Livre, Chap.
[10, 17]	Κριτίας Θεμιστοκλέα τὸν Νεοκλέους πρὶν	ἢ	ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι, τρία τάλαντα ἔχειν
[10, 8]	δεῖν εὐεργεσίαν παρά τινος προσίεσθαι·	ἢ	γὰρ ἀποδιδόναι πειρώμενον πράγματα ἂν
[10, 11]	ὦμον Διογένης ἢ τρωθεὶς οἶμαι	ἢ	ἐξ ἄλλης τινὸς αἰτίας. ἐπεὶ
[10, 8]	ἀποδιδόναι πειρώμενον πράγματα ἂν ἔχειν	ἢ	μὴ ἀποδιδόντα ἀχάριστον φαίνεσθαι. ~Φιλόξενος
[10, 21]	Ἀρίστωνος ἐν Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις	ἢ	ταῖς νύμφαις, οἳ μὲν πρὸς
[10, 11]	δένδρον. ~Ἤλγει τὸν ὦμον Διογένης	ἢ	τρωθεὶς οἶμαι ἢ ἐξ ἄλλης
[10, 13]	κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ τούτοις‘	ἦ	δ´ ὃς οὔτε ὅτι μοιχὸς
[10, 14]	ἀλλὰ Κριτίας. ~Σωκράτης ἔλεγεν ὅτι	ἡ	ἀργία ἀδελφὴ τῆς ἐλευθερίας ἐστί.
[10, 10]	ὥστε φεύγειν αὐτά. ~Ὅτε ὑπήρχετο	ἡ	γραφικὴ τέχνη καὶ ἦν τρόπον
[10, 2]	παραβῆναι τὰς συνθήκας. ἀνθ´ ὧν	ἡ	γυνὴ ἡ νόμῳ γημαμένη αὐτῷ
[10, 2]	αὐτῇ ὁ Εὐβώτας, σωφρόνως διαβιώσας.	ἡ	δὲ ὑπόσχεσις αὐτοῦ μετὰ τὴν
[10, 2]	συνθήκας. ἀνθ´ ὧν ἡ γυνὴ	ἡ	νόμῳ γημαμένη αὐτῷ παμμέγιστον ἀνδριάντα
[10, 9]	ὀσμῇ· ἐπεὶ δὲ αὐτῷ ἐπετείνετο	ἡ	ὄρεξις καὶ ἡττᾶτο τῆς φύσεως
[10, 17]	εἶτα ἔφυγε, καὶ ἐδημεύθη αὐτοῦ	ἡ	οὐσία, κατεφωράθη ἑκατὸν ταλάντων πλείω
[10, 21]	ἐκεῖνον ἀριθμεῖσθαι. ~Ὅτι τὸν Πλάτωνα	ἡ	Περικτιόνη ἔφερεν ἐν ταῖς ἀγκάλαις·
[10, 18]	πρῶτον ὑπηνήτῃ, ἔνθα τοῦ χρόνου	ἡ	χαριεστάτη ἐστὶν ἥβη τῶν καλῶν
[10, 21]	μὲν πρὸς τὴν ἱερουργίαν ἦσαν,	ἣ	δὲ κατέκλινε Πλάτωνα ἐν ταῖς
[10, 18]	τοῦ χρόνου ἡ χαριεστάτη ἐστὶν	ἥβη	τῶν καλῶν μειρακίων, ὥς πού
[10, 1]	~Φερενίκη τὸν υἱὸν	ἦγεν	ἐς Ὀλύμπια ἀθλεῖν. κωλυόντων δὲ
[10, 15]	μὲν ἀπέθανεν, οἳ δὲ οὐδὲν	ἡγήσαντο	εἶναι πρᾶγμα κοινὸν πρὸς τὰς
[10, 13]	ὃς οὔτε ὅτι μοιχὸς ἦν	ᾔδειμεν	ἂν εἰ μὴ παρ´ αὐτοῦ
[10, 3]	ἔξω ποιήσῃ τοῦ λέμματος, ἐντεῦθεν	ἤδη	δρομικώτατά ἐστι. τὰ δὲ τῶν
[10, 16]	ὁ Διογένης καὶ ἐνέκειτο, ἐνταῦθα	ἤδη	καὶ τῇ βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ
[10, 9]	τὸν κάπηλον πολλοῦ, ταύτῃ μᾶλλον	ἡδίων	ἔσται‘ φησίν, εἰ πλείονος αὐτὴν
[10, 16]	οὐδένα προσίετο. καὶ Διογένην οὖν	ἤλαυνεν	ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ. ἐπεὶ
[10, 11]	βοῦς, ἐκεῖνο ἵππος, τοῦτο δένδρον.	~Ἤλγει	τὸν ὦμον Διογένης ἢ τρωθεὶς
[10, 13]	Πάρον διὰ πενίαν καὶ ἀπορίαν	ἦλθεν	ἐς Θάσον, οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν
[10, 7]	ἀνέστησε στήλας, καὶ τὰς τοῦ	ἡλίου	τροπὰς κατεγράψατο, καὶ τὸν μέγαν
[10, 18]	βοῦς φασιν ἀδελφὰς γεγονέναι τῶν	Ἡλίου,	ὧν Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ μέμνηται.
[10, 13]	Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα	ἡμεῖς	οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἦν
[10, 6]	φασι. καὶ Πανάρετος δὲ λεπτότατος	ἦν·	διετέλεσε μέντοι ἄνοσος. λέγουσι δὲ
[10, 13]	δ´ ὃς οὔτε ὅτι μοιχὸς	ἦν	ᾔδειμεν ἂν εἰ μὴ παρ´
[10, 9]	ἀποδιδόντα ἀχάριστον φαίνεσθαι. ~Φιλόξενος λίχνος	ἦν	καὶ γαστρὸς ἥττων. λοπάδος οὖν
[10, 16]	τῆς συνουσίας αὑτοῦ. ἐπεὶ δὲ	ἦν	λιπαρέστερος ὁ Διογένης καὶ ἐνέκειτο,
[10, 2]	ὑπόσχεσις αὐτοῦ μετὰ τὴν ἀγωνίαν	ἦν.	νικήσας οὖν ἵνα μὴ δόξῃ
[10, 13]	ἀσπίδα ἀπέβαλεν. οὐκ ἀγαθὸς ἄρα	ἦν	ὁ Ἀρχίλοχος μάρτυς ἑαυτῷ, τοιοῦτον
[10, 6]	οὗ λόγος ἐστὶν Ὑπερίδῃ, λεπτότατος	ἦν.	ὅθεν καὶ τὸ πάνυ κατισχνῶσθαι
[10, 15]	ὁ παῖς Λυσιμάχου ὅτι πένης	ἦν.	ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν ἐκείνους τοὺς
[10, 13]	ἡμεῖς οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς	ἦν	τῆς δούλης, οὔθ´ ὅτι καταλιπὼν
[10, 10]	ὑπήρχετο ἡ γραφικὴ τέχνη καὶ	ἦν	τρόπον τινὰ ἐν γάλαξι καὶ
[10, 22]	αὐχένα αὐτοῦ κειμένου τὴν μάχαιραν	ἣν	ὑπέζωστο ὑφαρπάσας ἀπέκτεινε τὸν ὁπλίτην.
[10, 16]	καὶ τῇ βακτηρίᾳ καθίξεσθαι αὐτοῦ	ἠπείλει·	καί ποτε καὶ ἔπαισε κατὰ
[10, 2]	~Εὐβώταν τὸν Κυρηναῖον ἰδοῦσα Λαῒς	ἠράσθη	αὐτοῦ θερμότατα, καὶ περὶ γάμου
[10, 18]	κατὰ τὴν Σικελίαν ὁ Δάφνις,	ἠράσθη	αὐτοῦ νύμφη μία, καὶ ὡμίλησε
[10, 15]	δικαιοσύνην, ἐπεὶ τούτων γε εἰ	ἦσαν	ζηλωταί, κἂν μετὰ ταῦτα ἐπέμειναν
[10, 21]	οἳ μὲν πρὸς τὴν ἱερουργίαν	ἦσαν,	ἣ δὲ κατέκλινε Πλάτωνα ἐν
[10, 18]	τούτου τὰ βουκολικὰ μέλη πρῶτον	ᾔσθη,	καὶ εἶχεν ὑπόθεσιν τὸ πάθος
[10, 9]	αὐτῷ ἐπετείνετο ἡ ὄρεξις καὶ	ἡττᾶτο	τῆς φύσεως (κακῆς γε οὔσης,
[10, 9]	~Φιλόξενος λίχνος ἦν καὶ γαστρὸς	ἥττων.	λοπάδος οὖν ποτε ἑψομένης ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008