] |
τοὺς
νόμους
ἀναιρήσειν,
ἀλλ'
ὅσῳ
|
ἄν |
τις
ἄμεινον
λέγῃ
παράνομα
γεγραφὼς, |
[20] |
μὴ
ἀποδημεῖν.
Ὦ
Ἡράκλεις,
ὑπολάβοι
|
ἄν |
τις,
ὅτι
ἦρξα,
μὴ
ἀποδημήσω; |
[30] |
τοὺς
ἀντιδίκους
παρεχόμενος.
Πῶς
οὖν
|
ἄν |
τις
περιφανέστερον
ἐπιδείξειεν
ἄνθρωπον
παράνομα |
[240] |
Δημοσθένους
ἀνανδρίᾳ,
προσεικασθῆναι.
Πῶς
οὖν
|
ἄν |
τις
τὴν
τοιαύτην
αἰσχύνην
ἐκφύγοι; |
[170] |
καὶ
δειλίας
γραφαί.
Καίτοι
θαυμάσειεν
|
ἄν |
τις
ὑμῶν,
εἰ
εἰσὶ
φύσεως |
[50] |
Φιλοκράτης
ἐγράψατε.
(Ὑμῖν
γὰρ
ἐξεγένετ'
|
ἄν, |
ὦ
Ἀθηναῖοι,
τὴν
προτέραν
ἐκείνην |