HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉLIEN, Histoires diverses, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


λ  =  73 formes différentes pour 103 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[12, 22]   Τίτορμον τὸ σῶμα ἰδεῖν, ἐβούλετο  λαβεῖν   αὐτοῦ ἰσχύος πεῖραν. δὲ
[12, 53]   φιλονεικησάντων Ἀθηναίων πρὸς Φίλιππον καὶ  λαβεῖν   οὐ θελησάντων. ~Ἀλέξανδρον Ἀριστοτέλης ὀργιζόμενον
[12, 53]   πρὸς Ἀθηναίους διαφορᾶς τὴν ἀρχὴν  λαβεῖν   φασι, τόν γε μὴν Πελοποννήσιον
[12, 1]   δὲ ὑπέσχετο ἰάσασθαι, εἰ  λάβοι   τρεῖς στατῆρας. δὲ ἔφατο
[12, 63]   καὶ ἁδροὺς ᾔτει μισθούς, καὶ  λαβοῦσα   πρὸς ὀλίγον ἂν ὡμίλησε τῷ
[12, 1]   τῷ ὅρμῳ. καὶ Παρύσατις  λαβοῦσα   τὸ δῶρον οὐδὲν ἔλαττον ἥσθη
[12, 60]   πῶς τοσαύτην παρὰ τοῦ πατρὸς  λαβὼν   ἀρχὴν εἶτα οὐ διεσώσατο αὐτήν;
[12, 62]   παραινεῖν τὰ δέοντα, τὴν πλίνθον  λαβὼν   ὑπὲρ τῆς συμβουλῆς μισθὸν ἀπέρχεται·
[12, 21]   θρηνοῦσαι καὶ ὡς ἔνι μάλιστα  λαθεῖν   σπεύδουσαι ἀπηλλάττοντο, καταλιποῦσαι τοὺς νεκροὺς
[12, 21]   ἐν τῷ πολυανδρίῳ θάψαι,  λάθρᾳ   ἐς τὰ οἰκεῖα ἠρία ἐκόμιζον
[12, 5]   Ἑρμοῦ τὰ νόμιμα ἐκμουσωθῆναι. ~Ὅτι  Λαῒς   ἑταίρα, ὥς φησιν Ἀριστοφάνης
[12, 43]   καὶ Γύλιππος καὶ Λύσανδρος ἐν  Λακεδαίμονι   Μόθακες ἐκαλοῦντο. ὄνομα δὲ ἦν
[12, 50]   μέγα τοιοῦτος ἐννοεῖν οὐδέν.  ~Λακεδαιμόνιοι   μουσικῆς ἀπείρως εἶχον· ἔμελε γὰρ
[12, 50]   οὐ δὲ ἀδύνατος εἰπεῖν, ὡς  Λακεδαιμόνιος.   ~Μενεκράτης ἰατρὸς ἐς τοσοῦτον
[12, 21]   δεῖπνον ἐκεῖνο τὸ ἄθεσμον. ~Αἱ  Λακεδαιμονίων   μητέρες, ὅσαι ἐπυνθάνοντο τοὺς παῖδας
[12, 8]   Ἀχιλλέως Πάτροκλος. ~Κλεομένης  Λάκων   τῶν ἑταίρων τῶν αὑτοῦ παραλαβὼν
[12, 43]   τῇ τῶν παίδων ἀγωγῇ πολιτείας  Λακωνικῆς   μεταλαγχάνει. καὶ Ἐπαμεινώνδας δὲ πατρὸς
[12, 1]   καὶ ἁπαλόν· εἶπεν ἄν τις  λαλούσης   αὐτῆς ἀκούειν Σειρῆνος. πολυπραγμοσύνης δὲ
[12, 13]   παρὰ πότον οὖν πολὺς ἦν  λαλῶν,   καὶ ἐδόκει φορτικός. ὑπολαβοῦσα οὖν
[12, 22]   Εὔηνον καὶ θοιμάτιον ἀποδὺς λίθον  λαμβάνει   μέγιστον, καὶ πρῶτον μὲν ἕλκει
[12, 22]   τὸν μέγιστον ταῦρον ἄγριον ὄντα  λαμβάνει   τοῦ ποδός· καὶ μὲν
[12, 23]   εἰσὶ δὲ καὶ οἳ ὅπλα  λαμβάνοντες   ἐμπίπτουσι τοῖς κύμασι καὶ τὴν
[12, 17]   ἐπεὶ τὸν Θεόδωρον μετεπέμπετο  Λάμια,   δὲ ὑπερεῖδε τὴν κλῆσιν.
[12, 17]   τοσούτων ἐθνῶν ἡγεμονεύων ἐφοίτα ἐς  Λαμίας   τῆς ἑταίρας σὺν τοῖς ὅπλοις
[12, 15]   ποτὲ ὑπὸ Ἀλκιβιάδου παίζων μετὰ  Λαμπροκλέους   ἔτι νηπίου. Ἀγησίλαος δὲ κάλαμον
[12, 26]   πύκτης, καὶ Πρωτέας  Λανίκης   μὲν υἱός, Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ
[12, 34]   ἦν Παγκάστη, τὸ δὲ γένος  Λαρισσαία   ἦν. ταύτῃ καὶ πρώτῃ φασὶν
[12, 36]   λέγει ἄρρενας καὶ τοσαύτας κόρας,  Λάσος   δὲ δὶς ἑπτὰ λέγει, Ἡσίοδος
[12, 1]   Κύρου, μετὰ καὶ τῶν ἄλλων  λαφύρων   καὶ αὐτὴ ἑάλω, οὐκ εἰκῇ
[12, 10]   εὐπορίαν τινὰ χρημάτων καὶ εὐκαιρίαν  λαχόντες·   δύναμιν γὰρ ναυτικὴν ἔσχον καὶ
[12, 39]   καὶ δυσμαχώτατον εἶναι θηρίον  λέαινα,   ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς βαρβάροις.
[12, 39]   σπήλαιον παρελθεῖν ἔνθα εἶχεν εὐνὴν  λέαινα   μόνος· καὶ τὴν μὲν λέαιναν
[12, 39]   λέαινα μόνος· καὶ τὴν μὲν  λέαιναν   οὐ κατέλαβε, τούς γε μὴν
[12, 39]   τι τῶν τοιούτων, ἀλλ´ εἰ  λεαίνης   ἐγκρατὴς ἐγένετο, μέγα ἐφρόνει. ~Τά
[12, 36]   συνᾴδειν ἀλλήλοις. Ὅμηρος μὲν ἓξ  λέγει   ἄρρενας καὶ τοσαύτας κόρας, Λάσος
[12, 50]   ἐν οἷς λέγει περὶ Βρασίδου.  λέγει   γοῦν ὅτι ἦν οὐ δὲ
[12, 29]   δειπνοῦσι δὲ ὡς αὔριον τεθνηξόμενοι.  λέγει   δὲ Τίμαιος ὅτι καὶ ἀργυραῖς
[12, 15]   μεταβολὰς γὰρ πόνων ἀεὶ φιλῶ.  λέγει   δὲ τοῦτο παιδίον κατέχων. καὶ
[12, 36]   κόρας, Λάσος δὲ δὶς ἑπτὰ  λέγει,   Ἡσίοδος δὲ ἐννέα καὶ δέκα,
[12, 20]   ἐγένετο Σαπφώ, ἑταίρα, οὐ ποιήτρια.  ~Λέγει   Ἡσίοδος, τὴν ἀηδόνα μόνην ὀρνίθων
[12, 25]   δὲ ἐμοῦ καίτοι σοφώτερος ὢν  λέγει   ὅτι καὶ Ζεὺς εἶχε σύμβουλον·
[12, 50]   περὶ παιδείαν εἶχον, ἐν οἷς  λέγει   περὶ Βρασίδου. λέγει γοῦν ὅτι
[12, 1]   σφυρὰ ἀγαθὴ καὶ οἵας Ὅμηρος  λέγει   τὰς ὡραιοτάτας γυναῖκας κατὰ τὴν
[12, 55]   ὑποθήκη ἐκείνη. ἀγαθοὺς ἄνδρας εἶναι  λέγει   τοὺς ἀντιπάλους γενομένους θηρίῳ τοσούτῳ·
[12, 64]   γεγονέναι, καὶ ζῶντα καὶ ἀποθανόντα·  λέγειν   γὰρ τοὺς θεοὺς πρὸς αὐτὸν
[12, 13]   αὐτὸν ἔφατο εἶτα σὺ μέντοι  λέγεις‘   ἥκειν ἐξ Ἑλλησπόντου; τοῦ δὲ
[12, 16]   τέρπεσθαι αὐτοῖς ἐν τοῖς συμποσίοις.  ~Λέγεται   Ἀλέξανδρος Φιλίππου ζηλοτυπώτατα πρὸς
[12, 26]   σύντροφος. καὶ αὐτὸς δὲ Ἀλέξανδρος  λέγεται   πλεῖστον πιεῖν ἀνθρώπων. ~Ἡμερώτατά φασι
[12, 49]   οἱ προσήκοντες ἤροντο εἴ τι  λέγοι   πρὸς τὸν υἱόν. δὲ
[12, 15]   ποιήσας τὸν αὐτὸν τοῦτον θεὸν  λέγοντα   παίζω· μεταβολὰς γὰρ πόνων ἀεὶ
[12, 14]   ἄρα αὐτόν. ~Ὡραιότατοι καὶ ἐρασμιώτατοι  λέγονται   γενέσθαι Ἑλλήνων μὲν Ἀλκιβιάδης, Ῥωμαίων
[12, 55]   τοὺς ἀντιπάλους γενομένους θηρίῳ τοσούτῳ·  λέγουσι   γὰρ καὶ τὸ ἐνδόξως ἀποθανεῖν
[12, 14]   μὲν Ἀλκιβιάδης, Ῥωμαίων δὲ Σκηπίων.  λέγουσι   δὲ Δημήτριον τὸν Πολιορκητὴν ὥρας
[12, 1]   διέζη, ὡς αἱ Ἑλληνίδες γυναῖκες  λέγουσι   καὶ αἱ Περσίδες. ὅρμος ἐκομίσθη
[12, 46]   μέλι. ~Διονύσιον δὲ τὸν Ἑρμοκράτους  λέγουσι   ποταμὸν διαβαίνειν· ἔφερε δὲ αὐτὸν
[12, 15]   τῷ Ἀλεξάνδρῳ λέγουσιν. ~Τὸν Ἡρακλῆ  λέγουσι   τὰς ἐν τοῖς ἄθλοις σπουδὰς
[12, 14]   τὸν Φιλίππου ἀπραγμόνως ὡραῖον γενέσθαι  λέγουσι·   τὴν μὲν γὰρ κόμην ἀνασεσύρθαι
[12, 22]   ἡμῖν ἕτερον ἔσπειρας; ἐντεῦθεν ῥηθῆναι  λέγουσι   τὴν παροιμίαν ἄλλος οὗτος Ἡρακλῆς.
[12, 43]   δὲ τὸν Φαληρέα οἰκότριβα γενέσθαι  λέγουσιν   ἐκ τῆς οἰκίας τῆς Τιμοθέου
[12, 24]   τρῶσαι. ~Σμινδυρίδην τὸν Συβαρίτην  λέγουσιν   ἐπὶ τοσοῦτον τρυφῆς ἐξοκεῖλαι, ὡς
[12, 14]   τοῦ εἴδους φοβερὸν τῷ Ἀλεξάνδρῳ  λέγουσιν.   ~Τὸν Ἡρακλῆ λέγουσι τὰς ἐν
[12, 64]   ἔκειτο, τοῦ Διὸς εἶναι  λέγων.   καὶ στασιαζόντων περὶ τῆς βασιλείας
[12, 8]   ἀγγείῳ προσκύψας ἔλεγεν ὅσα ἔπραττε,  λέγων   μὴ παρασπονδεῖν μηδὲ ἐπιορκεῖν, βουλεύεσθαι
[12, 64]   ἐν Τροίᾳ, ὅπερ Ὅμηρος ᾄδει,  λέγων   ὑπὲρ Αἰνείου τὸν Ἀπόλλωνα ἐς
[12, 53]   δημαγωγούντων ἐπιβουλάς. ~Ἐμὲ δὲ οὐ  λέληθεν   ὅτι τῶν μεγίστων πολέμων αἱ
[12, 39]   Ἀσσυρίαν οὐκ, εἴ ποτε εἷλε  λέοντα   πάρδαλιν κατέκτανεν ἄλλο
[12, 31]   νήσου, καὶ Θάσιος ἄλλος, καὶ  Λέσβιος.   καὶ ἐπὶ τούτοις Γλυκύς τις
[12, 19]   ὅτι καὶ ἑτέρα ἐν τῇ  Λέσβῳ   ἐγένετο Σαπφώ, ἑταίρα, οὐ ποιήτρια.
[12, 32]   κωμῳδίας ποιητής. ~Πυθαγόρας Σάμιος  λευκὴν   ἐσθῆτα ἤσθητο, καὶ ἐφόρει στέφανον
[12, 25]   εἴ γε Ῥωμαῖός εἰμι) καὶ  Λεύκολλος   Ἀντιόχου τι ὤνητο τοῦ Ἀσκαλωνίτου
[12, 1]   χείλη ἐρυθρά, καὶ οἱ ὀδόντες  λευκότεροι   χιόνος ἦσαν. ἦν δὲ καὶ
[12, 1]   καὶ τῶν πραχθέντων καὶ τῶν  λεχθέντων   ἐς ἐπιστολὴν ἐγγράψας ἀπέπεμψε πρὸς
[12, 28]   λόγος ἔχει, ἐπιδόντος αὐτὰς τοῦ  Λεὼ   ἐς τὸν χρησμὸν τὸν Δελφικόν.
[12, 28]   Ἀθήνησιν ἐκαλεῖτο τὸ τέμενος τῶν  Λεὼ   θυγατέρων Πραξιθέας καὶ Θεόπης καὶ
[12, 28]   ἀπολείπειν αὐτοὺς κυνῶν δεῖπνον εἶναι.  ~Λεωκόριον   Ἀθήνησιν ἐκαλεῖτο τὸ τέμενος τῶν
[12, 29]   δὲ Τίμαιος ὅτι καὶ ἀργυραῖς  ληκύθοις   καὶ στλεγγίσιν ἐχρῶντο καὶ ἐλεφαντίνας
[12, 55]   ἐν ταῖς μάχαις ἀποθανόντας οἱ  Λίβυες   θάπτουσι διαπρεπῶς, καὶ ὕμνους τινὰς
[12, 1]   εἶναι, καὶ πελειάδα αὐτῇ παρέστησε  λιθοκόλλητον·   καὶ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν θυσίαις
[12, 22]   δὲ Κροτωνιάτης Μίλων μόλις τὸν  λίθον   ἐκίνησεν. εἶτα ἐπὶ τὴν ἀγέλην
[12, 22]   τὸν Εὔηνον καὶ θοιμάτιον ἀποδὺς  λίθον   λαμβάνει μέγιστον, καὶ πρῶτον μὲν
[12, 44]   καταποντιστὴς ἦν. ~Αἱ ἐν Σικελίᾳ  λιθοτομίαι   περὶ τὰς Ἐπιπολὰς ἦσαν, σταδίου
[12, 57]   μὲν γὰρ ἐν Ὀγχηστῷ  λίμνη   φοβερὸν ἦχον ἀνέδωκε καὶ συνεχῆ
[12, 51]   ἐπεὶ δὲ κατὰ μικρὸν  λιμὸς   περιῆλθεν αὐτόν, καὶ ἠλέγχετο ὅτι
[12, 64]   τὸ μὲν ὄντως Ἀλεξάνδρου σῶμα  λιτῶς   καὶ ὡς ἔτυχε προύπεμψε κρυπταῖς
[12, 60]   ὡς τὸ εἰκὸς καὶ ἄλλοι  λόγοι   ἐπέρρευσαν, ἐν δὲ τοῖς καὶ
[12, 45]   Φιλόξενος. ~Φρύγιοι καὶ ταῦτα ᾄδουσι  λόγοι.   Μίδου τοῦ Φρυγὸς ἔτι νηπίου
[12, 18]   Ἀφροδίτη ἐν θριδακίναις ἔκρυψε.  λόγος   δὲ ἕτερος ὅτι ἦν πορθμεὺς
[12, 28]   τῆς πόλεως τῆς Ἀθηναίων ἀναιρεθῆναι  λόγος   ἔχει, ἐπιδόντος αὐτὰς τοῦ Λεὼ
[12, 32]   ἐν πορφυραῖς ἐσθῆσι προϊέναι διαρρεῖ  λόγος.   ~Κινέας Πύρρου ἰατρός φασι
[12, 1]   ὑπὲρ Κύρου τε καὶ ἐκείνης  λόγων,   ἀλλὰ καὶ ἐς βασιλέα τὸν
[12, 1]   ἐκείνης καὶ τῶν ἐξ αὐτῆς  λόγων   καὶ ὅσα προεῖπεν θεός·
[12, 1]   καὶ ἀδιάφθορον ἤγαγες· αἱ δὲ  λοιπαὶ   καπηλικῶς ἔχουσι καὶ τοῦ εἴδους
[12, 51]   καὶ ἐθυμιᾶτο αὐτῷ· οἱ δὲ  λοιποὶ   εἱστιῶντο, καὶ ἦν μεγαλοπρεπὲς τὸ
[12, 47]   δὲ παραλαβὼν Συρακούσας, ἀποδράντος ἐς  Λοκροὺς   Διονυσίου, ἐνταῦθα μὲν Ἀριστομάχη
[12, 1]   περίβλημα περιβαλέσθαι ποικίλον ἠξίου, οὔτε  λούσασθαι   ὑπέμενεν, ἀνευφημήσασα δὲ θεοὺς πάντας
[12, 1]   πενθικήν, ἀπιόντος τοῦ βασιλέως ἐπὶ  λουτρόν,   ἔστη δακρύουσα καὶ ὁρῶσα ἐς
[12, 11]   Αἰγιναῖον. ~Ὅτι Ῥωμαῖοι ὑπὸ τῷ  λόφῳ   τῷ Παλλαντίῳ Πυρετοῦ καὶ νεὼν
[12, 43]   γυμνασίοις. δὲ συγχωρήσας τοῦτο  Λυκοῦργος   τοῖς ἐμμείνασι τῇ τῶν παίδων
[12, 1]   Ἀρταξέρξην, καὶ τὸ ἐκ τῆς  λύπης   ἰάσατο πάθος, εἴξαντος τοῦ βασιλέως
[12, 1]   τῆς ἀφίξεως. καὶ ἐκείνη φησὶ  λυπούμενόν   σε, βασιλεῦ, καὶ ἀλγοῦντα ἀφῖγμαι
[12, 43]   γε μὴν καὶ Γύλιππος καὶ  Λύσανδρος   ἐν Λακεδαίμονι Μόθακες ἐκαλοῦντο. ὄνομα
[12, 16]   Περδίκκᾳ μὲν ὅτι ἦν πολεμικός,  Λυσιμάχῳ   δὲ ἐπεὶ στρατηγεῖν ἀγαθὸς ἐδόκει,
[12, 1]   τρέφοντί σοι γένοιτο ἂν ταῦτα  λυσιτελῆ·   ἐμοὶ δὲ σὺ ἀρκεῖς φιλούμενος,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/02/2008