Livre, Chap.
[10, 18]	τῇ κόρῃ. ἐκ δὲ τούτου	τὰ	βουκολικὰ μέλη πρῶτον ᾔσθη, καὶ
[10, 3]	λέμματος, ἐντεῦθεν ἤδη δρομικώτατά ἐστι.	τὰ	δὲ τῶν νηττῶν νεόττια παραχρῆμα
[10, 10]	σπαργάνοις, οὕτως ἄρα ἀτέχνως εἴκαζον	τὰ	ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν αὐτοῖς τοὺς
[10, 17]	Κλέωνα πρὸ τοῦ παρελθεῖν ἐπὶ	τὰ	κοινὰ μηδὲν τῶν οἰκείων ἐλεύθερον
[10, 11]	εἰδότι τά τε λεκτέα καὶ	τὰ	πρακτέα ἀποθανεῖν ἐν καλῷ ἐστιν·
[10, 11]	μὲν οὖν‘ ἔφη οὐκ εἰδότι	τά	τε λεκτέα καὶ τὰ πρακτέα
[10, 3]	ἀνέστησεν, αὐτὸν ἀμειβομένη τῆς σωφροσύνης.	~Τὰ	τῶν περδίκων νεόττια ἐπειδὰν τάχιστα
[10, 21]	Πλάτωνα ἡ Περικτιόνη ἔφερεν ἐν	ταῖς	ἀγκάλαις· θύοντος δὲ τοῦ Ἀρίστωνος
[10, 21]	δὲ τοῦ Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ	ταῖς	Μούσαις ἢ ταῖς νύμφαις, οἳ
[10, 21]	ἐν Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις ἢ	ταῖς	νύμφαις, οἳ μὲν πρὸς τὴν
[10, 21]	ἣ δὲ κατέκλινε Πλάτωνα ἐν	ταῖς	πλησίον μυρρίναις δασείαις οὔσαις καὶ
[10, 17]	πρὶν ἢ ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι, τρία	τάλαντα	ἔχειν τὴν οὐσίαν τὴν πατρῴαν·
[10, 17]	αὐτοῦ ἡ οὐσία, κατεφωράθη ἑκατὸν	ταλάντων	πλείω οὐσίαν ἔχων. ὁμοίως δὲ
[10, 17]	ἐλεύθερον εἶναι· μετὰ δὲ πεντήκοντα	ταλάντων	τὸν οἶκον ἀπέλιπε. ~Δάφνιν τὸν
[10, 15]	καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους, δουλεύειν δέ.	~Τὰς	Ἀριστείδου θυγατέρας ἔτι αὐτοῦ περιόντος
[10, 1]	τὸν εἴργοντα νόμον τῆς θέας	τὰς	γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν
[10, 18]	τεχθέντα δὲ ἐκτεθῆναι ἐν δάφνῃ.	τὰς	δ´ ὑπ´ αὐτοῦ βουκολουμένας βοῦς
[10, 15]	ἡγήσαντο εἶναι πρᾶγμα κοινὸν πρὸς	τὰς	κόρας· ἀποθανὼν γὰρ ἐγνώσθη ὁ
[10, 3]	δὲ σκύμνοι καταγράφουσι τοῖς ὄνυξι	τὰς	μήτρας τῶν μητέρων πρὸς φῶς
[10, 2]	οὖν ἵνα μὴ δόξῃ διαφθεῖραι	τὰς	ὁμολογίας τὰς πρὸς τὴν ἄνθρωπον,
[10, 2]	μὴ δόξῃ διαφθεῖραι τὰς ὁμολογίας	τὰς	πρὸς τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος
[10, 2]	ἄγειν Λαΐδα καὶ μὴ παραβῆναι	τὰς	συνθήκας. ἀνθ´ ὧν ἡ γυνὴ
[10, 7]	Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος ἀνέστησε στήλας, καὶ	τὰς	τοῦ ἡλίου τροπὰς κατεγράψατο, καὶ
[10, 2]	τὴν ἐξ αὐτῆς ἐπιβουλὴν ὑπέσχετο	ταῦτα	δράσειν· οὐ μὴν ὡμίλησεν αὐτῇ
[10, 15]	εἰ ἦσαν ζηλωταί, κἂν μετὰ	ταῦτα	ἐπέμειναν τῇ μνηστείᾳ. νῦν δὲ
[10, 13]	ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην ἑαυτῷ φήμην.	ταῦτα	οὐκ ἐγὼ Ἀρχίλοχον αἰτιῶμαι, ἀλλὰ
[10, 9]	πωλεῖν αὐτὴν τὸν κάπηλον πολλοῦ,	ταύτῃ	μᾶλλον ἡδίων ἔσται‘ φησίν, εἰ
[10, 3]	~Τὰ τῶν περδίκων νεόττια ἐπειδὰν	τάχιστα	τοὺς πόδας ἔξω ποιήσῃ τοῦ
[10, 15]	ἀνέστειλεν ἐκείνους τοὺς κακοδαίμονας ἐνδόξου	τε	ἅμα καὶ σεμνοτάτου γάμου, παρ´
[10, 11]	οὖν‘ ἔφη οὐκ εἰδότι τά	τε	λεκτέα καὶ τὰ πρακτέα ἀποθανεῖν
[10, 16]	οἳ δὲ οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον,	τέλος	ἀγανακτήσας οὐδένα προσίετο. καὶ Διογένην
[10, 4]	ἐπειγόμενοι. ~Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου τρὶς	τετρακόσια	στάδια ἐφεξῆς μεθ´ ὅπλων ὁδοιπορήσας,
[10, 18]	γενέσθαι μὲν αὐτὸν ἐκ Νύμφης,	τεχθέντα	δὲ ἐκτεθῆναι ἐν δάφνῃ. τὰς
[10, 10]	αὐτά. ~Ὅτε ὑπήρχετο ἡ γραφικὴ	τέχνη	καὶ ἦν τρόπον τινὰ ἐν
[10, 9]	οὖν ποτε ἑψομένης ἐν καπηλείῳ	τέως	μὲν εὐφραίνετο καὶ ἑαυτὸν εἱστία
[10, 5]	εἶναι. ἐοίκασι δὲ τῇ ὑὶ	τῇ	Αἰσώπου οἱ τύραννοι ὑποπτεύοντες καὶ
[10, 16]	καὶ ἐνέκειτο, ἐνταῦθα ἤδη καὶ	τῇ	βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ ἠπείλει· καί
[10, 18]	ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν, καὶ ἐπλησίασε	τῇ	κόρῃ. ἐκ δὲ τούτου τὰ
[10, 15]	ζηλωταί, κἂν μετὰ ταῦτα ἐπέμειναν	τῇ	μνηστείᾳ. νῦν δὲ ὃ μὲν
[10, 9]	μὲν εὐφραίνετο καὶ ἑαυτὸν εἱστία	τῇ	ὀσμῇ· ἐπεὶ δὲ αὐτῷ ἐπετείνετο
[10, 22]	καὶ ἁρπάσας τὸν ἄνδρα σὺν	τῇ	πανοπλίᾳ, ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν αὐχένα
[10, 5]	πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι. ἐοίκασι δὲ	τῇ	ὑὶ τῇ Αἰσώπου οἱ τύραννοι
[10, 2]	ἡ δὲ ὑπόσχεσις αὐτοῦ μετὰ	τὴν	ἀγωνίαν ἦν. νικήσας οὖν ἵνα
[10, 2]	διαφθεῖραι τὰς ὁμολογίας τὰς πρὸς	τὴν	ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος τῆς Λαΐδος
[10, 13]	τὸ ἔτι τούτων αἴσχιον, ὅτι	τὴν	ἀσπίδα ἀπέβαλεν. οὐκ ἀγαθὸς ἄρα
[10, 7]	χαλκοῦν γραμματεῖον, ἐγγράψας ἐν αὐτῷ	τὴν	ἀστρολογίαν τῶν ἑνὸς δεόντων ἑξήκοντα
[10, 15]	βίον Ἀριστείδου, οὐδὲ ἐθαύμαζον αὐτοῦ	τὴν	δικαιοσύνην, ἐπεὶ τούτων γε εἰ
[10, 2]	λόγους προσήνεγκεν. ὃ δὲ φοβηθεὶς	τὴν	ἐξ αὐτῆς ἐπιβουλὴν ὑπέσχετο ταῦτα
[10, 21]	ταῖς νύμφαις, οἳ μὲν πρὸς	τὴν	ἱερουργίαν ἦσαν, ἣ δὲ κατέκλινε
[10, 16]	εἰ βούλει, ἐγὼ δὲ ὑποθήσω	τὴν	κεφαλήν· καὶ οὐκ ἂν οὕτως
[10, 2]	εἰκόνα γραψάμενος τῆς Λαΐδος ἐς	τὴν	Κυρήνην ἐκόμισε, λέγων ἄγειν Λαΐδα
[10, 9]	ἐνεγκὼν προσέταξε τὸν παῖδα πρίασθαι	τὴν	λοπάδα. ἐπεὶ δὲ ἔφατο πωλεῖν
[10, 22]	ἐπὶ τὸν αὐχένα αὐτοῦ κειμένου	τὴν	μάχαιραν ἣν ὑπέζωστο ὑφαρπάσας ἀπέκτεινε
[10, 18]	θυγατρὸς ἐρασθείσης αὐτοῦ οἰνωθεὶς ἔλυσε	τὴν	ὁμολογίαν, καὶ ἐπλησίασε τῇ κόρῃ.
[10, 17]	ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι, τρία τάλαντα ἔχειν	τὴν	οὐσίαν τὴν πατρῴαν· ἐπεὶ δὲ
[10, 17]	τρία τάλαντα ἔχειν τὴν οὐσίαν	τὴν	πατρῴαν· ἐπεὶ δὲ τῶν κοινῶν
[10, 18]	Ὀδυσσείᾳ μέμνηται. βουκολῶν δὲ κατὰ	τὴν	Σικελίαν ὁ Δάφνις, ἠράσθη αὐτοῦ
[10, 21]	τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ καθίσασαι ὑπῇδον,	τὴν	τοῦ Πλάτωνος εὐγλωττίαν μαντευόμεναι ἐντεῦθεν.
[10, 5]	Φρυγός. ὁ δὲ λόγος φησὶ	τὴν	ὗν ἐὰν αὐτῆς τις ἅψηται,
[10, 5]	αἱ ὗς ὀφείλουσι καὶ ἐκεῖνοι	τὴν	ψυχὴν πᾶσιν. ~Ἐκωμῳδοῦντο ἐς λεπτότητα
[10, 9]	(κακῆς γε οὔσης, ὦ θεοί)	τηνικαῦτα	οὐκ ἐνεγκὼν προσέταξε τὸν παῖδα
[10, 13]	οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν	τῆς	δούλης, οὔθ´ ὅτι καταλιπὼν Πάρον
[10, 14]	ἔλεγεν ὅτι ἡ ἀργία ἀδελφὴ	τῆς	ἐλευθερίας ἐστί. καὶ μαρτύριον ἔλεγεν
[10, 1]	δῆμον καὶ τὸν εἴργοντα νόμον	τῆς	θέας τὰς γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο
[10, 16]	καί ποτε καὶ ἔπαισε κατὰ	τῆς	κεφαλῆς. ὃ δὲ οὐκ ἀπηλλάττετο,
[10, 2]	πρὸς τὴν ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος	τῆς	Λαΐδος ἐς τὴν Κυρήνην ἐκόμισε,
[10, 18]	ὅτι πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν στερηθῆναι	τῆς	ὄψεως, ἐὰν παραβῇ· καὶ εἶχον
[10, 16]	καὶ Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ	τῆς	συνουσίας αὑτοῦ. ἐπεὶ δὲ ἦν
[10, 2]	ἐν Κυρήνῃ ἀνέστησεν, αὐτὸν ἀμειβομένη	τῆς	σωφροσύνης. ~Τὰ τῶν περδίκων νεόττια
[10, 18]	καὶ Στησίχορόν γε τὸν Ἱμεραῖον	τῆς	τοιαύτης μελοποιίας ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ
[10, 9]	ἐπετείνετο ἡ ὄρεξις καὶ ἡττᾶτο	τῆς	φύσεως (κακῆς γε οὔσης, ὦ
[10, 12]	οὕτω καὶ ἄνθρωπον μὴ κεκτημένον	τι	δολερὸν καὶ ἀκανθῶδες. ~Αἰτιᾶται Κριτίας
[10, 11]	τις ἀχθομένων αὐτῷ κατεκερτόμει λέγων	τί	οὖν οὐκ ἀποθνήσκεις, ὦ Διόγενες,
[10, 5]	ὗς οὔτε γάλα οὔτε ἄλλο	τι	πλὴν τῶν κρεῶν. παραχρῆμα οὖν
[10, 5]	τὸν θάνατον, εἰδυῖαν ἐς ὅ	τι	τοῖς χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς
[10, 10]	γραφικὴ τέχνη καὶ ἦν τρόπον	τινὰ	ἐν γάλαξι καὶ σπαργάνοις, οὕτως
[10, 11]	τρωθεὶς οἶμαι ἢ ἐξ ἄλλης	τινὸς	αἰτίας. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει σφόδρα
[10, 8]	ἔλεγε μὴ δεῖν εὐεργεσίαν παρά	τινος	προσίεσθαι· ἢ γὰρ ἀποδιδόναι πειρώμενον
[10, 11]	δὲ ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν	τις	ἀχθομένων αὐτῷ κατεκερτόμει λέγων τί
[10, 5]	φησὶ τὴν ὗν ἐὰν αὐτῆς	τις	ἅψηται, βοᾶν καὶ μάλα γε
[10, 18]	ἐρώμενον Ἑρμοῦ, ἄλλοι δὲ υἱόν·	τὸ	δὲ ὄνομα ἐκ τοῦ συμβάντος
[10, 13]	ὅτι λάγνος καὶ ὑβριστής, καὶ	τὸ	ἔτι τούτων αἴσχιον, ὅτι τὴν
[10, 18]	καὶ εἶχεν ὑπόθεσιν τὸ πάθος	τὸ	κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. καὶ
[10, 22]	ὁπλίτην καταμονομαχήσας καὶ ἐκκρούσας αὐτοῦ	τὸ	ξυστὸν καὶ ἁρπάσας τὸν ἄνδρα
[10, 18]	πρῶτον ᾔσθη, καὶ εἶχεν ὑπόθεσιν	τὸ	πάθος τὸ κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς
[10, 6]	Ὑπερίδῃ, λεπτότατος ἦν. ὅθεν καὶ	τὸ	πάνυ κατισχνῶσθαι τὸ σῶμα πεφιλιππιδῶσθαί
[10, 4]	συμβαλὼν τοῖς πολεμίοις, πρὶν ἀναπαῦσαι	τὸ	στρατόπεδον, ἐκράτησε τῶν ἐχθρῶν. ~Φρύγιος
[10, 6]	ποιητὴν οὐ μόνον γενέσθαι μικρὸν	τὸ	σῶμα ἀλλὰ καὶ λεπτόν. ἀλλὰ
[10, 6]	ὅθεν καὶ τὸ πάνυ κατισχνῶσθαι	τὸ	σῶμα πεφιλιππιδῶσθαί φασιν ἔλεγον. μάρτυς
[10, 7]	Χῖος ἀστρολόγος ἀνέθηκεν ἐν Ὀλυμπίοις	τὸ	χαλκοῦν γραμματεῖον, ἐγγράψας ἐν αὐτῷ
[10, 13]	εἰ γὰρ μὴ‘ φησὶν ἐκεῖνος	τοιαύτην	δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς τοὺς
[10, 13]	ἑαυτῷ, τοιοῦτον κλέος ἀπολιπὼν καὶ	τοιαύτην	ἑαυτῷ φήμην. ταῦτα οὐκ ἐγὼ
[10, 18]	Στησίχορόν γε τὸν Ἱμεραῖον τῆς	τοιαύτης	μελοποιίας ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ Κυρηναῖος
[10, 13]	ἦν ὁ Ἀρχίλοχος μάρτυς ἑαυτῷ,	τοιοῦτον	κλέος ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην ἑαυτῷ
[10, 9]	ὠνήσομαι. χρὴ δὲ καὶ τῶν	τοιούτων	μνημονεύειν, οὐκ ἐς ζῆλον αὐτῶν,
[10, 13]	ἐς Θάσον, οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν	τοῖς	ἐνταῦθα ἐχθρὸς ἐγένετο, οὔτε μὴν
[10, 3]	τῶν λεόντων δὲ σκύμνοι καταγράφουσι	τοῖς	ὄνυξι τὰς μήτρας τῶν μητέρων
[10, 4]	ἐφεξῆς μεθ´ ὅπλων ὁδοιπορήσας, συμβαλὼν	τοῖς	πολεμίοις, πρὶν ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον,
[10, 21]	καθεύδοντι δὲ ἐσμὸς μελιττῶν ἐν	τοῖς	χείλεσιν αὐτοῦ καθίσασαι ὑπῇδον, τὴν
[10, 5]	θάνατον, εἰδυῖαν ἐς ὅ τι	τοῖς	χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι.
[10, 1]	κωλυόντων δὲ αὐτὴν τῶν Ἑλλανοδικῶν	τὸν	ἀγῶνα θεάσασθαι, παρελθοῦσα ἐδικαιολογήσατο πατέρα
[10, 22]	αὐτοῦ τὸ ξυστὸν καὶ ἁρπάσας	τὸν	ἄνδρα σὺν τῇ πανοπλίᾳ, ἐπιβὰς
[10, 22]	σὺν τῇ πανοπλίᾳ, ἐπιβὰς ἐπὶ	τὸν	αὐχένα αὐτοῦ κειμένου τὴν μάχαιραν
[10, 15]	ἔβλεπον δὲ ἄρα οὐκ ἐς	τὸν	βίον Ἀριστείδου, οὐδὲ ἐθαύμαζον αὐτοῦ
[10, 18]	ταλάντων τὸν οἶκον ἀπέλιπε. ~Δάφνιν	τὸν	βουκόλον λέγουσιν οἳ μὲν ἐρώμενον
[10, 15]	μαθόντες γὰρ αὐτὸν εἶναι πένητα,	τὸν	γάμον ἀπέδρασαν. ~Ἐπεὶ ὁ Ἀντισθένης
[10, 1]	παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν· καὶ ἐξενίκησε	τὸν	δῆμον καὶ τὸν εἴργοντα νόμον
[10, 1]	καὶ ἐξενίκησε τὸν δῆμον καὶ	τὸν	εἴργοντα νόμον τῆς θέας τὰς
[10, 11]	ἐν καλῷ ἐστιν· ἐμὲ δὲ	τὸν	ἐπιστήμονα ἐκείνων πρέπει ζῆν. ~Ἀρχύτας
[10, 5]	τῶν κρεῶν. παραχρῆμα οὖν ὀνειροπολεῖν	τὸν	θάνατον, εἰδυῖαν ἐς ὅ τι
[10, 18]	ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. καὶ Στησίχορόν γε	τὸν	Ἱμεραῖον τῆς τοιαύτης μελοποιίας ὑπάρξασθαι.
[10, 9]	ἐπεὶ δὲ ἔφατο πωλεῖν αὐτὴν	τὸν	κάπηλον πολλοῦ, ταύτῃ μᾶλλον ἡδίων
[10, 2]	γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν	τὸν	Κυρηναῖον ἰδοῦσα Λαῒς ἠράσθη αὐτοῦ
[10, 22]	καὶ Μακεδόνων ῥόπαλον λαβών, Κόρραγον	τὸν	Μακεδόνα ὁπλίτην καταμονομαχήσας καὶ ἐκκρούσας
[10, 7]	ἑνὸς δεόντων ἑξήκοντα ἐτῶν, φήσας	τὸν	μέγαν ἐνιαυτὸν εἶναι τοῦτον. Ὅτι
[10, 7]	τοῦ ἡλίου τροπὰς κατεγράψατο, καὶ	τὸν	μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν εὗρε,
[10, 17]	ὑπερησπάσατο αὐτόν. ~Λέγει Κριτίας Θεμιστοκλέα	τὸν	Νεοκλέους πρὶν ἢ ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι,
[10, 17]	εἶναι· μετὰ δὲ πεντήκοντα ταλάντων	τὸν	οἶκον ἀπέλιπε. ~Δάφνιν τὸν βουκόλον
[10, 22]	μάχαιραν ἣν ὑπέζωστο ὑφαρπάσας ἀπέκτεινε	τὸν	ὁπλίτην. ἐμισήθη δὲ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου.
[10, 9]	θεοί) τηνικαῦτα οὐκ ἐνεγκὼν προσέταξε	τὸν	παῖδα πρίασθαι τὴν λοπάδα. ἐπεὶ
[10, 21]	γὰρ καὶ ἐκεῖνον ἀριθμεῖσθαι. ~Ὅτι	τὸν	Πλάτωνα ἡ Περικτιόνη ἔφερεν ἐν
[10, 6]	ἄνοσος. λέγουσι δὲ καὶ Ἱππώνακτα	τὸν	ποιητὴν οὐ μόνον γενέσθαι μικρὸν
[10, 1]	~Φερενίκη	τὸν	υἱὸν ἦγεν ἐς Ὀλύμπια ἀθλεῖν.
[10, 11]	ἐκεῖνο ἵππος, τοῦτο δένδρον. ~Ἤλγει	τὸν	ὦμον Διογένης ἢ τρωθεὶς οἶμαι
[10, 19]	πυγμὴν ἐνίκησεν, ἐκκρουσθεὶς μὲν ὑπὸ	τοῦ	ἀνταγωνιστοῦ τοὺς ὀδόντας, καταπιὼν δὲ
[10, 21]	ἐν ταῖς ἀγκάλαις· θύοντος δὲ	τοῦ	Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις
[10, 7]	ἀστρολόγος ἀνέστησε στήλας, καὶ τὰς	τοῦ	ἡλίου τροπὰς κατεγράψατο, καὶ τὸν
[10, 3]	τάχιστα τοὺς πόδας ἔξω ποιήσῃ	τοῦ	λέμματος, ἐντεῦθεν ἤδη δρομικώτατά ἐστι.
[10, 17]	ὁμοίως δὲ καὶ Κλέωνα πρὸ	τοῦ	παρελθεῖν ἐπὶ τὰ κοινὰ μηδὲν
[10, 21]	χείλεσιν αὐτοῦ καθίσασαι ὑπῇδον, τὴν	τοῦ	Πλάτωνος εὐγλωττίαν μαντευόμεναι ἐντεῦθεν. ~Ὅτι
[10, 18]	υἱόν· τὸ δὲ ὄνομα ἐκ	τοῦ	συμβάντος σχεῖν. γενέσθαι μὲν αὐτὸν
[10, 5]	ὁ λόγος· ἔστι γὰρ Αἰσώπου	τοῦ	Φρυγός. ὁ δὲ λόγος φησὶ
[10, 18]	νέῳ καὶ πρῶτον ὑπηνήτῃ, ἔνθα	τοῦ	χρόνου ἡ χαριεστάτη ἐστὶν ἥβη
[10, 10]	τὰ ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν αὐτοῖς	τοὺς	γραφέας τοῦτο βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος,
[10, 11]	ἀπαλλάττεις κακῶν; ὃ δὲ εἶπε	τοὺς	εἰδότας ἃ δεῖ πράττειν ἐν
[10, 13]	τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς	τοὺς	Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα
[10, 13]	ὅτι ὁμοίως τοὺς φίλους καὶ	τοὺς	ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ
[10, 15]	ἦν. ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν ἐκείνους	τοὺς	κακοδαίμονας ἐνδόξου τε ἅμα καὶ
[10, 19]	ἐκκρουσθεὶς μὲν ὑπὸ τοῦ ἀνταγωνιστοῦ	τοὺς	ὀδόντας, καταπιὼν δὲ αὐτούς, ἵνα
[10, 18]	ὑπόθεσιν τὸ πάθος τὸ κατὰ	τοὺς	ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. καὶ Στησίχορόν γε
[10, 3]	τῶν περδίκων νεόττια ἐπειδὰν τάχιστα	τοὺς	πόδας ἔξω ποιήσῃ τοῦ λέμματος,
[10, 13]	ἐγένετο, οὔτε μὴν ὅτι ὁμοίως	τοὺς	φίλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς
[10, 10]	ὥστε ἐπιγράφειν αὐτοῖς τοὺς γραφέας	τοῦτο	βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος, τοῦτο δένδρον.
[10, 10]	γραφέας τοῦτο βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος,	τοῦτο	δένδρον. ~Ἤλγει τὸν ὦμον Διογένης
[10, 13]	ἐχθροὺς κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ	τούτοις‘	ἦ δ´ ὃς οὔτε ὅτι
[10, 7]	φήσας τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν εἶναι	τοῦτον.	Ὅτι Μέτων ὁ Λευκονοιεὺς ἀστρολόγος
[10, 18]	ἐπλησίασε τῇ κόρῃ. ἐκ δὲ	τούτου	τὰ βουκολικὰ μέλη πρῶτον ᾔσθη,
[10, 11]	βίῳ καὶ ἃ δεῖ λέγειν,	τούτους	γε ζῆν προσήκει, ὧν καὶ
[10, 13]	καὶ ὑβριστής, καὶ τὸ ἔτι	τούτων	αἴσχιον, ὅτι τὴν ἀσπίδα ἀπέβαλεν.
[10, 15]	ἐθαύμαζον αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην, ἐπεὶ	τούτων	γε εἰ ἦσαν ζηλωταί, κἂν
[10, 18]	ἐὰν παραβῇ· καὶ εἶχον ὑπὲρ	τούτων	ῥήτραν πρὸς ἀλλήλους. χρόνῳ δὲ
[10, 6]	κωμῳδίας ποιητὴς καὶ Μέλητος ὁ	τραγῳδίας	ποιητὴς καὶ Κινησίας κυκλίων χορῶν
[10, 1]	πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην ἔχειν καὶ	τρεῖς	ἀδελφοὺς καὶ αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων
[10, 17]	Νεοκλέους πρὶν ἢ ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι,	τρία	τάλαντα ἔχειν τὴν οὐσίαν τὴν
[10, 4]	φῶς ἐπειγόμενοι. ~Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου	τρὶς	τετρακόσια στάδια ἐφεξῆς μεθ´ ὅπλων
[10, 7]	στήλας, καὶ τὰς τοῦ ἡλίου	τροπὰς	κατεγράψατο, καὶ τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν
[10, 10]	ἡ γραφικὴ τέχνη καὶ ἦν	τρόπον	τινὰ ἐν γάλαξι καὶ σπαργάνοις,
[10, 11]	~Ἤλγει τὸν ὦμον Διογένης ἢ	τρωθεὶς	οἶμαι ἢ ἐξ ἄλλης τινὸς
[10, 5]	τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου οἱ	τύραννοι	ὑποπτεύοντες καὶ δεδοικότες πάντα· ἴσασι
[10, 11]	εἰδότας ἃ δεῖ πράττειν ἐν	τῷ	βίῳ καὶ ἃ δεῖ λέγειν,
[10, 16]	βακτηρίαν σκληράν, ὥστε με ἀπελάσαι	τῶν	διατριβῶν τῶν σῶν. ὃ δὲ
[10, 1]	Ὀλύμπια ἀθλεῖν. κωλυόντων δὲ αὐτὴν	τῶν	Ἑλλανοδικῶν τὸν ἀγῶνα θεάσασθαι, παρελθοῦσα
[10, 15]	ἔτι αὐτοῦ περιόντος ἐμνηστεύοντο οἱ	τῶν	Ἑλλήνων δοκοῦντες διαφέρειν. ἔβλεπον δὲ
[10, 7]	ἐγγράψας ἐν αὐτῷ τὴν ἀστρολογίαν	τῶν	ἑνὸς δεόντων ἑξήκοντα ἐτῶν, φήσας
[10, 4]	πρὶν ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον, ἐκράτησε	τῶν	ἐχθρῶν. ~Φρύγιος οὗτος ὁ λόγος·
[10, 18]	βουκολουμένας βοῦς φασιν ἀδελφὰς γεγονέναι	τῶν	Ἡλίου, ὧν Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ
[10, 18]	χρόνου ἡ χαριεστάτη ἐστὶν ἥβη	τῶν	καλῶν μειρακίων, ὥς πού φησι
[10, 17]	οὐσίαν τὴν πατρῴαν· ἐπεὶ δὲ	τῶν	κοινῶν προέστη εἶτα ἔφυγε, καὶ
[10, 5]	γάλα οὔτε ἄλλο τι πλὴν	τῶν	κρεῶν. παραχρῆμα οὖν ὀνειροπολεῖν τὸν
[10, 3]	ἐξ ὠδίνων νήχεται. καὶ οἱ	τῶν	λεόντων δὲ σκύμνοι καταγράφουσι τοῖς
[10, 3]	καταγράφουσι τοῖς ὄνυξι τὰς μήτρας	τῶν	μητέρων πρὸς φῶς ἐπειγόμενοι. ~Ἀλέξανδρος
[10, 3]	ἤδη δρομικώτατά ἐστι. τὰ δὲ	τῶν	νηττῶν νεόττια παραχρῆμα ἐξ ὠδίνων
[10, 17]	παρελθεῖν ἐπὶ τὰ κοινὰ μηδὲν	τῶν	οἰκείων ἐλεύθερον εἶναι· μετὰ δὲ
[10, 3]	αὐτὸν ἀμειβομένη τῆς σωφροσύνης. ~Τὰ	τῶν	περδίκων νεόττια ἐπειδὰν τάχιστα τοὺς
[10, 16]	ὥστε με ἀπελάσαι τῶν διατριβῶν	τῶν	σῶν. ὃ δὲ ὑπερησπάσατο αὐτόν.
[10, 11]	ἐπεὶ δὲ ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν,	τῶν	τις ἀχθομένων αὐτῷ κατεκερτόμει λέγων
[10, 9]	αὐτὴν ὠνήσομαι. χρὴ δὲ καὶ	τῶν	τοιούτων μνημονεύειν, οὐκ ἐς ζῆλον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008