Paragraphes |
[150] |
πόλεως
ἀγνωμοσύνῃ;
(Τίς
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
ἀλγήσειεν
ἄνθρωπος
Ἕλλην,
ἢ
καὶ |
[20] |
μηδὲν
ἔτι
περαιτέρω
δείξαιμι,
δικαίως
|
ἂν |
ἁλίσκοιτο
Κτησιφῶν·
αἱρεῖ
γὰρ
αὐτὸν |
[220] |
καὶ
τὰ
ἔργα
καταφεύγῃ,
τίς
|
ἂν |
ἀνάσχοιτο;
Οὗ
τὴν
γλῶτταν
ὥσπερ |
[230] |
καὶ
ζητῶ
πυθέσθαι,
πρὸς
τί
|
ἂν |
ἀποβλέψαντες
ἀποψηφίσαισθε
τὴν
γραφήν.
Πότερον |
[220] |
καὶ
τοὺς
τριηράρχους
ἁρπάγματα,
τίς
|
ἂν |
ἀποκρύψαι
χρόνος
δύναιτ'
ἄν,
ὅτε, |
[120] |
μόλις
ἐξεφύγομεν
εἰς
Δελφούς,
ἐκινδυνεύσαμεν
|
ἂν |
ἀπολέσθαι.
(Τῇ
δὲ
ἐπιούσῃ
ἡμέρᾳ |
[190] |
φέρειν·
λέγει
δὲ
ὁ
φεύγων,
|
ἂν |
ἄρα
ποθ'
ἅψηται
τοῦ
πράγματος, |
[240] |
δυνατὸς
εἶ
λέγειν·
καὶ
γὰρ
|
ἂν |
ἄτοπόν
σοι
συμβαίνοι,
εἰ
πρώην |
[140] |
βῆμα,
πρεσβεύσειν
μὲν
ἔφη
ὅποι
|
ἂν |
αὑτῷ
δοκῇ,
(κἂν
μὴ
ὑμεῖς |
[200] |
καλεῖς,
ἐπὶ
τὴν
δημοκρατίαν
καλεῖς·
|
ἂν |
δ'
ἄρα
ὑμῖν
δόξῃ
ἀκούειν, |
[160] |
σαυτὸν
ἐπὶ
τὸ
γεγενημένον
ἐπιγράψεις;
|
ἂν |
δ'
ἔλθῃ
φόβος
τις,
ἀποδράσῃ· |
[160] |
δ'
ἔλθῃ
φόβος
τις,
ἀποδράσῃ·
|
ἂν |
δὲ
θαρρήσωμεν,
δωρεὰς
αἰτήσεις,
καὶ |
[0] |
προεδρεύειν,
ἀλλ'
ἐκ
παρασκευῆς
καθεζόμενοι,
|
ἂν |
δέ
τις
τῶν
ἄλλων
βουλευτῶν |
[220] |
τοὺς
οἰκείους,
ἃ
ἐπιτηδεύσας
ὑγιὴς
|
ἂν |
ἐγένετο;
(Σαυτὸν
δ'
οὐκ
ἀντερωτᾷς, |
[230] |
τῶν
δικαστηρίων
ἰσχύσῃ;
(Ἡδέως
δ'
|
ἂν |
ἔγωγε,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ἀναλογισαίμην
ἐναντίον |
[240] |
εἰ
οὗτος
στεφανωθήσεται.
Καὶ
γὰρ
|
ἂν |
εἴη
δεινόν,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
εἰ |
[220] |
(Σαυτὸν
δ'
οὐκ
ἀντερωτᾷς,
τίς
|
ἂν |
εἴη
δημαγωγὸς
τοιοῦτος,
ὅστις
τὸν |
[220] |
ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
μέλλει·
τίς
|
ἂν |
εἴη
τοιοῦτος
ἰατρός,
ὅστις
τῷ |
[170] |
ἀπὸ
μὲν
τοῦ
πάππου
πολέμιος
|
ἂν |
εἴη
τῷ
δήμῳ
(θάνατον
γὰρ |
[200] |
ἔχων
λέγειν,
ἢ
πάντων
γ'
|
ἂν |
εἴην
ἀπορώτατος·
ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν |
[210] |
ἐν
ὑμῖν
λόγους
ἐμαυτῷ
ἀρρήτους
|
ἂν |
εἶναι
βουλοίμην,
οὔτε
τὰ
αὐτὰ |
[160] |
παραχωρῶ
σοι
τοῦ
βήματος
ἕως
|
ἂν |
εἴπῃς.
(Ἐπειδὴ
δὲ
σιγᾷς,
ὅτι |
[210] |
στεφανοῦσθαι.
Ἀλλ'
οἶμαι,
ταῦτα
μὲν
|
ἂν |
εἴποι
ἀνὴρ
ὄντως
βεβιωκὼς
μετ' |
[30] |
νόμων,
τοὺς
δὲ
καταλείπειν,
ὅπως
|
ἂν |
εἷς
ᾖ
νόμος,
καὶ
μὴ |
[110] |
ἡμέραις,
ἀλλ'
ὡς
ἐναγεῖς
ἐξείργετ'
|
ἂν |
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ.
(Ἅμα
δὲ |
[130] |
καὶ
ἡ
πατρίς,
ὅ
τι
|
ἂν |
ἐκείνῳ
δόξῃ,
καὶ
ἐν
τῇ |
[40] |
γὰρ
τὸν
χρυσοῦν
στέφανον,
ὃς
|
ἂν |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
τῷ
ἐν |
[200] |
τοῦθ'
ὑμῶν
μηδεὶς
καταλογιζέσθω,
ὃς
|
ἂν, |
ἐπανερομένου
Κτησιφῶντος,
εἰ
καλέσοι
Δημοσθένην, |
[150] |
τοῖς
παισὶν
αἴτιον,
τί
ποτ'
|
ἂν |
ἐρεῖ
ἢ
τί
φθέγξεται;
Καὶ |
[30] |
μιᾶς
πράξεως
ὑπεναντίους
ἀλλήλοις,
τί
|
ἂν |
ἔτι
ταύτην
εἴποι
τις
εἶναι |
[210] |
τὰ
αὐτὰ
τούτῳ
δημηγορήσας
δεξαίμην
|
ἂν |
ζῆν.
(Τὴν
δ'
ἐμὴν
σιωπήν, |
[240] |
ἡ
πόλις
εἶναι,
ὁποῖός
τις
|
ἂν |
ᾖ
ὁ
κηρυττόμενος·
ἔστι
δὲ |
[80] |
ἀφεῖσαν
ὑποσπόνδους
τοὺς
πολεμίους,
ἐκινδύνευσεν
|
ἂν |
ἡ
πόλις
αἴσχιστα
παθεῖν.
Οὐ |
[160] |
καὶ
πεζῇ
στρατιᾷ,
ἄσμενος
δ'
|
ἂν |
ἡμᾶς
εἰς
τὴν
συμμαχίαν
προσεδέξατο |
[200] |
δὲ
πάντων
προχειρότατα
ἀνθρώπων.
Οὐκ
|
ἂν |
θαυμάσαιμι
δὲ
εἰ,
μεταβαλλόμενος,
τοῖς |
[40] |
γὰρ
ὅτι
πόλις,
ἀλλ'
οὐδ'
|
ἂν |
ἰδιώτης
οὐδὲ
εἷς
οὕτως
ἀγεννὴς |
[210] |
ἃ
δὲ
σὺ
λέξεις,
εἴποι
|
ἂν |
κάθαρμα
ζηλοτυποῦν
ἀρετήν.
(Οὐ
γὰρ |
[160] |
καὶ
Περραιβοὺς
ἀφιστάναι.
Σὺ
γὰρ
|
ἂν |
κώμην
ἀποστήσειας;
Σὺ
γὰρ
ἂν |
[20] |
νομοθέτης
τὰς
τῶν
ὑπενθύνων,
ἕως
|
ἂν |
λόγον
ἀποδῶσι
τῇ
πόλει.
(Ναί· |
[20] |
ᾖ,
τοῦτον
οὐκ
ἐᾷ,
πρὶν
|
ἂν |
λόγου
καὶ
εὐθύνας
δῷ,
στεφανοῦν, |
[230] |
τῇ
τοῦ
δήμου
καταλύσει,
πρὶν
|
ἂν |
μεῖζον
τῶν
δικαστηρίων
ἰσχύσῃ;
(Ἡδέως |
[120] |
γῇ
τῇ
ἱερᾷ·
ἥτις
δ'
|
ἂν |
μὴ
παρῇ
πόλις,
εἴρξεται
τοῦ |
[240] |
γιγνώσκεσθαι
ὑπὸ
τῶν
εὖ
πεπονθότων,
|
ἂν |
μή
τις
συνείποι;
Ἐπερώτησον
δὴ |
[40] |
πρυτάνεων
ἀποδόντων
τοῖς
νομοθέταις,
ἀνῄρητ'
|
ἂν |
ὁ
ἕτερος
τῶν
νόμων,
ἤτοι |
[50] |
ὁμολογήσας
ἀληθὲς
εἶναι,
ὅ
τι
|
ἂν |
ὁ
λογισμὸς
αἱρῇ.
~Οὕτω
καὶ |
[250] |
τοὺς
τάφους
τῶν
προγόνων
οὐκ
|
ἂν |
οἴεσθε
ἀναστενάξειν,
εἰ
ὁ
μετὰ |
[230] |
τὸν
τοιοῦτον
ἄνθρωπον
στεφανῶτε,
οὐκ
|
ἂν |
οἴεσθε
ἐν
ταῖς
τῶν
Ἑλλήνων |
[140] |
ἀπαρασκεύῳ
τῇ
πόλει.
(Τί
γὰρ
|
ἂν |
οἴεσθε
Φίλιππον
ἐν
τοῖς
τότε |
[170] |
ἢ
ἐπὶ
τῶν
προγόνων,
ἅπαντες
|
ἂν |
ὁμολογήσαιτε,
ἐπὶ
τῶν
προγόνων.
Ἄνδρες |
[210] |
τὴν
Ἥραν
νύκτωρ
διειλεγμένου.
Πῶς
|
ἂν |
οὖν
ἐγὼ
προενεδεικνύμην
Ἀλεξάνδρῳ;
Εἴ |
[110] |
ἐκεῖνον
τὸν
Ἀναγυράσιον,
ὃν
ἐβουλόμην
|
ἂν |
πολλῶν
ἕνεκα
ζῆν,
καὶ
Θρασυκλέα |
[110] |
ἢ
πρότερον
συμβέβηκεν
αὐτῷ,
ὅτου
|
ἂν |
προσάψηται,
ἢ
ἀνδρὸς
ἰδιώτου,
ἢ |
[160] |
ἂν
κώμην
ἀποστήσειας;
Σὺ
γὰρ
|
ἂν |
προσέλθοις
μὴ
ὅτι
πρὸς
πόλιν, |
[240] |
πόλεως
γεγονὼς,
ἑαυτὸν
ἐγκωμιάζῃ,
τίς
|
ἂν |
τὰ
τοιαῦτα
καρτερήσειεν
ἀκούων;
(Ἀπὸ |
[0] |
αἰσχυνθείη
τὴν
τάξιν
λιπεῖν,
ἣν
|
ἂν |
ταχθῇ
ἐν
τῷ
πολέμῳῳ,
οὕτω |
[120] |
μιᾶς
πόλεως,
ἧς
ἐγὼ
οὔτ'
|
ἂν |
τοὔνομα
εἴποιμι,
μήθ'
αἱ
συμφοραὶ |
[240] |
πολλὰ
καὶ
καλὰ
σύνισμεν
ἔργα,
|
ἂν |
τοὺς
καθ'
ἑαυτῶν
ἐπαίνους
λέγωσιν, |
[160] |
βίου
ἐστίν.
(Οἶμαι
τοίνυν
ἅπαντας
|
ἂν |
ὑμᾶς
ὁμολογῆσαι
τάδε
δεῖν
ὑπάρξαι |
[0] |
παράνομον
πολιτείαν
πολιτευόμενοι·
ἀλλ'
ὥσπερ
|
ἂν |
ὑμῶν
ἕκαστος
αἰσχυνθείη
τὴν
τάξιν |
[40] |
ἀφελόμενος
τὸν
στεφανούμενον.
Καίτοι
τίς
|
ἂν |
ὑμῶν
τολμήσειε
τοσαύτην
ἀνελευθερίαν
καταγνῶναι |
[230] |
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων
στεφανούμενον,
οὐδεὶς
|
ἂν |
ὑμῶν
ὑπομείνειεν,
ὅτι
φησὶν
Ὅμηρος |
[190] |
οὓς
ὑμεῖς
ἀχαρίστους
εἶναι
δικαίως
|
ἂν |
ὑπολαμβάνοιτε.
Εἰ
γάρ
τις
ἐν |
[110] |
ἄνδρες
Ἕλληνες,
εἰ
ἐσωφρονεῖτε,
οὐδ'
|
ἂν |
ὠνομάζετε
τοὔνομα
τοῦ
δήμου
τοῦ |