Livre, Chap.
[12, 62]	δεῖ ὑπὲρ τοῦ μισθοῦ τὴν	ὕβριν.	~Ἀρχεδίκης τις ἠράσθη τῆς ἐν
[12, 51]	ἐξαναστὰς ἀπιὼν ᾤχετο, καὶ ἔλεγεν	ὑβρίσθαι,	ἐμμελῶς πάνυ τοῦ Φιλίππου τὴν
[12, 51]	καὶ ὁ Φίλιππος Φίλιππος Μενεκράτει	ὑγιαίνειν.	συμβουλεύω σοι προσάγειν σεαυτὸν ἐπὶ
[12, 57]	Δίρκη καθαρῷ καὶ ἡδεῖ ῥέουσα	ὕδατι	παρὰ πάντα τὸν πρόσθεν χρόνον,
[12, 40]	τῷ στρατοπέδῳ, εἴ τις ἔχει	ὕδωρ	ἐκ τοῦ Χοάσπου, ἵνα δῷ
[12, 40]	ἀλαζονείας πεπληρωμένα, καὶ οὖν καὶ	ὕδωρ	ἠκολούθει τὸ ἐκ τοῦ Χοάσπου.
[12, 43]	εὐπόρων δούλοις, οὓς συνεξέπεμπον τοῖς	υἱοῖς	οἱ πατέρες συναγωνιουμένους ἐν τοῖς
[12, 49]	εἴ τι λέγοι πρὸς τὸν	υἱόν.	ὃ δὲ ἐπισκήπτω αὐτῷ μηδὲν
[12, 26]	καὶ Πρωτέας ὁ Λανίκης μὲν	υἱός,	Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ βασιλέως σύντροφος.
[12, 43]	νόθους ἐτέλει. ὁ δὲ τούτου	υἱὸς	Ἀμύντας ὑπηρέτης Ἀερόπου καὶ δοῦλος
[12, 43]	γένος ἦν, ἀδόξου δέ τινος	υἱός.	Εὐμένης δὲ πατρὸς ἀπόρου καὶ
[12, 43]	ἐν τοῖς χρησμοῖς φωνάς, Θρᾴττης	υἱὸς	ἦν, καὶ ἐκαλεῖτο ἡ μήτηρ
[12, 43]	δὲ ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς δούλης	υἱὸς	ἦν τῆς Σιμίχης. Μενέλαος ὁ
[12, 56]	ἀνδρὸς κριὸς εἶναι μᾶλλον ἢ	υἱός.	ᾐνίττετο δὲ ὅτι τῶν θρεμμάτων
[12, 15]	κάλαμον περιβὰς ἵππευε μετὰ τοῦ	υἱοῦ	παιδὸς ὄντος, καὶ πρὸς τὸν
[12, 1]	ἀλλὰ καὶ τῶν τοῦ βασιλέως	υἱῶν	καὶ τῶν συγγενῶν παρεμυθήσατο Ἀρταξέρξην,
[12, 31]	ἐν τοῖς πάλαι ὀνόματα καταλέξω	ὑμῖν.	Πράμνειόν τινα ἐκάλουν, ἱερὸς δὲ
[12, 55]	τινὰς ᾄδουσιν. ἔστι δὲ τοῖς	ὕμνοις	ἡ ὑποθήκη ἐκείνη. ἀγαθοὺς ἄνδρας
[12, 55]	οἱ Λίβυες θάπτουσι διαπρεπῶς, καὶ	ὕμνους	τινὰς ᾄδουσιν. ἔστι δὲ τοῖς
[12, 58]	πλησίον ὁρᾶτε‘ εἶπε τὸν ἀθλητὴν	ὑμῶν	τὸν μέγαν ὑπὸ παιδίσκης ἐκτραχηλιζόμενον.
[12, 1]	αὐτῇ κατὰ τοῦ προσώπου φῦμα	ὑπ´	αὐτὸ τὸ γένειον, καὶ ἦν
[12, 1]	ὁ Κῦρος, ἀντηρᾶτο δὲ καὶ	ὑπ´	ἐκείνης, καὶ ἐς τοσοῦτον ἀμφοῖν
[12, 15]	τοι καὶ ὁ Εὐριπίδης ἡμῖν	ὑπαινίττεται,	ποιήσας τὸν αὐτὸν τοῦτον θεὸν
[12, 1]	χρηστά, τὴν μέλλουσαν αὐτῆς τύχην	ὑπαινιττόμενος,	ὅτι καλῷ καὶ ἀγαθῷ συνέσται
[12, 14]	ἀνασεσύρθαι αὐτῷ, ξανθὴν δὲ εἶναι·	ὑπαναφύεσθαι	δέ τι ἐκ τοῦ εἴδους
[12, 38]	οἱ Σάκαι ἐς οἴκους τινὰς	ὑπάντρους	καὶ κατασκίους ἀποκρύπτονται. ~Περδίκκας ὁ
[12, 44]	Συρακούσας ἦλθον καὶ εἶδον ἵππους	ὑπεζευγμένους	καὶ βόας ἐλαυνομένους, ἔφευγον βοῶντες·
[12, 1]	παρελθοῦσαι ἀντέβλεπον τῷ Κύρῳ καὶ	ὑπεμειδίων	καὶ φαιδρότητα προσεποιοῦντο· ἥ γε
[12, 1]	μὲν ἠνείχοντο, ἣ δὲ οὐχ	ὑπέμενεν·	ἄκρᾳ γὰρ τῇ χειρὶ μόνον
[12, 1]	περιβαλέσθαι ποικίλον ἠξίου, οὔτε λούσασθαι	ὑπέμενεν,	ἀνευφημήσασα δὲ θεοὺς πάντας ἐκάλει
[12, 64]	Τροίᾳ, ὅπερ Ὅμηρος ᾄδει, λέγων	ὑπὲρ	Αἰνείου τὸν Ἀπόλλωνα ἐς μέσους
[12, 47]	εὐνῆς οὐ διεφύλαξεν. ἐπεὶ δὲ	ὑπὲρ	αὐτῆς ἀπελογήσατο ἡ Ἀριστομάχη, τὴν
[12, 9]	ἔπαιζον. γίνεται δὲ δύο παίδων	ὑπὲρ	γραμμῆς φιλοτιμία, καὶ ὁ εἷς
[12, 1]	δὲ καὶ ἡ Πελοπόννησος τῶν	ὑπὲρ	Κύρου τε καὶ ἐκείνης λόγων,
[12, 1]	Ἀσπασία μὲν οὖν μεγαλοφρόνως καὶ	ὑπὲρ	τὰς γυναῖκας βασιλικῶς τὰ ἐναντία
[12, 52]	ἐκκαλύψαντος. ~Ἰσοκράτης ὁ ῥήτωρ ἔλεγεν	ὑπὲρ	τῆς Ἀθηναίων πόλεως ὁμοίαν εἶναι
[12, 49]	ἐπισκήπτω αὐτῷ μηδὲν Ἀθηναίοις μνησικακεῖν	ὑπὲρ	τῆς παρ´ αὐτῶν φιλοτησίας, ἣν
[12, 28]	Θεόπης καὶ Εὐβούλης. ταύτας δὲ	ὑπὲρ	τῆς πόλεως τῆς Ἀθηναίων ἀναιρεθῆναι
[12, 62]	τὰ δέοντα, τὴν πλίνθον λαβὼν	ὑπὲρ	τῆς συμβουλῆς μισθὸν ἀπέρχεται· μαστιγοῦται
[12, 36]	δὲ Ἀρκάς. ~Ἐοίκασιν οἱ ἀρχαῖοι	ὑπὲρ	τοῦ ἀριθμοῦ τῶν τῆς Νιόβης
[12, 45]	οἰκίας ἐκτεθέντι μέλιτται τροφοὶ ἐγένοντο,	ὑπὲρ	τοῦ γάλακτος παρατιθεῖσαι μέλι. ~Διονύσιον
[12, 64]	ἐγένετο, ἀδελφὴ τρόπον τινὰ τῆς	ὑπὲρ	τοῦ εἰδώλου τοῦ ἐν Τροίᾳ,
[12, 62]	κρίσιν οὐκ ἀνταξίαν ἀντικρίνειν δεῖ	ὑπὲρ	τοῦ μισθοῦ τὴν ὕβριν. ~Ἀρχεδίκης
[12, 64]	ἐπεὶ δὲ κατέλαβε τὸν Πτολεμαῖον,	ὑπὲρ	τοῦ νεκροῦ μάχη καρτερὰ πάνυ
[12, 1]	ἐπεσταλμένοις ἢ τῷ χρυσῷ· καὶ	ὑπὲρ	τούτων ἠμείψατο τὴν Ἀπασίαν μεγάλοις
[12, 48]	εἴ τι χρὴ πιστεύειν τοῖς	ὑπὲρ	τούτων ἱστοροῦσιν. ~Φωκίων ὁ τοῦ
[12, 46]	Γαλεῶται πρὸς τὸν Διονύσιον ἐρόμενον	ὑπὲρ	τούτων, ὅτι ταῦτα μοναρχίαν δηλοῖ.
[12, 1]	σύνεσιν εἶχε. πολλάκις γοῦν καὶ	ὑπὲρ	τῶν ἐπειγόντων ἐχρήσατο αὐτῇ συμβούλῳ
[12, 1]	ἔργα. ἔσπευδον οὖν ἄλλη ἄλλην	ὑπερβαλέσθαι	τῷ κάλλει. ἡ δὲ Ἀσπασία
[12, 1]	τῶν γυναικῶν ἦγε, καὶ ἐς	ὑπερβολὴν	ἐτίμα δι´ ὧν ἔσπευδεν αὐτῇ
[12, 43]	οἰκίας τῆς Τιμοθέου καὶ Κόνωνος.	Ὑπερβόλου	δὲ καὶ Κλεοφῶντος καὶ Δημάδου,
[12, 17]	μετεπέμπετο ἡ Λάμια, ὃ δὲ	ὑπερεῖδε	τὴν κλῆσιν. ~Τὸν Φάωνα κάλλιστον
[12, 1]	μαζῶν προσήψατο, ἀλλὰ ἐνταῦθα μὲν	ὑπερηγάσθη	τὴν εὐγένειαν οὐ Περσικῶς ὁ
[12, 1]	ποτε ἀνθρώποις. χρόνῳ δὲ ὕστερον	ὑπερηράσθη	μὲν ταύτης ὁ Κῦρος, ἀντηρᾶτο
[12, 1]	ἔδειξεν αὐτὸν ὁ Κῦρος, θαυμαζόντων,	ὑπερησθεὶς	τῷ κειμηλίῳ, παραχρῆμα ἐς Ἀσπασίας
[12, 1]	εἰ δὲ χαλεπαίνεις, ἀπαλλάττομαι ὀπίσω.	ὑπερήσθη	τῇ κηδεμονίᾳ ὁ Πέρσης, καὶ
[12, 1]	ἔφατο αὐτὸν οἰμώξεσθαι τοιαῦτα δρῶντα.	ὑπερήσθη	τούτοις ὁ Κῦρος. ἐπανισταμένης τε
[12, 31]	οἶνον μιγνύντες οὕτως ἔπινον, καὶ	ὑπερησπάζοντο	τὴν τοιαύτην κρᾶσιν· καὶ ἐκαλεῖτο
[12, 63]	Ναυκράτει ἑταίρας. ἣ δὲ ἦν	ὑπερήφανος	καὶ δεινῶς φορτικὴ καὶ ἁδροὺς
[12, 49]	ὅστις δὲ οὐκ ἐπαινεῖ καὶ	ὑπερθαυμάζει	τὸν ἄνδρα, δοκεῖ μοι μέγα
[12, 1]	ἦν. συνεμάχετο δὲ πρὸς τὸ	ὑπερφιλεῖσθαι	καὶ ὅτι σύνεσιν εἶχε. πολλάκις
[12, 1]	ὁ πατὴρ ἰατρῷ· ὃ δὲ	ὑπέσχετο	ἰάσασθαι, εἰ λάβοι τρεῖς στατῆρας.
[12, 1]	ἔτι παιδίον οὖσαν ἐκάλουν Μιλτώ.	ὑπέφαινε	δὲ καὶ τὰ χείλη ἐρυθρά,
[12, 43]	ὁ δὲ τούτου υἱὸς Ἀμύντας	ὑπηρέτης	Ἀερόπου καὶ δοῦλος ἐπεπίστευτο. Περσεὺς
[12, 33]	ἀπορρήτων, καὶ ᾔτει χρήματα, καὶ	ὑπισχνεῖτο	ἀποκτενεῖν φαρμάκοις τὸν Πύρρον. οἳ
[12, 1]	ἀφίκετό οἱ εὖ μάλα εὔκαιρος	ὕπνος,	καὶ ἅμα τῷ ὕπνῳ περιστερὰ
[12, 20]	τὴν ἀηδόνα μόνην ὀρνίθων ἀμοιρεῖν	ὕπνου	καὶ διὰ τέλους ἀγρυπνεῖν. τὴν
[12, 20]	καὶ ταύτην, ἀποβεβληκέναι δὲ τοῦ	ὕπνου	τὸ ἥμισυ. τιμωρίαν δὲ ἄρα
[12, 1]	εὔκαιρος ὕπνος, καὶ ἅμα τῷ	ὕπνῳ	περιστερὰ παραγίνεται, καὶ γενομένη γυνὴ
[12, 42]	δὲ τὸν Θυέστου καὶ Πελοπίας	ὑπὸ	αἰγός. ~Δαρεῖον ἀκούω τὸν Ὑστάσπου
[12, 43]	ὁ δὲ τελευταῖος Δαρεῖος, ὁ	ὑπὸ	Ἀλεξάνδρου νικηθεὶς, δοῦλος ἦν. Ἀρχέλαος
[12, 15]	καὶ Σωκράτης δὲ κατελήφθη ποτὲ	ὑπὸ	Ἀλκιβιάδου παίζων μετὰ Λαμπροκλέους ἔτι
[12, 42]	τὸν Ἀλόπης. Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου	ὑπὸ	ἄρκτου φασὶ τραφῆναι, Αἴγισθον δὲ
[12, 1]	καὶ καταλαβὼν αὐτὴν καθεύδουσαν, ὑποδὺς	ὑπὸ	θοιμάτιον καὶ παρακλιθεὶς ἠρέμα, ἀψοφητὶ
[12, 1]	Ἀσπασία, ὅμως ἐν τῷ φιλεῖσθαι	ὑπὸ	Κύρου ἐβούλετο τῆς Κῦρον τεκούσης
[12, 58]	τὸν ἀθλητὴν ὑμῶν τὸν μέγαν	ὑπὸ	παιδίσκης ἐκτραχηλιζόμενον. ~Πυθαγόρας ἔλεγε δύο
[12, 1]	πενομένη δὲ ἐκείνη καὶ τρεφομένη	ὑπὸ	πατρὶ καὶ αὐτῷ πένητι περίεργον
[12, 1]	σφόδρα ἤλγει. ἀδείπνῳ δὲ οὔσῃ	ὑπὸ	τῆς ἀνίας ἀφίκετό οἱ εὖ
[12, 52]	ἑταίραις. καὶ γὰρ τοὺς ἁλισκομένους	ὑπὸ	τῆς ὥρας αὐτῶν βούλεσθαι συνεῖναι
[12, 64]	νεκρὸν ὁσίας, ὅσον τὰ προλεχθέντα	ὑπὸ	τοῦ Ἀριστάνδρου ἀνέφλεγεν αὐτὸν καὶ
[12, 9]	διδασκαλείου· οἱ δὲ παῖδες ἀφεθέντες	ὑπὸ	τοῦ διδασκάλου ἔπαιζον. γίνεται δὲ
[12, 23]	ἀλλὰ μηδὲ πιμπραμένων αὐτῶν περιλαμβανομένους	ὑπὸ	τοῦ πυρός. πολλοὶ δὲ καὶ
[12, 54]	καὶ τὴν πατρίδα κατῴκισε κατεσκαμμένην	ὑπὸ	τοῦ Φιλίππου. ~Τοὺς ὑπὸ τῶν
[12, 11]	κληθὲν νόμισμα Αἰγιναῖον. ~Ὅτι Ῥωμαῖοι	ὑπὸ	τῷ λόφῳ τῷ Παλλαντίῳ Πυρετοῦ
[12, 55]	κατεσκαμμένην ὑπὸ τοῦ Φιλίππου. ~Τοὺς	ὑπὸ	τῶν ἐλεφάντων ἢ ἐν ταῖς
[12, 1]	διεσκευασμέναι· αἱ μὲν γὰρ τρεῖς	ὑπὸ	τῶν οἰκείων γυναικῶν, αἳ ἔτυχον
[12, 9]	ἀκρατῶς ἔχειν φθόνου καὶ δεινῶς	ὑπὸ	τῶν πολιτῶν μεμισῆσθαι, εἴ γε
[12, 1]	καὶ φαρμάκοις. ἦσαν δὲ καὶ	ὑπὸ	τῶν τροφέων δεδιδαγμέναι ὅπως τε
[12, 64]	πρὸς αὐτὸν ὅτι ἄρα ἡ	ὑποδεξαμένη	γῆ τὸ σῶμα, ἐν ᾧ
[12, 32]	ὁ Ἀκραγαντῖνος ἁλουργεῖ ἐχρήσατο καὶ	ὑποδήμασι	χαλκοῖς. Ἱππίαν δὲ καὶ Γοργίαν
[12, 1]	τῶν τροφέων δεδιδαγμέναι ὅπως τε	ὑποδραμεῖν	χρὴ τὸν Κῦρον καὶ τίνα
[12, 1]	ἡμέρας, καὶ καταλαβὼν αὐτὴν καθεύδουσαν,	ὑποδὺς	ὑπὸ θοιμάτιον καὶ παρακλιθεὶς ἠρέμα,
[12, 37]	τε ἥψατο τῶν καμήλων καὶ	ὑποζυγίων	ἄλλων καὶ οἱ σὺν αὐτῷ.
[12, 23]	τοὺς Κελτούς. τῶν ᾀσμάτων γοῦν	ὑποθέσεις	ποιοῦνται τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἀποθανόντας
[12, 55]	ἔστι δὲ τοῖς ὕμνοις ἡ	ὑποθήκη	ἐκείνη. ἀγαθοὺς ἄνδρας εἶναι λέγει
[12, 13]	ἦν λαλῶν, καὶ ἐδόκει φορτικός.	ὑπολαβοῦσα	οὖν ἡ Γνάθαινα πρὸς αὐτὸν
[12, 9]	ἐξαράξαιμι. τοῦτο ἐκεῖνος ἀκούσας καὶ	ὑπολαβὼν	ἀκρατῶς ἔχειν φθόνου καὶ δεινῶς
[12, 52]	μηδένα εὐτελῶς οὕτω παραφρονεῖν, ὡς	ὑπομεῖναι	ἂν συνοικῆσαί τινι αὐτῶν. καὶ
[12, 1]	ἁπτομένου μὴ δυσχερᾶναι καὶ φιλοῦντος	ὑπομεῖναι,	ἑταιρικὰ εὖ μάλα μαθήματα καὶ
[12, 1]	πατρί, δουλείαν σαφῆ καὶ ὡμολογημένην	ὑπομένειν	πιστεύουσα τὴν ἔξω τῆς συνηθείας
[12, 23]	δὲ καὶ ἐπικλύζουσαν τὴν θάλατταν	ὑπομένουσιν.	εἰσὶ δὲ καὶ οἳ ὅπλα
[12, 23]	ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις σεμνυνόμενοι καὶ	ὑπομνήματα	αὑτῶν τῆς ἀρετῆς ἀπολείποντες Ἑλληνικῶς.
[12, 27]	γὰρ τῶν ἐξ αἰῶνος νεκροὺς	ὑποσπόνδους	ἀποδοῦναι ταφησομένους, εἰωθότων τῶν τότε
[12, 33]	οἳ δὲ οὐ προσήκαντο τὴν	ὑπόσχεσιν·	δι´ ἀρετῆς γὰρ ἴσασι Ῥωμαῖοι
[12, 43]	ὑπὸ αἰγός. ~Δαρεῖον ἀκούω τὸν	Ὑστάσπου	φαρετροφόρον Κύρου γενέσθαι. ὁ δὲ
[12, 47]	τὸν ἐξ αὐτοῦ παῖδα ἐφύλαττεν.	ὕστερον	δὲ τὴν γυναῖκα ἄκουσαν δορυφόρῳ
[12, 1]	φίλτρον ἐνείργαστο αὐτῇ. χρόνῳ δὲ	ὕστερον	Τιριδάτης ὁ εὐνοῦχος ἀποθνήσκει, κάλλιστος
[12, 1]	ὡμίλησέ ποτε ἀνθρώποις. χρόνῳ δὲ	ὕστερον	ὑπερηράσθη μὲν ταύτης ὁ Κῦρος,
[12, 16]	ἡγεμονικῷ, Πτολεμαίου δὲ τὸ δεξιὸν	ὑφεωρᾶτο,	Ταρρίου δὲ ἐδεδίει τὸ ἄτακτον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/02/2008